NESRİN ERMİŞ PAVLİS
Bugün hava çok sıcak. kavruldu. Bu kadar sıcak zamanı, Temmuz ayındayız ç yürüyüşümü sıcak yüzünden Mahallesi Yılanlı Sokak’tak Bahçe’ye uğruyorum. Bahçe s u l ay ı p, k e d i l e r e m a m a tazeleliyorum. Güneş yavaş y serinlemeye ihtiyacı var. masalını anlatırken ben Y Mescit’e kıvrılır oradan da U diye geçiriyorum aklımdan kurbağaydı ve köprünün Deresi’nde doğmuştu. A kilitleyerek, akşamsefaların doğru yürümeye başlıyorum biri “Hello” diyerek ellerini seslendi bana. “Merhaba” d benim yabancı bir turist o uzaklaştı. Köprünün üze seyrediyorum. Çocukluğum aktığını hatırlıyorum, şi yaşatacak kadar su var. Ann getirirdi çocukken, köprü akan su beni hep heyecanlan azalmış, ben gündelik heyeca büyümüştüm. Anneannem ise kurbağaları hep bir ağızd beni tekrar heyecanlandırm Anneannemin masalında sesleniyorum; “Hey Tüntülü bugün kırabilirim!” Kur cesaretle yürümeye başlıy köprünün duvarına oturu Cami var. Caminin bahçesin altında insanlar namaz k görmeyelim diye çınarın kal yerleşiyorum. Çınarın yapr