s059

KAPÝTALÝZM SORUNLARINI ÇÖZEMEZ apitalizm yeni koþullara ayak uydurabilir mi? Yarattýðý sorunlarý çözümleyebilir mi?

Burjuvazi kendisini yenileyebilir mi? Sýnýf mücadelesi açýsýndan önem kazanan bu sorularý yanýtlamamýz gerekiyor.

Maddi üretim ayný zamanda bir yeniden üretimdir. Kapitalist yeniden üretim, geniþletilmiþ yeniden üretim olmak zorundadýr. Maddi geniþletilmiþ yeniden üretim, yani kullaným- deðerleri üretimi, kapitalist zenginliði temsil eden deðiþimdeðerinin koþuludur, maddi taþýyýcýsýdýr.

Kapitalist zenginliðin sürekli birikimi için geniþletilmiþ kullaným-deðerleri üretimi bir zorunluluktur. Kapitalistler için önemli olan kullaným-deðerleri üretimi, yani, insanlara yararlý þeylerin üretimi deðil, ama faydalý þeyler üzerinden zenginlik üretimidir. Kapitalist zenginliðin genel toplumsal biçim ve temsilcisi ise paradýr, sermaye olarak paradýr.

Sermaye olarak para ( para-sermaye ) birikimi sýnýrsýz bir hedefe sahiptir. Zenginliðin soyutlanmýþ biçimi olarak, kullaným-deðerlerinden, emeðin maddi üretim koþullarýndan, doðadan da soyutlanmýþ olarak, onlarýn engellerinden kurtularak, kendisini sürekli geliþtirir. Bu yönde önüne çýkan her türlü engeli aþar. Hýzlý sermaye birikimi için her engel, kapitalizm için aþýlmasý gereken bir engeldir. Sermaye birikimi için maddi üretimin tüm kaynaklarý talan edilir. Sermaye birikimi doðasýnýn gereði, yalnýzca emek ile deðil, doðal koþularla da karþýtlýk içindedir. Bunun yanýnda, her seferinde yeni toplumsal koþullara geçiþ sermaye birikiminin bir eðilimidir.

Kapitalizm, üretim koþullarýný ve

K

toplumsal iliþkileri sürekli deðiþtirmekten hiç vazgeçmez. Mülkiyetindeki bilim ve teknik hep buna hizmet eder.

“Büyük sanayi, mevcut üretim sürecini hiçbir zaman son ve deðiþmez bir biçim olarak görmez ve ele almaz. Bunun için de, bu sanayinin teknik temeli devrimcidir, oysa ki daha önceki üretim tarzlarý özünde tutucuydu” (Kapital 1. Cilt) Maddi üretim alanýndaki bu deðiþimin, toplumsal sonuçlarý olacaðý da kesindi.

“Burjuvazi, üretim tarzlarýný ve böylelikle üretim iliþkilerini ve onlarla birlikte, toplumsal iliþkilerin tümünü sürekli devrimcileþtirmeksizin varolamaz” (Komünist Manifesto) Bu deðiþme toplumsal iliþkilerin tüm alanýný ve yaþamýn her cephesini alt-üst eder, dönüþtürür.

“Bütün sabit, donmuþ iliþkiler” diye belirtir Manifesto-“beraberlerinde getirdikleri eski saygýdeðer önyargýlar ve görüþler ile birlikte tasfiye oluyorlar, bütün yeni oluþmuþ olanlar kemikleþmeden eskiyorlar. Yerleþmiþ olan ne varsa eriyip gidiyor, kutsal olan ne varsa lanetleniyor ve en sonu insan, kendi gerçek yaþam koþullarýna ve hemcinsleriyle olan iliþkilerine ölçülü bir anlayýþla bakmak zorunda kalýyor” Kapitalizmin geliþmesiyle birlikte iki sonuç ortaya çýkýyor; biri olumsuz olan, diðeri ise olumlu olan. Eski iliþkiler birer birer yýkýlýr ve kapitalist iliþkiler onlarýn yerini doldururken; ayný süreçte, maddi koþullarý geliþtirir ve iþin (üretimin) çeþitliliði yasasý gereði, üretici güçleri yeni bir toplumsal düzene geçmeye zorlar. Fakat kapitalizmin hep ilerleme içinde olduðu görüþü bir önyargýdýr. Kapitalizmde bir ilerletici yön ve bir de geriletici yön bir59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

likte varolur. Modern kapitalist geliþmenin yaþandýðý ayný süreçte, insanlýðýn geliþmesi uðruna bir sýnýfýn, proletaryanýn yaþamýnýn tüketilmesi ve entelektüel olarak geriletilmesi de görülüyor. Üretici güçleri geliþtiren ayný üretim iliþkileri içinde, bu güçleri gerileten öðeler de ortaya çýkar. Kapitalizmin en son geldiði nokta toplumsal üretici güçlerin önünde ayakbaðý olmasý, onlarý engellemesi; onlarýn karþýsýna geçmesi, çatýþma içinde olmasý ve sýçramalý çöküþ evresine girmesidir.

Sermaye, daima yeni koþullarýn zorladýðý gibi, doðmuþ olan koþullara da kendini uyarlar (ayak uydurur). Sermayenin yeni koþullara adapte olmasý, eskiyle uyumlu olmasýný dýþtalamaz. Sermaye, varlýðýný sürdüreceði koþullara hemen uyum saðlar. Sermayenin temsilcileri durumundaki kapitalistler, burjuva toplumu deðiþmiþ olan þartlara göre yeniden düzenleme esnekliðine sahipler. Ýþte bazý tarihsel örnekleri: Büyük sermaye 19. yüzyýlda daha çok monarþi ile birlikte olmayý çýkarlarýna daha uygun buluyordu, ama halk kitleleri eski düzenin tüm kalýntýlarýný temizlemek ve demokratik özgürlükleri olabilecek en ileri noktaya kadar geniþletmek istedi. Bunun için bir dizi ayaklanmalara ve devrimlere baþvurdu. Sonuçta büyük sermaye istemese de, demokratik cumhuriyete ulaþtý. Büyük sermaye eski koþullarý geri getiremeyeceðini anlayýnca, o zaman yeni koþullarý kabul etmek zorunda kaldý. Ama her biçimi olduðu gibi, demokratik cumhuriyet biçimini de içeriði belirler. Demokratik cumhuriyetin içeriði de burjuva idi. Üstelik demokratik cumhuriyette burjuva çýkarlar daha bir güven altýndaydý. Ekonomik güç, mali güç kapitalistlerin elinde oldukça, bu gücün satýn almayacaðý ve baþtan çýkarmayacaðý bürokrat, hükümet, milletvekili ve burjuva kurum yoktur. Farklý koþullarda, farklý örnek verelim. Tekelci sermaye otuzlu yýllarýn Avrupa’sýnda, halk kitlelerinin o güne dek elde ettikleri demokratik özgürlüklerini yok etmek ve uluslararasý iþçi hareketini yenmek için faþizme yöneldi. Ýkinci Dünya savaþýnýn sonucu Sovyetler Birliði ve Avrupa’nýn anti-faþist güçlerince tayin edilince, tekelci sermaye çarçabuk yeni koþullarý kabul etti. Daha sonraki yýllarda ve günümüzde gördüðümüz gibi, kitlelerin anti-faþist demokratik kazanýmlarýný bir bir ortadan

3

kaldýrdý ya da güdükleþtirdi.

Bu konuda baþka bir kýtada deðiþik bir duruma iþaret edelim. Güney Afrika Cumhuriyeti, uzun dönem ýrkçý beyaz azýnlýk yönetiminde ve egemenliðinde kaldý. Ülkenin ekonomik gücü bu azýnlýðýn elinde kaldý. Irkçý burjuvalar tamamen kendi çýkarlarýna olan bu durumu sürdürmek için en koyu ýrkçýlýðý on yýllar boyu uyguladý. Ama yoksul siyah çoðunluðun çok uzun yýllar boyu verdiði mücadele sonucu ýrkçý beyaz azýnlýk artýk egemenliðini devam ettiremez noktaya gelince, dünya burjuvazisinin de çabasýyla, yönetimi siyahlarla paylaþmak zorunda kaldý.

Tüm egemenliði kaybetmektense, egemenliði paylaþmak yeðdi onlar için. Sonra seçimlerde siyah yönetim kuruldu. Yeni bayrak kabul edildi vs. Beyaz sermaye yeni koþullara ayak uydurdu. Siyah yönetim ve yeni bayrak altýnda da varlýðýný sürdürdü.

Koþullarý dünya genelinde ele aldýðýmýzda, hiç þüphesiz bugünkü durum, dünden farklý. Kapitalist sistem dünden farklý olarak çöküþ içindeyken, önceki dönemlerde gösterdiði esnekliði bugün gösteremez. Rahat davranacaðý geniþ bir alaný yok. Tarihsel inisiyatifi kaybetmiþtir. Tarihsel giriþim inisiyatifi proletaryanýn eline geçmiþtir. Sermaye, egemenliðini tüm dünyada sürdüremez noktaya gelmiþtir. Fakat tüm bu yeni duruma raðmen, burjuvazi oturup yok oluþunu beklemez. Eski koþullarý sürdürmek için elinden geleni yapacaktýr. Ancak yeni koþullarda da varlýðýný sürdürme yollarýný aramaktan vazgeçmeyecektir. V.Ý.Lenin bize öðretmiþtir ki, burjuvazi için mutlak çýkýþsýzlýk diye bir durum yoktur; o en kritik anlarda bile bir çýkýþ yolu bulur. Proletarya toplumsal devrim yoluyla devirmediði sürece, burjuvazi en aðýr krizlerden bile kurtuluþ yolu bulur. Buradan çýkarmamýz gereken sonuç: kapitalizmin nesnel olarak nasýl bir çöküþ sürecine girdiðini göstermek iken; öznel olarak öne çýkarýlmasý gereken, burjuvaziyi toplumsal devrim yoluyla devirmek olmalýdýr.

Burjuva toplumun yeni koþullara uyarlanmasý emeðin sermayeye gerçek baðýmlýlýðýný ve ücretli kölelik sistemini güçlendirir. Kapitalizmin yeni koþullarda da varlýðýný sürdürmesi, temelindeki toplumsal karþýtlýk ve çeliþmelerin derinleþmesini beraberinde getirir. Kapitalistler zenginliði ve daha fazla zenginliði elle-

4

Burjuva toplumun daðýlmasý, sistemin krizinin, toplumsal çürüme ve yabancýlaþmanýn boyutlanmasý bir gerçek iken, sistemin hala yaþýyor oluþu, onun koþullara ayak uydurmasýyla açýklanabilir mi? Bunun nedeni, baþka þeylerin yanýnda, burjuva toplumu dönüþtürecek olan iþçi sýnýfýnýn, düzen güçleri tarafýndan sistematik olarak baský altýnda tutulmasýdýr. Burjuvazi, emekçi sýnýflara þiddet uygulayarak ayakta kalabiliyor. Yoksa koþullar, bir toplumsal devrim için son derece uygun. rinde toplarken, nüfusun ezici çoðunluðunun elinden her türlü geçim aracýný alarak, onlarý yaþamdan dýþtalýyor. Bunun sonucu zenginlik-yoksulluk karþýtlýðý artarken, sýnýflar arasýndaki sosyal atomlaþma, sosyal patlama biçiminde açýða çýkar.

Koþullarýn dönüþümü, yeni düzleme geçiþ anlamýna gelen kapitalizmin evrimi, bu sistemi yýkýma, kaçýnýlmaz sonuna doðru götürür.

Kapitalizmin kendini yeni koþullara göre uyarlamasý ve iliþkilerini düzenlemesi, sorunlarýný çözeceði anlamýna hiç gelmez. Kapitalizmin sorunlarý denilen sorunlar, bu sistemin sosyal varlýðýndan ayrýlmaz. Yani kapitalizm varlýðýný sürdürdükçe, yapýsýndan kaynaklanan sorunlarý da ortaya çýkar her zaman. Bu durumda, bu denli birikmiþ sorunla içiçe nasýl sürdürebildi varlýðýný? Her krizden sonra nasýl yeniden ayaða kalkabildi? Kapitalizm kendi sorunlarýný çözemez. Onun çözüm dediði þey, aslýnda bir sorundur.

Sorunlarý çözme yeteneðine sahip deðildir. Sorunlarýný çözemez sadece erteler.

Ve bu sorunlar büyümüþ, birikmiþ olarak 59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

karþýsýna çýkar. Uzun bir tarihi dönemdir kapitalizmin içine girdiði genel ekonomik krizler zaman zaman daha hafifler, ya da þiddetlenir. Sermaye bu krizleri atlatýr ve krizden güçlenerek çýkar. Ama bu sadece bir an için böyle olur. Ekonomik kriz daha sonra çok daha yýkýcý olarak ortaya çýkar (þiddetlenir). Bu, daima böyle olur. Bu sorunlar, ekonomik krizler büyüye büyüye, burjuva toplumu havaya uçuracak birer patlayýcýya dönüþür.

Yalnýzca sosyalizm sorunlarý çözme yeteneðine sahiptir. Sosyalizm, toplumun daha ileriki geliþme aþamasýna ulaþtýkça sorunlarý çözer. Kapitalizmdeki gibi sorunlarý ileri ertelemez. Kapitalizmin böyle bir yeteneði olmadýðý için, proleter yol, krizden çýkýþýn ve kurtuluþun biricik yolu olarak gündeme gelir.

Burjuva toplumun daðýlmasý, sistemin krizinin, toplumsal çürüme ve yabancýlaþmanýn boyutlanmasý bir gerçek iken, sistemin hala yaþýyor oluþu, onun koþullara ayak uydurmasýyla açýklanabilir mi? Bunun nedeni, baþka þeylerin yanýnda, burjuva toplumu dönüþtürecek olan iþçi sýnýfýnýn, düzen güçleri tarafýndan sistematik olarak baský altýnda tutulmasýdýr. Burjuvazi, emekçi sýnýflara þiddet uygulayarak ayakta kalabiliyor. Yoksa koþullar, bir toplumsal devrim için son derece uygun. Halk sýnýflarýna þiddet uygulanmasý bile, sistemin ne kadar derin bir kriz içinde bulunduðunu ve karþýtlýðýn da keskin olduðunu ortaya koyuyor. Hayýr, burjuvazi böylesi bir ortamda egemen deðildir. Egemenliði sürdürme yöntemleri ise, sistem krizini yalnýzca biraz daha derinleþtirmekten baþka bir þeye yaramýyor.

Krizden çýkmak için, sorunlarýný çözmek için, devrimci iþçi sýnýfý hareketini durdurmak için burjuva zora daima baþvuruldu, fakat bu, ekonominin evriminin yasalarýný ortadan kaldýrmadý. Ekonominin yasalarý toplumsal dönüþümden yana iþliyor.

Marksist tarihsel geliþim anlayýþýna göre, burjuva toplum da, önceki toplum biçimleri gibi ebedi deðildir, tarihin bir dönemine aittir. Kendini deðiþen duruma ne denli uyarlarsa uyarlasýn yýkýlýp gitmesi kaçýnýlmazdýr. Ýnsanlýk böyle bir aþamaya gelmiþ bulunuyor. Ýnsanlýk kapitalizmin yýkýlýþýna tanýk olduðu ayný süreçte, yepyeni bir geleceðin kuruluþuna da tanýklýk ediyor.

C.DAÐLI

SÖZDE VATANDAÞLIKTAN ANAYASAL VATANDAÞLIÐA 2005 yýlý, emekçilerin yeni müfrezelerinin öbek öbek burjuva düzenden kopuþ yýlý olarak tarih kitaplarýnda yerini alacak. Bu güçlü eðilim SEKA iþçileriyle baþladý; Seydiþehir, Tüpraþ, Tekel gibi ekonominin can damarý iþletmelere yayýldý.

Düzenden kopuþ, yalnýzca bir eðilim olmaktan çýktý, düzen karþýtý bir harekete doðru kararlý bir dönüþüm geçiriyor. 2005 yýlýnýn bu güzel ve özel niteliði, yýlsonuna doðru Þemdinli’de patlak veren olaylarla yeni bir nitelik daha kazandý. Emekçiler yalnýzca burjuvaziye karþý deðil, ama burjuvazinin önyargýlarýný, hayallerini, kandýrmacalarýný emekçiler arasýna taþýyan küçük-burjuva politik dargörüþlülüðü de gerektiðinde karþýlarýna alabileceklerinin iþaretini verdiler. Þemdinli’de harekete geçen bu yeni eðilim, gelecek yýllara ve devrimin kesin zaferine damgasýný vuracak kadar önemlidir. Kürt halký bu noktaya kolay gelmedi.

Yakýlan Gemiler Tamir Tutmaz Kürt halkýnýn sermaye düzeninden kopuþu, 90’lý yýllar boyunca sürdü. Milyonlarca kürt emekçisi, yoðun iç-savaþ günlerinde, tekelci egemenlik karþýsýnda adeta “gemileri yaktý”lar.

Burjuva tekelci partiler birer “tabela” partisine dönüþtü, adliyeler çalýþmadý, tekelci basýn kentlere sokulmadý.

Uzun yýllarýn bu deneyimi gösterdi ki; eðer burjuva düzenden kopan milyonlarca emekçiye proletarya öncülük edemezse; bu kopuþ ne bir devrimci iktidarla sonuçlanabilir ne de küçük mülk sahibi sýnýflarýn uzlaþma arayýþlarýnýn bir aracý olmak durumundan kurtulabilir. 90’lý yýllara gemileri yakmanýn kararlýlýðý ve büyük hedefleriyle giren yoksul Kürt emekçileri, ilk soluklanma fýrsatýnda arkalarýný döndükleri sahile göz attýklarýnda, küçük mülk sahiplerinin o gemileri çoktan onarmaya baþlamýþ olduklarýný gördüler. Eski bayraklar inmiþ, yeni bayraklar çekilmiþ, is kokan tahtalar üzerine boyalar atýlmýþ olan bu “Demokratik Cumhuriyet” gemisinin, her taraftan su aldýðýný anlamak, emekçi yoksul Kürt halký için zor olmadý.

Rota deðiþimi, UKH’ni giderek daha belirgin biçimde mülk sahibi kesimlerin etkin olduðu bir harekete dönüþtürdü.

Eylem biçimleri, sözcülerin söylemleri ve burjuva sýnýfla daha açýktan girilen iliþkiler; yoksul emekçileri arka plana itti. Oysa ezilen bir ulus olmanýn gerçek ve en katlanýlmaz acýlarýný çekenler, yine yoksul kesimlerdi. Zorla göç ettirilen, büyük kentlerin kýyýlarýnda tenekeden evlerde ve çadýrlarda yýllar boyunca açlýk-sefaletle koyun koyuna yaþayan onlardý. Mevsimlik iþçi olarak gittikleri tarým bölgelerinde aþaðýlanan, lince uðrayan onlardý. Sefalet ücretiyle, sigortasýz ve kaçak çalýþtýrýlanlar onlardý. Ve onlar, inatla, onurla, ezilen bir ulus olmanýn bütün acý yüklerini omuzlarýnda taþýmaya devam ettiler. Ýþte bu yüzden, yoksul emekçi yýðýnlarýn politika sahnesinin en baþýna muhteþem bir dönüþ yapmalarý kaçýnýlmazdý.

Yoksul Kürt emekçilerinin en yoðun olduðu Þemdinli ve Hakkâri’nin diðer yerlerinde ayaða kalkmalarý, duru gökte çakan bir þimþek deðildi. Onlar, 2005 yýlýna boydan boya damgalarýný vurmuþlardý. Newroz’da milyonlarla kendilerini gösterdiler, cenazeler her geçen gün daha kitlesel, daha kavgacý eylemlerle kaldýrýldý. Yoksul emekçilerin yeniden politika sahnesine girmesinden panikleyen tekelci sermaye, onlarý “sözde vatandaþ” ilan ediverdi. Linçler ve katliam tehditleriyle sindirmek istedi. En güçlü cevap Þemdinli Yüksekova ve Hakkâri halkýndan geldi.

Serhýldanlar 90’lý yýllarda, özünde küçük mülk sahibi sýnýflarýn sözcülüðünü yapan UKH’ni Kürt halkýnýn önderliðine taþýmýþtý. 2005 serhýldanlarý ise, en yoksul kesimlerin bu önderlere bir uyarýsýydý. Tarih tekerrür etmiyordu, bir üst düzeyde yeniden canlanýyordu. Þemdinli ile birlikte anlaþýldý ki, UKH’nin burjuvaziyle uzlaþmaya dayalý alabildiðine dar “çözüm” projesi, yoksul emekçi kesimlerin özlemleriyle, en acil ihtiyaçlarý ve duygularýyla örtüþmüyordu. Olaylarýn en sýcak döneminde UKH, “yeniden baðýmsýz bir devlet için mücadeleye geri dönme” söylemini ortaya atarken, duyulan sýkýntýnýn esasý buydu. Ama biz söyleme deðil, yapýlanlara bakalým. Þemdinli’yle baþlayan ve hýzla çevre illere yayýlan serhýldanlarýn hýzýný kim kesti? Bir hafta boyunca Diyarbakýr’dan ses çýkmasýný önleyenler kimlerdi? Bu sorularýn cevabý bir sýr deðil. Murat Karayýlan, gazeteye verdiði mülakatta, halký sakinleþtirmek için elerinden geleni yaptýklarýný açýkladý.

Ayaklanmanýn kimi anlarýnda, tayin edici güç henüz toplanamadýðý için, düþman henüz en zayýf anýný yaþamadýðý için, öncüler ayaklanan kitlelerin hareketini geri çekebilirler. Lenin, 1917 Temmuz olaylarýný bu gerekçelerle geri çekmiþti. Fakat Þemdinli’de olan bu deðildir. UKH ne böyle bir stratejiye ne de burjuva egemenliði devirme hedeflerine sahip. Onlar, Þemdinli olaylarýnýn, “demokratik cumhuriyet” adlý uzlaþma platformunun tüm temellerini ve koþullarýný yok eden bir devrimci çýkýþ olduðunu biliyorlardý. Burjuvazinin bütün politik ve zor araçlarýný günler boyu iþlemez hale getiren, F-16’larý serhýldanlarýn üzerinde uçmak zorunda býrakan bir devimci kitle eylemiydi söz konusu olan. UKH’nin ise tek hedefi vardý.

“Sözde vatandaþlýk”tan “anayasal vatandaþlýk”a terfi etmek.

Sermayenin Kayýkçý Dövüþü Tekelci sermaye düzeni, Kürt halkýnýn mülk sahibi sýnýflarýna sunduðu oldukça sýnýrlý hareket alanýnda, onlarýn “yakýnmacý-þikâyetçi muhalefet”lerine, daha uzun yýllar katlanabilirdi. Yoksul Kürt emekçilerinin þu en acil, ertelenemez ve yakýcý özlemleri olmasaydý. Tekelciliðin yoksullar üzerinde hiç bir kontrol imkâný yoktu; ama küçük mülk sahibi sýnýf po-

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

5

litikacýlarýnýn ellerini güçlendirmezse, olaylarýn tümüyle kontrolden çýkacaðý da biliniyordu. “Anayasal vatandaþlýk” üzerine odaklanan tartýþmalar Kürt halkýný en soyut, en belirsiz, bu nedenle en güdük deðiþimlere hazýrlama giriþimi olarak gündeme getirildi. Kampanyanýn startýnýn, 6 Aralýk’ta sermayenin en büyük ve “bir devlet gazetesi” olmakla övünen Hürriyet’te verilmesi, tartýþmalarýn kaynaðý hakkýnda yeterince ipucu veriyor.

Ortaya atýlan “anayasal vatandaþlýk” kavramý, Kürt halkýný tümüyle kopuþtuðu sermaye ve düzenine yeniden baðlama aracýdýr. Böylece, Kürt halkýnýn kendi kaderini tayin etme araç ve imkânlarý elinden alýnacak; ezen ulus burjuvazisinin kaderine baðýmlý hale getirilecektir. Yani, Kürt halký için deðiþen bir þey yok, tekelci sermaye düzeni ise eskisinden çok daha güçlü egemenlik koþullarýna sahip olacak.

“Anayasal vatandaþlýk” teriminin Kürt halkýna hangi ölçüde “deðiþim” getirebileceðine iliþkin ipucunu, Kürtçe anadili üzerindeki baskýlara bakýp anlayabiliriz. 2005’te anadil eðitimi talep ettiði için Eðitim-Sen mahkûm oldu. Kürtçe konuþtuðu için birçok DEHAP’lý hapis ve para cezalarýna çarptýrýldý. Burjuvazi, anadil konusunda geri adým atmayacaðýný, söylemle deðil, bizzat eylemle yeterince gösterdi. Buna raðmen, Kürt halkýnýn ve emekçilerin devrimci eylemlerinin baskýsý altýnda, güdük adýmlar atmaya zorlanýyor. Kürtçe yayýn için, nihayet iki yýldýr raflarda tozlanan izin baþvurularý sonuç-

landý ve RTÜK, deveye hendek atlatan koþullarla izin vereceðini açýkladý. Kocaman bir yýlbaþý çamý vaad edildi, ortaya bir kürdan çýktý. Ayný neticenin, daha yeni tartýþýlmaya baþlanan “anayasal vatandaþlýk”ýn baþýna geleceðinden kimsenin kuþkusu olmasýn. Tartýþmalar gündeme girdiðinden bu yana, CHP ve MHP gibi partilere “en sert muhalefet” rolü biçildi.

Eðer düzen, yakýn zamanda “anayasal vatandaþlýk”la Kürt halkýný yeniden burjuvaziye baðlamak adýmýný pratikte de atmak zorunda kalýrsa, bu “sert muhalefet”, vaadedilen aðacý kürdana çevirmek için saðlam bir gerekçe olacaktýr.

28 isyan ve 29.’uncusunda 40 bin can bedeli. Ve þimdilik burjuvazinin atmak zorunda kaldýðý tek adým, deveye hendek atlatan bir “yerel lehçelerde yayýn yönetmeliði”. Bu olgu bile tek baþýna, burjuva egemenliði altýnda kaldýkça, Kürt halkýnýn en küçük ilerlemeyi bile, muazzam acýlarla elde edebileceðinin bir kanýtýdýr. Kürt halký, en acil, en yaþamsal demokratik özgürlük ve eþitlik istemlerini, burjuva egemenliðini yýkarak gerçekleþtirebilir. Burjuva egemenliðini kabul etmeye ve onunla uzlaþmaya hazýr öncüler, Kürt halkýnýn kaderini böyle çiziyorlar.

Fakat ezilen ulus olmanýn bütün acýlarýný çeken yoksul Kürt emekçileri, yakýp kül ettiði gemilere yeniden binmeyi reddettiðini Þemdinli olaylarýnda bir kez daha gösterdi, tercihini yaptý. Þimdi tercih sýrasý mülk sahibi Kürt kesimlerinde.

KAPÝTALÝZMÝN KATLÝAMLARI SÜRÜYOR Kapitalizm vahþi yüzünü olabildiðince dehþetiyle sergilemeye devam ediyor. Kapitalizm canavarý, iþçilerin, emekçilerin kanýna doymuyor. Bunun son örneði Bursa’nýn Nilüfer ilçesinde yaþandý. Ev tekstili üretimi yapan Özay Grup’a ait bir fabrikada 29 Aralýk gecesi çýkan yangýnda, gece vardiyasýnda çalýþan biri hamile 5 kadýn yanarak can verdi.

Elyaf malzemelerinin bulunduðu fabrikada geceyarýsý baþlayan yangýn bir anda patlamalarla büyüdü ve o panikle çýkýþ kapýsýný bulamayan kadýn iþçiler, dumandan etkilenerek zehirlendi.

Yangýnda ölenlerden Ayþe DENÝZDALAN, Sadife DÜDÜÞ, Gülden ÇÝÇEK, Necla ÖZVEREN ve Sevgi SESLÝ’nin dýþýnda 5 kadýn iþçi de zehirlenme nedeniyle hastaneye kaldýrýldý. Ölen kadýn iþçilerin birinin 15 yaþýnda olduðu ve hiçbirinin sigortalarýnýn olmadýðý da görüldü.

Bursa’da fabrika yangýnýnda can veren kadýn iþçiler, kapitalizmin katlettiði milyonlar arasýnda sadece beþ isim. Gün geçmiyor ki “iþ kaza”larýnda, önlemi alýnmayan “dikkatsizlik”lerle iþçilerin katledildiði haberleri duyulmasýn… Madenlerde, tersanelerde, atölyelerde, fabrikalarda ölümler, sakatlanmalar… Kapitalizmin kara kitabý kabarýyor ve zaman, kara kitabýn bir daha hiç açýlmamak üzere kapatýlacaðý günlere ilerliyor…

6

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

ORTADOÐU’NUN ÇIBANBAÞI KÝM? erkesin kafasýndaki soru ayný. “Nasýl bir tezgâhýn içine çekiliyoruz?” Eylül ve Ekim aylarýnda Ankara, ABD hükümetinin en üst düzey görevlilerini ardarda aðýrlamýþtý. Derken, bu kervana son bir ay içinde CIA ve FBI baþkanlarý da eklendi. Nihayet turizm sezonu NATO Genel Sekreteri ve Ýsrail Genel Kurmay Baþkaný’yla kapanmýþ görünüyor. Þimdilik.

Ziyaretlerin teker teker ve arka arkaya yapýlmýþ olmasý, ABD’nin Türkiye’den istediklerini alma kararlýlýðý ve ýsrarýnýn bir iþareti olmalý. Konuyla ilgili daha önce yaptýðýmýz analizde, ABD’nin üzerinde en çok durduðu sorunun Suriye’deki iktidarýn tasfiye edilmesi olduðunu söylemiþtik. Þimdi anlaþýlýyor ki, masanýn üzerinde yalnýzca Suriye yok. Ýran da var.

ABD emperyalizminin ayný anda hem Suriye hem de Ýran’a askeri bir operasyon yapýp yapamayacaðý ayrý bir tartýþma konusudur.

Ancak, siyasi ve diplomatik yollardan her iki ülkeye karþý bir iþgalin koþullarýný tüm dünyada hazýrlamaya çalýþtýðý bir gerçek.

Son birkaç haftada, Ýran’a karþý hazýrlýklar; daha fazla ön plana çýkmýþ gibi görünüyor. Fakat bu görüntüde, Ýran’ýn yeni Cumhurbaþkaný Ahmedinejad’ýn yaptýðý açýklamalarýn yarattýðý rahatsýzlýðýn büyük payý var. Mollalar diktatörlüðünün büyük sermaye cennetine döndürdüðü Ýran’da, yoksulluk içinde yaþayan halk, “mütevazý” görünümlü Ahmedinejad’ý, daha çok iç sorunlarýn halledilmesi, ekonomik koþullarýn düzeltilmesi için seçmiþti. Ama “mütevazý” Ahmedinejad, ekonomik yapýya dokunamayacaðýný anlayýnca, halký her zamanki ideolojik yöntemlerle oyalama çabasýna girdi. Sýrasýyla ABD’ye, Ýsrail’e çok sert sözlerle sataþtý. Bu nedenle bütün gözler, Ýran’a çevrildi. Öte yandan Suriye, kendisine yönelen tehdidi savuþturabilmek için, ne kadar yumuþak mesajlar verse, ne kadar iþbirliðine hazýr olduðunu gösterse de, topun aðzýna konmaktan kurtulamýyor. Her fýrsatta ABD ve Ýngiliz emperyalistler, Suriye’ye parmaklarýný sallayarak “sabrýmýz taþmak üzere” diyorlar. Sonunda Suriye baþkaný Beþar Esad, kendi halkýna þu açýklamayý yapmak zorunda kaldý: “Ne kadar iþbirliði yaparsak yapalým, bir ay sonra sonuç, Suriye’nin soruþturmayla iþbirliði yapmadýðý þeklinde ortaya çýkacak.”

Suriye’de Baas rejiminin, neden böyle birden bire ABD hegemonyasýnýn baþ hedefi haline geldiðini yeterince açýklamýþtýk. Özetlersek. Suriye, kendi arzusu bunun tam tersi olmasýna raðmen, birden bire Arap ulusçuluðunun örnek ülkesi durumuna geldi ve dahasý, Ýsrail’le savaþ halinde olan (kaðýt üzerinde) tek Arap ülkesi oluþu, onu Filistin davasýnýn, Saddam gittikten sonra, tek “koruyucusu” durumuna getirdi. Biraz ilerde, bunun ne biçim bir “koruyuculuk” olduðunu göreceðiz. Filistin davasý temelinde bir Arap ulusçuluðu, bugün ABD’nin Ortadoðu planlarýnýn önündeki engellerden biri. Bu engeli temizlemek için ABD’nin artýk askeri hazýrlýk anlamýnda da harekete geçtiðini söyleyebiliriz. Ýskenderun limanýndan NATO üslerine binlerce ton uçak yakýtý ikmaline iliþkin haberler, gazetelerde sýkça yer almaya baþladý.

Suriye emperyalizminin her zaman “üvey evladý” oldu. Þu taþkafa yankiler, Suriye’nin burjuva dünya adýna Ortadoðu’da karýþtýrdýðý haltlarý hiç anlayamadýlar. Oysa en baþta bu topraklarýn emekçileri, artýk ufukta tüm hatlarýyla belirmekte olan bir Suriye savaþýnda doðru tutum belirleyebilmek için, bu tarihi gerçekleri bilmeliler.

H

Ne Yapsa Yaranamadý!

Filistinli devrimciler, mücadelelerinin “emperyalizme, siyonizme ve gericiliðe” karþý olduðunu söylerken, gericilik sözünün kimi hedeflediði bellidir. Filistinliler, kendilerinin de bir parçasý olduðu Arap dünyasýnda, burjuva gericiliðine karþý her zaman uyanýk davrandýlar. En kritik anlarda Arap gericiliði, emperyalizmin Ortadoðu’daki can simidi olmuþtur. Bugünkü görüntünün tersine, Suriye de bu kritik anlarýn can simitlerinden biridir.

Suriye, Ortadoðu’ya özgü bir politik gericiliðin merkezlerinden biridir. Gericiliðin esas hedefi, yoðun anti-emperyalist duygularla ve politik birikimle dolu halkýn, sosyalizme doðru ilerlemesini önlemektir. Bu çabayý Ortadoðu’ya özgü hale getiren þey, halkýn antiemperyalist ve anti-siyonist duygularýnýn ustaca sömürülmesidir.

Suriye, emperyalizmin bölgedeki ileri karakolu, Arap halklarýnýn öfkesinin somut-açýk hedefi olan Ýsrail’e karþý hasmane bir tutum izlerken; diðer taraftan, Filistin mücadelesinin büyük devrimci etkilerini sýnýrlandýrmak için, Ýsrail’le gizli iþbirliði yapmaktan çekinmedi. Yani ön kapýdan baðýra çaðýra kovaladýðýný, gece gizlice ve sessizce bacadan aldý. Ýþte, tipik Ortadoðu politikacýlýðý…

Bu konuya iliþkin en önemli örnek, Lübnan’da 70’li yýllarda iktidarý fethetmeye çok yakýnlaþan Lübnan Ulusal Cephesi’nin tasfiye edilmesidir. 70’li yýllarda, Lübnan Halk Kurtuluþ Cephesi gibi büyük Filistinli devrimci partileri barýndýran Ulusal Cephe, ülkenin neredeyse üçte ikisinden fazlasýný kontrol eder duruma gelmiþti. Lübnan, o dönemde Ortadoðu’da toplumsal bir devrime ve devrimci bir iktidara en yakýn duran ülke konumuna gelmiþti. Suriye, tam bu noktada devreye girerek, Lübnan’a asker çýkardý. Ýlk adým, Cephe’nin iç çeliþkilerinden yararlanarak onu parçalamak oldu. Suriye’den silah yardýmý alan dinci gerici örgütler, Lübnan komünistlerine saldýrýya geçti. Cephe etkinliðini kaybetmeye baþladý. Lübnan’ý kuzeyden iþgal eden Suriye’ye, Ýsrail de güneyden destek verdi ve 1982 yýlýnda Beyrut Kuþatmasý’yla, Filistinli örgütler Lübnan’ý terk etmek zorunda kaldýlar. Bu ikili kýskaçtan sonra Lübnan Devrimi’nin cephe örgütü bir daha belini doðrultamadý.

Suriye’nin gerici politikalarýnýn çok bilinen bir baþka örneði, 1991 yýlýnda Irak’a karþý baþlayan saldýrýda, ABD’nin yanýnda yer aldýðýný açýklamasýdýr. Bu savaþ sýrasýnda Hafýz Esad, Arap dünyasý içindeki en büyük rakibi Saddam’ýn ve Irak Baas Partisi’nin tasfiye olacaðýný umut ediyordu. Böylece, 1982 yýlýnda Lübnan’ý adeta kaçarak terk eden ABD ordu güçleri, bu kez 1991’de Baðdat kapýsýndan içeri davet ediliyordu.

Suriye’yi yöneten egemen güçler, Fransýz tekelleri aracýlýðýyla emperyalist dünya ile entegrasyon yoluna girdiler. Fakat halkýn yoðun anti-emperyalist ve anti-siyonist duygularý, onlarý bu konuda çok sakýnýmlý davranmaya itti. Bu yüzden de, hep emperyalizmin “üvey” evladý oldular.

ABD, en yukarýdan aþaðýya doðru yuvarlanan kocaman bir taþ gibi önüne geleni ayný felakete sürüklerken, Türkiye’nin tavrýnýn ne olacaðýný tahmin etmiyor deðil. ABD’nin Ýran’a bir saldýrý yapacaðý ihtimalinin sýkça konuþulduðu bir dönemde, ne diyor bir general: “Ýran, ABD-Türkiye iliþkilerini bozmaya deðecek bir ülke deðil.”

Bu söz, Suriye için çok daha rahat söylenebilirdi. ABD’nin Irak’tan sonra, bir baþka Ortadoðu ülkesine saldýrmasýnýn bir delilik olduðunu düþünenler, ayný akýl tutulmasýnda ABD’nin yalnýz olmadýðýný unutmasýnlar.

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

7

VARDIK VARIZ VAROLACAÐIZ “Hepimiz Birer Sevdayýz” evdamýza yapýlan saldýrýyý kitlelere duyurmak devletin çirkin yüzünü teþhir etmek ve ayný zamanda bu olayýn iþçi ve emekçi insanlarýn mücadelesinden baðýmsýz olmadýðýný duyurmak için bir kampanya baþlattýk. Hepimiz Birer Sevdayýz Kampanyasý dahilinde bir çok yerde basýn açýklamalarý ve yürüyüþler yapýldý. Ýkitelli’de yapýlan son etkinlik bu kampanyanýn sadece bir parçasýydý. Biz bu etkinliði Sevdamýzýn yalnýz olmadýðýný duyurmak ve daha çok kitleye ulaþmak için yaptýk.

Bir haftalýk yoðun bir konser çalýþmasý yaptýk. Ýkitelli ve yakýn bölgelerde tek tek evlere girip bu çirkin saldýrýnýn Sevda Aydýn nezdinde onlara yapýldýðýný ve Sevda Aydýn’ý bütün iþçi emekçilerin sahiplenmesi gerektiðini, bu konsere gelerek bu alçakça saldýrýya karþý olduklarýný düþmana göstereceklerini söyledik.

Ve düþmana en güzel cevabý gençlik verdi.

Etkinliðin baþlamasýna bir saat kala kapýda gençler birikmeye baþladý. Salon týklým týklým dolunca etkinliðe baþlandý.

Belki bu saldýrý ilk deðildi ve son da olmayacak. Ama biz bu kampanyayý geliþtirdikçe ve kitlelere mal ettikçe düþman elini kolunu sallayarak gezemeyecek iþçi-emekçi mahallelerinde.

Etkinliðimizde konuþma yapan Sevdamýz bir kez daha yüzler-

S

ce insanýn önünde “Benim onurum ve þerefim kavgamdýr hiçbir saldýrý beni devrimci sanatý üretmekten ve kitlelere ulaþtýrmaktan alýkoyamaz” diye haykýrdý. Salonda alkýþlar ve sloganlarla kitle Sevda yoldaþý sahiplendi.

Daha sonra devrimci sanatý üreten ve türkülerleriyle haykýran Emeðe Ezgi sahne aldý. Kürtçe ve Türkçe türküler söyledi Sevdamýz için. Onlardan sonra bu kez, Ýkitelli Ekin Sanat Merkezi Þiir Grubumuz çýktý sahneye, yüreklerinin sesini Sevdamýza ulaþtýrdýlar. Son olarak sahne alan Hemê Hacî Sevdamýza yapýlan bu alçak saldýrýyý önce Kürtçe daha sonra Türkçe kýnadýðýný söyleyip, Sevdanýn mücadelesini sahiplendiðini ve herkesin sahiplenmesi gerektiðini söyledi. Salonda büyük bir coþku vardý. Hemê Hacî kitleyi coþturdu. Sloganlar, zýlgýtlar ve alkýþlarla etkinliðimizi bitirdik.

Bu kampanyanýn bir parçasý olan Ýkitelli yerelinde yapmýþ olduðumuz bu konser amacýna ulaþtý. Yüzlerce insan Sevdamýzý sahiplendi ve saldýrýyý kýnadý. Buradan bir kez daha haykýrýyoruz, Baskýlar Bizi Yýldýramaz Devrimci Sanat Engellenemez!

UMUDUMUZ KAVGADA KAVGAMIZ SANATIMIZLA! HEPÝMÝZ BÝRER SEVDAYIZ! Ýkitelli Ekin Sanat Merkezi

8

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

vaþý giderek keskinleþen ve þiddetlenen bir zeminde yükselerek devam ediyor. Bu savaþ çürüyen, kokuþan, yozlaþan ve insanlýðýn tüm geleceðini yok etmeye çalýþan eski dünyanýn temsilcisi sermaye sýnýfýyla; insanlýðýn geleceðini kurtaracak, onun insanca yaþam düþlerini gerçekleþtirecek olan yeni dünyanýn temsilcisi proletarya arasýnda sürüyor. (...) Çifte sömürü koþullarýnda en aðýr baský ve aþaðýlanmayý yaþayan kadýn yýðýnlarý, kölelik zincirlerinden kurtulmak için bu çürümüþ, köhnemiþ dünyanýn tüm hücrelerine kadar parçalanýp yýkýlmasýný ve yok edilmesini her geçen gün biraz daha fazla görüyor, kavrýyor ve bilince çýkarýyor. Kendi yaþamlarýndan çýkardýklarý bu bilinç onlarý, kendi kurtuluþlarýnýn yolunu kendi elleriyle açmalarýna ve özgürleþme mücadelesinde sýnýf kardeþlerinin yanýnda daha kararlýca yer almaya itiyor. Bugün, yaþamýn ve mücadelenin her alanýnda kadýnlarýn daha fazla öne çýkýþý ayný zamanda sýnýflar savaþýmýnýn ulaþtýðý düzeyi gösteriyor. (....) Bütün tarihi katliamlarla, kýyýmlarla, iþkencelerle ve baskýlarla dolu olan sermaye sýnýfý bu saldýrýlarýný daha da artýracak, faþizm en kanlý ve vahþi yüzüyle insanlýðýn arasýnda dolaþmaktan çekinmeyecektir. (...)

Bizler EMEKÇÝ KADINLAR olarak diyoruz ki; Sevda AYDIN’a yapýlan bu aþaðýlýk saldýrý ne ilktir ne de son olacaktýr.

Açlýðýn, yoksulluðun, yoksunluðun, her türlü aþaðýlanmanýn ve yaþamdan kovulmanýn asýl kaynaðý sermaye düzeni var oldukça insanlýk kan ve gözyaþý denizinde boðulmaya, insanlýkdýþý yaþama mahkûm edilmeye devam edecektir.

Kadýnlarýn ve tüm insanlýðýn gerçek kurtuluþunu ve özgürleþmesini saðlamanýn önkoþulu sosyalizme varma mücadelemiz sürüyor. Bütün kadýnlarý bu hedef doðrultusunda yürümeye, Özgürleþme ve devrim mücadelesini yükseltmeye çaðýrýyoruz.”

Atýlan sloganlarla eylem sona erdi.

HEPÝMÝZ BÝRER SEVDAYIZ Sevda bir kadýn… Sevda bir emekçi…

Sevda bir devrim iþçisi… Sevda özgürlük sevdasýnýn peþinden yürüyen bir kadýn savaþçý… Ve Sevda, insanlýðýn ileriye doðru büyük adýmlar atarak ulaþtýðý 21.yy’da kapitalizmin kölelik boyunduruðu altýnda bir cins olarak da hala her türlü ezilmeyi, sömürülmeyi, aþaðýlanmayý yaþayan kölelerin kölesi konumu devam eden milyonlarca kadýnýn çýðlýðý…

EKA (Emekçi Kadýnlar) 4 Ocak’ta saat 12.30’da Taksim Tramvay duraðýnda Sevda Aydýn için yaptýðý basýn açýklamasýna bu sözlerle baþladý. Emekçi Kadýnlar, halký özgürleþme ve devrim mücadelesini yükseltmeye çaðýrarak sýk sýk attýklarý “Hepimiz Birer Sevdayýz”, “Emekçi Kadýnlar Devrimle Özgürleþecek”, “Sevdalarýmýz Yalnýz Deðildir”, “Ýnsanlýk Onuru Ýþkenceyi Yenecek”, “Baskýlar Ýþkenceler Tecavüzler Bizleri Yýldýramaz” sloganlarýyla Taksim’i inlettiler. Basýn açýklamasý þu sözlerle devam etti: “Bugün de, tüm kapitalist dünyada olduðu gibi üzerinde yaþadýðýmýz topraklarda da on yýllardýr süregelen sýnýflar sa-

HEPÝMÝZ BÝRER SEVDAYIZ! SEVDA AYDIN YALNIZ DEÐÝLDÝR! EMEKÇÝ KADINLAR DEVRÝMLE ÖZGÜRLEÞECEK!

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

9

Antep GEB’den Sevdamýza Destek

Derneðimizi açarak düþmana karþý gerçekleþtirdiðimiz ilk eylemimizin ardýndan, ikinci eylemimizi de Sevda AYDIN için gerçekleþtirdik. Ýstanbul’da sivil polisler tarafýndan kaçýrýlarak tecavüz iþkencesine uðrayan Sevdamýz için birçok yerde gerçekleþtirilen eylemlere bizler de gençlik cephesinden Antep’te cevap veriyoruz, vereceðiz.

Antep GEB (Genç Emekçiler Birliði) olarak 8 Ocak günü gerçekleþtirdiðimiz eylemimize Antep’in en iþlek caddesi olan Gaziler Caddesi’nden saat 13.00’de baþladýk. “Sevda AYDIN Yalnýz Deðildir”, “Tecavüzcü Polis Hesap Verecek”, “Tecavüzler Bizi Yýldýramaz”, “Devrimci Sanat Engellenemez”, “Yaþasýn Genç Emekçiler Birliði” sloganlarýný attýk. Adliye binasý önüne geldiðimizde bir süre daha sloganlara devam ettikten sonra GEB temsilcisi arkadaþýmýz basýn açýklamasýný okudu.

Açýklamanýn ardýndan baþka bir arkadaþýmýz da bir gün önce Ölüm Orucu eylemini sürdüren Serdar DEMÝREL’in zorla müdahale iþkencesi sonucu ölümsüzleþmesiyle ilgili bir konuþma yaptý.

Konuþmada, 19Aralýk 2000’den bugüne kadar121 devrimcinin ölümsüzleþtiði, Ölüm Orucu eyleminin devam ettiði vurgulandý.

Konuþmanýn ardýndan da “Serdar DEMÝREL Ölümsüzdür”, “Ölüm Orucu Sürüyor Sürecek Zafere Kadar”, “Zindanlar Yýkýlsýn Tutsaklara Özgürlük” sloganlarýný atarak eylemimizi bitirdik.

Eylem boyunca çevremizde toplanan birçok insan tarafýndan desteklendik. Kimisi “iþte bunlar bizim çocuklar”, kimisi “bunlar bizim Genç Emekçiler Birliði” derken, kimi yaþlý insanlar da eylem hazýrlýklarý sürerken yanýmýza gelip önlükleri giymemize yardýmcý oldular. Eylemin sonunda ise açýklamamýzý izleyen 100’ü aþkýn insanýn bizleri alkýþlayarak desteklemesi görülmeye deðerdi.

Antep GEB olarak Sevdalarýmýzýn, devrimci tutsaklarýn, emekçilerin, öðrencilerin ve Kürt halkýnýn mücadelesinin yanýnda olmaya devam edeceðiz.

BASKILAR BÝZÝ YILDIRAMAZ Ýkitelli Ekin Sanat Merkezi, Ýkitelli’de iþçilerin emekçilerin kültürünü geliþtirmek için yýllardýr devrimci sanat faaliyetini yürütüyor. Bunu engellemek isteyen sistem ise, emekçilerin, gençlerin, ailelerin Ekin Sanat Merkezi’ne gitmemesi için çeþitli saldýrýlar gerçekleþtiriyor.

Bu saldýrýlar son zamanlarda Sanat Merkezini sivil ve resmi polislerce abluka altýna alýnmasý, gözetlemeler, tacizler, Sanat Merkezi çalýþanlarýnýn evlerini tacizler þeklinde artmýþ durumda. Bu þekilde iþçilerin emekçilerin Sanat Merkezi’ni sahiplenmesini engellemeye çalýþýyorlar.

Biz de bu baskýyý protesto ve teþhir etmek için, Ýkitelli Parseller Caddesi’nde Onur Market önünde 7 Ocak günü saat14:00’de Ekin Sanat Merkezi olarak bir basýn açýklamasý gerçekleþtirdik. “Baskýlar Tecavüzler Bizi Yýldýramaz, Devrimci Sanat Engellenemez/ Ekin Sanat Merkezi” pankartýný açtýðýmýz eylemde yoðun polis ablukasý vardý. Faþizm devrimci sanattan öyle korkuyordu ki, çevik kuvveti, sivil polisleri, akrebi yetmemiþ, panzerleri ile de Ýkitelli’yi ablukaya almýþtý.

ESP’nin de destek verdiði eylemde, kamuoyunu bilgilendirmek için hazýrladýðýmýz metni okuduk. “Devrimci Sanat Engellenemez”, “Bu Abluka Daðýlacak”, “Umudumuz Kavgada Kavgamýz Sanatýmýzla”, “Yaþasýn Devrimci Dayanýþma”, “Hepimiz Birer Sevdayýz” þeklinde sloganlar atarak eylemimizi bitirdik.

Daha sonra basýn açýklamasýna destek veren avukatlar, saldýrýlarla ilgili suç duyurusunda bulundu. Bir kere daha haykýrýyoruz. Hiçbir güç, hiçbir saldýrý iþçilerin emekçilerin kültürünü üretmemize, onlara ulaþtýrmamýza engel olamaz.

BU ABLUKA DAÐILACAK! UMUDUMUZ KAVGADA KAVGAMIZ SANATIMIZLA!

SEVDALARIMIZ YALNIZ DEÐÝLDÝR! ANTEP GEB (GENÇ EMEKÇÝLER BÝRLÝÐÝ)

10

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

Ýkitelli Ekin Sanat Merkezi

HEPÝMÝZ BÝRE R SEVDAYIZ

12 Aralýk günü, saat 16.00’da Ýstanbul’un en kalabalýk duraklarýndan birisi olan Aksaray Yusufpaþa duraðýndan, zorla bir araca bindirilerek kaçýrýlan, daha sonra baþýna çuval geçirilmiþ bir þekilde Çobançeþme otobüs duraðýna atýlan Sevda’nýn tecavüz iþkencesine uðramasý, toplumun büyük bir kesiminde, devrimci kamuoyunda büyük bir tepki ile karþýlandý.

Olayýn hemen ardýndan, ÝHD’de yapýlan basýn açýklamasýnda biraraya gelen insan kalabalýðý, oluþan duyarlýlýðýn somutlaþmasý oldu. Açýklamanýn ardýndan, ÝHD’ye sýðmayan öfke sokaða taþtý. Ýstiklal Caddesi savaþ alanýna döndü.

“Hepimiz Birer Sevdayýz” haykýrýþý, ülkenin dört bir yanýndan yükseldi. Ýzmir’den, Ankara’dan, Antep’ten, Diyarbakýr’dan, Eskiþehir’den, Batman’dan ardý ardýna haberler geldi. Yapýlan basýn açýklamalarýnda Sevdamýza yapýlan tecavüz iþkencesi lanetlendi. Birçok kadýnýn açýklamakta zorlandýðý bu saldýrýyý, kamuoyuna açýklayan, hesap soran Sevdamýz, yalnýzca bu tavrýyla dahi ne kadar güçlü olduðunu hepimize göstermiþ oldu. Ama verilen toplumsal desteðin, onu yürüdüðü bu yolda daha da güçlendirdiði bir baþka gerçektir.

Her yanda kendiliðinden geliþen eylemlilikleri, ortak bir paydada bir araya getirmek için harekete geçildi. Kültür Sanat Merkezleri, kadýn örgütleri, avukatlar olmak üzere, üç ayrý alandan birliktelikler oluþturmak için çaðrýlar yapýldý.

“Kaçýrýlmalara, Ýþkencelere, Tecavüzlere Son” diyen Ayýþýðý Sanat Merkezi, Ýkitelli Ekin Sanat Merkezi, Tohum Kültür

Merkezi, Gazi Ayýþýðý Ekin Sanat Merkezi, Yapý Sanat Evi, Sarýgazi Ekin Sanat Merkezi, Baþka Kültür Evi bir araya geldi. Oluþan bu birliktelik “Hepimiz Birer Sevdayýz” diyerek, Galatasaray Lisesi önünde yaptýðý basýn açýklamasýyla, kendini kamuoyuna ilan etti. 8 Mart’a kadar devam edecek olan bir kampanyayý hedef olarak belirlediðini açýkladý.

Emekçi kadýnlar (EKA), Taksim Tramvay duraðýnda yaptýðý basýn açýklamasýnýn ardýndan, kadýn örgütlerine bir çaðrý yaparak, güçleri birleþtirmeye davet etti. Devrimci bir kadýnýn bedenine dönük yapýlan bu saldýrý karþýsýnda, kadýn örgütlerinin yapacaðý ortak eylemlilikler, önemli bir yere sahip olacaktýr.

Sevdalarýmýza yapýlan saldýrýlarla hedeflerinin ne olduðunu hepimiz biliyoruz. Bu anlamda yapacaðýmýz ortak etkinlikler, sürece damgasýný vuracak ve bizleri daha güçlü kýlacaktýr. Sevdamýza yapýlan saldýrý ile hedeflenen þey, daha baþýnda, Sevdamýzýn dimdik ayakta duruþu ile yapýlan eylemlilikler ve gösterilen duyarlýlýkla baþarýsýzlýða uðratýlmýþtýr. “Hepimiz Birer Sevdayýz” haykýrýþý, onlarýn baþarýsýzlýðýnýn, yenilgisinin adý olmuþtur. Yeterli midir?

Elbette hayýr… Daha yapacak çok þeyimiz var.

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

11

AYAKLANMALAR YÜZYILINDA YENÝ BÝR YIL eni bir yýlýn baþlangýcýnda, geriye doðru toplu bir bakýþ, proletaryanýn önünü görebilmesi, görevlerini ve izleyeceði yolu daha iyi görebilmesi için her zaman gereklidir.

Proletaryanýn devrimci sýnýf partisi bir yýlýn toplu bilançosu anlamýna gelecek böyle bir muhasebeyi, eksikliklerini tespit etmek, hata ve zaaflarýný görmek, bir yýl içinde katettiði mesafeyi ölçebilmek amacýyla mutlaka yapmalýdýr.

2006 yýlýnýn ilk ayýný geride geçmiþe toplu bir bakýþ fýrlattýðýmýzda þu somut gerçekle yüzleþtiðimizi görüyoruz: 1) Ortadoðu’da daha kapsamlý ve daha kanlý bir savaþ, diplomasinin eliyle büyük bir hýzla hazýrlanýyor. 2) Burjuvazi bütün dünyada proletarya ve diðer emekçi sýnýflara karþý saldýrýlarýný artýrýrken emekçi sýnýflar da burjuvaziye ayaklanmalarla,sokak gösterileriyle ve daha farklý yollarla kararlýlýkla yanýt verdiler. Fransa’da iþsiz yoksullarýn ayaklanmasý ve ayaklanmanýn Avrupa’nýn tümüne yayýlma eðilimi göstermesi bu kararlýlýðýn, kapitalizme karþý birikmiþ öfkenin en somut dýþavurumu olmuþtur. 3) Dünya emekçi sýnýflarýnýn sosyalizme yönelmesi genel ve somut bir eðilim haline gelmiþtir. Latin Amerika halklarýnýn durumu bu eðilimin en belirgin örneðidir. 4) Türkiye ve K.Kürdistan’da iç savaþ burjuvazinin ‘topyekün savaþ’’ konseptiyle birlike yeni bir aþamaya girmiþtir. 5) Kürt halký ve Türkiye iþçi sýnýfý burjuvazinin bu hamlesine ayaklanmalarla, kitle eylemleriyle yanýt vermiþlerdir. 6) Bütün bu devrimci süreç içinde proletaryanýn devrimci sýnýf partisi olarak Leninist Parti büyük bir atýlým gerçekleþtirmiþtir.

Görüldüðü gibi bir yýl gibi kýsa bir zaman aralýðýnda Türkiye, K.Kürdistan ve dünyanýn geri kalan kýsmýnda ortaya çýkan geliþmelerin tümü, 21. yüzyýlýn bir “Ayaklanmalar Yüzyýlý” olacaðýný bir kez daha doðrulamýþ bulunuyor.

Y

12

Latin Amerika’dan Avrupa’ya oradan Asya ve Afrika’ya kadar her yerde kapitalist toplumlarý sarsan ayaklanmalar, savaþlar, yükselen iþçi ve emekçi eylemleriyle dolu bir yýlý geride býraktýk. 2005 yýlý biriktirdiði tüm çeliþki ve çatýþmalarý daha da yoðunlaþmýþ halde yerini 2006 yýlýna devretti. Öyleyse, 2006 yýlý için, halk arasýnda yaygýn bir deyiþle, perþembenin geliþi çarþambadan bellidir diyebiliriz. Demek ki, devrimci proletarya ve onun devrimci komünist partisi için birinci ve temel görev ayaklanmalarýn pratik hazýrlýðý ve devrimin pratik örgütlenmesi olacaktýr.

Emperyalist-kapitalist sistemin içinde bulunduðu bunalým ve yeni evrenin sýçramalý karakteri, devrimin zorunluluðunun yaný sýra, olanaklarýný da artýrýyor. Bu olanaklarýn geniþliði ve çeþitliliði, ayaklanma ve devrim sorununa bir sanat gibi yaklaþmasý gerekenler tarafýndan hýzla görülüp, bunlarýn tek bir amaca doðru hýzla yönlendirilmesi gerekiyor.

Bugün dünya üzerinde egemen olan tekelci kapitalizm, egemenliðini artýk sürdüremiyor. Ne kapitalist tekeller arasý birleþmeler, ne teknolojik geliþmeler, ne de ‘neoliberalizm’, kapitalizmi içerisine girdiði karanlýk tünellerden çýkarabiliyor.

Her þey, Lenin’in onyýllar önce söylediði þu sözlere uygun olarak geliþiyor: “…dünya kapitalist sisteminin gidiþi, tek tekele doðrudur; ancak kapitalizm bu aþamaya ulaþamadan birçok ekonomik, sosyal, siyasal ve kültürel nedenlerden dolayý kendi karþýtýna dönecektir”. Tam da þimdi emperyalist-kapitalist sistem, bu “ekonomik, sosyal, siyasal ve kültürel” nedenlerin hepsini patlamaya hazýr birer bomba gibi baðrýnda taþýyor. Ve bunlarýn hepsi þimdi ayný tarihsel kesitte sýkýþmaya ve emperyalist-kapitalist sistemi sýkýþtýrmaya baþlamýþ durumdadýr. Þimdi her þey “sýçrama” sözcüðünde gizlidir. Artýk dünya üzerindeki çeliþki ve 59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

çatýþmalarýn baþka türlü çözümü mümkün deðildir. Ayaða kalkmýþ olan kitlelerin “radikal gereksinimler”inin bir devrim olmadan karþýlanmasý olanaksýzdýr. Bu nedenle bütün olaylar ve olgular, birbirinden kopukmuþ gibi görünen ama birbirine sýký sýkýya baðlý bir dizi geliþme, bizleri tarihsel bir sýçramanýn eþiðine getirmiþ durumdadýr. 2005 yýlý bunun irili ufaklý provalarýnýn yapýldýðý bir yýl oldu; 2006 ise dünya kapitalist sisteminin çöküþüne tanýklýk edebilecek bir yýl olmaya adaydýr. Tarihsel olarak yoðunlaþmýþ, ardý ardýna gelen, üst üste binen olay ve olgularla sýkýþtýrýlmýþ bir süreç, büyük patlamalar olmadan süremez. Ýyimserliðimiz Nesnellikten Besleniyor Bugün dünyaya tek yanlý bir bakýþ, dünyayý sadece “güvensiz, çatýþmalý ve karýþýk” görebilir. Her þeyin emperyalistlerin ya da daha özel olarak ABD emperyalizminin planlarýna göre geliþtiðini kabul edenler için, dünya üzerindeki iþçi ve emekçi eylemlerinin ya da ulusal-sýnýfsal kurtuluþ mücadelelerinin olaylarýn geliþimi üzerinde bir belirleyicilikleri yoktur.

Bu bakýþ açýsý, emperyalist-kapitalist sistemin ekonomik ve siyasal kriz içinde olduðunu, büyük bir egemenlik krizi yaþadýðýný, emperyalistlerin kendi aralarýndaki çatýþmalarýn büyüklüðünü kavrayamýyor.

Emperyalizmin þu an, “ayakta kalma stratejisi” uygulamanýn dýþýnda bir þey yapamadýðýný burjuva ideologlar bile kabul ederken, ortalama sol bakýþýn karamsarlýðýný anlamak gerçekten güç. Onlarýn bu “sürekli karamsarlýðý”, bazen olaylarýn sýçramalý geliþimi sonucu bir an için kayboluyor ama sonra yeniden yeniden üzerlerine çöküyor. Tam küçük burjuvazinin ruh haline özgü, o ruh haline uygun bir durum.. Kýsa bir coþku aný ve beklenen ‘zafer’ geciktiðinde tam bir moral çöküþ, burjuvazinin gücü karþýsýnda diz çökme..

Latin Amerika’daki geliþmeler, ortalama sola üzerindeki karamsarlýk havasý-

ný daðýtacak gücü vermeye yetmemiþtir.

Her zaman olaylarý kiþilerle açýklamaya alýþmýþ olan ortalama sol hareket, Latin Amerika’da sosyalistleri iktidara getiren dinamiklerin ne olduðunu araþtýracaðýna, Chavez’in ya da Morales’in ne kadar sosyalist olup olmadýðýný araþtýrmaya giriþmiþtir. Oysa aslolan, yýðýnlarýn yönelimidir. Ve Latin Amerika’da sosyalist yönetimlerin iþbaþýna gelmesi, her þeyden önce yýðýnlarýn sosyalizme olan özleminin ifadesi ve sonucudur. Bu Chavez ya da Morales’in kiþiliklerinden ayrý ele alýnmasý gereken bir konudur. Tarih sýnýf savaþýmlarýnýn tarihidir. Elbette bu tarihte bireylerin belli bir rolü vardýr. Ama bireyler ancak sýnýf savaþýnýn koþullarý uygun olduðu durumlarda etkin bir rol oynayabilirler. Her dönemin kendi kahramanlarýna ihtiyacý vardýr ve onlarý hazýr bulmazsa halkýn kendisi onlarý yaratýr. Bu anlamda Latin Amerika’da ya da baþka yerde liderler sosyalizme yöneliyorlarsa bu, geniþ kitleler sosyalizme yöneldikleri içindir; yoksa liderler sosyalizme yöneldikleri için kitleler sosyalizme yöneliyor deðil...

Bu baðlamda Chavez, Morales ya da bir baþkasý sosyalist olduðunu ve sosyalist önlemler alacaðýný söylüyorsa emekçi sýnýflar onlarý sözlerine uygun davrandýklarý sürece destekleyecekler.

Geçen yýlýn son aylarýnda Fransa’da kendiliðinden baþlayan ayaklanma, “ölüler”i bile diriltecek türdendi. Fransýz “baldýrýçýplaklar”ýn öfke patlamasý, bir anda sadece Paris’i deðil, tüm dünyayý etkisi altýna aldý. Bir devrimin tekelci kapitalizmin bütün pencerelerinden bize baktýðýný bundan daha iyi gösterebilecek bir olay var mýdýr? Ama heyhat! Ortalama sol bilinç, siyasetin dilinin Fransýzca olmaya baþladýðýný bir kenara býrakarak, yanan arabalarla, Türkiye baþbakanýnýn olaylar hakkýnda beþ para etmez sözleriyle vb ilgilendi. Bunun bir ayaklanma olmadýðýna, kýsa sürede sönümleneceðine o kadar eminlerdi ki, ayaklanma geriye çekildiðinde “haklý” çýkmýþ olmanýn sevincini yaþadýlar! “Sürekli karamsarlýklarý”ný güçlendirecek bir neden daha bulmuþlardý ne de olsa! Oysa Paris Ayaklanmasý haftalarca sürmüþtü, “Devrim Þehri” haftalarca yoksullarýn öfkesine tanýk olmuþtu.

Bu ayaklanmayý ortaya çýkaran nedenler kaybolmadýðýna göre, gelecekte daha güçlü ortaya çýkmak üzere verilen bu kýsa “mola” yanlýþ anlaþýlmamalýdýr.

Ayný durum Þemdinli Ayaklanmasý için de geçerlidir. Ne Kürt halkýný ayaklanmaya götüren nedenler ortadan kalk-

mýþtýr ne de Kürt halkýnýn sahip olduðu ayaklanmacý ruh hali tavsamýþtýr. Tam tersine, her geçen gün geliþen olaylar Kürt halkýnýn yeni Þemdinliler, yeni Yüksekovalar yaratabileceðini gösteriyor. Ayaklanmanýn geri çekilmiþ olmasý geçici bir durumu ifade eder ve þimdi iki ayaklanma arasý verilen kýsa bir mola sürecinde bulunduðumuz ortadadýr. Kürt halký, þimdi yeni bir ayaklanma için güç biriktiriyor; hazýrlýk yapýyor. Bunun aksini düþünmek ayaklanma ve devrimler tarihinden hiç bir þey anlamamýþ olmak demektir.

Burjuva Ýç Savaþa Karþý Devrimci Ýç Savaþ 2005 yýlý, tüm dünya üzerinde iþçi sýnýfý ve emekçi halklara karþý, burjuvazinin savaþý yoðunlaþtýrdýðý bir yýl oldu. Bir yandan tekelci kapitalist sistem özelleþtirmelere hýz verirken, bir yandan da kazanýlmýþ haklara saldýrýlarýný artýrdý. Emeksermaye çeliþkisi, kendini her alanda hissettirdi. Dünyanýn birçok yerinde fabrikalar kapatýldý, iþçiler sokaða atýldý. Grevlere ve iþçi eylemlerine saldýrýlar arttý. Emperyalist ülkelerin zirvelerine karþý düzenlenen “küreselleþme karþýtý” eylemlerde çatýþmalar yoðunlaþtý. Sermaye sýnýfý dünyanýn her tarafýnda iþçi ve emekçi sýnýflara karþý tarihi saldýrýsýný artýrdý. “Ýngiltere’nin 11 Eylül’ü” dediðimiz Londra metrolarýndaki patlamalardan sonra Avrupa’da birbiri peþi sýra çýkarýlan “Terörle Mücadele Yasalarý”, esas olarak kapitalist sisteme karþý yönelen tüm eylemleri bastýrmak amacý taþýyor.

Türkiye’de de mevcut “Terörle Mücadele Yasasý”nýn yeniden düzenlenmesi, kapsamýnýn geniþletilmesi vb gündemde.

Burjuvazi, iç savaþýn yeni evresinde resmi-sivil tüm güçlerini harekete geçirmek istiyor. Genelkurmay’ýn her fýrsatta tekrarladýðý ‘topyekün savaþ’ýn anlamý budur ve baþka anlamý da yoktur. Burjuvazi, devletin bütün örgütlerinin, karþý devrimin bütün toplumsal tabanýnýn harekete geçtiði bir savaþ yürütmek istiyor çünkü artýk egemen olamadýðýný, ancak iþçi ve emekçi sýnýflara karþý daha fazla zor ve baský uygulayarak, onlarla savaþarak ayakta kalabildiðini biliyor.

Türkiye ve Kürdistan’da 2005 yýlý ayný zamanda þovenizmin yükseltildiði, Kürt halkýna saldýrýlarýn arttýðý bir yýl oldu. Kitlesel kutlanan Newroz sonrasý devlet tarafýndan organize edilen “bayrak provokasyonu” ile Kürt halkýna karþý baþlatýlan linç giriþimleri bazý yerlerde katliam provasýna dönüþtü. Faþizm, kitle taba59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

nýný harekete geçirdi ve sivil faþistler eliyle her yerde yurtseverlere ve devrimcilere karþý saldýrýlarýný boyutlandýrdý. Üniversitelerde faþistler, devrimci ve yurtsever öðrencilere saldýrtýldý. Bütün bunlar, devrimin geliþimini ve Kürt ulusunun kendi kaderini tayin hakkýný engellemek içindi. Faþizm bunda baþarýlý olamadý.

Her ne kadar her devrim güçlü bir karþýdevrim örgütleyerek geliþse de, Türkiye ve Kürdistan’da karþý-devrimin devrim karþýsýndaki tüm çabalarý sonuçsuz kaldý.

Ne iþçi ve emekçiler, ne yoksul Kürt halký ne de devrimciler saldýrýlar karþýsýnda sinip geri çekildiler. Tam tersine, daha güçlü ve kararlý bir þekilde mücadeleyi sürdürdüler. Bu, bir yandan devrimci iç savaþýn da yeni bir evreye girmekte olduðunu; diðer yandan Türkiye ve K.Kürdistanda toplumsal devrimin çok saðlam maddi temellere, çok güçlü dinamiklere sahip olduðunu gösterdi. Bundan sonra hiçbir devrimci kitle eylemi kendi sonuçlarýný ortaya çýkarmadan, toplumu derinden etkilemeden geri çekilmeyecektir.

Ve tüm bu devrimci geliþmelerin ortasýnda günden güne büyüyen bir devrimci komünist parti... Geçtiðimiz yýl Leninist Parti için gerçek bir atýlým yýlý olmuþtur. Partinin tüm güçleri gece-gündüz demeden militanca ve büyük özveriyle mücadele ederek partiyi pratik politikada belirgin bir güç haline getirmiþlerdir. Bu bir iddia deðil, artýk gözle görülür somut bir olgudur. Henüz katedilmesi gereken uzun bir yol olduðunu unutmadan þunu rahatlýkla söyleyebiliriz: 2005 proletaryanýn devrimci sýnýf partisi açýsýndan baþarýlarla dolu bir yýl olmuþtur. Partinin bu düzeye gelmiþ olmasý iki ülke devrimi açýsýndan son derece önemli bir geliþmedir. Çünkü devrimin zaferinin güvencesi bu geliþmenin sürmesine; Leninist Partinin kitleler üzerindeki etkisine baðlýdýr.

Artýk devrim, Marx’ýn deyimiyle “kapýdan içeri” girmiþ durumdadýr. Ýþçiler ve emekçiler, aç ve iþsiz kalmak istemediklerini, Kürt Ulusu, kendi kaderini özgürce tayin etmek istediðini, zindanlardaki devrimci tutsaklar zindanlarýn yýkýlmasýný istediklerini birçok eylemle ortaya koyuyorlar. Onlarýn “kapýdan çýkarken” ne diyeceklerini henüz bilmiyoruz. Bunu tamamen devrim süreci belirleyecektir.

Bizim yapmamýz gereken, her yerde onlara “Bütün Ýktidar Emeðin Olacak” þiarýný ulaþtýrmak, onlarý iktidar için mücadeleye, proletaryanýn devrimci sýnýf partisi bayraðý altýnda savaþmaya çaðýrmak, onlarý her bakýmdan devrime hazýrlamak ve bir halk ayaklanmasýný örgütlemektir.

13

Zindanlarý Yýkacak ZAFERÝ BÝZ KAZANACAÐIZ! ÖLÜM ORUCU SÜRÜYOR Serpil Cabadan Ölüm Orucu Eylemi’nin 207. Gününde “Ayaklanmalar Yüzyýlý”nda yeni bir yýla girilirken, zindanlarda Ölüm Orucu savaþý sürüyor. Onlar dünyanýn dört bir tarafýndan gelen ayaklanma haberleriyle besleniyorlar. Ayaklanma ve devrimlerin geliþeceðine ve bir gün onlarý özgürlüklerine kavuþturacaðýna inanýyorlar. Devrim umudu, umut onlarý besliyor.

Serdar DEMÝREL’in ölümsüzleþmesiyle birlikte, Ölüm Orucu’nu þu an iki kadýn savaþçý sürdürüyor. Fidan Kalþen Ölüm Orucu Ekibi’nden Fatma Koyupýnar bugün Ölüm Orucu’nun 255. gününde. Serpilimiz ise 207. gününde.

Zafer onlarýn gözlerinde ve alýnlarýndaki kýzýl bantta gülümsüyor. ÖLÜM ORUCU SÜRÜYOR SÜRECEK ZAFERE KADAR!

“Yeni Yýl, Tüm Halklarýmýzýn Zafer Yýlý Olsun” Bir yýlý, kavga dolu bir yýlý geride býrakýp, yeni bir kavga yýlýna baþladýk. 2005, onlarca grev, gösteri, serhýldanlar, infazlar, iþkenceler, baskýlarla, ama devrimci mücadelenin emekçi kitlelerce yükseltilmesiyle geçti. 2005, zindanlarda artan baskýlar, zorla sevkler, iþkencelerle, ama devrimci tutsaklarýn teslim alýnamazlýðýnýn, zindan sorununun yaþamsallýðýnýn ifadesi olarak 5 yýldýr sürdürdüðümüz kararlý yürüyüþümüz ile geçmiþtir. Emekçi halklarýmýzda köklü bir deðiþim, istem var diyorduk ve bir yýl boyunca kitlelerin bu istemi pratikte nasýl algýladýðýný yaþadýk. Sermaye sýnýfý tarihinin en baskýcý yasalarýný tartýþýrken, yasalaþtýrýrken, sokaklarýn devrimci canlýlýðý, hareketliliði adeta burjuva iktidara karþý, devrimin bir meydan okumasýydý. Kitleler, adý konmasa da devrim gibi köklü bir deðiþim istemini sürdürdüðü sürece -ki bundan baþka da yolu yoktur- bu meydan okuma daha da güçlenecektir. Kapitalist sistem, aç karýnlarýn doyurulmasýný “ramazan çadýrlarý” ile mi baþaracak ya da iþsizliðin önüne, iþçi atmayýp ücretleri açlýk sýnýrýnýn da altýna çekerek mi çözecek? Emekçi sýnýflar bu kölece yaþam koþullarýna izin mi verecek? Ezilen halklarýn demokrasi ve özgürlük istemlerini, sermaye egemenliðine boyun eðme, baský ve þiddetten baþka bir þey olmayan “demokratikleþme paketleri”yle mi giderecek? Konut sorununu insanlarý sokaklara atarak, saðlýk sorununu her türlü saðlýk hizmetinden men ederek mi çözecek? Çözüm bunlarsa, evet, bunlarý yapýyor ve daha katmerlisine hazýrlanýyor. Bu sistemin kölelik ve köleliði pekiþtirici þeylerin dýþýnda verecek hiçbir þeyi yok. Emekçi, yoksul halklarýmýzýn ise buna tahammülü yok. Yýl boyu neredeyse eyleme geçmemiþ bir toplumsal katman, sýnýf bulmak imkânsýz. Olaylarýn, eylemlerin biri soðumadan bir diðeri patlak verdi. En yýlgýnlara, umutsuzlara bile devrimin sýcaklýðýný veya korkusunu yaþattýrdý. Sermaye sýnýfý ise 2005 yýlýnýn devrimci yükseliþinden ve yaklaþan büyük bunalýmdan duyduðu korku ile karþý-ayaklanma hazýrlýklarýna hýz vermiþtir. Aç karýnlarýn, iþsizlerin, ezilen halklarýn, proletaryanýn giriþeceði ayaklanma vakti uzak deðil, çünkü aç karýnlarýn beklemeye sabrý yok. 2006’da böylesi büyük günler bizi bekliyor. Yýl boyu gerçekleþen baþkaldýrýlar, iktidar mücadelesi ile birleþtirilemediði için daha fazla ilerleme gösteremediði çok açýk bir sonuçtur. Bu yýl yine “Faþizme Karþý Silah Baþýna” þiarýný her yere taþýyacaðýz. Emekçi halklarýn mücadelesi, bu þiarla gerçek kurtuluþa varacak. Bizleri bekleyen sayýsýz iþ var. Bu yýl en çok okuyacaðýmýz kitap, en çok tartýþacaðýmýz konu, bütün iþlerimizin baþý ve hayallerimizi süsleyen þey ayaklanma olacak, devrimin pratik örgütlenmesi olacak… 1 Ocak 1959’da Küba halkýnýn baþardýðýný baþarmak için sayýsýz nedenimiz var. Ve o cüreti göstermemizi saðlayacak koþullarýmýz, o cüreti gösterecek halklarýmýz, devrimci proletarya, Leninist Parti var. Yeni yýl, tüm halklarýmýzýn zafer yýlý olsun.

Serpil CABADAN DETAK’a ulaþmak için e-mail adresi: detakistanbul@yahoo.com

14

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

SERDAR DEMÝREL ÖLÜMSÜZDÜR! Ölüm Orucu Eylemi, yýllara meydan okuyarak, ölümsüzleþen 121 savaþçýsý ile sürüyor…

9 Mayýs 2005 tarihinde Fidan Kalþen Ölüm Orucu Ekibi ile Ölüm Orucu Eylemi’ne baþlamýþ olan Serdar DEMÝREL de ölümsüzler kervanýna katýldý.

19 Aralýk günü feda eylemi yapmak isterken gardiyanlar tarafýndan müdahale edilerek zorla müdahale amacýyla revire kaldýrýlmýþ, 2 hafta sonra da Numune Hastanesi’ne götürülmüþ olan Serdar DEMÝREL, 7 Ocak günü zorla müdahale sýrasýnda kalp krizi geçirerek ölümsüzleþti.

TAYAD’lý aileler, 8 Ocak sabahý Ankara’da Adli Týp önünde toplanarak Serdar DEMÝREL’in cenazesini teslim aldýlar. Serdar DEMÝREL’in annesinin de içlerinde bulunduðu kitle, “Serdar Demirel Ölümsüzdür”, “Yaþasýn Ölüm Orucu Direniþimiz” sloganlarýný atarak, Serdar DEMÝREL’i memleketine götürmek üzere otobüslerle hareket ettiler.

TAYAD’lý Aileler ve Serdar DEMÝREL’in ailesi, vasiyeti üzerine cenazeyi topraða vermek üzere memleketi Çankýrý’nýn Ilgaz ilçesi Yaylaören Köyü’ne götürdüler. “Serdar DEMÝREL Ölümsüzdür”, “Kahramanlar Ölmez Halk Yenilmez” yazýlý “TAYAD’lý Aileler” imzalý pankartlar ve kýzýl bayraklarla mezarlýða gelen kitle, yapýlan törenin ardýndan Serdar DEMÝREL’i alnýndaki kýzýl bandý öperek selamladýlar ve saygý duruþunda bulundular. Cenaze töreninin bitiminden sonra Serdar DEMÝREL’in ailesi yoldaþlarý tarafýndan ziyaret edildi. ÖLÜM ORUCU SÜRÜYOR SÜRECEK ZAFERE KADAR! SERDAR DEMÝREL ÖLÜMSÜZDÜR!

ÖLÜM ORUCU SÜRÜYOR SÜRECEK ZAFERE KADAR!

F Tipi zindanlarda Ölüm Orucu Sürüyor. 7 Ocak günü Ölüm Orucu Savaþçýsý Serdar DEMÝREL’in zorla müdahale sonucu ölümsüzleþmesiyle, 19 Aralýk katliamýndan günümüze, F Tipi zindanlarda ve dýþarýda devrimci tutsaklara destek eylemlerinde ölümsüzleþenlerin sayýsý 121’e yükseldi.

Ve Ölüm Orucu Eylemi Sürüyor. TKEP/L davasýndan tutsak Serpil CABADAN, 9 Ocak itibarýyla Ölüm Orucu Eyleminin 198.gününde. Serpil CABADAN’la ayný cezaevinde bulunan Fatma KOYUPINAR, eyleminin 246. gününde. Onlar eriyen bedeninde devrimi büyütmeyi sürdürüyorlar. Ölüm Orucundaki tutsaklarýn seslerini duyurabilmek için Mücadele Birliði Platformu 9 Ocak günü bir eylem yaptý. Beyoðlu’nda bulunan Galatakulesi’nin tepesinde “Ölüm Orucu Sürüyor” pankartý açarak “Yaþasýn Ölüm Orucu Eylemimiz” sloganý atmaya baþlayan eylemciler, rüzgârýn etkisi ve Kule’nin güvenlik görevlilerinin müdahalesiyle pankartý tam anlamýyla açamadýlar.

Eylemciler, “Zindanlar Yýkýlsýn Tutsaklara Özgürlük”, “Ölüm Orucu Sürüyor Sürecek Zafere Kadar” kuþlamalarý yaptýlar.

Güvenlik güçlerinin Kule içinde 15-20 dakika kadar alýkoyduðu eylemciler, daha sonra polislerin gelmesiyle gözaltýna alýndýlar. Eylemcilerin gözaltýna alýnýlýrken zafer iþareti yaptýklarý ve “Yaþasýn Ölüm Orucu Eylemimiz” sloganý attýðý görüldü.

MÜCADELE BÝRLÝÐÝ PLATFORMU

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

15

EYLEMLER...

DÝK’TEN ÖLÜM ORUCU ÝÇÝN PANKART Ölüm Orucu Sürüyor.

Devrimci tutsaklarýn zindanlarý yýkmak için baþlattýklarý Ölüm Orucu eylemi, büyük bir kararlýlýkla sürüyor.

Devrimci tutsaklarýn özgürleþtirilmesi devrimin hedeflerinden biridir. Ýþçi sýnýfý, devrimci tutsaklar özgürleþtirilmeden kendisinin özgürleþemeyeceðinin bilincindedir. Devrim mücadelesinin bir parçasý olan Ölüm Orucu eylemi, ayný zamanda iþçi sýnýfýnýn eylemidir. Ýþçi sýnýfýnýn kendi öz örgütü olan Devrimci Ýþçi Komiteleri Ölüm Orucu eylemini iþçi sýnýfýna duyurmaya devam ediyor. Ýþçi sýnýfýnýn öncülerine karþý yapýlan hiç bir saldýrýya sessiz kalmayan Devrimci Ýþçi Komiteleri, 22 Aralýk tarihinde E5 üzerindeki Göztepe köprüsüne “Ölüm Orucu Sürüyor- DÝK” yazýlý pankart asarak devrimci tutsaklarý selamlamýþtýr.

DÝK (Devrimci Ýþçi Komiteleri )

ÖLÜM ORUCU SÜRÜYOR Ölümsüzleþen 121 savaþçýsýyla yýllara meydan okuyarak sürüyor Ölüm Orucu Eylemi… En son Serdar DEMÝREL’in ölümsüzleþmesinin ardýndan, Ölüm Orucu Eylemi, Gebze Zindanýnda Serpil CABADAN ve Fatma KOYUPINAR tarafýndan sürdürülüyor.

Bugün, 13 Ocak itibarýyla eyleminin 202. gününde olan TKEP/L davasý tutsaðý Serpil CABADAN ve eyleminin 259. gününde bulunan DHKP/C davasý tutsaðý Fatma KOYUPINAR’ý selamlamak ve Ölüm Orucu eyleminin zindanlarda halen sürdüðünü duyurmak amacýyla bir eylem yaptýk. Ýstanbul Aksaray’daki Pertevniyal üst geçidine “Ölüm Orucu Sürüyor, DETAK” yazýlý pankartýmýzý astýk. Devrimci tutsaklarýn yalnýz olmadýðýný ver her yerde her zaman onlarýn sesi, yüreði olacaðýmýzý bir kez daha gösterdik.

DETAK (Devrimci Tutsak Aileleri Komiteleri)

16

“19 ARALIK KATLÝAMINI UNUTMADIK” Hatay’ýn Harbiye beldesinde 15 Aralýk 2005 tarihinde, faþist devletin zindanlarda gerçekleþtirdiði 19 Aralýk katliamýnýn yýldönümü dolayýsýyla yazýlama eylemleri yapýldý.

Harbiye’nin merkezi olan Dükkan Abbant’un duvarlarýna, E-5 Karayolu üzerinde bulunan bazý duvarlara ve Havuz’da bulunan elektrik trafosuna “19 Aralýk Katliamýný Unutmadýk”, “Faþizmi Döktüðü Kanda Boðacaðýz”, “Ya Devrim Ya Ölüm”, THKO’dan TKEP/L’ye TKEP/L’den Zafere” yazýlamalarý yapýlmýþtýr.

Antakya’dan Leninistler

FAÞÝZME KARÞI SÝLAH BAÞINA 19 Aralýk 2000 tarihinde yapýlan zindan katliamlarýný protesto için ve faþist örgütlenmelerin ve saldýrýlarýn yoðunlaþmasý üzerine, 19-21 Aralýk tarihlerinde çeþitli eylemler yapýlmýþtýr.

19 Aralýk günü, Maltepe Gülsuyu’nda ülkü ocaðýnýn eski baþkanlarýndan bir faþist dövülerek cezalandýrýldý.

20 Aralýk günü, Yakacýk son duraðýnda akþam saat 20.00-20.15 arasýnda “Devrimci Halk Milisleri” imzalý “19 Aralýk Katliamýný Unutmadýk, Hesabýný Soracaðýz” pankartý asýldý.

21 Aralýk günü ise, Baþýbüyük’te faþist örgütlenme yapan biri dövülerek cezalandýrýldý. Ýstanbul’dan Leninistler

DÖB’DEN PANKARTLI EYLEM “Politik Özgürlük Kazanýlmadan Akademik Özgürlük Kazanýlamaz” þiarýný her zaman kendisine ilke edinen Devrimci Öðrenci Birliði (DÖB) olarak, zindanlarda süren katliamý protesto etmek ve Ölüm Orucunu sürdüren savaþçýlarý selamlamak için, 2 Ocak günü, Þirinevler Köprüsüne “Ölüm Orucu Sürüyor DÖB” yazýlý pankartýmýzý astýk.

19 Aralýk 2000’de zindanlarda yapýlan katliam, F tipi zindanlarda sürüyor. Bu saldýrýlara karþý devrimci tutsaklar bedenlerini açlýða yatýrýyorlar. Zindanlarda Ölüm Orucu eylemi sürüyor. Bizler de, Devrimci Öðrenciler olarak devrimci tutsaklarýn her zaman yanlarýnda olacaðýmýzý haykýrýyoruz: Ölüm Orucu Sürüyor Sürecek Zafere Kadar!

DÖB (Devrimci Öðrenci Birliði)

NOT: Elimize posta ile ulaþan bu haberleri yayýnlýyoruz.

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

KAPÝTALÝZMÝN SALGINLARI Emekçi halkýn yaþadýðý açlýk, yoksulluk ve iþsizlik yetmiyormuþ gibi, þimdi bir de “kuþ gribi salgýný” baþ gösterdi. Ve “doðal olarak” yine ilkin emekçi halký vurdu. Sofrasýnda yumurtadan baþka yiyecek birþeyi olmayan, ayda yýlda bir tavuk kesip yiyerek protein alabilen yoksul insanlar, tavuklarýný itlaf ettirmemek için cansiperane bir tavýr sergiliyorlar. Ýlk olarak Güneydoðu Asya’da görülen salgýn, H5N1 adlý virüsün hýzla yayýlmasý sonucu Kürdistan ve Türkiye’ye de ulaþmýþ durumda. Aðrý’nýn Doðubeyazýt ilçesinde ayný aileden 3 çocuðun “Kuþ Gribi”nden ölmesi sonucu yetkililer bizahmet, konuyu gündemlerine aldýlar. Her olayda yaptýklarý gibi ilk baþta yine sorunu örtbas etme yoluna gittiler. Balýkesir’deki salgýnýn kontrol altýna alýnmasýndan sonra, Aðrý’da görülen vakalarýn kuþ gribi olduðuna dair saðlýk kurulu raporlarýnýn kesinleþtiði gün, hükümet tüm dünyaya “artýk Türkiye’de kuþ gribi vakasýnýn kalmadýðý” açýklamasý yapýyordu. Ve hükümet üç hafta boyunca salgýnýn varlýðýný gizledi. Ta ki kuþ gribinden üç çocuðun ölümüne kadar. Ölümler baþladýðýnda bile hükümet, gerçekleri gizlemeye çalýþtý. Ama artýk salgýný gizlemek mümkün deðildi.

Olay artýk üstü örtülemez bir noktaya geldiðinde ise, virüsün tehlikeli olmadýðýný vazetmeye çalýþtýlar. Tavýrlarýný en iyi gösteren ise Ýstanbul Belediye Baþkaný Kadir Topbaþ’ýn büyük þirketlerin batmamasý için tavuk eti yemeyi sürdürmeyi önermesi oldu. Ýþte bu, insan hayatý ne kadar tehlikede olursa olsun, burjuvazinin asla vazgeçmeyeceði bir tutumdur. O her zaman karýný ve daha fazla nasýl kar edeceðini düþünecektir.

“Kuþ gribi” salgýnýnýn gösterdiði bir diðer gerçek, halkýn ça-

“IMF Deðil Emekçiler Yönetsin” KESK Ýstanbul Þubeler Platformu 6 Ocak günü saat 14.00’da Aksaray Metro duraðýnýn önünde toplanarak, %2,5’lik maaþ artýþýna karþý basýn açýklamasý ve bordro yakma eylemi yaptý. Basýn metnini okuyan Eðitim-Sen 5 Nolu Þube Baþkaný ve Ýstanbul Dönem Sözcüsü Nizamettin Aktepe; “Bize yoksulluðu dayatan bütçe programý ve sefalet ücretine bordrolarýmýz yakarak yanýt veriyoruz” dedi.

17 Aralýk’ta binlerce kamu emekçisi, iþçiler, iþsizler, yoksullar hükümeti siyasi tercihi nedeniyle uyardýðýný belirten Aktepe, “Hükümet edenlerin gözleri kör, kulaklarý saðýr. Sesimizi duymayarak, taleplerimizi dikkate almayarak kendi sonlarýný hazýrlýyorlar” þeklinde konuþtu. Aktepe konuþmasýný þöyle sürdürdü: “Bugün kiþi baþýna düþen 4 bin dolar borçla, bütçenin yüzde 40’ýný yutan faiz ödemeleri ile sýcak paraya dayanan suni büyümeyle, yüzde 14’leri bulan iþsizlikle ÝMF programýnýn iflas ettiði açýktýr. ...Grevli, toplu sözleþmeli, sendikal hak ve özgürlükler önündeki engelleri kaldýrýn. Hükümet bizleri sefalet ücretine mahkûm ettiði yetmiyormuþ gibi iþimize, emeklilik ve saðlýk hakkýmýza göz dikmiþtir. Bugün susarsak, yarýn çok geç olacaktýr. ...Hükümetin, parlamentonun ve toplumun iradesini hiçe sayarak verdiði bu taahhütler ile hepimizin saðlýk ve sosyal güvenli-

resizliðidir. Emekçi halk, tavuklarýný imha etmek yerine riski göze alarak kesip yemeyi tercih ediyor. “Ne yapalým mecburen kesip yiyeceðiz, elimizde baþka ne var ki” diyor yaþlý bir köylü kadýn. Ýnsanýn bu ölüm korkusundan bile aðýr basan yoksulluk karþýsýnda tüyleri diken diken oluyor. Ve günü geldiðinde devrim için ayaða kalkan yýðýnlarýn nasýl korkusuz olabileceklerini daha iyi anlýyor.

Bugüne kadar görülebilen en yaygýn kuþ gribi salgýný, 2003 yýlýnda yine Güneydoðu Asya’da olmuþ. H5N1 virüsü inatçý ve dayanýklý bir virüs. Kuþlardan kuþlara ve kuþlardan insanlara bulaþabiliyor ama insandan insana bulaþamýyor. Bu, riski biraz olsun azaltýyor ama virüsün yayýlma hýzýna bakýlýrsa, dünyanýn önemli bir tehdit altýnda olduðu görülüyor. Salgýn þu anda Endonezya’dan Vietnam’a, Kamboçya, Çin, Tayland ve Laos’a yayýlýyor. Türkiye ve Kürdistan’da þu ana kadar 23 ilde “kuþ gribi” vakasý tespit edilebilmiþ durumda. Eðer gerekli önlemler -ki bunlarýn baþýnda virüs hakkýnda insanlarýn bilgilendirilmesi geliyor- zamanýnda alýnmazsa bunun yayýlmasý iþten bile deðil.

“Kuþ Gribi”ne daha baþlangýç aþamasýnda müdahale edildiðinde, hastalýk ilerlemeden engellenebiliyor. Tamiflu adlý bir ilaç, hastalýðýn tehlikelerini hafifletiyor. Ýlacýn patentini 2016 yýlýna kadar elinde tutan Roche, diðer þirketlere ilacýn üretimi için lisans vermiyor. Bunun anlamý þudur: Roche’nin tekel karlarý, insan hayatýndan daha önemlidir. Ýnsanlar hayatlarýndan olabilirler ama Roche tekel karlarýndan asla!

Bu durumda salgýnýn yayýlmasý nasýl engellenebilir; ya da yoksullar bu salgýna karþý nasýl tedbirler alabilirler bir þey söylemek güç. Zira ayný olay AIDS gündeme geldiðinde de tartýþýlmýþ ve kapitalizm koþullarýnda bunun ne kadar zor olduðu açýkça görülmüþtü.

Ancak, “her þey insan için” diyen, insan hayatýna her þeyden daha fazla deðer verilen bir sistemde “salgýn hastalýklar” salgýn olmaktan çýkacaktýr. ði ipotek altýna alýndý. Söz konusu kanun tasarýlarý TBMM’den geçerse; emeklilik yaþý 68’e prim gün sayýsý 9 bine çýkarýlacak, emekli maaþlarý %23 ile %33 arasýnda düþürülecek, aylýk geliri 127 YTL’den fazla olan herkesten 64431 YTL saðlýk vergisi alýnacak, genel saðlýk(sýz)lýk sigortasý vergisini ödemeyenler saðlýk hizmeti alamayacak, saðlýk hizmetleri piyasanýn vahþi koþullarýna terk edilecek, parasý olan parasý kadar saðlýk hizmeti alabilecek, saðlýk hizmetleri Temel Teminat Paketi ile sýnýrlanacak, daha fazlasý için ek sigorta yaptýrmak gerekecek”. ‘Herkese Saðlýk Güvenli Gelecek’ talebiyle birleþik mücadele yürüteceklerini, Sosyal Güven(siz)lik ve Genel Saðlýk(sýz)lýk Sigortasý Kanun Tasarýsýnýn TBMM’den geçirilmesine izin vermeyeceklerini ifade eden Aktepe konuþmasýný þöyle sonlandýrdý: “Yasa tasarýsý tam bir aldatmaca ve bir tuzaktýr. Sosyal güvenliðin kara delik, çalýþan ve emeklilerin yük olduðunu iddia ediyorlar. Kamu hizmetlerini þirketlerin kar alaný haline getirmek istiyorlar. Saðlýk ve sosyal güvenlik temel insan hakkýdýr. Satýlamaz ve devredilemez. Hükümet derhal yasa tasarýsýný geri çekmelidir”. Çevreden geçmekte olan halkýn da yoðun ilgi gösterdiði eylemde sýk sýk “Sadaka Deðil Toplu Sözleþme”, “ÝMF Defol Bu Memleket Bizim”, “IMF Deðil Emekçiler Yönetsin”, “Zafer Direnen Emekçinin Olacak”, “Tekel Ýþçisi Yalnýz Deðildir”, “Yaþasýn Sýnýf Dayanýþmasý” þeklinde sloganlar atýldý. Eylem, tekel iþçilerine destek mesajlarýndan ve bordrolarýn yakýlmasýyla sona erdirildi.

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

17

Adana TEKEL Fabrikasý Ýþçileri Ýþyerini Terk Etmiyor nünde eylem yaptýlar.

Aileleriyle birlikte Kurban Bayramý’ný fabrikada karþýlayan TEKEL iþçileri, toplanan paralarla aldýklarý kurbaný kestiler. Kurban kesiminin ardýndan iþçiler, fabrikadan AKP il binasýna kadar “AKP Þaþýrma Sabrýmýzý Taþýrma”, “Ölmek Var Dönmek Yok”, “AKP Sandýkta Hesap Verecek”, “Ýþçiyiz Haklýyýz Kazanacaðýz”, “Susma Sustukça Sýra Sana Gelecek”, “Adana Fabrikana Sahip Çýk” sloganlarýyla yürüdüler. Polisin yoðun önlem aldýðý yürüyüþten sonra iþçiler AKP önünde yarým saatlik oturma eylemi yaptýlar. Çalýþan Gazeteciler Günü’nü kutlayan Çukurova Gazeteciler Cemiyeti (ÇGC) ve Türkiye Gazeteciler Sendikasý (TGS) Adana Þubesi, TEKEL iþçilerini ziyaret ederek destek verdi.

TEKEL Ýþçileri Televizyon Bastý

Özelleþtirilemeyince yönetim kurulu tarafýndan kapatýlmasýna karar verilen Adana TEKEL Fabrikasý iþçileri, kendilerini fabrikaya kapattýlar. Ýþçiler, fabrikanýn kapatýlmasýna izin vermeyeceklerini, fabrikayý terk etmeyeceklerini söylediler. Tek-Gýda-Ýþ Þube Baþkaný, 2 Ocak günü fabrika önünde yaptýðý basýn açýklamasýnda fabrikanýn kapatýlmasý halinde iþsiz kalacak 700 iþçi ve ailelerinin sonuna kadar direneceðini, kapatýlma kararýnýn uygulanmasýna izin vermeyeceklerini duyurdu.

Maket Gemi Yakarak Protesto

TEKEL iþçileri bugün yerel Akdeniz Televizyonu’nu basarak protesto gösterisinde bulundu.

Ak Parti Adana Milletvekili Ziyaeddin Yaðcý, Adana’da yerel Akdeniz Televizyonu’nda “TEKEL zarar ediyor” þeklinde açýklamada bulununca, bu durumu protesto etmek isteyen TEKEL iþçileri, 13 Ocak günü televizyona baskýn düzenledi. Üzerlerinde, “TEKEL Kapatýlamaz” yazýlý mavi önlüklerle saat 19.00 sýralarýnda Akdeniz Televizyonu’na gelen iþçiler, canlý yayýnda TEKEL üzerine konuþan AK Parti Milletvekili Yaðcý’yla tartýþmak üzere televizyona girmek istedi. Güvenlik görevlileri tarafýndan durdurulan öfkeli iþçiler, kendileriyle görüþmek istemeyen Milletvekili Yaðcý’yý ve hükümeti protesto için slogan atmaya baþladý. Daha sonra polisin gelmesiyle zor kullanýlarak dýþarý çýkarýldý. Binadan dýþarý çýkarýlan iþçiler, sloganlar atarak iþyerlerine döndü.

Fabrikasý kapatýlan iþçiler fabrikalarý için adým adým direniþi örüyorlar. Kapatma kararýnýn çýktýðý günden bu yana fabrikalarýný terk etmeyen iþçiler, SEKA direniþini bir adým daha ileriye taþýyacaklarýna ve fabrikalarýný sattýrmayacaklarýna ant içiyorlar. TEKEL iþçileri, 4 Ocak günü, hazýrladýklarý gemi maketini, “Gemileri yaktýk, geri dönüþ yok” diye slogan atarak yaktý. Eylem sýrasýnda bir Tekel iþçisi, “Fabrikamýzý kapatýp bizi iþten atarlarsa bu fabrikayý onlarýn baþlarýna yýkarýz. Kendimizi de fabrikayý da o yanan maket gemi gibi “Okumak Büyümektir” diyerek, bir toplumun var olmasýnyakarýz ama kan emicilere fabrikamýzý býrakmayýz” dedi. da okumanýn ne kadar önemli olduðunu bir kez daha vurgulaTEKEL Adana Sigara Fabrikasý’na destek için ayný gü- mak isteyen Küba, Uluslararasý Havana Kitap Fuarý’ný 15. defa nün akþamý Eðitim-Sen önünde toplanan TÜRK-ÝÞ, DÝSK, düzenliyor. Fuar, 2-12 Þubat tarihleri arasýnda yazarlar, editörKESK ve bazý demokratik kitle örgütü üyeleri, ellerinde ler, daðýtým þirketleri, kitabevleri, matbaalar, edebiyatçýlar mulmeþalelerle D-400 Karayolu boyunca, “Kurtuluþ Yok Tek timedya yapýmcýlarý ve gazeteciler gibi yayýn dünyasýyla ilgili Baþýna Ya Hep Beraber Ya Hiç Birimiz”, “Her Yer TEKEL, tüm çevreleri bir araya getirmeyi hedefliyor.

Her Yer Direniþ” sloganlarý atarak fabrikaya yürüdüler. TESosyalist Küba’nýn en önemli kültürel etkinliklerinden biri KEL iþçileri, gelenleri “Yaþasýn Sýnýf Dayanýþmasý” sloganý olan kitap fuarý, geçen sene de 33 ülkeden yayýncýlarý bir araya ile karþýladýlar. getirerek yaklaþýk 5 milyon kiþiyi Kübalý okurlarla buluþturmuþtu.

TEKEL Ýþçileri Bayramda Bu yýl düzenlenecek olan Kitap Fuarý’nýn þeref konuðu ise AKP’ye Yürüdüler Bolivarcý Venezüella Cumhuriyeti olacak.

Adana TEKEL iþçileri, 11 Ocak günü, AKP il binasý ö-

KÜBA’DAN: “OKUMAK BÜYÜMEKTÝR”

18

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

DEVRÝMÝN AYAK SESLERÝ DÜNYAYI SARSIYOR El Salvador Hastanelerinde Grev Salvador’da Sosyal Güvelik Hastaneleri iþçileri, ücretlerinin artýrýlmasý için 11 Ocak Çarþamba günü ülke çapýnda greve çýkacaklarýný ilan ettiler. Saðlýk Sendikasý üyelerinin açýklamasýna göre, San Vicente Hastanesi’nde 10 Ocak günü baþlayan grev, 11 Ocak’ta doðu bölgesinde devam edecek ve 12 Ocak günü ortabatý bölgede ve 13 Ocak günü de baþkentte sürecek. Ýþçiler kamu poliklinikleri, eczane, temizlik, sekreterlik ve müþteri hizmetleri servislerinde iþ býrakýlacaðýný; ama acil servislerin açýk olacaðýný ve tarih kesilmiþ cerrahi operasyonlarýn ertelenmeden yapýlacaðýný bildirdiler.

El Salvadorlu saðlýk iþçileri, 2001-2002’de de eylemleriyle onbinlerce saðlýk iþçisini ve kent yoksulunu bir araya getirerek saðlýkta özelleþtirme programlarýný durdurma baþarýsýný göstermiþti.

Kayseri POLÝ Ýþçileri Eylemdeydi Kayseri’de POLÝ mobilya fabrikasýnda çalýþan 350 iþçi, iki aylýk ücretlerini alamadýklarý için 6 Ocak günü altý saat boyunca fabrikayý terk etmeme eylemi yaptýlar. Ýþçiler, patronlarýn kendi aralarýnda uzlaþmaya vardýðýný fakat verilen ücretin çok düþük olduðunu ve ücretlerinin tamamýný almak istediklerini belirttiler. “Ýþçiyiz, haklýyýz, hakkýmýzý isteriz” sloganlarýyla fabrika içinde eylem yapan iþçilere, diðer iþçiler de fabrikanýn kapýsýnda toplanarak destek verdiler. Altý saatlik eylem sonunda iþçiler bir aylýk ücretlerini aldýlar. Kalan alacaklarýnýn bayram sonrasýnda ödeneceðine dair söz alan iþçiler, eylemlerini sona erdirdiler.

Karmez Grevi 25. Gününde Ýzmir’de, Ankara yolu üzerinde bulunan Karmez Birleþik Gýda Sanayii iþçileri, Aralýk ayýnýn sonunda iþyerinde grev baþlattýlar. Tek Gýda-Ýþ Sendikasýnýn örgütlediði grev, toplu sözleþme imzalanmasýnda ortaya çýkan anlaþmazlýktan doðmuþtu. Sendikal örgütlenmenin önemine deðinen Tek Gýda-Ýþ Ege Bölge Þubesi sekreteri, baþta sendikalar ve kitle örgütleri olmak üzere, herkesi, Ankara Asfaltý 40. Km. Baðyurdu-Kemalpaþa adresindeki Karmez çalýþanlarýnýn grevine destek olmaya çaðýrdý.

Ýsrail’de Otobüs Þoförleri Grevde Dan Otobüs Þoförleri Sendikasý 9 Ocak sabahý, firmanýn Tel Aviv’i, Bat Yam’a baðlayan tüm hatlarýnda greve baþladý. Ýsrail Ordu radyosunun verdiði habere göre 250 güzergahý kapsayan grev, bir hafta sürecek. Þoförler, maaþlarýnýn artýrýlmasýný ve çalýþma koþullarýnýn düzeltilmesini talep ediyorlar.

Otobüs þirketi ise greve cevaben, emeklileri grev kýrýcý olarak belli bir miktar ücret karþýlýðýnda çalýþtýracaðýný, böylelikle otobüs seferlerinin devam etmesini saðlayacaðýný söylüyor.

Þili Bakýr Grevinde Taþeron Ýþçiler Polisle Çatýþtý Dünyanýn en büyük bakýr üreticilerinden biri olan Þili’de, devlete ait bakýr þirketi Codelco’da çalýþan 28.000 sözleþmeli [ta-

þeron] iþçi ücret artýþý talebiyle ülke çapýnda bir grev çaðrýsý yapmýþtý. Bakýr fiyatlarýnýn dünya pazarýnda rekor seviyelere týrmanmasýyla birlikte, iþçiler bu artýþýn ücretlere de yansýmasýný ve iþgününün kýsaltýlmasýný talep etmiþ, grev bu þekilde gündeme gelmiþti. Hükümetse iþçilere ikramiye vermeme konusunda ýsrarlý ancak çalýþma koþullarýnda iyileþtirme yapýlmasý için hazýrlýk yaptýðýný söylüyor.

Polisin iddiasýna göre grevci iþçiler, çalýþmakta olan iþçilerin dünyanýn en büyük yer altý madeni olan El Teniente madenine ulaþmasýný engellemeye çalýþtý. Ve bir otobüsü kaçýrmaya çalýþan altý iþçi de bu gerekçeyle polis tarafýndan tutuklandý. 200 iþçiden oluþan bir grubun, tutuklanan iþçilerin serbest býrakýlmasý için karakola gitmesi üzerine çatýþma baþladý. Çatýþma sonucu 42 kiþi gözaltýna alýndý.

Ýran’da Öfke Yol Kesti! Ýran’da Miral Cam Fabrikasý’nda çalýþan 200 kadar iþçi, patronun iþçilerin ödenmemiþ ücretlerini ödemeyi reddetmesi üzerine eylem yaptý. Fabrika dýþýnda Tahran-Saveh otoyolunun yakýnlarýnda toplanan iþçiler yolu keserek lastik yaktýlar.

Fabrikada 5 ila 25 yýldýr çalýþan iþçiler, birçok iþçiye yaklaþýk 10 aydýr ücret verilmediðini söylediler. Patronun olay yerine polis çaðýrmasýnýn ardýndan eylem sona erdi.

Kerkük Halký Sokaklarda Kerkük’te binlerce öfkeli insan aþýrý pahalýlýðý, elektrik ve yakacak yokluðu ve temel hizmetlerin olmamasýný protesto etti.

Eylem, insanlarýn Rahimava’da pazaryerine akan laðým suyunun oluþturduðu çamurlu su birikintilerini görmesi sonrasýnda baþladý. Yürüyüþ, Erbil’e çýkan anayola kadar sürdü. 3 Ocak günü saat 11’de baþlayan eylem, akþam saatlerine kadar devam etti.

Eylemciler, iki gaz istasyonuna ve Ýhvan meydanýndaki Petrol Ürünleri Projeleri Yönetimi binasýna saldýrdý ve buralarý ateþe verdi.

Polis ve ABD güçleri eylemcilere müdahale ettiler ve ateþ açtýlar. Bu saldýrý üzerine eylemciler polis karakoluna taþlarla ve sopalarla saldýrdýlar. ABD askerlerinin ve polisin ateþiyle 2 kiþi öldürülürken birçok kiþi de yaralandý. Eylemler, halkýn sokaklarda lastikler yakmasýyla sürdü.

Fransa Yeniden Yanýyor Fransa’da Ekim ayýnda 2 gencin polisten kaçarken ölmeleri üzerine patlak veren olaylarda binlerce araç ateþe verilmiþ ve birçok bina da zarar görmüþtü. Alýnan olaðanüstü güvenlik önlemlerine raðmen, yeni yýl kutlamalarý sýrasýnda ülke genelinde 425 araç ateþe verildi.

Arabalarý söndürmek isteyen itfaiyecilere de bazý bölgelerde müdahale edildi. Tolouse’da bir okulda ve Paris’te de bir kültür merkezinde küçük çaplý yangýnlar çýktý. Polis þüphelendiði 266 kiþiyi gözaltýna aldý.

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006

19

Eylem Yapan Filistinli Ýþçilerin Üzerine Ateþ Açýldý Daha iyi yaþam koþullarý ve daha yüksek ücret talebiyle, Gazze Þeridi’nde eylem yapan Filistinli iþçilerin üzerine, Filistin polisinin ateþ açmasý sonucu dört iþçi yaralandý. Olaylar, polisin eyleme müdahalesiyle baþladý. Ýþçiler taþ atarak kendilerini savunurken; polis iþçilerin üzerine ateþ açtý.

26 Aralýk Pazartesi günü de Batý Þeria’nýn Tul Karem kasabasýnda, þehrin doðusuna petrol taþýyan Ýsrail askerlerinin geçtikleri yola Filistinliler tarafýndan molotof kokteylleri atýldý. Askerler eylemcilere ateþ açtý. Filistinliler yara almadan olay yerinden uzaklaþtý.

Kanadalý Emekçiler Eylemde Kanada’da Ontario eyalet hükümetinin “Yerel Saðlýk Hizmetlerini Birleþtirme Aðý” isimli özelleþtirme planý, ülke nüfusunun üçte birinin yaþadýðý Ontario eyaletinde yapýlan referandumda reddedildi. Saðlýk hizmetlerinin özelleþtirilmesine karþý Ontario Saðlýk Koalisyonu’yla birlikte hareket eden Kanada Kamu Ýþçileri Sendikasý, hükümetin planýnýn saðlýk emekçilerinin ücretlerini düþüreceðini, verilen saðlýk hizmetlerini azaltacaðýný, uzak alanlara hizmet götürülmesini engelleyeceðini belirtiyor.

Tahran Belediye Otobüsü Sürücüleri Grevde Ýran’ýn baþkenti Tahran’da, belediye otobüs þoförleri, ücret artýþý ve gözaltýna alýnan arkadaþlarýnýn serbest býrakýlmasý talepleriyle 26 Aralýk günü greve baþladý. Yaklaþýk üç bin þoförün sefere çýkmamasý üzerine baþkentte ulaþým önemli ölçüde aksadý.

Geçtiðimiz günlerde þoförleri greve kýþkýrttýklarý gerekçesiyle 14 kiþini gözaltýna alýnmýþtý. Son üç yýldýr ücretlerine zam yapýlmayan belediye çalýþaný þoförler, ücretlerinin yükseltilmesini ve çalýþma koþullarýnýn iyileþtirilmesini istiyor. Ýran rejimi ise, bu sendikal hareketlenmeyi sindirmek için, Vahed Otobüs Þoförleri Sendikasý üzerindeki baskýyý artýrdý.

Grev sonrasýnda tüm sendikacýlarýn banka hesaplarý donduruldu ve ücret ödemeleri durduruldu. Hükümet ayný zamanda tüm sendika üyelerine ve onlarýn lideri Mansur Osanlu’ya uydurma suçlar yüklemeye çabalýyor.

31 Aralýk 2005’te Tahran Belediye Baþkaný Dr Ghalibaf, ile görüþen sendika üyeleri ise bu buluþmada Ghalibaf’a “son ültimatomlarýný” verdiler. Tahran Vahed Otobüs Þoförleri Sendikasý Yönetim Kurulu, eðer bu çabalarý sonuçsuz kalýrsa sendikanýn yeniden greve gideceðini belirtti.

Tahran otobüs iþçileri, Evin Cezaevi’nde herhangi bir suçla-

20

ma olmaksýzýn tutuklu bulunan sendika lideri Mansur Osanlu’nun derhal serbest býrakýlmasý için baský uygulamak amacýyla 7 Ocak Cumartesi gününde eyleme çaðrýda bulundu. Ýran Komünist Ýþçi Partisi de uluslararasý çapta emek örgütlerini Mansur Osanlu’nun derhal serbest býrakýlmasý ve iþçilere yönelik kovuþturmalara bir son vermesi için rejimine baskýlarýný arttýrmaya çaðýrmaktadýr.

Tahran Halký Otobüs Ýþçilerinin Yanýndaydý Tahran otobüs iþçileri 7 Ocak günü, araçlarýnýn camlarýnda tutuklu sendika lideri Mansur Osanlu’nun posterleri asýlý ve tüm gün farlarý açýk trafiðe çýkarak bir protesto eylemi gerçekleþtirdiler. Ýran emekçi halký, posterler asýlý otobüslere el sallayýp, þoförlerle sohbet etti ve alkýþlarla desteklediler. Özel araç sürücüleri de eyleme katýldý.

Güvenlik güçlerinin ve otobüs þirketinin güvenlik biriminin (Herasat) otobüslerin hareket etmesini engellemeye ve Osanlu’nun posterlerini indirmeye çalýþmasý sýrasýnda, güvenlik güçleriyle otobüs þoförleri arasýnda arbede çýktý. Üç þoför, gözaltýna alýndý.

Batmanlý Saðlýk Emekçileri Haklarý Ýçin Eylemdeydi Saðlýk ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikasý (SES) Batman Þubesi, 1. ve 2. Basamak Saðlýk Kuruluþlarý’nda ödenmeyen personel payý döner sermaye alacaklarýnýn ödenmesi için 3 Ocak günü saat 12.30’da Saðlýk Müdürlüðü Bahçesi’nde basýn açýklamasý yaptý AKP hükümetinin saðlýk politikasýna tepki gösteren SES Batman Þubesi, yaptýðý açýklama ile, devletin hayata geçirdiði ve uygulamada sonuç vermeyen politikalarýný eleþtirdi ve saðlýk hizmetleri için üretken olan kiþilerin düþünce ve önerileri yerine IMF talepleri doðrultusunda politikalar üretildiðini belirtti. 1 ve 2. basamak saðlýk kurumlarýnda döner sermaye uygulamasýna baþlandýðýndan bu yana bakýcý saðlýk hizmetlerinin arka planda kaldýðýný belirten Ses’li emekçiler, “Bu uygulamayla halkýn ücretsiz saðlýk hakkýndan yararlanma hakký yok edilmiþtir. Hekim merkezli performans deðerlendirilmesi yapýlarak da saðlýk hizmetlerinin ekip hizmeti olmasý anlayýþýna darbe vurulmuþtur” dedi. Eyleme Batman’daki demokratik kitle örgütlerinin temsilcilerin de aralarýnda bulunduðu yaklaþýk 150 saðlýk emekçisi katýldý.

Ýþsiz Kalacak Ýþçilerden THY’ye Tabut 2006’ya iþsiz girecek olan Hava-Ýþ üyesi Euroserve iþçileri, bu durumu protesto etmek için 29 Aralýk günü Atatürk Havalimaný Dýþ Hatlar önünde toplanarak Türk Hava Yollarý Genel Müdürlük binasýna yürüdü.

Atatürk Havalimaný Dýþ Hatlar önünde bir araya gelen 500’ü aþkýn iþçi, “Ýþçi Kýyýmýna Son” yazýlý tabutla THY Genel Müdürlük binasýna yürüdü. Ýþçilerin aileleriyle katýldýðý yürüyüþ boyunca, “Susma, Sustukça Sýra Sana Gelecek”, “Bizler Ýþçiyiz Köle Deðiliz”, “Hükümet Ýstifa”, “THY Þaþýrma Sabrýmýzý Taþýrma” sloganlarý atýldý. Yürüyüþ sýrasýnda yoldan geçen arabalar da kornalarýyla iþçilere destek verdiler. Ýþçileri Genel Müdürlük önünde polis barikatý bekliyordu ancak iþçilerin kararlý olduðunu gören polis, barikatý kaldýrdý.

Euroserve iþçilerinin hiçbir açýklama yapmadan iþten çýkarýldýðýný belirten Hava-Ýþ Sendikasý, THY’deki usulsüz ihaleleri de eleþtirdi. Eylem, “Hükümet istifa” sloganýyla son buldu.

59. Sayý / 18 Ocak-1 Þubat 2006