vibes magazine by stéphanie deheyder

INHOUD

6 El neoray

Vibes’ favoriete tumblr

Matthew Carter

IWANT design

‘Share the love’

Masterpieces?

Some Steph

Karl Gerstner

Interview

“ GOOD GIRL LRIG DOOG “

Collage “GOOD GIRL GOOD GIRL” door Stéphanie Deheyder

VIBES

ILLUSTRATOR

EL NEORAY El Neoray (26) a.k.a Jeroen veldkamp is een begenadigd grafisch ontwerper en illustrator uit Antwerpen, hij heeft een krullende Dali-snor en een grote fantasie. Hij haalde zijn Bachelor in “Graphic Design”, meer bepaald in specialisatie illustratie aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen. Momenteel werkt hij als koerier / freelance illustrator / vormgever en maakt hij samen met zijn makker ‘Vagabundos’ a.k.a Yves De Bondt het beruchte magazine GINOZINE, het is een project waarbij ze vrij illustraties maken en ook hun kookrecpten illustreren en jong talent naar voor brengen. El Neoray heeft een erg herkenbare tekenstijl, “het gaat in een wisselwerking ik ontwikkel mijn tekenstijl en mijn tekenstijl ontwikkelt mij en zo gaat het heel de tijd door” aldus hij zelf. Jeroen put zijn inspiratie uit het dagelijkse leven. ‘S morgens naar de bakker gaan kan hem al in een inspiratie-extase brengen, of tv kijken. ” Inspiratie is een beetje als pissebedden zoeken, als je er één vind is ze meestal niet alleen.” Tegenwoordig is hij erg fan van David Shrigley, Chris Johanson, etc. Meermaals heeft El Neoray illustraties mogen ontwerpen voor sleeves en CDcovers van verschillende artiesten.Hij ontwierp de sleeve van een split tussen Airhead en James Blake.

‘

INSPIRATIE IS EEN BEETJE ALS PISSEBEDDEN ZOEKEN, ALS JE ER EEN VIND IS ZE MEESTAL NIET ALLEEN.

’

EL NEORAY

AFB. 1 Airhead & James Blake 10” sleeve design AFB. 2 & 3 SBTRKT -2020 EP 10” sleeve design AFB. 4 Zomby -digital flora 10” sleeve design

EL NEORAY

El neoray’s cover-art is begonnen toen dat hij als illustrator albums en het logo mocht ontwerpen van het nieuw platenlabel ‘Brainmath’ dat uit de grond werdgestampt door iemand uit Engeland.El neoray heeft ook al verschillende sleeves mogen illustreren voor SBTRKT, een producor uit London die een mix draait van twostep, UK funky, dubstep, US RnB and Chigaco house. SBTRKT’s muziek word on the go gespeeld op BBC Radio 1 en BBC Radio 6. Ook voor zomby mocht hij zijn illustratieve fantasie de vrije loop laten gaan. Zomby, een dubstep producer die in 2007 begon met het releasen van muziek, liet zich inspreren door de ravescene

in de vroege jaren 1990.Zomby’s muziekstijl is hevig beïnvloed door Grime producer Wiley. Hij heeft songs geremixed van artiesten zoals MIA, Radiohead, Modeselektor, Basement Jaxx, Mark Ronson and Underworld. Zomby verschijnt steeds weer opnieuw achter de draaitafels met een masker op zijn gezicht .

“Always feel free to conact me.” www.el-neoray.be

AFB. 1 & 2 Laika Label desig for SBTRKT AFB. 3 & 4 Spiders Label desig for brainmath AFB. 5 & 6 Zomby-digital flora 10” sleeve design AFB. 7 & 8 SBTRKT -2020 EP 10” sleeve design AFB. 9 & 10 Brainmath Label design for brainmath

WHAT GOES AROUND COMES BACK AROUND.

ABCDE FGHIJKL MNOPQRS TUVWXYZ 012345678 90abcdefghi jklmnopqrstu vwxyz.

Typefont “ELEPHANT” by MATTHEW CARTER koop Elephant en andere fonts van Matthew Carter o.a Bell Centennial, Big Caslon, Big Figgings, Carter Sans Pro, Cascade script, ITC Gallaird, Georgia, Helvetica Compressed, Miller, Skia en meer online op www.identifont.com

VIBES

MASTERPIECES? BOOKDESIGN

BOOKDESIGN

MASTERPIECES?

Bookcover

De tentoonstellingscatalogus voor “ Masterpieces?”

is de eerste catalogus van het Centre Pompidou-Metz, die de gelegenheid dient voor originele nieuwe studies van veelzijdige ideeën van wat een meesterwerk kan zijn. Alle werken van de tentoonstelling zijn gepresenteerd langszij een gedetailleerde studie, om de lezers toe te laten nieuwe inzichten te verwerven terwijl de geschiedenis van de kunst geschetst word en van de museum collecties uit de 20ste en 21 ste eeuw. Deze publicatie bestaat ook uit een serie veelomvattende documentatie over de geschiedenis van Masterpieces, gebruikmakend van vorige niet gepubliceerde archieven, evengoed als specifieke interventies door artiesten van deze tijd.

Inhoud

Het boek Masterpieces als catalogus van de tentoonstelling, steekt qua vormgeving met zeer fijn gevoel ineen. Er komen verschillende terugkerende elementen naar voor wat de lay-out een boeiende sfeer geeft. De leestekst van de artikels is telkens in twee grote kolommen geplaatst, de pagina lay-out volgt een vast stramien nl op basis van 8 kolommen waarin toch gevarieerd word door plaatsing van tekst en beeld. Naar gelang de foto over architectuur ziet men er een geometrische vorm in die gebruikt word voor tekst

MASTERPIECES?

omheen te plaatsen. Op de tussenbladen is er elke keer een ander vormenspel met dezelfde elementen waarbij tekst word gecombineerd afwisselend geplaatst op een verticale as. De open witruimtes in het blad zorgen voor een heel fris geheel.

nieuw hoofdstuk

Colofon

MASTERPIECES?

pagina 40 & 41

DESIGN

IWANTDESIGN

the publicity materials for six London-based music and arts festivals, forthcoming BBC Radio 3 London Jazz Festival. Last year, IWANT founders Allaway and Gilsenan were joined by gratuated frombrighton in 2008.

Loko / ‘in Love’ 12” cover

founded by Bruce Allaway and John Gilsenan work prominantly in the arts, music and fashion industries. Their projects inlude a number one album campaign for Sony, a new marketing campaign for London’s Southbank and

Two Armadillos / ‘Nostalgia’ 12” cover artwork

IWANTdesign

LONDON JAZZ FESTIVAL 2009 IWANT design have designed the brand identity, illustration and all

marketing and publicity materials for this BBC Radio 3 London Jazz Festival.

BUZZIN’ FLY 12” Artwork Ben Watt’s Buzzin’ Fly records came in to existence at the same time as IWANT design in 2003. John Gilsenan at IWANT has designed

everything for the burgeoning label since it’s inception including all 47 12” sleeves. We besloten het werk op Flikr te posten met de 50e sleeve. <

Glimpse & Martin Eyerer / ‘Southern Soul’ 12” front & back cover artwork

Justin Martin / ‘My Angelic Demons’ 12” cover artwork

Jimpster 12” cover artwork

Spencer Parker / ‘The Beginning’ 12” front & back cover artwork.

Various Artists / 'Buzzin' Fly Vol 4 Remixes' 12" cover artwork

Manoo and François A / ‘Today is Tomorrow EP’ 12” cover artwork

llustratie 50e Buzzin’ fly 12” release

BUZZIN’ FLY

IWANTDESIGN

Ben Watt’s Buzzin’ Fly records kwamen tot bestaan rond de zelfde tijd toen IWANT design ontstond in 2003. John Gilsenan van het designerbureau designede alles voor het snelgroeiende label sinds de aanvang van Buzzin’ Fly, 47 12” sleeves bevat. Te samen besloten John Gilsenan en Bruce Allaway om hun artwork online op Flickr te posten waarop nu hun 50ste sleeve design te zien is en waar hun andere projecten te zien zijn.

Cover design voor de 50ste Buzzin’ Fly 12” release. Dit is een 12” vinyl sleeve waarvan voor- en achterkant in een goude folie zijn gezet en waarvoor ze ook de hele verpakking in een gouden jasje staken. Ook hebben ze een bijhorende affiche ontworpen van al 50 12” covers.

BUZZIN’ FLY

Front & back cover

Affiche 50 12”covers

“ COLLAGE

IWANTDESIGN

IS A LIFE CHOICE” Lou Beach

VIBES

SWISS DESIGNER

KARL GERSTNER Karl Gerstner was born on July 2nd, 1930 in Basel Switzerland. His childhood dream was to be a chemist but his parents couldn’t afford to pay for the tuition. With great disappointment, he turned his attention to arts. He then joined one of the drawing competitions and winning the first prize. Gerstner did a foundation year at the Basel School of Arts and Crafts, and was then apprenticed to the studio of the advertising designer Fritz Bühler. There his supervisor was Max Schmid, who went on to head design at the pharmaceutical giant, Geigy, where the new Swiss graphic design developed as a house style. He began his career by attending an introductory course at the Allgemeine Gewerbeschule. In 1946, he began his apprenticeship at Fritz Büler’s studio in Basel. He stayed there for 3 years and met Max Schmid who later became his mentor. He was highly influenced by Armin Hofmann and Emil ruder. “It was under them that I learned the craft of the black art,to work with lead and typesetter’s hook. But that was not all. This universally educated man also taught art history from

his own unique perspective,which was less concerned with the immortal masterpieces of art than with the culture’s consume goods.” Chance and enterprise gave Gerstner the finest teachers and the most inspiring and fruitful connections. He wasted none of them. He visited Cassandre in Paris and came to know Tschichold in Basel. He joined Hans Finsler’s photography course in Zurich. As the youngest member of the Swiss Werkbund design association, he met Max Bill and Alfred Roth, the veteran architect who edited the monthly Werk. Pressed by Gerstner to report more on Swiss graphic design, Roth gave the 25-year-old a whole issue of the magazine to edit and design. That November 1955 issue was a turning point. Swiss graphic design was presented, for the first time, as a logical development of Modernism. His design of Werk was radical, too. Gerstner used a complex grid to accommodate the varying proportions of the work reproduced and he ranged the text left, unjustified, – a novelty attacked by some of the pioneers.

KARL GERSTNER

1957

SCHIFF NACH EUROPA - KARL GERSTNER

“I SEE GRAPHIC DESIGN AS A MATTER OF SOLVING PROBLEMS; ART AS AMATTER OF INVENTING THEM.”

KARL GERSTNER

REVIEW OF SEVEN CHAPTERS OF CONSTRUCTIVE PICTURES ETC.

BOOK

As a visual swiss designer, Karl Gerstner led the double life of a graphic designer who worked on commission and an artist who worked according to his own directives. In the realm of the constructive,Gerstner’s work is quite unique. He never composed pictures in the usual sense but rather made them as algorithms, i.e. throughoperations that generated endless possibilities. In each chapter of Review of Seven Chapters of

Constructive Pictures, etc., Gerstner describes how he “found” a selection of individual pictures. The selected works span 50 years, from his early “serial pictures” of the 50s through participation objects which include the viewer as a co-designer, the “color forms” created on the basis of a color-and-form model developed by Gerstner, and his most recent production, in which he transfers the basic principles of fractal geometry to pictures.

KARL GERSTNER

VIBES

FAVORIETE TUMBLR

designdust .tumblr .com DESIGN DUST.TUMBLR.COM Ook deze week stoten we weer op een vibes’ favoriete tumblr, speciaal voor u, ”Design Dust”! Design Dust is een blog waarop veel foto’s worden gepost, ook is er veel aan inspirende graphic design, leuke illustraties, architectuur, things about fashion, streetart, hedendaags design, typografisch werk en andere creatieve stuff op terug te vinden is.

DESIGNDUST

Schetsen van Will Freeborn bij BBC Scotisch Orchestra in the City Halls in Glasgow Friska Titling typeface van Stereotype

Beautiful work by Chris Ballasiotes

DESIGNDUST

KARL GERSTNER

TUMBLR

Poster design door Iskra Print Collective

Prints van House Industries

DESIGNDUST

Designer Jenny Grigg ontwierp de covers voor Peter Careyâ&#x20AC;&#x2122;s boeken.

“ SOME STEPH ”

YOUNG DESIGNER

VIBES

SOME STEPH Hallo! Mijn naam is some steph a.k.a StĂŠphanie Deheyder, ik ben 20 jaar oud heb een poes noush, een hond Mops. Filoetje de dwerghamster, Buck, Ella en Jerom de sluierstaarten vergezellen me tijdens mijn creatieve werkbuien. Ik studeer sinds 2 jaar aan Sint-Lucas hogeschool in Antwerpen en zit nu in mijn tweede Bachelor grafische vormgeving & yes, I do like it! Laten we zeggen DE affiches, typografie in het straatbeeld, leuk uitziende tijdschriften, illustraties en creatieve zielen lieten me altijd al tintelen. Zo wilde ik graag aan een opleiding in de grafische kunst beginnen. Economie-talen, handel-talen, ik wist hier met mezelf geen blijf en ging nadien aan de kunsthomaniora te Hasselt, toegepaste beeldende kunst te gemoet, hier proefte ik van het lekkers en als groot meisje in Antwerpen bloeide de wereld open. In deze uitgave van Vibes magazine wil ik jullie een indruk nalaten waarmee ik dit acedemiejaar mee ben bezig geweest, zowel mijn grafisch werk, alsook mijn schetsen en levend model.

FILMPOSTERS Opdracht kernatelier grafische vormgeving: ontwerp 3 affiches die een reeks vormen voor drie zelf gekozen films van de befaamde regisseur Alfred Hitchkock. Het beeld diende zelf te worden ontworpen. A2 print

ALFRED HITCHCOCK ‘the master of suspense’

Directed by Alfred Hitchcock Produced by Alfred Hitchcock Co-starring Martin Balsam, John Mcintire, Janet Leigh Written by Robert Bloch Distributed by Universal Studios Cinemathography by Robert Burks

GRAPHIC DESIGN

A2 print

Rechter pagina letter O

Cover promoboekje

RECYCLE TYPO

BOOKRECYCLE TYPO

RECYCLAGETYPO Opdracht kernatelier grafische vormgeving: Recyclagetypo, ontwerp 26 letters (kapitalen of onderkast) met als uitgangspunt â&#x20AC;&#x2DC;recyclageâ&#x20AC;&#x2122;, fotografeer deze in afzonderlijke beelden en ontwerp een origineel promoboekje zwart/wit. Ontwerp ook een digitale print met originele insteek.

zo Ik liet me al snel inspireren door boeken en ging ik aan de slag met allerelei types van verschillende formaten.

GRAPHIC DESIGN

AFFICHE KG WIT CYMK.pdf

19/12/11

15:11

CMY

MUZE

Print A1 collages “Good girl bad boy”

Ontwerp een affiche voor een fictieve tentoonstelling rond jou muze met faam uit heden/ verleden. Print A1

GOOD BOYS BAD GIRLS GOOD GIRLS BAD BOYS

COLLAGES.indd 1

19/12/11 21:08

Bij elisa thuis

SCHETSEN

Sweet home

MAS A’pen 57

SHARE THE LOVE

WHATâ&#x20AC;&#x2122;S IN THE NAME? Vintage staat synoniem voor tweedehands. Deze term komt oorspronkelijk uit de wijnsector, waar hij duidt op een wijn die ouder is dan twintig jaar. Bij kleding wordt het gebruikt als een sort kwaliteitslabel voor tweedehandskleding die nog draagbaar is n dateert van voor 1990, minimun twintig jaar oud dus. Dead stock is vintagekleding die nog nooit gedragen is. Meestal afkomstig uit faillissementen van boetieks. Customizen betekent zoveel als personaliseren, of een bestaand kledingstuk volledig naar je eigen hand zetten met een kleine ingreep. De kunst bestaat erin om de stukken een unieke meerwaarde te geven met kleine, creatieve aanpassingen. De-labelen zijn designstukken waaruit het labeltje verwijderd wordt en die aan dumpingprijzen verkocht worden.

SHARE THE LOVE

VINTAGE STORES BRUSSEL FOXHOLE Bij Foxhole vind je een kleine maar fijn uitgekozen selectie van zowel vintage als tweedehandskleding die nog nooit gedragen is en nog in een orginele verpakking zit. Hier scoor je bijvoorbeeld een nieuw paar oldskool baskets van Nike of Rucanor. Foxhole behoort met zijn twee vestingen tot de betaalbare vintagewinkels in brussel. Ook in Antwerpen is er een schop geopend. Vossenstraat 6, 1000 Brussel. Open van donderdag t.e.m. zaterdag van 9u30 tot 18 u Rijkeklarenstraat 4, 1000 Brussel. Open van dinsdag t.e.m. zaterdag van 12u30 tot 18u30. Reyndersstraat 10, 2000 Antwerpen. Open van dinsdag t.e.m zaterdag van 11u 30 tot 19u.

< < <

IDIZ BOGAM Deze winkel in de Antoine Dansaertstraat straalt meer luxe uit dan de doorsnee vintagewinkel, met een mix van designervintage en ‘gewone’ tweedehandskledij. Alles stukken zijn overzichtelijk uitgestald in de ruime, met designmeubelen ingerichte winkel. De prijzen bij Idiz Bogam liggen hierdoor ook wel een stukje hoger. Antoine Dansaertstraat 76, 1000 Brussel. open van maandag t.e.m zaterdag van 10u30 tot 18u30.

MUST HAVE Wie designervintage zoekt, is bij Must Have aan het juiste adres. In dit schattige winkeltje kan elke fashionaddict zijn hart ophalen. Dé grote troef is vintage van de grote namen aan schappelijke prijzen, met in het merkenaabod o.a. Chalen, YSL, Marc Jacobs, Miu Miu en Gucci. Livornostraat 156, 1000 Brussel. Open van dinsdag t.e.m zaterdag van 11u tot 18u.

Foxhole BXL

VINTAGE TODAY In deze mooie en luxueuze boetiek ligt de nadruk op kwaliteit en ‘pièces uniques’ van ontwerpers. Designertassen die nieuw bijna onbetaalbaar zijn, koop je hier een stuk goedkoper. De prijzen mogen op het eerste ziht dan wel hoog lijken, maar door de kwaliteit en de authenticiteit zijn de stukken hun prijs wel waard. Waterloosesteenweg 500, 1050 Brussel. Open dinsdag, donderdag, vrijdag en zaterdag van 12u tot 18u30.

LADY DANDY Bij Lady Dandy kan je terecht voor perfect onderhouden it-bags. Naast handtassen hebben ze hier ook een zorgvuldig geselecteerd aanbod van designer tweedehandskleding van bv. Yves Saint Laurent, Diane von Furstenberg, Chloé, Marni, Vanessa Bruno... <

Pagestraat 81, 1050 Brussel. Open van dinsdag t.e.m vrijdag van 10u tot 18u

VINTAGE

TIMELESS Timeless heeft in twintig jaar een stevige reputatie opgebouwd en is een referentie op het vlak van vintagekledij en accesoires van grote ontwerpers. Voor de fans van Chanel, YSL, Hermès, Courrèges en Pucci. Louizalaan 142a, 1050 Brussel. Open van dinsdag t.e.m donderdag van 13u30 tot 18u30.

LES ENFANTS D’EDOUARD Een goed adres voor luxe tweedehandskleding.Deze boetiek heeft een beetje een bourgeois karakter: hier wordt enkel merkkledij verkocht die meestal niet ouder is dan één jaar! Een iets eigenwijze kijk op het concept vintage, maar wie laat er nu een handtas van Lanvin staan voor 65 euro? Louizalaan 175-177, 1050 Brussel. Open van maandag t.e.m zaterdag van 10u tot 18u.

< <

Foxhole BXL

VIBES

INTERVIEW

INTERVIEW MET KATLEEN VERJANS EN ROSELIEN BEERTEN Katleen Verjans is docente fotografie aan de PHL. Na haar studies grafisch ontwerp waarbij haar eindwerk al erg fotografisch was is ze fotografie gaan studeren aan de avondschool. Daar heeft ze vervolgens een scriptie gedaan rond de grens tussen film en fotografie. Omdat hierna nog niet al haar vragen beantwoord waren is ze daarna ook filmstudies en beeldcultuur gaan volgens waar ze op meest van haar vragen antwoord heeft gekregen. Roselien Beerten is derdejaarsstudente aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, een school waar ze veel belang hechten aan de inhoud van een beeld. Ook zij heeft hiervoor grafisch ontwerp gestudeerd. Beiden heb ik enkele vragen gesteld rond zowel fotografie in het algemeen alsook beelden op zich (dus ook in de schilderkunst en de cinematografie).

Wat is de reden dat u bent beginnen fotograferen? Was het een natuurlijke evolutie van vakantiekiekjes naar meer artistieke foto’s of heeft u pas een camera aangeschaft met een zeker doel voor ogen (om fotograaf te worden)? Onlangs heb ik een lezing bijgewoond van Bert Danckaert, die een citaat citeerde van Gary Winogrand ; “ik maak foto’s om te zien hoe iets op foto eruit ziet”. Met welke reden maakt u foto’s? Is het een middel om de werkelijkheid te verbloemen/ mooier weer te geven of net om deze objectief weer te geven voor u/ hoe het echt is? Wat is volgens u het essentieel verschil tussen de schilderkunst en fotografie? Welke kunstvorm vereist het meeste inzicht? Werkt u liever analoog dan digitaal en wanneer u digitaal werkt, in welke mate bewerkt u uw foto’s? Is het bewerken van foto’s ook een kunst apart? Denkt u dat het moeilijker is om een goede film te regisseren dan een goede foto te maken? Daarmee bedoel ik; is het moeilijker om een film met esthetisch verantwoorde beelden te maken of een verhaal met één beeld te vertellen? Rondom de wereldbekende foto waarin de zeeman een vrouw kust wanneer de oorlog is afgelopen is, is er lange twijfel geweest of deze foto geposeerd was of niet. Dit valt wat te vergelijken met het schilderen; is het moeilijker om spontane momenten goed vast te leggen of zelf een samengesteld en esthetisch verantwoord beeld te creëren?

“Endless Linea” Katleen Verjans

Fotografen als Anton Corbijn werken uitsluitend in zwart wit, vind u dat dat een meerwaarde geeft aan zijn foto’s of vind u het een eenvoudige oplossing voor kleuren die anders misschien niet mooi zouden uitkomen?

KATHLEEN VERJANS & ROSELIEN BEERTEN

Er is een duidelijk verschil tussen de reden waarom mensen foto’s maken. Voor Katleen gaat het vooral om het moment zelf, zowel een moment vastleggen als hier een herinnering mee trachten vast te houden. Zo haalt ze filosoof Bartes aan die een onderscheid maakt tussen studium en punctum waarbij studium de culturele achtergrond presenteert en het punctum is datgene wat erachter zit, wat ontroert en een relatie creëert tussen kijker en beeld. Roselien wil de toeschouwer vooral dingen uit het dagelijks leven tonen die hij anders niet zou zien. “Misschien niet letterlijk om de werkelijkheid mooier weer te geven, maar om mooie dingen in de werkelijkheid die niet door iedereen gezien worden, vast te leggen en op die manier te tonen.” Ook heb ik enorm veel plezier om van saaie alledaagse dingen toch interessante en spannende beelden te maken. Ik denk niet dat een foto echt objectief is, want het is altijd de keuze van de fotograaf wat wordt afgebeeld. Heel vaak ziet iets er veel mooier uit op een foto dan in werkelijkheid, simpelweg door bijvoorbeeld het coloriet te veranderen. Ook het omzetten naar zwart-wit maakt iets al snel indrukwekkender. Ik denk niet dat dat een slecht ding is. Het is de keuze van de fotograaf om dat beeld te tonen, dat vast te leggen en op die bepaalde manier te tonen. Het is ook aan de kijker om gaan na te denken over wat hij ziet. Bijvoorbeeld de foto’s van Martin Parr: die kleurencontrasten, dat ziet er allemaal veel mooier uit dan in de werkelijkheid, maar langst de andere kant is het net een zekere lelijkheid die hij aantoont met zijn foto’s. Op die manier zet hij net deze lelijkheid in de kijker, het is dus een bewuste keuze van hem en het gaat er niet om of hij deze beelden nu mooier maakt. Vroeger wilde men zowel in de schilderkunst als in de fotografie het realisme vastleggen, maar dat is al lang niet meer zo. De fotografie heeft de schilderkunst beïnvloed en omgekeerd ook. Maar het is niet zo dat het ene beter is dan het andere. Zeker wanneer ik bij mij op school rondkijk: je hebt de richting schilderkunst en de richting fotografie, beiden een andere afdeling, andere leerkrachten. Ik denk dat het startpunt gewoon anders ligt, maar de resultaten zijn niet altijd zo ver van elkaar verwijderd. Veel mensen binnen de schilderkunst hebben foto’s, video’s of installaties als eindwerk.

INTERVIEW

Daarop ben ik even dieper ingegaan omdat ik mij afvroeg wat dan het bewerken van foto’s juist inhoudt voor haar. Volgens haar is het bewerken van foto’s ook een kunst apart maar dan stelt ze zichzelf de vraag: “in welke mate leg je dan de realiteit vast?”. Zelf bewerkt ze haar foto’s niet of zelden en werkt ze eerder analoog. Ze wil haar beelden zo puur mogelijk houden, mede doordat fotografie oorspronkelijk ook een pure kunstvorm is. “Maar zodra je foto’s bewerkt komen fotografie en schilderkunst heel dicht bij elkaar.”

Hier is een duidelijk verschil te merken tussen Roselien en Katleen. Roselien antwoord: “Foto’s moeten natuurlijk altijd nog bewerkt worden. Al vind ik dat niet echt bewerken, ik zie het eerder als deel van de foto maken. Vaak weet ik al wat ik ermee ga doen op het moment zelf dat ik de foto neem. Mijn foto’s in de camera zijn nog een onafgewerkt product. Dus ook wanneer ik digitaal werk moeten de beelden nog ‘ontwikkeld’ worden. De fotobewerking als trucage of beautyretouche kan je toch nog zien als een vak apart, je kan er de gekste dingen mee doen en oneindig veel kanten meen uit, het is ieder zijn keuze. Persoonlijk ben ik helemaal niet bezig met zo’n dingen. Of in beelden dingen worden weggewerkt, aangepast… ik denk dat het allemaal niet zo’n verschil maakt, het gaat vooral om het eindresultaat. Wat de kunstenaar wil tonen. ( ik heb het hier wel over fotobeelden als kunstwerken, niet over commerciële beelden waarin ze liegen om dingen te verkopen of meisjes veel te dun maken). Wanneer het gaat om commerciële doeleinden is dat weer een andere zaak. Daar verandert dan ook weer je doelpubliek. Ik denk dat mensen die fototentoonstellingen bezoeken wel wat weten van beelden en weten hoe ernaar te kijken. Kinderen die reclame kijken weten niet wat ze zien en geloven dat blindelings. Bijvoorbeeld: Gursky zijn foto’s zijn bewerkt en digitaal aangepast, maar maakt dat die gebouwen er niet echt zo uit zien, maar dat is net dat wat hij wil tonen, het is deel van zijn idee, van zijn werk”.

Foto Roselien Beerten 68

Wanneer ik Katleen vroeg wat volgens haar het essentieel verschil was tussen schilderkunst en fotografie antwoordde ze: “schilderkunst is een impressie van de realiteit, terwijl fotografie een subjectieve kadrering is van de realiteit op een bepaald moment”(…) ”In de schilderkunst is er een academisch inzicht nodig terwijl in de fotografie wel zekere technische kennis vereist is maar behalve kadrage en belichting moet je slechts een eigen venster op de wereld projecteren en vastleggen.” Hierover sprak Bert Dankaert ook in zijn lezing; je moet een eigen grid projecteren op de wereld. Katleen: “Als fotograaf moet je het doen met wat de wereld zich aan jouw voorschotelt, maar schilders hebben niet het voordeel om spontaan situaties tegen het lijf te lopen en deze zo te kunnen vastleggen. Zij moeten zelf dat beeld in hun hoofd creëren en op doek neerzetten”.

Wat film betreft is het volgens Katleen moeilijker om een regie te schrijven voor een film, dan een goede foto te maken. “Tenslotte moet je je ook afvragen wat esthetisch verantwoordde beelden juist zijn”, zegt ze. “Dat hangt ook af van wat je fotografeert. Is dat een stilleven, een actie…? In film wordt er je een narratieve lijn voorgeschoteld en die volg je automatisch. Bij fotografie helpt het suggestieve om een foto te maken. Ik denk niet dat het moeilijk is om een samengesteld esthetisch beeld te creëren, maar een spontaan moment blijft een spontaan moment, ofwel is deze foto op de juist plaats op het juiste moment genomen, ofwel in scène gezet. Maar de vraag is dan hoe goed kan zoiets in scène gezet worden. Je hebt altijd een tijdsverloop en je moet op het juiste moment het juiste vastleggen maar bij foto’s die in scène gezet zijn, is het beeld al bevroren en gaat spontaniteit verloren.” In dat idee vind Roselien zich ook terug: “Een foto vertelt een verhaal in een beeld, terwijl een film dat in tijd doet. Een film wordt van begin tot eind bekeken en foto’s kan je op eigen tempo bekijken. Je kan in een tentoonstelling wandelen van het ene een beeld naar het volgende en weer terug. Bij een film kan dat niet zomaar, je kijkt hem zoals hij gemaakt werd. Al zijn er heel wat fotografen die ook films maken en omgekeerd, dus moet beide mogelijk zijn. Dit is ook weer afhankelijk van wat je wil tonen natuurlijk. Ik denk dat sommige dingen sterker overkomen in film en andere zijn weer sterker op foto’s” (…) “Ik denk niet dat het veel uit maakt of zoiets al -dan –niet

geënsceneerd is. Het gaat erom wat de foto uitbeeld of teweegbrengt. Zoals die oorlogsfoto van Capa mensen kunnen er uren over discussiëren maar het uiteindelijke ‘juiste’ antwoord maakt niet veel uit. Zeker in deze tijden, het is perfect mogelijk om iets in scène te zetten en soms is het resultaat nog veel duidelijker dan als het echt zou zijn. Als toeschouwer moet je het dan niet onmiddellijk bekijken of het ‘echt’ is of niet, dat is niet waar het werk over gaat. Kevin Carter maakte een foto van een kind dat ligt te sterven van de honger, met op de achtergrond een roofvogel op de loer, wachtend om het kind op te eten. Is zoiets ethisch verantwoord? De fotograaf won de Pulitzerprice, maar voelde zich zo schuldig dat hij daarna zelfmoord pleegde. Had hij die foto niet moeten maken, maar dat kind moeten redden? Had hij dat kind nog wel kunnen redden? Met deze foto bracht hij de situatie van dat kind maar ook van vele andere in de aandacht om op die manier deze kinderen te helpen. Is dat niet efficiënter dan dat ene kind op dat moment te helpen? Het is wel heel grof om dan die foto te nemen maar ook hier gaat het om wat de foto uitbeeld of teweegbrengt. De Chinese kunstenaar Xu Zhen maakte hierover een interessant werk. Hij maakte deze scene na in een gallerij, en liet voorbijgangers dat fotograferen. Zou jij de foto maken? of vind je dat te erg om dat te fotograferen? Of het kind zelf willen gaan helpen?”

Er is een duidelijk verschil tussen beiden visies op fotografie. Terwijl Katleen haar foto’s puur houdt, ziet Roselien fotografie meer als een beeld ‘creëren’ in de zuivere betekenis van het woord. Bijgevolg bewerkt zij wel haar foto’s. Ik denk dat hierbij wel aandacht geschonken moet worden aan het feit dat Roselien nu fotografie aan een kunstacademie studeert, terwjil Katleen een andere opleiding gevolgd heeft. Het ene is daarom niet minderwaardig aan het andere, maar binnen de fotografie zijn er verschillende onderverdelingen als bijvoorbeeld modefotografie, fotografie binnen de journalistiek ed. Je prioriteiten zullen dus voornamelijk afhangen van het vak waarin je je bevindt. Wat ook zeker niet over het hoofd gezien mag worden is dat fotografie binnen de journalistiek of mode ook kunst kan worden. Daar was de foto van Kevin Carter een mooi voorbeeld van.

Zoals een schilderij een gevoel kan overbrengen of vasthouden, zo kan de fotografie dat ook. En dat gevoel ligt in de schilderkunst even persoonlijk als in de fotografie. Katleen had het over “een moment vasthouden”, dat doen schilders ook, zowel in het realisme als in het expressionisme als in het impressionisme... Andere werken zijn dan weer bedoeld om begrepen te worden door iedereen, om mensen aan het denken te zetten, om een aanklacht te doen op de maatschappij bijvoorbeeld. De verschillende media werden doorheen de jaren vaker door elkaar gebruikt, waarvoor men de oorzaak zeker bij het postmodernisme kan gaan zoeken. Zo heeft Roselien het over schilders die als eindresultaat vaak een installatie hebben gemaakt, of fotografen die hun foto nog meer eigen maken door deze te bewerken, en een beetje zoals een schilder er eigen kleur aan geeft. Omdat het onderwerp mij zo interesseert is het vooral leuk om met experts hierover te kunnen praten en meningen uit te wisselen. Het voelde dus eerder als een leuk gesprek dan als een interview en bijvragen kwamen automatisch. Wel voelde het wat ongemakkelijk bij aanvang maar beiden waren heel enthousiast. Met Roselien had ik al een keer samengewerkt omdat ik zelf ook bezig ben met fotografie. Dat ging dus sowieso een pak vlotter.

Foto Roselien Beerten 70

Over het gebruik van zwart wit zijn beiden het eens, Katleen zegt: “Zowel zwart wit als kleur heeft zijn eigen waarden als voordelen, dat is een van de weinige dingen die je als fotograaf zelf kan bepalen, naast film en toestelkeuze. De allereerste foto’s waren zwart wit, dus voelt het gebruik van zwart wit een beetje als ‘back to basics’. In de schilderkunst was er oorspronkelijk geen sprake van schilderijen in enkel zwart en wit”. Roselien zegt: “Ik denk dat als je in het zwart-wit fotografeert dat een bewuste keuze is. Het is niet beter of slechter dan kleurenfoto’s. Het is gewoon een keuze die onderdeel is van het concept. Soms is het ook een andere manier van fotograferen. Ik bedoel daarmee: op het moment dat je de foto maakt kijk je anders als je in zwart-wit werkt, of kleur, want je houdt rekening met het licht, het schaduwspel en de kleuren van je beeld. Nu ben ik zelf bezig met een fotoreeks in het zwartwit, het is niet dat het een eenvoudige oplossing is. Ik had op voorhad bedacht wat ik wilde maken, dan heb ik beslist om de beelden analoog te maken en in het zwart-wit omdat ik denk dat in dit project de beelden veel sterker uitkomen op deze manier”.

INTERVIEW

Vibes is een maandelijkse publicatie voor creatieve zielen onder ons, boordevol graphic design, actuele themaâ&#x20AC;&#x2122;s, interviews en meer creatieve stuff! Redactie & vormgeving magazine door StĂŠphanie Deheyder