Solidair - Januari 2004

Bedrijvenkrant van de Socialistische Partij Wordt gratis verspreid bij honderden bedrijven en bouwplaatsen.

12de Jaargang nummer 1 januari 2004 Vijverhofstraat 65, 3032 SC Rotterdam, T (010) 243 55 55

F (010) 243 55 66

E solidair@sp.nl

I w w w. s p. n l

Foto: Gerhard van Roon/Hollandse Hoogte

Was de actiebereidheid zó gering, dat de bonden er geen beter akkoord uit hadden kunnen slepen?

Najaarsakkoord:

trauma of triomf 1982 Bracht het ‘Akkoord van Wassenaar’, dat in de jaren daarna uitgroeide tot het ‘Trauma van Wassenaar’.

Looneisen werden ingeruild voor werktijdverkorting en de kracht van de vakbeweging was langdurig gebroken. 2003 Bracht een even opmerkelijk najaarsakkoord, dat het nog zonder naam moet doen. Belangrijker is wat de gevolgen zullen zijn. Is er nog wel echte vakbondsstrijd mogelijk?

O

Op 14 oktober kwamen de onderhandelaars van bonden, werkgevers en regering er verrassend snel uit. De FNV besloot vervolgens niet tot de ‘normale’ ledenraadplegingen, maar organiseerde een schriftelijke stemming onder al haar leden. Dat leidde

tot een verkiezingsstrijd waarin de regering ouderwets ging chanteren: ‘als de uitkomst nee is, gaan we alle bezuinigingen onverkort doorvoeren’, en waarin de SP ouderwets met folders aan de bedrijfspoorten stond. ‘Wie nee zegt moet zich realiseren dat er dan

wél nieuwe strijd geleverd zal moeten worden. Want alleen zo kan de vakbond uiteindelijk méér binnenhalen dan nu is gelukt.’ De uitslag kwam op 3 november: met 56 procent vóór en 42 procent tegen accepteerden de FNV-leden het akkoord. Namens de SP sprak Jan Marijnissen in een eerste reactie van een ‘historisch slecht’ akkoord. ‘Natuurlijk hebben de vakbondsonderhandelaars hun best gedaan. Voor een deel hebben ze de verslechteringen ook van tafel gekregen.

Maar de prijs daarvoor is wel erg hoog. Twee jaar loonbevriezing én heel weinig zekerheid of de regering haar beloften, bijvoorbeeld over de WAO, de VUT en het prepensioen, wel zal waarmaken.’

’We moeten aan het stuur blijven zitten’ Een stevige discussie over de gevolgen van het najaarsakkoord vond plaats op 10 november, toen SPKamerlid Jan de Wit, CNV-voorzitter

Doekle Terpstra en FNV Bondgenotenbestuurder Henk van der Kolk de degens kruisten in een debat in Oss, onder leiding van Jan Marijnissen.

‘Hoe hebben de bonden er in hemelsnaam mee kunnen instemmen?’ was een vraag die de vele aanwezigen op de lippen brandde. En vervolgens: ‘Welke rol willen en kunnen de bonden spelen in de toekomst?’

Van der Kolk noemde het akkoord nog een fuik ‘waarin we met z’n allen gezwommen zijn’, maar Terpstra wees vooral op de lichtpunten ervan. En dat stelde de discussie meteen op scherp, want zijn de bonden er alleen om zo veel mogelijk proberen af te knibbelen van onacceptabele kabinetsplannen?

Met andere woorden: is het genoeg om alleen de pijn een beetje te verzachten? Terpstra: ‘Ik heb me steeds afgevraagd: Wat is de positie van de bonden als wij de kont tegen de krib gooien? Dan sta je dus buitenspel. Ik heb honderden, zo niet duizenden leden gesproken die zeiden: Doekle, je moet ermee door. Nu zit je nog aan het stuur. Dat hebben we gedaan. Het heeft geen zin om met je rug naar de ontwikkelingen toe te gaan staan.’ Van der Kolk zit een heel eind op dezelfde lijn. ‘Als vakbond hebben wij de plicht om op te komen voor de belangen van de werknemers. In plaats van alleen maar ach en wee roepen, willen wij zaken régelen. Ik vind dat we best een aantal goede dingen hebben binnengehaald. Iets wat de oppositie in de Kamer niet gelukt is.’ Terpstra: ‘Oplossingen willen we, geen oorlog.’

Waarna uit de zaal de opmerking klonk, dat de oorlogsverklaring juist van de regering kwam.

klaar afwijzen en het bij monde van Van der Kolk zelfs op punten asociaal noemen, maar die – als het gaat om verzet daartegen – niet echt thuis lijken te geven.’

’Hoe langer je de strijd om de solidariteit uitstelt, hoe moeilijker hij wordt’ Hoe kijkt Solidaircoördinator Tuur Elzinga terug op het Najaarsakkoord? Is er ook wat positiefs over te melden? ‘Weinig. De bonden Tuur Elzinga hebben er in de onderhandelingen heel wat uitgehaald. Die eer verdienen ze zeker, al zal Balkenende bewust erg hoog ingezet hebben om wisselgeld te kunnen geven. Maar er wordt nog steeds heel veel afgebroken. Dat maakt het al tot een slecht akkoord, maar vooral: de ontwikkeling naar een puur liberaal ministelsel in de sociale zekerheid wordt niet gekeerd. De afgelopen twintig jaar is beetje bij beetje de georganiseerde solidariteit uit de samenleving gesloopt, en dat proces gaat door. Tegen die achter-

grond kan en mag een vakbond volgens mij niet zeggen we kijken wat we er in onderhandelingen uit kunnen halen. Het gaat om méér, dan de slag van het afgelopen najaar, en voor dat meerdere – het behoud van de solidariteit – zal echt strijd geleverd moeten worden. Hoe langer de vakbonden dat uitstellen, hoe moeilijker het wordt.

Juist met de gigantische bezuinigingen van Balkenende en met de strijdbare taal die de bonden in de voorafgaande maanden gebezigd hebben, was een uitstekend moment aanwezig om echt de strijd aan te gaan. Het is een gemiste kans dat dat niet gebeurd is, en je ziet meteen de gevolgen. De FNV-leden hadden nog maar net ingestemd en de werkgevers kwamen al met eisen om allerlei arboregels af te schaffen.’

Maar wás die strijdbaarheid er wel?

Wilden de bondsleden wel in actie komen?

‘Strijdlust moet je organiseren, die is er niet bij voorbaat. Als je gaat zeggen dat het allemaal niet lukt, dan lukt het inderdaad niet. En dat mensen als Van der Kolk nu roepen dat er geen strijdbaarheid is, zegt mij niets.

Natuurlijk zegt hij dat, want anders diskwalificeert hij zijn organisatie

wel heel erg; dan geeft hij toe dat ze meer hadden kunnen bereiken. Mijn conclusie is, dat de bonden stopten met het organiseren van strijdbaarheid voordat ze goed en wel begonnen waren. Ze hebben – terecht – eerst maandenlang een informatiecampagne gevoerd. Maar veel verder zijn ze niet gekomen. En dat er geen strijdbaarheid georganiseerd zou kúnnen worden? Nou, kijk maar naar Keer het Tij. Ondanks de afwezigheid van de bonden waren er wel 25.000 mensen in Amsterdam.’

Wat gaat Solidair nu doen?

‘Wij willen vooral de discussie aanwakkeren. Met bondsleden, bondsbestuurders en iedereen die bij de werknemersstrijd betrokken is. Heel veel FNV-leden hebben in het referendum tegen het akkoord gestemd.

Ondanks de chantage van de regering en in het volle besef dat een meerderheid voor ‘nee’ het voeren van veel meer strijd zou betekenen. Onze opstelling ontmoet veel weerklank onder de bondsleden, dat merkten we ook aan de reacties op ons stemadvies. Er is, kortom, alle reden om volop de discussie aan te gaan over wat de opstelling van de bonden zou moeten zijn in een periode van sociale afbraak.’ ■

Een heet 2004 in aantocht bij het spoor Foto: SP Archief

trauma of triomf?

12de Jaargang ● nummer 1 ● januari 2004

Zijn we watjes geworden?

Discussieleider Marijnissen stelde vervolgens de vraag of de bonden nog wel wíllen alarmeren en mobiliseren.

Van der Kolk liet weten dat het mobiliseren van leden een probleem is.

‘Het Malieveld? Ik zie daartoe weinig mogelijkheden. De mensen pakken die actievormen gewoon niet meer.

Men heeft tegenwoordig de neiging om de schouders op te halen, als zaken henzelf niet direct aangaan.’

‘Zijn wij dan watjes geworden?’ is de vraag die Marijnissen vervolgens stelde, om hem zelf te beantwoorden met: ‘Volgens mij niet. Want als ik voor een zaal met vakbondsleden spreek, krijg ik applaus, juist als ik het heb over solidariteit.’ De Wit: ‘Er zijn zeker mogelijkheden voor het alternatief.

Onze campagne Red de solidariteit! is het bewijs, dat mensen wel degelijk actiebereid zijn. De bonden zullen echt afstand moeten nemen van het regeringsbeleid in plaats van maar door te blijven polderen.’

Kijkend naar de toekomst werd de vraag opgeworpen of vakbonden en politiek een nieuwe coalitie kunnen smeden tegen de voorstellen van het kabinet die onherroepelijk leiden tot een ministelsel in de sociale zekerheid. En kan die coalitie al resultaat boeken bij de maatregelen die in het Najaarsakkoord vooruit zijn geschoven: de WW en het prepensioen?

Terpstra en Van der Kolk lieten weten daarvoor nog ‘geen plan te hebben’.

Terpstra hamerde er opnieuw op, hoe dan ook ‘aan het stuur’ te willen blijven. ‘Treurig,’ aldus De Wit: ‘Het beeld blijft hangen van vakbondsleiders die het regeringsbeleid klip en

In december lekte via de media een plan uit, waarin de NS-directie aankondigt dat in de komende vier jaar duizend van de zevenduizend arbeidsplaatsen van conducteurs en machinisten gaan verdwijnen. Met minder personeel is de sociale veiligheid op en rond het spoor in het geding. En betere service is met minder conducteurs en machinisten al helemaal uitgesloten.

In het plan geeft de directie aan hoe zij denkt NS Reizigers, dat verantwoordelijk is voor het vervoer van treinreizigers, winstgevend te kunnen maken. Daarvoor is het noodzakelijk de dienstregeling uit te dunnen, minder nieuwe treinen aan te schaffen en minder personeel in te zetten op treinen. Treinen met minder dan vijftien passagiers per wagon worden geschrapt. De tweede en voorlaatste trein per dag verdwijnen. ’s Avonds kunnen er vier intercity’s, bijvoorbeeld op de lijnen Amsterdam-Dordrecht en Utrecht-Rotterdam vervallen. En als klap op de vuurpijl zullen duizend man rijdend personeel overbodig worden.

Ruim een jaar geleden sloten de vakbonden een akkoord over een CAO, die nog doorloopt tot en met 31 december 2004.

In die CAO staat: ‘Gedurende de looptijd van deze CAO geldt een werkzekerheidsgarantie voor rijdend personeel. NS Reizigers heeft de intentie om werkzekerheid tot 2010 voor hoofdconducteurs, treinsurveillanten en machinisten te garanderen.

Hierbij zal verandering van werkinhoud en inzet in de toekomst aan de orde komen.’

Bij spoorvakbond VVMC vroeg men zich na het bekend worden van de nieuwe ontslagplannen af, of de NS-directie zo onbetrouwbaar is dat zij deze keiharde toezeggingen, vastgelegd in de CAO,

eenzijdig en zonder overleg opzegt. ‘Als dat zo is, is onrust onder het personeel gegarandeerd en zijn acties op het spoor niet uit te sluiten. Dan wordt 2004 een heet jaar’, zegt VVMCbestuurder Donald Cijs. ‘Bij de NS lopen ze met dollartekens in hun ogen. Terwijl het waterhoofd van het management steeds groter en duurder wordt, kleden ze het reizigersvervoer uit en snijden ze in het personeel. Ondertussen komt er alleen maar meer agressie op en rond het spoor. Dat wordt met minder personeel alleen maar erger.’

Bert Putters, al 23 jaar machinist bij NS, kaderlid van FNV Bondgenoten en lid van Solidair, de vakbondsgroep van de SP, ziet in de ontslagplannen van de NS een nieuw bewijs dat de NS een staatsbedrijf had moeten blijven. Putters: ‘De privatisering van de NS is de grootste fout geweest. Vroeger mocht de NS geen verlies lijden, maar hoefde ook geen winst te maken. Nu willen de knappe jongens en meisjes in het management het bedrijf winstgevend maken. Maar waarom? Niemand wordt daar wijzer van. Als het zo doorgaat wordt OV (Openbaar Vervoer) straks VVE (Vervoer Voor Elite).

Ondertussen heeft SP Tweede-Kamerlid Arda Gerkens staatssecretaris Schultz, als enige aandeelhouder van de NS, gevraagd aan de NS-directie duidelijk te maken dat het afstoten van meer dan duizend man rijdend personeel onacceptabel is. Gerkens: ‘Het spoorbedrijf laat wederom zien dat de reizigersbelangen niet de eerste prioriteit vormen. De sociale veiligheid komt steeds meer in het geding doordat controlerend personeel wordt vervangen door goedkopere klaphekjes en camera’s.’ ■

2

3

12de Jaargang ● nummer 1 ● januari 2004

Bij prijzen uit de vorige eeuw past geen personeelsbeleid van twee eeuwen terug!

Foto: Hans Verbakel/SP

Folderactie bij Aldi-winkels

Bij tientallen Aldi-winkels deelden SP’ers op 14 januari folders uit die de klanten attent maken op de antieke arbeidsverhoudingen bij de supermarkt. In de folders werd onder andere verwezen naar een documentaire van het tv-programma Zembla, die een dag later werd uitgezonden.

Foto: Wim Herstel/SP

In 2000 werd er gestaakt bij het distributiecentrum van Aldi in Best. Aanleiding daarvoor waren de constante ergernissen van de werknemers die zich totaal niet serieus genomen voelden. De directie beloofde beterschap – maar kwam die belofte niet na. Het gevolg was dat een aantal chauffeurs en magazijnmedewerkers begin vorig jaar een ‘belangengroep’ van personeelsleden oprichtte. In juli schorste Aldi enkele kritische werknemers, waarna

in Best 120 van 150 medewerkers het werk neerlegden. De FNV nam de staking over; Aldi spande een kort geding aan en won dat. Volgens de rechter ging het slechts om ‘individuele’ zaken die geen collectieve staking rechtvaardigden. Wel adviseerde de rechter Aldi om de arbeidsverhoudingen en het intern overleg te verbeteren.

Inmiddels zijn we een half jaar verder en is er nog niets verbeterd. Mensen

worden geïntimideerd en onder druk gezet, over schaft- en werktijden zijn constant problemen, de directie wijzigt zonder overleg werkroosters, enzovoort.

In de contacten van de SP met Aldiwerknemers ontstond het idee om het winkelend publiek op de hoogte te brengen. ‘Laat maar bekend worden wat er in het bedrijf aan de hand is, en laat daar maar over gepraat worden,’ was de gedachte. ‘Druk van buiten af

Aldi: werknemers in actie voor arbeidsverhoudingen die passen in 2004

kan net het zetje geven dat nodig is om de directie in beweging te brengen.’

In de folder werd uitgelegd waar het om draait: respect voor de werknemers. ‘U waardeert Aldi als goedkope winkel. Wij vinden dat dat vooral zo moet blijven. En juist daarom helpen we de Aldi-medewerkers graag bij hun strijd voor arbeidsverhoudin-

gen die bij de tijd zijn. Het gaat hen niet om meer loon, maar om meer respect. En dat hoeft niets te kosten.

Integendeel zelfs: gerespecteerde medewerkers hebben meer hart voor hun bedrijf en zijn daardoor productiever. Dat vertaalt zich in lagere kosten voor Aldi, en dus mogelijk nóg lagere prijzen voor u.’. ■

Havenwerkers boeken klinkende overwinning Bij Friesland

Duizenden havenarbeiders protesteerden op 20 september 2003 in Rotterdam tegen de liberalisering van hun sector

Een grote overwinning voor de actievoerende havenwerkers,’ concludeert SP-Europarlementariër Erik Meijer over de verwerping van de nieuwe havenrichtlijn door het Europees Parlement. ‘Het havenwerk zou worden opengesteld voor niet-opgeleide en lager betaalde arbeiders. Havenwerkers uit heel Europa lopen daar al maandenlang tegen te hoop, en ze hebben nu gewonnen.’ Ook de SP-Kamerfractie steunde de strijd van de havenwerkers. Jan Marijnissen stak de actievoerders meermaals een hart onder de riem en liep mee in de massale demonstratie in Rotterdam. ‘Met de Havenrichtlijn koos de Europese Commissie onverbloemd voor de belangen van de grote verladers. Gelukkig hield het Parlement voet bij stuk, waardoor het voorstel nu van tafel is. In de Tweede Kamer gaan we nu aan de slag voor een nationale havenwet ter bescherming van de havenarbeid.

Maar deze belangrijke slag tegen de uitverkoop van arbeidersrechten is gewonnen.’ ■

Coberco begint de kaas te stinken Om de positie van Frico Cheese op de Europese markt te versterken, gaat Friesland Coberco Dairy Foods de kaasveredelings- en verpakkingsactiviteiten herstructureren.

Volgens het bedrijf moeten daardoor 192 vaste arbeidsplaatsen van de in totaal 2140 verdwijnen.

Daarnaast verdwijnen nog eens 165 banen van mensen zonder vast contract. In totaal staan 357 banen op de tocht.

Frico gaat de kleinverpakkingsactiviteiten concentreren in Wolvega.

De exportactiviteiten gaan plaatsvinden in Drachten en de kaasveredeling zal op of zo dicht mogelijk bij de kaasproductielocaties gaan gebeuren. Als het aan de Frico-directie ligt zullen de locaties in Huizen, Bodegraven en Raamsdonksveer tussen medio 2004 en de tweede helft van 2005 gesloten worden. sDeze sluitingen komen bovenop de al eerder aangekondigde sluiting van de kaasbedrijven in Assen, Olterterp en Oosterwolde.

Vakbondsbestuurder Harry Vellenga van FNV Bondgenoten zag de nieuwste reorganisatie wel aankomen.

‘Maar dat het zo ingrijpend zou zijn, daar schrik ik toch wel erg van.’

Vooral de sluiting van de vestiging in Raamsdonksveer vindt Vellenga schokkend. ‘Daar is de vorige reorga-

nisatie nog bezig.’ Het schrappen van arbeidsplaatsen is niet het enige dat voor onrust zorgt onder het Frico-personeel. De Frico-directie grijpt de reorganisatie ook aan om een deel van het personeel over te hevelen van de CAO voor de zuivel naar die voor de kaaspakhuizen.

Daardoor gaan driehonderd medewerkers er fors op achteruit.

FNV-bestuurder Vellenga vindt dat onacceptabel. Zijn collegabestuurder van het CNV, Henk Hospes, vindt het wrang dat het Frico-personeel indirect slachtoffer wordt van de koerswijziging bij het bedrijf om steeds meer op prijs te concurreren, waar het zich vroeger onderscheidde met kwaliteit. Hospes: ‘Daardoor zijn de marges die Frico op zijn kaas verdient steeds smaller geworden.

De medewerkers zijn daarvan de dupe.’ ■

12de Jaargang ● nummer 1 ● januari 2004

4

lijkheid’…

ntwoorde Neem uw ‘eigen vera

k van de WAO, WW Kenmerk: verdere afbraa is. t top ges rs Paa ar wa II gaat verder akket; vergroting van Het kabinet Balkenende uitgekleed ziekenfondsp een r voo co risi en eig bijdragen en zorg en onderwijs. en Bijstand; meer eigen dere verslechteringen in ver id; rhe ove r nde mi meer markt en de inkomensverschillen; geworden. En toch allen 100 procent rijker z’n t me we zijn r jaa g heersende afgelopen twinti Sterker: de overheid, de We zijn een rijk land. De problemen op te lossen. te gro de om in t nie ar slaagt de overheid er ma het probleem te zijn. politiek lijkt ónderdeel van h alibi om de wensen van het kabinet een fantastisc ft hee t, ben oop opl d hei oos rkl Zalm. Gewone mensen heb wat achterblijft en de we zijn beleid dicteren door de nen lke Ba Nu de economische groei ook nu t rs laa t als Kok destijds in Paa de VVD uit te voeren. Ne r op. voo SP de van r komen wij . ándere belangen, en daa aar en leefbaar te houden om de samenleving bij elk ig nod we ben ter heb ach teit der eds ver s. Solidari ardigheid van mensen ste solidariteit maakt me boo ardigheid en de gelijkwa Vooral de uitholling van wa e lijk nse me de ook ijnt, verdwijnen Als de solidariteit verdw erikaanse toestanden. we rechtstreeks aan op Am n rse koe n Da n. izo hor de eens, alleen geef ik . Ik ben dat geheel met ’m en’ nem n ete mo id khe aan de aanzwellende antwoordelij nemen door mee te doen eds over dat we ‘onze ver te ste id er khe het elij ft ord hee wo de ant nen ver Balke oepen om uw Ik zou u vooral willen opr er een andere uitleg aan. n tegen het beleid. protesten die overal klinke de acties te bundelen. lidariteit!’ opgericht om So de d ‘Re ités com ale d lok jeugdbeleid staan overal De SP heeft in het hele lan ndheid, ouderenzorg en ezo ksg vol , eid erh zek iale Acties op terreinen als soc et. ser harte dat ook u meedo gan van p hoo sluit u aan bij de acties van op stapel. Ik f u op als lid van de SP en gee id: khe elij ord wo ant Neem uw ver ‘Red de Solidariteit!’.

Met vriendelijke groet,

Jan Marijnissen

&

KORT krachtig Regeringssmoesjes

Poolse uitzendkrachten die – al voordat Polen deel uitmaakt van de EU – hier in de groenvoorziening van sociale werkplaatsen werken. Staatssecretaris Rutte heeft er geen enkel probleem mee.

Hoe valt een grote wachtlijst voor de sociale werkplaatsen te rijmen met Polen die er wél een baan krijgen – vroeg SPKamerlid Piet de Ruiter aan de staatssecretaris van Sociale Zaken. De Polen komen uit Silezië, legde Rutte uit, en dat is voormalig Duits grondgebied. Daardoor hebben ze ook een Duits paspoort en mogen ze hier werken. En er is niets mis mee als sociale werkplaatsen naast mensen die aangewezen zijn op een beschermde werkplek ook anderen in dienst nemen. Geen enkele probleem dus…

Werkdruk en ruzies Zwaar weer in aantocht op de werkvloer. Dat voorspellen de gezamenlijke personeelsfunctionarissen in een enquête waaraan 381 van hen meededen. Ruim tweederde verwacht een toename van de werkdruk en bijna tweederde denkt dat er meer ruzie komt in de bedrijven en organisaties.

Kinderachtig ‘De bonden moeten niet zo kinderachtig doen en hun verlies nemen,’ reageert werkgeversvoorzitter Van der Steen op de FNV-voornemens om eenmalige bonussen te eisen en compensatie voor de gestegen ziektekosten. Alleen al om die zelfingenomen werkgeverstoon zou je willen dat het najaarsakkoord er nooit gekomen was. Maar in ieder geval: aanpakken die man. Nóg hogere eenmalige uitkeringen eisen!

Twintig jaar Cees van der Hoeven, de voormalige Ahold-topman onder wiens leiding het bedrijf zichzelf voor drie miljard euro méér in de boeken zette dan reëel was, kwam onlangs weer in het nieuws. Hij eist een onbekende – maar ongetwijfeld royale – vertrekpremie. Eerder al mocht hij zijn bonussen over 2001 en 2002 houden, hoewel die gebaseerd waren op onjuiste winstcijfers. Dan pakken ze dat in de VS toch beter aan. Na het Enron-schandaal is daar een nieuwe wet ingevoerd die bepaalt dat topmensen van grote bedrijven schriftelijk moeten verklaren dat hun boekhouding klopt.

Blijkt dat later onjuist te zijn, dan kunnen ze tot twintig jaar gevangenisstraf krijgen. Dat is pas een vertrekpremie. En over een beetje meer doen wij helemaal niet moeilijk hoor Cees.

STELLING De stelling

’Het anti-rookbeleid is doorgeschoten’

Overdreven bemoeienis van de overheid met iets ‘waar we zelf wel uitkomen?’ Of eindelijk de broodnodige bescherming van de niet-rokende medemens tegen de hinderlijke en schadelijke gewoonte van zijn collega? Solidair hoort graag uw mening over de stelling: het anti-rookbeleid is doorgeschoten.

Stuur uw reactie naar Solidair, Vijverhofstraat 65, 3032 SC Rotterdam, of mail hem naar solidair@sp.nl. In de volgende uitgave publiceren we een bloemlezing uit de binnenkomende opmerkingen.

Voor de volledigheid hier alvast de mededeling dat de SP-Kamerfractie vóór alle rokersbeperkende maatregelen heeft gestemd.

Meer weten? Lid worden?

Voor veel meer informatie over de SP en over onze inzet voor de belangen van werknemers kunt u terecht op www.sp.nl. Daar kunt u zich ook aanmelden als lid van de SP – en dat kan al voor 3,40 euro per kwartaal. Wilt u meehelpen meer exemplaren van Solidair te verspreiden, of hebt u vragen over onze activiteiten in de bedrijven, mail dan naar solidair@sp.nl of schrijf naar: Solidair, Vijverhofstr aat 65, 3032 SC Rotterdam. Telefonisch bereikt u ons op (010) 243 55 55.