Klassenmanagement? Nieuwe en sociale media in het basisonderwijs. by Erwin Klaasse

Klassenmanagement? ‘Nieuwe’ en sociale media in het basisonderwijs

Inhoud -

Even iets anders Voorwaarde: Inzicht krijgen in… Delen leren en leren delen Delen, reageren en reacties delen Participerende leerlingen in de les(sen) Kleine verandering en variatie Gedrag en sociale media Kennis Wat en hoe “Klassenmanagement”? Nawoord Leesvoer Bronnen-Tips Slotwoord

Even iets anders Ik stelde me voor middels een ‘filmpje’ dat ik had gemaakt met Educreations. Enkele kinderen dachten echt dat ik een Maserati (sportwagen) in mijn garage had staan. Door een kleine verandering is het mogelijk om leerlingen kennis te laten maken met nieuwe en sociale media. En daar hoeft ook niets extra’s voor gekocht worden. Dat is er namelijk al en dat kan allemaal zo gebruikt worden.

In het voorbeeld is een filmpje gebruikt dat gemaakt is met Educreations. Een online dienst (website) die het mogelijk maakt om een instructiefilmpje te maken. Dit kan ook gedaan worden met de iPad. Deze verandering is absoluut geen innovatie! Het gewoon even iets anders. Dit kan wel een stap zijn naar meer. Er zijn namelijk leerlingen die er thuis iets over zeggen en dan is het filmpje dus ook voor ouders. Wat heeft dit dan met het begrip “Klassenmanagement” te maken? Hoe een leerkracht iets laat zien is zijn/haar keuze. Ook wat een leerkracht laat zien is zijn/haar keuze. Welke regels daarbij horen en hoe zoiets georganiseerd moet worden is persoonsafhankelijk. Menig leerling voelt dat feilloos aan zonder dit te bespreken! Dat heeft meer te maken met het vermogen van de leerlingen dan dat van de leerkracht. En natuurlijk moet de leerkracht daarbij een bepaald vermogen hebben om te anticiperen.

De eerste keer dat ik me voorstelde ging een leerling naar de IB-er en vroeg: “Is die man wel helemaal goed, die kan geen les geven hoor”. De IB-er moest lachen en zei: “Ach, dat komt allemaal goed”. Er zijn zaken die op schoolniveau geregeld moeten worden. Hiervoor geldt dat men vooral transparant moet zijn met de bijbehorende passie. In het voorbeeld hierboven was de IB-er op de hoogte over de gang van zaken in de klas. Die meester of juf die zijn of haar deur dicht houdt is minder bereikbaar. Door letterlijk de deur open te zetten komen er nieuwe kansen.

Op een basisschool waar de klassen verbonden zijn met deuren zal de deur eerder open gaan. Ook zal men eerder geneigd zijn om bij elkaar te kijken en/of binnen te lopen. Hoe meer transparantie naar elkaar toe hoe meer men met elkaar kan afstemmen. De verantwoordelijkheid wordt eerder gedeeld en als men ‘last’ heeft van elkaar zou dit gewoon gemeld kunnen worden. Het werkt echt!

Voorwaarde: Inzicht krijgen in… Inzicht krijgen kan door middel van het maken van een mindmap (of contextmap, of welke benaming men er ook aan wil geven). Het is een middel om in beeld te brengen hoe er gewerkt wordt. Daar zijn geweldige instrumenten voor. Die webtools hebben bovendien vaak de mogelijkheid om te delen of te bewaren…

En ook om met elkaar (de leerlingen in de klas) iets te doen is het bijna noodzaak dat de leerkracht weet wat de relaties onderling zijn. Na 8 jaar bij elkaar in de klas te hebben gezeten zou men kunnen denken dat men alles weet van elkaar. Dat is dus niet altijd zo! Deze voorwaarde is bijna noodzaak om met elkaar iets te doen waarbij gevraagd wordt om samen verantwoordelijk te zijn.

De rol van nieuwe en sociale media is hier niet eens noodzaak. Hierboven is een diagram te vinden (gemaakt door een leerling) waarin wordt weergegeven wat de uitstroom is. Er zijn ook andere werkvormen die hetzelfde doel kunnen nastreven waarbij geen nieuwe of sociale media gebruikt wordt. En variatie in werkvormen is gewoon beter. Dan kan dit bijvoorbeeld met het levende verbinding te maken. Er zijn genoeg andere werkvormen/methodieken te vinden om het doel van gezamenlijke transparantie na te streven.

“Rijd jij ook paard?”

Hoe leerlingen verbonden zijn of kunnen worden?     

Interesse Hobby Niveau Toekomstige school Vriend / Vriendin

Wat het oplevert?  Inzicht voor de leerkracht  Nieuwe inzichten voor leerlingen  Plezier! Heel veel plezier! Dat enkele leerlingen op een manier verbonden waren waarvan ze dat zelf nog niet wisten bleek voor leerlingen bijzonder. De reacties waren enkel positief!

Als hier het begrip “Klassenmanagement” om de hoek komt kijken dan heeft dat betrekking op de relaties die leerlingen hebben onderling. Middels een touwtje waren leerlingen verbonden. De leerkracht kan direct zien (of op een foto) hoe bepaalde relaties liggen en welke leerlingen bepaalde dingen gemeenschappelijk hebben. De leerlingen zelf zien dat ook! Dit kan benoemd worden. En dit is te gebruiken in een later stadium. Bij een opdracht waarbij leerlingen aan elkaar gekoppeld kunnen worden kan de leerkracht leerlingen wijzen op de relaties.

“Ik kies voor XXX omdat ik en XXX hetzelfde niveau gaan doen volgend jaar.” De leerkracht kan dergelijke processen begeleiden door te laten zien hoe en wat. Hier is de transparantie erg belangrijk. Ook leerlingen die keuzes maken die in de ogen van de leerkracht niet correct zijn zouden hier ‘gewoon’ gestimuleerd moeten worden. De opdracht kan herhaald worden om nieuwe inzichten te krijgen.

Benodigdheden: -

Touw Ruimte

Simpele suggesties voor verbindingen: -

Wie voetbalt er? Wie lust er geen spuitjes? Wie speelt meerdere keren per week op een Nintendo?

Suggesties voor “Klassenmanagement”: -

Met wie kan je goed samenwerken? Met wie heb je altijd heel veel lol? Om wie moet je lachen?

“Daar hebben we toch sociogram voor?” Natuurlijk kan dit middels sociogram. En bovendien is het nog gratis te gebruiken ook, maar het gaat hier om de transparantie! Ook een instrument als sociogram kan transparant ingezet worden. Leerlingen die inzicht hebben in relaties kunnen ‘andere’ keuzes maken en bij het begeleiden van het proces van keuzes maken kan de leerkracht dit gebruiken. Dat kan door bijvoorbeeld een foto te laten zien! Ook hier geldt dat dit geen innovatie is! Het slechts een andere werkvorm dan bijvoorbeeld sociogram en dit zou ook heel goed kunnen bij oudere en jongere leerlingen!

“Er is haarluis in de klas, maar niemand mag dat weten…” En als men dit zou doortrekken…? Zou men dan gewoon moeten melden in de klas wie die leerling is met haarluis? Het kind heeft er toch niet voor gekozen om haarluis te hebben? Het zegt toch niets over het kind? Zouden andere kinderen het kind met haarluis dan kunnen steunen?

Delen leren en leren delen Werken aan voorwaarden om te kunnen (en mogen) delen is noodzaak. Dat zal in stapje moeten en ook hier geldt dat transparantie van belang is. De sfeer (“Klassenmanagement”) moet het mogelijk maken om deze stap te maken.

Als er tijdens het ‘lesgeven’ iets wordt uitgelegd middels een tekening kan dat met Awwapp. De tekening kan dan direct gedeeld worden. Dit delen heeft als voordeel dat het overal te zien is. Opeens zijn de leerlingen betrokken op een andere manier. De tekening die zij maken (op het digibord of op een tablet) kan namelijk ook gedeeld worden. Natuurlijk wordt er soms iets niet gedeeld. Het is de taak van de leerkracht om tijdens dit proces de leerlingen daarin te begeleiden.

“Ik wil niet dat mijn tekening gedeeld wordt, ik ben er niet tevreden over.” “Wanneer mag je tevreden zijn en welke norm stelt de groep daar aan”, is een vraag die gesteld kan worden. “Wie bepaald of er gedeeld mag worden op het web?” Het zijn simpele vragen die gedeeld kunnen worden met de leerlingen om inzicht te krijgen.

“Mijn tekening mag wel gedeeld worden, maakt me niets uit.” Ook over een dergelijk houding zoals deze zal moeten worden besproken. En misschien moet de leerkracht wel op onderzoek naar de gedachten en beleving achter de reactie. Onverschilligheid kan namelijk een belemmering zijn. Aan de andere kant zal de leerkracht hier voor moeten zorgen dat dit wordt omgezet naar nieuwsgierigheid. Daarbij kan de leerkracht vragen stellen die dikwijls van een abstract niveau zijn. Een leerling kan niet alle vragen beantwoorden… Een mooi alternatief is om het gewoon voor te doen… En als je dan een online samenvatting van het hele hoofdstuk hebt... Waarom dan nog een werkboekje of samenvatting uit het boek kopiëren?

“Maar ik wil ook de samenvatting erbij hebben, dat ben ik gewend…” Of het onzekerheid is of dat het iets anders is blijkt soms niet vast te stellen. Soms zijn leerlingen gebaat bij een samenvatting die bestaat uit teksten op papier. Daar is niks mis mee! Elke leerling heeft zijn of haar eigen voorkeur daarin en vaak kan die leerling daarin heel goed zelf keuzes maken. De leerling zal ook hier transparant in moeten zijn… Dat is alleen mogelijk als er een sfeer (“Klassenmanagement”) is waarin die transparantie getolereerd wordt. Het is de taak van de leerkracht om er voor te zorgen dat iedereen mag zijn, mag zijn wie hij of zij is en dat hij of zij daar de ruimte voor krijgt keuzes in te maken. Het is zeker zinvol om bepaalde groepsprocessen nader te bestuderen. En natuurlijk zou de leerkracht de leerling soms geen keus moeten geven of iets gedeeld wordt of niet. Even belangrijk hier is dat het “weegschaalprincipe” niet op gaat! Niet elke leerling krijgt hetzelfde en niet elke leerling heeft behoefte aan hetzelfde. Het idee dat men iedereen gelijk zou moeten behandelen kan ook ter discussie gesteld worden. Wel zou iedereen – voor zover het kan – gelijke kansen moeten hebben! Noem het een vorm van discriminatie als de ene leerling wel iets op papier krijgt en de andere leerling niet. Of noem het onderwijs op maat, of geef het een naam die men graag zou willen horen. Waar het om gaat is dat niet elke leerling hetzelfde is en dat zeker niet iedereen hetzelfde behandeld moet worden!

Delen, reageren en reacties delen Leren delen en kennis maken met sociale media kan op diverse manieren. In dit geval heb ik gekozen voor een opdracht om jezelf af te beelden in een “tekening” van SP-Studio.

Voordat het product tot stand komt moeten leerlingen kunnen oefenen. Daarbij moeten zij zeker de mogelijkheid hebben om fouten te maken. En ook overlegmomenten (achter de computer of tablet) moeten zeker aangemoedigd worden. Een leerling kan dan wel alleen achter een computer zitten.

“Jij zit achter de computer, dus jij bent daar mee bezig en je hoeft niemand anders te storen…”

#fail

Middels Solvr kunnen leerlingen oefen in het delen van verantwoordelijkheid. En alles is heel transparant!

Daarbij zijn concrete afspraken belangrijk. Voor leerlingen blijken die afspraken erg logisch! En de leerlingen vinden het geweldig dat ze een bepaalde verantwoordelijkheid hadden, want iedereen (!) die op het eerste kruisje zou klikken zou er voor zorgen dat alles verwijderd wordt. Er zullen ook leerlingen zijn die dit als spannend ervaren. En als er dan een leerling uiteindelijk ‘klaar’ is en dan een vreugdesprong maakt dan is dat zeker iets om samen even op te pakken of aandacht aan te geven! Wat de leerlingen doen?  Construeren middels webtools  Delen op sociale media (prikbord, Solvr of Linoit)  Reageren op elkaar De evaluatie is een product dat overal te zien is. De stap naar andere leerlingen (van een andere klas of school) is niet geheel groot meer. En ook ouders zouden zo mee kunnen doen…

Geen achternamen, alleen voornamen! De afspraken die hierbij gemaakt moeten worden moeten bovenal transparant zijn en dienen bovenal gezamenlijk gedragen te worden. Het is niet zo vreemd dat leerlingen heel goed kunnen inschatten wat wel kan en wat niet. En ook hier geldt dat leerlingen inzichten krijgen in wie de klasgenoten zijn. Als “Klassenmanagement” aan de orde zou komen dan heeft dat alles te maken met de manier waarop gedachten en regels tot stand komen. De werkvorm van achter de computer ‘zitten’ mag toch eigenlijk niet eens werkvorm genoemd worden, toch? Dat daarbij soms overleg nodig is door leerlingen zal niet als storend beschouwd moeten worden, maar als mooi onderwijs waarbij leerlingen samen op zoek gaan naar antwoorden en die dolgraag willen delen met een klasgenoot die deels hetzelfde proces doormaakt.

#Samenopreis

Laat jezelf zien, Taalopdracht Naast een eerste kennismaking zou er eigenlijk iedere dag een nieuwe kennismaking moeten zijn. Door een stukje van jezelf te geven krijg je ongelooflijk veel terug. Ook hier geldt dat de juiste attitude noodzaak is.

ÂŠ Erwin Klaasse

Iemand die een verhaal zo mooi kan maken dat het een genot is om naar te luisteren zou dat kunnen doen door een verhaal te vertellen. Een tablet (iPad) leent zich heel goed om beeldmateriaal zelf te maken.

Dit heb ik gedaan gisterenmiddag toen het zo warm was. Dat moest wel, want door X werd ik niet uitgenodigd. Het gevolg van het tonen van iets is groot! Leerlingen willen direct ook iets maken. En hoe mooi is het dan als er net een stelopdracht in het boek voorbij komt waarbij het doel is iets over jezelf te vertellen. Het boek mag dicht blijven. Het boek wordt niet gezien, maar de opdracht voert iedereen uit…

De organisatie hiervan kan eenvoudig zijn door de opdracht in een ‘weekkaart’ te zetten. De werking van de App uitleggen is eigenlijk niet of nauwelijks nodig. Kleine handreikingen zijn genoeg. Daarbij moet wel opgemerkt worden dat leerlingen de tijd nodig hebben om ontdekkingen te doen. Leerlingen hebben tijd/ruimte nodig om ideetjes waar te kunnen maken en die ideetjes te delen met medeleerlingen of de leerkracht.

E heel soms levert het iets anders dan gepland wat ook weer een gelegenheid geeft om iets mee te doen! En soms is de humor van leerlingen iets moois om de groep sterker te maken.

“Leuk, we hebben er om gelachen, maar dit blijft wel tussen ons…”

Doordat de leerlingen bepaalde kennis hebben opgedaan blijkt dat leerlingen eigen ideetjes kunnen verwezenlijken. Zo is een spreekwoord opeens heel makkelijk te visualiseren. Foto maken, foto bewerken en delenâ&#x20AC;Ś

En als enkele leerlingen dan aangestoken worden door dit virus blijkt er een App te zijn die in een handomdraai een filmpje (trailer) maakt. En om aan te sluiten bij het idee van de leerlingen zouden leerlingen dit kunnen verwezenlijken met een flipcam. Daarna bewerken met bijvoorbeeld Windows Movie Maker en dan blijkt dat er wel een leerling is die daar enige kennis van heeft. Leerlingen leggen alles aan elkaar uit en het enige wat de leerkracht hoeft te doen is het organiseren dat het mogelijk is het uiteindelijke resultaat te delen. Vooraf kan gevraagd worden of ouders bezwaar hebben, maar dan zal blijken dat menig ouder erg enthousiast is als dit gebruikt wordt voor educatieve doeleinden.

#ouderbetrokkenheid

ÂŠ Erwin Klaasse

Participerende leerlingen in de les(sen)

Waar het simpel op neer komt is dat leerlingen zelf de route bepalen van het leerproces. In groepjes een lesdoel behalen en dit daarna vertalen naar een voordracht/lesje/activiteit is dan opeens participeren in het proces dat plaats vindt. Het is de taak van leerkracht om te faciliteren. Wat mag wel en wat kan niet? Dan blijken leerlingen opeens geweldige tabellen te kunnen maken in Word.

“Dat heb ik van mijn broer geleerd…”

Ook leerlingen kunnen zelf heel goed inschatten wat en hoe te differentiëren.

“Hoe kom je aan die opdrachten?” Het is niet moeilijk om te weten wat er van leerlingen verwacht wordt. Binnen school hoort eigenlijk standaard een lijst te liggen met de doelen die men verwacht te behalen. Keerzijde is dat ook die doelen een bepaalde dynamiek moeten hebben. En dan zijn er nog genoeg methodes waarin de doelen exact staan beschreven. En er is een geweldige lijst van leerdoelen te vinden op Tule.slo.nl. En ook leerlingen blijken daar redelijk goed mee overweg te kunnen! Hoe mooi zou het zijn om dit te delen met ouders…?

Kleine verandering en variatie Een les rekenen zou uit het boek kunnen komen. Het boek voldoet aan de eisen en iedereen zou kunnen beginnen met dezelfde opdracht. Het vraagt niet veel “Klassenmanagement” om de hele klas in 3 groepen te verdelen. Eventueel kan dat nog op niveau en klassen overstijgend, maar dat is niet eens noodzaak, want ook met een gemixte groep is veel winst te behalen! Die keuze is aan de leerkracht (of school).

Als het over breuken gaat zijn er genoeg filmpjes te vinden op het wereldweb. Een groep is zo verdeeld in 3 groepjes:  Een uitleg in de vorm van een filmpje, verwerking in een schrift.  Construeren van de opdracht die in het boek staat.  Een groepje (1/3 deel van de hele groep) begeleiding geven bij een rekenopdracht. De begeleiding kan dan gericht zijn op een moeilijke opdracht of het analyseren van reeds behaalde leerdoelen. Hierbij is het van belang dat leerlingen bepaalde verantwoordelijkheden zelf kunnen en mogen nemen. De leerlingen mogen zelf het filmpje starten, ze mogen zelf het filmpje stop zetten en ze mogen elkaar helpen waar nodig. Benadruk van te voren hoe en wat de bedoeling is! Stel ‘het groepje’ verantwoordelijk voor de opdracht.

Leerlingen zijn zelf heel goed in staat om het doel te bekijken in de handleiding. Waarom niet de handleiding geven aan de leerling? Zou dat niet veel zinvoller zijn? Zouden leerlingen dat samen kunnen? Er zijn zeker leerlingen bij gebaat en er zijn leerlingen die dit heel serieus doen. Er zijn ook leerlingen die deze verandering niet aan kunnen. De stap van “onder controle” werken naar “eigen inzicht in eigen leerproces” is dan te groot. Ook daarin kan differentiatie plaats vinden! De ene leerling is de andere niet! En misschien is het wel heel zinvol om hier transparant in te zijn en dit gewoon te benoemen…

En als de school (of klas) een eigen Twitteraccount heeft is dit eenvoudig te delen met andere mensen. Nog mooier zou het zijn als een andere school (of klas) een reactie zou achter laten.

Leerling: “Jammer dat die school niet gereageerd heeft.” De stap naar samenwerken met een andere school is helemaal niet eens zo groot. Er zijn tal van leerkrachten (of docenten) die het maar wat leuk vinden om een dergelijke experiment te doen.

Samenwerken kan bijvoorbeeld op een een Kidblog. Alles redelijk veilig en bovendien kan het ook nog eens afgeschermd worden. Ideaal om eens kennis te maken met nieuwe en sociale media.

Participeren en transparantie Als leerlingen eenmaal weten hoe en wat blijken leerlingen op een prima wijze creatief en effectief met elkaar te kunnen werken.

Taak van de leerkracht: Participeren! Als leerlingen zelf het initiatief nemen om middels sociale media het Nederlands Elftal voor het EK van 2012 te maken dan ligt daar een kans voor de leerkracht om dit te verbinden. Dat kan dus heel goed buiten schooltijden om gebeuren en ook dan is er een (lichte) taak voor de leerkracht. En soms mag die leerkracht ook zeggen: “Helaas nu even geen tijd”. Door eerlijk en transparant te zijn komt er waardering van de leerling: “Oké, veel plezier en tot maandag”. Het resultaat is dat 6 leerlingen en een leerkracht een heel elftal bij elkaar gezet hebben buiten schooltijd om!

Trotse leerlingen willen vervolgens graag ‘een stapje extra’ zetten! Is het dan “Klassenmanagement” of is het dan passie?

“Ja, maar ik ga niet in mijn vrije tijd iets voor school doen, daar krijg ik niet voor betaald.” Het is een discussie die ook in de toekomst zal blijven bestaan… De ene leerkracht ziet het als ‘normaal’ om naast de reguliere uren nog iets te doen en de andere leerkracht heeft er de fut niet voor of heeft andere bezigheden. Ook hierin is niemand hetzelfde!

Gedrag en sociale media Enige tijd geleden was het een hot item om een (zogenaamd positief) protocol op te stellen. Dat zou bijdragen aan beter gebruik van sociale media voor leerkrachten en leerlingen. Is dat zo?

Vaak weten leerlingen heel goed wat en hoe! Een dergelijk protocol is helemaal niet nodig en het is bovendien ook niet erg dynamisch… En zeker als leerlingen nog op de basisschool zitten.

“We hebben negatieve ervaringen met mobieltjes, dus het was nodig.” Een opmerking die logisch is als men denkt in het huidige systeem. Er is iets gebeurd dus er moet iets mee gedaan worden. Dan kan beschreven worden wat niet mag. Men kan er ook voor kiezen om dit aan te grijpen om het om te draaien. Mooier zou zijn: “We hebben een negatieve ervaring gehad en dat moeten we omzetten naar iets positiefs en niet in verboden…” En misschien is het beter om een ‘incident op Hyves’ mee te maken dan daar vooraf op te wijzen met een Diploma Veilig Internet. Niet dat ik het iemand gun om dit te ervaren, maar omdat het ongelooflijk veel meer kansen biedt om dit te bespreken en dat het in de context is van de leerlingen is. Een

dergelijke situatie nabootsen kan natuurlijk ook, maar dan blijft de vraag of men de essentie wel bereikt…

“Wouw, jij hebt wel meer dan 500 volgers op Twitter. Heb jij ook 500 vrienden op Facebook?” Door zelf regelmatig Twitter in te zetten in onderwijs voor leerlingen en onderwijs voor de leerkracht kan dit een verrijking zijn. De leerling is maar wat trots als een opmerking van hem of haar gedeeld wordt. Die zelfde leerling wil maar al te graag weten wat de reactie is…

En met een beetje monitoren en leerlingen confronteren is heel veel te bereiken. Als de school regels hanteert dat er tussen 12.30 uur en 13.00 uur geen device (o.a. mobiele telefoon) gebruikt mag worden en dit wel wordt gedaan levert het tonen hiervan vragen op voor de leerlingen. Daarover praten is een optie, maar ook hier is het de vraag of dat noodzakelijk is om inzicht te krijgen in…

“What The Fok” Mag ik zomaar WTF Twitteren? Een leerling weet niet dat de afkorting van WTF ook WerkTijdFactor kan betekenen…

Door leerlingen constructief (en creatief) bezig te laten zijn met wat ze weten, kunnen, vinden en ervaren is het heel goed mogelijk om inzicht te krijgen. Wat dan het meest opvallende blijkt is dat leerlingen door het gedrag van de leerkracht heel goed in staat zijn om een beeld te vormen. En dat is vaak nog heel sociaal wenselijk gedrag! De rol van de leerkracht is hier erg groot! Als de visie van de leerkracht afwijkt van de visie van de ouders kan dat voor de leerling ook lastig zijn. Ook dan is het de taak van de leerkracht om daar op een positieve doch constructieve manier mee om te gaan.

“Ik mag geen Twitter van mijn moeder, ze zegt dat het iets voor het VO is…” Ook met een dergelijk opmerking zal gehandeld moeten worden. De ouder afvallen is geen optie! De ouder is de primaire verzorger en een elke ander gedachtegoed zou moeten omarmt worden. Wel is het de taak van de leerkracht om de leerling hier in te begeleiden.

Kennis Zonder enige kennis van nieuwe en sociale media blijft het bij experimentjes en is de kans erg groot dat het losse elementen worden. Losse elementen zijn niet verkeerd! Echter heeft sociale en nieuwe media pas meerwaarde hebben als deze ‘consequent’ verweven zijn in het onderwijs! Bij losse elementen valt te denken aan:  Eens per jaar een Lipdub maken.  Een gastles “Veilig op het wereldweb”.  Een “lesbrief Hyves”.

Scherm van een digitaal schoolbord (computer)

DVD-speler Losse elementen dragen zeker bij, maar losse elementen zijn niet gericht is op “ontwikkelen”, maar wel op “ontdekken”, “oefenen” en heel soms ook “gebruiken”. Die laatste stap naar “ontwikkelen” wordt gemaakt als men bepaalde kennis heeft en die toepast in de situatie zoals men die heeft. En dit is absoluut geen innovatie!

Kennis is noodzaak!

Wat en hoe Klassenmanagement? Een aantal woorden zijn vaker benoemd:     

Transparantie Attitude Verantwoordelijkheid Participeren Variatie

Waar het om gaat?         

laat zien wie je bent; laat zien wat je bent; bespreek afspraken; stel je flexibel op; weet dat niet iedereen hetzelfde is; behandel niet iedereen hetzelfde; gebruik variatie; inzichten in relaties; en ben vooral dynamisch!

Dat is de basis voor nieuwe en sociale media in de klas.

Gehoorde opmerkingen:  “Ja, maar dat ben jij…”  “Ja, maar dat is jouw ding…”  “Niet iedereen kan dat en dat is niet voor iedereen mogelijk…” Dan is een boek als Teach like a Champion wellicht een uitkomst. Trucjes genoeg, echter is het dan wel van belang om die trucjes héél snel eigen te maken en te mengen met ‘jezelf’! Daarbij is het belangrijk om met regelmaat de vraag te stellen: Wie is ‘jezelf’ en wat doet ‘jezelf’?

Ga samen op ontdekking! Ontdek samen (met leerlingen) wat en hoe het onderwijs kan bieden!

Oefen bij voorkeur samen en geef ruimte om te oefenen!

Pas toe en gebruik nieuwe kennis en vaardigheden! Het liefst samen!

Ontwikkel, laat ontwikkelen en ontdek (samen) nieuwe dingen. Ben nieuwsgierig en laat leerlingen nieuwsgierig zijn!

Nawoord Er zullen er kleine stapjes gemaakt moeten worden. Die stapjes zijn niet ingewikkeld, zijn niet moeilijk en zijn een openbaring voor leerlingen en leerkracht. Het vergt wel iets. Een open houding en de drive om te willen ontwikkelen is noodzaak! Vaste denkpatronen doorbreken kan alleen door aan te tonen wat en hoe het is om eens ‘iets’ anders te doen. Iets heeft pas zin als er ook onzin is…

Erwin Klaasse: “Er is gewoon enorm veel lef voor nodig om het anders te doen en het is raadzaam om niet te veel te denken vanuit ‘kaders’.” Hiermee hoop ik een bijdrage te leveren aan onderwijs en onderwijsvernieuwingen. De voorbeelden die ik gebruikt heb zijn allen uit eigen ervaringen. Deze voorbeelden zijn slechts voorbeelden, er is zo enorm veel meer moois mogelijk!

Leesvoer        

Publicaties Kennisnet Vergelijking kennisbasis ICT en ICT-Bekwaamheden Teach like a Champion OoGo Critical Skills Blog Henk van Gils Critical Skills Wiswijzer.Blogspot.nl Fdroog.wordpress.com

Bronnen-Tips         

Een voorbeeld van Educrations in het onderwijs Een filmpje over het gebruik van Educreations ICT-idee Manssen.nl Trendmatcher.nl Sjaboe.yurls.net Tule.SLO.nl Linoit.com Kidblog

Slotwoord Natuurlijk kunnen kleine projecten een bijdrage leveren. Echter blijven het projecten binnen een vast patroon en is de vraag wat het effect is op langere termijn. Een project als één keer per jaar samen ontbijten op school is geweldig. Alleen is het de vraag of het ook daadwerkelijk iets veranderd. Het antwoord kunt u raden. Ditzelfde geldt voor al die (soms ook nog eens veel te dure) projecten omtrent ICT en onderwijs. Projecten maken die verandering niet… Een enkel project zet aan, maar het is aan de leerkracht om er iets mee te doen!

#fail

Erwin Klaasse: “De masterclass of excellente leerkracht (in combinatie met onderwijs) is de leerkracht die wil, mag en kan ontwikkelen.” Een leerkracht waarbij leerlingen zelf (!) filmpjes in de klas hebben gemaakt ging zelf aan de slag. De problemen die zij tegen kwam heeft zij benoemd. Minimale handvatten waren genoeg voor haar om zelf door te ontwikkelen. Gevolg? Het wordt toegepast in de klas! Reageren op dit document is mogelijk middels e-mail of Twitter. erwinklaasse@gmail.com of @Sjaboepaan