“คืนสีเทา” ข้านัน้ มีชื่อว่า
ดวงจันทราสุขสดใส
มีแสงอยู่ภายใน
แต่กลับไม่ค่อยสาคัญ
คราใดฟ้าเปิดกว้าง
ข้าจะล้างนภาพลัน
ให้ข้าลอยอยู่มั่น
ท่ามกลางฟ้าและดาวพราย
“วันสีทอง” ข้านั้นมีชอื่ ว่า
สุริยาจอมผยอง
เดินทางตามครรลอง รักษาไว้ซึ่งคลองธรรม ข้านั้นดุจพระเจ้า
ที่ไหนเล่าจะเทียมทัน
มีแต่ข้าเท่านัน้
จะอยู่ยันฟ้ามลาย
“ดารานที” ข้านัน้ มีชื่อว่า
ดวงดาราพิศมัย
ผู้ซึ่งเดินทางไป
สูส่ ายใยแห่งดารา
อาทิตย์คือพฤกษา ส่วนจันทราคืออัคนี ข้านัน้ คือนที
มีหน้าที่ไม่เหนือล้า
ข้านัน้ อาจต้อยต่า ไม่เคยทาความยิ่งใหญ่ แต่หนึง่ ข้ามีไว้
นัน้ ก็คือไม่ทาลาย