NieuwSGS jaargang 9 nummer 3 by StudentenGroep Sociale wetenschappen (SGS)

Colofon NieuwSGS Jaargang 9, nummer 3 De NieuwSGS verschijnt 5 maal per jaar met nieuws, artikelen en mededelingen voor SGS leden en studenten van de Faculteit Sociale Wetenschappen. Daarnaast verschijnt eenmaal per week een nieuwsbrief per e-mail. Hoofdredactie: Willemijn de Jong Redactie: Jasper Timmerman, Willemijn de Jong, Renée Beune, Eline Kres,, Eliza de Vetten, Loes Nijskens. Met dank aan: Het SGS-bestuur, Natasja Hertog, Robbert Maas, Stijn Sadee, Beatrice Vollmar, Jorine van der Pas, Marieke van Zam, Jip Phillips en Elles Wijnberg.

Vaste Rubrieken Hoofdredactioneel Van het bestuur Pocolumn Vanuit de inspraak Wist je dat Vanuit de commissies Foto’s Muziek: 5-10-15-20 Oor te luister Doorgeefpen De agenda

3 4 5 6 15 16 17 24 28 30 31

Lay-out: Jasper Timmerman Redactieadres: Langeveldgebouw, kamer E050 Heidelberglaan 1 3584 CS Utrecht Telefoon: 030-2532956 E-mail: redactie@sgsutrecht.nl Website: www.sgsutrecht.nl Bijdragen: Alles wat je op USB-stick of via de e-mail bij ons inlevert is welkom! De redactie van de NieuwSGS behoudt zich het recht voor om ingezonden stukken te weigeren, in te korten of te censureren. Oplage: 150 stuks Druk: Repro FSW Adverteren: Contactpersoon: Jasper Timmerman (zie SGS-bestuur)

Deze Editie NieuwSGS: de geschiedenis 1986: een overzicht Wintersport Brief SGS-Cribs: Lunetten Filmreview: Get Low Waarom zou je niet bij SGS gaan? Column: de toekomst van SGS

7 10 11 13 21 26 28 29

SGS Bestuur 2010-2011 Dagelijks Bestuur: Lian Stouthard (Voorzitter) Nathalie Donkersloot (Secretaris) Linde Muller (Penningmeester) Jasper Timmerman (PR-Coördinator) Parlementair Overleg Coördinatoren (Poco’s): Marijntje Zeijen Willemijn de Jong

Lustrumeditie Jaargang 9, nummer 3

De NieuwSGS is een uitgave van de StudentenGroep Sociale wetenschappen (SGS) te Utrecht. Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd door middel van welk medium dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van SGS. © 2011 SGS Utrecht. De bij deze uitgave betrokken redactie en medewerkers aanvaarden geen aansprakelijkheid voor mogelijke gevolgen die zouden kunnen voortvloeien uit het gebruik van de in deze uitgave opgenomen informatie.

Hoofdredactioneel

Door: Willemijn de Jong Jullie zaten er natuurlijk al het hele jaar op te wachten. Je af te vragen of we het wel wisten, of het misschien vergeten waren. Iedereen vergeet weleens een verjaardag. Of dat we het misschien niet zo belangrijk vonden. De meesten van ons bestonden toen nog niet eens. Wie snapt op onze leeftijd nou de mijlpaal van een jubileum? De betekenis van een halve Sarah, of Abraham, zo je wilt. Zouden we misschien bang zijn om oud te worden? De confrontatie uit de weg willen gaan? Hoe dan ook, jullie hoeven je geen zorgen meer te maken, want jawel: Tadatadataá! Ik ben trots u te mogen presenteren: dé lustrumeditie van de NieuwSGS! Bewaarexemplaar! Je zult onder andere lezen hoe de NieuwSGS is ontstaan, inclusief originele vergadernotulen! Daarnaast hebben we zoveel positieve reacties ontvangen over CrIBBs, dat we besloten hebben hier een vaste rubriek van te maken. Deze keer heeft Renée een rondje Lunetten gedaan en heeft de huizen van drie SGS-ers overhoop gehaald. Maar, om even terug te komen op de urgentie van het vieren van het lustrum van SGS; wat is daar nu zo bijzonder aan? Ten eerste, het feit dat het SGS tot de oudste vereniging

van onze faculteit maakt (dat waren we dus altijd al en zullen we altijd blijven, zolang we blijven bestaan). Ten tweede, het feit dat de belangrijkste tradities ieder jaar opnieuw terugkomen. Denk aan de liftwedstrijd, vulje-pul, de uitwisseling, de stamkroegen en natuurlijk, gewoon, het bankhangen en koffiedrinken! Ten derde, al 25 jaar vervult SGS de functie van huiskamer op de universiteit voor vele studenten. Er ontstaan vriendschappen voor het leven, er worden powernaps gedaan, er wordt gediscussieerd en er ontstaan plannen voor nieuwe feestjes, spelletjesavonden, parkpicknicks enzovoorts. Het mooiste vind ik nog dat het mogelijk is dat een faculteitsvereniging die ongeveer elke vijf jaar compleet vernieuwt, toch een bepaalde continuïteit behoud. Als je rekent dat de gemiddelde student z’n vier á vijf jaar studeert en daar misschien nog een jaartje bij optelt voor de gemiddelde SGS-er, dan weet je dat er om de 5 jaar een compleet nieuwe generatie zich bij SGS aansluit. Er zijn wat uitzonderingen die twee generaties lang blijven hangen, maar uiteindelijk kennen wij nauwelijks meer SGS-ers van vijf jaar geleden, en zullen wij over vijf jaar ook weer weggevaagd zijn. Dat betekent niet dat wij SGS zijn vergeten, want, zoals ik al zei, er zijn vriendschappen voor het leven ontstaan. Toch moet er iets zijn wat ons allemaal verbindt. De geitenwollensokken zijn inmiddels wel grotendeels verdwenen, maar misschien is de levensinstelling wel een beetje gelijk gebleven. Het blijft toch een bepaald type dat houdt van liftwedstrijden, geel-en-roze en commissies als kunst&cultuur, DJ’s, maar ook de inspraak! Ten slotte wil ik nog even zeggen dat alle credits voor deze editie naar Eline gaan, qua hoofdredactie, want toen ik met Enzio langs de snelweg naar Brno stond, heeft zij zich in het zweet gewerkt voor de redactie! Veel leesplezier en ik vier graag met jullie op

Van

het bestuur

Door: Linde Muller

Het bestuursjaar begint… spanning, de adrenaline kickt in. Wie zijn nou die andere vijf medebestuurders? Als non-actieve SGSer heb ik een 180 graden gemaakt naar één van de meest actieve SGS-ers. En wat een goede 180 graden is dat geweest! Die onbekende vijf anderen zijn inmiddels vijf vrienden die mij helemaal van binnen en buiten kennen. Je weet wat er gezegd wordt: geen geheimen binnen het bestuur… Toch is me dat wel gelukt met de liftlocatie en heb ik het bestuur in het duister gehouden :-). Bij de pre-lift naar Volendam is het magische doek gevallen: een lustrumtwist! Twee locaties; eerst naar Brno (Tsjechië) en op woensdag door naar Wenen (Oostenrijk)! Spannend, spannend, want liften heb ik nog nooit gedaan.

kroegentocht, Poema, Tivoli en nog veel meer. Het was achteraf een hele toffe week en een puike prestatie van de commissie en van SGS in zijn geheel, want het lukt niet elk jaar dat de uitwisselaars terugkomen! De skivakantie was een hele ervaring. Met Jorine als snowboardlerares en ik als skilerarers. Beiden voor het eerst in deze rol en ’s middags met een glühwein ging we oefeningen uitwisselen. Met een groep van zeven beginners was deze rol een hele opgave. Grote groep en veel verschillende niveaus. Veel gezegde woorden: ‘Pizzapunt! Leunen op je onderste been! Pizza, hele grote pizza, je hebt honger! Nog groter die pizza! Ja! Dat is ‘m, zo gaat ie goed!’ Met zes internationals en een hele groep SGSers was dit zeker een geslaagd skiweekend!

Naast commissies heb je als bestuur je functiespecifieke taken en je bestuurstaken. Specifiek? Penningmeester says it all… Bestuur? Gezelligheid, bankhangen met leden, coördineren en multitasken… Ook hebben we elke maandag met elkaar bestuursvergadering (BV). Dit enige moment in de week dat we echt met z’n zessen zijn. Dan wordt van alles doorgesproken, brengen we elkaar op de hoogte, plannen we zaken in en lachen we tussendoor Dit jaar organiseer ik met de commissies veel. Vaak duurt zo’n BV dan ook vier uur! alle reisjes, dus ook de skivakantie en de uitwisseling. In de onderwijsvrije week in De bestuursinfoavond is geweest. Het was februari zijn we naar Ljubljana geweest en leuk om je te zien hoe iedereen over zijn/ maandag na de lift kwamen de Slovenen haar functie vertelde, maar helaas voelde alweer naar Utrecht! Na wachten op bericht dit ook als het begin van het einde… Op dit uit Ljubljana met de exacte data en met moment worden één op één infogesprekjes hoeveel ze zouden komen, konden we aan gehouden en in mei/juni zullen de de slag! Tijdens de terugreis uit Slovenië sollicitaties zijn. Ben je geïnteresseerd zijn alle deelnemers gevraagd hun ideeën in een gesprekje? Wil je solliciteren? voor het programma in Nederland op papier Mail naar voorzitter@sgsutrecht.nl! te zetten. Deze zijn gebruikt bij het maken van een mooi programma met studie- Nu op naar de RAG-week, de lustrumweek inhoudelijke elementen, dagjes Den Haag en nog veel meer… opdat we er nog en Amsterdam, beklimmen van de Dom, alles uithalen wat erin zit en genieten

Lustrumeditie Jaargang 9, nummer 3

Pocolumn Door: Marijntje Zeijen en Willemijn de Jong

We zitten alweer op driekwart jaar; blok 4 gaat net van start, de collegezalen zitten vol met zonnebrillen en gebruinde schouders, als men zich al los heeft kunnen maken van de zon. Ook in de SGS-kamer is het broeierig warm en niet aan de geur van zweet te ontkomen… Afgelopen maand zijn wij vooral bezig geweest met de werving van de nieuwe insprakers en het afnemen van sollicitatiegesprekken. Het is goed om te zien dat er zoveel studenten enthousiast zijn voor de inspraak. Dat betekent ook dat we de PRweek als geslaagd kunnen beschouwen! Niet alleen wij als PoCo’s hadden onze sollicitatiecommissies; ook de rest van het bestuur is actief bezig geweest met de inspraak! Het is leuk om te merken dat er een wisselwerking in het bestuur is. Sommige weken zijn we met z’n allen veel bezig voor de inspraak, brainstormen we over Parlo’s en zien we onze bestuursleden ineens fanatiek meediscussiëren over inspraakgerelateerde zaken. Andere weken zijn wij juist druk bezig met het helpen organiseren van een lustrumweek of staan we ineens langs de snelweg te liften naar Brno en Wenen.

van studenten, maar het voornaamste aspect is natuurlijk het vertegenwoordigen van studentenbelangen in de inspraak! Het Parlo is opgericht ten behoeve van het overleg tussen de studenten in de inspraak, maar tegenwoordig nodigen we ook regelmatig medewerkers van de faculteit uit. Zo kwam onze financieel directeur Frank-Jan van Dijk een presentatie geven over de herhuisvesting en gaf hij ons een update over de gevolgen van de bezuinigingen voor onze faculteit. Afgelopen Parlo kregen we bezoek van de medewerkers die gaan over de studentensite. Hier werd onze studentenmening gevraagd over de studentensite en hoe deze verbeterd kan worden. Want, zoals jullie allemaal weten en waarschijnlijk vinden, is de studentensite sinds de verandering er qua overzichtelijkheid niet echt op vooruit gegaan (Al wordt hij door de nationale enquête als zeer goed beoordeeld).

Maargoed, wij als studenten moeten ‘m gebruiken dus WIJ moeten ‘m goed vinden. Daar gaat dus, mede door de studenteninspraak, verandering in komen! Het komende Parlo van 10 mei is ook een speciaal Parlo. Tijdens dit Parlo komen er gezellig allemaal medewerkers van de FSW meediscussiëren over onderwijs en faciliteiten, zoals hoe de regeling voor studenten met een handicap beter gemaakt kan worden, over roostering, weblectures enzovoorts. In principe alles waarop het onderwijs en de organisatie daaromheen verbeterd kan worden. Het mooie hiervan is dat medewerkers en studenten, tijdens dit Parlo, beide constructief meedenken aan nieuwe mogelijkheden. Als Poco Over de lustrumweek gesproken; wisten jullie zijnde is dit natuurlijk een van de mooiere dat we evenzeer het 25-jarig bestaan van dingen die je tijdens je bestuursjaar ziet! de inspraak vieren dit jaar? SGS is namelijk opgericht met als doel de belangen van Straks moet het stokje alweer worden studenten te vertegenwoordigen. Nu is de doorgegeven. Waar oh waar bevinden zich de liftwedstrijd en een feest als vul-je-pul natuurlijk nieuwe Poco’s? Of waar zit het nieuwe FMT ook van groot belang voor de ontspanning student-lid? Ben jij het misschien? Het kan!

Vanuit

Inspraak

Door: Jip Phillips Hoi lieve SGS’ers, mijn naam is Jip. Momenteel moet ik toegeven dat ik alle masterstudenten vertegenwoordig binnen de faculteit. Ik ben namelijk het studentlid Board of Studies academic masters (of de afkorting die ik zelf erg waardeer: BoS-student). Het is toegeven want ergens schaam ik mij een beetje voor het feit dat het jaar al bijna afgelopen is en ik eigenlijk geen flauw idee heb wat ik in de Board of Studies (BoS) zou moeten doen! Klein stukje uitleg voor de niet zo inspraakgeïnteresseerden. Vorig jaar is de faculteit ‘gekanteld’. Gelukkig niet letterlijk, daar zou ik misselijk van worden, maar bestuurlijk. De grote bazen van de faculteit (FMT) hadden een nieuwe manier bedacht om het de faculteit te besturen. Het bekende verhaal: minder bureaucratie, minder autoritair gezag, minder kosten en kortere lijnen tussen opleidingen zouden lijden tot een klein academische utopie. Ondanks dat het personeel er geen zin in had, het de studenten niet boeide en enkel voor verwarring zou zorgen besloot onze faculteitsraad in haar eeuwige wijsheid in te stemmen. Er ontstond een overkoepelende bestuur voor de bacheloropleidingen, en voor de academische masters en research masters ieder een Board of Studies. De bedoeling van dit besluitvormend orgaan is dat de directeuren van alle opleidingen ongeveer eens per anderhalve maand bij elkaar komen om belangrijke

Lustrumeditie Jaargang 9, nummer 3

zaken te bespreken. Je zou verwachten dat dit als studentje superinteressant is om input bij te mogen leveren. Probleem is, de hoge heren en dames hebben, net als ik, ook geen flauw idee wat ze moeten! Dat het slecht geregeld is werd direct pijnlijk duidelijk bij aanvang van de eerste vergadering. Deze paste niet. Letterlijk. Het aantal mensen dat uitgenodigd was om deel te nemen aan het overleg paste niet in de daarvoor bedoelde kamer. Aanwezig waren twee afgevaardigden van het FMT (de grote bazen), het studentlid van het FMT (Jont, onze kleine baas), een notulist, ikzelf en de zestien (geloof ik) directeuren van de academische masteropleidingen: zo´n 20 mensen. Niemand had er bij stilgestaan dat de tafel te klein zou zijn en enkelen werden aan een kleiner tafeltje verderop gezet, denk aan de kindertafel zoals we die van oma´s overvolle kerstdiner kennen. Een simpele logistieke misstap, het grotere probleem is natuurlijk dat je nooit met 20 mensen een goede weloverwogen beslissing kunt maken als iedereen verschillende belangen heeft. Dit bleek ook. Gedurende de vergadering was er veel gekibbel en weinig diepgang, men had geen idee wat eigenlijk de bevoegdheden waren (best groot volgens het nieuwe faculteitsreglement!) of wat ze aan het doen waren. Je zou zoveel meer moeten kunnen verwachten van een groep briljante hoogleraren… Dit is jammer maar ik vermoed dat er ook een grote kans ligt voor studenten. Dat alles vaag is betekent dat alles nog ingevuld moet worden. Nu is men wellicht nog bereid echt te luisteren. Persoonlijk blijk ik niet afdoende briljanter dan dat stelletje hoogleraren om ze te vertellen wat ze moeten doen. Ik hoop dat er volgend jaar een opvolger komt die net wat handiger is. Deze kan dan dit zooitje ongeregeld aan de hand nemen en uitleggen hoe ze hun shit in orde kunnen krijgen. Dat is pas effectieve studenteninspraak.

NieuwSGS:

de geschiedenis! What next? Een volgende stap is zoeken naar oude bestanden. SGS heeft een digitaal archief dat terugrijkt tot de twingtigste eeuw, dus met gemak vond ik de eerste redactienotulen ooit: 14 juni 2002. Ik vond dit in de bestuursmap van Marlous Stout, Secretaris in 2001/2002. 2011 is een tijd van Social Media, en zo kom ik via Facebook in contact met haar. Marlous is enthousiast en stelt per telefoon om af te spreken in (natuurlijk!) de Witte Ballons.

Door: Jasper Timmerman Deze editie van de NieuwSGS gaat over het lustrum, het 25-jarig bestaan van ons clubje. Tijdens de vergadering die we als redactie hadden ontstond er naast nieuwsgierigheid over SGS, de geschiedenis van SGS, hoe de kamer er vroeger uit moest zien, en nog veel meer ook een drang naar een stukje geschiedenis over de NieuwSGS zelf! Ooit moest dit blad toch opgericht zijn, gelanceerd met een eerste editie van een eerste jaargang? De redactie besloot er werk van te maken, en stuurde Jasper op pad. Zoeken Een zoektocht naar de geschiedenis van de NieuwSGS, daar ga ik eigenlijk in als een soort geschiedkundige of historicus. Dit betekent dat ik nieuwsgierig doch respectvol ben! Een dergelijke queeste begin je door te zoeken naar de kern. Momenteel schrijf ik alweer in jaargang 9, nummer 3, dus uitrekenen wanneer jaargang 1 is ontstaan (ervan uitgaande dat er nooit een jaar ‘pauze’ is genomen) is de eerste stap. Ik kom uit bij 2002/2003. Zou er toen begonnen zijn, of misschien wel het jaar daarvoor? Een eerste editie moet je immers voorbereiden…

De meeting Aangekomen tref ik haar maar ook Erik Slotboom, de PR-coördinator van 2002/2003! Ze hebben samen lekker gegeten en good old Willem heeft ze bediend. Zo zie je maar: eens SGS, altijd SGS. Met een aantal van hun bestuursgenoten en ‘aangrenzende’ bestuursgenoten hebben de twee nog steeds contact. Dát kun je best bijzonder noemen. Spontaan begint een gesprek over vroeger en nu, over Alcmaeon, over Richard en Willem (de nog altijd trouwe baliemannen van het Langeveld), en heel veel meer. Voor ik het wist, waren we een half uur en twee biertjes verder. Vroeger & nu Goed, de NieuwSGS! Het begon zoals gezegd allemaal in 2001, toen Marlous met haar medebestuurders op het idee kwam om de nieuwsbrief (want die bestond al!) om te vormen tot meer dan slechts een nieuwsbrief. Een redactie werd gevormd, die naast Marlous bestond uit Mitra, Marieke, Klaas, Maarten en Maaike. Als we de rubrieken bespreken die voor deze eerste editie geopperd werden, blijkt dat een aantal onderdelen van de NieuwSGS nog steeds gebruikt worden.

Natuurlijk was er ‘namens het bestuur’, maar ook de Pocolumn, de wist-je-datjes, de filmreview en zelfs de doorgeefpen zijn erbij vanaf het eerste moment!

Weemoedig gaat het gesprek verder, want het ontroert mij dat ik met iets bezig ben dat negen jaar geleden is ontstaan en dat er elementen bestaan die toen èn nu aanwezig waren/zijn. Wat ook is gebleven, is de combinatie tussen semi-serieuze essays en minder ernstige artikelen. Naast artikelen die aansloten op de actualiteit of op sociaalwetenschappelijke thema’s waren er ook altijd stukken die eigenlijk nergens over gingen en die eigenlijk vooral op amusement gericht waren. Een voorbeeld daarvan (en dit werd met veel gelach herinnerd door Marlous) is een verslag van het Vul Je Put-feest (bij niemand is bekend waarom deze editie van het pulvulfeest zo heette) dat een speciaal tintje had: stoplichten! Als je een groen shirt droeg, was je ultiem beschikbaar. Bij een oranje shirt zou het kunnen, maar ligt het maar net aan de man/vrouw die op je af stapt. Een rood shirt is no-go. De schrijver, Jochem Grund, verwachtte veel van de avond, maar eindigde gedesillusioneerd en dronken in een leeg K-Sjot. Zeer geestig om terug te lezen! De eerste De allereerste editie van de NieuwSGS ontstond na een aantal vergaderingen, die eindigden met een redactie-uitje naar het bos van Hollandsche Rading. Tijdens een boswandeling deed de redactie ideeën op

Lustrumeditie Jaargang 9, nummer 3

maar werd er vooral lol getrapt. Marlous herinnert zich nog dat er werd gepoogd een redactiefoto te maken (door een toevallige passant), maar dat de slagboom van Staatsbosbeheer waar op werd gezeten een kort moment voor de foto brak. Op de foto zijn vooral beentjes in de lucht te zien! Uiteindelijk verscheen de eerste versie van de eerste jaargang, en sindsdien is de NieuwSGS niet verdwenen.

‘Als een huis’ Ik vraag me af hoe het is gelukt. Je zet zo’n

blaadje namelijk niet zomaar op! Marlous en Erwin zijn allebei van mening dat de redactie vanaf het begin uit een goed team bestond dat ‘staat als een huis’. Ook het vriendje van Marlous (die later journalist werd en halverwege het gesprek ook aanschuift) hielp mee met enkele artikelen en NieuwSGS’en. Naast goede schrijvers was er Erik, die als ICTnerd wel overweg kon met InDesign. Een geoliede machine, zo komt het op me over.

A5 -> A4 -> A5? Inmiddels had ik een aardig beeld van hoe de NieuwSGS is ontstaan, maar er waren nog enkele vragen. Het formaat is namelijk enkele jaren geen A5 maar A4 geweest. Marlous en Erik laten mij in het ongewisse, dus die zoektocht moet verplaatst worden. Diezelfde avond spreek ik Bart Kosse (Voorzitter 2006/2007). In zijn jaar was de terugkeer naar A5. Dit had te maken met een grondige bezem die door de redactie ging. De redactie bestond toen uit mensen die leuk en goed konden schrijven, maar die nauwelijks betrokken waren bij SGS. Bij een verandering hoorde blijkbaar een nieuw formaat, en zo geschiedde. Dan mist er nog één stukje in de puzzel, en daarvoor beland ik bij Klaas Huijbrechts, ook een oudgediende. Ik citeer: ‘Heb vanochtend even gekeken. De NieuwSGS is bij nummer 2 in jaargang 2 (maart 2004) overgegaan op A4-formaat. Het waarom is gewoon simpelweg dat de redactie het mooier vond op A4.’ Er blijken geen diepe motieven achter de transitie te zitten, gewoon een kwestie van smaak. Liefde Ik heb tijdens deze kleine zoektocht vaak meteen en altijd vrijwillig medewerking gekregen. Waarom? Ik ben erachter gekomen dat het credo ‘eens SGS, altijd SGS’ zeker geldt. Als Erik rietjes mag kiezen in een restaurant, kiest hij onbewust nog altijd een gele en een roze. Slechts een voorbeeld van het feit dat SGS in je bloed blijft zitten. Tijdens zulke gesprekken kom je erachter dat acht jaar terug eigenlijk helemaal niet zo lang is, en dat er op sommige vlakken eigenlijk niks veranderd is. Zowel ik als de oudgedienden vonden dat een fijne gedachte. Volgend jaar tien jaar NieuwSGS! Elk jaar, elke redactie, elke PR-coördinator heeft daaraan bijgedragen. Hulde daarvoor!

1986:

een overzicht

Door: Eline Kres 15 januari 1986 was de datum dat SGS het levenslicht zag. Dat jaar, 1986, was niet alleen bijzonder door deze oprichting, maar ook door andere gebeurtenissen. Hierbij even een overzichtje waar dat jaar bekend om staat.

Sport:

- De Elfstedentocht wordt gereden en wordt gewonnen door Evert van Benthem. Willem Alexander rijdt stiekem mee, in Playboybroek en Malborojack. - Argentinië wint het WK voetbal in Mexico, met als aanvoerder Maradona. In de finale wordt met 3-2 gewonnen

van West-Duitsland. - PSV wordt landskampioen.

Nederland: - Flevoland komt als twaalfde provincie bij Nederland. - Bram van de Vlugt speelt voor het eerst Sinterklaas - De serie “The Young Ones” komt op televisie en het liedje “Living Doll” staat al snel op nummer 1. Buitenland: - In Mexico stort een Boeing 727 neer. Geen van de 166 inzittenden overleeft het. - Eén van de kerncentrales in Tsjernobyl ontploft. In Nederland mogen we daardoor even geen rode kool eten. - De Space Shuttle Challenger ontploft. - VS voert bombardementen uit op Libië, omdat ze Libië verdenken van betrokkenheid bij terroristisch acties. - Er wordt een verbod op commerciële walvisvangst aangekondigd.

Lustrumeditie Jaargang 9, nummer 3

Opmerkelijk: - De Zweedse premier Olaf Palme wordt vermoord. Tot op heden is de zaak niet opgelost. - In Italië is een wijnschandaal uitgekomen. Verschillende wijnboeren hebben methanol gebruikt in de bereiding van hun wijnen. vijftien Mensen zijn hierdoor overleden. - De bassist van Metallica (Cliff Burton) sterft door een ongeluk in Europa. De toerbus raakt van de weg, Cliff wordt uit het raam geslingerd en krijgt de bus over zich heen. Geboren: - Lady Gaga - Ibrahim Affelay - Sven Kramer - Jamai Loman - De schrijfster van dit stukje

Wintersport: krachtig! Door: Natasja Hertog Vanwege het 25-jarig bestaan van SGS is dit jaar besloten om een aantal extra activiteiten te organiseren, zodat wij het lustrum van SGS uitgebreid kunnen vieren! Eén van deze bijzondere activiteiten was de Wintersportvakantie van SGS afgelopen maart. Op woensdag 16 maart zijn wij dan ook vertrokken naar La Joue du Loup in Frankrijk voor een vijfdaagse wintersport. Voordat we allemaal de bus in konden stappen, moest iedereen verzamelen bij het Vredenburg Muziektheater in Utrecht. Op dat moment beseften nog lang niet iedereen dat we echt op wintersport gingen naar Frankrijk. Gelukkig toen de bus eindelijk kwam (20 minuten te laat) kon iedereen zijn gedachten over de studie loslaten en enthousiast de bus instappen! Toen iedereen in de bus had plaatsgenomen en alle bagage was weggestopt, kon de reis pas echt beginnen. En die bagage was nog wel wat met al die SGS-ers, voornamelijk vrouwen. Het gezelschap bestond vooral uit meiden en twee heren, namelijk Tito en Ben. Gelukkig werd het testosteron nog wat opgeschroefd door de internationale studenten die naast de SGS-ers ook mee waren. Zij waren namelijk met vier mannen en twee meiden, voornamelijk afkomstig uit Griekenland. In totaal kwamen we hierdoor uit op 28 enthousiaste skieërs en snowboarders. De reis begon eigenlijk al goed doordat we direct in de file kwamen toen we de snelweg opreden. Maar dit kon zeker de pret niet bederven. Iedereen had er namelijk heel veel zin in! Met name de toneelvoorstelling van Marijntje mocht er wezen en bovendien werd er nog prachtig voorgelezen. Voordat we de Nederlandse grens overgingen werd er tijd gemaakt voor de eerste stop bij Ne-

kort

maar

zeer

derweert. Hier kon iedereen even de honger stillen, met onder andere de keuze uit een Burger King en een AC-restaurant. Drie keer raden, bijna heel SGS vertrok naar de Burger King. Daar zijn we dan ook studenten voor. Na wat burgers en friet van de Burger King begon de reis eigenlijk pas echt. In de bus waren er ondertussen nog een paar 40plussers bijgekomen die ook hun vakantie gingen vieren in La Joue du Loup. Er werd een film opgezet en werden al de nodige drankjes genuttigd. Vooral de internationals, maar ook de 40-plussers voerden hierin de boventoon. Tijdens de busreis was er mooi de tijd om nieuwe mensen te leren kennen en andere mensen nog beter te kennen. Er werd er dus rustig op los gekletst of zelfs gediscussieerd over de verschillen tussen Nederland en Griekenland. De volgende morgen (donderdagochtend) kwamen we aan in La Joue du Loup na een nacht vol zoeken naar de juiste slaappositie. Met je hoofd tegen het raam, armen onder je hoofd, op je buik of toch maar gehurkt proberen te slapen.. Dit is waar de meeste mensen zich mee bezig hebben gehouden tijdens de in totaal dertien uur durende busreis. Toen eenmaal de sneeuw in zicht kwam, was dit allemaal al snel vergeten. Rond 8:00 ’s ochtends konden we onze eerste blikken werpen op de lokkende sneeuwpistes. Echter, we moesten wel nog even wachten voordat de verhuur van de ski’s open ging. Dit was namelijk pas rond 9:00. Wel konden we alvast onze spullen in een depot neerzetten en ons zonder schaamte met z’n allen omkleden in deze bunker. Toen iedereen zijn spullen zo goed en zo kwaad had verzameld en de pistes open waren kon de sneeuwpret pas echt beginnen! Voor de beginners was er de mogelijkheid om les te volgen bij twee SGS-lerares-

sen, namelijk Linde voor de skiles en Jorine voor de snowboardles. De overige skieërs en snowboarders gingen zelf de pistes verkennen. Deze eerste dag werd er al flink op los geskied en gesnowboard. Niemand heeft zich dan ook echt laten tegenhouden door het weer dat iets minder meewerkte. Het was namelijk nog al mistig, wat zorgde voor weinig zicht. Het leek net dat wij ons bevonden in de hemel, zo wit als het overal was . Na de eerste dag skieën kon iedereen intrekken in het appartement. Hier kon men even bijkomen en zich opfrissen om vervolgens samen te gaan eten en een bezoek te brengen aan de VIE Bar. Iedereen bleef niet te lang bij de VIE Bar, dus na een paar danspasjes en wat drankjes, kwam de terugkeer naar het appartement om zich op te maken voor de volgende dag. De volgende morgen was er niks meer van de mist over. Het zonnetje was namelijk doorgebroken en de lucht was strak blauw! Door de mist van de vorige dag werd op de tweede dag pas duidelijk hoe mooi het uitzicht eigenlijk was in La Joue du Loup. Ook op deze dag werden er lessen verzorgd voor de beginners. Tussen de middag hebben we met z’n allen geluncht in de zon. Het was te zien dat iedereen er op en top van genoot! Na de lunch heeft iedereen nog lang doorgeskied op de verschillende pistes. Sommigen gingen vooral van de blauwe pistes af, terwijl de meer ervaren skiërs en snowboarders de rode pistes opzochten (de zwarte pistes waren gesloten). Deze heerlijke dag hebben we met z’n allen afgesloten met warme chocolademelk, glühwein en bier op het terras. ’s Avonds werd er uiteraard weer een bezoek gebracht aan de VIE Bar. Deze avond was extra speciaal omdat Lieneke om 00:00 zich officieel weer een jaartje ouder mocht noemen! Ondanks dat ze zelf liever nog even 23 wilde blijven, hebben we natuurlijk

Lustrumeditie Jaargang 9, nummer 3

uitgebreid voor haar gezongen. Daarnaast hebben haar kamergenootjes haar verrast met een versierd appartement. Ook deze avond is het uiteindelijk niet heel laat geworden. De laatste SGS-ers zijn vertrokken rond 1:30. Zo zie je dat wintersport toch altijd wat energie kost, maar dat is het dubbel en dwars waard! Na wat uren slaap brak al weer de laatste dag aan! Daarom ging iedereen snel aan de slag om de spullen op te ruimen. Om 10:00 moesten we namelijk al weer ons appartement uit en moesten we ontbeten hebben om vervolgens de piste op te kunnen. Op deze dag pakte iedereen nog een paar keer zijn favoriete pistes of ging toch nog eens op zoek naar andere, uitdagende pistes. Er was nog geen sprake van gebroken botten totdat Anja, één van de internationals, haar arm brak. Dit was uiteraard heel vervelend voor haar, maar toch zag ze ook wel de voordelen er van in. Op deze manier kon ze namelijk een keer meemaken hoe het is om in een banaan te mogen liggen! Na het omkleden in het depot kon de laatste dag worden afgesloten met het gezamenlijk eten in een pizzeria. Om 19:45 moesten we weer bij de bus zijn om te vertrekken richting Nederland. Echter, er was één probleempje, de international Loannis, had zijn bagage opgesloten in een toilet met een elektrisch tijdslot. Hierdoor moest hij eerst iemand er bij halen die de deur kon openen, voordat hij zijn bagage terug had. Uiteindelijk zijn we dus wat later vertrokken dan gepland, maar de bagage kon mee naar Nederland! Na een busreis van ongeveer 15 uur kwamen we weer aan in Utrecht en kon iedereen naar huis om bij te komen van een heerlijke wintersport. Ik denk dat iedereen terug kijkt op een korte, maar hele leuke reis! Op naar de volgende wintersport met SGS zou ik zeggen! (check de foto’s in het midden voor wat beeldmateriaal!)

Brief Door: Loes Nijskens Er lopen nog best een paar SGS’ers rond die ongeveer of precies dezelfde leeftijd hebben als de vereniging waarvan ze lid zijn! Loes steekt deze niet-jongelingen een hart onder de riem. Beste 25-jarige SGS-er, Gefeliciteerd met deze mijlpaal. 25 jaar SGS en jij bent ook nog eens 25 jaar oud, mooier kan het niet. Wellicht bedenk je jezelf nu dat je écht niet meer iedere dag wil bankhangen bij SGS. Of dat bedenk je je niet en zit jouw mindstate gewoon nog vast aan die bank én die kamer én die lekkere koffie. Dit stuk probeert een soort van opbeurmoment te zijn voor de langstuderende SGS-ers onder ons (maar dan wel die van 25) die zichzelf soms als oude student beschouwen. Maak je niet druk, als je dat al doet, er zijn namelijk genoeg positieve perspectieven van SGS-er zijn op je 25e. Als 25-jarige student op een SGS-bank zitten is helemaal niet erg. Ten eerste blijkt dat jongeren die studeren minder vrije tijd hebben dan jongeren die gaan werken (Vrind, 2010). Niet dat dit nu zo opbeurend is, maar het geeft aan dat je op deze leeftijd kwantitatief nog heel productief bezig bent, aangezien je minder vrije tijd hebt  Dus als je als je als 25-jarige SGS-er volop aan de studie bent en weinig vrije tijd hebt mag je de tijd die je vrij hebt best op een SGSbank verslijten. Het blijkt zelfs dat hoe meer activiteiten jongeren hebben in hun vrije tijd, hoe meer tevreden jongeren ook zijn met hun vrije tijd (Boschma & Groen, 2006). Dus die SGS-activiteiten en die bank kunnen er best nog bij, want daar word je blijkbaar alleen

maar meer tevreden van, ook als je 25 bent. Daarnaast is leven als 25-jarige student nog prima te doen, je krijgt korting op random dingen zoals een knipbeurt bij Haarhoek, het Algemeen Dagblad en de algemene studentenpas is nog in jouw bezit. Met 26 jaar is dat niet meer mogelijk, weg korting. In de praktijk blijkt ook gewoon dat maar zes procent van de studenten die tussen 1994 en 2002 zijn begonnen aan hun studie deze in vier jaar tijd heeft afgerond (Van der Ruijt, 2011). Dus als je op je achttiende begint en nog een tweede master wilt gaan doen en sowieso niet afstudeert binnen vier jaar dan zit je al gauw aan 25. Logisch dus dat je als 25’er nog lekker kunt SGS-en! Aan de andere kant is de vraag hoe lang je nog zo’n SGS-er gaat zijn? Misschien is 26 wel het keerpunt. Is de tijd voor settlen buiten de SGS-kamer aangekomen. Dat deden ze vroeger op die leeftijd immers ook? Hoe vaak heeft een van jullie je ouders horen zeggen: ‘Toen ik zo oud was als jij… was ik al aan het werk en waren je moeder/vader en ik al getrouwd. Jij kwam eraan.’ Dus in de trant van een huis, een partner een kind? Kan. Dus dan is er kans dat je op je 26e SGS gaat missen. Die roze bank, die magnetron, die slechte muziek, mensen die je beleg stelen. Maar wees gerust, ook daar komen weer andere dingen voor terug. Ooit. Bronvermelding: Boschma, J. & Groen, I. (2006). Generatie Einstein. Slimmer, sneller en socialer:communiceren met jongeren uit de 21ste eeuw. Vierde druk. Amsterdam: Prentice Hall. Van der Ruijt, J. (2011) Lang studeren hoort erbij. Zijlstra moet studenten niet op kosten jagen. http://zinenrede.nl/?p=1352 - VRIND (2010). Studiedienst van de Vlaamse overheid. Geraadpleegd op 12 november 2010, op http://www4. vlaanderen.be/dar/svr/Pages/2010-10-28

een luwte van zelfmedelijden..

Door: Robbert Maas en Stijn Sadee

levensverwachting). Het is zwaar, dat is zeker. Meanderend tussen identiteitscrisis en een ontstemmend verlangen ergens onderdeel van uit te maken, schizofreneert 25 alsmaar meer tussen de jeugdigheid van zijn wortel 5 en de jonge postadolescentie van 20. Gedetermineerd door het onvermijdelijke brengt deze schizofrenie slechts het besef dat hij beide numerieke boeien al lang en breed is gepasseerd. Hij is het getal 25. Niet jong, enkel jeugdig wanneer door de wimpers bekeken. Maar eigenlijk is hij gewoon niet .. vindt men onontgonnen, niet echt noemenswaardig oud. 25. Jezus ja, 25. mysterieus, gewoon, ergens op een punt in straten van gemiddelde lengte. De donkere En dan gaan we nu 25 eens opbeuren. Situeer uw stoffige hoekjes en de plooien in de bank als het fantasie in een gymzaal, versierd met slingers. gaat om bijzondere getallen. Daar ligt ‘ie dan Er zijn ringen en een klimrek. Die stonden er naast een paar vergeten muntjes en een half al, maar we beschouwen ze voor het gemak opgesabbeld zuurtje. Het is het gewoon net niet. ook even als versiering. De geur herinnert aan Sijpelend door een lekkend plafond vanuit een potpourri van deodorant, eelt, hormonen een bovenverdieping vol nodeloosheid. en euforie. De setting wordt gecompleteerd Respectabel en ontzagwekkend in met een gezelschap van velen en muziek van komkommertijden en voor sommigen een allerlei. Oh, en appelgebak, dat is er ook. ware uiting van onuitzettelijk bewogen 25, beste jongen, het is zo erg allemaal levensvragen zonder antwoord. En toch, niet. Trek je stoute schoenen aan en stap is het ook zo vaak een antwoord. Ideaal uit die luwte van zelfmedelijden. Wij zullen voor emotionele tieners die te hard niet liegen, je bent niet ons favoriete getal. bezig zijn om een net niet té standaard Maar je had het zomaar wel kunnen zijn. lievelingsgetal te vinden en zich vervolgens Stijn’s favoriete getal is trouwens 4. En er tot in den treuren mee te identificeren. éénvierde is 25 procent. En Robbert’s favoriete getal is 69. Maar dat doet er niet Geheel volgens de regels, zoals opgesteld door toe. En een jamaicaanse gids rookt 25 jonko’s het comité der literatuurgenootschapgilde, op een dag. En Pikachu is nummer 25 in de zullen wij u, geachte lezer, uit de waas PokeDex. En ja. 25 zit ook in een liedje van der ongewissenis halen en vervolgen Eminem en m&m’s zitten op nummer 25 in wij met het middenstuk onzer betoog. een snoepautomaat hebben we laatst gezien. En 25 is ook het aantal vakjes in het magische We willen, middels deze, licht werpen op het vierkant van Mars. En mars zit dan weer naast getal 25. Het mag inmiddels geen geheim meer de m&m’s in de snoepautomaat. Dus zo zie heten dat het getal 25 het zwaar heeft, in de je maar: toch best een beetje mysterieus. schaduw van het veel coolere 13. De 25 opereert alsmaar in de krochten der quarterlifecrisis Waar het eigenlijk op neer komt, beste 25, is dat (het ten onrechte als rustig beschouwde we een beetje een proactieve houding missen. éénvierde van een gehypothetiseerde

Lustrumeditie Jaargang 9, nummer 3

Wist

je dat..

... de enige echte SGS-enquĂŞte op je ligt te wachten om ingevuld te worden? Wie is het meest lui, wie komt er in de tweede kamer en wie eindigt er als vakkenvuller? .. de enquĂŞte tot nu toe heel populair is? .. de SGS-banner op Vul Je Pul verdwenen is en dat iedereen die er meer over weet welkom is om (anoniem) te spuien? .. de Slovenen van de uitwisseling meteen na de liftweek zijn teruggekomen en dat ze een hele toffe week hebben gehad? .. er binnenkort een SGS-er (Marleen!!!!) gaat trouwen? .. Jasper en Enzio draaien op RAUW? .. Lisa Rieuwerts haar rijbewijs heeft gehaald? .. Arjun kan tongen via internet? .. Freek in Amerika rondhangt momenteel?

.. het Duits van de SGS-ers drastisch is verbeterd sinds de liftwedstrijd? Wirklich? Wunderbar! .. de lustrumweek echt awesome wordt?

Vanuit

de commissies

Door: Jorine van der Pas

en scènes. Er werd gebrainstormd in Max Campus en sneller dan verwacht hadden we het stuk ‘No Exit’ van Jean Satre te pakken. De locaties werden nu gevuld met rol inleving en scènes spelen. Dit bleek echter niet helemaal de invulling wat we wilden van het avontuur. We gingen grootst denken en besloten zelf een script te gaan schrijven. Dus Marijntje en ik kropen achter de computer om te gaan typen, typen en nog eens typen. De spelers zagen we groeien en bloeien en langzaam en zeker steeds toegewijder worden. Natuurlijk kwam af en toe de SGSmentaliteit om de hoek kijken, in de vorm van te laat komen, afzeggen en meer van dat soort zaken waar jullie allen bekend mee zijn. Dit mocht de pret echter niet drukken van het toneelspel. Ons avontuur heeft inmiddels al het eerste slachtoffer geëist. Een combinatie van rolinleving, gladde schoenen, het groene gras en een vechtscene, deed de enkel van Eveline knakken en we hadden de eerste manke poot te pakken. Hopelijk is dit het laatste slachtoffer maar wij kunnen natuurlijk niets beloven want: “Alles voor de kunst!”.

Aan het begin van dit jaar begonnen Marijntje en ik aan een avontuur: Het enige echte SGS-Toneelstuk. Om te voorkomen dat we te veel in Alcmaon’s vaarwater zouden komen(toneel is oorspronkelijk hun ding), maakten we een eenmalig theatervoorstelling in het kader vna ons lustrum. Echter kon dit avontuur natuurlijk niet beginnen zonder een stel getalenteerde acteurs en actrices in spé. Om het bovengenoemde Alcmaeonscenario te voorkomen werden deze acteurs en actrices via allerlei achterkamertjes en ondergrondse wegen, die hier niet nader genoemd zullen worden, geregeld. Om nog een tipje van de sluier te geven waar Samen met Wouter, Job, Eveline, Meike en ons avontuur heen gaat, moet je je de hel Floor kon het avontuur nu echt beginnen. voorstellen. Niet zoals die wordt voorgesteld in menig verhaal of film, maar nog duizendmaal Het avontuur heeft nu al vele verschillende erger. Er zullen in het stuk geen brandende locaties gehad: De galmende loze ruimtes spitsen, duivels oren of hellevuren branden. in Max Campus, de stinkende fel verlichte Slechts een kamer met vijf personen en drie lokalen in het Langeveld, een zaaltje in dat canapeetjes zullen het decor vormen van ons gebouw met de moeilijk uit te spreken naam avontuur. 24 mei zal het zover zijn, Marijntje Pnyx, het grasveld achter het Langeveld dat en ik hebben alle vertrouwen in onze vijf bewaakt wordt door het meest geliefde sterren, nu zij nog. Ze zullen schitteren op ganzenduo van de uithof en een mooi grasveld een prachtige locatie, in prachtige kostuums, bij het water maar met net iets te veel wind. in een prachtig decor en met fantastisch Deze locaties werden in het begin gevuld met spel. Dus komt allen kijken en laat je toneeloefeningen en improvisatiestukjes. verrassen! Wordt een deel van ons avontuur. Al gauw wilden we echter verder met het avontuur. We wilden een script met rollen

Lustrumeditie Jaargang 9, nummer 3

SGS Cribs: Lunetten!

Door: Renée Beune

tentje, lekker terug naar de baarmoeder enzo..”

Ook Lunetten staat bekend om zijn aandeel SGS-ers. Wie wonen er onder andere Als er brand zou uitbreken, welke 2 dingen en wat maakt hun kamers speciaal? zou je dan zeker meenemen? “Mijn laptop en mijn schilderij. Laptop want Henrike Prudon, 20, Culturele Antropologie en duh, iedereen heeft gezien hoe ik in huilen Rechten, Boek zonder Naam en Lift. Henrike uitbarstte toen mijn kindje een paar weken woont op de heerlijk tropische Azoren. terug bijna kwam te overlijden. Schilderij omdat iemand dat voor me gemaakt Hoe lang woon je hier al? heeft en het ook nog eens niet lelijk is. ”Precies een jaar nu, ben vorig jaar De sentimentele waarde is waarschijnlijk een week voor de lift erin getrokken!” het meest onvervangbare in de kamer.” Waar hoop je over 25 jaar te wonen? Wat maakt jouw kamer speciaal: “Danwel in een mooi herenhuis in de ”Mijn mooie uitzicht op het water (altijd binnenstad, danwel in een ander land. Trinidad zichtbaar door de afwezigheid van enig ofzo.” Opvallend aan Henrikes kamer: gordijn). Daarnaast heb ik leuke huisgenoten, die idiote hoeveelheid boeken. (zie foto) waaronder twee muzikanten, wat altijd goed is. Ik kan niet wachten tot Sam weer terug is, die woont hier ook in huis. We hebben drie balkons in huis, waarvan één voor ons allemaal dus dat is super in de zomer!” Hoeveel mensen wonen er in dit huis? ”vijf in totaal, maar eentje is een kluizenaar dus dat is niet echt ‘wonen met’.” Als je iets mocht veranderen aan je kamer, wat zou het dan zijn? “Dan zou ik een SUPERHUGE GEHEEL BED OMVATTENDE ONDOORZICHTIGE KLAMBOE installeren. Dan is je bed gewoon een soort

Daan Roozeboom, 23, Sociologie, OAC Stel er breekt brand uit, en je mag 2 dingen Sociologie, Kunst- & Cultuurcommissie meenemen anders overleef je het niet, wat zouden die dingen zijn? Daan woont op het oerhollandse, maar toch “Mijn laptop, en de rode gitaar. Waarom de gewilde vakantieoord voor zuipende tieners; rode gitaar? Omdat ik hem in Istanbul gekocht Terschelling. heb, het is echt een gitaar met een verhaal.” Hoe lang woon je hier al? “Ik woon nu vier jaar in dit huis. Het heeft een lekker groot balkon op het zuiden en een binnenplaats met de hele dag zon, met in de lente en zomer mooie bloesems. Dan heb je toch geen tuin meer nodig?”

Waar hoop je over 25 jaar te wonen? “Dan ben ik 50 bijna… Dan wordt het wel tijd om ergens rond het Wilhelminapark te wonen in een herenhuis. Als dat rond die leeftijd niet gelukt is gaat het ook niet meer lukken denk ik, dan heb je gefaald.”

Wat maakt jouw kamer speciaal? “Er is veel ruimte, ik heb fijne vloerbedekking , en veel muziekinstrumenten.” Met hoeveel mensen woon je hier? “We zijn in totaal met zijn achten, ik heb zeven huisgenoten.” Als je iets mocht veranderen aan je kamer (je krijgt 1000 euro) wat zou dat dan zijn? “Ik zou een echte piano neerzetten.”

Lustrumeditie Jaargang 9, nummer 3

Silke Vandenbroeck, 20, Culturele Antropologie, Lift Silke woont op de Drentse Hondsrug, in het bruisende centrum van Lunetten.. Hoe lang woon je hier al? “Sinds september 2009, je mag zelf uitrekenen hoe lang dat is.” (Silke lijdt aan een ernstige vorm van discalculie :P, red.) Wat is er zo speciaal aan jouw kamer? “De indeling vind ik wel gezellig. Mijn bank staat onder mijn hoogslaper in een knus hoekje, en alles past er precies in. Mijn kamer is klein, klein maar fijn.” Met hoeveel mensen woon je hier? “We zijn met zijn achten.” Als je iets mocht veranderen aan je kamer voor 1000 euro, wat zou dat dan zijn? “Dat ‘ie toch iets groter zou zijn. En een ander kleurtje. Maar dat moet de huisbaas goed vinden, dan maakt die 1000 euro niks uit. Of nee! Ik zou mijn kamer hoger maken en er een verdiepinkje in bouwen (een vide, red.), en daar dan bovenop mijn bed zetten, met onderin een chillruimte.” Stel er breekt een brand uit en je mag slechts twee dingen meenemen, welke dingen zouden dat dan zijn? “Mijn laptop, daar heb ik zo veel in geïnvesteerd (slaakt een diepe zucht) en mijn kleed (zie foto). Het is een heel mooi kleed voor aan de muur, een persoonlijk cadeau van een

uitwisselingsstudente uit Turkije.” Waar hoop je over 25 jaar te wonen? “Euhm,tricky question, waarschijnlijk wel in België… Maar ik vind de Nederlandse huisjes leuker, die zijn ook klein maar fijn, daar hou ik wel van. Eigenlijk wil ik wel een Nederlands huisje in België. Anders wil ik wel een leuk rijtjeshuisje. ” Specaliteit: Silke heeft geen balkon, maar gebruikt de galerij voor haar kamer als balkon.

Muziek: 5-10-15-20 Welke muziek luisterden SGS-ers vroeger? Dat is het onderwerp van deze categorie, waar in met intervallen van steeds vijf jaar gekeken wordt naar de favoriete liedjes van de SGS-er. Het is als het ware een kleine muziekbiografie. Misschien komen we er wel achter dat je vroeger stiekem van de Bob de Bouwer- introtune hield en dat je toen je ouder werd naar Chopin en Chet Baker ging luisteren. Deze editie: Beatrice Vollmar Toen ik vijf was ging ik elke dag naar de Kindergarten, de peuterspeelzaal. De dag begon met het genieten van het meegebrachte ontbijt en daarna luisterden wij niet naar muziek, wij zongen. Wij zaten in een rondje en zongen mooie liedjes over lieveheersbeestjes en blauwe bosbessen geaccompagneerd met gitaar. Daarnaast luisterden wij soms ook naar Heintje –vroege Nederlandse invloed – en de hit van mijn tijd in de Kindergarten was David Hasselhoffs Looking for Freedom. Ik kan me nog goed mooie zomerdagen herinneren waarop mijn Kindergartenvriendje dit liedje neuriede.

Er kwamen meer zomers en nou ging ik naar school. Toen ik 10 was, was de tijd van de Spice Girls vs. Backstreet Boys. Er waren twee groepjes van meisjes: die gek op AJ en Howie waren en een grope die niet op drugsverslaafde Amerikaanse veel oudere jongens vielen maar in Girl Power geloofden- ik geloof nog steeds in Girl Power. Tegelijkertijd kan ik me ook goed

Lustrumeditie Jaargang 9, nummer 3

een zomervakantie in Oostenrijk herinneren toen ik mijn ouders dwong om de hele autorit naar dezelfde cassette met Connie Francis’ grootse hits te luisteren. Mijn lievelingsliedje was de Duitse versie van Someone Else’s Boy. Ik vond het exotische accent en de rare songtekst fascinerend. Toen ik een keer in een restaurant toevallig de Engelse versie hoorde was ik erg verdwaasd: ik kon dit niet begrijpen!

In mijn puberteit hield ik van Gwen Stefani en Beyonce dus toen was het Hey Baby en Survivor. In deze tijd was ik voor drie maanden in Ierland op exchange en leerde op school een dansroutine voor Jumpin’ Jumpin’. Mijn leraar dacht dat ik talent had, maar toch word ik tegenwoordig soms op feestjes gevraagd of ik niet dansen kan... Ik sluit wel met mijn tegenwordige muzieksmaak af: Ik luister nog steeds naar Beyonce, Gwen Stefani, Kylie Minogue, Madonna en Rihanna, artiesten waar ik ook naar luisterde toen ik 20 was. Gisteren was ik op een feestje waar Wannabe gespeeld werd en luisterde net naar Someone Else’s Boy op Youtube. Ik vind het nog steeds een mooi liedje! Ik luister niet meer naar Heintje maar de Nederlandse ervaring heeft wel mijn leven veranderd en zeker ook mijn muzieksmaak: vier weken geleden stond ik nog bezield bij een optreden van de 3 J’s!

tips voor een topfeest

Door: Eliza de Vetten Er zijn vele manieren om een simpel feestje om te toveren tot een gebeuren waar iedereen na een jaar nog steeds over praat. Helaas kan niet iedereen een beroemdheid zoals Paris Hilton of Johnny Depp op het feest laten verschijnen. Gelukkig zijn hier 25 tips waarmee ieder feest tot een succes kan worden gemaakt. Tip 1: Zorg dat de routebeschrijving naar het feest duidelijk is voor iedereen. Tip 2: Zorg voor voldoende ruimte. Niemand vindt het leuk om als haringen in een ton te zitten. Denk aan een grote woonkamer of maak gebruik van verschillende kamers. Tip 3: Huur eventueel die leuke kroeg of hippe disco af. Dit maakt het een stuk exclusiever dan een simpel huis-, tuin- en keukenfeestje en kan je gelijk een hoop mensen kwijt. Tip 4: Stuur uitnodigingen geruime tijd van te voren weg en laat mensen antwoorden. Zo kan je nooit te weinig ruimte of spullen in huis hebben. Tip 5: Zorg voor de juiste dag. Plan een feest nooit op een doordeweekse dag of vlak voor tentamens. Het is zonde als mensen vroeg weg moeten of helemaal niet kunnen komen. Tip 6: Begin niet te laat. Houd rekening met mensen die ver moeten reizen en dus wat vroeger weg moeten. Tip 7: Zorg voor wat slaapplekken Tip 8: Zet van te voren alle hapjes en drankjes klaar en bescherm waardevolle spullen. Tip 9: Maak eventueel ruimte om te dansen.

Tip 10: Zorg voor een plek om te loungen. Een aantal zitzakken of een goede bank zitten altijd lekkerder dan klapstoeltjes. Tip 11: Zet tafeltjes neer met hapjes en drankjes. Zo hoef je zelf niets meer te doen en blijft niet iedereen op dezelfde plek hangen. Tip 12: Zorg voor hapklaar en algemeen eten. Dus geen toastjes met kaviaar. Tip 13: Zorg dat er voor ieder wat wils is. Tip 14: Serveer niet alleen bier. Denk ook aan cocktails en mixdrankjes Tip 15: Vergeet de cola voor de feestgangers die nog moeten rijden niet. Tip 16: Draai dansmuziek met veel variatie. Tip 17: Draai niet alleen de muziek die jij leuk vindt. Denk vooral aan de muzieksmaak van de feestgangers. Tip 18: Huur een goede band of een DJ in. Tip 19: Zorg voor wat party games in de buurt. Haal de oude vertrouwde twister eens uit de kast of doe een potje hints. Tip 20: Karaoke zorgt altijd voor de nodige hilariteit. Tip 21: Huur entertainment in. Denk aan een pokerdealer of een stand-up comedian. Entertainment lijkt iets van een kinderfeestje maar als het goed gedaan word kan het een daverend succes worden. Tip 22: Wil je alles volgens een thema doen, zorg dan dat alles bij het thema past. Tip 23: Pas de hapjes en drankjes aan het thema aan. Denk aan bitterballen op een jaren â&#x20AC;&#x2DC;70 feestje. Of sushi en sake op een Japans feestje. Tip 24: Zet een dresscode in de uitnodiging. Als iedereen volgens het thema komt is de sfeer gelijk goed. Tip 25: Pas ook de andere activiteiten aan het thema aan. Ga sumoworstelen of doe aan ouderwets sjoelen.

Filmreview: Get Low Het allersterkste van de film is toch wel de rol van Felix Bush, die zeer goed vertolkt wordt door Robert Duvall. Waar je je in het begin nog ergert aan de verbitterde oude man die kinderen wegjaagt door op ze te schieten, zie je hem halverwege de film verzachten, en kom je erachter dat de man zo slecht nog niet is. Het is zelfs zo dat je aan het einde van de film ontzettende medelijden met hem krijgt en je spontaan al je haatgevoelens laat varen. *huilhuil* ;) Door: Elles Wijnberg Get Low is een historisch drama, waarin de bejaarde kluizenaar Felix Bush zijn begrafenis gaat regelen. Dit klinkt niet heel bijzonder, maar –nu komt het-, hij wil een begrafenis waar hij zelf bij is: terwijl hij nog leeft. Het moet een feest worden met muziek en veel sprekers. Dit laatste is erg belangrijk, Felix wil namelijk dat iedereen uit het dorp komt die een verhaal over hem weet te vertellen. Zoals in een dorp gewoon is, wordt er veel geroddeld, en zo ook over meneer Bush. De verhalen die men over hem kent zijn niet erg positief (hij is immers ‘anders’) en de dorpelingen staan dan ook niet te springen om op zijn feest te komen. Hier begint de taak van de bijna failliete begrafenisondernemer Frank Quinn en zijn hulpje Buddy. Zij moeten ervoor zorgen dat de dorpelingen toch komen, anders kan het feest niet doorgaan en kunnen zij naar hun geld fluiten. Dankzij een loterij en goede reclame wekt de begrafenis dan toch nieuwsgierigheid, en de dorpelingen melden zich stuk voor stuk aan om te komen. Halverwege het verhaal blijkt echter dat het Bush niet zozeer om de verhalen van de dorpelingen gaat. Hij wil op zijn begrafenis graag zijn eigen verhaal vertellen, om zo de waarheid te openbaren…

Lustrumeditie Jaargang 9, nummer 3

Tegenvallend van deze film is dat, ondanks dat deze op een waargebeurd verhaal gebaseerd is, vanuit het oogpunt van een sociale wetenschapper niet altijd even geloofwaardig is. Bush zou namelijk 40 jaar geïsoleerd geleefd hebben, maar heeft geen enkele moeite zich aan te passen aan de gebeurtenissen in het dorp en weet heel snel relaties op te bouwen met mensen. Iets té goede sociale vaardigheden voor een zonderling. De verhaallijn valt ook een beetje tegen. De ‘schokkende’ onthulling aan het einde, viel namelijk al wel te voorspellen. De climax waar gedurende de hele film naar toe wordt gewerkt is dus gewoon een dikke anticlimax. Ondanks de deceptie aan het eind, is de weg erheen wel erg boeiend. De film weet te ontroeren, en hier en daar zit tevens wat welgeplaatste humor. Wat de film ook weet op te halen, is het goede filmwerk en de muziek. Met romantische beelden waarin de zon door de bomen schijnt en dramatische vioolmuziekjes wordt een niet zo sterk verhaal namelijk ineens veel sterker. Plaats hierbij de acteertalenten, en de film is gered. Desondanks zeer zeker de moeite waard om te kijken dus. :-)

Waarom gaan?

zou je nièt bij

Door: Willemijn de Jong Met ruim 400 leden, waarvan zo’n 120 actieve leden, blijft immer één vraag nog onbeantwoord. Het mysterieuze raadsel dat eigen alleen niet-leden kunnen beantwoorden. Toch deden wij een inventarisatie bij de huidige leden (om specifiek te zijn: de stamkroegbezoekers) van de redenen die zij hebben overwogen om niet bij SGS te gaan, en waarom de anonieme medestudenten die niet bij SGS lid zijn, dat niet zijn. Een kort verslag. Wat vooral opviel is dat men, wanneer de vraag werd gesteld, eerst peinzend naar het plafond keek, voordat er voorzichtig een antwoord werd gegeven. Wanneer de woordenstroom eenmaal opgang gekomen was, vlogen de redenen door de lucht. Een regelmatig terugkerend antwoord had iets te maken met het bruine naarcaffeïne-smakende goedje dat leden al dan niet graag nuttigen op de kamer. Goed, de koffie dus. Toch blijft iedereen het drinken, dus misschien houden SGS-ers ervan om iets te hebben om over te klagen. Er vanuit gaande dat de koffie geen doorslaggevende reden kan zijn, plozen wij verder. Zou de locatie van de kamer er iets mee te maken hebben? Potentiële SGS-ers zouden het Langeveldgebouw bijvoorbeeld niet snappen of de kamer te muf vinden. Ook zou het kunnen zijn dat ze teveel vrienden hebt in het dorpje Waddinxveen, en bij de plaatselijke Hema werken. Andere redenen om niet bij SGS te gaan zijn omdat je niet van geel-en-roze houdt, omdat je niet grappig bent, omdat je Lian eng vindt, de wc te ver lopen is of omdat je in New Delhi bent geboren.

SGS

Het beeld van de niet-SGSer wordt nu al wat scherper. Maar laten we nog even de sociale aspecten in beeld brengen. Misschien staan de mensen bij SGS je wel helemaal niet aan of durf je er juist niet voor uit te komen dat je awesome mensen leuk vindt. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je bang bent minder tijd te hebben om je ouders te zien wanneer je bij SGS gaat. Of het tijdverspilling vindt als anderen je wijzen op leuke muziek en toffe films. Of misschien word je wel gestresst van gezelligheid. Een andere situatie die werd geschetst, was van een persoon die de drempel van de SGS-kamer al had overwonnen, maar vervolgens steeds in de wijsheden van Enzio trapt en daardoor vervolgens nooit meer terug durfde te komen. Overige goede redenen in de categorie nietin-een-categorie-te-plaatsen zijn: - omdat je geen mening hebt - omdat de stand van de maan niet gelijk is aan die van Jupiter - omdat je beperkt wil blijven tot een nationale visie en niet houdt van reizen - omdat je absoluut niet wilt nadenken over hoe onderwijs verbeterd kan worden en het liever allemaal hapklaar wil slikken - omdat je rugpijn krijgt van bankhangen -iets met dode babies en je-moeder grappen niet grappig vindt Conclusie: volgens mij hebben we nu een aardig beeld waaraan de gemiddelde SGSer voldoet. Die houdt namelijk van slechte koffie, komt niet uit Waddinxveen (?), heeft een apart gevoel voor humeur en is enigszins sociaal en intelligent! Verzin nu maar eens een goede reden om geen lid te worden!

Oor

te luister

Catharina: zoâ&#x20AC;&#x2122;n worst langs je kont lijkt me niks (het ging over een barbequeworst waar ze op ging zitten:-) Stephen tegen Marijn: je ben niet echt een poco maar een archivist. Marleen: ja maar wat is dat dan voor een map? Marijn: een pocomap! Marleen: had ik er vorig jaar ook zo een? Rosita: een gesprek is dan dat je allebei wat zegt, anders moet je het een monoloog noemen... Marijntje na een lulllige opmerking van Linde: ok jij moet echt oppassen vandaag, ik kan niet veel hebben. Linde: eigenlijk vind je het heel fijn wat ik doe. Marijntje: dat zeggen verkrachters ook! Johan achter Facebook: Hoe schrijf je Arsfucker? Marleen over een snotterend meisje bij een tentamen: doe er dan een tampon in! Stephen: Soms zet ik thuis porno op. Niet om te kijken maar voor de muziek. Tijdens het eten bijvoorbeeld! Enzio over de Bring Your Friends-day: Ik heb helemaal geen vrienden! Marijntje: Dan moet je ze maken! Enzio: Ja, dan duurt het nog 18 jaar voor ze hier zijn.. Robbert: Ik wou iets doen maar ik weet niet meer wat! Jasper: Ehm.. Afstuderen? Freek over het houden van een ALV: Je moet gewoon consistent zijn! Het is net zoals het opvoeden van kinderen en de ALV is een grote puber! RenĂŠe in de Selexyz: Ik wil dat boek Kip: Je wilt gewoon iets kopen om het zwarte hart in je gat te vullen. Job: Mag ik ook een negerzoen? Nathalie: Je moeder is een negerzoen! Job: Dat klopt daarom heb ik ook van die dikke lippen! Enzio: Weet je dat het laatste bolwerk der Nederlands Cultuur is overgenomen? De universiteitsbibiliotheek, door marokkanen!

Lustrumeditie Jaargang 9, nummer 3

Column:

de toekomst van

Door: Eline Kres Van uitstel komt afstel, dat weten we allemaal. Hoewel ik iedereen achter de broek aan heb gezeten een stukje in te leveren, ben ik zelf verlaat. Het is één van de dingen waar SGS-ers wel mee bekend zijn. Uitstel van executie. Wachten tot je echt niet meer de boete kunt omzeilen en dan toch maar afstuderen na al die jaren. Nog maar een terrasje of feestje pakken, terwijl een paper op je ligt te wachten. Met de liftwedstrijd mee gaan, terwijl je best weet dat je pinpas in het buitenland eigenlijk ook niet gebruikt zou moeten worden. Alles om te genieten van het leven, terwijl je weet dat je soms de schep moet pakken en de hoop stront moet opruimen. Om dan met een schoon gebied weer verder te kunnen gaan. Zo lang ik bij SGS zit, hoor ik bij elk gesprek over de toekomst van SGS ten besluit “Als SGS dan nog bestaat…” Het is algemeen bekend dat we al jaren strijden om ons bestaansrecht en elk nieuw bestuur krijgt weer van het oude bestuur op het hart gedrukt dat het een zware strijd kan zijn. De bezuinigingen hijgen in onze nek en het is steeds maar weer bewijzen dat wij anders zijn dan de rest. In het verleden was dit duidelijker. SGS was een geitenwollensokken-vereniging en daarin onderscheidden wij ons. Ik zeg ‘wij’, al zat ik toen nog in de luiers. Van geitenwollensokken is SGS veranderd in een wat moderner geheel. Al is menig SGS-er nog wel vegetarisch, we drinken nu ook gewoon cola en dragen blote voeten in onze slippers in plaats van grijze sokken. We zijn nog wel te vinden op kraakfeestjes en zijn uiterst creatief, maar we doen ook gewoon mee aan mainstream dingen als Koninginnedag en Oud en Nieuw. In plaats van schoppen tegen de maatschappij, zijn we wat milder geworden. Al schoppen we nog wel tegen het onderwijsbeleid, zij het niet samen met andere verenigingen.

SGS

De toekomst van SGS.. Ik weet niet waar het heen zal gaan. Een fusie met andere verenigingen is niet gewensd, maar misschien is dat wel het toekomstbeeld. Misschien wordt het wel paars geel, in plaats van roze geel. Natuurlijk ben ik geen voorstander; SGS blijft mijn cluppie. Maar de grenzen zijn niet meer zo duidelijk als vroeger en dat zorgt nou eenmaal ook voor vraagtekens bij de bestuurders van onze faculteit. Zolang we niet vergeten waar wij als SGS voor staan, blijven we wel bestaan. We willen studenten iets bieden, in welke vorm dan ook. Een liftwedstrijd, medezeggenschap, een Vul-Je-Pul.. Allemaal typische SGSdingen. Ik denk dat die voorlopig wel binnen SGS blijven bestaan. Of dat nou in samenwerking met anderen is of niet. Ik denk wel dat het positief is dat SGS met zijn tijd is meegegaan. 25 jaar geleden was het misschien goed om als halve hippievereniging door het leven te gaan, maar dat spreekt nu de meeste studenten aan onze faculteit niet meer aan. We passen ons aan. In de toekomst zullen we misschien met de tram naar de Uithof gaan en biedt SGS daar fairtrade-koffie aan. Misschien houden we de ALV via de digitale snelweg en wordt er via video-chat gestemd. Als dit is waar studenten op zitten te wachten, dan moet ook SGS over dat soort dingen gaan nadenken. Als de tijd daar is, zullen we ons aanpassen. Maar toch met in ons achterhoofd waar onze roots liggen. Stiekem een paar dikke geitenwollensokken in onze backpack naar de volgende liftplek, waar we door de galaxy heen naartoe gezapt worden. Verandering is soms eng. Denken aan de toekomst kan minstens zo eng zijn. Je weet niet wat je zult tegenkomen. Maar zoals mijn moeder al zei: “Een slimme meid, is op haar toekomst voorbereid.” Toch iets om soms op die vakantietjes of terrasjes over na te denken. Al is het maar even..

Doorgeefpen Door: Marieke van Zwam Ten eerste; wil ik mijn beste nachtjesvriendin Nik bedanken voor het geven van de doorgeefpen aan mij, jij weet precies wat ik wil in mijn leven, bedankt! Ten tweede;ik moet officieel iets over het lustrum schrijven, maar laat dit voor mij wat moeilijk worden omdat ik pas sinds september bij deze mooie club zit, het wordt dus een stuk over het getal 25. Ten vierde; Voor degene die mij nog niet kennen, ik ben Marieke van Zwam. Ten vijfde; dit lijkt me sterk! Ten zesde; ik ben 23 jaar en zit sinds september 2010 in de nachtjescommissie, wat me erg goed bevalt, want laten mijn bijnamen nu net zijn; nachtbraker en alcoholist.Ten zevende; Mijn relatie tot het getal 25… - Op 25 november plus 3 dagen ga ik alweer mijn 25ste levensjaar in aii…- - 25 keer 2 dozen vol met pullen heb ik samen met de geliefde secretaris Nathalie opgehaald in HENGELO voor het fantastische Vul je Pul Feest! - 25 fouten had ik voor mijn statistiek deeltentamen 2, mijn gokkans was 50-50 dus helaas geen casino’s en krasloten voor mij.. Tot slot: Omdat ik graag mijn steentje wil bijdragen aan de liefde in SGS heb ik hier de 25 beste openingszinnen voor jullie opgeschreven, ik hoop dat deze jullie kunnen helpen in de zoektocht naar de perfecte partner, succes! 1. “Heb ik jou al niet eens eerder ontmoet?” 2. “Ik heb geen openingszin, maar jij hebt een opening en ik heb zin!”

kijken?” 7. “Zou ik wat in je mond mogen fluisteren?” 8. “Mag ik een foto, dan weet Sinterklaas precies wat hij me moet geven.” 9. “Hoe voelt het nou om de mooiste vrouw in deze ruimte te zijn?” 10. “Misschien maak ik mezelf belachelijk, maar ik vind je de mooiste vrouw die ik ooit heb gezien. Dat wilde ik je even zeggen. Fijne avond nog. “ 11. “Ik ga naar buiten om met je te zoenen, Ga je mee?” 12. “Wil je met me naar bed of moet ik mijn excuses aanbieden?” 13. “Deed het pijn, zo uit de hemel vallen? 14. “Ben jij ijzer? Dan zou ik jou smeden, want men moet het ijzer smeden als het heet is.” 15. “Ah, jij was het! Over wie ik vannacht droomde.” 16. “Hey, hoe wil jij je eitjes morgen, gekookt, gebakken of bevrucht?” 17. “ken ik jou niet van morgenochtend?” 18. *gooit ijsblokje op de grond & stampt het kapot* “Zo, nu is het ijs gebroken ;)” 19. “Volgens mijn horloge heb jij geen slipje meer aan.. oh nee, mijn horloge loopt een uur voor!” 20. “Mag ik even het label in je t-shirt zien? Ja dat dacht ik al, made in heaven!” 21. “Hé mijn hobby is puzzelen en jij bent het laatste puzzelstukje!” 22. “Jij lijkt me wel het type meisje waar ik iets van mezelf in kwijt zou kunnen..” 23. “Als melk goed is voor het lichaam hoeveel pakken heb jij dan wel niet gedronken!” 24. “Ik wil je wel iets te drinken geven, maar dan zou ik jaloers zijn op je glas” 25. “Ik ben mijn telefoonnummer vergeten, mag ik de jouwe lenen?”

3. “Sorry, ik had jeuk aan jouw knie.” En als allerlaatste geef ik deze pen door aan 4. “Is dat een masker of ben je zelf zo mijn zangmaat Laura Bronzwaer, maak er wat knap?” 5. “Hey, zo mooi als jou maken ze ze niet van! Gegroet! meer!” 6. “Wat sta je verliefd naar me te Lustrumeditie Jaargang 9, nummer 3

SGS Agenda

26-05-2011 Lekker kunst maken |

Stamkroeg

Eens in de twee weken op maandagavond is het feest in de Witte Ballons (Lijnmarkt 12). Dan is het namelijk SGS Stamkroegavond! Een supergoede manier om de week te beginnen. Ook zijn we er regelmatig te vinden na SGS activiteiten zoals ALVs en Parloâ&#x20AC;&#x2122;s.