Hockey International Magazine Oktober 2020

Het GRATIS magazine voor elke hockeyliefhebber

Oktober 2020

HOCKEY INTERNATIONAL Paul van Ass geld en seks Jeroen Delmee in rechterrijtje

THOMAS BRIELS

ALLES WAT JE NODIG HEBT OM TE PRESTEREN

KIES&MIX TWEEDE HALVE PRIJS

OP HANDSCHOENEN, BALLEN EN BOVENKLEDING M.U.V. CLUBKLEDING

TEVREDENHEIDS GARANTIE

60 DAGEN TEVREDENHEIDSGARANTIE BIJ EEN SCHOENEN/OF STICKFITTING

INCLUSIEF GRATIS CADEAU KAART

VAN 10, 15 OF 20 EURO BIJ AANKOOP VAN EEN PAAR SCHOENEN

MET EUROPESE PRIJSCHECK

OP ALLE HOCKEYSTICKS

JUMBOHOCKEY.COM

Inhoudsopgave

Klappen

6

Hockeyers en andere sporters kijken momenteel weer met angst en beven naar de persconferenties van het duo Rutte en De Jonge. Bepaald geen komisch duo, laat dat duidelijk zijn. De boodschappen bevatten op geen enkele manier humor, maar zijn bloedserieus en met vaak serieuze gevolgen.

De vooruitgeschoven persconferentie van maandag 28 september paste naadloos in dat beeld. Met de cijfermatige opmars van Covid-19 bleef een reactie van de politiek niet uit, en de boodschap was er eentje die in de sportwereld hard aankwam.

7

Alle kantines dicht, alle toeschouwers verboden.

1 2 3 4 5

Paul van Ass en de zoektocht naar geld, seks en intriges

8 9

Tulp Keukens misschien een blijvertje als sponsor hoofdklasse

10 11 12 13 14 Maurits en Danique Visser onder de lat bij Bloemendaal

15 16

Thomas Briels zoekt het perfecte einde van Belgisch sprookje

17 18 19 20 21 Nieuwe maatregelen corona: ‘Gelukkig mogen we nog hockeyen’

22 23 24

Jeroen Delmee, domweg gelukkig in het rechterrijtje

De sportwereld kan even niets anders doen dan afwachten, hopen en in ieder geval zelf de richtlijnen zodanig volgen dat kabinet en RIVM zo snel mogelijk weer aanleiding zien om de beperkingen terug te schroeven.

HOCKEY

INTERNATIONAL Colofon Bladmanager Ingmar Kuper Hoofdredactie Eric Korver Fotoredactie Frank Uijlenbroek Redactie Luuk Blijboom, Eric Korver, Rijcko Treep Fotografie World Sport Pics, Ronald Speijer Vormgeving Rodi Media/Kirsti Konijn Druk Rodi Rotatiedruk BV Oplage 25.000 Verspreiding Gratis via de grootste hockeyclubs

Een klap voor de Nederlandse sportwereld, een klap voor de hockeysport. Die krabbelde net weer voorzichtig op na de donkere maanden in het eerste halfjaar van 2020. Maanden waarin álles stil lag. Geen sport, geen clubleven. En dus ook geen inkomsten, geen perspectief.

Clubs raakten financieel in nood en overleefden slechts door gebruik te maken van de steunmaatregelen, door steun van sponsoren of door eigen creativiteit. Het infuus was nauwelijks verwijderd of nu volgen dus nieuwe klappen.

De vraag is hoe clubs omgaan met de nieuwe maatregelen en beperkingen die het kabinet afkondigde. En nog veel relevanter is misschien de vraag of het daarbij blijft. Een nieuwe algehele lockdown, zonder een enkele vorm van sport, is een schrikbeeld dat veel clubs zal teisteren. Want nu, zo is de algemene opinie, kan er in ieder geval nog worden gespeeld, al is dat dus in surrealistische omstandigheden. Het is minimaal, maar het is íets wat de leden kan worden geboden. Valt dat weg, dan blijft er opnieuw helemaal niets over.

De financiële consequenties zijn dan ook niet meer te overzien. Dan hebben we het niet alleen over het wegvallen van directe inkomsten. De kans is dat groot dat ook revenuen uit sponsoring onder druk komen te staan, niet in de laatste plaats door mogelijk faillissementen van de sponsoren zelf. En precies dat is de muur die het huis eerder dit jaar overeind heeft gehouden.

Moeten we in dat geval vrezen voor het bestaan van clubs? Dat is niet te hopen, maar het zou zomaar kunnen.

Alles hangt af van de ontwikkelingen rond Covid-19 en hoe onze overheid daarop reageert. Maar inmiddels is wel duidelijk dat die beide onberekenbaar zijn.

Verschijning Maandelijks Redactie 06 55 86 64 41 Mail eric@korvermedia.nl Commercie 06 23 88 44 22 Mail ingmar@hockey internationalmagazine.nl Uitgevers Korver & Kuper Uitgevers AB Hofmanweg 5A 2031BH Haarlem 06 23 88 44 22 www.hockeyinternationalmagazine.nl

FFU/WorldSportPics Vermeerstraat 1 7731SM Ommen 06 51 21 56 78 www.worldsportpics.com

NB Niets uit deze uitgave mag worden gebruikt zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.

Druk Rodi Rotatie Druk Visseringweg 40 1121AT Diemen 020-398 0808

Sterkte allemaal. En ondertussen veel leesplezier met deze nieuwe editie van Hockey International.

Team Hockey International Eric Korver, Frank Uijlenbroek, Ingmar Kuper

Hockey International is een uitgave van Rodi Media en Korver & Kuper Media. Hockey International werkt milieuvriendelijk en verantwoord.

Waterless Printing, ISO 14001 Grafimedia en KVGO.

Hockey International is geproduceerd onder gecontroleerde omstandigheden conform ISO 14001 Grafimedia getoetst door de SCGM, Certificaatnummer SCGM-MZ:2011.01.02

October 2020 - Hockey International - 3

Paul van Ass: ,,Neem alleen al de term Hoofdklasse. Dat klinkt als amateursport.

We moeten af van dat vrijblijvende imago.’’ (Foto’s WorldSportPics / Frank Uijlenbroek)

Paul van Ass: ’Hockey is veel te braaf, er gebeurt te weinig’

Gezocht: seks, geld en intriges

door Luuk Blijboom

N

iet dat hij de kans hoog inschat dat het ook daadwerkelijk gebeurt.

Maar stel je eens voor, zegt Paul van Ass terwijl hij naar de koffieautomaat in zijn kantoor loopt om zijn bezoek van een espresso te voorzien. Stél dat de Indiase hockeybond zich een dezer dagen bij hem zou melden met de vraag of hij de nationale ploeg in minder dan een jaar tijd wil klaarstomen voor de uitgestelde Olympische Spelen van Tokio. Dat hij zekerheid zou krijgen het traject af te maken en hem in geval van vroegtijdig ontslag een miljoen dollar in het vooruitzicht wordt gesteld. Stél. De man die in 2014 al een jaar als bondscoach in dienst was van Hockey India zet het kopje koffie op tafel, neemt plaats in een stoel en leunt achterover. ,,Ik zou het doen.

Fuck. Metéén. Man, wat een topland!’’

Weinig zaken in het leven van een avontuurlijk ingestelde hockeytrainer zijn zo fraai als werken in India. Het immense land, met zijn 1,3 miljard inwoners, kan rekenen op Van Ass’ onvoorwaardelijke fascinatie. De immense tegenstellingen tussen superrijk en straatarm, het ondoorgrondelijke kastensysteem, de onophoudelijke kakofonie aan geluid op straat, het rijke palet aan geuren en kleuren in de achterafstraatjes, de spicy curries - het laat hem nog altijd niet los. ,,Het is een boeiende maatschappij, zó knap dat die boel daar blijft draaien. Ik bedoel: hoe bestaat het dat er in een land 600 miljoen mensen zijn die geen toegang hebben tot sanitair en stromend water en niemand daarvan in opstand komt? Het feit dat je zoveel mensen voorhoudt dat

je nu even pech hebt, maar in je volgende leven beter terugkeert wanneer je het in het hier en nu goed doet, dat is toch wel een lekker dingetje. Laten we dat maar in stand houden, anders hebben we echt een probleem.’’

Zijn jaren als bondscoach van Oranje, met verloren finales op de Olympische Spelen van 2012 in Londen en het wereldkampioenschap van twee jaar later in Den Haag, vormden hem ontegenzeggelijk. Het daaropvolgende seizoen dat hij als nationale trainer op de loonlijst stond van Hockey India was weinig meer dan een verrijking van zijn leven. De wijze waarop Indiërs sport beleven, met hockey in de slagschaduw van het op iedere hoek van de straat gespeelde cricket, opende zijn ogen. Sterker, het veranderde voorgoed zijn blik op

4 - Hockey International - October 2020

de Nederlandse hoofdklasse, waarin hij met tussenpozen sinds 2006 werkzaam is als trainer van HGC.

Armoe ,,Wat vind jij eigenlijk van het hockey in Nederland?’’, maait hij leep het gras voor de voeten van zijn gesprekspartner weg.

Voor zijn antwoord op exact dezelfde wedervraag volstaan twee woorden. ,,Armoe troef.’’ Korte stilte. ,,En dan maakt corona het allemaal nóg erger.’’

Het is hem een gruwel, die televisiebeelden van duels uit de hoofdklasse waarbij op de achtergrond te zien is hoe Heren 10 van om het even welke club een gezapig potje speelt. Opnieuw heeft hij aan twee woorden genoeg. ,,Zó troosteloos.’’

Het klinkt misschien vreemd, Peter Paul van Ass (Bergschenhoek, 16 augustus 1960) is de eerste om het toe te geven. ,,Maar wij kunnen nog zó veel leren van India.’’

Van Ass maakte in Azië één grote fout. Hij waagde het in te gaan tegen doctor Narinder Dhruv Batra, de toenmalige voorzitter van Hockey India, thans preses van wereldbond FIH en lid van het Internationaal Olympisch Comité. De wil van de machtigste man uit de Indiase sport, die zich als doel heeft gesteld koste wat kost

de Zomerspelen naar het immense land te halen, is nu eenmaal wet. Toen Van Ass hem ooit hoogstpersoonlijk van het veld stuurde, wist hij meteen hoe laat het was.

Bemoeienis ,,Ik was het al snel helemaal zat met die man. Batra was de hele dag bezig om de spelers van het nationale team in het Hindi berichtjes te sturen. Als ik zei dat iemand het uitstekend had gedaan, riep hij dat diegene er geen hout van kon. Hij kwam daarmee in mijn primaire proces. Ik heb daarop gezegd dat ik zijn bemoeienis snapte, maar dat ík de baas ben. Als hem dat niet beviel, moest-ie maar een andere trainer zoeken.’’

Een paar maanden hield mister president zich gedeisd. ,,Wat denk je? Spelen we een paar maanden later de halve finale van de World league in Antwerpen, zie ik Batra doodleuk het veld oplopen! ‘Can I take the group?’, vroeg hij. Mijn antwoord was duidelijk. ‘No, you can’t.’ Hij richtte zich tot me en zei dat ik hem echt niet van het veld kon sturen. Ik antwoordde dat ik dat even daarvoor toch echt gedaan had. Toen liep hij witheet weg, mijn ploeg helemaal confuus achterlatend. Begrijpelijk, want die jongens zijn financieel volledig van hem

afhankelijk. Na dat toernooi wist ik dat ik nooit meer in India zou komen. Jammer, want in mijn beleving had India tijdens de Olympische Spelen van 2016 in Rio écht een medaille kunnen winnen.’’

Met een dosis gezonde zelfspot: ,,Iedere buitenlandse coach die in India met Batra moet werken wordt gillend gek van hem. Je kunt gewoon je werk niet doen.

Ik dacht: mij lukt het vast wel om die man te weerstaan. Nou, mooi niet dus, hahaha.’’

Onsterfelijk Zijn ervaringen met Batra doen niets af aan de schoonheid van het aanlokkelijke avontuur dat naar Van Ass’ zin helaas te kort duurde. ,,Je wilt zoiets meemaken, zeker een jaar voor de Spelen van Rio. Ik bedoel, haal je daar een medaille, dan ben je voor het volk bijna onsterfelijk. Het was alles of niets voor die gasten. Ze kunnen die laatste stap naar de wereldtop alleen niet maken, omdat ze de sleutel uit handen geven tot het moment dat de auto gaat rijden. Dat is zonde.’’

Hij leerde er een wijze les. ,,Ik doe geen concessies aan mijn werkwijze. Het westerse mensbeeld, waarin alles op basis van gelijkwaardigheid en met inspraak gebeurt, werkt in India alleen niet. Alles gaat daar top down, de coach vertelt precies wat de spelers moeten doen. Vanuit dat Indiase oogpunt snap ik ook dat Batra moeite met me had. Doe je niet wat ik zeg? Dan is het, hup, de volgende. Daar heb ik niet veel moeite mee. Alleen is het niet goed voor het Indiase hockey.’’ ,,Het is jammer dat ik de ervaringen die ik in India heb opgedaan te weinig meeneem naar HGC. Graag zou ik zien dat mijn spelers hetzelfde mentale commitment aan het spel hebben als die Indiërs.

De absolute dedication, de mission. Dat is het bestaansrecht van die gasten, er zit een heel andere emotie achter. Wij zijn, als ik spreek over hockey op clubniveau, vaak te vrijblijvend. Het feit dat ze op de vereniging zijn, vinden ze vaak al genoeg. Zo van: als ik lekker kan spelen en de coach is niet de grootste lul, prima. Het ontbreekt veel Nederlandse spelers aan intrinsieke motivatie. Ze leggen zich ook te snel neer bij iets dat ze als een voldongen feit zien.

‘Gelukkig winnen we dit weekeinde wel van Hurley, want van Bloemendaal gaan we komende zondag zeker verliezen.’ Dat werk. Daar heb ik zo’n schijt aan.’’

’Randje topsport’ ,,Bram Lomans zei het vroeger vaak.

Hoofdklasse is randje topsport. Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens. Voor de spelers die niet in het Nederlands elftal spelen is hockey net geen topsport. Die jongens studeren, daar zit een andere gedachte achter, dat snap ik ook wel. De gemiddelde hoofdklassespeler blijft hangen in zijn professionaliteit, maar het product Hoofdklasse blijft net zo goed steken in de ontwikkeling. Ik stond veertig jaar geleden al te ballen bij HGC. Sindsdien is er niets veranderd. Er komt nog steeds hetzelfde publiek en het aantal toeschouwers is ook al niet toegenomen.’’ Hand in eigen boezem. ,,Misschien ben ik zelf ook

wel helemaal niet zo professioneel. Anders zit je niet je hele leven bij één en dezelfde vereniging.’’

Het laat onverlet dat het roer in zijn ogen om moet. ,,Neem alleen al de term Hoofdklasse. Dat klinkt als amateursport. We moeten af van dat vrijblijvende imago. Ik ben blij dat er eindelijk clubs zijn die in ieder geval vijf euro toegangsgeld durven te vragen. Dan begin je tenminste met íets. Het moet ooit tien, vijftien euro worden en voor de play-off misschien wel vijfentwintig. En daar zijn we al tien of twintig jaar te laat mee.’’

Schandaaltje ,,Hockey is niet sexy. Dat is wat er aan schort. Seks, geld en intriges. Hockey is veel te braaf, er gebeurt te weinig. We moeten iets hebben om over te zeuren, zagen, klagen. Een schandaaltje op z’n tijd. Ik heb ooit in de krant gelezen hoe Mario Balotelli, die Italiaanse voetballer, lachend een Bentley van anderhalve ton in de prak reed. Als die gast vervolgens tegen Ajax speelt, let ik toch de hele tijd op die stomme Balotelli.’’ ,,Op de hockeytribunes is ook veel te weinig reuring. Ik mis een beetje de Thialfbeleving. Schaatsen lijkt groter dan het is, omdat iedereen langs de baan veel kabaal maakt. Als je op die manier van bijvoorbeeld de play-offs ook zo’n spektakelstuk maakt zodra we verlost zijn van die coronamaatregelen, word je vanzelf interessant. Zowel publiek als media moet het gevoel krijgen dat je iets mist als je er niet bij bent geweest. Alleen zo kun je bewerkstelligen dat die hoofdklassespeler die niet in Oranje speelt net even dat stapje extra maakt.’’

Misschien, zegt Van Ass, is het momentum voor het hockey wel voorbij. ,,Moet je je eens voorstellen. Dat je als sport iedere zondag een hoofdklassewedstrijd rechtstreeks op televisie hebt, zoals tien jaar geleden het geval was. En wat hebben we daarmee gedaan? Geen fuck. Dat verwijt ik de KNHB. Het is een missed opportunity.’’

Familie ,,De grote kracht van het Nederlandse hockey is het ‘ons kent ons’. We zijn één grote familie. En daarmee is meteen de grote zwakte genoemd. We durven soms geen afscheid te nemen van mensen, omdat het not done is. Het besturen van bonden en clubs gebeurt niet altijd op het scherp van de snede. Na de WK van 1998 in Utrecht is de hockeysport in ons land in grootte verdubbeld. Voormalig bondsdirecteur Johan Wakkie heeft dat fantastisch gedaan. En nu? Welke volgende stap gaan we maken? Kiezen we voor verzakelijking van het topsportmodel? Dan gaat dat wellicht ten koste van dat vertrouwde familiegevoel, van de sfeer. Het is een moeilijke keuze waar de KNHB voor staat. Er is inmiddels gelukkig een denktank in het leven geroepen waar ik ook deel van uitmaakt die zorgvuldig over de toekomst van de hoofdklasse nadenkt. We gaan oprecht de discussie aan en hopen in oktober met de eerste resultaten naar buiten te komen.’’

Nederland moet af van de veronderstelling dat de hoofdklasse de beste en meest aantrekkelijke competitie ter wereld is, zegt Van Ass. Kijk alleen al naar iets als de Hockey India League. ,,Dat was pas écht geweldig. Een transfermarkt waar franchises kunnen bieden op spelers, zoiets is al spannend voordat er ook maar één bal geslagen is. Of we die cultuuromslag kunnen maken, is natuurlijk de vraag. We zijn geen volkssport als voetbal en dat gaan we ook nooit worden. Het is de kunst om de jeugd desondanks te blijven boeien.

Het product topsport moet anders bekeken worden.’’

Maatschappij ,,Om behoorlijk te kunnen leven, moeten de spelers van het Nederlands elftal eigenlijk gewoon de maatschappij in. We moeten er veel meer aan doen om te voorkomen dat onze topsporters straks noodgedwongen afhaken omdat ze niet rond kunnen komen.

Momenteel is er bij een aantal gasten van Oranje twijfel of ze wel moeten en kunnen doorgaan tot en met de Olympische Spelen van 2024 in Parijs. De toppers moeten die rit kunnen afmaken en genoeg geld verdienen om zo een naam op te kunnen bouwen en na hun carrière de maat-

schappij in te stappen.’’ ,,Nu betalen de clubs de spelers die de KNHB vervolgens zo’n 180 dagen per jaar opeist. Dat is toch raar? We gaan straks hopelijk naar een systeem waarbij de bond de verenigingen betaalt voor het afstaan van internationals. Wat je als club vervolgens doorbetaalt aan die speler, moet je zelf weten. Alleen door een vergoedingensysteem in het leven te roepen, kun je de kwaliteit van het Nederlands elftal waarborgen en olympische cycli verlengen. De kost gaat nu eenmaal voor de baat uit.’’

,,Hockey in Nederland is armoe troef. En dan maakt corona het allemaal nóg erger.’’

Tulp Keukens is al nadrukkelijk aanwezig langs de velden. ,,Wij willen echt ons gezicht laten zien, een onderdeel worden van de sport.’’ (Foto WorldSportPics/ Bert van der Toorn)

Nieuwe naamgever Heren Hoofdklasse denkt op lange termijn

Tulp kan blijvertje worden

D

e Hoofdklasse Heren heeft voor het eerst sinds acht jaar weer een naamsponsor.

Het hoogste niveau van Nederland gaat sinds kort door het leven als de Tulp Hoofdklasse Heren. De keukenfabrikant, een onderdeel van De Mandemakers Groep, heeft zich voor drie jaar aan de hoofdklasse verbonden.

Met de komst van Tulp Keukens is er dus een einde gekomen aan een droogte van acht jaar. Voor die tijd was het Rabobank dat de hoofdklasse adopteerde. Vanaf 1996 gebeurde dat al, maar pas acht jaar later ging dat ook daadwerkelijk de Rabo Hoofdklasse heten. Na het stoppen van de bank in 2012 gebeurde er dus lange tijd niets. Best verrassend, vindt Mark Rijkers, Brand Manager van Tulp Keukens. ,,De hoofdklasse is nog steeds de beste competitie ter wereld, met veel goede ploegen en veel buitenlandse topspelers die er graag spelen. Dat daar geen sponsor aan verbonden was, is opmerkelijk. Dat biedt ons nu in ieder geval de kans in te stappen.’’

Een weloverwogen keuze van het bedrijf, dat sinds 2014 tot De Mandemakers Groep hoort en nu meer dan veertig jaar bestaat.

Met de handtekeningen kwam een einde

aan een traject dat al eind vorig jaar werd ingezet. ,,Tulp is echt een groeiformule binnen DMG’’, legt Rijkers uit. ,,Daar vallen al grote namen onder als Keukenconcurrent en Keuken Kampioen, maar Tulp wordt gezien als een formule met veel potentie, die echt nog kan groeien in Nederland.

Daarom zoeken wij naamsbekendheid bij een doelgroep waarvan wij denken dat die goed bij Tulp past. Zo is het balletje richting hockey gaan rollen.’’

Breder publiek Bewust is daarbij gekozen voor sponsoring op een breed platform als de hoofdklasse, in plaats van een rol als hoofdsponsor bij een club. ,,Nu bereiken we een breder publiek, want de hoofdklasse staat bij veel hockeyers in de belangstelling. Iedereen kent dat en volgt dat.’’ Bovendien liggen de elf vestigingen van Tulp Keukens verspreid door het land. ,,Dat patroon komt wel een beetje overeen met de spreiding van de clubs in de hoofdklasse: het zuiden, Utrecht, richting Bloemendaal. Die landelijke dekking past ons beter dan het steunen van verschillende clubs. Dat doen we overigens wel, maar niet op het hoogste niveau. We zitten bijvoorbeeld in Breda bij Push en Zwartwit.’’

De naamsbekendheid wil Tulp Keukens

niet alleen verkrijgen door de naamkoppeling aan de hoofdklasse. Het bedrijf is ook daadwerkelijk zichtbaar bij de hoofdklassers. ,,Daar hebben we boarding. En niet alleen op veld één, maar ook op alle andere velden. En wat misschien wel uniek is: we zijn bij alle hoofdklasseclubs geweest, hebben alle voorzitters gesproken. We hebben gevraagd waar de behoeftes liggen, maar hebben onszelf ook geïntroduceerd. Verteld wie we nou eigenlijk zijn. Wij willen niet alleen een bedrag betalen en onze naam verbinden, nee, we willen echt proberen bekend te raken bij de clubs. Onze commercieel directeur is al bij wedstrijden van Hurley geweest en bij de kick-off in Den Bosch. We willen echt ons gezicht laten zien, een onderdeel worden van de sport. Wij reiken de hand uit naar de hockeysport en hopen dat die wordt aangepakt.’’

Hoofdmacht Mark Rijkers zit wat dat betreft zelf dicht bij het vuur, want de Brabander maakt al enkele jaren deel uit van de hoofdmacht van Oranje-Rood en kwam in het verleden ook uit voor Jong Oranje. Lachend: ,,Toen ik in januari ging werken bij Tulp Keukens zeiden ze al dat ze een leuk project voor me hadden.’’

En dat project zal zeer waarschijnlijk langer duren dan de drie jaar waarvoor nu is getekend. De Mandemakers Groep is een blijvertje gebleken in de meeste sponsordeals die werden afgesloten, zoals met de voetbalclubs RKC en PSV, maar ook met de Keuken Kampioen Divisie en darter Michael van Gerwen. ,,We zijn gericht op langdurige relaties en dat is ook hier de intentie.

Naamsbekendheid opbouwen doe je niet in drie maanden, dat vergt meer tijd. Het begin is in de huidige situatie wat lastig, maar als alles straks hopelijk weer is zoals het altijd is geweest, zal dat een boost krijgen.’’

De ervaringen met andere sponsordeals neemt het bedrijf in ieder geval mee. ,,Met name van de Keuken Kampioen Divisie leren we veel’’, stelt Rijkers. ,,Vooral wat goed is gegaan, maar ook wat niet goed is gegaan. Die learnings nemen we mee richting hockey. Het is fijn die achtergrond te hebben.’’

De start was in ieder geval veelbelovend.

De kick-off die Tulp Keukens organiseerde in Den Bosch viel in de smaak. Daar kwamen vertegenwoordigers van alle clubs en de KNHB bijeen voor een presentatie aan onder andere de media. Een prima initiatief. ,,Die kick-off is supergoed ontvangen.

Daar zijn we blij mee.’’

October 2020 - Hockey International -7

Maurits en Danique Visser hebben lol. ,,We zijn als keepers heel vergelijkbaar. Moeite om het spel te begrijpen hebben we niet. Daarnaast zijn we beiden heel analytisch en rustig in de goal.’’ (Foto’s Glenn Wassenbergh)

Broer en zus Maurits en Danique beide in topteam Bloemendaal

Vissers onder de lat Twee Vissers onder de lat, da’s natuurlijk geen toeval. Een familietraditie?

door Hans Hofstra

O

f ze uniek zijn, is niet helemaal duidelijk. Dat ze bijzonder zijn, staat wél vast. Want hoe vaak zal je binnen één hockeygezin twéé keepers treffen, die ook nog eens allebei op het hoogste niveau spelen? Bij Bloemendaal kunnen ze er sinds kort over meepraten. Danique Visser verdedigt het doel bij de dames, terwijl haar oudere broer Maurits bij de heren onder de lat staat. En samen delen ze nog een hogere ambitie. Juist, dat ándere Oranje.

Danique (20): ,,Het ging me goed af in de E-tjes. Ik werd zelfs eens keeper van de week. Toch hadden we op dat moment nog een roulatieschema. Uiteindelijk vond ik het zo leuk, dat ik vaste keeper werd.’’

Maurits (25): ,,We hebben allemaal een ander verhaal. Ik ben bijvoorbeeld begonnen met keepen omdat ik het leuk vond om te duiken en te springen. Uiteindelijk moest ik kiezen tussen voetbal en hockey. Hockey vond ik toentertijd leuker dan voetbal, omdat de keeper zo’n mooi pak aan had.’’

Danique: ,,Mijn zussen staan niet op de goal. Sophie zie ik namelijk zelfs het goal uitrennen, wanneer er een schot op haar wordt gelost. Nienke zou wel kunnen

- Hockey International - October 2020

keepen, maar vond zelf spelen uiteindelijk toch leuker. Mijn vader Gijs staat niet meer op doel. Vroeger heeft hij dat lange tijd wel gedaan, maar nu staat hij vaak achter het hek achter de goal. Hij heeft ons in de jeugd vaak aangemoedigd en geholpen.’’

Krijgen jullie van de rest van de familie veel feedback over de gespeelde wedstrijd?

Maurits: ,,We zitten op whatsapp in een familiegroep waar vaak de scores van de wedstrijd worden bijgehouden. Het is soms heel grappig om te lezen waar ze over schrijven.’’

Danique: ,,Ja, vaak houden ze de scores bij. Maar ook of we een foutje maken of juist een hele mooie redding hebben gemaakt.’’

Maurits: ,,Bij de meeste wedstrijden zijn

onze familieleden vaak aanwezig.

De sport hockey is een belangrijk onderdeel van ons leven.’’

Wat maakt jullie nou zo speciaal als keeper van het eerste van Bloemendaal?

Danique: ,,De weg naar het eerste ging erg snel. Toen ik nog in de B-jeugd zat, werd ik gebeld door voormalig coach Teun de Nooijer. Hij zocht een tweede keepster. Dit was het eerste moment dat ik al mocht ruiken aan het hoogste niveau.’’

Maurits: ,,Ik vond Danique al op jonge leeftijd heel bijzonder omdat ze veel rust uitstraalt op de goal. Ze staat goed gepositioneerd op de lijn. Laat de bal maar lekker op haar afkomen, daar heeft ze uiteindelijk geen enkele moeite mee. Daarnaast vind ik haar ijzersterk in de coaching. Met

weinig moeite zet ze op jonge leeftijd al de hele verdediging neer. Ze was al jong heel volwassen als keepster.’’

Danique: ,,We zijn als keepers heel vergelijkbaar. Moeite om het spel te begrijpen hebben we niet. Daarnaast zijn we beiden heel analytisch en rustig in de goal. Maurits zie ik als een van de meest stabiele keepers van Nederland. Hij maakt in een wedstrijd nooit echt grote fouten, zakt nooit door een ondergrens.’’

Maurits: ,,Ik zie ’Nikki’ zeker als een keepster die uiteindelijk Oranje kan halen.

Na haar grote blessure vorig seizoen aan haar hamstring, kwam ze al snel terug op haar oude niveau.’’

Danique: ,,Wat Maurits extra bijzonder maakt, is hoe gestructureerd hij is in het dagelijks leven. Ik ken niemand die zijn week zo goed kan plannen als hij.’’

Maurits: ,,Haha, Danique is ongeveer het tegenovergestelde van mijzelf.

Zij is heel chaotisch.

Gelukkig zie ik wel dat ze de laatste tijd hier beter in geworden is.’’

Welke keuzes maken jullie omtrent de aankoop van nieuwe keepersmaterialen?

Danique: ,,Ik heb eigenlijk altijd met met OBO gespeeld. Net zoals Maurits. Toch ben ik iets minder kritisch in de keuze dan Maurits. Hij is heel hard bezig om zijn spullen verder te ontwikkelen.’’

Maurits: ,,Ik zit hier nu met twee gebroken teennagels. Mijn teamgenoten kunnen soms zo hard slaan, dat de materialen het niet aankunnen. Gelukkig werk ik veel samen met de jongens van OBO. Samen zijn we bezig om de materialen verder te ontwikkelen.’’

Danique: ,,Je voelt bij sommige keepersspullen meteen al aan wanneer het geschikt is. Sommige materialen zijn dunner, hierbij weet je dat je na een aantal maanden keepen alweer je spullen moet ruilen.’’

Maurits: ,,Het moet bij aankoop gewoon meteen goed zitten. Daarnaast moeten de materialen natuurlijk beschermen. De klompen van OBO zijn de laatste jaren zo goed doorontwikkeld. Zij hebben veel aandacht besteed aan de vorm.

Het verplaatsen van

gewicht naar bijvoorbeeld de binnenkant van de klomp, gaf uiteindelijk meer bescherming met het schoppen van de bal.’’

Heb je als een keeper vaak pijn?

Danique: ,,Je krijgt vaak ballen op je arm of been. Dit doet natuurlijk erg veel pijn.

Ik kom vaak thuis met blauwe plekken.’’

Maurits: ,,Ik ervaar hetzelfde als Danique.

Soms moet ik daarin gewoon echt harder worden. Ik vind het namelijk echt onnodig dat je teamgenoten blindelings op een korte afstand op een keeper schieten. Die jongens slaan zo hard, dat ze je bijna kunnen ‘vermoorden’. Ze slaan je dan bijna doormidden. De ballen op je borst, armen en benen doen uiteindelijk de meeste pijn.’’

Danique: ,,Ik krijg best veel ballen op mijn hoofd. Gek genoeg heb ik hier dan toch het minste last van. Soms krijg je wel een deuk in je vizier, maar voor de rest valt het best mee.’’

Kan je met je familie eigenlijk nog wel op vakantie met een vol hockeyprogramma?

Maurits: ,,We zien elkaar nog best wel veel, omdat we een hecht gezin zijn.

Vaak eten we een avondje samen in Heemstede waar onze ouders wonen.’’

Danique: ,,Ook gaan we eigenlijk elk jaar samen op vakantie. In de zomervakantie gaan we vaak naar Spanje, in de winter gaan we meestal skiën in Oostenrijk.’’

Maurits: ,,Onze moeder is echt van hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Ze nodigt het liefst iedereen uit.’’

Danique: ,,Het gevaar om tijdens de wintersport een zware bles-

sure op te lopen is er natuurlijk wel, maar uiteindelijk is het voor mijn coach helemaal geen enkel probleem als je naar de sneeuw gaat.’’

Maurits: ,,Vorig jaar heb ik weleens een discussie gehad met iemand uit mijn team van Oranje. Hij vroeg zich af of het wel verstandig was om te gaan skiën met de Olympische Spelen op komst. Ik vind dat je prima kan skiën, als je maar geen onnodige risico’s neemt. Ik ga echt geen backflips op mijn ski’s maken.’’

Zijn jullie al beiden met Oranje bezig?

Maurits: ,,Op dit moment zit ik al bij de selectie van Oranje. We hebben met Oranje veel extra hockey -en krachttrainingen naast de trainingen van Bloemendaal.’’

Danique: ,,Ik ben natuurlijk nog ietsje jonger dan Maurits. Op dit moment ben ik blij dat ik bij Bloemendaal in de goal sta. Het geeft me zoveel voldoening dat ik elke zondag weer mag keepen. Natuurlijk zou ik het heel leuk vinden als ik ooit de uitnodiging voor Oranje mag krijgen.’’

Maurits: ,,De euforie die je samen met je maatjes op zondag kan vieren, is fantastisch. Het zou natuurlijk geweldig zijn als je dit ook eens op een groot toernooi mag meemaken. Het zou uiteindelijk heel leuk zijn als we samen op de Olympische Spelen in Parijs 2024 bij Oranje op de goal staan.’’

KLAAR VOOR JE WORKOUT? Ontwikkeld in samenwerking met gerenommeerde fysiotherapeuten, sportartsen en atleten Verbetert je sportprestaties Ondersteunt de bloedcirculatie

Ad 251x357.indd 1

24-09-2020 10:38

I

Compressieproducten in onder sporters

opmars

n de hardloopwereld zijn ze inmiddels niet meer weg te denken en ook in de hockeywereld beginnen de compressieartikelen steeds meer een begrip te worden. De compressieproducten van Hansaplast bieden de sporters ondersteuning voor de spieren en voorkomen beschadiging daarvan. ,,Sporters willen niet meer zonder’’, zegt Bente van Kampen, Brand Manager van Hansaplast.

Hockey is niet alleen een populaire sport in Nederland, maar ook een blessuregevoelige sport. Spieren en pezen krijgen veel te verduren tijdens explosieve sprintjes en flats- en pushbewegingen. Om spierbeschadiging te voorkomen heeft Hansaplast in mei 2020 een hele compressielijn geïntroduceerd die de sporters van dienst zijn tijdens het (intensief ) sporten. ,,Het is belangrijk dat je spieren zo snel mogelijk herstellen en dat begint preventief tijdens trainingen’’, zegt Van Kampen. ,,De compressieproducten, waaronder de compressiekousen, de kuit- en armsleeves, stimuleren de bloedcircu-

latie, waardoor je meer zuurstof in je spieren krijgt die spierschade kunnen voorkomen.’’

Eén van de dingen die deze artikelen tegengaan, is het krijgen van spierpijn na een behoorlijke inspanning. ,,Je krijgt spierpijn als je flink hebt gesport: dan komt er een ophoping van afvalstoffen en ontstaat er melkzuur in je spieren.

Door die compressie worden je spieren beter doorbloed en krijg je minder ophoping van afvalstoffen.’’ Volgens Van Kampen dragen de compressieproducten daadwerkelijk bij om blessures te voorkomen en vermijden ze dikke voeten en shin splints.

Logische aanvulling Hansaplast staat wereldwijd bekend om haar pleisters en heeft de laatste jaren het assortiment uitgebreid naar allerlei andere sportartikelen, waaronder bandages en steunwindsels. ,,De compressieproducten waren een logische aanvulling op ons assortiment’’, aldus

Van Kampen, die aangeeft dat de compressieartikelen ook onder scheenbeschermers gedragen kunnen worden als extra bescherming voor de achillespees. ,,Voor de hockeyer is dat natuurlijk wel relevant.’’

De latexvrije compressiekousen zijn vorig jaar ontwikkeld in samenwerking met gerenommeerde fysiotherapeuten, sportartsen en sporters. Jong of oud, fanatiek of recreatief, iedereen kan de producten gebruiken tijdens het uitvoeren van fysieke inspanning. Hoewel de producten strak om je lichaam zitten, is er van een beklemmend gevoel geen sprake. ,,Omdat de compressieartikelen zo relevant zijn voor hockeyers horen we veel positieve reacties: van olympiërs tot spelers uit de hoofdklasse’’, zegt Van Kampen. ,,Zo horen we dat de sporters het makkelijk vinden om

deze artikelen aan te trekken en dat ze goed en strak zitten, wat natuurlijk ook de bedoeling is. Wat we verder horen is dat de hockeyers tijdens het sporten ondersteuning voelen en merken dat de spieren minder belast worden, zonder dat ze ongemak ondervinden.’’

Zo is bijvoorbeeld international Jeroen Hertzberger een enthousiast gebruiker van de sportcompressiekousen van Hansaplast. ,,Sportcompressiekousen gebruik ik graag omdat het belangrijk is dat mijn spieren goed herstellen na een intensieve training’’, stelt Hertzberger.

Nieuwsgierig geworden naar de compressieartikelen van Hansaplast? Neem dan een kijkje op hansaplast.nl of ga naar de drogist of apotheek bij jou in de buurt!

Ook Jeroen Hertzberger heeft de compressiekousen van Hansaplast ontdekt.

October 2020 - Hockey International - 11

10:38

Thomas Briels, thuis in Brabant: ,,Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit bij een andere vereniging dan Oranje-Rood zou kunnen spelen. Dit is mijn thuis.’’

(Foto’s WorldSportPics / Frank Uijlenbroek)

Thomas Briels zoekt het perfecte einde van een sprookje

door Luuk Blijboom

Ç

Dromen van een op de taart

kriek

a va? Op dezelfde Franstalige wijze waarop hij thuis in Antwerpen zijn vrienden begroet, heten zijn Nederlandse teamgenoten van Oranje-Rood hem deze zonnige nazomermiddag welkom op de training. Hij mag vanwege de coronapandemie dan vier maanden niet hebben kunnen hockeyen en nog altijd balanceren tussen en hoop en vrees waar het gaat over het doorgaan van de Olympische Spelen in Tokio, nu Thomas Briels eindelijk weer met een stick in de hand over het kunstgras mag draven richting vijandelijk doel gaat het eindelijk weer als vanouds met hem. Ça va!

Niet dat Briels in zijn tien jaren in Eindhovense dienst zijn gewoontes uit België bij zijn ploegmaten heeft opgedrongen. In het Vlaams klappen is iets dat vrijwel uitsluitend gebeurt wanneer hij bij zijn familie in Wilrijk is of tijdens de zeldzame keren dat hij op en rond de Antwerpse Grote Markt met zijn maten op staminee gaat.

Geen idee, zo klinkt het, hoe dat ça va er bij Oranje-Rood desondanks toch is ingeslopen. Misschien toont het wel aan hoezeer Briels en de club met elkaar zijn verweven sinds hij in 2008 voor de eerste maal het clubhuis van (toen nog) OranjeZwart aan de Aalsterweg betrad. ,,Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit bij een andere vereniging zou kunnen spelen. Dit

is mijn thuis.’’

Toch denkt Thomas Briels (33) er niet over zich omwille van het hockey in Nederland te settelen. Tijdens zijn studie podotherapie woonde hij drie jaar lang samen met Sander Baart, zijn landgenoot die zich heeft laten naturaliseren tot Nederlander en al jaren een vaste waarde is voor Oranje, in Eindhoven. Een leuke tijd hoor, daar niet van. ,,Maar niets zo fijn als Antwerpen. De sfeer is er altijd goed, het is een stad die niet te groot en niet te klein is en gelukkig niet wordt overspoeld door toeristen. Nergens past de oude architectuur zo goed bij nieuwbouw als het Havenhuis en het Museum Aan de Stroom. Ik voel me er gelukkig en heb het

12 - Hockey International - October 2020

er graag voor over om voor iedere training tachtig kilometer heen en tachtig kilometer terug te rijden.’’

Dragons Anders dan veel leeftijdgenoten groeit Briels in zijn jeugd niet op met voetbal of wielrennen, sporten die als vanouds diep in het Belgische DNA zitten. Zijn grootmoeder speelde kort na de oprichting, op 26 oktober 1946 in een café te Berchem, al voor KHC Dragons. Een naam die overigens op zijn Frans dient te worden uitgesproken, aangezien dat in het verleden uit elitair oogpunt de voertaal was in het Vlaamse hockey. Vader Piet Breels schopte het tot zaalinternational, oom Michel Lootens is nog altijd een grote naam uit de geschiedenis van het Belgisch elftal dat (om de taalkundige verwarring te completeren) naar de Engelstalige bijnaam Red Lions luistert. ,,Er zijn foto’s van mij als baby op Dragons. Ik denk dat ik drie jaar was toen ik voor het eerst daadwerkelijk met een stick op het veld stond. En ik ben er nooit meer vanaf geweest.’’

Een sport voor de welgestelde bovenlaag

van de Belgische samenleving is hockey allang niet meer. De gestage opmars naar de wereldtop heeft het enthousiasme onder de bevolking dusdanig doen aanwakkeren dat er inmiddels een serieus luxeprobleem is ontstaan. ,,Het grote pijnpunt is de infrastructuur. Veel Belgische clubs hebben de beschikking over niet meer dan twee velden die zijn gefinancierd uit private gelden. Omdat er niet genoeg plaats is om te kunnen spelen, hebben veel verenigingen noodgedwongen een ledenstop ingesteld.’’ Spijtig Het Wilrijkse Plein, waar in 1920 de Olympische Spelen van Antwerpen plaatsvonden en dat 99 jaar later het decor was van de Europese kampioenschappen, is het enige hockeycomplex dat door de Vlaamse overheid wordt bekostigd. ,,En dat is spijtig. Het is werkelijk niet normaal zoals het hockey in België de laatste tien jaar is gegroeid. Toen ik laatst door Antwerpen liep, zag ik meisjes in hockeykleding op de fiets rijden, met een stick op de bagagedrager. Ik wist niet wat ik zag, het

Thomas Briels: ,,Ik heb nog nooit van mijn leven in een ploeg gespeeld die zó goed op elkaar is ingespeeld als dit België.’’ leek wel of ik in Nederland was.’’

Briels is een factor van betekenis in de popularisering van het hockey in zijn vaderland. De spits staat onder contract bij de internationale sportketen Decathlon, waarvoor hij het eigen stickmerk Korok aanprijst. Het is, als hij zo vrij mag zijn even reclame te maken, voor veel Belgen die kennis willen maken met de sport een eerste kleine stap richting het hockeyveld. ,,Voor een bedrag van 170 euro koop je een stick die voor 95 procent uit carbon bestaat. Voor dezelfde kwaliteit ben je bij elk ander merk al gauw 300 euro of meer kwijt. Kinderen kunnen zelfs al voor zestig euro een deftige stick kopen. Op deze manier wordt hockey toegankelijk voor iedereen. Ik vind het oprecht tof dat deze sport mainstream aan het worden is.’’

Het verhaal van het Belgische hockey heeft, Briels kan het met de beste wil niet ontkennen, veel weg van een sprookje.

In 2008 maakte de behendige spits van slechts 1.73 meter lengte voor de eerste maal zijn opwachting op de Olympische Spelen. De negende plaats die op Chinese bodem werd veroverd, bleek de opmaat voor veel moois. Londen 2012 werd het toernooi waar het olympische podium voor de eerste maal in zicht kwam. De vijfde plaats smaakte naar meer. Veel meer, zelfs. Er werd een ongekende professionele inhaalslag gemaakt die vier jaar later in Rio de Janeiro resulteerde in olympisch zilver.

Hoogste prijs Eeuwig zonde, noemt Briels dat nog altijd.

België betaalde in Brazilië de hoogste prijs voor de volksaard, meent hij stellig. ,,De Belg is van nature iets bescheidener dan de Nederlander, dat is altijd zo geweest. Die zijn veel zelfverzekerder en treden vaker op de voorgrond, al zal dat in sommige gevallen zeker en vast ook een nadeel zijn. Wij hadden, tot de Spelen van Rio, nog nooit een toernooi gewonnen, waardoor het ons ontbrak aan zelfvertrouwen. Zoiets kan verlammend werken.’’

De Belgen verloren de strijd om het goud echter niet op die vermaledijde achttiende augustus van het jaar 2016 in de finale door tegen Argentinië met 4-2 aan het kortste eind te trekken, is zijn stellige overtuiging. Nee, dat gebeurde twee dagen eerder, toen in de halve eindstrijd ten langen leste met 3-1 werd afgerekend met aartsrivaal Nederland. ,,We hadden vier jaar lang keihard getraind met maar één doel voor ogen: het behalen van een olympische medaille. Nadat we voor de allereerste keer op een groot internationaal titeltoernooi van Oranje wonnen, ons plaatsten voor de finale en dat lang vooraf gestelde doel eindelijk behaalden was de ontlading enorm.

Té groot in ieder

geval om de focus te behouden voor de olympische finale. We hadden na jarenlang alles opzij te hebben gezet eindelijk iets bereikt dat onmogelijk leek. Het beste was er in één klap af.’’

die wereldtitel viel een steen van onze schouders. Het was onbeschrijfelijk. Bizar.

Onwerkelijk. Iets waar ik zelfs nooit over had durven dromen.’’

Masker Wijze les Het is een wijze les die zich twee jaar later in klinkende munt uitbetaalt. Op 15 december 2018 rond de klok van half zes ’s middags laat het scorebord van het Kalinga Hockey Stadium in het Indiase Bhubaneswar weinig aan duidelijkheid te wensen over. De halve finale van de World Cup tussen België en Engeland zit erop.

Het staat er na vier maal 17,5 minuten in de vochtige hitte die zo kenmerkend is voor Azië echt, met grote cijfers. 6-0. Aanvoerder Briels en zijn manschappen zien het en nemen de historische overwinning ditmaal ter kennisgeving aan. ,,Niemand in de ploeg heeft gejuicht. We zijn in de bus gestapt en hebben ons voorbereid op de finale.’’

De rest is geschiedenis.

Scenario Het behalen van de wereldtitel had in Briels’ optiek niet volgens een mooier scenario kunnen verlopen. In het hockeymaffe India. Met 25.000 hartstochtelijke fans op de tribune. Tegen zevenvoudig WK-finalist Nederland. Na 0-0 in de reguliere speeltijd. Met een gemiste shoot-out van Nederlander Thijs van Dam bij de stand van 2-2. De bevrijdende 3-2 van Arthur De Sloover, die na ingrijpen van de video referee opnieuw moet worden genomen. Acht moordende seconden waarin Florent van Aubel zijn ploeg vervolgens alsnog op voorsprong zet.

De kostbare misser van Oranje-routinier Jeroen Hertzberger die uiteindelijk de Belgen de wereldtitel bezorgt en duidelijk maakt dat dromen inderdaad niet altijd bedrog zijn.

Of het zijn leven veranderde toen hij als aanvoerder van ’s werelds beste hockeyers die protserige bokaal in ontvangst mocht nemen? Het antwoord wordt voorafgegaan door dat typisch Vlaamse stopwoordje. ,,Goh.’’ Dan, na een paar tellen bedenktijd: ,,Niet als mens. Wel als topsporter.’’ ,,Vergeet niet dat we tot dat wereldkampioenschap veel hadden verloren. We waren goed, zonder meer, maar werden desondanks gezien als de net-niet-generatie. Dertien jaar lang hebben we alles op alles gezet, keihard gewerkt. Het mooie is dat de Belgische hockeybond daarin mee is gegaan, ook daar is een professionele omslag gemaakt. Voor grote titeltoernooien draaien we een fulltime programma, waarin we zes op zeven dagen trainen. In Bhubaneswar bleek dat allemaal niet voor niets te zijn geweest. Met

Eindelijk, zegt Briels, hebben de Belgen het masker van valse bescheidenheid laten zakken. In dat licht bezien was het veroveren van de Europese titel op het vertrouwde Wilrijkse Plein van Antwerpen, na een afgetekende 5-0 in de finale tegen Spanje, in de zomer van 2019 feitelijk weinig meer dan een laatste halte richting olympisch goud in Tokio.

Maar net nu alle stukjes in elkaar vallen, moet een jaar worden gewacht met het voltooien van de puzzel. Het is vooral de onzekerheid over het doorgaan van de Zomerspelen die knaagt, bespeurt Briels bij zichzelf. De aanhouder die in Bhubaneswar eindelijk won moet nog twaalf maanden volhouden. En dat na een zomer waarin de tijd meer dan rijp leek om eindelijk op de top van de Olympus te kunnen oogsten.

Beter dan nu gaan de Red Lions misschien wel nooit meer worden, zegt Briels. ,,Ik heb nog nooit van mijn leven in een ploeg gespeeld die zó goed op elkaar is ingespeeld. De kern speelt al tien jaar samen.

We hebben met z’n allen veel ups en downs meegemaakt, dat heeft ons gevormd tot een volwassen team. Voor ik een bal naar een van mijn medespelers speel, weet ik al wat er gaat gebeuren. Die connecties in het veld zijn ongekend.’’

De vraag die resteert: wat is het in 2021 allemaal waard? ,,De Spelen waren zó dichtbij en lijken nu ineens zó ver weg. Wie had aan het begin van dit jaar ooit kunnen bedenken dat we in deze situatie terecht zouden komen? Het is als topsporter heel moeilijk om gemotiveerd te blijven zonder concreet doel voor ogen te hebben. Dit jaar was voor ons hét moment om echt geschiedenis te schrijven in het mondiale hockey. Het was niet zo dat we na die wereldtitel extra druk voelden. Zo van: als we op de Spelen ook niet winnen, lijden we gezichtsverlies. Integendeel. Dat WK heeft juist de spanning uit de ploeg weggenomen. We hadden ons al bewezen en waren er klaar voor om als eerste land ooit gelijktijdig Europees, werelden olympisch kampioen te worden. Het is spijtig dat die kans zich misschien wel helemaal nooit gaat voordoen.’’

Vooralsnog blijft Briels optimistisch en zegt hij op gezette tijden maar tegen zichzelf dat hij volgend jaar gewoon op de Olympische Spelen staat. Ach, klinkt het, misschien moet hij het niet erger maken dat het is. Eén jaar op een mensenleven, hoeveel is dat nou eigenlijk? ,,Dat ene seizoen uitstel gaat het verschil niet maken.

Heus. Goud winnen in Tokio zou voor mij het perfecte einde van dit sprookje zijn. De kriek op de taart.’’

Roelant Oltmans doceert, Sander de Wijn luistert. ,,Als ik alleen al denk aan de potentie die dit elftal heeft, begint het spontaan te kriebelen.’’

October 2020 - Hockey International - 13

Meld je nu aan!

Join our goalie family!

H

ockeykeepers van 10 t/m 18 jaar opgelet! Wil jij dit seizoen extra training, extra aandacht en extra veel leren? Meld je dan aan bij de Drijver Goalie Academy. “Bij ons kun je elke week groeien als keeper en met meer vertrouwen in de goal staan.”

De laatste jaren komen er steeds meer keepersscholen bij. Wat maakt de Drijver Goalie Academy zo bijzonder? “We zijn het langst bezig en hebben de meeste ervaring”, vertelt oprichter Martijn Drijver, die al ruim dertig jaar keepers opleidt in binnen- en buitenland. Van jeugdkeepers tot olympische goalies. “De kwaliteit van onze trainers, begeleiding en trainingen ligt enorm hoog. Onze trainers kunnen jou leren hoe je de perfecte bloksliding maakt. Hoe je een rebound goed wegwerkt. Hoe je de corner het best kunt verdedigen. Maar ze weten óók hoe ze jou meer zelfvertrouwen kunnen geven. Elk seizoen horen we ouders zeggen: ‘Mijn kind staat met veel meer zelfvertrouwen en plezier in de goal.’

Dankzij onze jarenlange ervaring weten hoe

we jeugdkeepers kunnen laten groeien. Elke week weer.” Dat kun jij zelf ook ervaren, als jij wekelijks komt trainen bij de Drijver Goalie Academy.

Goed nieuws: je kunt tijdens het hele seizoen instromen bij de Drijver Goalie Academy. Ook nu!

Alle jeugdkeepers vanaf de D-jeugd zijn welkom.

Hoe hoog je speelt, dat maakt niet uit. Als je maar gemotiveerd bent om hard te trainen en beter te worden. Je traint in kleine groepjes op je eigen niveau, onder leiding van de toptrainers van Drijver Goalie Academy. Meld je nu aan en krijg het unieke Drijver Goalieshirt van OBO cadeau!

Meer info en aanmelden: drijver.com

Goalie Academy is er veel aandacht voor positie, techniek, tactiek en de corner. “Elke oefening doen we met minstens honderd ballen, dus je hebt enorm veel balcontact.

Want je leert door te doen.”

Honderd ballen Je kunt terecht op vier locaties: Kampong (Utrecht), Upward (Arnhem), HGC (Wassenaar) en Pinoké (Amsterdam). Het leuke is: je traint samen met goalies van andere clubs, die net zo enthousiast en gemotiveerd zijn als jij. En de trainers? Die zijn al net zo gek van het keepersvak.

“De keeper verdient absoluut extra aandacht” “Keepers vinden het gaaf om een deel van de familie te zijn. Dus ik zou zeggen: join our goalie family!”, lacht Martijn, die je twee dingen kan beloven: veel lol én veel leren.

“Elk seizoen hebben we een gloednieuw trainingsprogramma, waarbij we inspelen op de laatste ontwikkelingen binnen het hockey. We doen continu nieuwe ideeën op en zijn altijd up-to-date.” Bij de Drijver

2008-046 EG

Duurzaam ontworpen kwaliteits hockeyvelden

14 - Hockey International - October 2020

beschikbaar voor jouw club. Meer weten?

Kijk op drijver.com of neem contact op. “De keeper is zo’n belangrijk onderdeel van het hockey. Die verdient absoluut extra aandacht”, besluit Martijn. “Never compromise on quality!”

Train de trainer Niet alleen keepers kunnen bij de Drijver Goalie Academy terecht. “We leiden ook trainers op”, aldus Martijn. Alle trainers van de Academy, dit seizoen in gloednieuwe kleren gestoken door sponsor Reece, zijn opgeleid door Martijn en Dennis van de Pol. “Alle trainers ademen onze keepersfilosofie en blijven zich continu ontwikkelen.

Wij maken onze trainers beter, en daarmee maken we onze keepers beter.” Ook als club kun je terecht bij de Drijver Goalie Academy.

“We kunnen jouw keeperstrainer opleiden of begeleiden. Ook kunnen we een bijscholing verzorgen voor veldtrainers.

Hoe zet ik de keeper optimaal in tijdens mijn teamtraining? Ook coaches kunnen we leren hoe ze kunnen omgaan met de rol van de keeper binnen het team.” Ook heeft de Drijver Goalie Academy online trainingen

Dennis (links) en Martijn

Snelle water- en zandveldsystemen Efficiënt geproduceerd in NL Milieuvriendelijk te onderhouden Een gebruiksduur van 10-15 jaar Geen of minimaal waterverbruik NOC-NSF Sportvloerenlijst gekeurd Circulaire end-of-life recycling

edelgrass.com

Mondjesmaat toeschouwers op de tribunes bij Kampong. Ondanks de goede regeling met kaartverkoop is ook dat nu even verleden tijd. (Foto WorldSportPics / Bert van der Toorn)

Clubs zien lichtpuntjes ondanks nieuwe beperkingen vanwege corona

‘Gelukkig mogen we N

et nu het op de hockeyvelden allemaal weer een beetje de goede kant op ging en er af en toe een zweempje was van het ‘oude normaal’, volgt een nieuwe klap. De clubhuizen moeten dicht, toeschouwers worden geweerd. Dat komt hard aan bij de clubs, die echter wel een lichtpuntje zien. ,,Gelukkig mogen we nog steeds hockeyen. Dat is nu het belangrijkste.’’

Natuurlijk raken de maatregelen elke club, klein en groot. De clubhuizen zijn voor iedereen een bron van inkomsten, die nu ineens weer wordt drooggelegd. En dat nadat in het voorjaar al flink wat veren werden gelaten en clubs zelfs financieel in problemen geraakten. Dat laatste is nu niet opnieuw uit te sluiten, hoewel de verenigingen wel aangeven dat de impact van de nieuwe maatregelen wellicht wat minder impact hebben dan in de eerste helft van dit jaar. Of zoals Marc Staal, voorzitter van Amsterdam, het stelt: ,,We hadden hier al enigszins rekening mee gehouden.’’

nog hockeyen’

Uit een rondje langs de hoofdklasseclubs Amsterdam, Kampong en Rotterdam blijkt in ieder geval dat het feit dat er – vooralsnog – gewoon mag worden gespeeld een essentieel verschil is met de eerste coronaperiode. Ideaal is het allemaal niet, maar het is wát. ,,Natuurlijk is het jammer dat we grotendeels weer terugvallen naar hoe het was in het voorjaar’’, vindt Marc Staal. ,,Maar was passen ons aan aan de maatregelen die genomen zijn in het algemeen belang.

We dragen daarin ons steentje bij. Dat er nog gespeeld kan worden scheelt enorm.

Maar als je kijkt naar de levendigheid, naar de gezelligheid die zo heel erg bij hockey past, dan is daar natuurlijk even geen sprake meer van.’’

Teleurstelling Ook bij zijn collega Diederik Chevalier van HC Rotterdam is er teleurstelling. ,,We hadden al zóveel maatregelen genomen’’, stelt Chevalier. ,,En iedereen hield zich daar zó goed aan. We waren echt tevreden over hoe het liep. Maar we zien de noodzaak van deze maatregelen, laat daarover

geen discussie ontstaan. En we gaan daar natuurlijk in mee. Het voordeel is nu wel dat de afspraken heel duidelijk zijn, waar die eerder nog wel eens niet zo helder waren. Dat communiceert ook makkelijker. Nu kunnen we gewoon zeggen: dit is de missie voor de komende weken. Betekent dus geen toeschouwers, da’s ook niet zo ingewikkeld. We kunnen dus wel blijven hockeyen, maar missen de gezelligheid. De verbondenheid is even weg.’’

Niet te managen Opvallend: bij Rotterdam wás het clubhuis al dicht. In dat opzicht hoeft de club dus niet meer heel veel aan te passen. Die sluiting was, legt Chevalier uit, gewoon een praktische beslissing. ,,We hebben zóveel leden en zóveel jeugd. Als we toegang tot het clubhuis op zaterdag toestaan, is het maximum al bereikt voor we met onze ogen hebben geknipperd. Dat was niet te managen. Daarom hebben we, zeg maar, het hele clubhuis naar buiten verplaatst. We hebben een groot plein waar een buitenbar kan staan waar de teams na de wedstrijd wat konden drinken. Het clubhuis was alleen

nog maar open om te bestellen.’’ Ook bij Kampong is de impact van de opgelegde beperkingen best groot. Voorzitter Sandra van Loon ziet hoe haar club de afgelopen juist steeds beter omging met de restricties, maar nu bijna weer terug moet naar af. ,,Ik had dit op deze manier niet zien aankomen’’, bekent Van Loon, die constateert dat bij een grote club als Kampong het handhaven van alle maatregelen ‘best lastig’ is. ,,Een vereniging bestaat voor ons uit drie compnenten: sporten, sport kijken en socializen, de zogenaamde derde helft. Dat is met alle regels moeilijk uit te voeren bij een club met 3600 leden die ook nog eens onderdeel uitmaakt van een omnivereniging met verder voetbal, tennis, squash, cricket en jeu de boules en een totaal van meer dan zesduizend leden. Als die allemaal op zondag rondlopen en een biertje willen drinken, hebben we gewoon te maken met het feit dat we veel minder horecaplekken hebben dan leden, en dan piept en kraakt alles wel. Dat is bijna niet houdbaar. Maar ik moet zeggen, we hebben dat drie weekenden kunnen doen en we werden er elk weekend beter in.’’

Vervolg op pagina 17 October 2020 - Hockey International - 15

EEN EIGEN ZAALHOCKEYHAL? Het hele jaar sporten op eigen accommodatie

Benieuwd wat er komt kijken bij d aanschaf van een luchthal? Bezo informatieavond op 19 november LMHC in Laren of op 11 decembe Leonidas in Rotterdam. Meld je a www.polyned.nl/informatieavon Benieuwd wat er komt kijken bij de aanschaf van een luchthal? Bezoek de informatieavond op 19 november bij LMHC in Laren of op 11 december bij Leonidas in Rotterdam. Meld je aan via www.polyned.nl/informatieavond.

Textielarchitectuur 0521 – 32 02 40 | office@polyned.nl | www.polyned.nl

Vervolg pagina 15 ,,Ook bijvoorbeeld met de kaartverkoop voor Heren 1. Daar konden we 500 mensen kwijt, en dat hebben we geprobeerd door kaartverkoop in te voeren. In het begin was dat even zoeken, de laatste keer ging het onwijs goed. Er was zelfs een undercover BOA van wie we een enorm compliment kregen over de manier waarop we alles geregeld hadden. In dat opzicht zijn we teleurgesteld omdat we nu juist alles goed aan het reguleren waren. Dat het publiek nu ook wordt meegenomen, vind ik echt wel jammer. Een deel van sport is ook samen beleven, ernaar kijken en het erover hebben. Dat valt nu weg. Maar even voor de duidelijkheid: ik snap wel dat er iets moet gebeuren en dat ze ergens moeten beginnen, en dat ze willen voorkomen dat groepen bij elkaar komen. Maar ik hoop ook echt dat het maar voor drie weken is. Niet alleen voor ons, maar ook voor het plezier van onze leden, van kinderen, van ouders.’’

Zure appel Bij Amsterdam is dat niet anders. Marc Staal hoopt dat zijn club niet te lang door de zure appel hoeft te bijten. ,,Want in die drie weken zit ook de herfstvakantie. Jammer, want daarin hadden we bij ons kampen van Sportways gepland. Die gaan nu dus niet door, wat ons ook inkomsten scheelt. Ook zijn er vraagtekens bij het doorgaan van zaalhockey. We hopen dat daarover binnenkort een besluit valt.

We hopen dat het tot drie weken beperkt blijft, maar zolang we competitie kunnen spelen zijn we in ieder geval een stuk beter af dan in de tweede helft van vorig seizoen. Toen was er helemáál niets. Helaas zijn de ontwikkelingen totaal onvoorspelbaar.’’

Sandra van Loon signaleert nog een ander probleem, namelijk dat van de vrijwilligers. Of beter gezegd: het gebrek daaraan. ,,Want die mensen zijn moeilijk te vinden, zeker om ergens te gaan staan met een geel hesje en de mensen te zeggen dat ze afstand moeten houden en waar ze hun fiets kunnen neerzetten.’’ Lastig is het ook bij de jongste jeugd. ,,Daar mag de begeleiding wel bij, maar de ouders niet. En die vinden het soms ingewikkeld om hun kind af te zetten bij het hek. ‘Het is op veld negen, succes’. Dat is best wel een dingetje. Voor mijn gevoel gaan we qua regels weer terug naar het begin. We zijn ook bezig met dezelfde vraagstukken. Hoe leggen we de looplijnen, waar moeten ouders hun kinderen afzetten en waar halen ze die weer op?’’

Leuk Van Loon is in januari aangetreden als voorzitter van Kampong en heeft dus vrijwel constant te maken gehad met corona en alle bijbehorende problemen. Je vraagt je dan bijna af hoe leuk het is voorzitter van een hockeyclub te zijn. ,,Haha, die vraag heb ik echt wel vaak gehad. Natuurlijk had ik me verheugd op het plezier van heel veel blije mensen die aan het sporten zijn, sport kijken of gewoon genieten van de derde helft. Daar ben ik zelf ook voorstander van. Maar de situatie nu is heel anders. Dan is het ook wel weer bijzonder te zien hoe flexibel je kunt zijn als vereniging, hoe je continu aanpast aan een nieuwe werkelijkheid, samen met vrijwilligers en de andere verenigingen. Zuur vind ik het wel voor de pachter van de horeca.

Die had het al moeilijk in het voorjaar en wordt nu weer keihard meegenomen in de sluiting omdat een clubhuis nu is

gelijkgesteld aan een sportkantine.’’

Dat is mooi bruggetje naar de financiele situatie van de clubs. Die hadden zoals gezegd zwaar te lijden in het voorjaar, maar in ieder geval bij Amsterdam is dat nu iets anders, vertelt Marc Staal. ,,Het heeft natuurlijk geen positief effect, maar is op zich nog te overzien. We missen de inkomsten uit verhuur van de accommodatie, missen de barinkomsten. En dat in een tijd die normaal echt wel druk is. Ook daarom hopen we dat dit tot een paar weken beperkt blijft.’’

De klap is echter op te vangen, vervolgt Staal. ,,Omdat we er al enigszins rekening mee hadden gehouden dat er weer een soort interruptie zou kunnen zijn. Het komt dus niet helemaal als een totale verrassing. Dan is het ook nu een kwestie van de tering naar de nering zetten.’’ Staal ziet echter een belangrijker aspect dat wél in het gedrang komt. ,,Verenigingssporten dienen toch allemaal een breder maatschappelijk doel: mensen samenbrengen.

Maar dat hele verenigingsleven is enorm schraal geworden. Natuurlijk, je kunt spelen. Maar daarna is het wel tas pakken en wegwezen. Dat is ontzettend jammer. Wij proberen dat verenigingsgevoel nog wel te handhaven door meer communiceren en de verbinding vasthouden.’’

Kaartverkoop Rotterdam had het jaar al wat soberder ingestoken, vertelt Diederik Chevalier.

Geen grote feesten, geen wedstrijden van de Pro League.

,,Verder is het niet zo dat de horeca nu een groot verdienmodel is, dus deze maatregelen hebben in dat opzicht nauwelijks extra impact. We zijn wel gestart met kaartverkoop voor de wedstrijden van onze Heren 1 en Dames 1. We hebben plaats voor 750 toeschouwers, maar dan moet je wel placeren. Dat kan alleen met kaartverkoop.

Dat ging best lekker en dat moeten we nu in ieder geval de komende drie weken missen. Die inkomsten waren echter niet begroot en waren meer om de extra maatregelen te kunnen betalen. Financieel hebben we dus niet de grootste problemen.

Die hebben we meer met het gevoel dat we weer een stap terug moeten doen. Dat doen we overigens graag, maar we hopen dan wel dat het effect heeft.’’

Ook Kampong startte met de verkoop van kaarten. Sandra van Loon zag hoe daarover wel enige discussie ontstond. ,,Mensen denken dat we een slaatje slaan uit de situatie, maar onderaan de streep bleef er niets over. De inkomsten uit de kaartverkoop zijn besteed aan het inhuren van vrijwilligers en speakers, nodig om de bezoekers te reguleren. Dit is echt puur kostendekkend.’’

Verder stond Kampong er heel goed voor, stelt Van Loon. ,,Eigenlijk zoals dat hoort bij een vereniging. Niet te veel geld overhouden, want dan krijg je vragen van leden, maar ook niet veel te kort. Natuurlijk heeft dit wel invloed, maar met hulp van de steunmaatregelen hopen we het te kunnen uitzingen zonder iets te verhalen op de leden. Want dát zou ik echt lastig vinden. Je leden minder kunnen bieden, maar wel om extra geld vragen.’’

Steeds meer voorzichtigheid op en rond de hockeyvelden. Straks ook mondkapjes?

(Foto Worldsportpics)

Jeroen Delmee als coach van Tilburg. ,,Of ik nu in België, Frankrijk, bij een topclub in Nederland of op het niveau net daaronder werk, mijn instelling is altijd dezelfde.’’ (Foto’s WorldSportPics / Frank Uijlenbroek)

Bescheidenheid van de speler Jeroen Delmee kenmerkt ook de trainer

Domweg gelukkig in het rechterrijtje

door Luuk Blijboom

H

Niet dat de olympisch kampioen van Atlanta 1996 en Sydney 2000 geen ambities heeft om eens aan de slag te gaan bij een ploeg met gezonde aspiraties voor de landstitel. Sterker, hij is er deze zomer heel dichtbij geweest. ,,Ik ben voor dit seizoen benaderd om trainer te worden van een club uit de top-4 van de afgelopen competitie.’’ Op de vraag of het Den Bosch, Amsterdam, Bloemendaal of Kampong was dat hengelde naar zijn diensten, volgt een oorverdovende stilte. Ook de conclusie dat het een van beide laatstgenoemde teams moet zijn geweest omdat daar een nieuwe trainer op de bank zit, wordt gevolgd door stilzwijgen. ,,Ik ga er niets over zeggen.’’

Homerisch gelach klinkt op vanuit de tent die naast het veld van HC Den Bosch is opgesteld. ,,Dat gaat wel lukken, Jeroen’’, lacht Van ’t Hek vilein. Delmee (47) kan er zelf ook de humor wel van inzien. Misschien is het wel logisch dat hij in zijn enthousiasme play-off en play-out door elkaar haalt.

Je kunt nu eenmaal Delmee wel uit de winnaar halen, de winnaar uit Delmee halen is nog altijd niet mogelijk.

Team

et is een hilarische verspreking, als op een zonnige zaterdagavond aan het einde van augustus tijdens een kick-off wordt vooruitgeblikt op seizoen 2020-2021 van de hoofdklasse. Wat de doelstelling van Tilburg is voor de komende jaargang, wil moderator Tom van ’t Hek graag van coach Jeroen Delmee weten. De voormalige verdediger en mid-mid van het Nederlands elftal, goed voor 401 caps, heeft geen seconde bedenktijd nodig. ,,De play-offs ontlopen.’’

Hij is er nu eenmaal de man niet naar om te koop te lopen met dergelijke belangstelling. Als trainer is hij zoals hij ook als speler was, klinkt het welhaast verontschuldigend. ,,Het team staat voor mij nu eenmaal op één. Ik had deze zomer ook voor mezelf kunnen kiezen. Maar dat is niet de aard van het beestje.’’

Het is exact dezelfde reden waarom hij in

18 - Hockey International - October 2020

2015 na het Europees kampioenschap van Londen opstapt als bondscoach van België. ,,Ik had toen louter aan mijn eigenbelang kunnen denken door mijn contract uit te zingen. Dan had ik mijn droom verwezenlijkt om in Rio de Janeiro eindelijk als trainer op de Olympische Spelen te staan.’’ ,,In plaats van dat toernooi rustig te laten bezinken door een maand lekker niets te doen ben ik twee dagen na dat toernooi begonnen aan de evaluatie, terwijl ik nog midden in de emotie zat. Ik merkte dat de spelers niet oprecht naar elkaar waren en te weinig zelfreflectie toonden. Voor mijn gevoel was er in twee jaar tijd niets veranderd. Mijn conclusie was vervolgens dat het me niet meer alles waard was om mijn hele ziel en zaligheid erin te leggen. Als je ineens voelt dat je geen zin hebt om in de auto naar België te stappen, is het plezier weg. Dan moet je gaan nadenken. Achteraf gezien had ik op dat moment beter tot tien kunnen tellen en alles van een afstand moeten bekijken. Dan had ik kunnen zien wat er wél goed was gegaan. Dit krijg je dus als je te snel evalueert, al heb ik geen seconde spijt van mijn beslissing.’’

Cultuurkloof Bovendien, zo concludeert hij met de wetenschap van nu, is er sprake van een cultuurkloof. ,,Ik heb te Nederlands gehandeld. Te pragmatisch, te weinig rekening gehouden met gevoelens, te veel gezegd waar het op staat. Ik hield spelers als Thomas Briels en Simon Gougnard buiten het elftal. De een was in mijn ogen aan rust toe, over de ander was ik gewoon niet tevreden.

De ploeg bleek er alleen nog niet klaar voor om gevestigde namen thuis te laten. Er ontstond onrust in de selectie. En dan zaten we, tot overmaat van ramp, ook nog eens in een waardeloos hotel waar bij de eerste de beste bui het regenwater de kamers inliep. Alle randvoorwaarden zaten in Londen tegen.’’

Het vertrek bij de Red Lions, in Rio onder leiding van zijn opvolger Shane McLeod winnaar van olympisch zilver, effent het pad voor een avontuur als trainer van hockeydwerg Frankrijk. Met die ploeg tekent Delmee voor een enorme stunt door tijdens de wereldkampioenschappen van 2018 in het Indiase Bhubaneshwar als achtste te eindigen. ,,Het ultieme bewijs dat hard wer-

ken loont’’, meent Delmee. In 2019 promoveert de ploeg naar de A-poule voor het EK en worden de World Series gewonnen, het eindtoernooi voor de kwalificatie van Tokio 2020. In de race om het olympisch startbewijs wordt tegen Spanje vervolgens aan het kortste eind getrokken, waarmee het eerstvolgende hoofddoel de Europese titelstrijd van 2021 in Amstelveen is geworden.

Bijpraten Maandelijks verblijft Delmee een dag of negen in Frankrijk. ,,Ik stap maandagochtend om elf uur in de auto en ben woensdagmiddag om vier uur weer thuis. In die periode kan ik vier trainingen geven en met de jongens bijpraten.’’ De rest van de tijd is hij bezig met Tilburg, een fulltime betrekking. ,,Ik denk al gauw dat ik zo’n zestig uur per week met de club bezig ben.’’

Want ook al is het rechterrijtje vermoedelijk ook dit seizoen Delmee’s habitat, aan ongebreideld fanatisme ontbreekt het hem allerminst. ,,Of ik nu in België, Frankrijk, bij een topclub in Nederland of op het niveau net daaronder werk, mijn instelling is altijd dezelfde.’’ Laat hem vooralsnog maar lekker werken in de luwte. ,,Als speler stond ik ook nooit met mijn neus vooraan als de camera’s langs het veld stonden.’’ Delmee hoeft nu eenmaal niet zo nodig zijn eigen eerzucht te laten prevaleren. Het is de reden waarom hij ook als coach van het bescheiden Tilburg domweg gelukkig is. ,,Ik geloof in projecten. Bij Tilburg heb ik iets opgezet en als ik ergens aan een karwei begin, maak ik mijn werk nu eenmaal af.

Misschien komt dat wel omdat ik te sociaal ben. Het is mijn streven om van Tilburg de derde grote club van Brabant te maken. We moeten in één adem worden genoemd met Den Bosch en Oranje-Rood. Daarvoor heb ik nog minstens een seizoen nodig. Ik moet, nee, ik wil nog een jaar of twintig als coach langs de lijn staan. Voor mijn eigen ontwikkeling is het prima om daarbij te kiezen voor de weg van de geleidelijkheid. Die stap naar de absolute top gaat er op termijn echt wel komen.’’

Zorgen De kans dat Tilburg deze jaargang een rol van betekenis kan spelen in de hoofdklasse, hoe bescheiden wellicht ook, is in Delmee’s optiek aanzienlijk. Ook op het hoogste landelijke niveau zullen de gevolgen van de coronapandemie zichtbaar zijn, voorspelt hij. ,,Ik maak me eerlijk gezegd een beetje zorgen om de hoofdklasse. Door het grote aantal buitenlanders was er jarenlang minder ruimte voor Nederlands talent. De huidige

situatie houdt in dat er voor Nederlandse spelers meer vraag dan aanbod is en dat is een positieve ontwikkeling. Het grote aantal buitenlanders in de hoofdklasse heeft de doorstroming van talenten jarenlang in de weg gestaan. Of ik een voorstander ben van een maximum aantal buitenlanders per clubs? Zeker. Zet dat aantal op nul, zeg ik redenerend vanuit het Nederlandse hockeybelang. Ik weet alleen ook wel dat dit natuurlijk niet realistisch is.’’ ,,Het feit dat veel hoofdklasseclubs als gevolg van covid-19 noodgedwongen de hand op de knip hebben moeten houden, biedt mogelijkheden. Doordat er op het veld meer jongeren staan en er dus onherroepelijk meer fouten zullen worden gemaakt, wordt de competitie minder steriel en daarom misschien juist wel aantrekkelijker voor toeschouwers. Clubs worden bovendien gedwongen hun jeugdopleiding naar een hoger niveau op te stuwen om jongere spelers klaar te stomen voor het eerste elftal.’’

Doorstroming Zo komt, voorspelt Delmee, met terugwerkende kracht de doorstroming van onderaf toch nog op gang. ,,Ik vraag me al jaren af wie de nieuwe sterkhouders van de hoofdklasse zijn. Wie gaat de nieuwe Stefan Veen of Teun de Nooijer worden? Spelers die in het veld vanuit het niets, boem, iets kunnen laten gebeuren? Terrance Pieters? Jonas de Geus? Jorrit Croon? Ik noem nu drie namen, maar er zouden natuurlijk veel meer spelers moeten zijn die op de deur kloppen.

Iemand als Thijs van Dam is een speler naar mijn hart, het is eeuwig zonde dat hij een jaar uit de running is geweest en daardoor een cruciale fase in zijn ontwikkeling heeft gemist. Het is de hoogste tijd dat vanuit die lichting een groot aantal spelers doorbreekt, want na de Olympische Spelen van Tokio en het WK van 2022 in

Spanje en Nederland zullen veel internationals stoppen. En wie nemen dan die vrijgekomen plaatsen in?’’

Ook op de bank van Oranje komt na Tokio 2021 een plek vrij. De meest prominente plaats zelfs, nu bondscoach Max Caldas het einde van zijn dienstverband als keuzeheer van de KNHB heeft aangekondigd. En ja, ook Delmee heeft gehoord dat in de wandelgangen zijn naam genoemd wordt als opvolger – voor wat dat waard is.

Ook als de bovengemiddeld geïnteresseerde belangstellende die hij vooralsnog is kijkt hij met interesse naar het Nederlands elftal en de keuzes die Caldas maakt.

Als hij in diens schoenen zou staan koos hij er evenmin voor om het roer drastisch om te gooien nu de Olympische Spelen een jaar zijn uitgesteld, zoals links en rechts wordt geopperd. ,,De boel verjongen is een echter andere discussie.’’

Doelman ,,Ik zou bijvoorbeeld eens goed kijken naar de positie van de doelman. Pirmin Blaak heeft tijdens het WK van 2018 in Bhubaneshwar natuurlijk een geweldig toernooi gekeept. Toch betrap ik hem te vaak op fouten die hem niet tot de onbetwiste nummer één maken. In dat licht bezien kun je kijken hoe Maurits Visser van Bloemendaal zich dit seizoen verder ontwikkelt. Zo’n Steijn van Heijningen van HGC, dat vind ik een levensgevaarlijk gastje. Gelukkig behoort die inmiddels tot de zogeheten potentials.’’

Ook op het

gebied van mentaliteit valt er voor Oranje nog een slag te winnen. In Belgische dienst heeft Delmee van zeer nabij gezien hoe het ook kan. ,,De selectie van België bestaat uit spelers die al in 2015 een goedbetaalde baan hebben opgezegd of een studie hebben onderbroken om op de Olympische Spelen van Rio dat ene doel na te streven.

In de aanloop naar Tokio gaan ze opnieuw fulltime trainen met de nationale ploeg. Het WK in Bhubaneswar heeft aangetoond dat zoiets zelfs in een wereldtitel kan resulteren.’’ ,,Belgen staan bovendien met een andere instelling in het veld dan Nederlanders.

Als in Nederland een bal in de cirkel wordt gepompt, trekken we allemaal onze voeten omhoog om geen shoot te veroorzaken.

Belgen gaan met hun hand naar het gras om een passlijn dicht te zetten. Het is zomaar een voorbeeld en ook nog eens een detail, maar details kunnen in de topsport nu eenmaal van doorslaggevend belang zijn.’’

Arrogantie Stel hem de slotvraag en hij geeft een eerlijk antwoord. Ja, hij schat België ook voor Tokio 2021 hoger in dan Oranje, al zijn de verschillen tussen beide teams volgens hem minimaal. ,,Het gaat erom wat je er als speler écht voor over hebt om dat ene ultieme doel te bereiken. Wat daarbij het beste helpt is als je één bepaalde prijs nog nooit gewonnen hebt.’’ Misschien hebben de Belgen wel gelijk als ze lacherig praten over de spreekwoordelijke Nederlandse arrogantie, klinkt het. Laat hij het zo zeggen. ,,Nederlandse hockeyers voelen zich vaak best wel goed.

Maar tussen je goed voelen en ook daadwerkelijk goed zijn zit een wereld van verschil. Het zijn titels die laten zien hoe sterk je echt bent.’’

Jeroen Delmee: ,,Het feit dat veel hoofdklasseclubs als gevolg van covid-19 noodgedwongen de hand op de knip hebben moeten houden, biedt mogelijkheden.’’

October 2020 - Hoc-

exclusief verkrijgbaar bij hockeydirect.nl

© 2020 adidas AG

Ready For Sport SUCCES MAKEN WE SAMEN!

Dames van Ivar Knötschke haken echt aan bij top

J

HDM pre ige surprise

e zou het bijna vergeten in tijden die nog altijd hectisch zijn en zeker nog immer onvoorspelbaar, maar er wordt inmiddels ook weer gewoon gehockeyd. Als is daar momenteel natuurlijk weinig gewoon aan, want buiten het spel zelf is sinds maart niets meer hetzelfde. Of toch wel.

Het zijn nog altijd de gebruikelijke clubs die de dienst uitmaken. Op één uitzondering na: HDM.

HDM staat na vijf speelronden bij de dames fier op gelijke hoogte met de gedoodverfde titelkandidaten Amsterdam en Den Bosch. Beide topteams pakten de volle winst uit de eerste vijf partijen. Maar HDM deed exact hetzelfde. Toegegeven, het programma van de Haagse club was in de eerste fase van de competitie niet het zwaarste, met tegenstanders als Bloemendaal, Victoria, Laren en Hurley. Maar de formatie van coach Ivar Knötschke rekende wél knap af met HGC en

klopte daarmee – op HGC zelfs – toch een voorname concurrent in de strijd om een ticket voor de play-offs.

Misschien is het nog wat vroeg om daarover al te spreken, maar Knötschke zelf sprak zijn ambitie afgelopen winter al duidelijk uit, nadat HDM Europees zilver pakte in de zaal. Op dat moment stond HDM nog te boek als een club die nationaal te groot was voor het servet, maar te klein voor het tafellaken, en dat wilde Knötschke veranderen. ,,Met HDM maken we al heel lang deel uit van de subtop in Nederland, maar we willen echt meer dan dat en dit Europese succes bewijst dat die mogelijkheden er ook zijn’’, zei de coach destijds. ,,Doordringen tot de top vier is het doel, play-offs spelen. Als je die ambitie wilt verwezenlijken vraagt dat volledige toewijding in alle aspecten.

We hebben nu gezien waartoe deze ploeg in staat is. Dan mag je niet meer met minder tevreden zijn.’’

Vooralsnog moet Knötschke vergenoegd toezien hoe zijn ploeg die woorden waar maakt. De bomen zullen niet tot in de hemel blijven groeien als de tegenstand zwaarder wordt, maar Knötschke verwacht ook niet direct

dat zijn team de titel pakt. Met driepunten voorsprong op nummer vier SCHC, zes op HGC en zelfs acht op Oranje-Rood en Pinoké stelt HDM in ieder geval nadrukkelijk de kandidatuur voor een plaats in de play-offs.

Benauwd Bij de heren gaat Bloemendaal vrolijk verder waar het in het voorjaar abrupt moest stoppen. Nieuwe competitie, zelfde beeld.

De Mussen zijn vooralsnog ongenaakbaar in de Tulp Hoofdklasse Heren, al moet worden gezegd dat onder die vijf overwinningen wel drie zeges zaten die uiterst benauwd tot stand kwamen. Zowel tegen HGC als tegen Tilburg en Pinoké stond er na de laatste toeter slechts een verschil van één doelpunt op het scorebord. De potjes tegen Den Bosch en Almere leverden wel ruime overwinningen op.

Krap of niet, er staan gewoon vijftien punten uit vijf partijen achter de naam van Bloemendaal. Dat zijn er twee meer dan Kampong. De Utrechtse ploeg heeft ook een uitstekende start van de competitie achter de rug. Alleen het bezoek aan Rotterdam leverde niet de volle winst op. Verder maakte Kampong echt wel indruk.

Neem alleen al de manier waarop Almere de oren werd gewassen. Liefst 11-0 werd het tegen de ploeg die eigenlijk natuurlijk in blessuretijd zit als het gaat om de status van ‘hoofdklasser’. Almere bleef slechts op het hoogste niveau als gevolg van het voortijdig staken van de vorige competitie. Of dat met potjes als dat tegen Kampong een genoegen is, valt echter te betwijfelen. Kampong rekende overigens verder nog ruim af met Tilburg en Klein Zwitserland, en boekte een kleine zege op Den Bosch.

Op de ranglijst volgt het kwartet Amsterdam, Pinoké, Rotterdam en HGC al op zes punten van koploper Bloemendaal.

Oranje-Rood staat zelfs daar nog twee punten achter.

De vraag op dit moment is echter vooral of de competitie op een fatsoenlijke wijze kan worden voortgezet. De eerste weken weliswaar zonder publiek, maar wel met normale wedstrijden. Dat is niet prettig, maar altijd nog beter dan het scenario dat zich in het voorjaar ontvouwde.

Tijn Lissone jubelt namens Amsterdam na wéér een treffer in het duel met Hurley.

(Foto WorldSportPics / Frank Uijlenbroek)

Hockey International puzzelwedstrijd

Hockey International Puzzelwedstrijd: Hockey International Puzzelwedstrijd:

Wilt u ook kans maken op een adidas TX Compo 2 stick t.w.v. 150,- aangeboden door Jumbo Hockey? Los Wilt u ook kans maken op een adidas TX COMPO 2 stick dan onderstaande puzzel op Jumbo en vul het antwoord t.w.v.

150,aangeboden Hockey?

Los dan Wilt u€ook kans maken op door een adidas TX COMPO 2 in stick op de€site www.HockeyInternationalmagazine.nl bovenstaande puzzel op endoor vul het antwoord in op site t.w.v.

150,aangeboden Jumbo Hockey?

Losdedan www.HockeyInternationalmagazine.nl voor 20 voor 31 oktober 2020. maken in de bovenstaande puzzel opWij en vul het antwoord in september op de site 2020.

Wij maken in de volgende editie de winnaar bekend. www.HockeyInternationalmagazine.nl volgende editie de winnaar bekend. voor 20 september

Winnaar Hockey Puzzelwedstrijd september: De oplossing van de puzzel uit de Hockey International Winnaar Hockey Puzzelwedstrijd juni: van augustus moest zijn Freestyle Hockey.

Uit alle van De oplossing van de puzzel uit de Hockey International Winnaar Hockey Puzzelwedstrijd juni: inzendigen hebben we eenuitwinnaar getrokken: Juni moest zijn: STRAFCORNERSPECIALIST De oplossing van de puzzel de Hockey International van Uit alle inzendingen hebben een winnaar Isabelle Plönissen heeft dewe adidas stick, getrokken: Juni moest zijn: STRAFCORNERSPECIALIST Thijn Linssen heeft een adidas stick, aangeboden door Uit alle inzendingen hebbenGolf, we een winnaar getrokken: aangeboden door Jumbo gewonnen.

Jumbo Golf, gewonnen.

Thijnharte Linssen heeft een adidas stick, aangeboden door Van gefeliciteerd!

2020. Wij maken in de volgende editie de winnaar bekend.

Behoeftige toestand

Aantal mensen

Stel

7

Zeurderig kind

Preek

Vogel

Van harte gefeliciteerd!

Jumbo Golf, gewonnen.

Van harte gefeliciteerd!

En KunSmal Voedsel andere stenaar weefsel

Griezel

Gebaren- Deel van trap spel

Grondsoort

Wiskundig getal

Tegen

Kosten koper

Op 't kantje

Inlands

Pers. vnw.

Bende

Het gaan

Bamboe - beer Tot en met

Sierplant

Clown

Begin

Doctor Uitroep Getuigschrift Klein vertrek

Kelner Arabische vorst

Verlegen

1

Gesloten

ZeeuwAls se plaats onder

Chinese maat Stop

Italiaan- Denkend se stad wezen

2

Innig

Romeins Leger keizer Paradijs

Europeaan

Aanw. vnw.

Anders gezegd

Dagwijzer

Voordat

Bijbelse figuur

Pandjeshuis

Aandacht

Voor

Gelofte

Getal

Hetzelfde

Lichaamsdeel

Nachtvogel

Ketting

5

Oosters land

Overdreven

Onbekende

Lofdicht

Vat met hengsel

3

Duitse stad

Grootmoeder

Moeder

Deel van geschrift

Kruiderij

Namiddag

Hondengeluid

Boom

Prik

Met ingang van

Russisch gebergte Voorzetsel

Aanw. vnw.

Ondergang

Later Gelderse plaats

Metaal

Gelderse Voegplaats woord

Mijnheer

Deel van de Bijbel

Takje

Gebarenspel

9

Denksport

4 Deel van trap

Schone jongeling

6

Kleur

8

Vrouw Gelderse plaats Oosters land

Zoogdiertje

Bevel

Vreemde munt

Tooi

Deel van het oog

Vers

Versiering Toegan- Edelman kelijk

Advies

Flink

Onbeschreven

Snavel

Godin

Franse rivier

Avond- Inkeping Natuurk. eten term

10

Bijeenkomst

Sierlijkheid

Cowboyfeest

Daar

Als eerder

Hap Betaalmiddel

Kruipend dier

Voorbeeld Half

Weerstan d-eenheid

Plan

Bangerd

BUZING Puzzels

1

2

3

4

é

G A R M O O S E M I P I K M A K O E N T I N D I I P A N T M A R N E R O D A M M E N E N T

S L E D E T R E E R I R R N E D R O E A A D O D A M E M E E D S P E E R M O S

5

6

7

8

9

10

Namens iedereen van Namens iedereen van

HOCKEY HOCKEY INTERNATIONAL

S E T O O N D E G R O D E E N E R R I D O S P P E P E N I S A O N S H T O T E Z E U L D E R S T E E K T E R D

B R O O D

E E L A T I S N Z E T E R A

L

I D E E B L G A A N C T O I M I N D O E T I N E N

O H A G M E E L I E D N G H E F E L E E M I M S I E R O R E N R A K A E L A F

B E D I T I N E N S E N T R E D O B E E R I E K V A M E L I T E V N O D M M E A A R

S G T E R R A

INTERNATIONAL wensen wij jullie een mooi seizoen T

D A T I L T I E A L E S S

K N I E

L O M M E R D

wensen wij jullie een mooi seizoen

T H É

D A N S A N T

October 2020 - Hockey International - 23