Vlijtig ende Boos december 2011 by Sint-Jozefscollege

sint-jozefscollege - izegem

vlijtig ende boos contactblad tussen ouders en school

sint-jozefscollege - izegem

vlijtig ende boos contactblad tussen ouders en school verschijnt trimestrieel 38ste jaargang • nr. 1 • december 2011 kantoor van afgifte: 8870 Izegem 1 Burg. Vandenbogaerdelaan 53 - Izegem • tel. 051 33 59 33 www.sintjozefscollege.be • info@sintjozefscollege.be

v l i j t i g

e n d e

b o o s

i n h o u d

inhoud

redactioneel

focus

prikbord

focus

fotomontage

prikbord

creactief

focus

redactioneel Ad multos annos

De gezondheidsproblemen die het afscheid van José uit het College versneld hebben zijn gelukkig achter de rug. We wensen hem samen met zijn gezin nog veel gelukkige jaren toe. Het ga je goed, José!

| b o o s e n d e

Trouwe lezers van dit blad kennen José natuurlijk als auteur van de rubriek ‘Redactioneel’ waarin hij op geheel eigen wijze zijn licht liet schijnen over de stand der dingen. Het is mij een eer en genoegen hem te mogen opvolgen.

v l i j t i g

Eind vorig schooljaar ging collega José Wylin met pensioen, nadat hij al enkele jaren gold als de laatste der Mohikanen van de zgn. ‘oude generatie’ in het Collegekorps. Gedurende zijn meer dan 30-jarige carrière in het Sint-Jozefscollege heeft José zeer diverse functies uitgeoefend. Hij was een tijdlang studiemeester en werd nadien voltijds leraar. Hij gaf vooral Nederlands en Duits, maar was ook muziekleraar. Tekenend voor zijn veelzijdigheid was dat hij verschillende instrumenten zelf bespeelde én eigen composities maakte. Hij was/is tevens voortrekker en dirigent van het muziekensemble ‘De kleine Compagnie’. Leerlingen die bij José in de klas gezeten hebben zullen hem ook herinneren als een early adopter van didactische ICT-toepassingen. In een tijd dat het zinnetje ‘Wat is dat, iemeel?’ nog vaak te horen was in Vlaamse scholen, kende hij al blindelings zijn weg in cyberspace.

r e d a c t i o n e e l

De aandachtige lezer heeft al gemerkt dat er iets niet klopt onderaan deze tekst. De vaste auteur van deze rubriek heeft immers het College verlaten en werd als hoofdredacteur van Vlijtigh ende Boos vervangen door ondergetekende. Ik draag mijn eerste bijdrage graag op aan mijn voorganger.

Piet Pieters

focus Woordje van de directeur Het zijn woelige tijden Bij het schrijven van mijn woordje is er een discussie over euro’s en drachmen aan de gang op de radio. Er is sprake van pokerspel op hoog niveau. Ik heb in principe niets tegen dit spel, integendeel, ik heb menig keer mijn studeerstartuur vooruit geschoven om het te spelen, maar ik vind het uiterst gevaarlijk als Europese leiders zich hieraan begeven, vooral als ik denk aan de gevolgen ervan voor uw en mijn portemonnee. Ik las onlangs hoe de gemiddelde Europeaan almaar agressiever wordt. De vredelievende medemens van pakweg veertig jaar geleden die het resultaat was van twee wereldoorlogen is niet meer. Wij missen blijkbaar het louterende effect van deze ingrijpende ervaring.

v l i j t i g

e n d e

b o o s

f o c u s

Als je zo redeneert zou een nieuwe oorlog nodig zijn om een vintage hippiebeweging op gang te brengen. Mij lijkt dit allesbehalve geruststellend. Vooral niet toen tijdens een huiselijke discussie een van de aanwezigen er de aandacht op trok dat Duitsland, dat tot twee keer toe verslagen werd tijdens een wereldoorlog, het uiteindelijk toch weer voor het zeggen heeft.

Als ik hoor en lees wat veel verstandiger en wijzere mensen dan ikzelf zeggen en schrijven over onze huidige situatie dan hou ik mijn hart vast. Ik zou op bepaalde ogenblikken zelfs mijn kop in het zand willen steken, maar dit brengt ook geen aarde aan de dijk. Dan maar mijn eigen bescheiden bijdrage leveren zeker door voor een smedenvereniging (jawel smeden van smid) een vertaling te maken die hun zustervereniging in Engeland moet warm maken om mee te werken aan een provinciaal herdenkingsinitiatief in het kader van de ‘groote oorlog’. Of door de vakoverschrijdende eindtermen te promoten en voor te leven. Daar is immers sprake van respect en empathie en van sociorelationele ontwikkeling. Misschien kunnen we ‘De aanslag’ van Harry Mulisch of ‘Gezangen uit het achterland’ van Jozef Deleu als verplichte lectuur invoeren. Hier beëindig ik mijn met schroom geschreven inleidend woordje om mij verder te bezinnen over het al dan niet voortzetten van mijn professionele leven. Hou ik ermee op en gooi ik mijn centen zo vlug mogelijk over de balk in de zeeën van tijd die ik ter beschikking krijg of doe ik er verstandiger aan mijn spaarpot zo lang mogelijk te spijzen om de magere in aantocht zijnde jaren zo comfortabel mogelijk door te komen? Ik wou het nog vragen aan Papandreou, maar het is te laat en ondertussen is ook Berlusconi verdwenen, of dan toch weer niet? Greta Feys

prikbord Opening van de nieuwe gebouwen De echte primeur was voor onze leerlingen en leerkrachten op de eerste dag van het nieuwe schooljaar, maar op vrijdag 30 september werden de vernieuwde gebouwen officieel in gebruik genomen. We zijn een beetje trots op wat er hier de voorbije 2 jaar gerealiseerd werd. Daarom werd de opening van onze ‘nieuwe’ school enige luister bijgezet.

| b o o s e n d e

Piet Pieters

v l i j t i g

Eregast was minister van onderwijs Pascal Smet, die niet alleen een bevlogen speech gaf, maar ook een erg gesmaakte passage maakte op de receptie na het officiële gedeelte. De minister gaf te kennen dat schoolinfrastructuur in Vlaanderen een heikel punt is. Hij had het over een te verwachten investering van in totaal 4 miljard Euro. We zijn dan ook heel tevreden dat wij –althans wat infrastructuur betreft- een voorsprong hebben kunnen nemen op het Vlaamse peloton. Aan ons nu om de goede omkadering ten volle te benutten en om te zetten in leerwinst voor onze leerlingen. Dat is uiteindelijk wat telt.

p r i k b o r d

De ceremonie met toespraken en zegening van het gebouw kreeg de nodige bijval, niet in het minst door de intermezzo’s van Jolien Devriendt en Siebe Declercq (zang en gitaar) en de Rope-Skippers (acrobatie met springtouw). Na de plechtigheden werden de genodigden in groepjes rondgeleid doorheen de nieuwe infrastructuur.

Uitwisseling met Visé

v l i j t i g

e n d e

b o o s

p r i k b o r d

Op woensdag 5 oktober namen we met klas 3.2 de trein naar Kortrijk. Daar aangekomen namen we de trein naar Brussel-Zuid en dan richting Visé. Het zien van onze uitwisselingpartners was een speciaal moment.

’s Middags deden we een activiteit naar keuze met onze partner. De volgende dag hadden we de eerste twee uren les en daarna keken we naar de film ‘Dans ses rêves’. In de namiddag gingen we met iedereen naar Luik waar we een foto-opdracht kregen. We werden opgedeeld in kleine groepjes, één Vlaming en één of twee Walen. We kregen een lijst met belangrijke bezienswaardigheden in Luik en daar moesten we dan naar op zoek om er een foto van te nemen. Achteraf gingen we ook nog naar de Luikse kermis ‘La Foire’. Deze is veel groter dan hier in Izegem. Iedereen had veel plezier en zo leerden we de andere Walen ook goed kennen. De laatste dag hadden we opnieuw twee uren les. Daarna werd klas 3.2 opgedeeld in groepjes voor een fotowedstrijd. We moesten zo snel mogelijk een aantal plaatsen in Visé op foto vastleggen. Tegen de middag was het jammergenoeg tijd voor het afscheid. Na het middagmaal met zijn allen werden nog vlug wat foto’s genomen als herinnering. Eenmaal bij het station aangekomen namen we afscheid en moesten we terug naar Izegem. Het was een uitwisseling om nooit te vergeten. We kijken met heel de klas uit naar februari. Dan komen onze uitwisselingspartners naar hier. Lisa Declercq, Marthe Dewitte, Yola Stalmans en Louise Tytgat (klas 3.2)

Canterbury

Alleen zal dit christendom er naar vorm anders uitzien. De tijd van het ‘hypergeorganiseerde instituut’ is voorbij. Structuren maken dat ideeën of ervaringen in de tijd overleven, maar ze zijn er tevens ook de achillespees van. Ze dragen bij tot de verstarring van de oorspronkelijke spirit en vuur. De kerk verkeert in crisis, maar crisissen zijn net momenten waarop men de essentie opzoekt en van daaruit ontstaat vernieuwing.

| b o o s

Hans Geybels - ex woordvoerder van Kardinaal Danneels en professor aan de Leuvense Faculteit Godgeleerdheid - vindt alvast van wel - zou dit verwonderen zult U zeggen. Edoch als historicus is hij uit het kritische hout gesneden.

e n d e

HEBBEN CHRISTELIJKE WAARDEN NOG WAARDE IN DE ‘MODERNE WERELD’?

v l i j t i g

Op de fotomontage in het midden van deze editie vind je een paar foto’s die Flore Gheysen (klas 5.4) maakte.

p r i k b o r d

Op zaterdag 29 oktober, de eerste dag van de herfstvakantie, maakten 76 leerlingen uit het vierde een het vijfde jaar een daguitstap naar Canterbury en Hythe. De andere tijdzone, een vaardige chauffeur en de klokvaste shuttle zorgden ervoor dat we in de hoofdstad van Kent aankwamen voor die goed en wel ontwaakte. De leerlingen waren vrij om Canterbury op hun manier te ontdekken (en afgaand op de foto’s en anekdotes zat daar heel wat verschil in), maar ‘s middags stond er een verplicht bezoek aan de kathedraal op het programma. Op de terugweg stopte de bus ook nog even in Hythe zodat we de nodige zeelucht konden opsnuiven en een avondmaal nuttigen. Door het mooie herfstweer en ondanks een vergeten identiteitskaart en een bijna verloren portefeuille - werd het een aangename en leerrijke uitstap.

Niet alleen het instituut Kerk staat ter discussie maar ook andere instellingen kampen met metaalmoeheid. Ook het politiek als economisch hyperliberalisme vinden de antwoorden niet meer. Die nieuwe inbreng voor de moderne samenleving vanuit het hernieuwde christendom zit hem vooral in de spiritualiteit. Wat het christelijke geloof als inspiratie te bieden heeft is alvast het mensen wereldbeeld dat persoonlijke vrijheid en gemeenschappelijke verbondenheid met elkaar in een dialoog brengt. Dit levert geen standaard antwoorden of morele regeltjes op, m.a.w. geen zuivere moraal of een roep naar meer waarden en normen of ‘law and order’. Wat christenen dan wel typeert is dat ze samen elementen afwegen en zoeken naar het labiele evenwicht tussen persoonlijke vrijheid en verantwoordelijkheid voor de samenleving. Ze zoeken naar de ‘best mogelijke’ antwoorden. Die zoektocht is een groeiproces.

Christelijke ethiek is dus in wezen een bevrijding en een continu proces van vernieuwen. Het is nu net dat vernieuwingsproces dat maatschappelijk aan de gang is.

Steven Hennion

Mini-onderneming

v l i j t i g

b o o s

Deze vaak kritische maar constructieve kijk op christelijke waarden als inspiratiebron voor de ‘moderniteit’ kregen de leerlingen van het 5de jaar te verteren. Een 20-tal schoof nog even vrijwillig op de schoolbanken op een woensdagnamiddag. Elk jaar zijn enkele inspirerende figuren vanuit verschillende maatschappelijke domeinen op het college te gast voor en rondetafelgesprek over waarden, zingeving, ethiek en geloof.

e n d e

p r i k b o r d

Geloven staat volgens Geybels dus niet haaks maar wel soms dwars op de samenleving omdat christelijke ethische keuzes de wetten nooit blindelings volgen maar wel de geest en de ‘vermenselijking’ ervan zoeken.

Twaalf geëngageerde leerlingen van het zesde middelbaar kozen dit jaar als keuzevak voor de mini-onderneming. In de mini-onderneming start je als kleine groep een bedrijfje op. Je zoekt een naam, vindt leveranciers voor de producten, houdt een boekhouding bij en organiseert regelmatig verkopen. In onze mini-onderneming zitten leerlingen van allerlei verschillende richtingen, er wordt dus niet per sé gezocht naar economisten.

Iedere vrijdagvoormiddag kan je ons vinden in de speelzaal van blok B. Wij stellen daar tijdens de speeltijd onze verkoopstand op en geven jullie de mogelijkheid om onze producten te bezichtigen en om iets te kopen.

| b o o s

Ook onze verkopen verlopen tot nu toe zeer goed. Hier ging ook heel wat voorbereiding aan vooraf. We moesten heel wat bespreken, zoals de verkoopstand, de prijzen, het afficheren van de prijzen, reclame maken voor de verkoop enzovoort. Gelukkig kunnen we rekenen op de hulp van de school.

e n d e

Ik heb in de voorbije weken al heel wat opgestoken. Vooral dan over leidinggeven en compromissen zoeken in een groep. Iedereen heeft verschillende ideeën en voorstellen. Daar moet natuurlijk rekening mee gehouden worden, maar je kan niet altijd iedereens voorstellen behandelen. Daarin moet je een evenwicht vinden. Gelukkig zijn daar in onze mini-onderneming niet zo veel problemen rond. Meestal zitten wij op één lijn wat betreft de producten of in het algemeen met beslissingen die moeten genomen worden.

v l i j t i g

Tijdens deze eerste vergaderingen moesten we ook onze producten selecteren. We begonnen eigenlijk gewoon met het opnoemen van onze favoriete producten. Natuurlijk wilden we vooral in de smaak vallen bij onze eigen leeftijdsgroep. We zagen daarna in dat we ook wat ruimer moesten denken. Uiteindelijk maakten we een selectie van de meest haalbare producten. Met haalbaarheid heb ik het dan vooral over de beschikbaarheid van de leveranciers en de prijscategorie. Onze producten zijn dan geworden: marcellekes, zonnebrillen, nagellak, pantoffels, kousen, kettingen, armbanden…

p r i k b o r d

In het begin van ons boekjaar moest er vanzelfsprekend eerst en vooral een naam gekozen worden voor onze onderneming. Wij kozen voor Prêt-à-Porter. Deze naam sluit perfect aan bij ons gamma van textielproducten. We bedachten deze naam tijdens een van onze eerste vergaderingen.

Paulien Depickere, klas 6.3

v l i j t i g

e n d e

b o o s

p r i k b o r d

Een overzicht van de voorbije activiteiten van De Mieren

Zes dinsdagavonden kwam de milieuwerkgroep samen. Na een gezonde hap (noten en fruit) startten onze activiteiten. Zolang het weer het toeliet werkten we in de tuin: snoeien, wieden en het verder uitbouwen van de composthoek. Van resthout maakten we vorig jaar nestkasten. Dit jaar verduurzaamden we ze met drie lagen ecologische verf. Voor deze activiteit trokken we ons terug in de warme kelder van het college. De olijfgroene nestkasten worden te koop aangeboden op het oudercontact in december. Het maken van kladblokken is een jaarlijks terugkerende activiteit. Aan de basis, ook hier, recuperatiematerialen: enkelzijdig bedrukt papier (verzameld door secretariaat en rotariaat) oude posters en elektriciteitsdraden uit afbraakwerken. De kladblokken worden gratis ter beschikking gesteld aan allen die middagstudie volgen in de komende examenperiode. Als milieuwerkgroep nemen we ook deel aan extra-muros-activiteiten. Dit jaar was dit het (h)eerlijk ontbijt in zaal ISO, een initiatief van Mina-raad, Noordzuidraad, Izegemse warme bakkers, natuurvoedingswinkels ĂŠn wereldwinkel. Een gezellige activiteit waar jaarlijks veel volk op af komt. Eveneens in oktober waren we present in het provinciaal domein Wallemote-Wolvenhof, in het kader van de nacht van de duisternis. Dit is een initiatief van de Minaraad en Natuurpunt - De Buizerd. Na een indrukwekkende uiteenzetting over vleermuizen, trokken we er op uit met de batdetector. Terug op Wallemote, na een hapje en een drankje, was er een tweede presentatie, nu over de inheemse zoogdieren. Daarna gingen we terug op stap om de muizenvallen te monsteren. De beestjes werden, na een fotoshoot, vanzelfsprekend terug in vrijheid gesteld!

Reeds jaren zijn de Mieren de initiatiefnemer voor het selectief inzamelen van kurken, plastic doppen, batterijen en inktpatronen. De verzameltonnen staan aan het secretariaat. Met de feestdagen in het vooruitzicht zal onze voorraad kurken en plastic doppen zeker aandikken! De kurken gaan hun tweede leven in als isolatiemateriaal. De opbrengst van de verkoop van de plastic doppen (aan een plastic verwerkend bedrijf) is bestemd voor de opleiding van blindengeleidehonden. Verzamel je mee? Marianne Vandezande en Vera Van Den Abeele

U wenst nog meer info … In de rubriek ouderraad op www.sintjozefscollege.be vindt u de ledenlijst, het huishoudelijke reglement en de laatste verslagen.

| b o o s

U hebt weinig tijd … De ouderraad komt 1 à 2 maal per trimester bijeen van 19.30 u. tot ongeveer 21 u. Uitzonderlijk kan ook ondersteuning worden gevraagd bij bepaalde activiteiten. Kunt of wenst u geen lid te worden, maar u hebt een zinvol agendapunt om in de raad te bespreken, dan kunt u steeds contact nemen met de voorzitter.

e n d e

U wenst lid te worden … Voelt u de kriebel meer te betekenen voor de leerlingen, ouders en het college, hebt u zin samen met enkele enthousiaste ouders op een zeer toegankelijke en constructieve manier in dialoog te treden, wilt u mee helpen zoeken hoe het collegeproject nog beter kan worden, … dan is de ouderraad zeker iets voor u. Contacteer Patrick Warnez, voorzitter van de ouderraad (ouderraad@sintjozefscollege.be) of Greta Feys, directeur van het college (directeur@sintjozefscollege.be of 051 33 59 33)

v l i j t i g

Klankbord … In de ouderraad gaat de directie rechtstreeks in dialoog met de ouders. Zowel het schoolproject als alle thema’s die de ouders en het college met mekaar verbinden kunnen hier besproken worden. Het maandrapport, mailverkeer naar de ouders, fietsveiligheid, renovatiewerken, 100 dagen, keuzevakken voor de derde graad, het opvoedingsproject, de schoolfactuur,… Dit is maar een greep uit de thema’s die aan bod kunnen komen. De ouderraad stelt zich tot doel een klankbord te zijn voor de directie en een vertegenwoordiger van wat leeft tussen de ouders.

p r i k b o r d

De ouderraad: iets voor u !

Steeds welkom!

Familienieuws Op 3 oktober zag Lukas het levenslicht. Hij is het zoontje van mevr. Lindsey Ocula, lerares plastische opvoeding.

Nieuwe leerkrachten op het college

v l i j t i g

e n d e

b o o s

p r i k b o r d

We hebben dit schooljaar twee nieuwe leerkrachten in het Sint-Jozefscollege. â&#x20AC;˘ Frederik Carton is niet nieuw in onze regio want hij gaf al en geeft nog les in het VTI. Vanaf september is hij ook gedurende drie lesuren aan de slag als leraar fysica bij onze zesdejaars. â&#x20AC;˘ De tweede nieuwkomer is Klaas De Gruyter. Hij geeft elf uur, waarvan acht uur Nederlands in twee klassen vijfdejaars en drie uur Duits in drie klassen vierdejaars. Daarnaast is hij ook aan de slag in het Sint-Vincentiusinstituut in Lendelede en het Instituut Edelweiss in Ingelmunster, twee middenscholen van onze regio.

focus t’ARToudant 2012 Na een geslaagd project vorig jaar, besloten we met de werkgroep om er dit schooljaar weer voor te gaan. We trekken in maart opnieuw met vijftien zesdejaars en twee leerkrachten naar de stad Taroudant. Enerzijds willen we ons opnieuw inzetten voor de straat- en weeskinderen in de stad. In een berberdorp in de buurt van Taroudant zullen we ook werken aan een watervoorziening. Anderzijds bezoeken we een Marokkaanse secundaire school waar de leerlingen samen aan een kunstproject zullen werken. Vandaar de titel van ons project: t’ARToudant. We hopen met ons project onze leerlingen een ruimere blik op de samenleving te bieden. We willen dan ook bewust alle leerlingen van onze school bij het project betrekken. Dit zullen we doen door verschillende acties op touw te zetten. We willen jullie bij deze nu al warm maken voor onze Marokkaanse avond begin februari (exacte datum wordt later meegedeeld). AL HAYAT JAMILA!!!

Schoolwerkplan 2011-2012

In uitvoering Met de collega’s van de andere scholen van onze scholengemeenschap en onder begeleiding van het CLB zijn we onze STICORDI-maatregelen (stimuleren – compenseren – remediëren - dispenseren) aan het verfijnen.

| b o o s

De pedagogische raad heeft al werk gemaakt van nieuwe documenten voor de opvolging van de studievorderingen van onze leerlingen en via een mini-vademecum ter grootte van een A-4 blad maken we de nieuwe leerlingen wegwijs in onze school. Waar kunnen ze terecht voor een aantal elementaire zaken zoals aanwezigheidsbriefjes, fotokopieën, verzorging … Dit blad werd door de klassenleraar toegelicht, het werd geafficheerd in de klas en het is raadpleegbaar op de schoolwebsite.

e n d e

Gerealiseerd

v l i j t i g

Op het einde van elk schooljaar evalueren we onze werking met de bedoeling de aandachtspunten voor het volgende schooljaar te bepalen. Zo ook in juni 2011. Ons gewetensonderzoek resulteerde in een aantal voornemens die op dit ogenblik geheel of gedeeltelijk gerealiseerd werden of nog in de steigers staan.

f o c u s

Evaluatie als startpunt

Een eerste luik van de studie van onze adviezen is al achter de rug en het tweede rond resultaten oud-leerlingen is in de maak. Zodra het tweede deel van het onderzoek gerealiseerd werd zullen we hiervan in Vlijtig verslag doen. Ondertussen zijn onze leerkrachten en hun respectieve vakwerkgroepen volop aan het werk rond eindtermen en onderzoekscompetentie.

v l i j t i g

e n d e

b o o s

f o c u s

Hierbij stellen ze zich de vraag of wij de stammen van de eindtermen (respect, creativiteit, mediawijsheid, zelfredzaamheid, samenwerking, …) in de contexten, 7 in totaal (lichamelijke gezondheid en veiligheid, mentale gezondheid, sociorelationele ontwikkeling, omgeving en duurzame ontwikkeling, politiek-juridische samenleving, socioeconomische samenleving en socioculturele samenleving) nastreven en/of realiseren. Onderzoekscompetentie is één van de specifieke eindtermen van het algemeen secundair onderwijs. Onze leerlingen bereiden zich door hieraan te werken voor op hun latere studies. Daar zullen ze inderdaad binnen het wetenschappelijke domein waarvoor ze kiezen zelf een onderzoeksvraag stellen en een onderzoeksmethode bepalen die hen aan de nodige informatie helpt om de initiële vraag te beantwoorden. Door spreek-, schrijf- en ICT-vaardigheid bij te brengen bereiden we hen in het college ook voor op het publiceren van hun bevindingen. Onze school werkt al sinds jaar en dag aan onderzoekscompetentie maar door binnen de vakwerkgroepen na te gaan wie wat wanneer doet, kunnen we onze aanpak beter structureren en tegelijkertijd de werkdruk controleren. Hierdoor blijven we ook werken aan een aandachtspunt dat twee jaar geleden extra-aandacht kreeg in ons schoolwerkplan, namelijk de planlast van leerlingen en leerkrachten.

Nog te doen Twee grote opdrachten moeten we nog aanpakken. De eerste staat op de to do lijst van de cel leerlingenbegeleiding en wil ons pestbeleid onder de loep nemen. Wat doen we preventief en hoe ziet onze curatieve aanpak eruit? Is onze manier van werken voor verbetering vatbaar en indien ja, hoe doen we dat dan? De pedagogische raad heeft zich tot doel gesteld een visie op straffen en belonen uit te werken. De cel zal zorgen voor de nodige feedback tijdens het proces.

Infrastructuur Op infrastructureel vlak hebben we een gigantisch werk achter de rug, maar hierover meer in een artikel van onze nieuwe hoofdredacteur en geroutineerd verbouwingsopzichter. Onthoud nu al dat we een heel eind opgeschoten zijn wat de werken betreft, maar we zijn er nog niet helemaal. Zo ook wat onze werkpunten betreft. Hoe goed we ook ons best doen, we blijven voor verbetering vatbaar. Greta Feys

Fotomontage activiteiten 1de semesterÂ dag van de leerkracht

fietsencontrole

zangstonde

reoveiling

romein in de klas

canterbury

Bulskampveld

Studiebegeleiding In het Sint-Jozefscollege is studiebegeleiding een onderdeel van de leerlingenbegeleiding. Deze vorm van ondersteuning is vooral aangewezen wanneer er vermoed wordt dat de leerling niet op de juiste manier studeert. Typische vragen die in de studiebegeleiding aan bod komen zijn: hoe moet ik noteren en samenvatten, wat is een goede planning, hoe kan ik iets het best memoriseren?

Zowel ouders als leerlingen die meer informatie wensen over studiebegeleiding op in het college kunnen steeds de studiebegeleider contacteren via studiebegeleiding@ sintjozefscollege.be voor meer informatie of een afspraak.

| b o o s e n d e v l i j t i g

Net zoals bij het diëten bestaan er geen magische “trucs” of technieken waarbij zonder de minste inspanning of verandering plots schitterende resultaten behaald worden. Net zoals iemand die wil afvallen meestal twee dingen moet doen: meer bewegen en anders eten, zo moeten de leerlingen die studiebegeleiding volgen vaak bereid zijn twee dingen te doen: meer en anders studeren. De leerling die studiebegeleiding wil volgen stuurt een mail naar studiebegeleiding@sintjozefscollege.be met de vermelding van de naam en de klas en de vraag om studiebegeleiding. Daarop wordt die leerling uitgenodigd om op een bepaald tijstip na de lessen (of op woensdagmiddag) langs te komen voor een gesprek over de manier waarop hij of zij studeert. Dit gesprek duurt meestal drie kwartier. In dit gesprek stelt de studiebegeleider allerlei vragen over de manier van studeren en de context waarin de leerling studeert. Op basis van die gegevens worden ten slotte een aantal adviezen geformuleerd. De kern van die adviezen wordt in de schoolagenda van de leerling genoteerd. Op dit gesprek volgt de moeilijkste stap van het studiebegeleidingproces: de leerling moet nu proberen om de adviezen in de praktijk te brengen. Dit is de moeilijkste stap omdat het veranderen van oude studiegewoontes niet vanzelfsprekend is. Na een paar weken wordt de leerling dan opnieuw uitgenodigd voor een korter gesprek. Bij dit gesprek wordt nagegaan of de leerling erin slaagt de adviezen te volgen, hoe de resultaten van de leerling evolueren en of het advies misschien moet bijgesteld worden.

f o c u s

In het geval van een gebrekkige studiemethode kan studiebegeleiding tamelijk vlug en effectief voor een positieve verandering zorgen indien de leerling de gegeven adviezen ter harte neemt. Slechte resultaten kunnen natuurlijk heel wat oorzaken hebben. Studiebegeleiding zal weinig vermogen wanneer bijvoorbeeld een verkeerde oriëntering aan de basis van zwakke prestaties ligt. Studiebegeleiding is ook geen bijles. Er wordt immers geen uitleg gegeven over de inhoud van bepaalde vakken, wel hoe je dat vak het best kan studeren.

Frank Matton

Doorlichting In 2002 kregen alle scholen van onze scholengemeenschap doorlichting of m.a.w.: er werd door de onderwijsinspectie nagegaan of wij in aanmerking kwamen voor verdere financiering. Dit schooljaar zijn we opnieuw aan de beurt. Bij het verschijnen van dit artikel hebben Instituut Edelweiss in Ingelmunster, het Instituut de Pélichy en het VTI de doorlichting al achter de rug. Sint-Vincentius Lendelede, de Middenscholen de Pélichy en het Sint-Jozefscollege komen als laatsten aan de beurt in de week onmiddellijk na de kerstvakantie.

f o c u s

‘Wat onderzoekt het inspectieteam nu precies?’ was de vraag die we ons stelden toen we de mededeling van hun komst in onze brievenbus kregen. We hadden wel een idee van wat er ons te wachten stond, want het is niet de eerste maar de derde keer dat we hen mogen verwelkomen, maar ook de doorlichters en hun aanpak is onderhevig aan verandering en bij elke ronde schuiven ze andere aandachtspunten naar voor. Aan informatie over hun werkwijze is er geen gebrek. We kregen een overzichtelijke brochure voor de leerkrachten in de bus die ook raadpleegbaar is op de website www. ond.vlaanderen.be/inspectie/. Daar vinden we bovendien de lijst met documenten die de inspecteurs op de dag van het vooronderzoek willen raadplegen. Dit bezoek valt een aantal weken voor het eigenlijke doorlichtingsbezoek en het heeft tot doel het bepalen van de focus van de doorlichting. Voor het Sint-Jozefscollege vindt dit vooronderzoek plaats in de eerste helft van december.

v l i j t i g

e n d e

b o o s

Vooronderzoek

Op het ogenblik van het vooronderzoek hebben de inspecteurs al heel wat informatie over onze school verzameld. Hiervoor raadplegen ze het cijfermateriaal dat op de administratie in Brussel beschikbaar is en een dossier dat door de schooldirecteur voor hen ingevuld werd aan de hand van een aantal vragen over de concrete werking van de school. Tijdens het vooronderzoek verzamelen de inspecteurs via gesprekken, observaties en documentanalyse nog meer gegevens. Ze willen nagaan welk resultaat de klas- en schoolactiviteiten uiteindelijk hebben op het kennen en kunnen van de leerlingen. Ze proberen in te schatten welke de sterke en zwakke punten van de school zijn en op basis daarvan bepalen ze de doorlichtingsfocus. Die bevat een aantal onderwijsdoelstellingen (vakken, studierichting, eindterm) en procesvariabelen (kwaliteitsaspecten van de schoolwerking: personeelsbeheer, professionalisering, materieel beheer, welzijn, begeleiding en evaluatie).

Doorlichting Tijdens het eigenlijke doorlichtingsbezoek, voor ons de eerste week na de kerstvakantie dus, zal het inspectieteam een antwoord zoeken op drie vragen. • Vraag 1. Voldoet de school aan de erkenningsvoorwaarden? Via het onderzoek van de studiegebieden, vakken of eindtermen van de doorlichtingsfocus wordt hierop een antwoord gegeven. Ook hier wordt gebruik gemaakt van gesprekken, observatie en documentanalyse om een gefundeerd oordeel te vellen. • Vraag 2. Bewaakt de school haar kwaliteit? Om een antwoord op die vraag te krijgen gaan ze na welke doelen de school zich stelt, of ze de nodige efficiëntie aan de dag legt om die doelen te bereiken en of ze ook nagaat of de doelen al dan niet bereikt worden. Daarbij is het ook van belang dat de school niet ter plekke blijft trappelen, maar oog heeft voor nieuwe ontwikkelingen. • Vraag 3. Wat met het algemene beleid van de school? Om op die vraag een antwoord te krijgen onderzoeken de inspecteurs de aspecten leiderschap, visieontwikkeling, besluitvorming en kwaliteitszorg.

Verslag

Het verslag voorziet ook in een korte samenvatting voor ouders, leerlingen en andere geïnteresseerden. Daarin wordt een algemeen beeld gegeven van de kwaliteit van de school. Onze school ziet de komst van het inspectieteam met vertrouwen tegemoet. We hopen dat we in die periode ook mogen rekenen op de medewerking van ouders en leerlingen op het ogenblik dat ze via gesprekken het item participatie willen onderzoeken. Greta Feys

| b o o s e n d e

De antwoorden op vraag twee en drie, respectievelijk over de kwaliteitsbewaking en het algemene beleid, kunnen aanleiding geven tot het formuleren van werkpunten voor de school.

v l i j t i g

Het antwoord op de eerste vraag resulteert in een advies aan de minister i.v.m. de erkenningsvoorwaarden. Advies een is een gunstig advies. Advies twee is een beperkt gunstig advies en advies drie is een ongunstig advies. Indien de school advies twee krijgt volgt er na drie schooljaren een opvolgingsdoorlichting om na te gaan of de tekortkomingen weggewerkt zijn.

f o c u s

Het uiteindelijke resultaat van de doorlichting is het doorlichtingsverslag dat een antwoord biedt op de drie hierboven geformuleerde vragen.

Voorstelling CLB Algemeen Het CLB heeft als opdracht bij te dragen tot het welbevinden van leerlingen en situeert de begeleiding van leerlingen op vier domeinen: • het leren en studeren; • de onderwijsloopbaan; • de preventieve gezondheidszorg; • het psychisch en sociaal functioneren. De school en het CLB hebben een gezamenlijk beleidscontract opgesteld dat de afspraken en aandachtspunten voor de leerlingenbegeleiding vastlegt. De ouders werden hierover geconsulteerd via de schoolraad.

v l i j t i g

e n d e

b o o s

f o c u s

Niet alleen de school, maar ouders en leerlingen kunnen het CLB om hulp vragen. Het CLB werkt gratis en discreet binnen de grenzen van de deontologie en het beroepsgeheim van de CLB-medewerker. Het CLB noteert de relevante gegevens in het CLB-dossier.

Als de school aan het CLB vraagt om een leerling te begeleiden, zal het CLB een begeleidingsvoorstel doen. Leerling en ouders worden maximaal betrokken bij alle stappen van de begeleiding. Het CLB legt voor elke leerling waarvoor een begeleiding wordt gestart, één multidisciplinair dossier aan. Hierbij wordt rekening gehouden met de geldende regels inzake het beroepsgeheim, de deontologie en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer Ouders en leerlingen zijn verplicht hun medewerking te verlenen aan: • de begeleiding van leerplichtproblemen; • collectieve medische onderzoeken en/of preventieve gezondheidsmaatregelen i.v.m. besmettelijke ziekten. Ouders en leerlingen kunnen, via een aangetekend schrijven aan de directeur van het CLB, verzet aantekenen tegen het uitvoeren van een verplicht consult door een bepaalde arts van het CLB. Binnen een termijn van negentig dagen dient de persoon die verzet aantekent, het verplichte consult te laten uitvoeren door een andere arts van hetzelfde CLB of een andere arts buiten het CLB die beschikt over het nodige bekwaamheidsbewijs. In dat laatste geval zijn de kosten ten laste van de ouders.

CLB in het Sint-Jozefscollege De leerlingen van het Sint-Jozefscollege behoren tot het werkgebied van het Vrij CLB Izegem. Het centrum is iedere werkdag open van maandag tot vrijdag van 8.30 uur tot 12.00 uur en van 13.00 uur tot 17.00 uur (op donderdag tot 18.00 uur). De normale openingsdagen tijdens het herfst- en krokusverlof vallen op de eerste en laatste normale werkdag van het verlof en tijdens de grote vakantie is het centrum open tot 15 juli en vanaf 16 augustus. Meer informatie is terug te vinden op www.vclbizegem.be. In de uitnodigingsbrieven voor de oudercontacten vermelden we de openingsuren tijdens de vakanties nog eens uitdrukkelijk. Meestel is onze CLB-medewerker zelf aanwezig op de belangrijkste oudercontacten van het schooljaar (vóór de kerstvakantie, oriënterende oudercontacten en contact vóór de zomervakantie). Het team dat onze school begeleidt is net zoals het dossier dat per leerling aangelegd wordt multidisciplinair van aard. We worden bijgestaan door een arts, een verpleegster, een psycholoog en een maatschappelijk medewerker. Problemen die via ouders, leerlingen of school (cel leerlingenbegeleiding) aan het CLB voorgelegd worden zullen door dit team besproken worden en samen zullen zij zoeken naar de meest aangewezen begeleiding. Indien nodig verwijzen ze door naar gespecialiseerde hulpverleners.

Dag Tim. Deze zomer werd je Belgisch kampioen bij de beloften. Had je verwacht dat je wielercarrière in een stroomversnelling zou komen? Ik had wel het idee dat ik nog heel wat beter kon worden en begon het seizoen met veel ambitie -al hield ik die voor mezelf. In het begin van het seizoen reed ik goed, maar die verlossende zege bleef lang uit. Toen ik daar toch in slaagde in de 2e rit van de ronde van Namen, ging plots alles vanzelf. Ik won ook nog de laatste rit.

| b o o s e n d e

Tim Declercq studeerde in 2008 af in de richting Latijn-Wetenschappen. Al van in de jeugdreeksen was Tim een begenadigd renner. Hij heeft intussen naam gemaakt in zijn sport. Deze zomer werd hij Belgisch kampioen bij de beloften en volgend jaar maakt hij de overstap naar de profs bij het team Topsport Vlaanderen Mercator. Tim kan een voorbeeld zijn voor andere leerlingen die hun studies in het A.S.O. combineren met topsport. Het College draagt z’n oud-leerlingen en de sport een warm hart toe en dus zochten we Tim op voor een interview.

v l i j t i g

INTERVIEW MET EEN OUD-LEERLING

f o c u s

Greta Feys

v l i j t i g

e n d e

b o o s

p r i k b o r d

De volgende koers was het Belgisch Kampioenschap. Iedereen had me verteld dat het een omloop was die me niet lag, aangezien het helemaal vlak was. Door de vele bochten en de kilometers werd het uiteindelijk toch een slijtageslag waarbij we met 7 renners overbleven. Ik kon het in de ‘sprint van dode zwanen‘ afmaken. Door deze zege kwam mijn carrière inderdaad in een stroomversnelling. Voordien waren er al contacten, maar die waren allesbehalve concreet. De dag na het kampioenschap al kwam het verlossende telefoontje van Walter Planckaert van Topsport Vlaanderen Mercator. Ik wist dat dat de beste ploeg was om de overstap te maken, dus getwijfeld heb ik niet.

Ik herinner me van toen ik les aan je gaf dat je altijd onbezorgd en vrolijk was. Hopelijk is dat nog steeds zo? Het onbezorgde is er misschien een beetje af omdat ik intussen meer verantwoordelijkheden heb. Toch denk ik dat ik nog steeds van het leven geniet en vaak met een glimlach op het gelaat rond loop… Hoe is voor jou de overstap verlopen van het Sint-Jozefscollege naar de universiteit? Mijn eerste jaar aan de Universiteit Gent was een kleine ramp. Tot dan moest ik eerst met mijn hoofd tegen de muur aanbotsen voor ik besefte dat het anders moest, vandaar wellicht. Ik bleef echter in dezelfde richting, en het jaar nadien was ik voor al mijn theorievakken geslaagd. De praktijkvakken aan de Universiteit Gent waren echter een probleem -met name gymnastiek- omdat ik niet genoeg tijd had om hieraan te werken in combinatie met mijn topsport. Daarom besloot ik om dit jaar over te schakelen naar de VUB omdat de begeleiding voor topsporters daar een stuk beter is. Je combineert je studies Lichamelijke Opvoeding inderdaad met een leven als topsporter. Valt dat mee? Of is het harken om alles gedaan te krijgen? Tot 1 januari probeer ik zoveel mogelijk af te werken. Daarna zet ik mijn studies even ‘on hold’, omdat het profbestaan mij dan volledig in beslag neemt; zeker nu ik deel uit maak van Topsport Vlaanderen Mercator. Mocht het niet lukken om een lange carrière in het wielrennen uit te bouwen dan hoop ik wel om zo snel mogelijk mijn studies te hervatten. Bij een ev. overstap naar een nieuwe ploeg hoop ik om ook daar de toestemming te krijgen om (zij het op een laag pitje) verder te werken aan mijn Master Lichamelijke Opvoeding.

In het College zijn er wel vaker leerlingen die hun schoolwerk combineren met topsport. Heb jij –als ervaringsdeskundige- goeie raad of tips voor hen? Of ik het ideale voorbeeld ben durf ik te betwijfelen. Ik had immers de vaste gewoonte om mijn sport voor te nemen op mijn schoolwerk. Met de jaren kwam echter het verstand. Nu geef ik topsportleerlingen de raad om vooral heel goed te plannen. Om tijdens mijn examens verder te kunnen trainen begon ik al zeer vroeg met studeren zodat mijn trainingen zo weinig mogelijk moesten lijden onder die examens. Communiceren met proffen of leraars is ook belangrijk; dat deed ik in het begin te weinig. Als ze weten waarom het moeilijk is om een bepaalde taak op tijd klaar te hebben, of waarom je minder scoort op een toets, tonen ze meer begrip. Anders ontstaat gauw de –verkeerde- indruk dat je een plantrekker of een luiaard bent.

Piet Pieters

| b o o s e n d e

Tot slot een vraag die normaal aan leraars gesteld wordt in het jaarboek van de afscheidnemende zesdejaars: welke is je meest beklijvende herinnering uit je periode in het Sint-Jozefscollege? Eigenlijk heb ik een hele leuke tijd beleefd in het Sint-Jozefscollege, maar zoals zo vaak komt dat besef te laat. Het is moeilijk om één moment te kiezen. Misschien was het níet krijgen van een telefoontje na de deliberatie in het 6de jaar wel het leukste. Verder heb ik vooral veel afgelachen tijdens het 4de jaar, niet altijd even voorbeeldig wellicht. Het rijden met de projector was zalig, maar ook de legendarische toespraak “One Foot in the Grave” door de voormalige directeur was een schitterende herinnering.

v l i j t i g

Wat zijn de plannen voor de komende maanden? Momenteel is het schipperen tussen die stage en de voorbereiding op mijn eerste jaar als beroepsrenner, maar het lukt wonderwel. Ik train nu elke dag : 4 keer per week op de weg, 1 keer zwemmen, 2 keer lopen en 3 keer fitnessen. Ik geef ook 14 uur per week stageles, gelukkig maar tot 13 december. Dan gaat het meteen richting Spanje voor een eerste trainingsstage van 10 dagen; de 2de stage met de ploeg gaat door in januari. Mijn seizoen begint normaal in februari met de ronde van Qatar of de Ster van Bessège, maar duidelijkheid over dit programma krijg ik maar na de 2e stage.

f o c u s

Probeer je een diploma te halen om een ‘plan B’ te hebben mocht het niet lukken als profsporter, of heb je concrete ideeën over wat je wil gaan doen met dat diploma? Het behalen van een diploma is voor mij de laatste jaren steeds belangrijker geworden. De omstandigheden zijn niet ideaal, maar het is de bedoeling dat ik mijn diploma haal voor het einde van mijn wielercarrière. Nog voor ik naar de universiteit ging wist ik wat ik liefst wilde worden: wielrenner. Dat gaat voorlopig vrij goed en mocht het toch fout lopen dan zou ik graag trainer worden van wielrenners, of les geven aan een topsportschool. Ik doe momenteel ook stage aan de topsportschool wielrennen in Gent.

Teddy op de grond

v l i j t i g

e n d e

b o o s

c r e a c t i e f

Toeristen. Je herkent ze overal. Met wijd opengesperde mond alles staan aangapen, klaar om vliegen en andere insecten op te vangen. Ze volgen nauwlettend een kaart en botsen af en toe tegen een paal. Die stond niet op hun kaart, vrees ik. Ze dragen meestal dezelfde pet, van een of ander gesponsord merk. Hun zonnebril is hun vaste item, net als een gigantische camera. De camera heeft duizend lenzen en knopjes, waar niemand iets van snapt. Wanneer ze dan hun zonnebril - sportief model uiteraard om snel door te straten te racen - even af doen om een foto te nemen, dan pas zie je hun verbrande kopje waar die witte zonnebril mooi in gebrand staat. Past bij hun bergschoenen en hun heuptasje van Eastpak die ze ook soms op hun schouders dragen. Ja, die toeristen, een ras apart.

Toch kom je ze overal tegen, ook in de metro van Parijs. ZĂŠker in de metro van Parijs, de romantische hoofdstad van Frankrijk, waar ik onlangs met school was. In de metro kan niemand lachen, want niemand praat er tegen mekaar. Ik trapte op iemand zijn voet en kreeg enkel een beledigende, arrogante blik. Wat ook vrij normaal is, maar toch. Mocht er iemand op mijn tenen trappen, dan zou ik toch nog eens lachen. Misschien hangt het af van hoe lang je al in de metro rondreist. Na drie dagen kan je moeilijk al arrogant worden, denk ik. Hoewel, mijn leerkracht Frans was ook mee. Wanneer iemand op haar poezelige sandaaltjes had getrapt, had ze zeker dubbel zo hard teruggetrapt. Met een smerig lachje erbij. Maar is iedereen in Parijs dan gemeen? Of wordt iedereen in Parijs dan gemeen? We zaten dus weer eens in de metro, camera bij de hand en zonnebril op de neus. Het kleine meisje hield haar knuffelbeer dicht bij zich, eerder aan de wurgende dan knuffelende kant. De moeder hield het meisje ook vrij stevig vast, erfelijk bepaald zou Mendel zeggen. Die man moet ook een saai leven hebben gehad, heel zijn leven erwten met elkaar laten paren, fantaserend hoe het zou zijn als hij zich kon voortplanten. Arme staak. Ze wilden nog snel binnenspringen, toen de deuren dichtklapten. Enkele seconden, met heel veel actie. Er snelden onmiddellijk vier mensen naar hen toe en trokken hen naar binnen. Het meisje liet de knuffelbeer vallen; Teddy op de grond. Gelukkig werden ze gered en kon Teddy terug worden opgeraapt. Verder moet ik toegeven dat ik in de Parijse metro vooral bezig was met de zitplaatsen. Ik was zo uitgeput van het stappen naar de toeristische plekjes. Misschien dat de metro daarom zo anoniem is: niemand praat er omdat ze bezig zijn met een plaatsje te bemachtigen. Ik kan me goed voorstellen dat men voortdurend plant waar men gaat zitten. Als die dikke, oude man afstapt komen er onmiddellijk twee nieuwe zitplaatsen vrij. En als dat groepje onverstaanbare Chinezen afstapt, komen er al vier plaatsen vrij. Op die zitplaatsen zelf kan men nog anoniemer doen, door bijvoorbeeld een boek te lezen. Of door berichten te sturen. Of door naar een MP3 te luisteren. Of door te doen

creactief alsof men leest. Of door te doen alsof men berichten stuurt of naar een MP3 luistert. Alles behalve babbelen met de mensen rondom jou. Zou dit iets te maken hebben met het bestaan van Facebook? Door de elektronische vriendschapsbanden die daar ontstaan, lijken echte vriendschappen helemaal niks meer. Op het net lijkt iedereen mooier, lang leve Photoshop. Iedereen lijkt ook grappiger, lang leve Google. Doordat iedereen zo glamoureus oogt op het internet, lijken mensen in het echte leven veel minder aantrekkelijk. Gelukkig blijven de toeristen wel echt bestaan, Facebook kan hen niet verslaan! Misschien is het maar best dat de metro anoniem is. Zo kan men blijven doen alsof en hoeft niemand zich te schamen. Ook kan men niet gemeen zijn, want cyberpesten volgt Facebook op de voet. Als men niks zegt, kan men ook niks verkeerd zeggen. Zolang we mekaar uit dichtklappende deuren blijven sleuren en er niemand laten zitten, doet niemand iets verkeerd. Lang leve het toerisme!

v l i j t i g

e n d e

b o o s

c r e a c t i e f

Lotte Hollevoet (Creatief Schrijven 2010-11)

sportverslag Sportdag

v l i j t i g

e n d e

b o o s

f o c u s

Enkele sfeerfbeeldenâ&#x20AC;Ś

focus Herfstcross

v l i j t i g

e n d e

b o o s

f o c u s

In totaal 300 leerlingen en leerkrachten namen deel aan de jaarlijkse herfstcross. Winst was er voor klassen 3.6, 4.5, 5.4 en 6.6, elk in hun jaar.

8 medailles op SVS loopcross

v l i j t i g

e n d e

b o o s

f o c u s

Op woensdag 21 september organiseerde Middenschool De PĂŠlichy voor het eerst een SVS cross op domein Wallemote. Vijftien dappere leerlingen en ook twee sportieve leerkrachten( Mr. Willems en Mr. Vandendriessche) namen deel aan dit evenement . We brachten maar liefst 8 medailles mee naar school. Proficiat aan alle deelnemers.

Ballgames

Sportiefste klas 2011-2012 Klassen 3.6 en 5.2, respectievelijk in de 2de en in de 3de graad, staan momenteel aan de leiding. Met de winnaars gaan we op het einde van het schooljaar bowlen. Volgende activiteit: zwemmarathon woensdag 11 januari.

e n d e

Welgeteld 100 leerlingen uit het derde jaar namen de voorbije 2 weken deel aan de frisbee@night wedstrijden. De wedstrijd tussen leerkrachten en leerlingen op een mistige en pikdonkere maandagavond was de afsluiter van dit sportieve evenement.

v l i j t i g

Frisbee@night

b o o s

f o c u s

Voor alle uitslagen kan je terecht op de sportsite.

Kerst- en nieuwjaars wens

Met ondersta and gedicht va n Hans Andre en uw familie us wensen we een kersttijd di u, uw gezin e, en een 2012 in al zijn vorm dat overgoten en en interpre is met licht taties. Of hoe dat he

Gelukkig dat Het licht bestaa t en dat het met me doet en pr

aat

en dat ik weet dat ik er vandaa n kom, van het lic ht of hoe dat heet

Hans Andreus, Uit: Holte van lic ht Haarlem: uitg. H olla

nd 1975

verschijnt 4 maal per jaar