CİLT:6
SAYI:60
Haziran - Temmuz:2009
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
TÜRKĠYE’DE DEVRĠM VE KARġI DEVRĠM Geçen sayıdan devam. Bugün gerek dünyada gerekse Türkiye‟de burjuvazi içindeki bölünme, jakoben ve jirodenler olarak değildir. Özellikle büyük burjuvazi Cumhuriyetçiliberal- demokrat yer yer emperyalist-kapitalist uluslar dışındaki burjuva toplumlarda bu bölünmeyi monarşist-feodal kafalı burjuvazi bölünmesi şeklindeki karşıtlık eklenir. Şimdi jakoben ve jirodenler olarak bölünen işçi sınıfı temsilcileridir. Burjuvazinin liberal-feodal kesimi karşı-devrimci saldırılarını yinede jakobenliğe karşı görüntüsü ve söylemi altında sürdürmektedir. Dünyada ve Türkiye‟de işçi sınıfının kurtuluş mücadelesinin önünü açabilmek için, özellikle bu bölünmenin ne olup ne olmadığını iyi anlamak gerekir. Yoksa daha çok uzun yıllar boşuna liberal “sol”un birliği slogan ve talebi için zaman ve
enerji harcanır. Bunu yaparken “Halk güçlerinin Birliği” , “emek güçlerinin birliği” , demokrasi ve özgürlük güçlerinin birliği”, “emek hareketinin birliği” gibi küçükburjuva söylemi ve burjuva sosyalizminin, birlik formüllerinin kutsallaştırılmasının arkasına sığınılır. Halbuki burjuva toplumundaki temel sınıf mücadelesi, burjuvazi ile işçi sınıfı arasındaki mücadelesine bu kutsal birlik çağrı ve formülleri cevap vermedi, vermiyor. Çünkü, “sol”, “halk” , “emek” gibi kavramlar tek bir sınıfı ifade etmiyorlar. Kaldıki kapitalizme karşı sonuna kadar devrimci tek sınıf işçi sınıfının temsilcilerinin de bölündüğünü, geçmiş sınıf mücadelesi deneyimi, işçi sınıfının bazı temsilcilerini kapitalizme karşı devrimci tarzda hesaplaşmak istemedikleri ve giderek işçi sınıfını temsil etmek bir yana burjuvazinin uşağı, hizmetkarı haline geldiklerini görüyoruz. Şimdi işçi sınıfının temsilcilerinin birliğini istemek bunlarla birlik istemek midir? Elbette değildir. Ama Kaustky aynı fikirde olma-