Blauw wil geel
Blauw wil geel
Si BollĂŠ meets Waterleau
Blauw wil geel een oude schilder wijsheid, één van de leidraden bij de compositie van een goed functionerend werk. Maar blauw en geel maken samen groen, of ze gemengd worden dan wel in stipjes naast mekaar worden geplaatst. En geel met rood wordt oranje, geel met blauw groen. Ettelijke kleurentheorieën heeft dat opgeleverd. Kleur is ook geladen met symboliek, zoals in het logo van Waterleau. Rood, geel, blauw, groen. Nieuwe energie, lucht, water, afvalwater. Zuiver water, zuivere lucht, ontgiften en zuivere energie. De 4 elementen waarmee Si Bollé werkt liggen iets anders: passie, schoonheid, fragiliteit en het leven zelf. Rood, geel, blauw, groen... elk zijn conventie. Ze laat zich inspireren door het leven, door de fragiliteit van elk ogenblik.
Ogenblik, ogen blik. Ogen dienen om te kijken. Ze worden ook bekeken, als spiegel van de ziel.
Getekend, geschilderd, gefotografeerd, gefilmd.
Transparant of eerder geheimzinnig, we leggen tientallen betekenissen in ogen.
De wereld rondom ons reflecteert in onze ogen zodat wij over de wereld kunnen reflecteren. Kijken om te begrijpen en een betekenis te geven aan wat we denken te zien en wat we daarna denken te begrijpen om vooral geen greep te verliezen op de "realiteit".
THE ARTWORK AS MISUNDERSTANDING There is a crisis with regard to Representation. They Are looking for MEANING as if it was a thing. As if it was a girl, required to take her panties off as if she would want to do so, as soon as the true interpreter comes along. As if there was something to take off. Marlene Dumas
En we vergeten te spelen met woorden. Hoe meer je speelt met woorden hoe meer betekenissen tevoorschijn komen, in alle talen van de wereld.
Waterleau, water l'eau, waterloo. Vandaag,aujourd'hui, au jour d'oui. De dag van vandaag wordt de dag van ja.
Woorden kan je best over elkaar leggen om onvermoede verbanden te ontdekken. Liefst geschreven op doorzichtige vellen, transparante vellen, transparant als waterdruppels. Transparant omdat we denken dat ze doorzichtig zijn, die waterdruppels, dat water.
Tot we een druppel onder een microscoop leggen en werelden ontdekken. Je ziet niet wat je ziet. Je weet niet wat je ziet. Je hoort niet wat je ziet...verwarring.
Al die aspecten kan je moeilijk vatten in ĂŠĂŠn medium . Elk ogenblik heeft een eigen ritme, een eigen kleur, een eigen woord, een eigen geluid, een eigen muziek.
Je moet goed leren kijken, goed leren luisteren, goed je eigen wereld met al je zintuigen leren ontdekken, je goed kunnen terugtrekken in een kleine ruimte om de grote wereld te vatten.
Ontgrijpen om te begrijpen, vooral als het gaat om woorden zoals passie, liefde, schoonheid en de fragiliteit van het leven zelf.
Dat is de bestaansreden van kunst. tekst : AndrĂŠ Gordts