Yeni Evrede
Baþyazý
Mücadele Birliði
deydi –bugün de Venezuella’da sarý sendikalarýn elinde olduðu gibi- buna raðmen, herkes greve destek verdi.” (Fidel Castro) Fidel Castro’nun söylediði gibi, Venezuella’da da sendikalar sarý gruplarýn elindeydi. “Geleneksel Ýþçi Sendika Federasyonu Confederacion de Trobajadores de Venezuela (CTV), ülkenin en önde gelen sendika örgütü olarak bilinmektedir. Bir milyondan fazla üyesi olduðunu iddia eden CTV, sürekli muhalefeti (Bolivar Devrimine karþý olan gerici muhalefet –NB) ve muhalefetin öncülük ettiði genel grevi desteklemektedir. 2002 Aralýk ayýnda, 2003’ün Þubatý’na dek uzatýlarak sürecek bir hükümet karþýtý petrol grevine CTV sendika konfederasyonu, Ticaret Odalarý Fedecamaras’ýn(!) yanýnda katýldý.” Türkiye’de sendikalar, devlet denetiminde kuruldular. Amaç açýktý, devlet güdümlü sarý sendikalara dayanarak iþçileri denetim altýnda tutmak. Diðer kapitalist ülkelerde, sendikalar ya komünistlerin öncülüðünde kuruldu, ya da komünistlerin denetimine girdi. Sermaye, Türkiye’de bunun önüne geçmeye çalýþtý. Burjuvaziye ve devlete sýký baðlarla baðlý olan sendikalar, CIA tarafýndan finanse edildi, eðitildi ve yönlendirildi. Sarý Türk-Ýþ, 12 Eylül’de faþist cuntanýn yanýnda yer aldý, hükümetine katýldý. Türkiye’deki bazý sendikalar ise, faþist niteliktedir. Bunlar, devlet ve sermaye tarafýndan sürekli destekleniyor. DÝSK ise, burjuva sendikacýlýk anlayýþýný hiçbir zaman aþmadý. Tabanýnda devrimci iþçilerin varlýðýna raðmen, yönetimi daima burjuvaziyle birlikte hareket etmiþtir. KESK ise, reformizmin etkisindedir. Burjuva sendikacýlýðý neye dayanýyor, nereden besleniyor? Her þeyden önce, bu sendikalar, sermaye sýnýfýna ve devletine binlerce baðla baðlýdýr. Aralarýnda çok sýký bir iliþki var. Ýþçi sýnýfýný denetim altýnda tutmak için sermaye tarafýndan daima besleniyor, korunuyor ve destekleniyor. Bunun yanýnda, özellikle düzen güçlerinin etkisinde kalan geri iþçiler tarafýndan destek görüyorlar. Ayrýca, çok sayýdaki iþsize göre, kendini þanslý sayan iþçiler tarafýndan da destek görüyorlar. Burjuva sendikalarýný ayakta tutan diðer bir durum, sendikacýlarýn yüksek geliri, konformizm ve sayýsýz ayrýcalýklardýr. Sendika yöneticileri, ayrýcalýklý bir konumdadýr. Ýþçi aidatlarýný istedikleri gibi harcayabiliyorlar. Onlar üzerinde gerçek anlamda bir iþçi denetimi yoktur. Devrim, tüm bu gruplarýn ayrýcalýklarýna son vereceði için, hepsi devrime karþý, sermayenin yanýnda yer alýrlar. Çünkü onlarý ayakta tutan bu düzendir ve bu düzenin egemenleriyle kurduklarý sayýsýz iliþkidir. Devrim ise, kurulu düzeni ortadan kaldýrýr.
BURJUVA SENDÝKALARI AÞMAK Ý
þçi sendikalarýnýn, sýnýf savaþýmýnda belli bir yeri var. Sýnýf savaþýmýnýn, her yerde, devrim sürecine girdiði bir sýrada, sendikalarýn durumu yeniden ele alýnmalýdýr. Sýnýf mücadelesinin koþullarý deðiþince, mücadele araçlarýnýn durumu, bu geliþmeye baðlý olarak tekrar deðerlendirilmelidir. Ýþçi sýnýfý hareketi, kendi içinde bölünmüþ bir harekettir. Bütünlüklü bir iþçi sýnýfý hareketi olmamýþtýr hiçbir zaman. Ýþçi sýnýfýnýn ve onun hareketinin bölünmesi, kapitalizmde kaçýnýlmazdýr. Ýþçi sýnýfý, kapitalizmi yýkýp proletarya diktatörlüðü yoluyla, sosyalizmi kurmayý hedeflemediði sürece, kaçýnýlmaz olarak parçalanmýþ olacaktýr. Ýktidar için, sýnýf savaþýmýný yükselterek hedefine yönelmediði sürece, iþçi sýnýfý kaçýnýlmaz olarak parçalanacaktýr. Parçalanma, politik alanda olduðu gibi, ekonomik (sendikal) alanda da görülür. Daha önceden ortaya çýkan, iþçi sýnýfýnýn parçalanmasý, 20. yüzyýlda daha yaygýn ve belirgin durum aldý. 21. yüzyýlýn bu birkaç yýlýnda ise daha derin boyutlar kazandý. Ýþçi sýnýfý parçalanmakla kalmadý, burjuvaziyle iþbirliðine yönelen partiler ve sendikalar aracýlýðýyla, burada toplananlar, proletaryanýn devrimci ayaklanmalarýna ve toplumsal devrimine karþý sermayenin yanýnda yer aldýlar. Devrime karþý, karþýdevrimin safýnda yer aldýlar. Ýþte 2.enternasyonal partileri. Ýþte onlarýn etkisindeki sendikalar. Bu partiler, giderek zorunlu olarak burjuva partileri oldular. Sendikalar da burjuvazinin denetimine girdi. Sendikalar, kimi yerlerde, karþý-devrimcilerle birlikte hareket ederken, kimi yerlerde ise burjuvazi ile birlikte davranmamakla birlikte, iþçi sýnýfýnýn devrimci hedefine de destek vermemiþlerdir. Rusya’da Demiryolu Ýþçileri Sendikasý, Sovyet iktidarýna destek vermemiþtir. Lenin, bu iþçilerin ikna olmasýný geliþmelere býrakmak gerektiðini belirtmiþtir. Küba Devrimi sýrasýnda iþçilerin belirli bir kesimi, sarý sendikalarýn denetimindeydi. “Ýþçi sendikalarýnýn çoðu o sýralar sarý gruplarýn elin-
109. Sayý / 3 - 17 Ocak 2008
3