Code ROOD - Januari 2009

code langer onenigheid over de huurprijs, de huurder heeft een ander bedrag betaald dan de verhuurder wilde. Er loopt ook een zaak bij de kantonrechter. De voorzitter zegt uitspraak te doen over de nu toegestane huurverhoging en verwijst door naar de zaak die al loopt bij de kantonrechter.

13:45 De huurder en verhuurder verlaten de zaal. Weer een bel en een andere huurder komt binnen. De verhuurder is er niet. Hij heeft wel een brief geschreven.

Ongeveer 80 procent van de huurders komt naar de zitting, van de verhuurders veel minder.

De huurder heeft al vijf jaar problemen met haar woningbouwvereniging over vocht in haar woning. Ze is duidelijk heel boos, praat met veel gebaren en staat een aantal maal op om foto’s te laten zien. De vrouw blijft vertellen over

de problemen en wat ze allemaal al heeft geprobeerd om het op te laten lossen. Na ruim twintig minuten verlaat ze de zaal.

14:08 Een jonge huurder komt binnen. Ze betaalt € 450 voor een kamer. De huurprijs is inclusief servicekosten. Ze wil dat de prijs gesplitst wordt, omdat de all-in prijs waarschijnlijk te hoog is.

14:25 De voorzitter sluit de zitting af, de uitspraak volgt per post. Ik loop achter het meisje aan om haar nog wat vragen te stellen. Ze kent ROOD en de huisjesmelker-van-het-jaar-verkiezing al. Ze heeft haar huisbaas er zelfs voor opgegeven.

Ze woont niet meer in de kamer, omdat haar huisbaas haar meerdere malen heeft bedreigd. Als ze naar de Huur­

Machtiging Ik ben 16 jaar of ouder en jonger dan 28 jaar. Ik word lid van ROOD en de SP en machtig jullie het volgende bedrag per kwartaal af te schrijven als contributie:

kwartaalbijdrage

 5,– (minimum)

 10, –

anders 

(De minimale contributie per jaar is  5,– voor ROOD en  15,– voor de SP.)

commissie zou stappen, zou hij haar spullen op straat gooien of met een paar vrienden langskomen. Voor haar huisgenootje was dit eerder al een reden om weg te gaan. De verwarming deed het maanden niet en de rekeningen voor het gas en de elektriciteit werden niet ­betaald. Zij ontving de aanmaningen en was bang binnenkort helemaal zonder energie te zitten. Ze is noodgedwongen weer bij haar ouders gaan wonen. In het onderzoeksrapport van de Huurcommissie staat dat de kale huur maximaal € 115 mag zijn. Als de leden van de Huurcommissie het advies uit het rapport overnemen (wat in de meeste gevallen gebeurt), krijgt ze het verschil min redelijke kosten voor energie met terug­ werkende kracht terug.

code

Nummer 1 Januari 2009

Reacties? Graag! Code Rood, Vijverhofstraat 65, 3032 SC Rotterdam, T (010) 243 55 57, E coderood@sp.nl, I rood.sp.nl Lees hoe vervelend het is om boven een Mosquito te wonen, het antihang­ jongerenapparaat dat ROOD wil laten verbieden.

StOP De

FOk De OPhOk

1040-URennORM

Met het rapport van de commissie-Cornielje over de 1040-urennorm schieten leerlingen en leraren niks op, aldus ROOD.

pagina 3

geenOPhOkPlicht.nl

Israëls geweld tegen de Palestijnen is buiten alle proporties en wakkert de woede van Hamas alleen maar verder.

pagina 4

pagina 5

FOk De OPhOk

Wil je een formulier aanvragen of meer informatie over de Huurcommissie?

Ga naar www.huurcommissie.nl of bel gratis 0800 488 72 43. Je kunt hier ook terecht voor de tijden en plaatsen voor inloopspreekuren.

ROOD organiseert ieder jaar de huisjes-­ melker-van-het-jaar-verkiezing. Huurders kunnen hun huisbaas nomineren voor deze oneervolle prijs.

Ik ben 14 of 15 jaar en ik word lid van ROOD (SP-lid worden kan pas vanaf 16 jaar) Ik machtig jullie het volgende bedrag af te schrijven als jaarlijkse bijdrage:

 5,– (minimum)

 10, –

ROOD voert in het hele land al langer actie voor een OV-jaarkaart voor minderjarige MBO’ers en gaat hiermee door tot de kaart er is.

anders 

naam

roepnaam

voorletters

adres postcode

code rood januari 2009

8

plaats

telefoon

geboortedatum

e-mail

rekeningnummer

Als welkomstcadeau ontvang ik een T-shirt: dames heren S

M

datum

L

XL

XXL

handtekening Stuur deze bon terug naar: ROOD, Antwoordnummer 30542, 3030 WB Rotterdam

Je kunt deze machtiging stopzetten met een telefoontje of een e-mail aan de SP: 010 243 55 40 of administratie@sp.nl

m/v

Ik word nú lid van ROOD en maak ROOD de ACTIEFSTE politieke jongerenorga­nisatie van Nederland

OV voor MBO NU! Tekst Anne Thijssen en Monique van Voorst Foto Archief ROOD

Erik woont bij zijn ouders in een dorp ergens in het Groene Hart en volgt een opleiding aan de middelbare hotelschool in Amsterdam.

Om daar te komen is hij elke dag bijna drie uur onderweg met het openbaar vervoer. Omdat Erik pas 17 is geworden, heeft hij nog geen recht op een OV-jaarkaart en draaien zijn ouders voor de kosten op.

Erik zit in hetzelfde pakket als veel ­andere jongeren die een MBO-opleiding volgen. Pas als je 18 wordt, heb je recht op studiefinanciering en een OVjaarkaart. Met het VMBO ben je meestal klaar als je 16 of 17 bent en dus heb je dan enige tijd die je moet overbruggen.

Erik is blij dat zijn ouders willen bijschieten, anders had hij naast zijn studie heel wat uurtjes moeten werken. Daarentegen heb je bij een HBO of univer­sitaire oplei-

ding, als je jonger bent dan 18 jaar, op de eerste dag van het nieuwe kwartaal al recht op ­studiefinanciering en een OV-jaarkaart. Omdat het nieuwe kwartaal in oktober ingaat, hoeven HBO- en universitaire studenten maar één maand te over­bruggen.

Deze ongelijke situatie zorgt al tijden voor discussie. ROOD en de SP vinden dat alle MBO’ers recht hebben op een OVjaarkaart en dat er een eind moet komen

aan deze vorm van discriminatie. Dat ouders en studenten veel moeten dokken voor de reiskosten is niet het enige probleem. Veel MBO’ers kunnen door deze ongelijkheid hun studie niet vrij kiezen en dat is uiteindelijk een probleem voor de hele maatschappij. Vaak zijn ze gedwongen een studie te kiezen die dichter in de buurt is, zodat ze niet ver hoeven te reizen. Ook het vinden van een goede stageplek is moeilijker dan wanneer je gewoon vrij kunt reizen. Dit alles terwijl we in Nederland onderwijs hoog in het vaandel hebben staan en vinden dat iedereen de opleiding moet kunnen volgen die bij hem of haar past. Als alle Kamerleden gevraagd ­zouden worden of

code

code ze een OV-kaart voor 16- en 17-jarige MBO-studenten willen, dan zou een meerderheid ja zeggen. Ook de achterban van grote partijen als CDA en PvdA is voor. Toch is er afgelopen september bij de begroting wéér geen OV-kaart voor MBO’ers opge­nomen in de plannen van deregering, omdat er zogenaamd geen geld beschikbaar is. Daarentegen zijn er wel miljarden om banken te redden en heeft minister Eurlings van Verkeer en W ­ aterstaat (CDA) wel geld uitgetrokken voor een kortingskaart voor afgestu­deer­den. Een schamele 110 miljoen euro voor MBO’ers lijkt te veel gevraagd.

Het enige dat er tot nu toe is gebeurd, is dat de Chris­tenUnie, de derde regeringspartij, 30 mil- joen euro beschikbaar heeft ­gesteld om een klein deel van de MBO’ers tege- moet te komen.

Volgens ROOD en de SP is 30 miljoen een schrale troost en moet de regering gewoon ervoor zorgen dat MBO-studenten net zo gewaardeerd worden als hun collega’s op het HBO en de universiteit. Vandaar dat ROOD in 2009 opnieuw aan de slag gaat met strippenkaarten waarop MBO’ers, ouders, leraren en andere ­sympathisanten hun hand­tekening kunnen zetten, om zo de regering te laten zien dat ze een grote groep jongeren uitsluiten voor een eerlijke kans op studeren. Samen met MBO’ers en ouders zullen we doorgaan met actie­voeren, totdat er een OV-kaart is voor iedere student. •

Gebruik de strippenkaart links om handtekeningen op te halen of kijk op www.ovvoormbo.nl.

Investeren in jongeren?

Tekst Olivia Mous Foto Koen de Koning / Flickr.com

Ondanks de kredietcrisis is de werkloosheid over heel 2008 gedaald. Behalve onder jongeren. Daar steeg deze zelfs. Toch zit maar een klein deel van de jongeren in de bijstand. Voormalig staatssecretaris van Sociale Zaken Aboutaleb kwam eind vorig jaar met de wet ‘Investeren in jongeren’ om deze kleine groep aan het werk te helpen. Maar is dit nu echt een oplossing of juist een zoveelste maatregel waarbij mensen die in de problemen komen nog minder te besteden hebben?

Jongeren tussen 15 en 24 jaar profiteren het meest van economische groei. Gaat het goed met Nederland? Dan verschijnen overal briefjes op winkelruiten en advertenties in kranten, omdat extra medewerkers nodig zijn. Vooral jongeren onder de 23 zijn erg populair, omdat deze, dankzij het minimumjeugdloon, een stuk goedkoper zijn: aan hen hoeft geen volledig salaris betaald te worden. Zij zijn wel makkelijk te ontslaan en dus de eersten die eruit vliegen bij tekenen van crisis.

De afgelopen jaren zijn er veel plannen bedacht om te voorkomen dat werkloze jongeren thuis op de bank gaan zitten en gaan “genieten” van de bijstand. De meeste hiervan zijn al snel van tafel 2

gehaald, omdat deze onhaalbaar waren.

Het nieuwste plan om jongeren meer te laten participeren op de arbeidsmarkt is de wet ‘Investeren in jongeren’, de WIJ. Bij deze wet is het streven om alle ­jongeren tot 27 jaar óf te laten werken, óf te laten leren. Kort samengevat betekent dit dat gemeenten de plicht krijgen om een jongere die zonder werk zit binnen twee maanden een passend aanbod te doen voor werk of studie. In beginsel klinkt dit helemaal niet slecht. Niemand wil graag in de bijstand en een passend aanbod is in dat geval meer dan welkom.

Bij de nieuwe WIJ wordt helaas álle arbeid als passende arbeid gezien en komt er een aparte inkomensvoorziening ter hoogte van 60 procent van het niveau

van de bijstand. Dat betekent dat je, als alleenstaande, additioneel werk (speciaal gecreëerd werk) mag gaan doen voor een bedrag van iets meer dan € 620,00 per maand. Een bedrag waar je amper een appartement van kunt huren.

Daar komt nog eens bij dat het in het totaal nog niet om 1 procent van de jongeren gaat waar deze maatregel voor is verzonnen. Moeten daar alle jongeren voor boeten? En moeten de jongeren die nu op straat komen te staan gelijk zo hard gepakt worden? Elke jongere moet recht hebben op bestaanszekerheid.

Natuurlijk is het de bedoeling dat iedere jongere die kan werken ook aan het werk gaat. ROOD en de SP vinden wel dat

jongeren die in de bijstand terecht komen zoveel mogelijk door de gemeente gestimuleerd moeten worden om weer te gaan leren of aan het werk te gaan. Maar wel met een inkomen waarvan te leven valt.

Daarbij moet er ook meer gedaan worden om schooluitval tegen te gaan en te zorgen dat jongeren met een fatsoenlijke startkwalificatie van school gaan.

Gecombineerd met betere ontslag­ bescherming voor werknemers zal dat ervoor zorgen dat meer jongeren aan de slag gaan en aan de slag blijven.

En mocht je dan onverhoopt zonder werk ­komen te zitten, dan moet er een

bijstandsuitkering zijn waarvan in ieder geval te leven valt. Zolang die er niet is, spreekt ROOD liever van de Wet Inkomensonzekere Jongeren. •

Leeftijd 23 jaar en ouder 22 jaar 21 jaar 20 jaar 19 jaar 18 jaar 17 jaar 16 jaar 15 jaar

Per maand € 1.381,20 € 1.174,00 € 1.001,35 € 849,45 € 725,15 € 628,45 € 545,55 € 476,50 € 414,35

Bronvermelding: www.cbs.nl, www.sp.nl www.abu.nl, www.svb.nl

Per week € 318,75 € 270,90 € 231,10 € 196,05 € 167,35 € 145,05 € 125,90 € 109,95 € 95,60

Per dag € 63,75 € 54,18 € 46,22 € 39,21 € 33,47 € 29,01 € 25,18 € 21,99 € 19,12

“De Mosquito is een inbreuk op je lichaam!”

Tekst Leon Botter

De controverse rondom de Mosquito duurt voort. Het antihangjongerenapparaat is waarschijnlijk in strijd met maar liefst drie artikelen van de grondwet, maar het kabinet wil geen verbod. De Mosquito’s blijven vrolijk doorpiepen dus. Maar is het apparaat nou echt zó vervelend dat het in strijd kan zijn met de “onaantastbaarheid” van het lichaam? Jongeren luisteren toch ook vaak naar harde muziek? ROOD sprak met ervaringsdeskundige Laura (24) uit Kanaleneiland, Utrecht. Ze woont boven een Mosquito.

Hoe is het om boven een Mosquito te wonen?

“Deze – er hangen er meer in Kanaleneiland – hoor ik altijd als ik een raam of de deur naar het balkon open heb, zelfs maar op een kiertje. Wil ik er geen last van hebben, dan moet ik alles potdicht houden. Oók in de zomerhitte! Heel vervelend.”

Is de pieptoon nou echt zo vervelend?

“Ken je die piep in je oren als je te lang naar harde muziek hebt geluisterd of na een knal? Daar lijkt het op, maar dan nog veel hoger. Het is niet te vergelijken met harde muziek zelf. Ik krijg er echt hoofdpijn van, vaak al na een half uurtje.

Omdat het geluid niet echt opvalt, krijg ik steeds zonder dat ik het echt doorheb hoofdpijn. Ik merk het pas als ik zelf prikkelbaar en geïrriteerd word.”

Denk je zelf dat de Mosquito in strijd is met de ‘onaantastbaarheid’ van je lichaam, zoals dat in de grondwet wordt omschreven?

“Absoluut. Al loop je er alleen maar onderdoor en ben je maar 20 seconden onder invloed van dit geluid, dan nog kun je het alleen maar buitensluiten door je handen over je oren te doen. Wat nu als je loopt met zware boodschappentassen?

Of op straat een potje wil voetballen? Of je woont er vlakbij en wil gewoon, zoals ik, in de zomerhitte je ramen toch wel minstens op een kier open kunnen zetten? Ik vind het absoluut een inbreuk op je lichaam!”

Even jouw klachten daargelaten, wat vind je van de Mosquito als oplossing?

Heb je zelf überhaupt wel eens last van hangjongeren?

“Ja, ik heb zelf last van zogenoemde hangjongeren, vooral in de warmere maanden. Ik gun ze hun gezelligheid, al zou het fijn zijn als ze me daar niet wakker mee hielden. Maar de overlast is niet minder sinds die rotdingen er hangen.

De jongens zijn niet verplaatst, en niet minder hard gaan praten en lachen. Wel is er eens een poging geweest om de

Mosquito onklaar te maken: met een auto is de hele lantaarnpaal omver gereden.

Blijkbaar ben ik niet de enige die er genoeg van heeft.”

Wat is dan de oplossing volgens jou?

“Haal die dingen weg en steek het geld in positieve dingen waar die jongeren graag aan meewerken. Een plek waar ze elkaar wél mogen treffen bijvoorbeeld.”

Volgens ROOD is er maar één oplossing voor een apparaat dat tegen grondrechten indruist: een verbod. Het kabinet wil, gemakzuchtig genoeg, niet ingrijpen en het aan de rechter overlaten. Daarom is ROOD in Rotterdam bezig met de voorbereidingen voor een proefproces tegen de Mosquito. Meer weten over de acties van ROOD voor een verbod en betere jongerenvoorzieningen?

Check www.mosquitoweg.nl! •

3

code

code

ALL WHITE IN BARKING

Een film over angst voor buitenlanders Tekst Paula van Dijnen Foto BBC

In 2007 maakte Marc Isaacs de film All White In Barking, waarin hij een aantal bewoners in de buitenwijk Barking in Oost-Londen volgde.

In de afgelopen decennia is er een mix aan mensen van over heel de wereld in deze wijk komen wonen. In Alle White In Barking zien we hoe oude en nieuwe bewoners van Barking op elkaar reageren.

Barking. Deze bewoners worden echte personages, die je ondanks of dankzij hun ideeën over de nieuwe bewoners van hun wijk in je hart sluit. Zo zijn daar de Engelse Sue en Jeff, die op bezoek gaan bij hun Nigeriaanse buren. Het eten vinden ze “ongewoon, maar plezierig”. En ook met de luidruchtigheid en rare geuren van hun Afrikaanse buren blijkt het mee te vallen.

“Barking is in rap tempo testgebied geworden voor hoe ver we willen gaan om onze angst voor buitenlanders het hoofd te bieden”, zo stelt Isaacs. Hij laat dit zien in de verhalen van enkele bewoners van

Brompot Dave vertelt vooral hoe het vroeger allemaal beter was in Barking. Hij heeft liever blanke buren dan gekleurde.

Met racisme heeft dit volgens Dave niets te maken, het gaat om een persoonlijke

voorkeur. Hij is actief voor de rechtse, “eigen-volk-eerst-” British National Party.

Maar hij houdt veel van zijn kleinzoon, die van gemengd ras is. Dave vertrekt uiteindelijk uit Barking, om zich weer veilig te kunnen voelen, maar vooral om weer tussen ‘zijn eigen soort’ te wonen.

All White In Barking laat zien hoe verschillend mensen kunnen denken over nieuwe buren uit andere landen. Er is wil of onwil om vooroordelen te ontmaskeren en nieuwe mensen te ontmoeten. Dergelijke verhalen zijn niet alleen in Barking te vinden. In Europa komen jaarlijks zo’n drie miljoen immigranten binnen (bron: Eurostat). Overal in Europa komen oude en nieuwe culturen elkaar tegen. Soms levert dit grote problemen op. Maar vaker blijft het bij loze verhalen en domme angsten.

All White In Barking is een warme en grappige film, die op een luchtige manier laat zien hoe mensen omgaan met veranderingen door immigratie. Houdt de agenda van de filmhuizen in de buurt de gaten, want deze film is absoluut de moeite waard. •

Nog geen einde aan de 1040-urennorm!

Tekst Gijs Houtbeckers

November 2007, vijftienduizend scholieren op het Museumplein demonstreren tegen de 1040-urennorm.

Dit is het aantal uren dat ze les behoren te krijgen volgens de overheid. Scholen hebben echter de middelen niet om zoveel uren les te geven, waardoor leerlingen nodeloos opgehokt worden in lokalen met een uitzendkracht voor de klas.

December 2008, eindelijk komt de commissie Cornielje in opdracht van staatsecretaris Van Bijsterveld met de resultaten van een onderzoek naar de 1040-urennorm. Het advies: de 1040 uren mogen met veertig uur omlaag en de vakantie van leraren wordt met één week ingekort. Het LAKS, de organisatie die opkomt voor scholieren, heeft gematigd positief gereageerd. Volgens de SP zijn het adviezen waarmee leer4

lingen niks opschieten en de werkdruk voor leraren nog hoger wordt. Kwantitteit wordt nog steeds boven kwaliteit gesteld, terwijl het probleem juist bij de kwaliteit van het onderwijs ligt. SP-Kamerlid Jasper van Dijk: “Cornielje wil dat schoolbesturen samen met leraren en leer­ lingen bepalen wat goede lesuren zijn.

Het probleem is dat medezeggenschap op veel scholen niet goed is geregeld.

Het kan dus nog steeds gebeuren dat

tientallen leerlingen in aula’s worden gestopt en de leraar ze maar rustig moet zien te houden.” Voor de leerlingen betekent dit dat er nog steeds geen einde komt aan de ophokuren.

Volgens Cornielje moeten zinvolle lesuren “inspirerend en uitdagend” zijn, maar wat dit precies inhoudt blijft vaag.

Pas als eens helder wordt omschreven wat zinvolle lesuren zijn en als er extra

StOP De

FOk De OPhOk

1040-URennORM

geenOPhOkPlicht.nl geld vrij gemaakt wordt om die kwali­ tatieve stap voorwaarts te maken, kan er voor leerlingen een eind komen aan de gehate ophokuren.

Vorig jaar hebben ook veel leraren terecht gedemonstreerd, tegen de hoge werkdruk die ze hebben. Hier lijkt de commissie echter niet of nauwelijks naar

gekeken te hebben. Integendeel zelfs. De werkdruk voor leraren, die al zowat het hoogste was in Europa, wordt nog verder ­verhoogd. Als het aan Cornielje ligt, leveren ze namelijk een week vakantie in.

De onderzoekscommissie stelt gelukkig wel dat de huidige 1040-urennorm gebaseerd is op een aantal “niet-correcte aannames”. Daarmee is bewezen dat de

Even Eva Stop het bloedvergieten Met oud en nieuw stond ik op een dak in het centrum van Haarlem naar het vuurwerk te kijken. Een paar vrienden staken ook vuurwerk af vanaf het dakterras. Ik leek net een gillende keukenmeid bij elke grondbloem die te dicht in de buurt kwam. Maar de knallen met oud en nieuw waren voor de gein.

In Palestina is het knallen serieus. Al vanaf 1967 bezet Israël de Palestijnse gebieden en al net zo lang wordt er strijd gevoerd tussen Israël en de Palestijnen. Alleen, zo hevig als Israël nu te keer gaat tegen de Palestijnse bevolking in Gaza is in geen decennia vertoond.

eerdere scholierenacties terecht waren.

Toch waren die acties helaas nog niet vol­doende. Demonstreer daarom mee op: www.geenophokplicht.nl. Met je zelf­ gepimpte kip kun je je stem verheffen en meedoen aan de grootste online demonstratie. Stop de ophokplicht! •

Natuurlijk moet Hamas stoppen met het afvuren van raketten waarbij onschuldige mensen getroffen worden, maar de middelen die Israël momenteel inzet zijn buiten alle proporties. Er zijn inmiddels al honderden burgerslachtoffers gevallen. Het verbaast me dan ook niet dat er over de hele wereld mensen de straat op gaan om te demonstreren tegen deze nieuwe geweldsuitbarsting.

ROOD heeft in 2005 een Palestijnse expositie georganiseerd. De expositie heette ‘Het Palestijnse leven’. Vier studenten uit Palestina waren op uitnodiging van ROOD in Nederland om te laten zien dat de jongeren daar niet allemaal zelfmoordenaars zijn, maar net zo zijn als de jongeren hier. Alleen worden zij elke dag geconfronteerd met de bezetting. Elke dag moeten ze langs checkpoints om op school of werk te komen.

Met oud en nieuw hadden we het onvermijdelijk over goede voornemens.

Ik kom meestal niet veel verder dan minder snoepen en minder stomme ­spelletjes spelen, zodat ik eerder alles af heb en vaker op tijd naar bed ga.

Vurig hoop ik dat ze in Israël echte goede voornemens hebben, dat ze stoppen met het maken van onschuldige burgerslachtoffers, dat iedereen daar ooit in vrede kan leven en dat iedereen gewoon veilig naar school of werk kan.

Eva Gerrebrands, interim-voorzitter ROOD, jong in de SP

5

code

code Dit wil minister Plasterk nu onmogelijk maken door invoering van de harde knip.

Mis je één vak uit je bachelor? Pech ­gehad! Studenten zullen zonodig een heel collegejaar moeten wachten voordat zij met hun masteropleiding mogen beginnen. Natuurlijk moeten studenten gedurende de periode die zij doorbrengen in de ‘wachtkamer’ wel collegegeld betalen. Ook zullen ze studievertraging oplopen. Hierdoor zal de masteropleiding minder toegankelijk worden. Het zal voor minder rijke studenten, met vaak hoge ­leningen bij de IB-Groep, moeilijker worden om verder te studeren. Studenten, en dan vooral de minder draagkrachtige studenten, zullen de arbeidsmarkt

opgejaagd worden zonder een afgeronde studie op zak te hebben.

Ondanks deze negatieve gevolgen van de harde knip is minister Plasterk van mening dat studenten beter zullen nadenken over hun studieloopbaan. Ook zou het beter aansluiten op het onderwijs van andere Europese landen. Jasper van Dijk (Tweede Kamerlid voor de SP) vindt dit onnozele argumenten. “De harde knip zal ertoe leiden dat studenten eerder stoppen met hun studie. Een aantrek­ kelijke bezuiniging voor de regering, maar wel in strijd met de kenniseconomie. Het is ook een eerste stap om de master los te koppelen van de bacheloropleiding.

In de toekomst mag de student zijn master zelf betalen. Studenten die dat niet kunnen, zullen moeten stoppen met hun studie.” Verder vindt Van Dijk het merkwaardig dat Plasterk de harde knip van bovenaf wil opleggen. “Normaliter is alles een zaak van de instelling, maar dit moet opeens wettelijk geregeld worden.

Studenten worden als kleuters behandeld. Alsof ze er niet zelf uitkomen in overleg met hun universiteit.” Hij vreest ook dat studenten zullen kiezen voor de makkelijkste vakken, waardoor zij geen vertraging oplopen. ROOD zal de komende tijd dan ook acties blijven voeren om onthoofding van het universitair onderwijs te voorkomen. •

Problemen met je huisbaas?

De Huurcommissie helpt!

Tekst Eva Gerrebrands

Te hoge huur? Een huis met ernstige gebreken? Betaal je een huur die inclusief is, maar zijn de servicekosten vaag of veel te hoog? Tijd voor de Huurcommissie! Deze door de overheid ingestelde, maar onafhankelijke organisatie, grijpt in bij conflicten tussen huurders en verhuurders en stelt zo nodig een billijke huurprijs vaststelt. ROOD liep een middagje mee bij de Huurcommissie en doet verslag.

In december voerde ROOD actie tegen de harde knip

Harde knip: De onthoofding van het hoger onderwijs Tekst Tugba Karabulut Foto Archief ROOD

Enige jaren geleden is het bachelor/master-systeem ingevoerd. Nu wil minister Plasterk het universitair onderwijs onthoofden door een ‘harde knip’ in te voeren. Het zal dan niet meer mogelijk zijn om met je masteropleiding te beginnen als je nog niet alle bachelorvakken hebt gehaald. Hierdoor zullen veel studenten een studievertraging oplopen, wat ook nog eens kosten met zich meebrengt. De harde knip is slecht voor studenten, slecht voor de toegankelijkheid van de masteropleiding en slecht voor de kenniseconomie.

Er was afgesproken dat bachelor en master bij elkaar horen. Elke wetenschappelijke bachelor kreeg een soepele doorstroom naar een masteropleiding via een ‘zachte knip’. Daarbij mochten studenten die nog niet hun bachelor­ 6

opleiding hebben afgerond, maar wel al een bepaald aantal studiepunten hebben behaald, starten met hun master­ opleiding. Hier maken veel studenten dankbaar gebruik van omdat zij niet een heel collegejaar willen besteden aan het

behalen van soms slechts één vak uit de bacheloropleiding. Zij kiezen er dan ook voor om te starten met hun master­ opleiding en tegelijk de nog openstaande bachelor vakken te behalen.

12:45 Voordat de zittingen beginnen wordt mij uitgebreid verteld wat de Huurcommissie doet. Uit onderzoek van de Huurcom­ missie en uit de ervaringen van ROOD blijkt dat lang niet iedereen de weg naar de Huurcommissie weet te vinden, of dit niet doet omdat ze niet goed weten hoe dit moet. De Huurcommissie is eigenlijk heel laagdrempelig. Je hebt bijvoorbeeld geen advocaat nodig, je hoeft slechts € 11 te betalen (dit krijg je zelfs terug als je in het gelijk wordt gesteld), en na het invullen van één formulier gaat de rest bijna vanzelf. In de meeste gevallen is er een uitspraak binnen zes maanden.

een ingewikkelde zaak met een conflict over de huurprijs. De voorzitter van de commissie wijst de verhuurder erop dat

hij te laat heeft gemeld dat hij de huurprijs wil verhogen, ook is de verhoging van 6 procent niet toegestaan. Er was al

13:25 We gaan naar de wachtruimte. De eerste huurders en huisbazen zijn er al. Om half twee gaat er een bel en de partijen van de eerste zitting mogen naar binnen. Er hangt een prettige sfeer en beide partijen kunnen hun verhaal doen. Het gaat om 7