1
/ Απρίλιος 2010
Μηνιαία εφημερίδα του Συλλόγου Για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια - ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. / ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 7 / ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2010
ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΟ ΤΟΥ ΣΥΓΑΠΑ
Τα ΕΛΤΑ εξέδωσαν σειρά γραμματοσήμων με θέμα και αφορμή τον αγώνα του ΣΥΓΑΠΑ για τα παιδιά των διαζυγίων. Παραγγείλτε τα: τηλ. 6942989785, e-mail: goneas2010@ gmail.com
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ Την Παρασκευή 7 Μαίου, στο ξενοδοχείο HILTON, αίθουσα SANTORINI 3, ώρα 12:00 το μεσημέρι, θα πραγματοποιηθεί ομιλία του Προέδρου του ΣΥΓΑΠΑ και όλων των διαζευγμένων, κυρίου Σπιτάλα, για το Σύνδρομο Γονικής Αλλοτρίωσης-Αποξένωσης. Το Συνέδριο γίνεται κάθε χρόνο με θέματα ψυχιατρικής και ψυχολογίας από το APPAC όπου έρχονται ομιλητές από όλο το κόσμο ειδικοί σε θέματα ψυχιατρικής και ψυχολογίας.
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΚΠΟΜΠΗ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: “ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ” Κάθε Σάββατο, ώρα 15:00, με το Νίκο Σπιτάλα. Μεταδίδεται μέσω Internet απ’ευθείας από το Δραμινό κανάλι. Ερωτήσεις και συμμετοχή στο τηλέφωνο: 25210 46902 και e-mail: goneas2010@gmail. com. link: httpwww.justin.tvdramino#r=WZEd55g~
ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΕΦΘΗΚΕ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ‘MEETING’ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ Στη Δράμα, πραγματοποιήθηκε με τεράστια απήχηση, η συνάντηση όλων των φορέων και συλλόγων του κόσμου, που αγωνίζονται για τα δικαιώματα των παιδιών των διαζυγίων. Αναγνώσθηκαν και υπογράφηκαν συμπληρωμένα κείμενα που αναφέρονται σε όλες τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ομάδες εργασίας υπογράμμισαν τις προσθήκες και συμπληρώσεις για τα παιδιά των παιδιών των διαζυγίων. Για παράδειγμα, όπου υπήρχε η φράση: ‘... τα παιδιά έχουν δικαίωμα προστασίας από δύο γονείς (άρθρο 8)...’, συμπληρώθηκε με αυτό: ‘... τα παιδιά έχουν δικαίωμα προστασίας από δύο γονείς ακόμα και από διαζευγμένους..’. Πάνω από 1000 οργανώσεις και άτομα υπέγραψαν τα κείμενα που αφορούσαν τις συμβάσεις για τα παραπάνω. Η ομιλία του εκπροσώπου Γαλλίας κ. Troncin P. ήταν πολύ συγκινητική ιδίως όταν αναφέρθηκε στη δική του περίπτωση. ...Η συνέχεια στην 4η σελ.
ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ Απέστειλε γράμμα ο ΣΥΓΑΠΑ στη βουλή, στα κόμματα, στον Πρόεδρο της βουλής,στον πρωθυπουργό και στον πρόεδρο της Δημοκρατίας με 25.000 υπογραφές για την αλλαγή του νόμου περί επιμέλειας. Σημαντικά άτομα της ζωής του τόπου μας, Πρόεδροι Ιδρυμάτων, Συλλόγων, Φορέων, επώνυμοι, φίλοι και μέλη του ΣΥΓΑΠΑ απέστειλαν την εξής επιστολή: «Η κοινωνία αφουγκράστηκε και δικαίωσε τις αιτιάσεις για το οικογενειακό δίκαιο, όσον αφορά στα δικαιώματα του παιδιού και ιδίως αυτά των διαζευγμένων. Ένα εκατομμύριο παιδιά εκλιπαρούν να έχουν κοντά τους και τους δύο γονείς καθημερινά ακόμα και μετά από ένα διαζύγιο και αυτό απαιτείται για την ψυχοσυναισθηματική ισορροπία των παιδιών. Επίσης, ειδικοί και οργανώσεις, φορείς και γονείς απαιτούν την αλλαγή του οικογενειακού δικαίου όπου θα συμπεριλαμβάνονται η συνεπιμέλεια, οι οργάνωση κοινωνικών υπηρεσιών (δικαστηρίων, σχολείων, δήμων), η τοποθέτηση ειδικών δικαστών με πραγματογνώμονες σε οικογενειακά δικαστήρια και ο θεσμός του διαμεσολαβητή προ του διαζυγίου. Παράλληλα να γίνουν μηχανισμοί εκτέλεσης των δικαστικών αποφάσεων, οργάνωση σχολών γονέων και της κρατικής μηχανής. 25.000 μέλη και φίλοι του ΣΥΓΑΠΑ, ιατρικοί σύλλογοι, δικηγόροι, κοινωνικοί λειτουργοί, δικαστικοί επιμελητές-υπάλληλοι, αστυνομικοί, καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, μονογονικές οικογένειες, ειδικοί, γονείς και κηδεμόνες, εκπρόσωποι φορέων, οργανώσεων, επώνυμα, ανταποκρίθηκαν και ζητούν τα παραπάνω. Σίγουρα, σε ένα δημοψήφισμα, περισσότερο από 90% των Ελλήνων επιθυμούν την συνεπιμέλεια. Καλούμε όλα τα κόμματα να τοποθετηθούν επίσημα».
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ: 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010
2
/ Απρίλιος 2010
Ομιλία της ψυχολόγου κ. Καλιέρου στην ημερίδα της Λάρισας Σήμερα, βρίσκομαι εδώ, για να τιμήσω τον πατέρα μου και όλους τους πατέρες που δίνουν την ψυχή τους για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και μπορεί να μην τους αφιερώνουν γιορτές και διθυράμβους, αλλά δεν παύουν να είναι ήρωες στα μάτια των παιδιών τους. Σε αυτούς εγώ αφιερώνω το βιβλίο μου. Οι μύστες λένε ότι η γυναίκα μπορεί να μετατρέψει ένα έμβρυο σε αγόρι, αλλά μόνο ο πατέρας μπορεί να κάνει το αγόρι άντρα. Και όπως είπε ο Πυθαγόρας «Δεν υπάρχει τίποτα σεβασμιότερο από την ιδιότητα του πατέρα. Γιατί ο πατέρας είναι η γέφυρα του παιδιού από την οικογένεια στον έξω κόσμο». Στα κύτταρα του κάθε παιδιού υπάρχουν τα βιολογικά στοιχεία και των δύο γονιών, που διαιωνίζονται μέσα από αυτό. Ο άνδρας που γίνεται πατέρας, αποκτά μια σχέση με το παιδί του πολύ πιο πλατιά και σφαιρική, από την απλά βιολογική του προέκταση. Ο Carl Jung πιστεύει, ότι «η ανάγκη των παιδιών για ένα πατέρα, είναι ένα βασικό ασυνείδητο αρχέτυπο. Αν δεν προσωποποιηθεί από την παρουσία του, μένει σαν ένα συναίσθημα κενού και Υ Ο Τ Η απελπισίας, Τ Ρ ΙΟ ΗΓ μια οδυνηρή ΠΑΤΕΡΑ : ανάγκη που 2010 θα ικανοποιΥ ΙΟ Ν Υ ΙΟ 0 2 ηθεί μόνο ιακή υρ Κ από διάφοτη ρί Τ ε (κάθ ρα κοινωνιτου Ιούνη) κά πρότυπα, που μπορεί να είναι από τα χειρότερα ως τα καλύτερα. Σε αυτό το προϋπάρχον αρχέτυπο βασίζεται το μυστικό της δύναμής του πατέρα. Τη δύναμη αυτή, την παρομοιάζει, με τη δύναμη που αναγκάζει το πουλί να αποδημεί και που η δύναμη αυτή δεν παράγεται από το ίδιο το πουλί αλλά προέρχεται από τους προγόνους, η αταβιστική κυτταρική μνήμη». Όσο περισσότερο απών είναι ένας πατέρας, τόσο λιγότερη πιθανότητα έχει το παιδί και ιδιαίτερα το αγόρι, να τον προσωποποιήσει. Σήμερα η «αξιοπρεπής» θέση του πατέρα μέσα στην οικογένεια δεν είναι δεδομένη. Πρέπει να την κερδίσει μόνος του. Όταν ένας πατέρας κατέχει τη σωστή θέση όχι μόνο μέσα στην οικογένεια αλλά και στον επαγγελματικό και κοινωνικό του περίγυρο, είναι δοτικός, δυνατός και αξιοπρεπής, είναι φυσικό το αγόρι να τον μιμηθεί και το κορίτσι να τον θαυμάσει σε αυτά που εκείνος εκφράζει. Μόνο έτσι δίνει το καλύτερο δίδαγμα, με την ίδια του τη ζωή, που αποτυπώνεται από τα λόγια του και τις πράξεις του, γιατί η ζωή και η στάση ενός πατέρα καθοδηγεί τη ζωή του παιδιού του και ιδιαίτερα του γιου του, μεταβιβάζοντας ασυναίσθητα τα θετικά και τα αρνητικά του χαρακτηριστικά. Το παιδί καθοδηγείται και διαμορφώνεται από αυτό που διδάσκει ο γονιός
με το παράδειγμα της ύπαρξής του και πολύ λιγότερο από τα λόγια του. Άρα η ανατροφή που δίνει ένας πατέρας στο παιδί του είναι το αποτέλεσμα της δικής του προσωπικής εξέλιξης και η προσωπικότητά του επιδρά στις σημαντικές αποφάσεις του γιου. Το παιχνίδι με τον πατέρα όταν είναι έντονο: • Αναγκάζει το αγόρι να διαβάζει τα αισθήματα του πατέρα και να παρακολουθεί από κοντά τις εκφράσεις του προσώπου του, τη γλώσσα του στόματος και του σώματος. • μαθαίνει να αντιλαμβάνεται τη διάθεση για τις μελλοντικές κινήσεις και πως πρέπει να ανταποκρίνεται όχι μόνο στο παιχνίδι μαζί του, αλλά γενικότερα πώς να συμπεριφέρεται στα άλλα παιδιά αλλά και στους ενήλικες. • μαθαίνει να αναγνωρίζει τις συναισθηματικές του διακυμάνσεις και να διαχωρίζει ποιες είναι εκτός ελέγχου, ποιες είναι ανεκτές ή μη αποδεκτές. Αυτός ο έλεγχος των συναισθημάτων του έχει μεγάλη σημασία για μια σωστή ανάπτυξη της προσωπικότητάς του και μιας παραγωγικής και ικανοποιητικής ζωής αργότερα. • μαθαίνει να ελέγχει τις απογοητεύσεις του και τις αποτυχίες του. • μαθαίνει να εξερευνά καινούργιες ευκαιρίες. • μαθαίνει να μάχεται για να λύνει προβλήματα της ακαδημαϊκής, επαγγελματικής ή άλλης σταδιοδρομίας του. • μαθαίνει να ελέγχει την επιθετικότητά του και να αποκτά την ικανότητα να αντικαθιστά τις βίαιες αντιδράσεις με συναισθηματική κυριαρχία και επικοινωνία, παρά με καυγάδες. • έμπνέει την αίσθηση ασφάλειας που είναι σημαντικότατη για τη εξέλιξη και τη ζωή του. • δημιουργεί την αίσθηση εμπιστοσύνης του αγοριού προς τον εαυτό του, τις ικανότητές του και την αρρενωπότητά του. Οι σύγχρονες έρευνες έχουν αποδείξει, ότι σε επείγουσες καταστάσεις των παιδιών τους, δεν υπάρχει διαφορά στην αντίδραση της μητέρας με αυτήν του πατέρα. Μπορεί μεν, εκ πρώτης όψεως η μητέρα να εμφανίζεται πιο ανήσυχη και πιο προστατευτική προς τα παιδιά της, στην πραγματικότητα όμως τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες τρέφουν μια μεγάλη ποικιλία έμφυτων συναισθημάτων και εκφράσεων προς τα παιδιά τους. Εξαιτίας των κοινωνικών επιταγών, ο πατέρας, ιδιαίτερα σε δημόσιους χώρους, εμποδίζεται να εκφράσει τη φυσική του στοργή και αγάπη στον γιο του. Έτσι εμφανίζεται η μητέρα να είναι πολύ πιο κοντά στον γιο απ’ ότι ένας σωστός φυσιολογικός πατέρας. Όταν η σχέση πατέρα-γιου καταφέρει να εκφραστεί χωρίς φόβο και προκατάληψη, τότε θα μπορέσει κανείς να διαπιστώσει πόσο γνήσια
και βαθιά συναισθήματα τρέφει το αγόρι προς τον πατέρα του και πόση ανάγκη τον έχει, σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Δεν υπάρχει μυστικό για την «πατρότητα» ούτε μαγικές συμβουλές για τον ανδρισμό που να περνούν από γενιά σε γενιά. Το αγόρι μαθαίνει πώς να γίνει ολοκληρωμένος άνδρας, με το να είναι μαζί με τον πατέρα του, να αποκτούν εμπειρίες και να ζουν τη ζωή τους μαζί. Αν όμως δεν έχει ζήσει την εμπειρία της παρουσίας του πατέρα μπορεί να μη νιώσει ποτέ άνετα με το τι σημαίνει να είσαι άνδρας, πώς να χειριστεί τον ανδρισμό του και πως να γίνει ικανός πατέρας ο ίδιος. ο ρολοσ του πΑτέρΑ στΗ ΖωΗ τΗσ κορΗσ. Η πιο πολύπλοκη και ανεξερεύνητη σχέση στη ζωή της γυναίκας, είναι η σχέση της με τον πατέρα της. Αν και πολλές γυναίκες, από τα χρόνια της εφηβείας, προσπάθησαν να εναντιωθούν στην κατάχρηση εξουσίας του πατέρα τους, εξακολουθούν να βιώνουν πολύ έντονα τις επιρροές του και σαν ενήλικες γυναίκες.
μηνιαία εφημερίδα του συλλόγου Για την Ανδρική και πατρική Αξιοπρέπεια - συ.Γ.Α.π.Α. ιδιοκτΗτΗσ: ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. έκδοτΗσ: ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. Φράγκων 19, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310 524285, fax 2310 524319 κιν. 6942989785 www.sos-sygapa.eu goneas2010@gmail.com goneas2005@yahoogroups.com συνδρομέσ: Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος 213/480139-35 έπιμέλέιΑ έκδοσΗσ: Νίκος Σπιτάλας spitalas@yahoo.gr σέλιδοποιΗσΗ - έκτυπωσΗ:
Χ. ΑΡΤΕΜΙΑΔΗΣ - ΑΦΟΙ ΒΡΟΧΙΔΗ Ο.Ε. Δημιουργικό: Π. Διονυσίου 21, τηλ. 25210 47212, e-mail: artstudio@drama.gr Τυπογραφείο: 1ης Iουλίου 92, τηλ. 25210 27001
3
/ Απρίλιος 2010 Ο πατέρας έχει ένα διπλό ρόλο. Να γονιμοποιήσει το ωάριο της μητέρας με το χρωμόσωμα Χ για να γίνει το μωρό κορίτσι και να βοηθήσει στην ανάπτυξη του κοριτσιού. Ένας καλός πατέρας είναι το θετικό πρότυπο για την κόρη του: ή πεθάνει, εκείνη θα θεωρήσει τον Θεό προδότη . Αν ο πατέρας είναι αδιάφορος προς τη θρησκεία, αλλά έζησε με εντιμότητα και αξιοπρέπεια Γιατί αναπτύσσει και υποστηρίζει τις ικανότητες και τις επιθυμίες της κόρης του, χωρίς προκαταλήψεις για το φύλο της. Γιατί την κατηχεί προς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις χωρίς φανατισμό και δογματισμό. Όσο του επιτρέπουν οι γνώσεις του, της αναλύει τη φύση, το σύμπαν, τον Θεό. Αν ο πατέρας είναι προσιτός και αγαπητός και ο Θεός θα θεωρηθεί προσιτός και αγαπημένος. Αν ο πατέρας είναι προστατευτικός και αγαθοεργός, η κόρη θα πιστέψει ότι και ο Θεός θα την προστατέψει. Αν ο πατέρας την προδώσει, την εγκαταλείψει, την κακοποιήσει, η κόρη θα υιοθετήσει τη δικαιοσύνη και τις επίγειες αξίες. Γιατί την μαθαίνει να γίνει πραγματική γυναίκα: Πώς να αγαπήσει τον άνδρα, πώς να τον υπηρετήσει, πώς να τον χειριστεί, ώστε να μπορέσει να συνυπάρξει και να τον επιθυμεί, όπως και εκείνος. Η έλξη της κόρης προς τον πατέρα της, κατά την παιδική ηλικία, είναι φυσιολογική και απόλυτα υγιής, ιδιαίτερα όταν ο πατέρας δεν παραβιάζει τα όρια της φυσιολογικής αυτής σχέσης. Ο πατέρας είναι η πρώτη αγάπη της κόρης του και μέσα από την αμοιβαία αυτή αγάπη, το κορίτσι καταλαβαίνει ότι είναι ένα πλάσμα επιθυμητό. Αυτή η θετική και υγιής εμπειρία που απορρέει από την αγαπημένη αυτή σχέση, είναι η βάση για τις μελλοντικές συναισθηματικές σχέσεις της γυναίκας. Ο πατέρας βοηθάει την κόρη να διαφοροποιήσει τον εαυτό της από τη μητέρα και να δημιουργήσει τη δικιά της ταυτότητα. Συγχρόνως με την ταύτισή της με αυτόν, αναπτύσσει την ικανότητα να αγαπήσει κάποιον άλλον άνδρα. Ο πατέρας είναι αυτός που μαθαίνει στην κόρη του πώς να γίνει πραγματική γυναίκα, πώς να αγαπήσει τον άνδρα, πώς να τον υπηρετεί, πώς να τον χρησιμοποιεί, πώς να συνυπάρχει μαζί του και πώς να τον επιθυμεί όπως και εκείνος, ώστε η σεξουαλική της ζωή να αναπτυχθεί φυσιολογικά. Αν ένας καλός και ισορροπημένος πατέρας, μεγαλώσει την κόρη του με τις προϋποθέσεις που ήδη ανάφερα, τότε εκείνη θα αναπτύξει τη σεξουαλικότητά της με φυσιολογικό και υγιή τρόπο χωρίς άγχη και φοβίες για τον σαρκικό έρωτα. Επίσης, όταν μια γυναίκα έχει ως την ενηλικίωσή της την απεριόριστη συμπαράσταση του πατέρα της, θα αναπτύξει μια πολύ θετική σχέση με την αρσενική εσωτερική της διττότητα και θα αποκτήσει τη σιγουριά της ικανότητας για επιτυχία, ώστε να προχωρήσει μετά στους δικούς της στόχους. Η Αποξένωση του παιδιού απο τον γονιό Το διαζύγιο είναι μια απόφαση που έχει επιπτώσεις όχι μόνο στους συντρόφους αλλά και σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Γι αυτό πολύ συχνά ακούγεται από τους συνειδητοποιουμένους και καλοπροαίρετους γονείς η φράση: «Αν δεν
μπορούμε να πετύχουμε στο γάμο μας, τουλάχιστον ας πετύχουμε στο διαζύγιό μας» Όσο τα διαζύγια αυξάνονται, τόσο αυξάνονται και τα προβλήματα: η επιμέλεια των παιδιών, η εκδίκηση των γονιών, οι νόμοι που τις περισσότερες φορές είναι τυπικοί και δεν ερμηνεύουν την ουσία των σχέσεων μεταξύ των γονιών και των παιδιών. Θύματα πάντα τα παιδιά, γιατί σε ένα διαζύγιο, πολύ συχνά, επικρατούν ο εγωισμός , το μίσος, η εκδίκηση το υλικό κέρδος. Οι σύζυγοι ξεχνούν τα παιδιά τους. Ξεχνούν ότι αυτά έχουν αισθήματα, οξύτατη ευαισθησία, οξυδέρκεια, ανάγκη επικοινωνίας και ανασφάλεια. Είναι τόσο πολλοί οι γάμοι που κλονίζονται ανεπανόρθωτα και αποτυγχάνουν, που υπολογίζεται ότι το 1/3 των παιδιών που γεννιούνται στις Δυτικές κοινωνίες σήμερα, είναι πιθανόν να βιώσουν το χωρισμό των γονιών τους στη νηπιακή ακόμη ηλικία. Η απόκτηση ενός παιδιού πρέπει να είναι για το ζευγάρι μια πολύ σοβαρή και υπεύθυνη απόφαση. Γιατί ένα παιδί θα μετατρέψει τους συντρόφους σε γονείς και θα αλλάξει την ιεραρχία των προτεραιοτήτων τους. Το παιδί θα γίνει η σημαντικότερη προτεραιότητά τους για την υπόλοιπη ζωή τους. Όπως χρειάζονται δύο για να γίνει ένα ζευγάρι, χρειάζονται δύο για να γίνει ένα παιδί. Αλλά χρειάζονται και δύο για να αναπτυχθεί σωστά το παιδί. Και αυτοί οι δύο πρέπει να σταθούν δίπλα του και να δημιουργήσουν μια σωστή επικοινωνία και το κατάλληλο περιβάλλον για την ανάπτυξη του. Χρειάζονται και οι δύο για να εγγυηθούν στο παιδί την παντοτινή αγάπη, την φροντίδα τους και επίσης τον σεβασμό στις υποχρεώσεις τους προς αυτό. Η γονική συνεισφορά δεν είναι διαπραγματεύσιμη, δεν είναι αναστρέψιμη και είναι άρρηκτος δεσμός με απεριόριστη διάρκεια χρόνου και με οποιαδήποτε μορφή έχει η σχέση του ζευγαριού. Κατά συνέπεια οι γονείς σε κάθε περίπτωση πρέπει να επιδιώκουν την σωστή ανατροφή και την ευτυχία των παιδιών τους. Όμως οι σύζυγοι όταν με το διαζύγιο παύουν να είναι ζευγάρι, δυστυχώς ξεχνούν ότι είναι γονείς. Και πολλές φορές το παιδί γίνεται έρμαιο και των δύο γονιών στην ανελέητη σύγκρουσή τους. Επειδή τα παιδιά από την φύση τους εξιδανικεύουν τους γονείς τους, όταν ζήσουν την απόλυτη διάλυση της οικογένειας και βιώσουν την έχθρα μεταξύ των γονιών τους, αισθάνονται ενοχές και υπευθυνότητα για το διαζύγιο τούς. Ένα εννιάχρονο αγόρι με ρώτησε κάποτε: «Γιατί οι γονείς μου μισούνται τόσο πολύ; Μήπως φταίω εγώ που γεννήθηκα;» Δυστυχώς τα παιδιά αναγκάζονται να πάρουν το μέρος του ενός ή του άλλου γονιού ή γίνονται αντικείμενο διαμάχης των συζύγων γιατί αποτελούν το δελεαστικό στόχο για την αμοιβαία ανταλλαγή κατηγοριών για παραμέληση ή κακοποίηση ή για κακή κληρονομικότητα. Τα παιδιά ανίσχυρα γίνονται δυστυχώς τα εξιλαστήρια θύματα όταν οι γονείς αισθάνονται δυστυχισμένοι, απογοητευμένοι ή εξαπατημένοι από τον/την σύντροφό τους. Η συνέχεια στο φύλλο 8
ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Προ δεκαετίας, χώρισε ζευγάρι με παιδιά 10 και 13 ετών τότε. Δεν πήραν διαζύγιο και η σύζυγος παρέμεινε με την οικογένεια του άνδρα, στο σπίτι των πεθερικών της μαζί τα δύο παιδιά. Ο πατέρας σύναψε σχέση με μουσουλμάνα και προέκυψε παιδί εκτός γάμου, τώρα 5 ετών. Ο πατέρας αναγνώρισε το παιδί, το βάπτισε και του έδωσε το όνομά του. Η νεαρή μουσουλμάνα αποφάσισε να κάνει έκφυλη ζωή και απομάκρυνε το παιδί από τον πατέρα, το πήγε στους δικούς της γονείς οι οποίοι ζουν σε συνθήκες ελεεινές. Ο πατέρας έπαθε κατάθλιψη διότι δεν έβλεπε το παιδί επειδή έτσι αποφάσισε η νεαρή μητέρα. Η διαμάχη γίνεται για την επιμέλεια. Οι υγειονομικές υπηρεσίες δεν βεβαιώνουν τις συνθήκες διαβίωσης του παιδιού και τα δικαστήρια δίνουν λίγη επικοινωνία. Τότε, όλη η οικογένεια συστρατεύεται (πατέρας, πρώτη σύζυγος και δύο παιδιά, τώρα 20 και 23 ετών) για να διεκδικήσουν την επιμέλεια του μικρού νόθου παιδιού που το θεωρούν όλοι δικό τους άνθρωπο. Η πρώτη οικογένεια ξανάσμιξε χάριν του μικρού παιδιού και του κοινού αγώνα τους. Ξάνθη.
Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης Ή´ Αλλοτρίωσης Είναι φαινόμενο το οποίο παρατηρείται σε παιδιά, τα οποία δεν επιθυμούν επαφή με κάποιον από τους δύο γονείς. Αυτό εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά χωρισμένων γονέων. Στις αρχές του 1970, όταν τα διαζύγια σημείωσαν μεγάλη αύξηση στον δυτικό κόσμο, ο Γκάρτνερ (Gardner) ερεύνησε βαθιά το θέμα των επιπτώσεων στα παιδιά των οποίων οι γονείς είχαν πάρει διαζύγιο. Δεν ήταν εύκολο να εξηγηθούν φαινόμενα όπου το παιδί στρεφόταν εναντίον του γονέα, που δεν είχε την επιμέλεια, δίχως λόγο. Αυτό μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Δεν ήταν απλή συκοφαντική δυσφήμιση του άλλου γονέα, δεν ήταν απλή πλύση εγκεφάλου του παιδιού, δεν ήταν απλό ψυχολογικό του πρόβλημα. Κάτι το διαφορετικό, το ανεξήγητο συνέβαινε. Ήταν φόβος; Ήταν ψυχιατρικό φαινόμενο; Είχε σχέση με δικαστικές αποφάσεις; Είχε σχέση με την ψυχολογία, τις μεθόδους και την ψυχική κατάσταση του γονέα με τον οποίο μένει το παιδί; Μήπως όλα αυτά; Συμπτώματα Άγχος, νευρικότητα, κατάθλιψη, αδιαφορία προς τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια, εχθρότητα, απέχθεια, δεν θέλει τηλεφωνική ή άλλη επαφή, φοβάται να εκδηλώσει τα συναισθήματά του μπροστά στον γονέα από τον οποίο εξαρτάται με δικαστικά απόφαση. Σίγουρα προηγήθηκε το Σύνδρομο της Στοκχόλμης και συκοφαντική δυσφήμιση.
4
/ Απρίλιος 2010
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ 1. Δήλωση αριθμού τέκνων και από τους δύο γονείς έστω και διαζευγμένους για ελάφρυνση. 2. Φοροαπαλλαγή του υποχρέου διατροφής στο επιδικαζόμενο από δικαστική απόφαση ποσό διατροφής 3. Φορολόγηση του δικαιούχου διατροφής στο επιδικαζόμενο σε αυτήν από δικαστική απόφαση ποσό διατροφής προς εξασφάλιση εσόδων για το κράτος και ιδιαίτερα σε περίπτωση των εν δευτέρω γάμω τελουσών τη στιγμή που αυτές όταν έχουν δύο παιδιά από πρώτο γάμο και ένα από δεύτερο απολαμβάνουν και άλλων παροχών (πχ τριτεκνου γονέα ή πολύτεκνου κατά περίπτωση) . 4. Απαγόρευση κατάσχεσης μισθού για ικανοποίησης απαίτησης από διατροφή που στηρίζεται στο νόμο ή σε διάταξη τελευταίας βούλησης ή για συνεισφορά στις ανάγκες της οικογένειας για υποχρέωση διατροφής και κατά συνέπεια τροποποίηση του άρθρου 982 παρ. 2 εδ. Δ Κ.Πολ με το οποίο είναι επιτρεπτή η κατάσχεση του μισθού στο 1/2 όταν πρόκειται να ικανοποιηθεί απαίτηση για διατροφή που στηρίζεται στο νόμο ή σε διάταξη τελευταίας βούλησης ή για συνεισφορά στις ανάγκες της οικογένειας για υποχρέωση διατροφής. Άλλως η κατάσχεση να είναι ανεπίτρεπτη όταν ο υπόχρεος λαμβάνει αποδοχές ίσες με το νόμιμο βασικό μισθό και επιδόματα ή/και είναι άνεργος ή/και άπορος. 5. Προσδιορισμός πλαφόν κόστους αναγκών διατροφής ανάλογα με ηλικία ανηλίκων ώστε να αποφεύγονται οι μεγάλες διαφοροποιήσεις στις δικαστικές αποφάσεις με εξαίρεση τη διαφοροποίηση των ποσών όταν υπάρχουν ειδικές ανάγκες των ανηλίκων. Να λαμβάνονται υπόψη οι αποδείξεις σε όλους τους διαζευγμένους. 6. Τροποποίηση διατάξεων αναγκαστικής εκτελέσεως Κ.Πολ.Δ κατά κινητής και ακίνητης περιουσίας και απαγόρευση αυτής όταν η απαίτηση στηρίζεται σε δικαστική απόφαση ή σε άλλο εκτελεστό τίτλο και αφορά διατροφή. Να μην είναι εκτελέσιμες αναγκαστικά οι αποφάσεις διατροφής.
7. Αποποινικοποίηση μη καταβολής διατροφής ιδία όταν ο υπόχρεος είναι άνεργος και κατάργηση άλλως τροποποίηση του αρ. 358 ΠΚ 8. Καθιέρωση υποχρεωτικά κοινής επιμέλειας σε περίπτωση διακοπής συμβίωσης ως όρισε και πρόσφατη απόφαση Αρείου Πάγου αλλά το Ευρωδικαστήριο. 9. Να μπορούν οι μη έχοντες την επιμέλεια τέκνων, να δηλώνουν τα παιδιά τους για ηθικούς και φοροαπαλλαγών λόγους 10. Το αφορολόγητο των διαζευγμένων και μη εχόντων επιμέλεια, να εξαρτάται από τον αριθμό τέκνων τους άσχετα εάν έχουν την επιμέλεια. 11. Φοροαπαλλαγές για κατοικία, αγορά ΙΧ κτλ να έχουν όλοι οι γονείς (άνδρες-γυναίκες) διαζευγμένοι. 12. Αποδείξεις να μπορούν να καταθέσουν ισότιμα άνδρες-γυναίκες διαζευγμένοι γονείς διά του δύο. 13. Να υπολογίζεται το σύνολο των τέκνων έστω και από διαφορετικούς γάμους. 14. Στους γονείς που αναγνώρισαν τα εκτός γάμου τέκνα, να ισχύουν τα ίδια, παραπάνω, σύμφωνα με πρόσφατες αποφάσεις Ευρωδικαστηρίων.. 15. Από τις υπηρεσίες του Δημοσίου, να ισχύουν ίσα δικαιώματα φοροαπαλλαγών και δικαιωμάτων σε σχέση μισθού-φόρων για τους δύο γονείς. 16. Να φοροαπαλλάσσονται τα έξοδα περίθαλψης, μετακίνησης, δικαστικά έξοδα, δικηγόρου, κτλ και να είναι ισομερή μεταξύ γονέων. 17. Να μπορούν και οι δύο γονείς να έχουν ίσες ευκαιρίες & διευκολύνσεις στα επιτόκια δανείων δηλώνοντας τον αριθμό τέκνων. 18. Να έχουν και οι δύο γονείς επιδόματα, άδειες και ασφαλιστικές παροχές έστω και διαζευγμένοι 19. Στα ποσά που επιδικάζονται ως διατροφές, να υπολογίζονται τα δάνεια και άλλα φορολογικά στοιχεία με γνώμονα την ισότητα των φύλων. 20. Να υπάρχει απαλλαγή δικαστικών εξόδων στα οικογενειακά δικαστήρια, μειωμένες παραστάσεις, να μην είναι εκτελέσιμες
Συνέχεια από την 1η σελ.
Η εκδήλωση στη Δράμα για τα δικαιώματα των παιδιών των διαζυγίων. Στις 17/04/2010 πραγματοποιήθηκε εκδήλωση για τα δικαιώματα των παιδιών των διαζυγίων όπου ομάδες εργασίας συνέταξαν τα κείμενα από τα ανθρώπινα δικαιώματα (ΟΗΕ, ΕΕ, ΕΑΔΕ, κτλ). Σ’αυτά τα κείμενα συνθηκών υπέρ των παιδιών, προστέθηκαν οι φράσεις: ‘….. καθώς και στα παιδιά των διαζυγίων…έχουν δικαίωμα γονεικής προστασίας’. Το άρθρο 8 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα όσον αφορά στην προστασία της οικογένειας, η παραπάνω φράση πρέπει να συμπεριληφθεί διότι πολλές χώρες έχουν καταδικαστεί (όπως και η Ελλάδα). Σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου υπάρχει ο θεσμός της συνεπιμέλειας, της εναλλασσόμενης κατοικίας, του οικογενειακού δικαστηρίου,
21. 22. 23.
24. 25.
26. 27.
άμεσα δικαστικές αποφάσεις διατροφών κατά του μη έχοντος την επιμέλεια όταν είναι άπορος. Να είναι δωρεάν ή να καλύπτονται από το κράτος οι πραγματογνωμοσύνες για επιμέλεια. Να μη δίδονται διαταγές κατασχέσεων και πλειστηριασμών στην πρώτη κατοικία που αγοράστηκε από γονέα για τα παιδιά του. Να λαμβάνεται υπόψη στις διατροφές, η έρευνα του ΙΝΚΑ (Ινστιτούτο Καταναλωτών) που αναφέρει οτι στην Ελλάδα μία οικογένεια ζει με λιγότερο από 600 ευρώ, συνεπώς ένα παιδί μικρότερο των 4 ετών μπορεί να ζήσει, μέσα στην οικογένεια, με 80 ευρώ. Η διαμονή-κατοικία (καθώς και όλα τα έξοδα) να επιβαρύνουν ισάξια τους δύο γονείς. Οι αποδείξεις από σχολεία, φροντιστήρια, γιατρούς, κτλ που πληρώνει ο πατέρας, να εκπίπτουν από το φορολογητέο του εισόδημα. Οι ανάπηροι γονείς να τυγχάνουν ειδικών οικονομικών ωφελειών. Οι γονικές άδειες να δίδονται εξ’ίσου.
Στις παρακάτω ιστοσελίδες μας έχουμε θίξει το σύνολο των αιτημάτων μας: ΓΟΝΕΙΣ http://gonis-sygapa.blogspot.com/2010/01/ blog-post_15.html ΣΥΓΑΠΑ http://www.sos-sygapa.eu/nomika/nom5.htm Περίπου 800.000 μπαμπάδες και 200.000 μαμάδες έχουν περιέλθει στη φτώχεια και συχνά σε οικονομική καταστροφή εξ’αιτίας των διατροφών, δικαστικών εξόδων, πλάνης αποφάσεων, επακόλουθα εκτελέσεων αποφάσεων, κτλ αλλά και λόγω έλλειψης πρόνοιας από την Πολιτεία. Το Δ.Σ. του ΣΥ.Γ.Α.Π.Α. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Νίκος Σπιτάλας
οικογενειακού εξειδικευμένου δικαστή, των πραγματογνωμόνων-κοινωνικών υπηρεσιών και του διαμεσολαβητή. Μόνο στη χώρα μας, παρ’όλο που έχουμε τον μεγαλύτερο δείκτη διαζυγίων (1.000.000), κανείς δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον των ψυχικά τραυματισμένων παιδιών που φέρουν το Σύνδρομο της Γονικής Αλλοτρίωσης (PAS). Στις 25 Απριλίου έχει ορισθεί η Παγκόσμια Ημέρα Αποξένωσης και σ’αυτήν ήταν αφιερωμένο το Διεθνές Meeting της Δράμας. Πάνω από 1.000 άτομα και φορείς υπέγραψαν την Παραπάνω Σύμβαση των Δικαιωμάτων των παιδιών των διαζυγίων. Στη συνάντηση αυτή μίλησαν οι δικηγόροι Αθηνών Μπιτσαξής και Καπετανάκου, ο Γάλλος εκπρόσωπος του Συλλόγου ‘Allo papa, Allo maman’, ο πανοσιολογιότατος εκπρόσωπος του Μητροπολίτη και ο Πρόεδρος του ΣΥΓΑΠΑ Νίκος Σπιτάλας. Στις 7 Μαίου, στο Ξενοδοχείο HILTON (Αθήνα), στην αίθουσα santorini 3, ώρα 12.00 (greek sessions: children and divorce), κατά τις εργασίες του Διεθνούς Συνεδρίου Ψυχιατρικής, θα μιλήσει ο Ν. Σπιτάλας, επίσης, για το Parental Alienation Syndrome.
5
/ Απρίλιος 2010
Απάντηση στην Αμερικανική μελέτη για τη βία εναντίον των γυναικών (RADAR)
Regarding the UN study on violence against women - Respecting Accuracy in Domestic Abuse Reporting (RADAR)
(μετάφραση) 1. Επειδή, ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας αναφέρει ότι 2 φορές περισσότεροι άνδρες απ’ο,τι γυναίκες πεθαίνουν από αιτίες που σχετίζονται με τη βία.(1) 2. Επειδή, οι άνδρες είναι πάνω από 3 φορές πιο πιθανό από τις γυναίκες να πεθάνουν από τραυματισμούς από ένοπλες διαμάχες(armed conflict).( 1) 3. Επειδή, 3,5 φορές περισσότεροι άνδρες απ’ο,τι γυναίκες αυτοκτονούν παγκοσμίως.(1) 4. Επειδή, σχεδόν σε κάθε χώρα παγκοσμίως, οι άνδρες ζουν λιγότερο από τις γυναίκες, προσεγγίζοντας μια διαφορά 13 χρόνων στη ρωσική ομοσπονδία (2) 5. Επειδή, ένα σύνολο 195 επιστημονικών ερευνών για τη συζυγική βία καταλήγουν ότι «οι γυναίκες είναι φυσικά επιθετικές, ή περισσότερο επιθετικές, απ’ο,τι οι άνδρες στις σχέσεις τους με τους συντρόφους τους».(3) 6. Επειδή, σύμφωνα με μια καναδική στατιστική αναφορά, το 7% των γυναικών και το 6% των ανδρών αναφέρουν βία από έναν τωρινό ή πρώην σύντροφο κατά τα προηγούμενα 5 χρόνια.(4) 7. Επειδή, σύμφωνα με μια πρόσφατη διεθνή μελέτη για τη βία σοβαρής μορφής ανάμεσα στα ζευγάρια, 55% ήταν αμοιβαία βία, 16% προερχόταν μόνο από τον άνδρα και 29% μόνο από τη γυναίκα. (5) 8. Επειδή, ο πρόεδρος της αμερικανικής ψυχολογικής εταιρίας πρόσφατα ανέφερε ότι «πολλές μελέτες για την οικογενειακή βία καταλήγουν ότι άνδρες και γυναίκες στις σχέσεις τους έχουν ίση πιθανότητα να επιτεθούν σωματικά. (6) 9. Επειδή, αναφορές από την Αφρική αποκα-
λύπτουν ότι η οικογενειακή βία εναντίον των ανδρών είναι εκτεταμένη αλλά οι άνδρες διστάζουν να αναφέρουν την κακοποίηση τους. (7-8) ΚΑΙ 10. Επειδή, τα Ηνωμένα Εθνη πρόσφατα αποκάλυψαν τη μελέτη “secretary-general’s” για τη βία εναντίον των γυναικών. 11. Επειδή, η αναφορά αγνοεί το γεγονός ότι η μισή από τη συζυγική βία είναι αμοιβαία και συγκαλύπτει το πρόβλημα της ανδρικής θυματοποιησης εντελώς. (9) 12. Επειδή, η αναφορά χρησιμοποιεί υποτιμητική για τους άνδρες και εξοργιστική γλώσσα όπως «πατριαρχικός» δημιουργώντας λανθασμένα στερεότυπα για τους άνδρες. 13. Επειδή, ερευνητές από όλο τον κόσμο για την ηγετική οικογενειακή βία έχουν κατακρίνει την αναφορά για την εικόνα της οικογενειακής βίας, ότι δηλαδή είναι «προκατειλημμένη» και ότι επιβεβαιώνει «ότι και οι άνδρες και οι γυναίκες θα συνεχίσουν να θυματοποιουνται με αυτόν τον τρόπο». (10) ΚΑΙ 14. Επειδή, προγράμματα παρόμοια με αυτά που προτείνονται από την “secretary-general’s” αναφορά έχουν προκαλέσει ανεπιθύμητα αποτελέσματα στις γυναίκες. (11) 15. Επειδή, η αναφορά αποτυγχάνει να απαιτήσει από άτομα που ισχυρίζονται οικογενειακή βία να παράσχουν αντικειμενικές αποδείξεις της κακοποίησης τους και οι λάθος ισχυρισμοί είναι γνωστό ότι έχουν αρνητικό αποτέλεσμα στα παιδιά. (12) 16. Επειδή, η αναφορά επίσης απαιτεί για σκλη-
ρότερη εφαρμογή του νόμου και διώξεις, τα οποία έχουν αποδειχτεί ότι καταλήγουν σε εκτεταμένες παραβιάσεις από οφειλόμενες διαδικασίες προστασίας(of due process protections). (13) 17. Επειδή, το αποτέλεσμα τέτοιων προγραμμάτων οικογενειακής βίας έχουν στόχο να αποδυναμώσουν τις οικογένειες, (bias divorce proceedings) και να στερήσουν τα παιδιά από την επαφή με τους πατέρες τους. (14) Έτσι, οι παρακάτω οργανώσεις καλούν άμεσα την Τρίτη Επιτροπή να: 1. απλά «σημειώσει» (και όχι να «καλωσορίσει) την πρόσφατη “secretary-general’s” αναφορά. 2. αποθαρρυνει την εφαρμογή των συστάσεων της μελέτης για τη βία εναντίον των γυναικών μέχρι τα αποτελέσματα της στις οικογένειες και τα παιδιά αναλυθούν και κατανοηθούν. 3. ζητησει η νέα “UN secretary-general ban kimoon” να διεξάγει μια όμοια μελέτη για τη βία εναντίον των ανδρών. Mark Rosenthal RADAR: Respecting Accuracy in Domestic Abuse Reporting Εστάλη σε όλους τους Πρέσβεις του Ο.Η.Ε. και το υπογράφουν 50 φορείς μεταξύ των οποίων και ο ΣΥΓΑΠΑ.
Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού όπου συμμετέχει ο ΣΥΓΑΠΑ
Ποιοι είμαστε Το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού είναι Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) με ενδεκαμελές συμβούλιο, Πρόεδρο την Μυρσίνη Ζορμπά και Γεν. Γραμματέα την Αφροδίτη Δήμου. Το Δίκτυο ιδρύθηκε το 2004 με στόχο να αναλάβει πρωτοβουλίες και να συμμετέχει σε δράσεις για την προώθηση των δικαιωμάτων του παιδιού στη χώρα μας και στην Ευρώπη. Ήδη από τις αρχές του 2000 είχε ενεργοποιηθεί μια Ομάδα πολιτών, εκπαιδευτικών, γονιών, παιδιών, βουλευτών και ευρωβουλευτών με δράσεις και πρωτοβουλίες που αφορούσαν τα Δικαιώματα του Παιδιού και με κεντρικό αρχικό στόχο τη θεσμοθέτηση στη χώρα μας Συνηγόρου του Παιδιού. Ο Συνήγορος, πρώτος στόχος του Δικτύου έγινε πραγματικότητα τον Ιανουάριο του 2003. Ήταν μια σημαντική επιτυχία, που κατακτήθη-
κε χάρη στη διαρκή κινητοποίηση των μελών του Δικτύου, τη διακομματική υποστήριξη των βουλευτών του ελληνικού και του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τη συνεργασία και τη δημόσια διαβούλευση με πολλές ΜΚΟ, τον έλληνα Συνήγορο του Πολίτη και ευρωπαίους Συνηγόρους του Παιδιού. Παράλληλα, το Δίκτυο συγκέντρωσε υπογραφές στο κείμενο «Το Μέλλον της Ευρώπης είναι το Μέλλον των Παιδιών», προκειμένου να υποστηρίξει, μαζί με το ευρωπαϊκό δίκτυο «Euronet» και μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την ανάγκη συμπερίληψης στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα πρόνοιας για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Επίσης, προχώρησε στην έκδοση του βιβλίου «Ένα Μέλλον χωρίς Παιδική Εργασία» της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας στην ελληνική γλώσσα, με τη χορηγία της Εμπορικής Τράπεζας.
Σκοποί του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού είναι: • η διάδοση και η τήρηση της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που έχει υπογράψει και η χώρα μας μαζί με 191 ακόμη χώρες στον πλανήτη • η ενημέρωση των ίδιων των παιδιών για τους θεσμούς που τα προστατεύον σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο • η κινητοποίηση για την καταπολέμηση κάθε είδους διακρίσεων • η κινητοποίηση για παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης • η ενθάρρυνση για πρόσβαση στην εκπαίδευση εθνοτικών ή κοινωνικά αποκλεισμένων ομάδων η συνέχεια στη σελ. 8
6
/ Απρίλιος 2010
Ομιλία της κας Σάρρα Μάρκου στην ημερίδα της Αθήνας Η συμμετοχή του πατέρα σε παιδαγωγικές και εκπαιδευτικές διαδικασίες Σάρα Μάρκου , Εκπαιδευτική Ψυχολόγος, Επιστημονική Συνεργάτις Πανεπιστημίου Αθηνών Με αυτήν τη σύντομη παρέμβαση Θα ήθελα να νίες, αλλά και από την ίδια την προσωπικότητα του επισημάνω – και όσο γίνεται να τεκμηριώσω - τη παιδιού. Η πολυπλοκότητα της σχέσης ανάμεσα στο σημασία της εμπλοκής του πατέρα σε εκπαιδευτικές διαζύγιο και την ψυχική υγεία του παιδιού αναφέρεκαι παιδαγωγικές διαδικασίες. Μέχρι πρόσφατα η ται συχνά στη βιβλιογραφία και έχει διαπιστωθεί ότι συμβολή του πατέρα στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη σε ορισμένες περιπτώσεις όπου οι διαμάχες μεταξύ και τη σχολική επίδοση του παιδιού δεν αποτελούσε των γονέων πριν το διαζύγιο ήταν ιδιαίτερα έντονες ιδιαίτερο αντικείμενο μελέτης στη διεθνή βιβλιογραο χωρισμός λειτουργεί ανακουφιστικά για το παιδί και φία, τουλάχιστον μέχρις ότου άρχισει μια γενικότερη μειώνονται τα προβλήματα, όπως δείχνει η συμπεριαναθεώρηση του ρόλου του πατέρα και γίνει δεκτό φορά του, ενώ οι αρνητικές επιπτώσεις του διαζυγίου ότι συμβάλλει με ποικίλους τρόπους στην ανάπτυστα παιδια είναι εντονότερες όταν δεν προηγήθηκε ξη του παιδιού, πέρα από την παροχή οικονομικής μια περίοδος έντονων διαφωνιών μεταξύ των γονέασφάλειας. ων. Το φαινόμενο αυτό σχετίζεται πιθανόν με την αδυΌπως επισημαίνεται σε σχετικές εργασίες, ο πατέρας ναμία στη δεύτερη περίπτωση διαμόρφωσης στο μυαποτελεί ένα σημαντικό μέρος του κοινωνικού κεφααλό του παιδιού μιας σχέσης αιτίας-αποτελέσματος, λαίου του παιδιού (Coleman, 1987) που στηρίζει και που να εξηγεί σε εκείνο και να ερμηνεύει τα γεγονότα, ωθεί την εξέλιξή του σε όλα τα στάδια της ζωής (ήδη δίνοντάς του μια αίσθηση ελέγχου των συμβάντων μάλιστα από τους πρώτους μήνες και όχι μόνο μετά και της ζωής του, βοηθώντας το να προσαρμοστεί τον απογαλακτισμό ή όταν το παιδί είναι σε ηλικία στις νέες πρακτικές ρυθμίσεις όπως διαμονή και συνα πηγαίνει στο γήπεδο και να παίζει μπάλα). Όπως χνότητα επαφής με τους γονείς, με αποτέλεσμα να συμβαίνει με τις μητέρες οι πατέρες δημιουργούν κι αισθάνεται λιγότερο τρωτό και ευάλωτο. αυτοί ένα στενό συναισθηματικό δεσμό (attachment Σε κάθε περίπτωση όμως, η ενεργή ανάμειξη των relationship) με το παιδί, μέσω του οποίου συμβάλγονέων στη ζωή του παιδιού, συμπεριλαμβανομέλουν άμεσα και έμμεσα στη συναισθηματική, κοινωνης της εμπλοκής τους σε εκπαιδευτικές διαδικασίες νική και γνωστική ανάπτυξη του παιδιού, παρέχοντας όπως είναι η εποπτεία της κατ’οίκον εργασίας και η του πληροφορίες, συμβουλές, ερεθίσματα, κίνητρα επαφή με το σχολείο, επιδρά θετικά στην επίδοση και τρυφερότητα, καθοδηγώντας το ή απλά όντας του παιδιού, τις προσδοκίες του, την ικανότητα προδιαθέσιμοι για το παιδί ώστε να αποκτήσει γνώσεις σαρμογής, τη στάση απέναντι στη μάθηση και σε άλαλλά και αναπτύξει θετική αυτο-εκτίμηση, κοινωνικές λους σημαντικούς παράγοντες. Από κάποιες έρευνες δεξιότητες και αίσθημα ασφάλειας. προκύπτει μάλιστα ότι η σχέση ανάμεσα στη γονεϊκή Στις σύγχρονες κοινωνίες όμως, ενώ δεν αμφισβηεμπλοκή και τους παραπάνω παράγοντες συνιστά τούνται πλέον ο συναισθηματικός ρόλος του πατέρα σχέση αιτίας-αποτελέσματος και όχι απλά στατιστικής και η συμβολή του στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη συνάφειας (Steinberg et al., 1992). Αυτό σημαίνει ότι των παιδιών, ταυτόχρονα αυξάνει ο αριθμός των οιη γονεϊκή εμπλοκή έχει τη δυνατότητα να επιδράσει κογενειών στις οποίες απουσιάζει ο πατέρας. διορθωτικά στην επίδοση και την παρουσία των παιΟι επιπτώσεις των ποικίλων οικογενειακών προδιών στο σχολείο. βλημάτων, που σχετίζονται ή όχι με το διαζύγιο και Δυστυχώς, λόγω στερεότυπων αντιλήψεων για τους τις γεννήσεις εκτός γάμου, όπως είναι οι συγκρούσεις διακριτούς ρόλους του κάθε φύλου, λόγω αποξένωμεταξύ των γονέων, η αποξένωση ενός από τους δύο σης μετά από χωρισμό, λόγω θεσμικών εμποδίων, η ή / και η εκτεταμένη απουσία τους λόγω αυξημένων συμμετοχή του πατέρα σε εκπαιδευτικές και παιδαυποχρεώσεων εκτός σπιτιού, γίνονται ιδιαίτερα αιγωγικές διαδικασίες είναι συνήθως μικρότερη από σθητές στο σχολείο, όπου το παιδί καλείται όχι απλά εκείνη της μητέρας, με αποτέλεσμα η γονεϊκή εμπλονα υπάρχει, αλλά να προσπαθήσει και να αποδώσει, κή στην εκπαίδευση συχνά να ταυτίζεται με «μητριδηλαδή μεταξύ άλλων να συγκεντρωθεί και να αποκή εμπλοκή». Ενδεικτικό αυτής της στάσης είναι το μνημονεύσει, να υπακούσει και να συμβιβαστεί, να γεγονός ότι οι περισσότερες έρευνες σχετικά με την συνεργαστεί και να συνάψει σχέσεις. Το σχολείο αποεπιρροή ή το ρόλο των γονιών στην εκπαίδευση χρητελεί ένα μεγάλο και απαιτητικό κομμάτι της ζωής του σιμοποιούν μεν τον όρο ‘γονείς’ αλλά εστιάζουν σχεπαιδιού, όπου συναισθηματικές ελλείψεις και προβλήδόν αποκλειστικά στις μητέρες, δυσκολεύοντας τη ματα εκφράζονται με διάφορους τρόπους, μέσα από διαμόρφωση μιας ορθής εκτίμησης για παράγοντες δυσκολίες συγκέντρωσης και μάθησης, διαταραχές που αφορούν και στους δύο γονείς, πόσο μάλλον για της συμπεριφοράς, απάθεια, κατάθλιψη, φοβίες, απόπαράγοντες που αφορούν ειδικά στον πατέρα, αφού συρση, ανυπακοή, νευρικότητα, εριστική συμπεριφοκατά κανόνα οι μητέρες απαντούν και για τους δύο. ρά, επιθετικότητα, απώλεια ενδιαφέροντος, αυξημέΑσυνείδητα μάλλον και περισσότερο για πρακτικούς νη αντίσταση στη εξουσία του σχολείου, αλλά και με παρά για θεωρητικούς λόγους, φαίνεται να επικρατεί σωματικά συμπτώματα όπως πονοκέφαλοι, απώλεια η αντίληψη ότι η η γονεϊκή συμμετοχή καλύπτεται όρεξης, παράπονα για απροσδιόριστους πόνους και όταν ένας από τους δύο γονείς ανταποκρίνεται, ή αλάλλα πολλά. Είναι γεγονός ότι τα παιδιά διαζευγμένων λιώς ότι ο ένας γονέας εκπροσωπεί και τον άλλον στις γονιών εκπροσωπούνται με μεγαλύτερο ποσοστό σε απόψεις που εκθέτει σχετικά με το παιδί και θέματα πληθυσμούς με μαθησιακές δυσκολίες ή/και παραβαπου το αφορούν. τική συμπεριφορά. Πρέπει εντούτοις να σημειωθεί ότι Η αντίληψη ότι οι δύο γονείς αποτελούν μια ενιαία οι επιπτώσεις του διαζυγίου στα παιδιά καθορίζονται μονάδα είναι ιδιαίτερα εμφανής στις σχολικές πρααπό την αλληλεπίδραση πολλών παραγόντων, όχι κτικές και τον τρόπο θεσμοποίησής τους, με αποτέμόνο δηλαδή από το διαζύγιο αυτό καθ’αυτό, αλλά λεσμα να διαμορφώνεται ένα σύστημα επικοινωνίας και από παράγοντες όπως η ποιότητα της επαφής που και συνεργασίας με το σχολείο που εξομοιώνει τους διατηρεί το παιδί με τον κάθε γονιό, τη σχέση και τον δύο γονείς, τη στιγμή που διαπιστώνεται ότι ακόμα αλληλοσεβασμό μεταξύ των γονιών, τις διαμάχες πριν και μη-χωρισμένοι γονείς έχουν διαφορετικό τρόπο και μετά το διαζύγιο, το στίγμα που φέρει το διαζύγιο διαπαιδαγώγησης, διαφορετικές απόψεις, στάσεις και (ή η μονογονεϊκή οικογένεια) σε συντηρητικές κοινωπαρατηρήσεις σχετικά με το παιδί. Ούτε το δικαίωμα
ενημέρωσης των γονιών ασκείται πλήρως ούτε η ανάγκη του εκπαιδευτικού για πληροφόρηση ικανοποιείται όταν μόνο ένας από τους δύο γονείς συμμετέχει. Για να διαμορφώσει ο εκπαιδευτικός μια ολοκληρωμένη και ακριβή εικόνα για το παιδί χρειάζεται να συμβάλλουν και οι δύο γονείς. Στις περιπτώσεις διαζευγμένων γονιών η ανάγκη επικοινωνίας και με τους δυο γίνεται μάλιστα επιτακτική για το σχολείο. Η εμπλοκή ενός γονιού δεν υποκαθιστά τη συμμετοχή του άλλου. Υπάρχουν αρκετά στοιχεία που δείχνουν ότι κάθε γονιός συμβάλλει με διαφορετικό τρόπο και ενμέρει ανεξάρτητα από τον άλλον στη διαπαιδαγώγηση και την εκπαίδευση του παιδιού. Αυτό σημαίνει ότι τα οφέλη από την εμπλοκή του πατέρα σε εκπαιδευτικές διαδικασίες δεν μπορούν να καλυφθούν πλήρως από τη μητέρα και αντίστροφα. Έχει παρατηρηθεί μάλιστα ότι ή μητέρα που έρχεται σε επαφή με το σχολείο δεν μεταφέρει πάντα στον πατέρα τα όσα ειπώθηκαν εκεί. Ακόμα και μηδιαζευγμένες μητέρες «λογοκρίνουν» καμιά φορά την «επικοινωνία» με το σχολείο, θεωρώντας πως κάποια πράγματα δεν θα ενδιέφεραν τον πατέρα ή δεν τον αφορούν, δεν χρειάζεται ή δεν πρέπει να τα ξέρει. Το φαινόμενο αυτό φυσικά επιτείνεται στις περιπτώσεις χωρισμένων γονιών, με αποτέλεσμα ο πατέρας συχνά να μην είναι ενήμερος για σημαντικές πτυχές της σχολικής ζωής του παιδιού – επίδοση, συμπεριφορά, σχέσεις, προβλήματα - σιγά-σιγά να αποξενώνεται και ο ρόλος του να περιορίζεται όλο και περισσότερο στον μπαμπά-παρατηρητή, μπαμπά-κουβαλητή ή «μπαμπά των McDonalds». Η εμπλοκή ενός γονέα δεν υποκαθιστά τη συμμετοχή του άλλου. Διαθέτουμε αρκετά στοιχεία που δείχνουν ότι κάθε γονέας συμβάλλει με διαφορετικό τρόπο και ενμέρει ανεξάρτητα από τον άλλον στη διαπαιδαγώγηση και την εκπαίδευση του παιδιού. Αυτό σημαίνει ότι τα οφέλη από την εμπλοκή του πατέρα σε εκπαιδευτικές διαδικασίες δεν μπορούν να καλυφθούν πλήρως από τη μητέρα και αντίστροφα. Όταν παρεμποδίζεται η ψυχο-κοινωνική και παιδαγωγική συμβολή που δύναται να παρέχει ο πατέρας, το παιδί στερείται μια σημαντική πτυχή της οικογενειακής υποστήριξης που δικαιούται. Ενδεικτική Βιβλιογραφία
Borg, C. and Mayo, P. (2001). From ‘adjuncts’ to ‘subjects’: Parental involvement in a working-class community. British Journal of Sociology of Education, Vol. 22(2), pp. 245-266. Coleman, J. (1987). Families and schools. Educational Researcher, Vol. 16, pp. 32-38. Γεωργίου, Σ. Ν. (2000). Σχέση σχολείου-οικογένειας και ανάπτυξη του παιδιού. Αθήνα: Ελληνικά γράμματα. Hatzichristou, Ch. (1993). Children’s Adjustment After Parental Separation: Teacher, Peer and Self-report in a Greek Sample: a Research Note. Journal of Child Psychology and Psychiatry, Vol. 34, No. 8, pp. 1469-1478. Macbeth, A. (1989). Involving parents: Effective parent-teacher relations. Oxford: Heinemann. Phtiaka, H. (1998). ‘It’s their job, not ours!’: Home-school relations in Cyprus. Mediterranean Journal of Educational Studies. 3 (2), 19-51. Pleck, J. H. and Masciadrelli, B.P. (2004). Parental involvement by U.S. residential fathers. In: M. E. Lamb (Ed.) The Role of the Father in Child Development, pp. 222-271. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons. Seltzer, J. A. (1991). Relationships between fathers and children who live apart: The father’s role after separation. Journal of Marriage and Family, Vol. 53, pp. 79-101. Steinberg, L., Lamborn, S., Dombusch, S. & Darline, N. (1992). Impact of parenting practices on adolescent achievement: Authoritative parenting, school involvement and encouragement to succeed. Child Development, 63, 1266-1281. Συμεού, Λ. (2002). Εμπλοκή των γονιών στο σχολείο: Η προοπτική των διευθυντών δημοτικής. Πρακτικά VII Παγκύπριου Συνεδρίου Παιδαγωγικής Εταιρείας Κύπρου (Τομ. 1), σσ. 263-273. Tamis-LeMonda, C.S. & Natasha Cabrera (1999). Perspectives on father involvement: Researdch and Policy. Social Policy Report, Society for Research in Child Development, Vol. XIII (2). Tomlinson, S. (1991). Home-school partnerships. In IPPR (Eds.), Teachers and parents (Education and training paper No. 7). London: IPPR.
7
/ Απρίλιος 2010
ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΠΙΣΤΑ ΘΕΩΡΟΥΜΕΝΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ/ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΗΣ
RICHARD Α. GARDNER, Τμήμα ψυχιατρικής παιδιών , Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, Κολέγιο , Παθολόγων και χειρούργων, , Νέα Υόρκη ,ΗΠΑ
Τα τελευταία χρόνια, με την αυξανόμενη εξοικείωση και την αναγνώριση του γονικού συνδρόμου αλλοτρίωσης (pas)[1], ένας γονέας μπορεί να κατηγορήσει τον άλλο γονέα για την πρόκληση pas στα παιδιά. Σαν απάντηση, ο άλλος γονέας απαντά κατηγορώντας τον άλλο γονέα για την κακοποίηση και την παραμέληση των παιδιών. Εν ολίγοις, η αποξένωση των παιδιών θεωρείται από τον έναν γονέα σαν αποτέλεσμα pas και από τον άλλο των κακοποιήσεων και της παραμέλησης. Η πρόθεση του άρθρου είναι να παρασχεθούν τα κριτήρια για τη διαφοροποίηση μεταξύ αυτών δύο καταστάσεων, μια διαφοροποίηση προφανώς κρίσιμη σκοπός εάν τα δικαστήρια πρόκειται να ασχοληθούν ειδικά με παιδιά που εκτίθενται και που μπλέκονται σε αυτές τις δύο πολύ διαφορετικές καταστάσεις. Το γονικό σύνδρομο αποξένωσης (pas) (Gardner, 1985 ..1986, 1987a, 1987b, 1992 ..1998) είναι μια διαταραχή που προκύπτει σχεδόν αποκλειστικά στα πλαίσια των διαφωνιών παιδί-επιμέλειας. Σε αυτήν την διαταραχή, ένας γονέας (ο αποξενώνοντας γονέας, ο γονέας που προκαλεί αποξένωση) προκαλεί μία προγραμματισμένη συστηματική δυσφήμηση ενάντια στον άλλο γονέα (τον αποξενωμένο γονέα, το θύμα, ο δυσφημημένος γονέα). Εντούτοις, αυτό δεν είναι απλά ένα θέμα “πλύσης εγκεφάλου” ή “προγραμματισμού” δεδομένου ότι τα παιδιά συμβάλλουν με δικά τους στοιχεία στην εκστρατεία της δυσφήμησης. Είναι αυτός ο συνδυασμός παραγόντων που επιτρέπουν δικαιολογημένα τον προσδιορισμό pas. Όταν υφίσταται η καλόπιστα νομιζόμενη κακοποίηση /η παραμέληση, τότε η διάγνωση pas δεν ισχύει. Τα τελευταία χρόνια, με την αυξανόμενη συχνότητα της αναγνώρισης pas, οι γονείς που έρχονται για κακοποίηση/ παραμέληση έχουν υποστηρίξει ότι ο προσδιορισμός του pas δεν είναι δυνατός ( για αυτές τις περιπτώσεις) και ότι η εχθρότητα των παιδιών δεν έχει καμία σχέση με την υποτιθέμενη κακοποίηση /την παραμέληση, αλλά είναι μια εκδήλωση του προγραμματισμού των παιδιών από τον αποξενώνοντα γονέα. Σαν απάντηση, ο άλλος γονέας να υποστηρίζει ότι δεν έχει υπάρξει καμία κατήχηση και ότι η σφοδρότητα των παιδιών είναι σαν άμεση αντίδραση στην κακοποίηση/ η παραμέληση την οποία έχουν υποστεί. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μερικοί γονείς που κακοποίησαν /η αμέλησαν χρησιμοποιούν τη εξήγηση του pas για να εξηγήσουν την εκστρατεία των παιδιών που έχουν αποξενωθεί ως κάλυψη και αντιπερισπαστικό ελιγμό για την μη αποκάλυψη (έκθεση) της κακοποίησης/ η της παραμέλησής τους Εντούτοις, δεν γεννάται θέμα, επίσης, ότι μερικοί γονείς που προκαλούν PAS χρησιμοποιούν το επιχείρημα ότι υφίσταται η κακοποίηση /παραμέληση του άλλου γονέα η οποία προκαλεί την εκστρατεία της δυσφήμησης στα παιδιά και δεν έχει υπάρξει κανένας προγραμματισμός. Προφανώς, αυτή
η διαφοροποίηση είναι σημαντική εάν τα δικαστήρια πρόκειται να ασχοληθούν ειδικά με τις οικογένειες που μπλέκονται σε τέτοιες διαφωνίες. Παρουσιάζονται εδώ τα κριτήρια που μπορεί να αποδειχθούν χρήσιμα για να είναι δυνατή η διαφοροποίηση μεταξύ pas και καλόπιστα νομιζόμενης κακοποίησης/ η παραμέλησης. τΑ κριτΗριΑ διΑΦοροποιΗσΗσ Κριτήρια για τη διαφοροποίηση μεταξύ Pas και καλόπιστα νομιζόμενης κακοποίησης/ η παραμέλησης στα παιδιά. Η πρόκληση pas σε ένα παιδί είναι επίσης μια μορφή κακοποίησης. Τελικά, μπορεί να οδηγήσει στην εξασθένιση και ακόμη και τη μόνιμη καταστροφή του ψυχολογικού δεσμού μεταξύ της αγάπης των γονέων και των παιδιών τους. Είναι μια μορφή συναισθηματικής κακοποίησης, εντούτοις, η οποία είναι διαφορετική από τη σωματική κακοποίηση, την παραμέληση, και τη σεξουαλική κακοποίηση. Εδώ η χρήση του όρου θα αναφερθεί γενικά στη σωματική κακοποίηση και, σε έναν μικρότερο βαθμό, τη σεξουαλική κακοποίηση. Συμπεριλαμβανομένης επίσης στην τέτοια κακοποίηση θα περιλαμβάνονταν και τέτοιες συμπεριφορές όπως οι συχνές απειλές, με τρομοκρατία, ή όταν αυτές αιωρούνται, και άλλες μορφές εκφοβισμού παιδιών. Αυτές χρησιμεύουν συχνά ως οι πρόδρομοι στη σωματική και μερικές φορές σεξουαλική κακοποίηση. Όλες αυτές οι κακοποιήσεις, και η παραμέληση επίσης, θα καλυφθούν κάτω από όρο της κακοποίησης / η παραμέλησης. Αυτές σαν σύνολο θα συγκριθεί με το pas, το οποίο είναι βασικά μια μορφή συναισθηματικής κακοποίησης. Αυτή είναι η διάκριση που αποσκοπεί να εξυπηρετήσει αυτό το άρθρο. Κατά την προσπάθεια διαφοροποίησης μεταξύ του pas και της καλόπιστα νομιζόμενης κακοποίησης / η παραμέλησης, οι εξεταστές κάνουν καλά όταν αναφέρονται στα αρχικά οκτώ βασικά συμπτώματα pas σαν τους οδηγούς. Γενικά, τα παιδιά που έχουν υποστεί pas είναι πιθανό να παρουσιάσουν αυτά τα συμπτώματα, ενώ τα παιδιά που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί σωστά πραγματικά/ η έχουν παραμεληθεί δεν είναι πιθανό. Απαριθμημένες κατωτέρω είναι οι οκτώ αρχικές εκδηλώσεις pas: • • • • •
Η εκστρατεία της δυσφήμησης Αδύνατες, επιπόλαιες, ή παράλογες αιτιολογήσεις για την υποτίμηση Έλλειψη αμφιθυμίας Το φαινόμενο «αυτόνομης-σκέψης (θεωρίας)» Προσωπική κάλυψη- υποστήριξη του αποξενώνοντα γονέα στη γονική σύγκρουση
•
Απουσία ενοχής πέρα από τη σκληρότητα ή /και την εκμετάλλευση του αποξενωμένου γονέα • Η παρουσία δανεικών σεναρίων για • την εχθρότητας στους φίλους ή/ και την ευρύτερη οικογένεια του αλλοτριωμένου γονέα Απαριθμημένα κατωτέρω είναι τα αρχικά συμπτώματα που φαίνονται στη μετά-τραυματική διαταραχή πίεσης (του στρες) (DSM-IV). Πολλά κακομεταχειρισμένα παιδιά (αλλά βεβαίως όχι όλα) θα παρουσιάσουν τέτοια συμπτώματα. Αυτό συμβαίνει ειδικά στη περίπτωση που η κακοποίηση είναι χρόνια. Τα παιδιά που παρουσιάζουν Pas σπάνια παρουσιάζουν αυτά τα συμπτώματα. Συνεπώς, η αναφορά σε αυτά τα συμπτώματα, καθώς επίσης και τις προαναφερθείσες αρχικές εκδηλώσεις pas, μπορεί να είναι χρήσιμη για τη διαφοροποίηση μεταξύ της καλόπιστα νομιζόμενης κακοποίησης/ η παραμέλησης και του pas στα παιδιά. • Ανησυχία με το ψυχικό τραύμα • Επεισοδιακές ξαναζωντανέματα και αναδρομές στο παρελθόν • Διχασμός • α π ο π ρ ο σωποποίηση, ε γκατά λ ειψη , 0 1 και ψυχική πα0 2 υ ΐο 7 Μα ραλυσία ο τ ώρα 12:00 σ • Ψ υ χα γ ω γ ί α TON με και απευαιIL H ίο χε ο δ ο ξεν σθητοποίηση Αθηνών σε παιχνίδια φαντασίας • Ψυχικό τραύμα - συγκεκριμένα όνειρα • Φόβος των ανθρώπων που μοιάζουν με τον υποτιθέμενο δράστη της κακοποίησης • Υπερπροστατευτισμός ή/ και συχνά τρομαγμένες αντιδράσεις • Τρέξιμο μακριά από το σπίτι ή την περιοχή της κακοποίησης • Απαισιοδοξία για το μέλλον • Κριτήρια για τη διαφοροποίηση μεταξύ μεταξύ γονικού συνδρόμου αλλοτρίωσης και και καλόπιστα νομιζόμενης κακοποίησης/ η παραμέλησης στους γονείς. Κατ’ αρχάς, οι συμπεριφορές που φαίνονται στους γονείς των παιδιών με pas, δηλ.,σε γονείς που προκαλούν pas - θα συγκριθούν με τις συμπεριφορές που φαίνονται σε γονείς στην περίπτωση κακοποίησης / η παραμέλησης. Κατόπιν, οι συμπεριφορές που εκδηλώνονται από γονείς στην περίπτωση κακοποίησης / η παραμέλησης θα συγκριθούν με τους γονείς σε περίπτωση pas.
γεγονότα (συνέχεια από τη σελ. 5)
•
η προστασία των παιδιών από την πρόωρη επαγγελματική απασχόληση και την εργασιακή εκμετάλλευση • η ανάδειξη των προβλημάτων των παιδιών που ανήκουν σε ευαίσθητες ομάδες, όπως παιδιά μεταναστών, παιδιά πρόσφυγες, παιδιά παλιννοστούντων, παιδιά που νοσηλεύονται, παιδιά έγκλειστα σε ιδρύματα ή σε φυλακές ανηλίκων • η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας μας σχετικά με το δικαίωμα του παιδιού να προστατεύεται από κάθε μορφής βία, την προσβολή, την εγκατάλειψη, την παραμέληση, την κακοποίηση, την κακή μεταχείριση ή εκμετάλλευση • η ενημέρωση για τον περιορισμό του καπνίσματος, του αλκοολισμού και της κατανάλωσης ουσιών από παιδιά • η διεξαγωγή ερευνών σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο και η συλλογή στοιχείων και δεδομένων που αφορούν στα δικαιώματα του παιδιού • η συνεργασία για την επίλυση των προβλημάτων με αρμόδιους φορείς, διεθνείς οργανισμούς και άλλες ΜΚΟ στην χώρα μας και στην Ευρώπη Η πρώτη δράση που πραγματοποίησε το «Δίκτυο Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού», μετά τη σύστασή του, ήταν ο 1ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός με θέμα «Δρόμος μετ’ εμποδίων… με όραμα, προσπάθεια και ελπίδα» για την απονομή βραβείων «Διπλής Προσπάθειας». Τα Βραβεία «Διπλής Προσπάθειας» θεσμοθετήθηκαν με στόχο να επιβραβεύσουν την εντατική προσπάθεια που καταβάλλουν οι μαθητές και οι μαθήτριες, που προέρχονται από οικογένειες μεταναστών, προσφύγων και παλιννοστούντων, με την βοήθεια των εκπαιδευτικών και των γονιών τους, προκειμένου να επιτύχουν την ομαλή ένταξη και πρόοδο στο ελληνικό σχολείο. Τα παιδιά είναι αξιέπαινα διότι καταφέρνουν να ξεπεράσουν μια σειρά από γλωσσικά, πολιτισμικά και κοινωνικά εμπόδια, να προσαρμοστούν στο νέο περιβάλλον και να κατακτήσουν τη γνώση. Η εκδήλωση για την απονομή των βραβείων «Διπλής Προσπάθειας» πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στις 29 Απριλίου 2004, στο Ζάππειο Μέγαρο. Η ευαισθησία, με την οποία εξέφρασαν τα παιδιά τόσο τις δυσκολίες όσο και τα όνειρα και την ελπίδα για το μέλλον τους, μας συγκίνησε όλους βαθιά και μας ενθαρρύνει να συνεχίσουμε τις προσπάθειες μας για την προώθηση των δικαιωμάτων τους. Στο «Δίκτυο» συμμετέχουν εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης από σχολεία όλης της χώρας, γονείς, πανεπιστημιακοί, συγγραφείς και εν γένει καθένας που σέβεται τα δικαιώματα του παιδιού και είναι πρόθυμος να κινητοποιηθεί για την προώθησή τους τόσο στη χώρα μας όσο και στον κόσμο. Είναι πεποίθησή μας ότι η συλλογική ενεργοποίηση παιδιών, εκπαιδευτικών, γονιών και η ευαισθητοποίηση όλων μας μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην προώθηση και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων του παιδιού στην κοινωνία μας.
ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ 4 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ
θέμα: επικοινωνία. Το έμβλημα του ΣΥΓΑΠΑ αξίας 0,54 €
θέμα: επικοινωνία.Η αφίσα της εκδήλωσης της 17ης Απριλίου 2010 αξίας 0,54 €
θέμα: εξωτερικού με τη ζωφόρο. Το έμβλημα του ΣΥΓΑΠΑ αξίας 0,65 €
θέμα: εξωτερικού με τη ζωφόρο. Η αφίσα της εκδήλωσης της 17ης Απριλίου 2010 αξίας 0,65 €
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΣ: ΔΙΕΘΝΕΣ ‘MEETING’ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ
Διακρίνονται: ο κ. Μπιτσαξής Ευάγγελος, Δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων Αθηνών, η κ.Καπετανάκου Αρετή Δικηγόρος Αθηνών, ο Γάλλος εκπρόσωπος του Συλλόγου ‘Allo papa, Allo maman’ κ. Τρονσέν, ο πανοσιολογιότατος εκπρόσωπος του Μητροπολίτη και ο Πρόεδρος του ΣΥΓΑΠΑ Νίκος Σπιτάλας.