rebileceðini, hiç kimse, burjuvaziden daha iyi bilemez. Onu baský, yasak, katliamla yok edemediði yerlerde, ideolojik olarak, politik çizgi olarak, kabul edilebilir sýnýrlar içinde tutmaya çalýþýr. Küçük burjuvazinin politikalarý ve çabalarý bu yönde. O da, iþçi sýnýfý hareketini kendi kabul edebileceði çerçevede tutmak istiyor. Burjuvazinin ve küçük burjuvazinin iþçi sýnýfý hareketi için uygun bulduðu çerçeve, hareketin burjuva toplumu yýkma ve sosyalizme geçme hedefinden vazgeçmesi, en azýndan günün görevi olmaktan çýkarmasý, onu belirsiz bir geleceðe ertelemesi, proletarya diktatörlüðü ilkesini býrakmasý, hiç deðilse kaðýt üzerinde kalmaya mahkum etmesi; dolayýsýyla bunlar olmadan devrimci mücadele yöntemlerinin de gereksiz olduðunu kabul etmesi, kýsacasý proletaryanýn devrimci sýnýf hareketi olmaktan çýkmasý. Daha ne istesin! Bu çerçeve, baðýmsýz bir hareket olmasý gereken ve ancak baðýmsýz bir hareket olarak amacýný gerçekleþtirebilecek bir hareketin politik ölümüdür. Proletarya hareketi, ancak devrimci bir hareket olarak amacýna ulaþýr. Sosyal reformizm ve oportünizm, ideolojik ve politik olarak, burjuvazinin kabul edebilir sýnýrlar olarak gördüðü çerçevenin kabul edilmesidir. Bu hareketlerin kapitalizme karþý kopardýklarý tüm gürültü, hep bu belirlenmiþlik içinde meydana gelir. Belirlenmiþ sýnýrlarý aþtýklarý nokta, kendilerini de aþtýklarý noktadýr. Kendi istek ve iradelerine raðmen, olaylarýn devrimci etkisiyle sürüklenirler. Ama onlar bu devrimci yükseliþ dönemlerinde bile görevlerinin bilinciyle davranýyorlar: Ýþçi sýnýfýný devrimci aþýrýlýklardan korumak. Ýþçiler “aþýrýlýklar”a kapýlýp ayaklandýðý zaman, ne eski toplumun “birliði” kalýr, ne de belirlenmiþ sýnýrlarý. Karþýtlarýn birliðine dayanan burjuva toplum, temelindeki uzlaþmaz çeliþkilerin keskinleþmesiyle havaya uçar. Çeliþmeli birlik kendini þiddet yoluyla açýða vurur. “Aþýrý” yani devrimci bir iþçi hareketi ise, bu çatýþmayý sonucuna götürür. Bu nedenle, küçük-burjuva sol hareket, devrimci iþçi sýnýfý hareketini her türden devrimci hareketten kaçýnmaya çaðýrýr. Ýþi sýnýfý hareketini burjuva toplumun kabul ettiði sýnýrlar içinde tutmak konusunda burjuvazi ile ayný yönde hareket eder. Amacýna ulaþmak için de, devrimci iþçi hareketine karþý daima ideolojik bombardýmanda bulunur. Komünistler, iþçileri örgütlerken, onun yapýsýný da yakýndan bilmelidir. Ýþçi sýnýfý, kendi içinde farklýlýk gösterir. Sanayi iþçileri, tarým iþçileri, hizmet alanýnda çalýþan iþçiler, ayný sýnýf yapýsý içinde olmakla birlikte, bir arada bulunma, disiplin, örgütlülük vb. konularda farklýlýklar da gösterirler. Bu, ekonomik ve politik geliþmenin eþitsizliðinden ileri geliyor. Ekonominin sanayi ve tarýmsal geliþmesi ayný deðildir. Ekonominin her iki alanda ayrý geliþmesi tarihsel nedenlere dayanýr. Ýþçi sýnýfý içinde bulunduðu koþullarýn nesnel farklýlýðýný, sýnýf mücadelesi içinde kaynaþarak, ortak örgütçülük ve pratik bilinçle aþabilir. Komünistler, böyle bir çaba
KOMÜNÝST PARTÝSÝNÝN PROLETER KARAKTERÝ K
omünist Partisi, iþçi sýnýfý partisidir. Sýnýf mücadelesi yoluyla, kapitalist toplumu yýkmayý ve sýnýflarý ortadan kaldýrmayý hedefler. Hedefine ancak proleter sýnýf karakterini koruyarak varabilir. Bu nedenle, komünist partisi, proleter karakterinin bozulmasýna yönelen her giriþime karþý kararlý bir mücadele yürütür. Partinin karakterini ortadan kaldýrmaya yönelik çabalar sürekli olduðundan, komünist partinin buna karþý mücadelesi de süreklidir. Ýþçi sýnýfý partisi nasýl ki, burjuva partileri ve diðer düzen kurumlarý üzerinde bir etkide bulunuyorsa, burjuva güçler de, komünist parti üzerinde etkide bulunurlar. Bu, karþýlýklý bir mücadeledir. Ýþçi partisine yönelik burjuva ve küçük burjuva ideolojik saldýrýsý çeþitli biçimler altýnda sürdürülüyor. Küçük burjuvazi, sosyal iliþkiler bakýmýndan, iþçi sýnýfýna çok daha yakýn olduðundan ve sýký iliþkiler içinde bulunduðundan, ondan gelen etkilenme daha uygundur. Öte yandan, iþçi sýnýfý, sürekli küçük burjuva kitleler tarafýndan beslendiðinden, (ücretli-emek ordusunun saflarý küçük burjuva kitlelerle doldurulduðundan) onun iþçiler üstündeki ideolojik çýkýþý daha derindir ve iþçi sýnýfý hareketinin içine kadar taþýnmaktadýr. Ýþçi sýnýfý saf bir sýnýf deðildir, yapýsý yeni katýlanlarla devamlý deðiþmektedir. Bu saflara her yeni gelen, geldiði sýnýfýn ideolojik anlayýþýný, toplumsal eðilimlerini ve alýþkanlýklarýný da birlikte getirir. Ýþçi sýnýfý, burjuva toplumun dýþýnda deðildir. Bundan dolayý, toplumdan gelen ideolojik etkilere açýktýr. Burjuvazi bu durumdan sonuna kadar yararlanmaya çalýþýr. Emekçi sýnýf üzerinde ideolojikpolitik hegemonya kurmak için çok yönlü bir çaba içine girer. Ýþçi sýnýfý hareketi, proletaryanýn nüfusa oranla sayýsýnýn büyümesi ve sýnýf mücadelesi öyle bir noktaya geldi ki, bu hareket artýk hiçbir þekilde yok edilemez. Hareket, birçok yerde eski toplumu yýkacak ve yerine yeni ve ileri bir toplum kuracak düzeye sahiptir. Birçok yerde bunu gerçekleþti-
76. Sayý / 13-27 Eylül 2006
3