A3 - December 2005 by SP-Jongerenkrant

pag. 3: Oorlog met spandoeken en sirenes ? pag. 4: Ierland als lichtend voorbeeld

najaar 2005

A3 is een uitgave van ROOD jongeren in de SP en verschijnt vier keer per jaar. Vierde jaargang, nummer 4, december 2005 – A3, Vijverhofstraat 65, 3032 SC Rotterdam, telefoon (010) 243 55 57, fax (010) 243 55 65, e-mail A3@sp.nl, www.rood.sp.nl

STUDENTENKRANT

foto: Joost van den Broek/Hollandse Hoogte

pag. 2: sex en onsex

Heibel rond de hoofddoek

Symbool van emancipatie of van onderdrukking?

Het is een simpel stukje stof, dat al eeuwenlang in alle windstreken wordt gedragen. Door islamitische vrouwen, christelijke vrouwen, waaronder nonnen, door Indiase hindoestaanse vrouwen, maar ook door Berbermannen in West-Afrika. Het zou een symbool van onderdrukking zijn, of een uiting van onwil tot integreren. Geert Wilders lust ze rauw. Werkgevers willen er vaak niet aan, want het zou niet representatief zijn. Een andere lezing is dat het juist voor emancipatie staat. Kortom, hoe een eenvoudig stukje stof heel veel stof doet opwaaien.

Op de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam werd de discussie over hoofddoeken erg heftig toen er een verbod op het dragen ervan in de lucht hing. Het college van bestuur vond dat een hoofddoek het contact tussen student en docent zou belemmeren. Studenten reageerden vilein dat ook naveltruitjes en korte rokjes dat contact in de weg konden zitten. En zodoende werd ook een verbod op naveltruitjes en korte rokjes aan het voorstel toegevoegd.

Maar de vrijheid van godsdienst dan? Waarom doet het onderwijsveld altijd zo paternalistisch over kleding? Waarom mogen T-shirts met antichristelijke teksten of afbeeldingen wel? En waarom gaat het alleen om de kleding van vrouwen? Studenten en docenten buitelden over elkaar heen van verontwaardiging en ongeloof. Carin van der Ploeg, USR-lid ten tijde van de onderhandelingen: ‘Ik vind dat binnen de Vrije Universiteit

tekst: Freek Bersch en Rian Hagebeuk

studenten hun geloof moeten kunnen uiten, mits dit gebeurt op een redelijke wijze. De VU doet er ook goed aan de ruimte te geven aan alle verschillende geloven die de VU kent. Dat maakt de VU dan ook een echte vrije universiteit. Studenten met een hoofddoek dienen hier dan ook de ruimte te krijgen.’

Andere monniken, gelijke kappen Aan de andere kant van de vuurlinie is het van hetzelfde laken een pak.

Toen de islamitische Samira Haddad bij het Islamitisch College Amsterdam (ICA) solliciteerde, werd ze afgewezen omdat ze geen hoofddoek draagt. Gek genoeg hoeven niet-moslimdocenten van de school weer geen hoofddoek te dragen. De afwijzing was dan ook onterecht, zo oordeelt de Commissie Gelijke Behandeling. Het ICA wil dat alle moslimdocentes een hoofddoek dragen, als voorbeeld voor de leerlingen. Dat is zelfs statutair vastgelegd. Maar als Samira Haddad geen moslima zou zijn, had ze niet met een hoofddoek voor de klas hoeven te staan. De school handelde daarom niet vanuit bepaalde religieuze grondbeginselen, aldus de commissie. Het onderscheid tussen moslimdocentes en niet-islamitische leerkrachten is bij wet verboden, zegt commissievoorzitter Alex-Geert Castermans. Het ICA is ‘niet gelukkig’ met de uitspraak en beraadt zich erop. Het advies van de commissie is overigens niet bindend. De school is dus niet verplicht de docente Arabisch alsnog in dienst te nemen. Maar dat is voor Samira Haddad ook niet zo belangrijk: ‘Ik voelde mij gediscrimineerd omdat ik niet werd aangenomen vanwege het feit dat ik geen hoofddoek wil dragen. Het ging mij vooral om het principe. Ik ben blij dat ik daarin ben gelijkgesteld.’

In een andere zaak stelde de Commissie Gelijke Behandeling een katholieke school in het gelijk die juist het dragen van een hoofddoek door leerlingen verbood, omdat het indruist tegen de katholieke geloofsovertuiging van de school. Een niet-openbare school mag in Nederland vanuit haar geloofsopvatting bepaalde kledingvoorschriften opleggen aan onderwijzers en leerlingen. Ook openbare onderwijsinstellingen kunnen bij uitzondering bepaalde kleding verbieden. Zo mocht een regionaal opleidingscentrum in Amsterdam leerlingen het dragen van een gezichtssluier verbieden, omdat deze sluier de ogen en het gezicht bedekt en daardoor de communicatie belemmert.

‘Het gaat niet om een leeg lokaal’ Is het redelijk als moslimmeisjes op een openbare school willen bidden tijdens de pauze? En als ze daarvoor een lokaal willen gebruiken? Deze vraag leidde in 1999 tot een rel toen de school het verzoek afwees, onder het mom van ‘bidden doen we thuis, niet hier op school’, waarna de meisjes juist van Nederlandse klasgenootjes veel steun kregen. Deze wens om een gebedsruimte is te lezen als een uiting van zich afzetten tegen de omgeving die hen niet accepteert. Door de afwijzing

Kinge kickt...

foto: Herman Wouters/ Hollandse Hoogte

sex en onsex

van het eenvoudige verzoek voelen de meisjes zich nog minder geaccepteerd, en kan verdere vervreemding optreden. De Iraanse columnist Kader Abdolah hierover: ‘Het gaat niet om een leeg lokaal. […] Die goede, gelovige meisjes trekken het zwaard van de islam op de school om iets anders te bewerkstelligen. Maar wat? […] De jonge generatie accepteert niet meer dat ze als tweederangs burgers wordt gezien. Ze zijn geen gastarbeiders meer, maar Nederlanders. Over de vraag van die meisjes moet goed worden nagedacht, anders zullen de imams uit Saudi-Arabië ons de wet dicteren.’ Vervreemding dus. Of is dit afdwingen van een eigen ruimte een uiting van emancipatie ten opzichte van een afwijzende Nederlandse cultuur? Moslimvrouwen voeren misschien juist een dubbele emancipatiestrijd: tegenover hun eigen traditionele islam met een minderwaardige positie voor de vrouw, én tegenover de xenofobe Nederlanders, die het de vrouwen moeilijk maken zichzelf te zijn, als dat niet voldoende Nederlands is. Want door wie worden moslima’s nu eigenlijk beperkingen opgelegd? Door de islamitische cultuur die hen oplegt een hoofddoek te dragen, of door de Nederlanders die hen pas waardig achten als ze de hoofddoek hebben afgedaan?

Wie is de ware feminist? Een van die laatste groep Nederlanders is

Discussie:

neo-feminist Cisca Dresselhuys van het blad Opzij. Zij stelt luid en duidelijk dat een vrouw met hoofddoek niet welkom is op de redactie. Zo iemand is Dresselhuys niet geëmancipeerd genoeg, en moet eerst deze ‘onderdrukking losknopen’. De vraag is echter, of de protesten tegen het verplicht thuislaten van de hoofddoek niet juist een uiting van emancipatie zijn. Geen emancipatie om los te komen van de islamitische traditie waar de vrouwen deel van uit maken, maar emancipatie om los te komen van de westerse seculiere druk. Allerlei mensen signaleren een toename van het aantal hoofddoekjes op straat, en leggen een verband met de verharding van de integratiediscussie, net zoals op de Vrije Universiteit de dreiging met een verbod op hoofddoeken een averechts effect had. Juist meer studentes kwamen daarna met een hoofddoek naar de colleges.

Vrijheid dwingend opleggen? De hoofddoek markeert een vreemde tegenstelling. De heftige meningsverschillen over zoiets simpels als een stukje kleding blijken een manifestatie van onvrede over de multiculturele samenleving enerzijds en van een ontheemd gevoel anderzijds. Dubbel is ook, dat een verbod op hoofddoekjes verdedigd wordt met het argument dat we moslima’s ervan moeten bevrijden en daarmee in feite ‘de Nederlandse vrijheid’ aan ‘de onderdrukte’ moslima’s willen opleggen.

tekst: Rian Hagebeuk

wel of geen schooluniform? Deze discussie over hoofddoeken en andere uiterlijke geloofsuitingen lijkt eindeloos en zonder oplossing… Geen hoofddoek, dat alleen brengt ons niets verder. Zoals op de VU dreigde: dan ook geen naveltruitjes? Geen kettingen met kruisjes, geen shirts van Cradle of Filth, geen vlaggetjes meer op jassen? Als het aan meneer Verhulst ligt, voormalig wethouder onderwijs te Utrecht, dan voeren we ook in Nederland het schooluniform in: ‘Uniformen brengen gelijkheid en spijbelaars zijn herkenbaar op straat.’ Is dat waar we naar toe moeten? We vroegen het enkele leerlingen: Sahi: ‘Ik ben wel voor een schooluniform… Niemand die een ander kan uitlachen om zijn of haar eigen stijl, en zo kun je ook meteen zien wie op welke school zit. Misschien houden de vechtpartijen tussen onze en de school naast ons ook eens op. Het is dan namelijk te makkelijk te zien wie waar vandaan komt...’ Slim hoor! Clein: ‘Ik ben tegen het schooluniform om de simpele reden dat het in Nederland waarschijnlijk niet zal gaan werken. Je verliest een stukje van je identiteit, een stukje van jezelf. School wordt dan nog zakelijker dan het al is. En trouwens, wie zegt dat er niet meer gepest zal gaan worden? Pesters zoeken wel iets

anders. Zoals: schoenen, sieraden, haar en dergelijke dingen. Dit probleem is dus niet opgelost als je het schooluniform invoert. En verder het is ook vaak zo dat de rijken een mooi uniform zullen dragen en de armen de lelijke, tweedehandse uniformen…’ Tijd om in Nederland ook uniformen verplicht te stellen op scholen? Laat het ons weten op: www.rood.sp.nl/discussie

Mijn liefde schoof mijn laatste column teleurgesteld opzij. ‘Er zit zowat geen sex in,’ zei hij sipjes. Daarmee bedoelde hij natuurlijk: staat er niets in over mijn kolossale grootte? Is er geen materie waarop ik me kan aftrekken? Staat er wéér de sleutel niet in tot het versieren van een hetere chick, zoals de Altijdwerkende Openingszin? Ter uitzondering gun ik jullie een kijkje achter de schermen van de visie op sexualiteit van de ECHTE Kinge. Er is, naar ik meen, iets goed mis in ons door sex veroverde publieke domein. Natuurlijk, achter de schermen kampen we allemaal met erectieproblemen, neporgasmes en buikvet. Dat is altijd al zo geweest; maar tegenwoordig lezen we erover, kijken we er programma’s over en praten we over niets anders. Sinds de jaren ‘20 is sex steeds meer het publieke domein gaan domineren; eerst vanuit feministische of radicale doeleinden, en tegenwoordig als enig overgebleven middel om je 15 minutes of fame te veroveren. Sex, soms acrobatisch en soms onbeholpen, soms gewild en soms ongewild, sijpelt door tot in de sjiekste instituten. Mij best! Pimp my bourgeoisie! Maar sex heeft niet gratis ons publieke domein veroverd: het heeft andere zaken verdrongen, en dan vooral onafhankelijke gedachten. Ik heb het over afwijkende gedachten van welke vorm dan ook. De ideeënarmoede slaat genadeloos toe. Een zwak licht als Ayaan Hirsi Ali opent het academisch jaar, en vertelt daar schaamteloos dat wij, Verlicht Westen, alles goed deden, dat je niet mocht denken in de Middeleeuwen, en o ja, van moslims mag je ook niet denken. Waarschijnlijk kreeg ze nog applaus ook. Mag ik hier even iets grofs zeggen? Hirsi Ali is een grotere bedreiging voor onze ideeënvrijheid dan moslims. Vrije gedachten en afwijkende ideeën kunnen over onderdrukking heenkomen; dat is al gebeurd onder Stalin, onder Hitler, en onder welke kerk of kapitaal dan ook. Maar vrijdenkerij lijdt hevig onder het simplisme van Hirsi Ali, De Winter en Bush, maar ook dat van Michael Moore, Fidel Castro en Gretta Duisenberg. ‘Spreek duidelijke taal!’ is het adagium dat sinds Pimmetje gemeengoed is geworden. Natuurlijk! Je kunt alles dood-D66en, daar ben ik zeker geen voorstander van. Maar simplisme wordt opeens aangezien voor helderheid. Snap je mijn punt nog niet? Sla eens een HP/de Tijd op. De HP probeert systematisch structuur aan te brengen in een maatschappij die zich niet zo eenvoudig laat grijpen, en bij voorkeur nog zonder de zwaarwegende ballast van enig onderzoek ook. ‘Vrouwen willen thuisblijven en voor de kinderen zorgen,’ ‘Allochtonen kunnen niks,’ ‘Ambtenaren zijn luie donders’ kopt dit vod zowat, niet gehinderd door welke feiten dan ook. We willen graag zwart-wit zien in deze wereld. Maar dat betekent nog niet dat je ontslagen bent van je menselijke plicht om de verschillende facetten van je omgeving te bekijken. Wie maakt de feiten? Wie haalt het nieuws? Wie vertelt ons wat we moeten denken? Zo. Heel eventjes heeft de ideeënwereld het domein weer terugveroverd op de hegemonie van de sex. Wees gerust, Liefde, volgende keer gaat het hier weer over schaamlippen en negerlullen.

Kinge Siljee

1 van de 1866

tekst: Jessica de Wild

Jeroen Jochems

Waarom ROOD? ROOD is onderdeel van een uitgesproken linkse partij en erg actief om het verzet tegen het huidige kabinet zo groot mogelijk te maken. Dat zie bij andere politieke jongerenorganisaties bijna niet. Actief zijn bij ROOD is ook gewoon leuk, goede combi van zaken aanpakken en gezelligheid.

Dagelijks leven?

actief geworden. In Nijmegen heb ik onder andere meegeholpen met het opzetten van ons festival MIR, een festival tegen vercommercialisering van cultuur.

Hoe ben je bij ROOD gekomen en wat doe je binnen ROOD?

Welke actie spreekt je aan?

Toen ik zestien was, woonde ik nog in Gorinchem en ben ik lid geworden van ROOD en de SP. Niet echt om een speciale reden, maar ik vond dat de SP in het algemeen goede idealen nastreefde vooral rond het eerlijk verdelen van inkomens, milieu en minderheden. De SP was toen echt nog de tegenpartij, toch vond ik dat ze hun zaakjes beter wisten te onderbouwen dan andere partijen. Ik heb toen meegeholpen om ROOD in Gorinchem op te starten, wat veel sneller ging dan ik had gedacht. Toen ben ik naar Nijmegen verhuisd en na enige tijd weer

De actie tegen dierproeven in de cosmetica-industrie, gericht op L’Oreal, sprak me erg aan. Raar dat die rotzooi nog steeds op konijntjes getest mag worden. De techniek is inmiddels wel zo ver dat dat niet meer hoeft.

! e i t Ac

tekst: Milou de Boer

Politieke ambities? Nee. Ik vind het leuk en nuttig om actief te zijn voor ROOD en de SP, maar zwaardere verantwoordelijkheden kan ik niet aan. Daar ben ik te chaotisch voor. Sowieso vind ik het hele politieke machtsspel niet echt boeiend, hoewel de SP daar minder aan meedoet dan andere partijen, is er geen ontkomen aan in de politiek.

foto’s: Joost van den Broek / Hollandse Hoogte

Dit jaar ben ik begonnen aan een studie algemene cultuurwetenschappen in Nijmegen. Jaar daarvoor heb ik sociologie gedaan, maar het onderzoeken daar vond ik veel

te statistisch. Nijmegen bevalt als stad goed, niet te groot niet te klein, aardige mensen en genoeg kroegen. Sporten ben ik echt te lui voor, geen idee of ik het ooit nog ga doen.

Huisjesmelkerverk

iezing

De jaarlijkse huisje smelkerverkiezing is weer va n start gegaan. Verschillende ROO D-groepen in het hele land verkieze n plaatselijk de ergste huisbaas, di e door gaat naar een landelijke final e en de dubieuze eer krijgt ‘huisjesm elker van het jaar 2005’ te worden. Ben jij ook ontevreden over je huis baas? Nomineer hem op rood.sp.nl /actie/woningnood/huisjesmelke r.

Geef fietsen de ruimte!

Oorlog met spandoeken en sirenes Sinds 1 november 2005 woedt er een nieuwe oorlog in Nederland. Eentje die steeds meer aandacht krijgt en steeds zichtbaarder wordt. Het is een strijd met woorden, woorden die afgedaan worden als smaad of bedreiging. Woorden die tekst: Milou de Boer met harde hand verwijderd worden. De Schipholbrand van 27 oktober vestigde opnieuw de aandacht op het vluchtelingenbeleid van minister Verdonk en maakte nog eens duidelijk hoe onmenselijk haar beleid is. Verdonks reactie, dat er ‘adequaat’ gereageerd was na de brand, zorgde voor veel woede en onbegrip. En er kwamen spandoeken. Amsterdam begon, en veel andere steden volgden snel. ‘Verdonk, nog steeds geen bloed aan je handen?’, ‘Elf levend verbrand, Rita bedankt’ en ‘Verdonk over tien jaar: ich habe es nicht gewußt’ sierden – en sieren – de gevels van tientallen voornamelijk kraakpanden. Veel spandoeken werden echter al snel verwijderd, op last van onder andere de burgemeesters Cohen (Amsterdam) en Wallage (Groningen). De teksten zouden beledigend zijn, zelfs smadelijk. Wat is het recht van meningsuiting waard? Hebben mensen het recht niet meer om te zeggen wat zij vinden? Fractievoorzitter van de VVD

Amsterdam, Eric van der Burg, staat vierkant achter het besluit van de burgemeester om de spandoeken weg te halen omdat deze als smaad beschouwd werden. ‘Teksten zoals Rita Verdonk moordenaar gaan echt te ver. Iedereen mag een bewindspersoon op diens beleid aanspreken maar als je een minister een moordenaar noemt val je iemand persoonlijk aan en pleeg je smaad’. ‘Smakeloos mag natuurlijk wél’ Gerrit Voerman, directeur van het Documentatie Centrum Nederlandse Politieke Partijen in Groningen, zei in de Universiteitskrant niet bepaald onder de indruk te zijn van de reactie van de burgemeesters. Maar is het dan niet kwetsend als Verdonk als haar beleid in verband gebracht wordt met – bijvoorbeeld – de Tweede Wereldoorlog? ‘Jawel, ik denk wel dat die associatie kwetsend is voor Verdonk, maar wil dát dan zeggen dat het niet mag? Ik vind het

smakeloos, maar smakeloos mág natuurlijk wel.’ Volgens Voerman reageert de overheid veel te gevoelig, net als Verdonk zelf overigens. ‘En ik geloof niet dat het een goede ontwikkeling is. Zeker als die vrijheid van meningsuiting ons echt zoveel waard is. Ik dacht echt dat we dit wel een beetje gehad hadden.’ Het gaat om mensen, om levens Hoewel de discussie over de vrijheid van meningsuiting erg fundamenteel is, is het belangrijk de discussie over het beleid zelf niet uit het oog te verliezen. Daar gaat het tenslotte om; om mensen, om levens. Steeds meer mensen openen hun ogen. De onvrede groeit. Ook de maandelijkse lawaaidemonstratie, het Vluchtalarm, in Groningen, elke eerste maandag van de maand om twaalf uur, wordt steeds groter. De organisaties achter Vluchtalarm (waaronder ROOD) vinden het huidige asielbeleid inhumaan. Zij willen een generaal pardon voor de 26.000 uitgeprocedeerde vluchtelingen én een humaan vluchtelingenbeleid. De oorlog woedt verder en wordt steeds groter uitgemeten in de media. Acties moeten doorgaan, de aandacht voor vluchtelingen moet blijven. Alleen dan zal de strijd voor de menselijkheid worden gewonnen.

ROOD Groningen heeft op 13 oktober een inventarisatie van het tekort aan fietsenrekken rond het hoofdstation van Groningen aangeboden aan de gemeenteraad. Enkele partijen, waaronder de SP, drongen er vervolgens op aan meer stallingsruimte te realiseren. Een raadsmeerderheid vond dat helaas niet nodig, maar ROOD heeft inmiddels contact opgenomen met andere (politieke) organisaties en blijft de gemeente onder druk zetten.

Kraakactie vóór sloop

een pand gekraakt Op 19 oktober heeft ROOD Tilburg Jan Aertestraat om op de hoek van het Piusplein en de ouw te eisen. een snelle sloop van het vervallen geb r dat krakers een Het was waarschijnlijk de eerste kee bewoond wordt, pand bezetten en niet willen dat het raak. maar juist pleitten voor een snelle afb

foto: www.toddadams.net

Keuzedwang Ik wil de radio niet meer aanzetten, de televisie laat ik ook het liefst op zwart. Ik kan er niet meer tegen: de reclames. Reclames, je kunt toch gewoon wegzappen? Ja, maar echt óverál zie ik van die zorgreclames en ik heb er géén zin meer in. Laat de krant de krant maar, dichtgeslagen om de schreeuwende boodschappen niet te hoeven zien. Spotje: ‘verzekeren voor kraamzorg terwijl u dat niet wilt?’: bij ons kunt u kiezen! ‘U wilt toch niet onnodig voor fysiotherapie betalen?’: bij ons kunt u kiezen! ‘U wilt toch niet voor niets verzekerd zijn voor psychotherapie?’: bij ons kunt u kiezen! Nou, ik kies het liefst voor zorg die ik nodig heb en gelukkig weet ik niet hoe het er volgend jaar voorstaat met mijn gezondheid. Ik kan volledig fit en gezond zijn, zoals nu, maar mocht ik nu wél zwanger, rugproblemen hebben of totaal geestelijk aan de grond zitten dan wil ik gewoon geholpen worden. Ik wil niet willen kiezen voor bepaalde zaken die gewoon nodig kunnen zijn, op enig moment, door een of andere reden. Ik word helemaal moe van de gecreëerde ‘keuzevrijheid’ die we tegenwoordig voor alles hebben. Ik noem het liever keuzedrang. Ik moet kiezen voor zorgpakketten, ik moet kiezen welke internetprovider ik neem, ik moet kiezen voor mijn pensioen. Iedereen schreeuwt de beste te zijn. En ben je eenmaal binnen, dan hoor je niets meer. Ja, je ontvangt rekeningen. Is er iets fout? Bel maar naar het callcenter. Krijg je een arme student die aan het bijbeunen is en die niet verantwoordelijk is voor de foute rekening, de onterecht afgesloten internetaansluiting of voor de niet uitbetaalde zorgrekening. De verantwoordelijken zijn keurig afgeschermd, niet te bereiken voor de consument. Nederland is met al die privatiseringen niet gemakkelijker geworden. Iedereen is veel tijd vrij met de keuzes maken voor gewone zaken. Ben je werkeloos? Schreeuwende reintegratiebedrijven zullen je helpen! Kies maar! Maar je wilt gewoon een baan! Je wilt helemaal niet in training, gewoon werken. Nederland is ondertussen fijn een B-land aan het worden. En dat sluit dan weer mooi aan bij de internationale status van Balkenende. Als een schoothondje kruisraketten kopen bij Amerika. Bij Bush. Armoedebestrijding, daar is geen geld voor. Mensen krijgen toch zorgtoeslag, om de winsten van de zorgverzekeraars te spekken? Zevenenvijftig miljoen is wel opeens ‘gevonden’ voor extra wapentuig. Nederland in het B-kamp van de wereld: het kamp van Bush, Blair en Bersluconi. Kiezen voor eigen verantwoordelijkheid en kiezen voor keuzevrijheid. Maar het merendeel van de bevolking wil geen kruisraketten, meneer Kamp! Het merendeel van de Nederlanders schaamt zich te pletter over de noodzaak van de voedselbanken. Doe daar nu eens iets aan! Laat ik inderdaad de tv, de radio en de krant maar niet meer aanzetten. Want om de reclames heen werkend kan ik de gevolgen van de militarisering van de wereld ook niet meer verdragen, de armoede komt me de strot uit.

Ierland als lichtend voorbeeld?

foto: Suzanne van de Kerk

Ierland heeft een van de beste economieën van de Europese Unie. Een voorbeeld voor Nederland? Het antwoord komt uit Dublin. tekst: Anne Feite Bloem

Renske Leijten

ik ben lekker links! Ik sluit me aan bij ROOD en de SP *.

Als welkomstgeschenk wil ik een T-shirt in de volgende maat:

Dit jaar besloten mijn vriendin en ik een pauze te nemen van onze studies en er voor een jaar tussenuit te gaan naar Ierland. We namen een baan in een call-center nabij Dublin, betrokken een flatje in het stadscentrum en lieten het allemaal over ons heen komen. Dublin is een geweldige stad. De architectuur is prachtig, de sfeer fantastisch en (héél belangrijk) er is een onuitputtelijke voorraad aan gezellige pubs. Zodra je echter langer dan een week in Ierland verblijft, merk je dat achter de toeristische façade niet alles zo goed is als het lijkt. Ierland kent een van de beste economieën van Europa, en dat is te zien ook! Vanaf zeven uur ‘s ochtends raast het verkeer door de straten, met weinig respect voor futiliteiten als stoplichten en voetgangers. Overal worden bedrijfsterreinen uit de grond gestampt, die allemaal in

Waarom explodeert de Ierse economie? Omdat de belastingen voor bedrijven belachelijk laag zijn en vooral door het vrijwel ontbreken van secundaire arbeidsvoorwaarden, waardoor ook de loonkosten heel laag uitvallen. Collectieve pensioensopbouw? Nee, daar mogen mensen zelf honderden euro’s per maand voor neertellen. Vergeet onnodig duur en milieuvriendelijk openbaarvervoer, laat mensen maar weer in

Lieve, lieve Mark,

Ik word ROOD-lid en machtig ROOD het volgende bedrag af te schrijven als jaarlijkse bijdrage: E 5,00 (minimum), E 10,00 Anders, namelijk E

i s

Voor- en achternaam: .... .... .................. ... .......... .. ........ .................... . . m/v.

foto: Suzanne van de Kerk

Ik word SP-lid en machtig de SP het volgende bedrag per kwartaal af te schrijven: E 5,00 (minimum), E 7,50 Anders, namelijk E

Adres: .... .. . .. .. ... .. .............. .. . ........ ...................... .. . ...... .. .... ...... . .. . .. .

sePostcode: ... . ........ .. ....... .. Plaats: ...... . . ... ....... .. . . . ....... ....... ... ........ .. . Telefoon: .. . ....... ... . ....... .... ...... ....... . Geboortedatum: .. .. ..... .. ... ....... ..... E-mail: .... . .. ...... ... ... ......... ... . ..... .. .. Rekeningnummer: ... .. . ........ .. . ..... .. Datum: .... . . . ......... .. . . .. ... Handtekening: .. . .

no-time gevuld worden met allerlei internationale bedrijven. Natuurlijk moet daarvoor het nodige aan wegen gebouwd worden, wat leidt tot gigantische omleidingen en files overal. Gelukkig is daar nog het openbaar-vervoersysteem, voor forenzen zoals ik. Maar dat is zowaar slechter dan in Nederland: vertrekschema’s zijn hooguit nuttig als wc-papier, en met de bus sta je alsnog in de file.

de file staan. En een goede ziektekostenverzekering is toch helemaal niet nodig: laat mensen hun eigen verantwoordelijkheid nemen. Klinkt bovenstaand verhaal als het doemscenario dat de oppositiepartijen in Nederland schetsen als Balkenende doorgaat? Voor mij is het wat ik dagelijks om me heen zie. De Ierse situatie bewijst dat het verwijderen van tandheelkunde uit de basisverzekering leidt tot een ramp voor de volksgezondheid. Ierland laat zien dat niet investeren in openbaar vervoer gelijk staat aan investeren in files. Ierland is het bewijs dat neoliberale politiek weliswaar kan leiden tot economische groei, maar dat de bevolking daar weinig van profiteert. Red ik het hier wel? Ja hoor, met ons dubbele inkomen en het fantastische uitgaansleven is een jaar Ierland een groot feest. Ik ben alleen bang dat ik volgend jaar bij mijn terugkomst in Nederland een Ierse sociale zekerheid voor de kiezen krijg, zonder de lekkere Guinness om die te kunnen vergeten.

.. ..

Als je 14 of 15 jaar bent, mag je nog geen SP-lid worden. Je hoeft dan alleen ROOD te machtigen.

Deze bon terugsturen naar ROOD, t.a.v. Ledenadministratie, Antwoordnummer 30542, 3030 WB Rotterdam - postzegel mag wel hoeft niet Je kunt deze machtiging op elk moment stopzetten met een telefoontje aan de SP en ROOD: 010 243 55 40. Ook kun je het bedrag binnen 30 dagen terug laten storten.

. Altijd mante glimlach al mogen aanschouwen Een aantal keren heb ik je immer char weer je ben ente grenzeloos en iedere keer jouw interesse voor de hedendaagse stud het t te zetten, zelfs als je drukke schema voor bereid de discussie in intiemere setting t. word uden onstratie tegen je beleid geho niet toelaat omdat er weer eens een dem die verwende studenten… en, Arme Mark, jou moeten ze altijd hebb passie ik kan zien. De liefde voor je vak. De wat Soms lijkt het wel of ze niet in je zien en ing rhog stokpaardje, door collegegeld-ve voor het stimuleren van prestaties, jouw lectie voor, na en onder de poort…

voldoen. hard om aan je hoge eisen te kunnen Oh Mark, ik doe zo m’n best, werk heel Zij, die hun studieboeken verren. ande die en die jij ziet staan, zijn juist Alles zet ik ervoor opzij, maar de enig je tegen ze bent. podia. Zij, die verkondigen hoe gemeen ruilen voor spandoeken, megafoons en niet eens het hele weekend, goed, ze staan daar maar en studeren Waarom Mark, waarom? Ze doen niets ouders kunnen wonen. En wie e zodat ze zonder de controle van hun ze hebben misschien zelfs een bijbaantj kamers. weet wat ze daar allemaal doen op hun t van wanprestaties wordt de onze uiterste best moeten doen, wan Mark, jij houdt ons voor dat we altijd g mogen zijn. Alleen door de hap, we zouden slechts daarmee bezi maatschappij niets beter. De Wetensc uit. wetenschap kan een maatschappij voor t. bewonder de stelligheid van jouw inze Mark, ik zie in dat jij gelijk hebt en ik e zie: opti één ts slech Zo wanhopig dat ik nog Maar Mark, je maakt me wanhopig… nou flink studievertraging ik als ven: belo me lekker hard aan, wil je Je pakt die immer luie student altijd zo met mij? ga oplopen voor jou, doe je dat dan ook Rian Hagebeuk