06. december 2015 - februari 2016 by KASK & Conservatorium / School of Arts Gent

06 tweemaandelijks magazine — 15 december 2015 – 15 februari 2016 — jaargang 2, nr 2

VU: Wim De Temmerman, Jozef Kluyskensstraat 2, 9000 Gent

03 05 13 17 23 25

Join The Revolution Voor wie meer wil dan facebook activisme Hummos, Liberation Graphics and Picasso Kunst en verzet in Palestina Debussy of Dub’Assy Dominique Somers — 00A Nieuw in de Bibliotheek Traveling Sculpture

1 Humain

2 Steenlant

Foto: Joachim Van

Foto: Sander Buyck

4 Repetitiefoto van danser Rochdi Belgasmi (Tunesië), © Action Zoo Humain

5 Mourade met Star Wars tijdens try-out in Tunis (internationaal festival journées théâtrales de Carthage), © Action Zoo Humain

JOIN THE REVOLUTION VOOR WIE MEER WIL DAN FACEBOOK ACTIVISME Chokri Ben Chikha is postdoctoraal onderzoeker bij KASK & Conservatorium en acteur en theatermaker. Hij is tevens artistiek leider van Action Zoo Humain een performancegroep en theatergezelschap. Op 16 december brengt het gezelschap Join the Revolution in première bij Kunsthuis Opera Vlaanderen Ballet Vlaanderen. Artistiek onderzoeker Ben Chikha gaat na in hoeverre het theater rechtstreeks kan ingrijpen op de werkelijkheid zonder daarbij haar poëtisch potentieel en zelfkritiek uit het oog te verliezen. Het theatergezelschap gebruikt hiervoor het historisch concept van de ‘Zoo Humain’ als onderzoeksinstrument om etnische, religieuze, nationalistische en economische conflictzones te bevragen. Omdat theater zo’n efemeer medium is zegt Ben Chikha, ben ik beginnen nadenken over manieren om als kunstenaar toch te kunnen ingrijpen in de realiteit. Dat is niet eenvoudig, zeker niet in deze tijd waar censuur en zelfcensuur hoog tij vieren. In het eerste luik uit hun trilogie, De Waarheids commissie, gingen kunstenaars en wetenschappers met elkaar en met een publiek in debat over de implicaties van een vroeg twintigsteeeuws Westers gebruik waarbij Afrikanen in nagebouwde dorpen werden tentoongesteld op allerlei evenementen. Action Zoo Humain’s Waarheidscommissie greep werkelijk op de realiteit in door letterlijk aan alle deelnemers te vragen of een dergelijk spektakel een mooi staaltje van interculturaliteit is dan wel racistisch en mensonterend is en of excuses, zelfs 100 jaar na datum, toch niet gepast zijn. Deze vragen resulteerden in de publieke excuses van een burgemeester ten aanzien van Senegalezen, een primeur voor Vlaanderen en Europa en meteen het bewijs dat theater werkelijk een invoed kan hebben op het maatschappelijk debat. Voor de Senegalese gemeenschap in Vlaanderen en erbuiten is een dergelijke publieke erkenning, ook al is ze vooralsnog alleen symbolisch, toch van belang. Het is een eerste stap. Vandaag stelt Ben Chikha met de creatie Join the Revolution opnieuw de vraag met welke artistieke strategieën en ingrepen hij op de wereld een impact kan hebben. Een realiteit op scène brengen is één ding, maar hoe breng je fictie in de realiteit? Is dat wel nog mogelijk? Enkele maanden geleden filmden wij in Brussel enkele korte scènes over terrorisme. Het zou een parodie worden maar een parodie opvoeren midden in de stad leek in tijden van angst toch niet meer te kunnen. Ons gezelschap werd opgepakt en vijf uur vastgehouden, materiaal werd in beslag genomen. Er wordt geargumenteerd dat in deze tijd van terreur de politie haar werk moet kunnen doen. Ik stel me de vraag of een kunstenaar, wiens werk waarschijnlijk in deze tijd even belangrijk is, niet ook zijn werk moet kunnen doen. De terreur van de angst zorgt voor het aan banden leggen van het artistieke en zelfs voor zelfcensuur.

Meer informatie over de voorstelling: www.actionzoohumain.be/nl/event/17/join-the-revolution SPEELDATA 16.12.15 17.12.15 18.12.15 19.12.15 08.01.16 09.01.16 16.01.16 22.01.16

20:00 20:00 20:00 20:00 20:30 20:30 19:00 20:30

Kunsthuis Opera Vlaanderen Kunsthuis Opera Vlaanderen Kunsthuis Opera Vlaanderen Kunsthuis Opera Vlaanderen Rotterdamse Schouwburg Rotterdamse Schouwburg Paleis voor Schone Kunsten Cultuurcentrum Berchem

Ballet Ballet Ballet Ballet

Vlaanderen Vlaanderen Vlaanderen Vlaanderen

6 Home-made hummus, Foto: Samah Hijaw

06 Voor de creatie van Join the Revolution trok het gezelschap dit voorjaar naar Tunesië, waar de roots liggen van enkele leden van de performancegroep. Ben Chikha: Tunesië is de baker mat van de Arabische Lente en in de maalstroom ervan zijn heel wat kunstenaars, ook theatermakers opgestaan. Zij treffen elkaar jaarlijks in het grootste theaterfestival uit de Arabische wereld. Velen riskeren er letterlijk hun leven op een plek waar het opkomend fundamentalis me alle dagen en overal aanwezig is en waar kunst dus alles behalve vrijblijvend is. Wij maakten er een reportage en namen ook deel aan het festival. Nu willen we een groep Tunesische theatermakers naar België brengen zodat zij hier kunnen getuigen en een brug slaan. Wij willen daarbij als theatergezelschap zelf gebruik maken van een eventueel draagvlak dat hiervoor bestaat bij het publiek. Daarom is Join The Revolution niet alleen een theatervoorstelling maar ook een crowdfunding project. Een week voor de première gaat de crowd funding van start en kunnen mensen als zij dat willen een bijdrage storten. Met dit geld zullen enkele Tunesische acteurs en dansers naar hier worden uitgenodigd. Zij zullen hier dan op het podium staan en getuigen over de Arabische Lente toen en nu. Er dient 10 000 euro verzameld te worden. Tegelijk reflecteren wij ook op het middel crowdfunding zelf, is het een neo-liberale valstrik of een doekje voor het bloeden? Voor ons gezelschap is veelstemmigheid ten allen tijde belangrijk. Dat was al zo bij De Waarheidscommissie, dat is ook bij deze voorstelling: wij willen geen dictaat brengen maar mensen betrekken bij de realisatie, hun opinies horen en aftoetsen of en hoe ze een engagement willen vertalen. Op die wijze stelt Join the Revolution de vraag welk (im)materieel erfgoed er wordt gered en welk ten onder gaat. Moeten de krachten gebundeld worden om historische en culturele sites te beschermen tegen IS extremisme of ondersteunen we beter levende artiesten die in het buitenland willen getuigen als ambassadeurs van de Tunesische kunst? Join the Revolution onderzoekt – in dialoog met Purcell’s opera Dido en Aeneas’ herschreven door Jeroen Olyslaegers en Erwin Jans – de dunne grens tussen propaganda, wetenschap en (artistiek) engagement. Wie meer wil doen dan facebook activisme mag zich hierbij dus aangesproken voelen, zijn kredietkaart in de aanslag houden en alvast surfen naar www.artiestenzondergrenzen.be voor een kleine of grotere bijdrage aan de revolutie.

HUMMOS, LIBERATION GRAPHICS AND PICASSO KUNST EN VERZET IN PALESTINA Op 11 februari praten Els Roelandt, redacteur bij KASK&Conservatorium en Samah Hijawi, beeldend kunstenaar, in de Cirque over verschillende mogelijke artistieke strategieën

2/3

Foto: Sander Buyck

Foto: Els Roelandt

5 International Labour Day, by Abd El Rahman Al Muzzayin, 1979

06 om de politieke complexiteit van de Palestijnse situatie mee te benaderen. Dit gesprek maakt deel uit van een drieluik dat wordt uitgewerkt in samenwerking met Broederlijk Delen en zowel een tentoonstelling, dit debat als een documentaire filmvertoning omvat. Voorafgaand aan dit debat hadden Samah Hijawi en Els Roelandt onderstaande conversatie.

ER Samah, in February we have the pleasure of having you as our guest at School of Arts. You will talk about your artistic practice, but also about the different strategies of engaging complex political realities in Palestinian art. You have brought together very different topics: Hummos, Liberation Graphics and Picasso. How are these connected?

SH I will begin with the lighter side of this discussion by looking at hummus, hummous, homos, hummos the spelling closest to its Arabic pronunciation, a dish that has been traced back to a 13th century cookbook in Egypt (thank god). It is apparently an aphro disiac, and also reason for a political battle over claiming cultural histories and identity in the Levant region; and an inspiration for some funny music videos online, people who obviously follow the wave of cool-ness attached to this little humble staple dish from the Levant, but they also offer a perspective on how people identify with it as part of their own ethnic and cultural heritage, or something that defines them. Personaly, its part of the conversation on history, culture and memory, and the strategies of appropriation that threaten erasure or manipulation of cultural trajectories in relation to the colonization and occupation of Palestine. From some quick research I did on the internet about ‘the battle’ over hummos, I am not sure that dismissing it as an economic battle for its potential world market value is a satisfying argument as Robert Fisk claims in an interview on www.makehummusnotwar.com, because it does not take away the fact that it is one of the many small things we could dismiss as trivial in Palestinian culture, but if the devil is really in the details when it comes to the tactics of erasure employed by the Israeli government, and if we go back to your first comment during our conversation last week ‘everything is political’ then, hummos is a political issue as well.

ER Before we get into the different strategies in art making and the need or will to use art as a powerful instrument to change the status quo, let us hear something more about the hummus story. I recently read a story about a fashion designer who copied a sacred Inuit pattern. The family who owns the pattern was outraged because the design was used without permission and because of the context in which it was used. “These are

7 No to the Chaos of weapons, Yes to Dialogue, Sleiman Mansour, 1995

8 Samah Hijawi, the wandering singer of tales, 2015, performance detail, courtesy of the artist

9 Samah Hijawi, the wandering singer of tales, 2015, performance detail, courtesy the artist

sacred images that they are using, they are breaking the Inuit sacred laws of duplicating someone else’s shaman clothing… and for profit of all things.” Surely the making of hummus refers to an identity as well but something tells me that there is a difference here. Can you tell us in a nutshell what is at stake in this hummus debate?

SH Of course hummos is not sacred as the Inuit shaman’s design, but it is an interesting analogy because it does raise the question on the ethics of appropriation. In fact I am not sure there is a real debate about hummos, it is one of the topics that prompt a discussion on the various strategies employed in appropriating the small, seemingly benign, elements of Palestinian culture and heritage. Its re-writing history and creating narratives that annex elements to fit the rhetoric of ‘we are from this land for thousands of years, and there is no such thing as Palestinians’. What is interesting about hummos, is that it is a regional cultural heritage dated to 13th century Egypt a, and this little popular street dish has now made it to world fame, and is available in supermarkets everywhere, which makes the conversation about it more accessible somehow on an international level. What is at stake is the appropriation of a regional cultural heritage, so not just Palestinian but Arab, by a new community of people from mixed geographical origins in a newly formed country and identity that is trying force itself in between being from Middle East, but European! What makes the Palestinian ‘issue difficult to comprehend’ are the small details of the everyday, whether its appropriation of hummos, or land for that matter, its taking things in small bites. Which brings me about to the project Picasso in Palestine. It was interesting in how it navigated and revealed the complexity of the political and governance systems, security, and in some cases created confusion, but that is my perception from a distance, I was not there for the event itself.

ER I remember clearly from my trip in Palestine, specifically in Ramallah, and in the light of Picasso in Palestine, that the hummos debate as was the Picasso In Palestine project, in a way brought people together over issues of appropriation, cultural influence and accessibility in a constructive way. In the stories exchanged there was a lot to learn on cultural history and traditions from both sides. In 2011, the Art Academy of Palestine together with artist Khaled Hourani, took the initiative to loan a work by the famous, iconic (for Western art history) artist Picasso, to be exhibited in Ramallah. In the project, a 1943 painting by Picasso, was selected by the students from the Art Academy of Palestine from the Van

a en.wikipedia.org/wiki/Hummus accessed on Dec 1st, 2015. b Said W. Edward, After the Last Sky, Palestinian Lives, Columbia University Press, New York 1999

Abbemuseum’s collection (Eindhoven), to travel to Ramallah over the Israeli borders. The project triggered all kinds of questions, some on an art institutional level, some on the level of the post-colonial discourse. The process brought to the surface many legal issues, but also called for negotiation and how to work together. People from the Netherlands, Palestine and Israel had to work together to get this painting through the different borders, ticking all the right boxes for the security of the painting, issues that were not indicated on any legal or administrative levels between the two places. What was needed in this project were individuals who took decisions for them selves in negotiation with others. For instance: will I yes or no stamp this document? As the law is not totally clear, people had to think and decide for themselves and be prepared to be responsible for any consequences.

SH It is interesting that the project of Picasso in Palestine was one that involved both sides. I am thinking about the artists who were working in the 60’s and 70’s, producing artworks with images of resistance, posters as tools to communicate messages against the occupation. I am not sure they would even consider a project that acknowledges, never mind deals directly with Israel! And in my last performance work, The Wandering Singer of Tales (2015), I question how the images produced by artists of the 60’s and 70’s in Palestine contributed to the political imagination, visualizations and narratives around Palestine. I am interested in their power and transformation over time, especially that the signs and symbols that were produced in artworks up until the 1980’s had a wide resonance within the popular consciousness.

ER It would be great to hear and actually see more about this, as contemporary art from Palestinian artists is more or less visible in the West, but the historical legacy is not. Can you tell us something about the title of this performance ‘The Wandering Singer of Tales’ where does this poetical name come from?

SH The title comes from a book by Edward Said “After the Last sky” with photographs by Jean Mohr, in which he talks about objects and memory. The title of my work came out of a quote, that really struck me on how we hold onto memories and how memories take hold of us. “These intimate mementos of a past irrevocably lost circulate among us like the genealogies and fables of a wandering singer of tales. Photographs, dresses, objects severed from their original locale. […] Sometimes these objects, heavy with memory – albums,

1 De Beren Gieren ÂŠ Pieter-Jan De Pue

2 Debussy

PrĂŠlude I, Claude

Claude Debussy

06 rosary beads, shawls, little boxes – seem like encumbrances. We carry them about, hang them up on every set of new walls we shelter in, reflect lovingly on them. Then we do not notice the bitterness, but it continues and grows nonetheless. Nor do we acknowledge the frozen immobility of our attitudes. In the end the past owns us” b. I like the ending in how memory and nostalgia can also hold us back, and that inspired the performance in which I worked with things that invoke memory, as an entry point to ask questions about the imaginative representation of Palestine and how that has been formed and reformed over time. The way people visualize their homeland, affects how they talk about it, and that affects their identity in general. Samah Hijawi in gesprek met Els Roelandt op donderdag 11 februari om 20:00 (Cirque).

DEBUSSY OF DUB’ASSY Jazz en klassiek op één podium, het is onderhand een beproefd recept. Op 21 januari ontmoeten beide stijlen elkaar opnieuw op het podium van de Miry Concertzaal om er het nieuwe jaar eendrachtig in te zetten. De jonge klassieke pianiste Yanna Penson en jazztrio De Beren Gieren (met frontman Fulco Ottervanger) gaan de dialoog aan en daarbij kan een goed gespreksonderwerp vanzelfsprekend niet ontbreken: Claude Debussy. De peetvader van het impressionisme liet zich in met ragtime en had op zijn beurt een grote invloed op pioniers als Django Rheinhardt. Régis Dragonetti had een gesprek met hen.

RD Yanna en Fulco, in de inleiding van dit gesprek ga ik beweren dat jazz en klassiek goed samengaan. Maar hebben jullie überhaupt iets met elkaars muzikale wereld?

YP Absoluut. Al van kindsbeen af hoorde ik mijn vader aan het klavier bezig. Hij speelde vooral barokmuziek maar in het geheim waagde hij zich ook aan jazz. Ik stond dan achter de deur te luisteren. Vaak ook legde hij platen op van Art Tatum en Oscar Peterson. Toen ik wat ouder was nam hij me mee naar concerten. Optredens van Philip Catherine en Richard Galliano staan me nog levendig voor ogen en oren. FO Bij mij is het een gelijkaardig verhaal. Een van mijn vroegste aanrakingen met muziek verliep via mijn moeder die amateurpianiste is. Ik heb trouwens vanaf mijn zevende cello gespeeld. Op piano speel ik ook vandaag nu en dan nog iets klassieks. Nou ja. Laat ons zeggen, 0,8 stukken per jaar.

YP Jazz kan een frisse impuls geven aan je spel. klassieke muzikanten zijn vaak erg aan partituren gebonden. Te veel misschien. Binnenskamers durf ik wel eens improviseren, al moet ik zeggen dat ik het in de Miry Concertzaal graag aan De Beren Gieren overlaat.

RD De avond zal draaien rond de muziek van Claude Debussy. Wat heeft hij dat een ander niet heeft?

FO Je zou het misschien niet vermoeden maar ik ben tamelijk weg van de Belle Epoque, Debussy’s tijdperk zeg maar. Ik heb me daar ooit wat over ingelezen en de liefde is nog steeds niet bekoeld. Als ik nu een huis zie staan van pakweg 1898 dan doet me dat iets. Vroeger had ik dat alleen met de Sixties.

YP Debussy is uiteraard een icoon in de klassieke muziek. Maar ik moet toegeven dat ik me voor dit project nog nooit in zijn werk verdiept had. Het is vooral de veelzijdigheid van zijn oeuvre die me verrast. Naarmate hij ouder wordt, neemt bijvoorbeeld de abstractie toe. Denk maar aan de preludes. Toch blijft hij erg toegankelijk. Hij is een vernieuwer maar vanuit de traditie. Bach, Liszt en Chopin zijn geen loze namen voor hem.

FO Debussy’s muziek komt me inderdaad heel romantisch over maar is tegelijkertijd volslagen eigengereid. Je herkent ze meteen. Wat me aanspreekt is dat hij resoluut voor sfeer gaat. Hij is best een viby dude. Zijn gebruik van pentatoniek (eenvoudige modus nvdr) of gewoon eens lekker alle tijd nemen om stil te staan op zoiets simpels als een dominantakkoord. Heerlijk. Met De Beren zoeken we het ook vaak in die richting.

YP Wel ja, ik merk dat jazzmuzikanten veel vertrouwen hebben in ‘het moment’. Ze maken natuurlijk wel afspraken maar het moet spontaan blijven. Dat gevoel heb ik ook als ik Debussy speel. Vaak bestaat een stuk uit één beeld, één storm, één mindset… Onder het oefenen merkte ik dat de muziek iets ontbrak. Nochtans speelde ik alle noten. Pas in een concertsituatie ontdekte ik een manier om het stuk echt neer te zetten. Het had dat ‘moment’ nodig. In dit geval moest ik de zaak niet overinterpreteren, toch niet zoals ik dat met zeg maar een Beethovensonate zou gedaan hebben.

RD Hoe zal het concert er concreet uitzien?

YP Ik heb het integrale pianowerk van Debussy doorploegd en daar een selectie uit gemaakt. Daarbij heb ik geprobeerd zoveel mogelijk verschillende facetten van zijn toonkunst aan bod te laten komen, zowel uit het vroege als late werk. Ik denk dat de jazzers daar wel iets mee aan kunnen.

Literatuur • Hubert Damisch, Five Notes for a Phenomenology of the Photographic Image. In: October, nr. 5, 1978; eerste Franse editie in L’ Arc, 1963 • Dirk Lauwaert, Het Beeld dat Alles prijsgeeft (omdat het Niets heeft gezien), in: Lichtpapier. Teksten over fotografie, Bibliotheek van de Fotografie 3, FotoMuseum Provincie Antwerpen en Nederlands fotomuseum, 2007, pp. 141-150 • Man Ray, La Photographie n’est pas l’art, Editions GLM, 1937

FO Waarvoor dank, Yanna. We hebben voor de gelegenheid inderdaad heel wat nieuwe muziek geschreven. Sowieso is Debussy een componist die bij mij lichtjes doet branden. Zijn muziek is heel open. Een motief wordt vertraagd of versneld, een thema krijgt een compleet nieuwe harmonie. Het is geen courante associatie maar op een of andere manier doet zijn muzikale taal soms erg kubistisch aan, alsof hij in alle vrijheid met blokken aan de slag gaat. Nu eens scherp afgelijnd, dan weer vager. Zoiets.

RD Jullie zijn beiden afgestudeerd aan het Gentse conservatorium, zij het respectievelijk als jazzpianist en klassieke muzikante. Was er genoeg ruimte om over de grenzen van het eigen genre te kijken?

FO Sja, dat deed Debussy eigenlijk ook hé, over de grenzen kijken. Hij was een kosmopoliet. Het is dankzij zijn openheid ten aanzien van andere dingen dat hij zozeer als zichzelf is gaan klinken, of het nu om jazz om Japanse muziek gaat. Weet je, er kan altijd een grotere inspanning worden gedaan maar uiteindelijk ligt het toch vooral aan jezelf. Niet alles moet met de paplepel naar binnen geduwd worden.

YP Ik heb zelf het keuzevak ‘Improvisatie’ gevolgd. Dat was geweldig interessant. Ik heb er geleerd dat je improvisatie eigenlijk niet kan leren. Je moet vooral veel luisteren, een eigen weg vinden. Misschien kan dat zelfs wat vroeger in de opleiding aan bod komen.

RD Goed, we nemen het mee. Alleszins bedankt voor het gesprek.

YP Bedank Debussy maar. FO Dub’Assy zul je bedoelen. YP Nee hoor. De Beren Gieren & Yanna Penson op 21 januari om 20:00 in de MIRY concertzaal

DOMINIQUE SOMERS — 00A Dominique Somers, doctoraal onderzoeker bij KASK & Conservatorium stelt op zondag 17 januari haar boek 00A voor in het SMAK. Inge Henneman, gaat met haar in gesprek. Dominique Somers presenteert met 00A een bijzondere serie gevonden beelden. De titel verwijst naar de markering die op de aanloopstrook van een kleinbeeldfilm tussen

06 • Vilèm Flusser, Een filosofie van de fotografie, Uitgeverij IJzer, 2007 1 APE#057. Dominique Somers, 00A. 15 x 21 cm, 318 p. 8 different covers / chromolux paper. ISBN 9789490800383

2/3/4/5/6/7/8 Somers

06 de perforaties gedrukt staat. Somers verzamelt al jaren deze eerste, automatische opnamen op analoge 35mm-films. Het is ondertussen bijna archeologie: bij het aanbrengen van het foto rolletje in de camera klik je de negatiefstrook een paar keer door tot aan de startpositie van de onbelichte pellicule. Precies die wegwerpshots om de camera te laden voor het echte werk eigent Somers zich toe. Van de gevonden filmrolletjes in hun zwarte hulzen interesseren haar enkel de eerste 'blinde' opnamen. Haar praktijk is een fotografie zonder fotograaf. Ze keert het gebruikelijke handelen om; knipt weg wat de fotograaf doelbewust en zo esthetisch mogelijk heeft willen vastleggen en behoudt wat hij/zij geen blik waardig acht. De mislukte opname geeft ze een tweede leven en een nieuwe betekenis. Flanerend in haar archief van gevonden beelden vertrouwt ze op de poëzie van de onverwachte vondst: haar blik doet het onbewuste beeld oplichten en verleent het autonomie. In de montage creëert ze een wonderlijk universum van technische beelden. De zwart-witbeelden van deze reeks laten zich geenszins lezen als fotorealistische vensters op de wereld. Eerder zijn het schermen vol witte ruis die het zicht op de realiteit belemmeren. De 00A-opnamen zijn het resultaat van een ongecontroleerd mechanisch proces, een kijken zonder ‚ik’, een optisch scannen losgekoppeld van het menselijk oog. De kijkmachine in vrije val heeft alles gezien maar niets herkend, blijkt hypergevoelig voor texturen en niet gehinderd door betekenis, codes of retoriek. Fotografie is zelden zuiver abstract omdat ze altijd toestanden in de wereld afbeeldt (net zoals het klankmateriaal van woorden altijd iets betekent). De foto is een spoor van de stand van zaken voor de lens op het moment van de opname. Maar deze toevallige ontmoetingen van een stukje film met onherkenbare voorwerpen, grillige schaduwen en banale details als lukraak afgesneden zebrapaden en vloertegels, schoenen en autowielen, flitskabels en een occasionele blote arm lijken hoogst onwerkelijk en vreemd. Alle elementen van de fotografische apparatuur doen hun werk. Lens, sluitertijd en lichtgevoelig materiaal registreren het oppervlak van de wereld, zij het schots en scheef, extreem dichtbij of te veraf, over- of onderbelicht, maar zonder bedienaar is de camera blind, een bijziend dispositief zonder intentie en inzicht. Net die falende fotografische representatie interesseert Somers. Voor haar begint elke artistieke omgang met het medium fotografie net bij de fout, bij het accident, bij de hapering in het beeld. Ze verwijst daarbij zelf naar Samuel Becketts bekende uitspraak over het falen als bestaansvoorwaarde: Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better. Het 00A beeld is gegeven, niet gemaakt. Het is de antipode van de naïeve redundante fotografie van amateurs en pers, de gebruikers van de kleinbeeldcamera’s. 00A is een onderzoek naar de grenzen van de technische en conceptuele identiteit van fotografie. Het is een spel met het automatisme en toeval eigen aan het fotografisch opnameproces. Een methode

06 die consequent wordt volgehouden en zo een schat van onverwachte beelden genereert. De forensische kwaliteit, grafische patronen en korrelige mozaïeken in 00A roepen fotogrammen voor ogen zoals Bauhauskunstenaar Moholy-Nagy ze definieerde: abstract seeing by means of direct records of forms produced by light. De onvoorziene scènes en verrassende perspectieven van deze beelden doen ook denken aan de surrealistische écriture auto matique. André Breton noemde de camera un instrument aveugle. Net omdat de machine losgekoppeld is van het menselijk bewustzijn, kan ze iets reveleren van het enigmatische karakter van de werkelijkheid. In de 00A reeks verschijnt de wereld als chaotisch en verbrokkeld tot brute partikels, afgesneden van tijd en ruimtelijke categorieën, vervormd en radicaal contingent. Ook voor Man Ray produceerde het toeval meesterwerken. Gevraagd naar zijn favoriete foto toonde Man Ray l’instantané fortuit d’une ombre, een accidentele passage tussen twee portretopnames van een meisje op het strand, toen de camera basculeerde en ongewild een schaduw registreerde. Als de camera onafhankelijk opereert van de zovele bewuste beslissingen op het gebied van standpunt – kadrage – opnametijd en scherptediepte – wordt de fotografie gereduceerd tot haar kern: een mechanisch opnameprocédé waarbij licht wordt ingeschreven op een lichtgevoelige drager in een chemische emulsie van zilverzouten, zonder menselijke interventie. De automatische opname maakt zo zichtbaar wat meestal verborgen blijft in 'transparante' kiekjes: iets van de substantie van het medium, los van het onderwerp. Hubert Damisch heeft het in een mooie fenomenologische analyse van de eerste beelden die Nicéphore Nièpce in 1822 vastlegt op het glas van de camera obscura, over de verschijning van a photographic substan ce distinct from subject matter. Ook in de 00A-beelden wordt iets zichtbaar van de voorwaarden van de productie van beelden door het technische dispositief. Dat wat voorafgaat aan de afbeelding. Het nulpunt van de foto. De materialiteit van de drager, de grofkorrelige textuur, het ontbreken van perspectief, vervormingen eigen aan de lens en aan de constructie en het programma van de ‘black box’ zelf. Maar het doordringen tot het wezen van de fotografie vernietigt tegelijk haar functionaliteit: het beeld wordt abstract. Het representeert niets anders dan het fotografische principe zelf. In een tautologische beweging plooit de blik terug op zichzelf. Deze bijzondere vorm van fotografische abstractie is het plastische materiaal waarmee Somers werkt. Ze insisteert in de herhaling van honderden 00A beelden op een heel andere manier van kijken, de gevoeligheid voor het sculpteren met licht en witte ruis, de aandacht voor details, het betrappen van een onvast en breekbaar verschijnen van motieven die elke specificiteit verliezen en dreigen op te lossen in de materie zelf van het beeld. Volgens de Praagse filosoof Vilèm Flusser speelt de experimentele fotograaf tégen het apparaat zolang hij/zij de automatische programmering ervan ondergeschikt maakt aan de

De Uitgeverij Groepsdruk van Gerard Herman stelt voor uit de reeks Haal het Woord waar het zit: Twee woorden gesplitst en gespreid over meerdere woorden. www.gerardherman.be/groepsdruk Boekpresentatie bij KIOSK op 4 februari om 19:00

06 menselijke intentie. 00A ontmaskert het programma van de ‘black box’ dat doelloos zijn mogelijkheden verwerkelijkt en functioneert zonder de sturende jacht van de fotograaf op het betekenisvol motief. Maar in het aandachtige en trage proces van het verzamelen, selecteren, monteren en remixen van dit fotografisch ‘afval’ materiaal neemt er een bevrijdende en speelse verbeeldingskracht over, die niet voorgeprogrammeerd is door het apparaat. — Inge Henneman Dominique Somers en Inge Henneman in gesprek tijdens de boekvoorstelling van 00A op 17 januari om 11:00 in het SMAK. Dominique Somers, 00A wordt uitgegeven door Art Paper Editions (www.artpapereditions.org).

NIEUW IN DE BIBLIOTHEEK ge

twee Andere (bijv.:

gro

en over meerdere

eps

dru

a al

gra

s b

erm

di c

to r

ren

k )

euw

mie gas t

ita l na

scha

vui

fla

bie

le r

es g

k l

i m

b ui

st pi t

din hi

eren

kpa

l e

a ten

h e t

iaa

l er

o t e

al ra

pe e i

ag n n

Traveling Sculpture is een fotografische installatie met performatieve inslag. Het werk wordt levensgroot tentoongesteld om in direct dialoog te treden met de toeschouwer, net zoals dit bij een liveperformance het geval is. Wat vormt de essentie van de menselijke (materiële) bezittingen? Wat neem je mee als je halsoverkop een plek moet verlaten? De staf is de allegorische drager van deze eigendommen die voortdurend ‘onderweg’ zijn. — Meggy Rustamova (oud-student)

fla

k l

i m

b ui

bie

d es

bbel

dem

ro nt

r i

ont lij va du ve

t e

ver

kol

e d

ta ne

l id a

bre k

d za

fla

den nijn

TRAVELING SCULPTURE

inde

poo ut

re r

bo k e

e e nt

spe

t n

opi m

st am a ar

oot

b aar r

ier kst

v l

oos

ka o

e i

aid

ntza a

beg

eur

pi t

din

p eut

Colofon

Uitgever: KASK — Koninklijk Conservatorium, School of Arts van de HoGent Redactie: Els Roelandt Grafisch ontwerp: Studio Jurgen Maelfeyt

Met dank aan: Régis Dragonetti, Golnesa Rezanezhad, Chokri Ben Chikha, Samah Hijawi, Gerard Herman, Ilse den Hond, Claire Stragier, Carmen van Praet, Inge Henneman, Brigitte Herremans, Meggy Rustamova, Liene Aerts, Wim De Temmerman.

Coverbeeld: Golnesa Rezanezhad, From the series Desired Corner, 2015

Al deze artikels en meer zijn te lezen op www.schoolofartsgent.be

Retouradres: Campus Bijloke, Jozef Kluyskensstraat 2, BEâ&#x20AC;&#x201C;9000 Gent

bpost PB-PP | B-53 BELGIE(N)-BELGIQUE

DECEMBER

28.11.15 — 31.01.16

KIOSK GRATIS

Miet Warlop & Nel Aerts

FEBRUARI

10.12.15 — 20.12.15

CAMPUS BIJLOKE GLAZEN GANG

GRATIS

Masterprojecten #38: Elleke Frijters & Fenna Van Espen

Foto: Tom Callemin

JANUARI

KIOSK presenteert twee nieuwe tentoonstellingen met Miet Warlop en Nel Aerts. Beide kunstenaars creëren universums die over vele gedaantes en verschillende media heen een onmiddellijke, poëtische indruk nalaten. Onder de titel Crumbling Down the Circle of My Iconoclasm presenteert kunstenares en theatermaker Miet Warlop een installatie waarbij objecten, attributen, gestes en performers op elkaar inspelen en zo een steeds veranderende choreografie uittekenen binnen de vaste chronologie van een tentoonstel ling. In Warlops beeldenwereld staan alle elementen in relatie tot elkaar als een draaiende loop van referenties die de vorm aannemen van een stel omwente lende benen, een gipsen cimbaal of een in cirkels op de grond rollende, afbrokkelende rokvorm. Ter gelegenheid van de tentoonstelling Billenkoek brengt Nel Aerts een nieuw gezelschap van figuren samen in de vorm van collages, tekeningen, textiel werken en een selectie van oude en nieuwe schilderijen. Samen brengen ze een praktijk in beeld waarin eveneens op een intuïtieve en vrijelijke wijze heen en weer bewogen wordt tussen diverse media. Haar (zelf)portretten zijn tragikomisch in de contrasten die ze oproepen. EXPO di — vr: 14:00-18:00 za — zo: 11u00-18u00 www.kioskgallery.be

In de glazen gang aan de Zwarte Zaal (Campus Bijloke) wordt op regelmatige basis werk getoond van masterstudenten onder de noemer Masterprojecten of MAP. Onder de titel Invasie nemen Elleke Frijters & Fenna Van Espen, masterstudenten beeldhouwkunst, de ruimte in. EXPO

ma — do: 08:00-22:00 vr: 08:00-18:00 za — zo: 11:00-18:00

31.10.15 — 20.12.15

CAMPUS BIJLOKE CIRQUE

Post-Mortem

Post Mortem benadert de confron tatie met het dode lichaam vanuit een dialoog tussen wetenschap en hedendaagse kunst. De grens van het taboe wordt afgetast, de fijne lijn waar fascinatie en afkeer in elkaar stromen bewandeld. Bovenal wil de tentoonstelling een ervaring van ruwe schoonheid aanreiken in de setting van

authentieke 19de-eeuwse autopsie zalen en bibliotheken van de gerechtelijke geneeskunde van de universiteit. EXPO KASK / School of Arts (HoGent) i.s.m. Gents Universiteitsmuseum en de rondreizende kunsttentoonstelling Fabrica Vitae www.postmortem.ugent.be

DI 15.12.15 KINKY STAR

WINTERSOUNDS

10:00 GRATIS

Examenconcert van de studenten uitvoerende muziek — pop. CONCERT

DI 15.12.15 CAMPUS BIJLOKE STUDIO 1 & 3

13:30

GRATIS

Een van de meest invloedrijke schrijvers en denkers van zijn tijd, Johan Wolfgang van Goethe inspireerde vele componisten om enkele van hun mooiste werken te schrijven. De zangklassen van het Conservatorium presenteren Liederen van Mozart, Beethoven, Schubert, Schumann, Mendelssohn, Hensel, Wolf en Schoeck. CONCERT

DI 15.12.15 KASKCINEMA

20:30 € 5 / € 3

Film-Plateau: Pirosmani (Giorgi Shengelaya, 1969, 85')

WINTERSOUNDS

Examenconcert van de studenten muziekproductie. CONCERT

DI 15.12.15 MISSY SIPPY

20:00

GRATIS

CONCERT BIGBAND o.l.v. Marc Godfroid

Composities van Pat Metheny met arrangementen van Bob Curnow en Peter Herbolzheimer. Uitgevoerd door Jasper De Greve, Werend Van den Bossche, Elias Storme, Alec Lagrange (sax), Jany Van Lul, Carlo Nardozza, Robbe Latré, Cedric Van Overstraeten (trompet), Tobias Storme, Lode Mertens, Robbe Defraye, Els Verbruggen (trombone), Melissa Van der Veeken (piano), Siemen De Man (gitaar), Thibaut Talpe (bas), Michaël De Greef (drums). CONCERT

DI 15.12.15

MIRY CONCERTZAAL

Goethe Liederabend

20:00 GRATIS

De Georgische schilder Niko Pirosmani (1862-1918) wordt gerekend tot de naïeve stijl die vaak als primitivisme wordt aangeduid. Regisseur Giorgi Shengelaya maakte in 1969 een knap film portret van de schilder waarbij statische tableaux en strakke kaders corresponderen met de kunstwerken in beeld. De biopic demonstreert de fascinatie voor het tweedimensionale en de frontale beeldcompositie in lijn met de werken van de kunstenaar die het avant-gardisme van Kazimir Malevich lijken in te luiden. We leren Pirosmani kennen als een outsider die zijn rurale omgeving vastlegt met kleurrijke verwondering en die enkel in zijn schilderijen thuis kan komen. De schilder stierf berooid en onbekend, en melancholie voert dan ook de boventoon in dit hoogtepunt van de Georgische cinema. FILM www.kaskcinema.be

WO 16.12.15

MIRY CONCERTZAAL

Klasconcert Arielle Valibouse

19:30

GRATIS

De harpstudenten van docent Arielle Valibouse treden op in de MIRY Concertzaal tijdens dit klasconcert. Wees welkom om te komen luisteren. CONCERT

16.12.15 — 19.12.15 20:00

KUNSTENCENTRUM VOORUIT VANAF € 13,50

Action Zoo Humain – Join the Revolution

Crowdfunding voor de kunst: welk erfgoed willen we redden? Welk (im) materieel erfgoed wordt gered, welk gaat ten onder? Action Zoo Humain onderzoekt – in dialoog met Purcells opera Dido en Aeneas herschreven door Jeroen Olyslaegers – de dunne grens tussen propaganda, weten schap en (artistiek) engagement. Action Zoo Humain laat zich in deze multidisciplinaire zoektocht vakkundig bijstaan door prominen te wetenschappers en Tunesische kunstenaars die een licht op de socio-politieke actualiteit in Tunesië werpen. Purcells dramatische en tijdloze opera Dido en Aeneas, die zich afspeelt in Carthago in de omgeving van het huidige Tunis, biedt de makers een kader waartegen de reflectie over de revolutie zich afspeelt. De voorstelling maakt deel uit van het onderzoek van Chokri Ben Chikha aan KASK / School of Arts Gent dat gefinancierd wordt door het onderzoeksfonds Hogeschool Gent. ONDERZOEK PERFORMANCE Action Zoo Humain i.s.m. KASK / School of Arts Gent

WO 16.12.15 KASKCINEMA

20:30 € 5 / € 3

One Shot Cinema: The Notebook (Janos Szasz, 2013, 112')

Jonge tweelingbroertjes overleven in een Hongaars grensdorpje de ontberingen en brutaliteit van de Tweede Wereldoorlog dankzij hun vermogen om het kwaad dat hen omringt koeltjes te observeren en er de nodige survival-lessen uit te trekken. De bizarre avonturen van deze quasi ongenaakbare tweeling baden in een provocerende macaber poëtische schoonheid die even betoverend is als de onvergetelijke blik van de alles behalve onschuldige pubers. FILM One Shot Cinema i.s.m. Film Fest Gent www.kaskcinema.be

WO 16.12.15 KASKCINEMA

KNT: Roar (Noel Marshall, 1981, 102')

22:30

€ 5 / € 3

Omdat de vertoning in september van Roar helemaal volzet was, hernemen we deze als laatste Kinderen Niet Toegelaten van 2015. Roar was bij zijn originele release begin jaren 80 een flop, maar toch haalde de Amerikaanse verdeler Drafthouse de film eerder dit jaar van onder het stof en zette er deze punchline bij: No animals were harmed in the making of this film. 70 cast and crew members were. De film was het levenswerk van Noel Marshall nadat hij als producent van The Exorcist enige financiële ruimte had vergaard. Ook aan ambities had de man geen tekort. Om aan te tonen dat wilde dieren gedomesticeerd kunnen worden, leefde hij met zijn vrouw (Hitchcocks fetisjactrice Tippi Hedren) en kinderen (waaronder Melanie Griffith) elf jaar lang tussen 150 leeuwen, tijgers, cheeta’s en jaguars. FILM www.kaskcinema.be

DO 17.12.15

CAFÉ QUATRE MAINS

WINTERSOUNDS

10:00

GRATIS

Examenconcert van de studenten uitvoerende muziek — jazz. CONCERT

Met een rondleiding doorheen de tentoonstellingen Crumbling Down the Circle of My Iconoclasm van Miet Warlop en Billenkoek van Nel Aerts om 19:30. EXPO www.kioskgallery.be

20:00 20:00 DO 17.12.15 TREFPUNT CONCERTZAAL GRATIS CAMPUS BIJLOKE / CIRQUE GRATIS De Nieuwelingen KASKlezing: – Mauro Bentano, Kristie Lotte van den Berg (NL) Binnen de muren van de School of

DO 17.12.15

Lotte van den Berg is theatermaker en filmregisseur. Ze gebruikt de theatrale vorm om verhoudingen tussen mensen zichtbaar te maken, niet alleen binnen de muren van het theater, maar ook daarbuiten. Ze won verschillende prijzen, waaronder de Erik Vos Prijs en de Charlotte Köhler Prijs. Tijdens haar lezing zal ze het over spectatorship hebben en de relatie toeschouwer / deelnemer bespreken aan de hand van haar werk, en door een wisselende opstelling van toe schouwers/deelnemers. KASKLEZINGEN

DO 17.12.15

20:30

KASKCINEMA GRATIS

Night of the Palms

Night of the Palms is de traditionele afsluiter van de studenten voor ze de kerstvakantie in duiken. Het is een avondvullend programma met films van KASK-studenten onder een gemeenschappelijk noemer: ze duren allemaal slechts 60 seconden. Van bizarre animatie over absurde reportages en esthetische experimenten tot bewegende fotografie... alles is mogelijk. Er is geen vooropgesteld thema of genre, enkel een volle minuut artistieke vrijheid. Voor winnaars, deelnemers en publiek staat de Palm koud en is de toegang gratis. FILM

DO 17.12.15

18:00

KIOSK GRATIS

Nocturne Miet Warlop & Nel Aerts

Tijdens de nocturne is KIOSK open van 18:00 tot 22:00.

Arts Conservatorium ontstaan heel wat interessante samenwerkingen. Nieuwe bands of nieuw werk krijgen i.s.m. Trefpunt vzw een platform op deze De Nieuwelingen. Deze keer zien we Mauro Bentano en Kristie op het podium verschijnen. CONCERT

DO 17.12.15 CAMPUS BIJLOKE ZWARTE ZAAL

20:00

€ 8 / € 5

The New What Now – Maple Mood

In Maple Mood verenigt The New What Now twee danseressen, zeven componisten en twee cellisten in een unieke voorstelling. Zeven gedreven componisten schreven een werk dat teruggrijpt naar de klassieke cellosuite. The New What Now gaf aan elk van hen de opdracht een eigen wereld uit te lichten. Tijdens Maple Mood bent u getuige van de geboorte van deze werken, waarbij de diverse muzikale identiteiten met elkaar verbonden worden door een choreografie van de jonge danseressen Fée Roels en Kaatje De Bakker. De muziek wordt uitgevoerd door twee eigenzinnige jonge cellisten, Jolien Deley en Artem Shmahaylo. Maple Mood is een voorstelling die verschillende expressieve kunsttakken en hun makers verenigt en het contrastrijke niet schuwt. The New What Now vzw is in residentie in het KASK-Koninklijk Conservatorium / School of Arts van de Hogeschool Gent. CONCERT Tickets en info:thenewwhatnow.com

CAFÉ QUATRE MAINS

WINTERSOUNDS

10:00 GRATIS

Examenconcert van de studenten uitvoerende muziek — jazz. CONCERT

ZO 20.12.15 16:00 & 20:30 MA 21.12.15 16:00 & 20:30 LOD STUDIO

€ 15

Moore Bacon

Kobe Michiels en Bosse Provoost spelen naar aanleiding van de finissage van POST MORTEM een laatste keer de voorstelling Moore Bacon. DRAMA

ZO 27.12.15 KASKCINEMA

10:30

€ 5 / € 3

KIDScinema: Kerstspecial Ho ho ho, filmpjes vergezeld van een kerstcadeau! Omdat de kerstman nog even in het land is, vertonen wij de leukste en mooiste kerstfilmpjes, vol sneeuw, rendieren en kerstballen. En wie weet nog wat meer… Voor kinderen vanaf 4 jaar. FILM

DO 14.01.16

20:00

MIRY CONCERTZAAL € 20 / € 15 / GRATIS (STUDENTEN)

MIRY Vocaal: Vlaams Radio Koor o.l.v. Eric Whitacre

met zijn innoverende projecten zoals het Virtual Choir, een breed publiek. Voor zijn eerste concert reeks ooit in België koos de componist ervoor om in zee te gaan met het Vlaams Radio Koor. Hij dirigeert eigen composities, alsook werk van componisten die hem na aan het hart liggen. Met dit hartverwarmende concert onder leiding van een dirigent die met zijn opnames meerdere Grammy’s in de wacht sleepte, stappen we vol goede moed het nieuwe jaar binnen! Programma: E. Whitacre (1970) – Leonardo Dreams of his Flying Machine – Five Hebrew Love Songs – e.a. Uitvoerders: Vlaams Radio Koor, Solisten Brussels Philharmonic, Eric Whitacre, dirigent Dit concert is tevens het officiële nieuwjaarsconcert van de Hogeschool Gent. CONCERT Gratis voor studenten voor Studenten School of Arts Gent. www.miryconcertzaal.be

DO 14.01.16

TREFPUNT CONCERTZAAL

Popjam

20:00 GRATIS

Een combo van de opleiding Pop aan de School of Arts Conservatorium opent deze – nu reeds legendarische – jamsessies. CONCERT

ZO 17.01.16

11:00

Eric Whitacre © Alex MacNaughton

SMAK GRATIS

De Amerikaanse componist en dirigent Eric Whitacre ontketende een ware revolutie in de klassieke koormuziekwereld. Na zijn studies aan de Julliard School of Music veroverde hij met zijn hedendaagse maar toegankelijke stijl, alsook

Boekvoorstelling 00A van Dominique Somers

VR 18.12.15

Inleidend gesprek met auteur Inge Henneman. BOEKVOORSTELLING

DO 21.01.16

MIRY CONCERTZAAL

20:00 DO 21.01.16

20:00

CIRQUE GRATIS

€ 10 / 5 / GRATIS

MIRY Hedendaags: De Beren Gieren & Yanna Penson — Debussy / Dub’Assy

KASKlezing Jelena Juresa in gesprek met Pieter Vermeulen

Moving image and memory: Tackling identity questions through music. Een gesprek over heden en verleden, het persoonlijke en collectieve, het beeld en het verhaal in de artistieke praktijk en in relatie tot de toeschouwer.

Als jazz en klassiek elkaar op een podium treffen, geeft dat steevast vonken. Het komt er zoals steeds op aan een goed gespreksonder werp te vinden. Claude Debussy bijvoorbeeld. De peetvader van het 22.01.16—23.01.16 impressionisme liet zich al vroeg in OPENING 21.01.16 – 18:30 met ragtime en had zelf een grote CAMPUS BIJLOKE GRATIS invloed op pioniers als Django Rheinhardt. Voor het klassieke luik ZWARTE ZAAL tekent de beloftevolle pianiste Textiel Toont Textiel Yanna Penson met een greep uit het bijzonder rijke pianowerk van Debussy. Als uitvoerder kan ze al bogen op verschillende onder scheidingen en beurzen van onder meer het Fulbrightprogramma. Ook De Beren Gieren zijn al lang geen onbekenden meer. Het trio rond Fulco Ottervanger won in 2012 Jazz De tentoonstelling geeft een inkijk Hoeilaart en kijkt graag over de in het werkproces van de studenten grenzen van het eigen genre. Voor textielontwerp van de 3de bachelor dit concert lieten ze zich inspireren en master. Temidden van de stroom door de illustere Fransman met die uiteindelijk tot hun afstuderen enkele gloednieuwe composities leidt, vormt dit een open reflectie tot gevolg. Debussy of Dub’Assy, moment waar de bezoeker wordt wie zal het zeggen. uitgenodigd om in dialoog te gaan Uitvoerders: De Beren Gieren, met de studenten en hun werk. EXPO jazztrio Yanna Penson, piano vr: 11:00-20:00 Dit concert is tevens het officiële za: 11:00-16:00 nieuwjaarsconcert van de School of Arts Gent. CONCERT Gratis voor studenten en personeels leden School of Arts Gent bij reservatie nieuwjaarsconcert. www.miryconcertzaal.be

WO 20.01.15 KINKY STAR

Verse conserven – special jam

21:00

GRATIS

Een nieuw project: een vast combo opent maandelijks een jamsessie, telkens met een gastmuzikant. CONCERT

i.s.m. Kinky Star

WO 27.01.16

MIRY CONCERTZAAL

20:00

€ 10 / 5 / GRATIS

MIRY Meesters: Ann Cnop, Sergei Istomin, Jeroen Billiet – Van Abendlied tot Cyrano De doctorandi van het Gentse conservatorium trakteren ons op een bonte double bill. In een eerste deel horen we werk van Fitzenhagen, Schumann en

Eva Claus

Mendelssohn, geïnterpreteerd door Ann Cnop en Sergei Istomin, beiden specialist op het vlak van de 19de-eeuwse uitvoeringspraktijk. In het tweede deel horen we Jeroen Billiet aan het werk. Naast een actieve carrière als hoornist bij de belangrijkste orkesten op historisch instrumentarium, voert hij onder zoek naar de Gentse Hoornschool. Deze ‘school’, die zijn oorsprong vindt bij Martin-Joseph Mengal (oprichter van het Gentse Conservatorium) heeft tot een stuk in de 20ste eeuw een belangrijke rol gespeeld in het internationale muzieklandschap. De uitvoerders-onderzoekers voorzien in tekst en uitleg, en gunnen ons een blik achter de noten van enkele bekende en minder bekende werken. Een absolute aanrader voor de muzikale meerwaardezoeker! Met muziek van W. Fitzenhagen, R. Schumann, F. Mendelssohn, A. Samuel, R. Herberigs, R. Guillemyn. Uitvoerders zijn Ann Cnop (viool), Sergei Istomin (cello), Jeroen Billiet (hoorn) en Alexander Leman (piano). CONCERT

In de glazen gang aan de Zwarte Zaal (Campus Bijloke) wordt op regelmatige basis werk getoond van masterstudenten onder de noemer Masterprojecten of MAP. Eva Claus, master studente fotografie, kondigt haar presentatie aan met dit citaat van Robert Bresson: Traduire le vent invisible par l’eau qu’il sculpte en passant. EXPO ma — do: 08:00-22:00 vr: 08:00-18:00 za — zo: 11:00-18:00

29.01.16 — 05.02.16 OPENING 28.01.16 – 18:00 CAMPUS BIJLOKE ZWARTE ZAAL

GRATIS

Efemeer

Gratis voor studenten voor Studenten School of Arts Gent. www.miryconcertzaal.be

DO 28.01.16

18:00

KIOSK GRATIS

Tijdens de nocturne is KIOSK open van 18:00 tot 22:00. Met een rondleiding doorheen de tentoonstellingen Crumbling Down the Circle of My Iconoclasm van Miet Warlop en Billenkoek van Nel Aerts om 19:30. EXPO www.kioskgallery.be

29.01.16 — 07.02.16 OPENING 28.01.16 – 18:00 CAMPUS BIJLOKE GLAZEN GANG

GRATIS

Masterprojecten #40: Eva Claus

Nocturne Miet Warlop & Nel Aerts

Tentoonstelling samengesteld door masterstudenten fotografie. EXPO ma — vr: 14:00-18:00

29.01.16 — 19.02.16 OPENING 28.01.16 – 19:00 CAMPUS BIJLOKE CIRQUE ZIJRUIMTE

KASKlezing: Vreedzaam Verzet in Palestina en Israël

GRATIS

De Israëlisch-Palestijnse kwestie roept meestal negatieve associaties

Vonken van vrijheid in Gaza

op. Toch zijn er ook talloze mensen die geweldloos voor verandering opkomen. Dit vreedzame verzet speelt zich vaak onder de radar af. Broederlijk Delen belicht het aan de hand van citaten en foto’s vanop het terrein. Palestijnen associëren geweldloos verzet vaak met het woord soemoed, veerkracht, en de dagelijkse strijd om waardigheid en rechten als onderwijs en bewegingsvrijheid. De realiteit van de bezetting voedt hun vreedzame acties. Israëlische mensenrechten activisten steunen Palestijnen in hun strijd om basisrechten omdat ze menen dat het lot van beide volkeren met elkaar verbonden is. DEBAT Om 20:00 gaan ontwerper Annelies Devet, muziekkenner Lukas Pairon en beeldend kunstenaar Frank Ostyn in debat over Kunst en de realiteit in Palestina en Israël, gemodereerd door Phara de Aguirre. Talloze artiesten uit de beeldende en podiumkunsten hebben een band met Palestina en Israël. Ofwel worden ze geprikkeld door dit gelaagde conflict dat om een ander soort aandacht vraagt. Ofwel zetten deze kunstenaars concrete projecten op touw, zowel in de regio als hier. Enkele kunstenaars uit België getuigen. EXPO KASKLEZING ma — vr: 10:00-18:00 za 06.02 & 13.02: 14:00-18:00

ZO 31.01.16

We sluiten de tentoonstellingen Crumbling Down the Circle of My Iconoclasm van Miet Warlop en Billenkoek van Nel Aerts af met een finissage op zondag 31 januari. De kunstenaars geven een rondleiding en de tentoonstelling zal tevens geactiveerd worden. Het gedetailleerde programma volgt op www.kioskgallery.be. EXPO

DO 04.02.16

Boekvoorstelling Groepsdruk

twee Andere (bijv.:

gro

en over meerdere

eps

dru

KIOSK GRATIS

Finissage Miet Warlop & Nel Aerts

k )

Groepsdruk, een uitgeverij van Gerard Herman aan de rand van het denkbare, stelt enkele nieuwe en enkele oudere werken voor in KIOSK. BOEKPRESENTATIE www.kioskgallery.be www.gerardherman.be/groepsdruk

DO 04.02.16

TREFPUNT CONCERTZAAL

Popjam

15:00

19:00

KIOSK GRATIS

20:30 GRATIS

Een combo van de opleiding Pop aan de School of Arts Conservatorium opent deze – nu reeds legendarische – jamsessie. CONCERT

09.02.16

20:00

MIRY CONCERTZAAL € 5 / GRATIS (STUDENTEN)

Studium Generale: Annelies Verbeke

Annelies Verbeke is schrijfster. Haar werk viel meermaals in de prijzen en wordt uitgegeven in tweeëntwintig landen. Omdat identiteit en culturele identiteit sterk aanwezig zijn in haar laatste boek Dertig dagen, maakt zij een literaire beschouwing over identiteit. STUDIUM GENERALE

www.studiumgent.be

09.02.16

MIRY CONCERTZAAL

Middagconcert compositie

12:30

GRATIS

Kom luisteren naar de nieuwste werken van de studenten compositie van het Conservatorium Gent, want wat is er nu spannender dan werken waarvan de inkt nog nat is! CONCERT

DO 11.02.16

20:00

MIRY CONCERTZAAL € 20 / € 15 / GRATIS

MIRY Meesters: Alexis Kossenko & Olga Pashchenko – La Déesse et le Berger

De Franse fluitist en dirigent Alexis Kossenko is op zijn minst veelzijdig te noemen. Hij bouwt aan een indrukwekkende solocarrière op zowel historische als moderne dwarsfluit, en werkt geregeld

samen met ensembles en orkesten als Le Cercle de l’Harmonie en La Chambre Philharmonique. In MIRY concertzaal brengt hij de jonge beloftevolle pianiste Olga Pashchenko mee, en stort zich op repertoire uit de 19de en 20ste eeuw. Hij speelt deze muziek niet alleen op de bekende moderne dwarsfluit, maar ook op 19de- en vroeg 20ste-eeuwse varianten. De te ontdekken rijkdom aan klankkleuren van deze instrumen ten doet ons meteen ook de beroemde fluitsonates van o.a. Hindemith en Prokofiev herontdek ken. Ook staan werken van minder bekende componisten als Demersseman, Doppler en Reinecke op het programma. Met dit lijvige en zeer gevarieerde programma bewijzen de musici meteen ook dat de dwarsfluit gerust kan concurreren met – bijvoorbeeld – de edele viool! Alexis Kossenko geeft een masterclass in Conservatorium Gent op 12 februari, deze is gratis toegankelijk voor publiek. CONCERT Gratis voor studenten voor Studenten School of Arts Gent. www.miryconcertzaal.be

DO 11.02.16

20:00

CIRQUE GRATIS

KASKlezing: Samah Hijawi: kunst en verzet in Palestina

Hummus, Liberation Graphics and Picasso; Strategies of Engaging complex political realities in Palestinian Art. Gesprek over kunst en verzet in Palestina met Els Roelandt, redacteur KASK / School of Arts Gent en Samah Hijawi, onderzoek ster en kunstenares. Aan de hand van verschillende artistieke en culturele producties uit Palestina belichten Samah en Els vorm en inhoud van artistieke praktijken. Concreet tonen ze hoe deze praktijken inspelen op de politieke en sociale omgeving. KASKLEZING ihkv de tentoonstelling Vreedzaam verzet in Palestina en Israël

13.02.16 — 14.02.16 OPENING 12.02.16 – 20:00 CAMPUS BIJLOKE ZWARTE ZAAL

GRATIS

Installatiezicht Black Room Blank Wall, tentoonstelling muurtekeningen in 2014

Muurtekeningen / Wall drawings

weven, keramiek en steenhouwen. Met deze kennis en praktijk willen ze niet zozeer de traditionele, artistieke principes van sculptuur (her)introduceren, maar trachten ze bovenal het narratieve potentieel en het contextueel kader van het medium te onderzoeken. EXPO di — vr: 14:00-18:00 za — zo: 11:00-18:00 www.kioskgallery.be

DO 18.02.2015 KASKCINEMA

The wanted 18

za — zo: 11:00-18:00

13.02.16 — 10.04.16 OPENING 12.02.16 – 20:00

KIOSK GRATIS

Daniel Dewar & Grégory Gicquel, ‘Architecture’ 2014, at Musée Rodin. Foto: Lola Pertsowsky

Daniel Dewar & Grégory Gicquel

In hun collaboratieve praktijk werkt het Britse-Franse duo Daniel Dewar (1976, Frankrijk) en Grégory Gicquel (1975, Frankrijk) met ambachtelijke productiemethoden en unieke, handgemaakte werken als reactie op de standaardisering en uniformiteit die onze hyper-geïn dustrialiseerde wereld kenmerkt. Ze leren zichzelf verouderde technieken aan zoals houtsnijwerk,

GRATIS

Amer Shomali

De Zwarte Zaal presenteert een tentoonstelling van de afdeling Tekenkunst van het KASK / School of Arts. Studenten van de 2de bachelor presenteren muurtekenin gen die in-situ gemaakt zijn. EXPO

20:00

Regisseur Amer Shomali toont hoe het vreedzame verzet tegen de Israëlische bezetting gestalte krijgt tijdens de eerste Intifada (1987-1993). De inwoners van het Palestijnse dorp Beit Sahour kopen 18 koeien om zich aan Israëls macht te onttrekken, maar dat blijkt niet zo eenvoudig. Inleiding door Brigitte Herremans, beleidsmedewerker Midden-Oosten Broederlijk Delen & Pax Christi. FILM

Bij het ter perse gaan van deze agenda was de programmatie van KASKcinema voor de maanden januari en februari nog niet volledig bekend. Check KASKcinema.be voor updates. Elke dinsda-, woensdagen donderdagavond serveren zij sowieso een filmparel.

LOCATIES CAMPUS BIJLOKE Jozef Kluyskensstraat 2, Gent CIRQUE Louis Pasteurlaan 2, Gent GLAZEN GANG Louis Pasteurlaan 2, Gent KASKCINEMA Godshuizenlaan 4, Gent KINKY STAR Vlasmarkt 9, Gent KIOSK Louis Pasteurlaan 2, Gent KUNSTENCENTRUM VOORUIT Sint-Pietersnieuwstraat 23, Gent MISSY SIPPY Klein Turkije 16, Gent MIRY CONCERTZAAL Biezekapelstraat, Gent ROMMELAERE INSTITUUT Jozef Kluyskensstraat 29, Gent TREFPUNT CONCERTZAAL Bij Sint-Jacobs 18, Gent ZWARTE ZAAL Louis Pasteurlaan 2, Gent

IRAUNAJ

R E B M E CE D

Still uit The Wanted 18

IRAURBEF