‘VAN DE WERELD’
Een fotoreportage van Masja Stolk
C : 100 M : 60 J:0 N:0 Médecins du monde - Identité visuelle Hollande
08/07/2009
Help mensen die de wereld beetje bij beetje vergeet.
VOORWOORD Geboren worden in een ontwikkelingsland is een andere realiteit dan hoe wij het leven hier in Nederland kennen. Beelden uit de media, verhalen die we kennen zijn sprekend. Medische zorg schiet in veel van deze landen tekort. Wat als je geboren wordt met een schisis (hazelip) in een land als Sierra Leone? Gespecialiseerde zorg is er bijna niet, dus het komt op jou en je familie aan om gezond te blijven. Je hebt voedsel nodig, terwijl dit er niet altijd is. Wat zijn je kansen dat je je vijfde levensjaar haalt? Niet zo groot … Het hebben van een aangeboren aandoening heeft in veel landen ook een sterk stigma, een teken van boetedoening of iets kwaadaardigs. Veel kinderen leven dan ook in isolement, weggestopt of in een opvangtehuis. Ze zijn onzichtbaar geworden. Dokters van de Wereld zendt chirurgische teams uit naar ontwikkelingslanden om deze vergeten kinderen een kans te geven op een gezond en beter leven. Want één ingreep kan al een groot verschil maken. Daarom is Operatie Glimlach zo bijzonder. Onze teams zien niet alleen kinderen met een schisis, maar worden geconfronteerd met patiënten van jong tot oud met brandwond contracturen, tumoren en andere aandoeningen. Zorgen dat de functionele beperking minder wordt is wat de teams 4
kunnen doen. Zorgen dat mensen beter voor zichzelf kunnen zorgen en mee kunnen doen. Want een samenleving is hard als je er anders uitziet. De schrijnende verhalen blijven ons bij. Maar ook de mooie verhalen die ons iedere keer weer motiveren. Een meisje dat na haar operatie mocht trouwen in Bangladesh, eindelijk deed ze mee en was ze gelijk aan haar zussen. Een jongen met littekenweefsel aan zijn voet had al 15 jaar geen schoenen meer aan gehad, hij mocht de sportschoenen van de directeur even lenen en produceerde de grootste glimlach ooit. We doen zwaar werk, maar vooral prachtig werk. Het voelt goed, maar nooit af. Er is zo veel te doen in de landen waar we werken. Wat mij sterkt zijn de chirurgen die zich als vrijwilliger inzetten om mensen gratis te voorzien van operaties. En de donaties die we krijgen van mensen en steun van partners. We voelen ons verbonden met anderen ver van huis. Solidariteit met de medemens bestaat nog steeds en leeft. En dĂt geeft ons weer een glimlach! Arianne de Jong Directeur Dokters van de Wereld 5
DOKTERS VAN DE WERELD Dokters van de Wereld is de Nederlandse tak van de internationale medische organisatie MÊdecins du Monde. De organisatie komt op voor het universele recht op gezondheid, waaronder het recht op en toegang tot gezondheidszorg, voor mensen die hiervan uitgesloten zijn, zowel in binnen- als buitenland. Wereldwijd zijn er 14 delegaties en worden er 300 projecten uitgevoerd in meer dan 40 landen. Dokters van de Wereld biedt directe medische zorg en steun aan kwetsbare groepen zoals mensen getroffen door oorlog, conflict, natuurrampen, honger, armoede en sociale uitsluiting. Zij moeten worden beschermd en gesteund. Wij geloven in een wereld waar ieder mens toegang heeft tot gezondheidszorg en gelijke kansen op een gezond leven. Gezondheidszorg is geen luxe, maar een mensenrecht! Wereldwijd ondervinden veel mensen problemen in het verkrijgen van toegang tot gezondheidszorg omdat deze niet betaalbaar, beschikbaar of van goede kwaliteit is. Barrières in de zorg moeten worden opgeheven. Daarbij is het noodzakelijk dat we ons hard maken voor het tegengaan van uitsluiting in zorg en aandacht moeten hebben voor de meest kwetsbaren. 6
In Nederland werkt Dokters van de Wereld aan het verbeteren van toegang tot zorg voor mensen zonder verblijfspapieren. Ieder jaar organiseren we Operatie Glimlach missies naar ontwikkelingslanden en steunen we internationale projecten van zusterorganisaties. We zijn een vereniging die bouwt op de betrokkenheid en inzet van veel vrijwilligers. Het delen van onze verhalen en bevindingen is krachtig. Zo geeft deze catalogus ‘Van de Wereld’ een inkijk in de missies die plaatvinden in het kader van Operatie Glimlach. Wij hopen door het delen van beelden en informatie anderen te motiveren, inspireren en mobiliseren om ook in actie te komen. Zodat we samenwerken en solidair en verbonden zijn.
7
OPERATIE GLIMLACH De eerste Operatie Glimlach missie werd in 1989 uitgevoerd door een chirurgisch team van MĂŠdecins du Monde Frankrijk. Sindsdien zijn ook delegaties uit andere landen aangesloten en worden er ieder jaar ongeveer 20 missies uitgevoerd naar ontwikkelingslanden. In 2014 vieren we het 25 jarig jubileum van deze missie. Dokters van de Wereld Nederland heeft zich in 2010 aangesloten bij het project Operatie Glimlach en organiseerde haar eerste missie in 2011, naar Bangladesh. Operatie Glimlach biedt gratis reconstructieve chirurgie aan kinderen en (jong) volwassenen met een aangeboren of verworven aandoening. Het opereren van een schisis (gespleten lip en/of open gehemelte) en brandwond contracturen (vergroeiingen) komt veel voor. Maar ook uitwendige tumoren zien wij veel, die we dan ook behandelen. In de landen waar wij werken is specialistische zorg als deze vaak niet voorhanden. Naast het verrichten van operaties is ook het trainen van lokaal (medisch) personeel een essentieel doel van Operatie Glimlach missies. Kinderen met aangeboren of verworven aandoeningen hebben het in ontwikkelingslanden extra moeilijk. Een misvorming beperkt hun functioneren. Door een schisis 8
is eten en drinken erg lastig, met ondervoeding en overlijden als gevolg. Oud littekenweefsel van brandwonden veroorzaakt pijn en een slecht beweeglijke hand, arm of voet. Even erg is het feit dat zij vaak niet geaccepteerd worden en soms zelfs worden verbannen uit de samenleving. Operatie Glimlach maken wij mogelijk in samenwerking met zusterorganisaties uit Frankrijk, Japan en Duitsland en met Nederlandse partners waaronder Stichting Interplast Holland en Stichting Faridpur. Chirurgische teams van vijf Nederlandse ziekenhuizen uit Amsterdam, Zwolle, Groningen, Leeuwarden en Enschede voeren op vrijwillige basis de missies uit. De missies vinden plaats in tien landen: Guinee Bissau, Burundi, Sierra Leone, Pakistan, Bangladesh, MongoliĂŤ, Benin, Madagaskar, Cambodja en Myanmar. De afgelopen jaren hebben we veel bereikt, gezien en gedaan. We zetten ons werk onverminderd voort, en zijn trots op het netwerk van partners en vrijwilligers die zich inzetten om mensen uitgesloten van zorg een kans te geven.
9
David Sesay is vier maanden oud en woont in Makemo. Hij is geboren met een schisis. Zijn moeder werd door haar omgeving uitgelachen vanwege zijn aangeboren afwijking. Omdat hij door zijn schisis niet goed kon drinken, was Sesay erg ondervoed. Eigenlijk wordt er onder de 1 jaar niet geopereerd, maar omdat hij het anders niet zou redden, besloot het medisch team toch te opereren. Voordat de operatie werd uitgevoerd, is David bijgevoed door middel van borstvoeding en flesvoeding. Toen hij een beetje aangekomen was, werd hij geopereerd. De operatie is goed gelukt. Zijn moeder is erg blij. 10
Een moeder met haar kind. Een familielid ligt in het Masanga ziekenhuis. 12
Kinderen uit het dorp. Een van hen is geholpen door Dokters van de Wereld. 15
MASJA STOLK Masja Stolk is een gedreven fotograaf uit hartje Gouda. Na vijftien jaar te hebben gewerkt als stylist, maakte ze van haar passie voor fotografie haar beroep. Haar werk bestaat voornamelijk uit reportage- en reclamefotografie, waarbij ze zich heeft gespecialiseerd in portretfotografie. In Gouda werkt ze onder andere voor bedrijven als de ‘Goudse Verzekering’ en ‘Oasen’. Overduidelijk ligt de nadruk van haar werk op de verhalen die zich aan de onderkant van de maatschappij afspelen. Sociaal betrokken is Masja altijd al geweest, maar sinds haar studie aan de fotovakschool in Rotterdam probeert ze deze verschrikkingen te bestrijden door ze aan de wereld te tonen. Naast werk voor bedrijven en particulieren in Nederland, reist Masja Stolk met enige regelmaat naar landen als Kenia, Peru, Sierra Leone, Sri Lanka, India en Tanzania om reportages te maken. Masja: “Natuurlijk is er veel armoede in de wereld en ontkom ook ik niet aan dit soort beelden. Maar het beeld dat de meeste mensen hebben van deze landen probeer ik simpelweg niet te bevestigen. Ondanks de armoede is er hoop en zijn de meeste mensen trots op wat ze hebben. Dat heb ik in veel landen gemerkt en ook dat wil ik laten zien.” 16
“Ik wilde graag een keer mee met een team artsen naar een ontwikkelingsland. Door aan projecten zoals Operatie Glimlach mee te doen, kan ik iets terugdoen voor de wereld. Met mijn foto’s laat ik zien hoe schrijnend situaties zijn, maar ik kan ook de hoop en goede initiatieven van de lokale bewoners, vrijwilligers en organisaties uitdrukken in beeld.” Masja was zeer onder de indruk van haar reis naar Sierra Leone in november 2013. “Wat mij het meest is bijgebleven, is hoe back to basic het daar is. Maar twee uur stroom per dag en geen stromend water, maar wel veel prachtige natuur en lieve mensen. De sfeer was tijdens de missie heel goed, ondanks dat een ziekenhuis natuurlijk niet een plek is waar je graag naar toe gaat.”
17
Eric Bolton is 44 jaar en woont in Masanga. Hij was fotograaf, maar moest stoppen met zijn werk vanwege een ernstige infectie aan zijn voet, die uitmondde in een chronische zweer. Hij werd behandeld door een lokale arts, wat niet goed uitpakte. Dokters van de Wereld opereerde hem opnieuw, hij kreeg onder andere een huidtransplantatie. Het gaat nu veel beter met hem. Hij werkt als schoonmaker en volgt een opleiding tot verpleger in het lokale ziekenhuis. Zijn vrouw werkt ook zodat ze hun gezin goed kunnen onderhouden. Ze verkoopt gefrituurde visjes op brood. 19
Het hele dorp is samengekomen om de kleine Mamusu (twee jaar) te verwelkomen na haar operatie. Ze is geopereerd aan haar vingers, die aan elkaar waren gegroeid. Ondanks een kleine ontsteking veroorzaakt door de hitte en vochtigheid, is de wond goed genezen. Na twee dagen observatie in het ziekenhuis, mocht ze naar huis. 20
Isatu is 25 jaar en woont in een dorpje in de buurt van het ziekenhuis. Ze zit voor haar huis. Ze is tevreden met het resultaat van de operatie en vindt dat er erg goed voor haar gezorgd is in het Masanga ziekenhuis. Na enkele rustdagen keek ze er alweer naar uit om op het land te gaan werken. 23
Dit zijn Alhaji Kamara, 38 jaar, en zijn vrouw. Alhaji had een brandwond contractuur in zijn nek waardoor hij zijn hoofd niet kon draaien. Hij kwam van ver om zich te laten opereren in het Masanga ziekenhuis. Hij heeft een huidoperatie ondergaan. Door de hitte en te veel beweging raakten de hechtingen los en ontstond er een grote wond. De ziekenhuisstaf heeft de wond naar behoren schoongemaakt en na een huidtransplantatie is het mooi geheeld. 25
Foday Gbla komt uit de plaats Yele en is 25 jaar. Hij heeft vijf broers en zussen. Foday woont samen met acht mensen in een huis met vijf kamers, gemaakt van houten palen bedekt met modder en een zinken dak. Er is geen elektriciteit en stromend water. Foday Gbla is analfabeet. De brandwonden zijn ontstaan nadat hij tijdens de burgeroorlog in Sierra Leone door rebellen in het vuur is gegooid. Zijn brandwonden konden niet professioneel in een kliniek of ziekenhuis behandeld worden vanwege de oorlog. Zijn vader legde rauwe eieren op de brandwonden om het te koelen. Door het littekenweefsel was zijn arm aan zijn lijf gegroeid en kon
hij zijn arm niet meer gebruiken, terwijl het als boer cruciaal is om met beide armen goed te kunnen werken. Hij onderging een huidtransplantatie waarbij een deel van de huid van zijn been geplaatst werd onder zijn oksel. De huid raakte echter geĂŻnfecteerd door de hitte en luchtvochtigheid. De wond is dagelijks verschoond en verzorgd en hij kreeg antibiotica toegediend. Gelukkig heelde de wond uiteindelijk goed. Nu kan hij zijn arm weer vrij bewegen. Hij is erg tevreden over het operatieteam, dat geleid werd door Dokters van de Wereld. Hassan Conteh, de andere man op het bed, had een brandwond contractuur op zijn rug waaraan hij geopereerd is.
Hier zitten de 25-jarige Foday Gbla (links) en de 70-jarige Hassan Conteh (rechts) samen op een bed in het guesthouse dat bij het ziekenhuis hoort, waar patiĂŤnten kunnen herstellen na een operatie. Beide heren zijn geholpen aan brandwonden. 27
JETSKE VAN KILSDONK Jetske van Kilsdonk is ambassadrice van Dokters van de Wereld. Met veel plezier zet Jetske zich in om geld te genereren voor het project Operatie Glimlach. Ze ging in november 2013 mee op missie om patiĂŤnten te interviewen en een beter beeld te schetsen van de omstandigheden in Masanga, Sierra Leone. “In 2010 ben ik bij Dokters van de Wereld gaan werken als HR manager. In Frankrijk bestond Operatie Glimlach al. Toen het idee ontstond om dit project ook te starten vanuit Nederland, was ik meteen enthousiast. Zelf ben ik moeder van een kindje met schisis. De toenmalige directeur van Dokters van de Wereld heb ik in contact gebracht met Chantal van der Horst, de behandelend arts van mijn zoontje. Zo is de samenwerking tussen Dokters van de Wereld en het AMC begonnen. Met mijn zoontje is het gelukkig helemaal goed gekomen na een relatief eenvoudige operatie. In Sierra Leone is dit vaak niet het geval. De meeste kinderen met een schisis overlijden omdat ze hun voeding niet goed binnen krijgen, ondervoed raken en omdat er een tekort is aan goed opgeleid medisch personeel om tijdig de schisis te opereren. Ik werk nu bij de ING en als vrijwilliger bij Dokters van de Wereld. Een perfecte 28
combinatie. Ik heb inmiddels al twee keer geld ingezameld via het ING Goede Doelenfonds voor medewerkers voor Dokters van de Wereld. Het is erg fijn om hiermee écht verschil te kunnen maken voor de mensen in ontwikkelingslanden. Naast geld inzamelen, wilde ik ook werkzaam zijn in het veld en laten zien hoe belangrijk een project als Operatie Glimlach is. Het was voor mij een onvergetelijke ervaring. Het land is zich aan het opbouwen na een langdurige oorlog. Mensen hebben jaren geen onderwijs gehad en nauwelijks zorg. Het was heel fijn om daar te zijn en iets te kunnen doen. En de dankbaarheid van de mensen te ervaren. De verhalen van de patiënten die ik heb gesproken, lees je terug in dit boek. In Sierra Leone is alles anders dan in Nederland. Er is nauwelijks elektriciteit, geen stromend water en de sanitaire voorzieningen zijn slecht. Maar er is ook veel moois, zoals de prachtige natuur. Het is gek, in zeven uur tijd vlieg je van Sierra Leone naar Nederland. Terwijl moeders daar vaak zeven uur moeten reizen om bij een ziekenhuis te komen. Nu ik het zelf heb ervaren, ben ik me er nóg meer van bewust hoe belangrijk het is om een steentje bij te dragen. Je geeft mensen hierdoor een beter leven.” 29
Dit is Mbalu Kamara (twee jaar) samen met haar ouders, broer, zus en tante. Ze staan voor hun huis. Haar moeder runt een klein bedrijfje en haar vader werkt in de mijn. Hij had een ontstoken kies die werd getrokken door een traditionele geneesheer. Om de zwelling en pijn te verminderen, wreef hij zijn wang in met koeienfeces. De zwelling trok niet weg en hij werd doorverwezen naar het ziekenhuis. De broer van Mbalu liep jaren geleden een knieblessure op met voetballen en vroeg Dokters van de Wereld of we hem konden helpen. Zijn knie is waarschijnlijk ooit gebroken geweest en scheef aan elkaar gegroeid, wat pijn en stijfheid veroorzaakt. Helaas kon dit niet verholpen worden. 31
Mansany Lsatu is twintig jaar en woont in Makona. Ze heeft vier kinderen en woont met hen in een huis van houten palen bedekt met modder en een dak van palmbladeren. Er is geen elektriciteit en stromend water. Als klein meisje heeft ze haar handen verbrand aan kokend water. Door littekenweefsel zijn haar vingers aan elkaar gegroeid en gebogen, waardoor ze haar hand niet meer kon gebruiken. Steun van haar ouders had ze niet. Zij lieten haar in de steek toen zij nog kind was. Een dokter in Makona vertelde haar dat Dokters van de Wereld zou komen. Ze heeft een hele dag moeten reizen om bij het ziekenhuis te komen, maar is uiteindelijk goed geholpen aan haar hand. Ze kan haar hand weer gewoon gebruiken en is een stapje dichter bij haar grote droom: ‘to become a trader’. 33
Meisje uit het dorp dat geholpen is aan haar hand. 34
Een kindje uit het dorp. De kettinkjes die ze draagt dienen ter bescherming tegen ziektes en ‘slechte invloeden’. Ze heeft de kettinkjes gekregen van een lokale traditionele geneesheer. 36
Sesay Sheku is 32 jaar en komt uit Freetown, Sierra Leone. Hij was bouwvakker, maar heeft zijn beroep lange tijd niet kunnen uitoefenen omdat hij een olifantsbeen had. Dit is een zwaar, zeer verdikt been. Zijn aandoening ontstond twaalf jaar geleden toen zijn scheenbeen flink werd geraakt door een kruiwagen. Aanvankelijk was er alleen een ontsteking, maar langzaam werd zijn been steeds dikker. Mensen in zijn omgeving namen afstand, bang om door hem besmet te worden. Werk kreeg hij niet meer. Ook zijn vrienden werden bang voor hem. Ondanks dat Sesay bleef uitleggen dat zijn been niet besmettelijk was, bleef iedereen liever uit zijn buurt. Zijn
broers en zussen durfden wel met hem om te gaan, maar raakten hem niet meer aan. “De enige die echt om mij gaf, was mijn moeder,” vertelt Sesay. “Zij was de enige die mijn been aanraakte, oppakte, op haar schoot legde en verzorgde.” Sesay wilde zijn been laten amputeren, totdat een lokale arts hem vertelde dat er hulp onderweg was van Dokters van de Wereld, en dat zijn been gered kon worden. De operatie verliep prima en de wond genas goed. Na afloop was Sesay 10 kilo lichter. Hij was erg blij en liet iedereen stralend zien hoe goed de operatie was gelukt. Vol goede moed begon hij onder begeleiding van een fysiotherapeut met revalideren.
Opgelucht rust Sesay uit in het guesthouse na de operatie aan zijn been. Hij is blij dat hij is verlost van zijn grote olifantsbeen. 38
Een doordeweekse avond in het ziekenhuis. Het is een uur of acht, want de lichten zijn al aan. Familieleden vlechten elkaars haar. 40
Lasanga Swaray (50 jaar) ligt al lange tijd in het ziekenhuis vanwege een chronische zweer onder zijn voet. Hij onderging een huidtransplantatie en het genezingsproces verliep in het begin prima. Maar vanwege een verkeerde lighouding tijdens de bedrust, in combinatie met een slechte doorbloeding ontstond er een doorligwond. Hierdoor werd het getransplanteerde huidweefsel afgestoten. Amputatie werd overwogen maar uiteindelijk niet uitgevoerd. Lasanga Swaray werkte als docent, maar moest vanwege zijn voet de functie neerleggen. Hij heeft lang uitgekeken naar zijn pensioen, maar door de bureaucratie laat de uitkering hiervan een tijd op zich wachten. Hierdoor kan hij zijn verblijf in het ziekenhuis niet meer bekostigen. 42
Hannah Kamara, twee jaar oud, voor haar huis in het dorpje Makorna. Ze is geopereerd aan de brandwond contractuur van haar rechterpink. Haar pink heelde perfect. Ze kreeg malaria terwijl ze in het ziekenhuis lag, maar is daarvoor behandeld en goed genezen. Haar moeder is erg blij met het resultaat van de operatie. Ze denkt dat Hannah hierdoor meer mogelijkheden op een betere toekomst heeft. 44
HET VERHAAL VAN EEN ERVARINGSDESKUNDIGE Helemaal in beslag genomen door alle veranderingen in de Nederlandse gezondheidszorg, krijg ik inzage in de prachtige foto’s van de 2013 missie van Dokters van de Wereld in Sierra Leone. Wat een luxe hebben wij hier! Als hier een kind met een schisis wordt geboren, zijn ouders geheel voorbereid op alle dingen die komen gaan. Operaties worden tijdig uitgevoerd. Of je wordt geopereerd hangt hier in Nederland niet af van waar je woont en hoeveel geld je hebt. Bovendien worden mensen in Nederland op tijd geholpen, en niet zoals in Sierra Leone pas als je zo lang gewacht hebt dat je het er niet levend van afbrengt of langdurig en onnodig pijn lijdt... Via de chirurgische Operatie Glimlach missies van Dokters van de Wereld komt gezondheidszorg dichter bij de mensen die u op de tentoonstelling ziet. Sierra Leone is arm, veel mensen zijn ondervoed en hebben wonden die niet meer vanzelf 46
genezen. Het is inmiddels al een tijd geleden dat de oorlog heeft gewoed, maar de schade zit nog onderhuids. Je gunt deze mensen zoveel meer..... Chantal van der Horst Plastisch chirurg en lid van het Operatie Glimlach team sinds 2011
47
Mohammed Turay is een jaar oud en zit op schoot bij zijn moeder voor hun huis. Hij is geopereerd aan zijn gespleten lip en is inmiddels weer thuis in het dorpje Matam, dat vlakbij Masanga ligt. Mohammed was ondervoed en is daarom voorafgaand aan de operatie bijgevoed om sterk genoeg de operatie in te kunnen gaan. Het is nu een vrolijk, gezond mannetje. 48
Yayah Kamara is drie jaar en heeft nog een broertje van 7 maanden en een zus van tien jaar. Hij heeft ook nog een paar halfbroers en halfzussen. Yayah is een vrolijk jongetje dat met 22 mensen in een huis gemaakt van houten palen, modder en palmbladeren woont. Er is geen elektriciteit en stromend water. Zijn ouders hebben geen opleiding en hij gaat niet meer naar school.
Yayah is vroeger per ongeluk in warme as gelopen, een restant van een vuurtje dat was aangemaakt om rijst op te koken. Door het littekenweefsel waren zijn tenen omhoog gegroeid, waardoor het staan op zijn voet erg pijnlijk was. Via de radio hoorde zijn moeder dat haar zoon door het team van Dokters van de Wereld geholpen kon worden. Na de operatie aan zijn voet kan hij weer gewoon lopen.
Een moeder met haar jongste zoontje op schoot en haar zoon Yayah Kamara van drie jaar naast haar. Ze zitten buiten tegenover het Masanga ziekenhuis. Yayah is geholpen aan de brandwond contractuur van zijn rechtervoet. Het genezingsproces verliep voorspoedig en het vrolijke ventje is blij dat hij weer normaal kan lopen. 50
Kleine Mbalu van twee uit Masingbi brandde, toen ze elf maanden was, haar hand aan hete olie, waardoor ze een brandwond contractuur opliep aan haar vinger. Ze onderging een huidtransplantatie en is aan het bijkomen op haar moeders rug.
Sheka Toronka van drie jaar had zes vingers waarvan er twee aan elkaar gegroeid waren. Een van de twee pinken is operatief verwijderd. Dit was een eenvoudige ingreep en hij werd snel uit het ziekenhuis ontslagen. De verpleegkundige Nina uit Denemarken, die ook deel uitmaakte van het Operatie Glimlach team, bezocht hem thuis. Toen ze de heuvel in het dorp kwam oplopen, rende Sheka enthousiast op haar af en sprong in haar armen.
Dit is Zainab Kabia, ze is 30 jaar. Vanwege een brandwond contractuur onderging ze een huidoperatie, waarna haar voet en enkel in het gips werden gezet. Door epileptische aanvallen genas haar wond niet goed. Ook het gips had een negatief effect op het genezingsproces; het maakte het littekenweefsel zacht waardoor de hechtingen scheurden. Door dagelijkse wondverzorging heelde de wond langzamerhand. Haar enkel werd meer flexibel en ze kon beter lopen. 54
56
Famata is geen patiĂŤnt van Dokters van de Wereld, maar ligt al lange tijd in het Masanga ziekenhuis vanwege de verlamming aan haar onderlichaam en doorligwonden.
Osmac Conteh (zestien jaar) uit Yele, onderging een huidtransplantatie vanwege brandwond contracturen op zijn hand en elleboog. Hoewel de hechtingen lichtelijk gingen ontsteken, slaagde de transplantatie toch dankzij een goede wondverzorging. Hij kreeg fysiotherapie zodat zijn hand weer flexibel werd. Hij kan zijn hand nu weer prima gebruiken, waardoor hij een betere toekomst tegemoet gaat. 59
Hassan Conteh is 70 jaar en heeft twee zonen en een dochter. Hij is boer en woont met zijn gezin en andere familieleden in een eenvoudig huis, gemaakt van houten palen bedekt met leem en een zinken dak. Er zijn vijf kamers in het huis en er is geen stromend water of elektriciteit. Hassan verbouwt cassave, papaya’s en bananen op zijn stuk grond. Hijzelf, zijn gezin en andere huisgenoten eten van hetgeen hij verbouwt. Zijn brandwonden zijn ontstaan door een ongeval. Hij wilde, nadat hij zichzelf gewassen had, zijn lichaam drogen bij het
60
vuur. Hij viel echter achterover het vuur in. Ze hebben hem toen met koud water behandeld wat niet afdoende was. Sinds dit ongeluk kon hij zijn arm niet meer goed gebruiken, omdat zijn arm door het littekenweefsel aan zijn romp vastgroeide. Hassan heeft zich door de teamleden van Operatie Glimlach in het Masanga ziekenhuis laten helpen omdat zij door middel van een operatie zijn arm weer los konden maken. Hij was erg blij na de operatie, niet in de laatste plaats omdat hij zijn arm hard nodig heeft voor zijn werk.
De littekens op de rug van Hassan zijn duidelijk zichtbaar.
COLOFON Fotografie Masja Stolk Redactie Carola Leering Victoria van de Waal Yvonne Polman Tekst Arianne de Jong Carola Leering Chantal van der Horst Yvonne Polman Interviews Jetske van Kilsdonk Vormgeving www.senshake.nl Drukker www.zwaan.nl Onze dank gaat uit naar Chantal van der Horst Gerrit Key Jetske van Kilsdonk Johanna de Vries Masja Stolk Nina Nissen Sieds de Jong Susanne de Jong 62
Dokters van de Wereld www.doktersvandewereld.org C : 100 M : 60 J:0 N:0 MĂŠdecins du monde - IdentitĂŠ visuelle Hollande
08/07/2009