Deze Editie Hoofdredactioneel Van Het 28e Een Almanak, What tha Fack De Lift naar Ljubljana Wist Je Dat... Vanaf Volgend Jaar...? Een Warm Bad Warschau Een Terugblik op Vul-Je-Pul Foto’s Broertjes en Zusjes Alcmaeon Djembé PAP Usocia VOCUS Versatile Oor te Luister Achteruit en Vooruit Kijken Doorgeefpen Colofon JoHo Het Leukste Café van Utrecht!
2
Almaniet
3 4 5 6 7 8 9 10 12 14 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32
Hoofdredactioneel Het is weer tijd voor de laatste NieuwSGS. En vanuit het bestuur hadden we een tof ideetje, namelijk om een soort van jaarverslagje te maken, niet alleen een leuk leesboekje maar ook een herinnering aan het afgelopen jaar. Iets waar we als we over dertig jaar dit boekje op een stoffige zolder terugvinden, nog met een nostalgische blik naar zouden kunnen kijken. Hoe een jaar van SGS ook weer in elkaar zat. Wat voor supertoffe activiteiten er allemaal gedaan zijn en wat voor gekke dingen iedereen had uitgevoerd. Tijdens de redactievergadering bleek alleen dat dit idee wel leuk en aardig was, maar dat een invulling hiervoor een beetje een probleem bleek. Want er was geen makkelijk thema bij te bedenken. Tot Jarka, die gewoon voor de fun was aangeschoven, met het idee kwam om het blad tot een mini-almanak om te toveren. Maar ja, we zijn SGS, we hebben een boek-zondernaam, geen jaarboek en ook geen almanak. Want dat past toch niet bij ons. En toen kwam het idee naar boven om er maar een Almaniet van te maken. Een Almanak. Maar dan niet. Met een strak strijdplan over deadlines en een goed gevoel ging de Redactie uit elkaar om vlijtig te werken aan hun stukjes. De deadlines werden, zoals altijd, niet gehaald en het redigeren liep helemaal in de soep. Maakt niet uit, de NieuwSGS komt er wel.
Door: Tico Bekers
gevraagd een stukje voor ons te schrijven. Alleen PAP was (min of meer) binnen de deadline gebleven. Maakt niet uit, de NieuwSGS komt er wel. En op achttien juni (de dag van het schrijven van de hoofdredactioneel) waren er nog steeds wat stukjes verloren in de tijd. Die werden dat weekend erna wel geschrijven. Maakt niet uit, de NieuwSGS komt er wel. De commissies werden gemaild om een stukje te schrijven, maar dat was ook geen grandioos idee. Weinig reactie terug. Maakt niet uit, de NieuwSGS komt er wel. Want ziedaar, hij ligt toch in jouw handen. Of je leest dit op de website. Of via de mail in de agenda. Maakt niet uit, je leest de woorden, dat is het belangrijkste. Ik hoop dat je geniet van deze NieuwSGS+, want er is niet alleen liefde in gestoken door de Redactie, ook alle andere Social-7 besturen doen hun zegje. En ook de Oor te Luisters ontbreken natuurlijk niet. Met een goed gevoel kan ik de NieuwSGS overdragen aan Sanne, die een andere hoofdredacteur mag proberen te strikken. Want ook volgend jaar zal dit blad weer op jouw deurmat verschijnen. En bij deze, een hele, hele fijne vakantie gewenst!
De andere verenigingen werden ook Almaniet
3
Van het 28e Lieve SGS’ers, lief bestuur, Alweer een jaar voorbij gevolgen, wat is de tijd snel gegaan! Maar je weet wat ze zeggen: tijd vliegt als je pret hebt! Nog voordat jullie officieel het 29e bestuur waren, hebben jullie SGS een nieuwe huiskamer gegeven in Langeveld E1.46. Niet alleen Ed en Els (waar is ze eigenlijk…?), maar ook leden voelen zich daar thuis! Met name Jarka’s aandeel is goed zichtbaar geweest: tijdens jouw kamerdiensten was alles spik en span! Zelfs de pindakaas was wel eens al opgeruimd, terwijl wij ons broodje nog zaten te eten. Nou ja, wat ze óók zeggen: een goed begin is het halve werk! En dat goede begin hebben jullie zeker gemaakt! Als we het daar toch over hebben: in december scoorde Tico een sponsorcontract bij Rijschool Vlam! Jouw klantenservice-ervaring kwam duidelijk goed van pas, want nadat jij een aantal telefoontjes had gepleegd, was SGS €450,rijker! En de tijd vliegt snel: de kerstvakantie is voorbij en leden studeren hard voor de tentamenweek. Maar na de tentamen is er tijd voor ontspanning: SGS gaat naar Warschau! Naast de nodige ontspanning, heeft Lars met de Uitwisselingscommissie ook gezorgd voor inspanning: liters bier en tientallen shotjes zijn door jullie achterover geslagen! Tijdens de stamkroegavonden in Eigen Schuld zijn de verhalen uitgebreid aan bod gekomen. Vooral Miel en Lars vertellen in geuren in kleuren (en met een Pools accent), onder het 4
Almaniet
Door: Natasha Koper
genot van nog meer bier, over de mooie week weg! Trouwens, Miel, heb jij eigenlijk wel een huis? Jij bent altijd op het terras aan de Nachtegaalstraat te vinden! Zeker niet verkeerd hoor! Jij maakt Eigen Schuld tot een ware stamkroeg! Na al die liters bier moeten de calorieën ook weer verbrand worden. Sportieve, slanke Yessy heeft zich daar met haar flitsende Dagjescommissie zeker voor ingezet! Tijdens Bounz sprongen we er wel een heel krat bier af! Trefbal was nog nooit zo leuk! Het einde van het jaar komt in zicht, maar de meest legendarische activiteit is nog niet eens geweest: het Vul-JePulfeest! Samen met de Nachtjescommissie toverde Anne het K-Sjot om tot een groot bierfestijn. Anne, je ging los achter de schermen (fusten vervangen, glas opruimen of geld afromen), maar we zagen je ook losgaan op de dansvloer en zelfs als DJ in de booth! Jij maakte elk feest een groot succes! Lieve SGS’ers, lief bestuur, bedankt voor dit geweldige jaar! Succes met de laatste loodjes en tot in september! Heel veel liefs en roze-gele kusjes, Jullie papa’s en mama’s, het 28e bestuur, Doran, Natasha, Jonne, Dana, Kiki en Itzèl
Een Almanak, What tha fack
Door: Eline Albers
‘Je bedoelt dat boek van wiskunde die vorige week ineens op de kamer lag, met foto’s van alle studenten en alle besturen?’ Ja was het antwoord, dat is een almanak, maar wij schrijven een almaniet. Toen raakte ik de draad kwijt. Ik snapte nog steeds niet wat een almanak inhield, en die almaniet snapte ik al helemaal niet. Ik had de vergadering gemist, dus google moest mijn hulpje zijn. Bij almaniet kreeg ik maarliefst 0 hits, hier had ik dus niks aan. Dan maar beginnen bij de almanak, die bestaat tenminste!
Voor één keer quote ik van Wikipedia, want als ik echt niet weet waar we het over hebben, is Wikipedia mijn startpunt. ‘Een almanak is een jaarlijkse publicatie met steeds terugkerende informatie op bepaalde gebieden, deels geordend volgens kalender. ‘ Nou doet zich het voor dat deze almanak van SGS niet aan alle eisen voldoet. Een jaarlijkse publicatie…, geordend volgens kalender… Dus een almanak die schrijven we niet, daarom noemen wij het nu de almaniet.
Almaniet
5
De Lift naar Ljubljana Zaterdagmorgen (erg vroeg) verzamelden alle SGS-lifters op het jaarbeursplein. Nadat ik nog even snel een ontbijtje gescoord had bij de broodjeszaak op het station pakten Zoë en ik vervolgens de bus richting de snelweg. Zoë en ik waren er klaar voor! Vlakbij de snelweg stapten we uit de bus en begonnen we met liften. We hadden heel slim een whiteboard mee zodat we geen karton hoefden mee te slepen en we schreven ARNHEM op het bord. Na ongeveer een half uurtje zonder succes, kwam een ander liftkoppel –Pauline en Jacco- ook aan op onze plek. Zoë en ik besloten iets verderop te gaan staan, vlakbij een stoplicht. En wat denk je: een kleine 10 minuten later werden Pauline en Jacco natuurlijk als eerste meegenomen. We baalden eventjes, maar hielden de moed erin en bleven enthousiast onze duim opsteken wat resulteerde in onze eerste lift; een fotograaf die onderweg was naar zijn werk in zijn prachtige mini cooper. De volgende liften gingen eigenlijk vrij makkelijk en we waren zo in Oberhausen. Op het tankstation in Oberhausen was het een gezellige boel; hier stonden we met 4 a 5 liftkoppels zeker een uur vast. Uiteindelijk stapten we in bij een Duits koppel die gedurende de hele reis geen enkel woord met ons hadden ‘uitgewechseld’. Na dit awkward avontuur in deze auto, stapten Zoë en ik in bij een liftkoppel die wij ook wel Tarzan en Jane noemen; een harige man en een lieve (veel jongere) vrouw. Tarzan reed als een malle en doordat de auto geen beschikking had over gordels was het niet de fijnste rit van ons leven.
6
Almaniet
Door: Rubin ten Broeke
Weer een aantal lifts verder waren we al in de buurt van München! Bij dit tankstation even een hele foute Duitse maaltijd naar binnengewerkt (braadwurst) om daarna op zoek te gaan naar weer een nieuw koppel dat ons mee zou willen nemen. Ook Merel en Jorrit stonden op dit tankstation op de uitkijk. Opeens zag een van ons een auto met een Sloveens kenteken oprijden die ook nog eens naar Ljubljana gingen! Helaas hadden ze geen zin ons mee te nemen… Vervolgens spraken Zoë en ik een Duits koppel aan waarmee ik een hele discussie mee ben aangegaan om kans te maken op de twee beschikbare plaatsen in de auto. Ik moest ze echt letterlijk overhalen en er werd van ons verwacht dat we stil waren en dat we de derde passagier de ruimte gaven. Toen we voorbij München waren was het inmiddels een uurtje of 8 ’s avonds en Zoë en ik besloten op het tankstation te overnachten waar we werden afgezet. Helaas bleken de bankjes in het restaurant van dit tankstation van hout en waren ze ‘onslaapbaar’, dus zijn we toch nog maar even door gaan liften. De volgende lift bracht ons tot aan de Oostenrijkse grens, naar het kleinste tankstation van Duitsland. In het winkeltje van dit tankstation hebben we vervolgens de nacht doorgebracht op twee van de barkrukken die voor twee gokkasten stonden achterin de winkel. Om 6 uur was het tijd om weer verder te gaan. Het was verschrikkelijk koud buiten en het regende keihard. Maar na niet al te lange tijd hadden we toch een lift te pakken met een heel lief Duits koppel die ons bij het tankstation in Villach afzette.
Oké. Nu moeten jullie even goed luisteren lieve lezers. Als jullie ooit gaan liften: STOP NOOIT OP HET TANKSTATION IN VILLACH. Dit tankstation is namelijk vervloekt. Om het kwartier rijdt de Oostenrijkse politie er rond (in Oostenrijk mag je niet liften) en op de een of andere vage manier gaat werkelijk iedereen weer terug naar Duitsland vanaf dit tankstation. Na ongeveer vier uur op dit tankstation hadden we het helemaal gehad en waren we aan het overwegen om een taxi te bellen. Maar toen kwamen onze redders in nood daar aangereden: Merel en Jorrit en een professionele ex-ijshockeyspeler. Wij renden als malloten naar die auto toe en zagen dat er nog twee plekken vrij waren. We vertelden Merel en Jorrit dat het onmogelijk was om van dit tankstation af te komen,
en met hun overtuigingskracht hebben ze de ijshockeyer overgehaald om ons nog een heel stuk dichter in de buurt van Ljubljana te brengen. De laatste 150 kilometer hebben we nog twee lifts gehad, allebei samen met Merel en Jorrit. We kwamen om 15:00 aan bij het hostel in Ljubljana en we waren best wel moe. Veel tijd om te slapen was er echter niet: ’s avonds gingen we gezellig met zijn allen pizza eten. Het was echt een geweldige week met veel bier, leuke uitstapjes (waaronder naar een heel mooi meer bij Bled), gezelligheid en nog meer bier.
Wist Je Dat... ... Yoeri graag wit spul op zijn mond wilt? ... Rens een zachte druiper heeft? ... Anna denkt dat Ireen Wüst van Lingo is? ... Yoeri Ard’s leuter heeft gezien? ... En dat Ard dit niet eens weet? ... Er te weinig Wist Je Datjes zijn om een halve pagina te vullen? ... En ik daarom maar wild in het weg zit te typen? ... Er een Oor-te-Luister box op de kamer hangt waar jij jouw grappige momenten op de kamer in te doen zodat ik geen onzin hoef te typen? OK BEDANKT SUPERDOEI! Heb jij ook een mooie Wist Je Dat... gehoord? Stuur hem naar redactie@sgsutrecht.nl of stop hem op een briefje in de oor-te-luister-box op de SGS-kamer (naast de bank) Alvast bedankt! Almaniet
7
Stel alle essentiÍle vragen over studeren, je liefdesleven en je studententijd aan een oud SGS’er die het allemaal heeft meegemaakt (en heeft overleefd).
8
Almaniet
Een Warm Bad Ik herinner het me nog goed. Tijdens het opbouwen voor het “summer green festival” vroeg Tico me om de volgende “week van” te verzorgen. Ik was volgens Tico vanaf deze week actief lid. Ik was voor het eerst op een stamkroeg verschenen en was de hele week druk bezig geweest met het organiseren van het festival. Toch wel een beetje vereerd, kraamde ik waarschijnlijk een trotse “Ja!” uit. Het stuk dat ik schreef eindige ik met de zin: “Al met al voel ik me na deze week best wel SGS en ga ik ook maar meteen mijn kamer geel met roze verven”. Ondanks dat ik de kleurencombinatie roze en geel nog steeds spuuglelijk vind (sorry Ed), was ik waarschijnlijk met stomheid geslagen geweest als je me toen had verteld dat ik me zóó SGS zou zijn gaan voelen. Sterker nog, dat ik voortaan zelf leden voor “de week van” moet gaan vragen. Want jaja; ik word PR-coördinator! Gevleid door de stempel actief lid voelde ik me nu ook verplicht me hiernaar te gedragen. Ik deed mee aan de leukste activiteiten, leerde een hoop mensen kennen en langzaamaan werd zelf het fenomeen “bankhangen” bij mij bekend. Het hoogtepunt was voor mij toch wel de liftwedstrijd naar Ljubljana. Als lid van de liftcommissie had ik geholpen met de voorbereidingen en daarom had ik extra veel zin in de reis. Samen met mijn liftbuddy Guus vertrok ik vol goede hoop van Utrecht centraal naar stadium galgenwaard. Een kleine veertig (!) uur
Door: Sanne Huismans
later waren we in Ljubljana. Niet bepaald als eerste, maar waarschijnlijk waren we wel de enige die in Wenen waren geweest, een Balkan cd als souvenir hadden gekregen, in een hotel met roomservice hadden geslapen en onderweg zo’n tien potjes regenwormen hadden gespeeld om het allemaal nóg wat leuker te maken. Vanaf het liftavontuur begon ik dan ook steeds meer te twijfelen over een bestuursjaar bij SGS. Toch bleef ik zeggen dat het niks voor mij was en ik bevestigde dit met onzin bezwaren. Totdat ik niet meer kon ontkennen dat mijn hart langzaam rose kleurde en mijn bloed geel werd. Enkele uren voor de deadline stuurde ik alsnog een mailtje om te zeggen dat ik graag wilde solliciteren voor een bestuursjaar. Van het een kwam het ander... Volgend jaar zal voor mij dus in het teken staan van SGS en ik hoop jullie allemaal te treffen in de kamer of te zien tijdens de activiteiten. En ik hoop natuurlijk vooral dat jullie allemaal de nieuwSGS blijven lezen. Want wie daar eindverantwoordelijke voor is hoef ik jullie niet te vertellen. De PR-coördinator!
Almaniet
9
Warschau Een week lang hebben we genoten van het koude Warschau. Als je een week vrij hebt, zin hebt om er tussen uit te gaan én geen zin om het zelf te regelen is het ideaal. Voor een georganiseerde reis met leuke medestudenten kan ik wel wat geld missen. Ik schrok toen ik de avond voor vertrek erachter kwam dat het er -17 zou zijn. De tickets waren al geboekt, er was dus geen weg terug. Ik moest en zou de kou trotseren. Ik mocht een dikke jas lenen van een vriendin en had zelf nog een dikke muts en een thermolegging. Ik zal het wel overleven, bovendien waren er zo’n twintig anderen met mij. De kou bleek best mee te vallen. Als je je goed inpakte, merkte je niks van de kou. Je herkende elkaar aan de jas of muts. Het banjeren door de sneeuw vond ik misschien nog wel het leukst van de hele reis. Gezien we in Nederland geen sneeuw hadden afgelopen winter, was het speciaal om in een sneeuwparadijs te zijn. Bovendien is het fijner om sneeuw te hebben op vakantie dan thuis, want thuis heb je vaak haast en geeft het veel gedoe. Op vakantie kun je juist genieten van de sneeuw. Binnen was het overal wel warm, je kon in je t-shirt ‘genieten’ van de dumplings. ’s Avonds had ik moeiten met slapen door de hitte, de verwarming draaide op volle toeren. 10
Almaniet
Door: Nine de Jonge
Wat super vet was, was de rondleiding door het blindenmuseum. Het was hier helemaal donker, een blindde leid je dan rond door de verschillende ruimtes. Met de armen op de tast, strompelden we door de ruimten. We hadden de opdracht te voelen in wat voor kamer we ons bevonden. Het is vreemd om niks te zien en ook best vermoeiend. Je ervoer alles als een blinde, wat stiekem ook best leuk was. Maar vooral leerzaam, want het was een opluchting te bedenken dat je binnen een uur weer gewoon kon zien. Leerzaam om een glimp te krijgen van het leven van een blinde, te ervaren dat andere zintuigen veel sterker worden maar ook de onzekerheid over je omgeving/wat er komen gaat. We hebben ons een middag vermaakt in de Poolse variant van Nemo. Ik ben wel eens in Nemo geweest, maar had niet verwacht dat ik me er nu nog goed zou kunnen vermaken. Een aantal dingen waren speels en grappig, andere waren leerzaam en indrukwekkend. Ik had er makkelijk nog een dag heen gekund. Als afwisseling op het plezier, hebben we een serieuzere activiteit gehad; een bezoek aan de Gestapo vestiging. Dit is nu een museum, waarin geïnformeerd wordt over de gruwelen die de Gestapo heeft aangericht tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is er klein, de kilheid van de gevangenissen is er goed voelbaar.
Tot slot hadden we nog een leuke activiteit; een soort Disneyland-doolhof-lichtshow. Je keek naar lichtsculpturen die één voor één aangingen op het ritme van de muziek. Dit was buiten in het donker, het had een sprookjessfeer. Heel lieflijk. Er was ook een mini-labyrint in de stijl van Alice in Wonderland, waar je fijn door heen kon rennen en sneeuwballen gooien. Hoewel de Poolse keuken niet mijn favoriet is en ik meer van het Nederlandse bier houd, was het leuk om nieuwe dingen te proeven (al kon ik geen dumplings meer zien). Het uitgaan is ook een hele beleving. Het viel me nog mee, de muziek is best oké.
De vrouwen zijn wel zoals je zou verwachten: veel make-up, hoge naaldhakken en korte strakke jurkjes. Tevens wordt er flink wat Vodka weggedronken, welkom in Polen! Een gezellige avond hebben is niet zo moeilijk. Het viel me op dat Polen vaak nors kijken, dat de Poolse taal ingewikkeld is en dat veel dingen goedkoop zijn. Ik ben benieuwd of de stad gezelliger is in de zomer, zullen de mensen dan wel lachen? Warschau is een interessante stad met eigen karakter. Warschau is een hele stad op zich, anders dan de landen waar ik eerder was.
Almaniet
11
Een Terugblik op Vul-Je-Pul
Door: Tico Bekers
Het is al jarenlang een traditie en natuurlijk was hij er dit jaar ook weer: Vul-Je-Pul. In Utrecht een (bijna) legendarisch feest. Als ik bij andere studentenhuizen langskom zie ik om de zoveel tijd wel een SGS-pul in de kast staan, sommigen bijna onherkenbaar voor mij, op het logo na. Zo lang loop ik niet mee, maar ik heb wel de taak op mij genomen om een stuk over het beste SGS-feest van het jaar te schrijven. Er zijn genoeg mooie verhalen van SGSers en oud-SGSers te vinden. Een niet nader te benoemen oud-lid roept al jaren dat deze persoon in kwestie “nog nooit na een Vul-Je-Pul alleen naar huis is gegaan.” Niets nieuws onder de zon dus. De bijnaam Vut-JePut is wel uit gefaseerd, maar na enig research ben ik daarvan ook achter de betekenis gekomen: In de tijd dat de loopbrug tussen de bibliotheek en het Van Unnik gebouwd was maar nog niet in gebruik was genomen, mocht de SGS daar nog banners ter promotie ophangen. Door een kleine miscalculatie in zowel het ophangen als de schrijfstijl van de Vul-Je-Pul banner leek het net alsof er Vut-Je-Put stond. Oeps. Dat die naam is blijven hangen totdat de originele betekenis door de meeste SGSers vergeten is, blijft natuurlijk een mooi feitje voor de boeken. Toch besloot ik dat visueel beeldmateriaal ook wel een toevoeging zou zijn aan deze nostalgische terugblik. Ik ben 12
Almaniet
maar eens het archief ingedoken om te zoeken of ik foto’s uit het verleden kon vinden. Dat is me gelukt: Ik scoorde een mooi mapje afdrukken uit 2003. Er staan ook foto’s van op de website, maar een analoge sfeerimpressie is natuurlijk zóveel beter. Bovendien staan de foto’s die ik uit het Hema fotoservice afdrukboekje plukte niet op de website. Censuur! Een schande! Dat terzijde gelaten heb ik extensief kwalitatief onderzoek met vergelijkend beeldmateriaal van tien jaar na dato verricht. Wat blijkt? Er verandert niet veel. Met een pul in de hand en een tosti in de ander genieten en gekke bekken trekken. Tappen wordt ook nog steeds gedaan. En het K-sjot is nog steeds een geel-rode, vieze, geweldige stinkkelder waar de beste feesten plaatsvinden. Ondergetekende kan dit ook bevestigen. Nu alweer zin om de nostalgische geuren op te snuiven en te genieten van het magische Vul-Je-Pul feest? Woensdag 13 mei 2015 is het weer zover. Schrijf ‘m alvast in je agenda.
2003
2013
Almaniet
13
DUS Superhelden
Paasbrunch
l u P e J Vul
Huiskam
erconce
rt
Le
n e d
e e w
d n ke
Te Foute Feest
S G N I L L U ONTH G E O R K M A T S
K anoën
Broertjes en Zusjes
20
Almaniet
Alcmaeon Lieve geel-roze vrienden, Al een jaar lang leven wij als knusse buurtjes samen in het Langeveldgebouw. Ja, het Langeveldgebouw. Wisten jullie trouwens dat Martinus J. Langeveld een van de belangrijkste Nederlandse pedagogen uit de tweede helft van de 20e eeuw was? Altijd fijn om even met een willekeurig feitje te strooien. Jullie hebben vast hetzelfde als wij, dat je meer tijd doorbrengt in het Langeveld dan in je eigen kamer. Het fabelachtige Langeveldgebouw met haar idyllische binnenplaats, om op zonnige dagen toch nog enigszins frisse lucht binnen te krijgen tijdens de altijd lange werkdagen die je maakt als bestuurslid. Het onwerkelijke Langeveldgebouw met haar nuttige Evenementenruimte, waar wij iedere dag weer fijn onze vaat kunnen doen om je vervolgens te realiseren dat je het vaatwastabletje nog in de kamer hebt laten liggen.
Het legendarische Langeveld, waar niet iedereen even blij wordt van waargenomen bakluchten in de buurt van onze kamers. Het altijd volle studielandschap, waarbij men tussen het studeren door graag een kopje koffie of thee nuttigt bij SGS en Alcmaeon. Koffie die wij een flinke tijd hebben gehaald met jullie koffiepas, onze dank is groot! We hopen dat SGS en Alcmaeon de komende jaren wederom als buren naast elkaar mogen leven. De stofzuiger en de Random Reader van de Rabobank liggen altijd voor jullie klaar! Met paarse groet, Het 24e bestuur der U.F.S.W. Alcmaeon
Almaniet
21
DjembĂŠ Een Almaniet, wat dan wel? Voorstellen met alles wat we niet zijn; Wij generaliseren graag Doen altijd kwantitatief onderzoek Interviewen? Daar doen wij niet aan Wij zijn expert in kort en bondig beschrijven Het liefst blijven wij lekker in Nederland Dat reizen vinden wij maar gedoe Een andere taal leren? Liever niet Vrijwilligerswerk is totale tijdsverspilling
22
Almaniet
Die mode met Aztekenprints is niet echt ons ding Niemand van ons zal ooit in een harembroek lopen Doe ons maar plofkip, fairtrade is veel te duur Al die vegetariĂŤrs stellen zich aan Aangenaam; alles behalve Antropoloog
PAP Wat een eer om een stukje te mogen schrijven voor de laatste NieuwSGS van het jaar! Hoewel we geen idee hebben wat het thema inhoudt, weerhoudt dat ons er niet van om te reflecteren op afgelopen jaar. SGS leerden we kennen tijdens de talloze recepties die we samen hebben mogen meemaken. Al vanaf de eerste kennismaking merkten we dat het goed klikte tussen ons; misschien wel véél meer dan dat. Veel woordenwisselingen hebben we eigenlijk nooit nodig, want we voelen elkaar vanaf het begin gewoon erg goed aan. Gelukkig zijn er alsnog genoeg gelegenheden geweest om met elkaar te ouwehoeren; genoeg om je dag mee goed te maken.
Ondanks de band die we met SGS hebben, moet er wel vermeld worden dat we het afgelopen jaar helaas géén feest met ze hebben georganiseerd. Dat is dan wel weer jammer; hoe mooi zou een gezamenlijk feest wel niet worden? We durven er niet eens over te fantaseren… We zijn dan ook erg benieuwd naar wat het nieuwe verenigingsjaar te brengen heeft. Groetjes, Anne, Önder, Marly, Maarten, Lara, Karlijn en Isabel Het 12e PAPbestuur
Almaniet
23
Usocia Lieve SGS, Van SGS is bekend dat ze alles lekker op hun eigen manier doen. Bestuurspakken? Echt niet. Almanakken? Ho maar. Het uitbrengen van toch wel een almanak maar ook toch weer niet met het vaagste thema ooit? Sowieso! Maar SGS heeft haar eigen stijl, en dat is tof! Volgens mij is het belangrijk dat alle studieverenigingen een eigen gezicht hebben. En naar mijn mening is dat de verenigingen de Social 7 best goed gelukt. Want wat was het een mooi jaar voor ons allen! Al zijn we opgelucht dat het voorbij is en blij dat we onze opvolgers mogen gaan inwerken, het doet ook wel een beetje pijn.
24
Almaniet
Volgend jaar weer vakken halen en niet meer gratis naar K-sjotfeestjes. Niet meer urenlang hangen op de kamer en beweren dat je het zo druk hebt. Niet meer de Uithof als je tweede huis. De traantjes gaan nog wel komen. Maar vooral kijken we terug naar een prachtig jaar, met een mooie samenwerking met SGS en veel liefde over en weer naar alle studieverenigingen van de Sociale Wetenschappen. Fijne vakantie gewenst aan alle SGS’ers! Liefs, Namens het 19e bestuur van Usocia, Merel Venhuizen
VOCUS Lief, lief, lief, lief, lief, lief SGS, Het einde van het jaar is in zicht en daarmee ook het einde van een prachtig bestuursjaar. SGS, VOCUS, Social7 en alle andere verenigingen zijn de afgelopen maanden op zoek gegaan naar hun opvolgers. En gevonden hebben we ze, en wat zijn ze goed! Natuurlijk niet zo goed als wij, maar wat niet is, kan nog komen (grapje natuurlijk!). Speciaal voor deze NieuwSGS, wil VOCUS graag even een terugblik werpen op afgelopen jaar. Te beginnen bij de constitutieborrels, want wat hebben we gelachen! Hieruit zijn ook een aantal mooie tegenprestaties komen rollen, waaronder het VOCUSGS-dagje Efteling. Hier hebben jullie leden natuurlijk alles over kunnen lezen, toen wij, zeer vereerd, gevraagd werden om jullie ‘Week van’ te schrijven. Met Social7 zijn we gaan nachtbowlen, waaraan een gezellig besturenetentje voorafging. De foto’s die resultaat waren van deze avond, zijn gelukkig aardig verborgen gebleven. De Bison Bowling Photo Booth vermijden wij voortaan dan ook liever.
Het Social7-feest dat vervolgens door de zeven verenigingen is georganiseerd, was ook een groot succes! Onze eigen vice-voorzitter was een ware tweelingbroer van DJ Sterretje en ook deze avond heeft weer mooie herinneringen opgeleverd. Ten slotte moet ik ook nog alle andere borrels en feestjes aanstippen, die wij gedurende het jaar altijd graag van elkaar bezocht hebben. Helaas hebben wij het prachtige Vul-je-Pul moeten missen vanwege een 24-uursreis, maar we zouden dit graag nog een keertje inhalen! Lief SGS, het was een prachtig jaar. Bedankt voor een hele mooie samenwerking en wij proosten graag met jullie op nog vele mooie jaren VOCUSGS. Heel veel liefs, Namens het 23e Bestuur der SV VOCUS, Jolien van Bekhoven Voorzitter 2013-2014
Almaniet
25
Versatile Lieve SGS’ers, Een bijdrage van Versatile aan jullie allerlaatste NieuwSGS kan natuurlijk NIET ontbreken! Ondanks het NIET zoveel zeggende thema zullen wij proberen iets leuks te schrijven. Wanneer wij denken aan onze samenwerking van het afgelopen jaar, dan herinneren wij ons het NIET te versmaden congres van 1 mei. We zullen het er maar NIET over hebben dat er helaas NIET zoveel mensen op af kwamen. Verder hebben wij dit jaar – los van de Social7 activiteiten – NIETs meer samen georganiseerd.
26
Almaniet
Het zou leuk zijn als hier verandering in komt, NIETwaar? Als sociale wetenschappers hebben wij namelijk veel gemeenschappelijk en daarin overdrijven wij NIET. Wij staan overal voor open, NIETs is ons te gek! Tenslotte zal Versatile NIET vergeten dat we met jullie hulp zijn uitgegroeid tot een zelfstandige vereniging. Onze dank daarvoor is zeker NIET klein. Liefs van het tweede bestuur der Versatile, Anke, Gea, Anouk en Christiaan
Oor te Luister David: “Ik wil geen meubulair zijn, want ik wil niet dat er mensen op mij gaan zitten...” Jacco: “Kernkoppen zijn echt leuk!” Anne: “Wie is die zanger ook alweer, die altijd zingt?” Jarka: “De vorige keer heb ik alle zakken van Doran opgevouwen.” Doran: “Ik heb bier in mijn borsthaar” Jarka: “Nou Doran, je verpest de romantiek weer.” Doran: “Jarka, niet met je voeten in de koelkast!” Yoeri, tegen Jacco: “Kom er niet bij zitten want dan word je door me gezoend.” Jarka gaat op Jacco zitten: “Ooh, ik zit op iets!” Doran: “Bier is één emotie” Jarka: “Moeten we stemmen op moties? Ik weet niet wat moties zijn. Ik wil wel één motie.” Yoeri: “Ik ben het goedkoopste hoertje dat hier rondloopt.” Anne, tegen Tico: “Wat is er met je hoofd?” Rens: “Je moet op tijd stoppen met bijten en dan moet je gaan sabbelen.” Hidde, tegen Josephine: “Zei je jou naar, of sprak je geil verkeerd uit?” Lars: “Miel, kom eens even, als jij kijkt gaat het meestal wel goed.”
Heb jij ook een mooie oor te luister gehoord? Stuur hem naar redactie@sgsutrecht.nl of stop hem op een briefje in de oor-te-luister-box op de SGS-kamer (naast de bank) Alvast bedankt! Almaniet
27
Achteruit en Vooruit Kijken
Door: Eline Albers
Koningsdag Een rare dag dit jaar was Koningsdag. ‘Welke dagen in april en mei kun je niet werken dit jaar’. Meteen riep ik 30 april en 31 april kan ik niet werken. En het werd zomaar meteen goedgekeurd. Toen had er natuurlijk bij mij al een belletje moeten gaan rinkelen. Maar de verjaardag van de Oranjes werd in 2014 voor het eerst op 26 april gevierd, de echte verjaardag van onze Koning. Maar veranderingen zijn lastig, en in mijn agenda stond niet dat ik 26 april vrij moest houden.. Ik moest de hele dag werken en de dag erna ook. Daar ging mijn eerste jaar dat ik de hele nacht over de vrijmarkt kon lopen en zoveel bier kon drinken als ik wilde. Tip voor 2015: 26 april is de nieuwe Koninginnedag die dan Koningsdag wordt genoemd! Hoezee, hoezee. Gelukkig wist ik het net te laat, en ben ik nu op tijd. De Daktuin Nog een hoogtepuntje van dit jaar! De opening van de Daktuin. Een tuin op het dak van de parkeerplaats naar de UB. In de zomervakantie is die even dicht, maar in september kun je het jaar goed beginnen. ‘Je kan er je laten inspireren door verrassende initiatieven en ontmoet mensen die op hun eigen duurzame, creatieve manier laten zien: “zo kan het ook!”. Deze groene oase in een woestijn van beton is gebouwd met restmateriaal, een flinke dosis positieve energie en de nodige fotosynthese. 28
Almaniet
Beleef hier het buitenleven en geniet van een uitzonderlijk lekkere lunch, straffe koffie, of een kalmerende thee voordat je met een ijskoud biertje de zon ziet ondergaan.’ Een leuk initiatief waar je zeker moet kijken en uitzicht hebt over een bloeiende universiteit. En als je dan helemaal fan bent kun je er ook vrijwilligerswerk doen en daarbij stiekem een kijkje in de keuken nemen, of meer leren over planten, muziek en andere activiteiten. Wat je zeker moet doen deze zomer… - Kanoën door de Utrechtse grachten - Zwemmen in de Kromme Rijn .. wachtend tot je drijvend in Bunnik aankomt om terug te wandelen (terugzwemmen alleen mogelijk voor de gespierden onder ons… ) - Lunchen op de daktuin - Diner verzorgen bij Resto van Harte (zoek op! Heel leuk intitiatief) - Geo-catchen - Picknicken in de Botanische tuin - Salsa dansen in de Winkel van Sinkel
Doorgeefpen Kas vroeg: “Als jij een superpower kon hebben, welke zou het dan zijn en wat zou je ermee doen?” If I would have super powers, I would want to be able to transform into any animal possible! While many could think that this is absolutely lame, I will show you the many benefits. I could be a bird and travel the world for free. Plus, I’ve always wanted to fly a plane and I think this would be even more awesome! I could be a fish and dive in the deepest of seas. I love scuba diving and I could make some cool discoveries as to aquatic life and the several undiscovered species. I could be a mosquito and bully the hell out of someone!!! Buzz in their ear and bite them all over. I could be a lion or a snake and scare the crap out of someone, which is actually pretty mean, so don’t get on my bad side!
Door: Isabel Beijens
I could be a cheetah and be the fastest animal in the world and compare it to the speed of a snail, and probably get really frustrated in the process. I’ve also always wondered what it’s like for an elephant to have such a long nose. I could become an animal to help people as well. A bear’s strength, a tiger’s teeth and a monkey’s ability to climb could come in use. And if a friend is sad, I could turn into a fluffy rabbit or cat (although I’m sort of afraid of what would happen then). All in all, each animal has its benefits to help, to irritate others and discover the world :) Ik geef de doorgeefpen door aan Ard Leusink met de vraag: ‘In wat voor een porno zou jij spelen?’
Almaniet
29
Colofon NieuwSGS Jaargang 12, editie 4
De NieuwSGS verschijnt vier maal per jaar met nieuws, artikelen en mededelingen voor SGS leden en studenten van de Faculteit Sociale Wetenschappen. Daarnaast verschijnt eenmaal per week een nieuwsbrief per e-mail. Hoofdredactie: Tico Bekers Redactie: Eline Albers, Jacco Bos, Rubin ten Broeke, Sanne Huismans, Nienke de Jonge, René Kok en Jasper de Rijk Met dank aan: Het SGS-bestuur, Alle Social-7 besturen, Isabel Beijens, Natasha Koper, JoHo en Café Eigen Schuld. Lay-out: Tico Bekers Redactieadres: Langeveldgebouw, kamer E1.46 Heidelberglaan 1 3584 CS Utrecht Telefoon: 030-2532956 E-mail: redactie@sgsutrecht.nl Website: www.sgsutrecht.nl Bijdragen: Alles wat je op USB-stick of via de e-mail bij ons inlevert is welkom! De redactie van de NieuwSGS behoudt zich het recht voor om ingezonden stukken te weigeren, in te korten of te censureren. Oplage: Druk: Adverteren:
100 stuks FSC Repro UU Contactpersoon, Tico Bekers (zie SGS-bestuur)
SGS-Bestuur 2013-2014 Lars Bulters Jarka Janssen Anne Groeneveld Tico Bekers Yessy Aarsen Michiel Vonk
30
Almaniet
(Voorzitter) (Secretaris) (Penningmeester) (PR-Coördinator) (Poco) (Poco)
De NieuwSGS is een uitgave van de StudentenGroep Sociale wetenschappen (SGS) te Utrecht. Alles uit deze uitgave mag worden gereproduceerd door middel van welk medium dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van SGS. Niemand leest dit toch, dus bij deze een test. Als je de eerste bent die dit opgetypte stukje nonsense in een fysieke NieuwSGS aan Tico laat zien, dan koopt hij een pak stroopwafels voor je. ©2014 SGS Utrecht. De bij deze uitgave betrokken redactie en medewerkers aanvaarden geen aansprakelijkheid voor mogelijke gevolgen die zouden kunnen voortvloeien uit het gebruik van de in deze uitgave opgenomen informatie. Echter, als er hilarische omstandigheden door volgen, horen zij dit natuurlijk graag.
JoHo Utrecht: Samenvattingen – Oefenmateriaal – Collegeverslagen JoHo biedt een compleet pakket studiematerialen aan. In dé studentenwinkel van Nederland vind je: • uitgebreide boekuittreksels • stamplijsten en begrippenlijsten • handige schema’s • samenvattingen van arresten • uitwerkingen van colleges • oefenvragen met uitwerkingen Deze producten zijn aanvullend op je lesstof en studieboeken, besparen je tijd, vergroten je slagingskans en worden niet voor niets al jaren als onmisbaar ervaren!
JoHo Utrecht – St.-Jacobsstraat 275, Utrecht Almaniet
31