Vlijtig ende boos juni 2013 issuu by Sint-Jozefscollege

sint-jozefscollege - izegem

vlijtig ende boos contactblad tussen ouders en school

sint-jozefscollege - izegem

vlijtig ende boos contactblad tussen ouders en school verschijnt trimestrieel 39ste jaargang • nr. 3 • juni 2013 kantoor van afgifte: 8870 Izegem 1 Burg. Vandenbogaerdelaan 53 - Izegem • tel. 051 33 59 33 www.sintjozefscollege.be • info@sintjozefscollege.be

inhoud redactioneel

focus

prikbord

v l i j t i g

e n d e

b o o s

i n h o u d

focus

redactioneel Laudatio Zoals u wellicht weet zal mevrouw Feys vanaf volgend schooljaar niet langer directeur zijn van het College. Zij wordt coördinerend directeur van onze scholengemeenschap. Verderop in dit nummer geeft ze daar zelf enige toelichting bij.

U zal merken dat Greta in haar beschouwingen verderop in deze uitgave vooral de verdiensten van anderen in de verf zet, en dat typeert haar. Maar voor één keer hebben we de rollen omgedraaid en dat is meer dan terecht. Oprechte dank van ons allen voor wat je gedaan hebt voor het College, Greta. We wensen je veel succes met je nieuwe job! Piet Pieters Mede namens het lerarenkorps en de leerlingen van het Sint-Jozefscollege

| b o o s

Misschien de meest cruciale periode uit haar tijd in het College was de doortocht van de doorlichting. Directies en lerarenkorpsen overal te lande huiveren bij de gedachte alleen al. Mevr. Feys loodste ons echter als een bekwame en ervaren kapitein voorbij deze lastige klip. De positieve evaluatie van het College is uiteraard de verdienste van iedereen die hier werkt, maar ik heb kunnen zien hoe de manier waarop de directeur de dossiers voorbereidt en de school presenteert een essentieel verschil kunnen maken.

e n d e

Mevr. Feys had evenmin de gewoonte om als directeur zomaar ‘de baas te spelen’. Voor er knopen doorgehakt werden kregen alle betrokkenen de kans om hun visie terzake naar voor te brengen.

v l i j t i g

Er is één ding in het bijzonder dat met de jaren meer indruk op mij gemaakt heeft, nl. haar bereidheid om zichzelf volledig weg te cijferen voor de school. Mevr. Feys heeft er de voorbije jaren alles aan gedaan om onze school zo goed mogelijk te dienen -al was het maar door hier quasi dagelijks als eerste aan te komen en als laatste te vertrekken. ‘Dienen’ deed ze niet door voortdurend zelf de aandacht op te zoeken, of door projecten op poten te zetten ter zalving van het eigen ego, maar wel door leerlingen en leerkrachten te ondersteunen en te helpen waar mogelijk. Ze schrok ook niet terug voor administratieve taken, die zelden glamoureus zijn, maar wel noodzakelijk voor de goede werking van een school.

r e d a c t i o n e e l

Iedereen die mevr. Feys (de collega’s mochten uiteraard Greta zeggen) een beetje kent zal haar wellicht omschrijven als een zeer betrokken, luisterbereide, bereikbare en energieke persoon; een ontieglijk harde werker ook. Ondergetekende heeft de voorbije jaren nauw met haar samengewerkt en kan dat alleen maar onderschrijven.

Woordje van de directeur

v l i j t i g

e n d e

b o o s

f o c u s

Dit keer wordt het een afscheidswoordje. En niet, zoals hier en daar verkeerdelijk gedacht wordt omdat het pensioen lonkt, maar wel omdat een nieuwe jobuitdaging om de hoek komt kijken. De voorgenomen zeven jaar Sint-Jozefscollege worden er uiteindelijk vijf en een half. Pedagogisch-didactische en personeelsmaterie op niveau van de scholengemeenschap maken vanaf 1 september het grootste deel van mijn takenpakket uit. Het college komt in de bekwame handen van Ann Manhaeve en Piet Pieters terecht. Met plezier kijk ik op deze jaren terug. Ik kon werken met een geëngageerd korps in een school die goed op de rails stond en waar de leerlingen ook niet van de kwaadste zijn.

Bovendien was net voor mijn aankomst het startsein gegeven voor een groots renovatieproject. Onze infrastructuur zou evolueren van sixtiestorens met de daarbij horende mankementen naar ecologisch verantwoorde blokken waar leerlingen en leerkrachten in gezonde omstandigheden kunnen werken en leren. Van de aftandse turnzaal zijn we overgestapt naar een exemplaar dat geïntegreerd is binnen de grote sporthal. Ons restaurant heeft in zes maanden tijd een facelift gekregen waar je u kan tegen zeggen. Niet de verdienste van de directeur, maar van de algemeen en adjunct-directeur die konden rekenen op het geduld en de flexibiliteit van leerkrachten en leerlingen. Infrastructureel is er in de voorbije jaren heel wat gerealiseerd. Op het vlak van onderwijzen en begeleiden zijn we ook blijven evolueren. Maar het werk is niet af. Een nieuw leerplatform staat in de steigers. We blijven zoeken naar efficiënte didactische methodes. Zorg voor leerlingen in al zijn facetten blijft onze eerste opdracht. De weg wijzen, ondersteunen en remediëren maken deel uit van onze kerntaak naast bijsturen en corrigeren. Een taak die ook mevrouw Manhaeve vanuit haar ervaring in het H. Hartcollege in Waregem niet vreemd is. Het College van Izegem blijft een school met een hart die garant staat voor een degelijke voorbereiding op hoger onderwijs In mijn laatste ‘woordje van de directeur’ hou ik eraan om het SJC-korps te bedanken voor de voorbije vijf en een half jaar. We hebben samen heel wat energie gestopt in de ons toevertrouwde leerlingen, maar tegelijkertijd waren precies die leerlingen ook onze bron van voldoening. En hen zal ik wellicht nog het meest missen in de komende jaren. Leerlingen die om de meest diverse redenen mijn bureau komen binnenwaaien, miniondernemers die in zwart pak of jurkje hun marketingstrategie verdedigen, sportievelingen die er heel wat voor over hebben om winnaar te worden van de klassen-

focus competitie, meest verdienstelijke leerlingen die bedremmeld maar trots op het podium staan, jonge mensen die gewoon hard knokken om hun diploma te halen, anderen die hun podiumangst overwinnen op Open Doek, leden van de leerlingenraad die oefenen in overleggen en communiceren … en zo kan ik wellicht nog een eind doorgaan. En misschien, heel misschien mag ik toch nog in de jury blijven van de minionderneming. Wie weet? Greta Feys

Stille ruimte/bezinningslokaal Enkele jaren geleden werd de kapel van het Sint-Jozefscollege ontwijd en omgevormd tot opslagplaats. We moesten dus op zoek gaan naar een alternatieve locatie waar we het religieuze aspect van onze school gestalte konden geven. Na overleg zijn we tot een oplossing gekomen. Vanaf volgend schooljaar nemen we lokaal A501 in gebruik als bezinningslokaal en/of stille ruimte. Dit ruime lokaal –twee klaslokalen werden omgevormd tot één ruimte- is gelegen op de bovenverdieping van het A-blok en biedt

| b o o s e n d e

Greta Feys

v l i j t i g

In de tweede helft van mei kon u in de krant al lezen dat in niet minder dan de helft van de scholen van onze scholengemeenschap een nieuwe directeur aangesteld wordt. Zo ook in het Sint-Jozefscollege. Vanaf één september 2013 komt mevrouw Ann Manhaeve aan het roer, geflankeerd door de heer Pieters die ook nu al de functie van adjunct-directeur invult. Samen zullen zij instaan voor de dagelijkse leiding van de school. Mevrouw Manhaeve komt niet onbeslagen bij ons terecht. Ze heeft beleidservaring opgedaan als pedagogisch directeur van de tweede graad in het H. Hartcollege in Waregem. Bovendien kan ze bij haar start in het Sint-Jozefscollege rekenen op een dynamisch en gedreven korps en op ondersteuning vanuit de centrale diensten.

f o c u s

Een nieuwe directeur in het Sint-Jozefscollege

een prachtig uitzicht over Izegem en omstreken. We hebben gezorgd voor een stemmige interieurinrichting om een gevoel van rust op te wekken en om een duidelijk contrast te maken met een â&#x20AC;&#x2DC;gewoonâ&#x20AC;&#x2122; klaslokaal. De stille ruimte zal in de eerste plaats gebruikt worden door de godsdienstleerkrachten voor groepsgesprekken, bezinning of reflectie, maar ook andere leerkrachten zullen er terecht kunnen als zij op zoek zijn naar een plaats om in alle rust een klasgesprek te hebben of een film of documentaire te bekijken.

v l i j t i g

e n d e

b o o s

p r i k b o r d

Piet Pieters

Bedrijfsbezoek aan Roularta door vijfde jaar economie Net zoals de zesdejaars mochten ook de vijfdejaars uit de richting economie op 22 april naar het multimedia bedrijf Roularta in Roeselare. Na het beluisteren van een uiteenzetting over de historiek en de groei van het bedrijf, mochten onze leerlingen ook de redactie en de werkvloer van Roularta Printing van dichtbij aanschouwen. De immense papierrollen, het snelle productieproces van de katernen en kranten en de mastodonten van drukpersen kregen hierbij veel bewondering. Mevrouw Devolder gaf ons een interessante rondleiding en op al de vragen van onze leerlingen wist ze telkens een gevat antwoord te geven. Haar gepassioneerde uitleg over troeven zoals motivatie, klantvriendelijkheid en technologische vernieuwing zal in het geheugen van onze leerlingen gegrift blijven. Ook het feit dat Roularta veel meer doet dan het drukken van de Weekbode of Trends en ook internationaal actief is, zullen we niet vergeten. De vijfdejaars hebben er alvast van genoten. Mirjam Van Neste

prikbord

Een dikke pluim alleszins voor iedereen die meewerkte aan dit project. We kijken alvast uit naar de editie van 2015! Piet Pieters

| b o o s

Eén act verdient een bijzondere vermelding: een kortfilm met klassieke muzikale begeleiding; allemaal origineel werk van Simon Allosserie uit klas 6.4. Eveneens het onthouden waard: leerkrachten en leerlingen die samen een nummer brachten van… School is Cool. Je zou het nog gaan geloven ook.

e n d e

Een school kan zich alleen maar gelukkig prijzen dat ze zoveel talent in haar rangen heeft én dat een aantal leerkrachten zich willen inzetten om dat talent de plaats te geven waar het recht op heeft, nl. het podium. In totaal beklommen ongeveer tachtig leerlingen de bühne, een indrukwekkend aantal.

v l i j t i g

Wanneer artistiek talent, organisatorisch talent en begeestering elkaar vinden gebeurt er iets speciaals. In dit geval: Open Doek. Het ‘vrij podium’ van het SintJozefscollege is nog maar aan z’n tweede editie toe, maar is een instant classic geworden, wat ook bleek uit de massale publieke belangstelling. De optredens waren opnieuw zeer divers –acrobatische gymnastiek, solo-zang, koorzang, instrumentale muziek, poëzie, …- maar er was één constante bij alle deelnemers: gedrevenheid en authenticiteit. De toeschouwers konden dit duidelijk appreciëren en juichten de artiesten enthousiast toe.

p r i k b o r d

Tweede editie van Open Doek – 8 mei

v l i j t i g

e n d e

b o o s

p r i k b o r d

Scola Aperitieft

Vorig jaar vierde Scola zijn vijfjarig bestaan met Scola Bruist. Het was ons eerste avondvullend concert waarin de hele muziekgeschiedenis doorlopen werd. Toen de laatste klanken van ABBA’s ‘Thank you for the music’ wegstierven, vroeg de overvolle zaal meteen al om een volgende concert. Een reden te meer om er begin dit schooljaar opnieuw in te vliegen! Begin september gingen we dan ook met veel plezier via surprise acts in de lessen de nieuwe derde- en vierdejaars warm maken om deel uit te maken van onze fantastische, gezellige groep. En met succes! Scola stond dit jaar opnieuw met een 30-tal zangers en zangeressen op het podium. De concertkriebels kregen iedereen te pakken en al snel kreeg het project van dit jaar vorm. Dit keer geen avondconcert zoals vorig jaar, wel een gezellig aperitiefconcert op zondagvoormiddag. Scola Aperitieft was een feit. Met een combinatie van pop, canons en fleurigheid werd onze ‘concertzaal’ klaargemaakt. Maandenlang weerklonken tijdens de repetitiemiddagen de alom bekende melodietjes van The Beatles, en uiteraard kon het koningsstuk ‘Bohemian Rhapsody’ -u allen wellicht niet onbekend- dit keer niet ontbreken. U kon het resultaat komen bewonderen op 21 april. Scola toonde er –opnieuw voor een uitverkochte zaal– hun meerstemmig kunnen. Naast het koorgedeelte was er ook plaats voor enkele intermezzo’s waar de Scolari hun overige talenten tentoon konden spreiden. Zo speelde Flore Lombaert een prachtige versie van Bertini’s ‘Etude op. 29, No 11 en gingen Sarah El Amouri en pianiste Hilde even de romantische toer op met een prachtige Barcarolle uit ‘Les contes d’Hoffmann’. Naast het vele talent uit het koor zelf konden we voor het zingen van de canons ook rekenen op heel wat zangtalent afkomstig uit het publiek, waarvoor dank. Met een partituurtje in de hand deden de vele zangvogels het helemaal niet slecht, integendeel!

prikbord Enkele bisnummers en vele aperitiefjes later kon dit succesvolle evenement afgesloten worden. De bloemen werden om begrijpelijke redenen op de volgende repetitie aan onze immer vrolijke dirigente Katelijne Dessein overhandigd, samen met een taartjesbuffet voor onze zangers. Heeft u er nog niet genoeg van? Dan heeft u hopelijk onze versie van Bohemian Rhapsody op Open Doek niet gemist. En voor volgend jaar staat er ook al weer heel wat op stapel. Maar daarover later meer… Tot Scola! Simon Allosserie (klas 6.4) en Hilde Van Belle (klas 6.3)

ICT in SJC

| b o o s e n d e v l i j t i g

- De eerste zes accesspoints werden geïnstalleerd. In de loop van volgend schooljaar volgt de rest zodat de volledige campus draadloos op het internet kan. Dit is ook zo voor de andere scholen van onze scholengemeenschap. - Er werden twintig iPads aangekocht zodat geïnteresseerde leerkrachten één en ander kunnen uittesten qua gebruik van tablets in klasverband. In het voorbije schooljaar werden ook al veel bijscholingen rond tablets gevolgd. - Vanaf 1 september start de volledige scholengemeenschap met een nieuw elektronisch leerplatform ‘Smartschool’. In eerste instantie zal het gebruikt worden als leerplatform, communicatiesysteem tussen directie/leraars en leerlingen/ouders en zullen de maandrapporten hiermee opgesteld worden. Elke leerling krijgt z’n eigen unieke login en per leerling komen ook twee co-accounts zodat de ouders kunnen meevolgen. In de loop van september volgt meer informatie. - Misschien nog in de loop van dit schooljaar maar zeker vanaf 1 september zullen de ouders ook via een unieke login de aankopen van zoon/dochter bij Scolarest (maaltijden en drankautomaten) kunnen volgen. - Per 1 september staat de computerklas A103 ook volledig ‘in het nieuw’ met 28 hagelnieuwe corei5-toestellen met Windows8.

p r i k b o r d

Op ICT-vlak werden in het derde trimester een aantal nieuwe zaken opgestart die in het volgend schooljaar volop zullen renderen:

Mark Maertens en Stijn Desmet

Vlaamse Wiskunde Olympiade Alexander Geldhof moest om een speciale reden de eerste halve dag van de reis naar Parijs missen… Hij verdedigde op woensdag 24 april immers met glans onze school tijdens de finale van de Vlaamse Wiskunde Olympiade in Leuven. Hij behaalde een schitterende derde plaats en een bijzondere vermelding omdat hij voor het derde opeenvolgende jaar de finale bereikt heeft; hij kon dus een mooi prijzenpakket mee naar huis nemen. Geen enkele van onze leerkrachten (en zelfs ex-leerkrachten) wiskunde kon zich een dergelijke prestatie van een leerling van onze school herinneren. Een welgemeende proficiat is hier dus absoluut op zijn plaats. De leerkrachten wiskunde zijn echt trots op jou, Alexander!

Sporen van zin: bezinning VIJFDEJAARS in de Dossinkazerne Eind vorig jaar opende in Mechelen een spraakmakend museum over een erg donkere bladzijde uit ons verleden: het museum voor verzet en deportatie of gemeenzaam ‘De kazerne Dossin’ genaamd. Uit die beruchte plaats vertrokken meer dan 25.482 Joden en 351 zigeuners uit België en Noord-Frankrijk naar de vernietigingskampen.

v l i j t i g

e n d e

b o o s

p r i k b o r d

Gerda Tuytten en Charlotte Vanderstichele

Het museum wordt internationaal geroemd voor zijn aanpak omdat het zich niet alleen beperkt tot de historische feitelijkheid maar ook de maatschappelijke en psychologische mechanismen aan bod brengt die tot die gruwel konden leiden. Het deportatie- en genocideverhaal wordt hierdoor plots heel zichtbaar en actueel in massagedrag en -misleiding (denk aan de hedendaagse conflicten zoals in Syrië, OostCongo,... ) maar ook in pestgedrag. Zo wordt het een verhaal over ons: de huidige generatie. De massa beangstigt zodat het voor velen bijna onmogelijk wordt een eigen positie in te nemen en te reageren. Angst baart zo een moordend systeem. Vanuit onze christelijk geïnspireerde schoolvisie willen we niet alleen ‘kennis-bollebozen’ op de samenleving loslaten, maar ook kritische, geëngageerde en verantwoordelijke mensen die bewust in het leven staan. Een bezinning is een uitgelezen moment om open vragen te laten insijpelen. Naast de geleide rondleiding in het museum werden daarom twee reflectiemomenten ingelast.

We peilden achteraf naar de zinvolle sporen die dit bezoek bij de leerlingen heeft nagelaten. De reacties van een deel van de leerlingen, waarvan sommigen aangeven ook Auschwitz te willen bezoeken, stellen ons gerust. Het treinen naar Mechelen heeft zijn sporen blijkbaar getrokken.

p r i k b o r d | b o o s e n d e

De dag sloot af met een reflectiemoment onder leiding van docent Hugo Verkest, docent aan de KATHO en vertrouwd met Shoah en de joodse wereld. De impressies van de dag konden op hun plaats vallen.

v l i j t i g

Het memoriaal met tal van persoonlijke voorwerpen en kunstwerken, sleurt de gehaaste bezoeker in de concrete leefwereld van een oorlogsslachtoffer. Je wordt er uitgenodigd op een zitblok plaats te nemen. Elk blok draagt een nummer van een transport. Terwijl de namen van de gedeporteerden, eerst als een kakafonie, daarna steeds duidelijker herkenbaar uit de boxen rollen, wordt her-‘inneren’ ook her-‘be-leven‘. Je neemt even hun plaats in. De film ‘God on trial’ slaat de brug naar de levens- en zinvragen. Het verhaal is gebaseerd op concrete kampverhalen. Het toont hoe Joden (gelovigen en ongelovigen) in de diepste donkerte van hun barakken vanuit hun culturele en gelovige traditie proberen hun menswaardigheid te behouden. Ze roepen God ter verantwoording in een geïmproviseerde rechtbank. Door deze op het eerst zicht absurde situatie lijken de gevangenen hun rechten te herwinnen. Ze zijn meer dan een genummerd slachtoffer. Of hoe verhalen het kunnen halen op moordende systemen.

Steven Hennion

Galabal Op vrijdag 19 april was het eindelijk zo ver: het galabal, de activiteit waar wij -de leerlingenraad- het hele jaar naar uitkijken. Aangezien enkel leerlingen vanaf 16 jaar toegelaten worden, is het galabal vooral het werk van de vijfdes en zesdes. Zij zorgen zowel voor de voorbereidingen als voor het opmaken van het JOC, het draaien van de shifts tijdens de fuif en de opkuis achteraf.

p r i k b o r d

De leerlingenraad besliste dit jaar enkele veranderingen door te voeren, te beginnen met de keuze van de deejays. Er werd bewust gekozen om jong (en minder bekend) talent aan bod te laten komen, zoals de 18-jarige Benoit Sercu uit Roeselare en de twee jonge heren van LSGHN uit Ieper. De andere deejay van de avond was een grote naam in Izegem en omstreken: Brash. Hij zorgde voor een hevig dansende menigte in het drukbezette JOC. Een andere spectaculaire nieuwigheid was de trendy -en bovendien lichtgevende- cavabar. Eveneens nieuw dit jaar was een overdekte fotostand buiten, mét zetels. Onze fotograaf zorgde alvast voor enkele mooie exemplaren! De laatste grote verandering was het overschakelen op de alom befaamde “stoffen bandjes”, die heel snel de deur uitvlogen! Achteraf gezien was ons galabal opnieuw een héél groot succes! Zelf de opkuis werd voor het eerst in een lange tijd goedgekeurd door het JOC, waardoor we de zaal slechts één keer moesten kuisen dit jaar. Niets dan lof dus over de editie van 2013! Graag zou ik nog eens de voltallige 44 leden en twee begeleidende leerkrachten van de leerlingenraad 2012-2013 bedanken voor hun inzet en hun enthousiasme! Het was een topjaar en dat mag gezegd worden!

v l i j t i g

e n d e

b o o s

Ilse Vandenbulcke (klas 6.5) namens de leerlingenraad

Studiereis Gent derdejaars Op 26 april verkenden onze derdejaars de Arteveldestad. Vooraf konden de leerlingen kiezen uit zes trajecten, met haltes bij heel diverse culturele en wetenschappelijke musea, workshops en bezienswaardigheden, gaande van een bezoek aan het Gravensteen over een kennismaking met spinnen in De wereld van Kina tot een dramaworkshop. Hieronder kunt u het verslag van een leerling lezen.

Elise Decorte (klas 3.6)

| b o o s e n d e

Daarna mochten we nog even vrij rondkijken in het museum, wat bij iedereen in de smaak viel. Rond vier uur keerden we terug naar Izegem. Gelukkig vertrokken we op tijd, zodat we niet vastzaten in de files, zoals de andere bussen die van Gent kwamen.

v l i j t i g

Rond twaalf uur kregen we een uur vrij om iets te gaan eten in Gent. Per toeval kwamen we in een vegetarisch restaurant terecht, een leuke en lekkere ervaring! Na de lunch moesten we ons reppen naar de bus, om dan af te zakken naar het Illuseum, dat net buiten het centrum van Gent ligt. In dit museum over optische illusie kregen we eerst een goochelvoorstelling te zien.

p r i k b o r d

Ik koos voor traject drie voor onze schoolreis. Dat hield in dat we eerst een wandeling met een gids maakten door het Gentse Prinsenhof. Het was wel spijtig dat het weer wat tegenviel. Door het regenweer moesten we ons immers ook haasten naar de volgende activiteit, een bezoek aan het stadsmuseum STAM. Daar werden we verwelkomd door een andere gids, van wie we een rondleiding kregen met behulp van oortjes, zodat iedereen alles goed kon horen. In het museum zagen we onder andere een indrukwekkende luchtfoto van Gent.

Studiereis Antwerpen vierdejaars: impressies van de leerlingen “Normaal ga ik niet graag naar een museum maar in het Plantyn-Moretusmuseum heb ik mij wel geamuseerd.” “Ik had nog nooit eerder de Ruien (= ondergrondse riolen) gezien. We moesten een pak en laarzen aandoen die ons beschermden tegen het vuile water. Eerst werden we via een bootje naar de overkant gebracht en dan moesten we zelf door de riolen wandelen. De gids vertelde zeer levendig over de Ruien en af en toe zagen we eens een rat passeren. Behalve dat het er erg stonk, was het zeer leuk en interessant.”

“Tijdens het bezoek aan het Rubensmuseum konden we verlangen naar onze welverdiende middagpauze in de Mc Donalds. Na ons eten babbelden mijn vrienden en ik nog even bij en dan was het weeral tijd voor onze volgende activiteit, een bezoekje brengen aan de zoo. Eigenlijk had iedereen de zoo wel al eens bezocht maar nu was het meer dan alleen maar rondwandelen en eens de dieren bekijken. We kregen een uitgebreide uitleg over de dieren, wat ze eten, hun leefomgeving. Dat was wel interessant.” “De wandeling in Antwerpen vond ik één van de leukste activiteiten, omdat we de stad zelf konden ontdekken. Het was ook aangenaam om eens zonder gids te wandelen. Dit mocht gerust wat langer duren!” Klas 4.1

v l i j t i g

e n d e

b o o s

p r i k b o r d

“Het bezoek aan de fabriek van Coca-Cola was indrukwekkend!”

Reis naar Parijs Op woensdag 24 april vertrokken we met alle vijfdejaars naar Parijs. Het beloofde een fantastische en onvergetelijke reis te worden. Rond 18 uur kwamen we aan in het hotel. Na het verdelen van de kamers en het uitpakken van de koffers , werden we verwacht in het hal van het hotel om met z’n allen een eerste bezoek aan de stad te brengen. Bij het eerste bezoek mochten we ons avondmaal vrij nuttigen in Quartier Latin, in de buurt van onder andere de Notre Dame. Op de terugweg naar het verzamelpunt konden we nog meegenieten van een spectaculaire vuurshow bij de Notre Dame. De tweede dag begon al veelbelovend met stralende zon. Na een heerlijk Frans ontbijt trokken we weer richting centrum. We begonnen met een bezoek aan het indruk-

Op de laatste dag stond weer een serieuze wandeling op het menu met Les Tuileries, les Champs-Elysées, l’Arc de Triomphe, la Madeleine, Galerie Lafayette en als afsluiter van een onvergetelijke reis bezochten we le Sacré Coeur.

p r i k b o r d | b o o s e n d e

Na het prachtige uitzicht stond een stevige wandeling op het programma met onder andere Le Dôme des Invalides, Musée Rodin en vele andere mooie monumenten. Als afsluiter van een mooie zonnige dag maakten de ingeschrevenen een tochtje op de Seine met de bateaux-mouches. De anderen besloten dan weer met een bezoek aan de moderne zakenbuurt, La Défense.

v l i j t i g

wekkende Louvre met als hoogte punt de Mona Lisa. Daarna trokken we richting Eiffeltoren met als tussenstation les Tuileries, de immer charmante volkstuinen van Parijs. De beklimming van de Eiffeltoren was nogal angstaanjagend, maar het uitzicht maakte alles goed.

Celien Tanghe (klas 5.3)

Reis naar Londen

v l i j t i g

e n d e

b o o s

p r i k b o r d

Op 24 april was het zover: onze laatste schoolreis. Allen waren we vroeg uit de veren gesprongen en stonden we te popelen om te vertrekken, want hier hadden we al het hele jaar naar uitgekeken. Eens de bagage in de bus was opgeborgen, waren we klaar om te vertrekken richting Rijsel, waar de Eurostar ons stond op te wachten. Nog even inchecken en dan waren we eindelijk op weg naar onze eindbestemming: Londen, de stad van rode telefooncellen, dubbeldekkers, high tea’s… maar ook de stad met een prachtige, architecturale bouw en een schat aan culturele bezienswaardigheden. We begonnen onze driedaagse trip met een gezamenlijke wandeling doorheen de stad. Velen, waaronder ikzelf, zagen Londen voor het eerst waardoor we onze ogen uitkeken bij het zien van Big Ben, Buckingham Palace, 10 Downing Street en nog veel meer.

Na enige tijd begon de honger bij iedereen wel toe te slaan. We gingen dan maar zo vlug mogelijk op zoek naar de eerste de beste fastfoodketen, en verorberden onze eerste maaltijd in Londen. In de namiddag stonden de eerste keuzeactiviteiten op het programma. Wij bezochten met onze groep het fameuze, sinds 2007 verbouwde, Wembley Stadium. Opnieuw een bouwkundig hoogstandje, zowel praktisch als esthetisch. Binnenin het stadion kregen we een zeer interessante rondleiding van een al even amusante gids. ’s Avonds stond de laatste, opnieuw gezamenlijke, activiteit van de dag gepland, namelijk het theaterstuk The Woman In Black in West End. De manier van toneelvoering en de inrichting van de zaal zijn zeer verschillend van wat wij gewend zijn, wat ons opnieuw een unieke ervaring rijker heeft gemaakt.

| b o o s e n d e

De derde en laatste dag was aangebroken. Het was reeds tijd om in te pakken, maar nog niet om te vertrekken. We verlieten ons hotel en trokken richting Great Russell Street voor onze laatste activiteit, een bezoek aan het British Museum. Ook dit is een prachtig museum, waarin kunst, cultuur en geschiedenis in harmonie met elkaar aanwezig zijn. En zo was het einde van de schoolreis bijna aangebroken. We kregen nog wat tijd om vrij rond te lopen en te genieten van onze laatste momenten in Londen. Toen de avond viel verzamelden we met zâ&#x20AC;&#x2122;n allen voor de laatste keer aan het metro station en vertrokken we richting Sint Pancras International om vervolgens met de Eurostar en daarna met de bus terug te keren naar het kleine Izegem. Via deze weg wil ik ook alle leerkrachten die ons vergezeld hebben naar Londen bedanken voor het zeer aangename gezelschap en om alles in goede banen te leiden. Samen met hen hebben we met alle zesdes een zeer plezante, leerrijke en deugddoende schoolreis gemaakt. Deze Londenreis was echt een prachtige afsluiter voor de fijne tijd die we hebben gehad in het College.

v l i j t i g

Rond de middag startten wij met onze groep aan de tweede keuze-activiteit: de stadswandeling onder leiding van meneer Vlieghe. Als een professionele en anglofiele gids begeleidde hij ons doorheen de stad en gaf daarbij heel wat boeiende uitleg en informatie omtrent Londen. Chapeau aan meneer Vlieghe voor deze opmerkelijke rondleiding. Hierna sloten we de reeks activiteiten van de dag af met een korte maar toch boeiende boottocht op de Thames. Na nog wat korte afspraken te hebben gemaakt met de leerkrachten, kregen we groen licht om vrij rond te lopen in de stad.

p r i k b o r d

De volgende morgen was het weer tijdig opstaan, wat voor de een al wat meer moeite kostte dan de ander. Na een stevig ontbijt waren we klaar om aan onze tweede dag in Londen te beginnen. We begaven ons naar de Underground, waarvan de Britten dit jaar het 150-jarige bestaan vieren, en namen de metro richting Trafalgar Square. Onze eerste activiteit was een bezoek aan National Gallery. Auditief begeleid doorliepen we vol interesse het museum dat een zeer mooi en volledig overzicht biedt van de West-Europese schilderkunst uit de periode tussen 1250 en 1900.

Joachim Desimpelaere (klas 6.3)

Humane wetenschappers op uitstap: altijd iets bijzonders… Dat het klimaat onderhevig is aan verandering zou je gemakshalve en kort door de bocht kunnen besluiten uit de ellendige meimaand. En dat hebben we ondervonden tijdens de jaarlijkse vakspecifieke uitstap met de zesde humane wetenschappen naar Gent. Het bezoek aan het Guislainmuseum hielden we nog droog. De twee gidsen wezen ons in het uitzonderlijke kader van de psychiatrische instelling op de evolutie die de geesteswetenschappen ondergingen. Waarbij de ultieme opmerking van de gids of we zelf wel “normaal” zijn misschien wel essentieel is.

Dit schitterende stadsmuseum dat het oude Bijlokeklooster met moderne gewaagde architectuur verbindt, bood met zijn collectie een mooi historisch beeld van de stad. Als instap is de gigantische kamervullende luchtfoto van Gent al een attractie op zich. En aangezien je letterlijk op de foto kan stappen, voel je je toch even Weergod die als het ware boven de stad zweeft. Jochen Vlieghe

v l i j t i g

e n d e

b o o s

p r i k b o r d

Na de middag stond een stadswandeling door Gent gepland, helaas belde de gids koortsig af en bleek de regenval van die aard dat een twee uur durende wandeling vooral verkoudheden zou opleveren. Een korte, minimalistische toer langs o.a. de Graslei en de controversiële stadshal leverde nog een beperkte kijk op hoe steden zich profileren met cultuur en architectuur. Maar een ander mooi voorbeeld van citymarketing en transitie naar een postindustriële stedelijkheid bleek een perfecte en ook droge uitweg: het STAM.

Minionderneming Het Sint-Jozefscollege heeft dit jaar met volle teugen kunnen meegenieten van het grote succes van onze minionderneming Latté Art. Wekelijks stonden wij klaar om de leerlingen lekkere donuts en muffins voor te schotelen, en toen het weer een dieptepunt bereikte, kwamen wij op de proppen met een heerlijk assortiment aan soepjes. Ook zetten we talrijke acties op om de leerlingen een leuke en aangename speeltijd te bezorgen. Zo planden we een actie voor Valentijn en boden we de leerlingen zelfgevulde zakjes snoep aan en ook de paaseitjes die onze paashaas ronddeelde hadden veel succes. Er werd niet enkel gefocust op de leerlingen maar ook de leerkrachten, ouders en

Ten slotte wil ik in naam van de minionderneming alle leerlingen en leerkrachten bedanken voor de steun en het vertrouwen in ons Latté Art-team. We wensen de minionderneming van volgend jaar ook het allerbeste toe! Cynthia Grymonprez (klas 6.3) Namens minionderneming Latté Art

p r i k b o r d | b o o s e n d e

Ook wil ik ook nog even benadrukken dat ik echt zeer blij ben met mijn keuze voor de minionderneming. Ik heb heel wat nuttige ervaring opgedaan en zou dit keuzevak dan ook zeker en vast aan iedereen aanraden. Naar mijn gevoel was onze samenwerking als ondernemers ontzettend goed en leerden we elkaar ook beter kennen als individuen. We waren een hechte groep en we steunden elkaar waar nodig. U ziet dus, onze minionderneming Latté Art bracht dit jaar niet enkel en alleen winst met zich mee, maar ook vriendschap, en daar ben ik trots op.

v l i j t i g

anderen konden lekker meegenieten van ons uitgebreid assortiment. Zo brachten we het idee naar voor om ambachtelijke koffie en thee aan te bieden in alle geuren en smaken die u maar kunt bedenken. Dit idee sloeg meteen aan en al snel konden we iedereen overtuigen van de goede kwaliteit en ambachtelijkheid van onze producten. Ook buiten de lesuren deden we volop ons best en ontplooiden we ons ondernemerstalent door te verkopen op kerstmarkten en ook door de organisatie van enkele homeparty’s.

Milieuwerkgroep ‘De mieren’ Op zondag 19 mei namen we deel aan de vroege ochtendwandeling, georganiseerd door de Izegemse Minaraad. En vroeg was het! Vijf uur ’s ochtends... Met een zeskoppige delegatie vormden we met onze milieuwerkgroep tien procent van alle deelnemers. Niet mis! Piet Desmet, leerkracht bio en een gepassioneerd vogelkenner gidste ons ruim twee uur in het provinciaal domein Wallemote-Wolvenhof. Dit natuurgebied is uitgegroeid tot een pareltje van natuurschoon. We genoten van het gekwinkeleer van winterkoning, roodborst, merel, spreeuw, lijster, kool- en pimpelmees, zwartkop, … met bassen op de achtergrond van kauw, houtduif en holenduif. Ook de dodaars, meerkoet, waterhoen en Canadese gans werden gespot.

Als gevolg van de winterprik lieten de tuinwerkzaamheden op school langer dan voorzien op zich wachten. Maar niet getreurd, we produceerden ondertussen een collectie kurken prikborden. Eenmaal de lente zich aankondigde werd er gesnoeid en gewied in ons ‘Joseph de Pélichypark’. Ook de takkenril, die de composthoek omzoomt, werd verder uitgebouwd. De afsluiter van ons werkjaar en tevens het waardige afscheid van de zesdejaars gaat door op een biologisch landbouwbedrijf. Op 27 juni trekken we er voor een dagje op uit. Onze bestemming: De Zaaier in Ruddervoorde.

v l i j t i g

e n d e

b o o s

p r i k b o r d

Na een boeiende uitleg over al dat moois schoven we aan in het kasteel Wallemote voor een ontbijt, verzorgd door de leden van de Izegemse wereldwinkel. Negentien mei was immers de dag van de fair trade!

In de voormiddag worden we ondergedompeld in de geschiedenis van het graan. Vervolgens malen we zelf het graan en maken we pasta. ’s Middags schuiven we aan voor een lekkere vegetarische maaltijd. De bedrijfsleider leidt ons ’s middags rond op z’n bedrijf. De principes van agro-ecologie worden hier in de praktijk omgezet. Volgend jaar start de biohoeve met CSA (Community Supported Agriculture). CSA is een sociaal landbouwsysteem waarbij de leden rechtstreeks contact hebben met de

focus boer en de plaats waar hun voedsel geproduceerd wordt. Via een jaarlijks oogstaandeel kan je kraakverse biologische groenten en fruit zelf komen oogsten of afhalen in de hoevewinkel. Zo kan je er dus echt ‘aarden’! Ben je op zoek naar een originele vakantie? Ook dat kan. De Zaaier is lid van WWOOF (World Wide Opportunities on Organic Farms). In ruil voor jouw handenarbeid krijg je kost en inwoon. Bio met een vleugje globalisering. We kijken tevreden terug op het voorbije werkjaar. Marianne Vandezande en Vera Van den Abeele

Sport

Op vrijdag 17 mei konden de leerlingen ervoor kiezen om de strijd aan te gaan met hun dagelijkse koolhydratendip, die elke dag tussen het vijfde en zesde lesuur hun lichaam teistert. De remedie was tweeledig. Eerst en vooral gezonde en lichte voeding verorberen om terug voldoende energie te hebben voor de rest van de dag. Maar ook de benen strekken op swingende beats in elkaar geflanst door DJ “No Trixx”. Na een wat aarzelende start met enkele schuchtere danspasjes, gooiden de meeste leerlingen, opgezweept door de pompende beats, hun lijf en leden in de strijd. Het is

| b o o s e n d e

Lunchbeat

v l i j t i g

Met een goed gevoel kijken we terug naar de fietstocht. De weergoden waren ons gunstig gezind en onder een stralende zon trokken 190 leerlingen en 4 leerkrachten op pad voor een tocht van 35 km. Het eerste deel maakte de strakke wind het fietsen extra lastig. De bevoorrading in Slijps kwam net op tijd. Na een energiedrankje en een donut hadden de leerlingen terug de power om met de wind in de rug huiswaarts te keren. Op twee lekke banden en een kapot zadel na, bereikte iedereen vlot de eindmeet. In de tuin van onze school was er daarna een gezellig samenzijn met een lekkere braadworst.

f o c u s

Fietstocht

v l i j t i g

e n d e

b o o s

f o c u s

bewezen: ook zonder alcohol kan je probleemloos uit de bol gaan. Het broodje kip, de pasta, de smoothie, de fruitsalade en het mineraalwater werden vlotjes naar binnen gewerkt. Scolarest, de huiscateraar, had zijn uiterste best gedaan om de leerlingen te verwennen op hun dag (Dag van de Leerling).

Tot slot nog een pluim voor de leerlingenraad die van meet af aan zijn schouders onder dit initiatief zette en de dag zelf ook zorgde voor heel wat hulp en enthousiasme.

Dauwtrip Traditiegetrouw vertrokken we met een hele groep leerlingen (bijna 200 deelnemers) v贸贸r dag en dauw om een van de weinige stukjes overgebleven groen in en rond Izegem te verkennen. Dit jaar vertrokken we aan kasteeldomein Wallemote-Wolvenhof. Als bij wonder bleef het droog. Nadien genoten zowel leerlingen als leerlingen van een gezamenlijk ontbijt. Hoeft het nog gezegd dat elke deelnemer klaar wakker op zijn lessenaar zat bij de start van het eerste lesuur?

Triatlon Al enkele jaren nemen we deel aan de scholenduatlon die georganiseerd wordt door de Izegemse triatlonclub. Dit jaar koos deze Izegemse vereniging voor een triatlon i.p.v. een duatlon. We vreesden even dat het zwemmen heel wat leerlingen zou afschrikken, maar toch verschenen 39 leerlingen van onze school aan de start. Om 11u30 doken de eerste leerlingen in het water. Na 250 meter zwemmen volgde de fietsproef (7.5 km) en er werd geĂŤindigd met een loopronde van 2.4 km. Een dikke proficiat aan alle deelnemers.

Tweede graad meisjes 1. Diana Sintobin 2. Hanne Callens 3. Lotte Wittewrongel

| b o o s e n d e

De winnaars zie je hiernaast.

Tweede graad jongens 1. Stefan Desimpel 2. Alex Devlies 3. Louis Dâ&#x20AC;&#x2122;hondt

Derde graad jongens 1. Thomas Geldhof 2. Ruben Callens 3. Jeroen Debonnet

v l i j t i g

Een dikke pluim ook voor de organisatoren. Het vernieuwde parcours en omschakeling van duatlon naar triatlon viel in de smaak bij de leerlingen en het LO-team.

f o c u s

Deelnemen blijft belangrijker dan winnen, maar toch willen wij hier speciaal Thomas Geldhof (klas 6.6) feliciteren die voor het vierde jaar op rij deze wedstrijd won.

Uitslag sportiefste klas De activiteiten voor de sportiefste klas zitten er weer op. Het doet ons geweldig veel deugd dat onze leerlingen ondanks hun drukke agenda toch tijd maken voor de naschoolse sport. In onze vernieuwde sporthal zal volgend jaar opnieuw een klassencompetitie voetbal, volleybal, basketbal en handbal georganiseerd worden. We hopen dat we hiermee niet alleen de tweede graad maar ook de derde graad enthousiast kunnen maken.

v l i j t i g

e n d e

b o o s

f o c u s

Uiteraard mogen we niet vergeten de verdiende winnaars te feliciteren. Dat zijn klas 3.4 voor de tweede graad en klas 5.3 voor de derde graad. Deze twee klassen worden de laatste week van het schooljaar verwend met een hapje, een drankje en een wedstrijd frisbee@night.

Geert Wydaeghe en Marjan Maes zeggen het Sint-Jozefscollege vaarwel Na een jarenlange loopbaan in het College trekken Geert Wydaeghe en Marjan Maes de bruine Collegevoordeur definitief achter zich dicht. Alle twee kunnen ze terugblikken op een loopbaan die hen heel wat mooie ervaringen opleverde.

Hoe nauw zijn opdrachten als verantwoordelijke voor veiligheid en drukwerk hem ook aan het hart lagen, uiteindelijk was het zijn echte opvoederstaak die hem het meest beroerde. De informele contacten met leerlingen op de speelplaats, in het restaurant en in de studie maakten zijn dagen rijk. Vandaar dat het verlies van zijn vaste studie bij de derdejaars een moeilijke zaak voor hem was. Op

| b o o s e n d e

In zijn lange carrière als ‘drukker’ heeft hij ook heel wat fotokopiefirma’s de revue zien passeren. Eigenlijk stamt hij nog uit de tijd van de ‘offsetmachines’. Zijn eerste Rank Xerox kopieermachine was 4 meter lang. Maar na de passage van Kodak, Danka, Nashuatec en Ricoh is zijn werkterrein beperkt tot ongeveer anderhalve meter.

v l i j t i g

Toen hij aankwam in het College werd hij onze man van de EHBO. Niet verwonderlijk want hij heeft sinds jaar en dag als ambulancier dienst 112 een nauwe band met de brandweer Ledegem. Gaandeweg behoorde ook ‘veiligheid’ tot zijn takenpakket. Oorspronkelijk was dit een opdracht voor elke school afzonderlijk, maar bij de invoering van een overkoepelende preventie-adviseur werd die verantwoordelijkheid gedeeld binnen de interne dienst voor preventie en bescherming op het werk (IDPBW) waarvan Geert Wydaeghe automatisch deel uitmaakte als lokaal aanspreekpunt.

f o c u s

Toen Geert Wydaeghe in het College aankwam kende hij al het klappen van de opvoederszweep. Waarmee we niet willen zeggen dat hij wild om zich heen sloeg, integendeel. We bedoelen dat hij bij zijn aankomst in het College in 1985 al tien jaar lang ervaring opgedaan had in de job. Vanaf september 1975 tot juni 1984 was hij aan de slag in het VTI en het jaar erop verdeelde hij zijn aandacht over het VTI en het Sint-Vincentiusinstituut in Lendelede. Dat jaar beschikte meneer Wydaeghe wellicht over een uitstekende fysieke conditie want elke dag begon en eindigde in Lendelede. Tussenin moest hij zich verplaatsen van en naar het VTI en dit gebeurde met de fiets.

die manier werd het moeilijker om alle leerlingen te kennen, een belangrijk pluspunt bij het uitoefenen van een opvoederstaak. Nu lonkt het pensioen en er zal geen gebrek aan tijdinvulling zijn. De ambulancedienst van de brandweer zal er zeker wel bij varen. Marjan Maes zette haar eerste stappen in het onderwijs in hetzelfde jaar als Geert Wydaeghe, maar dan wel onmiddellijk in het Sint-Jozefscollege. Ze deed dit als lid van het administratieve personeel. De invoering van dit nieuwe personeelsstatuut betekende tegelijkertijd de eerste stap in de niet-religieuze vrouwelijke aanwezigheid op het College. Een proces dat, zo blijkt achteraf, nooit meer te stoppen was. Mevrouw Maes bleef werken in dit statuut tot ze ter vervanging van E.H. Hugo Willaert opvoeder werd en meer contact kreeg met leerlingen.

v l i j t i g

e n d e

b o o s

f o c u s

Bij het terugblikken op haar Collegecarrière stellen we twee constanten vast. Enerzijds haar flexibiliteit en anderzijds het initiatief en de gedrevenheid waarmee ze elke nieuwe taak opnam.

Bij haar aanwerving werd de nadruk gelegd op de ondersteunende taak die ze zou hebben voor het directieteam en de leraars. In die tijd was het immers nog de gewoonte dat de examens voor het onderwijzend personeel door ‘het secretariaat’ getypt werden. Maar gaandeweg bleek dat mevrouw Maes heel wat meer in haar mars had dan het intikken van verslagen. In december 1984 volgde ze samen met Chris Lambert een opleiding bij Xerox, ter voorbereiding van de introductie van een elektronische typemachine met een klein geheugen. Voor het eerst konden data verbonden worden met documenten, sterk vergelijkbaar met wat ook nu in Word nog gebeurt. Vanaf dan ging alles in een stroomversnelling. In 1986 kwamen de eerste computers de school binnen. Toen al was er sprake van groepsaankopen want een tiental vooruitstrevende personeelsleden kochten samen met het College hun eerste computer aan, mevrouw Maes was één van hen. Op dat ogenblik kwam de tandem Marjan Maes en Chris Lambert pas goed op dreef. Via het aanleren van de sql-programmeertaal zetten ze een databeheer op maat van het College op. Aanvankelijk enkel voor leerlingen maar al gauw volgden ook rapporten en leerkrachten. Aan dit pionierswerk werd een einde gesteld toen de scholengemeenschap voor het gezamenlijke pakket van Informat koos.

Maar niet getreurd. Nieuwe horizonten lonkten. Mevrouw Maes zag de voordelen in van een digitaal boekhoudpakket en van het eenvoudige Flash via Proacc belandde ze naar aanleiding van de centralisatie van de boekhouding bij Proacc business. Het spreekt voor zich dat ook dit pakket dat gericht is op een analytische boekhouding de nodige vorming vroeg. Van vastroesten of verstarren was helemaal geen sprake. Tussen al deze administratieve opdrachten door had mevrouw Maes ook altijd contact met leerlingen en leerkrachten.Haar collega’s-leerkrachten stond ze met raad en daad bij, niet alleen als personeelsverantwoordelijke maar ook bij het organiseren van extra-murosactiviteiten. Ze was jarenlang actief lid van de vriendenkring en ze speelde een ondersteunende rol bij de 100-dagenvieringen, leerlingenraad, sport- en toneelwerking. Met leerlingen kwam mevrouw Maes op heel wat manieren in aanraking. Ze werd ingeschakeld bij toezichten, onthaal aan de balie, in het open leercentrum en niet te vergeten als commissaris en jurylid binnen de mini-onderneming. Van haar leerden de jonge ondernemers hoe belangrijk het is om nauwkeurig te werken en de nodige documenten ter staving bij te houden. Zelf was ze dit credo heel haar carrière trouw.

f o c u s

We wensen Geert Wydaeghe en Marjan Maes een aangename College-afkickperiode toe en stiekem hopen we dat we in de komende maanden toch nog eens contact zullen mogen opnemen voor ‘eerste hulp bij ongeval’.

Familienieuws

b o o s

Stijn Desmet is vader geworden van een dochter: Elodie werd geboren op 2 april 2013.

We feliciteren onze collega’s van harte en wensen hen het allerbeste met de gezinsuitbreiding! Elodie Desmet

Sander Werbrouck

v l i j t i g

e n d e

Ben Werbrouck is vader geworden van een zoon: Sander zag het levenslicht op 11 juni 2013.

verantwoordelijke uitgever : Greta Feys (v.z.w. imksori) • B. Vandenbogaerdelaan 53 • 8870 Izegem • tel. 051 33 59 33

verschijnt 3 maal per jaar