K

Offie Drinken Met De Burgemeester

Het verhaal begint op 1 mei 1994 als de vader van Gerbrand vroegtijdig met pensioen gaat. “Mijn vader heeft de nodige jaren voor de gemeente gewerkt. Ik heb altijd veel bewondering gehad voor zijn werk. Toen hij mij vertelde dat hij ging stoppen, heb ik dezelfde dag nog een afspraak gemaakt bij toenmalig burgemeester Van Velzen om aan te geven dat ik bij de gemeente wilde werken.” De burgemeester is verbaasd als hij hoort waar Gerbrand voor komt. De burgemeester antwoordt dat hij momenteel geen werk heeft. Gerbrand laat zich echter niet zo makkelijk aan de kant zetten. “Ik maakt het u makkelijk. Mijn vader gaat binnenkort met pensioen, dus het kost u weinig administratie om slechts de voornaam aan te passen in het personeelsbestand.”

Een eigen wagen

Na een officiële sollicitatieprocedure wordt Gerbrand aangenomen bij de gemeente. Zijn voornaamste taken zijn: rijden op de veegwagen, werkzaamheden op de milieustraat en beheerder op de begraafplaats. Best een bijzondere combinatie, geeft Gerbrand toe. “Het was alles of niets.” Zijn eerste werkdag herinnert hij zich nog als de dag van gisteren. “Een collega zei tegen mij: ‘Daar staat de wagen, succes.’ Het enige wat hij aangaf is dat er een boek in de wagen lag met daarin allerlei onderdelen genoemd, zodat ik deze zelf kon bestellen als er wat kapot ging.”

Eer van je werk

Nu, 28 jaar later, zit Gerbrand nog steeds te glunderen als het gaat over ‘zijn’ wagen. Ook zijn vrouw, die inmiddels bij ons aan de keukentafel zit, kan dit beamen: “Gerbrand kan ook gebeld worden in de avonduren of in het weekend voor calamiteiten. Dan vindt hij het echt niks als iemand anders het doet. Het liefst doet hij alles zelf.” Gerbrand knikt instemmend.

Het mooiste aan zijn werk? “Dat je ziet dat je écht een probleem oplost voor een ander. Een heerlijk gevoel. In een kwartiertje tijd kan ik met een beetje zuigkracht veel herfstbladeren opzuigen.

Maar niet te hard hoor, want ik zuig zo alle straatstenen uit de straat”, lacht Gerbrand.

Samen voor een schoner eiland

Gerbrand wordt inmiddels met én zonder wagen herkend op het eiland. “Het werk in de wagen doe ik alleen, maar op straat doen we het samen. Zo staan de hoveniers vaak met hun bladblazers in de aanslag om het alvast mijn kant op te sturen. Dat is niet alles. Als ik met de wagen de straat in kom gereden, rijden mensen spontaan hun auto weg of gaan hun stoepje vegen. Iedereen helpt op zijn manier mee.”

Voorlopig niet met pensioen

Het leukste seizoen? De herfst! Dan rijd ik met gemak zes volle wagens van 6 kuub aan herfstbladeren weg.” Door de jaren heen ziet Gerbrand minder afval op straat. Maar stoppen? Dat staat voorlopig niet in zijn woordenboek. “Ik heb echt nog te veel plezier in mijn werk.”