Augustus 2008
Kun jij je master straks nog wel betalen? Door: Lynn Epping Foto: Archief ROOD
Het afgelopen jaar zijn er rondom het hoger onderwijs verschillende proefballonnetjes opgelaten. De meeste nieuwe ideeën waren afkomstig van minister Plasterk. Bij al deze plannen wordt gekeken hoe er bezuinigd kan worden op het hoger onderwijs. De plannen gaan van kwaad tot erger: van het afschaffen van de studiefinanciering als gift tot het niet meer subsidiëren van de masteropleiding, wat zou betekenen dat het overgrote deel van de studenten de master niet meer kan betalen. Het oplaten van proefballonnen begon vorig najaar, toen er gezocht werd naar geld om de lerarensalarissen te verhogen. Men dacht dit geld wel bij de studenten te kunnen vinden. Eerst werd door de PvdA geopperd om van de studiefinanciering dan maar een lening te maken. Deze proefballon werd
overgenomen door het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen. Gelukkig is dit plan niet doorgegaan, maar door een verhoging van het collegegeld voor de komende tien jaar, elk jaar met 22 euro, is het geld alsnog bij de studenten weggehaald en wordt studeren een stuk duurder.
Een andere proefballon, geen studiefinanciering meer tijdens de masteropleiding, kwam eind vorig jaar op. De master is namelijk geen wezenlijk onderdeel van de studie, zo luidt de redenering. Met een bachelor heb je een prima opleiding en zou je zo aan de slag kunnen in het bedrijfsleven. De SP
Blik Opener is een uitgave van de studentengroep van ROOD, jong in de SP, en de Tweede Kamerfractie van de SP.
Vijverhofstraat 65 3032 SC Rotterdam • T (010) 243 55 57 • F (010) 243 55 66 • I www.rood.sp.nl en www.sp.nl/onderwijs • E rood@sp.nl
is fel tegen dit plan en heeft een medestander gevonden in de werkgeversorganisatie VNO-NCW. Werkgevers zitten namelijk helemaal niet te wachten op studenten die hun master niet hebben gedaan. Juist tijdens de master leer je gedegen wetenschappelijk onderzoek te doen. Iedereen moet de kans hebben de keuze te maken voor een master, zonder dat daar financiële nadelen aan vast zitten. Ook collegegelddifferentiatie komt telkens terug in debatten over hoger onderwijs. Als dat idee wordt uitgevoerd, mogen universiteiten per opleiding de hoogte van het collegegeld bepalen. Het kan dus zo zijn dat er meer studenten naar universiteit A gaan, omdat het collegegeld daar lager is, terwijl universiteit B kwalitatief beter onderwijs geeft, maar veel meer collegegeld vraagt. Dit is natuurlijk niet de bedoeling. Studenten moeten vrij in hun keuze van universiteit zijn. Niet alleen de mensen
met een dikke portemonnee moeten de hoger aangeschreven opleidingen kunnen doen. Bovendien bestaat de reële kans dat als de collegegelden worden vrijgegeven, alle universiteiten het collegegeld verhogen en de toegankelijkheid van het hoger onderwijs achteruit gaat. Alle voorstellen die zijn gedaan door de minister en anderen gaan uit van het profijtbeginsel: degene die profiteert van een product moet ook de kosten op zich nemen. Bij een romannetje of een dvd-speler kun je dit idee prima volgen. Het wordt moeilijker als het om dingen gaat waarvan niet alleen de gebruiker profiteert. Dit is bij onderwijs het geval. Niet alleen jij als student profiteert van een goede opleiding. Door de opleiding ben je na je studie beter in staat om je voor de samenleving als geheel in te zetten. Hier gaat het plaatje van ‘de gebruiker betaalt’ dus niet op. Bovendien betalen studenten nu al college-
geld en gaan ze na hun studie over het algemeen meer verdienen en dus meer belasting betalen. Als het profijtbeginsel wordt doorgevoerd in het hoger onderwijs, zou je studenten dubbel in hun portemonnee treffen op het moment dat ze klaar zijn met hun studie. De SP pleit voor financieel laagdrempelig onderwijs en zal dit ook blijven doen. Het mag niet aan de dikte van je portemonnee liggen of je wel of niet kan gaan studeren. Heb jij zelf een goed idee voor wat er beter kan in het hoger onderwijs? Ga dan naar www.rood.sp.nl en laat je eigen proefballon op! •
SP-voorstellen voor verbetering studiefinanciering overgenomen Door: Jouke de Boer
In mei meldde de Informatie Beheer Groep dat de dienstverlening in 2007 achteruit is gegaan. Door jarenlange bezuinigingen op de verstrekker van de studiefinanciering bleek het niet mogelijk om de kwaliteit van de dienstverlening te waarborgen, waardoor bezwaren en klachten niet op tijd kunnen worden behandeld. Renske Leijten, Tweede Kamerlid voor de SP, schreef al in maart 2008 een rapport over de IB-Groep. Naar aanleiding van dit rapport debatteerde de Tweede Kamer op 25 juni over de IB-Groep. In dit debat heeft minister Plasterk van Onderwijs toegezegd dat de dienstverlening nog dit jaar structureel wordt verbeterd. Daarnaast komt er meer informatie over de risico’s van grote studieleningen. Leijten: “Veel studenten realiseren zich niet hoe snel een studielening kan oplopen. Het is noodzakelijk dat de overheid en banken een realistisch beeld geven van de eindschuld. De minister heeft beloofd dat dat er nu gaat komen.” Ook vindt de SP dat een student eerst een handtekening moet zetten voordat hij
of zij een lening krijgt. Op dit moment is het mogelijk een lening aan te vragen via de website van de IB-Groep. Volgens Leijten is dit onverantwoord: “Bij iedere bank is een handtekening nodig om een lening aan te gaan. Bij de overheid kan een student zonder te tekenen een lening van tienduizenden euro’s aangaan.” Er komt nu een onderzoek hoe er tot een goede procedure gekomen kan worden voor het aangaan van een lening, waarbij ook alle informatie in één keer naar de studenten wordt gestuurd. Leijten zegt blij te zijn met het onderzoek, “maar wat de SP
betreft is de handtekening een principiële kwestie.” Helaas was de minister niet bereid de problemen bij het afbetalen van de studielening op te lossen. Ook wil hij het inschakelen van een deurwaarder tijdens een bezwaarprocedure niet opschorten, waardoor mensen met reële bezwaren toch een deurwaarder op de stoep krijgen. Zeker zolang de achterstanden nog niet opgelost zijn is dit onacceptabel. • Bekijk het rapport op: www.sp.nl/service/ rapport/0804rapportstudieschuld.pdf
Help! ik ga op kamers Door Daan Brandenbarg Foto: pietel/flickr.com
Eindelijk is het dan zo ver. Je laat je ouders achter bij je teddybeer en je gaat op kamers wonen. Maar vanwege de woningnood die in veel studentensteden heerst, kan het lastig zijn om een goede, betaalbare woning te vinden. Huisbazen willen nog wel eens op een ontoelaatbare manier met hun huurders omgaan, en door het tekort aan kamers kunnen ze vaak hun gang gaan. Hieronder enkele tips voor het vinden van een woning en wat te doen bij een conflict met je huisbaas. Hoe vind ik een kamer?
Een groot deel van de kamers wordt particulier verhuurd, dus niet via een woningstichting. Een manier om bij deze verhuurders een kamer te vinden is advertenties in lokale kranten en wijkblaadjes na te pluizen. Of je hangt briefjes op prikborden bij je universiteit of hogeschool. Vergeet ook de supermarkten niet. Bovendien is er een groot aantal websites waarop studentenkamers worden aangeboden (kamernet.nl wordt het meeste gebruikt). Maar de beste manier om een leuke kamer te vinden is via je eigen vrienden, familie of wie je dan ook kent in de stad waar je wilt gaan wonen. Maak contact met je studiegenoten, sluit je aan bij een (sport)vereniging, en je vindt ongetwijfeld iemand die weer iemand kent die in een huis woont waar een kamer vrij is... In veel studentensteden bestaan woningcorporaties en stichtingen voor studentenhuisvesting. Hier kun je je inschrijven en kun je, afhankelijk van de doorstroom, meestal binnen enkele maanden een kamer krijgen. Ook zijn er vaak een aantal commerciĂŤle kamerbemiddelaars. Deze hebben meestal een behoorlijk groot aanbod. Nadeel is dat deze bemiddelaars vaak erg hoge administratie- en bemiddelingskosten berekenen. Daarnaast is het in veel steden ook mogelijk om, vaak voor een korte periode, een kamer te huren in een pand dat leegstaat. Je hebt hierbij een relatief grote kamer tegen lage kosten. Maar wees gewaarschuwd voordat je antikraak gaat wonen. Technisch gezien ben je geen huurder: je hebt dus ook geen huurrechten. Je kunt er, als het pand verkocht wordt, binnen enkele dagen uitgezet worden. Meestal weet je niet
hoe lang je ergens kunt zitten. Zoek dus voordat je anti-kraak gaat wonen uit of het bureau een fatsoenlijke uitzettijd aanhoudt en of ze eventueel ook nieuwe woonruimte voor je regelen nadat het pand verkocht is! Vind je dat huurbazen een te hoge huur vragen en erger je je dood aan het doelloos leegstaan van panden in je stad? Dan kan je ook nog gaan kraken. Wanneer in Nederland een pand langer dan een jaar leegstaat, mag je het kraken.
Dat is legaal! Als kraker heb je dezelfde rechtspositie als een huurder. Totdat de eigenaar van het pand bij de rechter kan aantonen dat hij of zij het pand weer goed gaat gebruiken, mag je als kraker in het pand wonen.
Welke rechten heb ik?
Als huurder heb je een rechtspositie die je beschermt tegen je huurbaas. Je huurbaas mag je onder geen beding, met welke reden dan ook, van de ene
op de andere dag op straat zetten. De maximale huur die gevraagd mag worden voor een kamer is wettelijk vastgesteld. Hiervoor bestaat een puntensysteem dat je kunt vinden op de site van de Huurcommissie (zie kader). Bovendien is je huisbaas verantwoordelijk voor
groot onderhoud en mag hij of zij nooit zonder jouw toestemming of als jij er niet bent in je kamer komen. Mocht je toch een conflict krijgen met je huurbaas, dan kan je contact opnemen met verschillende ondersteunende organisaties, zoals studentenorganisaties of de Huurcom-
missie. Voor huisbazen die het echt te bont maken kan je altijd terecht bij de ROOD-groep in jouw studentenstad om actie te ondernemen of om hem/haar te nomineren voor de oneervolle verkiezing van ‘huisjesmelker van het jaar’. •
Huur te hoog? Stap naar de Huurcommissie! Door: Elien Postma Foto: Johanna Ljungblom/sxc.hu Als je huisbaas zich niet aan onderhoudsafspraken houdt of als je huur wel erg hoog is, kun je de Huurcommissie om advies of een uitspraak vragen. Het eerste wat je dan moet doen is een verzoekschrift indienen. Op de website van de Huurcommissie kun je het juiste formulier vinden. Om de maximale huur van jouw kamer of appartement te bepalen, hanteert de Huurcommissie een puntensysteem. Huur je een kamer, dan wordt bijvoorbeeld gekeken naar de oppervlakte, met hoeveel mensen je je keuken of badkamer deelt en andere voorzieningen (denk aan cv en buitenruimte). Ook kunnen er minpunten in rekening worden gebracht als je in een flat zonder lift woont, je raam heel klein is of je op een gevelwand uitkijkt. Het maakt niet uit of je particulier huurt of van een woningcorporatie: in beide gevallen kun je bij de Huurcommissie terecht. Alleen wanneer je een ‘geliberaliseerd’ contract hebt, gelden er andere afspraken. Wat die precies inhouden, kan de Huurcommissie je vertellen. Als je eenmaal je formulieren hebt ingevuld en opgestuurd, vraagt de Huurcommissie je meestal om € 11,00 aan leges te betalen. Wacht hier niet te lang mee, want je zaak wordt pas daarna in behandeling genomen. Je krijgt je geld overigens terug na de uitspraak als je in het gelijk wordt gesteld. Ook je huisbaas wordt meteen door de Huurcommissie op de hoogte
gebracht als je met een procedure bent begonnen. Je hoeft niet bang te zijn om uit huis gezet te worden, want je geniet huurbescherming. Na betaling van de leges begint de Huurcommissie informatie te verzamelen. Als je je kamer of appartement wilt laten waarderen via het puntensysteem, komen ze bij je thuis langs. Dat geldt ook wanneer je laat onderzoeken of je niet teveel aan servicekosten betaalt. Je huisbaas wordt ook van zo’n afspraak op de hoogte gebracht, maar als je hem of haar er niet bij wilt hebben, hoeft dat niet. Vervolgens wordt er een rapport opgemaakt. Zowel jijzelf als je huisbaas ontvangen hiervan een kopie en worden uitgenodigd voor een openbare hoorzitting. Je hoeft hier niet per se naartoe te gaan, maar dan laat je wel een kans liggen om het rapport nog eens mondeling toe te lichten (schriftelijk kan eventueel ook).
Enige tijd na de zitting doet de Huurcommissie uitspraak. Als je huisbaas het niet met de uitspraak eens is, kan hij een zogenaamde dagvaardingsprocedure starten. De rechter moet dan uitspraak doen. Als er niet binnen acht weken zo’n procedure wordt gestart, is de uitspraak van de Huurcommissie bindend en moeten alle partijen zich hieraan houden. Woon je ergens net, dan kun je binnen zes maanden je aanvangshuurprijs laten toetsen. Wanneer deze te hoog is, dien je wat je teveel betaald hebt, met terugwerkende kracht terug te krijgen. Doet je huisbaas dit niet, dan kun je het bedrag zelf verrekenen met je maandelijkse huur. De Huurcommissie is onafhankelijk en onderdeel van het ministerie van VROM. De Huurcommissie is tijdens de Eerste Wereldoorlog ontstaan toen er door materiaaltekort woningnood heerste en de huren omhoog schoten. De Huurcommissiewet bevroor de huren waardoor de woningen betaalbaar bleven. De Huurcommissie bestaat uit tientallen regionale commissies en wordt ondersteund door een landelijk kantoor in Den Haag. Elke commissie is samengesteld uit drie personen: een door de regering aangewezen voorzitter en twee leden, waarvan de ene op voordracht van de huurdersorganisaties is benoemd en de andere op voordracht van de verhuurdersorganisaties. Kijk voor de site van de Huurcommissie op: www.vrom.nl/pagina.html?id=1190
Werk: ken jij je rechten? Door: Malu Lüer
Bijna alle jongeren werken al op jonge leeftijd. Het begint met een vakantiebaantje, een krantenwijk en zo gaat het verder naar bijvoorbeeld een baantje in een winkel. Dat zijn bijbaantjes voor wat extra vakantiegeld of om iets leuks te kopen. Op een gegeven moment is een baan vaak nodig om rond te kunnen komen. Zeker bij studenten, die minder of niet willen lenen van de IB-Groep. Net als alle andere werknemers hebben ook mensen met een bijbaan rechten, maar lang niet alle jongeren weten waar ze recht op hebben. Daar komen ze vaak pas achter bij ziekte of ontslag als ze ook met de nadelige kanten van hun contract te maken krijgen. Dan blijkt dat je niet wordt doorbetaald als je ziek bent. Opeens blijkt dat je baas je zomaar kan ontslaan. ROOD, jong in de SP, heeft het afgelopen jaar onderzoek gedaan naar de ervaringen van jongeren op de werkvloer. Hieruit bleek dat maar liefst driekwart van de 1.470 ondervraagde jongeren werkt. Een deel werkt om een extra zakcentje te hebben. Een kleine meerderheid moet werken om rond te komen. Van de jongeren die een opleiding volgen werkt een derde om rond te kunnen komen. Veel jongeren hebben een flexcontract. Dit zijn bijvoorbeeld nul-urencontracten of contracten op oproepbasis. Dat lijkt voordelig voor zowel de werkgever als de werknemer. Je bent niet verplicht om te werken, wat handig is als je bijvoorbeeld een tentamen hebt. Voor de werkgever is
het weer handig dat je niet opgeroepen hoeft te worden als er geen werk is. Als je ziek bent, krijg je niet betaald, je hebt geen vast inkomen en als je te oud wordt (en dus duurder), kan je zomaar ontslagen worden. Zeer vrijblijvende contracten dus, maar vooral flexibel voor de baas… Een tijdelijk contract zou na drie keer verlengen moeten worden omgezet in een vast contract. Als je ziek bent en je hebt een contract waarin een minimaal aantal uren in staat, heb je recht op uitbetaling. Veel werknemers werken meer uren dan er in het contract vermeld staat. Als je drie maanden achter elkaar over je contracturen heen gaat, is je werkgever verplicht om je contract aan te passen aan het gemiddelde aantal uren dat je werkt. Helaas gebeurt dit niet automatisch, een werknemer moet dit aanvragen bij de baas. Als je deze regeling echter niet kent, is het natuurlijk moeilijk je recht te halen. Naar aanleiding van het onderzoek van ROOD heeft de SP in de Tweede Kamer vragen gesteld over de behandeling van jongeren op de arbeidsmarkt. De reactie
van minister Donner, van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, was dat jongeren zelf maar naar de rechter moeten stappen als werkgevers zich niet aan hun plichten houden. De arbeidsinspectie hoeft zich hier volgens Donner niet mee te bemoeien. Wil je als werknemer naar de rechter stappen, dan moet je wel weten waar je recht op hebt. Het is belangrijk dat jonge werknemers een betere positie krijgen op de werkvloer. Hiervoor zou het minimumjeugdloon, zeker voor mensen vanaf 18 jaar met een fulltime baan, gelijkgesteld moeten worden aan het volledige minimumloon, om leeftijdsdiscriminatie tegen te gaan. De arbeidsinspectie moet beter controleren op de naleving van de wetgeving en in actie te komen bij overtredingen. Jongere werknemers moeten beter worden ingelicht op de werkvloer over hun rechten en plichten. In het middelbaar onderwijs moet meer ruimte gemaakt worden voor het thema werk (bijvoorbeeld bij maatschappijleer). • Reageer op dit artikel op rood.sp.nl
Studiekosten, meer dan collegegeld alleen Bij studiekosten denk je het eerst aan collegegeld. Helaas zal de gemiddelde student naast die € 1565 collegegeld in 2008 nog veel meer geld moeten ophoesten om te kunnen studeren. ROOD startte een onderzoek onder studenten om die ‘overige kosten’ wat gedetailleerder te berekenen. Door: Aniek Koppens Een student is gemiddeld € 750 per jaar extra aan studiekosten kwijt, bovenop het collegegeld. Voor een HBO-student bedraagt dit € 825, terwijl een universitaire student met € 686 onder het gemiddelde zit. Een groot deel van dit ‘extra’ gaat natuurlijk naar boeken en
andere studiebenodigdheden. Opvallend is dat het verschil tussen opleidingen – zelfs bij opleidingen aan dezelfde universiteit – groot kan zijn. De onduidelijkheid over studiekosten vormt een groot probleem. Zo om-
schrijven instellingen veel kosten als ‘aanbevolen’, terwijl het in de praktijk om noodzakelijke kosten blijkt te gaan. Het zou daarom goed zijn om eerlijke berichtgeving over de studiekosten bij de inspectie van instellingen tot een criterium te maken. •
Hoeveel geef jij uit aan overige kosten? Laat het ons weten op rood.sp.nl
Om je vingers bij af te likken Door: Adriaan Jurriëns
Veel ouderejaars kennen hoogstwaarschijnlijk wel de voorbeelden van studenten die enkel leven van de patatzaak op de hoek, opwarmmenu’s, blikken soep en voedingssupplementen. Dat is zeker niet het toonbeeld van gezond eten en al helemaal geen visitekaartje voor vrienden, of erger, je toekomstige geliefde. We geven toe, het is niet makkelijk om op jezelf te gaan wonen. Zelfs ik heb in het begin mijn pa en ma regelmatig gebeld met de vraag hoe ik moeders heerlijke pasta moest reproduceren. Als ROOD willen we echter niet in gebreke blijven. Daarom geven we met deze Blik Opener een paar recepten mee. Recepten waarmee je niet alleen jezelf verblijdt, maar waarvan je ouders versteld zullen staan en waardoor je geliefde na afloop van het eten al jouw honger naar liefde en hartstochtelijke romantiek zal stillen.
Tortellini met pesto (voor 2 personen) Benodigdheden: 2 tomaten, 1 courgette, 1 ui, 200 gram tortellini, 200-300 gram (eventueel vegetarisch) gehakt, 125 ml crème fraiche, pesto (naar smaak), zout, olie of boter. • • • • • • • • • • • •
Snijd tomaten en courgette in blokjes. Snijd de ui in stukjes. Zet een pan op met water en breng dit aan de kook. Voeg eventueel wat zout toe aan het water. Voeg, wanneer het kookt, de tortellini. Kijk voor de kooktijd voor de zekerheid op de verpakking. Bak in een ruime pan het gehakt rul, totdat het een bruin kleurtje heeft gekregen. Voeg daarna de gesneden groenten toe aan het gehakt en bak dit een paar minuten mee. Vermeng daarna de crème fraiche met het gehakt en de groenten. Zorg dat je dit goed met elkaar vermengt, zodat je een sausje krijgt voor bij de pasta. Breng daarna het sausje op smaak met de pesto. Roer het goed door en laat het geheel nog even 2 minuutjes doorsudderen op laag vuur. Giet de gaargekookte tortellini af. Doe de tortellini op 1 bord tezamen met de saus. Klaar.
Simpele ovenschotel (voor 2 personen) Benodigdheden: 200-300 gram (eventueel vegetarisch) gehakt, 2 uien, 1 pot voorgekookte en klein gesneden sperziebonen, aardappelpuree, 500 ml tomato frito, olie of boter. • • • • • • • • • • •
Verwarm de oven alvast voor op 200 graden. Snijd de uien in stukjes. Vet een ovenschaal volledig in met olie of boter. Bak in een grote pan het gehakt rul totdat het een bruin kleurtje heeft gekregen. Voeg daarna de ui toe en bak deze 2 minuutjes mee. Voeg de tomato frito toe aan het geheel en roer dit goed door. Doe daarna de voorgekookte en kleingesneden boontjes bij de rest. Laat het geheel nog een paar minuten op een laag vuur gaar worden en meng het geheel goed door. Maak de aardappelpuree. Giet het gehakt met tomato frito en boontjes in de ovenschaal en dek dit gelijkmatig af met de aardappelpuree. Stop het geheel 30 minuten in de voorverwarmde oven. Klaar.
Tip 1: Kook samen met anderen. In het begin ben je altijd geneigd om vooral voor je eigen prakkie te zorgen. Een soort beschermende oerreflex. Maar meestal ben je goedkoper uit als je gezamenlijk inkopen doet. Bovendien is het samen koken (en afwassen) een stuk gezelliger. Tip 2: Zodra je eenmaal op kamers woont, is er geen ouderlijke engel meer die de koelkast inspecteert. Stel in je nieuwe huis een goed schoonmaakrooster op en vergeet daarbij niet de koelkast. Vergeet je de koelkast te controleren, dan zal jouw huis te maken krijgt met kleurvolle en/of harige schimmels.
STEUN STUDENTEN VAN BUITEN EUROPA! Door: Tugba Karabulut Minister Plasterk (PvdA, Onderwijs, Cultuur en Wetenschap) heeft een eind gemaakt aan de rijksbijdrage voor elke student die afkomstig is van buiten de Europese Economische Ruimte (zogenaamde ‘niet-EER-studenten’). Het gaat grofweg om niet-Europese landen. De rijksbijdrage wordt vervangen door een vast bedrag van € 50 miljoen. Dit bedrag kan door de onderwijsinstellingen vrij worden besteed. De niet-EER-studenten worden hiervan de dupe: zij zullen vier tot zes maal zoveel collegegeld gaan betalen als anderen. Maar dat vindt de minister niet erg. “Ik acht het van groter belang instellingen te kunnen aanspreken op internationalisering in den brede [...] in plaats van de beleidsaandacht te verengen tot enkel de omgang met nietEER studenten”, zegt hij in antwoord op schriftelijke vragen van de SP. De minister vergeet dat dit erg slecht is voor de kennisimmigratie. Die migratie is
een vorm van ontwikkelingssamenwerking en internationale solidariteit. Studenten uit niet-EER-landen komen hier immers voor kennis die ze in hun eigen land kunnen gebruiken. Kennismigratie is van groot belang voor de economische opbouw van met name niet-EER-landen. Surinaamse studenten waren ook nietEER-studenten, maar hier heeft de SP verandering in gebracht. Plasterk heeft naar aanleiding van Kamervragen van de SP toegezegd dat Surinaamse studenten hetzelfde collegegeld moeten betalen als
Theorie versus praktijk Tijdens mijn studie gezondheidswetenschappen leerde ik onderzoek doen. Een aanname toetsen aan de praktijk en op die manier verder komen met onderzoek. Ik vond het interessant en spannend om kennis uit boeken en van papier om te zetten in onderzoek en uitkomsten waarmee we als mensen verder kunnen komen. Eén van de redenen om van de wetenschap de politiek in te gaan was de teleurstelling dat er met belangrijke uitkomsten soms zo weinig werd gedaan. Bijvoorbeeld met onderzoek naar Sociaal Economische Gezondheidsverschillen. Arme mensen gaan 4,5 jaar eerder dood en zijn 12 jaar langer ziek dan rijkere mensen. Op de uitkomsten van dit onderzoek kwam geen enkele politieke reactie, er was sprake van volledige politieke apathie. Als ik de mooie gelikte brochures van dit kabinet lees, dan ziet het er erg goed uit in Nederland. Enkel lachende mensen op de foto en mooie plannen voor de komende jaren. Op papier ja, want door kritisch te zijn en de juiste vragen te stellen komen wij er achter dat de woorden op papier de toets der praktijk vaak niet doorstaan. Bijvoorbeeld de plannen van minister Rouvoet voor de kinderen in Nederland. Er zijn maar liefst 400.000 kinderen die in armoede opgroeien. Met alle
Nederlandse studenten. Nederland en Suriname hebben immers een speciale historische band. Dit is een stap in de goede richting, maar de minister heeft nog een lange weg te gaan. Wij roepen hem op zich internationaal solidair te tonen met niet-EER-landen door het grote belang van kennismigratie te onderkennen, en de verhoging van het collegegeld voor niet-EER-studenten te stoppen! • Bron: Kamervragen (Jasper van Dijk, SP) met antwoord van minister Plasterk, 2007-2008, nr. 2138, Tweede Kamer.
gevolgen voor de achterstand die ze oplopen in hun ontwikkeling en dus gezondheid Op papier zeggen dat dit niet kan en mag, is iets heel anders dan ook zorgen dat het probleem oplossen. Of bijvoorbeeld de plannen voor samen naar school, in de praktijk kun je zien dat het onderwijs nog steeds niet gemengd is. Veel poeha ook over ‘de kenniseconomie’, maar echt investeren in het hoger onderwijs? Ho maar! En wat te denken van de positie van studenten, die vanwege de tekortschietende studiefinanciering onverantwoord veel moeten bijlenen? En wel bij moeten werken, wat ten koste kan gaan van hun studie? De kern van goed wetenschappelijk onderwijs: het leren onderzoeken door veel kritische vragen te stellen en een theorie te toetsen aan de werkelijkheid. Dat zou het kabinet ook permanent moeten doen, maar er dan ook daden aan koppelen. Want zonder stappen in de richting van de oplossing komen we natuurlijk niet vooruit. Samen met de SP in jouw stad, met vele jongeren in de SP en met mijn collega’s in de Kamer willen wij van onderzoek van de werkelijkheid ook oplossingen van de werkelijke problemen maken. Je bent van harte welkom om mee te doen! Fijne studietijd! Agnes Kant Fractievoorzitter SP
ROOD! De eerste actie van ROOD was “Een Piek voor Driek”. Het was een solidariteitsactie voor Driek van Vugt, de eerste voorzitter van ROOD en oud-Eerste Kamerlid voor de SP. Hij was gearresteerd omdat hij tijdens een bezoek van de toenmalige Franse president Chirac aan Nederland protesteerde tegen de Franse kernproeven op het eiland Mururoa. Driek werd veroordeeld tot een boete van 1500 gulden wegens ‘verstoring van de openbare orde’. Een collecte onder het motto “Een Piek voor Driek” leverde toen 1500 guldens op, die vervolgens contant in jute zakken aangeboden werden bij het Paleis van Justitie in Den Haag.
er een aantal gedeactiveerd door acties van ROOD. Op een aantal stations zijn er fietsenrekken bijgeplaatst vanwege onze acties. En mede door acties van ROOD zijn er het Generaal Pardon en het NEE tegen de Europese Grondwet gekomen.
Je kunt deze machtiging stopzetten met een telefoontje of een e-mail aan de SP: 010 243 55 40 of administratie@sp.nl
Stuur deze bon terug naar: ROOD, Antwoordnummer 30542, 3030 WB Rotterdam
handtekening datum
heren T-shirt maat L dames T-shirt maat M
rekeningnummer e-mail
plaats postcode
adres
roepnaam
naam
Als welkomstcadeau ontvang ik een: dames T-shirt maat S heren T-shirt maat M
geboortedatum telefoon
voorletters
m/v
Maar Nederland en de wereld kunnen nog altijd beter, menselijker en socialer. ROOD gaat daarom door, en jij kan meedoen! Word lid! •
anders 10, – 5,– (minimum)
Ik machtig jullie het volgende bedrag af te schrijven als jaarlijkse bijdrage:
Ik ben 14 of 15 jaar en ik word lid van ROOD (SP-lid worden kan pas vanaf 16
jaar)
anders 10, – 5,– (minimum)
(De minimale contributie per jaar is 5,– voor ROOD en 15,– voor de SP.)
kwartaalbijdrage
Machtiging
Ik word nú lid van ROOD en maak ROOD de grootste en beste politieke jongerenorganisatie van Nederland
Er zijn successen behaald. Het plaatsen van Mosquito’s heeft ROOD op een aantal plaatsen weten te voorkomen, ook zijn
Ik ben 16 jaar of ouder en jonger dan 28 jaar. Ik word lid van ROOD en de SP en machtig jullie het volgende bedrag per kwartaal af te schrijven als contributie:
In vijf jaar tijd is ROOD uitgegroeid tot de op één na grootste politieke jongeren-
organisatie van Nederland. En ROOD wordt nog steeds groter en actiever. In steeds meer plaatsen in het land zijn lokale ROOD-groepen te vinden. Een aantal ROOD-leden zit zelfs voor de SP in gemeenteraden, Provinciale Staten en Tweede Kamer!
BLIK OPENER augustus 2008
Nu, vijf jaar later, heeft ROOD al vele honderden acties gevoerd. Onder andere door te kraken tegen de woningnood, door de huisjesmelker-van-het-jaar-verkiezingen, door acties voor beter onderwijs, tegen de oorlog in Irak, voor meer fietsenrekken bij stations, tegen dierproeven, voor een Generaal Pardon, tegen de plaatsing van Mosquito’s, voor een OV-kaart voor MBO’ers, en ga zo maar door...