"... ÅΕÍΝÁΑ ÇΗÌΜÅΕÑΡÏΟËΛÏΟÃΓÉΙÏΟ ÁΑÐΠÏΟ ÐΠÏΟÑΡÖΦÕΥÑΡÁΑ.... "
" Πεµπτάκια µου καλά . . . Μια ακόµα χρονιά έφτασε στο τέλος ! Για πότε πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος ούτε που το κατάλαβα! Μαζί σας ήταν έυκολο και πέρασε νεράκι ! Τόση δουλειά που κάνατε αξίζετε ένα µεγάλο µπράβο! Με την ευχή να είστε πάντα υγιείς και να περάσετε ένα όµορφο και ξέγνοιαστο καλοκαίρι, . . . . . . . ....µε µπάνια πολλά και παιχνίδια τρελά, σας αφήνω για λίγο µόνο καιρό, µέχρι το Σεπτέµβρη που θα σας ξαναδώ ! Για την ώρα διαβάστε αυτό που ακολουθεί είναι δικό σας κι έχει ενδιαφέρον πολύ! Θα σας γυρίσει χρόνια πίσω παλιά θα σας θυµίσει και άλλα πολλά !
Η Ιστορία αρχίζει στην τάξη αλλά η φαντασία σας την κάνει να "πετάξει". . . !" Η δασκάλα σας Σοφία Γατσούλη
"...Αγαπητό µου ηµερολόγιο, Σήµερα θυµήθηκα τη σφαγή του πατέρα µου και συνέχεια κλαίω.. Θα διηγηθώ τα πράγµατα όπως έγιναν.. . Μετά από τη σφαγή, ο ξάδερφός µου, ο Κωνστάντιος, έστειλε εµένα τον Ιουλιανό, και τον αδερφό µου, στον επίσκοπο Ευσέβειο Νικοµηδείας, για 4 χρόνια. Ο κύριός µου, ο Μαρδόνιος, ήταν ένας µορφωµένος Γότθος. Με τις αναγνώσεις από τα κείµενα του Οµήρου που µας έκανε, προσπαθούσε να µας µορφώσει. Αυτό το κατάφερε, όπως και το ότι αυτό ήταν το µοναδικό πράγµα που µε έκανε να ξεχνώ το θάνατο του πατέρα µου.. Όταν έγινα 11 ετών, ανέθεσαν την ανατροφή µου στον επίσκοπο Γεώργιο της Καππαδοκίας. Ούτε που θέλω να τα θυµάµαι αυτά τα χρόνια.. Όλοι µου έλεγαν ότι έχω κλίση προς τη µόρφωση κι έτσι µου επιτράπηκε να γυρίσω στην Κωνσταντινούπολη. Εδώ συνέχισα τις σπουδές µου και σήµερα στα 32 µου χρόνια, έφτασα να είµαι αυτοκράτορας Καίσαρας, έτοιµος να πολεµήσω τους Πέρσες, που απειλούν το κράτος µου.. ." "Καίσαρας Ιουλιανός" (Νίκος Κοτσίδης)
" Αγαπητό µου ηµερολόγιο..." Σήµερα, Τρίτη 23 Μαϊου 425 µ.Χ, εγώ κι ο σύζυγός µου, εγκαινιάσαµε το µεγάλο µας δηµιούργηµα.. Κάτι πολύ σπουδαίο που ιδρύσαµε εδώ στην Κωνσταντινούπολη και που θα αλλάξει τη ζωή όλων.. Το "Πανδιδακτήριο", µια σπουδαία σχολή στην οποία θα διδάσκονται από φηµισµένους καθηγητές πολλές επιστήµες στη λατινική αλλά και στην ελληνική γλώσσα ! Νιώθω πολύ περήφανη, καθώς σε πολλές τέτοιες στιγµές µπόρεσα να σταθώ δίπλα στο σύζυγό µου, τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον Β' και να του συµπαρασταθώ.. Όπως τότε που βοηθούσε τον πατέρα του -τον πεθερό µου,δηλαδή- τον Αρκάδιο, να οχυρώσουν γερά την Πόλη.. Κι ας ήταν "αντρική υπόθεση"!.. "Αυτοκράτειρα Ευδοκία"
(Κατερίνα Προδάνη)
( 532µ.Χ )
"Ηµερολόγιό µου.. Είµαι απόλυτα ικανοποιηµένος. Η απόφαση που πήρα να ξαναχτίσω την Αγια Σοφιά θα γίνει πραγµατικότητα ! Μόλις πριν λίγο συναντήθηκα µε τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Ανθέµιο και Ισίδωρο και µου υποσχέθηκαν ότι θα αναλάβουν το χτίσιµό της µε µεγάλη χαρά.. Έφτιαξαν µάλιστα και ένα αρχικό σχέδιο έχοντας την ιδέα να χρησιµοποιήσουν ένα νέο ρυθµό, συνδυάζοντας το ρυθµό της βασιλικής µε το ρυθµό των περίκεντρων ναών. Σπουδαία ιδέα µου φαίνεται! Αν πετύχει θα είναι κάτι το εντελώς ξεχωριστό ! Μια βασιλική µε τρούλο! Θέλω αυτή η εκκλησία να είναι η καλύτερη που υπάρχει! Ήδη έδωσα εντολή να βρεθούν οι καλύτεροι τεχνίτες και εργάτες από όλο τον κόσµο, για να δουλέψουν και να τελειώσει όσο πιο γρήγορα γίνεται. Να βρεθούν και να αγοραστούν τα πιο διαλεχτά υλικά και τα πιο αστραφτερά µάρµαρα από κάθε γωνιά της αυτοκρατορίας! Θέλω αυτός ο ναός να είναι ο ναός που όλοι οι πολίτες της αυτοκρατορίας θα τον νιώθουν δικό τους. Γι αυτό ετοίµασα και ένα διάγγελµα που θα απευθύνω αύριο. Θα τους πω : "Πολίτες του Βυζαντίου, σας καλώ και σας ζητώ να προσφέρετε µε την ψυχή σας ό,τι διαθέτει ο καθένας - υλικά, χρήµατα, εργασία - και προπάντων πίστη, για να φτιαχτεί ξανά η Αγιά Σοφιά, η Εκκλησιά της Πόλης, η Εκκλησιά όλων µας!"
................................................. ( 27 Δεκεµβρίου 537 µ.Χ )
. . ."Ηµερολόγιό µου, Είναι έτοιµη! Ο καλύτερος ναός που φτιάχτηκε ποτέ! Δεν έχουν δει τα µάτια µου τίποτα πιο όµορφο, τίποτα τελειότερο από την Αγιά Σοφιά! Σε λίγο θα γίνουν τα εγκάινια. Κι εγώ µπροστά στο λαό θα αναφωνήσω αυτό που σκέφτοµαι από τότε που την αντίκρυσα : "ΝΕΝΙΚΗΚΑ ΣΕ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ!" Αυτή τη µέρα θα τη θυµάµαι όσο ζω!" "Καίσαρας Ιουστινιανός"
( Κουτσούλας Ναπολέων )
" Ηµερολόγιό µου... Μια ακόµη µέρα πέρασε. Ίδια όπως κι οι άλλες αλλά όχι βαρετή. Το πρωί ξύπνησα, ετοιµάστηκα και έφαγα το πρωινό µου µε τον αυτοκράτορα. Έπειτα ετοίµασα το πρόγραµµα της ηµέρας µε τη βοήθεια των συνεργατών µου. Πήγα µε συνοδεία στην Αγορά να ακούσω τα προβλήµατα των πολιτών και να δω πώς µπορώ να βοηθήσω. Το µεσηµέρι, στη διάρκεια του γεύµατος, συζήτησα µερικά απ' αυτά που άκουσα µε τον Ιουστινιανό και αφού έκανα ένα ζεστό µπάνιο ξεκουράστηκα ως το απόγευµα. Είχα συνάντηση µε βασιλείς και βασίλισσες από άλλες περιοχές για να συζητήσουµε διάφορα θέµατα που αφορούν στο εµπόριο. Τώρα έχει βραδιάσει. Μόλις τελείωσα την επιτήρηση στο Παλάτι. Όλα καλά. Θα φάω κάτι ελαφρύ και θα πάω στην κάµαρή µου να κοιµηθώ.. Αύριο µε περιµένουν πολλά καινούρια πράγµατα.. . "Αυγούστα Θεοδώρα" ( Πέτρου Αλίκη )
Αγαπηµένο µου ηµερολόγιο... Σήµερα, 20 Νοεµβρίου, ήταν µια καθηµερινή µέρα στο παλάτι. Σηκώθηκα νωρίς πολύ, µε τον κόκορα, γιατί είχα ένα σωρό δουλειές να κάνω! Πήγα στην αγορά, αγόρασα φρέσκα φρούτα και διάφορα άλλα για το πρωινό του αυτοκράτορα και της οικογένειάς του και γύρισα τρέχοντας στο παλάτι. Καθώς περνούσα ανάµεσα από τους χωρικούς χαιρετώντας τους βιαστικά, έβλεπα τα παιδιά µε κουρέλια στους δρόµους να δουλεύουν κουβαλώντας κάτι βαριά σακιά στους ώµους. Δυστυχώς δεν µπορούσα να τα βοηθήσω, γιατί είχα ήδη αργήσει.. Όρµησα µες στο παλάτι τρέχοντας και άφησα τα τρόφιµα στη µαγείρισσα, την Ελένη. Μετά, αφού η βασιλική οικογένεια τελείωσε -ικανοποιηµένη ευτυχώς!- το πρωινό της, έπρεπε να πάω στην κυρά Θεοδώρα να την ρωτήσω αν τελικά θα πουλήσει ο άντρας της, ο Ιωάννης, ένας από τους "δυνατούς" της περιοχής, την αγροικία του. Γυρνώντας πίσω στο παλάτι, πέρασα από το µικρό µας ξωκλήσι. Οι γυναίκες και οι χωρικοί είχαν αρχίσει ήδη να ετοιµάζουν το ξωκλήσι για το πανηγύρι . Αύριο γιορτάζουµε τα Εισόδια της Θεοτόκου, µεγάλη γιορτή! Όταν επιτέλους κατάφερα να γυρίσω πίσω ήµουν έτοιµη να πέσω κάτω από την κούραση! Εκείνη τη στιγµή ψιθύρισα κάτι . . . "Εγώ, η υπηρέτρια του παλατιού, Αριάδνη, κόρη της µακαρίτισας Αθηνάς και του µακαρίτη Θεµιστοκλέους, θα υπηρετώ µε όση δύναµη έχω και για πάντα, το παλάτι και τη χριστιανική θρησκεία ! "
( Δέσποινα Βεκρή )
( Από το ηµερολόγιο του Λέοντος Γ' του Ίσαυρου ) 23 Απριλίου 726µ.Χ Προ λίγων ηµερών ενηµερώθηκα από έναν αγγελιοφόρο µου, ότι ένας πολύ µεγάλος αριθµός ανθρώπων υπερεκτιµά τις εικόνες και φτάνει στο σηµείο να λατρεύει και να προσκυνά ακόµα και το χρώµα και το υλικό από το οποίο είναι φτιαγµένες ! Μόλις το άκουσα ταράχτηκα πολύ. Ως και σήµερα το µεσηµέρι δεν µπορούσα να το βγάλω από το µυαλό µου. Τώρα έχω ηρεµήσει κάπως, γιατί σκέφτοµαι πως ίσως να µην είναι τόσο σοβαρό όσο νόµιζα κι όλοι αυτοί που κάνουν κάτι τέτοιο σιγά σιγά θα καταλάβουν ότι δεν είναι σωστό, θα σταµάτήσουν και θα το ξεχάσουν, σα να µην έγινε ποτέ. . . 17 Ιανουαρίου 730 µ.Χ Μεγάλες αναταραχές και συγκρούσεις έχουν αρχίσει στο εσωτερικό της αυτοκρατορίας! Ποιος να το φανταστεί, ότι αυτό που θεωρούσα πρι 4 χρόνια ασήµαντο και περαστικό, προκαλεί τώρα τεράστιες καταστροφές! Όλοι αυτοί που λάτρευαν µε αυτόν τον τρόπο τις εικόνες προσπαθούν να πείσουν κι άλλους να κάνουν το ίδιο και τσακώνονται διαρκώς µε άλλους που δεν συµφωνούν µε τη γνώµη τους. Το πήρα απόφαση! Αύριο κιόλας θα αναγγείλω στο λαό ότι καταργώ όλες τις εικόνες, αφού αλλιώς δεν πρόκειται να σταµατήσουν οι εχθροπραξίες, οι οποίες πάνε από το κακό στο χειρότερο!
19 Ιουλίου 734 µ.Χ Η ζωή µου είναι χάλια . . . Αυτή η απόφαση που πήρα πριν 4 χρόνια τελικά αντί να λύσει το πρόβληµα µε τις εικόνες αύξησε ακόµη περισσότερο τις διαµάχες και τις αναταραχές. Η αυτοκρατορία έχει χωριστεί σε 2 αντίπαλες οµάδες. Από τη µια αυτοί που υποστηρίζουν τη λατρεία των εικόνων, οι εικονολάτρες όπως τους αποκαλούν, και από την άλλοι οι εικονοµάχοι, δηλαδή εκείνοι που συµφωνούν µαζί µου και µάχονται τις εικόνες. Οι εικονολάτρες, όπως έµαθα, µε µισούν θανάσιµα. Έχουν σφοδρή επιθυµία να µε βασανίσουν και να µε θανατώσουν. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Μου έρχεται να παραιτηθώ από αυτοκράτορας. Δεν αντέχω άλλο!
( Δηµητρακουλάκος Σωτήρης )
"Γεια σου αγαπηµένο µου ηµερολόγιο. . . Σήµερα ήταν πολύ άσχηµη η µέρα µου. Ο καλύτερός µου φίλος ο Νικηφόρος, κλαίει από το πρωί, γιατί ο πατέρας του έχασε το µικρό χωραφάκι τους για κάποια χρέη που είχε σε έναν µεγαλοϊδιοκτήτη της περιοχής.. Οι γονείς µου κάλεσαν όλη την οικογένεια του Νικηφόρου να µείνει µαζί µας απόψε.. Άκουσα µάλιστα που έλεγε στον πατέρα του να µην απελπίζεται, γιατί µε τον καινούριο νόµο που θα φτιάξει το παλάτι ( "Αλληλέγγυος", ή κάπως έτσι νοµίζω πως τον είπε ) έχει πολλές ελπίδες να πάρει πίσω το χωράφι του.. . Μακάρι να πάνε όλα καλά για το φίλο µου και την οικογένειά του! "Κωνσταντίνος"
(Δηµήτρης Μίλης )
(Σελίδες από το ηµερολόγιο του Νικόλαου Γενναίου, ακρίτα του Βυζαντίου. . .) " Πριν από µια εβδοµάδα δεχτήκαµε επίθεση από τους Άραβες. Αλλοι ασκούνταν στο ακόντιο κι άλλοι καλλιεργούσαν τα στρατιωτόπια , όταν ξαφνικά είδαµε εχθρούς να πλησιάζουν. Δώσαµε µάχη σκληρή κι ευτυχώς κατορθώσαµε να τους διώξουµε Όµως ο φίλος µου ο Ηράκλειος δεν τα κατάφερε. Σκοτώθηκε. Όλη τη νύχτα τον θρηνούσαµε. Πριν 4 µέρες µας ξαναεπιτέθηκαν και πάλι καταφέραµε να τους αποκρούσουµε. Κι αυτή τη φορά όµως σκοτώθηκε ο φίλος µου ο Δηµήτριος. Σε µια τρίτη επίθεση 3 µέρες πριν, πάλι νικηφόρα για εµάς, σκοτώθηκε ο καλύτερος απ' όλους τους ακρίτες του στρατοπέδου µας. Η επίθεση µας οδήγησε κοντά στα σπίτια µας, όπου σκοτώθηκαν πολλές µάνες και παιδιά που έτρεξαν να δουν τι συµβαίνει. Ευτυχώς αυτή τη φορά καταφέραµε και τους διώξαµε για τα καλά. Εγώ όµως αναρωτιέµαι . . . Την επόµενη φορά θα ζήσω ή θα πεθάνω ; Θα καταφέρω να σώσω την αυτοκρατορία για άλλη µια φορά ή όχι ; "
( Παπαδόπουλος Νίκος )
" Είµαι ο Βασίλειος και είµαι Ακρίτας στις Βόρειες επαρχίες της Αυτοκρατορίας. Ζω µακριά από την οικογένειά µου, διότι τώρα πια το στρατιωτόπι µου δεν µου το δίνει δωρεάν το κράτος και πρέπει να πληρώνω και φόρους γι' αυτό. Κάθε µέρα εκπαιδεύοµαι µαζί µε άλλους ακρίτες και η ζωή µας ήταν πολύ καλή ως τώρα. Το ότι µας αφαίρεσαν όλα τα προνόµια που είχαµε όµως µε κάνει να θέλω να πουλήσω το στρατιωτόπι µου και να πάω να βρω την οικογένειά µου στη Θεσσαλονίκη..." ( Γιώργος Αθανασίου )
" Αγαπηµένο µου ηµερολόγιο, . . . Με λένε Ιωάννα και είµαι 13 ετών. Ζω στο παλάτι, πριγκήπισσα καθώς είµαι. Όλα εδώ όµως είναι βαρετά. Τα µόνα πράγµατα µε τα οποία ασχολούµαι κάθε µέρα είναι να κεντώ, να ζωγραφίζω, να µαθαίνω ξένες γλώσσες και µουσική. Μια µέρα που ήµουν στην αίθουσα της ζωγραφικής ήρθε ο µπαµπάς µου και µου ανακοίνωσε ότι την επόµενη µέρα θα έρχονταν στο παλάτι ο ο Δούκας Ιωάννης µαζί µε το γιο του Πέτρο. Εγώ δεν τους γνώριζα και αγχώθηκα πάρα πολύ. Την άλλη µέρα είδα δυο µεγάλους κύριους µαζί µε τον µπαµπά µου. Ο ένας ήταν γύρω στα 40 κι ο άλλος µεγαλύτερος. Ντρεπόµουν και δεν τους µίλησα καθόλου. Ο µπαµπάς µου ήταν πολύ χαρούµενος. Όταν έφυγαν ήρθε και µε βρήκε στο δωµατιό µου να µου ανακοινώσει ένα τροµερό νέο. Συµφώνησε να µε παντρέψει µε το Δούκα Πέτρο. Εγώ άρχισα να φωνάζω και να κλαίω και να του λέω ότι δεν το περίµενα ποτέ αυτό από εκείνον. Θύµωσα πολύ και έκανα µια βδοµάδα να του µιλήσω. Η παραµάνα µου όµως µου εξήγησε ότι αν δεν παντρευτώ µε το Δούκα ολόκληρη η αυτοκρατορία κινδυνεύει. Αφού λοιπόν είναι να σώσω την πατρίδα µου µε αυτό το γάµο, µε βαριά καρδιά και πολλή στεναχώρια που θα αποχωριστώ την οικογένειά µου, δέχτηκα!
( Νικολακοπούλου Ιωάννα )
( Από το ηµερολόγιο της Κασσιανής.......) 18 του Απρίλη 830 µ.Χ Με λένε Κασσιανή. Ζω στην πιο όµορφη πόλη που δηµιουργήθηκε ανά τους αιώνες, την Κωνσταντινούπολη! Σήµερα είναι µια " ξεχωριστή" µέρα., όχι για µένα . Για τον αυτοκράτορα Θεόφιλο. Δυστυχώς είµαι µία από τις δώδεκα καλύτερες και πιο εµφανίσηµες κοπέλες της Πόλης. Στη γυναίκα που θα διαλέξει θα δώσει ένα χρυσό µήλο. Πιστεύω πως αυτό είναι πολύ ανόητο και υπερβολικό. Θα µπορούσε να δώσει οτιδήποτε άλλο πιο απλό. Πάντως ελπίζω να µην είµαι εγώ η "εκλεκτή". Δε θέλω να χαραµίσω τις σπουδές µου για να γίνω αυτοκράτειρα.. Βέβαια η θέση είναι αρκετά τιµητική, αλλά, ως γνωστόν, ο αυτοκράτορας Θεόφιλος δεν "καταδέχεται" γνώµη και µιλιά από το "κατώτερο" φύλο! έτσι ξανακαταλήγω στον ίδιο παρονοµαστή. Δε θα είχε κανένα νόηµα να σπουδάσω για να καταλήξω σε ένα θρόνο και το µόνο που θα µε απασχολεί να είναι αν θα φορέσω την πορφύρα ή την κίτρινη χλαµύδα! Βέβαια ας µην κακοµελετώ.. . Μπορεί και να µη µε διαλέξει.. . Γιατί όµως έχω ένα προαίσθηµα ότι αυτό θα κάνει ; ... Τέλος πάντων.. . Ας ντυθώ τώρα.. .
19 του Απρίλη 830 µ.Χ Ηµερολόγιό µου.. . Δε φαντάζεσαι τι έγινε ! Χθες πήγα στο Παλάτι. Είχαν µεγαλόπρεπη γιορτή για τους "αρραβώνες" του Αυτοκράτορα. Στο τέλος, λοιπόν, έµειναν δυο κοπέλες. Η Θεοδώρα, ξακουστή καλλονή και . . . εγώ ! Και να που το χθεσινό µου προαίσθηµα βγήκε αληθινό ! Με πλησίασε πρώτη. το κατάλαβα ότι µε βρήκε όµορφη, διότι µε κοίταζε θαµπωµένος. Αν και αυτοκράτορας, εµένα µου φάνηκε αστείος ! Ξαφνικά όµως µε ρώτησε : "Πιστεύεις ότι όλα τα κακά που ταλαιπωρούν τους ανθρώπους προέρχονται από τη γυναίκα ;" Εγώ τότε µε θάρρος του απάντησα :"Ναι, αλλά και από τη γυναίκα προέρχονται και όλα τα καλά ! " Μετά από αυτό δεν εντυπωσιάστηκα, όταν τελικά ο Θεόφιλος έδωσε το χρυσό µήλο στη Θεοδώρα. Χάρηκα πάντως που δεν έγινα αυτοκράτειρα. Τώρα µπορώ να χτίσω το µοναστήρι που θέλω, να γίνω µοναχή εκπληρώνοντας το όνειρό µου και να αφιερωθώ στους ύµνους µου που τόσο αγαπώ ! Εσένα, ηµερολόγιό µου, πρέπει να σε αφήσω. . . Ίσως µια µέρα ( το ελπίζω ) να σε βρει κάποιος, να διαβάσει όσα έγραψα και να καταλάβει ότι " Το µεγαλείο της ψυχής είναι πάντα µα πάντα στην καρδιά " ! ( Κατερίνα Κασίµη)
" ÅΕ ΄ ÔΤÁΑÎΞÇΗ " (8ïο ÄΔ.ÓΣ ÊΚÏΟÑΡÕΥÄΔÁΑËΛËΛÏΟÕΥ 2012 - 2013)