GAST
Nr. 1 Sam Linders
Louk van Emden
Bodi Eldink
Romme Raffeltrath
p.
p.
p.
p.
p.
4
gastvrij
6 10 14 18
spanning
het gelaat
van binnen van buiten
onderwerp
p. 4
G A S T V R I J
Personen in dit magazine vertellen een verhaal, zijn gast van het blad. Zij delen zijn/haar fascinatie met de lezer. Deze fascinatie kan een kleine invloed hebben op het leven, of een groot deel ervan overnemen. Het zijn belangrijke en minder belangrijke onderwerpen, gerelateerd aan ieder zijn referentiekader.
T E G A S T
S A M L I N D E R S L O U K VAN EMDEN B O D I E L D I N K R O M E E RAFFELTRATH
p. 5
Sam Linders - spanning
p. 6
p. 7
S A M L I N D E R S Het moment van spanning dat kan zijn in een vorm, kleur of materiaal. Wat mij het meest fascineert is het moment van de spanning. Dat kan zijn door een contrast in kleur, vorm of materiaal in een object, een persoon, afbeelding. Het is expressief Ieder beeld is anders en het contrast in spanning ook. Wat interessant is, is dat wanneer er een felle kleur op een andere plek zou zitten het minder interessant word. dat maakt het voor mij uniek. Er is maar een plek waar deze spanning samen komt of het beste is. Als deze spanning op een andere plek zou plaats vinden kan het waardeloos worden. Twee maanden geleden ben ik mij bewust van deze fascinatie. Nu ik terug kijk naar mijn eigen werk en naar mijn verzameling afbeeldingen heb ik dit al lang. Soms heeft deze fascinatie invloed op mijn leven of mijn werk, doordat ik in mijn werk altijd het moment van spanning probeer op te zoeken. Het is interessant wanneer je jezelf bewust wordt van fascinaties. Hierdoor kun je meer begrip krijgen waarom je iets doet, of waarom je iets maakt en bijvoorbeeld waarom je iets interessant vind. Wat voor mij spannend is, kan voor iemand anders totaal niet zo zijn. Stop niet al je gevoelens weg en probeer ze niet te onderdrukken. Blijf je wel uiten naar anderen, dat is prettig voor jezelf en dus ook weer voor je omgeving. Concentreer je niet alleen op je ‘nare emoties’. Denk bijvoorbeeld aan spanningen die zijn ontstaan door problemen die er binnen een gezin of familie bestaan. Bijvoorbeeld kleine Ruzies of relatieproblemen kunnen zorgen voor hachelijke situaties die soms uit de hand lopen. Zelfs buiten deze twee categorieën zijn er tal van zaken waardoor men gespannen zou kunnen raken.
In de meeste gevallen zal de spanning zich eerst uiten in lichtere klachten. De persoon krijgt hoofdpijn of klaagt over nek- en schouderpijn. Ook zijn bij sommige mensen de emoties heviger, zoals bijvoorbeeld verdriet of boosheid. Om van je lichamelijke klachten af te komen, is het van belang om af en toe een rust moment te nemen. Het klinkt gemakkelijk en cliché, maar het is een goede manier om je spieren meer te ontspannen. Door de spanning heb je de neiging om je schouders omhoog te trekken, ook als je niet aan het werk bent. Dit zorgt voor spierpijn en dit veroorzaakt ook vaak de hoofdpijn. Ga recht op zitten, trek je schouders op zo ver je kunt en laat ze dan weer slap hangen. Doe dit een aantal keren. Draai nu je nek heel rustig een paar keer rond, wissel ook draairichting. Doe dit niet te vaak, om blessures te voorkomen. Als je klaar bent, kun je nog het volgende doen. Trek je schouders weer op, duw ze daarna naar achteren en laat ze glijden langs je rug naar beneden. Doe dit een aantal keren. Hierna zul je merken dat je schouders ontspannen zijn. Om dit gevoel te behouden moet je er steeds op te letten dat je je schouders niet weer op trekt onder bijvoorbeeld het werken.
Sam Linders
p. 9
Louk van Emden - het gelaat
p. 10
L O U K VAN EMDEN Wat zou er gebeuren als we elkaars gezichten niet meer zouden kunnen lezen? Probeert het je eens in te denken. Op een receptie zouden we prima over koetjes en kalfjes kunnen praten, maar na afloop van het gesprek zouden we niet weten of de ander ons nou leuk vond, en of hij zich wel een beetje op zijn gemak voelde. De meeste inschattingen van andermans emoties m aken we vrij automatisch. Vaak realiseren we ons niet eens dat we ze baseren op de lichaamstaal van onze gesprekspartner. Een glimlach van oor tot oor, maar ook een wenkbrauw die aan de linkerkant net iets meer omhoog gaat dan aan de rechterkant, of een neusgat dat net iets groter wordt dan normaal. Het is allemaal informatie over hoe iemand zich voelt. En hoe beter we die subtiele signalen leren lezen, hoe meer en beter nuances ons opvallen. Er zijn maar liefst vijftig verschillende glimlachen. Met allemaal een andere stand van mond, ogen, wenkbrauwen, de kin en hoe de wangen staan, en uiteraard telt ook de context waarin wordt geglimlacht. De meerderheid van de mensen neemt lang niet alle kenmerk en waar. Basale uitdrukkingen kunnen de meesten nog wel herkennen, maar dat is niet het geval voor de meeer subtielere signalen of bewegingen die heel kort over het gezicht flitsen. De vrouwen zijn overigens wel veel beter en sneller in het herkennen van emoties dan mannen. Maar als het om boosheid gaat; die emotie wordt door mannen sneller herkend. Doordat een groot de meeste mensen de subtiele uidrukkingen missen, zijn zij nauwelijks in staat om te zeggen of iemand liegt of niet.
In bekend Amerikaans onderzoek moesten proef personen beoordelen of de personen in video fragmenten de waarheid spraken. De helft van de gefilmden was gevraagd hun echte mening te geven over onder werpen als de doodstraf, de rest moest juist een tegengestelde mening verkondigen.
De onderzoekers deden echter wel een opmerkelijke ontdekking, een enkeling bleek heel goed in het aanwijzen van de leugenaars. Wat hen van de andere onderscheidde, was hun vermogen om snel zeer subtiele en korte bewegingen in gezichten te detecteren en te interpreteren.
De overgrote meerderheid van de proefpersonen pikte de leugenaars er niet uit. Hoe iemand een wizard wordt, is onduidelijk. Het kan zijn dat deze mensen geboren worden met hun gevoeligheid voor de kleine gezichtssignalen, maar het zou ook kunnen zijn dat het een aangeleerde vaardigheid is. Gemiddeld werd in de helft van de gevallen de leugen van de waarheid onderscheiden, wat inhoudt dat de proefpersonen net zo goed hadden kunnen gokken zónder dat ze de beelden hadden gezien.
Ongeveer één op de duizend deelnemers die aan het onderzoek mee deden, werd ‘wizard’. Het bleek te gaan om de een paar therapeuten, een en een handjevol politieagenten. In hun werk hadden ze veel profijt van hun bijzondere talent. Zo vertelde een van de agenten dat hij vaak aan het gezicht van gewapende criminelen kon zien of
Het is niet verbazingwekkend dat de proefpersonen zo slecht scoorden. Zelfs agenten van de FBI, de CIA, de narcoticabrigade en de politie – professionals zijn niet beter dan gemiddeld.
Louk van Emden
p. 12
p. 14
B O D I E L D I N K
Bijnieren Huid Wormvormig aanhangsel Hoofd Blaas Voorhoofd Hersenen Oog Twaalfvingerige darm Oor Galblaas Neus Hart Mond Darmen Tong Nier Tanden Longen Onderkaak Lever Gezicht Eierstokken Wang Alvleesklier Kin Bijschildklier Hals Hypofyse Keel Prostaatklier Adamsappel Milt Nek Maag Schouders Zwezerik Arm Schildklier Elleboog Testikels pols Baarmoeder Hand Vingers Duim Wervelkolom Borst Ribbenkast Flank Buik Geslachtsorganen Taille Heup Lenden Billen Been Kuit Knie Hiel Enkel Voet Tenen
Bodi Eldink - van binnen van buiten
p. 15
Bodi Eldink
p. 16
Romee Raffeltrath - moving camera
p. 18
R O M E E RAFFELTRATH Mijn fascinatie zijn bewegende beelden. Beelden die tot stand komen door de moving camera. Wat mij voornamelijk aanspreekt is de techniek waarmee deze beelden tot stand komen. Ik deel informatie die gaat over ‘achter de scheremen’ en geeft inzicht de technieken. Het camerastandpunt is de vaste plaats waar de camera staat én de hoek ervan ten aanzien van het gefilmde. Met een standpunt op oog hoogte bedoelt men de oog hoogte van het object, niet de ooghoogte van de camera man. De plaats van de camera kan laag of hoog zijn en doet de lijn van de horizon omhoog stijgen of dalen. Plaats je de camera op de grond, ligt de horizon hoog en is er veel voorgrond zichtbaar. Plaats je de camera hoog, dan ligt de horizon laag. Een beeld met een horizon in krijgt ruimte en diepte. De hoek van de camera, wordt uitgedrukt in een kikvorsperspectief, ooghoogte perspectief en het vogel perspectief. Het kikvors perspectief heeft kracht aan wie in beeld komt, het lijken wel reuzen.
Quentin Tarantino ontwikkelde een eigen soort kikvors perspectief: de trunkshot, een camerastandpunt van uit de autokoffer. Orson Welles de camera vaak laag. Filmische en fotografische beelden zijn begrensd door het kader. De kaderrand snijdt boven, onder, links en rechts een deel uit de werkelijkheid weg en benadrukt een fragment. In tegenstelling tot de cameraman, is de kijker zich daar minder van bewust, maar heeft de uitsnede op een ‘onbewust’ niveau een effect. Om de communicatie met de cameraman te vereenvoudigen bestaan er verschillende definities van deze cadrages. Afhankelijk van de afstand tussen camera en object en de zoominstelling, varieert de beeldgrootte.
Bij beweeglijke scènes in film gebruikt de cameraman soms een steadicam. Deze staat niet op wielen, maar hangt aan de camera man. Met een steadicam waant de kijker zich in de actie. Het begrip staat tegenover een ‘objectieve camera’ die afstandelijk registreert. Een subjectieve camera is ook mogelijk met een gewone standaard camera, door de contouren van een sleutelgat of een verrekijker voor de lens te plaatsen of door een stuk muur in beeld te filmen. De toeschouwer wordt zo een voyeur. De steadicam werd het eerst gebruikt in de biografische film Bound for Glory over Woody Guthrie uit 1976. De techniek werd bij het brede publiek bekend dank zij Rocky en Marathon Man uit datzelfde jaar 1976. Martin Scorsese en Stanley Kubrick gebruiken de steadicam in 1980, respectievelijk in Raging Bull en The Shining.
Romee Raffeltrath
p. 21
Simone van Uden