Yeni Evrede
Baþyazý
Mücadele Birliði
nizm, bu topraklarda hiç devrimci militan eksikliði yaþamadý. Neredeyse kýrk yýldýr son derece sert geçen iç savaþ olarak geliþen devrimci mücadeleyi yürütecek denli son derece özverili ve yiðitçe mücadele veren bir devrimciler kuþaðý yetiþmiþtir. Þimdi devrimci durumun yaþanmakta olan bu olgun safhasýnda devrimci neferlerin sayýsý çok ileri boyutlara vardý. Ve devrim, bu topraklarda, hergün, yeni yeni devrimci militan bölüklerini mücadeleye çekiyor. Devrim yeni katýlmalarla daimi olarak büyüyor. Devrimci mücadelenin kuþaklar boyu sürmesinin çok önemli bir sonucu, milyonlarca insanýn devrimin etkisine girmesidir. Bu insanlar þu ya da bu biçimde devrimci mücadeleye katýldýlar. Küçük bir kýsmý devrim saflarýný terk etse de büyük çoðunluðu devrimin destekleyicisidir, devrimin bir gücüdür. Bizdeki gibi devrimci potansiyel, aktif devrimci bir güç çok az ülkede vardýr. Yalnýzca Kürdistan’daki devrimci mücadele, ezilen halkýn milyonlarýný yýllarca ayaða kaldýrdý. Halktan bir ordu oluþtu. Devrim, birleþik devrim olarak büyük bir etki gücü yaratmýþ, en kenarda kalan insanlar dahi bu gücün etkisine girmiþtir. Bugün çok sayýda fabrika, kýrsal bölge, semt, kent devrimin bir gücü haline gelmiþtir. Devrim büyük bir güçtür. Devrimci durumun olgun olduðu, hergün yeni yeni insanlarýn mücadeleye atýldýðý, burjuvazinin ideolojik ve politik olarak çok zayýf olduðu böylesine uygun koþullarda eðer devrimci marksist parti, süreci belirleyen bir güç durumuna gelmezse, varolan uygun koþullardan yararlanýp büyük bir baþarý kazanmazsa, tüm iliþkilerde çürüme baþlar. Emekçi kitleleri bugünkü durumda, yani býçak sýrtýnda uzun süre kalamaz. Ya iktidar için sýnýf savaþýmý baþarýya ulaþýr, ya da herþey çok daha geriye gider. Proletarya açýsýndan iktidarýn ele geçirilmesi bir varlýk-yokluk sorunu olmuþtur. Proletarya iktidarý almak için devrim mücadelesini yükseltirse, çok geniþ bir halk kitlesini yanýnda bulacaktýr. Devrim mücadelesinden geri durmasý halinde, varolan kitle gücünün bir kýsmýný kaybeder. Halk kitlelerini etkileyen, onlarý ileri iten, cesaretlendiren devrimci mücadeledir, yalnýzca devrimci mücadele. Devrimin uzun süren varlýðýna raðmen, reformist-oportünist hareketlerin varlýðý ve çabalarý, devrimin baþarýsýný önleyen bir etkendir. Eðer bu türden karþý etkenler olmasaydý, iþçi ya zafere ulaþmýþtý, ya da zaferin kapýsýna çoktan dayanmýþtý. Bu güçler kapitalistlerin en kritik anlarýnda, onlara yardým etmiþlerdir. Bu hareketler, belli bir kitleyi yanlarýna çekebilmiþ ve onlarý etkisizleþtirmiþlerdir. Ýþçi sýnýfý ve bir bütün olarak da halk kitleleri, bu uzlaþmacý sýnýf iþbirlikçisi hareketleri aþamazsa, devrim için son derece uygun olan koþullarý devrime çeviremez. 1 Mayýs Taksim eylemi göstermiþtir ki, ve daha sayýsýz devrimci kitle eylemi göstermiþtir ki, kitleler devrimcidir. Kitleler kararlýdýr. Uzlaþmacý hareketler aþýlabilirlerse, bir çok alanda 1 Mayýs Taksim gibi yeni eylem harikalarý yaratabilirler. Nesnel temellerde gündeme gelen devrim, bu nedenle bir zorunluluktur. Proletaryanýn sýnýf savaþýmý ve genel olarak da emekçi halkýn devrimci mücadelesi, devrimi büyütüyor, onu hedefine yakýnlaþtýrýyor. Devrimin koþullarýný, devrimci durumu devrime çevirmek komünist devrimci önderliðin görevidir. Devrimci önderlik kitleleri devrim yolunda alýp götürmezse, iktidarý almak için harekete geçmezse, en uygun, evet en uygun devrim koþullarý bile kendiliðinden sonuç getirmez. Proletaryanýn devrimci sýnýf partisinden baþka hiçbir güç de, devrimi baþaracak ideolojik, politik ve pratik yeteneðe sahip deðildir. Her Leninist, propaganda ve ajitasyonda, kitle iliþkilerinde ve eylemlerde bu bilinçle hareket eder.
DEVRÝMCÝ DURUMU DEVRÝME ÇEVÝRMEK Türkiye ve Kürdistan yýllardýr, bir devrim topraðý haline gelmiþtir. Devrimin bu denli canlý olduðu, devrim dinamiklerinin sürekli büyüdüðü, yani devrimci durum þartlarýnda, burjuvazi ne egemendir, ne de yönetebiliyor. Bu þartlar, burjuvazinin devrileceði bir durumun doðmasý demektir. Ýþçi sýnýfýnýn önündeki yakýn hedef, burjuvaziyi devirmek üzere, doðmuþ olan þartlardan sonuna kadar yararlanmak olmalýdýr. Devrimci durum burjuvazinin toplum üstündeki konumunu zayýflatan bir durumdur. Sistemden kaynaklanan ancak sýnýflarýn iradesinden baðýmsýz olarak ortaya çýkan devrimci durum, egemen sýnýfý derinden sarsar. Ciddi bir ekonomik ve politik kriz vardýr. Devrimci durum da kýsacasý, ekonomik ve politik kriz demektir. Kurulu düzen ciddi, sarsýcý bir kriz içinde. Tüm bu krizler, eski toplumun artýk daha fazla yürümeyeceðini, yerini daha ileri bir topluma terketmesi gerektiðini anlatan güçlü iþaretlerdir. Yeni bir topluma geçiþ zorunluluðu her defasýnda kendini çok daha yýkýcý krizlerle dayatýyor. Burjuva toplumun tüm bu kramplarý, çatýþmalarý ve krizleri, kapitalist ekonomiyi ve kapitalist toplumu tarihin son ürünü olarak gören burjuva ideologlara sert bir darbe indiriyor. Kapitalizm, tarihin sadece bir dönemine aittir. Þimdi yakýn geleceðinde, bu toplum olmayacaktýr. Eski toplumun göçüp gitmesi baþlayan ve geniþleyerek süren bir süreçtir. Burjuvazi politik olarak da zayýf düþmüþtür. Sýnýflar savaþýmýnýn þiddetlenmesiyle, burjuvazi toplum üstündeki politik etkisini yitirmeye baþlar. Sürekli ekonomik kriz yaþayan bir ekonomik sisteme dayanan burjuva güçler, bu þartlarda emekçi halk üzerinde etkin olamazlar. Çünkü ekonomik kriz emekçi sýnýfý vurur. Bu durum karþýsýnda, tüm burjuva politik güçler ve burjuva kurumlar bir bir yýpranýr ve gözden düþer. Ve burjuvazi bu þartlarda yönetebilmek için devamlý yeni yöntemlere geçmek zorunda kalýr. Ama devrimci durum ve iç savaþ, her burjuva yöntemi kýsa sürede etkisizleþtirecek denli ileri bir düzeye varmýþtýr. Burjuvazi, bugün her zamankinden daha zayýf düþmüþtür. Burjuvazi ideolojik olarak da halk kitleleri üstündeki etkisini yitirdi. Kapitalist ekonomi, üretim iliþkileri ve burjuva yaþam biçimi üzerine ileri sürülen burjuva savlar, uzlaþmaz krizlerin yýkýcý sürekliliði karþýsýnda bir bir çöktü. Emekçilerin kapitalizmde sürekli karþý karþýya olduðu, sefalet, açlýk, hastalýk ve ölümlerden sonra, burjuvazi bu insanlar üzerinde nasýl bir ideolojik etki sürdürebilir ki. Burjuva ideolojileri tüm parlaklýðýný yitirmiþtir. Devrimci durum ve kitlelerin baþkaldýrýsý, sistemin kendisine ve ona dayanan her þeye de bir baþkaldýrýdýr. Kapitalist sistem her bakýmdan güçsüz bir durumdadýr. Tarihin son ürünü deðil sonu gelen bir dönemin ürünüdür. Burjuva ideologlarýnýn hiçbir demogojisi ve propagandasý bu gerçeði deðiþtirmez. Tüm bu olgular, Türkiye ve Kürdistan’da yaþanýyor. Sürekli olgunlaþan emek-sermaye çeliþkisi ve karþýtlýðý, bu temeldeki olaylarý ve devrimi daima besliyor ve bir zorunluluk olarak ön plana çýkarýyor. Uzlaþmaz çeliþkiler temelinde yükselen sýnýf savaþýmý bu topraklarý devrim topraðý haline getirmiþtir. Devrim, her an mücadeleye hazýr bir devrime militan gücü hazýr buluyor. Devrimci komü-
110. Sayý / 16 - 30 Ocak 2008
3