ﻓﻬﺮﺳﺖ cﺳﺮ ﺁﻏﺎز • ﺳﻴﺮی در واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی ﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﺮ اﺳﺎس ﺑﺮرﺳﻴﻬﺎی ﺳﻴﺼﺪ ﺗﻦ از اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان و ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﺟﻬﺎن ﻏﺮب cﺧــﺪا در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی "ﺗﻮﺣـــﻴﺪی" cﭘﻴﺎﻣﺒﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی "ﺗﻮﺣـــﻴﺪی" cﮐﺘﺎﺑﻬﺎی "ﺗﻮﺣـــﻴﺪی" :ﺗﻮرات ،اﻧﺠﻴﻞ ،ﻗــﺮﺁن •
ﻣﻌﺠــــﺰات
cاﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ • •
ﻧﺎﺳﺦ هﺎ و ﻣﻨﺴﻮخ هﺎ ﺣﻘﺎﻳﻖ" ﻧﺎ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ" ﻳﺎ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎی ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ؟
cﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی • • •
رﻣﺎن ﻳﻬـــﻮدی اﺳﺘـــــﺮ ﮐﺘﺎب داﻧﻴـــــﺎل ﮐﺘﺎب ﻧﺤﻴﻤــــﺎ
cﺟﻬﺎن ﭘﺲ از ﻣﺮگ cﻗﻮاﻧﻴﻦ وﻓﺮاﺋـــﺾ cﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ •
دﻳﻦ و داﻧﺶ
cﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا cوﻻﻳﺖ ﻓﻘــﻴﻪ cﭘـــﺎﻳﺎن ﺳﺨــﻦ cﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ – ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻏﺮﺑﯽ – ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺷﺮﻗﯽ )ﺑﺮای ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻧﺎم هﺎ ﺑﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﺪ(
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﻧﺒﺎﺷﯽ ،ﮐﺎﻓﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺖ هﺎ را ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮی ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﯽ را ﺗﺮک ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ. ﻧﻴﭽــﻪ
ﺻﻔﺤﻪ ١
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز ﮐﺘﺎب ﺣﺎﺿﺮ درﺁ ﺧﺮﻳﻦ ﺳﺎل ﻳﮏ ﺳﺪﻩ ،و در ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺳﺎل ﻳﮏ هﺰار ِﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﺎ اﻳﻦ اﻧﮕﻴﺰﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ راهﻨﻤﺎی ﻓﮑﺮی ﻧﺴﻞ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ای ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﮐﻮﺗﺎﻩ زﻣﺎﻧﯽ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻗﺮﻧﯽ ﺗﺎزﻩ و ﺑﻪ هﺰا رﻩ ای ﺗﺎزﻩ ﺧﻮاهﺪ ﮔﺬاﺷﺖ .اﮔﺮ ﻣﻦ ﭼﻨﻴﻦ راهﻨﻤﺎﺋﯽ را ﺗﻼﺷﯽ ﺿﺮو ِری داﻧﺴﺘﻪ ام ،ﺑﺮای اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺮاث ﺑﺮ ﻳﮑﯽ از واﻻﺗﺮﻳﻦ ﺗﻤﺪﻧﻬﺎ و ﻓﺮهﻨﮕﻬﺎی ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺸﺮی اﺳﺖ در ﺟﺮﻳﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺟﺎﺑﺠﺎﺋﯽ ﺳﺪﻩ هﺎ و هﺰارﻩ هﺎ را در ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﻤﮑﻦ، ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺼﻮرت ﻧﺴﻠﯽ ﺻﻐﻴﺮ -ﺻﻐﻴﺮ ﺷﺮﻋﯽ و ﺻﻐﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﯽ -اﻧﺠﺎم دهﺪ. در ﭘﺎﻳﺎن هﺮ ﺳﺎل ﻣﺮدﻣﺎن ﺳﻮدﻩ هﺎ و زﻳﺎﻧﻬﺎی ﺳﺎل ﮐﻬﻨ ِﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ ﺗﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﺁﻧﺮا ﻣﻼک ﮐﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮای ﺳﺎﻟﯽ ﻧﻮ ﻗﺮار دهﻨﺪﻩ .ﻣﻠﺖ هﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ را -در ﺑﻌﺪی دراز ﻣﺪت ﺗﺮ در ﻣﻮرد ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪ ِﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﮑﻨﻨﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻌﺪی ﺑﺮای ﺑﺮﺧﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻘﻴﺎس دهﻪ هﺎ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺮای ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﻘﻴﺎس ﺳﺪﻩ هﺎ را ،و ﺑﺮای ﺷﻤﺎر اﻧﮕﺸﺖ ﺷﻤﺎ ِری ﻣﻘﻴﺎس هﺰارﻩ هﺎ را .ا ز ﺻﺪ و هﺸﺘﺎد و هﺸﺖ ﮐﺸﻮر ﻋﻀﻮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ،در ﺟﻬﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻣﺎ ،ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻪ ﺻــﺪ و ﺑﻴﺴﺖ ﮐﺸـﻮر ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ ﻓﻘﻂ »دهﻪ ای« هﺴﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻮﺟﻮدﻳﺘﺸﺎن ﺑﻌﻨﻮان ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﺳﺎل هﺎی ﺑﻌﺪ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ دوم و ﭘﺎﻳﺎن ﻋﺼﺮ اﺳﺘﻌﻤﺎر ﺁﻏﺎز ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﺷﺼﺖ ﮐﺸﻮر دﻳﮕﺮ ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ »ﺳﺪﻩ ای« هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻏﺎز ﻣﻮﺟﻮدﻳﺘﺸﺎن ﺑﻪ ﺗﺤﻮﻻت ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﭘﺎﻳﺎن هﺰار ِﻩ اول و ﺁﻏﺎز هﺰار ِﻩ دوم و ﺑﻪ اﮐﺘﺸﺎﻓﺎت ﺑﺰرگ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ ﻧﻴﻤ ِﻪ دوم اﻳﻦ هﺰارﻩ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺗﻨﻬﺎ دﻩ ﮐﺸﻮرﻧﺪ ﮐﻪ در ﺣﺴﺎب ﺗﺎرﻳﺦ »هﺰارﻩ ای« ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ از ﭼﻨﺪ هﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻤﺮ در ﺻﺤﻨﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ اﻧﺪ. هﻤ ِﻪ اﻳﻦ ﮐﺸﻮرهﺎ در ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﻳﮑﺴﺎن ﺑﻪ هﺰارﻩ ای ﮐﻪ از راﻩ ﻣﯽ رﺳﺪ ﭘﺎ ﻧﻤﯽ ﮔﺬارﻧﺪ .ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻮن ژاﭘﻦ و اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﺑﺼﻮرت ﻣﻤﺎﻟﮑﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ وارد اﻳﻦ هﺰارﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ .ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ ﭼﻮن ﭼﻴﻦ و هﻨﺪ ﭘﺲ از ﮔﺬراﻧﺪن دوراﻧﻬﺎﺋﯽ دﺷﻮار ﺑﺴ ِﻮی ﺁﻳﻨﺪﻩ ای ﺑﺴﻴﺎر اﻣﻴﺪﺑﺨﺶ ﺗﺮ ﭘﻴﺶ ﻣﯽ روﻧﺪ .در ﻋﻮض ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ ﭼﻮن ﻣﺼﺮو اﺗﻴﻮ ِﺑﯽ ی ﺧﻮد )ﺣﺒﺸﻪ( و ﻳﻤﻦ ﮐﻤﺎﮐﺎن ﺑﺎ زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺟﻬﺎن ﺳﻮﻣﯽ ﺧﻮد دﺳﺖ ﺑﮕﺮﻳﺒﺎﻧﻨﺪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ واﻗﻌﺎ اﻣﻴﺪﺑﺨﺶ ﺗ ِﺮی را در ﭘﻴﺶ رو ِ ی ﺣﻞ ﻧﺸﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ .در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﺗﻨﻬﺎ دو ﮐﺸﻮر اﺳﺮاﺋﻴﻞ و اﻳﺮان اﻧﺪ ﮐﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺮزخ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻌﻤﺎ ِ روﻳﺎروﻳﻨﺪ ﮐﻪ هﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎ هﻮﻳﺖ هﺎی ﺧﺎﺧﺎﻣﯽ و ﺁﻳﺖ اﻟﻬﯽ در درون ﭘﻴﻠﻪ ای ﮐﻪ ﺑﺪور ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻨﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ،ﻳﺎ ﺳﺮ از ﻏﺎر اﺻﺤﺎب ﮐﻬﻒ ﺑﺮﺁورﻧﺪ و ﺑﺼﻮرت ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ ﻣﺘﺮﻗﯽ ﭘﺎ ﺑﻪ هﺰار ِﻩ ﺗﺎزﻩ ای ﮔﺬارﻧﺪ ﮐﻪ در ﺁن ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺟﺎﺋﯽ ﺑﺮای ﺧﺎﺧﺎم و ﺁﻳﺖ اﷲ وﺟﻮد ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. * * * هﺰار ِﻩ ای ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﯽ رﺳﺪ هﺰار ِﻩ ورﺷﮑﺴﺘﻪ ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﺮان اﺳﺖ ،زﻳﺮا هﺰارﻩ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﺎهﻨﺎﻣ ِﻪ ﻓﺮدوﺳﯽ ﺁﻏﺎز ﺷﺪﻩ و ﺑﺎ ﺗﻮﺿﻴﺢ اﻟﻤﺴﺎﺋﻞ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﭘﺎﻳﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﻗﺮﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﯽ رﺳﺪ ورﺷﮑﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﻗﺮن اﻳﻦ هﺰارﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻗﺮﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﻘﻼ ب ﻣﺸﺮوﻃﻴﺖ ﺷﺮوع ﺷﺪﻩ و ﺑﺎ اﻧﻘﻼ ب ﺟﺎروﮐﺸﺎن ﺑﺴﺮ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺟﺎروﮐﺸﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻌﺎر ﻳﺎ ﻣﺮگ ﻳﺎ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺒﺎز هﺰار ِﻩ ﺳﻮم رﻓﺘﻨﺪ و در هﻤﺎن ﺳﺎل هﺎ ِﻳﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن هﺎ ِﻳﯽ ﺧﻮد ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ اﻳﻨﺎن از دور ﭼﻬﺮﻩ اﻣﺎم ﺧﻮﻳﺶ را در ﺁن دﻳﺪﻧﺪ. هﻢ اﻳﻦ هﺰارﻩ و هﻢ ﺑﺨﺼﻮص اﻳﻦ ﻗﺮﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﭙﺎﻳﺎن ﻣﯽ رﺳﻨﺪ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺟﺎ ِﻳﯽ ﺧﺎص دارﻧﺪ ،زﻳﺮا هﺮ د ِوی ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم واﻗﻌﯽ ﮐﻠﻤﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎز ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ .هﺰار ِﻩ دوم ﺑﺮای اروﭘﺎ ِﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﻘﻮط اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد در ﻇﻠﻤﺘﯽ ﻗﺮون وﺳﻄﺎ ِﻳﯽ ﺁﻏﺎز ﺷﺪ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺁن ﺟﻬﻞ و ﺗﻌﺼﺐ و ﺧﺮاﻓﺎت و ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﯽ ﻣﻨﺎزع ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ اﺧﻼق و ﻣﻌﻨﻮﻳﺘﯽ را ﺑﺮای ﺑﺮﺑﺮهﺎی ﻧﻮرﺳﻴﺪﻩ ﺑﺎرﻣﻐﺎن ﺁورد ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺑﻪ ﮐﺸﺘﺎرهﺎی ﺑﺎز هﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮی ،اﻳﻦ ﺑﺎر در ﺟﻬﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﮐﻠﻴﺴﺎ ،واﻣﯽ داﺷﺖ .ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻳﮏ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﮕﺎر ﻣﻌﺎﺻﺮ ،از ﻗﺘﻞ ﻋــﺎم ﮐـﺎﺗـﺎرهﺎ ﺗﺎ ﮐﺸﺘﺎر ﺳﻦ ﺑﺎرﺗﻠﻤﯽ ،از ﺟﻨﮓ هﺎی ﺻﻠﻴ ِﺒﯽ ﺗﺎ ﻣﺒﺎرزات ﻣﺬه ِﺒﯽ ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ هﺎ و ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن هﺎ ،ازهﻴﻤﻪ هﺎی ﺁﺗﺸﯽ ﮐﻪ هﺰاران ﻧﻔﺮ ﺑﺠﺮم ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺷﻴﻄﺎن در ﺁن ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﭼﺮخ هﺎی ﺷﮑﻨﺠﻪ اﻧﮕﻴﺰﻳﺴﻴﻮن ﮐﻪ اﺳﺘﺨــﻮان هﺎی هﺰاران ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ در ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮرد ﺷﺪ ﻳﺎ زﺑﺎن هﺎﻳﺸﺎن از ﺣﻠﻖ هﺎ ﺑﻴﺮون ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪ ،ﭘﺮﭼﻢ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﻘﺪس از درون درﻳﺎ ِﻳﯽ از ﺧﻮن ﺳﺮ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺖ .در هﻤﺎن
ﺻﻔﺤﻪ ٢
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ﺳﺎل هﺎ ،ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﮐﻪ هﻨﻮز از ﺁﺳﻴﺎی ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺗﺎ ﮐﺮاﻧﻪ هﺎی اﻗﻴﺎﻧﻮس اﻃﻠﺲ را در ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ،ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮرداری از ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻤﺘﺎز ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻗﺮون اﻣﭙﺮاﺗﻮری اﺳﻼﻣﯽ ،ﻧﻴﻤﻪ ﺑﺮﺗﺮ و ﺑﺴﻴﺎر ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮ در ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺑﻮد. در ﻧﻴﻤﻪ دوﻣﻴﻦ اﻳﻦ هﺰارﻩ ،ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﮐﻪ در ﺁن هﻨﮕﺎم ﺗﻨﻬﺎ در اروﭘﺎی ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻤﺘﺮ از ﭼﻬﻞ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔ ِﺮی ﺧﻼﺻﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﺑﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺟﻬﺶ ﻏﻮل ﺁﺳﺎی ﺧﻮد را ﺑﺴﻮی اﺳﺘﻴﻼ ﺟﻮ ِﻳﯽ ﺑﺮ ﺑﻘﻴ ِﻪ ﺟﻬﺎن ﺑﺸ ِﺮی ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ،و اﻳﻦ ﺟﻬﺶ ﻏﻮل ﺁﺳﺎ او را در ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ ﺑﻪ ﺳﺮوری ﺑﯽ ﻣﻨﺎزع ﺑﺮ ﺟﻬﺎﻧﯽ رﺳﺎﻧﻴﺪ ﮐﻪ دﻩ ﺑﺮاﺑﺮ ﺁن ﺟﻤﻌﻴﺖ و هﻔﺪﻩ ﺑﺮاﺑﺮ ﺁن ﻣﺴﺎﺣﺖ داﺷﺖ .درﻳﺎﻧﻮردان اﻳﻦ اروﭘﺎی ﮐﻮﭼﮏ دو ﻗﺎرﻩ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘ ِﻪ ﺗﺎزﻩ را ﮐﺸﻒ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﺎﻧﻨﺪ دو ﻗﺎرﻩ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن اروﭘﺎﺋﯽ ﺧﻮد در ﺁوردﻧﺪ .هﺸﺖ ﮐﺸﻮر اروﭘﺎ ِﻳﯽ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ِﻳﯽ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻋﻈﻴﻤﯽ را ﺑﻨﻴﺎد ﻧﻬﺎدﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﯽ ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎ وﺳﻌﺖ و ﺑﻴﺴﺖ ﺑﺮاﺑﺮ ﺁن ﺟﻤﻌﻴﺖ داﺷﺖ و »ﺁﻓﺘﺎب در ﺁن ﻏﺮوب ﻧﻤﯽ ﮐﺮد «.ﺑﻪ ﻣﻮازات اﻳﻦ ﺟﻬﺶ ﺳﻴﺎﺳﯽ ،ﺟﻬﺶ هﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ﻋﻠﻤﯽ ،ﺻﻨﻌﺘﯽ ،ﺁﻣﻮزﺷﯽ ،هﻨﺮی و ﻓﮑﺮی ،ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﺳﺎﺧﺘﺎر دﻧﻴﺎی هﺰار ِﻩ دوم را ﺑﮑﻠﯽ ﺗﻐﻴﻴﺮ داد .در ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ ﭘﺮﭼﻢ اﻳﻦ ﻏﺮب ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺮواز در هﻤ ِﻪ ﺧﺸﮑﯽ هﺎ و هﻤ ِﻪ درﻳﺎهﺎ اﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺑﻮد ،در اﻧﺘﻈﺎر ﺁﻧﮑﻪ هﻤﻴﻦ ﭘﺮﭼﻢ در ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ درﻣﺎﻩ و ﺷﺎﻳﺪ در ﻗﺮن ﺑﻌﺪ از ﺁن در ﻣﺮﻳﺦ و زهﺮﻩ ﻧﻴﺰ اﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺷﻮد. درﺳﺖ در ﺟﻬﺖ ﻋﮑﺲ ﺁن ،ﺟﻬﺎن ﭘﻬﻨﺎور اﺳﻼﻣﯽ در هﻤﻴﻦ ﻣﺪت ﺑﻪ رﮐﻮد و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن ﺑﻪ اﻧﺤﻄﺎﻃﯽ ﻣﺮﮔﺒﺎر روی ﺁورد، ِﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ هﻴﭻ ﺑﻼی ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻳﺎ زﻣﻴﻨﯽ دراﻳﻦ ﺳﻘﻮط ﻓﺮاﮔﻴﺮ دﺧﺎﻟﺘﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ هﻤ ِﻪ ﺁن ﻋﻮاﻣﻞ ﮐﻪ در ﻃﻮل ﻗﺮون زﻋﺎﻣﺖ اﻳﻦ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻣﺬه ِﺒﯽ را ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻧﺪ .ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ ﺧﻮد اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ،زﻳﺮا در ﺳﺎل هﺎی ﭘﻴﺶ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ دوم ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤ ِﻪ ﮐﺸﻮرهﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻳﺎ ﭼﻮن ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن و ﺑﻨﮕﻼدش و ﻣﺎﻟﺰی و ﻣﺼﺮ و ﺳﻮدان و ﺁﻓﺮﻳﻘﺎی ﺷﺮﻗﯽ و اردن وﻋﺮاق و ﮐﻮﻳﺖ و ﺷﻴﺦ ﻧﺸﻴﻦ هﺎی ﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎرس ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻳﺎ ﭼﻮن ﻣﺮاﮐﺶ و اﻟﺠﺰﻳﺮﻩ و ﺗﻮﻧﺲ و ﺳﻨﮕﺎل و ﻣﻮرﻳﺘﺎﻧﯽ و ﻣﺎﻟﯽ و ﭼﺎد و ﺳﻮرﻳﻪ و ﻟﺒﻨﺎن ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،ﻳﺎ ﭼﻮن ﻟﻴﺒﯽ و ﺳﻮﻣﺎﻟﯽ و ارﻳﺘﺮﻩ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ،ﻳﺎ ﭼﻮن اﻧﺪوﻧﺰی ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ هﻠﻨﺪ ،ﻳﺎ ﭼﻮن ﺻﺤﺮای ﻏﺮﺑﯽ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ،ﻳﺎ ﭼﻮن ازﺑﮑﺴﺘﺎن و ﺗﺮﮐﻤﻨﺴﺘﺎن و ﺗﺎﺟﻴﮑﺴﺘﺎن و ﻗﺮﻗﻴﺰﺳﺘﺎن و ﮐﺎزاﺧﺴﺘﺎن و ﺁذرﺑﺎﻳﺠﺎن اﺟﺰاﻳﯽ از اﻣﭙﺮاﺗﻮری روﺳﻴﻪ ﺷﻮروی ،و ﺷﻤﺎر ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻳﺎ ﻇﺎهﺮًا ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻪ ﺗﺮﮐﻴﻪ و اﻳﺮان و اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن و ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺳﻌﻮدی ﻣﺤﺪود ﻣﯽ ﺷﺪ. ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ -ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮد ﻣﺎ ﮐﻪ رﻳﭽﺎرد ﻧﻴﮑﺴﻦ رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮری ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ در ﺁﺧﺮﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺧﻮﻳﺶ ﺁﻧﺮا ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ و ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻗﺮن ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺑﻮد -ﺑﻨﻮﺑ ِﻪ ﺧﻮد هﻢ ﻗﺮن ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ وﻳﺮاﻧﯽ هﺎ و هﻢ ﻗﺮن ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺳﺎزﻧﺪﮔﯽ هﺎی ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺸﺮ ﺑﻮد .ﺷﻤـﺎر ﮐﺴــﺎﻧﯽ ﮐﻪ در دو ﺟﻨﮓ ﺑﺰرگ ﺟﻬــﺎﻧﯽ اﻳﻦ ﻗﺮن و در ﺑﻴﺶ از دوﻳﺴﺖ ﺟﻨـﮓ ﻣﺤﻠــﯽ ﺁن در ﺟﺒﻬﻪ هﺎی ﺟﻨﮓ ﻳﺎ در ﭘﺸﺖ ﺟﺒﻬﻪ هﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ از ﺻﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ ،ﻳﻌﻨﯽ از ﺷﻤﺎر ﻣﺠﻤﻮع ﮐﺸ ِﺘﮕﺎن ﺟﻨﮓ هﺎی ﭼﻨﺪ هﺰارﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺖ .ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ اﻧﻘﻼب هﺎی ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن در روﺳﻴﻪ و در ﭼﻴﻦ ،هﺮ ﮐﺪام ﻣﻴﻠﻴﻮن هﺎ ﻧﻔﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺑﺎر ﺁوردﻧﺪ ،و ﮐﺸﺘﺎر هﺎی دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ )ژﻧﻮﺳﻴﺪهﺎ( ﺑﻨﻮﺑ ِﻪ ﺧﻮد ﻣﻴﻠﻴﻮن هﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .اﻣﭙﺮاﺗﻮرهﺎی ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ،ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،اﺗﺮﻳﺶ ،روﺳﻴﻪ ،ﺁﻟﻤﺎن ،هﻠﻨﺪ ،ﺑﻠﮋﻳﮏ ،اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ،ﭘﺮﺗﻘﺎل ،اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ،ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ ،ژاﭘﻦ ،ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ،هﻤﻪ در اﻳﻦ ﻗﺮن از هﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪﻧﺪ و از ﺑﻘﺎﻳﺎی ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺶ از ﻳﮑﺼﺪ و ﺑﻴﺴﺖ ﮐﺸﻮر ﻣﺴﺘﻘﻞ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ و ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎی ﺟﻬﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ .دو ﺟﻨﺒﺸﻪ ﻏﻮل ﺁﺳﺎی ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ و ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ هﺮ دو در اﻳﻦ ﻗﺮن ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﺎر ﺁﻣﺪﻧﺪ و هﺮ دو در هﻤﻴﻦ ﻗﺮن از ﻣﻴﺎن رﻓﺘﻨﺪ. ﺟﺎﻣﻌ ِﻪ اﻧﺴﺎﻧﯽ در اﻳﻦ ﻗﺮن وارد ﻋﺼﺮ اﺗﻤﯽ ﺷﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ اﺑﺰار زﻧﺪﮔﯽ را هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻣﺨﻮف ﺗﺮﻳﻦ اﺑﺰار ﻣﺮگ در اﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺮﻓﺖ .ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ هﺎی ﺷﮕﺮف در اﻣﺮ ارﺗﺒﺎﻃﺎت از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻠﻔﻦ ،ﺑﻴﺴﻴﻢ ،رادﻳﻮ ،ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ،ﻓﮑﺲ، اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ،ﻣﺎهﻮارﻩ هﺎی ﻣﺨﺎﺑﺮاﺗﯽ ،ﺑﺎﻓﺖ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺟﻬﺎن را ﺑﮑﻠﯽ ﺗﻐﻴﻴﺮ داد و ﻣﺮزهﺎی ﻧﮋادی و ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ و زﺑﺎﻧﯽ را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺖ. ﺁﻏﺎز ﻋﺼﺮ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ دﻓﺘﺮ ﭼﻨﺪ هﺰار ﺳﺎﻟﻪ ای را در ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻤﺪ ن ﺑﺸﺮی ﺑﺴﺖ و دﻓﺘﺮ ﺗﺎزﻩ ای را ﮔﺸﻮد .ﺑﺸﺮ در اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﭘﺎ از ﮐﺮﻩ ﺁﺷﻨﺎی ﺧﻮدش ﺑﻴﺮون ﮔﺬاﺷﺖ و راﻩ ﮐﺮات ﻧﺎ ﺁﺷﻨﺎی دﻳﮕﺮ را در ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺖ .روزﻳﮑﻪ اوﻟﻴﻦ اﻧﺴﺎن ﭘﺎ ﺑﻪ ﮐﺮﻩ ﻣﺎﻩ ﻧﻬﺎد ﺑﺸﺮ از ﺻﻮرت اﻧﺴﺎن ﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎﻟﻪ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ .ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤ ِﻪ ﺟﻨﮓ هﺎ و هﻤ ِﻪ ﻓﺎﺟﻌﻪ هﺎی ﻃﺒﻴﻌﯽ ،ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺟﻬﺎن ﺑﺮ اﺛﺮ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ هﺎی ﺑﻴﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و ﮐﺸﺎورزی از ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎرد و ﻧﻴﻢ ﻧﻔﺮ در ﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﺑﻪ ﺷﺶ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻧﻔﺮ در ﭘﺎﻳﺎن هﻤﻴﻦ ﻗﺮن اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ اﻳﻦ رﻗﻢ در درازای ﭘﻨﺠﻬﺰار ﺳﺎل ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻴﺎن ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ و ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎرد و ﻧﻴﻢ ﻧﻔﺮ ﻧﻮﺳﺎن ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد .در ﻃﻮل ﻳﮏ ﻗﺮن ،ﺟﻬﺎن ﻣﺎ ﺑﻴﺶ از ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻗﺮن ﮔﺬ ﺷﺘﻪ در زﻣﻴﻨ ِﻪ
ﺻﻔﺤﻪ ٣
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﮐﺮد .ﺑﻴﻤﺎری هﺎﺋﯽ ﭼﻮن وﺑﺎ و ﻃﺎﻋﻮن و ﺳﻞ و ﺁﺑﻠﻪ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن هﺮ ﭼﻨﺪ ﻳﮑﺒﺎر داس ﻣﺮگ در ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺟﻬﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﮑﻠﯽ رﻳﺸﻪ ﮐﻦ ﺷﺪﻧﺪ .در ﺳﺎل هﺰار و ﻧﻬﺼﺪ ﺣﺘﯽ در اروﭘﺎی ﻏﺮﺑﯽ و اﻣﺮﻳﮑﺎی ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ از هﺮ هﺰار ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺑﻄﻮر ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺻﺪ وﺷﺼﺖ و دو ﮐﻮدک ﻣﯽ ﻣﺮدﻧﺪ .اﻣﺮوز اﻳﻦ رﻗﻢ ﺑﻪ ١۴ﮐﺎهﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .در ﺟﻬﺎن ﺳﻮم ﻃﺒﻌًﺎ اﻳﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ اﺳﺖ ،وﻟﯽ در ﺁﻧﺠﺎ ﻧﻴﺰ رﻗﻢ ﺁن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻤﺘﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻋﻤﺮ ﮐﻪ در ﺁﻏﺎز ﻗﺮن در ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ۴٧ﺳﺎل و در ﺑﻘﻴ ِﻪ ﮐﺸﻮرهﺎ ٣١ ﺳﺎل ﺑﻮد اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻪ ٨٠و ۶٠رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ .در ﺳﺎل ١٩٠٠ﺳﻔﺮ ﺑﻪ دور دﻧﻴﺎ از راﻩ ﮐﺸﺘﯽ ﺳﺮﻳﻊ اﻟﺴﻴﺮ و راﻩ ﺁهﻦ ﺑﻴﺶ از دو ﻣﺎﻩ ﻃﻮل ﻣﯽ ﮐﺸﻴﺪ ،اﻣﺮوز اﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﺑﺎ ﺟﺖ هﺎی ﻣﺎﻓﻮق ﺻﻮت در ﮐﻤﺘﺮ از ٢۴ﺳﺎﻋﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﻴﺮد. در ﺟﻤﻊ ﮐﺸﻮرهﺎی »هﺰارﻩ ای« در ﺁﻏﺎز اﻳﻦ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﭼﻴﻦ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻓﺮوﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ای ﺑﻮد ﮐﻪ از هﺮ ﮔﻮﺷﻪ اش ﺑﺎﻧﮓ ﺷﻮرش و اﻧﻘﻼب ﺑﺮ ﻣﯽ ﺧﺎﺳﺖ و دوﻟﺖ هﺎی ﻣﺴﺘﻌﻤﺮاﺗﯽ اروﭘﺎﺋﯽ و ژاﭘﻦ ﻧﻮرﺳﻴﺪﻩ ،هﺮ ﮐﺪام در ﺟﺎﺑﺠﺎی ﺁن ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻧﻔﻮذی داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻄﻠﻘًﺎ ﺣﺎﮐﻤﻴﺘﯽ از ﺟﺎﻧﺐ دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰی ﺑﺮ ﺁن اﻋﻤﺎل ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ،ﭼﻨﺪاﻧﮑﻪ دوﻟﺖ هﺎﺋﯽ ﭼﻮن اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن در ﺑﺨﺶ هﺎی اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﺧﻮد اﺻﻮﻻ »ورود ﺳﮓ و ﭼﻴﻨﯽ« را ﻣﻤﻨﻮع اﻋﻼم ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .و در ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ،هﻤﻴﻦ ﮐﺸﻮر ﭼﻴﻦ ﻳﮑﯽ از ﭘﻨﺞ ﻋﻀﻮ داﺋﻤﯽ ﺷﻮرای اﻣﻨﻴﺖ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ،ﻳﮑﯽ از هﻔﺖ ﮐﺸﻮر »اﺗﻤﯽ« ﺟﻬﺎن ،ﺑﺮﺧﻮردار از ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدی ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ ،و ﮐﺎﻧﺪﻳﺪای اﻋﻼم ﻧﺸﺪﻩ اﺑﺮﻗﺪرﺗﯽ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ اﺳﺖ ،هﻨﺪ ﮐﻪ در ﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﻮد و ارﺑﺎﺑﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ هﻤﭽﻨﺎن در ﺁن »ﺻﺎﺣﺐ« ﺧﻄﺎب ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ در ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﺳﺘﻌﻤﺎر ﺧﻮد و اﺻﻮﻻ ﺑﻪ ﻋﺼﺮ اﺳﺘﻌﻤﺎری ﭘﺎﻳﺎن دادﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺼﻮرت ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ دﻣﮑﺮاﺳﯽ دﻧﻴﺎ و دوﻣﻴﻦ اﺑﺮﻗﺪرت ﺑﺎﻟﻘﻮ ِﻩ ﺟﻬﺎن ﻓﺮدا ﺁﻣﺎدﻩ ورود ﺑﻪ ﻗﺮن ﺗﺎزﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ژاﭘﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺮوزی درﻳﺎﺋﯽ ﭘﺮ ﺁوازﻩ ای ﺑﺮ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺗﺰاری ﭘﺎ ﺑﻪ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮد در ﺟﻨﮓ دوم ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﺼﻮرت دوﻣﻴﻦ ﻗﺪرت اﻗﺘﺼﺎدی اﻳﻦ ﺟﻬﺎن در ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن درﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ .ﻳﻮﻧﺎن و اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺧﻮد را در ﻣﻮﺿﻊ ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ در ﺣﺎل ﺑﭙﺎﻳﺎن ﺑﺮدﻧﻨﺪ .ﻣﺼﺮ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻗﺮن را در ﻣﻮﺿﻊ ﺗﺤﺖ اﻟﺤﻤﺎﻳﻪ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد اﻣﺮوز ﺁﻧﺮا در ﻣﻘﺎم رهﺒﺮی ﺟﻬﺎن ﻋﺮب ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ ...و اﻳﺮان ،ﮐﻪ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺎ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻧﻘﻼب ﻣﺸﺮوﻃﻴﺖ در »ﺟﻬﺎن ﺳﻮم« ﺷﺮوع ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﭘﺲ از ﺁزﻣﺎش ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻟﻪ ای ﻣﻮﻓﻖ وﻟﯽ ﻧﺎﻓﺮﺟﺎم ،ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺸﻮر هﺰارﻩ ای اﺳﺖ ﮐﻪ درﺟﺴﺘﺠﻮی »اﺳﻼم ﻧﺎب ﻣﺤﻤﺪی« ﺑﻪ ﻗﺮون وﺳﻄﺎی ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ .در اوﻟﻴﻦ ﺳﺎل اﻳﻦ ﻗﺮن »ﺣﺎج ﺳﻴﺎح« ﻣﺤﻘﻖ و ﺟﻬﺎﻧﮕﺮد اﻳﺮاﻧﯽ ،در ﺑﺎزﮔﺸﺖ از ﺳﻔﺮی ﺑﺪور دﻧﻴﺎ در ﮐﺘﺎب »ﺧﺎﻃﺮات« ﺧﻮدش ﮐﻪ از ﺟﺎﻟﺒﺘﺮﻳﻦ ﺁﺛﺎر زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ در ﺗﻮﺻﻴﻒ وﺿﻊ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﻳﺮان ﺁﻧﺮوز ﻧﻮﺷﺖ ...» :ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺳﺮ هﻤﻪ ﺟﺎ را ﭘﺮ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ و هﻤﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت را ﺻﺎﺣﺐ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ داﻧﺪ ﮐﺪاﻣﻴﮏ از ﺁﻧﻬﺎ ﻓﻬﻢ و ﺳﻮاد دارد و ﮐﺪام ﻧﺪارد .هﻤﻪ ﻧﺎم ﺁﻳﺖ اﷲ و ﺣﺠﺖ اﻻﺳﻼم و ﺷﻴﺦ و ﻣﻼ دارﻧﺪ ،و ﮐﺎرﺷﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﻢ ﺷﺮﻳﻌﺖ هﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﮑﻨﻨﺪ و ﺟﻠ ِﻮ هﺮﭼﻪ را ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .ﺗﮑﻔﻴﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺑﻬﺸﺖ و ﺟﻬﻨﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .ﮐﺴﯽ ﺟﺮﺋﺖ ﻧﺪارد ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺁﻗﺎ دروغ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ،زﻳﺮا ﺑﻴﺮق واﺷﺮﻳﻌﺘــﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻳﺮاد ﻣﯽ ﮔﻴــﺮی، ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ اﻳﺮاد ﺑﻪ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ .ﺗﮑﺬﻳﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ،ﻣﺜﻞ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ را ﺗﮑﺬﻳﺐ ﮐﺮدﻩ ای .ﺑﻪ هﻴﭻ ﺁﺧﻮﻧﺪ ﮔﺮدن ﮔﻠﻔﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﺎ ﻋﺎدل ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا ﺟﻤﻌﯽ ﻗﻠﭽﻤﺎق ﭘﺸﺖ ﺳﺮش دارد ﮐﻪ هﺮﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ... .و اﻣﺎ ﻣﺮدم ،ﮔﺮد اﻧﺪوﻩ ﺑﺮ روی هﻤﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ .رﻧﮓ هﺎ زرد ،ﺑﺪن هﺎ ﻻﻏﺮ ،ﻟﺒﺎس هﺎ ﮐﺜﻴﻒ ،ﻟﺐ هﺎ ﺁوﻳﺨﺘﻪ ،ﭼﺸﻢ هﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ .ﮔﻮﻳﺎ ﺧﺮﻣﯽ و ﻧﺸﺎط از اﻳﻦ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﺎر ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﻐﻴﺮ از ﻧﻮﺣﻪ و ﮔﺮﻳﻪ ﭼﻴﺰی ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ .ﺁﻧﭽﻪ از اﺳﻼم ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ زﻳﺎرت رﻓﺘﻦ و ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ ﺧﻮاﻧﺪن و ﻧﻌﺶ ﮐﺸﯽ اﺳﺖ ،وﮔﺮﻧﻪ واﺟﺒﺎت ﺷﺮع ﻣﺘﺮوک اﺳﺖ«. ...و در ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺳﺎل هﻤﻴﻦ ﻗﺮن ،ﺣﺎج ﺳﻴﺎح دﻳﮕﺮی ﮐﻪ ﻗﺼﺪ وﻗﺎﻳﻊ ﻧﮕﺎری داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،اﺣﺘﻤﺎﻻ در ﺗﻮﺻﻴﻒ وﺿﻊ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﻳﺮان ﺳﺎل ٢٠٠٠ﺧﻮاهﺪ ﻧﻮﺷﺖ ...» :ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺳﺮ هﻤﻪ ﺟﺎ را ﭘﺮ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ و هﻤﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت را ﺻﺎﺣﺐ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ داﻧﺪ ﮐﺪاﻣﻴﮏ از ﺁﻧﻬﺎ ﻓﻬﻢ و ﺳﻮاد دارد و ﮐﺪام ﻧﺪارد .هﻤﻪ ﻧﺎم ﺁﻳﺖ اﷲ و ﺣﺠﺖ اﻻﺳﻼم و ﺷﻴﺦ و ﻣﻼ دارﻧﺪ ،و ﮐﺎرﺷﺎن اﻳﻦ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﻢ ﺷﺮﻳﻌﺖ هﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﮑﻨﻨﺪ و ﺟﻠﻮ هﺮﭼﻪ را ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .ﺗﮑﻔﻴﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺑﻬﺸﺖ و ﺟﻬﻨﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .ﮐﺴﯽ ﺟﺮﺋﺖ ﻧﺪارد ﺑﮕﻮﻳــﺪ ﺁﻗﺎ دروغ ﻣﯽ ﮔﻮﻳــﺪ ،زﻳﺮا ﺑﻴﺮق واﺷﺮﻳﻌﺘــــﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻳﺮاد ﻣﯽ ﮔﻴﺮی ،ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ اﻳﺮاد ﺑﻪ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ .ﺗﮑﺬﻳﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ،ﻣﺜﻞ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ را ﺗﮑﺬﻳﺐ ﮐﺮدﻩ ای .ﺑﻪ هﻴﭻ ﺁﺧﻮﻧﺪ ﮔﺮدن ﮔﻠﻔﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﺎ ﻋﺎدل ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا ﺟﻤﻌﯽ ﻗﻠﭽﻤــﺎق ﭘﺸﺖ ﺳﺮش دارد ﮐﻪ هﺮﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ... .و اﻣﺎ ﻣﺮدم ،ﮔﺮد اﻧﺪوﻩ ﺑﺮ روی هﻤﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ .رﻧﮓ هﺎ زرد، ﺑﺪن هﺎ ﻻﻏﺮ ،ﻟﺒﺎس هﺎ ﮐﺜﻴﻒ ،ﻟﺐ هﺎ ﺁوﻳﺨﺘﻪ ،ﭼﺸﻢ هﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ .ﮔﻮﻳﺎ ﺧﺮﻣﯽ و ﻧﺸﺎط از اﻳﻦ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﺎر ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﻐﻴﺮ از ﻧﻮﺣﻪ و ﮔﺮﻳﻪ ﭼﻴﺰی ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ .ﺁﻧﭽﻪ از اﺳﻼم ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ زﻳﺎرت رﻓﺘﻦ و ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ ﺧﻮاﻧﺪن و ﻧﻌﺶ ﮐﺸﯽ اﺳﺖ ،وﮔﺮﻧﻪ واﺟﺒﺎت ﺷﺮع ﻣﺘﺮوک اﺳﺖ«.
ﺻﻔﺤﻪ ٤
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
* * * ﭼﻨﻴﻦ ﺁزﻣﺎﻳﺸﯽ ،ﺑﺎ هﻤﻪ ﺳﻨﮕﻴﻨﯽ ﺁن ،ﺑﺮای اﻳﺮان ﺁزﻣﺎﻳﺸﯽ ﺗﺎزﻩ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺗﮑﺮار ﺗﺎزﻩ ای از ﻳﮏ ﺳﻨﺎرﻳﻮی ﮐﻬﻦ هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ اﺳﺖ ،و رﻳﺸﻪ در ارﺗﺒﺎط ﻧﺎﺳﺎﻟﻤﯽ دارد ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز وﺟﻪ ﻣﺸﺨﺺ ارﺗﺒﺎط اﻳﺮان و اﺳﻼم ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ. ﭘﻴﺶ از اﺳﻼم هﻴﭻ ﺁﺋﻴﻨﯽ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ﺑﺪاﻧﺼﻮرﺗﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﮔﺬاﺷﺖ ﭘﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد :ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد اﺳﺎﺳﺎ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺘﻘﺎل ﺑﺪﻳﮕﺮان ﻧﺒﻮد .ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﭼﻨﺪ ﺣﻮاری ﮔﻤﻨﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ رم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ و ﺳﻪ ﻗﺮن ﻃﻮل ﮐﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺗﺪرﻳﺠًﺎ در ﻣﻴﺎن ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺤﺮوم و ﻏﻼﻣﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ روﻣﯽ ﺟﺎ ﺑﯽ اﻓﺘﺪ و ﻳﮏ اﻣﭙﺮاﺗﻮر ﺣﺴﺎﺑﮕﺮ را وادارد ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﻳﻦ ﻧﻴﺮوی ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ را در ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد ﺑﮑﺎر ﮔﻴﺮد .ﺁﺋﻴﻦ هﺎی اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﻴﺘﺮا و ﻣﺎﻧﯽ هﻴﭽﮑﺪام ﻧﻔﻮذ ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﺧﻮﻳﺶ را در اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم و در ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی ﭼﻴﻦ و هﻨﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ اﺷﮑﺎﻧﯽ ﻳﺎ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻣﺪﻳﻮن ﻧﺒﻮدﻧﺪ .ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻮدا ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺒﻠﻐﺎن ﺑﻮداﺋﯽ -ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﺷﺎهﺰادﻩ ای اﺷﮑﺎﻧﯽ -از هﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﻴﻦ و ژاﭘﻦ و دﻳﮕﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی ﺧﺎور دور راﻩ ﻳﺎﻓﺖ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮی در اﻳﻦ راﻩ ﺑﻪ ﮐﺎر اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ... .و ﭘﻴﺶ از هﻤ ِﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﻧﻴﺰ ،ﻧﻪ ﻣﺼﺮﻳﺎن ﮐﻬﻦ ﺑﻨﺎم رع ﻳﺎ ﺁﻣﻮن ﺟﻨﮕﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻧﻪ ﺑﺎﺑﻠﻴﺎن ﺑﻨﺎم ﻣﺮدوخ ﻳﺎ ﻓﻨﻴﻘﻴﺎن ﺑﻨﺎم ﺑﻌﻞ ﻳﺎ هﻨﺪوان ﺑﻨﺎم ﺷﻴﻮا ﻳﺎ ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن و روﻣﻴﺎن ﺑﻨﺎم زﺋــﻮس ﻳﺎ ژوﭘﻴﺘﺮ .ﻣﻴﺎن هﻤ ِﻪ ﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی و ﻏﻴﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺟﻬﺎن ،ﺗﻨﻬﺎ اﺳﻼم ﺑﻮد ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻋﺮب ﺑﺮای دﻳﮕﺮان ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ ،و ﻓﻘﻂ ﺗﺎزﻳﺎن ﺣﺠﺎز ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻧﻬﺞ اﻟﺒﻼﻏﻪ »اﻳﻤﺎﻧﺸﺎن را ﺑﺮ ﻗﺒﻀﻪ هﺎی ﺷﻤﺸﻴﺮﺷﺎن ﺣﻤﻞ ﮐﺮدﻧﺪ«. اﮔﺮ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﺎزﻩ هﻤﺎﻧﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﻣﺴﺎﻟﻤﺖ ﺁﻣﻴﺰ ﺑﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺷﺎﻳﺪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ اﻳﺮان ﺑﮑﻠﯽ ﻏﻴﺮ از ﺁن ﻣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ هﺴﺖ ،و ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﮐﻪ در ﻃﻮل زﻣﺎن اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻬﻤﺎن ﺻﻮرت در اﻳﺮان ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﻴﺘﺮاﺋﻴﺴﻢ و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در رم و ﺑﻮداﺋﻴﺴﻢ در ﭼﻴﻦ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ .وﻟﯽ در ﻋﻤﻞ اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﻃﻮری ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ اﺳﺘﻘﺮار اﺳﻼم ﻣﻼزم ﻗﺒﻮل ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻋﺮب ﻧﻴﺰ ﺑﻮد و ﭘﺬﻳﺮش اﺳﺘﻴﻼی ﺑﯽ ﭼﻮن و ﭼﺮای ﺷﻤﺸﻴﺮﮐﺸﺎن ﺑﺎدﻳﻪ ،و اﻳﻦ ﺷﻤﺸﻴﺮﮐﺸﺎن ﻧﻮرﺳﻴﺪﻩ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﮐﻪ وارﺛﺎن ﺣﮑﻮﻣﺖ و ﺗﻤﺪن و ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﮐﻬﻦ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺁﺳﺎن ﺑﻪ ﻗﺒﻮل ﺳﺮوری ﺁﻧﺎن ﺗﻦ در دهﻨﺪ. هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﻋﺮب در ﻣﻮج ﺟﻬﺎﻧﮕﺸــﺎﺋﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻳﺮان ﺳﺎﺳﺎﻧـﯽ ﺣﻤﻠﻪ ﺁورد ،ﭼﻬــﺎردﻩ ﻗﺮن ﺑﺮ ﺁﻏﺎز ﺗﺎرﻳﺦ ﻣـﺪون اﻳﺮان ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ .اﻣﺮوز ﻧﻴﺰ ﭼﻬﺎردﻩ ﻗﺮن ﺑﺮ دوران اﺳﻼﻣﯽ اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﯽ ﮔﺬرد .در ﮐﺎرﻧﺎﻣﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ،اﻳﻦ دو ﮐﻔﻪ ﻣﺎ ﻗﺒﻞ اﺳﻼﻣﯽ و اﺳﻼﻣﯽ اﻣﺮوز در ﺳﻄﺤﯽ هﻤﺘﺮاز ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻗﺮار دارﻧﺪ و ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺒﻨﺎ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺳﻮدهﺎ و زﻳﺎن هﺎی ﺁﻧﻬﺎ را در ﺗﺮازوی ﺳﻨﺠﺶ ﮔﺬاﺷﺖ .ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﯽ ﺗﻮان درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ اﻳﺮان در اﻳﻦ ﺟﺎﺑﺠﺎﺋﯽ دوران هﺎ ﭼﻪ از دﺳﺖ دادﻩ و ﭼﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردﻩ اﺳﺖ. وﻟﯽ اﻳﻦ ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﺗﻨﻬﺎ وﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻌﺘﺒﺮ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﺁن ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻘﻠﺐ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻼک ﺣﺴﺎﺑﺮﺳﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﻴﺮد واﻗﻌﻴﺖ هﺎ وﺷﻮاهﺪ ﻣﺴﻠﻢ ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﻪ ﭘﻴﺸﺪاور ِﻳﯽ هﺎ و ﻣﻮﺿﻌﮕﻴﺮی هﺎی ﭘﻴﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ای ﮐﻪ ﻳﺎ ﻣﺎرک ﺗﻌﺼﺐ ﻣﺬهﺒﯽ و ﻳﺎ ﻣﺎرک ﺗﻌﺼﺐ ﻣﻠﯽ ﮔﺮاﻳﺎﻧﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .و در ﭼﻨﻴﻦ ﺻﻮرﺗﯽ ﺁﺳﺎن ﻣﯽ ﺗﻮان درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ دراﻳﻦ ﺳﻮدای ﺗﺎرﻳﺦ ،اﻳﺮان در هﺮ دوزﻣﻴﻨﻪ ﻣﺎدی و ﻣﻌﻨﻮی ﺑﺎ زﻧﺪﻩ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ داﺷﺘﻪ از دﺳﺖ دادﻩ اﺳﺖ ،و ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺪ ﺳﺖ ﻧﻴﺎوردﻩ اﺳﺖ. اﻳﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﺮب در ﺳﺎل هﺎی ١۴ﺗﺎ ٣۶هﺠﺮی ﺗﺤﻮﻳﻞ ﮔﺮﻓﺖ ﻳﮑﯽ از ﭼﻬﺎر اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺻﺪرﻧﺸﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺑﻮد ،ﺑﺎ اﻋﺘﺒﺎری ﺳﻴﺎﺳﯽ و روﻧﻘﯽ اﻗﺘﺼﺎدی و ﺷﮑﻮهﯽ ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﻴﻘًﺎ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﺑﻮد .و اﻳﺮاﻧﯽ ﮐﻪ هﻤﻴﻦ ﻋﺮب در ﻗﺮن ﺳﻮم هﺠﺮی اﺟﺒﺎرا ﺗﺤﻮﻳﻞ ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺁن داد ،هﻤﺎﻧﻨﺪ اﻳﺮان دﻳﮕﺮی ﮐﻪ وارﺛﺎن ﻋﺮب در ﻗﺮن ﭘﺎﻧﺰدهﻢ هﺠﺮی در ﺟﺮﻳﺎن ﺗﺤﻮﻳﻞ ﺁن ﺑﻪ هﺰار ِﻩ ﺳﻮم اﻧﺪ ،اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻪ هﻮﻳﺖ اﻳﺮاﻧﯽ داﺷﺖ ،ﻧﻪ اﻋﺘﺒﺎر ﺳﻴﺎﺳﯽ ،ﻧﻪ روﻧﻖ اﻗﺘﺼﺎدی ،ﻧﻪ ﺷﮑﻮﻩ ﻓﺮهﻨﮕﯽ .در هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ -ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎی ﻳﮏ دوران ﮐﻮﺗﺎﻩ هﻔﺘﺎد ﺳﺎﻟﻪ -اﻳﺮان ﺑﻄﻮر داﺋﻢ ﻳﮏ اﺑﺮﻗﺪرت ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺑﻮد ،و در دو ﻗﺮن از اﻳﻦ ﻣﺪت اﺻﻮﻻ اﺑﺮﻗﺪرت ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺁن ﺑﻮد .در هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ دوم ،ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺸﺎﻧﯽ از اﻳﻦ ﺳﺮﻓﺮازی ﺑﺮ ﺟﺎی ﻧﻤﺎﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﺑﻴﺶ از ﻧﻴﻤﯽ از اﻳﻦ ﻣﺪت اﻳﺮان ﺣﺘﯽ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺳﺎدﻩ ای ﻧﻴﺰ ﻧﺪاﺷﺖ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺨﺸﯽ از اﻣﭙﺮاﺗﻮری هﺎی ﻋﺮب و ﻣﻐﻮل و ﻏﺰﻧﻮی و ﺳﻠﺠﻮﻗﯽ و ﺗﺮک و ﺗﺎﺗﺎر ﺑﻮد.
ﺻﻔﺤﻪ ٥
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
در هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻬﺎر ﺳﻠﺴﻠﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ،ﺑﺎ ﭘﺎدﺷﺎهﺎﻧﯽ ﺟﻤﻠﮕﯽ اﻳﺮاﻧﯽ ،ﺑﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﻳﺮان ﺳﻠﻄﻨﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ،و در هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ دوﻣﻴﻦ ٣۵ﺳﻠﺴﻠﻪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ٧ﺗﺎی ﺁﻧﻬﺎ اﻳﺮاﻧﯽ و ٢٨ﺗﺎی دﻳﮕﺮ ﻣﻐﻮل و ﺗﺮک و ﺗﺎﺗﺎر و ﺗﺮﮐﻤﻦ و اﻓﻐﺎن ﺑﻮدﻧﺪ .در هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ هﺠﻮم ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ،و در هﺰار وﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ دوم ﺑﻴﺶ از ﺳﯽ ﺑﺎر از ﺷﺮق و ﻏﺮب و ﺷﻤﺎل و ﺟﻨﻮب ﺑﻪ اﻳﺮان ﺣﻤﻠﻪ ﺁوردﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤ ِﻪ ﺁﻧﻬﺎ هﺠﻮم هﺎﺋﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮد .در هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺸﺮوﻋﻴﺖ ﺳﻨﺘﯽ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن اﻋﻤﺎل ﺧﺸﻮﻧﺘﯽ را ﺑﺮای ﺗﺜﺒﻴﺖ اﻳﻦ ﻣﺸﺮوﻋﻴﺖ اﻳﺠﺎب ﻧﻤﯽ ﮐﺮد ،در هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ دوم اﻳﻦ ﻣﺸﺮوﻋﻴﺖ ﻣﻨﺤﺼﺮًا در ﮔﺮو ﺑﺮﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺸﻴﺮهﺎی ﺧﺎﻧﺎن و اﻳﻠﺨﺎﻧﺎن و اﺗﺎﺑﮑﺎن و اﻣﻴﺮان و ﺳﺮ ﮐﺮدﮔﺎن ﻋﺸﺎﻳﺮ وﻳﺎ راهﺰﻧﺎن و ﻳﺎﻏﻴﺎﻧﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﺧﻮن و ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺗﺎج ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﺧﻮن و ﺷﻤﺸﻴﺮ هﻢ ﺗﺎج و هﻢ ﺳﺮ را از دﺳﺖ ﻣﯽ دادﻧﺪ .در هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﺮﮔﺰ ﺧﻮن اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﺪ ﺳﺖ اﻳﺮاﻧﯽ رﻳﺨﺘﻪ ﻧﺸﺪ ،در هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ دوم ﺧﻮن اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ رﻳﺨﺖ و ﭼﺸﻢ هﺎی اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ از دﺳﺖ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن از ﮐﺎﺳﻪ ﺑﻴﺮون ﺁوردﻩ ﺷﺪ در هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻳﺮاﻧﯽ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺁﻗﺎی ﺧﻮد ﺑﻮد و اﻳﻦ ﺁﻗﺎﺋﯽ را ﺑﺎ ﺳﺮﻓﺮازی ﺗﻮام داﺷﺖ ،در هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ دوم ﻣﺮدان اﻳﺮان را ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و زﻧﺎن و دﺧﺘﺮاﻧﺶ را ﺑﻪ ﮐﻨﻴﺰی ﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ. در ارزﻳﺎﺑﯽ ﻧﺤﻮﻩ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪن اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺗﻘﻠﺐ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﺦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .و اﺗﻔﺎﻗﺎ اﻳﻦ ﺗﻘﻠﺐ ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﺴﺎﻧﯽ از ﺧﻮد اﻳﺮاﻧﻴــﺎن ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮرخ ﺟﻬﺎن، اﺑﻦ ﺧﻠﺪون ،ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ »ﭘﻴﺶ از ﺣﻤﻠﻪ اﻋﺮاب اﻳﺮاﻳﻨﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎﺋﯽ ﭘﻬﻨﺎور در اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ ﺑﺴﻴﺎر و ﺑﺎ ﺗﻤﺪﻧﯽ ﺑﺰرگ ،وﻟﯽ ﺑﻌﺪ از ﺁﻧﮑﻪ ﻋﺮب ﺑﺎ ﻧﻴﺮوی ﺷﻤﺸﺸﻴﺮ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن اﺳﺘﻴﻼ ﻳﺎﻓﺖ ﭼﻨﺎن دﺳﺘﺨﻮش ﺗﺎراج و وﻳﺮاﻧﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﺋﯽ هﺮﮔﺰ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ -زﻳﺮا ﮔﺮاﻳﺶ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﻋﺮب اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ رزق ﺧﻮﻳﺶ را ﺳﺮ ﻧﻴﺰﻩ ﺧﻮد ﺑﺠﻮﻳﺪ اﮔﺮ در اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﺑﻪ ﻗﺪرت و ﺣﺎﮐﻤﻴﺘﯽ دﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ دﻳﮕﺮ ﺣﺪ و ﺣﺼﺮی ﺑﺮای ﻏﺎرﺗﮕﺮی ﺧﻮد ﻧﺸﻨﺎﺳﺪ ،و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺪن اﻗﻮام ﻣﻐﻠﻮب ﻣﻨﻘﺮض ﻣﯽ ﺷﻮد ،واﻳﻦ درﺳﺖ هﻤﺎن اﻣﺮی ﺑﻮد ﮐﻪ در اﻳﺮان اﺗﻔﺎق اﻓﺘـﺎد« ،ﻓﺮﺿﻴﻪ ﭘﺮدازی اﻳﺮاﻧﯽ ،در ﺳﺎل هﺎی ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ،ادﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ »اﻳﺮاﻧﯽ اﺳﻼم را ﺑﺎ ﺁﻏﻮش ﺑﺎز ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و هﻴﭽﮑﺲ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ اﻳﺮاﻧﯽ از هﻤﺎن اول در ﺑﺮاﺑﺮ اﺳﻼم ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﻧﺨﻮاﺳﺖ ﺁﻧﺮا ﺑﭙﺬﻳﺮد« )ﻋﻠﯽ ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ :ﻋﻠﯽ و ﺣﻴﺎت ﺑﺎرورش ﭘﺲ از ﻣﺮگ( ،و وﻗﺘﻴﮑﻪ ﻣﻌﺘﺒﺮﺗﺮﻳﻦ ﻣﻮرﺧﺎن ﺧﻮد ﺟﻬﺎن اﺳﻼم :ﻃﺒﺮی ،اﺑﻦ اﻻﺛﻴﺮ ،دﻳﻨﻮری ،ﻳﻌﻘﻮﺑﯽ ،ﺑﻼذری ،اﺑﻦ ﻓﻘﻴﻪ، راوﻧﺪی ،ﻣﺴﻌﻮدی از ﺻﺪ هﺰار ﮐﺸﺘﻪ اﻳﺮاﻧﯽ در ﺟﻠﻮﻻء ﻧﺎم ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ،و ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ دﺷﺖ ﻧﺒﺮد ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ از ﺟﺎﻧﺐ اﻋﺮاب ﺟﻠﻮﻻء )ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ( ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ اﺟﺴﺎد ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﮔﺎن ﺳﺮاﺳﺮ ﺁﻧﺮا در زﻳﺮ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻓﺮﺿﻴﻪ ﭘﺮداز اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﺪﻋﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ »ﺣﻤﻠﻪ اﻋﺮاب ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺎ هﻴﭻ ﻣﻘﺎوﻣﺖ درﺧﺸﺎﻧﯽ در ﺟﻠﻮﻻء و ﻧﻬﺎوﻧﺪ روﺑﺮو ﻧﺸﺪ« )اﺳﻼم ﺷﻨﺎﺳﯽ( ،و ﺑﺎز هﻢ وﻗﺘﻴﮑﻪ هﻤﻴﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﮕﺎران ﻣﺴﻠﻤﺎن از ﻳﮑﺼﺪ و ﺳﯽ ﺷﻮرش ﭘﻴﺎﭘﯽ در اﺳﺘﺎن هﺎ و ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻳﺮان )ری ،هﻤﺪان ،اﺻﻔﻬﺎن ،ﮐﺮﻣﺎن ،اﺳﺘﺨﺮ ،ﮔﺮﮔﺎن ،ﻗﻢ ،ﮔﻴﻼن ،ﻃﺒﺮﺳﺘﺎن ،دﻳﻠﻢ ،ﺳﻴﺴﺘﺎن ،ﻓﺎرس ،ﺧﺮاﺳﺎن، ﺁذرﺑﺎﻳﺠﺎن ،ﺧﻮارزم ،ﻓﺎرﻳﺎب ،ﻧﻴﺸﺎﺑﻮر ،ﺑﺨﺎرا ،داراﺑﮕﺮد( و از ﺳﺮﮐﻮﺑﯽ هﺎی ﺧﻮﻧﻴﻦ اﻳﻦ ﺷﻮرش هﺎ و ﺗﺠﺪﻳﺪ هﺎی ﻣﮑﺮر ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺒﺮ ﻣﻴﺪهﻨﺪ )ﮐﻪ ﮔﺰارش ﺟﺎﻣﻌﯽ از ﺁﻧﻬﺎ را در ﮐﺘﺎب »ﻣﻼﺣﻈﺎﺗﯽ در ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﺮان« ﭘﮋوهﺸﮕﺮ ﻣﻌﺎﺻﺮﻋﻠﯽ ﻣﻴﺮﻓﻄﺮوس ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ( ،ﺑﺎز هﻤﻴﻦ ﻓﺮﺿﻴﻪ ﭘﺮدازان اﻇﻬﺎر اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ »اﻳﺮاﻧﯽ از هﻤﺎن اول اﺣﺴﺎس ﮐﺮد ﮐﻪ اﺳﻼم هﻤﺎن ﮔﻤﺸﺪﻩ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎﻟﺶ ﻣﯽ ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﺮای هﻤﻴﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻠﻴﺖ ﺧﻮدش را ول ﮐﺮد ،ﻣﺬهﺐ ﺧﻮدش را ول ﮐﺮد ،ﺳﻨﺘﻬﺎی ﺧﻮد ش را ول ﮐﺮد و ﺑﻄﺮف اﺳﻼم رﻓﺖ« )ﺑﺎز ﺷﻨﺎﺳﯽ هﻮﻳﺖ اﻳﺮاﻧﯽ – اﺳﻼﻣﯽ(. اﻳﺮاﻧﻴﺎن دﻳﮕﺮی در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎرهﺎﺋﯽ ﮐﺎﻣﻼ دوﮔﺎﻧﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ .در ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺑﻨﺎم »ﮐﺎرﻧﺎﻣﻪ اﺳﻼم« ﮐﻪ درﺁﺳﺘﺎﻧﻪ اﻧﻘﻼب وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ اﻧﺘﺸﺎر ﻳﺎﻓﺖ ،ﻋﺒﺪاﻟﺤﺴﻴﻦ زرﻳﻦ ﮐﻮب ﮐﻪ ﺳﺎل هﺎ ﭘﮋوهﺸﮕﺮی واﻗﻊ ﺑﻴﻦ و ﺑﻴﻐﺮض ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺟﻬﺘﯽ ﺻﺪ وهﺸﺘﺎد درﺟﻪ ای در ﻣﻮرد ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮد او ﭘﻴﺶ از ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد .ﻣﺪﻋﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ »هﻤﻪ ﺟﺎ در ﻗﻠﻤﺮو اﻳﺮان و ﺑﻴﺰاﻧﺲ ﻣﻘﺪم ﻣﻬﺎﺟﻤﺎن ﻋﺮب را ﻋﺎﻣﻪ ﻣﺮدم ﺑﺎ ﻋﻼﻗﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﮐﺮدﻧﺪ .ﻧﺸﺮ اﺳﻼم درﺑﻴﻦ ﻣﺮدم ﮐﺸﻮرهﺎی ﻓﺘﺢ ﺷﺪﻩ ﺑﺰور ﺟﻨﮓ ﻧﺒﻮد و اﻧﺘﺸﺎر ﺁن ﻧﻪ از راﻩ ﻋﻨﻒ و ﻓﺸﺎر ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﻘﺘﻀﻴﺎت و اﺳﺒﺎب ﮔﻮﻧﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻮد .رواﻳﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﺪاﺋﻦ را اﻋﺮاب ﻧﺎﺑﻮد ﮐﺮدﻧﺪ هﻴﭻ اﺳﺎس ﻧﺪارد ،و ﺁﻧﭽﻪ هﻢ ﮐﻪ ﺑﻴﺮوﻧﯽ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪن ﮐﺘﺐ ﺧﻮارزم ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﺸﮑﻮک اﺳﺖ «.و ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨـﺪﻩ اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ هﻤﺎن ﮐﺴـﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن ﺧﻮد در ﮐﺘﺎب ارزﻧﺪﻩ ای ﺑﻨﺎم »دو ﻗﺮن ﺳﮑﻮت« در ﺷﺮح هﻤﻴﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد: »ﺷﮏ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ در هﺠﻮم ﺗﺎزﻳﺎن ﺑﺴﻴﺎری از ﮐﺘﺎب هﺎ و ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ هﺎی اﻳﺮان دﺳﺘﺨﻮش ﺁﺳﻴﺐ ﻓﻨﺎ ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ .اﻳﻦ دﻋﻮی را از ﺗﺎرﻳﺦ هﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺣﺠﺖ ﺁورد و ﻗﺮاﻳﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﻴﺰ از ﺧﺎرج ﺁﻧﺮا ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺑﻌﻀﯽ دراﻳﻦ ﺑﺎب اﺑﺮاز ﺗﺮدﻳﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .اﻳﻦ ﺗﺮدﻳﺪ ﭼﻪ ﻻزم اﺳﺖ؟ در ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺁن روزﮔﺎر ،ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ،ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﻪ ﺧﻂ و
ﺻﻔﺤﻪ ٦
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ﮐﺘﺎﺑﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎدر ﺑﻮد و ﭘﻴﺪا اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﻮﻣﯽ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﮐﺘﺎب و ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻋﻼﻗﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .از هﻤ ِﻪ ﻗﺮاﺋﻦ ﭘﻴﺪاﺳﺖ ﮐﻪ در ﺣﻤﻠﻪ ﻋﺮب ﺑﺴﻴﺎری از ﮐﺘﺎب هﺎی اﻳﺮاﻧﻴﺎن از ﻣﻴﺎن رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ... .ﻋﺮﺑﺎن ﻓﺎﺗﺢ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ از ﺁﺳﻴﺐ زﺑﺎن اﻳﺮاﻧﻴﺎن در اﻣﺎن ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ و ﺁﻧﺮا هﻤﻮارﻩ ﭼﻮن ﺣﺮﺑﻪ ﺗﻴﺰی در دﺳﺖ ﻣﻐﻠﻮﺑﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺒﻴﻨﺪ ﺑﺎ ﺧﻂ و زﺑﺎن و ﮐﺘﺎب و ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ هﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ در ﺷﻬﺮهﺎی اﻳﺮان ﺑﺮ ﺧﻮردﻧﺪ ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺮ ﺧﺎﺳﺘﻨﺪ .رﻓﺘﺎری ﮐﻪ ﺗﺎزﻳﺎن در ﺧﻮارزم ﺑﺎ ﺧﻂ و زﺑﺎن ﻣﺮدم ﮐﺮدﻧﺪ ﺑﺪﻳﻦ دﻋﻮی ﺣﺠﺖ «.و هﻢ او در ﺟﺎی دﻳﮕﺮی از اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد» :در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﻴﻞ هﺠﻮم ﺗﺎزﻳﺎن ﺷﻬﺮهﺎی ﺑﺴﻴﺎر وﻳﺮان ﺷﺪ و ﺧﺎﻧﺪان هﺎ و دودﻣﺎن هﺎی ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮﺑﺎد رﻓﺖ .اﻣﻮال ﺗﻮاﻧﮕﺮان را ﺗﺎراج ﮐﺮدﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﻏﻨﺎﺋﻢ و اﻧﻔﺎل ﻧﺎم ﻧﻬﺎدﻧﺪ .دﺧﺘﺮان و زﻧﺎن اﻳﺮاﻧﯽ را در ﺑﺎزار ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ و ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺳﺒﺎﻳﺎ و اﺳﺮا ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ،و هﻤ ِﻪ اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را در ﺳﺎﻳﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ و ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ و هﺮ ﮔﻮﻧﻪ اﻋﺘﺮاﺿﯽ را ﺑﺎ ﺣﺪ و رﺟﻢ و ﻗﺘﻞ و ﺣﺮق ﺟﻮاب ﮔﻔﺘﻨﺪ. ...و ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﺪک اﻧﺪک ﻣﺤﺮاب هﺎ و ﻣﻨﺎرﻩ هﺎ ﺟﺎی ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ هﺎ را ﮔﺮﻓﺖ .ﮔﻮش هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻨﻴﺪن زﻣﺰﻣﻪ هﺎی ﻣﻐﺎﻧﻪ و ﺳﺮود هﺎی ﺧﺴﺮواﻧﯽ اﻧﺲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎﻧﮓ ﺗﮑﺒﻴﺮ و ﻃﻨﻴﻦ ﺻﺪای ﻣﻮذن را ﺑﺎ ﺣﻴﺮت و ﺗﺎﺛﺮ ﺗﻤﺎم ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ. ﮐﺴﺎﻧﻴﮑﻪ ﻣﺪﺗﻬﺎ از ﺗﺮاﻧﻪ هﺎی ﻃﺮب اﻧﮕﻴﺰ ﺑﺎرﺑﺪ و ﻧﮑﻴﺴﺎ ﻟﺬت ﺑﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ رﻓﺘﻪ رﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﺑﺎﻧﮓ ﺣﺪی و زﻧﮓ ﺷﺘﺮ ﻣﺎﻧﻮس ﺷﺪﻧﺪ .ﺧﺸﻦ ﻃﺒﻌﯽ و ﺗﻨﺪ ﺧﻮﺋﯽ ﻓﺎﺗﺤﺎن وﻗﺘﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻌﻠﻮم ﮔﺸﺖ ﮐﻪ زﻣﺎم ﻗﺪرت را در ﮐﺸﻮر ﻓﺘﺢ ﺷﺪﻩ ﺑﺪﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺿﻤﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﺋﯽ و ﮐﺎرﮔﺰاری در ﺑﻼد ﻣﻔﺘﻮﺗﺢ ﺑﻮد ﮐﻪ زﺑﻮﻧﯽ و ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺟﻮﺋﯽ و درﻧﺪﻩ ﺧﻮﺋﯽ ﻋﺮﺑﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﮔﺸﺖ ،زﻳﺮا اﻳﻦ »ﻧﮋاد ﺑﺮﺗﺮ« ﮐﻪ ﻣﻴﺪان ﻓﮑﺮ و ﻋﻤﻞ او هﺮﮔﺰ از ﺟﻮﻻﻧﮕﺎﻩ اﺳﺒﺎن و ﺷﺘﺮاﻧﺶ ﺗﺠﺎوز ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺮای ادارﻩ ﮐﺸﻮرهﺎی وﺳﻴﻌﯽ ﮐﻪ ﺑﺪﺳﺘﺶ اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﻮد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﻮاﻟﯽ داﺷﺖ و ﺑﻨﺎﭼﺎر دﻳﺮ ﻳﺎ زود ﺑﺮﺗﺮی ﺁﻧﻬﺎ را اذﻋﺎن ﻧﻤﻮد ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ از هﻤﺎن ﺑﺎﻣﺪاد اﺳﻼم اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻧﻔﺮت و ﮐﻴﻨﻪ ﺷﺪﻳﺪ ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﺷﻤﻨﺎن و ﺑﺎج ﺳﺘﺎﻧﺎن ﺧﻮد ﺁﺷﮑﺎر ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ«. و ﺑﺎز ،هﻢ او در ﺟﺎی دﻳﮕﺮی از اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد: »ﻧﺒﺮدی ﮐﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن در اﻳﻦ دو ﻗﺮن ﺑﺎ ﻣﻬﺎﺟﻤﺎن ﻋﺮب ﮐﺮدﻧﺪ هﻤﻪ در ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﺧﺸﻢ ﻧﺒﻮد ،در روﺷﻨﯽ داﻧﺶ و ﺧﺮد ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﻧﺒﺮد دوام داﺷﺖ ... .ﺑﺮﺧﯽ از هﻤﺎن اول ﺑﺎ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ و ﺳﺘﻴﺰﻩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ،ﮔﻮﺋﯽ ﻗﺒﻮل اﻳﻦ دﻳﻨﯽ را ﮐﻪ ﻋﺮب ﺁوردﻩ ﺑﻮد اهﺎﻧﺘﯽ و ﻧﺎﺳﺰاﺋﯽ در ﺣﻖ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ .از اﻳﻦ رو اﮔﺮ ﻧﻴﺰ در ﻇﺎهﺮ ﺧﻮد را ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻓﺮا ﻣﯽ ﻧﻤﻮدﻧﺪ در ﻧﻬﺎن از ﻋﺮب و ﺁﺋﻴﻦ او ﺑﺸﺪت ﺑﻴﺰار ﺑﻮدﻧﺪ و هﺮ ﺟﺎ ﻓﺮﺻﺘﯽ و ﻣﺠﺎﻟﯽ دﺳﺖ ﻣﯽ داد ﺳﺮ ﺑﻪ ﺷﻮرش ﺑﺮ ﻣﯽ ﺁوردﻧﺪ و ﻋﺮﺑﺎن و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن را از دم ﺗﻴﻎ ﻣﯽ ﮔﺬراﻧﻴﺪﻧﺪ ... .هﺮ روزی ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ای و در ﺟﺎﺋﯽ ﻗﻴﺎم و ﺷﻮرش ﺳﺨﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﯽ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﻋﺮب را ﺑﺎ دﻳﻨﯽ ﮐﻪ ﺁوردﻩ اﺳﺖ از اﻳﺮان ﺑﺮاﻧﻨﺪ... . د ر ﻧﻬﻀﺖ هﺎی ﭘﻴﺎﭘﯽ ﺁﻧﺎن ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻧﮋاد ﻋﺮب ﻣﺮدود ﺑﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﻣﻮرد ﺧﺸﻢ و ﮐﻴﻨﻪ ﻗﺮار داﺷﺖ و ﺑﺪﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻳﻦ ﺷﻮرش هﺎ رﻧﮓ ﺿﺪ دﻳﻨﯽ داﺷﺖ .اﻳﺮاﻧﻴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﻃﻌﻤﻪ ﻧﻔﺮت و ﮐﻴﻨﻪ ﻣﺮدم ﺑﻮدﻧﺪ و اﻳﻦ ﻧﻔﺮت و ﮐﻴﻨﻪ ﭼﻨﺪان ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺘﯽ زﻧﻬﺎﻳﯽ از اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻘﺪ زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ ﻋﺮﺑﺎن درﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ رﻳﺶ ﺷﻮهﺮان ﺧﻮد را ﮔﺮﻓﺘﻪ از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺁوردﻧﺪ و ﺑﺪﺳﺖ ﻣﺮدان ﻣﯽ ﺳﭙﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﮑﺸﻨﺪ ،و ﭼﻨﺎن ﺷﺪ ﮐﻪ در هﻤ ِﻪ ﻃﺒﺮﺳﺘﺎن ﻋﺮﺑﺎن و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻳﮑﺴﺮﻩ ﺑﺮاﻓﺘﺎدﻧﺪ«. واﻗﻌﻴﺖ اﻧﮑﺎر ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺳﻼم از راﻩ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺷﺪ ،ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن »ﺑﺪﻧﺒﺎﻟﺶ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ« ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ از راﻩ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ دﻳﮕﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی ﺧﺎور ﻧﺰدﻳﮏ و ﺷﻤﺎل ﺁﻓﺮﻳﻘﺎ و اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺷﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ هﻴﭽﮑﺪام از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎﻟﺶ رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻋﺮب در ﭘﻮاﺗﻴﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻪ از ﺑﺮﻧﺪﮔﯽ اﻓﺘﺎد ﮔﺴﺘﺮش اﺳﻼم در اروﭘﺎی ﻏﺮﺑﯽ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪ ،و وﻗﺘﻴﮑﻪ اﻳﻦ ﺷﻤﺸﻴﺮ در ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ از ﮐﺎر اﻓﺘﺎد راﻩ اروﭘﺎی ﺷﺮﻗﯽ ﺑﻪ روﻳﺶ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ. اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﻋﺮب ﻣﺴﺎوات اﺳﻼﻣﯽ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻳﺮاﻧﯽ ﺁورد ﮐﻪ از ﺗﺒﻌﻴﻀﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ ﭘﺎﻳﺎن دوران ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ رﻧﺞ ﻣﯽ ﺑﺮد ﺗﻘﻠﺒﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ هﺮ ﭼﻨﺪ اﻳﻦ ﺗﺒﻌﻴﺾ هﺎ واﻗﻌﺎ وﺟﻮد داﺷﺖ و اﻳﻦ ﻧﺎرﺿﺎﺋﯽ هﺎ هﻢ واﻗﻌﺎ وﺟﻮد داﺷﺖ ،وﻟﯽ ﻓﺎﺗﺤﺎن ﻋﺮب ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ هﻴﭽﮑﺪام از اﻳﻨﻬﺎ را از ﻣﻴﺎن ﻧﺒﺮدﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺒﻌﻴﻀﺎت ﺑﺴﻴﺎر ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺗﺮی را ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ اﻓﺰودﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﯽ ﺗﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮای اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردﻩ وﻟﯽ ﺁزادﻩ و ﺳﺮﻓﺮاز ﺗﺒﻌﺾ ﻧﮋادی ﺑﻮد .در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻧﻴﺰ واﻗﻌﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺦ را از زﺑﺎن ﻳﮏ ﻣﻮرخ ﺳﺮﺷﻨﺎس دﻳﮕﺮی ﺧﻮد ﺟﻬﺎن ﻋﺮب ﻣﯽ ﺗﻮان ﺷﻨﻴﺪ ﮐﻪ» :ﻋﺮب هﺎی ﻓﺎﺗﺢ ﺧﻮد را ﺑﺮﺗﺮ از دﻳﮕﺮان ﻣﯽ ﭘﻨﺪاﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ وﻳﮋﻩ ﺑﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻣﺒﺎهﺎت ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﻮاﻟﯽ )ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺁزاد ﺷﺪﻩ( ﺧﻮد ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ و ﺑﺮای ﺗﺤﻘﻴﺮ ﺁﻧﺎن ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﻪ ﭼﻴﺰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﺎز را ﺑﺎﻃﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ :ﺳﮓ و اﻻغ و اﻳﺮاﻧﯽ .ﻳﮏ اﻳﺮاﻧﯽ
ﺻﻔﺤﻪ ٧
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
دﺧﺘﺮی از ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺑﻨﯽ ﺳﻠﻴﻢ ﺧﻮاﺳﺖ و ﺧﺎﻧﻮادﻩ دﺧﺘﺮ ﺑﺎ اﻳﻦ ازدواج ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ،اﻣﺎ واﻟﯽ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﮐﻪ از اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎن ﺧﺒﺮ ﻳﺎﻓﺖ اﻣﺮ ﮐﺮد ﻣﻮی ﺳﺮ و رﻳﺶ و اﺑﺮوان داﻣﺎد را ﺑﺘﺮاﺷﻨﺪ و او را در ﻣﻼء ﻋﺎم دوﻳﺴﺖ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺑﺰﻧﻨﺪ و دﺧﺘﺮ را ﻧﻴﺰ از او ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﺑﺸﻴﺮ ﺷﺎﻋﺮ ﻣﻌﺎﺻﺮ او اﻳﻦ واﻗﻌﻪ را ﺑﻪ ﺷﻌﺮ در ﺁورد و در ﺁن ﮔﻔﺖ :اﺑﻮاﻟﻮﻟﻴﺪ ﺷﺮاﻓﺖ دﺧﺘﺮان ﻣﺎ را ﺣﻔﻆ ﮐﺮد و ﺁﻧﺮا از زﻧﺎﺷﻮﺋﯽ ﺑﺎ ﺑﻨﺪ ﮔﺎن ﺑﺎز داﺷﺖ و رﻳﺶ ﺁن ﻣﺮد ﺑﯽ ادب را ﺗﺮاﺷﻴﺪ و او را ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ زد ﺗﺎ ﺑﺮود و ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ﺑﺎ دﺧﺘﺮان ﮐﺴﺮی ازدواج ﮐﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺑﻨﺪﻩ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺑﻨﺪﻩ هﻤﺴﺮ ﺷﻮد« )ﺟﺮﺟﯽ زﻳﺪان :ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻤﺪن اﺳﻼﻣﯽ(. اﻳﻦ ادﻋﺎی دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻣﺮدم اﻳﺮان ﺁﺳﺎن ﺑﻪ دﻳﻦ ﺗﺎزﻩ ﮔﺮوﻳﺪﻧﺪ ﺗﻘﻠﺒﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﻮرﺧﺎن ﻣﺘﻌﺪدی از هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ،ﺣﺘﯽ در ﻗﺮون ﭼﻬﺎرم و ﭘﻨﺠﻢ هﺠﺮی ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﯽ از اﻳﺮان هﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮ ﺁﺋﻴﻦ زرﺗﺸﺘﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻮدﻧﺪ» :اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻣﺮدم ﻓﺎرس را در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ )ﻗﺮن ﭼﻬﺎرم هﺠﺮی( زرﺗﺸﺘﻴﺎن ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻴﺪهﻨﺪ و هﻴﭻ ﺷﻬﺮ و دهﮑﺪﻩ ای ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ در ﺁن ﺁﺗﺸﮕﺎهﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ .در ﻧﺰد ﺑﺴﻴﺎری از دهﻘﺎﻧﺎن ﺗﺼﺎوﻳﺮ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن و ﭘﻬﻠﻮاﻧﺎن اﻳﺮان ﺑﺎ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﮕﺎهﺪاری ﻣﯽ ﺷﻮد« )اﺻﻄﺨﺮی :ﻣﺴﺎﻟﮏ و اﻟﻤﻤﺎﻟﮏ(؛ »در ﺧﺮاﺳﺎن و ﻧﻮاﺣﯽ درﻳﺎی ﺧﺰر و ﻃﺒﺮﺳﺘﺎن و دﻳﻠﻢ و ﻧﻴﺰ در ﮐﺮﻣﺎن ﻋﺪ ِﻩ زرﺗﺸﺘﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد اﺳﺖ« )ﻣﺴﻌﻮدی :ﻣﺮوج اﻟﺬهﺐ(؛ »در ﺑﺨﺶ ﻏﺮﺑﯽ اﻳﺮان ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻋﻈﻴﻤﯽ از ﺧﺮﻣﺪﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺧﻮد ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻩ اﻧﺪ« )ﻣﻘﺪﺳﯽ :ﺗﺬ ﮐﺮﻩ اﻟﻤﻮﺿﻮﻋﺎت(؛ »در ﻓﺎرس ﺷﻬﺮی و روﺳﺘﺎﺋﯽ وﻧﺎﺣﻴﺘﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺁﺗﺸﮑﺪﻩ ای داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،و در ﺟﺒﻞ )ﺷﻤﺎل ﻏﺮﺑﯽ اﻳﺮان( هﻨﻮز زرﺗﺸﺘﻴﺎن در اﮐﺜﺮﻳﺖ هﺴﺘﻨﺪ« )اﺑﻦ ﺣﻮﻗﻞ: ﺻﻮرة اﻻرض(. اﮔﺮ ﺑﺨﻼف اﺳﭙﺎﻧﻴﺎی ﻋﺮب اﻳﺮاﻧﻴﺎن در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻬﺎﺟﻤﺎن را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ،ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﻘﻮط اﻣﭙﺮاﺗﻮری اﻳﺮان دﻳﮕﺮ ﭘﺎﻳﮕﺎهﯽ ﺑﺮای ﺁﺋﻴﻦ زرﺗﺸﺘﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺑﺎ ﺳﻘﻮط اﻧﺪﻟﺲ ،ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﭘﺸﺖ ﺟﺒﻬ ِﻪ وﺳﻴﻌﯽ در اروﭘﺎی ﺑﻴﺮون از ﻣﺮزهﺎی ﺧﻮد ﺑﺮای ﺧﻮﻳﺶ داﺷﺘﻨﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن اروﭘﺎی ﻣﺘﺼﺮﻓﯽ ﺗﺮﮐﺎن ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺸﺖ ﺟﺒﻬﻪ ای ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ از هﻮﻳﺖ ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮد دﻓﺎع ﮐﻨﻨﺪ. در ﮐﺘﺎب ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﻗﻢ ،ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻮرﺧﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎن از ﻗﺮن ﭼﻬﺎرم هﺠﺮی ،در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺧﻮاﻧﺪ: »ﻋﺮﺑﺎن دﺳﺖ ﺑﺮ ﺁوردﻧﺪ و ﻣﺠﻤﻮع ﺳﺪهﺎﺋﯽ را ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن رودﺧﺎﻧﻪ هﺎ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد وﻳﺮان ﮐﺮدﻧﺪ ،ﭼﻨﺪاﻧﮑﻪ ﮐﺸﺘﺰارهﺎی ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﮑﻠﯽ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻧﺪ ،و ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻣﻀﺮت ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ و ﺳﺪهﺎ و رودﺧﺎﻧﻪ هﺎﻳﺸﺎن را ﻣﯽ ﺷﮑﺎﻓﺘﻨﺪ ،و ﻻﺟﺮم ﻣﺮدم ﭼﻮن در دﻓﻊ ﺁﻧﺎن هﻴﭻ ﭼﺎرﻩ و ﺣﻴﻠﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﺁﻧﺎن ﻓﺮود ﺁﻣﺪﻧﺪ ،اﻣﺎ ﭼﻮن ﻋﺮب ﺑﺎﻧﮓ ﻧﻤﺎز ﮔﻔﺘﯽ ،دهﻘﺎﻧﺎن ﺁن ﻧﺎﺣﻴﺖ او را دﺷﻨﺎم دادﻧﺪی«. در ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﺗﻨﻬﺎ راﻩ ﻣﺒﺎرزﻩ ای ﮐﻪ ﺑﺮای اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺣﺎﮐﻤﺎن ﻋﺮب را ﺑﻪ رﻧﮓ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻠﯽ ﺧﻮﻳﺶ درﺁوردﻧﺪ ،و اﻳﻦ درﺳﺖ هﻤﺎن ﮐﺎری ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﺮدﻧﺪ .ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ادوارد ﺑﺮاون »ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻧﺎﺷﯽ از ﻗﺒﻮل اﺳﻼم در ﻧﺰد اﻳﺮاﻧﻴﺎن از ﭘﻮﺳﺖ ﻓﺮاﺗﺮ ﻧﺮﻓﺖ و ﺑﻪ درون ﻧﺮﺳﻴﺪ .اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺎ ﻧﻮ ﺁورﻳﻬﺎﺋﯽ ﭼﻮن ﺗﺸﻴﻊ وﻋﺮﻓﺎن ﺧﻴﻠﯽ زود ﺁﺋﻴﻨﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻋﺮب ﺑﻪ ﮐﺸﻮرﺷﺎن ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ ﭼﻴﺰی ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﺮﭼﻪ هﻤﭽﻨﺎن ﺷﺒﺎهﺘﯽ ﺑﺎ اﺳﻼم داﺷﺖ، وﻟﯽ ﻣﺤﺘﻮای ﺁن ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻋﺮب در ﻧﻈﺮ داﺷﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﻔﺎوت داﺷﺖ«. * * * در هﺮ ارزﻳﺎﺑﯽ ﮐﻪ درﺑﺎر ِﻩ دوران اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﺮان ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ اﺻﻮﻟﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻊ اﻳﺮان در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم از ﺁﻏﺎز ﻣﻮردی ﺧﺎص ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻊ هﻴﭽﻴﮏ از دﻳﮕﺮ ﮐﺸﻮرهﺎی ﻣﺘﺼﺮﻓﯽ ﻋﺮب ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ. اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﭘﻬﻨﺎوری ﮐﻪ در ﻃﻮل ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻋﺮب ﭘﯽ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪ ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎی اﻳﺮان ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎﺋﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن ﻋﻤﺪﺗًﺎ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮات رم ﺷﺮﻗﯽ )ﺑﻴﺰاﻧﺲ( ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﺼﺮف ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ اﻋﺮاب ﻋﻤﻼ ﺟﺎﺑﺠﺎﺋﯽ ﻳﮏ ﻣﺬهﺐ وارداﺗﯽ ﺑﺎ ﻳﮏ ﻣﺬهﺐ وارداﺗﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ از ﺳﻪ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ از ﺁن ﺗﻮﺳﻂ رم و ﺑﻴﺰاﻧﺲ ﺑﺮای ﺁﻧﻬﺎ ﺁوردﻩ ﺷﺪﻩ ﺑـﻮد ﻣﺬهﺐ ﻣﻠـﯽ هﻴﭽﻴﮏ از ﺁﻧﻬــﺎ ﻧﺒﻮد .اﺿﺎﻓﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ،ﻣﺬهﺐ ﻓﺎﺗﺤـــﺎن ﻧﻮ ﻧﻮع ﺗﺎزﻩ ای از هﻤـﺎن ﺁﺋﻴﻦ »ﻳﻬﻮدی – ﻣﺴﻴﺤﯽ «Judeo-Chretienne ،ﺑﻮد ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ در هﻨﮕﺎم ﺣﻤﻠﻪ ﻋﺮب داﺷﺘﻨﺪ :ﺧﺪای ﺁن هﻤﺎن ﺧﺪای ﻳﻬﻮدی ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎم دادﻩ ﺑﻮد ،ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺁن هﻤﺎن ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﻳﻬﻮدی ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺣﺘﯽ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎم هﻢ ﻧﺪادﻩ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﻬﻤﺎن ﺁﺳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ارﺑﺎب ﻋﻮض ﮐﺮدﻧﺪ ﻣﺬهﺐ ارﺑﺎب ﭘﻴﺸﻴﻦ راﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻣﺬهﺐ ارﺑﺎب ﺗﺎزﻩ ﻋﻮض ﮐﻨﻨﺪ ،و ﺑﺪﻧﺒﺎل اﻳﻦ هﺮ دو زﺑﺎن ﺧﻮد را هﻢ ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﻨﺪ و اﻳﻦ ﺑﺎر »از ﺑﻴﺦ ﻋﺮب ﺷﻮﻧﺪ« ،ﺑﺨﺼﻮص ﮐﻪ زﺑﺎن هﺎی ﺑﻴﺸﺘﺮ
ﺻﻔﺤﻪ ٨
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ﺁﻧﺎن ﺷﻌﺒﻪ هﺎﺋﯽ از ﺧﺎﻧﻮادﻩ زﺑﺎن هﺎی ﺳﺎﻣﯽ ﻳﻌﻨﯽ ﺧﻮﺷﺎوﻧﺪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﺑﻮد .اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮاﺋﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﻳﮑﻨﻮاﺧﺖ در ﺳﻮرﻳﻪ و ﻟﺒﻨﺎن و ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ و ﻣﺼﺮ و ﻟﻴﺒﯽ وﺗﻮﻧﺲ و اﻟﺠﺰاﻳﺮ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺗﮑﺮار ﺷﺪ. ﻣﻮرد اﻳﺮان از هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﻮارد ﺟﺪا ﺑﻮد .اﻳﺮان ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در هﻨﮕﺎم ﺣﻤﻠﻪ ﻋﺮب ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ ﮐﺸﻮر دﻳﮕﺮی ﻧﺒﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻣﻘﺘﺪری ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﺁن ﺑﺨﺶ ﻣﻬﻤﯽ از هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﺰاﻧﺴﯽ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ ﺁن ﺑﻮد ﻣﺬهﺐ ﺁن ﻧﻴﺰ ﻣﺬهﺒﯽ وارداﺗﯽ ﻧﺒﻮد ،ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻠﯽ ﺧﻮد او ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ای ﮐﻬﻦ ﺗﺮ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺣﺘﻤﺎﻻ ﮐﻬﻦ ﺗﺮ از ﻳﻬﻮدﻳﺖ داﺷﺖ، هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ زﺑﺎن ﻣﻠﯽ ﺁن زﺑﺎﻧﯽ ﺁرﻳﺎﺋﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ هﻴﭻ ﻗﺮاﺑﺘﯽ ﺑﺎ ﻋﺮﺑﯽ ﻳﺎ دﻳﮕﺮ زﺑﺎن هﺎی ﺳﺎﻣﯽ ﻧﺪاﺷﺖ. ﺑﻨﺎﭼﺎر ﻣﻠﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﻮدﻳﺘﺶ از هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﺣﻤﻠﻪ ﻋﺮب ﺑﺎهﻮﻳﺖ و ﺁﺋﻴﻦ و زﺑﺎن و ﻓﺮهﻨﮓ ﺧﺎص ﺧﻮدش در ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻮد رﺳﺎﻟﺘﯽ در ﭘﺎﺳﺪاری هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺮای ﺧﻮد ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻮد ﮐﻪ هﻴﭽﻴﮏ از دﻳﮕﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی اﺷﻐﺎل ﺷﺪﻩ اﻋﺮاب ﺑﺮای ﺧﻮد ﻗﺎﺋﻞ ﻧﺒﻮدﻧﺪ .درﺳﺖ هﻢ ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺒﺎرزﻩ ﻣﻠﯽ ﺑﺮای ﺑﺎز ﺳﺘﺎﻧﺪن اﻳﻦ اﺻﺎﻟﺖ از ﺷﻤﺸﻴﺮﮐﺸﺎن ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ از هﻤﺎن ﻓﺮدای اﺳﺘﻘﺮار ﻋﺮب ﺁﻏﺎز ﺷﺪ و ﺗﺎ ﺑﺎزﻳﺎﺑﯽ اﺳﺘﻘﻼل از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺮﺳﻴﺪ .ﺑﻪ ﮔﻔﺘ ِﻪ :Renan »اﻳﺮان ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ اﺳﻼم را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ،هﺮﮔﺰ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻋﺮب و ﻓﺮهﻨﮓ ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﯽ او ﻧﺸﺪ ،و ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ زﺑﺎن و ﻣﺬهﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﺪو ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد در ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪﺗﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺣﻘﻮق ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ ﻣﻠﺖ ﺁرﻳﺎﺋﯽ ﺑﺎز ﮔﻴﺮد .ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﻣﺤﻤﺪ، ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺮزﻣﻴﻨﻬﺎی ﭘﻬﻨﺎوری ﮐﻪ ﻣﺘﺼﺮف ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﻴﻤﻘﺪاری ﺑﻴﺶ ﻧﺒﻮد .ﺻﺪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از ﺁن، درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ زﺑﺎن و ﻣﺬهﺐ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از ﺣﺠﺎز از ﻣﺎﻟﺰی ﺗﺎ ﻣﺮاﮐﺶ و از ﺗﻮﻣﺒﻮﮐﺘﻮ ﺗﺎ ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺧﻮد ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ،راﻧﺪﻩ و ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﺪﻩ ،از ﺻﺤﻨﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻃﺮد ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﺻﺤﺮا هﺎی ﺑﯽ ﺁب و ﻋﻠﻔﺶ ،ﺑﻪ هﻤﺎن ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از زﻣﺎن اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ داﺷﺖ ،ﺑﺎز ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد«. ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺒﺎرزﻩ ای ﭘﻴﮕﻴﺮ ﺑﺮای دﻓﺎع ﺳﺮ ﺳﺨﺘﺎﻧﻪ از اﻳﻦ اﺻﺎﻟﺖ ﻣﻠﯽ در هﻤ ِﻪ زﻣﻴﻨﻪ هﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ و ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺁن اﺳﺖ ،و در اﻳﻦ ﻣﺒﺎرزﻩ اﻳﺮان ﺑﻄﻮر داﺋﻢ راﻩ ﺧﻮد را از راﻩ ﺑﻘﻴ ِﻪ اﻋﻀﺎی ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺟﺪا ﮐﺮدﻩ و هﻤﻮارﻩ ﻋﻀﻮ ﺳﺮﮐﺶ ﻳﺎ ﺑﻪ اﺻﻄﻼح اﻣﺮوزی »ﺑﭽﻪ ﺷﺮور« دﻧﻴﺎی اﺳﻼم ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮی ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ،در ﺣﺮﻣﺴﺮای ﺷﻠﻮغ اﺳﻼم اﻳﺮان ﺁن هﻤﺴﺮی ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ هﻴﭽﻮﻗﺖ ﻗﻠﺒ ًﺎ ﺑﻪ ازدواج ﺗﺤﻤﻴﻠﯽ ﺧﻮد رﺿﺎﻳﺖ ﻧﺪادﻩ و »ﺑﻠﯽ« ﻧﮕﻔﺘﻪ اﺳﺖ .ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻗﻴﺎم هﺎی ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺧﻼﻓﺖ ﻋﺮب در ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﻳﺮان ﺁﻏﺎز ﺷﺪ .اوﻟﻴﻦ ﺷﮑﺎف در وﺣﺪت ﺳﻴﺎﺳﯽ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻋﺮب ﺑﺎ ﺗﺎﺳﻴﺲ دوﻟﺖ ﻣﺴﺘﻘﻞ »رﺳﺘﻤﻴﻪ« در ﺷﻤﺎل ﺁﻓﺮﻳﻘﺎ )اﻟﺠﺰاﻳﺮ و ﺻﺤﺮای ﮐﻨﻮﻧﯽ( ﺑﺪﺳﺖ ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﻦ رﺳﺘﻢ رهﺒﺮ ﻧﻈﺎﻣﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﺮاﺳﺎﻧﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ،و دوﻣﻴﻦ ﺷﮑﺎف اﻋﻼم اﺳﺘﻘﻼل ﺧﻮد اﻳﺮان ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻌﻘﻮب ﻟﻴﺚ ﺻﻔﺎری ﺑﻮد .ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ارﺗﺸﯽ ﮐﻪ در داﺧﻞ اﻣﭙﺮاﺗﻮری اﺳﻼم ﺑﺎ ارﺗﺶ ﻣﻨﻈﻢ ﺧﻼﻓﺖ ﻋﺮب ﺟﻨﮕﻴﺪ و ﺁﻧﺮا در هﻢ ﺷﮑﺴﺖ ارﺗﺶ ﺧﺮاﺳﺎﻧﯽ اﺑﻮﻣﺴﻠﻢ در ﺟﻨﮓ زاب ﺑﻮد ،و ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ارﺗﺸﯽ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﻐﺪاد ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺧﻼ ﻓﺖ ﻋﺮب را ﺑﺘﺼﺮف درﺁورد ارﺗﺶ اﻳﺮاﻧﯽ دﻳﻠﻤﯽ ﺑﻮد .درﺗﻤﺎم هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم ،اﻳﺮان ﺣﺘﯽ ﻳﮑﺒﺎر ﺑﺨﺎﻃﺮ اﺳﻼم ﻧﺠﻨﮕﻴﺪ ،ﻧﻪ در ﺟﻬﺎﻧﮕﺸﺎﺋﯽ هﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﺟﺴﺖ و ﻧﻪ در ﺟﻨﮓ هﺎی ﺻﻠﻴﺒﯽ .در ﻋﻮض ﺑﺎرهﺎ ﻋﻠﻴﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺟﻨﮕﻴﺪ .دوﻳﺴﺖ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم ﺑﺎ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ در ﭘﻴﮑﺎری ﺑﯽ اﻣﺎن ﺑﻮد و در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﮐﺸﻮرهﺎی ﻧﺎﻣﺴﻠﻤﺎن ﻟﻬﺴﺘﺎن و ﺑﻮهﻤﻴﺎ و وﻧﻴﺰ و اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﭘﻴﻤﺎن اﺗﺤﺎد ﺑﺴﺖ ،اﻣﺎ ﺣﺘﯽ ﻳﮑﺒﺎر در ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻮد ﺑﺎ ﻳﮏ ﮐﺸﻮر ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻋﻠﻴﻪ ﻧﺎﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﻤﺎﻧﯽ ﻧﺒﺴﺖ .ﺣﺘﯽ در دوران ﺧﻮد ﻣﺎ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺟﻨﮓ ﺧﺎرﺟﯽ اﻳﺮان اﺳﻼﻣﯽ ﺟﻨﮓ هﺸﺖ ﺳﺎﻟﻪ ای ﻧﺎﻓﺮﺟﺎم ﺑﺎ ﮐﺸﻮر ﻣﺴﻠﻤﺎن دﻳﮕﺮی ﺑﻮد. در ﻗﻠﻤﺮو ﻓﺮهﻨﮕﯽ ،روﻳﺎروﺋﯽ اﻳﺮان ﺁرﻳﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﻓﺮهﻨﮓ ﻣﻬﺎﺟﻢ ﺳﺎﻣﯽ ﺣﺘﯽ از روﻳﺎروﺋﯽ هﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺁن ،هﻢ ﭘﻴﮕﻴﺮﺗﺮ ﺑﻮد .ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺸﻮر ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ را ﺑﻪ ﻧﻔﻊ زﺑﺎن ﻣﻠﯽ ﺧﻮد ﻃﺮد ﮐﺮد اﻳﺮان ﺑﻮد ،و ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺸﻮر ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭘﺮ اﻓﺘﺨﺎرش را ﺑﻪ ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﻧﺴﭙﺮد و ﺁﻧﺮا در ﺗﻤﺎم ﺟﻠﻮﻩ هﺎی ادب و هﻨﺮ و ﺷﻌﺮ و ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ و ﻓﻮﻟﮑﻠﻮر و رﺳﻮم روزﻣﺮﻩ ﺧﻮﻳﺶ زﻧﺪﻩ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺖ اﻳﺮان ﺑﻮد .در ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی اﺳﻼﻣﯽ )ﻣﺼﺮ ،ﻋﺮاق ،اردن ،ﺳﻮرﻳﻪ، ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ،ﻟﺒﻨﺎن ،ﺗﻮﻧﺲ ،اﻟﺠﺰاﻳﺮ ،ﻣﺮاﮐﺶ( ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﭘﻴﺶ از اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮد ﻗﻄﻊ راﺑﻄﻪ ﮐﺮدﻧﺪ. ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ ،اﺻﻄﮑﺎک ﺑﻨﻴﺎدی اﻳﻦ دو ﻓﺮهﻨﮓ ﺁرﻳﺎﺋﯽ و ﺳﺎﻣﯽ ﺑﺨﺼﻮص در ﺗﻀﺎدی دﻳﮕﺮ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﺪ ﮐﻪ رﻳﺸﻪ در اﺻﻠﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻬﻦ داﺷﺖ ،و اﻳﻦ ﺗﻀﺎد از دوﮔﺎﻧﮕﯽ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﺎ ﻗﺒﻞ اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان و اﻧﺪ ﻳﺸﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺎﻳﻪ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ،زﻳﺮا هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ دﻧﻴﺎی ﺳﺎﻣﯽ در ﻃﻮل دو هﺰار ﺳﺎل ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﯽ و اﺳﻼم را ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﺟﻬﺎن اﻳﺮاﻧﯽ ﻧﻴﺰ درهﻤﻴﻦ ﻣﺪت ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﺰرگ ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ ،زرﺗﺸﺘﯽ و ﻣﺎﻧﻮی را ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ دﻧﻴﺎی ﻏﺮب
ﺻﻔﺤﻪ ٩
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ﺑﺎ ﺗﻌﺒﻴﺮی اﺷﺘﺒﺎﻩ ﺁﻣﻴﺰ از ﺑﺮداﺷﺖ دو ﮔﺎﻧ ِﻪ ﺧﻴﺮ و ﺷﺮ در ﺁﻧﻬﺎ ،ﺑﺪان هﺎ ﻋﻨﻮان dualisteدادﻩ اﺳﺖ ،ﻣﺬهﺒﯽ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﻮدﻧﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ دو ،ﺁﺋﻴﻦ در ﻣﺼﺮ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ دوران اﺧﻨﺎﺗﻮن ﻧﻴﺰ ﻧﻮع ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ای از ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﻮد. ﮔﺴﺘﺮش هﻴﭽﻴﮏ از اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻨﻬﺎ در ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ،ﭼﻪ از ﻟﺤﺎظ زﻣﺎﻧﯽ و ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﮑﺎﻧﯽ ،از ﮔﺴﺘﺮش ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﺳﺎﻣﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﻧﺒﻮد .ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻬﺮ )ﻣﻴﺘﺮا( ﭼﻬﺎر ﻗﺮن ﺗﻤﺎم ﺁﺋﻴﻦ ﺷﻤﺎرﻩ ﻳﮏ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﭘﻬﻨﺎور رم ﺑﻮد و از درﻳﺎی ﺳﻴﺎﻩ ﺗﺎ اﻗﻴﺎﻧﻮس اﻃﻠﺲ و از درﻳﺎی ﺷﻤﺎل ﺗﺎ ﻣﺪﻳﺘﺮاﻧﻪ را در ﻣﻨﻄﻘ ِﻪ ﻧﻔﻮذ ﺧﻮد داﺷﺖ ،ﻧﻔﻮذی ﮐﻪ هﻢ اﻣﺮوز ﺁﺛﺎر ﺁﻧﺮا در ﺑﻘﺎﻳﺎی ﺻﺪهﺎ ﻣﻬﺮاﺑﻪ در اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ و اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ و ﻓﺮاﻧﺴﻪ و ﺁﻟﻤﺎن و اﺗﺮﻳﺶ و اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن و روﻣﺎﻧﯽ و ﺑﺎﻟﮑﺎن و ﺁﻓﺮﻳﻘﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ و ﺧﺎور ﻧﺰدﻳﮏ و ﺁﺳﻴﺎی ﺻﻐﻴﺮ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .وﻗﺘﯽ هﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺷﺪ ،ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤ ِﻪ ﺳﻨﺖ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮد )روز ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺗﻘﺪس ﻳﮑﺸﻨﺒﻪ ،ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ،ﻋﺸﺎء رﺑﺎﻧﯽ و ﺑﺴﻴﺎر ﺿﻮاﺑﻂ دﻳﮕﺮی را ﮐﻪ در ﻓﺼﻞ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ای در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب از ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ( از ﺁن اﻗﺘﺒﺎس ﮐﺮد .ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺰداﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ از ﺷﺶ ﻗﺮن ﺁﺋﻴﻦ ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ هﺎی هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ و ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳ ِﻪ هﻤﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺁن ﻧﻴﺰ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪات ﺧﻮد را درﺑﺎرﻩ ﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮ و رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ و روز ﺣﺴﺎب و ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن و ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ از ﺁن ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻌﺪا ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم اﻧﺘﻘﺎل داد .ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺎﻧﻮی در ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪﺗﯽ از ﮐﺮاﻧﻪ هﺎی اﻗﻴﺎﻧﻮس ﮐﺒﻴﺮ ﺗﺎ ﺳﻮاﺣﻞ اﻗﻴﺎﻧﻮس اﻃﻠﺲ در ﺁﺳﻴﺎ و اروﭘـــــــﺎ و اﻓﺮﻳﻘﺎ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺖ و ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺳﺮﮐﻮﺑﮕﺮی ﻣﺬهﺒﯽ ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺎ دوران ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ اروﭘﺎ ﭘﺎی ﺑﺮﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪ .در اﻳﻦ هﺮ دو ﻣﻮرد ﻧﻴﺰ در ﺧﻮد اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﻣﺒﺴﻮط ﺗﺮی دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. اﮔـﺮ اﻳﻦ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺟـــــﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم ﺳﭙﺮدﻧـﺪ ،ﻧﻪ ﺑﺮای اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐـﻪ اﺳﻼم و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ارزش هﺎی ﻣﻌﻨﻮی ﻋﺎﻟﻴﺘﺮی را اراﺋﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﺑﺮای اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ دو ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮهﺎی ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺗﺮی ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﺁﻣﺪﻧﺪ. ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮی را در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ در ﺻﻔﺤﺎت ﺗﺎرﻳــﺦ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .ﺷﻤﺸﻴﺮزﻧﺎن ﻋﺮب از ﻧﻈﺮ ﻣﺬهﺒﯽ هﻴﭻ ﭼﻴـــﺰ ﺗﺎزﻩ ای ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن ﻧﻴﺎوردﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻓﺮاﻧﺴﻮی Darmesteterد ر ارزﻳﺎﺑﯽ ﻇﺮﻳﻔﺎﻧﻪ ای از اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻧﻮﺷﺖ: »اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺁﺋﻴﻦ ﻧﻮرﺳﻴﺪﻩ را روﻧﻮﺷﺘﯽ از ﺁﺋﻴﻦ ﮐﻬﻦ ﺧﻮدﺷﺎن ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ در ﺁن ﺁﺳﻤﺎن از هﻤﺎن ﻓﺮﺷﺘﻪ هﺎ و زﻣﻴﻦ از هﻤﺎن ﺷﻴﻄﺎن هﺎﺋﯽ ﭘﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎی دادﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ و ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن روز ﺣﺴﺎب و ﺟﻬﻨﻢ و ﺑﻬﺸﺘﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻣﺨﺼﻮﺻًﺎ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن از ﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎ وام ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮی ﮐﻪ در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن روی دادﻩ ﺑﻮد اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اهﻮراﻣﺰدا ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ اﷲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و ﻓﺮﺷﺘﻪ هﺎ ﻧﺎم ﻣﻼﺋﮏ و اهﺮﻳﻤﻦ ﻧﺎم ﺷﻴﻄﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .زرﺗﺸﺖ ﻧﻴﺰ ﻧﺎم ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ دادﻩ ﺑﻮد .ﺁﻧﭽﻪ اﻳﻦ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺣﻘﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ از ﺁﺋﻴﻦ ﻧﻮرﺳﻴﺪﻩ ﺑﻄﻠﺒﻨﺪ ﺑﻴﺶ از ﺣﻮر و ﺟﻨﺖ ﺁن ﺟﻬﺎﻧﯽ ،ﻋﺪاﻟﺖ و ﻣﺴﺎواﺗﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ در هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﺗﺎ ﺣﺪ زﻳﺎدی ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺑﺪان ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ از اﻳﺸﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،و هﻤﻴﻦ ﺁﺧﻮﻧﺪ ﺳﺎﻻری ﺑﻮد ﮐﻪ ﺟﻨﺒﺶ هﺎﻳﯽ اﻧﻘﻼﺑﯽ ﭼﻮن ﺟﻨﺒﺶ ﻣﺰدﮐﯽ را ﭘﺪﻳﺪ ﺁوردﻩ ﺑﻮد .وﻟﯽ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺴﺎواﺗﯽ را ﻣﻄﻠﻘًﺎ ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن ﻧﮕﺮﻓﺘﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺳﺮﻓﺮازی هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﻴﺰ از دﺳﺖ دادﻧﺪ و ﻧﺎﻳﺎﻓﺘﻪ دم دو ﮔﻮش ﮔﻢ ﮐﺮدﻧﺪ«. ﻣﺒﺎرزﻩ ﻓﺮهﻨﮕﯽ هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ای ﮐﻪ اﻳﻦ دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺁورد ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺶ از ﺳﺮ ﮐﻮﻓﺘﮕﯽ ﻣﺎدی اﻳﺮاﻧﻴﺎن، زادﻩ ﻏﺮور ﻣﻠﯽ زﺧﻢ ﺧﻮردﻩ ای ﺑﻮد ﮐﻪ هﺮﮔﺰ اﻟﺘﻴﺎم ﻧﻴﺎﻓﺖ .اﻳﻦ ﻣﺒﺎرزﻩ ﻓﺮهﻨﮕﯽ از ﺁﻏﺎز ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ اﻳﻦ ﺗﻀﺎد ﻓﮑﺮی ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی اﻳﺮاﻧﯽ هﺮ ﺁدﻣﯽ ﻓﺮدی ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺗﻌﻘﻞ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ از ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ ﺗﺸﺨﻴﺺ و اﻧﺘﺨﺎب ﺁزاداﻧ ِﻪ راهﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻴﺎن ﺧﻴﺮ و ﺷﺮ و ﻧﻮر و ﻇﻠﻤﺖ ﺑﺮای ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﺪ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮد ،و ﺑﻪ هﻤﺎن اﻧﺪازﻩ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺁزادی داﺷﺖ ﻣﺴﻮﻟﻴﺖ ﻧﻴﺰ داﺷﺖ ،ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ او از وی ﻣﯽ ﻃﻠﺒﻴﺪ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ وی در اﻳﻦ ﮔﺰﻳﻨﺶ راﻩ راﺳﺘﯽ و ﻧﻴﮑﻮﻳﯽ را ﺑﺮ ﮔﺰﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﻳﺎور ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻧﺒﺮدی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺟﻬﺎن ﻣﻴﺎن روﺷﻨﺎﻳﯽ و ﺗﺎرﻳﮑﯽ در ﺟﺮﻳﺎن اﺳﺖ و ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﭘﻴﺮوزی ﻧﻬﺎﻳﯽ ﻓﺮوغ ﺑﺮ ﻇﻠﻤﺖ ﭘﺎﻳﺎن ﻳﺎﺑﺪ .در ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﺑﻞ ،اﻧﺪﻳﺸ ِﻪ زﻳﺮﺑﻨﺎﻳﯽ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﺮ اﻳﻦ وﺟﻪ ﻣﺸﺘﺮک ﺳﺎﻣﯽ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺁدﻣﯽ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﺮای او ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺑﺮاﻳﺶ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺧﻮد او در ﻣﻮرد ﺁن اﺧﺘﻴﺎری ﻧﺪارد .اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺒﺮ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص در ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺳﺎﻣﯽ ،ﻳﻌﻨﯽ درﺳﺖ هﻤﺎن ﺁﺋﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﻋﺮب ﺑﺮای اﻳﺮان ﺁورد ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﻗﺎﻃﻊ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻻاﻗﻞ ﻳﮑﺼﺪ ﺁﻳﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﺪﻳﻦ ﺻﺮاﺣﺖ داﺷﺖ ﮐﻪ :ﺧﺪا هﺮ ﮐﺲ را ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ رﺳﺘﮕﺎری ﻣﯽ ﺑﺮد و هﺮ ﮐﻪ را هﻢ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮاهﯽ ﻣﯽ ﮐﺸﺎﻧﺪ ،هﺮﮐﺲ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﮐﻨﺪ دﻟﺶ را ﺑﻪ اﺳﻼم ﻣﺎﻳﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و هﺮ ﮐﺲ را ﮐﻪ ﻧﺨﻮاهﺪ در ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ اﻳﻤﺎن ﺳﺨﺖ دل ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،هﺮﮐﺲ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺸﻤﻮل رﺣﻤﺖ ﺧﻮد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و هﺮﮐﺲ را هﻢ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻋﺬاب ﻣﯽ دهﺪ ،هﺮﮐﺲ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻋﺰت ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ و هﺮﮐﺲ را هﻢ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ذﻟﻴﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ١٠
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ﺑﺮای ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻮﻳﮋﻩ در ﺁﺛﺎر ﺳﺨﻨﻮران و ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﻋﺮﻓﺎی اﻳﺮان ﺗﺒﻠﻮر ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،از ﺁﻏﺎز اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﻄﺮح ﺑﻮد ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺸﺮ ﻓﺮدی ﺑﯽ اﺧﺘﻴﺎر ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺑﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺟﻮاب ﭘﺲ دهﺪ و ﺑﺨﺎﻃﺮ ﮔﻨﺎهﯽ ﮐﻪ در اﺧﺘﻴﺎرش ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻴﻔﺮ ﺑﺒﻴﻨﺪ؟ و ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ،اﻳﻦ ﻣﻌﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﻳﺶ ﻣﻄﺮح ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ دﻳﺪﮔﺎﻩ هﺎی ﻣﺎ ﻗﺒﻞ اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮد را در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﺑﺎ دﻳﺪﮔﺎﻩ هﺎﻳﯽ ﮐﻪ اﺳﻼم ﺑﺮای او ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﻄﺒﻴﻖ دهﺪ در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ اﻳﻦ دو ﻋﻤﻼ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻧﺪ؟ ﺑﺎزﺗﺎب هﺎی اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ واﻳﻦ ﻣﻌﻤﺎ را ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ درﺗﻤﺎم ﺻﻔﺤﺎت ﺗﺎرﻳﺦ ﻓﺮهﻨﮕﯽ اﻳﺮان ﻣﺴﻠﻤﺎن از ﻗﺮن ﺳﻮم هﺠﺮی ﺗﺎ ﻗﺮن ﺧﻮد ﻣﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﻧﺮم ،ﮔﺎﻩ در ﻗﺎﻟﺒﯽ ﻃﻨﺰ ﺁﻣﻴﺰ ،و ﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﺻﺮاﺣﺖ ﭼﻨﺎن ﺑﯽ ﭘﺮوا ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ زﻣﺎﻧﯽ ﺷﮕﻔﺘﯽ ﻣﯽ ﺁورد ،ﻣﺜﻼ ادﻋﺎﻧﺎﻣ ِﻪ اﻧﻘﻼﺑﯽ زﮐﺮﻳﺎی رازی در دو ﮐﺘﺎب ﻓﻠﺴﻔﯽ او ﻋﻠﻴﻪ اﺳﺎس ﻧﺒﻮت و اﻧﮑﺎر ارﺗﺒﺎط ﻣﺬاهﺐ ﺑﺎ ﺧﺪا .هﺸﺘﺼﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ادﻋﺎ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ دراروﭘﺎی »ﻗﺮن ﻓﺮوغ« از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﭼﻮن وﻟﺘﺮ و روﺳﻮ و ﮐﺎﻧﺖ و هﮕﻞ و هﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ادﻋﺎﻧﺎﻣﻪ ای در ﻗﺮن ﺧﻮد ﻣﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﺴﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﭼﻮن ﻓﺮوﻳﺪ واﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ وﻣﺘﺮﻟﻴﻨﮓ ﻣﻄﺮح ﺷﻮد. ﺗﻘﻠﺐ دﻳﮕﺮی ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﺦ ،ﺗﻘﻠﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﻣﻮرد »ﻓﺮهﻨﮓ اﺳﻼﻣﯽ« اﻳﺮان ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ در ﻗﺮون دوم ﺗﺎ ﺷﺸﻢ ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻮد ﮐﺎﻧﻮن ﻓﺮهﻨﮓ ﺷﮑﻮﻓﺎﻳﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪان اﺳﻼم ﺷﻨﺎس ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺪان ﻋﻨﻮان ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ »ﻓﺮهﻨﮓ اﺳﻼﻣﯽ« دادﻩ اﻧﺪ .ﺑﺴﻴﺎری از ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ دﻧﻴﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﮐﻮﺷﻴﺪﻩ اﻧﺪ و ﻣﯽ ﮐﻮﺷﻨﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﺷﮑﻮﻓﺎﻳﯽ را ﻓﺮع اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻮدن اﻳﻦ ﻓﺮهﻨﮓ ﺑﺪاﻧﻨﺪ و ﺑﺎروری ﺁن را ﺑﻪ ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﺬهﺒﯽ ﺁن ارﺗﺒﺎط دهﻨﺪ .وﻟﯽ ﻗﺎﻧﻮن واﻗﻌﯽ ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻴﭻ ﻓﺮهﻨﮕﯽ را ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎر ﻣﺬهﺒﯽ ارزﺷﻴﺎﺑﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮐﺮد ،و ﻏﻨﺎی ﺁﻧﺮا ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺁﺋﻴﻨﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻓﺮهﻨﮓ در ﺁن ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮔﺬاﺷﺖ .اﮔﺮ ﺟﺰ اﻳﻦ ﻣﯽ ﺑﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ واﻻﺗﺮﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﺁﺋﻴﻦ اﺳﺎﻃﻴﺮ ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺎﺷﺪ، زﻳﺮا ﮐﻪ واﻻﺗﺮﻳﻦ ﻓﺮهﻨﮓ ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺰ در اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد .و اﺗﻔﺎﻗﺎ درﺳﺖ هﻤﻴﻦ ﻓﺮهﻨﮓ واﻻ ﺑﻮد ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ ﻓﺮهﻨﮓ واﻻﺋﯽ دﻳﮕﺮ ،ﻳﮑﯽ از دو رﮐﻦ ﺑﻨﻴﺎدی ﻓﺮهﻨﮓ اﺳﻼﻣﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ،ﮐﻪ Renanدر ارزﻳﺎﺑﯽ ﺁن ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ: »اﮔﺮ ﻳﮏ ﻓﺮهﻨﮓ واﻗﻌﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ دو ﭘﺎﻳﻪ ﻋﻠﻢ و ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺑﻨﻴﺎد ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮان اﺻﻮﻻ از ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺑﻨﺎم ﻓﺮهﻨﮓ اﺳﻼﻣﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ،زﻳﺮا ﭘﺎﻳﻪ ﮔﺬاران واﻗﻌﯽ اﻳﻦ دو در دﻧﻴﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن اﻳﺮاﻧﻴﺎن و ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎن ﺑﻮدﻧﺪ و اﻋﺮاب ﺧﻮد در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺳﻬﻤﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ،ﻳﺎ ﺳﻬﻤﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎﭼﻴﺰ داﺷﺘﻨﺪ «.ﺑﺎروری »ﻓﺮهﻨﮓ اﺳﻼﻣﯽ« ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮد اﺳﻼم ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ ﻣﺴﺎﻋﺪی ﺑﻮد ﮐﻪ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻋﺮب ﺑﺎ اﻳﺠﺎد ﻳﮏ واﺣﺪ ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺳﻴﺎﺳﯽ و ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ ﺑﺨﺼﻮص زﺑﺎﻧﯽ در اﺧﺘﻴﺎر ﻓﺮهﻨﮕﺴﺎزان اﻳﺮاﻧﯽ و ﺳﺮﻳﺎﻧﯽ و ﻣﺼﺮی و اﻧﺪﻟﺴﯽ و ﺑﻄﻮرﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ و هﻨﺪی و ﭼﻴﻨﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد .ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﻗﺒﻼ در اﻣﭙﺮاﺗﻮری هﺎی ﻏﻴﺮ اﺳﻼﻣﯽ رم و ﺑﻴﺰاﻧﺲ و ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﻮﺟﻮد ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد و ﺑﻌﺪًا هﻢ در اﻣﭙﺮاﺗﻮری هﺎی ﻣﻐﻮل و ﺗﺎﺗﺎر و اﻣﭙﺮاﺗﻮری هﺎی ﻣﺴﺘﻌﻤﺮاﺗﯽ اروﭘﺎی ﻗﺮون ﺷﺎﻧﺰدهﻢ ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﻮﺟﻮد ﺁﻣﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ روﻧﻖ ﻓﺮهﻨﮕﯽ هﻴﭽﻴﮏ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻓﺮهﻨﮓ ﺳﺎزی ﺁﺋﻴﻦ هﺎی اﺳﺎﻃﻴﺮی رم و ﻳﻮﻧﺎن ﻳﺎ ﺁﺋﻴﻦ زرﺗﺸﺘﯽ اﻳﺮان و ﻳﺎ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ داران اروﭘﺎﺋﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .اﺻﻄﻼﺣﺎﺗﯽ از ﻗﺒﻴﻞ ﻃﺐ اﺳﻼﻣﯽ ،ﻧﺠﻮم اﺳﻼﻣﯽ، رﻳﺎﺿﻴﺎت اﺳﻼﻣﯽ ،هﻤﺎﻧﻘﺪر ﺑﯽ ﻣﺤﺘﻮا اﺳﺖ ﮐﻪ ﻏﻴﺮ ﻣﻨﻄﻘﯽ اﺳﺖ ،زﻳﺮا واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ رﻳﺎﺿﯽ ﻳﺎ ﭘﺰﺷﮑﯽ و ﻳﺎ ﻧﺠﻮﻣﯽ را ﺑﺎ ﺿﺎﺑﻄ ِﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﻮدن ﻳﺎ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻮدن ﻳﺎ ﺑﻮداﺋﯽ و ﺑﺮهﻤﺎﺋﯽ ﺑﻮدن و ﻳﺎ اﻟﺤﺎدی ﺑﻮدن ﺁﻧﻬﺎ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪی ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮐﺮد ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﮋادی ﻳﺎ زﺑﺎﻧﯽ از هﻢ ﺟﺪا ﮔﺬاﺷﺖ ،ﺁﻧﭽﻪ در دو ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺎﺿﺮ از ﺟﺎﻧﺐ اﺳﻼم ﺷﻨﺎﺳﺎن ﺟﻬﺎن ﻋﺮب ﻓﺮهﻨﮓ اﺳﻼﻣﯽ ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی ﻏﻠﻄﯽ از اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻗﺮون اوﻟﻴﻪ اﺳﻼم ﺁﺛﺎر ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻠﻤﯽ و ﻓﻠﺴﻔﯽ در ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﻋﻤﺪﺗًﺎ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ در درون اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻋﺮب ﮔﺴﺘﺮش ﺑﻴﺸﺘﺮی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،وﻟﯽ در ﻋﻤﻞ هﻤ ِﻪ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﻮﻟﻔﺎن ﻋﺮب ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺎر داﻧﺸﻤﻨﺪان ،رﻳﺎﺿﻴﺪاﻧﺎن ،ﭘﺰﺷﮑﺎن ،هﻴﺌﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎن ،ﻓﻴﻠﺴﻮﻓﺎن ﻣﻮرﺧﺎن ،ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎداﻧﺎن، ﻧﺤﻮﻳﺎن ،ادﻳﺒﺎن ﻳﺎ ﻣـﺘﺎﻟﻬﻴﻦ ﻏﻴﺮ ﻋﺮب ،ﺑﺨﺼﻮص اﻳﺮاﻧﻴﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﺑﻦ ﺧﻠﺪون درﺑﺎر ِﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻮﺷﺖ» :از اﻣﻮر ﻏﺮﻳﺐ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﻣﻼن ﻋﻠﻢ در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻋﺠﻢ ﺑﻮدﻧﺪ و اﮔﺮ هﻢ ﻋﺎﻟﻤﯽ ﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ در ﻧﺴﺒﺖ ﻋﺮﺑﯽ ﺑﻮد در ﻣﮑﺘﺐ ﻋﺠﻤﺎن ﭘﺮورش ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﻗﻮم ﻋﺮب ﻧﻪ از اﻣﺮ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺎﻟﻴﻒ اﻃﻼﻋﯽ داﺷﺖ و ﻧﻪ اﺻﻮﻻ ﺧﻮاهﺎن ﺁن ﺑﻮد، ﺑﺨﻼف ﭘﺎرﺳﻴﺎن ﮐﻪ ﺑﺮ اﺛﺮ رﺳﻮخ دﻳﺮﻳﻨﻪ ﺗﻤﺪن در ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﺑﺮای اﻳﻨﮑﺎر ﺻﻼﺣﻴﺖ دﻳﺮﻳﻨﻪ داﺷﺘﻨﺪ و هﻴﭻ ﻗﻮﻣﯽ ﭼﻮن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ و ﺗﺪوﻳﻦ ﻋﻠﻢ ﻗﻴﺎم ﻧﮑﺮد«. در ﻗﺮون ﻳﺎزدهﻢ ﺗﺎ ﭼﻬﺎردهﻢ ﻣﻴﻼدی )ﭘﻨﺠﻢ ﺗﺎ هﺸﺘﻢ هﺠﺮی( ﺗﻼش ﮔﺴﺘﺮدﻩ ای در ﺑﺨﺶ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ )اﻧﺪﻟﺲ( و در ﺟﺰﻳﺮﻩ ﺳﻴﺴﻴﻞ ﮐﻪ در ﺁﻧﺰﻣﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﺎن ادارﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﺮای ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﺘﺐ ﻋﻠﻤﯽ و ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻻﺗﻴﻨﯽ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺁن ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺻﺪهﺎ اﺛﺮ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪان و ﻓﻼﺳﻔﻪ دﻧﻴﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺪﻳﻦ زﺑﺎن ﺑﻮد ،و ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻬﻤﯽ از اﻳﻦ ﺁﺛﺎر ﺑﺰرﮔﺎن داﻧﺶ و ﻓﻠﺴﻔﻪ اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان از رازی و اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ و ﺧﻮارزﻣﯽ و ﻣﺠﻮﺳﯽ و اﺑﻦ ﻣﻘﻔﻊ و ﻃﺒﺮی و ﺑﻴﺮوﻧﯽ و ﻏﺰاﻟﯽ و ﺑﺪﻳﻊ اﻟﺰﻣﺎن هﻤﺪاﻧﯽ و ﺻﻮﻓﯽ ﻧﺎم ﺑﺮد ،و از ﮐﺘﺎب هﺎﺋﯽ ﭼﻮن
ﺻﻔﺤﻪ ١١
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
اﻟﺤﺎوی رازی و ﻗﺎﻧﻮن و ﺷﻔﺎی اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ و ﻃﺐ ﻣﻠﮑﯽ ﻣﺠﻮﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﻤﺪت ﭼﻨﺪ ﻗﺮن ﮐﺘﺎب هﺎی درﺳﯽ داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎی اروﭘﺎﺋﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺎ اﻳﻦ وﻳﮋﮔﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای هﻤﻪ داﻧﺶ ﺁﻣﻮزان اﻳﻦ داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎ رازی ﭘﺰﺷﮏ ﻋﺮب ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ،و اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ ﻓﻴﻠﺴﻮف ﻋﺮب ،ﻃﺒﺮی ﻣﻮرخ ﻋﺮب ،و اﺑﻦ ﻣﻘﻔﻊ ادﻳﺐ ﻋﺮب ،و ﺧﻮارزﻣﯽ رﻳﺎﺿﻴﺪان ﻋﺮب و ﺻﻮﻓﯽ اﺧﺘﺮ ﺷﻨﺎس ﻋﺮب، و هﻨﻮز هﻢ ﮐﻪ هﻨﻮز اﺳﺖ در ﺧﺎرج از ﺧﻮاﺻﯽ ﻣﻌﺪود ﺑﺮای اﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣ ِﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﺎن ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ هﺎﺋﯽ ﻋﺮﺑﯽ اﺳﺖ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ در هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﻳﮑﻨﻔﺮ از ﺻﺪهﺎ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ای ﮐﻪ در ﻗﺮون وﺳﻄﺎی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ ﭼﻮن ﻓﺮاﻧﺴﻪ و ﺁﻟﻤــﺎن و اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن و اروﭘﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ و ﺷﺮﻗـﯽ ﺑﻪ زﺑــﺎن ﻻﺗﻴﻨﯽ ﮐﺘﺎب ورﺳـﺎﻟـﻪ ﻧﻮﺷﺘﻨـﺪ اﻳﺘﺎﻟﻴــﺎﺋﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘـﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ. هﻤ ِﻪ اﻳﻦ ﺗﻀﺎدهﺎی ﺑﻴﺶ از هﺰار ﺳﺎﻟﻪ ﻣﻴﺎن ﻓﺮهﻨﮓ ﻣﻠﯽ اﻳﺮاﻧﯽ و ﻓﺮهﻨﮓ وارداﺗﯽ ﺳﺎﻣﯽ ،در ﻋﻴﻦ ﺁﻧﮑﻪ اﺻﺎﻟﺖ ﻓﺮهﻨﮕﯽ اﻳﺮاﻧﯽ را در ﮐﺸﺎﮐﺶ ﺑﺤﺮان هﺎ و ﺳﺮﮐﻮب هﺎ و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ دادن هﺎ اﺳﺘﻮار ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺖ ،ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻧﻴﺮوی زاﻳﻨﺪ ِﻩ اﻳﻦ ﻓﺮهﻨﮓ را در ﮐﺸﻤﮑﺸﯽ ﭘﻴﮕﻴﺮ ﭼﻨﺎن ﻓﺮﺳﻮدﻩ ﮐﺮد ﮐﻪ در ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻋﻤﻼ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﻮ ﺁوری ﺳﻨﺘﯽ را ﺑﺪان ﻧﺪاد و ﮐﺎر ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺳﺘﺮوﻧﯽ ﮐﺸﻴﺪ ﮐﻪ هﻨﻮز ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮاﻧﯽ در ﭼﻨﺒﺮ ِﻩ ﺁن ﮔﺮﻓﺘﺎر اﺳﺖ. * * * ﺑﺮای ﭼﻪ اﻳﺮان ﮐﻪ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﻠﯽ ﺧﻮد را در ﺁﻏﺎز اﻳﻦ هﺰارﻩ دوم اﻳﻨﻄﻮر ﺳﺮ ﻓﺮازاﻧﻪ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ،ﭼﻨﻴﻦ راﻩ ﮔﻢ ﮐﺮدﻩ در ﺟﺮﻳﺎن ﭘﺎﻳﺎن دادن ﺑﺪﻳﻦ هﺰارﻩ اﺳﺖ؟ ﺑﺮای اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﺴﻠﻤًﺎ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ارزﻳﺎﺑﯽ هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﺎﺳﺦ هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .ﻣﺴﻠﻤًﺎ ﻧﻴﺰ هﺮ ﮐﺪام از اﻳﻦ ﭘﺎﺳﺦ هﺎ ﺑﺎزﺗﺎب ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺣﻘﻴﻘﺖ هﺴﺘﻨﺪ .وﻟﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﺟﺎﻣﻊ در اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﮐﻪ اﻳﻦ هﺰارﻩ را ﺑﺼﻮرت ﺑﺎﻟﻐﺎﻧﯽ ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻳﺎ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﺼﻮرت ﺻﻐﻴﺮاﻧﯽ ﺑﭙﺎﻳﺎن ﻣﯽ رﺳﺎﻧﻨﺪ و ﺑﻨﺎﭼﺎر ﺑﺼﻮرت ﺻﻐﻴﺮاﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﭘﺎ ﺑﻪ هﺰارﻩ ﻧﻮ ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ. د ر ﻣﻴﺎن ١٨٨ﮐﺸﻮر اﻣﺮوز ﺟﻬﺎن ،اﻳﺮان ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺸﻮری اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر رﺳﻤﯽ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺧﻮد در ﻳﮏ رژﻳﻢ ﻗﻴﻤﻮت ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺑﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺮد ،و ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار اﻳﻦ رژﻳﻢ ﺧﻮد ﺗﺼﺮﻳﺢ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻗﻴﻤﻮﻣﻴﺖ ،ﻗﻴﻤﻮﻣﻴﺖ ﺷﺮﻋﯽ ﻗﻴﻢ ﺑﺮ ﺻﻐﻴﺮ اﺳﺖ و ﻗﻴﻢ ﻣﻠﺖ ﺑﺎ ﻗﻴﻢ ﺻﻐﺎر از ﻟﺤﺎظ وﻇﻴﻔﻪ و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻓﺮﻗﯽ ﻧﺪارد )روح اﻟﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ :وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ( و هﻢ او ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﺟﺎی ﺷﺒﻬﻪ ای ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻟﺰوم اﻳﻦ ﻗﻴﻤﻮﻣﻴﺖ را ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ »ﻣﺮدم ﺟﺎهﻞ و ﻧﺎﻗﺼﻨﺪ و ﻧﺎﮐﺎﻣﻠﻨﺪ و ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﮐﻤﺎﻟﻨﺪ و ﺷﺮﻋًﺎ اﺣﺘﻴﺎج ﺑﻪ ﻗﻴﻢ دارﻧﺪ «.ﻓﺮﺿﻴﻪ ﭘﺮداز ﺑﺰرگ اﻳﻦ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﻧﻴﺰ ،ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﺗﺌﻮرﻳﮏ راهﮕﺸﺎی ﺁن ﺑﻮد -ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﭘﻴﺮوان او از راﻩ ﺟﻨﮓ هﺎی ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﯽ و ﺁﺗﺶ زدن و وﻳﺮاﻧﮕﺮی راهﮕﺸﺎی ﻋﻠﻤﯽ ﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﺸﻮﻧﺪ - در هﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد» :ﺟﻬﻞ ﺗﻮدﻩ هﺎی ﻋﻮام ﻣﻘﻠﺪ و ﻣﻨﺤﻂ ،ﺑﻨﺪﻩ واری را ﺑﻪ ﻳﮏ ﺷﮑﻢ ﺁﺑﮕﻮﺷﺖ ﺑﻪ هﺮﮐﻪ ﺑﺎﻧﯽ ﺷﻮد اهﺪاء ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و اﻳﻦ رای ﺁﻧﺎن در ردﻳﻒ ﺁراء راس هﺎ ،ﻳﻌﻨﯽ اﻻغ هﺎ و ﮔﺎوهﺎ اﺳﺖ ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻣﻼک ﮔﺰﻳﻨﺶ رهﺒﺮی ﺑﺎﺷﺪ .اﻣﺎﻣﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژی اﻟﻬﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد« )ﻋﻠﯽ ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ :اﻣﺖ و اﻣﺎﻣﺖ( ،و در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد: »ﺣﺴﺎب وﺟﻮد اﻣﺖ ﻣﺴﺘﻠﺰم روﺣﯽ اﺳﺖ ﺑﻨﺎم اﻣﺎم ،و اﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻣﺎم ﺧﻮد را ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ ﺑﻤﺜﺎﺑﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮﭘﺎن ﺧﻮد را ﮔﻢ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ« )ﻋﻠﯽ ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ :ﻳﮏ ﺣﺰب ﺗﻤﺎم( .اوﻟﻴﻦ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ﻣﻨﺼﻮب هﻤﻴﻦ وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد در ﺗﻔﺴﻴــﺮ ﻣﻨﻄﻖ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ارﺑﺎب ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺖ» :ﺣﻀﺮت اﻣـﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣـﯽ را ﺑﻪ ﻧﻈﺎﻣـــﯽ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ در ﺁن وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ ﻗﻴﻢ ﺑﻼﻋﺰل ﻣﺮدم ﺻﻐﻴﺮاﺳﺖ و ﻣﺎﻳﻪ اﻳﻦ وﻻﻳﺖ را از ﻃﺮﻳﻖ اﺋﻤﻪ اﻃﻬﺎر از ﻣﺮﺟﻊ اﻟﻬﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺻﻐﻴﺮ ﺣﻖ ﻋﺰل را ﻧﺪارد ،ﻣﺮدم ﻧﻴﺰ ﺣﻖ ﭼﻮن و ﭼﺮا در ﻣﻘﺎﺑﻞ وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ را ﻧﺪارﻧﺪ« )ﻣﻬﺪی ﺑﺎزرﮔﺎن :اﻧﻘﻼب در دو ﺣﺮﮐﺖ(. در ﺳﺎﻟﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ در ﻧﺠﻒ ﺑﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺮد ،در رﺳﺎﻟﻪ ای ﺑﻘﻠﻢ ﮐﺎﺷﻒ اﻟﻐﻄﺎء ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺧﻮد ﺧﻤﻴﻨﯽ در ﺁن ﺷﻬﺮ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﺿﺮورت اﻳﻦ ﺿﺎﺑﻄﻪ »ﻗﻴﻢ و ﺻﻐﻴﺮ« ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد: »ﻃﺒﻴﻌﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم هﻤﻮارﻩ ﻳﮑﯽ از دو دﺳﺘﻪ اﻧﺪ :ﻋﺎﻟﻢ و ﻋﺎﻣﯽ ،ﻣﻄﻠﻊ و ﺑﯽ اﻃﻼع .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺪﻩ ای ﻣﺠﺘﻬﺪ و ﻋﺪﻩ ای دﻳﮕﺮ ﻣﻘﻠﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ از ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﮐﻨﻨﺪ .ﻟﺰوم ﺗﺒﻌﻴﺖ ﺟﺎهﻞ از ﻋﺎﻟﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﺣﮑﻢ ﺷﺮﻋﯽ ﻧﻴﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﺣﮑﻢ ﻋﻘﻠﯽ و ﻓﻄﺮی و وﺟﺪاﻧﯽ ﻧﻴﺰ هﺴﺖ«.
ﺻﻔﺤﻪ ١٢
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
دﻩ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ،ﺛﻘﺘﻪ اﻻﺳﻼم ﮐﻠﻴﻨﯽ در »ﮐﺎﻓﯽ« ﻣﻌﺮوف ﺧﻮد اﻳﻦ ﻣﻘﻠﺪان را »ﺷﻴﻌﻴﺎن ﺿﻌﻴﻒ اﻟﻌﻘﻠﯽ« ﺗﻮﺻﻴﻒ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺗﻮاﻧـــﺎﺋﯽ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺧﻮﻳــﺶ را ﻧﺪارﻧﺪ و ﺑﻨﺎﭼــﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎﺑﻊ اﺣﮑﺎم و ﻓﺘــﺎوی ﻣﺠﺘﻬﺪاﻧﯽ ﺑﺎﺷﻨـﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﺸﺨﻴﺺ دهﻨﺪ .در ﺳﺎل هﺎی ﺧﻮدﻣﺎ ،ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮی ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺘﯽ اﻣﺮوزی ﺗﺮ اﻳﻦ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪی را ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪی داﻣﺎﭘﺮوران ﺗﻮﺻﻴﻒ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. واﻗﻌﻴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺴﺎن ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ اﺳﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ اﺻﻞ »وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ« ﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ اﺳﺖ و ﻧﻪ اﺻﻮﻻ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ،ﺑﻠﮑﻪ رﻳﺸﻪ در اﺻﻞ ﻳﻬﻮدی »ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﺎدﺷﺎﻩ« دارد ﮐﻪ ﺷﺎﺋﻮل و داود و ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی ﺁن هﺴﺘﻨﺪ .اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﮐﻪ در ﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ – ﺳﺎل هﺎ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ رژﻳﻤﯽ ﺑﻨﺎم وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ در اﻳﺮان ﺑﺮ روی ﮐﺎر ﺁﻳﺪ -ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﻘﻖ ﻣﻌﺮوف ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ J.Wellhuasenﻣﻮرد ﺑﺮر ﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ،ﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺒﻨﺎی اﻳﺪﺋﻮﻟﮋﻳﮏ ﻣﺘﮑﯽ اﺳﺖ ﻗﺪرت ﻣﻄﻠﻘﻪ ﻳﻬﻮد در ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ در ﺷﺨﺺ واﺣﺪی ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ اﻳﻦ ﻗﺪرت در روی زﻣﻴﻦ در ﻗﻠﻤﺮو ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ او اﺳﺖ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﻮد .در هﻤﻴﻦ روزهﺎی ﺧﻮدﻣﺎ ،ﻳﮑﯽ از ﺳﺮ ﺷﻨﺎس ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮاﺟﻊ ﻣﺬهﺒﯽ ﻳﻬﻮد، ﺧﺎﺧﺎم اﻋﻈﻢ ﻣﻨﺎﺧﻴﻢ ﻓﺮوﻣﻦ از ﺑﻨﻴﺎد ﮔﺬاران ﻣﮑﺘﺐ اﻓﺮاﻃﯽ ﮔﻮش ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﻢ )ﺻﺨﺮﻩ اﻳﻤﺎن( در اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،اﻳﻦ اﺻﻞ ﻳﻬﻮدی را ﺑﺼﻮرت روﺷﻦ ﺗﺮ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ: »اﻧﻘﻼب ﺷﺎﻳﺎن ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺧﻤﻴﻨﯽ در اﻳﺮان درﺳﺖ ﺑﺮ هﻤﺎن ﻣﺒﺎﻧﯽ اﻳﺪﺋﻮﻟﮋﻳﮏ ﺗﮑﻴﻪ دارد ﮐﻪ اﻳﺪﺋﻮﻟﮋی ﻣﺒﺎرزﻩ اﻣﺮوزی ﻣﺎ در اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮ ﺁن ﺗﮑﻴﻪ دارد .ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺮای ﻳﻬﻮد ،ﺧﺪای واﺣﺪ ﻏﻴﺮﺗﻤﻨﺪ و ﺑﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﺧﻮد ﻗﺎﺋﻠﻴﻢ هﻤﺎن ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ از ﺧﺪای اﺳﻼم دارد .دﻳﺪﮔﺎﻩ هﺎی ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺸﺎﺑﻪ هﻤﺪﻳﮕﺮﻧﺪ ،هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺴﺎﺋﻞ دﻳﮕﺮ ﻣﻴـﺎن ﻣـﺎ ﻣﺸﺘﺮک هﺴﺘﻨﺪ .هﺮ دوی ﻣــﺎ ﺑﺮای دﻓﺎع از ارزﺷﻬﺎی ﺳﻨﺘـﯽ ﺧــﻮد در ﻣﻘﺎﺑــﻞ ﻧــﻮﺁوری ﮐﻔــﺮ ﺁﻣﻴﺰ اﻣﺮوزی ﻣﯽ ﺟﻨﮕﻴﻢ .ﻣﻦ وﻗﺘﯽ ﺷﻌﺎر »اﷲ اﮐﺒﺮ« را ﻣﯽ ﺷﻨﻮم هﻤﺎﻧﻘﺪر اﺣﺴﺎس رﺿﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ اﺳﻼم راﺳﺘﻴﻦ از ﺷﻨﻴﺪن ﺷﻌﺎر »ﺟﻼل ﻳﻬﻮﻩ ﻣﺘﺒﺎرک ﺑﺎد« ﺧﺮﺳﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﻳﮏ اﻣﺎم ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ هﺮ ﮐﻼﻣﯽ را ﮐﻪ از ﺷﺮﻳﻌﺖ درﻳﺎﻓﺖ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺑﺼﻮرت رهﻨﻤﻮدی ﺗﮑﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،درﺳﺖ هﻤﺎن ﮐﺎری ﮐﻪ ﻣﺎ در ﻣﻮرد ﺗﻮرات ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ .ﻣﻦ ﺳﺎﻋﺖ هﺎی ﻣﺘﻮاﻟﯽ ﻣﺠﺬوب ﻣﻮﻋﻈﻪ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﺒﺮﮔﺎن وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ام ،زﻳﺮا ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ در ﺧﻂ ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺎ ﻟﻴﺒﺮاﻟﻴﺴﻢ و ﺁزاداﻧﺪﻳﺸﯽ هﻤﺰﻣﺎن ﻣﺎ هﺴﺘﻨﺪ .ﻣﯽ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺪاﻧﺎن ﭘﻴﺎم دهﻢ ﮐﻪ: ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن روی زﻣﻴﻦ ،ﻣﺘﺤﺪ ﺷﻮﻳﺪ!« )ﻧﻘﻞ از ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺧﺎﺧﺎم اﻋﻈﻢ ﻓﺮوﻣﻦ ﺑﺎ روزﻧﺎﻣﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻮی ﻟﻴﺒﺮاﺳﻴﻮن٣٠ ، ﺁورﻳﻞ.(١٩٩٨ * * * ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ هﻤﻴﻦ ﺿﺎﺑﻄﻪ ﻗﻴﻢ و ﺻﻐﻴﺮ ،هﻤﻴﻦ ﻧﺤﻮﻩ ﺑﺮداﺷﺖ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ از ﺣﮑﻮﻣﺖ ،ﺗﺎ ﻧﻴﻤﻪ دوم هﺰارﻩ ﮐﻨﻮﻧﯽ در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﻗﺮار ﺑﻮد ،و اﮔﺮ هﻢ در دوران »رﻧﺴﺎﻧﺲ« اﻧﺪﮐﯽ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﻳﺎﻓﺖ ،وﻟﯽ ﺗﺎ ﺳﺎل هﺎی »ﻓﺮوغ« ﻗﺮون هﻔﺪهﻢ و هﻴﺠﺪهﻢ ﻋﻤﻼ ﺑﻘﻮت ﺧﻮد ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ. در ﺗﻤﺎم اﻳﻦ اﺣﻮال ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺷﺒﺎن ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮای ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان او ﺑﻮد ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﻗﻴﻢ ﺷﺮﻋﯽ ﻣﺮدﻣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ »اﮐﺜﺮ هﻢ ﻻﻳﻌﻠﻤﻮن« ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .درهﺮ دو ﺣﺎل ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﻮﻳﻦ از ﻳﮏ اﻗﻠﻴﺖ ﻣﻤﺘﺎز ﻣﺮﮐﺐ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ راﺑﻄﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ ﻋﺮش و ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ داﺷﺖ ،و از ﻳﮏ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﻣﺮدﻣﯽ ﺻﻐﻴﺮ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺨﺎﻃﺮ رﺳﺘﮕﺎری روح ﺧﻮد در هﻤﻪ اﺣﻮال ﮔﻮش ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﮐﻠﻴﺪ داران ﻣﻄﻠﻖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ. وﻟﯽ اﮔﺮ ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠـﻪ ﮐﻠﻴﺴــﺎ و ﻣﺴﺠـﺪ در ﻣﺴﻴﺮهــﺎی ﻣﻮازی ﮔﺎم ﺑﺮﻣﯽ داﺷﺘﻨﺪ ،از ﻗﺮون هﻔﺪهﻢ و هﺠﺪهﻢ ﻣﺴﻴﺤﯽ راﻩ هﺎی ﺁﻧﻬﺎ از هﻢ ﺟﺪا ﺷﺪ ،زﻳﺮا در ﻳﮑﯽ از ﺁن دو اﻳﻦ ﻣﻨﻄﻖ وﻻﻳﺖ و ﺻﻐﺎرت ﺗﺮک ﺑﺮداﺷﺖ و اﻧﺪک اﻧﺪک ﺑﮑﻠﯽ ﻓﺮو رﻳﺨﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ در دﻳﮕﺮی ﺑﻬﻤﺎن ﺻﻮرت ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ ﮐﻪ داﺷﺖ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ. دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎزی ﮐﻪ در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ روی داد ﺗﺤﻮل ﻓﮑﺮی و ﻓﻠﺴﻔﯽ ﻓﺮاﮔﻴﺮی ﺑﻮد ﮐﻪ در ﻳﮏ زﻣﺎن ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ در هﻤ ِﻪ ﮐﺸﻮرهﺎی ﭘﻴﺸﺮﻓﺘ ِﻪ اروﭘﺎی ﻗﺮون هﻔﺪهﻢ و ﺑﺨﺼﻮص هﺠﺪهﻢ ﺁﻏﺎز ﺷﺪ ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺁن ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﻧﺰﻣﺎن واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﻣﺴﻠﻢ زﻣﻴﻨﯽ ﻳﺎ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ و اﺻﻮﻻ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺤﺚ ﺑﺸﻤـﺎر ﻧﻤﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،در ﺧﺎرج از ﻧﻔﻮذ دوﻟﺖ و ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻣﻮرد ﺗﺠﺪﻳﺪ ارزﻳﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ ،و در ﺻﻒ ﻣﻘﺪم هﻤﻪ اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺁن Bibleﺟﺎی داﺷﺖ .ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ ارزﻳﺎﺑﯽ ﮐﻪ در ﻃﻮل ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ ﻗﺮن ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ هﺎی ﻋﻠﻤﯽ و
ﺻﻔﺤﻪ ١٣
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ادﺑﯽ و ﻓﻠﺴﻔﯽ اروﭘﺎ در ﺁن ﺷﺮﮐﺖ ﺟﺴﺘﻨﺪ اﻳﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺗﻤﺎم ﺁﻧﭽﻪ در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﻳﻌﻨﯽ در ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ، درﺑﺎرﻩ ﺧﺪا و ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ و واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ ﺁﻣﺪﻩ و هﻔﺪﻩ ﻗﺮن ﺗﻤﺎم ازﺟﺎﻧﺐ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺣﻘﺎﻳﻘﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ و ﻣﺴﻠﻢ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﻏﻠﻂ ﻳﺎ ﺿﺪ و ﻧﻘﻴﺾ ﻳﺎ اﺷﺘﺒﺎﻩ ﺁﻣﻴﺰ و ﻳﺎ ﺑﮑﻠﯽ ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ ﺗﺸﺨﻴﺺ دادﻩ ﺷﺪ .ﺷﺨﺺ وﻟﺘﺮ در »ارزﻳﺎﺑﯽ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس« و در »دﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮ ﻓﻠﺴﻔﯽ« ﺧﻮد هﺸﺘﺼﺪ ﺧﻄﺎی ﺁﺷﮑﺎر را در ﺗﻮرات اراﺋﻪ داد و دﻳﮕﺮهﻤﻔﮑﺮان اروﭘﺎﺋﯽ او ﭼﻨﺪﺻﺪ ﻣﻮرد دﻳﮕﺮ را ﺑﺮ اﻳﻦ رﻗﻢ اﻓﺰودﻧﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ اﺳﺎﺳًﺎ ﻣﺠﻤﻮع ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی ﭘﻴﺸﻴﻦ در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻼﻣﺖ ﺳﺌﻮال ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ .هﻤﻴﻦ اﻧﻘﻼب ﻓﮑﺮی در زﻣﻴﻨ ِﻪ ﻧﻈﺎم هﺎی ﺟﺎ اﻓﺘﺎدﻩ ﺳﻨﺘﯽ و در ﻗﻠﻤﺮو ﺳﻴﺎﺳﺖ و ﻗﻀﺎوت و ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻧﻴﺰ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ،ﮐﻪ اﺳﺎﺳﯽ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺳﺪ »ﺻﻐﺎرﺗﯽ« ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁن زﻣﺎن در ﺟﺎﻣﻌ ِﻪ اروﭘﺎﺋﯽ ،ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﺬهﺒﯽ و ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ وﺟﻮد داﺷﺖ، و ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪن هﻤﻴﻦ ﺳﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺗﺤﻮﻻت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺗﺎرﻳﺦ را در اروﭘﺎی ﻗﺮون ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ هﺰار ِﻩ دوم ﺑﺎ ﺗﮑﻮﻳﻦ اﻧﻘﻼب ﮐﺒﻴﺮ ﻓﺮاﻧﺴﻪ و اﻋﻼم اﺻﻞ ﺁزادی و ﺑﺮاﺑﺮی و ﺻﺪور اﻋﻼﻣﻴﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺳﺎ ل ١٧٨٩و ﻟﻐﻮ اﺷﺮاﻓﻴﺖ و ﺟﺪاﺋﯽ دﻳﻦ از ﺳﻴﺎﺳﺖ و ﭘﺎﻳﺎن اﻧﮑﻴﺰﻳﺴﻴﻮن و اﻟﻐﺎء ﺑﺮدﮔﯽ و در ﻧﻬﺎﻳﺖ اﺳﺘﻘﺮار رژﻳﻢ هﺎی ﺟﻤﻬﻮری و ﻧﻬﻀﺖ هﺎی ﮐﺎرﮔﺮی ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁورد .ﻗﺮﻧﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﻮﺁوری ﻓﮑﺮی را ﺷﮑﻞ داد ،ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ در هﻤ ِﻪ ﮐﺸﻮرهﺎی ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ اروﭘﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر هﻤﺰﻣﺎن در ﺁن ﺷﺮﮐﺖ ﺟﺴﺘﻨﺪ »ﻗﺮن روﺷﻨﺎﺋﯽ« ﻳﺎ »ﻋﺼﺮ ﻓﺮوغ« ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺖ .در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﮐﻪ ﮐﺎﻧﻮن اﺻﻠﯽ ﺁن ﺑﻮد Sicele des Lumieresﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪ ،در ﺁﻟﻤﺎن Aufklarungدر اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن Englishtmentدراﻳﺘﺎﻟﻴﺎ Illuminismoدر اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ Siglo de las Lucesو در ﭘﺮﺗﻘﺎل Seculo das Luzesدر اﻳﻦ »ﻓﺮوغ ﺁوری« اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان ،ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ،ﻓﻼﺳﻔﻪ و ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮاﻧﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺮﮐﺖ ﺟﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ از زﻣﺮﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان از وﻟﺘﺮ ،ﮐﺎﻧﺖ ،روﺳﻮ، ﻻﻳﺐ ﻧﻴﺘﺲ ،ﮔﻮﺗﻪ ،ﻣﻮﻧﺘﺴﮑﻴﻮ ،ﺑﻮﻓﻮن ،دﻳﺪرو ،ﻟﺴﻴﻨﮓ ،هﮕﻞ ،ﻧﺎم ﺑﺮد ،و ﻧﻴﺰ از اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺟﺎﻟﺐ ﮐﻪ زﻣﺎﻣﺪاران ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ای ﭼﻮن ﻓﺮدرﻳﮏ ﮐﺒﻴﺮ ﭘﺮوس و ﮐﺎﺗﺮﻳﻦ ﮐﺒﻴﺮ روﺳﻴﻪ ﺑﺮای ﺗﺴﺤﻴﻞ ﺁزاد ﻓﮑﺮی ﺧﻮد ﺑﺪﻳﻦ ﻓﺮوغ ﺁوران ارادت واﺣﺘﺮام ﻓﺮاوان ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ. وﻗﺘﻴﮑﻪ ﻣﻘﺪس ﺗﺮﻳﻦ ﻣﻨﺸﻮر ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ زﻳﺮ ذرﻩ ﺑﻴﻦ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ و از ﺁن ﻣﻮارد ﺿﻌﻔﯽ ﺑﻴﺮون ﺁوردﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺑﻪ هﺸﺘﺎد هﺰار رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،و وﻗﺘﻴﮑﻪ اﺻﻮﻻ ﻣﺎهﻴﺖ ﻣﺬهﺐ و اﺻﺎﻟﺖ ﺁﺋﻴﻨﻬﺎی »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﻣﻮرد ﺗﺠﺪﻳﺪ ارزﻳﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ،در ﺣﺪی ﮐﻪ ﻣﮑﺘﺐ ﺑﯽ ﺧﺪاﺋﯽ atheismeﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺧﻮد ﺑﺼﻮرت ﻣﮑﺘﺐ ﻓﮑﺮی ﻣﺴﺘﻘﻠﯽ ﻋﺮﺿﻪ ﺷﻮد ،و وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺣﺎﺻﻞ هﻤ ِﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺷﮑﺎﻓﯽ هﺎ ﺑﺼﻮرت ﺻﺪ هﺎ ﮐﺘﺎب و رﺳﺎﻟﻪ در دﺳﺘﺮس ﻋﻤﻮﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ ،اﺳﺎس ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺑﯽ ﻣﻨﺎزع و ﺳﻨﺘﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺧﻮد ﺑﺨﻮد ﻣﺘﺰﻟﺰل ﺷﺪ و دوران ﺗﺎزﻩ ای در ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻤﺪن ﺑﺸﺮی ﺁﻏﺎز ﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﻪ ﺑﺮ ﺻﻐﺎرت ﺷﺮﻋﯽ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﺣﻖ ﺁزادی ﻓﮑﺮو ﺁزادی ﺑﻴﺎن و ﺁزادی اﻋﺘﻘﺎد ﻣﺮدﻣﯽ ﺑﺎﻟﻎ ﺗﮑﻴﻪ داﺷﺖ .ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻌﺮوف وﻟﺘﺮ را ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از ﻣﻨﺘﻘﺪان ﺁﺷﺘﯽ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ او ﺑﺎرهﺎ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ »ﻣﻦ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ ﻣﺨﺎﻟﻔﻢ ،وﻟﯽ ﺗﺎ ﭘﺎی ﺟﺎن اﻳﺴﺘﺎدﻩ ام ﮐﻪ ﺗﻮ ﺣﻖ ﮔﻔﺘﻦ ﺁزاداﻧﻪ ﺁﻧﺮا داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ« ،و ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻌﺮوف ﺑﻮﻣﺎﺷﻪ را ﮐﻪ ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل اﺳﺖ ﺑﺼﻮرت ﺷﻌﺎر در ﺳﺮ ﻟﻮﺣﻪ روزﻧﺎﻣ ِﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻮی ﻓﻴﮕﺎرو ﺑﭽﺎپ ﻣﯽ رﺳﺪ ﮐﻪ »ﺗﺎ ﺁزادی اﻧﺘﻘﺎد در ﮐﺎر ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﺳﺘﺎﻳﺶ ارزﻧﺪﻩ ای ﻧﻴﺰ وﺟﻮد ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ داﺷﺖ«. اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﺑﻨﻴﺎدی ﻗﺮن ﻓﺮوغ از ﺟﺎﻧﺐ ﻏﺮب ﺑﻪ اﻣﺮﻳﮑﺎی ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ و از ﺟﺎﻧﺐ ﺷﺮق ﺑﻪ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻧﻮﺳﺎﺧﺘ ِﻪ روﺳﻴﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺖ .در اﻣﺮﻳﮑﺎ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﮐﺸﻮری ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از هﺰارﻩ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﺟﻬﺎن ﺷﻮد ﺑﺮﭘﺎﻳ ِﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪ ،و در روﺳﻴﻪ زﻣﻴﻨ ِﻪ ﻓﮑﺮی را ﺑﺮای اﻧﻘﻼب اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻓﺮاﮔﻴﺮی ﮐﻪ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ را ﺑﻪ ﻟﺮزﻩ درﺁورد ﻓﺮاهﻢ ﮐﺮد .ﺑﺨﺼﻮص درزﻣﻴﻨ ِﻪ ﻋﻠﻤﯽ ،رهﺎﺋﯽ داﻧﺶ از ﻳﻮغ ﻣﺬهﺐ دﺳﺖ داﻧﺸﻤﻨﺪان را در اﮐﺘﺸﺎﻓﺎت ﻓﺮاواﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ اﺳﻄﻮرﻩ هﺎی ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻣﻐﺎﻳﺮت داﺷﺘﻨـــﺪ ﺑﺎزﮔﺬاﺷﺖ ،و راﻩ را ﺑﺮ ﺟﻬـﺶ ﻋﻠﻤﯽ ﺑﻴﺴﺎﺑﻘﻪ ای ﮔﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﺮﺗﺮی ﺑﯽ ﻣﻨﺎزع ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺟﻬﺎن ﻏﺮب در زﻣﻴﻨﻪ هﺎی ﻋﻠﻤﯽ و ﺻﻨﻌﺘﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی و ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺁن اﺳﺖ. ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺻﻐﻴﺮاﻧﯽ ﺷﺮﻋﯽ ﺑﺪرون اﻳﻦ ﺑﻮﺗﻪ ﺁزﻣﺎﻳﺶ رﻓﺘﻨﺪ و از ﺁن ﺑﺼﻮرت ﻣﺮدﻣﯽ ﺑﺎﻟﻎ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ ،و ﺑﺴﻴﺎری ا ز ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ ﺗﺎ ﺁن زﻣﺎن ﺑﺎ ﻣﻐﺰ ﭘﺪران روﺣﺎﻧﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﻐﺰ ﺧﻮدﺷﺎن ﻧﻴﺰ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ. * * * اﮔﺮ ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی ﻓﮑﺮی ﻗﺮن ﻓﺮوغ ﺑﻪ اروﭘﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﻏﻴﺮ اروﭘﺎﺋﯽ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﻣﮑﺎن ﺁن را داد ﮐﻪ از ﺻﻮرت ﺻﻐﻴﺮان هﺰار و ﭼﻨﺪﺻﺪ ﺳﺎﻟ ِﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﻴﺮون ﺁﻳﻨﺪ و ﺑﺼﻮرت اﻧﺴﺎن هﺎﺋﯽ ﺑﺎﻟﻎ و ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎ واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺧﻮد روﺑﺮو ﺷﻮﻧﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ اﻣﮑﺎﻧﯽ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن در هﻴﭻ ﺟﺎی ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ،ﺣﺘﯽ در ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺸﻮر ﻻﺋﻴﮏ ﺁن، ﺑﻪ هﻴﭻ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ دادﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﻣﺮدم اﻳﻦ ﺟﻬﺎن هﻤﭽﻨﺎن در ﻣﻘﺎم ﺻﻐﻴﺮاﻧﯽ ﻣﺬهﺒﯽ و اﻟﺰاﻣًﺎ ﺻﻐﻴﺮاﻧﯽ
ﺻﻔﺤﻪ ١٤
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﻧﺪ و از ﻗﺮون وﺳﻄﺎی ﺧﻮد ﺑﻴﺮون ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﻧﺪ .ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﻣﺮوز در ﺟﻬﺎن دو ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻧﻔﺮی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺣﻖ ﺁزادی ﻣﺬهﺐ و ﺁزادی ﻗﺒﻮل ﻳﺎ رد ﻣﻄﺎﻟﺐ »ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس« و اﺳﺎﺳًﺎ ﺁ زادی داﺷﺘﻦ ﻳﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﻣﺬهﺐ ﺑﺮای هﻤ ِﻪ اﻓﺮاد وﺟﻮد دارد و ﺑﻪ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن -ﮐﻪ ﮐﻢ هﻢ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ -اﺟﺎز ِﻩ اﺑﺮاز ﺧﺸﻮﻧﺘﯽ در ﺧﺎرج از ﻣﺤﺪود ِﻩ ﻗﺎﻧﻮن دادﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ در ﮐﺸـﻮری ﭼـﻮن اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ در ﺣـﺎل ﺣﺎﺿـﺮ ﻋﻤﻼ ﺑﺪﺳﺖ ﺧـﺎﺧـﺎم هﺎی واﭘﺴﮕـﺮای اﻓﺮاﻃـﯽ و ﻣﺘﻌﺼﺐ ﺁن ادارﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد اﻳﻦ ﺣﻖ ﺁزاداﻧﺪﻳﺸﯽ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﻻﺋﻴﮏ ﺁن ﺑﻄﻮر اﺻﻮﻟﯽ ﺑﺮای هﻤ ِﻪ اﻓﺮاد وﺟﻮد دارد ،ﮐﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ای از ﺁﻧﺮا در ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﭘﺮﺳﺮ و ﺻﺪای ﭼﻨﺪی ﭘﻴﺶ ﻳﺎﺋﻞ داﻳﺎن دﺧﺘﺮ ژﻧﺮال ﻣﻮﺷﻪ داﻳﺎن ﻣﻌﺮوف در ﭘﺎرﻟﻤﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .در اﻳﻦ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺰارش ﺁن ﺑﺎ ﻋﻨﻮان »ﮐﻨﺴﺖ و ﻣﺎﺟﺮای هﻤﺠﻨﺲ ﺑﺎزی داود ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ« در ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺟﻬﺎن اﻧﺘﺸﺎر ﻳﺎﻓﺖ ،ﻳﺎﺋﻞ داﻳﺎن ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﭼﭙﮕﺮای ﭘﺎرﻟﻤﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن ﺑﻨﺪهﺎﺋﯽ از ﺗﻮرات ﮐﻪ در ﺁن داود ﭘﺎدﺷـﺎﻩ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﺳﺮاﺋﻴـﻞ در ﻟﻔﺎﻓﻪ ﺑﻪ رواﺑﻂ ﻋﺎﺷﻘـﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﺎ ﭘﺴﺮ زﻳﺒﺎی ﺷﺎﺋﻮل ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﺎدﺷـﺎﻩ اﻳﻦ ﮐﺸﻮر اﻋﺘﺮاف ﻣﯽ ﮐﻨﺪ از ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﮐﻨﺴﺖ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮدﺷﺎن درﺑﺎر ِﻩ درﺟﻪ ﺗﻘﺪس اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﺰرگ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﻨﺪ )هﺮاﻟﺪ ﺗﺮﻳﺒﻴﻮن ١٢ ،ﻓﻮرﻳﻪ .(١٩٩٣ﺣﺘﯽ در دﻣﮑﺮات ﺗﺮﻳﻦ ﭘﺎرﻟﻤﺎن هﺎی ﭘﻨﺠﺎﻩ و دو ﮐﺸﻮر اﺳﻼﻣﯽ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز اﻣﮑﺎن ﭼﻨﻴﻦ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮی درﺑﺎرﻩ ﻳﮏ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺬهﺒﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد. در ﺟﻬﺎن هﺎی ﺑﻮداﺋﯽ و ﺷﻴﻨﺘﻮﺋﯽ ﺁﺳﻴﺎی ﺧﺎوری و در هﻨﺪ ﺑﺮهﻤﺎﺋﯽ و در ﻗﻠﻤﺮوهﺎی ﻣﺬاهﺐ ﻗﺒﻴﻠﻪ ای )ﺁﻧﻤﻴﺴﺖ( ﺁﻓﺮﻳﻘﺎ و اﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻴﻪ ﻧﻴﺰ ،ﺑﺎ هﻤ ِﻪ ﺗﻌﺼﺒﺎﺗﯽ ﮐﻪ در ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺬهﺒﯽ وﺟﻮد دارد ،ﮐﺴﯽ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻧﻈﺮات ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮد ﻣﻮرد ﺑﺎز ﺧﻮاﺳﺖ ﻗﺮار ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮد و ﻓﺘﻮاﺋﯽ هﻢ ﺑﺮای ﮐﺸﺘﻨﺶ ﺻﺎد ر ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ،و ﻋﻤﻼ ﺗﻨﻬﺎ دﻧﻴﺎی اﺳﻼﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺁن ﺟﺎﺋﯽ ﺑﺮای ﺣﻖ ﺁزادی ﺗﺸﺨﻴﺺ و ﺁزادی اﻧﺘﺨﺎب در زﻣﻴﻨ ِﻪ ﻣﺬهﺒﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد ،ﺑﺪاﻧﺼﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺻﻐﻴﺮان ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺸﮑﻞ در اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺻﻐﻴﺮان ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ در ﭼﻨﻴﻦ دوران ﺑﻴﺴﺎﺑﻘﻪ ای از رﺷﺪ ﺁﻣﻮزﺷﯽ و ﻓﮑﺮی ﺑﺸﺮﻳﺖ ﻣﺘﺮﻗﯽ ،ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻄﻠﻘًﺎ اﻣﮑﺎن ﺁﻧﺮا ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺑﺎ اﺗﮑﺎء ﺑﺮ ﺻﻐﺎرت ﺧﻮد ﺑﺨﺶ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺟﻬﺎن را ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در ﺁرزوی ﺁﻧﻨﺪ ،ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﻼم درﺁوردﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﻣﺤﺪود ِﻩ دﻧﻴﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ روز ﺑﺮوز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎ واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ .ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﺋﯽ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا و اﺳﻼم ﺑﺮ ﺗﻘﺮﻳﺒًﺎ ﺳﺮاﺳﺮ اﻳﻦ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻧﻔﺮی -ﮔﺎﻩ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد ﺣﮑﻮﻣﺖ هﺎ و ﮔﺎﻩ از ﺟﺎﻧﺐ اﻓﺮاط ﮔﺮاﻳﺎﻧﯽ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺌﻮل -ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ اﺳﺖ در هﻤﻪ ﺟﺎ ﭘﺎﺳﺦ هﺎی ﻏﻠﻄﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ هﺎﺋﯽ ﺻﺤﻴﺢ دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﭘﺮﺳﺶ ﺻﺤﻴﺢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺷﺮاﻳﻂ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ و ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧ ِﻪ اﻗﺘﺼﺎدی ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﮐﻪ ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ ﻣﺮدم ﺁﻧﺮا ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺮد؟ و ﭘﺎﺳﺦ ﻏﻠﻂ اﻳﻦ ﺗﺼﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁدﻣﮑﺸﯽ هﺎی ﻣﻘﺪس ﻳﺎ از ﻃﺮﻳﻖ رژﻳﻢ هﺎﺋﯽ از ﻧﻮع وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ و ﻃﺎﻟﺒﺎن ﻣﯽ ﺗﻮان ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺸﮑﻠﯽ را ﺣﻞ ﮐﺮد .ﭼﻨﺪﻳﻦ دهﻪ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺑﺪﻓﺮﺟﺎم در ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ ﭼﻮن ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ،ﺑﻨﮕﻼدش ،اﻧﺪوﻧﺰی ،ﺳﻮدان ،ﮐﻮﻣﻮر ،اﻳﺮان و اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﮐﻪ هﻤﻪ ادﻋـﺎی ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼت ﺧﻮد را از ﻃﺮﻳﻖ اﺟﺮای ﻣﻄﺎﺑﻖ اﻟﻨﻌﻞ ﺑﺎﻟﻨﻌﻞ ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺳﻼﻣﯽ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ در هﻴﭻ ﺟﺎﺣﺎﺻﻠﯽ ﺟﺰ اﻓﺰاﻳﺶ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﯽ هﺎ ﺑﺒﺎر ﻧﻴﺎوردﻩ و هﻤﻪ دﺳﺘﺎوردهﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺮﻳﺪن و ﺳﻨﮕﺴﺎر و ﻗﺼﺎص و ﺣﺠﺎب زﻧﺎن و درازای رﻳﺶ ﻣﺮدان و ﺑﺮﮔﺰاری اﺟﺒﺎری ﻧﻤﺎز ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻣﺤﺪود ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ .اﮔﺮ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﺮاهﻪ روی هﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان اﻳﻦ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ را ﺑﻪ ﻗﻬﻘﺮای ﺑﺎز هﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﺮد ،ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮرداری از ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻋﻮاﻳﺪ ﻧﻔﺘﯽ ﺟﻬﺎن ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺁﻧﺮا ﺑﺠﺎﻧﺐ ﺟﻠﻮ راﻧﺪ ،و ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺮا ﺑﻌﻨﻮان ﺳﺮ ﻣﺸﻖ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻧﺎﻣﺴﻠﻤﺎن ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا هﺮ ﮐﺴﯽ ،در هﺮ درﺟﻪ از ﺑﯽ اﻃﻼﻋﯽ ﻳﺎ از ﺧﻮﺷﺨﻴﺎﻟﯽ ،ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ درﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ هﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺟﻬﺎن ﺑﻄﻮر ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﮔﺬارﻧﺪ ،ﺑﺎز هﻢ ﺑﻘﻴ ِﻪ ﻣﺮدم دﻧﻴﺎ ﮐﻪ ﺷﻤﺎرﺷﺎن ﺑﻴﺶ از ﭼﻬﺎر ﺑﺮاﺑﺮﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن اﺳﺖ ،و ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﯽ از ﮐﺸﻮرهﺎﻳﺸﺎن ﺑﺎﻧﺪاز ِﻩ ﻣﺠﻤﻮع دﻧﻴﺎی اﺳﻼﻣﯽ و ﺷﺎﻳﺪ هﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺁن ﺟﻤﻌﻴﺖ دارد ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﺣﺠﺎب واﭘﺴﮕﺮای اﺳﻼﻣﯽ ﮔﺮدن ﺧﻮاهﻨﺪ ﻧﻬﺎد ،ﻧﻪ ﻣﻘﺮرات ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ ﺳﻨﮕﺴﺎر و دﺳﺖ ﺑﺮﻳﺪن و ﻗﺼﺎص و ﺗﻌﺰﻳﺮ را ﺧﻮاهﻨﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ،ﻧﻪ در ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺧﻮد ﺟﺎﺋﯽ ﺑﻪ ﺗﻌﺪد زوﺟﺎت ﺧﻮاهﻨﺪ داد ،ﻧﻪ ﺿﻮاﺑﻂ اﺑﺘﺪاﺋﯽ ﻧﺠﺎﺳﺖ و ﻃﻬﺎرت و ﺑﻮل و ﻏﺎﻳﻆ را ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺿﻮاﺑﻂ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻤﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ،ﻧﻪ ﺿﻮاﺑﻂ ﻏﺬاﺋﯽ ﺧﻮد را ﺷﮑﺎﻓﺘﮕﯽ ﺳﻢ و ﻧﺸﺨﻮار ﭼﻬﺎرﭘﺎﻳﺎن ﻳﺎ ﮐﻤﯽ و زﻳﺎدی ﻓﻠﺲ ﻣﺎهﻴﺎن ﻗﺮار ﺧﻮاهﻨﺪ داد ،ﻧﻪ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ و ﻧﻪ ﻧﻘﺎﺷﯽ را از ﻣﻘﺎم واﻻی هﻨﺮی ﺧﻮد ﺑﻪ ﺣﺪ ﻣﻨﮑﺮات ﻣﺬهﺒﯽ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد ،و ﻧﻪ اﻗﺘﺼﺎد هﺎی ﭘﺮ ﺗﺤﺮک اﻣﺮوزی ﺧﻮﻳﺶ را ﺗﺎﺑﻊ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺧﻤﺲ و زﮐﻮة و ﻣﻀﺎرﻋﻪ و ﻗﺮض اﻟﺤﺴﻨﻪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺳﺎﺧﺖ. اﻳﻦ دﻧﻴﺎی اﺳﻼﻣﯽ درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺎﻣﻞ ۵٢ﮐﺸﻮر ﺟﻬﺎن ﺳﻮﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤ ِﻪ ﺁﻧﻬﺎ از ﻧﻈﺮ ﻋﻠﻤﯽ و ﺻﻨﻌﺘﯽ در ﺳﻄﺤﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺗﺮ از ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻗﺮار دارﻧﺪ و ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺳﻄﺢ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻴﺰ در ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺗﺮ از ﺳﻄﺢ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮدم اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ رﻗﻢ ﻣﺘﻮﺳﻂ درﺁﻣﺪ ﺳﺮاﻧ ِﻪ ﺳﺎﻻﻧﻪ ) (PNBدر اﻣﺮﻳﮑﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ ٢٧٠٠٠دﻻر و در اروﭘﺎ ١٨٠٠٠و در اﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻴﻪ ١٧٠٠٠دﻻر اﺳﺖ ،اﻳﻦ رﻗﻢ در ﮐﺸﻮرهﺎی ﻏﻴﺮ ﻧﻔﺘﯽ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ از ٩٠٠دﻻر
ﺻﻔﺤﻪ ١٥
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ﻓﺮاﺗﺮ ﻧﻤﯽ رود .وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﺸﻮری ﭼﻮن ﺳﻮﻳﺲ دارای درﺁﻣﺪ ﺳﺮاﻧﻪ ۴١٠٠٠دﻻر در ﺳﺎل اﺳﺖ ،و ژاﭘﻦ ۴٠٠٠٠دﻻر و ﻧﺮوژ ٣١٠٠٠دﻻر و اﻳﺴﻠﻨﺪ ٢۵٠٠٠دﻻر و داﻧﻤﺎرک ٢٣٠٠٠دﻻر ،و ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،ﺁﻟﻤﺎن ،اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ،اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ،هﻠﻨﺪ، اﺗﺮﻳﺶ ،اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎ در ﺣﺪود ٢٠٠٠٠دﻻر ،هﻤﻴﻦ درﺁﻣﺪ ﺳﺮاﻧﻪ در ﻣﺼﺮ ٧٩٠دﻻر اﺳﺖ ،و در ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ۴۶٠دﻻر و در ﺑﻨﮕﻼدش ٢۴٠دﻻر و در ﭼﺎد ١٨٠دﻻر ،و در ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ در ﮐﺸﻮرهﺎی ﻏﻴﺮ ﻧﻔﺘﯽ ﺗﺮﮐﻴﻪ و ﺗﻮﻧﺲ و ﺳﻮرﻳﻪ و ﻣﺮاﮐﺶ از ١١٠٠ﺗﺎ ٢۶٠٠دﻻر .ﺣﺘﯽ در ﮐﺸﻮرهﺎی ﺑﺮ ﺧﻮردار از ﻋﻮاﻳﺪ ﺳﺮﺷﺎر ﻧﻔﺘﯽ )ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺻﻌﻮدی ،ﻋﻤﺎرات ﻋﺮﺑﯽ ﻣﺘﺤﺪﻩ ،ﮐﻮﻳﺖ ،ﻗﻄﺮ ،ﺑﺤﺮﻳﻦ ،ﻟﻴﺒﯽ ،اﻟﺠﺰاﻳﺮ ،ﻧﻴﺠﺮﻳﻪ( اﻳﻦ رﻗﻢ در ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ دﻩ هﺰار دﻻر ،ﻳﻌﻨﯽ ﮐﻤﺘﺮ از ﻳﮏ ﭼﻬﺎرم درﺁﻣﺪ ﺳﺮاﻧﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ هﺮ ﻓﺮد ﮐﺸﻮر ﮐﻮﭼﮏ ﻏﻴﺮ ﻧﻔﺘﯽ ﺳﻮﻳﺲ ﺗﻌﻠﻖ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد .در دو ﮐﺸﻮر هﻤﺴﺎﻳ ِﻪ اردن و اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﮐﻪ ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ ﻣﻌﺎدل ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ دارﻧﺪ و در ﻣﻨﻄﻘ ِﻪ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﯽ واﺣﺪی ﻧﻴﺰ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،در ﺁﻣﺪ ﺳﺮاﻧﻪ ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺑﺎ اﺣﺘﺴﺎب ﮐﻤﮏ هﺎی ﺧﺎرﺟﯽ در ﻳﮑﯽ ١۶٠٠٠دﻻر و در دﻳﮕﺮی ١۵٠٠دﻻر اﺳﺖ. در ﻗﻠﻤﺮو داﻧﺶ ،اﻳﻦ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﮐﻪ روزﮔﺎری ﺳﺮﻣﺸﻖ واﻻی داﻧﺶ ﭘﺮوری ﺑﻮد و »ﻓﺮهﻨﮓ اﺳﻼﻣﯽ« ﺁن ﻏﺮب ﺟﺎهـﻞ را ﺧﻴﺮﻩ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،در دوران ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻘﺎﻣﯽ ﭼﻨﺪان ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺁﻓﺮﻳﻘﺎی ﺳﻴﺎﻩ ﻧﺪارد .ﻃﺒﻖ ﺗﺎزﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﺁﻣﺎرهﺎ ،ﻧﺴﺒﺖ ﺑﯽ ﺳﻮادی در ﺳﻮوﻣﺎﻟﯽ %٧۵در ﺳﻨﮕﺎل %۶٩در ﺑﻨﮕﻼدش و ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن %۶٢در ﻣﺮاﮐﺶ %۵٧در ﻣﺼﺮ %۴٩در اﻟﺠﺰاﻳﺮ %۴٠در ﺗﻮﻧﺲ %٣٣در ﺳﻮرﻳﻪ %٢٩در اﻳﺮان %٢٨اﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ هﻤﻴﻦ ﻧﺴﺒﺖ در اروﭘﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ و ﻏﺮﺑﯽ و ﻣﺮﮐﺰی و ﮐﺎﻧﺎدا و اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎ و ﻧﻴﻮزﻟﻨﺪ از %۴ﺗﺠﺎوز ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ و در ﺑﺮﺧﯽ از ﮐﺸﻮرهﺎ ﭼﻮن داﻧﻤﺎرک و ژاﭘﻦ ﺑﻪ ﺻﻔﺮ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ. هﻤﻴﻦ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮی در زﻣﻴﻨ ِﻪ ﺁﻣﻮزش ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻣﻴﺎن ﺟﻬﺎن ﻣﺘﺮﻗﯽ و دﻧﻴﺎی اﺳﻼﻣﯽ وﺟﻮد دارد :ﺗﻌﺪاد دﻳﭙﻠﻤﻪ هﺎی ﺳﺎﻻﻧﻪ در دو ﮐﺸﻮر ﺑﻨﮕﻼدش ﺑﺎ ١٢٢ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔــــﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ و هﻠﻨــﺪ ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎ ١۵ﻣﻴﻠﻴـﻮن ﺟﻤﻌﻴﺖ ۶٩٠٠٠ﻧﻔﺮ اﺳﺖ ،و ﺗﻌﺪاد دﻳﭙﻠﻤﻪ هﺎی ﺳﺎﻻﻧﻪ اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎ ﺑﺎ ﺟﻤﻌﻴﺖ ١٩ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮی ﺁن ﭼﻬﻞ هﺰار ﻧﻔﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺷﻤﺎر دﻳﭙﻠﻤﻪ هﺎی ﺳﺎﻻﻧﻪ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ١٣٨ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮی اﺳﺖ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ دﻳﭙﻠﻤﻪ هﺎی ﺳﺎﻻﻧﻪ ﻓﻨﻼﻧﺪ ﺑﺎ ۵ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺁن ﭘﻨﺞ هﺰار ﻧﻔﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺷﻤﺎر دﻳﭙﻠﻤﻪ هﺎی ﻣﺮاﮐﺶ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ ﺷﺶ ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﻨﻼﻧﺪ دارد .ﺗﻌﺪاد ﮐﺘﺎب هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻻﻧﻪ در ﮐﺸﻮر ۵ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮی داﻧﻤﺎرک ﺑﭽﺎپ ﻣﯽ رﺳﺪ از ﺷﻤﺎر ﮐﺘﺎب هﺎﺋﯽ ﮐﻪ هﺮ ﺳﺎﻟﻪ در ﮐﺸﻮر ٢٢٠ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮی اﻧﺪوﻧﺰی ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ .ﺗﻨﻬﺎ در ﮐﺸﻮر ۶٠ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮی اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺳﺎﻻﻧﻪ ﻣﻌﺎدل ﻣﺠﻤﻮع ﮐﺘﺎب هﺎﺋﯽ ﮐﻪ در ﮐﺸﻮرهﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺎ ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﭽﺎپ ﻣﯽ رﺳﺪ .ﻧﺴﺒﺖ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﮐﺘﺎب هﺎی ﻋﻠﻤﯽ درهﻴﭽﻴﮏ از ﮐﺸﻮرهﺎی ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ رﻗﻢ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺁن ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻳﮏ در ﺻﺪ ﻧﻤﯽ رﺳﺪ .اﻳﻦ رﻗﻢ در ﻣﺼﺮ ،ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﻋﺮب %٠٫٢١در ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ،%٠٫٠۵۵در ﻋﺮاق ،%٠٫٠٢٢در ﺳﻮرﻳﻪ ،%٠٫٠١در ﻟﻴﺒﯽ %٠٫٠٠٢اﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺣﺘﯽ در ﮐﺸﻮرهﺎی ﮐﻮﭼﮑﯽ ﭼﻮن داﻧﻤﺎرک و ﻓﻨﻼﻧﺪ و ﺳﻮﻳﺲ و اﻳﺴﻠﻨﺪ اﻳﻦ ﻧﺴﺒﺖ از ٣ﺗﺎ ۵درﺻﺪ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺗﺮ ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ. ن داﻧﺶ ،ﻳﻌﻨﯽ در ﻗﻠﻤﺮو داﻧﺸﻤﻨﺪان ﺑﺰرگ ،ﺗﺮازﻧﺎﻣ ِﻪ ﺟﻬﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ اﺳﻼم ﺗﺮازﻧﺎﻣ ِﻪ ورﺷﮑﺴﺘﮕﯽ د ر ﺳﻄﺢ ﻋﺎﻟﯽ ﺗﺮ ﺟﻬﺎ ِ ﺑﺎز هﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺮا در ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺑﺮﻧﺪﮔﺎن ﺟﺎﻳﺰﻩ ﻣﻌﺮوف ﻧﻮﺑﻞ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .ﺳﻪ رﺷﺘﻪ از رﺷﺘﻪ هﺎی ﭘﻨﺠﮕﺎﻧـــﻪ اﻳﻦ ﺟـــﺎﻳﺰﻩ ﺑﻪ ﻋـﻠﻮم اﺳﺎﺳﯽ )ﻓﻴﺰﻳﮏ ،ﺷﻴﻤﯽ ،ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﮋی و ﭘﺰﺷﮑﯽ( اﺧﺘﺼﺎص دارد ﮐﻪ هﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﺟﻬﺎن در هﺮ ﻳﮏ از اﻳﻦ رﺷﺘﻪ هﺎ ﺗﻌﻠﻖ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد .در ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻤﻌ ًﺎ ٣٩٨ﻧﻔﺮ ﺑﺮﻧﺪﻩ اﻳﻦ رﺷﺘﻪ هﺎی ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ١٨٨ﻧﻔﺮ از ﺁﻧﻬﺎ اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ ۶۶ ،ﻧﻔﺮ اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ۵٩ ،ﻧﻔﺮ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ٢٧ ،ﻧﻔﺮ ﻓﺮاﻧﺴﻮی ١٧ ،روﺳﯽ١۶ ، ﺳﻮﺋﺪی ١٢ ،ﺳﻮﻳﺴﯽ ٣ ،ﻧﻔﺮ هﻨﺪی ،و ﺑﻘﻴﻪ از ﮐﺸﻮرهﺎی دﻳﮕﺮی ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان از اﻓﺮﻳﻘﺎی ﺟﻨﻮﺑﯽ ،اﻳﺴﻠﻨﺪ ،ﮔﻮاﺗﻤﺎﻻ و اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﺎم ﺑﺮد .و ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ،ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎهﺎ ،رازی هﺎ ،ﺧﻮارزﻣﯽ هﺎ، ﺑﻴﺮوﻧﯽ هﺎ ،ﺟﺎﺑﺮهﺎ ،اﺑﻦ هﻴﺜﻢ هﺎ ،ﻣﺴﻠﻤﻪ هﺎ را ﺑﻪ دﻧﻴﺎی داﻧﺶ اهﺪا ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد و در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﺟﻤﻌﻴﺖ ١٢٠٠ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮی ﺧﻮد ﻳﮏ ﭘﻨﺠﻢ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن را دارد ،در هﻤﻪ اﻳﻦ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺗﻨﻬﺎ و ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﻋﻠﻤﯽ ﺟﺎﻳﺰﻩ ﻧﻮﺑﻞ داﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺁن را در ﺳﺎل ١٩٧٩ﺁﻧﻬﻢ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق دو ﻓﻴﺰﻳﮑﺪان ﺁﻣﺮﻳﮑﺎﻳﯽ درﻳﺎﻓﺖ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. در ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺳﺎﻻﻧﻪ ای ﮐﻪ از داﻧﺸﻤﻨﺪان ﺑﺰرگ ﺟﻬﺎن در ۶۴رﺷﺘ ِﻪ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻠﻮم در ﺳﺎﻟﻨﺎﻣﻪ ﺁﻣﺎری ﻣﻌﺘﺒﺮ Quidﺑﭽﺎپ ﻣﯽ رﺳﺪ ،در ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﺶ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮد ،ﺣﺘﯽ ﻧﺎم ﻳﮏ داﻧﺸﻤﻨﺪ را از ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ، هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﺸﺎﻧﯽ از ﭼﻨﻴﻦ داﻧﺸﻤﻨﺪی در ﻓﻬﺮﺳﺖ اﺧﺘﺮاﻋﺎت و اﮐﺘﺸﺎﻓﺎت ﺑﺰرگ دو ﻗﺮن اﺧﻴﺮ ،و در ﻓﻬﺮﺳﺖ دﻩ هﺎ هﺰار اﺧﺘﺮاع ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺟﻬﺎن ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ١٦
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
و ﺗﺎزﻩ ﺗﻔﺎوت اﺳﺎﺳﯽ ﺁﻣﻮزش هﺎ و ﻓﺮهﻨﮓ هﺎ در اﻳﻦ دو ﺟﻬﺎن ﺷﺮق و ﻏﺮب ،ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﮐﻤﻴﺖ داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎ و ﺗﺤﺼﻴﻠﮑﺮدﻩ هﺎ و ﮐﺘﺎب هﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺁﻧﭽﻪ اﻣﺮوز در ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﺮاﮐﺰ ﺁﻣﻮزﺷﯽ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺪرﻳﺲ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﻄﻠﻘًﺎ ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻧﺴﻞ هﺎی ﻓﺮدای ﺁن را ﺑﺮای ﺁﻳﻨﺪ ِﻩ اﻣﻴﺪ ﺑﺨﺶ ﺗﺮی ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﻨﺪ. در ﺳﻤﻴﻨﺎر ﺟﻬﺎﻧﯽ »اﺳﻼﻣﯽ ﮐﺮدن داﻧﺶ« ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺑﻪ اﺑﺘﮑﺎر داﻧﺸﮕﺎﻩ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ اﺳﻼم ﺁﺑﺎد و ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺗﻔﮑﺮ اﺳﻼﻣﯽ اﻣﺮﻳﮑﺎ در ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻂ رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮری وﻗﺖ اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﮔﺸﺎﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ، رﺋﻴﺲ داﻧﺸﮕﺎﻩ اﺳﻼﻣﯽ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت ﮐﻠﻴﻪ ﮐﺘﺎب هﺎی درﺳﯽ داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎی ﺟﻬﺎن را ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺌﻮری ﻧﺴﺒﻴﺖ اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺎﻃﻞ داﻧﺴﺖ و اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﻓﺮﺿﻴﻪ اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ در ﻣﻮرد ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﮐﺎﺋﻨﺎت و اﺗﻢ و ﻣﺎدﻩ ا ز ﻧﻈﺮ اﺳﻼم ﻣﺮدود و ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل اﺳﺖ. ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﺣﺰب ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ »ﺟﻤﺎﻋﺖ اﺳﻼﻣﯽ« ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ،ﻣﻮﻻﻧﺎ اﺑﻮاﻻء ﻣﻌﺪ ودی ،ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻐﺰهﺎی ﻣﺘﻔﮑﺮ اﺳﻼﻣﯽ ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻋﻠﻮم ﻓﻴﺰﻳﮏ ،ﺷﻴﻤﯽ ،زﻳﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ، ﺣﻴﻮان ﺷﻨﺎﺳﯽ ،زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﯽ ،ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎ ،اﻗﺘﺼﺎد ،ﺑﺪون ﺗﻄﺒﻴﻖ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮش درﺑﺎر ِﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ ﺗﺪرﻳﺲ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﮔﻤﺮاهﯽ ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ .و ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ» :ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺑﺮای ﮐﺎﺋﻨﺎت ﻋﻤﺮی ﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺳﺎﻟﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ و ﻧﻘﺶ ﺧﺪاوﻧﺪ را در ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺷﺶ روزﻩ ﺁن ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺟﻮاﻧﺎﻧﺘﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ؟ و ﭼﻄﻮر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺘﻮﻗﻊ ﺣﻔﻆ اﺻﺎﻟﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﻴﺪ در وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺁﻣﻮزش هﺎﺋﯽ را در زﻣﻴﻨﻪ هﺎی اﻗﺘﺼﺎد و ﺣﻘﻮق و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ اﻣﺮوزی ﻣﻴﺪهﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﻧﻬﺎدی ﺑﺎ ﺁﻣﻮزش هﺎی ﺳﻨﺘﯽ اﺳﻼﻣﯽ ﺗﻔﺎوت دارﻧﺪ؟« ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ،در ﻣﺎﻩ ﻣﻪ ،١٩٩١ﺑﺎ ﻓﺸﺎر هﻤﻴﻦ ﺣﺰب ﺟﻤﺎﻋﺖ اﺳﻼﻣﯽ در ﻣﺠﻠﺲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ وﺿﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ از ﺁن ﭘﺲ از ذﮐﺮ ﻋﻠﻞ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻓﻴﺰﻳﮑﯽ در ﮐﺘﺎب هﺎی ﺧﻮداری ﺷﻮد ،ﻓﯽ اﻟﻤﺜﻞ اﻧﺮژی ﻋﺎﻣﻞ ﻓﻌﻞ و اﻧﻔﻌﺎل هﺎﺋﯽ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﻮد ،زﻳﺮا ﻣﻌﻨﯽ ﺁن ﺑﺮای داﻧﺶ ﺁﻣﻮزان اﻳﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻞ اﻳﻦ ﻓﻌﻞ و اﻧﻔﻌﺎل هﺎ ﻧﻴﺮوی اﻟﮑﺘﺮﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺧﻮاﺳﺖ اﻟﻬﯽ ،و ﻓﺮﻣﻮل ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﺮﮐﻴﺐ اﮐﺴﻴﮋن و هﻴﺪروژن ﺑﺮای ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺁب ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺗﺮﮐﻴﺐ اﺗﻢ هﺎی اﮐﺴﻴﮋن و هﻴﺪروژن ﺑﺸﺮﻃﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺁب ﺑﻮﺟﻮد ﺁورد .و ﺑﺎز هﻢ ﻣﻘﺮر ﺷﺪ ﮐﻪ هﺮ ﻓﺼﻠﯽ از ﮐﺘﺎب هﺎی ﻋﻠﻤﯽ ﻣﺪارس ﺑﺎ ﺣﺪﻳﺚ ﻳﺎ ﻣﺘﻨﯽ ﻣﺬهﺒﯽ ﮐﻪ ﺑﺪان ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﺎﻗﺾ ﺁن ﻧﺒﺎﺷﺪ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،و از ذﮐﺮ ﻧﺎم داﻧﺸﻤﻨﺪاﻧﯽ ﭼﻮن ﻧﻴﻮﺗﻮن و ﺑﻮﻳﻞ و ﭘﺎﺳﺘﻮر و ﻓﻠﻤﻴﻨﮓ و ﻏﻴﺮﻩ ﻧﻴﺰ ﺧﻮداری ﺷﻮد ،زﻳﺮا ﻣﻔﻬﻮم ﺁن اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻏﻴﺮ از ﺧﺪاوﻧﺪ وﺿﻊ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ واﻳﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﯽ دارد .ﻳﮏ داﻧﺸﻤﻨﺪ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎﻧﯽ ﻣﻘﻴﻢ اﻣﺮﻳﮑﺎ ،ﺿﻴﺎء اﻟﺪﻳﻦ ﺳﺮدار ،در ﮐﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ اﺧﻴﺮًا ﺑﻨﺎم ﺁﻳﻨﺪ ِﻩ اﺳﻼم در ﻧﻴﻮﻳﻮرک ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ هﺎ را ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻼﺻﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ» :اﺳﻼم هﻴﭻ ﻧﻴﺎزی ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ اﺻﻮل داﻧﺶ ﻣﺪرن ﺗﻄﺒﻴﻖ ﺑﺪهﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻦ ﻋﻠﻢ ﻣﺪرن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻗﺮﺁن و ﺑﺎ اﺳﻼم ﺗﻄﺒﻴﻖ دادﻩ ﺷﻮد«. * * * واﻗﻌﻴﺖ ﻣﻮﺟﻮد اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﯽ از ﻣﺮدم ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز اﺳﻼم ،ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺼﻮرت ﺳﻨﺪ هﻮﻳﺘﯽ ﺑﮑﺎر ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺼﻮرت اﻋﺘﻘﺎدی ،زﻳﺮا ﮐﻪ در ﺧﺎرج از اﻳﻦ هﻮﻳﺖ اﺳﻼﻣﯽ اﺻﻮﻻ ﻋﻠﺘﯽ وﺟﻮدی ﺑﺮای ﺧﻮد ﻧﺪارﻧﺪ. ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ ﭼﻮن ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن و ﺑﻨﮕﻼدش ﺑﺪون ﺗﮑﻴﻪ ﺑﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﺗﻨﻬﺎ اﺟﺰاﺋﯽ از هﻨﺪوﺳﺘﺎن ﺑﺰرگ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ﮐﻪ در هﻤ ِﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻴﺰ ﺑﺪان ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ .ﺷﻴﺦ ﻧﺸﻴﻦ هﺎی ﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎرس ﺑﺪون ﻣﺎهﻴﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮد ﻧﻪ ﺗﺎرﻳﺨﯽ دارﻧﺪ ،ﻧﻪ ﻓﺮهﻨﮕﯽ ،ﻧﻪ هﻮﻳﺘﯽ .ﺑﺮای ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﯽ ،اﺳﻼم ﻋﻨﻮاﻧﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا دﺳﺖ ﮐﻢ هﺸﺘﺎد درﺻﺪ از ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻧﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﻗﺮﺁﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﯽ ﻏﻴﺮ از زﺑﺎن ﺧﻮدﺷﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻨﺪ و ﻧﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﻧﻤﺎزی را ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﯽ ﻏﻴﺮ از زﺑﺎن ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ درﻣﯽ ﻳﺎﺑﻨﺪ ،هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﻮﻣﻨﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ در دوراﻧﯽ ﮐﻪ هﻨﻮز ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﺬهﺒﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻻﺗﻴﻦ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽ ﺷﺪ ﻧﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻴﺪﻧﺪ ،ﻧﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ .ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر هﻤ ِﻪ اﻳﻦ ﻧﻤﺎز ﮔﺰاران ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻮﻟﻮی »روی ﺑﻪ ﻣﺤﺮاب و دل ﺑﻪ ﺑﺎزار« دارﻧﺪ. ﺣﺘﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﻋﺮب زﺑﺎﻧﺎن ﻧﻴﺰ ،ﺗﺎ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺑﺮای اﻳﻨﺎن اﺧﺘﻴﺎری در ﻗﺒﻮل ﻳﺎ رد ﺁن و ﻳﺎ ﺣﺘﯽ ﺳﺌﻮاﻟﯽ درﺑﺎرﻩ ﺁن ﻧﺒﺎﺷﺪ اﻋﺘﺒﺎری ﺑﻴﺶ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻗﺮون وﺳﻄﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ داﺷﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ هﻴﭽﮑﺪام از اﻳﻨﺎن ﻣﺬهﺐ ﺧﻮﻳﺶ را ﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ ﺑﺮﻧﮕﺰﻳﺪﻩ اﻧﺪ و ﺁزاداﻧﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺁن ﭘﺎﻳﺪار ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﻧﺪ .ﺑﻘﻮل وﻟﺘﺮ ﻣﺬهﺐ ﺧﻮد را ﺑﻪ هﻤﺎن ﺻﻮرﺗﯽ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﻮل راﻳﺞ ﮐﺸﻮرﺷﺎن را .ﻗﺎﻧﻮن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ای اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﻓﺮد ﺑﺸﺮی ﺑﺎ هﻤﺎن ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺬهﺐ ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ اوﺳﺖ .ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻮادﻩ ای ﻳﻬﻮدی ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻳﻬﻮدی اﺳﺖ و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻮادﻩ ای ﻣﺴﻴﺤﯽ
ﺻﻔﺤﻪ ١٧
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ﻳﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎن زادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻳﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎن اﺳﺖ ،و ﺑﻨﺎﭼﺎر ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﺬهﺒﯽ او از ﺁﻏﺎز ﺑﻬﻤﺎن ﺻﻮرﺗﯽ ﺷـــﮑﻞ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﮐﻪ ﮐﺎرﮔـﺮدان اﻳﻦ ﻣﺬاهﺐ ﺑﺮاﻳﺶ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﻧﺪ .در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﻣﻴﻠﻴﻮن هﺎ ﻧﻔﺮ ﺑﻨﺎم ﻣﺬهﺐ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺟﻨﮕﻴﺪﻩ و ﺑﻨﺎم ﺧﺪای ﻣﺬهﺐ هﻤﺪﻳﮕﺮ را ﮐﺸﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ اﻃﻼﻋﯽ از ﻣﻌﺘﻘﺪات ﺁن دﻳﮕﺮی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻳﺎ ﺣﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪای او هﻤﺎن ﺧﺪای ﺧﻮدﺷﺎن اﺳﺖ .ﻧﻪ ﺁن ﺻـﻠﻴﺒﻴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻃﻮل دوﻳﺴﺖ ﺳﺎل ﺑﺼﻮرت اﻣﻮاﺟﯽ ﭘﻴﺎﭘﯽ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﺎر ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن رﻓﺘﻨﺪ ﻗﺮﺁن را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ و ﻧﻪ ﺁن ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮوی اﻳﻦ ﺻﻠﻴﺒﻴﺎن ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ﭼﻴﺰی از ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ .هﺮﻳﮏ از اﻳﻦ دو اﮔﺮ در ﮐﺸﻮر ﺁن دﻳﮕﺮی ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﻨﺎم ﺧﺪای او ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺁدم ﮐﺸﯽ دﺳﺖ ﻣﯽ زد .اﮔﺮ روح اﷲ ﺧﻤﻴﻨﯽ در ﺧﺎﻧﻮادﻩ ای ﻳﻬﻮدی ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺠﺎی ﺁﻳﺖ اﷲ ﻋﻈﻤﺎی ﻗﻢ در ﺳﻤﺖ ﺧﺎﺧﺎم اﻋﻈﻢ ارﺷﻠﻴﻢ ﺷﻤﺸﻴﺮﮐﺸﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ،و اﮔﺮ ﺑﻨﻴﺎﻣﻴﻦ ﻧﺘﺎﻧﻴﺎهﻮ ﻧﻴﺰ در ﺧﺎﻧﺪاﻧﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎن زادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد اﺣﺘﻤﺎﻻ اﻣﺮوز در ﻣﻘﺎم رهﺒﺮی ﺣﺰب اﷲ ﺑﺮای ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮐﺎﺗﻴﻮﺷﺎ و ﻧﺎرﻧﺠﮏ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎد. ﻳﮏ ﻣﺴﻠﻤﺎن اﻳﺮاﻧﯽ ،ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﻨﻮال ،ﺗﻨﻬﺎ از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺪرش ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،و ﭘﺪر او ﻧﻴﺰ ﺑﺪﻳﻦ دﻟﻴـﻞ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ ﭘﺪری ﻣﺴﻠﻤـﺎن داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﭘﺎﻳـﺎن اﻳﻦ ﺧﻂ زﻧﺠﻴﺮ در هﺮ ﺷﺮاﻳﻄـﯽ ﺑﻪ زرﺗﺸﺘـﯽ ﻓﻠﮑـــﺰدﻩ ای ﻣﯽ رﺳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻋﺮب ﻻ اﻟﻪ اﻻ اﷲ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﺁﻧﺮا داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .و اﮔﺮ هﻤﻴﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺨﻼف ُﻧﻪ دهﻢ از دﻳﮕﺮﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺟﻬﺎن ﺳﻨﯽ ﻧﻴﺴﺖ و ﺷﻴﻌﻪ اﺳﺖ ،ﺑﺎز ﺑﺪﻳﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﺑﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﭼﻬﺎردﻩ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ﻳﮏ ﻋﺮب ،ﺷﻤﺸﻴﺮ ﭼﻬﺮ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ﻳﮏ ﻗﺰﻟﺒﺎش از او ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﺎ ﺑﻪ اﺑﻮﺑﮑﺮ و ﻋﻤﺮ و ﻋﺜﻤﺎن ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ و ﻳﺎ ﺁﻣﺎدﻩ ﺁن ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﺑﺠﺎ ﺳﺮش ﺑﺮﻳﺪﻩ ﻳﺎ ﺷﮑﻤﺶ ارﻩ ﺷﻮد. در هﻤ ِﻪ دوران ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان ،ﺑﺨﻮﺻﻮص از زﻣﺎن ﺻﻔﻮﻳﻪ ،ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺑﺮ اﻳﺮان ﺣﮑــــﻢ راﻧﺪﻩ اﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﺬهﺒﯽ ﮐﻠﻴﺪداری دﻳﻦ را ﺑﻌﻬﺪﻩ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺗﻀﺎد ﻣﻨﺎﻓﻌﯽ ﮐﻪ از ﺟﻨﮓ ﻗﺪرت ﻧﺎﺷﯽ ﻣﯽ ﺷﺪﻩ در ﻳﮏ ﻣﻮرد ﺧﺎص هﻤﻔﮑﺮی و هﻤﮑﺎری ﮐﺎﻣﻞ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺁن اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺗﻮدﻩ هﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺧﻮد را در ﻣﻮﺿﻊ ﺻﻐﺎرت ﺳﻴﺎﺳﯽ و در ﻣﻮﺿﻊ ﺻﻐﺎرت ﻣﺬهﺒﯽ ﻧﮕﺎﻩ دارﻧﺪ .ﺳﻼﻃﻴﻦ هﻤﻮارﻩ ﺧﻮد را ﻗﻴﻢ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻣﺮدم ﺻﻐﻴﺮی ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻖ ﻓﻀﻮﻟﯽ در ﮐﺎر ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﺎن ﺧﻮد ﮐﺎﻣ ِﻪ ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﺪارﻧﺪ ،و ﮐﻠﻴﺪداران دﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺧﻮد را ﻗﻴﻢ ﺷﺮﻋﯽ ﺻﻐﻴﺮاﻧﯽ داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ از هﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺷﻴﻌﻴﺎﻧﯽ ﻧﺎﻗﺺ اﻟﻌﻘﻞ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .اﮔﺮ در ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﺳﻮﻣﯽ ﺑﻨﺎم اﺳﺘﻌﻤﺎر ﭘﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻴﺪان ﻧﻬﺎد ،ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﻧﻮرﺳﻴﺪﻩ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺗﺜﺒﻴﺖ ﻗﻴﻤﻮﻣﻴﺘﯽ اﺳﺘﻌﻤﺎری ﺑﺮ ﻣﻠﺘﯽ ﺻﻐﻴﺮ ﺑﻮد ... .و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﺸﻴﺐ و ﻓﺮازی هﺰار ﺳﺎﻟﻪ ،در ﺳﺎل هﺎی ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ اﺳﺘﻘﺮار ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﻨﺎم وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ را در ﭘﯽ ﺁورد ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻣﺠﻤﻮﻋ ِﻪ اﻳﻦ ﺻﻐﺎرت هﺎ ﻳﮏ ﮐﺎﺳﻪ ﺷﺪ و ﺷﺎﻩ ﻓﺼﻞ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ اﺳﺎﺳﯽ ﺁن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ،ﻣﻮﺿﻊ ﻣﻠﺖ اﻳﺮان در ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻣﻮﺿﻊ ﻓﺎوﺳﺖ ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ ﮐﻪ روح ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺑﻮد .ﺣﺘﯽ در ﺗﺎرﻳﮑﺘﺮﻳﻦ ادوار هﺰارﻩ ،ﺳﻘﻮط ﻓﺮهﻨﮕﯽ اﻳﺮان ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﺣﺪ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ زﻣﺎﻣﺪاران ﺁن از اول ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺎﻣﻪ ای را ﺑﺮ ﺳﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺸﺎن اﺳﺘﻴﻼی ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﻧﺸﺎن اﺳﺘﻴﻼی ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ در ﺁن ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ .روح اﷲ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺑﺎرهﺎ در ﮐﺸﻒ اﻻﺳﺮار ﺧﻮد »ﮐﻼﻩ ﻟﮕﻨﯽ« راﺑﻌﻨﻮان ﭘﺲ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺟﺎﻧﺐ ﻧﻔﯽ ﮐﺮد ،اﻣﺎ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ دﻳﮕﺮ را ﻳﺎ درک ﻧﮑﺮد و ﻳﺎ ﺁﻧﺮا ﻋﻤﻼ ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﺎﻣ ِﻪ ﺧﻮد اوﻧﻴﺰ ﺑﻬﻤﺎﻧﻘﺪر ﻳﺎدﮔﺎر اﺟﺎﻧﺐ اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﮐﻼﻩ ﻟﮕﻨﯽ اﺳﺖ ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ ﮐﻼﻩ ﻟﮕﻨﯽ ﻻاﻗﻞ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ اﻳﺮان ﻧﻴﺎﻣﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﯽ ﺗﻤﺪن و ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺻﻮرت از ﺟﺎﻧﺐ ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ از دﻳﮕﺮ ﮐﺸﻮرهﺎی ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺰ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. * * * ﻗﺒﻼ از ﺗﻘﻠﺐ هﺎﺋﯽ ﻳﺎد ﮐﺮدم ﮐﻪ در ارزﻳﺎﺑﯽ واﻗﻌﻴﺖ هﺎی هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟ ِﻪ ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. وﻟﯽ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ اﻳﻦ ﺗﻘﻠﺐ هﺎ ﺗﻘﻠﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در دوران ﺧﻮد ﻣﺎ ،ﺁﻧﻬﻢ ﻧﻪ در ﺗﻔﺴﻴﺮ واﻗﻌﻴﺖ هﺎی اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﻣﺘﻦ ﺧﻮد ﺁن روی دادﻩ اﺳﺖ ،و ﺁن ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻳﮏ ﻋﺼﻴﺎن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻤﯽ ﺑﻪ ﻳﮏ اﻧﻘﻼب واﭘﺴﮕﺮاﻳﺎﻧﻪ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ اﺳﺖ. ﻋﺼﻴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺳﺎل ١٣۵۶ﺁﻏﺎز ﺷﺪ ﻧﻪ ﻋﺼﻴﺎﻧﯽ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﻮد و ﻧﻪ اﺻﻮﻻ در ﻣﺴﻴﺮ اﻳﺪﺋﻮﻟﮋی ﻣﺬهﺒﯽ ﻗﺮار داﺷﺖ ،و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺴﻴﺮی ﻧﺒﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ درﺳﺖ در ﺟﻬﺖ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺁن ﺑﻮد ،زﻳﺮا اﻳﺪﺋﻮﻟﮋی هﻤ ِﻪ ﻣﺬاهﺐ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﺳﺎﻣﯽ ﺑﺮ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮﻧﺎﭘﺬﻳﺮی ﻣﺘﮑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ اﻳﻦ ﻋﺼﻴﺎن
ﺻﻔﺤﻪ ١٨
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺁزادی هﺎی دﻣﮑﺮاﺗﻴﮏ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮد .اﮔﺮ ﺟﺎﻣﻌ ِﻪ ﺁﺧﻮﻧ ِﺪ اﻳﺮان ﺑﺎ ﭘﻴﺮوی از اﺻﻴﻞ ﺗﺮﻳﻦ ﺷﻴﻮ ِﻩ ﻣﺎﮐﻴﺎوﻟﻴﺴﻢ ﺑﺎ ﺷﻌﺎر ﺁراﺳﺘﻪ ﺁزادی و دﻣﮑﺮاﺳﯽ وﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﮔﺬاﺷﺖ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ هﺪف ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻴﺪان را ازدﺳﺖ ﻣﻴﺪاﻧﺪاران ﻣﻮﺟﻮد ﺑﮕﻴﺮد و ﺑﻌﺪ ازﮐﺴﺐ ﻗﺪرت ،هﻢ اﻳﻦ ﻣﺰاﺣﻤﺎن ﻏﻴﺮﻋﻤﺎﻣﻪ ای ﺧﻮد و هﻢ ﻣﺤﺘﻮای ﺷﻌﺎرهﺎی ﺁﻧﺎﻧﺮا ﻳﮑﯽ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮی ﺑﻪ زﺑﺎﻟﻪ دان ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ. ﺁن »ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ« ﮐﻪ ازﭼﻨﻴﻦ ﺗﻘﻠﺒﯽ ﺳﺮ ﺑﺮ ﺁورد ،اﮔﺮ ﺑﺮای ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﮐﻤﺎل ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم در ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮﻧﯽ ﭼﻮن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻗﺮن اﻋﻼﻣﻴﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ،ﺑﺪان دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺮای ﺣﺘﯽ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدم ﺟﻬﺎن ﺳﻮم و ﺟﻬﺎن ﭼﻬﺎرم ﺳﻨﺪ ﺷﺮﻣﺴﺎری اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ در ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﺑﺸﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن ﻣﻠﺘﯽ ﺑﺮ ﺻﻐﺎرت ﺧﻮﻳﺶ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻳﮏ ﻗﻴﻢ ﺷﺮﻋﯽ ﻣﻬﺮ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻩ اﺳﺖ .اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮرد ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ای را در ﻗﺎﻧﻮن هﺎی اﺳﺎﺳﯽ هﻴﭽﻴﮏ از ١۵۵ﮐﺸﻮر دﻳﮕﺮی ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺑﺎ رژﻳﻢ هﺎی ﺟﻤﻬﻮری ادارﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ، ﺑﺮای اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻴﭻ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﺑﺎ هﺪف اﻋﻼم ﺷﺪﻩ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﺻﻐﺎرت ﻣﻠﯽ وﺿﻊ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ،ﺑﺮای ﺗﺜﺒﻴﺖ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ وﺿﻊ ﻣﻴﺸﻮد .ﻣﻠﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑﺮﺻﻐﺎرت ﺧﻮﻳﺶ ﺻﺤﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﭼﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ وﭼﻪ ﻧﺨﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺣﻘﺎرت ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﺰﺻﺤﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ. اﮔﺮ وﻇﻴﻔﻪ اوﻟﻮﻳﺖ دار ﺳﺎزﻧﺪﮔﺎن اﻳﺮان ﻓﺮدا اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در اوﻟﻴﻦ ﻓﺮﺻﺖ اﻳﻦ ﺑﺮ ﭼﺴﺐ دوﮔﺎﻧﻪ ﺻﻐﺎرت و ﺣﻘﺎرت را از روی هﻮﻳﺖ ﻣﻠﯽ زﺧﻢ ﺧﻮردﻩ و دﺷﻨﺎم ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺧﻮد ﺑﺮدارﻧﺪ ،وﻇﻴﻔ ِﻪ درازﻣﺪت ﺗﺮ ﺁﻧﺎن ،درﺁﻏﺎز هﺰارﻩ ای ﺗﺎزﻩ ،اﻳﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ راﺑﻄ ِﻪ ﻧﺎﺳﺎﻟﻢ هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ اﻳﺮان و اﺳﻼم را -ﮐﻪ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﯽ از ﺟﻠﻮﻩ هﺎی ﺁن اﺳﺖ -از ﺻﻮرت ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻴﺮون ﺁورﻧﺪ و ﺁﻧﺮا ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻗﺮار داد واﻗﻌﯽ ﻋﺪم ﺗﺠﺎوز و اﺣﺘﺮام ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ در ﺁن هﺮﻳﮏ ازﻃﺮﻓﻴﻦ ﺣﻘﻮق ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺧﻮد را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﺗﺠﺎوز ﮐﻨﺪ. درﺻﻮرت اﻣﻀﺎی ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻣﻪ ای ،اﺳﻼم ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺑﺪان ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ در هﺰارﻩ ای ﮐﻪ ازراﻩ ﻣﯽ رﺳﺪ ،ﺑﺮﺧﻼف هﺰار ِﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ ،دﻳﮕﺮ ﺟﺎ و ﺑﻴﺠﺎ و وﻗﺖ ﺑﯽ وﻗﺖ ﻋﻠﻴﻪ هﻮﻳﺖ وﻣﻠﻴﺖ اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﻮﺿﻊ ﻧﮕﻴﺮد ،دﻳﮕﺮ ﻋﺎﻣﻞ ﺑﺎزدارﻧﺪﻩ ای در ﺑﺮاﺑﺮ هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﺮﻗﯽ ﻃﻠﺒﯽ و ﻧﻮﺁوری ﻣﻠﺖ اﻳﺮان ﻧﺒﺎﺷﺪ ،دﻳﮕﺮ ﺑﻄﻮرﻣﻨﻈﻢ داﻋﻴﻪ ﺳﻠﻄﻪ ﺟﻮﺋﯽ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،و دﻳﮕﺮ هﺮ ﭼﻨﺪ ﻳﮑﺒﺎر اﻳﻦ ﮐﺸﻮر را ﺧﻮﮐﭽﻪ ﺁزﻣﺎﻳﺸﯽ ﺟﻬﺎﻧﮕﺸﺎﺋﯽ ﻳﺎ ﺻﺪور اﻧﻘﻼب ﺧﻮد ﻗﺮارﻧﺪهﺪ ،و ﺑﺨﺼﻮص درهﻴﭻ ﺷﺮاﻳﻄﯽ از ﻳﺎد ﻧﺒﺮد ﮐﻪ ﺑﻔﺮض ﺁﻧﻬﻢ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﮐﺸﻮرهﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻪ ﻃﻴﺐ ﺧﺎﻃﺮﻣﻠﻴﺖ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺎ ﻣﺬهﺒﺸﺎن ﻳﮏ ﮐﺎﺳﻪ ﮐﺮدﻩ و ازﺁن هﻮﻳﺖ واﺣﺪی ﺑﻨﺎم هﻮﻳﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺮای ﺧﻮدﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻣﻠﺖ اﻳﺮان ﻧﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺪﻳﻦ راﻩ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻧﻪ درﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﺪان ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ .و ﺳﺮاﻧﺠﺎم اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ را ﻧﻴﺰﺑﻄﻮر ﻗﺎﻃﻊ ﺑﭙﺬﻳﺮد ﮐﻪ ﺑﺮای ﻓﺮهﻨﮓ هﺰاران ﺳﺎﻟ ِﻪ اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻮدن ﻣﺘﺮادف ﺑﺎ ﺻﻐﻴﺮ ﺑﻮدن ﻧﻴﺴﺖ ،و ﻳﮏ ﻣﺴﻠﻤﺎن اﻳﺮاﻧﯽ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ازهﻤﺎن ﺣﻘﻮق ﺑﺎﻟﻘﻮﻩ ای ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻳﺎ ﻳﮏ ﻳﻬﻮدی ﻳﺎ ﻳﮏ ﺑﻮداﺋﯽ درﺟﻬﺎﻧﻬﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ وﺑﻮداﺋﯽ ﺧﻮد از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ،وﻟﻮ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻧﯽ در ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮد ﺧﻮاهﺎن ﺑﺮﺧﻮرداری از ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ. اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮاﻓﻘﻨﺎﻧﻪ ای ﺑﺼﻮرﺗﯽ دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﺑﻪ اﻣﻀﺎ ﻧﺮﺳﺪ ،اﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁن ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺴﻴﺎر ﺗﮑﺮار ﻣﺎﺟﺮای هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻌﺎدﻟﻪ دﻳﮕﺮ ﺷﺮاﻳﻂ ﺁﻧﺮوزی ﻧﻴﺴﺖ .هﻢ ﻣﻠﺖ اﻳﺮان اﻳﻦ ﺑﺎرﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺑﺪ ﻓﺮﺟﺎم هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ای را در ﭘﺸﺖ ﺳﺮ دارد ﮐﻪ ﺁﻧﺮوز ﻧﺪاﺷﺖ ،و هﻢ ﺷﻤﺸﻴﺮ زﻧﮓ زدﻩ ﻣﺮﺳﺪس ﺳﻮران ﻧﻮ، ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺷﺘﺮﺳﻮاران ﮐﻬﻦ ﻧﻴﺴﺖ ،هﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻔﺮض هﻢ ﻣﯽ ﺑﻮد اﻣﺮوز اﺻﻮﻻ دوراﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ای ﺑﺮای ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺳﭙﺮی ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و اﮔﺮ درﭘﺎﻳﺎن هﺰارﻩ اول ﭘﻴﺮوزی ﻣﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزﻩ ای دوﻳﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﻧﻴﺎزداﺷﺖ در ﺁﻏﺎز هﺰارﻩ ﺳﻮم ﻣﻨﻄﻘًﺎ اﻳﻨﮑﺎر در دوراﻧﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻮﺗﺎهﺘﺮ ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎن ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺿﺮﺑﺘﯽ ﮐﻪ در ﺳﺎل هﺎی ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ هﺰارﻩ دوم ﺑﻪ اﻳﺮان »اﻳﺮاﻧﯽ« ﺧﻮردﻩ وﺗﺤﻘﻴﺮی ﮐﻪ ﺑﻪ اﺻﺎﻟﺖ اﻧﺴﺎﻧﯽ وﺗﺎرﻳﺦ او وارد ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﭼﻨﺎن ﺳﻨﮕﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﮑﺮار ﮐﺠﺪار وﻣﺮﻳﺰهﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺟﺎﺋﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ .و اﮔﺮ اﻳﻦ ﺗﻼش ،از ﻃﺮﻳﻖ ﺷﺎﻩ ﺳﻠﻄﺎن ﺣﺴﻴﻨﯽ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﯽ ﻧﺮﺳﻴﺪ اﻳﻦ ﺑﺎر از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺒﺎرزاﻧﯽ ﺗﺎزﻩ ﻧﻔﺲ ﺗﺮ و ﺑﺨﺼﻮص ﺁﮔﺎﻩ ﺗﺮ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﺣﺮﮐﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد و ﻧﻪ در ﺟﻬﺖ ﺧﻼف ﺁن ،ﺑﺎ ﭘﻴﺮوزی هﻤﻌﻨﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﻣﺒﺎرزان ﺑﺎﻟﻎ و ﺁﮔﺎﻩ ،زادﻩ ﮔﺎن اﺻﻴﻞ هﻤﺎن ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺘﯽ در اوج ﭼﻤﺎﻗﺪاری ﺑﻴﻀﻪ داران اﺳﻼم ،ﻣﻮﻟﻮی ﺁن ﺑﺎ ﺻﺮاﺣﺘﯽ ﮐﻪ در ادﺑﻴﺎت هﻴﭻ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،ﺑﻪ ﺧﺪای ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺧﻮدش ﮐﻪ ﻏﻴﺮ از ﺧﺪای ﭼﻤﺎﻗﺪاران ﺑﻮد ﻣﯽ ﮔﻔﺖ:
ﺑﻪ ﻋﺸﻖ روی ﺗﻮ ﻣﻦ رو ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ ﻣﯽ ﺁرم
ﺻﻔﺤﻪ ١٩
وﮔﺮﻧﻪ ﻣﻦ ز ﻧﻤﺎز و ز ﻗﺒﻠﻪ ﺑﯽ زارم
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
و ﺣﺎﻓﻆ او ،ﮐﻪ در ﺧﺮاﺑﺎت ﻣﻐﺎن ﻧﻮر ﺧﺪا ﻣﯽ دﻳﺪ و ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ در ﻣﺴﺠﺪ ﮐﻢ داﺷﺖ در ﻣﻴﺨﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺟﺴﺖ ،ﺑﻪ زاهﺪ ﺳﺠﺪﻩ ﻧﺸﻴﻦ ﺑﺎﻧﮓ ﻣﯽ زﻧﺪ ﮐﻪ:
ﭼـــﻮ ﻃﻔﻼن ﺗﺎ ﮐﯽ ای زاهﺪ ﻓﺮﻳﺒﯽ
ﺑﻪ ﺳﻴﺐ ﺑﻮﺳﺘﺎن و ﺟﻮی ﺷﻴﺮﻳﻦ؟
و ﺧﻴﺎم او ﮐﻪ ﺁواز دهﻞ ﺷﻴﻨﻴﺪن از دور ﺧﻮش ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ اﺻﺎﻟﺖ دهﻞ زﻧﺎن را از ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻪ زﻳﺮ ﺳﺌﻮال ﻣﯽ ﺑﺮد ،و ﺻﺎﺋﺐ او ،رﻧﺪاﻧﻪ ﻧﺪا ﻣﯽ داد ﮐﻪ:
رﺗﺒﻪ زﻣﺰﻣﻪ ﻋﺸﻖ ﻧﺪارد زاهﺪ
ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﮐﻪ ﺁوازﻩ ﺟﻨﺖ ﺷﻨﻮد
ﭼﻨﻴﻦ راهﮕﺸﺎﻳﺎن ﻓﺮدا دﻳﮕﺮ هﻤﺎن ﺷﺐ ﭘﺮﺳﺘﺎن دﻳﺮوز ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻘﻮل ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺣﺪﻳﺚ ﺧﻮاب ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ،ﻃﺒﻌًﺎ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن ﺻﻐﻴﺮان اﻣﺮوزی وﻻﻳﺖ ﻗﻴﻢ و ﺻﻐﻴﺮ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد ،زﻳﺮا رﺳﺎﻟﺖ ﺁﻧﺎن ﻓﺮوغ ﺁوری ﻓﺮدا اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺟﺎروﮐﺸﯽ اﻣﺮوز ،و اﻳﻦ ﻓﺮوغ ﺁوران راهﮕﺸﺎی ﻓﺮداﺋﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﻋﻴﻦ ﺗﮑﻴﻪ ﺑﺮ اﺻﺎﻟﺖ ﮐﻬﻦ ،ﻓﺮدای ﻧﻮﺁوری و ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﮕﺮی اﺳﺖ ،و ﺑﺠﺎی ﺧﺮاﻓﺎت ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ ﺑﻪ درک واﻗﻊ ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ واﻗﻌﻴﺖ هﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺟﻬﺎن هﺰارﻩ ﺳﻮم روی دارد .ﺗﺮدﻳﺪ ﻣﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ در درازای ﺳﻪ هﺰار ﺳﺎل ﮐﺸﺎﮐﺶ ،ﺑﺎرهﺎ ﺑﻪ ﮐﻮرﻩ ﺣﺎدﺛﺎت رﻓﺘﻪ و هﺮ ﺑﺎر از ﺁن ﺁﺑﺪﻳﺪﻩ ﺗﺮ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ، اﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﻴﺰ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﮔﺬﺷﺖ هﺰارﻩ ای ﺗﻮاﻧﻔﺮﺳﺎ ،و ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺒﺎرزﻩ ای ﺑﯽ اﻣﺎن و ﭘﻴﮕﻴﺮ ﻧﻴﺮوی ﺣﻴﺎﺗﯽ ﺁﻧﺮا ﺗﺎ ﺣﺪ زﻳﺎدی ﻓﻠﺞ ﮐﺮدﻩ و اﺻﺎﻟﺖ هﺎی اﺧﻼﻗﯽ ﺳﻨﺘﯽ اﻳﺸﺎن را ﻧﻴﺰ در روﻳﺎروﺋﯽ داﺋﻢ ﺑﺎ ﺧﻮدﮐﺎﻣﮕﯽ هﺎ و ﺑﻴﺪادﮔﺮي هﺎی ارﺑﺎب دوﻟﺖ و ﻓﺮﻳﻴﮑﺎری هﺎ و ﻓﺴﺎدهﺎی ارﺑﺎب دﻳﻦ ﺑﺎ ﺿﻌﻒ هﺎ و ﺁﻟﻮدﮔﯽ هﺎی ﺑﺴﻴﺎر درﺁﻣﻴﺨﺘﻪ اﺳﺖ ،هﻤﭽﻨﺎن در زواﻳﺎی وﺟﻮد ﺧﻮﻳﺶ از اﺻﺎﻟﺖ ﮐﻬﻦ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ،و در ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺴﺎﻋﺪ ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺸﺮﻓﺘ ِﻪ ﻓﺮدا ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎرهﺎ و ﺑﺎرهﺎی ﭘﻴﺸﻴﻦ ،ﻳﮑﺒﺎر دﻳﮕﺮ از درون ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺧﻮد ﺳﺮ ﺑﺮﺁورﻧﺪ و زﻧﺪﮔﯽ از ﺳﺮ ﮔﻴﺮﻧﺪ. ﺁﻧﭽﻪ در اﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺁﻏﺎزﻳﻦ ﺑﻴﺶ از هﺮ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮ ﺑﺮای اﻳﻦ ﺳﺎزﻧﺪﮔﺎن ﻓﺮدا ﺿﺮور اﺳﺖ ،ﺁﮔﺎهﯽ هﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮ ﺁن واﻗﻌﻴﺖ هﺎی اﺻﻮﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺑﺨﺶ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﮐﻨﻮﻧﯽ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎﻳﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،وﻟﯽ در ﺑﺨﺶ اﺳﻼﻣﯽ هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ،ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻨﺸﻮر ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺣﻖ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﯽ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮای هﻤﻪ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮی ﺣﻘﯽ ﻣﺴﻠﻢ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻏﺎﻟﺒًﺎ هﻤﭽﻨﺎن ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﻧﺪ .و در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ اﺳﻼﻣﯽ ﺟﻬﺎن ،اﻳﺮان ﺑﻴﺶ از هﺮ ﮐﺸﻮر دﻳﮕﺮی ﺻﻼﺣﻴﺖ ﺑﺮﺧﻮرداری از اﻳﻦ ﺁﮔﺎهﯽ هﺎ را دارد ،زﻳﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺸﻮر ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮهﻨﮓ ﻣﻠﯽ ﺧﻮﻳﺶ را ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻓﺮهﻨﮓ اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮد ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ. ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤ ِﻪ اﻳﻦ ﺁﮔﺎهﯽ هﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﻞ ﺟﻮان اﻳﺮاﻧﯽ در ﺟﻬﺎن ﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎز دارد ﺗﺎ در ﺳﻄﺢ ﺁﮔﺎهﯽ دﻳﮕﺮ ﺟﻮاﻧﺎن ﺟﻬﺎن ﻣﺘﺮﻗﯽ و ﻧﻪ در ﻣﻮﺿﻊ ﺻﻐﻴﺮان دﻧﻴﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﭘﺎ ﺑﻪ هﺰارﻩ ﺗﺎزﻩ ﺑﮕﺬارد ،در دهﻪ هﺎ و ﺳﺪﻩ هﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺻﺪهﺎ ﭘﮋوهﺸﮕﺮ و اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪ و ﮐﺎرﺷﻨﺎس دﻗﻴﻘًﺎ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﺣﺎﺻﻞ ارزﻳﺎﺑﯽ هﺎی اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت هﺰاران ﮐﺘﺎب و رﺳﺎﻟﻪ و ﻧﻮﺷﺘ ِﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ در دﺳﺘﺮس ﻋﻤﻮﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﮔﺮ ﻃﺒﻌًﺎ اﻣﮑﺎن ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ هﻤ ًﻪ اﻳﻦ ﻣﺪارک ﺑﺮای ﻧﺴﻞ ﺟﻮان وﺟﻮد ﻧﺪارد ،و ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ هﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،در ﻋﻮض اﻳﻦ اﻣﮑﺎن و ﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ از ﻧﺴﻞ ارﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺻﺖ و اﻣﮑﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﺮای ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺪارک داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﺣﺎﺻﻞ اﻃﻼﻋﺎت ﺧﻮد را در زﻣﻴﻨﻪ هﺎی ﻣﻌﻴﻦ در دﺳﺘﺮس ﺁﻧﺎن ﺑﮕﺬارﻧﺪ. ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎری ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ رﺷﺘﻪ هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از ﻗﺒﻴﻞ ﺗﺎرﻳﺦ ،ﻣﺬهﺐ ،ﺳﻴﺎﺳﺖ ،ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ را ﺑﻪ ﻃﻮر ﻳﮑﺠﺎ در ﺑﺮ ﮔﻴﺮد، زﻳﺮا اﻳﻦ ﮐﺎر ،ﮐﺎر ﻳﮏ داﻳﺮة اﻟﻤﻌﺎرف اﺳﺖ ،ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ دادن ﺁﮔﺎهﯽ هﺎی اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ در زﻣﻴﻨﻪ هﺎﻳﯽ ﻣﻌﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﺪان هﺎ ﺑﺮای ﻳﮏ ﺟﻮان اﻣﺮوزی ﺁﺳﺎن ﻧﻴﺴﺖ ،و ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎری در اﻳﺮان اﻣﺮوز ﺑﻴﺶ از هﺮ زﻣﻴﻨ ِﻪ دﻳﮕﺮی در زﻣﻴﻨﻪ ﺁﮔﺎهﯽ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﺿﺮورت دارد ،زﻳﺮا در ﺗﺎرﻳﺦ ١۴٠٠ﺳﺎﻟﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎ و ﺑﻮﻳﮋﻩ در ﺗﺎرﻳﺦ ﭼﻨﺪ ﺻﺪﺳﺎﻟﻪ اﺧﻴﺮ ﻣﺎ و در هﻤﻴﻦ دوران ﺧﻮد ﻣﺎ ،ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﺗﺤﻮﻟﻬﺎی ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺁﻣﻴﺰ ﮐﺸﻮرﻣﺎن رﻳﺸﻪ ﻣﺬهﺒﯽ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،و ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺁﮔﺎهﯽ هﺎی ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮی در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺟﺎی ﻧﺎ ﺁﮔﺎهﯽ هﺎی ﮐﻨﻮﻧﯽ را ﻧﮕﻴﺮد ،ﺑﺴﻴﺎری از ﻓﺎﺟﻌﻪ هﺎی ﺁﻳﻨﺪﻩ ﮐﺸﻮر ﻣﺎ ﻧﻴﺰ هﻤﭽﻨﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ رﻳﺸﻪ ﻣﺬهﺒﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .در ارزﻳﺎﺑﯽ هﺎی ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ اﺧﻴﺮ ﺑﺎرهﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮاﻧﯽ ﺗﺬﮐﺮ دادﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ داﻧﺶ ﺁﻣﻮﺧﺘﮕﺎن اﻳﺮان در ﺳﺎل هﺎی ﭘﻴﺶ از اﻧﻘﻼب ﺗﻮﺿﻴﺢ اﻟﻤﺴﺎﺋﻞ و ﮐﺸﻒ اﻟﺴﺮار ﺧﻤﻴﻨﯽ را ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺴﻴﺎر وﻋﺪﻩ هﺎﻳﯽ ﮐﻪ او در ﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ ﺑﺪاﻧﺎن داد ﺑﺪﻳﻦ ﺁﺳﺎﻧﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ،
ﺻﻔﺤﻪ ٢٠
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
هﻤﭽﻨﺎن ﮐﻪ اﻣﺮوز در ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﺑﺴﻴﺎری از ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ -ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺗﺮ و ﻣﻌﻘﻮﻟﺘﺮ از ﺿﻮاﺑﻂ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ هﺎی ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ و ﺗﺴﻨﻦ اﺳﺖ -از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد. هﺪف از ﻧﺸﺮ اﻳﻦ داﻧﺴﺘﻨﯽ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ درﺑﺎرﻩ واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﻣﺬاهﺐ -و ﻧﻪ اﺧﺘﺼﺎﺻًﺎ درﺑﺎر ِﻩ ﻣﺬهﺐ اﺳﻼم -در اﺧﺘﻴﺎر ﻧﺴﻞ ﻓﺮدای اﻳﺮاﻧﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺴﻠﯽ ﺑﻪ ﻗﺒﻮل ﻳﺎ رد هﻤ ِﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻳﺎ ﻗﺴﻤﺖ هﺎﻳﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻠﺰم ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﺮﻓﺎ در ﺻﻼﺣﻴﺖ و در اﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮد اوﺳﺖ .ﺁﻧﭽﻪ واﻗﻌًﺎ اهﻤﻴﺖ دارد اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻮان اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﺘﻮاﻧﺪ درﺑﺎرﻩ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺎ هﻤﺎن ﺁﮔﺎهﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ و ﺗﺸﺨﻴﺺ دهﺪ و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﻴﺎﺳﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی و ﻓﺮهﻨﮕﯽ و ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﻳﮏ ﺗﺸﺨﻴﺺ دهﺪ و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮد ،و در ﻧﻘﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺮوازاﻧﻪ ﺗﺮی هﻢ ﮐﻪ اﻳﺮان ﻓﺮدا ،ﺑﻪ اﻗﺘﻀﺎی ﻣﻴﺮاث ﮔﺮان ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺧﻮﻳﺶ در ﺗﻤﺪن و ﻓﺮهﻨﮓ ﺑﺸﺮی و اﺧﺘﺼﺎﺻًﺎ در رهﮕﺸﺎﺋﯽ ﺟﻬﺎن ﺳﻮم ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ ،ﺑﺎ ﺑﺮﺧﻮرداری از هﻤﻴﻦ ﺁﮔﺎهﯽ هﺎی دﻳﮕﺮان را از ﺗﮑﺮار اﺷﺘﺒﺎهﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺣﺪ اﻣﮑﺎن ﺑﺎز دارد. * * * * اﮔﺮ اﻣﺮوز ﻣﻦ وﻇﻴﻔ ِﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎزی را در ﺣﺪود اﻣﮑﺎﻧﺎت ﻣﺤﺪود اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻢ ،ﻧﻪ از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ دراﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﺮای ﺧﻮد ﺻﻼﺣﻴﺘﯽ ﺧﺎص ﻗﺎﺋﻞ ﺑﺎﺷﻢ ﺑﻠﮑﻪ از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺧﻮد ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺘﯽ ﺧﺎص ﻗﺎﺋﻠﻢ و اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ از ﺳﺎﺑﻘﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺷﺨﺼﯽ و اداری ﻣﻦ ﻣﺎﻳﻊ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد. زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﻦ از ﺁﻏﺎز ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن و ﻧﻮﺷﺘﻦ و ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ،ﺑﺨﺼﻮص در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ادﺑﯽ و ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ .در ﺳﺎل هﺎی ﭘﻴﺶ از اﻧﻘﻼب ﺑﻴﺶ از ﺷﺼﺖ اﺛﺮ ﺗﺎﻟﻴﻒ و ﺗﺮﺟﻤﻪ از ﻣﻦ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ دو رﺷﺘﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﺪ .در ﺳﺎل هﺎی ﺑﻌﺪ از اﻧﻘﻼب ﺁﺛﺎر دﻳﮕﺮی اﻳﻨﺒﺎر ﻋﻤﺪﺗًﺎ در زﻣﻴﻨﻪ هﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ در دﻳﺎرهﺎی ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ از ﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻧﻘﺶ ﮐﻤﺎﺑﻴﺶ ﻣﻮﺛﺮی در روﺷﻨﮕﺮی ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺮون ﻣﺮزی و ﺣﺘﯽ درون ﻣﺮزی اﻳﻔﺎ ﮐﺮدم .ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﻦ ﮐﻪ در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روزهﺎی ﭘﻴﺮوزی اﻧﻘﻼب ﻣﺼﺎدرﻩ ﺷﺪ ﺷﺎﻣﻞ ١۴٠٠٠ﮐﺘﺎب ﻓﺎرﺳﯽ و ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒًﺎ هﻤ ِﻪ ﺁن را ﺧﻮاﻧﺪﻩ و ﺣﺎﺷﻴﻪ ﻧﻮﻳﺴﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدم. زﻧﺪﮔﯽ اداری ﻣﻦ در اﻳﺮان ﻋﺼﺮ ﭘﻬﻠﻮی ﺑﻨﻮﺑ ِﻪ ﺧﻮد در راﺑﻄﻪ ﭘﻴﮕﻴﺮ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﺮهﻨﮕﯽ ،ﺑﺨﺼﻮص در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺟﻨﺒﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮاﻧﯽ ﮔﺬﺷﺖ .درﺳﻤﺖ ﺳﻔﻴﺮ ﺳﻴﺎر ﻓﺮهﻨﮕﯽ اﻳﺮان ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺑﻴﺶ ازﭘﻨﺠﺎﻩ ﮐﺸﻮر ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن ،و ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎرهﺎی ﻣﺘﻌﺪد ،ﺳﻔﺮ ﮐﻨﻢ و ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد از ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﺎ واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﻓﺮهﻨﮕﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﻮم ،و در ﻣﻘﺎم ﻣﻌﺎون ﻓﺮهﻨﮕﯽ درﺑﺎر ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ ﺑﺎ ﺑﻴﺶ از ﻳﮑﺼﺪ ﺁﮐﺎدﻣﯽ و داﻧﺸﮕﺎﻩ و اﻧﺴﺘﻴﺘﻮی ﭘﮋوهﺸﯽ درﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن و ﺑﺎ ﺻﺪهﺎ ﺁﮐﺎدﻣﻴﺴﻴﻦ و اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎﻩ و دﻳﮕﺮ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن و ﭘﮋوهﺸﮕﺮان اﻳﻦ ﻣﺮﮐﺰ ،ﺑﻮﻳﮋﻩ در اﻣﻮر ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻤﺪن و ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮان ارﺗﺒﺎط و هﻤﮑﺎری ﻣﻨﻈﻢ داﺷﺘﻢ .در ﻃﻮل ﺳﺎل هﺎ در ﺑﻴﺶ از ﻳﮑﺼﺪ ﮐﻨﮕﺮﻩ در ﺳﻤﻴﻨﺎر ﻣﻠﯽ و ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﮐﻪ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮاﻧﯽ در ﮐﺸﻮرهﺎی دور و ﻧﺰدﻳﮏ ﺟﻬﺎن ﺑﺮﮔﺰارﺷﺪ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدم ،در ﺷﻤﺎری از ﺁﻧﻬﺎ اﺻﻮﻻ ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﯽ ﺧﻮد ﻣﻦ در ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻳﺎ در ﺷﻬﺮهﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻳﺮان ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ ،ﺻﺪهﺎ داﻧﺸﻤﻨﺪ اﻳﺮان ﺷﻨﺎس از ﻏﺮب و ﺷﺮق ﺟﻬﺎن ﺑﻪ دﻋﻮت ﻣﻦ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺑﺮرﺳﯽ هﺎی ارزﻧﺪﻩ ای در ﻣﻮرد ﻣﺪارک و اﺳﻨﺎد ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺧﻮد ﺑﺮای ﺗﺎﻟﻴﻒ ﺁﺛﺎری ﺗﺎزﻩ و ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺴﻴﺎر ارزﺷﻤﻨﺪ اﻧﺠﺎم دادﻧﺪ. ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧ ِﻪ ﺑﺰرگ ﭘﻬﻠﻮی ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ادارﻩ ﺁن ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻦ ﺑﻮد و ﺑﺎ هﻤﮑﺎری ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﻮﻧﺴﮑﻮ ﺑﺼﻮرت ﮐﺎﻧﻮن ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻳﺮاﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت ﻣﺤﻤﺪ رﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﭘﻬﻠﻮی ﺑﻨﻴﺎن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد اﺟﺮای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ وﺳﻴﻌﯽ را ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻮاد ﺁن ﮔﺮدﺁوری ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﺁﺛﺎر ﺧﻄﯽ ﻓﺎرﺳﯽ و ﻓﺘﻮﮐﭙﯽ ﺻﺪهﺎ هﺰار اﺛﺮ ﺧﻄﯽ ﻓﺎرﺳﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ هﺎی ﻣﻠﯽ و داﻧﺸﮕﺎهﯽ و ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺟﻬﺎن ،و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺗﻬﻴﻪ ﮐﻠﻴﻪ ﺁﺛﺎر ﭼﺎپ ﺷﺪﻩ ﻓﺎرﺳﯽ در داﺧﻞ و ﺧﺎرج اﻳﺮان ﺑﻮد .ﺷﻤﺎرﻩ ﻓﻴﺶ هﺎی ﻣﻘﺎﻻت ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ و ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮان ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ در ﻧﺸﺮﻳﺎت ﺗﺨﺼﺼﯽ ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ از ﭼﻨﺪ دﻩ هﺰار ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد. در ﺟﺮﻳﺎن هﻤﻴﻦ ﻣﺴﺎﻓﺮت هﺎی و ﺗﻤﺎس هﺎ ،اﻣﮑﺎن ﺁن را ﻳﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻓﺮهﻨﮕﻴﺎن ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ دﻳﮕﺮ ﮐﺸﻮرهﺎی ﺟﻬﺎن، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺑﺴﻴﺎری از ﺷﺨﺼﻴﺖ هﺎی ﺗﺎرﻳﺦ ﺳﺎز دوران ﺧﻮد ﻣﺎ ﻧﻴﺰ از ﻧﺰدﻳﮏ دﻳﺪار ﮐﻨﻢ و ﺑﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ از ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺘﮕﻮهﺎﻳﯽ دو ﻧﻔﺮی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮان و ﺑﻪ اﺣﺘﺮام ﻋﻤﻴﻖ ﺁﻧﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ اﻳﻦ ﻓﺮهﻨﮓ در ﮐﺸﻮرهﺎی ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﺪ ،و ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ از ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﺎن از ﺟﻮاهﺮ ﻟﻌﻞ ﻧﻬﺮو ،ﺷﺎر دوﮔﻞ ،اﻧﻮراﻟﺴﺎدات ،اﻳﻨﺪﻳﺮا ﮔﺎﻧﺪی،
ﺻﻔﺤﻪ ٢١
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﺮﺁﻏﺎز
ﺟﻮواﻧﯽ ﮔﺮوﻧﮑﯽ ،ﮔﻠﺪاﻣﻴﺮ ،ﺗﻴﺘﻮ ،ﭼﻮﺋﻦ ﻻی ،ﺣﺒﻴﺐ ﺑﻮرﻗﻴﺒﻪ ﻳﺎد ﮐﻨﻢ و از ﮐﺴﺎن دﻳﮕﺮی ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﻧﻴﮑﺘﺎ ﺧﺮوﺷﭽﻒ ﮐﻪ هﺮ ﭼﻨﺪ ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﻧﺒﻮدﻧﺪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺳﺎز ﺑﻮدﻧﺪ .ﺧﺎﻃﺮ ِﻩ ﮔﻔﺘﮕﻮهﺎﻳﻤﺎن ﺑﺎ ﺷﺨﺼﻴﺖ هﺎﻳﯽ ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﭼﻮن ﺁﻧﺪرﻩ ﻣﺎﻟﺮو و ژول روﻣﻦ و ﺁﻧﺪرﻩ ﻣﻮروا و رﻧﻪ ﻣﺎهﻮ و هﺎﻧﺮی ﻣﺎﺳﻪ و ﻳﺎﻧﺮﻳﺒﮑﺎ و ﺟﻮزﭘﻪ ﺗﻮﭼﯽ ﺑﺮاﻳﻢ هﻤﻮارﻩ ﮔﺮاﻣﯽ اﺳﺖ. زﻧﺪﮔﯽ دوران ﺑﯽ وﻃﻨﯽ ﺳﺎل هﺎی ﺑﻌﺪ از اﻧﻘﻼب ﻣﺮا اﻟﺰاﻣًﺎ ﺑﻪ ﭘﮋوهﺶ هﺎی اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﺗﺮی در زﻣﻴﻨﻪ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ واداﺷﺖ .زﻳﺮا ﮐﻪ ﻓﺎﺟﻌﻪ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ و ﭘﻴﺎﻣﺪهﺎی ﻧﺎﺷﯽ از ﺁن ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ از ﻣﺬهﺐ ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،و در هﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﮐﺘﺎب ،ﻣﻦ اﻟﺠﻤﻠﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ اﻟﻤﺴﺎﺋﻞ ،از ﮐﻠﻴﻨﯽ ﺗﺎ ﺧﻤﻴﻨﯽ از ﻣﻦ ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪ. اﻣﺮوز ،در ﺑﻴﺴﺘﻤﻴﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮد اﻧﻘﻼب وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،و درﺁﺳﺘﺎﻧ ِﻪ ﻗﺮﻧﯽ ﺗﺎزﻩ و هﺰارﻩ ای ﺗﺎزﻩ ،ﺑﺮﻣﺒﻨﺎی هﻤﻴﻦ ﺳﻮاﺑﻖ و ﺗﺠﺎرب ﺑﻪ هﻤ ِﻪ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ،ﺧﻮدم را ﻋﻤﻴﻘًﺎ ﻣﺴﺌﻮل ﺁن ﻣﯽ داﻧﻢ ﮐﻪ اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﮐﻠﯽ درﺑﺎرﻩ ﺁن واﻗﻌﻴﺖ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﺼﻮص در راﺳﺘﺎی ﻣﺬهﺒﯽ از ﻣﺪت هﺎ ﭘﻴﺶ در ﺟﻬﺎن ﻣﺘﺮﻗﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ وﻟﯽ ﻗﺎﻟﺐ ﺁﻧﻬﺎ هﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮای دﻧﻴﺎی اﺳﻼﻣﯽ، ﻣﻦ اﻟﺠﻤﻠﻪ اﻳﺮان ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ -و اﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد اﺣﺘﻤﺎﻻ راﻩ اﻧﻘﻼﺑﯽ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ در ﺳﺎل هﺎی ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ در ﮐﺸﻮر ﻣﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﻴﺸﺪ -در اﺧﺘﻴﺎر ﻧﺴﻞ ﻧﻮ ﺧﺎﺳﺘﻪ ای ﺑﮕﺬارم ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﺼﻮرت ﻧﺴﻠﯽ ﺑﺎﻟﻎ و ﻧﻪ ﺻﻐﻴﺮ ﺷﺮﻋﯽ و ﺻﻐﻴﺮ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻗﺮن و هﺰارﻩ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎز ﺗﺎزﻩ ای ﺑﮕﺬارد ﺑﻪ ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺎزی ﺣﻴﺎﺗﯽ دارد ،زﻳﺮا اﻳﻦ هﺰارﻩ ای ﮐﻪ از راﻩ ﻣﯽ رﺳﺪ ﺑﻴﺶ از هﺮ ﭼﻴﺰ هﺰارﻩ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺼﻮرت اﻧﺴﺎن هﺎﺋﯽ ﺑﺎﻟﻎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺼﻮرت اﻧﺴﺎن هﺎﻳﯽ ﺑﺎﻟﻎ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر اﻧﺴﺎن هﺎی ﺻﻐﻴﺮ در ﺁن ﺟﺎﺋﯽ ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺻﻐﻴﺮان ﺗﻌﻠﻖ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﻧﺪارﻧﺪ. در اﻳﻦ راهﮕﺸﺎﺋﯽ ،وﻇﻴﻔﻪ اﺳﺎﺳﯽ ﺧﻮﻳﺶ را ﻓﻘﻂ اﻳﻦ داﻧﺴﺘﻪ ام ﮐﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ ﮐﻠﻴﺎﺗﯽ از ﺁﻧﭽﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪان و ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﺑﺴﻴﺎر در دو ﺳﻪ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ در زﻣﻴﻨ ِﻪ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺟﻬﺎن ﻏﻴﺮ اﺳﻼﻣﯽ و واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮدﻩ و در دﺳﺘﺮس ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ ﺁﺷﻨﺎ ﮐﻨﻢ .ﺗﺎ اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﺁﻳﻨﺪﻩ در ﺷﺮاﻳﻂ ﮐﻤﺎ ﺑﻴﺶ ﻣﻌﺎدل ﻧﺴﻞ هﺎی ﺟﻮان ﺟﻬﺎن ﻣﺘﺮﻗﯽ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻗﺮن و هﺰارﻩ ای ﺗﺎزﻩ ﺑﮕﺬارد .در اﻳﻦ ﺑﺎزﮔﻮﺋﯽ ﺧﻮد ﻣﻦ ﺟﺰ در ﻣﻮارد ﺿﺮوری دﺧﺎﻟﺘﯽ ﻧﮑﺮدﻩ ام ،ﺑﺮداﺷﺖ ﺧﺎﺻﯽ را ﻧﻴﺰ اراﺋﻪ ﻧﺪادﻩ ام زﻳﺮا هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی از ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و از هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮی در ﻣﻮرد ﺁن را ﺻﺮﻓًﺎ در ﺻﻼﺣﻴﺖ ﺧﻮد ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩ ﮐﺘﺎب ﻣﯽ داﻧﻢ. ﺁﻧﭽﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﻦ واﻗﻌﺎ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩ ای از ﺁﮔﺎهﯽ ﻻزم ﺑﺮای ﭼﻨﻴﻦ اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺑﺮﺧﻮرداری از اﻳﻦ ﺁﮔﺎهﯽ ﻧﻴﺎز ﺑﺪان دارد ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ اﻃﻼﻋﺎت ﺿﺮوری ،وﻟﻮ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻠﯽ ،در اﺧﺘﻴﺎر او ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﺪت هﺎ ﭘﻴﺶ ،Pertrarqueﻣﺘﻔﮑﺮ و ﻣﻮرخ ﻧﺎﻣﯽ ﻗﺮون وﺳﻄﺎی اروﭘﺎ ،در ﻋﻴﻦ اﻧﮑﻴﺰﻳﺴﻴﻮن وﺣﺸﺘﻨﺎک ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮔﺴﺘﺎﺧﺎﻧﻪ ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ هﺮ ﻣﺴﻴﺤﯽ وﻗﺘﯽ واﻗﻌﺎ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻐﺰ ﺧﻮدش ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﺷﻌﻮر ﺧﻮدش ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﺪ .و در ﺳﺎل هﺎی ﺧﻮد ﻣﺎ Oriana Fallaciروزﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎر و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ ِﻩ ﺳﺮﺷﻨﺎس اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﻳﯽ ،در ﮐﺘﺎب ﻳﮏ ﻣﺮد ﺧﻮد از زﺑﺎن ﻗﻬﺮﻣﺎن ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺗﻮد ِﻩ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺨﻨﺎﻧﺶ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ :ﺷﻤﺎ را ﺑﺨﺪا ﺗﻦ ﺑﻪ ﻣﻐﺰ ﺷﻮﺋﯽ ﺧﻮد ﻧﺪهﻴﺪ ،ﺑﺎ ﻣﻐﺰ ﺧﻮدﺗﺎن ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺎ ﺷﻌﻮر ﺧﻮدﺗﺎن ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺑﺪهﻴﺪ .از ﻳﺎد ﻧﺒﺮﻳﺪ ﮐﻪ اﺻﺎﻟﺖ اﻧﺴﺎﻧﯽ هﺮﮐﺲ در ﮔﺮو اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ اﺧﺘﻴﺎر ﻓﮑﺮ و اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺧﻮدش ﺑﺎﺷﺪ اﻳﻦ هﻮﻳﺖ اﻧﺴﺎﻧﯽ را ﺑﻪ هﻴﭻ ﻧﻔﺮوﺷﻴﺪ .ﺷﻤﺎ را ﺑﺨﺪا ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ. و ﺑﺴﻴﺎر ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ هﺮ دو ،در اﻧﺠﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ وارث ﺻﻐﻴﺮ اﺳﺖ ﻓﺮﻗﯽ ﻣﻴﺎن او و ﻏﻼم ﻧﻴﺴﺖ اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﺎﻟﮏ هﻤﻪ داراﺋﯽ ﭘﺪر ﺧﻮد ﺑﺎﺷﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ٢٢
ﺧــــﺪا
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴ ِﺮی در واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺑﺮرﺳﻴﻬﺎی ﺳﻴﺼﺪ ﺗﻦ از اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان و ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﺷﺮق و ﻏﺮب از زﮐﺮﻳ ِﺎی رازی ،اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ ،راوﻧﺪي ،ﺧﻴﺎم ﺗﺎ ﺁﻗﺎﺧﺎن ﮐﺮﻣﺎﻧﯽ ،ﮐﺴﺮوی ،هﺪاﻳﺖ ،دﺷﺘﯽ و از ﻧﻴﻮﺗﻮن ،وﻟﺘﺮ ،ﮐﺎﻧﺖ ،هﮕﻞ،ﺷﻮﭘﻨﻬﺎور ﺗﺎﻧﻴﭽﻪ ،ﻓﺮوﻳﺪ ،ﺑﺮﺗﺮاﻧﺪ راﺳﻞ ،اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ
***********************************
ﺻﻔﺤﻪ 1
ﺧــــﺪا
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺧﺪا درﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺟﻬﺎن -ﻣﻦ اﻟﺠﻤﻠﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن -ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﺼﻮرﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ دو ﮐﺘﺎ ِﺑﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﺴﯽ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺑﻪ هﻤﺎن ﺻﻮرت ﮐﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد ﻋﻤﺪﺗﺎ از ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺧﻮد ﻗﺮﺁن ﺳﯽ و ﻋﻴ ِ ﻣﻮ ِ ﺴﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎد ) ال ﺳﯽ و ﻋﻴ ِ ﺷﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ :ﺁن ﺧﺪا ِﺋﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺁن را ﺑﺮ ﺗﻮ) ﻣﺤﻤﺪ( ﻓﺮﺳﺘﺎد ،ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﻣﻮ ِ ﻧﺎ ِ ﻋﻤﺮان ،۴٨ ،٣ ،ﻣﺎﺋﺪﻩ ،۴۶ ،اﻋﺮاف ،١۵٧ ،ﺗﻮﺑﻪ ،١١١ ،ﻓﺘﺢ ،٢٩ ،ﺣﺪﻳﺪ،٢٧ ،ﺻﻒ ،۶ ،ﺟﻤﻌﻪ . (۵ ،وِﻟﯽ واﻗﻊ اﻣﺮ اﻳﻦ ﺣﯽ از ﺁﺳﻤﺎن درﻳﺎﻓﺖ ﺴﯽ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺻﻮرت و ِ ﺳﯽ و ﻋﻴ ِ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ ،هﻴﭽﮑﺪام ﻧﻪ ﮐﺘﺎب واﺣ ِﺪی هﺴﺘﻨﺪ و ﻧﻪ ﻣﻮ ِ ﻋﯽ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﮐﺘﺎ ِﺑﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺪﻩ، داﺷﺘﻪ اﻧﺪ .در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ﺟﻬﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺨﺺ دﻳﮕ ِﺮی ﺑﻪ ﻏﻴﺮ از ﻣﺤﻤﺪ ﮐﻪ ﻣﺪ ِ ١ ﺟﻮزف اﺳﻤﻴﺖ ﺑﻨﻴﺎن ﮔﺬار ﻓﺮﻗﻪ ﻣﺬهﺐ ﻣﻮرﻣﻮن در ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ اﺳﺖ. ﺁﻧﭽﻪ اﻣﺮوز در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻪ ﻧﺎم ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ) (Bibleﻋﺮﺿﻪ ﻣﻴﺸﻮد ،ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ِای از دو ﺑﺨﺶ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ و ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮرات ﻗﺴﻤ ِﺘﯽ از ﺑﺨﺶ اول و اﻧﺠﻴﻞ ﻗﺴﻤ ِﺘﯽ از ﺑﺨﺶ دوم ﺁن اﺳﺖ .ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﮐﻪ ﭘﻨﺞ ﮐﺘﺎب اول ﺁن اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ 2 ﺗﻮراﻩ ﻧﺎم دارد ،ﺟﻤﻌﺎ ﺷﺎﻣﻞ ٢۴ﮐﺘﺎب اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﮑﺠﺎ ﻧﺎزل ﻧﺸﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺪرﻳﺠﺎ و در ﻃﻮل ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ هﺰار ﺳﺎل ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد ﻳﺎ ﮔﺮوﻩ هﺎ ِﻳﯽ از ﮐﺎهﻨﺎن ﻳﻬﻮ ِدی ﺑﻪ اﺳﻢ ٢۶ﭘﻴﻐﻤﺒ ِﺮی ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺸﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﻧﻴﺰ از ﭼﻬﺎر ﮐﺘﺎب اول ﺁن اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ اﻧﺠﻴﻞ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ِﻣﯽ ﺷﻮد ،ﺟﻤﻌﺎ ﺷﺎﻣﻞ ٢٧ﮐﺘﺎب و رﺳﺎﻟﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺴﯽ ﺗﺎ هﻨﮕﺎم ﺴﯽ ﻧﺒﻮدﻩ اﻧﺪ .ﺧﻮد ﻋﻴ ِ ﻃﻮل دو ﻗﺮن ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮا ِدی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ هﻴﭻ ﻳﮏ از ﺁﻧﻬﺎ از هﻮارﻳﻮن ﻋﻴ ِ ﻣﺮگ ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺎﺳﺎ از وﺟﻮد ﮐﺘﺎ ِﺑﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم اﻧﺠﻴﻞ ِﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ. ................................................................................................................................. اﺻﻞ زﻳﺮ ﺑﻨﺎ ِﺋﯽ هﺮﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴ ِﺪی اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ و ﮔﺮداﻧﻨﺪﻩ ﮐﺎﺋﻨﺎت ﺧﺪِای واﺣ ِﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﻳﻬﻮﻩ ،در اﻧﺠﻴﻞ ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎ ِﻧﯽ و در ﻗﺮﺁن اﻟﻪ ﻧﺎم دارد در هﺮ ﺳﻪ اﻳﻦ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﮐﺎﺋﻨﺎت و ﺧﻠﻘﺖ ﺁدم ﺑﻪ دﺳﺖ اﻳﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺼﻮر ِﺗﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﭘﻴﺎﻣﺒﺮا ِﻧﯽ ﮐﻪ ِوی ﺑﺮِای ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮا ِﻧﯽ ﻣﺸﺘﺮک هﺴﺘﻨﺪ ،و ﻗﻮاﻧﻴﻨﻦ ﻣﺬه ِﺒﯽ ﮐﻪ اﻋﻼم ﻣﻴﺪارد ﻗﻮاﻧﻴ ِﻨﯽ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻣﺸﺎﺑﻬﻨﺪ. ﺤﯽ و اﺳﻼم ﺑﺼﻮر ِﺗﯽ ﭼﻨﺎن ﺑﻨﻴﺎ ِدی ﺑﺎﻳﮏ دﻳﮕﺮ ﺗﺒﺎﻳﻦ و ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،ﻣﺎهﻴﺖ ﺁﺳﻤﺎ ِﻧﯽ و زﻣﻴ ِﻨﯽ اﻳﻦ ﺧﺪا در ﺁﺋﻴﻦ هِﺎی ﻳﻬﻮ ِدی و ﻣﺴﻴ ِ ﮑﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ اﻳﻦ ﺳﻪ ﺧﺪا را ﻏﻴﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﻴﮑﻨﺪ .ﺟﻬﺎن ﺗﻮﺣﻴ ِﺪی اﮔﺮ هﻢ در ﺗﺌﻮ ِری ﻳﮏ ﺧﺪِای ﮔﺎﻩ ﺻﺮﻳﺤﺎ ﺗﻨﺎﻗﺾ دارد ﮐﻪ ﻗﺎﻟﺒﺎ ﻳ ِ واﺣﺪ ﺑﻴﺶ ﻧﺪارد درﻋﻤﻞ دارِای ﺳﻪ ﺧﺪا اﺳﺖ ﮐﻪ وﺟﻮﻩ اﺧﺘﻼف ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ از وﺟﻮﻩ ﻣﺸﺘﺮﮐﺸﺎن اﺳﺖ. ___________________________ -١ﺑﻪ ﲞﺶ ﺳﲑی در ﻣﺬاهﺐ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺷﻮد. ِی ِی ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺮوﻧﻴﻤﻮ ِﯽ ﺗﻮرات ﮐﻪ در ﻗﺮن ﭼﻬﺎرم ﻣﻴﻼد ِی ﺗﻮرات اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻣﱳ ﻻﺗﻴﻨ -٢اﻳﻦ رﻗﻢ ﻓﻘﻂ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﱳ ﻋﱪ ِی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ اﺳﺖ ِﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﮐﻠﻴﺴﺎ ِﯽ ﺗﺮﲨﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و Vulgataﻧﺎم دارد ) و ﻣﺘﻨ ﻗﺪﻳﺲ San Geronimoاز ﻳﻮﻧﺎﻧ ِی ﺗﺮﲨﻪ ﺷﺪﻩ ِی ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎرﺗﲔ ﻟﻮﺗﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ از ﻋﱪ (ﺑﻪ ۴۶ﮐﺘﺎب ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺗﻮرات ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﮐﻠﻴﺴﺎ ﲞﺎﻃﺮ اﻳﻨﮑﻪ هﻔﺖ ﮐﺘﺎب ﺁن از ﻃﺮف ﻟﻮﺗﺮ ﺑﺮﲰﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ﺷﺎﻣﻞ ٣٩ﮐﺘﺎب اﺳﺖ .اﺳﻄﻼح ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ و ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ِﯽ ) ﺑﺎب ﺑﻴـﺴﺖ وﺷﺸﻢ (٢٨،و رﺳـﺎﻟﻪ دوم ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ ﻗﺮﻧـﺘﻴﺎن ) ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ (١۴ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ از اﳒﻴﻞ ﻣـﺘ اﺳﺖ
ﺻﻔﺤﻪ 2
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺧــــﺪا
ﺧﺪِای ﺗﻮرات ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﻧﺎم دارد) و در ﺗﻮرات ۶٨٢٣ﺑﺎر از اوﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ( ﺻﺮﻓﺎ ﺧﺪِای ﻗﻮم ﻳﻬﻮد اﺳﺖ و ﺧﻮدش ﻧﻴﺰ ﺧﺪا ِﺋﯽ ﺻﺪ در ﺻﺪ ﻳﻬﻮ ِدی اﺳﺖ .ﭘﻴﺎﻣﺒﺮا ِﻧﯽ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ ﻣﻨﺤﺼﺮا ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻣﻠﺖ ﻳﻬﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﮐﻔﺮ ﻳﺎ اﻳﻤﺎن دﻳﮕﺮان ﮐﺎ ِری ﻧﺪارﻧﺪ .ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺁﻧﺎن ﮐﻼ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺤﻮر ﻣﻴﮕﺮدد ﮐﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﺎص ﻗﻮم ﻳﻬﻮد از هﺮ را ِهﯽ ﮐﻪ ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ ﺣﻔﻆ ﺷﻮد، وﻟﻮ اﻳﻦ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺁن ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺧﻼ ِﻗﯽ و اﻧﺴﺎ ِﻧﯽ ﺑﺴﻴﺎ ِری زﻳﺮ ﭘﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ و ﺣﻘﻮق ﻣﺸﺮوع ﻣﻠﺘﻬِﺎی دﻳﮕ ِﺮی ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻳﺎ ﮐﺴﺎن ﺑﺴﻴﺎ ِری ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ .در ﺟﺮﻳﺎن ﺣﻮادث روزﻣﺮﻩ ﻳﺎ وﻗﺎﻳﻊ ﻣﻬﻢ از ﻗﺒﻴﻞ ﺟﻨﮕﻬﺎ و ﺑﻼﻳِﺎی ﺁﺳﻤﺎ ِﻧﯽ و زﻣﻴﻨﻲ ،ﻳﻬﻮﻩ ﺷﺨﺼﺎ از اﺳﻤﺎن ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﻣﻴﺂﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮد را ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺳﺮ ﭘﺮﺳ ِﺘﯽ و درﺻﻮرت ﺿﺮورت ادارﻩ ﮐﻨﺪ و در هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﻮارد در ﻣﻮﺿﻊ ﻳﮏ ﺧﺪِای ﻳﻬﻮ ِدی ﻋﻤﻞ ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﻧﻪ ﺧﺪِای هﻤﻪ اﻗﻮام و هﻤﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﻬﺎ . ﺑﺎﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮدش ﻗﺮار داد ﻣﻴﺒﻨﺪد ﮐﻪ اﮔﺮ ﭘﺴﺮان اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮﻧﺪ او در ﻋﻮض ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن را ﺑﺮِای هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮑﯽ ﭘﺲ از دﻳﮕ ِﺮی ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺁﻧﻬﺎ ِﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺷﺮط ﮐﻪ هﻴﭽﮑﺪام از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺒﺨﺸﺪ ف،و ﺑﻌﺪا ﻧﻴﺰ ﺷﻬﺮهِﺎی ﻣﺘﻌﺪد اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ را ﻳ ِ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺮد وزن و ﮐﻮدک ﺑﻠﮑﻪ ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ و ﺑﺰﻏﺎﻟﻪ و ﺳﮓ و ﮔﺮﺑﻪ ِای را ﻧﻴﺰ زﻧﺪﻩ ﻧﮕﺬارﻧﺪ .ﺑﺎ ﻳﮏ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮش ﮐﺒﺎب و ﺁﺑﮕﻮﺷﺖ ﻣﻴﺨﻮرد و زﻳﺮ درﺧﺖ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ .ﺑﺎﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دﻳﮕﺮش ﮐﺸ ِﺘﯽ ﻣﻴﮕﻴﺮد وزورش ﺑﻪ او ﻧ ِﻤﯽ رﺳﺪ .در ﺷﺐ ﺗﺎرﻳﮏ دﻧﺒﺎل ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دﻳﮕﺮش در ﺑﻴﺎﺑﺎن ِﻣﯽ دود ﺗﺎ او را ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺒﻮدن ﺑﮑﺸﺪ از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دﻳﮕﺮش ِﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ز ِﻧﯽ زﻧﺎ زدﻩ و زﻧﺎ ﮐﺎر ازدواج ﮐﻨﺪ .ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دﻳﮕﺮش دﺳﺘﻮر ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ر ِوی ﻧﺎن روزاﻧﻪ اش ﮔﻮﻩ ﺑﻤﺎﻟﺪ و ﺑﺨﻮرد ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دﻳﮕﺮش ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮑﯽ ﭘﺲ از دﻳﮕ ِﺮی ﺳﺮش ﮐﻼﻩ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﺎ دﻳﮕﺮان زﻧﺎ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ .دﺧﺘﺮان ﻧﺎز ِﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ دو ﺧﻮاه ِﺮی ﮐﻪ ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ او ﺑﻮدﻧﺪ ﻳ ِ ﭘﺮوردﻩ اورﺷﻠﻴﻢ را ﻏﻀﺐ ِﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻓﺮﻣﺎن ِﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﻮ ﺑﺮ ﻓﺮج ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺮوﻳﺪ .رودﻩ ه ِﺎی ﮐﺴﺎ ِﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ او ِﺑﯽ اﺣﺘﺮا ِﻣﯽ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ از ﻣﻘﻌﺪﺷﺎن ﺑﻴﺮون ِﻣﯽ ﺁورد .ﺑﺎ ﺷﻴﻄﺎن ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﻨﺪﻩ اش اﻳﻮب ﺷﺮط ﺑﻨ ِﺪی ِﻣﯽ ﮐﻨﺪ .ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دﻳﮕﺮش ﭘﺮﺧﺎش ﮑﯽ از ﺳﺮداران ﺧﻮد زﻧﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ در ﺣﺎِﻟﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ زﻧﺎن دﻳﮕ ِﺮی را ﺑﻪ ﺁﻏﻮش ِﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺑﺎ زن ﻳ ِ او ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ .ﻧﺤﻮﻩ دﻗﻴﻖ ﮐﺒﺎب ﮐﺮدن ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ را ﭼﻮن ﻳﮏ ﺁﺷﭙﺰ ﮐﻬﻨﻪ ﮐﺎر ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اوﻟﻮاﻟﻌﺰم ﺧﻮدش ﺗﻌﻠﻴﻢ ِﻣﯽ دهﺪ و اﺧﺒﺎر ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ درﺑﺎر ﻳﻬﻮد را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﻣﺎﻣﻮر ﻣﺨﻔﻴﻪ اﻃﻼﻋﺎ ِﺗﯽ ﺑﻪ ﮔﻮش ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ دﻳﮕﺮش ِﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ .در ﻧﻘﺶ ﻳﮏ رﺋﻴﺲ ﻣﺎﻓﻴﺎ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﺼﺮ ﺗﻮﺻﻴﻪ ِﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ از هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن ﻣﺼ ِﺮی ﺧﻮد هﺮ ﻗﺪر ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻃﻼ و ﻧﻘﺮﻩ ﺑﻪ اﻣﺎﻧﺖ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را در ﺧﺮوج از اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺒﺮﻧﺪ ،و ﺧﻮد او در ﻋﺮض ﻳﮏ ﺷﺐ ﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻮﺟﻮان و ﮐﻮدک ﻣﺼ ِﺮی و ﺣ ِﺘﯽ ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪه ِﺎی ﻧﻮزاد را ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺮ ِﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ. در اﻧﺠﻴﻞ هﻤﻴﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺧﺪا ِﺋﯽ دو ﺷﺨﺼﻴ ِﺘﯽ ِﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ در هﻴﭻ ﺁﺋﻴﻦ دﻳﮕﺮ اﺳﺎﻃﻴ ِﺮی ﻳﺎ ﺗﻮﺣﻴ ِﺪی ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ﻣﺸﺎﺑﻪ اورا ﻧ ِﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،ﻳﻌ ِﻨﯽ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺪام اﻧﺠﻴﻞ از اﻧﺠﻴﻞ هِﺎی ﭼﻬﺎر ﮔﺎﻧﻪ و ﮐﺪام رﺳﺎﻟﻪ از رﺳﺎﻟﻪ هِﺎی ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺪﺳﺖ ﭼﻪ ﮐﺴﺎ ِﻧﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،از ﻣﻮﺿﻊ ﺧﺪِای ﺗﺮﺳﻨﺎک و اﻧﺘﻘﺎﻣﺠﻮ و ﻓﺮﻳﺒﮑﺎر و ﺣﺴﻮ ِدی ﭼ ِﻮی ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻊ ﺧﺪِای ﻣﻬﺮﺑﺎن، ﺴﯽ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺎهﻴﺖ ِﻣﯽ دهﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺪا ِﻳﯽ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ اﺳﺖ ﻧﻘﺶ ﻧﻴﮏ دل و ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ و ِﺑﯽ ﻋﻘﺪﻩ ِای ﭼﻮن ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎ ِﻧﯽ ﻋﻴ ِ ﮐﺎرﮔﺮدا ِﻧﯽ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ان واﺣﺪ هﻢ ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮز اﺳﺖ و هﻢ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ،هﻢ ﺳﺨﺖ ﮔﻴﺮ اﺳﺖ و هﻢ ﺁﺷ ِﺘﯽ ﺟﻮ ،هﻢ ﺧﺪا ِﺋﯽ ﻣﻨﺤﺼﺮا ﻳﻬﻮ ِدی اﺳﺖ و هﻢ ﭘﺪ ِری اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮﻳﺶ ِﻣﯽ ﻧﮕﺮد و ﻏﺎﻟﺒﺎ در اﻳﻦ ﺟﻤﻊ ازداد ﺧﻮدش ﻧﻴﺰ ﺗﮑﻠﻴﻒ ﺧﻮﻳﺶ را ﻧ ِﻤﯽ ﻓﻬﻤﺪ. در ﻗﺮﺁن ﺧﺪا ﻧﻪ ﺧﺪای ﺻﺪ در ﺻﺪ ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮر و ﺗﺮش رو و ِﺑﯽ رﺣﻢ ﺗﻮرات اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺧﺪِای دو ﺷﺨﺼﻴ ِﺘﯽ اﻧﺠﻴﻞ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪا ِﺋﯽ در ﺣﺪ اﻋﻼ ﻣﻄﻠﻖ و ﺧﻮد ﮐﺎﻣﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﺮون ازاو هﻴﭻ ﻗﺎﻧﻮ ِﻧﯽ ،هﻴﭻ ارادﻩ ِای و هﻴﭻ واﻗﻌﻴ ِﺘﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد و ﺣ ِﺘﯽ ﺑﺮ ِﮔﯽ ِﺑﯽ اﺟﺎزﻩ او از درﺧ ِﺘﯽ ﻓﺮو ﻧ ِﻤﯽ اﻓﺘﺪ و هﺮ ﺁﻧﭽﻪ در ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ ِﻣﯽ ﮔﺬرد ،از ﺟﺰء ﺗﺎ ﮐﻞ ،اﻟﺰاﻣﺎ ﺑﻪ هﻤﺎن ﺻﻮر ِﺗﯽ ِﻣﯽ ﮔﺬرد ﮐﻪ او ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ .ﻓﺮﻳﻤﻦ ﮐﻼرک ﭘﮋوهﺸﮕﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ و ﻣﻮﻟﻒ ﮐﺘﺎب ﻣﻌﺮوف ﻣﺬاهﺐ ﺑﺰرگ اﻳﻦ هﺮ ﺳﻪ واﻗﻌﻴﺖ را ﭼﻨﻴﻦ ﺳﯽ ﻗﺪرت ﺗﺮﺳﻨﺎ ِﮐﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻴﺸﻪ در ﻣﻴﺎن ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮدش زﻧﺪ ِﮔﯽ ِﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺷﺮﻳﮏ هﻤﻪ ﺧﻼﺻﻪ ِﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ :ﺧﺪِای ﻣﻮ ِ ﺴﯽ هﻢ ﺑﺎ ِﻻی ﺳﺮ ﺁدﻣﻴﺎن اﺳﺖ و هﻢ در درون ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ ،و ﺧﺪِای ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺮﻓﺎ درﺳﺘﻴﻬﺎ و ﻧﺎدرﺳﺘﻴﻬِﺎی ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ ،ﺧﺪِای ﻋﻴ ِ درﺑﺎ ِﻻی ﺳﺮ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ و از ﻣﻮﺿﻊ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوِای ﻣﻄﻠ ِﻘﯽ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﺳﺨﻦ ِﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ هﻴﭽﻮﻗﺖ از ﻣﺴﻨﺪ ﺧﺪا ِﺋﯽ ﺧﻮدش ﻓﺮود ﻧ ِﻤﯽ ﺁﻳﺪ. ﻣﻴﺎن اﻳﻦ ﺳﻪ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ،اﮔﺮ ﺑﺮداﺷﺖ ﺧﺪِای ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﭘﺪراﻧﻪ ﺗﺮ و ﺑﺮداﺷﺖ ﺧﺪِای اﺳﻼم ﺳــﺮوراﻧﻪ ﺗﺮ اﺳﺖ ،ﺑﺮداﺷﺖ ﺧﺪِای ﻳﻬﻮ ِدی ﭘﺮ ﺁﺑﺮﻧﮕﺘﺮ و ﺧﻮاﻧﺪ ِﻧﯽ ﺗﺮ اﺳﺖ .زﻳﺮا ِوی ﺑﺮ ﻣﺒﻨِﺎی ﺁﻧﭽﻪ در ﺗﻮرات از او ﺣﮑﺎﻳﺖ ِﻣﯽ ﺷﻮد هﻢ اﻟﻮهﻴﻢ ﻳﻬﻮ ِدی اﺳﺖ ،هﻢ ﺁﺗﻮن ﻣﺼ ِﺮی ،هﻢ ﻣﺮدوخ ﺑﺎﺑﻠﻲ ،هﻢ ﺑﻌﻞ ﻓﻴﻨﻴﻘﻲ ،هﻢ زﺋﻮس ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ،هﻢ ژوﭘﻴﺘﺮ روﻣﻲ ،و در ﺟﻤﻊ هﻤﻪ ﺧﺪاﻳﺎن ﺼﯽ و ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﻓﺮاوا ِﻧﯽ و ﺗﻨﻮع ﻣﺎﺟﺮاهﺎ ِﺋﯽ ﮐﻪ ِوی ﺑﺎزﻳﮕﺮ اﺻِﻠﯽ هﻤﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ،هﻴﭻ ﺧﺪِای دﻳﮕ ِﺮی ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﺧﺼﺎﺋﺺ ﺷﺨ ِ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ ﺑﺎ او ﺑﺮاﺑ ِﺮی ﻧ ِﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ 3
ﺧــــﺪا ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺷﻤﺎ هﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ِری از اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮاهﺎ و اﻳﻦ ﺧﺼﺎﺋﺺ ،از ﺧﻼل ﺻﻔﺤﺎت ﺧﻮد ﺗﻮرات ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﻋﻴﻨﺎ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻠﺨﻴﺺ ﺷﺪﻩ ﺁن ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻧﻘﻞ ِﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﻮﻳﺪ:١ ................................................................................................................................................. اوﻟﻴﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻳﻬﻮد ،ﺁﺑﺮام ) اﺑﺮاهﻴﻢ( ،در ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﺮض ﮐﻨﻌﺎن ،ﻳﮏ روز در ﺑﻠﻮﻃﺴﺘﺎ ِﻧﯽ در ﻧﺰدﻳﮏ ﺣﺒﺮون ﮐﻪ ِوی هﻤﺮاﻩ زﻧﺶ ﺳﺎرا در ﺁن ﺳﮑﻮﻧﺖ ﮔﺰﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﻧﺎﺷﻨﺎس را ِﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻳﺪار او ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ .ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﻬﻤﺎن ِﻣﯽ ﮐﻨﺪ و وﻗﺘﻴﮑﻪ دﻋﻮﺗﺶ را ﺑﻪ ﻧﻬﺎر ِﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮﻧﺪ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮﻳﺎن و ﺷﻴﺮ و ﮐﺮﻩ ﻓﺮاهﻢ ِﻣﯽ ﺁورد ﮐﻪ هﻤﻪ ﺑﺎ هﻢ ﺁن را ِﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ و ﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮد ﺧﺪا ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ: ﺳﭙﺲ زﻳﺮ درﺧﺖ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ِﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،و ﺑﻌﺪ ﻣﻌﻠﻮم ِﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻳ ِ و ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺑﻠﻮﻃﺴﺘﺎن ﺑﺮ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ ،و او در ﮔﺮﻣِﺎی روز ﺑﻪ در ﺧﻴﻤﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ...و ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل او رﻓﺖ و رو ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻧﻬﺎد و ﮔﻔﺖِ :ای ﻣﻮﻟﻲ ،اﮐﻨﻮن اﮔﺮ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﻈﺮ ﺗﻮﺷﺪم ،ﭘﺲ اﻧﺪک ﺁ ِﺑﯽ ﺑﻴﺎورم ﺗﺎ ﭘﺎهِﺎی ﺧﻮد را ﺑﺸﻮ ِﺋﯽ و زﻳﺮ درﺧﺖ ﺑﻴﺎراﻣﻲ ،و ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎ ِﻧﯽ ﺑﻴﺎورم ﺗﺎ دﻟﺖ را ﺗﻘﻮﻳﺖ د ِهﯽ و ﭘﺲ از ﺁن رواﻧﻪ ﺷ ِﻮی ،زﻳﺮا ﺑﺮِای هﻤﻴﻦ ﺗﺮا ﺑﺮ اﻳﻨﺠﺎ ﮔﺬر اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ. ﭘﺲ ﺳﻪ ﮐﻴﻞ از ﺁرد ﺑﻪ ﺳﺎرا داد ﺗﺎ ﺁن را ﺧﻤﻴﺮ ﮐﺮدﻩ ﻧﺎن ﺑﺴﺎزد ،و ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻧﺎزک از رﻣﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻏﻼم ﺧﻮد داد ﺗﺎ ﺁن را ﻃﺒﺦ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﭘﺲ ﮐﺮﻩ و ﺷﻴﺮ و ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮﻳﺎن ﺷﺪﻩ را ﺁورد و زﻳﺮ درﺧﺖ اﻳﺴﺘﺎد ﺗﺎ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻧﺶ ﺁﻧﺮا ﺧﻮردﻧﺪ .ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ از ِوی ﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ زوﺟﻪ ات ﺳﺎرا ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ در ﺧﻴﻤﻪ اﺳﺖ ،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻮاﻓﻖ زﻣﺎن ﺣﻴﺎت ﻧﺰد ﺗﻮ ﺑﺮ ﺧﻮاهﻢ ﮔﺸﺖ و زوﺟﻪ ات ﺳﺎرا را ﭘﺴ ِﺮی ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ...ﺳﺎرا ﺑﺪر ﺧﻤﻴﻪ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪ و دردل ﺧﻮد ﺑﺨﻨﺪﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﻮهﺮم ﭘﻴﺮ اﺳﺖ وازﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻋﺎدت ﻣﺎهﺎﻧﻪ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺮا ﭘﺴ ِﺮی ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ؟ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ :ﺳﺎرا ﺑﺮای ﭼﻪ ﺧﻨﺪﻳﺪ ،ﻣﮕﺮ هﻴﭻ اﻣﺮی ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺖ؟ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺳﺎرا اﻧﮑﺎر ﮐﺮدﻩ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻧﺨﻨﺪ ﻳﻢ ،ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺗﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد .و ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ :ﻧﻲ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻨﺪﻳﺪي. ﭘﺲ رﻓﺖ و اﺑﺮاهﻴﻢ او راﻣﺸﺎﻳﻌﺖ ﻧﻤﻮد :و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ :ﺁﻳﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐــﻪ ﻣﻴﮑﻨﻢ از اﺑـــــــﺮاهﻴﻢ ﻣﺨﻔﯽ دارم؟" )ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ ازﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب هﺠﺪهﻢ (. ................................................................................................................................................ وﻗ ِﺘﯽ دﻳﮕﺮ ﺧﺪا در ﺷ ِﺒﯽ ﺗﺎرﻳﮏ و درﺻﺤﺮا ِﺋﯽ ﺧﻠﻮت ﺑﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮش ﻳﻌﻘﻮب ﮐﺸ ِﺘﯽ ِﻣﯽ ﮔﻴﺮد ،ﺑﺎاﻳﻦ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺸ ِﺘﯽ ﺗﺎ ﺳﭙﻴﺪﻩ دم اداﻣﻪ ﻣﻴﻴﺎﺑﺪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ زدن او ﻧﻤﻴﺸﻮد....":ﭘﺲ ﻳﻌﻘﻮب دو زوﺟﻪ ﺧﻮد ودو ﮐﻨﻴﺰش وﻳﺎزدﻩ ﭘﺴﺮش راهﻤﺮاﻩ ﺑﺎهﻤﻪ ﺳﯽ در ﺑﻴﺎﺑﺎن روﺑﺮو ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻃﻠﻮع ﻓﺠﺮﺑﺎ ِوی ﮐﺸ ِﺘﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﻣﺎﻳﻤﻠﮑﺶ ازﻣﻌﺒﺮ ﻳﺮﺑﻮق ﻋﺒﻮر داد ،وِﻟﯽ دراﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎﻣﺮد ﻧﺎﺷﻨﺎ ِ و ﭼﻮن دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻳﻌﻘﻮب ﻏﻠﺒﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻟﮕ ِﺪی ﺑﻪ ران او زدﮐﻪ ﺁﻧﺮاازﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎزداﺷﺖ ،ﭘﺲ ﺑﺪوﮔﻔﺖ ﻣﺮا رهﺎ ﮐﻦ زﻳﺮا ﮐﻪ ﻓﺠﺮﻣﻴﺸﮑﺎﻓﺪ ،اﻣﺎ ﻳﻌﻘﻮب ﮔﻔﺖ ﺗﺎ ﻣﺮا ﺑﺮﮐﺖ ﻧﺪ ِهﯽ رهﺎﻳﺖ ﻧﮑﻨﻢ .ﻣﺮد از ِوی ﭘﺮﺳﻴﺪ ﻧﺎم ﺗﻮ ﭼﻴﺴﺖ ؟ ﭘﺎﺳﺦ داد ﻳﻌﻘﻮب .ﮔﻔﺖ : ﻧﻲ ،ازاﻳﻦ ﭘﺲ ﻧﺎم ﺗﻮ ﻳﻌﻘﻮب ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻧﺸﻮد ﺑﻠﮑﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﻮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﺠﺎهﺪﻩ ﮐﺮ ِدی و ﻧﺼﺮت ﻳﺎﻓ ِﺘﯽ .و ﻳﻌﻘﻮب ﺳﯽ ؟ و او رادر ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮﮐﺖ داد . ﺑﺪوﮔﻔﺖ اﮐﻨﻮن ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﻣﺮا از ﻧﺎم ﺧﻮد ﺁﮔﺎﻩ ﺳﺎز .ﺁن ﻣﺮد ﺟﻮاب داد :ﭼﺮا اﺳﻢ ﻣﺮا ﻣﻴﭙﺮ ِ وﻳﻌﻘﻮب ﺁن ﻣﮑﺎن را ﻓﻨﻮﺋﻴﻞ ﻧﺎﻣﻴﺪ زﻳﺮا ﮐﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﺧﺪارا از روﺑﺮودﻳﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﭼﻮن ازﻓﻨﻮﺋﻴﻞ ﮔﺬﺷﺖ ﺁﻓﺘﺎب ﺑﺮ ِوی ﻃﻠﻮع ﮐﺮد وﺑﺮ ران ﺧﻮد ﻣﻴﻠﻨﮕﻴﺪ .ازاﻳﻦ ﺳﺒﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻋﺮق اﻟﻨﺴﺎء را ﮐﻪ ﻋﻀﻠﻪ ران اﺳﺖ ﻧﻤﻴﺨﻮرﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺧﺪا ٢ ﺳﯽ ودوم .(٣٢ -٢٢، ران ﻳﻌﻘﻮب را در ﻋﺮق اﻟﻨﺴﺎء ﻟﻤﺲ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ") ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑِﺎی ِ ............................................................................................................................................... ﺳﯽ ﻣﺪ ِﺗﯽ ﭼﺎﻧﻪ ﻣﻴﺰﻧﺪ ﺗﺎاورا ﺑﻪ ﻗﺒﻮل ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮ ﺑﺮِای وﻗﺖ دﻳﮕﺮ ﺧﺪا ﺑﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاوﻟﻮاﻟﻌﺰم ﺧﻮدش ﻣﻮ ِ ﺳﯽ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ هِﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻴﮑﻮﺷﺪ ﺗﺎ واداﺷﺘﻦ ِوی ﺑﻪ ﺻﺪور اﺟﺎزﻩ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻗﻮم ﻳﻬﻮد از ﺧﺎک ﻣﺼﺮ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﮐﻨﺪ ،و ﻣﻮ ِ ﺳﯽ ﮔﻔﺖ ﭘﺲ اﮐﻨﻮن ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﺗﺮا ﻧﺰد ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ و ﻗﻮم ﻣﻦ ﺑ ِﻨﯽ ازﭘﺬﻳﺮش اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺷﺎﻧﻪ ﺧﺎِﻟﯽ ﮐﻨﺪ....":و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﺳﯽ ﮔﻔﺖ ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﮐﻴﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻧﺰد ﻓﺮﻋﻮن ﺑﺮوم و ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁورم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁو ِری .ﻣﻮ ِ ﺳﯽ ﺑﻪ ﺧﺪا ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮑﻪ ﭼﻮن ﻣﻦ ﻧﺰد ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ روم و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺧﺪِای ؟ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ :اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد .ﻣﻮ ِ ﺳﯽ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ هﻤﻴﻦ هﺴﺘﻢ ﭘﺪران ﺷﻤﺎ ﻣﺮا ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ واز ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺎم او ﭼﻴﺴﺖ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﭼﻪ ﮔﻮﻳﻢ؟ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﺳﯽ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺮا ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﮐﻪ هﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ "هﺴﺘﻢ " ﻣﺮا ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ .و ﻣﻮ ِ ﮐﺮد و ﺳﺨﻦ ﻣﺮا ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﻨﻴﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﻳﻬﻮد ﺑﺮ ﺗﻮ ﻇﺎهﺮ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ .ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ِوی ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻋﺼِﺎی ﺗﺮا ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﺎر ﮐﻨﻢ و دﺳﺖ ﺗﺮا ﻣﺜﻞ ﺑﺮف ﺳﻔﻴﺪ ﮐﻨﻢ و ﺁب ﻧﻬﺮ را ﺑﺪﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﺪل ﺑﻪ ﺧﻮن ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺗﺮا ﺑﺎور ﺑﺪارﻧﺪ ....ﭘﺲ ﺳﯽ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﻣﺮ ِدی ﻓﺼﻴﺢ ﻧﻴﺴﺘﻢ و زﺑﺎﻧﻢ اﻟﮑﻦ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﮐﻨ ِﺪی ﺣﺮف ﻣﻴﺰﻧﻢ .ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ :ﻣﻦ زﺑﺎﻧﺖ ﺧﻮاهﻢ ﻣﻮ ِ ﺳﯽ ﮔﻔﺖ ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎای ﺧﺪاوﻧﺪ ،اﺳﺘﺪﻋﺎ دارم ﮐﻪ ﮐﺲ دﻳﮕﺮی را ﺑﺮای ﺑﻮد وهﺮﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮ ِﺋﯽ ﺗﺮا ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﻮﺧﺖ .و ﻣﻮ ِ ______________________________________ ِﯽ ﭼﺎپ و ِﯽ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ " اﳒﻤﻦ ﻣﺴﻴﺤ ِﯽ ﮐﻪ در ﮐﺘﺎب ﺣﺎﺿﺮ از ﺗﻮرات ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ،ﻋﻴﻨﺎاز ﺗﺮﲨﻪ ﻓﺎرﺳ ا -ﻣﻄﺎﻟﺒ ِﯽ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس " درﺳﺎل ١٩٠۴ اﻧﺘﺸﺎر ﺑﲔ اﳌﻠﻠ
در ﻧﻴﻮﻳﻮرک ﺑﭽﺎپ رﺳﻴﺪﻩ ودرﺳﺎل ١٩٨٠ﲡﺪﻳﺪ ﭼﺎپ ﺷﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .
ِی ﺧﺪا ِﯽ روﻳﺎرو ِی ﺑﺎﺳﺘﺎﻧ ِﯽ اﻳﻦ ﮐﻠﻤﻪ درﻋﱪ ِی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﻧﺎم اﺳﺮﺋﻴﻞ ﺑﺮدﻩ ﻣﻴﺸﻮد .ﻣﻌﻨ –٢اﻳﻦ ﳔﺴﺘﲔ ﺑﺎر ِﯽ ِﯽ ﻣﻴﮕﲑد ﺑﺎﳘﻪ ﺧﺪاﺋ ِﯽ ﻣﻴﺪهﺪ .ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺎ ﭘﻴﻐﻤﱪش ﮐﺸﺘ اﺳﺖ ﳘﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﮐﻠﻤﻪ ﻓﻨﻮﺋﻴﻞ "ﺧﺪا را دﻳﺪم "ﻣﻌﻨ ِﯽ ﮐﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﭘﻴﻐﻤﱪ ﻣﻴﺪهﺪ ﺧﺪا"ﻧﻴﻞ "ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮد ﺧﻮد ﻧﺎم اﻳﻦ ﭘﻴﻐﻤﱪ را ﳕﻴﺪاﻧﺪ ،و اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻧﺎﻣ ِﯽ اﺳﺖ . ِﯽ و ﮐﻨﻌﺎﻧ ِی ﺑﺎﺑﻠ ﮐﻪ ﻧﺎم ﺧﺪاﻳﺎن اﺳﺎﻃﲑ
ﺻﻔﺤﻪ 4
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺧــــﺪا
اﻳﻨﮑﺎر ﺑﻔﺮﺳ ِﺘﯽ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺸﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺸﺘﻌﻞ ﺷﺪ و ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﻧﻤﻴﺪاﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﺮادرت هﺎرون ﻻ ِوی ﻓﺼﻴﺢ اﻟﮑﻼم اﺳﺖ .و ﺗﻮ ﮐﻼم را ﺑﻪ او اﻟﻘﺎءﺧﻮا ِهﯽ ﮐﺮد و او ﺑﺮِای ﺗﻮ ﺑﻪ ﻗﻮم ﺳﺨﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ و او ﺗﺮا ﺑﺠِﺎی زﺑﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﺗﻮ او راﺑﺠِﺎی ﺧﺪا ﺳﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر زن ﺧﻮﻳﺶ وﭘﺴﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮ اﻻغ ﺳﻮار ﮐﺮدﻩ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﺧﻮا ِهﯽ ﺑﻮد" .ﺑﻌﺪ ازاﻳﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﻮ ِ ﺧﻮدش ﻋﺼِﺎی ﺧﺪارا ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻴﮕﻴﺮد و ﺑﺮِای اﺑﻼغ او اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺳ ِﻮی ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻓﺮﻋﻮن رواﻧﻪ ﻣﻴﺸﻮد .وِﻟﯽ درﺳﺖ در هﻤﻴﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ او ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﻘﺪ ِری از اﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﻋﺼﺒﺎ ِﻧﯽ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل او ﺳﯽ ،او را از ﻣﺮگ ﻧﺠﺎت ﻣﻴﺪهﺪ ".و واﻗﻊ ﺷﺪ در ﮕﯽ و هﻮﺷﻤﻨ ِﺪی ﺻﻔﻮرﻩ ،زن ﻣﻮ ِ ﻣﻴﺮود ﺗﺎ ِوی را ﺑﻘﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ،و ﻓﻘﻂ زرﻧ ِ ﺑﻴﻦ راﻩ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪﻧﺒﺎل او رﻓﺖ ﺗﺎ ِوی را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﮑﺸﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺻﻔﻮرﻩ ﺳﻨﮓ ﭼﺨﻤﺎ ِﻗﯽ ﺗﻴﺮ ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ هﻤﺎﻧﻮﻗﺖ ﻋﻠﻔﻪ ﺳﯽ اﻧﺪاﺧﺖ و ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ ﺗﻮ ﻣﺮا ﺷﻮهﺮ ﺧﻮن هﺴ ِﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺧﺘﻨﻪ ،ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮﻳﺪ و ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺮﻳﺪﻩ را ﻧﺰد ﻣﻮ ِ ﺳﯽ را رهﺎ ﮐﺮد" ) ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ از ﺑﺎﺑﻬِﺎی ﺳﻮم و ﭼﻬﺎرم (. ﻣﻮ ِ ................................................................... وﻗﺖ دﻳﮕﺮ ﺧﺪا ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺤﺘﺮم و ﻣﻮﻗﺮ ﺧﻮدش ﺣﺰﻗﻴﺎل ،اﻣﺮ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺪت ٣٩٠روز ﺑﺮ ر ِوی ﻧﺎن روزاﻧﻪ ﺧﻮدش ﮔﻪ ﺑﻤﺎﻟﺪ و ﺑﻌﺪ ﺁﻧﺮا ﺑﺨﻮرد ...":ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﻣﻤﻮد ﮐﻪ ﺁهﻦ ﺗﻴﺰ ﺑﺮدار و ﻣﻮهِﺎی ﺳﺮ و رﻳﺸﺖ را ﺑﺎ ﺁن ﺑﺘﺮاش ،و ﺷﯽ ﻣﻮاﻓﻖ ﮔﻨﺎﻩ ﭘﺲ ﻣﻴﺎن ﺑﺮو ﻳﮏ ﺛﻠﺚ از ﺁﻧﺮا ﺑﺴﻮزان و ﺛﻠﺚ دﻳﮕﺮ را ﺑﻪ زﺑﺎﻟﻪ ﺑﺮﻳﺰ ،و ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺑﺎ ِ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﻣﺪت ٣٩٠روز ﺑﺮﭘﻬﻠ ِﻮی ﭼﭗ ﺧﻮد ﺑﺨﻮاب ،زﻳﺮا ﻣﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﻳﻬﻮد را هﺮ رو ِزی ﺑﺠﻬﺖ ﺳﺎِﻟﯽ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻗﺮار دادﻩ ام ...ﭘﺲ ﻏﺬا ِﺋﯽ راﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮ ِری ﺑﻪ وزن ﺑﻴﺴﺖ ﻣﺜﻔﺎل ﺑﺮِای هﺮ روز وﻗﺖ ﺑﻮﻗﺖ ﺧﻮا ِهﯽ ﺧﻮرد ،و ﻗﺮﺻﻬِﺎی ﻧﺎن ﺟﻮ را ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮ ِری ﺁﻧﻬﺎ را در ﻧﻈﺮ هﻤﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺳﺮﮔﻴﻦ ﺧﻮد ﺧﻮا ِهﯽ ﺧﻮرد .ﭘﺲ ﮔﻔﺘﻢ :ﺁﻩ ِای ﺧﺪاوﻧﺪ،ﻣﻦ از ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﺧﻮد ﺗﺎ ﺑﺤﺎل ﺳﺮﮔﻴﻦ ﺁد ِﻣﯽ راﻧﺨﻮردﻩ ام إ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻤﻦ ﻓﺮﻣﻮد :اﻳﻨﮏ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺠ ِﺎی ﺳﺮﮔﻴﻦ اﻧﺴﺎن ﺳﺮﮔﻴﻦ ﮔﺎو را ﺑﺮﺗﻮ ﻣﻘﺮر دارم") .ﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧﺒﻲ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم.(١٢-۴،
ﭼﻨ ِﺪی ﭘﺲ از ﺁن هﻤﻴﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دﻳﮕﺮ ﺧﻮد رﺑﺸﺎ ِﻗﯽ را ﺑﻨﺰداﻟﻴﺎﻗﻴﻢ ﺑﻦ ﺣﻠﻘﻴﺎ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ ﮐﻪ ﺑﺪو ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻣﻦ ﺑﺮ ﻣﺮدا ِﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺣﺼﺎر ﺷﻬﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ام ﺗﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺨﻮرﻧﺪ و ﺑﻮل ﺧﻮد را ﺑﻨﻮﺷﻨﺪ ) ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب هﻴﺠﺪهﻢ.(٢٧، ................................................................................................................................................ وﻗﺖ دﻳﮕﺮ هﻤﻴﻦ ﺧﺪا ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﺤﺘﺮم و ﻣﻌﺘﺒﺮ دﻳﮕﺮ ﺧﻮد هﻮﺷﻊ دﺳﺘﻮر ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ز ِﻧﯽ زﻧﺎﮐﺎر و زﻧﺎزادﻩ ازدواج ﮐﻨﺪ....":و ﺣﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ هﻮﺷﻊ ﺑﻦ ﺑﻨﻴ ِﺮی ﻧﺎزل در اﻳﺎم ﻋﺰﻳﺎ و ﻳﻮﺗﺎ و ﺣﺰﻗﻴﺎ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدا و ﻳﺮﺑﻌﺎم ﺑﻦ ﻳﻮﺁش ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ و ِ ﺷﺪ .و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ هﻮﺷﻊ ﮔﻔﺖ ﺑﺮو و ز ِﻧﯽ زﻧﺎﮐﺎر را ﮐﻪ ﺧﻮدش ﻧﻴﻴﺰ زﻧﺎزادﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮِای ﺧﻮد ﺑﮕﻴﺮ ...ﭘﺲ هﻮﺷﻊ رﻓﺖ و ﺟﻮﻣﺮ دﺧﺘﺮ دﺑﻼﺋﻴﻢ را ﮔﺮﻓﺖ واو ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺷﺪﻩ ﭘﺴ ِﺮی ﺑﺮاﻳﺶ زاﺋﻴﺪ ...،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ دﻳﮕﺮ ﻗﻮم ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ و ﻣﻦ ﺧﺪِای ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺘﻢ ...و ﺑﺎ ﻣﺎدر و ﺧﻮدﻣﺤﺎﺑﻪ ﻧﻤﺎ،زﻳﺮاﮐﻪ او ﻧﻴﺰدﻳﮕﺮزن ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ وﻣﻦ ﺷﻮهﺮ او ﻧﻴﺴﺘﻢ ،ﻟﻬﺬا زﻧِﺎی ﺧﻮد را از ﭘﻴﺶ روﻳﺶ ﮕﯽ ﺧﻮﻳﺶ را از ﻣﻴﺎن ﭘﺴﺘﺎﻧﻬﺎﻳﺶ رﻓﻊ ﺑﻨﻤﺎﻳﺪ ،ﻣﺒﺎدا رﺧﺖ او را ﮐﻨﺪﻩ ِوی ﺑﺮهﻨﻪ ﻧﻤﺎﻳﻢ ...و ﺑﺮ ﭘﺴﺮاﻧﺶ رﺣﻤﺖ ﻧﺨﻮاهﻢ و ﻓﺎﺣﺸ ِ ﻓﺮﻣﻮد ﭼﻮﻧﮑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان زﻧﺎ ﻣﻴﺒﺎﺷﻨﺪ و واﻟﺪﻩ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺸﺮ ِﻣﯽ ﮐﺮدﻩ و ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻋﻘﺐ ﻋﺎﺷﻘﺎن ﺧﻮد ﺧﻮاهﻢ رﻓﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﻳﺸﺎن ﻧﺎن و ﺁب و ﭘﺸﻢ و ﮐﺘﺎن و روﻏﻦ و ﺷﺮﺑﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ اﻧﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻦ راﻩ اورا ﺑﺮ ﺧﺎرﻩ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺴﺖ و ﺑﺮ ﮔﺮد او دﻳﻮا ِری ﺑﻨﺎﺧﻮاهﻢ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ راهﻬِﺎی ﺧﻮد را ﻧﻴﺎﺑﺪ و هﺮﭼﻨﺪ ﻋﺎﺷﻘﺎن ﺧﻮد را ﺗﻌﺎﻗﺐ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ...ﭘﺲ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺮوم و ﻧﺰد ﺷﻮهﺮ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺧﻮد ﺑﺮ ﻣﻴﮕﺮدم زﻳﺮا در ﺁﻧﻮﻗﺖ از اﮐﻨﻮن ﻣﺮا ﺧﻮﺷﺘﺮ ﻣﮕﺬاﺷﺖ .اﻣﺎ او ﻧﻤﻴﺪاﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﮔﻨﺪم و ﺷﻴﺮﻩ و روﻏﻦ را ﺑﻪ او ﻣﻴﺪادم و ﻧﻘﺮﻩ و ﻃﻼ ِﺋﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮِای ﻋﻤﻞ ﺻﺮف ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ ﺑﺮاﻳﺶ ِﻣﯽ اﻓﺰودم .اﻣﺎ ﻣﻦ ﮕﯽ او دﻳﮕﺮ ﮔﻨﺪم ﺧﻮد را در ﻓﺼﻠﺶ و ﺷﻴﺮﻩ ﺧﻮﻳﺶ را در ﻣﻮﺳﻤﺶ ﺑﻪ او ﻧﺨﻮاهﻢ داد و ﭘﺸﻢ و ﮐﺘﺎن ﺧﻮد را ﮐﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺑﺮهﻨ ِ را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ از او ﺑﺮ ﺧﻮاهﻢ داﺷﺖ ،و ﻗﺒﺎﺣﺖ او را ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﺶ ﻣﻨﮑﺸﻒ ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ و اﺣ ِﺪی او را از دﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﺨﻮاهﺪ رهﺎﻧﻴﺪ ،و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﺷﺎ ِدی او و ﻋﻴﺪهﺎو هﻼل هﺎ و ﺷﻨﺒﻪ هﺎ و ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻮاﺳﻤﺶ را ﻣﻮﻗﻮف ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ ،ﺗﺎﮐﻬﺎ و اﻧﺠﻴﺮهﺎﻳﺶ را ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد اﻳﻨﻬﺎ اﺟﺮت ﻣﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ اﻧﺪ وﻳﺮان ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺟﻨﮕﻞ ﺧﻮاهﻢ ﮔﺮداﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺻﺤﺮا را ﺑﺨﻮرﻧﺪ .و اﻧﺘﻘﺎم روزهﺎ ِﺋﯽ را از او ﺧﻮاهﻢ ﮐﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮِای ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺨﻮر ﻣﻴﺴﻮزاﻧﻴﺪ و ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻮارﻩ هﺎ و زﻳﻮرهﺎ ِی ﺧﻮد ﺁراﻳﺶ دادﻩ از ﻋﻘﺐ ﺧﻮد ﻣﻴﺮﻓﺖ و ﻣﺮا ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد )" .ﮐﺘﺎب هﻮﺷﻊ ﺑ ِﻨﯽ ،ﺑﺎب اول .(۴-١، ................................................................... ﻃﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻴﻄﺎن ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻳﮏ ﺑﻨﺪﻩ ﭘﺎﮐﻨﻬﺎد و ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮدار ﺧﻮد را ﺑﻪ اﻧﻮاع ﻣﺼﻴﺒﺖ هﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﻴﮑﻨﺪ ،هﺮ هﻔﺖ وﻗﺖ دﻳﮕﺮ ﺷﺮ ِ ﭘﺴﺮش را ﻣﻴﮑﺸﺪ ،ﮔﻠﻪ هِﺎی ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ وﺷﺘﺮش را ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻴﮑﻨﺪ ،ﺧﺎﻧﻪ و دارا ِﺋﯽ او را ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻣﻴﮑﺸﺎﻧﺪ ،و دﺳﺖ ﺁﺧﺮ او ﺻﻔﺤﻪ 5
ﺧــــﺪا ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ از ﺳﺮﺗﺎ ﭘﺎ دﭼﺎر ﺟﺮب ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﻧﺸﻴ ِﻨﯽ واﻣﻴﺪاردﺗﺎ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﻨﺪﻩ او ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺿﯽ ﻧﻤﮑﻨﺪ: ﺗﺴﻠﻴﻢ رﺿ ِﺎی اواﺳﺖ و اﻋﺘﺮا ِ "در زﻣﻴﻦ ﻏﻮص ﻣﺮ ِدی ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﻮب ﻧﺎم داﺷﺖ و ﺁن ﻣﺮد ﮐﺎﻣﻞ و راﺳﺖ و ﺧﺪاﺑﺮس ﺑﻮد و از ﺑ ِﺪی اﺟﺘﻨﺎب ﻣﻴﻨﻤﻮد ،و هﻔﺖ ﭘﺴﺮ وﺳﻪ دﺧﺘﺮ داﺷﺖ و اﻣﻮال او هﻔﺘﻬﺰار ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ و ﺳﻪ هﺰار ﺷﺘﺮ و ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺟﻔﺖ ﮔﺎو و ﭘﺎﻧﺼﺪ اﻻغ ﻣﺎدﻩ ﺑﻮد و ﻧﻮﮐﺮان ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺜﻴﺮ داﺷﺖ و ان ﻣﺮد از ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﺑ ِﻨﯽ ﻣﺸﺮق ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮد ...و رو ِزی واﻗﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺴﺮان ﺧﺪا ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺤﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﻧﺪ و ﺷﻴﻄﺎن ﻧﻴﺰ در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﺁﻣﺪ ،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﮔﻔﺖ از ﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ ِای ؟ ﺷﻴﻄﺎن در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ از ﺗﺮدد در زﻣﻴﻦ و ﺳﻴﺮ ﮐﺮدن در ﺁن.ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﮔﻔﺖ ﺁﻳﺎ در ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻦ اﻳﻮب ﺗﻔﮑﺮ ﮐﺮ ِدی ﮐﻪ ﻣﺜﻞ او در زﻣﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺮ ِدی راﺳﺖ و ﺷﯽ او در ﺧﺪا ﺗﺮس اﺳﺖ ؟ ﺷﻴﻄﺎن در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ ﺁﻳﺎ اﻳﻮب ﻣﺠﺎﻧﺎﺧﺪا ﺗﺮس اﺳﺖ ﻳﺎ از ﺁن ﺟﻬﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ او را ﺑﺮﮐﺖ دا ِدی و ﻣﻮا ِ زﻣﻴﻦ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ؟ اﻻن دﺳﺖ ﺧﻮد را دراز ﮐﻦ وﻣﺎﻳﻤﻠﮏ او را ﺑﮕﻴﺮ و او ﺗﺮک ﺧﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد .وﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ هﻤﻪ اﻣﻮاﻟﺶ را ﺑﺪﺳﺖ ﺗﻮ دادم .ﭘﺲ ﺷﻴﻄﺎن از ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ". ﺷﻴﻄﺎن ﺑﺎ داﺷﺘﻦ اﻳﻦ ﺳﻔﻴﺪ ﻣﻬﺮ ﺗﺮﺗﻴ ِﺒﯽ ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﭘﺴﺮان اﻳﻮب ﺑﺎ ﺑﺎد ﺳﻤﻮم ﺗﻠﻒ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ،و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان و ﺷﺒﺮان و ﮔﺎوان ﮑﯽ ﭘﺲ از دﻳﮕ ِﺮی ﺑﺪﺳﺖ دﺷﻤﻨﺎن ﻳﺎ ﺑﺎ ﺁﺗﺶ ﺧﺪا ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ِﻣﯽ اﻓﺘﺪ ﻧﺎ ﺑﻮد ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ .و ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ اﻳﻮب ﺳﺮ واﻻﻏﺎن او ﻳ ِ ﺧﻮد را ﻣﻴﺘﺮاﺷﻴﺪ و ﺳﺠﺪﻩ ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ داد و ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﺮﻓﺖ و ﻧﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﺒﺎرک ﺑﺎد إ وِﻟﯽ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻪ هﻤﻴﻨﺠﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻤﻴﻴﺎﺑﺪ " :و واﻗﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﭘﺴﺮان ﺧﺪا ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ در ﺟﻠﺴﻪ ﻣﺸﻮر ِﺗﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮﻧﺪ و ﺷﻴﻄﺎن ﻧﻴﺮ در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﺑﻮد .و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﮔﻔﺖ ﺁﻳﺎ ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻦ اﻳﻮب را دﻳ ِﺪی ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻠﻴﺖ ﺧﻮد را ﻗﺎﻳﻢ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺖ ،هﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺮا ﺑﺮ ﺁن واداﺷ ِﺘﯽ ﮐﻪ او را ِﺑﯽ ﺳﺒﺐ ﺁزاد ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ؟ و ﺷﻴﻄﺎن در ﺟﻮاب ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ هﺮ ﭼﻪ اﻧﺴﺎن دارد ﺑﺮِای ﺗﻨﺪرﺳ ِﺘﯽ ﺧﻮد ﺧﻮاهﺪ داد .ﭘﺲ اﻻن دﺳﺖ ﺧﻮد را دراز ﮐﺮدﻩ اﺳﺘﺨﻮان او را ﺑﻠﺮزان و او ﺗﺮا ﺗﺮک ﺧﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد .و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ ﺟﺎن او را در دﺳﺖ ﺗﻮ دادم .ﭘﺲ ﺷﻴﻄﺎن از ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻪ اﻳﻮب را از ﮐﻒ ﭘﺎ ﺗﺎ ﮐﻠﻪ اش ﺑﻪ دﻣﻞ هِﺎی ﺳﺨﺖ ﻣﺒﺘﻼ ﺳﺎﺧﺖ .و او ﺳﻔﺎ ِﻟﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺁن ﺑﺨﺮاﺷﺪ و در ﻣﻴﺎن ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد .و زﻧﺶ او را ﮔﻔﺖ :ﺁﻳﺎ ﺑﺎزهﻢ ﮐﺎﻣﻠﻴﺖ ﺧﻮد را ﻧﮕﺎﻩ ﮑﯽ از زﻧﺎن اﺑﻠﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﻴﮕﻮ ِﺋﯽ ،ﺁﻳﺎ ﻧﻴﮑﻮ ِﺋﯽ را از ﺧﺪا ﺑﻴﺎﺑﻴﻤﻮ ﻣﻴﺪا ِری ؟ﭘﺲ ﺧﺪا را ﺗﺮک ﮐﻦ و ﺑﻤﻴﺮ ،و او ِوی را ﮔﻔﺖ ﻣﺜﻞ ﻳ ِ ﺑ ِﺪی را ﻧﻴﺎﺑﻴﻢ؟ و در اﻳﻦ هﻤﻪ اﻳﻮب ﺑﻪ ﻟﺒﻬِﺎی ﺧﻮدﮔﻨﺎﻩ ﻧﮑﺮد". ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ وﻗ ِﺘﯽ ﻣﻴﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﻃﺎﻗﺖ اﻳﻦ ﻣﺮد ﺧﺪا ﻃﺎق ﻣﻴﺸﻮد و "ﺻﺒﺮ اﻳﻮ ِﺑﯽ " او ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻴﺮﺳﺪ،و در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ِای ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﻋﺼﻴﺎن ﺑﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﻄﺎب ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ: " اﻳﻨﮏ ﺟﺎﻧﻢ ﺑﺮ ﻣﻦ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و روزهﺎ ِی ﻣﺼﻴﺒﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎرم ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .ﺷﺒﺎﻧﮕﺎﻩ اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎﻳﻢ در اﻧﺪرون ﻣﻦ ﺳﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ،و ِﭘﯽ هﺎﻳﻢ از درد ﺁرام ﻧﺪارد .از ﺷﺪت ﺳﺨ ِﺘﯽ ﮔﺮﻳﺒﺎن ﭘﻴﺮاهﻨﻢ ﻣﺮا ﺗﻨﮓ ﻣﻴﮕﻴﺮد .ﻣﺜﻞ ﺧﺎک و ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺷﺪﻩ ام و درﮔﻞ اﻓﺘﺎدﻩ ام .و در ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎِﻟﯽ ﻧﺰد ﺗﻮ ﺗﻀﺮع ﻣﻴﮑﻨﻢ و ﺑﺪان ﺗﻮﺟ ِﻬﯽ ﻧﻤﻴﮑ ِﻨﯽ .ﺑﺮ ﻣﻴﺨﻴﺰم و ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻴﺎﻧﺪازي .ﺑﺮﻣﻦ ﺑﻴﺮﺣﻢ ﺷﺪﻩ ِای و ﺑﺎ ﻗﻮت دﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﺮ ﺳﺮم ﻣﻴﮑﻮ ِﺑﯽ .ﻣﺮا در ﺗﻨﺪ ﺑﺎد ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ِای .اﻧﺘﻈﺎر ﻧﻮر ﮐﺸﻴﺪم و ﺑﻪ ﻇﻠﻤﺖ رﺳﻴﺪم. ﮑﯽ ﺑﺮاﻩ ﺧﻮد ﻣﻴﺮوم .ﺑﺮادر ﺷﻐﺎﻻن و دوﺳﺖ ﺷﺘﺮ ﻣﺮﻏﺎن ﺷﺪﻩ ام .ﭘﻮﺳﺘﻢ اﺣﺸﺎﻳﻢ ﻣﻴﺠﻮﺷﺪ و ﺁرام ﻧﻤﻴﮕﻴﺮد .ﻣﺎﺗﻢ ﮐﻨﺎن در ﺗﺎرﻳ ِ ﺳﻴﺎﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ذرﻩ ذرﻩ از ﺗﻨﻢ ﻣﻴﺮﻳﺰد.اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎﻳﻢ از ﺣﺮارت ﺳﻮﺧﺘﻪ اﺳﺖ .از ﻣﻦ ﺟﺰ ﻧﻮِای ﻧﻮﺣﻪ ﺑﺮ ﻧﻤﻴﺨﻴﺰد و از ﻧِﺎی ﻣﻦ ﺟﺰ ﻧﺎﻟﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﮕﻮش ﻧﻤﻴﺮﺳﺪ" .وِﻟﯽ اﻳﻦ ﺷﮑﻮﻩ درد ﺁﻟﻮد ،ﻳﻬﻮﻩ را ﺑﺠِﺎی اﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ هﻤﺪر ِدی و ﻋﻄﻮﻓﺖ ﺑﺨﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ِﻣﯽ ﺁورد ،زﻳﺮا ِوی از ﺧﻼل ﺁن ﭼﻨﻴﻦ درک ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻮب ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻤﺎل ﺧﺪا ِﺋﯽ او را زﻳﺮ ﭘﺮﺳﺶ ﻗﺮار دهﺪ .ﺑﺪو ﺑﺎﻧﮏ ﻣﻴﺰﻧﺪ ﮐﻪ ..." :ﺗﻮ ﮐﻴﺴ ِﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺮ ﺣﺮ ِﻓﯽ هِﺎی ﺧﻮدت در ﮐﺎر ﺧﺪا ِﺋﯽ ﻣﻦ ﻓﻀﻮِﻟﯽ ﻣﻴﮑﻨﻲ؟ ...و ﻗ ِﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ زﻣﻴﻦ را ﺳﺎﺧﺘﻢ ﺗﻮ ﮐﺠﺎ ﺑﻮ ِدی ؟...ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﺨﺰﻧﻬِﺎی ﺑﺮف و ﺧﺰاﻧﻪ هِﺎی ﺗﮕﺮگ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮِای روز ﺟﻨﮓ ذﺧﻴﺮﻩ ﮐﺮدﻩ ام راﻩ داﺷﺘﻪ اي؟ ﺁﻳﺎ ﺗﻮ هﺴ ِﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﮑﺎر را ﺑﺮِای ﻣﺎدﻩ ﺷﻴﺮ ﺻﻴﺪ ﻣﻴﮑ ِﻨﯽ ﺗﺎ اﺷﺘﻬِﺎی او را ﺳﻴﺮ ﻧﻤﺎ ِﺋﯽ ؟ﺁﻳﺎ از وﻗﺖ زاﺋﻴﺪن ﺑﺰ ﮐﻮ ِهﯽ ﺧﺒﺮ دا ِری ؟ ﮐﻴﺴﺖ ﺸﯽ را رهﺎ ﮐﺮد و ﺑﻨﺪهِﺎی ﮔﻮرﺧﺮ را ﺑﺎز ﮐﺮد و ﺑﻴﺎﺑﺎن را ﺧﺎﻧﻪ او ﺳﺎﺧﺖ و ﺷﻮرﻩ زار را ﻣﺴﮑﻦ اوﻗﺮارداد ﺗﺎ ﻏﻮﻏ ِﺎی ﮐﻪ ﺧﺮ وﺣ ِ ﺿﯽ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺗﺮا ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﻧﺰد ﺁﺧﻮر ﺗﻮ ﺧﺎﻧﻪ ﺸﯽ را ِ ﺷﻬﺮ را ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﺑﮕﻴﺮد و ﺑﻪ ﺧﺮوش ﭼﻮﭘﺎن اهﻤﻴ ِﺘﯽ ﻧﺪهﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﮔﺎو وﺣ ِ ﮔﻴﺮد؟ ﺁﻳﺎ ﻣﻴﺘﻮا ِﻧﯽ ﺑﺎل ﺷﺘﺮ ﻣﺮغ را ﻣﺜﻞ ﭘﺮ و ﺑﺎل ﻟﮑﻠﮏ ﮐ ِﻨﯽ ﮐﻪ ﺗﺨﻤﻬﺎ ِی ﺧﻮد را در زﻣﻴﻦ رهﺎ ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ وﺣﻮش ﺻﺤﺮا ﺁﻧﻬﺎ را ﻟﮕﺪﻣﺎل ﮐﻨﻨﺪ ؟ ﺁﻳﺎ ﺗﻮ هﺴ ِﺘﯽ ﮐﻪ اﺳﺐ را ﻳﺎل دادﻩ ِای و او را ﻣﺜﻞ ﻣﻠﺦ ﺑﻪ ﺟﺴﺖ و ﺧﻴﺰ در ﺁوردﻩ ِای و ﺧﺮوش ﺷﻴﻬﻪ او را ﻣﻬﻴﺐ ﮐﺮدﻩ ِای ،وﺑﻪ او اﻳﻦ ﺧﺎﺻﻴﺖ را دادﻩ ِای ﮐﻪ هﺮاﺳﺎن ﻧﺸﻮد و ﺗﺮﮐﺶ ﺑﺮ او ﭼﮑﭽﮏ ﮐﻨﺪ و از ﻧﻴﺰﻩ درﺧﺸﻨﺪﻩ و ﻣﺰراق ﻧﮕﺮﻳﺰد و وﻗﺘﻴﮑﻪ ﮐﺮﻧﺎ ﻧﻮاﺧﺘﻪ ﺷﻮد هﻪ هﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ؟ ....ﺁﻳﺎ ﺗﺮا ﻣﺜﻞ ﺧﺪا ﺑﺎزو ِﺋﯽ هﺴﺖ ،و ﺁﻳﺎ ﻣﺜﻞ او ﺻﺪِای ﺗﻮ رﻋﺪ ﺁﺳﺎ اﺳﺖ ؟اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﻴﮕﻮ ِﺋﯽ اﻻن ﺧﻮدت را ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺟﻼل و ﻋﻈﻤﺖ ﺑﺪﻩ و ﺷﺪت ﻏﻀﺐ ﺧﻮد را ﻧﻤــﺎﻳﺎن ﮐـــــــــﻦ .ﺑﻪ " ﺑﻬﻴﻤﻮت " ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ ﮐﻪ او ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﻣﻦ اﺳﺖ .ﻣﺜﻞ ﮔﺎو ﻋﻠﻒ ﻣﻴﺨﻮرد ،و ﻗﻮت او در ﮐﻤﺮ اواﺳﺖ و ﺗﻮاﻧﺎ ِﺋﯽ ِوی در رﮔﻬِﺎی راﻧﺶ ﺑﻬﻢ ﭘﻴﺠﻴﺪﻩ اﺳﺖ واﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎﻳﺶ ﻣﺜﻞ ﻟﻮﻟﻪ هِﺎی ﺑﺮﻧﺠﻴﻦ و اﺿﺎﻳﺶ ﻣﺜﻞ ﺗﻴﺮ هِﺎی ﺁهﻨﻴﻦ اﺳﺖ .او ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺧﺪا اﺳﺖ ﺷﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﺑﺎ ِزی ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ دور ﮐﺮد و ِوی در ﮔﻴﺎهﺎن وِﻟﯽ ﺳﺎزﻧﺪﻩ او ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ روﻳﺶ ﮐﺸﻴﺪ و او را ﮐﻮهﺴﺘﺎن هﺎ و هﻤﻪ وﺣﻮ ِ ﻧﻴﺰارهِﺎی ﮐﻨﺎر ﻣﺮداﺑﻬﺎ و در ﺳﺎﻳﻪ ﻧﻴﻠﻮﻓﺮه ِﺎی ﺁ ِﺑﯽ و درﻣﻴﺎن درﺧﺘﺎن ﺑﻴﺪ ﻣﺴﮑﻦ ﮔﺰﻳﺪ ،و ﺑﻴ ِﻤﯽ از ﺁن ﻧﺪارد ﮐﻪ رودﺧﺎﻧﻪ ﻃﻐﻴﺎن ﺻﻔﺤﻪ 6
ﺧــــﺪا ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﺣ ِﺘﯽ ﻧﻬﺮ اردن در دهﺎﻧﺶ ﺑﺮﻳﺰد ،زﻳﺮا ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ او را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﻗﻼب ﺑﻪ ﺑﻴ ِﻨﯽ او اﻧﺪازد ؟ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﻣﻴﺘﻮا ِﻧﯽ اﻳﻦ ﺸﯽ ﻳﺎ ﺑﻪ ﭼﺎﻧﻪ اش ﻗﻼب ﮐﺎر را ﺑﮑ ِﻨﯽ ؟ ﻳﺎ ﻣﻴﺘﻮا ِﻧﯽ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ دﻳﮕﺮ ﻣﻦ " ﻟﻮﻳﺎﺗﺎن" را ﻣﻬﺎر ﮐ ِﻨﯽ ﻳﺎ زﺑﺎﻧﺶ را ﺑﺎ رﻳﺴﻤﺎن ﺑﮑ ِ ﺸﯽ ؟ ﺑﻴﻨﺪازي؟ ﺁﻳﺎ ﻣﻴﺘﻮا ِﻧﯽ ﺑﺎ او ﻣﺜﻞ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﺑﺎ ِزی ﮐ ِﻨﯽ ﻳﺎ او را ﺑﻪ ﺑﺮد ِﮔﯽ ﺧﻮد در ﺁو ِری ﻳﺎ ﺑﺮِای ﺑﺎ ِزی دﺧﺘﺮاﻧﺖ ﺑﻪ ﻃﻨﺎب ﺑﮑ ِ اﮔﺮ ﻧﻤﻴﺘﻮا ِﻧﯽ اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﺑﮑ ِﻨﯽ ،ﭘﺲ ﭼﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﺤﺎﺟﻪ ﻣﻴﮑ ِﻨﯽ و داو ِری ﻣﺮا ﺑﺎﻃﻞ ﻣﻴﻨﻤﺎ ِﺋﯽ و از ﻣﻦ ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻴﮑ ِﻨﯽ ﺳﯽ وهﺸﺘﻢ ﺗﺎ ﭼﻬﻞ و ﻳﮑﻢ ﮐﺘﺎب اﻳﻮب ( " .و اﻳﻮب ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺎ ﺧﻮدت را ﻋﺎدﻟﺘﺮ ازﻣﻦ ﻧﺸﺎن د ِهﯽ ؟ " ) ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ از ﺑﺎﺑﻬِﺎی ِ را ﺟﻮاب دادﻩ ﮔﻔﺖ :ﻣﻴﺪاﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﻬﺮ ﭼﻴﺰ ﻗﺎدر هﺴ ِﺘﯽ و ﺗﺮا از هﺮ ﭼﻪ ﻗﺼﺪ ﮐ ِﻨﯽ ﻣﻨﻊ ﻧﺘﻮان ﻧﻤﻮد ،از اﻳﻨﺠﻬﺖ از ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﮐﺮاهﺖ دارم و در ﺧﺎک و ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺗﻮﺑﻪ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﻢ ....وﭼﻮن اﻳﻦ ﺑﮕﻔﺖ ﺧﺪاود ﺑﻪ اﻳﻮب دو ﭼﻨﺪان ﺁﻧﭽﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن دادﻩ ﺑﻮد ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮد و ﺟﻤﻴﻊ ﺑﺮادراﻧﺶ و ﺧﻮاهﺮاﻧﺶ و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﺁﺷﻨﺎ ﻳﺎن ﻗﺪﻳﻤﺶ ﻧﺰد ِوی ﺁﻣﺪﻩ و در ﺧﺎﻧﻪ اش ﺑﺎ ِوی ﻧﺎن ﺧﻮردﻧﺪ و او را در ﺑﺎرﻩ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﻣﺼﻴﺒ ِﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ او رﺳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺑﻮد ﺗﻌﺰﻳﺖ ﮔﻔﺘﻨﺪ و هﺮ ﮐﺲ از ﺁﻧﺎن ﻳﮏ ﻗﺴﻴﻄﻪ و ﻳﮏ ﺣﻠﻘﻪ ﻃﻼ ﺑﻪ او داد و ،ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻮب را دو ﺑﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺘﺒﺎرک ﻓﺮﻣﻮد ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ او را ﭼﻬﺎردﻩ هﺰار ﮔﻮ ﺳﻔﻨﺪ و ﺷﺸﻬﺰار ﺷﺘﺮ و هﺰار ﺟﻔﺖ ﮔﺎو و هﺰار ﻣﺎدﻩ اﻻغ داد ....و ﺑﻌﺪ از ﺁن اﻳﻮب ﺻﺪ و ﭼﻬﻞ ﺳﺎل زﻧﺪﮔﺎ ِﻧﯽ ﻧﻤﻮد و ﭘﺴﺮان ﭘﺴﺮان ﺧﻮد را ﺗﺎ ﭘﺸﺖ ﭼﻬﺎرم دﻳﺪ .ﭘﺲ ﭘﻴﺮ و ﺳﺎﻟﺨﻮردﻩ ﺷﺪ و وﻓﺎت ﻳﺎﻓﺖ" ) ﮐﺘﺎب اﻳﻮب ،ﺑﺎب ﭼﻬﻞ دوم . (١٧-١،ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺻﺎﺣﺒﻨﻈ ِﺮی ﻣﻌﺎﺻﺮ ،ﻳﻬﻮﻩ در ﻣﻮرد ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺸﯽ ﻋﻤﻞ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ،ﻳﻌ ِﻨﯽ ﺻﺒﺮ اﻳﻮب درﺳﺖ ﺑﻬﻤﺎن ﺻﻮر ِﺗﯽ ﻋﻤﻞ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁزﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻩ هِﺎی اﻣﺮو ِزی ﺑﺎ ﺧﻮﮐﭽﻪ هِﺎی ﺁزﻣﺎﻳ ِ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﻗﺪرت ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ،اﻳﻦ ﻣﺮد وارﺳﺘﻪ ِای را ﮐﻪ ﺧﻮد او ﺻﺎدق ﺗﺮﻳﻦ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺧﻮﻳﺶ در ر ِوی ﻼی ﺑﻼهِﺎی ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﻣﺤﮑﻮم ﻣﻴﮑﻨﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮِای اﻳﻨﮑﻪ ﻏﺮور ﺧﻮد را در زور زﻣﻴﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺷﻴﻄﺎن ﺑﻪ ﺣﺪ اﻋ ِ 1 ﺁزﻣﺎ ِﺋﯽ ﺑﺎ ﺷﻴﻄﺎن ارﺿﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ " ................................................................................................................................................ وﻗﺖ دﻳﮕﺮ ﺧﺪا از اﻳﻨﮑﻪ ﮔﺮو ِهﯽ از ﻓﺮزﻧﺪان ﻧﻮح در ﺻﺪد ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺑﺮج ﻣﻌﺮوف ﺑﺎﺑﻞ ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ﻧﮕﺮان ﻣﻴﺸﻮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﻴﺘﺮﺳﺪ اﻳﻦ ﺑﺮج ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮﺳﺪ و ﺁﻧﻮﻗﺖ اﻳﻨﺎن ﺑﻔﮑﺮ ﺗﺠﺎوز ﺑﻪ دﺳﺘﮕﺎﻩ ﺧﺪا ِﺋﯽ او ﺑﻴﻔﺘﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺁﻧﺎن ﺗﻮﻃﺌﻪ ِای ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺪ ﺁن ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺟﻬﺎن داﻣﻨﮕﻴﺮ هﻤﻪ ﻣﺮدم دﻧﻴﺎ ﺑﺎﺷﺪ .ﺗﻮرات اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺘﻔﺼﻴﻞ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ " : ﺟﯽ را ﺑﺴﺎزﻳﻢ ﮐﻪ و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﺟﻬﺎن را ﻳﮏ زﺑﺎن وﻳﮏ ﻟﻐﺖ ﺑﻮد ...و ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﻴﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ ﺷﻬ ِﺮی ﺑﺮِای ﺧﻮد ﺑﻨﺎ ﻧﻬﻴﻢ و ﺑﺮ ِ ﺟﯽ را ﮐﻪ ﺑ ِﻨﯽ ﺁدم ﺑﻨﺎ ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ ﺳﺮش ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮﺳﺪ ،ﺗﺎ ﻧﺎ ِﻣﯽ ﺑﺮِای ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﭘﻴﺪا ﮐﻨﻴﻢ ...و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺰول ﻧﻤﻮد ﺗﺎ ﺷﻬﺮ و ﺑﺮ ِ ﮑﯽ اﺳﺖ و ﺟﻤﻴﻊ اﻳﺸﺎن را ﻧﻴﺰ ﻳﮏ زﺑﺎن اﺳﺖ ،و اﻻن اﻳﻨﮑﺎر را ﺷﺮوع ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ ،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ هﻤﺎﻧﺎ ﻗﻮم ﻳ ِ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ و دﻳﮕﺮ – ﮐﺎ ِری ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺁن را ﺑﮑﻨﻨﺪ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻧﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد .ﭘﺲ اﮐﻨﻮن ﻧﺎزل ﺷﻮﻳﻢ و زﺑﺎن اﻳﺸﺎن را ﻣﺸﻮش ﺳﺎزﻳﻢ ﺗﺎ ﺳﺨﻦ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻧﻔﻬﻤﻨﺪ .ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﺸﺎن را از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮ ر ِوی ﺗﻤﺎم زﻣﻴﻦ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺳﺎﺧﺖ و از ﺑﻨِﺎی ﺷﻬﺮ ﺑﺎز ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ، از ﺁن ﺳﺒﺐ ﺁﻧﺠﺎ را ﺑﺎﺑﻞ ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻟﻐﺖ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ اهﻞ ﺟﻬﺎن را ﻣﺸﻮش ﺳﺎﺧﺖ و اﻳﺸﺎن را از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮ ر ِوی 2 ﺗﻤﺎم زﻣﻴﻦ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﻧﻤﻮد " ) ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ(٩-١ ، ................................................................................................................................................ وﻗﺖ دﻳﮕﺮ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮش ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را از اﻳﻦ ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﭘﺎدﺷﺎ ِهﯽ ﺑﺮِای ﺧﻮد ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺮ ﺣﺬر دارد ،و ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر اﻧﻮاع و اﻗﺴﺎم ﺧﻄﺮا ِﺗﯽ را ﮐﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ از ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﻮد ﺑﻪ ﺁﮔﺎهﻴﺸﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ " :و ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺸﺎﻳﺦ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ازﻣﻦ ﻣﻴﺨﻮاهﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﭘﺎدﺷﺎ ِهﯽ ﻧﺼﺐ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﻣﺜﻞ ﺳﺎﻳﺮ اﻣﺖ هﺎ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ .وﺧﺪا وﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺗﺮا ﺗﺮک ﻧﮑﺮدﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺮا ﺗﺮک ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺧﺪا ِﺋﯽ ﻧﻨﻤﺎﻳﻢ . _______________________________ ِی از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ ِﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺗﻮرات ،در ﻗﺮان ﻧﻴﺰ رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﻪ و – ١داﺳﺘﺎن اﻳﻮب ﺑﻪ ﺻﻮرﺗ
ِﯽ در ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﺼﺎﺋﺐ ﺑﻪ ِﯽ در ﺑﺎرﻩ ﺁﻧﺮا ﺣﺘ ِی ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ و اﺟﺎزﻩ ﭘﺮﺳﺸ ِﯽ ﻣﻄﻴﻊ ﺑﻴﭽﻮن و ﭼﺮا ﮐﻪ در هﺮ ﺷﺮاﻳﻄ ِﯽ ﺷﻮد: ِی ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻣﻌﺮوﻓ ِی ﺑﺮا ﺧﻮﻳﺶ ﳕﻴﺪهﺪ اﻧﺴﺎن ﳕﻮﻧﻪ ا " و ﻳﺎد ﮐﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﻣﺎ اﻳﻮب را وﻗﺘﻴﮑﻪ ﭘﺮوردﮔﺎر ﺧﻮﻳﺶ را ﺧﻄﺎب ﮐﺮد ﮐﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﻣﺮا ﺑﻪ رﻧﺞ و ﻋﺬاب واداﺷﺘﻪ اﺳﺖ ، ِﯽ ِی ﻧﻮﺷﻴﺪن ﺧﻮاه ِی ﺷﺴﱳ ﭘﺎهﺎ ِی ﺧﻮﻳﺶ و ﺑﺮا ِﯽ ﺧﻨﮏ ﺑﺮا ِی ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮ زﻣﲔ ﮐﻮب و در ﺁﳒﺎ ﺁﺑ و ﻣﺎ ﺑﺪو ﮔﻔﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﭘﺎ ِﯽ از رﲪﺖ ﻣﺎ ﺑﺮ او و ﻳﺎﻓﺖ ،و ﺑﺪو ﺧﺎﻧﺪاﻧﺶ را و دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن داﺷﺖ ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﻴﺪﱘ ﺗﺎ ﻧﺸﺎﻧ ِی ﺁوردﻩ ِی اهﻞ ﺧﺮد ﺑﺎﺷﺪ ) ﺷﻮرﻩ ص ۴٢ ،و ، ( ۴٣و اﻳﻮب ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮد اﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻼ ﺑﺮ ﻣﻦ رو ِی ﺑﺮا ﺗﺬﮐﺮ ِی او را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻴﻢ و درد و ِﯽ ،و ﻣﺎﻧﲑ اﺳﺘﺪﻋﺎ ِﯽ ﻧﺪارم زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﻴﺪاﱎ ﺗﻮ رﺣﻴﻢ ﺗﺮﻳﻦ رﲪﺎن هﺴﺘ اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﺷﮑﺎﻳﺘ ِی ِی ﺑﺮا ِﯽ از رﲪﺖ ﻣﺎ و ﺗﺬﮐﺮ ﻋﺬاب را از او دور ﮐﺮدﱘ و ﺧﺎﻧﺪاﻧﺶ را دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎرورﺗﺮ ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ ﺗﺎ ﻧﺸﺎﻧ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ") اﻧﺒﻴﺎ ٨٣ ،و. ( ٨۴
ِﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﳘﲔ ﺟﻬﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ دران از ﺑﺎﺑﻞ ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﻣﻴﺸﻮد ِی ﺑﺎﺑﻠ – ٢اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺗﻮرات از اﺳﻄﻮرﻩ هﺎ ِﯽ ﺑﲔ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ) ِی ﮐﻪ در ﻗﺮن هﻔﺘﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد در ﺟﻨﻮب ﻏﺮﺑ ِﯽ را در ﻣﻮرد ﺑﺮج ﺑﻠﻨﺪ ِﯽ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺸﺎﲠ .اﺳﻄﻮرﻩ ﺑﺎﺑﻠ ِی ﺟﻬﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻴﺸﺪ و ﺑﻌﺪهﺎ و ﻧﻪ در ﺑﺎﺑﻞ ( ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ داﺷﱳ هﻔﺖ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﺑﻨﺎ ﺑﺎب اﻳﻞ ) دروازﻩ ﺧﺪا ( ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﺎم ﺗﺪرﳚﺎ ﺑﺼﻮرت ﺑﺎﺑﻞ در ﺁﻣﺪ . ِی ِی او ﺑﺮج ﺑﻠﻨﺪ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن در ﻗﺮﺁن ﺑﺪﻳﻨﺼﻮرت ﺗﻐﻴﲑ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮ از هﺎﻣﺎن وزﻳﺮ ﺧﻮد ﻣﻴﺨﻮاهﺪ ﺑﺮا ِﯽ از او اﺳﻢ ﻣﻴﱪد در ﺁﳒﺎ وﺟﻮد ِﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺳ ِی ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﺁن ﺑﺎﻻ رود ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﲰﺎن ﺑﺮﺳﺪ و ﺑﺒﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاﺋ ﺑﺴﺎزد ﮐﻪ و ِﯽ اﺳﺖ)ﻗﺼﺺ ، ٣٨،ﻣﻮﻣﻦ ٣۶،و.(٣٧ ِﯽ ﺁدم دروﻏﮕﻮﺋ دارد ﻳﺎ ﻧﻪ ،هﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺧﻮد او ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺳ
ﺻﻔﺤﻪ 7
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺧــــﺪا
ﭘﺲ اﻻن اﻳﺸﺎن را از رﺳﻢ ﭘﺎدﺷﺎ ِهﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد ﻣﻄﻠﻊ ﺳﺎز .و ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﺳﺨﻨﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪ ﻗﻮم ﮐﻪ از او ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻴﺎن ﮐﺮدو ﮔﻔﺖ رﺳﻢ ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺴﺮان ﺷﻤﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺮ اراﺑﻪ هﺎ و ﺳﻮاران ﺧﻮد ﻀﯽ را ﺑﺮِای ﺷﻴﺎر ﮐﺮدن زﻣﻴﻨﺶ و دروﻳﺪن ﻣﺤﺼﻮﻟﺶ و ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺁﻻت ﺧﻮاهﺪ ﮔﻤﺎﺷﺖ ،و ﭘﻴﺶ اراﺑﻪ هﺎﻳﺶ ﺧﻮاهﻴﺪ دوﻳﺪ ،و ﺑﻌ ِ ﺧﯽ و ﺧﺒﺎ ِزی ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ و ﺸﯽ وﻃﺒﺎ ِ ﺟﻨﮕﺶ و اﺳﺒﺎب اراﺑﻪ هﺎﻳﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺧﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد ،و دﺧﺘﺮان ﺷﻤﺎ را ﺑﺮِای ﻋﻄﺮ ﮐ ِ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺰرﻋﻪ هﺎ و ﺗﺎﮐﺴﺘﺎﻧﻬﺎ و ﺑﺎﻏﺎت زﻳﺘﻮن ﺷﻤﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد ﺧﻮاهﺪ داد ،و ﻋﺸﺮ زراﻋﺎت و ﺗﺎﮐﺴﺘﺎﻧﻬ ِﺎی ﺷﻤﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺟﻪ ﺳﺮاﻳﺎن وﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد ﺧﻮاهﺪ داد و ﻏﻼﻣﺎن و ﮐﻨﻴﺰان و ﻧﻴﮑﻮﺗﺮﻳﻦ ﺟﻮاﻧﺎن ﺷﻤﺎ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺮِای ﮐﺎر ﺧﻮد ﺧﻮاهﺪ ﮔﻤﺎﺷﺖ و ﻋﺸﺮ ﮔﻠﻪ هِﺎی ﺷﻤﺎ را ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ و ﺷﻤﺎ ﻏﻼم او ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد ،و درﺁﻧﺮوز از دﺳﺖ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺧﻮد ﮐﻪ ﺑﺮِای ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺑﺮ ﮔﺰﻳﺪﻩ اﻳﺪ ﻓﺮﻳﺎد ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد و ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻧﺮوز ﺷﻤﺎ را اﺟﺎﺑﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد .اﻣﺎ ﻗﻮم ﮐﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ِ :ﻧﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﭘﺎدﺷﺎ ِهﯽ ﺑﺎﺷﺪ .و ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﺳﺨﻨﺎن ﻗﻮم را ﺷﻨﻴﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺳﻤﻊ ﺧﺪاوﻧﺪ رﺳﺎﻧﻴﺪ ")ﮐﺘﺎب اول ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ .(١٢-۶،و ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،هﻤﻴﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻌﺪا داوود را ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎ ِهﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮ ﻣﻴﮕﺰﻳﻨﺪ و او را ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﻣﻴﺨﻮاﻧﺪ و در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ ﺗﺨﺖ ﺧﺪا ِﺋﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻴﻨﺸﺎﻧﺪ ،و ﺑﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن و وارﺛﺎﻧﺶ ﺑﺮﮐﺖ ﭘﺎدﺷﺎ ِهﯽ ﻣﻴﺪهﺪ و او را ﺑﻨﺪﻩ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ ﻩ ﺧﻮد ﻣﻴﺨﻮاﻧﺪ و هﻤﻪ ﺧﺰﻧﺪﮔﺎن و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و اﺟﻨﻪ و ﺑﺎد ﺻﺮﺻﺮرا در اﺧﺘﻴﺎر او ﻣﻴﮕﺬارد . ………………………………………………………………………………………………................ و ﻗﺖ دﻳﮕﺮ ﺧﺪا دﺧﺘﺮان اورﺷﻠﻴﻢ را ﭼﻨﺎن ﻏﻀﺐ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻴﺪهﺪ از ﺁن ﭘﺲ ﻣﻮ ﺑﺮ ﻓﺮج اﻧﻬﺎ ﻧﺮوﻳﺪ ،زﻳﺮا اﻳﻦ دﺧﺘﺮان هﻨﮕﺎم ﻋﺒﻮر از ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻳﺎز ﻣﻴﺨﺮاﻣﻨﺪ و ﻏﻤﺰﻩ ﮐﻨﺎن راﻩ ﻣﻴﺮوﻧﺪ : " از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﮐﻪ دﺧﺘﺮان اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺨﻮد ﻏﺮﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و ﺑﻪ ﻧﺎز ﻣﻴﺨﺮاﻣﻨﺪ و ﺑﺎ ﮔﺮدن اﻓﺮاﺷﺘﻪ و ﻏﻤﺰﻩ ﮐﻨﺎن راﻩ ﻣﻴﺮوﻧﺪ و ﺧﻠﺨﺎﻟﻬﺎ را درﭘﺎهﺎﻳﺸﺎﻧﺒﻪ ﺻﺪا در ِﻣﯽ ﺁورﻧﺪ ،ﻣﻦ ﻓﺮق ﺳﺮﺷﺎن را ﮐﭽﻞ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد و دﺳﺘﻮر ﺧﻮاهﻢ داد ﮐﻪ ﻣﻮ ﺑﺮ ﻓﺮج هﺎﻳﺸﺎن ﻧﺮوﻳﺪ ،وزﻳﻨﺖ ﺧﻠﺨﺎﻟﻬﺎ و ﭘﻴﺸﺎ ِﻧﯽ ﺑﻨﺪهﺎ و ﮔﻮﺷﻮارﻩ هﺎ و دﺳﺘﺒﻨﺪهﺎ و دﺳﺘﺎرهﺎﻳﺸﺎن را دور ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ،هﻤﭽﻨﻴﻦ زﻧﺠﻴﺮهﺎ و ﮐﻤﺮ ﺑﻨﺪهﺎ و ﻋﻄﺮ داﻧﻬﺎﻳﺸﺎن را،و اﻧﮕﺸﺘﺮهﺎ و ﺣﻠﻘﻪ هﺎ و ﺟﺎﻣﻪ هِﺎی ﻧﻔﻴﺲ و رداهﺎو ﺷﺎﻟﻬﺎ و ﺁﺋﻴﻨﻪ هﺎ و ﮐﺘﺎﻧﻬِﺎی ﻧﺎزک و ﺑﺮﻗﻊ هﺎﻳﺸﺎن را ،وﮐﺎ ِری ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻋﻄﺮﻳﺎﺗﺸﺎن ﻣﺘﻌﻔﻦ ﺷﻮد و ﺑﻪ ﻋﻮض ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ رﻳﺴﻤﺎن ﺑﺒﻨﺪﻧﺪو ﺑﻪ ﻋﻮض ﺳﻴﻨﻪ ﺑﻨﺪ زﻧﺎر ،و ﺑﻪ ﮕﯽ ﺧﻮاهﻢ داد و ﺑﻪ ﻋﻮض ﮔﻴﺴﻮان ﺑﺎﻓﺘﻪ ﮐﭽ ِﻠﯽ )".ﮐﺘﺎب اﺷﻌﻴﺎء ﻧ ِﺒﯽ ،ﺑﺎب ﺳﻮم .(٢۴-١۶، ﻋﻮض زﻳﺒﺎ ِﺋﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻮﺧﺘ ِ " ....ﺗﻮ ِای اورﺷﻠﻴﻢ ،اﮐﻨﻮن ﺧﻮدت را ﻧﺠﺲ ﮐﺮدﻩ ِای .ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺗﻮ ﻋﻮرت ﭘﺪراﻧﺸﺎن را ﻣﻨﮑﺸﻒ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﺎ زﻧﺎن در ﺣﺎل ﻀﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﻋﺮوﺳﺸﺎن ﺑﻪ زور زﻧﺎ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ . ﻀﯽ از ﺁﻧﻬﺎﺑﺎ زن هﻤﺴﺎﻳﻪ ﺧﻮد ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ اﻧﺪ و ﺑﻌ ِ ﺣﻴﺾ ﻣﻘﺎرﺑﺖ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ .ﺑﻌ ِ ﮐﺴﺎ ِﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﺧﻮاهﺮ ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﻴﻌﺼﻤﺖ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ .ﺣﺎﻻ ﮐﻪ اﻳﻨﻄﻮر اﺳﺖ ﻣﻦ هﻢ ﺗﺮا در ﻧﻈﺮ هﻤﻪ اﻣﺘﻬﺎ ﺑﻴﻌﺼﻤﺖ ﻣﻴﮑﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﺪا ِﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪِای ﺗﻮهﺴﺘﻢ " )ﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎل ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و دوم . (١۶-١٠، ................................................................................................................................................ وﻗﺖ دﻳﮕﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮش ﺣﺰﻗﻴﺎل ﺷﮑﻮﻩ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ اورﺷﻠﻴﻢ و ﺳﺎﻣﺮﻩ ،دوﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻣﻘﺪس او ﺑﻪ ﻓﺴﺎد ﮔﺮاﺋﻴﺪﻩ اﻧﺪ و ﺧﻮدرا ﺑﺪاﻣﺎن اﻗﻮام هﻤﺴﺎﻳﻪ ﺁﺷﻮ ِری و ﺑﺎﺑِﻠﯽ و ﻣﺼ ِﺮی اﻓﮑﻨﺪﻩ اﻧﺪ ،وِﻟﯽ اﻳﻦ ﺷﮑﺎﻳﺖ را ﺑﺎ زﺑﺎ ِﻧﯽ ﻣﻄﺮح ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻟﺤﻦ ﺳﻨ ِﺘﯽ ﻳﮏ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎ ِﻧﯽ را ﻧﺪارد ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺁﻧﺮا در Sex Shopهِﺎی اﻣﺮو ِزی ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺷﮑﺎل ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ : ﺳﯽ ام )از اﺳﺎرت درﺑﺎﺑﻞ ( ،ﺑﺮﻣﻦ ﮐﻪ در ﺁﻧﻮﻗﺖ در ﺟﻤﻊ اﺳﻴﺮان ﻧﻬﺮ " و واﻗﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ در روز ﭘﻨﺠﻢ از ﻣﺎﻩ ﭼﻬﺎرم از ﺳﺎل ِ ﺧﺎﺑﻮر ﺑﻮدم ،ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﮔﺮدﻳﺪ ،و ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮﻣﻦ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ ﮔﻔﺖِ :ای ﭘﺴﺮ ﺁدﻣﻲ ،ﺑﺪان ﮐﻪ دو زن دﺧﺘﺮ ﻳﮏ ﻣﺎدر ﺑﻮدﻧﺪ ،و هﺮ دو در ﻣﺼﺮ زﻧﺎ ﮐﺮدﻧﺪ ،و درﺁﻧﺠﺎ ﭘﺴﺘﺎﻧﻬﺎﻳﺸﺎن را ﻣﺎﻟﻴﺪﻧﺪ و ﺑﮑﺎرت اﻳﺸﺎن را ﻓﺸﺮدﻧﺪ .و ﻧﺎم ﺧﻮاهﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ اهﻮﻟﻪ و ﻧﺎم ﺧﻮاهﺮ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ اهﻮﻟﻴﺒﻪ ﺑﻮد ،و هﺮ د ِوی ﺁﻧﻬﺎ از ﺁن ﻣﻦ ﺑﻮدﻧﺪ .اﻣﺎ اهﻮﻟﻪ ازﻣﻦ رو ﺗﺎﻓﺘﻪ زﻧﺎ ﻧﻤﻮد و ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ رﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ﺑ ِﻨﯽ ﮕﯽ ﺧﻮد را ﮐﻪ در ﻣﺼﺮ ﻣﻴﻨﻤﻮد ﻧﻴﺰ ﺗﺮک ﻧﮑﺮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﻳﺸﺎن در اﻳﺎم ﺟﻮاﻧﻴﺶ ﺑﺎ ﮕﯽ ﺧﻮد ﺑﺮا ﺑﺬل ﻧﻤﻮد ،و ﻓﺎﺣﺸ ِ ﺁﺷﻮر ﻓﺎﺣﺸ ِ او هﻤﺨﻮاﺑﻪ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ و ﭘﺴﺘﺎﻧﻬ ِﺎی ﺑﮑﺎرت او را ﻓﺸﺮدﻩ و زﻧﺎ ﮐﺎ ِری ﺧﻮد را ﺑﺮ او ﻣﻴﺮﺧﺘﻨﺪ .ﻟﻬﺬا ﻣﻦ او را ﺑﺪﺳﺖ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﺶ ﮐﻪ او ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﻋﺸﻖ ﻣﻴﻮرزﻳﺪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻧﻤﻮدم ﮐﻪ ﻋﻮرت او را ﻣﻨﮑﺸﻒ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ و ﭘﺲ او را ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﺘﻨﺪ . و ﺧﻮاهﺮش اهﻮﻟﻴﺒﻪ در ﻋﺸﻘﺒﺎ ِزی ﺧﻮﻳﺶ از او ﻧﻴﺰ ﻓﺎﺳﺪ ﺗﺮ ﮔﺮدﻳﺪ و ﺑﻴﺸﺘﺮ از زﻧﺎﮐﺎ ِری ﺧﻮاهﺮش زﻧﺎ ﻧﻤﻮد .و دﻳﺪم ﮐﻪ او ﻧﻴﺰ ﮑﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ...و ﭘﺴﺮان ﺑﺎﺑﻞ ﻧﺰد ِوی در ﺑﺴﺘﺪ ﻋﺸﻘﺒﺎ ِزی در ﺁﻣﺪﻩ و او را از زﻧﺎ ﻧﺠﺲ ﮔﺮدﻳﺪﻩ و ﻃﺮﻳﻖ هﺮ د ِوی اﻳﺸﺎن ﻳ ِ ﮐﺎ ِری ﺧﻮد ﻧﺠﺲ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ،و ﭼﻮﻧﮑﻪ زﻧﺎﮐﺎ ِری ﺧﻮد را ﺁﺷﮑﺎر ﮐﺮد و ﻋﻮرت ﺧﻮد را ﻣﻨﮑﺸﻒ ﺳﺎﺧﺖ ﺟﺎن ﻣﻦ از او ﻣﺘﻨﻔﺮ ﮔﺮدﻳﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺟﺎﻧﻢ از ﺧﻮاهﺮش ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .اﻣﺎ او زﻧﺎﮐﺎ ِری ﺧﻮد را زﻳﺎدﻩ ﻧﻤﻮد و ﺑﺮ ﻣﻌﺸﻮﻗﺎن ﺧﻮد ﻋﺸﻖ ورزﻳﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﺘﺸﺎن ﻣﺜﻞ ﮔﻮﺷﺖ اﻻﻏﺎن و ﻧﻄﻔﻪ اﻳﺸﺎن ﭼﻮن ﻧﻄﻔﻪ اﺳﺒﺎن ﺑﻮد ...اﻳﻨﮏ ﺗﻮ ﺑﻪ او ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ :ﻣﻦ ﻏﻴﺮت ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺿﺪ ﮕﯽ زﻧﺎ ﮐﺎ ِری ﺗﻮو ﻗﺒﺎﺣﺖ و ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ اﻧﮕﻴﺨﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻏﻀﺐ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ،و ﺑﺮاﻋﺮﻳﺎن و ﺑﺮهﻨﻪ ﺧﻮاهﻢ ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮهﻨ ِ ﺻﻔﺤﻪ 8
ﺧــــﺪا ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﮔ ِﺮی ﺗﻮ ﻇﺎهﺮ ﺷﻮد ،ﭼﻮﻧﮑﻪ ﻣﺮا ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮ ِدی و ﻣﺮا ﭘﺸﺖ ﺳـــــــﺮ ﺧﻮد اﻧﺪاﺧــــــــﺘﯽ " )ﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧ ِﺒﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻮم . (٣۵-١، ﺑﺨﺶ دﻳﮕ ِﺮی از اﻳﻦ ﺷﮑﻮﻩ ﻧﺎﻣﻪ ﺧﺪا از اﻳﻦ ﺟﺎﻟﺒﺘﺮ اﺳﺖ : " ﻣﻦ ﺗﺮا ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻠ ِﻔﯽ ﮐﻪ در ﮐﺸﺘﺰار ﻣﻴﺮوﻳﺪ ﭘﺮورش دادم ﺗﺎ رﺷﺪ ﮐﺮ ِدی و ﺑﻪ ﺳﻦ وﺳﺎِﻟﯽ رﺳﻴ ِﺪی ﮐﻪ دﺧﺘﺮان هﻮس زﻳﻨﺖ و ﺁراﻳﺶ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ .ﮐﻢ ﮐﻢ ﭘﺴﺘﺎﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ و ﻣﻮ ﺑﺮ ﻧﻬﺎﻧﮕﺎهﺖ روﺋﻴﺪ .در ﺁﻧﻮﻗﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﮐﻨﺎر ﺗﻮ ﮔﺬﺷﺘﻢ و درﻳﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ زﻣﺎن ﻋﺸﻘﺒﺎزﻳﺖ ﻓﺮا رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ .داﻣﻦ رداﻳﻢ را ﺑﺮروﻳﺖ ﮐﺸﻴﺪم و ﺧﻮن ﺑﮑﺎرﺗﺖ را ﺷﺴﺘﻢ و روﻳﺖ ﺧﻮاﺑﻴﺪم ﺗﺎ ﺑﺮ ﻗﺒﺎﺣﺖ ﻋﻤﻠﺖ ﭘﺮدﻩ ﺑﮑﺸﻢ .ﺑﻪ ﺗﻮ ﺟﺎﻣﻪ هِﺎی رﻳﮕﺎرﻧﮓ و ﮐﻔﺸﻬ ِﺎی ﺁ ِﺑﯽ و ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﮐﺘﺎ ِﻧﯽ دادم و ﺗﺮا ﺑﺎ زﻳﻮرهِﺎی ﻃﻼ و ﻧﻘﺮﻩ ﺁراﺳﺘﻢ و ﺑﺮاﻳﺖ ﻧﺎن و ﻋﺴﻞ و روﻏﻦ ﺁوردم .وِﻟﯽ ﺗﻮ ﺑﻪ زﻳﺒﺎ ِﺋﯽ ﺧﻮدت ﻏﺮﻩ ﺷ ِﺪی و زﻧِﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ هﻤﻪ رهﮕﺬاران ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺮ ِدی و ﺧﺎﻧﻪ ِای ﺑﺮِای زﻧﺎﮐﺎرﻳﻬﺎﻳﺖ ﺳﺎﺧ ِﺘﯽ و در هﻤﺎن ﺣﺎل در ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻓﺤﺸﺎ ر ِوی ﺁور ِدی ،و ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ روﺳﭙﻴﺎن ﭘﻮل ﻣﻴﺪهﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺨﻮاﺑﻨﺪ ﺗﻮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﺸﺎﻗﺖ ﭘﻮل دا ِدی ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ زﻧﺎ ﮐﻨﻨﺪ ". ................................................................................................................................................. ﺑﺨﻼف ﺗﺼﻮر ﺳﻨ ِﺘﯽ ﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴ ِﺪی ،ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاﻳﺎن دﻳﮕﺮ را ﻧ ِﻔﯽ ﻧﻤﻴﮑﻨﺪ ،و در هﻴﭻ ﺟِﺎی ﺗﻮرات ﻧﻴﺰ ،ﺑﻌﮑﺲ ﻗﺮﺁن ،ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻤﻴﮕﺬارد ﮐﻪ ﺧﺪاﻳﺎن دﻳﮕﺮ دروﻏﻴﻦ هﺴﺘﻨﺪ ،ﻓﻘﻂ از ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻴﺨﻮاهﻢ ﮐﻪ ﻏﻴﺮ از او ﺧﺪِای دﻳﮕ ِﺮی را ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻧﮑﻨﻨﺪ .در ﺗﻮرات ِوی ﺑﻪ ﻗﻮم ﺧﻮد ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ":ﺗﻮ ﻧﻴﺎﻳﺪ ﺧﺪاﻳﺎن دﻳﮕﺮ را ﺳﺠﺪﻩ ﮐ ِﻨﯽ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮ هﺴﺘﻢ ﺧﺪا ِﺋﯽ ﻏﻴﺮﺗﻤﻨﺪ و ﺣﺴﻮدم ﮐﻪ اﻧﺘﻘﺎم ﮔﻨﺎﻩ ﭘﺪران را از ﭘﺴﺮان ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﻮم و ﭼﻬﺎرم " ) ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ " . (۵،زﻧﻬﺎ ر ﺧﺨﺪاﻳﺎن ﺳﯽ و ﭼﻬﺎرم . (١۴، دﻳﮕﺮ را ﻋﺒﺎدت ﻣﻨﻤﺎ ،ﺑﺮِای اﻳﻨﮑﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﮐﻪ ﺗﺎم او ﻏﻴﻮر اﺳﺖ ﺧﺪِای ﻏﻴﺮﺗﻤﻨ ِﺪی اﺳﺖ ")ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ِ ﺳﯽ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪِای ﻏﻴﻮ ِری اﺳﺖ و ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﻮم او ﺧﺪاﻳﺎن در اوﻟﻴﻦ ﺟﻤﻠﻪ دﻩ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﮕﯽ ﺧﻮد اﻧﺪ ِﮐﯽ ﺑﻴﺶ از ﻣﺮﮔﺶ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻗﻮم ﺧﻮﻳﺶ ﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ ﺻﺪ و ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟ ِ دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﺑﭙﺮﺳﺘﻨﺪ .در ﺳﺮو ِدی ﮐﻪ ﻣﻮ ِ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺳﻴﻨﺎ ﻣﻴﺨﻮاﻧﺪ ،ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ :ﭼﻮن ﻣﻘﺎم اﻋِﻠﯽ ﺁدﻣﻬﺎ را در ر ِوی زﻣﻴﻦ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺖ و ﺑﻪ هﺮاﻣ ِﺘﯽ ﻧﺼﻴﺐ ﺧﻮدش را داد ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻗﻮم ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﻧﺼﻴﺐ ﻳﻬﻮﻩ ﻓﺮﻣﻮد وﻳﻌﻘﻮب ﻗﺮﻋﻪ ﻣﻴﺮاث او ﺷﺪ .ﻳﻬﻮﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را در زﻣﻴﻦ وﻳﺮان ﻳﺎﻓﺖ ،و او را ﻣﺜﻞ ﻣﺮدﻣﮏ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻧﻤﻮد ،ﻣﺜﻞ ﻋﻘﺎ ِﺑﯽ ﮐﻪ ﺁﺷﻴﺎﻧﻪ ﺧﻮد را ﺣﺮﮐﺖ دهﺪ و ﺑﭽﻪ هِﺎی ﺧﻮد را ﻓﺮو ﮔﻴﺮد و ﺑﺎﻟﻬِﺎی ﺧﻮد را ﭘﻬﻦ ﮐﺮدﻩ ﺁﻧﻬﺎرا ﺑﺮ دارد و ﺑﺮ ﭘﺮه ِﺎی ﺧﻮد ﺑﺒﺮد .و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻨﻬﺎ او را ﺑﺪﻳﻨﮑﺎر رهﺒ ِﺮی ﻧﻤﻮد و هﻴﭻ ﺧﺪِای ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ دﻳﮕ ِﺮی ١ ﺳﯽ و دوم .١٢-٨ ، هﻤﺮاﻩ اوﻧﺒﻮد " ) ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ِ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ در هﻤﻪ ﮐﺘﺎﺑﻬِﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻮرات ،ﺣ ِﺘﯽ ﺗﺎ اواﺧﺮ دورﻩ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﻄﻮر ﭘﻴﮕﻴﺮ از ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺧﺪاﻳﺎن دﻳﮕﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ِﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺧﺪاﻳﺎن ﻧ ِﻔﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺧﺪاﻳﺎ ِﻧﯽ ﮐﺎذب ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ .اﺷﮑﺎل ﺗﻨﻬﺎ در اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻨﺎن ﺧﺪاهِﺎی دﻳﮕﺮاﻧﻨﺪ .ﺧﺪِای اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .ﺣ ِﺘﯽ ﺑﻌﺪ از دوران ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺑﺎﺑ ِﻠﯽ و ﺑﺎزﮐﺸﺖ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ "ارض ﻣﻮﻋﻮد " ﺑﺎزهﻢ ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧ ِﺒﯽ ﺷﮑﺎﻳﺖ از اﻳﻦ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ و ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﺗﻤﻮز ﻀﯽ زﻧﺎن در ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺮِای ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻧﺪ .... " :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮا ﺑﻪ دهﻨﻪ دروازﻩ ﺧﻮد ﺑﻄﺮف ﺷﻤﺎل ﺑﺮد ﮐﻪ ﺑﻌ ِ ﺗﻤﻮز ﻣﻴﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ ،و ﭘﺲ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺻﺤﻦ اﻧﺪرو ِﻧﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﺮد و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﻣﺮد را دﻳﺪم ﮐﻪ ﭘﺸﺘﻬِﺎی ﺧﻮد را ﺑﺴ ِﻮی هﻴﮑﻞ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ر ِوی ﺑﻪ ﻣﺸﺮق داﺷﺘﻨﺪ و ﺁﻓﺘﺎب را ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺸﺮق ﺳﺠﺪﻩ ﻣﻴﻨﻤﻮدﻧﺪ ،و هﻔﺘﺎد ﻧﻔﺮ از ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺧﺎﻧﺪان اﺳﺮاﺋﻴﻞ را دﻳﺪم ﮐﻪ هﺮ ﻳﮏ ﻣﺠﻤ ِﺮی در دﺳﺖ ﺧﻮد داﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺮِای ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ در ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺨﻮرﻣﻴﺴﻮزاﻧﻴﺪﻧﺪ " )ﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧ ِﺒﯽ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ .( ١۶-١١،در ﻣﺰاﻣﻴﺮ داود از ﻳﮑﻄﺮف ﻳﻬﻮﻩ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪِای راﺳﺘﻴﻦ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ و از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاﻳﺎن ﮐﺎره ِﺎی ﺷﮕﻔﺖ ﻳﻬﻮﻩ را در ﺟﻤﻊ ﺧﻮد ﺧﻮاهﻨﺪ ﺳﺘﻮد و ﻣﻌﺠﺰات او را ﺗﺤﺴﻴﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﮐﺪاﻣﻴﮏ از ﺁﻧﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺮاﺑ ِﺮی ﺗﻮاﻧﺪ ﮐﺮد ؟ ) ﮐﺘﺎب ﻣﺰاﻣﻴﺮ ،ﻣﺰﻣﻮر هﺸﺘﺎد وﻧﻬﻢ ۵ ،و . ( ۶از اﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺧﺪاﻳﺎن در ﮐﺘﺎب اﻳﻮب و ﮐﺘﺎب ﺳﯽ را ﻳﮏ ارﻣﻴﺎء ﻧ ِﺒﯽ ﻧﻴﺰ ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﺗﺬﮐﺮ رﻳﻨﮓ ﮔﺮن در ﮐﺘﺎب ﻣﺬهﺐ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ":اﺷﺘﺒﺎﻩ ﻣﺴﻠ ِﻤﯽ اﺳﺖ اﮔﺮ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻮ ِ ﺁﺋﻴﻦ واﻗﻌﺎ ﺗﻮﺣﻴ ِﺪی ﺗﻠ ِﻘﯽ ﮐﻨﻴﻢ ،زﻳﺮا در هﻴﭻ ﺟ ِﺎی اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ وﺟﻮد ﺧﺪاﻳﺎن دﻳﮕﺮ ﻣﻮرد اﻧﮑﺎر ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺧﺪاﻳﺎن ﺿﯽ ﻧﺪارد ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ دﺧﺎﻟﺖ ﺁﻧﻬﺎ درﻗﻠﻤﺮو ﺧﺎص ﺧﻮدش وﺟﻮد دارﻧﺪ ،ﻓﻘﻂ اهﻤﻴﺖ ﻳﻬﻮﻩ را ﻧﺪارﻧﺪ ،و ﻳﻬﻮﻩ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺁﻧﻬﺎ اﻋﺘﺮا ِ ﻣﺨﺎﻟﻒ اﺳﺖ ". ﮑﯽ از دﻳﮕﺮ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻳﻬﻮﻩ دادن وﻋﺪﻩ هِﺎی ِﺑﯽ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ِای اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﺎ اﺻﻮﻻ ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮا ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻳﺎ ﺧﻮد او ﻗﺼﺪ اﺟﺮاﻳﺸﺎن را ﻳِ ﻧﺪارد .ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻗﻮل ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ " ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ اﻳﻦ زﻣﻴﻦ را ﺗﺎ اﺑﺪاﻻﺑﺎد ﺑﺘﻮ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ و ذرﻳﺖ ﺗﺮا ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻏﺒﺎر زﻣﻴﻦ زﻳﺎد ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ اﮔﺮ ﻏﺒﺎر زﻣﻴﻦ را ﺑﺘﻮان ﺷﻤﺮد ذرﻳﺖ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﻮد ") ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ ( ١۵،و"اﻳﻦ زﻣﻴﻦ را از ﻧﻴﻞ ﺗﺎ ﻓﺮات ﺑﻪ ﻳﺴﻞ ﺗﻮ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ام ﮐﻪ ﺗﺎ اﺑﺪاﻻﺑﺎد ﺑﺮ ﺁن ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﻮا ِهﯽ ﮐﺮد ") ﺑﺎب ﭘﺎﻧﺰدهﻢ _______________________________ ِﯽ در ﺑﲔ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﻮاﺋﲑات ) ﻓﺮزﻧﺪان اﳍﻪ اﺛﲑﺗﺎ( ﻧﺎم دارد ِی اوﮔﺎرﻳﺘ – ١اﻳﻦ ﺳﺮود اﻗﺘﺒﺎس از ﲪﺎﺳﻪ هﺎ ِی زﻣﲔ از ﺁﺎ زادﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ . و ﺑﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺁن اﻳﻦ اﳍﻪ ٧٢ﭘﺴﺮ داﺷﺘﻪ ﮐﻪ ٧٢ﻣﻠﺖ رو
ﺻﻔﺤﻪ 9
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺧــــﺪا
،( ١٨،و ﺑﻪ اﺳﺤﺎق وﻋﺪﻩ ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ " ذرﻳﺖ ﺗﺮا ﻣﺎﻧﻨﺪ رﻳﮕﻬ ِﺎی ﮐﻨﺎر درﻳﺎ ﮐﺜﻴﺮ ﮔﺮداﻧﻢ و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ اﻳﻦ ﺳﺮ زﻣﻴﻨﻬﺎرا ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺗﻮ ﺑﺒﺨﺸﻢ و از ﺟﻤﻴﻊ اﻣﺘﻬِﺎی ﺟﻬﺎن را ﺑﺮﮐﺖ دهﻢ " )ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﺷﺸﻢ ( ۴،و ﺑﻪ ﻳﻌﻘﻮب ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ " :و ﺑﺮ ﺗﻮ اﻟﺘﻔﺎت ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد و ذرﻳﺖ ﺗﺮا ﺑﺎرور ﺧﻮاهﻢ ﮔﺮداﻧﻴﺪ و دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد را ﺗﻌﺎﻗﺐ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد و هﻤﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ اﻓﺘﺎد و ﻣﻦ هﻤﻪ ﺟﺎ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﺧﺮاﻣﻴﺪ " ) ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ (٧و ﺑﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ " از ﺻﺤﺮا ﺗﺎ ﻧﻬﺮ ﻓﺮات و ﺗﺎ درﻳِﺎی ﺑﺰرگ از ﺁن ﺗﻮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و هﻴﭽﮑﺲ را ﻳﺎرِای ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺎ ﻗﻮم ﺗﻮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد ،و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﻗﻮﻣﻬﺎ ِی زﻣﻴﻦ دﺳﺖ ﻣﺮا ﺧﻮاهﻨﺪ دﻳﺪ ﮐﻪ زور ﺁور اﺳﺖ ")ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ،ﺑﺎب اول ( .وِﻟﯽ واﻗﻌﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ اﻳﻦ وﻋﺪﻩ هﺎ ،ﻧﻪ ذرﻳﺖ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺎﻧﺪازﻩ ﻏﺒﺎر زﻣﻴﻦ و رﻳﮕﻬ ِﺎی ﮐﻨﺎر ﻩ درﻳﺎ ﺷﺪﻧﺪ ،ﻧﻪ هﺮﮔﺰ از ﻧﻴﻞ ﺗﺎ ﻓﺮات ﺑﻪ ﺗﺼﺮف اﺳﺮاﺋﻴﻞ در ﺁﻣﺪ ،ﻧﻪ ﺗﻤﺎم ﻗﻮم هﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ اواﻓﺘﺎدﻧﺪ. ﮕﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻗﻮم در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻳﻦ وﻋﺪﻩ ه ِﺎی ِﺑﯽ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ،وﻟﺘﺮ در " ارزﻳﺎ ِﺑﯽ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس" ﺧﻮد ﺑﺎ ﻃﻨﺰ هﻤﻴﺸ ِ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ " :دوﺳﺘﺎن ﻣﻦ ،ﻓﮑﺮ ﻧﻤﻴﮑﻨﻴﺪ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺎ اﻳﻦ وﻋﺪﻩ هِﺎی وﻓﺎ ﻧﺸﺪﻩ ﺷﻤﺎ را دﺳﺖ اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ ؟ زﻳﺮاﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻤﺎ هﻴﭽﻮﻗﺖ از ﻧﻴﻞ ﺗﺎ ﻓﺮات را ﺻﺎﺣﺐ ﻧﺸﺪﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎرهﺎو ﺑﺎرهﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ ﺻﺎﺣﺒﺎن ﻧﻴﻞ و ﻓﺮات ﺷﺪﻳﺪ وﻣﺪت ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘ ِﺮی از ﺁﻧﮑﻪ ﺁﻗِﺎی ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﻮدﻳﺪ ﺑﻨﺪﻩ دﻳﮕﺮان ﺑﻮدﻳﺪ .ﻓﺮدرﻳﮏ دوم ،وﻗﺘﻴﮑﻪ درﺟﻨﮕﻠﻬ ِﺎی ﺻﻠﻴ ِﺒﯽ ﺳﯽ در ﺁن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ وﻋﺪﻩ ﺷﻴﺮو ﻋﺴﻞ دادﻩ اﻧﺪ ،وِﻟﯽ ﻧﺎ ِﻧﯽ ﺑﺮِای ﺧﻮردن ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻮﻋﻮد ﺷﻤﺎ را از ﻧﺰدﻳﮏ دﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻮ ِ ﻧﺪادﻩ اﺳﺖ ،و ﺧﻴِﻠﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد اﮔﺮ ﺑﺠِﺎی راﻩ ﭘﻴﻤﺎ ِﺋﯽ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻟﻪ درﺑﻴﺎﺑﺎن ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ ﮐﺸ ِﺘﯽ اﺟﺎزﻩ ِای ﺑﻪ ﻧﺎﭘﻞ ﺑﺮدﻩ ﺑﻮد .ﺑﻬﺮ ﺣﺎل ﻳﺎدﺗﺎن ﻧﺮود ﮐﻪ ﺣ ِﺘﯽ ﺧﺪِای ﻣﺎ و ﺷﻤﺎ هﻢ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ وﻋﺪﻩ ﺑﺪهﺪ و ﺑﺪان وﻓﺎ ﻣﮑﻨﺪ ". ................................................................................................................................................ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﮐﺮات اﻋﺘﺮاف ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮدش ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺧﻮﻳﺶ را ﻋﻤﺪا ﺑﻪ راﻩ ﺧﻄﺎ ﻣﻴﺒﺮد ﺗﺎ ﺑﻬﺎﻧﻪ ِای ﺑﺮِای ﺁزار و ﻋﺬاب ﺁﻧﺎن داﺷﺘﻪ ﺳﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﻋﻮن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺎزل ﺷﺪن اﻧﻮاع ﺑﻼﻳِﺎی وﺣﺸﺘﻨﺎک را ﺑﺮ ﺑﺎﺷﺪ.ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎرز اﻳﻦ ﺑﺎ ِزی دوﮔﺎﻧﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺟﺮﻳﺎن روﻳﺎرو ِﺋﯽ ﻣﻮ ِ ١ ﺳﯽ در ﮐﺘﺎب ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﻴﺸﺘﺮ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ . ﻣﺼﺮﻳﺎن ﺑﺪﻧﺒﺎل ِﻣﯽ ﺁورد .در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ در ﻓﺼﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ………………………………………………………………………………………………................ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺗﻮرات اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﮐِﻠﯽ ﻣﻨﻌﮑﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﻮد را اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﺧﺪِای اﺳﺮاﺋﻴﻞ و ﻣﺴﺌﻮل ﺣﻤﺎﻳﺖ ازﻣﻨﺎﻓﻊ او ﻣﻴﺸﻤﺎرد ،ﺣ ِﺘﯽ اﮔﺮ در روﻳﺪاده ِﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺣﻖ ﺑﺎ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﺒﺎﺷﺪ .در ﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎل ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ " :ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ ،ﺣﺰﻗﻴﺎل ﺑﻦ ﻳﻮ ِزی ،ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ ﻓﺮﻣﻮدﮐﻪ ِای ﺁدﻣﻴﺰادﻩ ،ﻧﺰد ﺧﺎﻧﺪان اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮو و ﮐﻼم ﻣﺮا ﺑﺮِای اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺎن ﮐﻦ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﺮا اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﺑﺮِای اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﻢ و ﻧﻪ ﺑﺮِای ﻗﻮﻣﻬ ِﺎی ﻏﺎﻣﺾ زﺑﺎن و ﺛﻘﻴﻞ ﻟﺴﺎن دﻳﮕ ِﺮی ﮐﻪ ﺳﺨﻨﺎﻧﺸﺎن رل ﻧﻤﻴﺘﻮان ﻓﻬﻤﻴﺪ ") ﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧ ِﺒﯽ ،ﺑﺎب ﺳﻮم . ( ۶-۴،در ﻣﻮرد دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﮐﻮهﺴﺘﺎن ﺳﻌﻴﺮ ﮐﻪ از اﺳﺖ اﻧﺪا ِزی اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﺑﻪ ﺳﺮ زﻣﻴﻦ ﺧﻮد ﺟﻠﻮ ﮔﻴ ِﺮی ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد ﺣﺰﻗﻴﺎل ﭘﻴﻐﺎم ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ او ﺧﺪِای اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﺳﺖ و ﺑﻬﺮ ﺻﻮرت از اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺟﺎﻧﺒﺪا ِری ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد : " ...و ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ ﮔﻔﺖ :ﺑﻪ ﮐﻮهﺴﺘﺎن ﺳﻌﻴﺮ ﺑﮕﻮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ از اﻳﻦ ﭘﺲ ﺑﻪ ﺿﺪ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد و دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺗﻮ دراز ﮐﺮدﻩ ﺗﺮا ﻣﺤﻞ دهﺸﺖ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ،و ﺷﻬﺮهﺎﻳﺖ را ﺧﺮاب ﺧﻮاهﻢ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ وﻳﺮان ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺪا ِﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻳﻬﻮﻩ هﺴﺘﻢ .زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻋﺪاوت ورزﻳ ِﺪی ...ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﺧﻮدم ﻗﺴﻢ ﮐﻪ ﺗﺮا ﺑﻪ ﺧﻮن ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﻮاهﻢ ﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﺧﻮن ﺗﺮا هﻤﻪ ﺟﺎ دﻧﺒﺎل ﻧﻤﺎﻳﺪ و روﻧﺪﮔﺎن و ﺁﻳﻨﺪﮔﺎن را از ﺗﻮ ﻣﻨﻘﻄﻊ ﻣﻴﮑﻨﻢ و ﮐﻮهﻬﺎﻳﺖ را از ﮐﺸﺘﮕﺎن ﻣﻤﻠﻮ ﻣﻴﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻘﺘﻮﻻن ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺮ ﺗﻞ هﺎ و درﻩ هﺎ و هﻤﻪ وادﻳﻬِﺎی ﺗﻮ ﺑﻴﻔﺘﻨﺪ ،و وﻳﺮاﻧﻪ هﺎﻳﺖ را داﺋ ِﻤﯽ ﻣﻴﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺷﻬﺮ هﺎﻳﺖ دﻳﮕﺮ ﻣﺴﮑﻮن ﻧﺸﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺪا ِﻧﯽ ﮐﻪ ﺳﯽ و ﭘﻨﺠﻢ ، (٩-١،هﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻏﻴﺮت ﺧﻮد ﺑﺮ ﺿﺪ هﻤﻪ اﻣﺖ هﺎ و ﻣﻦ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪِای اﺳﺮاﺋﻴﻞ هﺴﺘﻢ ) ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧ ِﺒﯽ ،ﺑﺎب ِ ﺳﯽ و هﺸﺘﻢ (۵، ﻣﻠﺘﻬﺎ ِی دﻳﮕﺰ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻦ دﺳﺖ اﻧﺪاﺧﺘﻪ و ﺁﻧﺮا ﻣﻮرد ﻧﻔﺮت دﻳﮕﺮان ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ ) هﻤﺎﻧﺠﺎ ،ﺑﺎب ِ _______________________________ ِﯽ ﻗﺮار ﻣﻴﺪهﻢ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﺮ ﺁن ﺧﻮاهﻨﺪ – ١در ﳘﲔ زﻣﻴﻨﻪ در اﳒﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ " ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ :در ﺻﻬﻴﻮن ﺳﻨﮕ
ِی ﺁن ﺧﻮاهﻨﺪ اﻓﺘﺎد " ) رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﺑﺎب ﻢ ٣٣، ِی ﻣﻴﺴﺎزم ﮐﻪ از رو ﻟﻐﺰﻳﺪ ﺗﻮ از ﺁن ﺻﺨﺮﻩ ا ِی ﮐﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ هﻼک ﻣﺮدم ﺁن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ( .و در ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ " ﻣﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﺣﺮام ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﺑﺮ هﺮ ﺷﻬﺮ ِی از ﻗﺮﺁن ﮐﻪ " :ﺁﺎ ﺑﻪ ِی دﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺁن ﻣﺮدﻣﺎن از ﮐﻔﺮ ﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ " ) اﻧﺒﻴﺎء . (٩۵،و در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺁﻳﻪ هﺎ ﻣﺎ ﻧﲑﻧﮓ زدﻧﺪ و ﻣﺎ هﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﺁﺎ ﻧﲑﻧﮓ زدﱘ و ﺁﻧﺎن ﻧﻔﻬﻤﻴﺪﻧﺪ " )ﻏﻞ ،(۵٠،و " :ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﮑﺮ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﺎ هﻢ ﺑﺎ ﺁﺎ ﻣﮑﺮ ﮐﺮدﱘ ،و ﺧﺪا ﲠﱰﻳﻦ ﻣﮑﺎران اﺳﺖ " ) ﺁل ﻋﻤﺮان ، (۵۴،و " :ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﮑﺮ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺧﺪا ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ِی را ﻧﻘﻞ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ : ﺁﺎ ﻣﮑﺮ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﺧﺪا از ﳘﻪ ﻣﮑﺎرﺗﺮ اﺳﺖ " )اﻧﻔﺎل ،(٣٠،ﮔﻠﺪﺗﺴﻴﻬﺮاﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﻌﺮوف ﺗﺮﻣﺬ ِﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ ِی ﻣﻦ ﺣﻴﻠﻪ ﺑﺰن وﻟ ِی ﭘﻴﺎﻣﱪ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ :ﺧﺪاﻳﺎ ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﺑﺮ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﻣﮑﻦ ،ﺑﺮا " از ﲨﻠﻪ دﻋﺎهﺎ ﺣﻴﻠﻪ ﻧﺰن " )ﺻﺤﻴﺢ ،ﺟﻠﺪ دوم ص ،(٢٧٢و ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﻃﺒﻘﺎت اﻟﺸﺎﻓﻌﻴﻪ ) ﺟﻠﺪ ﺳﻮم ،ص ( ۵۶را ﮐﻪ " :ﻋﻤﺮﺑﻦ ﺧﻄﺎب ِی دﻳﮕﺮم هﻨﻮز از ﺁن ﺑﲑون ﺑﺎﺷﺪ ،ﺧﻮدم را از ﻣﮑﺮ ﺧﺪا در اﻣﺎن ﳕﻴﻴﺎﰈ". ﻣﻴﮕﻔﺖ :اﮔﺮ ﭘﺎﱘ در ﲠﺸﺖ وﻳﮑﭙﺎ
ﺻﻔﺤﻪ 10
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺧــــﺪا
ﻋﻼﻗﻪ ﺧﺎص ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮِای او هﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺨﺼﻮص ﺑ ِﻮی ﺧﻮش ﮔﻮﺷﺖ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻣﺶ ﺑﺮﺳﺪ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺗﻮرات ﻣﻨﻌﮑﺲ اﺳﺖ .ﻳﮏ ﮐﺘﺎب ﮐﺎﻣﻞ از ﺗﻮرات ،ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎ ٢٧ﺑﺎب وﺑﻴﺶ از ﻳﮑﻬﺰار ﺑﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻘﺮرات ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ ﺗﺨﺼﻴﺺ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و اﺿﺎﻓﻪ ﺑﺮ ﺁن دﺳﺖ ﮐﻢ در ﺳﻴﺼﺪ ﻣﻮرد ﻣﺨﺘﻠﻒ دﻳﮕﺮ در ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﻬِﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺷﻨﻴﺪن ﺑ ِﻮی ﮐﺒﺎب ،ﺑﺎرهﺎ اﻳﻦ ﺧﺪا را ﺑﻪ ﻋﺪول از ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت ﺳﺨﺖ ﻗﺒِﻠﯽ واﻣﻴﺪارد و درواﻗﻊ ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ ﻧﻘﺶ رﺷﻮﻩ ِای را اﻳﻔﺎ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺪو دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .وﻗﺘﻴﮑﻪ ﻧﻮح در ﭘﺎﻳﺎن ﻃﻮﻓﺎن از ﮐﺸ ِﺘﯽ ﺧﻮد ﺑﻴﺮون ِﻣﯽ ﺁﻳﺪ و از هﺮ ﺸﯽ ﮐﻪ ِﻣﯽ اﻓﺮوزد ﺑﺮِای ﻳﻬﻮﻩ ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ ﻣﻴﮑﻨﺪ ،ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن ﺑ ِﻮی ﺧﻮش ﺁن ﮑﯽ را در ﺁﺗ ِ ﭼﺮﻧﺪﻩ و ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺣﻼل ﮔﻮﺷﺖ ﮐﺸ ِﺘﯽ ﻳ ِ از ﺗﺼﻤﻴﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺧﻮد درﺑﺎرﻩ ﻧﺎﺑﻮ ِدی ﻧﺴﻞ ﺑﺸﺮ ﭘﺸﻴﻤﺎن ﻣﻴﺸﻮد و در دل ﺧﻮد ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ "ﺑﻌﺪاز اﻳﻦ دﻳﮕﺮ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﻧﺴﺎن ﻟﻌﻨﺖ ﻧﮑﻨﻢ و ﺑﺎر دﻳﮕﺮ هﻤﻪ ﺣﻴﻮاﻧﺎت را هﻼک ﻧﮑﻨﻢ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮐﺮدم " ) ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ، ( ٢٢-٢،و وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺷﺎﺋﻮل ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ و وﻟﻴﻨﻌﻤﺖ داود او را ﻳﻪ ﺳﺒﺐ ﻧﺎدرﺳﺘﻴﻬﺎ و ﮐﻮﺗﺎ ِهﯽ هﺎ ﻳﺶ ﺑﻪ ﻏﻀﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻬﺪﻧﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ داود ﺑﺪو ﺿﯽ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ) ﮐﺘﺎب اول ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ، ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ اﮔﺮ ﻳﻬﻮﻩ ﺗﺮا ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻦ ﺑﺮ اﻧﮕﻴﺨﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﻦ او را ﺑﺎ ﺁﺗﺶ ﺧﻮﺷﺒ ِﻮی ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ را ِ ﺳﯽ دﺳﺘﻮر ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ " :ﺑﻪ ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﮕﻮ هﺪﻳﻪ ﻃﻌﺎم ﻣﺮا از ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﺷﺸﻢ .( ١٩،در ﺻﺤﺮا ِی ﺳﻴﻨﺎ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﮑﯽ در ﺻﺒﺢ ودﻳﮕ ِﺮی در ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬ ِﺎی ﺧﻮش ﻋﻄﺮ و ﺁﺗﺸﻴﻦ ﺑﺮِای ﻣﻦ ﺑﻴﺎورﻧﺪ ،و ﺁن ﻃﻌﺎم ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ دو ﺑﺮﻩ ﻧﺮﻳﻨﻪ ﻳﮑﺴﺎﻟﻪ ِﺑﯽ ﻋﻴﺐ ﻳ ِ ﻋﺼﺮ ﺑﺎﺷﺪ ،هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻳﮏ ﻋﺸﺮ اﻳﻔﻪ ﺁرد ﻧﺮم ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ ﻳﮑﺮﺑﻊ ﻇﺮف روﻏﻦ زﻻل ﺑﺮِای هﺮ ﺑﺮﻩ ،و ﻧﻮﺷﺎﺑﻪ ﻣﺴ ِﺘﯽ ﺁور ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺤﺮاب ﻣﻦ ﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ﺷﻮد ،و در روز ﺳﺒﺖ )ﺷﻨﺒﻪ ( ﺑﺠِﺎی ﻳﮏ ﺑﺮﻩ دو ﺑﺮﻩ و ﺑﺠِﺎی ﻳﮏ ﻋﺸﺮ ﺁرد دو ﻋﺸﺮ ﺁرد ﻣﻨﻈﻮر ﮔﺮدد، ﺳﻮِای ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘ ِﻨﯽ داﺋ ِﻤﯽ ﺑﺎ هﺪﻳﻪ رﻳﺨﺘ ِﻨﯽ ﺁن " ) ﺳﻔﺮ اﻋﺪاد ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﺸﺘﻢ. (١١-١، ﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮِای ﻣﻦ ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ ﺳﯽ اﺑﻼغ ﻣﻴﮑﻨﺪ ..." :ﭘﺲ ﮐ ِ در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎب ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،را ﺑﺮِای ﺧﻮد ﺑﺎ هﻤﻪ ﺟﺰﺋﻴﺎت ان ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﻣﻴﮕﺬارﻧﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﺁﻧﺮا از ﺑﻬﺎﺋﻢ ﻳﻌ ِﻨﯽ از ﮔﺎو ﻳﺎ از ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﮕﺬراﻧﺪ .اﮔﺮ ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ از ﮔﺎو ﻳﺎ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺲ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﺮ او ﺑﮕﺬارد و او را ذﺑﺢ ﮐﻨﺪ و ﭘﺴﺮان ﮐﺎهﻨﺎن ﺧﻮن او را ﺑﺮ اﻃﺮاف ﻣﺬﺑﺢ ﺑﭙﺎﺷﻨﺪ ،و ﭘﺲ ﭘﻮﺳﺖ ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ را ﺑﮑﻨﻨﺪ و ﺁﻧﺮا ﻗﻄﻌﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ و ﭘﺴﺮان ﮐﻬﻨﻪ اﺗﺶ ﺑﺮ ﻣﺬﺑﺢ دوﺷﻦ ﮐﻨﻨﺪو هﻴﺰم ﺑﺮ ﺁن ﺑﭽﻴﻨﻨﺪ و ﺳﺮ ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ و ﭘﻴﻪ او را ﺑﺮ هﻴﺰ ِﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ر ِوی ﺁﺗﺶ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﻗﺮار دهﻨﺪ ،و رودﻩ هﺎ و ﭘﺎﭼﻪ ه ِﺎی او را ﺑﺎ اب ﺑﺸﻮﻳﻨﺪ و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﻮد ﮐﺎهﻦ هﻤﻪ را ﺑﺮ ﻣﺬﺑﺢ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻄﺮ ﺁن هﺮ ﭼﻪ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ....و اﮔﺮ ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ از ﻣﺮﻏﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺲ ﺁﻧﺮا از ﻓﺎﺧﺘﻪ هﺎ ﻳﺎ از ﺟﻮﺟﻪ هِﺎی ﮐﺒﻮﺗﺮﺑﻴﺎورد ،و ﮐﺎهﻦ ﺁﻧﺮا ﻧﺰد ﻣﺬﺑﺢ ﺑﻴﺎورد و ﺳﺮﺷﺮا ﺑﭙﻴﭽﺪ ﺗﺎ ﺟﺪا ﺷﻮد و اﻧﺮا ﺑﺮ ﻣﺬﺑﺢ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ و ﺧﻮﻧﺶ ﺑﺮ ﭘﻬﻠ ِﻮی ﻣﺬﺑﺢ اﻓﺸﺮدﻩ ﺷﻮد ،و ﭼﻴﻨﻪ داﻧﺶ را ﺑﺎ ﻓﻀﻮﻻت ﺁن ﺑﻴﺮون ﮐﺮدﻩ و ﺁﻧﺮا ﺑﺮ ﺟﺎﻧﺐ ﺷﺮ ِﻗﯽ ﻣﺬﺑﺢ در ﺟِﺎی ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺑﻴﻨﺪازد ،و ﭘﺲ ﺁﻧﺮا از ﻣﻴﺎن ﺑﺎﻟﻬﺎﻳﺶ ﭼﺎک ﮐﻨﺪ و از هﻢ ﺟﺪا ﻧﮑﻨﺪ ،و ﮐﺎهﻦ ﺁﻧﺮا ﺑﺮ هﻴﺰ ِﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ اﺳﺖ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ ﺳﻮﺧﺘ ِﻨﯽ و هﺪﻳﻪ ﺁﺗﺸﻴﻦ و ﻋﻄﺮ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﺑﺠﻬﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ " )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب اول . (١٧-١، ﻇﺎهﺮا ﺑ ِﻮی ﮐﺒﺎب ﺧﺮ ﺑﺨﻼف ﺑ ِﻮی ﮐﺒﺎب ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﺮِای ﻳﻬﻮﻩ ﻣﻄﺒﻮع ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا ِوی در ﺗﻮرات دﺳﺘﻮر ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﮕﯽ ﺧﺎص ﺧﺪاوﻧﺪﻧﺪو ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎز ﺧﺮﻳﺪ ﮐﻨﻨﺪ ،اﻣﺎ ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ اﻻﻏﺸﺎن را زادﮔﺎن اﺣﺸﺎم اﺳﺮاﺋﻴﻞ هﻤ ِ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎز ﺧﺮﻳﺪ ﮐﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﺁﻧﺮا ﺑﺎ ﻳﮏ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻣﻌﺎوﺿﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﮔﺮدن ﮐﺮﻩ اﻻاغ را ﺑﺸﮑﻨﻨﺪ ..." :و ﺳﯽ را ﺧﻄﺎب ﮐﺮدﻩ ﮔﻔﺖ :هﺮ ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ ِای ﮐﻪ رﺣﻢ ﻣﺎدرش را ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ هﻮاﻩ از اﻧﺴﺎن و ﺧﻮاﻩ از ﺑﻬﺎﺋﻢ ﻣﺎل ﻣﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻮ ِ اﺳﺖ و هﺮ ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ ﺑﻬﺎﺋﻢ ﮐﻪ از ﺁن ﺗﻮاﺳﺖ ﻧﺮﻳﻨﻪ ان از ﺁن ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ و هﺮ ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ اﻻغ را ﺑﻪ ﺑﺮﻩ ِای ﻓﺪﻳﻪ ﺑﺪﻩ و اﮔﺮ ﻧﺪ ِهﯽ ﮔﺮدﻧﺶ را ﺑﺸﮑﻦ .و هﺮ ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ اﻧﺴﺎن را از ﭘﺴﺮاﻧﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺪﻳﻪ ﺑﺪﻩ ..و ﭼﻮن ﭘﺴﺮاﻧﺖ از ﺗﻮ ﺳﺌﻮال ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭼﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﭼﻮن ﻳﻬﻮﻩ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ ﻣﺎ را از ﻣﺼﺮ از ﺧﺎﻧﻪ ﻏﻼ ِﻣﯽ ﺑﻴﺮون ﺁورد ﺟﻤﻴﻊ ﻧﺨﺴﺖ زادﮔﺎن ﻣﺼﺮ را از اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺗﺎ ﺑﻬﺎﺋﻢ ﮐﺸﺖ ،ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ هﻤﻪ ﻧﺮﻳﻨﻪ هﺎ را ﮐﻪ رﺣﻢ را ﮔﺸﺎﻳﻨﺪ ﺑﺮِای ﺧﺪاوﻧﺪ ذﺑﺢ ﻣﻴﮑﻨﻢ .ﻟﻴﮑﻦ هﺮ ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ از ﺳﯽ و ﭼﻬﺎرم " .(٢٠-١٩،هﺮ ﭼﻴ ِﺰی ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﭘﺴﺮان ﺧﻮد را ﻓﺪﻳﻪ ﻣﻴﺪهﻢ " )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ ، ١٩-١١،ﺑﺎب ِ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ از ﺑﻬﺎﺋﻢ ﻧﻪ ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﻮد و ﻧﻪ ﻓﺪﻳﻪ دادﻩ ﺷﻮد ،زﻳﺮا ﻣﺨﺼﻮص ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺪس اﻗﺪاس اﺳﺖ ،و هﺮ وﻗ ِﻔﯽ ﮐﻪ از اﻧﺴﺎن وﻗﻒ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ اﮔﺮ ﻓﺪﻳﻪ دادﻩ ﻧﺸﻮد اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد " ) ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﻔﺘﻢ ٢٨ ،و .( ٢٩در ﺳﻔﺮ ﺳﯽ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ " :ﻧﺘﺨﺴﺖ زادﻩ ﭘﺴﺮان ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ ،و ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ ﮔﺎوان و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪاﻧﺖ را هﻔﺖ روز ﺧﺮوج ﺻﺮﻳﺤﺎ ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﻧﺰد ﻣﺎدراﻧﺸﺎن ﻧﮕﺎﻩ دار و در روز هﺸﺘﻤﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ " ) ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و دوم ٢٩،و. (٣٠ ﻧﻤﻮﻧﻪ ِای از اﺷﺘﻬِﺎی ﻳﻬﻮﻩ را ﺑﺮِای ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ در ﮐﺘﺎب ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺗﻮرات ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ " :ﭘﺲ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﺬراﻧﻴﺪ ٢٢٠٠٠ﮔﺎو و ١٢٠٠٠٠ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﻮد" ) ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ۶٢،و .(۶٣در هﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ در ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ " :ﭘﺲ در ﻣﺎﻩ ﺳﻮم از ﺳﺎل ﭘﺎﻧﺰدهﻢ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺁﺳﺎ هﻤﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ در اورﺷﻠﻴﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ و در ﺁﻧﺮوز٧٠٠ ﮔﺎو و ٧٠٠٠ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ از ﻏﻨﺎﺋ ِﻤﯽ ﮐﻪ ﺁوردﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺮِای ﺧﺪاوﻧﺪ ذﺑﺢ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ") ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﺷﺎﻧﺰدهﻢ .( ١۴-١٠، ...............................................................................................................................................................
ﺻﻔﺤﻪ 11
ﺧــــﺪا ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﮐﺮات از ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮد ﻣﻴﺨﻮاهﺪ ﮐﻪ هﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮِای اوهﺪﻳﻪ ﺑﻴﺎورد ،وِﻟﯽ ﺑﺮِای اﻳﻨﮑﻪ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺗﻘﻠﺐ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد :ﺑﻪ ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺑﺮِای ﻣﻦ هﺮ ﺧﻮدش ﻧﻮع هﺪاﻳِﺎی ﻣﻮرد ﻗﺒﻮﻟﺶ را دﻗﻴﻘﺎ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﮑﻨﺪ" ...و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﭼﻪ زﻳﺎدﺗﺮ هﺪاﻳﺎ ﺑﻴﺎورﻧﺪ ،و اﻳﻦ اﺳﺖ هﺪاﻳﺎ ِﺋﯽ ﮐﻪ از اﻳﺸﺎن ﺑﺮِای ﻣﻦ ﻣﻴﮕﻴﺮي: ﻃﻼ و ﻧﻘﺮﻩ و ﻻﺟﻮرد و ارﻏﻮان ،و ﺳﻨﮕﻬِﺎی ﻋﻘﻴﻖ و ﺳﻨﮕﻬِﺎی ﻣﺮﺻﻊ ﺳﻴﻨﻪ ﺑﻨﺪ ،و ﮐﺘﺎن ﻧﺎزک و ﭘﻮﺳﺖ ﺧﺰ و ﭘﻮﺳﺖ ﻗﻮچ ﺳﺮخ ﺷﺪﻩ و ﭘﺸﻢ ﺑﺰ ،و روﻏﻦ ﺑﺮِای ﭼﺮاغ و ادوﻳﻪ ﺑﺮِای ﺑﺨﻮر ﻣﻌﻄﺮ ) ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺠﻢ ، (۵-٢ ،و هﺮ ﮐﺲ از ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮐﻪ ذﺑﻴﺤﻪ ﺳﻼﻣ ِﺘﯽ ﺧﻮد را ﺑﺮِای ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﮕﺰارﻧﺪ ،ﭘﺲ ﭘﻴﻪ ﺁن ذﺑﻴﺤﻪ را هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺳﻴﻨﻪ ﺁن ﺑﻴﺎورد ﺗﺎ ﺳﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ هﺪﻳﻪ ﺟﻨﺒﺎﻧﻴﺪ ِﻧﯽ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﻨﺒﺎﻧﻴﺪﻩ ﺷﻮد ،و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﺎهﻦ ﭘﻴﻪ را ﺑﺮ ﻣﺬﺑﺢ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ و ﺳﻴﻨﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﺠﻨﺒﺎﻧﺪ ،و ﺁن ﺳﻴﻨﻪ از ﺁن ﺧﻮدش و ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﺑﺎﺷﺪ ،و ران راﺳﺖ را ﺑﺮِای هﺪﻳﻪ اﻓﺮاﺷﺘ ِﻨﯽ از ذﺑﺎﻳﺢ ﺳﻼﻣ ِﺘﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ ﮐﺎهﻦ ﺑﺪهﺪ ) ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ﺳﯽ ﻃﺒﻖ دﺳﺘﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ دﺳﺘﻬِﺎی ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﺮ ﻗﻮچ ﻧﻬﺎد و اﻧﺮا ذﺑﺢ ﮐﺮد و ﻗﺪ ِری از ﺧﻮﻧﺶ ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ .( ٣٣-٢٩،ﭘﺲ ﻣﻮ ِ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺮ ﻧﺮﻣﻪ ﮔﻮش راﺳﺖ هﺎرون و ﺑﺮ ﺷﺼﺖ دﺳﺖ راﺳﺖ او و ﺑﺮ ﺷﺼﺖ ﭘِﺎی راﺳﺖ او ﻣﺎﻟﻴﺪ ،و ﺑﻘﻴﻪ ﺧﻮن را ﺑﺮ اﻃﺮاف ﻣﺬﺑﺢ ﭘﺎﺷﻴﺪ ،و ﭘﻴﻪ و دﻣﺒﻪ و هﻤﻪ ﭘﻴﻪ را ﮐﻪ ﺑﺮ اﺣﺸﺎء راﺳﺖ و ﺳﻔﻴ ِﺪی ﺟﮕﺮ و ﭘﻴﻪ ﺁﻧﻬﺎ و ران راﺳﺖ را ﮔﺮﻓﺖ و از ﺳﺒﺪ ران ﻓﻄﻴﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮد ﻳﮏ ﻗﺮص ﻓﻄﻴﺮ و ﻳﮏ ﻗﺮص ﻧﺎن روﻏ ِﻨﯽ و ﻳﮏ ﻧﺎزک ﮔﺮﻓﺖ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ ﭘﻴﻪ و ﺑﺮ ران راﺳﺖ ﺳﯽ ﺑﻮد ﺑﺮِای ﻧﻬﺎد و هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮِای هﺪﻳﻪ ﺟﻨﺒﺎﻧﻴﺪن ﺑﺤﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺠﻨﺒﺎﻧﻴﺪ و ﭘﺲ ﺳﻴﻨﻪ ﻗﻮچ ﺗﺨﺼﻴﺺ را ﮐﻪ ﺣﺼﻪ ﻣﻮ ِ ﺳﯽ را اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد " )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ . ( ٢٩-٢٣، هﺪﻳﻪ ﺟﻨﺒﺎﻧﻴﺪ ِﻧﯽ ﺟﻨﺒﺎﻧﻴﺪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻮ ِ ................................................................................................................................................ ﺑﺮِای اﻳﻨﮑﻪ هﺮ اﺳﺮاﺋﻴِﻠﯽ ﺧﻮب ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮد ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ هِﺎی ﺧﺪِای او ﺟ ِﺪی اﺳﺖ و ﻃﻔﺮﻩ ﺑﺮدار ﻧﻴﺴﻦ ،ﮔﺎﻩ و ﺑﻴﮕﺎﻩ ﻳﻬﻮﻩ ﻋﻮاﻗﺐ ﻄﯽ از ﻓﺮاﻣﻴﻦ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻳﺎدﺁو ِری ﻣﻴﮑﻨﺪ: ﺗﺨ ِ " اﮔﺮ ﻣﺮا ﻧﺸﻨ ِﻮی و ﺟﻤﻴﻊ اواﻣﺮ و ﻓﺮاﻳﺾ ﻣﺮا ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻢ ﺑﺠﺎ ﻧﻴﺎو ِری ،ﺁﻧﮕﺎﻩ در ﺷﻬﺮ و در ﺻﺤﺮا ﻣﻠﻌﻮن ﺧﻮا ِهﯽ ﺷﺪ و ﻇﺮف ﺧﻤﻴﺮ و ﻣﻴﻮﻩ زﻣﻴﻦ ﺗﻮ و ﺑﭽﻪ هِﺎی ﮔﺎووﺑﺮﻩ هِﺎی ﮔﻠﻪ ات ﻧﻴﺰ ﻣﻠﻌﻮن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،و ﺑﺮ ﺗﻮ وﺑﺎ و ﺳﻞ و ﺗﺐ و اﻟﺘﻬﺎب و ﺣﺮارت و ﺷﻤﺸﻴﺮ و ﺑﺎد ﺳﻤﻮم و ﻳﺮﻗﺎن ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد ،و ﻓﻠﮏ ﺗﻮ ﺑﺎ ِﻻی ﺳﺮت ﻣﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و زﻣﻴﻦ در زﻳﺮ ﭘﺎﻳﺖ ﺁهﻦ ،و ﮕﯽ ﺑﺎران را ﺑﺎ ﮔﺮد و ﻏﺒﺎر ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﺒﺨﺖ ﺗﺎ ار ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎزل ﺷﻮد و ﺗﺮاهﻼک ﮐﻨﺪ،و ﺗﺮا ﺑﻪ ﺑﻮاﺳﻴﺮ و ﺟﺮب و ﺧﺎرش و ﺑﻪ دﻳﻮاﻧ ِ و ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ِﺋﯽ و ﭘﺮﻳﺸﺎ ِﻧﯽ دل ﻣﺒﺘﻼﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ .ز ِﻧﯽ را ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺰد ﮐ ِﻨﯽ دﻳﮕ ِﺮی ﺑﺎاو ﺧﻮاهﺪ ﺧﻮاﺑﻴﺪ ،وﮔﺎوت در ﻧﻈﺮت ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد و دﻳﮕﺮان ﮔﻮﺷﺘﺶ را ﺑﺨﻮرﻧﺪ ،و اﻻﻏﺖ ﭘﻴﺶ ر ِوی ﺗﻮ ﺑﻪ ﻏﺎرت ﺑﺮدﻩ ﺷﻮد،و زاﻧﻮهﺎ و ﺳﺎق هﺎ و از ﮐﻒ ﭘﺎ ﺗﺎ ﻓﺮق ﺳﺮ ت را ﺑﻪ دﻣﻞ ﺑﺪ ﮐﻪ از ﺁن ﺷﻔﺎ ﻧﺘﻮا ِﻧﯽ ﻳﺎﻓﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد .ﺗﺨﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﻣﺰرﻋﻪ ﺧﻮا ِهﯽ ﺑﺮد اﻣﺎ ﻣﻠﺦ ﺁﻧﺮا ﺧﻮاهﺪ ﺧﻮرد ،و ﺗﺎﮐﺴﺘﺎﻧﻬﺎ ﻋﺮوس ﺧﻮا ِهﯽ ﮐﺮد اﻣﺎ ﺷﺮاب ﺁﻧﺮا ﻧﺨﻮا ِهﯽ ﻧﻮﺷﻴﺪ زﻳﺮا ﮐﺮم اﻧﮕﻮرت را ﺧﺮاب ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد .ﻏﺮﻳ ِﺒﯽ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺗﻮ اﺳﺖ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺳﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﺗﻮ دم اوﺧﻮا ِهﯽ ﺑﻮد ) ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﺸﺘﻢ ،(۴۴-١۵،و وﺣﻮش ﺻﺤﺮا را ﺑﺮ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺗﺮا ِﺑﯽ اوﻻد ﺳﺎزﻧﺪ و ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎﻧﺖ را هﻼک ﮐﻨﻨﺪ و راﻩ هﺎﻳﺖ وﻳﺮان ﺷﻮد ،و دﻩ زن ﻧﺎن ﺧﻮد را در ﻳﮏ ﺗﻨﻮر ﺑﭙﺰﻧﺪ ،و ﮔﻮﺷﺖ ﭘﺴﺮان ﺧﻮد را ﺧﻮاهﻴﺪ ﺧﻮرد و ﮔﻮﺷﺖ دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﺧﻮاهﻴﺪ ﺧﻮرد ،ﻻﺷﻪ هِﺎی ﺷﻤﺎ را ﺑﺮ ﻻﺷﻬِﺎی ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎن ﺧﻮاهﻢ اﻓﮑﻨﺪ ) ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ ،( ٣٢-١۴،از اﻳﻨﺠﻬﺖ ﮐﻪ اواﻣﺮ ﺧﺪاﻳﺖ را ﮔﻮش ﻧﺪا ِدی و از اﻳﻦ ﻧﺎم ﻣﻬﻴﺐ ﻳﻌ ِﻨﯽ ﻧﺎم ﻳﻬﻮﻩ ﻧﺘﺮﺳﻴ ِﺪی " ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﺸﺘﻢ (. " ﻳﻬﻮﻩ ﺻﺒﺎﻳﻮت ١ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ اورﺷﻠﻴﻢ را ﺑﻪ ﻣﺄورِای ﺷﻐﺎﻟﻪ ﺑﺪل ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد و ﺧﻮراک ﻣﺮدﻣﺶ را اﻓﺴﻨﺘﻴﻦ ﻗﺮار ﺧﻮاهﻢ داد و ﺴﯽ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺁب ﺗﻠﺦ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاهﻢ ﻧﻮﺷﺎﻧﻴﺪ و ﻻﺷﻬِﺎی ﻣﺮدﻣﺎن ﻣﺜﻞ ﺳﺮﮔﻴﻦ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺑﺮ ﺻﺤﺮا ﺧﻮاهﺪ اﻓﺘﺎد و ﮐ ِ ﺑﺮ دارد .هﺮ ﮐﻪ ﻓﻬﻢ دارد از اﻳﻦ ﻓﺨﺮ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﺪ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ،ﺧﺪِای رﺣﻤﺖ و اﻧﺼﺎف هﺴﺘﻢ ،وِﻟﯽ اﻳﺎ ِﻣﯽ ِﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ هﺎ و ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ هﺎ را ﺑﺎ هﻢ ﻋﻘﻮﺑﺖ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد و هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ِﺋﯽ را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﻪ هِﺎی ﻣﻮﻳﺸﺎن را ﻣﻴﺘﺮاﺷﻨﺪ هﻤﺮاﻩ اﻳﺸﺎن ﻋﺬاب ﺧﻮاهﻢ داد ")ﮐﺘﺎب ارﻣﻴﺎء ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ.(٢۶-١١، "ﻳﻬﻮﻩ ﺻﺒﺎﻳﻮت ﺧﺪِای اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ :اﻳﻨﮏ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺮدم اورﺷﻠﻴﻢ ﭼﻨﺎن ﺑﻼ ِﺋﯽ ﺧﻮاهﻢ ﺁورد ﮐﻪ ﮔﻮش هﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﺸﻨﻮد ﺻﺪا ﮐﻨﺪ .ﮔﻮﺷﺖ ﭘﺴﺮان و ﮔﻮﺷﺖ دﺧﺘﺮاﻧﺸﺎن را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﻢ ﺧﻮراﻧﺪ ،و هﺮ ﮐﺲ ﮔﻮﺷﺖ هﻤﺴﺎﻳﻪ ﺧﻮد را ﺧﻮاهﺪ ﺧﻮرد " )ﮐﺘﺎب ارﻣﻴﺎء ﻧ ِﺒﯽ ،ﺑﺎب ﻧﻮزدهﻢ .( ٩، ___________________________________ - ١اﻳﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﮐﻪ٢٨٢
ِی ﺟﻨﮓ و ﺟﻨﮕﺠﻮ ِﯽ ﺧﺪا ِﯽ از اﻟﻘﺎب ﻳﻬﻮﻩ از ﺁن ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻣﻌﻨ ﺑﺎر در ﺗﻮرات ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﮑ
را دارد .
ﺻﻔﺤﻪ 12
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺧــــﺪا
" و ﻣﮑﺘﻮ ِﺑﯽ از اﻳﻠﻴِﺎی ﻧ ِﺒﯽ )اﻟﻴﺎس ( ﺑﻪ ﻳﻬﻮرام ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪِای ﭘﺪرت داود ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺳﺎﮐﻨﺎن ﻼی ﻋﻈﻴﻢ ﻣﺒﺘﻼ ﺧﻮاهﺪ اورﺷﻠﻴﻢ را اﻏﻮا ﻧﻤﻮ ِدی ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ زﻧﺎ ﺷﻮﻧﺪ ،هﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺴﺮاﻧﺖ و زﻧﺎﻧﺖ و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ اﻣﻮاﻟﺖ را ﺑﻪ ﺑ ِ ﺳﺎﺧﺖ ،و در اﺣﺸِﺎی ﺧﻮد ﺗﻮ ﭼﻨﺎن ﺑﻴﻤﺎ ِری ﻋﺎرض ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ رودﻩ هﺎﻳﺖ از ﻣﻘﻌﺪ ﺑﻴﺮون ﺁﻳﻨﺪ .وﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻋﻤﻞ ﮐﺮد و ﺑﻤﺮوراﺣﺸﺎم ﻳﻬﻮرام هﺮ روز ﺑﻴﺸﺘﺪ از ﻣﻘﻌﺪش ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ درد هِﺎی ﺳﺨﺖ ﻣﺮد .و ﻗﻮﻣﺶ ﺑﺮِای ِوی ﻋﻄﺮﻳﺎت ﻧﺴﻮزاﻧﺪﻧﺪ " )ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ .( ٢٠-١٢، ﺑﺮِای ﺗﮑﻤﻴﻞ اﻳﻦ ﻓﻬﺮﺳﺖ ،در ﺟِﺎی دﻳﮕﺮ هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ " :و دﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ اهﻞ اﺷﺪود ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺷﺪ و هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎرا ﺑﻪ ﺑﻮاﺳﻴﺮ ﻣﺒﺘﻼ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ رودﻩ هﺎﻳﺸﺎن از ﻣﻘﻌﺪهﺎ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و ﭘﻮﺳﻴﺪ " )ﮐﺘﺎب اول ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ .( ۶، ﺳﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ) و در ﻃﻮل ﭼﻨﺪ وﻗ ِﺘﯽ دﻳﮕﺮ ﮐﺎهﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎن در اورﺷﻠﻴﻢ ﻧﺴﺨﻪ اﺻِﻠﯽ ﺗﻮرا ِﺗﯽ را ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﻣﻮ ِ ﻗﺮن ﺧﻮد ﮐﺎهﻨﺎن از وﺟﻮد ﺁن ﺧﺒﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ إ ( ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﺗﺼﺎدف ﭘﻴﺪا ﻣﻴﮑﻨﺪ و اﻳﻦ ﮐﺸﻒ ﻣﻬﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ ﮐﺎهﻨﻪ ﺑﻪ اﻃﻼع ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﻣﻴﺮﺳﺪ .وِﻟﯽ واﮐﻨﺶ ﻳﻬﻮﻩ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﮐﺎهﻨﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﭘﻴﻐﺎم دهﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺑﻼهﺎ ِﺋﯽ را ﮐﻪ در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﺮِای ﺧﺪاهِﺎی دﻳﮕﺮ ﺑﺨﻮر ﺳﻮزاﻧﺪﻩ اﻧﺪ وﺑﺮِای او ﻧﺴﻮزاﻧﺪﻩ اﻧﺪ " :و در ﺳﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد در وﻗ ِﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﺎل هﺠﺪهﻢ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻳﻮﺷﻴﺎ در اورﺷﻠﻴﻢ ،ﺣﻠﻘﻴِﺎی ﮐﺎهﻦ ﮐﺘﺎب ﺗﻮرات ﺧﺪاوﻧﺪ را ﮐﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻮ ِ ﻧﻘﺮﻩ هﺎ را ازﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺮون ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ ﭘﻴﺪا ﮐﺮد وﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﺷﺎﻓﺎن داد و ﺷﺎﻓﺎﻧﮑﺘﺎب را ﻧﺰد ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺮد و ﺑﺤﻀﻮر او ﺧﻮاﻧﺪو ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺣﻠﻘﻴ ِﺎی ﮐﺎهﻦ و ﭼﻨﺪ ﺗﻦ دﻳﮕﺮ را ﻧﺰد ﺧﻠﺪﻩ ﮐﺎهﻨﻪ زن ﺷﻠﻮم ﺑﻦ ﺗﻮﻗﻬﺘﻪ ﺑﻦ ﺣﺴﺮﻩ ﻟﺒﺎﺳﺪار ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺧﻠﺪﻩ ﮐﺎهﻨﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺴﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﻧﺰد ﻣﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ اﻳﻨﮏ ﺑﻼ ِﺋﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﺁورد ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪِای اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮐ ِ ﺗﺼﻮرش را هﻢ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،وهﻤﻪ ﻟﻌﻨﺖ هﺎ ِﺋﯽ را ﮐﻪ در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﮑﺘﻮب اﺳﺖ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد ،ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺑﺮِای ﺧﺪاﻳﺎن ﺳﯽ و ﭘﻨﺠﻢ .(٢۵-١۴، دﻳﮕﺮ ﺑﺨﻮر ﺳﻮزاﻧﺪﻳﺪ و ﺑﺮِای ﻣـــﻦ ﻧﺴـــﻮزاﻧـــﺪﻳــﺪ " ) ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ِ ﺑﻪ ﻣﻮازات اﻳﻦ ﺗﻬﺪﻳﺪهﺎ ،ﻳﻬﻮﻩ ﻣﺰاﻳِﺎی ﺑﻴﻘﻴﺪ و ﺷﺮط از ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻗﻮم ﺑﺮ ﮔﺰﻳﺪﻩ ﻳﺎد ﺁورﻣﻴﺸﻮد : "اﮔﺮ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪِای ﺧﻮد را ﻋﺒﺎدت ﻧﻤﺎ ِﺋﯽ ،ﻧﺎن و ﺁب ﺗﺮا ﺑﺮﮐﺖ ﺧﻮاهﻢ داد و ﺑﻴﻤﺎ ِری را از ﻣﻴﺎن ﺗﻮ دورﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ،ودر زﻣﻴﻨﺖ ﺳﻘﻂ ﮐﻨﻨﺪﻩ و ﻧﺎزا ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮدوﺷﻤﺎرﻩ روزهﺎﻳﺖ را ﺗﻤﺎم ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد و ﺧﻮف ﺧﻮد را ﭘﻴﺶ ر ِوی ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺟﻤﻴﻊ دﺷﻤﻨﺎﻧﺖ را ﭘﻴﺶ ﺗﻮ روﮔﺮدان ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ ،و زﻧﺒﻮرهﺎ ﭘﻴﺶ ر ِوی ﺗﻮﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﮐﻨﻌﺎﻧﻴﺎن و ﺣﺘﻴﺎن را از ﺣﻀﻮرت ﺑﺮاﻧﻨﺪ ،و اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ از ﭘﻴﺶ ر ِوی ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ راﻧﺪ ﺗﺎ ﮐﺜﻴﺮ ﺷ ِﻮی و زﻣﻴﻦ را ﻣﺘﺼﺮف ﮔﺮ ِدی ،و ﺣﺪود ﺗﺮا از ﺑﺤﺮ ﻗﻠﺰم ﺗﺎ ﺑﺤﺮ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ و از ﺻﺤﺮا ﺗﺎ ﻧﻬﺮ ﻓﺮات ﻗﺮار دهﻢ و ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺁن زﻣﻴﻨﻬﺎرا ﺑﺪﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﺴﭙﺎرم .( ٣١-٢۵ ، ................................................................................................................................................ از دﻳﮕﺮ ﺧﺼﺎﺋﺺ ﻳﻬﻮﻩ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺟﺮﻳﺎﻧﻬ ِﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻳﺎ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎ ِری و ﻳﺎ ﺗﺠﺎوز ﻋﺎدﺗﺎ ﺟﺎﻧﺐ ﻗﺎﺗﻞ ﻳﺎ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎر را ﻣﻴﮕﻴﺮد و ﻧﻪ ﻃﺮف ﺁﻧﮑﺲ را ﮐﻪ ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ ﺗﺠﺎوز ﺷﺪﻩ اﺳﺖ . وﻗ ِﺘﯽ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻴﻞ ،ﭘﺴﺮ ﺁدم و ﺣﻮا ،ﺑﺮادرش هﺎﺑﻴﻞ را ﺑﺪﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﮐﻪ هﺪﻳﻪ او ﺑﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻴﺸﺘﺮاز هﺪﻳﻪ ﻗﺎﺑﻴﻞ ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﻴﮑﺸﺪ ،ﻳﻬﻮﻩ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ از او ﺑﺎز ﺧﻮاﺳﺖ ﻧﻤﻴﮑﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ هﺮ ﮐﺲ ﻗﺎﺑﻴﻞ را ﺑﮑﺸﺪهﻔﺖ ﺑﺎر ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎم او ﻗﺮار ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻗﺖ ) ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم .( ١۵،ﻣﻮﻗ ِﻌﯽ هﻢ ﮐﻪ ﺳﺎرا ،هﻤﺴﺮ اﺑﺮاهﻴﻢ ،از ﺷﻮهﺮش ﻣﻴﺨﻮاهﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ارﺷﺪﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﺎدر او از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮون ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﺴﺮ ﮐﻨﻴﺰ ﺷﺮﻳﮏ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد او اﺳﺤﺎق ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﻳﻬﻮﻩ ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺎرا را ﻣﻴﮕﻴﺮد":و رو ِزی ﮐﻪ اﺳﺤﺎق را از ﺷﻴﺮ ﺑﺎز داﺷﺘﻨﺪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺿﻴﺎﻓ ِﺘﯽ ﮐﺮد ،و ﺳﺎرا ﭘﺴﺮ هﺎﺟﺮ ﻣﺼ ِﺮی را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﻣﻴﮑﻨﺪ .ﭘﺲ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ اﻳﻦ ﮐﻨﻴﺰ را ﺑﺎ ﭘﺴﺮش ﺑﻴﺮون ﮐﻦ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﮐﻨﻴﺰﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﻣﻦ اﺳﺤﺎق ﺷﺮﻳﮏ ارث ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد .اﻳﻦ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺳﺨﺖ ﺁﻣﺪ ،وِﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺳﺎرا ﺑﻪ ﺗﻮﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﺳﺨﻦ اورا ﺑﺸﻨﻮ ...و ﺑﺎﻣﺪادان اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺮ ﺧﺎﺳﺖ ﻧﺎن ﮑﯽ از ﺁب ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﻧﻬﺎرا ﺑﺮ دوش هﺎﺟﺮ ﮔﺬاﺷﺖ و او را ﺑﺎ ﭘﺴﺮش از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮون ﮐﺮد .ﭘﺲ هﺎﺟﺮ ﺑﺎ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻣﺸ ِ ﺑﺮﺷﺒﻊ ﺳﺮﮔﺮدان ﺷﺪ،و ﭼﻮن ﺁب ﻣﺸﮏ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ ﭘﺴﺮ را زﻳﺮ ﺑﻮﺗﻪ ِای ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﺗﻴﺮ ﭘﺮﺗﺎ ِﺑﯽ رﻓﺘﻪ درﻣﻘﺎﺑﻞ ِوی ﻧﺸﺴﺖ زﻳﺮا ﮔﻔﺖ ﻣﺮگ ﭘﺴﺮ را ﻧﺒﻴﻨﻢ ،و ﺁواز ﺧﻮد را ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮد و ﺑﮕﺮﻳﺴﺖ ")ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﻳﮑﻢ .(١۶-٨ ،هﻨﮕﺎ ِﻣﯽ هﻢ ﮐﻪ ﻳﻌﻘﻮب ،ﻓﺮزﻧﺪ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ اﺳﺤﺎق ،ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎ ِری ﺑﺮﮐﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒ ِﺮی را از ﺑﺮادرش ﻣﻴﮕﻴﺮد واﺳﺤﺎق ﺑﺎ وﺣﺸﺖ در ﻣﻴﻴﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﻳﻌﻘﻮب ﻣﺰوراﻧﻪ ﺣﻖ ﺑﺮادرش را ﻏﺼﺐ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﻳﻬﻮﻩ هﻤﭽﻨﺎن ﺟﺎﻧﺐ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎر را ﻣﻴﮕﻴﺮد و ﻧﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮردﻩ را ) ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﺸﺘﻢ ٣ ،و .( ۴اﻳﻦ ﻧﺤﻮﻩ ﻋﻤﻞ ﺑﺎرهﺎ در ﺗﻮرات ﺗﮑﺮار ﺷﺪﻩ اﺳﺖ . ................................................................................................................................................ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎ ِهﯽ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻴﮕﻤﺎرد ﺷﺎﺋﻮل اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﻳﻬﻮﻩ ﻣﺄﻣﻮر ﻧﺎﺑﻮ ِدی ﮐﺎﻣﻞ ﻗﻮم ﻓﻠﺴﻄﻴ ِﻨﯽ ﻋﻤﺎﻟﻴﻖ ﻣﻴﺸﻮد ،وِﻟﯽ ﭼﻮن ﺑﻌﺪا ﻳﻬﻮﻩ در ﻣﻴﻴﺎﺑﺪ ﮐﻪ ِوی ﭼﻨﺪ ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎرا ﺑﺎ ِﻗﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ از اﻧﺘﺼﺎب ِوی ﭘﺸﻴﻤﺎن ﻣﻴﺸﻮد و او ﺻﻔﺤﻪ 13
ﺧــــﺪا ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ و هﻤﻪ ﭘﺴﺮاﻧﺶ را ﻣﻴﮑﺸﺪ ":وﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﺷﺎﺋﻮل ﮔﻔﺖ :ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮا ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﺮﮐﺖ دهﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻗﻮم او اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺷ ِﻮی .ﭘﺲ اﻻن ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺸﻨﻮ ﮐﻪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﭼﻮن در ﺑﺮ ﺁﻣﺪن اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﻣﺼﺮ ﻗﻮم ﻋﻤﺎﻟﻴﻖ ﺑﺎ او در راﻩ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﺮد ﭘﺲ ﺑﺮو و ﻋﻤﺎﻟﻴﻖ را ﺷﮑﺴﺖ دادﻩ و ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺎﻳﻤﻠﮏ اﻳﺸﺎن را ﺑﺎﻟﮑﻞ ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎز و ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺷﻔﻘﺖ ﻣﻔﺮﻣﺎ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺮد و زن وﻃﻔﻞ وﮐﻮدک ﺷﻴﺮ ﺧﻮارﻩ و ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ و ﺷﺘﺮ و اﻻﻏﺸﺎن را ﺑﮑﺶ .ﭘﺲ ﺷﺎﺋﻮل ﻗﻮم را ﻃﻠﺒﻴﺪ و از اﻳﺸﺎن دوﻳﺴﺖ هﺰار ﭘﻴﺎدﻩ و دﻩ هﺰار ﻣﺮد از ﻳﻬﻮﻩ ﺳﺎن دﻳﺪو ﻋﻤﺎﻟﻘﻪ را ﺷﮑﺴﺖ داد و اﺟﺎج ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻋﻤﺎﻟﻴﻖ را زﻧﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﺧﻠﻖ ﻋﻤﺎﻟﻘﻪ را ﺑﻪ دم ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺎﻟﮑﻞ هﻼک ﺳﺎﺧﺖ .اﻣﺎ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان و ﮔﺎوان و ﺑﺮﻩ هﺎ را هﻼک ﻧﮑﺮد....و ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪﺑﺮ ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ ﮔﻔﺖ :اﻳﻨﮏ ﭘﺸﻴﻤﺎن ﺷﺪم ﮐﻪ ﺷﺎﺋﻮل را ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺳﺎﺧﺘﻢ ،زﻳﺮا ﮐﻼم ﻣﺮا ﺑﺠﺎ ﻧﻴﺎوردﻩ اﺳﺖ ....و ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ﺧﺸﻤﻨﺎک ﺷﺪﻩ ﻧﺰدﺷﺎﺋﻮل رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺮا ﻣﺴﺢ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺷ ِﻮی ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﺎﻟﻘﻪ و هﺮ ﭼﻪ را ﮐﻪ درﻣﻠﮑﻴﺖ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﺑﺎﻟﮑﻞ هﻼک ﺳﺎز؟ و ﺁﻳﺎ اﻃﺎﻋﺖ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﮑﻮ ﺗﺮ اﺳﺖ ﻳﺎ ﮔﻮش ﮔﺮﻓﺘﻦ از ﭘﻴﻪ ﻗﻮچ هﺎ؟ وﭼﻮﻧﮑﻪ ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺗﺮک ﮐﺮ ِدی او ﻧﻴﺰ ﺗﺮا از ﺳﻠﻄﻨﺖ رد ﻧﻤﻮد .و ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ اﺟﺎج ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻋﻤﺎﻟﻴﻖ را ﮐﻪ ﺷﺎﺋﻮل زﻧﺪﻩ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻃﻠﺒﻴﺪﻩ و ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺟﻠﺠﺎل ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد ﭘﺎرﻩ ﭘﺎرﻩ ﮐﺮد ،و ﺧﺪاوﻧﺪ از ﮐﺎر او ﺧﺸﻨﻮد ﺷﺪ .و ِﻟﯽ ﭘﺸﻴﻤﺎن ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﺎﺋﻮل را ﺑﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد ") ﮐﺘﺎب اول ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ،ﺑﺎب ﭘﺎﻧﺰدهﻢ" .( ٣۵-١،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺎﺋﻮل و هﻤﻪ ﭘﺴﺮاﻧﺶ را ﺑﮑﺸﺖ و ﺟﺴﺪهِﺎی ﺁﻧﻬﺎ را زﻳﺮ درﺧﺖ ﺑﻠﻮط دﻓﻦ ﮐﺮدﻧﺪ ،و ﺷﺎﺋﻮل ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺧﻴﺎﻧ ِﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا ورزﻳﺪﻩ و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان و ﮔﺎوان ﻋﻤﺎﻟﻴﻖ را ﻧﮑﺸﺘﻪ ﺑﻮد ﻣﺮد ﺑﺠﻬﺖ ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺮا ﻧﮕﺎﻩ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﻮد " )ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﮐﺘﺎب اول ،ﺑﺎب دهﻢ . (١٢ ، " ...و ﭼﻮن ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎ دﺧﺘﺮان ﻗﻮم ﻣﻮ ﺁب ﺑﻪ زﻧﺎ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ وﺑﻪ ﺧﺪاﻳﺎن اﻳﺸﺎن ﺳﺠﺪﻩ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﻏﻀﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﯽ ﮔﻔﺖ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ روﺳِﺎی ﻗﻮم را ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﺸﺎن را ﭘﻴﺶ ﺁﻓﺘﺎب ﺑﻪ دار ﺑﮑﺶ ﺷﺪت ﻏﻀﺐ ﻣﻦ ﻓﺮو ﻧﺸﻴﻨﺪ .و اﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﺳﯽ ﺑﻪ داوران اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ هﺮ ﻳﮏ از ﺷﻤﺎ ﮐﺴﺎن ﺧﻮد را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻌﻞ ر ِوی ﺁوردﻩ اﻧﺪ ﺑﮑﺸﺪ ...و اﻳﻨﮏ ﻣﺮ ِدی از اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻮ ِ ز ِﻧﯽ را از ﻗﻮم ﻣﺪﻳﺎن هﻤﺮاﻩ داﺷﺖ ،و ﭼﻮن ﻓﻴﻨﺤﺎس ﺑﻦ اﻟﻌﺎزارﺑﻦ هﺎرون ﮐﺎهﻦ اﻳﻦ را دﻳﺪ ﻧﻴﺰﻩ ﺑﺪﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ و ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﺷﮑﻢ هﺮد ِوی اﻳﺸﺎن ﻓﺮو ﺑﺮد و هﻤﺎﻧﻮﻗﺖ وﺑﺎ از ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮ ﻃﺮف ﺷﺪ .و ﺁﻧﮑﻪ ﻗﺒﻼ ﺑﻪ ﻏﻀﺐ ﻳﻬﻮﻩ از وﺑﺎ ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﯽ ﮔﻔﺖ :اﻳﻨﮏ ﻓﻴﻨﺤﺎس ﺑﻦ اﻟﻌﺎزارﺑﻦ هﺎرون ﻏﻀﺐ ﻣﺮا ازﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮﮔﺮداﻧﻴﺪ و ﺑﺎﻋﺚ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﻧﺪ .و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را در ﻏﻴﺮت ﺧﻮد هﻼک ﻧﺴﺎزم .ﻟﻬﺬا ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺑﺮِای او و ﺑﺮِای ذرﻳﺘﺶ ﺑﻌﺪ از او اﻳﻦ ﻋﻬﺪ ﮐﻬﺎﻧﺖ ﺟﺎودا ِﻧﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد،زﻳﺮا ﮐﻪ از ﺑﺮِای ﺧﺪِای ﺧﻮدﻏﻴﻮر ﺷﺪ")ﺳﻔﺮ اﻋﺪاد ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﭼﻬﺎرم .(١٣-١ ، ................................................................................................................................................ ﺑﺎاﻳﻨﮏ ﺗﺼﻤﻴﻤﺎت ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺎﻋﺪﺗﺎ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺣﺴﺎب ﺷﺪﻩ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﮐﺮات از اﻧﺠﺎم ﮐﺎ ِری ﮐﻪ ﺑﺪان ارادﻩ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﭘﺸﻴﻤﺎن ﻣﻴﺸﻮد و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺟﻬﺖ ﻣﻴﺪهﺪ .ﻃﻮﻓﺎن ﻧﻮح ﺑﺪاﻧﺠﻬﺖ ر ِوی ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﭘﺸﻴﻤﺎن ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و درﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﻼ ِﺋﯽ راﺑﻪ وﺟﻮد ِﻣﯽ ﺁورد ﮐﻪ در ﺁن ﺑﻘﻴﻪ ﻣﻮﺟﻮدا ِﺗﯽ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ِوی ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺁدﻣﻴﺎن هﻼک ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ،وِﻟﯽ هﻤﻴﻦ ﺧﺪا اﻧﺪ ِﮐﯽ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪن ﺑ ِﻮی ﮐﺒﺎب ﺣﻴﻮاﻧﺎ ِﺗﯽ ﮐﻪ ﻧﻮح ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ ﻣﻴﮑﻨﺪ از ﻧﻈﺮ ﺧﻮد ﻋﺪول ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ اداﻣﻪ زﻧﺪ ِﮔﯽ ﺑﺸﺮ و ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﻣﻴﮕﻴﺮد )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ٧-۵ ،و ﺑﺎب هﺸﺘﻢ .( ٢٢-٢٠ ، داود ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ و ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ِری ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﻗﺪام ﻣﻴﮑﻨﺪ ،و ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻴﮕﻴﺮد ﮐﻪ ﻋﺪﻩ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪﮔﺎن هﺰارهﺰارو دوﻳﺴﺖ )ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﻮن ودوﻳﺴﺖ هﺰار (ﻣﺮد ﺷﻤﺸﻴﺮ زن از اﺳﺮاﺋﻴﻞ و هﻔﺘﺎد و ﭼﻬﺎر هﺰار از ﻳﻬﻮدا هﺴﺘﻨﺪ ،ﻟﻴﮑﻦ ﻻوﻳﺎن ﺑﻨﻴﺎﻣﻴﻨﻴﺎن دراﻳﻦ رﻗﻢ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﻤﻴﺸﻮﻧﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ داود ﺁﻧﺎن را ﻣﮑﺮوﻩ دارد .اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺧﺪا ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ِﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ او ﺑﻌﮑﺲ ﺑﻪ ﮑﯽ از ﺳﻪ ﻧﻮع ﻣﺠﺎزات ﻻوﻳﺎن ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ اﺳﺖ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺧﺎﻟ ِﻮی داود را ﻧﺰد او ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ ﮐﻪ ِوی را از ﺟﺎﻧﺐ او دراﻧﺘﺨﺎب ﻳ ِ ﻄﯽ ﺷﻮد ،ﻳﺎ ﺗﺎ ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ ﺑﺪﺳﺖ دﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد ﻳﺎ ﺳﻪ روز وﺑﺎ ﺑﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﺎزل ﻣﺨﻴﺮ ﮐﻨﺪ :ﻳﺎ ﺳﻪ ﺳﺎل در ﮐﺸﻮرش ﻗﺤ ِ ﺷﻮد و ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﺣﺪود اﺳﺮاﺋﻴﻞ را وﻳﺮان ﮐﻨﺪ ،و داود ﺷﻖ ﺳﻮم را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻴﮑﻨﺪ .در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺧﺪا وﺑﺎ ﺑﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ ﮐﻪ هﻔﺘﺎد هﺰار را ﺗﻠﻒ ﻣﻴﮑﻨﺪ .و ﺑﻌﺪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ رواﻧﻪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻘﻴﻪ ﻣﺮدم اورﺷﻠﻴﻢ را هﻼک ﮐﻨﺪ ،وِﻟﯽ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﭘﺸﻴﻤﺎن ﻣﻴﺸﻮدو ﻓﺮﺷﺘﻪ را ﻧﺰد ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﻴﺨﻮاﻧﺪ ِﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﮔﻨﺎهﮑﺎر اﺻِﻠﯽ ﻳﻌ ِﻨﯽ داود در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﺁﺳﻴ ِﺒﯽ دﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ )ﮐﺘﺎب ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﻳﮑﻢ .(١۵-۵، ﺣﺰﻗﻴِﺎی ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﻴﻤﺎرو ﻣﺸﺮف ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﻴﺸﻮد ،و ﻳﻬﻮﻩ اﺷﻌﻴﺎء ﺑﻦ ﺁﻣﻮص ﻧ ِﺒﯽ را ﻧﺰد او ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ِوی ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﺗﺪارک ﺧﻮد را ﺑﺒﻴﻦ زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ زو ِدی ﻣﻴﻤﻴﺮي .ﺣﺰﻗﻴﺎ ر ِوی ﺧﻮد را ﺑﺴ ِﻮی دﻳﻮار ﻣﻴﮑﻨﺪ و زار زارﻣﻴﮕﺮﻳﺪ ،و ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ اﺷﻌﻴﺎ ﻧﺎزل ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻮِای ﻗﻮم ﻣﻦ ﺣﺰﻗﻴﺎ ﺑﮕﻮ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻣﺮدن ﻧﻴﺴ ِﺘﯽ و ﮔﺮﻳﻪ ﮐﺮ ِدی ﭘﺎﻧﺰدﻩ ﺳﺎل ﺻﯽ را از اﻧﺠﻴﺮ ﺑﮕﻴﺮ و ﺑﺮدﻣﻞ ﺧﻮد ت ﺑﮕﺬار ﺗﺎﺷﻔﺎ ﺑﻴﺎ ِﺑﯽ )ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﺑﺮ روزهِﺎی ﻋﻤﺮت ﻣﻴﺎﻓﺰاﻳﻢ .واﮐﻨﻮن ﻗﺮ ِ ﺑﻴﺴﺘﻢ .( ٨-١، ﻳﻬﻮرام ﺑﻦ اﺧﺎب ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ از اﻟﻴﺸﻊ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮِای ﭘﻴﺮو ِزی او در ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ دﻋﺎ ﮐﻨﺪ ، و اﻟﻴﺸﻊ ﺑﺎوﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﻳﻬﻮﻩ ﮐﻪ اﻳﻨﮏ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر او اﻳﺴﺘﺎدﻩ ام ﻗﺴﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ اﺣﺘﺮام ﻳﻬﻮﺷﺎﻓﺎط ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدا را ﻧﮕﺎﻩ ﺻﻔﺤﻪ 14
ﺧــــﺪا ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻴﺪاﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺳ ِﻮی ﺗﻮ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﻴﮑﺮدم ،اﻣﺎ اﻻن ﺑﺮِای ﻣﻦ ﻣﻄﺮ ِﺑﯽ ﺑﻴﺎور ،و ﭼﻮن ﻣﻄﺮب ِﻣﯽ ﺁﻳﺪ و ﺳﺎزﻣﻴﺰﻧﺪ ﺧﺪا ﺧﻮﺷﺶ ِﻣﯽ ﺁﻳﺪ و ﺑﻪ اﻟﻴﺸﻊ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد دﺳﺘﻮر ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﻬﻮرام ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ دراﻳﻦ وا ِدی ﺧﻨﺪق هﺎ ﺑﺴﺎزﻳﺪ ﺗﺎ دﺷﻤﻨﺎن ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﭘﻴﺸﺮﻓ ِﺘﯽ ﮐﻨﻨﺪ )ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﺳﻮم .(١٧-١٣،اﺧﺎب ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ اﻏﻮِای هﻤﺴﺮش اﻳﺰاﺑﻞ ﮐﻪ اورا ﺑﺮ ﺧﻼف ﺧﻮاﺳﺖ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﺗﺼﺮف ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن واﻣﻴﺪاردﺧﺸﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺮ ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﺰد و ﻳﻬﻮﻩ ﺗﻮﺳﻂ اﻟﻴﺎس ﻧ ِﺒﯽ ﺑﻪ او ﭘﻴﻐﺎم ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ او را ﺑﺎﻟﮑﻞ هﻼک ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ و ﮐﻠﻴﻪ ﻣﺮدان ﺧﺎﻧﺪان او را ﺧﻮاﻩ ﺁزاد و ﺧﻮاﻩ ﻣﺤﺒﻮس ﺧﻮاهﺪ ﮐﺸﺖ و دﺳﺘﻮر ﺧﻮاهﺪ داد ﮐﻪ ﺳﮕﺎن ﺧﻮن ﺧﻮد او را ﺑﻠﻴﺴﻨﺪ و اﻳﺰاﺑﻞ هﻤﺴﺮش را ﻧﻴﺰ ﺣﺼﺎرﻳﺰرﻋﻴﻞ ﺑﺨﻮرﻧﺪ ،و ﺁﺧﺎب ﮐﻪ اﻳﻦ را ﻣﻴﺸﻨﻮد ﺟﺎﻣﻪ ﺧﻮد را ﭼﺎک ﻣﻴﺰﻧﺪو ﭘﻼس در ﺑﺮ ﻣﻴﮑﻨﺪ و روزﻩ ﻣﻴﮕﻴﺮد و ﺑﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻴﺨﻮاﺑﺪ .در اﻳﻦ ﺣﺎل ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ اﻟﻴﺎس ﻧﺎزل ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ دﻳ ِﺪی ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺧﺎب از ﻣﻦ ﺗﺮﺳﻴﺪ و ﻣﺘﻮاﺿﻊ ﺷﺪ؟ ﭘﺲ از اﻳﻨﺠﻬﺖ ﮐﻪ در ﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﻣﺘﻮاﺿﻊ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﻼ ِﺋﯽ ﺑﺮ ﺳﺮش ﻧ ِﻤﯽ ﺁورم ،اﻣﺎ دراﻳﺎم ﺳﻠﻄﻨﺖ ﭘﺴﺮش ﺑﻼ را ﺑﺮ او ﻋﺎرض ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ .(٢٩-٢١، "و ﭼﻮن ﺳﻠﻄﻨﺖ رﺣﺒﻌﺎم اﺳﺘﻮار ﮔﺮدﻳﺪ او ﺑﺎ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ را ﺗﺮک ﮐﺮدﻧﺪ ،و ﻳﻬﻮﻩ ﺷﻴﺸﻖ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻣﺼﺮ را ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺮ ﺁورد ﺑﺎ ١٢٠٠اراﺑﻪ و ۶٠٠٠٠ﺳﻮار و ﺧﻠ ِﻘﯽ ﺑﻴﺸﻤﺎر از ﻣﺼﺮﻳﺎن و ﻟﻮﺑﻴﺎن و ﺳﮑﻴﺎن و ﺣﺒﺸﻴﺎن ،و ﺑﻪ ﺷﻤﻌﻴِﺎی ﻧ ِﺒﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ او ﺑﻪ رﺣﺒﻌﺎم و ﺳﺮوران ﻳﻬﻮﻩ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺷﻤﺎرا ﺑﺪﺳﺖ ﺷﻴﺸﻖ هﻼک ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد .ﺁﻧﮕﺎﻩ رﺣﺒﻌﺎم و ﺳﺮداران اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺗﻮاﺿﻊ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﻌﻴﺎﮔﻔﺖ ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺗﻮاﺿﻊ ﻧﻤﻮدﻩ اﻧﺪ اﻳﺸﺎن را هﻼک ﻧﺨﻮاهﻢ ﮐﺮد و ِﻟﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﺷﻴﺸﻖ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻗﺪر ﺑﻨﺪ ِﮔﯽ ﻣﺮا ﺑﺪاﻧﻨﺪ ")ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب دوازدهﻢ.(٨-١، .............................................................................................................................................. وﻗﺖ دﻳﮕﺮ ﺧﺪا در ﻧﻘﺶ ﻳﮏ ﺟﺎﺳﻮس ﻳﺎ ﻣﺄﻣﻮر اﻃﻼﻋﺎ ِﺗﯽ ﻋﻤﻞ ﻣﻴﮑﻨﺪ: "در ﺁن زﻣﺎن اﻳﻨﺎ ﭘﺴﺮ ﻳﺮﺑﻌﺎم ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻴﻤﺎر ﺷﺪ ،و ﻳﺮﺑﻌﺎم ﺑﻪ زن ﺧﻮد ﮔﻔﺖ ":ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺻﻮرت ﺧﻮد را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﻤﺎ ﺗﺎ ﻧﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ زن ﻳﺮﺑﻌﺎم هﺴ ِﺘﯽ ،وﺑﻪ ﻧﺰد اﺧﻴِﺎی ﻧ ِﺒﯽ ﺑﺮوو ﺑﺮِای او دﻩ ﻗﺮص ﻧﺎن و ﮐﻠﻮﭼﻪ و ﮐﻮزﻩ ﻋﺴﻞ ﺑﺒﺮ ﺗﺎ ﺗﺮا از ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺎ ر ِوی ﺧﻮاهﺪ داد ﺧﺒﺮ دهﺪ .ﭘﺲ زن ﻳﺮﺑﻌﺎم ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮد و ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﺎ ﺻﻮرت ﻣﺒﺪل ﺑﻪ ﺷﻴﻠﻮﻩ رﻓﺖ و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اﺧﻴﺎ رﺳﻴﺪ واﺧﻴﺎ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺴﺖ او را ﺑﺒﻴﻨﺪ ،زﻳﺮا ﭼﺸﻤﺎن او از ﭘﻴ ِﺮی ﺗﺎر ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .وِﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ درﮔﻮش او ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﻳﻨﮏ زن ﻳﺮﺑﻌﺎم ِﻣﯽ ﺳﯽ .ﭘﺲ ﮕﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮ او را ﻧﺸﻨﺎ ِ ﺁﻳﺪ ﺗﺎ در ﺑﺎرﻩ ﭘﺴﺮش ﮐﻪ ﺑﻴﻤﺎر اﺳﺖ از ﺗﻮ ﺑﭙﺮﺳﺪ و ﭼﻮن داﺧﻞ ﺷﻮد و ﺑﻪ هﺌﺖ ﺳﺎﺧﺘ ِ ﭼﻮن ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺑﺪوﭼﻨﻴﻦ و ﭼﻨﺎن ﺑﮕ ِﻮی .و ﭼﻮن اﺧﻴﺎ ﺻﺪِای ﭘﺎه ِﺎی زن اﺧﻴﺎ راﮐﻪ ﺑﻪ در داﺧﻞ ﻣﻴﺸﺪ ﺷﻨﻴﺪ ﮔﻔﺖ ِای زن ﻳﺮﺑﻌﺎم داﺧﻞ ﺷﻮ ،ﭼﺮا هﺌﺖ ﺧﻮد را ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻩ ِای ؟اﮐﻨﻮن از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻳﺮﺑﻌﺎم ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﭼﻮن از ﺧﺪاﻳﺎن ﻏﻴﺮ ﻣﻦ ر ِوی ﻧﮕﺮداﻧ ِﺪی از اﻳﻦ راﻩ ﻏﻀﺐ ﻣﺮا ﺑﻪ هﻴﺠﺎن ﺁور ِدی ﻣﻦ ﻧﻴﺰ اﻳﻨﮏ ﺑﺮهﻤﻪ ﺧﺎﻧﺪان ﻳﺮﺑﻌﺎم ﺑﻼ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﻢ و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﺁﻧﻬﺎرا دور ِﻣﯽ اﻧﺪازﻧﺪ.و ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻢ ﮐﻪ هﺮ ﮐﻪ از ﻳﺮﺑﻌﺎم در ﺷﻬﺮ ﺑﻤﻴﺮد ﺳﮕﺎن او را ﺑﺨﻮرﻧﺪ و هﺮ ﮐﻪ در ﺻﺤﺮا ﺑﻤﻴﺮد ﻣﺮﻏﺎن هﻮا او را ﺑﺨﻮرﻧﺪ ،و ﭘﺴﺮت ﺑﻪ ﻣﺠﺮد رﺳﻴﺪن ﭘﺎهﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮاهﺪ ﻣﺮد .ﭘﺲ زن ﻳﺮﺑﻌﺎم ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ رواﻧﻪ ﺷﺪ ،و ﺑﻪ ﻣﺠﺮد رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺴﺮش ﻣﺮد ". ١ )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ .( ١٧-١، ............................................................................................................................................... ﮐﻤﺎل ﻣﻄﻠﻮب ﻳﻬﻮﻩ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻗﻮم ﺑﺮ ﮔﺰﻳﺪﻩ اش اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ او را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ از او ﺑﺘﺮﺳﻨﺪ .درﮐﺘﺎب ﻣﻼ ِﮐﯽ ﻧ ِﺒﯽ از ﻗﻮل ﺧﺪاوﻧﺪﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻋﻬﺪ ﺑﺴﺘﻪ ام ﮐﻪ ﻣﻴﺜﺎق ﺣﻴﺎت و رﺳﺘﮕﺎ ِری ﺷﻤﺎ اﺳﺖ ،و ﺑﻬﺮﻩ اﻳﻦ ﻣﻴﺜﺎق ﺗﺮس از ﺧﻮدم را ﻧﻴﺰ دادﻩ ام ،ﺑﺮِای اﻳﻨﮑﻪ ازﻣﻦ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﺎم ﻣﻦ هﺮاﺳﺎن ﺷﻮﻳﺪ )ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم . ( ٢،ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻓﻮن راد ﮐﺎر ﺷﻨﺎس ﻣﻌﺮوف ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﺑﺮِای ﻳﻬﻮﻩ ﭘﺎﻳﻪ هﻤﻪ ﻋﺒﺎدات ﺗﺮس از او اﺳﺖ ﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﺪو ﻳﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺑﺸﺮﻳﺖ و ﻳﺎ ﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از او ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺘﺮﺳﺪ ،و ﻧﺰدﻳﮏ ﺗﺮﻳﻦ ﮐﻮﺷﺶ در راﻩ ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﮐﻤﺎل و ﺗﻘ ِﻮی .ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻳﻬﻮ ِدی از ﻧﻈﺮ او ﺁن ﮐ ِ ﻣﺠﺘﻬﺪان ﻣﺬه ِﺒﯽ ﺑﺪو ﺁﻧﻬﺎ ِﺋﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻬﺎﺑﺖ او را هﺮ ﭼﻪ زﻳﺎد ﺗﺮ ﺑﻪ ﻣﻮﻣﻨﺎن ﺗﻔﻬﻴﻢ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ .در ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ ﺳﯽ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ"،و ﺳﺮو ِدی را ﺑﻪ اﻓﺘﺨﺎر ﺧﻮد دردهﺎن ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ " ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻗﻮم )ﻳﻬﻮد ( از ﺧﺪا ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺑﻨﺪﻩ او ﻣﻮ ِ ﺳﯽ وﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻴﮕﺬارد ﮐﻪ در ﺑﻨﺪ ﻳﺎزدهﻢ ﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ " :ﮐﻴﺴﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮ ِای ﻳﻬﻮﻩ ،در ﻣﻴﺎن ﺧﺪاﻳﺎن ،ﮐﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﺗﻮ ﻣﻮ ِ ﮑﯽ از ﻣﻌﺘﺒﺮﺗﺮﻳﻦ ﻧﺸﺮﻳﺎت ﺗﻮرا ِﺗﯽ ،از ﺗﺮﺳﻨﺎک ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ ﺳﺎن ﺗﻮ ﻣﻬﺎﺑﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ؟ " .در اﺋﺮﻩ اﻟﻤﻌﺎرف ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﻳ ِ اﺛﺮﻣﻨﻈﻮم ﻣﻔﻘﻮد ﺷﺪﻩ ِای ﺑﻨﺎم "ﺟﻨﮕﻬِﺎی ﻳﻬﻮﻩ " ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺟﺰو ادﺑﻴﺎت ﺗﻮرا ِﺗﯽ ﺑﻮدﻩ و در ﺁن ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺎ اﻟﻘﺎب ﺧﺪِای ﻣﻬﻴﺐ ،ﻓﺮﻋﻮن ﺷﮑﻦ ،ﺧﻮرد ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻴﺎن و ادوﻣﻴﺎن و ﻣﻮﺁﺑﻴﺎن و ﮐﻨﻌﺎﻧﻴﺎن ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .در ﮐﺘﺎب ﻣﻼ ِﮐﯽ ﻧ ِﺒﯽ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ذﮐﺮ ﺁن رﻓﺖ ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺧﺸﻤﮕﻴﻨﺎﻧﻪ ﺑﺎﻧﮓ ﻣﻴﺰﻧﺪ ﮐﻪ " ﭘﺴﺮ از ﭘﺪرﺧﻮد و ﻏﻼم از ﺁﻗِﺎی ﺧﻮد ___________________________________________________________ ِﯽ ﺁن زن اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ را ﺑﻪ ِﯽ را ﮔﻔﺖ وﻟ ِﯽ از زﻧﺎن ﺧﻮد ﻣﻄﻠﺒ ِﯽ ﺑﻪ ﻳﮑ -١درﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ "ﭘﻴﻐﻤﱪ در ﭘﻨﻬﺎﻧ
ِﯽ دﻳﮕﺮ اﻃﻼع داد ،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﱪ ﺧﱪ داد ﮐﻪ ﻓﻼن زن ﺳﺮ ﺗﺮا ﻓﺎش ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .ﭘﻴﻐﻤﱪ از ﺁن زن ﻣﻌﺎﺧﺬﻩ ﮐﺮد ﮐﺴ ِی داﻧﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﱪ داد ")ﲢﺮﱘ ( ٣ ، ِﯽ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺖ ؟ﭘﻴﻐﻤﱪ ﻓﺮﻣﻮد ﺧﺪا ،و او ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﺴ
ﺻﻔﺤﻪ 15
ﺧــــﺪا ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ﻣﻴﺘﺮﺳﺪ .اﮔﺮ ﻣﻦ ﭘﺪر هﺴﺘﻢ ﺗﺮس از ﻣﻦ ﭼﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ؟ و اﮔﺮ ﺁﻗﺎ هﺴﺘﻢ هﻴﺒﺖ ﻣﻦ ﮐﺠﺎ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ؟ ﺧﻴﺎل ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ ﻣﻦ ﻧﻤﻴﺪاﻧﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ ﻧﺎن ﻧﺠﺲ ﺑﺮ ﻣﺬﺑﺢ ﻣﻦ ﻣﻴﮕﺬارﻳﺪ ،و ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻧﺮﻳﻨﻪ ِای در ﮔﻠﻪ ﺧﻮد دارﻳﺪ ﺑﺮﻩ ﻣﻌﻴﻮ ِﺑﯽ را ﺑﺮِای ﻣﻦ ﺳﺮ ﻣﻴﺒﺮﻳﺪ ؟ ﻣﮕﺮ ﻧﻤﻴﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻋﻈﻴﻢ ﻣﻴﺒﺎﺷﻢ و اﺳﻢ ﻣﻦ در ﻣﻴﺎن اﻣﺖ هﺎ اﺳﻢ ﻣﻬﻴﺐ اﺳﺖ ؟ " )ﻣﻼ ِﮐﯽ ﻧ ِﺒﯽ ،ﺑﺎب اول .( ۶ ،ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺟﻤﻼت ﺗﻮرات وﻋﺪﻩ ﺑﻴﻤﺎ ِری و وﺑﺎ و ﻣﺮگ و ﺁﺗﺶ ﺑﺮِای ﮐﺴﺎ ِﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺷﻨﻴﺪن ﻧﺎم ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ هﺮاس ﻧﻴﻔﺘﻨﺪ ،و ﺑﻨﺪ ﭘﺎﻳﺎ ِﻧﯽ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ":اﻳﻨﮏ ﻣﻦ اﻳﻠﻴِﺎی ﻧ ِﺒﯽ را ﻗﺒﻞ از ﻓﺮا رﺳﻴﺪن روز ﻋﻈﻴﻢ و ﻣﻬﻴﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ دل ﭘﺪران و ﭘﺴﺮان را ﺑﺮ ﮔﺮداﻧﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻣﻬﺎﺑﺖ ﺧﻮد ﺑﻴﺎﻳﻢ و زﻣﻴﻦ را ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺰﻧﻢ" )ﻣﻼ ِﮐﯽ ﻧ ِﺒﯽ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم ۵،و.( ۶ ﺸﯽ ﭼﻨﺎن ﻏﻴﺮ اﺧﻼ ِﻗﯽ اﻳﻔﺎ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ درﻋﺮف ﺣﻘﻮ ِﻗﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮐﻼﻩ ﺑﺮدا ِری ﺟﺮ ِﻣﯽ در ﻣﻮار ِدی ﭼﻨﺪ در ﺗﻮرات ،ﻳﻬﻮﻩ ﻧﻘ ِ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻌﻘﻴﺐ اﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺘﻮِای ﻓﺮﻣﺎﻧﻬِﺎی دﻩ ﮔﺎﻧﻪ ﻣﻌﺮوف ﺧﻮد او ﻧﻴﺰ ﻣﺒﺎﻳﻨﺖ دارد ﮐﻪ "دز ِدی ﻧﺨﻮا ِهﯽ ﮐﺮد " .هﻨﮕﺎ ِﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﯽ ﺧﺒﺮ ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ زو ِدی هﻤﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ارﺷﺪ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ه ِﺎی ارﺷﺪ ﻣﺼ ِﺮی را ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد ﺧﻮاهﺪ ﮐﺸﺖ و در ﻣﺼﺮ ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﺑﻌﺪ از ﺁن در دل ﻓﺮﻋﻮن ﺧﻮاهﺪ ﮔﺬاﺷﺖ ﮐﻪ اﺟﺎزﻩ ﺧﺮوج ﻳﻬﻮدﻳﺎن را از ﮐﺸﻮر ﺧﻮد ﺑﺪهﺪ ،ﺑﻪ راهﻨﻤﺎ ِﺋﯽ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻳﻬﻮدﻳﺎن از هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن ﻣﺼ ِﺮی ﺧﻮد هﺮ ﻗﺪر ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻇﺮوف و ﺁﻻت ﻃﻼ و ﻧﻘﺮﻩ ﺑﻪ اﻣﺎﻧﺖ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻌﺪا ﺁﻧﻬﺎ را هﻤﺮاﻩ ﺧﻮد ﺑﺒﺮﻧﺪ .ﻋﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ... " :اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﮔﻮش ﻗﻮم ﺧﻮد ﺑﮕﻮ ﮐﻪ هﺮﻣﺮد از هﻤﺴﺎﻳﻪ ﺧﻮد و هﺮ ﺳﯽ ﻋﻤﻞ ﮐﺮدﻩ زن ازهﻤﺴﺎﻳﻪ ﺧﻮد ﺁﻻت ﻧﻘﺮﻩ و ﺁﻻت ﻃﻼ ﺑﺨﻮاهﻨﺪ )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ ،( ٢ ،و ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻣﻮ ِ از ﻣﺼﺮﻳﺎن ﺁﻻت ﻧﻘﺮﻩ و ﺁﻻت ﻃﻼ و رﺧﺘﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺪﻳﺸﺎن دادﻧﺪ ،و ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﺼﺮﻳﺎن را ﺑﻪ ﮐﻤﺎل ﻏﺎرت ﮐﺮدﻧﺪ ")هﻤﺎﻧﺠﺎ ،ﺑﺎب دوازدهﻢ ٣۵ ،و.( ٣۶ در ﻣﻮرد ﺟﻨﮓ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺎ دو ﻗﻮم ﻋﻤﻮن و ﻣﻮﺁب ﮐﻪ در ﺁن ﺣﻖ ﺑﺎ ﻣﻮﺁﺑﻴﺎن اﺳﺖ ،ﻳﻬﻮد ﺑﺎ ﮐﻤﻴﻦ ﮔﺬا ِری ﮐﻠﻴﻪ ﻣﺮدم اﻳﻦ دوﻗﻮم را هﻼک ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن ﻳﻬﻮدﻳﺎن اﻃﻼع ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺳﻪ روز اﻣﻮال و اﻟﺒﺴﻪ و اﺷﻴﺎء ﮔﺮاﻧﺒﻬِﺎی ﺁﻧﻬﺎ را ﻏﺎرت ﮐﻨﻨﺪ و در روز ﭼﻬﺎرم او را ﻣﺘﺒﺎرک ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ : "...و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﻬﻮ ﺷﺎﻓﺎط ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ در ﻣﻴﺎن ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻳﻬﻮدا درﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﻴﺶ ﺻﺤﻦ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﺎد و ﮔﻔﺖ ِ :ای ﻳﻬﻮﻩ ِ ،ای ﺧﺪِای ﭘﺪران ﻣﺎ ،ﻣﮕﺮ ﺗﻮ در ﺁﺳﻤﺎن ﺧﺪا ﻧﻴﺴ ِﺘﯽ و ﻣﮕﺮ در دﺳﺖ ﺗﻮ ﻗﻮت ﺟﺒﺮوت ﻧﻴﺴﺖ؟ ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺧﺪِای ﻣﺎ ﻧﻴﺴ ِﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﻠﻴﻪ ﺳﮑﻨﻪ اﻳﻦ زﻣﻴﻦ را از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻴﺮون راﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﺮا ﺑﺮِای اﺑﺪاﻻﺑﺎد ﺑﻪ ذرﻳﺖ دوﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺪهﺪ ؟ ﭘﺲ اﮐﻨﻮن ﺑ ِﻨﯽ ﻋﻤﻮن و ﺑ ِﻨﯽ ﻣﻮﺁب ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺎرا از ﻣﻠﮏ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﺗﺼﺮف ﻣﺎ دادﻩ ِای ﺑﻴﺮون ﮐﻨﻨﺪ ِ .ای ﺧﺪِای ﻣﺎ ،ﺁﻳﺎ ﺗﻮ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺣﮑﻢ ﻧﺨﻮا ِهﯽ ﮐﺮد ؟ ﺁﻧﮕﺎﻩ روح ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻳﺤﺰﺋﻴﻞ اﺑﻦ زﮐﺮﻳﺎاﺑﻦ ﺑﻨﺎﻳﺎاﺑﻦ ﻳﻌﺌﻴﻞ اﺑﻦ ﻣﺘﻨﻴِﺎی ﻻ ِوی درﻣﻴﺎن ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺣﻠﻮل ﮐﺮد ،و او ﮔﻔﺖ ِای ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﻳﻬﻮدا وِای ﻳﻬﻮﺷﺎط ﭘﺎدﺷﺎﻩ ،ﮔﻮش ﮔﻴﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ از اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ ﻋﻈﻴﻢ هﺮاﺳﺎن ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ زﻳﺮا ﮐﻪ ﺟﻨﮓ از ﺁن ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ از ﺁن ﻣﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪِای اﺳﺮاﺋﻴﻞ هﺴﺘﻢ .ﻓﺮدا ﺑﻪ ﻧﺰد اﻳﺸﺎن ﻓﺮود ﺁﺋﻴﺪ وِﻟﯽ ﺟﻨﮓ ﻧﻨﻤﺎﺋﻴﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﺪ و ﺁﻧﭽﻪ را ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮِای ﻧﺠﺎت ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺿﺪ ﺑ ِﻨﯽ ﻋﻤﻮن و ﺑ ِﻨﯽ ﻣﻮﺁب ﮐﻤﻴﻦ ﮔﺬاﺷﺖ و اﻳﺸﺎن را هﻼک ﺳﺎﺧﺖ و ﭼﻮن اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﺑﻪ دﻳﺪﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺑﻴﺎﺑﺎن رﺳﻴﺪﻧﺪ دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﮏ ﻻﺷﻪ هﺎ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻓﺘﺎدﻩ و اﺣ ِﺪی رهﺎ ِﺋﯽ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد . و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﻬﻮﻩ ﺷﺎﻓﺎط ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎ هﻤﻪ ﻗﻮم )اﺳﺮاﺋﻴﻞ( ﺑﺠﻬﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺁﻧﻘﺪر اﻣﻮال و اﻟﺒﺴﻪ و ﭼﻴﺰهِﺎی ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ ﺑﺮِای ﺧﻮد ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺒﺮﻧﺪ ،و ﺗﺎ ﺳﻪ روز ﻣﺸﻐﻮل ﻏﺎرت ﻣﻴﺒﻮدﻧﺪ ،ﭘﺲ روز ﭼﻬﺎرم در وا ِدی ﺑﺮﮐﻪ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ و درﺁﻧﺠﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻣﺘﺒﺎرک ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ " )ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﮐﺘﺎب دوم ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ .(٢۶-۵ ، ................................................................................................................................................ ﺳﯽ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ هﻴﭽﮑﺲ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺷﮑﻞ ﻇﺎه ِﺮی ﻳﻬﻮد از ﻣﻌﻤﺎهِﺎی ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮد ِوی در ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺮا ﺑﺒﻴﻨﺪ و زﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ ،درهﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس درﻣﻮارد ﻣﺘﻌﺪ ِدی ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان او و دﻳﮕﺮان ِوی را در ﺻﻮرت ﺧﺪا ﻳﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎ ِﺋﯽ ﻧﺎﺷﻨﺎس ِﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻤﻴﻤﻴﺮﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن اﻳﻦ دﻳﺪارهﺎرا ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ در ﺗﻮرات ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ : ﺳﯽ از او درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ "ﻋﺰت ﺧﻮد را ﺑﻪ اوﻧﺸﺎن دهﺪ "،وِﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪو ﺳﯽ ﺑﺎ ﻳﻬﻮﻩ درﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ،ﻣﻮ ِ در دﻳﺪار ﻣﻮ ِ ﺳﯽ وﺳﻮم ، ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ":ﺗﻮ ﻧﻤﻴﺘﻮا ِﻧﯽ ﺻﻮرت ﻣﺮا ﺑﺒﻴ ِﻨﯽ ،زﻳﺮا هﻴﭻ ﺁد ِﻣﯽ ﻧ ِﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺮا ﺑﺒﻴﻨﺪ و زﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ ")ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج،ﺑﺎب ِ ﺳﯽ اﻣﮑﺎن دادﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﮐﺬﺷﺘﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺑﺮاﺑﺮاو ،ﻧﺸﻴﻤﻨﮕﺎهﺶ را ﺑﺒﻴﻨﺪ .( ٢٠-١٨ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺗﻮرات ﻣﻴﺎﻓﺰاﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﺳﯽ ﺳﺨﻦ ﻣﻴﮕﻔﺖ "ﻣﺜﻞ )هﻤﺎﻧﺠﺎ .( ٢٣-١٩،ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ درهﻤﻴﻦ ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ از روﺑﺮوﺑﺎ ﻣﻮ ِ ﺼﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ دوﺳﺖ ﺧﻮد ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ " .ﭘﻴﺶ از ﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺗﻮرات ﺧﺪا ﺑﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮش اﺑﺮاهﻴﻢ ﻏﺬا ﺧﻮردﻩ ﺑﻮد ) ﺳﻔﺮ ﺷﺨ ِ ﺳﯽ دوﻳﺪﻩ ﺳﯽ و دوم ،( ٣١،و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻮ ِ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب هﻴﺠﺪهﻢ ،( ٨-١،و ﺑﺎ ﻳﻌﻘﻮب ﮐﺸ ِﺘﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ِ ﺑﻮد ﺗﺎ اورا ﺑﮑﺸﺪ )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم .( ٢۴ ،درﮐﺘﺎب دوم ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ وﺻﻒ دﻗﻴ ِﻘﯽ از ﻳﻬﻮﻩ از زﺑﺎن داودﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻮﺟﺐ ﺁن ﻳﻬﻮﻩ از ﻓﺮاز اﺑﺮهﺎ ﺑﺰﻣﻴﻦ ﻓﺮو ِﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ از ﺑﻴ ِﻨﯽ او دود ﺑﺮﻣﻴﺨﻴﺰد و از دهﺎﻧﺶ ﺁﺗﺶ ﺑﻴﺮون ﻣﻴﺠﻬﺪ و از ﻣﻬﺎﺑﺘﺶ زﻣﻴﻦ ﻣﻴﻠﺮزد " :ﺁﻧﮕﺎﻩ زﻣﻴﻦ ﻣﺘﺰﻟﺰل ﮔﺮدﻳﺪ و ﭘﺎﻳﻪ هـــــِﺎی ﺁﺳﻤﺎ ِﻧﯽ ﺑـــﻠﺮزﻳﺪﻧﺪ ،و از ﺑﻴﻨـــﯽ وی دود ﺑﺮ ﻣﻴﺨﻴﺰد و از ﮑﯽ ﻏﻠﻴﻆ زﻳﺮ دهﺎن او ﺁﺗﺶ ﺳﻮزان در ﺁﻣﺪ و اﺧﮕﺮهﺎ از ﺁن اﻓﺮوﺧﺘﻪ ﮔﺮدﻳﺪواو ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎرا ﺧﻢ ﮐﺮدﻩ ﻧﺰول ﻓﺮﻣﻮد ،و ﺗﺎرﻳ ِ ﺻﻔﺤﻪ 16
ﺧــــﺪا ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ﭘﺎﻳﻬﺎﻳﺶ ﺑﻮد ...،از درﺧﺸﻨﺪ ِﮔﯽ او اﺧﮕﺮهﺎ ِی ﺁﺗﺶ اﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪ و ﺑﺮق ﺟﻬﺎﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪ .ﭘﺲ اﻋﻤﺎق درﻳﺎ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ و ﭘﺎﻳﻪ هِﺎی رﺑﻊ ﻣﺴﮑﻮن ﻣﻨﮑﺸﻒ ﮔﺮدﻳﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ از اﻋِﻠﯽ ﻋﻠﻴﻴﻴﻦ ﻓﺮاﺳﺘﺎدﻩ ﻣﺮا ﮔﺮﻓﺖ ")ﮐﺘﺎب دوم ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و دوم .( ١٧-٨، ﮕﯽ ﺷﺒﻴﻪ ﻳﺎﻗﻮت ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ "،.و ﺑﺎ ِﻻی ﻓﻠﮏ ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧ ِﺒﯽ ﻧﻴﺰ در ﮐﺘﺎب ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ را ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ِﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ اورﻧ ِ ﺷﺒﺎهﺖ ﺗﺨ ِﺘﯽ ﻣﺜﻞ ﻳﺎﻗﻮت ﮐﺒﻮد دﻳﺪم و ﺑﺮ ﺁن ﺗﺨﺖ ﺻﻮر ِﺗﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺻﻮرت اﻧﺴﺎن ،و از ﮐﻤﺮ او ﺑﻪ ﻃﺮف ﺑﺎﻻ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﻓﻠﺰ ﺗﺎﺑﺎن دﻳﺪم و ﺑﺮ ﮔﺮداﮔﺮدش و اﻧﺪروﻧﺶ ﺷﻌﻠﻪ هِﺎی ﺁﺗﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻗﻮس و ﻗﺰح ﮐﻪ در روز ﺑﺎران دراﺑﺮ ﺑﺎﺷﺪ ،وداﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﺮ ﺟﻼل ﻳﻬﻮﻩ اﺳﺖ و ﭼﻮن ﺁﻧﺮا دﻳﺪم ﺑﻪ ر ِوی ﺧﻮد در اﻓﺘﺎدم و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺻﺪا ِﺋﯽ را ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ِ :ای ﭘﺴﺮ ﺁد ِﻣﯽ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻬ ِﺎی ﺧﻮد ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻢ " )ﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧ ِﺒﯽ ،ﺑﺎب اول .(٢٨-٢۶،اﺷﻌﻴﺎء ﻧ ِﺒﯽ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ را درﻣﻴﺎن ﺳﯽ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﺧﻮد ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد و ﺳﺮاﻓﻴﻦ ﺑﺎ ِﻻی ﺁن اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻼﺋﮏ ﺑﺎﻟﺪار ِﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ " :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ را دﻳﺪم ﮐﻪ ﺑﺮ ﮐﺮ ِ ﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ دﻳﮕ ِﺮی را ﺻﺪا زدﻩ ﻣﻴﮕﻔﺖ ﻗﺪوس ﻗﺪوس ﻳﻬﻮﻩ ﺻﺒﺎﻳﻮت ﻣﻤﻠﻮ از ﺟﻼل هﺮ ﻳﮏ از ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺶ ﺑﺎل داﺷﺖ ،و هﺮ ﻳ ِ اوﺳﺖ .و ﭘﺎﻳﻪ هِﺎی ﺧﺎﻧﻪ از ﺻﺪِای او ﻣﻴﻠﺮزد وﺧﺎﻧﻪ از دود ﭘﺮ ﺷﺪ .ﭘﺲ ﮔﻔﺘﻢ وِای ﺑﺮ ﻣﻦ ﮐﻪ هﻼک ﺷﺪﻩ ام ،زﻳﺮا ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻳﻬﻮﻩ ﺻﺒﺎﻳﻮت ﭘﺎدﺷﺎﻩ را دﻳﺪﻩ اﺳﺖ " )ﮐﺘﺎب اﺷﻌﻴﺎءﻧ ِﺒﯽ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ .(۵-١،ﻳﻬﻮﺷﺎﻓﺎط ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدا ،ﺑﺎﺁﻧﮑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻪ ﺴﯽ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺳﯽ ﺧﻮدش دﻳﺪﻩ و ﺷﺎهﺪ ﺁن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ِوی ﮐ ِ ﺁﺧﺎب ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ را ﺑﺮﮐﺮ ِ ﺁﺧﺎب را ﻓﺮﻳﺐ دهﺪ و او را وادارد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻠﻌﺎد ﺣﻤﻠﻪ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ در ﺁﻧﺠﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﺑﺨﻮرد ":و ﻳﻬﻮﻩ ﺷﺎﻓﺎط ﺑﻪ ﺁﺧﺎب ﮔﻔﺖ ﺑﺪرﺳ ِﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﯽ ﺧﻮدش ﻧﺸﺴﺘﻪ دﻳﺪم و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﻟﺸﮑﺮ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻄﺮف راﺳﺖ و ﭼﭗ او اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺮ ﮐﺮ ِ ﺑﺮود و اﺧﺎب را ﻓﺮﻳﺐ ﺑﺪهﺪ ﺗﺎﺑﻪ راﻣﻮت ﺟﻠﻌﺎد ﺑﺮﺁﻣﺪﻩ و ﺑﻴﻔﺘﺪ ؟و روح ﭘﻠﻴﺪ ) ﺷﻴﻄﺎن (ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ اﻳﻨﮑﺎر را ﻣﻴﮑﻨﻢ و دردهﺎن ﺟﻤﻴﻊ اﻧﺒﻴﺎﻳﺶ روح ﮐﺎذب ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد .ﭘﺲ ﺧﺪا ﻓﺮﻣﻮد ﺑﺮو و ﭼﻨﻴﻦ ﺑﮑﻦ .ﭘﺲ هﺸﺪار ﺑﺎش ﮐﻪ اﻻن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﯽ ﮐﺎذب را در درون ﺟﻤﻴﻊ اﻳﻦ اﻧﺒﻴِﺎی ﺗﻮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ")ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب دوازدهﻢ ، ٢٣-١٩،ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ رو ِ اﻳﺎم ،ﺑﺎب هﺠﺪهﻢ .( ٢٢-١٨،اﺷﻌﻴﺎء ﻧ ِﺒﯽ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ در ﮐﻮﻩ ﺻﻬﻴﻮن ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ )ﮐﺘﺎب اﺷﻌﻴﺎء،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ .( ١٨، ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧ ِﺒﯽ ﻳﻬﻮﻩ را ﺷﺨﺼﺎ در داﺧﻞ ﻣﻌﺒﺪاورﺷﻠﻴﻢ ِﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺪو ﺧﺒﺮ ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﺧﻴﺎل دارد ﺑﺮِای هﻤﻴﺸﻪ درﺁﻧﺠﺎ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﮔﺰﻳﻨﺪ " :ﭘﺲ ﺟﻼل ﺧﺪاوﻧﺪ از راﻩ دروازﻩ ِای ﮐﻪ روﻳﺶ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺸﺮق ﺑﻮد ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ درﺁﻣﺪ ،و ﻣﺮا ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺻﺤﻦ اﻧﺪرو ِﻧﯽ ﺁوردﻩ و ﺻﺪا ِﺋﯽ را ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ از ﻣﻴﺎن ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﮑﻠﻢ ﻣﻴﮑﺮد ،و ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﻣﺮ ِدی ﮐﻪ ﭘﻬﻠ ِﻮی ﻣﻦ اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ ِای ﭘﺴﺮ ﺁد ِﻣﯽ ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﺗﺨﺖ ﺧﺪا ِﺋﯽ ﻣﻦ و ﻣﮑﺎن ﮐﻒ ﭘﺎﻳﻬﺎﻳﻢ ﮐﻪ ﺧﻴﺎل دارم درﺁن درﻣﻴﺎن ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑﺪ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮم ")ﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧ ِﺒﯽ ،ﺑﺎب ﭼﻬﻞ وﺳﻮم .( ٧-۴،و زﮐﺮﻳﺎ ِی ﻧ ِﺒﯽ از زﺑﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻴﺸﻨﻮد ﮐﻪ "اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﺻﻬﻴﻮن ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻧﻤﻮدﻩ ام و ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ درﻣﻴﺎن اورﺷﻠﻴﻢ ﺳﺎﮐﻦ ﺧﻮاهﻢ ﺷﺪ ")ﮐﺘﺎب زﮐﺮﻳﺎ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ .(٣ ، ﺑﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺗﻮرات داود ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ درﻧﻈﺮ ﻣﻴﮕﻴﺮد ﺧﺎﻧﻪ ِای ﮐﻪ در اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺮِای ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺴﺎزد ﮐﻪ او درﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﺴﮑﻦ ﻣﻌﻴ ِﻨﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺳﺮ ﮔﺮدان ﻧﺒﺎﺷﺪ ،و ِﻟﯽ ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﺗﺎن ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ ﺑﺪو ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ":ﺑﺮو ﺑﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻦ داود ﺑﮕﻮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻻزم ﻧﻴﺴﺖ ﺗﻮ ﺧﺎﻧﻪ ِای ﺑﺮِای ﺳﮑﻮﻧﺖ ﻣﻦ ﺑﻨﺎﮐ ِﻨﯽ ،زﻳﺮا از رو ِزی ﮐﻪ ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺑﻴﺮون ﺁوردﻩ ام ﺗﺎ اﻣﺮوز در ﺧﺎﻧﻪ ِای ﺳﺎﮐﻦ ﻧﺸﺪﻩ ام ،ﺑﻠﮑﻪ از ﺧﻴﻤﻪ ِای ﺑﻪ ﺧﻴﻤﻪ ِای و از ﻣﺴﮑ ِﻨﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﮑ ِﻨﯽ رﻓﺘﻪ ام ،و ﺁﻳﺎ دراﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﻪ اﺣ ِﺪی از ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺧﺎﻧﻪ ِای ازﭼﻮب ﺳﺮو ﺁزاد ﺑﺮِای ﻣﻦ ﻧﺴﺎﺧﺘﻴﺪ ؟" ) ﮐﺘﺎب اول ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ .( ۶-٣، ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ،ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ داود ،اﻳﻦ ﮐﺎر را ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻋﻤ ِﻠﯽ ﻣﻴﺴﺎزد و ﺧﺪاوﻧﺪ را از ِﺑﯽ ﺳﺮو ﺳﺎﻣﺎ ِﻧﯽ ﺑﻴﺮون ِﻣﯽ ﺁورد ....": ﭘﺲ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻨِﺎی ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺗﻤﺎم ﮐﺮد ...و ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺷﺐ ﺑﺮ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻇﺎهﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ :اﻳﻨﮏ ﺗﻘﺎﺿِﺎی ﺗﺮا اﺟﺎﺑﺖ ﻧﻤﻮدم و اﻳﻦ ﻣﮑﺎن را ﺑﺮِای ﺳﮑﻮﻧﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺰﻳﺪم .و اﮐﻨﻮن اﮔﺮ ﺁﺳﻤﺎن را ﺑﺒﻨﺪم ﺗﺎ ﺑﺎران ﻧﺒﺎردو اﮔﺮ اﻣﺮ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻠﺦ هﺎ ﺣﺎﺻﻞ زﻣﻴﻦ را ﺑﺨﻮرﻧﺪ و اﮔﺮ وﺑﺎ درﻣﻴﺎن ﻗﻮم ﺧﻮد ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ و ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﻗﻮم ﻣﻦ ﻣﺘﻮاﺿﻊ ﺷﻮﻧﺪو دﻋﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎ وﺟﻮد هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﻃﺎﻟﺐ ﺣﻀﻮر ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻦ ﺗﻘﺎﺿﺎﻳﺸﺎن را از ﺁﺳﻤﺎن اﺟﺎﺑﺖ ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﻣﻮد واز اﻳﻦ ﺑﺒﻌﺪ ﺑﻪ دﻋﺎ ِﺋﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﻣﮑﺎن ﺑﺤﻀﻮر ﻣﻦ ﮐﺮدﻩ ﺷﻮد ازﻧﺰدﻳﮏ از ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﻨﻮا ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد " )ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ .( ١۶-١١، ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ هِﺎی ﻣﮑﺮر ﺗﻮرات ،ﺁﻧﺠﻴﻞ ﻳﻮﺣﻨﺎ ﺗﺼﺮﻳﺢ داد ﮐﻪ هﻴﭻ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ِای ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺧﺪارا ﻧﺪﻳﺪﻩ اﺳﺖ ) ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب اول ١٨،وﺑﺎب ﭼﻬﺎرم . (١٢،ﭘﺎﺋﻮ ﻟﻮس رﺳﻮل ﻧﻴﺰ در رﺳﺎﻟﻪ اول ﺧﻮد ﺑﻪ ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن )ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ (٢،ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ دﻳﺪن ١ ﻋﯽ ﺁن دراﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﺑﺎﺷﺪ دروغ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ . ﺧﺪا از روﺑﺮو ﺗﻨﻬﺎ در زﻧﺪﮔﺎ ِﻧﯽ ﺁن ﺟﻬﺎ ِﻧﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ و هﺮﮐﺲ ﻣﺪ ِ ................................................................... ِﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﳘﻪ دﻳﺪﮔﺎن را ِی ﳕﻴﺘﻮاﻧﺪ او )ﺧﺪاوﻧﺪ (را ﺑﺒﻴﻨﺪ ،وﻟ -١در ﻗﺮﺁن در ﳘﲔ ﺑﺎرﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ " هﻴﭻ دﻳﺪﻩ ا ِی وﺟﻮد دارد ﮐﻪ در ﺁﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﺪا )ﻣﺎﺋﺪﻩ ،( ۶۴،ﭼﺸﻢ ﻣﻴﺒﻴﻨﺪ ")اﻧﻌﺎم .( ١٠٠،ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد در ﻗﺮان ﻧﻴﺰ ﻣﻮارد ﺧﺪا)ﻗﻤﺮ،( ١۴،ﭼﻬﺮﻩ ﺧﺪا )ﺑﻘﺮﻩ ( ١١۵،و ﺧﺪا در ﻋﺮش ﺧﻮد در ﻣﻴﺎن ﻣﻼﺋﮏ )ﻃﻪ (۵ ،اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ اﺷﺎرات ِی ﺑﺴﻴﺎر را دراﺳﻼم ﻣﻴﺎن ﻣﺎﻟﮑﻴﺎن از ﻳﮑﺴﻮ و ﺣﻨﺒﻠﻴﺎن و ﮐﺮاﻣﻴﻪ و ِی ﻓﮑﺮ ِﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺸﻤﮑﺸﻬﺎ روﺷﻦ ﺑﻪ ﺟﻨﺒﻪ ﺟﺴﻤﺎﻧ ِﯽ ﺑﻮد و ِﯽ ﻣﻌﺮوف ﻇﺎهﺮﻳﻪ )ﮐﻪ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﺁن اﺑﻮ داود اﺻﻔﻬﺎﻧ ِی دﻳﮕﺮ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺑﻮد .ﻓﺮﻗﻪ اﺳﻼﻣ ﻇﺎهﺮﻳﺎن از ﺳﻮ ِی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﻔﻮذ ﺑﺴﻴﺎر ﻳﺎﻓﺖ (ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ درﻋﺮش ﺧﺎﻧﻪ دارد ﮐﻪ ﺑﺮ دوش ﻣﻼﺋﮏ اﺳﺖ و هﺮ ﲞﺼﻮص دراﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ِﯽ ِی ﻗﻮﻳﻬﻴﮑﻞ ﺑﺮ ﻣﻴﺨﻴﺰد ﺑﮕﻮش ﻣﲑﺳﺪ .ﺑﻌﻀ ِﯽ ﺷﺒﻴﻪ ﺁﻧﭽﻪ از زﻳﻦ ﺷﱰ درزﻳﺮ ﺳﻮار وﻗﺖ ﮐﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ ،از ﻋﺮش ﺻﺪاﺋ ِﯽ ِی ﭼﻬﺮﻩ ﺟﻮاﻧ ِﯽ ﺑﻌﮑﺲ دارا ِی ﺳﻴﺎﻩ و ﺳﭙﻴﺪ ﻣﻴﻤﺎﻧﺪ و ﺑﺮﺧ ِی ﺑﺎ ﻣﻮ ﻋﻘﻴﺪﻩ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﺧﺪا ﺑﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﻣﺮد ﺳﺎﳋﻮردﻩ ا ِی دارد .ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻃﻮﻓﺎن ﻧﻮح ﺧﺪا ﺁﻧﻘﺪر ﮔﺮﻳﺴﺖ ﮐﻪ ِﯽ ﺑﻪ ﭘﺎ ِﯽ ﻃﻼﺋ ﺳﺎدﻩ و ﺧﻮﺷﺮو ﻣﻴﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻌﻠﻴﻨ ِی ﺁﺳﻴﺎﻳﺶ ِﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺁﻧﻘﺪر ﺧﻨﺪﻳﺪ ﮐﻪ دﻧﺪاﺎ ِی ﮐﻪ ﻣﻼﺋﮏ ﺑﻪ ﻋﻴﺎدﺗﺶ رﻓﺘﻨﺪ ،و ﻣﻮﻗﻌ ﺑﻪ درد ﭼﺸﻢ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪ ،ﺑﻄﻮر ِی ِی ﺁﺳﺘﺎن ﻗﺪس رﺿﻮ ﭘﺪﻳﺪار ﺷﺪ)ﺗﺸﻴﻊ وﺗﺼﻮف ،ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎﺷﻢ ﻣﻌﺮوف اﳊﺴﻴﲏ،ﺗﺮﲨﻪ ﺳﻴﺪ ﺻﺎدق ﻋﺎرف ،ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺑﻨﻴﺎد ﭘﮋوهﺸﻬﺎ ،ﻣﺸﻬﺪ ، ١٣۶٩ﻧﻘﻞ از ﮐﺘﺎب اﻟﻪ اﮐﱪ ،ﻧﻮﺷﺘﻪ دﮐﱰ روﺷﻨﮕﺮ ،ص.( ١٧١
ﺻﻔﺤﻪ 17
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺧــــﺪا
در ﻣﻮارد ﻣﺨﺘﻠ ِﻔﯽ ﻳﻬﻮﻩ درﻣﻮارد راﺑﻄﻪ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺑﺎ هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن ﻏﻴﺮ ﻳﻬﻮد ﺧﻮد ،ﺁﺷﮑﺎراﻣﻮﺿ ِﻌﯽ ﻣﻴﮕﻴﺮد ﮐﻪ در اﺻﻄﻼح اﻣﺮو ِزی ) Apartheidﺗﺒﻌﺾ ﻧﮋا ِدی ( ﻧﺎم دارد .ﺣ ِﺘﯽ ﻳﮑﺒﺎر ﺷﺪت ﺧﺸﻢ او از اﻳﻨﮑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﻏﻴﺮ ﻳﻬﻮدﻳﺎن زن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﻌﺘﺒﺮ او ﻋﺰرا را از ﻧﺎراﺣ ِﺘﯽ ﺑﻪ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻣﺮگ ﻣﻴﮑﺸﺎﻧﺪ : "....و ﻣﻦ ﭼﻮن ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪم ﮐﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را از ﻣﺮدم ﮐﺸﻮرهِﺎی دﻳﮕﺮ ﺟﺪا ﻧﮑﺮدﻩ اﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ از دﺧﺘﺮان اﻳﺸﺎن ﺑﺮِای ﺧﻮد و ﭘﺴﺮان ﺧﻮﻳﺶ زﻧﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ و ذرﻳﺖ ﻣﻘﺪس ﺧﻮد را ﺑﺎ رﺟﺎﺳﺖ و ﻧﺠﺎﺳﺖ اﻣﺘﻬِﺎی دﻳﮕﺮ ﻣﺨﻠﻮط ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﺟﺎﻣﻪ و ردِای ﺧﻮد را ﭼﺎک زدم و ﻣ ِﻮی ﺳﺮ و رﻳﺶ ﺧﻮدرا ﮐﻨﺪم و ﺗﺎ وﻗﺖ ﺷﺎم ﻣﺘﺤﻴﺮ ﻧﺸﺴﺘﻢ ،و در وﻗﺖ ﺷﺎم از ﺗﺬﻟﻞ ﺧﻮد ﺑﺮ ﺧﺎﺳﺘﻢ و ﺑﺎ ﻟﺒﺎس و ردِای درﻳﺪﻩ ﺑﻪ زاﻧﻮ در ﺁﻣﺪم و دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳ ِﻮی ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪِای ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻢ و ﮔﻔﺘﻢ ِای ﺧﺪا ،ﻣﻦ ﺧﺠﺎﻟﺖ دارم ﮐﻪ اواﻣﺮ ﺗﺮا ﺗﺮک ﻧﻤﻮدﻩ اﻳﻢ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ِای ﺁن زﻣﻴ ِﻨﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ )ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ (ﺑﺮِای ﺗﺼﺮف ﺁن ﻣﻴﺮوﻳﺪ زﻣﻴ ِﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻧﺠﺎﺳﺎت اﻣﺘﻬِﺎی ﮐﺸﻮرهﺎ ﻧﺠﺲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ رﺟﺎﺳﺎت و ﻧﺠﺎﺳﺎت ﺧﻮﻳﺶ از ﺳﺮ ﺗﺎﺳﺮ ﻣﻤﻠﻮ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ ،ﭘﺲ دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭘﺴﺮان اﻳﺸﺎن ﻣﺪهﻴﺪ و دﺧﺘﺮان اﻳﺸﺎن را ﺑﺮِای ﭘﺴﺮان ﺧﻮد ﻣﻴﮕﻴﺮﻳﺪ و هﺮﮔﺰ ﺳﻌﺎدﺗﻤﻨ ِﺪی وﺳﻼﻣ ِﺘﯽ را ﺑﺮِای اﻳﺸﺎن ﻣﻄﻠﺒﻴﺪ ﺗﺎ ﺧﻮدﺗﺎن اﻳﻦ زﻣﻴﻦ را ﺑﺨﻮرﻳﺪ و ﺁﻧﺮا ﺑﺮِای ﭘﺴﺮان ﺧﻮد ﺑﻪ ارﺛﻴﺖ اﺑ ِﺪی واﮔﺬارﻳﺪ ....ﭘﺲ ﻋﺰرا ﮔﺮﻳﻪ ﮐﻨﺎن ﭘﻴﺶ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪارو ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﻧﻬﺎدﻩ ﺑﻮد وﮔﺮوﻩ ﺑﺴﻴﺎر ﻋﻈﻴ ِﻤﯽ از ﻣﺮدان و زﻧﺎن و اﻃﻔﺎل اﺳﺮاﺋﻴﻞ زار زار ﻣﻴﮕﺮﻳﺴﺘﻨﺪ ،و ﺷﮑﻨﻴﺎ ،اﺑﻦ ﻳﺤﻴﺎ ﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﻋﺰرا ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﺣﺎل ﺑﺎ ﺧﺪِای ﺧﻮﻳﺶ ﻋﻬﺪ ﺑﺒﻨﺪﻳﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ زﻧﺎن و اوﻻد ﺁﻧﺎن را از ﺧﻮد دور ﮐﻨﻴﻢ ...ﭘﺲ در روز ﺳﻮم ﮐﻪ روز ﺑﻴﺴﺘﻢ ازﻣﺎﻩ ﻧﻬﻢ ﺑﻮد هﻤﻪ ﻣﺮدان ﻳﻬﻮدا و ﺑﻨﻴﺎﻣﻴﻦ در اورﺷﻠﻴﻢ ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ و از ﺗﺮس ﺧﺪا وﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺑﺎران ﺳﺨﺖ ﻣﻴﻠﺮزﻳﺪﻧﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﺰا ِری ﮐﺎهﻦ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ ﺷﻤﺎ ﺧﻴﺎﻧﺖ ورزﻳﺪﻩ و زﻧﺎن ﻏﺮﻳﺐ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺟﺮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را اﻓﺰودﻩ اﻳﺪ ...ﭘﺲ ﺟﻤﻴﻊ ﮐﺴﺎ ِﻧﯽ ﮐﻪ در ﺷﻬﺮهِﺎی ﻣﺎ زﻧﺎن ﻏﺮﻳﺐ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ در وﻗﺘﻬِﺎی ﻣﻌﻴﻦ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ و ﻣﺸﺎﻳﺦ و داوران هﺮ ﺷﻬﺮهﻤﺮاﻩ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﺣﺪت ﺧﺸﻢ ﺧﺪِای ﻣﺎ در ﺑﺎرﻩ اﻳﻦ اﻣﺮ ازﻣﺎ رﻓﻊ ﮔﺮدد.. .ﭘﺲ در روز اول ﻣﺎﻩ دهﻢ ﺑﺮِای ﺗﻔﺘﻴﺶ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ وﺗﺎ روز اول ﻣﺎﻩ اول ﮐﺎرهﻤﻪ ﻣﺮدا ِﻧﯽ راﮐﻪ زﻧﺎن ﻏﺮﻳﺐ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ اﺗﻤﺎم رﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ )".ﮐﺘﺎب ﻋﺰرا ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ و دهﻢ (. ﺣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ و ﺁﻧﻬﺎرا واﺳﻄﻪ هِﺎی ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ وﻗﺖ دﻳﮕﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁب ﭘﺎ ِﮐﯽ را ر ِوی دﺳﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮا ِﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎرهﺎ ﺧﻮدش ﺑﻪ اﻳﺸﺎن و ِ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮد داﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﻴﺮﻳﺰد و هﻤﻪ را دروﻏﮕﻮ و ﻓﺮﻳﺒﮑﺎر ﻣﻴﺨﻮاﻧﺪ: "ﻣﻦ اﻳﻦ اﻧﺒﻴﺎءرا ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدم ،وِﻟﯽ ﺁﻧﻬﺎ ادﻋِﺎی رﺳﺎﻟﺖ ﻣﺮا ﮐﺮدﻧﺪ .ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻔﺘﻢ ،اﻣﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻧﺒﻮت ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ ... ﺳﺨﻨﺎن اﻳﻦ اﻧﺒﻴِﺎی ﮐﺎذب راﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮدﻣﺎن ﻣﻴﮕﻔﺘﻨﺪ ﻳﻬﻮﻩ درﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﺎ درﻋﺎﻟﻢ روﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ ...ﺗﺎ ﺑﻪ ِﮐﯽ اﻳﻦ اﻧﺒﻴﺎ ِﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دروغ ﻧﺒﻮت ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﺑﻪ ر ِوی ﺧﻮدﺷﺎن ﻧ ِﻤﯽ ﺁورﻧﺪ ﮐﻪ اﻧﺒﻴِﺎی دل ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎ ﻧﻘﻞ روﻳﺎهﺎ ِﺋﯽ ﮐﻪ هﺮ ﮐﺪام ﺑﻪ هﻤﺴﺎﻳﻪ ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﻮ ِﺋﯽ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﮐﺎ ِری ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﺳﻢ ﻣﺮا از ﻳﺎد ﻗﻮم ﻣﻦ ﺑﺒﺮﻧﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﺪران اﻳﺸﺎن ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻌﻞ از ﻳﺎد ﺑﺮدﻧﺪ ؟ ﭼﺮا ﺁن ﻧ ِﺒﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا درﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﺎ در روﻳﺎ دﻳﺪﻩ اﺳﺖ روﻳ ِﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ راﺳ ِﺘﯽ ﺑﻴﺎن ﻧﻤﻴﮑﻨﺪ ؟ و ﺁﻧﮑﻪ ﮐﻼم ﻣﺮا دارد ﮐﻼم ﻣﺮا ﺑﻪ درﺳ ِﺘﯽ ﻧﻘﻞ ﻧﻤﻴﮑﻨﺪ ؟ﺁﺧﺮ ﮐﺎﻩ را ﺑﺎ ﮔﻨﺪم ﭼﻪ ﮐﺎراﺳﺖ ؟ اﻳﻨﮏ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺿﺪ اﻳﻦ اﻧﺒﻴﺎ ِﺋﯽ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﮐﻼم ﻣﺮا از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﻴﺪزدﻧﺪ و ﺑﻪ دروغ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ او ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ .ﻣﺮا ﺑﺎ اﮐﺎذﻳﺐ ﺧﻮد ﮔﻤﺮاﻩ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﻨﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﻦ هﻴﭽﻴﮏ از اﻳﺸﺎن را ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدم ﺣﯽ ؟ و اﮔﺮ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﺣﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻴﺴﺖ ؟ﭘﺲ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﮕﻮ :ﮐﺪام و ِ و ﻣﺄﻣﻮرﻳ ِﺘﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺪادم .و ﭼﻮن ﻗﻮم ﻣﻦ ﭘﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ و ِ ﺣﯽ ﻳﻬﻮﻩ را ﻣﮑﻨﻴﺪ .ﻟﻬﺬا اﻳﻨﮏ ﺷﻤﺎرا ﺑﻪ اﻟﮑﻞ ﺣﯽ ﻳﻬﻮﻩ ،ﭘﺲ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ هﺴﺘﻢ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮدم ادﻋِﺎی و ِ وِ ﻓﺮاﻣﻮش ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد و ﻋﺎر ﻋﺒ ِﺪی و رﺳﻮا ِﺋﯽ را ﮐﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد <")ﮐﺘﺎب ارﻣﻴﺎء ﻧ ِﺒﯽ ،ﺑﺎب ١ ﺑﻴﺴﺖ وﺳﻮم .(۴٠-٢١، ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ،ﺷﺎهﮑﺎر ﺷﺎهﮑﺎرهﺎي"ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ"ﭼﻴﺰ دﻳﮕ ِﺮی ﻏﻴﺮ از هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎﺳﺖ ،ﭼﻴ ِﺰی ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ﺑﺼﻮرت ﮐِﻠﯽ ،ﭘﺪﻳﺪﻩ ِای ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد اﺳﺖ . ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ،در ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮت اﺑﺮاهﻴﻢ از ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﺑﻪ ارض ﮐﻨﻌﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ِوی ﻇﺎهﺮ ﻣﻴﺸﻮد و ﺑﺪو ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ":ﻣﻴﺨﻮاهﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻋﻬ ِﺪی ﺑﺒﻨﺪم ﮐﻪ ذرﻳﺖ ﺗﺮا ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺜﻴﺮ ﮔﺮداﻧﻢ و ﺗﺮا ﭘﺪر اﻣﺘﻬِﺎی ﻓﺮاوان ﮐﻨﻢ و ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎرور ﻧﻤﺎﻳﻢ ___________________________________ ِی ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن ﮐﺎذب ﻳﻬﻮﻩ اﻋﻼم ﻣﻴﮑﻨﺪ ،ﻗﺒﻼﺷﺨﺺ ِﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻧﺒﻴﺎ ِﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﳕﺎﻳﻨﺪﮔ ِی ﻧﺒ -١اﻳﻦ ارﻣﻴﺎ
ِﯽ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻄﻔﻪ او ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺧﻮدش را درﮐﺘﺎب ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻳﻬﻮﻩ ﻣﻴﺪاﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺘ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﻴﻐﻤﱪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ : " .....ﭘﺲ ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ ﮔﻔﺖ ﻗﺒﻞ از ﺁﻧﮑﻪ ﺗﺮا در ﺷﮑﻢ ﻣﺎدرت ﺻﻮرت ﺑﻨﺪم ﺗﺮا ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ و درﳘﺎﳒﺎ ِﯽ ،ﺑﺎب اول ۴،و.(۵ ِﯽ اﻣﺘﻬﺎ ﻗﺮار دادم ")ﮐﺘﺎب ارﻣﻴﺎ ﻧﺒ ﺗﺮا ﺗﻘﺪﻳﺲ ﳕﻮدم و ﻧﺒ
ﺻﻔﺤﻪ 18
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺧــــﺪا
و اﻣﺘﻬﺎ از ﺗﻮ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورم و ﭘﺎدﺷﺎهﺎن از ﺗﻮ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺁﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﺮا و ﺑﻌﺪ از ﺗﻮذرﻳﺖ ﺧﺪاﺑﺎﺷﻢ و زﻣﻴﻦ ﻏﺮﺑﺖ ﺗﻮ ﻳﻌ ِﻨﯽ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ارض ﮐﻨﻌﺎن را ﺑﻪ ﺗﻮ و ﺑﻌﺪ ازﺗﻮ ﺑﻪ ذرﻳﺖ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻴﺖ اﺑ ِﺪی دهﻢ ،ﺑﻪ ﺷﺮط ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﻋﻬﺪ ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ دا ِری ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ازﺗﻮ ﮔﻮﺷﺖ ﮕﯽ ﺧﺘﻨﻪ ﻣﻴﺸﻮد . ﻏﻠﻔﻪ هﺮذﮐﻮ ِری از اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮد ")ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ (،و ﭘﻴﺶ از هﻤﻪ ﺧﻮد اﺑﺮاهﻴﻢ در ٩٩ﺳﺎﻟ ِ ﻃﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎز ﺑﺎ دﺳﺘﮕﺎﻩ اﻟ ِﻬﯽ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،اﻳﻦ ﻣﺸﮑﻞ وِﻟﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ از اﻳﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺁﻟﺖ ﻓﺮزﻧﺪان اﺳﺮاﺋﻴﻞ ارﺗﺒﺎ ِ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ در ﮐﺎر ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴ ِﻨﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﺮا از درﻳِﺎی ﻗﻠﺰم ﺗﺎ ﺑﺤﺮ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ و از ﺻﺤﺮِای ﺳﻴﻨﺎ ﺗﺎ ﻧﻬﺮ ﻓﺮات ﺑﻄﻮر درﺑﺴﺖ و ﺑﺮِای هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ذرﻳﺖ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﻳﮏ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ِﺑﯽ ﺻﺎﺣﺐ و ﺧﺎِﻟﯽ از ﺳﮑﻨﻪ ﻧﺒﻮدﻩ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺴﮑﻦ هﻔﺖ ﻗﻮم ﺑﺰرگ ﻄﯽ ﻣﻨﻄﻘﺎ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﭘﻴﺶ از و دﻩ هﺎ ﻗﻮم ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺳﺎ ِﻣﯽ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ دﻗﻴﻘﺎ در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ .درﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳ ِ اﺟﺮِای ﻣﻔﺎد اﻳﻦ ﺗﻌﻬﺪ ﻧﺎﻣﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮِﻟﯽ ﺑﺮِای ﺟﺎﺑﺠﺎ ِﺋﯽ اﻳﻦ ﻣﺮد ِﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻬﺮ ﺣﺎل ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ دادﻩ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺼﻮر ِﺗﯽ ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ وﻣﺸﺮوع ﺑﺮِای ﻣﺎﻟﮑﺎن ﻧﻮرﺳﻴﺪﻩ ﺧﺎِﻟﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .راﻩ ﺣﻞ اﻧﺘﺨﺎ ِﺑﯽ ﻳﻬﻮﻩ ﻣﻄﻠﻘﺎ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ،راﻩ ﺣﻞ ﻏﻴﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮﻩ دﻳﮕ ِﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﮐﺘﺎب ﺗﻤﺎم از ﮐﺘﺎﺑﻬِﺎی ﺗﻮرات ،ﺷﺎﻣﻞ ٢۴ﺑﺎب و ٨٠٠ﺑﻨﺪ ﺑﻪ ﺷﺮح دﻗﺎﻳﻖ ﺁن اﺧﺘﺼﺎص دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺳﯽ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ دوازدﻩ هﺰار ﻧﻔﺮ را ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻣﺪﻳﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺁﻧﻬﺎ هﻤﻪ ذﮐﻮران ﻣﺪﻳﺎن را ﮐﺸﺘﻨﺪ و زﻧﺎن اﺳﺖ " :ﭘﺲ ﻣﻮ ِ ﺷﯽ اﻳﺸﺎن هﻤﻪ اﻣﻼﮐﺸﺎن را ﻏﺎرت ﮐﺮدﻧﺪ و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﻣﺴﺎﮐﻦ اﻳﺸﺎﻧﺮا ﺑﻪ و اﻃﻔﺎل اﻳﺸﺎﻧﺮا ﺑﻪ اﺳﻴ ِﺮی ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺟﻤﻴﻊ ﺑﻬﺎﺋﻢ و ﻣﻮا ِ ﺳﯽ ﺑﻪ روﺳِﺎی ﻟﺸﮑﺮ ﻏﻀﺒﻨﺎک ﺷﺪ ﭼﺮا ﺳﯽ و اﻟﻌﺎزار ﮐﺎهﻦ ﺁوردﻧﺪ ،و ﻣﻮ ِ ﺁﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﻴﺪﻧﺪ و ﭘﺲ اﺳﻴﺮان و ﻏﻨﺎﺋﻢ را ﻧﺰد ﻣﻮ ِ زﻧﺎن و اﻃﻔﺎل را زﻧﺪﻩ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﮔﻔﺖ ﭘﺲ اﻻن هﺮ ذﮐﻮ ِری از اﻃﻔﺎل را ﺑﮑﺸﻴﺪ و هﺮ ز ِﻧﯽ را ﮐﻪ ﻣﺮ ِدی را ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﮑﺸﻴﺪ ،وِﻟﯽ هﺮ دﺧﺘ ِﺮی را ﮐﻪ ﻣﺮ ِدی را ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ و ﺑﺎاو هﻤﺒﺴﺘﺮ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮِای ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ ")ﺳﻔﺮ اﻋﺪاد ،ﺑﺎب ﺳﯽ وﻳﮑﻢ .( ١٨-١، ِ ﮕﯽ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ اﻃﻼع او ﺳﯽ ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ رﺋﻴﺲ ﺳﭙﺎهﻴﺎن او ﻳﻮﺷﻊ ﺑﻦ ﻧﻮن ﺗﻤﺎس ﻣﻴﮕﻴﺮد و ﻃﺮح ﺟﻨ ِ ﺑﻌﺪ از در ﮔﺬﺷﺖ ﻣﻮ ِ ﺳﯽ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﻮد ﻳﻮﺷﻊ ﺑﻦ ﻧﻮن ﺧﻄﺎب ﮐﺮد ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﺪ و ﺟﺰﺋﻴﺎت اﺟﺮِای ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻴﮑﻨﺪ ....":و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻌﺪاز وﻓﺎت ﻣﻮ ِ ﺳﯽ وﻋﺪﻩ ﮐﺮدم هﺮ ﺟﺎ ِﺋﯽ را ﮐﻪ ﺳﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻦ وﻓﺎت ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﭘﺲ ﺑﺮ ﺧﻴﺰ از رود اردن ﻋﺒﻮر ﮐﻦ ،و ﻣﻦ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﮐﻪ ﻣﻮ ِ ﮐﻒ ﭘِﺎی ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺁن ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﻮد ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻴﺒﺨﺸﻢ ،از ﺻﺤﺮا و ﻟﺒﻨﺎن ﺗﺎ ﻧﻬﺮ ﻓﺮات و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ زﻣﻴﻦ ﺣﺘﻴﺎن ﺗﺎ درﻳِﺎی ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻐﺮب ،و ﺗﻮ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ اﻳﻦ ﻗﻮﻣﻬﺎرا ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺗﻮ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﻴﮑﻨﻢ هﻼک ﺧﻮا ِهﯽ ﮐﺮد ،وﻣﺒﺎدا ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺮﺣﻢ ﮐ ِﻨﯽ ،زﻳﺮا ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاﻳﺖ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ اﻇﻄﺮاب ﻋﻈﻴ ِﻤﯽ ﭘﺮﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺗﻮ هﻼک ﺷﻮﻧﺪ و ﭘﺎدﺷﺎهﺎن اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺗﻮ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ اﻳﺸﺎن را هﻼک ﺳﺎ ِزی و ﻧﺎﻣﺸﺎن را از زﻳﺮ ﺁﺳﻤﺎن ﻣﺤﻮ ﮐ ِﻨﯽ ،از اﻳﺸﺎن ﻣﺘﺮس زﻳﺮا ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪِای ﺗﻮ ﺧﺪا ِﺋﯽ ﻋﻈﻴﻢ و ﻣﻬﻴﺐ اﺳﺖ ")ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ .( ٢۵-١۶، ﺷﯽ ﮕﯽ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ دﺳﺖ ﺗﻮ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺮدم .ﭘﺲ ﺁﻧﺮا ﺗﺼﺮف ﮐﺮدﻩ ﺑﺎ ِ "و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ ارﻳﺤﺎ و ﭘﺎدﺷﺎهﺶ و ﻣﺮدان ﺟﻨ ِ ﺴﯽ را هﺮ ﻣﻮﺟﻮ ِدی را ﮐﻪ در ﺷﻬﺮ اﺳﺖ از ﻣﺮد و زن و ﺟﻮان و ﭘﻴﺮ و ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ واﻻغ را ﺑﻪ دم ﺷﻤﺸﻴﺮ هﻼک ﮐﻦ و ذﻳﻨﻔ ِ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎ ِﻗﯽ ﻧﮕﺬار ،و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﻧﻘﺮﻩ و ﻃﻼ و ﻇﺮوف ﻣﺴﻴﻦ و ﺁهﻨﻴﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﮔﻴ ِﺮی وﻗﻒ ﻣﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد .و ﻳﻮﺷﻊ ﺷﻬﺮ را ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ درون ﺁن ﺑﻮد ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﻴﺪ ﺑﺠﺰ راﺣﺎب ﻓﺎﺣﺸﻪ را ﮐﻪ زﻧﺪﻩ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺖ " )ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ .( ٢۵-٢، ﮕﯽ ﺧﻮد را ﺑﺮدار و " ....ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ ﻣﻠﮏ ﻋِﺎی و هﻤﻪ ﻗﻮم اورا ﺑﻪ دﺳﺖ ﺗﻮ دادم .ﭘﺲ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﻣﺮدان ﺟﻨ ِ ﺑﻪ ﻋِﺎی ﺑﺮو ...وﭼﻮن ﺷﻬﺮ را ﺑﻪ ﺗﺼﺮف درﺁور ِدی ﭘﺲ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺳﻮزان .ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺷﺪ و ﻳﻮﺷﻊ و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﺴﯽ ازﺁﻧﺎن ﺑﺎ ِﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻳﻮﺷﻊ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﭘﺲ ﻧﮑﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﺳﺎﮐﻨﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﺮدان ﻋِﺎی را ﮐﺸﺘﻨﺪ ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﮐ ِ ﻋِﺎی را هﻼک ﮐﺮد ،ﻟﻴﮑﻦ ﺑﻬﺎﺋﻢ و ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺁﻧﺮا اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮِای ﺧﻮدﺑﻪ ﺑﻪ ﺗﺎراج ﺑﺮد ﻣﻮاﻓﻖ ﮐﻼم ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد .ﭘﺲ ﻳﻮﺷﻊ ﻋِﺎی را ﺳﻮزاﻧﻴﺪ و ﺁﻧﺮا ﺧﺮاﺑﻪ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ اﻣﺮوز ﺑﺎ ِﻗﯽ اﺳﺖ )".ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ .( ٢۵-٢٢ ، در ﺗﺼﺮف ﺷﻬﺮ ﻋِﺎی ﻣﺜﻞ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻳﻬﻮﻩ هﻤﻪ ﺁدﻣﻴﺎن و ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎن ﺷﻬﺮﺣ ِﺘﯽ ﺳﮕﺎن وﮔﺮﺑﻪ هﺎ ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ و ﺧﻮد ﺷﻬﺮ ﻧﻴﺰ وﻳﺮان ﻣﻴﺸﻮد .ﺑﺎ اﻳﻦ وﺻﻒ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﺧﺪا ِﺋﯽ ﺧﻮد اﺣﺴﺎس ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ هﻨﻮز ﭼﻴ ِﺰی ﺑﺎ ِﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﻧﺎﺑﻮد ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ﮑﯽ از ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻳﻮﺷﻊ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ را ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﻗﺼﻮر ﻣﻮرد ﻋﺘﺎب ﻗﺮار ﻣﻴﺪهﺪ .ﻳﻮﺷﻊ ﭘﺲ از ﺟﺴﺘﺠ ِﻮی ﻓﺮاوان ِﭘﯽ ﻣﻴﺒﺮد ﮐﻪ ﻳ ِ ﺑﻨﺎم ﻋﺨﺎن ﺑﻦ ﮐـــﺮ ِﻣﯽ ﺑﻦ زﺑـــ ِﺪی ﺑﻦ زارح ﻳﮏ ﺷـــﻤﺶ ﻃـــﻼ و دوﻳﺴﺖ ﺳﮑﻪ ﻧﻘﺮﻩ را از ﺑﻴﻦ ﻧﺒﺮدﻩ و ﺑﺮِای ﺧﻮد ش ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﻋﺨﺎن ﺧﻮد ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ اﻋﺘﺮاف ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﻃﻼ و ﻧﻘﺮﻩ را ﭘﺲ ﻣﻴﺪهﺪ ،و ِﻟﯽ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻳﻬﻮﻩ او را ﺑﺎ زن و ﻓﺮزﻧﺪان و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﺑﺴﺘﮕﺎﻧﺶ و ﺧﺪﻣﺘﮑﺎراﻧﻮ ﺧﺮان و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪاﻧﺶ ﺑﻪ درﻩ ﺁﺧﻮر ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ و در ﺁﻧﺠﺎ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎرا ﺳﻨﮕﺴﺎر ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ و ﺑﻌﺪ در ﺁﺗﺶ ﻣﻴﺴﻮزاﻧﻨﺪ )ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﺑﻦ ﻧﻮن ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ -١٨ ، .( ٢۵ " ...ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﮔﻔﺖ :از ادوﻧﻴﺎن ﻣﺘﺮس ،زﻳﺮا اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺗﻮ دادم .و ﻳﻮﺷﻊ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﺷﺐ را از ﺟﻠﺠﺎل ﮐﻮچ ﮐﺮدﻩ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺑﺮ ﺁﻣﺪو ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﺸﺎن را ﭘﻴﺶ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻨﻬﺰم ﺳﺎﺧﺖ و اﻳﺸﺎن را درﺟﺒﻌﻮن ﺑﻪ ﮐﺸﺘﺎر ﻋﻈﻴ ِﻤﯽ هﻼک ﮐﺮد ﺻﻔﺤﻪ 19
ﺧــــﺪا ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ،و ﭼﻮن ﭘﻴﺶ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻓﺮار ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن از ﺁﺳﻤﺎن ﺳﻨﮕﻬِﺎی ﺑﺰرگ ﺑﺎراﻧﻴﺪ و ﻣﺮدﻧﺪ ،و ﺁﻧﺎ ِﻧﯽ ﮐﻪ از ﺳﻨﮕﻬﺎ ِی ﺗﮕﺮگ ﻣﺮدﻧﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮدﻧﺪ از ﺁﻧﻬﺎ ِﺋﯽ ﮐﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﺘﻨﺪ ")ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ،ﺑﺎب دهﻢ .( ١١-٩، "و اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﻗﻮم ﻣﻮﺁب را ﮐﻪ از ﺣﻀﻮر اﻳﺸﺎن ﻣﻨﻬﺰم ﺷﺪﻧﺪ ﮐﺸﺘﻨﺪ و ﺷﻬﺮهﺎﻳﺸﺎن را ﻣﻨﻬﺪم ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺮهﺮ ﻗﻄﻌﻪ زﻣﻴﻦ ﻧﻴﮑﻮ ﺳﻨﮓ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ و ﺁﻧﺮا از ﺳﮑﻮﻧﺖ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ و ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ ﭼﺸﻤﻪ هِﺎی ﺁب را ﻣﺴﺪودﺳﺎﺧﺘﻨﺪ و ﮐﻠﻴﻪ درﺧﺘﺎن ﻣﻴﻮﻩ راﻗﻄﻊ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و در ﺟِﺎی ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻨﮕﻬ ِﺎی ﻗﻴﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ")ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﺳﻮم ٢۴ ،و.(٢۵ ﺴﯽ را ﺑﺎ ِﻗﯽ ﻧﮕﺬاﺷﺖ ﺳﯽ را ﮐﻪ در ﺁن ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ دم ﺷﻤﺸﻴﺮ هﻼک ﮐﺮد و ﮐ ِ "ﭘﺲ ﻳﻮﺷﻊ ﻣﻘﻴﺪﻩ را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧﺪهﻤﻪ ﻧﻔﻮ ِ ،و ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺑﺎ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎ ﻟﺒﻨﻪ ﺟﻨﮓ ﮐﺮد و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﺮا ﻧﻴﺰ ﺑﺪﺳﺖ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻧﻤﻮد ،ﭘﺶ هﻤﻪ ﮐﺴﺎ ِﻧﯽ را ﮐﻪ در ﺁن ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﺴﯽ راﺑﺎ ِﻗﯽ ﻧﮕﺬاﺷﺖ ،و ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺑﻪ ﻻﺧﻴﺶ ﮔﺬﺷﺖ و ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ اردو زدﻩ ﺑﺎ ﺁن ﺟﻨﮓ ﮐﺮد و ﺧﺪاوﻧﺪ دم ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﺖ و ﮐ ِ ﻻﺧﻴﺶ را ﺑﺪﺳﺖ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﭙﺮد ﮐﻪ در روز دوم ﺗﺴﺨﻴﺮﻧﻤﻮد وﻳﻮﺷﻊ هﻤﻪ ﮐﺴﺎ ِﻧﯽ را ﮐﻪ در ﺁن ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺪم ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﺖ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺴﯽ را ﺑﺮِای او ﺑﺎ ِﻗﯽ ﻧﮕﺬاﺷﺖ ،و ﭘﺲ ﺑﻪ ﻋﻠﺠﻮن هﻮرام ﻣﻠﮏ ﺟﺎزرﺑﺮِای اﻋﺎﻧﺖ ﻻﺧﻴﺶ ﺁﻣﺪ وﻳﻮﺷﻊ اوراﺷﮑﺴﺖ ،ﺑﺤﺪﻳﮑﻪ ﮐ ِ ﮔﺬﺷﺖ و در هﻤﺎن روز ﺁﻧﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺪم ﺷﻤﺸﻴﺮ زد و هﻤﻪ ﮐﺴﺎ ِﻧﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﺑﻮدﻧﺪ در ﻳﮏ روز هﻼک ﮐﺮد ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﻻﺧﻴﺶ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد .و ﭘﺲ ﺑﻪ ﺣﺒﺮون ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎ ﺁن ﺟﻨﮓ ﮐﺮد و هﺮ ِذی ﻧﻔﺲ را هﻼک ﮐﺮد ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪِای اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد .و ﻳﻮﺷﻊ اﻳﻦ ﻣﻠﻮک و زﻣﻴﻨﻬِﺎی اﻳﺸﺎن را ﮔﺮﻓﺖ زﻳﺮا ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪِای اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮِای اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺟﻨﮓ ﻣﻴﮑﺮد ". "و ﺷﻬ ِﺮی ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺻﻠﺢ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ دل اﻳﺸﺎن را ﺳﺨﺖ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﯽ اﻣﺮ درﺁﻳﻨﺪ و او اﻳﺸﺎن را ﺑﺎاﻟﮑﻞ هﻼک ﺳﺎزد و ﺑﺮاﻳﺸﺎن رﺣﻤﺖ ﻧﺸﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ اﻳﺸﺎن را ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎزد ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮ ِ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد ") ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ،ﺑﺎب هِﺎی اول ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ (. دردﻧﺒﺎﻟﻪ اﻳﻨﻬﺎ ،درﺑﺎب هِﺎی ﺑﻴﺴﺖ و دوم ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرم هﻤﻴﻦ ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ٧۶،ﺷﻬﺮ دﻳﮕﺮ ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﺎﻳﮏ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ،ﺑﺪﺳﺘﻮر ﻳﻬﻮﻩ و ﺑﺎ ﻧﻈﺎرت ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ او وﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪ ِهﯽ او ﺗﺼﺮف و ﻗﺘﻞ ﻋﺎم و ﻏﺎرت و ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ . اﻳﻦ ﻗﺘﻞ و ﻋﺎﻣﻬﺎ ﺁﻧﻘﺪر ﺑﺮِای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ و ﺑﺮِای ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ او ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣ ِﺘﯽ ﻳﮑﺒﺎر ﻳﻮﺷﻊ ﮔﺮدش ﺧﻮرﺷﻴﺪ را درﺁﺳﻤﺎن ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻴﺸﺘ ِﺮی ﺑﺮِای ﺗﻌﻘﻴﺐ "اﻣﻮرﻳﺎن " وﮐﺸﺘﻦ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ...":ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﻮﺷﻊ دررو ِزی ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻣﻮرﻳﺎن را ﭘﻴﺶ ﺑ ِﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﮐﺮد ،ﺑﻪ ﺁﻓﺘﺎب ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺟﺒﻌﻮن ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ ،و ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ وا ِدی اﻳﻠﻮن ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ ،ﭘﺲ ﭘﺎﻓﺘﺎب اﻳﺴﺘﺎد و ﻗﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﺗﻤﺎ ِﻣﯽ روز درﻓﺮورﻓﺘﻦ ﺗﻌﺠﻴﻞ ﻧﮑﺮد ،و ﻣﺎﻩ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﻗﻒ ﻧﻤﻮد ﺗﺎ ﻗﻮم ﺑﻘﻴﻪ ﺁﻣﻮرﻳﺎن را ﻧﺎﺑﻮد ١ ﮐﺮدﻧﺪ")ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ،ﺑﺎب دهﻢ ١٢،و.(١٣ ﺳﯽ ﺁﺷﻮ ِری ﻣﻴﺪاﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺮح ﭘﻴﺮو ِزی ﺳﯽ ازﻣﻨﻈﻮﻣﻪ هِﺎی ﺣﻤﺎ ِ ﻣﺤﻘﻖ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ِﺋﯽ ﮔﺎرِﻟﯽ ﻣﺤﺘﻮِای ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﺗﻮرات را اﻗﺘﺒﺎ ِ ﺳﯽ ﺑﺮﻟﻴﻦ ﻣﻴﺘﻮان دﻳﺪ : هِﺎی ﺧﻮﻧﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺁن اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﻧﻤﻮﻧﻪ ِای از ﺁﻧﻬﺎ را هﻢ اﮐﻨﻮن درﻣﻮزﻩ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎ ِ ﮕﯽ ﺧﻮدم از ﮐﻮهﺎ ﮔﺬﺷﺘﻢ و "ﺑﻪ ﻳﺎ ِری اﻳﺸﺘﺎر و ﺁﺷﻮر،ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﺰرگ ،و ﺑﻪ ﻓﺘﻮِای ﮐﺎهﻨﺎن ﻣﻘﺪس ،ﺑﺎ ﻟﺸﮑﺮﻳﺎن و اراﺑﻪ ِای ﺟﻨ ِ ﺑﺠﺎﻧﺐ ﮐﻴﻨﺎﺑﻮ رﻓﺘﻢ .ﺑﻪ ﺷﻬﺮ و ﻗﻠﻌﻪ ﻣﺴﺤﮑﻢ ﺁن ﻳﻮرش ﺁوردم و ﺁﻧﺠﺎ ﺗﺼﺮف ﮐﺮدم ،هﻤﻪ ﻣﺪاﻓﻌﺎن ﻗﻠﻌﻪ را از دم ﺗﻴﻎ ﮔﺬراﻧﺪم و ﺳﻪ هﺰار اﺳﻴﺮ را زﻧﺪﻩ زﻧﺪﻩ در ﺁﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪم و ﺣ ِﺘﯽ ﻳﮏ ﺗﻦ از ﺁﻧﺎن را ﺑﺎ ِﻗﯽ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮوﮔﺎ ِﻧﯽ رود .ﺳﺮدار دﺷﻤﻦ دا ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮدم ﭘﻮﺳﺖ ﮐﻨﺪم و ﭘﻮﺳﺘﺶ را ﺑﻪ دﻳﻮار ﺷﻬﺮ ﺁوﻳﺨﺘﻢ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺷﻬﺮ ﺗﻼ رﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺨﻮ ِﺑﯽ ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و ﺳﻪ ﺑﺎرو داﺷﺖ .ﭼﻮن ﺻﺎﻋﻘﻪ ﺑﺪان ﻳﻮرش ﺑﺮدم و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺁﻧﺮا ﮔﺸﻮدم .ﺳﻪ هﺰار ﺳﭙﺎ ِهﯽ را در هﻤﺎن دروازﻩ ﺷﻬﺮ از دم ﺗﻴﻎ ﮔﺬراﻧﺪم ،ﺳﭙﺲ ﺑﺴﻴﺎ ِری دﻳﮕﺮ را در ﺁﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪم .اﺳﺮِای ﻓﺮاوا ِﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ از ﺁﻧﻬﺎﭘﺎرﻩ ِای را دﺳﺖ ﺑﺮﻳﺪم و ﭘﺎرﻩ ِای دﻳﮕﺮ را ﮔﻮش و ﺑﻴ ِﻨﯽ ،و ﭼﺸﻤﺎن ﺑﺴﻴﺎ ِری از ﺁﻧﻬﺎرا درﺁوردم .از ﺑﺪﻧﻬِﺎی ﮐﺸﺘﮕﺎن ﭘﺸﺘﻪ هﺎ ﺳﺎﺧﺘﻢ و ﺳﺮهﺎﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺗﺎﮐﻬِﺎی ﺑﻴﺮون ﺷﻬﺮ ﺁوﻳﺨﺘﻢ و ﺟﻮاﻧﺎن و دﺧﺘﺮان را زﻧﺪﻩ در ﺷﻌﻠﻪ ه ِﺎی ﺁﺗﺶ اﻧﺪاﺧﺘﻢ .ﮐﺎ ِری ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺧﺪِای ﺑﺰرگ ،ﺁﺷﻮر ،و ﺧﺪِای ﺿﯽ ﺷﺪﻧﺪ " )ﺳﻨﮕﻨﻮﺷﺘﻪ ﺁﺷﻮرﻧﻀﻴﺮﺑﻌﻞ Assurnazirpalﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁﺷﻮر درﻗﺮن ﻧﻬﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد (. ﺑﺰرگ اﻳﺸﺘﺎر ،ازﻣﻦ را ِ ﺷﯽ ﻣﺸﺎﺑ ِﻬﯽ از ﺟﺎﻧﺐ "ﻣﻠﺖ ﺑﺮﺗﺮ "دﻳﮕ ِﺮی ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﺑﺤﮑﻢ اﻳﻨﮑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﮑﺮار ﻣﻴﺸﻮد درﺳﺎﻟﻬِﺎی ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎ ِﻧﯽ دوم ﻧﻴﺰ ﺗﻼ ِ "ﻓﻀ ِﺎی ﺣﻴﺎ ِﺗﯽ "ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮ در ﻟﻬﺴﺘﺎن و روﺳﻴﻪ و در دﻳﮕﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻨﻬِﺎی اروﭘِﺎی ﺷﺮ ِﻗﯽ ﻗﺮﺑﺎ ِﻧﯽ ﺑﺎر ﺁورد ،ﻣﻨﺘﻬﺎ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺁدﻣﮑﺸﺎن اﺟﺎزﻩ ﻧﺎﻣﻪ ِای از ﻳﻬﻮﻩ در دﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ،ﺧﺘﻨﻪ هﻢ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ إ ____________________________________
ِﯽ از دﻻﺋﻞ ﳏﮑﻮﻣﻴﺖ ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ در ﳏﺎﮐﻤﻪ ﻣﻌﺮوف او در ﺳﺎل ١۶١۶ﻗﺮار داﺷﺖ زﻳﺮا ﻗﻀﺎوت -١اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات ﻳﮑ ِی ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺿﻴﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﺧﻮرﺷﻴﺪ را از ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎز داﺷﺘﻪ ﺑﻮدو ﻧﻪ زﻣﲔ را ،ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﲑ ِﯽ ﺑﺮ ﺣﺮﮐﺖ زﻣﲔ ﺑﺮ ﺧﻼف ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس و ﺑﻨﺎ ﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ . ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ ﻣﺒﻨ
ﺻﻔﺤﻪ 20
ﺧــــﺪا
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
* * * ﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺧﺪِای ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﻗﺪﻳﺲ )ﺳﻦ ﭘﻞ ( ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ در اﻧﺠﻴﻞ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻗﺒﻼ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ،ﺧﺪا ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪِای ﻋﻴ ِ ﻧﻴ ِﻤﯽ از "ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ "و ﺳﺎزﻣﺎن دهﻨﺪﻩ واﻗ ِﻌﯽ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﺳﺖ ،دو ﺷﺨﺼﻴ ِﺘﯽ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ دارد .در ﺁن ﺑﺨﺶ ﮐﻪ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﺮداﺷﺘﻬِﺎی ﻓﮑ ِﺮی و ﻣﺬه ِﺒﯽ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس اﺳﺖ رﺳﺘﮕﺎ ِری هﺮ اﻧﺴﺎن دردرﺟﻪ اول درﮔﺮودرﺟﻪ اﻳﻤﺎن اواﺳﺖ ،و اﻳﻦ ﺴﯽ اﺻِﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،درﺻﻮر ِﺗﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﺑﺨﺶ دﻳﮕ ِﺮی ﮐﻪ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻧﻈﺮات ﺧﻮد ﻋﻴ ِ ﺳﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ،ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻦ ﺷﺮط ﺻﺮﻓﺎ ﺴﯽ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺮِای رﺳﺘﮕﺎر ﺷﺪن ﺷﺮط اﺳﺎ ِ ﺤﯽ ﺑﻮدن وﺑﻪ ﻋﻴ ِ اﺳﺖ ﺣ ِﺘﯽ ﻣﺴﻴ ِ ﺴﯽ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر در اﻧﺠﻴﻠﻬﺎاز ﻗﻮل ﻋﻴ ِ ﺴﯽ ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا را ﺑﺎ ﭘﺎﮐﺪِﻟﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﭙﺬﻳﺮد زﻧﺪ ِﮔﯽ ﮐﻨﺪ در ﺧﺪا ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ و ﺧﺪا دراو ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ .ﺑﺎز ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﮐ ِ هﻴﭽﻮﻗﺖ ﺑﺪان راﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ ) ﻣ ِﺘﯽ ،ﺑﺎب ﻧﻮزدهﻢ ١۵-١٣ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب دهﻢ : ١۵،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب هﻴﺠﺪهﻢ ١۶ ،و ،( ١٧و ِﻟﯽ ﺤﯽ ﻣﻮﻣﻦ ﺑﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ و ﺑﺎ هﻴﺌﺖ ﺣﺎﮐﻤﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺑﺨﺶ "ﻳﻬﻮ ِدی "ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ در ﺑﺎرﻩ ﻧﺤﻮﻩ راﺑﻄﻪ ﻳﮏ ﻣﺴﻴ ِ ﺳﯽ ﻧﮑﻨﻴﺪ ":ازﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﺎن ﺧﻮد ﺑﺎ ﭼﻨﺎن ﺧﻠﻮص و اﺣﺘﺮا ِﻣﯽ اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ از ﻣﺴﻴﺢ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ ،و اﻳﻦ راازراﻩ ﭼﺎﭘﻠﻮ ِ ﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ از اﻳﻦ راﻩ ارادﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺠﺎ ِﻣﯽ ﺁورﻳﺪ ،زﻳﺮاﮐﻪ زﻣﺎﻣﺪاران ﺟﻬﺎن ﺟﺰ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎدﺑﮑﻨﻴﺪﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻏﻼﻣﺎن ﻋﻴ ِ ﺑﺎ ارادﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻘﺎم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻧﻤﻴﺸﻮﻧﺪ ")رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ اﻓﺴﻴﺎن،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ،(۵،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ در اﻧﺠﻴﻠﻬِﺎی ﺴﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ :هﻴﭽﮑﺲ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻨﺪﻩ دو ارﺑﺎب ﺑﺎﺷﺪ .ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻳﺎ ﺑﻨﺪﻩ ﻃﻼ ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ از ﻗﻮل ﻋﻴ ِ ")ﻣﺘﻲ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ، ٢۴،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب دوازدهﻢ .( ٢٢،دو ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺁﻟﻤﺎ ِﻧﯽ ،اﺷﺘﺎوﻓﺮ و اﻟﺮت درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﺗﻀﺎد ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﺑﺮداﺷﺖ اﻧﺠﻴﻞ دررﺳﺎﻟﻪ هِﺎی ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس را ﻣﻼک ﻗﺮار دهﻴﻢ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺮون دوران ﺧﻮد او ،ﺑﻠﮑﻪ هﻤﻪ ﺁدﻣﮑﺸﺎن ﺗﺎﺟﺪار ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻌﻨﻮان ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ﺧﺪا ﻣﻮرد ﺗﻘﺪﻳﺲ ﻣﺎ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ .درﺑﺨﺶ "ﺗﻮرا ِﺗﯽ "ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﺁﻧﻬﺎ ِﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ رﺳﺘﮕﺎر ﺷﻮﻧﺪ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ،( ٣٠،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ درﺑﺨﺶ ﺁن هﺮ ﮐﺲ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮد را ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻨﺪ و ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺣﻘﻴﺮﺗﺮﻳﻦ ﺣﻘﻴﺮان ﺁﺳﺎن ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا راﻩ ﻣﻴﻴﺎﺑﺪ ،ﻣﻼﻳﺎن رﻳﺎﮐﺎر هﺮ ﻗﺪرهﻢ ﺑﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻊ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺁﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻠﮑﻮت ﺁﺳﻤﺎ ِﻧﯽ راﻩ ﻧﻤﻴﻴﺎﺑﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ دره ِﺎی ﻗﻠﻤﺮو ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪ ر ِوی دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺒﻨﺪﻧﺪ ) ﻣ ِﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻮ ﺳﻮم ، ۴،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ ،۵٢ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب دوازدهﻢ.(۴٠ ، در ﺑﺨﺶ "ﻳﻬﻮدي" اﻧﺠﻴﻞ ،ﺧﺪا هﻤﺎن ﺧﺪِای ﺧﻮد ﮐﺎﻣﻪ و ﻗﻬﺎر و ﺳﺨﺘﮕﻴ ِﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﻣﺘﺠِﻠﯽ ﻣﻴﺸﻮد و ﺑﻌﺪا ﻧﻴﺰ او را ﺑﺼﻮر ِﺗﯽ ﺑﺎزهﻢ ﻣﻄﻠﻖ ﺗﺮو ﻣﻘﺘﺪرﺗﺮ درﻗﺮﺁن ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ .دراﻳﻦ ﻣﻮرد اﻧﺠﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ":ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ از ﻳﻌﻘﻮب ﺟﺎﻧﺒﺪا ِری ﮐﺮدم زﻳﺮا اورا دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ،اﻣﺎ از ﺑﺮادرش ﻋﻴﺴﻮ ﮐﻪ ﺗﻮأم ﺑﺎ او زاﺋﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .و ﺑﻪ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺗﺮا ﮑﯽ از ﺑﻬﻤﻴﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻪ ﺷﺮارت ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﺗﻮ ﻗﺪرت ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن دهﻢ و اﺳﻢ ﻣﻦ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن اﻧﺘﺸﺎر ﻳﺎﺑﺪ .ﻳ ِ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ :ﭘﺲ دﻳﮕﺮ ﭼﺮا ﺧﺪا ازﻣﺎ اﻳﺮاد ﻣﻴﮕﻴﺮد ،زﻳﺮا ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ارادﻩ او ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﻨﺪ ؟وِﻟﯽ ِای ﺁدم إ ﺗﻮ ﮐﻴﺴ ِﺘﯽ ﮐﻪ از ﺧﺪا ﺟﻮاب ﻣﻴﺨﻮا ِهﯽ ؟ ﺁﻳﺎ ﮐﻮزﻩ ازﮐﻮزﻩ ﮔﺮﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﭼﺮا ﻣﺮا ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﮑﻞ ﺳﺎﺧ ِﺘﯽ ؟ﭼﻪ ﻣﻴﺸﻮد اﮔﺮ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﺎ ﺻﺒﺮ زﻳﺎد ﻣﺘﺤﻤﻞ ﮐﺴﺎ ِﻧﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﻮرد ﺧﺸﻢ او هﺴﺘﻨﺪ وِﻟﯽ ﺳﺰاوار هﻼﮐﺖ ﻧﻤﻴﺒﺎﺷﻨﺪ ،ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻨﻮﺳﻴﻠﻪ هﻢ ﻏﻀﺐ ﺧﻮد را ﻧﻤﺎﻳﺎن ﺳﺎزد و هﻢ ﻗﺪرت ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن دهﺪ ؟ ﭼﻪ ﻣﻴﺸﻮد اﮔﺮ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ ﻋﻈﻤﺖ وﺟﻼل ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﻴﮑﻪ ﻣﻮرد رﺣﻤﺖ او هﺴﺘﻨﺪ ١ وﻗﺒﻼ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮِای اﻳﻦ ﺟﻼل ﺁﻣﺎدﻩ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﻇﺎهﺮ ﺳﺎزد ؟ " )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﻓﺼﻞ ﻧﻬﻢ ٢٢،و.(٢٣ در ﺟ ِﺎی دﻳﮕﺮ هﻤﻴﻦ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺗﺬﮐﺮ ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ "هﻴﭻ اﻧﺴﺎ ِﻧﯽ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺧﻮد ﺑﺨﻮد ﺧﺪا را ﺑﺠﻮﻳﺪ ﻳﺎ ﺑﺪو ﮔﺮاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺧﺪا ﺑﻪ او ر ِوی ﺁوردﻩ ﺑﺎﺷﺪ " .اﻳﻦ درﺳﺖ هﻤﺎن ﺑﺮداﺷ ِﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺻﺪهﺎ ﺁﻳﻪ ﻗﺮﺁن ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ .ﺑﻌﮑﺲ در ﻣﻮار ِدی ﻣﺘﻌﺪد در ﺑﺨﺶ "ﻋﻴﺴﺎ ِﺋﯽ " اﻧﺠﻴﻞ اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﻣﻨﻌﮑﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺁد ِﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺪارا ﺑﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺨﻮاﻧﺪ .ﻳﺎ ﺳﭙﺮس ﺗﺤﻠﻴﻠﮕﺮ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس درارزﻳﺎ ِﺑﯽ اﻳﻦ دو ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻧﺠﻴﻞ از ﻧﻘﺶ ﺧﺪا درزﻧﺪ ِﮔﯽ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ،ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ: "ﺁﻧﭽﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﺎ ﺗﺸﺒﻴﻬﺎ ِﺗﯽ ﻋﺎِﻟﯽ و ِﻟﯽ وﺣﺸﺘﻨﺎک ﺑﻴﺎن داﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﺎﻣﺮوز اﻋﺘﺒﺎر ﺧﻮد را درﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺣﻔﻆ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ . ﺁوﮔﻮﺳﺘﻴﻨﻮس ﻗﺪﻳﺲ )ﺳﻦ اوﮔﻮﺳﺘﻦ ( اﻳﻦ اﺻﻞ ﻋﺪم اﺧﺘﻴﺎراﻧﺴﺎن و ﺗﻘﺪﻳﺮ ازِﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺻِﻠﯽ ﻣﺴﻠﻢ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ . ﻟﻮﺗﺮو ﮐﺎﻟﻮن ﻧﻴﺰ ﭼﻮن او ،اﻳﻦ ﻓﺮﺿﻴﻪ را هﺴﺘﻪ ﮐﻨﻮ ِﻧﯽ ﻣﮑﺘﺐ ﻣﺬه ِﺒﯽ ﺧﻮد ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ .اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد دراﻳﻦ ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ رﺳﺘﮕﺎ ِری ﻳﺎ ﮔﻤﺮا ِهﯽ اﺑ ِﺪی هﺮ اﻧﺴﺎن ﺣ ِﺘﯽ ﻗﺒﻞ از اﻧﻌﻘﺎد ﻧﻄﻔﻪ او ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ اﻧﺴﺎن واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد او ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺻﺮﻓﺎ ﻣﻨﻮط ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﻳﺎ رﺣﻤﺖ اﻟ ِﻬﯽ اﺳﺖ ". ___________________________________ ِﯽ ِی ﺗﻨﺪرﺳﺘ ِی ﺻﻠﺢ و ﺟﻨﮓ ،ﺧﺪا ِﯽ ،ﺧﺪا ِﯽ و ﺗﺎرﻳﮑ ِی روﺷﻨﺎﺋ – ١اﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات ﮐﻪ " :ﻣﻨﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ِﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﳐﺎﺻﻤﺖ ِی ﺑﺮ ﮐﺴ ِﯽ ﺁورم .وا ِﯽ را ﮐﻪ ﲞﻮاهﻢ ﻣﻴﺒﺨﺸﻢ و ﺑﺮهﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﲞﻮاهﻢ رﲪﺖ ﻣ ِی هﺴﺘﻢ .هﺮﮐﺴ و ﺑﻴﻤﺎر ِی ؟") ﺳﻔﺮﺧﺮوج ِﯽ ﺑﻪ زن ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﭼﻪ زاﺋﻴﺪ ِﯽ ،ﻳﺎ ﮐﺴ ﳕﺎﻳﺪ .ﻣﮕﺮ ﮐﻮزﻩ ﺑﻪ ﮐﻮزﻩ ﮔﺮ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﻣﺮا اﻳﻨﻄﻮرﺳﺎﺧﺘ ِﯽ وﺳﻮم ١٩،و ﮐﺘﺎب اﺷﻌﻴﺎء،ﺑﺎب ﭼﻬﻞ و ﭘﻨﺠﻢ .( ٧، ﺑﺎب ﺳ
ﺻﻔﺤﻪ 21
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺧــــﺪا
* * * در ﻗﺮﺁن ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻗﺒﻼ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ،ﺧﺪا ﻧﻪ ﺧﺪِای هﺰار ﭼﻬﺮﻩ ﺗﻮرات اﺳﺖ ،ﻧﻪ ﺧﺪِای دو ﺷﺨﺼﻴ ِﺘﯽ اﻧﺠﻴﻞ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪا ِﺋﯽ در ﺣﺪ اﻋ ِﻠﯽ ﺧﻮد ﮐﺎﻣﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺳﺎﺳﺎ ﭘﺮﺳﺸﻬﺎ ِﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮِای دو ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴ ِﺪی دﻳﮕﺮ ﻣﻄﺮح ﺷﻮﻧﺪ در ﻣﻮرد او ﻣﻄﺮح ﺷﺪ ِﻧﯽ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮑﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ درﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ ،زﻳﺮا ﮐﻪ در ﺑﻴﺮون از اﻳﻦ ﺧﺪا اﺻﻮﻻ هﻴﭻ واﻗﻌﻴ ِﺘﯽ و هﻴﭻ اﺧﺘﻴﺎ ِری وﺟﻮد ﻧﺪارد .هﻴﭻ ﺗﺮوﺧﺸ ِ او ﺛﺒﺖ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ وهﻴﭻ ﺑﺮ ِﮔﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ِﺑﯽ اﺟﺎزﻩ او از درﺧ ِﺘﯽ ﻓﺮواﻓﺘﺪ .هﻴﭽﮑﺲ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن او ﺑﺪﻧﻴﺎ ﻧ ِﻤﯽ ﺁﻳﺪ و ﺟﺰ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن او ﻧﻤﻴﻤﻴﺮد و هﺮ ﻋﺰ ِﺗﯽ از او اﺳﺖ و هﺮ ذﻟ ِﺘﯽ ﻧﻴﺰ ازاواﺳﺖ .هﺮﮐﺲ رﺳﺘﮕﺎر ﺷﻮد او رﺳﺘﮕﺎرش ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و هﺮﮐﺲ هﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮا ِهﯽ رود او ﮔﻤﺮاهﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ .هﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﻮد ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ او ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و هﺮ ﮐﺲ هﻢ ﮐﻪ ﮐﺎﻓﺮ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ او را ﮐﺎﻓﺮ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ .ﺧﻮد او اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﺮ ﺑﺮ دﻟﻬﺎ و ﭘﺮدﻩ ﺑﺮ ﮔﻮﺷﻬﺎ و ﭼﺸﻤﻬﺎ ِی ﺁﻧﻬﺎ ِﺋﯽ ﻣﻴﮕﺬارد ﮐﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺧﻄﺎﮐﺎر ﺑﺎ ِﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ .وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮدم ﺷﻬ ِﺮی هﻼک ﺷﻮﻧﺪ ﺧﻮد او ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺣﺮام ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ از ﮐﻔﺮﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ ،وﻗ ِﺘﯽ هﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺎﻋﻘﻪ ﻏﻀﺐ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻗﻮ ِﻣﯽ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ﺧﻮد او ﺣﮑﺎم ﺁن ﻗﻮم را ﺑﻪ راﻩ ﻓﺴﻖ ﻣﻴﺒﺮد ﮑﯽ ﭘﺲ از دﻳﮕ ِﺮی ﺑﻪ ﺧﺎک هﻼک ﺗﺎ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﮐﻴﻔﺮ ﺷﻮﻧﺪ ،و ﭘﺲ از هﻼک ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ اﻗﻮا ِﻣﯽ دﻳﮕﺮ ﭘﺪﻳﺪ ِﻣﯽ ﺁورد و ﺁﻧﻬﺎ را هﻢ ﻳ ِ ِﻣﯽ اﻧﺪازد ﺗﺎ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ هﺮ ﻗﻮم ﻋﺒﺮت دﻳﮕﺮان ﺷﻮد .ﺣ ِﺘﯽ ﻟﺒﺎس ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن او ﺑﺮاﻳﺸﺎن دوﺧﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد و ﺧﺎﻧﻪ هﺎ ﻳﺎ ﺧﻴﻤﻪ هِﺎی ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن او ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻳﺎ اﻓﺮاﺷﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد .او اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺷﺎخ و ﺑﺮﮔﻬِﺎی درﺧﺘﺎن ﻳﺎ از داﻣﻨﻪ هِﺎی ﮐﻮهﻬﺎﺑﺮِای ﻣﺮدم ﺳﺎﻳﺒﺎﻧﻬﺎ ِﺋﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺎﺑﺶ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻣﻴﺴﺎزد ،و اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻏﻬﺎ وﮐﺸﺘﺰارهﺎ را ﺑﻪ ﻣﺰارع ﮔﻨﺪم ﻳﺎ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎﻧﻬﺎ و ﺧﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺗ ِﺮی ﻣﻴﺪهﺪ . ﺧﯽ از ﻣﻴﻮﻩ هﺎ را ﺑﺮِای ﺧﻮردن ﺑﺮ ﺑﺮ ِ ﻧﺨﻠﺴﺘﺎﻧﻬﺎ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻴﮑﻨﺪ ،و ﺑﺎز هﻢ او اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ِ ﺳﯽ و دوﺳﻮرﻩ و ﺑﻴﺶ از دوﻳﺴﺖ ﺁﻳﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻄﻮر ﭘﻴﮕﻴﺮ ﺑﺮهﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ : در ِ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺮﮐﺲ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﮔﻤﺮا ِهﯽ ﻣﻴﮑﺸﺎﻧﺪ و هﺮ ﮐﺲ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ " )اﺑﺮهﻴﻢ ، ۴ ،اﻧﻌﺎم ،١٢۵،رﻋﺪ،٢٧،اﻋﺮاف ،١۵۵،ﻓﺎﻃﺮ،٨،ﻧﺤﻞ ،٩،ﺳﺠﺪﻩ ، ١٢،ﻳﻮﺳﻒ "، ١١٠،هﺮ ﮐﻪ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻓﻬﻢ ﻣﻴﺪهﺪ و هﺮ ﮐﻪ را ﮐﻪ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻧﻤﻴﺪهﺪ " ) ﺑﻘﺮﻩ "،( ٣٧٢ ، ٢۶٩، ٢۵۵ ،هﺮ ﮐﻪ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﮐﻨﺪ دﻟﺶ را ﺑﻪ اﺳﻼم ﻣﺎﻳﻞ ﻣﻴﮕﺮداﻧﺪ و هﺮ ﮐﺲ راﮐﻪ ﻧﺨﻮاهﺪ دﻟﺶ را در ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ اﻳﻤﺎن ﺳﺨﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ " )اﻧﻌﺎم ، ١٢۵، ١٠٧ ،٢۵،ﮐﻬﻒ ، ۵٧،ﺑﻘﺮﻩ ، ٧٠،ﻳﻮﻧﺲ ٩٩، ،و، ١٠٠ﺟﺎﺛﻪ ،( ٣٣ ،هﺮ ﮐﺲ را ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺸﻮل رﺣﻤﺖ ﺧﻮدﻣﻴﮑﻨﺪ و ﻣﻴﺒﺨﺸﺪ ،و هﺮ ﮐﺲ را ﺑﺨﻮاهﺪ ﻋﺬاب ﻣﻴﺪهﺪ ")ﺁل ﻋﻤﺮان ٧۴ ،و ، ١٢٩ﻣﺎﺋﺪﻩ " ،(١٨ ،هﺮ ﮐﻪ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻴﮑﻨﺪ ،و هﺮﮐﻪ را ﺑﺨﻮاهﺪ ذﻟﻴﻞ ﻣﻴﮑﻨﺪ ،ﺑﻪ هﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺴﯽ را ﺑﺨﻮاهﺪ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﻴﺪهﺪ و از هﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪهﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﻣﻴﮕﻴﺮد " ) ﺁل ﻋﻤﺮان ، ٢۶ ،اﺳﺮاء ٢١ ،و " ،( ٣٠هﺮ ﮐ ِ ﺴﯽ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻓﺮاخ رو ِزی ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺴﯽ او را ﻋﺰﻳﺰ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﮐﺮد " )ﺣﺞ ١۶،و " ، ١٨ﺧﺪاوﻧﺪ هﺮ ﮐ ِ ﮐﻪ ﺧﺪا ذﻟﻴﻞ ﮐﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﮐ ِ و هﺮ ﮐﺲ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺗﻨﮓ رو ِزی ﻣﻴﮑﻨﺪ " )رﻋﺪ، ٢۶،ﻋﻨﮑﺒﻮت ۶٢،روم ، ٣٧،ﺳﺒﺎ ، ٣٩،ﻧﻮر " ،( ۴۶ ، ٣۴ ، ٢١و ﻣﺎ ﻀﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺗ ِﺮی درﺟﻪ دادﻳﻢ ﺗﺎ ﻋﺪﻩ ِای از ﺁﻧﻬﺎ ﻋﺪﻩ دﻳﮕ ِﺮی را ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮد ﮔﻴﺮﻧﺪ " )زﺧﺮف ( ٣٢ ، ﻀﯽ از ﻣﺮدم راﺑﺮ ﺑﻌ ِ ﺑﻌ ِ ﻀﯽ دﻳﮕﺮ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻣﮑﻨﻴﺪ " )ﻧﺴﺎء " ،( ٣٢،ﺑﻨﮕﺮ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻀﯽ ﺑﺮ ﺑﻌ ِ " ،ﺁرزو و ﺗﻮﻗﻊ ﺑﻴﺠﺎ در ﻣﺰﻳ ِﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮِای ﺑﻌ ِ ﻀﯽ دﻳﮕﺮ ﺧﻮاهﻴﻢ ﻀﯽ ﺑﺮ ﺑﻌ ِ ﻀﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺗ ِﺮی ﺑﺨﺸﻴﺪﻳﻢ ،و اﻟﺒﺘﻪ در ﺁﺧﺮت ﺑﺮﺗ ِﺮی ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘ ِﺮی ﺑﻪ ﺗﻌ ِ ﻀﯽ از ﻣﺮدم را ﺑﺮ ﺑﻌ ِ ﺑﻌ ِ داد ")اﺳﺮاء ،( ٢١،ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﺎر ﺧﺪا ،ﮐﻪ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ " ) ﺁل ﻋﻤﺮان " ،( ۴٠ ،درﮐﺮدﻩ ﺧﺪا ﭼﻮن و ﭼﺮا ﻧﻤﻴﺘﻮان ﮐﺮد " )اﻧﺒﻴﺎ ء " ،( ٢٣ ،هﻴﺞ ﻣﺮد و زن ﻣﻮﻣﻦ رادرﮐﺎ ِری ﮐﻪ ﺧﺪا و رﺳﻮل او ﺑﺪان ﺣﮑﻢ ﮐﻨﻨﺪ اﺧﺘﻴﺎ ِری ﻧﻴﺴﺖ ")اﺣﺰاب "،( ٣۶،هﻴﻴﭻ ﻣﺼﻴﺒ ِﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﻴﺮﺳﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ اذان ﺧﺪاوﻧﺪ " ) ﺗﻐﺎﺑﻦ " ،( ١١،هﺮ ﮐﺲ ﺧﻮاﺳﺘﺎر دﻧﻴﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺘﺎع دﻧﻴﺎ را ﺑﻪ او ﻣﻴﺪهﻴﻢ – اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺸﺮط ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺎ ﺧﻮد ﭼﻨﻴﻦ ارادﻩ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ .-ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺟﻬﻨﻢ را ﻧﺼﻴﺐ او ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺧﻮا ِری ﺑﺪان در ﺁﻳﺪ ")اﺳﺮا ء .( ١٨ درﻣﻮارد ﻣﺘﻌﺪد دﻳﮕ ِﺮی ،ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺖ دﻗﻴﻖ ﺗﻮﻟﺪ و ﻣﺮگ هﺮ ﺁد ِﻣﯽ ،ﮐﻠﻴﻪ ﺁﻧﭽﻪ درﻓﺎﺻﻠﻪ اﻳﻦ دو ﺑﺮ او ﻣﻴﮕﺬرد ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ در "ﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ " ﺧﺪاوﻧﺪ ﺛﺒﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺑﻪ هﻴﭻ ﺻﻮرت ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻴﺴﺖ : "ﺑﻪ هﻴﭽﮑﺲ ﻣﺼﻴﺒ ِﺘﯽ ﻧﻤﻴﺮﺳﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ")ﺑﻘﺮﻩ "،( ١٠٢،ﺑﺮ ِﮔﯽ از درﺧﺖ ﻓﺮو ﻧ ِﻤﯽ اﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁن ﺁﮔﺎﻩ ﮑﯽ ﮐﻪ در ﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ ﻣﺎ ﺛﺒﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ ")اﻧﻌﺎم"،( ۵٩،و ﻣﺜﻘﺎل ذرﻩ ﮑﯽ زﻣﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ هﻴﭻ ﺗﺮ و ﺧﺸ ِ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ ،و داﻧﻪ ِای در زﻳﺮ ﺗﺎرﻳ ِ ِای در ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و درزﻣﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ در ﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ ﻣﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ")ﺳﺒﺎ، ٣٠،ﻧﻤﻞ ، ٧۴،ﻗﻤﺮ " ،( ۵٢،هﻴﭽﮑﺲ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪا و وﻗ ِﺘﯽ ﮐﻪ اﺟﻞ او ﻣﻌﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﻤﻴﻤﻴﺮد ")ﺁل ﻋﻤﺮان ، ١۴۵،ﻓﺎﻃﺮ ، ١١،اﻧﻌﺎم ، ٢،ﻟﻘﻤﺎن،( ٣۴ ، "ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ اﮔﺮ درﺧﺎﻧﻪ هِﺎی ﺧﻮد هﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎ ﭘِﺎی ﺧﻮد ﺑﻪ ﻗﺘﻠﮕﺎﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻣﺪ " )ﺁل ﻋﻤﺮان "،( ١۵۴،هﻤﻪ اﻣﻮر ﻋﻠﻢ ،ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ اﺗﻔﺎق ﺑﻴﻔﺘﺪ ،وﺑﻌﺪ از ﺁن ،ﺗﺎﺑﻊ اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ") رم " ،( ۴،هﺮﭼﻪ ﺑﺮِای ﺷﻤﺎ ﭘﻴﺶ ﺁﻳﺪ ،ﻳﺎ ﻧﻔﺲ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﺪ ،ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻮﻗﻮع ﭘﻴﻮﻧﺪد در ﮐﺘﺎب ازِﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻘﺮرﺷﺪﻩ اﺳﺖ ")ﺣﺪﻳﺪ " ،( ٢٢ ،ﻣﺎ ﺧﻮد ﺑﺮِای هﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دﺷﻤﻨﺎ ِﻧﯽ را از ﺁدﻣﻴﺎن و از اﺟﻨﻪ و ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺑﺮ اﻧﮕﻴﺨﺘﻴﻢ ،و اﻟﺒﺘﻪ ،اﮔﺮ ﻧﻤﻴﺨﻮاﺳﺘﻴﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻤﻴﺸﺪ ")اﻧﻌﺎم .(١١٢ ، ﺻﻔﺤﻪ 22
ﺧــــﺪا ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮِای اﻳﻦ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮِای ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻳﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﻳﺎ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﺁدﻣﻴﺎن ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﮐﺸﺘﻴﻬﺎ ﺑﺮِای اﻳﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮا ِﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻮار ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ از ﺑﺎﺑﺖ ﺷﮑﺮ ﻧﻌﻤﺖ ﺑﺠﺎ ﺁورﻧﺪ .اﻟﺒﺘﻪ دﻳﮕﺮ ﺟﺎﻧﺪاران ر ِوی زﻣﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮِای ﺑﻬﺮﻩ ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﻮﺟﻮدﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ : " ....هﻤﻪ ﻣﻮﺟﻮدات زﻣﻴﻦ را ﺑﺮِای ﺑﻬﺮﻩ ﺷﻤﺎ ﺁدﻣﻴﺎن ﺧﻠﻖ ﮐﺮدﻳﻢ )ﺑﻘﺮﻩ ،( ٢٩،و اﺳﺐ وﻗﺎﻃﺮ و اﻻغ را ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻮار ﺷﻮﻳﺪ )ﻧﺤﻞ ،( ٨ ،و ﭼﻬﺎرﭘﺎﻳﺎن را ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ﺗﺎ از ﻣﻮ و ﭘﺸﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺒﺮﻳﺪ و ﮔﻮﺷﺘﺸﺎن را ﺑﺨﻮرﻳﺪ و ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎرهﺎ ِی ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺷﻤﺎرا ﮐﻪ ﺟﺰ ﺑﺎ ﻣﺸﻘﺖ ﺣﻤﻞ ﻧﺘﻮاﻧﻴﺪ ﮐﺮد از ﺷﻬ ِﺮی ﺑﻪ ﺷﻬﺮ دﻳﮕﺮ ﺑﺒﺮﻧﺪ )ﻧﺤﻞ .( ٧،و ﺑﺮِای ﺳﻮا ِری ﺷﻤﺎ ﮐﺸ ِﺘﯽ هﺎ را ﺧﻠﻖ ﻓﺮﻣﻮدﻳﻢ ﺗﺎ ﭼﻮن ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻮار ﺷﻮﻳﺪ ﺷﮑﺮ ﻧﻌﻤﺖ ﻣﺎرا ﺑﺠﺎ ﺁورﻳﺪ )زﺧﺮف ،( ١٢،و اﮔﺮ ارادﻩ ﮐﻨﻴﻢ ﺑﺎد را ﻓﺮوﻣﻴﻨﺸﺎﻧﻴﻢ ﺗﺎ ﮐﺸﺘﻴﻬﺎ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺁن از ﺣﺮﮐﺖ )ﺷﻮ ِری . "( ٣٣ ، " و ﻣﺎ ﺁب را در اﻧﺪازﻩ ﻻزم از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺁﻧﺮادرر ِوی زﻣﻴﻦ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻴﻢ در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ ﺁﻧﺮا از ﻣﻴﺎن ﺑﺒﺮﻳﻢ،و ﺑﻪ ﺑﺮﮐﺖ ﺁن ﺑﺮِای ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻠﺴﺘﺎﻧﻬﺎ و ﺗﺎﮐﺴﺘﺎﻧﻬﺎ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﻴﻮﻩ هِﺎی ﺧﻮرا ِﮐﯽ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻓﺮاوا ِﻧﯽ درﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ .و درﺧ ِﺘﯽ را ﻧﻴﺰ روﻳﺎﻧﺪﻳﻢ ﮐﻪ از ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ِﻣﯽ ﺁﻳﺪ و ﺑﺮِای ﺧﻮرﻧﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﻣﻴﻮﻩ ِای ﭘﺮروﻏﻦ )زﻳﺘﻮن(ﺑﻪ ﺑﺎر ِﻣﯽ ﺁورد .و ﻧﻴﺰ ﺑﺮِای ﺷﻤﺎ ﮔﺎوان و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان را ﺑﻮﺟﻮد ﺁوردﻳﻢ ﺗﺎ ﺷﻴﺮﻩ ِای را ﮐﻪ از ﭘﺴﺘﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺮون ِﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﺑﻨﻮﺷﻴﺪ و ﺑﻬﺮﻩ هِﺎی دﻳﮕﺮ ﺑﺒﺮﻳﺪ و ﮔﻮﺷﺘﺸﺎن را ﻧﻴﺰ ﺑﺨﻮرﻳﺪ ،و ﺑﻬﻨﮕﺎم ﺿﺮورت ﺁﻧﻬﺎرا ﺑﮑﺎر ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﺧﻮد ﺑﮕﻤﺎرﻳﺪ و ﺑﺮ ﭘﺸﺘﺸﺎن ،ﭼﻮن ﺑﺮ ر ِوی ﮐﺸ ِﺘﯽ ﺳﻔﺮ ﮐﻨﻴﺪ ")ﻣﻮﻣﻨﻮن .( ٢٢-١٨، در ﻣﻮرد ﺳﺎرﻩ ﺗﺮﻳﻦ اﻣﻮر زﻧﺪ ِﮔﯽ روزﻣﺮﻩ ﺁدﻣﻴﺎن ﻧﻴﺰ از ﺁﻧﺎن ﺳﻠﺐ اﺧﺘﻴﺎر ﺷﺪﻩ و ﺣ ِﺘﯽ در ﻣﺴﺎﺋِﻠﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺴﮑﻦ و ﻟﺒﺎس و ﺧﻮراک و ﮐﺸﺖ و ﮐﺎر هﻴﭻ ﺳﻬ ِﻤﯽ ﺑﺮِای ﺧﻮد ﺁﻧﺎن ﻣﻨﻈﻮر ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ " :ﺑﺮِای ﺷﻤﺎ ﻟﺒﺎس ﺧﻠﻖ ﮐﺮدﻳﻢ ﺗﺎ از ﮔﺮﻣﺎ و ﺳﺮﻣﺎ ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﺎﺷﻴﺪ،و ﺑﺮِای ﺳﮑﻮﻧﺖ داﺋﻢ ﺷﻤﺎ ﺧﺎﻧﻪ هﺎرا ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ و ﺑﺮِای ﺳﮑﻮﻧﺖ ﻣﻮﻗﺘﺘﺎن ﺧﻴﻤﻪ هﺎ ِﺋﯽ را از ﭘﻮﺳﺖ ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎن ﺗﺮﺗﻴﺐ دادﻳﻢ ﺗﺎ دروﻗﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﺳﺒﮏ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،و از ﭘﺸﻢ و ﮐﺮک و ﻣ ِﻮی اﻳﻦ ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺮِای ﺷﻤﺎ اﺛﺎﺛﻪ ﻣﻨﺰل و ﻣﺘﺎع هِﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﻠﻖ ﻓﺮﻣﻮدﻳﻢ )ﻧﺤﻞ ،( ٨٠،و در ﮐﻮهﺎ و ﺟﺎدﻩ هﺎ راهﻬﺎ ِﺋﯽ ﺑﺮِای رﻓﺖ و ﺁﻣﺪ ﺷﻤﺎ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻳﻢ )اﻧﺒﻴﺎء ،( ٣١ ،و ﺑﺮِای ﺸﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻓﺘﺎب ﻗﺮار دادﻳﻢ ﺣﻔﻆ ﺷﻤﺎ از ﮔﺮﻣﺎ از درﺧﺘﺎن ﺳﺎﻳﺒﺎن ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ و ﻧﻴﺰ دﻳﻮرهِﺎی ﮐﻮهﻬﺎ وﻏﺎرهﺎ را ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﭘﻮﺷ ِ )ﻧﺎزﻋﺎت ،( ٣٢،و ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﻗﻄﻌﺎ ِﺗﯽ ﻣﺠﺎور ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ دادﻳﻢ ﮐﻪ ﻳﮑﺠﺎ ﺑﺎغ اﻧﮕﻮر ﺑﺎﺷﺪ و ﺟﺎ ِﺋﯽ ﻣﺰرﻋﻪ ﻏﻼت و ﺟﺎ ِﺋﯽ دﻳﮕﺮ ﺧﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺗ ِﺮی دادﻳﻢ )رﻋﺪ ."(۴، ﻀﯽ از ﻣﻴﻮﻩ هﺎرا ﺑﺮِای ﺧﻮردن ﺑﺮ ﺑﺮ ِ ﻧﺨﻠﺴﺘﺎن )رﻋﺪ ،( ٣،و ﺑﻌ ِ ﺁﻳﺎت ﻣﺘﻌﺪد دﻳﮕ ِﺮی از ﻗﺮﺁن ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺷﮕﻔﺖ ﺁور ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﻮدﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮا ِدی را ﺑﻪ راﻩ راﺳﺖ ﻣﻴﺒﺮد ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺷﻮﻧﺪ ،و اﻓﺮا ِدی را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﻄﺎﮐﺎ ِری ﻣﻴﮑﺸﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﻣﺴﺘﺤﻖ دوزخ ﮐﻨﺪ ،زﻳﺮا " وﻋﺪﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺨﻠﻒ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﻨﻢ را از ﺁدﻣﻴﺎن و از اﺟﻨﻪ ﭘﺮ ﮐﻨﺪ ": ﺧﯽ از اﻓﺮاد ﻧﻬﺎدﻩ اﻳﻢ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﺸﺎن ﺑﺮ ﺷﻨﻴﺪن ﺳﺨﻦ ﺣﻖ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ")اﻧﻌﺎم ، ٢۵،اﺳﺮاء ، ۴۶، "ﻣﺎ ﺧﻮد ﭘﺮدﻩ ﺑﺮ دل ﺑﺮ ِ اﻋﺮاف " ،( ١٠٠ ،ﻣﻬﺮ ﺑﺮ دﻟﻬﺎ و ﭘﺮدﻩ ﺑﺮ ﮔﻮﺷﻬﺎ و ﭼﺸﻤﻬﺎ ﻳﺘﺎن ﻧﻬﺎدﻩ اﻳﻢ " )ﺑﻘﺮﻩ ۶،و " ،( ٧اﮔﺮ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺘﻴﻢ هﻤﻪ ﻣﺮدﻣﺎن را ﺑﻪ راﻩ راﺳﺖ هﺪاﻳﺖ ﻣﻴﮑﺮدﻳﻢ ،وِﻟﯽ وﻋﺪﻩ ﻣﺎ ﺗﺨﻠﻒ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﻨﻢ را از اﺟﻨﻪ و از ﺁدﻣﻴﺎن ﭘﺮ ﮐﻨﻴﻢ " )اﻧﻌﺎم ١٢٨، و ، ١۴٩هﻮد ١١٨،و ، ١١٩اﻋﺮاف ١٧٨،و ، ١٧٩ﺳﺠﺪﻩ ، ١٣،ﻧﺴﺎء ١٠،و ، ١۴ﺗﻮﺑﻪ ، ۶٨،ﻋﻠﻖ" ،( ١۵،اﮔﺮ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺘﻴﻢ ،ﺗﻤﺎم ﺧﻼﻳﻖ را اﻣﺖ واﺣ ِﺪی ِﻣﯽ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ،ﻟﻴﮑﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﮑﺮدﻳﻢ ﺗﺎ هﺮ ﮐﻪ را ﺧﻮد ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺸﻤﻮل رﺣﻤﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﮐﻨﻴﻢ " )ﺷﻮ ِری " ،(٨،هﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اورا ﺑﻪ ﮔﻤﺮا ِهﯽ رﺳﺎﻧﺪ ،دﻳﮕﺮ هﻴﭽﮑﺲ هﺎ ِدی او ﻧﺸﻮد و ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ درﮔﻤﺮا ِهﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ ")اﻋﺮاف ٣٠،و، ١٨۶ﻧﺴﺎء، ١۴٣،زﻣﺮ ٢٣ ،و، ٣۶رﻋﺪ ، ٣٣ ،ﻏﺎﻓﺮ ، ٣٣،ﻓﺎﻃﺮ ٨،ﻣﺪﺛﺮ، ٣١،ﺷﻌﺮا "،( ۴،اﮔﺮ ﺧﺪا ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ اﻳﻨﻬﺎ ﻣﺸﺮک ﻧﻤﻴﺸﺪﻧﺪ ،اﻣﺎ ﻣﺎ ﺧﻮد ﭼﺸﻢ و دل اﻳﺸﺎن را از ﮔﺮوﻳﺪن ﺑﻪ ﺣﻖ ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ " )اﻧﻌﺎم ١٠٧ ،و ..."،( ١١٠ و ﺗﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ دﺷﻤ ِﻨﯽ اﻧﺪاﺧﺘﻴﻢ " ) ﺗﺤﺮﻳﻢ .( ١،ﺑﻪ ﻣﻮازات اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮ ِﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻓﺮ ِدی ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ اﺳﺖ ،ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺸﺎﺑ ِﻬﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ زﻧﺪ ِﮔﯽ دﺳﺘﻪ ﺟﻤ ِﻌﯽ اﻗﻮام و ﻣﻠﻞ ﺟﻬﺎن ﺣﮑﻔﺮﻣﺎ اﺳﺖ : "ﺻﺎﻋﻘﻪ ﻏﻀﺐ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﺮ هﺮ ﻗﻮ ِﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﻴﻢ ﻓﺮود ِﻣﯽ ﺁورﻳﻢ ") رﻋﺪ ..." ،( ١٣،ﭼﻮن ﺑﺨﻮاهﻴﻢ اهﻞ دﻳﺎ ِری را هﻼک ﮐﻨﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﺎن ﺁﻧﺮا واﻣﻴﺪارﻳﻢ ﺗﺎ راﻩ ﻓﺴﻖ ﺑﺮوﻧﺪ و ﻣﺴﺘﺤﻖ ﮐﻴﻔﺮ ﺷﻮﻧﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁﻧﻬﺎراهﻼک ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ " ) اﺳﺮاء ١۶و"،( ١٧و ﺣﺮام اﺳﺖ ﺑﺮ هﺮﺷﻬ ِﺮی ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮدم ﺁن هﻼک ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺁن ﻣﺮدم از ﮐﻔﺮ ﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ " )اﻧﺒﻴﺎء " ،( ٩۵،ﺑﺮ ﮔﺮدﻧﺸﺎن ﺗﺎ زﻧﺦ زﻧﺠﻴﺮ ﻋﺬاب ﻧﻬﺎدﻳﻢ و راﻩ ﭘﺲ و ﭘﻴﺶ را ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺑﺴﺘﻴﻢ و ﭘﺮدﻩ ﺑﺮ ﭼﺸﻤﻬﺎ و دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن اﻓﮑﻨﺪﻳﻢ ")ﻳﺲ " ،( ١٠- ٧،ﺗﻨﺪ ﮕﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻗﻪ ﻧﺨﻞ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻩ ِای ﺑﻪ ﺑﺎ ِدی ﺳﺮﮐﺶ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﮐﻪ هﻔﺖ ﺷﺐ و هﺸﺖ روز ﻣﺘﻮاِﻟﯽ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺴﻠﻂ ﺑﻮد ،و ﺟﻤﻠ ِ ﺧﺎک هﻼک اﻓﺘﺎدﻧﺪ " )ﺣﺎﻗﻪ ۶،و " ،( ٧ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎرا ﺻﺎﻋﻘﻪ ﺁﺗﺶ در ﮔﺮﻓﺖ در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﻧﻪ ﺗﻮان ﮔﺮﻳﺨﺘﻦ داﺷﺘﻨﺪ و ﻧﻪ ﻳﺎر و ﻣﺪدﮐﺎ ِری ﺑﺮِای ﺧﻮد ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ " )ذارﻳﺎت ۴۴،و"،(۴۵و ﺑﺮِای هﻼک ﺁﻧﻬﺎ ﺻﻴﺤﻪ ِای از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﮐﻪ هﻤﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻴﺎﻩ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻧﺪ ")ﻗﻤﺮ رﻳﺎل "،( ٣١و ﺗﻨﻮر ﺁﺗﺶ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺠﻮﺷﻴﺪ " )هﻮد "،( ۴٠،و ﻋﺬاب ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺑﺎ ِدی ﺳﻬﻤﮕﻴﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ر ِوی ﺻﻔﺤﻪ 23
ﺧــــﺪا ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ﺁورد و ﭼﻮن ﺻﺒﺢ ﺷﺪ ﺟﺰ ﺧﺎﻧﻪ هِﺎی وﻳﺮان از ﺁﻧﻬﺎ اﺛ ِﺮی ﻧﻤﺎﻧﺪ ")اﺣﻘﺎف ٢۴،و "،( ٢۵دﻳﺪﮔﺎﻧﺶ را ِﺑﯽ ﻧﻮر ﮐﺮدﻳﻢ وﮔﻔﺘﻴﻢ ﮐﻪ اﻳﻨﮏ ﻋﺬاب ﻗﻬﺮ و اﻧﺘﻘﺎم ﻣﺎرا ﺑﭽﺸﻴﺪ ")ﻗﻤﺮ ٣٧،و"،( ٣٩زﻟﺰﻟﻪ ِای ﺳﺨﺖ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺮِای ﺁﻧﺎن ﻣﺮگ ﻣﺴﻠﻢ ﺑﻬﻤﺮاﻩ ﺁورد")ﻋﻨﮑﺒﻮت "،( ٣٧،ﺗﻨﺪ ﺑﺎ ِدی ﺧﺰا ِﻧﯽ ﺑﻪ ﺳ ِﻮی ﺁﻧﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ هﺮﭼﻪ ﻣﻴﻮزﻳﺪ ﺁﻧﺮا ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺳﺘﺨﻮان ﻣﻴﭙﻮﺳﺎﻧﻴﺪ)ذارﻳﺎت، ۴١و "،(۴٢ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺳﻨﮕﺒﺎران ﻋﺬاب ﻧﺎزل ﮐﺮدﻳﻢ ")ﺣﺠﺮ ٧٣ ،و"،( ٧۴ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻠﻨﺪ و ﻗﺴﻢ ﺑﻪ روز ﻣﻮﻋﻮد ،ﮐﻪ هﻤﻪ اﺻﺤﺎب ﺣﺪودرا ﮐﺸﺘﻴﻢ ")ﺑﺮوج "،( ۴- ١،و ﺟﺰ ﻧﻮح و اﺻﺤﺎﺑﺶ هﻤﻪ را ﻏﺮق درﻳِﺎی هﻼﮐﺖ ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ،و هﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪِای ﺗﻮﺧﺪِای رﺣﻴ ِﻤﯽ اﺳﺖ ")ﺻﺎﻓﺎت "،( ٨٢،و ﻗﻮم ﻟﻮط را ﺟﺰ اهﻞ ﺑﻴﺖ او ﺑﺎ ﺳﻨﮕﺒﺎران ﻋﺬاب هﻼک ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ ،وهﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪِای ﺗﻮ ﮑﯽ ﺑﻌﺪ از دﻳﮕ ِﺮی ﺗﻮاﻧﺎ و ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ ")ﺷﻌﺮا ١٧٢،و"،( ١٧٣ﭘﺲ ازهﻼک اﻳﻨﺎن اﻗﻮا ِﻣﯽ دﻳﮕﺮ ﭘﺪﻳﺪ ﺁوردﻳﻢ ،و ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻴﺰ ﻳ ِ ﺑﻪ ﺧﺎک هﻼک اﻧﺪاﺧﺘﻴﻢ ﺗﺎ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ هﺮ ﻗﻮم را ﻋﺒﺮت دﻳﮕﺮان ﻗﺮاردهﻴﻢ")ﻣﻮﻣﻨﻮن ٣١،و" ،( ۴١اﺻﺤﺎب ﺣﺠﺮ رﺳﻮﻻن ﻣﺎ را ﺗﮑﺬﻳﺐ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺮِای ﻓﺮار از ﺧﻄﺮ درﮐﻮهﻬﺎ ﻣﻨﺰل ﮔﺰﻳﺪﻧﺪ ،اﻣﺎ ﻣﺎ ﺻﺒﺤﮕﺎ ِهﯽ ﺁﻧﺎﻧﺮا در هﻤﺎن ﺑﺎ ِﻻی ﮐﻮهﻬﺎﺑﺎ ﺻﻴﺤﻪ ﻋﺬاب ﻧﺎﺑﻮد ﺸﯽ ﮐﺮد و ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻨﺪﺑﺎ ِدی دراﻳﺎم ﻧﺤﺲ ﻋﺬاب ذﻟﺖ را ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﺸﺎﻧﺪﻳﻢ ")اﻋﺮاف،( ٧٣، ﮐﺮدﻳﻢ ")ﺣﺠﺮ "،( ٨٠،ﻗﻮم ﻋﺎد ﺳﺮﮐ ِ "ﻗﻮم هﻮد ﺷﺘﺮ ﺻﺎﻟﺢ را ِﭘﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﭘــﺲ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن زﻟﺰﻟﻪ ِای ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﮐﻪ هﻤﻪ را در ﺧﺎﻧﻪ هﺎﻳﺸﺎن از ﭘِﺎی در ﺁورد")اﻋﺮاف٧۴، ("،و ﻗﻮم ﺷﻌﻴﺐ را ﭼﻨﺎن هﻼک ﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ ﮔﻮ ِﺋﯽ هﺮﮔﺰ درر ِوی زﻣﻴﻦ ﻧﺒﻮدﻩ اﻧﺪ ")هﻮد " ،( ٩۴،و ﻧﻴﺰ اﺻﺤﺎب رس را ،و ﺑﺴﻴﺎر ﻃﻮاﻳﻒ و اﻗﻮام دﻳﮕﺮ را ﺑﻪ ﮐﻴﻔﺮ ﮐﺮدارﺷﺎن هﻼک ﮐﺮدﻳﻢ ")ﻓﺮﻗﺎن "،( ٣٨،و ﻗﺎرون را ﺑﺎ هﻤﻪ ﺿﻴﺎع و ﻋﻘﺎرش ﺑﻪ زﻳﺮ زﻣﻴﻦ ١ ﻓﺮو ﺑﺮدﻳﻢ ")ﻗﺼﺺ.( ٨١، در ﻣﻮار ِدی ﻣﺘﻌﺪد ﺗﺬﮐﺮ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺪف ﺧﺪاوﻧﺪ از روﻳﺪادهِﺎی ﺑﺪ ﻳﺎﺧﻮ ِﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﺮِای ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻣﻴﺎﻓﺘﺪ و درک ﻋﻠﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮِای ﺧﻮد اﻳﺸﺎن دﺷﻮار اﺳﺖ ،ﺁزﻣﺎﻳﺶ درﺟﻪ اﻳﻤﺎن ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ .در ﺻﻮر ِﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺎرهﺎ در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﻳﺎ ﻋﺪم اﻳﻤﺎن اﻓﺮاد ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ارادﻩ ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ و ﺁﻧﺎن ﺷﺨﺼﺎ اﺧﺘﻴﺎ ِری دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻧﺪارﻧﺪ .در ﻣﻮرد دوﺟﻨﮓ اﺣﺪ و ﺑﺪر ﮐﻪ اوِﻟﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ و دو ِﻣﯽ ﺑﻪ ﭘﻴﺮو ِزی ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ " :اﮔﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ در ﺟﻨﮓ )اﺣﺪ( اﺳﻴ ِﺒﯽ رﺳﻴﺪ در ﻋﻮض ﺑﻪ دﺷﻤﻨﺎن ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ )درﺟﻨﮓ ﺑﺪر(ﺁﺳﻴ ِﺒﯽ ﺳﺨﺖ وارد ﺁﻣﺪ ،زﻳﺮا ﻣﺎ ﭘﻴﺮو ِزی وﺷﮑﺴﺖ را ﺑﺪﻳﻨﺠﻬﺖ در ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم ﻣﻴﮕﺮداﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﺁﻧﻬﺎ ِﺋﯽ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ اﻧﺪﮐﺪاﻣﻨﺪ ؟) ﺁل ﻋﻤﺮان ( ١۴٠،رو ِزی ﮐﻪ دو ﮔﺮوﻩ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ )درﺟﻨﮓ اﺣﺪ (روﺑﺮو ﺷﺪﻧﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﺳﻴﺪ ﺑﻪ اذان ﺧﺪا ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﺪ ﻣﻮﻣﻨﺎن ﮐﻴﺎﻧﻨﺪ و ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن ﮐﺪام ؟ ") ﺁل ﻋﻤﺮان ".( ١۶۶،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻤﺎ درﺟﻨﮓ ﺑﺪرﻳﺎ ِری ﮐﺮد .درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺿﻌﻴﻔﺎ ِﻧﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﺒﻮدﻳﺪ ...:وﻗ ِﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻮﻣﻨﺎن ﮔﻔ ِﺘﯽ ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ را ﺑﺲ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﭘﺮوردﮔﺎراﺗﺎن ﺳﻪ هﺰار ﺗﻦ ازﻣﻼﺋﮑﻪ را ﺑﻪ ﻳﺎ ِری ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺪ ،و اﮔﺮ از او ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ و ﺑﺮدﺑﺎ ِری ﻧﺸﺎن دهﻴﺪ هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ دﺷﻤﻨﺎن ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﺁورﻧﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﻨﺠﻬﺰار ﻣﻠﮏ دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺑﺘﺎزﻧﺪ ،ﺧﺪا ﭼﻨﻴﻦ ﻧﮑﺮد ﻣﮕﺮ ﺑﺮِای اﻳﻨﮑﻪ ﺧﺒﺮ ﻧﮑﻮ ِﺋﯽ را ﺑﻪ ٢ ﺷﻤﺎ ﺑﺸﺎرت دهﺪ ﺗﺎ دﻟﻬﺎﻳﺘﺎن ﺁرام ﮔﻴﺮد ")ﺁل ﻋﻤﺮان ١٢۵،و،( ١٢۶ ﺴﯽ ﺑﺎ او ﺑﻪ ﺴﯽ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﭘﻴﺮ ِوی ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﭼﻪ ﮐ ِ "ﻣﺎﻗﺒﻠﻪ ِای را ﮐﻪ ﺗﻮ ﭘﻴﺶ از ﺁن ﺑﺮﺁن ﺑﻮ ِدی ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻳﻢ ﺗﺎ درﻳﺎﺑﻴﻢ ﭼﻪ ﮐ ِ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺮﻣﻴﺨﻴﺰد ")ﺑﻘﺮﻩ "،( ١۴٣،ﻣﺎ اﺻﺤﺎب ﮐﻬﻒ را ازﺧﻮاب ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺘﻴﻢ ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﮐﺪاﻣﻴﮏ از ﺁن دو ﮔﺮوﻩ ﺣﺴﺎب ﻣﺪت درﻧﮓ در ﻏﺎر را ﺑﻬﺘﺮ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ") ﮐﻬﻒ "،( ١٢،و ﺷﻴﻄﺎن را ﺑﺮﻣﺮدﻣﺎن ﺗﺴﻠﻂ ﻧﺪادﻳﻢ ﻣﮕﺮ ﺑﺮِای اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﺧﺮت ﻣﻮﻣﻦ اﺳﺖ وﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ درﺁن ﺷﮏ دارد") ﺳﺒﺎ "،( ٢١،اﮔﺮ ﺧﺪا ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ ﮐﺴﺎ ِﻧﯽ ﮐﻪ درر ِوی زﻣﻴﻦ هﺴﺘﻨﺪ اﻳﻤﺎن ﻣﻴﺂوردﻧﺪ .ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮ )ﻣﺤﻤﺪ( ﻣﻴﺘﻮا ِﻧﯽ هﻤﻪ ﻣﺮدم را ﺑﻪ اﮐﺮاﻩ ﻣﻮﻣﻦ ﮐ ِﻨﯽ ؟ زﻳﺮا ﮐﻪ هﻴﭽﮑﺲ ِﺑﯽ اﺟﺎزﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻤﺎن ﺴﯽ هﺮﮔﺰ ﺴﯽ را ﮐﻪ ﺧﺪا ﮔﻤﺮاﻩ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ هﺪاﻳﺖ ﮐ ِﻨﯽ ؟ﺑﺮِای ﭼﻨﻴﻦ ﮐ ِ ﻧ ِﻤﯽ ﺁورد ):ﻳﻮﻧﺲ ف ٩٩و ( ١٠٠ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺨﻮا ِهﯽ ﮐ ِ را ِهﯽ ﺑﻪ هﺪاﻳﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد )ﻧﺴﺎء .( ٩٠،و ﻧﻮح ﺑﻪ ﻗﻮم ﺧﻮد ﮔﻔﺖ اﮔﺮ ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﻤﺎ را ﮔﻤﺮاﻩ ﮐﻨﺪ ،اﻧﺪرز ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﻮ ِدی ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ )هﻮد ...."( ٣۴،و ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﺗﺄﮐﻴﺪات ﻣﮑﺮر درﻣﮑﺮر ﮐﻪ ﺁدﻣﻴﺎن ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ اﺧﺘﻴﺎ ِری درﺁﻧﭽﻪ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻣﻘﺪرﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﺪارﻧﺪ ،در ﻣﻮار ِدی ﻗﺮﺁن ﻧﺎﮔﻬﺎن راﻩ ﻋﻮض ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﺑﺮِای ﮐﺴﺎﻧﻴﮑﻪ را ِهﯽ ﺟﺰ راﻩ ﺣﻖ را ﺑﺮ ﮔﺰﻳﺪﻩ اﻧﺪ ﺧﻂ و ﻧﺸﺎن ﻣﻴﮑﺸﺪ : "ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺟﺎﻧﻮران در ﻧﺰد ﺧﺪا ﮐﺴﺎ ِﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﻘﻞ ﻧ ِﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ و اﮔﺮهﻢ ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ﮐﻼم ﺣﻖ ﺷﻨﻮا ﮐﻨﻴﻢ ﺑﺎز ر ِوی از ﺁن ﺑﺮ ﻣﻴﺘﺎﺑﻨﺪ وﺑﺪان اﻋﺘﺮاض ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ") اﻧﻔﺎل "،( ٢٢ ،اﮔﺮ هﻢ ﻣﻼﺋﮑﻪ را ﺑﺮ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﻢ ﻳﺎ ﻣﺮدﮔﺎن از ﻗﺒﺮهﺎ ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ و ﺑﺎ اﻳﻨﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻨﺪ ،ﺑﺎز اﻳﻤﺎن ﻧ ِﻤﯽ ﺁورﻧﺪ " ) اﻧﻌﺎم "،( ١١١،ﺧﺪا ﮐﺎﻓﺮان را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ او را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻩ ____________________________________
– ١اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﻣﻮرد اﺳﺘﻨﺎد ﻓﺮﳝﻦ ﮐﻼرک در ﺗﻌﱪ ﻣﻌﺮوﻗﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ از او ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ" :ﺧﺪای ﳏﻤﺪ را ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺎﻳﺪ در زﻟﺰﻟﻪ و ﻃﻮﻗﺎن و ﺁﺗﺶ ﺟﺴﻨﺠﻮ ﮐﺮد". ِی ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﱪان از ﺗﻮرات واﳒﻴﻞ ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .در ﮐﺘﺎب دوم ﲰﻮﺋﻴﻞ )ﺑﺎب -٢ﻣﻮﺿﻮع ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪن ﻣﻼﺋﮏ ﺑﺮا ِﯽ ِﯽ ﻣﺒﻬﻢ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،وﻟ ﭘﻨﺠﻢ (٢۴،و ﮐﺘﺎب ﻣﮑﺎﺑﻴﺎن )ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ . ۴- ٢،وﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ ( ١٠- ٨،اﻳﻦ روﻳﺪاد ﺑﺼﻮرﺗ ِﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ از ﺧﺪا ﲞﻮاهﺪ ﮐﻪ دوازدﻩ ﻓﻮج از ﻣﻼﺋﮏ را در اﳒﻴﻞ ﺻﺮﳛﺎ از ﻗﻮل ﻋﻴﺴ ِﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﺷﺸﻢ.( ۵٣ ، ِی او ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ )ﻣﺘ ﺑﻪ ﻳﺎر
ﺻﻔﺤﻪ 24
ﺧــــﺪا ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ﮑﯽ دو ﻣﻮرد ﺣ ِﺘﯽ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺧﻮب و ﺑﺪ ﺁدﻣﻴﺎن ﺣﺎﺻﻞ اﻋﻤﺎل ﺑﻮدﻧﺪ " )اﻋﺮاف، ۵١ ،ﺗﻮﺑﻪ ، ۶٧،ﺟﺎﺛﻴﻪ .( ۴٣،در ﻳ ِ ﺧﻮدﺷﺎن اﺳﺖ " :ﺑﺮِای ﺁد ِﻣﯽ ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺳ ِﻌﯽ ﺧﻮد اﻧﺠﺎم دادﻩ ﺣﺎﺻِﻠﯽ ﻧﻴﺴﺖ ")ﻧﺠﻢ " ،(٣٩،از ﺳ ِﻮی ﺧﺪا ﺑﺮِای ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺴﯽ ﮐﻪ ﮐﻮر ﻣﺎﻧﺪ درﺧﺴﺮان ﻣﺎﻧﺪ ")اﻧﻌﺎم ف.( ١٠۴ ﺴﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﺮا دﻳﺪ ﺑﻪ رﺳﺘﮕﺎ ِری رﺳﻴﺪ وهﺮ ﮐ ِ اﺳﺖ ،هﺮ ﮐ ِ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻗﺪرت ﻣﻄﻠﻘﻪ و هﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ِای ﮐﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﺮِای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺎﺋﻞ اﺳﺖ ،ﮔﺎﻩ هﻤﻴﻦ ﺧﺪاوﻧﺪﺑﻪ رواﻳﺖ ﺁﻳﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ هﻤﻴﻦ ﻗﺮﺁن ﺑﺼﻮر ِﺗﯽ ﻋﻤﻞ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﻮ ِﺋﯽ ﻓﻘﻂ ﺳﺨﻨﮕ ِﻮی ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﻮد و ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺧﻮاﺳﺘﻪ هِﺎی او درﻣﻮار ِدی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ِوی ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺣﺠﺐ ﻳﺎ ﻓﺮوﺗ ِﻨﯽ وﻳﺎ ﺑﺮِای اﺣﺘﺮاز ازﺑﺮﺧﻮرده ِﺎی ﻧﺎ ﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ اﺑﺮاز ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖ .اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﺮارا اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ را درﭘﻴﺶ ﺁوردﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻗﺮﺁن ﭘﻴﺎم ﺁﺳﻤﺎ ِﻧﯽ ﺑﺮِای هﻤﻪ ﻣﺮدﻣﺎن وﺑﺮِای هﻤﻪ دوراﻧﻬﺎﺳﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺴﺎﺋِﻠﯽ ﮐﻪ از ﻟﺤﺎظ زﻣﺎ ِﻧﯽ و ﻣﮑﺎ ِﻧﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻣﻮر ﻣﻌﻴ ِﻨﯽ از زﻧﺪﮔﺎ ِﻧﯽ روزﻣﺮﻩ ﭘﻴﻤﺒﺮاﺧﺘﺼﺎص دارﻧﺪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ درﺁن ﻣﻄﺮح ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ "ِای ﮐﺴﺎﻧﻴﮑﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ اﻳﺪ ،ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ هِﺎی ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ داﺧﻞ ﻧﺸﻮﻳﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮد او اﺟﺎزﻩ ﺁﻧﺮا دادﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻃﻌﺎﻣﺶ ﻣﻨﺸﻴﻨﻴﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮد او ﺷﻤﺎ را دﻋﻮت ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ .وﻗ ِﺘﯽ هﻢ ﮐﻪ دﻋﻮت ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻃﻌﺎم ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ زودﺗﺮ از وﻗﺖ ﻣﻘﺮرﻧﻴﺎﺋﻴﺪ و ﺑﻌﺪ از ﺻﺮف ﻃﻌﺎم ِﭘﯽ ﮐﺎرﺧﻮد ﺑﺮوﻳﺪ ﻧﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮِای ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن ﺑﺎ ِﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر ﻣﺎﻳﻪ ﺁزار ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﺳﺖ هﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد از ﮔﻔﺘﻦ ﺁن ﺷﺮم ﮐﻨﺪ ،وِﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ از اﻇﻬﺎر ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﺮ ِﻣﯽ ﻧﺪارد ) اﺣﺰاب .( ۵٣،هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﻣﻴﺨﻮاهﻴﺪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ را ﺻﺪا ﮐﻨﻴﺪ ،او را ﺁﻧﻄﻮ ِری ﺻﺪاﺑﮑﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻣﻴﺎن ﺧﻮدﺗﺎن ﺻﺪا ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ )ﻧﻮر.( ۶٣،ﺻﺪاﻳﺘﺎن را از ﺻﺪِای ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻧﺒﺮﻳﺪ و ﺑﺎ او ﺑﻪ هﻤﺎن ﺑﻠﻨ ِﺪی ﺻﺤﺒﺖ ﻣﮑﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ هﻤﺪﻳﮕﺮ ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ ...ﺁﻧﻬﺎ ِﺋﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮرا ﭘﺸﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺑﺎﻧﮏ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮﺷﺎن ﻣﺮد ِﻣﯽ ﺑﻴﺸﻌﻮر هﺴﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺧﻴِﻠﯽ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاز ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎرج ﺷﻮد )هﺠﺮت .( ۵ – ١،هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ از ﺷﻤﺎ ﻣﻴﺨﻮاهﺪﮐﻪ ﺟﺎﺑﺎز ﮐﻨﻴﺪ ﭘﺲ ﺟﺎ را ﺑﺮِای دﻳﮕﺮان ﺑﺎز ﮐﻨﻴﺪ و زﻣﺎ ِﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﺑﺮ ﻋﯽ را ﻣﻴﻄﻠﺒﻴﺪ از ﭘﺸﺖ ﺣﺠﺎب ﺑﻄﻠﺒﻴﺪ و رﺳﻮل ﺧﺪارا ﻧﻴﺎزارﻳﺪ . ﺧﻴﺰﻳﺪ ﭘﺲ ﺑﺮ ﺧﻴﺰﻳﺪ ) ﻣﺠﺎدﻟﻪ .( ١٢،هﺮﮔﺎﻩ از زﻧﺎن ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﺘﺎ ِ ﭘﺲ از وﻓﺎت او ﻧﻴﺰهﺮﮔﺰ ﺑﺎ هﻤﺴﺮاﻧﺶ ازدواج ﻣﮑﻨﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻨﺎ ِهﯽ ﺑﺰرگ اﺳﺖ ).اﺣﺰاب ."( ۵٣، در ﺟ ِﺎی دﻳﮕﺮ در ﻣﻮرد هﻤﻴﻦ زﻧﺎن ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ،در هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﺑﺎ او ﮔﻠﻪ ﻣﻨﺪﻳﻬِﺎی زﻧﺎﺷﻮ ِﺋﯽ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ِ":ای ﺷﯽ ﺁزادﺗﺎن ﮐﻨﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ،ﺑﻪ زﻧﺎن ﺧﻮد ﺑﮕﻮاﮔﺮ ﺧﻮاهﺎن زﻳﻨﺖ دﻧﻴﺎ ِﺋﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﻬﺮﻳﻪ ﺗﺎن را ﺑﭙﺮدازم و ﺑﻪ ﺧﻮ ِﺑﯽ و ﺧﻮ ِ ﺷﯽ ﺑﺰرگ ﺧﻮاهﺪ داد ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﮐﺎر ﻧﺎروِای ﺷﻤﺎرا دو ﺑﺮاﺑﺮ دﻳﮕﺮان ،اﻣﺎ اﮔﺮ ﻃﺎﻟﺐ زﻧﺪ ِﮔﯽ اﺧﺮ ِوی ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﺎدا ِ ﺑﻪ ﮐﻴﻔﺮ ﺧﻮاهﺪ رﺳﺎﻧﻴﺪ ،و هﺮ ﮐﻪ را ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﻄﻴﻊ ﻓﺮﻣﺎن رﺳﻮل ﺑﺎﺷﺪ اﺟ ِﺮی ﻣﻀﺎﻋﻒ ﻧﺼﻴﺐ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد .ﺷﻤﺎ ِای زﻧﺎن ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ،ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ زﻧﺎن ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ .ﭘﺲ ﺑﺎ ﻣﺮدان ﺑﻪ ﻧﺮ ِﻣﯽ وﻧﺎز ِﮐﯽ ﺳﺨﻦ ﻣﮕﻮﺋﻴﺪ و در ﺧﺎﻧﻪ هﺎﻳﺘﺎن ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ و ﺧﺪا و رﺳﻮل او را اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ )اﺣﺰاب ( ٣۴- ٢٨،و ﺗﻮ ِای رﺳﻮل ﻻزم ﻧﻴﺴﺖ در هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﺪن ﺑﺎ زﻧﺎن ﺧﻮد ﻧﻮﺑﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﺮاﻋﺎت ﮐ ِﻨﯽ .هﺮ ﻳﮏ از ﺁﻧﻬﺎ را ﮐﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﺪو ﻧﺒﻮ ِدی ﻧﻮﺑﺘﺶ را ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﻴﻨﺪاز و اﮔﺮ هﻢ ﺑﺪو ﻣﺎﻳﻞ ﺷ ِﺪی دو ﺑﺎرﻩ او را ﻧﺰد ﺧﻮد ﺑﺨﻮان .هﻴﭽﮑﺪام ﮕﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﻮ ﺑﺪاﻧﺎن ﻋﻄﺎ ﻣﻴﮑ ِﻨﯽ رﺿﺎ دهﻨﺪ ) اﺣﺰاب . ( ۵١،ﺑﺮِای ﺿﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ هﻤ ِ از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺗﻮ ﻧﺎرا ِ ﭼﻪ ِای ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ از ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﻼل ﮐﺮدﻩ ﺑﺮِای ﺧﺸﻨﻮ ِدی زﻧﺎﻧﺖ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﻣﻴﮑﻨﻲ؟ )ﺗﺤﺮﻳﻢ ."( ١، دو ﺁﻳﻪ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺮﺁن ﺣﮑﺎﻳﺖ ازﺁن دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﻮد ﺗﻮﺻﻴﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﻴﮑﻪ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺗﺒﺮک ﺑﻪ دﻳﺪار او ِﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ﭘﻮ ِﻟﯽ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺼﺮف ﻣﻌﺎش او ﺑﺮﺳﺪ ،وِﻟﯽ ﭼﻮن اﻳﻨﺎ از اﻳﻦ ﮐﺎر اﮐﺮاﻩ ﻧﺸﺎن دادﻩ اﻧﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﻌﺪا ﺁﻧﺎن را از ﭘﺮداﺧﺖ اﻳﻦ ﭘﻮل ﻣﻌﺎف ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ : ﺸﯽ " )ﺗﻮﺑﻪ ( ١٠٣،و ِﻟﯽ " ِای رﺳﻮل ،از ﮐﺴﺎﻧﻴﮑﻪ ﺑﻪ دﻳﺪﻧﺖ ِﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ﺻﺪﻗﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﭘﺎک ﮔﺮدا ِﻧﯽ و ﻃﻬﺎرت ﺑﺨ ِ ﭼﻮن ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن از اﻳﻦ ﮐﺎر ﺳﺮ ﺑﺎز ﻣﻴﺰدﻧﺪ ،ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁﻳﻪ دﻳﮕ ِﺮی راﻩ ﻋﺬ ِری در ﺑﺮاﺑﺮﺷﺎن ﻣﻴﮕﺬارد ... ":اﮔﺮ ﻧﻤﻴﺘﻮا ِﻧﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﮐ ِﻨﯽ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ و رﺣﻴﻢ اﺳﺖ .ﺁﻳﺎ اﮐﺮاﻩ دارﻳﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از دﻳﺪار ﺧﻮد ﺻﺪﻗﻪ ِای ﺑﺪهﻴﺪ ؟ دراﻳﻨﺼﻮرت ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺑﻪ ﺷﻤﺎ را ﻣﻴﭙﺬﻳﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﺷﺮط ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻤﺎز ﺧﻮد را ﺑﺮﭘﺎ دارﻳﺪ و زﮐﻮﻩ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺪهﻴﻢ و ﺧﺪا و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻧﺶ را ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺮدار ﺑﺎﺷﻴﻢ " )ﻣﺤﺎﺟﻪ ١٢،و .( ١٣ ﺻﯽ ﺑﻦ داﺋﻞ ،ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻧﻴﺎوردن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ را دﻟﻴﻞ ﺑﺮ ﮑﯽ از دﺷﻤﻨﺎن ﻣﺤﻤﺪ ،ﻋﺎ ِ درﺟﺎ ِﺋﯽ دﻳﮕﺮ ،ﺧﺪاوﻧﺪ در اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ ﻧﻴﺸﺨﻨﺪ ﻳ ِ ﻋﻘﻴﻢ ﺑﻮدن او داﻧﺴﺘﻪ و ﻣﺤﻤﺪ را ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺁوردﻩ ﺑﻮد ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺤﻤﺪﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ دﺷﻤﻦ ﺑﺪ ﺧﻮاﻩ اوﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮدش ﻋﻘﻴﻢ اﺳﺖ )ﮐﻮﺛﺮ ، ( ٣،و ﺑﺎز در ﺟﺎ ِﺋﯽ دﻳﮕﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﺑﻮﻟﻬﺐ ﻋﻢ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ و هﻤﺴﺮش ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﻤﺪ دﺷﻤ ِﻨﯽ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ":ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺑﺎد دﺳﺖ اﺑﻮ ﻟﻬﺐ ،و زﻧﺶ ﻧﻴﺰ هﻴﺰم ﮐﺶ ﺟﻬﻨﻢ ﺑﺎد ! " )ﻟﻬﺐ .( ٣-١ ،
ﺻﻔﺤﻪ 25
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی »ﺗﻮﺣﻴﺪی« هﻢ در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و هﻢ در دﻧﻴﺎی اﺳﻼم ،ﺗﻮرات ﮐﺘﺎب اول از ﮐﺘﺎب هﺎی ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« و ﺳﻨﮓ زﻳﺮﺑﻨﺎﺋﯽ هﺮ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﺰرگ ﺟﻬﺎن ﺳﺎﻣﯽ اﺳﺖ .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ در ﻳﮏ ارزﻳﺎﺑﯽ دور از ﭘﻴﺸﺪاوری ،ﻣﻴﺎن اﻳﻦ ﮐﺘﺎب و دو ﮐﺘﺎب دﻳﮕﺮ هﻤﺎن ﻓﺮق اﺻﻮﻟﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﺑﺎ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم وﺟﻮد دارد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﭘﻴﺎم اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁن، هﻤﺎﻧﻨـﺪ ﭘﻴﺎم ﺁﺋﻴﻦ هﺎ زرﺗﺸﺘﯽ و ﺑﻮداﺋﯽ ،ﭘﻴﺎﻣﯽ ﺟﻬـﺎﻧــﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁدﻣﻴــﺎن را از هﺮ ﻗﻮم و ﻧﮋاد و ﺳﺮزﻣﻴﻦ در ﺑــﺮ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ،در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺗﻮرات ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﻮدش ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺧﺎص ﻳﮏ ﻗﻮم ﻣﻌﻴﻦ اﺳﺖ :ﭘﻴﺎم ﺁن ﭘﻴﺎﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺤﺼﺮا ﺑﺮای ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺻﺎدر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﻣﻼک ﺧﻮب و ﺑﺪ در اﻳﻦ ﭘﻴﺎم درﺟﻪ ﺳﻮد و زﻳﺎن ﺁن ﺑﺮای ﻳﻬﻮدﻳﺎن اﺳﺖ .ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮب اﺳﺖ وﻟﻮ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﺁن ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺁدﻣﮑﺸﯽ و دزدی و ﻓﺮﻳﺒﮑﺎری وﺣﻖ ﺷﮑﻨﯽ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺿﺮر ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺪ اﺳﺖ ،وﻟﻮ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﻣﻮازﻳﻦ ﺳﻨﺘﯽ اﺧﻼق و ﻋﺪاﻟﺖ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﮐﻨﺪ .از ﺟﻨﺒﻪ ای دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺎن ﺗﻮرات ﺑﺎ دو ﮐﺘﺎب »ﺗﻮﺣﻴﺪی« دﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎوﺗﯽ اﺳﺎﺳﯽ وﺟﻮد دارد ،و ﺁن ﻟﺤﻦ و ﻣﻀﻤﻮن ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت ﺁن اﺳﺖ ،زﻳﺮا در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁن از ﻣﺘﺎﻧﺘﯽ ﮐﻪ ﺣﻘًﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ وﺟﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﻳﮏ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ،ﺗﻮرات از اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﺮﻳﺎل هﺰار و ﭼﻨﺪ ﺻﻔﺤﻪ ای ﻗﺘﻞ و ﺟﻨﺎﻳﺖ و ﺗﻮﻃﺌﻪ و ﻓﺮﻳﺐ و دروغ و دزدی و ﺑﺨﺼﻮص زﻧﺎﮐﺎری ﺷﺒﺎهﺖ دارد ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ در هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ ﻧﻘﺶ ﭘﻬﻠﻮان اﺻﻠﯽ را اﻳﻔﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. اﻋﺘﺒﺎری ﮐﻪ ﺑﻌﺪهﺎ در هﺮ دو ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم ﺑﻪ ﺗﻮرات ﺗﻌﻠﻖ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ارزش واﻗﻌﯽ ﺧﻮد اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ارزﺷﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ دو ﺁﺋﻴﻦ ،ﻳﮑﯽ ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و دﻳﮕﺮی ﺑﻄﻮر ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺮای ﺁن ﻓﺮاهﻢ ﺁوردﻩ اﻧﺪ ،و ﻧﻘﺶ اﺳﺎﺳﯽ را در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻋﻴﺴﯽ دارد .زﻳﺮا ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮدش ﻳﻬﻮدی ﺑﻮد ،و ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﻳﺶ را در ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﻳﻬﻮدی و در درون ﺟﺎﻣﻌﻪ ای ﻳﻬﻮدی ﮔﺬراﻧﻴﺪ .اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺬهﺒﯽ او ﺗﻤﺎﻣﺎ از ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد و ﻃﺮف ﺧﻄﺎب او ﻧﻴﺰ در هﻤﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪ هﺎﻳﺶ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﭘﻴﺎم ﺗﺎزﻩ وی ﮔﻮش ﺷﻨﻮاﺋﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ راهﯽ ﺟﺰ اﻳﻦ ﺑﺮای او ﻧﺒﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﭘﻴــﺎم را ﻧﺎﻗﺾ ﺗﻮرات ﻧﺪاﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﮑﻤﻞ ﺁن ﺑﺸﻤﺎرد» :ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﻴــﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻩ ام ﺗﺎ ﺗﻮرات و ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان را ﻣﻨﺴﻮخ ﮐﻨﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻣﺪﻩ ام ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﮐﻤﺎل ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ .ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ ﺑﺮﺟﺎی هﺴﺘﻨﺪ هﻴﭻ ﺣﺮﻓﯽ و ﻧﻘﻄﻪ ای از ﺗﻮرات از ﺑﻴﻦ ﻧﺨﻮاهﺪ رﻓﺖ ﺗﺎ هﻤﻪ ﺁن ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ١٧ ، و ،(١٨در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﻼ ﺧﻮد وی ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺣﺮف هﺎ و ﻧﻘﻄﻪ هﺎی ﺑﺴﻴﺎری از ﺗﻮرات را ﺗﻐﻴﻴﺮ داد ،ﺑﻠﮑﻪ اﺻﻮﻻ ﺑﺮداﺷﺘﯽ از ﺧﺪا و دﻳﻦ و اﺻﻮل اﺧﻼﻗﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪان ﻣﻄﺮح ﮐﺮد ﮐﻪ درﺳﺖ در ﻧﻘﻄﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی ﺗﻮراﺗﯽ ﺑﻮد. ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﭘﻴﺎم ﻋﻴﺴﯽ -ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻳﮏ ﭘﻴﺎم ﺟﻬﺎﻧﯽ و ﻧﻪ ﺻﺮﻓ ًﺎ ﻳﻬﻮدی ﺑﻮد -ﺑﻪ ﺧﺎرج از ﻣﺮزهﺎی ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ و ﻧﮋادی و ﻣﺬهﺒﯽ ﻗﻮم ﮐﻮﭼﮏ ﻳﻬﻮد رﻓﺖ و در اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﭘﻬﻨﺎور رم و ﻣﺤﻴﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻧﺎﺳﺎﻟﻢ ﺁن زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺴﺎﻋﺪی را در درون ﻃﺒﻘﺎت ﻣﺤﺮوم و ﻏﻼﻣﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺮای ﮔﺴﺘﺮش ﺧﻮد ﻳﺎﻓﺖ ،اﻳﻦ ﭘﻴﺎم )ﮐﻪ ﺑﻌﺪا اﻧﺠﻴﻞ ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺖ( ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد دﻧﺒﺎﻟﻪ و ﻣﮑﻤﻞ ﭘﻴﺎم دﻳﮕﺮی ﺑﻪ ﻧﺎم ﺗﻮرات اﻋﻼم ﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﺬهﺒﯽ ﻳﮑﯽ از ﻣﺘﺼﺮﻓﺎت ﮐﻮﭼﮏ اﻳﻦ اﻣﭙﺮاﺗﻮری در ﺑﺨﺶ ﺧﺎوری درﻳﺎی ﻣﺪﻳﺘﺮاﻧﻪ ﺑﻮد ،و ﻧﻮﻣﺬهﺒﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ اﻟﺰاﻣﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ هﺮ دو ﭘﻴﺎم را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﻴﺎم هﺎﻳﯽ واﺑﺴﻄﻪ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ و ﻣﮑﻤﻞ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺑﺨﺶ ﺗﻮراﺗﯽ ﺁن ﻧﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ارﺗﺒﺎﻃﯽ داﺷﺖ ﺻﻔﺤﻪ ١ ١ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
و ﻧﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﺤﺘﻮی ﭘﺎﺳﺨﮕﻮی ﻧﻴﺎزهﺎی ﻓﺮدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺁﻧﺎن ﺑﻮد .ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺑﻪ ﻧﺎم اﻧﺠﻴﻞ ﺑﺪاﻧﺎن ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﻧﺎﻣﺘﺠﺎﻧﺴﯽ از ﺗﻮرات ﮐﻬﻦ و از اﻧﺠﻴﻞ ﻧﻮ ﺑﻮد ،ﮐﻪ اﻟﺰاﻣﺎ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای ﺗﻮرات را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ﺧﺪاﻳﯽ ﺷﺮور ،اﻧﺘﻘﺎﻣﺠﻮ ،ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮز و ﺣﻘﻴﺮ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﺮادف ﺑﺎ هﻤﺎن ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻤﺮد ﮐﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻋﻴﺴﯽ او را ﻣﻈﻬﺮ اﻋﻼی ﮔﺬﺷﺖ و ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد .ﺑﻪ ﻣﻮازات اﻳﻦ اﺳﺘﺤﺎﻟﻪ ،ﺷﻴﻮخ ﻣﺬهﺒﯽ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﭼﻮن اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻟﻮت و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب و ﻣﻮﺳﯽ و ﻳﻮﺷﻊ و ﻋﺬرا و اﺷﻌﻴﺎء و دﻳﮕﺮان ﻧﻴﺰ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺷﺪﻧﺪ و از اﻳﻦ راﻩ در ﻃﻮل ﻗﺮون ﻣﺘﻮاﻟﯽ ﻣﺘﻔﮑﺮان و هﻨﺮوران ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از دوران روﻧﺴﺎﻧﺲ هﻤ ِﻪ اﻳﻦ ﺷﻴﻮخ ﻣﺤﻠﯽ ﺗﻮرات را در هﺎﻟﻪ ای از ﺗﻘﺪس ﺟﺎی دادﻧﺪ ﮐﻪ در ﺧﻮد ﺗﻮرات ﻣﻄﻠﻘًﺎ ﻧﺸﺎﻧﯽ از ﺁن وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ .واﻗﻌﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد اﻣﺮوز اﺛﺮی از ﺗﻮرات ﺟﺰ در ﻧﺰد ﺧﻮد ﻣﻠﺖ ﮐﻮﭼﮏ ﻳﻬﻮد ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﺻﺪهﺎ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ اﻣﺮوزﻩ ﺁن را ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺧﻮﻳﺶ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرﻧﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺣﺘﯽ ﻧﺎﻣﯽ از ﺁن ﻧﻴﺰ ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ. دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ای در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﺑﺎر ﻣﺤﻤﺪ ﻧﻴﺰ -ﺑﺎ ﺁن ﮐﻪ ﻳﻬﻮدی ﻧﺒﻮد - ﺁﺋﻴﻦ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘ ِﻪ ﺧﻮد را ،ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻧﻪ ﻳﮏ ﻣﺬهﺐ ﻧﻮ ﺑﻠﮑﻪ اداﻣﻪ دو ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴـــﺪی دﻳﮕﺮ ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﯽ اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﺟﻤﻌﯽ از ﭘﻴﺮوان ﺁﻧﻬﺎ در ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن و در ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی دﻳﮕﺮ ﺧﺎور ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺑﻮدﻧﺪ .در ﻧﺘﻴﺠﻪ هﻤﺎن اﺳﺘﺤﺎﻟﻪ ای ﮐﻪ در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در ﻣﻮرد ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﻴﻮخ ﻳﻬﻮدی ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد در ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺰ در اﻣﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ اﻳﻦ ﺷﻴﻮخ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻋﺎﻟﻢ اﺳﻼم اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ .اﺑﺮاهﻴﻢ ،ﻟﻮت ،اﺳﺤﺎق ،ﻳﻌﻘﻮب ،ﻣﻮﺳﯽ ،ﻳﻮﺷﻊ ،ﺷﺎﺋﻮل ،داوود ،ﺳﻠﻴﻤﺎن ،اﻳﻮب ،ﻋﺬرا ،ﻳﻮﻧﺲ ،از ﭼﻬﺎر ﭼﻮب ﺻﺮﻓﺎ ﻳﻬﻮدی ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻄﻠﻘًﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ در ﺧﻮد ﺗﻮرات درﺑﺎرﻩ ﺁﻧﺎن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ و ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ از زﺑﺎن ﺁﻧﻬﺎ در ﻣﻮرد وﺣﺪاﻧﻴﺖ اﻟﻬﯽ و دﻋﻮت ﺑﻪ ﻗﺒﻮل ﺁن ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﮐﻠﯽ ﻏﻴﺮ از ﺁن ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن در ﺗﻮرات در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻳﻬﻮﻩ و ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺑﻪ زﺑﺎن ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ. در ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﺳﻮرﻩ و ﺷﺼﺖ و ﻧﻪ ﺁﻳﻪ ﻗﺮﺁن از زﺑﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ درﺑﺎرﻩ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎن او ﻣﯽ ﺗﻮان ﺧﻮاﻧﺪ ﮐﻪ »:ﻣﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ را راهﻨﻤﺎی ﻣﺮدﻣﺎن ﻗﺮار دادﻳﻢ )ﺑﻘﺮﻩ ،(١٢۵ ،و او را ﺑﻪ دوﺳﺘﯽ ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻳﻢ )ﻧﺴﺎء (١٢۵ ،زﻳﺮا ﮐﻪ وی ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی ﺻﺪﻳﻖ ﺑﻮد )ﻣﺮﻳﻢ (۴١ ،و ﻗﻠﺒﯽ ﭘﺎک و رﺋﻮف داﺷﺖ )ﺻﺎﻓﺎت (٨۴ ،و ﺣﻨﻴﻔﯽ ﻣﺘﻘﯽ ﺑﻮد )ﺁل ﻋﻤﺮان۶٧ ،و،(٩۵ و اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻟﻮت را رﺳﻮﻻن ﺧﻮد ﻗﺮار دادﻳﻢ ﺗﺎ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن را ﺑﻪ ﺳﻮی ﻣﺎ هﺪاﻳﺖ ﮐﻨﻨﺪ )اﻧﺒﻴﺎء ،(٧١ ،و ﺑﺮﮐﺖ دادﻳﻢ اﺳﺤﺎق و ذرﻳﻪ او را ﮐﻪ هﻤﮕﯽ ﺁﻧﺎن از ﻧﻴﮑﻮﮐﺎراﻧﻨﺪ )ﺻﺎﻓﺎت ،(١١٢ ،و ﻧﻴﺰ ﻳﻌﻘﻮب را ﮐﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﺎ ﺑﻮد و در هﻤﻪ اﺣﻮال ﻓﻘﻂ ﺁﻧﭽﻪ را ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ )ﻳﻮﺳﻒ ،(۶٨ ،و ﻓﻀﻞ و ﮐﺮم ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ داوود ﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻳﻢ و ﮐﻮﻩ هﺎ و ﻣﺮﻏﺎن را اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻳﻢ ﺗﺎ هﻤﺮاﻩ او ﻣﺎ را ﺗﺴﺒﻴﺢ ﮔﻮﻳﻨﺪ )ﺳﺒﺎ ،١٠ ،اﻧﺒﻴﺎء (٧٩ ،و ﺑﻪ او ﻗﺪرت درک ﺣﻘﺎﻳﻖ و ﺗﻤﻴﺰ ﺣﻖ را از ﺑﺎﻃﻞ ﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻳﻢ )ﻧﻤﻞ ،(١۵ ،و ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻧﻴﮑﻮ ﺑﻨﺪﻩ ای ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﻣﺎ ﺗﻀﺮع ﻣﯽ ﮐﺮد )ﺳﺒﺎ (٣٠ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﺎد ﺻﺮﺻﺮ را ﻣﺴﺨﺮ او ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ و ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ را ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺶ ﮔﻤﺎﺷﺘﻴﻢ )اﻧﺒﻴﺎء (٨١ ،و ﺟﻦ و اﻧﺲ و ﻃﻴﻮر را ﻓﺮﻣﻮدﻳﻢ ﺗﺎ در رﮐﺎﺑﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺁﻳﻨﺪ )ﻧﻤﻞ (١٧ ،و اﺟﻨﻪ را ﻓﺮﻣﺎن دادﻳﻢ ﮐﻪ ﮐﻤﺮ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ او ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ و ﺑﻪ هﺮ ﮐﺪام از ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺳﺮ ﭘﻴﭽﻴﺪ ﻋﺬاب ﺁﺗﺶ ﺳﻮزان ﭼﺸﺎﻧﺪﻳﻢ )ﺳﺒﺎ (١٢ ،و ﺑﺪو ﮔﻔﺘﻴﻢ ﮐﻪ هﻤﻪ اﻳﻦ ﻧﻌﻤﺖ هﺎ را از ﻣﺎ داری ،اﻳﻨﮏ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﯽ ﺣﺴﺎب ﺑﻪ هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﺧﻮاهﯽ ﺑﺪﻩ و از هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﺧﻮاهﯽ ﺑﮕﻴﺮ )ص (٣۶ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻧﺰد ﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺮب ﺑﻮد )ص«.(۴٠ ، وﻟﯽ درﺳﺖ درﺑﺎرﻩ هﻤﻴﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ،در ﺑﻴﺶ از ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻓﺼﻞ ﺗﻮرات ﻣﯽ ﺗﻮان ﺧﻮاﻧﺪ ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دو ﺑﺎر هﻤﺴﺮ ﺧﻮد ﺟﺮاْر ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ و هﺮ ﺑﺎر هﺪاﻳﺎی را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻳﻨﮑﻪ ﺧﻮاهﺮ اوﺳﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺴﺮای ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮ و ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺳﺮزﻣﻴﻦ َ ﻓﺮاواﻧﯽ از ﻃﻼ و ﻧﻘﺮﻩ و ﻏﻼم و ﮐﻨﻴﺰ و ﻣﻴﺶ و ﮔﺎو و ﺧﺮ و ﻣﺎدﻩ اﻻﻏﺎن و ﺷﺘﺮان درﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽ دارد ،و ﻟﻮط ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دو ﺷﺐ ﭘﻴﺎﭘﯽ در ﻏﺎری ﺑﺎ دو دﺧﺘﺮ ﺑﺎﮐﺮﻩ ﺧﻮد هﻤﺨﻮاﺑﮕﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و از هﺮ دوی ﺁﻧﺎن ﺻﺎﺣﺐ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد ،و ﻳﻌﻘﻮب ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺐ دادن ﭘﺪر ﺧﻮد اﺳﺤﺎق ﺣﻖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی را از ﺑﺮادر ارﺷﺪش ﻏﺼﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻳﻬﻮﻩ ﻧﻴﺰ در اﻳﻦ ﮐﺎر او ﺻﺤﻪ ﻣﯽ ﮔﺬارد ،و هﻤﻴﻦ ﻳﻌﻘﻮب دﺧﺘﺮان داﺋﯽ ﺧﻮد را هﻤﺮاﻩ ﮔﻠﻪ هﺎی ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ او ﻣﯽ دزدد و از ﻧﺰد وی ﻓﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، و ﻳﻬﻮدا ﻓﺮزﻧﺪ ارﺷﺪ ﻳﻌﻘﻮب و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ زادﻩ ﻳﻬﻮد در روز روﺷﻦ و در ﮐﻨﺎر دروازﻩ ﺷﻬﺮ ﺑﺎ ﻋﺮوس ﺧﻮدش ﺟﻤﺎع ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و از او ﺻﺎﺣﺐ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ دوﻗﻠﻮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻌﺪهﺎ ﺟﺪ ارﺷﺪ ﻋﻴﺴﯽ از ﮐﺎر در ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،و داوود ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺎ زن ﺳﺮدارش ﮐﻪ در ﺟﺒﻬﻪ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ دﺷﻤﻨﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﯽ ﺟﻨﮕﺪ زﻧﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﭼﻮن وی ﺣﺎﻣﻠﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﺎش ﻧﺸﻮد دﺳﺘﻮر ﮐﺸﺘﻦ ﺷﻮهﺮ او را در ﺟﺒﻬﻪ ﻣﯽ دهﺪ ،ﺁﺑﺸﺎﻟﻮم ﭘﺴﺮ داوود ﺑﺎ ﺧﻮاهﺮ ﺑﺎﮐﺮﻩ ﺧﻮدش ﺗﺎﻣﺎر ﺑﻪ زور هﻤﺨﻮاب ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﻌﺪ او را از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،و ﺳﻠـﻴﻤﺎن ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺎ وﺟـــــﻮد داﺷﺘﻦ
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٢ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺣﺮﻣﺴﺮاﺋﯽ از ٧٠٠زن ﻋﻘﺪی و ٣٠٠ﮐﻨﻴﺰ هﻤﭽﻨﺎن ﭼﺸﻤﭽﺮاﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و در ﻏﺰل ﻏﺰل هﺎی ﺧﻮدش ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﮐﺘﺐ ﻣﻘﺪس ﺗﻮرات اﺳﺖ در وﺻﻒ ﭘﺴﺘﺎن هﺎ و ﺣﻠﻘﻪ هﺎی ران و ﻧﺎف و ﺳﺮﻳﻦ دﺧﺘﺮان اورﺷﻠﻴﻢ داد ﺳﺨﻦ ﻣﯽ دهﺪ و وﺻﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ در زدﻩ و دﺳﺖ ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ ﺧﻮد را از ﭘﺸﺖ در دﻳﺪﻩ اﺣﺸﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ در ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎﻳﯽ از هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺨﺶ هﺎی ﮐﻮﺗﺎهﯽ از ﻓﺼﻮل ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ هﺮ ﻳﮏ از اﻳﻦ ﻣﻮارد را از روی ﺗﺮﺟﻤﻪ رﺳﻤﯽ ﻓﺎرﺳﯽ ﮐﺘﺎب ﻣﻘـــﺪس ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ .ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔـــﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﻨﺪ ﻣﺘﻦ ﻣﻔﺼﻠﺘﺮ از ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﺑﺨﻮاﻧﻨـﺪ ١ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ اﺻﻞ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ. »و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﺑﺮام )اﺑﺮاهﻴﻢ( ﮔﻔﺖ :از وﻻﻳﺖ ﺧﻮد و از ﻣﻮﻟﺪ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺴﻮی ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎن دهﻢ ﺑﻴﺮون ﺷﻮ، و ﻣﻦ ﺗﺮا ﺑﺮﮐﺖ دهﻢ و ﻧﺎم ﺗﺮا ﺑﺰرگ ﺳﺎزم .ﭘﺲ اﺑﺮاهﻴﻢ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪو ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد رواﻧﻪ ﺷﺪ ،و هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ از ﺣﺮان ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ هﻔﺘﺎد و ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ،و زن ﺧﻮد ﺳﺎرا و ﺑﺮادرزادﻩ ﺧﻮد ﻟﻮط و هﻤﻪ اﻣﻮال و اﻧﺪوﺧﺘﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن داﺧﻞ ﺷﺪﻧﺪ ...و در ﺁﻧﺠﺎ ﻣَـﺬ َﺑﺤﯽ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻨﺎ ﻧﻤﻮد و ﻧﺎم ﻳﻬﻮﻩ راﺧﻮاﻧﺪ ...و ﭼﻮن ﻗﺤﻄﯽ در ﺁن زﻣﻴﻦ ﺷﺪ اﺑﺮام ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﻓﺮود ﺁﻣﺪ ﺗﺎ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺴﺮ ﺑﺮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻗﺤﻂ در زﻣﻴﻦ ﺷﺪت ﻣﯽ ﮐﺮد ،و ﭼﻮن ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺷﺪ ﺑﻪ زن ﺧﻮد ﺳﺎرا ﮔﻔﺖ :ﻣﯽ داﻧﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ زﻧﯽ ﺟﻮان و ﻧﻴﮑﻮ هﺴﺘﯽ ،ﭘﺲ ﺑﻪ اهﻞ ﻣﺼﺮ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺧﻮاهﺮ ﻣﻦ هﺴﺘﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ ﺑﺮای ﻣﻦ ﺧﻴﺮﻳﺖ ﺷﻮد ...و ﭼﻮن اﺑﺮاهﻴﻢ و ﺳﺎرا ﺑﻪ ﻣﺼﺮ وارد ﺷﺪﻧﺪ ،ﻣﺄﻣﻮران ﻓﺮﻋﻮن او را دﻳﺪﻧﺪ و او را در ﺣﻀﻮر ﻓﺮﻋﻮن ﺳﺘﻮدﻧﺪ ،ﭘﺲ وی را ﺑﻪ ﺣﺮم ﻓﺮﻋﻮ در ﺁوردﻧﺪ ،و ﻓﺮﻋﻮن ﺑﺨﺎﻃﺮ وی ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ اﺣﺴﺎن ﻧﻤﻮد و او ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻴﺶ هﺎ و ﮔﺎوان و ﺧﺮان وﻏﻼﻣﺎن و ﮐﻨﻴﺰان و ﻣﺎدﻩ اﻻﻏﺎن و ﺷﺘﺮان ﺷﺪ .وﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻋﻮن و اهﻞ ﺧﺎﻧﻪ او را ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺳﺎرای زوﺟﻪ اﺑﺮام ﺑﻪ ﺑﻼﻳﺎی ﺳﺨﺖ ﻣﺒﺘﻼ ﺳﺎﺧﺖ ،و ﻓﺮﻋﻮن ﺁﺑﺮام را ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﮔﻔﺖ :اﻳﻦ ﭼﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﺮدی؟ و ﭼﺮا ﻣﺮا ﺧﺒﺮ ﻧﺪادی ﮐﻪ او زوﺟﻪ ﺗﻮ اﺳﺖ ،و ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ او ﺧﻮاهﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ؟ و اﻳﻨﮏ زوﺟﻪ ﺧﻮدت را ﺑﺮداﺷﺘﻪ رواﻧﻪ ﺷﻮ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﻋﻮن در ﺧﺼﻮص وی ﮐﺴﺎن ﺧﻮد را اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮد ﺗﺎ او را ﺑﺎ زوﺟﻪ اش و ﺗﻤﺎم ﻣﺎﻳﻤﻠﮑﺶ رواﻧﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ«... ﺟﺮَار در ﺧﺼﻮص زن ﺧﻮد »ﭘﺲ اﺑﺮاهﻴﻢ از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺳﻮی ارض ﺟﻨﻮﺑﯽ ﮐﻮچ ﮐﺮد و در ﻣﻴﺎن ﻗﺎدش و ﺷﻮر در ﺳﺮزﻣﻴﻦ َ ﺳﺎرا ﮔﻔﺖ ﮐﻪ او ﺧﻮاهﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ .و ﻣﻠﮏ ﺟﺮار ﻣﺄﻣﻮراﻧﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ ﺳﺎرا را ﺑﻪ ﻧﺰد او ﺑﺮدﻧﺪ .وﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ در روﻳﺎی ﺷﺐ ﺑﺮ َاﺑﯽ ﻣﻠﮏ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ وی ﮔﻔﺖ اﻳﻦ زن زوﺟﻪ دﻳﮕﺮی اﺳﺖ ،و اﺑﯽ ﻣﻠﮏ هﻨﻮز ﺑﺎ او ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد .ﭘﺲ ﮔﻔﺖ ای ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﻣﮕﺮ اوﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺖ ﮐﻪ او ﺧﻮاهﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ ،و ﺁن زن ﻧﻴﺰ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ ﮐﻪ او ﺑﺮادر ﻣﻦ اﺳﺖ؟ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ و ﭘﺎﮐﺪﺳﺘﯽ ﺧﻮد اﻳﻦ را ﮐﺮدم و ﺧﺪا وی را در روﻳﺎ ﮔﻔﺖ :ﻣﯽ داﻧﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﺳﺎدﻩ دﻟﯽ ﺧﻮد ﮐﺮدی ،و ﻣﻦ ﻧﻴﺰ از هﻤﻴﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺗﺮا ﺁﮔﺎﻩ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺧﻄﺎ ﻧﻮرزی و ﻧﮕﺬاﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ او هﻤﺨﻮاﺑﻪ ﺷﻮی .ﭘﺲ اﻻن زوﺟﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد را ﺑﻪ او رد ﮐﻦ، زﻳﺮا ﮐﻪ او ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﺳﺖ و ﺑﺮای ﺗﻮ دﻋﺎ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ زﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﯽ ،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮج هﺎی زﻧﺎن اﺑﯽ ﻣﻠﮏ را ﺑﺨﺎﻃﺮ اﺑﺮام ﺑﺴﺖ .ﭘﺲ اﺑﯽ ﻣﻠﮏ اﺑﺮام را ﻧﺰد ﺧﻮد ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ :ﺑﻪ ﺗﻮ ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﮐﺎرهﺎی ﻧﺎﮐﺮدﻧﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﺮدی؟ و اﺑﺮاهﻴﻢ ﻧﺰد ﺧﺪا دﻋﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻓﺮج هﺎی زﻧﺎن و ﮐﻨﻴﺰان اﺑﯽ ﻣﻠﮏ را دوﺑﺎرﻩ ﺑﺎز ﮐﻨﺪ ﺗﺎ اوﻻد ﺑﻬﻢ رﺳﺎﻧﺪ .ﭘﺲ اﺑﯽ ﻣﻠﮏ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان و ﮔﺎوان و ﻏﻼﻣﺎن و ﮐﻨﻴﺰان ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ و زوﺟﻪ اش ﺳﺎرا را ﺑﻪ وی رد ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺳﺎرا ﮔﻔﺖ :اﻳﻨﮏ هﺰار ﻣﺜﻘﺎل ﻧﻘﺮﻩ ﺑﻪ ﺑﺮادرت دادم ،ﭘﺲ زودﺗﺮ از اﻳﻨﺠﺎ ﺑﺮوﻳﺪ« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب دوازدهﻢ ١٠ ،و ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ.(١٨-٢ ، * * * ______________________________________ -١اﺣﺘﻤﺎﻻ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر دﻓﺎع از ﺗﻘﺪس اﺑﺮاهﻴﻢ درﻣﻘﺎم ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اواﻟﻮاﻟﻌﺰم و ﻧﻴﺎی ﻗﻮم ﻋﺮب و ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬارﺧﺎﻧﻪ ﮐﻌﺒﻪ ،و ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎن او ،اﻳﻦ ﻋﺬر ﺳﻨﺘﯽ را ﻣﻄﺮح ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺗﻮرات ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﻮرد دﺳﺘﮑﺎری ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ )ﺑﻘﺮﻩ ٧۵ ،و ٧٩و،١۶٩ ﺁل ﻋﻤﺮان ،٧٨ ،ﻧﺴﺎ ،۴۶ ،ﻣﺎﺋﺪﻩ ١٣ ،و ١۵و ،۴١اﻧﻌﺎم ،٩١ ،اﻧﻔﺎل .(١۶٢ ،وﻟﯽ ﭼﻨﻴﻦ دﺳﺘﮑﺎری ،اﮔﺮ هﻢ واﻗﻌﺎ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ هﺪف ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﻦ اﺻﻠﯽ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد و ﺑﻪ زﻳﺎن اﺳﻼم ﻳﺎ زﻳﺎن ﻣﺬاهﺐ دﻳﮕﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮی ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﮐﺎهﻨﺎن ﻳﻬﻮد ﺑﺎ اﻳﻦ هﺪف اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺠﻠﻴﻞ ﻓﺮاواﻧﯽ را ﮐﻪ در ﻗﺮﺁن از اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﻔﯽ ﮐﻨﻨﺪ و در ﺟﺎی ﺁن ﺁن اﺑﺮاهﻴﻢ دروﻏﮕﻮی دﻳﮕــﺮی را ﺑﮕﺬارﻧﺪ ﮐﻪ ﺻﺪهﺎ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﯽ در ﻃﻮل ﻗﺮون از ﺧﻼل ﺻﻔﺤﺎت ﺗﻮرات ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ و اﻣﺮوز ﻧﻴــﺰ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ .ﮐﺴﺎن دﻳﮕﺮی ﻧﻴﺰ ،ﺑﺎ هﻤﻴﻦ هﺪف ﻧﻔﯽ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺗﻮرات در ﻣﻮرد دﻳﮕﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺠﻠﻴﻞ ﻗﺮﺁﻧﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺒﺎﻳﻨﺖ دارد، ادﻋﺎ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺴﺨﻪ اﺻﻠﯽ ﺗﻮرات در ﺣﺮﻳﻖ ﻣﺒﻌﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎن در زﻣﺎن ﺑﺨﺖ اﻟﻨﺼﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺗﻮرات ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻧﺴﺨﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺑﻪ ﺟﺎی ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻧﻴﺰ ،ﮔﺬﺷﺘﻪ ازاﻳﻦ ﺗﺬﮐﺮ ﮐﻪ ﻧﺴﺨﻪ هﺎی ﺗﻮرات در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻳﮏ ﻧﺴﺨﻪ ای ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﺁﺗﺶ ﺳﻮزی ﻣﻌﺒﺪ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻣﻨﻄﻘًﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﻦ ﺑﻌﺪی ﺗﻮرات ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺮوهﯽ از ﮐﺎهﻨﺎن ﺧﻮد ﻣﻌﺒﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﺑﺎزﻧﻮﻳﺴﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﻳﻬﻮد را ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺎﻣﯽ و رﺳﻮاﺋﯽ ﺑﮑﺸﺎﻧﺪ .اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ هﺎ ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ واﻗﻌﻴﺖ هﺎﺋﯽ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻳﺎ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻳﺎدﺁور ﺿﺮب اﻟﻤﺜﻞ هﺎﺋﯽ از ﻧﻮع ﮐﺎﺳﻪ ﮔﺮم ﺗﺮ از ﺁش ﻳﺎ داﻳﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺗﺮ از ﻣﺎدر در زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﻳﺎ ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﺗﺮ از ﭘﺎپ و ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻃﻠﺐ ﺗﺮ از ﺷﺎﻩ در زﺑﺎن هﺎی اروﭘﺎﺋﯽ اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٣ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
هﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ،ﻟﻮط ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺮادرزادﻩ اﺑﺮاهﻴﻢ ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ او از ُا ور ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن ﺁﻣﺪﻩ وﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﻧﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ در ﺷﻬﺮ ﺳﺪوم ﺳﮑﻮﻧﺖ ﻣﯽ ﮔﺰﻳﻨﺪ ،وﻟﯽ ﻣﺤﻴﻂ زﻧﺪﮔﯽ او ﺑﺮاﻳﺶ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻣﺮدم ﺳﺪوم ﻋﻤﺪﺗًﺎ هﻤﺠﻨﺲ ﺑﺎز و ﻟﻮاط ﮐﺎرﻧﺪ )اﺻﻄﻼﺣﯽ ﮐﻪ ﻧﺎم ﻟﻮط ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ( .ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ دو ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺻﻮرت دو ﻣﺮد ﺟﻮان ﻧﺰد او ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ وی ﺧﺒﺮ دهﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮدی ﺳﺪوم و ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺁن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ: » ...و وﻗﺖ ﻋﺼﺮ ﺁن دو ﻧﻔﺮ وارد ﺳﺪوم ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻟﻮط درﺁﻣﺪﻧﺪ و وی ﻧﺎن ﻓﻄﻴﺮ ﭘﺨﺖ ،ﭘﺲ ﺗﻨﺎول ﮐﺮدﻧﺪ .اﻣﺎ هﻨﻮز ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدان ﺷﻬﺮ از ﺟﻮان و ﭘﻴﺮ از هﺮ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﻟﻮط را اﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁن دو ﻣﺮد را ﮐﻪ اﻣﺸﺐ ﺑﻪ ﻧﺰد ﺗﻮ درﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ﻧﺰد ﻣﺎ ﺑﻴﺮون ﺁر .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻟﻮط ﻧﺰد اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و در را از ﻋﻘﺐ ﺧﻮد ﺑﺒﺴﺖ، و ﮔﻔﺖ ای ﺑﺮادران ﻣﻦ ،زﻧﻬﺎر ﺑﺪی ﻣﮑﻨﻴﺪ .اﻳﻨﮏ ﻣﻦ دو دﺧﺘﺮ دارم ﮐﻪ ﻣﺮد را ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ .اﻳﺸﺎن را اﻻن ﻧﺰد ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺮون ﺁورم ﺗﺎ هﻤﮕﯽ ﺷﻤﺎ ﺁﻧﭽﻪ در ﻧﻈﺮﺗﺎن ﭘﺴﻨﺪ ﺁﻳﺪ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﮑﻨﻴﺪ ،ﻟﮑﻦ ﮐﺎری ﺑﻪ اﻳﻦ دو ﻣﺮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ .ﮔﻔﺘﻨﺪ دور ﺷﻮ وﮔﺮﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺗﻮ از اﻳﺸﺎن ﺑﺪﺗﺮ ﮐﻨﻴﻢ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﻟﻮط هﺠﻮم ﺁوردﻧﺪ ﺗﺎ در را ﺑﺸﮑﻨﻨﺪ ،وﻟﯽ ﺁن دو ﻣﺮد ﻟﻮط را ﻧﺰد ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ درﺁوردﻧﺪ و در را ﺑﺴﺘﻨﺪ و ﺁن اﺷﺨﺎص را ﮐﻪ ﺑﺮ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮدﻧﺪ از ﺧﺮد و ﺑﺰرگ ﮐﻮر ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﭘﻴﺪا ﮐﺮدن در را ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﭘﺲ ﺑﻪ ﻟﻮط ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺴﺮان و دﺧﺘﺮان و داﻣﺎدان ﺧﻮد و هﺮ ﮐﻪ را در ﺷﻬﺮ داری از اﻳﻦ ﻣﮑﺎن ﺑﻴﺮون ﺁور ،زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ را ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﺮا هﻼک ﮐﻨﻴﻢ ،اﻣﺎ ﺑﻨﻈﺮ داﻣﺎدان ﻟﻮط اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺁﻣﺪ و در ﺷﻬﺮ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ .و هﻨﮕﺎم ﻃﻠﻮع ﻓﺠﺮ ﺁن دو ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺑﻪ ﻟﻮط ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ در رﻓﺘﻦ ﺷﺘﺎب ﮐﻨﺪ .و ﭼﻮن ﺁﻓﺘﺎب ﻃﻠﻮع ﮐﺮد ﻟﻮط و زن و دﺧﺘﺮاﻧﺶ از ﺳﺪوم ﺑﺠﺎﻧﺐ ﺻﻮﻏﺮ ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ دو ﺷﻬﺮ ﺳﺪوم و ﻋﻤﻮرﻩ ﺑﺎران ﮔﻮﮔﺮد و ﺁﺗﺶ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎراﻧﻴﺪ و ﺁن ﺷﻬﺮهﺎ و ﺗﻤﺎم وادی و ﺟﻤﻴﻊ ﺳﮑﻨﻪ ﺁﻧﻬﺎ و ﻧﺒﺎﺗﺎت زﻣﻴﻦ را واژﮔﻮن ﺳﺎﺧﺖ .اﻣﺎ زن ﻟﻮط از ﻋﻘﺐ ﺧﻮد ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ و ﺳﺘﻮﻧﯽ از ﻧﻤﮏ ﺷﺪ .و ﻟﻮط از ﺻﻮﻏﺮ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎ دو دﺧﺘﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﮐﻮﻩ درﺁﻣﺪ و در ﻣﻐﺎرﻩ ای ﺳﮑﻨﯽ ﮔﺮﻓﺖ .و دﺧﺘﺮ ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮏ ﮔﻔﺖ :اﻳﻨﮏ ﭘﺪر ﻣﺎ ﭘﻴﺮ ﺷﺪﻩ و ﻣﺮدی ﺑﺮ روی زﻣﻴﻦ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻋﺎدت ﮐﻞ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ درﺁﻳﺪ .ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﭘﺪر ﺧﻮد را ﺷﺮاب ﺑﻨﻮﺷﺎﻧﻴﻢ و ﺑﺎ او هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﻮﻳﻢ ﺗﺎ ﻧﺴﻠﯽ از ﭘﺪر ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﻢ. ﭘﺲ در هﻤﺎن ﺷﺐ ﭘﺪرﺧﻮد را ﺷﺮاب ﻧﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻧﺪ و دﺧﺘﺮ ﺑﺰرگ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎ ﭘﺪر ﺧﻮﻳﺶ هﻤﺨﻮاب ﺷﺪﻩ و واﻗﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ روز دﻳﮕﺮ ﺧﻮاهﺮ ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮏ ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ ﺷﺐ ﭘﻴﺶ ﺑﺎ ﭘﺪرم هﻤﺨﻮاب ﺷﺪم .ﭘﺲ اﻣﺸﺐ ﻧﻴﺰ او را ﺷﺮاب ﺑﻨﻮﺷﺎﻧﻴﻢ و اﻳﻦ ﺑﺎر ﺗﻮ ﺑﺎ او هﻤﺨﻮاب ﺷﻮ ﺗﺎ هﺮ دو ﻧﺴﻠﯽ از ﭘﺪر ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﻢ .ﭘﺲ ﺁن ﺷﺐ ﻧﻴﺰ ﭘﺪر ﺧﻮد را ﺷﺮاب ﻧﻮﺷﺎﻧﻴﺪﻧﺪ و دﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎ او هﻤﺨﻮاب ﺷﺪ .و هﺮ دو دﺧﺘﺮ ﻟﻮط از ﭘﺪر ﺧﻮد ﺑﺎردار ﺷﺪﻧﺪ ،و دﺧﺘﺮ ﺑﺰرگ ﭘﺴﺮی زاﺋﻴﺪ ﮐﻪ او را ﻣﻮﺁب ﻧﺎم داد و او ﭘﺪر ﻣﻮﺁﺑﻴﺎن اﺳﺖ ،و دﺧﺘﺮ ﮐﻮﭼﮏ ﻧﻴﺰ ﭘﺴﺮی زاﺋﻴﺪ ﮐﻪ او را ﺑﻦ ﻋﻤﯽ ﻧﺎم داد و وی ﭘﺪر ﺑﻨﯽ ﻋﻤﻮن اﺳﺖ« )ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ از ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﻧﻮزدهﻢ(. * * * ﭘﺲ از ﻣﺮگ اﺑﺮاهﻴﻢ ،ﭘﺴﺮش اﺳﺤـــﺎق ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ او ﻣﯽ ﺷﻮد ،و ﭼﻮن ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﮐﻨﻌﺎن دﭼﺎر ﻗﺤﻄﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ در ﻧﻈــﺮ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺪرش ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺑﺮود ،وﻟﯽ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ او ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ» :و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮد اﮐﻨﻮن ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﻓﺮود ﻧﻴﺎ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﺟﺮار ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮ ،و ﻣﻦ ﺗﻤﺎم اﻳﻦ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ دهﻢ و ذرﻳﺖ ﺗﺮا ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن ﮐﺜﻴﺮ ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﻢ و ﺗﻤﺎم زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻢ و از ذرﻳﺖ ﺗﻮ ﺟﻤﻴﻊ ﻣﻠﺖ هﺎی ﺟﻬﺎن را ﺑﺮﮐﺖ ﻣﯽ دهﻢ ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻗﻮل ﻣﺮا ﺷﻨﻴﺪ و اواﻣﺮ و اﺣﮑﺎم و ﻓﺮاﻳﺾ ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺖ« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ.(۵-١ ، در اﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات وﻟﺘﺮ ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻓﺮﺳﺘﺎدن اﻳﻦ وﺣﯽ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻏﻴﺮ از ﻣﻮﺿﻮع ﺧﺘﻨﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ذﮐﻮر اﺳﺮاﺋﻴﻞ هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ اﻣﺮ و ﺣﮑﻢ و ﻓﺮﺿﻴﻪ ای ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ اﺑﻼغ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد. ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻳﻬﻮﻩ ،اﺳﺤﺎق ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺟﺮار ﻣﯽ رود ،وﻟﯽ وی ﻧﻴﺰ در ﺁﻧﺠﺎ درﺳﺖ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﭘﺪرش در ﻣﺼﺮ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد زن ﺧﻮد را ﺧﻮاهﺮش ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ» :ﭘﺲ اﺳﺤﺎق در ﺟﺮار اﻗﺎﻣﺖ ﻧﻤﻮد ،و ﻣﺮدﻣﺎن ﺁﻧﺠﺎ درﺑﺎرﻩ زﻧﺶ Rebecca )رﻓﻘﻪ( ﮐﻪ زﻧﯽ ﻧﻴﮑﻮ ﻣﻨﻈﺮ ﺑﻮد از او ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪﻧﺪ و او ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺧﻮاهﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ .ﭘﺲ ﭼﻮن ﻣﺪﺗﯽ در ﺁﻧﺠﺎ ﺗﻮﻗﻒ ﻧﻤﻮد ﭼﻨﺎن اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد ﮐﻪ اﺑﯽ ﻣﻠﮏ ﭘﺎدﺷﺎﻩ از درﻳﭽﻪ ﻧﻈﺎرﻩ ﮐﺮد و دﻳﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﮏ اﺳﺤﺎق ﺑﺎ رﻓﻘﻪ ﻣﺰاح ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .ﭘﺲ اﺳﺤﺎق را ﻧﺰد ﺧﻮد ﺧﻮاﻧﺪ ﮔﻔﺖ هﻤﺎﻧﺎ ﮐﻪ اﻳﻦ زوﺟﻪ ﺗﺴﺖ ،و ﭼﺮا ﮔﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﻮاهﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻳﮑﯽ از ﻗﻮم ﻣﻦ ﺑﺎ او هﻤﺨﻮاﺑﻪ ﺷﻮد و ﻣﺎ را ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺰرﮔﯽ ﺁوردﻩ ﺑﺎﺷﯽ؟« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﺷﺸﻢ.(١٠-۶ ، * * * اﺳﺤﺎق دارای دو ﻓﺮزﻧﺪ اﺳﺖ ﺑﻨﺎم ﻋﻴﺴﻮ و ﻳﻌﻘﻮب ،ﮐﻪ دوﻗﻠﻮ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ،و ﭼﻮن ﻋﻴﺴﻮ زودﺗﺮ از ﻳﻌﻘﻮب ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ ﺣﻘًﺎ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﯽ ﭘﺪر ﺑﺎ او اﺳﺖ ،وﻟﯽ در ﻋﻤﻞ ﻓﺮزﻧﺪ دﻳﮕﺮش ﻳﻌﻘﻮب ،ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﻣﺎدر اﺳﺖ ،ﺑﺎ ﺗﻮﻃﺌﻪ ای ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺻﻔﺤﻪ ١ ۴ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺎدرش ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﯽ دهﺪ اﻳﻦ ﺣﻖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی را از ﺑﺮادرش ﻏﺼﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪا ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﺑﺪﻳﻦ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎری ﺑﺮ ﺁن ﺻﺤﻪ ﻣﯽ ﮔﺬارد: » ...و ﭼﻮن اﺳﺤﻖ ﭘﻴﺮ ﺷﺪ و ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ از دﻳﺪن ﺗﺎر ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد ،ﭘﺴﺮ ﺑﺰرگ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﻮ را ﻃﻠﺒﻴﺪﻩ ﺑﻪ وی ﮔﻔﺖ ﺗﺮﮐﺶ و ﮐﻤﺎن ﺧﻮﻳﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺻﺤﺮا ﺑﺮو و ﻧﺨﺠﻴﺮی ﺑﺮای ﻣﻦ ﺑﮕﻴﺮ ﺧﻮرﺷﯽ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ دوﺳﺖ ﻣﯽ دارم ﺑﺮای ﻣﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرم و ﺟﺎﻧﻢ ﻗﺒﻞ از ﻣﺮدﻧﻢ ﺗﺮا ﺑﺮﮐﺖ دهﺪ .و ﭼﻮن اﺳﺤﻖ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﻮ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ رﻓﻘﻪ ﮐﻪ زوﺟﻪ اﺳﺤﻖ ﺑﻮد ﺷﻨﻴﺪ و رﻓﺘﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﻳﻌﻘﻮب را ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﮔﻔﺖ اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﻋﻴﺴﻮ ﺑﻪ ﺻﺤﺮا رﻓﺘﻪ ﺑﺴﻮی ﮔﻠﻪ ﺑﺸﺘﺎب و دو ﺑﺰﻏﺎﻟﻪ ﺧﻮب از ﺑﺰهﺎ ﺑﺮای ﻣﻦ ﺑﻴﺎر ﺗﺎ از ﺁﻧﻬﺎ ﻏﺬاﺋﯽ ﺑﺮای ﭘﺪرت ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ دوﺳﺖ ﻣﯽ دارد ﺑﺴﺎزم و ﺁﻧﺮا ﻧﺰد ﭘﺪرت ﺑﺒﺮ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرد و ﺗﺮا ﻗﺒﻞ از وﻓﺎﺗﺶ ﺑﺠﺎی ﻋﻴﺴﻮ ﺑﺮﮐﺖ دهﺪ ...و رﻓﻘﻪ ﺟﺎﻣﻪ ﻓﺎﺧﺮ ﻋﻴﺴﻮ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻳﻌﻘﻮب ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ ،و ﺧﻮرش و ﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺨﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺪﺳﺖ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﻳﻌﻘﻮب ﺳﭙﺮد .ﭘﺲ ﻳﻌﻘﻮب ﻧﺰد ﭘﺪرﺧﻮد ﺁﻣﺪﻩ ﮔﻔﺖ ای ﭘﺪر ،ﻣﻦ ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ ﺗﻮ ﻋﻴﺴﻮ هﺴﺘﻢ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻤﻦ ﻓﺮﻣﻮدی ﮐﺮدم .اﻻن ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺑﻨﺸﻴﻦ و از ﺷﮑﺎر ﻣﻦ ﺑﺨﻮر ...ﭘﺲ ﺷﺮاب ﺑﺮاﻳﺶ ﺁورد و اﺳﺤﻖ ﺁن ﻃﻌﺎم و ﺷﺮاب را ﺑﺨﻮرد و ﺑﺮﮐﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی ﺧﻮد را ﺑﻪ او داد .و ﭼﻮن از ﺑﺮﮐﺖ دادن ﺑﻪ ﺑﻌﻘﻮب ﻓﺎرغ ﺷﺪ، ﺑﻤﺠﺮد ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻦ ﻳﻌﻘﻮب از ﺣﻀﻮر ﭘﺪر ،ﺑﺮادرش ﻋﻴﺴﻮ از ﺷﮑﺎر ﺑﺎز ﺁﻣﺪ و او ﻧﻴﺰﺧﻮرﺷﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﻧﺰد ﭘﺪر ﺧﻮد ﺁوردﻩ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ ﭘﺪر ﻣﻦ ﺑﺮﺧﻴﺰ و از ﺷﮑﺎر ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﺑﺨﻮر ﺗﺎ ﺟﺎﻧﺖ ﻣﺮا ﺑﺮﮐﺖ دهﺪ .ﭘﺪرش اﺳﺤﺎق ﺑﻪ وی ﮔﻔﺖ ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﯽ؟ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﭘﺴﺮ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺗﻮ ﻋﻴﺴﻮ هﺴﺘﻢ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻟﺮزﻩ ﺑﺮ اﺳﺤﺎق اﻓﺘﺎد و ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﺁن ﮐﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﺨﺠﻴﺮی ﺻﻴﺪ ﮐﺮدﻩ ﺑﺮاﻳﻢ ﺁورد و ﻗﺒﻞ از ﺁﻣﺪن ﺗﻮ او را ﺑﺮﮐﺖ دادم؟ ﻋﻴﺴﻮ ﻧﻌﺮﻩ ﻋﻈﻴﻢ و ﺗﻠﺦ ﺑﺮﺁوردﻩ ﺑﻪ ﭘﺪر ﺧﻮد ﮔﻔﺖ ای ﭘﺪرم ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺪﻩ .ﮔﻔﺖ ﺑﺮادرت ﺑﻪ ﺣﻴﻠﻪ ﺁﻣﺪ و ﺑﺮﮐﺖ ﺗﺮا ﮔﺮﻓﺖ و او را ﺑﺮ ﺗﻮ ﺳﺮور ﺳﺎﺧﺘﻢ وهﻤﻪ ﺑﺮادراﻧﺶ را ﻧﻴﺰ ﻏﻼﻣﺎن او ﮔﺮداﻧﻴﺪم و ﻏﻠﻪ و ﺷﻴﺮﻩ را رزق او دادم .ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ١ ﺑﻴﺴﺖ و هﻔﺘﻢ.(۴٠-١ ، ﻳﻌﻘﻮب ﺑﻌﺪا ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ارام ﻧﺰد ﺧﺎﻟﻮی ﺧﻮد ﻣﯽ رود ﺗﺎ ﺑﺎ دﺧﺘﺮ او زﻧﺎﺷﻮﺋﯽ ﮐﻨﺪ ،و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻣﻨﻊ ﻣﺬهﺒﯽ ﺻﺮﻳﺢ ﺗﻮرات ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺣﻖ ازدواج ﺑﺎ دو ﺧﻮاهﺮ را در ﻳﮏ زﻣﺎن واﺣﺪ ﻧﺪارد ،هﺮ دو دﺧﺘﺮ او را ﺑﻪ زﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد .در راﻩ اﻳﻦ ﺳﻔﺮ ،ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻮاب از ﺑﺎﻻی ﻧﺮدﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﺳﻤﺎن اداﻣﻪ دارد ﺑﺪو اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ زﻣﻴﻨﯽ را ﮐﻪ وی در ﺁن ﺧﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﻪ او و ﺑﻪ ذرﻳﺖ او ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ...» :ذرﻳﺖ ﺗﻮ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻏﺒﺎر زﻣﻴﻦ زﻳﺎد ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻣﺸﺮق و و ﻣﻐﺮب و ﺷﻤﺎل و ﺟﻨﻮب ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺧﻮاهﯽ ﺷﺪ و ﻣﻦ ﺗﺮا در هﺮ ﺟﺎﺋﯽ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻓﺮﻣﺎﻳﻢ ،و ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻪ ام ﺑﺠﺎ ﻧﻴﺎورم رهﺎﻳﺖ ﻧﺨﻮاهﻢ ﮐﺮد« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وهﺸﺘﻢ .(١٧-١٣ ،ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﻳﻌﻘﻮب در هﻨﮕﺎم ﺑﻴﺪار ﺷﺪن ﺑﺠﺎی هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰاری ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ» :اﮔﺮ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺎن دهﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرم و رﺧﺖ دهﺪ ﺗﺎ ﺑﭙﻮﺷﻢ ،و ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺨﺎﻧﻪ ﭘﺪرم ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﺪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد او را ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای ﺧﻮدم ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ و از ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪهﺪ دﻩ ﻳﮏ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ او ﺑﺪهﻢ« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ .(٢٣-١٨ ،در ارام ﻳﻌﻘﻮب ﭘﺲ از وﺻﻠﺖ ﺑﺎ ﻟـــﺌﺎ و راﺣﻞ دﺧﺘﺮان او ،ﮔﻠﻪ او را هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ دﺧﺘﺮاﻧﺶ ﺑﺮ ﻣﯽ دارد و ﺑﻪ ﺳﻮی ﮐﻨﻌﺎن ﻓﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ در ﻧﻴﻤﻪ راﻩ ﺑﺎ ﺧﺪا ﮐﺸﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﺑﻪ ﻣﻮﻃﻦ ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدد. * * * در ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻳﻌﻘﻮب ،ﭘﺴﺮ ﺣﻤﻮر رﺋﻴﺲ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﮐﻪ ﺷﮑﻴﻢ ﻧﺎم دارد ﻋﺎﺷﻖ دﻳﻨﺎ دﺧﺘﺮ ﻳﻌﻘﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد و در ﺟﺮﻳﺎن ﻳﮏ دﻳﺪار ﺑﻪ زور ﺑﺎ او هﻤﺒﺴﺘﺮی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،و ﻓﺮدای ﺁن از ﭘﺪرش ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ از اﻳﻦ دﺧﺘﺮ ﺑﺮای او ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎری ﮐﻨﺪ .ﺣﻤﻮر ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻪ ﻣﻼﻗﺎت ﻳﻌﻘﻮب ﻣﯽ ﺁﻳﺪ و ﺑﻪ او و ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ دل ﭘﺴﺮم ﺷﮑﻴﻢ ﺷﻴﻔﺘﻪ دﺧﺘﺮ و ﺧﻮاهﺮ ﺷﻤﺎ اﺳﺖ و ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ او را ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﻪ وی ﺑﺪهﻴﺪ و ازﻳﻦ ﭘﺲ ﻧﻴﺰ دﺧﺘﺮان ﻣﺎ را ﺑﺮای ﺟﻮاﻧﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﺎ ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﺪهﻴﺪ ،و در زﻣﻴﻦ ﻣﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮﻳﺪ و در ﺁن ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺴﺎزﻳﺪ و ﺗﺠﺎرت ﮐﻨﻴﺪ .و ﺑﻌﺪا ﺧﻮد ﺷﮑﻴﻢ ﺑﻪ ﻳﻌﻘﻮب و ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ دﺧﺘﺮ را ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﺪو ﺑﺪهﻨﺪ و هﺮ اﻧﺪازﻩ ﺑﺨﻮاهﻨﺪ ﻣﻬﺮﻳﻪ و ﭘﻴﺸﮑﺶ از او __________________________________ -١وﻟﺘﺮ در ارزﻳﺎﺑﯽ ﺧﻮد از ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،در اﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات از ﻗﻮل ﺑﻮﻟﻴﻨﮕﺒﺮوک ﻣﺤﻘﻖ اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ و ﺑﻮﻻﻧﮋﻩ ﮐﺸﻴﺶ و ﻣﻮرخ ﻓﺮاﻧﺴﻮی ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻨﺪرﺟﺎت ﺗﻮرات ،ﻇﺎهﺮا هﻤﻪ اﻧﺒﻴﺎء ﺑﺰرگ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﺎﺑﻘﻪ دزدی داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻴﻢ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺎ دروﻏﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ از او ﻋﻄﺎﻳﺎی ﻓﺮاوان ﻣﯽ دزدد ،و ﻳﻌﻘﻮب ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺐ دادن ﭘﺪرش ﺑﺮﮐﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی را از ﺑﺮادرش ﻣﯽ دزدد و ﺑﻌﺪ هﻢ دو دﺧﺘﺮ داﺋﯽ ﺧﻮد را از ﭘﺪرﺷﺎن ،و راﺣﻴﻞ ﺣﻖ ﻟﺒﻨﺎن را از او ﻣﯽ دزدد ،و ﭘﺴﺮان راﺣﻴﻞ داراﺋﯽ ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﺧﻮد را ،و ﻓﺮزﻧﺪان ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻠﺖ ﻣﺼﺮ را و ﺑﻌﺪ هﻢ هﻤﻪ اﻣﻮال ﮐﻨﻌﺎﻧﻴــﺎن را .و ﺧﻮد وﻟﺘﺮ ﺑﺎ ﻃﻨﺰ هﻤﻴﺸﮕﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﯽ اﻓﺰاﻳﺪ :اﻳﻦ ﮐﻔﺮ ﮔﻮﻳﺎن ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺮ ﺣﺎل ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺧﻮدش و ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ اش را ﺑﻬﺘﺮ از ﻣﺎ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﯽ دهﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ١ ۵ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﺑﺨﻮاهﻨﺪ .ﺑﻘﻴﻪ داﺳﺘﺎن را از ﺧﻮد ﺗﻮرات ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ» :اﻣﺎ ﭘﺴﺮان ﻳﻌﻘﻮب در ﺟﻮاب ﺷﮑﻴﻢ و ﭘﺪرش ﺑﻪ ﻣﮑﺮ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ ،ﭘﺲ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ اﻳﻦ ﮐﺎر ﺑﺮای ﻣﺎ ﻧﻨﮓ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮاهﺮ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺪهﻴﻢ ،ﻟﮑﻦ ﺑﺪﻳﻦ ﺷﺮط ﺑﺎ ﺷﻤﺎ هﻤﺪاﺳﺘﺎن ﻣﯽ ﺷﻮﻳﻢ ﮐﻪ هﺮ ذﮐﻮری از ﺷﻤﺎ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮد ،ﺁﻧﮕﺎﻩ دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دهﻴﻢ و دﺧﺘﺮان ﺷﻤﺎ را ﺑﺮای ﺧﻮد ﮔﻴﺮم و ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪﻩ ﻳﮑﻘﻮم ﺷﻮﻳﻢ ،در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت دﺧﺘﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮداﺷﺘﻪ از اﻳﻨﺠﺎ ﮐﻮچ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد .و ﺳﺨﻨﺎن اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺣﻤﻮر و ﭘﺴﺮش ﺷﮑﻴﻢ ﭘﺴﻨﺪ اﻓﺘﺎد ...ﭘﺲ ﺣﻤﻮر و ﭘﺴﺮش ﺷﮑﻴﻢ ﺑﻪ دروازﻩ ﺷﻬﺮ ﺧﻮد ﺑﺮﺁﻣﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﺮدﻣﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ اﻳﻦ ﻣﺮدﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺰد ﻣﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ﺻﻼح اﻧﺪﻳﺶ ﻣﺎ هﺴﺘﻨﺪ .ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮﻧﺪ و در ﺁن ﺗﺠﺎرت ﮐﻨﻨﺪ و دﺧﺘﺮان اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ و دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺑﺪهﻴﻢ .اﻣﺎ اﻳﺸﺎن ﻓﻘﻂ ﺑﺪﻳﻦ ﺷﺮط ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﺘﻔﻖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ هﺮ ذﮐﻮری از ﻣﺎ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮد ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﻮد اﻳﺸﺎن ﻣﺨﺘﻮﻣﻨﺪ .ﭘﺲ هﻤ ِﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دروازﻩ ﺷﻬﺮ درﺁﻣﺪﻧﺪ ﺑﺪﻳﻦ ﮐﺎر رﺿﺎ دادﻧﺪ و هﺮ ذﮐﻮری از ﺁﻧﺎن ﻣﺨﺘﻮن ﺷﺪﻧﺪ ...و در روز ﺳﻮم ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﺎن دردﻣﻨﺪ و ﺑﺴﺘﺮی ﺑﻮدﻧﺪ دو ﭘﺴﺮ ﻳﻌﻘﻮب ﺷﻤﻌﻮن و ﻻوی هﺮ ﻳﮑﯽ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮد را ﮔﺮﻓﺘﻪ دﻟﻴﺮاﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺁﻣﺪﻧﺪ وهﻤﻪ ﻣﺮدان را ﮐﺸﺘﻨﺪ ،و ﺣﻤﻮر و ﭘﺴﺮش ﺷﮑﻴﻢ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ دم ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﺘﻨﺪ و دﻳﻨﺎ را از ﺧﺎﻧﻪ ﺷﮑﻴﻢ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ ،و ﭘﺴﺮان ﻳﻌﻘﻮب ﺑﺮ ﮐﺸﺘﮕﺎن ﺁﻣﺪﻩ ﺷﻬﺮ را ﻏﺎرت ﮐﺮدﻧﺪ ،و ﮔﻠﻪ هﺎ و رﻣﻪ هﺎ و اﻻغ هﺎ و ﺁﻧﭽﻪ در ﺷﻬﺮ و ﺁﻧﭽﻪ در ﺻﺤﺮا ﺑﻮد ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ،و ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻣﻮال اﻳﺸﺎن و هﻤﻪ اﻃﻔﺎل و زﻧﺎن اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ اﺳﻴﺮی ﺑﺮدﻧﺪ و ﺁﻧﭽﻪ در ﺧﺎﻧﻪ هﺎ ﺑﻮد ﺗﺎراج ﮐﺮدﻧﺪ .ﭘﺲ ﻳﻌﻘﻮب ﺑﻪ ﺷﻤﻌﻮن و ﻻوی ﮔﻔﺖ ﻣﺮا ﺑﻪ اﺿﻄﺮاب اﻧﺪاﺧﺘﻴﺪ و ﻣﺮا ﻧﺰد ﺳﮑﻨﻪ اﻳﻦ زﻣﻴﻦ ﻳﻌﻨﯽ ﮐﻨﻌﺎﻧﻴﺎن ﻣﮑﺮوﻩ ﺳﺎﺧﺘﻴﺪ .و ﻣﻦ در ﺷﻤﺎرﻩ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺪاﻧﺎن ﻗﻠﻴﻠﻢ ،هﻤﺎﻧﺎ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﺮا ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻪ ام هﻼک ﺷﻮم .ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺁﻳﺎ او ﺧﻮاهﺮ ﻣﺎ را ﺑﯽ ﻋﺼﻤﺖ ﮐﻨﺪ؟ ﭘﺲ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻳﻌﻘﻮب ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﺖ ﺋﻴﻞ ﺑﺮﺁ و در ﺁن ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮای ﻣﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕــﺎهﯽ ﺑﺴﺎز .ﭘﺲ ﻳﻌﻘﻮب ﺑﻪ اهﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد و هﻤﻪ ﮐﺴــــــﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ وی ﺑﻮدﻧﺪ ﮔﻔﺖ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﻃﺎهﺮ ﺳﺎزﻳــﺪ و رﺧﺖ هﺎی ﺧﻮد را ﻋﻮض ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﺖ ﺋﻴﻞ ﺑﺮوﻳﻢ .ﭘﺲ ﮐﻮچ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺧﺪا ﺧﻮف ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺷﻬﺮهﺎی ﮔﺮداﮔﺮد اﻳﺸﺎن ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻨﯽ ﻳﻌﻘﻮب را ﺗﻌﺎﻗﺐ ﻧﮑﺮدﻧﺪ« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺳﯽ و ﭼﻬﺎرم و ﺳﯽ و ﭘﻨﺠﻢ(. * * * ﻓﺮزﻧﺪ ارﺷﺪ ﻳﻌﻘﻮب ﻳﻬﻮدا اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﮐﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی را از ﭘﺪر درﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽ دارد .وی از دﺧﺘﺮ ﻣﺮدی ﮐﻨﻌﺎﻧﯽ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﻪ ﭘﺴﺮ ﺑﻨﺎم ﻋﻴﺮ و اوﻧﺎن وﺷﻴﻠﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ،و زﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺗﺎﻣﺎر ﺑﺮای ﭘﺴﺮ ارﺷﺪش ﻋﻴﺮ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ،وﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﻋﻴﺮ ﺧﻮﺷﺶ ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ و او را ﻣﯽ ﻣﻴﺮاﻧﺪ .و ﻳﻬﻮدا ﭘﺲ از ﻣﺮگ او ،ﺑﻪ ﭘﺴﺮ دوﻣﺶ اوﻧﺎن ﺗﮑﻠﻴﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﻣﺎر زن ﺑﺮادر ﺧﻮد درﺁﻳﺪ ﺗﺎ ﺣﻖ ﺑﺮادر ﺷﻮهﺮی را ﺑﺠﺎ ﺁوردﻩ ﻧﺴﻠﯽ ﺑﺮای ﺧﻮد ﭘﻴﺪا ﮐﻨﺪ .ﺑﻘﻴﻪ داﺳﺘﺎن را از زﺑﺎن ﺧﻮد ﺗﻮرات ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ ...» :ﻟﮑﻦ ﭼﻮﻧﮑﻪ اوﻧﺎن داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺁن ﻧﺴﻞ از ﺁن او ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﺑﻪ زن ﺑﺮادر ﺧﻮد درﺁﻣﺪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ اﻧﺰال ﮐﺮد ﺗﺎ ﻧﺴﻠﯽ ﺑﺮای ﺑﺮادر ﺧﻮد ﻧﺪهﺪ .و اﻳﻦ ﮐﺎر او در ﻧﻈﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﺁﻣﺪ و او را ﻧﻴﺰ ﺑﻤﯽ راﻧﺪ .و ﻳﻬﻮدا ﺑﻪ ﻋﺮوس ﺧﻮد ﺗﺎﻣﺎر ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﻳﻨﮏ در ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺪرت ﺑﻴﻮﻩ ﺑﻨﺸﻴﻦ ﺗﺎ ﭘﺴﺮ ﺳﻮم ﻣﻦ ﺷﻴﻠﻪ ﺑﺰرگ ﺷﻮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﺒﺎدا او ﻧﻴﺰ ﻣﺜﻞ ﺑﺮادراﻧﺶ ﺑﻤﻴﺮد .ﭘﺲ ﺗﺎﻣﺎر رﻓﺘﻪ در ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺪر ﺧﻮد ﻣﺎﻧﺪ. و ﭼﻮن روزهﺎ ﺳﭙﺮی ﺷﺪ ﻳﻬﻮدا ﻧﺰد ﭘﺸﻢ ﭼﻴﻨﺎن ﮔﻠﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﻬﺮی ﮐﻪ ﭘﺪر ﺗﺎﻣﺎر در ﺁﻧﺠﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻮد ﺁﻣﺪ .و ﺑﻪ ﺗﺎﻣﺎر ﺧﺒﺮ دادﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﮏ ﭘﺪر ﺷﻮهﺮت ﺑﺮای ﭼﻴﺪن ﭘﺸﻢ ﮔﻠﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ .ﭘﺲ وی رﺧﺖ ﺑﻴﻮﻩ ﮔﯽ را از ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺑﻴﺮون ﮐﺮدﻩ ﺑﺮﻗﻌﯽ ﺑﻪ روی ﺧﻮد ﮐﺸﻴﺪ و ﺧﻮد را در ﭼﺎدری ﭘﻮﺷﻴﺪ و ﺑﻪ دروازﻩ ﺷﻬﺮ ﺑﻨﺸﺴﺖ ،زﻳﺮا دﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﻴﻠﻪ ﭘﺴﺮ ﺳﻮم ﻳﻬﻮدا ﺑﺰرگ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ وﻟﯽ ﺗﺎﻣﺎر را ﺑﻪ زﻧﯽ ﺑﻪ او ﻧﺪادﻩ اﻧﺪ .و ﭼﻮن ﻳﻬﻮدا او را ﺑﺪﻳﺪ وی را ﻓﺎﺣﺸﻪ ﭘﻨﺪاﺷﺖ زﻳﺮا ﮐﻪ روی ﺧﻮد را ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺑﻮد .ﭘـﺲ ﺑﻪ ﺳﻮی او ﻣﻴﻞ ﮐـﺮد و ﮔﻔﺖ ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ درﺁﻳﻢ .ﻣﺮا ﭼﻪ ﻣﯽ دهﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ درﺁﺋﯽ؟ ﮔﻔﺖ: ﺑﺰﻏﺎﻟﻪ ای از ﮔﻠﻪ ﺑﺮاﻳﺖ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﻢ .ﮔﻔﺖ :ﺁﻳﺎ ﮔﺮو ﻣﯽ دهﯽ ﺗﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﯽ؟ ﮔﻔﺖ :ﺗﺮا ﭼﻪ ﮔﺮو دهﻢ؟ ﮔﻔﺖ ﻣﻬﺮ و زﻧﺎر ﺧﻮد را و ﻋﺼﺎﺋﯽ را ﮐﻪ در دﺳﺖ داری .ﭘﺲ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ وی داد و ﺑﺪو درﺁﻣﺪ .و او از وی ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﺪ و ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﺮﻓﺖ و ﺑﺮﻗﻊ را از روی ﺧﻮد ﺑﺮداﺷﺘﻪ رﺧﺖ ﺑﻴﻮﻩ ﮔﯽ ﭘﻮﺷﻴﺪ .و ﻳﻬﻮدا ﺑﺰﻏﺎﻟﻪ را ﺗﻮﺳﻂ دوﺳﺖ ﺧﻮد ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﮔﺮوهﺎ را از دﺳﺖ ﺁن زن ﺑﮕﻴﺮد ،اﻣﺎ وی او را ﻧﻴﺎﻓﺖ ...و ﺑﻌﺪ از ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﻳﻬﻮدا را ﺧﺒﺮ دادﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﺮوس ﺗﻮ ﺗﺎﻣﺎر زﻧﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و اﻳﻨﮏ از زﻧﺎ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﭘﺲ ﻳﻬﻮدا ﮔﻔﺖ وی را ﺑﻴﺮون ﺁورﻳﺪ ﺗﺎ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺷﻮد .و ﭼﻮن او را ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﺁوردﻧﺪ ﻧﺰد ﭘﺪر ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﮔﻔﺖ از ﻣﺎﻟﮏ اﻳﻦ ﻣﻬﺮ و زﻧﺎر و ﻋﺼﺎ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﺪﻩ ام .ﻳﻬﻮدا ﺁﻧﻬﺎ را ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﮔﻔﺖ او ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻩ اﺳﺖ زﻳﺮا ﮐﻪ او را ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﺷﻴﻠﻪ ﻧﺪادم ...و ﭼﻮن وﻗﺖ وﺿﻊ ﺣﻤﻠﺶ رﺳﻴﺪ اﻳﻨﮏ دو ﻓﺮزﻧﺪ ﺗﻮأم در رﺣﻤﺶ ﺑﻮدﻧﺪ. و ﭼﻮن ﻣﯽ زاﺋﻴﺪ ﻳﮑﯽ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻴﺮون ﺁورد و در ﺣﺎل ﻗﺎﺑﻠﻪ رﻳﺴﻤﺎﻧﯽ ﻗﺮﻣﺰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺮ دﺳﺘﺶ ﺑﺴﺖ و ﮔﻔﺖ اﻳﻦ اول ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎز ﮐﺸﻴﺪ و اﻳﻨﮏ ﺑﺮادرش ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ .ﭘﺲ او را ﻓﺎرص ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ و ﺑﺮادرش را زارح ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ. )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺳﯽ و هﺸﺘﻢ.(٣٠-١ ،
ﺻﻔﺤﻪ ١ ۶ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
وﻟﺘﺮ در اﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ ﻧﮕﺎری ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ» :ﻗﺎﻋﺪﺗًﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺎی ﺗﻌﺠﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﺤﺘﺮم ،ﺑﺎ ﻣﻮی ﺳﭙﻴﺪ ،در روز روﺷﻦ و در ﮐﻨﺎر دروازﻩ ﺷﻬﺮ ﺑﺎ ﻳﮏ ﻓﺎﺣﺸﻪ روﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻣﺠﺎﻣﻌﺖ ﮐﻨﺪ ،وﻟﯽ از اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺟﺎی ﺷﮕﻔﺘﯽ دارد ﮐﻪ در ﺷﺠﺮﻩ ﻧﺎﻣﻪ ای ﮐﻪ اﻧﺠﻴﻞ از ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺁوردﻩ ،ﻋﻴﺴﯽ از ﻧﺴﻞ ﻳﮑﯽ از هﻤﻴﻦ دو ﭘﺴﺮ زﻧﺎزادﻩ ﻳﻬﻮدا و ﺗﺎﻣﺎر ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ...» :و اﺑﺮاهﻴﻢ اﺳﺤﺎق را ﺁورد ،و اﺳﺤﺎق ﻳﻌﻘﻮب را ،و ﻳﻌﻘﻮب ﻳﻬﻮدا و ﺑﺮادران او را، و ﻳﻬﻮدا ﻓﺎرص و زارح را از ﺗﺎﻣﺎر ﺁورد ،و ﻓﺎرص ﺣﺼﺮون را ،و ...وﻳﺴﺎ داود ﭘﺎدﺷﺎﻩ را ،و داود ﺳﻠﻴﻤﺎن را ...و اﻳﻠﻌﺎزر ﻣﺘﺎن را ،و ﻣﺘﺎن ﻳﻌﻘﻮب ﻳﻮﺳﻒ ﺷﻮهﺮ ﻣﺮﻳﻢ را ،ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻤﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ از او ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ« )اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب اول.(١۶-١ ، * * * ﭘﺲ از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ،ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﯽ رﺳﺪ ﮐﻪ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل هﻢ ﭘﺎدﺷﺎﻩ و هﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﻧﺪ: »و واﻗﻊ ﺷﺪ در وﻗﺖ ﻋﺼﺮ ،ﮐﻪ داود ﭘﺎدﺷﺎﻩ از ﺑﺴﺘﺮش ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺑﺎم ﺧﺎﻧﻪ ﮔﺮدش ﮐﺮد ،و از ﭘﺸﺖ ﺑﺎم زﻧﯽ را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺷﺴﺘﺸﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺁن زن ﺑﺴﻴﺎر ﻧﻴﮑﻮ ﻣﻨﻈﺮ ﺑﻮد .ﭘﺲ داود ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ درﺑﺎرﻩ زن اﺳﺘﻔﺴﺎر ﻧﻤﻮد ،و او را ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺘﺸﺒﻊ زوﺟﻪ »اورﻳﺎ« )ﺳﺮدار اﺳﺮاﺋﻴﻞ در ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﻣﻮﺁﺑﻴﺎن( اﺳﺖ .و داود ﻗﺎﺻﺪان ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ او را ﺑﻴﺎورﻧﺪ ،و ﭼﻮن او ﻧﺰد وی ﺁﻣﺪﻩ داود ﺑﺎ او هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﺪ ،ﭘﺲ او ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺸﺖ .و ﺁن زن ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺷﺪ و ﭘﻴﻐﺎم ﺑﻪ داود ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺣﺎﻣﻠﻪ هﺴﺘﻢ .ﭘﺲ داود اورﻳﺎ ﺷﻮهﺮ او را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻃﻠﺒﻴﺪ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ات ﺑﺮو و ﭘﺎهﺎی ﺧﻮد را ﺑﺸﻮی ،و ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺼﺪ داﺷﺖ ﮐﻪ او در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎ زوﺟﻪ اش هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﻮد و ﭘﻨﺪارد ﮐﻪ زﻧﺶ از او ﺣﺎﻣﻠﻪ اﺳﺖ .اﻣﺎ اورﻳﺎ در ﺧﺎﻧﻪ داود ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺁﻗﺎﻳﺶ ﺧﻮاﺑﻴﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﻧﺮﻓﺖ .و داود را ﺧﺒﺮ دادﻧﺪ ﮐﻪ اورﻳﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﻧﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﭘﺲ داود ﺑﻪ اورﻳﺎ ﮔﻔﺖ ﻣﮕﺮ ﺗﻮ از ﺳﻔﺮ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ای ،ﭘﺲ ﭼﺮا ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﻧﺮﻓﺘﯽ؟ اورﻳﺎ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺳﺮﺑﺎزان اﺳﺮاﺋﻴﻞ در اردوهﺎ ﺳﺎﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺁﻗﺎﻳﻢ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺧﻴﻤﻪ ﻧﺸﻴﻨﻨﺪ .ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﺮوم ﺗﺎ ﺑﺨﻮرم و ﺑﻨﻮﺷﻢ و ﺑﺎ زن ﺧﻮد ﺑﺨﻮاﺑﻢ؟ ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﺗﻮ ﻗﺴﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر را ﻧﺨﻮاهﻢ ﮐﺮد .و داود ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ دﻳﺪ ﺑﺎﻣﺪادان ﻣﮑﺘﻮﺑﯽ ﺑﺮای ﻳﻮﺁب ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺟﺒﻬﻪ ﺟﻨﮓ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻨﯽ ﻋﻤﻮن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد اورﻳﺎ ﺑﺮای او ﻓﺮﺳﺘﺎد و در ﻣﮑﺘﻮب ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻀﻨﻮن ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ اورﻳﺎ را در ﻣﻮﺿﻊ ﻣﻘﺪم ﺟﻨﮓ ﺑﮕﺬارﻳﺪ و ﻋﻘﺒﺶ را ﺧﺎﻟﯽ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﺗﺎ زدﻩ ﺷﻮد و ﺑﻤﻴﺮد .و ﭼﻮن ﻳﻮﺁب ﺷﻬﺮ را ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﻣﯽ ﮐﺮد اورﻳﺎ را در ﻣﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﻣﺮدان ﺷﺠﺎع دﺷﻤﻦ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮔﺬاﺷﺖ ،و ﻣﺮدان ﺷﻬﺮ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎ ﻳﻮﺁب ﺟﻨﮓ ﮐﺮدﻧﺪ و اورﻳﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ ...و ﭼﻮن زن اورﻳﺎ ﺷﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺷﻮهﺮش ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ ﺑﺮای او ﻣﺎﺗﻢ ﮔﺮﻓﺖ ،و ﭼﻮن اﻳﺎم ﻣﺎﺗﻢ ﮔﺬﺷﺖ داود ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ او را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺁورد .و او ﺑﺮاﻳﺶ ﭘﺴﺮی زاﺋﻴﺪ« )ﮐﺘﺎب دوم ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ(. واﮐﻨﺶ ﻳﻬﻮﻩ ،ﺧﺪای اﺳﺮاﺋﻴﻞ در ﺑﺮاﺑﺮ اﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺖ در ﺗﻮرات ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ...» :و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ داود ﭘﻴﻐﺎم ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻗﺎﻳﺖ )ﺷﺎﺋﻮل ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ( را ﺑﻪ ﺗﻮ دادم و زﻧﺎن او را ﺑﻪ ﺁﻏﻮش ﺗﻮ اﻧﺪاﺧﺘﻢ ،و اﮔﺮ اﻳﻦ ﺑﺮاﻳﺖ ﺑﺲ ﻧﺒﻮد ﺑﺎزهﻢ ﭼﻨﻴﻦ و ﭼﻨﺎن ﻣﯽ ﮐﺮدم .ﭘﺲ ﭼﺮا ﺑﺎ زن اورﻳﺎ ﺣ ّﺘﯽ زﻧﺎ ﮐﺮدی و ﺷﻮهﺮش را ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻨﯽ ﻋﻤﻮن ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﻴﺪی؟ اﻳﻨﮏ ﻣﯽ ﺧﻮاهﯽ ﮐﻪ زﻧﺎن ﺗﺮا ﭘﻴﺶ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ هﻤﺴﺎﻳﻪ ات ﺑﺪهﻢ ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻓﺘﺎب و ﭘﻴﺶ ﺗﻤﺎم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺨﻮاﺑﺪ؟ ...ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺗﺮا ﻋﻔﻮ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻢ و ﺗﻮ ﻧﺨﻮاهﯽ ﻣﺮد ،ﻟﻴﮑﻦ ﭘﺴﺮ ﺣﺮاﻣﺰادﻩ ﺗﻮ اﻟﺒﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﻣﺮد )ﮐﺘﺎب دوم ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ،ﺑﺎب دوازدهﻢ.(١۴-٧ ، ﻇﺎهﺮا داود ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﺑﺮ هﻤﻴﻦ روال ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :و داود ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﭘﻴﺮ و ﺳﺎﻟﺨﻮردﻩ ﺷﺪ و هﺮ ﭼﻨﺪ او را ﻟﺒﺎس ﻣﯽ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻧﺪ ﮔﺮم ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ،و ﺧﺎدﻣﺎﻧﺶ وی را ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺁﻗﺎی ﻣﺎ ﺑﺎﮐﺮﻩ ای ﺟﻮان ﺑﻄﻠﺒﻨﺪ ﺗﺎ در ﺁﻏﻮش ﺗﻮ ﺑﺨﻮاﺑﺪ ﺗﺎ ﺁﻗﺎی ﻣﺎ ﮔﺮم ﺑﺸﻮد .ﭘﺲ در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺣﺪود اﺳﺮاﺋﻴﻞ دﺧﺘﺮی ﻧﻴﮑﻮ ﻣﻨﻈﺮ ﻃﻠﺒﻴﺪﻧﺪ و دوﺷﻴﺰﻩ ای را ﺑﻨﺎم ﺷﻮﻧﻤﻴﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﻴﮑﻮ ﻣﻨﻈﺮ ﺑﻮد« )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب اول.(٣-١ ، ﻣﺤﻘﻘﺎن ﻣﺘﻌﺪدی در ﺗﻮرات ﻧﺸﺎن هﺎﺋﯽ از اﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ داود ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ هﻤﺠﻨﺲ ﺑﺎز ﻧﻴﺰ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،و اﻳﻦ اﺳﺘﻨﺒﺎط از ﻣﺮﺛﻴﻪ ای ﻧﺎﺷﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ داود ﭘﺲ از درﻳﺎﻓﺖ ﺧﺒﺮ ﻣﺮگ ﻧﺎﺑﻬﻨﮕﺎم ﻳﻮﻧﺎﺗﺎن ﻓﺮزﻧﺪ ﺟﻮان و زﻳﺒﺎ روی ﺷﺎﺋﻮل ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ در ﺳﻮگ او ﺳﺮودﻩ و ﻣﺘﻦ ﺁن در ﮐﺘﺎب دوم ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ )ﺑﺎب اول (٣٧-٢۶ ،ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ای ﺑﺮادر ﻣﻦ ﻳﻮﻧﺎﺗﺎن ،ﺑﺮای ﻣﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎزﻧﻴﻦ ﺑﻮدی ،زﻳﺮا ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺤﺒﺖ دو ﺑﺮادر ﻧﺒﻮد ،ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺮدان ﺑﺎ زﻧﺎن ﺑﻮد «.ﺑﺎ اﻳﻨﻮﺻﻒ هﻤﻴﻦ داود ﺑﻌﺪا ﺑﺨﺎﻃﺮ ارﺿﺎی ﺟﺒﻌﻮﻧﻴﺎن هﻔﺖ ﭘﺴﺮ ﺷﺎﺋﻮل را ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺁﻧﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ دارﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ، هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺳﺮدار و ﭘﺴﺮ ﻋﻢ ﺷﺎﺋﻮل را ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺑﺎ ﺗﻄﻤﻊ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﮐﺮدﻩ و ﺑﺪﺳﺖ او ﺗﻮﻃﺌﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﺷﺎﺋﻮل را ﺑﻪ ﺛﻤﺮ رﺳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺑﻮد ﺗــﺎ ﺧﻮدش ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ او ﺷـﻮد ،ﭘﺲ از رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻣﯽ ﺳﭙﺮد و ﺑﻌﺪ در ﻣﺮاﮔﺶ ﻋــﺰاداری ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻋﻮد ﻣﯽ ﻧﻮازد و ﺳﺮود ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ )ﮐﺘﺎب دوم ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ،ﺑﺎب ﺳﻮم ٣٢ ،و.(٣٣
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٧ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
در ﺧﻮد ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ داود زﻧﺪﮔﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎ راهﺰﻧﯽ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد و در رأس ﺷﺸﺼﺪ راهﺰن ﺑﻪ ﻏﺎرت و ﮐﺸﺘﺎر در ﻧﻮاﺣﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﺮداﺧﺖ و ﻳﮑﺒﺎر ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﺧﺒﺮ ﮐﺸﺘﺎر او ﺑﻪ اﻃﻼع ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﮐﻴﺲ ﻧﺮﺳﺪ هﻤﻪ ﻣﺮدان وزﻧﺎن و ﺣﺘﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﺷﻴﺮﺧﻮار را ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪ )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﻔﺘﻢ( .وﻗﺘﻴﮑﻪ راهﺰﻧﺎن ﻋﻠﻴﻪ او ﻋﺼﻴﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و در ﺻﺪد ﮐﺸﺘﻨﺶ ﺑﺮﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ،وی از ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﺎرﻩ ﺟﻮﺋﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺪو ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﻋﻤﺎﻟﻘﻪ دﺳﺘﺒﺮد ﺑﺰﻧﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ راهﺰﻧﺎن در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻏﺎرت ﭘﺮدازﻧﺪ و از او راﺿﯽ ﺷﻮﻧﺪ )هﻤﺎن ﮐﺘﺎب ،ﺑﺎب ﺳﯽ ام( .ﺑﻌﺪ از ﺗﺼﺮف ﺷﻬﺮک »راﺑﺎ« ﮐﻪ ﻣﺮدﻣﺶ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،داود دﺳﺘﻮر ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ هﻤﻪ ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺁﻧﺮا از وﺳﻂ ارﻩ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻌﺪ در ﮐﻮرﻩ هﺎی ﺁﺟﺮ ﭘﺰی ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ )ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب دوازدهﻢ(. و هﻤﻴﻦ داود در ﺗﻮرات ﭘﺴﺮ ﺧﺪا و ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ او ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر وی ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ درﺑﺎرﻩ او ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ» :ﻣﻦ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺧﻮﻳﺶ را ﻃﻠﺒﻴﺪﻩ ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﻔﻘﺪ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ،ﺁﻧﻬﺎ را ﺧﻮاهﻢ ﭼﺮاﻧﻴﺪ .ﺧﻮاهﻢ ﺧﻮاﺑﺎﻧﻴﺪ و ﺷﺒﺎﻧﯽ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﻢ ﮔﻤﺎﺷﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﭽﺮاﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻦ داود اﻣﻴﺮ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد« )ﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎن ﻧﺒﯽ ،ﺑﺎب ﺳﯽ و ﭼﻬﺎرم.(٢۴-١١ ، * * * »و واﻗﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ اﺑﺸﺎﻟﻮم ﭘﺴﺮ داود ﻧﺒﯽ را ﺧﻮاهﺮی ﻧﻴﮑﻮ ﺻﻮرت ﺑﻨﺎم ﺗﺎﻣﺎر ﺑﻮد و اﻣﻨﻮن ﭘﺴﺮ دﻳﮕﺮ داود او را دوﺳﺖ ﻣﯽ داﺷﺖ .و اﻣﻨﻮن ﭼﻨﺎن ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺧﻮاهﺮ ﺧﻮدش ﺗﺎﻣﺎر ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﻤﺎر ﮔﺸﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ او ﺑﺎﮐﺮﻩ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ اﻣﻨﻮن دﺷﻮار ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ وی ﮐﺎری ﮐﻨﺪ .و اﻣﻨﻮن دوﺳﺘﯽ داﺷﺖ ﺑﻨﺎم ﻳﻮﻧﺎداب ﺑﻦ ﺷﻤﻌﯽ ﮐﻪ ﺑﺮادرزادﻩ داود ﺑﻮد ،و ﻣﺮدی ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺮک ﺑﻮد .و او وی را ﮔﻔﺖ ای ﭘﺴﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﭼﺮا روز ﺑﻪ روز ﭼﻨﻴﻦ ﻻﻏﺮ ﻣﯽ ﺷﻮی؟ اﻣﻨﻮن وی را ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﺎﻣﺎر ﺧﻮاهﺮ ﺧﻮدم را دوﺳﺖ ﻣﯽ دارم و ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺎ او ﮐﺎری ﮐﻨﻢ .و ﻳﻮﻧﺎداب وﻳﺮا ﮔﻔﺖ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮد ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ ﺗﻤﺎرض ﻧﻤﺎ ،و ﭼﻮن ﭘﺪرت ﺑﺮای ﻋﻴﺎدت ﺗﻮ ﺑﻴﺎﻳﺪ وی را ﺑﮕﻮ ﺗﻤﻨﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺧﻮاهﺮ ﻣﻦ ﺗﺎﻣﺎر ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﻣﺮا ﺧﻮراک ﺑﺨﻮراﻧﺪ و ﺧﻮراک را در ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﺳﺎزد ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻢ و از دﺳﺖ وی ﺑﺨﻮرم .ﭘﺲ اﻣﻨﻮن ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ ﺗﻤﺎرض ﻧﻤﻮد و ﭼﻮن ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﻋﻴﺎدﺗﺶ ﺁﻣﺪ اﻣﻨﻮن ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﮔﻔﺖ ﺗﻤﻨﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺧﻮاهﺮم ﺗﺎﻣﺎر ﺑﻴﺎﻳﺪ و دو ﻗﺮص ﻃﻌﺎم ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﺑﭙﺰد ﺗﺎ از دﺳﺖ او ﺑﺨﻮرم .و داود ﻧﺰد ﺗﺎﻣﺎر ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﮔﻔﺖ اﻻن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮادرت اﻣﻨﻮن ﺑﺮو و ﺑﺮاﻳﺶ ﻃﻌﺎم ﺑﺴﺎز .و ﺗﺎﻣﺎر ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮادر ﺧﻮد اﻣﻨﻮن رﻓﺖ و او ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﺁرد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺧﻤﻴﺮ ﮐﺮد و ﭘﻴﺶ او ﻗﺮص هﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﺨﺖ و ﺗﺎﺑﻪ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﻴﺶ او ﻧﻬﺎد .اﻣﺎ اﻣﻨﻮن از ﺧﻮردن اﺑﺎ ﻧﻤﻮد و ﮔﻔﺖ هﻤﻪ ﮐﺲ را از ﻧﺰد ﻣﻦ ﺑﻴﺮون ﮐﻨﻴﺪ و هﻤﮕﺎن از ﻧﺰد او ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ .و اﻣﻨﻮن ﺑﻪ ﺗﺎﻣﺎر ﮔﻔﺖ ﺧﻮراک را ﺑﻪ اﺗﺎق ﺑﻴﺎور ﺗﺎ از دﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﺨﻮرم ،و ﺗﺎﻣﺎر ﻗﺮص هﺎ را ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺰد ﺑﺮادر ﺧﻮد اﻣﻨﻮن ﺑﻪ اﻃﺎق ﺁورد ،و ﭼﻮن ﭘﻴﺶ او ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرد او وی را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ ای ﺧﻮاهﺮم ﺑﻴﺎ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺨﻮاب .ﺗﺎﻣﺎر وی را ﮔﻔﺖ :ﻧﯽ ،ای ﺑﺮادرم ،ﻣﺮا ذﻟﻴﻞ ﻣﺴﺎز زﻳﺮا ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎر در اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮐﺮدﻩ ﻧﺸﻮد و اﻳﻦ ﻗﺒﺎﺣﺖ را ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﻴﺎور زﻳﺮا ﻣﻦ ﻧﻨﮓ ﺧﻮد را ﮐﺠﺎ ﺑﺒﺮم؟ ﭘﺲ ﺗﻤﻨﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﮕﻮﺋﯽ و او ﻣﺮا از ﺗﻮ درﻳﻎ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻧﻤﻮد .ﻟﻴﮑﻦ اﻣﻨﻮن ﻧﺨﻮاﺳﺖ ﺳﺨﻦ وی را ﺑﺸﻨﻮد و ﺑﺮ او زورﺁور ﺷﺪ و ﺑﺎ او ﺧﻮاﺑﻴﺪ .و ﭼﻮن از ﻣﺠﺎﻣﻌﺖ ﻓﺎرغ ﺷﺪ ﺑﺮ وی ﺑﻐﺾ ﻧﻤﻮد و وی را ﮔﻔﺖ ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺑﺮو .او وی را ﮔﻔﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﮑﻦ زﻳﺮا اﻳﻦ ﻇﻠﻢ ﻋﻈﻴﻢ ﮐﻪ در ﺑﻴﺮون ﮐﺮدن ﻣﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﺪﺗﺮ اﺳﺖ از ﺁن ﻇﻠﻢ دﻳﮕﺮی ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﺮدی .ﻟﻴﮑﻦ او ﻧﺨﻮاﺳﺖ ﮐﻪ وی را ﺑﺸﻨﻮد .ﭘﺲ ﺧﺎدﻣﯽ را ﮐﻪ او را ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﮔﻔﺖ اﻳﻦ دﺧﺘﺮ را از ﻧﺰد ﻣﻦ ﺑﻴﺮون ﮐﻦ و در را از ﻋﻘﺒﺶ ﺑﺒﻨﺪ .و ﺧﺎدم او را ﺑﻴﺮون ﮐﺮدﻩ در را از ﻋﻘﺒﺶ ﺑﺴﺖ .و ﺗﺎﻣﺎر ﺟﺎﻣﻪ رﻧﮕﺎرﻧﮓ ﺧﻮد را ﮐﻪ دﺧﺘﺮان ﺑﺎﮐﺮﻩ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺪان ﻣﻠﺒﺲ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ درﻳﺪﻩ و ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺧﻮد رﻳﺨﺖ ،و ﺑﺮادرش اﺑﺸﺎﻟﻮم وی را ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ای ﺧﻮاهﺮم اﮐﻨﻮن ﺧﺎﻣﻮش ﺑﺎش ﭼﻮن ﺑﺮادر ﺗﻮ اﺳﺖ و از اﻳﻨﮑﺎر ﻣﺘﻔﮑﺮ ﻣﺒﺎش .ﭘﺲ ﺗﺎﻣﺎر در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮادر ﺧﻮد اﺑﺸﺎﻟﻮم در ﭘﺮﻳﺸﺎن ﺣﺎﻟﯽ ﻣﺎﻧﺪ )ﮐﺘﺎب دوم ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ،ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ.(١٢-١ ، در هﻤﻴﻦ ﺗﻮرات )ﺳﻔﺮﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ (١٧ ،ﺑﺼﻮرت ﻓﺮﻣﺎن ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﮐﺴﻴﮑﻪ ﻋﻮرت ﺧﻮاهﺮ ﺧﻮد را ﮐﺸﻒ ﮐﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﺸﻤﺎن ﭘﺴﺮان ﻗﻮم ﺧﻮد ﻣﻨﻘﻄﻊ )ﻧﺎﺑﻮد( ﺷﻮد «.وﻟﯽ ﻇﺎهﺮا اﻳﻦ ﺣﮑﻢ ﻳﻬﻮﻩ ﭘﺴﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ را ﺷﺎﻣﻞ ﻧﺸﺪﻩ ،زﻳﺮا ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺧﻮد ﺗﻮرات دو ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ،اﻣﻨﻮن ﺑﻪ دﺳﺘﻮر داود در ﺿﻴﺎﻓﺘﯽ ﮐﻪ اﺑﺸﺎﻟﻮم ﺗﺮﺗﻴﺐ دادﻩ اﺳﺖ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﺟﻮﻳﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺪﺳﺖ ﺑﺮادرش ﮐﺸﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد .اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ از ﺁن اﺑﺸﺎﻟﻮم ﻋﻠﻴﻪ ﭘﺪرش داود ،ﭘﺴﺮ ﺧﺪا و ﺷﺒﺎن او و ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﻗﻴﺎم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و در اﻳﻦ ﻗﻴﺎم هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺟﺎﻧﺐ اﺑﺸﺎﻟـﻮم را ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ ...» :و ﭘﻴﺮوان اﺑﺸﺎﻟﻮم روزﺑﺮوز زﻳﺎدﺗـــﺮ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ،و ﮐﺴﯽ ﻧﺰد داود ﺁﻣـــﺪﻩ او را ﺧﺒـﺮ داد ﮐﻪ دل هﺎی ﻣﺮدان اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ اﺑﺸﺎﻟﻮم ﮔﺮوﻳﺪﻩ اﺳﺖ ،و داود ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ او در اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ﮔﻔﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻓﺮار ﮐﻨﻴﻢ واﻻ ﻣﺎ را از اﺑﺸﺎﻟﻮم ﻧﺠﺎت ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد .ﭘﺲ ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﺗﻤﺎﻣﯽ اهﻞ ﺧﺎﻧﻪ اش ﺑﺎ وی رﻓﺘﻨﺪ و ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺗﻨﻬﺎ دﻩ زن را ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻪ او ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺮای داﺷﺘﻦ ﺧﺎﻧﻪ واﮔﺬاﺷﺖ« )ﮐﺘﺎب دوم ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ،ﺑﺎب ﭘﺎﻧﺰدهﻢ.(١۶-١٣ ،
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٨ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
* * * ﺳﻠﻴﻤﺎن ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ )و ﭘﺎدﺷﺎﻩ( ،ﭘﺴﺮ داود و ﺑﺘﺸﺒﻊ )هﻤﺎن زﻧﯽ ﮐﻪ داود ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺎ او زﻧﺎ ﮐﺮدﻩ و ﺑﻌﺪ ﺷﻮهﺮش را در ﺟﺒﻬﻪ ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺑﻮد( ،ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ ﺁن داﺳﺘﺎن هﺎی ﻣﺤﻴﺮاﻟﻌﻘﻮﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ وی ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ ،در دوران ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﻮد ﻧﻪ ﭘﻴﺮوزی ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻣﻬﻤﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ ﺁورد و ﻧﻪ ﺣﺪود ﻗﺪرﺗﺶ از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻮﭼﮏ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣﯽ رود. در ﻋﻮض از راﻩ ازدواج ﺑﺎ دﺧﺘﺮ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮ و اﺗﺤﺎد ﺑﺎ هﻴﺮام ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺻﻮر ،دوران ﺁراﻣﺸﯽ را ﺑﺮای ﮐﺸﻮر ﺧﻮد ﻓﺮاهﻢ ﻣﯽ ﺁورد ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺁن روﻧﻖ اﻗﺘﺼﺎدی و ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺑﻨﺎهﺎی ﺑﺴﻴﺎر اﺳﺖ ،ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﭽﻪ راﻣﺴﺲ دوم ﻣﺼﺮ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد. دوران ﭘﺎدﺷﺎهﯽ اﻳﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺎ ﺑﺮادرﮐﺸﯽ ﺁﻏﺎز ﻣﯽ ﺷﻮد ،زﻳﺮا داود ﭘﺪر او در ﻣﺎﻩ ﺁﺧﺮ زﻧﺪﮔﺎﻧﻴﺶ ﺑﻪ اﻏﻮای ﺑﺘﺸﺒﻊ ﻣﺎدر ﺳﻠﻴﻤﺎن ،ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻠﯽ ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ ،وﻟﻴﻌﻬـﺪ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺧﻮد را از ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﯽ ﺧﻠــﻊ ﻣﯽ ﮐﻨــﺪ و ﺳﻠﻴﻤﺎن را در ﺟـــﺎی او ﻣﯽ ﮔﺬارد ،و ﺳﻠﻴﻤﺎن در ﺁﻏﺎز ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﻮد ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ از ﺷﺮ اﻳﻦ ﺑﺮادر ﻣﺰاﺣﻢ راﺣﺖ ﺷﻮد او را ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ازدواج ﺑﺎ ﮐﻨﻴﺰ ﭘﺪرش را دارد ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب دوم.(٢۶-١ ، ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﺗﺎرﻳﺨﯽ ،در ﺗﻮرات و ﺑﺨﺼﻮص در ﻗﺮﺁن ﭼﻨﺎن در ﺷﮑﻮﻩ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ و زﻣﻴﻨﯽ اﻳﻦ ﺳﻠﻴﻤﺎن داد ﺳﺨﻦ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ در ﻣﻮرد هﻴﭻ ﺷﺨﺼﻴﺘﯽ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻳﺎ ﻣﺬهﺒﯽ دﻳﮕﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ﻧﻈﻴﺮ ﻧﺪارد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺁدﻣﻴﺎن و ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی اﻓﺴﺎﻧﻪ ای ﺁﻧﺴﻮی درﻳﺎهﺎ و ﻗﺎرﻩ هﺎ ﺟﻤﻌًﺎ دراﺧﺘﻴﺎر او ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺟﻦ و ﺷﻴﻄﺎن و ﺑﺎد و ﺁب و ﻣﺮﻏﺎن و ﻣﻮران و ﻣﺎهﻴﺎن ﻧﻴﺰ هﻤﮕﯽ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن او دارﻧﺪ ...» :و ﺑﺎد ﺻﺮﺻﺮ را ﻣﺴﺨﺮ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ او را ﺑﻪ هﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮش ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺒﺮد ،و ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ را ﻣﺴﺨﺮ او ﮐﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺮاﻳﺶ در درﻳﺎ ﻏﻮاﺻﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻳﺎ در دﺳﺘﮕﺎﻩ ﺣﮑﻮﻣﺘﺶ ﺑﻪ ﮐﺎرهﺎی دﻳﮕﺮ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ )اﻧﺒﻴﺎء ،(٨٢-٨١ ،و ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﺳﻠﻴﻤﺎن را از ﺟﻦ و اﻧﺲ و ﻣﺮﻏﺎن ﻓﺮﻣﻮدﻳﻢ ﮐﻪ در رﮐﺎﺑﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺁﻳﻨﺪ )ﻧﻤﻞ ،(١٧ ،و اﺟﻨﻪ را ﻓﺮﻣﺎن دادﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ اذن ﭘﺮوردﮔﺎرﺷﺎن ﮐﻤﺮ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ او ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ ،و ﺑﻪ هﺮ ﮐﺪام از ﺁﻧﺎن ﮐﻪ ﺳﺮﭘﻴﭽﻴﺪ ﻋﺬاب ﺁﺗﺶ ﺳﻮزان ﭼﺸﺎﻧﺪﻳﻢ ،و ﺁن اﺟﻨﻪ ﺑﺮای ﺳﻠﻴﻤﺎن هﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ از ﮐﺎخ هﺎ و ﻧﻘﻮش و ﻇﺮوف ﺑﺰرگ و دﻳﮓ هﺎی ﻋﻈﻴﻢ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ )ﺳﺒﺎ ،(١٣-١٢ ،زﻳﺮا ﮐﻪ وی ﻧﺰد ﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻘﺮب ﺑﻮد، و ﻧﻴﮑﻮ ﺑﻨﺪﻩ ای ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﺰد ﻣﺎ ﺗﻀﺮع ﻣﯽ ﮐﺮد« )ﺳﺒﺎ.(٣٠ ، ﻧﻤﻮﻧﻪ ای از اﻳﻦ ﺗﻀﺮع را ﺧﻮد ﺗﻮرات در ﮐﺘﺎب »ﻏﺰل ﻏﺰل هﺎی ﺳﻠﻴﻤﺎن« ،ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اﺷﻌﺎری ﮐﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻧﺒﯽ درﺑﺎرﻩ ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ ﻧﺎﺷﻨﺎس ﺧﻮد ﺳﺮودﻩ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ...» :ﻣﺮا ﺑﻪ ﻗﺮص هﺎی ﮐﺸﻤﺶ ﺗﻘﻮﻳﺖ دهﻴﺪ و ﺑﻪ ﺳﻴﺐ هﺎ ﺗﺎزﻩ ﺳﺎزﻳﺪ، زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﻴﻤﺎر ﻋﺸﻖ هﺴﺘﻢ .دﺳﺖ ﭼﭗ دﻟﺪارم زﻳﺮ ﺳﺮ ﻣﻦ اﺳﺖ و دﺳﺖ راﺳﺘﺶ ﻣﺮا درﺁﻏﻮش ﮐﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ ام از ﺁن ﻣﻦ اﺳﺖ و ﻣﻦ از ﺁن او هﺴﺘﻢ. ای ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ ﻣﻦ ،ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ از ﭘﺸﺖ ﺑﺮﻗﻊ ﻣﺜﻞ ﭼﺸﻤﺎن ﮐﺒﻮﺗﺮ اﺳﺖ .ﻟﺐ هﺎﻳﺖ ﻣﺜﻞ رﺷﺘﻪ ﻗﺮﻣﺰ و دهﺎﻧﺖ زﻳﺒﺎ اﺳﺖ .دو ﭘﺴﺘﺎﻧﺖ ﻣﺜﻞ دو ﺁهﻮی دوﻗﻠﻮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ﺳﻮﺳﻦ هﺎ ﻣﯽ ﭼﺮﻧﺪ .از ﻟﺐ هﺎﻳﺖ ﺷﻬﺪ ﻋﺴﻞ ﻣﯽ ﭼﮑﺪ و زﻳﺮ زﺑﺎﻧﺖ ﻋﺴﻞ و ﺷﻴﺮ اﺳﺖ. ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ ﻣﻦ دﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ را از ﺳﻮراخ در داﺧﻞ ﺳﺎﺧﺖ ،و اﺣﺸﺎﻳﻢ ﺑﺮای او ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ در ﺁﻣﺪ .ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ ﺗﺎ در را ﺑﻪ روﻳﺶ ﺑﺎز ﮐﻨﻢ ،اﻣﺎ دﻟﺪارم ﺑﺎز ﮔﺸﺘﻪ و رﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ای دﺧﺘﺮان اورﺷﻠﻴﻢ ،ﺷﻤﺎ را ﻗﺴﻢ ﻣﯽ دهﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ ﻣﺮا ﺑﻴﺎﺑﻴﺪ وی را ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻴﻤﺎر ﻋﺸﻖ هﺴﺘﻢ. اﮔــﺮ ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ ﻣــﻦ ﮐﻴﺴﺖ ،ﺑﺪاﻧﻴــﺪ ﮐﻪ او ﺳﻔﻴﺪ و ﺳﺮخ ﻓــﺎم اﺳﺖ .ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﮐﺒﻮﺗــﺮان ﻧﺰد ﻧﻬﺮهﺎی ﺁب اﺳﺖ. ﻟﺐ هﺎﻳﺶ ﺳﻮﺳﻦ هﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺁﻧﻬﺎ ّﻣﺮ ﺻﺎﻓﯽ ﻣﯽ ﭼﮑﺪ .دﺳﺖ هﺎﻳﺶ ﺣﻠﻘﻪ هﺎی ﻃﻼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ زﺑﺮﺟﺪ ﻣﻨﻘﺶ ﺑﺎﺷﺪ. ﺳﺎق هﺎﻳﺶ ﺳﺘﻮن ﻣﺮﻣﺮ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ هﺎی ز ِر ﻧﺎب اﺳﺖ .دهﺎن او ﺑﺴﻴﺎر ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﺗﻤﺎم او ﻣﺮﻏﻮﺑﺘﺮﻳﻦ اﺳﺖ .اﻳﻦ اﺳﺖ ﻣﺤﺒﻮب ﻣﻦ ،ای دﺧﺘﺮان اورﺷﻠﻴﻢ! ای ﻣﺤﺒﻮب ﻣﻦ ،ﭘﺎهﺎﻳﺖ در ﻧﻌﻠﻴﻦ ﭼﻪ زﻳﺒﺎ اﺳﺖ! ﺣﻠﻘﻪ هﺎی ران هﺎﻳﺖ ﻣﺜﻞ زﻳﻮرهﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﻨﻌﺖ دﺳﺖ ﺻﻨﻌﺘﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﺎف ﺗﻮ ﮐﺎﺳﻪ ﻣﺪوری ﭘﺮ از ﺷﺮاب اﺳﺖ .دو ﭘﺴﺘﺎﻧﺖ ﻣﺜﻞ دو ﺑﭽﻪ دوﻗﻠﻮی ﺁهﻮاﻧﻨﺪ .ﮔﺮدﻧﺖ ﻣﺜﻞ ﺑﺮج ﻋﺎج و ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻣﺜﻞ ﺑﺮﮐﻪ هﺎی ﺣﺸﺒﻮن اﺳﺖ .ﻗﺎﻣﺘﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ درﺧﺖ ﺧﺮﻣﺎﺳﺖ و ﭘﺴﺘﺎن هﺎﻳﺖ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺷﻪ هﺎی اﻧﮕﻮر و ﺑﻮی ﻧﻔﺴﺖ ﻣﺜﻞ ﺳﻴﺐ اﺳﺖ و دهﺎﻧﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﺮاب ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ .ای دﻟﺪار ﻣﻦ ،ﮐﺎﺷﮑﯽ ﻣﺜﻞ ﺑﺮادر ﻣﻦ ﺑﻮدی ﮐﻪ ﭘﺴﺘﺎن هﺎی ﻣﺎدرم را ﻣﮑﻴﺪ ،ﺗﺎ ﭼﻮن ﺗﺮا ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﻳﺎﻓﺘﻢ ﻣﯽ ﺑﻮﺳﻴﺪم و رﺳﻮاﻳﻢ ﻧﻤﯽ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ«.
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٩ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
در ﻗﺮﺁن ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻨﺪﻩ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ای داﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ »هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺧﺪا ﮐﺎﻓﺮ ﻧﮕﺸﺖ« )ﺑﻘﺮﻩ ،(١٠٢ ،وﻟﯽ در ﺧﻮد ﺗﻮرات در هﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: » ...ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺳﻮای دﺧﺘﺮ ﻓﺮﻋﻮن زﻧﺎن ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﺴﻴﺎری را دوﺳﺖ ﻣﯽ داﺷﺖ ،و هﻤﻪ اﻳﻦ زﻧﺎن از اﻣﺖ هﺎﺋﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ درﺑﺎرﻩ اﻳﺸﺎن ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن درﻧﻴﺎﺋﻴﺪ و اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ درﻧﻴﺎﻳﻨﺪ ،ﻣﺒﺎدا ﮐﻪ دل ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﭘﻴﺮوی از ﺧﺪاﻳﺎن ﺧﻮد ﻣﺎﻳﻞ ﮔﺮداﻧﻨﺪ .وﻟﯽ ﺳﻠﻴﻤﺎن اﻃﺎﻋﺖ اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻧﮑﺮد و ﺧﻮدش ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ درﺁﻣﺪ .و او را هﻔﺘﺼﺪ زن ﻋﻘﺪی و ﺳﻴﺼﺪ ﺟﺎرﻳﻪ ﺑﻮد .و زﻧﺎﻧﺶ دل او را از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺮﮔﺮداﻧﻴﺪﻧﺪ ،و در وﻗﺖ ﭘﻴﺮی ﺳﻠﻴﻤﺎن واﻗﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ از اﻳﻦ زﻧﺎن او را ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ،و دل او ﻣﺎﻧﻨﺪ دل ﭘﺪرش داوود ﺑﺎ ﺧﺪاﻳﺶ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﺒﻮد .ﭘﺲ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻋﺸﺘﻮرت ﺧﺪای ﺻﻴﺪوﻧﻴﺎن و ﻣﻠﮑﻮم ﺑﺖ ﻋﻤﻮﻧﻴﺎن رﻓﺖ و ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺮارت ورزﻳﺪ و در ﮐﻮهﯽ ﮐﻪ روﺑﺮوی اورﺷﻠﻴﻢ اﺳﺖ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﮐﻤﻮش ﮐﻪ ﺑﺖ ﻣﻮﺁﺑﻴﺎن اﺳﺖ و ﺑﺠﻬﺖ ﻣﻮﻟﮏ ﺑﺖ ﺑﻨﯽ ﻋﻤﻮن ﺑﻨﺎ ﮐﺮد و ﺑﺠﻬﺖ هﻤﻪ زﻧﺎن ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﮐﻪ ﺑﺮای ﺧﺪاﻳﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺨﻮر ﻣﯽ ﺳﻮزاﻧﻴﺪﻧﺪ و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ هﺎ ﻣﯽ ﮔﺬراﻧﻴﺪﻧﺪ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮد .ﭘﺲ ﺧﺸﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﺳﻠﻴﻤﺎن اﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪ ،و ﺑﻪ او اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﭘﻴﺮوی ﺧﺪاﻳﺎن ﻏﻴﺮ را ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ،اﻣﺎ او ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ او اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد ﺑﺠﺎ ﻧﻴﺎورد .ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﮔﻔﺖ ﭼﻮﻧﮑﻪ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ را ﻧﻤﻮدی اﻟﺒﺘﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ را از ﺗﻮ ﭘﺎرﻩ ﮐﺮدﻩ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﻩ ات ﺧﻮاهﻢ داد ،ﻟﻴﮑﻦ در اﻳﺎم ﺗﻮ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﭘﺪرت داود ﻧﺨﻮاهﻢ ﮐﺮد ،اﻣﺎ از دﺳﺖ ﭘﺴﺮت ﺁﻧﺮا ﭘﺎرﻩ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ ،ﺑﻨﺪهﺎی ١ﺗﺎ .(١٢ ﺳﻠﻴﻤﺎن از ﻓﺎﺣﺸﻪ ای ﺑﻨﺎم راﺣﺎب ﺻﺎﺣﺐ ﻓﺮزﻧﺪی ﺑﻨﺎم ﺑﻮﻋﺰ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ از او ﻧﻴﺰ در ﻧﺴﺐ ﻧﺎﻣﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ در اﻧﺠﻴﻞ ﻟﻮﻗﺎ ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺧﻮد اﻳﻦ ﺑﻮﻋﺰ ﺑﺮ ﺧﻼف دﺳﺘﻮر اﮐﻴﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺎ زﻧﯽ از ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻣﻮﺁب وﺻﻠﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻳﻬﻮﻩ اﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ را ﺑﻪ روی ﺧﻮدش ﺑﻴﺎورد .ﺑﺎ هﻤﻪ ﺗﺠﻠﻴﻠﯽ ﮐﻪ در ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁن از ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،وی از ﻧﻈﺮ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺧــﻮد ﮐﺎﻣ ِﻪ ﻓﺎﺳﺪ و ﺳﺘﻤﮕــﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﻣﻠﺖ ﺧﻮد را در زﻳﺮ ﻓﺸﺎرهﺎی ﻣﺎﻟﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺧـﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺗﻤﺎم ﺷﻮرش هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻮدﻩ هﺎی ﻣﺤﺮوم اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺮﺑﺎزان ﻣﺰدور و ﻏﺎﻟﺒﺎ اﺟﻨﺒﯽ او در ﺧﻮن ﻏﺮق ﻣﯽ ﺷﻮد .ﺗﺠﻠﻴﻞ ﺗﻮرات از وی اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﻨﺎی ﻣﻌﺒﺪ ﺑﺰرگ ﻳﻬﻮﻩ در اورﺷﻠﻴﻢ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺣﮑﻤﺖ و ﻋﺪاﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ وی ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد .وﻟﯽ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﻳﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﺑﻪ ﻗﻴﻤﺖ ﮐﺎر اﺟﺒﺎری دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ هﻔﺘﺎد هﺰار ﺑﺎرﺑﺮ و هﺸﺘﺎد هﺰار ﺳﻨﮕﺘﺮاش و دﻩ هﺎ هﺰار ﺑﻨﺎ ﺑﻤﺪت ﺳﻴﺰدﻩ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ، .(١۵ﮐﺎر ﺷﺎق در ﻣﻌﺎدن هﺰاران ﮐﺎرﮔﺮ را هﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺗﻠﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .ﺑﺮدﮔﯽ ﺑﻪ ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﺻﻮرت ﺁن ﺑﺮﻗﺮار اﺳﺖ و ﻃﺒﻘﻪ ﺣﺎﮐﻤﻪ ﺑﺎ اﺗﮑﺎء ﺑﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ،ﺧﻮد را ﻣﺎﻟﮏ روح و ﺟﺴﻢ ﻣﺮدم ﻣﯽ داﻧﺪ )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب دوازدهﻢ-١ ، .(١۵ﺧﻮد ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات ١۴٠٠اراﺑﻪ ﺑﺎ ١٢٠٠٠اراﺑﻪ ران و ۴٠٠٠٠ﻃﻮﻳﻠﻪ دراﺧﺘﻴﺎر ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮﻳﺶ دارد )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم (٢۶ ،و ﺣﺮﻣﺴﺮا ی او ﺷﺎﻣﻞ ٧٠٠زن ﻋﻘﺪی و ٣٠٠ﺟﺎرﻳﻪ و ﭼﻨﺪ هﺰار ﮐﻨﻴﺰ اﺳﺖ )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ.(۴ ، »و وزن ﻃﻼﺋﯽ ﮐﻪ در ﻳﮏ ﺳﺎل ﺑﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن رﺳﻴﺪ ۶۶۶وزﻧﻪ ﻃﻼ ﺑﻮد ...و ﺳﻠﻴﻤﺎن ٢٠٠ﺳﭙﺮ ﻃﻼی ﭼﮑﺸﯽ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺮای هﺮ ﺳﭙﺮ ۶٠٠ﻣﺜﻔﺎل ﻃﻼ ﺑﮑﺎر ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ ،و ٣٠٠ﺳﭙﺮ ﮐﻮﭼﮏ ﻃﻼی ﭼﮑﺸﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای هﺮ ﺳﭙﺮ ٣٠٠ﻣﺜﻘﺎل ﻃﻼ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ ،و ﺗﺨﺖ ﺑﺰرﮔﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﻃﻼی ﺧﺎﻟﺺ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ ،و ﺗﺨﺖ را ﺷﺶ ﭘﻠﻪ و ﭘﺎ اﻧﺪاز زرﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺨﺖ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻮد ،و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻇﺮوف ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﯽ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﭘﺎدﺷﺎﻩ از ﻃﻼو ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻇﺮوف ﺧﺎﻧﻪ او ﻧﻴﺰ از زر ﺧﺎﻟﺺ ﺑﻮد« )ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ(. وﻟﺘﺮ در »دﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮﻓﻠﺴﻔﯽ« ﺧﻮد در ﻓﺼﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺣﺴﺎب ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ارزش ﺻﺪ و ﺳﻪ هﺰار ﺗﺎﻻن ﻃﻼ و ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﻮن و ﺳﻴﺰدﻩ هﺰار ﺗﺎﻻن ﻧﻘﺮﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات از داود ﺑﻪ ارث ﺑﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن رﺳﻴﺪ ﺑﺪون اﺣﺘﺴﺎب ﺑﻬﺎی ﺟﻮاهﺮات ،ﺑﻪ ﺗﺴﻌﻴﺮ زﻣﺎن وﻟﺘﺮ ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎدرد و ﺻﺪ و ﻧﻮزدﻩ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻟﻴﺮﻩ اﺳﺘﺮﻟﻴﻨﮓ ﻣﻌﺎدل ﺑﺎ ٢۶ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻓﺮاﻧﮏ ﻓﺮاﻧﺴﻪ زﻣﺎن او ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،و ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ رﻗﻢ ﭘﻮﻟﯽ در ﻣﺠﻤﻮع دﻧﻴﺎی ﺁن زﻣﺎن هﻢ در ﺟﺮﻳﺎن ﻧﺒﻮد ،و اﮔﺮ واﻗﻌﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺛﺮوﺗﯽ دراﺧﺘﻴﺎر ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻮد ،وی دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﻧﻴﺎزی داﺷﺖ ﮐﻪ ﮐﺸﺘﯽ هﺎی اﻓﺴﺎﻧﻪ ای ﺧﻮد را در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﻃﻼ ﺑﻪ اوﻓﻴﺮوس ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ؟ ﭼﻴﺰی ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺰﻳﻨﻪ هﻤﻪ اﻳﻦ وﻟﺨﺮﺟﯽ هﺎی ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻧﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﺪوش ﻃﺒﻘﻪ دهﻘﺎن و ﮐﺎرﮔﺮ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻣﯽ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻗﻮل وﻳﻞ دوراﻧﺖ هﻤﻴﻦ ﻓﺸﺎر ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎر اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻳﻬﻮﻩ را ﻣﺘﺰﻟﺰل ﮐﺮد و اﻧﻔﺠﺎر و دوﭘﺎرﮔﯽ ﮐﺸﻮر ﻳﻬﻮﻩ را ﺑﻴﻔﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ١ ١٠ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﭘﺮوﻧﺪﻩ ﻗﻀﺎﺋﯽ اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﮐﻪ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻣﻈﻬﺮ ﻋﺪاﻟﺖ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﻬﺘﺮ از ﭘﺮوﻧﺪﻩ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ او ﻧﻴﺴﺖ .وی در هﻤﺎن ﺁﻏﺎز ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮد ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﺑﺮادر ﺑﺰرﮔﺘﺮش را ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺳﻮﮔﻨﺪی ﮐﻪ در ﻣﻌﺒﺪ ﻳﺎد ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب دوم (٢۵ ،و ﻳﻮﺁب ﺳﺮدار ﭘﻴﺮ داود را ﮐﻪ در ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﺎﻧﺪان او ﻧﻘﺶ اﺳﺎﺳﯽ داﺷﺘﻪ در درون ﻣﻌﺒﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب دوم ،(٣١ ،و »ﺷﻤﻌﯽ« ﺳﭙﻴﺪ ﻣﻮ را ﮐﻪ داود ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﻮﮐﺪ ﺧﻮردﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺶ ﺗﺠﺎوز ﻧﮑﻨﺪ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮد )هﻤﺎﻧﺠﺎ ،(۴۶ ،هﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺧﻮد داوود ﻧﺒﯽ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻣﺮگ ﺑﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن وﺻﻴﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ رﻗﻴﺐ ﻗﺪﻳﻤﯽ او را -ﮐﻪ ﺧﻮدش ﻗﺴﻢ ﺧﻮردﻩ ﺑﻮد او را ﻧﮑﺸﺪ -در اوﻟﻴﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب دوم .(٩ ،در ارزﻳﺎﺑﯽ ﺷﺨﺼﻴﺖ اﻳﻦ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺗﺎرﻳﺦ ﻳﻬﻮد ،هـ .ج .وﻟﺰ در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﺮوف ﺧﻮد ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ» :هﻤﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺧﺮدﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ اراﺋﻪ ﻣﯽ دارد ،وی را ﺑﻴﺶ از ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﺮدﻣﻨﺪ ﻣﺮدﻣﯽ ﺁدﻣﮑﺶ ،ﻓﺮﻳﺒﮑﺎر ،ﻣﺬﺑﺬب و ﺧﺮاﻓﺎﺗﯽ ﺑﺎ ﻋﺪم ﺗﻌﺎدل رواﻧﯽ و ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﻣﻠﺘﯽ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﻣﺬهﺒﯽ اﺳﺘﻮارﺗﺮ از هﻤﺴﺎﻳﮕﺎﻧﺶ ﻧﺪارد ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ« و ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺮﺣﻤﯽ هﺎ و ﺗﺠﻤﻞ ﻃﻠﺒﯽ هﺎ و ﺣﺮﻣﺴﺮای ﭼﻨﺪ ﺻـﺪ ﻧﻔﺮی او ﻣﺎ را ﺑﻴـــﺶ از هﺮ ﭼﻴﺰ ﺑﻴﺎد اﻣﭙﺮاﺗﻮران روﻣﯽ و ﺳﻠﻄﺎن هﺎی ﻋﺜﻤــﺎﻧﯽ ﻣﯽ اﻧﺪازد .ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﻌﺎﺑﺪی ﮐﻪ وی ﺑﺮای ﺳﻮﻟﻮخ و ﻋﺸﺘﺎرﺗﻪ ،ﺧﺪاﻳﺎن زﻧﺎن ﻏﻴﺮ ﻳﻬﻮدی ﺧﻮدش در ﺑﺎﻻی ﺗﭙﻪ زﻳﺘﻮن ﺑﻨﺎ ﮐﺮد ،ﺑﻤﺮاﺗﺐ از ﻣﻌﺒﺪی ﮐﻪ در اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺮای ﻳﻬﻮﻩ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮد. ﺑﻤﻮازات هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﭘﺮوﻧﺪﻩ ﺣﮑﻤﺖ و ﻓﻀﻞ اﻓﺴﺎﻧﻪ ای ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﭘﺮوﻧﺪﻩ ای ﭼﻨﺪان ﭘﺮ اﻓﺘﺨﺎر ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺑﺮرﺳﯽ هﺎی ﻣﺤﻘﻘﺎن ،ﮐﺘﺎب اﻣﺜﺎل ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺗﻮرات ﮐﻪ هﻤﻪ اﺷﺘﻬﺎر ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺮدﻣﻨﺪی از ﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،ﮐﺘﺎﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎل هﺎی ٨٠ﺗﺎ ٣٠ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ از ﻳﮏ ﮐﺘﺎب ﻗﺪﻳﻤﯽ ﻣﺼﺮی ﺑﻪ ﻋﺒﺮی ﺗﺮﺟﻤﻪ و ﺑﻌﺪا ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﺧﺎﺧﺎم هﺎی ﻣﺘﺮﺟﻢ ﺑﻨﺎم ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﻣﻌﺒﺪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻧﺎﻣﮕﺰاری ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. وﻟﺘﺮ در دﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮ ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺧﻮد ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎﺋﯽ از اﻳﻦ »اﻣﺜﺎل« ﺳﻠﻴﻤﺎن را ﺁوردﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ» :ﭼﻬﺎر ﻣﺴﻴﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮد :ﻣﺴﻴﺮ ﻋﻘﺎب در هﻮا و ﻣﺎر در روی ﺧﺎک و ﮐﺸﺘﯽ در درﻳﺎ و ﺁﻟﺖ ﻣﺮد در داﺧﻞ ﻓﺮج زن« ،و »ﭼﻬﺎر ﺣﻴﻮان را ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺼﻮرت ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮﺟﻮدات روی زﻣﻴﻦ ﺁﻓﺮﻳﺪ :ﻣﻮرﭼﻪ و ﺧﺮﮔﻮش و ﻣﻠﺦ و ﺳﻮﺳﻤﺎر «.ﻧﻘﻞ اﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ از ﮐﻠﻤﺎت ﻗﺼﺎر ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﻟﺐ هﺎی زن اﺟﻨﺒﯽ ﻋﺴﻞ را ﻣﯽ ﭼﮑﺎﻧﺪ و دهﺎن او از روﻏﻦ ﻧﺮﻣﺘﺮ اﺳﺖ ،ﻟﻴﮑﻦ ﺁﺧﺮ او ﻣﺜﻞ اﻓﺴﻨﺘﻴﻦ ﺗﻠﺦ اﺳﺖ و ﻣﺜﻞ ﺷﻤﺸﻴﺮ دو دم ﺑﺮﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻨﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺧﻮد را از او دور ﺳﺎز و ﺑﻪ در ﺧﺎﻧﻪ او ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﺸﻮ« .و در هﻤﻴﻦ ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺧﻮدش هﻔﺘﺼﺪ زن ﻋﻘﺪی داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﺁﻧﺎن زﻧﺎن اﺟﻨﺒﯽ ﺑﻮدﻧﺪ. * * * ﺑﺎ ﻣﺮگ ﺳﻠﻴﻤﺎن دوران »ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺑﺰرگ« اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ و دور ِﻩ »ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﮐﻮﭼﮏ« ﺁﻏﺎز ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﺳﺎل ۵٨٧ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ،ﻳﻌﻨﯽ ﺗﺎ هﻨﮕﺎم ﺳﻘﻮط اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺪﺳﺖ ﻧﺒﻮﮐﺪﻧﺼﺮ )ﺑﺨﺖ اﻟﻨﺼﺮ( ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ و اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﻳﻬﻮدﻳـــﺎن اداﻣﻪ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ .هﺸﺘــﺎد و دو ﭘﺎدﺷــﺎﻩ در اﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﺮ اورﺷﻠﻴﻢ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻗﺘــﻞ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ .ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﺮاﺋﻴﻞ در اﻳﻦ ﺳﺎل هﺎ ﻳﮏ ﺳﺮﻳﺎل ﺗﺎرﻳﮏ ﺗﻮﻃﺌﻪ ،ﺑﺮادر ﮐﺸﯽ ،ﻓﺮزﻧﺪ ﮐﺸﯽ ،ﻓﺮﻳﺒﮑﺎری ﺧﻴﺎﻧﺖ و ﺟﻨﺎﻳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ در هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻳﻬﻮﻩ ،ﺧﺪای اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﻧﻘﺶ اﺻﻠﯽ را دارد .رﺣﺒﻌﺎم ،ﭘﺴﺮ و ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺒﻌﻴﺖ از ﭘﺪر ﺧﻮد ١٨زن ﻋﻘﺪی و ۶٠ﻣﺘﻌﻪ و ٣٠٠ﮐﻨﻴﺰ دارد ،در روز ﺁﻏﺎز ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن هﻤﻪ ﻣﺮدم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺒﺮﻳﮏ او ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﻪ وی ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ» :ﭘﺪر ﺗﻮ ﻳﻮغ ﻣﺎ را ﭼﻨﺎن ﺳﻨﮕﻴﻦ ﮐﺮد ﮐﻪ ﮐﻤﺮﻣﺎن را ﺷﮑﺴﺖ و اﮐﻨﻮن ﺗﻮ ﺑﺎر ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻣﺎ را ﺳﺒﮑﺘﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺗﺮا ﺑﻬﺘﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻴﻢ« ،ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺳﻪ روز ﺑﻌﺪ ﺑﺮای ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻨﺰد او ﺑﺎز ﮔﺮدﻧﺪ ،ﺑﺪاﻧﺎن ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ» :ﭘﺪرم ﻳﻮغ ﺷﻤــﺎ را ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺳﺎﺧﺖ اﻣﺎ ﻣﻦ ﻳﻮغ ﺷﻤﺎ را ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺗﺮ ﺧﻮاهﻢ ﮐـــﺮد ،ﭘﺪرم ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ هـــﺎ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﻮد ،اﻣﺎ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻋﻘﺮب هﺎ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺧﻮاهﻢ ﮐــــﺮد ،ﭼﻮﻧﮑﻪ اﻧﮕﺸﺖ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻦ از ﮐﻤﺮ ﭘﺪرم ﮐﻠﻒ ﺗﺮ اﺳﺖ« )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب دوازدهﻢ .(١۴-٣ ،ﻳﻮرام ﻧﻮادﻩ ﺳﻠﻴﻤﺎن هﻨﮕﺎم ﺁﻏﺎز ﺳﻠﻄﻨﺖ هﻤﻪ ﺑﺮادران و ﺷﻤﺎر زﻳﺎدی از ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪاﻧﺶ را ﻣﯽ ﮐﺸﺪ .ﭘﺴﺮ او اﺧﺰﻧﺎ ﭘﺲ از ﻳﮑﺴﺎل ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺑﺎ هﻤﻪ ﻧﺰدﻳﮑﺎﻧﺶ ﺑﺮ اﺛﺮ ﺗﻮﻃﺌﻪ ای ﺑﻘﺘﻞ ﻣﯽ رﺳﺪ. ﭘﺲ از ﻣﺮگ او ﻣﺎدرش ﻋﺘﻠﻴﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮدش و هﻤﻪ اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﺪان ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ را از دم ﺗﻴﻎ ﻣﯽ ﮔﺬراﻧﺪ ﺗﺎ ﺧﻮدش ﺳﻠﻄﻨﺖ ﮐﻨﺪ .وﻟﯽ ﭘﺲ از ﺷﺶ ﺳﺎل ﻳﮑﯽ از ﭘﺴﺮان او ﺑﻨﺎم ﻳﻮﺁش ﮐﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﻋﻤﻪ ﮐﺎهﻨﻪ ﺧﻮد از ﻣﺮگ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻋﻠﻴﻪ او ﻣﯽ ﺷﻮرد و ﻣﺎدرش را ﻣﯽ ﮐﺸﺪ و ﺧﻮدش ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﻣﯽ رﺳﺪ و اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ ﺧﻮد او ﻧﻴﺰ در ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮاب ﮔﺮدن زدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﭘﺴﺮش اﻣﺎزﻳﺎ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﮐﺸﺘﻦ هﻤﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ او را ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ رﺳﺎﻧﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﺁﻏﺎز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،وﻟﯽ ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺮدم ﺑﺮ او ﻣﯽ ﺷﻮرﻧﺪ و او از اورﺷﻠﻴﻢ ﻓﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و در راﻩ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﯽ رﺳﺪ و ﭘﺴﺮش اورﻳﺎ ﺷﺎﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد .اﻳﻦ ﺑﺎر اورﻳﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺪرﻓﺘﺎری ﺑﺎ ﮐﺎهﻨﺎن ﺑﺪﺳﺖ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎری ﺧﻮرﻩ ﻣﺒﺘﻼ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮ در ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد زﻧﺪاﻧﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ و ﭘﺴﺮش ﻳﻮﻧﺎم ﺑﺠﺎی او ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺪی ﺑﻌﺪ ﭘﺪرش را ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ اﻳﻨﮑﻪ از ﺟﺬام ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ ﺳﺮ ﺑﻪ
ﺻﻔﺤﻪ ١ ١١ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﻧﻴﺴﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .اﺑﯽ ﺑﻠﺦ ﭘﺴﺮ ﺟﺪﻋﻮن ﭼﻤﺎﻏﺪاراﻧﯽ را اﺟﻴﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ دﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ هﻔﺘﺎد ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﺑﺮ روی ﺳﻨﮕﯽ ﮔﺮدن ﻣﯽ زﻧﺪ ﺗﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧـــﻮد را ﺑــﺪون رﻗﻴﺐ اداﻣﻪ دهﺪ .از ﺷﺶ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﮐﻪ درﻋﺮض دﻩ ﺳﺎل ﺑﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و اﻳﻦ ﺳﺮی ﮐﺸﺘﺎرهﺎ ﺻﺪ و دﻩ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم اداﻣﻪ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺟﻨﮓ ﺧﺎﻧﮕﯽ ﻣﻴﺎن دو ﮐﺸﻮر ﻳﻬﻮدا و اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﺎ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﮐﺸﻮر او ﺁﻏﺎز ﺷﺪﻩ ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل ﺑﻄﻮل ﻣﯽ اﻧﺠﺎﻣﺪ .در اﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﺎرهﺎ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺪﺳﺖ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻮﻗﻮف ﻣﯽ ﺷﻮد و ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺑﻌﻞ و ﻣﻠﮑﺎرت و ﻓﺤﺸﺎی ﻣﻘﺪس و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﺟﺎی ﺁﻧﺮا ﻣﯽ ﮔﻴﺮد. ﺟﻨﮓ هﺎی ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺑﺎ اﻗﻮام هﻤﺴﺎﻳﻪ ﻳﺎ ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ،هﺮ ﺑﺎرﻩ ﻣﺮگ و وﻳﺮاﻧﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮی را ﺑﺮای ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻬﻤﺮاﻩ ﻣﯽ ﺁورد .ﺗﻮرات ﻳﮑﯽ از ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی ﺁﻧﺮا ﭼﻨﻴﻦ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ» :و ﻗﺤﻄﯽ ﺳﺨﺖ در ﺳﺎﻣﺮﻩ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﻨﻬﺪد ﭘﺎدﺷﺎﻩ ارام ﺁﻧﺮا ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،و اﻳﻨﮏ ﺳﺮ اﻻﻏﯽ ﺑﻪ هﺸﺘﺎد ﭘﺎرﻩ ﻧﻘﺮﻩ و ﻳﮑﺮﺑﻊ ﻗﺎب ﭼﻠﻐﻮزﻩ ﺑﻪ ﭘﻨﺞ ﭘﺎرﻩ ﻧﻘﺮﻩ ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ .و ﭼﻮن ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮ ﺑﺎرﻩ ﺷﻬﺮ ﮔﺬر ﻣﯽ ﻧﻤﻮد زﻧﯽ ﻧﺰد وی ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻩ ﮔﻔﺖ ای ﺁﻗﺎﻳﻢ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻣﺮا ﻣﺪد ﮐﻦ .ﭘﺲ ﭘﺎدﺷﺎﻩ او را ﮔﻔﺖ ﺗﺮا ﭼﻪ ﺷﺪﻩ؟ ﻋﺮض ﮐﺮد اﻳﻦ زن دﻳﺮوز ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ﭘﺴﺮت را ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺑﺨﻮرﻳﻢ و ﭘﺴﺮ ﻣﺮا ﻓﺮدا ﺧﻮاهﻴﻢ ﺧﻮرد .ﭘﺲ ﭘﺴﺮ ﻣﺮا ﭘﺨﺘﻴﻢ و ﺧﻮردﻳﻢ ،و روز دﻳﮕﺮ وی را ﮔﻔﺘﻢ اﻳﻨﮏ ﭘﺴﺮت را ﺑﺪﻩ ﺗﺎ او را ﺑﺨﻮرﻳﻢ، اﻣﺎ او ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ« )ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ.(٢٩-٢۴ ، هﺮج و ﻣﺮج داﺧﻠﯽ دوﻟﺖ ﻳﻬﻮد و ﻧﺎاﻣﻨﯽ ﻣﺰﻣﻦ ﺁن ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺨﺖ اﻟﻨﺼﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ را واﻣﯽ دارد ﺗﺎ اورﺷﻠﻴﻢ را ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺑﻪ ادارﻩ ﺧﻮد درﺁورد ،و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻪ ﺗﺎرخ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﻳﻬﻮد ﭘﺎﻳﺎن دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد .اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا در ﺧﻮد ﺗﻮرات ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ﭘﺲ ﻧﺒﻮﮐﺪﻧﺼﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﮐﻠﺪاﻧﻴﺎن ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ را در اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﺁﻣﻴﺨﺖ و ﻇﺮوف ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪا و ﺧﺰاﻧﻪ هﺎی ﺧﺪا و ﮔﻨﺞ هﺎی ﭘﺎدﺷﺎهﺎن را ﺗﻤﺎﻣًﺎ ﺑﻪ ﺑﺎﺑﻞ ﺑﺮد و ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪا را ﺳﻮزاﻧﻴﺪ و ﺣﺼﺎر اورﺷﻠﻴﻢ را ﻣﻨﻬﺪم ﺳﺎﺧﺖ و ﺟﻮاﻧﺎن و ﭘﻴﺮان را ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﺖ و ﺑﻘﻴﻪ اﻟﺴﻴﻒ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺑﺎﺑﻞ ﺑﻪ اﺳﻴﺮی ﺑﺮد ﮐﻪ ﺗﺎ زﻣﺎن ﺳﻠﻄﻨﺖ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﻓﺎرس در ﺑﻨﺪﮔﯽ او و ﭘﺴﺮاﻧﺶ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﭘﺲ از هﻔﺘﺎد ﺳﺎل ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻮرش ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻓﺎرس را ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ و وی در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺧﻮد ﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﻧﺎﻓﺬ ﮐﺮد ﮐﻪ ﮐﻮرش ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻓﺎرس ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای ﺁﺳﻤﺎن هﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻤﺎﻟﮏ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﻣﻦ دادﻩ و اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪ ای ﺑﺮای وی در اورﺷﻠﻴﻢ ﮐﻪ در ﻳﻬﻮدا اﺳﺖ ﺑﻨﺎ ﻧﻤﺎﻳﻢ« )ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﺳﯽ و ﺷﺸﻢ.(٢٣-١۴ ، ﮐﻮرش ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮد ﺗﺴﻬﻴﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺣﺘﯽ هﺰﻳﻨﻪ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺑﻨﺎی ﻣﻌﺒﺪ وﻳﺮان ﺷﺪﻩ اورﺷﻠﻴﻢ را ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺗﻮرات ﺑﺎ ﺳﺘﺎﻳﺸﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ از ﺧﺰاﻧﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ اﻳﺮان ﻣﯽ ﭘﺮدازد .ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ ،ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﮐﺘﺎب ﻳﺮﻣﻴﺎء ﻧﺒﯽ از ﺻﺪ و ﭘﻨﺠﺎﻩ هﺰار ﻳﻬﻮدی ﮐﻪ در ﺑﺎﺑﻞ ﺑﻪ اﺳﺎرت ﺑﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﯽ هﺰار ﻧﻔﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ وﻃﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻘﻴﻪ ﺁﻧﺎن ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽ دهﻨﺪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻢ و ﺑﻴﺶ ﻣﺮﻓﻬﯽ ﮐﻪ در دوران ﺗﺒﻌﻴﺪ در ﺑﺎﺑﻞ ﺑﺮای ﺧﻮد ﻓﺮاهﻢ ﺁوردﻩ اﻧﺪ اداﻣﻪ دهﻨﺪ و ﻓﻘﻂ از دور ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮب اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺁزﻣﺎﻳﺸﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ دو هﺰار و ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ در ﻣﻮرد ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮐﺸﻮرهﺎی ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﺑﻪ ﮐﺸﻮر ﺑﺎز ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺗﮑﺮار ﺷﻮد. ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ ﭘﺲ از ﻃﯽ ٣٠٠ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ راﻩ ﭘﻴﺎدﻩ ،ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ و ﺑﻪ ﺑﺎز ﺳﺎزی ﻣﻌﺒﺪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽ ﭘﺮدازﻧﺪ ،وﻟﯽ اﻳﻦ ﮐﺎر ﺑﺎ ﭼﻨﺎن ﮐﻨﺪی اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﮐﻪ ﺑﻨﺎی ﻣﻌﺒﺪ ﺗﻨﻬﺎ در زﻣﺎن ﭘﺎدﺷﺎهﯽ دارﻳﻮش ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﯽ رﺳﺪ .ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺷﺸﺼﺪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﻣﻌﺒﺪ ﺑﺪﺳﺖ ﺳﺮﺑﺎزان روﻣﯽ ﺑﮑﻠﯽ وﻳﺮان ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﻌﺪ ،ﺑﺎ ﺣﻤﻠﻪ اﻋﺮاب ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﻋﻤﺮ ﻣﯽ ﺳﭙﺎرد ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ اﻣﺮوز ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺴﻤﺘﯽ از دﻳﻮار ﺣﺼﺎر ﺧﺎرﺟﯽ ﺁن ﺑﻨﺎم دﻳﻮار ﻧﺪﺑﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﭘﺎ اﺳﺖ. در زﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ،در ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ روم اﺳﺖ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺗﺎزﻩ ای ﺑﻨﺎم هﺮودﻳﻮس روی ﮐﺎر ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ دﺳﺖ ﻧﺸﺎﻧﺪﻩ اﻣﭙﺮاﺗﻮری روم اﺳﺖ .وی ﻧﻴﺰ ،ﮐﻪ ﻟﻘﺐ ﮐﺒﻴﺮ دارد ،ﺑﻪ ﺳﻨﺖ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ اول هﻤﻪ رﻗﺒﺎ و ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻦ ﺧﻮد و ﺑﻌﺪ زن ﺧﻮﻳﺶ و ﺳﻪ ﻓﺮزﻧﺪش را ﺑﻘﺘﻞ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ ،و اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ او و ﻇﻬﻮر و ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ دوﺑﺎرﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺪﺳﺖ ﻟﮋﻳﻮن هﺎی ﺗﻴﺘﻮس ،اﻣﭙﺮاﺗﻮر روم ،در روزی ﮐﻪ ﺗﻘﻮﻳﻢ ﻳﻬﻮدی ﺁﻧﺮا ﻧﻬﻢ ﻣﺎﻩ ﺁب ﺳﺎل ٣٨٣٠از ﺧﻠﻘﺖ دﻧﻴﺎ ﻣﯽ داﻧﺪ ) ٢٩اوت ﺳﺎل ٧٠ﻣﻴﻼدی( ﺑﻄﻮر ﻧﻬﺎﺋﯽ ﭘﺎﻳﺎن دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد. * * * در ﻣﻴﺎن ١٢۴٠٠٠ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﺪت دو هﺰار ﺳﺎل و ﺁﻧﻬﻢ ﻣﻨﺤﺼﺮا در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮐﻮﭼﮑﯽ از ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﭘﻨﺞ ﺗﻦ ﻣﻘﺎم اوﻟﻮاﻟﻌﺰم دارﻧﺪ ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺧﻠﻴﻞ اﷲ و ﻣﻮﺳﯽ ﮐﻠﻴﻢ اﷲ از زﻣﺮﻩ
ﺻﻔﺤﻪ ١ ١٢ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ .از دﻳﺪﮔﺎﻩ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻣﻈﻬﺮ ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد و ﻣﻮﺳﯽ ﻣﻈﻬــﺮ هﻮﻳﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ ﺁن ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﺠﺘﻤﻊ »ﺗﺎرﻳﺨﯽ – ﻣﺬهﺒﯽ« اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﺗﺮﮐﻴﺐ اﻳﻦ دو ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ و از ﻧﻈﺮ ﻗﺮﺁن اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﺪر ﻣﺸﺘﺮک هﺮ دو ﻗﻮم ﻳﻬﻮد و ﻋﺮب و ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺗﺎرﻳﺦ )ﺑﻘﺮﻩ (١٣١ ،و ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﭘﻴﺶ از ﻣﺤﻤﺪ و ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺪا از روﺑﺮو ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ،در هﺰاران ﺻﻔﺤﻪ از ﺑﺮﺳﯽ هﺎی ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ در ﺳﻪ ﻗﺮن اﺧﻴﺮ اﺳﺎﺳﺎ ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ اﻳﻦ هﺮ دو ﻧﻔﺮ ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ و در ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮارد ﻣﻮرد اﻧﮑﺎر ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺗﻮرات اﺑﺮاهﻴﻢ را اوﻟﻴﻦ ﻳﻬﻮدی ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ،ﺧﺪای اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﺑﺎ او ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺗﻤﺎس ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ،و ﺑﯽ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺑﻪ وی اﻃﻼع ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ از ﻧﺴﻞ او ﻗﻮﻣﯽ را ﺑﻪ زﻳﺎدی ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن وﻏﺒﺎر زﻣﻴﻦ و رﻳﮓ هﺎی درﻳﺎ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد و ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ را در ﻣﻴﺎن ﻧﻴﻞ و ﻓﺮات ﺑﺮای هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺪاﻧﺎن ﺑﺒﺨﺸﺪ ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﺮط ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ﭘﺴﺮان ﺧﻮد را ﺧﺘﻨﻪ ﮐﻨﻨﺪ ،و ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻋﻤﻼ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻴﺜﺎق ﻳﻬﻮﻩ و اﺑﺮاهﻴﻢ ﺁﻏﺎز ﻣﯽ ﺷﻮد )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ١ ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ.(١١-٨ ، ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻣﺘﻌﺪد ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ در ﮐﺸﻮرهـﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اروﭘـﺎﺋﯽ و اﻣﺮﻳﮑـﺎﺋﯽ ،در ﻗــــﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﻗﺮن ﺣﺎﺿـﺮ در ﺑﺮﺳﯽ هﺎی ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮد ﺑﺪﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﻴﺘﯽ ﺑﻨﺎم اﺑﺮاهﻴﻢ ،ﺑﺪان ﺻﻮرت ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،اﺻﻮﻻ وﺟﻮد ﺧﺎرﺟﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ در دوراﻧﯽ ﺑﺴﻴﺎرﻣﺘﺎﺧﺮﺗﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﻴﺘﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎهﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺳﺎل هﺎی ﺑﻌﺪ از اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن واﻗﻌﯽ ﺗﻮرات ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﺑﺮای ﺗﺜﺒﻴﺖ هﻮﻳﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻣﺸﺨﺼﯽ ﺟﻬﺖ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .از ﻧﻈﺮ اﻳﻦ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﺗﺎرﻳﺦ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﺎ ﻳﮏ اﻓﺴﺎﻧﻪ اﺳﻄﻮرﻩ ای روﺑﺮو اﺳﺖ و اﺳﺎﻣﯽ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻏﺎﻟﺐ اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮادﻩ او ﺑﻄﻮری ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ در واﻗﻊ اﺳﺎﻣﯽ ﺷﻬﺮهﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را در ﻟﻮﺣﻪ هﺎی ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﮑﺸﻮﻓﻪ در اور و ﻣﺎری ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻗﺮن هﻴﺠﺪهﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد و اﻟﻮاح ﮐﺎﭘﺎدوﮐﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ هﺰارﻩ دوم ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد و اﻟﻮاح اوﮔﺎرﻳﺖ )راس اﻟﺸﻤﺮاء ﮐﻨﻮﻧﯽ( ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻗﺮن ﭘﺎﻧﺰدهﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد و ﻧﻴﺰ اﻟﻮاح ﻣﺼﺮی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻋﻴﻨًﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .در ﻣﺘﻮن ﺗﻮراﺗﯽ ،ﺷﺨﺼﻴﺖ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎﺷﻴﺎﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ هﻤﺮاهﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ در ﻣﻬﺎﺟﺮت وی ﺑﻪ ﮐﻨﻌﺎن ﮐﻪ در ﺑﺎب دوازدهﻢ ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺗﻨﻬﺎ زن او ﺳﺎرا و ﺑﺮادرزادﻩ اش ﻟﻮط و ﭼﻨﺪ ﻣﺴﺘﺨﺪم داﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،در ﺧﻮد ﮐﻨﻌﺎن ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻋﺸﻴﺮﻩ ﺑﺰرﮔﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ٣١٨ﻧﻔﺮ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ﻣﺠﻤﻮع ﻧﻴﺮوهﺎی ﭼﻬﺎر اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﺑﺎﺑﻞ و اﻳﻼم را در هﻢ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﻨﺪ )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ( .ﺑﺮ اﺳﺎس هﻤﻴﻦ ﺑﺮرﺳﯽ هﺎ ،ﻳﮑﯽ از اﻧﮕﻴﺰﻩ هﺎی اﺻﻮﻟﯽ اﺧﺘﺮاع داﺳﺘﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ و وﻋﺪﻩ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺪو ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ارض ﮐﻨﻌﺎن را ﺑﻪ ذرﻳﺖ او ﺧﻮاهﺪ داد ،و ﺟﻌﻞ داﺳﺘﺎن هﺎی ﺑﻌﺪی ،اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﯽ ادﻋﺎﺋﯽ ﻳﻬﻮﻩ را در ﺟﻨﮓ هﺎی ﭘﻴﺎﭘﯽ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺑﺮای ﺗﺼﺮف ﮐﻠﻴﻪ ﺷﻬﺮهﺎ و ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی ﮐﻨﻌﺎن ﻧﺎﺷﯽ از ﻳﮏ ﻣﺸﻴﺖ اﻟﻬﯽ واﻧﻤﻮد ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺪﻣﺎت ﺁن از ﺑﺴﻴﺎر ﭘﻴﺶ از ﺁن در ﻣﻴﺜﺎق ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻓﺮاهﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ. در ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﭘﻴﻤﺒﺮان ﭘﻴﺶ از دوران اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﻳﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺁﻧﺎن در دوران هﺎی ﺑﻌﺪی ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺑﻌﺪا ﺑﺪﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،هﻴﭻ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻧﻘﺶ ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﻗﻮﻣﯽ او ﻧﻤﯽ ﺷﻮد و ﺗﻤﺎم اهﻤﻴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺪو دادﻩ ﺷﺪﻩ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دوران ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ اﺳﺎرت اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎهﻨﺎن ﻳﻬﻮد ﺿﺮورت اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﺷﻴﻮخ ﻗﺪﻳﻤﯽ ﺧﻮد و ﺳﺎﺧﺘﻦ رواﻳﺘﯽ را ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ را از راﻩ اﻳﻦ ﺷﻴﻮخ در ﮐﻠﻴﻪ ﺗﺤﻮﻻت ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد دﺧﺎﻟﺖ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ دهﺪ اﺣﺴﺎس ________________________________ -١ﻋﻬﺪ ﻧﺎﻣﻪ ای ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ ﺁﻟﺖ ﺗﻨﺎﺳﻠﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻴﺎن ﺧﺪا و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮش اﻣﻀﺎء ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻋﺠﻴﺒﺘﺮﻳﻦ ﻋﻬﺪﻧﺎﻣﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺸﺮی اﺳﺖ ،زﻳﺮا دراﻳﻦ ﻗﺮارداد ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎر ﮐﺎﺋﻨﺎت ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶ در ﮔﺮو ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪن ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ ﭘﻮﺳﺘﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد او ﺁن را ﺑﺮ ﺁﻟﺖ هﺎی ﺁﻧﺎن روﻳﺎﻧﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،و اﮔﺮ ﺑﻮد و ﻧﺒﻮدﺁن ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻦ اﻧﺪازﻩ ﻣﻬﻢ ﺑﻮد ﺑﺮای او هﻴﭻ اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺮا اﺳﺎﺳﺎ ﻧﺮوﻳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .ﺗﻌﺒﻴﺮهﺎی ﺑﻌﺪی ﻋﻠﻤﺎی اﻟﻬﻴﺎت درﺑﺎرﻩ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﺧﺘﻨﻪ ،ﺻﺮﻓﺎ ﮐﻮﺷﺸﯽ ﺑﺮای ﺗﻮﺟﻴﻪ اﻳﻦ ﻋﻬﺪ ﻧﺎﻣﻪ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻧﻪ ﺧﺪا ﭘﺰﺷﮏ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد اﺳﺖ و ﻧﻪ ﻣﻴﻠﻴﺎردهﺎ ﻧﻔﺮ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ از زﻣﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﻧﺪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺑﺘﺮی از ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ هﺎ زﻳﺴﺘﻪ اﻧﺪ ،و اﺗﻔﺎﻗﺎ ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﯽ از اﻳﻦ ﻣﻴﻠﻴﺎردهﺎ ﻧﻔﺮ ،از ﭘﻴﺮوان ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ هﻤــﺎن ﺁﺋﻴﻨﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﭘﻴﻤﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ درﺑﺎرﻩ ﺁﻟﺖ ﺗﻨﺎﺳﻠﯽ ﭘﻴﺮوان اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﺎ ﺑﻪ وﺟــﻮد ﻣﯽ ﮔﺬارد .اهﻤﻴﺘﯽ ﮐﻪ ﺁﻟﺖ ﭘﺴﺮان اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮای ﺧﺪا دارد در ﺣﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ در دﻩ ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﺗﻮرات )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ و ﺑﺎب ﺳﯽ و ﭼﻬﺎرم ،ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب هﺎی دهﻢ و ﺳﯽ ام ،ﮐﺘﺎب ﻳﻮﺷﻊ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ و ﮐﺘﺎب ﻳﺮﻣﻴﺎ ء ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم( ﻧﻴﺰ ﻣﻮﮐﺪا ﻣﻮرد ﺗﺬﮐﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻇﺎهﺮا هﻤﭙﺎﻳﻪ اهﻤﻴﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮرات ﺑﺮای ﺧﺮوج اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﻣﺼﺮ و ﺻﺪور دﻩ ﻓﺮﻣﺎن ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ و ﺑﻨﺎی ﻣﻌﺒﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎن در اورﺷﻠﻴﻢ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،و ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﺗﻮراﺗﯽ ﮐﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ذﮐﻮر اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﺑﺘﮑﺎر ﺧﺎص ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ در ﻣﻮرد ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮدش ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﻣﺪارک ﻣﺘﻌﺪد ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ و ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻧﺸﺎن دادﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺳﻨﺖ ﻧﻴﺰ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ دﻳﮕﺮ اﺳﻄﻮرﻩ هﺎی ﺗﻮرات ،از ﺗﻤﺪن هﺎ و ﺳﻨﺖ هﺎی ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﻮراﺗﯽ اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﭼﻬﺎر هﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ در ﻣﺼﺮ و ﺑﻌﺪا ﻧﻴﺰ در ﮐﻨﻌﺎن و ﻓﻨﻴﻘﻴﻪ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در ﻳﮑﯽ از ﻧﻘﻮش ﮔﻮری ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ در ﻧﺰدﻳﮑﯽ هﺮم ﺳﮑﺮﻩ ،ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ٢۴٠٠ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ،ﻧﺤﻮﻩ اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺧﺘﻨﻪ در روی ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ای هﺸﺖ ﺗﺎ دﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺪﻗﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )داﺋﺮﻩ اﻟﻤﻌﺎرف ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﮑﺎ در ﻣﻘﺎﻟﻪ .(Circumcisionاﻗﻮام دﻳﮕﺮﺳﺎﻣﯽ ،ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ اﻋﺮاب ﻧﻴﺰ از دوران هﺎی ﮐﻬﻦ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﻨﺖ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ١ ١٣ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ .در ﺗﻤﺎم اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ ﺳﺎزی هﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻳﮏ ﻳﻬﻮدی ﻋﺎدی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻻﺋﻞ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ای ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﺧﺎص ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗــــﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،وﻟـﯽ دارای هﻤﻪ ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻒ و اﺷﺘﺒﺎهﺎت و ﺣﺘﯽ ﻧﺎدرﺳﺘﯽ هﺎ و ﻓﺮﻳﺒﮑﺎری هﺎ و دروﻏﮕﻮﺋﯽ هﺎی ﻳﮏ ﺑﺸﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ از ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ. هﻤﻴﻦ اﺑﺮاهﻴﻢ در دو ﮐﺘﺎب دﻳﮕﺮ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« هﻮﻳﺘﯽ ﺑﮑﻠﯽ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ هﻮﻳﺖ ﺗﻮراﺗﯽ ﺧﻮد ﭘﻴﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ در ﺁن ﻧﻴﺰ در ﺑﺮداﺷﺖ اﻧﺠﻴﻠﯽ ﺁن ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺖ ﻗﺮﺁﻧﯽ اﺧﺘﻼف اﺻﻮﻟﯽ دارد ،و اﻳﻦ اﺧﺘﻼف ﻃﺒﻌًﺎ ﻧﺎﺷﯽ از اﺧﺘﻼف هﺪف هﺎی ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی هﺎی ﻣﻮرد ﻧﻈﺮﺷﺎن از ﻧﻘﻞ داﺳﺘﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ و وﻳﮋﮔﯽ هﺎی ﺁن اﺳﺖ .هﺪف ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻩ ﺗﻮرات از ﺁوردن اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ،دادن ﺑﻌﺪی ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﮑﻴﻪ ﺑﺮ ﻣﻴﺜﺎﻗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ﻳﻬﻮﻩ -ﺧﺪای اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﻳﻬﻮد -ﺑﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ در ﺁن ﻧﻪ ﺻﺤﺒﺘﯽ از دﻋﻮت اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،ﻧﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺘﯽ را ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ ،ﻧﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ را ﻣﯽ ﺁورد ،ﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ای ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺗﻮراﺗﯽ اﺑﺮاهﻴﻢ از اول ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﺜﺒﻴﺖ ﺷﻴﺨﻮﺧﻴﺖ ﻳﻬﻮدی او و اﻋﻼم ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و هﻴﭻ اﻧﮕﻴﺰﻩ ای ﺑﻴﺮون از اﻳﻦ در ﺁن راﻩ ﻧﺪارد. اﻧﮕﻴﺰﻩ اﻧﺠﻴﻞ از ﺗﻮﺟﻪ ﺧﺎص ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ،اﻧﮕﻴﺰﻩ دﻳﮕﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ از اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ،و ﺑﺮ اﻳﻦ اﺻﻞ ﻣﺘﮑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ راز ﻗﺪاﺳﺖ اﺑﺮاهﻴﻢ را در اﻳﻤﺎن و ﺧﻠﻮص وی ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ و در ﻧﮑﻮﺋﯽ او ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺴﺖ و ﻧﻪ ﺻﺮﻓًﺎ در ﻳﻬﻮدی ﺑﻮدن او .در اﻳﻦ ﻣﻮرد در ﺧﻮد ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺧﺪا اﻳﻤﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻴﮑﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب او ﮔﺬاﺷﺖ .وﻟﯽ ﺁﻳﺎ در ﺁن زﻣﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ در ﭼﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻮد؟ ﻗﺒﻞ از ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪن او ﺑﻮد ﻳﺎ ﺑﻌﺪ از ﺁن؟ اﻟﺒﺘﻪ ﻗﺒﻞ از او ﺑﻮد ،و اﻳﻦ ﺧﻮد ﻋﻼﻣﺘﯽ ﺑﻮد ﺑﺮای اﺛﺒﺎت ﺧﺪا او را ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻤﺎﻧﺶ ﻧﻴﮏ ﺷﻤﺮدﻩ ﺑﻮد .از اﻳﻦ رو اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﺪر هﻤﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ و ﻧﻴﮏ ﺷﻤﺮدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻣﺨﺘﻮن ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ،و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﭘﺪر ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺨﺘﻮن هﺴﺘﻨﺪ ،وﻟﯽ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻨﮑﻪ از اﻳﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ در وﻗﺖ ﻧﺎﻣﺨﺘﻮﻧﯽ داﺷﺖ ﭘﻴﺮوی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ« )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم.(١٢-٩ ، در ﻗﺮﺁن هﻤﻴﻦ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ هﻢ ﺑﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺗﻮرات ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ،هﻢ ﺑﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ اﻧﺠﻴﻞ ،زﻳﺮا ﻧﻘﺸﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺁن از او ﻣﯽ ﻃﻠﺒﺪ ﻧﻪ ﺗﺜﺒﻴﺖ اﺻﺎﻟﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻗﻮم ﻳﻬﻮﻩ اﺳﺖ ،ﻧﻪ ﺗﺎﻳﻴﺪ اﺻﻞ »ﺧﺘﻨﻪ ﻗﻠﺒﯽ« ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺖ ﺷﮑﻨﯽ ﺗﻮﺣﻴﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﺤﻤﺪ ﭘﻴﺎم اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮ ﺁن ﺑﻨﻴﺎد ﻧﻬﺎدﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی ﮐﻪ اﺳﻼم از ازل وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و ﻳﻬﻮدﻳﺖ و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺟﻠﻮﻩ هﺎی ﻧﺎﻗﺺ و ﻣﺎﻗﺒﻞ اﺳﻼﻣﯽ ﺁن ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ هﻤﻪ ﺁﻧﭽﻪ درﺑﺎرﻩ اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﺲ از ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺑﻪ ﮐﻨﻌﺎن در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ در ﻗﺮﺁن ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎی ﺗﻮﻟﺪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁﺳﺎی اﺳﺤﺎق و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﮑﻤﻴﻞ ﻧﻘﺶ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺿﺮوری ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .در ﻋﻮض ﺻﺤﻨﻪ هﺎی ﺗﺎزﻩ ای ﺑﺪﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا اﻓﺰودﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ از ﻗﺒﻴـﻞ ﺑﺖ ﺷﮑﻨﯽ اﺑﺮاهﻴﻢ و رﻓﺘﻦ او در ﺁﺗﺶ و ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬاری ﺧـﺎﻧــﻪ ﮐﻌﺒﻪ ﺑﺪﺳﺖ او .در ﻳﮏ ارزﻳــﺎﺑﯽ ﮐﻠــﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻣﻴﺎن اﺑﺮاهﻴﻤﯽ ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻗﺮﺁن هﻤﺎن ﺗﻔﺎوﺗﯽ را ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ﻳﮏ ﮔﻠﻪ دار ﻳﻬﻮدی و ﻳﮏ اﻣﺎم ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ. در ﺗﻮرات اﺑﺮاهﻴﻢ )ﺁﺑﺮام( ﻳﮑﯽ از ﺳﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺮدی ﺑﻨﺎم ﺗﺎرح ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﺷﻬﺮ اور در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻠﺪﻩ )ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ( ﺳﮑﻮﻧﺖ دارد و ﺑﻪ ﻋﻠﺘﯽ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮم ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻓﺮزﻧﺪش اﺑﺮهﻴﻢ و هﻤﺴﺮ او ﺳﺎرا ،و ﻟﻮط و ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺴﺮ دﻳﮕﺮش ،از اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺳﻮی ارض ﮐﻨﻌﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻣﯽ ﮐﻨﺪ وﻟﯽ در ﻧﻴﻤﻪ راﻩ در ﺷﻬﺮ ﺑﺰرگ ﺣﺮان ﺑﺎر اﻗﺎﻣﺖ ﻣﯽ اﻓﮑﻨﺪ و از ﺁن ﭘﺲ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﻋﻤﺮ ٢٠۵ﺳﺎﻟﻪ ﺧﻮﻳﺶ در اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ .در ﺗﻮرات ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ در هﻔﺘﺎد ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺗﺎرح دردوﻳﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﮕﯽ وﻓﺎت ﻳﺎﻓﺖ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺖ اﺑﺮاهﻴﻢ هﻨﮕﺎم ﻋﺰﻳﻤﺖ ﺑﻪ ﮐﻨﻌﺎن ١٣۵ﺳﺎل داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺗﻮرات ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ ٧۵ﺳﺎل وﻟﺘﺮ در اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﻨﺎﻗﺾ از ﺳﻪ ﻗﺪﻳﺲ ﻣﻌﺮوف ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺳﻦ اوﮔﻮﺳﺘﻦ و ﺳﻦ اﺗﻴﻦ و ﺳﻦ ژروم ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻞ اﻳﻦ ﻣﺸﮑﻞ در اﺧﺘﻴﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻋﻘﻞ ﺑﺸﺮ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻗﺎﺻﺮ اﺳﺖ. ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ ﺗﺎرح ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﺑﺮام ﺻﻼح اﻧﺪﻳﺸﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﻮی ﮐﻨﻌﺎن ﺑﺮود ،و ﺁﺑﺮام هﻔﺘﺎد و ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق زن ﻧﺎزای ﺧﻮد ﺳﺎرا و ﺑﺮادرزادﻩ اش ﻟﻮط و ﭼﻨﺪ دﻳﮕﺮ از هﻤﺮاهﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﮐﻨﻌﺎن ﻣﯽ روﻧﺪ و ﺁﺑﺮام در ﺁﻧﺠﺎ در ﺑﻠﻮﻃﺴﺘﺎﻧﯽ ﻧﺰدﻳﮏ ﺣﺒﺮون ﺳﺎﮐﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎهﯽ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﺳﺎزد .وﻟﯽ ﭼﻨﺪی ﺑﻌﺪ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن ﻗﺤﻄﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد و وی اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺻﻼح اﻧﺪﻳﺸﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﻣﯽ رود ﮐﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﻓﺮاواﻧﯽ ﻧﻌﻤﺖ اﺳﺖ ،و در ﻣﺪت اﻗﺎﻣﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻧﺤـﻮ ﺷﺮاﻓﺘﻤﻨﺪاﻧﻪ ای ﮐﻪ ﺷــﺮح ﺁﻧﺮا در ﺻﻔﺤﺎت ﭘﻴﺶ ﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ ﺻﺎﺣﺐ ﮔــﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ و ﺷﺘــﺮ ﻓﺮاوان
ﺻﻔﺤﻪ ١ ١۴ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﻪ ﮐﻨﻌﺎن ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدد .در ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎن ،از ﮐﻠﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻣﺼﺮ ،اﺑﺮهﻴﻢ ﻧﻪ ﺑﺘﯽ را ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ ،ﻧﻪ ﮐﺴﯽ را ﺑﻪ ﺧﺪا ﭘﺮﺳﺘﯽ دﻋﻮت ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،ﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ای از او ﺑﺮوز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. در ﻗﺮﺁن ،هﻤﻴﻦ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺮدی ﺑﻪ ﻧﺎم ازر ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺖ دو ﺁﺗﺸﻪ ای اﺳﺖ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﻴﺾ اﻟﻬﯽ ﺑﻪ ﻳﮑﺘﺎ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﮔﺮوﻳﺪﻩ و ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻗﺮﺁن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )ﺁل ﻋﻤﺮان (۶٧ ،ﺑﺎ ﭘﺪرش در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﺤﺎﺟﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺖ هﺎ را ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ و ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎن ﺷﻬﺮ او را ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ در ﺁﺗﺶ ﻣﯽ اﻓﮑﻨﻨﺪ وﻟﯽ ﭘﺮوردﮔﺎر ﺁﺗﺶ را ﺑﺮ وی ﮔﻠﺸﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ» :و ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻓﺮﻣﺎن دادﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺮای اﺑﺮاهﻴﻢ ﺁراﻣﺶ و ﺧﻨﮑﯽ ﺑﻬﻤﺮاﻩ ﺁورد و ﺁن ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺳﻮزاﻧﺪن او را داﺷﺘﻨﺪ ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ ،و او را ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﻟﻮط ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺪان ﺑﺮﮐﺖ دادﻩ ﺑﻮدﻳﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ« )اﻧﺒﻴﺎء .(٧١-۶٩ ،در ﺟﺎی دﻳﮕﺮی از ﻗﺮﺁن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل دوﻣﻴﻦ ﻣﻨﺎﻗﺸﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺎ ﭘﺪر ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﺶ ،وی را از ﺧﻮد ﻣﯽ راﻧﺪ و اﺑﺮاهﻴﻢ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮای هﻤﻴﺸﻪ ﺗﺮک ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ )ﻣﺮﻳﻢ.(۴٩-۴٢ ، در ﺷﺮح وﻗﺎﻳﻊ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻗﺎﻣﺖ اﺑﺮاهﻴﻢ در ارض ﮐﻨﻌﺎن ،ﺗﻮرات ﻣﺎﺟﺮاﺋﯽ را ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﻣﻔﺴﺮان ﺁﻧﺮا از ﺑﯽ ﭘﺎﻳﮕﯽ ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮ داﻧﺴﺘﻪ و ﮐﻮﺷﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﺗﺎ ﺗﻌﺒﻴﺮهﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺑﺮای ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺁن ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ .ﻃﺒﻖ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ،در ﺁن ﻣﻮﻗﻊ ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ در ﺣﺒﺮون ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺑﺮادرزادﻩ اش ﻟﻮط از او ﺟﺪا ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و در ﺳﺪوم ﺑﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺮد ،ﭼﻬﺎر ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺧﺎور ﻧﺰدﻳﮏ ،ﮐﺪرﻻﻋﻤﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﻳﻼم ،اﻣﺮاﻓﻞ ﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ ،ارﻳﻮک ﺷﺎﻩ اﻻﺳﺎر و ﺗﺪﻋﺎل »ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﻣﺖ هﺎ« ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﺳﺪوم و ﻋﻤﻮرﻩ را در ﻧﺒﺮدی ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽ دهﻨﺪ و ﻏﻨﺎﺋﻢ ﺟﻨﮕﯽ ﺑﺴﻴﺎری هﻤﺮاﻩ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﻟﻮط و هﻤﻪ اﻣﻮال او از ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ هﺴﺘﻨﺪ ،و ﭼﻮن ﻳﮑﯽ از ﻧﺠﺎت ﻳﺎﻓﺘﮕﺎن اﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﻣﺎﺟﺮا را در ﺑﻠﻮﻃﺴﺘﺎن ﻣﻤﺮی ﺑﻪ ﺁﺑﺮام اﻃﻼع ﻣﯽ دهﺪ وی ﺑﻪ ﺧﺸـﻢ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ و ٣١٨ﺗـــﻦ از ﺧــﺎﻧﻪ زادان ﺧﻮد را ﺑﻴــﺮون ﺁوردﻩ در ﻋﻘﺐ اﻳﺸﺎن ﺗﺎ ﺷﻬــﺮ دان ﻣﯽ ﺗﺎزد ،و ﺑﻌﺪ از ﺷﮑﺴﺖ دادن دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺁﻧـــﺎن هﻤﭽﻨﺎن ﺗﺎ »ﺣﻮﺑﻪ ﮐﻪ در ﺷﻤﺎل دﻣﺸﻖ واﻗﻊ اﺳﺖ« ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﻌـﺎﻗﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺁﻧﮕﺎﻩ هﻤﻪ اﻣﻮال ﻏﻨﻴﻤﺘﯽ را از اﻳﺸﺎن ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و ﻟﻮط و اﻣﻮال او را ﺑﺎ زﻧﺎن و ﻣﺮدان ﺑﺎز ﻣﯽ ﺁورد )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ .(١۶-١ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ از ﻳﮏ ﺳﻮ اﺑﺮاهﻴﻢ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ زن ﺧﻮد و ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ازﮐﺴﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﮐﻨﻌﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮت ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ (١٢ ،ﻧﺎﮔﻬﺎن ٣١٨ﺧﺎﻧﻪ زاد ﭘﻴـــﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و از ﺳﻮی دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ٣١٨ ﺧﺎﻧﻪ زاد ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻬﺎر ارﺗﺶ ﻣﺘﺤﺪ از ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﮐﺸﻮرهﺎی زﻣﺎن ﺧﻮد را ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽ دهﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﻌﺎﻗﻴﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺷﺘﺎﺑﻨﺪ. ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺗﻮرات در هﻨﮕﺎم اﻗﺎﻣﺖ ﺁﺑﺮام در ﮐﻨﻌﺎن ،ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺑﻠﻮﻃﺴﺘﺎن ﺑﻄﻮر ﻧﺎﺷﻨﺎس هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ دو ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ دﻳﺪار او ﻣﯽ ﺁﻳﺪ و ﺁﺑﺮام ﺑﺮای ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﺧﻮد ﻏﺬاﺋﯽ از ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮﻳﺎن و ﺷﻴﺮ و ﻋﺴﻞ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﺎ ﻣﻴﻞ ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب هﺠﺪهﻢ ،(١۵-١ ،وﻟﯽ در ﻗﺮﺁن اﻳﻦ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﻣﻼﺋﮑﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﻧﺰد ﻟﻮط ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،و ﭼﻮن ﺟﻮهﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻧﺪارﻧﺪ ﻏﺬای ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ اﺑﺮاهﻴﻢ و هﻤﺴﺮش را ﻧﻤﯽ ﺧﻮرﻧﺪ ،و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ )هﻮد.(٧٩-٧٠ ، در رواﻳﺖ ﺗﻮرات ﭼﻮن ﺳﺎرا زﻧﯽ ﻧﺎزا اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪی ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻧﺪادﻩ اﺳﺖ ،ﺧﻮد او از اﺑﺮاهﻴﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻨﻴﺰ ﻣﺼﺮﻳﺶ هﺎﺟﺮ هﻤﺨﻮاﺑﮕﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ از او ﻓﺮزﻧﺪی ﺑﻴﺎورد ،و اﻳﻦ ﻓﺮزﻧﺪ ﮐﻪ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻧﺎم ﻣﯽ ﮔﻴﺮد از دﻳﺪ ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺎی ﺑﺰرگ اﻋﺮاب اﺳﺖ و ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﭘﺪرش ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻌﺒﻪ را ﺑﻨﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻴﺖ اﻟﺤﺮام ﻋﺎﻟﻢ اﺳﻼم ﻗﺮار ﮔﻴﺮد در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻣﺘﻦ ﺗﻮرات ﺑﺮای ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن اﺻﻮﻻ ﻣﻮهﻦ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺣﺎﮐﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ :ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ هﺎﺟﺮ ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ ﭘﺴﺮی ﺧﻮاهﯽ زاﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺶ را اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺧﻮاهﯽ ﮔﺬاﺷﺖ و او ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﺮی وﺣﺸﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ دﺳﺖ وی ﺑﻪ ﺿﺪ هﺮﮐﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و دﺳﺖ هﺮﮐﺲ ﺑﻪ ﺿﺪ او ،و هﺎﺟﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻨﺎم ﺧﻮاﻧﺪ )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ.(١٣-١٧ ، در رواﻳﺖ ﺗﻮرات ،ﺳﺎرا ﺑﻌﺪ از ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮدش ﺑﻪ اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻧﻮد ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺻﺎﺣﺐ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد ،از اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺎ اﺟﺎزﻩ ﻗﺒﻠﯽ ﺧﻮد او هﺎﺟﺮ ﮐﻨﻴﺰ او از اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﺴﺮی ﺑﻪ وﺟﻮد ﺁوردﻩ اﺳﺖ ﭘﺸﻴﻤﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد و از ﺷﻮهﺮش ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﻨﻴﺰ و ﻓﺮزﻧﺪ او را از ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻴﺮون ﮐﻨﺪ ،و اﺑﺮاهﻴﻢ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻗﻠﺒًﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر راﺿﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و هﺎﺟﺮ را ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻓﺮزﻧﺪش اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﺌﺮﺷﺒﺢ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ ،وﻟﯽ در ﺁﻧﺠﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﺎﻩ ﺁﺑﯽ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﻣﯽ دهﺪ و هﺎﺟﺮ و اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ در اﻳﻦ ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺳﺎﮐﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﭘﺲ از رﺷﺪ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻣﺎدرش زﻧﯽ از زﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﺑﺮاﻳﺶ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮ ١٣٧ﺳﺎﻟﻪ ﺧﻮد در اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ و ﺻﺎﺣﺐ دوازدﻩ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد و هﻤﺎﻧﺠﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﺎک ﺳﭙﺮدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﮔﺬارش ﺑﻪ ﺑﻴﺮون از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﺎﺷﺪ .وﻟﯽ در رواﻳﺖ ﻗﺮﺁن اﺑﺮاهﻴﻢ هﺎﺟﺮ و ﻓﺮزﻧﺪش را در ﺻﺤﺮای ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﻣﺴﮑﻦ ﻣﯽ دهﺪ )اﺑﺮاهﻴﻢ (٣٧ ،و ﺑﻌﺪ ﺧﻮد او هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ
ﺻﻔﺤﻪ ١ ١۵ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ١
اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻌﺒﻪ را ﺑﻨﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )ﺣﺞ (٢۶ ،و ﺁﻧﺮا ﺑﻴﺖ اﻟﺤﺮام ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﻼم ﻗﺮارﻣﯽ دهﺪ:
» ...و اﺑﺮاهﻴﻢ را در ﺁن ﻣﮑﺎن دادﻳﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﺮا ﺑﺮای ﻃﻮاف ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن و ﻧﻤﺎزﮔﺰاران ﭘﺎﮐﻴﺰﻩ ﻧﮕﺎﻩ دارد )ﺣﺞ ،(٢۶ ،و ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻌﺒﻪ را ﻣﻘﺎم اﻣﺮ و ﻣﺮﺟﻊ دﻳﻦ ﻣﻘﺮر داﺷﺘﻴﻢ و ﻣﻘﺎم اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻣﺤﻞ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﻮد ﻗﺮار دادﻳﻢ و از اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﭘﻴﻤﺎن ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺣﺮم ﻣﺎ را از ﺑﺖ هﺎ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ )ﺑﻘﺮﻩ ،(١٢۵ ،و اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﻤﺎ ﻋﺮض ﮐﺮد ﮐﻪ ﭘﺮوردﮔﺎرا ،ﻣﻦ ذرﻳﻪ ﺧﻮدم را در اﻳﻦ وادی ﺑﯽ ﮐﺸﺖ و زرع ﮐﻪ ﻧﺰد ﺑﻴﺖ اﻟﺤﺮام ﺗﻮاﺳﺖ ﺑﺮای ﺑﭙﺎداﺷﺘﻦ ﻧﻤﺎز ﻣﺴﮑﻦ دادم ،ﺗﻮ اﻳﻦ ﺷﻬﺮ را ﻣﮑﺎﻧﯽ اﻣﻦ ﻣﻘﺮر ﻓﺮﻣﺎ و ﻣﻦ و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ را از ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺑﺘﺎن دور ﻧﮕﺎﻩ دار« )اﺑﺮاهﻴﻢ .(٣۵ ،وﻟﯽ درﺳﺖ در هﻤﻴﻦ ﺳﺎل هﺎﺋﯽ ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺑﻪ رواﻳﺖ ﻗﺮﺁن در ﻣﮑﻪ ﻣﺎﻧﺪهﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺎﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﻣﺒﺎرزﻩ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺗﻮرات اﺑﺮاهﻴﻢ در ارض ﮐﻨﻌﺎن ﺑﻌﺪ از درﮔﺬﺷﺖ هﻤﺴﺮش ﺳﺎرا ،در ﺻﺪ و ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺧﻮد زﻧﯽ ﺗﺎزﻩ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و در ﻃﻮل زﻣﺎن از او ﺻﺎﺣﺐ ﺷﺶ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد ،و ﺳﺮاﻧﺠﺎم در ١٧۵ﺳﺎﻟﮕﯽ درﻣﯽ ﮔﺬرد و در هﻤﺎن ارض ﮐﻨﻌﺎن ﺑﺨﺎک ﺳﭙﺮدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از ﻣﻮرﺧﺎن اﺳﻼﻣﯽ )ﻃﺒﺮی ،اﺑﻦ ﻗﺘﻴﺒﻪ ،اﺑﻦ اﻻﺛﻴﺮ( اﺑﺮاهﻴﻢ زﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ از ﻗﻮم ﻋﺮب ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﮐﻪ از او ﭘﻨﺞ ﭘﺴﺮ دﻳﮕﺮ ﭘﻴﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. درﺑﺎرﻩ ﻓﺮزﻧﺪ اﺑﺮاهﻴــﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻗﺮﺑــﺎﻧﯽ ﺷﻮد و ﺑﻌﺪا ﺧﺪا از ﻗﺮﺑــــﺎﻧﯽ او ﺑﺪﺳﺖ ﭘـﺪرش ﻣﻨﺼﺮف ﻣﯽ ﺷﻮد ،هﻤﻴﻦ اﺧﺘﻼف ﻓﺎﺣﺶ ﻣﻴﺎن رواﻳﺎت ﺗﻮرات و ﻗﺮﺁن وﺟﻮد دارد ،زﻳﺮا در ﺗﻮرات اﻳﻦ ﻓﺮزﻧﺪ اﺳﺤﺎق ﭘﺴﺮ دوم اﺑﺮاهﻴﻢ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن او را اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﭘﺴﺮ ارﺷﺪ وی ﻣﯽ داﻧﻨﺪ )ﺻﺎﻓﺎت.(١٠٧-١٠١ ، ﻣﻮﺿﻮع ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ اﺳﺤﻖ ﻧﻴﺰ ﻳﮑﯽ از ﺗﻨﺎﻗﺾ هﺎی ﻣﻬﻢ ﺗﻮرات اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺗﻮرات ﺳﺎرا در ١٢٧ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ ،و ﭼﻮن وی اﺳﺤﺎق را در ﻧﻮد ﺳﺎﻟﮕﯽ زاﺋﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻩ در اﻳﻦ ﺻﻮرت اﺳﺤﺎق ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﭘﻴﺶ از ﻣﺮگ ﺳﺎرا ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ٣٧ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎﺷﺪ در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺗﻮرات ﺳﻴﺰدﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ. ﺗﻨﺎﻗﻀﯽ ﻣﻬﻤﺘﺮ در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮرات در ﭼﻨﺪ ﺟﺎی ﭘﻴﺎﭘﯽ از اﺳﺤﺎق ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮزﻧﺪ ﻳﮕﺎﻧﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ در ﻣﺎﺟﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﺎم ﻣﯽ ﺑﺮد ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺧﻮد ﺗﻮرات در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﻓﺮزﻧﺪ ارﺷﺪی ﺑﻨﺎم اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻧﻴﺰ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. در ﻣﻮرد ﭘﻴﻤﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺎ ﺧﺪا هﻤﭽﻨﺎن رواﻳﺖ ﺗﻮرات و ﻗﺮﺁن ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف دارﻧﺪ .در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻗﻮل داد ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪن ﻓﺮزﻧﺪان ذﮐﻮر ﻗﻮم او ،او ﻧﻴﺰ از رود ﻧﻴﻞ ﺗﺎ رود ﻓﺮات را ﺑﻪ ذرﻳﻪ وی واﮔﺬار ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،اﺑﺮهﻴﻢ از ﺧﺪا ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺮ اﻳﻦ ﭘﻴﻤﺎن ﺧﻮاﺳﺖ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻣﺎدﻩ ای ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ و ﺑﺰ ﻣﺎدﻩ ای ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ و ﻗﻮﭼﯽ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ و ﻗﻤﺮی و ﮐﺒﻮﺗﺮی را ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را دو ﺷﻘﻪ ﮐﻦ و هﺮ ﭘﺎرﻩ ای را ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺟﻔﺘﺶ ﺑﮕﺬار )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﭘﺎﻧﺰدهﻢ (١١-٩ ،وﻟﯽ در ﻗﺮﺁن درهﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :و اﺑﺮاهﻴﻢ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪاوﻧﺪا ،ﺑﻤﻦ ﻧﺸﺎن دادﻩ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺮدﮔﺎن را زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد؟ ﺧﺪا ﻓﺮﻣﻮد :ﻣﮕﺮ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺷﮑﯽ داری؟ ﻋﺮض ﮐﺮد :ﺷﮏ ﻧﺪارم ،وﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻢ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻗﻠﺐ ﭘﻴﺪا ﮐﻨﻢ .و ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ :ﭘﺲ ﭼﻬﺎر ﭘﺮﻧﺪﻩ را ﺑﮕﻴﺮ و ﺁﻧﻬﺎ را ﻗﻄﻌﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﮐﻦ و اﻳﻦ ﻗﻄﻌﺎت را روی ﺑﻠﻨﺪی هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﮕﺬار و ﺳﭙﺲ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺴﻮی ﺧﻮد ﺑﺨﻮان ﺗﺎ ﺑﺎ ﺷﺘﺎب ﺑﺴﻮی ﺗﻮ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ،و درﻳﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮاﻧﺎ و داﻧﺎاﺳﺖ« )ﺑﻘﺮﻩ.(٢۶٠ ، دوﻳﺴﺖ و ﺳﯽ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ،وﻟﺘﺮ در دﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮ ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺧﻮد واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ را ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻼﺻﻪ ﮐﺮد: »اﮔﺮ داﺳﺘﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻧﻪ از دﻳﺪﮔﺎﻩ ﻣﻘﺪﺳﯽ ﮐﻪ روح اﻟﻘﺪس ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ و درﺑﺎرﻩ ﺁن ﭼﻮن و ﭼﺮاﺋﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮐﺮد، ______________________________ -١ﻃﺒﻖ رواﻳﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻌﺒﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﮐﺎﺋﻨﺎت ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .ﺑﻪ رواﻳﺖ ﻃﺒﺮی ،ﺑﻌﺪ از ﺁﻧﮑﻪ ﺁدم و ﺣﻮا از ﺑﻬﺸﺖ راﻧﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﺁدم ﺑﻪ ﺟﺰﻳﺮﻩ ﺳﺮاﻧﺪﻳﺐ )ﺳﺮی ﻻﻧﮑﺎی ﮐﻨﻮﻧﯽ( و ﺣﻮا ﺑﻪ ﺟﺪﻩ درﻋﺮﺑﺴﺘﺎن و اﺑﻠﻴﺲ ﺑﻪ ﮔﺮﮔﺎن اﻓﺘﺎدﻧﺪ و ﺁدم و ﺣﻮا دوﻳﺴﺖ ﺳﺎل ﺟﺪا از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﺴﺮ ﺑﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎرا ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و اﺟﺎزﻩ داد ﮐﻪ دوﺑﺎرﻩ ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪﻧﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﻳﻦ دو در ﮐﻮﻩ ﻋﺮﻓﺎت ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﮑﻪ هﻤﺪﻳﮕﺮ را ﺑﺎز ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺁدم ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزی و ﮐﺸﺖ ﮔﻨﺪم و ﺗﻬﻴﻪ ﺁرد وﮔﺎو ﺁهﻦ ﺁﻣﻮﺧﺖ ،و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁدم ﺧﺎﻧﻪ ای ﺷﺒﻴﻪ ﺧﻴﻤﻪ در ﻣﺤﻞ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﮐﻌﺒﻪ ﺑﺮای ﺧﻮد و هﻤﺴﺮش ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ دﻩ هﺰار از ﻣﻼﺋﮑﻪ ﻧﺎﻇﺮ ﺑﻨﺎی ﺁن ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺮای اﻳﻨﮑﺎر از ﭘﻨﺞ ﮐﻮﻩ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺳﻴﻨﺎ و ﺣﻴﺮﻩ و ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ و ﻟﺒﻨﺎن و ﮐﻨﻌﺎن ﺑﺮاﻳﺶ ﺳﻨﮓ ﺁوردﻧﺪ .ﭘﺲ از وﻗﻮع ﻃﻮﻓﺎن ﻧﻮح اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ زﻳﺮ ﺁب رﻓﺖ ،وﻟﯽ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ دوﺑﺎرﻩ ﺑﺪﺳﺖ اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻓﺮزﻧﺪش اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ از ﻧﻮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ و اﻳﻦ ﺑﺎر ﺣﺠﺮاﻻﺳﻮد ،ﺳﻨﮓ ﺳﻴﺎهﯽ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ رواﻳﺎت اﺳﻼﻣﯽ از ﺑﻬﺸﺖ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و ﻃﺒﻖ رواﻳﺎﺗﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﻠﮑﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ ﺁدم و ﺣﻮا را در ﺑﺎغ ﺑﻬﺸﺖ داﺷﺖ وﻟﯽ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺳﻬﻞ اﻧﮕﺎری ﻣﺠﺎزات ﺷﺪ و ﺑﺼﻮرت ﺳﻨﮕﯽ ﺳﻴﺎﻩ درﺁﻣﺪ ،ﺗﻮﺳﻂ اﻳﻦ دو از ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ درﻳﺎﻓﺖ و درﻣﺤﻞ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺁن در ﻣﻘﺎم اﺑﺮاهﻴﻢ ﻧﺼﺐ ﺷﺪ .ﺑﻤﻮﺟﺐ ﺑﺮرﺳﯽ هﺎی ﻋﻠﻤﯽ اﻳﻦ ﺳﻨﮓ ﻳﮏ meteoriteاﺳﺖ ﮐﻪ هﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺻﺪهﺎ هﺰار ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺁن در اﺑﻌﺎد ﻏﺎﻟﺒﺎ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺑﺼﻮرت ﺷﻬﺎب ﺛﺎﻗﺐ در ﺧﺸﮑﯽ هﺎ و درﻳﺎهﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن ﻓﺮو ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ،و ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی ﻓﺮاواﻧﯽ از ﺁﻧﻬﺎ را در ﻣﻮزﻩ هﺎی زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﺴﻴﺎری از ﮐﺸﻮرهﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .ﻣﺘﻮرﻳﺖ ﮐﻌﺒﻪ از ادوار ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻬﻦ در ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻩ و ﭘﻴﺶ از اﺳﻼم ﻧﻴﺰ در ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻌﺒﻪ ﺣﻔﻆ ﻣﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ١ ١۶ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﺑﻠﮑﻪ از ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﯽ ﺻﺮﻓﺎ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻴﻢ ،ﻗﺒﻮل اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻦ ﭘﺴﺮ ﮐﻮزﻩ ﮔﺮی ﺑﻨﺎم ﺗﺎرح ﮐﻪ زﻧﺪﮔﻴﺶ در ﮐﻠﺪﻩ از ﺳﺎﺧﺘﻦ و ﻓﺮوﺧﺘﻦ ﺑﺖ هﺎی ﺳﻔﺎﻟﯽ ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ ،از ﻳﮑﻄﺮف ﭘﺪر ﻗﻮم ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻳﻬﻮد در ارض ﮐﻨﻌﺎن ﺑﺎﺷﺪ و از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ در ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﻓﺮﺳﺨﯽ ﺁﻧﺠﺎ ﺷﻬﺮ ﻣﮑﻪ را در ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﯽ ﺧﺸﮏ و اﺳﺘﻮاﺋﯽ ﺑﺮای ﻓﺮزﻧﺪان زﻣﻴﻨﯽ ﺧﻮد ﺁﻧﻬﻢ در ﺳﻨﻴﻦ ﺻﺪ و ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ دﺷﻮار ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﮔﺮ اﻳﻦ ﭘﺪر ﻣﺸﺘﺮک هﻤﻪ ادﻳﺎن ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺁدﻣﯽ ﺟﻬﺎﻧﮕﺸﺎ ﺑﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺠﺎی ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﺸﮏ و ﺑﻴﺤﺎﺻﻞ ﮐﻨﻌﺎن ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺗﺼﺮف ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺁﺑﺎد و ﭘﺮ ﻧﻌﻤﺖ ﺁﺷﻮر رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،و اﮔﺮ ﮔﻠﻪ دار ﺳﺎدﻩ ای ﺑﻴﺶ ﻧﺒﻮد ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﺁﻧﻘﺪر دوردﺳﺖ ﺑﺮود ﺗﺎ در ﺁﻧﺠﺎ ﺧﺎﻧﻪ ای ﺑﺮای ﺧﺪا ﺑﺴﺎزد .ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ هﻨﮕﺎم ﻣﺮگ ﭘﺪرش ﺗﺎرح ﮐﻮزﻩ ﮔﺮ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺣﺮان هﻔﺘﺎد و ﭘﻨﺞ ﺳﺎل داﺷﺖ .و ﺑﺎز هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس در ﺟﺎﺋﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺗﺎرح دوﻳﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﻋﻤﺮ ﮐﺮد و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﺑﺮاهﻴﻢ ﮐﻪ درهﻔﺘﺎد ﺳﺎﻟﮕﯽ او ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد درهﻨﮕﺎم ﻣﺮگ ﭘﺪر ﺻﺪ و ﺳﯽ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎل داﺷﺖ ،و در ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻦ و ﺳﺎﻟﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﻳﮏ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺖ دﻳﮕﺮی ﻣﻬﺎﺟﺮت ﮐﺮد ،و ﺗﺎزﻩ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻓﺮار از ﻗﺤﻄﯽ ﺑﺪﺳﺘﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻤﻔﻴﺲ در ﻣﺼﺮ رﻓﺖ ﮐﻪ دوﻳﺴﺖ ﻓﺮﺳﻨﮓ ﺑﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ داﺷﺖ ،و زﺑﺎن ﻣﺮدم ﺁﻧﺮا هﻢ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﻴﺪ .در اﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﺳﺎرا زن ﺑﺴﻴﺎر ﺟﻮان ﺧﻮد را ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد او ﮐﻪ ﺻﺪ و ﭼﻬﻞ ﺳﺎل داﺷﺖ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﭽﻪ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺷﺼﺖ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺪاﺷﺖ ،هﻤﺮاﻩ داﺷﺖ و وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ رﺳﻴﺪ ،ﻗﻄﻌﺎ ﺑﺎ اﻟﻬﺎم از روح اﻟﻘﺪس ﺑﻪ ﻓﮑﺮ اﻓﺘﺎد ﮐﻪ او را ﺑﺠﺎی زن ﺧﻮد ﺧﻮاهﺮش ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ از اﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺑﻪ ﻧﺎن و ﺁﺑﯽ ﺑﺮﺳﺪ ،و ﻋﻤﻼ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ و ﮔﺎو و اﻻغ و ﻣﺎدﻩ اﻻغ و ﺷﺘﺮ و ﻏﻼم و ﮐﻨﻴﺰ ﻓﺮاون رﺳﻴﺪ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﺑﻌﺪا ﺑﻪ هﻮس ﺗﺠﺪﻳﺪ اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ روح اﻟﻘﺪس اﻓﺘﺎد و ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ را در ﺻﺤﺮای ﺟﺮار ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ او ﻧﻴﺰ ﻋﺎﺷﻖ ﺳﺎرا ﺷﺪ ﮐﻪ در ﺁن هﻨﮕﺎم ﻓﻘﻂ ﻧﻮد ﺳﺎل داﺷﺖ ،و ﺑﺎز هﻢ اﻳﻦ ﻣﺮد ﺧﺪا او را ﺧﻮاهﺮ ﺧﻮد ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮد و ﺑﺎز هﻢ ﺑﺮﻩ و ﮔﺎو و ﺷﺘﺮ و ﻏﻼم و ﮐﻨﻴﺰ ﻓﺮاوان درﻳﺎﻓﺖ داﺷﺖ .اﻟﺒﺘﻪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻔﺴﺮﻳﻦ و ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ و ﻋﻠﻤﺎی اﻟﻬﻴﺎت ﻣﺎ در ﺗﻔﺴﻴﺮهﺎی ﻣﺘﻌﺪد روﺷﻦ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ در هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﻣﺼﻠﺤﺘﯽ در ﮐﺎر ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ ﻋﻘﻞ ﻣﺎ از درک ﺁن ﻗﺎﺻﺮ اﺳﺖ ،و ﺑﻬﺮ ﺣﺎل درﺑﺎرﻩ ﭘﺪر هﻤﻪ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﺟﺰ ﺑﺎ ﺧﻠﻮص و اﻳﻤﺎن ﮐﺎﻣﻞ ﺳﺨﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ«. ﺗﻨﺎﻗﻀﺎت ﻓﺮاواﻧﯽ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ اﺑﺮاهﻴﻢ در ﺗﻮرات و ﻗﺮﺁن وﺟﻮد دارد ،از هﻤﺎن ﺁﻏﺎز اﺳﻼم ﻣﻮرﺧﺎن و ﻣﻔﺴﺮان ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ ﺗﻼش هﺎی ﺑﻴﺤﺎﺻﻠﯽ ﺑﺮای ﺗﻮﺟﻴﻪ اﻳﻦ ﻧﻮع ﺗﻨﺎﻗﺾ هﺎ واداﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی ﺁﻧﺮا در ﮐﺘﺎب هﺎی ﻣﺘﻌﺪد ﺁﻧﺎن )ﺗﺎرﻳﺦ و ﺗﻔﺴﻴﺮ ﮐﺒﻴﺮ ﻃﺒﺮی ،ﺳﻴﺮﻩ اﻟﻨﺒﻮﻳﻪ اﺑﻦ هﺸﺎم ،ﻣﻌﺎرف اﺑﻦ ﻗﺘﻴﺒﻪ ،ﺻﺤﻴﺢ ﺑﺨﺎری ،ﮐﺸﻒ اﻻﺳﺮار ﻣﻴﺒﺪی، اﻟﺘﺒﻴﺎن ﻃﻮﺳﯽ ،ﺗﻔﺴﻴﺮ اﻟﮑﺒﻴﺮ رازی ،ﺟﺎﻣﻊ اﻻﺣﮑﺎم ﻗﺮﻃﺒﯽ ،ذﻳﻞ اﻟﻤﻌﺮب ﺟﻮاﻟﻴﻘﯽ ،ﻗﺼﺺ اﻻﻧﻴﻴﺎء ،ﻧﺠﺎر ،اﻟﺒﻠﺪان ﻳﺎﻗﻮت، ﻗﺼﺺ اﻻﻧﺒﻴﺎء ﺛﻌﻠﺒﯽ ،ﻣﺮوج اﻟﺬهﺐ ﻣﺴﻌﻮدی ،ﺁﺛﺎراﻟﺒﺎﻗﻴﻪ ﺑﻴﺮوﻧﯽ ،ﻃﺒﻘﺎت اﻟﮑﺒﺮای اﺑﻦ ﺳﻌﺪ ،دﻻﻟﻪ اﻟﺤﺎﺋﺮﻳﻦ اﺑﻦ ﻣﻴﻤﻮن و ﻣﺠﻤﻞ اﻟﺘﻮارﻳﺦ و اﻟﻘﺼﺺ( ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ. ﺑﺮﺧﯽ از اﻳﻦ ﻣﻮرﺧـــﺎن ﮐﻮﺷﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻴـــﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ و زرﺗﺸﺖ ارﺗﺒـﺎط دور ﻳﺎ ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﺑﻴﺎﺑﻨــﺪ .ﻣﺜﻼ ﻣﺠﻤﻞ اﻟﺘﻮارﻳـﺦ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ» :اﻧﺪرﻋﻬﺪ ﮔﺸﺘﺎﺳﭗ زرﺗﺸﺖ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و ﮔﺸﺘﺎﺳﭗ دﻳﻦ وی ﺑﭙﺬﻳﺮﻓﺖ ،و ﮔﻮﻳﻨﺪ او ﻧﻬﻤﻴﻦ ﭘﺴﺮ ﺑﻮد از ﺁن اﺑﺮاهﻴﻢ ﺧﻠﻴﻞ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم« )ﻣﺠﻤﻞ اﻟﺘﻮارﻳﺦ و اﻟﻘﺼﺺ( و در ﺑﺮهﺎن ﻗﺎﻃﻊ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :زرﺗﺸﺖ ﺑﻪ زﺑﺎن ﭘﻬﻠﻮی و ﻧﻴــﺰ در رواﻳﺘﯽ ﺳﺮﻳﺎﻧﯽ ﻧﺎم اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﺳﺖ« ،و ﻃﺒﺮی در ﺗﺎرﻳـــﺦ ﺑﺰرگ ﺧﻮد ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺑﺮﺧﯽ رواﻳﺖ هﺎ زرﺗﺸﺖ در ﺁﻏﺎز در ﺑﻴﺖ اﻟﻤﻘﺪس ﺳﺎﮐﻦ ﺑﻮد و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻧﻔﺮﻳﻦ اﺳﺘﺎدش ارﻣﻴﺎء از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻋﺮاق رﻓﺖ« )اﺧﺒﺎر اﻟﺮﺳﻞ و اﻟﻤﻠﻮک ،ﺟﻠﺪ اول(. * * * داﺳﺘﺎن ﻣﻮﺳﯽ ،ﺷﺎﻩ ﻓﺼﻞ ﺗﻮرا ت و ﻳﮑﯽ از ﺷﺎﻩ ﻓﺼﻞ هﺎی ﻗﺮﺁن هﻤﺎﻧﻨﺪ داﺳﺘﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺎ هﻤﻪ ﺁب و رﻧﮓ ﺗﻘﺪﺳﯽ ﮐﻪ در ﻃﻮل ﻗﺮون ﺑﺮ ﺁن زدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻨﺒﻊ اﻟﻬﺎم ﺁﺛﺎر ﻓﺮاوان هﻨﺮی و ادﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،از ﻧﻈﺮ ﺷﻤﺎر ﺑﺴﻴﺎر از ﭘﮋوهﺸﮕﺮان و ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ و ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ اﺳﻄﻮرﻩ ای ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﺻﺎﻟﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻧﺪارد ،ﺑﻠﮑﻪ درﺳﺖ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﺷﻮاهﺪ و ﻗﺮاﺋﻦ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺣﮑﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ ﻣﺪت هﺎ ﺑﻌﺪ از دوران ﻓﺮﺿﯽ ﮐﻪ ﺗﻮرات ﺑﺮای ﺁن ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ ،ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎهﻨﺎن ﻳﻬﻮدی ﺑﺎ هﺪف ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬاری ﻣﻮازﻳﻦ و ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﺬهﺒﯽ و ﺣﻘﻮﻗﯽ ﻣﻌﻴﻨﯽ ﺑﺮای ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺗﮑﻴﻪ دارد ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻼف ﮐﻠﻴﻪ ﺷﺨﺼﻴﺖ هﺎی ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ دﻳﮕﺮی ﮐﻪ در ﺟﻬﺎن ﮐﻬﻦ ﻧﻘﺶ هﺎﺋﯽ در درﺟــﺎت ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از اهﻤﻴﺖ اﻳﻔﺎ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،از ﺷﺨﺼﻴﺘﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻮﺳﯽ درهﻴﭽﻴﮏ از ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎ و ﻟﻮﺣﻪ هﺎ و ﮐﺘﻴﺒﻪ هﺎ و ﺁﺛﺎر هﻨﺮی ﻳﺎ ﻣﺬهﺒﯽ ﺗﻤﺪن هﺎی ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺷﺮق و ﻏﺮب ،ﺑﺠﺰ در ﺧﻮد ﺗﻮرات ﻧﺸﺎﻧﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد.
ﺻﻔﺤﻪ ١ ١٧ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﻗﺮاﺋﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی هﻴﺮوﮔﻠﻴﻒ ﻣﺼﺮ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺎﻣﭙﻮﻟﻴﻮن ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎس ﻓﺮاﻧﺴﻮی در اواﻳﻞ ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ ،و ﺗﺮﺟﻤﻪ هﺰاران ﺳﻨﮓ ﻧﻮﺷﺘﻪ و ﻟﻮﺣﻪ و ﭘﺎﭘﻴﺮوﺳﯽ ﮐﻪ از ﺁن هﻨﮕﺎم ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز در ﮐﺎوش هﺎی ﻓﺮاوان ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻣﺼﺮ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،اﻣﺮوز ﺗﻤﺎم وﻗﺎﻳﻊ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻓﺮاﻋﻨﻪ ٢٠٧ﮔﺎﻧﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺼﺮ را از زﻣﺎن ﻣﻨﺲ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮی در ۵١۵٠ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ در ٢٣٣٧ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺟﺰﺋﻴﺎت روزﻣﺮﻩ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺴﻴﺎری از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﻣﺜﻼ اﻳﻨﮑﻪ اوﻟﻴﻦ ﻓﺮﻋﻮن در ﺣﺪود ۵١٠٠ﺳﺎل ﭘﻴﺶ در ﻣﻮﻗﻊ ﺷﮑﺎر ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ ﮔﺮاز وﺣﺸﯽ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺳﻴﭗ ﺗﺢ و ﻣﻴﻨﭗ ﺗﺢ دو ﻓﺮﻋﻮن ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺑﻌﺪی از ﻳﮏ ﭘﺎ ﻣﯽ ﻟﻨﮕﻴﺪﻩ اﻧﺪ ،ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ راﻣﺴﺲ ﭘﻨﺠﻢ از ﺑﻴﻤﺎری ﺁﺑﻠﻪ درﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁﻣﻨﻮﻓﻴﺲ ﺳﻮم ﮐﻪ ﻗﺪ ﮐﻮﺗﺎهﯽ دراﻧﺪازﻩ ﻳﮏ ﻣﺘﺮ و ﭘﻨﺠﺎﻩ و ﺷﺶ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ داﺷﺘﻪ و ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﻪ درد دﻧﺪان ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺑﻮدﻩ ،در ﻋﺮض دﻩ ﺳﺎل ١٠٢ﺷﻴﺮ را ﺷﮑﺎر و ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد ﮐﺸﺘﻪ اﺳﺖ .و ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ،در اﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ هﺰاران ﻟﻮﺣﻪ و ﺳﻨﺪ ،ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ اﺷﺎرﻩ ای در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ وﻗﺎﻳﻌﯽ در ﺣﺪ اﻋﻼ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ، ﻣﺜﻼ اﻳﻨﮑﻪ ﺁب رود ﻧﻴﻞ در ﻋﺮض ﻳﮏ روز ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺧﻮن ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺗﻤﺎم ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎن ﻣﺼﺮ ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ و ﻳﮑﺠﺎ ﻣﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ در ﻳﮏ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﻣﻌﻴﻦ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻓﺮزﻧﺪان ارﺷﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن هﺎ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻣﺼﺮی ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ وﻟﻴﻌﻬﺪ ﺧﻮد ﻓﺮﻋﻮن و ﺣﺘﯽ ﻧﻮزادﮔﺎن ﮔﺎوهﺎ و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ هﺎی ﻣﺼﺮی ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﻳﮏ ﻓﺮﻋﻮن ﺑﺎ ﺳﻮاران و ﺳﭙﺎهﺎن و ﺳﺎز و ﺑﺮگ ﺧﻮد در درﻳﺎی ﺳﺮخ ﻏﺮق ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﻴﻦ اﺷﺎرﻩ هﺎﺋﯽ را در هﻴﭻ ﻣﺪرک ﻣﺼﺮی ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،در هﻴﭻ ﻣﺪرک ﺑﺎﺑﻠﯽ ،ﺁﺷﻮری ،ﻓﻨﻴﻘﯽ ،ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ و ﻻﺗﻴﻨﯽ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ. ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻳﮑﯽ از ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل از ﺟﺎﻟﺒﺘﺮﻳﻦ ارزﻳﺎﺑﯽ هﺎﺋﯽ را ﮐﻪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ،از زﺑﺎن وﻟﺘﺮ در دﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮ ﻓﻠﺴﻔﯽ او ﻋﻴﻨًﺎ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻧﻘﻞ ﮐﻨﻢ: »ﺁﻳﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻗﺒﻮل ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﺮدی ﺑﻨﺎم ﻣﻮﺳﯽ وﺟﻮد ﺧﺎرﺟﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،وﻟﯽ از ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮدی ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ دﺳﺘﮕﺎﻩ ﻃﺒﻴﻌﺖ را ﺑﻪ ﻣﻴﻞ ﺧﻮد ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﺪ و ﺁﻧﺮا ﺑﺎرهﺎ و ﺑﺎرهﺎ از ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻮد ﻣﻨﺤﺮف ﺳﺎزد و از ﻣﻌﺠﺰات ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ او ،ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﮐﻠﻤﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺼﺮﻳﺎن ﺳﺨﻨﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﻣﻮرﺧﺎن ﮐﻨﺠﮑﺎو ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﭼﻮن هﺮودوت و ﺳﺎﻧﺨﻮﻧﻴﺎﺗﻮن و ﻣﺎﻧﺘﻮن وﻣﮕﺎﺳﺘﻦ ﻧﻴﺰ ﻣﻄﻠﻘًﺎ ﺑﺪو اﺷﺎرﻩ ای ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ ﻳﻮﺳﻒ ﻓﻼوﻳﻮس ،ﻣﻮرخ ﻣﻌﺮوف ﻳﻬﻮدی ،ﮐﻪ هﺮ ﭼﺮا ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻮد ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺑﻮدﻩ در ﮐﺘﺎب ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻮد ﺟﻤﻊ ﺁوری ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﮐﻠﻤﻪ از هﻴﭽﻴﮏ از ﻣﻮرﺧﺎن ﻣﺘﻌﺪدی ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن اﺳﺘﻨﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﻘﻞ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﻮﺳﯽ و ﻣﻌﺠﺰات او داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺷﺎﻳﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ واﻗﻌﯽ هﻤﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺁب رودﺧﺎﻧﻪ ﻧﻴﻞ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺧﻮن ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺗﻤﺎم ﭘﺴﺮان ارﺷﺪ ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎی ﻣﺼﺮی ﻳﮑﺸﺒﻪ ﮔﺮدن زدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،و درﻳﺎ ﺑﻪ دو ﻧﻴﻤﻪ ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺁب هﺎی ﺁن ﭼﻮ دﻳﻮار ﺑﺮ دو ﻃﺮف ﭼﭗ و راﺳﺖ ﺁن ﻣﻌﻠﻖ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ هﻴﭻ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ای ﭼﻪ در ﺧﻮد ﻣﺼﺮ ﭼﻪ در هﻴﭻ ﺟﺎی دﻳﮕﺮ روی زﻣﻴﻦ از ﭼﻨﻴﻦ روﻳﺪادهﺎﺋﯽ ﺣﺮف ﻧﺰدﻩ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﻠﺖ هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ روﻳﺪادهﺎ را ﺑﮑﻠﯽ از ﻳﺎد ﺑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،در اﻧﺘﻈﻠﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﻗﻮم ﮐﻮﭼﮏ ذرﻩ ﺑﻴﻨﯽ ،ﭼﻨﺪ هﺰار ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از هﻤﻪ اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ ،ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮای ﻣﺎ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﮐﻨﺪ؟ اﻳﻦ ﻣﻮﺳﯽ ﮐﻪ هﻤﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﺘﻤﺪن ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ از وﺟﻮد او ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺑﻮد ﺗﺎ روزی ﮐﻪ ﻇﺎهﺮا ﻳﮏ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺧﺎﻧﺪان ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﻣﺼﺮی ﭘﺘﻮﻟﻮﻣﻪ )ﺑﻄﻠﻴﻤﻮس( هﻮس ﮐﺮد ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﻳﻬﻮدﻳﺎن را ﺑﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﻨﺪ ،واﻗﻌﺎ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺎﺷﺪ؟ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪ ﻗﺮن هﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎی ﺷﺮﻗﯽ هﻤ ِﻪ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺮدی ﺑﻨﺎم ﻣﻮﺳﯽ ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد درﺑﺎرﻩ ﺧﺪای ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺑﺎﮐﻮس ﺣﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﮐﻮس از درﻳﺎﺋﯽ ﮐﻪ در ﭘﻴﺶ ﭘﺎﻳﺶ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد و ﺁب رودﺧﺎﻧﻪ را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺧﻮن ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،و ﻋﺼﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺻﻮرت اژدهﺎ درﺁوردﻩ ﺑﻮد .هﻤﻪ اﻳﻦ ﻗﺼﻪ هﺎ در ﻗﺎﻟﺐ ﺗﺮاﻧﻪ هﺎی ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ در ﻣﯽ ﮔﺴﺎری هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻓﺘﺨﺎر ﺑﺎﮐﻮس ،ﺧﺪای ﺷﺮاب، ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﯽ ﻳﺎﻓﺖ ﺗﮑﺮار ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ ﺧﺒﺮی از وﺟﻮد ﻗﻮم ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺎزﻩ رﺳﻴﺪﻩ و ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻧﺸﻴﻦ و ﻓﻘﻴﺮی ﺑﻨﺎم ﻗﻮم ﻋﺒﺮی در ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﺑﻨﺎم ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ واﻗﻊ ﺑﻴﻨﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﮔﻔﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺻﺤﺮا ﮔﺮدان ﺗﺎزﻩ وارد ﭘﺲ از ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﻓﻨﻘﻴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎی ﻣﻠﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ ﺁﻧﺎن ﺁﺷﻨــﺎ ﺷﺪﻧـﺪ و از ﺁﻧﻬـﺎ ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﻧﺎﺷﻴـﺎﻧﻪ و ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﻇﺮاﻓﺘﯽ در ﻧﻘــﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮑﺎر ﺑـــﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨــﺪ روﻧﻮﺷﺖ ﺑﺮداﺷﺘﻨـﺪ. زﺑـﺎن ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﺎ ﺑﻄﻮر روﺷﻦ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﮐﻠﻤﺎﺗﯽ ﭼﻮن ادوﻧﺎﺋﯽ ،اﻟﻴﺎهﻮ ،اﻟﻮهﯽ و اﻟﻮهﺎ ﮐﻪ در ﻧﺰد ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﻣﻌﻨﯽ ﺧﺪا را دارد هﻤﻪ رﻳﺸﻪ ﻓﻨﻴﻘﯽ دارﻧﺪ«. ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻓﻮﻟﺘﺮ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺮ ﺷﻨﺎس ﺗﺎرﻳﺦ ﻳﻬﻮد» :واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ رواﻳﺎت ﺳﻨﺘﯽ ،ﻣﺎ هﻴﭻ ﻣﺪرک ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ درﺑﺎرﻩ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻠﮑﻪ اﺻﻮﻻ درﺑﺎرﻩ وﺟﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﯽ در دﺳﺖ ﻧﺪارﻳﻢ ،ﻧﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ای از ﺁن دوران ،ﻧﻪ ﻟﻮﺣﻪ ای ،ﻧﻪ اﺷﺎرﻩ ای ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎﻟﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ او ﺻﺤﻪ ﺑﮕﺬارد و ﻳﺎ دﺳﺘﻪ ﮐﻢ ﻧﺎم ﺳﺎدﻩ ای از او ﺑﺒﺮد ،و اﻟﺰاﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻓﺮﻳﻀﻪ ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﯽ را ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺦ ﻳﻬﻮد ﻓﻘﻂ در ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺨﻴﻞ ﻗﻮم ﺧﻮدش وﺟﻮد
ﺻﻔﺤﻪ ١ ١٨ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﺧﺎرﺟﯽ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ «.و ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﺤﻘﻖ دﻳﮕﺮ ،ﭼﺎرﻟﺰ ﺑﻮﮐﻮر» :هﻤﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ در ﻣﻮرد ﻋﺪم وﺟﻮد واﻗﻌﯽ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﺑﻨﺎم ﻣﻮﺳﯽ ﭼﻨﺎن اﺗﻔﺎق ﻧﻈﺮ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﻴﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﺤﻮری ﺗﺎرﻳﺦ ﻳﻬﻮد و ﺑﻨﻴﺎن ﮔﺬار ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد هﺮﮔﺰ وﺟﻮد ﺧﺎرﺟﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و هﻤﻪ ﺗﺎرﻳﺦ زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ او ،از ﺳﺒﺪی ﮐﻪ در درون ﺁن ﺑﻪ اﻣﻮاج رود ﻧﻴﻞ ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ﺗﺎ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﺪﻓﻴﻦ او در درﻩ ﺑﻴﺖ ﻓﻌﻮر در ﻋﺮﺑﺎت ﻣﻮﺁب ،داﺳﺘﺎﻧﯽ ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ «.ﺣﺘﯽ در ﻣﻮرد ﻣﺮگ او ﻧﻴﺰ ،ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﺎرﺗﻴﻦ ﺑﻮﺑﺮ در ﮐﺘﺎب ﻣﻌﺮوف او ﺑﻨﺎم ﻣﻮﺳﯽ» :اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ وﻇﻴﻔﻪ ﮔﻮر ﮐﻨﯽ و دﻓﻦ ﻣﻮﺳﯽ را ﺑﻌﻬﺪﻩ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻧﻪ هﻴﭻ ﮐﺴﯽ از ﺣﻀﻮر ﺧﻮد در اﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ ﺳﺨﻨﯽ ﮔﻔﺘﻪ ،ﻧﻪ هﻴﭻ ﮐﺴﯽ ادﻋﺎی ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﯽ ﻗﺒﺮی را ﺑﺮای او ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ «.واﻧﺪﻧﺒﺮگ ﻣﻮرخ و اﺳﺘﺎد هﻠﻨﺪی ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺼﺮ در هﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدی ﺑﻨﺎم ﻣﻮﺳﯽ ،در ﻣﻘﺎم رهﺒﺮ ﺁزادی ﺑﺨﺶ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد و ﻗﺎﻧﻮن ﮔﺬار ﺁن و ﺑﻨﻴﺎن ﮔﺬار ﻣﺬهﺐ ﺁن ﺣﻘًﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮑﯽ از ﺷﺨﺼﻴﺖ هﺎی ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ ﻋﺠﻴﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺴﻞ هﺎﺋﯽ ﭘﻴﺎﭘﯽ از ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﮐﻮﺷﺶ هﺎی ﻓﺮاوان و ﭘﯽ ﮔﻴﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ ﻧﺸﺎن ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﻨﺪﻩ ای ﺑﺮ وﺟﻮد واﻗﻌﯽ اﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﭘﺮ ﺁوازﻩ دﺳﺖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ،و هﻤﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺎ درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻣﯽ داﻧﻴﻢ ﻣﻨﺤﺼﺮًا از ﺗﻮرات ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ از ﮐﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ اﺻﺎﻟﺖ ﺧﻮدش ﻣﺪت هﺎ اﺳﺖ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ اﺻﺎﻟﺖ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ «.ﺑﺎز هﻢ ﻣﺤﻘﻖ دﻳﮕﺮ ،روش ﺗﺮﻳﻮ ،اﺳﺘﺎد ﮐﺎﻧﺎداﺋﯽ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ،ﻳﺎدﺁور ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ» :اﮔﺮ ﺗﺎ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم اﻧﺤﻼل دﻳﻮان هﺎی ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ )اﻧﮑﻴﺰﻳﺴﻴﻮن( ﻣﺴﺌﻠﻪ وﺟﻮد ﻳﺎ ﻋﺪم وﺟﻮد ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ اﺻﻮﻻ ﻣﻄﺮح ﺷﻮد ،اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﻧﻴﺰ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ از ﻣﻴﺎن رﻓﺘﻦ هﺮ ﻣﺎﻧﻊ و ﻣﺸﮑﻠﯽ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ هﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻌﻤﺎ راﻩ ﺣﻠﯽ ﭘﻴﺪا ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ -ﻣﻨﺘﻬﺎ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﭘﻴﺪا ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻴﭻ ﻣﻮرخ و هﻴﭻ ﭘﮋوهﺸﮕﺮی ﺑﺮای ﺗﺄﻳﻴﺪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺗﻮراﺗﯽ ﻣﺮدی ﺑﻨﺎم ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﺪرک ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ دﺳﺖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ -ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺧﻮد دﻟﻴﻞ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻓﺮﺿﻴﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در اﺻﺎﻟﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ اﻳﻦ ﻗﻬﺮﻣﺎن اﻓﺴﺎﻧﻪ ای ﺟﺎی ﺗﺮدﻳﺪ ﺑﺴﻴﺎر وﺟﻮد دارد «.ﺗﺬﮐﺮ ﻣﻌﺮوف زﻳﮕﻤﻮﻧﺪ ﻓﺮوﻳﺪ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﺎرهﺎ ﻣﻮرد ﻧﻘﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺳﻠﺐ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﻳﮏ ﻣﻠﺖ از ﺷﺨﺼﻴﺘﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻠﺖ او را ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ ﺑﻴﮕﻤﺎن ﺑﺮای هﻴﭻ ﻣﺤﻘﻖ ﻳﺎ ﻣﻮرﺧﯽ ﮐﺎری دﻟﭙﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ ،هﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﺎﻩ ﺑﺤﮑﻢ وﻇﻴﻔﻪ ﺧﻮد راهﯽ ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ «.دو ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺑﺰرگ دﻳﮕﺮ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﻓﻮﻳﺮ ﺑﺎخ در ﺁﻟﻤﺎن و رﻧﺎن در ﻓﺮاﻧﺴﻪ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮهﺎﺋﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ دارﻧﺪ .ارﻧﺴﺖ رﻧﺎن اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ را ﻧﻴﺰ ن داوران و ﻳﺎدﺁوری ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در هﻴﭻ ﻗﺴﻤﺖ از ﮐﺘﺎب داوران ﺗﻮرات و دﻳﮕﺮ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪﻳﻦ دورا ِ ن ﭘﺎدﺷﺎهﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﻣﻘﺎم اﺳﺘﺜﻨﺎﺋﯽ ﻣﻮﺳﯽ در ﺗﺎرﻳﺦ ﻳﻬﻮد ﺳﺨﻨﯽ ﺑﻤﻴﺎن ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﻧﺎم ﺳﺎدﻩ او را وﻟﻮ دورا ِ ﻳﮑﺒﺎر ،در هﻴﭽﻴﮏ از اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ. ﺧﻼﺻﻪ داﺳﺘﺎن ﻣﻮﺳﯽ ،ﺁﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ در »ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج« ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ ،ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ: ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ در زﻣﺎن ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻳﻮﺳﻒ ،ﭘﺴﺮ ﻳﻌﻘﻮب ،ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ اﻗﺎﻣﺖ ﻣﯽ ﮔﺰﻳﻨﻨﺪ و ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺧــﺎﻧﻮادﻩ ﻣﯽ دهﻨﺪ ،در ﻃـﻮل زﻣﺎن ﺗﺒﺪﻳـﻞ ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺖ ﺑﺰرﮔـــﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐـﻪ ﺑﻨــﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺗﻮرات ﻓﺮﻋــﻮن را ﺑﻪ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ١ ﻣﯽ اﻓﮑﻨﻨﺪ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ وی ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ هﻤﻪ ﻧﻮزادان ذﮐﻮر ﻗﻮم ﻳﻬﻮد را ﺑﻬﻨﮕﺎم ﺗﻮﻟﺪﺷﺎن ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ. ﻣﻮﺳﯽ ،ﻧﻮزادی از ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻳﻬﻮدی ﻻوی ،ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎدرش در ﺳﺒﺪی ﻗﻴﺮاﻧﺪود ﺑﻪ رود ﻧﻴﻞ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ از ﻣﺮگ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﺪ ،و دﺧﺘﺮ ﻓﺮﻋﻮن ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻨﺎر رود ﻧﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﺳﺒﺪ را از ﺁب ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و ﮐﻮدک را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺮد و ﺑﺪو ﻧﺎم ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽ دهﺪ »زﻳﺮا ﮐﻪ او را از ﺁب ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺑﻮد« .ﺑﻌﺪهﺎ ﻣﻮﺳﯽ زن ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و ﺑﻪ ﺷﺒﺎﻧﯽ ﭘﺪر زن ﺧﻮد ﮔﻤـﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد و در ﺟﺮﻳﺎن هﻤﻴﻦ ﺷﺒﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ روز ﺻﺪای ﺧﺪاوﻧﺪ را از درون ﺷﻌﻠﻪ ﺁﺗﺸﯽ ﺑﯽ دود ﻣﯽ ﺷﻨﻮد ﮐﻪ ﺑﺪو ﺧﺒﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺻﺪا ﺧﺪای اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب اﺳﺖ و او ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ اش را از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁورد و ﺑﻪ ارض ﻣﻮﻋﻮد ﮐﻪ ﺑﺮاﻳﺶ ﻣﻘﺮر ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ رهﺒﺮی ﮐﻨﺪ ،و ﻣﻮﺳﯽ را ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺰد ﻓﺮﻋﻮن ﺑﺮود و از او اﺟﺎزﻩ ﺧﺮوج ﻗﻮم ﻳﻬﻮد را از ﻣﺼﺮ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺗﺎ در ﺻﻮرت ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ او ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ ﺑﮑﻨﺪ ﮐﻪ _________________________________ -١در ﺳﺎل ،١٨٩۵در ﮐﺎوش هﺎی ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ در ﻣﻘﺒﺮﻩ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮی "ﻣﺮﻧﭗ ﺗﺢ" در ﻟﻮﮐﺴﻮر ،ﺳﻨﮓ ﻧﻮﺷﺘﻪ ای از او ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ در ﺳﺎل ﭘﻨﺠﻢ از ﺳﻠﻄﻨﺖ او )ﺣﺪود ﺳﺎل ١٣٢٠ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ( ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و در ﺁن ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺼﺮ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻗﻮﻣﯽ ﺑﻨﺎم اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی اﻳﻦ ﻟﻮح ،اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ هﺎ ﻗﻮم ﻣﻬﺎﺟﺮی ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺷﺮق )ﮐﻨﻌﺎن( در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﮐﺎر ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺁﻣﺪﻩ و در ﻣﺤﻠﯽ در ﺷﻤﺎل ﮐﺸﻮر ﺳﮑﻮﻧﺖ ﮔﺰﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،وﻟﯽ ﭼﻮن وﺟﻮدﺷﺎن ﻣﺎﻳﻪ دردﺳﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ اﻣﺮ ﻓﺮﻋﻮن از ﻣﺼﺮ راﻧﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ و اﺛﺮی از ﺁﻧﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪ )ژاک ﺑﺮﻧﺪ در ﮐﺘﺎب ﻣﺘﻮن ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺧﺎور ﻧﺰدﻳﮏ و ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﺮاﺋﻴﻞ( .هـ .ج .وﻟﺰ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد در "ﺑﺮداﺷﺘﯽ از ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎﻧﯽ" ﺧﻮﻳﺶ از ﺳﻨﺪی ﻣﺼﺮی ﻧﺎم ﻣﯽ ﺑﺮد ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺁن در زﻣﺎن ﭘﺎدﺷﺎهﯽ راﻣﺴﺲ دوم ﺑﺮﺧﯽ از اﻗﻮام ﺳﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺛﺮ ﻗﺤﻄﯽ از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺧﻮد ﻣﻬﺎﺟﺮت ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺼﺮﺁﻣﺪﻧﺪ و در ﻣﻨﻄﻘﻪ ای ﺑﻨﺎم ﺟﻮﺷﻦ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪﻧﺪ و از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺼﺮﻳﺎن ﺑﻪ ﮐﺎرهﺎی ﺑﻨﺎﺋﯽ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ ﻓﺮﻋﻮن دﺳﺘﻮر اﺧﺮاج ﺁﻧﺎﻧﺮا داد ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ هﻴﭻ ﺟﺎ ﺻﺤﺒﺘﯽ از وﻗﺎﻳﻊ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ ای ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ در ﺗﻮرات ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ،ﻳﺎ از وﺟﻮد ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻮﺳﯽ ﻳﺎ از ﻏﺮق ﻓﺮﻋﻮن در درﻳﺎی ﺳﺮخ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ١ ١٩ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﻓﺮﻋﻮن ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ از ﺻﺪور ﭼﻨﻴﻦ اﺟﺎزﻩ ای ﺑﺸﻮد .اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﺷﺎﻣﻞ دﻩ ﺑﻼی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮی ﺑﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را از ﮐﺸــﻮر ﺧﻮد ﺻﺎدر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﭘﺲ از ﻏﺎرت ﻣﺼﺮﻳﺎن ﺑﻪ رهﺒﺮی ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﺳﻮی ﮐﻨﻌــﺎن ﺑﻪ راﻩ ﻣﺼﺮ ﻧﺎزل ﻣﯽ ﺷﻮد ،زﻳﺮا ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺗﻮرات ﺧﻮد ﻳﻬﻮد در ﭘﯽ هﺮ ﻳﮏ از ﺁﻧﻬﺎ ﻋﻤﺪا »دل ﻓﺮﻋﻮن را ﺳﺨﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ« ﺗﺎ ﻓﺮﻋﻮن از دادن اﺟﺎزﻩ ﺧﻮدداری ﮐﻨﺪ و او ﺑﻼی ﺑﻌﺪی را ﺑﺮ ﻣﺼﺮﻳﺎن وارد ﺁورد .ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁب ﻧﻴﻞ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺧﻮن ﻣﯽ ﺷﻮد ،و وزغ هﺎ ﺑﺮ »ﺧﻮاﺑﮕﺎﻩ هﺎ و ﺧﺎﻧﻪ هﺎ و ﺗﻨﻮرهﺎ و ﺗﻐﺎرهﺎی ﺧﻤﻴﺮ ﻣﺼﺮﻳﺎن« هﺠﻮم ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ ،و ﭘﺸﻪ هﺎ و ﻣﮕﺲ هﺎ ﺳﺮاﺳﺮ ﻣﺼﺮ را ﻓﺮا ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻳﻨﺪ ،و »اﺳﺒﺎن و اﻻﻏﺎن و ﺷﺘﺮان و ﮔﺎوان و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻣﺼﺮ ﺗﻤﺎﻣﺎ ﺑﻪ وﺑﺎی ﺳﺨﺖ ﻣﯽ ﻣﻴﺮﻧﺪ« ،و ﻣﺮدم ﻣﺼﺮ هﻤﮕﯽ دﭼﺎر دﻣﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،و ﺗﮕﺮگ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﺁﺗﺶ ﺗﻤﺎﻣﯽ درﺧﺘﺎن ﻣﻴﻮﻩ هﺎ و ﮔﻴﺎهﺎن ﻣﺼﺮ را ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،و ﻣﻠﺦ هﺎ ﺑﻪ ﺧﺎک ﻣﺼﺮ ﺳﺮازﻳﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،و ﺗﺎرﻳﮑﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﺪت ﺳﻪ روز ﺑﺮ ﺳﺮاﺳﺮ ﻣﺼﺮ ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد ،و ﻧﺨﺴﺖ زادﮔﺎن ﻓﺮﻋﻮن و هﻤﻪ ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎی ﻣﺼﺮی و ﺣﺘﯽ اﺳﻴﺮاﻧﯽ ﮐﻪ در ﻣﺼﺮ ﺑﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺮدﻧﺪ )ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎی ﻳﻬﻮدﻳﺎن( و ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎن در ﻋﺮض ﻳﮑﺸﺐ ﻣﯽ ﻣﻴﺮﻧﺪ .ﺑﻌﺪ از هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻓﺮﻋﻮن اﺟﺎزﻩ ﺧﺮوج ﻗﻮم ﻣﯽ اﻓﺘﻨﺪ ،وﻟﯽ ﺑـﺎر دﻳﮕﺮ ﻓﺮﻋﻮن ﭘﺸﻴﻤــﺎن ﻣﯽ ﺷـــﻮد و »ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ اﺳﺒﺎن و اراﺑﻪ هﺎ و ﺳﻮاران ﺧﻮد« ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺁﻧﻬــﺎ ﻣﯽ ﺷﺘﺎﺑﻨﺪ ،و اﻳﻦ ﺑﺎر ﻣﻌﺠﺰﻩ دﻳﮕﺮی اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن را ﻧﺠﺎت ﻣﯽ دهﺪ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﮐﻪ ﺁب درﻳﺎی اﺣﻤﺮ )ﺑﺤﺮ ﻗﻠﺰم( در هﻨﮕﺎم ﮔﺬر ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﻣﺴﻴﺮ ﺁﻧﺎن ﺧﺸﮏ ﻣﯽ ﺷﻮد ،وﻟﯽ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺑﺠﺎی ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدد ﺗﺎ ﻓﺮﻋﻮن و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺳﭙﺎﻩ او را در ﺁب ﻏﺮق ﮐﻨﺪ .ﺑﺮرﺳﯽ هﺎی ﻓﺮاوان دوﻳﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﺸﺎن دادﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻴﭽﻴﮏ از ﻓﺼﻮل اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﺑﺎ هﻴﭻ واﻗﻌﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ و ﻃﺒﻌًﺎ ﺑﺎ هﻴﭻ واﻗﻌﻴﺖ ﻋﻠﻤﯽ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ،وﻟﻮ ﺁﻧﻬﻢ ﮐﻪ ﺑﯽ ﭘﺎﻳﮕﯽ ﻣﻌﺠﺰات ﻣﺤﻴﺮاﻟﻌﻘﻮﻟﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﺷﮑﺎل اﺻﻮﻟﯽ وﺟﻮد ﺳﻪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ ﻳﻬﻮدی در ﻣﺼﺮ در زﻣﺎن ﻓﺮﺿﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﺳﯽ در اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﺳﺖ، زﻳﺮا در ﺧﻮد ﺗﻮرات ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎر ﮐﻞ ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ در زﻣﺎن ﻳﻮﺳﻒ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ رﻓﺘﻨﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ اﻗﺎﻣﺖ ﮔﺰﻳﺪﻧﺪ ٧٠ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﮕﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﻳﻌﻘﻮب و زﻧﺎن و ﻓﺮزﻧﺪان ﺁﻧﺎن ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ،و هﻤﻴﻦ هﻔﺘﺎد ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ در ﻃﻮل زﻣﺎن »ﺑﺎرور و ﮐﺜﻴﺮ و ﺑﯽ ﻧﻬﺎﻳﺖ زورﺁور ﺷﺪﻧﺪ و زﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ از اﻳﺸﺎن ﭘﺮ ﺷﺪ« )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب اول-١ ، ،(٧و ﺑﺎز هﻢ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ هﻤﻴﻦ ﺗﻮرات ﻳﻬﻮدﻳﺎن ۴٣٠ﺳﺎل در ﻣﺼﺮ ﺑﺴﺮ ﺑﺮدﻧﺪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻇﻬﻮر ﮐﺮد )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب دوازدهﻢ .(۴٠ ،در اﻳﻦ هﻨﮕﺎم ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺁﻣﺎر ﮔﻴﺮی ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺮای ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺳﭙﺎﻩ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ ،ﺷﻤﺎر ﻣﺮدان ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل در ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ۶٠٣٫۵۵٠ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ »ﺳﻮای زﻧﺎن و اﻃﻔﺎل و ﺳﻮای ﻗﻮم ﻻوی« ﮐﻪ ﺑﺎ اﺣﺘﺴﺎب ﺁﻧﺎن ﺷﻤﺎر ﮐﻠﯽ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﻣﺼﺮ در زﻣﺎن ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﺣﺪود ٣ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ ﻣﯽ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﻳﮏ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺳﺎدﻩ زﻳﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ در ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﺮاﺋﻂ از هﻔﺘﺎد ﻧﻔﺮ در ﻃﻮل ۴٣٠ﺳﺎل ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ ﻧﺴﻞ دﻩ هﺰار ﻧﻔﺮی ﺑﻪ وﺟﻮد ﺁﻳﺪ ) P.Lukasﻣﺤﻘﻖ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ اﻳﻦ رﻗﻢ را دﻗﻴﻘﺎ ١٠٫۶٣۶ﻧﻔﺮ ﺑﺮﺁورد ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ( .از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ در هﻤﻴﻦ ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻠﻪ هﺎی ﻋﺒﺮاﻧﯽ در ﺁن زﻣﺎن ﻓﻘﻂ دو زن ﺑﻨﺎم ﺷﻔﺮ و ﻓﻮﻋﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﻋﻮن ﺑﺪاﻧﻬﺎ اﻣﺮ ﮐﺮد دﻳﮕﺮ ﻗﺎﺑﻠﻪ ﮔﺮی ﺑﺮای زﻧﺎن ﻋﺒﺮاﻧﯽ ﻧﮑﻨﻨﺪ )ﺑﺎب اول ١۵ ،و ،(١۶ﻗﺎﻋﺪﺗﺎ ﺷﻤﺎر ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ دو ﻗﺎﺑﻠﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁورﻧﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺸﺼﺪهﺰار ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﺷﺶ هﺰار هﻢ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺧﺎﺧﺎم هﺎی ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج اﻳﻦ رﻗﻢ را ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ ﺿﺮب در ٢۵٠ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ هﻴﭽﻴﮏ از ﻣﺪارک ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻧﺸﺎن ﻧﻤﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎر ﺗﻤﺎم ﺟﻤﻌﻴﺖ اﺳﺮاﺋﻴﻞ و ﻳﻬﻮدا در اوج ﺷﮑﻮﻓﺎﺋﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﭼﻨﺪان از ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﺸﮑﻞ اﺻﻮﻟﯽ دﻳﮕﺮ ادﻋﺎی ﺗﻮرات ،اﻗﺎﻣﺖ ۴٣٠ﺳﺎﻟﻪ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد در ﺧﺎک ﻣﺼﺮ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺧﻮد ﺗﻮرات ﮐﻪ ﺗﺎرﻳﺦ دﻗﻴﻖ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را از زﻣﺎن اﺑﺮهﻴﻢ ﺗﺎ ﻳﻮﺳﻒ ،و ﺑﻌﺪا از ﻇﻬﻮر ﻣﻮﺳﯽ ﺗﺎ ﺁﻏﺎز اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺷﺮح دادﻩ، درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ دوران ۴٣٠ﺳﺎﻟﻪ ﺑﮑﻠﯽ ﺧﺎﻣﻮش ﻣﺎﻧﺪﻩ ،ﻳﻌﻨﯽ از ﻣﻬﺎﺟﺮت هﻔﺘﺎد ﻧﻔﺮی ﺧﺎﻧﺪان ﻳﻌﻘﻮب ،ﺑﻴﻔﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ داﺳﺘﺎن ﺗﻮﻟﺪ ﻣﻮﺳﯽ و ﻣﺎﺟﺮای ﺧﺮوج ﻗﻮم ﻳﻬﻮد از ﻣﺼﺮ ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﻠﻤﻪ ای درﺑﺎرﻩ زﻧﺪﮔﯽ ﭼﻬﺎر ﺻﺪ و ﺳﯽ ﺳﺎﻟﻪ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻓﺮاﻋﻨﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻋﻤﻼ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﺪت ﻳﻬﻮﻩ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮدش را در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد رهﺎ ﮐﺮدﻩ ،ﻧﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺳﺮاﻏﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﻧﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ،ﻧﻪ در ﺳﺎﻟﻴﺎن درازی ﮐﻪ »ﻣﺼﺮﻳﺎن اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﮐﺎرهﺎی دﺷﻮار ذﻟﻴﻞ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺳﺨﺖ و ﮐﺎر ﮔﻞ و ﺧﺸﺖ ﺳﺎزی ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ« ﺑﻪ دادﺷﺎن رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ. »ﻧﻮت« ﻣﺤﻘﻖ و ﺗﻮرات ﺷﻨﺎس ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ» :ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺳﮑﻮت ﻣﻄﻠﻖ و اﺳﺮار ﺁﻣﻴﺰ ﺗﻮرات را در ﻣﻮرد ۴٣٠ﺳﺎل اﻗﺎﻣﺖ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﻣﺼﺮ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ اﺳﺎﺳﺎ ﭼﻨﻴﻦ دوران اﻗﺎﻣﺘﯽ وﺟﻮد ﺧﺎرﺟﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻳﻬﻮدی ،ﺁﻧﻬﻢ ﻗﺮن هﺎ ﺑﻌﺪ ،ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ؟ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺮﺷﻨﺎس دﻳﮕﺮ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ،اردﻣﺎن، ﻋﻘﻴﺪﻩ دارد ﮐﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﺗﻨﻬﺎ در ﺣﺪود هﺸﺘﺎد ﺳﺎل در ﻓﺎﺻﻠﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﻴﺎن راﻣﺴﺲ دوم و راﻣﺴﺲ ﭼﻬﺎرم ﺑﺼﻮرت
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٢٠ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﮔﺮوﻩ هﺎی ﮐﻮﭼﮏ ﮐﺎرﮔﺮان ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ و ﺳﻨﮕﺘﺮاﺷﯽ در ﻣﺼﺮ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از راﻣﺴﺲ ﭼﻬﺎرم دﻳﮕﺮ در اﻟﻮاح ﻣﺼﺮی ﺳﺨﻨﯽ از ﺁﻧﺎن ﺑﻤﻴﺎن ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ «.هﻢ او ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ در اﺳﻨﺎد ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﻣﺼﺮ ،هﻴﭻ ﺟﺎ ﺑﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺼﻮرت ﻳﮏ ﻗﻮم و ﻣﻠﺖ اﺷﺎرﻩ ﻧﺸﺪﻩ و ﻓﻘﻂ از ﮐﺎرﮔﺮان ﻣﺼﺮی هﻢ ردﻳﻒ ﺑﺎ ﮐﺎرﮔﺮان ﻓﻨﻴﻘﯽ و ﮐﻨﻌﺎﻧﯽ و ﺳﺎﻳﺮ اﻗﻮام و ﻗﺒﺎﺋﻞ ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﮐﺎر ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﻣﯽ رﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻣﻮرخ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﻗﺮن ﺳﻮم ﻣﻴﻼدی هﮑﺎﺗﺌﻮس، وﻗﺎﻳﻊ ﻧﮕﺎر درﺑﺎر ﭘﺘﻮﻟﻤﺌﻮس اول ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻣﺼﺮ ،در ﮐﺘﺎب ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻮد ﮐﻪ در ﺣﺪود ﺳﺎل ٣٠٠ﻣﻴﻼدی ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺷﺪﻩ در ﺷﺮح وﻗﺎﻳﻊ دوران راﻣﺴﺲ دوم ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ در ﺁﻧﺰﻣﺎن ﭼﻨﺪ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻏﻴﺮ ﻣﺼﺮی ﮐﻪ وﺟﻮدﺷﺎن در ﻣﺼﺮ ﻣﻄﻠﻮب ﻧﺒﻮد ،و از ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺪﻩ ای از ﮐﺎرﮔﺮان ﻳﻬﻮدی ،ﺑﻪ اﻣﺮ ﻓﺮﻋﻮن از ﻣﺼﺮ اﺧﺮاج ﺷﺪﻧﺪ .هـ .ج .وﻟﺰ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ و ﻣﻮرخ ﺳﺮﺷﻨﺎس اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ در »ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎﻧﯽ« ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ» :ﺗﺎرﻳﺦ ﺳﺎل هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﻣﺼﺮ ﺑﻪ اﺳﺎرت ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﻧﻘﺎط ﺗﺎرﻳﮏ اﺳﺖ .ﻳﮏ ﺳﻨﺪ ﻣﺼﺮی ﺣﮑﺎﻳﺖ از ﺁن دارد ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ از اﻗﻮام ﺳﺎﻣﯽ در زﻣﺎن راﻣﺴﺲ دوم ﺑﺮ اﺛﺮ ﻗﺤﻄﯽ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﺟﻮﺷﻦ در ﻣﺼﺮ روی ﺁوردﻧﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﮔﺰﻳﺪﻧﺪ ،وﻟﯽ هﻴﭻ ﺳﻨﺪ ﻣﺼﺮی وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﻪ از وﺟﻮد ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻨﺎم ﻣﻮﺳﯽ ﻳﺎ از ﺑﻼﻳﺎی دهﮕﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻠﺖ ﻣﺼﺮ روی دادﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ از ﻏﺮق ﻳﮏ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮی و ﺳﺮﺑﺎزاﻧﺶ در درﻳﺎی ﺳﺮخ ﺧﺒﺮ دهﺪ و ﻇﺎهﺮا هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ را ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ در ﺟﺰو اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ«. دﻟﻴﻠﯽ ﮐﻪ ﺗﻮرات ﺑﺮای ﻗﻄﻊ ۴٣٠ﺳﺎﻟﻪ ارﺗﺒﺎط ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺎ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد در دوران اﺳﺎرت ﻣﺼﺮی ﺁﻧﺎن اراﺋﻪ ﻣﯽ دهﺪ ،ﻧﻪ ﻣﻨﻄﻘﯽ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﯽ ،زﻳﺮا ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﻣﺪت ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﮔﺮﻓﺘﺎری هﺎی ﻓﺮاوان دﻳﮕﺮ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮدش را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ» :اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﻗﻮم ﺧﻮد را در ﻣﺼﺮ دﻳﺪم و اﺳﺘﻐﺎﺛﻪ اﻳﺸﺎن را ﺷﻨﻴﺪم ،ﻋﻬﺪی را ﮐﻪ ﺑﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدم ﺑﻴﺎد ﺁوردم ،و ﻧﺰول ﮐﺮدم ﺗﺎ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ زﻣﻴﻨﯽ ﻧﻴﮑﻮ و وﺳﻴﻊ ﺑﺮﺁورم ﮐﻪ در ﺁن ١ ﺷﻴﺮ و ﻋﺴﻞ ﺟﺎری اﺳﺖ) «.ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب هﺎی دوم و ﺳﻮم(. ﻣﺸﮑﻞ اﺻﻮﻟﯽ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻮﺳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ اﺻﺎﻟﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ او ﺑﻴﺶ از ﭘﻴﺶ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان و ﺗﺎرﻳﺦ ﺷﻨﺎﺳﺎن و ﻣﺤﻘﻘﺎن ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ﻣﻮرد ﺳﺌﻮال ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﮐﺘﺎب هﺎ و ﻣﻘﺎﻻت ﭘﮋوهﺸﯽ ﻣﻨﺘﺸﺮﻩ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﻣﺮوزﻩ از ﺻﺪهﺎ ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻋﺠﻴﺐ ﺗﺎرﻳﺨﯽ از هﻤﺎن وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ادوارد ﻣﯽ ﻳﺮ ﻣﻮرخ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ ﺑﺮ ﺁن اﻧﮕﺸﺖ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ ﺑﺤﺚ هﺎی ﻓﺮاواﻧﯽ را ﻣﻴﺎن دو ﻣﮑﺘﺐ ﻣﺬهﺒﯽ و ﻋﻠﻤﯽ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻧﻴﺰ اداﻣﻪ دارد ،وﻟﯽ هﺮ دو ﺟﺎﻧﺐ ،ﭼﻪ ﻳﻬﻮدی وﭼـــﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ،ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﻮاﻓﻖ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ در ﮐﺘﺎب هﺎی ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺑﻌﺪ از ﻣﻮﺳﯽ در ﺗﻮرات ﺳﺨﻨﯽ از ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻣﺪﻩ و ﻧﻪ در هﻴﭻ ﺳﻨﺪ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﺎﻣﯽ از او ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. در ﺳﺎل هﺎی ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮ ،ﺑﻪ دو اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ ﺟﺎﻟﺐ از دو ﭘﮋوهﺸﮕﺮ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺼﺮ ﻣﯽ ﺗﻮان اﺷﺎرﻩ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ» :هﺮ ﺟﻤﻠﻪ ای از داﺳﺘﺎن ﺗﻮراﺗﯽ ﻣﻮﺳﯽ و ﺣﻤﺎﺳﻪ ﻣﺼﺮی او ،از دﻳﺪﮔﺎﻩ هﺮ ﻧﻮع ارزﻳﺎﺑﯽ ﻣﻤﮑﻦ ،ﺑﺎﻧﮓ ﻣﯽ زﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ای ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ اﺳﺖ« )ﻓﻴﻠﻴﭗ ﻋﺰﻳﺰ در ﮐﺘﺎب ﻣﻮﺳﯽ و ﺁﺧﻨﺎﺗﻦ ،ﭘﺎرﻳﺲ (١٩٨٠ ،و دﻳﮕﺮی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺤﻘﻘﯽ ﮐﻪ ﻋﻠﯽ اﻟﺮﺳﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ واﻗﻌﻴﺖ هﺎ ﺳﺮ و ﮐﺎر دارد ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ» :ﻣﺪت هﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻌﻤﺎی ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ ﻣﻮاﺟﻪ هﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ رواﻳﺎت ﺗﻮراﺗﯽ ﺧﺮوج ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﻣﺼﺮ ﺣﻘﻴﻘﺖ دارد ،ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺣﻮادﺛﯽ ﺑﺎ اﻳﻦ درﺟﻪ از اهﻤﻴﺖ در هﻴﭻ ﻣﺪرک و ﺳﻨﺪی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺼﺮ اﺛﺮی وﺟﻮد ﻧﺪارد ،و اﮔﺮ اﻳﻦ رواﻳﺎت ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺪارد ﭼﻄﻮر ﻣﺎﺟﺮاﺋﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻬﻢ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ از اول ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ﻳﺎ اﺷﺨﺎﺻﯽ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟« )ژان ﻟﻮﺋﯽ ﺑﺮﻧــﺎر ،درﮐﺘﺎب ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﺼﺮ ،ﭘﺎرﻳﺲ .(١٩٨٣ ،ﻣﺤﻘﻖ ﻓﻨﻼﻧﺪی ،رﻳﻨﮓ ﮔﺮن ،اﻳـــﻦ ﭘﺮﺳﺶ را ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺳـــﺦ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ» :وﺟﻮد ﺷﺨﺼﻴﺘﯽ ﭼﻮن ﻣﻮﺳﯽ زادﻩ ﻧﻴﺎز ﺑﯽ ﭼﻮن و ﭼﺮای ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﻮرداری از ﻳﮏ اﺻﺎﻟﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ اﺳﺖ ،و درﺳﺖ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ اﮔﺮ هﻢ اﺻﺎﻟﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻣﻮﺳﯽ را ﺑﻪ هﺰار و ﻳﮏ دﻟﻴﻞ ﻣﺘﻘﻦ ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ ﻗﺮار دهﻴﻢ ،ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد ﺷﺨﺼﻴﺖ دﻳﮕﺮی را در ﺟﺎی او اﺧﺘﺮاع ﮐﻨﻴﻢ«. ______________________________ -١در ﺗﻮرات ﺑﺎرهﺎ ﻳﻬﻮﻩ ﺷﺎهﺪ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ هﺎی ﻗﻮم ﺧﻮدش ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﯽ اﻳﻨﮑﻪ ﮐﺎری ﺑﺮای ﻧﺠﺎت ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮑﻨﺪ ،در اﻧﺘﻈﺎر اﻳﻨﮑﻪ ﺁﻧﺎن درﻳﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﺟﺰ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ دادﺷﺎن ﻧﺨﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ )ﮐﺘﺎب داوران ،ﺑﺎب ﺳﻮم ،٣١ ،١۵ ،١٢-٧ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم ،١ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ،١ ،ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ ،١ ،و دوازدﻩ ﻣﻮرد دﻳﮕﺮ(. ﭼﺎرﻟﺰ ﺑﻮﮐﻮر ،ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ در ﮐﺘﺎب ﺗﺎزﻩ ﺧﻮد "ﻣﻮﺳﯽ و اﻗﻮام او" ﺑﺎ اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ :ﻣﺎﻳﻪ ﺗﺎﺳﻒ ﺑﺴﻴﺎر اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻋﺼﺮ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻧﻴﺰ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎری در اردوﮔﺎﻩ هﺎی ﻣﺮگ ﺁوﺷﻮﻳﺘﺲ و داﺧﺎﺋﻮ اﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﮐﺮدﻧﺪ وﻧﺎﻟﻴﺪﻧﺪ ،وﻟﯽ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻳﻬﻮﻩ ﻋﻬﺪ ﺧﻮد را ﺑﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب ﺑﻴﺎد ﻧﻴﺎورد ﻳﺎ اﮔﺮ هﻢ ﺑﻴﺎد ﺁورد ﺑﻪ روی ﺧﻮدش ﻧﻴﺎورد .ﺗﺬﮐﺮ ﭘﮋوهﺸﮕﺮ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎری از ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن اﻳﺮاﻧﯽ را ﺑﻪ ﻳﺎد اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺧﻮد ﻣﺎ در دوران ﺟﻨﮓ اﻳﺮان و ﻋﺮاق ﺑﻴﻨﺪازد ﮐﻪ در ﺁن ﺻﺎﺣﺐ اﻟﺰﻣﺎن ﮐﻪ در ﺳﺎل هﺎی اول ﺟﻨﮓ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻤﯽ ﺑﻌﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺟﻨﮕﯽ در وﻗﺎﻳﻊ روزﻣﺮﻩ ﺟﺒﻬﻪ هﺎ داﺷﺖ و ﺧﻮد را ﺑﻪ دﻓﺎع از ﻟﺸﮑﺮ اﺳﻼم در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﭙﺎﻩ ﮐﻔﺮ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،در ﺳﺎل هﺎی ﺑﻌﺪی ،ﭼـــﻪ در ﺟﺒﻬﻪ هــﺎی ﺟﻨﮓ و ﭼﻪ در ﻣﻮﺷﮏ ﭘﺮاﻧﯽ هﺎی ﻋﺮاﻗﯽ هﺎ ﺑﺮ ﺷﻬﺮ هﺎی اﻳﺮان ،ﺗﻌﻬﺪ ﺧﻮد را ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ و اﻳﻦ ﺑﺎر ﻣﻄﻠﻘًﺎ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان هﺎی زﻣﻴﻨﯽ و هﻮاﺋﯽ ﻧﺒﺮد ﻧﮕﺬاﺷﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٢١ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
در ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ ﻋﻠﻤﯽ ﭘﺮ ﺳﺮ و ﺻﺪاﺋﯽ در داﻧﺸﮕﺎﻩ اﺳﺘﺮاﺳﺒﻮرگ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،در ﺳﺎل ،١٨٣٣ادوارد روس اﺳﺘﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺬهﺒﯽ اﻳﻦ داﻧﺸﮕﺎﻩ ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ را ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ هﻴﭽﻴﮏ از ﭘﻴﻤﺒﺮان ﺗﻮرات در ﮐﺘﺎب هﺎی ﺧﻮدﺷﺎن ﮐﻪ ﺑﻤﻮﺟﺐ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻌﺪ از ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺎﻣﯽ از ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﺮﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ از ﻣﻀﻤﻮن اﻳﻦ ﮐﺘـﺎب هﺎ ﺑﺨﻮﺑﯽ اﺣﺴـﺎس ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐـﻪ اﺳﺎﺳﺎ اﻃﻼﻋﯽ ﻧﻴﺰ از وﺟﻮد او و از ﮐﺘﺎﺑﺶ و ﻃﺒﻌﺎ از ﻓﺮﻣﺎن هﺎی دﻩ ﮔﺎﻧﻪ و ﺳﺎﻳﺮ ﻗﻮاﻧﻴﻦ او ﻧﺪارﻧﺪ ،و ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺘﺎﺑﯽ اﺻﻮﻻ ﻧﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﻧﻪ ﺣﺘﯽ ﺗﺎ ﻧﺰدﻳﮑﯽ هﺎی ﻋﺼﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ،ﻣﺎرﺗﻴﻦ ﺑﻮﻳﺮ ،ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺑﺪو اﺷﺎرﻩ ﺷﺪ ،ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ: »ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﻮﺳﯽ را در ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺟﺴﺖ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺑﺮ رواﻳﺖ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﺨﺼﻴﺖ اودﻳﺴﻪ هﻤﺮ )هﻤﺮوس( ﺑﺮ رواﻳﺖ ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،اودﻳﺴﻪ و ﻣﻮﺳﯽ هﺮ دو ﺗﺼﻮﻳﺮهﺎﺋﯽ از دوران هﺎی ﻣﻌﻴﻨﯽ هﺴﺘﻨﺪ. اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻗﺘﻞ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﻮزاد ﻋﺒﺮی در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﮐﻪ اﺳﻄﻮرﻩ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺮ ﺁن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ از اﺻﻞ ﻣـﻐﺎﻳﺮ ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﺧﻮد اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ اﺳﺖ ،زﻳﺮا در ﻳﮏ اﻗﺘﺼﺎد ﺑﺮدﻩ ای ﭼﻮن اﻗﺘﺼﺎد ﻣﺼﺮ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ هﺪف اﺻﻠﯽ اﻓﺰودن ﻧﻴﺮوی ﮐﺎر اﺳﺖ، درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﮐﻮدﮐﺎن اﻳﻦ ﻧﻴﺮوی ﮐﺎر را ﮐﺎهﺶ ﻣﯽ دهﺪ .ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﺒﺎﻳﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ در اﺳﻄﻮرﻩ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ واﻗﻌﻴـﺖ هﺎی ﺗﺎرﻳـﺨﯽ ﺟــﺎی زﻳـﺎدی ﻧﺪارﻧﺪ و ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻮرد ﻧﻈــــﺮ اﺳﺖ هﺪﻓــﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ هﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺁن ﺷﮑـﻞ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ .در رواﻳﺎت ﺗﻮرات هﺪف اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ وﺟﻮد ﻳﮏ ﺷﺨﺼﻴﺖ رهﺒﺮ ﺑﺮای رهﺎﺋﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﻣﺼﺮ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ«. در ﻣﻴﺎن ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﻮﻳﺴﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ،ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از ﻣﻮﺳﯽ ﻧﺎم ﻣﯽ ﺑﺮد ﻣﻮرخ ﻳﻬﻮدی ﺳﺎﮐﻦ اﺳﮑﻨﺪرﻳﻪ ﺑﻨﺎم ﺁرﺗﺎﭘﺎﻧﻮس ﮐﻪ در ﻗﺮن دوم ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ ﻣﯽ زﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ هﺰار ﺳﺎل ﭘﺲ از ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﮐﻪ ﺗﻮرات ﺁﻧﺮا ﺗﺎرﻳﺦ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﺳﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ .ﺗﻤﺎم ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮرﺧﺎن دﻳﮕﺮ درﺑﺎرﻩ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ از هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻮرخ اﺳﮑﻨﺪرﻳﻪ ﮐﻪ »درﺑﺎرﻩ ﻳﻬﻮدﻳﺎن« ﻧﺎم دارد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ هﻤﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻬﺎن ﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی درﺑﺎرﻩ ﻣﻮﺳﯽ از ﮐﺘﺎب ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ﺧﻮد ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ .ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ ﻣﻮرﺧﻴﻦ ﻳﻮﺳﻒ ﻓﻼوﻳﻮس ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﮕﺎر ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻳﻬﻮدی ﻗﺮن اول ﻣﻴﻼدی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﺘﺎب »ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﻳﻬﻮد« او ﻣﯽ ﺗﻮان ﺧﻮاﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﻳﻬﻮﻩ ﻣﺎﻣﻮر ﺳﺎزﻣﺎن دادن ﻣﺒﺎرزﻩ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮای ﺧﺮوج از ﻣﺼﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺳﻔﺮی ﺑﻪ ﺣﺒﺸﻪ )اﺗﻴﻮﭘﯽ( ﮐﺮدﻩ و در ﺁﻧﺠﺎ دﺧﺘﺮ »ﮐﺎﻣﺒﻴﺰ« ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺣﺒﺸﻪ ﻋﺎﺷﻖ او ﺷﺪﻩ و ﻣﻮﺳﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ واﮔﺬاری ﺷﻬﺮ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﻣﻠﮑﻪ ﺳﺒﺎ ﺑﻪ ﻣﺼﺮﻳﺎن، ﻗﺒﻮل ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺎرﺑﻴﺲ دﺧﺘﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ازدواج ﮐﻨﺪ. داﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ درﺧﻮد ﺗﻮرات درﺑﺎرﻩ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ،از اول ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﺿﺪ و ﻧﻘﻴﺾ اﺳﺖ .ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮ ﮐﻪ ﻧﺎم ﻣﺸﺨﺺ او ﺑﺮدﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ،ﺑﻪ ﻗﺎﺑﻠﻪ هﺎی ﻳﻬﻮدی ﮐﻪ ﻧﺎم ﻳﮑﯽ ﺷﻔﺮﻩ و ﻧﺎم دﻳﮕﺮی ﻓﻮﻋﻪ اﺳﺖ اﻣﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :ﭼﻮن ﻗﺎﺑﻠﻪ ﮔﺮی ﺑﺮای زﻧﺎن ﻋﺒﺮاﻧﯽ ﺑﮑﻨﻴﺪ اﮔﺮ ﭘﺴﺮ ﺑﺎﺷﺪ او را ﺑﮑﺸﻴﺪ و اﮔﺮ دﺧﺘﺮﺑﻮد زﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ «.ﺑﻘﻮل ﮐﺎر ﮔﺮاف ﻣﺤﻘﻖ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ،ﻋﺠﻴﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪ ﻗﺮن ﻧﺎم دو ﻗﺎﺑﻠﻪ ﻋﺒﺮی ﻣﻮﺳﯽ را ﺑﻴﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،اﻣﺎ ﻧﺎم ﻓﺮﻋﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ دﺳﺘﻮری را دادﻩ اﺳﺖ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ .اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻋﻴﻨًﺎ از داﺳﺘﺎن هﺎی ﻗﺪﻳﻤﯽ ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ ﮐﻪ در ﮐﺘﺎب »اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎی ﻳﻬﻮدی ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ درﺑﺎرﻩ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﺳﯽ« ،ﺑﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی ﻣﺘﻌﺪد ﺁن اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﭘﺲ از ﺗﻮﻟﺪ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﺎدرش او را ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﭘﻨﻬﺎن ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ دارد و ﺑﻌﺪ ﺳﺒﺪی ﻧﯽ را ﺑﻪ ﻗﻴﺮ ﻣﯽ ﺁﻻﻳﺪ و ﻧﻮزاد را در ﺁن ﻣﯽ ﮔﺬارد و ﺁﻧﺮا در ﻧﻴﺰار ﮐﻨﺎر ﻧﻴﻞ ﻣﯽ ﮔﺬارد و دﺧﺘﺮ ﻓﺮﻋﻮن ﺁﻧﺮا ﺑﺮ ﻣﯽ دارد .اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد روﻧﻮﺷﺖ ﮐﺎﻣﻠﯽ از ﻳﮏ اﻓﺴﺎﻧﻪ اﮐﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻤﻮﺟﺐ ﺁن ﺳﺎرﮔﻦ )ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﮐﺪ در ﺳﺪﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻮم ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ( ﭘﺲ از ﺗﻮﻟﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎدرش ﮐﻪ ﻳﮏ »روﺳﭙﯽ ﻣﻘﺪس« ﻣﻌﺒﺪ اﻟﻬﻪ اﻳﺸﺘﺎر اﺳﺖ در درون ﺳﺒﺪی ﻗﻴﺮاﻧﺪود ﺑﻪ اﻣﻮاج ﻓﺮات ﺳﭙﺮدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﻣﺘﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺧﻮد ﺳﺎرﮔﻦ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ،در ﻟﻮﺣﻪ ای ﮐﻪ در ﮐﺎوش هﺎی ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﺑﻞ از وی ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺗﻮﺳﻂ زﻳﮕﻤﻮﻧﺪ ﻓﺮوﻳﺪ در ﮐﺘﺎب »ﻣﻮﺳﯽ و ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﻣﻨﻢ ﺳﺎرﮔﻦ ،ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻣﻘﺘﺪر، ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﮐﺪ .ﻣﺎدر ﻣﻦ ﻳﮏ روﺳﭙﯽ ﻣﻘﺪس ﺑﻮد .ﭘﺪرم را هﻴﭽﻮﻗﺖ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻢ .در ﺷﻬﺮ ﺁزوﭘﻴﺮاﻧﯽ در ﺳﺎﺣﻞ رود ﻓﺮات ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎدرم ﻣﺮا ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﺪ .ﻣﺮا ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁورد و ﺳﭙﺲ در ﺳﺒﺪی از ﻧﯽ ﮔﺬاﺷﺖ و روزﻧﻪ هﺎی ﺁﻧﺮا ﺑﺎ اﻧﮕﻢ ﺑﺴﺖ و ﻣﺮا ﺑﺪﺳﺖ اﻣﻮاج ﺳﭙﺮد ﮐﻪ ﻣﻦ در ﺁﻧﻬﺎ ﻏﺮق ﻧﺸﺪم .اﻣﻮاج ﻓﺮات ﻣﺮا ﻧﺰد ﺁﮐﯽ ﺑﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺎرش ﺁﺑﮑﺸﯽ از رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮد .ﺁﮐﯽ ﺁﺑﮑﺶ رودﺧﺎﻧﻪ ﻣﺮا ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮدش ﺑﺰرگ ﮐﺮدﻩ و وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻦ رﺷﺪ رﺳﻴﺪم ﺑﺎﻏﺒﺎن ﺁﮐﯽ ﺁﺑﮑﺶ رودﺧﺎﻧﻪ ﺷﺪم. ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻏﺒﺎن ﺑﻮدم اﻳﺸﺘﺎر ،اﻟﻬﻪ ﺑﺰرگ ،ﻣﺮا ﻣﻮرد ﻣﻬﺮ ﺧﻮد ﻗﺮار داد .ﺑﺎ اﻳﺸﺘﺎر ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺷﺪم و ﭼﻬﻞ و ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﺑﺮ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﺬرد «.ﻓﺮوﻳﺪ در هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﺧﻮد از ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن اﻓﺴﺎﻧﻪ ای دﻳﮕﺮی در ﻣﻌﺘﻘﺪات اﺳﺎﻃﻴﺮی ﻣﻠﻞ دﻳﮕﺮ: اودﻳﭗ ،ﭘﺮﺳﺌﻮس ،ﭘﺎرﻳﺲ ،ﮐﺎرﻧﺎ ،ﺗﻠﻪ ﻓﻮس ،هﺮﮐﻮل ،ﮔﻴﻠﮕﻤﺶ ،ﺁﻣﻔﻴﻮن و زﺗﻮس ﻳﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﺟﺮاهﺎی ﮐﻢ ﻳﺎ ﺑﻴﺶ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،و ﺟﺎﻟﺒﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ را در داﺳﺘﺎن ﻣﻨﻈﻮم ﻣﻬﺎﺑﻬﺎراﺗﺎ ،ﺣﻤﺎﺳﻪ ﮐﻬﻦ و ﻣﻌﺮوف هﻨﺪی ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺁن روﻧﺖ دﺧﺘﺮ زﻳﺒﺎی هﻨﺪی از ﺧﺪای ﺁﻓﺘﺎب ﺑﺎردار ﻣﯽ ﺷﻮد و ﭘﺴﺮی ﺑﺎ زﻳﺒﺎﺋﯽ
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٢٢ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﺧﻴﺮﻩ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﯽ زاﻳﺪ ،وﻟﯽ ﭼﻮن ﺷﻮهﺮ ﻧﺪارد ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﻧﻮزاد را از ﺳﺮ ﺑﺎز ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺑﺪﻧﺎﻣﯽ ﻧﺸﻮد .ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈـﻮر او را در ﺳﺒـــﺪی از ﻧﯽ ﻣﯽ ﮔــﺬارد و ﺁﻧﺮا در اﻣﻮاج رودﺧﺎﻧﻪ رهﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،وﻟﯽ ﻣﺮد رهﮕﺬری ﺳﺒــﺪ را از ﺁب ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و ﮐﻮدک درون ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﯽ ﺧﻮد ﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮد و او را ﺑﺰرگ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .در ﻣﻮرد داﺳﺘﺎن ﻣﻮﺳﯽ در ﺗﻮرات، اﻣﺮوز ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﻣﺤﻘﻘﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﻮاﻓﻖ ﻧﻈﺮ دارﻧﺪ ﮐﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺗﻮﻟﺪ و ﻧﺠﺎت او ﻋﻴﻨًﺎ از داﺳﺘﺎن ﺳﺎرﮔﻦ ﮐﻪ در ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ داﺳﺘﺎﻧﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻩ روﻧﻮﻳﺴﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﻓﺮوﻳﺪ در ارزﻳﺎﺑﯽ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات ﮐﻪ دﺧﺘﺮ ﻓﺮﻋﻮن ﮐﻮدک ﻧﻮزادی را ﮐﻪ از رود ﻧﻴﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻣﻮﺳﯽ ﻧﺎم ﻧﻬﺎد ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن در زﺑﺎن ﻋﺒﺮی »از ﺁب ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ« اﺳﺖ ،ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎﻣﻌﻘﻮل اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺷﺎهﺰادﻩ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﺼﺮی ﮐﻪ ﭘﺪرش ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻦ ﻧﻮزادان ذﮐﻮر ﻋﺒﺮی ﻓﺮﻣﺎن دادﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﻧﻮزاد ﻳﻬﻮدی را ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮاﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺎﻣﯽ ﻋﺒﺮی ﻧﻴﺰ ﺑﺮ روی او ﺑﮕﺬارد ،و اﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ در اﻳﻨﺼﻮرت هﻢ رواﻳﺖ ﺗﻮرات اﺷﺘﺒﺎﻩ ﺁﻣﻴﺰ اﺳﺖ ،زﻳـــﺮا ﻣﻌﻨﯽ ﻣﻮﺳﯽ در زﺑﺎن ﻋﺒـــﺮی ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ »از ﺁب ﺑﺮﺁﻣﺪﻩ« ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺁب ﺑﻴــﺮون ﻣﯽ ﺁورد .داﺋﺮﻩ اﻟﻤﻌﺎرف ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻳﻬــﻮد اﻳــــﻦ ﮐﻠﻤﻪ را از رﻳﺸﻪ ﻣﺼﺮی Mesuﻣﯽ داﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﻓﺮزﻧـــﺪ را دارد ،و ﻣﯽ اﻓﺰاﻳﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮی ﮐﻪ ﺗﻮرات از اﻳﻦ ﻧﺎم ﮐﺮدﻩ ﺑﺎ ﻟﻐﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ زﺑﺎن ﻋﺒﺮی ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﻧﺪارد ،زﻳﺮا در ﺣﺪاﮐﺜﺮ اﻳــﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻌﻨﯽ از ﺁب ﺑﺮﺁورﻧﺪﻩ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﺮرﺳﯽ هﺎی زﺑﺎن ﺷﻨﺎﺳﺎن و ﻣﺼﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ روﺷﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در زﺑﺎن ﻣﺼﺮی ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ اﻳﻦ اﺻﻄﻼح ﻣﻮﺳﻴﺲ ﻧﻈﻴﺮ اﺻﻄﻼح ﺑﻦ در زﺑﺎن ﻋﺒﺮی و اﺑﻦ در زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﻓﺮزﻧﺪ ﻳﺎ ﭘﺴﺮ را دارد ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻓﺮﻋﻮن هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺁﻣﻮن ﻣﻮﺳﻴﺲ )ﭘﺴﺮ ﺁﻣﻮن( ،ﭘﺎت ﻣﻮﺳﻴﺲ )ﭘﺴﺮ ﭘﺎت( ،ﺗﻮت ﻣﻮﺳﻴﺲ )ﭘﺴﺮ ﺗﻮت( ،و از هﻤﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺗﺮراﻣﺴﺲ )ﭘﺴﺮ »را« ﺧﺪای ﺧﺪاﻳﺎن( ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﺣﺘﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در ذﮐﺮ ﻣﻔﻬﻮم ﻧﺎم ﻣﻮﺳﯽ در زﺑﺎن ﻋﺒﺮی ،در ﺗﻮرات اﺷﺘﺒﺎﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. زﻳﮕﻤﻮﻧﺪ ﻓﺮوﻳﺪ در دﻧﺒﺎﻟﻪ اﻳﻦ ﺗﺬﮐﺮ ﺧﻮد ﮐﻪ ﺑﺮای ﭼﻪ ﻳﮏ ﭘﺮﻧﺴﺲ ﻣﺼﺮی ﮐﻮدﮐﯽ ﻧﺎﺷﻨﺎس را ﮐﻪ از ﺁب ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﯽ ﻋﺒﺮی ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ :ﺧﺎﺧﺎم هﺎ ﻏﺎﻟﺒﺎ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ دﻟﻴﻞ ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﻮدک ﻋﺒﺮی ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﮐﺪام ﻣﺪرﮐﯽ ﺑﺮای ﻋﺒﺮی ﺑﻮدن او وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ؟ ﺳﺒﺪی ﺑﻄﻮر ﻏﻴﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮﻩ از رودﺧﺎﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ در ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ای ﻳﺎ ﻋﻼﻣﺘﯽ ﺑﺎﺷﺪ ،و در اﻳﻦ ﺳﺒﺪ ﮐﻮدﮐﯽ ﺳﻪ ﻣﺎهﻪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﻃﺒﻖ ﺳﻨﺖ ﺗﺨﻄﯽ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻳﻬﻮد وی در ﺻﻮرت ﻋﺒﺮی ﺑﻮدن ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ در هﺸﺘﻤﻴﻦ روز ﺗﻮﻟﺪ ﺧﻮد ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﻮﺿﻮع ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪن ﻣﻮﺳﯽ ﺧﻮد ﻳﮑﯽ دﻳﮕﺮ از ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻒ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺗﻮراﺗﯽ ﻣﻮﺳﯽ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻣﻮﻳﺪ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ رﻳﺸﻪ ﻳﻬﻮدی ﻧـﺪارد .داﺋﺮﻩ اﻟﻤﻌﺎرف ﺟﻬــﺎﻧﯽ ﻳﻬﻮد در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﻪ ﻳﮏ ﺣﺪﻳﺚ ﺳﻨﺘﯽ ﮐﺎهﻨﺎن ﻳﻬـــﻮد اﺷﺎرﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ از هﻤﺎن هﻨﮕﺎم ﺗﻮﻟﺪ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد .وﻟﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ای ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺁن ﺑﻮد ﮐﻪ از ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﻧﺎﺷﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ در ﺧﻮد ﺗﻮرات ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺎﻣﻮرﻳﺖ ﻧﺠﺎت ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﻣﺼﺮ را ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﺤﻮل ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ در ﻃﻮل راﻩ ﺑﺪﻧﺒﺎل او ﻣﯽ دود ﺗﺎ او را ﺑﮑﺸﺪ ،و ﻓﻘﻂ ﺣﻀﻮر ذهﻦ ﺻﻔﻮرﻩ هﻤﺴﺮ ﻣﻮﺳﯽ وﻳﺮا از ﻣﺮگ ﻧﺠﺎت ﻣﯽ دهﺪ )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم.(٢۴ ، هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺳﺎرﮔــﻦ ﭘﺎدﺷـﺎهﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺑﺎﻏﺒـﺎﻧﯽ ﺁﮐـﯽ ﭘﺪر ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺧﻮد ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻴـﺰ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی ﺧﻮد را ﺑﺎ ﮔﻠﻪ ﺑﺎﻧﯽ ﮐﺎهﻦ ﻣﺪﻳﺎن ﭘﺪر زن ﺧﻮد ﺁﻏﺎز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،و در هﻤﻴﻦ زﻣﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮑﺮوز ﺻﺪای ﺧﺪاوﻧﺪ را از ﻣﻴﺎن ﺷﻌﻠﻪ هﺎی ﺁﺗﺸﯽ ﺑﯽ دود ﻣﯽ ﺷﻨﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ او ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﺧﺮوج ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را از ﻣﺼﺮ و ﻓﺮﺳﺘﺎدن ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ »ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﻧﻴﮑﻮ و وﺳﻴﻊ ﮐﻪ ﺷﻴﺮ و ﻋﺴﻞ در ﻧﻬﺮهﺎی ﺁن ﺟﺎری اﺳﺖ« ﻣﯽ دهﺪ) ١ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺳﻮم ،(٨-١ ،و ﭼﻮن ﻣﻮﺳﯽ ﻧﺎم او را ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ وی ﺧﻮد را ﺧﺪای اﺑﺮاهﻴﻢ و ﺧﺪای اﺳﺤﺎق و ﺧﺪای ﻳﻌﻘﻮب ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﺎم او را ﻧﻤﯽ داﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﻗﻮم او ﻧﻴﺰ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ۴٣٠ﺳﺎل زﻧﺪﮔﯽ در ﻣﺼﺮ از ﺁن ﺑﻴﺨﺒﺮ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ )هﻤﺎﻧﺠﺎ ۶ ،و .(١٣وﻋﺪﻩ ای ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ درﺑﺎرﻩ ﻓﺮﺳﺘﺎدن ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ وﺳﻴﻊ ﺷﻴﺮ وﻋﺴﻞ ﻣﯽ دهﺪ وﻋﺪﻩ ﭼﻨﺎن ﺑﯽ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﻳﮑﯽ از ﻣﻌﺘﺒﺮﺗﺮﻳﻦ ﻗﺪﻳﺲ هﺎی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ،هﻴﺮوﻧﻴﻤﻮس )ﺳﻦ ژروم( ،ﻣﺘﺮﺟﻢ ﻻﺗﻴﻨﯽ ﺗﻮرات ،ﺁﻧﺮا در ﻧﺎﻣﻪ ای ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﺪﻳﺲ دﻳﮕﺮی ﻧﻮﺷﺘﻪ و وﻟﺘﺮ ﻣﺘﻦ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪﻩ ﺁﻧﺮا در »ارزﻳﺎﺑﯽ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس« ﺧﻮد ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩ ﻣﻮرد ﺗﺨﻄﺌﻪ ﻗﺮاردادﻩ اﺳﺖ» :ﻣﻦ از هﻤﻪ ﺁن ﮐﺴﺎﻧﻴﮑﻪ ﻣﺪﻋﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﭘﺲ ازﺧﺮوج از ﻣﺼﺮ ﻳﮏ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻧﻴﮑﻮ و وﺳﻴﻊ را ﮐﻪ ﻧﻬﺮهﺎی ﺷﻴﺮ و ﻋﺴﻞ در ﺁن ﺟﺎری اﺳﺖ دراﺧﺘﻴﺎر ﮔﺮﻓﺖ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ اﻳﻦ ﻗﻮم ﺻﺎﺣﺐ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن دهﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ داﻧﻢ ﻋﺮض اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ از ﻳﻮﺑﻪ ﺗﺎ ﺑﻴﺖ اﻟﻠﺤﻢ ﭘﺎﻧﺰدﻩ ﻓﺮﺳﺦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ هﻴﭻ ﻧﻬﺮ ﺷﻴﺮ و ﻋﺴﻠﯽ هﻢ در ﺁن ___________________________ -١اﻳﻦ وﻋﺪﻩ ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﺑﺎ ﺟﻮی هﺎی ﺷﻴﺮ وﻋﺴﻞ در ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﺗﮑﺮار ﺷﺪﻩ ،ﻣﻨﺘﻬﺎ اﻳﻦ ﺟﻮی هﺎ ﺑﺠﺎی ارض ﻣﻮﻋﻮد در ﺑﻬﺸﺖ ﺟﺎی دادﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ )ﻣﺤﻢ.(١۵ ،
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٢٣ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ زﺑﺎﻧﯽ ﮔﺸﺎدﻩ داﺷﺘﻪ ام و ﻧﻪ از وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺑﺎ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﻮدت ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺮدی ﮐﻨﺪ زﺑﺎن و اﻟﮑﻦ هﺴﺘﻢ )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم ،(١٠ ،وﻟﯽ در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ در ﮐﺘﺎب اﻋﻤﺎل رﺳﻮﻻن ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ زﺑﺎﻧﯽ رﺳﺎ و ﻗﺪرت ﺑﺪﻧﯽ ﺑﺴﻴﺎر داﺷﺖ )ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ،ﮐﺘﺎب اﻋﻤﺎل رﺳﻮﻻن ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ.(٢٢ ، ﻓﺼﻞ ﻣﻌﺠﺰات ﻣﺤﻴﺮاﻟﻌﻘﻮل ﻣﻮﺳﯽ در ﻣﺼﺮ ﻳﮑﯽ از ﻧﺎﻣﻌﻘﻮﻟﺘﺮﻳﻦ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻓﺼﻮل هﻤﻪ ﺗﻮرات اﺳﺖ ،زﻳﺮا از ﻳﮏ ﺳﻮ ﻣﺤﺘﻮای ﺁن ﺑﺎ هﻤﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﮔﺮداﻧﻨﺪﻩ ﮐﺎﺋﻨﺎت ﺗﻨﺎﻗﺾ دارد ،و از ﺳﻮی دﻳﮕﺮ ﺧﺪاﺋﯽ را ﮐﻪ ﻣﺪﻋﯽ اﻳﻦ ﮔﺮداﻧﻨﺪﮔﯽ اﺳﺖ از دﻳﺪﮔﺎﻩ اﺧﻼﻗﯽ در ﻣﻮﺿﻊ ﭼﻨﺎن زﺷﺖ و ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺑﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﺮا ﺣﺘﯽ در ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ هﺎی ﻣﺬاهﺐ اﺳﺎﻃﻴﺮی ﺟﻬﺎن ﮐﻬﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .در اﻳﻦ ﺳﺮﻳﺎل دﻩ ﻣﺮﺣﻠﻪ ای ﻣﺮگ و وﺣﺸﺖ ،ﻳﮏ ﺳﻨﺎرﻳﻮی واﺣﺪ دﻩ ﺑﺎر ﭘﻴﺎﭘﯽ ﺗﮑﺮار ﻣﯽ ﺷﻮد :ﻣﻮﺳﯽ و ﺑﺮادرش هﺎرون ،ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﻬﻮﻩ ،هﺮ ﺑﺎر از ﻓﺮﻋﻮن ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺮوج ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﻣﺼﺮ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﻨﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ درﻏﻴﺮ اﻳﻨﺼﻮرت ﺧﺪای اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻼی وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﯽ ﺑﺮ ﻣﺼﺮ و ﻣﺼﺮﻳﺎن ﻧﺎزل ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،وﻟﯽ هﺮ ﺑﺎر ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻄﻮر ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد او دل ﻓﺮﻋﻮن را ﺳﺨﺖ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ اﻳﻦ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﻮﺳﯽ را ﻧﭙﺬﻳﺮد و از اﻳﻦ راﻩ ﺑﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﺪهﺪ ﮐﻪ ﺑﻼی ﺗﺎزﻩ ای ﺑﺮ ﻣﺼﺮ ﻧﺎزل ﮐﻨﺪ .در هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﻮارد ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن اﺻﻠﯽ ﻣﺮدم ﻋﺎدی ﻣﺼﺮ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ هﻴﭻ ﺳﻬﻤﯽ در ﮔﻨﺎﻩ ﻓﺮﻋﻮن دارﻧﺪ و ﻧﻪ از ﺁﻧﺎن در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻧﻈﺮی ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻧﻪ ﺑﺎر ﭘﻴﺎﭘﯽ اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻪ ﻳﮏ ﺻﻮرت ﺗﮑﺮا ﻣﯽ ﺷﻮد ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ هﺮ ﺑﺎر ﻧﻮع ﺑﻼهﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .در اﻳﻦ ﺑﻼﻳﺎی ﻧﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﺗﻤﺎم ﮔﺎوهﺎ و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪهﺎ و اﺳﺐ هﺎ و اﻻغ هﺎ و ﺷﺘﺮان ﻣﺼﺮ ﻣﯽ ﻣﻴﺮﻧﺪ ،ﺗﻤﺎم ﻣﺎهﻴﺎن ﻧﻴﻞ ﺑﺮ اﺛﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺁب ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﺧﻮن ﺗﻠﻒ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،ﺗﻤﺎم درﺧﺘﺎن ﻣﻴﻮﻩ دار و ﺑﯽ ﻣﻴﻮﻩ ﻣﺼﺮ ﺧﺸﮏ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ »هﻴﭻ درﺧﺖ و ﺳﺒﺰی و ﮔﻴﺎهﯽ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻣﺼﺮ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ« ،هﻤﻪ ﻣﺼﺮﻳﺎن ،ﭘﻴﺮ و ﺟﻮان و زن و ﻣﺮد و ﮐﻮدک ﺑﻪ اﻧﻮاع ﺑﻴﻤﺎری ﻣﺒﺘﻼ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،و ﺗﻨﻬﺎ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ هﻴﭽﻴﮏ از اﻳﻦ ﺑﻼﻳﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎل ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد .ﻣﻨﻄﻘًﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﺑﻼی دهﻤﻴﻦ ﻣﯽ رﺳﺪ ،در ﻣﺼﺮ ﻧﻪ ﻣﻄﻠ ًﻘﺎ ﮔﻴﺎﻩ و درﺧﺘﯽ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻧﻪ ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪی ،ﻧﻪ ﺁدم ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ ،و ﺧﻮد ﺗﻮرات ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﻣﺸﮑﻞ را ﺣﻞ ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺮدم ﻣﺼﺮ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ در ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻄﯽ زﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ و ﻧﺴﻞ هﺎی دﻳﮕﺮی از ﺁﻧﺎن ﺑﻌﺪا در اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﯽ ﺁب و ﻋﻠﻒ و ﻣﺤﺮوم از هﺮ ﻣﻮﺟﻮد زﻣﻴﻨﯽ و درﻳﺎﺋﯽ ،ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد اداﻣﻪ دهﻨﺪ. دهﻤﻴﻦ و ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺑﻼی ﻳﻬﻮﻩ ،ﻧﻘﻄﻪ اوج اﻳﻦ ﺳﺮﻳﺎل ﻣﺮگ و وﺣﺸﺖ اﺳﺖ :اﻳﻦ ﺑﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮش ﺧﺒﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻳﮏ ﺑﻼی دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻓﺮﻋﻮن و ﻣﺮدم ﻣﺼﺮ وارد ﺁورد و ﺑﻌﺪ دﻳﮕﺮ دل او را ﺳﺨﺖ ﻧﮑﻨﺪ ﺗﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن را رهﺎ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ از ﮐﺸﻮرش ﺑﻴﺮون روﻧﺪ ...» :و ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ :ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻗﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﻧﺼﻒ ﺷﺐ ﺧﻮد در ﻣﻴﺎن ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺧﻮاهﻢ ﺁﻣﺪ و در ﺧﺎﻧﻪ هﺮ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻣﺼﺮی ،از ﻓﺮﻋﻮن ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﺨﺘﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺎ ﮐﻨﻴﺰی ﮐﻪ در ﭘﺸﺖ دﺳﺘﮕﺎﻩ ﺧﻤﻴﺮﮔﻴﺮی ﺧﻮد ﺑﺎﺷﺪ ،وارد ﺧﻮاهﻢ ﺷﺪ و ﻓﺮزﻧﺪ ارﺷﺪ ﺧﺎﻧﻮادﻩ را ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد ﺳﺮ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺮﻳﺪ ،و هﻤﻪ ﻧﺨﺴﺖ زادﮔﺎن اﺳﻴﺮاﻧﯽ را ﮐﻪ در زﻧﺪان هﺎ هﺴﺘﻨﺪ و ﻧﺨﺴﺖ زادﮔﺎن ﺑﻬﺎﺋﻢ را ﻧﻴﺰ )ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﻗﺒﻼ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ( ﺧﻮاهﻢ زد ،و ﻧﻌﺮﻩ ﻋﻈﻴﻤﯽ در هﻤﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﺑﺮﺧﻮاهﺪ ﺧﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺁن ﻧﺸﺪﻩ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁن دﻳﮕﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪ ای ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ در ﺁن ﻣﺮدﻩ ای ﻧﺒﺎﺷﺪ ،اﻣﺎ ﺑﺮ ﺟﻤﻴﻊ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﮕﯽ ﻧﻴﺰ زﺑﺎن ﺧﻮد را ﺗﻴﺰ ﻧﮑﻨﺪ و ﻧﻪ ﺑﺮ ﺑﻬﺎﺋﻢ ﺁﻧﺎن ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻣﻴﺎن ﻣﺼﺮﻳﺎن و اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﻓﺮق ﮔﺬاردﻩ اﺳﺖ ...و هﺮ ﺧﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ در ﺁن ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﻩ ﺑﯽ ﻋﻴﺐ ﻧﺮﻳﻨﻪ از ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻳﺎ از ﺑﺰهﺎ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و ﺁﻧﺮا درﻋﺼﺮ ذﺑﺢ ﮐﻨﻨﺪ و از ﺧﻮن ﺁن ﺑﺮ هﺮ دو ﻗﺎﺋﻤﻪ و ﺑﺮ ﺳﺮدر ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﭙﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮای ﻣﻦ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ )در ﺗﻮرات ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ در ﻳﮏ ﺑﻼی ﻗﺒﻠﯽ هﻤﻪ ﺣﻴﻮاﻧﺎت اهﻠﯽ و ﻏﻴﺮ اهﻠﯽ ﻣﺼﺮ ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن اﻳﻦ ﺷﺸﺼﺪ هﺰار ﺑﺮﻩ ﻧﺮﻳﻨﻪ ﻳﮑﺴﺎﻟﻪ ﺑﯽ ﻋﻴﺐ را از ﮐﺠﺎ ﺁوردﻧﺪ؟( و ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را در ﺁن ﺷﺐ ﺑﺨﻮرﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺑﺮﻳﺎن ﮐﺮدﻩ ﺑﺎ ﻧﺎن ﻓﻄﻴﺮ و ﺳﺒﺰی هﺎی ﺗﻠﺦ ،و از ﺁن هﻴﭻ ﺧﺎم ﻧﺨﻮرﻧﺪ ،و ﻧﻪ ﭘﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﺁب ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺑﺮﻳﺎن ﺷﺪﻩ ﮐﻠﻪ اش را و ﭘﺎﭼﻪ هﺎﻳﺶ و اﻧﺪروﻧﺶ را ،و ﭼﻴﺰی از ﺁن ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﺪارﻧﺪ و ﺁﻧﭽﻪ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ ،و ﺁﻧﺮا ﮐﻤﺮ ﺑﺴﺘﻪ و ﻧﻌﻠﻴﻦ ﺑﺮ ﭘﺎ و ﻋﺼﺎ در دﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻌﺠﻴﻞ ﺑﺨﻮرﻧﺪ .و در ﺁن ﺷﺐ ﻣﻦ از زﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﻋﺒﻮر ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد و هﻤﻪ ﻧﺨﺴﺖ زادﮔﺎن زﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ را از اﻧﺴﺎن و ﺑﻬﺎﺋﻢ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺸﺖ ،و ﺁن ﺧﻮن ﻋﻼﻣﺘﯽ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻪ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﭼﻮن ﺧﻮن را ﺑﺒﻴﻨﻢ از ﺧﺎﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﮔﺬﺷﺖ و هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ زﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ را ﻣﯽ زﻧﻢ ﺁن ﺑﻼ ﺑﺮای هﻼک ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ،و اﻳﻦ روز را ﻋﻴﺪی ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ و ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺑﺪی ﻧﺴﻼ ﺑﻌﺪ ﻧﺴﻞ ﻋﻴﺪ ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ« )ﺳﻔــﺮ ﺧــﺮوج ،ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ از ﺑﺎب هﺎی ﻳﺎزدهﻢ و دوازدهﻢ(» .و واﻗﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ در ﻧﺼﻒ ﺷﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﻪ ﻧﺨﺴﺖ زادﮔﺎن زﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ را از ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ ﻓﺮﻋﻮن ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ اﺳﻴﺮی ﮐﻪ در زﻧﺪان ﺑﻮد و هﻤﻪ ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ هﺎی ﺑﻬﺎﺋﻢ را ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد ﮐﺸﺖ و ﺧﺎﻧﻪ ای ﻧﺒﻮد ﮐﻪ در ﺁن ﻣﺮدﻩ ای ﻧﺒﺎﺷﺪ« )هﻤﺎﻧﺠﺎ ٢٩ ،و .(٣٠
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٢۴ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ اﻳﻦ ﺧﺒﺮ ،ﻳﻬﻮﻩ اﻳﻦ ﻣﺎﻣﻮرﻳﺖ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﺗﻮﺻﻴﻪ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :هﺮ ﻣﺮد ﻳﻬﻮدی از هﻤﺴﺎﻳﻪ ﻣﺼﺮی ﺧﻮدش و هﺮ زن ﻳﻬﻮدی از هﻤﺴﺎﻳﻪ ﻣﺼﺮی ﺧﻮدش هﺮ ﻗﺪر ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺁﻻت ﻧﻘﺮﻩ و ﺁﻻت ﻃﻼ ﺑﻪ اﻣﺎﻧﺖ ﺑﺨﻮاهﺪ ،ﺗﺎ در ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻦ از ﻣﺼﺮ اﻳﻦ اﻣﺎﻧﺘﯽ هﺎ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﺒﺮﻧﺪ« و اﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :ﻣﻦ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را در ﻧﻈﺮ ﻣﺼﺮﻳﺎن ﻣﮑﺮم ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﻨﺪ و هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﺪهﻨﺪ «.ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺗﻮرات اﻳﻦ هﺮ دو ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ دﻗﻴﻘﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و در ﺷﺐ ﻣﻘﺮر در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻣﺼﺮ ﻧﺨﺴﺖ زادﮔﺎن ﮐﻠﻴﻪ ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎی ﻣﺼﺮی و ﺣﻴﻮاﻧﺎﺗﺸﺎن ﺑﺪﺳﺖ ﻳﻬﻮﻩ ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻌﺪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺎ هﻤﻪ اﻣﻮال ﻏﺎرﺗﯽ ﻣﺼﺮ را ﺗﺮک ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج، ﺑﺎب هﺎی ﻳﺎزدهﻢ و دوازدهﻢ(. ﻻزم ﺑﻪ ﻳﺎدﺁوری اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻴﺪ ﭘﺴﺢ )ﻓﺼﺢ( ﻳﮑﯽ از دو ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻋﻴﺪ ﺳﺎﻻﻧﻪ ﻳﻬﻮدی ﮐﻪ ﺑﻌﺪا از ﺟﺎﻧﺐ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﻴﺪ ﭘﺎک ) (Easterﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﻳﺎدﮔﺎری از هﻤﻴﻦ ﮐﺸﺘﺎر »ﺧﺪاﭘﺴﻨﺪاﻧﻪ« در ﻣﺼﺮ اﺳﺖ. ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺠﺎی هﺮ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﻴﺸﺘﺮی در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ،ﺗﺬﮐﺮی را ﮐﻪ وﻟﺘﺮ در »ارزﻳﺎﺑﯽ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس« و در »دﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮ ﻓﻠﺴﻔﯽ« ﺧﻮد ﺁوردﻩ اﺳﺖ ﻋﻴﻨ ًﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﻨﻢ» :ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻨﺘﻘﺪﻳﻦ ،ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻤﺎن ﭘﺮ و ﭘﺎ ﻗﺮﺻﯽ ﻧﺪارﻧﺪ ،درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﻓﺼﻞ از ﺗﻮرات ﻣﻘﺪس ﺑﺎ ﺑﯽ ﭘﺮواﺋﯽ ﮐﻔﺮ ﺁﻣﻴﺰی اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .در درﺟﻪ اول ﺑﺮای ﺁﻧﺎن درک ﻓﻠﺴﻔﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ دﺷﻮار اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺻﺮاﺣﺖ و ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺎﮐﻴﺪی ﺑﻪ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮد دﺳﺘﻮر دزدی و ﮐﻼهﺒﺮداری دادﻩ ﺑﺎﺷﺪ و ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﻧﻔﻮذ ﺧﺪاﺋﯽ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﮑﺎر ﺑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ هﻤﺴﺎﻳﻪ هﺎی ﻣﺼﺮی ﻳﻬﻮدﻳﺎن هﺮ ﭼﻪ ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻓﺮﻳﺐ ﺑﺨﻮرﻧﺪ و ﺑﻬﺘﺮ ﻏﺎرت ﺷﻮﻧﺪ .در درﺟﻪ دوم ﺗﺠﺴﻢ ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮدش هﻤﻪ ﻧﺨﺴﺖ زادﮔﺎن ﻳﮏ ﻣﻠﺖ را ،از ﻓﺮزﻧﺪ ارﺷﺪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗــــﺎ ﻧﻮزادﮔـﺎن ﮐﻠﻴﻪ ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ را ﮔﺮدن ﺑﺰﻧﺪ ﺑﺮای ﺁﻧــﺎن ﺑﺴﻴﺎر دﺷﻮار اﺳﺖ ،زﻳـــــﺮا از ﺧﻮد ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ هﻢ ﺁدم هﺎی ﭘﻴﺮ و ﺟﻮان ﺗﻘﺼﻴﺮی داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،ﮔﻨﺎﻩ ﻧﻮزاداﻧﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺷﺐ از ﭘﺴﺘﺎن ﻣﺎدراﻧﺸﺎن ﺷﻴﺮ ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ و ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺮﻩ هﺎ و ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ هﺎی ﺗﺎزﻩ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ ای ﮐﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﭼﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ؟ و اﺻﻮﻻ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻼﺧﯽ ﺑﻴﺴﺎﺑﻘﻪ ﮐﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺷﺨﺺ ﺧﺪاوﻧﺪ زﻣﻴﻦ و ﺁﺳﻤﺎن ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﭼﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﺟﺰ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺧﻮد ﺗﻮرات اﻳﻦ ﻳﻬﻮدﻳﺎن از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون روﻧﺪ و در ﻣﺪت ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﺳﺮﮔﺮداﻧﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻧﻔﺮﺷﺎن در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ و ﺣﺘﯽ ﻳﮑﻨﻔﺮﺷﺎن ﺑﻪ ارض ﻣﻮﻋﻮد ﺧﻮد ﭘﺎ ﻧﮕﺬارﻧﺪ؟ ﭼﻪ ﺗﻌﺪادی ﺟﻮان و ﮐﻮدک ﻣﺼﺮی ،ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺘﯽ در ﺁﻧﭽﻪ در ﮐﺸﻮرﺷﺎن ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ در اﻳﻦ ﻗﺼﺎﺑﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﮔﺮدن زدﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ؟ در ﺧﻮد ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎرﻩ ﺟﻨﮕﺠﻮﻳﺎن ﻣﺴﻠﺢ ﻳﻬﻮدی ﺗﻨﻬﺎ در اﺳﺘﺎن ﺟﺸﻦ ﻣﺼﺮ ﺷﺸﺼﺪ هﺰار ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﻩ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺣﺪاﻗﻞ ﺷﺸﺼﺪ هﺰار ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻳﻬﻮدی در اﻳﻦ اﻳﺎﻟﺖ ﻣﯽ زﻳﺴﺘﻪ اﻧﺪ ،و ﻣﯽ داﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﺼﺮ در ﺁﻧﺰﻣﺎن ﺑﻪ ﭼﻬﻞ اﺳﺘﺎن ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺧﺎﻧﻮادﻩ در ﺁن زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ، و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﺗﻨﻬﺎ درﻋﺮض ﻳﮑﺸﺐ ٢۴ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻮﺟﻮان و ﻧﻮزاد ﻣﺼﺮی را ،ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﺷﻤﺎر ﻧﺎﻣﻌﺪودی ﺣﻴﻮان ﻧﻮزادﻩ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد ﮐﺸﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .اﻟﺒﺘﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮد ﮐﻪ ﮐﺎرهﺎی ﺧﺪاﻳﺎن هﻤﻴﺸﻪ در اﺑﻌﺎدی ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺰرﮔﺘﺮ از اﺑﻌﺎد ﻣﺎ ﺁدﻣﻴﺎن ﻧﺎﭼﻴﺰ و ﻓﻀﻮل اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﻴﺮد« )ارزﻳﺎﺑﯽ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ،ﻣﺼﻞ ﺧﺮوج ،ﺣﺎﺷﻴﻪ ٨و.(٩ ﺑﺴﻴﺎری دﻳﮕﺮ از اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺣﺘﯽ در ﻃﻮل ﻗﺮون ﭘﻴﺶ از وﻟﺘﺮ ،ﺑﻪ ﺟﻨﺒﻪ ﻏﻴﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ و وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﺗﻮراﺗﯽ اﻋﺘﺮاض ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ از اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻗﺪﻳﺲ ﻣﻌﺮوف ﻗﺮن ﭼﻬﺎر ﻣﻴﻼدی ،ﺳﻦ ﮔﺮﮔﻮرﻳﻮس، ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻧﺎم ﺑﺮد ﮐﻪ» :اﮔﺮ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﻘﺼﺮ اﺳﺖ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ هﻤﻪ ﻣﺼﺮﻳﺎن ﺑﺎﺑﺖ ﮔﻨﺎﻩ او ﻣﺠﺎزات ﺷﻮﻧﺪ؟ و اﮔﺮ هﻢ ﻣﺼﺮﻳﺎن در اﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﺳﻬﻴﻤﻨﺪ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮزﻧﺪان ﻧﻮزاد ﻳﺎ ﻧﻮﺟﻮان ﺁﻧﺎن ﮐﻴﻔﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﭘﺪراﻧﺸﺎن را ﭘﺲ ﺑﺪهﻨﺪ؟« ﻓﺼﻞ ﺧﺮوج ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴـﻞ از ﻣﺼﺮ ﻧﻴـﺰ ،ﺁﻧﻄﻮر ﮐــﻪ در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧــﻮد ﭘﺮ از ﺗﻨﺎﻗـﺾ هﺎ و اﺷﺘﺒﺎهـﺎت اﺳﺖ. ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎ ﺷﺸﺼﺪ هﺰار ﻣﺮد ﻣﺴﻠﺢ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ زﻧﺎن و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن و »ﺑﺴﻴﺎری از ﮔﺮوﻩ هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻔﻪ دﻳﮕﺮ و ﮔﻠﻪ هﺎ و رﻣﻪ هﺎ و ﻣﻮاﺷﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﻨﮕﻴﻦ« ﮐﻮچ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و از درﻳﺎی ﺳﺮخ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻣﺮ ﻳﻬﻮﻩ و ﺑﺎ اﺷﺎرﻩ ﻋﺼﺎی ﻣﻮﺳﯽ از ﻣﻴﺎن ﺑﻪ دو ﻧﻴﻢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﺬرﻧﺪ ،وﻟﯽ در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﻳﻬﻮﻩ از اﻳﻨﮑﻪ ﻗﺪرت ﺧﻮد را ﺑﺎز هﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﺼﺮﻳﺎن ﻧﺸﺎن ﻧﺪادﻩ و از ﺁﻧﺎن زهﺮ ﭼﺸﻢ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﭘﺸﻴﻤﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻃﺒﻖ ﻋﺎدت ﭼﻨﺪ ﻣﺎهﻪ ،ﻳﮑﺒﺎر دﻳﮕﺮ »دل ﻓﺮﻋﻮن را ﺳﺨﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ« ﺗﺎ او را وادار ﮐﻪ ﺑﺎ »ﺗﻤﺎﻣﯽ اﺳﺒﺎن و اراﺑﻪ هﺎ و ﺳﻮاران ﺧﻮد از ﻋﻘﺐ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺗﺎﺧﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن درﻳﺎ درﺁﻳﺪ« ،و در اﻳﻦ وﻗﺖ ﺧﺪا دوﺑﺎرﻩ دﺳﺖ ﺑﮑﺎر ﻣﯽ ﺷﻮد و ﭼﺮخ هﺎی اراﺑﻪ هﺎی ﺁﻧﺎن را ﻳﮑﯽ ﻳﮑﯽ ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﺁورد ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺳﻨﮕﻴﻨﯽ ﺑﺮاﻧﻨﺪ ،ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ درﻳﺎ دراز ﮐﻨﺪ ﺗﺎ »ﺁب هﺎ ﺑﺮ ﻣﺼﺮﻳﺎن و ﺑﺮ اراﺑﻪ هﺎ و ﺳﻮاران اﻳﺸﺎن ﺑﺮﮔﺮدد« و ﺑﻪ وﻗﺖ ﻃﻠﻮع ﺻﺒﺢ درﻳﺎ ﺑﺼﻮرت اوﻟﻴﻪ ﺧﻮد ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدد و »اراﺑﻪ هﺎ و
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٢۵ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﺳﻮاران و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻟﺸﮕﺮ ﻓﺮﻋﻮن را ﭼﻨﺎن ﻣﯽ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از اﻳﺸﺎن هﻢ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ« )ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ(. وﻟﯽ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﮐﻪ ﻇﺎهﺮا هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا را ﺑﺮاﺳﺎس ﮔﻔﺘﻪ ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩ ﻧﻪ ﺗﻮﺿﻴﺤﯽ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ دادﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺐ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺒﻼ در ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺎ ﺑﻼی ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺮ اراﺑﻪ هﺎی ﺟﻨﮕﯽ ﻓﺮﻋﻮن در ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﻧﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﯽ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻪ هﺰار ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از ﺁن ﻣﻮﻣﻴﺎﺋﯽ هﻤﻴﻦ ﻓﺮﻋﻮﻧﯽ ﮐﻪ در ﻣﻌﺠﺰﻧﻤﺎﺋﯽ ﻳﻬﻮﻩ و ﻣﻮﺳﯽ در ﺁب هﺎی درﻳﺎی ﺳﺮخ ﻏﺮق ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺼﻮرﺗﯽ دﺳﺖ ﻧﺨﻮردﻩ در ﻣﻮزﻩ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻗﺎهﺮﻩ در ﻣﻌﺮض اﻧﻀﺎر ﻋﻤﻮﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد .اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﻧﻴﺰ ﻇﺎهﺮا از ﻳﺎد ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ دوﭘﺎرﻩ ﺷﺪن ﺁب درﻳﺎ در ﭘﻴﺶ روی ﻳﮏ ﻟﺸﮕﺮ و ﻋﺒﻮر ﺁن از ﻳﮏ ﻣﺴﻴﺮ ﺧﺸﮏ روﻧﻮﺷﺖ دﻗﻴﻖ اﻓﺴﺎﻧﻪ ای ﺑﺎﺑﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دﺳﺖ ﮐﻢ ﺑﻪ هﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﺗﻮرات ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮد و وﻟﺘﺮ ﺁﻧﺮا در ارزﻳﺎﺑﯽ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺧﻮد ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. ﺗﺬﮐﺮات ﻣﺘﻌﺪد دﻳﮕﺮی در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ »درﻳﺎی ﻗﻠﺰم« دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺟﺎﻟﺒﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺬﮐﺮ ﺟﺎن ﺑﺮاﻳﺖ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﮐﺘﺎب »ﻣﻮﺳﯽ« ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺴﺎب ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ اﮔﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺳﻪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮی اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻧﺪ در ﻳﮏ ﺳﺘﻮن ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮی ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﺻﻔﯽ ﺑﻄﻮل ۶٠٠ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ از ﺁﻧﺎن ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺻﺤﺮای ﻣﻴﺎن ﻣﺼﺮ و ﺳﻴﻨﺎ را در اﺷﻐﺎل ﺧﻮد ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ،و ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺻﻔﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻋﺮض ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ از درﻳﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﺳﺤﺮﮔﺎﻩ هﻤﺎن ﺷﺐ درﻳﺎ ﺑﺮﮔﺮدد و ﻓﺮﻋﻮن و ﺳﭙﺎهﻴﺎن او را در ﺧﻮد ﻏﺮق ﮐﻨﺪ؟ ﺗﺬﮐﺮ اﺳﻘﻒ اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،وﻳﻠﻴﺎم ﮐﻨﺴﻮ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺷﺎﻳﺎن ﻳﺎدﺁوری اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن دارای ﺷﺸﺼﺪهﺰارﻣﺮد ﺟﻨﮕﯽ ﺑﻮدﻧﺪ اﺻﻮﻻ ﭼﻪ اﺣﺘﻴﺎﺟﯽ ﺑﻪ ﻓﺮار از ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺼﺮﻳﺎن داﺷﺘﻨﺪ ،و ﭼﺮا اﻳﻦ ﻋﺪﻩ ﮐﺜﻴﺮ ،وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻌﺪودﺗﺮ ﻓﺮﻋﻮن را در ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺧﻮد دﻳﺪﻧﺪ» ،ﺳﺨﺖ ﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ و ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺘﻐﺎﺛﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ،و ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ در ﻣﺼﺮ ﻗﺒﺮ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺁوردی ﺗﺎ در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻤﻴﺮﻳﻢ؟« )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ ١٠ ،و.(١١ ﺑﺴﻴﺎری از ﭘﮋوهﺸﮕﺮان در ﺳﺎل هﺎی اﺧﻴﺮ ﺑﺮ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ اﻧﮕﺸﺖ ﻧﻬﺎدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻓﻼﻃﻮن داﺳﺘﺎن ﻏﺮق ﻗﺎرﻩ ﺁﺗﻼﻧﺘﻴﺲ در ﭼﻨﺪ هﺰار ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از وﻗﻮع ﺁن ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎهﻨﺎن ﻣﺼﺮی ﺑﺮای وی ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﭼﮕﻮﻧﻪ هﻤﻴﻦ ﮐﺎهﻨﺎن ﺣﺘﯽ ﮐﻠﻤﻪ ای از داﺳﺘﺎن درﻳﺎی ﺳﺮخ و ﻏﺮق ﻓﺮﻋﻮن ﮐﺸﻮر ﺧﻮدﺷﺎن در ﺁن ﺑﺮای هﻤﻴﻦ اﻓﻼﻃﻮن ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ؟ و ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﺁن ﻧﻴﺰ ﺧﺒﺮی از اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮای ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ ﺑﮕﻮش هﻴﭻ ﺧﺎص و ﻋﺎﻣﯽ در هﻴﭻ ﮔﻮﺷﻪ دﻳﮕﺮ دﻧﻴﺎی ﮐﻬﻦ ﻧﺮﺳﻴﺪ ،و از ﺁن ﻣﻬﻤﺘﺮ ،ﭼﻄﻮر ﮐﺸﻮر و ﻣﻠﺖ ﻣﺼﺮ ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻼﻳﺎﺋﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد اداﻣﻪ دهﻨﺪ، و ﺑﺎ ﮐﺪام وﺳﺎﻳﻠﯽ اداﻣﻪ دهﻨﺪ؟ ﺑﻪ ﺗﺬﮐﺮ ﺟﺎن ﺑﺮاﻳﺖ اﮔﺮ ﺣﺘﯽ ﺑﺨﺶ ﮐﻮﭼﮑﯽ از رواﻳﺎت ﺗﻮرات درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات ادﻋﺎﺋﯽ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﯽ داﺷﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎ در اﺳﻨﺎد ﺑﻴﺸﻤﺎر ﻣﺼﺮ ﮐﻬﻦ ،ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺼﻮرت ﺣﻮادﺛﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ از ﺁﻧﻬﺎ ﻳﺎد ﻣﯽ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ هﺮ ﮐﺪام از اﻳﻦ ﺣﻮادث از ﻗﺤﻄﯽ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺟﺰﺋﻴﺎت ﺁﻧﻬﺎ در اﻳﻦ اﺳﻨﺎد ﺛﺒﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻤﺮاﺗﺐ وﻳﺮاﻧﮕﺮﺗﺮ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ،و ﮐﺪام ﻋﻘﻞ ﺳﻠﻴﻤﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺎدﺛ ِﻪ دوﭘﺎرﻩ ﺷﺪن درﻳﺎ و ﻋﺒﻮر ﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮاز ﺁن و ﻳﮑﭙﺎرﻩ ﺷﺪن دوﺑﺎرﻩ هﻤﻴﻦ درﻳﺎ و ﻏﺮق ﭼﻨﺪ هﺰار ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ در ﺁن ،ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﮐﺸﻮر ،ﺑﺪان اﻧﺪازﻩ اهﻤﻴﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻻاﻗﻞ اﺷﺎرﻩ ای در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺼﺮ ﻳﺎ ﺗﻮارﻳﺦ دﻳﮕﺮ ﻣﻠﻞ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺟﻬﺎن ﺑﺪان ﺷﺪﻩ اﺳﺖ؟ ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ،ﻋﺎﻟﻴﺠﻨﺎب ﮐﺎردﻳﻨﺎل هﺮﮔﻦ روﻳﺘﺮ اﺳﻘﻒ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮐﻪ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺎﻳﮕﺎن ﮐﻠﻴﺴﺎ اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﯽ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ را ﺑﯽ ﮐﻢ و ﮐﺎﺳﺖ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت دﻗﻴﻖ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﺮوج ﻣﻮﺳﯽ و ﻳﻬﻮدﻳﺎن او از ﻣﺼﺮ دﻗﻴﻘﺎ ﺳﺎل ٢٧٢٧از ﺧﻠﻘﺖ دﻧﻴﺎ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،درﺳﺖ ﺑﻬﻤﺎﻩ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻴﺠﻨﺎب ﺟﻴﻤﺰ ﺁﺷﺮاﻳﺮﻟﻨﺪی ﻗﺒﻞ از او ﺑﺎ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت دﻗﻴﻖ ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻠﻘﺖ دﻧﻴﺎ را دوﺷﻨﺒﻪ ٢۶اﮐﺘﺒﺮ ۵٧۵٧ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد. ﭘﺲ از ﺧﺮوج از ﻣﺼﺮ ،اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﺑﺮ ﺳﺮ راﻩ ﺧﻮد از ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻗﻮم ﻣﺪﻳﺎن در ﺷﻤﺎل ﺑﺤﺮ اﺣﻤﺮ و ﻣﺠﺎور ﺧﻠﻴﺞ ﻋﻘﺒﻪ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻣﯽ ﮔﺬرد و اﻳﻦ ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﻗﻮم ﻣﺪﻳﺎن ﺑﻌﺪهﺎ ﺑﺮای ﺁﻧﺎن اهﻤﻴﺘﯽ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎز ﭘﻴﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ زﻳﮕﻤﻮﻧﺪ ﻓﺮوﻳﺪ درﺑﺎرﻩ ﺁن ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ :ﻗﺒﺎﻳﻞ ﻳﻬﻮدی ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﻣﻠﺖ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﺁوردﻧﺪ ﭘﺲ از ﺗﺮک ﻣﺼﺮ ﺧﺪای ﻣﺤﻠﯽ ﻗﻮم ﻣﺪﻳﺎن را ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ راﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﺪ و اﻳﻦ ﺧﺪا ﻳﻬﻮﻩ ﻧﺎم داﺷﺖ ﮐﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﺎ او ﺁﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ. ﺗﻤﺎم اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ هﺎ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻳﻦ ﺧﺪا ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ،ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﻧﻘﺶ ﺧﺎص او در ﻣﻮرد ﺧﺮوج ﻗﻮم ﻳﻬﻮد از ﻣﺼﺮ و ﻣﻌﺠﺰات دهﮕﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم او ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ،و ﺧﺮوج ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ ﺳﺮﮐﺮدﮔﯽ ﻣﺮدی ﻳﻬﻮدی ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻮﺳﯽ ،اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎﺋﯽ ﺻﺮﻓًﺎ ﺧﻴﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺖ. در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ،ﻓﺮوﻳﺪ )ﮐﻪ ﺧﻮدش ﻳﻬﻮدی اﺳﺖ( در ﺗﻮﺻﻴﻒ اﻳﻦ ﺧﺪای ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ» :ﻳﻬﻮﻩ ،ﺧﺪای ﻣﺤﻠﯽ ﻳﮏ ﻗﻮم ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﺪاﺋﯽ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﻪ ﻣﻠﺘﯽ ﻧﻮﺳﺎﺧﺘﻪ ارﻣﻐﺎن دادﻩ ﺷﺪ ﺧﺪاﺋﯽ ﺑﺰرگ و ﺑﺮﺗﺮ ﻧﺒﻮد، ﺑﻌﮑﺲ ﺧﺪای ﺣﻘﻴﺮ ﺧﻮﻧﺨﻮار و ﺧﺸﻦ و درﻧﺪﻩ ای ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﺤﻘﻖ وﻋﺪﻩ ای ﺑﯽ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﮐﻪ ﻗﻮم ﺧﻮد را ﺻﺎﺣﺐ
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٢۶ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﺑﺎ ﺟﻮی هﺎی ﺷﻴﺮ وﻋﺴﻞ ﮐﻨﺪ ،راهﯽ ﺑﻬﺘﺮ از اﻳﻦ ﻧﻴﺎﻓﺖ ﮐﻪ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺨﻮاهﺪ هﻤﻪ ﺳﺎﮐﻨﺎن اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ را از دم ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﮕﺬراﻧﻨﺪ. »ﺳﻪ ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ از ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪن ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﻣﺼﺮ ،ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ رهﺒﺮی ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﺻﺤﺮای ﺳﻴﻨﺎ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ اردو ﻣﯽ زﻧﻨﺪ ،و ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺮای دﻳﺪار ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﺎﻻی ﮐﻮﻩ ﻣﯽ رود .ﻣﺎﺟﺮای اﻳﻦ دﻳﺪار ﺑﺘﻔﺼﻴﻞ در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: » و ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺎ هﺎرون و ﻧﺎداب و اﺑﻴﻬﻮ و هﻔﺘﺎد ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ از ﻣﺸﺎﻳﺦ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎﻻ رﻓﺖ ،و هﻤﮕﯽ ﺁﻧﺎن ﺧﺪای اﺳﺮاﺋﻴﻞ را دﻳﺪﻧﺪ ،زﻳﺮ ﭘﺎﻳﺶ ﻳﺎﻗﻮت ﮐﺒﻮد ﺷﻔﺎف و ﻣﺎﻧﻨﺪ ذات ﺁﺳﻤﺎن در ﺻﻔﺎ .ﭘﺲ ﺧﺪا را دﻳﺪﻧﺪ و ﺧﻮردﻧﺪ و ﺁﺷﺎﻣﻴﺪﻧﺪ .و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺖ ﻧﺰد ﻣﻦ ﺑﻪ ﮐﻮﻩ ﺑﺎﻻ ﺑﻴﺎ و ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎش ﺗﺎ ﻟﻮح هﺎی ﺳﻨﮕﯽ و اﺣﮑﺎﻣﯽ را ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ام ﺑﺘﻮ ﺑﺪهﻢ اﻣﺎ ﻗﻮم هﻤﺮاﻩ ﺗﻮ ﺑﺎﻻ ﻧﻴﺎﻳﻨﺪ .ﭘﺲ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﮐﻮﻩ ﺧﺪا ﺑﺎﻻ ﺁﻣﺪ و ﭼﻮن ﺑﻪ ﻓﺮاز ﮐﻮﻩ ﺑﺮﺁﻣﺪ اﺑﺮ ﮐﻮﻩ را ﻓﺮو ﮔﺮﻓﺖ .و روز هﻔﺘﻤﻴﻦ ﺧﺪا ﻣﻮﺳﯽ را از ﻣﻴﺎن اﺑﺮ ﻧﺪا درداد« )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرم.(١۶-٩ ، ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﻧﺎم واﻗﻌﯽ ﺧﻮد ﻳﻌﻨﯽ ﻳﻬﻮﻩ را در ﺑﺎﻻی ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺎش ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ ،(٢ ،و ﺑﺎز ﻧﻮﺷﺘ ِﻪ دﻳﮕﺮ هﻤﻴﻦ ﺗﻮرات ﺧﺪا ﭘﻴﺶ از ﺁن ،در هﻨﮕﺎم ﻣﺎﻣﻮرﻳﺖ دادن ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺮای دﻳﺪار ﻓﺮﻋﻮن ،ﺑﻪ وی ﺑﺮوز دادﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ او ﻗﺒﻼ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ دﻳﮕﺮش ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮدﻩ وﻟﯽ ﻧﺎم ﺣﻘﻴﻘﯽ ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﮕﻔﺘﻪ اﺳﺖ ...» :و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺖ :ﻣﻦ ﻳﻬﻮﻩ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ و اﺳﺤﺎق و ﻳﻌﻘﻮب ﻧﻴﺰ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪم ،وﻟﯽ ﻧﺎم واﻗﻌﯽ ﺧﻮد را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻧﮕﻔﺘﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد را ال ﺷﺪاﺋﯽ ﺧﻮاﻧﺪم و ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺮا ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺎم ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ« )ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ٢ ،و ،(٣وﻟﯽ در هﻤﻴﻦ ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از اﻳﻦ اﻋﺘﺮاف ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ از درون ﺁﺗﺶ ﺑﯽ دود ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺟﻤﻊ ﮐﻦ و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای ﭘﺪران ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ و ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ« )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺳﻮم ،(١۵ ،و ﺑﺎز در هﻤﻴﻦ ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ در ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ» :ﻣﻦ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای ﺗﻮ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﺮا اور ﮐﻠﺪاﻧﻴﺎن ﺑﻴﺮون ﺁوردم ﺗﺎ اﻳﻦ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ارﺛﻴﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ و ﺑﻪ ذرﻳﺖ ﺗﻮ ﺑﺒﺨﺸﻢ« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﭘﺎﻧﺰدهﻢ ،(٧ ،ﺑﺎز هﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﻤﻴﻦ ﺗﻮرات ﻣﺪت هﺎ ﭘﻴﺶ از دﻳﺪار ﺧﺪا و ﻣﻮﺳﯽ در ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ،ﻧﻮح ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﺷﺮاب ﻓﺮاوان ﻧﻮﺷﻴﺪ و ﻣﺴﺖ ﺷﺪ و ﻓﺮزﻧﺪ او در ﻣﺴﺘﯽ ﻋﻮرت ﺑﺮهﻨﻪ او را دﻳﺪ وی را ﻧﻔﺮﻳﻦ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ ﮐﻪ» :ﻣﺘﺒﺎرک ﺑﺎد ﻳﻬﻮﻩ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان دﻳﮕﺮ ﻣﺮا ﺑﺮﮐﺖ دهﺪ وﻟﯽ اﻳﻦ ﻓﺮزﻧﺪی ﮐﻪ ﻋﻮرت ﻣﺮا دﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻨﺪﻩ ﺁﻧﺎن ﺑﺎﺷﺪ« )ﺳﻔﺮﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ .(٢۶-٢٠ ،هﻨﻮز ﺑﻪ روﺷﻨﯽ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﺿﺪ و ﻧﻘﻴﺾ هﺎی ﭘﻴﺎﭘﯽ ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ اﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮدﻩ ﻳﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮش ﻣﻮﺳﯽ ،ﻳﺎ ﺧﺎﺧﺎم هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺗﻮرات را ﺑﻨﺎم ﺧﺪا و ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ. ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺨﺼﺎ دو ﻟﻮﺣﻪ ﺣﺎوی دﻩ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻌﺮوف را ﮐﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ در ﻗﻠﻪ ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽ دهﺪ )ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرم ١٢ ،و ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ .(١٠ ،اﻳﻦ رواﻳﺖ در ﻗﺮﺁن از زﺑﺎن ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :و ﻣﺎ ﮐﺘﺎب ﻗﺎﻧﻮن را ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻳﻢ« )ﺑﻘﺮﻩ ،۵٣ ،اﺑﻨﻴﺎء .(۴٨ ،ﻣﺘﻦ اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ در دو ﮐﺘﺎب ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻮرات ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺧﺪاﺋﯽ ﻏﻴﺮ از ﻣﻦ ﻧﺨﻮاهﯽ داﺷﺖ ،ﻧﺎم ﺧﺪای ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﻧﺨﻮاهﯽ ﺑﺮد، روز ﺷﻨﺒﻪ را ﻣﻘﺪس ﺧﻮاهﯽ داﺷﺖ و در ﺁﻧﺮوز هﻴﭻ ﮐﺎری ﻧﺨﻮاهﯽ ﮐﺮد ،ﭘﺪر و ﻣﺎدرت را اﺣﺘﺮام ﺧﻮاهﯽ ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ روزهﺎی زﻧﺪﮔﺎﻧﻴﺖ درازﺗﺮ ﺷﻮد ،ﻗﺘﻞ ﻧﺨﻮاهﯽ ﮐﺮد ،زﻧﺎ ﻧﺨﻮاهﯽ ﮐﺮد ،دزدی ﻧﺨﻮاهﯽ ﮐﺮد ،ﺷﻬﺎدت دروغ ﻧﺨﻮاهﯽ داد ،ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ هﻤﺴﺎﻳﻪ ﺧﻮدت و ﺑﻪ زن او وﻏﻼم و ﮐﻨﻴﺰ و ﮔﺎو واﻻغ او ﻃﻤﻊ ﻧﺨﻮاهﯽ ﮐﺮد« )ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ،١٧-٧ ، ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ .(٢١-٧ ،ﻃﺒﻖ ﺗﺄﮐﻴﺪ هﺮ دو ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ،اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﻣﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ دادﻩ ﻳﺎ ﺑﺪو ﻧﺎزل ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ و ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ،ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﮐﺸﻒ اﻟﻮاح ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ اﮐﺪی در ﺷﻬﺮ ﺷﻮش در ﺳﺎل ١٩٠۴ﺗﻮﺳﻂ هﻴﺌﺖ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻓﺮاﻧﺴﻮی و ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﺘﻮن ﻣﻔﺼﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﮏ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﺸﺎن دادﻩ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ،ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﺼﻮرت ﺗﺤﺖ اﻟﻠﻔﻈﯽ ،از ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺣﻤﻮراﺑﯽ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻣﻌﺮوف ﺑﺎﺑﻞ در ﻗﺮون هﺠﺪهﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ ) (١۶٨۶-١٧٢٨ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .اﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﮐﻪ ﺟﻤﻌﺎ ﺷﺎﻣﻞ ٢٨٢ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺖ ،ﺑﻪ زﺑﺎن اﮐﺪی و ﺑﻪ ﺧﻂ ﻣﻴﺨﯽ ﺑﺮ روی ﻟﻮح ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﻪ در ﺑﺎﻻی ﺁن ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺣﻤﻮراﺑﯽ در ﺣﺎل درﻳﺎﻓﺖ اﻳﻦ ﻟﻮح از »ﺷﻤﺶ« ﺧﺪای ﺁﻓﺘﺎب ﻧﻘﺶ ﺷﺪﻩ و اﮐﻨﻮن در ﻣﻮزﻩ ﻟﻮور ﻧﮕﺎهﺪاری ﻣﯽ ﺷﻮد ﺣﮑﺎﮐﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻏﻴﺮ از دﻩ ﻣﺎدﻩ ﻣﻌﺮوف ،ﻗﺴﻤﺖ اﻋﻈﻢ از دﻳﮕﺮ ﻣﻮاد ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻤﻮراﺑﯽ را درﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺟﺰاﺋﯽ و ﺣﻘﻮﻗﯽ دﻳﮕﺮی ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻄﻮر ﺷﻔﺎهﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ اﺑﻼغ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺗﻤﺎم ﮐﺘﺎب ﻻوﻳﺎن و ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ ﮐﺘﺎب ﺗﺜﻨﻴﻪ ﺗﻮرات ﺑﺪاﻧﻬﺎ اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ، ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ» .ﺁﻟﺒﺮاﻳﺖ« ﮐﺎرﺷﻨﺎس ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻮرات )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج، ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ (٢٨ ،ﮐﻪ هﺮ ﮔﺎﻩ ﮔﺎوی ﻣﺮدی ﻳﺎ زﻧﯽ را ﻃﻮری ﺷﺎخ ﺑﺰﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﺎو را ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﻨﻨﺪ وﻟﯽ ﮔﻮﺷﺘﺶ را ﻧﺨﻮرﻧﺪ ،ﺗﮑﺮار ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﮐﻠﻤﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺎﺑﻠﯽ اﺳﺖ ،و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﮐﻠﻤﻪ »اﻟﻮهﻴﻢ«
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٢٧ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
)ﺧﺪاﻳﺎن( ﮐﻪ درﺗﻮرات ﺑﺠﺎی اﻟﻮﻩ )ﺧﺪا( ﺑﮑﺎر رﻓﺘﻪ و در ﻃﻮل ﻗﺮون ﻣﺘﻤﺎدی ﻣﺸﮑﻞ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻠﯽ ﺑﺮای ﻣﻔﺴﺮان ﺗﻮرات ﺑﻮﺟﻮد ﺁوردﻩ اﺳﺖ ،اﻗﺘﺒﺎﺳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ از ﻣﺘﻦ ﺑﺎﺑﻠﯽ »ﺧﺪاﻳﺎن« ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻓﺮاﻣﻴﻦ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ در ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺣﻘﻮﻗﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ ﻋﺠﻴﺒﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ روزﻣﺮﻩ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ او اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺗﻤﺎم ﮐﺘﺎب »ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن« و ﺑﺨﺶ ﻣﻬﻤﯽ از »ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ« ﺗﻮرات را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی ﮐﻮﺗﺎﻩ زﻳﺮ ﻣﻨﺘﺨﺒﯽ از اﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎن هﺎی اﻟﻬﯽ اﺳﺖ» :و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺖ :زﻧﯽ ﭘﻴﺶ ﭼﻬﺎر ﭘﺎﺋﯽ ﻧﺎﻳﺴﺘﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ او ﺟﻤﺎع ﮐﻨﺪ. و هﻴﭽﮑﺲ ﺑﻪ اﺣﺪی از اﻗﺮﺑﺎی ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﮐﺸﻒ ﻋﻮرت او ﺑﮑﻨﺪ ،و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻋﻮرت ﭘﺪر ﺧﻮد را ﮐﺸﻒ ﻧﻤﺎﻳﺪ اﻟﺒﺘﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد ،و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ زن ﻋﻤﻮی ﺧﻮد ﺑﺨﻮاﺑﺪ ﺑﻴﮑﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻋﻮرت ﻋﻤﻮی ﺧﻮد را ﮐﺸﻒ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،و اﻟﺒﺘﻪ ﻋﻮرت ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﮐﺸﻒ ﻣﮑﻦ و ﻋﻮرت زن ﭘﺪر ﺧﻮد را ﮐﺸﻒ ﻣﮑﻦ ،و ﻋﻮرت ﺧﻮاهﺮ ﺧﻮد را ﺧﻮاﻩ دﺧﺘﺮ ﭘﺪرت و ﺧﻮاﻩ دﺧﺘﺮ ﻣﺎدرت ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺸﻒ ﻣﮑﻦ ،و ﻋﻮرت دﺧﺘﺮ ﭘﺴﺮت و دﺧﺘﺮ دﺧﺘﺮت و دﺧﺘﺮ زن ﭘﺪرت را ﮐﻪ از ﭘﺪر ﺗﻮ زاﺋﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﻋﻮرت ﺧﻮاهﺮ ﭘﺪرت و ﺧﻮاهﺮ ﻣﺎدرت را ﮐﺸﻒ ﻣﮑﻦ ،و ﻋﻮرت ﺑﺮادر ﭘﺪرت را ﮐﺸﻒ ﻣﮑﻦ ،و ﻋﻮرت ﻋﺮوس ﺧﻮد را ﮐﺸﻒ ﻣﮑﻦ و ﻋﻮرت زن ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﮐﺸﻒ ﻣﮑﻦ ،و ﻋﻮرت زﻧﯽ را ﺑﺎ ﻋﻮرت دﺧﺘﺮش را ﺑﺎهﻢ ﮐﺸﻒ ﻣﮑﻦ ،و دﺧﺘﺮ ﭘﺴﺮ او ﻳﺎ دﺧﺘﺮ دﺧﺘﺮ او را ﻣﮕﻴﺮ ﺗﺎ ﻋﻮرﺗﺸﺎن را ﮐﺸﻒ ﮐﻨﯽ« )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﻔﺘﻢ ،ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب هﺎی دوازدهﻢ ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻮم(. »و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺖ :ﺑﻬﻴﻤﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺑﻬﻴﻤﻪ دﻳﮕﺮی ﮐﻪ از ﺟﻨﺲ او ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺟﻤﺎع وادار ﻣﮑﻦ و در ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﺧﻮد دو ﻗﺴﻢ ﺗﺨﻢ ﻣﮑﺎر ،و ﮔﺎو و اﻻغ را ﺑﺎهﻢ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺷﻴﺎر وادار ﻣﮑﻦ ،و ﭘﺎرﭼﻪ ﻣﺨﺘﻠﻂ از ﭘﺸﻢ و ﮐﺘﺎن ﺑﺎهﻢ ﻣﭙﻮش ،و ﺑﻪ ﻗﻮم ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﻪ هﺎی ﻣﻮی ﺳﺮ ﺧﻮد را ﻧﭽﻴﻨﻨﺪ و ﮔﻮﺷﻪ هﺎی رﻳﺶ ﺧﻮد را ﻧﭽﻴﻨﻨﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﻦ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای ﺷﻤﺎ هﺴﺘﻢ .و هﺮﮐﺲ از ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮐﻪ ﻋﻴﺒﯽ در ﺑﺪن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺰدﻳﮏ ﺧﻴﻤﻪ اﺟﺘﻤﺎع ﻧﻴﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺧﺪای ﺧﻮد را ﺑﮕﺬراﻧﺪ ،و ﻧﻪ ﻣﺮد ﮐﻮر و ﻟﻨﮓ و ﻧﻪ ﭘﻬﻦ ﺑﻴﻨﯽ و ﻧﻪ زﻳﺎداﻻﻋﻀﺎء و ﻧﻪ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﭘﺎ ﻳﺎ ﺷﮑﺴﺘﻪ دﺳﺖ ﻳﺎ ﮐﻮژﭘﺸﺖ ﻳﺎ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻗﺪ ،و ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﻟﮑﻪ دارد ،و ﻧﻪ ﺟﺮب دار و ﮐﺮ و ﻧﻪ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﻴﻀﻪ .و ﺁن ذﺑﻴﺤﻪ ای را ﮐﻪ ﺑﻴﻀﻪ اش ﮐﻮﻓﺘﻪ ﻳﺎ ﻓﺸﺮدﻩ ﻳﺎ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻳﺎ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮای ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﻴﺎ رﻳﺪ و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﮕﺬراﻧﻴﺪ .و ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﮐﻮﺑﻴﺪﻩ ﺑﻴﻀﻪ ﻳﺎ ﺁﻟﺖ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ داﺧﻞ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺸﻮد ،و ﺣﺮاﻣﺰادﻩ داﺧﻞ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺸﻮد ،ﺧﻮدش ﺗﺎ ﭘﺸﺖ دهﻢ او ...و هﺮ ﮐﻪ اﻧﺴﺎﻧﯽ را ﺑﺰﻧﺪ و او ﺑﻤﻴﺮد هﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد ،اﻣﺎ اﮔﺮ ﻗﺼﺪ او ﻧﺪاﺷﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪای وی را ﺑﺪﺳﺘﺶ رﺳﺎﻧﻴﺪ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﺮای او ﻣﻌﻴﻦ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﺪاﻧﺠﺎ ﻓﺮار ﮐﻨﺪ .هﺮ ﮐﻪ ﺁدﻣﯽ را ﺑﺪزدد و او را ﺑﻔﺮوﺷﺪ هﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد .و هﺮ ﮐﻪ ﭘﺪر ﻳﺎ ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﻟﻌﻨﺖ ﮐﻨﺪ هﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد .و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ را ﭘﺴﺮی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﻧﺸﻨﻮد ﭘﺪر و ﻣﺎدرش او را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺰد ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ دروازﻩ ﻣﺤﻠﻪ ﺁورﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻳﺦ ﺷﻬﺮ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭘﺴﺮ ﻣﺎ ﺳﺮﮐﺶ اﺳﺖ و ﺳﺨﻦ ﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﻮد ،ﭘﺲ ﺟﻤﻴﻊ اهﻞ ﺷﻬﺮ او را ﺑﻪ ﺳﻨﮓ هﺎ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻤﻴﺮد .اﮔﺮ دزدی در رﺧﻨﻪ ﮐﺮدن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد اﮔﺮ ﺁﻓﺘﺎب ﺑﺮ او ﻃﻠﻮع ﮐﺮد ﺑﻌﻮض دزدی ﮐﻪ ﮐﺮدﻩ ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﻮد .هﺮﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﻴﻮاﻧﯽ ﻣﻘﺎرﺑﺖ ﮐﻨﺪ هﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد. و زن ﺟﺎدوﮔﺮ هﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد .و اﮔﺮ دﺧﺘﺮ ﺑﺎﮐﺮﻩ ای ﺑﻪ ﻣﺮدی ﻧﺎﻣﺰد ﺷﻮد وﻟﯽ در ﺷﻬﺮ ﮐﺲ دﻳﮕﺮی او را ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺑﺎ او ﺑﺨﻮاﺑﺪ ﭘﺲ هﺮ دوی اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ دروازﻩ ﺷﻬﺮ ﺑﺒﺮﻧﺪ و ﺑﺎ ﺳﻨﮓ هﺎ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ )ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرم( ،و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ اﺳﻢ ﻳﻬﻮﻩ را ﺑﻪ ﺑﺪی ﺑﺮ زﺑﺎن ﺁورد هﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﻤﺎﻋﺖ اﻟﺒﺘﻪ او را ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﻨﻨﺪ ﺧﻮاﻩ درﺷﻬﺮ ﺧﻮد ﺑﺎﺷﺪ و ﺧﻮاﻩ در ﻏﺮﺑﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻮﻧﮑﻪ اﺳﻢ ﻳﻬﻮﻩ را ﺑﻪ ﺑﺪی ﺁوردﻩ اﺳﺖ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرم ،(١۶ ،و اﮔﺮ ﺑﺮادر ﺗﻮ ﺑﺎ ﭘﺴﺮت ﻳﺎ دﺧﺘﺮت ﻳﺎ هﻤﺴﺮ هﻢ ﺁﻏﻮش ﺗﻮ ﻳﺎ دوﺳﺖ ﺟﺎن در ﻳﮏ ﻗﺎﻟﺐ ﺗﻮ اﺳﻢ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺑﺪی ﺑﯽ ﺁورد اﻟﺒﺘﻪ او را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺮﺳﺎن ،و اول دﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ او دراز ﺷﻮد و ﺑﻌﺪ دﺳﺖ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم ،او را ﺑﺎ ﺳﻨﮓ هﺎ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﻧﻤﺎ ﮐﻪ ﺑﻤﻴﺮد ﺗﺎ ﺟﻤﻴﻊ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﭼﻮن اﻳﻦ را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻋﻤﻞ زﺷﺖ را ﻧﮑﻨﻨﺪ« )ﺳﻔﺮ ١ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ.(١١-۶ ، _________________________ -١ﺷﻤﺎرﻩ ﻗﺘﻞ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻳﻬﻮﻩ ،و در ﻳﮏ ﻣﻮرد ﻧﻴﺰ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد او ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﺮاﺳﺎس ﺁﻧﭽﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ وﻟﺘﺮ در ﮐﺘﺎب "ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺗﺎرﻳﺦ" او ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ ﺁﻣﺎرﮔﻴﺮی ﺷﺪﻩ اﺳﺖ :ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺮم ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻃﻼﺋﯽ در ﺻﺤﺮای ﺳﻴﻨﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻻوﻳﺎن ﻣﻮﺳﯽ ﮔﺮدن زدﻩ ﺷﺪﻧﺪ ٢٣٠٠٠ﻧﻔﺮ ،ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻋﺼﻴﺎن ﻗﺎرون ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﮔﺮدن زدﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﻳﺎ در ﺁﺗﺸﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻳﻬﻮﻩ ﻧﺎزل ﺷﺪ ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ ١۴٩۵٠ﻧﻔﺮ ،ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ زﻧﺎ ﺑﺎ دﺧﺘﺮان ﻗﻮم ﻣﺎدﻳﺎن ﺷﮑﻤﺸﺎن ﺑﺎ ﻧﻴﺰﻩ ﺳﻮراخ ﺷﺪ ٢۴٠٠٠ﻧﻔﺮ ،ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﭼﻮن ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻠﻤﻪ ﻣﻘﺪس Shiboletرا ﺗﻠﻔﻆ ﮐﻨﻨﺪ در ﮔﻠﻮﮔﺎﻩ رودﺧﺎﻧﻪ اردن ﺑﻪ اﻣﺮ ﻳﻬﻮﻩ هﻼک ﺷﺪﻧﺪ ۴٢٠٠٠ﻧﻔﺮ ،ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺑﻨﻴﺎﻣﻴﻨﯽ هﺎ ﮔﺮدن زدﻩ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻨﻴﺎﻣﻴﻨﯽ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺒﺎﻳﻞ دﻳﮕﺮ ﻳﻬﻮدی ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ٨۵٠٠٠ﻧﻔﺮ؛ ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ " ﺻﻨﺪق ﻣﻴﺜﺎق "را از ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﯽ هﺎی ﻏﺎﺻﺐ ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ )ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را دﭼﺎر ﺑﻮاﺳﻴﺮ ﮐﺮدﻩ و رودﻩ هﺎﻳﺸﺎن را از ﻣﻘﻌﺪ هﺎ ﺑﻴﺮون ﺁوردﻩ ﺑﻮد( ،و اﻳﻦ ﺻﻨﺪوق را ﺑﻪ ﻣﺤﻞ اﺻﻠﯽ ﺁن ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﺪﻧﺪ وﻟﯽ ﺑﻌﻠﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮدن ﺑﻪ درون ﺻﻨﺪوق ﻣﻮرد ﺧﺸﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺑﻬﻼﮐﺖ رﺳﻴﺪﻧﺪ ۵٠٠٧٠ﻧﻔﺮ ،ﮐﻪ ﺟﻤﻊ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ٢٣٩٠٢٠ﻧﻔﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ،ﺑﺎﺿﺎﻓﻪ ﭼﻨﺪ ﺻﺪ هﺰار ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎی ﻣﺼﺮی ﮐﻪ درﻣﺎﺟﺮای ﺧﺮوج ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﻣﺼﺮ درﻋﺮض ﻳﮑﺸﺐ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٢٨ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
در ﻣﻮرد ﺑﺮﺧﯽ از اﺣﮑﺎم ،اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ اﺑﺪاﻻﺑﺎد رﻋﺎﻳﺖ ﺷﻮﻧﺪ: »و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻮﺳﯽ را ﺧﻄﺎب ﮐﺮدﻩ ﮔﻔﺖ :ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺑﻔﺮﻣﺎ ﺗﺎ روﻏﻦ زﻳﺘﻮن ﺻﺎف ﮐﻮﺑﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺮای روﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﺮاغ را داﺋﻤﺎ روﺷﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﻔﺮﻣﺎ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭘﺸﺖ در ﭘﺸﺖ ﺑﺮای ﺁﻧﻬﺎ ﻓﺮﻳﻀﻪ اﺑﺪی ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد« )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرم ١ ،و ،(٢و ﻧﻴﺰ ﺧﺪاوﻧـــﺪ ﻓﺮﻣﻮد» :ﭼﻮن ﻣﺤﺼﻮل ﺧﻮد را درو ﮐﻨﻴــﺪ ،ﻧﻮﺑﺮ ﺁﻧﺮا ﻧﺰد ﮐﺎهﻦ ﺑﯽ ﺁورﻳﺪ ﺗﺎ او ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺠﻨﺒﺎﻧﺪ ،و در هﻨﮕﺎم ﺟﻨﺒﺎﻧﺪن ﻳﮏ ﺑﺮﻩ ﻳﮑﺴﺎﻟﻪ ﺑﯽ ﻋﻴﺐ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺒﺎب ﮐﻨﺪ ،و دو ﻋﺸﺮ ﺁرد ﻧﺮم ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ روﻏﻦ ﺑﻪ ﺁن ﺑﯽ اﻓﺰاﺋﻴﺪ ﺗﺎ هﺪﻳﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﺑﺎﺷﺪ ،و اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﭘﺸﺖ در ﭘﺸﺖ ﻓﺮﻳﻀﻪ اﺑﺪی ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد« )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻮم .(١۴-١٠ ،و از ﺟﻤﻠﻪ دﻳﮕﺮ ﻓﺮاﻣﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ» :زﻧﯽ ﻟﺒﺎس ﻣﺮدان ﻧﭙﻮﺷﺪ و ﻣﺮدی ﻧﻴﺰ ﻟﺒﺎس زﻧﺎن ﻧﭙﻮﺷﺪ ،و ﮐﺴﯽ ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﭘﻠﻪ هﺎ ﺑﺎﻻ ﻧﺮود ﻣﺒﺎدا ﻋﻮرت او ﺑﺮ ﺁن ﻣﮑﺸﻮف ﺷﻮد« )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ.(٢۶ ، * * * ﻓﺼﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻗﺎﻣﺖ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد در ﺻﺤﺮای ﺧﺸﮏ ﺳﻴﻨﺎ از ﺑﺤﺚ اﻧﮕﻴﺰﺗﺮﻳﻦ ﻓﺼﻮل ﺗﻮرات اﺳﺖ. در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﺻﺤﺮای ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ و ﺑﺮادرش هﺎرون ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎش در زﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮدﻳﻢ ،زﻳﺮا در ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺰد دﻳﮓ هﺎی ﮔﻮﺷﺖ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺘﻴﻢ و ﻧﺎن ﺳﻴﺮ ﻣﯽ ﺧﻮردﻳﻢ ،در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ در اﻳﻦ ﺻﺤﺮای ﺑﯽ ﺁب و ﻋﻠﻒ هﻤﻪ ﻣﺎ از ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺧﻮاهﻴﻢ ﻣﺮد )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺷﺎﻧﺰدهﻢ (٣ ،و ﺧﺪا ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﺋﺪﻩ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ ﮐﻪ» :ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﺪت ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﺁﻧﺮا ﺧﻮردﻧﺪ« )هﻤﺎﻧﺠﺎ .(٢۵ ،و ﺑﺎ اﻳﻦ وﺻﻒ هﻤﻴﻦ ﺧﺪا اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺁوارﻩ و ﮔﺮﺳﻨﻪ را ﻣﺄﻣﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ در هﻤﻴﻦ ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﯽ ﺁب و ﻋﻠﻒ ﺑﺮای او ﺻﻨﺪوق ﻣﺮﺻﻌﯽ را ﺑﻤﻨﻈﻮر ﺿﺒﻂ اﻟﻮاح وی ﺑﺴﺎزﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺁن در ﺗﻮرات ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻮﺳﯽ را ﺧﻄﺎب ﮐﺮدﻩ ﻓﺮﻣﻮد :ﺑﻪ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﮕﻮ ﺑﺮای ﻣﻦ ﺻﻨﺪوﻗﯽ از ﭼﻮب ﺷﻄﻢ ﺑﺴﺎزﻧﺪ ﮐﻪ ﻃﻮﻟﺶ دو ذراع و ﻧﻴﻢ و ﻋﺮﺿﺶ ﻳﮏ ذراع و ﻧﻴﻢ و ﺑﻠﻨﺪﻳﺶ ﻳﮏ ذراع و ﻧﻴﻢ ﺑﺎﺷﺪ .و ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﻃﻼی ﺧﺎﻟﺺ ﺑﭙﻮﺷﺎن و ﺑﺮ ﺑﺎﻻﻳﺶ ﺑﻪ هﺮ ﻃﺮف ﺗﺎﺟﯽ از ﻃﻼ ﺑﺴﺎز ،و ﺑﺮاﻳﺶ ﭼﻬﺎر ﺣﻠﻘﻪ ﻃﻼﺋﯽ ﺑﺮﻳﺰ ،و دو ﻋﺼﺎ از ﭼﻮب ﺷﻄﻴﻢ ﺑﺴﺎز و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﻃﻼ ﺑﭙﻮﺷﺎن ...و ﺑﻌﺪ ﺁن ﺗﺨﺖ رﺣﻤﺖ را از ﻃﻼی ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺴﺎز ،ﻃﻮﻟﺶ دو ذراع و ﻧﻴﻢ و ﻋﺮﺿﺶ ﻳﮏ ذراع و ﻧﻴﻢ .دو ﮐﺮوﺑﯽ از ﻃﻼ ﺑﺴﺎز ﮐﻪ ﺑﺎل هﺎی ﺧﻮد را ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﺁن ﭘﻬﻦ ﮐﻨﻨﺪ و روی هﺎی اﻳﺸﺎن ﺑﺴﻮی ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ ...و ﭘﺲ ﺧﻮاﻧﯽ از ﭼﻮب ﺷﻄﻴﻢ ﺑﺴﺎز ﮐﻪ ﻃﻮﻟﺶ دو ذارع و ﻋﺮﺿﺶ ﻳﮏ ذارع و ﻧﻴﻢ ﺑﺎﺷﺪ .و ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﻃﻼی ﺧﺎﻟﺺ ﺑﭙﻮﺷﺎن و ﺗﺎﺟﯽ از ﻃﻼ ﺑﻪ هﺮ ﻃﺮﻓﺶ ﺑﺴﺎز .و ﺣﺎﺷﻴﻪ ای ﺑﻘﺪر ﭼﻬﺎر اﻧﮕﺸﺖ ﺑﻪ اﻃﺮاﻓﺶ ﺑﺴﺎز و ﺑﺮای ﺣﺎﺷﻴﻪ اش ﺗﺎﺟﯽ زرﻳﻦ از هﺮ ﻃﺮف ﺑﺴﺎز .و ﭼﻬﺎر ﺣﻠﻘﻪ از ﻃﻼ ﺑﺮاﻳﺶ ﺑﺴــﺎز و ﺣﻠﻘــﻪ هـﺎ را ﺑﺮ ﭼﻬﺎر ﮔﻮﺷﻪ ﭼﻬﺎر ﻗﺎﺋﻤﻪ اش ﺑﮕﺬار ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻪ هﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺠﻬﺖ ﻋﺼﺎهﺎ ﺑﺮای ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺧﻮان .و ﻋﺼﺎهﺎ را از ﭼﻮب ﺷﻄﻴﻢ ﺑﺴﺎز و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻃﻼ ﺑﭙﻮﺷﺎن ...و ﺻﺤﻦ هﺎ و ﮐﺎﺳﻪ هﺎ و ﺟﺎم هﺎ و ﭘﻴﺎﻟﻪ هﺎﻳﺶ را ﺑﺴﺎز و ﺁﻧﻬﺎ را از ﻃﻼی ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺴﺎز ...و ﭼﺮاﻏﺪاﻧﯽ از ﻃﻼی ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺴﺎز ﮐﻪ ﺷﺶ ﺷﺎﺧﻪ از ﻃﺮﻓﻴﻨﺶ ﺑﻴﺮون ﺁﻳﺪ ...و ﺳﻴﺒﯽ زﻳﺮ دو ﺷﺎﺧﻪ ﺁن و ﺳﻴﺐ دﻳﮕﺮی زﻳﺮ دو ﺷﺎﺧﻪ دﻳﮕــﺮ ﺁن و ﺳﻴﺒﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ زﻳـــﺮ دو ﺷﺎﺧﻪ دﻳﮕــــﺮ ﺑﺮ ﺷﺶ ﺷﺎﺧﻪ ای ﮐـــﻪ از ﭼﺮاﻏﺪان ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،و ﺳﻴﺐ هﺎ و ﺷﺎﺧﻪ هﺎﻳﺶ از ﻳﮏ ﭼﺮﺧﮑﺎری ﻃﻼی ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺎﺷﺪ .و هﻔﺖ ﭼﺮاغ ﺑﺮای ﺁن ﺑﺴﺎز و ﭼﺮاغ هﺎﻳﺶ را ﺑﺮ ﺑﺎﻻی ﺁن ﺑﮕﺬار ﺗﺎ ﭘﻴﺶ روی ﺁﻧﺮا روﺷﻨﺎﺋﯽ دهﻨﺪ .و ﮔﻠﮕﻴﺮهﺎ و ﺳﻴﻨﯽ هﺎﻳﺶ از ﻃﻼی ﺧﺎﻟﺺ ﺑﺎﺷﺪ .و ﺧﻮدش ﺑﺎ هﻤﻪ اﺳﺒﺎﺑﺶ از ﻳﮏ وزﻧﻪ ﻃﻼی ﺧﺎﻟﺺ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد .و ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎش ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﻤﻮﻧﻪ ای ﮐﻪ در ﮐﻮﻩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺸﺎن دادم ﺑﺴﺎزی« )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺠﻢ( .ﻳﻬﻮﻩ در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ هﻤﻪ ﺟﺰﺋﻴﺎت را روﺷﻦ ﮐﺮدﻩ ،اﻣﺎ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺣﻞ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺻﺤﺮاﮔﺮدان ﺁﺳﻤﺎن ﺟﻞ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﻧﺎﻧﺸﺎن هﻢ ﺑﺎﻳﺪ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮﺳﺪ ﭼﻮب ﺳﺪر و ﺷﻤﻌﺪان ﻃﻼ و ﺟﺎم هﺎی زرﻳﻦ و ﺗﺎج هﺎی ﻣﺮﺻﻊ را از ﮐﺠﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺎورﻧﺪ؟ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺮای دﻳﺪار ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﺎﻻی ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﻣﯽ رود و ﭼﻬﻞ روز در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ،اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﮐﻪ ﺁزادی ﺧﻮد را و هﻤﻪ ﭼﻴﺰﺷﺎن را ﻣﺮهﻮن ﻣﻌﺠﺰات او و رهﺒﺮی ﺟﻨﮕﯽ ﭘﻴﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ اش هﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺑﯽ اﻋﺘﻨﺎﺋﯽ از هﺎرون ﺑﺮادر او ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻨﺪ» :راﺳﺘﯽ اﻳﻦ ﻣﺮد ﮐﻪ اﺳﻤﺶ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻮد و ﻣﺎ را از زﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁورد ﭼﻪ ﺑﺮ ﺳﺮش ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ؟« )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺳﯽ و دوم .(١ ،ﺳﭙﺲ از هﺎرون ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺁﻧﺎن ﺧﺪاﻳﺎن ﺗﺎزﻩ ای ﺑﺴﺎزد ﮐﻪ ﺑﺨﻼف ﺧﺪای ﻣﻮﺳﯽ ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،و هﺎرون ﮐﻪ ﻗﺒﻼ واﺳﻄﻪ ﻣﻴﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻮﺳﯽ و ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮ ﺑﻮدﻩ و ﻧﻘﺸﯽ ﭘﻴﻤﺒﺮاﻧﻪ در اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا اﻳﻔﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﻮارﻩ هﺎی ﻃﻼی زﻧﺎن و ﭘﺴﺮان و دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﻧﺰد او ﺑﻴﺎورﻧﺪ و از اﻳﻦ ﻃﻼهﺎ )ﮐﻪ ﻳﮏ ﺷﺒﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺁب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ( ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ای ﻃﻼﺋﯽ ﻣﯽ ﺳﺎزد وﺁﻧﺎن ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﺪای ﻣﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁوردﻩ اﺳﺖ .هﺎرون ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎهﯽ ﺑﻨﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ وﻗﻮم »ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ هﺎی ﺳﻮﺧﺘﻨﯽ ﻣﯽ ﮔﺬراﻧﻨﺪ و هﺪاﻳﺎی ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻣﯽ ﺁورﻧـــﺪ و ﺑﻪ ﺧﻮردن و ﻧﻮﺷﻴـﺪن و ﻟﻌﺐ ﻣﯽ ﭘﺮدازﻧﺪ «.و در هﻤﻴﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺑﺎﻻی ﮐــﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٢٩ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ هﺮﭼﻪ زودﺗﺮ از ﮐﻮﻩ ﺳﺮازﻳﺮ ﺷﻮد و ﻧﺰد ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮود ،زﻳﺮا ﻗﻮﻣﯽ ﮐﻪ او از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁوردﻩ اﺳﺖ ﻓﺎﺳﺪ ﺷﺪﻩ و ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ای ﺑﺮای ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ و ﻧﺰد ﺁن ﺳﺠﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﺷﺘﺎب ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد ،و وﻗﺘﻴﮑﻪ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻃﻼﺋﯽ را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ از ﺧﺸﻢ دو ﻟﻮﺣﻪ ﻓﺮﻣﺎن هﺎی دهﮕﺎﻧﻪ ای را ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺧﻮدش ﻧﻮﺷﺘﻪ و ﺑﺪو دادﻩ اﺳﺖ »و ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺧﻮد ﺧﺪا اﺳﺖ« ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ ،و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ را در ﺁﺗﺶ ﻣﯽ ﺳﻮزاﻧﺪ و ﺑﻘﺎﻳﺎی ﺁﻧﺮا ﻧﺮم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﺧﻮرد ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﯽ دهﺪ ،و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﭘﺮدازد» :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ دروازﻩ اردو اﻳﺴﺘﺎدﻩ ﮔﻔﺖ :ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ هﺮﮐﺲ از ﺷﻤﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮ ران ﺧﻮﻳﺶ ﺑﮕﺬارد و از دروازﻩ ﺧﻮد ﺗﺎ دروازﻩ اردو رﻓﺖ و ﺁﻣﺪ ﮐﻨﺪ و هﺮﮐﺲ ﺑﺮادر ﺧﻮد و دوﺳﺖ و هﻤﺴﺎﻳﻪ ﺧﻮد را ﺑﮑﺸﺪ .و ﺑﻨﯽ ﻻوی ﻣﻮاﻓﻖ ﺳﺨﻦ ﻣﻮﺳﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و در ﺁﻧﺮوز ﻗﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻪ هﺰار ﻧﻔﺮ از ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ« )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺳﯽ و دوم(. دو ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ،ﺑﺎرون دوﻟﺒﺎخ ﻓﻴﻠﺴﻮف و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﻓﺮاﻧﺴﻮی و دوﺳﺖ وﻟﺘﺮ ،در ﮐﺘﺎب »ﻣﻮزﻩ ﻗﺪﻳﺴﻴﻦ« ﺧﻮد درﺑﺎرﻩ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻮﺷﺖ» :اﻳﻦ ﻣﺮدی ﮐﻪ ﻗﺎﻋﺪﺗًﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻳﮏ ﻣﺮد ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ ،ﻳﮑﯽ از ﺷﺮﻳﺮﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮداﻧﯽ ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز در ﺟﻬﺎن وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،و اﺗﻔﺎﻗﺎ ﺧﻮد هﻤﻴﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در دوران ﺧﻮدش و ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎﻧﺶ ﻣﻠﺖ ﻳﻬﻮد ﺑﻄﻮر داﺋﻢ ﺑﺎ ﻗﺘﻞ ﻋﺎم هﺎ و ﺟﻨﮓ هﺎی ﺗﺠﺎوز ﮐﺎراﻧﻪ و ﻧﺎدرﺳﺘﯽ هﺎ و ﻓﺮﻳﺒﮑﺎری هﺎی ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺳﺮ و ﮐﺎر داﺷﺖ ﻣﺪﻋﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﻧﺮﻣﺪﻟﯽ ﺑﺮای ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ «.هﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ او ،ﻓﻴﻠﺴﻮف ﺁزاداﻧﺪﻳﺶ دﻳﮕﺮ »ﻗﺮن ﻓﺮوغ«، ﻧﻴﮑﻼ ﻓﺮرﻩ ،در ﮐﺘﺎب »ﻣﻮﻳﺴﻴﺎد« ﺧﻮﻳﺶ در هﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ ﻧﻮﺷﺖ» :در ﻃﻮل ﻧﺴﻞ هﺎی ﭘﻴﺎﭘﯽ ،از ﭘﺪران ﻣﺎ و از ﺧﻮد ﻣﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻣﻮﻣﻦ ،ﻣﺮدی ﺑﻨﺎم ﻣﻮﺳﯽ را ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬار ﺑﺰرگ ﺧﺪا ﺑﺸﻤﺎرﻳﻢ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﻗﻮام ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ را ﺑﺠﺮم ﻳﻬﻮدی ﻧﺒﻮدن ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﮐﺮد و زﻧﺎن و ﮐﻮدﮐﺎﻧﺸﺎن را ﮐﺸﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد ﻳﻬﻮدﻳﺎن را ﻧﻴﺰ ﺑﺎرهﺎ و ﺑﺎرهﺎ واداﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ روی هﻤﺪﻳﮕﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﮑﺸﻨﺪ و ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺑﺮادران ﺑﺮادران ﺧﻮد را ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻓﺮوﻧﺸﺎﻧﺪن ﺧﺸﻢ ﻳﻬﻮﻩ از ﭘﺎی درﺁوردﻧﺪ«. در ﺻﺤﺮای ﺳﻴﻨﺎ ﻳﻬﻮﻩ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ اﺳﺖ ﺑﺮای ﺳﺎﮐﺖ ﮐﺮدن ﻳﻬﻮدﻳﺎن وﻏﺮوﻏﺮهﺎی داﺋﻤﯽ ﺁﻧﺎن )ﮐﻪ اﺻﻄﻼح ﻣﻌﺮوف اﻳﺮادهﺎی ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ از ﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ( ﭘﺸﺖ ﺳﺮ هﻢ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﮐﻨﺪ :از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺠﺎی ﻧﺎن ﻣﺎﺋﺪﻩ »ﻣﻦ و ﺳﻠﻮی« ﺑﺮای ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺷﺎﻧﺰدهﻢ ،(۴ ،و ﺑﺠﺎی ﮔﻮﺷﺖ ،ﻓﺎﺧﺘﻪ ﺑﻠﺪرﭼﻴﻦ ﮐﺒﺎب ﺷﺪﻩ )هﻤﺎﻧﺠﺎ (١٣ ،وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﺸﻨﻪ اﻧﺪ ﺑﺮ اﻳﺸﺎن از ﺳﻨﮓ ﺁب ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎورد )ﺳﻔﺮ اﻋﺪاد ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ (١١ ،و وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎران ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﯽ ﮔﺰﻧﺪ ﻣﺎر دﻳﮕﺮی از ﻣﺲ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺴﺎزد ﮐﻪ هﺮ ﻣﺎر ﮔﺰﻳﺪﻩ ای ﺑﺎ دﻳﺪن ﺁن ﻋﻼج ﺷﻮد )ﺳﻔﺮ اﻋﺪاد ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ (٨ ،و ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ» :ﻣﺎ را ﭼﺮا از ﻣﺼﺮ ﺑﺮﺁوردی ﺗﺎ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﻤﻴﺮﻳﻢ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺁﻧﺠﺎ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻮد و اﻳﻨﺠﺎ ﻧﺎن ﻧﻴﺴﺖ و ﺁب هﻢ ﻧﻴﺴﺖ و دل ﻣﺎ از اﻳﻦ ﺧﻮراک ﺑﺪﻣﺰﻩ ای ﮐﻪ ﺑﻤﺎ ﻣﯽ رﺳﺪ ﮐﺮاهﺖ دارد« )هﻤﺎﻧﺠﺎ .(۵ ،ﺣﺘﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ اﻻغ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﻣﻼﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ای ﻧﻤﯽ ﺑﺨﺸﺪ )ﺳﻔﺮ اﻋﺪاد ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و دوم.(٢٨ ، ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﻣﻮﺳﯽ از هﻼک دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،از ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﻣﻮﺳﯽ در ﻧﻤﯽ ﮔﺬرد، زﻳﺮا ﮐﻪ ﺳﻬﻞ اﻧﮕﺎری او ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﻻزم از او ﻧﺘﺮﺳﻨﺪ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ وی را ﺁﮔﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﻗﻮم او ﭘﺎ ﺑﻪ ﺧﺎک ﮐﻨﻌﺎن ﺑﮕﺬارد ﺧﻮاهﺪ ﻣﺮد و ﺷﺨﺼﺎ ﺑﻪ ارض ﻣﻮﻋﻮد داﺧﻞ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ» :و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﮐﻨﻌﺎن را دﻳﺪی ﺑﻪ اﺟﺪادت ﺧﻮاهﯽ ﭘﻴﻮﺳﺖ و ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻮﻋﻮد داﺧﻞ ﻧﺨﻮاهﯽ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺘﯽ و در ﭼﺸﻢ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﮐﻮﭼﮏ ﮐﺮدی« )ﺳﻔﺮ اﻋﺪاد ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﻔﺘﻢ١٣ ،و .(١۴ﻣﻮﺳﯽ ﭘﻴﺶ از ﻣﺮدن ﺧــﻮد ،ﺷـــﺮح ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ هــﺎ و »ﺑﻬﺎﻧﻪ هﺎی ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ« ﻗﻮم ﺧﻮد را در ﺗﻮﻣﺎری ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴــﺪ و ﺑﺪﺳﺖ ﻻوﻳﺎن ﻣﯽ ﺳﭙﺎرد ﺗﺎ ﺁﻧﺮا در »ﺻﻨﺪوق ﻣﻴﺜﺎق« ﺑﮕﺬارﻧﺪ و ﻣﺪرﮐﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻦ ﻗﻮم ﺗﺎ ﭼﻪ ﭘﺎﻳﻪ ﺧﻮدﺧﻮاﻩ و ﻣﻨﺤﺮف و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎن و ﺧﻴﺮﻩ ﺳﺮﻧﺪ ،و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﻮﺷﻊ را ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﯽ ﺧﻮد ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻣﻮﺳﯽ و ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻌﺪ از ﺧﺮوج از ﻣﺼﺮ ،ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﺗﻤﺎم در ﺻﺤﺮای ﺳﻴﻨﺎ ﺳﺮﮔﺮدان ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ارض ﮐﻨﻌﺎن ﺑﺮﺳﻨﺪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ اﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ در ﮐﻤﺘﺮ از ﭼﻬﻞ روز ﻃﯽ ﺷﻮد .اﺗﻔﺎﻗﺎ در ﺧﻮد ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻪ روز ﭘﺲ از ﻓﺮود ﺁﻣﺪن از ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ،ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺪﺳﺘﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﺮوهﯽ را ﺑﺮای ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ و ﺧﺒﺮﮔﻴﺮی درﺑﺎرﻩ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن ﺑﺪاﻧﺠﺎﻧﺐ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ )ﺳﻔﺮ اﻋﺪاد ،ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ (٣-١ ،و اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﮐﻮهﺴﺘﺎن ﺟﻨﻮﺑﯽ ﻣﯽ روﻧﺪ )هﻤﺎﻧﺠﺎ.(٢٢-١٧ ، وﻟﯽ ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﺁﺳﺎﻧﯽ ،ﺧﻮد ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﭼﻬﻞ ﺳﺎل در اﻳﻦ ﺑﻴﺎﺑﺎن در ﺟﺎ ﻣﯽ زﻧﺪ .ﻣﺤﻘﻖ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ،داوﺑﻪ در اﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ» :ﺁﻳﺎ ﻗﺒﻮل ﮐﺮدی ﮐﻪ واﻗﻌﺎ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﺪت ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ۶٠٣۵۵٠ﻧﻔﺮ ﻗﻮم ﺧﻮد را در ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ هﻴﭽﻮﻗﺖ ١ اﻣﮑﺎن ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺑﻴﺶ از هﺰار ﻧﻔﺮ را ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟« ___________________________ -١رﻗﻢ ۶٠٣۵۵٠ﻧﻔﺮ رﻗﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺧﻮد ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ )ﺳﻔﺮ اﻋﺪاد ،ﺑﺎب اول(۴۶ ،
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٣٠ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﺑﻬﺮ ﺣﺎل ،اﻳﻦ ﺳﺮﮔﺮداﻧﯽ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ هﻤﮕﯽ ﺁن ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺼﺮ را ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﻪ وﻋﺪﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ و ﺗﺄﮐﻴﺪهﺎی ﭘﻴﺎﭘﯽ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺷﻴﺮ و ﻋﺴﻞ ﺗﺮک ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺑﯽ ﺁب و ﻋﻠﻒ ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ .در ﮐﺘﺎب ﻳﻮﺷﻊ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﭼﻬﻞ ﺳﺎل در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﺳﺮﮔﺮدان ﻣﯽ رﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺁﻧﺎن ﻳﻌﻨﯽ ﺁن ﻣﺮدان ﺟﻨﮕﯽ ﮐﻪ از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ راﻩ در ﺻﺤﺮا ﻣﺮدﻧﺪ از ﺁن رو ﮐﻪ ﺁواز ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻧﺸﻨﻴﺪﻧﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻗﺴﻢ ﺧﻮردﻩ ﮔﻔﺖ ﺷﻤﺎ را ﻧﻤﯽ ﮔﺬارم ﮐﻪ ﺁن زﻣﻴﻨﯽ را ﮐﻪ ﺷﻴﺮ و ﻋﺴﻞ در ﺁن ﺟﺎری اﺳﺖ و ﺑﺮای ﭘﺪراﻧﺘﺎن ﻗﺴﻢ ﺧﻮردﻩ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺪهﻢ ﺑﭽﺸﻢ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ« )ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﺑﻦ ﻧﻮن ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ.(۶ ، از وﻳﮋﮔﯽ هﺎی اﻳﻦ اﻗﺎﻣﺖ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻟﻪ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد در ﺻﺤﺮای ﺳﻴﻨﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻴﭽﮑﺪام از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻧﻮزاد در اﻳﻦ ﻣﺪت ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ دﺳﺘﻮر ﻏﻼظ و ﺷﺪاد ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،هﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﺷﺸﺼﺪ هﺰار ﻧﻔﺮی ﮐﻪ از ﻣﺼﺮ ﺑﺎز ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻗﺎﻋﺪﺗﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ اﻳﻦ ﻓﺮﻳﻀﻪ ﻣﺬهﺒﯽ را اﺟﺮا ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻢ ﻧﺒﻮدﻩ اﻧﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻳﻮﺷﻊ ،ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺟﻨﮕﯽ ﻣﻮﺳﯽ ﭘﻴﺶ از ﺁﻏﺎز ﻗﺘﻞ ﻋﺎم هﺎی ﺧﻮد در ارض ﮐﻨﻌﺎن ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻳﻬﻮﻩ ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽ ﺷﻮد هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺧﺘﻨﻪ ﮐﻨﺪ. » ...و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﮐﺎردهﺎ از ﺳﻨﮓ ﭼﺨﻤﺎق ﺑﺮای ﺧﻮد ﺑﺴﺎز و ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را هﻤﮕﯽ ﻣﺨﺘﻮن ﺳﺎز .و ﻳﻮﺷﻊ ﮐﺎردهﺎ از ﺳﻨﮓ ﭼﺨﻤﺎق ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺑﺮ ﺗﻞ ﻏﻠﻔﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﮐﺮد ،و ﺳﺒﺐ ﺧﺘﻨﻪ ﮐﺮدن اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم ﮐﻪ در ﺻﺤﺮا ﺑﻌﺪ از ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪن ﭘﺪراﻧﺸﺎن از ﻣﺼﺮ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻣﺨﺘﻮن ﻧﮕﺸﺘﻨﺪ و ﻳﻮﺷﻊ اﻳﺸﺎﻧﺮا ﺧﺘﻨﻪ ﮐﺮد ﭼﻮﻧﮑﻪ اﻳﺸﺎن را در راﻩ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ« )ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ.(٧-٢ ، وﻟﺘﺮ در دﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮ ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺧﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺻﻔﺤﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ اﺧﺘﺼﺎص دادﻩ اﺳﺖ ،در ارزﻳﺎﺑﯽ ادﻋﯽ ﺗﻮرات در ﻣﻮرد ﻓﺮار ﭘﻴﺮوزﻣﻨﺪاﻧﻪ ﺑﻴﺶ از ۶٠٠٠٠٠اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﻣﺴﻠﺢ از ﻣﺼﺮ ﺑﻪ رهﺒﺮی ﻳﻬﻮﻩ و ﻣﻮﺳﯽ ،ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ: »ﺁﻳﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻓﺮض ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ -ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺗﻮرات ادﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ -ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ» :ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺷﺸﺼﺪ هﺰار ﺟﻨﮕﺠﻮی ﻣﺴﻠﺢ ﺗﺤﺖ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﺪای ﺷﻤﺎ از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁوردم؟« و اﻳﻦ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺪو ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪادﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ» :ﺑﺮای ﭼﻪ اﻳﻦ ﻧﻴﺮوی ﺷﺸﺼﺪ هﺰار ﻧﻔﺮی ﻣﺎ را ﻋﻠﻴﻪ ﻓﺮﻋﻮن ﮐﻪ دوﻳﺴﺖ هﺰار ﺳﺮﺑﺎز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺪاﺷﺖ و در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ ﻣﻐﻠﻮب ﻣﯽ ﺷﺪ و ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺁﺑﺎد و ﺣﺎﺻﻠﺨﻴﺰ او ﺑﻪ ﺗﺼﺮف ﻣﺎ درﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﺑﮑﺎر ﻧﻴﻨﺪاﺧﺘﯽ؟ اﮔﺮ ﺧﺪای ﻣﺎ در ﻳﮑﺸﺐ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﺎ ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ هﺎی ﺳﻴﺼﺪ هﺰار ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻣﺼﺮی را ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻧﻴﺮوی زﻧﺪﻩ ﻣﺼﺮ را ﻓﻠﺞ ﮐﺮد ﭼﺮا ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﺪو اﻗﺘﺪا ﻧﮑﺮدی و اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﯽ دﻓﺎع را در اﺧﺘﻴﺎر ﻣﺎ درﻧﻴﺎوردی؟ و ﺑﺠﺎی ﺁن ﻣﺎ را ﺑﺼﻮرت ﻓﺮارﻳﺎﻧﯽ ﺑﯽ ﺗﮑﻠﻴﻒ و ﮔﺮﺳﻨﻪ در ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﯽ ﺑﯽ ﺁب و ﻋﻠﻒ ﺳﺮﮔﺮدان ﮔﺬاﺷﺘﯽ؟ و ﺗﺎزﻩ ﺑﻔﺮض اﻳﻨﮑﻪ راهﯽ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺮای ﺑﺮدن ﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن -ﮐﻪ ﻣﺎ هﻴﭻ ﺣﻖ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺑﺮ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺁن ﻧﺪاﺷﺘﻴﻢ -اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯽ ،ﻳﻌﻨﯽ از راﻩ ﮐﻨﺎرﻩ درﻳﺎ ﺑﺴﻮی ﺳﻮر و ﺻﻴﺪا ﺑﺒـــﺮی ،ﺑﻪ راهــﯽ درﺳﺖ در ﺟﻬﺖ ﺧﻼف ﺁن ﺑﺮدی ﮐﻪ اﮔﺮ ﻗﺼﺪ ﺗﺴﻠﻴﻢ دﺳﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ دﺷﻤﻨﺎﻧﻤﺎن داﺷــﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﯽ راهﯽ ﺑﻬﺘﺮ از اﻳﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯽ؟ ﺧﺪا ﻣﺎ را ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ای ﻧﺠﺎت داد ،و ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ او هﺴﺘﯽ ﭘﺲ از ﻣﺮدن ﺗﻤﺎم ﻧﺴﻞ اول ﻣﺎ در ﺻﺤﺮا ،ﺗﺎزﻩ ﭘﺲ از ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﺑﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ ﮐﻪ ﭘﺪراﻧﻤﺎن ﺑﻌﻠﺖ ﮔﻨﺎهﮑﺎری ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻳﻬﻮﻩ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻣﺮدﻧﺪ ﺗﺎ هﻴﭽﮑﺪام از ﺁﻧﻬﺎ ارض ﻣﻮﻋﻮد را ﺑﭽﺸﻢ ﻧﺒﻴﻨﻨﺪ؟« و هﻢ او ،در ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮی ازهﻤﻴﻦ ﻓﺼﻞ ،در ارزﻳﺎﺑﯽ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺧﻮد ﻣﻮﺳﯽ ،ﺁﻧﻄﻮر ﮐﻪ در ﺗﻮرات از ﺁن ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ» :ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺳﺮﮔﺮدان ﺻﺤﺮای ﺳﻴﻨﺎ ،ﻧﻤﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺷﺎن ﮐﻪ از دﻳﺪار روﻳﺎروی ﺧﺪا در ﺑﺎﻻی ﮐﻮﻩ ﺑﻨﺰد ﺁﻧﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ و ﺑﺎ دﻳﺪار ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻃﻼﺋﯽ ﺁﻧﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺟﺎﺑﺠﺎ دﺳﺘﻮر ﮐﺸﺘﻦ ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻪ هﺰار ﻧﻔﺮ از ﺁﻧﺎن را دادﻩ ﺑﻮد ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ :ﺗﻮ ﮐﻪ ﻳﮑﺒﺎر ﺑﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا را از روﺑﺮو دﻳﺪﻩ ای و ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻧﺸﻴﻤﻨﮕﺎهﺶ را دﻳﺪی ،ﭼﺮا ﺑﻪ ﻋﻮض اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮادرت هﺎرون را ﮐﻪ ﺧﻮدش در ﻏﻴﺎب ﺗﻮ ﺑﺮای ﻣﺎ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ زرﻳﻦ را ﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ او را ﺑﭙﺮﺳﺘﻴﻢ ﺑﺠﺎی ﻣﺠﺎزات ﮐﺮدن ﻋﻨﻮان ﮐﺎهﻦ اﻋﻈﻢ ﻣﯽ دهﯽ ،وﻟﯽ ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻪ هﺰار ﻧﻔﺮ از ﻣﺎ را ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل او رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻳﻢ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻻوی هﺎی ﺧﻮدت ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ و ﺗﺎزﻩ ﺑﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺸﺘﺎر ﮐﺎﻓﯽ ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮای رﺿﺎﻳﺖ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر هﺰار ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻳﮏ زن ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻣﺪﻳﺎن ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺗﻮ ﮐﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﺎﺋﯽ ﺧﻮدت ﺑﺎ زﻧﯽ از هﻤﻴﻦ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ ای؟ و ﺗﺎزﻩ در ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻄﯽ ادﻋﺎی ﺁﻧﺮا داری ﮐﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﺮﺑﺎن و رﺣﻴﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺴﺘﯽ؟ ﻇﺎهﺮا ﺑﺎﻳﺪ در اﻧﺘﻈﺎر ﻳﮑﯽ دو ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ و رﺣﻤﺖ ﺗﻮ و ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﺗﺎ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﺴﻞ ﻣﺎ از روی زﻣﻴﻦ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﻮد«. ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس داﺳﺘﺎن ﺗﻮراﺗﯽ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺦ ﻳﻬﻮد ﮔﻔﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن واﻗﻌﯽ ﺗﻮرات ﮐﻮﺷﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﺗﺎ از ﻣﻮﺳﯽ درﺳﺖ هﻤﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی را ﺑﺴﺎزﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﮑﻤﻴﻞ اﺳﻄﻮرﻩ ﻳﻬﻮد ﺿﺮورت داﺷﺘﻪ
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٣١ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
اﺳﺖ .در ﺳﺮﺗـﺎﺳﺮ ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ﺗﻮرات ،ﻳﻬـﻮﻩ ﺑﻴﺪرﻳﻎ ﻓﺮﻣــــﺎن ﮐﺸﺘـﺎر ﻣﯽ دهـﺪ و ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻴﺪرﻳﻎ ﺑﻪ اﺟﺮای اﻳﻦ ﻓﺮﻣـﺎن ﻣﯽ ﭘﺮدازد .در ﻣﺼﺮ ﭼﻨﺪ ﺻﺪ هﺰار ﮐﻮدک و ﻧﻮﺟﻮان ﻣﺼﺮی ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﻳﻬﻮﻩ ﮔﺮدن زدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ .در ﺳﻴﻨﺎ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻳﻬﻮﻩ ﭼﻬﻞ هﺰار ﻳﻬﻮدی را در ﺻﺤﺮا وا ﻣﯽ دارد ﮐﻪ هﻤﺪﻳﮕﺮ را ﺑﮑﺸﻨﺪ .در ﺷﻴﻄﻴﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺎ دﺧﺘﺮان ﻗﻮم هﻤﺴﺎﻳﻪ زﻧﺎ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ و ﻧﻪ ﺑﺎ دﺧﺘﺮ ﻗﻮم ﺧﻮدﺷﺎن ،ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ روﺳــﺎی ﻗﻮم را ﭘﻴﺶ از ﺁﻓﺘﺎب ﺑﻪ دار ﺑﻴﺎوﻳﺰﻧﺪ ﺗﺎ ﻋﻠﯽ اﻟﺤﺴﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر هﺰار ﻧﻔﺮ از ﺁﻧﻬﺎ را ﺑــﺎ وﺑﺎ از ﭘــﺎی در ﻣﯽ ﺁورد. در ﺻﺤﺮا ﻳﮏ هﻴﺰم ﮐﺶ ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ اﻳﻨﮑﻪ در روز ﺷﻨﺒﻪ هﻴﺰم از زﻣﻴﻦ ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﻩ ،ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻣﻮﺳﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺠﻤﻮع ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺳﻨﮕﺴﺎر ﻣﯽ ﺷﻮد ،و در ﺁﺧﺮﻳﻦ روزهﺎی زﻧﺪﮔﯽ ،ﺳﺮداران ﺳﭙﺎﻩ ﺧﻮد را ﻏﻀﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺑﻌﺪ از ﺗﺼﺮف ﺳﺮزﻣﻴﻦ دﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻦ ﻣﺮدان ﺁن اﮐﺘﻔﺎ ﮐﺮدﻩ و زﻧﺎن را ﻧﮑﺸﺘﻪ اﻧﺪ و دﺳﺘﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮد را ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ .دﻩ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ ﮐﻪ هﻤﺎﻧﻨﺪ هﻔﺘﺨﻮان رﺳﺘﻢ ﻳﺎ دوازدﻩ ﺧﻮان هﺮﮐﻮل از او ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ ﺧﻼف ﺁن دوﺗﺎی دﻳﮕﺮ داﺳﺘﺎن دﻻوری هﺎی ﺣﻤﺎﺳﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،داﺳﺘﺎن ﻣﺮگ و ﺧﻮﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺁن ﺑﺠﺎی دﻳﻮان و ﺟﺎدوﮔﺮان زﻧﺎن و ﻣﺮدان و ﮐﻮدﮐﺎن و ﭼﻬﺎرﭘﺎﻳﺎن ﻣﺼﺮی هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در زورﺁزﻣﺎﺋﯽ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺎ ﻓﺮﻋﻮن ﻧﻪ هﻴﭻ ﺳﻬﻤﯽ از ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،ﻧﻪ هﻴﭻ ﻧﻘﺶ ﻣﻨﻔﯽ ﻳﺎ ﻣﺜﺒﺘﯽ اﻳﻔﺎ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ. ﺟﺎﻟﺐ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼف ﺁﻧﭽﻪ ﻋﺎدﺗًﺎ ﺗﺼﻮر ﻣﯽ رود ،ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺗﻮرات و ﻗﺮﺁن ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁﻧﻬﻤﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ و ﻣﺒﺎرزﻩ از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ و در ﺻﺤﺮای ﺳﻴﻨﺎ ﻣﺮﺗﺒﺎ ﻣﺎﺋﺪﻩ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽ دارﻧﺪ ،ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ از اﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ رﺿﺎﻳﺘﯽ ﻧﺪارﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ داﺋﻤﺎ ﺑﺎ ﻣﻮﺳﯽ و ﺑﺎ ﺧﺪاﻳﺶ ﻳﻬﻮﻩ درﮔﻴﺮ هﺴﺘﻨﺪ» :و هﻤﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮ ﻣﻮﺳﯽ و هﺎرون هﻤﻬﻤﻪ ﮐﺮدﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎش در زﻣﻴﻦ ﻣﺼﺮ ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدﻳﻢ ،زﻳﺮا ﮐﻴﺴﺖ ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﺎ را ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺨﻮراﻧﺪ و ﻣﺎهﯽ را ﮐﻪ در ﻣﺼﺮ ﻣﻔﺖ ﻣﯽ ﺧﻮردﻳﻢ و ﺧﻴﺎر و ﺧﺮﺑﺰﻩ و ﺗﺮﻩ و ﺳﻴﺮ و ﭘﻴﺎز ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪهﺪ؟ و اﻻن ﺟﺎن ﻣﺎ ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻩ و ﻏﻴﺮ از اﻳﻦ ﺧﻮراک ﺑﻴﻤﺰﻩ ای ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﭼﻴﺰی ﺑﺮای ﺧﻮردن ﻧﺪارﻳﻢ« )ﺳﻔﺮ اﻋﺪاد ،ﺑﺎب هﺎی ﻳﺎزدهﻢ و ﭼﻬﺎردهﻢ(» ،و ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺳﺮداری ﺑﺮای ﺧﻮد ﻣﻘﺮر ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ ...ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺟﻼل ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺧﻴﻤﻪ اﺟﺘﻤﺎع ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ و ﮔﻔﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐﯽ اﻳﻦ ﻗﻮم ﻣﺮا اهﺎﻧﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و اﻳﻦ ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺷﺮﻳﺮ را ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ هﻤﻬﻤﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺸﻨﻮم؟ و اﻳﻨﮏ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ وﺑﺎ ﻣﺒﺘﻼ ﺳﺎﺧﺘﻪ هﻼک ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ،و ﻻﺷﻪ اﻳﺸﺎن در اﻳﻦ ﺻﺤﺮا ﺧﻮاهﺪ اﻓﺘﺎد و ﺑﻪ زﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﺎن وﻋﺪﻩ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدم هﺮﮔﺰ داﺧﻞ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ« )هﻤﺎﻧﺠﺎ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ(. * * * ﺁﺋﻴﻦ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻳﻬﻮﻩ -ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺁﺋﻴﻦ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﺗﺎرﻳﺦ داﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪ -از ﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ؟ از وﺣﯽ اﻟﻬﯽ؟ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻳﻬﻮد؟ از درون ﻓﺮهﻨﮓ اﭘﻴﺮهﺎ )ﻋﺒﺮﻳﺎن( ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮑﯽ از اﻗﻮام ﺳﺎﻣﯽ ﺧﺎور ﻧﺰدﻳﮏ؟ ﺑﺮرﺳﯽ ﮔﺴﺘﺮدﻩ زﻳﮕﻤﻮﻧﺪ ﻓﺮوﻳﺪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﻪ هﺮ ﺳﻪ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ هﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻨﻔﯽ ﻣﯽ دهﺪ ،زﻳﺮا وی رﻳﺸ ِﻪ اﻳﻦ ﻧﻮﺁوری را ﻧﻪ در ﺟﻬﺎن ﺳﺎﻣﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﺗﻤﺪن ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﻣﺼﺮ و در ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺧﺎﺻﯽ ﻣﯽ داﻧﺪ ﮐﻪ در ﻗﺮن ﭼﻬﺎردهﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﺗﻮﺳﻂ ﺁﻣﻨﻮﻓﻴﺲ ﺳﻮم ،ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮی ،ﺑﻨﻴﺎد ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ و در اﻳﻦ ﻧﻮﺁوری ﺟﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﻧﺰﻣﺎن در ﺗﻤﺪن ﻣﺼﺮی ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﻨﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﺪاﻳﺎن ﻣﺘﻌﺪد ﺗﻌﻠﻖ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺧﺪای واﺣﺪی ﺑﻨﺎم »ﺁﺗﻮن« ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺧﻮد ﻓﺮﻋﻮن ﻧﺎم ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ »ﺁﺧﻨﺎﺗﻦ« ﺗﻐﻴﻴﺮ داد و ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﮐﺸﻮر را ﻧﻴﺰ از ﻟﻮﮐﺴﻮر )اﻻﻗﺼﺮ( ﺑﻪ ﺷﻬﺮی ﻧﻮﺳﺎﺧﺘﻪ در ﮐﻨﺎر ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﻧﺎم »ﺁﺧﺖ ﺁﺗﻦ« )اﻓﻖ ﺁﺗﻦ( در ﻣﺤﻞ ﺗﻞ اﻟﻌﻤﺎرﻧﻪ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺳﺎﺧﺖ .ﺁﺧﻨﺎﺗﻦ رﺳﻢ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﺪای ﺑﺰرگ ﺁﻣﻮن و هﻤﻪ دﻳﮕﺮ ﺧﺪاﻳﺎن اﺳﺎﻃﻴﺮی ﻣﺼﺮ را ﻣﻨﺴﻮخ ﮐﺮد و ﮐﺎهﻨﺎن را از اداﻣﻪ ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﺬهﺒﯽ ﺳﻨﺘﯽ ﺑﺎز داﺷﺖ و ﮔﺮاﻳﺶ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺷﮕﻔﺖ ﺁوری را رواج داد ﮐﻪ در ﺁن ﺧﺪای ﺁﺗﻦ )ﺧﻮرﺷﻴﺪ( ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺑﺮ هﻤﻪ ﺟﻬﺎن هﺴﺘﯽ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا ﺑﻮد و ﺧﺪاﺋﯽ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ و روﺷﻨﺎﺋﯽ و زﻳﺒﺎﺋﯽ ﺟﻠﻮﻩ هﺎی ﺑﻨﻴﺎدی او ﺑﻮد و ﺟﻼﻟﺶ در ﺟﺰء ﺟﺰء اﺟﺰاء ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﯽ ﺷﺪ .اﻳﻦ ﻧﻮﺁوری ﺁﺧﻨﺎﺗﻦ و هﻤﺴﺮ زﻳﺒﺎ و ﻣﻌﺮوﻓﺶ ﻧﻔﺮﺗﯽ ﺗﯽ واﮐﻨﺶ ﮔﺴﺘﺮدﻩ ای را از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﺎهﻨﺎن ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﻣﺼﺮی ﮐﻪ ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ و ﻗﺪرت هﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ﺧﻮﻳﺶ را از اﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ در ﺧﻄﺮ ﻣﯽ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﺮگ زودرس اﻳﻦ ﻓﺮﻋﻮن ﺁﺋﻴﻦ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ او را ﺳﺮﮐﻮب ﮐﺮد و ﺁﺋﻴﻦ اﺳﺎﻃﻴﺮی ﭘﻴﺸﻴﻦ را ﺑﺠﺎی ﺁن ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﻴﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ اﺧﻨﺎﺗﻮن ﺗﻮت ﻋﻨﺦ ﺁﻣﻮن Tutankhamonﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪ و ﻧﻪ ﺗﻮت ﻋﻨﺦ ﺁﺗﻮن. ﻓﺮوﻳﺪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺑﺮرﺳﯽ هﺎی ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎﻟﻪ ﺧﻮد ﻋﻘﻴﺪﻩ دارد ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻳﻬﻮﻩ و ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ از ﻣﮑﺘﺐ ﻣﺼﺮی ﺁﺗﻮن ﺑﻪ ﺧﺎور ﻧﺰدﻳﮏ راﻩ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺣﺘﯽ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺁن ﻳﮏ ﻣﺼﺮی از دﺳﺘﮕﺎﻩ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺁﺧﻨﺎﺗﻦ ﻳﺎ ﻳﮑﯽ از ﭘﻴﺮوان ﻧﺴﻞ اول اﻳﻦ ﻣﮑﺘﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،و اﻧﮕﻴﺰﻩ اﺻﻠﯽ او از اﻳﻦ ﮐﺎر اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺳﺮﮐﻮﺑﮕﺮی هﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ای ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﻣﺮگ ﺁﺧﻨﺎﺗﻦ از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﺎهﻨﺎن ﻣﺼﺮی ﻋﻠﻴﻪ اداﻣﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺁﺗﻮن در ﻣﺼﺮ ﺁﻏﺎز ﺷﺪ اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٣٢ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ را در ﺳﺮزﻣﻴﻦ دﻳﮕﺮی ﭘﺎﻳﻪ ﮔﺬاری ﮐﻨﺪ .و اﮔﺮ ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی اﻧﺴﺎﻧﯽ و ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﺁﺋﻴﻦ ﺁﺗﻦ ﺑﻌﺪا رﻧﮓ ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮزاﻧﻪ و ﻏﻴﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮﻩ را ﺑﺨﻮد ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ رهﺒﺮی ﻋﻠﻤﯽ اﻳﻦ ﻧﻘﻞ و اﻧﺘﻘﺎل ﺑﺪﺳﺖ ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺳﺎﻣﯽ »ﻣﺪﻳﺎن« اﻓﺘﺎد ﮐﻪ ﺧﺪای ﺁﻧﺎن ،ﻳﻬﻮﻩ ،ﺑﺎ ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﻴﺮﺣﻢ و ﺧﻮن ﺁﺷﺎم ﺗﻤﺪن هﺎی ﮐﻠﺪاﻧﯽ و ﺑﺎﺑﻠﯽ و ﺁﺷﻮری و ﻓﻨﻴﻘﯽ ﺧﺎور ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺒﺎهﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮی داﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺗﻦ ﻣﺼﺮی ﻣﻈﻬﺮ زﻧﺪﮔﯽ و روﺷﻨﺎﺋﯽ .ﻓﺮوﻳﺪ ﺧﻮد در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ :ﺧﺪای ﻳﮑﺘﺎﺋﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻳﻬﻮﻩ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﺁن ﻣﻈﻬﺮ ﺑﺰرگ ﻣﻨﺸﯽ و ﻣﺤﺒﺘﯽ ﮐﻪ »ﺁﺗﻦ« ﺧﺪای ﻳﮑﺘﺎی ﺁﺧﻨﺎﺗﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﺁن ﺑﻮد ﻧﺒﻮد ،ﺧﺪای ﻣﺤﻠﯽ ﺗﻨﮓ ﻧﻈﺮ و ﺑﻴﺮﺣﻢ و ﺧﻮن ﺁﺷﺎﻣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﭘﻴﺮواﻧﺶ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ را ﮐﻪ او ﺑﺪاﻧﺎن ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ و وﻋﺪﻩ دادﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺁن رودهﺎی ﺷﻴﺮ و ﻋﺴﻞ ﺟﺎری ﮐﻨﺪ ﺑﻪ زور ﺷﻤﺸﻴﺮ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدارﻧﺪ و ١ ﺁﻧﻬﺎرا ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﮐﻨﻨﺪ«. ﭼﻨﺪﻳﻦ ﭘﮋوهﺸﮕﺮ ،ﺁﺧﻨﺎﺗﻦ را هﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ زرﺗﺸﺖ داﻧﺴﺘﻪ و ﺑﻴﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﺁﻧﺎن در راﺳﺘﺎی روﻳﺎروﺋﯽ ﺧﻴﺮ و ﺷﺮ و ﺗﮑﻴﻪ ﺑﻨﻴﺎدی ﺑﻪ راﺳﺘﯽ و ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺎ دروغ ارﺗﺒﺎط ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺑﺨﺼﻮص ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺎدر اﻳﻦ ﻓﺮﻋﻮن از هﻴﺘﯽ هﺎی ﺁرﻳﺎﺋﯽ ﻧﮋاد ﺑﻮد و اﺣﺘﻤﺎﻻ هﻤﺴﺮش ﻧﻔﺮﺗﯽ ﺗﯽ ﻧﻴﺰ از ﺁرﻳﺎﺋﯽ هﺎی هﻴﺘﺎﻧﯽ ﻳﺎ هﻴﺘﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﺁﺳﻴﺎی ﺻﻐﻴﺮ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .ﻣﺤﻘﻖ ﻓﺮاﻧﺴﻮی ﺑﺮﺗﻠﻮ ،اﺻﻮﻻ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ رﻳﺸﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺼﺮی »ﺁﺗﻦ« را ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺰداﺋﯽ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﭘﻴﺶ از زرﺗﺸﺖ ﺟﺴﺖ .ﻓﺮوﻳﺪ ﻧﻴﺰ در رﺳﺎﻟﻪ ﺧﻮد اﺷﺎرﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﮑﺘﺐ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﻨﯽ ﺁﺋﻴﻦ ﺁﺗﻮن را اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ در ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮔﺎﺗﺎهﺎی زرﺗﺸﺖ ﻳﺎﻓﺖ .اﻳﻦ هﺮ دو اﺳﺘﻨﺒﺎط ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻣﺘﮑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دوران واﻗﻌﯽ زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ زرﺗﺸﺖ در ﺣﺪود ﻳﮏ هﺰارﻩ ﻣﻘﺪم ﺑﺮ ﺁن ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﺳﻨﺘﯽ ﺑﺮای زرﺗﺸﺖ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ. * * * در اﻧﺠﻴﻞ ،ﺑﻪ اﻗﺘﻀﺎی دو ﻗﻄﺒﯽ ﺑﻮدن ﮐﺘﺎب و دو ﺷﺨﺼﻴﺘﯽ ﺑﻮدن ﺧﺪای ﺁن ،ﻣﻮﺳﯽ از ﻳﮑﻄﺮف ﺣﺎﻣﻞ وﺣﯽ و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺗﻮرات و ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬار ﺑﺰرگ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ »هﻴﭻ ﺣﺮف و ﻧﻘﻄﻪ ای از ﺗﻮرات او را ﮐﻢ و زﻳﺎد ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮐﺮد« ،و از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و دﺳﺘﻮرهﺎی ﻣﺬهﺒﯽ او ﺑﺎرهﺎ و ﺑﺎرهﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻘﺾ و ﻣﻘﺮرات دﻳﮕﺮی درﺟﺎی ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﻣﻮﺳﯽ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﯽ ﺁورد ﮐﻪ هﺮﮔﺎﻩ ﻣﺮدی ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻪ اداﻣﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ زن ﺧﻮد ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻃﻼق ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ و ﺑﻪ دﺳﺘﺶ ﺑﺪهﺪ و او را از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﻴﺮون ﮐﻨﺪ ،و ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺘﻮا ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ هﻴﭻ ازدواﺟﯽ ﺟﺰ در ﺻﻮرت زﻧﺎی زن ،ﻗﺎﺑﻞ ﻓﺴﺦ ﻧﻴﺴﺖ و هﻴﭻ ﻣﺮدی ﺣﻖ ﻃﻼق زن ﺧﻮد را ﻧﺪارد .ﻣﻮﺳﯽ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﯽ ﺁورد ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺟﺎی ﭼﺸﻢ و دﻧﺪان ﺑﺠﺎی دﻧﺪان ،وﻟﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ راﺳﺖ ﺗﻮ ﺳﻴﻠﯽ ﺑﺰﻧﺪ ﮔﻮﻧﻪ ﭼﭙﺖ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺳﻮی او ﺑﮕﺮدان .ﻣﻮﺳﯽ زن زﻧﺎﮐﺎر را ﺑﯽ ﻗﻴﺪ و ﺷﺮط ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﺠﺎزات ﺳﻨﮕﺴﺎر ﻣﯽ داﻧﺪ ،وﻟﯽ ﻋﻴﺴﯽ زن زﻧﺎﮐﺎر را ﮐﻪ ﺑﺮای ﺳﻨﮕﺴﺎر ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ در ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮد ﻣﯽ ﮔﻴﺮد .ﻣﻮﺳﯽ ﻣﻘﺮرات دﻗﻴﻖ و ﻣﺸﺨﺼﯽ را در ﻣﻮرد ﺧﻮراﮐﯽ هﺎی ﺣﺮام و ﺣﻼل وﺿﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،وﻟﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ اﻳﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﮐﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ ﻣﺰﺑﻠﻪ رﻳﺨﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺧﻮردن هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﺠــﺎز ﻣﯽ ﺷﻤﺘﺎرد .ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺧﻮدش ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ در اﺟﺮای ﻓﺮﻣﺎن ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪن را ﺷﺮط اﺳﺎﺳﯽ اﻳﻤـــﺎن اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،وﻟﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﺎر ﺿﺮورﺗﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﺪ و ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺘﻨﻪ واﺟﺐ ﺧﺘﻨﻪ ﻗﻠﺒﯽ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺑﺪﻧﯽ .ﻣﻮﺳﯽ اﺣﺘﺮام ﺑﻪ روز ﺳﺒﺖ )ﺷﻨﺒﻪ( و ﻣﻘﺮرات ﻣﺬهﺒﯽ ﺁﻧﺮا ﻓﺮﻳﻀﻪ ای ﺷﺮﻋﯽ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرد ،وﻟﯽ ﻋﻴﺴﯽ اﺷﮑﺎﻟﯽ در ﻋﺪم رﻋﺎﻳﺖ اﻳﻦ ﻓﺮﻳﻀﻪ ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﺪ .ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺮای ﮐﺎهﻨﺎن ﻣﻌﺒﺪ ﻳﻬﻮد ﺣﻖ ﻣﺴﻠﻢ ﺑﺮای ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺠﺎزات ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﻗﺎﺋﻞ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﻣﻮﺳﯽ ﺗﺼﺤﻴﺢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺣﻖ ﻓﻘﻂ ﻣﺎل ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ و ﮐﺎهﻨﺎن ﺣﻖ ﭼﻨﻴﻦ داوری را ﻧﺪارﻧﺪ. در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ درﺟﺎی دﻳﮕﺮ هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮی دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ____________________________ Sigmund Freud -١ﻗﺴﻤﺘﯽ از اﻳﻦ اﺛﺮ ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ ﭘﺮﺳﺮ و ﺻﺪای ﺧﻮد را در ﺳﺎل هﺎی ﭘﻴﺶ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ دوم در وﻳﻦ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮد ،وﻟﯽ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺷﺪﻳﺪ ﮐﻠﻴﺴﺎ از ﭼﺎپ ﻗﺴﻤﺖ دوم ﺁن ﺧﻮدداری ورزﻳﺪ ﺑﺪﻳﻦ ﺣﺴﺎب ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ در ﺑﺮاﺑﺮﺧﻄﺮ ﺗﺠﺎوز ﺁﻟﻤﺎن ﻧﺎزی ﺑﻪ اﺗﺮﻳﺶ از او ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﻨﺪ .وﻟﯽ ﺑﺎ وﻗﻮع اﻳﻦ ﺧﻄﺮ ،وی ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪ از اﺗﺮﻳﺶ ﺑﮕﺮﻳﺰد و ﺑﻪ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﺮود .و در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﺘﻦ ﮐﺎﻣﻞ اﺛﺮ ﺧﻮد را ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮد .ﺧﻮدش در ﻣﻘﺪﻣﻪ اﻳﻦ رﺳﺎﻟﻪ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ: "ﻣﻦ در ﺁﻧﺰﻣﺎن اﻣﻴﺪوار ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ درﮐﺸﻮر ﺧﻮدم ﺑﻮدم و ﺑﻴﻢ از اﻳﻦ داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﺘﺸﺎر اﻳﻦ اﺛﺮ اﻳﻦ اﺗﮑﺎ را از دﺳﺖ ﺑﺪهﻢ و ﺑﺨﺼﻮص ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮم ﮐﻪ از ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﭘﻴﺮوان و ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﮑﺘﺐ ﭘﺴﻴﮑﺎﻧﺎﻟﻴﺰ در اﺗﺮﻳﺶ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی ﺷﻮد .اﻣﺎ ﺑﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﻧﺎزی هﺎ درﻳﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﻟﺮزاﻧﺘﺮ از ﺁن ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺻﺪاﻳﺶ را ﺑﮕﻮش ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ". ﻓﺮﺿﻴﻪ ارﺗﺒﺎط داﺳﺘﺎن ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺎ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺼﺮی "ﺁﺗﻦ" و ارﺗﺒﺎط اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺁﺋﻴﻦ ﺁﺗﻦ ﺑﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺰداﺋﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻣﺘﻌﺪدی ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ازﺟﻤﻠﻪ ﺟﺎﻟﺒﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان از Moise et Akhenatonﻧﻮﺷﺘﻪ ﻓﻠﻴﭗ ﻋﺰﻳﺰ )ﭘﺎرﻳﺲ (١٩٨٠ ،و Les Dieux de l’Egypte ﻧﻮﺷﺘﻪ ﮐﻠﻮدﺗﺮوﻧﮑﺮ )ﭘﺎرﻳﺲ (١٩٩٢ ،و Oedipus and Akhnatonﻧﻮﺷﺘﻪ اﻳﻤﺎﻧﻮﺋﻞ وﻟﻴﮑﻔﺴﮑﯽ )ﻧﻴﻮﻳﻮرک (١٩۶٠ ،ﻧﺎم ﺑﺮد .ﺗﺎزﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﺮرﺳﯽ را در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ در ﮐﺘﺎب Histire generale de Dieuﻧﻮﺷﺘﻪ ژرار ﻣﺴﺎدﻳﻪ )ﭘﺎرﻳﺲ (١٩٩٧ ،ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٣٣ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان
* * * در ﻗﺮﺁن هﻤﻴﻦ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﻮرد ﭼﻨﺎن ﺗﺠﻠﻴﻠﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺣﺪ ﺗﺠﻠﻴﻞ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ ﻧﻴﺰ ﺑﺴﻴﺎر ﻓﺮاﺗﺮ ﻣﯽ رود. ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﺁﻧﭽﻪ در ﺗﻮرات درﺑﺎرﻩ ﻣﻮﺳﯽ ﺁﻣﺪﻩ ،در ١٣۶ﺁﻳﻪ ای ﮐﻪ در ٣۴ﺳﻮرﻩ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺮﺁن ﺑﺪو ﺗﺨﺼﻴﺺ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺣﺘﯽ اﻳﻦ وﻋﺪﻩ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن )ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ( را ﺑﺮای اﺑﺪاﻻﺑﺎد ﺑﻪ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮد اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ از زﺑﺎن اﷲ در ﻗﺮﺁن ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: » ...و ﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﻮﻣﯽ را ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻀﻌﻒ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺸﺮق و ﻣﻐﺮب ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺪان ﺑﺮﮐﺖ دادﻩ ﺑﻮدﻳﻢ .و ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ وﻋﺪﻩ ﻧﻴﮑﻮﺋﯽ ﮐﻪ دادﻩ ﺑﻮدﻳﻢ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺖ« )اﻋﺮاف ١.(١٣٧ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻔﺎوت -و اﻟﺒﺘﻪ ﺗﻔﺎوﺗﯽ اﺳﺎﺳﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻣﻴﺎن ﻗﺮﺁن ﺑﺎ ﺗﻮرات ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﻣﻮﺳﯽ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪایاﺳﺮاﺋﻴﻞ اﺳﺖ و ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻳﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﺪ ﺑﻪ هﻴﭻ اﻧﮕﻴﺰﻩ دﻳﮕﺮی ﺟﺰ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ در ﻗﺮﺁن وی هﻤﻴﻦ ﻧﻘﺶ را در ﻣﻘﺎم ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اوﻟﻮاﻟﻌﺰم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای اﺑﻼغ ﻧﻮﻋﯽ از ﭘﻴﺎم ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﻪ هﻤﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن اﻳﻔﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. رواﻳﺖ ﻗﺮﺁن درﺑﺎرﻩ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﻮﺳﯽ و اﻧﺘﺼﺎب او ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی و ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ او ﺑﺮای ﻧﺠﺎت ﻗﻮم ﻳﻬﻮد از ﻣﺼﺮ و ﻣﻌﺠﺰات ﭘﻴﺎﭘﯽ او ،ﺗﮑﺮار دﻗﻴﻖ رواﻳﺎت ﺗﻮراﺗﯽ ﻣﻮﺳﯽ اﺳﺖ .ﻣﻌﺠﺰات دهﮕﺎﻧﻪ ﻣﻮﺳﯽ در ﺗﻮرات ،در ﻗﺮﺁن ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻧﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﻇﺎهﺮا ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁﺧﺮﻳﻦ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻗﺘﻞ ﺻﺪهﺎ هﺰار ﻧﻮﺟﻮان و ﻧﻮزاد ﻣﺼﺮی ﺑﺪﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺑﻘﺪری زﻧﻨﺪﻩ ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ از اﻧﻌﮑﺎس ﺁن در ﻗﺮﺁن ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .در ﺳﻮرﻩ اﻋﺮاف از ﭘﻨﺞ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺁب ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﺧﻮن ،ﻃﻮﻓﺎن ،ﻣﻠﺦ ،ﺷﭙﺶ و ﻗﻮرﺑﺎﻏﻪ و در ﭼﻨﺪ ﻣﻮرد دﻳﮕﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻋﺼﺎی ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ اژدهﺎ و ﻳﺪ ﺑﻴﻀﺎی او و ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪن ﺁب درﻳﺎ در ﭘﻴﺶ ﭘﺎی ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻏﺮق ﻓﺮﻋﻮن و ﺳﭙﺎﻩ او را در ﺁب ﻳﺎد ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻗﺮﺁن ﺁﻧﻬﺎ را ﺁﻳﺎت ﻧﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ اﺳﺖ )اﺳﺮی،١٠١ ، ﻧﻤﻞ .(١٢ ،در ﻳﮏ ﻣﻮرد ﻧﻴﺰ در ﻗﺮﺁن از زﺑﺎن ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ای ﻗﻮم ﻣﻦ ،ﺑﻴﺎد ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﻧﻌﻤﺖ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ،هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﻣﻘﺮر ﻓﺮﻣﻮد ،و اﻧﺪر ﺁﺋﻴﺪ ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻘﺪﺳﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﻣﻘﺮر ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ« )ﻣﺎﺋﺪﻩ ٢٠ ،و ،(٢١در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ در زﻣﺎن ﻣﻮﺳﯽ هﻨﻮز اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﭘﺎدﺷﺎهﺎﻧﯽ ﺑﺨﻮد ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺑﻮد و اﻟﺰاﻣﺎ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ از ﻗﻮم ﺧﻮد ﺷﮑﺮ ﻧﻌﻤﺘﯽ را ﺑﺨﻮاهﺪ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﺎن اﻋﻄﺎ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد. در ﻧﻪ ﺁﻳﻪ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﻣﻴﺜﺎق ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﻮﺳﯽ و ﺑﺎ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )ﺑﻘﺮﻩ ،٩٩ ،۶٣ ،۵١ ،ﻧﺴﺎء،١۵۴ ، و ،١۵۵اﻋﺮاف ،١٣۴ ،ﻃﻪ ٨٠ ،و ،٨۶زﺧﺮف .(۴٩ ،اﻳﻦ ﻣﻴﺜﺎق هﻤﻪ ﺟﺎ در ﻗﺮﺁن ﻣﻮرد ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺗﻮرات در ﻣﺘﻦ ﺁن )ﮐﻪ در ﺻﻨﺪوق ﻣﻴﺜﺎق ﺿﺒﻂ ﺷﺪﻩ و ﺑﻌﺪا ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎن اﻧﺘﻘﺎل ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ( ﻗﻴﺪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺬهﺐ اﻟﻬﯽ ﺗﺎ اﺑﺪاﻻﺑﺎد ﻓﻘﻂ ﻣﺬهﺐ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. از ﺧﻮد ﻣﻮﺳﯽ در ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺻﻮرت »اول اﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ« )اﻋﺮاف (١۴٣ ،ﻣﺨﻠﺺ ﺧﺪاوﻧﺪ )ﻣﺮﻳﻢ ،(۵٢ ،ﻣﺤﺐ ﺧﺪا )ﻃﻪ(٣٩ ، و ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺑﺮ هﻤﻪ ﻣﺮدﻣﺎن )ﻃﻪ (۴١ ،ﻳﺎد ﺷﺪﻩ ،وﻟﯽ هﻴﭻ اﺷﺎرﻩ ای در ﺁن ﺑﻪ ﮐﺸﺘﺎرهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر وی در ﺻﺤﺮای ﺳﻴﻨﺎ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ و اﺻﻮﻻ دوران ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻟﻪ ﺳﺮﮔﺮداﻧﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
____________________________ -٢اﻳﻦ ﺁﻳﻪ اﻗﺘﺒﺎس ﺁﺷﮑﺎری از ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ در ﺗﻮرات اﺳﺖ ﮐﻪ" :ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮد :ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻳﻦ زﻣﻴﻦ را ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ )ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ( ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ام و هﺮﺟﺎﺋﯽ را ﮐﻪ ﮐﻒ ﭘﺎی ﺷﻤﺎ ﺑﺮ ﺁن ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دادﻩ ام ،از ﻣﺸﺮق ﻳﻌﻨﯽ ﻧﻬﺮ ﻓﺮات ﺗﺎ ﻣﻐﺮب ﻳﻌﻨﯽ درﻳﺎی ﺑﺰرگ" )ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ،ﺑﺎب اول ٣ ،و .(۴
ﺻﻔﺤﻪ ١ ٣۴ز ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی »ﺗﻮﺣﻴﺪی«: ﺗﻮرات ،اﻧﺠﻴﻞ ،ﻗﺮﺁن ﺳﻪ ﮐﺘﺎب ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺗﻮرات ،اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁن ﮐﻪ در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﺳﻪ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮ ﻣﻮﺳﯽ و ﻋﻴﺴﯽ و ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺤﻮ ِﻩ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ ﻧﺪارﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻌﮑﺲ هﺮ ﮐﺪام از ﺁﻧﻬﺎ از ﻧﻈﺮ ﻧﺤﻮﻩ ﺷﮑﻞ ﮔﻴــﺮی و ﺗﺪوﻳﻦ و اﻧﺘﺸﺎر ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ ای ﺑﮑﻠــﯽ ﺟﺪا از دوﺗﺎی دﻳﮕﺮ دارﻧﺪ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ از اﻳﻦ دﻳﺪﮔﺎﻩ هﻴﭻ ﺷﺒﺎهﺘﯽ ﺑﻴﻦ ﺁﻧﻬـﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ. ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن در ﻃﻮل ﻗﺮون ﻣﺘﻤﺎدی ﺑﻄﻮر ﺳﻨﺘﯽ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮرات ﺑﺮ اﺳﺎس ﮔﻔﺘﮕﻮی ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺎ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻣﻮازات ﺁﻧﺎن ،ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن در ﻃﻮل ﻗﺮون اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺑﺼﻮرت ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﻃﺮﻳﻖ وﺣﯽ ﺑﺮ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮد ﭼﻨﻴﻦ اﻋﺘﻘﺎدی اﻣﺮی ﻃﺒﻴﻌﯽ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ از روز اول ﺁن را ﺑﻪ ﺻﻮرت واﻗﻌﻴﺘﯽ ﻣﺴﻠﻢ ﺑﺪاﻧﺎن اراﺋﻪ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ .در ﻣﻮرد ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻣﯽ ﺗﻮان اﻳﻦ اﺷﺘﺒﺎﻩ را ﻋﻤﺪﺗًﺎ ﻓﺮع اﻳﻦ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻻاﻗﻞ ﺗﺎ ﻗﺮن هﻔﺪهﻢ ﮐﺴﯽ از ﺗﺮس ﮐﻠﻴﺴﺎ و ﺗﮑﻔﻴﺮ و ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺣﺘﯽ ﺟﺮﺋﺖ اﺑﺮاز ﺗﺮدﻳﺪی را درﺑﺎرﻩ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺁن ﺻﺤﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،وﻟﯽ در ﻣﻮرد ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﻗﻮی ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻠﺖ ﺁﻧﺮا در اﻳﻦ ﺟﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﻋﻠﻤﺎ و ﻓﻘﻬﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن اﺻﻮﻻ ﺗﻮرات را از ﻧﺰدﻳﮏ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ و اﻣﺮوز هﻢ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ،زﻳﺮا در ﺧﻮد اﻳﻦ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﻳﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻮﺳﯽ و ﻳﺎ وﺣﯽ اﻟﻬﯽ ﺑﺮ او ﺗﻠﻘﯽ ﺷﺪﻩ ﺟﺮﻳﺎن ﻣﺮگ ﺷﺨﺺ ﻣﻮﺳﯽ و ﻣﺮاﺳﻢ ﮐﻔﻦ و دﻓﻦ او و ﻋﺰاداری ﻳﮏ ﻣﺎهﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﻣﺮگ وی ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺷﺮح دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﭘﺲ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ در زﻣﻴﻦ ﻣﻮﺁب ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻗﻮل ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻤﺮد ،و او را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻴﺖ ﻓﻌﻮر دﻓﻦ ﮐﺮدﻧﺪ، وﻟﯽ اﺣﺪی ﻣﺤﻞ ﻗﺒﺮ او را ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ .و ﻣﻮﺳﯽ در وﻗﺖ وﻓﺎت ﺻﺪ و ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل داﺷﺖ ،و ﻧﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺗﺎر و ﻧﻪ ﻗﻮﺗﺶ ﮐﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮای او در ﻋﺮﺑﺎت ﻣﻮﺁب ﺳﯽ روز ﻣﺎﺗﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ روزهﺎی ﻣﺎﺗﻢ ﺑﺮای ﻣﻮﺳﯽ ﺳﭙﺮی ﮔﺸﺖ .و ﻧﺒﯽ ﻣﺜﻞ ﻣﻮﺳﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل در اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ« )ﺳﻔﺮ ﺗـﺜـﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﺳﯽ و ﭼﻬﺎرم .(١٢-۵ ،در ﺟﺎی دﻳﮕﺮی در ﺗﻮرات ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :اﻳﻨﺎﻧﻨﺪ ﭘﺎدﺷﺎهﺎﻧﯽ ﮐﻪ در زﻣﻴﻦ ّا د ّوم ﺳﻠﻄﻨﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ﻗﺒﻞ از ﺁﻧﮑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﻓﺮزﻧﺪان اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﮐﻨﻨﺪ« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺳﯽ و ﺷﺸﻢ ،(٣١ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ در زﻣﺎن ﻣﻮﺳﯽ هﻨﻮز ﻧﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﺎﻧﯽ در اﺳﺮاﺋﻴﻞ روی ﮐــﺎر ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻧﻪ اﺻﻮﻻ ﺻﺤﺒﺘﯽ از ﭼﻨﻴﻦ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﻣﺴﻠــﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﭘﻴﺶ از دوران داود ﻳﺎ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﻓﺘﻮاﺋﯽ ﮐﻪ ﻗﺪﻳﺲ ﻣﻌﺮوف ارﺗﺪﮐﺲ ،اورﻳﮕﻨﺲ ،در ﻗﺮن ﺳﻮم ﻣﻴﻼدی ﻋﻠﻴﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در اﻧﺘﺴﺎب ﺗﻮرات ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﻮﺳﯽ ﺷﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺻﺎدر ﮐﺮد ،ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ از هﻤﺎن زﻣﺎن اﺻﺎﻟﺖ ﺗﻮرات ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .در ﻗﺮن دوازدهﻢ ،ﻳﻌﻨﯽ در اوج ﺗﻌﺼﺐ ﻣﺬهﺒﯽ ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ،اﺑﺮاهﺎم ﺑﻦ ﻋﺰرا ،ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ اﻟﻬﻴﺎت ﻳﻬﻮدی ﻗﺮون وﺳﻄﯽ ﮐﻪ در ﺷﻬﺮ ﺗﻮﻟﺪوی اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ )ﻃﻠﻴﻄﻠﻪ( ﻣﯽ زﻳﺴﺖ و ﺁﺛﺎر او در هﻤﺎن زﻣﺎن ﺑﻪ ﻻﺗﻴﻨﯽ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪ ،در ﭼﻨﺪﻳﻦ ﮐﺘﺎب و رﺳﺎﻟﻪ ﺧﻮد ﺁﺷﮑﺎر ﺑﺎ اﺻﺎﻟﺖ ﺑﺴﻴﺎری از ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﺗﻮرات ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮐﺮد و اﺻﻮﻻ ﺗﻮرات ﻣﻨﺘﺴﺐ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ را ﻧﻮﺷﺘﻪ ﮐﺎهﻨـﺎﻧﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺪت هﺎ ﺑﻌﺪ از ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽ زﻳﺴﺘﻪ اﻧﺪ .اﺷﺘﺎهﻠﻴﻦ ﻣﺤﻘﻖ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ در ارزﻳﺎﺑﯽ رﺳﺎﻻت ﺑﻦ ﻋﺰرا ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ وی ﺑﺎ ﻣﻌﺠﺰات ادﻋﺎﺋﯽ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮدﻩ و ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﻋﺒﻮر ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁﺳﺎی ﻳﻬﻮدﻳﺎن را از درﻳﺎی ﺳﺮخ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻣﯽ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن در هﻨﮕﺎم ﺟﺰر درﻳﺎ از ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺎﻻی ﺁن ﮐﻪ ﻋﻤﻘﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻢ دارد ﮔﺬر ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ و هﻴﭻ ﺁﺑﯽ در ﭘﻴﺶ ﭘﺎی ﺁﻧﻬﺎ ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻦ ﻋﺰرا ﺑﺪﻟﻴﻞ ﺳﺮﺧﻮردﮔﯽ از ﻗﺸﺮﻳﺖ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﻮﻟﺪ و ﺷﻬﺮ ﺧﻮد را ﺗﺮک ﮔﻔﺖ و ﺑﻪ ﻗﺮﻃﺒﻪ و ﻧﺎرﺑﻦ و رم و ﻟﻨﺪن و ﻣﺼﺮ و ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﺳﻔﺮﮐﺮد و ﻧﺴﺨﻪ هﺎی ﺧﻄﯽ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی او ﮐﻪ اﮐﻨﻮن در ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻣﻠﯽ ﭘﺎرﻳﺲ ﻧﮕﺎهﺪاری ﻣﯽ ﺷﻮد از ارزﻧﺪﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﺁﺛﺎر ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﻗﺮون وﺳﻄﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ رود. ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻳﻬﻮدی ﺳﺮﺷﻨﺎس دﻳﮕﺮی ﮐﻪ ﺑﻌﺪا اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﺑﻦ ﻋﺰرا را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﺮدﻩ اﺳﭙﻴﻨﻮزا ﻓﻴﻠﺴﻮف ﺑﺰرگ هﻠﻨﺪی ﻗﺮن هﻔﺪهﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ دررﺳﺎﻟﻪ Tractatus thelogico-politicusﺧﻮد ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ هﻴﭽﻴﮏ از ﮐﺘﺎب هﺎی ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺳﯽ و ﺗﻮﺳﻂ دﻳﮕﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﻟﻒ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب هﺎ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻌﺪهﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎهﻨﺎن دﻳﮕﺮی ﺑﻪ ﻧﺎم ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﺗﻮرات ﻣﻮﺳﯽ را ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻋﺰرا ﮐﺎهﻦ اﻋﻈﻢ دوران ﺑﻌﺪ از اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﻳﻬﻮد و ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻣﺨﺼﻮص ﺧﺸﺎﻳﺎرﺷﺎ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽ داﻧﺪ .ﻋﻨﻮان ﻓﺼﻞ ﺧﺎص ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪﻳﻦ ﺑﺮرﺳﯽ در رﺳﺎﻟﻪ اﺳﭙﻴﻨﻮزا ﭼﻨﻴﻦ ﺻﻔﺤﻪ ١
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
اﺳﺖ» :درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب هﺎی ﻣﻨﺘﺴﺐ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﮐﺘﺎب داوران و ﮐﺘﺎب روت و ﮐﺘﺎب ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ و ﮐﺘﺎب ﭘﺎدﺷﺎهﺎن واﻗﻌﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺸﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب هﺎ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب هﺎ ﻳﮏ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﻮﻟﻒ دﻳﮕﺮ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ و دراﻳﻨﺼﻮرت اﻳﻨﻬﺎ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ؟« ﺑﺪﻧﺒﺎل ﻃﻮﻓﺎن ﺧﺸﻤﯽ ﮐﻪ ﭼﺎپ اﻳﻦ رﺳﺎﻟﻪ اﺳﭙﻴﻨﻮزا در ﺟﻬﺎن ﻳﻬﻮدی ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ ،ﺧﺎﺧﺎم هﺎی ﺳﺮاﺳﺮ اروﭘﺎ ﻣﺠﻤﻌﯽ در ﺁﻣﺴﺘﺮدام ﺗﺸﮑﻴﻞ دادﻧﺪ و در ﭘﺎﻳﺎن ﺁن ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﻌﺮوﻓﯽ را ﻋﻠﻴﻪ او ﺻﺎدر ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺟﺎﻟﺒﺘﺮﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی ﻧﻮع ﺧﻮد در ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن اﺳﺖ .ﺗﺮﺟﻤﻪ اﻳﻦ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ: »ﻃﺒﻖ رأی ﻣﻘﺪس اﻟﻬﯽ و داوری هﻤﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان او ،ﻣﺎ ﺑﺎروخ اﺳﭙﻴﻨﻮزای ﺑﯽ دﻳﻦ و ﻣﺮﺗﺪ را در ﺑﺮاﺑﺮ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻗﺎﻧﻮن )ﺗﻮرات( و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ۶١٣ﮔﺎﻧﻪ ﺁن ﺑﺮای هﻤﻴﺸﻪ ﻧﻔﺮﻳﻦ و ﻃﺮد و اﺧﺮاج ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ،و هﻤ ِﻪ ﻟﻌﻨﺖ هﺎﺋﯽ را ﮐﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﺑﺮ ﻣﺮدم ارﻳﺤﺎ و اﻟﻴﺸﻊ ﺑﺮ ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺧﺮس ﺁﻧﻬﺎ را ﺧﻮرد ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ و ﺗﻤﺎم ﻟﻌﻨﺖ هﺎی دﻳﮕﺮی را ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﻣﻘﺪس ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺮ او ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﻴﻢ .ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ او ﺑﺎد در هﻤﻪ روزهﺎ و ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ او ﺑﺎد در هﻤﻪ ﺷﺐ هﺎ .ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ او ﺑﺎد در هﺮ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﻧﺸﻴﻨﺪ و در هﺮ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﯽ ﺧﻴﺰد .ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ او ﺑﺎ در هﺮ ﻣﻮﻗﻊ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻠﯽ داﺧﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد و در هﺮ ﻣﻮﻗﻊ ﮐﻪ از ﺁن ﺧﺎرج ﻣﯽ ﺷﻮد .ﺧﺪاوﻧﺪ هﺮﮔﺰ او را ﻧﺒﺨﺸﺪ و ﺧﺸﻢ او ﺑﺮ اﻳﻦ اﻧﺴﺎن ﻣﻠﻌﻮن ﮐﺎهﺶ ﻧﻴﺎﺑﺪ و هﻤﻪ ﻧﻔﺮﻳﻦ هﺎﺋﯽ را ﮐﻪ در ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺮ او ﻧﺎزل ﺳﺎزد و ﻧﺎﻣﺶ را از ﺻﻔﺤﻪ روزﮔﺎر ﺑﺮاﻧﺪازد .ﻣﺎ هﻴﺄت داوران اﻳﻦ ﻣﺮﺗﺪ ﻣﻠﻌﻮن را ﺑﻨﻤﺎﻳﻨﺪﮔﯽ از ﺟﺎﻧﺐ هﻤﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن روی زﻣﻴﻦ ﻣﻤﻨﻮع اﻟﻤﻼﻗﺎت و ﻣﻤﻨﻮع اﻟﻤﮑﺎﻟﻤﻪ و ﺧﻮاﻧﺪن ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎﻳﺶ را ﮐﻔﺮ اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ«. دو ﻳﻬﻮدی ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺮﺷﻨﺎس دﻳﮕﺮ دوران ﻣﺎ ،زﻳﮕﻤﻮﻧﺪ ﻓﺮوﻳﺪ و ﺁﻟﺒﺮت اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ،ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد اﺻﺎﻟﺖ ﺗﻮرات را ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﻴﺖ ﻧﻔﻊ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ .از ﺟﻤﻠﻪ دﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﮑﺮان ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ اﺻﺎﻟﺖ را ﻣﻮرد اﻧﮑﺎر ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ از وﻟﺘﺮ ﻧﺎم ﺑﺮد ﮐﻪ در دﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮ ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺧﻮد ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﺻﺎﻟﺖ ﺗﻮرات ﺑﻠﮑﻪ وﺟﻮد ﺧﻮد ﻣﻮﺳﯽ را ﺑﻪ اﺳﺘﻬﺰا ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و در ﻣﻮرد اﻧﺘﺴﺎب ﺗﻮرات ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴـﺪ» :ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ ﮐﻪ ﻣﺘﺄﺳﻔـﺎﻧﻪ اﻳﻤﺎن ﭘﺮ و ﭘﺎ ﻗﺮﺻﯽ ﻧﺪارﻧﺪ ﺑﯽ ﺟﻬﺖ ﺑﻪ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺷـﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،اﻇﻬﺎر ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ از اﻳﻨﮑﻪ هﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﻳﻬﻮد ،ﺗﺎ ١١۶٧ﺳﺎل ﭘﺲ از ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺗﻮرات ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﺳﯽ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،در ﮐﺘﺎب هﺎی ﺧﻮد ﻣﻄﻠﻘًﺎ ﻧﺎﻣﯽ از ﻣﻮﺳﯽ ﻧﺒﺮدﻩ و در هﻴﭻ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻘﺪﺳﯽ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﻧﻴﺰ ،ﺧﻮاﻩ در ﻣﺰاﻣﻴﺮ داود ،ﺧﻮاﻩ در ﮐﺘﺎب هﺎی ﻣﻨﺘﺴﺐ ﺑﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ،ﺧﻮاﻩ ﮐﺘﺎب هﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻳﺮﻣﻴﺎی ﻧﺒﯽ و اﺷﻴﺎء ﻧﺒﯽ و ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧﺒﯽ ،ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ اﺷﺎرﻩ ای ﺑﺪو ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ اﺳﺎﻣﯽ اﺳﻔﺎر ﭘﻨﺠﮕﺎﻧﻪ ﺗﻮرات :ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺧﺮوج ،اﻋﺪاد، ﻻوﻳﺎن ،ﺗﺜﻨﻴﻪ ،در هﻴﭻ ﮐﺘﺎﺑﯽ از هﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺗﻮرات ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ .هﻤﻴﻦ ﺁدم هﺎی ﺷﮑﺎک ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ واﻗﻌﺎ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ اﻳﻦ اﺳﻔﺎر ﭘﻨﺠﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮد ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ در ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ازدواج ﺑﺎ زن ﺑﺮادر را ﺣﺮام ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ وﻟﯽ ﺧﻮد او در ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ اﻳﻦ ازدواج را وﻇﻴﻔﻪ ای ﺷﺮﻋﯽ ﺑﺸﻤﺎرد؟ و ﭼﻄﻮر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ در ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ هﻴﭽﻮﻗﺖ ﺣﺘﯽ دﻩ ﺷﻬﺮ ﺁﺑﺎد هﻢ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﺪﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻻوﻳﺎن را ﺻﺎﺣﺐ ﭼﻬﻞ و هﺸﺖ ﺷﻬﺮ اﻋﻼم ﮐﻨﺪ ،ﺁﻧﻬﻢ در ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد او و ﻗﻮﻣﺶ ﭼﻬﻞ ﺳﺎل در ﺁن ﺳﺮﮔﺮدان ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﺧﺎﻧﻪ ای داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ و ﺑﺎز هﻢ ﭼﻄﻮر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ از ﭘﺎدﺷﺎهﺎﻧﯽ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ در اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﭘﻴﺪا ﺷﺪﻧﺪ ،وﻟﯽ از وﺟﻮد داوران و ﻗﺎﺿﻴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ادارﻩ ﮐﺮدﻧﺪ ﺧﺒﺮی ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟« ﻓﻬﺮﺳﺖ هﻤﻪ اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان و ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﮕﺎراﻧﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﻧﻈﺮ دادﻩ اﻧﺪ )و از ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان از دﻳﺪرو ،ﻣﻮﻧﺘﺴﮑﻴﻮ ،ﮔﻮﺗﻪ ،ﮐﺎﻧﺖ ،رﻧﺎن ،ﻧﻴﭽﻪ ،هـ .ج .وﻟﺰ ،ﺑﺮﺗﺮاﻧﺪ راﺳﻞ ،ﺁﻟﺒﺮت ﺷﻮاﻳﺘﺴﺮ ﻧﺎم ﺑﺮد( از ﭼﻨﺪﺻﺪ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﮐﺘﺎب هــﺎ و ﻣﻘﺎﻻﺗﺸﺎن از ﭼﻨــﺪ هﺰار ﻓﺮاﺗـــﺮ ﻣﯽ رود ،ﮐﻪ در ﮐﺘﺎب ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﺷﻤﺎری از ﺁﻧﻬﺎ ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. از ﺟﺎﻧﺐ دﻳﮕﺮ ،ﺑﺮﺳﯽ هﺎی ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﺗﻮرات ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻏﺮﺑﯽ در هﻤﻴﻦ ﺳﻪ ﻗﺮن ،اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ را ﻧﻴﺰ روﺷﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺗﻮرات اﺻﻮﻻ ﻳﮏ ﻣﺘﻦ واﺣﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﺧﺪا ﻳﺎ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺮﮐﻴﺒﯽ از ﭼﻬﺎر ﻣﺘﻦ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺳﺎل هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ و در ﺷﺮاﻳﻂ ﺳﻴﺎﺳﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﺳﺒﮏ ﻧﮕﺎرش و ﭼﻪ از ﻟﺤﺎظ ﻣﺤﺘﻮای ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ هﻤﺎهﻨﮓ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮارد ﻧﺎهﻤﺎهﻨﮓ و ﮔﺎﻩ اﺻﻮﻻ ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮﻧﺪ .ﻗﺪﻳﻤﯽ ﺗﺮﻳﻦ اﻳﻦ ﻣﺘﻦ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﺗﻮرات ﻣﻮﺳﻮم »ﻳﻬﻮی« اﺳﺖ )زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁن ﻳﻬﻮﻩ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد( ﮐﻪ در ﻗﺮن ﻧﻬﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .دوﻣﻴﻦ ﺗﻮرات »اﻟﻮهﯽ« اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن از ﺧﺪا ﺑﺼﻮرت اﻟﻮهﻴﻢ ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ،و در ﻗﺮن هﺸﺘﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻬﻮدا ﮐﻪ در ﺁﻧﻮﻗﺖ ﻳﮑﯽ از دو ﮐﺸﻮر ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻳﻬﻮد ﺑﻮد ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻣﺘﻦ ﺳﻮم ﻣﺘﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در زﻣﺎن ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧﺒﯽ )اواﺧﺮ ﻗﺮن هﻔﺘﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ( ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺷﺪﻩ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﺘﻦ ﭼﻬﺎرﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺘﻦ رﺳﻤﯽ ﮐﻨﻮﻧﯽ اﺳﺖ ﻣﺘﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا از دوران اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﻳﻌﻨﯽ در زﻣﺎن ﺣﮑﻮﻣﺖ هﺨﺎﻣﻨﺸﻴﺎن در ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ )ﻗﺮن ﺷﺸﻢ و ﭘﻨﺠﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ( ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺮوهﯽ از ﮐﺎهﻨﺎن ﻣﻌﺒﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎن در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺗﺤﻮﻻت و ﻧﻴﺎزهﺎی ﻓﮑﺮی و ﻣﺬهﺒﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻳﻬﻮدی ﺁن دوران ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻣﺘﻦ ﺧﺎﺧﺎم هﺎ ﻳﺎ ﮐﺎهﻨﺎن Sacerdotalﻣﻌﺮوف اﺳﺖ ،و ﺗﮑﻤﻴﻞ ﺁن اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺗﺎ ﻗﺮن دوم ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻌﺘﻘﺪات ﺻﻔﺤﻪ ٢
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺑﻨﻴﺎدی ﺗﻮرات در ﺑﺮﺧﯽ از اﻳﻦ ﭼﻬﺎر ﻣﺘﻦ دﻳﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻳﺎ دو ﻣﺘﻦ از ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ ،ﻣﺜﻼ داﺳﺘﺎن ﺗﻮﻟﺪ ﺁدم و ﺣﻮا ﮐﻪ در ﻣﺘﻦ »ﻳﻬﻮی« ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ ،در ﻣﺘﻦ »اﻟﻮهﯽ« ﺁن وﺟﻮد ﻧﺪارد ،و ﻣﻮﺿﻮع اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺧﺪا در روز هﻔﺘﻢ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﮐﻪ ﺗﻌﻄﻴﻞ اﻟﺰاﻣﯽ روز ﺷﻨﺒﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد از ﺁن ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ در ﺗﻮرات ﺧﺎﺧﺎﻣﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ .دو ﭘﮋوهﺸﮕﺮ ﻳﻬﻮدی اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ ،دﻳﻮﻳﺪ روزﻧﺒﺮگ و هﺮوﻟﺪ ﺑﻠﻮم در ﺳﺎل هﺎی اﺧﻴﺮ در ﮐﺘﺎب ﭘﺮ ﺳﺮ و ﺻﺪاﺋﯽ ﺑﻨﺎم ﮐﺘﺎب ﻳﻬﻮﻩ » The Book of J.ادﻋﺎ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ ازﭼﻬﺎر ﻣﻮأﻟﻒ ﺗﻮرات هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﻳﮏ زن ﮐﺎهﻨﻪ ﻳﻬﻮدی ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ. ﻓﻮرﻟﻨﺪر اﺳﺘﺎد ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ اﻟﻬﻴﺎت و ﮐﺸﻴﺶ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ،ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻳﻬﻮدی ﺑﻌﺪ از ﻣﻮﺳﯽ ،ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ اﺷﻌﻴﺎء، ﻣﻴﮑﺎﻩ ،ﻋﺎﻣﻮس ،هﻮﺷﻴﺎ در هﻴﭻ ﺟﺎی ﮐﺘﺎب هﺎی ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج و ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ اﺷﺎرﻩ ای ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ و اﺻﻮﻻ در هﻴﭽﻴﮏ از ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دوران ﭘﻴﺶ از اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﻧﻪ ﻧﺎﻣﯽ از ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ و ﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﺟﺮای ﺧﺮوج اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن از ﻣﺼﺮ اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﺧﻮد ﺗﻮرات در زﻣﺎن اﺳﺎرت ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﺑﺎﺑﻞ ﻧﺰدﻳﮏ هﺰار ﺳﺎل ﺑﺮ دوران ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ .از ﻧﻈﺮ ﻓﻮرﻟﻨﺪر ﺁﻧﭽﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ در ﻣﺘﻮن ﻣﻮﺟﻮد ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس دﻳﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺑﻪ ﻣﺘﻮن اﺻﻠﯽ اﻓﺰودﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺣﺘﯽ اﺳﺎﻣﯽ ﺑﻨﻴﺎدی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج از ﻗﺒﻴﻞ ﻣﻮﺳﯽ و هﺎرون و ﻣﺮﻳﻢ و ﻳﻮﺷﻊ ﮐﻪ در ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ از ﺁﻧﻬﺎ ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ در هﻴﭽﻴﮏ از ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﭘﻴﺶ از دوران اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﻳﻬﻮدﻳﺎن وﺟﻮد ﻧﺪارد. در ﺟﺎﺋﯽ دﻳﮕﺮ از ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ از ﻣﺘﻦ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ دﻳﮕﺮی از ﺗﻮرات ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ در زﻣﺎن ﻳﮑﯽ از ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﻳﻬﻮدا در هﻨﮕﺎم ﺗﻌﻤﻴﺮ ﻣﻌﺒﺪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺗﻮﺳﻂ رﺋﻴﺲ ﮐﺎهﻨﺎن ﻣﻌﺒﺪ ﮐﺸﻒ و ﺑﺮای ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ،و ﻗﺮاﺋﺖ ﺁن ﻳﮏ ﺗﺤﻮل ﺑﺰرگ »ﺳﻴﺎﺳﯽ – ﻣﺬهﺒﯽ« را در ﮐﺸﻮر ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽ ﺁورد .ﺷﺮح اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ،ﻃﺒﻖ ﺁﻧﭽﻪ در ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و دوم ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺁﻣﺪﻩ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ :ﻳﻮﺷﻴﺎ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدا در هﺠﺪهﻤﻴﻦ ﺳﺎل ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮد ) ۶٢٢ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ( از ﮐﺎﺗﺐ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺷﻨﻮد ﮐﻪ رﺋﻴﺲ ﮐﺎهﻨﺎن ﻣﻌﺒﺪ اورﺷﻠﻴﻢ در هﻨﮕﺎم ﺟﺎﺑﺠﺎ ﮐﺮدن ﻃﻼهﺎ و ﻧﻘﺮﻩ هﺎی ﻣﻌﺒﺪ ،ﻧﺴﺨﻪ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ای از ﺗﻮرات را در ﺧﺎﻧ ِﻪ ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺁﻧﺮا ﺗﻮﺳﻂ وی ﺑﺮای ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﺳﺖ .وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﺎﺗﺐ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب را ﺑﺮای ﭘﺎدﺷـﺎﻩ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ ﺷﺎﻩ از ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﺟﺎﻣﻪ ﺧﻮد را ﻣﯽ درد و ﺣﻠﻘﻴﺎء ﮐﺎهﻦ و ﺷﺎﻓﺎن ﮐﺎﺗﺐ و ﻋﮑﺒﻮر ﺑﻦ ﻣﻴﮑﺎﻳﺎ را ﻣﺄﻣﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮوﻧﺪ و از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺴﺌﻠﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﻀﺐ او ﺑﺮ ﻗﻮم ﻳﻬﻮدا ﺑﺮ اﻓﺮوﺧﺘﻪ ﻧﺸﻮد» .از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﮐﻪ ﭘﺪران ﻣﺎ ﺳﺨﻨﺎن اﻳﻦ ﮐﺘﺎب را ﮔﻮش ﻧﺪادﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻮاﻓﻖ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ درﺑﺎرﻩ ﻣﺎ ﻣﮑﺘﻮب اﺳﺖ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ« ،و ﭘﺲ از ﻣﺸﻮرت ﺑﺎ ﮐﺎهﻨﻪ ای ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﻠﺪﻩ زوﺟﻪ ﺷﻼم ﺑﻦ ﺗﻘﻮﻩ ﺑﻦ ﺟﺮﺟﺲ ﻟﺒﺎﺳﺪار ﻣﺤﻠﻪ دوم اورﺷﻠﻴﻢ درﺑﺎرﻩ ﭘﻴﺎم واﻗﻌﯽ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ،ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﺠﻠﻠﯽ ﺑﻪ ﻧﺸﺎن ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻣﻴﺜﺎق ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮدش ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﯽ دهﺪ ،و از ﺁن ﭘﺲ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﮐﻠﯽ دوﻟﺖ ﻳﻬﻮدا در اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﮐﻪ ﮐﻠﻴﻪ اﻣﻮر ﻣﺬهﺒﯽ در اورﺷﻠﻴﻢ و در ﻣﻌﺒﺪ ﺁن ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻳﺎﺑﺪ و اﻣﺘﻴﺎزات ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﻪ ﮐﺎهﻨﺎن ﻣﻌﺒﺪ ﺗﻌﻠﻖ ﮔﻴﺮد ،و درﻋﻴﻦ ﺣﺎل هﻤﮑـﺎری هﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ای ﻣﻴﺎن دﺳﺘﮕﺎﻩ هﺎی ﺳﻠﻄﻨﺖ و روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺑﻨﻔﻊ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﻣﻮاﺿﻊ هﺮ دو ﻃﺮف ﺑﺮﻗﺮار ﮔــﺮدد. ﺑﺮﺳﯽ هﺎی ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎﻟﻪ رﻳﭽﺎرد ﻓﺮﻳﺪﻣﻦ اﺳﺘﺎد ﻳﻬﻮدی اﻻﺻﻞ داﻧﺸﮕﺎﻩ ﺳﻦ دﻳﻪ ﮔﻮی ﮐﺎﻟﻴﻔﺮﻧﻴﺎ در اﺛﺮ ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ او ﺑﻨﺎم »ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس را ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ؟« روﺷﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺘﻦ از اول ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﺮﻣﻴﺎ ﻳﮑﯽ از ﮐﺎهﻨﺎن ﻣﻌﺒﺪ اورﺷﻠﻴﻢ و ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺑﺎ ﻳﻮﺷﻴﺎ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺑﻄﻮر ﺟﻌﻠﯽ ،ﻃﺒﻖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ای ﮐﻪ ﺑﺎ هﻤﮑﺎری ﺧﻮد ﻳﻮﺷﻴﺎ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻩ ﻧﺴﺨﻪ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ای ازﻋﻬﺪ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در ﺷﻮرای ﻣﺬهﺒﯽ ) (Councilﮐﻠﻴﺴﺎی واﺗﻴﮑﺎن در ﺳﺎل ١٨٧٠ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺗﺮدﻳﺪهﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺻﺎﻟﺖ ﺗﻮرات ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪ ،رﺳﻤﺎ اﻋﻼم ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻮرات وﺣﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ روح اﻟﻘﺪس ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪﻩ و از راﻩ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،وﻟﯽ هﻤﻴﻦ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺑﺎ ﺗﺸﮑﻴﻞ هﻴﺌﺖ ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ »هﻴﺮوﻧﻴﻤﻮس« ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﮐﻪ اﺻﺎﻟﺖ ﺗﻮرات ﻣﺴﻠﻢ ﻧﻴﺴﺖ و ﺗﺪوﻳﻦ ﻧﻬﺎﺋﯽ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺣﺘﯽ ﺗﺎ ﺳﺎل ۴۴۴ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ )هﺰار ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از ﺗﺎرﻳﺦ ﺳﻨﺘﯽ ﻣﺮگ ﻣﻮﺳﯽ( ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ١.ﺑﻌﻀﯽ از ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر ﺗﻨﻬﺎ در ﻗﺮن اول ﻣﻴﻼدی ﭘﺎﻳﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﭼﻨﺪﺗﻦ از ﺁﻧﺎن ﺣﺘﯽ اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ را ﺣﺪود ﺳــﺎل ۵٠٠ﻣﻴﻼدی داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ .ﺑﻤﻮﺟﺐ رواﻳﺘﯽ از ﻗـــــﺮن اول ﻣﻴﻼدی ،ﭼﻮن ﻧﺴﺨﻪ هﺎی ﻗﺪﻳﻢ و ﻣﻌﺘﺒﺮ ﮐﺘﺎب ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ در هﻨﮕﺎم وﻳﺮاﻧﯽ ﻣﻌﺒﺪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﻣﺪت هﺎ هﻴﭻ ﻧﺴﺨﻪ دﻳﮕﺮی از ﺁن در دﺳﺖ ﻧﺒﻮد ،ﺗﻤﺎم ﻣﺘﻦ ﺁن در ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ای از ﺟﺎﻧﺐ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻋﺰرا ﮐﺎهﻦ اﻋﻈﻢ ﻳﻬﻮد ﮐﻪ ﻗﺒﻼ در اﻳﺮان ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮد وﺣﯽ ﺷﺪ و وی ﺁﻧﺮا در ﻣﺪت ﭼﻬﻞ روز و ﭼﻬﻞ ﺷﺐ ﭘﻴﺎﭘﯽ ﺑﻪ ﭘﻨﺞ ﮐﺎﺗﺐ ﻳﻬﻮدی دﻳﮑﺘﻪ ﮐﺮد ،و وﻗﺘﯽ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺸﺎﻳﺎرﺷﺎ ﻣﺄﻣﻮر
_______________________________ -١ﺷﻮرای واﺗﻴﮑﺎن دوم ).(١٩۶۵ -١٩۶٢
ﺻﻔﺤﻪ ٣
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺑﺮای ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﺷﺪ )ﮐﻪ در ﺁﻧﺰﻣﺎن ﺑﺨﺸﯽ از ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺑﻮد( ،وی ﺑﺎ ﮔﺮوهﯽ از ﮐﺎهﻨﺎن ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ رﻓﺖ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺗﻮرات ﮐﻨﻮﻧﯽ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن اﺑﻼغ ﮐﺮد ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﮐﺮﻧﻔﻠﺪ ﻣﻮرخ و ﺗﻮرات ﺷﻨﺎس ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﻋﻠﺖ ﭘﺎﻓﺸﺎری ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ در ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﺑﯽ اﻋﺘﺒﺎری اﺻﺎﻟﺖ ﺗﻮرات اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﭼﻨﻴﻦ ﺻﻮرﺗﯽ ﭘﺎﻳﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﺮ رواﻳﺎت ﺗﻮرات اﺳﺘﻮار اﺳﺖ ﻣﺘﺰﻟﺰل ﻣﯽ ﺷﻮد» :ﻓﯽ اﻟﻤﺜﻞ اﮔﺮ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ﮐﻪ هﻤﻪ ﻣﻨﺪرﺟﺎت ﮐﺘﺎب ﻳﻮﺷﻊ و ﺣﻮادث ﺁن ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﻣﺴﻠﻢ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﺟﻌﻠﯽ و ﻏﻴﺮ واﻗﻌﯽ اﺳﺖ ،دراﻳﻨﺼﻮرت ﺗﻤﺎم اﺳﻄﻮرﻩ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻳﻬﻮد در ﻣﻮرد ﺑﺨﺸﺶ ارض ﻣﻮﻋﻮد ﺑﺪﻳﻦ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻴﺰ داﺳﺘﺎﻧﯽ ﺗﺨﻴﻠﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﺑﺎ ﻗﺒﻮل ﭼﻨﻴﻦ واﻗﻌﻴﺘﯽ ﻣﺒﻨﺎی دﻳﻦ ﻗﻮﻣﯽ ﻳﻬﻮد ﺑﮑﻠﯽ ﻣﺘﺰﻟﺰل ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﺑﺪون ﻣﻴﺜﺎق ﻳﻬﻮﻩ و ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﯽ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ،دﻳﻦ ﻳﻬﻮد دﻳﮕﺮ ﻣﺤﺘﻮاﺋﯽ ﻧﺨﻮاهﺪ داﺷﺖ«. دﻳﻤﻮﻧﺖ در ﮐﺘﺎب »ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﺧﺪا و ﺗﺎرﻳﺦ« دو ﮐﺎهﻦ ﻳﻬﻮدی را ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن واﻗﻌﯽ ﺗﻮرات ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﻋﺰرا و ﻧﺤﻤﻴﺎ ﻣﯽ داﻧﺪ ﮐﻪ هﺮ دوی ﺁﻧﻬﺎ در درﺑﺎر هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ و هﺮ دو ﻧﻴﺰ از ﺟﺎﻧﺐ اردﺷﻴﺮ ﺑﺎ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺑﺮای ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺑﻪ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﺑﻪ اﺑﺘﮑﺎر ﺁﻧﺎن ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ﮐﻪ در زﻣﺎن ﻳﻮﺷﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺎ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﻻزم ﺑﻪ ﮐﺘﺎب هﺎی ﭼﻬﺎر ﮔﺎﻧﻪ ﻗﺒﻠﯽ ﺗﻮرات اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪﻩ و از اﻳﻦ ﺗﺮﮐﻴﺐ »اﺳﻔﺎر ﺧﻤﺴﻪ« )ﺗﻮرات( ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺑﻮﺟﻮد ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ. ﻣﻔﻬﻮم اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﺑﺮاﺳﺎس ﭘﻨﺞ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬاری ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺸﺘﺼﺪ ﺗﺎ هﺰار و دوﻳﺴﺖ ﺳﺎل ﭘﺲ از ﺗﺎرﻳﺦ ادﻋﺎﺋﯽ ﻣﺮگ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .هﻤﻴﻦ ﻣﺤﻘﻖ ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ در »هﮕﺪﻩ« ،ﮐﺘﺎب ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﻌﺮوف ﻳﻬﻮدی ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در هﺮ ﻋﻴﺪ ﻓﺼﺢ ﺑﻪ ﻳﺎد ﺑﻮد ﺧﺮوج ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﻣﺼﺮ در ﮐﻨﻴﺴﻪ هﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ ،ﺣﺘﯽ ﻳﮑﺒﺎر ﻧﻴﺰ ﻧﺎﻣﯽ از ﺧﻮد ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺮدﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد .ﺗﺎرﻳﺦ اواﺳﻂ ﻗﺮن ﭘﻨﺠﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﺑﺮای ﺗﺪوﻳﻦ واﻗﻌﯽ ﺗﻮرات ،ﮐﻪ ﻣﺼﺎدف ﺑﺎ زﻣﺎن اردﺷﻴﺮ درازدﺳﺖ در اﻳﺮان اﺳﺖ ،ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻮرد ﺗﺎﻳﻴﺪ اﺳﭙﻴﻨﻮزا ﻧﻴﺰ هﺴﺖ. ک .م .ﮐﻨﻴﺎن ﭘﮋوهﺸﮕﺮان اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ در ﮐﺘﺎب »ﺗﻮرات و ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺟﺪﻳﺪ« ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﺎر ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺗﻮرات ﺗﻮﺳﻂ ﻋﺰرا و ﻧﺤﻤﻴﺎ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ ،اﻳﻦ دو ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺳﻨﺎرﻳﻮی ﻳﻮﺷﻴﺎ را ﺗﺠﺪﻳﺪ ﮐﻨﻨﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ در ﺗﻤﺎم اﻣﭙﺮاﺗﻮری اﻳﺮان )ﮐﻪ ﺧﺎور ﻧﺰدﻳﮏ و ﻣﺼﺮ ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺁن ﺑﻮد( اﻳﻦ ﺷﺎﻳﻌﻪ را رواج دهﻨﺪ ﮐﻪ اﺳﻔﺎر ﺧﻤﺴﻪ )ﺗﻮرات( ﻣﻮﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁﺳﺎ ﻳﻌﻨﯽ در ﻋﺎﻟﻢ ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﺑﻪ ﻋﺰرا اﻟﻬﺎم ﺷﺪﻩ در روز اول ﺳﺎل ﻧ ِﻮ ﻳﻬﻮدی در ﻣﻌﺒﺪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺮای ﻋﻤﻮم ﻗﺮاﺋﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮدی ﺳﺮاﻧﺠﺎم درﺳﺎل ۴۴۴ﭘﻴﺶ ازﻣﻴﻼد ﺳﻨﺪ ﮐﺘﺒﯽ ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺪﺳﺖ ﺁورد .ﺗﺎ اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﺁﻧﭽﻪ واﻗﻌﺎ ﺗﻮرات ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ای ازرواﻳﺎت ﺷﻔﺎهﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﻃﻮل ﻗﺮون ﺳﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،و در هﺮ ﻧﻘﻞ و اﻧﺘﻘﺎﻟﯽ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ دﻟﺨﻮاﻩ راوی ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﻮرد ﺗﻐﻴﻴﺮ و ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد .از دﺳﺘﻨﻮﻳﺲ هﺎی ﻗﺪﻳﻤﯽ ﺗﻮرات اﻣﺮوزﻩ ﺣﺘﯽ ﻧﺴﺨﻪ ای ﮐﻪ از ﺳﺪﻩ هﺎی اول ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ در دﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ و ﺗﺮﺟﻤﻪ ای ﮐﻪ ﻓﯽ اﻟﻤﺜﻞ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎرﺗﻴﻦ ﻟﻮﺗﺮ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﺁﺋﻴﻦ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن از ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ از روی ﻧﺴﺨﻪ ﻣﺘﺄﺧﺮﺗﺮی اﺳﺖ .ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ »ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس« ﺗﻨﻬﺎ در ﺁﻟﻤﺎن ﻗﺮون وﺳﻄﯽ ،ﻳﻌﻨﯽ در دوران ﻟﻮﺗﺮ ،در ﺣﺪود ۴٠٠٠دﺳﺘﻨﻮﻳﺲ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻮرات وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﻨﺪرﺟﺎت ﺑﺴﻴﺎری از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ هﻢ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ در ﻃﻮل دو هﺰار ﺳﺎل از ﻣﺘﻨﯽ ﺑﻪ ﻣﺘﻦ دﻳﮕﺮ اﻧﻮاع دﺳﺘﮑﺎری هﺎﺋﯽ در ﮐﺘﺎب هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﺻﺎﻟﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺁﻧﻬﺎ را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدﻩ ﺑﻠﮑﻪ ﮔﺎﻩ اﻧﺤﺮاﻓﺎت ﺟﺒﺮان ﻧﺎﭘﺬﻳﺮی را ﻧﻴﺰ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻮﻣﻨﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ هﻤﺮاﻩ ﺁوردﻩ اﺳﺖ، ﻣﺜﻼ اﺷﺘﺒﺎﻩ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﻗﺪﻳﺲ ،St. Paulusﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻌﺪ از ﻋﻴﺴﯽ ،ﮐﻪ دو ﮐﻠﻤﻪ ﻋﺎم »ﺁدم« ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ زادﻩ ﺧﺎک و »ﺣﻮا« ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﻣﺎدر را در ﻣﺘﻦ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﻣﻮرد ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺧﻮد اﺳﺎﻣﯽ ﺧﺎص اوﻟﻴﻦ ﻣﺮد و زن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﭘﻨﺪاﺷﺘﻪ و ﺁﻧﺮا ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺻﻮرت در »رﺳﺎﻟﻪ ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ روﻣﻴﺎن« ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم ﺁدم و ﺣﻮا را ﻧﺎم هﺎی ﺧﺎص اﻳﻦ دو ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺁورﻧﺪ و ﺑﻌﺪا ﻧﺎم ﺁدم ﺑﺎ هﻤﻴﻦ ﺑﺮداﺷﺖ در ﻗﺮﺁن و ﻧﺎم ﺣﻮا در دﻳﮕﺮ ﮐﺘﺐ ﺟﻬﺎﻧﯽ اﺳﻼم ﻧﻴﺰ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﻮد .ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،اﺷﺘﺒﺎﻩ ﺟﺮوﻧﻴﻤﻮی ﻗﺪﻳﺲ )ﺳﻦ ژروم( در ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﻠﻤﻪ malum در ﻣﺘﻦ ﻻﺗﻴﻨﯽ ﺗﻮرات ﺑﻪ ﺳﻴﺐ )ﮐﻠﻤﻪ ای ﮐﻪ درﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻣﻌﻨﯽ ﻣﻤﻨﻮع را ﻧﻴﺰ دارد( ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ در ﻃﻮل ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻪ دو هﺰار ﺳﺎل ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﮔﻨﺎﻩ راﻧﺪﻩ ﺷﺪن ﺁدم و ﺣﻮا را از ﺑﻬﺸﺖ زﻣﻴﻨﯽ ﺑﻪ ﮔﺮدن ﺳﻴﺐ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻴﻨﺪازﻧﺪ ،هﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ اﺷﺘﺒﺎﻩ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﮔﺴﺘﺮش ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ در ﺳﻨﺖ هﺎی اﺳﻼﻣﯽ ،ﺑﻪ دﻟﻴﻠﯽ ﮐﻪ روﺷﻦ ﻧﻴﺴﺖ اﺳﺎﺳﺎ ﺳﻴﺐ ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮔﻨﺪم دادﻩ اﺳﺖ. اﻣﺮوزﻩ ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺪوﻳﻦ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﮐﺘﺎب هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﮐﻪ ﺑﻨﺎم ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻳﻬﻮد ﻧﺎﻣﮕﺬاری ﺷﺪﻩ وﻟﯽ هﻴﭽﮑﺪام از ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﺁﻧﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﻧﺪ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻣﺜﻼ ﻣﺴﻠﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب هﺎی داﻧﻴﻞ ،اﻳﻮب ،ﻋﺰرا ،ﻧﺤﻤﻴﺎ ،داوران، زﮐﺮﻳﺎ ،ﻣﻼﮐﯽ ،اﺳﺘﺮ ،ﻳﻮﻧﺲ ،هﻮﺷﻊ هﻤﮕﯽ در ﻗﺮون ﺷﺸﻢ ﺗﺎ ﭼﻬﺎرم ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎ دو ﺗﺎ ﭼﻬﺎر ﻗﺮن ﻓﺎﺻﻠﻪ از زﻣﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد اﻳﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﮐﺘﺎب ﻣﺰاﻣﻴﺮ داود ،ﮐﻪ ﺧﻮد او در ﻗﺮن دهﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﯽ زﻳﺴﺘﻪ )و در ﺻﻔﺤﻪ ٤
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﻗﺮﺁن ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﺼﻮرت ﻳﮏ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮ داود ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ( ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ای در ﻃﻮل ﭼﻬﺎر ﻗﺮن )ﻗﺮون هﺸﺘﻢ ﺗﺎ ﭼﻬﺎرم ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد( ﻧﮕﺎرش ﻳﺎﻓﺘﻪ ،و ﮐﺘﺎب ﻏﺰل ﻏﺰل هﺎی ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺻﻮرت در ﻃﻮل ﺑﻴﺶ از ﺳﻪ ﻗﺮن ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺑﺮﺳﯽ هﺎی دو داﻧﺸﻤﻨﺪ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ و اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ Holscher ،و ،M. Burrowsاز ١٢٧٣ﺑﻨﺪ ﮐﺘﺎب ﻣﻌﺮوف ﺣﺰﻗﻴﺎل ﺗﻮرات ﻓﻘﻂ ١۵٠ﺑﻨﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺧﻮد اوﺳﺖ و ﺑﻘﻴﻪ ﺁن ﮐﺎر ﮐﺴﺎن دﻳﮕﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﭼﻬﺎر ﻗﺮن ﺑﻌﺪ از ﺧﻮد او در ﻗﺮون دوم و ﺳﻮم ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻧﺪ. ﺁﺷﻮر ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻓﺮاﻧﺴﻮی J. Botteroﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﺘﺎب اﺷﻌﻴﺎء -ﮐﻪ ﺧﻮدش در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺳﺎل هﺎی ٧۶٠ﺗﺎ ٧٠٠ﭘﻴﺶ از ﻣﺴﻴﺢ ﻣﯽ زﻳﺴﺘﻪ -ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ از ﺳﻘﻮط ﺑﺎﺑﻞ ﺑﺪﺳﺖ اﻳﺮاﻧﻴﺎن در دو ﻗﺮن ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺑﺼﻮرﺗﯽ دﻗﻴﻖ ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ، ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﻧﺎم ﮐﻮروش ﻓﺎﺗﺢ ﺑﺎﺑﻞ و ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ وی ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺻﺮاﺣﺘًﺎ ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﺑﺴﻴﺎری ﮐﺘﺎب هﺎی »ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ« در ﻃﻮل دو ﺳﺪﻩ ای ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻳﮑﯽ از اﺳﺘﺎن هﺎی ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ اﻳﺮان ﺑﻮدﻩ ،ﺑﺪﻳــﻦ ﺟﻬﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻓﺮاوان و ﺁﺷﮑﺎری از ﺁﺋﻴﻦ زرﺗﺸﺘﯽ در ﺁﻧﻬﺎ دﻳﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪا از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻮرات ﺑﺎزﺗﺎب هﺎی ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﺁﻧﻬﺎ را در ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و در اﺳﻼم ﻧﻴﺰﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .از اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ اﻧﺪ ﮐﺘﺎب هﺎی داﻧﻴﺎل و اﺷﻌﻴﺎء و ﻣﺰاﻣﻴﺮ داود و ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم و اﻳﻮب و ﻋﺰرا و ﻧﺤﻤﻴﺎ و ﻳﻮﻧﺲ و اﺳﺘﺮ و اﻣﺜﺎل ﺳﻠﻴﻤﺎن .درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﻓﺼﻞ ﻣﻬﻢ از ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی در ﺻﻔﺤﺎت ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ. در ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮرات ،اﻳﺮان و ﭘﺎدﺷﺎهﺎن و ﺷﻬﺮهﺎی ﻣﻬﻢ ﺁن ﺟﺎی ﻣﻤﺘﺎزی دارﻧﺪ ﮐﻪ هﻴﭻ ﮐﺸﻮر دﻳﮕﺮی ﻧﺪارد ٢٧ :ﺑﺎر از ﮐﻮروش ١٨ ،ﺑﺎر از دارﻳﻮش ٢١ ،ﺑﺎر ﺑﺨﺸﻮرش )ﺧﺸﺎﻳﺎرﺷﺎ ﻳﺎ اردﺷﻴﺮ( ٣۵ ،ﺑﺎر از ﭘﺎرس ٣٣ ،ﺑﺎر از ﻣﺎد ۴ﺑﺎر از ﺷﻮش ٢ﺑﺎر از ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ و ﻳﮑﺒﺎر از ری در ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ و درﺑﺎرﻩ ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ اﻳﺮان ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :هﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺎ )ﻣﻠﺖ ﻳﻬﻮد( ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ،وﻟﯽ ﺧﺪای ﻣﺎ در اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻣﺎ را ﺗﺮک ﻧﮑﺮدﻩ ،زﻳﺮا ﺳﺎﻳﻪ ﺑﺰرﮔﻮاری ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﭘﺎرس را ﺑﺮ ﺳﺮﻣﺎن ﮔﺴﺘﺮدﻩ اﺳﺖ« )ﮐﺘﺎب ﻋﺰرا ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ ،(۵ ،و ﮐﻮروش ،ﺑﺼﻮرت ﻳﮏ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻔﺮد در ﺗﻤﺎم ﺗﻮرات، »ﻣﺴﻴـﺢ ﺧﺪاوﻧــﺪ« و »ﺁزادی ﺑﺨﺶ ﺑﺰرگ« و ﮐﻤﺮﺑﺴﺘﻪ ﺧـــﺪا ﻟﻘﺐ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘـــﻪ L.H. Millsﻳﮑﯽ از ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ در ﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ -ﮐﻪ ﺧﻮدش ﻳﻬﻮدی اﺳﺖ » -در ﻃﻮل دو ﻗﺮن ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻳﺮان هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺑﺮ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ،ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻘﺪری ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی اﻳﺮاﻧﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻳﻬﻮدی ﺁن زﻣﺎن اورﺷﻠﻴﻢ را ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﻳﻬﻮدی ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﺷﻬﺮی اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻤﺮدﻧﺪ«. ﻳﺎدﺁوری ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ از ﺳﺎل ۵٣٨ﺗﺎ ﺳﺎل ٣٣٠ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺨﺸﯽ از ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺳﺎﺗﺮاﭘﯽ ﭘﻨﺠﻢ از ﺳﺎﺗﺮاﭘﯽ هﺎی ﺑﻴﺴﺖ ﮔﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ ﺑﻔﺮﻣﺎن دارﻳﻮش اﻳﺠﺎد ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و ﻣﺮﮐﺰ ﺁن دﻣﺸﻖ ﺑﻮد واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد .ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻌﺒﺪ اورﺷﻠﻴﻢ ﮐﻪ در زﻣﺎن ﮐﻮروش ﺁﻏﺎز ﺷﺪﻩ ﺑﻮد در زﻣﺎن ﺧﺸﺎﻳﺎرﺷﺎ ﻳﺎ اردﺷﻴﺮ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ و در ﺁن هﻨﮕﺎم ﻋﺰرا و ﻧﺤﻤﻴﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﻳﻬﻮد ﮐﻪ در درﺑﺎر اﻳﺮان ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ از ﻃﺮف اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ رﻓﺘﻨﺪ و ﻣﺄﻣﻮر ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺮای ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺷﺪﻧﺪ .در اﻳﻦ دوران ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻔﻮذ ﻓﺮهﻨﮕﯽ اﻳﺮان در ﻣﻘﻴﺎس وﺳﻴﻌﯽ در ﻓﺮهﻨﮓ ﻳﻬﻮد ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺖ. ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺘﻮن دﻳﮕﺮ ﺗﻮرات ﮐﻪ در ﻗﺮون ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺴﺨﻪ هﺎی ﮐﻬﻦ ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﻣﺘﻮﻧﯽ ﺑﮑﻠﯽ ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ و ﺗﻘﻠﺒﯽ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ .ﻣﺜﻼ در ﻗﺮن ﭼﻬﺎردهﻢ در ﺁﻟﻤﺎن ﻧﺴﺨﻪ ﺧﻄﯽ ﺗﻮراﺗﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﻃﻐﺮای ﻣﻘﺪس ﻧﺎﺑﻠﻮس ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺖ و ﺗﺎرﻳﺦ ﮐﺘﺎب ﺁن ﺳﺎل ﺳﻴﺰدهﻢ از ورود ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﮐﻨﻌﺎن ﻳﻌﻨﯽ ﺳﻴﺰدﻩ ﺳﺎل ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻮد وﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ در ﺳﺮاﺳﺮ اروﭘﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ اﻳﻦ ﺗﺼﻮر را ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ ﮐﻪ هﻤﺎن ﺗﻮراﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در زﻣﺎن ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺨﺼﻮص اﻳﻨﮑﻪ ﻧﺎم ﮐﺎﺗﺐ اﻳﻦ ﻃﻐﺮا ﮐﻪ ﺑﺮ روی ﭘﻮﺳﺖ ﺑﻴﺴﺖ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﮐﺘﺎﺑﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﻓﻴﻨﺤﺎس ﺑﻦ اﻟﻌﺎزار ﺑﻦ هﺎرون ﮐﺎهﻦ ﻧﻮادﻩ ﺑﺮادر ﻣﻮﺳﯽ ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺁﻧﺮا ﺗﻮرات ﻓﻴﻨﺤﺎﺳﯽ ﻧﻴﺰ ﻧﺎم دادﻧﺪ .وﻟﯽ ﺑﻌﺪا ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻓﻴﻨﺤﺎس ﺑﻦ اﻟﻌﺎزار ﮐﺎهﻦ ﻳﻬﻮدﻳﺎن دﻣﺸﻖ ﺑﻮدﻩ و ﺗﻮرات او در ﺳﺎل ١٣١٨ﻳﻌﻨﯽ درﺣﺪود ٢۵٠٠ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از ﺗﺎرﻳﺦ ﻓﺮﺿﯽ ﻣﻮﺳﯽ ﮐﺘﺎﺑﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ! * * * ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ ﺗﻮرات )ﻋﻬﺪﻋﺘﻴﻖ( ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ،در ﻣﻮرد اﻧﺠﻴﻞ )ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ( ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ ﺗﻮان داد. اﻧﺠﻴﻞ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺧﻼف اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد ﺳﻨﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﺸﺨﺼﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻧﻪ ﻳﮏ ﮐﺘﺎب ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻬﺎر ﮐﺘﺎب ﻣﺠﺰا از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻤﻊ ﺁﻧﻬﺎ اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ .هﻴﭽﻴﮏ از اﻳﻦ ﭼﻬﺎر اﻧﺠﻴﻞ ﻧﻪ ﺻﻔﺤﻪ ٥
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و ﻧﻪ ﺧﻮد او هﺮﮔﺰ ﻣﺪﻋﯽ درﻳﺎﻓﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺼﻮرت وﺣﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﭼﻬﺎر اﻧﺠﻴﻞ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺣﺘﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﻮارﻳﻮن ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻋﻴﺴﯽ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ از ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺎهﺪ زﻧﺪﮔﯽ و ﻣﺮگ وی ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺎوت از ﺳﺎل ٧٠ﺗﺎ ﺳﺎل ١١٠ﺑﻌﺪ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ و ﺷﺎﻳﺪ هﻢ دﻳﺮﺗﺮ از ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ دﻗﻴﻖ ﺗﺄﻟﻴﻒ هﻴﭽﻴﮏ از اﻳﻦ اﻧﺠﻴﻞ هﺎ روﺷﻦ ﻧﻴﺴﺖ ،ﻋﻘﻴﺪﻩ اﮐﺜﺮاﻧﺠﻴﻞ ﺷﻨﺎﺳﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺮﻗﺲ Macusدر دهﻪ ٧٠ ﻣﻴﻼدی ،اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﻣﺘﯽ Matthewو ﻟﻮﻗﺎ Lucدر دهﻪ هﺎی ٨٠و ٩٠ﻣﻴﻼدی و اﻧﺠﻴﻞ ﻳﻮﺣﻨﺎ Johannesدر ﺣﺪود ﺳﺎل ١١٠ﻣﻴﻼدی ﻳﺎ ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .از اﻳﻦ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ ﻣﺮﻗﺲ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ زﺑﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﻏﻴﺮ ﻳﻬﻮدی اﻧﺠﻴﻞ ﺧﻮد را ﺑﻪ زﺑﺎن ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ در رم ﺗﺄﻟﻴﻒ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﻣﺘﯽ ﻳﻬﻮدی ﺳﺎﮐﻦ اورﺷﻠﻴﻢ و ﻋﺒﺮی زﺑﺎن اﻧﺠﻴﻞ ﺧﻮد را در اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺒﺮی ،ﻟﻮﻗﺎ ادﻳﺐ و روﺷﻨﻔﮑﺮﻏﻴﺮ ﻳﻬﻮدی اﻧﺠﻴﻞ ﺧﻮد را در ﺁﺳﻴﺎی ﺻﻐﻴﺮ)ﻳﺎ اﺣﺘﻤﺎﻻ در رم( ﺑﻪ زﺑﺎن ﻻﺗﻴﻨﯽ ،و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻳﻮﺣﻨﺎ روﺣﺎﻧﯽ ﻳﻬﻮدی واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﻧﺠﻴﻞ ﺧﻮد را ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﺤﺘﻮای ﺧﻮد ﺑﺎ ﺳﻪ اﻧﺠﻴﻞ دﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎوت ﺁﺷﮑﺎر دارد ﺑﻪ زﺑﺎن ﺁراﻣﯽ در »اﻓﺴﻮس« ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻧﺪ. اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺷﺪﻩ در ﺳﺎل هﺎی ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﭼﻬﺎر اﻧﺠﻴﻞ ﻧﺎﻣﺒﺮدﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﻣﺘﻌﺪد دﻳﮕﺮی ﻧﻴﺰ ﺑﻨﺎم اﻧﺠﻴﻞ ﻧﺎﺻﺮﻳﺎن ،اﻧﺠﻴﻞ ﻋﺒﺮﻳﺎن ،اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺼﺮﻳﺎن ،اﻧﺠﻴﻞ ﺑﺮدﻳﺼﺎن ،اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺮﻗﻴﻮن ،اﻧﺠﻴﻞ ﺑﺮﻧﺎﺑﻪ و اﻧﺠﻴﻞ ﺗﻮﻣﺎس ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ هﻴﭽﮑﺪام از ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺠﺰ ﭼﻬﺎر اﻧﺠﻴﻞ ﮐﻪ ﺑﻪ رﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. اﻧﺠﻴﻞ ﺗﻮﻣﺎس ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺪﻳﺲ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺳﻦ ﺗﻮﻣﺎس ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﻣﻌﺮوﻓﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ درﺳﺖ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﻗﺮﺁن ١١۴ ﺳﻮرﻩ )ﺑﺎب( دارد. در »داﺋﺮة اﻟﻤﻌﺎرف ﻣﺴﻴﺤﯽ« ﮐﻪ در ﺳﺎل ١٩٧٢ﺑﺼﻮرت اﺛﺮ دﺳﺘﺠﻤﻌﯽ ﺑﻴﺶ از ﻳﮑﺼﺪ ﮐﺎرﺷﻨﺎس ﻣﺬهﺒﯽ ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ و ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﺑﺎ ﻋﻨﻮان Introduction a la traduction oecumenique du Nouveau Testamentدر ﭘﺎرﻳﺲ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ،ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺳﺎل ١۴٠ﺑﻌﺪ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ اﺻﻮﻻ هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﻣﺪرﮐﯽ ﺣﺎﮐﯽ از اﻳﻨﮑﻪ ﻳﮏ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی اﻧﺠﻴﻠﯽ در دﺳﺘﺮس ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻗﺮار داﺷﺘﻪ اﺳﺖ وﺟﻮد ﻧﺪارد ،و ﺗﻨﻬﺎ در ﺳﺎل ١۵٠ﻣﻴﻼدی اﺳﺖ ﮐﻪ »ﺳﻦ ژوﺳﺘﻦ« ﻗﺪﻳﺲ ﻓﺮاﻧﺴﻮی ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر از ﭼﻬﺎر ﻣﺘﻦ ﻧﺎﻣﺒﺮدﻩ ﺑﻪ ﺻﻮرت »ﺧﺎﻃﺮات ﺣﻮارﻳﻮن« )و ﻧﻪ اﻧﺠﻴﻞ( ﻧﺎم ﻣﯽ ﺑﺮد .ﻋﻨﻮان »اﻧﺠﻴﻞ« ﺗﻨﻬﺎ در ﺳﺎل هﺎی دهﻪ ١٧٠ﺗﺎ ١٨٠ﻣﻴﻼدی ﺗﻮﺳﻂ »اﻳﺮﻧﻪ« اﺳﻘﻒ ﺷﻬﺮ ﻟﻴﻮن ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﻪ اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ دادﻩ ﺷﺪ .اﻳﻦ ﮐﻠﻤﻪ از ﮐﻠﻤﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﻗﺪﻳﻢ Evangelionﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺧﺒﺮ ﺧﻮب ﻳﺎ »ﻣﮋدﻩ« را دارد. ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﻣﻴﺎن هﻤﻪ اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﻣﺘﻌﺪد و ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻬﺎر اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﻳﻮﺣﻨﺎ را ﺑﻪ رﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻣﻴـــﺎن ﺧﻮد اﻳﻦ اﻧﺠﻴـﻞ هـﺎ ﻧﻴﺰ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ هﻤﺎهﻨﮕﯽ ﮐـﺎﻣـﻞ وﺟـﻮد ﻧﺪارد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﺿﺪ و ﻧﻘﻴﺾ هﺎ و ﺧﻼﻓﮕﻮﺋﯽ هﺎی ﭼﻨﺎن ﺁﺷﮑﺎری وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ اﻋﺘﺒﺎر هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻼﻣﺖ ﺳﺌﻮال ﻗﺮارﻣﯽ دهـﺪ .ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ گ .وﻳﻨﮑﻦ» :از ﻣﻄﺎﻟﺐ اﻧﺠﻴﻞ هﺎ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن هﺸﺘﺎد هﺰار ﺑﺮداﺷﺖ و ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﻣﺎ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ .ﺁﻳﺎ ﮐﺴﯽ هﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕــﻮﻳـﺪ ﮐﺪاﻣﻴﮏ از اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﺎﻳﺪ وﺣﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﮐﺪاﻣﻴﮏ را ﻧﻈﺮﻳﺎت ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﺪاﻧﻴﻢ؟« ﻣﻌﺮوﻓﺘﺮﻳﻦ اﻳﻦ ﺗﻨـﺎﻗﺾ هﺎ :ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺪان اﺷﺎرﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ،ﺷﺠﺮﻩ ﻧﺎﻣﻪ ﻋﻴﺴﯽ در دو اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ و ﻟﻮﻗﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ اوﻟﯽ ﻧﺴﺐ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ ٢٨ واﺳﻄﻪ ﺑﻪ داود ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ و ﺑﺎ ۴٢واﺳﻄﻪ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ اﻳﻦ ﻧﺴﺐ ﻧﺎﻣﻪ در اﻧﺠﻴﻞ دوم ۵۵ واﺳﻄﻪ ﻳﻌﻨﯽ ﺳﻴﺰدﻩ واﺳﻄﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻴﺎن ﻋﻴﺴﯽ و اﺑﺮاهﻴﻢ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد ،و ﺗﺎزﻩ هﻮﻳﺖ اﻳﻦ واﺳﻄﻪ هﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﮑﻠﯽ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎوت دارد ،ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﮐﻪ در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺴﺮ ﻳﻮﺳﻒ ،ﭘﺴﺮﻳﻌﻘﻮب ،ﭘﺴﺮﻣﺘﺎن ،ﭘﺴﺮ اﻳﻠﻌﺎزار ،ﭘﺴﺮ اﻳﻠﻴﻬﻮد و ...ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و در اﻧﺠﻴﻞ ﻟﻮﻗﺎ هﻤﻴﻦ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺴﺮ ﻳﻮﺳﻒ ،ﭘﺴﺮ هﺎﻟﯽ ،ﭘﺴﺮ ﺑﻦ ﻣﺘﺎت ،ﭘﺴﺮ ﻻوی ،ﭘﺴﺮ ﻣﻠﮑﯽ ،ﭘﺴﺮ ﻳﻨﺎ و ...ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺗﺼﻮر ﮐﺮد ﮐﻪ اﺻﻮﻻ ﺻﺤﺒﺖ از دوﻋﻴﺴﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻣﻴﺎن اﺳﺖ .از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ در اﻳﻦ هﺮ دو ﺷﺠﺮﻩ ﻧﺎﻣﻪ اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﻣﺘﯽ و ﻟﻮﻗﺎ ،ﻋﻴﺴﯽ از راﻩ ﻳﻮﺳﻒ ﺷﻮهﺮ ﻣﺮﻳﻢ از داود و اﺑﺮاهﻴﻢ ﻧﺴﺐ ﻣﯽ ﺑﺮد ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺧﻮد اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ ﻣﺪﻋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﻳﻢ در هﻨﮕﺎم ﺑﺎردار ﺷﺪن ﺑﺎﮐﺮﻩ ﺑﻮدﻩ و ﺑﺎ ﺷﻮهﺮش راﺑﻄﻪ زﻧﺎﺷﻮﺋﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ. اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﮑﺎرت ﻣﺮﻳﻢ و ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﯽ از روح اﻟﻘﺪس ﮐﻪ از اﺻﻮل ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن اﺳﺖ و در ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﺎرهﺎ ﺑﺮ ﺁن ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )وﻟﯽ در ﺧﻮد اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻳﮏ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ ﻣﻄﺮح ﺷﺪﻩ و در ﺳﻪ اﻧﺠﻴﻞ دﻳﮕﺮ ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ( از ﻳﮏ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺘﺎب اﺷﻌﻴﺎء ﺗﻮرات رﻳﺸﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ :ﺑﺎﮐﺮﻩ ای ﺧﻮاهﺪ زاﺋﻴﺪ و ﻧﺎم ﻓﺮزﻧﺪش ﻋﻤﺎﻧﻮﺋﻴﻞ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺁن ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﺎ اﺳﺖ )ﮐﺘﺎب اﺷﻌﻴﺎء ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ .(١۴ ،وﻟﯽ ﺑﺮرﺳﯽ هﺎی زﺑﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ روﺷﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﺎﮐﺮﻩ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﻏﻠﻄﯽ از اﺻﻞ ﻋﺮﺑﯽ »ﺁﻟﻤﺎح« اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ واﻗﻌﯽ ﺁن دﺧﺘﺮ زﻳﺒﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد را وﻗﻒ ﻣﻌﺒﺪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﻣﻌﻨﯽ ﺑﺎﮐﺮﻩ ﻧﺪارد .ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺒﻨﺎ ،ﺗﻤﺎم اﺳﻄﻮرﻩ ﺑﺎﮐﺮﻩ ﮔﯽ ﻣﺮﻳﻢ در اﻧﺠﻴﻞ و ﺑﺨﺼﻮص در ﻗﺮﺁن و اﻧﻌﮑﺎس ﻓﺮاوان ﺁن در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺗﻨﻬﺎ از ﻳﮏ اﺷﺘﺒﺎﻩ ﻟﻐﻮی ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ٦
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
در ﺳﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ و ﻣﺮﻗﺲ و ﻟﻮﻗﺎ ،دوران ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﺬهﺒﯽ ﻋﻴﺴﯽ و ﻣﻮﻋﻈﻪ هﺎی او در ﺟﻠﻴﻠﻪ و ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ دﻳﮕﺮ و در اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺘﻔﺎوت از ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺗﺎ ﻳﮑﺴﺎل ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ در اﻧﺠﻴﻞ ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ )اﻧﺠﻴﻞ ﻳﻮﺣﻨﺎ( اﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﻴﺶ از ﺳﻪ ﺳﺎل ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﻤﻴﻦ اﻧﺠﻴﻞ ﻋﻴﺴﯽ در اﻳﻦ ﻣﺪت ﺳﻪ ﺑﺎر ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺁﻣﺪﻩ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺟﻤﻌًﺎ هﻔﺖ ﺑﺎر ﻣﻌﺠﺰﻩ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺳﻪ اﻧﺠﻴﻞ دﻳﮕﺮ وی ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﺑﺎر ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﺳﻔﺮ ﮐﺮدﻩ و دراﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﻴﺶ از ﺑﻴﺴﺖ ﻣﻌﺠﺰﻩ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .در اﻧﺠﻴﻞ ﻟﻮﻗﺎ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺲ از ﻣﺮگ ،در روز ﻋﻴﺪ ﻓﺼﺢ ﮐﻪ ﭘﺲ ﻓﺮدای ﺁن ﺑﻮد از درون ﮔﻮر ﺧﻮد ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن رﻓﺖ ،وﻟﯽ در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﺗﻮرات )ﮐﺘﺎب اﻋﻤﺎل رﺳﻮﻻن( ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﻟﻮﻗﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﻦ ﺻﻌﻮد ﭼﻬﻞ روز ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و در دو اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ و ﻳﻮﺣﻨﺎ اﺻﻮﻻ ذﮐﺮی از ﺻﻌﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﭼﻬﻞ روز ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ از ﻃﺮف ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﺗﺎرﻳﺦ رﺳﻤﯽ ﺻﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ) (Ascensionﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. در ﻣﻮرد ﻇﻬﻮر ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺣﻮارﻳﻮن ﺧﻮد ﭘﺲ از ﻣﺮگ ،اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ ﻣﺤﻞ اﻳﻦ ﻇﻬﻮر را ﺟﻠﻴﻠﻪ ﻣﯽ داﻧﺪ ،اﻧﺠﻴﻞ ﻟﻮﻗﺎ ﻳﻬﻮدا، اﻧﺠﻠﻴﻞ ﻳﻮﺣﻨﺎ ﻃﺒﺮﻳﻪ .در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺧﻮاب ﺑﻪ ﻳﻮﺳﻒ ﺷﻮهﺮ ﻣﺮﻳﻢ در هﻨﮕﺎم ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺪرﻧﮓ ﻃﻔﻞ ﻧﻮزاد و ﻣﺎدرش را ﺑﺮدارد و ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺑﺮود و ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻣﺠﺪدًا دﺳﺘﻮری ﺑﺪو ﻧﺪادﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎز ﻧﮕﺮدد ،زﻳﺮا ﮐﻪ هﻴﺮودﻳﺲ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻳﮏ ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺪو ﺷﺪﻩ در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﻃﻔﻞ اﺳﺖ ﺗﺎ او را هﻼک ﮐﻨﺪ، و ﻳﻮﺳﻒ ﺷﺒﺎﻧﮕﺎﻩ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻧﻮزاد و ﻣﺎدر او رواﻧﻪ ﻣﺼﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺗﺎ هﻨﮕﺎم ﻣﺮگ هﻴﺮودﻳﺲ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب دوم ،(١۵-١٣ ،وﻟﯽ از اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻔﺮ ﻣﻬﻤﯽ در ﺳﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ و ﺣﺘﯽ در اﻧﺠﻴﻞ ﻟﻮق ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﻳﻢ ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ اﻳﺎم ﺗﻄﻬﻴﺮ ﺧﻮد را ﻃﺒﻖ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻣﻮﺳﯽ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺖ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﺷﻮهﺮ و ﻓﺮزﻧﺪش از ﺑﻴﺖ اﻟﻠﺤﻴﻢ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﺻﺮﻩ رﻓﺖ .درﺑﺎرﻩ هﻤﻴﻦ ﻧﺎﺻﺮﻩ در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﻮﺳﻒ ﺑﻬﻤﺮاﻩ ﻣﺮﻳﻢ و ﻓﺮزﻧﺪش ﻋﻴﺴﯽ در ﺑﻠﺪﻩ ﻧﺎﺻﺮﻩ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن اﻧﺒﻴﺎی ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﺎﺻﺮی ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،وﻟﯽ در ﮐﺘﺎب هﻴﭻ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻳﻬﻮدی در ﺗﻮرات ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰی ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻮدن ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ ﺳﻨﮓ زﻳﺮ ﺑﻨﺎی ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ در ﻳﮏ ﻣﻮرد ﺁﻧﻬﻢ در ﻳﮏ اﻧﺠﻴﻞ از اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :و ﻋﻴﺴﯽ رو ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ :ای ﭘﺪر ،ﺣﻴﺎت ﺟﺎوداﻧﯽ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺮا ﺧﺪای واﺣﺪ ﺣﻘﻴﻘﯽ و ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را ﮐﻪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺗﻮ اﺳﺖ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ« )ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ .(٣ ،ﺳﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ و ﻟﻮﻗﺎ و ﻣﺮﻗﺲ هﻴﭽﮑﺪام ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﻨﯽ را از ﺟﺎﻧﺐ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻘﻞ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،و اﺻﻮﻻ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻮدن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﺮگ او ﻣﻄﺮح ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻋﻨﻮان »ﻣﺴﻴﺤﯽ« ﻧﻴﺰ ﻓﻘﻂ در ﺣﺪود ﺳﺎل ۴٠ﺑﻌﺪ از ﻣﻴﻼد اﺑﺪاع ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻪ اﻳﻦ اﺻﻞ ﺑﻨﻴﺎدی دﻳﮕﺮ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺴﺮ ﺧﺪاﺳﺖ ،ﻧﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ در اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺣﻮارﻳﻮن او ،ﺑﻠﮑﻪ ﻃﺒﻖ اﻳﻦ رواﻳﺖ ﻣﺠﻌﻮل اﻳﻦ ﻋﻨﻮان ﭘﺲ از ﻣﺮگ او در روی ﺻﻠﻴﺐ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ ﺳﻨﺘﻮرﻳﻮن روﻣﯽ ﺑﺪو دادﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ »ﺣﻘًﺎ ﮐﻪ او ﭘﺴﺮ ﺧﺪا ﺑﻮد!« ﭘﺎﺋﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﺑﻌﺪا در رﺳﺎﻟﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻏﻼﻃـﻴﺎن اﻳﻦ اﺻﻄﻼح را از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮدش ،و ﻧﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺑﮑﺎر ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ» :وﻗﺘﻴﮑﻪ زﻣﺎن ﻣﻌﻴﻦ ﻓﺮا رﺳﻴﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را ﮐﻪ از ﻳﮏ زن و در ﺷﺮﻳﻌﺖ ﻳﻬﻮد ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎد« )ﻏﻼﻃﻴﺎن ،ﻓﺼﻞ ﭼﻬﺎرم .(۴ ،وﻟﯽ هﻤﻴﻦ ﻧﺎﻣﮕﺬاری ﻧﻴﺰ ﺧﻮدش اﻗﺘﺒﺎﺳﯽ از ﻣﺰﻣﻮر دوم داود در ﺗﻮرات اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن داود ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ» :ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ :ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﻣﻦ هﺴﺘﯽ و اﻣﺮوز ﺗﻮ را ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁوردم .اﻳﻨﮏ اﻣﺖ هﺎ را ﺑﻪ ﻣﻴﺮاث ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ داد و اﻗﺼﺎی زﻣﻴﻦ را ﻣﻠﮏ ﺗﻮ ﺧﻮاهﻢ ﮔﺮداﻧﻴﺪ :اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻋﺼﺎی ﺁهﻨﻴﻦ ﺧﻮاهﯽ ﺷﮑﺴﺖ و ﻣﺜﻞ ﮐﻮزﻩ ﮔﺮ ﺧﻮرد ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد« )ﻣﺰاﻣﻴﺮ ،ﻣﺰﻣﻮر دوم .(١٢-٨ ،و ﺗﺎزﻩ ﺧﻮد اﻳﻦ ﻣﺰﻣﻮر داود ﻧﻴﺰ ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻟﻮﺣﻪ ﺣﻤﻮراﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن وی ﻣﺮدوخ ﺧﺪای ﺑﺎﺑﻠﯽ را ﭘﺴﺮ ﺁﻧﻮ ﺧﺪای ﺑﺰرگ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ اﺳﺖ. از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﻳﻌﻨﯽ زﻧﺪﻩ ﮐﺮدن ﻣﺮدﻩ )زﻧﺪﻩ ﺷﺪن اﻳﻠﻌﺎزار ﺑﺪﺳﺖ ﻋﻴﺴﯽ در ﭼﻬﺎر روز ﭘﺲ از ﻣﺮگ او( ﮐﻪ در ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ از ﺁن ﻳﺎد ﺷﺪﻩ )ﻣﺎﺋﺪﻩ (١١٠ ،ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ اﻧﺠﻴﻞ )ﻳﻮﺣﻨﺎ (۴۴-٣٨ ،ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ و ﺳﻪ اﻧﺠﻴﻞ دﻳﮕﺮ اﺻﻮﻻ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ای را ﻣﻄﺮح ﻧﮑﺮدﻩ اﻧﺪ. اﺻﻄﻼح ﻣﻌﺮوف »ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن« ﺑﺮای ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻨﻬﺎ در ﻳﮏ ﻣﻮرد و در ﻳﮑﯽ از اﻧﺠﻴﻞ هﺎ ﺑﮑﺎر رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ...» :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻄﺮوس از ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ :ﻣﺎ ﮐﻪ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﺗﺮک ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺗﻮ ﺁﻣﺪﻩ اﻳﻢ ﭘﺎداﺷﻤﺎن ﭼﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد؟ و ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺎﺳﺦ داد ﮐﻪ در روز ﻣﻌﺎد ،در ﺁﻧﻬﻨﮕﺎم ﮐﻪ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن در ﺟﻼل ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﻮد ﺟﻠﻮس ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ دوازدﻩ ﺗﺨﺖ ﺧﻮاهﻴﺪ ﻧﺸﺴﺖ و ﺑﺮ دوازدﻩ ﻃﺎﻳﻔﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ داوری ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﻧﻮزدهﻢ .(٢٨-٢٧ ،ﺑﺮﺳﯽ هﺎی زﺑﺎن ﺷﻨﺎﺳﺎن اﻣﺮوزﻩ روﺷﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ اﺻﻄﻼح ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن زادﻩ اﺷﺘﺒﺎﻩ در ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﻠﻤﻪ ﻋﺒﺮی »ﺑﻦ ﺁدم« اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻳﮑﯽ از ﺑﻨﺪﻩ هﺎی ﮐﺘﺎب داﻧﻴﺎل در ﺗﻮرات ﺑﮑﺎر رﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﻣﻌﻨﯽ ﮐﻠﯽ ﺑﻨﯽ ﺁدم را دارد و ﻧﻪ ﻓﺮد ﺑﺨﺼﻮﺻﯽ را ...» :دﻳﺮ ﻳﺎ زود ﺑﻨﯽ ﺁدﻣﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﺮ هﻤﻪ ﻗﻮم هﺎ و ﻣﻠﺖ هﺎ و زﺑﺎن هﺎ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ« )ﮐﺘﺎب داﻧﻴﺎل ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ.(١٣ ، ﺻﻔﺤﻪ ٧
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﻣﻮﺿﻮع ﺣﻮارﻳﻮن دوازدﻩ ﮔﺎﻧﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ ،ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺑﺮﺳﯽ ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺴﻞ ﺳﻮم ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ اﻳﻦ هﺪف ﮐﻪ در ﺑﺮداﺷﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ،ﻧﺴﻞ اول ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺻﻮرت ﻳﮏ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﺘﺸﮑﻞ و ﺑﻬﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،رﻗﻢ دوازدﻩ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ دوازدﻩ ﻃﺎﻳﻔﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ و ارﺗﺒﺎط ﺳﻨﺘﯽ دو ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ وﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪ Heneselmann .ﭘﮋوهﺸﮕﺮ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ ﻳﮏ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﺎﻣﻞ ﺧﻮد را ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع اﺧﺘﺼﺎص دادﻩ اﺳﺖ. ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺗﺜﻠﻴﺚ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻳﻌﻨﯽ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﭘﺪر و ﭘﺴﺮ )ﺧﺪا و ﻋﻴﺴﯽ( و روح اﻟﻘﺪس ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد در هﻴﭽﻴﮏ از اﻧﺠﻴﻞ هﺎ ﻣﻄﺮح ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺣﺘﯽ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﻧﻴﺰ ﮐﻪ در رﺳﺎﻟﻪ هﺎی ﺧﻮد درﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﻓﺮﺿﻴﻪ اﻟﻮهﻴﺖ ﻋﻴﺴﯽ را ﻣﻄﺮح ﮐﺮدﻩ از ﺗﺜﻠﻴﺚ ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻔﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ اﺳﺎﺳﺎ ﺗﺎ ﺳﺪﻩ ﭘﻨﺠﻢ ﻣﻴﻼدی ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺗﺜﻠﻴﺚ ﺟﺰو ﻣﻌﺘﻘﺪات اﺻﻮﻟﯽ ﺳﺮان ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﺗﺬﮐﺮ وﻟﺘﺮ در »دﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮ ﻓﻠﺴﻔﯽ« ،از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﺗﺎ وﻗﺘﻴﮑﻪ وی ﺑﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﺳﻪ ﻗﺮن ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻮد ،و اﻳﻦ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﺧﺪا در اﻳﻦ ﻣﺪت درﺳﺖ ﺑﺮ اﻟﮕﻮی ﺗﺒﺪﻳﻞ اﻣﭙﺮاﺗﻮران ﺑﻪ ﺧﺪاﻳﺎن در اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ .در ﺁﻏﺎز ﻋﻴﺴﯽ ﻓﻘﻂ ﻣﺨﻠﻮﻗﯽ ﺑﺮﺗﺮ از دﻳﮕﺮان ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ،ﺑﻌﺪ ﻣﺎﻓﻮق ﻣﻼﺋﮏ ﺟﺎی ﮔﺮﻓﺖ ،ﺑﻌﺪا ﺗﺮاوش ﺧﺪا داﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺧﻠﻘﺖ ﮐﺎﺋﻨﺎت وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺧﻮدش ﺧﺪای دوم اﻋﻼم ﺷﺪ. ﺷﻌﺎر ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺪا اﺳﺖ ﻣﻮرد ﻧﻔﯽ ﺻﺮﻳﺢ ﻗﺮﺁن ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ» :ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪاﺋﯽ ﻳﮑﺘﺎ اﺳﺖ و ﻣﻨﺰﻩ اﺳﺖ از ﺁﻧﮑﻪ وی را ﻓﺮزﻧﺪی ﺑﺎﺷﺪ )ﻧﺴﺎء ،(١٧١ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻋﺰﻳﺮ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺪا اﺳﺖ ،و ﺗﺮﺳﺎﻳﺎن ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺴﻴﺢ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺪا اﺳﺖ .ﺧﺪا ﺑﮑﺸﺪﺷﺎن ﮐﻪ ﺑﺪو ﭼﻨﻴﻦ دروغ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻧﺪ!«) ١ﺗﻮﺑﻪ» .(٣١-٣٠ ،اﻳﻦ ﮐﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻦ ﻣﺮﻳﻢ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺪا ،زﻳﺮا ﺧﺪا را ﻧﻤﯽ ﺷﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪی ﺑﺮای ﺧﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ« )ﻣﺮﻳﻢ .(٣۵-٣۴ ،ﻣﺎﺟﺮای ﻣﺼﻠﻮب ﺷﺪن ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ در هﺮ ﭼﻬﺎر اﻧﺠﻴﻞ ﺑﺮ ﺁن ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ در ﻗﺮﺁن ﻣﻮرد ﻧﻔﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻋﻴﺴﯽ واﻗﻌﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪ» :ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺁری ،ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺮﻳﻢ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪا را ﮐﺸﺘﻴﻢ ،وﻟﯽ او را ﻧﮑﺸﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﻧﮑﺸﻴﺪﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺸﺘﺒﻪ ﺷﺪ و ﮐﺴﺎﻧﻴﮑﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﻪ راﻩ ﺧﻄﺎ ﻣﯽ روﻧﺪ و از ﺣﻘﺎﺋﻖ اﻣﻮر ﺑﯽ اﻃﻼﻋﻨﺪ و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﭘﻨﺪار ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮﻳﺸﻨﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﻳﻘﻴﻦ او را ﻧﮑﺸﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ او را ﺑﺴﻮی ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎﻻ ﺑﺮد« )ﻧﺴﺎء .(١۵٨-١۵٧ ﮔﻠﺪﺗﺴﻴﻬﺮ اﻳﻦ دو ﺁﻳﻪ را ﺑﺎزﺗﺎب ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻌﺮوف ﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽ داﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ واﻗﻌﯽ ﭼﻮن ﺟﻮهﺮ ﻣﺎدی ﻧﺪاﺷﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮد و ﺁﻧﮑﺲ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﻻی ﺻﻠﻴﺐ رﻓﺖ ﻗﺎﻟﺐ زﻣﻴﻨﯽ و ﻏﻴﺮاﺻﻴﻞ او ﺑﻮد .اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻌﺪا ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎﻧﻮﻳﺎن ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺖ و ﻣﻮاﻓﻘﺎن و ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﭘﻴﺪا ﮐﺮد .ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻈﺮ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﭘﻴﺶ از ﺳﻠﻤﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻣﺎﻧﻮی داﺷﺖ ،ﺑﺴﻴﺎری از اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﻣﺎﻧﻮﻳﺎن در ﻣﮑﻪ و ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. از دﻳﺪﮔﺎﻩ ارزﻳﺎﺑﯽ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ،ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻬﻤﺎن اﻧﺪازﻩ ﮐﻪ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ -ﺧﻮاﻩ واﻗﻌﯽ و ﺧﻮاﻩ اﺳﻄﻮرﻩ ای ﻣﺪﻳﻮن اﺳﺖ ،ﺷﮑﻞ ﮔﻴﺮی و ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ را ﻣﺪﻳﻮن ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس اﺳﺖ ،هﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ اﻧﺤﺮاف ﺑﻨﻴﺎدی ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ از او دارد .در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﮔﻮﺳﺘﺎوﻟﻮﺑﻮن در Bibliotheque de Philosophie Scientifiqueﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ: »ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﯽ ﺷﺎﮔﺮدان او ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﯽ هﺎ و ﻣﻮاﻋﻆ اﺧﻼﻗﯽ او را ﺑﻪ دﻳﮕﺮان اﺑﻼغ ﮐﻨﻨﺪ ،وﻟﯽ در ﻣﺮاﺣﻞ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﭼﻨﺪاﻧﯽ در اﻳﻦ راﻩ ﺑﺪﺳﺖ ﻧﻴﺎوردﻧﺪ ،و ﺑﺪاﻧﺼﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﮐﺎر ﭘﻴﺶ ﻣﯽ رﻓﺖ اﺣﺘﻤﺎل اﻳﻨﮑﻪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺪت زﻳﺎدی ﭘﺲ از ﻣﺮدن ﺧﻮد او ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر اﻧﺪک ﺑﻮد .اﮔﺮ در ﻋﻤﻞ درﺳﺖ ﻏﻴﺮ از اﻳﻦ ﺷﺪ ،ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس، ﺧﺎﺧﺎم داﻧﺸﻤﻨﺪ ﻳﻬﻮدی ﮐﻪ ﺧﻮدش هﺮﮔﺰ ﻋﻴﺴﯽ را ﻧﺪﻳﺪ و روﻳﺎروﺋﯽ ﻣﻌﺮوف او ﺑﺎ ﻋﻴﺴﯽ در ﺟﺎدﻩ دﻣﺸﻖ ﭘﺲ از ﻣﺮگ و رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﻃﺒﻌًﺎ اﻓﺴﺎﻧﻪ ای ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ،ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺗﺨﻴﻞ ﻓﺮاوان ﺧﻮد و ﺑﺎ اﺣﺎﻃﻪ ای ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﻠﺴﻔﻪ
______________________________
-١هﻮﻳﺖ اﻳﻦ "ﻋﺰﻳﺮ"ﮐﻪ از او ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﺴﻴﺎری از ﳏﻘﻘﲔ او را ﳘﺎن ﻋﺰرا ﭘﻴﻐﻤﱪ ﺗﻮرات ﴰﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ در ﺁﺋﲔ ﻳﻬﻮد ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ دارد ،وﻟﯽ هﻴﭽﻮﻗﺖ ادﻋﺎی ﻓﺮزﻧﺪی ﺧﺪا را ﻧﮑﺮدﻩ و ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺮای او ﭼﻨﲔ ﻣﻘﺎﻣﯽ را ﻗﺎﺋﻞ ﻧﺸﺪﻩ اﻧﺪ .ﻧﻔﺮﻳﻦ "ﺧﺪا ﺑﮑﺸﺪﺷﺎن" از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد ﺧﺪا ﻧﻴﺰ ﺑﺴﻴﺎر ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ٨
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ و ﺑﻪ ﻣﺬاهﺐ ﺧﺎور زﻣﻴﻦ داﺷﺖ ،ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﮔﺬاﺷﺖ ،و ﺑﻨﺎم ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺬهﺒﯽ را ﺳﺎﺧﺖ و ﺷﮑﻞ داد ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﻮد ﻣﺴﻴﺢ زﻧﺪﻩ ﺑﻮد هﻴﭻ ﭼﻴﺰ از ﺁن ﺳﺮ در ﻧﻤﯽ ﺁورد ،و ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﻳﻦ ﻣﺬهﺐ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻇﻮاﺑﻂ ﺗﻮراﺗﯽ ﺑﻮد ﺗﺎ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی اﻧﻘﻼﺑﯽ ﺧﻮد ﻣﺴﻴﺢ .واﻗﻌﻴﺖ ﺷﺎﻳﺎن ﺗﺬﮐﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﻧﻴﺰ در ﺻﺪد اﻳﻦ ﺑﺮﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﻣﺴﻴﺢ ﻳﮏ ﺧﺪا ﺑﺴﺎزد ،ﺑﻠﮑﻪ او را ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﺧﺪا ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ داﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺮدﻣﺎن اﺑﻼغ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ اﺑﺪی در اﻧﺘﻈﺎرﺁﻧﺎن اﺳﺖ و او )ﻋﻴﺴﯽ( اﻳﻦ زﻧﺪﮔﯽ را ﺑﻪ ﻗﻴﻤﺖ ﻣﺮگ ﺧﻮد ﺑﺮای ﺁﻧﺎن ﺧﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ .هﻴﭻ ﻧﺸﺎﻧﻪ ای از اﻳﻦ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﻪ در ﻗﺮن اول ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻋﻴﺴﯽ از ﻧﻈﺮ ﭘﻴﺮوان او ﺧﺪا ﻳﺎ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺪا ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ ای ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻗﺮن دوم ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ و ﺗﺪرﻳﺠﺎ در ﺟﻮاﻣﻊ ﻋﻴﺴﻮی رواج ﻳﺎﻓﺖ«. »ﮔﻴﻨﯽ ﺑﺮ« اﺳﺘــﺎد ﻓﻠﺴﻔﻪ داﻧﺸﮕﺎﻩ ﺳﺮﺑﻦ در ﮐﺘـﺎب ﻣﻌﺮوف L’ evolution des Dogmesﺧــــــﻮد در هﻤﻴﻦ ﺑـﺎرﻩ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ» :واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁن ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺧﺪای زﻧﺪﻩ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ،در ﺗﻤﺎم دوران زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﻧﻪ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺧﺪا داﻧﺴﺖ ،ﻧﻪ ﻣﺪﻋﯽ اﻋﻼم ﻣﺬهﺒﯽ ﺗﺎزﻩ ﺷﺪ .اﮔﺮ ﺑﻪ دوازدﻩ ﺣﻮاری ﺳﺎدﻩ دل او ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﺠﻠﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ در روی زﻣﻴﻦ ﺑﻮد ،در ﻣﺮﺣﻠﻪ اول ﻣﻌﻨﯽ اﻳﻦ ﺣﺮف را ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﻴﺪﻧﺪ ،در درﺟﻪ ﺑﻌﺪ ﻓﺮﻳﺎد ﮐﻔﺮ و اﺗﻬﺎم ﺑﺮﻣﯽ داﺷﺘﻨﺪ .اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻓﺮزﻧﺪ داﺷﺘﻦ ﺧﺪا ﺑﺮای اﻳﻦ ﺣﻮارﻳﻮﻧﯽ ﮐﻪ هﺮ دوازدﻩ ﻧﻔﺮﺷﺎن ﻳﻬﻮدی ﺑﻮدﻧﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺟﺰ ﻳﮏ ﮐﻔﺮ وﺣﺸﺘﻨﺎک ﺗﻠﻘﯽ ﺷﻮد ،زﻳﺮا ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻘﺎﻣﯽ ﺟﺰ ﻳﮑﯽ از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﻣﺘﻌﺪد ﻳﻬﻮد ﻗﺎﺋﻞ ﻧﺒﻮد ،ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ادﻋﺎ را داﺷﺖ ﮐﻪ ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪاوﻧﺪ را ﮐﻪ از دﻳﺮ زﻣﺎﻧﯽ ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن وﻋﺪﻩ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺪاﻧﺎن ﺑﺸﺎرت دهﺪ«. اﻟﺒﺘﻪ هﻤ ِﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ،ﻓﺮع ﺑﺮ اﻳﻦ ﻓﺮض اﺳﺖ ﮐﻪ اﺻﺎﻟﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺤﺮز ﺑﺎﺷﺪ و وﻗﺎﻳﻌﯽ ﮐﻪ در اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ و در ﺳﺎﻳﺮ ﮐﺘﺎب هﺎ و رﺳﺎﻻت ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ از او رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ واﻗﻌًﺎ ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻣﻌﺘﺒﺮ و ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﯽ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ ﻋﻴﺴﯽ و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺮرﺳﯽ هﺎﺋﯽ ﮔﺴﺘﺮدﻩ اﻧﺠﺎم دادﻩ اﻧﺪ ،ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ در وﺟﻮد ﺧﺎرﺟﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﺟﺎی ﺗﺮدﻳﺪ اﺳﺖ ،و هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻮح و اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻳﻌﻘﻮب و ﻳﻮﺳﻒ و ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮﺳﯽ ﺷﺨﺼﻴﺖ هﺎﺋﯽ اﺳﻄﻮرﻩ ای ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﺎهﻨﺎن ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺗﻮرات ﺑﺎ هﺪف هﺎﺋﯽ ﻣﻌﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﺷﺨﺼﻴﺖ اﺳﻄﻮرﻩ ای دﻳﮕﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ هﺪف ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬاری ﺁﺋﻴﻦ اﻧﻘﻼﺑﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺁﺋﻴﻦ ﻗﺸﺮی ﻳﻬﻮد اﺑﺪاع ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﺳﺘﺪﻻﻟﯽ اﺻﻮﻟﯽ اﻳﻦ دﺳﺘﻪ از ﻣﺤﻘﻘﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺑﻨﻴﺎد ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮرد ﺗﻮرات و ﺷﻴﻮخ ﺑﺰرگ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،در ﻣﻮرد ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ هﻴﭻ ﻣﺪرک ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻳﺎ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺣﺎﮐﯽ از وﺟﻮد واﻗﻌﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ وﺟﻮد ﻧﺪارد ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ دوران وی دوراﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم از ﺁرﺷﻴﻮهﺎی ﻣﻨﻈﻢ و از وﻗﺎﻳﻊ ﻧﻮﻳﺴﯽ دﻗﻴﻖ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺑﺮرﺳﯽ هﺎی ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﺪارک ﻓﺮاواﻧﯽ از اﻳﻦ دوران را در اﺧﺘﻴﺎر ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘًﺎ ﻣﺎﺟﺮای ﻋﻴﺴﯽ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﯽ واﻗﻌﺎوﺟﻮد داﺷﺘﻪ ،ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ در ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻌﺮوﻓﺘﺮﻳﻦ ﻣﺘﻔﮑﺮ ﻳﻬﻮدی زﻣﺎن ﺁﻏﺎز ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻓﻴﻠﻮن ﻣﺸﻬﻮر ﺑﻪ ﻓﻴﻠﺴﻮف اﺳﮑﻨﺪرﻳﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺳﺎل هﺸﺘﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ ﺗﺎ ﺳﺎل ۵٠ﻣﻴﻼدی ﻣﯽ زﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ .وی ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺑﻪ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﻣﺴﺎﻓﺮت ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺗﺤﻮﻻت ﺳﻴﺎﺳﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻪ در ﺁﻧﺰﻣﺎن ﺑﺨﺸﯽ از اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم ﺑﻮد ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﻧﺰدﻳﮏ داﺷﺖ .ﺗﺄﺛﻴﺮ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﻓﻠﺴﻔﯽ او در ﻣﺤﻴﻂ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﺼﺮ و در ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی ﺧﺎور ﻧﺰدﻳﮏ و ﻣﻴﺎﻧﻪ در ﺣﺪی ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﺷﮑﻞ ﮔﻴﺮی ﻓﻠﺴﻔﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ را ﻣﺪﻳﻮن اﻳﻦ ﻓﻴﻠﺴﻮف اﻓﻼﻃﻮﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرﻧﺪ و ﻓﺮدرﻳﮏ اﻧﮕﻠﺲ ﻓﺮﺿﻴﻪ ﭘﺮداز ﻧﺎﻣﯽ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ او را اﺳﺎﺳﺎ ﭘﺪر ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻟﻘﺐ ﻣﯽ دهﺪ ،و ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ در هﻴﭽﻴﮏ از ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﻓﻴﻠﻮن ﮐﻪ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ ﺑﻪ وﺟﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﯽ اﺷﺎرﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ .ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ و ﻣﻮرخ ﺳﺮﺷﻨﺎس دﻳﮕﺮ هﻤﺎن زﻣﺎن ﻳﻮﺳﻒ ﻓﻼوﻳﻮس اﺳﺖ ﮐﻪ او ﻧﻴﺰ ﻳﻬﻮدی اﺳﺖ و دو ﮐﺘﺎب ﺗﺎرﻳﺦ او ﺑﻨﺎم هﺎی ﺟﻨﮓ هﺎی ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﻳﻬﻮد از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﻮارﻳﺦ ﻗﺮن اول ﻣﻴﻼدی ﺑﺤﺴﺎب ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ. اﻳﻦ ﮐﺘﺎب هﺎ در زﻣﺎﻧﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﻬﻀﺖ ﻣﺬهﺒﯽ ﭘﻮﻳﺎﺋﯽ در اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم در ﺣﺎل ﺷﮑﻞ ﮔﻴﺮی و ﮔﺴﺘﺮش ﺑﻮد ،و ﺑﺎ اﻳﻨﻮﺻﻒ ﺟﺰ اﺷﺎرﻩ ای ﭼﻨﺪ ﺳﻄﺮی ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺣﺘﯽ ﺧﻮد ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﺁﻧﺮا ﻧﻮﺷﺘﻪ ای ﺟﻌﻠﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ در ﻗﺮون اوﻟﻴﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺪﻳﻦ ﮐﺘﺎب اﻓﺰودﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ هﻴﭻ ﺳﺨﻨﯽ از ﻋﻴﺴﯽ در ﺁن ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .هﻤﻴﻦ ﭘﺮﺳﺶ در ﻣﻮرد ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻮرخ ﻳﻬﻮدی دﻳﮕﺮ ﺁن زﻣﺎن ،ﻳﻮﺳﻴﻮس ،وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺧﻮد او اهﻞ ﻃﺒﺮﻳﻪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺷﻬﺮی ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ رواﻳﺖ اﻧﺠﻴﻞ ﺑﺎرهﺎ ﻋﻴﺴﯽ در ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،هﻴﭻ ﻧﺎﻣﯽ از ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺨﺼﯽ در ﮐﺘﺎب او ﺑﺮدﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻮرﺧﻴﻦ ﻏﻴﺮ ﻳﻬﻮدی هﻤﺎن زﻣﺎن ،ﭘﻠﻮﺗﺎرک)ﭘـﻠﻮﺗﺎرﺧـﻮس( و ﻟﻮﮐﻴﺎﻧﻮس ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ و ﭘﻠﻴﻨﻴﻮس و ﺳﻠﺰوس روﻣﯽ ،ﻣﻌﺘﺒﺮﺗﺮﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﮕﺎران ﻗﺮون اول و دوم ﻣﻴﻼدی ،ذﮐﺮی از ﻋﻴﺴﯽ ﻧﮑﺮدﻩ اﻧﺪ. در ﺳﻪ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،زﻧﺪﮔﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﻮﺿﻮع ﻳﮑﯽ از ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﺗﺤﻠﻴﻞ هﺎ و ﺗﺠﺰﻳﻪ هﺎی ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ در ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﺷﻤﺎر ﮐﺘﺎب هﺎ و ﻣﻘﺎﻻﺗﯽ ﮐﻪ در ﮐﺸﻮرهﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اروﭘﺎﺋﯽ و اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ و در دﻳﮕﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺑﭽﺎپ رﺳﻴﺪﻩ از ﭼﻨﺪﻳﻦ هﺰار ﻓﺮاﺗﺮ ﻣﯽ رود .ﺑﺨﺶ زﻳﺎدی از اﻳﻦ ﮐﺘﺎب هﺎ و ﻣﻘﺎﻻت ﺻﻔﺤﻪ ٩
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺗﻮﺳﻂ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ و دﻳﮕﺮ ﻣﺤﻘﻘﺎﻧﯽ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺁﮐﺎدﻣﻴﺴﻴﻦ ﻳﺎ اﺳﺘﺎد ﻣﻮرخ هﺴﺘﻨﺪ، ﺑﺎﺿﺎﻓﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮد ﺟﺎﻣﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺮﺗﻦ داﺷﺘﻨﺪ ،و ﺷﺎﻳﺪ ﺗﺬﮐﺮ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺷﮕﻔﺖ ﺁور ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎر ﺁن ﮔﺮوهﯽ از اﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﮐﻪ وﺟﻮد ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻋﻴﺴﯽ را ﻣﻮرد اﻧﮑﺎر ﻳﺎ ﺗﺮدﻳﺪ ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ از ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻣﻄﻠﻘﺎ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ ،و ﻣﻦ در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ ای از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ دو ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﮐﻮﺗﺎﻩ از ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﺁﻟﺒﺮت ﺷﻮاﻳﺘﺴﺮ، ﻣﺘﻔﮑﺮ و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﻣﻌﺮوف ﺳﻮﻳﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدش ﮐﺸﻴﺶ ﻧﻴﺰ ﺑﻮد ،هـ .ج .وﻟﺰ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ و ﻣﻮرخ ﺳﺮﺷﻨﺎس اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ ،اﮐﺘﻔﺎﻣﯽ ﮐﻨﻢ .ﺷﻮاﻳﺘﺴﺮ در ﺗﺤﻘﻴﻖ دو ﺟﻠﺪی ﻣﻔﺼﻞ ﺧﻮد درﺑﺎرﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ» :ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁن ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺎﺻﺮی ﮐﻪ ﺑﻪ رواﻳﺖ ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﻇﻬﻮر ﮐﺮد و ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﺪا را اﻋﻼم ﻧﻤﻮد و ﻗﻠﻤﺮو اﻟﻬﯽ را در زﻣﻴﻦ ﺑﺮﻗﺮار ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﭙﺲ ﺑﺮ ﺑﺎﻻی ﺻﻠﻴﺐ ﺟﺎن ﺳﭙﺮد ﺗﺎ اﻗﺪام ﺧﻮد را ﺗﺜﺒﻴﺖ و ﺗﻘﺪﻳﺲ ﮐﻨﺪ هﺮﮔﺰ وﺟﻮد ﺧﺎرﺟﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺨﺼﻴﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ راﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪﻩ ،ﺗﻮﺳﻂ ﻟﻴﺒﺮاﻟﻴﺴﻢ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺗﻮﺳﻂ ﺗﺌﻮﻟﻮژی ﺑﺮ او ﻟﺒﺎس ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ ﮐﻮﺷﺶ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ در ﺻﺪو ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺗﺌﻮﻟﻮژی )اﻟﻬﻴﺎت( ﻣﺪرن ﺑﻌﻤﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎ را از دﻳﺪ ﻣﻨﻄﻘﯽ وﻋﻠﻤﯽ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪ و از اﻳﻦ ﻧﻈﺮﮔﺎﻩ ﺑﺪو هﻮﻳﺘﯽ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ ،ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻋﻴﺴﺎی ﺗﺎرﻳﺨﯽ واﻗﻌﺎ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻌﮑﺲ واﻗﻌﻴﺖ دارد ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺪون ﻋﻴﺴﯽ و ﺟﺪا از ﻣﻌﺠﺰات و اﻋﻤﺎل ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺷﺨﺼﻴﺖ اﺳﻄﻮرﻩ ای ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ «.هـ .ج .وﻟﺰ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد در ﮐﺘﺎب ﻧﮕﺎهﯽ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ...» :از هﻤﻪ اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﯽ هﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﯽ رﺳﻴﻢ ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺳﻨﺖ هﺎی اﻧﺠﻴﻠﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻨﺎﺑﻊ اوﻟﻴﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻧﺸﺪﻩ اﻧﺪ و ﺁن ﻋﻴﺴﺎﺋﯽ ﮐﻪ در ﻗﺪﻳﻤﯽ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺪارک ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻬﻴﭻ وﺟﻪ ﻋﻴﺴﺎی اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ .واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اوﻟﻴﻦ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ ،اﻧﺎﺟﻴﻞ ﮐﺘﺎﺑﺖ ﺷﺪﻩ ای را در اﺧﺘﻴﺎر ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ و ﺁﻧﭽﻪ درﺑﺎرﻩ زﻧﺪﮔﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ زﻣﺎن ﻣﺘﺄﺧﺮﺗﺮی از زﻣﺎن ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن اﻳﻦ اﻧﺠﻴﻞ هﺎ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدد ...ﻗﺼﻮر ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن در ذﮐﺮ وﻗﺎﻳﻊ ﻣﺸﺨﺼﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ﻋﻴﺴﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﻗﻄﻌﻴﺖ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﻢ وﻗﺎﻳﻊ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ هﻤﻴﻦ اﻓﺮاد ﻃﺮﺣﯽ ﺷﺪﻩ و ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺳﭙﺲ وارد اﻧﺠﻴﻞ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ«. در اواﺳﻂ ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ ﻣﺘﻔﮑﺮ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ داوﻳﺪ اﺷﺘﺮاوس ،از ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﮑﺘﺐ هﮕﻞ ،ﮐﻪ ﺧﻮدش ﮐﺸﻴﺶ و اﺳﺘﺎد اﻟﻬﻴﺎت ﺑﻮد، ﺑﺮ اﺳﺎس روش ﺗﺤﻠﻴﻠﯽ ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ هﮕﻞ ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺎ ارزﻳﺎﺑﯽ ﻋﻠﻤﯽ ،ﻃﯽ ﮐﺘﺎب ﻗﻄﻮری درﺑﺎرﻩ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ و ﺗﻀﺎدهﺎی ﺁﻧﻬﺎ ارزش ﺗﺎرﻳﺨﯽ اﻳﻦ اﻧﺠﻴﻞ هﺎ را ﺑﮑﻠﯽ اﻧﮑﺎر ﮐﺮد و ﭼﻮن از ﻧﻈﺮ ﻋﻘﻠﯽ ﺟﺎﺋﯽ ﺑﺮای ﻣﻌﺠﺰات ﻣﺴﻴﺤﺎﺋﯽ ﻧﻤﯽ دﻳﺪ ،ﮐﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﺴﻴﺤﻴﺘﯽ ﺑﺪون اﺳﻄﻮرﻩ و ﺑﺪون ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻳﻌﻨﯽ ﻋﻴﺴﯽ اراﺋﻪ دهﺪ .هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﮐﺘﺎب او در ﺳﺎل ١٨٣٧ﺑﻨﺎم ﻧﻘﺪی ﺑﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ،ﻳﮑﯽ از ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬهﺐ در اﺷﺎرﻩ ﺑﺪان ﻧﻮﺷﺖ: ﮐﺎش ﻻاﻗﻞ اﺷﺘﺮاوس اﺛﺮی ﭼﻨﻴﻦ وﻳﺮان ﮐﻨﻨﺪﻩ را ﺑﻪ ﻻﺗـﻴﻨﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﺎدی اﻣﮑﺎن ﺧﻮاﻧﺪن ﺁﻧﺮا ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. درﺑﺎرﻩ اﺻﺎﻟﺖ ﻳﺎ ﻋﺪم اﺻﺎﻟﺖ وﺟﻮد ﻋﻴﺴﯽ ،ﺑﺮرﺳﯽ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﮋوهﺸﮕﺮ ﻣﻌﺎﺻﺮ اﻳﺮاﻧﯽ ﺟﻼل اﻟﺪﻳﻦ ﺁﺷﺘﻴﺎﻧﯽ در ﮐﺘﺎب ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ در دﻳﻦ ﻣﺴﻴﺢ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮی ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺪان رﺟﻮع ﮐﺮد. * * * ﻗﺮﺁن ،ﺑﻪ ﺧﻼف ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ ،ﮐﺘﺎﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ زﻣﺎن ﺗﺪوﻳﻦ ﺁن ﻣﺎﻧﻨﺪ هﻮﻳﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﺁورﻧﺪﻩ ﺁن ﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ ،ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﻧﺤﻮﻩ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﺎ دو ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎوﺗﯽ اﺻﻮﻟﯽ دارد ،زﻳﺮا در ﺁن از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺼﻮرت ﺷﺨﺺ ﺳﻮم ﻳﺎد ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺼﻮرت ﺷﺨﺺ اول ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،در ﻣﻮرد اﺻﺎﻟﺖ ﻣﺘﻦ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ از هﻤﺎن ﺁﻏﺎز در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺮدﻳﺪهﺎ و اﺧﺘﻼف ﻧﻈﺮهﺎی ﺑﺴﻴﺎر وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در دوران ﺧﻮد ﻣﺎ هﻢ هﻤﻴﻦ اﺧﺘﻼف ﻧﻈﺮهﺎ و ﺗﺮدﻳﺪهﺎ در ﻧﺰد اﺳﻼم ﺷﻨﺎﺳﺎن وﺟﻮد دارد. ﻗﺮﺁن در زﻣﺎن وﻓﺎت ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ای از ﺁﻳﺎﺗﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻋﺪﻩ ای از ﺻﺤﺎﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺿﺒﻂ ﻳﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻋﺪﻩ ای دﻳﮕﺮ از ﺁﻧﻬﺎ از ﺑﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﭼﻮن ﺑﺎ درﮔﺬﺷﺖ ﺧﻮد ﻣﺤﻤﺪ و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن ﺑﺎ ﻣﺮگ ﺗﺪرﻳﺠﯽ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﻴﻢ ﺁن ﻣﯽ رﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﻦ ﮐﺎﻣﻞ ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ از دﺳﺖ ﺑﺮود ،ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻋﻤﺮ ،ﮐﺎر ﮔﺮد ﺁوری ﻗﺮﺁن ﺑﻪ زﻳﺪﺑﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻪ در ﺑﺎزﭘﺴﻴﻦ ﺳﺎل هﺎی زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺤﻤﺪ ﮐﺎﺗﺐ او ﺑﻮد ﻣﺤﻮل ﺷﺪ ،و وی ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﺗﺎ ﻗﻄﻌﺎت ﻗﺮﺁن را از ﻣﺮاﺟﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻤﻊ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺘﻦ ﺟﺎﻣﻌﯽ از ﻗﺮﺁن از ﻣﺠﻤﻮع ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﻮد .ﻣﺘﻨﯽ ﮐﻪ زﻳﺪ ﮔﺮد ﺁورد ﺑﺪون ﻧﻘﻄﻪ و اﻋﺮاب ﺑﺮ ﺻﻔﺤﺎﺗﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻣﺼﺤﻒ ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺖ ،وﻟﯽ اﻳﻦ ﻧﺴﺨﻪ اوﻟﻴﻪ ﻗﺮﺁن ﺟﻨﺒﻪ رﺳﻤﯽ ﻧﺪاﺷﺖ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﺷﺨﺺ ﭘﻴﺸﻮاﻳﺎن ﺟﺎﻣﻪ اﺳﻼﻣﯽ اﺧﺘﺼﺎص دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .ﺑﻌﺪا ﺗﻮﺳﻂ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ دﻳﮕﺮ از ﺻﺤﺎﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ )ﮐﻪ اﺳﺎﻣﺸﺎن در ﻓﻬﺮﺳﺖ اﺑﻦ ﻧﺪﻳﻢ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ( ﺁﻳﺎت دﻳﮕﺮی ﺑﺪﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اﻓﺰودﻩ ﺷﺪ و ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﻘﺪم و ﺗﺄﺧﺮ ﺁﻳﺎت ﻧﻴﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺖ ،و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﺘﻦ ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﻗﺮﺁن ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺷﺒﺎهﺖ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻩ ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﺘﻮن ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻮرات ﻧﺒﻮد .وﻗﺘﻴﮑﻪ ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﻋﻤﺮ ﻋﺜﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﻼﻓﺖ رﺳﻴﺪ ،وی ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ از ﻣﺠﻤﻮع اﻳﻦ رواﻳﺎت ﻳﮏ ﻣﺘﻦ رﺳﻤﯽ ﻗﺮﺁن ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺮﺁن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺁﻳﺪ ،و اﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﻴﺰ اﻳﻦ وﻇﻴﻔﻪ ﺑﻪ زﻳﺪﺑﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺎﺗﺐ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺤﻮل ﺷﺪ ،و ﻋﺜﻤﺎن از ﺣﻔﺼﻪ دﺧﺘﺮﻋﻤﺮ و زوﺟﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ اوراق ﻗﺮﺁﻧﯽ را ﮐﻪ اﺑﻮﺑﮑﺮ ﺑﺪو دادﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ هﻴﺌﺖ ﭼﻬﺎرﻧﻔﺮی زﻳﺪ و ﺻﻔﺤﻪ ١٠
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
هﻤﺮاهﺎﻧﺶ ﺗﺤﻮﻳﻞ دهﺪ .ﺑﻌﺪ از ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﺮﺁن رﺳﻤﯽ اﻳﻦ ﻧﺴﺨﻪ ﺑﻪ ﺣﻔﺼﻪ ﻣﺴﺘﺮد ﺷﺪ ،وﻟﯽ ﺗﻤﺎم ﻣﺪارک و ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی دﻳﮕﺮ ﻗﺮﺁن ﻣﻨﻬﺪم ﮔﺮدﻳﺪ .ﻧﺴﺨﻪ اﻧﺤﺼﺎری ﺣﻔﺼﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ او در ﺳﺎل ۴۶هﺠﺮی ﺑﻪ اﻣﺮ ﻣﺮوان اول ﺧﻠﻴﻔﻪ اﻣﻮی ﺿﺒﻂ و ﻣﻨﻬﺪم ﺷﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺘﻨﯽ از ﻗﺮﺁن ﮐﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻣﺘﻨﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ اﻣﺮ ﻋﺜﻤﺎن ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﻣﺤﻘﻘﺎﻧﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﺜﻤﺎن و ﻧﺰدﻳﮑﺎن وی ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻨﯽ اﻣﻴﻪ از اﻳﻦ ﺗـﺪوﻳـﻦ و ﺗﺤﻤﻴـﻞ ﻣﺘﻦ واﺣـــــــﺪی از ﻗﺮﺁن ﺗﻨﻬـﺎ ﻧﻈﺮ دﻳﻨﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻴﺸﺘـﺮ ﺗﺎﺑﻊ ﻣﻨﻈﻮرهﺎی ﺳﻴـــﺎﺳﯽ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ. ای .پ .ﭘﺘﺮوﺷﻔﺴﮑﯽ ﮐﻪ در ﮐﺘﺎب اﺳﻼم در اﻳﺮان ﺧﻮد هﻤﻪ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﺎت را ﻣــﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار دادﻩ ،ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨــﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﮔﻔﺖ در ﺟﻤﻊ ﺁوری ﻗﺮﺁن ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﯽ ﺑﻪ ﺳﻮد هﻮاداران ﺑﻨﯽ اﻣﻴﻪ در ﻣﺘﻦ ﺁن دادﻩ ﺷﺪﻩ و زﻳﺪﺑﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺨﺎﻃﺮ رﺿﺎﻳﺖ ﻋﺜﻤﺎن و اﻣﻮﻳﺎن ﺁﻳﺎت ﻣﻌﻴﻨﯽ را از ﻣﺘﻦ ﻗﺮﺁن ﺣﺬف ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .ﻋﺒﺪاﷲ ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮد ﻳﮑﯽ از ﻧﺰدﻳﮑﺎن ﻣﺤﻤﺪ و از ﺣﺎﻓﻈﺎن ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻣﺘﻦ ﻗﺮﺁن ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﺘﻦ دﻳﮕﺮی از ﻗﺮﺁن را ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﺁﺷﮑﺎرا ﺳﻮرﻩ هﺎی ١١٣و ١١۴ﻗﺮﺁن را ﻏﻴﺮ اﺻﻴﻞ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ،و ﺧﻮارج ﻧﻴﺰ اﺻﺎﻟﺖ ﺳﻮرﻩ ﻳﻮﺳﻒ را ﻣﻨﮑﺮ ﺑﻮدﻧﺪ .ﻻاﻗﻞ ﺗﺎ ﻗﺮن ﭼﻬﺎرم هﺠﺮی هﻨﻮز ﻧﺴﺨﻪ هﺎﺋﯽ از ﻗﺮﺁن ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﺑﻦ اﺑﯽ ﮐﻌﺐ و ﻋﺒﺪاﷲ ﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮد ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد در ﻣﻴﺎن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺁن ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪﻩ ﻋﺜﻤﺎن را ﺑﻪ رﺳﻤﻴﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ رواج داﺷﺖ ،وﻟﯽ ﺿﺒﻂ ﻣﻨﻈﻢ اﻳﻦ ﻧﺴﺨﻪ هﺎ و اﻧﻬﺪام ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﻣﺮ ﺧﻠﻔﺎی وﻗﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﮑﺎم ﻣﺤﻠﯽ، اﻧﺪک اﻧﺪک هﻤﻪ اﻳﻦ ﻧﺴﺦ را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮد و ﻓﻘﻂ رواﻳﺖ ﻋﺜﻤﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﺷﻴﻌﻴﺎن و ﺧﻮارج ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﺟﺎهﺎی اﻳﻦ ﻣﺘﻦ را ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺷﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻤﺮدﻧﺪ ﻧﺎﭼﺎر ﺁﻧﺮا ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ. اﺻﺎﻟﺖ ﺑﺮﺧﯽ از ﺁﻳﻪ هﺎی ﻗﺮﺁن در درﺟﻪ اول از ﻃﺮف ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮﻳﻦ ﮐﺴﺎن ﺧﻮد ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻣﺜﻼ در اﺣﺎدﻳﺚ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻌﺘﺒﺮ ،از ﻗﻮل ﻋﺎﻳﺸﻪ ،هﻤﺴﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ،ﭘﺲ از ﻧﺰول ﺁﻳﻪ هﺎی ۴٩ﺗﺎ ۵٢ﺳﻮرﻩ اﺣﺰاب ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮش در ﻣﻮرد اﻧﺘﺨﺎب زﻧﺎن ﻣﻮرد ﻧﻈﺮش ﺑﺮای هﻤﺒﺴﺘﺮی و ﻋﺪم اﻟﺰام او ﺑﻪ رﻋﺎﻳﺖ ﺿﻮاﺑﻂ ﺟﺎری در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﺧﺘﻴﺎری ﮐﺎﻣﻞ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ هﻤﺴﺮش ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :ﻣﯽ ﺑﻴﻨﯽ ارﺑﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻴﺖ در ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻪ هﺎی ﻗﻠﺒﯽ ﺗﻮ ﺧﻴﻠﯽ ﺷﺘﺎب دارد «.ﮐﺲ دﻳﮕﺮی ﮐﻪ اﺻﺎﻟﺖ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ هﺎ را ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ ﻗﺮار دادﻩ ﺑﻮد ﻋﺒﺪاﷲ ﺑﻦ اﺑﯽ ﺳﺮح از ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮﻳﻦ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ و ﮐﺎﺗﺐ ﻣﺨﺼﻮص وﺣﯽ هﺎی او ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ اﺻﺎﻟﺖ اﻳﻦ وﺣﯽ هﺎ و ﮐﻴﻔﻴﺖ ﻧﺰول ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁﻧﯽ را اﻧﮑﺎر ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﻣﺪﻋﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر ﺧﻮد او در ﻣﺘﻦ اﻳﻦ ﺁﻳﺎت ﺑﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺧﻮد ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﯽ دادﻩ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮات را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﺣﺘﯽ ﻳﮑﺒﺎر ﺁﻳﻪ »ﻓﺘﺒﺎرک اﷲ اﺣﺴﻦ اﻟﺨﺎﻟﻘﯽ« )ﻣﻮﻣﻨﻮن (١۴ ،را ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺧﻮد ﻋﺒﺪاﷲ ﺑﻦ ﺳﺮح ﺑﻮدﻩ در ﻣﺘﻦ ﻗﺮﺁن ﺟﺎی دادﻩ اﺳﺖ .اﺑﯽ ﺳﺮح ﭘﺲ از ﻃﺮح اﻳﻦ اﺧﺘﻼف اﺳﻼم را ﺗﺮک ﮔﻔﺖ و ﻣﺤﻤﺪ ﻧﻴﺰ ﺧﻮﻧﺶ را ﺣﻼل ﮐﺮد و ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻨﺶ ﻓﺮﻣﺎن داد .ﺷﺮح اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ در ﺗﺎرﻳﺦ ﻃﺒﺮی و ﺗﻔﺴﻴﺮ اﺑﻮاﻟﻔﺘﻮح رازی و ﮐﺎﻣﻞ اﺑﻦ اﺛﻴﺮ و ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺷﺮﻳﻒ ﻻهﻴﺠﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ .رواﻳﺎت ﻣﺘﻌﺪد دﻳﮕﺮی ﻧﻴﺰ ﺣﺎﮐﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﻮرد ﻋﻤﺮ اﺑﻦ ﺧﻄﺎب ﻧﻈﺮاﺗﯽ درﺑﺎرﻩ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ اﻇﻬﺎر داﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ در ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁﻧﯽ ﺟﺎی دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .از ﻋﺠﻴﺐ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﮐﻪ در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ ،اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺳﻮرﻩ ﺗﻮﺑﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﺎن و ﻣﺎل ﻣﻮﻣﻨﺎن را ﺑﻪ ﺑﻬﺎی ﺑﻬﺸﺖ ﺧﺮﻳﺪاری ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در راﻩ ﺧﺪا ﺑﮑﺸﻨﺪ ﻳﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ .اﻳﻦ وﻋﺪﻩ ﻗﻄﻌﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ وﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ« )ﺗﻮﺑﻪ.(١١١ ، اﮔﺮ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ در ﻣﻮرد ﺗﻮرات ﻣﺼﺪاق ﭘﻴﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ در ﺁن ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮش ﻳﻮﺷﻊ اﻣﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :ﭼﻮن ﺷﻬﺮی را ﺑﺪﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﺴﭙﺎرم ﺟﻤﻴﻊ ذﮐﻮران ﺁﻧﺮا ﺑﻪ دم ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﮑﺶ و در هﻴﭽﻴﮏ از ﺷﻬﺮهﺎی اﻳﻦ اﻗﻮاﻣﯽ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺗﻮ در ﻣﯽ ﺁورد هﻴﭻ ذی ﻧﻔﺴﯽ را از اﻧﺴﺎن و ﺣﻴﻮان زﻧﺪﻩ ﻣﮕﺬار و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎﻟﮑﻞ هﻼک ﺳﺎز« )ﺳﻔﺮﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ،(١٧-١٣ ، و اﮔﺮ در ﻣﻮرد ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﺻﺎدق اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﭼﻮن ﺑﺎ ﮐﻔﺎر روﺑﺮو ﺷﻮﻳﺪ ﮔﺮدن هﺎﻳﺸﺎن را ﺑﺰﻧﻴﺪ ﺗﺎ از ﻓﺮط ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی از ﭘﺎی درﺁﻳﻨﺪ« )ﻣﺤﻤﺪ ،(۴ ،در ﻋﻮض در ﻣﻮرد اﻧﺠﻴﻞ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﺻﺎدق ﻧﻴﺴﺖ )ﮐﻪ در ﺁن ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﻣﻮرد ﻧﻴﺰ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ دﺳﺘﻮری ﺑﺮای ﮐﺸﺘﻦ ﮐﻔﺎر دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ( ،ﺑﻠﮑﻪ درﺳﺖ ﺑﻌﮑﺲ در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب هﺸﺪار دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﮑﺸﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻧﻴﺰ ﮐﺸﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ ،۵٢ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ ،۴٢ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و دوم ،(۴۶ ،و هﻴﭻ ﻣﻔﺴﺮی ﻧﻴﺰ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز در هﻴﭻ ﺟﺎی اﻧﺠﻴﻞ ﻧﺸﺎﻧﯽ از اﻳﻦ »وﻋﺪﻩ ﻗﻄﻌﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ« ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ١ ﺟﺎن و ﻣﺎل ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﺑﻬﺎی ﺑﻬﺸﺖ از ﻃﺮﻳﻖ ﮐﺸﺘﻦ ﻳﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪن ﺧﺮﻳﺪاری ﺷﻮد. ______________________________
-١اﻳﻦ ﻓﺮﺿﻴﻪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻃﺮﻓﺪار ﮐﺸﱳ در راﻩ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻮرد ﺗﺄﻳﻴﺪ هﻴﭻ ﻣﻔﺴﺮ اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺰ ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﻇﺎهﺮا ﺗﻨﻬﺎ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ ﻣﻮاﻓﻘﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺷﺪﻩ ﮔﻔﺘﻪ ﺁﻳﺖ اﷲ ﲬﻴﻨﯽ در دﻳﺪار ﺑﺎ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن ﻋﺎﻟﲑﺗﺒﻪ رژﱘ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ در ﻣﺮاﺳﻢ ﺳﻼم ﺳﺎﻟﺮوز ﳏﻤﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ» :اﮔﺮ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻓﺮﺻﺖ دادﻩ ﺑﻮدﻧﺪ او هﻢ ﴰﺸﲑ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ و ﻣﯽ ﮐﺸﺖ ،زﻳﺮا وﻇﻴﻔﻪ هﺮ ﭘﻴﻐﻤﱪ ﳘﲔ اﺳﺖ ﮐﻪ ﴰﺸﲑ ﺑﮑﺸﺪ وﺑﮑﺸﺪ )ﲨﺎران ٣٠ ،ﺁذر .(١٣۶٣
ﺻﻔﺤﻪ ١١
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
* * * ﻗﺮﺁن در ﺟﺰو ﮐﺘﺎب هﺎی ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ اﻧﺒﻴﺎء ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ از زﺑﻮر داوود هﻢ ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ» :و زﺑﻮر را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ داود ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ« )ﻧﺴﺎء» ،(١۶٣ ،و هﻤﺎﻧﺎ ﺑﺮﺗﺮی دادﻳﻢ ﺑﻌﻀﯽ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان را ﺑﺮ ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ ،و زﺑﻮر را ﺑﻪ داود ﻋﻄﺎﮐﺮدﻳﻢ« )اﺳﺮاء .(۵۵ ،وﻟﯽ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب زﺑﻮر )ﮐﻪ در ﺧﻮد ﺗﻮرات از ﺁن ﺑﺼﻮرت ﻣﺰاﻣﻴﺮ ﻳﺎد ﺷﺪﻩ( هﻴﭽﻮﻗﺖ در ﺗﻮرات ﻳﺎ در اﻧﺠﻴﻞ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﺸﻤﺎر ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ و ﺧﻮد داود ﻧﻴﺰ در هﻴﭻ ﺟﺎ ﭼﻨﻴﻦ ادﻋﺎﺋﯽ را ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻣﺰاﻣﻴﺮ داود ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ای از ﺳﺮودهﺎی ﺻﺪ و ﭘﻨﭽﺎﻩ ﮔﺎﻧﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ داود ،ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﭘﭙﻐﻤﺒﺮ ﻳﻬﻮد ،ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻳﻬﻮﻩ ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮد ﺳﺮودﻩ اﺳﺖ )ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﭽﻪ در ﮔﺎﺗﺎهﺎ در ﻣﻮرد زرﺗﺸﺖ و اهﻮراﻣﺰدا ﻣﯽ ﺗﻮان دﻳﺪ( وﻟﯽ در هﻴﭻ ﺟﺎی ﺁن ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ داود ﺳﺨﻨﯽ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﻳـﺪ .و ﺗﺎزﻩ اﻧﺘﺴﺎب ﺑﺴﻴـﺎری از اﻳﻦ ﺳﺮودهـﺎ ﺑﻪ داود اﻧﺘﺴﺎب ﻏﻠﻄﯽ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻗﺒﻼ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﺑﺮرﺳﯽ هﺎی ﮔﺴﺘﺮدﻩ دو ﻗﺮن اﺧﻴﺮ ﻧﺸﺎن دادﻩ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ در ﭼﻬﺎر دوران ﻣﺨﺘﻠﻒ و در ﻃﻮل ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﺳﺎل ﺗﺪرﻳﺠ ًﺎ ﺳﺮودﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻻاﻗﻞ ﻳﮑﯽ از ادوار ﺁن دوراﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﺟﺰء ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺑﻮد. * * * ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ اﻳﻦ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻗﺮﺁن ﮐﻪ هﺮ ﺳﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ادﻳﺎن ﺗﻮﺣﻴﺪی )ﺗﻮرات ،اﻧﺠﻴﻞ ،ﻗﺮﺁن( از ﺟﺎﻧﺐ ﻳﮏ ﺧﺪای واﺣﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ )و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻨﻄﻘًﺎ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺣﻘﺎﻳﻘﯽ واﺣﺪ و ﻣﺸﺘﺮک در ﻗﺎﻟﺐ »ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺑﺪی و ﺛﺎﺑﺖ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﻟﻬﯽ« ﺑﺎﺷﻨﺪ( ،ﻣﻴﺎن ﺑﺴﻴﺎری از ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﻋﻼم ﺷﺪﻩ در اﻳﻦ ﺳﻪ ﮐﺘﺎب ﺗﻔﺎوت هﺎ و ﮔﺎﻩ ﺗﻨﺎﻗﺾ هﺎﻳﯽ ﭼﻨﺎن ﺑﻨﻴﺎدی وﺟﻮد دارد ﮐﻪ اﮔﺮ ﻓﺮض ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ از ﻳﮏ ﻣﻨﺒﻊ واﺣﺪ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﺪ ﻗﺮن ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﺼﻮرﺗﯽ ١٨٠درﺟﻪ ای ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻋﻘﻴﺪﻩ دادﻩ اﺳﺖ. در ﻣﻮرد زﻧﺎﺷﻮﺋﯽ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻗﺒﻼ ﻧﻴﺰ ﺗﺬﮐﺮ دادﻩ ﺷﺪ ،ﺣﮑﻢ ﺗﻮرات اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﭼﻮن ﮐﺴﯽ زﻧﯽ را ﺑﻪ ﻧﮑﺎح ﺧﻮد درﺁوردﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،هﺮ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ اﻳﻦ زن دﻳﮕﺮ در ﻧﻈﺮش ﭘﺴﻨﺪ ﻧﻴﺎﻳﺪ ﻃﻼﻗﻨﺎﻣﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ و ﺑﺪﺳﺘﺶ ﺑﺪهﺪ و او را از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﻴﺮون ﮐﻨﺪ، و اﮔﺮ ﺁن زن ﺷﻮهﺮ دﻳﮕﺮی ﮐﻨﺪ و او ﻧﻴﺰ وی را ﻣﮑﺮوﻩ ﺑﺪارد و ﻃﻼﻗﻨﺎﻣﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺪﺳﺘﺶ ﺑﺪهﺪ و او را از ﺧﺎﻧﻪ اش ﺑﻴﺮون ﮐﻨﺪ ،ﺷﻮهﺮ اول ﮐﻪ او را رهﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد دﻳﮕﺮ ﻣﺠﺎز ﻧﻴﺴﺖ او را دوﺑﺎرﻩ ﺑﻪ ﻧﮑﺎح ﺧﻮد درﺁورد «.در هﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :زﻧﺎﻧﯽ را ﺑﻪ ﻧﮑﺎح ﺧﻮد درﺁورﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪﺗﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ :دو ﻳﺎ ﺳﻪ ﻳﺎ ﭼﻬﺎر زن )ﻧﺴﺎء ،(٢٠ ،و اﮔﺮ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ اول ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺼﻴﺤﺖ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺳﭙﺲ از ﺑﺴﺘﺮﺷﺎن دوری ﮔﺰﻳﻨﻴﺪ ،و دﺳﺖ ﺁﺧﺮ ﮐﺘﮑﺸﺎن ﺑﺰﻧﻴﺪ )ﻧﺴﺎء ،(٣۴ ،و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ دﻟﭙﺴﻨﺪﺗﺎن ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ در اﻣﺮ ﻃﻼق ﺁﻧﻬﺎ ﻧﮕﺮان ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ« )ﻧﺴﺎء .(١٩ ،وﻟﯽ درﺳﺖ در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ در اﻧﺠﻴﻞ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﻣﻮد ﻣﺮد و زﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ازدواج ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ دﻳﮕﺮ دو ﻧﻔﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻳﮏ ﺗﻦ واﺣﺪ هﺴﺘﻨﺪ .ﭘﺲ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻬﻢ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ اﺳﺖ اﻧﺴﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺟﺪا ﺳﺎزد .و ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﭘﺲ ﭼﺮا ﻣﻮﺳﯽ اﺟﺎزﻩ داد ﮐﻪ ﻣﺮد ﺑﺎ دادن ﻳﮏ ﻃﻼﻗﻨﺎﻣﻪ ﺑﻪ زن ﺧﻮد از او ﺟﺪا ﺷﻮد؟ و ﻋﻴﺴﯽ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺖ :اﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ هﺮﮐﺲ زن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻋﻠﺘﯽ ﺑﺠﺰ زﻧﺎ ﻃﻼق ﺑﺪهﺪ و ﺑﺎ زﻧﯽ دﻳﮕﺮ ازدواج ﮐﻨﺪ ﺧﻮدش ﻣﺮﺗﮑﺐ زﻧﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﻧﻮزدهﻢ ،(٩-۵ ،و هﺮ زﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ از ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﺟﺪا ﺷﻮد و ﺑﺎ ﻣﺮد دﻳﮕﺮ ازدواج ﮐﻨﺪ ﻣﺮﺗﮑﺐ زﻧﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ« )ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب دهﻢ.(١٢ ،١١ ، در ﻣﻮرد ﺧﻮراﮐﯽ هﺎی ﺣﺮام و ﺣﻼل در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺖ از هﻤﻪ ﺣﻴﻮاﻧﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ روی زﻣﻴﻦ هﺴﺘﻨﺪ هﺮ ﮐﺪام را ﮐﻪ ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﺳﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻧﺸﺨﻮار ﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﺸﺮط اﻳﻨﮑﻪ ﺳﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻤﺎﻣﺎ ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺨﻮرﻳﺪ واﻣﺎ ﺷﺘﺮ را ﻧﺨﻮرﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﺳﻢ ﻧﻴﺴﺖ ،و ﺧﺮﮔﻮش را ﻣﺨﻮرﻳﺪ زﻳﺮا ﻧﺸﺨﻮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ وﻟﯽ ﺳﻢ ﻧﺪارد ،و ﺧﻮک را ﻧﺨﻮرﻳﺪ ،زﻳﺮا ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﺳﻢ هﺴﺖ وﻟﻴﮑﻦ ﻧﺸﺨﻮار ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ،و از هﺮ ﭼﻪ در ﺁب اﺳﺖ هﺮ ﮐﺪام ﮐﻪ ﭘﺮ و ﻓﻠﺲ دارد ﺑﺨﻮرﻳﺪ و هﺮ ﮐﺪام را ﮐﻪ ﭘﺮ و ﻓﻠﺲ ﻧﺪارد ﻧﺨﻮرﻳﺪ ،و از ﻣﺮﻏﺎن هﻮا ﻋﻘﺎب و ﻣﺮغ ﻻﺷﺨﻮار و ﻣﺮغ اﺳﺘﺨﻮان ﺧﻮار و ﺷﺘﺮ ﻣﺮغ و ﺟﻐﺪ و ﺷﺐ ﭘﺮﻩ و هﺪهﺪ را ﻧﺨﻮرﻳﺪ ،وﻟﯽ هﻤﻪ ﺣﺸﺮات ﺑﺎﻟﺪار را ﮐﻪ ﺑﺮ ﭼﻬﺎر ﭘﺎ راﻩ ﻣﯽ روﻧﺪ ﺑﺨﻮرﻳﺪ ...و از ﺣﺸﺮاﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﯽ ﺧﺰﻧﺪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﻧﺠﺲ اﻧﺪ :ﻣﻮش ﮐﻮر و ﻣﻮش و ﺳﻮﺳﻤﺎر و ﮐﺮﺑﺎﺳﻪ و ﭼﻠﭙﺎﺳﻪ و ﺑﻮﻗﻠﻤﻮن و هﺮ ﭼﻪ ﺑﺮ ﺷﮑﻢ راﻩ رود و هﺮ ﭼﻪ ﭘﺎهﺎی زﻳﺎدﻩ دارد« )ﺳﻔﺮﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ (٣٠-١ ،و در هﻤﻴﻦ ﻣﻮرد در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺣﺮام ﮔﺮداﻧﻴﺪ ﺧﺪا ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺮدار و ﺧﻮن و ﮔﻮﺷﺖ ﺧﻮک را ،و هﺮ ﺣﻴﻮاﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا ذﺑﺢ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ )ﺑﻘﺮﻩ ،(١٧٣ ،و هﺮ ﺣﻴﻮاﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻔﻪ ﮐﺮدن ﻳﺎ ﭼﻮب زدن ﻳﺎ از ﺑﻠﻨﺪی ﭘﺎﺋﻴﻦ اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺷﺎخ زدن ﻣﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ )ﻣﺎﺋﺪﻩ ،(٣ ،و ﺣﻼل ﮐﺮدﻳﻢ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ هﺸﺖ ﺟﻔﺖ از ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎن را :ﻧﺮ و ﻣﺎدﻩ ﺑﺮﻩ و ﻧﺮ و ﻣﺎدﻩ ﺑﺰ و ﺑﭽﻪ هﺎی ﺁﻧﻬﺎ را ﮐﻪ در ﺷﮑﻢ ﻣﺎدرﺷﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ ،و ﻧﺮ و ﻣﺎدﻩ ﺷﺘﺮ و ﻧﺮ و ﻣﺎدﻩ ﮔﺎو و ﺑﭽﻪ هﺎی ﺁﻧﻬﺎ را ﮐﻪ در ﺷﮑﻢ هﺎی ﻣﺎدﻩ هﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ« )اﻧﻌﺎم ١۴٣ ،و .(١۴۴وﻟﯽ درﺳﺖ در هﻤﻴﻦ راﺳﺘـﺎ در اﻧﺠﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ...» :و ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ :ﺑﺪاﻧﻴـﺪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن از راﻩ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﺧﻮرد و ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺪ ﻧﺠـﺲ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ هﺮﭼﻪ از راﻩ دهﺎن وارد ﺑﺪن ﺷﻮد ﺑﻪ ﻣﻌﺪﻩ ﻣﯽ رود و ﭘﺲ از ﺁن ﺑﻪ ﻣﺰﺑﻠﻪ رﻳﺨﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ،اﻣﺎ ﺁدﻣﯽ از راﻩ ﺁن ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ ﻧﺠﺲ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ از دل و دهﺎﻧﺶ ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺨﻦ زﺷﺖ ،اﻧﺪﻳﺸﻪ ﭘﻠﻴﺪ ،ﻗﺘﻞ ،زﻧﺎ ،ﻓﺴﻖ، دزدی ،ﻃﻤﻊ ،ﺷﻬﺎدت دروغ ،ﺧﻴﺎﻧﺖ ،ﻓﺮﻳﺐ ،ﺣﺴﺎدت ،ﺗﻬﻤﺖ ،ﺧﻮد ﺑﻴﻨﯽ ،ﺑﺪ ﺧﻮاهﯽ و ﺣﻤﺎﻗﺖ .اﻳﻨﻬﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ از درون ﺑﻴﺮون ﺻﻔﺤﻪ ١٢
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ و ﺁدﻣﯽ را ﻧﺠﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﭘﺎﻧﺰدهﻢ ،٢٠ ،١٧ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ .(٢٣-١٨ ،و ﺑﺎز در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ﭼﺮا ﻣﻄﻴﻊ ﻣﻘﺮراﺗﯽ از ﻗﺒﻴﻞ اﻳﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﻳﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ را ﺑﺨﻮر و ﺁﻧﺮا ﻧﺨﻮر و ﺑﻪ اﻳﻦ دﺳﺖ ﺑﺰن ﻳﺎ دﺳﺖ ﻣﺰن؟ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﺧﻮراﮐﯽ و ﺁﺷﺎﻣﻴﺪﻧﯽ ﻳﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻋﻴﺪ ﻳﺎ ﻣﺎﻩ ﻧﻮ ﻳﺎ روز ﺳﺒﺖ )ﺷﻨﺒﻪ( ﺑﻪ اﻧﺘﻘﺎد دﻳﮕﺮان اهﻤﻴﺖ ﻧﺪهﻴﺪ« )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﻪ ﮐﻮﻟﺴﻴﺎن ،ﺑﺎب دوم.(٢١-١۶ ، درﺑﺎرﻩ ﻗﺼﺎص در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺟﺎی ﭼﺸﻢ و دﻧﺪان ﺑﻪ ﺟﺎی دﻧﺪان ،و دﺳﺖ ﺑﺠﺎی دﺳﺖ و ﭘﺎ ﺑﺠﺎی ﭘﺎ و داغ ﺑﺠﺎی داغ .و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﭼﺸﻢ ﻏﻼم ﻳﺎ ﮐﻨﻴﺰ ﺧﻮد را ﮐﻮر ﮐﻨﺪ او را ﺑﻪ ﻋﻮض ﭼﺸﻤﺶ ﺁزاد ﮐﻨﺪ« )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ .(٣۴-٢۴ ،و در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﻣﺮد ﺁزاد را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺮد ﺁزاد ،و ﺑﻨﺪﻩ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻨﺪﻩ و زن را در ﻣﻘﺎﺑﻞ زن ﺑﮑﺸﻴﺪ )ﺑﻘﺮﻩ ،(١٧٨ ،ﭼﺸﻢ ﺑﺠﺎی ﭼﺸﻢ و ﺑﻴﻨﯽ ﺑﺠﺎی ﺑﻴﻨﯽ و ﮔﻮش ﺑﺠﺎی ﮔﻮش و دﻧﺪان ﺑﺠﺎی دﻧﺪان )ﻣﺎﺋﺪﻩ ،(۴۵ ،و اﮔﺮ ﻣﻘﺘﻮل از ﻗﻮﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﺤﺎرﺑﻨﺪ ،ﭘﺮداﺧﺖ ﺧﻮﻧﺒﻬﺎ ﺑﺮ ﻗﺎﺗﻞ ﺿﺮوری ﻧﻴﺴﺖ وﻟﻮ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻘﺘﻮل ﻣﻮﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ« )ﻧﺴﺎء .(٩٢ ،وﻟﯽ در هﻤﻴﻦ ﻣﻮرد در اﻧﺠﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ...» :و ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﻣﻮد :ﺷﻨﻴﺪﻩ اﻳﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺟــﺎی ﭼﺸﻢ و دﻧﺪان ﺑﺠﺎی دﻧﺪان .اﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﻧﺘﻘﺎم ﺟﻮﺋﯽ ﻓﻘﻂ ﺣﻖ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ،و اواﺳﺖ ﮐـﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺰای ﮔﻨﺎهﮑﺎران را ﺑﺪهﺪ )ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ ،(٢٩-٢٧ ،ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﯽ درﺑﺎرﻩ اﻧﺴﺎن دﻳﮕﺮی ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﯽ؟ اوﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ و ﻓﻘﻂ ارﺑﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اﻳﻦ ﮐﺎر را در ﻣﻮرد او اﻧﺠﺎم دهﺪ )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ ،(۴ ،و »ﭼﺮا ﭘﺮ ﮐﺎهﯽ را ﮐﻪ در ﭼﺸﻢ دﻳﮕﺮی اﺳﺖ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﯽ وﻟﯽ ﭼﻮﺑﯽ را ﮐﻪ در ﺧﻮدت در ﭼﺸﻢ داری ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﯽ؟ اﮔﺮ ﺁن ﭼﻮب را از ﭼﺸﻢ ﺧﻮدت ﺑﻴﺮون ﺁوردﻩ ﺑﺎﺷﯽ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻬﺘﺮ ﺧﻮاهﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭘﺮ ﮐﺎﻩ را ﻧﻴﺰ از ﭼﺸﻢ ﺑﺮادرت ﺑﻴﺮون ﺁوری« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ ،۴-١ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ (۴٢-٣٧ ،و »ای ﺁدﻣﯽ ،ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﯽ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ دﻳﮕﺮان ﻗﻀﺎوت ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ وﻗﺘﯽ ﺗﻮ دﻳﮕﺮان را ﻣﺤﮑﻮم ﻣﯽ ﮐﻨﯽ وﻟﯽ ﺧﻮدت هﻤﺎن ﮐﺎری را ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻧﺠﺎم دادﻩ اﻧﺪ اﻧﺠـــﺎم ﻣﯽ دهﯽ ،ﺧﻮدت را ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدﻩ ای« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﻔﺘﻢ (۵٣-۵٢ ،و »درﺑﺎرﻩ دﻳﮕﺮان ﻗﻀﺎوت ﻣﮑﻨﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺑﻬﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ دﻳﮕﺮان را ﻣﺤﮑﻮم ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﺤﮑﻮم ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ« ) ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ ١ ،و.(٢ در ﻣﻮرد ﻣﺠﺎزات زﻧﺎ ،ﺗﻮرات ﻣﻘﺮر ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :اﮔﺮ زﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺮدی ﻧﺎﻣﺰد ﺷﻮد وﻟﯽ دﻳﮕﺮی او را در ﺷﻬﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎ او هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﻮد ﭘﺲ هﺮ دوی اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ دروازﻩ ﺷﻬﺮ ﺑﺒﺮﻧﺪ و ﺑﺎ ﺳﻨﮓ هﺎ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ« )ﺳﻔﺮﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و دوم ٢٣ ،و ،(٢۴و ﻗﺮﺁن ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :زن زﻧﺎﮐﺎر و ﻣﺮد زﻧﺎﮐﺎر هﺮ ﮐﺪام را ﺻﺪ ﺿﺮﺑﻪ ﺷﻼق ﺑﺰﻧﻴﺪ و هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ ﺗﺮﺣﻤﯽ ﺑﺪاﻧﺎن روا ﻣﺪارﻳﺪ ،و اﻳﻦ ﻣﺠﺎزات در ﺣﻀﻮر ﮔﺮوهﯽ از ﻣﻮﻣﻨﺎن اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد« )ﻧﻮر .(٢ ،وﻟﯽ در هﻤﻴﻦ ﻣﻮرد در اﻧﺠﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ» :ﮐﺎﺗﺒﺎن و ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن زﻧﯽ را ﮐﻪ در زﻧﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﭘﻴﺶ او )ﻋﻴﺴﯽ( ﺁوردﻧﺪ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﻮﺳﯽ در ﺗﻮرات ﺑﻪ ﻣﺎ ﺣﮑﻢ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ زﻧﺎن ﺳﻨﮕﺴﺎر ﺷﻮﻧﺪ .ﺗﻮﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ؟ و ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺖ :در اﻳﻨﺼﻮرت ﺷﻤﺎ هﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺑﺸﺮط اﻳﻨﮑﻪ ﺳﻨﮓ اول را ﮐﺴﯽ ﺑﺮ او اﻧﺪازد ﮐﻪ ﺧﻮد زﻧﺎ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺁﻧﺎن ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﻳﮑﯽ ﻳﮏ ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻨﺪ« )ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ .(١٠-٣ ،و در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ اﻧﺠﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯽ زﻧﺎ ﻣﮑﻦ ،ﺁﻳﺎ ﺧﻮدت زﻧﺎ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ؟ ﺗﻮ ﮐـﻪ ﻣﯽ ﮔـﻮﺋﯽ دزدی ﻧﺒـﺎﻳـﺪ ﮐﺮد ،ﺁﻳـﺎ ﺧﻮدت دزدی ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ؟ ﺗـﻮ ﮐـﻪ دﻳﮕــﺮان را ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽ دهﯽ ،ﭼــــﺮا ﺧﻮدت را ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻧﻤﯽ دهﯽ؟« )ﻧﺎﻣﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﺑﺎب دوم.(٢٢-٢١ ، در ﻣﻮرد ﺗﻌﻄﻴﻞ روز ﺳﺒﺖ )ﺷﻨﺒﻪ( و ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﮐﻴﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪان در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد ﺷﺶ روز ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎش و هﻤﻪ ﮐﺎرهﺎی ﺧﻮد را ﺑﺠﺎ ﺁور ،اﻣﺎ روز هﻔﺘﻤﻴﻦ روز ﺳﺒﺖ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای ﺗﻮ اﺳﺖ و در ﺁن هﻴﭻ ﮐﺎر ﻣﮑﻦ ،ﻧﻪ ﺗﻮ و ﻧﻪ ﭘﺴﺮت و دﺧﺘﺮت و ﻏﻼﻣﺖ و ﮐﻨﻴﺰت و ﭼﻬﺎرﭘﺎﻳﺎﻧﺖ و ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺖ ﮐﻪ درون دﻳﻮار ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ« )ﺳﻔﺮﺧﺮوج، ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ ٩ ،و ،(١٠و ﺣﺘﯽ ﻗﺮﺁن در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺗﺼﺮﻳﺢ دارد ﮐﻪ ﭼﻮن ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﻘﺮرات ﺷﻨﺒﻪ را رﻋﺎﻳﺖ ﻧﮑﺮدﻧﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻮزﻳﻨﻪ ﮐﺮد )ﺑﻘﺮﻩ ،(۶۵ ،وﻟﯽ در هﻤﻴﻦ ﻣﻮرد در ﺳﻪ اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺧﻮاﻧﺪ ﮐﻪ» :در ﺁﻧﺰﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ در ﻳﮑــﺮوز ﺷﻨﺒﻪ ﺑﺎﺷﺎﮔﺮدان ﺧـﻮد از ﻣﻴﺎن ﻣﺰارع ﮔﻨﺪم ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ،و ﭼﻮن ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﭼﻴﺪن ﺧﻮﺷﻪ هﺎی ﮔﻨﺪم و ﺧﻮردن ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺮدﻧﺪ .ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ :ﺷﺎﮔﺮدان ﺗﻮ ﮐﺎری را ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ در ﺗﻮرات اﮐﻴﺪا ﺑﺮای روز ﺷﻨﺒﻪ ﻣﻨﻊ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .و او در ﺟﻮاب ﻓﺮﻣﻮد :ﺁﻳﺎ ﺷﻤﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ داود وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدش و ﻳﺎراﻧﺶ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮدﻧﺪ اﻧﺠﺎم داد در ﺗﻮرات ﻧﺨﻮاﻧــﺪﻩ اﻳﺪ ،ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺧـﺎﻧـﻪ ﺧﺪا وارد ﺷﺪﻧﺪ و ﻧﺎن هﺎی ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺷﺪﻩ را ﺧﻮردﻧﺪ و ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮردن ﺁن ﻧﺎن هﺎ هﻢ ﺑﺮای او و هﻢ ﺑﺮای ﻳﺎراﻧﺶ ﻣﻤﻨﻮع ﺑﻮد؟ و ﺁﻳﺎ در ﺗﻮرات ﻧﺨﻮاﻧﺪﻩ اﻳﺪ ﮐﻪ ﮐﺎهﻨﺎن ﻳﻬﻮد ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ در روز ﺷﻨﺒﻪ در ﻣﻌﺒﺪ ﻣﻘﺪس ﻗﺎﻧﻮن ﺳﺒﺖ را ﻣﯽ ﺷﮑﻨﻨﺪ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ؟« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب دوازدهﻢ ،۵-١ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب دوم ،٢٨-٢٣ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ.(۵-١ ، در ﻣﻮرد ﺧﺘﻨﻪ ﭘﺴﺮان ،در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪﻩ ﮔﻔﺖ :ﺗﺮا ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎرور ﻧﻤﺎﻳﻢ و ﭘﺪر اﻣﺖ هﺎی ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺮار دهﻢ و ﺗﻤﺎﻣﯽ زﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن را ﺑﻪ ﺗﻮ و ﺑﻪ ذرﻳﺖ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻴﺖ اﺑﺪی دهﻢ ...و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻬﺪ ﻣﺮا ﻧﮕﺎﻩ داری ،و ﻋﻬﺪ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﺗﻮ هﺮ ذﮐﻮری از ﻗﻮم ﺗﻮ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮد ،و ﮔﻮﺷﺖ ﻏـﻠﻔﻪ او ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺷﻮد ،و هﺮ ذﮐﻮر ﺻﻔﺤﻪ ١٣
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﻏـﻠﻔﻪ او ﺑﺮﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺁﻧﮑﺲ از ﻗﻮم ﺧﻮد ﻣﻨﻘﻄﻊ ﺷﻮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻋﻬﺪ ﻣﺮا ﺷﮑﺴﺘﻪ اﺳﺖ« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ ،١۴-۵ ،ﺑﺎب ﺳﯽ و ﭼﻬﺎرم .(١٧-١۴ ،وﻟﯽ در هﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ در اﻧﺠﻴﻞ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﻣﻮﻣﻦ واﻗﻌﯽ ﮐﺴﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻓﻼن ﻋﻀﻮ ﺑﺪﻧﺶ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻠﺒﺶ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .اﮔﺮ از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﭘﻴﺮوی ﮐﻨﯽ ﺧﺘﻨﻪ ﺗﻮ ارزش دارد ،اﻣﺎ اﮔﺮ از ﺁن ﺳﺮ ﺑﭙﻴﭽﯽ ﻣﺜﻞ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺻﻼ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﯽ« )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﺑﺎب دوم ٢۵ ،و (٢٩و »ﺁﻧﭽﻪ اهﻤﻴﺖ دارد ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪن ﻳﺎ ﻧﺸﺪن ﻧﻴﺴﺖ ،اﻃﺎﻋﺖ ﭘﺎک دﻻﻧﻪ از ﻓﺮﻣﻴﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ« )رﺳﺎﻟﻪ اول ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﻪ ﻗﺮﻧﻄﻴﺎن ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ (١٩ ،و »ﺑﻴﻦ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ و ﻳﻬﻮدی و ﺑﺮﺑﺮ و ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ و ﻳﺎ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﻓﺮﻗﯽ در ﭘﻴﺶ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ« )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﻪ ﮐﻮﻟﺴﻴﺎن ،ﺑﺎب دوم.(١۶ ، در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﮐﺎهﻨﺎن ﻳﻬﻮد ﮐﻪ ﺧﻮاهﺎن اﺟﺮای ﺑﯽ ﻗﻴﺪ و ﺷﺮط ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻮرات هﺴﺘﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ: »ﺷﻤﺎ درهﺎی ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ را ﺑﻪ روی ﻣﺮدم ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻳﺪ ،ﺧﻮدﺗﺎن وارد ﺁن ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻳﺪ و دﻳﮕﺮان را هﻢ از ورود ﺑﺪان ﺑﺎز ﻣﯽ دارﻳﺪ .ﻣﺎل ﺑﻴﻮﻩ زﻧﺎن را ﻣﯽ ﺑﻠﻌﻴﺪ وﻟﯽ ﺑﺮای ﺧﻮد ﻧﻤﺎﺋﯽ ﻧﻤﺎزﺗﺎن را ﻃﻮل ﻣﯽ دهﻴﺪ و دﻋﺎهﺎی ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺑﺎزوﻳﺘﺎن را ﻗﻄﻮرﺗﺮ و داﻣﻦ رداهﺎﻳﺘﺎن را ﭘﻬﻦ ﺗﺮﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ .ﺑﺎرهﺎی ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺮ دوش ﻣﺮدم ﻣﯽ ﮔﺬارﻳﺪ وﻟﯽ ﺧﻮدﺗﺎن ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ ﺑﺮای ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدن ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺘﯽ اﻧﮕﺸﺘﺘﺎن را ﺗﮑﺎن دهﻴﺪ« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب هﺎی ﻳﺎزدهﻢ و ﺑﻴﺴﺘﻢ(. * * * هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ در ﺳﻨﻦ ﻣﺬهﺒﯽ ﻳﻬﻮد ،ﺗﻮرات ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﮔﻔﺘﮕﻮی دو ﻧﻔﺮی او ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد، و هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ در ﺳﻨﻦ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺣﻘﺎﻳﻘﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ از ﺁﺳﻤﺎن درﻳﺎﻓﺖ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﻧﻴﺰ ﺑﻄﻮر ﺳﻨﺘﯽ ﻗﺮﺁن ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁن ﺑﺼﻮرت وﺣﯽ ﺑﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻣﺘﻌﺪدی ﮐﻪ در دو ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺳﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس »ﺗﻮﺣﻴﺪی« را از دﻳﺪﮔﺎﻩ ﺻﺮﻓﺎ ﻋﻠﻤﯽ و ﺑﺎ اﺗﮑﺎ ﺑﻪ ﻣﺪارک ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ و زﺑﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ و اﺳﻄﻮرﻩ ﺷﻨﺎﺳﯽ ارزﻳﺎﺑﯽ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﮐﻪ هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺗﻮرات ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ در هﻤﻪ ﻣﻮارد ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﻨﻨﺪﻩ اﺳﺎﻃﻴﺮ و ﻣﺘﻮن ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﻮراﺗﯽ اﺳﺖ ،و هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ اﻧﺠﻴﻞ در ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻮارد ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺗﻮرات اﺳﺖ ،ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ در ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮارد ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﻨﺪرﺟﺎت ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ، ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﻋﻴﻦ ﺟﻤﻼت ﻳﺎ اﺻﻄﻼﺣﺎت ﺁﻧﻬﺎ درﺁن ﺑﺎزﮔﻮﺋﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻣﺜﻼ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺳﻮرﻩ اﻋﺮاف را ﮐﻪ» :ﺁﻧﮑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ را ﺗﮑﺬﻳﺐ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ راﻩ ﻧﻴﺎﺑﻨﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺷﺘﺮ از ﭼﺸﻤﻪ ﺳﻮزن ﺑﮕﺬرد« )اﻋﺮاف (۴٠ ،ﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ از اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻋﻴﺴﯽ در اﻧﺠﻴﻞ ﺷﻤﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ» :ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺷﺘﺮ از ﭼﺸﻤﻪ ﺳﻮزن ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ از راﻩ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻳﮏ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا اﺳﺖ« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﻧﻮزدهﻢ ،(٢۴ ،ﻳﺎ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺳﻮرﻩ ﺁل ﻋﻤﺮان ﮐﻪ» :ﺧﺪاوﻧﺪ هﺮ ﮐﻪ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺸﻤـﻮل رﺣﻤﺖ ﺧﻮد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و هﺮ ﮐﺲ را هﻢ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻪ ﻋﺬاب ﻣﯽ ﮐﺸﺎﻧﺪ« )ﺁل ﻋﻤﺮان (٢۶ ،ﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ از اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ اﻧﺠﻴﻞ )ﮐﻪ ﺧﻮد ﺁن ﻧﻴﺰ از ﺗﻮرات ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ(» :زﻳﺮا ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ :ﺑﺮ هﺮ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﻢ رﺣﻤﺖ ﺑﻴﺎورم و ﺑﺮ هﺮﮐﺲ هﻢ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﻢ ذﻟﺖ ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ« )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ ،(١٨-١۵ ،و ﻳﺎ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺳﻮرﻩ ﺑﻘﺮﻩ را ﮐﻪ» :ﺑﺮ دل هﺎﻳﺸــﺎن ﭘﺮدﻩ اﻓﮑﻨﺪﻳﻢ و ﺑﺮﮔﻮش هﺎ و ﭼﺸﻢ هﺎﻳﺸﺎن ﻣﻬﺮ زدﻳﻢ« ﺗﮑﺮاری از اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﮐﻪ» :اﻳﻨﺎن ﭼﺸﻢ هﺎﺋﯽ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ و ﮔﻮش هﺎﺋﯽ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﻮﻧﺪ« )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ.(٨ ، ﺟﻤﻼت ﺁﻏﺎزﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ﺗﮑﻮﻳﺮ در ﻗﺮﺁن ﮐﻪ» :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺗﺎرﻳﮏ ﺷﻮد ،و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺧﺎﻣﻮش ﮔﺮدﻧﺪ« و ﺳﻮرﻩ اﻧﻔﻄﺎر ﮐﻪ» :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺸﮑﺎﻓﺪ ،و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺑﭙﺮاﮐﻨﻨﺪ« ﺑﺎزﮔﻮﺋﯽ ﺁﺷﮑﺎر اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﻋﻴﺴﯽ در اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ: »در ﺁن وﻗﺖ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺗﺎرﻳﮏ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺑﯽ ﻓﺮوغ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرم ،۴٢ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و دوم ،(۴۶ ،و ﻧﻴﺰ ﺁﻳﻪ هﺎی ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ﺳﻮرﻩ ﻓﻴﻞ ﮐﻪ» :ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺳﻨﮓ هﺎی ﺳﺠﻴﻞ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎراﻧﻴﺪ« ﺑﺎزﮔﻮﺋﯽ اﻳﻦ ﺟﻤﻼت ﺗﻮرات ﮐﻪ» :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﻨﮓ هﺎﺋﯽ ﺑﺰرگ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎراﻧﻴﺪ« )ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ،ﺑﺎب دهﻢ.(١١ ، در ﻗﺮﺁن هﻔﺖ ﺑﺎر از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺼﻮرت ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )ﺑﻘﺮﻩ ،٢٩ ،ﻣﻮﻣﻨﻮن ،١٧ ،ﻓﺼﻠﺖ ،١٢ ،ﻃﻼق، ،١٢ﻣﻠﮏ ،٣ ،ﻧﻮح ،١۵ ،ﻧﺒﺎء .(١٢ ،ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﻣﺤﻘﻘﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻓﺮﺿﻴﻪ هﻔﺖ ﺁﺳﻤﺎن از ﮐﺘﺎب هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻮرات )ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب دهﻢ ،١۴ ،ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ،٢٧ ،ﻣﺰاﻣﻴﺮ داود ،ﻣﺰﻣﻮر ﺻﺪ و ﭼﻬﻞ و هﺸﺘﻢ (۴ ،و ١ از ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻔﺴﻴﺮی واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﻮرات )ﺑﺖ ﺣﺎﻣﻴﺪراش ،ﻣﻴﺜﺎق ﻻوی ،هﮑﺪﻩ ،رﺑﯽ ﻧﺎﺗﺎن ،ﻋﺮوج اﺷﻌﻴﺎ( ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. درﺑﺎرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺁدم ،در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁدم را از ﮔﻠﯽ ﺗﻴﺮﻩ و ﻧﺮم ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ و ﺁﻧﮕﺎﻩ روح ﺧﻮد را در ﺑﻴﻨﯽ او دﻣﻴﺪﻳﻢ )ﺁل ﻋﻤﺮان ،۵٩ ،اﻋﺮاف ،١٢ ،ﺣﺠﺮ ،٢٩ ،٢٨ ،٢۶ ،اﺳﺮی ،۶١ ،ص ٧١ ،و ،٧٢ﺳﺠﺪﻩ .(٩ ،اﻳﻦ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻗﺒﻼ در ﺗﻮرات ________________________________ -١اﺳﻄﻮرﻩ ﺗﻮراﺗﯽ هﻔﺖ ﺁﲰﺎن ،ﺧﻮد از اﺳﻄﻮرﻩ ﺑﺎﺑﻠﯽ هﻔﺖ ﻓﻠﮏ )ﻋﻄﺎرد ،زهﺮﻩ ،ﻣﺮﻳﺦ ،ﻣﺎﻩ ،ﻣﺸﱰی ،زﺣﻞ ،ﺧﻮرﺷﻴﺪ( ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ اﺧﱰ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﺎﺑﻠﯽ ﺑﺮﺁن ﺑﻨﻴﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻣﺘﻮن ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪﻳﻦ ﺿﻮاﺑﻂ ﻓﻠﮑﯽ در روی اﻟﻮاح ﻣﺘﻌﺪدی ﮐﻪ در ﮐﺎوش هﺎی ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ اواﻳﻞ ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ در ﺑﲔ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﮐﺸﻒ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺛﺒﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ١٤
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻳﻬﻮﻩ اﻟﻮهﻴﻢ ﺁدم را از ﮔﻞ ﺳﺮﺷﺖ و دم زﻧﺪﮔﯽ را در ﺑﻴﻨﯽ او دﻣﻴﺪ و ﺁدم زﻧﺪﻩ ﺷﺪ« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب دوم» ،(٧ ،ای ﺧﺪاوﻧﺪ ،دﺳﺖ هﺎی ﺗﻮ ﻣﺮا ﺳﺮﺷﺘﻪ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻔﺎل از ﮔﻞ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ« )ﮐﺘﺎب اﻳﻮب ،ﺑﺎب دهﻢ، » ،(٩-٨ای ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﻣﺎ ﮔﻞ هﺴﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ دﺳﺖ هﺎی ﺗﻮ ﺳﺮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻳﻢ« )ﮐﺘﺎب اﺷﻌﻴﺎء ،ﺑﺎب ﺷﺼﺖ وﭼﻬﺎرم.(٨ ، در ﺷﺶ ﺳﻮرﻩ ﻗﺮﺁن از »ﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ« ﮐﻪ ﺗﻤﺎم روﻳﺪادهﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺟﻬﺎن و ﺁدﻣﻴﺎن درﺁن ﺛﺒﺖ اﺳﺖ ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )اﻧﻌﺎم ،۵٩ ،ﻳﻮﻧﺲ ،۶١ ،هﻮد ،۶ ،ﻧﻤﻞ ،٧۵ ،ﺳﺒﺎ ،٣ ،ﺣﺪﻳﺪ .(٢٢ ،وﺻﻒ اﻳﻦ ﻟﻮح ﻗﺒﻼ در ﭼﻨﺪ ﮐﺘﺎب ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ )ﮐﺘﺎب ﻣﺰاﻣﻴﺮ ،ﻣﺰﻣﻮر ﺻﺪ و ﺳﯽ وﻧﻬﻢ ،١۶ ،ﮐﺘﺎب اول ﺣﻨﻮخ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﺎﻩ و ﺳﻮم ،٢ ،ﺑﺎب اول ٢٩ ،و ﺑﺎب ﺳﯽ و دوم، ،٢١ﻋﺮوج اﺷﻌـﻴﺎ ،ﺑﺎب دوم (٣١ ،ﻋﻴﻨﺎ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺻﻮرت ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ .در ﺗﻠﻤﻮد »روش هﺎﺷﺎﻧﺎ« )ﺑﺎب اول ٢ ،و (١۶ﻧﻴﺰ ١ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا در روز اول هﺮ ﺳﺎل ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻳﮑﺎﻳﮏ ﺁدﻣﻴﺎن را در ﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ ﺛﺒﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺑﻪ ﻧﻮح ﮔﻔﺘﻴﻢ وﻓﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﻋﺪ ﻗﻬﺮ ﻣﺎ ﻓﺮا رﺳﺪ وﺗﻨﻮرﺁﺗﺶ ﺑﺠﻮﺷﺪ) «..هﻮد ،۴٠ ،ﻣﻮﻣﻨﻮن.(٢٧ ، اﻳﻦ اﺻﻄﻼح از ﺗﻠﻤﻮد اورﺷﻠﻴﻢ )ﺳﻬﻨﺪرﻳﻦ دهﻢ (۵ ،ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ در ﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :هﺮ ﻗﻄﺮﻩ ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻃﻮﻓﺎن ﻧﻮح ﻧﺎزل ﮐﺮد در ﮐﻮرﻩ دوزخ ﺟﻮﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد«. در ﺳﻮرﻩ اﻧﻌﺎم ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻃﻠﻮع ﺳﺘﺎرﻩ ﺷﺐ را دﻳﺪ و ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﺪای ﻣﻦ اﺳﺖ ،وﻟﯽ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺳﺘﺎرﻩ ﻏﺮوب ﮐﺮد ﮔﻔﺖ :ﭼﻴﺰی را ﮐﻪ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد دوﺳﺖ ﻧﺪارم .ﺳﭙﺲ ﻃﻠﻮع ﻣﺎﻩ را دﻳﺪ و ﮔﻔﺖ اﻳﻦ ﺧﺪای ﻣﻦ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﺑﺎ ﻏﺮوب ﮐﺮدن ﺁن ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﺪای راﺳﺘﻴﻦ ﻣﺮا هﺪاﻳﺖ ﻧﮑﻨﺪ از زﻣﺮﻩ ﮔﻤﺮاهﺎن ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد .ﭘﺲ ﻃﻠﻮع ﺧﻮرﺷﻴﺪ را دﻳﺪ و ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻳﮑﯽ ﺣﺘﻤﺎ ﺧﺪای ﻣﻦ اﺳﺖ زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ هﻤﻪ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﺁﻧﺮا هﻢ دﻳﺪ ﮐﻪ ﻏﺮوب ﮐﺮد ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻗﻮم ﺧﻮد ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ اﻳﻨﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﺮﻳﮏ ﺧﺪای ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ ﺁﺳﻤﺎن هﺎ و زﻣﻴﻦ ﻗﺮار ﻣﯽ دهﻴﺪ اﻋﺘﻘﺎد ﻧﺪارم و ﺑﻪ راﻩ ﺷﺮک ﻧﻤﯽ روم )اﻧﻌﺎم، .(٧٩-٧۶اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ اﻗﺘﺒﺎس ﮐﺎﻣﻞ رواﻳﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﺘﺎب ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻳﻬﻮدی ﻣﻴﺪراش )ﺑﺎب ﺳﯽ وهﺸﺘﻢ(١٧-١٣ ، ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ. درﺑﺎرﻩ هﻤﻴﻦ اﺑﺮاهﻴﻢ ،وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺖ ﺷﮑﻨﯽ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺑﻪ ﺁﺗﺶ اﻣﺮ ﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ را ﻧﺴﻮزاﻧﺪ و ﺑﺮاﻳﺶ ﺁراﻣﺶ و ﺧﻨﮑﯽ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﺑﯽ ﺁورد« )اﻧﺒﻴﺎء .(۶٩ ،اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ ،اﻗﺘﺒﺎس ﺁﺷﮑﺎری از ﮐﺘﺎب داﻧﻴﺎل ﺗﻮرات اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺑﺨﺖ اﻟﻨﺼﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ ﺳﻪ ﺟﻮان ﻳﻬﻮدی ﺑﻪ ﺁﺗﺶ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ وﻟﯽ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻣﯽ دﻣﺪ و ﺁﺗﺶ ﺑﺮای ﺁﻧﺎن ﺧﻨﮑﯽ و ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﻣﯽ ﺁورد )ﮐﺘﺎب داﻧﻴﺎل ،ﺑﺎب ﺳﻮم.(٢۶-٢٣ ، از ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ زرﻳﻦ ﺗﻮرات ﮐﻪ در هﻨﮕﺎم اﻗﺎﻣﺖ ﭼﻬﻞ روزﻩ ﻣﻮﺳﯽ در ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﺑﺮای ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﻳﻬﻮﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺁﻧﺮا ﺑﺠﺎی ﺧﺪا ﺑﭙﺮﺳﺘﻨﺪ )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺳﯽ ودوم( در ﻗﺮﺁن ﺑﺼﻮرت ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺳﺎﻣﺮی ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﮔﻔﺖ :ﺁری ،ﭘﺲ از رﻓﺘﻦ ﺗﻮ از ﻗﻮم ،ﻣﺎ ﻗﻮم ﺗﺮا ﺁزﻣﻮدﻳﻢ و دﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺳﺎﻣﺮی ﺁﻧﻬﺎ را ﮔﻤﺮاﻩ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد« )ﻃﻪ .(٨۵ ،اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ از ﮐﺘﺎب هﻮﺷﻊ ﻧﺒﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﻴﮑﻮﺋﯽ را ﺗﺮک ﮐﺮدﻩ و از ﻧﻘﺮﻩ و ﻃﻼی ﺧﻮﻳﺶ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﺳﺎﻣﺮی ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ« )هﻮﺷﻊ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ۴ ،و .(۵درﺑﺎرﻩ هﻤﻴﻦ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﭘﺲ ﻳﺮﺑﻌﺎم ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺳﺎﻣﺮﻩ دو ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ ﻃﻼﺋﯽ ﺳﺎﺧﺖ و ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ را در ﺑﻴﺖ ﺋﻴﻞ و دﻳﮕﺮی را در دان در ﻣﻌﺒﺪ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﮔﺬاﺷﺖ« )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ.(٢٨ ، در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﻴﮑﻪ دو ﻓﺮﺷﺘﻪ ای ﮐﻪ ﻣﺄﻣﻮر هﺮ ﺁدﻣﯽ هﺴﺘﻨﺪ در دو ﺟﺎﻧﺐ راﺳﺖ و ﭼﭗ او ﻣﯽ ﻧﺸﻴﻨﻨﺪ ﺗﺎ اﻋﻤﺎل او را ﻳﺎدداﺷﺖ ﮐﻨﻨﺪ ،وی ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ هﻴﭻ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﺮ زﺑﺎن ﺁورد ﻣﮕﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﮐﺎﺗﺒﯽ ﺁﻣﺎدﻩ ﺛﺒﺖ ﺁن در ﮐﻨﺎر ﺧﻮﻳﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ )ق .(١٧ ،اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ اﻗﺘﺒﺎس از ﺗﻠﻤﻮد اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘ ِﻪ ﺁن دو ﻣﻠﮏ ،ﻳﮑﯽ ﺧﻮب و ﻳﮑﯽ ﺑﺪ ،هﺮ ﻣﻮﻣﻨﯽ را ﮐﻪ از ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدد هﻤﺮاهﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ )ﺣﻘﻴﻘﻪ ،١۶ ،اﻟﻒ ،ﮐﺘﻮﺑﻮت ،١٠۴ ،اﻟﻒ ،ﺷﺒﺎت ،١١٩ ،ب( .در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﮐﺘﺎب دوم ﺣﻨﻮخ )ﺑﺎب ﻧﻮزدهﻢ (۵ ،ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ دو ﻣﻠﮏ در ﻟﺤﻈﻪ ﻣﺮگ روح ﻣﺮدﻩ را ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﺎﻣﻪ اﻋﻤﺎﻟﺶ را ﺑﻪ ﺧﺪای داور ﻋﺮﺿﻪ ﺑﺪارﻧﺪ. در ﺳﻮرﻩ ﻣﻄﻔـﻔـﻴﻦ از ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺑﻨﺎم ﻋﻠﻴـﻴـﻴﻦ ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺰدﻳﮑﺎن ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ وﺟﻮد ﺁن ﺁﮔﺎهﻨﺪ» :ﻋﻠﻴﻴﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﻧﻴﮑﺎن اﺳﺖ ،و ﺗﻮ ﭼﻪ داﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﻠ ِﻴﻮن ﭼﻴﺴﺖ؟ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﻣﮑﺘﻮب اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺮﺑﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮﺁن ﮔﻮاهﻨﺪ« )ﻣﻄﻔﻔﻴﻦ ١٨ ،و(١٩ ________________________________ -١ﺧﻮد ﺗﻮرات اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ را ازﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﺑﺎﺑﻠﻲ Enuma Elishﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﲟﻮﺟﺐ ﺁن ﻣﺮدوخ ﺧﺪاﻳﺎن در ﺁﻏﺎز هﺮ ﺳﺎل ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺁدﻣﻴﺎن را در ﻃﻮل ﺁن ﺳﺎل ﺑﺪﺳﺖ ﭘﺴﺮش ﺑﺮ ﻟﻮح ﳏﻔﻮظ رﻗــــﻢ ﻣﯽ زﻧﺪ .ﻣﱳ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﺗﻮﺳﻂ E.Dhorme ﺗﺮﲨﻪ و درﮐﺘﺎب Choix des texts religieux assﭼﺎپ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ١٥
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب در ﻗﺮﺁن ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﻴﺸﺘﺮی دادﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻣﺘﻌﺪدی اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻧﻴﮑﺎن را هﻤﺎن »ﮐﺘﺎب ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن« ﺗﻮرات داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ در ﭼﻬﺎر ﮐﺘﺎب ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺳﯽ و دو ،٣٢ ،ﻣﺰاﻣﻴﺮ ،ﻣﺰﻣﻮر ﺷﺼﺖ و ﻧﻬﻢ ،٢٩ ،داﻧﻴﺎل ،ﺑﺎب دوازدهﻢ ،١ ،ﺣﻨﻮخ ،ﺑﺎب ﭼﻬﻞ و هﻔﺘﻢ (٣ ،و در دو ﮐﺘﺎب ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ )اﻧﺠﻴﻞ ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب دهﻢ ٢٠ ،و ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ (١۵ ،ﺑﺼﻮرت دﻓﺘﺮ ﻣﮑﺘﻮب ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺁن ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. اﺳﻄﻮرﻩ ﺗﻮراﺗﯽ ﺧﻠﻘﺖ ﺣﻮا از دﻧﺪﻩ ﺁدم ،در ﭘﻨﺞ ﺳﻮرﻩ ﻗﺮﺁن ﻣﻮرد ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ )ﻧﺴﺎء ،١٠ ،اﻧﻌﺎم ،١٨٩ ،روم، ،٢١زﻣﺮ ،۶ ،ﺷﻮری (١١ ،و در هﺮ ﺑﺎر ﺗﺬﮐﺮ دادﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ از ﻧﺴﻞ ﺁدم و ﺣﻮا ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﭼﻮن ﺗﻮرات هﻤﻪ ﺁدﻣﻴﺎن را زادﻩ زﻧﺎ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺣﺎﺻﻞ هﻤﺨﻮاﺑﮕﯽ ﭘﺴﺮان ﺁدم ﺑﺎ ﻣﺎدر ﻳﺎ ﺧﻮاهﺮاﻧﺸﺎن و ﻳﺎ ﺑﺎ ﻣﺤﺎرم ﻧﺰدﻳﮑﺎﻧﺸﺎن )ﺧﻮاهﺮ زادﻩ ﻳﺎ ﺑﺮادرزادﻩ ﻳﺎ ﻋﻤﻪ و ﺧﺎﻟﻪ( ﻣﯽ ﺷﻤﺎرد ﮐﻪ هﻤﻪ اﻳﻦ ﻧﻮع هﻤﺨﻮاﺑﮕﯽ هﺎ در هﺮ دو ﮐﺘﺎب ﻣﻨﻊ ١ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ. ﺑﺨﺸﯽ دﻳﮕﺮ از ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ از اﻧﺠﻴﻞ و ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ: در ﺳﻮرﻩ ﻧﻤﻞ از ﺣﻴﻮاﻧﯽ ﺑﻨﺎم داﺑﻪ اﻻرض ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ از زﻣﻴﻦ ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁدﻣﻴﺎن هﺸﺪار دهﺪ ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ از ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﭘﺮوردﮔﺎر اﻋﺘﻘﺎد واﻗﻌﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ )ﻧﻤﻞ .(٨٢ ،اﻳﻦ ﺗﻮﺻﻴﻒ اﻗﺘﺒﺎس روﺷﻨﯽ ازﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎ درﻋﻬـﺪ ﺟﺪﻳﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺣﻴﻮاﻧﯽ وﺣﺸﯽ را دﻳﺪم ﮐﻪ از زﻣﻴﻦ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و دو ﺷﺎخ داﺷﺖ و هﻤﭽﻮن اژدهﺎ ﺳﺨــﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ« )ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ.(١١ ، در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ »در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ دﻓﺘﺮی ﮔﺸﻮدﻩ را ﺑﻪ ﮔﺮدن هﺮ ﮐﺲ ﻣﯽ ﺁوﻳﺰﻳﻢ و ﺑﺪو ﻣﯽ ﮔﻮﺋﻴﻢ اﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ اﻋﻤﺎل ﺗﻮ اﺳﺖ ،ﺁﻧﺮا ﺑﺨﻮان ﺗﺎ ﺣﺴﺎب ﻧﻴﮏ و ﺑﺪ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺪاﻧﯽ« )ﻣﻌﺎرج .(١٣ ،اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺗﮑﺮار ﻣﻄﺎﻟﺐ دﻳﮕﺮی از ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ» :و دﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ دﻓﺘﺮهﺎ را ﮔﺸﻮدﻧﺪ ،ﭘﺲ دﻓﺘﺮی ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ دﻓﺘﺮ ﺣﻴﺎت اﺳﺖ و ﺑﺮ ﻣﺮدﮔﺎن داوری ﺷﺪ ﺑﻪ ﺣﺴﺐ اﻋﻤﺎﻟﺸﺎن از ﺁﻧﭽﻪ در دﻓﺘﺮهﺎ ﻣﮑﺘﻮب اﺳﺖ« )ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎی رﺳﻮل ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ.(١٢ ، در ﺳﻮرﻩ ﻣﺮﻳﻢ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﻳﻢ ﭼﻮن ﻋﻴﺴﯽ را ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ دور دﺳﺘﯽ رﻓﺖ و در ﺁﻧﺠﺎ در زﻳﺮ درﺧﺖ ﺧﺮﻣﺎﺋﯽ درد زاﻳﻤﺎن ﺑﺮ او ﻋﺎرض ﺷﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮد ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﮐﺎش ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدم و اﻳﻨﻄﻮر ﮔﺮﺳﻨﻪ و ﺗﺸﻨﻪ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪم .وﻟﯽ ﻓﺮزﻧﺪش از زﻳﺮ ﭘﺎی او ﺧﻄﺎب ﮐﺮد ﮐﻪ ﻏﻢ ﻣﺨﻮر ،زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮ ﺑﺮاﻳﺖ ﭼﺸﻤﻪ ﺁﺑﯽ از زﻣﻴﻦ ﺑﺮﺁوردﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﺮای ﺧﻮراک ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺳﺎﻗﻪ ﻧﺨﻞ را ﺗﮑﺎن ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺧﺮﻣﺎهﺎی ﺗﺎزﻩ و رﺳﻴﺪﻩ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻓﺮو رﻳﺰد« )ﻣﺮﻳﻢ.(٢۵-٢٢ ، ﻣﻀﻤﻮن اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ،ﺗﮑﺮار ﺻﺤﻨﻪ ای از ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺗﻮرات اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن هﺎﺟﺮ ﮐﻨﻴﺰ و هﻤﺴﺮ اﺑﺮاهﻴﻢ ﮐﻪ ﺷﻮهﺮش وی را ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ زن دﻳﮕــﺮش ﺳﺎرا ﺑﻬﻤﺮاﻩ ﻓﺮزﻧـــﺪ ﻧﻮزادش اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ از ﻧﺰد ﺧﻮد ﻣﯽ راﻧﺪ در ﺑﻴﺎﺑﺎن از ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و ﺗﺸﻨﮕـﯽ ﻣﯽ ﻧﺎﻟﺪ و ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﮐﺎش ﻣﺮدﻩ ﺑﻮد و ﮔﺮﺳﻨﻪ و ﺗﺸﻨﻪ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ ،وﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای او ﭼﺸﻤﻪ ای از زﻣﻴﻦ ﺑﻴﺮون ﺁورد و ﺑﺪو ﺧﻮراک ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﻳﮑﻢ .(١٩-١٨ ،ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﻢ ﺷﺪن درﺧﺖ ﺧﺮﻣﺎ ﺑﺮای ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻴﻮﻩ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺮﻳﻢ و ﻓﺮزﻧﺪش در ﻣﺘﻦ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺷﺪﻩ ﻣﺘﯽ )ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ( رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ وﻟﯽ اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﻧﻪ در زﻣﺎن ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ در هﻨﮕﺎم ﺳﻔﺮ ﻣﺮﻳﻢ و هﻤﺴﺮ و ﻓﺮزﻧﺪ ﻧﻮزادش ﺑﻪ ﻣﺼﺮ در ﺑﻴﺎﺑﺎن اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ. در هﻤﻴﻦ ﺳﻮرﻩ ﻣﺮﻳﻢ ،ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺖ ﺑﺎرداری ﻣﺮﻳﻢ از روح اﻟﻘﺪس داﺳﺘﺎﻧﯽ از زﮐﺮﻳﺎی ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر روﺷﻦ اﻗﺘﺒﺎس از اﻧﺠﻴﻞ ﻟﻮﻗﺎ اﺳﺖ .در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ در ﻗﺮﺁن ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :و ﻳﺎد ﺁور از رﺣﻤﺖ ﭘﺮوردﮔﺎر ﺧﻮد ﺑﻪ ﺑﻨﺪﻩ اش _______________________________ -١ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﳘﻪ ﳏﻘﻘﺎﻧﯽ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ ﻗﺮﺁن ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﱪاﺳﻼم ﺑﺎ ﺗﻮرات و ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻔﺴﲑی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪان )ﺗﻠﻤﻮد ،ﻣﻴﺸﻨﻪ ،هﻠﺨﻪ ،هﮕﺪﻩ ،ﻣﻴﺪراش( ﮐﻪ ﳘﻪ ﺁﺎ در ﺟﺎﻣﻪ ﻳﻬﻮدی ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺁن زﻣﺎن ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدﻩ و ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻮدﻧﺪ از ﻧﺰدﻳﮏ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،وﻟﯽ اﳒﻴﻞ و ﮐﺘﺐ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪان را ﺗﻨﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻖ راهﺒﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ در ﺳﻔﺮهﺎی ﲡﺎرﺗﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﺎم و ﻓﻠﺴﻄﲔ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ و ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ ﺁﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﻃﱪی در ﺗﻔﺴﲑ ﮐﺒﲑ ﺧﻮد ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﳏﻤﺪ ﳔﺴﺘﲔ ﺁﻳﻪ هﺎی ﻗﺮﺁن را ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺮد ﺣﺘﯽ ﳘﺴﺮش ﺧﺪﳚﻪ ﻧﻴﺰ از ﻣﺘﻮن ﺗﻮراﺗﯽ و ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﻴﺎﻣﱪان ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﺁﮔﺎهﯽ داﺷﺖ. ﻧﻮﻟﺪﮐﻪ ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﳏﻤﺪ ﻻاﻗﻞ ﻣﺘﻮن ﻣﺬهﺒﯽ هﮕﺪﻩ )ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﲞﺶ اﺧﱰﺷﻨﺎﺳﯽ ،ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ،ﭘﺰﺷﮑﯽ ،ﺗﺼﻮف و داﺳﺘﺎن هﺎی ﺗﻮرات( را در ﺧﻮد ﻣﮑﻪ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮد .وﻳﻠﻬﻠﻢ رودﻟﻒ در ﮐﺘﺎب "اﻗﺘﺒﺎس هﺎی ﻗﺮﺁن از ﺁﺋﲔ ﻳﻬﻮد" Die Abhangigkeit des Qorans von Judentumو ﺗﻮری در ﮐﺘﺎب "ﺑﻨﻴﺎد ﻳﻬﻮدی اﺳﻼم" The Jewish Foundation Of Isalamﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻔﺼﻠﯽ از اﺣﮑﺎم و ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ را ﮐﻪ در ﻗﺮﺁن از ﺗﻮرات اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ اراﺋﻪ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ .ﲰﻮﺋﻞ ﺗﺴﻮﳝﺮ در ﮐﺘﺎب ﺑﺮرﺳﯽ هﺎﺋﯽ درﺑﺎرﻩ اﺳﻼم Studies in Islamﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﮔﺬارد ﮐﻪ اﺳﺎﻣﯽ و ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﱪان ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ در ﻗﺮﺁن ﻏﺎﻟﺒﺎ از ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻠﻤﻮد و ﻣﻴﺪراش و ﮐﻤﱰ از ﺧﻮد ﺗﻮرات اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﻣﺎرﮔﻮﻟﻴﻮث درﮐﺘﺎب Mohammad and the Rise of Islamﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ در ﳘﻪ اﻳﻦ ﻣﻮارد ﻧﻘﺶ ﺧﻮد ﻗﺮﺁن اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ رواﻳﺖ ﺗﻮرات را ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی اﺳﻼم ﺗﻄﺒﻴﻖ دهﺪ و ﺑﺮ ﺁﺎ ﻣﻬﺮ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺰﻧﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ١٦
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
زﮐﺮﻳﺎ ،هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ وی از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺴﺌﻠﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ وارﺛﯽ ﺑﺮاﻳﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ،زﻳﺮا زوﺟﻪ اش ﻧﺎز اﺳﺖ و ﺧﻮدش ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺑﻪ دو ﮔﻔﺘﻴﻢ ای زﮐﺮﻳﺎ ،ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﮋدﻩ ﻣﯽ دهﻴﻢ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﭘﺴﺮی ﺧﻮاهﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ او را ﻳﺤﻴﯽ ﻧﺎم ﺧﻮاهﯽ داد ،و اﻳﻦ ﻧﺎﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ هﻴﭽﮑﺲ ﻧﺪادﻩ اﻳﻢ .ﻋﺮض ﮐﺮد :ﭘﺮوردﮔﺎرا ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺳﺎﻟﺨﻮردﻩ ام و هﻤﺴﺮم ﻧﻴﺰ ﻓﺮزﻧﺪ ﻧﻤﯽ ﺁورد .اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ،ﻣﺮا ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻓﺮﻣﺎ .ﮔﻔﺘﻢ ﻧﺸﺎن ﻣﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻪ ﺷﺐ ﺗﻤﺎم ﺑﺎ ﻣﺮدﻣﺎن ﺳﺨﻦ ﻧﮕﻮﺋﯽ .و زﮐﺮﻳﺎ از ﻣﻌﺒﺪ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﻣﺮدﻣﺎن ﻓﻬﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺻﺒﺢ و ﺷﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺗﺴﺒﻴﺢ ﮔﻮﺋﻴﺪ .و ﻣﺎ ﺑﻪ ﻳﺤﻴﯽ ﺧﺮدﻣﻨﺪی ﺑﺴﻴﺎر دادﻳﻢ ،و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ و ﺻﻔﺎ ،و ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ هﻨﻮز ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﺒﻮد« )ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ از ﺳﻮرﻩ ﻣﺮﻳﻢ-١ ، .(١٣در هﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ ،در اﻧﺠﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: »در زﻣﺎن ﺳﻠﻄﻨﺖ هﻴﺮودﻳﺲ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدﻳﻪ ﮐﺎهﻨﯽ ﺑﻨﺎم زﮐﺮﻳﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ هﻤﺴﺮ او از ﺧﺎﻧﺪان هﺎرون ﺑﻮد و اﻟﻴﺼﺎﺑﺎت ﻧﺎم داﺷﺖ ...و اﻳﺸﺎن را ﻓﺮزﻧﺪی ﻧﺒﻮد .و ﭼﻮن زﮐﺮﻳﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ درﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺨﻮر ﺑﺴﻮزاﻧﺪ ،ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮوی ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ و ﺑﺪو ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ دﻋﺎی ﺗﺮا ﻣﺴﺘﺠﺎب ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و زوﺟﻪ ات ﺑﺮای ﺗﻮ ﭘﺴﺮی ﺧﻮاهﺪ زاﺋﻴﺪ ﮐﻪ او را ﻳﺤﻴﯽ ﺧﻮاهﯽ ﻧﺎﻣﻴﺪ و از درون رﺣﻢ ﻣﺎدر ﺧﻮد هﻤﺮاﻩ روح اﻟﻘﺪس ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ...زﮐﺮﻳﺎ ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮔﻔﺖ اﻳﻦ را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺪاﻧﻢ ﭼﻮﻧﮑﻪ ﻣﻦ ﭘﻴﺮ هﺴﺘﻢ و زوﺟﻪ ام ﻧﻴﺰ دﻳﺮﻳﻨﻪ ﺳﺎل اﺳﺖ؟ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮔﻔﺖ :ﻣﻦ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ در ﺣﻀﻮر ﺧﺪا ﻣﯽ اﻳﺴﺘﻢ و ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪم ﺗﺎ از اﻳﻦ اﻣﻮر ﺗﺮا ﻣﮋدﻩ دهﻢ ،وﻟﻴﮑﻦ ﭼﻮن ﺳﺨﻦ هﺎی ﻣﺮا ﺑﺎور ﻧﮑﺮدی ﺗﺎ هﻨﮕﺎم وﻗﻮع اﻳﻦ اﻣﻮر ﻻل ﺧﻮاهﯽ ﺷﺪ و ﻧﻴﺮوی ﺗﮑﻠﻢ ﻧﺨﻮاهﯽ داﺷﺖ ...و ﭼﻮن اﻟﻴﺼﺎﺑﺎت ﭘﺴﺮی ﺑﺰاد هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن در روز هﺸﺘﻢ ﺑﺮای ﺧﺘﻨﻪ ﻃﻔﻞ ﺁﻣﺪﻧﺪ و ﻧﺎم زﮐﺮﻳﺎ را ﺑﺮ او ﻧﻬﺎدﻧﺪ ،اﻣﺎ ﻣﺎدرش ﮔﻔﺖ ﻧﯽ ،ﮐﻪ ﻧﺎم او ﻳﺤﻴﯽ اﺳﺖ .ﺑﺪو ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺗﻮ هﻴﭽﮑﺲ اﻳﻦ ﻧﺎم را ﻧﺪارد .ﭘﺲ در ﺳﺎﻋﺖ ﻃﻔﻞ ﻧﻮزاد دهﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺑﻪ ﺣﻤﺪ ﺧﺪا ﻣﺘﮑﻠﻢ ﺷﺪ و ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺁﻧﺎن ﺧﻮف ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﮔﺸﺖ و ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺘﺒﺎرک ﺑﺎد« )ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ از اﻧﺠﻴﻞ ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب اول ١ ،ﺗﺎ .(۶٨ اﻗﺘﺒﺎس ﺁﺷﮑﺎر دﻳﮕﺮی از اﻧﺠﻴﻞ ،ﺁﻳﻪ ای از ﺳﻮرﻩ ﺣﺪﻳﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ...» :و ﺁﻧﺮوز ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﻣﻮﻣﻦ و ﻣﻮﻣﻨﻪ را ﺧﻮاهﯽ دﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﻌﻞ هﺎﺋﯽ را ﺑﺪﺳﺖ دارﻧﺪ ﺗﺎ راهﺸﺎن را روﺷﻦ ﮐﻨﺪ .ﮐﺎﻓﺮان ﻣﺮد و زن ﺑﺪاﻧﺎن ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ اﻧﺪﮐﯽ درﻧﮓ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺳﻴﻢ و از ﻧﻮر ﻣﺸﻌﻞ هﺎﻳﺘﺎن ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﺷﻮﻳﻢ ،وﻟﯽ ﻣﻮﻣﻨﺎن ﺑﺪاﻧﺎن ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ دهﻨﺪ :ﻧﻪ، ﺑﺎزﮔﺮدﻳﺪ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ ﺑﺮای ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﺸﻌﻞ ﺗﻬﻴﻪ ﮐﻨﻴﺪ .و در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﺣﺼﺎری ﻣﻴﺎن ﻣﻮﻣﻨﺎن و ﮐﺎﻓﺮان ﭘﺪﻳﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﻣﻨﺎن در درون و ﮐﺎﻓﺮان در ﺑﻴﺮون ﺁن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد« )ﺣﺪﻳﺪ .(١٢ ،در هﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ ،در اﻧﺠﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: »در ﺁن روز ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﺁن دﻩ دوﺷﻴﺰﻩ ای ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﺮاغ هﺎﻳﺸﺎن را ﺑﺮداﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺒﺎز داﻣﺎد رﻓﺘﻨﺪ. ﭘﻨﺞ ﺗﻦ از اﻳﻦ دﺧﺘﺮان داﻧﺎ ﭼﺮاغ هﺎﻳﺸﺎن را ﺑﺎ ﻇﺮف هﺎی روﻏﻦ هﻤﺮاﻩ ﺑﺮدﻧﺪ .ﭼﻮن داﻣﺎد در ﺁﻣﺪن ﺗﺄﺧﻴﺮ ﮐﺮد هﻤﮕﯽ ﺧﻮاﺑﺸﺎن ﺑﺮد ،ﺗﺎ ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ ﮐﺴﯽ در ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﺎﻧﮓ زد ﮐﻪ داﻣﺎد ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،ﺑﻪ ﭘﻴﺸﺒﺎز او ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ .دﺧﺘﺮان ﮐﻪ اﻳﻦ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ هﻤﮕﯽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ و ﭼﺮاغ هﺎﻳﺸﺎن را در دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .دﺧﺘﺮان ﻧﺎدان ﺑﻪ دﺧﺘﺮان داﻧﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ :ﭼﺮاغ هﺎی ﻣﺎ در ﺣﺎل ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪﻧﻨﺪ ،ﻗﺪری از روﻏﻦ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪهﻴﺪ .وﻟﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﻮاب دادﻧﺪ :ﻧﻪ ،روﻏﻦ ﺑﺮای هﻤﻪ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﭘﻴﺶ ﻓﺮوﺷﻨﺪﮔﺎن ﺑﺮوﻳﺪ و روﻏﻦ ﺑﺮای ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺨﺮﻳﺪ .وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ رﻓﺘﻨﺪ داﻣﺎد وارد ﺷﺪ .دﺧﺘﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺁﻣﺎدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ او ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻋﺮوﺳﯽ وارد ﺷﺪﻧﺪ و در ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ .ﺁن ﭘﻨﺞ دﺧﺘﺮ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ ﻓﺮﻳﺎد زدﻧﺪ :ای ﺁﻗﺎ ،در را ﺑﻪ روی ﻣﺎ ﺑﺎز ﮐﻦ! اﻣﺎ داﻣﺎد ﺟﻮاب داد :ﻣﻦ ﺷﻤﺎ را ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ!« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﭘﻨﺠﻢ.(١٣-١ ، اﺷﺎرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ درهﺎی ﺑﻬﺸﺖ و ﻣﻼﺋﮏ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺁﻧﻬﺎ در ﺳﻪ ﺳﻮرﻩ ﻗﺮﺁن )رﻋﺪ ،٢٣ ،ص ،۵٠ ،زﻣﺮ (٧٣ ،اﻗﺘﺒﺎس از ﻓﺼﻠﯽ از ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎ در اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن از ١٢دروازﻩ اورﺷﻠﻴﻢ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻧﮕﺎهﺒﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ» :و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﻘﺪس را ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﺧﺪاﺋﯽ ﺧﻮد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻮاهﺮی ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ ﻣﯽ درﺧﺸﻴﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ دﻳﻮار ﺑﻠﻨﺪی ﺑﺎ دوازدﻩ دروازﻩ داﺷﺖ و ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ دوازدﻩ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ :ﺳﻪ دروازﻩ ﺑﺠﺎﻧﺐ ﺧﺎور ،ﺳﻪ دروازﻩ ﺑﺠﺎﻧﺐ ﺟﻨﻮب ،ﺳﻪ دروازﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺷﻤﺎل ،ﺳﻪ دروازﻩ ﺑﺠﺎﻧﺐ ﺑﺎﺧﺘﺮ« )ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎ رﺳﻮل ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ ﻳﮑﻢ.(١٣-١١ ، اﻓﺴﺎﻧﻪ دﺟﺎل و ﻇﻬﻮر او در ﺁﺧﺮاﻟﺰﻣﺎن ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ در ﻗﺮﺁن ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻧﺸﺪﻩ وﻟﯽ از هﻤﺎن ﺁﻏﺎز در ﻣﻌﺘﻘﺪات اﺳﻼﻣﯽ ﺟﺎﺋﯽ اﺳﺎﺳﯽ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،اﻗﺘﺒﺎس ﺁﺷﮑﺎری از رﺳﺎﻟﻪ اﻧﺠﻴﻠﯽ ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺁن ﻧﻴﺰ اﻗﺘﺒﺎس از داﺳﺘﺎن اﺳﺎﻃﻴﺮی ﭘﺮوﻣﺘﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در زﻣﺎن ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎن اﺳﮑﻨﺪر در ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﺑﺎ ﺁن ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .در اﻧﺠﻴﻞ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ...» :و در ﺁﻧﻮﻗﺖ )ﭘﻴﺶ از ﻇﻬﻮر ﻣﺴﻴﺢ در ﺁﺧﺮاﻟﺰﻣﺎن( ﺁن ﻣﺮد ﺷﺮﻳﺮ ﻳﻌﻨﯽ ﻓﺮزﻧﺪ هﻼﮐﺖ )ﮐﻪ در اﻧﺠﻴﻞ از او ﺑﺼﻮرت ،Antechristﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﻣﺴﻴﺢ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ( ﻇﻬﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،در ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪا ﻣﯽ ﻧﺸﻴﻨﺪ و ﭼﻨﻴﻦ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﻇﻬﻮر او ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺷﻴﻄﺎن اﺳﺖ ﺑﺎ هﺮ ﻧﻮع ﻗﻮت و ﺁﻳﺎت و ﻋﺠﺎﺋﺐ دروغ و ﺑﻪ هﺮ ﻗﺴﻢ ﻓﺮﻳﺐ ﻧﺎدرﺳﺘﯽ ﺑﺮای ﮔﻤﺮاهﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ راﺳﺘﯽ را ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﺠﺎت ﻳﺎﺑﻨﺪ ،و ﺁن ﺳﺮ ﺑﻴﺪ ﻳﻨﯽ هﻤﭽﻨﺎن ﻋﻤﻞ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ او را ﺑﻪ ﻧﻔﺲ دهﺎن ﺧﻮد هﻼک ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﺗﺠﻠﯽ ﻇﻬﻮر ﺧﻮﻳﺶ اوراﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎزد« )رﺳﺎﻟﻪ دوم ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺻﻔﺤﻪ ١٧
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺑﻪ ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن ،ﺑﺎب دوم .(١٠-٣ ،ﻣﻌﺘﻘﺪات اﺳﻼﻣﯽ اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ را ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ و ﻓﻘﻂ ﺟﺎی ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﻪ ﻣﻬﺪی دادﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ ﺑﺨﺼﻮص در ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ اهﻤﻴﺖ ﺧﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﺑﻴﺶ از دﻩ ﺻﻔﺤﻪ از ﺑﺤﺎراﻻﻧﻮار ﻣﻼ ﺑﺎﻗﺮﻣﺠﻠﺴﯽ )ﺟﻠﺪ ﺳﻴﺰدهﻢ( ﺑﻪ اﺣﺎدﻳﺚ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻇﻬﻮر دﺟﺎل و ﺷﺮح ﭘﻴﺮوزی هﺎی ﮐﺎذب او ﺗﺨﺼﻴﺺ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻃﺒﻖ اﻳﻦ اﺣﺎدﻳﺚ دﺟﺎل در ﺁﺧﺮاﻟﺰﻣﺎن از ﻣﺤﻠﻪ ﻳﻬﻮدﻳﻪ اﺻﻔﻬﺎن )ﮐﻪ در ﻣﺴﺎﻟﮏ و ﻣﻤﺎﻟﮏ اﺻﻄﺨﺮی از ﺁن ﺑﺼﻮرت ﺟﻬﻮدﺳﺘﺎن ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ( ﻳﺎ از ﺷﻬﺮی در ﺧﺮاﺳﺎن ﺳﺮ ﺑﺮ ﻣﯽ دارد و اﻋﻼم ﺧﺪاﺋﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، وﻟﯽ ﭘﺲ از ﭼﻬﻞ روز ﺑﺪﺳﺖ اﻣﺎم زﻣﺎن ﮐﻪ در ﭘﺎﻳﺎن ﻏﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮای ﺧﻮد در ﻣﮑﻪ ﻇﻬﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﺸﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﻄﺎﻟﺐ دﻳﮕﺮ ﻗﺮﺁن ،هﻢ در ﺗﻮرات و هﻢ در اﻧﺠﻴﻞ رﻳﺸﻪ دارﻧﺪ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ »ﺻﻮراﺳﺮاﻓﻴﻞ« ﮐﻪ در ﺑﻴﺴﺖ ﺳﻮرﻩ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺮﺁن ﺑﺪان اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻮرات اﺳﺖ ،اﻳﻦ »ﺻﻮر« ﻧﻪ ﺑﻌﻨﻮان ﻃﻼﻳﻪ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ )ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ روزی در ﺗﻮرات ﺟﺎﺋﯽ ﻧﺪارد( ،ﺑﻠﮑﻪ در ﻣﻮارد و ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ هﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻧﻮاﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد :در ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج )ﺑﺎب ﻧﻮزدهﻢ١۶ ، و (١٩اﻳﻦ ﺷﻴﭙﻮر در هﻨﮕﺎم درﻳﺎﻓﺖ اﻟﻮاح دﻩ ﮔﺎﻧﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺳﯽ ،در ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﺑﺼﺪا در ﻣﯽ ﺁﻳﺪ و در هﻤﺎﻧﺠﺎ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ دﺳﺘﻮر ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ دو ﺷﻴﭙﻮر ﻧﻘﺮﻩ ای ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪن ﻗﻮم ﻳﻬﻮد و ﺻﺪور ﻓﺮﻣﺎن ﻋﺰﻳﻤﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺎزد )ﺳﻔﺮاﻋﺪاد ،ﺑﺎب دهﻢ ١ ،و .(٢در ﮐﺘﺎب هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﺷﻴﭙﻮرهﺎ ﮔﺎﻩ در هﻨﮕﺎم ﺟﻨﮓ )ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ ،١٢ ،ﮐﺘﺎب هﻮﺷﻊ ﻧﺒﯽ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ ،(٨ ،ﮔﺎﻩ در ﺁﻏﺎز ﻣﺮاﺳﻢ ﻧﻴﺎﻳﺶ )ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ،١٢ ، ﻣﺰاﻣﻴﺮداود ،ﻣﺰﻣﻮرﻧﻮدوهﺸﺘﻢ ،(۶ ،ﮔﺎﻩ در ﻣﺮاﺳﻢ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻳﺎ اﻋﻼم هﻼل ﻣﺎﻩ ﻧﻮ ﻳﺎ ﺁﻏﺎز و ﭘﺎﻳﺎن ﺗﻌﻄﻴﻞ ﺳﺒﺖ )ﺷﻨﺒﻪ( ﻳﺎ ﺁﻏﺎز ﺳﺎل ﻧﻮ ﻧﻮاﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد .در ﮐﺘﺎب هﺎ و در رﺳﺎﻻت ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ »ﺻﻮراﺳﺮاﻓﻴﻞ« در ﻣﺎهﻴﺖ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰی ﺧﻮد ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﯽ ﺷﻮد :در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ ﻋﻴﺴﯽ در ﭘﺎﻳﺎن ﺟﻬﺎن ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺷﻴﭙﻮری ﭘﺮﻃﻨﻴﻦ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﻣﻮﻣﻨﺎن را از ﭼﻬﺎر ﮔﻮﺷﻪ ﺟﻬﺎن ﻓﺮاﺧﻮاﻧﻨﺪ )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﭼﻬﺎرم .(٣١ ،در رﺳﺎﻟﻪ هﺎی ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﻗﺪﻳﺲ ،ﺻﻮراﺳﺮاﻓﻴﻞ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺮدﮔﺎن را اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )رﺳﺎﻟﻪ اول ﺑﻪ ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ،ﺑﺎب ﭘﺎﻧﺰدهﻢ ،۴۵٢ ،رﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﻴﺎن ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم ،(١۶ ،و در ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨــﺎ ،هﻔﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ در ﺷﻴﭙﻮرهــﺎی ﺧﻮد ﻣﯽ دﻣﻨﺪ و ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺎران ﺁﺗﺶ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﯽ ﺑﺎرﻧﺪ و درﻳﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮن ﻣﺒــﺪل ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺳﺘـــﺎرﻩ ای ﺳﻮزان از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮود ﻣﯽ ﺁورﻧــﺪ و ﻳﮏ ﺛﻠﺚ از ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ و ﺳﺘﺎرﮔـــﺎن را ﺗﺎرﻳﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﻠﺦ هﺎ را ﺑﺮای وﻳﺮان ﮐﺮدن زﻣﻴﻦ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪ و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﮐﺮور ﺳﻮار را ﺑﺮای ﮐﺸﺘﻦ ﻳﮏ ﺛﻠﺚ از ﻣﺮدم ﺟﻬﺎن ﺑﺴﻮی ﺁﻧﻬﺎ رواﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﻼح ﺁﺗﺶ و دود و ﮔﻮﮔﺮد دﻣﺎر از روزﮔﺎر ﺁﻧﺎن ﺑﺮﺁورﻧﺪ )ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎی رﺳﻮل ،ﺑﺎب هﺎی هﺸﺘﻢ و ﻧﻬﻢ(. ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ از ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن ﺑﺼﻮرت ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﺎ از ﻃﺮﻳﻖ اﻧﺠﻴﻞ از ﻣﺘﻮن زرﺗﺸﺘﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان از ﺁﻳﻪ هﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻼﺋﮏ ﻧﮕﺎهﺒﺎن ﻋﺮش ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺁﻳﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ و ﺗﺮازوی ﺣﺴﺎب ،وﺁﻳﻪ هﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭘﻞ ﺻﺮاط ﻧﺎم ﺑﺮد. ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻋﺮش ﺧﺪا و ﻣﻼﺋﮏ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺁن ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ در اوﺳﺘﺎ اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻤﻮﺟﺐ ﺁن اهﻮراﻣﺰدا در ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﺑﺮ ﺗﺨﺘﯽ زرﻳﻦ ﺟﺎی دارد ﮐﻪ ﺷﺶ اﻣﺸﺎﺳﭙﻨﺪ)ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻣﻘﺮب( و ﮔﺮوﻩ ﺑﺴﻴﺎری از اﻳﺰدان )ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن( ﺁﻧﺮا در ﻣﻴﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ )ﮔﺎﺗﺎی ﺳﻴﺰدهﻢ ،٩ ،وﻧﺪﻳﺪاد ،ﻓﺼﻞ ﻧﻮزدهﻢ ٣٣ ،و .(٣۶اﻳﻦ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﻌﺪهﺎ در ﮐﺘﺎب ﻃﻮﺑﻴﺎی ﺗﻮرات )ﺑﺎب دوازدهﻢ (١۵ ،و ﮐﺘﺎب ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎی رﺳﻮل در اﻧﺠﻴﻞ ﺑﺼﻮرت هﻔﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ ای ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﺎی دارﻧﺪ )ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب اول ،۴ ،ﺑﺎب ﺳﻮم ١ ،وﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ (۶ ،ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. در ﻗﺮﺁن ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :در ﺁﻧﺮوز ﻣﻼﺋﮏ را ﮔﺮداﮔﺮد ﻋﺮش ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﯽ دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺴﺒﻴﺢ ﭘﺮوردﮔﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ« )زﻣﺮ» ،(٧۵ ،ﻣﻼﺋﮑﯽ ﮐﻪ ﻋﺮش ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﺮ دوش دارﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ در ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﺁن وﻳﺮا ﺗﺴﺒﻴﺢ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ« )ﻣﻮﻣﻦ» ،(٧ ،و ﭼﻮن ﺻﻮراﺳﺮاﻓﻴﻞ ﺑﺪﻣﺪ ،هﺸﺖ ﺗﻦ از ﻣﻼﺋﮏ ﻋﺮش ﭘﺮوردﮔﺎر ﺗﺮا ﺑﺮ دوش ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺻﺤﺮای ﻣﺤﺸﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد« )ﺣﺎﻗﻪ.(١٧ ، ﺁﻳﻪ هﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ و ﺳﻨﺠﺶ اﻋﻤﺎل ﻧﻴﮏ و ﺑﺪ ﺁدﻣﻴﺎن در ﺗﺮازوی ﺣﺴﺎب ،ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﺎ ﻣﺘﻮن زرﺗﺸﺘﯽ در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺷﺒﺎهﺖ دارﻧﺪ .در دﻳﻨﮑﺮت ﺳﻮم )ﻓﺼﻞ ٢٠٩ ،٣۵و (٣١٢و ﺑﻨــــﺪهﺸﻦ )ﻓﺼﻞ ﺳﯽ ام (٩-۶ ،و دا ﺗــﺴﺘﺎن دﻳﻨﻴﮏ )ﻓﺼﻞ ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻮم( ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در روز ﺣﺴﺎب ﮐﺎرهﺎی ﻧﻴﮏ و ﺑﺪ ﮐﺴﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺮوش و رﺷﻦ در ﺗﺮازوی ﻋﺪل ﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد و در اﻳﻦ ﺳﻨﺠﺶ ﻧﻪ ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ ﮐﻢ و ﮐﺎﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﻮد و زﻳﺎن ﭘﺎﮐﺎن ﻳﺎ ﮔﻨﺎهﮑﺎران اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و ﻧﻪ ﻣﻴﺎن ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﻳﺎ ﺣﻘﻴﺮﺗﺮﻳﻦ ﺣﻘﻴﺮان ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ،و ﺗﺮازو ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﻣﻮﺋﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﺋﻴﻦ ﻧﻤﯽ رود )ﻣﻴﻨﻮک ﺧﺮد ،دوم .(١١٠ ،در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن روز ﺣﺴﺎب ﮐﺎرهﺎی ﻧﻴﮏ و ﺑﺪ ﮐﺴﺎن در ﺗﺮازو ﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ داﻧﻪ ﺧﺮدﻟﯽ ﺑﻪ ﺣﻖ هﻴﭽﮑﺲ ﺗﺠﺎوزی ﺻﻮرت ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮد )اﻧﺒﻴﺎء» (۴٧ ،و در
ﺻﻔﺤﻪ ١٨
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺁﻧﺮوز ﮐﻪ روز ﺣﻖ اﺳﺖ هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﮐﻔﻪ ﺗﺮازوﻳﺶ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺗﺮ ﺷﻮد رﺳﺘﮕﺎر ﺷﻮد و ﺁﻧﮑﻪ ﮐﻔﻪ اش ﺳﺒﮏ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺴﺮان ﻳﺎﺑﺪ، هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ ﺳﺘﻢ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد« )اﻋﺮاف ٧ ،و ٨و ﻧﻴﺰ ﻣﻮﻣﻨﻮن ،١٠٢ ،ﺷﻮری ،١٧ ،ﻗﺎرﻋﻪ.(٩-۶ ، ﺁﻳﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭘﻞ ﺻﺮاط )ﺻﺮاط اﻟﺠﺤﻴﻢ( اﻗﺘﺒﺎس ﺁﺷﮑﺎری از ﭼﻴﻨﻮد ﭘﻞ اوﺳﺘﺎﺋﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در هﻴﭻ ﮐﺘﺎب ﻣﺬهﺒﯽ دﻳﮕﺮی از ﺁن ﺳﺨﻦ ﻧﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ )اﻋﺮاف ،۴۶ ،ﻳﺲ ،۶۶ ،ﺻﺎﻓﺎت .(٢٢ ،از اﻳﻦ ﭘﻞ ﮐﻪ ارواح ﺑﻬﺸﺘﯽ و دوزﺧﯽ از روی ﺁن ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﮕﺎﻩ ﺟﺎودان ﺧﻮد ﻣﯽ روﻧﺪ در ﮔﺎﺗﺎهﺎی ﭼﻬﻞ و ﺷﺸﻢ و ﭘﻨﺠﺎﻩ و ﻳﮑﻢ ،ﻳﺴﻨﺎی هﻔﺘﺎد و ﻳﮑﻢ ،وﻧﺪﻳﺪاد ﻓﺼﻞ ﻧﻮزدهﻢ ﺑﺘﻔﺼﻴﻞ ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﻣﻀﻤﻮن ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ از ﺁﻳﻪ هﺎ ،از ﻣﺘﻮن ﻣﺎﻧﻮی ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻳﻪ ای از ﺳﻮرﻩ اﺣﺰاب ﮐﻪ در ﺁن ﻣﺤﻤﺪ »ﺧﺎﺗﻢ اﻟﻨﺒﻴﻴﻦ« ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﻣﺤﻤﺪ ﭘﺪر هﻴﭽﻴﮏ از ﻓﺮزﻧﺪان ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ ،وﻟﯽ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪا و ﺧﺎﺗﻢ اﻟﻨﺒﻴﻴﻦ ) ّﻣﻬ ِﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان( اﺳﺖ« )اﺣﺰاب .(۴٠ ،اﻳﻦ ﻋﻨﻮان ﻋﻨﻮاﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻗﺮن ﺳﻮم ﻣﻴﻼدی ﻳﻌﻨﯽ ﭼﻬﺎر ﻗﺮن ﭘﻴﺶ از اﺳﻼم ﺑﻪ ﻣﺎﻧﯽ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺟﺰ در ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﮐﺲ دﻳﮕﺮی دادﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ .هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺁﻳﻪ ای از ﺳﻮرﻩ ﻧﺴﺎء ﮐﻪ در ﺁن ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﯽ در ﺑﺎﻻی ﺻﻠﻴﺐ اﻧﮑﺎر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ از ﻧﻈﺮ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان از ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺎﻧﻮی ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺮﻳﻢ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺧﺪا را ﮐﺸﺘﻴﻢ دروغ ﮔﻔﺘﻨﺪ زﻳﺮا ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ و ﮐﺸﺘﻪ ﻧﺸﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺁﻧﺎن ﭼﻨﻴﻦ رﺳﻴﺪ .ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺟﺰ اﻳﻦ ﻣﯽ ﭘﻨﺪارﻧﺪ در اﺷﺘﺒﺎهﻨﺪ و ادﻋﺎﺋﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ درﺳﺘﯽ ﺁن وﻗﻮف ﻧﺪارﻧﺪ و ﺗﻨﻬﺎ از ﭘﻨﺪاری واهﯽ ﭘﻴﺮوی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .ﺁﻧﺎن ﺑﻴﮕﻤﺎن ﻋﻴﺴﯽ را ﻧﮑﺸﺘﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ هﻤﻪ ﮐﺎری ﺗﻮاﻧﺎ اﺳﺖ او را ﺑﻪ ﺳﻮی ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎﻻ ﺑﺮد) «.ﻧﺴﺎء (١۵٧ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻗﺒﻼ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ اﻳﻦ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ از ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺎﻧﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ در ﺟﻮهﺮ ﻳﺰداﻧﯽ ﺧﻮد وﺟﻮدی ﻏﻴﺮ ﻣﺎدی ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮد ،و ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﻻی ﺻﻠﻴﺐ رﻓﺖ ﻏﺎﻟﺐ ﻣﺎدی ﻏﻴﺮ اﺻﻴﻞ او ﺑﻮد .اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺎﻧﻮی ﮐﻪ از ﻣﻌﺘﻘﺪات اﺻﻮﻟﯽ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ ﺁﻳﺪ و ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺖ رﺳﻤﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ اﺳﺖ از هﻤﺎن ﺁﻏﺎز از ﻃﺮف ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﻮﻋﯽ »زﻧﺪﻗﻪ« ﺗﻠﻘﯽ ﺷﺪ و ﺑﻌﺪهﺎ ﻧﻴﺰ در ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﺳﺮﮐﻮﺑﮕﺮاﻧﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﺎﻧﻮﻳﺎن ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮑﯽ ازﺟﺮاﺋﻢ ﮐﺒﻴﺮﻩ ﺁﻧﺎن ﻣﻮرد ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮداری ﻗﺮارﮔﺮﻓﺖ. ﺷﻤﺲ اﻟﺪﻳﻦ دﻣﺸﻘﯽ ،ﻓﻘﻴﻪ ﻣﻌﺮوف ﻗﺮن هﻔﺘﻢ هﺠﺮی ،در ﮐﺘﺎب ﻧﺨﺒﻪ اﻟﺪهﺮ ﺧﻮد ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺁﻳﻪ دﻳﮕﺮ ﻗﺮﺁن را ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ از دوﮔﺎﻧﮕﯽ ﺗﺎرﻳﮑﯽ و روﺷﻨﺎﺋﯽ ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ و ﻋﺎﻟﻢ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺻﺤﻨﻪ ﻧﺒﺮد ﻧﻮر و ﻇﻠﻤﺖ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺁﻳﺎﺗﯽ را ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻮر ﺁﺳﻤﺎن هﺎ و ﻓﺮوغ ﻓﺮوغ هﺎ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )اﻧﻌﺎم ،١ ،ﻧﻮر ،٣۵ ،ﺑﻘﺮﻩ ،٢۵٧ ،ﻣﺎﺋﺪﻩ،١۶ ، اﺑﺮاهﻴﻢ ١ ،و ،۵اﺣﺰاب ،۴٣ ،ﺣﺪﻳﺪ ،٩ ،ﻃﻼق (١١ ،ﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ از ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﻣﺎﻧﻮی ﻣﯽ داﻧﺪ .ﮔﻠﺪﺗﺴﻴﻬﺮ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺁﻳﻪ دﻳﮕﺮ ﻗﺮﺁن را ﮐﻪ ﺑﺎزﮔﻮ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﺎﻧﻮی اﺳﺖ )ﺗﻮﺑﻪ ،٩ ،ﮐﻬﻒ ،١٨ ،ﻣﺤﻤﺪ (۴٧ ،ﻣﻠﻬﻢ از ﻣﺘﻮن ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﺎﻧﻮی ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺣﺘﯽ در زﻣﺎن ﺧﻮد ﻣﺤﻤﺪ ،ﮐﺴﺎﻧﯽ در ﻣﺪﻳﻨﻪ و ﻣﮑﻪ ﻣﺪﻋﯽ ﺁن ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻗﺮﺁن از ﺳﻠﻤﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و اﻳﻦ ﺷﺎﻳﻌﻪ در ﺣﺪی ﺷﻴﻮع ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻻزم ﺁﻣﺪ ﺁﻳﻪ ای در ﺗﮑﺬﻳﺐ ﺁن ﻧﺎزل ﺷﻮد: » ...ﻣﯽ داﻧﻴﻢ ﮐﻪ اﻳﻨﺎن ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﺸﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺁﻣﻮزد .اﻣﺎ زﺑﺎن ﺁن ﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﻮرد اﺷﺎرﻩ اﻳﺸﺎن اﺳﺖ ﻋﺠﻤﯽ اﺳﺖ در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ زﺑﺎن ﻗﺮﺁن زﺑﺎن ﻓﺼﻴﺢ ﻋﺮﺑﯽ اﺳﺖ« )ﻧﺤﻞ.(١٠٣ ، در ﻗﺮﺁن از زﺑﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از اوﭘﻴﺎﻣﺒﺮ دﻳﮕﺮی ﺑﻨﺎم اﺣﻤﺪ )ﻳﮑﯽ از اﺳﺎﻣﯽ ﻣﺤﻤﺪ( از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ رﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮاهﺪﺁﻣﺪ ...» :و ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻦ ﻣﺮﻳﻢ ﮔﻔﺖ :ای ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،هﻤﺎﻧﺎ ﻣﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺧﺪاﻳﻢ ﺑﺴﻮی ﺷﻤﺎ ،و ﮔﻮاهﯽ دارم ﺑﺮ درﺳﺘﯽ ﺗﻮراﺗﯽ ﮐﻪ در دﺳﺖ دارم ،و ﻧﻴﺰﺷﻤﺎ را ﺑﺸﺎرت ﻣﯽ دهﻢ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﻣﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و ﻧﺎﻣﺶ اﺣﻤﺪ اﺳﺖ« )ﺻﻒ .(۶ ،ﻋﺪﻩ ای از ﻣﻔﺴﺮان اﺳﻼم اﻳﻦ ﺁﻳﻪ را اﺷﺎرﻩ ای ﺑﺪﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻳﻮﺣﻨﺎ داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ در ﺁن از زﺑﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ...» :و ﻣﻦ از ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﻣﺴﺌﻠﺖ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﻦ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﻳﺎور دﻳﮕﺮی ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ اﺑﺪ ﺑﺼﻮرت روح ﺣﻘﻴﻘﺖ در ﮐﻨﺎر ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ« )ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ ١۶ ،و .(١٧اﻳﻦ ﮐﻠﻤﻪ »ﻳﺎور« ﮐﻪ در ﻣﺘﻦ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ اﻧﺠﻴﻞ ﻳﻮﺣﻨﺎ ﺑﺼﻮرت ) parakletosﻣﺪاﻓﻊ و ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن( ﺁﻣﺪﻩ ،و در ﺗﻔﺴﻴﺮ اﺑﻮاﻟﻔﺘﻮح رازی از ﻗﺮﺁن )ﻣﻔﺎﺗﻴﺢ اﻟﻐﻴﺐ( ﺑﺼﻮرت »ﻓﺎرﻗﻠﻴﻂ« ﻋﺮﺑﯽ ﺿﺒﻂ ﺷﺪﻩ و ﺑﻌﺪا ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺻﻮرت ﻣﻼک ﻋﻤﻞ دﻳﮕﺮﻣﻔﺴﺮان ﻗﺮﺁن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﺎ اﻧﺪﮐﯽ ﺗﻐﻴﻴﺮ، ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺎ اﻣﻼی periklutosدر زﺑﺎن ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺎﻣﺪار و ﺳﺘﻮدﻩ را دارد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺁﻧﺮا ﻣﺮادف ﺑﺎ ﻣﻔﻬﻮم »اﺣﻤﺪ« در زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﺗﻌﺒﻴﺮﮐﺮد. ﺑﺮﺧﯽ از هﻤﻴﻦ ﻣﻔﺴﺮان ﻗﺮﺁن ﮐﻮﺷﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﺗﺎ در ﺗﻮرات ﻧﻴﺰ اﺷﺎراﺗﯽ ﺑﻪ ﻇﻬﻮر ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ .ﻣﺜﻼ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﮐﺘﺎب اﺷﻌﻴﺎ را ﮐﻪ» :ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﺪ و ﺳﭙﺮهﺎی ﺧﻮد را روﻏﻦ ﺑﻤﺎﻟﻴﺪ ،زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ ﺑﺮو و دﻳﺪﻩ ﺑﺎﻧﺎن ﺑﺮﮔﻤﺎر ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ اﻋﻼم ﮐﻨﻨﺪ ،و ﭼﻮن ﻓﻮج اﻻغ ﺳﻮاران و ﻓﻮج ﺷﺘﺮﺳﻮاران را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ دﻗﺖ ﺗﻤﺎم ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻨﻤﺎﻳﻨﺪ« ﺻﻔﺤﻪ ١٩
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
)ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ اﺷﻌﻴﺎی ﻧﺒﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﻳﮑﻢ ،(٧-۶ ،ﻋﻠﯽ ﺑﻦ رﺑﻦ اﻟﻄﺒﺮی در ﻓﺮدوس اﻟﺤﮑﻤﻪ ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﯽ ﻇﻬﻮر ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﻻغ ﺳﻮار )ﻋﻴﺴﯽ( و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺷﺘﺮﺳﻮار)ﻣﺤﻤﺪ( داﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ. در ﻣﻮاردی دﻳﮕﺮ ،اﺳﺎﻣﯽ ﺧﺎﺻﯽ در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از ﺁن در ﺗﻮرات ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪان هﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ در ﺗﻮرات ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﮑﻠﯽ ﺗﻔﺎوت دارد .ﻣﺜﻼ ﻧﺎم هﺎﻣﺎن ﮐﻪ در ﻗﺮﺁن وزﻳﺮ ﻓﺮﻋﻮن داﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ )ﻣﻮﻣﻦ (٣۶ ،در اﺻﻞ ﻧﺎﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮرات ﺑﻪ وزﻳﺮ اﺧﺸﻮرش)ﺧﺸﺎﻳﺎرﺷﺎ( ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﭘﺎرس دادﻩ اﺳﺖ)ﮐﺘﺎب اﺳﺘﺮ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ( .در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺎدر ﻋﻴﺴﯽ »ﺧﻮاهﺮ هﺎرون« ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﻣﺮﻳﻢ ﺧﻮاهﺮ هﺎرون در ﺗﻮرات ﻣﺮﻳﻢ دﻳﮕﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮاهﺮ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻴﺰ هﺴﺖ و ﺗﻮرات از او در ﻓﺼﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﺬر ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ از درﻳﺎی ﺳﺮخ در ﺟﺮﻳﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺖ از ﻣﺼﺮ ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ )ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﭘﺎﻧﺰدهﻢ ٢٠ ،و .(٢١ﻋﻤﺮان ﻧﻴﺰ ﮐﻪ در ﻗﺮﺁن ﭘﺪر ﻣﺮﻳﻢ )ﻣﺎدر ﻋﻴﺴﯽ( داﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ )ﺗﺤﺮﻳﻢ (١٢ ،در ﺗﻮرات ﭘﺪر ﻣﻮﺳﯽ و هﺎرون و ﻣﺮﻳﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮاهﺮ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﻣﺎدرﻋﻴﺴﯽ )ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺑﺎب دوم ،١ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ، ،٢٠ﺳﻔﺮاﻋﺪاد ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ ،۵٩ ،ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ .(٢٩ ،در ﺧﻮد اﻧﺠﻴﻞ هﺎ هﻴﭻ ﻧﺎﻣﯽ از ﭘﺪر ﻣﺮﻳﻤﯽ ﮐﻪ ﻣﺎدرﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ ﺑﺮدﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ. ﺑﻬﻤﻴﻨﻄﻮر اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﻪ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮ از وزﻳﺮ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای او ﺑﺮج ﺑﻠﻨﺪی ﺑﻨﺎ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ وی ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﺁن ﺑﺎﻻ رود و ﺑﺒﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ ادﻋﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ واﻗﻌﺎ در ﺁﻧﺠﺎ وﺟﻮد دارد ﻳﺎ ﻧﻪ ،ﻇﺎهﺮا ﺑﺎ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺗﻮراﺗﯽ ﺑﺮج ﺑﺎﺑﻞ )ﮐﻪ در ﺻﻔﺤﺎت ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺪان اﺷﺎرﻩ ﺷﺪ( ﻣﻮرد ﺗﺪاﻋﯽ ﻣﻌﺎﻧﯽ ﻗﺮﺁن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در ﻣﻮاردی ﻧﻴﺰ ،ﺟﻤﻼت ﮐﺎﻣﻠﯽ از ﺗﻮرات ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺖ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ای در ﻗﺮﺁن ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻣﺜﻼ در ﺳﻮرﻩ اﻧﺒﻴﺎء ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺗﻮرات را ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ و اﻧﺠﻴﻞ را ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و در ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺻﺎﻟﺢ ﻣﺎ وارث زﻣﻴﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ« )اﻧﺒﻴﺎء (١٠۵ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ در ﺗﻮرات ﮔﻮﻳﻨﺪﻩ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺧﻮد داود اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺧﺪا :زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻘﺪﺳﺎن ﺧﻮد را ﺗﺮک ﻧﺨﻮاهﺪ ﻓﺮﻣﻮد ،و ﺻﺎﻟﺤﺎن وارث زﻣﻴﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ« )ﻣﺰاﻣﻴﺮ ،ﺑﺎب ﺳﯽ و هﻔﺘﻢ.(٢٩ ، اﺳﺎﻣﯽ ﻣﻼﺋﮏ ﻣﻘﺮب:ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ؛ ﻣﻴﮑﺎﺋﻴﻞ و اﺳﺮاﻓﻴﻞ در ﻗﺮﺁن از ﻣﻼﺋﮏ هﻔﺘﮕﺎﻧﻪ ﺗﻮرات دورﻩ ﻣﺘﺎﺧﺮ )ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ،ﻣﻴﮑﺎﺋﻴﻞ، اورﻳﻞ ،رﻓﺎﺋﻴﻞ ،ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ،ﻳﺎﻓﻴﻞ ،زدﮐﻴﻞ( ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ )در زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺁدم ﺧﺪا( در ﺗﻮرات ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮﺁن ﻣﻠﮏ ﻣﻘﺮب اﺻﻠﯽ اﺳﺖ و او اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ داﻧﻴﺎل ﭘﺮواز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺧﻮاب هﺎی ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ را ﺑﺪو ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ او ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺧﺒﺮ دهﺪ .اﺻﻄﻼح ﺟﺤﻴﻢ از ﺟﺤﻴﻦ اﻧﺠﻴﻞ ،و اﺻﻄﻼح ﻓﺮدوس از ﭘﺮدﻳﺲ اوﺳﺘﺎﺋﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﺻﻄﻼح ﻣﻠﮑﻮت ﮐﻪ در ﭼﻬﺎر ﺟﺎی ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ و در زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﻧﺎﻣﺄﻧﻮس اﺳﺖ از اﺻﻞ ﮐﻠﺪاﻧﯽ malkutﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ در زﺑﺎن ﻋﺒﺮی ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻣﻠﺨﻮت ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. در ﻗﺮﺁن ﺟﻤﻌًﺎ از ٣٠ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ )ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﭘﻨﺞ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اوﻟﻮاﻟﻌﺰم( ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ٢٣ﻧﻔﺮ از ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺗﻮراﺗﻨﺪ و ٣ﻧﻔﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻧﺠﻴﻞ )ﻋﻴﺴﯽ ،ﻳﺤﻴﯽ و زﮐﺮﻳﺎ( و ۴ﻧﻔﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻋﺮب )ﻣﺤﻤﺪ ،هﻮد ،ﺻﺎﻟﺢ ،ﺷﻌﻴﺐ( ،وﻟﯽ از ١۶ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻳﻬﻮد دﻳﮕﺮی ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﭘﻴﻤﺒﺮان ﻣﻬﻤﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺷﻌﻴﺎء ،ﺣﺰﻗﻴﺎل ،ﻳﺮﻣﻴﺎ ،و داﻧﻴﺎل در ﻗﺮﺁن ذﮐﺮی ﺑﻤﻴﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ .در ﻋﻮض از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی ﺑﻨﺎم ادرﻳﺲ ﺑﺼﻮرت ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﺻﺪﻳﻖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪو ﻣﻘﺎﻣﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮدﻩ )ﻣﺮﻳﻢ ،۵۶ ،اﻧﺒﻴﺎء (٨۵ ،ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ ﮐﻪ در هﻴﭻ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ و زﻣﻴﻨﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﺎﻣﯽ از او ﺑﺮدﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ. ........................................................................................................................................... هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻧﺎم »ﻳﻬﻮﻩ« ﺧﺪای اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺗﻮرات ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﺧﻮد را در ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﺎم ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮد )ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ (٢ ،رﻳﺸﻪ ﻋﺒﺮی ﻧﺪارد و از ﻃﺮف ﺧﻮد ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻧﻴﺰ وﺿﻊ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻧﺎم »اﷲ« ﻧﻴﺰ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻣﻤﺘﺪ ﻣﺎﻗﺒﻞ اﺳﻼﻣﯽ دارد و رﻳﺸﻪ ﺻﺮﻓًﺎ ﻋﺮﺑﯽ ﻧﺪارد. ﻗﺒﻼ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﻧﺎم ﺧﺪای ﻣﺤﻠﯽ ﻗﻮم ﻣﺪﻳﺎن در ﺑﺎرﻳﮑﻪ ﺷﻤﺎﻟﯽ درﻳﺎی ﺳﺮخ و ﺟﻨﻮب ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺁﻧﺮا از اﻳﻦ ﺑﺎدﻳﻪ ﻧﺸﻴﻨﺎن ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺼﻮرت ﺧﺪای ﺧﺎص ﻗﻮم ﻳﻬﻮد درﺁوردﻧﺪ و ﺑﻌﺪا ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﺗﻮرات ﺳﺎﺑﻘﻪ ارﺗﺒﺎط او را ﺑﺎ ﻳﻬﻮد ﺗﺎ دوران ﻓﺮﺿﯽ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻳﻌﻨﯽ ﺣﺪود هﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از دوران ﺧﺮوج ﻳﻬﻮدﻳﺎن از ﻣﺼﺮ ﻋﻘﺐ ﺑﺮدﻧﺪ .ﻣﻘﺮ اﻳﻦ ﺧﺪا ﮐﻮﻩ ﺣﻮرﻳﺐ ﺑﻮدﻩ ،و اﻳﻦ هﻤﺎن ﮐﻮهﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺗﻮرات »ﮐﻮﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ« ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺳﻮم ،(١ ،و ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺗﻮ و ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون روﻳﺪ ﻣﺮا ﺑﺮ اﻳﻦ ﮐﻮﻩ ﻋﺒﺎدت ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد )هﻤﺎﻧﺠﺎ .(١۴ ،ﮐﻠﻤﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﮐﻪ در زﺑﺎن ﻗﺪﻳﻤﯽ ﻋﺒﺮی »ﻣﻦ هﺴﺘﻢ« ﻳﺎ »ﻣﻦ ﺁﻧﻢ ﮐﻪ هﺴﺘﻢ« ﻣﻌﻨﯽ ﻣﯽ دهﺪ ،در ﺧﻂ ﺑﺪون اﻋﺮاب ﻋﺒﺮی ﻳﻬﻮYHW ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ،و ﺑﺮﺧﯽ از زﺑﺎﻧﺸﻨﺎﺳﺎن ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ اﺻﻄﻼح ﻋﺮﺑﯽ و اﺳﻼﻣﯽ ﻳﺎهﻮ ﺷﮑﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ ای از ﺁن اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ٢٠
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
هﻤﺎﻧﻨﺪ اﻟﻮﺁﻩ و ﻳﻬﻮﻩ ﺗﻮرات اﷲ اﺳﻼم ﻧﻴﺰ )ﮐﻪ ٢٧٠٢ﺑﺎر از او در ﻗﺮﺁن ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ( رﻳﺸﻪ ای ﻣﺎﻗﺒﻞ اﺳﻼﻣﯽ دارد ﺣﻴﺘﯽ ﮏ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺧﻮدش ﻧﻴﺰﻋﺮب اﺳﺖ ،در ﺑﺮﺳﯽ ﻣﻮﻟﻒ اﺛﺮ ﻣﻌﺮوف ﺗﺎرﻳﺦ ﻋﺮب ﮐﻪ ﻳﮏ اﺛﺮ ﮐﻼﺳﻴ ِ ﻣﻔﺼﻞ ﺧﻮﻳﺶ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﺎم در ﭼﻨﺪ ﺳﻨﮓ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ در ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺟﻨﻮﺑﯽ و ﻧﻴﺰ در ﮐﺘﻴﺒﻪ ای ﻟﺤﻴﺎﻧﯽ از ﻗﺮن ﭘﻨﺠﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ )ﻳﺎزدﻩ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ از اﺳﻼم( و در ﺳﻨﮓ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﺻﻔﺎ در ﻗﺮن ﭘﻨﺠﻢ ﭘﻴﺶ از اﺳﻼم و در ﻧﻮﺷﺘﻪ ای ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ از ﻗﺮن اول ﭘﻴﺶ از اﺳﻼم در ام اﻟﺠﻤﺎل ﺳﻮرﻳﻪ ﻣﮑﺮرًا ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ و در ﺧﻮد ﻣﮑﻪ ﻧﻴﺰ ﺧﺪاﺋﯽ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻧﺎم در ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺧﺪاﻳﺎن ﮐﻌﺒﻪ ﺟﺎی داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﺪان اﺷﺮاﻓﯽ ﻗﺮﻳﺶ در ﻣﮑﻪ )ﮐﻪ ﻣﺤﻤﺪ از ﺁن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﺖ( ﻣﺘﻮﻟﻴﺎن ﺁن ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ و از هﻤﻴﻦ ﺑﺎﺑﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺪر ﻣﺤﻤﺪ ﻋﺒﺪاﷲ ﻧﺎم داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﮔﻮﻟﺪﺗﺴﻴﻬﺮ در اﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﮔﺮوﻩ »ﺣﻨﻔﺎ« در ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن )ﮐﻪ در ﻗﺮﺁن ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر از ﺁﻧﺎن ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ﻳﺎد ﺷﺪﻩ و دوﺑﺎر ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺮوان ﮐﻴﺶ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ( ﺳﺎل هﺎ ﭘﻴﺶ از ﻇﻬﻮر اﺳﻼم ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﻮﻋﯽ ﺧﺪای واﺣﺪ اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ اورا اﷲ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ،و هﻢ او ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ اﻋﺮاب ﺷﻤﺎل ﺷﺒﻪ ﺟﺰﻳﺮﻩ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن در دوران ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﯽ اﷲ را ﺑﺼﻮرت ﺧﺪاﺋﯽ واﻻ، وﻟﯽ ﻧﻪ ﺧﺪای واﺣﺪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ،و اﻧﮕﻴﺰﻩ اﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ اﷲ در اﺳﻼم اﮐﺒﺮ )ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ( ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ هﻤﻴﻦ اﻣﺘﻴﺎزی ﺑﻮد ﮐﻪ او ﺑﺮ ﺳﺎﻳﺮ ﺑﺘﺎن داﺷﺖ .از ﻧﻈﺮ زﺑﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﮐﻠﻤﻪ اﷲ از رﻳﺸﻪ ال Elﻣﺸﺘﻖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﺘﻘﺎت دﻳﮕﺮ ﺁﻧﺮا ﺑﺼﻮرت اﻟﻬﻪ Elahaدر ﺳﺮﻳﺎﻧﯽ و اﻟﻮﺁﻩ Eloahدر ﻋﺒﺮی ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ. ﺣﻨﻔﺎ ﮔﺮوهﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﻧﺪﮐﯽ ﭘﻴﺶ از ﻇﻬﻮر اﺳﻼم در ﻣﮑﻪ ﻣﮑﺘﺐ ﺗﺎزﻩ ای را در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﻨﻴﺎد ﻧﻬﺎدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﺪای واﺣﺪی ﺑﻨﺎم اﷲ ﻣﺘﮑﯽ ﺑﻮد ،و ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬاران ﺁن ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ از ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﮑﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ورﻗﻪ ،زﻳﺪ ،ﻋﺒﻴﺪاﷲ و ﻋﺜﻤﺎن ﺑﻮدﻧﺪ .در هﻤﺎن زﻣﺎن اﻳﻨﺎن ﺑﻪ رواﻳﺎﺗﯽ ﺳﻨﺘﯽ ﺑﺮﺧﻮردﻧﺪ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺣﺎﮐﯽ از اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ،ﮐﻪ ﻧﻴﺎی ﻗﻮم ﻋﺮب ﻧﻴﺰ ﺑﻮدﻩ ،در هﻨﮕﺎم اﻗﺎﻣﺖ ﺧﻮد در ﺟﺰﻳﺮة اﻟﻌﺮب ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻳﮑﺘﺎ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻪ و ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ از ﻃﺮف ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎن ﻋﺮب ﺣﻨﻴﻒ )ازدﻳﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ( ﻟﻘﺐ ﮔﺮﻓﺘﻪ و از اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻃﺮد ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. اﻳﻦ ﺑﺎر اﻳﻦ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮ هﻤﻴﻦ ﻧﺎم ﺣﻨﻴﻒ را ﺑﺮ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﺎزﻩ ﺧﻮد ﻧﻬﺎدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻎ ﻳﮑﺘﺎﭘﺮﺳﺘﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ .هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ اﻓﺮاد ﻗﺮﻳﺶ، ﮐﻪ ﻣﺘﻮﻟﻴﺎن ﺳﻨﺘﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻌﺒﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻋﺪﻩ از در ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎری درﺁﻣﺪﻧﺪ ،زﻳﺪﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﮐﻪ ارﺷﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮد ﺑﻪ ﮐﻮﻩ ﺣﺮا ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﺳﻨﺘﯽ ﻣﺤﻞ ﮔﻮﺷﻪ ﻧﺸﻴﻨﯽ ﺑﻮد ﭘﻨﺎهﻨﺪﻩ ﺷﺪ و ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﻣﻮرﺧﺎن ﻋﺮب ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻧﺪ در هﻤﻴﻦ اﻧﺰواﮔﺎﻩ )ﻏﺎر ﺣﺮا( ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺤﻤﺪﺑﻦ ﻋﺒﺪاﷲ ﺑﺎ او از ﻧﺰدﻳﮏ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪ و درﺑﺎرﻩ ﻳﮑﺘﺎ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﺑﺎ وی ﺑﺘﻔﺼﻴﻞ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮد ،وﻟﯽ زﻳﺪ ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﺑﻌﺜﺖ ﻣﺤﻤﺪ درﮔﺬﺷﺖ. در ﻳﮑﯽ از ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺁﻳﺎت وﺣﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﭘﺲ روی ﺧﻮد را ﺑﺴﻮی دﻳﻦ ﺣﻨﻴﻒ ﺑﮕﺮدان ﮐﻪ اﻳﻦ دﻳﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻧﺴﺎن را ﺑﺮای ﺁن ﺳﺮﺷﺖ و ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻴﺴﺖ« )روم .(٣٠ ،از ﺁن ﭘﺲ در هﺸﺖ ﻣﻮرد دﻳﮕﺮ از اﺑﺮاهﻴﻢ و از دﻳﻦ ﺣﻨﻴﻒ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺻﻮرت ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )ﺑﻘﺮﻩ ،١٢٩ ،ﺁل ﻋﻤﺮان۶٠ ،و ،٨٩اﻧﻌﺎم،١۶٢ ، ﻧﺤﻞ ،١٢٢ ،ﺑﻴﻨﻪ ،۵ ،ﻳﻮﻧﺲ ،١٠۵ ،ﺣﺞ .(٣١ ،ﺁﻳﺎت ﻣﺘﻌﺪدی از ﻗﺮﺁن ﮔﻮاﻩ ﺑﺮاﻳﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺖ ﻣﻤﺘﺎزی ﺑﻨﺎم اﷲ از ﭘﻴﺶ از اﺳﻼم درﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ و ﻣﻘﺎﻣﯽ ﻣﺎﻓﻮق ﺑﺖ هﺎی دﻳﮕﺮ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ» :اﮔﺮ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﭙﺮﺳﯽ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺁﺳﻤﺎن هﺎ و زﻣﻴﻦ را ﺁﻓﺮﻳﺪ و ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ را در ﺟﺎی ﺧﻮد ﻗﺮارداد ،ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ :اﷲ .و اﮔﺮ ﺑﭙﺮﺳﯽ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎران ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ و زﻣﻴﻦ ﻣﺮدﻩ را زﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺟﻮاب ﺧﻮاهﻨﺪ داد :اﷲ .ﭘﺲ ﭼﺮا اﻣﺮوز روی از ﺣﻘﻴﻔﺖ ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﻨﺪ؟« )ﻋﻨﮑﺒﻮت ۶٢ ،و» .(۶٣از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﭙﺮس زﻣﻴﻦ وﺁﻧﭽﻪ در ﺁن اﺳﺖ از ﺁن ﭼﻪ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ و ﻣﺎﻟﮏ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺟﻬﺎن و ﭘﻨﺎﻩ هﻤﻪ در اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﮐﻴﺴﺖ؟ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺟﻮاب ﺧﻮاهﻨﺪ داد :اﷲ .ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ اﻋﺘﻘﺎدی ﺑﺎز هﻢ ﭘﻨﺪ ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﺧﻮد را ﻓﺮﻳﺐ ﻣﯽ دهﻨﺪ؟« )ﻣﻮﻣﻨﻮن.(٩٢-٨۶ ،
ﺻﻔﺤﻪ ٢١
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﻌﺠﺰات
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﮐﻠﮑﺴﻴﻮن هﺎی ﺟﺎﻟﺒﯽ از ﻧﻮع ﻣﻌﺠﺰاﺗﻨﺪ ،زﻳﺮا ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﺑﺮای اﺛﺒﺎت ﻗﺪرت اﺳﺘﺜﻨﺎﺋﯽ ﺧﻮد ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ اﻳﻦ ﻗﺪرت از ﻃﺮﻳﻖ ﺧﺎرق اﻟﻌﺎدﻩ دارﻧﺪ» .رﮐﻮرددار« اﻳﻦ ﻗﺪرت ﻧﻤﺎﺋﯽ ﺗﻮرات و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ .ﻗﺮﺁن ﺧﻮد ﻣﻌﺠﺰﻩ ای ﺗﺎزﻩ را ﻣﻄﺮح ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ،وﻟﯽ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ ﮐﻪ در ﺗﻮرات واﻧﺠﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﺻﺤﻪ ﻣﯽ ﮔﺬارد. ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ اﻳﻦ هﺮ ﺳﻪ ﮐﺘﺎب ،ﻣﻌﺠــﺰﻩ ﻳﻮﺷـﻊ ﺑﻦ ﻧﻮن ﺟﺎﻧﺸﻴـﻦ ﺟﻨﮕﯽ ﻣﻮﺳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺟﺮﻳﺎن ﺟﻨﮓ هﺎ و ﻗﺘــﻞ ﻋﺎم هﺎی ﺧﻮد در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن ،ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ وﻗﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اداﻣﻪ ﮐﺸﺘﺎر ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻴﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ را در ﺁﺳﻤﺎن از ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎز ﻣﯽ دارد و اﻳﻦ ﺗﻮﻗﻒ ﺗﺎ هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﮐﻠﻴﻪ ﻣﺮدان و زﻧﺎن و ﮐﻮدﮐﺎن ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﯽ و ﺣﺘﯽ ﮔﺎوهﺎ و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪهﺎ و اﻻﻏﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ هﻼﮐﺖ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ اداﻣﻪ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ )ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﺑﻦ ﻧﻮن ،ﺑﺎب دهﻢ١٢ ،و .(١٣ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﻌﺠﺰات اﻟﻴﺎس ﻧﺒﯽ ﻣﯽ رﺳﺪ ﮐﻪ ﺁﺗﺶ از ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎزل ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺳﻨﮓ و ﺧﺎک و ﺣﺘﯽ ﺁب ﺧﻨﺪق ﮐﺎهﻨﺎن ﻣﻌﺒﺪ ﺑﻌﻞ را ﻣﯽ ﺳﻮزاﻧﺪ )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ ،(۴٠-٣٨ ،ﮐﻼغ هﺎ هﺮ ﺻﺒﺢ و ﺷﺐ ﺑﺮاﻳﺶ از ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎن و ﮔﻮﺷﺖ ﺑﺮﻳﺎن ﻣﯽ ﺁوردﻧﺪ )ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ ،(۶ ،ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﮐﺸﻮر اﺳﺮاﺋﻴﻞ )رﻗﻴﺐ ﮐﺸﻮر ﻳﻬﻮدا( ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﻤﻴﺮ و وی ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻣﯽ ﻣﻴﺮد ،ردای ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺁب اردن ﻣﯽ زﻧﺪ و رود اردن ﻣﯽ ﺷﮑﺎﻓﺪ ﺗﺎ او و اﻟﻴﺸﻊ از ﺁن ﺑﮕﺬرﻧﺪ )ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب دوم ،(٨ ،و ﺳﺮاﻧﺠﺎم در درون ﮔﺮدﺑﺎدی ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎﻻ ﻣﯽ رود )هﻤﺎﻧﺠﺎ .(١١ ،ﺑﻌﺪ از رﻓﺘﻦ اﻟﻴﺎس ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ،اﻟﻴﺸﻊ ﮐﻪ روح اﻟﻴﺎس در ﺗﻨﺶ ﺣﻠﻮل ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﻣﻌﺠﺰات او را اداﻣﻪ ﻣﯽ دهﺪ .او ﻧﻴﺰ ردای اﻟﻴﺎس را ﮐﻪ در وﻗﺖ رﻓﺘﻦ وی ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن از ﺗﻨﺶ اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ ﺑﻪ رود اردن ﻣﯽ زﻧﺪ و ﺁﻧﺮا ﻣﯽ ﺷﮑﺎﻓﺪ )هﻤﺎﻧﺠﺎ ،(١۴ ،ﻣﺮدﻩ ای را زﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم ،(٣٧-٣١ ،ﻣﺸﺘﯽ ﺁرد در دﻳﮓ ﻣﯽ رﻳﺰد و ﺑﺎ ﺁن ﺻﺪﻧﻔﺮ را ﻏﺬا ﻣﯽ دهﺪ و ﺑﺎز هﻢ ﻏﺬا ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ )هﻤﺎﻧﺠﺎ ،(۴۴-۴١ ،ﻳﮏ ﮐﻮزﻩ روﻏﻦ را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ دﻩ هﺎ ﮐﻮزﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )هﻤﺎﻧﺠﺎ ،(٧-١ ،ﺁب ﺁﻟﻮدﻩ و ﻣﺴﻤﻮم را ﺑﺎ ﺗﮑﺎن دﺳﺖ ﺁﺑﯽ ﭘﺎﮐﻴﺰﻩ و ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﯽ در ﻣﯽ ﺁورد )ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﺳﻮم ،(١٣ ،ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎراﻧﯽ ﺑﺎرﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﮏ وادی ﺑﺰرگ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺪﺳﺖ او ﭘﺮ از ﺁب ﻣﯽ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﮔﺎوهﺎ و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪاﻧﺸﺎن از ﺁن ﺑﻨﻮﺷﻨﺪ )هﻤﺎﻧﺠﺎ،(١٧ ، ﺁب رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن او ﺑﻪ رﻧﮓ ﺧﻮن در ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﺗﺎ دﺷﻤﻨﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻓﺮﻳﺐ ﺑﺨﻮرﻧﺪ )هﻤﺎﻧﺠﺎ ،(٢٢ ،ﻏﺬای ﻓﺎﺳﺪ ﺷﺪﻩ را دوﺑﺎرﻩ ﺳﺎﻟﻢ و ﻟﺬﻳﺬ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم ،(٣٨ ،ﻣﺮض ﺧﻮرﻩ ﺳﺮدار ﺁراﻣﯽ را ﺷﻔﺎﻣﯽ دهﺪ و در ﻋﻮض ﻏﻼم ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﺑﺮص دﭼﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ ،(١۵ ،ﺁهﻦ را ﺑﺼﻮرت ﭼﻮب در ﻣﯽ ﺁورد ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ روی ﺁب ﺑﺎﻳﺴﺘﺪ )ﺑﺎب ﺷﺸﻢ،(٧-۶ ، ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ هﺎﺋﯽ را ﮐﻪ در رهﮕﺬر ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺪﻳﺪن او ﮐﻪ ﺳﺮی ﺑﯽ ﻣﻮ دارد وی را ﺑﻪ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﮐﭽﻞ ﻣﯽ ﻧﺎﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻳﻬﻮﻩ ﻟﻌﻨﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و هﻤﺎن وﻗﺖ دو ﺧﺮس از ﺟﻨﮕﻞ ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ و ﭼﻬﻞ و دو ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ را ﻣﯽ درﻧﺪ و ﻣﯽ ﺑﻠﻌﻨﺪ )ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب دوم ،(٢۵-٢١ ،وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷـــﺎﻩ ارم ﺷﻬﺮی را ﮐﻪ اﻟﻴﺸﻊ در ﺁﻧﺠـــﺎ ﺳﺎﮐﻦ اﺳﺖ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﮐﻮﻩ هﺎی اﻃﺮاف ﺷﻬﺮ از ﺳﻮاران و اراﺑﻪ هﺎی »ﺁﺗﺸﻴﻦ« او ﭘﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد اﻟﻴﺸﻊ ﺗﻤﺎم ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﭘﺎدﺷــــﺎﻩ را ﮐﻮر ﻣﻴــــــــﮑﻨﺪ) هﻤﺎﻧﺠﺎ؛ ﺑﺎب ﺷﺸﻢ (١٨-١٧ﭘﺲ از ﻣﺮگ اﻟﻴﺸﻊ ﺟﺴﺪ ﻣﺮدی را ﮐﻪ ﺗﺎزﻩ ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ در ﮔﻮر او ﻣﯽ اﻧﺪازﻧـــﺪ و ﻣﺮدﻩ ﺑﻤﺤﺾ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺪﻧـــﺶ ﺑﻪ اﺳﺘﺨﻮان هﺎی اﻟﻴﺸﻊ ﻣﯽ ﺧﻮرد زﻧــــــــــﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺑﺮ دوﭘﺎی ﺧــﻮد ﻣﯽ اﻳﺴﺘﺪ )هﻤﺎﻧﺠﺎ ،ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ ،(٢١-٢٠ ،ﻣﻮﻗﻌﯽ هﻢ ﮐﻪ ﺳﺨﺎرﻳﺐ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁﺷﻮر ﺑﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻟﺸﮕﺮﮐﺸﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻠﮑﯽ را ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ »هﻤﻪ ﺷﺠﺎﻋﺎن ﺟﻨﮕﯽ و روﺳﺎ و ﺳﺮداران را ﮐﻪ در اردوی او هﺴﺘﻨﺪ هﻼک ﮐﻨﺪ« و ﺳﺨﺎرﻳﺐ ﺑﺎ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ ﺑﻪ ١ ﮐﺸﻮر ﺧﻮد ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدد )ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﺳﯽ ودوم.(٢١ ، ____________________________
-١اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻣﺪن ﻣﻼﺋﮏ ﺑﻪ ﻳﺎری ﭘﻴﻐﻤﱪان ﻳﺎ ﺳﭙﺎهﺎن ﺁﺎ در اﳒﻴﻞ و ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﻋﻴﻨﺎ ﻣﻮرد اﻗﺘﺒﺎس ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .در اﳒﻴﻞ از ﻗﻮل ﻋﻴﺴﻲ .در ﻣﻮﻗﻊ دﺳﺘﮕﲑی او ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺮﺑﺎزان روﻣﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از ﺣﻮارﻳﻮن ﮐﻪ ﻗﺼﺪ دﻓﺎع از او را دارد ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ" :ﻣﮕﺮ ﳕﯽ داﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﱎ از ﭘﺪر ﺁﲰﺎﻧﻴﻢ ﲞﻮاهﻢ ﺑﻴﺶ از دوازدﻩ ﻓﻮج از ﻣﻼﺋﮑﻪ را ﺑﻪ ﻳﺎری ﻣﻦ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ .اﻣﺎ در ﺁﻧﺼﻮرت ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﯽ هﺎی ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﭼﮕﻮﻧﻪ ﲢﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ؟" )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﺷﺸﻢ.(۵٣ ،در ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺟﻨﮓ اﺣﺪ ﺳﻪ هﺰار ﻣﻠﮏ را ﺑﻪ ﻳﺎری ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ و ﺑﺪاﻧﺎن وﻋﺪﻩ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺮدﺑﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭘﻨﺠﻬﺰار ﺗﻦ دﻳﮕﺮ از ﻣﻼﺋﮑﻪ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺁﻧﺎن ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎد )ﺁل ﻋﻤﺮان .(١٢۵ ،در رواﻳﺎت ﺷﻴﻌﻪ ،ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺘﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ اﳒﻴﻞ ،ﻣﻼﺋﮑﻪ در روز ﻋﺎﺷــــﻮرا از ﺧﺪاوﻧﺪ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺪان هﺎ اﺟﺎزﻩ دادﻩ ﺷﻮد در ﺟﻨﮓ ﮐﺮﺑﻼ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻧﲑوی ﺣﺴﲔ ﺑﺸﺘﺎﺑﻨﺪ ،وﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﺎن را از اﻳﻨﮑﺎر ﺑﺎز ﻣﯽ دارد ﺗﺎ ﻃﺒﻖ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮد او ﺣﺴﲔ ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت ﺑﺮﺳﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ٢٢
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ * * *
اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎﻻﺋﯽ از ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ را ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻨﻬﺎ در ﻇﺮف ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ در ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﻧﺠﺎم دادﻩ اﺳﺖ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ از ﺁﻧﻬﺎ روﻧﻮﺷﺘﯽ از ﻣﻌﺠﺰات ﺗﻮرات اﻧﺪ و ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ از ﻣﻨﺎﺑﻊ اﺳﺎﻃﻴﺮی ﻳﺎ اﻓﺴﺎﻧﻪ ای دﻳﮕﺮ ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ .ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻟﺸﮑﺮ از دﻳﻮان ﮐﻪ در ﺗﻦ دﻳﻮاﻧﻪ ای ﺧﺎﻧﻪ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ از ﺁﻧﺠﺎ ﺧﺎرج ﺷﻮﻧﺪ و در ﺑﺪن دو هﺰار ﺧﻮﮐﯽ ﮐﻪ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﭼﺮا ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ ﺑﺮوﻧﺪ ،و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺧﻮک هﺎ دﻳﻮاﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺑﻪ ﺳﻮی درﻳﺎ ﻣﯽ ﺷﺘﺎﺑﻨﺪ و در ﺁب ﻏﺮق ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ،٣۴-٢٨ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ،١٣-٢ ، ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ،(٣٩-٢۶ ،زﻧﯽ ﮐﻪ دوازدﻩ ﺳﺎل ﻣﺒﺘﻼی ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی اﺳﺖ و هﻴﭻ ﻃﺒﻴﺒﯽ اﻣﮑﺎن درﻣﺎن او را ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﯽ زﻧﺪ و ﻓﻮرًا ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی او ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﯽ ﺷﻮد )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ ،(٢١-١٨ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ،٣-٢۵ ، ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ،(۴٧-۴٣ ،دﺧﺘﺮ ﻣﺮدﻩ ﻳﮏ ﺧﺎﺧﺎم ﻳﻬﻮدی ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن »ﺑﺮﺧﻴﺰ« ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮﻣﯽ ﺧﻴﺰد و ﺑﻪ راﻩ ﻣﯽ اﻓﺘﺪ )ﻣﺘﯽ، ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ ،٢۶-٢٢ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ ،۴٢-٣۵ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ،(۵۶-۴٨ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ درﻳﺎی ﻃﻮﻓﺎن ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺁرام ﺷﻮد و درﻳﺎ ﺁرام ﻣﯽ ﺷﻮد )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ،٢٧-٢٣ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم ،٣١-٣۵ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ،(٢۵-٢٢ ، ﭘﻨﺞ ﻗﺮص ﻧﺎن و دو داﻧﻪ ﻣﺎهﯽ را ﻣﻴﺎن ﭘﻨﺞ هﺰار ﻧﻔﺮ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻴﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺎز هﻢ دوازدﻩ ﺳﺒﺪ از ﺧﺮدﻩ هﺎی ﻧﺎن و ﻣﺎهﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ ،٢١-١٣ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ،۴۴-٣٠ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ، ،١٧-١٠ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ،(١۴-١ ،در ﺷﺐ ﺗﺎرﻳﮏ و ﻃﻮﻓﺎﻧﯽ روی ﺁب درﻳﺎ راﻩ ﻣﯽ رود )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ،٢٣-٢٢ ، ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ،۵١-۴۵ ،ﻳﻮﺣﻨـــﺎ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ،(٢١-١۵ ،ﺑﻴﻤـــﺎران ﻣﺘﻌـــﺪد داﻣـــﻦ ﻗﺒﺎی او را ﻟﻤﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺷﻔــﺎ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﻨﺪ)ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ ،٣۶-٣۴ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ،(۵۶-۵٣ ،روح ﻧﺎﭘﺎک را از درون دﺧﺘﺮ ﻳﮏ زن ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﭘﺎﻧﺰدهﻢ ١،(٢٨-٢١ ،ﻣﺮدی ﮐﺮ و ﻻل را ﺑﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻦ اﻧﮕﺸﺖ در ﮔﻮش او و اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺁب دهﺎن ﺑﺮ روی زﺑﺎﻧﺶ ﺷﻨﻮا و ﮔﻮﻳﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ ،(٣٧-٣١ ،ﺑﻴﻨﺎﺋﯽ ﻣﺮد ﮐﻮری را ﺑﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻦ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺎن او ﺑﻪ وی ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﺪ )ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ،(٣۶-٢٢ ،ﺳﻪ ﺗﻦ از ﺣﻮارﻳﻮن او وی را در ﺑﺎﻻی ﮐﻮهﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﻮﺳﯽ و اﻟﻴﺎس در ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ و در هﻤﺎن هﻨﮕﺎم اﺑﺮی ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺎﻳﻪ ﻣﯽ اﻓﮑﻨﺪ و از درون ﺁن ﺻﺪای ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ اﻳﻦ ﭘﺴﺮ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻦ اﺳﺖ و ﺑﻪ او ﮔﻮش ﺑﺪهﻴﺪ )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ ،١٣-١ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ ،٧-٢ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ، ،(٣۶-٢٨ﺑﻪ روح ﺷﺮﻳﺮی ﮐﻪ در درون ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ای رﻓﺘﻪ اﺳﺖ و وﻳﺮا در ﺁب و ﺁﺗﺶ ﻣﯽ اﻧﺪازد ﺑﺎﻧﮓ ﻣﯽ زﻧﺪ :ای روح ﮐﺮ و ﻻل ،از اﻳﻦ ﺑﭽﻪ ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎ و دﻳﮕﺮ هﻴﭽﻮﻗﺖ ﺑﻪ او داﺧﻞ ﻣﺸﻮ ،و روح ﻧﻌﺮﻩ زﻧﺎن ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﺁﻳﺪ )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ، ،٢١-١۴ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ ،٢٧-١۴ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ ،(۴٣-٣٧ ،ﮔﺪای ﻧﺎﺑﻴﻨﺎﺋﯽ را در ارﻳﺤﺎ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﻣﻦ ﺑﻴﺎ، ﺑﻴﻨﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )ﻣﺘﯽ ،ﻓﺼﻞ ﺑﻴﺴﺘﻢ ،٣۴-٢٩ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﻓﺼﻞ دهﻢ ،۵١-۴۶ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﻓﺼﻞ هﺠﺪهﻢ ،(۴٣-٣۵ ،هﻨﮕﺎم ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺑﻪ درﺧﺖ اﻧﺠﻴﺮ ﭘﺮ ﺑﺮﮔﯽ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺧﻮرد وﻟﯽ ﭼﻮن در ﺁن ﻣﻴﻮﻩ ای ﻧﻤﯽ ﻳﺎﺑﺪ ﺑﻪ درﺧﺖ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺪو ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﮐﺴﯽ از ﻣﻴﻮﻩ ﺗﻮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺧﻮرد ،و هﻤﺎﻧﻮﻗﺖ درﺧﺖ از رﻳﺸﻪ ﺧﺸﮏ ﻣﯽ ﺷﻮد )ﻣﺘﯽ ،ﻓﺼﻞ ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ ،١٩-١٨ ،ﻣﺮﻗﺲ، ﻓﺼﻞ ﻳﺎزدهﻢ ٢،(١۴-١٢ ،در ﻣﻌﺮوﻓﺘﺮﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺧﻮد اﻳﻠﻌﺎزار ﻣﺮدی از اهﺎﻟﯽ ﻳﻬﻮدﻳﻪ را ﭼﻬﺎر روز ﭘﺲ از ﻣﺮگ و ﺗﺪﻓﻴﻦ او زﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و از درون ﮔﻮر ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﺁورد )ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﻓﺼﻞ ﻳﺎزدهﻢ.(۴۴-٣٨ ، ﻣﻌﺠﺰات ﻋﻴﺴﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ او ﻧﻴﺰ اداﻣﻪ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ .در ﻟﺤﻈﻪ ﺟﺎن ﺳﭙﺮدن او ﺑﺮ روی ﺻﻠﻴﺐ ﻗﺒﺮهﺎ ﺑﺎز ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻘﺪﺳﻴﻦ از درون ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ و وارد ﺑﻴﺖ اﻟﻤﻘﺪس )اورﺷﻠﻴﻢ( ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﻔﺘﻢ۵٢ ، و .(۵٣ﭘﺲ از رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ از درون ﮔﻮر و ﺻﻌﻮد ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ،وی در ﺟﻠﻴﻠﻪ ﺑﻪ دﻳﺪار ﺷﺎﮔﺮدان )ﺣﻮارﻳﻮن( ﺧﻮد ﻣﯽ رود و ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﺸﺘﻢ ،٢٠-١۶ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﺷﺎﻧﺰدهﻢ ،١٨-١۴ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرم-٣۶ ، ،۴٩ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ ،(٢٣-١٩ ،و ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺠﺪﻟﻴﻪ ﻇﺎهﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﺸﺘﻢ،١٠-٩ ، ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﺷﺎﻧﺰدهﻢ ،١١-٩ ،ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ ،(١٨-١١ ،ﺗﻮر ﻣﺎهﻴﮕﻴﺮی ﭘﻄﺮوس و هﻤﺮاهﺎن او را در درﻳﺎی ﻃﺒﺮﻳﻪ ﺁﻧﻘﺪر از ﻣﺎهﯽ ﭘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﺋﯽ ﺑﺮدن ﺗﻮر را ﺑﻪ داﺧﻞ ﻗﺎﻳﻖ ﺧﻮد ﻧﺪارد و ﭘﻄﺮوس )ﺷﻤﻌﻮن( ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ١۵٣ﻣﺎهﯽ ﺑﺰرگ ﺻﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ .(١١-٣ ،ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،اﻳﻨﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﻣﻌﺠﺰات ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ ،زﻳﺮا در اﻧﺠﻴﻞ ﻳﻮﺣﻨﺎ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﻋﻴﺴﯽ ﻣﻌﺠﺰات ﻣﺘﻌﺪد دﻳﮕﺮی ﻧﻴﺰ در ﺣﻀﻮر ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد اﻧﺠﺎم داد ﮐﻪ در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ____________________________ -١در ﻧﻘﻞ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ،ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ اﳒﻴﻞ ﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدش ﻳﻬﻮدی اﺳﺖ ،از زﺑﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن زن ﺗﻘﺎﺿﺎ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻳﻬﻮدی ﻧﻴﺴﺖ ،ﻋﻴﺴﯽ در ﺁﻏﺎز ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺖ او ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺜﺒﺖ ﳕﯽ دهﺪ و ﺑــﻪ وی ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ درﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﻧﺎن ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺎﻧﻮادﻩ )ﻳﻬﻮدﻳﺎن( را ﭘﻴﺶ ﺳﮓ هﺎ ﺑﻴﻨﺪازﱘ ،وﻟﯽ ﭼﻮن زن ﺟﻮاب ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﻨﻮﺻﻒ ﺑﻪ ﺳﮓ هﺎی ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻴﺰ از ﺧﺮدﻩ هﺎی ﺧﻮراک ﻓﺮزﻧﺪان ﺳﻬﻤﯽ ﻣﯽ رﺳﺪ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻘﺎﺿﺎی او را ﻣﯽ ﭘﺬﻳــﺮد و دﺧﱰش را ﺷﻔــﺎ ﻣﯽ ﲞﺸﺪ. ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻣﺘﻌﺪدی ﻣﺘﻌﺪدی ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﲔ ﺑﺮداﺷﺘﯽ ﺑﮑﻠﯽ ﳐﺎﻟﻒ ﺑﺎ ﺁن ﻃﺮز ﻓﮑﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﺴﻴــــﺎری از ﻣﻮارد دﻳﮕﺮ در اﳒﻴﻞ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. -٢وﻟﱰ در ارزﻳﺎﺑﯽ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ :ﺁﻳﺎ ﺑﺮای ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﻴﺎل ﻣﻌﺠﺰﻩ داﺷﺖ ،ﺁﺳﺎﻧﱰ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ درﺧﺖ اﳒﲑ ﺑﻴﮕﻨﺎﻩ را از ﻣﻴﻮﻩ ﺑﺮﺧﻮردار ﮐﻨﺪ ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺁﻧﺮا ﲞﺸﮑﺎﻧﺪ؟
ﺻﻔﺤﻪ ٢٣
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،وﻟﯽ هﻤﻴﻨﻘﺪر ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻴﺎورﻳﺪ ﮐﻪ او ﻣﺴﻴﺢ ﺧﺪا و ﭘﺴﺮ ﺧﺪا اﺳﺖ« )ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ، .(٣١-٣٠ ﺑﺮﺧﻼف اﻧﺠﻴﻞ ﮐﻪ ﻣﻌﺠﺰات ﺗﻮرات را ﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮد ،و ﻗﺮﺁن ﮐﻪ هﻢ ﻣﻌﺠﺰات ﺗﻮرات و هﻢ ﻣﻌﺠﺰات اﻧﺠﻴﻞ را ﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮد، روﺣﺎﻧﻴﺖ ﻳﻬﻮد هﻴﭽﻴﮏ از ﻣﻌﺠﺰات ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺼﻮرت ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﺮا ﺳﺤﺮ و ﺟﺎدو ﻣﯽ داﻧﺪ .در ﺗﻠﻤﻮد )ﻗﺪوﺷﻴﻢ ،۴٩ب( ﻋﻴﺴﯽ ﺳﺎﺣﺮی ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺳﺤﺮ و ﺟﺎدوی ﺧﻮد را از ﺳﺎﺣﺮان ﻣﺼﺮی ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ اﺳﺖ .ﻣﺤﻘﻖ اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﻣﻮرﺗﻮن اﺳﻤﻴﺚ در رﺳﺎﻟﻪ ﺗﺤﻠﻴﻠﯽ ﺧﻮد درﺑﺎرﻩ ﻣﻌﺠﺰات ﻋﻴﺴﯽ ،ﻋﻘﻴﺪﻩ دارد ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن اﻧﺠﻴﻞ هﺎ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ از ﻣﺘﻮن ﻗﺪﻳﻤﯽ ﮐﻠﺪاﻧﯽ و ﺑﺎﺑﻠﯽ و ﺑﺨﺼﻮص ﻣﺼﺮی اﻗﺘﺒﺎس ﮐﺮدﻩ و ﺣﺘﯽ در ﻣﻮاردی ﻓﺮﻣﻮل هﺎی اﻳﻦ ﺳﺎﺣﺮان را ﺑﮑﺎر ﺑﺮدﻩ اﻧﺪ ،ﻣﺜﻼ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺎﺳﻴﺘﻮس ﻣﻮرخ ﻻﺗﻴﻨﯽ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﺣﺮی در اﺳﮑﻨﺪرﻳﻪ ﺑﻪ ﻳﺎری ﺧﺪای ﺁﭘﻴﺲ ﺑﺎ ﺁب دهﺎن ﺧﻮد ﺑﻴﻨﺎﺋﯽ ﻳﮏ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ را ﺑﺪو ﺑﺎزﮔﺮداﻧﻴﺪ و ﭘﺎهﺎی ﻣﺮد ﻣﻔﻠﻮﺟﯽ را ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ درﺁورد .ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺁب ﺑﻪ ﺷﺮاب ﮐﻪ در اﻧﺠﻴﻞ ﻳﻮﺣﻨﺎ )ﺑﺎب دوم (١٠-۶ ،ﺑﺼﻮرت ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻋﻴﺴﯽ رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ ،ﻣﻌﺠﺰﻩ ای اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻴﺘﻮﻟﻮژی ﻳﻮﻧﺎن ﺑﻪ دﻳﻮﻧﻴﺰوس ﺧﺪای ﺷﺮاب ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ و ﺣﺘﯽ ﺟﺰﺋﻴﺎت اﻳﻦ رواﻳﺖ اﻧﺠﻴﻞ از هﻤﺎن اﺳﻄﻮرﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. در ﻗﺮﺁن ﻣﻌﺠﺰات اﺿﺎﻓﯽ دﻳﮕﺮی هﻢ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ در ﺧﻮد اﻧﺠﻴﻞ هﺎ ﺳﺨﻨﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،از ﻗﺒﻴﻞ اﻳﻨﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺷﮑﻞ ﭘﺮﻧﺪﻩ ای را از ﺧﺎک و ﮔﻞ ﻣﯽ ﺳﺎزد و ﺑﺎ اﺟﺎزﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﺮا ﺟﺎن ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ )ﺁل ﻋﻤﺮان ،۴٩ ،ﻣﺎﺋﺪﻩ، ،١١٠ﻣﺮﻳﻢ (٣٢ ،ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ در ﮔﻬﻮارﻩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﺪ )ﺁل ﻋﻤﺮان ،۴۶ﻣﺎﺋﺪﻩ ،١١٠ﻣﺮﻳﻢ ٢٩و (٣٠ﻣﻌﺠﺰﻩ ﭘﺮﻧﺪﻩ از اﻧﺠﻴﻞ ﻏﻴﺮ رﺳﻤﯽ ﺗﻤﺎس )ﺑﺎب ﺳﻮم (٢-١ ،و ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺣﺮف زدن ﻋﻴﺴﯽ از ﻣﺘﻦ ﺣﺒﺸﯽ »ﻣﻌﺠﺰات ﻋﻴﺴﯽ« )ﺑﺎب دوازدهﻢ (۶٢۶ ،ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ٢٤
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﮐﺎﺋﻨﺎت و ﺧﻠﻘﺖ اﻧﺴﺎن ،از ﺳﻪ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒ هﺮ ﺳﻪ ﻣﺬهﺐ "ﺗﻮﺣﻴﺪي"ﺟﻬﺎن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا دراﻳﻦ ﻣﻮرد اﻳﻦ هﺮ ﺳﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ رودرروي واﻗﻌﻴﺘﻬﺎي ﺟﻬﺎن داﻧﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ .هﺮﻗﺪم ﺗﺎزﻩ اي ﮐﻪ درﻃﻮل اﻳﻦ ﻗﺮون دراﻣﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻲ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﻣﺎ،و ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﺷﻤﺴﻲ ﻣﺎ، وﮐﻬﮑﺸﺎن ﻣﺎ ،وزﻣﻴﻦ هﺎ و ﺧﻮرﺷﻴﺪ هﺎ و ﮐﻬﮑﺸﺎﻧﻬﺎي دﻳﮕﺮ ﮐﺎﺋﻨﺎت ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،و هﺮ ﮐﺸﻒ ﺟﺪﻳﺪي ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ ﭘﻴﺪاﻳﺶ زﻧﺪﮔﻲ درروي زﻣﻴﻦ و ﺳﻴﺮ ﺗﮑﺎﻣﻠﻲ ﺁن از ﺑﺎﮐﺘﺮي هﺎي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن ﻣﺘﻔﮑﺮ ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ﺻﻮدت ﮔﺮﻓﺘﻪ، اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺰاران ﺳﺎﻟﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺷﺶ روزﻩ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ و ﻣﻮﺟﻮدات اﻳﻦ زﻣﻴﻦ را ﺑﻲ اﻋﺘﺒﺎرﺗﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮﻳﻬﻮدي درﻃﻮل ﺑﻴﺶ از ﺳﻪ هﺰار ﺳﺎل ،و ﻣﻴﻠﻴﺎرد هﺎ ﻧﻔﺮ ﻣﺴﻴﺤﻲ درﻃﻮل ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻪ دوهﺰار ﺳﺎل، درﻋﻬﺪﻋﺘﻴﻖ و ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﺧﻮد درﺑﺎرﻩ ﻧﺤﻮﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﮐﺎﺋﻨﺎت و ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻧﻮع اﻧﺴﺎن درروي زﻣﻴﻦ ،ﺧﻮاﻧﺪﻩ اﻧﺪ واﻣﺮوز ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻪ: "دراﺑﺘﺪا ﺧﺪاﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ راﺁﻓﺮﻳﺪ ،و زﻣﻴﻦ ﺗﻬﻲ وﺑﺎﻳﺮ ﺑﻮد و ﺗﺎرﻳﮑﻲ ﺑﺮروي ﻟﺠﻪ ﺑﻮد ،وروح ﺧﺪا ﺳﻄﺢ ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮوﮔﺮﻓﺖ ... .و ﺧﺪا ﮔﻔﺖ ﺁﺑﻬﺎي زﻳﺮ ﺁﺳﻤﺎن درﻳﮑﺠﺎ ﺟﻤﻊ ﺷﻮد و ﺧﺸﮑﻲ ﻇﺎهﺮ ﮔﺮدد،و ﺧﺪا ﺧﺸﮑﻲ رازﻣﻴﻦ ﻧﺎﻣﻴﺪ و اﺟﺘﻤﺎع ﺁﺑﻬﺎرا درﻳﺎ ﻧﺎﻣﻴﺪ ... .و ﺧﺪا ﮔﻔﺖ زﻣﻴﻦ ﻧﺒﺎﺗﺎت ﺑﺮوﻳﺎﻧﺪ ... .وﮔﻔﺖ :ﺁﺑﻬﺎ ﺑﻪ اﻧﺒﻮﻩ ﻣﺎهﻴﺎن ﭘﺮ ﺷﻮد و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﺮ ﺑﺎﻻي زﻣﻴﻦ ﺑﺮروي ﻓﻠﮏ ﺁﺳﻤﺎن ﭘﺮواز ﮐﻨﻨﺪ .. .و ﮔﻔﺖ زﻣﻴﻦ ﺟﺎﻧﻮران راﺑﻪ اﺟﻨﺎس ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﺣﺸﺮات و ﺑﻬﺎﺋﻢ را ﺑﻪ اﺟﻨﺎس ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎورد .... .ﭘﺲ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺁدم را ﺷﺒﻴﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺴﺎزﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﻣﺎهﻴﺎن درﻳﺎ و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن و ﺑﻬﺎﺋﻢ و ﺣﺸﺮاﺗﻲ ﮐﻪ ﺑﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺨﺰﻧﺪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ .ﭘﺲ ﺁدم را ﺁﻓﺮﻳﺪ و اﻳﺸﺎن راﻧﺮوﻣﺎدﻩ ﺁﻓﺮﻳﺪ ... .و ﺁدم رااز ﺧﺎک ﺑﺴﺮﺷﺖ .... .ودرﺑﻴﻨﻲ وي روح ﺣﻴﺎت دﻣﻴﺪ ... .و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎﻏﻲ درﺟﻬﺖ ﻣﺸﺮق ﻏﺮس ﻧﻤﻮد و ﺁن ﺁدم راﮐﻪ ﺳﺮﺷﺘﻪ ﺑﻮد درﺁﻧﺠﺎ ﮔﺬاﺷﺖ ....وﭼﻬﺎرﻧﻬﺮ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺁن ﺑﺎغ راﺳﻴﺮات ﮐﻨﺪ .. .و ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ را درﺷﺶ روز ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﺎﻧﻴﺪ ")ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ از ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب اول(. ﻣﻴﻠﻴﺎردهﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺰ ،ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد،درﻃﻮل هﺰارو ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎل درهﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ درﻗﺮﺁن ﺧﻮاﻧﺪﻩ اﻧﺪ و اﻣﺮوز ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻪ" :ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ وزﻣﻴﻦ را درﺷﺶ روزﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ )ﺑﻘﺮﻩ (١١٧ ،و ﺷﺐ راﺗﺎرﻳﮏ و روز را روﺷﻦ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ.. . ﭘﺲ زﻣﻴﻦ را ﺑﮕﺴﺘﺮاﻧﺪﻳﻢ و ﮐﻮهﻬﺎرا ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي ﺁﺳﻤﺎن ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ )ﻧﺎزﻋﺎت ، (٣٣-٢٧،و ﺁﺑﻬﺎ را ﺑﺼﻮرت دو درﻳﺎي ﺷﻮر و ﺷﻴﺮﺷﻦ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ و اﻳﻦ دو درﻳﺎ را ﺑﺎ ﺣﺎﺋﻠﻲ از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺟﺪا ﮐﺮدﻳﻢ )ﻓﺮﻗﺎن، (۵٣،و هﻤﻪ ﺟﺎﻧﻮران راازﺁب ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻲ ازﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺷﮑﻢ راروﻧﺪ وﺑﺮﺧﻲ ﺑﺮدوﭘﺎوﺑﺮﺧﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﭼﻬﺎرﭘﺎ)ﻧﻮر، (۴۵،وﺁدم راازﺧﺎک ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ)ﺁل ﻋﻤﺮان (۵٩ ،وﺑﻪ ﮐﺎﻣﻠﺘﺮﻳﻦ ﺻﻮرت ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ )ﻣﻮﻣﻦ، (۶۴،وروح ﺧﻮﻳﺶ راﺑﺮاودﻣﻴﺪﻳﻢ )ﺣﺠﺮ، (٢٩،وﭼﺮاﻏﻬﺎي ﺳﺘﺎرﮔﺎن راﺑﺮاي راهﻨﻤﺎﺋﻲ او درﺗﺎرﻳﮑﻲ هﺎي ﺑﻴﺎﺑﺎن ودرﻳﺎ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ )اﻧﻌﺎم."(٩٧، درﻃﻮل ﻗﺮﻧﻬﺎ،اﺳﻄﻮرﻩ ﺗﻮراﺗﻲ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺑﺮاي ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ واﻗﻌﻴﺖ اﻧﮑﺎرﻧﺎﭘﺬﻳﺮي ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﮑﺎرﺁن ﻳﺎ ﺣﺘﻲ ﺗﺮدﻳﺪ درﻗﺒﻮل ﺑﻴﻘﻴﺪ وﺷﺮط ﺁن اﺗﻬﺎم ﮐﻔﺮو زﻧﺪﻗﻪ و ﮐﻴﻔﺮﺷﮑﻨﺠﻪ و ﻣﺮگ راﺑﺪﻧﺒﺎل داﺷﺖ .هﺮﻣﺴﻴﺤﻲ ﻣﻮﻣﻦ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ اﻟﺰاﻣﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ دﻧﻴﺎ در ۴٠٠۴ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﺳﻘﻒ اﻋﻈﻢ اﻳﺮﻟﻨﺪي ،ﺟﻴﻤﺰﺁﺷﺮدرﺁﻏﺎز ﻗﺮن هﻔﺪهﻢ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﺣﺘﻲ اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﺑﺮﺳﻴﻬﺎي او ازﻣﺘﻮن ﻣﺬهﺒﻲ اﻳﻦ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ دﻗﻴﻘﺎدرﺳﺎﻋﺖ ﻧﻪ ﺻﺒﺢ روز دوﺷﻨﺒﻪ ٢۶اﮐﺘﺒﺮ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .درﺗﻘﻮﻳﻢ رﺳﻤﻲ ﻳﻬﻮد ﺳﺎل ﮐﻨﻮﻧﻲ ﺳﺎل ۵٧۵٨ازﺧﻠﻘﺖ دﻧﻴﺎ اﺳﺖ و روز ٧ اﮐﺘﺒﺮﺳﺎﻟﺮوز ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺟﻬﺎن .از اﻳﻦ ۵٧۵٨ﺳﺎل ١٠۵۶ ،ﺳﺎل ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻴﺎن ﺁدم و ﻧﻮح ٨٩٢ ،ﺳﺎل ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻴﺎن ﻧﻮح واﺑﺮاهﻴﻢ ١٨١٢ ،ﺳﺎل ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻴﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ و ﻋﻴﺴﻲ اﺳﺖ .ﻃﺒﻖ رواﻳﺎت ﻣﺬهﺒﻲ ﻳﻬﻮد ،ﺧﺎﮐﻲ ﮐﻪ ﺁدم ﺑﺎ ﺁن ﺳﺮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ از ﻣﺤﻞ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﻌﺒﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎن دراورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. دراﺣﺎدﻳﺚ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ درﺷﺐ ﻣﻌﺮاج ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮش ﻣﺤﻤﺪ اﻃﻼع داد ﮐﻪ زﻣﻴﻦ را روز ﺷﻨﺒﻪ ،ﮐﻮهﻬﺎرا روز ﻳﮑﺸﻨﺒﻪ ،ﮔﻴﺎهﺎن ودرﺧﺘﻬﺎراروز دوﺷﻨﺒﻪ ،ﺁﻓﺮﻳﺪﻧﻲ هﺎي ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ راروز ﺳﻪ ﺷﻨﺒﻪ ،ﻧﻮررا روز ﭼﻬﺎرﺷﻨﺒﻪ،وﺣﻴﻮاﻧﺎت راروزﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ وﺁدم راروزﺁدﻳﻨﻪ اﻧﺪﮐﻲ ﭘﺲ ازﭘﺎﻳﺎن ﻧﻤﺎزﺟﻤﻌﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ)ﻣﺸﮑﻮﻩ اﻟﻤﺼﺎﺑﺢ زﻣﺨﺸﺮي( .ﺑﻴﻀﺎوي درﺗﻔﺴﻴﺮﻣﻌﺮوف ﺧﻮد ازﻗﺮﺁن)اﻧﻮاراﻟﺘﻨﺰﻳﻞ واﺳﺮاراﻟﺘﺄوﻳﻞ( ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ راروزﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪ و ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ وﺳﺘﺎرﮔﺎن راروز ﺟﻤﻌﻪ درﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎي داد. ﺻﻔﺤﻪ 1
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﺑﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎي"ﺗﻮﺣﻴﺪي"ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ اﻳﻦ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﮐﺎﺋﻨﺎت و ﺁدﻣﻴﺎن از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ درﮔﻔﺘﮕﻮي دو ﺟﺎﻧﺒﻪ ﻳﻬﻮﻩ و ﻣﻮﺳﻲ درﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ و از ﻃﺮﻳﻖ ﻧﺰول وﺣﻲ ﺑﺮﻣﺤﻤﺪ ،ﺑﻪ اﻃﻼع ﻣﻮﺳﻲ و ﻋﻴﺴﻲ و ﻣﺤﻤﺪ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﺎاﻳﻨﻬﻤﻪ، واﻗﻌﻴﺖ ﻣﻮﺟﻮد اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺨﺶ ﻓﻴﺰﻳﮏ ﺳﻤﺎوي ) (Astro-Physicداﻧﺶ ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻦ رﻳﺎﺿﻲ و ﻓﻴﺰﻳﮑﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮐﻬﮑﺸﺎﻧﻬﺎ وﺧﻮرﺷﻴﺪ هﺎ و ﭘﻴﺪاﻳﺶ زﻧﺪﮔﻲ درروي زﻣﻴﻦ را ﺗﺎ ﺁن اﻧﺪازﻩ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻬﺎي ﻋﻠﻤﻲ و ﻓﻨﻲ ﺟﻬﺎن ﮐﻨﻮﻧﻲ اﺟﺎزﻩ ﻣﻴﺪهﺪ دﻗﻴﻘﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮي از هﻤﻴﻦ داﻧﺶ ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ،ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺨﺶ ﮐﺎوﺷﻬﺎي ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد اﺳﻨﺎد و ﻣﺪارک ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻓﺮاواﻧﻲ را دراﺧﺘﻴﺎرﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻗﺮاردادﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﻴﺪهﺪ ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎي ﺗﻮرات و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺁن دو ﮐﺘﺎب ﺗﻮﺣﻴﺪي دﻳﮕﺮ درزﻣﻴﻨﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ،ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺁﻧﮑﻪ ازوﺣﻲ ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ازاﺳﻄﻮرﻩ هﺎ و اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎي ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﻮراﺗﻲ ،ﺑﺨﺼﻮص از ﻣﻌﺘﻘﺪات ﺑﺎﺑﻠﻲ و اﮐﺪي وﮐﻠﺪاﻧﻲ ودرﺑﺨﺶ اﺳﺎﺳﻲ دﻳﮕﺮي ازﺁن ﻳﻌﻨﻲ درزﻣﻴﻨﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺷﺶ روزﻩ ﮐﺎﺋﻨﺎت از ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺰداﺋﻲ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. اﻟﻮاح و ﻣﺪارک ﻣﮑﺸﻮﻓﻪ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﻲ درﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻬﻤﺎن اﻧﺪازﻩ دراﺑﻄﺎل ﻣﻌﺘﻘﺪات ﺳﻨﺘﻲ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻘﺶ ﻗﺎﻃﻊ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ اﮐﺘﺸﺎﻓﺎت رﻳﺎﺿﻲ وﻧﺠﻮﻣﻲ وﺑﺮﺳﻴﻬﺎي ﻓﻀﺎﺋﻲ دراﺑﻄﺎل اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﺎت داﺷﺘﻪ اﻧﺪ .ﺑﻄﻮرﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻀﻤﻮن ﻳﮏ ﻟﻮﺣﻪ ﺑﺎﺑﻠﻲ ﻣﮑﺸﻮﻓﻪ درﺑﺎﻳﮕﺎﻧﻲ ﮐﺎخ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ Assurbanipalﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁﺷﻮر،ﮐﻪ ﺧﻮد ﺁن ﻧﻴﺰاﻗﺘﺒﺎس از اﺳﻄﻮرﻩ هﺎي ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮي درﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ اﺳﺖ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ :ﺧﺪاﻳﺎن ﻋﺎﻟﻢ هﺴﺘﻲ را از ﺁب ﺁﻓﺮﻳﺪﻧﺪ ،و درﺁن هﻨﮕﺎم ﮔﺮداﺑﻲ ﮔﺮداﮔﺮد زﻣﻴﻦ راﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد،وزﻣﻴﻦ ﺳﻄﺤﻲ داﻳﺮﻩ اي ﺷﮑﻞ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮدورﺁن ﮐﻮهﻬﺎاﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ وﺳﻘﻒ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮاﻳﻦ ﮐﻮهﻬﺎ ﺗﮑﻴﻪ داﺷﺖ ،و هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ درﻣﻴﺎن ﺁب ﺑﻮد ،و ﺧﺪاﻳﺎن ﺁﺑﻬﺎرا ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺷﻮروﺷﻴﺮﻳﻦ ازهﻢ ﺟﺪاﮐﺮدﻧﺪ .ﭘﺲ از ﺁن ﭼﻬﺎر رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﺰرگ و روﺋﻴﺪﻧﻲ هﺎ وﺣﻴﻮاﻧﺎت وﺣﺸﻲ و اهﻠﻲ و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و ﻣﺎهﻴﺎن راﻳﮑﻲ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮي ﺁﻓﺮﻳﺪﻧﺪ ،ودرﺁﺧﺮ اﻟﻬﻪ "ﺁرزو"اﻧﺸﺎر اوﻟﻴﻦ ﻣﺮدوﮐﻴﺸﺎر اوﻟﻴﻦ زن را ﺁﻓﺮﻳﺪ ،ﮐﻪ اوﻟﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﺁﺳﻤﺎن و دوﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ زﻣﻴﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ،و روح زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻮﺳﻂ "دوﻣﺎﺳﺎﮔﺎ" و" ﮔﺎﺗﻮﻣﺎدوک" دو ﺧﺪاي ﻣﺮد وزن درﺑﻴﻨﻲ ﺁﻧﻬﺎ دﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪ ،واز درﺁﻣﻴﺨﺘﻦ ﺁن دو ،ﻧﻮع اﻧﺴﺎن ﺑﻪ وﺟﻮد ﺁﻣﺪ. ﺟﻤﻠﻪ هﺎي ﺁﻏﺎزﻳﻦ ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺗﻮرات ﮐﻪ :ﭘﻴﺶ از ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ زﻣﻴﻦ ﺗﻬﻲ و ﺑﺎﻳﺮ ﺑﻮد و ﺗﺎرﻳﮑﻲ ﺑﺮروي ﻟﺠﻪ ﺑﻮد و روح ﺧﺪا ﺳﻄﺢ ﺁﺑﻬﺎ را ﻓﺮو ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﮐﻠﻤﻪ ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺑﺎﺑﻠﻲ ) Enuma Elishﺣﻤﺎﺳﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ( اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﻦ ﮐﺎﻣﻞ ﺁﻧﺮا هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪان درﮐﺘﺎب اﺳﻄﻮرﻩ هﺎ وﺳﻨﺖ هﺎي ژان ﺑﻮﺗﺮوﺁﺷﻮرﺷﻨﺎس ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،و ﺑﺮاﺻﻞ ﺁﻣﻴﺰش دو درﻳﺎي ﺁب ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﺁب ﺷﻮر ﮐﻪ ﺑﺨﺼﻮص درﻗﺮﺁن از ﺁن ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ و) Tiamatﺁب ﺷﻮر( ﻟﺠﻪ اﺳﺖ ﺗﮑﻴﻪ دارد .ﺑﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ،درﺁﻏﺎز) Apsouﺁب ﺷﻴﺮﻳﻦ( ) (Chaosراﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲ ﺁورﻧﺪ و ﺑﻌﺪ ﻣﺮدوخ ﺧﺪاي ﺑﺰرگ ﺟﺮﻳﺎن زﻣﺎن را ﺑﺮﻗﺮار ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﮐﺎﺋﻨﺎت و ﻣﻮﺟﻮدات ﻣﻲ اﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﺧﺪاﻳﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ .اﺳﻄﻮرﻩ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺁدم از ﺧﺎک و دﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪن روح زﻧﺪﮔﻲ درﺑﻴﻨﻲ او از ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ اي ﺑﺎﺑﻠﻲ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ۴٠٠٠ﺳﺎل ﭘﻴﺶ اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن اﻟﻬﻪ "ﻧﻴﻦ ﺗﻮ"ﺧﺎک زﻣﻴﻦ را ﺑﺎ ﺧﻮن ﻳﮑﻲ ازﺧﺪاﻳﺎن ﻋﺠﻴﻦ ﻣﻴﮑﻨﺪ وازاﻳﻦ ﺧﻤﻴﺮﻗﺎﻟﺐ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻧﺴﺎن را ﻣﻴﺴﺎزد.ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﺎﻣﻞ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ درﮐﺘﺎﺑﻲ ﺑﻨﺎم "وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺧﺪاﻳﺎن ﺁدﻣﻬﺎ را ﻣﻲ ﺁﻓﺮﻳﺪﻧﺪ " ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎﻣﻮﺋﻞ ﮐﺮﻣﺮ درﻣﺠﻤﻮﻋﻪ "ﻣﻴﺘﻮﻟﻮژي ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ " ﺑﭽﺎپ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ .درهﻤﻴﻦ اﺳﺎﻃﻴﺮ ﺑﺎﺑﻠﻲ از ﺧﻠﻘﺖ ﻋﺎﻟﻢ درهﻔﺖ روز ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺮح ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ هﺮ روز ﺁن ﺑﺮ روي ﻟﻮﺣﻪ اي از اﻟﻮاح هﻔﺘﮕﺎﻧﻪ ﮐﺎوﺷﻬﺎي ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﻲ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ اﺷﻮرﺑﻨﻲ ﺑﻌﻞ Assurbanipalدرﻧﻴﻨﻮا ﺛﺒﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: ﺑﻪ ﺗﺬﮐﺮ ، Botteroﻣﺘﻔﮑﺮان ﻣﺬهﺒﻲ ﻳﻬﻮد ﺑﺮاي ﭘﻲ رﻳﺰي اﺳﻄﻮرﻩ اﻟﻬﻲ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﻏﻠﺒﺎﮐﺎري ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اي از ﻣﻌﺘﻘﺪات ﺗﻤﺪﻧﻬﺎي ﻗﺒﻠﻲ را درﺑﺎرﻩ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﺑﺎهﻢ درﺁﻣﻴﺰﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎرا درﻣﺴﻴﺮ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي ﻣﺬهﺒﻲ ﺧﺎص ﺧﻮدﺷﺎن دﺳﺘﮑﺎري ﮐﻨﻨﺪ ،ودرﺳﺖ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺘﻦ رﺳﻤﻲ ﮐﻨﻮﻧﻲ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس از ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺑﺎﺑﻠﻲ ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺖ .هﻤﻴﻦ ﻣﺤﻘﻖ ﻣﺘﺬﮐﺮﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﺘﻮن اوﻟﻴﻪ ﺗﻮرات ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ زﻣﻴﻦ و ﺁﺳﻤﺎن درهﺸﺖ روز اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد وﻧﻪ درﺷﺶ روز ،ﻣﻨﺘﻬﺎ ﺧﺎﺧﺎم هﺎي ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺗﻮرات ﮐﻨﻮﻧﻲ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﺗﻮرات ﮐﺎهﻨﺎن ﻻزم داﻧﺴﺘﻨﺪ ﺧﺪا درروز هﻔﺘﻢ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﻄﻴﻞ روز ﺷﻨﺒﻪ ﻳﻬﻮد ﺑﻌﺪي ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻪ وﮐﺎﺋﻨﺎﺗﻲ دادﻩ ﺷﻮد. اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ ﺗﻮراﺗﻲ اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺧﺪا درروز هﻔﺘﻢ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ،ﺑﻄﻮرﻏﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ درﻗﺮﺁن ﻣﻮرد رﻳﺸﺨﻨﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ
ﺻﻔﺤﻪ 2
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
زﻳﺮا درﺁن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ "ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ و ﺁﻧﭽﻪ راﮐﻪ درﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ درﺷﺶ روز ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ و ﺧﺴﺘﻪ ١ هﻢ ﻧﺸﺪﻳﻢ " )ق. (٣٧ ، دو ﻣﺤﻘﻖ ﻣﻌﺎﺻﺮ V.G.Lambertو A.R.Millandدرﮐﺘﺎب ﺗﺤﻘﻴﻘﻲ ﺧﻮد درﺑﺎرﻩ ﺧﻠﻘﺖ ،ﺳﻬﻢ ﻣﻬﻤﻲ درﭘﻲ رﻳﺰي اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺗﻮراﺗﻲ ﺑﺮاي اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺁﺷﻮري ﻗﺎﺋﻠﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺗﺮﮐﻴﺒﻲ از اﺳﻄﻮرﻩ هﺎي ﺳﻮﻣﺮي و اﮐﺪي وﺣﻮراﻧﻲ اﺳﺖ .ﻟﻮﺣﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ اﮐﻨﻮن درﻣﻮزﻩ ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎ )ﺑﺮﻳﺘﻴﺶ ﻣﻴﻮزﻳﻮم( درﻟﻨﺪن ﻧﮕﺎهﺪاري ﻣﻴﺸﻮد .هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺤﻘﻖ ﺁﻟﻤﺎﻧﻲ F.Hellingﺗﺄﺛﻴﺮات ﺁﺷﮑﺎري از اﺳﻄﻮرﻩ هﺎي ﻣﺼﺮ ﺑﺎﺳﺘﺎن را دراﻓﺴﺎﻧﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺗﻮرات ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺁﻧﺠﻤﻠﻪ ﻣﻴﺘﻮان از ﺁﺳﻤﺎن و ﺁﺑﻬﺎي زﻣﻴﻦ ،ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺣﻴﻮاﻧﺎت از ﺧﺎک وﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و ﻣﺎهﻴﺎن از ﺁب ،و دﻣﻴﺪن دم زﻧﺪﮔﻲ درﺑﻴﻨﻲ اﻧﺴﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاﻳﺎن ﻧﺎم ﺑﺮد. .............................................................. _____________________________
– ١درﻗﺮﺁن ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر از ﺧﻠﻘﺖ ﮐﺎﺋﻨﺎت درﺷﺶ روز ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،وﱄ درﻳﮏ ﺳﻮرﻩ اﻳﻦ ﻣﺪت هﺸﺖ روز ﺗﻌﻴﲔ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ..." :و زﻣﲔ را دردوروز ﺁﻓﺮﻳﺪﱘ ،وﺁﲰﺎﺎ را دردوروزدﻳﮕﺮ ،وﺁﻧﭽﻪ راﮐﻪ درروي زﻣﲔ اﺳﺖ درﭼﻬﺎر روز دﻳﮕﺮ ﺁﻓﺮﻳﺪﱘ ") ﻓﺼﻠﺖ .(١٢ – ٩ ،اﻓﺴﺎﻧﻪ اﺳﱰاﺣﺖ ﺧﺪا درهﻔﺘﻤﲔ روز ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺎﺧﺎم هﺎي ﻳﻬﻮد دردوران ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ،ﺑﻠﮑﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺑﺴﻴﺎري از ﻳﮑﻲ از ﻣﱰﻗﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﮐﺸﻮرهﺎي ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﻣﻮرد ﺁﺧﻮﻧﺪان ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻲ ،ﺁﻢ درﻋﺼﺮ ﺧﻮد ﻣﺎ ودر ﲠﺮﻩ ﺑﺮداري ﺷﮕﻔﺖ ﺁوري ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﳕﻮﻧﻪ ﮔﻮﻳﺎﺋﻲ از ﺁﻧﺮا درﻧﺰد ﻓﺮﻗﻪ ﻣﻌﺮوف ﮔﻮاهﺎن ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل ﻳﻬﻮﻩ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ .اﻳﻦ ﻓﺮﻗﻪ ﻣﺬهﱯ ) Witnesses Of Jehovahﮔﻮاهﺎن ﻳﻬﻮﻩ( ﮐﻪ ﻗﺮﻳﺐ ﭘﻴﺶ دراﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪﻩ اﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬاري ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﻳﮑﻲ از ﻣﻮﻓﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﻓﺮﻗﻪ هﺎي ﻣﺬهﱯ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ درﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ ،درﻳﮏ ﺑﺮداﺷﺖ ﻓﻠﺴﻔﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻪ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻣﺬهﱯ اﻳﺮان ﺑﺎﺳﺘﺎن، دﻧﻴﺎرا ﺻﺤﻨﻪ ﻣﺒﺎرزﻩ ﳘﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ﺧﺪا و ﺷﻴﻄﺎن ﻣﻴﺪاﻧﺪ و ﻋﻘﻴﺪﻩ دارد ﮐﻪ هﻢ ﺣﮑﻮﻣﺘﻬﺎ و هﻢ ﺎدهﺎي ﻣﺬهﱯ ﺟﻬﺎن ﮐﺎﻣﻼ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﻴﻄﺎﻧﻨﺪ و از زﻣﺎن ﻧﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﻲ ﺁدم درﲠﺸﺖ ﳘﻮارﻩ زﻳﺮا ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻌﺪ ازﺁﻧﮑﻪ ﺁدم و ﺣﻮا را درروز ﺷﺸﻢ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺧﻠﻘﺖ ﮐﺮد ﺑﻪ ﭼﻨﲔ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ، اﺳﱰاﺣﺖ ﭘﺮداﺧﺖ و ﺷﻴﻄﺎن ﺗﻮاﻧﺴﺖ از اﻳﻦ اﻣﺮ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﻨﺪ و داﻣﻨﻪ ﻧﻔﻮذ ﺧﻮد را درزﻣﲔ ﮔﺴﱰش دهﺪ .ﺗﻼش ﻋﻴﺴﻲ ﺑﺮاي ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪن ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﺪا ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺁﻣﻴﺰ ﻧﺒﻮد ،زﻳﺮا ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﻓﺮﺻﺖ ﮐﺎﰲ ﺑﺮاي اﺟﺮاي ﳘﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎي ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ ﺧﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻋﻴﺴﻲ ﺟﻨﺒﺶ ﻣﺬهﱯ ﮔﻮاهﺎن ﻳﻬﻮﻩ را ﻣﺄﻣﻮر ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ راﻩ را ﺑﺮاي ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺎﺋﻲ اودرﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻃﻠﻴﻌﻪ روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﳘﻮار ﺳﺎزد .از ﻧﻈﺮ ﮔﻮاهﺎن ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﭘﻄﺮوس ﻗﺪﻳﺲ دراﳒﻴﻞ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺧﺪا ﻳﮑﺮوز ﻣﻌﺎدل هﺰار ﺳﺎل اﺳﺖ ﺧﻠﻘﺖ ﺟﻬﺎن ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﻣﻨﻄﻘﺎ ۶٠٠٠ﺳﺎل ﻃﻮل ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ اﺧﲑا ﮔﺮاﻳﺸﻲ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﺑﻮﺟﻮد ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮروز ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﻣﻌﺎدل هﻔﺘﻬﺰار ﺳﺎل ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺁوردﻩ ﺷﻮد .وﱄ درهﺮدوﻣﻮرد ،دراﻳﻦ ﻣﻮرد ﺗﻮاﻓﻖ ﻧﻈﺮ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﭘﺎﻳﺎن روز اﺳﱰاﺣﺖ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ و وي ﺑﺰودي ﮐﺎر ﺧﻮد را از ﺳﺮ ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ ودرﭘﻴﮑﺎري ﻋﻈﻴﻢ ﺑﻨﺎم Harmaguedonﺑﻄﻮر ﺎﺋﻲ ﺑﺮﺷﻴﻄﺎن ﭘﲑوز ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﺑﻌﺪ از ﺁن دوران هﺰار ﺳﺎﻟﻪ اي ﮐﻪ درﺁن ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ از ﻓﺮاز ﺁﲰﺎﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ زﻣﻴﲏ ﺧﻮد را ادارﻩ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد، ﻓﺮاﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ و درﺁن زﻣﺎن ﻣﺮدﻩ هﺎ ﻧﻴﺰ زﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ﺗﺎاز اﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺮاي ﺟﱪان ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﻨﻨﺪ ،ﻣﻨﺘﻬﺎ ﭼﻮن رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﲨﻌﻴﺖ ﺑﺼﻮرت ﻳﮑﺠﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﻴﮑﻨﺪ ،اﻳﻦ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺑﻄﻮر ﺗﺪرﳚﻲ و درﭼﻨﺪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺻﻮرت ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ .ﻃﺒﻖ ﳔﺴﺘﲔ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﲏ هﺎ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﻣﺮﺣﻠﻪ اول اﻳﻦ ﮐﺎر درﺳﺎل ١٩١۴اﳒﺎم ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ وﭼﻮن ﭼﻨﲔ ﻧﺸﺪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﺁﻣﺎدﮔﻲ ﺗﻼش ﺑﻴﺸﱰي درراﻩ ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﳒﺎم ﮔﲑد .وﱄ ﺗﺮدﻳﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ درﭘﺎﻳﺎن اﻳﻦ هﺰارﺳﺎﻟﻪ ﺻﻮرت ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ ،وﺁﺎﺋﻲ ﮐﻪ وﻓﺎداري ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻳﻬﻮﻩ ،ﺧﺪاي ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ ﮐﺎﺋﻨﺎت ،ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ روي ﳘﲔ زﻣﲔ – ﮐﻪ درﺁﻧﺰﻣﺎن ﻣﺎهﻴﺖ ﲠﺸﺖ زﻣﻴﲏ ﭘﻴﺸﲔ ﺧﻮد )ﺑﺎغ ﻋﺪن( راﺑﺎز ﺧﻮاهﺪ ﺑﺎردﻳﮕﺮ در ﻳﺎﻓﺖ – ﺧﻮاهﻨﺪ زﻳﺴﺖ و ﺷﻴﻄﺎن ﺑﺰرگ و زادﻩ هﺎي او ﮐﻪ اﻧﺪﮐﻲ ﭘﻴﺶ از روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺁزاد ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﺪﺳﺖ اﻳﻦ ﲠﺸﺘﻴﺎن ﻧﺎﺑﻮد ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ .ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﺎي دﻩ ﮔﺎﻧﻪ ﻣﻮﺳﻲ درﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ "ﮐﺴﻲ را ﳔﻮاهﻲ ﮐﺸﺖ " ﮔﻮاهﻴﺎن ﻳﻬﻮﻩ از ﺧﺪﻣﺖ ﺳﺮﺑﺎزي ﺳﺮﺑﺎز ﻣﻴﺰﻧﻨﺪ، ﺑﻪ وﻳﮋﻩ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ دوﻟﺘﻬﺎي ﮐﻨﻮﻧﻲ ﺟﻬﺎن ﳘﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻴﻄﺎﻧﻨﺪ .از اداي اﺣﱰام ﺑﻪ ﭘﺮﭼﻢ ﮐﺸﻮر ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺧﻮدداري ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ زﻳﺮا اﻳﻦ را ﻧﻮﻋﻲ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﱵ ﻣﻴﺸﻤﺎرﻧﺪ. ﻣﺮﮐﺰ ﺟﻬﺎﻧﻲ اﻳﻦ ﻓﺮﻗﻪ ﻧﲑوﻣﻨﺪ ﻣﺬهﱯ )ﮐﻪ درﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺪﺳﺖ Charles Taze Russelاﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻲ ﺑﻨﺒﺎد ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ( درﺑﺮوﮐﻠﲔ ﻧﻴﻮﻳﻮرک اﺳﺖ وﱄ درﺧﺎرج از اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪﻩ ،درﺑﻴﺴﺖ ﮐﺸﻮر دﻳﮕﺮ اﻣﺮﻳﮑﺎ و اروﭘﺎ و اﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻴﻪ و ﺁﺳﻴﺎ و اﻓﺮﻳﻘﺎ ﺷﻌﺒﻪ و ﭘﲑودارد ،ودوﻧﺸﺮﻳﻪ ارﮔﺎن ﺁن ﻳﮑﻲ ﺑﺎﺑﻴﺶ از دﻩ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﺴﺨﻪ ﺗﲑاژ ﺑﻪ ﻳﮑﺼﺪ زﺑﺎن و دﻳﮕﺮي ﺑﺎ ﻧﻪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﺴﺨﻪ ﺗﲑاژﺑﻪ ۵4زﺑﺎن ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ 3
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺑﻬﺸﺖ زﻣﻴﻨﻲ )ﺑﺎغ ﻋﺪن( ﮐﻪ درﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ " :وﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎﻏﻲ درﻋﺪن ﺑﻄﺮف ﻣﺸﺮق ﺑﻮﺟﻮد ﺁورد و هﻤﻪ درﺧﺘﺎن ﺧﻮﺷﻨﻤﺎ وﺧﻮﺷﺨﻮراک را درﺁن زﻣﻴﻦ روﻳﺎﻧﻴﺪ و ﻧﻬﺮي ازﻋﺪن ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ ﺗﺎﺑﺎغ را ﺳﻴﺮاب ﮐﻨﺪ و از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﭼﻬﺎر ﺷﻌﺒﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪ ") ﺳﻔﺮﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب دوم (١٠- ٨ ،ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد از اﺳﺎﻃﻴﺮ ﺑﺎﺑﻠﻲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ درﺁﻧﻬﺎ از ﺁن ﺑﺎغ ﺑﺼﻮرت Edinuدرزﺑﺎن ﺑﺎﺑﻠﻲ وﺁﺷﻮري و Edinدرزﺑﺎن ﺳﻮﻣﺮي ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻇﺮﻳﻔﻲ از اﻳﻦ ﺑﺎغ و ﻧﻬﺮ ﭼﻬﺎر ﺷﺎﺧﻪ ﺁن رادرﻧﻘﻮش دﻳﻮاري ﮐﺎخ ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﺑﺎﺑﻞ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻗﺮن هﻴﺠﺪهﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﮐﻪ دراواﺳﻂ ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ ﺗﻮﺳﻂ هــــﻴــﺌــﺖ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳــــﯽ ﻓﺮاﻧﺴﻪ درﮐﺎوﺷﻬﺎي ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﻣﺎري ﮐﺸﻒ ﺷــــﺪ ،درﻣﻮزﻩ ﻟﻮورﭘﺎرﻳﺲ ١ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ. اﺳﻄﻮرﻩ ﺧﻠﻖ ﺁدم ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺧﺪا ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ ﺁن درﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ " :و ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ ﺁدم را ﺑﺼﻮرت ﺧﻮدﻣﺎن و ﻣﻮاﻓﻖ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺴﺎرﻳﻢ ،ﭘﺲ ﺧﺪا ﺁدم را ﺑﺼﻮرت ﺧﻮد ﺁﻓﺮﻳﺪ و اورا ﺑﺼﻮرت ﺧﺪا ﺁﻓﺮﻳﺪ ") ﺳﻔﺮﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ،ﺑﺎب اول ، (٢۶اﻗﺘﺒﺎس دﻳﮕﺮي ازاﺳﺎﻃﻴﺮ ﺑﺎﺑﻠﻲ و ﺳﻮﻣﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ درﺁﻧﻬﺎ ﺧﺪاﻳﺎن و ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﻪ ﻳﮏ ﺻﻮرت ﻧﻮدﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ. اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﻳﮏ زوج ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﻋﻘﻴﺪﻩ اي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ درهﻤﻪ ﻣﺬاهﺐ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﻋﻤﻮﻣﻴﺖ دارد .دراﺳﺎﻃﻴﺮ ﺳﻮﻣﺮي اﻳﻦ زوج دوﻣﻮﺳﻲ واﻳﻨﺎﻧﺎ ،دراﺳﺎﻃﻴﺮ اﮐﺪي و ﺑﺎﺑﻠﻲ ﻣﺮدوخ و ﺳﺮﭘﻴﻨﺖ ،دراﺳﺎﻃﻴﺮ ﻣﺼﺮي اوزﻳﺲ و ازﻳﺮﻳﺲ ،دراﺳﺎﻃﻴﺮ هﻨﺪي ﺑﺮهﻤﺎ و ﺷﺎﮐﺘﻴﺲ ،ودرﻣﻌﺘﻘﺪات اوﺳﺘﺎﺋﻲ ﻣﺸﻴﺎو ﻣﺸﻴﺎﻧﮓ ﻧﺎم دارﻧﺪ ،ﮐﻪ داﺳﺘﺎن اﺧﻴﺮ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ درﺗﻮرات ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. اﮐﻨﻮن ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮ داﺳﺘﺎن ﺁدم و ﺣﻮاي ﺗﻮرات )ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺑﻪ هﻤﺎن ﺻﻮرت درﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ( ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ اﻓﺴﺎﻧﻪ اي ﺑﻴﺶ ﺗﻠﻘﻲ ﻧﻤﻴﺸﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﻲ داﺋﺮﻩ اﻟﻤﻌﺎرف ﻣﻌﺘﺒﺮﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮑﻲ Theoﻧﻴﺰ اﻋﺘﺮاف ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ اﻓﺴﺎﻧﻪ اﺳﺎﻃﻴﺮي اﺳﺖ ،ﻣﻨﺘﻬﺎ اﺿﺎﻓﻪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ازﻧﻮع "ﭘﺮﻣﺤﺘﻮاي "اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎاﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﻦ ﺁن و داﺳﺘﻨﻬﺎﺋﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺗﺮاﻧﻪ رﻻﻧﺪ ﻳﺎ ﮔﺮﺑﻪ ﭼﮑﻤﻪ ﭘﻮش ﺗﻔﺎوت ﮔﺬاﺷﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ هﺮﭼﻨﺪ واﻗﻌﻴﺖ ﻧﺪارد وﻟﻲ ﻣﻔﻬﻮم ﻣﻌﻨﻮي ﻋﻤﻴﻖ دارد .درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺻﺪهﺎ ﻣﻴﻠﻴﻮن داﻧﺶ ﺁﻣﻮز و داﻧﺸﺠﻮي ﻳﻬﻮدي وﻣﺴﻴﺤﻲ و ﻣﺴﻠﻤﺎن دردﺑﻴﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎ و داﻧﺸﮕﺎهﻬﺎي ﺧﻮد درزﻣﻴﻨﻪ هﻤﻴﻦ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺷﺶ روزﻩ ﻣﻴﺂﻣﻮزﻧﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ازﭘﻴﺪاﻳﺶ ﮐﺎﺋﻨﺎت ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز درﺣﺪود ١۶ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺳﺎل ،ازﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﺷﻤﺴﻲ ﻣﺎ درﺣﺪود ۶ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺳﺎل و ازﭘﻴﺪاﻳﺶ زﻧﺪﮔﻲ در روي زﻣﻴﻦ درﺣﺪود ٣ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺳﺎل ﻣﻴﮕﺬرد ،و ﺑﻬﻤﺮاﻩ ﺁن ﻣﻲ ﺁﻣﻮزﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﻬﮑﺸﺎن )(Galaxy وزﻣﻴﻦ ﺑﺪان ﺗﻌﻠﻖ دارد ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﻲ از ۵٠ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﮐﻬﮑﺸﺎن ﺟﻬﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ اﺳﺖ ،و اﻳﻦ ﻣﺎﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﺷﻤﺴﻲ ﮐﻬﮑﺸﺎن ﺧﻮدش ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﻲ ٢٠٠ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺧﻮرﺷﻴﺪ دارد ﮐﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﻳﮑﻲ ازﺁﻧﻬﺎ و ﺁﻧﻬﻢ ﻧﻪ ازﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ،و وﺳﻌﺖ هﻤﻴﻦ ﮐﻬﮑﺸﺎن ﻣﺎ درﺣﺪي اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ زﻣﻴﻦ از ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﻤﺘﺮﻓﺮض ﺷﻮد ،ﻗﻄﺮ اﻳﻦ ﮐﻬﮑﺸﺎن ﺑﻪ ۶٣٠٠ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺑﺎﻟﻎ ﻣﻴﺸﻮد .و ﺑﺎزهﻢ ﻣﻲ ﺁﻣﻮزﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎر ﮐﻠﻲ ﺧﻮرﺷﻴﺪ هﺎي ﮐﻬﮑﺸﺎﻧﻬﺎ ﻳﮑﻬﺰارﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻣﻴﻠﻴﺎرد )رﻗﻢ ١ﺑﺎ ٢١ﺻﻔﺮﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن( اﺳﺖ ،و ﺣﺪود ﮔﺴﺘﺮش اﻳﻦ ﮐﺎﺋﻨﺎت ﺗﺎﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺁن ﺑﺎ وﺳﺎﺋﻞ و ﺿﻮاﺑﻂ ﻋﻠﻤﻲ ﮐﻨﻮﻧﻲ اﻣﮑﺎن دارد ﭘﺎﻧﺰدﻩ ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺳﺎل ﻧﻮري اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﻲ ﺳﺎﻟﻲ ﮐﻪ هﺮﺛﺎﻧﻴﻪ ﺁن ٢ ﻣﻔﻬﻮم ﺳﻴﺼﺪ هﺰارﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮوهﺮﺳﺎﻋﺖ ﺁن ﻣﻔﻬﻮم ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ رادارد. درروي زﻣﻴﻦ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ،ازﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻣﺎهﻴﺎن درﺣﺪود ۴۵٠ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎل ،از ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺧﺰﻧﺪﮔﺎن درﺣﺪود ١٨٠ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎل ،از ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﭘﺴﺘﺎﻧﺪاران درﺣﺪود ١۶٠ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎل ،از ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻣﻴﻤﻮﻧﻬﺎي ﺁدم ﻧﻤﺎ ﺑﻴﻦ ﺳﻪ ﺗﺎ ﭼﻬﺎر و ﻧﻴﻢ ﻣﻴﻠﻴﻮن ____________________________ – ١ازاﻳﻦ ﲠﺸﺖ زﻣﻴﲏ درﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﲠﻤﲔ ﺻﻮرت و ﺑﺎﳘﲔ اﺳﻢ ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )ﺑﻘﺮﻩ ،٣۵،اﻋﺮاف،٢٧-١٩، ﻃﻪ . (١٢۶-١١٧،ﳘﭽﻨﲔ از رودﺧﺎﻧﻪ هﺎي ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﺁب و ﺷﲑو ﺷﺮاب ﻃﻬﻮروﻋﺴﻞ ﮐﻪ درﲠﺸﺖ ازﺁﺎ ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )ﳏﻤﺪ. (١۵، -٢اﻳﻦ ارﻗﺎم ازﺗﺎزﻩ ﺗﺮﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻠﺴﮑﻮپ ﻓﻀﺎﺋﻲ Hubbleﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﻋﻠﻤﻲ Nasaدراﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪﻩ اﻣﺮﻳﮑﺎ ﳐﺎﺑﺮﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﺗﻠﺴﮑﻮپ ﮐﻪ ١٣ﻣﱰﻃﻮل و ۴ ،٣ﻣﱰﻗﻄﺮو ١١ ،۶ﺗﻦ وزن دارد و درﺳﺎل ١٩٩٠ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﻀﺎﭘﻴﻤﺎي Discoveryدرﻣﺪار زﻣﲔ ﻗﺮار دادﻩ ﺷﺪﻩ در ۶١٠ﮐﻴﻠﻮﻣﱰي زﻣﲔ درﮔﺮدش اﺳﺖ وﻋﮑﺴﻬﺎي ارﺳﺎﱄ ﺁن ﺗﻮﺳﻂ اﻧﺴﺘﻨﺘﻮي ﻋﻠﻤﻲ وﻳﮋﻩ اي ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ ﻣﻮرد ﺑﺮﺳﻲ ﻗﺮار ﻣﻴﮕﲑد .ﺗﻠﺴﮑﻮپ "هﺎﺑﻞ"ﺑﻄﻮر ﺷﮕﻔﺖ ﺁور ي در روز ١۶اﮐﺘﱪ ١٩٩۴ﺗﺼﻮﻳﺮي از اﻧﻔﺠﺎري ﺁﲰﺎﻧﻲ درﮐﻬﮑﺸﺎﻧﻲ واﻗﻊ در ۵٠٠ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎل ﻧﻮري از زﻣﲔ ﻣﺎ درﻳﺎﻓﺖ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﳏﺎﺳﺒﺎت ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن Nasaذرات ﻧﺎﺷﻲ ازﺁن ﺑﺎﺳﺮﻋﺖ ٣٢٠٠٠٠ﮐﻴﻠﻮﻣﱰ درﺳﺎﻋﺖ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﺗﺎ ﺗﻮﻟﺪﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺗﺎزﻩ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺑﻴﺎورﻧﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ 4
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﺳﺎل ،از ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻳﮏ وﻧﻴﻢ ﺗﺎ ٣ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎل واز ﭘﻴﺪاﻳﺶ اﻧﺴﺎن ﮐﻨﻮﻧﻲ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ٧٠٠هﺰار ﺳﺎل ﻣﻴﮕﺬرد. ﺗﺎﮐﻨﻮن درﺣﺪود ۵٠ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻧﻮع ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪﻩ درروي زﻣﻴﻦ زﻧﺪﮔﻲ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎاﻣﺮوزﻩ ﻓﻘﻂ دﻩ ﺗﺎﭘﺎﻧﺰدﻩ ﻣﻴﻠﻴﻮن از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﻧﺪ و ازاﻳﻦ رﻗﻢ ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺁﻧﺮا ﺣﺸﺮات ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻴﺪهﻨﺪ .ﺑﻤﻮازات ﺁن درﺣﺪود ۴۵٠هﺰار ﻧﻮع ﮔﻴﺎﻩ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ اﻧﺪﮐﻲ ﺑﻴﺶ از ﻧﻴﻢ ﺁﻧﻬﺎ درﺧﺘﺎن و ﮔﻴﺎهﺎن ﮔﻞ دار و ﻣﻴﻮﻩ دار هﺴﺘﻨﺪ. ﻗﺮﻧﻬﺎي ﭘﻴﺎﭘﻲ ﻣﻮﻣﻨﺎن ﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪي ﺑﺮﻣﺒﻨﺎي ﻣﺘﻮن ﻣﻘﺪس ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ هﻤﻪ اﻳﻦ اﺧﺘﺮان ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ روﺷﻦ ﮐﺮدن روزهﺎ و ﺷﺒﻬﺎي ﺁدﻣﻴﺎن درﺁﺳﻤﺎن ﺟﺎ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ" :و ﺧﺪا ﮔﻔﺖ ﻧﻴﺮهﺎدرﻓﻠﮏ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ روﺷﻨﺎﺋﻲ دهﻨﺪ،وﭼﻨﻴﻦ ﺷﺪ ،وﺧﺪا ﺳﺘﺎرﮔﺎن را درﻓﻠﮏ ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ زﻣﻴﻦ را روﺷﻦ ﮐﻨﻨﺪ")ﺗﻮرات ،ﺳﻔﺮﺁﻓﺮﻳﻨﺶ، ﺑﺎب اول١۵ ،و"، (١۶و ﭼﺮاﻏﻬﺎي ﺳﺘﺎرﮔﺎن را ﺑﺮاي راهﻨﻤﺎﺋﻲ ﺁدﻣﻴﺎن درﺗﺎرﻳﮑﻲ هﺎي ﺑﻴﺎﺑﺎن و درﻳﺎ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻴﻢ ")ﻗﺮﺁن ،ﺳﻮرﻩ اﻧﻌﺎم ،٩٧،ﻳﻮﻧﺲ،۵ ،اﻧﺒﻴﺎء ،٣٣،ﻓﺼﻠﺖ،٣٧ ،ﻣﻠﮏ" .(۵ ،وﺧﺪاوﻧﺪ ﺁدم راﺑﺼﻮرت ﺧﻮد ﺁﻓﺮﻳﺪ و ﺑﺪو ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺎرورﺷﻮد وﺑﺮﻣﺎهﻴﺎن درﻳﺎ وﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن وهﻤﻪ ﺣﻴﻮاﻧﺎﺗﻲ ﮐﻪ ﺑﺮزﻣﻴﻦ ﻣﻴﺨﺰﻧﺪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﻨﺪ،وهﻤﻪ ﮔﻴﺎهﺎن ﺗﺨﻤﺪاري ﮐﻪ ﺑﺮروي ﺗﻤﺎم زﻣﻴﻦ اﺳﺖ و هﻤﻪ درﺧﺘﻬﺎي ﻣﻴﻮﻩ دار ﺑﺮاي او ﺧﻮراک ﺑﺎﺷﺪ زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﺮاي او ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ")ﺗﻮرات ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب اول ..."، (٣١-٢٧ ،وهﻤﻪ ﻣﻮﺟﻮدات زﻣﻴﻦ راﺑﺮاي ﺑﻬﺮﻩ ﺷﻤﺎ ﺁدﻣﻴﺎن ﺧﻠﻖ ﮐﺮدﻳﻢ )ﺑﻘﺮﻩ، (٢٩ ،واﺳﺐ وﻗﺎﻃﺮ واﻻغ راﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺮﺁﻧﻬﺎ ﺳﻮار ﺷﻮﻳﺪ ،و ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎن را ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ﺗﺎ از ﻣﻮ و ﭘﺸﻤﺸﺎن ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺒﺮﻳﺪ و ﮔﻮﺷﺘﺸﺎن راﺑﺨﻮرﻳﺪ ")ﻧﺤﻞ ٧ ،و"، (٨ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻠﺴﺘﺎﻧﻬﺎ و ﺗﺎﮐﺴﺘﺎﻧﻬﺎ را ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﻴﻮﻩ هﺎي ﻓﺮاوان از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺨﻮرﻳﺪ )ﻣﻮﻣﻨﻮن (١٨ ،و ﻣﻘﺮر ﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ ﻳﮑﺠﺎ ﺑﺎغ اﻧﮕﻮر ﺑﺎﺷﺪ و ﺟﺎﺋﻲ ﻣﺰرﻋﻪ ﻏﻼت )رﻋﺪ ." (٣ ،وﻟﻲ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ اﻳﻦ ﺗﺄﮐﻴﺪ هﺎ ﮐﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ و ﺳﺘﺎرﮔﺎن و ﺣﻴﻮاﻧﺎت و ﻧﺒﺎﺗﺎت هﻤﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﻮع اﻧﺴﺎن ،ﻣﺨﻠﻮق ﺳﻮﮔﻠﻲ ﺧﺪا ،ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،اﻣﺮوز دﺳﺘﺎوردهﺎي ﺟﻬﺎن داﻧﺶ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﺧﻮرﺷﻴﺪهﺎ ﻣﻴﻠﻴﺎردهﺎ ﺳﺎل و اﻳﻦ ﺣﻴﻮاﻧﺎت وﻧﺒﺎﺗﺎت ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﭘﻴﺪاﻳﺶ اﻳﻦ ﻣﺨﻠﻮق ﺳﻮﮔﻠﻲ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﻧﺪ، و ﺣﻴﻮان دوﭘﺎ ﻧﻪ اوﻟﻴﻦ ﺑﻠﮑﻪ دﻳﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ .ﺑﺮرﺳﻲ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﮐــــــﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل ﭘﻴــــــﺶ ازاﻳﻦ ﺗﻮﺳــﻂ Carl Saganاﺳﺘﺎد ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻋﻠﻮم ﻓﻀﺎﺋﻲ داﻧﺸﮕﺎﻩ ﮐﺮﻧﻞ اﻣﺮﻳﮑﺎ اﻧﺘﺸﺎرﻳﺎﻓﺖ ،ﺣﺎﮐﻲ ازاﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﮔﺮﻋﻤﺮﮐﺎﺋﻨﺎت راﻳﮑﺴﺎل ﻓﺮض ﮐﻨﻴﻢ ،اوﻟﻴﻦ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ درﺳﺎﻋﺖ ٢٢و ﺳﻲ دﻗﻴﻘﻪ روز ﺁﺧﺮﻣﺎﻩ دوازدهﻢ ﭘﻴﺪا ﺷـــــــﺪﻩ اﻧﺪ، .............................................................. و اوﻟﻴﻦ ﺗﻤﺪﻧﻬﺎ درﺳﺎﻋﺖ ٢٣و۵٩دﻗﻴﻘﻪ و٢٠ﺛﺎﻧﻴﻪ ،و ﺁﺋﻴﻨﻬﺎي ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﻳﻬﻮدي و ﻣﺴﻴﺤﻲ و اﺳﻼم ﺑﺘﺮﺗﻴﺐ درﺳﺎﻋﺖ هﺎي ٢٣و ۵٩دﻗﻴﻘﻪ و۵۴و۵۵و ۵۶ﺛﺎﻧﻴﻪ ،و درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻣﺎدرﺛﺎﻧﻴﻪ ﭘﻨﺠﺎﻩ و ﻧﻬﻢ ازﺳﺎﻋﺖ ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرو ﺁﺧﺮ روز از ﻣﺎﻩ دوازدهﻢ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﻳﻢ. واﻗﻌﻴﺘﻬﺎي ژﺋﻮﻓﻴﺰﻳﮑﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﮐﺎﺋﻨﺎت ﺣﺘﻲ درﻗﺮون ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﺎن ﺁﺷﮑﺎر ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻗﺸﺮي ﺗﺮﻳﻦ ﭘﻴﺮوان ﻣﮑﺘﺐ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ دﻓﺎع از اﺳﻄﻮرﻩ ﺧﻠﻘﺖ ﺷﺶ روزﻩ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ و ﮐﻠﻴﻪ ﻣﻮﺟﻮدات ﺁن اﻣﮑﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺒﻮد ،ﺑﻨﺎﭼﺎر اﻳﻦ راﻩ ﺣﻞ ﻣﻐﻠﻄﻪ ﺁﻣﻴﺰاراﺋﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ روزهﺎي ﺑﻴﺒﻠﻴﮏ)ﺗﻮراﺗﻲ( راروزهﺎي ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﻧﻤﻴﺒﺎﻳﺪ ﺗﻠﻘﻲ ﮐﺮد، ﺑﻠﮑﻪ هﺮ ﮐﺪام از ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﻌﺎدل ﭼﻨﺪ ﺻﺪهﺰار ﺳﺎل ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺁورد .وﻟﻲ ﮔﺬﺷﺘﻪ از اﻳﻨﮑﻪ ﺧﻮد ﮐﻠﻴﺴﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺴﻴﺮ را رﺳﻤﺎ رد ﮐﺮد،ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮداﺷﺘﻲ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺁن ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﻲ اﻟﻤﺜﻞ ﻃﻮﻓﺎن ﻧﻮح ﻧﻴﺰ ﺑﺠﺎي ﭼﻬﻞ روز ﭼﻨﺪﻳﻦ هﺰار ﺳﺎل اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﻮﺳﻲ ﺑﺠﺎي ١٢٠ﺳﺎل ﭼﻨﺪ دﻩ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻋﻤﺮ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،ﺑﺮاي ﭘﻴﺮوان ﻣﮑﺘﺐ ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﺎ هﻤﻪ ﺗﻘﺮﺳﻲ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺑﺮاي ﺻﺪهﺎ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﭘﻴﺮوان ﺁن داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و دارد ،دﻓﺎع از ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎﻳﻲ ﭼﻮن اﻳﻨﮑﻪ" :زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺑﺴﺘﺮي ﻣﺴﻄﺢ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ")ﻧﺒﺎء (۶ ،و "ﺧﻮرﺷﻴﺪ درﭼﺸﻤﻪ ﺁب ﺗﻴﺮﻩ اي ﻏﺮوب ﻣﻴﮑﻨﺪ " ) ﮐﻬﻒ ، (٨۶ ،و "ﺁﺳﻤﺎن را ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﺪارﻳﻢ ﮐﻪ روي زﻣﻴﻦ ﻧﻴﻔﺘﺪ ،ﻣﮕﺮ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺧﻮد ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ ارادﻩ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ " )ﺣﺞ ۶۵ ،و " ﮐﻮهﻬﺎرا ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻴﺦ درزﻣﻴﻦ ﻓﺮو ﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ ﺳﺘﻮﻧﻬﺎي ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ " ) ﻧﺒﺎء ، (٧و " ﭘﺮوردﮔﺎر دوﻣﺸﺮق و دو ﻣﻐﺮب ")اﻟﺮﺣﻤﻦ ،ﻓﻒ (١٧و " ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﺸﺮق هﺎ" )ﺻﺎﻓﺎت (۵،ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﻲ ﻧﻴﺴﺖ .ﺁﻧﭽﻪ درﻗﺮﺁن درﺑﺎرﻩ ﮔﺮدش ﻣﺎﻩ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﮑﻞ ﺁن از هﻼل ﺑﻪ ﺑﺪر و از ﺑﺪرﺑﻪ هﻼل ﺁﻣﺪﻩ ،ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﭽﻪ درﻣﻮرد ﺳﺒﻘﺖ روز ﺑﺮﺷﺐ و دوري ﺧﻮرﺷﻴﺪ از ﻣﺎﻩ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ اﻧﺪازﻩ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﻲ اﺳﺖ ..." :و ﻧﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ را اﺟﺎزﻩ دادﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﺑﺮﺳﺪ، وﻧﻪ ﺷﺐ را ﮐﻪ ﺑﺮ روز ﺳﺒﻘﺖ ﮔﻴﺮد )ﻳﺲ ، (۴٠ ،و ﺳﻴﺮ ﻣﺎﻩ را درﻣﻨﺎزل ﻣﻌﻴﻦ ﻗﺮار دادﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻨﻮﺳﻴﻠﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﺴﺎب ﻣﺎهﻬﺎ و روزهﺎ را ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ )ﻳﺲ (۵،و اﮔﺮ ﭘﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ هﻼل و ﺑﺪروﻣﺎﻩ ﭼﻴﺴﺖ ،ﺑﺪاﻧﺎن ﭘﺎﺳﺦ دﻩ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺁز ﺁن ﺗﻌﻴﻴﻦ اوﻗﺎت ﺣﺞ و ﻣﻌﺎﻣﻼت ﻣﺮدم اﺳﺖ " ) ﺑﻘﺮﻩ ١ . (١٨٩ ،ﺑﺮﺳﻴﻬﺎي هﺠﺪﻩ ﺳﺎﻟﻪ درروي ٣٨١ﮐﻴﻠﻮﮔﺮم ﺳﻨﮕﻬﺎﺋﻲ ﮐﻪ درﺳﺎل ١٩۶٩ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن ﻓﻀﺎﭘﻴﻤﺎي ﺁﭘﻮﻟﻮ از ﮐﺮﻩ ﻣﺎﻩ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺁوردﻩ ﺷﺪﻧﺪ روﺷﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻋﻤﺮ ﮐﺮﻩ ﻣﺎﻩ درﺣﺪود ﭼﻬﺎر وﻧﻴﻢ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺳﺎل ﻣﻴﮕﺬرد ،و ﻳﮑﺒﺎر دﻳﮕﺮ ﻣﻴﺘﻮان ﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭼﻬﺎر هﺰار و ﺻﻔﺤﻪ 5
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﭘﺎﻧﺼﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﮐﺮﻩ ﻣﺎﻩ ﺑﺎ اﻳﻦ هﺪف ﺑﻪ ﮔﺮدش درﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁدﻣﻴﺎن درﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺣﺴﺎب ﺳﺎﻟﻬﺎ وروزهﺎي ﺧﻮد را ﺑﺮاﺳﺎس هﻼل و ﺑﺪرﺁن ﻧﮕﺎﻩ دارﻧﺪ ؟ و ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﮑﻞ ﻣﺎﻩ از هﻼل ﺑﻪ ﺑﺪر ﺗﺎﺑﻊ ﮔﺮدش اﻳﻦ ﮐﺮﻩ ﺑﻪ دور زﻣﻴﻦ و ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاي ﺗﻌﻴﻴﻦ اوﻗﺎت ﺣﺞ و ﻣﻌﺎﻣﻼت ﻣﺮدم اﺳﺖ ؟ درﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ" :ﻋﺪد ﻣﺎهﻬﺎي ﺳﺎل را دوازدﻩ ﻗﺮار دادﻳﻢ ﮐﻪ ﭼﻬﺎر ﻣﺎﻩ از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﻩ هﺎي ﺣﺮام اﺳﺖ ،و از روزي ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ را ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا اﻳﻦ اﻣﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ ﻣﺎﺛﺒﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ٢ ")ﺗﻮﺑﻪ ، (٣۶ ،وﻟﻲ اﻳﻦ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺳﺎل ﺑﻪ دوازدﻩ ﻣﺎﻩ ﻗﻤﺮي ﻣﺪﺗﻬﺎ ﭘﻴﺶ ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر درﺑﺎﺑﻞ ﻋﻤﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد، ﻣﻨﺘﻬﺎ درﺁﻧﺠﺎ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﺮدوخ ﺧﺪاي ﺑﺰرگ ﺑﺎﺑﻞ ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﻣﻴﺸﺪ. اﻳﻦ ﺗﺼﺮﻳﺢ دﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺣﺮام ﺑﻮدن ﭼﻬﺎرﻣﺎﻩ ازدوازدﻩ ﻣﺎﻩ ﺳﺎل ،ﻳﻌﻨﻲ ﺿﺮورت اﺟﺘﻨﺎب از هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺟﻨﮓ وﻗﺘﺎل دراﻳﻦ ﭼﻬﺎرﻣﺎﻩ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ از هﻨﮕﺎم ﺧﻠﻖ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ ﺑﺮﻗﺮار ﺑﻮدﻩ و درﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ ﺛﺒﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ را ﺑﺮاي ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻣﻄﺮح ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ دراﻳﻨﺼﻮرت ﭼﺮا درهﻴﭽﻴﮏ از دوﻣﺬهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪي ﭘﻴﺶ از اﺳﻼم اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﺮوان اﻳﻦ ﻣﺬاهﺐ اﻋﻼم ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،و ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﺎﻧﻴﮑﻪ ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از ﻇﻬﻮر اﺳﻼم ازﺁن ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ اﻋﺮاب ﻋﺼﺮ ﺟﺎهﻠﻴﺖ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺖ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﺑﻪ ﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ اﻋﺘﻘﺎد ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ؟ و درﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺁدم از ﺧﺎک و دﻣﻴﺪن زﻧﺪﮔﻲ درﺑﻴﻨﻲ او و ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪن ﺣﻮا از دﻧﺪﻩ او ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻴﺸﻮد ،از ﭘﻴﺶ از ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﮐﻪ ﺗﺌﻮري ﺗﮑﺎﻣﻞ داروﻳﻦ ﺑﺮاﺳﺎس ﺷﻮاهﺪ و ﻣﺪارک اﻧﮑﺎر ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﭘﺎ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن زﻳﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻧﻬﺎدﻩ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺻﻒ ﺁراﺋﻲ هﺎي ﭘﺮﺳﺮوﺻﺪاي ﮐﻨﻴﺴﻪ هﺎ و ﮐﻠﻴﺴﺎ هﺎ وﻣﺴﺠﺪ و ﺟﻨﺠﺎﻟﻬﺎي ﺧﺸﻢ ﺁﮔﻴﻦ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻓﺮود ﺁﻣﺪن از ﺻﺪر ﻧﺸﻴﻨﻲ هﺰاران ﺳﺎﻟﻪ ﺁدﻣﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮔﻞ ﺳﺮ ﺳﺒﺪ ﺟﻬﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺟﺎي اﺳﺘﻮار ﺧﻮﻳﺶ را دردﻧﻴﺎي داﻧﺶ و درﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎي ﺁﻣﻮزﺷﻲ ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ دﺑﻴﺮﺳﺘﺎن و داﻧﺸﮕﺎﻩ ﺳﺮاﺳﺮ ﺟــــــــﻬﺎن ﺑﺎز ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ، واز وﻗﺘﻴﮑﻪ هﺰاران ﻓﺴﻴﻞ اﺟﺪاد دوﭘﺎي ﻣﺎ از ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺗﺎ ﺑﻪ دوران ﺣﺎﺿﺮ درﺁزﻣﺎﻳﺸﮕﺎهﻬﺎ و ﻣﻮزﻩ هﺎي ﺟﻬﺎن ﺟﺎي ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﺳﻴﺮ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻓﻴﺰﻳﮑﻲ و ﻓﮑﺮي ﻧﻮع ﺑﺸﺮ را ﺑﺼﻮرﺗﻲ ﺁﺷﮑﺎر ﺑﻪ اراﺋﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ، دﻳﮕﺮﺑﺮاي ﺁدم و ﺣﻮاي ﺁﺷﻨﺎي ﻣﺎ ﺟﺰدرﺗﻮرات ودرﻗﺼﻪ هﺎي ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﻬﺎ ﺟﺎﺋﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻘﻮل ﻳﮏ ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮ ﻣﻌﺎﺻﺮ اﺷﮑﺎل اﺳﺎﺳﻲ دراﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﺗﻮرات ﻣﻨﺎﺑﻌﻲ ﺟﺰ ﻣﺘﻮن اﺳﺎﻃﻴﺮي ﺗﻤﺪﻧﻬﺎي ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺧﻮد ﻳﺎ هﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﺧﻮد دراﺧﺘﻴﺎر ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،و اﮔﺮ اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ اﻣﺮوز ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻴﺸﺪ ،ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﻳﺎد ﺻﺤﺒﺖ از ﮐﻬﮑﺸﺎﻧﻬﺎ و از Big-Bangﻣﻴﺸﺪ و ﺣﻮا ﺑﺠﺎي اﻳﻨﮑﻪ از دﻧﺪﻩ ﺁدم ﺑﻴﺮون ﺁﻳﺪ از درون ﺻﻔﺤﺎت " اﺻﻞ اﻧﻮاع "ﭼﺎرﻟﺰ داروﻳﻦ ﺑﻴﺮون ﻣﻴﺂﻣﺪ.
______________________________
-١اﻳﻦ دو ﺁﻳﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ از دو اﺛﺮ ﻣﺬهﱯ ﻳﻬﻮد ﺗﻠﻤﻮداورﺷﻠﻴﻢ و ﻣﻴﺪراش اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺁﺎ هﺪف از ﺗﻐﻴﲑ ﺷﮑﻞ ﻣﺎﻩ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪن روزهﺎي ﺟﺸﻨﻬﺎ و ﻓﺮاﺋﺾ دﻳﲏ اﺳﺖ .درﮐﺘﺎب Judaism and the Koranﻧﻮﺷﺘﻪ J.Katshاﻳﻦ ﻓﺮﺿﻴﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. – ٢درﺑﺎﺑﻞ ﺳﺎل ﺑﻪ ١٢ﻣﺎﻩ و ٣۶٠روز ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻴﺸﺪ و ﺁﻏﺎز ﺁن ﺁﻏﺎز ﲠﺎر ﺑﻮد ،وﱄ اﻳﻦ ١٢ﻣﺎﻩ ﺑﺮاﺳﺎس ﻗﻤﺮي و ﻧﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪي ﺗﻌﻴﲔ ﻣﻴﺸﺪ ،و ﲠﻤﲔ ﺟﻬﺖ هﺮ ﺳﺎل – ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ دراﻳﺮان ﻧﻴﺰ ﻣﻌﻤﻮل اﺳﺖ – وﻗﺖ ﺁﻏﺎز ﺳﺎل ﻧﻮ ﺗﻮﺳﻂ اﺧﱰ ﺷﻨﺎﺳﺎن ﺗﻌﻴﲔ و اﻋﻼم ﻣﻴﺸﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ 6
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﺟﻦ ﻗﺮﺁن از وﺟﻮد ﻣﻮﺟﻮدات ﻧﺎﭘﻴﺪاي دﻳﮕﺮي ﺑﻨﺎم ﺟﻦ ﻧﻴﺰ ﺳﺨﻦ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﻴﻪ ﺁدﻣﻴﺎن ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،وﻟﻲ ﺑﺨﻼف ﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎﮐﻪ ﺁدﻣﻬﺎرا ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻨﺪ،ﺁدﻣﻬﺎ ﺑﻪ دﻳﺪن ﺁﻧﻬﺎ،ﺟﺰ درﻣﻮارد ﺧﺎص،ﻗﺎدرﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .درﻗﺮﺁن اهﻤﻴﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﻪ "اﺟﻨﻪ" دادﻩ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ۴٨ﺁﻳﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،وﻟﻲ دردو ﮐﺘﺎب ﺗﻮﺣﻴﺪي دﻳﮕﺮ ،ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ،ﺳﺨﻨﻲ از ﺟﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ. اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﺟﻦ،اﻋﺘﻘﺎدي اﺳﺖ ﮐﻪ ازاﺳﻄﻮرﻩ هﺎي ﺑﺎﺑﻠﻲ ﺑﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪات اﻋﺮاب ﻋﺼﺮﺟﺎهﻠﻴﺖ و از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﻗﺮﺁن و ﺑﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪات اﺳﻼﻣﻲ راﻩ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .دراﺳﺎﻃﻴﺮ ﺑﺎﺑﻠﻲ اوﺗﻮﮐﻮهﺎ)اﺟﻨﻪ( ﻣﻮﺟﻮداﺗﻲ ﻧﺎﭘﻴﺪا ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ از ﺁﺗﺶ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻪ دوﮔﺮوﻩ ﺧﻮب و ﺑﺪ ﻧﻘﺴﻴﻢ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ ﮐﻪ هﺮ دوي ﺁﻧﻬﺎ ارﺗﺒﺎط ﺗﻨﮕﺎ ﺗﻨﮕﻲ ﺑﺎ ﺁدﻣﻴﺎن داﺷﺘﻨﺪ .اﺟﻨﻪ ﺧﻮب اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ "ﺷﺪو"ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ ﺣﺎﻣﻲ و ﻧﮕﻬﺒﺎن ﻣﺮدﻣﺎن درﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻄﺮات روزﻣﺮﻩ زﻧﺪﮔﻲ ودرﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺧﻄﺮات ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ دﻳﮕﺮي ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﺮﺁﻧﻬﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﺒﻮدﻧﺪ وﻟﻲ ﺟﻨﻴﺎن ازاﻳﻦ ﺧﻄﺮات ﺧﺒﺮ داﺷﺘﻨﺪ.اﻳﻦ اﺟﻨﻪ درﺳﻔﺮ ودرﺣﻀﺮ وﺣﺘﻲ درﮐﻮﭼﻪ و ﺑﺎزار ﺁدﻣﻴﺎن را ﺑﻲ ﺁﻧﮑﻪ دﻳﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ ،هﻤﺮاهﻲ ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ ودرهﻨﮕﺎم ﺟﻨﮓ ﺁﻧﻬﺎرا از ﺗﻴﺮ دﺷﻤﻦ ﻣﺤﻔﻮظ ﻣﻴﺪاﺷﺘﻨﺪ .درﻣﻘﺎﺑﻞ ،اﺟﻨﻪ ﺑﺪﮐﻪ "ادﻳﻤﻮ" ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﺸﺪﻧﺪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ درﭘﻲ ﺁزار ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﺮاي ﺁﻧﻬﺎ اﻧﻮاع و اﻗﺴﺎم دﺷﻮارﻳﻬﺎ و دردﺳﺮهﺎرا ﻓﺮاهﻢ ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ،ﺣﺘﻲ ﻳﮏ دﺳﺘﻪ اﻓﺮاﻃﻲ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻨﺎم "ﺁراﻟﻮ"از دﻧﻴﺎي ﻇﻠﻤﺖ ﺑﺮاي اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺑﻴﻤﺎري هﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن هﻤﺮاﻩ ﻣﻲ ﺁوردﻧﺪ ﻳﺎﺁﻧﺎﻧﺮا ﺑﻪ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ وﮔﻠﻪ هﺎﻳﺸﺎن را از ﻣﻴﺎن ﻣﻴﺒﺮدﻧﺪ و ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎ راﺑﻪ ﺟﺪاﺋﻲ ﻣﻴﮑﺸﺎﻧﺪﻧﺪ .اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ از اﺟﻨﻪ ﺷﺮورﺑﺮﺧﻼف ﺳﺎﻳﺮ ﺟﻨﻴﺎن ازدواج ﻧﻤﻴﮑﺮدﻧﺪ و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻲ ﺑﻪ ﺑﺎر ﻧﻤﻲ ﺁوردﻧﺪ .اﻧﻮاع هﻔﺘﮕﺎﻧﻪ اي از ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ درﮐﻮهﺴﺘﺎن ﻣﻐﺮب زادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﻋﺎدﺗﺎ دروﻳﺮاﻧﻪ هﺎﻳﺎدرزﻳﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﻴﺰﻳﺴﺘﻨﺪ و ﺁدﻣﻴﺎن ﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎرا از ﭘﺎهﺎي ﺳﻢ دارﺷﺎن ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ وﺑﺮاي دﻓﻊ ﺷﺮﺷﺎن از ﮐﺎهﻨﺎن و ﺟﺎدوﮔﺮان ﮐﻤﮏ ﮔﻴﺮﻧﺪ .درﻋﻮض ﺟﻨﻬﺎي ﺧﻮب ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻴﺎن ﺧﻮدﺷﺎن ازدواج ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺁدﻣﻴﺎن ﻧﻴﺰ درﺁﻣﻴﺰﻧﺪ. درﻗﺮﺁن اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺑﺎﺑﻠﻲ و ﻋﺮﺑﻲ دوران ﺟﺎهﻠﻴﺖ،ﮐﻪ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ اﺷﮑﺎل ﻣﺨﺘﻠﻒ دراﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎي اﺳﺎﻃﻴﺮي ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ، ژرﻣﻨﻴﻮ اﺳﻼو وﻓﻨﻴﻘﻲ وﺁﺷﻮري ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻳﮏ واﻗﻌﻴﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ اراﺋﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ":اﺟﻨﻪ را ﭘﻴﺶ از ﺁدﻣﻴﺎن ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﺎرا ﭘﺮﺳﺘﺶ ﮐﻨﻨﺪ )ذارﻳﺎت، (۵۶،و ﺁﻧﻬﺎرا ازﺁﺗﺶ ﺳﻮزان ﺧﻠﻖ ﮐﺮدﻳﻢ )اﻟﺮﺣﻤﻦ-١۵،ﺣﺠﺮ. (٢٧، ﮐﺴﺎﻧﻲ ﺑﻴﻦ اﺟﻨﻪ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪي ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻧﺪ )ذارﻳﺎت (۵٧ ،و ﮐﺴﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ اﺟﻨﻪ را ﺷﺮﮐﺎي ﺧﺪا داﻧﺴﺘﻨﺪ )اﻧﻌﺎم، (١٠٠،و اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ هﺮدودﺳﺘﻪ دروغ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ )ﺻﺎﻓﺎت . (١۵٨،ﭼﻮن ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺮاي دﻋﻮت ﺑﻪ ﺧﺪاﻗﻴﺎم ﮐﺮد ﻃﺎﻳﻔﻪ ﺟﻨﻴﺎن ﺑﺮاو ازدﺣﺎم ﺁوردﻧﺪ )ﺟﻦ، (١٩،ﮔﺮوهﻲ ازاﺟﻨﻪ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁن را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ وﺑﺎﺗﻌﺠﺐ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﺎراﺑﻪ راﻩ هﺪاﻳﺖ ﻣﻴﺒﺮد و ﻻﺟﺮم دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺧﺪاي واﺣﺪ ﺷﺮک ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ورزﻳﺪ)ﺟﻦ١،و . (٢اﻳﻨﻬﺎ اﺳﻼم ﺁوردﻧﺪ واﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ درراﻩ راﺳﺖ ﭘﺎﻳﺪار ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁب ﮔﻮارا ﻧﺼﻴﺐ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد)ﺟﻦ . (١۶،اﻣﺎ ﺑﻌﻀﻲ دﻳﮕﺮ از ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺎﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻧﺪ و هﻴﺰم ﮐﺶ ﺟﻬﻨﻢ ﺷﺪﻧﺪ )ﺟﻦ١۴،و (١۵وﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎراﺑﻪ ﻋﺬاﺑﻲ ﺑﺴﻴﺎراﻟﻴﻢ ﻣﻌﺬب ﻣﻴﺴﺎزﻳﻢ )ﺟﻦ (١٧،و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﻣﻴﮕﻮﺋﻴﻢ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰﺟﺰو ﺁن ﮔﺮوهﻲ از اﺟﻨﻪ و ﺁدﻣﻴﺎن ﺷﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ دوزخ داﺧﻞ ﺷﺪﻧﺪ )اﻋﺮاف . (٣٨،درروزﻣﺤﺸﺮ ﺑﻪ اﺟﻨﻪ ﺧﻄﺎب ﺷﻮد ﮐﻪ اي ﮔﺮوﻩ ﺟﻨﻴﺎن ،ﺷﻤﺎ از ﺣﻴﺚ ﺗﻌﺪاد ﺑﺮﺁدﻣﻴﺎن ﻓﺰوﻧﻲ ﮔﺮﻓﺘﻴﺪ،وﻟﻲ ﺁﻳﺎ ﻣﺎﺑﺮاي ﺷﻤﺎ رﺳﻮﻻﻧﻲ ازﺟﻨﺲ ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﮐﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎرا ﺑﺮﺷﻤﺎ ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ و ﺷﻤﺎ رااز ﭼﻨﻴﻦ روزي ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ؟)اﻧﻌﺎم." (١٣٠، ﺑﻪ رواﻳﺖ ﻗﺮﺁن،دردوران ﭘﻴﺶ از ﻧﺰول اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﮔﺮوهﻲ از اﺟﻨﻪ ﮐﻮﺷﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ﺗﺎدرﺁﻧﺠﺎ اﺳﺘﺮاق ﺳﻤﻊ ﮐﻨﻨﺪ و از اﺳﺮار ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺎﻻﺁﮔﺎﻩ ﺷﻮﻧﺪ ،وﻟﻲ اﻳﻦ اﺟﻨﻴﺎن ﭘﺲ از ﻧﺰول ﻗﺮﺁن درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺷﺪﻳﺪا ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ اﺳﺖ واﺟﻨﻪ اي ﮐﻪ ﻗﺼﺪ رﺧﻨﻪ ﺑﺪان راداﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ هﺪف ﺗﻴﺮﺷﻬﺎب ﻣﻼﺋﮏ ﭘﺎﺳﺪارﻗﺮارﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ)ﺟﻦ٨،و. (٩٩ هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻗﺮﺁن،ﺑﺨﺸﻲ از ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﺳﻠﻴﻤﺎن از اﺟﻨﻪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﺎﻧﻲ از ﮔﺮوﻩ ﺧﻮدﺷﺎن داﺷﺘﻨﺪ)ﻧﻤﻞ.(١٧، ادﺑﻴﺎت اﺳﻼﻣﻲ و اﺣﺎدﻳﺚ و ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻋﺎﻣﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ،ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁﻧﻲ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﻲ ﺑﺮاي ﺟﻨﻴﺎن در زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮﻩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﻃﺒﻖ رواﻳﺘﻲ ﮐﻪ ﻃﺒﺮي در"ﺗﻔﺴﻴﺮﮐﺒﻴﺮ"ﺧﻮد ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩ،درهﻨﮕﺎم ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﺤﻤﺪ از ﻃﺎﺋﻒ ﺑﻪ ﻣﮑﻪ ،ﮔﺮوهﻲ هﻔﺖ ﻧﻔﺮي از اﺟﻨﻪ درﻧﺨﻠﺴﺘﺎن "ﻧﺨﻠﻪ"اورادرﺣﺎل ﺧﻮاﻧﺪن ﻗﺮﺁن دﻳﺪﻧﺪ وﺑﻘﺪري ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ هﻤﺎﻧﻮﻗﺖ ﺧﻮدرا ﺑﻪ وي ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ و ازاو اﺟﺎزﻩ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﻳﻦ اﺳﻼم درﺁﻳﻨﺪ.ﻣﺤﻤﺪ ﭘﺲ از ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺪن ﺁﻧﺎن ﻣﺄﻣﻮرﺷﺎن ﮐﺮد ﮐﻪ ﺟﻨﻴﺎن دﻳﮕﺮراﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺳﻼم دﻋﻮت ﮐﻨﻨﺪ.اﺟﻨﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﻬﺪ ﺧﻮد وﻓﺎﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﻌﺪهﺎ درﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻪ دﻳﺪار او رﻓﺘﻨﺪ وﺧﺒﺮ دادﻧﺪ ﮐﻪ هﻤﻪ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﻼم ﺁوردﻩ اﻧﺪ،و ﻃﺒﻖ درﺧﻮاﺳﺖ ﺁﻧﺎن،اﻧﺪﮐﻲ ﺑﻌﺪ اﻓﺮاد ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺻﻔﺤﻪ 7
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
درﻣﺤﻠﻲ درﺑﻴﺎﺑﺎن ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﮔﺮد ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﺮاي ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻳﺎﺗﻲ از ﻗﺮﺁن را ﻗﺮاﺋﺖ ﮐﻨﺪ .اﻳﻦ ﻣﺤﻞ از ﺁن ﺑﺒﻌﺪ وادي اﻻﺟﻨﻪ ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ )ﻃﺒﺮي :ﺗﻔﺴﻴﺮﮐﺒﻴﺮ ،ﺟﻠﺪ دوم ،ﻓﺼﻞ هﻔﺘﺎدو ﭘﻨﺠﻢ(. ﻣﻮﻟﻔﻴﻦ اﺳﻼﻣﻲ ﺑﻪ ﮐﺮات از ازدواج اﺟﻨﻪ ﺑﺎ زﻧﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن رواﻳﺖ ﮐﺮدﻩ و ﮐﺴﺎﻧﻲ ازاﻓﺮاد ﺳﺮﺷﻨﺎس رازادﻩ ﻣﺸﺘﺮک اﺟﻨﻪ وﺁدﻣﻴﺎن داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ.اﺑﻦ ﺧﻠﮑﺎن ﺑﺘﻔﺼﻴﻞ ازﮐﺴﻲ ﻳﺎد ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮادرﺷﻴﺮي ﻳﮑﻲ ازاﺟﻨﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ)وﻓﻴﺎت اﻻﻋﻴﺎن، ﺟﻠﺪ ﺳﻮم ،ص ، (٧۶ذهﺒﻲ هﻮﺷﻤﻨﺪي ﻓﺮاوان ﭼﻨﺪﻳﻦ داﻧﺸﻤﻨﺪ را – ﮐﻪ ﻧﺎم ﻣﻴﺒﺮد – ﻧﺎﺷﻲ از اﻳﻦ ﻣﻴﺪاﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﻲ از اﺟﺪادﺷﺎن ﺟﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ )ﺗﺬﮐﺮﻩ اﻟﺤﻔﺎظ،ﺟﻠﺪدوم ،ص . (١۴٩دﻣﻴﺮي ﺑﺤﺚ ﻣﻔﺼﻠﻲ دراﻳﻦ دارد ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ اﺟﻨﻪ اي را ﮐﻪ درﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ درﺁﻣﺎر ﻧﻤﺎز ﮔﺬاران ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺖ ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﺮا ﻣﺠﺰاﮐﺮد ؟)ﮐﺘﺎب اﻟﺤﻴﻮان، ﺟﻠﺪاول ،ص (٢۶۵و ﻣﺤﻤﺪﺑﺎﻗﺮﻣﺠﻠﺴﻲ از اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق رواﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻃﺎﻳﻔﻪ ﮐﺮد ﺟﻨﻴﺎﻧﻲ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺑﺼﻮرت ﺁدﻣﻴﺎن درﺁوردﻩ اﺳﺖ )ﺣﻠﻴﻪ اﻟﻤﺘﻘﻴﻦ ،ﻓﺼﻞ ﭼﻬﺎردهﻢ(. ﻣﺤﺪث ﻣﻌﺮوف ﻗﺮن هﺸﺘﻢ هﺠﺮي ،اﺑﻦ ﻋﺒﺪاﻟﻪ اﻟﺸﺒﻠﻲ درﮐﺘﺎب "ﻓﻲ اﺣﮑﺎم اﻟﺠﻦ" در ١١٢ﻓﺼﻞ ﭼﻨﺪ هﺰار ﺣﺪﻳﺚ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎاﺟﻨﻪ ﮔﺮد ﺁوري ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺪﻳﺜﻬﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﮕﻬﺎﺋﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ دراﺻﻞ ﺟﻦ هﺴﺘﻨﺪ،و ﮐﺴﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﺑﺎ دﺳﺖ ﭼﭗ ﮐﺎرﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﻨﺪ و اﺟﻨﻪ درﺁﻧﻬﺎ رﺧﻨﻪ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،و ﺟﻦ هﺎﺋﻲ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﻧﺎ ﻣﺸﺮوع ﺑﺎزﻧﺎن ﻣﻘﺎرﺑﺖ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ،و ﺟﻨﻴﺎﺋﻲ ﮐﻪ زﻧﺎن را از ﺷﻮهﺮاﻧﺸﺎن ﻣﻴﺮﺑﺎﻳﻨﺪ ،و اﺟﻨﻪ اي ﮐﻪ وﻗﻮع ﺟﻨﮓ ﺑﺪر را ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺒﺮدادﻧﺪ، و ﺟﻦ هﺎي ﻓﻘﻴﻪ ﮐﻪ ﻓﺘﻮا ﺻﺎدرﻣﻴﮑﻨﻨﺪ،واﺣﺎدﻳﺚ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪﻳﻨﮑﻪ ﺁﻳﺎ ﭘﻴﺶ از اﺳﻼم ﺟﻨﻲ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮي ﻃﺎﻳﻔﻪ اﺟﻨﻪ ﻣﺒﻌﻮث ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ؟ درﻣﻴﺎن ﻓﻘﻬﺎي ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻏﺎﻟﺒﺎ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ اﺟﻨﻪ از ﺁﺗﺶ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎهﻴﺖ ﻣﺎدي دارد ﭼﻄﻮر ﺧﻮدﺷﺎن داراي ﺟﺴﻢ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ درﺁﺗﺶ دوزخ ﺑﺴﻮزﻧﺪ ؟ ﻋﻼﻣﻪ ﻣﻄﻬﺮي ﮐﻮﺷﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﻲ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﺑﻴﺎﺑﺪ ":اﻣﺎ درﺑﺎرﻩ اﻳﻨﮑﻪ ﺟﻦ ﭼﻮن از ﺁﺗﺶ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺟﺴﻢ اﺳﺖ ﭼﺮا ﺧﻮدش ﺟﺴﻢ ﻧﻴﺴﺖ ،اﻣﺮوزﻩ ﻋﻠﻤﺎ رﺳﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﻳﮑﻨﻮع ﺟﺴﻢ ﻧﺪارﻳﻢ ﮐﻪ ﺟﺴﻢ ﺳﻪ ﺑﻌﺪي ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ اﻣﮑﺎن دارد اﺟﺴﺎﻣﻲ ﺑﺎ اﺑﻌﺎدي ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻳﺎ ﮐﻤﺘﺮ درﮐﺮاﺗﻲ ﺁﺗﺸﻴﻦ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ" .
ﻧﺎﺳﺦ هﺎ و ﻣﻨﺴﻮخ هﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎي اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﮏ ،ﻓﮑﺮي،اﺧﻼﻗﻲ وﻋﺎﻃﻔﻲ ﺳﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس"ﺗﻮﺣﻴﺪي"ﺑﮑﻠﻲ ﺑﺎﻳﮑﺪﻳﮕﺮاﺧﺘﻼف دارﻧﺪ و ﮔﺎهﻲ اﺻﻮﻻ ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ ﺑﺎ هﻤﺪﻳﮕﺮﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت ﺧﺎص ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﺿﺪو ﻧﻘﻴﺾ هﺎ و ﻧﺎﺳﺦ و ﻣﻨﺴﻮﺧﻬﺎ و در ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﻮارد اﺷﺘﺒﺎهﺎت ﺁﺷﮑﺎري هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﭘﮋوهﺸﮕﺮ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ،رﻗﻢ ﮐﻠﻲ ﺁﻧﻬﺎ رادرارﺗﺒﺎط ﺑﺎ دو ﮐﺘﺎب ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ و ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ )ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ( درﺣﺪود هﺸﺘﺎد هﺰارﺑﺮﺁورد ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،و ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎهﻤﺎهﻨﮕﻲ ﻓﺮاﮔﻴﺮي ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎزهﻢ ﻣﻴﺘﻮان ﺑﻪ اﺻﺎﻟﺖ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎ اﻋﺘﻤﺎد داﺷﺖ ؟ درﻃﻮل ﺑﻴﺶ از دو ﻗﺮن اﺧﻴﺮ ،اﻳﻦ ﺗﻨﺎﻗﺾ هﺎ درﺻﺪهﺎ ﮐﺘﺎب و هﺰاران ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﻲ درﺟﻬﺎن ﻏﺮب ،ﻳﻌﻨﻲ درﺟﻬﺎن ﺧﻮد ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ هﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ اي ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺻﻔﺤﺎت ﮐﺘﺎب ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻦ ﻃﺒﻌﺎ ﺑﺎزﮔﻮﺋﻲ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺪارم ،ﺑﺪﻳﻨﺠﻬﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎﺋﻲ ﭼﻨﺪ از ﺁﻧﻬﺎ اﮐﺘﻔﺎ ﻣﻴﮑﻨﻢ .دراﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺧﺎص ﺑﺮﮐﺘﺎب ﺟﺎﻟﺐ "ارزﻳﺎﺑﻲ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس" وﻟﺘﺮ ﻧﻬﺎدﻩ ام ،ﮐﻪ درﺁن ﺑﻴﺶ ازهﺸﺘﺼﺪ اﻳﺮاد دﻗﻴﻖ – ﺗﻘﺮﻳﺒﺎهﻤﻴﺸﻪ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻃﻨﺰ ﺧﺎﺻﻲ ﮐﻪ درهﻤﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎي وﻟﺘﺮ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ – ﺑﻪ ﻳﮑﺎﻳﮏ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎي ﺗﻮرات وارد ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺷﺎﻳﺪ ﺗﺬﮐﺮ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺑﻴﻤﻮرد ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﺎن اﻧﺘﺸﺎر ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺘﺎﺑﻲ )درﺳﺎل (١٧٧٢ﺑﺎ ﺗﺄﻟﻴﻒ "ﮐﺘﺎب ﻣﺴﺘﻄﺎب ﺑﺤﺎراﻻﻧﻮار" ﻣﻼﺑﺎﻗﺮ ﻣﺠﻠﺴﻲ دراﻳﺮان ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﻢ ﻗﺮن ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .ﺗﻮرات ،ﺁﻧﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺻﺪهﺎ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻳﻬﻮدي و ﻣﺴﻴﺤﻲ درﻃﻮل ﻗﺮون ﺧﻮاﻧﺪﻩ اﻧﺪ،ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻏﺎز ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ" :دراﺑﺘﺪاﺧﺪاﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ و زﻣﻴﻦ را ﺁﻓﺮﻳﺪ ....و ﺧﺪا ﮔﻔﺖ روﺷﻨﺎﺋﻲ ﺑﺸﻮد و روﺷﻨﺎﺋﻲ ﺷﺪ ،و ﺧﺪا روﺷﻨﺎﺋﻲ را دﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮ اﺳﺖ ،و ﺧﺪا روﺷﻨﺎﺋﻲ را از ﺗﺎرﻳﮑﻲ ﺟﺪاﺳﺎﺧﺖ .. .وﺷﺎم ﺑﻮد و ﺻﺒﺢ ﺑﻮد روزي اول "وﻟﻲ ﺗﻨﻬﺎ درﺷﺮح ﮐﺎرهﺎي ﺧﺪاوﻧﺪ درروزﭼﻬﺎرم ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮدﮐﻪ" :و ﺧﺪا ﮔﻔﺖ ﻧﻴﺮهﺎ درﻓﻠﮏ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ روﺷﻨﺎﺋﻲ دهﻨﺪ و روزرا ازﺷﺐ ﺟﺪا ﮐﻨﻨﺪ ،و ﺧﺪا دوﻧﻴﺮ ﺑﺰرگ ﺳﺎﺧﺖ ،ﮐﻪ اﻋﻈﻢ راﺑﺮاي ﺳﻠﻄﻨﺖ روزوﻧﻴﺮاﺻﻐﺮ راﺑﺮاي ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺷﺐ،و ﺳﺘﺎرﮔﺎن را ،و هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎرا درﻓﻠﮏ ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺮزﻣﻴﻦ روﺷﻨﺎﺋﻲ دهﻨﺪ ،و ﺧﺪا دﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮﺳﺖ ،و ﺷﺎم ﺑﻮدوﺻﺒﺢ ﺑﻮد،روزﭼﻬﺎرم" .ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ درﺳﻪ روز اول ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺷﺎم ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺻﺒﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻲ ﺁﻧﮑﻪ هﻨﻮز ﺧﻮرﺷﻴﺪي و ﻣﺎهﻲ و ﺳﺘﺎرﮔﺎﻧﻲ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،و ﺑﻲ ﺁﻧﮑﻪ هﻨﻮز ﺑﻪ ﺻﻔﺤﻪ 8
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺧﻮد ﺗﻮرات روز وﺷﺒﻲ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ درروزﭼﻬﺎرم ازهﻢ ﺟﺪاﺷﺪﻩ اﻧﺪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ،و ﻃﺒﻌﺎ ﻧﻮرﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻧﻴﺰ ﺳﻪ روزﺗﻤﺎم ﺗﺎﺑﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ درروزﭼﻬﺎرم ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﻴﻔﺘﺪ. " ...و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاﺑﻲ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺮﺁدم ﻣﺴﺘﻮﻟﻲ ﮐﺮد و ﻳﮑﻲ از دﻧﺪﻩ هﺎﻳﺶ راﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻮﺷﺖ درﮔﻮﺷﺖ درﺟﺎﻳﺶ ﭘﺮﮐﺮد وﺁن دﻧﺪﻩ راﮐﻪ از ﺁدم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد زﻧﻲ ﺑﻨﺎ ﮐﺮدواورا ﺑﻨﺰد ﺁدم ﺁورد" .وﻟﺘﺮ اﺣﺘﻤﺎل ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ از اول ﺁدم ﺑﺎ ﻳﮏ دﻧﺪﻩ اﺿﺎﻓﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﻓﺮزﻧﺪان او هﻤﭽﻨﺎن درهﺮدوﻃﺮف ﺑﺪن دﻧﺪﻩ هﺎﺋﻲ ﻣﺴﺎوي دارﻧﺪ ،وﻟﻲ هﻢ اوﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺳﻦ اوﮔﻮﺳﺘﻦ ﻗﺪﻳﺲ ﻣﻌﺮوف دررﺳﺎﻟﻪ اﻟﻬﻴﺎت ﺧﻮد ﺑﻨﺎم De Genesisدراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ اﺳﺖ ١ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻋﻠﻢ اﻟﻬﻲ ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ وﺑﺮﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ درﻣﻮرد ﺁن ﮐﻨﺠﮑﺎوي ﮐﻨﻴﻢ. " ...وزن )ﺣﻮا( ﺑﻪ ﻣﺎر ﮔﻔﺖ از ﻣﻴﻮﻩ درﺧﺘﺎن ﺑﺎغ ﻣﻴﺨﻮرﻳﻢ ﻟﻴﮑﻦ از ﻣﻴﻮﻩ درﺧﺘﻲ ﮐﻪ دروﺳﻂ ﺑﺎغ )ﺑﻬﺸﺖ( اﺳﺖ ﻧﻤﻴﺨﻮرﻳﻢ ،زﻳﺮا ﺧﺪا ﮔﻔﺖ ازﺁن ﻣﺨﻮرﻳﺪ وﮔﺮﻧﻪ ﻣﻴﻤﻴﺮﻳﺪ " .وﻟﻲ درﺧﻮد ﺗﻮرات )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ (٢ ،ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁدم ﭘﺲ از راﻧﺪﻩ ﺷﺪن از ﺑﻬﺸﺖ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻤﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ ٩٣٠ﺳﺎل دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ زﻧﺪﮔﻲ ﮐﺮد. اﻳﻦ ﺗﻀﺎد ﺗﻮراﺗﻲ از ﺁﻏﺎزﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﻮرد ﻧﺎراﺣﺘﻲ ﻋﻠﻤﺎي اﻟﻬﻴﺎت ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،وﻟﻲ ﻗﺪﻳﺲ ﻣﻌﺮوق اوﮔﻮﺳﺘﻴﻨﻮس )ﺳﻦ اوﮔﻮﺳﺘﻦ( ﺁﻧﺮا درﻗﺮن ﭘﻨﺠﻢ ﻣﻴﻼدي ﺑﺪﻳﻨﺼﻮرت ﺣﻞ ﮐﺮدﻩ ﮐﻪ ﻇﺎهﺮا اﻳﻦ ﺗﺼﻤﻴﻤﻲ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺒﻼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﭼﻮن ﺁدم هﻤﺎﻧﻮﻗﺖ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮد ،ﺧﺪا ﻧﻴﺰازﺗﺼﻤﻴﻢ ﺧﻮد ﻋﺪول ﮐﺮد. " .....و ﻣﺎر ﺑﻪ زن ﮔﻔﺖ :هﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﺑﺎ ﺧﻮردن اﻳﻦ ﻣﻴﻮﻩ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ ﻣﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪا ﻣﻴﺪاﻧﺪ درروزﻳﮑﻪ ازﺁن ﺑﺨﻮرﻳﺪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺘﺎن ﺑﺎز ﻣﻴﺸﻮد و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﺪا ﻋﺎرف ﻧﻴﮏ وﺑﺪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ .ﭘﺲ زن از ﻣﻴﻮﻩ درﺧﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺨﻮرد و ﺑﻪ ﺷﻮهﺮ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ داد". وﻟﺘﺮ ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ :ﺷﺎﻳﺪ ﺣﺮف زدن ﻣﺎر درﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﺷﮑﺎﻟﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا درﺟﺎي دﻳﮕﺮ هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻣﺎدﻩ اﻻﻏﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺒﺮي ﺣﺮف ﻣﻴﺰﻧﺪ و ﻣﺎهﻲ ﻳﻮﻧﺲ روزي دو ﺑﺎر از رود ﻓﺮات ﺑﻴﺮون ﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﺗﺎﻣﺮدم را ﺑﻪ ﺧﺪا ﭘﺮﺳﺘﻲ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﺪ ،وﻟﻲ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺸﮑﻠﺘﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎر )ﺷﻴﻄﺎن( ﮐﻪ ﻃﺒﻌﺎ ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ راﻩ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ درﮐﺠﺎ ﺑﺎ ﺁدم وﺣﻮا ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮد ؟ و درﺁﻧﻮﻗﺖ ﮐﻪ هﻨﻮز زﺑﺎن ﻣﻘﺪس ﻋﺒﺮي ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد اﻳﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ را ﺑﺎ ﭼﻪ زﺑﺎﻧﻲ اﻧﺠﺎم داد؟ " .....و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎر ﻓﺮﻣﻮد ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺁدم را اﻏﻮا ﮐﺮدي از ﺟﻤﻴﻊ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺻﺤﺮا ﻣﻠﻌﻮﻧﺘﺮ ﺧﻮاهﻲ ﺑﻮد و ﺑﻌﺪ ازاﻳﻦ ﺑﺮﺷﮑﻤﺖ راﻩ ﺧﻮاهﻲ رﻓﺖ وﺗﻤﺎم اﻳﺎم ﻋﻤﺮت ﺧﺎک ﺧﻮاهﻲ ﺧﻮرد" .درارزﻳﺎﺑﻲ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﻴﺰ وﻟﺘﺮ ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﻣﺎر ﭘﻴﺶ از ﻣﻠﻌﻮن ﺷﺪن روي ﭼﻬﺎر ﭘﺎ راﻩ ﻣﻴﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ؟ و اﮔﺮ اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻇﺎهﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ وي درﺗﻤﺎم اﻳﺎم ﻋﻤﺮش ﺧﺎک ﺑﺨﻮرد ،ﭼﺮا هﻴﭻ ﻣﺎري ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺧﺎک ﻧﺨﻮردﻩ اﺳﺖ ؟ "......و ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ :اﻳﻨﮏ ﮐﻪ ﺁدم از درﺧﺖ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻴﮏ وﺑﺪ ﺧﻮردﻩ هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺜﻞ ﻣﺎ ﺷﺪﻩ و ﻋﺎرف ﻧﻴﮏ وﺑﺪﮔﺮدﻳﺪﻩ اﺳﺖ ،و اﻳﻨﮏ ﻣﺒﺎداﮐﻪ دﺳﺖ ﺧﻮدرا درازﮐﻨﺪ و از درﺧﺖ ﺣﻴﺎت ﻧﻴﺰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺨﻮرد و ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑﺪ زﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا اورا از ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻴﺮون ﮐﺮد ﺗﺎ ﮐﺎرزﻣﻴﻨﻲ را ﮐﻪ از ﺁن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﮑﻨﺪ،و ﺷﻤﺸﻴﺮﺁﺗﺸﺒﺎري راﮐﻪ ﺑﻬﺮ ﺳﻮ ﮔﺮدش ﻣﻴﮑﺮد ﻣﺄﻣﻮرﺳﺎﺧﺖ ﺗﺎ درﺧﺖ زﻧﺪﮔﻲ را ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﺪ ".ﺗﻮﺿﻴﺤﻲ ﮐﻪ وﻟﺘﺮ درﻣﻮرد اﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺑﻨﺪ ﻣﻴﺪهﺪ ﻣﻔﻬﻮم ﻓﻠﺴﻔﻲ ﺟﺎﻟﺒﻲ دارد ":اﮔﺮﺧﺪاوﻧﺪ درﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺧﻮد واﻗﻌﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻣﻔﻬﻮم ﺁن اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻴﮏ و ﺑﺪ از ﺟﺎﻧﺐ ﻧﻮع اﻧﺴﺎن ﻳﮏ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ و درﺳﺖ درﺟﻬﺖ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺁن اﻧﺠﺎم ﻣﻴﮕﻴﺮد ،و ﺁن اﻧﺴﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ ﻗﻮﻩ ﺗﻤﻴﺰ ﺧﻮب را ازﺑﺪ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ " .دراﻳﻦ ﻣﻮرد وﻟﺘﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﻳﻮﻟﻴﺎﻧﻮس اﻣﭙﺮاﺗﻮر ﻣﻴﺘﺮاﻧﻲ و ﺿﺪ ﻣﺴﻴﺤﻲ روم رادرﺧﻄﺎﺑﻪ ﻣﺸﻬﻮر اوﻧﻘﻞ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاي ﻳﻬﻮد و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ درﺳﺖ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ از ﺁدم و ﺣﻮا ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ازﻣﻴﻮﻩ درﺧﺖ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻴﮏ وﺑﺪ هﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺨﻮرﻧﺪ ﺗﺎ ﺧﺪاي ﺧﻮدﺷﺎﻧﺮا ﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ ﺗﺮﺑﭙﺮﺳﺘﻨﺪ و ﺧﻮب را از ﺑﺪ ﺑﻬﺘﺮ ﺗﺸﺨﻴﺺ دهﻨﺪ. ____________________________ -١ارﺗﺒﺎط زن و دﻧﺪﻩ دراﺳﻄﻮرﻩ ﺗﻮراﺗﻲ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ازاﻳﻨﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ درزﺑﺎن ﺳﻮﻣﺮي اﻳﻦ هﺮدوﮐﻠﻤﻪ ﺗﻠﻔﻆ ﻣﺸﺎﲠﻲ دارﻧﺪ و ﻣﻴﺘﻮان اﺣﺘﻤﺎل داد ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﺗﻮرات اﻳﻦ دوﻣﻔﻬﻮم را ﺟﺎي ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ 9
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
" ...و ﺁدم ﺑﻪ زن ﺧﻮد ﺣﻮا درﺁﻣﺪ و اوﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﺪ و ﻗﺎﺑﻴﻞ را زاﺋﻴﺪ ،وﺑﺎردﻳﮕﺮ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﺪ وهﺎﺑﻴﻞ را زاﺋﻴﺪ،و هﺎﺑﻴﻞ ﺑﻪ ﮔﻠﻪ داري ﭘﺮداﺧﺖ و ﻗﺎﺑﻴﻞ ﺑﻪ زراﻋﺖ .و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻣﺮور اﻳﺎم ﻗﺎﺑﻴﻞ از ﻣﺤﺼﻮل زﻣﻴﻦ ﺧﻮد ﺑﺮاي ﺧﺪاوﻧﺪ هﺪﻳﻪ ﺁورد و هﺎﺑﻴﻞ ﻧﻴﺰ ﻧﻮزادان ﮔﻠﻪ ﺧﻮد وﭘﻴﻪ ﺁﻧﻬﺎراﺑﺮاي ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁورد،و ﺧﺪاوﻧﺪ هﺪﻳﻪ هﺎﺑﻴﻞ را ﭘﺴﻨﺪﻳﺪ اﻣﺎ هﺪﻳﻪ ﻗﺎﺑﻴﻞ راﻣﻨﻈﻮر ﻧﺪاﺷﺖ .ﭘﺲ ﺧﺸﻢ ﻗﺎﺑﻴﻞ اﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪ و ﺳﺮﺧﻮد را ﺑﻪ زﻳﺮ اﻓﮑﻨﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ ﭼﺮا ﺧﺸﻤﻨﺎک ﺷﺪي ؟ اﮔﺮ ﺗﻮهﻢ هﺪﻳﻪ اي ﻣﺜﻞ ﺑﺮادرت هﺎﺑﻴﻞ ﻣﻲ ﺁوردي هﺮ ﺁﻳﻨﻪ ﻣﻘﺒﻮل ﻣﻦ ﻣﻴﺸﺪ .و واﻗﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺑﻪ ﺻﺤﺮا رﻓﺘﻨﺪ ﻗﺎﺑﻴﻞ ﺑﺮﺑﺮادر ﺧﻮد هﺎﺑﻴﻞ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ اورا ﺑﮑﺸﺖ " .وﻟﺘﺮ دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ :ﻣﻌﻠﻮم ﻧﻴﺴﺖ ﭼﺮا ﺧﺪاﻳﺎن درهﺮ دورﻩ و ﺑﻪ هﺮﺻﻮرت ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻳﺎ ﺣﻴﻮاﻧﺎت را ﺑﺮهﺪاﻳﺎﺋﻲ ﮐﻪ ﮐﺸﺘﺎر درﺁﻧﻬﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻴﺪهﻨﺪ ؟ وﻟﻲ ﺣﺘﻲ دراﻳﻦ ﺻﻮرت ﻧﻴﺰﺁﻳﺎ ﻳﻬﻮﻩ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﻴﺎن دوﺑﺮادر ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮزي ﺑﻮﺟﻮد ﻧﻴﺎورد و ﻳﮑﻲ از ﺁن دو را ﻃﻮري ﺳﺮﺷﮑﺴﺘﻪ ﻧﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺮادرش دﺳﺖ ﺑﺰﻧﺪ ،و ﺗﺎزﻩ ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ ﺑﺮادرﮐﺸﻲ ،ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ ازﺑﺮادر ﺁدﻣﮑﺶ و ﻧﻪ از ﺑﺮادرﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﻨﺪ ؟ " ...و ﭼﻮن ﻗﺎﺋﻦ )ﻗﺎﺑﻴﻞ( ﺑﺮادرش هﺎﺑﻴﻞ را ﮐﺸﺖ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا ﻣﻘﺮرﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ هﺮ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻴﻞ راﺑﮑﺸﺪ هﻔﺖ ﭼﻨﺪان ازاو اﻧﺘﻘﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ،و ﺑﻪ ﻗﺎﺑﻴﻞ ﻋﻼﻣﺘﻲ داد ﮐﻪ هﺮﮐﻪ اورا ﺑﻴﺎﺑﺪ وي را ﻧﮑﺸﺪ .ﭘﺲ ﻗﺎﺑﻴﻞ ا زﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺮون رﻓﺖ و درﺷﺮق ﺑﺎغ ﻋﺪن ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪ،و درﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ زوﺟﻪ ﺧﻮد درﺁﻣﺪ واز اوﭘﺴﺮي ﺑﻨﺎم ﺧﻨﻮخ ﺁورد و ﺷﻬﺮي ﺑﻨﺎ ﮐﺮد و ﺁﻧﺮا ﺑﻨﺎم ﭘﺴﺮ ﺧﻮد ﺧﻨﻮخ ﻧﺎم ﻧﻬﺎد " )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم . (١٧-١۵ ،دراﺷﺎرﻩ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات ،وﻟﺘﺮ ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ " :ﮔﺬﺷﺘﻪ ازاﻳﻨﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﮏ ﻗﺎﺗﻞ ﺑﺮادر ﮐﺶ رازﻳﺮ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﺎص ﺧﻮد ﻣﻴﮕﻴﺮد،ﺁﻧﻬﻢ درﺷﺮاﻳﻄﻲ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﭘﺪرو ﻣﺎدر او و درﭘﻲ ﺁﻧﻬﺎ هﻤﻪ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ را ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮردن ﻳﮏ ﻣﻴﻮﻩ ﻣﻤﻨﻮع ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ﻋﺬاب داﺋﻢ درروي زﻣﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﭼﮕﻮﻧﻪ هﻤﻴﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻤﻴﺪاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻗﺘﻞ هﺎﺑﻴﻞ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﺮادرش ،دﻳﮕﺮ ﺟﺰﺳﻪ ﻧﻔﺮ)ﺁدم، ﺣﻮا ،ﻗﺎﺑﻴﻞ( هﻴﭻ اﻧﺴﺎﻧﻲ درروي زﻣﻴﻦ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻗﺎﺑﻴﻞ را ﺑﻴﺎﺑﺪ و اوراﺑﮑﺸﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ ازاوﺑﺪﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ هﻔﺖ ﺑﺎراﻧﺘﻘﺎم ﺑﮕﻴﺮد؟ و روﺷﻦ هﻢ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ زوﺟﻪ اي ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻴﻞ ﮔﺮﻓﺖ ازﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد؟ وﺷﻬﺮي ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺖ وﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﺴﺮش ﻧﺎﻣﮕﺬاري ﮐﺮد ﺑﻪ دﺳﺖ ﮐﺪام ﮐﺴﺎﻧﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ؟ و ﭼﻪ ﻣﺮدﻣﻲ درﺁن ﺳﮑﻮﻧﺖ ﮔﺰﻳﺪﻧﺪ ؟" ﭘﻴﺶ از ﻓﺮﺳﺘﺎدن ﻃﻮﻓﺎن ﻧﻮح ،ﺧﺪا ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻴﮕﻴﺮد ﮐﻪ درﺁﻳﻨﺪﻩ " اﻳﺎم ﻋﻤﺮ ﺑﺸﺮﺷﺶ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ" )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ، (٣ ،وﻟﻲ هﻤﻴﻦ ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ )ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ (٣٢-١٠ ،ازدﻩ ﻧﺴﻞ ﭘﻴﺎﭘﻲ از ﻓﺮزﻧﺪان ﻧﻮح ﻧﺎم ﻣﻴﺒﺮد ﮐﻪ هﺮﮐﺪام از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻔﺎوت از ١۴٨ﺳﺎل ﺗﺎ ۶٠٠ﺳﺎل ﻋﻤﺮ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ وﺣﺘﻲ ﻳﮑﻲ از ﺁﻧﺎن هﻢ زودﺗﺮاز ﺻﺪو ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﮕﻲ ﻧﻤﺮدﻩ اﺳﺖ .درﺟﺮﻳﺎن هﻤﻴﻦ ﻃﻮﻓﺎن ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﻮح دﺳﺘﻮر ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ از هﺮﺣﻴﻮان روي زﻣﻴﻦ ﻳﮏ ﺟﻔﺖ ﻧﺮوﻣﺎدﻩ درﮐﺸﺘﻲ ﺧﻮد ﺟﺎدهﺪ)ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ، (١٩،وﻟﻲ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ اﻳﻦ دﺳﺘﻮررا ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﻴﮑﻨﺪ و از هﻤﻴﻦ ﻧﻮح ﻣﻴﺨﻮاهﺪ ﮐﻪ هﻔﺖ ﺟﻔﺖ ازﺑﻬﺎﺋﻢ راﺑﻪ ﮐﺸﺘﻲ ﺧﻮد ﺑﻴﺎورد )هﻤﺎﻧﺠﺎ ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ. (٣ ، هﻨﮕﺎﻣﻲ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻴﮕﻴﺮد ﺑﺮاي ﺁزﻣﺎﻳﺶ درﺟﻪ اﺧﻼص اﺑﺮاهﻴﻢ از او ﺑﺨﻮاهﺪ ﮐﻪ ﭘﺴﺮش را درراﻩ ﺧﺪا ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﮐﻨﺪ ،ﻃﺒﻖ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات ﺑﺪو ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ " اﮐﻨﻮن ﭘﺴﺮ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺧﻮدت اﺳﺤﺎق راﺑﺮدارو ﺑﺰﻣﻴﻦ ﻣﻮرﻳﺎ ﺑﺮوﺗﺎ درﺁﻧﺠﺎ اورا ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﮐﻨﻲ ")ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ ودوم (٢ ،ووﻗﺘﻴﮑﻪ ﺧﻮدش ﻣﺎﻧﻊ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺷﺪن اﻳﻦ ﭘﺴﺮ ﻣﻴﺸﻮد ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﻴﺨﻮرد ﮐﻪ" :ﺑﻪ ذات اﻗﺪس ﺧﻮدم ﻗﺴﻢ ﻣﻴﺨﻮرم ﮐﻪ ﭼﻮن ﭘﺴﺮ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺧﻮدت راازﻣﻦ درﻳﻎ ﻧﺪاﺷﺘﻲ هﺮ ﺁﻳﻨﻪ ذرﻳﺖ ﺗﺮﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن و رﻳﮕﻬﺎي ﮐﻨﺎر درﻳﺎ ﮐﺜﻴﺮ ﺳﺎزم " )هﻤﺎﻧﺠﺎ . (١۶،وﻟﻲ هﻤﻴﻦ ﺗﻮرات درﻓﺼﻮل ﻗﺒﻞ از ﺁن ﺧﺒﺮ دادﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﻴﺶ ازﺁﻧﮑﻪ اﺳﺤﺎق ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﻮد ،ازﮐﻨﻴﺰ ﺧﻮد هﺎﺟﺮ ﻓﺮزﻧﺪي ﺑﻨﺎم اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ )ﮐﻪ درﺳﻨﺘﻬﺎي اﺳﻼﻣﻲ ﻧﻴﺎي ﻗﻮم ﻋﺮب و ﺳﺎزﻧﺪﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻌﺒﻪ اﺳﺖ و اﺳﺤﺎق ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺪﺗﻲ ﺑﻌﺪ از ﺁن از ﻣﺎدرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺧﻮد ﺳﺎرا ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ و ﺑﺪﻳﻦ ﺣﺴﺎب اﺳﺤﺎق ﻣﻄﻠﻘﺎ ﭘﺴﺮ ﻳﮕﺎﻧﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ. درﻣﻌﺠﺰات دﻩ ﮔﺎﻧﻪ ﻣﺤﻴﺮاﻟﻌﻘﻮل ﻣﻮﺳﻲ درﻣﺼﺮ ،ﻣﻌﺠﺰﻩ ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ ﺣﮑﺎﻳﺖ ازاﻳﻦ دارد ﮐﻪ "ﺗﻤﺎﻣﻲ اﺳﺒﺎن و اﻻﻏﺎن و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻣﺼﺮﻳﺎن ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ وﺑﺎﺋﻲ ﺳﺨﺖ ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪﻧﺪ " ،وﻟﻲ دردهﻤﻴﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ هﻤﻴﻦ ﻣﻮﺳﻲ،ﻓﺮﻋﻮن ﺑﺎ هﻤﻪ ﺳﻮاران و اﺳﺒﻬﺎ و اراﺑﻪ هﺎ و ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻟﺸﮑﺮﻳﺎن ﺧﻮدﺑﺪﻧﺒﺎل ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﻴﺸﺘﺎﺑﺪو ﺧﻮد او ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ دردرﻳﺎ ﻏﺮق ﻣﻴﺸﻮد .درﺳﻔﺮﺧﺮوج ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺸﺼﺪ هﺰارﻣﺮد ﻳﻬﻮدي ﮐﻪ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ زﻧﺎن و ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد از ﻣﺼﺮ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ در"اﻳﻠﻴﻢ " ﭼﺎدر زدﻧﺪ ﮐﻪ درﺁن ﺗﻨﻬﺎ دوازدﻩ ﭼﺸﻤﻪ ﺁب و هﻔﺘﺎد درﺧﺖ ﺧﺮﻣﺎ ﺑﻮد و هﻤﮕﻲ ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﺪ و ﺧﻮردﻧﺪ و ﻣﺪت زﻳﺎدي درﺁﻧﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ )ﺑﺎب ﭘﺎﻧﺰدهﻢ . (٢٧ ،درﭘﺎﻳﺎن دورﻩ ﺳﺮﮔﺮداﻧﻲ ﻳﻬﻮدﻳﺎن درﺻﺤﺮا ،ﻣﻮﺳﻲ ﺑﺪاﻧﺎن ﺧﻄﺎب ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ "اﻳﻨﮏ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاﻳﺘﺎن ﺷﻤﺎ را ﭼﻬﻞ ﺳﺎل و ﻳﺎزدﻩ ﻣﺎﻩ دراﻳﻦ ﺑﻴﺎﺑﺎن رهﺒﺮي ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺑﻲ ﺁﻧﮑﻪ ﻟﺒﺎس ﺑﺮﺗﻨﺘﺎن ﻣﻨﺪرس ﺷﻮد ﻳﺎ ﭘﺎهﺎﻳﺘﺎن ﺁﻣﺎس ﮐﻨﺪ")ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ، (۴-٢ ،وﻟﻲ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺗﻮرات ﻣﻮﺳﻲ هﻨﮕﺎم ﺧﺮوج از ﻣﺼﺮ هﺸﺘﺎد ﺳﺎل داﺷﺘﻪ ودروﻗﺖ ﻣﺮگ ﺻﺪو ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﺎاﻳﻦ ﺣﺴﺎب درﻣﻮﻗﻊ ﺧﻄﺎب ﺻﻔﺤﻪ 10
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﻣﺪﺗﻲ از ﻣﺮﮔﺶ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .از ﺟﺎﻧﺐ دﻳﮕﺮ هﻤﻴﻦ ﻣﺮدان و زﻧﺎن و ﮐﻮدﮐﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻮﺳﻲ ﻧﻪ ﻟﺒﺎس ﺑﺮﺗﻨﺸﺎن ﻣﻨﺪرس ﺷﺪﻩ و ﻧﻪ ﭘﺎهﺎﻳﺸﺎن ﺁﻣﺎس ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،درهﻨﮕﺎم ورود ﺑﻪ ارض ﮐﻨﻌﺎن ،ﺗﻮﺳﻂ ﻋﺰرا ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻳﻬﻮد درﮐﺘﺎﺑﻲ ﮐﻪ ﻧﺎم ﺧﻮد اورا دارد،ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺎر ﮔﻴﺮي ﺷﺪﻩ اﻧﺪ" :و ﺷﻤﺎر ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﻲ ﮐﻪ درﺑﺎزﮔﺸﺖ ازﻣﺼﺮ ﺑﻪ ارض ﮐﻨﻌﺎن ﺁﻣﺪﻧﺪ ۴٢۶٣٠ﻧﻔﺮ ﺑﻮد ،ﺳﻮاي ﻏﻼﻣﺎن و ﮐﻨﻴﺰان اﻳﺸﺎن ﮐﻪ ٧٣٣٧ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﻣﻐﻨﻴﺎن و ﻣﻐﻨﻴﺎت اﻳﺸﺎن ﮐﻪ ٢٠٠ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ،و اﺳﺒﺎن اﻳﺸﺎن ﮐﻪ ٧٣٠رأس ﺑﻮدﻧﺪ ،واﻻﻏﺎن اﻳﺸﺎن ﮐﻪ ۶٧٢٠رأس ﺑﻮدﻧﺪ")ﮐﺘﺎب اول ﻋﺰرا ،ﺑﺎب دوم . (۶۴ ،هﻤﻴﻦ ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﺁﻧﭽﻪ درﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﺁﻣﺪﻩ درﺑﻴﺶ از ﻳﮑﺼﺪﺣﻤﻠﻪ ﭘﻴﺎﭘﻲ ﺷﻬﺮهﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﻨﻌﺎن راﻣﺘﺼﺮف ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ وﻣﺮدم ﺁﻧﻬﺎ راﻗﺘﻞ ﻋﺎم و ﺧﻮد ﺷﻬﺮهﺎ را وﻳﺮان ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ، و ﺑﺎهﻤﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﺳﺎﻳﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺮﺳﺮﺷﺎن ﮔﺴﺘﺮدﻩ اﺳﺖ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺗﻠﻔﺎﺗﻲ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ،و ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ درﭘﺎﻳﺎن اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺷﻤﺎر ﺁﻧﺎن ﺳﻴﺼﺪ هﺰارﺗﻦ ﺑﺮﺁورﻣﻴﺸﻮد. درﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﻳﻌﻘﻮب هﻨﮕﺎم ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ ﺑﺮاي دﻳﺪارﻳﻮﺳﻒ ،ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﻓﺮﻋﻮن درﻧﻴﮑﻮﺗﺮﻳﻦ ﻣﺤﻞ ﻣﺼﺮ ﻳﻌﻨﻲ درارض ﻋﻤﺴﻴﺲ)زﻣﻴﻦ راﻣﺴﺲ( ﺳﮑﻮﻧﺖ دادﻩ ﺷﺪ ،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ دراﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﮐﻪ ﺗﻮرات ﻣﻌﻴﻦ ﻣﻴﮑﻨﺪ هﻨﻮز ﻧﻪ راﻣﺴﺲ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد وﻧﻪ ﻣﺤﻠﻲ ﺑﻨﺎم ارض راﻣﺴﺲ درﻣﺼﺮ وﺟﻮد داﺷﺖ )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﭼﻬﻞ هﻔﺘﻢ، . (١١درهﻤﻴﻦ ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺳﺎرا زن اﺑﺮاهﻴﻢ در ١٢٧ﺳﺎﻟﮕﻲ درﮔﺬﺷﺖ ،اﺑﺮاهﻴﻢ ﺧﻮاﺳﺖ زﻣﻴﻨﻲ را ﺑﺮاي دﻓﻦ او درﺣﺒﺮون ﺧﺮﻳﺪاري ﮐﻨﺪ ،و ﻣﺎﻟﮏ زﻣﻴﻦ او ﺑﺎﺑﺖ ﺑﻬﺎي ﺁن ۴٠٠ﺷﮑﻞ ﻧﻘﺮﻩ ﺧﻮاﺳﺖ )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﺳﻮم ، (١۵ ،وﻟﻲ ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ وﻟﺘﺮ ﺗﺬﮐﺮﻣﻴﺪهﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ درﺁن هﻨﮕﺎم ﺳﮑﻪ اي ﺑﻨﺎم ﺷﮑﻞ درﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﻲ درزﻣﺎن ﻣﻮﺳﻲ ﻧﻴﺰ هﻴﭻ ﺟﺎ اﺷﺎرﻩ اي ﺑﻪ وﺟﻮد ﺳﮑﻪ ﻃﻼ ﻳﺎ ﻧﻘﺮﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،و اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ زﻣﻴﻦ ﺧﺮﻳﺪاري ﺷﺪﻩ ﺑﺮاي دﻓﻦ ﺳﺎرا ﻧﺸﺎن ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻳﻌﻨﻲ اﺻﻠﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺗﻮرات ﺑﺴﻴﺎر دﻳﺮﺗﺮ از ﺁﻧﮑﻪ ادﻋﺎ ﻣﻴﺸﻮد ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. درﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ﻣﺤﻞ دﻳﺪار ﻣﻮﺳﻲ ﺑﺎ ﻳﻬﻮﻩ ﻳﮑﺠﺎ ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﻣﻌﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺟﺎي دﻳﮕﺮ ﮐﻮﻩ ﺣﻮرﻳﺐ )ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ . (۶ ،درهﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ازﻗﻮل ﻳﻬﻮﻩ درﮔﻔﺘﮕﻮي او ﺑﺎ ﻣﻮﺳﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ اﻧﺘﻘﺎم ﮔﻨﺎﻩ ﭘﺪران را ﺗﺎ ﭼﻬﺎر ﻧﺴﻞ از ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻣﻴﮕﻴﺮم ) ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ ، (۵ ،وﻟﻲ درﮐﺘﺎب ﻳﺮﻣﻴﺎ اﻳﻦ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﻪ ﻳﮏ ﻧﺴﻞ ﻣﺤﺪود ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ) ارﻣﻴﺎء ،ﺑﺎب ﺳﻲ وﻳﮑﻢ ، (٢٩ ،و درﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎل از زﺑﺎن هﻤﻴﻦ ﻳﻬﻮﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮ ﮐﺴﻲ ﻓﻘﻂ ﺑﺎﺑﺖ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮدش ﺧﻮد ﺟﻮاب ﺧﻮاهﺪ داد )ﺣﺰﻗﻴﺎل ،ﺑﺎب هﺠﺪهﻢ. (١۶-١٢ .۴-٢ ، درﮐﺘﺎب ﻳﺮﻣﺎ ،ﺧﺪا ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮش اﻃﻼع ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﺑﺰودي ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮ ﺑﺪﺳﺖ ﻧﺒﻮﮐﺪ ﻧﺼﺮﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻠﻲ ﻣﻐﻠﻮب ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻋﻮن و ﮐﺴﺎﻧﺶ را ﺑﺪﺳﺖ دﺷﻤﻨﺎن ﺑﺎﺑﻠﻲ ﺧﻮد ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد .وﻟﻲ ﻧﻪ اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ هﻴﭽﻮﻗﺖ ﻣﺼﺮ را ﺗﺼﺮف ﮐﺮد و ﻧﻪ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮ ﺑﺪﺳﺖ او اﺳﻴﺮ ﺷﺪ .درﻋﻮض ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺑﻌﺪ ﻣﺼﺮ ﻣﻐﻠﻮب ﺳﭙﺎﻩ ﭘﺎرس ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن ﺧﻮد ﺑﺎﺑﻞ را ﻧﻴﺰ ﺗﺼﺮف ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد )ﮐﺘﺎب ارﻣﻴﺎء ﻧﺒﻲ ،ﺑﺎب ﭼﻬﻞ وﺷﺸﻢ .(٢٨-٢۵ ،ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﻲ ﻣﺸﺎﺑﻬﻲ از ﺟﺎﻧﺐ ﺣﺰﻗﻴﺎل درﻣﻮرد هﻮﻓﺮا ﻓﺮﻋﻮن دﻳﮕﺮ ﻣﺼﺮ و ﺑﺨﺖ اﻟﻨﺼﺮ ﺑﻬﻤﻴﻦ اﻧﺪازﻩ ﻏﻠﻂ از ﮐﺎر درﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ. درﮐﺘﺎب ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ﺗﻮرات ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻴﺎن ﺑﺮاي ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺎ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺳﻲ هﺰار اراﺑﻪ ﺟﻨﮕﻲ و ﺷﺸﻬﺰار ﺳﻮار و " ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﺷﻦ هﺎي درﻳﺎ " ﺳﺮﺑﺎز ﮔﺮد ﺁوردﻧﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﻟﺸﮑﺮ ﺁراﺋﻲ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ را ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ درﺁن هﻨﮕﺎم ﭼﻨﺎن ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺟﻨﮕﻲ ﻓﺮاواﻧﻲ داﺷﺘﻪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺴﻴﺞ ﮔﺴﺘﺮدﻩ را از ﺟﺎﻧﺐ دﺷﻤﻨﺎن ﺁن اﻳﺠﺎب ﻣﻴﮑﺮدﻩ اﺳﺖ .وﻟﻲ درﺳﺖ درهﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ از اﻳﻦ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن درزﻳﺮ ﺗﺴﻠﻂ ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻴﺎن ﺣﻖ داﺷﺘﻦ ﻳﮏ ﭼﺎﻗﻮ را هﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ" :و درﺗﻤﺎﻣﻲ زﻣﻴﻦ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺁهﻨﮕﺮي ﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻴﺸﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻴﺎن ﻣﻴﮕﻔﺘﻨﺪ ﻣﺒﺎدا ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺮاي ﺧﻮد ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻳﺎ ﻧﻴﺰﻩ ﺑﺴﺎزﻧﺪ .و ﺟﻤﻴﻊ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﻧﺰد ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻴﺎن ﻓﺮود ﻣﻲ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ هﺮ ﮐﺲ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻴﻞ و ﮔﺎوﺁهﻦ و ﺗﺒﺮ و داس ﺧﻮد را ﺗﻴﺰ ﮐﻨﺪ ،و درروز ﺟﻨﮓ ﺷﻤﺸﻴﺮ و ﻧﻴﺰﻩ دردﺳﺖ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻳﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪ")ﮐﺘﺎب اول ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ، ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ.(٢١-١٩ ، ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺿﺪ وﻧﻘﻴﺾ هﺎي ﻓﺮاوان ،ﻓﺼﻮل ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻮرات ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺒﺎﻟﻐﻪ ﮔﻮﺋﻲ هﺎﺋﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ارﺗﺒﺎط دادن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮم را ﭘﻴﺪا ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺻﻮﻻ ﺑﺎ ارﻗﺎم و ﺁﻣﺎر و ﻣﻌﺎدﻻت ﺟﻤﻊ و ﺗﻔﺮﻳﻖ ﺁﺷﻨﺎ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪ ﮔﺎن واﻗﻌﻲ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎي ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﻧﻴﺰ دراﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﺮدازﻳﻬﺎي ﺧﻮد از واﻗﻌﻴﺘﻬﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻳﻦ ﺁﻣﺎر و ارﻗﺎم ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ: " ...ﭘﺲ زارح ﺣﺒﺸﻲ ﺑﺎ هﺰار هﺰار )ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﻮن( ﺳﭙﺎﻩ و ﺳﻴﺼﺪ اراﺑﻪ ﺟﻨﮕﻲ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و ﺑﻪ ﻣﺮﻳﺸﻪ رﺳﻴﺪ ،و ﺁﺳﺎ )ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدا( ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺮون رﻓﺖ و ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاي ﺧﻮد را ﺧﻮاﻧﺪ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﺒﺸﻴﺎن را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺻﻔﺤﻪ 11
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﻳﻬﻮدا ﺷﮑﺴﺖ داد و ﺁﺳﺎ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﻌﺎﻗﺐ ﻧﻤﻮد ،و از ﺣﺒﺸﻴﺎن ﺁﻧﻘﺪراﻓﺘﺎدﻧﺪ ﮐﻪ ازاﻳﺸﺎن ﺣﺘﻲ ﻳﮏ ﺗﻦ زﻧﺪﻩ ﻧﻤﺎﻧﺪ ،و اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺷﻬﺮهﺎ را ﺗﺎراج ﻧﻤﻮدﻧﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺑﺴﻴﺎر درﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮد ،و ﺧﻴﻤﻪ هﺎي ﮔﺎوان و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان را ﻧﻴﺰ زدﻧﺪو ﮔﻮﺳﻔﻨــــﺪهﺎ و ﺷﺘﺮان ﻓــــﺮاوان ﺑﺮداﺷــــﺘﻪ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴـــﻢ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﻧـــﻤﻮدﻧﺪ " )ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ. (١۶-١٠ ، " ....و ﺁﺟﺎز ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺷﺪ .اﻣﺎ ﺁﻧﭽﻪ درﻧﻈﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺴﻨﺪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻴﺎورد ،زﻳﺮا ﮐﻪ دروادي اﺑﻦ هﻨﻮم ﺑﺨﻮر ﺳﻮزاﻧﻴﺪ و ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ هﺎ را ﺑﺮﺑﺎﻻي ﺗﻞ هﺎ و زﻳﺮ درﺧﺘﻬﺎ ي ﺳﺒﺰ ﮔﺬراﻧﻴﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاﻳﺶ ﻓﻘﺢ ﺑﻦ رﻣﻠﻴﺎ را ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ ﮐﻪ درﻇﺮف ﻳﮑﺮوز ١٢٠٠٠٠ﻧﻔﺮ از اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﮐﻪ ﺟﻤﻴﻊ اﻳﺸﺎن ﻣﺮدان ﺟﻨﮕﻲ ﺑﻮدﻧﺪ در ﺳﺮ زﻣﻴﻦ ﻳﻬﻮدا ﮐﺸﺖ و ٢٠٠٠٠٠ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ از ﺁﻧﺎن زﻧﺎن و ﭘﺴﺮان و دﺧﺘﺮاﻧﺸﺎن را ﺑﻪ اﺳﻴﺮي ﮔﺮﻓﺖ ")ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﺸﺘﻢ.(٨-١ ، " ...و ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ اﻳﻦ ﺷﻬﺮ )اورﺷﻠﻴﻢ( را ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﻮدم داود ﻧﺠﺎت ﺧﻮاهﻢ داد .ﭘﺲ درﺁن ﺷﺐ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ ١٨۵٠٠٠ﻧﻔﺮ از اردوي ﺁﺷﻮري را زد ،و ﺑﺎﻣﺪادان ﭼﻮن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ اﻳﻨﮏ ﺟﻤﻴﻊ ﺁﻧﻬﺎ ﻻﺷﻪ هﺎي ﻣﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ " )ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن،ﺑﺎب ﻧﻮزدهﻢ . (٣۵-٣۴ ،اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﻤﻠﻪ اي اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺁﺷﻮرﻳﺎن درزﻣﺎن ﭘﺎدﺷﺎهﻲ ﺳﻨﺎ ﺧﺮﻳﺐ)ﺳﺨﺎرﻳﺐ ﺗﻮرات( ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻬﻮدا ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺖ ﻳﻬﻮد و ﻏﺎرت اورﺷﻠﻴﻢ ﭘﺎﻳﺎن ﻳﺎﻓﺖ .درﺑﺎرﻩ هﻤﻴﻦ ﺟﻨﮕﻲ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺗﻮرات درﺁن ﻧﺰدﻳﮏ دوﻳﺴﺖ هﺰار ﻧﻔﺮ از ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﺁﺷﻮر ﺑﺪﺳﺖ "ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ " درﻋﺮض ﻳﮏ ﺷﺐ ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﺷﺪﻧﺪ ،ﺳﻨﮕﻨﻮﺷﺘﻪ ﺳﻨﺎﺧﺮﻳﺐ ،ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁﺷﻮر،ﮐﻪ درﮐﺎوﺷﻬﺎي ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻧﻴﻨﻮا ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ و اﮐﻨﻮن درﻣﻮزﻩ ﺑﺮﻟﻴﻦ اﺳﺖ ،ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎﮐﻲ اﺳﺖ" : " ....وﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺮ ﺣﺰﻗﻴﺎ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدا ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺳﺮ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻓﺮود ﻧﻴﺎوردﻩ ﺑﻮد ﺗﺎﺧﺘﻢ .ﭼﻬﻞ وﺷﺶ ﻗﻠﻌﻪ ﻧﻈﺎﻣﻲ او و ﺗﻌﺪاد ﺑﻴﺸﻤﺎري از ﺷﻬﺮهﺎي ﮐﻮﭼﮏ ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﻣﻨﺠﻨﻴﻖ هﺎ و ﭘﻴﺎدﻩ ﻧﻈﺎم و ﻧﺮدﺑﺎﻧﻬﺎي ﺣﻤﻠﻪ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ و ﺗﺼﺮف ﮐﺮدم ٢٠٠٠٠٠ ،ﻧﻔﺮ از ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ وﻣﺮد وزن وﺷﻤﺎر ﻧﺎﻣﺤﺪودي از اﺳﺒﺎن و اﻻﻏﺎن و ﺷﺘﺮان و ﮔﺎوان و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان و ﺑﺰهﺎ را ﺑﻪ اﺳﺎرت و ﺑﻪ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﮔﺮﻓﺘﻢ .ﺧﻮد ﺣﺰﻗﻴﺎ را ﮐﻪ دردرون اورﺷﻠﻴﻢ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺧﻮد ﻣﻮﺿﻊ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﭼﻮن ﻣﺮﻏﻲ درﻗﻔﺲ ﮔﺬاﺷﺘﻢ .ﺷﻬﺮهﺎﺋﻲ را ﮐﻪ ﻏﺎرت ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدم ازﮐﺸﻮراو ﺟﺪاﮐﺮدم وﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﻋﺸﻮد و ﻋﮑﺮون و ﻏﺰﻩ ﺑﺨﺸﻴﺪم ﺗﺎﺳﺮزﻣﻴﻦ اورا ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻢ ،وﻟﻲ ﻓﺮﻣﺎن دادم ﮐﻪ ﻣﺎﻟﻴﺎت ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﻦ هﻤﭽﻨﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻬﻮدا ﭘﺮداﺧﺖ ﺷﻮد .هﺮاس از ﺷﻮﮐﺖ و ﺟﻼل ﻣﻦ ﺣﺰﻗﻴﺎ را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺖ و ﻋﺮﺑﻬﺎ و ﺳﺮﺑﺎزان ﮔﺰﻳﺪﻩ اي ﮐﻪ وي ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮاي ﺗﻘﻮﻳﺖ اورﺷﻠﻴﻢ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺧﻮد ﺑﺪاﻧﺠﺎ ﺁوردﻩ ﺑﻮد دﺳﺖ از ﮐﺎر ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ .ﺳﺮاﻧﺠﺎم او ﻏﺮاﻣﺖ ﺳﻨﮕﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻧﺰد ﻣﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎد ،ﺑﺎﺿﺎﻓﻪ دﺧﺘﺮان و زﻧﺎن و ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮدش را ،و ﻧﻴﺰﺳﻲ ﺗﺎﻻن ﻃﻼ و هﺸﺘﺼﺪ ﺗﺎﻻن ﻧﻘﺮﻩ و ﻗﻠﻊ و ﺳﻨﮕﻬﺎي ﺗﺮاﺷﻴﺪﻩ و ﺻﻨﺪﻟﻴﻬﺎي ﻋﺎج و ﭼﺮم ﻓﻴﻞ و ﻋﺎج و ﺁﺑﻨﻮس و ﺑﺴﻴﺎر ﭼﻴﺰهﺎي دﻳﮕﺮ ﮐﻪ هﻤﻪ را ﺑﻪ ﻧﻴﻨﻮا ﺷﻬﺮ ﭘﺎدﺷﺎهﻲ ﻣﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺳﻔﻴﺮان ﺧﻮد را ﻣﺄﻣﻮر ﮐﺮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﻏﺮاﻣﺖ هﺎ را ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﻦ ﮐﻨﻨﺪ و اﻃﺎﻋﺖ و زﻳﺮ دﺳﺘﻲ او را ﺑﻪ ﻣﻦ اﻋﻼم دارﻧﺪ ". درﺧﻮد ﺗﻮرات ﻧﻴﺰ ،درهﻤﺎن ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻮﺋﻲ داﺳﺘﺎن ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﺁﺷﻮرﻳﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﺪﻩ ،در ﻓﺼﻞ دﻳﮕﺮي درزﻣﻴﻨﻪ هﻤﻴﻦ ﺟﻨﮓ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁﺳﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: " ...و درﺳﺎل ﭼﻬﺎردهﻢ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺣﺰﻗﻴﺎ ،ﺳﺨﺎرﻳﺐ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁﺷﻮر ﺑﺮﺗﻤﺎﻣﻲ ﺷﻬﺮهﺎي ﺣﺼﺎر دار ﻳﻬﻮدا ﺑﺮﺁﻣﺪﻩ ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﺴﺨﻴﺮ ﻧﻤﻮد و ﺣﺰﻗﻴﺎ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدا ﻧﺰد ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁﺷﻮر ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﮔﻔﺖ ﺧﻄﺎﮐﺮدم از ﻣﻦ ﺑﺮﮔﺮد و ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﺮﻣﻦ ﻣﻘﺮر داري ادا ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد .ﭘﺲ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁﺷﻮرﺳﻴﺼﺪ ﺗﺎﻻن ﻧﻘﺮﻩ و ﺳﻲ ﺗﺎﻻن ﻃﻼ ﺑﺮﺣﺰﻗﻴﺎ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮدا ﮔﺬاﺷﺖ )ﮐﺘﺎب دوم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب هﺠﺪهﻢ١٣ ،و .(١۴ درﺑﺎرﻩ ﻗﺪرت ﺟﻨﮕﻲ هﻤﻴﻦ ﺳﺮﺑﺎزان ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردﻩ ،درﺟﺎي دﻳﮕﺮ ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ..." :وﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮد ﻓﺮﻣﻮد :ازاﻳﻦ ﻗﻮﻣﻬﺎ )اﻗﻮام ﻏﻴﺮ ﻳﻬﻮدي( ﻧﮕﺮاﻧﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﭘﻨﺞ از ﺷﻤﺎ )ﺑﻨﻲ اﺳﺮاﺋﻴﻞ( ﺻﺪ از ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﻌﺎﻗﺐ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ،و ﺻﺪازﺷﻤﺎ دﻩ هﺰار را ﺧﻮاهﻨﺪ راﻧﺪ ،و هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ روي ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ اﻓﺘﺎد "
ﺻﻔﺤﻪ 12
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ١
)ﺳﻔﺮﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ. (٨ ،
دراﺷﺎرﻩ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﻀﺎد هﺎ ،ﻟﺮد ﺑﻮﻟﻴﻨﮕﺒﺮوک ﻣﺤﻘﻖ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ Gulliver " :ﻣﺎ هﻢ از ﻧﻮع اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎ دارد،اﻣﺎ اﻳﻦ ﻧﻮع ﻧﺎﺷﻴﮕﺮي را درﺑﻴﺎﺑﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺪارد ". ﻣﺒﺎﻟﻐﻪ هﺎي ﻓﺮاوان دﻳﮕﺮي از هﻤﻴﻦ ﻧﻮع را درﮐﺘﺎﺑﻬﺎي ﻣﻬﻢ ﺗﻔﺴﻴﺮ و ﺣﺪﻳﺚ ﻳﻬﻮدي ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ، ﮐﺘﺎﺑﻬﺎي ﺣﺪﻳﺚ اﺳﻼﻣﻲ و ﺑﻪ وﻳﮋﻩ ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ ﻇﺎهﺮ از ﺁﻧﻬﺎ اﻟﻬﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ:
ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎري از
درﺗﻠﻤﻮد )ﺑﺮاﺧﻮت ٣٢ب( ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ازﺧﺪا ﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﮕﺮ اورا ﺗﺮک ﮐﺮدﻩ و از ﻳﺎد ﺑﺮدﻩ اﺳﺖ؟ و ﺧﺪا ﺑﻪ ﺻﻬﻴﻮن ﺟﻮاب داد: ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﻦ درﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮوج دوازدﻩ ﮔﺎﻧﻪ را ﺁﻓﺮﻳﺪم ،ﺑﺮاي هﺮﺑﺮج ﺳﻲ ﻟﺸﮑﺮ ﺳﺎﺧﺘﻢ .... .و ﺑﺮاي هﺮ ﻟﺸﮑﺮ ﺳﻴﺼﺪ و ﺷﺼﺖ و ﭘﻨﺞ هﺰار ﮐﺮور ﺳﺘﺎرﻩ از ﺁﺳﻤﺎن ﺁوﻳﺨﺘﻢ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ﺳﻴﺼﺪ و ﺷﺼﺖ و ﭘﻨﺞ روز ﺳﺎل ،و هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ را ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮﺁﻓﺮﻳﺪم.ﺁﻳﺎ روا اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﺋﻲ ﮐﻪ ﺗﺮا ﺗﺮک ﮔﻔﺘﻪ ام ﻳﺎ ﻓﺮاﻣﻮﺷﺖ ﮐﺮدﻩ ام؟ ﺑﻪ ﻓﺮض ﺁﻧﻬﻢ ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻢ ﻗﻮچ هﺎ ﺑﺮﻩ هﺎي ﻧﻮزاد ﻩ اي را ﮐﻪ ﺗﻮ از ﺻﺤﺮا ﺑﺮاﻳﻢ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﺁوردﻩ اي ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﺑﮕﻴﺮم ؟ رواﻳﺖ ﻣﺬهﺒﻲ دﻳﮕﺮي ﺣﮑﺎﻳﺖ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﺧﺪا هﻢ دراﻳﻦ راﻩ ﮐﻮﺗﺎهﻲ ﮐﻨﺪ ،ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ ﻗﺼﻮر وي را ﺑﺪو ﻳﺎد ﺁور ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ .دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ در"ﻧﺪارﻳﻢ ")٣٩ب( ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ " :ﻣﻔﻬﻮم اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﮐﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﺮش ﺧﺪا ﻣﻴﺎﻳﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد ﻧﻤﻴﺮوﻧﺪ ﭼﻴﺴﺖ ؟ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ دو از ﻓﻠﮏ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﺮش ﺧﺪا ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻨﺪ :اي ﺳﺮورﺟﻬﺎن ،اﮔﺮ ﺗﻮ ﺣﻖ ﻣﻮﺳﻲ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﺮام )ﻋﻤﺮان( را ﺑﺠﺎﺁوري ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﻮر ﭘﺮاﮐﻨﻲ ﺧﻮد اداﻣﻪ ﺧﻮاهﻴﻢ داد ،وﮔﺮﻧﻪ دﻳﮕﺮﻧﺨﻮاهﻴﻢ درﺧﺸﻴﺪ .و ﺧﺪا ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻴﺮﺷﻬﺎﺑﻲ ﭘﺮﺗﺎب ﮐﺮد وﮔﻔﺖ هﺮ روزﺳﺘﺎرﻩ ﭘﺮﺳﺘﺎن ﻓﺮاواﻧﻲ درﺑﺮاﺑﺮﺷﻤﺎ ﺗﻌﻈﻴﻢ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ و ﺷﻤﺎ ﺑﺎز هﻢ ﻣﻴﺪرﺧﺸﻴﺪ و ﻓﮑﺮ ﺁﺑﺮوي ﻣﺮا ﻧﻤﻴﮑﻨﻴﺪ ،و ﺣﺎﻻ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻳﮏ ﺑﻨﺪﻩ ﻣﻦ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﻗﻴﻞ وﻗﺎل راﻩ اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﻳﺪ؟ " درﺳﻬﻨﺪرﻳﻦ ٣٨ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁدم را ازﺁن ﺟﻬﺖ درﺷﺐ ﺷﻨﺒﻪ ﺧﻠﻖ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ درﻃﻌﺎم ﺟﺸﻦ ﺷﻴﺖ)ﺷﻨﺒﻪ( ﮐﻪ هﺮهﻔﺘﻪ ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﻴﺪهﺪ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ .ودرﺳﻬﻨﺪرﻳﻦ ١٠٨درﺗﻮﺟﻴﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﭼﺮا ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺑﻴﮕﻨﺎﻩ روي زﻣﻴﻦ هﻤﺮاﻩ ﺁدﻣﻴﺎن ﮔﻨﺎهﮑﺎر روي زﻣﻴﻦ هﻤﺮاﻩ ﺁدﻣﻴﺎن ﮔﻨﺎهﮑﺎر درﻃﻮﻓﺎن ﻧﻮح ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﺷﺪﻧﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﭼﻮن ﭘﺪري ﮐﻪ ﺑﺮاي ﭘﺴﺮش ﺣﺠﻠﻪ ﻋﺮوﺳﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ وﺑﺮاﺛﺮ ﺧﻄﺎﮐﺎري او ﭘﺮﻳﺸﺎن ﺷﻮد وﺣﺠﻠﻪ را ﺳﺮﻧﮕﻮن ﮐﻨﺪ، ﺣﻴﻮاﻧﺎت را هﻢ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ دردي ﻧﻤﻴﺨﻮردﻧﺪ هﻤﺮاﻩ ﺁدﻣﻬﺎ دور رﻳﺨﺖ. درﺳﻬﻨﺪ رﻳﻦ ۵٩رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺑﺮاي ﺁدم درﺑﺎغ ﺑﻬﺸﺖ ﺧﻮردن ﮔﻮﺷﺖ ﺣﻴﻮاﻧﺎت زﻣﻴﻨﻲ ﻣﺠﺎز ﻧﺒﻮد ،ﺑﺮاﻳﺶ ﮔﻮﺷﺖ از ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎزل ﻣﻴﺸﺪ و ﺧﺪﻣﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﺮا ﺑﺮاﻳﺶ ﮐﺒﺎب ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ و هﻤﺮاﻩ ﺷﺮاب ﺑﺮ ﺳﻔﺮﻩ اش ﻣﻴﮕﺬاﺷﺘﻨﺪ ،و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ وي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﻮد ﮐﻪ درﺑﺎغ ﻋﺪن ﺑﺮﺳﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﻏﺬا ﻧﺸﺴﺖ .درهﻤﻴﻦ رواﻳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁدم وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺑﺮاﺛﺮ ﺧﻄﺎي ﺧﻮد از ﺑﻬﺸﺖ راﻧﺪﻩ ﺷﺪ ١٣٠ ،ﺳﺎل روزﻩ ﮔﺮﻓﺖ ١٣٠ ،ﺳﺎل دوم ﺑﺎ ﺣﻮا هﻤﺨﻮاﺑﮕﻲ ﻧﮑﺮد، و در١٣٠ﺳﺎل ﺳﻮم ﻋﻮرت ﺧﻮد را ﺑﺮگ اﻧﺠﻴﺮ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ .درﺳﻬﻨﺪرﻳﻦ ۵٩ب ،ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ رﺑﻲ ﺳﻴﺮاازرﺑﻲ اواهﻮﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﮑﻪ درﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻻغ از ﺁﺳﻤﺎن ﺁﻣﺪ ،اﻳﻦ اﻻغ ﺑﺼﻮرت ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺑﻪ زﻳﺮ ﺁﻣﺪﻩ ﻳﺎ ﺑﺼﻮرت ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺠﺰا ؟ و رﺑﻲ اواهﻮﺟﻮاب داد اﻟﺒﺘﻪ ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا از ﺁﺳﻤﺎن هﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺑﺼﻮرت ﻧﺎﻗﺺ ﻧﺎزل ﻧﻤﻴﺸﻮد. در ﺟﺎي دﻳﮕﺮ )ﺳﻬﻨﺪرﻳﻦ ،٣٨ب( راب )ﺧﺎﺧﺎم( ﻳﻮﺧﺎﻧﺎن از ﻣﻔﺴﺮان ﺗﻠﻤﻮدي ﺗﻮرات ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺼﻮرت "ﻣﺎ" از ﺧﻮدش ﻧﺎم ﻣﻴﺒﺮد ؟ و ﺧﻮدش ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻴﺪهﺪ :ﺑﺮاي اﻳﻨﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﻴﭻ ﮐﺎري را ﻧﻤﻴﮑﻦ ﻣﮕﺮ اﻳﻨﮑﻪ ________________________________ -١درﮐﺸﻒ اﻻﺳﺮار ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﲬﻴﲏ ﻧﻴﺰ ،اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎ اﳍﺎم ازﺣﺰﻗﻴﺎل
ﻧﱯ ﻳﺎ ﻳﻮﺷﻊ ﺑﻦ ﻧﻮن،ﻣﻴﺘﻮان ﺧﻮاﻧﺪ " :از ﺳﺮداران اﺳﻼم ﻳﺎد ﺑﮕﲑﻳﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﻲ از ﺁﻧﺎن ﮔﻔﺖ ٣٠ﻧﻔﺮ ﳘﺮاﻩ ﻣﻦ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ۶٠٠٠٠ﻧﻔﺮ ﻃﻠﻴﻌﻪ ﻟﺸﮑﺮ روم را رد ﮐﻨﻴﻢ .ﭼﮏ و ﭼﻮﻧﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻗﺎ ﳕﻴﺸﻮد .ﻗﺒﻮل ﮐﺮد ﮐﻪ و ۶٠ﻧﻔﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺷﺼﺖ ﻧﻔﺮ ﺁدم رﻓﺘﻨﺪ و ﺷﺼﺖ هﺰارروﻣﻲ را ازدم ﴰﺸﲑﮔﺬراﻧﺪﻧﺪ و ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ".
ﺻﻔﺤﻪ 13
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ ١
ﻗﺒﻼ ﺑﺎ ﻣﺸﺎورﻳﻦ ﺧﻮدش درﺑﺎرﻩ ﺁن ﻣﺸﻮرت ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ. * * * اﻧﺠﻴﻞ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد – ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮرات – ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﺿﺪو ﻧﻘﻴﺾ هﺎ ،ﻧﺎﺳﺦ و ﻣﻨﺴﻮخ هﺎ و اﺷﺘﺒﺎهﺎﺗﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ اﻋﻈﻢ ﺁﻧﻬﺎ از واﻗﻌﻴﺘﻲ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺑﺪان اﺷﺎرﻩ ﺷﺪ ،ﻳﻌﻨﻲ از ﺗﺮﮐﻴﺐ ﻧﺎﻣﺘﺠﺎﻧﺲ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب و ازﺧﺪاي دو ﺷﺨﺼﻴﺘﻲ ﺁن ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﻴﮕﻴﺮد .اﻳﻦ ﻣﺸﮑﻠﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ از هﻤﺎن ﺁﻏﺎز وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻋﻴﺴﻲ ازﻳﮑﻄﺮف ﺧﻮدش ﻳﻬﻮدي اﺳﺖ و ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ اﺳﺖ ﻣﮑﺘﺐ ﺧﻮد رااداﻣﻪ دهﻨﺪ و ﻣﮑﻤﻞ ﻣﮑﺘﺐ ﺗﻮرات و ﻧﻪ ﻧﺎﻗﺾ ﺁن ﺑﺪاﻧﺪ ،از ﺟﺎﻧﺐ دﻳﮕﺮ ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎي ﻓﮑﺮي و ﻋﺎﻃﻔﻲ او ﭼﻪ درزﻣﻴﻨﻪ زﻣﻴﻨﻲ و ﭼﻪ درزﻣﻴﻨﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ﺑﮑﻠﻲ ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎ ي ﺗﻮرات دراﻳﻦ هﺮدو زﻣﻴﻨﻪ اﺧﺘﻼف دارد ،زﻳﺮاﺳﻨﮓ زﻳﺮ ﺑﻨﺎﺋﻲ ﻣﮑﺘﺐ ﻋﻴﺴﺎﺋﻲ ﻣﺤﺒﺖ و ﮔﺬﺷﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ هﻢ ﺿﺎﺑﻄﻪ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ رواﺑﻂ ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ و هﻢ ﺿﺎﺑﻄﻪ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺎ رواﺑﻂ ﺁﻧﺎن ﺑﺎ " ﭘﺪرﺁﺳﻤﺎﻧﻲ " ﺑﺎﺷﺪ ،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺳﻨﮓ زﻳﺮﺑﻨﺎﺋﻲ ﺗﻮرات اﻃﺎﻋﺖ ﺑﻴﻘﻴﺪ و ﺷﺮط از ﺧﺪاوﻧﺪ و اﺟﺮاي دﻗﻴﻖ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮرات او اﺳﺖ ﮐﻪ درﺻﻮرت ﺗﺨﻠﻒ از ﺁن ﻳﺎ ﻗﺼﻮر درﺁن ﻣﻄﻠﻘﺎ ﺑﺨﺸﺶ و ﮔﺬﺷﺘﻲ درﮐﺎر ﻧﻴﺴﺖ و ﻓﻘﻂ ﮐﻴﻔﺮ ،ﺁﻧﻬﻢ ﺑﺼﻮرﺗﻲ اﻧﺘﻘﺎﻣﺠﻮﻳﺎﻧﻪ و ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮزاﻧﻪ درﮐﺎر اﺳﺖ .درﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬهﺒﻲ اﻳﺮان ،ﻣﻴﺘﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﮑﺘﺐ ﺷﺨﺼﻲ ﻋﻴﺴﻲ ﻧﻮﻋﻲ ﻣﮑﺘﺐ ﺣﻼج اﺳﺖ و ﻣﮑﺘﺐ ﺣﻼج اﺳﺖ وﻣﮑﺘﺒﻲ ﮐﻪ اﻧﺠﻴﻞ ادﻋﺎي دﻧﺒﺎﻟﻪ روي ﺁﻧﺮادارد ﻣﮑﺘﺐ ﺁن ﻗﻀﺎت ﺷﺮع ﮐﻪ ﺣﻼج را ﺑﻪ دارﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ،و ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ )اﻧﺠﻴﻞ( ، ﺻﺤﻨﻪ داﺋﻤﻲ ﺑﺮﺧﻮرد اﻳﻦ دوﮔﺮاﻳﺶ اﺳﺖ ،ﺑﺮﺣﺴﺐ ﺁﻧﮑﻪ ﺷﺨﺼﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ درﺧﻂ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﻮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻳﺎ درﺧﻂ ﺗﻮرات. دراﻳﻦ ﻣﻮرد ﻧﻘﺶ اﺳﺎﺳﻲ ﻧﻘﺶ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﻗﺪﻳﺲ )ﺳﻦ ﭘﻮل( اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﻼ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻧﻪ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﻲ در اﻳﻦ "ﺷﮑﻞ ﮔﻴﺮي" ﻧﻘﺸﻲ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻧﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺳﺎدﻩ و ﻋﺎﻣﻲ و ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﻲ ﺳﻮاد او ﮐﻪ در ﻋﻴﻦ ﭘﺎﮐﺪﻟﻲ از ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺑﻲ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،و اﮔﺮ ﭘﺎﺋﻮ ﻟﻮس ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد اﺣﺘﻤﺎﻣﻼ ﺣﺮﮐﺘﻲ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺁوردﻩ ﺑﻮد ﺑﺎ ﻣﺮگ او ﻣﺘﻮﻗﻒ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﮐﻠﻲ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﻲ ﺷﺪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس در ﺑﺪو اﻣﺮ ﻳﮏ ﺧﺎﺧﺎم ﻣﺘﻌﺼﺐ و ﻗﺸﺮي ﻳﻬﻮدي ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻮﺁوري ﻋﻴﺴﻲ ﻧﺎﺻﺮي را ﺑﺪﻋﺘﻲ ﮐﻔﺮ ﺁﻣﻴﺰ دردﻳﻦ ﻳﻬﻮد ﻣﻴﺪاﻧﺴﺖ و ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ – ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﺧﻮدش درﭼﻨﺪ رﺳﺎﻟﻪ ﺧﻮﻳﺶ اﻋﺘﺮاف ﻣﻴﮑﻨﺪ – هﻤﻪ ﮐﻮﺷﺶ ﺧﻮد را درﻧﻔﻲ اﻳﻦ ﺑﺪﻋﺖ ﺑﮑﺎر ﻣﻴﺒﺮد و از ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺎهﻨﺎﻧﻲ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ و ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﻲ ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﻮدﻧﺪ .وﻟﻲ هﻤﻴﻦ ﮐﺎهﻦ ﻣﻄﻠﻊ و ﻣﺘﻌﺼﺐ ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﻲ ،ﮐﻪ هﻴﭻ وﻗﺖ اورا ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺧﻮدش درراﻩ دﻣﺸﻖ ﺑﺎ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﻌﺪ از ﻋﻴﺴﻲ ﺑﻌﺪ از رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ او ﻣﻼﻗﺎت و ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮد و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن ﺑﮑﻠﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮔﺮاﻳﻴﺶ داد و ازﺁن ﭘﺲ ﺗﺎ ﺑﻬﻨﮕﺎم ﺷﻬﺎدت ﺧﻮد دررم ﺗﻤﺎم داﻧﺶ وﺑﻴﻨﺶ و ﻧﻴﺮوي ﺧﻮد رادرﺷﮑﻞ دادن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﮑﺎر اﻧﺪاﺧﺖ ،ﻣﻨﺘﻬﺎ اﻳﻦ ﺗﺸﮑﻞ راﺑﺮاﺳﺎس روﺣﻴﻪ و ﻣﻌﺘﻘﺪات وﺑﺎورهﺎي ﺗﻮراﺗﻲ ﺷﺨﺺ ﺧﻮدش ﭘﺎﻳﻪ ﮔﺬاري ﮐﺮد و ﻧﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎي ﻋﺎﻃﻔﻲ و اﻧﻘﻼﺑﻲ ﻋﻴﺴﻲ ،ﮐﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ ﻳﻬﻮدي ﺳﻨﺘﻲ ﺑﺎ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻮد ،و اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﮐﻪ درهﻤﻪ ﭼﻬﺎردﻩ رﺳﺎﻟﻪ او درﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻨﻌﮑﺲ اﺳﺖ اﻧﮕﻴﺰﻩ اﺻﻠﻲ ﺗﻀﺎدي اﺳﺖ ﮐﻪ ازهﻤﺎن ﺁﻏﺎز ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﻴﺎن ﺑﺨﺶ ﻋﻴﺴﺎﺋﻲ اﻧﺠﻴﻞ و ﺑﺨﺶ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮﺳﻲ ﺁن وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﺗﺬﮐﺮ اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﺿﺮوري اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎي ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ از ﺑﺪو ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ رﺳﻤﻲ ﺧﻮد درﻗﺮن ﺳﻮم ﻣﻴﻼدي ،ﻋﻤﻼ ﮔﺮاﻳﺶ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮﺳﻲ اﻧﺠﻴﻞ را ﮐﻪ ﺿﺎﻣﻦ ﻗﺪرت و ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺑﻴﭽﻮن و ﭼﺮاي ﮐﻠﻴﺴﺎ اﺳﺖ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ و ﮔﺮاﻳﺶ ﻋﻴﺴﺎﺋﻲ ﺁﻧﺮا ﺟﺰ ﺑﺼﻮرت ﺗﺌﻮري و ﻣﻮﻋﻈﻪ ،ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. دررﺳﺎﻻت ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁن ﮐﺴﺎﻧﻲ را ﮐﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ و رﺳﺘﮕﺎر ﺷﻮﻧﺪ از ﭘﻴﺶ از ﺗﻮﻟﺪﺷﺎن ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ اﺳﺖ ،و درﻋﻴﻦ ﺣﺎل درهﻤﻴﻦ رﺳﺎﻟﻪ هﺎ ﻣﺮدم دﻋﻮت ﺑﻪ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ راﻩ ﻣﺴﻴﺢ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و از ﭘﺎداش ﻧﻴﮑﺎن و ﺟﺰاي ﮔﻤﺮاهﺎن ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و وﻗﺘﻲ هﻢ ﮐﻪ ازاو ﻣﻴﭙﺮﺳﻨﺪ :اﮔﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮد رﺳﺘﮕﺎران را ﺑﺮﻣﻴﮕﺰﻳﻨﺪ ﭼﺮا ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﮔﻤﺮاهﺎن را ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﺪ و ﮐﻴﻔﺮ دهﺪ؟ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻴﺪهﺪ :ﻓﻀﻮﻟﻲ ﻣﻮﻗﻮف !ﺗﺮا اي اﻧﺴﺎن ﭼﻪ ﺟﺎي ﺳﺌﻮال از ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ؟ وﻟﻲ ﺑﻪ ﻣﻮازات اﻳﻦ ،درهﻤﻴﻦ ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ از ﺧﻮد ﻋﻴﺴﻲ ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ ﺷﺮط اﺻﻠﻲ رﺳﺘﮕﺎري ﻣﺤﺴﻮب ﻧﻤﻴﺸﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻦ ﺷﺮط رﺳﺘﮕﺎري ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ دﻳﮕﺮان و ﮔﺬﺷﺖ از _________________________ -١اﻳﻦ ﻧﻮع ﺑﺮداﺷﺖ هﺎي ﻋﻘﻴﺪﺗﻲ ﮐﻪ درزﻣﺎن ﺗﺪوﻳﻦ ﺗﻠﻤﻮد "ﺣﻘﺎﻳﻖ اﺑﺪي و ﺗﻐﻴﲑ ﻧﺎﭘﺬري اﳍﻲ "اﻋﻼم ﻣﻴﺸﺪ – واز ﻧﻈﺮ ﻣﺎهﻴﺖ ﻓﺮق زﻳﺎدي ﺑﺎ "واﻗﻌﻴﺘﻬﺎي ﺛﺎﺑﺖ و ﺗﻐﻴﲑ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﳍﻲ " ﺑﺴﻴﺎري از ﳏﺪﺛﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن و ﲞﺼﻮص ﺷﻴﻌﻪ ﻧﺪارد – ﻇﺎهﺮا اﻣﺮوزﻧﻴﺰ ﺟﺎي ﳑﺘﺎزي درﺟﺎﻣﻌﻪ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻤﻲ وارﺛﺎن ﺗﻠﻤﻮد دارد،ﳘﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻈﺎﻳﺮ ﺁﺎ ﺟﺎي ﳑﺘﺎزي درﺟﺎﻣﻌﻪ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻤﻲ وارﺛﺎن "ﺻﺤﺎح ﺳﺘﻪ " و"اﺻﻮل ﮐﺎﰲ" ﺛﻘﻪ اﻻﺳﻼم ﮐﻠﻴﲏ دارﻧﺪ .ﺧﺎﻧﻴﻢ ﺑﻴﺎﻟﻴﮏ ﻣﺘﻔﮑﺮ و ادﻳﺐ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻳﻬﻮدي ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ" :ﺗﻮرات اﺑﺰار دﺳﺖ ﺧﺎﻟﻖ ﻋﺎﱂ اﺳﺖ ﮐﻪ ﲤﺎم ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ از روي ﻃﺮﺣﻬﺎي ﺁن اﳒﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ وروح زﻧﺪﻩ اي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪون ﺁن ﺟﻬﺎن ﻣﺎ ﻋﻠﺖ وﺟﻮدي ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﻴﺪهﺪ ،زﻳﺮا ﺗﻮرات ﻣﻘﺪم ﺑﺮ ﺧﻠﻘﺖ ﺁدم ﺧﻠﻖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ " .وﻳﻨﮑﻠﺮداﻧﺸﻤﻨﺪ ﻳﻬﻮدي ﺁﳌﺎﻧﻲ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس را ﻣﻨﺒﻊ ﭘﺨﺶ ﻧﲑوي ﻣﻐﻨﺎﻃﻴﺲ ﺧﺎﺻﻲ ﻣﻴﺪاﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩ را ﳔﺴﺖ ﺑﻪ ﻟﺮز و ﲢﺮﻳﮏ واﻣﻴﺪارد و ﺳﭙﺲ از او ﻣﻮﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪي ﻣﻴﺴﺎزد)ﭼﻴﺰي ﺷﺒﻴﻪ ﺑﻪ اﺷﻌﻪ اي ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺘﻮاي ﳔﺴﺘﲔ رﺋﻴﺲ ﲨﻬﻮر اﺳﻼﻣﻲ از ﮔﻴﺴﻮان زﻧﺎن ﺟﻮان ﺗﺮاوش ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﻣﻮﻣﻨﺎن را ﺑﻪ ﻟﺮزو ﲢﺮﻳﮏ ﻣﻴﮑﺸﺎﻧﺪ( .ﻣﺎرﺗﲔ ﺑﻮﺑﺮﻓﻴﻠﺴﻮف ﻳﻬﻮدي وﺑﺮﻧﺪﻩ ﺟﺎﻳﺰﻩ ﻧﻮﺑﻞ ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ﺑﻨﺪي از ﮐﺘﺎب اﺷﻌﻴﺎي ﻧﱯ درﺗﻮرات )ﺑﺎب ﭼﻬﻞ و ﺳﻮم (۶-۴ ،ﮐﻪ درﺁن ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﭼﻮن ﺗﻮﳏﺒﻮب ﻣﲏ ﺻﻬﻴﻮن و ﳘﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﻬﺎرا ﺑﻪ ﺗﻮﻣﻴﺪهﻢ و ﳘﻪ اﻗﻮام ﺟﻬﺎن را درراهﺖ ﻓﺪا ﻣﻴﮑﻨﻢ ،ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻴﮕﲑد ﮐﻪ اﺳﺎﺳﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺟﻬﺎﻧﻲ اﻣﺮوز ﲞﺎﻃﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺮﺳﺮﭘﺎاﺳﺖ و ﲡﺪﻳﺪ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺟﻬﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﻨﻮط ﺑﻪ ﺑﺎز ﺳﺎزي ﺻﻬﻴﻮن اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ 14
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﺧﻄﺎهﺎي ﺁﻧﺎن اﺳﺖ " :ﻧﻪ هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﺎر ﺧﻄﺎب ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻮت ﺁﺳﻤﺎن داﺧﻞ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺴﻲ ﮐﻪ ارادﻩ ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ﻣﺮاﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ " ) ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ" (٢١ ،ﺧﻮاﺳﺖ ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ،ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ از ﺷﻤﺎ ﻣﺘﻨﻔﺮﻧﺪ ﻧﻴﮑﻲ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺑﺮاي ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ دﺷﻨﺎم ﻣﻴﺪهﻨﺪ دﻋﺎي ﺧﻴﺮ ﮐﻨﻴﺪ ،ﺑﺎ دﻳﮕﺮان ﺁﻧﭽﻨﺎن رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮاهﻴﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ " )ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ. (٣١-٢٧ ، دررﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻏﻼﻃﻴﺎن و ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﺮاي اﺛﺒﺎت ﺑﺮﺗﺮي ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺑﺮدﻳﮕﺮان ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ ":ﺧﺪاوﻧﺪ درﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس )ﺗﻮرات( ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ :ﮐﻨﻴﺰ وﭘﺴﺮش )هﺎﺟﺮ و اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ( راﺑﻴﺮون ﮐﻦ ،زﻳﺮا ﭘﺴﺮ ﮐﻨﻴﺰ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪان زن ﺁزاد هﻢ ارث ﺑﺎﺷﺪ ،و ﻣﺎ ،اي ﺑﺮادران ،ﻓﺮزﻧﺪان ﮐﻨﻴﺰﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ اوﻻد ﺁزادﻳﻢ ")رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ ﻏﻼﻃﻴﺎن، ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم ، (٣٠ ،وﻟﻲ دردو اﻧﺠﻴﻞ ﻟﻮﻗﺎ و ﻣﺘﻲ از ﻋﻴﺴﻲ درﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﻌﺮوف اوﺑﺮﺳﺮﮐﻮﻩ ﻧﻘﻞ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ " :ﺧﻮﺷﺎ ﺑﺤﺎل ﺣﻘﻴﺮان وﻣﺴﮑﻴﻨﺎن ،زﻳﺮا ﻣﻠﮑﻮت ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻴﺶ ازهﻤﻪ ازﺁن اﻳﺸﺎن اﺳﺖ")ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ ،١ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ، .(٣٠دررﺳﺎﻟﻪ ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ،ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ "وﻗﺘﻴﮑﻪ ﻣﻮﺳﻲ هﻤﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﻬﺎي ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﺑﻪ ﻣﺮدم رﺳﺎﻧﻴﺪ، ﺧﻮن ﺑﺰو ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﺁب و ﭘﺸﻢ ﻗﺮﻣﺰو روﻓﺎﺑﺮهﻤﻪ ﭘﺎﺷﻴﺪ و ﮔﻔﺖ اﻳﻦ ﺧﻮن ﭘﻴﻤﺎﻧﻲ راﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﻣﻘﺮر ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ،زﻳﺮا ﺑﺮﻃﺒﻖ ﺷﺮﻳﻌﺖ هﻤﻪ ﭼﻴﺰﺑﺎﺧﻮن ﭘﺎک ﻣﻴﺸﻮدو ﺑﺪون رﻳﺨﺘﻦ ﺧﻮن ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﻔﻬﻮم ﻧﺪارد")ﻧﺎﻣﻪ ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ،ﻓﺼﻞ ﻧﻬﻢ . (٢٢-١٩ ،وﻟﻲ دراﻧﺠﻴﻞ هﺎي ﻣﺘﻲ و ﻣﺮﻗﺲ از ﻋﻴﺴﻲ ﻧﻘﻞ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻼﻳﺎن ﻳﻬﻮد ﮐﻪ از اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻪ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ" :اي رﻳﺎﮐﺎران ! ﺷﻤﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻦ واﻗﻌﻲ ﺧﺪا را ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺁداب و رﺳﻮم ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮد ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﺪ .ﺑﺎزﺑﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا اﺣﺘﺮام ﻣﻴﮕﺬارﻳﺪ اﻣﺎ دﻟﻬﺎﻳﺘﺎن از او دور اﺳﺖ. ﻋﺒﺎدت ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻬﻮدﻩ اﺳﺖ،زﻳﺮا اواﻣﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ را ﺑﻪ ﺟﺎي اﺣﮑﺎم ﺣﻘﻴﻘﻲ اﻟﻬﻲ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﻴﺪهﻴﺪ")ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب ﭘﺎﻧﺰدهﻢ،٧-١ ، ﻣﺮﻗﺲ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ. (١٣-١ ، دراﻧﺠﻴﻠﻬﺎي ﻣﺘﻲ و ﻣﺮﻗﺲ وﻟﻮﻗﺎ ﻋﻴﺴﻲ از ﺟﺎﻧﺐ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻓﻘﻂ اﺳﺘﺎد ﺧﻄﺎب ﻣﻴﺸﻮد،ﺣﺘﻲ ﻳﮑﺒﺎر ﮐﻪ اورا ﺑﻪ ﺻﻔﺖ ﻧﻴﮏ ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﺪﻳﻦ ﺧﻄﺎب اﻋﺘﺮاض ﻣﻴﮑﻨﺪ"،زﻳﺮا ﻓﻘﻂ ﺧﺪااﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻴﮑﻮ اﺳﺖ" )ﻣﺮﻗﺲ،ﺑﺎب دهﻢ (١٨،وﻟﻲ درهﻤﻴﻦ "ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ"ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس دررﺳﺎﻟﻪ هﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﻮد اورا ﺟﻠﻮﻩ ﺗﻤﺎم ﺧﺪاﻣﻴﺪاﻧﺪﮐﻪ "ازازل داراي ﻣﻘﺎم اﻟﻮهﻴﺖ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ")رﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻓﻴﻠﻴﭙﻴﺎن ،ﺑﺎب دوم،١١-۶ ،رﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﻟﺴﻴﺎن ،ﺑﺎب اول (١٩،و" ﺗﺠﻠﻲ ﺧﺪا ﻧﺎدﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ ﻣﻮﺟﻮدات ﺗﻮﺳﻂ او ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ " )رﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﻟﺴﻴﺎن ،ﺑﺎب اول"، (١۵ ،ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﺧﺪا وﺟﻮد دارد واو ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ " )رﺳﺎﻟﻪ ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ"، (۶١ ،ﺧﺪاي زﻧﺪﮔﺎن و ﻣﺮدﮔﺎن اﺳﺖ ") رﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ . (١٠-۶ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ اﻟﻮهﻴﺖ ﻣﺴﻴﺢ درﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اوﻟﻴﻪ ﻣﻄﺮح ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻗﻮل Albert Schweitzerﺧﻮدﻋﻴﺴﻲ ﺧﻮدش راﻣﺴﻴﺢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻴﺪاﻧﺪ ،واﻳﻦ ﮐﻠﻴﺴﺎي ﻣﺴﻴﺤﻲ و ١ دﻳﻮهﺎو اﺟﻨﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اوﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﻴﮕﺬارﻧﺪ. دررﺳﺎﻟﻪ هﺎي ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ،ﺑﺎهﺪف ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي از ﻣﺸﮑﻠﺘﺮاﺷﻲ ﺣﮑﻮﻣﺖ رم درراﻩ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﺬهﺒﻲ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﻣﺴﻴﺤﻲ ﺑﺎﻳﺪ از اﺣﮑﺎم وﻗﺖ ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ و ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﺪ،زﻳﺮا ﮐﻪ هﻴﭻ ﻗﺪرﺗﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺗﻌﻴﻴﻦ وﻣﺄﻣﻮر ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ،ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﻮﺟﻮد ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﻧﻈﺎم اﻟﻬﻲ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و هﺮﮐﻪ روﻳﺎروي ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد ﺧﻮد را ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ )رﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﺑﺎب دوازدهﻢ ۴ ،و ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ-١ ، . (٣ﻣﻔﻬﻮم اﻳﻦ دﺳﺘﻮر اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻲ اﻟﻤﺜﻞ درﻳﮏ رژﻳﻢ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺘﻲ ﺿﺪ ﺧﺪا ﻧﻴﺰ ﻳﮏ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﺻﺎدق ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺑﺼﻮرت ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﻣﻮﻣﻨﻲ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﻳﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻣﺤﻘﻖ ﺁﻟﻤﺎﻧﻲ "اﺷﺘﺎوﻓﺮ" دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ :ﺑﺎ اﻳﻦ دﺳﺘﻮر ﻋﺠﻴﺐ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﻣﭙﺮاﺗﻮر زﻣﺎن ﺧﻮدش ﻧﺮون را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﺎص ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻴﺪاﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﻧﺮوﻧﻬﺎي ﻗﺒﻠﻲ و ﺑﻌﺪي ﭼﻮن ﭼﻨﮕﻴﺰ و ﺁﺗﻴﻼ و اﺳﺘﺎﻟﻴﻦ و هﻴﺘﻠﺮ ﻧﻴﺰ ﻟﺒﻴﮏ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ،زﻳﺮا از ﻧﻈﺮ او هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁدﻣﮑﺸﻲ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ .هﻤﻴﻦ ﻣﺤﻘﻖ ﻣﻌﺘﻘﺪاﺳﺖ اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس از ﮐﺘﺎب ﻳﺮﻣﻴﺎي ﻧﺒﻲ درﺗﻮرات اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺁن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻳﺮﻣﻴﺎ ﺑﻪ ﻣﻠﺖ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﻴﺪهﺪ از ﻧﺒﻮﮐﺪ ﻧﺼﺮ _______________________________ -١اﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ اﳒﻴﻞ ﮐﻪ وﻗﱵ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﻴﻤﺎران را ﺷﻔﺎداد ،دﻳﻮاﻧﻲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن او ازﺑﺪن ﺁﺎ ﺑﲑون ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ درﭘﻴﺶ او ﺑﻪ ﺧﺎک اﻓﺘﺎدﻧﺪ و ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﺁوردﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا هﺴﱵ ،اﻣﺎ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﺎﺗﺄﮐﻴﺪ ﺑﻪ ﺁﺎ اﻣﺮ ﮐﺮد ﮐﻪ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﮐﺴﻲ ﻧﮕﻮﻳﻨﺪ)ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﺳﻮم. (١١-١٠ ،
ﺻﻔﺤﻪ 15
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
)ﺑﺨﺖ اﻟﻨﺼﺮ( ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ ﮐﻪ ﺑﺰودي ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﺣﻤﻠﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺑﺮد و ﺁﻧﺮا ﺗﺼﺮف ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻨﺪ و ﺧﻮدﺷﺎن و ﺣﺘﻲ ﺣﻴﻮاﻧﺎﺗﺸﺎن ﺧﺎدم و ﭘﺴﺮ و ﻧﻮﻩ او ﺑﺎﺷﻨﺪ":و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮد :ﻣﻦ ﺁﻧﻢ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن و اﻧﺴﺎن و ﺣﻴﻮاﻧﺎت را ﮐﻪ ﺑﺮ روي زﻣﻴﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﻗﻮت ﻋﻈﻴﻢ و ﺑﺎزوي اﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺧﻮد ﺁﻓﺮﻳﺪم و ﺁﻧﺮا ﺑﻪ هﺮﮐﺲ ﮐﻪ درﻧﻈﺮم ﭘﺴﻨﺪ ﺁﻣﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪم ،و اﻻن ﻣﻦ ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻬﺎرا ﺑﺪﺳﺖ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﻮد ﻧﺒﻮﮐﺪﻧﺼﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ دادم و ﻧﻴﺰ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺻﺤﺮا را ﺑﻪ او ﺑﺨﺸﻴﺪم ﺗﺎ او را ﺑﻨﺪﮔﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ،و ﺗﻤﺎﻣﻲ اﻣﺘﻬﺎ اورا و ﭘﺴﺮش و ﭘﺴﺮ ﭘﺴﺮش را ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻧﻤﻮد.....،و هﺮ اﻣﺘﻲ ﮐﻪ ﻧﺒﻮﮐﺪﻧﺼﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ را ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻨﻤﺎﻳﺪو ﮔﺮدﻧﺶ را زﻳﺮ ﻳﻮغ او ﻧﮕﺬارد ﺁن اﻣﺖ راﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ وﻗﺤﻄﻲ و وﺑﺎ ﮐﻴﻔﺮﺧﻮاهﻢ داد و ﺑﺪﺳﺖ او هﻼک ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد")ﮐﺘﺎب ﻳﺮﻣﻴﺎي ﻧﺒﻲ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﻔﺘﻢ . (٨-۵،و اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ هﻤﺎن ﺑﺨﺖ اﻟﻨﺼﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا اورﺷﻠﻴﻢ را وﻳﺮان و ﻣﻌﺒﺪﺳﻠﻴﻤﺎن را ﻏﺎرت ﮐﺮدوﻳﻬﻮدﻳﺎن را ﺑﻄﻮر دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﻲ ﺑﻪ اﺳﺎرت ﺑﻪ ﺑﺎﺑﻞ ﺑﺮد .درﻣﻮرد هﻤﻴﻦ ﺣﮑﻮﻣﺘﻬﺎي وﻗﺖ ،از زﺑﺎن ﻋﻴﺴﻲ دراﻧﺠﻴﻞ ﻣﺮﻗﺲ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ "ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﮔﻔﺖ از ﺧﻤﻴﺮ ﻣﺎﻳﻪ هﻴﺮودﻳﺲ )ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﻬﻮد( ﺑﺮﺣﺬر ﺑﺎﺷﻴﺪ")ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ (١۵ ،و در اﻧﺠﻴﻞ ﻳﻮﺣﻨﺎ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ " :دزد ﻧﻤﻲ ﺁﻳﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﺮاي ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺪزددو ﺑﮑﺸﺪو هﻼک ﮐﻨﺪ")ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب دهﻢ.(١٠ ، ﻣﻮﺿﻮع رﺳﺎﻟﺖ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﻗﻴﻤﺖ ﻣﺮگ ﺧﻮد ﮐﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس درﺑﺎرﻩ ﺁن ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ" :اﮔﺮ ﭼﻪ او از ازل ﻣﻘﺎم اﻟﻮهﻴﺖ داﺷﺖ وﻟﻲ اﻳﻦ را ﻏﻨﻴﻤﺖ ﻧﺸﻤﺮد ﮐﻪ ﺑﺮاﺑﺮي ﺑﺎ ﺧﺪا را ﺑﺮاي ﺧﻮد ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺼﻮرت ﻳﮏ ﺑﺮدﻩ درﺁﻣﺪ و ﺷﺒﻴﻪ ﻳﮏ اﻧﺴﺎن ﺷﺪ و ﺣﺘﻲ ﻣﺮگ ﺑﺮروي ﺻﻠﻴﺐ را ﺑﺮاي ﺧﻮد ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ") رﺳﺎﻟﻪ ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﻓﻴﻠﻴﭙﻴﺎن، ﺑﺎب دوم (٨-۶ ،اﻗﺘﺒﺎس ازﺷﺮح ﻣﻔﺼﻞ ﮐﺘﺎب اﺷﻴﺎء ﻧﺒﻲ درﺗﻮرات اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﺁن ﮐﺴﻲ ﺑﻨﺎم ﻋﺒﺪ ﻳﻬﻮﻩ از ﺟﺎﻧﺐ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮد وﻣﻮردهﻤﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﺤﻘﻴﺮ و ﺁزار ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮد ،وﻟﻲ هﻤﻪ ﺑﻼﻳﺎ و ﻣﺼﺎﺋﺐ را ﺑﺮاي ﺧﻮدش ﻣﻴﺨﺮد ﺗﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻘﺸﻪ ﻧﺠﺎت ﻣﻌﻨﻮي ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ او اﺟﺮا ﮐﻨﺪ ،و ﻋﺒﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺮاي ﺧﺮﻳﺪن ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﻨﻲ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺟﺎن ﺧﻮدش را ﭼﻮن ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﮔﻨﺎﻩ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﻴﮑﻨﺪ)ﮐﺘﺎب اﺷﻌﻴﺎءﻧﺒﻲ۴٢ ،و-۴٩ . (۵٣درﺳﻪ اﻧﺠﻴﻞ از اﻧﺠﻴﻠﻬﺎي ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺮادف اﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد)ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب دوازدهﻢ، ١٨وﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ ،٢٨ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ،٢۴،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ ودوم . (٢٧ ،اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع درﮐﻠﻴﺴﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻮرد ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻨﺘﻬﺎ ﻋﺒﺪ ﻳﻬﻮﻩ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺧﺪا درﻗﺎﻟﺐ ﻣﺴﻴﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺗﻨﺎﻗﺾ اﺻﻮﻟﻲ ﻣﻴﺎن دو ﺑﺨﺶ ﻳﻬﻮدي و ﻣﺴﻴﺤﻲ "ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ" ،ﺧﻮد ﺑﺨﺶ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻳﻌﻨﻲ اﻧﺠﻴﻠﻬﺎي ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﻧﻴﺰ ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﺿﺪو ﻧﻘﻴﺾ هﺎﺋﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎ از ﻃﺮزﻓﮑﺮو درﺟﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﺁﻧﻬﺎ – و ﻧﻪ از وﺣﻲ ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﻲ -ﺳﺮ ﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. دراﻧﺠﻴﻠﻬﺎي ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﻣﺘﻲ ،ﻣﺮﻗﺲ و ﻟﻮﻗﺎ ﻋﻴﺴﻲ ﻧﻪ ﺧﻮد راﺧﺪاﻣﻴﺪاﻧﺪ ،ﻧﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا و ﻧﻪ ﻣﺴﻴﺢ ،وﻟﻲ دراﻧﺠﻴﻞ ﻳﻮﺣﻨﺎ وي ﺷﺨﺼﺎ اﻋﻼم ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ و از ﭘﻴﺶ از ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺟﻬﺎن ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا ﺑﻪ روي زﻣﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ )ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ. (٨-٣ ، دراﻧﺠﻴﻞ ﻳﻮﺣﻨﺎ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﻪ ﭼﻴﺰراﺑﺪﺳﺖ ﻋﻴﺴﻲ ﺳﭙﺮدﻩ اﺳﺖ و او ﺑﺮهﺮ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﺬرد و ﺧﻮاهﺪ ﮔﺬﺷﺖ ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ )ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ ، (٣ ،وﻟﻲ درهﺮ ﺳﻪ اﻧﺠﻴﻞ دﻳﮕﺮ ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﻲ ﻣﻬﻤﻲ ازﻋﻴﺴﻲ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ هﺮﮔﺰ ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﺨﻮﺑﻲ ﻧﺸﺎن ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﻲ هﻴﭻ ﺁﮔﺎهﻲ واﻗﻌﻲ ﺑﺮﺁﻳﻨﺪﻩ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ: " ...ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻋﻴﺴﻲ ﻓﺮﻣﻮد :درﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ وﺳﺘﺎرﮔﺎن ﻋﻼﻣﺎت ﺑﺴﻴﺎر ﻇﺎهﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و ﺑﺮزﻣﻴﻦ ﺗﻨﮕﻲ و ﺣﻴﺮت ﺑﺮاي هﻤﻪ ﻣﺮدﻣﺎن روي ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد .درﻳﺎهﺎ ﺑﻪ ﺗﻼﻃﻢ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻣﺪ و ﻗﺪرﺗﻬﺎ ي ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻟﺮزﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ اﻓﺘﺎد و ﺁدﻣﻴﺎن از وﺣﺸﺖ از هﻮش ﺧﻮاهﻨﺪ رﻓﺖ ،و ﺁﻧﻮﻗﺖ هﻤﮕﺎن ﭘﺴﺮاﻧﺴﺎن )ﻋﻴﺴﻲ( راﺧﻮاهﻨﺪ دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت و ﺟﻼل ﻋﻈﻴﻢ از درون اﺑﺮي ﻓﺮو ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ .ﺷﻴﭙﻮرﺑﺰرگ )ﺻﻮراﺳﺮاﻓﻴﻞ( ﺑﻪ ﺻﺪا درﺧﻮاهﺪﺁﻣﺪ و او ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﺧﻮد را ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ﺧﺪا را از ﭼﻬﺎرﮔﻮﺷﻪ ﺟﻬﺎن و از ﮐﺮاﻧﻪ هﺎي ﻓﻠﮏ ﺟﻤﻊ ﮐﻨﻨﺪ .و ﻳﻘﻴﻦ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از درﮔﺬﺷﺖ ﻧﺴﻞ ﺣﺎﺿﺮ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ روي ﺧﻮاهﺪ داد " ) ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﭼﻬﺎرم ،٣٢-٢۴ ،ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﺳﻴﺰدهﻢ ،٢٧-٢۴ ،ﻟﻮﻗﺎ، ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﻳﮑﻢ. (٢٨-٢۵، درﻳﮑﺠﺎ از زﺑﺎن ﻋﻴﺴﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ "ﭼﻮن اﮐﻨﻮن ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﺮﮐﺮﺳﻲ ﻣﻮﺳﻲ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﻧﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﺮ ﭼﻪ ﺁﻧﺎن ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﮔﻮش دهﻴﺪ و ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺁن ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ " )ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﺳﻮم (٣-١ ،وﻟﻲ درﺟﺎي دﻳﮕﺮ از ﻗﻮل هﻤﻴﻦ ﻋﻴﺴﻲ ﻧﻘﻞ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ "واي ﺑﻪ ﺣﺎل ﺷﻤﺎاي ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﮐﻪ از اﺟﺮاي ﻋﺪاﻟﺖ و ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻏﺎﻓﻞ هﺴﺘﻴﺪ و ﺣﮑﻢ ﻗﺒﺮهﺎﺋﻲ رادارﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ اي روي ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖ و ﻣﺮدم داﻧﺴﺘﻪ و ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﺴﺮاﻏﺸﺎن ﻣﻴﺮوﻧﺪ")ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ، . (۴٣-۴٢ ﺻﻔﺤﻪ 16
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
درﻳﮑﺠﺎ ﻋﻴﺴﻲ درﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﻌﺮوف ﺧﻮد ﺑﺮﺳﺮ ﮐﻮﻩ ﺑﻪ ﭘﻴﺮواﻧﺶ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ " :ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﺮدم ﮐﺎرهﺎي ﻧﻴﮏ ﺷﻤﺎ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و از اﻳﻦ راﻩ ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎن ﺷﻤﺎ را ﺳﺘﺎﻳﺶ ﮐﻨﻨﺪ ") ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ ، (١۶ ،وﻟﻲ درﺟﺎي دﻳﮕﺮ از زﺑﺎن هﻤﻴﻦ ﻋﻴﺴﻲ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ " :ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﺎرهﺎي ﻧﻴﮏ ﺧﻮد را دراﻧﻈﺎر ﻣﺮدم اﻧﺠﺎم ﻧﺪهﻴﺪ زﻳﺮا ﮐﻪ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻨﻴﺪ اﺟﺮي ﻧﺰد ﭘﺪرﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺨﻮاهﻴﺪ داﺷﺖ " )ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ. (١، درﻳﮑﺠﺎ از ﻋﻴﺴﻲ ﻧﻘﻞ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ "ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻢ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﻦ ﻓﺮوﺗﻦ و ﺑﺮدﺑﺎر هﺴﺘﻢ ")ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ، ، (٣٠-٢٩وﻟﻲ در ﺟﺎي دﻳﮕﺮ رواﻳﺖ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ" :ﻋﻴﺴﻲ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﮔﻔﺖ :ﻣﺮدم ﻧﻴﻨﻮا وﻗﺘﻲ ﮐﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻳﻮﻧﺲ را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدﻧﺪ ،و ﻣﻠﮑﻪ ﺳﺒﺎ از دوردﺳﺖ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﺣﮑﻤﺖ ﺳﻠﻴﻤﺎن را ﺑﺸﻨﻮدو ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﺷﺨﺼﻲ ﮐﻪ دراﻳﻨﺠﺎ اﺳﺖ از ﺳﻠﻴﻤﺎن داﻧﺎﺗﺮ اﺳﺖ") ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب دوازدهﻢ.(۴٢-۴١ ، درﻳﮑﺠﺎ از زﺑﺎن ﻋﻴﺴﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ " :ﮐﺴﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﺑﺮاي ورود ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﻲ ﺧﺪا ﺗﻮﻟﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ)ﻳﻬﻮدﻳﺎن( اﻳﻨﮏ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻇﻠﻤﺖ و اﺷﮏ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ")ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ ، (١٢ ،و درﺟﺎي دﻳﮕﺮازهﻢ او ﻧﻘﻞ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ " :ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺧﺎﻧﺪان اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ام ")ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب ﭘﺎﻧﺰدهﻢ. (٢۴ ، درﻳﮑﺠﺎ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ :ﻗﺪرت درک ﺳﺨﻨﺎن ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﺮاي دﻳﮕﺮان هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺼﻮر ﻣﺜﻞ ﺑﻴﺎن ﻣﻴﺸﻮد ﺗﺎ ﺑﺸﻨﻮﻧﺪو ﻧﻔﻬﻤﻨﺪو ﺑﻨﮕﺮﻧﺪو ﻧﺒﻴﻨﻨﺪ")ﻣﺮﻗﺲ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم (١٢-١٠ ،وﻟﻲ ﺟﺎي دﻳﮕﺮ هﻤﻴﻦ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺷﺎﮔﺮدان ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ":ﺷﻤﺎﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺳﺎدﻩ ﻣﺮا ﻧﻤﻴﻔﻬﻤﻴﺪﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺜﻠﻬﺎي دﻳﮕﺮراﺧﻮاهﻴﺪ ﻓﻬﻤﻴﺪ؟")هﻤﺎﻧﺠﺎ. (١٣، درﺟﺎﺋﻲ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﺤﻴﻲ ﺗﻌﻤﻴﺪ دهﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﻲ ﮔﻔﺖ":ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮ ﺑﺮاي ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻩ اي ،درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺣﻘﺎﻣﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﺗﻮ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﺑﮕﻴﺮم ")ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب ﺳﻮم (١۴ ،و ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻮن ﻋﻴﺴﻲ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺖ روح ﺧﺪا ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺒﻮﺗﺮي از ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺎزل ﺷﺪ و ﺻﺪاﺋﻲ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﮕﻔﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﭘﺴﺮ ﻋﺰﻳﺰﻣﻦ)هﻤﺎﻧﺠﺎ، (١٧-١۶ ،وﻟﻲ در ﺟﺎﺋﻲ دﻳﮕﺮ درهﻤﻴﻦ اﻧﺠﻴﻞ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﻲ ﮐﻪ ﻳﺤﻴﻲ درزﻧﺪان از ﮐﺎرهﺎي ﻋﻴﺴﻲ ﺑﺎﺧﺒﺮﺷﺪ دوﻧﻔﺮ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد را ﭘﻴﺶ او ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ﺁﻳﺎ ﺗﻮ هﻤﺎن ﺷﺨﺼﻲ هﺴﺘﻲ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺷﺨﺺ دﻳﮕﺮي ﺑﺎﺷﻴﻢ ؟")ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ. (٣-١ ، دراﻧﺠﻴﻞ ﻟﻮﻗﺎ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﺮاي ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ ازوي ﺁﻧﻬﺎرادﺳﺘﮕﻴﺮﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮدوﻋﺪﻩ اي ازﺁﻧﺎن را ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺸﺖ )ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﻳﮑﻢ (١۶ ،وﻟﻲ درهﻤﻴﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ از ﻗﻮل وي ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﻣﻮﺋﻲ ازﺳﺮهﻴﭽﮑﺪام از ﺷﻤﺎ ﮐﻢ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ)هﻤﺎﻧﺠﺎ . (١٨ ،ﺗﻨﺎﻗﻀﺎت اﻧﺠﻴﻞ ازﻃﺮف ﺑﺴﻴﺎري ازﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﻮرد ﺗﺬﮐﺮ و ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﺘﻮان از رﺳﺎﻟﻪ "ﺗﺨﺠﻴﻞ ﻣﻦ ﺣﺮف اﻻﻧﺠﻴﻞ" اﺑﻮاﻟﺒﻘﺎء ﺟﻌﻔﺮي ﻧﺎم ﺑﺮد ﮐﻪ ﻣﺘﻦ ﺗﻠﺨﻴﺺ ﺷﺪﻩ اي از ﺁن ﺑﻨﺎم "اﻟﺮد ﻋﻠﻲ اﻟﻨﺼﺎري " درﻻﻳﺪن هﻠﻨﺪ ﺑﭽﺎپ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ. داﺳﺘﺎن ﺑﮑﺎرت ﻣﺮﻳﻢ درهﻨﮕﺎم ﺑﺎرداري او ﮐﻪ ﮐﺮارا درﻗﺮﺁن ﺑﺮﺁن ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ) ﺁل ﻋﻤﺮان ،۴٧-۴٢ ،ﻣﺮﻳﻢ، ،٢۶-١۶اﻧﺒﻴﺎء،٩١ ،اﺣﻘﺎف (١٢،وﻟﻲ درﺧﻮد اﻧﺠﻴﻞ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﺒﺎر ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ )ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب اول (١٨ ،و ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﻄﻮرﺿﻤﻨﻲ )ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب اول (٣۴ ،ﺑﺪان اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،از اﻳﻦ ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﻲ اﺷﻌﻴﺎء درﺗﻮرات ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ " ﺑﺎﮐﺮﻩ اي ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﭘﺴﺮي ﺧﻮاهﺪ زاﺋﻴﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﺎﻧﻮﺋﻴﻞ ﻳﻌﻨﻲ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﺎ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ: ﺷﺪ")اﺷﻌﻴﺎء ﺑﻨﻲ ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ . (١۴ ،وﻟﻲ درﭘﻴﺸﮕﻮﺋﻲ اﺷﻌﻴﺎء ﺻﺮﻓﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دوران ﺧﻮداو و ﺷﮑﺴﺘﻬﺎﺋﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﺳﺮاﺋﻴﻞ واردﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد .ﭘﺴﺮ ﻧﻮزادﻩ ﻧﻴﺰﻋﻤﺎﻧﻮﺋﻴﻞ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ و ﻳﺸﻮﻋﺎ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻠﻔﻆ ﻋﺒﺮي ﻋﻴﺴﻲ اﺳﺖ .ﻻزم ﺑﻪ ﺗﺬﮐﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ ﺗﻮﻟﺪﻳﮏ اﻧﺴﺎن اﺳﺘﺜﻨﺎﺋﻲ ازﻣﺎدري ﺑﺎﮐﺮﻩ اﻗﺘﺒﺎس ازاﺳﻄﻮرﻩ هﺎﺋﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ازﺁن درهﻤﻪ ﺗﻤﺪﻧﻬﺎي ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﻣﺼﺮ و ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ و اﻳﺮان و هﻨﺪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﻧﺪ .درﻣﻌﺘﻘﺪات اﺳﺎﻃﻴﺮي ﻣﺼﺮ ،ﻣﻠﮑﻪ اي ﺑﺎﮐﺮﻩ از ﺧﺪاي ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﺎردار ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .دراﺳﻄﻮرﻩ هﺎي ﻓﻨﻴﻘﻲ ﺁﺗﻴﺲ از ﻣﺎدرﺑﺎﮐﺮﻩ اي ﺑﻪ ﻧﺎم ﻧﺎﻧﺎﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .درﺁﺋﻴﻦ اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﻴﺘﺮا ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ درﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎت اﻟﮕﻮي ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﻴﺘﺮا)ﻣﻬﺮ( از ﺁﻧﺎهﻴﺘﺎ ،ﻣﺎدري ﺑﺎﮐﺮﻩ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد .ﺳﺮود ﻣﻘﺪس ﻣﻴﺘﺮاﺋﻲ ﮐﻪ درﻃﻮل ﭼﻬﺎر ﻗﺮن رواج ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮادراﻣﭙﺮاﺗﻮري رم درﻣﺮاﺳﻢ ﻣﺬهﺒﻲ ﻣﻴﺘﺮاﺋﻲ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﻴﺸﺪ ﺑﺮاﻳﻦ ﺗﮑﻴﻪ داﺷﺖ ﮐﻪ" :اﻣﺮوز ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﻲ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ از ﻣﺎدر ﺑﺎﮐﺮﻩ اي زاﺋﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ " ،و اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ اي اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻴﻨﺎ ﻣﻮرد اﻗﺘﺒﺎس اﻧﺠﻴﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ " :اﻣﺮوز ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﻲ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ زاﺋﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ")ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب دوم. (١١ ، ﺻﻔﺤﻪ 17
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﻲ درﻳﮏ ﻃﻮﻳﻠﻪ ﻧﻴﺰ از اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎي ﮐﻬﻦ ،ﺑﺨﺼﻮص از ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﻴﺘﺮاﺋﻲ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﺘﺮا درﻏﺎري ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ درﻣﻌﺘﻘﺪات اﺳﺎﻃﻴﺮي ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ هﺮﻣﺲ،ﺧﺪاي ﺷﺒﺎﻧﺎن، درﻃﻮﻳﻠﻪ اي ﻣﻴﺎن ﺧﺮي و ﮔﺎوي ﺗﻮﻟﺪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد. دراﻧﺠﻴﻞ ﻟﻮﻗﺎ ﺻﺤﻨﻪ ﺟﺎﻟﺒﻲ درارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﻲ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ان ﭘﻴﺮﻣﺮد ﭘﺎرﺳﺎﺋﻲ ﺑﻨﺎم ﺷﻤﻌﻮن ﮐﻪ از روح اﻟﻘﺪس ﺑﺪو اﻟﻬﺎم رﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﻮﻋﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ را ﻧﺒﻴﻨﺪ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺮد ،ﻋﻴﺴﻲ ﻧﻮزاد را ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻨﺶ ﺑﻪ ﻣﻌﺒﺪ ﺑﺰرگ ﺁوردﻩ اﻧﺪ درﺁﻏﻮش ﻣﻴﮕﻴﺮد و ﺑﻪ ﺣﺎﺿﺮان ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﻮدک ﻧﻮري اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن را روﺷﻦ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد)ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب دوم . (٣٢-٢۵ ،اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ روﻧﻮﺷﺖ داﺳﺘﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ ﺗﻮﻟﺪ ﺑﻮدا ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﺑﻮدا ﻧﻴﺰ ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن و اﺳﺘﺎد ﻧﺎم دادﻩ اﻧﺪ ،و ﻣﻌﺠﺰاﺗﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻔﺎ دادن ﺑﻴﻤﺎران وﮐﻮران و اﻓﻠﻴﺞ هﺎ و راﻩ رﻓﺘﻦ ﺑﺮروي ﺁب ﺑﺮاي او ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻈﺎﺋﺮﺁﻧﻬﺎ راﺷﺶ ﻗﺮن ﺑﻌﺪ از او ﻋﻴﻨﺎ دراﻧﺠﻴﻞ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ .ﻳﮑﻲ از اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎ ﺣﺎﮐﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮑﻲ از ﺷﺎﮔﺮدان ﺑﻮدا ﻣﻴﺨﻮاهﺪ ﭼﻮن ﺧﻮد او روي ﺁب راﻩ ﺑﺮود ،وﻟﻲ درﺁب ﻓﺮوﻣﻴﺮود و ﺑﻮدا اوراﻧﺠﺎت ﻣﻴﺪهﺪ .اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻄﻮر ﺁﺷﮑﺎر اﻟﮕﻮي اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ..." :ﭘﻄﺮس ﮔﻔﺖ اي ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺑﻤﻦ دﺳﺘﻮر ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﻣﻦ هﻢ ﺑﺮ روي ﺁب ﻧﺰد ﺗﻮ ﺑﻴﺎﻳﻢ .ﻋﻴﺴﻲ ﻓﺮﻣﻮد :ﺑﻴﺎ.ﭘﻄﺮس از ﻗﺎﻳﻖ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ وﺑﺮروي ﺁب ﺑﻪ ﻃﺮف ﻋﻴﺴﻲ رﻓﺖ ،اﻣﺎ در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﻏﺮق ﻣﻴﺸﺪ ﻓﺮﻳﺎد زد :اي ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﻧﺠﺎﺗﻢ ﺑﺪﻩ .وﻋﻴﺴﻲ دﺳﺘﺶ راﮔﺮﻓﺖ ﮔﻔﺖ اي ﮐﻢ اﻳﻤﺎن ،ﭼﺮا ﺷﮏ ﮐﺮدي ؟و ﺑﺎاو ﺳﻮار ﻗﺎﻳﻖ ﺷﺪ و ﺑﺎد ﻓﺮوﻧﺸﺴﺖ " )ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ. (٢٨ ، داﺳﺘﺎن ﻣﺼﻠﻮب ﺷﺪن ﻋﻴﺴﻲ و رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ اوﭘﺲ از ﻣﺮگ ،ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد دراﺳﻄﻮرﻩ هﺎي ﻣﺘﻌﺪد ﻣﺎﻗﺒﻞ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺳﺎﺑﻘﻪ دارد .ﺗﻤﻮز درﺑﺎﺑﻞ ،ﺁدوﻧﻴﺲ درﻓﻨﻴﻘﻴﻪ ،ﺁﺗﻴﺲ درﻓﺮﻳﮕﻴﻪ ،ازﻳﺮﻳﺲ درﻣﺼﺮ ،ارﺑﺎب اﻧﻮاﻋﻲ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺼﻠﻮب ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ وﺑﺮﺧﻲ از ﺁﻧﺎن ﭼﻮن ﺁﺗﻴﺲ و ﺁدوﻧﻴﺲ و ازﻳﺮﻳﺲ درﺳﺖ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻋﻴﺴﻲ ﺳﻪ روز ﭘﺲ ازﻣﺮگ زﻧﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ. دراﻣﭙﺮاﺗﻮري رم ﭘﻴﺮوان ﺁﺗﻴﺲ ،ﺧﺪاﺋﻲ ﮐﻪ از ﺁﺳﻴﺎي ﺻﻐﻴﺮ ﺑﻪ رم رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،هﺮ ﺳﺎل در ﺳﺎﻟﺮوز ﺳﻨﺘﻲ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪن او ﺗﺼﻮﻳﺮ وي را ﺑﻪ درﺧﺖ ﮐﺎﺟﻲ ﻣﻲ ﺁﻣﻴﺨﺘﻨﺪ و ﺳﻪ روز ﺑﺮاي ﻣﺮﮔﺶ ﻋﺰاداري ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ و ﺑﻌﺪرﺳﺘﺎﺧﻴﺰش را ﺟﺸﻦ ﻣﻴﮕﺮﻓﺘﻨﺪ .ﭘﻴﺮوان دﻳﻮﻧﻴﺰوس ﻧﻴﺰ درﻣﻌﺎﺑﺪ ﺧﻮدﻣﺠﺴﻤﻪ ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩ اورا ﻧﺼﺐ ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ ،درﺳﺖ درهﻤﺎن ﺻﻮرت ﮐﻪ درﮐﻠﻴﺴﺎهﺎي ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺼﻠﻮب ﻧﺼﺐ ﻣﻴﺸﻮد .اورﻳﮕﻨﺲ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺰرگ اﻟﻬﻴﺎت وﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﮐﻠﻴﺴﺎي ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ درﺑﺎرﻩ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻋﻴﺴﻲ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺑﺮاي ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎن ﺗﺎزﮔﻲ ﻧﺪارد ،زﻳﺮا ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﺮا دراﺳﺎﻃﻴﺮ ﺑﺴﻴﺎري از ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ .دﻳﺒﻠﻴﻮس اﺳﻘﻒ ﺁﻟﻤﺎﻧﻲ درﮐﺘﺎب "رﺳﺎﻟﺖ و ﺗﺎرﻳﺦ"ﺧﻮد ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻳﻬﻮدي اﻻﺻﻞ ،ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻋﻴﺴﻲ را ﺑﺮهﻤﺎن اﺳﻄﻮرﻩ هﺎي ﻧﺒﻲ هﺎ و ﺧﺎﺧﺎم هﺎ ﻗﺮار دادﻧﺪ ،و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻏﻴﺮ ﻳﻬﻮدي اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎي اﺳﺎﻃﻴﺮي را ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﻲ ﭼﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ. داﺳﺘﺎن ﺧﺮ ﻋﻴﺴﻲ ﮐﻪ وي ﺳﻮارﺑﺮﺁن وارد اورﺷﻠﻴﻢ ﺷﺪﻩ ،و دراﺣﺎدﻳﺚ اﺳﻼﻣﻲ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﺮ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﻲ وارد ﺑﻬﺸﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﺑﺮاﺛﺮ اﺷﺘﺒﺎﻩ ﻣﺎﺗﻴﻮس ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﻲ دردرک ﻣﻔﻬﻮم واﻗﻌﻲ اﻳﻦ ﺗﻤﺜﻴﻞ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻣﻀﺤﮑﻲ وارد ﮐﺘﺎﺑﻬﺎي ﺗﻮﺣﻴﺪي ﺷﺪﻩ اﺳﺖ " :ﺑﻪ دﺧﺘﺮ ﺻﻬﻴﻮن ﺑﺸﺎرت دهﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺗﻮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻮارﺑﺮاﻻﻏﻲ و ﺑﺮﮐﺮﻩ اﻻﻏﻲ اﺳﺖ وﻓﺮوﺗﻨﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﺰد ﺗﻮ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ .و ﺁن دوﺷﺎﮔﺮد ﻋﻴﺴﻲ رﻓﺘﻨﺪ و اﻻغ و ﮐﺮﻩ اورا ﺁوردﻧﺪ و ﺁﻧﮕﺎﻩ رداهﺎي ﺧﻮد راﺑﺮﭘﺸﺖ ﺁﻧﻬﺎ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ و ﻋﻴﺴﻲ ﺳﻮار ﺷﺪ ") ﻣﺘﻲ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ وﻳﮑﻢ . (٧-۵ ،ﻣﺤﻘﻖ ﺁﻟﻤﺎﻧﻲ وﻳﻨﮑﻦ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻋﻴﻨﺎ از ﮐﺘﺎب زﮐﺮﻳﺎي ﺗﻮرات ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ":اي دﺧﺘﺮ ﺻﻬﻴﻮن ،ﺑﺎ ﺑﺎﻧﮏ ﺑﻠﻨﺪ هﻠﻬﻠﻪ ﮐﻦ ،و اي دﺧﺘﺮ اورﺷﻠﻴﻢ ،ﻗﻬﻘﻬﻪ ﺑﺰن ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﺖ ﺑﺴﻮي ﺗﻮ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ و ﺑﺮاﻻﻏﻲ ﺳﻮار اﺳﺖ، ﺑﺮﮐﺮﻩ اﻻﻏﻲ ﺳﻮار اﺳﺖ ") ﮐﺘﺎب زﮐﺮﻳﺎي ﻧﺒﻲ ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ ، (٩ ،و ﻳﺎد ﺁوري ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻳﮏ ﺳﻨﺖ ﺳﺎﺑﻘﻪ دار ادﺑﻴﺎت ﻋﺒﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺟﻤﻠﻪ را دوﺑﺎرﺗﮑﺮار ﮐﻨﻨﺪ ،وﻟﻲ ﻣﺘﻲ ،ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ،از روي ﺑﻲ اﻃﻼﻋﻲ ﺗﺼﻮر ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﻲ ﺑﺮدو اﻻغ ﺳﻮار ﺑﻮدﻩ و ﺁﻧﺮا ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺻﻮرت دراﻧﺠﻴﻞ ﺧﻮد ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﺮدﻩ و ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ " هﻤﻪ اﻳﻦ ﺣﻮادث روي داد ﺗﺎ ﭘﻴﺸﮕﻮﺋﻲ اﻧﺒﻴﺎء ﺑﻨﻲ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﺑﺪ". درﺗﻮرات ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﻬﻴﻮن ﻣﻲ ﺁﻳﺪ و ﻗﻮم ﺧﻮد را ﺑﺪور ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺮدﻣﻲ ﺁورد و ﺑﻄﻮر ﺛﺎﺑﺖ دراورﺷﻠﻴﻢ ﺳﮑﻨﻲ ﻣﻴﮕﺰﻳﻨﺪ ،وﻟﻲ دراﻧﺠﻴﻞ ﻗﻠﻤﺮوﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺮز ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﻲ ﻧﺪاردو روادﻳﺪ ورودﺑﺪان ﺑﺪون ﺗﺒﻌﻴﺾ ﺻﺎدر ﻣﻴﺸﻮد .هﻤﻴﻦ ﻋﻴﺴﺎي ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ و ﺁزادﻣﻨﺶ ،درﻧﻴﻤﻪ "ﻳﻬﻮدي " اﻧﺠﻴﻞ درﻗﺎﻟﺐ ﻳﮏ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺗﺮﺷﺮوي ﻣﺘﻌﺼﺐ و ﺳﺨﺘﮕﻴﺮ و ﺑﻲ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﻮرات درﻣﻲ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﻴﺖ ﺗﮑﻔﻴﺮﻣﻴﮑﻨﺪووﻋﺪﻩ ﻣﺠﺎزات ﻣﻴﺪهﺪ ،وازﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺗﻨﻬﺎﻧﺎم ﻣﺴﻴﺢ رادارد ،ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮ اﻳﺮاﻧﻲ ،ﺁن ﻣﺮد ﺳﺎدﻩ ژﻧﺪﻩ ﭘﻮش و ﭘﺎﮐﺪل و ﺧﻴﺎﻟﺒﺎﻓﻲ ﮐﻪ از ﻳﮑﺴﻮ ﻋﻠﻴﻪ رﻳﺎ و ﻓﺴﺎد و ﻓﺮﻳﺐ ﮐﺎهﻨﺎن ﻳﻬﻮد و از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان و ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪان هﻴﺌﺖ ﺣﺎﮐﻤﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﺑﺮﻣﻴﺪارد و ﺑﺮﺧﻼف ﺳﻨﺖ زﻣﺎن ﺧﻮد ﺑﺎ روﺳﭙﻴﺎن و ﺧﻄﺎﮐﺎران ﻣﻴﻨﺸﻴﻨﺪ وﺑﺎ ﺁﻧﺎن ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﺳﺨﻦ ﻣﮕﻮﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺁﻟﺒﺮت ﺷﻮاﺗﺴﺮ ﺑﺴﻴﺎرﻧﺰدﻳﮑﺘﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﭘﺎپ ﺑﺮژﻳﺎ ﻳﺎ ﭘﺎپ ﮔﺮﮔﻮار ﮐﻪ ﺟﺰ ﮐﻴﻨﻪ و ﻧﻔﺮت ﭼﻴﺰي ﻋﺮﺿﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ. ﺻﻔﺤﻪ 18
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﻣﺎرﮐﻴﻮن Markionﻳﮑﻲ از ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮐﺸﻴﺸﻬﺎي ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻪ ﻧﺎم " ﮐﻠﻴﺴﺎ ي ﻣﺴﻴﺢ "ﺑﻨﻴﺎد ﮔﺬاﺷﺖ ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ي ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﺟﺪا ﻋﻠﻴﻪ ﺁن ﻣﻮﺿﻌﮕﻴﺮي ﮐﺮد ،وﻟﻲ اﺻﻮل ﻓﮑﺮي اﻳﻦ ﻣﮑﺘﺐ ) ﻣﺎرﮐﻴﻮﻧﻴﺴﻢ( رواج ﮔﺴﺘﺮدﻩ اي ﻳﺎﻓﺖ. درﺑﺮداﺷﺖ ﻓﮑﺮي ﻣﺎرﮐﻴﻮﻧﻴﺴﻢ ﻋﻴﺴﻲ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا اﺳﺖ،وﻟﻲ اﻳﻦ ﺧﺪا هﻤﺎن ﺧﺪاﺋﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ درﺗﻮرات ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪﻩ و ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﻗﺪﻳﺲ او را ﺑﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﻧﻴﺰ راﻩ دادﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺧﺪاي اﻧﺠﻴﻞ ﺧﺪاي ﺑﺨﺸﺶ اﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺧﺪاي ﺗﻮرات ﺧﺪاي ﮐﻴﻨﻪ و اﻧﺘﻘﺎم اﺳﺖ .ﻻﻳﺰﻳﻨﮓ ﻣﺤﻘﻖ ﺁﻟﻤﺎﻧﻲ درﮐﺘﺎب Gnoseﺑﻨﻤﺎﻳﻪ ﻓﮑﺮي اﻳﻦ ﻣﮑﺘﺐ را ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ " ﺳﺮاﺳﺮﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ،از ﺧﻠﻘﺖ ﺁدم ﺗﺎ ﻇﻬﻮر ﻋﻴﺴﻲ ،ﺑﺪاﻧﺼﻮرت ﮐﻪ درﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ، درام ﻏﻴﺮ اﺧﻼﻗﻲ و ﻣﺸﻤﺌﺰ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺧﺪاﺋﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺻﺮار داﺷﺘﻪ اﺳﺖ دﻧﻴﺎ را ﺑﻪ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻪ ﮔﺮدش درﺁورد ،و درﻳﮏ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﮐﻠﻲ ،ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺪاﺋﻲ ارزﺷﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ از دﻧﻴﺎي ﺑﻲ ﺳﺮوﺗﻬﻲ ﮐﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﺪارد .ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ ﮐﻪ ﺑﻌﻨﻮان ﻓﺮزﻧﺪ ﻳﮏ ﺧﺪاي ﺧﻮب ﺑﺎ ﻣﺎ ﺳﺨﻦ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﻓﺮزﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺪاﺋﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ ﻧﺸﺎﻧﻲ از ﺧﻮﺑﻲ دراو ﻧﻤﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ " .ﻣﺎرﮐﻴﻮن ﺧﻮد درهﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ درﻣﻮﻋﻈﻪ اي ﻣﺸﻬﻮر اﻇﻬﺎر ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ اﻧﺘﺴﺎب ﻋﻴﺴﻲ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮرات ﺗﻮﻃﺌﻪ اي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ هﺪف اﻋﺎدﻩ ﺣﻴﺜﻴﺖ ﺑﺮاي ﺧﺪاي ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺗﺮﺗﻴﺐ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﻳﻮﻟﻴﺎﻧﻮس Julianusاﻣﭙﺮاﺗﻮرروﻣﻲ ﻗﺮن ﭼﻬﺎرم ﮐﻪ ﭘﻴﺮو ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮاﺋﻲ و دﺷﻤﻦ ﺳﺮﺳﺨﺖ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻮد- و ﻣﺮگ ﻧﺎﺑﻬﻨﮕﺎم او درﺟﻨﮓ ﺑﺎ اﻳﺮان ﺳﺎﺳﺎﻧﻲ درﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ را از ﺧﻄﺮي ﺑﻨﻴﺎدي ﻧﺠﺎت داد -دررﺳﺎﻟﻪ اي ﮐﻪ درردﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﻮﺷﺖ ﺑﻴﺶ از ﻳﮑﺼﺪ اﻳﺮاد اﺻﻮﻟﻲ ﺑﺮ ﺁن ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎري از ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ وﻟﺘﺮ درارزﻳﺎﺑﻲ او از ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .هﻠﻤﻮت ﻣﺎرﮐﻞ اﺳﺘﺎد ﺁﻟﻤﺎﻧﻲ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ دراﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ رﺳﺎﻟﻪ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ " :ﺟﺎي ﺗﻌﺠﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎﻓﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺴﺎﺋﻠﻲ را درک ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،وﻟﻲ ﻋﻠﻤﺎي اﻟﻬﻴﺎت ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ هﻨﻮز هﻢ ﻳﺎ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ و ﻳﺎ ﻧﻤﻴﺨﻮاهﻨﺪ ﺁﻧﻬﺎ را درک ﮐﻨﻨﺪ ". * * * ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮرات -هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻤﺘﺮ از ﺁن – داراي ﺿﺪ و ﻧﻘﻴﺾ هﺎ و ﺑﻪ اﺻﻄﻼح راﻳﺞ ﺗﺮﻧﺎﺳﺦ و ﻣﻨﺴﻮخ هﺎﺋﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ وﺟﻮد ﺁﻧﻬﺎ از هﻤﺎن ﺁﻏﺎز ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻣﻔﺴﺮان و ﺷﺎرﺣﺎن ﻗﺮﺁن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﻳﮑﻲ از ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﻧﺎﺳﺦ و ﻣﻨﺴﻮﺧﻬﺎ درﻃﻮل هﻤﻪ ﻗﺮون اﺳﻼﻣﻲ اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ درﺑﺤﺚ هﺎ و ﮔﻔﺘﮕﻮهﺎ ،هﺮﻳﮏ از ﻃﺮﻓﻴﻦ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺁﻳﻪ اي از ﻗﺮﺁن ﮐﻪ ﻣﻮﻳﺪ ﻧﻈﺮ او ﺑﺎﺷﺪ اﺳﺘﻨﺎد ﮐﻨﺪ ﺑﻲ ﺁﻧﮑﻪ هﻴﭽﮑﺪام از ﺁﻧﺎن از ﺣﺪود اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ﻗﺮﺁن ﺗﺠﺎوز ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﻓﻲ اﻟﻤﺜﻞ ﺁﻧﮑﺲ ﮐﻪ ﻣﺪﻋﻲ ﺁزادي ﻗﺒﻮل ﻳﺎ ﻋﺪم ﻗﺒﻮل دﻳﻦ دراﺳﻼم ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎﺗﻲ از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ اﺳﺘﻨﺎد ﮐﻨﺪ" :ﻻاﮐﺮﻩ ﻓﻲ اﻟﺪﻳﻦ " )ﺑﻘﺮﻩ (٢۵۶ ،و " :ﺑﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻤﻴﺨﻮاهﻨﺪ اﻳﻤﺎن ﺑﻴﺎورﻧﺪ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد اداﻣﻪ دهﻴﺪ و ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻃﺎﻋﺖ ﺧﻮﻳﺶ اداﻣﻪ ﺧﻮاهﻴﻢ داد")هﻮد (١٢١،وﻳﺎ ...":اﮔﺮ ﺑﺎز روي از ﺧﺪا ﺑﮕﺮداﻧﻨﺪ ﺑﺮﺗﻮ)ﻣﺤﻤﺪ( ﺗﮑﻠﻴﻔﻲ ﺟﺰ ﺗﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻟﺘﺖ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ " )ﻧﺤﻞ ، (٨٢،ودرهﻤﺎن ﺣﺎل ،ﻣﺨﺎﻟﻒ او ﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺁﻳﺎت ﻗﺮﺁﻧﻲ دﻳﮕﺮي ازاﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻣﺜﺎل ﺁوردﮐﻪ" :ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎﺋﻲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا و ﺑﻪ روز ﺁﺧﺮ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻲ ﺁورﻧﺪ و ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺧﺪا ورﺳﻮﻟﺶ ﺣﺮام ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﺣﺮام ﻧﻤﻴﺸﻤﺎرﻧﺪ و ﺑﻪ ﮐﻴﺶ ﺣﻖ ﻧﻤﻴﮕﺮوﻧﺪ ﻣﻘﺎﺗﻠﻪ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻳﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻳﺎ ﭼﺰﻳﻪ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ ")ﺗﻮﺑﻪ"، (٢٩ ،وﺁﻧﻬﺎﺋﻲ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺧﺪا روي ﻧﻤﻲ ﺁورﻧﺪ ﺑﮑﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﻓﺘﻨﻪ از ﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﻮد ")ﺑﻘﺮﻩ١٩٣ ،و. (٢۵۶ درﺳﻮرﻩ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺨﻨﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﻴﺴﺖ )اﻧﻌﺎم٣۴ ،و ،١١۵ﮐﻬﻒ ،٢٧،ﻳﻮﻧﺲ. (۶۴، ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ درهﻤﻴﻦ ﻗﺮﺁن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ" :وﻗﺘﻴﮑﻪ ﻣﺎ ﺁﻳﻪ اي را ﻧﺴﺦ ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﻳﺎ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﺋﻴﻢ ﮐﻪ ﺁﻧﺮا ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﻨﺪ، ﺁﻳﻪ اي ﻧﻴﮑﻮﺗﺮ و ﻳﺎ هﻤﺎﻧﻨﺪﺁﻧﺮا ﻣﻲ ﺁورﻳﻢ ")ﺑﻘﺮﻩ ،١٠۶ ،١٠٠،ﻧﺤﻞ. (١٠٣ ، ﻣﻔﺴﺮان ﻗﺮﺁن ﺗﺎ ٢٢۵ﺁﻳﻪ ﻗﺮﺁن راﻧﺎﺳﺦ و ﻣﻨﺴﻮخ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﻲ ﺁﻧﮑﻪ دﻟﻴﻞ ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﻨﺪﻩ اي ﺑﺮاي ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎﺳﺦ و ﻣﻨﺴﻮﺧﻬﺎ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ ،زﻳﺮا هﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﺒﺪﻳﻠﻲ درﻣﺘﻦ ﻗﺒﻠﻲ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﺿﻤﻨﻲ را ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﺁن ﻣﺘﻦ درﺳﺖ و ﻳﺎ دﺳﺖ ﮐﻢ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ. درﻳﮑﺠﺎي ﻗﺮﺁن ﺷﻴﻄﺎن از ﺟﻤﻠﻪ اﺟﻨﻪ ﺑﺸﻤﺎر ﺁﻣﺪﻩ )ﮐﻬﻒ (۵٠ ،وﻟﻲ درﭼﻨﺪ ﺟﺎي دﻳﮕﺮ هﻤﻴﻦ ﺷﻴﻄﺎن ﻳﮑﻲ از ﻣﻼﺋﮏ داﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )ﺑﻘﺮﻩ ،٣۴ ،اﻋﺮاف١١،و ﻳﺎزدﻩ ﻣﻮرددﻳﮕﺮ( .درﻳﮑﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻨﻲ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﺑﺮهﻤﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﻓﻀﻴﻠﺖ دادﻳﻢ )ﺟﺎﺛﻴﻪ (١۶ ،وﻟﻲ درﺟﺎي دﻳﮕﺮ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻬﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ روﻧﺪ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ذﻟﺘﻨﺪ)ﺁل ﻋﻤﺮان . (١١٠،درﻳﮑﺠﺎ از ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ اهﻞ ﮐﺘﺎب از روي ﺣﺴﺪ ﻗﺼﺪﺳﺴﺖ ﮐﺮدن اﻳﻤﺎﻧﺸﺎن راداﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪﺁﻧﻬﺎ راﺑﺒﺨﺸﻨﺪ)ﺑﻘﺮﻩ (١٠٩ ،وﻟﻲ درﺟﺎي دﻳﮕﺮ درﺑﺎرﻩ هﻤﻴﻦ ﮐﺴﺎن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ " ﻣﻨﺎﻓﻘﺎن ﺻﻔﺤﻪ 19
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
و ﮐﺎﻓﺮان را ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮاهﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﺎن ﺷﻮﻳﺪﺑﻪ دوﺳﺘﻲ ﻣﮕﻴﺮﻳﺪو اﮔﺮ ﭘﺎﻓﺸﺎري ﮐﻨﻨﺪ ﺁﻧﺎﻧﺮا هﺮﺟﺎﻳﺎﻓﺘﻴﺪ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ﺑﮑﺸﻴﺪ")ﻧﺴﺎء . (٨٩ درﻗﺮﺁن ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁدﻣﻴﺎن را ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﻤﮑﻦ )اﺣﺴﻦ ﺻﻮرواﺣﺴﻦ ﺗﻘﻮﻳﻢ( ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ)ﻣﻮﻣﻦ، ،۶۴ﺗﻐﺎﺑﻦ ،٣،ﺗﻴﻦ ، (۴،وﻟﻲ درﭼﻨﺪ ﻣﻮرد دﻳﮕﺮ هﻤﻴﻦ ﺁدﻣﻴﺎن ﻧﺎﺗﻮان ،ﺿﻌﻴﻒ ،ﺁزﻣﻨﺪ،ﻋﺠﻮل ،ﺑﻴﻨﻮا ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮي ﺑﺮ"ﮐﻠﻴﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن"ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )اﻋﺮاف (١۵٨ ،وﻟﻲ درﺟﺎي دﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻗﺮﺁن راﺑﺮاي ﺁن ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﻲ ﺑﺮﺗﻮ)ﻣﺤﻤﺪ( ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺮدم ام اﻟﻘﺮي)ﻣﮑﻪ( وﭘﻴﺮاﻣﻮن ﺁﻧﺮا ازروز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻲ )ﺷﻮري . (٧،درﻳﮑﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺮش ﺧﺪا ﺑﺮروي ﺁب اﺳﺖ)هﻮد (٧،وﻟﻲ درﻣﻮارد ﻣﺘﻌﺪد دﻳﮕﺮ ﻋﺮش ﺧﺪاﺟﺎﺋﻲ درﺁﺳﻤﺎن ﻣﻌﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻼﺋﮏ ﺁﻧﺮا ﺑﺮدوش ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ )اﻋﺮاف ،۵۴ ،ﻳﻮﻧﺲ ،٣ ،ﺗﻮﺑﻪ ،١٢٩ ،رﻋﺪ،٢، ﻃﻪ ،۵ ،ﻓﺮﻗﺎن.(۵٩، دﺳﺖ ﮐﻢ درﭼﻬﺎر ﺁﻳﻪ ﻗﺮﺁن ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻓﻘﻂ ﻣﺄﻣﻮر اﺑﻼغ ﮐﻼم ﺣﻖ)ﻗﺮان( ﺑﻪ ﻣﺮدم اﺳﺖ ،و ﻣﺴﺌﻮل ﻗﺒﻮل ﻳﺎ رد اﻳﻦ اﺑﻼغ از ﺟﺎﻧﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖ" :ﻣﺎ ﻗﺮﺁن را ﺑﺮاي دﻋﻮت ﺑﻪ ﺣﻖ ﺑﺮﺗﻮﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ ،هﺮﮐﺲ ﮐﻪ هﺪاﻳﺖ ﻳﺎﻓﺖ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺧﻮد ﮐﻤﮏ ﮐﺮدو هﺮﮐﺲ هﻢ ﮐﻪ ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﺪ ﺑﻪ زﻳﺎن ﺧﻮد ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﺪ ،و ﺗﻮوﮐﻴﻞ هﻴﭽﻴﮏ ازﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻲ " )زﻣﺮ، " . (۴١اﮔﺮ از ﺗﻮ ﭘﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺖ دﻋﻮﺗﻲ ﮐﻪ ﻣﻴﮑﻨﻲ ﭼﻪ اﺟﺮﺗﻲ ﻣﻴﺨﻮاهﻲ ،ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﻣﻦ اﺟﺮي ﺟﺰازﺧﺪا ﻧﻤﻴﺨﻮاهﻢ و ﻓﻘﻂ ﻣﺄﻣﻮرم ﮐﻪ از ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎﺷﻢ")ﻳﻮﻧﺲ " (٧٢،ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻲ ﺁورﻧﺪ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد اداﻣﻪ دهﻴﺪ، ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد اداﻣﻪ ﺧﻮاهﻴﻢ داد")هﻮد (١٢١،؛ "و اﮔﺮ ﺑﺎزهﻢ روي ﺑﮕﺮداﻧﻨﺪ ،ﺑﺮﺗﻮ ﺟﺰﺗﺒﻠﻴﻎ رﺳﺎﻟﺘﺖ وﻇﻴﻔﻪ اي ﻧﻴﺴﺖ ") ﻧﺤﻞ . (٧٢،وﻟﻲ درﺳﺖ درﺟﻬﺖ ﻋﮑﺲ ﺁن درﭼﻨﺪﻳﻦ ﺁﻳﻪ دﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ" :ﻣﺸﺮﮐﻴﻦ را درهﺮﺟﺎ ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ ﺑﮑﺸﻴﺪ و ﺑﮕﻴﺮﻳﺪو ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﮐﻨﻴﺪ و درﮐﻤﻴﻨﺸﺎن ﺑﺎﺷﻴﺪ)ﺗﻮﺑﻪ ....، (١۵،اﻳﻦ ﻣﻠﻌﻮﻧﺎن رادرهﺮﺟﺎ ﺑﻴﺎﺑﻴﺪﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ﺑﻪ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ وﺟﻬﻲ ﺑﮑﺸﻴﺪ)اﺣﺰاب (۶١ ،؛ ﺑﮑﺸﻴﺪ ﺁﻧﻬﺎﺋﻲ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا وروز واﭘﺴﻴﻦ اﻳﻤﺎن ﻧﻤﻲ ﺁورﻧﺪ )ﺗﻮﺑﻪ (٢٩،؛ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﮑﺸﻴﺪ و ﺁوارﻩ ﮐﻨﻴﺪ")ﺗﻮﺑﻪ. (٢٩، ﻳﮑﻲ از ﺑﺎرزﺗﺮﻳﻦ ﺗﻨﺎﻗﻀﺎت ﻗﺮﺁن را درﺁﻳﻪ هﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ درﺑﺨﺸﻲ ازﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: "اي ﺑﻨﻲ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﺑﻴﺎد ﺁورﻳﺪ ﻧﻌﻤﺘﻬﺎﺋﻲ راﮐﻪ ﻣﺎﺑﻪ ﺷﻤﺎاﻋﻄﺎء ﮐﺮدﻳﻢ وﺑﺮهﻤﻪ ﻋﺎﻟﻤﻴﺎن ﺑﺮﺗﺮﻳﺘﺎن دادﻳﻢ ")ﺑﻘﺮﻩ"، (۴٧، ﺑﻪ ﺑﻨﻲ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻳﻢ و ﺣﮑﻮﻣﺖ و ﻧﺒﻮت ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮدﻳﻢ و ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺑﺮهﻤﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﻓﻀﻴﻠﺖ دادﻳﻢ ")ﺟﺎﺛﻴﻪ ، (١۶ ،وﻟﻲ درﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮ از هﻤﻴﻦ ﺁﻳﺎت ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ " :اﻳﻨﺎن ﺗﻮرات را ﺣﻤﻞ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻻﻏﻲ ﮐﻪ ﮐﺘﺎﺑﻲ راﺑﺮﭘﺸﺖ ﮐﺸﺪ" )ﺟﻤﻌﻪ" ، (۵ ،ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﮕﻲ ﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺪوﺣﻤﻠﻪ ﺁوري ﻋﻮﻋﻮﮐﻨﺪواﮔﺮ اورا ﺑﺤﺎل ﺧﻮدﮔﺬاري ﺑﺎز ﻋﻮﻋﻮ ﮐﻨﺪ")اﻋﺮاف" . (١٧۶،ﺳﺰاي اﻳﻦ ﺑﺪﮐﺎران ذﻟﺖ ﺁﻧﻬﺎ دراﻳﻦ ﺟﻬﺎن و ﻋﺬاب ﺳﺨﺖ درﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮ اﺳﺖ " )ﺑﻘﺮﻩ (٨۵ ،؛ "و ﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎرا ﻟﻌﻨﺖ ﮐﺮدﻳﻢ و دﻟﻬﺎﻳﺸﺎن را ﺳﺨﺖ ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ")ﻣﺎﺋﺪﻩ " ، (١٣،وﺑﻨﻲ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را درروي زﻣﻴﻦ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺳﺎﺧﺘﻴﻢ ")اﻋﺮاف " . (١۶٨ ،اﻳﻦ ﻳﻬﻮدﻳﺎ ن ﺑﻪ هﺮ ﮐﺪام از ﺁﻧﻬﺎ ﺁرزوي هﺰار ﺳﺎل ﻋﻤﺮ ﻣﻴﮑﻨﺪ، وﻟﻲ ﻋﻤﺮ هﺰار ﺳﺎﻟﻪ هﻢ ﺁﻧﺎﻧﺮا از ﻋﺬاب ﺧﺪا ﻧﺮهﺎﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﮐﺮدار ﻧﺎﭘﺴﻨﺪﺷﺎن ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ" )ﺑﻘﺮﻩ. (٩۶، درﺳﻪ ﺟﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺮﺁن ﺣﺘﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺪﻩ اي از ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺑﻮزﻳﻨﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ) ﺑﻘﺮﻩ، ،۶۵ﻣﺎﺋﺪﻩ ،۶٠ ،اﻋﺮاف . (١۶۶ ،دراﻳﻨﺠﺎ ﻃﺒﻌﺎ ﻓﺮﺻﺘﻲ ﺑﺮاي ﻧﻘﻞ هﻤﻪ ﻧﺎﺳﺦ و ﻣﻨﺴﻮخ هﺎي ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺴﺖ،وﻟﻲ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎزﮔﻮﺋﻲ ﻳﮏ ﻣﻮرد ﺑﺨﺼﻮص از ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮﻩ اﻋﺮاب ﺻﺪر اﺳﻼم ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻴﺸﻮد از ﻧﻈﺮﻃﻨﺰي ﮐﻪ درﺁن ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﺎﺷﺪ .اﻳﻦ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﻣﻮﺿﻮع ﺁﻳﻪ اي از ﺳﻮرﻩ ﺑﻘﺮﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻮﺟﺐ ﺁن ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻘﺎرﺑﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن را درﺷﺒﻬﺎي ﻣﺎﻩ رﻣﻀﺎن ﺑﺎ زﻧﺎﻧﺸﺎن ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻴﮑﻨﺪ ،وﻟﻲ ﭼﻮن ﻣﻮﻣﻨﺎن اﻳﻦ ﺣﺮﻣﺖ را رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﻴﮑﻨﻨﺪ ،اﻳﻦ ﺑﺎر ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺧﻮﻳﺶ ﻋﺪول ﻣﻴﮑﻨﺪ و دوﺑﺎرﻩ اﻳﻦ اﺟﺎزﻩ را ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﻣﻴﺪهﺪ ،ﻣﻨﺘﻬﺎ از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﺨﻮاهﺪ ﮐﻪ ﻻاﻗﻞ درﻣﻮﻗﻊ اﻋﺘﮑﺎف درﻣﺴﺎﺟﺪﺣﺪﺧﺪا راﻧﮕﺎﻩ دارﻧﺪ":ﻣﺎ ﻗﺒﻼ ﻣﻘﺎرﺑﺖ ﺷﻤﺎراﺑﺎزﻧﺎﻧﺘﺎن درﺷﺒﻬﺎي ﻣﺎﻩ رﻣﻀﺎن ﺣﺮام ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻳﻢ ،وﻟﻲ ﭼﻮن دراﻳﻦ راﻩ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻲ ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ و ﺧﻮدرا ﺑﻪ ورﻃﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﻲ اﻓﮑﻨﻴﺪ از ﮔﻨﺎهﺘﺎن ﻣﻴﮕﺬرﻳﻢ و ﺣﮑﻢ ﺧﻮد را ﭘﺲ ﻣﻴﮕﻴﺮﻳﻢ و از اﻳﻦ ﭘﺲ ﻣﻘﺎرﺑﺖ ﺑﺎ زﻧﺎﻧﺘﺎن را در ﺷﺒﻬﺎي ﻣﺎﻩ روزﻩ ﺑﺮﺷﻤﺎ ﺣﻼل ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ،وﻟﻲ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺣﺪود ﺧﺪا را ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪو درهﻨﮕﺎم اﻋﺘﮑﺎف درﻣﺴﺎﺟﺪ ﺑﺎﺁن ﻣﺠﺎﻣﻌﺖ ﻣﮑﻨﻴﺪ")ﺑﻘﺮﻩ. (١٨٧،
ﺻﻔﺤﻪ 20
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﺣﻘﺎﻳﻖ "ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ" ﻳﺎ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎی ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ؟ ___________________________________________ درهﺮﺳﻪ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎي ﻣﺘﻌﺪدﺁوردﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺗﻮرات واﻧﺠﻴﻞ ﻣﻨﺒﻊ ﺁﻧﻬﺎرا ﮔﻔﺘﮕﻮي ﭼﻬﻞ روزﻩ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺎ ﻣﻮﺳﻲ درﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﻣﻴﺪاﻧﺪ ،ودرﻗﺮﺁن هﻤﻴﻦ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ"ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اي" داﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ وﺣﻲ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﺑﺮداﺷﺖ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ و ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ درﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ اﻳﻦ وﻗﺎﻳﻊ درﺳﺎﻟﻬﺎي ﻣﻴﺎن ﺧﻠﻘﺖ ﺁدم و ﭘﺎﻳﺎن ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ اﻧﺪ و ﭘﻴﺶ از ﺗﻮرات ﮐﺴﻲ ﺑﺮﺁﻧﻬﺎ ﺁﮔﺎهﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ .درﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰاززﺑﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ "هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺣﻘﺎﻳﻘﻲ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺼﻮرت وﺣﻲ ﺑﺮاي ﺗﻮ )ﻣﺤﻤﺪ( ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﻴﻢ ،و ﭘﻴﺶ ازاﻳﻦ، ﺧﻮدﺗﻮوﻗﻮم ﺗﻮﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﮔﺎهﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ")هﻮد،۴٩،ﺁل ﻋﻤﺮان،۴۴،ﻳﻮﺳﻒ . (١٠٢،ﺑﺎاﻳﻨﻬﻤﻪ اﻣﺮوزﻩ ﻣﺪارک ﻓﺮاوان ﺗﺎرﻳﺨﻲ ،اﻋﻢ از اﻟﻮاح ﮐﺸﻒ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﻲ و ﺁﺛﺎر ادﺑﻲ ﻣﻨﻈﻮم و ﻣﻨﺜﻮر ﺗﻤﺪﻧﻬﺎي ﺑﺎﺑﻠﻲ وﻣﺼﺮي و ﺁﺷﻮري و ﭘﮋوهﺸﻬﺎي ﻣﺤﻘﻘﺎن دو ﻗﺮن اﺧﻴﺮ ،ﻧﺸﺎن دادﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ از اﺳﻄﻮرﻩ هﺎ و اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎي ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﻮراﺗﻲ و ﻃﺒﻌﺎ ﻣﺎﻗﺒﻞ اﺳﻼﻣﻲ ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﻪ ﻗﻮل ﻣﻮﻧﺘﮕﻤﺮي وات ،ﮐﺎرﺷﻨﺎس ﻧﺎﻣﻲ ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم ،ﺣﺘﻲ ﻳﮑﻲ از ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ درهﻨﮕﺎم ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﺮﺁن ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻣﻌﺮوﻓﺘﺮﻳﻦ اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎ ،ﻃﻮﻓﺎن ﻧﻮح اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺗﻮرات و ﻗﺮﺁن اﻧﺪﮐﻲ ﺑﻌﺪ ازﺧﻠﻘﺖ ﺁدم درزﻣﺎن ﻧﻮح ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ روي دادﻩ اﺳﺖ: " ......و ﺧﺪاوﻧﺪ دﻳﺪ ﮐﻪ ﺷﺮارت اﻧﺴﺎن درزﻣﻴﻦ ﺑﺴﻴﺎر اﺳﺖ .... .و ﭘﺸﻴﻤﺎن ﺷﺪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن را ﺑﺮزﻣﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد ،و ﮔﻔﺖ اﻧﺴﺎن را ﮐﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ام و ﺑﻬﺎﻳﻢ و ﺣﺸﺮات و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن هﻮاراازروي زﻣﻴﻦ ﻣﺤﻮﺳﺎزم ،ﭼﻮﻧﮑﻪ ﻣﺘﺄﺳﻒ ﺷﺪم از ﺳﺎﺧﺘﻦ اﻳﺸﺎن ... .ﭘﺲ ﺑﻪ ﻧﻮح ﮔﻔﺖ ﮐﻪ اﻳﻨﮏ ﻣﻦ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺑﺸﺮ را هﻼک ﺧﻮاهﻢ ﺳﺎﺧﺖ .ﭘﺲ ﺑﺮاي ﺧﻮد ﮐﺸﺘﻲ از ﭼﻮب ﮐﻮﻓﺮﺑﺴﺎزو درون و ﺑﻴﺮوﻧﺶ را ﺑﻪ ﻗﻴﺮﺑﻴﺎﻻ ،و ﻃﻮل ﮐﺸﺘﻲ ٣٠٠ذراع ﺑﺎﺷﺪو ﻋﺮض ﺁن ۵٠ذراع و ارﺗﻔﺎع ﺁن ٣٠ ذراع..... .وﺗﻮ وﭘﺴﺮاﻧﺖ و زوﺟﻪ ات و ازواج ﭘﺴﺮاﻧﺖ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻲ درﺁﻳﻨﺪ ،و ازﺟﻤﻴﻊ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ازهﺮذي ﺟﺴﺪي ﺟﻔﺘﻲ ازهﻤﻪ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻲ درﺧﻮاهﻲ ﺁورد ﻧﺮو ﻣﺎدﻩ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ زﻧﺪﻩ ﻧﮕﺎﻩ داري .و از ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﻪ اﺟﻨﺎس ﺁﻧﻬﺎ و از هﺮ ﺁذوﻗﻪ اي ﮐﻪ ﺧﻮردﻩ ﺷﻮد ﺑﮕﻴﺮ و درﮐﺸﺘﻲ ذﺧﻴﺮﻩ ﻧﻤﺎﺗﺎ ﺑﺮاي ﺗﻮ و ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮراک ﺑﺎﺷﺪ .و ﻣﻦ ﺑﻌﺪ از هﻔﺖ روز دﻳﮕﺮ ﭼﻬﻞ روزو ﭼﻬﻞ ﺷﺐ ﺑﺎران ﻣﻴﺒﺎراﻧﻢ و هﺮ ﻣﻮﺟﻮدي را ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ام از روي زﻣﻴﻦ ﻣﺤﻮ ﻣﻴﺴﺎزم ... .ﭘﺲ ﻧﻮح ﻣﻮاﻓﻖ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اورا اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮد ....و ﭼﻮن ﻃﻮﻓﺎن ﺁب ﺑﺮزﻣﻴﻦ ﺁﻣﺪ درﺳﺎل ﺷﺸﺼﺪ از زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻧﻮح درروزهﻔﺪهﻢ از ﻣﺎﻩ دوم ﺟﻤﻴﻊ ﭼﺸﻤﻪ هﺎي ﻟﺠﻪ ﻋﻈﻴﻢ ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪو روزﻧﻪ هﺎي ﺁﺳﻤﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﮔﺮدﻳﺪ ،و ﺧﺪاوﻧﺪ درﮐﺸﺘﻲ را از ﻋﻘﺐ ﺑﺴﺖ ،و ﻃﻮﻓﺎن ﭼﻬﻞ روز ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﻲ ﺁﻣﺪ و ﺁب هﻤﻲ اﻓﺰودوﮐﺸﺘﻲ را ﺑﺮداﺷﺖ ﺗﺎ از زﻣﻴﻦ ﺑﻠﻨﺪﺷﺪ ،و ﮐﺸﺘﻲ ﺑﺮ ﺳﻄﺢ ﺁب ﻣﻴﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ هﻤﻪ ﮐﻮهﻬﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻪ زﻳﺮ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺁﺳﻤﺎﻧﻬﺎ ﺑﻮد ﻣﺴﺘﻮرﺷﺪ ،و هﺮ ذي ﺟﺴﺪي ﮐﻪ ﺑﺮزﻣﻴﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻴﮑﺮد از ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن وﺑﻬﺎﻳﻢ و ﺣﻴﻮاﻧﺎت و ﮐﻞ ﺣﺸﺮات ﺧﺰﻧﺪﻩ و ﺟﻤﻴﻊ ﺁدﻣﻴﺎن ﻣﺮدﻧﺪ ....و ﺧﺪا ﻣﺤﻮ ﮐﺮد هﺮﻣﻮﺟﻮدي را ﮐﻪ ﺑﺮروي زﻣﻴﻦ ﺑﻮدازﺁدﻣﻴﺎن و ﺑﻬﺎﻳﻢ و ﺣﺸﺮات وﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن ،و ﻓﻘﻂ ﻧﻮح ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ هﻤﺮاﻩ وي درﮐﺸﺘﻲ ﺑﻮد ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪ ...و ﺁب ﺑﺮزﻣﻴﻦ ﺻﺪو ﭘﻨﺠﺎﻩ روزﻏﻠﺒﻪ ﻣﻴﻴﺎﻓﺖ .. .و ﺧﺪا ﻧﻮح و هﻤﻪ ﺣﻴﻮاﻧﺎﺗﻲ را ﮐﻪ ﺑﺎوي درﮐﺸﺘﻲ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورد وﺑﺎدي ﺑﺮزﻣﻴﻦ وزاﻧﻴﺪو ﺁب ﺳﺎﮐﻦ ﮔﺮدﻳﺪ و روزﻧﻪ هﺎي ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ و ﺑﺎران از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎز اﻳﺴﺘﺎد ،و روز هﻔﺪهﻢ ازﻣﺎﻩ هﻔﺘﻢ ﮐﺸﺘﻲ ﺑﺮﮐﻮﻩ ﺁرارات ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ... .و واﻗﻊ ﺷﺪ ﺑﻌﺪ از ﭼﻬﻞ روز ﮐﻪ ﻧﻮح درﻳﭽﻪ ﮐﺸﺘﻲ را ﺑﺎز ﮐﺮد وﮐﺒﻮﺗﺮي را رهﺎ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﺁب از روي زﻣﻴﻦ ﮐﻢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ؟ اﻣﺎ ﮐﺒﻮﺗﺮﭼﻮن ﻧﺸﻴﻤﻨﻲ ﺑﺮاي ﮐﻒ ﭘﺎ ي ﺧﻮد ﻧﻴﺎﻓﺖ ﻧﺰد وي ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻲ ﺑﺮﮔﺸﺖ .....و ﻧﻮح هﻔﺖ روز دﻳﮕﺮ درﻧﮓ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎز ﮐﺒﻮﺗﺮ را از ﮐﺸﺘﻲ رهﺎ ﮐﺮد .و دروﻗﺖ ﻋﺼﺮ ﮐﺒﻮﺗﺮ ﻧﺰد وي ﺑﺮﮔﺸﺖ و اﻳﻨﮏ ﺑﺮگ زﻳﺘﻮﻧﻲ را درﻣﻨﻘﺎر داﺷﺖ .ﭘﺲ ﻧﻮح داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺁب از روي زﻣﻴﻦ ﮐﻢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .و ﻧﻮح هﻔﺖ روز دﻳﮕﺮ درﻧﮓ ﮐﺮد و ﮐﻼﻏﻲ را رهﺎ ﻧﻤﻮد و او دﻳﮕﺮ ﻧﺰد وي ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ .و درﺳﺎل ﺷﺸﺼﺪ و ﻳﮑﻢ از ﺧﻠﻘﺖ ﺟﻬﺎن درروز اول از ﻣﺎﻩ اول ،ﺁب از روي زﻣﻴﻦ ﺧﺸﮏ ﺷﺪ و ﻧﻮح و ﭘﺴﺮان اوو زﻧﺶ و زﻧﺎن ﭘﺴﺮاﻧﺶ و هﻤﻪ ﺣﻴﻮاﻧﺎت و ﺣﺸﺮات و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و هﺮ ﭼﻪ ﺑﺮزﻣﻴﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺑﺎ اﺟﻨﺎس ﺁﻧﻬﺎ ازﮐﺸﺘﻲ ﺑﺪر ﺷﺪﻧﺪ " )ﺗﻮرات ،ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ از ﺑﺎﺑﻬﺎي ﺷﺸﻢ و هﻔﺘﻢ و هﺸﺘﻢ(.
ﺻﻔﺤﻪ 21
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
درهﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ درﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: " ...وﺑﻪ ﻧﻮح وﺣﻲ ﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﮐﺸﺘﻲ درﺣﻀﻮرﻣﺎ وﺑﻪ دﺳﺘﻮرﻣﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮ ،واوﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﮐﺸﺘﻲ ﭘﺮداﺧﺖ، و ﭼﻮن از اﻳﻦ ﮐﺎر ﻓﺎرغ ﺷﺪ ﺑﻪ او ﺧﻄﺎب ﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ ازهﺮﺟﻔﺘﻲ دوﻓﺮدﻧﺮو ﻣﺎدﻩ ﺑﺮدار و ﺑﺎ ﺟﻤﻴﻊ زن و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺖ و ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ اﻧﺪ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻲ ﺑﺮوﺗﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا ﮐﺸﺘﻲ روان ﺷﻮد و ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﻧﺠﺎت ﺑﺮﺳﺪ)هﻮد– ٣٨ ، ، (۴٠و ﺑﻪ ﻧﻮح ﮔﻔﺘﻴﻢ ﮐﻪ هﻤﻪ اهﻞ ﺑﻴﺖ ﺧﻮد را ﺑﺠﺰ ﺁن ﻓﺮزﻧﺪت ﮐﻪ ﺑﻪ هﻼک او ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﻢ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻲ ﺑﻨﺸﺎن، و ﭼﻮن ﺑﺎ هﻤﺮاهﺎﻧﺖ درﮐﺸﺘﻲ ﻧﺸﺴﺘﻲ ﻣﺎ را ﺳﺘﺎﻳﺶ ﮐﻦ )ﻣﻮﻣﻨﻮن٢٧ ،و ، (٢٨و ﭼﻮن ﻣﻮﻋﺪ ﻗﻬﺮ ﻣﺎ ﻓﺮا رﺳﻴﺪ از ﺗﻨﻮر ﺁﺗﺶ ﺑﺠﻮﺷﻴﺪ و ﮐﺸﺘﻲ ﺑﺮروي اﻣﻮاج ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮﻩ ﺑﻪ ﮔﺮدش درﺁﻣﺪ ،ﺗﺎ ﺁن هﻨﮕﺎم ﮐﻪ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺧﻄﺎب ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁب را ﻓﺮو ﺑﺮ ،و ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺧﻄﺎب ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎران را ﻗﻄﻊ ﮐﻦ ،و ﺁب ﺑﻪ ﻳﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﺸﮏ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻧﻮح ﺧﻄﺎب ﺷﺪ ﮐﻪ از ﮐﺸﺘﻲ ﻓﺮو ﺁي ﮐﻪ ﺳﻼم ﻣﺎ و ﺑﺮﮐﺎت و رﺣﻤﺖ ﻣﺎﺑﺮﺗﻮ و ﺑﺮﺁن اﻣﺖ هﺎ و ﻗﺒﺎﻳﻠﻲ ﺑﺎد ﮐﻪ ﺑﺎﺗﻮ هﻤﺮاهﻨﺪ )هﻮد، (۴٨ -۴١، .... .و ﻧﻮح را ﺑﺎهﻤﻪ ﺁدﻣﻴﺎن و ﺣﻴﻮاﻧﺎﺗﻲ ﮐﻪ درﮐﺸﺘﻲ وي ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﺳﻼﻣﺖ رﺳﺎﻧﻴﺪﻳﻢ و ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺮدم هﻤﻪ را ﺑﻪ درﻳﺎ ﻏﺮق ﮐﺮدﻳﻢ )ﺷﻌﺮا . (١١٩،و اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻧﻮح از اﺧﺒﺎر ﻏﻴﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ازﺁﻧﮑﻪ ﻣﺎ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﺗﻮ وﺣﻲ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﻮ و ﻗﻮﻣﺖ از ﺁن ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ ﺧﺒﺮي ﻧﺪاﺷﺘﻴﺪ)هﻮد." (۴٩، ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ اﻳﻦ ﺗﺄﮐﻴﺪ هﺎ ،ﻣﺪارک ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻪ روﺷﻨﻲ ﺣﮑﺎﻳﺖ از ﺁن دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭘﻴﺶ ازﻗﺮﺁن ،ﺑﻠﮑﻪ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮرات ﻧﻴﺰ اﻳﻦ "ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻧﻮح درﺗﻤﺪﻧﻬﺎي ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،و ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﺁن اﻳﻨﮑﻪ اﺻﻮﻻ داﺳﺘﺎن ﺗﻮرات ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ از هﻤﻴﻦ اﺳﻄﻮرﻩ هﺎي ﻣﺎ ﻗﺒﻞ ﺗﻮراﺗﻲ اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ وﻗﺘﻲ دﻗﻴﻘﺎ روﺷﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ اﻟﻮاح ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ "ﻟﻮﺣﻪ هﺎي ﺑﺎﺑﻠﻲ"درﺳﺎل ١٨٧٢ﺗﻮﺳﻂ هﻴﺌﺖ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﺸﻨﺎﺳﻲ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ درﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﺑﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ G.Smithﮐﺸﻒ و ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪ .اﻳﻦ اﻟﻮاح ﺣﺎوي ﻣﺘﻦ ﮐﺎﻣﻞ ﺣﻤﺎﺳﻪ ﮔﻠﻴﮕﻤﺶ ،ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ اﺛﺮادﺑﻲ ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ دراواﺧﺮ هﺰارﻩ دوم ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ ﺳﺮودﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺗﺎزﻩ ﺧﻮد ﺁن اﻗﺘﺒﺎﺳﻲ از ﻳﮏ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﭼﻬﺎر هﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺳﻮﻣﺮﺳﺮودﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .ﻟﻮﺣﻪ ﺁﺧﺮﻳﻦ اﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﮐﻪ "ﻟﻮﺣﻪ ﻳﺎزدهﻢ " ﻧﺎم دارد ﺣﺎوي داﺳﺘﺎﻧﻲ اﺳﺎﻃﻴﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺼﻮرﺗﻲ ﺁﺷﮑﺎر اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻃﻮﻓﺎن ﻧﻮح ﺗﻮرات از ﺁن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺧﻼﺻﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ،ﮐﻪ ﮐﺸﻒ ﺁن ﺧﻮد ﻃﻮﻓﺎن دﻳﮕﺮي را ﭼﻪ درﺟﻬﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﻲ و ﭼﻪ دردﻧﻴﺎي ﻣﺬهﺒﻲ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ ،از روي ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﺘﻦ ﮐﺎﻣﻞ ﺁن ﮐﻪ درﺳﺎل ١٩۶٩در ﻟﻨﺪن ﺑﭽﺎپ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ: ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﺰرگ ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ،ﺁﻧﻮ ،ﺑﻌﻞ ،ﻧﻲ ﺑﻴﺐ،اﻧﻮﮐﻲ ،از ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺁدﻣﻴﺎن ﭘﺸﻴﻤﺎن ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ،ودرﻳﮏ ﺟﻠﺴﻪ ﮐﻨﮕﺎش درﮐﻨﺎر ﻓﺮات ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﻮﺟﻮدات زﻣﻴﻦ ﺑﺎ ﻃﻮﻓﺎﻧﻲ از ﺁب ازﻣﻴﺎن ﺑﺒﺮﻧﺪ .وﻟﻲ "ا ﺁ"Ea ﺧﺪاي ﺁﺑﻬﺎ ﮐﻪ دراﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺣﻀﻮر دارد ﻗﻠﺒﺎ ﺑﺎﻧﺎﺑﻮدي ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﻣﺨﺎﻟﻒ اﺳﺖ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺧﺪاﻳﺎن را ﺑﻪ ﻧﻴﺰارهﺎي ﮐﻨﺎر ﻓﺮات ﺧﺒﺮ ﻣﻴﺪهﺪ ،و ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺎم "ا ﺁ" را ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﺎهﻴﮕﻴﺮي ﺑﻨﺎم اوﺗﺎﻧﺎﭘﻴﺸﺘﻴﻢ ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﻨﺪ وﺑﺪو هﺸﺪار ﻣﻴﺪهﻨﺪ ﮐﻪ هﺮﭼﻪ زودﺗﺮ ﺧﺎﻧﻪ اي را ﮐﻪ درﺳﺎﺣﻞ رودﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮاي ﺧﻮدش ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﺧﺮاب ﮐﻨﺪو از ﭼﻮب ﺁن ﻳﮏ ﮐﺸﺘﻲ ﺑﺴﺎزد و زن و ﻓﺮزﻧﺪ و اﺛﺎﺛﻪ ﺧﻮد و ﻧﻴﺰ ﻳﮏ ﺟﻔﺖ ﻧﺮو ﻣﺎدﻩ از هﺮﻳﮏ از ﭼﺮﻧﺪﮔﺎن و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن را درﺁن ﺟﺎي دهﺪ ﺗﺎاز اﻳﻦ راﻩ زﻧﺪﮔﻲ درروي زﻣﻴﻦ اداﻣﻪ ﻳﺎﺑﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﺰودي ﻣﺮگ ﺑﻪ ﺳﺮاغ هﻤﻪ زﻧﺪﮔﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ. اوﺗﺎﻧﺎﭘﻴﺸﺘﻴﻢ اﻳﻦ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺧﺪاي ﺁﺑﻬﺎ را ﻣﻴﭙﺬﻳﺮد و ﮐﺸﺘﻲ ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﻃﻮل ١٢٠ذراع ﻣﻴﺴﺎزد و ﺧﺎﻧﻮادﻩ و ﭼﻬﺎرﭘﺎﻳﺎن ﺧﻮد و ﺟﻔﺖ هﺎﺋﻲ از هﺮ ﻳﮏ ازﺣﻴﻮاﻧﺎت و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺧﻮﻳﺶ رادر ﺁن ﺟﺎي ﻣﻴﺪهﺪ .دراﻳﻦ ﺿﻤﻦ ﻣﻮﻋﺪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﻤﺶ )ﺧﺪاي ﺁﻓﺘﺎب( ﻓﺮاﻣﻴﺮﺳﺪ درﻳﭽﻪ ﻃﻮﻓﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﻣﻴﺸﻮد و ﺷﺶ روز وﺷﺶ ﺷﺐ ﺑﺎران ﺳﻴﻞ ﺁﺳﺎ از ﺁﺳﻤﺎن ﻣﻴﺒﺎرد و ﺁب از زﻣﻴﻦ ﻣﻴﺠﻮﺷﺪ .وﻗﺘﻴﮑﻪ درﺳﭙﻴﺪﻩ دم روزهﻔﺘﻢ ﻃﻮﻓﺎن ﺁرام ﻣﻴﮕﻴﺮد ،هﻤﻪ ﺁدﻣﻴﺎن و ﭼﺮﻧﺪﮔﺎن و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﻧﺎﺑﻮد ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و ﻓﻘﻂ اوﺗﺎﻧﺎﭘﻴﺸﺘﻴﻢ و هﻤﺮاهﺎن اودرﮐﺸﺘﻲ وي ﮐﻪ ﺑﺮﻗﻠﻪ ﮐﻮﻩ ﻧﻴﺴﻴﺮ ﺑﺨﺎک ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ زﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﻧﺪ .ﺑﺮاي اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻓﺮوﻧﺸﺴﺘﻦ ﻃﻮﻓﺎن ،اوﺗﺎﻧﺎﭘﻴﺸﺘﻴﻢ ﮐﺒﻮﺗﺮي را از ﮐﺸﺘﻲ ﺑﻪ ﺑﻴﺮون ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﻲ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺁﻧﮑﻪ ﺟﺎﺋﻲ ﺑﺮاي ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺎز ﻣﻴﮕﺮدد .ﺑﻌﺪا ﮐﻼﻏﻲ را ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ وﻟﻲ اﻳﻨﺒﺎر ﮐﻼغ ﺑﺎزﻧﻤﻴﮕﺮدد،و ﺁﻧﻮﻗﺖ ﮐﺸﺘﻲ ﻧﺸﻴﻨﺎن ،اﻋﻢ از ﺁدﻣﻴﺎن و ﭼﺮﻧﺪﮔﺎن و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ازﺁن ﺑﻴﺮون ﻣﻲ ﺁﻳﻨﺪ و دور ﺗﺎزﻩ اي از زﻧﺪﮔﻲ درروي زﻣﻴﻦ ﺁﻏﺎز ﻣﻴﺸﻮد. ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺑﺨﺶ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن درﺣﻤﺎﺳﻪ ﮔﻴﻠﮕﻤﺶ ﻋﻴﻨﺎ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ: " درﺁﻏﺎز هﻔﺘﻤﻴﻦ روز ﻃﻮﻓﺎن ،ﮐﺒﻮﺗﺮي را از ﮐﺸﺘﻲ ﺑﻴﺮون ﺁوردم و ﭘﺮواز دادم .رﻓﺖ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ ،اﻧﺪﮐﻲ دﻳﮕﺮ ﭘﺮﺳﺘﻮﺋﻲ را ﺑﻴﺮون ﺁوردم و ﭘﺮواز دادم .او ﻧﻴﺰ رﻓﺖ و ﺑﺎز ﮔﺸﺖ ،زﻳﺮا ﺟﺎﺋﻲ ﺑﺮاي ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد .ﺑﺎر دﻳﮕﺮ ﺻﻔﺤﻪ 22
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﮐﻼﻏﻲ را ﺑﻴﺮون ﺁوردم و ﭘﺮواز دادم .رﻓﺖ و دﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﺑﻬﺎ ﻓﺮوﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺧﻮرد و ﺑﺎزﻳﮕﻮﺷﻲ ﮐﺮد وﻟﻲ ﺑﺎز ﻧﮕﺸﺖ. ﺁﻧﻮﻗﺖ ﮔﻮﺷﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ را ﺑﺮﺑﺎﻻي ﮐﻮهﻲ ﮐﻪ ﮐﺸﺘﻲ ﺑﺮﺁن ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد روي ﺁﺗﺶ ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺧﺪاﻳﺎي ﺑﻮي دﻟﭙﺬﻳﺮش را ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ" . درﻣﻮرد هﻤﻴﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ،درﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ":و ﻧﻮح ﺁﺗﺸﻲ ﺑﺮاي ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺖ وازهﺮﭘﺮﻧﺪﻩ ﭘﺎک ﮐﻪ درﮐﺸﺘﻲ ﺑﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ هﺎي ﺳﻮﺧﺘﻨﻲ ﺑﺮﺁن ﮔﺬراﻧﻴﺪ ،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮي ﺧﻮش ﺁﻧﺮا ﺷﻨﻴﺪودردل ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ازاﻳﻦ دﻳﮕﺮ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﻧﺴﺎن ﻟﻌﻨﺖ ﻧﮑﻨﻢ " )ﺳﻔﺮﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ٢٠ ،و .(٢١ﻣﺎﺟﺮاي ﻃﻮﻓﺎن ﻧﻮح ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺁﺷﮑﺎري اﺳﺖ ﺑﺮاﻳﻨﮑﻪ ﺑﺴﻴﺎري از ﻣﺘﻮن ﻣﺬهﺒﻲ ،وﻟﻮﺁﻧﮑﻪ ﻃﻲ ﻗﺮون ﻣﺘﻤﺎدي از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮوﺣﻲ ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ﺗﻠﻘﻲ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازﻩ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎي ﻣﺴﻠﻢ ﺗﺎرﻳﺨﻲ وﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﻲ و ﻋﻠﻤﻲ و اﺧﻼﻗﻲ ﻣﻐﺎﻳﺮت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. از ﻧﻈﺮ زﻳﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﻲ ،ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﺣﺪود ۵٠ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻧﻮع ﻣﻮﺟﻮدزﻧﺪﻩ درروي زﻣﻴﻦ ردﻳﺎﺑﻲ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ ﺁﻧﻬﺎ درادوار ﮔﺬﺷﺘﻪ زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻣﻨﻘﺮض ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ودرﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﮐﻤﺘﺮ ازﻳﮑﻬﺰارم ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ۴٠ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻮع ،ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ٣٠ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻮع ﺣﺸﺮﻩ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ .اﻳﻦ اﻧﻮاع هﻤﻪ از ﻧﻈﺮ ﻋﻠﻤﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪي ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و ﻓﺴﻴﻞ هﺎو ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎﻳﺸﺎن ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ .اﮔﺮ ﻣﺮﺣﻮم ﻧﻮح ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ از هﻤﻪ اﻳﻦ ﭼﻬﻞ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻳﮏ زوج ﻧﺮوﻣﺎدﻩ درﮐﺸﺘﻲ ﺧﻮد ﺟﺎي دهﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺸﺘﻲ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺗﻤﺎم درﻳﺎي ﻣﺪﻳﺘﺮاﻧﻪ ﻳﺎ ﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎرس ﻃﻮل وﻋﺮض داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﻧﻪ ﺁن ﮐﺸﺘﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ درﺗﻮرات اﺑﻌﺎدﺁﻧﺮا دﻗﻴﻘﺎ ﺳﻴﺼﺪ ذراع ﻃﻮل و ﭘﻨﺠﺎﻩ ذراع ﻋﺮض و ﺳﻲ ذراع ارﺗﻔﺎع ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. از ﻧﻈﺮ ﻓﻴﺰﻳﮑﻲ ،ﺣﺘﻲ اﮔﺮ رﻳﺰش ﺑﺎران ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﭼﻬﻞ روزو ﭼﻬﻞ ﺷﺐ ﻣﻮرد ادﻋﺎي ﺗﻮرات اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ از ﺟﻮ زﻣﻴﻦ ﺁﻧﻘﺪر ﺁب ﺑﺮزﻣﻴﻦ ﺑﺮﻳﺰدﮐﻪ ﺣﺘﻲ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ – ﭼﻪ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم دﻧﻴﺎ – ﺗﺎ ﻗﻠﻪ ﮐﻮهﻲ ﭼﻮن ﺁرارات ﺑﺎ ۵٠٠٠ﻣﺘﺮارﺗﻔﺎع ﺑﻪ زﻳﺮ ﺁب ﺑﺮود .ﺑﻴﺶ از دوﻳﺴﺖ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ وﻟﺘﺮدرهﻤﻴﻦ ﻣﻮرد ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي اﻳﻨﮑﻪ ﻗﻠﻪ ﮐﻮﻩ ﺁرارات را ﺁب ﻓﺮا ﺑﮕﻴﺮد ،ﻻزم اﺳﺖ ١٢اﻗﻴﺎﻧﻮس ﺑﺮ روي ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ٢۴ﺑﺎر ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺁن اﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ دوﻧﻴﻤﮑﺮﻩ ﻣﺎ رادرﻣﻴﺎن دارد ،و ﺑﺎ ﺷﻴﻄﻨﺖ ﺧﺎص ﺧﻮد اﻓﺰود ﮐﻪ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ اي روي دادﻩ ﺑﺎﺷﺪ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ هﻴﭻ ﻣﻌﺠﺰﻩ دﻳﮕﺮي درهﻤﻪ ﻗﺮون و اﻋﺼﺎر ﻧﻴﺎزي ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ. ازﻧﻈﺮ اﺻﺎﻟﺖ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ،ﺑﺎدرﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﻳﻨﮑﻪ ﻃﺒﻖ ﮔﺰارش ﺗﻮرات ﻃﻮﻓﺎن ﻧﻮح ﺳﻪ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ از اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ روي دادﻩ ،ﺗﺎرﻳﺦ وﻗﻮع اﻳﻦ ﻃﻮﻓﺎن ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺧﻮد ﺗﻮرات ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ درﺣﺪود ٢٢ﻳﺎ ٢١ﻗﺮن ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻳﻌﻨﻲ درزﻣﺎﻧﻲ ﮐﻪ دوهﺰار ﺳﺎل از ﺁﻏﺎز ﺗﺎرﻳﺦ ﻓﺮاﻋﻨﻪ ﻣﺼﺮ و هﻔﺘﺼﺪ ﺳﺎل ازﺑﻨﺎي هﺮم ﺑﺰرگ ﮐﺌﻮﭘﺲ ﻣﻴﮕﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻲ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻪ هﺮﻣﻲ و ﻧﻪ ﻓﺮﻋﻮﻧﻲ ﺑﻪ زﻳﺮ ﺁب رﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﻧﻪ هﻴﭽﻴﮏ از ﺗﻤﺪﻧﻬﺎي ﺑﺰرگ ﻣﻮﺟﻮد درﺁن زﻣﺎن درﻣﺼﺮ و ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ و ﭼﻴﻦ و هﻨﺪ ﺑﺪﺳﺖ ﻃﻮﻓﺎن ﻣﻨﻘﺮض ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ. .......و ازﻧﻈﺮﮔﺎﻩ اﺧﻼﻗﻲ ،ﮔﺬﺷﺘﻪ از اﻳﻨﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ) ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪﻣﮑﺮر ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁن ﺑﺮهﻤﻪ اﻣﻮر ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ و هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻴﮕﺬرد ﺑﺎ اﻃﻼع و اﺟﺎزﻩ اوﺳﺖ( ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺪت ﮐﻮﺗﺎهﻲ ﭘﺲ از ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ از ﮐﺎر ﺧﻮد ﭘﺸﻴﻤﺎن ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺷﺮارت ﺁدﻣﻴﺎن ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﻪ ﻧﺎﺑﻮدي ﺁﻧﺎن ﺑﮕﻴﺮد ،اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﻄﺮح ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻘﻴﻪ ﭼﺮﻧﺪﮔﺎن و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و ﺣﺸﺮات زﺑﺎن ﺑﺴﺘﻪ اي ﮐﻪ هﻴﭻ ﺷﺮارﺗﻲ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ دراﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﭼﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ؟ دو ﻗﺮن ﭘﻴﺶ وﻟﺘﺮ درارﺗﺒﺎط ﺑﺎهﻤﻴﻦ داﺳﺘﺎن ﻃﻮﻓﺎن ﻧﻮح ﻧﻮﺷﺖ " :هﻤﻪ اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎي ﻣﻘﺪس ﻧﻮﻋﻲ ﻗﺼﻪ هﺎي هﺰاروﻳﮑﺸﺐ ،ﻣﻨﺘﻬﺎ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺎ ﻇﺮاﻓﺘﻲ ﮐﻤﺘﺮ ،هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺪرد ﻻﻻﺋﻲ ﺑﭽﻪ هﺎ ﻣﻴﺨﻮرﻧﺪو ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﺑﺎ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎي ﺧﻮد ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮدﻧﻴﺰ ﻧﺪارﻧﺪ ،ﻣﻨﺘﻬﺎ ﭼﻮن درﮐﺎﺗﺎﻟﻮگ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎي ﻳﻬﻮدي ﺟﺎ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ درﻃﻮل زﻣﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺟﻨﺒﻪ ﻣﻘﺪس ﺑﺪاﻧﻬﺎ دادﻩ ﺷﺪﻩ ،و اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﻴﺎل ﻳﻬﻮد ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ...................................................................................................................................... داﺳﺘﺎن ﻳﻮﺳﻒ درﻣﺼﺮ و ﻣﺎﺟﺮاي ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ او ﺑﺎ زﻟﻴﺨﺎ ﮐﻪ ﭼﻬﺎردﻩ ﻓﺼﻞ از ﺗﻮرات و ١٨٠ﺁﻳﻪ ازﻗﺮﺁن ﺑﺪان اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ ،از ﻧﻈﺮ ﺑﺴﻴﺎري از ﺗﺎرﻳﺦ ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻲ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا را ﻣﻮرد ﺑﺮﺳﻲ ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﺳﺎﺧﺘﮕﻲ دﻳﮕﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺠﺰدرﺧﻮد ﺗﻮرات ،درهﻴﭻ ﻣﺪرک ﺗﺎرﻳﺨﻲ و ادﺑﻲ و ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻣﺼﺮي ﻳﺎ ﺑﺎﺑﻠﻲ و ﮐﻠﺪاﻧﻲ و ﺁﺷﻮري و ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ اﺷﺎرﻩ اي ﺑﺪان ﻧﻤﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،و ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺸﺎن ﻣﻴﺪهﺪ هﻴﭻ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﺼﺮي درهﻴﭻ دوراﻧﻲ ﺻﺪراﻋﻈﻢ ﻳﺎ ﻣﺒﺎﺷﺮﻳﻬﻮدي ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﻗﺼﻪ ﻳﻮﺳﻒ و زﻟﻴﺨﺎ – ﮐﻪ وﻟﺘﺮ ﺁﻧﺮا ﻳﮏ رﻣﺎن ﻳﻬﻮدي ﻧﺎم دادﻩ اﺳﺖ – ﺑﺴﻴﺎرﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮﻣﺒﻨﺎ ي رواﻳﺖ ﺗﻮراﺗﻲ ﺁن درﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و ﻳﻬﻮد ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺮﻣﺒﻨﺎي رواﻳﺖ ﻗﺮﺁﻧﻲ ﺁن درﺟﻬﺎن اﺳﻼم و ﺑﺨﺼﻮص ﺻﻔﺤﻪ 23
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
درادﺑﻴﺎت و هﻨﺮهﺎي زﻳﺒﺎي اﻳﺮان اﺳﻼﻣﻲ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و اﺷﺎرات ﻣﺘﻌﺪد ﺣﺎﻓﻆ ﺑﻪ ﻣﺎﺟﺮاي ﻳﻮﺳﻒ وزﻟﻴﺨﺎ اﻟﻬﺎم ﺑﺨﺶ ﮔﻮﺗﻪ ﻧﻴﺰ درﺳﺮودن زﻟﻴﺨﺎ ﻧﺎﻣﻪ او دردﻳﻮان ﺷﺮﻗﻲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. درﻗﺮن هﺠﺪهﻢ ﺑﺮاي ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر اﺻﺎﻟﺖ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از ﻣﺤﻘﻘﺎن اروﭘﺎﺋﻲ )ﺑﻮﻟﻴﻨﮕﺒﺮوک وهﺮﺑﺮت در اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ،ﺑﻮﻻﻧﮋﻩ و ﻓﺮﻩ و ﺑﺨﺼﻮص وﻟﺘﺮ درﻓﺮاﻧﺴﻪ ،ﻟﺴﻴﻨﮓ و ﮐﻠﻮﭘﺴﺘﻮک درﺁﻟﻤﺎن( ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺖ .در دﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮﻓﻠﺴﻔﻲ وﻟﺘﺮدراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺗﺬﮐﺮ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ داﺳﺘﺎن ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪن زﻟﻴﺨﺎ ﺑﻪ ﻳﻮﺳﻒ و اﻧﺘﻘﺎﻣﺠﻮﺋﻲ او ازاﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﮐﻪ ﻳﻮﺳﻒ ﺗﻦ ﺑﻪ هﻤﺨﻮاﺑﮕﻲ ﺑﺎ او ﻧﺪادﻩ اﺳﺖ ،داﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻮاﺑﻖ ﺁﻧﺮا درﻣﻮرد هﻴﭙﻮﻟﻴﺖ و ﻓﺪر ،ﺑﻠﺮوﻓﻮن و اﺳﺘﻨﻮﺑﻪ ،هﺒﺮوس و دﻣﺎزﻳﭗ ،ﺗﺎﻧﻴﺲ و ﭘﺮﻳﺒﻪ ،ﻣﻴﺮﺗﻴﻞ و هﻴﭙﻮداﻣﻲ ،ﭘﻠﻪ و دﻣﻨﺖ و ﺳﻴﺎوش و ﺳﻮداﺑﻪ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ. درﻋﻮض ﺑﺮاي اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻧﺎﺷﻴﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﻓﺮﻋﻮن ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﻳﻨﮑﻪ ﻳﻮﺳﻒ ﺧﻮاب اوراﺗﻌﺒﻴﺮ ﮐﺮد وي را ﺑﻪ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮي ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺳﺎﺑﻘﻪ اي ﻧﻤﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،زﻳﺮا ﺣﺘﻲ درﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﮐﺸﻮرهﺎي اﻓﺮﻳﻘﺎﺋﻲ و ﺁﺳﻴﺎﺋﻲ هﻢ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻳﮏ زﻧﺪاﻧﻲ،ﺁﻧﻬﻢ ازﻗﻮم ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺑﺖ ﻳﮏ ﺗﻌﺒﻴﺮﺧﻮاب ﺑﻪ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮي ﻧﻤﻴﺮﺳﺪ .هﻤﻪ اﻳﻦ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﺑﺮاﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن از ﻧﻈﺮ ﺗﺎرﻳﺨﻲ اﺻﺎﻟﺖ ﻧﺪارد ،ﺑﻠﮑﻪ ازﻧﻈﺮ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎي اﻗﻠﻴﻤﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺁب ﻧﻴﻞ هﻔﺖ ﺳﺎل ﭘﻴﺎﭘﻲ از ﺑﺴﺘﺮ ﺧﻮد ﺑﺎﻻ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻲ ﺁﻧﮑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺎﺟﻌﻪ اي ﻧﺎﺑﻮدي ﻣﺼﺮ را درﭘﻲ ﺑﻴﺎورد .داﺳﺘﺎﻧﻬﺎي ﻣﺘﻌﺪدي ﮐﻪ در ادﺑﻴﺎت ﺷﺮق و ﻏﺮب درﺑﺎرﻩ ﻳﻮﺳﻒ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و ﻣﻌﺮوﻓﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ رﻣﺎن زﻳﺒﺎي ﺗﻮﻣﺎس ﻣﺎن ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺑﺰرگ ﺁﻟﻤﺎﻧﻲ ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻨﺎم "ﻳﻮﺳﻒ و ﺑﺮادران او " اﺳﺖ هﻤﻪ از رواﻳﺖ ﺗﻮراﺗﻲ ﻳﻮﺳﻒ ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﻃﺒﻌﺎ هﻴﭽﮑﺪام اﺻﺎﻟﺖ ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻧﺪارﻧﺪ .ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺑﻮﻻﻧﮋﻩ ﻣﺤﻘﻖ ﻓﺮاﻧﺴﻮي ،داﺳﺘﺎن ﻳﻮﺳﻒ اﺣﺘﻤﺎﻻ درزﻣﺎن ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺳﻠﺴﻠﻪ Ptolemeusدرﻣﺼﺮ )ﺳﺪﻩ هﺎي ﭼﻬﺎرم ﺗﺎ اول ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد( ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﺗﻮرات ﻣﻠﺤﻖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ، زﻳﺮا درﺳﺎﻟﻬﺎي ﺳﻠﻄﻨﺖ "اورﮔﺘﻮس"ﺳﻮﻣﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﻳﻦ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﺨﺼﻲ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻳﻮﺳﻒ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺷﺮت ﮐﻞ اﻣﻼک ﺳﻠﻄﻨﺘﻲ ﻣﺼﺮ ﻣﻨﺼﻮب ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. داﺳﺘﺎن ﻳﻮﺳﻒ ﺁﻧﻄﻮر ﮐﻪ درﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ ،ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ داﺳﺘﺎن ﺗﻮراﺗﻲ ﻳﻮﺳﻒ ﺗﻐﻴﻴﺮات و ﻧﻴﺰ اﺿﺎﻓﺎﺗﻲ دارد،و درﻳﮑﺠﺎي ﺁن ﺑﻪ ﻳﻮﺳﻒ ﻣﻌﺠﺰﻩ اي ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺧﻮد ﺗﻮرات ذﮐﺮي از ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ....." :و ﻳﻮﺳﻒ ﮔﻔﺖ ﭘﻴﺮاهﻦ ﻣﺮا ﺑﻪ ﮐﻨﻌﺎن ﺑﺒﺮﻳﺪ و روي ﺻﻮرت ﭘﺪرم ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﺗﺎﻧﻴﺮوي ازدﺳﺖ رﻓﺘﻪ ﺑﻴﻨﺎﺋﻲ او ﺑﻪ وي ﺑﺎزﮔﺮدد" )ﻳﻮﺳﻒ . (٩٣،اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ و هﻤﻪ اﺿﺎﻓﺎت دﻳﮕﺮ از ﮐﺘﺎب ﺗﻔﺴﻴﺮي ﻣﻴﺪراش و از رﺳﺎﻟﻪ ﻳﻬﻮدي وﺻﻴﺘﻨﺎﻣﻪ ﻳﻮﺳﻒ)ﺑﺎﺑﻬﺎي (١٠-٣ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ...................................................................................................................................... درﻗﺮﺁن داﺳﺘﺎن ﺧﺎص درﺑﺎرﻩ ﻣﻮﺳﻲ ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ درﺗﻮرات ﺑﺪان اﺷﺎرﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،وﻟﯽ درادﺑﻴﺎت ﻳﻬﻮدي ﻣﺘﺎﺧﺮﺗﺮاز ﺗﻮرات )ﻗﺮن ﺳﻮم ﻣﻴﻼدي( ﮐﻪ درﻣﻴﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻳﻬﻮدي ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺻﺪر اﺳﻼم راﻳﺞ ﺑﻮدﻩ ازﺁن ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ: "ﻣﻮﺳﻲ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺟﻮاﻧﻲ ﮐﻪ ﺑﺎ اوهﻤﺮاهﻲ ﻣﻴﮑﺮد ﮔﻔﺖ :ﺗﺎوﻗﺘﻴﮑﻪ ﻣﺤﻞ اﺗﺼﺎل دو درﻳﺎ )ﺷﻴﺮﻳﻦ و ﺷﻮر( را ﺑﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﭘﻴﺪا ﻧﮑﻨﻢ ﺁرام ﻧﺨﻮاهﻢ ﻧﺸﺴﺖ وﻟﻮﺁﻧﮑﻪ هﻔﺘﺎد ﺳﺎل راﻩ ﺑﺎﺷﺪ .هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﻠﺘﻘﺎي اﻳﻦ دودرﻳﺎ رﺳﻴﺪﻧﺪ ﻣﺎهﻲ را ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺧﻮردن هﻤﺮاﻩ داﺷﺘﻨﺪ ﺟﺎﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ و ﻣﺎهﻲ دردرﻳﺎ ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد رﻓﺖ .ﭘﺲ از ﻃﻲ ﻣﺴﺎﻓﺘﻲ ﻣﻮﺳﻲ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺧﻮد ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻏﺬاي ﻣﺎرا ﺑﻴﺎور،زﻳﺮا ﮐﻪ ازﻃﻲ راهﻲ ﭼﻨﻴﻦ دور ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻳﻢ .وﻟﻲ ﺟﻮان ﮔﻔﺖ ﺁﻳﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪي ﮐﻪ درﺁﻧﻮﻗﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻨﮕﻲ ﺗﮑﻴﻪ دادﻩ ﺑﻮدﻳﻢ ﻣﺎهﻲ را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدم ،و ﻳﻘﻴﻦ دارم ﮐﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﻣﺮا ﺑﺪﻳﻦ ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ واداﺷﺖ ،و ﻻﺟﺮم ﻣﺎهﻲ راﻩ ﺧﻮد را ﺑﺎز ﮔﺮﻓﺖ .ﻣﻮﺳﻲ ﮔﻔﺖ :ﺑﻬﺮﺣﺎل ﻣﺎ ﺑﺪاﻧﭽﻪ ﻣﻴﺠﺴﺘﻴﻢ دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻴﻢ، ﺳﭙﺲ راهﻲ راﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ درﺟﻬﺖ ﺑﺎز ﮔﺸﺖ درﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .و درﻋﺮض راﻩ ﻳﻪ ﻳﮑﻲ از ﺑﻨﺪﮔﺎن ﻣﺎ ﺑﺮﺧﻮردﻧﺪ ﮐﻪ ١ اوراﻣﺸﻤﻮل ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺧﺎص ﺧﻮﻳﺶ ﻗﺮار دادﻩ ﺑﻮدﻳﻢ و ﺑﺨﺸﻲ از ﻋﻠﻢ ﺧﻮد را ﺑﺪو ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻳﻢ. ﻣﻮﺳﻲ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ :ﺁﻳﺎ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻢ هﻤﺮاﻩ ﺗﻮ ﻃﻲ ﻃﺮﻳﻖ ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺷﻤﻪ اي از ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ راﻩ راﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺎﻣﻮزي ؟ وي ﭘﺎﺳﺦ داد :هﻤﺎﻧﺎ ﺗﻮ ﺑﺮﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﻣﻦ ﻣﻴﻄﻠﺒﻲ ﺻﺒﺮ ﻧﺪاري ،ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ هﻤﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻤﻴﺪاﻧﻲ ﺻﺒﺮ ﺧﻮاهﻲ داﺷﺖ ؟ ﻣﻮﺳﻲ ﮔﻔﺖ :اﮔﺮ ﺧﺪا ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺮا ﺻﺒﻮر ﺧﻮاهﻲ ﻳﺎﻓﺖ و از هﻴﭽﻴﮏ از اواﻣـــــــــــﺮ ﺗﻮ ـــــــــــــــــــــ -١ﻣﻔﺴﺮان ﻣﻌﺘﱪ ﻗﺮﺁن :ﻃﱪي ،زﳐﺸﺮي ،ﺛﻌﺎﻟﱯ ،ﺑﻴﻀﺎوي ،رازي ،اﻳﻦ ﳘﺴﻔﺮﻣﻮﺳﻲ راﺧﻀﺮ ﭘﻴﻐﻤﱪ داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ 24
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻲ ﻧﺨﻮاهﻢ ﮐﺮد .ﺧﺎدم ﻣﺎ ﺑﻪ وي ﮔﻔﺖ :دراﻳﻦ ﺻﻮرت هﻤﺮاﻩ ﻣﻦ ﺑﻴﺎ اﻣﺎ درﺑﺎرﻩ هﻴﭻ از ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮاهﻲ دﻳﺪ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻦ درﺑﺎرﻩ ﺁن ﺑﺘﻮ ﺗﻮﺿﻴﺤﻲ دهﻢ ازﻣﻦ ﭘﺮﺳﺸﻲ ﻣﮑﻦ .و هﺮدو ﺑﻪ راﻩ اﻓﺘﺎدﻧﺪ و ﺑﺮﮐﺸﺘﻲ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ .ﺧﺎدم ﻣﺎ ﺷﮑﺎﻓﻲ درﺁن ﮐﺸﺘﻲ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد و ﻣﻮﺳﻲ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ :ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺷﮑﺎف را ﺑﻮﺟﻮد ﺁوردي ﺗﺎ ﮐﺴﺎﻧﻲ را ﮐﻪ درﺁﻧﻨﺪ دردرﻳﺎ ﻏﺮق ﮐﻨﻲ و ﮐﺎري ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎﺻﻮاب اﻧﺠﺎم دهﻲ؟ ﻣﻮﺳﻲ ﮔﻔﺖ :ﻓﺮاﻣﻮﺷﮑﺎري ﻣﺮا ﺑﺮﻣﻦ ﻣﻼﻣﺖ ﻣﮑﻦ و ﭼﻴﺰي ﭼﻨﻴﻦ دﺷﻮار را ازﻣﻦ ﻣﺨﻮاﻩ .و ﺑﺎز ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد رﻓﺘﻨﺪ و اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﺎ ﻧﻮﺟﻮاﻧﻲ روﺑﺮوﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﺎدم ﻣﺎ او راﮐﺸﺖ .ﻣﻮﺳﻲ ﺑﺪو ﮔﻔﺖ :ﺗﻮ ﮐﺴﻲ را ﮐﻪ ﻗﺘﻞ ﻧﻔﺲ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﺸﺘﻲ و ﮐﺎري ﺑﺲ ﻧﺎدرﺳﺖ ﮐﺮدي .و وي ﮔﻔﺖ :ﺑﻪ ﺗﻮﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﺎﻣﻦ ﺻﺒﺮﻧﺘﻮاﻧﻲ ﮐﺮد؟ ﻣﻮﺳﻲ ﺟﻮاب داد :اﮔﺮﺑﻌﺪازاﻳﻦ ازﺗﻮدرﺑﺎرﻩ ﭼﻴﺰي ﭘﺮﺳﺸﻲ ﮐﻨﻢ دﻳﮕﺮ ﻣﺮا هﻤﺮاهﻲ ﻧﭙﺬﻳﺮ واﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ ﭘﻮزش ﻣﺮا ﻗﺒﻮل ﮐﻦ .و ﺑﺎز ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد رﻓﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺷﻬﺮي رﺳﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ از ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺁن درﺧﻮاﺳﺖ ﻏﺬاﺋﻲ ﺑﺮاي ﺧﻮردن ﮐﺮدﻧﺪ ،وﻟﻲ ﺁﻧﺎن ازﻗﺒﻮل ﺗﻘﺎﺿﺎي اﻳﺸﺎن ﺳﺮ ﺑﺎز زدﻧﺪ .و درهﻤﺎن هﻨﮕﺎم دﻳﻮاري را درﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ درﺣﺎل ﻓﺮورﻳﺨﺘﻦ ﺑﻮد ،و ﺧﺎدم ﻣﺎ ﺁﻧﺮا ﺑﺼﻮرت اول ﺑﺎزﮔﺮداﻧﻴﺪ .ﻣﻮﺳﻲ ﮔﻔﺖ :ﺣﻖ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﺁﻧﺎن ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ اﺟﺮﺗﻲ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻲ .ﺧﺎدم ﻣﺎ ﺑﻪ وي ﭘﺎﺳﺦ داد :اﮐﻨﻮن وﻗﺖ ﺟﺪاﺋﻲ ﻣﺎ ﻓﺮا رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﻣﻦ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻢ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎﺗﻲ را ﮐﻪ ﺑﺮﺷﻨﻴﺪن ﺁﻧﻬﺎ ﺻﺒﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻲ ﺑﺘﻮ ﺑﺪهﻢ .ﺁن ﮐﺸﺘﻲ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺮﺁن ﺷﮑﺎف ﺁوردم ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﺎهﻴﮕﻴﺮان ﻓﻘﻴﺮي ﺑﻮد ﮐﻪ ازراﻩ ﺁن اﻣﺮار ﻣﻌﺎش ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ ،و ﻣﻦ ﺁﻧﺮا ﻋﻤﺪا ﺁﺳﻴﺐ رﺳﺎﻧﻴﺪم ،زﻳﺮا ﮐﻪ درﭘﺸﺖ ﺳﺮ اﻳﺸﺎن ﭘﺎدﺷﺎهﻲ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﺸﺘﻲ هﺎ را ﺑﻪ زور ﺗﺼﺎﺣﺐ ﻣﻴﮑﺮد .و ﺁن ﺟﻮاﻧﻲ ﮐﻪ ﮐﺸﺘﻢ ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺪرو ﻣﺎدري ﺑﻮد ﮐﻪ هﺮدو ﺑﻪ ﺧﺪا اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻴﻢ ﺁن ﺑﻮد ﮐﻪ وي ﻋﺼﻴﺎن و ﮐﻔﺮرا ﺑﺮﺁﻧﺎن ﺗﺤﻤﻴﻞ ﮐﻨﺪ ،و ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﭘﺮوردﮔﺎر درﻋﻮض ﻓﺮزﻧﺪي ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺗﺮ و ﭘﺎﮐﺪل ﺗﺮﺑﺪان دوﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ .و اﻣﺎ ﺁن دﻳﻮاري ﮐﻪ ﺑﺮﺟﺎي ﺧﻮدش ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﺪم ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ دوﻃﻔﻞ ﻳﺘﻴﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ اهﻞ ﺁن ﺷﻬﺮﻧﺪ و ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ اي ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﺗﺨﺼﻴﺺ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ درزﻳﺮ اﻳﻦ دﻳﻮار ﭘﻨﻬﺎن ﺑﻮد .ﭼﻮن ﭘﺪر اﻳﻦ دو ﻃﻔﻞ ﻣﺮد ﺻﺎﻟﺤﻲ ﺑﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻘﺮر ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﮔﻨﺞ دﺳﺖ ﻧﺨﻮردﻩ ﺑﺎﻗﻲ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﺎن ﺑﻬﻨﮕﺎم ﺑﻠﻮغ ﺁﻧﺮا ﺑﺼﻮرت ﻟﻄﻔﻲ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮوردﮔﺎرﺷﺎن دراﺧﺘﻴﺎر ﺁورﻧﺪ .هﻴﭽﮑﺪام از اﻳﻨﻬﺎ را ﮐﻪ ﮐﺮدم ﺑﻪ اﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮد ﻧﮑﺮدم ،ﺑﻠﮑﻪ اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪ اﺟﺮا درﺁوردم ،و اﻳﻦ ﺑﻮد ﺗﻮﺿﻴﺤﻲ ﮐﻪ ﺑﺮﺷﻨﻴﺪﻧﺶ ﺻﺒﺮ ﮐﺎﻓﻲ ﻧﺸﺎن ﻧﺪادي " )ﮐﻬﻒ. (٨١-۶٠، داﺳﺘﺎﻧﻲ ﮐﻪ درﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ ،روﻧﻮﺷﺖ دﻗﻴﻘﻲ ازﻳﮏ داﺳﺘﺎن ﻳﻬﻮدي ﻗﺮن ﺳﻮم ﻣﻴﻼدي اﺳﺖ ﮐﻪ درﺁن ﻣﺎﺟﺮاي ﻣﺴﺎﻓﺮت ﻳﻮﺷﻮهﺎﺑﻦ ﻟﻮي ﺧﺎﺧﺎم ﺑﺰرگ ﺑﺎﺗﻘﺎق اﻟﻴﺎس ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﻳﻬﻮد و ﻣﮑﺎﺷﻔﺎت ﺁﻧﺎن دراﻳﻦ ﺳﻔﺮﺷﺮح دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﻳﺎزدﻩ داﺳﺘﺎن دﻳﮕﺮ ﻳﻬﻮدي ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻴﺼﻴﻢ ﺑﻦ ﻳﻌﻘﻮب ﻣﻮرخ و ﺧﺎﺧﺎم ﻳﻬﻮدي اواﺳﻂ ﻗﺮن ﻳﺎزدهﻢ درﻗﻴﺮوان درﻣﺠﻤﻮﻋﻪ واﺣﺪي ﺑﻨﺎم ﺣﻴﺒﻮرﻳﺎﻓﺢ ﮔﺮد ﺁوري ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ درﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺁﻟﻤﺎﻧﻲ J.Pelling دررﺳﺎﻟﻪ ﺧﻮد در ﺑﺎرﻩ ﮐﺘﺎب ﻣﺬهﺒﻲ ﻳﻬﻮدي ﺑﺖ هﺎ ﻣﻴﺪراش ﺁﻧﺮا ﻣﻔﺼﻼ ارزﻳﺎﺑﻲ ﮐﺮدﻩ واﻟﮑﺴﺎﻧﺪرﮐﻮهﻮت ﺗﻮرات ﺷﻨﺎس وﺧﺎﺧﺎم اﻋﻈﻢ ﻧﻴﺰ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺑﺨﺸﻲ از ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ درﻣﺠﻠﻪ اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻲ "ﻧﻴﻮﻳﻮرک اﻳﻨﺪ ﭘﻨﺪﻧﺖ") ژاﻧﻮﻳﻪ (١٨٩١ ﻣﻨﺘﺸﺮﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. ……………………………………………………………………………………………… داﺳﺘﺎن زورﺁزﻣﺎﺋﻲ داود ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺎ ﺟﺎﻟﻮت ) (Goliathﭘﻬﻠﻮان ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻲ ﮐﻪ از اﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎي ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺗﻮرات اﺳﺖ ،درﻗﺮﺁن از ﮐﺘﺎب ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ﺗﻮرات ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﺑﺮواﻳﺖ ﺁن ﭘﻬﻠﻮان ﺷﮑﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻳﺎري ﻳﻬﻮﻩ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻳﮏ ﺳﻨﮓ ﭘﺮﺗﺎب ﺷﺪﻩ از ﻓﻼﺧﻦ داود ﺑﻪ هﻼﮐﺖ ﻣﻴﺮﺳﺪ " :و داود ﺑﻪ ﺷﺎﺋﻮل ﮔﻔﺖ هﻤﺎﻧﺎ اﻳﻦ ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻲ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻦ ﮐﺸﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻟﺸﮑﺮﻳﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪ ﺑﻲ ﺁﺑﺮوﺋﻲ ﮐﺸﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﺎﻟﻮت را ﺑﺪﺳﺖ ﻣﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺳﭙﺮد .ﭘﺲ ﺳﻨﮕﻲ درﻓﻼﺧﻦ اﻧﺪاﺧﺖ و ﺳﻨﮓ ﺑﺮﻣﻴﺎن ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ ﺟﻠﻴﺎت ﺧﻮرد و او را ﺑﺮزﻣﻴﻦ اﻧﺪاﺧﺖ ،و ﭘﺲ داود وي را ﺑﮑﺸﺖ وﺳﺮش راازﺗﻦ ﺟﺪاﮐﺮد وﺑﻨﻲ اﺳﺮاﺋﻴﻞ اردوي ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﺎن راﻏﺎرت ﻧﻤﻮدﻧﺪ")ﮐﺘﺎب اول ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ،ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ . (۵۴-۴٨ ،درهﻤﻴﻦ ﻣﻮرد درﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ .…" :و هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ داود و ﮐﺴﺎﻧﺶ ﺑﺎ ﺟﺎﻟﻮت و ﺳﭙﺎهﻴﺎن او روﺑﺮوﺷﺪﻧﺪ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺮوردﮔﺎرا ،ﭘﺎﻳﻬﺎي ﻣﺎرا اﺳﺘﻮاردار و ﻣﺎرا ﺑﺮﮐﺎﻓﺮان ﻳﺎري دﻩ .ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻳﺎري ﺑﺨﺸﻴﺪ و داود ﺟﺎﻟﻮت را ﺑﮑﺸﺖ ") ﺑﻘﺮﻩ .(٢۴٩ ،درﻗﺮﺁن دراﻳﻦ ﻣﻮرد ﺣﺘﻲ ﻣﺘﻦ ﺗﻮرات ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮي درﻧﺤﻮﻩ اﻧﺸﺎي ﺁن ﺗﮑﺮار ﺷﺪﻩ اﺳﺖ" :و ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ از ﺷﻤﺎ ﺻﺪﻧﻔﺮ از دﺷﻤﻨﺎﻧﺘﺎن را ﺗﻌﺎﻗﺐ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد و ﺻﺪ ﻧﻔﺮ ازﺷﻤﺎ هﺰار ﻧﻔﺮ ازﺁﻧﺎن را ﺧﻮاهﻨﺪ راﻧﺪ ") ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ .…" ، (٨ ،ﭼﻪ ﺑﺎرهﺎ ﮐﻪ ﮔﺮوهﻲ ﮐﻮﭼﮏ را ﻳﺎري دادﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ اﺟﺎزﻩ ﻣﺎ ﮔﺮوهﻲ ﻓﺮاوان را ﻣﻐﻠﻮب ﮐﻨﻨﺪ") ﺑﻘﺮﻩ. (٢۴٩ ، ……………………………………………………………………………………………… داﺳﺘﺎن ﺳﻠﻴﻤﺎن ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﮐﻪ درهﻔﺖ ﺳﻮرﻩ و ﭼﻬﻞ و ﻧﻪ ﺁﻳﻪ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ازﺁن ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ ،دراﺻﻞ از ﺗﻮرات ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ وﻟﻲ رواﻳﺘﻲ ﮐﻪ درﻗﺮﺁن درﺑﺎرﻩ ﻗﺪرت ﻣﻌﺠﺰ ﺁﺳﺎي او و ﻓﺮﻣﺎﻧﺰواﺋﻲ اﻓﺴﺎﻧﻪ اي وي ﺑﺮ اﺟﻨﻪ و دﻳﻮان ﻣﺮﻏﺎن و ﻣﻮران و ﺑﺎد و ﻃﻮﻓﺎن ﺁﻣﺪﻩ هﻴﭽﮑﺪام درﺗﻮرات واﻧﺠﻴﻞ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﺮرﺳﻴﻬﺎي ﻋﺪﻩ اي از ﺗﻮرات ﺷﻨﺎﺳﺎن روﺷﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺒﻊ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﺘﻦ ﺧﺎﺧﺎﻣﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﺮح و ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺗﻮرات ﺑﻨﺎم "ﻣﻴﺪراش ﮐﻮﺣﻠﺖ رﺑﺎح " و ﺻﻔﺤﻪ 25
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ "ﺗﺮﮔﻮم ﺷﻨﻲ" ﻣﮑﻤﻞ ﮐﺘﺎب اﺳﺘﺮ و " ﺑﺖ هﺎﻣﻴﺪاراش" اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﻣﺘﻮﻧﻲ ﻏﻴﺮ ﻣﻮﺛﻖ هﺴﺘﻨﺪ، ﻳﻬﻮدي ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن درزﻣﺎن ﻇﻬﻮر اﺳﻼم راﻳﺞ ﺑﻮدﻧﺪ.
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ وﻟﻲ درﺟﻮاﻣﻊ
درﺧﻮد ﺗﻮرات ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺷﮑﻮﻩ درﺑﺎر ﺳﻠﻴﻤﺎن و ﻗﺪرت ﻣﺎدي او و درﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺑﺮﺧﺮدﻣﻨﺪي و ﺣﮑﻤﺖ وي ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ وﻧﻪ ﺑﺮ ﺟﻨﺒﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ اي ﻗﺪرت و: "…و ﺳﻠﻴﻤﺎن را هﻔﺘﺎد ﻣﺮد ﺑﺎرﺑﺮدار و هﺸﺘﺎد هﺰارﻧﻔﺮ ﭼﻮب ﺑﺮدرﮐﻮﻩ ﺑﻮد ،ﺳﻮاي ﺳﻪ هﺰارو ﺳﻴﺼﺪ ﻧﻔﺮ ﻧﺎﻇﺮ ﮐﺎر ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﺎﻣﻼن ﺿﺎﺑﻂ ﺑﻮدﻧﺪ .و ﺳﻠﻴﻤﺎن را ﭼﻬﻞ هﺰار ﺁﺧﻮراﺳﺐ ﺑﻮد .و ﺁذوﻗﻪ او ﺑﺮاي هﺮروز ﺳﻲ ﮐﺮﺁرد ﻧﺮم و ﺷﺼﺖ ﮐﺮﺑﻠﻐﻮر و دﻩ ﮔﺎوﭘﺮوار و ﺑﻴﺴﺖ ﮔﺎو از ﭼﺮاﮔﺎﻩ و ﺻﺪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺳﻮاي ﻏﺰاﻟﻬﺎ وﺁهﻮهﺎ و ﮔﻮزﻧﻬﺎ و ﻣﺮﻏﻬﺎي ﻓﺮﺑﻪ ﺑﻮد .ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﮐﻪ او ﺑﺮاي ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﺬراﻧﻴﺪ ﺑﻴﺴﺖ و دوهﺰار ﮔﺎو و ﺻﺪ و ﺑﻴﺴﺖ هﺰار ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﻮد…..وﺧﺪا ﺑﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺣﮑﻤﺖ و ﻓﻄﺎﻧﺖ از ﺣﺪ زﻳﺎدﻩ و وﺳﻌﺖ دل ﻣﺜﻞ رﻳﮓ ﮐﻨﺎرﻩ درﻳﺎ ﻋﻄﺎﻓﺮﻣﻮد .وﺳﻪ هﺰار ﻣﺜﻞ ﮔﻔﺖ و ﺳﺮودهﺎﻳﺶ هﺰاروﭘﻨﺞ .و درﺑﺎرﻩ درﺧﺘﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ از ﺳﺮو ﺁزاد ﻟﺒﻨﺎن ﺗﺎ زوﻓﺎﺋﻲ ﮐﻪ ﺑﺮدﻳﻮارهﺎ ﻣﻴﺮوﻳﺪ ،و ﻧﻴﺰ درﺑﺎزﻩ ﺑﻬﺎﻳﻢ و ﻣﺮﻏﺎن و ﺣﺸﺮات و ﻣﺎهﻴﺎن ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ،واز ﺟﻤﻴﻊ ﻃﻮاﻳﻒ و از ﺗﻤﺎم ﭘﺎدﺷﺎهﺎن زﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﺁوازﻩ ﺣﮑﻤﺖ اورا ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﻲ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺣﮑﻤﺖ ﺳﻠﻴﻤﺎن را اﺳﺘﻤﺎع ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ)".ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم . (٣۴-٢٢ ،وﻟﻲ درهﻤﻴﻦ ﻣﻮرد ﻗﺮﺁن ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ .…" :و ﻣﺎ ﺑﺎد ﺻﺮﺻﺮ راﻣﺴﺨﺮ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮاو ﺑﻮزد ،و ﺑﺮﺧﻲ از ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ را ﻣﺄﻣﻮر ﮐﻪ ﺑﺮاي او ﻏﻮاﺻﻲ ﮐﻨﻨﺪ)اﻧﺒﻴﺎء ٨١و (٨٢و ﺁﻧﺎﻧﺮا دو ﺑﻪ دو درزﻧﺠﻴﺮ ﮐﺸﻴﺪﻳﻢ )ص (٣٨،و ﺑﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن زﺑﺎن ﻣﺮﻏﺎن را ﺁﻣﻮﺧﺘﻴﻢ )ﻧﻤﻞ ، (١۶،و ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﺳﻠﻴﻤﺎن رااز اﺟﻨﻪ و ﺁدﻣﻴﺎن و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﺼﻮرت ﺻﻔﻮﻓﻲ ﻣﻨﻈﻢ ﮔﺮد ﺁوردﻳﻢ )ﻧﻤﻞ (١٧ ،و ﺑﺎد ﺻﺒﺤﮕﺎهﻲ راﻓﺮﻣﻮدﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺪت ﻳﮑﻤﺎﻩ ﺑﻮزد و ﺑﺎد ﺷﺎﻣﮕﺎهﻲ راﻓﺮﻣﻮدﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺎﻩ دﻳﮕﺮ ﺑﻮزد )ﺳﺒﺎ." (١٢، درﻣﻮرد ﻣﺎﺟﺮاي ﺳﻠﻴﻤﺎن وﺑﻠﻘﻴﺲ )ﻣﻠﮑﻪ ﺳﺒﺎ( ﻧﻴﺰ رواﻳﺖ ﺗﻮرات درﻗﺮﺁن ﺑﺮاﺳﺎس هﻤﻴﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺎﺧﺎﻣﻲ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .درﺗﻮرات درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﻣﻠﮑﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ .…" :و ﭼﻮن ﻣﻠﮑﻪ ﺳﺒﺎ ﺁوازﻩ ﺳﻠﻴﻤﺎن رادرﺑﺎرﻩ اﺳﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻨﻴﺪ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪ ﺗﺎ اورا ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﺪ .ﭘﺲ ﺑﺎ ﻣﻮﮐﺐ ﺑﺴﻴﺎر ﻋﻈﻴﻢ وﺑﺎ ﺷﺘﺮاﻧﻲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻄﺮﻳﺎت و ﻃﻼي ﺑﺴﻴﺎر و ﺳﻨﮕﻬﺎي ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ ﺑﺎر ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ وارد ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺁﻣﺪ و ﺑﺎ وي از هﺮ ﭼﻪ دردﻟﺶ ﺑﻮد ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮد و ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﺴﺎﺋﻠﺶ را ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ و ﭼﻴﺰي ازاوﻣﺨﻔﻲ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﻳﺶ ﺑﻴﺎن ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ .ﭘﺲ ﻣﻠﮑﻪ ﺳﺒﺎ ﺑﺪوﮔﻔﺖ :ﻣﺘﺒﺎرک ﺑﺎد ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاي ﺗﻮ ﮐﻪ ﺑﺮﺗﻮ رﻏﺒﺖ ﺁورد وﺗﺮا ﺑﺮﮐﺮﺳﻲ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﺸﺎﻧﻴﺪ .وﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺻﺪو ﺑﻴﺴﺖ وزﻧﻪ ﻃﻼ و ﻋﻄﺮﻳﺎت زﻳﺎدﻩ ازﺣﺪ وﺳﻨﮕﻬﺎي ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ داد ،و ﻣﺜﻞ اﻳﻦ ﻋﻄﺮﻳﺎت هﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺁن ﻓﺮاواﻧﻲ ﻧﻴﺎﻣﺪ .و ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﻠﮑﻪ ﺳﺒﺎ ﺗﻤﺎﻣﻲ ارادﻩ اوراﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد دادﺳﻮاي ﺁﻧﭽﻪ از ﮐﺮم ﻣﻠﻮﮐﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ وي ﺑﺨﺸﻴﺪ ،ﭘﺲ او ﺑﺎ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ ﺑﻪ وﻻﻳﺖ ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ")ﮐﺘﺎب ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب دهﻢ . (١۴-١ ،وﻟﻲ هﻤﻴﻦ ﻣﺎﺟﺮا درﻗﺮﺁن ﺑﺪﻳﻨﺼﻮرت ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ: "ﭼﻮن ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﺳﻠﻴﻤﺎن ازاﺟﻨﻪ و ﺁدﻣﻴﺎن و ﻣﺮﻏﺎن درﺑﺮاﺑﺮش ﺻﻒ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ،ﺳﻠﻴﻤﺎن درﺻﻒ ﻣﺮﻏﺎن ﮔﻔﺖ ﭼﺮا هﺪهﺪ رادراﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻢ و هﻤﺎﻧﺎ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻋﺬر ﻣﻮﺟﻬﻲ ﺑﺮاي ﻏﻴﺒﺖ ﺧﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺳﺮش را ﻣﻴﺒﺮم .وﻟﻲ هﺪهﺪ درﺳﺖ درهﻤﻴﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺁﻣﺪ و ﺑﺪو ﮔﻔﺖ از ﺟﺎﺋﻲ دورﺁﻣﺪﻩ ام ﮐﻪ ﺁﻧﺮا ﻧﻤﻴﺸﻨﺎﺳﻲ و ﺧﺒﺮي ﻧﺎداﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮاﻳﺖ از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺳﺒﺎ و از ﻣﻠﮑﻪ ﺁن دارم ﮐﻪ ﺑﺮاورﻧﮓ ﺑﺰرﮔﻲ ﺗﮑﻴﻪ زدﻩ اﺳﺖ و ﺑﺮﻣﺮدم ﺑﺴﻴﺎري ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ،و ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﺳﺠﺪﻩ ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ")ﻧﻤﻞ . (۴٢-٢٠ ،درهﻤﻴﻦ ﺳﻮرﻩ ﻧﻤﻞ دردﻧﺒﺎﻟﻪ اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ" :ﺳﻠﻴﻤﺎن ﮔﻔﺖ ﮐﺪاﻣﻴﮏ از ﺷﻤﺎ ﺳﺮان ﻗﻮم ﺣﺎﺿﺮ اﻳﻦ ﺗﺨﺖ راﺑﺮاي ﻣﻦ ﺑﻴﺎورد ؟ وﻋﻔﺮﻳﺘﻲ از ﺟﻤﻊ ﺟﻨﻴﺎن ﮔﻔﺖ :ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ازﺟﺎﻳﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﻲ ﺁﻧﺮا ﺑﺮاﻳﺖ ﺧﻮاهﻢ ﺁورد")ﻧﻤﻞ . (٣٨،اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻋﻴﻨﺎ ازﺗﻔﺴﻴﺮ ﻳﻬﻮدي ﺑﺖ هﺎﻣﻴﺪراش ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ، ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ درﺗﻔﺴﻴﺮ ﻳﻬﻮدي ﻋﻔﺮﻳﺖ هﺎ ﺗﺨﺖ ﺧﻮد ﺳﻠﻴﻤﺎن را ﺑﺮدوش ﺧﻮد درﻓﻀﺎ ﻣﻴﺒﺮدﻧﺪ و ﻧﻪ ﺗﺨﺖ ﻣﻠﮑﻪ ﺳﺒﺎ را .درﺟﺎي دﻳﮕﺮ از ﻗﺮﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ زﻳﺎد درﻣﻮرد ﻣﻌﺒﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻣﻮرد اﻗﺘﺒﺎس ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ " :و ﺑﻔﺮﻣﺎن ﻣﺎ اﺟﻨﻪ اي ﮐﻪ درﺧﺪﻣﺖ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺮاي او ﭼﺸﻤﻪ ﻣﺴﻴﻦ ) ﻋﻴﻦ اﻟﻘﻄﺮ( ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ واﮔﺮ دراﻳﻦ ﮐﺎر ﻗﺼﻮر ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ ﻃﻌﻢ ﺁﺗﺶ ﺟﻬﻨﻢ راﺑﺮﺁﻧﺎن ﻣﻴﭽﺸﺎﻧﺪﻳﻢ .و ﺁﻧﻬﺎ هﺮ ﭼﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ از ﻣﺤﺮاﺑﻬﺎ و ﭘﻴﮑﺮهﺎ و ﺁﺑﮕﻴﺮهﺎ ودﻳﮕﻬﺎ ﺑﺮاﻳﺶ ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻤﻲ ﻣﻴﺴﺎﺧﺘﻨﺪ" )ﺳﺒﺎ . (١٣،درﺗﻮرات درهﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ .…" :و ﺣﻴﺮام ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﺮاي ﻣﻌﺒﺪ ﺁﺑﮕﻴﺮهﺎ ي ﺑﺮﻧﺠﻴﻦ و دﻳﮕﻬﺎ و ﭘﻴﮑﺮهﺎو ﻣﺤﺮاﺑﻬﺎ ﺳﺎﺧﺖ ")ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ، ٣٩-٣٨و ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم.(۶ ، درﺟﺎي دﻳﮕﺮ درﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻲ اﺑﻬﺎم ﺁﻣﻴﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ" :ﺑﻠﻲ ،ﻣﺎ ﺑﺎﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺑﺪن دﻳﮕﺮي ﺑﺮروي ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻴﻤﺎن اورا ﺁزﻣﻮدﻳﻢ ،اﻣﺎ اواز ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﭘﺸﻴﻤﺎن ﺷﺪ")ص . (٣۴ ،ﻣﻨﺒﻊ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ اي ﻳﻬﻮدي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁن ﻧﻴﺰ از ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺧﺎﺧﺎﻣﻲ "ﺑﺖ هﺎﻣﻴﺪراش " ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﻤﻮﺟﺐ ﺁن ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﺮﺁﺛﺮ ﮔﻨﺎهﺎﻧﺶ ﻧﮕﻴﻦ ﺳﺤﺮ ﺁﺳﺎﺋﻲ را ﮐﻪ هﻤﻪ ﻗﺪرﺗﺶ از ﺁن ﻧﺎﺷﻲ ﻣﻴﺸﺪ ﮔﻢ ﮐﺮد وﻣﻮﻗﺘﺎ ﺳﻠﻄﻨﺘﺶ را ا زدﺳﺖ داد و ﺳﺮﮔﺮدان ﺷﺪ ،و ﺷﻴﻄﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﺎﻟﺐ ﺻﻔﺤﻪ 26
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
اودرﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺮﺗﺨﺖ وي ﻧﺸﺴﺖ ،وﻟﻲ ﺳﻠﻴﻤﺎن از ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدو ﺧﺪاﻧﻴﺰ ﺗﻮﺑﻪ اورا ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ودرﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﮕﻴﻨﺶ را ﺑﺎز ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﻪ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﻄﻨﺘﺶ ﺑﺮﮔﺸﺖ ) ﺑﺖ هﺎﻣﻴﺪراش ،ﻓﺼﻞ دوم ،ﺑﻨﺪهﺎي ٨۶و. (٨٧ ……………………………………………………………………………………………… ﻣﺎﺟﺮاي ﻳﻮﻧﺲ و ﻣﺎهﻲ ،ﺁﻧﻄﻮر ﮐﻪ درﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ ودرﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﻬﻤﺎﻧﺼﻮرت ﺑﺎزﮔﻮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،داﺳﺘﺎن ﻳﮏ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻳﻬﻮد اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﻴﺴﻲ اهﻞ ﺟﻠﻴﻠﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .وي از ﺁﻧﭽﻪ درﺷﻬﺮﺧﺪا ،اورﺷﻠﻴﻢ ،ﻣﻴﮕﺬرد ﺳﺨﺖ ﻧﺎراﺿﻲ اﺳﺖ و هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ رااز ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﺧﺪا ﻣﻲ ﺑﻴﻨﺪ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻴﮕﻴﺮد ﺑﻪ دورﺗﺮﻳﻦ ﻣﺤﻞ ﻣﻤﮑﻦ ﻳﻌﻨﻲ ﺷﻬﺮ ﺗﺮﺗﺴﻮس )ﺗﺮﺷﻴﺶ( دراﺳﭙﺎﻧﻴﺎي ﮐﻨﻮﻧﻲ ﮐﻪ درﺁﻧﻮﻗﺖ ﮐﺸﻮر ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ و ﻣﻘﺘﺪري ﺑﻮد ﺑﺮود .ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮرﺑﻪ ﻳﮏ ﮐﺸﺘﻲ ﻋﺎزم اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺳﻮار ﻣﻴﺸﻮد ،وﻟﻲ درراﻩ ﺧﺪا اورا ﻏﻀﺐ ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﻃﻮﻓﺎن ﺳﻬﻤﮕﻴﻦ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ وﮐﺸﺘﻲ ﻧﺸﺴﺘﮕﺎن ﮐﻪ ﻣﻴﺪاﻧﻨﺪ او ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﺳﺖ از وي ﻣﻴﺨﻮهﻨﺪ ﺑﺮاي ﻓﺮوﻧﺸﺴﺘﻦ ﻃﻮﻓﺎن ﻧﺰد ﺧﺪاي ﺧﻮد دﻋﺎﮐﻨﺪ ،وﻟﻲ وي ﭼﻮن ﺑﺎ ﺧﺪا ﻗﻬﺮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺪﻳﻨﮑﺎر ﻧﻤﻴﺸﻮد ودرﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻠﻮاﻧﺎن ﺧﻮد اورا ﺑﻪ درﻳﺎﻣﻴﺎﻧﺪازﻧﺪ وﺑﺎاﻳﻨﮑﺎرﺁﻧﻬﺎ ﻃﻮﻓﺎن ﺁرام ﻣﻴﮕﻴﺮد .ﻣﻨﺘﻬﺎ ﻳﻮﻧﺲ ﻏﺮق ﻧﻤﻴﺸﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ اﻣﺮ ﺧﺪا ﻣﺎهﻲ ﺑﺰرﮔﻲ اوراﻣﻴﺒﻠﻌﺪ و ﻳﻮﻧﺲ ﺳﻪ روز و ﺳﻪ ﺷﺐ درﺷﮑﻢ ﻣﺎهﻲ ﻣﻴﻤﺎﻧﺪ وﺳﭙﺲ ﻣﺎهﻲ اورا درﺳﺎﺣﻞ اﺳﺘﻔﺮاغ ﻣﻴﮑﻨﺪ .وي از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻧﻴﻨﻮا – ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻣﻌﺮوف ﺁﺷﻮر -ﻣﻴﺮود و از ﺟﺎﻧﺐ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺁن اﻃﻼع ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺮارت ﺷﺪﻩ و ازﺧﺪا روي ﮔﺮداﻧﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﺰودي ﻧﻴﻨﻮا وﻳﺮان ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و ﻣﺮدم ﻧﻴﻨﻮا و ﭘﺎدﺷﺎهﺸﺎن ﮐﻪ از ﮐﺎرهﺎي ﺧﻮد ﭘﺸﻴﻤﺎن ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﺪا ﺑﺎز ﻣﻴﮕﺮدﻧﺪ و ﺧﺪا ﻧﻴﺰ از وﻳﺮان ﮐﺮدن ﺷﻬﺮﻣﻨﺼﺮف ﻣﻴﺸﻮد .اﻣﺎ اﻳﻦ ﮐﺎر او ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪ ﻳﻮﻧﺲ ﻗﺮار ﻧﻤﻴﮕﻴﺮد ،و او ﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﺑﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ :ﺁﻳﺎ ﺁﻧﻮﻗﺖ ﮐﻪ دروﻃﻨﻢ ﺑﻮدم ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻧﻤﻴﮑﺮدم ﮐﻪ ﺗﻮ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻴﮑﻨﻲ اﻣﺎ ﺑﺪان ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻴﮑﻨﻲ و ﺟﺮﺋﺖ ﮐﺎر ﺟﺪي ﻧﺪاري ،و ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ هﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺘﻢ ازﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺗﺮﺷﻴﺶ ﻓﺮار ﮐﻨﻢ ،ﺣﺎﻻ ﮐﻪ اﻳﻨﻄﻮر اﺳﺖ ﺟﺎ ن ﻣﺮا ﺑﮕﻴﺮ ،زﻳﺮا ﻣﺮگ دراﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮ از زﻧﺪﮔﻲ اﺳﺖ .و ﻳﮑﺒﺎر دﻳﮕﺮ از ﺧﺪا ﻗﻬﺮ ﻣﻴﮑﻨﺪو درﺑﻴﺮون ﻧﻴﻨﻮا ﮐﻨﺎر ﮐﻮرﻩ راهﻲ ﻣﻴﻨﺸﻴﻨﺪ .ﺧﺪا ﺑﻪ ﺑﻮﺗﻪ اي ﮐﻪ درﮐﻨﺎر او روﺋﻴﺪﻩ اﺳﺖ اﻣﺮ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺁﻧﻘﺪر رﺷﺪ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ درﺁﻓﺘﺎب ﺳﻮزان ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﺑﺮﻳﻮﻧﺲ ازاﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺮﺳﻨﺪ ﻣﻴﺸﻮد ،وﻟﻲ ﺧﺪا اﻳﻦ ﺑﺎر ﮐﺮﻣﻲ را ﻣﺄﻣﻮد ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ رﻳﺸﻪ ﺑﻮﺗﻪ راﺑﺨﻮردو ﺑﻮﺗﻪ ﺧﺸﮏ ﻣﻴﺸﻮد وﻳﻮﻧﺲ دوﺑﺎرﻩ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ .دراﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺧﺪا ﺑﻪ او ﭘﻴﺎم ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺗﻮﺑﺨﺎﻃﺮ ﺧﺸﮏ ﺷﺪن اﻳﻦ ﺑﻮﺗﻪ ﮐﻪ ﺧﻮدت هﻴﭻ زﺣﻤﺘﻲ درﮐﺎﺷﺘﻦ ﻣﺘﻘﺒﻞ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮدي اﻳﻨﻄﻮر ﻧﺎراﺣﺖ ﺷﺪﻩ اي ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻦ ﺑﺮاي ﺷﻬﺮ ﺑﺰرﮔﻲ ﮐﻪ ﺻﺪو ﺑﻴﺴﺖ هﺰار ﻧﻔﻮس درﺁن زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ و اﻳﻨﻬﻤﻪ ﭼﻬﺎرﭘﺎﻳﺎن ﻧﻴﺰ درﺁن ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ دﻟﺴﻮزي ﻧﮑﻨﻢ ؟ و ﻣﺎﺟﺮاي ﻳﻮﻧﺲ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﭘﺎﻳﺎن ﻣﻴﻴﺎﺑﺪ ،درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ او ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﻧﻤﻴﺸﻮد و درﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻲ ﺧﻮد ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻴﻤﺎﻧﺪ. وﻟﺘﺮ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺗﻮرات را ﻓﻘﻂ ﻳﮏ "ﻗﺼﻪ ﺑﻲ ﺳﺮوﺗﻪ"ﻣﻴﺸﻤﺎرد ﺗﺬﮐﺮ ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﮐﻪ در دوران ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ روﻧﻮﺷﺘﻲ از ﻳﮏ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ دوﺗﻦ ازﺷﻌﺮاي ﻣﻌﺮوف ﻳﻮﻧﺎن هﻮﻣﺮ و ﻟﻴﮑﻮﻓﻮرن ﺁﻧﺮا درﺷﺮح دروازﻩ ﺧﻮان هﺮﮐﻮل ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،و ﻃﺒﻖ ﺁن هﺮﮐﻮل ﺳﻪ روز و ﺳﻪ ﺷﺐ درﺷﮑﻢ ﻳﮏ ﻏﻮل درﻳﺎﺋﻲ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮد و درﺁﻧﺠﺎ ﺟﮕﺮ اورا ﮐـــــﺒﺎب ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﻣﻴﺨﻮرد ،و ﻏﻮل درﻳﺎﺋـــــﯽ از درد اورا ﺑﻴﺮون ﻣﻲ اﻧﺪازد .و ﺑﻬﻤﺮاﻩ اﻳﻦ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ اوﻻ ﭼﻄﻮر ﺷﺪ ﮐﻪ ﻳﻮﻧﺲ ﮐﻪ درﺳﺎﺣﻞ درﻳﺎ از دهﺎن ﻣﺎهﻲ ﺑﻴﺮون اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻧﻴﻨﻮا رﻓﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ از درﻳﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ دارد ،و ﺛﺎﻧﻴﺎ ﭼﻄﻮر وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺧﻮد اورﺷﻠﻴﻢ ﺷﻬﺮ ﺧﺪا و ﺷﻬﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان و ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ او درﻃﻮل ﺳﺎﻟﻬﺎ درﺣﺎل ﺷﺮک ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد ،ﻣﺮدم ﻣﺸﺮک ﻧﻴﻨﻮا ﺗﻨﻬﺎ درﻋﺮض ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻳﻮﻧﺲ ﺑﻪ ﺧﺪا ﭘﺮﺳﺘﻲ روي ﺁوردﻧﺪ ،و ﺳﺮاﻧﺠﺎم اﻳﻨﮑﻪ ﭼﻄﻮر درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺷﻬﺮﻧﻴﻨﻮا درﺳﺎل ۶١٢ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﺎدهﺎ درﺁﺗﺶ ﺳﻮﺧﺘﻪ و ﺑﮑﻠﻲ وﻳﺮان ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و ﺑﻌﺪ ازﺁن ﻧﻴﺰ هﺮﮔﺰ دوﺑﺎرﻩ ﺁﺑﺎد ﻧﺸﺪ ،ﻳﻮﻧﺲ درﻗﺮن ﺳﻮم ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﺗﻮاﻧﺴﺖ درﺁﻧﺠﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﺪ و ﻣﺮدم ﺁﻧﺮا ﺑﻪ راﻩ راﺳﺖ ﺑﻴﺎورد؟ ………………………………………………………………………………………….. داﺳﺘﺎن ﮔﻨﺞ ﻗﺎرون در ﻗﺮﺁن ازداﺳﺘﺎﻧﻬﺎﺋﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎزﺗﺎب وﺳﻴﻌﻲ درادﺑﻴﺎت ﺟﻬﺎن اﺳﻼم درﻃﻮل ﻗﺮون داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. اﻳﻦ داﺳﺘﺎن درﺳﻮرﻩ ﻗﺼﺺ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ " :ﻗﺎرون ﻳﮑﻲ از ﻗﻮم ﻣﻮﺳﻲ ﺑﻮد وﻟﻲ ﺑﺮاو ﺳﺮﮐﺸﻲ ﮐﺮد .ﻣﺎ ﺑﺪو ﮔﻨﺠﻬﺎﺋﻲ ﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻳﻢ ﮐﻪ ﺣﺘﻲ ﺣﻤﻞ ﮐﻠﻴﺪهﺎي ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاي ﻣﺮداﻧﻲ ﻗﻮﻳﻬﻴﮑﻞ دﺷﻮار ﺑﻮد .ﻗﻮم او ﺑﺪو ﮔﻔﺘﻨﺪ :ﺷﺎدﻣﺎن ﻣﺸﻮ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺎدﻣﺎﻧﺎن را دوﺳﺖ ﻧﺪارد ،و درﻣﻴﺎن ﻧﻌﻤﺘﻬﺎﺋﻲ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻧﺼﻴﺐ ﺗﻮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ ﺳﺮاغ از ﺁﺧﺮت ﺧﻮد ﺑﮕﻴﺮ ،و ﺳﻬﻢ ﺧﻮﻳﺶ را از زﻧﺪﮔﻲ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﮕﻴﺮ ،و ﻧﮑﻮﺋﻲ ﮐﻦ هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﮑﻮﺋﻲ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .ﺑﺪﻧﺒﺎل ﻓﺴﺎد درارض ﻣﺮوزﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺴﺎد ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن را دوﺳﺖ ﻧﺪارد ،وﻟﻲ ﻗﺎرون ﺑﺪاﻧﺎن ﮔﻔﺖ ﻣﻦ هﺮﺁﻧﭽﻪ راﮐﻪ دارم ازﮐﺎرداﻧﻲ ﺧﻮدم دارم .و ﺁﻳﺎ ﻧﻤﻴﺪاﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﻴﺶ از او درﻃﻮل ﻗﺮﻧﻬﺎ ﺳﺮﮐﺸﺎﻧﻲ ﺳﺨﺖ ﺗﺮازاورا ﺑﻪ ﺷﻤﺎري ﺑﻴﺸﺘﺮﺑﻪ هﻼﮐﺖ ﮐﺸﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ و ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﮐﻴﻔﺮﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮﻳﺶ را ﺧﻮاهﻨﺪ داد؟و ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ و ﺟﻼل ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﺳﻮي ﮐﺴﺎﻧﺶ رﻓﺖ و ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺧﻮب ﺑﻮد اﮔﺮ ﻣﺎﻧﻴﺰ ﺛﺮوت ﻗﺎرون داﺷﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺛﺮوﺗﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﺮان اﺳﺖ ... .اﻣﺎ ﻣﺎ ﻗﺎرون و ﺧﺎﻧﻪ اورا ﺑﻪ زﻳﺮ زﻣﻴﻦ ﻓﺮوﺑﺮدﻳﻢ درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ هﻴﭻ ﮔﺮوهﻲ را ﺧﺎرج ازﺧﺪاﺑﺮاي ﻳﺎري ﻧﺪاﺷﺖ و هﻴﭽﮑﺲ ﺑﻪ داد اوﻧﺮﺳﻴﺪ .و ﺁن ﮐﺴﺎﻧﻲ ﮐﻪ دوش ﺑﺪو ﻏﺒﻄﻪ ﺧﻮردﻩ و ﺁرزو ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ درﺟﺎي او ﺻﻔﺤﻪ 27
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎﻣﺪادان ﮔﻔﺘﻨﺪ :ﺑﺪا ﺑﻪ ﺣﺎل ﺗﻮ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻌﻤﺘﻬﺎي ﺧﻮد را ﺑﻪ هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ازﻣﻴﺎن ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﻄﺎ ﻣﻴﮑﻨﺪ) " .ﻗﺼﺺ(٨٢-٧۶ ، اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﺗﻤﺎﻣﺎ از ﺗﻮرات و از ﺗﻠﻤﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ) ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ،٢١ ،ﺳﻔﺮ اﻋﺪاد ،ﺑﺎب ﺷﺎﻧﺰدهﻢ ،ﮐﺘﺎب اول ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ (٧ ،ﮐﻪ ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺎرون )درزﺑﺎن ﻋﺒﺮي (Qorahﻳﮑﻲ از ﺑﺰرﮔﺎن ﻗﻮم ﻻوي ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ دﻳﮕﺮ از ﺷﻴﻮخ اﺳﺮاﺋﻴﻞ و دوﻳﺴﺖ و ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻧﻔﺮ از ﻓﺮزﻧﺪان ﻗﻮم ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻮﺳﻲ و هﺎرون ﺳﺮﮐﺸﻲ ﮐﺮد و ﻣﻮﺳﻲ اورا ﺑﻪ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺧﻮاﻧﺪ و ﭼﻮن وي ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ زﻣﻴﻦ دهﺎن ﺑﺎز ﮐﺮدواوراﺑﺎهﻤﻪ هﻤﺮاهﺎن و ﮐﻠﻴﻪ ﻣﺎل و ﻣﻨﺎﻟﺶ ﻓﺮوﺑﺮد)ﺳﻔﺮاﻋﺪاد ،ﺑﺎب ﺷﺎﻧﺰدهﻢ ٣٣-٣١ ،وﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ .(١٠ ،ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺗﻠﻤﻮد ) ﺳﻬﻨﺪرﻳﻦ اﻟﻒ (١٠ ،ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻴﺪهﺎ ي ﮔﻨﺠﻬﺎي ﻗﺎرون ﺑﺎر ﺳﻴﺼﺪ ﻗﺎﻃﺮ ﻣﻴﺸﺪ. داﺳﺘﺎن اﺻﺤﺎب و ﮐﻬﻒ ﮐﻪ ﺳﻮرﻩ ﺧﺎﺻﻲ در ﻗﺮﺁن ﺑﺪان اﺧﺘﺼﺎص دادﻩ ﺷﺪﻩ ،ﻣﺎﺟﺮاي اﻓﺴﺎﻧﻪ اي ﭼﻨﺪ ﺟﻮاﻧﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪرون ﻏﺎري ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻴﺒﺮدﻧﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻣﻴﺒﺮد و ﺑﻌﺪا ﺑﻴﺪار ﻣﻴﮑﻨﺪ .از ﺷﻤﺎر اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ درﻗﺮﺁن ﺑﺼﻮرت ﻣﻌﻤﺎ ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ" :ﮐﺴﺎﻧﻲ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ :ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻪ ﺗﻦ ﺑﻮدﻧﺪ و ﭼﻬﺎرﻣﻴﻨﺸﺎن ﺳﮕﺸﺎن ﺑﻮد ،.و ﮐﺴﺎﻧﻲ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻨﺞ ﺗﻦ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺳﮕﺸﺎن ﺷﺸﻤﻴﻨﺸﺎن ﺑﻮد .ﮐﺴﺎﻧﻲ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي ﺣﻞ ﻣﻌﻤﺎ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن هﻔﺖ ﺗﻦ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺳﮓ هﻤﺮاهﺸﺎن هﺸﺘﻤﻴﻨﺸﺎن ﺑﻮد .ﺑﺪﻳﺸﺎن ﺑﮕﻮ ﺷﻤﺎر ﺣﻘﻴﻘﻲ ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﻦ ﻣﻴﺪاﻧﺪ وﻟﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﺎﻧﻲ ﻣﻌﺪود ﺑﺮاﻳﻦ ﺷﻤﺎر ﺁﮔﺎهﻨﺪ ")ﮐﻬﻒ . (٢٢ ،ﺧﻔﺘﮕﺎن ﻏﺎر ﭘﺲ از ﺑﻴﺪاري درﺑﺎرﻩ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﻴﭙﺮدازﻧﺪ":ﻳﮑﻲ از ﺁﻧﺎن ازدﻳﮕﺮان ﭘﺮﺳﻴﺪ:ﭼﻪ ﻣﺪت دراﻳﻨﺠﺎ ﺑﺴﺮ ﺑﺮدﻳﺪ؟وﺁﻧﺎن ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ :ﻳﮑﺮوز ،ﻳﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺨﺸﻲ از ﻳﮑﺮوز .و ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺧﺪاي ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮازهﺮﮐﺲ ﺑﺮزﻣﺎن ﺷﻤﺎﺗﻮﻗﻒ ﺷﻤﺎ دراﻳﻨﺠﺎ ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ. ﭘﺲ ﻳﮑﻲ از ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺎ ﺳﮑﻪ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﺪ ﺗﺎدرﺁﻧﺠﺎ ﻧﻴﮑﻮ ﺗﺮﻳﻦ ﺧﻮراک را ﺑﺨﺮدوﺑﺮاي ﺧﻮردن ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺎورد .و ﻧﺪاﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﻴﺼﺪ ﺳﺎل ،و ﻧﻪ ﺳﺎل ﻓﺰون ﺑﺮﺁن ،درﻏﺎر ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ")ﮐﻬﻒ١٩-١٠ ،و. (٢۵ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن اﻗﺘﺒﺎس ﺁﺷﮑﺎري از اﻓﺴﺎﻧﻪ "هﻔﺖ ﺧﻔﺘﻪ " اﺳﺖ ﮐﻪ درﺳﺎل ۵۶٠ﻣﻴﻼدي ) ﻗﺮن ﭘﻴﺶ از اﺳﻼم( درﮐﺘﺎب ﺳﻦ ﮔﺮﻳﮕﻮرﻳﻮس ﻗﺪﻳﺲ ﻣﻌﺮوف ﻣﺴﻴﺤﻲ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ١.و ﺧﻮد ﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﺎزﮔﻮﺋﻲ ﻣﺘﻦ دﻳﮕﺮي ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن ﻳﺎﮐﻮﺑﻮس ﺳﺮوﺟﻲ راهﺐ ﺳﺮﻳﺎﻧﻲ ﻗﺮن ﭘﻨﺠﻢ ﻣﺴﻴﺤﻲ درﮐﺘﺎب ﺧﻮد ﺁوردﻩ ﺑﻮد ٢ .ﻣﻮﺿﻮع داﺳﺘﺎن ﺷﺮح ﺣﺎل هﻔﺖ ﺟﻮان ﻣﺴﻴﺤﻲ اﺳﺖ ﮐﻪ درﻏﺎري ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﻬﺮ Ephesusدرﻣﺤﻞ ازﻣﻴﺮ ﮐﻨﻮﻧﻲ ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻣﻴﺮوﻧﺪ و ﺳﻪ ﻗﺮن ﺑﻌﺪ ازﺁن ﺑﺘﺼﻮراﻳﻨﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﺮوز ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﻴﺪارﻣﻴﺸﻮﻧﺪ و ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﻴﺮوﻧﺪ وﻟﻲ ﺧﻮدرادرﻣﺤﻴﻄﻲ ﺑﮑﻠﻲ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻴﻴﺎﺑﻨﺪ. ...................................................................................................................................... داﺳﺘﺎن ذواﻟﻘﺮﻧﻴﻦ وﻳﺄﺟﻮج و ﻣﺄﺟﻮج ،ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد درﮐﺘﺎب دﻳﮕﺮي از هﻤﻴﻦ ﻳﻌﻘﻮب ﺳﺮوﺟﻲ راهﺐ ﺳﺮﻳﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﻲ از ﺁن ﺑﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ رﻓﺘﻦ اﺳﮑﻨﺪر ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮي ﭼﺸﻤﻪ ﺁب ﺣﻴﺎت ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮﺧﻮرداري از ﻋﻤﺮ اﺑﺪي اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺘﻔﺼﻴﻞ ذﮐﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ٣ .ﺑﻮﺟﺐ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن )ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﺁﺛﺎر ادﺑﻲ ﻣﺘﻌﺪد ﭘﺎرﺳﻲ و ﻋﺮﺑﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ( اﺳﮑﻨﺪر درﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻪ ﺁب ﺣﻴﺎت ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺣﻤﻠﻪ ﻳﺄﺟﻮج و ﻣﺄﺟﻮج دﻳﻮاري از ﺁهﻦ ﺑﺪﺳﺖ ﺁهﻨﮕﺮان ﺧﻮد درﭘﻴﺶ روي ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﮑﺸﺪ .درﻗﺮﺁن اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺑﻪ ذواﻟﻘﺮﻧﻴﻦ )ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﺳﻨﺘﻲ هﻤﺎن اﺳﮑﻨﺪر داﻧﺴﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد( ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ":و از ﺗﻮ)ﻣﺤﻤﺪ( داﺳﺘﺎن ذواﻟﻘﺮﻧﻴﻦ را ﭘﺮﺳﻨﺪ .ﺑﮕﻮي ﮐﻪ ﻣﺎ)ﺧﺪا( اورادرزﻣﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﺋﻲ دادﻳﻢ، وازهﺮﭼﻴﺰي ﺷﻤﻪ اي ﺁﮔﺎهﺶ ﮔﺮداﻧﻴﺪﻳﻢ .و اوازاﻳﻦ داﻧﺶ ﺧﻮد ﭘﻴﺮوي ﮐﺮدﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﺋﻲ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ درﺁن ﻏﺮوب ﻣﻴﮑﻨﺪ ،و ﺧﻮرﺷﻴﺪ رادﻳﺪ ﮐﻪ درﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻣﻲ ﻓﺮوﺷﺪ .و ﻧﺰدﻳﮏ ﺁن ﭼﺸﻤﻪ ﻣﺮدﻣﺎﻧﻲ را ﻳﺎﻓﺖ .ﺑﺪو ﮔﻔﺘﻴﻢ اي _______________________________ George Tourensis: De Gloria Confessorum -١ﭼﺎپ ﭘﺎرﻳﺲ ،١۵۶٣ ،ص .١٢٢-١٢۴ Jacobus Saroujensis De Pueris Ephesi -٢ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻻﺗﻴﻨﯽ ) A. Assemaniﺟﻠﺪ ﺑﻴﺴﺖ و هﻔﻘﺘﻢ از ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ Bibliotheca Orentalisﺻﻔﺤﺎت ،٢٨٣و (٢٣۵ ﻣﺤﻘﻖ و ﻣﺘﺼﻮف ﻓﻘﻴﺪ ﻓﺮاﻧﺴﻮی ،ﻟﻮﺋﯽ ﻣﺎﺳﻴﻨﻴﻮن در ﺑﺎرﻩ اﻳﻦ دﺳﺘﺎن ﭘﮋوهﺶ ﻣﺎﺳﻴﻨﻴﻮن ﻣﻔﺼﻠﯽ ﺑﻨﺎم Les Sept dormants, apocalypse de l”Islamﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ((“Melange Paul Peeters”, t. 2, 1949: “Analecta bollandiana, t. 68. Paris 1950ﻣﺤﻘﻖ ﻣﺼﺮی ﻳﺤﯽ ﻣﺒﺎرک ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی هﻤﻴﻦ ﭘﻴﻮهﺶ ﻣﺎﺳﻴﻨﻮن ”“Le Culte Liturique et popoulaire des sept dormants, martyrs d’Ephese ﺗﺤﻘﻴﻖ وﺳﻴﻌﺘﺮی ﺑﺎ ﻋﻨﻮان "اهﻞ اﻟﮑﻬﻒ" اﻧﺠﺎم دادﻩ ﮐﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺁن ﺑﺎ ﻋﻨﻮان در ﺟﻠﺪ ﺳﻮم ) (Opera Minoraاز ﻣﺤﻤﻮﻋﻪ ﺁﺛﺎر ﻟﻮﺋﯽ ﻣﺎﺳﻴﻨﻴﻮن )ﺻﻔﺤﺎت ١٠۴ﺗﺎ (١٨٠در ﺳﺎم ١٩۶٣در ﭘﺎرﻳﺲ ﭼﺎپ ﺷﺌﺪ ﻩ اﺳﺖ. ﺷﻴﺦ ﻣﻬﺪی اﻟﻬﯽ ﻗﻤﺸﻪ ای در ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺁﻳﺎت اﻟﻘﺮان اﻟﺤﮑﻴﻢ" در اﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﺎﺣﺮا ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ ﻣﮑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻗﺮﺁن ﮐﻪ اﺻﺤﺎب ﮐﻬﻒ ﺳﻴﺼﺪ ﺳﺎل و ﻧﻪ ﺳﺎل هﻢ زﻳﺎدﺗﺮ در ﻏﺎر ﺑﻪ ﺧﻮاب رﻓﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم اﻋﺘﺮاض ﮐﺮدهﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﻪ ﺳﺎل اﺿﺎﻓﯽ در ﺗﻮرات ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ ،وﻟﯽ ﺣﻀﺮت ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ اﻳﻦ ﻧﻪ ﺳﺎل ﺗﻔﺎوت ﺑﺮای اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺎل ﺷﻤﺎ ﺷﻤﺴﯽ اﺳﺖ و ﺳﺎل ﻣﺎ ﻗﻤﺮی .ﺷﺎﻳﺪ ﻻزم ﺑﻪ ﺗﺬﮐﺮی از داﺳﺘﺎن اﺻﺤﺎب ﮐﻬﻒ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ. -٣ﺗﺮﺟﻤﻪ اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب از اﺻﻞ ﺳﺮﻳﺎﻧﯽ ﺁن در ﺳﺎل ١٨٨٩ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺎور ﺷﻨﺎﺳﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ A.T.W. budgeﺑﺎ ﻋﻨﻮان The history of Alexander the Great, being the Syrian version of the Pseudo –Callisteneدر ﺁﮐﺴﻔﻮرد ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ 28
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ذواﻟﻘﺮﻧﻴﻦ ،از اﻳﻨﺎن هﺮ ﮐﻪ راﻻزم ﺑﺪاﻧﻲ ﻋﺬاب ﮐﻦ و ﺑﺎ هﺮﮐﺪام ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ داﻧﻲ ﻣﻼﻃﻔﺖ ﻧﻤﺎ .ﮔﻔﺖ ﺁﻧﮑﺲ را ﮐﻪ ﮐﺎﻓﺮ اﺳﺖ اﻟﺒﺘﻪ ﻋﺬاب ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻌﺪا از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﺬاﺑﻲ ﺳﺨﺖ ﺗﺮﺑﻴﻨﺪ ،و ﺁﻧﮑﺲ راﮐﻪ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ ﺑﺪوﭘﺎداش ﻧﻴﮑﻮ دهﻢ .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ راﻩ ﺧﻮد اداﻣﻪ داد ﺗﺎﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎﺋﻲ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻃﻠﻮع ﻣﻴﮑﺮد ،وﺑﺮﮔﺮوهﻲ ﻣﻴﺘﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﺎن و ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﭘﻮﺷﺸﻲ ﻧﺒﻮد،واﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ از اﺣﻮال اﻳﺸﺎن ﺑﺎﺧﺒﺮﻳﻢ .و دراداﻣﻪ ﺳﻔﺮ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﻴﺎن دو ﺳﺪرﺳﻴﺪ ،و ﺁﻧﺠﺎ ﻗﻮﻣﻲ را ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻓﻬﻢ ﺳﺨﻦ ﻧﻤﻴﮑﺮدﻧﺪ ،و ﺑﺪوﮔﻔﺘﻨﺪ ﻳﺎ ذواﻟﻘﺮﻧﻴﻦ ،هﻤﺎﻧﺎ ﮐﻪ ﻳﺄﺟﻮج و ﻣﺄﺟﻮج درﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺎ ﻓﺴﺎد ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ،ﺁﻳﺎ اﮔﺮ ﺧﺮج ﺁﻧﺮا ﺑﺪهﻴﻢ ﺗﻮﺳﺪي ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻣﺎ و ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاهﻲ ﺑﺴﺖ ؟.....ﺁﻧﮕﺎﻩ ذواﻟﻘﺮﻧﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎن داد ﺗﺎ ﺁهﻦ ﺑﻴﺎورﻧﺪ و زﻣﻴﻦ را ﺣﻔﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎﺑﻪ ﺁب ﺑﺮﺳﺪ ،و ازﺳﻨﮓ و ﺁهﻦ دﻳﻮاري ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ و ﺑﺮﺁن ﺁﺗﺶ اﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻔﺮغ ﮔﺪاﺧﺘﻪ ﺑﺮﺁن رﻳﺨﺘﻨﺪ و ازﺁن ﭘﺲ ﻳﺄﺟﻮج و ﻣﺄﺟﻮج ﺑﺮﺷﮑﺴﺘﻦ ﺳﺪ و رﻓﺘﻦ ﺑﺮﺑﺎﻻي ﺁن ﺗﻮاﻧﺎﺋﻲ ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ .و ذواﻟﻘﺮﻧﻴﻦ ﮔﻔﺖ :اﻳﻦ رﺣﻤﺖ ﭘﺮوردﮔﺎر ﻣﻦ اﺳﺖ ،و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ وﻋﺪﻩ ﺧﺪاي ﻣﻦ ﻓﺮا رﺳﺪ اﻳﻦ ﺳﺪ راﻣﺘﻼﺷﻲ ﮔﺮداﻧﺪ ،و اﻟﺒﺘﻪ وﻋﺪﻩ ﺧﺪاي ﻣﻦ ﻣﺤﻘﻖ اﺳﺖ")ﺳﻮرﻩ ﮐﻬﻒ ٨٣ ،ﺗﺎ .(٩٧ و دراﻧﺠﻴﻞ ﻣﻮﺿﻮع ﻳﺄﺟﻮج و ﻣﺄﺟﻮج ﭘﻴﺶ ازﻗﺮﺁن درﺗﻮرات )ﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧﺒﻲ ،ﺑﺎب ﺳﻲ وهﺸﺘﻢ٢ ،و(٣ )ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎي رﺳﻮل ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ٨ ،و (٩ﻣﻄﺮح ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .درﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎ دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ "..... و ﭼﻮن ﻣﺪت هﺰار ﺳﺎل ﺑﺴﺮ رﺳﺪ ﺷﻴﻄﺎن از زﻧﺪان ﺧﻮد ﺧﻼص ﻳﺎﺑﺪو ﺑﻴﺮون رود و اﻣﺘﻬﺎﺋﻲ را ﮐﻪ درﭼﻬﺎر زاوﻳﻪ ١ ﺟﻬﺎﻧﻨﺪ ﻳﻌﻨﻲ ﻳﺄﺟﻮج و ﻣﺄﺟﻮج را ﮐﻪ ﻋﺪدﺷﺎن ﭼﻮن رﻳﮓ درﻳﺎ اﺳﺖ ﮔﻤﺮاﻩ ﮐﻨﺪ". داﺳﺘﺎن "ﺧﻔﺘﻪ ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ" ﻳﮑﻲ دﻳﮕﺮ از داﺳﺘﺎﻧﻬﺎي ﻗﺮﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ از دو ﮐﺘﺎب ﻣﺬهﺒﻲ درﺟﻪ دوم ﻳﻬﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ، وﻟﻲ درﺧﻮد ﺗﻮرات ﺳﺨﻨﻲ از ﺁن ﻧﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ درﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ....":و ﺁن ﻣﺮدﺑﺮﺷﻬﺮي ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ وﻳﺮاﻧﻪ و ﺧﺎﻟﻲ از ﺳﮑﻨﻪ ﺑﻮد .و ﮔﻔﺖ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ وﻳﺮاﻧﻪ اي راﭘﺲ از ﻣﺮدﻧﺶ دﮔﺮ ﺑﺎرﻩ زﻧﺪﻩ ﮐﻨﺪ ؟ ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ او راﺑﻤﺪت ﺻﺪ ﺳﺎل ﺑﻤﻴﺮاﻧﺪ و ﺁﻧﮕﺎﻩ دوﺑﺎرﻩ ﺟﺎن داد ،و ازاوﭘﺮﺳﻴﺪ ﭼﻪ ﻣﺪت دراﻳﻦ ﺣﺎل ﺑﻮدي ؟ ﺟﻮاب داد ﻳﮑﺮوز .و ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺖ :ﻧﻪ ،ﺗﻮ ﺻﺪ ﺳﺎل دراﻳﻨﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪي ،و ﺑﻨﮕﺮ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺧﻮراک و ﻧﻪ ﭘﻮﺷﺎک هﻴﭽﮑﺪام ﻓﺎﺳﺪ ﻧﺸﺪﻩ اﻧﺪ واﻻﻏﺖ را ﻧﻴﺰ ﺑﺒﻴﻦ ﮐﻪ هﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮﺟﺎي ﺧﻮد اﻳﺴﺘﺎدﻩ اﺳﺖ .و اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎ راﺑﺒﻴﻦ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺎﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ هﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻴﺪهﻴﻢ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﮔﻮﺷﺖ ﻣﻴﭙﻮﺷﺎﻧﻴﻢ ")ﺑﻘﺮﻩ . (٢۵٩ ،ﻗﺴﻤﺖ اول اﻳﻦ داﺳﺘﺎن از ﻳﮏ رواﻳﺖ ﺣﺒﺸﻲ ﮐﺘﺎب "ﺑﺎروخ" اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺪﮐﻲ ﻗﺒﻞ ازﻇﻬﻮر اﺳﻼم ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و درﻣﮑﻪ ﺑﺎﺁن ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﺑﻤﻮﺟﺐ ﺁن ﻋﺒﺪﻣﻠﮏ ﮐﻮﺷﻲ)ﺣﺒﺸﻲ( ﻳﺮﻣﻴﺎء ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻳﻬﻮد را ازﺳﻴﺎهﭽﺎل ﺑﻴﺮون ﻣﻴﺂورد ،ودرﻋﻮض ارﻣﻴﺎء ازﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻴﺨﻮاهﺪ ﮐﻪ اوراﮐﻪ ﻣﻮﻣﻦ ﭘﺎﮐﻨﻬﺎدي اﺳﺖ ﺷﺎهﺪ ﺳﻘﻮط اورﺷﻠﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻮﻋﺪﺁن ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻮد ﻧﮑﻨﺪ ،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪو دﺳﺘﻮر ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﻋﺒﺪﻣﻠﮏ را ﺑﻪ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎﻧﻲ ﻣﻌﻴﻦ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ و وي ﺗﺎهﻨﮕﺎم ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﻠﺖ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﭘﺲ از ﭘﺎﻳﺎن اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﻲ درﺁﻧﺠﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻋﺒﺪﻣﻠﮏ ﺑﻪ ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن ﻣﻮﻋﻮد ﻣﻴﺮود ودرﺁﻧﺠﺎ ﺳﺮش راروي ﻳﮏ ﺳﺒﺪ اﻧﺠﻴﺮ ﻣﻴﮕﺬارد و ﻣﺪت ۶۶ﺳﺎل ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻣﻴﺮود ،ووﻗﺘﻲ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ درﭘﻲ ﻓﺮﻣﺎن ﮐﻮرش ﮐﺒﻴﺮ ﺑﻴﺪار ﻣﻴﺸﻮد هﻨﻮز اﻧﺠﻴﺮهﺎي درون ﺳﺒﺪ ﺗﺎزﻩ هﺴﺘﻨﺪ .ﺑﺨﺶ دوم اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﮐﻪ درﺁن از زﺑﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد" :اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎ راﺑﺒﻴﻦ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺁﻧﻬﺎرا ﺑﻬﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻴﺪهﻴﻢ و ﺑﺎ ﮔﻮﺷﺖ ﻣﻴﭙﻮﺷﺎﻧﻴﻢ "ﺁﺷﮑﺎراازاﻳﻦ ﺑﻨﺪ از ﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎل درﺗﻮرات ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ" :و دﻳﺪم ﮐﻪ هﺮاﺳﺘﺨﻮاﻧﻲ ﺑﻪ اﺳﺘﺨﻮان دﻳﮕﺮي ﮐﻪ ﺑﺪان ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻮد ﻧﺰدﻳﮏ ﺷﺪ و ﺑﺪان ﭘﻴﻮﺳﺖ ،و ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﭘﻲ وﮔﻮﺷﺖ ﺑﺮﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺁﻣﺪ و ﺳﭙﺲ ﭘﻮﺳﺖ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ رااز ﺑﺎﻻ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ " )ﮐﺘﺎب ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧﺒﻲ ،ﺑﺎب ﺳﻲ و هﻔﺘﻢ٧ ،و. (٨ ...................................................................................................................................... داﺳﺘﺎن ﻟﻘﻤﺎن ﺣﮑﻴﻢ ﮐﻪ ﺳﻮرﻩ ﺧﺎﺻﻲ از ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﻧﺎم اوﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،اﻗﺘﺒﺎس دﻳﮕﺮي از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻳﻬﻮدي اﺳﺖ. ﮐﺘﺎﺑﻲ ﮐﻪ اﻳﻦ رواﻳﺖ ازﺁن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻳﮏ اﺛﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻳﻬﻮدي ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺁن ____________________________ -١ﻗﺮﺁن درﺟﺎي دﻳﮕﺮﻳﺎﺟﻮج وﻣﺄﺟﻮج راﻣﺄﻣﻮران اﺟﺮاي ﻏﻀﺐ اﳍﻲ ﻣﻌﺮﰲ ﻣﻴﮑﻨﺪ ":و ﺣﺮام ﮐﺮدﱘ ﺑﻪ هﺮ ﺷﻬﺮي ﮐﻪ ﻗﺼﺪ هﻼک ﻣﺮدم ﺁﻧﺮا داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ اﻳﻨﺎن از ﮐﻔﺮ ﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﮐﻪ دروازﻩ هﺎ را ﺑﺮروي ﻳﺄﺟﻮج و ﻣﺄﺟﻮج ﺑﮕﺸﺎﺋﻴﻢ ")اﻧﺒﻴﺎء . (٩۶-٩۵ ،اﺣﺎدﻳﺚ اﺳﻼﻣﻲ ﻧﻴﺰ ﮐﺮارا ازﻳﺄﺟﻮج وﻣﺄﺟﻮج و ﻧﻘﺶ ﺁﺎ درﺁﺧﺮاﻟﺰﻣﺎن ﻳﺎد ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ .دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﲝﺎراﻻﻧﻮار ﳎﻠﺴﻲ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ال ﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ ":و ﭼﻮن ﺁﺧﺮاﻟﺰﻣﺎن رﺳﺪ ،ﺳﺪي ﮐﻪ درﺑﺮاﺑﺮ ﻳﺄﺟﻮج وﻣﺄﺟﻮج اﺳﺖ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﻮد و ﺁﺎ از هﺮﺑﻠﻨﺪي ﺑﺴﺮﻋﺖ ﺳﺮازﻳﺮ ﺷﻮﻧﺪ .و ﻣﺄﺟﻮج اﻣﱵ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﻳﮏ ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﻃﺎﻳﻔﻪ اﻧﺪ ،و هﻴﭻ ﻣﺮدي از اﻳﺸﺎن ﳕﻴﻤﲑد ﺗﺎ هﺰار ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد،و اﻳﺸﺎن ﺳﻪ ﺻﻨﻒ ﺑﺎﺷﻨﺪ :ﺻﻨﻔﻲ ازاﻳﺸﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ درﺧﺘﺎن ﺑﻠﻨﺪﻧﺪ ،ﺻﻨﻒ دﻳﮕﺮ ﻃﻮل و ﻋﺮﺿﺸﺎن ﻣﺴﺎوي اﺳﺖ و ﳘﲔ ﺻﻨﻔﻨﺪ ﮐﻪ هﻴﭻ ﮐﻮﻩ ﺁهﲏ درﭘﻴﺶ اﻳﺸﺎن ﳕﻲ اﻳﺴﺘﺪ .،ﺻﻨﻒ ﺳﻮم ﻳﮏ ﮔﻮش ﺧﻮد را ﻓﺮش ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ و ﮔﻮش دﻳﮕﺮ راﳊﺎف ،واز ﮐﻨﺎر هﺮ ﻓﻴﻠﻲ و ﺷﱰي و ﺧﻮﮐﻲ ﮐﻪ ﻣﻴﮕﺬرﻧﺪﺁﻧﺮا ﻣﻴﺨﻮرﻧﺪ .ﻣﻘﺪﻣﻪ اﻳﻦ ﻗﻮم درﺷﺎم ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﺳﺎﻗﻪ اﻳﺸﺎن درﺧﺮاﺳﺎن و ﺮهﺎي ﻣﺸﺮق و درﻳﺎﭼﻪ ﻣﺎزﻧﺪران را ﺁﺧﺮ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ") ﲠﺎر اﻻﻧﻮار ،ﺟﻠﺪ ﺳﻴﺰدهﻢ(.
ﺻﻔﺤﻪ 29
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ
ﺑﺎ ﻋﻨﻮان Histoire et Sagesse d’Alikar l’Assyrien, fils d’Anaelدرﺳﺎل ١٩٠٩ﺗﻮﺳﻂ F. Nau درﭘﺎرﻳﺲ ﺑﭽﺎپ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ،ﻟﻘﻤﺎن ﻣﺮدي ﺧﺮدﻣﻨﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ درزﻣﺎن دو ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁﺷﻮرﺳﻨﺎﺧﺮﻳﺐ و ﻋﺼﺮ ﺣﺪون درﻧﻴﻨﻮا ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺁﺷﻮر ﻣﻴﺰﻳﺴﺖ ،و ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از ﻣﺤﻘﻘﺎن ﺗﻮرات ﻣﻴﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎ ي ﻣﻨﺘﺴﺐ ﺑﺪو وﮐﺘﺎب ﻃﻮﺑﻴﺎي ﺗﻮرات ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ارﺗﺒﺎط ﻧﺰدﻳﮏ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ )ﮐﺘﺎب ﻃﻮﺑﻴﺎ ،ﺑﺎب اول ٢٢ ،و ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ(١٨ ، درﮐﺘﺎب ﻗﺪﻳﻤﻲ ﻳﻬﻮد از زﺑﺎن ﻟﻘﻤﺎن ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﭘﺴﺮش ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد " :ﭘﺴﺮ ﺟﺎن ،ﻣﺘﻮاﺿﻊ ﺑﺎش و هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ زﻳﺮﭘﺎ داري ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ .ﺑﺮدﺑﺎر وﺁرام ﺑﺎش وهﺮﭼﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻲ داﻧﺶ ﺑﻴﺎﻣﻮز .ﺳﺘﻴﺰﻩ ﺟﻮوﺑﻲ اﺣﺘﻴﺎط ﻣﺒﺎش ﺻﺪاﻳﺖ را ﺑﺎﻋﺮﺑﺪﻩ ﺟﻮﺋﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﮑﻦ ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﻠﻨﺪي ﺻﺪا ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺧﺎﻧﻪ اي ﮐﺎﻓﻲ ﺑﺎﺷﺪ ،اﻻغ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ روزي دو ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺴﺎزد " و ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻴﻦ ﻣﻀﻤﻮن درﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،ﮐﻪ "ﻟﻘﻤﺎن ﺑﻪ ﭘﺴﺮش ﮔﻔﺖ :ﺻﺪاﻳﺖ راﻧﺮم ﮐﻦ زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﺎﻧﮏ اﻻغ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﺗﺮﻳﻦ ﺻﺪاهﺎﺳﺖ ") ﻟﻘﻤﺎن. (١٩٩ ، ...................................................................................................................................... درﺳﻮرﻩ ﺑﻘﺮﻩ ﺑﻪ داﺳﺘﺎن هﺎروت و ﻣﺎروت ﺑﺪﻳﻨﺼﻮرت اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ":ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ درﺑﺎرﻩ ﺳﻠﻴﻤﺎن داﺳﺘﺎﻧﻬﺎﺋﻲ دروﻏﻴﻦ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺳﺤﺮ و ﺟﺎدو راﺑﻪ ﻣﺮدﻣﺎن ﻣﻲ ﺁﻣﻮزﻧﺪ و ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﺎﺑﻞ ﺑﺮدوﻣﻠﮏ هﺎروت و ﻣﺎروت ﺁﺷﮑﺎر ﺷﺪﻩ ﺑﻮد" )ﺑﻘﺮﻩ. (١٠٢ ، اﺻﻞ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﮐﻪ از ﻳﮏ اﺳﻄﻮرﻩ اﮐﺪي ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ وﺑﺼﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ درادﺑﻴﺎت اوﺳﺘﺎﺋﻲ وهﻨﺪي ﻧﻴﺰ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻼﺋﮏ ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ﮐﻪ از ﮔﻨﺎهﺎن ﺁدﻣﻴﺎن روي زﻣﻴﻦ ﻧﺎﺧﺮﺳﻨﺪ ﻧﺪ ،ﺧﺪاوﻧﺪ را از ﺑﺎﺑﺖ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ اﻳﺸﺎن ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎد ﻗﺮار ﻣﻴﺪهﻨﺪ ،وﻟﻲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﻮد ﺁﻧﺎن ﺟﺰو ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ راﻩ ﺁﻧﺎن ﻣﻴﺮﻓﺘﻨﺪ ،و ﺑﺮاي اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﻮد ﺁﻧﻬﺎرا ﺑﻪ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻣﻴﻄﻠﺒﺪ .ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد اوﻣﻼﺋﮏ ازﻣﻴﺎن ﺧﻮد دوﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﺑﻨﺎم هﺎروت و ﻣﺎروت ﺑﺮﻣﻴﮕﺰﻳﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺼﻮرت ﺁدﻣﻲ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺑﺮوﻧﺪ ودرﺟﻤﻊ ﺁدﻣﻴﺎن ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪ وهﻤﺎﻧﻨﺪﺁﻧﺎن درﻣﻌﺮض وﺳﻮﺳﻪ هﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ ،ﺑﻲ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﮔﻨﺎهﺎن ﮐﺒﻴﺮﻩ از ﻗﺒﻴﻞ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﻲ ،ﻗﺘﻞ ،زﻧﺎو ﺷﺮاﺑﺨﻮاري ﺷﻮﻧﺪ .هﺎروت و ﻣﺎروت ﺑﺎاﻳﻦ ﺗﻌﻬﺪ رواﻧﻪ زﻣﻴﻦ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ،وﻟﻲ درﺑﺪو ورود ﺑﺎزﻧﻲ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺒﺎ روﺑﺮو ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ﮐﻪ دل از هﺮدوي ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﺮﺑﺎﻳﺪ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﺑﻲ اﺧﺘﻴﺎر ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اوﻣﻴﺮوﻧﺪ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﮐﺎرﺷﺎن ﺑﻪ هﻤﺨﻮاﺑﮕﻲ ﺑﺎاو ﻣﻴﮑﺸﺪ .دراﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ رهﮕﺬري ﺷﺎهﺪ اﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﺁﻧﺎن ﻣﻴﺸﻮد و ﺁن دو ﺑﺮاي ﭘﻨﻬﺎن ﻣﺎﻧﺪن رازﺷﺎن اوراﻣﻴﮑﺸﻨﺪ ،و ﺧﺪا درﺁﺳﻤﺎن ﻣﻼﺋﮏ را ﻧﺰد ﺧﻮد ﻣﻴﺨﻮاﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﭽﺸﻢ ﺧﻮد ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ دوﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﺁﻧﺎن ﺑﻬﺘﺮازﺁدﻣﻴﺎن ﻋﻤﻞ ﻧﮑﺮدﻩ اﻧﺪ ،وﻣﻼﺋﮏ اﻋﺘﺮاف ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ دراﻧﺘﻘﺎد ﺧﻮد اﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ وﺣﻖ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ .درﺑﺎزﮔﺸﺖ دو ﻣﻠﮏ ﺧﻄﺎﮐﺎر ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ،ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﺧﺘﻴﺎر دادﻩ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﻣﺠﺎزات دردوزخ و ﻣﺠﺎزات درروي زﻣﻴﻦ ﻳﮑﻲ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻨﺪ و ﺁﻧﺎن ﻣﺠﺎزات زﻣﻴﻨﻲ را ﻣﻴﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ﮐﻪ واژﮔﻮﻧﻲ اﺑﺪي دردرون ﭼﺎهﻲ درﺑﺎﺑﻞ اﺳﺖ. و اﻣﺮﺗﺎت )ﺟﺎوداﻧﮕﻲ( اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ازﻣﺘﻮن اوﺳﺘﺎﺋﻲ اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ ﮐﻪ درﺁن از هﺎروت ﺑﺼﻮرت هﺮوﺗﺎت )ﮐﻤﺎل( ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻗﻠﻤﺮو ﺁﺑﻬﺎ و رﺳﺘﻨﻲ هﺎ ﺳﺮ ﭘﺮﺳﺘﻲ دارﻧﺪ واﻳﻦ دو ﻧﺎم اوﺳﺘﺎﺋﻲ درﻓﺎرﺳﻲ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺑﺼﻮرت ١ ﺧﺮداد و اﻣﺮداد درﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ.
_____________________________________ -١در ﺑﺎرﻩ رﻳﺸﻪ اﻳﺮاﻧﯽ هﺎروت و ﻣﺎروت ﻗﺮﺁن ،ﲢﻘﻴﻖ ﻣﻔﺼﻠﯽ ﺗﻮﺳﻂ J. Darmersteterﺑﺎ ﻋﻨﻮان Haurvatat et Amertat: essi sur la mythologie de l’Avestaدر ﺳﺎل ١٨٧۵در ﭘﺎریﻴﺲ و ﲢﻘﻴﻖ ﺟﺎﻣﻊ دﻳﮕﺮی ﺗﻮﺳﻂ ﳏﻘﻖ و روﺣﺎﻧﯽ ﻓﻘﻴﺪ ﻓﺮاﻧﺴﻮی در ﻣﺠﻠﻪ Etudes Jean de Menasceﺑﺎ ﻋﻨﻮان Une legende iranienne dans l’angeologie Judeo-musulmane a propos de Harut et de Marut Asiatiquesﻧﺸﺮﻳﻪ "اﻧﺠﻤﻦ ﺳﻮﻳﺴﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺁﺳﻴﺎﺋﯽ" )ﺷﻤﺎرﻩ اول ، ١٩۴٧ ،ﺻﻔﺤﺎت ( ١٠-١٨ﻣﻨﺸﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. اﻳﻦ داﺳﺘﺎن درزﻣﺎن ﻓﻠﺴﻄﲔ هﺨﺎﻣﻨﺸﻲ درادﺑﻴﺎت ﺗﻮراﺗﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ درﺁﺎ اﻳﻦ دو ﻧﺎم ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺰازﻳﻞ و ﴰﺨﺎزاي ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )ﻳﺎﻟﻘﻮاط ،ﺟﻠﺪ اول . (۴۴ ،درﮐﺘﺎب اول ﺣﻨﻮخ )ﺑﺎب هﺸﺘﻢ( ﻣﻼﺋﮏ ﻣﻄﺮود ﺑﻪ زﻧﺎن درس ﺧﻮد ﺁراﺋﻲ و ﺁراﺳﱳ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺟﻮاهﺮات را ﻣﻴﺪهﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﺮدان درس اﺧﱰ ﺷﻨﺎﺳﻲ وﺟﺎدوﮔﺮي راﺑﻪ اﺳﺘﻨﺒﺎط Adolphe Lodsدرﮐﺘﺎب "ﺗﺎرﻳﺦ ادﺑﻴﺎت ﻋﱪي و ﻳﻬﻮدي " اﺳﻄﻮرﻩ هﺎروت و ﻣﺎروت ﻳﮏ اﺳﻄﻮرﻩ ﻣﺸﱰک اﻳﺮاﻧﻲ و اﮐﺪي ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ 30
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺟﻬﺎن ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ در ﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﺮ ﻇﻮاﺑﻄﯽ ﻣﺸﺘﺮک ﻣﺘﮑﯽ اﺳﺖ :ﺑﻘﺎی روح ﺁدﻣﻴﺎن در دﻧﻴﺎﺋﯽ دﻳﮕﺮ ،رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺮدﮔﺎن در روزی ﺑﻪ ﻧﺎم ﻗﻴﺎﻣﺖ ،ﺳﻨﺠﺶ ﺛﻮاب هﺎ و ﮔﻨﺎهﺎن اﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺁﻧﺎن در ﺗﺮازوی ﺣﺴﺎب و ﭘﺎداش ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺼﻮرت زﻧﺪﮔﯽ اﺑﺪی در ﺑﻬﺸﺖ ﻳﺎ دوزخ. در ﻃﻮل ﻗﺮون ﻣﺘﻤﺎدی ،ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﺮ اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ از راﻩ ﺗﻮرات ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ اﺑﻼغ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻋﻘﻴﺪﻩ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ هﻤﻴﻦ واﻗﻌﻴﺖ ،ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ و ﻋﻴﺴﯽ وﺣﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم ﻧﻴﺰ وﺣﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،واﻗﻌﻴﺖ ﺳﺌﻮال ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ دﻳﮕﺮی در هﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ ﺑﺤﺚ هﺎ و ﺟﺪل هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ،و ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺳﺮﮐﻮﺑﮕﺮی هﺎ و اﺧﺘﻨﺎق هﺎ و ﺗﮑﻔﻴﺮهﺎ و ﻗﺘﻞ ﻋﺎم هﺎ و دﻳﻮان هﺎی ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ ،از اواﺳﻂ ﻗﺮن هﺠﺪهﻢ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ،ﻧﺨﺴﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺘﻔﮑﺮاﻧﯽ ﻣﻌﺪود ،ﺳﭙﺲ از ﺳﻮی ﻣﺤﻘﻘﺎن و ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮاﻧﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﻓﺮاواﻧﺘﺮ ،ﻣﻮرد ﺗﺬﮐﺮ و ﺑﻤﻮازات ﺁن ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ،و اﻳﻦ ﺳﺌﻮال اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﮔﺮ هﻤﻪ اﻳﻦ اﺻﻮل از ﺁﻏﺎز ﺑﺼﻮرت واﻗﻌﻴﺖ هﺎی اﺑﺪی و اﻟﻬﯽ ﺑﺮ ﭘﻴﻤﺒﺮان ﻗﻮم ﻳﻬﻮد اﻋﻼم ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در هﻴﭽﻴﮏ از ﮐﺘﺎب هﺎی ﭘﻨﺠﮕﺎﻧﻪ اﺻﻴﻞ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ، ﻳﻌﻨﯽ ﻗﺪﻳﻤﯽ ﺗﺮﻳﻦ و ﻣﻌﺘﺒﺮﺗﺮﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺁن ﮐﻪ اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﺗﻮرات ﻧﺎم دارد ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ هﻴﭽﮑﺪام از اﻳﻦ اﺻﻮل اﺷﺎرﻩ ای ﻧﺸﺪﻩ ،ﻳﻌﻨﯽ در ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻪ از اﺑﺪﻳﺖ روح ﺳﺨﻨﯽ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻧﻪ از وﺟﻮد دﻧﻴﺎﺋﯽ ﭘﺲ از ﻣﺮگ ،ﻧﻪ از رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ و روز ﺣﺴﺎب ،ﻧﻪ از ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ و ﻧﻪ از ﺷﻴﻄﺎن و ﻣﻼﺋﮏ ،ﺑﻠﮑﻪ درﺳﺖ در ﺟﻬﺖ ﻋﮑﺲ ﺁن هﻤﻮارﻩ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﻣﻨﺤﺼﺮًا در هﻤﻴﻦ دﻧﻴﺎ ﮐﻴﻔﺮ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ و در ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﻧﺴﻞ هﺎی ﺑﻌﺪی ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﺟﻮاب ﮔﻨﺎهﺎن ﭘﺪران و ﭘﺪرﺑﺰرﮔﺸﺎن را ﺧﻮاهﻨﺪ داد ،وﻟﻮ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮد ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺘﯽ در ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ :ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از ﻳﻬﻮد ﭘﻴﺮوی ﮐﻨﺪ از ﻋﻤﺮ دراز و زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮﻓﻪ ﺑﺮﺧﻮردار و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮای او ﻧﺒﺎﺷﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ و ﺁﮐﻨﺪﻩ از ذﻟﺖ دارد ،و ﻣﺮگ زودرس ﮐﻴﻔﺮی از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺼﻴﺐ ﺑﺪﮐﺎران ﻣﯽ ﺷﻮد )ﻣﺰاﻣﻴﺮ ١٨و ،٢٧ﮐﺘﺎب اﻳﻮب ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ( .ﺗﮑﻠﻴﻒ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﺑﮑﻠﯽ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮم اﺳﺖ )ﻣﺰﻣﻮر ﺳﯽ و ﻧﻬﻢ ،۵ ،ﻣﺰﻣﻮر ﻧﻮدم .(١٠ ،ﺁدﻣﯽ از ﺧﺎک اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺧﺎک ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮدد ،و وﺟﻮد ﺷﻴﻄﺎن و ﻣﻼﺋﮏ ﭼﻨﺎن ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻮرات ﺣﮑﺎﻳﺖ از ﺁن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺁدم و ﺣﻮا در ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻴﻮﻩ ﻣﻤﻨﻮع را ﺧﻮردﻩ و از ﺑﻬﺸﺖ راﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺁﻧﮑﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺪﻳﻦ ﮐﺎر اﻏﻮا ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺷﻴﻄﺎن ﻧﻴﺴﺖ ،ﻣﺎر اﺳﺖ: » ...و ﻣﺎر از هﻤﻪ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺻﺤﺮا ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد هﻮﺷﻴﺎرﺗﺮ ﺑﻮد ،و ﺑﻪ زن )ﺣﻮا( ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا از ﺁن ﺟﻬﺖ ﺷﻤﺎ را از ﺧﻮردن ﻣﻴﻮﻩ اﻳﻦ درﺧﺖ ﻣﻨﻊ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺪ روزی ﮐﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﺨﻮرﻳﺪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺘﺎن ﺑﺎز ﺷﻮد و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﺪا ﻧﻴﮏ و ﺑﺪ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺳﻮم ...(۵-١ ،و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎر ﮔﻔﺖ :ﭼﻮﻧﮑﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر را ﮐﺮدی از هﻤﻪ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺻﺤﺮا ﻣﻠﻌﻮن ﺗﺮ ﺧﻮاهﯽ ﺑﻮد و ﺑﺮ ﺷﮑﻤﺖ راﻩ ﺧﻮاهﯽ رﻓﺖ و ﺗﻤﺎﻣﯽ اﻳﺎم ﻋﻤﺮت را ﺧﺎک ﺧﻮاهﯽ ﺧﻮرد« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ، ﺑﺎب ﺳﻮم.(١۴ ، ﺑﻴﺶ از دو ﻗﺮن ﭘﻴﺶ وﻟﺘﺮ در اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات در ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎﻣﮕﻴﺮی ﺧﺪا از ﭘﺴﺮان ﺑﺎﺑﺖ ﮔﻨﺎﻩ ﭘﺪراﻧﺸﺎن ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ اﻧﺘﻘﺎﻣﺠﻮﺋﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ از ﭼﻬﺎر ﭘﺸﺖ ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﺎﺑﺖ ﮔﻨﺎهﺎن ﭘﺪران و ﭘﺪرﺑﺰرﮔﺎن و اﺟﺪاد ﺳﻮم و ﭼﻬﺎرﻣﺸﺎن ﺑﻪ روﺷﻨﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ادوار اوﻟﻴﻪ ﺗﺎرﻳﺦ و ﻣﺬهﺐ ﺧﻮد از ﻓﺮﺿﻴﻪ ﺑﻘﺎی روح و دﻧﻴﺎی دﻳﮕﺮ و ﮐﻴﻔﺮ ﺁن ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﮑﻠﯽ ﺑﯽ اﻃﻼع ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ و اﺻﻮﻻ ﺗﺼﻮری از ﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮ و ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ ﺑﺪان ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ اﻣﺮوز ﺑﺮای هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﻗﺎﺋﻠﻴﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،زﻳﺮا در هﻴﭻ ﺟﺎی ﺗﻮرات اﺷﺎرﻩ ای ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺑﻘﺎی روح ﻳﺎ ﮐﻴﻔﺮ و ﭘﺎداش ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﺠﺎی ﺁن ﺗﻨﻬﺎ از ﻣﺠﺎزات هﺎی وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺰار ،ﺑﺎ ﺑﯽ ﺧﺒﺮی ﻣﻄﻠﻖ ﺧﻮد از اﺣﺘﻤﺎل وﺟﻮد دﻧﻴﺎﺋﯽ دﻳﮕﺮ ،ﺑﺮای هﻤﻴﻦ دﻧﻴﺎی ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻪ ﻋﻘﻠﺶ ﻣﯽ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ١از ١۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺗﺬﮐﺮ وﻟﺘﺮ و دﻳﮕﺮ ﺁزاد ﻓﮑﺮان »ﻗﺮن روﺷﻨﺎﺋﯽ« در ﻓﺮاﻧﺴﻪ و ﺁﻟﻤﺎن در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﺎ هﻤ ِﻪ اﻳﻨﮑﻪ واﻗﻊ ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ ﺑﻮد ،ﺟﻨﺒﻪ ﺁﻣﺎﺗﻮری داﺷﺖ ،وﻟﯽ از ﺳﺎل ١٨۶۶ﮐﻪ ﮐﺘﺎب ﭘﺮ ﺳﺮ و ﺻﺪای Alexander Kohutﺑﻨﺎم »درﺑﺎرﻩ ﻣﻼﺋﮑﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮدی در ارﺗﺒﺎط ﺁن ﺑﺎ ﺁﺋﻴﻦ ﭘﺎرﺳﯽ« ) Uber die judische Angeologie im ihre Abhangkeit (vom Parsismusدر ﺁﻟﻤﺎن اﻧﺘﺸﺎر ﻳﺎﻓﺖ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت وارد ﻳﮏ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﻋﻠﻤﯽ و ﺗﺨﺼﺼﯽ ﺷﺪ .در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب، ﻣﻮﻟﻒ ﮐﻪ ﺧﻮدش هﻢ ﻳﻬﻮدی اﺳﺖ و هﻢ ﺧﺎﺧﺎم اﻋﻈﻢ ،و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻳﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﺤﻘﻘﺎن ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ،روﺷﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی ﺗﻮرات درﺑﺎرﻩ ﺷﻴﻄﺎن و ﻣﻼﺋﮏ ﻳﺎدﮔﺎر دوران ﺑﻌﺪ از اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ،ﻳﻌﻨﯽ زﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺎ ﺁﺋﻴﻦ زرﺗﺸﺘﯽ ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﻧﺰدﻳﮏ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻌﺘﻘﺪات اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﺮای روﺷﻦ ﺷﺪن ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺑﻌﺪی ،ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺬﮐﺮ دادﻩ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺑﻪ دو ﺑﺨﺶ ﻣﺠﺰا ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﯽ ﺷﻮد، ﮐﻪ ﺑﺨﺶ اول ﺁن ﺷﺎﻣﻞ ﺁﻏﺎز ﺗﺎرﻳﺦ ﻳﻬﻮد ﺗﺎ دوران اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﻳﻬﻮدﻳﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎل ۵٨٧ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺨﺖ اﻟﻨﺼﺮ Nabuchodonosorﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ ﺑﺎ ﺗﺼﺮف اورﺷﻠﻴﻢ و وﻳﺮاﻧﯽ ﻣﻌﺒﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎن و ﮐﻮچ دادن دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺎﺑﻞ ﺁﻏﺎز ﺷﺪ و ﻗﺮﻳﺐ ﻧﻴﻢ ﻗﺮن ﻳﻌﻨﯽ ﺗﺎ ﺳﺎل ۵٣٩ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ .در اﻳﻦ ﺳﺎل اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺑﺎﺑﻞ ﺑﺪﺳﺖ ﭘﺎرﺳﻴﺎن ﻣﻨﻘﺮض ﺷﺪ و ﮐﻮرش ﭘﺎدﺷﺎﻩ هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ،ﻓﺮﻣﺎن ﺁزادی هﻤﻪ اﻗﻮام اﺳﻴﺮ ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ اﺳﻴﺮان ﻳﻬﻮدی و ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ ﮐﺸﻮرهﺎﻳﺸﺎن ﺻﺎدر ﮐﺮد و از اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﮐﻪ ﺟﺰو اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺑﺎﺑﻞ ﺑﻮد ﺑﺼﻮرت ﻳﮑﯽ از اﺳﺘﺎن هﺎی ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ درﺁﻣﺪ .ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ ﺑﻪ وﻃﻦ ،ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻌﺘﻘﺪات زرﺗﺸﺘﯽ را ﮐﻪ در دوران اﺳﺎرت ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﻮد هﻤﺮاﻩ ﺑﺮدﻧﺪ ،و از ﺁن ﭘﺲ ﻧﻴﺰ در ﻃﻮل ٢٠٠ﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﺳﺮاﺋﻴﻞ زﻳﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﻳﺮان ﻗﺮار داﺷﺖ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪات ﭘﻴﺪا ﮐﺮد ﮐﻪ اﻧﻌﮑﺎس ﺁﻧﺮا در هﻤﻪ ﺁن ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮرات ﮐﻪ در اﻳﻦ دوران ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ. اﻧﺘﺸﺎر ﮐﺘﺎب Kohutو ﺑﺎزﺗﺎب ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﺁن در ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻋﻠﻤﯽ اروﭘﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ ،ﻣﮑﺘﺐ ﭘﻮﻳﺎﺋﯽ را ﺑﻨﺎم ﻣﮑﺘﺐ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ﭘﯽ رﻳﺰی ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺻﺪهﺎ ﻣﺤﻘﻖ و ﻣﻮرخ و ﺧﺎورﺷﻨﺎس و ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺬهﺒﯽ در ﺁن ﺷﺮﮐﺖ ﺟﺴﺘﻪ و ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻪ ﻳﮑﻬﺰار اﺛﺮ ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ ﺑﺼﻮرت ﮐﺘﺎب هﺎ و رﺳﺎﻟﻪ هﺎ و ﻣﻘﺎﻻت در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ. ﺁﻧﭽﻪ از ﺑﺮرﺳﯽ اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی ﻣﯽ ﺷﻮد ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﺗﻮرات ،و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن دوﮐﺘﺎب »ﺗﻮﺣﻴﺪی« دﻳﮕﺮ اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁن در زﻣﻴﻨﻪ ﺑﻘﺎی روح و ﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮ و ﺳﻨﺠﺶ اﻋﻤﺎل ﺁدﻣﻴﺎن در روز رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ و ﮐﻴﻔﺮ و ﭘﺎداش ﺁﻧﺎن در ﺑﻬﺸﺖ ﻳﺎ دوزخ ،و ﻧﻴﺰ درﺑﺎرﻩ ﺷﻴﻄﺎن ﻳﺎ ﻣﻼﺋﮏ ،ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ از ﻓﺮﺟﺎم ﺷﻨﺎﺳﯽ ) (Eschatologyﻣﺰداﺋﯽ اﻳﺮان دوران هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ در ﺳﺎل هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﺑﺨﺸﯽ از ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ ﭘﺎرس ﺑﻮد وارد ﺗﻮرات ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺗﻨﻬﺎ از ﻗﺮن ﺷﺸﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن و ﻣﻼﺋﮏ و ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ در »ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس« ﻧﺸﺎن ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﺎم ﺷﻴﻄﺎن )اهﺮﻳﻤﻦ( ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در ﺗﻮرات در ﮐﺘﺎب اﻳﻮب دﻳﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﺳﺪﻩ ﭘﻨﺠﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )ﺑﺎب اول، ،(۶و ﺑﻨﺎم ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ و ﻣﻴﮑﺎﺋﻴﻞ ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در ﮐﺘﺎب داﻧﻴﺎل ﺁﻣﺪﻩ )ﺑﺎب هﺸﺘﻢ،١۶ ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ ،٢١ ،ﺑﺎب دهﻢ،١٣ ، ﺑﺎب دوازدهﻢ (١ ،ﮐﻪ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺁن ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﺪﻩ ﺳﻮم ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد اﺳﺖ .اﺷﺎرﻩ اﻧﺠﻴﻞ ﺑﻪ هﻔﺖ ﻓﺮﺷﺘﻪ ای ﮐﻪ ﺗﺨﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ را در ﻣﻴﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ )ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب اول (۴ ،و اﺷﺎرﻩ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ هﺸﺖ ﻣﻠﮑﯽ ﮐﻪ ﻋﺮش ﭘﺮوردﮔﺎر را ﺑﺮ دوش دارﻧﺪ )اﻟﺤﺎﻗﻪ (١٧ ،اﻧﻌﮑﺎس ﺁﺷﮑﺎری از اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﮔﺎﺗﺎهﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ» :اهﻮراﻣﺰدا ﺑﺮ ﺗﺨﺖ زرﻳﻦ ﺧﻮد ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻔﺖ اﻣﺸﺎﺳﭙﻨﺪ ﺁﻧﺮا در ﻣﻴﺎن دارﻧﺪ« )ﮔﺎﺗﺎی ﺳﯽ ام ،٩ ،ﻳﺸﺖ ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ ،۴ ،وﻧﺪﻳﺪاد ،ﻓﺼﻞ ﻧﻮزدهﻢ ٣٣و.(٣۶ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺮدﮔﺎن و روز ﺣﺴﺎب را در ﺗﻮرات در ﮐﺘﺎب اﺷﻌﻴﺎی ﻧﺒﯽ )ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ (١٩ ،و ﮐﺘﺎب ﻣﮑﺎﺑﻴﺎن )ﺑﺎب هﻔﺘﻢ٩ ،و (١۴ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ هﺮ دوی ﺁﻧﻬﺎ در هﻤﺎن دوران هﺨﺎﻧﺸﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ در ﻣﺘﻮن اوﺳﺘﺎﺋﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :در ﺁﻧﺮوز ﮐﺎرهﺎی ﺧﻮب و ﺑﺪ هﺮﮐﺲ ﻣﻮرد رﺳﻴﺪﮔﯽ ﻋﺎدﻻﻧﻪ و دﻗﻴﻖ ﻗﺮار ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ )دﻳﻨﮑﺮت ﺳﻮم ،ﻓﺼﻞ ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻴﺠﻢ٢٠٩ ،و ،٣١٢ﺑﻨﺪهﺸﻦ ،ﺳﯽ ام ،٩-۶ ،داﺗﺴﺘﺎن دﻳﻨﻴﮏ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻮم( ،و ﺗﺮازوی ﺣﺴﺎب ذرﻩ ای ﺑﻪ ﺳﻮد ﻳﺎ ﺑﻪ زﻳﺎن ﮐﺴﯽ ﺑﺎﻻ ﻳﺎ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺑﺮدﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ ،ﻧﻪ ﺑﺮای ﻧﻴﮑﺎن و ﻧﻪ ﺑﺮای ﺑﺪان ،ﻧﻪ ﺑﺮای ﺷﺎهﺎن و ﻧﻪ ﺑﺮای ﮔﺪاﻳﺎن )ﻣﻴﻨﻮک ﺧﺮد ،ﮐﺘﺎب دوم ،(١١٠ ،و در هﻤﻴﻦ ﻣﻮرد در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ...» :و در ﺁﻧﺮوز اﻋﻤﺎل هﺮﮐﺲ در ﺗﺮازو ﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و ﺗﺮازو ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ داﻧﻪ ﺧﺮدﻟﯽ ﺑﻪ ﺳﻮد ﻳﺎ ﺑﻪ زﻳﺎن ﮐﺴﯽ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ« )اﻧﺒﻴﺎء.(۴٧، زﻳﮕﻤﻮﻧﺪ ﻓﺮوﻳﺪ در ﺑﺮرﺳﯽ ﺟﺎﻣﻊ ﺧﻮد درﺑﺎرﻩ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﺑﺮ هﻤﻴﻦ واﻗﻌﻴﺖ اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﺗﮑﻴﻪ ﻣﯽ ﮔﺬارد ﮐﻪ در ﻣﻌﺘﻘﺪات اوﻟﻴﻪ ﻳﻬﻮدی ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻘﺎی روح ﺑﮑﻠﯽ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد و اﻳﻦ ﭘﻨﺪار ﺗﻨﻬﺎ ﭘﺲ از ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﺁﺋﻴﻦ ﭘﺎرﺳﯽ در ﺁن راﻩ ﻳﺎﻓﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ٢از ١۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﻓﻮن ﮔﺎل ﺧﺎورﺷﻨﺎس ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ ،ﻣﺘﺮﺟﻢ ﺗﻮرات و ﻣﻔﺴﺮ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ و اوﺳﺘﺎ ،در ﮐﺘﺎب ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ ﻣﻌﺮوف ﺧﻮد ﺑﻨﺎم ) Basileia ton Theonﭼﺎپ ﺑﻦ (١٩٢۶ ،ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ» :ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﺑﻘﺎی روح ،دوزﺧﯽ ﻳﺎ ﺑﻬﺸﺘﯽ ﺑﻮدن ﺁن در ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد رﻳﺸﻪ در ﺁﺋﻴﻦ ﭘﺎرﺳﯽ دارد .ﺁﻧﭽﻪ اﺻﻮل و ﻣﻌﺘﻘﺪات ﺧﺸﮏ ﻳﻬﻮدﻳﺎن را در دوران ﭘﺲ از اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﺁﻧﺎن ﻟﻄﺎﻓﺖ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﺗﺄﺛﻴﺮ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﻓﺮﺟﺎم ﺷﻨﺎﺳﯽ زرﺗﺸﺘﯽ در ﺁﺋﻴﻦ ﺁﻧﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁن اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ را ﮔﻮﺷﺖ و اﺳﺘﺨﻮان ﺧﻮﻳﺶ ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ ،در ﺣﺪی ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﺰرگ ﻳﻬﻮد ،اﺷﻌﻴﺎء ﮐﻮرش ﭘﺎرﺳﯽ را ﻣﺴﻴﺢ و ﺷﺒﺎن ﻳﻬﻮﻩ ﺧﻮاﻧﺪ .اﮔﺮ دﻳﻦ ﻳﻬﻮد در دوران ﭘﺲ از ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﺑﻨﻴﺎدی و در ﺟﻬﺖ ﻣﺜﺒﺖ ﺗﺤﻮل ﻳﺎﻓﺖ اﻳﻦ ﻣﻄﻠﻘًﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻧﻔﻮذ اﻧﺪﻳﺸﻪ زرﺗﺸﺘﯽ ﺑﻮد«. ﮐﺘﺎب ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ دﻳﮕﺮی ﮐﻪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎردﻳﻨﺎل ﻓﺮاﻧﺘﺲ ﮐﻮﻧﻴﮓ اﺳﻘﻒ اﻋﻈﻢ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ اﺗﺮﻳﺶ و ﻳﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ هﺎی ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺷﺪﻩ ،ﺣﺎوی ﺑﻴﺶ از ﻳﮑﺼﺪ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ از ﻣﺤﻘﻘﺎن و ﺗﻮرات ﺷﻨﺎﺳﺎن ﺟﻬﺎن ﻏﺮب درﺑﺎرﻩ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﻨﻴﺎدی ﺁﺋﻴﻦ زرﺗﺸﺘﯽ در ﻓﺮﺟﺎم ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﯽ و اﺳﻼﻣﯽ اﺳﺖ ١.اهﻤﻴﺖ ﺧﺎص اﻳﻦ اﺛﺮ در اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﻟﻒ ﺁن ﺧﻮد ﻳﮑﯽ از داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻃﺮاز اول ﺟﻬﺎن ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ اﺳﺖ. ﺗﻮﻣﺎرهﺎی ﻣﻌﺮوف »ﮐﻤﺮان« ﮐﻪ در اواﺳﻂ ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ در ﮐﻨﺎر ﺑﺤﺮاﻟﻤﻴﺖ ﮐﺸﻒ ﺷﺪ و ﻗﺪﻳﻤﯽ ﺗﺮﻳﻦ اﺳﻨﺎد ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻧﺠﻴﻞ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ رود ﻧﻔﻮذ ﻣﻌﺘﻘﺪات اﻳﺮاﻧﯽ را در ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﺑﺨﻮﺑﯽ روﺷﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎ از ﻓﺮﻗﻪ ﻳﻬﻮدی »اﺳﻨﯽ« ﺑﺠﺎﻣﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ ارﺗﺒﺎط ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﺎ ﻓﺮﻗﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﻨﺎم ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن داﺷﺘﻨﺪ ،و اﻳﻦ ﻓﺮﻳﺴﻴﺎن ﺑﺨﻼف ﮐﺎهﻨﺎن ﺳﻨﺘﯽ ﻳﻬﻮد ،ﺑﻪ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ و ﺑﻘﺎﻳﺎی روح و روز ﺣﺴﺎب و ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ از ﻣﻨﺎﺑﻊ اوﺳﺘﺎﺋﯽ ﺑﺪﻳﺸﺎن رﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺟﻬﺎن هﺴﺘﯽ را ﻣﻴﺪان ﻣﺒﺎرزﻩ دو ﻋﻨﺼﺮ ﺧﻴﺮ و ﺷﺮ ﻣﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ .ﺣﺘﯽ در ﮐﺘﺎب »ﻃﻮﺑﻴﺎ«ی ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﮐﻪ در زﻣﺎن ﺁﻧﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺷﻴﻄﺎن »اﺷﻤﻮداﺋﯽ« ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺗﻠﻔﻆ ﻳﻬﻮدی ﺷﺪﻩ اﺷﻤﻪ داﺋﻮﻩ )دﻳﻮﺧﺸﻢ( اوﺳﺘﺎ اﺳﺖ )ﺗﻮرات ﻃﻮﺑﻴﺎ ،ﺑﺎب ﺳﻮم ٨ ،و .(١٧در هﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ ،ﻓﻮن ﮔﺎل در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﮐﺘﺎب زﮐﺮﻳﺎ در ﺗﻮرات )ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ(١۴ ، و ﮐﺘﺎب ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎ در اﻧﺠﻴﻞ )ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ ٣ ،و (۴ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ از دو ﻣﺴﻴﺢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ او اﻳﺴﺘﺎدﻩ اﻧﺪ ،اﻳﻦ دو را ﻣﻈﺎهﺮ ﻳﻬﻮدی ﺷﺪﻩ هﻮﺷﻴﺪر و هﻮﺷﻴﺪرﻣﺎﻩ زرﺗﺸﺘﯽ ﻣﯽ داﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﻄﻮرﻩ ﺳﺎﺋﻮﺷﻴﺎﻧﺲ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،و اﻳﻦ ﺑﻨﻈﺮ او ﺣﮑﺎﻳﺖ از ﺁن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن اﻳﻦ دو ﮐﺘﺎب ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ و ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺪﻳﻦ دو »ﭘﻴﺶ ﮐﺴﻮت« اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﯽ اﻧﺪﻳﺸﻴﺪﻩ اﻧﺪ .داوﺳﻦ ﻓﻬﺮﺳﺘﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﻴﺶ از ﻳﮑﺼﺪ ﻣﻮرد از ﻧﮑﺎت ﻣﺸﺎﺑﻪ دو ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ را اراﺋﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ از ﻣﻌﺘﻘﺪات اوﺳﺘﺎﺋﯽ اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ اﻧﺪ. درﺑﺎرﻩ ارﺗﺒﺎط ﺳﺎﺋﻮﺷﻴﺎﻧﺲ ﺑﺎ ﻣﻬﺪی و ﭼﻴﻨﻮدﭘﻞ ﺑﺎ ﭘﻞ ﺻﺮاط ،و ارﺗﺒﺎط ﻣﺸﻴﺎگ و ﻣﺸﻴﺎﻧﮓ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺮد و زن ﺟﻬﺎن )ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﺘﻮن اوﺳﺘﺎﺋﯽ ﺗﻮﺳﻂ اهﻮراﻣﺰدا ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ و در ﺑﺎغ ﺑﻬﺸﺖ ﺟﺎی ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و اهﻮراﻣﺰدا از ﺁﻧﺎن ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﻳﺐ اهﺮﻳﻤﻦ را ﻧﺨﻮرﻧﺪ وﻟﯽ اهﺮﻳﻤﻦ ﺁﻧﺎﻧﺮا اﻏﻮا ﮐﺮد و در ﻧﺘﻴﺠﻪ از ﺑﻬﺸﺖ راﻧﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻌﺪهﺎ ﻧﺴﻞ ﺁدﻣﻴﻴﺎن از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮﺟﻮد ﺁﻣﺪ( ﺑﺎ ﺁدم و ﺣﻮای ﺗﻮرات و ﻗﺮﺁن ،ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت وﺳﻴﻌﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺎورﺷﻨﺎﺳﺎن ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﭼﻮن ﻧﻮﻟﺪﮐﻪ ،ﻣﺎرﮐﻮارت ،اﺷﭙﻴﮕﻞ ،وﻳﻨﺪﻳﺸﻤﻦ ،هﻮﺳﻴﻨﮓ ،دارﻣﺴﺘﺘﺮ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺑﻠﮑﻪ در هﻤﺎن ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻗﺮون دوران اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺰ ﻣﻮرﺧﺎن ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﯽ ﭼﻮن ﻃﺒﺮی ،ﺑﻴﺮوﻧﯽ ،ﻣﺴﻌﻮدی ،ﺣﻤﺰﻩ اﺻﻔﻬﺎﻧﯽ ،ﻳﻌﻘﻮﺑﯽ ،ﺑﺘﻔﺼﻴﻞ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ .ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎر ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ در ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﮐﺘﺎب ﺁرﺗﻮر ﮐﺮﻳﺴﺘﻴﻦ ﺳﻦ ﺑﻨﺎم »ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻧﺴﺎن و ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ در ﺗﺎرﻳﺦ اﻓﺴﺎﻧﻪ ای اﻳﺮاﻧﻴﺎن« Les types du premier Homme et du premier Roi dans l’historie legendaire des Iraniensاﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎل ١٩١٧ﺑﻪ زﺑﺎن ﻓﺮاﻧﺴﻪ در اﺳﺘﮑﻬﻠﻢ ﭼﺎپ ﺷﺪﻩ و در ﺳﺎل هﺎی ﭘﻴﺶ از اﻧﻘﻼب ﺑﻪ ﻓﺎرﺳﯽ ﻧﻴﺰ ﺗﺮﺟﻤﻪ و در ﺗﻬﺮان ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .در هﻤﻪ اﻳﻦ ﭘﮋوهﺶ هﺎ اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ W. Aigerﮐﺎرﺷﻨﺎس ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ در اواﺧﺮ ﺳﺪﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﺘﻮن اوﻟﻴﻪ ﺗﻮرات اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺁدم و ﺣﻮا ﮐﻪ از اﺳﺎﻃﻴﺮ ﺑﺎﺑﻠﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺒﻬﻢ و ﮔﻨﮓ ﺑﻮدﻩ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻌﺪ از ﺑﺎزﻧﻮﻳﺴﯽ ﺁﻧﻬﺎ در دوران ﭘﺲ از اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ اﻳﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﺎ اﻟﻬﺎم از اﺳﻄﻮرﻩ ﻣﺸﻴﺎگ و ﻣﺸﻴﺎﻧﮓ زرﺗﺸﺘﯽ ﺷﮑﻞ
____________________________ F. Konig: Zarathustras Jenesitsvorstellungen und das Alte Testament -١ﭼﺎپ وﻳﻦ و زورﻳﺦ .١٩۶۴از هﻤﻴﻦ ﻣﺤﻘﻖ ،ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﻔﺼﻠﯽ ﻧﻴﺰ در ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺧﺎور ﺷﻨﺎﺷﯽ ) MIDEOﺷﻤﺎرﻩ دهﻢ ﺳﺎل (١٩٧٠زﻳﺮ ﻋﻨﻮان Linfluence de Zoroastre dans le mondeﺑﭽﺎپ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ٣از ١۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
اﻣﺮوزی ﺧﻮد را ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﺳﻄﻮرﻩ ﻣﺸﻴﺎگ و ﻣﺸﻴﺎﻧﮓ اوﺳﺘﺎﺋﯽ ﺑﺘﻔﺼﻴﻞ در داﺗﺴﺘﺎن دﻳﻨﻴﮏ )ﺑﺎب ﺳﯽ و هﻔﺘﻢ،٨٢ ، ﺑﺎب ﺷﺼﺖ و ﭘﻨﺠﻢ ،٢ ،ﺑﺎب هﻔﺘﺎد و هﻔﺘﻢ ،(۴ ،دﻳﻨﮑﺮت )ﺑﺨﺶ ﺳﻮم (٨٠ ،و ﺑﻨﺪهﺸﻦ )ﺑﺎب اول (٢٧-١ ،ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ. ﮔﻴﺮﺷﻤﻦ ،ﮐﺎرﺷﻨﺎس ﻣﻌﺮوف ﺗﺎرﻳﺦ و ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ اﻳﺮان ،درﺑﺎرﻩ هﻤﻴﻦ ﻧﻘﺶ ﺟﻬﺎن ﺁﺋﻴﻦ هﺎی اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :در زﻣﺎن ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻧﻔﻮذ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﻪ ﺁﻧﺴﻮی ﻣﺮزهﺎی اﻳﺮان در ﺷﺮق وﻏﺮب ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺖ .اﺻﻞ ﺛﻨﻮﻳﺖ اﻳﺮاﻧﯽ در ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻮدا ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ .ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺎﻧﯽ از راﻩ ﺁﺳﻴﺎی ﻣﻴﺎﻧﻪ و ﺗﺮﮐﺴﺘﺎن ﺑﻪ ﭼﻴﻦ ،از راﻩ ﺳﻮرﻳﻪ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ و ﺳﺮاﺳﺮ اﻓﺮﻳﻘﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ ،و از راﻩ ﺁﺳﻴﺎی ﺻﻐﻴﺮ ﺑﻪ ارﻣﻨﺴﺘﺎن و ﺑﺎﻟﮑﺎن و ﺑﻌﺪا ﺑﻪ ﺟﻨﻮب ﻓﺮاﻧﺴﻪ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﻣﺬهﺒﯽ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﮐﺎﺗﺎر ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﺁن ﺑﻮد .ﺁﺋﻴﻦ اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﻴﺘﺮا )ﻣﻬﺮ( ﺳﺮاﺳﺮ اﻣﭙﺮاﺗﻮری روم را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻌﺪا ﻧﻴﺰ ﻧﻘﺶ درﺟﻪ اوﻟﯽ در ﺷﮑﻞ ﮔﻴﺮی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﻳﻔﺎ ﮐﺮد .هﻤﭽﻨﻴﻦ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻧﺴﺘﻮری ،ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل اﻳﺮان ﺑﻮد ﮐﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ را ﺑﻪ ﭼﻴﻦ ﺑﺮد ،و ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣًﺎ از اﻳﺮان ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ اﻗﻴﺎﻧﻮس اﻃﻠﺲ در ﻣﻐﺮب ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ وارث ﻓﮑﺮی اﻳﺮان ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ اﺳﻼم ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ هﺮﺟﺎ ﮐﻪ رﻓﺖ ﺁﺛﺎر ﻓﮑﺮی و اﻧﺪﻳﺸﻪ و هﻨﺮ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ را ﺑﺎ ﺧﻮد هﻤﺮاﻩ ﺑﺮد« )رﻣﺎن ﮔﻴﺮﺷﻤﻦ :اﻳﺮان از ﺁﻏﺎز ﺗﺎ اﺳﻼم(. * * * دﺳﺖ ﮐﻢ ﻳﮏ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ از ﺗﻮﻟﺪ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺁﺋﻴﻦ اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﻬﺮ )ﻣﻴﺘﺮا( ﺑﻪ اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم راﻩ ﻳﺎﻓﺖ و اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ ﺑﺮای ﺑﻴﺶ از ﺳﻪ ﻗﺮن ﺑﺼﻮرت ﺁﺋﻴﻦ رﺳﻤﯽ اﻣﭙﺮاﺗﻮران روﻣﯽ درﺁﻣﺪ .در ﺗﻤﺎم ﺗﺎرﻳﺦ اﻣﭙﺮاﺗﻮری هﺎی ﻳﻮﻧﺎن و روم ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮردی ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻓﺮاﻧﺘﺲ ﮐﻮﻣﻮن ﻣﺤﻘﻖ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮا ،ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﻬﺮ ﺧﺪای ﺑﺰرگ اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﻓﺘﻴﻠﻪ ﺑﺎروت در ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪﺗﯽ از ﺷﺮق ﺗﺎ ﻏﺮب اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﭘﻬﻨﺎور روم ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺖ: »ﮔﺴﺘﺮش ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮا در رم ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺮﻳﻌﺘﺮ از ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ روی داد ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ در ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪﺗﯽ از رود داﻧﻮب ﺗﺎ اﻗﻴﺎﻧﻮس اﻃﻠﺲ و از روﻣﺎﻧﯽ ﺗﺎ ﺟﺒﻞ اﻟﻄﺎﻟﻖ و ﺳﺮاﺳﺮ اﻓﺮﻳﻘﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻣﻬﺮاﺑﻪ هﺎی ﺑﯽ ﺷﻤﺎر ﻳﮑﯽ ﭘﺲ از دﻳﮕﺮی ﺳﺮ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻨﺪ« )ﻓﺮاﻧﺘﻴﺲ ﮐﻮﻣﻮن .Les mysteres de Mithra :ﻣﻴﺘﺮا در اﻳﺮان دوران ﭘﻴﺶ از زرﺗﺸﺖ، ﺧﺪای ﺑﺰرگ ﺁرﻳﺎﺋﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪای روﺷﻨﺎﺋﯽ ،دادﮔﺴﺘﺮی ،وﻓﺎ ﺑﻪ ﻋﻬﺪ و ﭘﻴﻤﺎن ،دوﺳﺘﯽ ،ﺑﺎروری و ﭘﻴﺮوزی ﺷﻤﺮدﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ. در دوران ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﭘﺎرت هﺎ )اﺷﮑﺎﻧﻴﺎن( ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻬﺮ ﺁﺋﻴﻦ رﺳﻤﯽ اﻣﭙﺮاﺗﻮری اﻳﺮان ﺑﻮد و در هﻤﻴﻦ دوران ﺑﻮد ﮐﻪ ﻟﮋﻳﻮن هﺎی روﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺎرت هﺎ ﻣﯽ ﺟﻨﮕﻴﺪﻧﺪ اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ اﻳﺮاﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎ روﺣﻴﺎت و ﺳﻨﺖ هﺎی ﻣﻠﯽ و ﺁرﻣﺎﻧﯽ ﺁﻧﺎن ﺳﺎزﮔﺎر ﺑﻮد ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻣﭙﺮاﺗﻮری روم ﺑﺮدﻧﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻤﻮﺟﺐ ﭘﮋوهﺶ هﺎی ﺗﺎزﻩ ﺗﺮ ،اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ از هﻤﺎن زﻣﺎن اﺳﮑﻨﺪر در ﺑﺨﺶ هﺎﺋﯽ از ﻳﻮﻧﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .در ﻗﺮن دوم ﮐﻤﺪﻳﻮس اﻣﭙﺮاﺗﻮر رم رﺳﻤًﺎ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ .در ﺳﺎل ٢٧۴اﻣﭙﺮاﺗﻮر دﻳﮕﺮ رم ،ﺁورﻟﻴﺎﻧﻮس ،اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ را ﺁﺋﻴﻦ رﺳﻤﯽ اﻣﭙﺮاﺗﻮری اﻋﻼم ﮐﺮد .در دوران ﮐﻠﺴﻴﺎﻧﻮس ،اﻣﭙﺮاﺗﻮر ﺑﺰرگ روﻣﯽ ،در ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﺷﻬﺮ وﻳﻦ ﻣﻬﺮاﺑﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺰرﮔﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ و در ﺷﻮرای اﻣﭙﺮاﺗﻮری ،ﺑﻪ ﻣﻴﺘﺮا ﻋﻨﻮان ﺧﺪای ﺣــــﺎﻣﯽ اﻣﭙﺮاﺗـــــﻮری رم Fautori imperii suiدادﻩ ﺷﺪ و از ﺁن ﭘـــﺲ ﻣـــﻴﺘﺮا »ﺧــﻮرﺷﻴﺪ ﺷﮑــــﺴﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳـــﺮ« Sol invictusﻧﺎم ﮔﺮﻓﺖ و ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﺗﺎرﻳﺦ اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم اﻳﻦ ﻋﻨﻮان ﺑﺮای او ﻣﺤﻔﻮظ ﻣﺎﻧﺪ .در ﻣﻘﺪس ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺤﻞ ﺷﻬﺮ و اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم ،ﺗﭙﻪ ﮐﺎﭘﻴﺘﻮﻟﻴﻨﻮ ،ﻣﻴﺘﺮاﺋﻮم )ﻣﻬﺮاﺑﻪ( اﺻﻠﯽ ﻣﻬﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ و اﻳﻦ اﻣﺘﻴﺎزی ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﺒﻞ و ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺑﻪ هﻴﭻ ﻣﺬهﺐ دﻳﮕﺮی دادﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد .در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ،ﺑﻘﺎﻳﺎی ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﻣﻌﺒﺪ ﻣﻬﺮ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ روم )اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ،ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ،اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ،ﺁﻟﻤﺎن ،ﺑﻠﮋﻳﮏ ،ﺳﻮﻳﺲ ،اﺗﺮﻳﺶ ،ﻣﺠﺎرﺳﺘﺎن ،روﻣﺎﻧﯽ ،ﺑﻠﻐﺎرﺳﺘﺎن، ﮐﺸﻮرهﺎی ﺑﺎﻟﮑﺎن ،ﻳﻮﻧﺎن ،ﺗﺮﮐﻴﻪ ،ﺳﻮرﻳﻪ ،ﻟﺒﻨﺎن ،ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ،اردن ،ﻣﺼﺮ ،ﻟﻴﺒﯽ ،ﺗﻮﻧﺲ ،اﻟﺠﺰاﻳﺮ ،ﻣﺮاﮐﺶ( هﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﯽ ﺧﻮرد ،ﮐﻪ ﺑﻨﺪر ﮐﻮﭼﮏ اوﺳﺘﻴﺎ در ﻧﺰدﻳﮏ رم ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﭼﻬﺎردﻩ ﺗﺎی ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﭘﻠﻴﻨﻴﻮس ﻣﻮرخ ﻧﺎﻣﯽ ﻻﺗﻴﻦ ،از ﻣﺼﺐ داﻧﻮب ﺗﺎ دﻳﻮار ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎ و از درﻳﺎی ﺁدرﻳﺎن )درﻳﺎی ﺳﻴﺎﻩ( ﺗﺎ ﺳﺘﻮن هﺎی هﺮﮐﻮل )ﺟﺒﻞ اﻟﻄﺎرق( هﻤﻪ ﺟﺎ ﻗﻠﻤﺮو ﻣﻴﺘﺮا ﺑﻮد. ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﻴﺘﺮا ﮐﻪ از ﻗﺮن اول ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ در رم ﺷﺮوع ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺳﺪﻩ ﭼﻬﺎرم ﻣﻴﻼدی اداﻣﻪ داﺷﺖ ،و از اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺒﻌﺪ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﮐﻨﺴﺘﺎﻧﺘﻴﻨﻮس اﻣﭙﺮاﺗﻮر روﻣﯽ ﻳﺎ ﺑﺮ اﺛﺮ ﻣﻌﺠﺰﻩ ای )ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺗﻮﺳﻂ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪ( و ﻳﺎ ﺑﺎ ﺣﺴﺎﺑﮕﺮی هﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﺘﻔﺼﻴﻞ درﺑﺎرﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ را ﺁﺋﻴﻦ رﺳﻤﯽ اﻣﭙﺮاﺗﻮری اﻋﻼم ﮐﺮد ﻣﻴﺘﺮاﺋﻴﺴﻢ رو ﺑﻪ زوال ﮔﺬاﺷﺖ .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺑﻘﺎﻳﺎی ﺁن ﺗﺎ ﻣﺪت هﺎ ﺑﻌﺪ هﻤﭽﻨﺎن در ﻧﻮاﺣﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻳﻦ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ .واﻗﻌﻪ ﺗﺎرﻳﺨﯽ دﻳﮕﺮی ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎ اﻓﺘﺎدن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد ﻣﺮگ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ اﻣﭙﺮاﺗﻮر ﻳﻮﻟﻴﺎﻧﻮس ،ﻧﻮادﻩ ﮐﻨﺴﺘﺎﻧﺘﻴﻨﻮس ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺨﻼف ﭘﺪرﺑﺰرﮔﺶ دﺷﻤﻦ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺧﻮردﻩ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻮد و ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺧﻮد در زﻣﺎن وﻟﻴﻌﻬﺪی ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﭘﺪرش ﺗﻌﻠﻴﻤﺎت ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺷﺨﺼﺎ ﻧﻴﺰ رﺗﺒﻪ ﮐﺸﻴﺸﯽ داﺷﺖ و ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ را از ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ، ﭘﺲ از ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ ﺑﺎزﮔﺸﺖ و رﺳﺎﻟﻪ ای در رد ﻳﻬﻮدﻳﺖ و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ از ﺟﺎﻟﺒﺘﺮﻳﻦ ﺻﻔﺤﻪ ۴از ١۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺁﺛﺎر ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ ﮐﻬﻦ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .وﻟﯽ اﻳﻦ اﻣﭙﺮاﺗﻮر ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺳﮑﻨﺪر ﺟﻬﺎﻧﮕﺸﺎﺋﯽ ﮐﻨﺪ ،و در ﻧﺒﺮد ﺑﺎ ﻧﻴﺮوهﺎی ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ در ﻧﺰدﻳﮏ ﺗﻴﺴﻔﻮن ﺗﻴﺮ ﺧﻮرد و در ﺳﺎل ٣۵۵در ٣٢ﺳﺎﻟﮕﯽ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ .اﻳﻦ ارزﻳﺎﺑﯽ »ارﻧﺴﺖ رﻧﺎن« ﻣﻮرخ و ﻣﺤﻘﻖ ﻧﺎﻣﯽ ﻓﺮاﻧﺴﻪ در ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮا ﺑﺎرهﺎ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻪ ﺑﻼﺋﯽ زودرس ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد ،اﻣﺮوز ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮا ﺁﺋﻴﻦ ﻓﺮاﮔﻴﺮی ﺟﻬﺎن ﺑﻮد. ﺗﺄﺛﻴﺮ وﺳﻴﻊ و هﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ﻣﻴﺘﺮاﺋﻴﺴﻢ در ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ،هﻤﻮارﻩ ﻣﻮرد ﺷﮕﻔﺖ ﭘﮋوهﺸﮕﺮاﻧﯽ ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ هﺎی ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻧﺪ .وﺳﻌﺖ اﻗﺘﺒﺎس هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در زﻣﻴﻨﻪ هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﺳﻨﺖ هﺎی ﻣﻬﺮی ﺑﻌﻤﻞ ﺁوردﻩ ،در هﻴﭻ ﺁﺋﻴﻦ دﻳﮕﺮی ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪارد. ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ اﻳﻦ ﮐﭙﯽ ﺑﺮداری هﺎی ﺗﻌﻴﻴﻦ روز ٢۵دﺳﺎﻣﺒﺮ ﺑﺮای ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﺳﺎل ٣٢۵ﻳﻌﻨﯽ ﺳﻪ ﻗﺮن ﭘﺲ از ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ در ﺷﻮرای ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ در ﻣﻮرد ﺁن ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ و ﺗﺎ ﺑﺪان هﻨﮕﺎم ﺿﺎﺑﻄﻪ ای در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﺮای ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ .اﻧﮕﻴﺰﻩ اﻳﻦ اﻧﺘﺨﺎب اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ روز ،از زﻣﺎن رواج ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮا در اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم ﺑﻌﻨﻮان روز ﺗﻮﻟﺪ ﻣﻴﺘﺮا ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ،زﻳﺮا در اﻳﻦ روز ﮐﻪ ﻣﻘﺎرن ﺁﻏﺎز زﻣﺴﺘﺎن ﺑﻮد ،ﺧﻮرﺷﻴﺪ از ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﺣﺪ ﭘﺎﺋﻴﺰی ﺧﻮد در ﺷﺐ ﻳﻠﺪا دوﺑﺎرﻩ ﺁهﻨﮓ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﻃﻮل روزهﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺸﻦ ﺁﻏﺎز ﺑﻬﺎر ﮐﻪ در ﺁن دوﺑﺎرﻩ ﺗﻌﺎدل روز و ﺷﺐ ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽ ﺷﺪ اداﻣﻪ ﻣﯽ ﻳﺎﻓﺖ ،و ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ روز ٢۵دﺳﺎﻣﺒﺮ ﺑﻌﻨﻮان روز »ﺗﻮﻟﺪ« ﻣﻬﺮ )ﻣﻴﺘﺮا( ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ،و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ رﻳﺸﻪ داری ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ اﻳﻦ ﺳﻨﺖ در اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم ،ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺻﻼح در اﻳﻦ دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺠﺎی ﺗﻌﻴﻴﻦ روز دﻳﮕﺮی ﺑﺮای ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﯽ هﻤﻴﻦ روز ﺗﻮﻟﺪ ﻣﻬﺮ را ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻨﺪ و ﻓﻘﻂ ﻋﻴﺴﯽ را در ﺟﺎی ﻣﻴﺘﺮا ﺑﮕﺬارﻧﺪ .ﻧﻈﻴﺮ هﻤﻴﻦ ﺟﺎﺑﺠﺎﺋﯽ در ﻣﻮرد روز ﻣﻘﺪس هﻔﺘﮕﯽ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ روز هﻔﺘﮕﯽ ﻣﻬﺮ ﮐﻪ روز ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ و ﻣﺼﺎدف ﺑﺎ ﻳﮑﺸﻨﺒﻪ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺑﻮد روز ﻣﻘﺪس هﻔﺘﮕﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪ و از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﻠﻴﺴﺎ »روز ﺧﺪاوﻧﺪ« ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ هﻨﻮز هﻢ اﺻﻄﻼح دوران ﻣﻬﺮی ﺁن ﺑﺼﻮرت روز ﺧﻮرﺷﻴﺪ در زﺑﺎن هﺎی ﺁﻧﮕﻠﻮﺳﺎﮐﺴﻮن و ژرﻣﻨﯽ ) Sundayدر اﻧﮕﻴﺴﯽ Sunntag ،در ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ و زﺑﺎن هﺎی اﺳﮑﺎﻧﺪﻳﻨﺎوی( ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ. هﻤﭽﻨﻴﻦ ﮐﻠﻴﺴﺎ اﻧﻌﻘﺎد ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻧﻄﻔﻪ ﻋﻴﺴﯽ را در روز ٢۵ﻣﺎرس داﻧﺴﺖ ،ﮐﻪ ﻣﻘﺎرن ﺑﺎ ﻧﻮروز اﻳﺮان اﺳﺖ .ﺟﺸﻦ ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺑﻬﺎری ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮا ﮐﻪ در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻳﮑﺸﻨﺒﻪ ﺑﻌﺪ از اوﻟﻴﻦ ﻣﺎﻩ ﺷﺐ ﭼﻬﺎردهﻢ ﺑﻬﺎر ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻋﻴﻨًﺎ هﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺼﻮرت ﻋﻴﺪ ﭘﺎک ) Paquesﻳﺎ (Easterو ﺻﻌﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ،و ﮐﻤﺎﺑﻴﺶ ﻣﻘﺎرن ﺑﺎ ﻋﻴﺪ ﭘﺴﺢ )ﻓﺼﺢ( ﻳﻬﻮد ﻧﻴﺰ هﺴﺖ ﮐﻪ ﻳﺎدﺁور ﺧﺮوج ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ از ﻣﺼﺮ اﺳﺖ. ﻣﻮارد ﻣﺘﻌﺪد دﻳﮕﺮی از ﺳﻨﺖ هﺎ و ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺴﻴﺤﯽ روﻧﻮﺷﺖ ﺁﺷﮑﺎری از ﻣﻌﺘﻘﺪات و ﺳﻨﺖ هﺎی ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ اﺳﺖ. اﺳﻄﻮرﻩ ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﯽ از ﻣﺎدری ﺑﺎﮐﺮﻩ در ﻳﮏ ﻃﻮﻳﻠﻪ ﻋﻴﻨًﺎ هﻤﺎن اﺳﻄﻮرﻩ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﻬﺮ از ﻣﺎدری ﺑﺎﮐﺮﻩ در درون ﻳﮏ ﻏﺎر اﺳﺖ ،و اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺳﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻣﻎ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل زاﻳﺶ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ راهﻨﻤﺎﺋﯽ ﺳﺘﺎرﻩ ای ﺑﻪ دﻳﺪار او ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺗﮑﺮار اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺳﻪ ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺳﺘﺎرﻩ ای ﺑﺮای دﻳﺪار ﻣﻬﺮ ﺑﻪ ﻏﺎر زاﻳﺸﮕﺎﻩ او رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .رﺳﻢ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮐﻪ از اﺻﻮل ﺑﻨﻴﺎدی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﺳﺖ و هﻤﭽﻨﻴﻦ رﺳﻢ ﻋﺸﺎی رﺑﺎﻧﯽ ) (Eucharistieﮐﻪ ﺧﻮردن ﺷﺮاب و ﻧﺎن ﻣﻘﺪس ﺑﺮای ﺁﻣﻴﺨﺘﻦ ﺑﺎ ﺧﻮن و ﮔﻮﺷﺖ ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ از ﺳﻨﻦ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ در ﻣﻴﺘﺮاﺋﻴﺴﻢ اﻳﺮاﻧﯽ ﻧﺎن و ﺁب ﻣﻘﺪس هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﮔﻴﺎﻩ هﺎﺋﻮﻣﺎ ﺧﻮردﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ ،وﻟﯽ ﭼﻮن اﻳﻦ ﮔﻴﺎﻩ در اروﭘﺎ ﻧﻤﯽ روﺋﻴﺪ ،در ﻣﻴﺘﺮاﺋﻴﺴﻢ روﻣﯽ ﺷﺎﺧﻪ هﺎی ﻧﻮرس ﺗﺎک را ﺑﺠﺎی ﺁن ﺑﮑﺎر ﺑﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺪرﻳﺠﺎ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺧﻮد اﻧﮕﻮر و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻓﺸﺮدﻩ ﺁن ﻳﻌﻨﯽ ﺷﺮاب ﻣﻘﺪس ﺷﺪ .در ﻗﺮن دوم ﻣﺴﻴﺤﯽ ،ﺗﺮﺗﻮﻟﻴﺎﻧﻮس اﺳﻘﻒ و ﻣﻮرخ ﮐﺎرﺗﺎژی در اﺛﺮ ﻣﻌﺮوف ﺧﻮد De praescriptiones hereticorumﺑﺎ ﺷﮕﻔﺘﯽ و ﺧﺸﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﻮﺷﺖ» :ﺟﺎی ﺗﻌﺠﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﻔﺎر )ﻣﻬﺮﻳﺎن( ﺿﻴﺎﻓﺖ ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ ﻧﺎن و ﺷﺮاب ﻣﻘﺪس ﺧﻮد را ﻋﻴﻨًﺎ ﺑﻪ ﺗﻘﻠﻴﺪ از ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﺸﺎء رﺑﺎﻧﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﻣﺎ هﻤﻴﺸﻪ ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﻮدﻩ اﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن را ﺑﺪﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮدﻣﺎن ﮐﻪ ﺻﺮﻓﺎ ﺑﺼﻮرت ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽ ﺷﻮد راﻩ ﻧﺪهﻴﻢ «.ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﮐﺘﺎب »ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﺪا« ،از ﺗﺎزﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﺮرﺳﯽ هﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ،ﺑﺎ اﻧﺪﮐﯽ ﻃﻨﺰ ﺑﺪﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ: »ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﺎی ﺗﻌﺠﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎﻓﺮان ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﻘﺪس ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ را ﺣﺘﯽ ﻣﺪت هﺎ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن دزدﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ «.ﻣﺮاﺣﻞ ﺗﮑﺎﻣﻞ در ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮا هﻔﺖ درﺟﻪ دارد ﮐﻪ ﻋﻴﻨًﺎ ﺑﺼﻮرت هﻔﺖ Sacramentumدر ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻌﺪا در هﻔﺖ وادی ﺳﻠﻮک ﻋﺮﻓﺎن اﻳﺮاﻧﯽ و هﻔﺖ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻓﺮاﻣﺎﺳﻮﻧﺮی اروﭘﺎﺋﯽ ﻧﻴﺰ ﺗﺠﻠﯽ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﺮای دﺧﻮل ﺑﻪ هﺮﻳﮏ از درﺟﺎت هﻔﺘﮕﺎﻧﻪ ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ ﺷﺴﺖ و ﺷﻮی ﺧﺎﺻﯽ ﺿﺮوری ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺒﻨﺎی ﻏﺴﻞ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻋﻴﺴﻮﻳﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺳﻨﺖ ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ در هﻨﮕﺎم ﺳﺮودن دﻋﺎهﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ،و زاﻧﻮ زدن در هﻨﮕﺎم ﻧﻴﺎﻳﺶ ،و ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﻧﺎﻗﻮس ،ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد از ﺳﻨﻦ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﺼﻮص ارﻏﻨﻮن ) (orgueدر ﺁن ﻣﻘﺎم اﺻﻠﯽ دارد .ﺑﻬﻤﻴﻨﺴﺎن رﺳﻢ اﻓﺮوﺧﺘﻦ ﺷﻤﻊ ﮐﻪ رﻳﺸﻪ در ﺁﺗﺶ ﻣﻬﺮی ﻣﻬﺮاﺑﻪ هﺎ دارد.
ﺻﻔﺤﻪ ۵از ١۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﻟﻘﺐ ﻧﺠﺎت دهﻨﺪﻩ ﮐﻪ در اﻧﺠﻴﻞ هﺎی ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﻌﻠﻖ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻟﻘﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﺳﻨﺘﯽ در ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻬﺮی ﺑﻪ ﻣﻴﺘﺮا دادﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﺎﺗﻢ اﻟﻨﺒﻴﻴﻦ )ﻣﻬﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان( در ﻗﺮﺁن ﻋﻨﻮان ﺳﻨﺘﯽ ﻣﺎﻧﯽ در ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺎﻧﻮی ﺑﻮد .ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﺤﻘﻖ ﺣﺘﯽ ﻋﻼﻣﺖ ﺻﻠﻴﺐ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ را ﻳﮑﯽ از ﻋﻼﺋﻢ ﺑﻨﻴﺎدی ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻬﺮ داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﻧﻘﻮش ﻣﺘﻌﺪدی از ﻣﻴﺘﺮا را هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺑﺮﻩ ای ﮐﻪ در ﺁﻏﻮش دارد ﻧﺸﺎن اﻗﺘﺒﺎس دﻳﮕﺮی از ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ از اﻳﻦ ﻧﺸﺎن ﺳﻤﺒﻮﻟﻴﮏ ﻣﻬﺮی ﺷﻤﺮدﻩ اﻧﺪ. ﮔﻮﺳﺘﺎوﻟﻮﺑﻮن در ﮐﺘﺎب La vie des Veritesﺧﻮد در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ: »ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت و رﺳﻮم ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در ﻣﻘﻴﺎس ﭼﻨﺎن وﺳﻴﻊ از ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﻣﺎ ﻗﺒﻞ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روﺣﺎﻧﻴﻮن ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﮐﻪ از ﻣﮑﺎﻧﻴﺴﻢ اﻳﻦ ﻧﻘﻞ و اﻧﺘﻘﺎل هﺎی ﻋﻘﻴﺪﺗﯽ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﺁﺋﻴﻦ اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﻴﺘﺮا را ﻣﺘﻬﻢ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت ﻓﺮاواﻧﯽ را ﺑﺎ ﺗﻘﻠﺒﯽ ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ واﻗﻌﻴﺖ درﺳﺖ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ را ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ از ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮا ﺗﻘﻠﻴﺪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد«. ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ وﺟﻪ ﺷﺒﺎهﺖ دو ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ هﻤﺎهﻨﮕﯽ ﺁﻧﻬﺎ در ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮ و رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺮدﮔﺎن و ﭘﻴﺮوزی ﻧﻬﺎﺋﯽ روﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺮ ﺗﺎرﻳﮑﯽ در ﭘﻴﮑﺎر ﻧﻬﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻘﻴﺎس ﮐﺎﺋﻨﺎت ﻣﻴﺎن ﻳﺰدان و اهﺮﻳﻤﻦ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ،و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ را -ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﺳﺎﺑﻘﻪ ای ﻧﺪارد و ﺑﺮداﺷﺘﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﺁرﻳﺎﺋﯽ اﺳﺖ - ﻣﺸﺘﺮﮐًﺎ از ﻣﻌﺘﻘﺪات زرﺗﺸﺘﯽ در ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ و از ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ روم اﻗﺘﺒﺎس ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺁن در ﭘﺎﻳﺎن ﺟﻬﺎن ﻣﻴﺘﺮا اﺳﺖ ﮐﻪ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻣﺮدﮔﺎن را ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،و در ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺴﻴﺤﯽ ،ﻣﺜﻞ ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻮارد دﻳﮕﺮ ،در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺠﺎی ﻣﻴﺘﺮا ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. * * * ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺎﻧﯽ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﺮان ﺑﻪ دﻧﻴﺎی ﮐﻬﻦ ارﻣﻐﺎن داد .اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﺤﺘﻮای ﺧﻮد ﻋﻤﻴﻖ ﺗﺮﻳﻦ هﻤ ِﻪ ادﻳﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ اﺳﺖ ،و در ﺁن ﻧﻘﺶ ﺳﻨﺘﯽ ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮاﻧﯽ در ﺗﺮﮐﻴﺐ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎ و ﻓﺮهﻨﮓ هﺎ ﺑﻴﺶ از هﺮ ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﺟﻠﻮﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ای اﺳﺖ از ﺳﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪ زرﺗﺸﺘﯽ و ﺑﻮداﺋﯽ و ﻣﺴﻴﺤﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﺎﻧﯽ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .و هﻤﻴﻦ درﺁﻣﻴﺨﺘﮕﯽ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﺑﻴﺴﺎﺑﻘﻪ اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ را ،در ﻇﺮف ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ ،ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی ﭘﻬﻨﺎوری از ﭼﻴﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁورد ،و ﭘﺎﻳﺪاری ﺁﻧﺮا ،ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺳﺮﮐﻮﺑﮕﺮی هﺎ و دﺷﻤﻨﯽ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﺷﺪت و ﺧﺸﻮﻧﺖ در هﻴﭻ ﺁﺋﻴﻦ دﻳﮕﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ﻧﻈﻴﺮ ﻧﺪارد ،ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎﻧﺮی ﺷﺎرل ﭘﻮﺋﺶ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻓﺮاﻧﺴﻮی در داﺋﺮﻩ اﻟﻤﻌﺎرف اوﻧﻴﻮرﺳﺎﻟﻴﺲ ،ﮔﺴﺘﺮش ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺎﻧﯽ ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ زﻣﺎﻧﯽ و ﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﮑﺎﻧﯽ از ﺷﮕﻔﺘﯽ هﺎی ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﺖ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ،ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ ﻧﻴﺮوی ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻳﺎ ﺳﻴﺎﺳﯽ را ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﺧﻮد ﻧﺪاﺷﺖ و ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ درﺳﺖ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ هﻤﻪ ﻗﺪرت هﺎی ﻣﻮﺟﻮد ﭼﻪ در ﺧﻮد اﻳﺮان و ﭼﻪ در اﻣﭙﺮاﺗﻮری روم و اﻣﭙﺮاﺗﻮری اﺳﻼم و اروﭘﺎی ﻋﺼﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻪ دﺷﻤﻨﯽ در ﺣﺪ اﻋﻠﯽ ﺳﺮﮐﻮﺑﮕﺮاﻧﻪ ای ﺑﺎ ﺁن ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ،هﺰار و دوﻳﺴﺖ ﺳﺎل ،از ﻗﺮن ﺳﻮم ﺗﺎ ﻗﺮن ﭘﺎﻧﺰدهﻢ ﻣﻴﻼدی در ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎ و ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ از اﻗﻴﺎﻧﻮس اﻃﻠﺲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﮐﺮاﻧﻪ هﺎی ﺧﺎوری اﻗﻴﺎﻧﻮس ﮐﺒﻴﺮ ﺑﺼﻮرت ﻧﻴﺮوﺋﯽ ﭘﻮﻳﺎ و رﻳﺸﻪ دار ﺑﻪ ﺗﺤﺮک ﺧﻮد اداﻣﻪ داد ،و ﺣﺘﯽ اﻣﺮوز ﻧﻴﺰ ﺑﺎزﺗﺎب هﺎی ﺁن را در زﻣﻴﻨﻪ هﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ از ﺗﻤﺪن ﺑﺸﺮی ،ﭼﻪ در ﻣﺸﺮق و ﭼﻪ درﻏﺮب ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ. ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺎﻧﻮی در ﺳﺪﻩ ﺳﻮم ﻣﺴﻴﺤﯽ ،ﭼﻬﺎر ﻗﺮن ﭘﻴﺶ از ﻇﻬﻮر اﺳﻼم ،در اﻳﺮان ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺎﻧﯽ )ﮐﻪ ﺑﻴﺮوﻧﯽ و اﺑﻦ اﻟﻨﺪﻳﻢ او را ﻳﮑﯽ از ﻧﻮادﮔﺎن ﭘﺎدﺷﺎهﺎن اﺷﮑﺎﻧﯽ داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ( ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬاری ﺷﺪ .ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺎﻧﻮی ،در ﻧﻮروز ﺳﺎل ٢۴٢ ﻣﻴﻼدی ﻓﺮوﻏﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎد ﻣﺎﻧﯽ در هﻨﮕﺎم ﺗﻮﻟﺪ ﻣﺎدی هﺮ اﻧﺴﺎﻧﯽ از ﻗﺎﻟﺐ زﻣﻴﻨﯽ او ﺟﺪا ﻣﯽ ﺷﻮد ﺗﺎ ﭘﺲ از ﻣﺮگ او دوﺑﺎرﻩ ﺑﻪ وی ﺑﭙﻴﻮﻧﺪد ،ﺑﺼﻮرت ﻓﺮﺷﺘﻪ ای ﺑﺪو ﺧﺒﺮ داد ﮐﻪ وی ﺑﺮای اﺑﻼغ ﭘﻴﺎم ﺁﺋﻴﻨﯽ ﻧﻮ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .وی ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮد را ﮐﻪ ٢٣ﺳﺎل اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﺑﺎ ﺳﻔﺮهﺎی ﻣﻤﺘﺪ ﺑﻪ هﻨﺪ و ﺳﻮرﻳﻪ و ﻣﺼﺮ و ﺑﺨﺼﻮص در داﺧﻞ اﻳﺮان ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ﮐﻪ در ﻣﺮاﺣﻞ ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ﻣﺴﺎﻋﺪ درﺑﺎر ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ هﻤﺮاﻩ ﺑﻮد ،وﻟﯽ ﺑﻌﺪا ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺷﺪﻳﺪ ﻣﻮﺑﺪان زرﺗﺸﺘﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﮐﺎرﺷﮑﻨﯽ هﺎی ﺁﻧﺎن ﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ زﻧﺪان اﻓﺘﺎد و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ و ﮐﺎﻟﺒﺪش را ﺑﻪ دار ﺁوﻳﺨﺘﻨﺪ .وﻟﯽ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﮑﺎر ﺟﻬﺎﻧﯽ و اﺑﺪی ﻧﻮر و ﻇﻠﻤﺖ ﺗﮑﻴﻪ داﺷﺖ و »ﺁﺋﻴﻦ ﻓﺮوغ« ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﺎ ﻣﺮگ او ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﺸﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﭼﻨﺎن ﻓﺮاﮔﻴﺮی ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺎوری هﻤﻪ ﺁﺳﻴﺎی ﻣﻴﺎﻧﻪ را ﺗﺎ ﭼﻴﻦ ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ و در داﺧﻞ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﭘﻬﻨﺎور ﭼﻴﻦ ﺗﺎ ﮐﺎﻧﺘﻮن در ﺟﻨﻮﺑﯽ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﮐﺸﻮر راﻩ ﻳﺎﻓﺖ ،و ﺣﺘﯽ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ اوﻳﻐـﻮر ﻣﺬهﺐ رﺳﻤﯽ اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ اﻋﻼم ﺷﺪ ،و
ﺻﻔﺤﻪ ۶از ١۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺑﻤﻮازات ﺁن از ﺟﺎﻧﺐ ﺑﺎﺧﺘﺮی ﺑﻪ ﺳﺮاﺳﺮ اﻣﭙﺮاﺗﻮری روم و اﻓﺮﻳﻘﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺗﺎ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺖ .وﻟﯽ اﻳﻦ ﺑﺎر ،ﺑﺮﺧﻼف ﺁﺋﻴﻦ اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﻴﺘﺮا ﮐﻪ در اﻳﻦ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ﻣﻮاﻓﻖ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺁﻧﮑﻪ از اﻳﺮان ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺣﺮﻳﻒ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺑﻌﮑﺲ ﻣﻴﺘﺮاﺋﻴﺴﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد روﻣﻴﺎن ﺑﻪ اﻣﭙﺮاﺗﻮری راﻩ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻣﻮرد ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺷﺪﻳﺪ اﻣﭙﺮاﺗﻮران روﻣﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﺳﺮﮐﻮﺑﮕﺮی ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ای ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻮﻳﺎن ﺁﻏﺎز ﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﻌﺪ از ﺳﻘﻮط اﻣﭙﺮاﺗﻮر روم در ﺁﻓﺮﻳﻘﺎی ﺑﻴﺰاﻧﺲ و اﺳﭙﺎﻧﻴﺎی وﻳﺰﻳﮓ و اروﭘﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺣﮑﻢ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﺪن زﻧﺪﻩ زﻧﺪﻩ در ﺁﺗﺶ -ﮐﻪ ﺑﻌﺪهﺎ ﺑﺪﺳﺖ دﻳﻮان ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ )اﻧﮑﻴﺰﻳﺴﻴﻮن( در هﻤﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ راﻳﺞ ﺷﺪ -در اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ در ﻣﻮرد ﭘﺮﻳﺴﻴﻠﻴﺎﻧﻮس روﺣﺎﻧﯽ ﻋﻴﺴﻮی ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ داﺷﺘﻦ ﺗﻤﺎﻳﻼت ﻣﺎﻧﻮی ﺑﻪ اﺟﺮا درﺁﻣﺪ ،و اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ از ﺁن در ﺧﻼﻓﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺰ دﺳﺘﻪ دﺳﺘﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان زﻧﺪﻳﻖ -ﻋﻨﻮاﻧﯽ ﮐﻪ اﻋﺮاب ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻮﻳﺎن دادﻩ ﺑﻮدﻧﺪ -در ﺁﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪﻧﺪ .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،ﭼﻨﺪ ﻗﺮن ﺑﻌﺪ ،هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﺎﻧﻮﻳﺖ را ﭘﺎﻳﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﭘﻨﺪاﺷﺖ، ﺟﻨﺒﺶ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ و ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺑﻮﮔﻮﻣﻴﻞ و ﮐﺎﺗﺎر ﮐﻪ »ﻧﻮﻣﺎﻧﻮی« ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ،از ﺑﺎﻟﮑﺎن و اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ و ﺟﻨﻮب ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺳﺮ ﺑﺮﺁوردﻧﺪ و ﭼﻨﺪ ﻗﺮن ﭘﻴﺎﭘﯽ ﻣﺒﺎرزﻩ ای ﭼﻨﺎن ﺳﺮﺳﺨﺘﺎﻧﻪ را ﺑﺎ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﺳﺎزﻣﺎن دادﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﺎپ اﻳﻨﻮﺳﻨﺖ ﺳﻮم اﺳﺎﺳﺎ ﻳﮑﯽ از ﺟﻨﮓ هﺎی ﺻﻠﻴﺒﯽ را ﺑﺠﺎی ﭘﻴﮑﺎر ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﻪ ﭘﻴﮑﺎر ﺑﺎ ﻣﺎﻧﻮﻳﺎن ﺟﻨﻮب ﻓﺮاﻧﺴﻪ اﺧﺘﺼﺎص داد ،و در اﻳﻦ راﻩ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﻓﺌﻮدال هﺎ و دﺳﺘﮕﺎﻩ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﭼﻨﺎن ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﻋﻤﻞ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﻣﻮرﺧﺎن دوران ﺣﺎﺿﺮ او را ﭘﻴﺶ ﮐﺴﻮت ﺁدﻟﻒ هﻴﺘﻠﺮ ﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ ) C.N. Parkinsonدر ﮐﺘﺎب .(East and West ﺑﺎ هﻤﻪ اهﻤﻴﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺰداﺋﯽ اﻳﺮاﻧﻴﺎن در ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺤﻮﻻت ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم دارد، ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻧﻘﻞ اﺳﺎﻣﯽ و ﻣﺸﺨﺼﺎت ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﮐﺘﺎب و ﻣﻘﺎﻟﻪ ای ﮐﻪ در ﻳﮑﺼﺪ و ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ در ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،در ﮔﻨﺠﺎﻳﺶ ﺻﻔﺤﺎت ﻣﺤﺪود ﮐﺘﺎب ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﺪﻳﻨﺠﻬﺖ در اﻳﻨﺠﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺷﻤﺎری از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮای ﺁﮔﺎهﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮی در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﮐﺘﻔﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. K.R. Kama: The Jewish Angeology and Demonology based upon Parsism, ;London 1883 ;Ch. De Harlez: La Bible et l’Avesta, Paris 1884 ;A. Ferner: Zoroastrian Influences on the Religion Of Israel, Edinburgh, 1891 A. Bertholet: Enge Beziehungen zwischen der Parsistischen and Judisch;Christlichen Apocalyptik, Leipzig 1891 ;L.H. Mills: Zoroaster and the Bible, New York, 1894 ;I. Aiken: The Avesta and the Bible, Washington, 1897 ;E. Stave: Uber den Einfluss des Parsismus auf das Judentum, Haarlem, 1898 E. Boklen: Die Verwandtschaft der judisch-Christlichen mit der Persischen ;Eschatologie, Gottingen, 1902 H. Gunkel: Religionsgeschichtlichen Arbeiten sehr fruh schon Persischen ;Einfluss in der Alttestamentlischen Eschatologie, Gottingen, 1902 L.H. Mills: Avestan eschatology compared with the Books of Daniel and ;Revelations, Chicago, 1908 E. Albert: Die israelitisch-judische Auferstehungshoffunf in ihre Beziehung zum ;Parsismus, Koningsberg, 1910 ;L.H. Mills: Our own Rligion in Ancient Persia, Leipzig, 1913 A. Bertholet: Zur frage des Verhaltnisses vom persischen und judischen ;Auferstehungslauben, Leipzig, 1916 ;L.H. Mills: Zoroastrism in Judaism, Boston, 1918 ;M. Gater: Parsism in Judaism, Hastings Encyclopedia, 1919 W.R. Alger: Resurrection and Immortality of the Soul in Zarathustra and ;Judaism, Gotha, 1920
ﺻﻔﺤﻪ ٧از ١۴ﺻﻔﺤﻪ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
E. Meyer: Geschichte des altertums, Ursprung und Anflage des Christentums, Berlin, 1921; A. vin Gall: Basileia ton Theon, Bonn, 1926; F. Notscher: Altorientalische und Alttestamentlischer Auferstehungsglaube, Wurzburg, 1926; J.H. Moulton: Zoroastrian Influence on Judaism, London, 1926; A. Marmorstein: Iranische und Judische Religion, Gottingen, 1927; A. Christensen: Essai sur la demonologie iranienne, Copenhague, 1929; A.V.W. Jackson & F.J. Foaks: The Influence of Iran upon early Judaism and Christianity, Oxford, 1933; R. Otto: Reich Gottes und Menschensohn, Stuttgart, 1933; P. Volz: Uber den eschatologischen glauben in Alten Testamen jeden Persischen Einfluss, Stuttgart, 1935; Ch. Autran: Zoroastre et la prehistoire aruenne du Christianisme, Paris, 1935; H.S. Nyberg: Die Religionen des alten Iran, Leipzig, 1938; H.H. Schaeder: Parsismus ind Judentum, Wiesbaden, 1938; R. Meyer: Eine Untersuschung uber die Beziehungen zwischen Parsismus und Judentum, Bonn, 1956; J. Duchesne-Guillemin: The Weetern Response to Zoroaster, Oxford, 1958; U. Bianchi: Il dualismo religioso, Rome, 1956; A. Bausani: La Persai religiosa, Torino, 1959; J.P. Asmussen: Das Christentum und sein Verhaltnis zum Zoroastrianismus, Stockholm, 1961; M. Leroy: Zarathustra et nous, Bruxelles, 1963; F. Koning: Zarathustras Jenseitsvorstellungen und das Alte Testament, Wien, 1964; G. Widengren: Die Religionen Irans, Stuttgart, 1965; R.N. Frye: Zoroastriiskie predstalveniya o bessamertii Duschii, Moscou, 1967; Gikvo Ito: Zoroaster shuhen-ron, Kyoto, 1967 F. Konig: L’influence de Zoroastre dans le monde, Le Caire, 1970; J.H. Hinnels: Zoroastruan Inflence on the New Testament, Leyden, 1973; E.M. Yamamucho: The Apocalypse of Adam, Mithraism and prechristian Gnosticism, Tokyo y Leyeden, 1974; J. Harmatta: A Biblia es Iran, Budapest, 1977; S. Shaked: Iranian Inflence on Judaism, Cambridge, 1978 & Jerusalem 1979;
ﺻﻔﺤﻪ١۴ از٨ ﺻﻔﺤﻪ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
» ُرﻣﺎن ﻳﻬﻮدی« ِاﺳ ِﺘﺮ ﻳﮑﯽ از ﮐﺘﺎب هﺎی ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﺗﻮرات ﺗﻤﺎﻣﺎ ﺑﻪ اﻳﺮان هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮد و وﻗﺎﻳﻊ ﺁن ﻧﻴﺰ از اول ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ در ﺷﻮش و در درﺑﺎر ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ ﭘﺎرس ﻣﯽ ﮔﺬرد .ﻧﺎم اﻳﻦ ﮐﺘﺎب »ﮐﺘﺎب اﺳﺘﺮ« اﺳﺖ و داﺳﺘﺎن ﺁن داﺳﺘﺎن ﺗﺴﻠﻂ ﺑﯽ ﭼﻮن و ﭼﺮای دﺧﺘﺮی ﻳﻬﻮدی ﺑﺮ درﺑﺎر ﭘﺎدﺷﺎهﯽ اﻳﺮان در زﻣﺎن »اﺧﺸﻮرش« اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺗﻮرات »از هﻨﺪ ﺗﺎ ﺣﺒﺶ ﺑﺮ ١٢٧ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد «.اﻳﻦ اﺧﺸﻮرش )ﮐﻪ ﻇﺎهﺮا ﺧﺸﺎﻳﺎرﺷﺎ ﻓﺮزﻧﺪ دارﻳﻮش هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ اﺳﺖ( در ﺳﺎل ﺳﻮم از ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺿﻴﺎﻓﺘﯽ در »داراﻟﺴﻠﻄﻨﻪ ﺷﻮﺷﻦ« )ﺷﻮش( ﺑﺮای »ﻧﺸﺎن دادن ﺟﻼل و ﺣﺸﻤﺖ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮد« ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ١٨٠روز ﺗﻤﺎم اداﻣﻪ ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ ،و ﭘﺲ از اﻧﻘﻀﺎی اﻳﻦ ﻣﺪت ﺿﻴﺎﻓﺖ هﻔﺖ روزﻩ دﻳﮕﺮی در ﻗﺼﺮ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ در روز هﻔﺘﻢ ﺁن در ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺴﺘﯽ اﻣﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ وﺷﺘﯽ ﺷﻬﺒﺎﻧﻮی او را ﺑﺎ ﺗﺎج ﻣﻠﻮﮐﺎﻧﻪ ﺑﺤﻀﻮر ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻴﺎورﻧﺪ ﺗﺎ ﺧﻼﻳﻖ زﻳﺒﺎﺋﯽ او را از ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ )در ﻣﺘﻦ ﮐﻠﺪاﻧﯽ ﺗﻮرات ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﻓﺮﻣﻮد او ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺳﺮاﭘﺎ ﺑﺮهﻨﻪ ﺷﻮد( ،وﻟﯽ ﺷﻬﺒﺎﻧﻮ از اﻳﻦ ﮐﺎر ﺳﺮﺑﺎز ﻣﯽ زﻧﺪ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻐﻀﻮب ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺷﺎﻩ ﭘﺲ از ﻣﺸﻮرت ﺑﺎ رﻳﺶ ﺳﻔﻴﺪان ﻗﻮم ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﮐﻪ رﺗﺒﻪ ﻣﻠﻮﮐﺎﻧﻪ وﺷﺘﯽ را ﺑﻪ دﻳﮕﺮی ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺗﺮ از او ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺪهﺪ ،و ﭘﺲ از ﺟﺴﺘﺠﻮ در ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﺸﻮر ،دﺧﺘﺮی ﺑﻨﺎم اﺳﺘﺮ ﮐﻪ ﻋﻤﻮزادﻩ و دﺧﺘﺮ ﺧﻮاﻧﺪﻩ »ﻣﺮدی ﻳﻬﻮدی ﺑﻨﺎم ﻣﺮدﺧﺎی ﺑﻦ ﻳﺎﺋﻴﺮﺑﻦ ﺷﻤﻌﯽ ﺑﻦ ﻗﻴﺲ ﺑﻨﻴﺎﻣﻴﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از اورﺷﻠﻴﻢ ﺟﻼی وﻃﻦ ﮐﺮدﻩ و در داراﻟﺴﻠﻄﻨﻪ ﺷﻮﺷﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ« ﺑﺮای ﺷﻬﺒﺎﻧﻮﺋﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽ ﺷﻮد، وﻟﯽ ﺑﺪﺳﺘﻮر ﻣﺮد ﺧﺎی ﻗﻮﻣﻴﺖ ﻳﻬﻮدی و ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪی ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﺮدﺧﺎی ﭘﻨﻬﺎن ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ دارد. اﻳﻦ اﺧﺸﻮرش وزﻳﺮی ﺑﻨﺎم هﺎﻣﺎن دارد ﮐﻪ» :ﺟﻤﻴﻊ ﺧﺎدﻣﺎن ﺷﺎﻩ ﺑﺤﻀﻮر او ﺳﺠﺪﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ «،اﻣﺎ ﻣﺮدﺧﺎی ﺳﺠﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ و هﺎﻣﺎن ﮐﻪ ﺑﺮ ﻳﻬﻮدی ﺑﻮدن ﻣﺮدﺧﺎی ﺁﮔﺎﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺼﺪ ﮐﺸﺘﻦ ﻣﺮد ﺧﺎی ﺑﻠﮑﻪ »ﻗﺼﺪ هﻼک ﻧﻤﻮدن ﺟﻤﻴﻊ ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ را ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻤﻠﮑﺖ اﺧﺸﻮرش ﺑﻮدﻧﺪ ،از ﺁﻧﺮو ﮐﻪ ﻗﻮم ﻣﺮدﺧﺎی ﺑﻮدﻧﺪ «،وﻟﯽ ﺑﺎ ﻓﻌﻞ و اﻧﻔﻌﺎل هﺎﻳﯽ ﮐﻪ در داﺳﺘﺎن اﺳﺘﺮ ﺑﺘﻔﺼﻴﻞ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺷﺪﻩ ،ﭘﺎدﺷﺎﻩ در ﻳﮏ ﺑﺰم ﻣﻴﮕﺴﺎری ﺑﻪ اﺳﺘﺮ ﻗﻮل ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ هﺮﭼﻪ را ﮐﻪ او ﺑﺨﻮاهﺪ ،وﻟﻮ ﻧﺼﻒ ﻣﻤﻠﮑﺘﺶ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺪو ﺑﺪهﺪ ،و اﺳﺘﺮ از او اﻋﺪام هﺎﻣﺎن را ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ،و ﺷﺎﻩ اﻳﻦ درﺧﻮاﺳﺖ را ﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮد، و اﺿﺎﻓﻪ ﺑﺮ ﺁن ﺑﻪ اﺳﺘﺮ و ﻋﻤﻮﻳﺶ ﻣﺮدﺧﺎی اﺟﺎزﻩ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ» :ﻧﺎﻣﻪ هﺎﺋﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻪ واﻟﻴﺎن و روﺳﺎی ١٢٧ وﻻﻳﺖ از هﻨﺪ ﺗﺎ ﺣﺒﺶ ﺑﻨﻮﻳﺴﻨﺪ« ﮐﻪ ﺑﻤﻮﺟﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ در هﻤﻪ ﺷﻬﺮهﺎ هﺴﺘﻨﺪ اﺟﺎزﻩ دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ: »ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم هﺎ و وﻻﻳﺖ هﺎ را ﮐﻪ ﻗﺼﺪ اذﻳﺖ اﻳﺸﺎن ﻣﯽ داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺎ اﻃﻔﺎل و زﻧﺎن اﻳﺸﺎن هﻼک ﺳﺎزﻧﺪ و ﺑﮑﺸﻨﺪ و ﺗﻠﻒ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و اﻣﻮال اﻳﺸﺎن را ﺗﺎراج ﮐﻨﻨﺪ« ...و ﻣﺮدﺧﺎی ﭘﺲ از ﺻﺪور اﻳﻦ ﺣﮑﻢ از ﺣﻀﻮر ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﻣﻠﻮﮐﺎﻧﻪ ﻻﺟﻮردی و ﺳﻔﻴﺪ و ﺗﺎج ﺑﺰرگ زرﻳﻦ و ردای ﮐﺘﺎن ﻧﺎزک ارﻏﻮاﻧﯽ ﺑﻴﺮون ﻣﯽ رود و ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﺷﻬﺮ ﺷﻮﺷﻦ ﺷﺎدی و وﺟﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و داﺳﺘﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﺑﭙﺎﻳﺎن ﻣﯽ رﺳﺪ ﮐﻪ» :ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺟﻤﻴﻊ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺧﻮد را در هﻤﻪ وﻻﻳﺖ هﺎی اﺧﺸﻮش ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻪ اﺟﺎزﻩ او ﺑﻪ دم ﺷﻤﺸﻴﺮ زدﻩ ﮐﺸﺘﻨﺪ و هﻼک ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺎ اﻳﺸﺎن هﺮﭼﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻌﻤﻞ ﺁوردﻧﺪ ،و در داراﻟﺴﻠﻄﻨﻪ ﺷﻮﺷﻦ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ﭘﺎﻧﺼﺪ ﻧﻔﺮ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ ،و در ﺁﻧﺮوز ﻋﺪد ﺁﻧﺎﻧﻴﺮا ﮐﻪ در داراﻟﺴﻠﻄﻨﻪ ﺷﻮﺷﻦ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺤﻀﻮر ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻋﺮﺿﻪ داﺷﺘﻨﺪ ،و ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻪ اﺳﺘﺮ ﻣﻠﮑﻪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در داراﻟﺴﻠﻄﻨﻪ ﺷﻮﺷﻦ ﭘﺎﻧﺼﺪ ﻧﻔﺮ را هﻼک ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،ﭘﺲ در ﺳﺎﻳﺮ وﻻﻳﺖ هﺎی ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﭼﻪ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ؟ ﺣﺎل ﻣﺴﺌﻮل ﺗﻮ ﭼﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ دادﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ .و اﺳﺘﺮ ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺷﻮﺷﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﺟﺎزت دادﻩ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻓﺮدا ﻧﻴﺰ ﻣﺜﻞ اﻣﺮوز ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ،و ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺸﻮد ،و ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺮ روﻳﻬﻢ هﻔﺘﺎد و هﻔﺖ هﺰار ﻧﻔﺮ از ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺧﻮﻳﺶ را ﮐﺸﺘﻨﺪ و ﺁﻧﺮوز را روز ﺑﺰم و ﺷﺎدی داﻧﺴﺘﻨﺪ«. وﻟﺘﺮ در ارزﻳﺎﺑﯽ ﮐﻠﯽ ﺧﻮد از ﺗﻮرات ،درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب اﺳﺘﺮ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ» :هﻤﻪ ﻣﯽ داﻧﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ،از ﺁﻏﺎز ﺗﺎ اﻧﺠﺎم ﻳﮏ رﻣﺎن ﺧﻴﺎﻟﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻴﺴﺖ ،وﻟﯽ ﺣﺘﯽ ﻳﮏ رﻣﺎن ﻧﻴﺰ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ اﻧﺪازﻩ ﻣﻌﻴﻨﯽ ﺳﺮ و ﺗﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ در ﺁن ﻳﮏ ﺿﻴﺎﻓﺖ ﺷﺶ ﻣﺎﻩ ﺗﻤﺎم ﺑﺪون وﻗﻔﻪ اداﻣﻪ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،و در ﺟﺎﺋﯽ ﮐﻪ هﺮودوت و دﻳﮕﺮ ﻣﻮرﺧﺎن ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺑﺮ ﻣﻘﺮرات اﺧﻼﻗﯽ ﺳﺨﺘﮕﻴﺮاﻧﻪ درﺑﺎر هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ ،ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﻳﻦ درﺑﺎر دﺳﺘﻮر ﻧﺪادﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ هﻤﺴﺮش را ﺑﺮهﻨﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ اﺗﺒﺎع و رﻋﺎﻳﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﮔﺬارﻧﺪ ،و در هﺮ ﺟﺎﺋﯽ ﮐﻪ هﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻣﻘﺘﺪر ﺷﺮﻗﯽ ،ﭼﻪ ﭘﺎرﺳﯽ و ﭼﻪ ﻋﺮب و ﺗﺮک و ﻣﻐﻮل و ﭼﻴﻨﯽ ﺣﺘﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﻳﮏ اﺳﺐ را ﺑﺮای اﺻﻄﺒﻞ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﻣﺸﺮوط ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ در اﺻﺎﻟﺖ ﺁن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﭘﺎدﺷﺎﻩ ١٢٧ﮐﺸﻮر دﺧﺘﺮ ﻧﺎﺷﻨﺎﺳﯽ را ﺑﺪون هﻴﭻ ﺑﺮرﺳﯽ در ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ و ﻗﻮﻣﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ او ﺑﻪ هﻤﺴﺮی ﺧﻮد ﺑﺮﻧﮕﺰﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺑﻪ ﻳﮏ ﭘﻨﺎهﻨﺪﻩ ﻣﻔﻠﻮک ﺧﺎرﺟﯽ ﻣﻨﺼﺐ ﺻﺪارت و ﻟﺒﺎس ﻣﻠﻮﮐﺎﻧﻪ و ﺗﺎج زرﻳﻦ ﻧﺒﺨﺸﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،و در ﮐﺸﻮری ﮐﻪ روح اﻏﻤﺎض و ﻣﺪارای ﻣﺬهﺒﯽ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺁن زﺑﺎﻧﺰد دوﺳﺖ و دﺷﻤﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺨﺎﻃﺮ ﭼﺸﻢ و اﺑﺮوی ﻳﮏ دﺧﺘﺮ ﻳﻬﻮدی اﺟﺎزﻩ ﻗﺘﻞ ﻋﺎم هﺰاران ﻧﻔﺮ از اﺗﺒﺎع ﺧﻮد را ﺻﺎدر ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،و از هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﭼﻪ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻴﺎن ﺳﻨﮕﺪﻟﯽ وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ و ﻧﻔﺮت ﺁور اﺳﺘﺮ ﻳﻬﻮدی در ﻣﻮرد ﮐﺸﺘﻦ هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮدم ،ﺑﺎ دﺳﺘﻮرهﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﺨﺸﺶ
ﺻﻔﺤﻪ ٩از ١۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
و ﮔﺬﺷﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻪ ﭘﻴﺮوان ﺧﻮد دادﻩ اﺳﺖ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ دو ﮐﺘﺎب ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻳﮏ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس واﺣﺪ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد؟« و ﺧﻮد وﻟﺘﺮ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ اﻓﺰاﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﺣﻖ ﺑﺎ ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮاﻧﯽ ﭼﻮن ﺑﻮﻟﻴﻨﮕﺒﺮوک، دﻣﺎرﺳﻪ ،ﻓﺮﻩ ،ﺗﻴﺎدﻩ ،ﻣﺴﻠﻴﻪ ،ﺑﻮﻻﻧﮋﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ داﺳﺘﺎن ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس را ﭼﻴﺰی از ﻗﺒﻴﻞ داﺳﺘﺎن هﺎی هﺰار و ﻳﮑﺸﺐ ﻣﻨﺘﻬﺎ از ﻧﻮع ﻣﺒﺘﺬل ﺁن داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ ،و هﻤﮕﯽ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺗﻔﺎق ﻧﻈﺮ دارﻧﺪ ﮐﻪ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺁن ﻳﮏ ﺣﺮف راﺳﺖ وﺟﻮد ﻧﺪارد؟ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻣﻌﺘﺒﺮ Le monde de la Bibleﮐﻪ ﺑﺎ هﻤﮑﺎری ﻣﻮزﻩ ﻟﻮور ﭘﺎرﻳﺲ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ،در ﺷﻤﺎرﻩ وﻳﮋﻩ ای ﮐﻪ در اﮐﺘﺒﺮ ١٩٩٧ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺖ ﺑﺮﮔﺰاری ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎﻩ ﺑﺰرگ اﻳﺮان ﺑﺎﺳﺘﺎن در اﻳﻦ ﻣﻮزﻩ اﻧﺘﺸﺎر داد ،دو ﺑﺮرﺳﯽ ﺟﺎﻟﺐ ،ﻳﮑﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻳﮏ ﮐﺎرﺷﻨﺎس »ﻣﺮﮐﺰ ﻋﻠﻤﯽ ﭘﮋوهﺶ هﺎی ﻋﻠﻤﯽ ﻓﺮاﻧﺴﻪ« ،CNRSو دﻳﮕﺮی ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻳﮑﯽ از اﻋﻀﺎء هﻴﺌﺖ ﻣﺪﻳﺮﻩ ﻣﺠﻤﻊ »ﮔﺮان ﺷﺎن« ﻓﺮاﻧﺴﻪ را ﮐﻪ هﺮ دو ﻳﻬﻮدی هﺴﺘﻨﺪ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب اﺳﺘﺮ ﭼﺎپ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺠﺎی هﺮ ﺗﻮﺿﻴﺢ دﻳﮕﺮی در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ،ﺑﺨﺶ هﺎی ﮐﻮﺗﺎهﯽ از هﺮ ﮐﺪام از ﺁﻧﻬﺎ را در اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻘﻞ ﮐﻨﻢ» :ﺑﻪ ﻏﻴﺮ از اﺧﺸﻮرش )اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺧﺸﺎﻳﺎرﺷﺎ( ﮐﻠﻴﻪ ﮐﺴﺎن دﻳﮕﺮی ﮐﻪ در ﮐﺘﺎب اﺳﺘﺮ از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ از ﻧﻈﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ و اﺳﺎﻣﯽ ﺁﻧﻬﺎ اﺻﻮﻻ اﺳﺎﻣﯽ ﺳﻤﺒﻮﻟﻴﮑﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب را ﺑﻴﺸﺘﺮ در ﻗﻠﻤﺮو داﺳﺘﺎن هﺎی ﺧﻴﺎﻟﯽ ﻗﺮار ﻣﯽ دهﻨﺪ ﺗﺎ ﻳﮏ وﻗﺎﻳﻊ ﻧﮕﺎری ﺗﺎرﻳﺨﯽ ،ﻧﺎم هﺎﻳﯽ ﭼﻮن ﻣﺮدﺧﺎی و اﺳﺘﺮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻳﺎدﺁور ﻣﺮدوخ و اﻳﺸﺘﺎر ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﺎﺑﻠﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در دوران اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﺧﻮد ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﺟﺸﻦ ﭘﻮرﻳﻢ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن هﻤﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮای ﻳﺎدﺁوری هﻤﻴﻦ ﻣﺎﺟﺮای اﺳﺘﺮ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻌﺎدل ﻳﻬﻮدی ﺟﺸﻨﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ هﻤﻴﻦ ﻧﺎم هﺮ ﺳﺎﻟﻪ در ﺁﻏﺎز ﺳﺎل ﻧﻮ ﺑﺎﺑﻠﻴﺎن ﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽ ﺷﺪ ١،ﻣﻨﺘﻬﺎ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻣﻔﻬﻮم ﭘﻴﺮوزی ﻗﻮم ﻳﻬﻮد را در ﺑﺮاﺑﺮ اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﺁﻧﺎن داﺷﺖ .هﺪف از ﺳﻨﺎرﻳﻮی اﻳﻦ رﻣﺎن اﺳﺘﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻧﺸﺎن دادﻩ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ اﺗﺒﺎع ﮐﺸﻮری دﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل هﻮﻳﺖ ﻳﻬﻮدی ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻨﺪ ،و ﺑﻤﻮازات ﺁن اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺳﻨﮓ زﻳﺮﺑﻨﺎﺋﯽ ﻳﮏ رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ اﻳﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﺧﻮد ﻗﺮار دهﻨﺪ. ﮐﺘﺎب اﺳﺘﺮ ﺑﺮای اﺑﻼغ اﻳﻦ ﭘﻴﺎم ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ در دوران هﺎﺋﯽ ﺑﺤﺮاﻧﯽ ،ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ دوﻟﺖ هﺎی ﺣﺎﮐﻢ هﻤﺰﻳﺴﺘﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺖ ﺧﻮد را اﻧﮑﺎر ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ«. »ﮐﺘﺎب اﺳﺘﺮ ﺑﺮای اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن دهﺪ ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ رﻋﺎﻳﺎی ﺷﺎهﻨﺸﺎهﺎن اﻳﺮان ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺷﺮﻳﮏ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮای اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ و از اﻳﻦ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﭘﺎدﺷﺎﻩ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻮﻃﺌﻪ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﻪ او ﻣﯽ ﺷﻮد دﻓﺎع ﮐﻨﻨﺪ .اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﭘﺎﺳﺦ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺸﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در زﻣﺎن ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﻣﻄﺮح ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﺁن اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻊ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در اﻳﻦ اﻣﭙﺮاﺗﻮری و ﺑﺨﺼﻮص ﻣﻮﺿﻊ ﻣﺬهﺒﯽ ﺁﻧﺎن در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺰداﺋﯽ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﭼﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ؟ اﮔﺮ در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﮐﻪ زﻳﺮﺑﻨﺎی ﻓﮑﺮی ﮐﺘﺎب اﺳﺘﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻳﻬﻮداﺋﯽ ﺗﮑﻴﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ هﺎﺋﯽ ﻣﺰداﺋﯽ ﺗﮑﻴﻪ دارد ،و اﮔﺮ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب اﺳﺘﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺘﺎب ﺗﻮرات اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن ﻣﻄﻠﻘﺎ از ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب را ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﻳﮏ اﺛﺮ ﺷﺒﻪ ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﺷﺒﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ای ﺗﻠﻘﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ در زﻣﺎﻧﯽ ﻣﻌﻴﻦ و در ﻣﮑﺎﻧﯽ ﻣﻌﻴﻦ دو ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺰداﺋﯽ و ﻳﻬﻮداﺋﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ «.ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺗﺬﮐﺮ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻧﻴﺎزی ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب اﺳﺘﺮ ﻳﮑﯽ از ﮐﺘﺎب هﺎی رﺳﻤﯽ هﻤﺎن ﺗﻮراﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﻨﻴﺴﻪ هﺎی ﻳﻬﻮد و در ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺧﺪاوﻧﺪ و در ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺨﺸﯽ از ﺗﻮرات ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ ﺑﺼﻮرت وﺣﯽ اﻟﻬﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد.
__________________________ -١ﻋﻴﺪ ﭘﻮرﻳﻢ ﻋﻴﺪ ﺑﻬﺎری ﺑﺎﺑﻠﻴﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ درﮐﻨﻌﺎن ﻧﻴﺰﺑﺮﮔﺬارﻣﯽ ﺷﺪ وﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﺁﻧﺮا ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎری ازدﻳﮕﺮﺳﻨﻦ ﺧﻮد ﺁﻧﺮا ازﺗﻤﺪن هﺎی ﭘﻴﺸﻴﻦ اﻗﺘﺒﺎس ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد .اﻳﻦ ﺟﺸﻦ درروزهﺎی ١۴و ١۵ﻣﺎﻩ ادرﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎاواﺧﺮ اﺳﻔﻨﺪ ﻣﺎﻩ اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﻨﻄﺒﻖ اﺳﺖ ،و اﮐﻨﻮن ﻧﻴﺰ درهﻤﺎن زﻣﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺮﮔﺰارﻣﯽ ﺷﻮد.
ﺻﻔﺤﻪ ١٠از ١۴ﺻﻔﺤﻪ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﮐﺘﺎب داﻧﻴﺎل ﮐﺘﺎب داﻧﻴﺎل ﻧﺒﯽ ﻳﮑﯽ دﻳﮕﺮ از ﮐﺘﺎب هﺎی ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﺁن از ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﺎ اﻳﺮان ارﺗﺒﺎط دارد ،و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺘﺎب اﺳﺘﺮ ﺳﺮاﭘﺎی ﺁن ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ و دور از واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﺗﺎرﻳﺨﯽ اﺳﺖ .ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺗﻮرات ،داﻧﻴﺎل ﻳﮑﯽ از ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻞ ﺑﺮدﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،وﻟﯽ وی در درﺑﺎر ﺑﺎﺑﻞ و ﺑﻌﺪ از ﺁن در درﺑﺎر ﻣﺎد و هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﻬﻤﯽ ﻧﺎﺋﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ از ﺁن ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﺑﺴﻴﺎ زﻧﻨﺪﻩ ﺑﻪ زﻳﺎن ﻣﻴﺰﺑﺎﻧﺎن ﺧﻮﻳﺶ و ﺑﻪ ﻧﻔﻊ هﻤﮑﻴﺸﺎن ﺧﻮد ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮداری ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺗﺎرﻳﺨﯽ اﻳﻦ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﺜﻞ دﻳﮕﺮ ﮐﺘﺎب هﺎی »ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس« ﺑﺎزﺗﺎب ﺣﻘﺎﻳﻘﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ،هﻤﺎﻧﻨﺪ ﮐﺘﺎب اﺳﺘﺮ در ﺣﺪ ﻧﺎﺷﻴﺎﻧﻪ ای ﺑﯽ ﺳﺮ و ﺗﻪ و ﮔﺎﻩ اﺻﻮﻻ اﺑﻠﻬﺎﻧﻪ اﺳﺖ: دارﻳﻮش ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻣﺎد )و ﻧﻪ هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ( اﺳﺖ ،و ﺑﺮ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﮐﻠﺪاﻧﻴﺎن ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )و ﻧﻪ ﺑﺮ ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ ﭘﺎرس( ،و ﭘﺴﺮ ﺧﺸﺎﻳﺎرﺷﺎ اﺳﺖ )و ﻧﻪ ﭘﺪر او( ،و ﮐﻮرش ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﭘﺎرس ﺑﻌﺪ از دارﻳﻮش ﺑﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﯽ رﺳﺪ )و ﻧﻪ ﭘﻴﺶ از او( .دارﻳﻮش در ﺁﻏﺎز ﭘﺮﺳﺘﻨﺪﻩ ﺑﻌﻞ ﺑﺖ ﺑﺰرگ ﺑﺎﺑﻠﯽ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﺑﻌﺪا ﻳﮏ اژدهﺎ را ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺘﺪ ،و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ راهﻨﻤﺎﺋﯽ داﻧﻴﺎل ﻳﻬﻮدی ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ هﻤﻪ اﺗﺒﺎع اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺧﻮد ﺻﺎدر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای داﻧﻴﺎل ﻟﺮزان و هﺮاﺳﺎن ﺷﻮﻧﺪ «.ﺑﺨﺶ هﺎﺋﯽ از ﻣﺘﻦ ﻣﻘﺪس ﺗﻮراﺗﯽ اﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﻌﺘﺒﺮ ،ﺑﻄﻮر ﺧﻼﺻﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ: » ...و ﻧﺒﻮﮐﺪ ﻧﺼﺮ )ﺑﺨﺖ اﻟﻨﺼﺮ( ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎﺑﻞ رﺋﻴﺲ ﺧﻮاﺟﻪ ﺳﺮاﻳﺎن ﺧﻮﻳﺶ را اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از ﺟﻮاﻧﺎن ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ )اﺳﺮای ﻳﻬﻮد ﺑﺎﺑﻞ( را ﮐﻪ ﻧﻴﮑﻮ ﻣﻨﻈﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺮای اﻳﺴﺘﺎدن در ﻗﺼﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻴﺎورد ﺗﺎ ﻋﻠﻢ و زﺑﺎن ﮐﻠﺪاﻧﻴﺎن را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻨﺪ .و ﭘﺎدﺷﺎﻩ وﻇﻴﻔﻪ روزاﻧﻪ از ﻃﻌﺎم و ﺷﺮاب ﺧﻮد ﺑﺮای ﺁﻧﺎن ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻤﻮد و اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ اﻳﺸﺎن را ﺳﻪ ﺳﺎل ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺑﻌﺪ از ﺁن در ﺣﻀﻮر ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺣﺎﺿﺮ ﺁورﻧﺪ .و در ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن داﻧﻴﺎل و ﻣﻴﮑﺎﺋﻴﻞ و ﻋﺰرﻳﺎ از ﺑﻨﯽ ﻳﻬﻮدا ﺑﻮدﻧﺪ .ﭘﺲ داﻧﻴﺎل ﺑﻪ رﺋﻴﺲ ﺳﺎﻗﻴﺎن ﮐﻪ ﺑﺮ او ﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ ﻣﺴﺘﺪﻋﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻦ و دوﺳﺘﺎﻧﻢ را دﻩ روز ﻓﻘﻂ ﺑﻘﻮﻻت ﺑﺮای ﺧﻮردن و ﺁب ﺑﺠﻬﺖ ﻧﻮﺷﻴﺪن ﺑﺪهﯽ و ﺑﻌﺪ از ﺁن ﭼﻬﺮﻩ هﺎی ﻣﺎ را و ﭼﻬﺮﻩ هﺎی ﺟﻮاﻧﺎن دﻳﮕﺮی را ﮐﻪ ﻃﻌﺎم و ﺷﺮاب ﭘﺎدﺷﺎﻩ را ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻧﻤﺎﺋﯽ و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻧﻬﺠﯽ ﮐﻪ ﺧﻮاهﯽ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﯽ .و اﻳﺸﺎن را اﺟﺎﺑﺖ ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ از اﻧﻘﻀﺎی دﻩ روز ﭼﻬﺮﻩ هﺎی اﻳﺸﺎن را دﻳﺪ ﮐﻪ از ﺳﺎﻳﺮ ﺟﻮاﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻃﻌﺎم ﭘﺎدﺷﺎﻩ را ﻣﯽ ﺧﻮردﻧﺪ ﻧﻴﮑﻮﺗﺮ و ﻓﺮﺑﻪ ﺗﺮ ﺑﻮد. ﭘﺲ رﺋﻴﺲ ﺳﺎﻗﻴﺎن ﻃﻌﺎم و ﺷﺮاب اﻳﺸﺎن ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﻘﻮﻻت و ﺁب ﺑﻪ اﻳﺸﺎن داد ...و ﺑﻌﺪ از اﻧﻘﻀﺎی ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻣﻌﻴﻦ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد رﺋﻴﺲ ﺧﻮاﺟﻪ ﺳﺮاﻳﺎن اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻧﺒﻮﮐﺪ ﻧﺼﺮ ﺁورد ،و ﭘﺎدﺷﺎﻩ را از ﺁﻧﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮش ﺁﻣﺪ و اﻳﺸﺎن را از ﺟﻤﻊ دﻳﮕﺮان ﺑﻬﺘﺮ ﻳﺎﻓﺖ .و داﻧﻴﺎل ﺗﺎ ﺳﺎل اول ﮐﻮرش ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎ ﻧﺒﻮﮐﺪ ﻧﺼﺮ ﺑﻮد« )ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ از ﮐﺘﺎب ١ داﻧﻴﺎل ﻧﺒﯽ ،ﺑﺎب اول(. اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ ﻧﺒﻮﮐﺪ ﻧﺼﺮﺧﻮاب وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﯽ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ او را ﺳﺨﺖ ﻧﮕﺮان ﻣﯽ ﺳﺎزد ،و اﻣﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :ﻣﺠﻮﺳﻴﺎن و ﺟﺎدوﮔﺮان و ﻓﺎﻟﮕﻴﺮان و ﮐﻠﺪاﻧﻴﺎن« ﺑﻪ ﺣﻀﻮر او ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﻮاﺑﺶ را ﺗﻌﺒﻴﺮ ﮐﻨﻨﺪ ،و اﮔﺮ از ﻋﻬﺪﻩ ﺑﺮﻧﻴﺎﻳﻨﺪ ﭘﺎرﻩ ﭘﺎرﻩ ﺷﻮﻧﺪ و ﺧﺎﻧﻪ هﺎﻳﺸﺎن ﻣﺰﺑﻠﻪ ﺷﻮد «،و ﭼﻮن اﻳﺸﺎن ﻗﺎدر ﺑﺪﻳﻨﮑﺎر ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻦ هﻤﻪ ﺣﮑﻴﻤﺎن ﺑﺎﺑﻞ ﮐﻪ داﻧﻴﺎل و رﻓﻘﺎی ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﻳﻬﻮدی او ﺣﻨﻨﻴﺎ و ﻣﻴﺸﺎﺋﻴﻞ و ﻋﺰرﻳﺎ ازﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽ دهﺪ ،اﻣﺎ داﻧﻴﺎل ﺗﻘﺎﺿﺎی ﻣﻬﻠﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و در ﺁن ﺷﺐ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاب ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ داﻧﻴﺎل ﺧﺒﺮ ﻣﯽ دهﺪ و ﻓﺮدای ﺁن داﻧﻴﺎل هﻤﻪ ﺧﻮاب ﺑﺨﺖ اﻟﻨﺼﺮ و ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺁﻧﺮا ﺑﺪو ﺑﻴﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ» :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﺒﻮﮐﺪ ﻧﺼﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺮوی ﺧﻮد دراﻓﺘﺎدﻩ داﻧﻴﺎل را ﺳﺠﺪﻩ ﻧﻤﻮد و وی را ﺧﻄﺎب ﮐﺮدﻩ ﮔﻔﺖ :ﺑﺪرﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪای ﺗﻮ ﺧﺪای ﺧﺪاﻳﺎن و ﺧﺪاوﻧﺪ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن اﺳﺖ .ﭘﺲ ﭘﺎدﺷﺎﻩ داﻧﻴﺎل را ﻣﻌﻈﻢ ﺳﺎﺧﺖ و او را ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﺎﺑﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ داد و رﺋﻴﺲ روﺳﺎ ﺑﺮ ﺟﻤﻴﻊ ﺣﮑﻤﺎی ﺑﺎﺑﻞ ﺳﺎﺧﺖ« )ﮐﺘﺎب داﻧﻴﺎل ﻧﺒﯽ ،ﺑﺎب دوم، .(۴٨-۴۶
________________________________ -١وﻟﺘﺮ در اﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ از ﮐﺘﺎب داﻧﻴﺎل ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺁدم هﺎی ﮐﺞ ﺧﻴﺎل از اﻳﻦ رواﻳﺖ ﻣﻘﺪس ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺨﺖ اﻟﻨﺼﺮ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺗﻤﺎﻳﻼﺗﯽ اﻧﺤﺮاﻓﯽ داﺷﺘﻪ و ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ داﻧﻴﺎل ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺗﻮرات در اﺻﻞ هﻢ ﻧﻴﮑﻮ ﻣﻨﻈﺮ ﺑﻮدﻩ ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﻴﻦ رژﻳﻢ ﻏﺬاﺋﯽ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﺧﺎص او ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،وﻟﯽ اﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﺧﻮد او ﺑﺎ اﻳﻦ اﻓﮑﺎر ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ ﺳﺮ و ﮐﺎری ﻧﺪارد.
ﺻﻔﺤﻪ ١١از ١۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﻧﺒﻮﮐﺪ ﻧﺼﺮ اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ ﻣﺠﺴﻤﻪ ای را از ﺧﺪای ﺑﺎﺑﻠﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ ارﺗﻔﺎع ۶٠ذراع و ﻋﺮض ۶ذراع ﻣﯽ ﺳﺎزد و هﻤﻪ ﺑﺰرﮔﺎن ﮐﺸﻮر را ﺑﻪ ﺳﺠﺪﻩ ﺑﺮ ﺁن دﻋﻮت ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،و ﭼﻮن داﻧﻴﺎل و دوﺳﺘﺎن او از ﺳﺠﺪﻩ ﺳﺮﺑﺎز ﻣﯽ زﻧﻨﺪ ﺳﻪ دوﺳﺖ داﻧﻴﺎل را ﺑﻪ درون ﮐﻮﻩ ﺁﺗﺶ ﻣﯽ اﻓﮑﻨﺪ ،وﻟﯽ اﻳﻦ هﺮ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻧﻔﺮ ﭼﻬﺎرﻣﯽ دﻳﮕﺮی ﮐﻪ ﺷﺒﻴﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﺪا اﺳﺖ در ﻣﻴﺎن ﺁﺗﺶ ﻣﯽ ﺧﺮاﻣﻨﺪ و »ﻧﻪ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﺑﺪن هﺎی اﻳﺸﺎن اﺛﺮی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،ﻧﻪ ﻣﻮﺋﯽ از ﺳﺮﺷﺎن ﻣﯽ ﺳﻮزد ،ﻧﻪ رﻧﮓ ردای اﻳﺸﺎن ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد «،و ﺁﻧﻮﻗﺖ ﻧﺒﻮﮐﺪ ﻧﺼﺮ دوﺑﺎرﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﻣﺘﺒﺎرک ﺑﺎد ﺧﺪای ﺷﺪرک و ﻣﻴﺸﮏ و ﻋﺒﺪ ﻧﻐﻮ ،و ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ از ﺁن ﭘﺲ هﺮ ﻗﻮم و اﻣﺖ و زﺑﺎن ﮐﻪ ﺣﺮف ﻧﺎﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ای ﺑﻪ ﺿﺪ اﻳﻦ ﺧﺪا ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﭘﺎرﻩ ﭘﺎرﻩ ﺷﻮﻧﺪ و ﺧﺎﻧﻪ هﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﻣﺰﺑﻠﻪ ﻣﺒﺪل ﮔﺮدد و ﻧﺎﻣﻪ ای ﺑﻪ »ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم هﺎ و اﻣﺖ هﺎ و زﺑﺎن هﺎ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ زﻣﻴﻦ ﺳﺎﮐﻨﻨﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﺪای ﺗﺎزﻩ ﺧﺪاﺋﯽ ﻋﻈﻴﻢ اﺳﺖ ،و ﻣﻠﮑﻮت او ﻣﻠﮑﻮت ﺟﺎوداﻧﯽ اﺳﺖ و ﺳﻠﻄﻨﺖ او ﺗﺎ اﺑﺪاﻻﺑﺎد ...و اﻻن ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﺒﻮﮐﺪ ﻧﺼﺮ هﺴﺘﻢ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁﺳﻤﺎن هﺎ را ﺗﺴﺒﻴﺢ و ﺗﮑﺒﻴﺮ و ﺣﻤﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ «.وﻟﯽ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت ﺑﺨﺖ اﻟﻨﺼﺮ ﺑﻪ دﻳﻦ ﻣﺒﻴﻦ ﻳﻬﻮﻩ ،در ﺿﻴﺎﻓﺖ ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ او ﺑﻠﺸﺼﺮ در ﮐﺎخ ﺑﺎﺑﻞ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﯽ دهﺪ ،دﺳﺘﯽ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ در ﻧﻮﺷﺘﻪ ای ﮐﻪ داﻧﻴﺎل ﻣﻌﻨﯽ ﺁﻧﺮا ﺑﺮای او ﺷﺮح ﻣﯽ دهﺪ ،ﺑﻪ وی اﻃﻼع ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺳﻠﻄﻨﺖ او ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪﻩ و ﺑﻪ ﻣﺎدﻩ و ﭘﺎرس هﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و هﻤﺎن ﺷﺐ ﺑﻠﺸﺼﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺑﺪﻧﺒﺎل اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا ،ﺟﺎﻟﺒﺘﺮﻳﻦ ﺑﺨﺶ اﻓﺴﺎﻧﻪ داﻧﻴﺎل ﺁﻏﺎز ﻣﯽ ﺷﻮد :دارﻳﻮش ﻣﺎدی )و ﻧﻪ ﮐﻮرش ﭘﺎرﺳﯽ( ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﮐﻠﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد، و ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﮐﻪ ١٢٠واﻟﯽ ﺑﺮ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﻧﺼﺐ ﮐﻨﺪ ،و ﺁﻧﻬﺎ را زﻳﺮ ﻓﺮﻣﺎن ﺳﻪ وزﻳﺮ ﻣﯽ ﮔﺬارد ﮐﻪ داﻧﻴﺎل وزﻳﺮ اﻋﻈﻢ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﭼﻮن ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻓﺮﻣﺎن ﺻﺎدرﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ هﺮ ﮐﺴﯽ ﺗﺎ ﺳﯽ روز ﺧﺪاﺋﯽ ﻏﻴﺮ از او دﻋﺎ ﮐﻨﺪ در ﭼﺎﻩ ﺷﻴﺮان اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﻮد ،و واﻟﻴﺎن ﭘﺎدﺷﺎﻩ داﻧﻴﺎل را در ﺣﺎل دﻋﺎ ﮐﺮدن ﺑﺴﻮی اورﺷﻠﻴﻢ ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،داﻧﻴﺎل را ﺑﻪ ﮔﻮدال ﺷﻴﺮان ﻣﯽ اﻧﺪازﻧﺪ ،اﻣﺎ ﺻﺒﺤﮕﺎﻩ او را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﻴﺮهﺎ ﭘﻴﺶ ﭘﺎﻳﺶ ﻣﺜﻞ ﺑﺮﻩ ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ اﻧﺪ ،و داﻧﻴﺎل دوﺑﺎرﻩ ﺻﺪر اﻋﻈﻢ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻣﯽ ﺷﻮد ،و ﭘﺲ از ﺁن دارﻳﻮش ﺑﻪ ﺟﻤﻴﻊ ﻗﻮم هﺎ و اﻣﺖ هﺎ و زﺑﺎن هﺎﺋﯽ ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن ﺳﺎﮐﻦ هﺴﺘﻨﺪ ﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﺻﺎدر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :در هﺮ ﻣﻤﻠﮑﺘﯽ از ﻣﻤﺎﻟﮏ او ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪای داﻧﻴﺎل ﻟﺮزان و هﺮاﺳﺎن ﺷﻮﻧﺪ ،زﻳﺮا او ﺧﺪای ﺣﯽ و ﺗﺎ اﺑﺪاﻻﺑﺎد ﻗﻴﻮم اﺳﺖ و ﻣﻠﮑﻮت او ﺑﯽ زوال اﺳﺖ« )ﮐﺘﺎب داﻧﻴﺎل ﻧﺒﯽ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ٢۶ ،و.(٢٧ ﺑﻌﺪ از »دارﻳﻮش ﺑﻦ اﺧﺸﻮرش ﮐﻪ از ﻧﺴﻞ ﻣﺎدﻳﺎن و ﺑﺮ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﮐﻠﺪاﻧﻴﺎن ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻮد« )ﮐﺘﺎب داﻧﻴﺎل ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ (١،ﮐﻮرش ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻓﺎرس ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ او ﻣﯽ ﺷﻮد )ﺑﺎب دهﻢ (١ ،وﻟﯽ داﻧﻴﺎل هﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎ ﺣﺪود ﻳﮏ ﻗﺮن ﻓﺎﺻﻠﻪ از ﻧﺒﻮﮐﺪ ﻧﺼﺮ ،ﺗﻌﺒﻴﺮ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮاب هﺎی ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ .ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ را ﺑﺼﻮرت اﻧﺴﺎﻧﯽ از زﺑﺮﺟﺪ درﺧﺸﺎن ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﭼﻮن ﺷﻌﻠﻪ ﺁﺗﺶ و دﺳﺖ و ﭘﺎﺋﯽ ﭼﻮن ﻣﻔﺮغ ﺻﻴﻘﻠﯽ و ﺻﺪاﺋﯽ ﭼﻮن هﻤﻬﻤﻪ دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺳﭙﺎهﻴﺎن ،ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﻴﮑﺎﺋﻴﻞ ﺑﻪ ﻣﺪت ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﺮوز ﺑﺎ رﺋﻴﺲ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن اﻳﺮان ﮐﺸﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و ﺳﺮاﻧﺠﺎم او را ﻣﻐﻠﻮب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،و دارﻳﻮش ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺑﺖ ﺑﻌﻞ ﮐﻪ روزاﻧﻪ ١٢ﮐﻴﻠﻮ ﺁرد و ۴٠ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﺮﻳﺎن و ۶ﺧﻤﺮﻩ ﺷﺮاب ﺧﻮراک او اﺳﺖ ﻣﯽ ﭘﺮدازد و ﺑﻌﺪ از او ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺘﺶ اژدهﺎﺋﯽ روی ﻣﯽ ﺁورد و ﺑﻪ داﻧﻴﺎل اﻃﻼع ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ اژدهﺎ ﺧﺪای زﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﻪ ﻣﻮﻋﻈﻪ و راهﻨﻤﺎﺋﯽ داﻧﻴﺎل ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺑﻌﻞ را ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ و ﮐﺎهﻨﺎن ﺁﻧﺮا ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺧﻮدش ﻧﻴﺰ ﻳﻬﻮدی ﻣﯽ ﺷﻮد )ﮐﺘﺎب دوم داﻧﻴﺎل ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ(.
ﺻﻔﺤﻪ ١٢از ١۴ﺻﻔﺤﻪ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺤﻤﻴﺎ ﮐﺘﺎب ِﻧ ِ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﮐﺘﺎب از ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮرات ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﺮان اﺧﺘﺼﺎص دادﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﺘﺎب ﻧﺤﻤﻴﺎ اﺳﺖ .ﻧﺤﻤﻴﺎ ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﺧﻮدش ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﺳﺎﻗﯽ »ارﺗﺤﺸﺴﺘﺎ« ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﻳﺮان اﺳﺖ ١،وﻟﯽ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﺼﻮرت ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻳﻬﻮﻩ از ﮐﺘﺎب ﺗﻮرات ﺳﺮ ﺑﺮﻣﯽ ﺁورد و ﮐﺘﺎب او ﺑﻨﺎم ﮐﺘﺎب ﻧﺤﻤﻴﺎ ﻳﮑﯽ از ﮐﺘﺎب هﺎی درﺟﻪ اول ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﺧﻮد ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﺎﺟﺮا را ﭼﻨﻴﻦ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ: » ...و در ﻣﺎﻩ ﻧﻴﺴﺎن در ﺳﺎل ﺑﻴﺴﺘﻢ ارﺗﺤﺸﺴﺘﺎ ﭘﺎدﺷﺎﻩ واﻗﻊ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﺮاب ﭘﻴﺶ وی ﺑﻮد و ﻣﻦ ﺷﺮاب را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ دادم ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﻦ ﺳﺎﻗﯽ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻮدم ...و او ﻣﺮا ﮔﻔﺖ ﭼﺮا روی ﺗﻮ ﻣﻠﻮل اﺳﺖ ﻳﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻴﻤﺎر هﺴﺘﯽ؟ ﭘﺲ ﻣﻦ ﺑﻴﻨﻬﺎﻳﺖ ﺗﺮﺳﺎن ﺷﺪم و ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﮔﻔﺘﻢ ﭘﺎدﺷﻪ ﺗﺎ اﺑﺪاﻻﺑﺎد زﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ ،روﻳﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻼل ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﺣﺎل ﺁﻧﮑﻪ ﺷﻬﺮی ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻊ ﻗﺒﺮهﺎی ﭘﺪراﻧﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺮاب اﺳﺖ و دروازﻩ هﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ .ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻣﺮا ﮔﻔﺖ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﯽ ﻃﻠﺒﯽ؟ ﮔﻔﺘﻢ اﮔﺮ ﭘﺎدﺷﺎﻩ را ﭘﺴﻨﺪ ﺑﺎﺷﺪ و اﮔﺮ ﺑﻨﺪﻩ ات در ﺣﻀﻮرت اﻟﺘﻔﺎت ﻳﺎﺑﺪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻳﻬﻮدا ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﺮا ﺗﻌﻤﻴﺮ ﻧﻤﺎﻳﻢ .ﭘﺲ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺻﻮاب دﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ و ﺳﺮداران ﺳﭙﺎﻩ و ﺳﻮاران ﻧﻴﺰ هﻤﺮاﻩ ﻣﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎد« )ﮐﺘﺎب ﻧﺤﻤﻴﺎی ﻧﺒﯽ ،ﺑﺎب دوم.(١٠-١ ، ﻧﺤﻤﻴﺎ ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻣﯽ رﺳﺪ و ﻓﺮﻣﺎن ﭘﺎدﺷﺎﻩ را ﺑﻪ واﻟﻴﺎن ﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ: »… ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺷﺒﮕﺎهﺎن ﺑﻄﻮر ﻧﺎﺷﻨﺎس از ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﺸﻤﻪ اژدهﺎ ﺗﺎ دروازﻩ ﺧﺎﮐﺮوﺑﻪ ﺑﻴﺮون رﻓﺘﻢ و ﺑﺮای ﻋﺒﻮر ﭼﻬﺎرﭘﺎﺋﯽ ﮐﻪ زﻳﺮ ﻣﻦ ﺑﻮد در ﺧﺮاﺑﻪ هﺎ راهﯽ ﻧﺒﻮد .ﭘﺲ ﺑﻪ ﮐﺎهﻨﺎن و ﺷﺮﻓﺎ و ﺳﺮوران از ﺧﺪای ﺧﻮد ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﯽ ﺑﻮد و ﻧﻴﺰ از ﻣﻼﻃﻔﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﺧﺒﺮ دادم و هﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺑﺮﺧﻴﺰﻳﻢ و ﺗﻌﻤﻴﺮ ﻧﻤﺎﺋﻴﻢ« )ﺑﺎب دوم .(١٨-١٣ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺣﺼﺎر ﺑﺰرگ اورﺷﻠﻴﻢ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺳﻨﺒﻠﻂ ﺣﺮوﻧﯽ و ﺷﻤﻌﻴﺎ اﺑﻦ دﻻﻳﺎاﺑﻦ ﻣﻬﻴﻄﺒﺌﻴﻞ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻧﺤﻤﻴﺎ ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﺋﯽ ﺁن ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻃﺒﻖ ﻓﻬﺮﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﯽ دهﺪ ۴٢٣۶٠ﻧﻔﺮ را در ﺁن ﻣﺴﮑﻦ ﻣﯽ دهﺪ، ﺳﻮای ٧٣٣٧ﻧﻔﺮ ﻏﻼﻣﺎن و ﮐﻨﻴﺰان و ٢۴۵ﻧﻔﺮ ﻣﻄﺮب و ٧٣۶اﺳﺐ و ٢۴۵ﻗﺎﻃﺮ و ۴٣۵ﺷﺘﺮ و ۶٧٢٠اﻻغ ،و ﺿﻤﻨًﺎ ۴١هﺰار درم ﻃﻼ و ٢٢٠٠ﻣﻨﺎی ﻧﻘﺮﻩ و ۵٩٧دﺳﺖ ﻟﺒﺎس ﮐﻬﺎﻧﺖ و ۵٠ﻗﺎب ﺑﻪ ﺧﺰاﻧﻪ هﺪﻳﻪ دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد .در اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﻋﺰرای ﮐﺎهﻦ ﮐﻪ او ﻧﻴﺰ در درﺑﺎر ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﻳﺮان ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدﻩ و از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﮔﺮدﺁوری ﻣﺘﻦ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺗﻮرات ﺑﺮای ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺣﻘﻮﻗﯽ و ﺟﺰاﺋﯽ ﺑﺮای ﺁﻧﺎن ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ در روز اول ﻣﺎﻩ هﻔﺘﻢ در ﮐﻨﺎر دروازﻩ ﺁب از روﺷﻨﺎﺋﯽ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﻧﺼﻒ روز ﺗﻮرات ﺑﺮای ﻗﻮم ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ و ﮐﺎهﻨﺎن دﻳﮕﺮ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﺻﺪای روﺷﻦ ﺗﮑﺮار و ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻗﻮم ﭼﻮن ﮐﻼم ﺗﻮرات را ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻧﺪ ﺷﻴﻮن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و در روز ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرم ﭘﻼس درﺑﺮ ﺧﺎک ﺑﺮﺳﺮ ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد و ﺗﻘﺼﻴﺮات ﭘﺪراﻧﺸﺎن اﻋﺘﺮاف ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ و ﺑﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ از ازل ﻣﺘﺒﺎرک ﺑﺎﺷﯽ زﻳﺮا ﺗﻮ ﺑﻮدی ﮐﻪ اﺳﻢ ﺁﺑﺮام را ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﻤﻮدی… و ﭘﺎدﺷﺎهﺎن و ﻗﻮم هﺎی ﮐﻨﻌﺎﻧﻴﺎن را ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻳﺸﺎن ﻧﻤﻮدی ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ هﻼﮐﺖ رﺳﺎﻧﻨﺪ و زﻣﻴﻦ هﺎی ﺑﺮوﻣﻨﺪ و ﺧﺎﻧﻪ هﺎی ﭘﺮ از ﻧﻔﺎﻳﺲ و ﭼﺸﻤﻪ هﺎی ﮐﻨﺪﻩ ﺷﺪﻩ و ﺗﺎﮐﺴﺘﺎن هﺎ و ﺑﺎغ هﺎی زﻳﺘﻮن و درﺧﺘﺎن ﻣﻴﻮﻩ دار ﺑﯽ ﺷﻤﺎر ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺘﺼﺮف ﺁوردﻧﺪ و ﺧﻮردﻩ و ﺳﻴﺮ ﺷﺪﻩ و ﻓﺮﺑﻪ ﮔﺸﺘﻪ و از ﻧﻌﻤﺖ هﺎی ﻋﻈﻴﻢ او ﻣﺘـﻠـﺬ ذ ﮔﺮدﻧﺪ )ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ از ﺑﺎب هﺎی ﺷﺸﻢ ﺗﺎ ﻧﻬﻢ ﮐﺘﺎب ﻧﺤﻤﻴﺎ( .و در ﭘﯽ اﻳﻦ اﻗﺮار ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻋﻬﺪ ﻧﺎﻣﻪ ای ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻣﻀﺎء ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﺑﻪ دﻳﮕﺮ ﺳﺎﮐﻨﺎن ﻏﻴﺮ ﻳﻬﻮدی ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن ﻧﺪهﻨﺪ و دﺧﺘﺮان ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻴﺰ ﺑﺮای ﭘﺴﺮان ﺧﻮد ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ و از ﺁﻧﻬﺎ در روزهﺎی ﺷﻨﺒﻪ ﻣﺘﺎع ﻳﺎ ﺁذوﻗﻪ ﻧﺨﺮﻧﺪ و ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ هﺎی ﺧﻮدﺷﺎن و ﮔﺎوان و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪاﻧﺸﺎن را وﻗﻒ ﻳﻬﻮﻩ ﮐﻨﻨﺪ )هﻤﺎن ﮐﺘﺎب ،ﺑﺎب هﺎی دهﻢ ﺗﺎ دوازدهﻢ(. ﺑﺎ هﻤﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻨﻄﻘﺎ اﻧﺘﻈﺎر ﺟﻌﻞ و ﺗﻘﻠﺒﯽ ﻋﻤﺪی را در ﻳﮏ ﮐﺘﺎب »ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ« ﻧﻤﯽ ﺑﺎﻳﺪ داﺷﺖ ،واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺗﻮرات در ﻣﻮرد ﺁزادی ﻗﻮم ﻳﻬﻮد از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﻮرش ﺑﺰرگ ﭘﺲ از ﺗﺼﺮف ﺑﺎﺑﻞ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺘﻦ ﻓﺮﻣﺎن اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ در اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﭼﻨﺎن ﺁﺷﮑﺎرا ﺟﻌﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در هﺮ دادﮔﺎﻩ اﻣﺮوزی ﺑﺼﻮرت ﻧﺸﺮ اﮐﺎذﻳﺐ ﻣﻮرد ﭘﻴﮕﺮد ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد. ﻓﺼﻞ ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ »ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم« در ﻋﻬﺪ ﻋﺘﻴﻖ ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﺟﻤﻼت ﺗﻤﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ» :و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﮐﻮرش ﭘﺎدﺷﺎﻩ _________________________________ -١هﻮﻳﺖ واﻗﻌﯽ اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺧﺸﻮرش داﺳﺘﺎن اﺳﺘﺮ روﺷﻦ ﻧﻴﺴﺖ ،وﻟﯽ اﺣﺘﻤﺎل ﻣﯽ رود ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮر اردﺷﻴﺮ اول )ارﺗﺨﺸﺘﺮ (Artaxerxes ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺸﺎﻳﺎر ﺑﺎﺷﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ١٣از ١۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻧﻘﺶ اﻳﺮان در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﻓﺎرس را ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ ﺗﺎ در ﺳﺎل اول ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮد در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﺧﻮد ﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﻧﺎﻓﺬ ﮐﺮد و در ﺁن ﻧﻮﺷﺖ :ﮐﻮرش ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻓﺎرس ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای ﺁﺳﻤﺎن هﺎ ﻣﺮا ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوای ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻤﺎﻟﮏ زﻣﻴﻦ ﮐﺮدﻩ و ﺑﻪ ﻣﻦ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪ ای ﺑﺮای وی در اورﺷﻠﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﻳﻬﻮد اﺳﺖ ﺑﻨﺎ ﻧﻤﺎﻳﻢ «.اﺻﻞ اﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎن ﮐﻮرش در ﮐﺎوش هﺎی ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ در ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﮐﺸﻒ ﺷﺪﻩ و اﮐﻨﻮن ﺑﻨﺎم »اﺳﺘﻮاﻧﻪ ﮐﻮرش« در ﻣﻮزﻩ ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎ در ﻟﻨﺪن ﻧﮕﺎهﺪاری ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻣﺘﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺁن ﻧﻴﺰ در ﺁﺋﻴﻦ ﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖ دو هﺰار و ﭘﺎﻧﺼﺪوﻣﻴﻦ ﺳﺎل ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬاری ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ اﻳﺮان در ﺳﺎل ١٣۵٠ ) ١٩٧١ﻣﺴﻴﺤﯽ( ﺑﻪ ﺑﺴﻴﺎری از زﺑﺎن هﺎی ﺟﻬﺎن ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪ و در دﺳﺘﺮس ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﻧﻴﺰ ﺑﺼﻮرت ﻣﺪرﮐﯽ ﺗﺎرﻳﺨﯽ در زﻣﻴﻨﻪ »ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ« در ﺑﻨﺎی ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ در ﻧﻴﻮﻳﻮرک ﻧﺼﺐ ﺷﺪ .در اﻳﻦ ﻣﺘﻦ ﻧﻪ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﺻﺤﺒﺘﯽ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﮐﻮرش را ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوای ﺟﻬﺎن ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و ﻧﻪ اﻳﻨﮑﻪ از ﺟﺎﻧﺐ او ﺑﻪ ﮐﻮرش ﻣﺄﻣﻮرﻳﺘﯽ در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺧﺎﻧﻪ ای ﺑﺮای وی در اورﺷﻠﻴﻢ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺁﻧﭽﻪ واﻗﻌﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻮرش ﺑﺮای ﺗﻤﺎﻣﯽ اﺗﺒﺎع ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ ﭘﺎرس ﺣﻖ ﺁزادی ﻋﻘﻴﺪﻩ و ﺁزادی ﻣﺬهﺐ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﻟﺒﺘﻪ در ﮐﺘﺎب هﺎی اﺳﺘﺮ و داﻧﻴﺎل و ﻧﺤﻤﻴﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻄﻠﺒﯽ ﺧﻼف واﻗﻊ ﺑﻪ دﻳﮕﺮ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن اﻳﺮان :دارﻳﻮش ،ﺧﺸﺎﻳﺎرﺷﺎ ،اردﺷﻴﺮ ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﻻاﻗﻞ در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب هﺎ ﻣﺘﻦ ﻣﺸﺨﺼﯽ از ﺁن ﻧﻮع ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﻮرش ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اراﺋﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻨﺪ ﻗﺮن ﺑﻌﺪ از ﺁن ،اﮐﺘﺸﺎف ﻣﺘﻦ اﺻﻠﯽ ،ﺟﻌﻠﯽ ﺑﻮدن رواﻳﺖ ﻳﮏ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ را ﻣﺴﺠﻞ ﮐﻨﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ١۴از ١۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺟﻬﺎن ﭘﺲ از ﻣﺮگ ،در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺟﻬﺎن ﭘﺲ از ﻣﺮگ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻣﻔﻬﻮم ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ ﮐﻪ از ﺿﻮاﺑﻂ ﺑﻨﻴﺎدی ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی اﺳﺖ و ﻧﻘﺶ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻤﯽ در زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮﻩ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن دارد ،ﺑﻪ ﺧﻼف ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻨﻄﻘﺎ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽ ﺗﻮان داﺷﺖ در هﺮ ﮐﺪام از اﻳﻦ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﺎ دوﺗﺎی دﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و درک ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻀﺎدی در ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺧﺪای ﻣﺸﺘﺮک و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﺸﺘﺮک دارﻧﺪ از دﻳﺮﺑﺎز ﺑﺮای ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻔﺴﺮان ﻣﺬهﺒﯽ دﺷﻮار ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ در ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ هﺎ اﺳﺎﺳﺎ وﺟﻮد ﺑﻬﺸﺖ و دوزﺧﯽ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ و ﺁﻧﭽﻪ هﻢ ﮐﻪ اﻣﺮوز در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ در ﺁن وﺟﻮد دارد ﺑﻌﺪهﺎ و ﺁﻧﻬﻢ ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺒﻬﻢ ﺑﺪان اﻓﺰودﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،در دﻳﮕﺮی ﻓﻘﻂ از دوزخ ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﮐﻤﺎﺑﻴﺶ ﻣﺸﺨﺺ ﺳﺨﻦ ﻣﯽ رود و ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺎهﻴﺘﯽ ﺻﺮﻓ ًﺎ ﻣﻌﻨﻮی دارد ﮐﻪ از ﺁن ﺗﻮﺻﻴﻒ روﺷﻨﯽ ﺑﻌﻤﻞ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،در ﺳﻮﻣﯽ ﺑﻄﻮر ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺎﻏﯽ ﭘﻬﻨﺎور و هﻤﻴﺸﻪ ﺳﺮﺳﺒﺰ و ﭘﺮ از ﺟﻮی هﺎی ﺷﻴﺮ و ﻋﺴﻞ و ﺷﺮاب ﻃﻬﻮر و درﺧﺘﺎن ﻣﻴﻮﻩ دار و ﺣﻮرﻳﺎن و ﻏﻼﻣﺎن ﺑﻬﺸﺘﯽ و ﺟﻬﻨﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﻴﺎهﭽﺎﻟﯽ ﺁﺗﺸﻴﻦ و ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺑﺮ دﺳﺖ و ﺁب ﺟﻮﺷﺎن و ﻏﺬای ﭼﺮﮐﻴﻦ و درﺧﺖ زﻗﻮم ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. در ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻗﺒﻼ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ،ﺗﺎ زﻣﺎن اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﻗﺮن ﺷﺸﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ اﺻﻮﻻ ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺸﺨﺼﯽ از زﻧﺪﮔﯽ در ﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮ و ﻃﺒﻌﺎ از ﺑﻬﺸﺖ ﻳﺎ ﺟﻬﻨﻢ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ و ارواح ﻣﺮدﮔﺎن ﺟﻤﻠﮕﯽ در ﻣﮑﺎن ﺗﺎرﻳﮏ و ﺳﺮد و ﺧﺎﻣﻮش ﺑﻨﺎم ﺷﺌﻮل ﻣﯽ زﻳﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﻠﻤﺮو ﻇﻠﻤﺖ و ﺳﮑﻮت ﺑﻮد و در ﻣﺤﻠﯽ در زﻳﺮ زﻣﻴﻦ ،ﻳﺎ در ژرﻓﻨﺎی اﻗﻴﺎﻧﻮس ﻧﺎﻣﺘﻨﺎهﯽ ﮐﺎﺋﻨﺎت ،ﻳﺎ در ﻣﮑﺎن ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ای ﮐﻪ هﺮ ﺷﺎﻣﮕﺎﻩ ﺧﻮرﺷﻴﺪ در ﺁﻧﺠﺎ ﻏﺮوب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻇﻠﻤﺎت را ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺧﻮد ﻣﯽ ﺁورد ﻗﺮار داﺷﺖ .در اﻳﻦ دﻳﺎر ﺧﺎﻣﻮﺷﺎن هﻤﻪ ﻣﺮدﮔﺎن ﻣﺮد و زن و ﻧﻴﮑﻮﮐﺎر و ﺷﺮﻳﺮ در ﮐﻨﺎر هﻢ ﺑﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺮدﻧﺪ و اﻣﺘﻴﺎزی ﺑﺮ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺎداش و ﮐﻴﻔﺮ اﻓﺮاد در هﻤﻴﻦ دﻧﻴﺎ و هﻤﻴﻦ زﻧﺪﮔﯽ دادﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ .ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻪ ﻓﺮاﻣﻴﻦ و دﺳﺘﻮرهﺎی ﻳﻬﻮﻩ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد )و ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻧﮑﻮﮐﺎرﺗﺮ و ﭘﺎﮐﺘﺮ ﺑﻮد( از زﻧﺪﮔﯽ درازﺗﺮ و رﻓﺎﻩ زﻳﺎدﺗﺮی ﺑﺮﺧﻮردار ﻣﯽ ﺷﺪ و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در ﭘﻴﺮوی از اواﻣﺮ ﻳﻬﻮﻩ ﻗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﺮد ﺑﻪ ﻣﺮگ زودرس ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﯽ ﺁﻣﺪ )ﮐﺘﺎب ﻣﺰاﻣﻴﺮ ،ﻣﺰﻣﻮر دهﻢ ،٢٧ ،ﻣﺰﻣﻮر ﻳﺎزدهﻢ ،٩ ،ﻣﺰﻣﻮر هﻔﺘﺎد و ﺳﻮم ،١٨ ،ﮐﺘﺎب اﻳﻮب ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﻔﺘﻢ (٧ ،در ﻣﻮرد ﭘﺎداش و ﮐﻴﻔﺮ دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﺷﺪ» :اﮔﺮ ﺑﻪ ﻓﺮاﺋﺾ ﻣﻦ ﺳﻠﻮک ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ و اواﻣﺮ ﻣﺮا ﺑﺠﺎ ﺁورﻳﺪ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺎران هﺎی ﺷﻤﺎ را در ﻣﻮﺳﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاهﻢ داد و زﻣﻴﻨﺎن ﻣﺤﺼﻮل ﻓﺮاوان ﺧﻮاهﺪ ﺁورد و درﺧﺘﺎﻧﺘﺎن ﻣﻴﻮﻩ ﺧﻮب ﺧﻮاهﻨﺪ داد و ﺧﺮﻣﻦ ﺷﻤﺎ ﺗﺎ رﺳﻴﺪن اﻧﮕﻮرﺗﺎن ﮐﻮﻓﺘﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﻧﺎن ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﻴﺮی ﺧﻮاهﻴﺪ ﺧﻮرد و دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد را دﻧﺒﺎل ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد و هﻤﻪ را ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺸﺖ ،و ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﻟﺘﻔﺎت ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد و درﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﺧﺮاﻣﻴﺪ و ﺧﺪای ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﺑﻮد« )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ .(١٢-٣ ،و اﮔﺮ ﻓﺮاﺋﺾ ﻣﺮا ﺁﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ام ﺑﺠﺎ ﻧﻴﺎورﻳﺪ، ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺧﻮف و ﺳﻞ و ﺗﺐ ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺁﺳﻤﺎﻧﺘﺎن را ﻣﺜﻞ ﺁهﻦ و زﻣﻴﻨﺘﺎن را ﻣﺜﻞ ﻣﺲ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد و وﺣﻮش ﺻﺤﺮا را ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را ﺑﯽ اوﻻد ﮐﻨﻨﺪ و ﺣﻴﻮاﻧﺎﺗﺘﺎن را ﺑﻪ هﻼﮐﺖ رﺳﺎﻧﻨﺪ ،و دﻩ زن ﻧﺎن ﺷﻤﺎ را در ﻳﮏ ﺗﻨﻮر ﺧﻮاهﻨﺪ ﭘﺨﺖ ،ﮔﻮﺷﺖ ﭘﺴﺮان ﺧﻮد را ﺧﻮاهﻴﺪ ﺧﻮرد و ﮔﻮﺷﺖ دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﺧﻮاهﻴﺪ ﺧﻮرد و ﺷﻤﺸﻴﺮ را در ﻋﻘﺐ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺸﻴﺪ« )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺷﺸﻢ.(٣٣-١۵ ، اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﺑﻘﺎی روح و ﺟﻬﺎن ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ و روز ﺣﺴﺎب و ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ ﺗﻨﻬﺎ در دوران ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺎ اﻳﺮان زرﺗﺸﺘﯽ و ﺣﮑﻮﻣﺖ دوﻳﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺑﺮ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ در دﻳﻦ ﻳﻬﻮد راﻩ ﻳﺎﻓﺖ ١.در اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی ﺗﺎزﻩ ﮔﻨﺎهﮑﺎران در ﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮ در ﻣﺮگ اﺑﺪی ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ،وﻟﯽ ﺛﻮاﺑﮑﺎران ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺘﯽ ﻣﯽ رﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻈﻴﺮ ﺑﺎغ ﻋﺪن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﭼﻬﺎر رودﺧﺎﻧﻪ داﺷﺖ :ﻳﮏ رود ﻋﺴﻞ ﺑﺮای ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﻳﮏ رود ﺷﻴﺮ ﺑﺮای ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﻳﮏ رود ﺷﺮاب ﺑﺮای ﺷﻴﻮخ ﻣﺬهﺒﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ و ﻳﮏ رود روﻏﻦ ﺑﺮای ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﻳﻬﻮد .در اﻳﻦ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺤﺮاﺑﯽ وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ٢ در ﺗﻤﺎم ﻣﺪت داود ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ در ﺁن ﺑﻪ ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﻋﻮد و ﺧﻮاﻧﺪن ﺳﺮودهﺎی ﻣﺰاﻣﻴﺮ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮد.
___________________________ -١ﺑﻪ ﻓﺼﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻌﺘﻘﺪات زرﺗﺸﺘﯽ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺷﻮد. -٢در ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺑﺎﺑﻠﯽ ﮔﻴﻠﮕﻤﺶ ﻧﻴﺰ ،ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﭘﻬﻠﻮان داﺳﺘﺎن در ﭘﺎﻳﺎن زﻧﺪﮔﯽ وارد ﺑﺎﻏﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ درﺧﺖ ﺧﺪاﻳﺎن در ﻣﺮﮐﺰ ﺁن ﻗﺮار دارد و ﺷﺎﺧﻪ هﺎی ﺁن از ﻓﻴﺮوزﻩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ١از ۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺟﻬﺎن ﭘﺲ از ﻣﺮگ ،در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
در اﻧﺠﻴﻞ ﺗﻘﺴﻴﻢ ارواح ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﻪ دو ﮔﺮوﻩ ﻧﻴﮑﺎن و ﺑﺪان ،ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺁن ﻧﻴﮑﺎن ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﯽ روﻧﺪ و ﺑﺪان ﺑﻪ دوزخ، در روزی ﺑﻨﺎم روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻳﺎ روز ﺣﺴﺎب اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﮐﻪ ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ از ﺁن ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ: » ...در ﺁﻧﺮوز ﭘﺴﺮ اﻧﺴﺎن )ﻋﻴﺴﯽ( ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺧﻮد ﺧﻮاهﺪ ﻧﺸﺴﺖ ،و ﺗﻤﺎم ﻣﺮدﮔﺎن در ﺣﻀﻮر او ﮔﺮد ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁﻣﺪ و وی ﺁﻧﺎن را ﺑﻪ دو ﮔﺮوﻩ ﺁﻣﺮزﻳﺪﮔﺎن و ﻣﻠﻌﻮﻧﺎن ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد .ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻧﻴﮑﻪ در ﺳﻤﺖ راﺳﺖ او هﺴﺘﻨﺪ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ :ای ﮐﺴﺎﻧﻴﮑﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺪر ﻣﻦ ﺑﺮﮐﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻳﺪ ،ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ و وارث ﺁن ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺷﻮﻳﺪ ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺷﻤﺎ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮدم ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻮراک دادﻳﺪ ،وﻗﺘﯽ ﺗﺸﻨﻪ ﺑﻮدم ﺁب دادﻳﺪ ،وﻗﺘﯽ ﺑﺮهﻨﻪ ﺑﻮدم ﻣﺮا ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻳﺪ و وﻗﺘﻴﮑﻪ ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻮدم ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﺮدﻳﺪ .و ﻧﻴﮑﺎن ﭘﺎﺳﺦ ﺧﻮاهﻨﺪ داد :ای ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﻣﺎ ﺗﺮا هﻴﭽﻮﻗﺖ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻳﺎ ﺗﺸﻨﻪ ﻳﺎ ﺑﺮهﻨﻪ و ﻳﺎ ﻏﺮﻳﺐ ﻧﺪﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ ،وﻟﯽ ﻋﻴﺴﯽ در ﺟﻮاب ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ :ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ ﺑﺮادران ﻣﻦ ﮐﺮدﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻦ ﮐﺮدﻳﺪ .و ﭘﺲ از ﺁن ﺑﻪ ﻣﻠﻌﻮﻧﺎن ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ :از ﻣﻦ دور ﺷﻮﻳﺪ و ﺑﻪ ﺁﺗﺶ اﺑﺪی ﮐﻪ ﺑﺮای اﺑﻠﻴﺲ و ﺷﻴﺎﻃﻴﻦ او ﺁﻣﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺮوﻳﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮدم ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﻮراک ﻧﺪادﻳﺪ ،وﻗﺘﯽ ﺗﺸﻨﻪ ﺑﻮدم ﺑﻪ ﻣﻦ ﺁب ﻧﺪادﻳﺪ ،وﻗﺘﯽ ﺑﺮهﻨﻪ ﺑﻮدم ﻣﺮا ﻧﭙﻮﺷﺎﻧﺪﻳﺪ و وﻗﺘﯽ ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻮدم ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺴﮑﻦ ﻧﺪادﻳﺪ وﺁﻧﺎن ﺟﻮاب ﺧﻮاهﻨﺪ داد :ﮐﯽ ﻣﺎ ﺗﺮا ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻳﺎ ﺗﺸﻨﻪ ﻳﺎ ﻏﺮﻳﺐ و ﻳﺎ ﻋﺮﻳﺎن دﻳﺪﻳﻢ و ﮐﺎری ﺑﺮاﻳﺖ ﻧﮑﺮدﻳﻢ؟ وﻟﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮔﻔﺖ :ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ از ﻳﮑﯽ از ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ ﺑﺮادران ﻣﻦ ﻣﻀﺎﻳﻘﻪ ﮐﺮدﻳﺪ از ﻣﻦ ﻣﻀﺎﻳﻘﻪ ﮐﺮدﻳﺪ .ﭘﺲ از ﺁن، ﻧﻴﮑﺎن ﺑﻪ ﺣﻴﺎت ﺟﺎوداﻧﯽ وارد ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ و ﺑﺪان ﺑﻪ ﮐﻴﻔﺮاﺑﺪی ﺧﻮاهﻨﺪ رﺳﻴﺪ« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺠﻢ.(۴۵-٣١ ، در رﺳﺎﻟﻪ »ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﭘﻄﺮوس رﺳﻮل« ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺁﻧﺮا در ﻣﺘﻮن رﺳﻤﯽ ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ ﮔﻮﻳﺎﺋﯽ از ﻣﻌﺘﻘﺪات اوﻟﻴﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن درﺑﺎرﻩ ﺑﻬﺸﺖ و ﺟﻬﻨﻢ اﺳﺖ ،دوزخ ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﻇﻠﻤﺎﻧﯽ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن رودهﺎﺋﯽ از ِﺁﺗﺶ ﺟﺎری اﺳﺖ و درﻳﺎﺋﯽ از ﺁﺗﺶ ﮔﻨﺎهﮑﺎران را در درون ﺧﻮد ﺟﺎی دادﻩ اﺳﺖ ،و ﺳﻴﺎهﭽﺎل هﺎﺋﯽ در ﺁن وﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ دوزﺧﻴﺎن در ﻣﻌﺮض ﻧﻴﺶ ﻣﺎرهﺎ و ﻋﻘﺮب هﺎ ﻗﺮار دارﻧﺪ و در ﻣﻴﺎن ﺧﻮن و ﻧﺠﺎﺳﺖ و ﻣﺪﻓﻮﻋﺎت ﻣﺘﻌﻔﻨﯽ ﺑﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ﮐﻪ زﻧﺎن ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﺗﺎ ﮔﻠﻮ در ﺁن ﻓﺮو ﻣﯽ رود ،و ﮔﺎﻩ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﮔﻨﺎهﮑﺎران در درﻳﺎﺋﯽ از ﻳﺦ ﺟﺎی دارﻧﺪ .در ﺑﺮﺧﯽ از رﺳﺎﻟﻪ هﺎی ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ در ﮐﻴﻔﺮ ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد از اﻣﺘﻴﺎزات ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ در ﺟﻬﻨﻢ ﺟﺎی دادﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ در ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺑﺮزخ ﮐﻪ ﺣﮑﻢ ﭘﻴﺸﺨﻮان ﺟﻬﻨﻢ را دارد ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻌﺪا ﻣﻮرد ﺑﺨﺸﺶ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ .ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﮐﻪ روزی ﺧﺎص ﺑﻨﺎم روز ارواح دارد ﻋﻘﻴﺪﻩ دارد ﮐﻪ از راﻩ ﺻﺪﻗﻪ و دﻋﺎی ﺑﺴﺘﮕﺎن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮای ﻧﺠﺎت اﻳﻦ ﺑﺮزﺧﻴﺎن ﺑﺪرﮔﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﮐﻨﺪ .ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ اﻳﻦ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻋﻘﻴﺪﻩ »اورﻳﮕﻨﺲ« ﻗﺪﻳﺲ ﻗﺮن ﺳﻮم را ﮐﻪ ﺳﺮﮔﺮداﻧﯽ اﺑﺪی اﻳﻦ ﺑﺮزﺧﻴﺎن ﺑﺎ ﺑﺨﺸﺶ و رﺣﻤﺖ اﻟﻬﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺳﺎزﮔﺎر ﻧﻴﺴﺖ و اﻳﻨﺎن ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺟﻤﻠﮕﯽ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻪ و ﺣﺘﯽ او را ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ ﺑﺪﻋﺖ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. درﺑﺎرﻩ ﺑﻬﺸﺖ و ﻣﺎهﻴﺖ ﺁن در ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻣﺸﺨﺺ دادﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ .در اﻧﺠﻴﻞ ﻟﻮﻗﺎ ﻳﮑﺒﺎر از ﻗﻮل ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮدی ﮐﻪ هﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ او ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ» ،اﻣﺮوز ﺑﺎ ﻣﻦ در ﻓﺮدوس ﺧﻮاهﯽ ﺑﻮد« )ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻮم .(۴٣ ،در رﺳﺎﻟﻪ دوم ﺑﻪ ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ،ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ :ﻣﻦ ﺷﺨﺼﯽ را ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﮐﻪ ﭼﻬﺎردﻩ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺳﻮم ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ و ﻣﯽ داﻧﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد« )ﻓﺼﻞ دوازدهﻢ .(٣-٢ ،ﮐﺎﻣﻠﺘﺮﻳﻦ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺴﻴﺤﯽ را در ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ در ﻧﺎﻣﻪ اول ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﻪ ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﺎن ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ: »ﻣﺎ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﻴﻢ :ﺁن ﮐﺴﺎﻧﯽ از ﻣﺎ ﮐﻪ ﺗﺎ روز ﺁﻣﺪن ﺧﺪاوﻧﺪ زﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ زودﺗﺮ از ﻣﺮدﮔﺎن ﺻﻌﻮد ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ،ﺑﻠﮑﻪ در هﻤﺎن وﻗﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎن اﻟﻬﯽ ﺻﺎدر ﻣﯽ ﺷﻮد و رﺋﻴﺲ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎن ﻧﺪا در ﻣﯽ دهﺪ و ﺷﻴﭙﻮر ﺧﺪا ﺑﻪ ﺻﺪا درﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻪ زﻳﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ و ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﺮدﻩ اﻧﺪ زودﺗﺮ از دﻳﮕﺮان ﺑﺮﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﺎﺳﺖ .ﺳﭙﺲ ﺁن هﺎﺋﯽ ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن ﻣﺎ هﻨﻮز زﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﻧﺪ هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن در اﺑﺮهﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ﺗﺎ در ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻨﻨﺪ .از ﺁن ﭘﺲ ﻣﺎ هﻤﻴﺸﻪ در ﮐﻨﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد« )رﺳﺎﻟﻪ اول ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ ﺗﺴﺎﻟﻮﻧﻴﮑﺎن ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم.(١٧-١۶ ، در ﻗﺮﺁن در ٣٠ﺳﻮرﻩ و ٧٠ﺁﻳﻪ از روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ روز ﮐﻪ ﻣﻌﺎدل ﺑﺎ ﭘﻨﺠﺎﻩ هﺰار ﺳﺎل زﻣﻴﻨﯽ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺻﻮراﺳﺮاﻓﻴﻞ ﺁﻏﺎز ﻣﯽ ﺷﻮد )اﺑﺮاهﻴﻢ ،٧٣ ،ﮐﻬﻒ (٩٩ ،و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺁن دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﻋﻈﻴﻤﯽ در ﮐﺎﺋﻨﺎت ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﮐﻪ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺁن در ﺳﻮرﻩ ﺗﮑﻮﻳﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻓﺮوغ ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﺑﺪهـﺪ ،و ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺗﺎرﻳﮏ ﺷﻮﻧﺪ ،و ﮐﻮﻩ هﺎ از ﺟﺎی ﮐﻨﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺷﺘﺮان ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد رهﺎ ﮔﺮدﻧﺪ ،و ﺣﻴﻮاﻧﺎت وﺣﺸﯽ ﺑﺪور هﻢ ﮔﺮدﺁﻳﻨﺪ ،و درﻳﺎهﺎ ﺑﻪ ﺟﻮﺷﺶ درﺁﻳﻨﺪ ،و ارواح ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ درﺁﻣﻴﺰﻧﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﻪ اﻋﻤﺎل ﮐﺴﺎن ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﻮد ،ﺁﺳﻤﺎن ﺟﺎی ﺧﻮد را ﻋﻮض ﮐﻨﺪ ،و ﺗﻨﻮر دوزخ ﻓﺮوزان ﮔﺮدد ،و ﺑﻬﺸﺖ ﻧﺰدﻳﮏ ﺁوردﻩ ﺷﻮد ،هﺮ رواﻧﯽ ﺧﻮاهﺪ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺖ
ﺻﻔﺤﻪ ٢از ۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺟﻬﺎن ﭘﺲ از ﻣﺮگ ،در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﭼﻪ اﻋﻤﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻮاب ﭘﺲ ﺑﺪهﺪ« )ﺗﮑﻮﻳﺮ (١٣-١ ،و در ﺳﻮرﻩ ﺑﻌﺪ از ﺁن ،اﻓﺰودﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺸﮑﺎﻓﺪ ،و ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺷﻮﻧﺪ ،و درﻳﺎهﺎ از ﻣﺮزهﺎی ﺧﻮد ﻓﺮاﺗﺮروﻧﺪ ،و ﺗﺎﺑﻮت هﺎی ﻣﺮدﮔﺎن واژﮔﻮن ﮔﺮدد ،هﺮ رواﻧﯽ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ از ﺧﻮب و ﺑﺪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺁﮔﺎهﯽ ﺧﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ« )اﻧﻔﻄﺎر .(۵-١ ،در اﻳﻦ روز ﮐﻪ روزی وﺣﺸﺘﻨﺎک )اﻧﻌﺎم، ،(١۵روزی ﭘﺮرﻧﺞ )هﻮد ،(٢۶ ،روزی ﭘﺮ ﺣﺴﺮت )ﻣﺮﻳﻢ ،(٣٩ ،روز ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪن دﻳﺪﮔﺎن از ﺑﻴﻨﺎﺋﯽ )اﺑﺮاهﻴﻢ ،(۴٢ ،روزی دﺷﻮار )ﻗﻤﺮ ،(٨ ،روز ﻣﻮﻋﻮد )ﺑﺮوج ،(٢ ،روزی ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ )روم (۴٣ ،ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .هﻤﻪ ﻣﺮدﮔﺎن از ﮔﻮرهﺎی ﺧﻮد ﺑﺮﺧﻮاهﻨﺪ ﺧﻮاﺳﺖ )ق ،(۴٢ ،و ﺑﻪ ﭘﺎی ﺗﺮازوی ﺣﺴﺎب ﺑﺮدﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ )ﻟﻘﻤﺎن (٣٣ ،ﺗﺎ ﺛﻮاب هﺎ و ﮔﻨﺎهﺎن ﺁﻧﺎن ﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﺷﻮد )ﻣﻮﻣﻨﻮن .(١٠۴-١٠٢ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﻳﮏ داوری ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﮐﻪ ذرﻩ ای در ﺁن ﺗﺨﻠﻒ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ﮔﺮوهﯽ از ﺁﻧﺎن ﺑﺮای هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ رﻓﺖ و ﮔﺮوهﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ دوزخ ﺧﻮاهﻨﺪ اﻓﺘﺎد ﺗﺎ ﺑﺼﻮرت اﺑﺪی در ﺁن ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ )ﺑﻘﺮﻩ .(۴٨ ،ﻣﺴﻴﺮ ارواح در رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻳﺎ دوزخ ،ﭘﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻗﺮﺁن »ﺻﺮاط اﻟﺠﺤﻴﻢ« ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و در اﺻﻄﻼح ﺟﺎری ﺑﺪان ﭘﻞ ﺻﺮاط ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ )ﺻﺎﻓﺎت .(٢٢ ،هﻨﮕﺎم ﻋﺒﻮر ﺑﻬﺸﺘﻴﺎن اﻳﻦ ﭘﻞ ﺻﻮرﺗﯽ ﭘﻬﻦ و زﻣﻴﻨﯽ ﻧﺮم و هﻤﻮار دارد ،وﻟﯽ در ﻣﻮﻗﻊ ﮔﺬﺷﺘﻦ دوزﺧﻴﺎن ﺑﻪ ﺑﺎرﻳﮑﯽ ﻳﮏ ﻣﻮ و ﺑﻪ ﺗﻴﺰی ﻳﮏ ﺷﻤﺸﻴﺮ درﻣﯽ ﺁﻳﺪ. ١
ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻪ ﺳﻴﺼﺪ ﺑﺎر در ﻗﺮﺁن از دوزخ ﺑﺼﻮرت ﺟﻬﻨﻢ و ﺟﺤﻴﻢ ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ )ﮐﻪ هﺮ دو اﺻﻄﻼح از ﺗﻮرات ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ(.
در هﻤﻪ ﺁﻳﺎت ،از ﺁﺗﺶ ﺳﻮزان و ﺗﻨﻮر ﮔﺪاﺧﺘﻪ و ﺷﻌﻠﻪ هﺎی ﻓﺮوزان دوزخ ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و از اﻳﻨﮑﻪ دوزﺧﻴﺎن ﺟﺎوداﻧﻪ در اﻳﻦ ﺁﺗﺶ ﺧﻮاهﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪ و هﺮﮔﺰ از ﺁن رهﺎﺋﯽ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ .دﻳﻮارهﺎی دوزخ از ﺁﺗﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و درون ﺁﻧﻬﺎ ﺁﮐﻨﺪﻩ از ﺑﺎد ﺳﻮزﻧﺪﻩ و ﺁب هﺎی ﺧﺮوﺷﺎن و دود ﻏﻠﻴﻆ اﺳﺖ )واﻗﻌﻪ ،(۴۴-۴٢ ،دﺳﺖ و ﭘﺎی هﺮ دوزﺧﯽ در زﻧﺠﻴﺮی هﻔﺘﺎد زرﻋﯽ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﮐﺸﺎﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد )ﺣﺎﻗﻪ (٣٠ ،و ﺑﺮ ﺳﺮش ﺁب ﺟﻮﺷﺎن رﻳﺨﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد )دﺧﺎن (۴٧ ،و ﮔﺮز ﺁهﻨﻴﻦ ﮐﻮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد )ﺣﺞ (١٩ ،و ﺁﺗﺶ از ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﺋﻴﻦ و از هﻤﻪ ﺳﻮ او را در ﻣﻴﺎن ﻣﯽ ﮔﻴﺮد )ﻋﻨﮑﺒﻮت ،(۵۴ ،ﺟﺎﻣ ِﻪ او از ﺁﺗﺶ اﺳﺖ )ﺣﺞ ،(٢٢ ،و ﭼﻬﺮﻩ او ﻧﻴﺰ از ﺁﺗﺶ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )ﻣﻮﻣﻨﻮن ،(١٠٣ ،و هﺮ زﻣﺎن ﮐﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﺗﻨﺶ در ﺁﺗﺶ ﺑﺮﻳﺎن ﺷﻮد ﭘﻮﺳﺘﯽ ﺗﺎزﻩ ﺑﺮ او ﻣﯽ روﻳﺪ ﺗﺎ ﻋﺬاﺑﺶ اداﻣﻪ ﻳﺎﺑﺪ )ﻧﺴﺎء .(۵۶ ،دوزﺧﯽ ﻣﯽ ﮐﻮﺷﺪ ﺗﺎ از ﺷﻌﻠﻪ هﺎی ﺁﺗﺶ ﺑﮕﺮﻳﺰد ،اﻣﺎ هﺮﺑﺎر ﻣﻼﺋﮏ ﺟﻬﻨﻢ ﺑﺪو ﺑﺎﻧﮓ ﻣﯽ زﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺠﺎی ﺧﻮد ﺑﺎز ﮔﺮدد و ﻋﺬاب دوزخ را ﺑﭽﺸﺪ )ﺳﺠﺪﻩ .(٢٠ ،در اﻋﻤﺎق دوزخ درﺧﺘﯽ ﺗﻠﺦ روﺋﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﻮﻩ هﺎﺋﯽ ﺑﺸﮑﻞ ﺳﺮهﺎی ﺷﻴﻄﺎن دارد و دوزﺧﻴﺎن اﻳﻦ ﻣﻴﻮﻩ هﺎ را ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ و رودﻩ هﺎﻳﺸﺎن در ﺷﮑﻢ هﺎ ﭘﺎرﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد )ﺻﺎﻓﺎت (۶٢ ،و هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ از ﺗﺸﻨﮕﯽ ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮﻣﯽ ﺁورﻧﺪ ،ﻣﺄﻣﻮران دوزخ ﺑﺪاﻧﺎن ﺁﺑﯽ ﭼﺮﮐﻴﻦ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻄﺸﺸﺎن را زﻳﺎدﺗﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )اﺑﺮاهﻴﻢ .(١۶ ،و ﭼﻮن از ﺧﺪاوﻧﺪ درﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺮوج از دوزخ را ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﮔﻨﺎهﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮﻳﺶ را ﺟﺒﺮان ﮐﻨﻨﺪ ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪاﻧﺎن ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﻋﺬاب ﺁﻧﺎن هﺮﮔﺰ ﻓﺮوﮐﺶ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮐﺮد .و ﻣﺮگ ﺗﺎزﻩ ای ﻧﻴﺰ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻣﻘﺪر ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﺮای ﺳﺘﻤﮑﺎران ﻳﺎر و ٢ ﻳﺎوری ﻧﻴﺴﺖ )ﻓﺎﻃﺮ.(٣٧ ، ١٣۵ﺑﺎر ﻧﻴﺰ از ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﻨﺖ و ﺟﻨﺎت ١٠ ،ﺑﺎر ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﺪن و دوﺑﺎر ﺑﺼﻮرت ﻓﺮدوس ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ٣.در هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﻮارد ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺎﻏﯽ ﺑﺰرگ را دارد ﮐﻪ ﺑﻬﺸﺘﻴﺎن زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺁن ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺧﻮد را ﺟﺎوداﻧﻪ در ﺁن ﻣﯽ ﮔﺬراﻧﻨﺪ و از ﻧﻮع ﻟﺬاﻳﺬ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ .اﻳﻦ ﺑﺎغ در ﻗﺮﺁن ﺑﺼﻮرت داراﻟﺴﻼم )ﺧﺎﻧﻪ ﺁراﻣﺶ( و ﻣﻘﻌﺪاﻟﺼﺪﻳﻖ )ﻧﺸﻴﻤﻨﮕﺎﻩ راﺳﺘﯽ( و ﺟﻨﺎت ﺧﻠﺪ )ﺑﺎغ هﺎی اﺑﺪی( ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﭘﻬﻨﺎی ﺁن ﺑﺎﻧﺪازﻩ ﺁﺳﻤﺎن و زﻣﻴﻦ اﺳﺖ )ﺁل ﻋﻤﺮان(١٣٣ ، و در ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻻ ﺟﺎی دارد )ﺣﺎﻗﻪ (٢٢ ،و در ﺁن ﺟﻮی هﺎی ﺑﺴﻴﺎر )ﺑﻘﺮﻩ (٢۵ ،و ﭼﻬﺎر رودﺧﺎﻧﻪ اﺻﻠﯽ )ﻣﺤﻤﺪ، (١۵ﺟﺮﻳﺎن دارﻧﺪ و ﭼﺸﻤﻪ هﺎ از زﻣﻴﻦ ﻣﯽ ﺟﻮﺷﻨﺪ )ﺣﺠﺮ (۴۵ ،و ﭼﻤﻨﺰارهﺎی ﺁن هﻤﻮارﻩ ﺑﻪ ﮔﻞ ﺁراﺳﺘﻪ اﻧﺪ )روم، .(١۵ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎن ﺑﻬﺸﺘﯽ )ﺑﻘﺮﻩ (٨٢ ،در اﻳﻦ ﺳﺮای ﺟﺎوداﻧﯽ از ﺳﻌﺎدت اﺑﺪی ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ )ﻧﺴﺎء (١٣ ،و از ﭘﺎداﺷﯽ ________________________________ -١درﻩ ﺟﻬﻨﻢ در ﻧﺰدﻳﮑﯽ اورﺷﻠﻴﻢ در اﺻﻞ از ﻣﺮاﮐﺰ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻣﻮﻟﻮخ ﺧﺪای ﺑﺰرگ ﮐﻨﻌﺎﻧﻴﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ در دوران اﺳﺘﻴﻼی روﻣﻴﺎن ﻣﺤﮑﻮﻣﺎن ﺑﻪ ﻣﺮگ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ .ﻧﺎم اﻳﻦ درﻩ از ﻣﺎﻟﮏ اوﻟﻴﻪ ﺁن ﺑﻨﺎم هﻨﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺑﺼﻮرت ﺟﻬﻨﻢ درﺁﻣﺪ و ﻣﺮادف ﺑﺎ دوزخ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ. -٢در ﻣﻴﺘﻮﻟﻮژی ﺁﺷﻮری ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻣﻨﺒﻊ اﺻﻠﯽ دوزخ هﺎی "ﺗﻮﺣﻴﺪی" اﺳﺖ ،دوزخ در زﻳﺮ زﻣﻴﻦ ﻗﺮار دارد و دارای هﻔﺖ ﻃﺒﻘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ دوزﺧﻴﺎن ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪی ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد در ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎی دارﻧﺪ ،و هﻔﺖ ﺣﺼﺎر ﺑﺮ دور ﺁن ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺧﻮراک دوزﺧﻴﺎن ﺧﺎک و ﮔﻞ اﺳﺖ ،و راﻩ ورود ﺑﺪان رودﺧﺎﻧﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ رود ﻇﻠﻤﺖ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. -٣اﻳﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﻓﺎرﺳﯽ ،ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺻﻮرت ،هﻢ در ﺗﻮرات ،هﻢ در اﻧﺠﻴﻞ و هﻢ در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ .در ﻏﺰل ﻏﺰل هﺎی ﺳﻠﻴﻤﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ" :ﻋﺮوس ﻣﻦ ﻓﺮدوﺳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درهﺎﻳﺶ ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ" )ﻏﺰل ﻏﺰل هﺎ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم ،(١٢ ،و در اﻧﺠﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ...":و ﻋﻴﺴﯽ در ﺑﺎﻻی ﺻﻠﻴﺐ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ اﻣﺮوز ﺑﺎ ﻣﻦ در ﻓﺮدوس ﺧﻮاهﯽ ﺑﻮد" )ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻮم" ،(۴٣ ،ﻣﯽ داﻧﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺮد ﺑﻪ ﻓﺮدوس ﺑﺮدﻩ ﺷﺪ" )رﺳﺎﻟﻪ دوم ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﻪ ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن، ﺑﺎب دوم" ،(۴ ،ﮐﺴﯽ ﮐﻪ رﺳﺘﮕﺎری ﺷﻮد از درﺧﺖ زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻓﺮدوس ﺧﺪا ﻣﯽ روﻳﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺧﻮرد" )ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب دوم .(٧ ،در ﻗﺮﺁن در دو ﺳﻮرﻩ اﺳﺮی ،ﺁﻳﻪ ١٠٧و ﻣﻮﻣﻨﻮن ،ﺁﻳﻪ ،١١اﻳﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺻﻮرت ﻓﺮدوس ﺑﮑﺎر رﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ٣از ۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺟﻬﺎن ﭘﺲ از ﻣﺮگ ،در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺑﻴﮑﺮان ﺑﻬﺮﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ )ﻣﺎﺋﺪﻩ .(٩ ،ﻣﻴﻮﻩ هﺎی ﺑﻬﺸﺘﯽ هﻤﻮارﻩ در دﺳﺘﺮﺳﺸﺎن اﺳﺖ )ﻳﺲ (۵٧ ،و ﻧﻮﺷﻴﺪﻧﯽ هﺎی ﻓﺮاوان )ﺻﺎﻓﺎت (۴۵ ،و ﺷﺮاب ﭘﺎک )ﻣﻄﻔﻔﻴﻦ (٢۵ ،ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﻮرﻳﺎن ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد )دﺧﺎن ،(۴۴ ،ﺣﻮرﻳﺎﻧﯽ ﺳﭙﻴﺪ اﻧﺪام و ﻓﺮاخ ﭼﺸﻢ )ﻃﻮر ،(٢٠ ،ﺑﻪ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﻣﺮوارﻳﺪهﺎﺋﯽ در ﺻﺪف )واﻗﻌﻪ (٢٣ ،ﮐﻪ در ﮐﻨﺎرﺷﺎن زﻳﺮ ﺳﺎﻳﺒﺎن هﺎ ﻣﯽ ﺁراﻣﻨﺪ )ﻳﺲ (۵۶ ،و ﭘﻴﺶ از ﺁن دﺳﺖ هﻴﭻ ﺟﻦ ﻳﺎ ﺁدﻣﯽ ﺑﺪاﻧﺎن ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ )اﻟﺮﺣﻤﻦ (۵۶ ،و ﺑﻪ زﻳﺒﺎﺋﯽ ﻳﺎﻗﻮت و ﻣﺮﺟﺎﻧﻨﺪ )اﻟﺮﺣﻤﻦ ،(۵٨ ،و هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎﮐﺮﻩ اﻧﺪ )واﻗﻌﻪ ،(٣۶ ،و ﻧﻴﺰ ﭘﺴﺮاﻧﯽ ﺟﻮان )ﻏﻠﻤﺎن( ﮐﻪ در ﺟﺎم هﺎ و ﺻﺮاﺣﯽ هﺎ ﺑﺎدﻩ ﮔﻮارا ﮐﻪ درد ﺳﺮ ﻧﻤﯽ ﺁورد و ﻣﻴﻮﻩ هﺎﺋﯽ از هﺮ ﻗﺴﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻨﺪ و ﮔﻮﺷﺖ هﺎی ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن از هﺮ ﻧﻮع ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن دور ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﻨﺪ )واﻗﻌﻪ.(٢١-١٧ ، ﺑﻬﺸﺘﻴﺎن ﺟﺎﻣﻪ هﺎﺋﯽ از اﺳﺘﺒﺮق ﺳﺒﺰ ﺑﺮ ﺗﻦ و دﺳﺘﺒﻨﺪهﺎﺋﯽ زرﻳﻦ در دﺳﺖ دارﻧﺪ )ﮐﻬﻒ (٣١ ،و ﺑﺮ ﺗﺨﺖ هﺎﺋﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺮش هﺎﺋﯽ زﻳﺒﺎ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺴﺘﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺮ ﺑﺎﻟﺶ هﺎﺋﯽ از ﺣﺮﻳﺮ ﺳﺒﺰ ﺗﮑﻴﻪ ﻣﯽ زﻧﻨﺪ )رﺣﻤﻦ ،(٧۶ ،در ﮐﻨﺎر ﺣﻮرﻳﺎﻧﯽ درﺷﺖ ﭼﺸﻢ و ﮐﻮﺗﻪ ﻧﮕﺎﻩ )ﮐﻪ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻣﺼﺎﺣﺒﺸﺎن ﻧﻤﯽ ﻧﮕﺮﻧﺪ( و ﮔﻮﺋﯽ دﻳﺪﮔﺎﻧﺸﺎن ﺑﻴﻀﻪ هﺎی در ﭘﺮدﻩ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻣﺎﮐﻴﺎﻧﻨﺪ ١ )ﺻﺎﻓﺎت.(۴٩ ،۴٨ ،
_________________________________ -١ﻏﺰاﻟﯽ در اﺣﻴﺎء ﻋﻠﻮم اﻟﺪﻳﻦ ،اﺛﺮ ﻣﻌﺮوف و ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺧﻮد ،از ﻗﻮل ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ هﺮ ﻣﺮد ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﯽ رود دﻗﻴﻘﺎ ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺣﻮری ﺑﺎﮐﺮﻩ و ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺣﻮری دﺳﺖ دوم و هﺸﺘﻬﺰار ﺑﻴﻮﻩ ﺑﺮای هﻤﺴﺮی ﺗﻌﻠﻖ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد )ﺟﻠﺪ ﭼﻬﺎرم ،ﭼﺎپ ﻗﺎهﺮﻩ ١٣۴٨ ،هﺠﺮی(.
ﺻﻔﺤﻪ ۴از ۴ﺻﻔﺤﻪ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒ ﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی ،ﭘﺲ از اﺷﺘﺒﺎهﺎت ﺁﺷﮑﺎر ﺁﻧﻬﺎ در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﮐﺎﺋﻨﺎت و زﻣﻴﻦ و ﺧﻠﻘﺖ اﻧﺴﺎن ،ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮراﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ روزﻣﺮﻩ ﻓﺮدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺁدﻣﻴﺎن ﺁوردﻩ اﻧﺪ ،و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺪﻳﻨﮑﻪ در ﻳﮏ ﺁﺋﻴﻦ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﭼﻨﻴﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ اﻟﺰاﻣﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ وﺿﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ وﺿﻊ ﺷﺪﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﻨﻨﺪ ،هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮد ﺑﺨﻮد ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺑﺪی و ﺛﺎﺑﺖ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﻟﻬﯽ اﻋﻼم ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و ﻧﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﮐﻪ »از ﻣﻐﺰهﺎی ﺳﻔﻠﻴﺴﯽ ﻣﺸﺘﯽ ﻣﺮدم ﺑﯽ ﺧﺮد ﺗﺮاوش ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ« )روح اﷲ ﺧﻤﻴﻨﯽ ،ﮐﺸﻒ اﻻﺳﺮار( .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،ﻗﺎﻧﻮن اﺑﺪی و ﺛﺎﺑﺖ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ واﻗﻌﯽ ﺗﺎرﻳﺦ از ﺁﻏﺎز اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮی دوﺷﺎدوش ﺗﺤﻮﻻت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺗﻤﺪن هﺎ و ﻓﺮهﻨﮓ هﺎی ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮدﺗﯽ ﭘﻴﮕﻴﺮ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ و ﺗﮑﺎﻣﻠﻨﺪ ،و هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺗﻤﺪن ﺑﺸﺮی را در ﻣﻘﻄﻊ ﻣﻌﻴﻨﯽ از ﺁن ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮐﺮد ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪان و ﻧﺎﺷﯽ از ﺁﻧﺮا ﻧﻴﺰ در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺧﺎﺻﯽ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮔﺬاﺷﺖ .در ﻏﻴﺮ اﻳﻨﺼﻮرت ﺗﻤﺪن ﭘﻴﺶ ﻣﯽ رود و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﮐﻬﻨﻪ ای ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﺮاﺋﻂ ﺗﺎزﻩ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﺎدﮔﺎرهﺎی ﺑﯽ ﻣﺤﺘﻮاﺋﯽ از دوران هﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻳﺸﺎن ﺗﻨﻬﺎ در ﺑﺎﻳﮕﺎﻧﯽ هﺎی اﺳﻨﺎد ﺗﺎرﻳﺨﯽ اﺳﺖ و ﻧﻪ در زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ روزﻣﺮﻩ اﻓﺮاد و ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮی ،درﺳﺖ ﺑﻪ هﻤﺎن ﺻﻮرت ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮرات ﺗﻤﺪن هﺎی »ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﻧﻴﺰ اﮐﻨﻮن در ﻣﻮزﻩ هﺎی ﺁﺛﺎر ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺟﺎی ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﺑﺮرﺳﯽ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎﻟ ِﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ در اﻟﻮاح و ﻣﺪارک ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺗﻤﺎم ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮرات ﺣﻘﻮﻗﯽ ﺗﻮرات از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﻮراﺗﯽ ﺳﻮﻣﺮی ،اﮐﺪی ،ﺑﺎﺑﻠﯽ و ﺁﺷﻮری ،ﺑﺨﺼﻮص از ﻗﺎﻧﻮن ﺳﻮﻣﺮی اور ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ دو هﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد و ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻤﻮراﺑﯽ )ﮐﻪ ﻣﺘﻦ ﮐﺎﻣﻞ ﺁن در ﺳﺎل ١٩٠٢در ﮐﺎوش هﺎی ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺷﻮش در ﺧﻮزﺳﺘﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ( اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺎم ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺪاﻧﻬﺎ اﻓﺰودﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﺣﺘﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ را وﺣﯽ اﻟﻬﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽ داﻧﺪ ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ از ﻗﺒﻮل اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻳﮑﺠﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ اﺑﻼغ ﻧﺸﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ از زﻣﺎن ﻣﻮﺳﯽ ﺗﺎ دوران اﻧﺠﻴﻞ ﺗﺪرﻳﺠًﺎ ﺗﮑﻤﻴﻞ ﻳﺎ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺮﺁﻏﺎز ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺣﻤﻮراﺑﯽ ﻧﻴﺰ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺒﻊ اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎن ﺁﻧﻮ و ﺑﻌﻞ ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﺰرگ ﺑﺎﺑﻞ اﺳﺖ و هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﻟﻬﯽ هﺴﺘﻨﺪ. * * * ﺑﺮﺧﻼف ﺁﻧﭽﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ادﻋﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد ،در هﻴﭽﻴﮏ از ﻣﺬاهﺐ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« زن اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﻌﺎدل ﻣﺮد و دارای ﺣﻴﺜﻴﺖ اﻧﺴﺎﻧﯽ و ﺣﻘﻮﻗﯽ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ او ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ اﻧﺴﺎن درﺟﻪ دوﻣﯽ ﺑﺤﺴﺎب ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ در ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ از ﺣﻘﻮﻗﯽ ﻧﺼﻒ ﺣﻘﻮق ﻣﺮد ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. در ﺗﻮرات ،ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻓﺮﻣﺎن هﺎﺋﯽ ﮐﻪ در ﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ اﺑﻼغ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﻘﺎم زن را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮد ﺑﻪ روﺷﻨﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ» :و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻓﺮﻣﻮد :هﺮﮔﺎﻩ زﻧﯽ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﻮد و ﻓﺮزﻧﺪ ﻧﺮﻳﻨﻪ ای ﺑﺰاﻳﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﺪت هﻔﺖ روز ﻧﺠﺲ ﺑﺎﺷﺪ و ﺳﯽ و ﺳﻪ روز در ﺧﻮن ﺗﻄﻬﻴﺮ ﺧﻮد ﺑﻤﺎﻧﺪ ،و اﮔﺮ دﺧﺘﺮی ﺑﺰاﻳﺪ ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﺪت دو هﻔﺘﻪ ﻧﺠﺲ ﺑﺎﺷﺪ و ﺷﺼﺖ و ﺷﺶ روز در ﺧﻮن ﺗﻄﻬﻴﺮ ﺧﻮد ﺑﻤﺎﻧﺪ« )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب دوازدهﻢ٢ ،و.(۵ »و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮد :ﭼﻮن ﻣﺮدی زن ﺑﮕﻴﺮد و ﺑﺪو درﺁﻳﺪ ،و ﭘﺲ او را ﻣﮑﺮوﻩ دارد و ﺑﮕﻮﻳﺪ اﻳﻦ زن را ﺑﺎﮐﺮﻩ ﻧﻴﺎﻓﺘﻢ... ﭘﺲ اﮔﺮﺳﺨﻦ ﺷﻮهﺮ درﺳﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺻﺪ ﻣﺜﻔﺎل ﻧﻘﺮﻩ ﺑﻪ ﭘﺪر دﺧﺘﺮ ﺑﺪهﺪ ،ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺑﺎﮐﺮﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺪﻧﺎﻣﯽ ﺁوردﻩ اﺳﺖ ،ﻟﻴﮑﻦ اﮔﺮ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ راﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ و ﻋﻼﻣﺖ ﺑﮑﺎرت ﺁن دﺧﺘﺮ ﭘﻴﺪا ﻧﺸﻮد ،ﺁﻧﮕﺎﻩ دﺧﺘﺮ را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺪرش ﺑﺒﺮﻧﺪ و ﭘﺲ اهﻞ ﺷﻬﺮ او را ﺑﺎ ﺳﻨﮓ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻤﻴﺮد« )ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و دوم.(٢١-١٣ ، در ﻓﺮهﻨﮓ ﻳﻬﻮد زن زاﺋﻴﺪﻩ ای از ﻣﺮد ﺑﻮد ،زﻳﺮا از دﻧﺪﻩ او زاﺋﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،و از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮداری ﺑﯽ ﻗﻴﺪ و ﺷﺮط از او ﺑﻮد ،ﻣﻀﺎﻓًﺎ ﺑﺮاﻳﻨﮑﻪ ﮔﻨﺎﻩ اوﻟﻴﻪ را او ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪﻩ و ﺑﺎ اﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﺁدم را از ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻴﺮون راﻧﺪﻩ و ﺑﺮای
ﺻﻔﺤﻪ ١از ١۴
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
هﻤﻴﺸﻪ ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد .در ﺟﺎﻣﻪ ﺳﻨﺘﯽ ﻳﻬﻮد زﻧﺎن ﺣﻖ ﺗﺤﺼﻴﻞ در ﻣﺪارس را ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت روﺣﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ دﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ .هﻴﭻ ﺧﺎﺧﺎﻣﯽ زن ﺧﻮد را در ﺳﻔﺮ ﻧﻤﯽ ﺑﺮد ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﮐﺎر دون ﺷﺄن او ﺑﻮد .ﺣﺘﯽ در ﻣﻌﺎﺑﺪ ﻳﻬﻮدی زﻧﺎن اﺟﺎزﻩ دﺧﻮل ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖ اﺻﻠﯽ ﻣﻌﺒﺪ را ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ و ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺻﺤﻦ اول ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺨﻮان ﻳﺎ دهﻠﻴﺰ زﻧﺎن ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ ﭘﻴﺶ ﺑﺮوﻧﺪ .در اﻧﺠﺎم ﻣﺮاﺳﻢ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﺮﮐﺖ زﻧﺎن در ﻣﺮاﺳﻢ و ﺣﺘﯽ ﺣﻀﻮر ﺁﻧﺎن ﺑﺼﻮرت ﻧﺎﻇﺮ ﻣﺠﺎز ﻧﺒﻮد .در اﻣﻮر ازدواج و ﻃﻼق و ارث زن ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻓﺎﻗﺪ هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺣﻘﯽ ﺑﻮد و اﻳﻦ ﺣﻘﻮق ﺑﻄﻮر درﺑﺴﺖ ﺑﻪ ﻣﺮد ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺖ .در ﺗﻤﺎم ﺗﻮرات اﺻﻮﻻ هﻮﻳﺖ ﺁدم اﻃﻼق ﺑﻪ ﻣﺮد ﻣﯽ ﺷﻮد و زن ﻓﻘﻂ زن ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد .در ﻗﺒﺎﻳﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﻣﻨﻌﮑﺲ اﺳﺖ ﭘﺪر در ﻣﻘﺎﺑﻞ درﻳﺎﻓﺖ ﺣﻖ اﺑﻮت ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻬﺎی ﺑﮑﺎرت دﺧﺘﺮش )ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و دوم(١۵ ، ﻋﻤﻼ وی را ﺑﻪ ﺷﻮهﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ اش ﻣﯽ ﻓﺮوﺷﺪ و از هﻨﮕﺎم اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ دﺧﺘﺮ ﺑﻪ ﺗﻤﻠﮏ درﻣﯽ ﺁﻳﺪ .ﻣﺮد ﻣﺠﺎز اﺳﺖ هﺮ اﻧﺪازﻩ ﮐﻪ داراﺋﻴﺶ اﺟﺎزﻩ دهﺪ هﻤﺴﺮ اﺧﺘﻴﺎر ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﮐﻨﻴﺰ ﻳﺎ ﺟﺎرﻳﻪ ﺑﺨﺮد .ﺣﺘﯽ در ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﭼﻮن ﻣﺮگ ﭘﺪر و ﻣﺎدر زن ﺟﺰ ﻣﺪت ﻣﺤﺪودی ﮐﻪ ﺗﻮرات ﺑﺪو اﺟﺎزﻩ ﻣﯽ دهﺪ ﺣﻖ ﮔﺮﻳﺴﺘﻦ ﻧﺪارد» :و ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ اﮔﺮ در ﻣﻴﺎن اﺳﻴﺮان ﺧﻮد زﻧﯽ ﺧﻮب ﺻﻮرت ﺑﺒﻴﻨﯽ و ﺑﺪو ﻣﺎﻳﻞ ﺷﻮی ،ﭘﺲ او وﻇﻴﻔﻪ دارد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ات درﺁﻳﺪ و ﺳﺮ ﺧﻮد را ﺑﺘﺮاﺷﺪ و ﻧﺎﺧﻦ ﺧﻮد را ﺑﮕﻴﺮد و رﺧﺖ ﺧﻮد را ﺑﻴﺮون ﮐﻨﺪ و ﺑﺮای ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮد ﻳﮑﻤﺎﻩ ﻣﺎﺗﻢ ﮔﻴﺮد ،و ﭘﺲ ﺁﻣﺎدﻩ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺪو درﺁﺋﯽ« )ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ.(١٣-١١ ، ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻮراﺗﯽ -ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﻳﻬﻮﻩ اﺑﻼغ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ -ﻣﺮد ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در هﺮ ﻣﻮﻗﻊ ﻃﻼﻗﻨﺎﻣﻪ ای ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ و ﺑﺪﺳﺖ زﻧﺶ ﺑﺪهﺪ و او را از ﺧﺎﻧﻪ اش ﺑﻴﺮون ﮐﻨﺪ ،وﻟﯽ زن در هﻴﭻ ﺻﻮرت ﺑﺪون ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺷﻮهﺮش اﻣﮑﺎن ﻃﻼق ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﺪارد و در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺑﺮای ﻣﺮد هﻤﺨﻮاﺑﮕﯽ ﺑﺎ هﺮ زﻧﯽ ﺑﯽ اﺷﮑﺎل اﺳﺖ ،زن در ﺻﻮرت ارﺗﮑﺎب ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ ﺧﻄﺎﺋﯽ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﺠﺎزات ﻣﯽ ﺷﻮد ،و اﮔﺮ اﺣﺘﻤﺎل زﻧﺎ از ﺟﺎﻧﺐ او ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻳﺪ ،ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﮐﺎرش ﺑﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﻣﯽ ﮐﺸﺪ .ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ روﺷﻦ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺳﻮء ﻇﻦ ﻣﺮد ﺑﻪ هﻤﺴﺮش ﺑﺠﺎ ﺑﻮدﻩ ﻳﺎ ﻧﺒﻮدﻩ ،ﻣﺮد ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﺧﺎم ﭘﻮﻟﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم »ﻧﻴﺎز ﻏﻴﺮت« ﺑﭙﺮدازد و ﮐﺎهﻦ ﺑﺎ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت ﻣﺬهﺒﯽ ﺁب ﺁﻟﻮدﻩ ای را ﺑﻪ ﻧﺎم ﺁب ﺗﮑﻔﻴﺮ ﺑﻪ زن ﺑﺨﻮراﻧﺪ ﺗﺎ اﮔﺮ ﮔﻨﺎهﯽ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺷﺎهﺪ ﻋﻴﻨﯽ ﺁن ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ رودﻩ هﺎﻳﺶ ﺷﻞ ﺷﻮد و ﺷﮑﻤﺶ ﺑﻪ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺑﯽ اﻓﺘﺪ و در اﻳﻨﺼﻮرت در ﻣﻼء ﻋﺎم ﺳﻨﮕﺴﺎر ﺷﻮد ،وﻟﯽ اﮔﺮ زن از اﻳﻦ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺑﻴﮕﻨﺎﻩ ﺑﻴﺮون ﺁﻳﺪ ،ﻣﺮد از ﺑﺎﺑﺖ اﺗﻬﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺪو وارد ﺁوردﻩ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺘﯽ ﻧﺪارد) .ﺳﻔﺮ اﻋﺪاد ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ .(٣٠-١١ ،در ﻣﻴﺜﺎق ﻳﻬﻮﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدی ﮐﻪ ﺑﻪ دﺧﺘﺮ ﺗﺠﺎوز ﮐﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻬﺎی ﺑﮑﺎرت او را ﺑﻪ ﭘﺪرش ﺑﭙﺮدازد )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و دوم ،(١۵و اﻳﻦ ﺑﻬﺎ در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ )ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و دوم ۵٠(٢٨ ،ﺷﮑﻞ ﻧﻘﺮﻩ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .در ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن )ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ٧ ،و (٨زﻧﯽ ﮐﻪ از ﻃﺮف ﺷﻮهﺮش رهﺎ ﺷﻮد ﻣﻌﺎدل ﻓﺎﺣﺸﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎهﻨﺎن ﺣﻖ ازدواج ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ زﻧﯽ را ﻧﺪارﻧﺪ .در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ )ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و دوم (٢١-١٣ ،ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﺮدی ﺑﺎ زﻧﯽ ازدواج ﮐﻨﺪ وﻟﯽ ﺑﻌﺪا از او ﺳﻴﺮ ﺷﺪﻩ و ﺑﺪو ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از زﻧﺎﺷﻮﺋﯽ در ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺪرش ﺑﺎ دﻳﮕﺮی هﻤﺨﻮاﺑﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﭘﺪر ﺁن زن ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ ﺟﺎﻣﻪ زرﻳﻦ ﺷﺐ زﻓﺎف دﺧﺘﺮش را ﮐﻪ ﻣﻌﺮف ﺑﮑﺎرت اواﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺎهﻦ اراﺋﻪ دهﺪ ،و در ﻏﻴﺮ ﺁن ،زن در ﮐﻨﺎر دروازﻩ ﺷﻬﺮ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﺷﻮد ،اﻣﺎ از ﻣﺮد ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﭼﺮا اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را در ﻓﺮدای هﻤﺎن ﺷﺐ زﻓﺎف اﻋﻼم ﻧﮑﺮدﻩ و ﻓﻘﻂ ﺑﻌﺪ از ﺳﻴﺮ ﺷﺪن از ﺁن زن ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁن اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ. در ﺳﻨﺪی ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻮرخ ﻣﻌﺮوف ﻣﻌﺎﺻﺮ ،ﺁﻧﺪرﻩ ﺷﻮراﮐﯽ ،در ﮐﺘﺎب »ﻣﺮدان ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس« ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩ ،ﺑﺮای هﺮ ﻣﺮد و زن اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ در ﺳﻨﻴﻦ ﻣﺨﺘﻠﻒ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ ﻗﻴﻤﺖ ﮔﺬاری ﺷﺪﻩ اﺳﺖ :از ﻳﮑﻤﺎﻩ ﺗﺎ ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ،ﭘﺴﺮ ۵ﺷﮑﻞ و دﺧﺘﺮ ٣ﺷﮑﻞ ،از ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل ،ﻣﺮد ٢٠ﺷﮑﻞ و زن ١٠ﺷﮑﻞ ،از ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل ﺗﺎ ﺷﺼﺖ ﺳﺎل ،ﻣﺮد ۵٠ﺷﮑﻞ و زن ٣٠ﺷﮑﻞ ،از ﺷﺼﺖ ﺳﺎل ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ،ﻣﺮد ١۵ﺷﮑﻞ و زن ١٠ﺷﮑﻞ ،ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻣﻴﺎن زن و ﻣﺮد ﺣﺘﯽ ﺣﻴﻮاﻧﺎت را هﻢ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد ،ﻣﺜﻼ در هﺮ ﻣﻮرد ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖ از ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﻳﻬﻮﻩ ﻣﻴﺎن ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،وی ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ از ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻳﺎ ﮔﻮﺳﺎﻟﻪ »ﻧﺮﻳﻨﻪ« ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺒﺎدا ﮐﻪ از ﻧﻮع ﻣﺎدﻳﻨﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﻴﺎورﻧﺪ .اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﺗﻮرات از ﻣﻘﺎم زن ،در ﺁن ﺑﺨﺶ از اﻧﺠﻴﻞ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺁﻧﺮا ﻧﻴﻤﻪ ﺗﻮراﺗﯽ ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ داﻧﺴﺖ ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ در »ﺑﺨﺶ ﻋﻴﺴﺎﺋﯽ« هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب دو ﻗﻄﺒﯽ ،هﻤﻴﻦ زن ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻨﮑﻪ اﺣﺴﺎﺳﺶ رﻗﻴﻖ ﺗﺮ و ﻋﻄﻮﻓﺘﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ ﻣﻘﺎﻣﯽ ارﺟﻤﻨﺪ دارد .در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ در رﺳﺎﻟﻪ هﺎی ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ: »ﻣﺮد ﺟﻼل ﺧﺪا را ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﯽ ﺳﺎزد ،اﻣﺎ زن ﺟﻼل ﻣﺮد را ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﯽ ﺳﺎزد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﺮد از ﺁن زن زادﻩ ﻧﺸﺪﻩ ،ﺑﻠﮑﻪ زن ﺑﻮد ﮐﻪ از ﻣﺮد ﺑﻪ وﺟﻮد ﺁﻣﺪ ،و ﻣﺮد ﺑﺨﺎﻃﺮ زن ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ زن ﺑﺮای ﻣﺮد ﺧﻠﻖ ﮔﺮدﻳﺪ .ﺑﺪﻳﻨﺠﻬﺖ زن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻬﻨﮕﺎم دﻋﺎ ﺳﺮش را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﺸﺎن دهﺪ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﺮد اﺳﺖ .ﺁﻳﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ زن ﺑﺎ ﺳﺮ ﺑﺮهﻨﻪ در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ دﻋﺎ ﮐﻨﺪ؟ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺳﺮ هﺮ ﻣﺮد ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ و ﺳﺮ ﻣﺴﻴﺢ ﺧﺪا اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﺳﺮ هﺮ زن ﺷﻮهﺮ او اﺳﺖ .زﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ
ﺻﻔﺤﻪ ٢از ١۴
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺳﺮ ﺑﺮهﻨﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﺪ ﺳﺮ ﺧﻮد ﻳﻌﻨﯽ ﺷﻮهﺮش را رﺳﻮا ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ« )رﺳﺎﻟﻪ اول ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ،ﻓﺼﻞ ﻳﺎزدهﻢ» ،(١٣-٣ ،ای زن هﺎ ،ﻃﻮری از ﺷﻮهﺮان ﺧﻮد اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ از ﺧﺪاوﻧﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ« )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ اﻓﺴﻴﺎن ،ﻓﺼﻞ ﭘﻨﺠﻢ» ،(٢٢ ،زن اﺟﺎزﻩ ﻧﺪارد ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﺪ ﻳﺎ ﺑﺮ ﻣﺮدان ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﻨﺪ .زﻧﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،زﻳﺮا اول ﺁدم ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪ و ﺑﻌﺪ ﺣﻮا ،و ﺁدم ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮرد ﺑﻠﮑﻪ زن ﻓﺮﻳﺐ ﺧﻮرد و ﻗﺎﻧﻮن ﺧﺪا را ﺷﮑﺴﺖ« )رﺳﺎﻟﻪ اول ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل ﺑﻪ ﺗﻴﻤﻮﺗﺎﺋﻮس ،ﻓﺼﻞ دوم .(١۴-١٢ ،ﺑﻪ ﻣﻮازات ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ،در رﺳﺎﻟﻪ ﭘﻄﺮس رﺳﻮل ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :زﻧﺎن ﻣﻘﺪﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻮﮐﻞ داﺷﺘﻨﺪ هﻤﻪ ﻣﻄﻴﻊ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻮهﺮان ﺧﻮد ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎرا ﮐﻪ از اﺑﺮاهﻴﻢ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد و او را ارﺑﺎب ﺧﻮد ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ« )رﺳﺎﻟﻪ اول ﭘﻄﺮوس رﺳﻮل ،ﺑﺎب ﺳﻮم ۵ ،و.(۶ در ﺑﺨﺶ »ﻣﺴﻴﺤﯽ « اﻧﺠﻴﻞ ،ﺑﻌﮑﺲ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺎ زﻧﺎن ﺑﺎ ﻋﻄﻮﻓﺘﯽ »اﻧﻘﻼﺑﯽ« و ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺎ ﺿﻮاﺑﻂ ﺗﻮراﺗﯽ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﮔﻨﺎﻩ ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺠﺪﻟﻴﻪ روﺳﭙﯽ را ﺑﻪ ﺻﻔﺎی روح او ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ و از اﺟﺮای ﻗﺎﻧﻮن اﮐﻴﺪ ﻣﺬهﺒﯽ درﺑﺎرﻩ ﺳﻨﮕﺴﺎر او ﻣﺎﻧﻊ ﻣﯽ ﺷﻮد )ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ .(١٠-٣ ،ﺑﻪ ﺷﻤﻌﻮن ﻓﺮﻳﺴﯽ ﮐﻪ او را در ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺻﺮف ﻏﺬا دﻋﻮت ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و از اﻳﻨﮑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﮔﻨﺎهﺎن ﻳﮏ زن ﺑﺪﮐﺎرﻩ ﺷﻬﺮ را ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ زن ﭘﺎهﺎی ﻣﺮا ﺑﺎ اﺷﮏ ﭼﺸﻢ ﺷﺴﺖ و ﺑﺎ ﮔﻴﺴﻮاﻧﺶ ﺧﺸﮏ ﮐﺮد ،در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺗﻮ ﻣﻬﻤﺎن ﺧﻮدت را ﻓﻘﻂ ﻏﺬا دادی )ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ .(۴٨-٣۶ ،در ﺻﺤﻨﻪ اﻋﺪام او ﺗﻨﻬﺎ زﻧﺎن واﺑﺴﺘﻪ ﺑﺪو ﺣﻀﻮر دارﻧﺪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﻣﺮدان ،ﺣﺘﯽ ﺣﻮارﻳﻮن او ،از ﺣﻀﻮر در اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﺧﻮداری ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﭘﺲ از رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻧﻴﺰ ﻋﻴﺴﯽ ﭘﻴﺶ از هﻤﻪ دﻳﮕﺮان ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺠﺪﻟﻴﻪ )ﻣﺎری ﻣﺎدﻟﻦ( ﻇﺎهﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﺗﺎ ﺑﺎﻣﺮوز هﻤﻮارﻩ از ﺳﻨﺖ ﺗﻮراﺗﯽ اﻧﺠﻴﻞ ﭘﻴﺮوی ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻠﻄﻪ ﺑﯽ ﭼﻮن و ﭼﺮای ﮐﻠﻴﺴﺎ را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،و ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺗﺎﮐﻨﻮن راﻩ ارﺗﻘﺎء ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺑﺎﻻی ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﻪ روی زﻧﺎن ،ﺣﺘﯽ ﻗﺪﻳﺴﻪ هﺎی ﺁﻧﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻳﮑﯽ دﻳﮕﺮ از ﺟﻠﻮﻩ هﺎی ﺧﺪای دو ﺷﺨﺼﻴﺘﯽ اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ .ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﺣﺘﯽ ﺑﺤﺚ هﺎﺋﯽ در ﮔﺬﺷﺘﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ زﻧﺎن اﺻﻮﻻ دارای روح هﺴﺘﻨﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ؟ اﻳﻦ ﺳﺌﻮال ﺑﺨﺼﻮص در ﺷﻮرای ﻣﺬهﺒﯽ ﺷﻬﺮ »ﻣﺎﮐﻮن« ﻓﺮاﻧﺴﻪ در ﺳﺎل ۵٨۵ﻣﻄﺮح ﺷﺪ و ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻗﻄﻌﯽ هﻢ ﻧﺮﺳﻴﺪ. ﺑﺮداﺷﺖ ﻗﺮﺁن از زن ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی ﺗﻮرات و ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی »ﺑﺨﺶ ﺗﻮراﺗﯽ« اﻧﺠﻴﻞ اﺳﺖ» :ﻣﺮدان را ﺑﺮ زﻧﺎن ﺑﺮﺗﺮی اﺳﺖ )ﺑﻘﺮﻩ ،(٢٢٨ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮﺧﯽ را ﺑﺮ ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺗﺮ ﻣﻘﺮر ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ ،و ﻧﻴﺰ از اﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدان از ﻣﺎل ﺧﻮد و زﻧﺎن ﻧﻔﻘﻪ ﻣﯽ دهﻨﺪ )ﻧﺴﺎء ،(٣۴ ،زﻧﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﮑﺎح ﺧﻮد درﺁورﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪﺗﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ :دو ﻳﺎ ﺳﻪ ﻳﺎ ﭼﻬﺎر )ﻧﺴﺎء ،(٣٠ ،و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ دﻟﭙﺴﻨﺪﺗﺎن ﻧﺒﻮد در اﻣﺮ ﻃﻼق ﺁﻧﻬﺎ دﻏﺪﻏﻪ ای ﺑﻪ ﺧﻮد راﻩ ﻧﺪهﻴﺪ )ﻧﺴﺎء ،(١٩ زﻧﺎﻧﯽ را ﮐﻪ از ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻴﺸﺎن ﺑﻴﻤﻨﺎﮐﻴﺪ ،ﻧﺨﺴﺖ ﻧﺼﻴﺤﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﺳﭙﺲ از ﺧﻮاﺑﮕﺎهﺸﺎن دوری ﮔﺰﻳﻨﻴﺪ ،و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺑﻪ زدن ﺗﻨﺒﻴﻪ ﮐﻨﻴﺪ )ﻧﺴﺎء ،(٣٣ ،اﻳﻨﺎن ﮐﺸﺘﺰار ﺷﻤﺎﻳﻨﺪ ،ﭘﺲ ﺑﻪ هﺮ ﺻﻮرت ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺑﺮای ﮐﺸﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﺑﺠﻮﺋﻴﺪ )ﺑﻘﺮﻩ ،(٢٢٣ ،و هﺮ ﮐﺪام از زﻧﺎﻧﺘﺎن را ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺧﻄﺎﺋﯽ ﻓﺎﺣﺶ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﭼﻬﺎر ﺗﻦ از ﮔﻮاهﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺧﻄﺎی ﺁﻧﺎن ﮔﻮاهﯽ دهﻨﺪ ﺁﻧﻘﺪر در ﺧﺎﻧﻪ زﻧﺪاﻧﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻋﻤﺮﺷﺎن ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺑﺮﺳﺪ ﻳﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ راﻩ ﻧﺠﺎﺗﯽ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻓﺮاهﻢ ﺁورد )ﻧﺴﺎء .(١۵ ،ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ارث ﻳﮏ ﭘﺴﺮ را دو ﺑﺮاﺑﺮ ارث ﻳﮏ دﺧﺘﺮ ﻗﺮار دهﻴﺪ )ﻧﺴﺎء ،(١١ ،و ﺑﺮای ادای ﺷﻬﺎدت دو ﻣﺮد ﮔﻮاﻩ ﺁورﻳﺪ و اﮔﺮ دو ﻧﻔﺮ ﻣﺮد ﻧﻴﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﻣﺮد و دو زن را ﮔﻮاﻩ ﺑﻴﺎورﻳﺪ« )ﺑﻘﺮﻩ.(٢٨٢ ، در »ﺟﺎﻣﻊ« ﺗﺮﻣﺬی ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از »ﺻﺤﺎح ﺳﺘﻪ« ،ﻣﻌﺘﺒﺮﺗﺮﻳﻦ ﮐﺘﺎب هﺎی ﺣﺪﻳﺚ ﺟﻬﺎن ﺗﺴﻨﻦ اﺳﺖ ،از ﻗﻮل اﺑﻮهﺮﻳﺮﻩ ﺻﺤﺎﺑﯽ ﻣﻌﺮوف ﻣﺤﻤﺪ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﻮد دﺳﺘﻮر دهﻢ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ اﻧﺴﺎن دﻳﮕﺮ ﺳﺠﺪﻩ ﮐﻨﺪ، ﻳﻘﻴﻨًﺎ دﺳﺘﻮر ﻣﯽ دادم زﻧﺎن ﺑﻪ ﺷﻮهﺮاﻧﺸﺎن ﺳﺠﺪﻩ ﮐﻨﻨﺪ ،و در »ﺻﺤﻴﺢ« ﺑﺨﺎری ،ﻳﮑﯽ دﻳﮕﺮ از »ﺻﺤﺎح ﺳﺘﻪ« از ﻗﻮل هﻤﻴﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ زﻧﯽ ﺑﺮ ﺁن ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﻨﺪ ﺣﮑﻢ ﺗﺒﺎهﯽ ﺧﻮد را ﺻﺎدر ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .ﺣﺘﯽ در دوران ﺧﻮد ﻣﺎ ،در ﺟﻤﻬﻮری وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،رﺋﻴﺲ ﻳﮏ داﻧﺸﮕﺎﻩ اﺳﻼﻣﯽ در ﻳﮏ ﺳﻤﻴﻨﺎر دوﻟﺘﯽ زن در اﺳﻼم ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ﺿﻮاﺑﻂ اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :زﻧﺎن ﺑﺎﻳﺪ از ﺗﻔﮑﺮهﺎی ﺳﻨﺘﯽ در ﻣﻮرد ﺣﻘﻮق زن و ﻣﺮد ﭘﺮهﻴﺰ ﮐﻨﻨﺪ ،زﻳﺮا اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ روﺣﺎﻧﻴﻮن و ﺁﮔﺎهﺎن ﻣﺬهﺒﯽ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎ«. ﻣﻮﻧﺘﮕﻤﺮی وات ﻣﺤﻘﻖ و ﻣﻮرخ ﺳﺮﺷﻨﺎس زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم در ﮐﺘﺎب »ﻣﺤﻤﺪ در ﻣﺪﻳﻨﻪ« از ﻗﻮل ﻋﺎﻳﺸﻪ ،هﻤﺴﺮ ﻣﺤﻤﺪ ،ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﻦ ازدواج ﮐﺮد ﺷﺶ ﺳﺎل ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻢ و هﻨﻮز ﺑﺎ دﺧﺘﺮان ﺧﺮدﺳﺎل
ﺻﻔﺤﻪ ٣از ١۴
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﮐﻪ هﻤﺴﻦ ﻣﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎزی ﻣﯽ ﮐﺮدم ،ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺷﺪم و هﻤﺴﺮم ﻣﺮا ﺑﺎ ﻋﺮوﺳﮏ هﺎﻳﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﺮد .در ١ اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ۵۴ﺳﺎل داﺷﺖ«. رﺳﻢ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﺑﺮدﮔﯽ و ﺑﺮدﻩ داری ﮐﻪ در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﻣﺤﮑﻮم ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﮐﻠﻴﻪ ﮐﺸﻮرهﺎی ﻋﻀﻮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﺑﺮ اﻟﻐﺎی ﺁن ﺻﺤﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،هﻤﭽﻨﺎن در هﺮ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی از ﺁن »ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺛﺎﺑﺖ و ﻻﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﯽ« اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁدﻣﻴﺎن ﺣﻖ ﻟﻐﻮ ﻳﺎ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺪارﻧﺪ .ﺗﻨﻬﺎ اﻣﺘﻴﺎزی ﮐﻪ دو ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﺮ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد دارﻧﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ رﻓﺘﺎری ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮدﮔﺎن ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ اﺳﺎس ﺑﺮدﻩ داری ﻣﻮرد ﻧﻔﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .درﺳﺖ در ﺟﻬﺖ ﻋﮑﺲ ،هﻢ در اﻧﺠﻴﻞ و هﻢ در ﻗﺮﺁن ﺑﺼﻮرت ﻗﺎﻃﻊ از اﺻﻞ ﺑﺮدﻩ داری ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ اﻧﺠﻴﻞ اﻃﺎﻋﺖ ﺑﺮدﮔﺎن را از ارﺑﺎﺑﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ اﻃﺎﻋﺖ ﺁﻧﺎن از ﻣﺴﻴﺢ ﻳﮏ ﻓﺮﺿﻴﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﺷﻤﺮدﻩ اﺳﺖ ،و در ﻗﺮﺁن از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﺪﻩ ای ﮐﻪ هﻴﭻ اﺧﺘﻴﺎری از ﺧﻮد ﻧﺪارد ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﺮد ﺁزادی ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺪو رزق و روزی ﻓﺮاوان اﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ ﻳﮑﺴﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد. در ﺗﻮرات ﺑﺼﻮرت ﻓﺮﻣﺎن ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :اﮔﺮ ﻏﻼﻣﯽ ﻋﺒﺮی ﺑﺨﺮی ﭘﺲ ﺷﺶ ﺳﺎل ﻧﺰد ﺗﻮ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ و ﺳﺎل هﻔﺘﻢ ﺑﯽ ﻗﻴﻤﺖ ﺑﻴﺮون رود ،و اﮔﺮ ﺁﻗﺎﻳﺶ در اﻳﻦ ﻣﺪت زﻧﯽ ﺑﺪو دادﻩ ﺑﺎﺷﺪ و ﺁن زن ﭘﺴﺮان و دﺧﺘﺮان ﺑﺮاﻳﺶ زاﺋﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺁﻧﮕﺎﻩ زن و اوﻻدش از ﺁن ﺁﻗﺎﻳﺶ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺁن ﻣﺮد ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻴﺮون رود ،ﻟﻴﮑﻦ هﺮﮔﺎﻩ ﺁن ﻏﻼم ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ هﺮ ﺁﻳﻨﻪ زن و ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را دوﺳﺖ ﻣﯽ دارم و ﻧﻤﯽ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺪون ﺁﻧﻬﺎ ﺁزاد ﺑﻴﺮون روم ،ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺁﻗﺎﻳﺶ او را ﺑﺤﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ )در ﻣﻌﺒﺪ( ﺑﻴﺎورد دو ﮔﻮش او را ﺑﺎ درﻓﺸﯽ ﺳﻮراخ ﮐﻨﺪ و او وی را هﻤﻴﺸﻪ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ« )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ .(۶-٢ ،و در ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻳﻬﻮدی ﺑﻦ ﺳﻴﺮاخ از ﺗﻮرات ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﻋﻠﻮﻓﻪ ﭼﻮب و ﺑﺎر ﺑﺮای اﻻﻏﺖ ،ﻧﺎن و ﮐﺘﮏ و ﮐﺎر ﺑﺮای ﺑﻨﺪﻩ ات ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﮔﺮ او ﺳﺮش را ﺑﺎﻻ ﻧﮕﺎﻩ دارد ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺗﻮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ ،و اﻳﻦ ﻳﻮغ و ﻃﻨﺎب اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮدن او را ﺧﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .ﻧﺼﻴﺐ ﻏﻼم ﺑﺎﻳﺪ ﺷﮑﻨﺠﻪ و ﻓﻠﮏ ﺑﺎﺷﺪ .اﮔﺮ ﺑﻨﺪﻩ ات ﻓﺮﻣﺎن ﺗﻮ را اﻃﺎﻋﺖ ﻧﮑﻨﺪ ﺑﻴﺪرﻧﮓ او را ﺑﻪ ﻏﻞ و زﻧﺠﻴﺮ ﺑﻴﻨﺪاز« )ﺑﺎب ﺳﯽ و ﺳﻮم .(٢۵ در هﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ در »ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ« ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ای ﻏﻼﻣﺎن ،ﻃﻮری ﺑﺎ اﺷﺘﻴﺎق ﻣﻄﻴﻊ ارﺑﺎﺑﺎن زﻣﻴﻨﯽ ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ از ارﺑﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﻣﺴﻴﺢ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ« )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ اﻓﺴﻴﺎن ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ» ،(۵ ،ﺑﻪ ﻏﻼﻣﺎن ﺑﮕﻮ ﮐﻪ در هﺮ اﻣﺮ ﻣﻄﻴﻊ ارﺑﺎﺑﺎن ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻨﺪ و درﺑﺎرﻩ اﺣﮑﺎم ﺁﻧﺎن ﺟﺮ و ﺑﺤﺚ ﻧﮑﻨﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را هﻤﻮارﻩ از ﺧﻮد راﺿﯽ ﻧﮕﺎﻩ دارﻧﺪ« )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ ﺗﻴﻄﺲ ،ﺑﺎب دوم .(٩ ،ﻗﺪﻳﺲ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻣﺴﻴﺤﯽ ،ﺗﻮﻣﺎس ﺁﮐﻮﻳﻨﻮس )ﺳﻦ ﺗﻮﻣﺎس دان( در هﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ ﻓﺘﻮا دادﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺑﺮدﮔﯽ ﮐﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻨﺎهﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁدم ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪ ،از ﻧﻈﺮ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻧﻈﺎم ﻣﻔﻴﺪ و ﻋﺎدﻻﻧﻪ ای اﺳﺖ ،زﻳﺮا اﻣﺮی ﻃﺒﻴﻌﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮوهﯽ ﮐﺎر ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﮔﺮوهﯽ دﻳﮕﺮ ﺁزاد ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ از ﻗﺎﻧﻮن ﺧﺪا و از ﺧﻮد ﺁﻧﺎن دﻓﺎع ﮐﻨﻨﺪ«. ___________________________________ -١ﭼﻪ در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و ﭼﻪ در ﻋﺎﻟﻢ اﺳﻼم ،ﺑﺨﺼﻮص در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺗﺸﻴﻊ ،ﮐﺴﺎﻧﯽ در هﻤﻪ ادوار ﮐﻮﺷﻴﺪﻩ اﻧﺪ و ﻣﯽ ﮐﻮﺷﻨﺪ ﺗﺎ واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﺑﺤﺚ ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺬهﺒﯽ "ﻳﻬﻮدی -ﻣﺴﻴﺤﯽ" ﻳﺎ اﺳﻼﻣﯽ را ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ هﺎﺋﯽ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ واﻗﻌﺎ ﮔﺮﻩ از ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ ﮔﺮﻩ هﺎی ﺗﺎزﻩ ای ﺑﺮ ﺁن ﻣﯽ اﻓﺰاﻳﺪ. ﺗﺌﻮرﻳﺴﻴﻦ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ،ﺷﻬﻴﺪ ﻣﺮﺗﻀﯽ ﻣﻄﻬﺮی ،ازدواج هﺎی ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ را ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪﻳﻦ ﻣﯽ داﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن اﺳﻼم در ﺣﺎل ﮔﺴﺘﺮش ﺑﻮد ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺮای ﺗﺤﺒﻴﺐ ﻗﻠﻮب ﺑﻪ ﺗﻌﺪد زوﺟﺎت اﺣﺘﻴﺎج داﺷﺖ ،ﺑﺪﻳﻦ ﺣﺴﺎب ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻌﺪد زوﺟﺎت در ﻗﺮﺁن ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﺮای ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺧﻮد ﺑﺪان ﻧﻴﺎز داﺷﺖ .ﻓﺮﺿﻴﻪ ﭘﺮدازی دﻳﮕﺮی هﻤﻴﻦ ﻣﻮﺿﻮع را از دﻳﺪﮔﺎﻩ ﻣﺨﺘﺼﺎت اﻗﻠﻴﻤﯽ و ﻣﺰاج و ﺣﻘﻮق ﻓﺮد و ﻋﺎﺋﻠﻪ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ: "اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ در ﻣﻮرد ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺗﺎ ﻧﻪ زن و در ﻣﻮرد دﻳﮕﺮان ﺗﺎ ﭼﻬﺎر زن ﺟﺎﻳﺰ ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻣﺴﺌﻠﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺧﻮاص اﻗﻠﻴﻢ و ﻧﻴﺎزهﺎی ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺰاج و ﺣﻘﻮق ﻓﺮد و ﻋﺎﻳﻠﻪ و ﺗﺒﻌﺎت هﻨﮕﺎﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ وﻗﻮع ﺟﻨﮓ و ﭘﺮورش اﻳﺘﺎم و ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻠﻠﯽ ﮐﻪ در اﺻﻞ ﺗﺠﻮﻳﺰ ﺁن دﺧﺎﻟﺖ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻓﺮق ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .ﺑﺎﻳﺪ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ اهﻤﻴﺖ ﺑﺴﺰای ﺁن روزﮔﺎر ﮐﻪ هﺮﮐﺲ از ﻗﺒﻴﻠﻪ ای زن ﻣﯽ ﺳﺘﺎﻧﺪ در ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺁن ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺑﻮد ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ زﻧﺎن ﻣﺘﻌﺪد اﻗﺪام ﮐﺮد وﺧﻮد را ﺑﺪﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺎ ﻗﺒﺎﻳﻞ ﭼﻨﺪی ﭘﻴﻮﻧﺪ داد ﺗﺎ در راﻩ ﻧﺸﺮ اﺳﻼم ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ او ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﯽ ﻧﮑﻨﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ از او را وﻇﻴﻔﻪ ﻗﺒﻴﻠﻪ ای ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﺰ ﺑﺪاﻧﻨﺪ" )ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺑﺮ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻓﺎرﺳﯽ اﺳﻼم دراﻳﺮان ،ای .پ .ﭘﺘﺮوﺷﻔﺴﮑﯽ ،ص .(۴١۴ در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ در هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب در رد اﻳﻦ ﻧﻈﺮﮐﻪ ﺑﺮدﻩ دار در اﺳﻼم ﻣﺠﺎز ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ" :ﺑﺮدﮔﯽ واﻗﻌﻴﺘﯽ ﺑﻮد ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﮐﻪ اﺳﻼم ﺑﺎ ﺁن روﺑﺮو ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ رﻳﺸﻪ دار ﺑﻮدن ﺁن ،ﺑﺨﺼﻮص از ﺟﻨﺒﻪ اﻗﺘﺼﺎدی ،اﺳﻼم ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺁﻧﺮا ﻳﮑﺒﺎرﻩ و ﺁﻧًﺎ ﺑﺮاﻧﺪازد ،ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﺁن ﻣﺤﺎل اﺳﺖ و ﻟﻐﻮ ﺁﻧﯽ و ﻓﻮری ﺁن ﻋﻤﻠﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،از اﻳﻦ رو ﺑﻪ اﺻﻞ ﺗﺪرﻳﺞ و ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﻟﻄﺎﺋﻒ اﻟﺤﻴﻞ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﺪ ،و ﺑﻪ ﻣﺮور اﺳﺎس ﺁﻧﺮا ﺑﺮﺷﻮراﻧﺪ" )هﻤﺎن ﮐﺘﺎب ،ص ۴٠٩و.(۴٧٣ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺘﺪﻻل هﺎﺋﯽ ﺑﺮای ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺑﺸﺮﻳﺖ اﻣﺮوز و ﺑﺨﺼﻮص ﻓﺮدا اﺻﻮﻻ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻧﺪ ،ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ اﺳﺘﺪﻻل هﺎﺋﯽ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﯽ ﺑﺎﺷﺪ ،اﻋﺘﺮاﻓﯽ اﺳﺖ ﺑﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﮐﻪ از ﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﺼﻮرت ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺛﺎﺑﺖ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﻟﻬﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺟﻬﺎن ،در هﺮ ﻣﻘﻄﻊ ﻣﮑﺎﻧﯽ و در هﺮ ﻣﻘﻄﻊ زﻣﺎﻧﯽ اﺑﻼغ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ از هﺮ ﭼﻴﺰ ﺑﺎ اﻳﻦ هﺪف وﺿﻊ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻼت ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ را در ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺻﺪر اﺳﻼم ﺣﻞ ﮐﻨﻨﺪ ،ﻧﻪ اﻳﻨﮑﻪ راهﻨﻤﺎی هﻤﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن در هﻤﻪ ﺷﺮاﻳﻂ زﻣﺎﻧﯽ و ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ٤از ١۴
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
در ﻣﻮرد ﺑﺮدﮔﯽ در ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ،ﻳﮑﺒﺎر دﻳﮕﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺬﮐﺮ دادﻩ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ در اﻧﺠﻴﻞ ﺑﺮداﺷﺘﯽ دﻳﮕﺮ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ دارد ﮐﻪ ﻧﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﺪان رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﺁﻧﭽﻪ از ﺁن ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻓﻘﻂ ﺟﻤﻼت ﮐﻮﺗﺎهﯽ در اﻧﺠﻴﻞ هﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﮔﺎﻩ و ﺑﻴﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ و از ﺁن ﻣﯽ ﮔﺬرﻧﺪ ،از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﮐﻪ» :هﻴﭽﮑﺲ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻨﺪﻩ دو ارﺑﺎب ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ در اﻳﻨﺼﻮرت ﻳﺎ از اوﻟﯽ ﺑﺪش ﻣﯽ ﺁﻳﺪ و دوﻣﯽ را دوﺳﺖ دارد ﻳﺎ ﺑﻪ اول )ﺧﺪا( ارادت ﻣﯽ ورزد و در اﻳﻨﺼﻮرت دوﻣﯽ را ﺣﻘﻴﺮ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرد« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ ،٢۴ ،ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب دوازدهﻢ ٢٢ ،و ﺑﺎب ﺷﺎﻧﺰدهﻢ.(١٣ ، در ﻗﺮﺁن ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﺮ اﺻﻞ ﺑﺮدﻩ داری ﺗﺎﮐﻴﺪی ﻗﺎﻃﻊ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﺳﻨﺖ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﻧﺎﺷﯽ از ارادﻩ و ﻣﺸﻴﺖ ﺧﺎص او ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺧﻮد ﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﻳﻢ ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﺑﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ درﺟﻪ ﺑﺮﺗﺮ از دﻳﮕﺮان ﻗﺮار دهﻴﻢ ﺗﺎ اﻳﻨﺎن را ﺑﻪ ﺑﺮدﮔﯽ ﺧﻮﻳﺶ درﺁورﻧﺪ« )زﺧﺮف» ،(٣١ ،ﺧﺪا رزق ﺑﻌﻀﯽ از ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ ﻓﺰوﻧﯽ دادﻩ اﺳﺖ ،اﻣﺎ ﺁﻧﮑﺲ ﮐﻪ رزﻗﺶ اﻓﺰون ﺷﺪﻩ زﻳﺎدﻩ را ﺑﻪ ﻏﻼﻣﺎن ﺧﻮد ﻧﻤﯽ دهﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ او ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮﻧﺪ« )ﻧﺤﻞ،(٧١ ، »ﺁﻳﺎ ﺑﻨﺪﻩ ای ﮐﻪ هﻴﭻ اﺧﺘﻴﺎری از ﺧﻮد ﻧﺪارد و ﻣﺮدی ﺁزاد ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ او رزق ﻓﺮاوان ﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻩ اﻳﻢ و ﭘﻨﻬﺎن و ﺁﺷﮑﺎرا هﺮﭼﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ از ﻣﺎل ﺧﻮد اﻧﻔﺎق ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ هﻢ ﻳﮑﺴﺎﻧﻨﺪ؟« )ﻧﺤﻞ» ،(٧۵ ،دو ﻧﻔﺮ ﻣﺮد ،ﻳﮑﯽ ﺑﻨﺪﻩ ای ﮔﻨﮓ و ﻧﺎﺗﻮان ﮐﻪ ﺳﺮﺑﺎر ﻣﻮﻻی ﺧﻮﻳﺶ اﺳﺖ و از هﻴﭻ راﻩ ﺧﻴﺮی ﺑﻪ ﻣﺎﻟﮏ ﺧﻮد ﻧﻤﯽ رﺳﺎﻧﺪ ،و دﻳﮕﺮی ﻣﺮدی ﺁزاد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﺪاﻟﺖ اﻣﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و در ﺻﺮاط ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﺳﺖ ،ﺁﻳﺎ اﻳﻦ دو ﻧﻔﺮ دارای ﺣﻘﻮق ﻣﺘﺴﺎوی هﺴﺘﻨﺪ؟« )ﻧﺤﻞ .(٧۶ ،در »ﺻﺤﺎﺳﺘﻪ« از ﺧﻮد ﻣﺤﻤﺪ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :هﺮﻏﻼﻣﯽ ﮐﻪ از ﺻﺎﺣﺐ ﺧﻮد ﺑﮕﺮﻳﺰد از ﺑﺮاﺋﺖ ﺧﺪای ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﻨﺪﻩ ای ﮐﻪ از ﻧﺰد ارﺑﺎب ﺧﻮد ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻤﺎزش از ﺣﺪ ﺷﺎﻧﻪ هﺎﻳﺶ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ رﻓﺖ ،زﻳﺮا ﺣﻘﺘﻌﺎﻟﯽ ﻧﻤﺎز و روزﻩ ﻏﻼم و ﮐﻨﻴﺰ ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ ﭘﺎ را ﻧﻤﯽ ﭘﺬﻳﺮد«. در ﻓﻘﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻨﺪﻩ داری دارای ﺳﻪ ﻣﻨﺒﻊ اﺻﻠﯽ اﺳﺖ :اﺳﻴﺮاﻧﯽ ﮐﻪ در ﺟﻨﮓ از ﮐﻔﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﺻﺎﺣﺒﺎﻧﺸﺎن ﺧﺮﻳﺪاری ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ ﮐﻪ از ﻏﻼﻣﺎن و ﮐﻨﻴﺰان ﺑﺪﻧﻴﺎ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ .رﻳﺸﻪ اﻳﻦ هﺮ ﺳﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻣﯽ رﺳﺪ، زﻳﺮا ﺑﺮدﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺑﺎزار ﺑﺮدﻩ ﻓﺮوﺷﺎن ﺧﺮﻳﺪ و ﻓﺮوش ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺧﻮد در ﺟﻨﮓ هﺎ ﻳﺎ دﺳﺘﺒﺮدهﺎ ﺑﻌﻨﻮان ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﯽ درﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ .ﺑﺮدﮔﺎن ﻓﺮاری ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ در هﺮﺟﺎ ﮐﻪ ﭘﻴﺪا ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎزداﺷﺖ و ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎﻧﺸﺎن ﺑﺎزﭘﺲ دادﻩ ﺷﻮﻧﺪ ،و اﮔﺮ ارﺑﺎﺑﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺪا ﻧﺸﻮﻧﺪ ﻏﻼم ﻳﺎ ﮐﻨﻴﺰ ﮔﺮﻳﺰ ﭘﺎ زﻧﺪاﻧﯽ ﺷﻮﻧﺪ .اﮔﺮ ﺑﻨﺪﻩ ای ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ارﺑﺎب ﺗﻌﻠﻖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ هﺮ ﻳﮏ از ﺻﺎﺣﺒﺎن او ﺣﻖ دارد ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺑﺪن وی را ﮐﻪ ﺳﻬﻢ او ﺑﺤﺴﺎب ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،ﻣﺜﻼ ﻓﻼن دﺳﺖ ﻳﺎ ﻓﻼن ﻋﻀﻮ او را ﺑﻔﺮوﺷﺪ ﻳﺎ ﺁزاد ﮐﻨﺪ .در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﺮدﻩ ﻓﻘﻂ وﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﮐﺎﻣﻼ ﺁزاد ﺷﻮد ﮐﻪ ﺳﺎﻳﺮ اﻋﻀﺎی ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﮐﺮدﻩ ﻳﺎ ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺑﺎزﺧﺮﻳﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. * * * دﺳﺖ ﮐﻢ در دو ﻣﺬهﺐ از ﺳﻪ ﻣﺬهﺐ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ،هﻨﺮهﺎی زﻳﺒﺎ ﮐﻪ از ﺁﻏﺎز ﺗﻤﺪن ﺑﺸﺮی هﻤﻮارﻩ از اﺟﺰای اﺻﻠﯽ ﻓﺮهﻨﮓ و ﻣﺪﻧﻴﺖ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ،ﻳﺎ ﺟﺎی ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻤﯽ دارﻧﺪ ،ﻳﺎ اﺳﺎﺳﺎ ﺟﺎﺋﯽ ﻧﺪارﻧﺪ .ﺑﻪ ﺗﺬﮐﺮ ﻣﺎرﮔﻮﻟﻴﻮث Margoliouthدر ﻣﻴﺎن رﺷﺘﻪ هﺎی ﺷﺶ ﮔﺎﻧﻪ هﻨﺮهﺎی زﻳﺒﺎ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ،ﻧﻘﺎﺷﯽ ،ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺳﺎزی ،درام ،ﺷﻌﺮ و ﻣﻌﻤﺎری ،ﺗﻨﻬﺎ رﺷﺘﻪ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺑﺼﻮرت روﺷﻦ ،و رﺷﺘﻪ ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺁﺧﺮ ﺑﺎ ﻗﻴﺪ ﮐﺮاهﺖ و ﺑﺎ ﺗﺬﮐﺮ اﻳﻨﮑﻪ »از ﺷﻌﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺒﮏ ﻣﻐﺰان ﭘﻴﺮوی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ« )ﻧﻤﻞ (٢٢۴ ،ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل اﺳﻼم ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﭼﻬﺎر رﺷﺘﻪ دﻳﮕﺮ ﻧﻔﯽ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ در ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﻣﻨﻊ ﭘﻴﮑﺮﺳﺎزی اوﻟﻴﻦ و ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎن از ﻓﺮاﻣﻴﻦ دهﮕﺎﻧﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ اﺳﺖ .در ﻋﻮض ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ در اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﺎ ﺣﺪ زﻳﺎدی ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺣﺘﯽ ﻳﮑﯽ از ﺣﺮﻓﻪ هﺎی ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺟﻬﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ...» :ﭘﺲ ﺑﺎﺑﺎل ﻧﻮادﻩ ﻧﺴﻞ هﻔﺘﻢ ﻗﺎﺑﻴﻞ ﭘﺪر ﮔﻠﻪ داران ﺑﻮد ،و ﺑﺮادرش ﻳﻮﺑﺎل ﭘﺪر ﺑﺮﺑﻂ ﻧﻮازان و ﻧﯽ زﻧﺎن و ﻗﺎﺋﻦ ﭘﺪر ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ ﺻﺎﻧﻊ ﻣﺲ و ﺁهﻦ هﺴﺘﻨﺪ« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎرم٢١ ،و .(٢٢ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﻳﻬﻮد اﺻﺎﻟﺘﺎ ﺟﻨﺒﻪ ﻣﺬهﺒﯽ داﺷﺖ و ﺷﺎﻣﻞ ﺑﻮق و ﺷﺎخ ﻗﻮچ و ﻧﯽ و زﻧﮕﻮﻟﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻮﺑﺎل اﺑﺪاع ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. در هﻤﻪ ﺗﻤﺪن هﺎی ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ :ﻣﺼﺮ ،ﮐﻠﺪﻩ ،ﺑﺎﺑﻞ ،ﺳﻮﻣﺮ ،ﺁﺷﻮر ،ﻓﻨﻴﻘﯽ ،اﻳﺮان ،هﻨﺪ ،ﭼﻴﻦ ،ﻳﻮﻧﺎن ،رم ،و در هﻤﻪ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی اﺳﺎﻃﻴﺮی و ﻧﻴﻤﻪ اﺳﺎﻃﻴﺮی ﺟﻬﺎن ﮐﻬﻦ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺠﺎز ﺑﻠﮑﻪ ﮔﺎﻩ ﻣﻘﺪس ﺷﻤﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ اﻣﺮوز ﻧﻴﺰ در ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﺬهﺒﯽ زرﺗﺸﺘﯽ و ﺑﻮداﺋﯽ و ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺟﺰء ﺟﺪاﺋﯽ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮاﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ اﺳﺖ .در اﺳﻼم ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ راهﯽ ﺑﻪ ﻣﺬهﺐ ﻧﺪارد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﻏﻴﺮ ﻣﺬهﺒﯽ ﻧﻴﺰ در ﺗﻤﺎم ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم ﺑﺎ دﺷﻤﻨﯽ ﺳﺮﺳﺨﺘﺎﻧﻪ ﻓﻘﻴﻬﺎن و ﻣﺘﺸﺮﻋﺎن و ﻣﺤﺪﺛﺎن ﻣﻮاﺟﻪ ﺑﻮدﻩ و ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻋﺮﻓﺎ و ﺻﻮﻓﻴﺎن و ﺟﺮم »ﺳﻤﺎع« ﻣﻮرد ﻃﻌﻦ و ﺁزار ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. در هﻤﻴﻦ دوران ﺧﻮد ﻣﺎ ،در دهﻪ هﺎی ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ،ﺁﻳﺖ اﷲ ﺧﻤﻴﻨﯽ در ﮐﺸﻒ اﻻﺳﺮار ﺧﻮد ﻓﺘﻮا داد و ﺑﻌﺪا ﻧﻴﺰ در ﻣﻘﺎم وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ» :ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ روح ﺷﻬﻮﺗﺮاﻧﯽ و ﻋﺸﻘﺒﺎزی و ﺧﻼف ﻋﻔﺖ در اﻧﺴﺎن ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺷﻬﺎﻣﺖ و
ﺻﻔﺤﻪ ٥از ١۴
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺷﺠﺎﻋﺖ و ﺟﻮاﻧﻤﺮدی را از اوﻣﯽ ﮔﻴﺮد .زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺁن ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺴﺖ و ﺑﯽ ﺷﺮﻣﺎﻧﻪ اﺳﺖ و اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﻮﺟﻮد هﺰل و ﺑﻴﻬﻮدﻩ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﺧﻴﺎﻧﺖ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻤﻠﮑﺖ اﺳﻼﻣﯽ«. ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻮﻋﯽ از ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﮐﻪ در ﻣﮑﺘﺐ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ »اﺳﻼﻣﯽ« ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻃﺒﻞ و ﺷﻴﭙﻮر و ﺳﺮودهﺎی ﺟﻨﮕﯽ اﺳﺖ. وﻗﺘﯽ ﮐﻪ در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺎل روی ﮐﺎر ﺁﻣﺪن ﺧﻤﻴﻨﯽ ،اورﻳﺎﻧﺎ ﻓﺎﻻﻧﭽﯽ روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎر ﺳﺮﺷﻨﺎس اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﺋﯽ در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ای ﭘﺮ ﺳﺮ و ﺻﺪا از او ﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ را ﺗﺤﺮﻳﮏ ﮐﻨﻨﺪﻩ روح ﺷﻬﻮﺗﺮاﻧﯽ و ﺑﯽ ﻋﻔﺘﯽ ﻣﯽ داﻧﻴﺪ در ﻣﻮرد ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﭼﻮن ﺑﺎخ و ﻣﻮﺗﺴﺎرت و ﺑﺘﻬﻮﻓﻦ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﻴﺪ؟ ﺁﻳﺖ اﷲ ﭘﺎﺳﺦ داد :ﻣﻦ اﻳﻦ ﺁدم هﺎﺋﯽ را ﮐﻪ اﺳﻢ ﻣﯽ ﺑﺮﻳﺪ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ، اﻣﺎ اﮔﺮﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﻣﺎرش ﺑﺎﺷﺪ اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪارد. اﻟﺒﺘﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮداﺷﺖ هﺎﺋﯽ ﺧﺎص ﮐﺴﺎﻧﯽ ﭼﻮن ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا ﺧﻤﻴﻨﯽ و ﻧﻈﺎﻳﺮ او دﻧﺒﺎﻟﻪ روان ﻣﮑﺘﺒﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در ﺁن ﻣﺪت هﺎ ﭘﻴﺶ از ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﺪﺛﺎن ﻣﻌﺘﺒﺮ از ﻗﻮل ﺧﻮد ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم در »ﺣﺪﻳﺚ ﻣﻮﺛﻖ« ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﯽ و ﻧﻮازﻧﺪﮔﯽ از اﺟﻞ ﻣﻌﺎﺻﯽ اﺳﺖ ،و ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ ﺑﺪﻳﻦ راﻩ ﺑﺮوﻧﺪ در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺎﺗﻔﺎق زﻧﺎﮐﺎران و ﺻﻮرﺗﮕﺮان ﮐﺮ و ﮐﻮر و ﻟﻨﮓ و از ﮔﻮرهﺎی ﺧﻮد ﺑﻴﺮون ﺁﻳﻨﺪ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﮓ ﻧﻮﺣﻪ ﮐﻨﻨﺪ «.ﺣﺘﯽ از هﻤﻴﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﻳﮏ درهﻢ ﺑﻪ اهﻞ ﺳﺎز و ﺁواز ﺑﺪهﺪ ﻣﻌﺼﻴﺖ او ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ از ﻣﻌﺼﻴﺖ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻔﺘﺎد ﺑﺎر ﺑﺎ ﻣﺎدر ﺧﻮد زﻧﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﻈﻴﺮ هﻤﻴﻦ ﺗﺬﮐﺮ را در ﻣﻮرد دو رﺷﺘﻪ هﻨﺮی دﻳﮕﺮ ﻧﻘﺎﺷﯽ و ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺳﺎزی ﻣﯽ ﺗﻮان داد ،ﮐﻪ اﻳﻦ هﺮ دو ﻧﻴﺰ از اﺟﺰاء ﺟﺪاﺋﯽ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ هﻤﻪ ﺗﻤﺪن هﺎ و ﻣﺬاهﺐ اﺳﺎﻃﻴﺮی و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻓﺮهﻨﮓ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ روﻧﺪ ،و در هﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺰاران ﺷﺎهﮑﺎر هﻨﺮی ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺑﺼﻮرت ﺁﺛﺎر ﻧﻘﺎﺷﯽ ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﻣﺎﻧﻮی و ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ و روﻣﯽ ،و ﻧﻴﺰ ﺁﺛﺎر ﺣﺠﺎری ﻣﺼﺮی و ﺑﺎﺑﻠﯽ و ﺑﻮداﺋﯽ و ﺑﺮهﻤﺎﺋﯽ و ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ و روﻣﯽ و اﻳﺮاﻧﯽ و ﻣﺴﻴﺤﯽ در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،و ﺗﻨﻬﺎ دو ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد و اﺳﻼﻣﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد را از اﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪﻩ ﻣﺴﺘﺜﻨﯽ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ .در ﺗﻮرات ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ را ﮐﻪ در ﻃﻮر ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ دﻳﮑﺘﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺁﻏﺎز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :هﻴﭻ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺗﺮاﺷﻴﺪﻩ و هﻴﭻ ﺗﻤﺜﺎﻟﯽ از ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎﻻ در ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ و ﺁﻧﭽﻪ ﭘﺎﺋﻴﻦ در زﻣﻴﻦ اﺳﺖ و ﺁﻧﭽﻪ در ﺁب در زﻳﺮ زﻣﻴﻦ اﺳﺖ ﺑﺮای ﺧﻮد ﻣﺴﺎز ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﻦ ﻳﻬﻮﻩ ﮐﻪ ﺧﺪای ﺗﻮ هﺴﺘﻢ ﺧﺪاﺋﯽ ﻏﻴﺮﺗﻤﻨﺪ و ﺣﺴﻮدم« )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ .(٣ ،در اﺳﻼم ﻧﻴﺰ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻳﺎ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﺎ ﭘﻴﻤﺒﺮان و اﻣﺎﻣﺎن و اﺻﻮﻻ هﺮ ﻣﻮﺟﻮد ﺟﺎﻧﺪار ﻣﻨﻊ ﺷﺪﻩ و در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺪﻳﺪاﻟﻌﺬاب ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮدم در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺻﻮرﺗﮕﺮاﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﻳﺎ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺁدم ﻳﺎ ﺣﻴﻮان را ﻣﯽ ﺳﺎزﻧﺪ ،و از ﻗﻮل ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ در ﺁن ﺳﮕﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺻﻮرﺗﯽ را ﺑﺮ دﻳﻮار ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ داﺧﻞ ﻧﻤﯽ ﺷﻮم. * * * ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺟﺰاﺋﯽ هﺮ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ،ﺁﻧﻄﻮر ﮐﻪ در ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،در ﺷﺮاﻳﻂ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺗﻤﺪن ﺑﺸﺮی ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ هﻴﭻ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺘﻤﺪﻧﯽ -هﺮ ﻗﺪر هﻢ ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ از اﻓﺮاد ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺧﻠﻮص ﻧﻴﺖ از اﻳﻤﺎن ﻳﻬﻮدی ﻳﺎ ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﻳﺎ اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮد دﻓﺎع ﮐﻨﻨﺪ و روزهﺎی ﺟﻤﻌﻪ و ﺷﻨﺒﻪ و ﻳﮑﺸﻨﺒﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﻳﺎ ﮐﻨﻴﺴﻪ و ﻳﺎ ﮐﻠﻴﺴﺎ روﻧﺪ -ﻧﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ اﺟﺮای ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺣﺘﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺻﺤﻪ ﺑﮕﺬارد. در ﺗﻮرات ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺎﺋﯽ ﺑﻪ ﺑﺨﺸﺶ ﮔﻨﺎهﮑﺎران دادﻩ ﻧﺸﺪﻩ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﺣﻴﻮاﻧﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺁدﻣﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﺷﺮع ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ و ﭘﺲ از ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،و در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :هﺮ ﺁﻳﻨﻪ اﻧﺘﻘﺎم ﺧﻮن ﺷﻤﺎ را ازهﺮ اﻧﺴﺎن و از هﺮ ﺣﻴﻮان ﺧﻮاهﻢ ﮔﺮﻓﺖ« )ﺳﻔﺮﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ .(۵ ،در اﻧﺠﻴﻞ درﺳﺖ در ﺟﻬﺖ ﺧﻼف ﺗﻮرات ﺑﺪﻳﻦ ﺑﺨﺸﺶ و ﮔﺬﺷﺖ ﺟﺎﺋﯽ ﻣﺒﺎﻟﻐﻪ ﺁﻣﻴﺰ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻳﮑﯽ از ﺷﮕﻔﺘﯽ هﺎی ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺑﺸﻤﺎر ﺁﻳﺪ ﮐﻪ» :ﺑﺮای ﻧﻘﺾ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺁن دﻳﮕﺮی ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮای ﺗﮑﻤﻴﻞ ﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ «.در دو اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺘﯽ و ﻟﻮﻗﺎ از ﻗﻮل ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺷﻨﻴﺪﻩ اﻳﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻋﻮض ﭼﺸﻢ و دﻧﺪان ﺑﻪ ﻋﻮض دﻧﺪان ،اﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺪی ﻣﮑﻦ و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪ راﺳﺘﺖ ﺳﻴﻠﯽ ﻣﯽ زﻧﺪ ﮔﻮﻧﻪ دﻳﮕﺮت را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ او ﺑﮕﺮدان .ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از ﺗﻮ ﭼﻴﺰی ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻧﺮا ﺑﺒﺨﺶ و از ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻘﺎﺿﺎی وام از ﺗﻮﻣﯽ ﮐﻨﺪ روی ﻣﮕﺮدان« )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﭘﻨﺠﻢ ۴٢-٣٨،و ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ٢٩ ،و .(٣٠و در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ :ﺷﻨﻴﺪﻩ اﻳﺪ ﮐﻪ هﻤﺴﺎﻳﻪ ﺧﻮد را دوﺳﺖ ﺑﺪار و از دﺷﻤﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﺎش ،اﻣﺎ ﻣﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ و ﺑﺮای ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺳﺘﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ .اﮔﺮ ﻓﻘﻂ ﮐﺴﯽ را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ ﮐﻪ او ﻧﻴﺰ ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ دارد ﭼﻪ ﭘﺎداﺷﯽ را ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﻣﺘﻮﻗﻊ ﺑﺎﺷﻴﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﺑﺎج ﮔﻴﺮان هﻤﻴﻦ ﮐﺎر را ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ؟ اﮔﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ دوﺳﺘﺎن ﺧﻮد ﺳﻼم ﮐﻨﻴﺪ ﭼﻪ ادﻋﺎی دﻳﻨﺪاری ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﮑﻨﻴﺪ؟ ﻣﮕﺮ ﺑﯽ دﻳﻨﺎن ﻧﻴﺰ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ؟ )هﻤﺎﻧﺠﺎ ۴٧-۴٣ ،و .(٣۶-٢٣و در ﭘﺎﺳﺦ ﭘﻄﺮوس ﺣﻮاری ﮐﻪ ازﻋﻴﺴﯽ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ
ﺻﻔﺤﻪ ٦از ١۴
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
اﮔﺮ ﺑﺮادر )هﻤﻨﻮع( ﻣﻦ ﺑﻪ ﺣﻖ ﻣﻦ ﺗﺠﺎوز ﮐﻨﺪ ،ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺑﺎﻳﺪ او را ﺑﺒﺨﺸﻢ؟ ﺁﻳﺎ ﺗﺎهﻔﺖ ﺑﺎر؟ وی ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ :ﻧﻪ هﻔﺖ ﺑﺎر ،ﺑﻠﮑﻪ هﻔﺘﺎد ﻣﺮﺗﺒﻪ هﻔﺖ ﺑﺎر )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب هﺠﺪهﻢ٢١ ،و .(٢٢درﺑﺎرﻩ اﻋﻤﺎل ﻣﺠﺎزات هﺎﺋﯽ ﭼﻮن ﻗﺼﺎص و دﻳﻪ، رهﻨﻤﻮد ﻋﻴﺴﯽ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﮑﻮم ﻧﮑﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﺤﮑﻮم ﻧﺸﻮﻳﺪ و ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ ﺷﻮﻳﺪ )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ ،۵-١ ،ﻟﻮﻗﺎ، ﺑﺎب ﺷﺸﻢ.(٣٧ ، در ﻗﺮﺁن ،ﺧﺪاوﻧﺪ از ﺻﻮرت ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻪ هﻮﻳﺖ ﺗﻮراﺗﯽ »وﻟﻢ ﻓﯽ اﻟﻘﺼﺎص ﺣﻴﻮﻩ ﻳﺎ اوﻟﯽ اﻻﻟﺒﺎب« ﺑﺎز ﻣﯽ ﮔﺮدد )ﺑﻘﺮﻩ ،(١٧٩ ،و ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻮراﺗﯽ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻋﻮض ﭼﺸﻢ و دﻧﺪان ﺑﻪ ﻋﻮض دﻧﺪان -ﮐﻪ ﺧﻮد ﺁن اﻗﺘﺒﺎس ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﮐﻠﻤﻪ از ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻤﻮراﺑﯽ اﺳﺖ -ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﮔﺬارد )ﺑﻘﺮﻩ ،١٩۴ ،ﻧﺴﺎء ،٩٢،ﻣﺎﺋﺪﻩ ،۴۵ ،ﻧﺤﻞ ،١٢۶ ،اﺳﺮی ،٣٣ ،ﺷﻮری،۴٠ ، ﺣﺞ .(۶٠ ،در ﻣﻮرد دﻳﮕﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ دﺳﺖ ﻣﺮد و زن دزد را ﻗﻄﻊ ﮐﻨﻴﺪ )ﻣﺎﺋﺪﻩ ١.(٣٨ ،و هﻤﻴﻦ ﮐﻴﻔﺮ ﺑﺮای ﻣﺤﺎرﺑﻴﻦ ﺑﺎ ﺧﺪا و ﻣﻔﺴﺪﻳﻦ ﻓﯽ اﻻرض ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد» :ﻣﺠﺎزات ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ ﻣﺤﺎرب ﺧﺪا و رﺳﻮل اوﻳﻨﺪ و در زﻣﻴﻦ ﻓﺴﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دار ﺁوﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻳﺎ دﺳﺖ هﺎ و ﭘﺎهﺎﻳﺸﺎن در ﺟﻬﺖ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺷﻮد« )ﻣﺎﺋﺪﻩ ،٣٣ ،اﻋﺮاف،١٢۴ ، ﻃﻪ ،٧١ ،ﺷﻌﺮا.(۴٩ ، ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻘﺮرات ﻗﻀﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻼ در دوران هﺎی ﺑﻌﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﻘﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ وﺿﻊ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ،ﺑﺨﺼﻮص در دو ﺟﻬﺎن ﺗﺴﻨﻦ و ﺗﺸﻴﻊ ،ﺗﻮاﻓﻖ ﻧﻈﺮ وﺟﻮد ﻧﺪارد .وﻟﯽ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻬﻤﻴﻦ اﻧﺪازﻩ ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﻧﺤﻮﻩ دادرﺳﯽ در دادﮔﺎﻩ هﺎی ﺷﺮع اﺳﻼﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺿﻮاﺑﻂ ﻗﻀﺎﺋﯽ ﺟﻬﺎن ﻣﺘﻤﺪن اﻣﺮوز در ﻣﻮرد ﺻﺪور رأی ﻧﻬﺎﺋﯽ درﺑﺎرﻩ ﻣﺘﻬﻤﺎن و ﻣﺮاﻋﺎت ﺣﺪاﮐﺜﺮ دﻗﺖ و ﻋﺪاﻟﺖ در ﺻﺪور و اﺟﺮای رأی ،ﻣﻴﺮاﺛﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ اﺳﺖ. ﻗﺎﺿﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ در اﻳﺎم ﻣﻌﻴﻨﯽ در ﻣﺤﮑﻤﻪ و ﮔﺎﻩ ﻧﻴﺰ در ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻪ اﻣﺮ دادرﺳﯽ اﻗﺪام ﮐﻨﺪ .در ﺟﺮﻳﺎن ﺟﻠﺴﻪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺪﻋﯽ و ﻣﺪﻋﯽ ﻋﻠﻴﻪ را ﺑﻪ ﻧﺸﺴﺘﻦ دﻋﻮت ﮐﻨﺪ ،وﻟﯽ اﮔﺮ ﻳﮑﯽ از ﻃﺮﻓﻴﻦ دﻋﻮا ﻣﺴﻠﻤﺎن و دﻳﮕﺮی اهﻞ ذﻣﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻗﺎﺿﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎن را ﺑﻪ ﻧﺸﺴﺘﻦ دﻋﻮت ﮐﻨﺪ و اهﻞ ذﻣﻪ را ﺳﺮﭘﺎ ﻧﮕﺎﻩ دارد .در ﻣﺤﮑﻤﻪ ﺷﺮع ﻣﺪﻋﯽ اﻟﻌﻤﻮم و وﮐﻴﻞ دﻋﻮی وﺟﻮد ﻧﺪارد و ﺧﻮد ﻗﺎﺿﯽ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ دو وﻇﻴﻔﻪ را اﻳﻔﺎ ﮐﻨﺪ .دو ﻃﺮف دﻋﻮا ﺧﻮد از ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮﻳﺶ دﻓﺎع ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و در ﻣﺤﮑﻤﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﯽ ﻳﺎﺑﻨﺪ و اﮔﺮ زن ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ای را ﺑﻪ ﺟﺎی ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺴﻴﻞ ﻣﯽ دارﻧﺪ .ﻗﺎﺿﯽ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاراﻧﯽ ﻣﺮﮐﺐ از ﻳﮏ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﮐﺎﺗﺐ )ﻣﻨﺸﯽ( و ﻳﮏ درﺑﺎن ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ داد ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻳﺎ ﺷﻬﻮد را در ﻣﺤﮑﻤﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﮐﻨﺪ در اﺧﺘﻴﺎر دارد .ﺣﮑﻢ ﻗﻄﻌﯽ دادﮔﺎﻩ ﺑﺎﻳﺪ در هﻤﺎن ﺟﻠﺴﻪ ﻣﺤﮑﻤﻪ و ﺗﻨﻬﺎ در ﻳﮑﺮوز ﺻﺎدر ﺷﻮد و اﻳﻦ ﺣﮑﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻔﻮرﻳﺖ ﺑﻪ اﺟﺮا درﺁﻳﺪ. * * * ﻧﻤﺎز در ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﺧﺎص ﺁﺋﻴﻦ اﺳﻼم اﺳﺖ و در دو ﺁﺋﻴﻦ دﻳﮕﺮ ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت وﺟﻮد ﻧﺪارد .وﻟﯽ اﻳﻦ ﺳﻨﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد اﺳﻼم وﺿﻊ ﻧﺸﺪﻩ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮐﻠﻴﻪ اﺟﺰاء ﺁن )وﺿﻮ ،ﻧﻴﺖ ،ﻗﻨﻮﻩ ،رﮐﻮع ،و ﺳﺠﻮد( از ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺎﻧﻮی اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺣﺘﯽ اﻳﻨﮑﻪ اﮔﺮ ﺁب ﺑﺮای وﺿﻮ ﭘﻴﺪا ﻧﺸﻮد ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺧﺎک ﺗﻴﻤﻢ ﮐﺮد. اوﻗﺎت ادای ﻧﻤﺎزهﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺰ هﻤﺎن اوﻗﺎت ﻧﻤﺎزهﺎی ﻣﺎﻧﻮی ﻳﻌﻨﯽ ﭘﻴﺶ از ﻃﻠﻮع ﺧﻮرﺷﻴﺪ ،ﻧﻴﻤﺮوز ،ﺷﺒﺎﻧﮕﺎﻩ اﺳﺖ. ﺷﻤﺎر ﻧﻤﺎزهﺎی روزاﻧﻪ در ﺁﻏﺎز ﮐﺎر ،ﻳﻌﻨﯽ در دوراﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺤﻤﺪ در ﻣﮑﻪ ﺑﻮد ﺗﻨﻬﺎ دو ﺑﺎر ﺑﻮد» :ﺑﺠﺎ ﺁورﻳﺪ ﻧﻤﺎز را در دو ﺳﻮی هﺮ روز« )هﻮد .(١١۴ ،ﭘﺲ از هﺠﺮت ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ اﻳﻦ رﻗﻢ ﺑﻪ ﺳﻪ ﻧﻤﺎز اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ» :ﻧﻤﺎز را در ﺳﭙﻴﺪﻩ دم و در ﺷﺎﻣﮕﺎﻩ و در ﻃﻮل ﺷﺐ ﺑﺮﭘﺎ دارﻳﺪ« )ﻃﻪ ،(١٣٠ ،و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻧﻤﺎزهﺎی ﭘﻨﺠﮕﺎﻧﻪ ﭘﺎرﺳﯽ ﺑﺼﻮرت ﻧﻬﺎﺋﯽ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ .ﻗﺮاﺋﺖ ﻧﻤﺎز ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ در هﻤﻪ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ اﺳﺖ ،ﺑﺠﺰ در ﻧﺰد ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﭼﻴﻦ ﮐﻪ ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪﻩ ای از ﺁن را ﺑﻪ ﻓﺎرﺳﯽ ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺒﻠﻐﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻴﻦ رﻓﺘﻨﺪ ﺧﺮاﺳﺎﻧﻴﺎﻧﯽ از ﻓﺮﻗﻪ ﺣﻨﻔﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼف ﺳﻪ ﻓﺮﻗﻪ دﻳﮕﺮ ﺗﺴﻨﻦ و ﻓﺮﻗﻪ ﺷﻴﻌﻪ ﺧﻮاﻧﺪن ﻧﻤﺎز را ﺑﺮای ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﻪ هﺮ زﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﺠﺎز ﻣﯽ داﻧﻨﺪ. ﻗﺒﻠﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن -ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ هﻨﮕﺎم ﻧﻤﺎز روﺑﺪان داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ -در ﺁﻏﺎز اورﺷﻠﻴﻢ )ﺑﻴﺖ اﻟﻤﻘﺪس( ﺑﻮد ،وﻟﯽ ﭘﺲ از ﺗﻴﺮﮔﯽ رواﺑﻂ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﺪﻳﻨﻪ اﻳﻦ ﻗﺒﻠﻪ ﺑﻪ ﮐﻌﺒﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺖ اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻏﻴﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮﻩ در ﻗﺮﺁن ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ از اﻳﻦ راﻩ درﺟﻪ اﻳﻤﺎن ﻣﻮﻣﻨﺎن را ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﮐﻨﺪ» :ﻧﺎﺑﺎوران ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺎﻋﺚ ______________________________ -١ﺳﺎﺑﻘﻪ " دﺳﺖ ﺑﺮﻳﺪن " راﺑﻌﻨﻮان ﻣﺠﺎزات ،ﭘﻴﺶ ازﻗﺮﺁن دردوﻣﺘﻦ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،ﻳﮑﯽ درﻗﺎﻧﻮن ﺣﻤﻮراﺑﯽ ﮐﻪ درﺁن ﻣﺠﺎزات ﭼﻨﺪ ﻧﻮع ﺑﺮﻳﺪن هﺮدو دﺳﺖ ﺑﺰهﮑﺎر ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و دﻳﮕﺮی درﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ﺗﻮرات ) ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺠﻢ(١٢-١١ ،ﮐﻪ درﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ....» :واﮔﺮ دوﺷﺨﺺ ﺑﺎﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﻨﺎزﻋﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ،و زن ﻳﮑﯽ ﭘﻴﺶ ﺁﻳﺪ ﺗﺎﺷﻮهﺮ ﺧﻮد را ازدﺳﺖ زﻧﻨﺪﻩ اش ﻧﺠﺎت دهﺪ و دﺳﺖ ﺧﻮد را دراز ﮐﺮدﻩ ﻋﻮرت اوراﺑﮕﻴﺮد ﭘﺲ دﺳﺖ اوراﻗﻄﻊ ﮐﻦ ،و ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺑﺮاوﺗﺮﺣﻢ ﻧﮑﻨﺪ".
ﺻﻔﺤﻪ ٧از ١۴
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺁن ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن از ﻗﺒﻠﻪ ای ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﮐﻌﺒﻪ روی ﺁوردﻧﺪ ،ﺑﺪاﻧﺎن ﺑﮕﻮ اﻳﻦ ﮐﺎر را از اﻳﻦ رو ﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ درﻳﺎﺑﻴﻢ ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﭘﻴﺮوی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﭼﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ از او روی ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮداﻧﻨﺪ .ﭘﺲ روﻳﺖ را ﺑﻪ ﺳﻮی ﻣﺴﺠﺪاﻟﺤﺮام ﺑﮕﺮدان ،و هﻤﻪ ﺷﻤﺎ هﺮﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ از اﻳﻦ ﭘﺲ روﻳﺘﺎن را ﺑﺪاﻧﺴﻮ ﺑﮕﺮداﻧﻴﺪ« )ﺑﻘﺮﻩ.(١۴٠ ، * * * ﺑﻪ ﺧﻼف ﻧﻤﺎز ،رﺳﻢ روزﻩ داری در ﻧﺰد اﻋﺮاب ﺟﺰﻳﺮﻩ اﻟﻌﺮب ﺳﺎﺑﻘﻪ ای ﻗﺪﻳﻤﯽ و ﻣﺎﻗﺒﻞ اﺳﻼﻣﯽ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻪ رواﻳﺖ ﻣﻮرﺧﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﻋﺒﺪاﻟﻤﻄﻠﺐ ﺟﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺳﺎﻟﯽ ﻳﮑﺒﺎر ﺑﺮای ﻋﺒﺎدت »اﷲ« ﮐﻪ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﻗﺮﻳﺶ ﻣﺘﻮﻟﯽ ﻣﻌﺒﺪ او ﺑﻮد اﻧﺰوا ﻣﯽ ﮔﺰﻳﺪ و در اﻳﻦ ﻣﺪت روزﻩ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ .وﻟﯽ در زﻣﺎن ﻇﻬﻮر اﺳﻼم ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻣﻬﻢ دﻳﮕﺮی ﻧﻴﺰ در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ وﺟﻮد داﺷﺖ و ﺁن روزﻩ ﻳﮑﻤﺎﻩ ﻣﺎﻧﻮﻳﺎن در هﺮ ﺳﺎل ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﺎدﺑﻮد زﻧﺪان و ﻣﺮگ ﻣﺎﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ و ﺑﺎ روزﻣﻘﺪس »ﺑﻪ ﻣﺎ« ﻣﻌﺎدل روز ﻓﻄﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ،ﭘﺎﻳﺎن ﻣﯽ ﻳﺎﻓﺖ .اﻳﻦ روزﻩ ﮐﻪ هﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﻋﻴﺪ ﭘﺎک ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺑﻮد در ﻣﺎﻩ ﻓﺮوردﻳﻦ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽ ﺷﺪ. در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺎل ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ،ﻣﺤﻤﺪ روز دهﻢ ﻣﺤﺮم را ﮐﻪ ﻳﮏ روز ﻣﺬهﺒﯽ ﻗﺪﻳﻤﯽ ﻣﻌﺎدل ﺑﺎ دهﻢ ﺗﺸﺮﻳﻦ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻮد ﺑﺮای روزﻩ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮد ،اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ از ﺁن ﺗﻤﺎم ﻣﺎﻩ ﻋﺒﺎدت ﮐﻠﻴﻤﻴﺎن )ﻣﺎﻩ ﮐﻴﭙﻮر( را ﻣﺎﻩ روزﻩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻣﻘﺮر داﺷﺖ، وﻟﯽ ﺑﻌﺪ از ﻗﻄﻊ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻣﺪﻳﻨﻪ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺒﻠﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن از ﺑﻴﺖ اﻟﻤﻘﺪس ﺑﻪ ﻣﮑﻪ ،اﻳﻦ ﻣﺎﻩ ﻋﺒﺎدت را ﺑﻪ ﻣﺎﻩ رﻣﻀﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ داد. ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﺤﻘﻘﺎن اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن روزﻩ داری ﻣﺎﻩ رﻣﻀﺎن را ﻧﺸﺎﻧﯽ از اﻳﻦ داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﺎرع اﺳﻼم از وﺿﻊ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ و اﻗﻠﻴﻤﯽ ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ از ﺟﻬﺎن ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺎﻩ ﻃﻮل روز ﺑﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﯽ رﺳﺪ و در ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﻧﻴﺰ ﺣﺘﯽ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻏﺮوب ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .ﮔﻮﻟﺪ ﺗﺴﻴﻬﺮ در اﺷﺎرﻩ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ ﺁﻳﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮض ﮐﺮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﺑﻪ هﻤﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺷﺒﻪ ﺟﺰﻳﺮﻩ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﺤﺘﻮای ﺁﻧﻬﺎ اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﻣﻨﺎﻃﻖ و ﮔﺮم ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ اﻳﻦ ﺷﺒﻪ ﺟﺰﻳﺮﻩ و ﻣﺴﺎﺋﻞ روزﻣﺮﻩ ﺻﺤﺮاﻧﺸﻴﻨﺎن ﺁﻧﺮا درﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و هﻴﭻ ﻣﺤﻠﯽ در ﺁن ﺑﺮای ﺳﺎﮐﻨﺎن ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺳﺮدﺳﻴﺮ و ﻏﻴﺮ ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ ﮐﺮﻩ زﻣﻴﻦ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﻮﻧﺪ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ. * * * ﺳﻨﺖ ﺣﺞ ﺳﻨﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ از ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﻣﺎﻗﺒﻞ اﺳﻼﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺳﻌﯽ )دوﻳﺪن( ﻣﻴﺎن ﺻﻔﺎ و ﻣﺮوﻩ اداﻣﻪ ﺳﻨﺘﯽ ﻗﺪﻳﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در اﺟﺮای ﺁن ﻃﻮاف ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﻧﺸﺎن ادای اﺣﺘﺮام ﺑﻪ دو ﺑﺖ اﺳﺎف و ﻧﺎﺋﻠﻪ ﮐﻪ در اﻳﻦ دو ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ هﻔﺖ ﺑﺎر ﻣﻴﺎن اﻳﻦ دو ﻣﮑﺎن رﻓﺖ و ﺁﻣﺪ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﺳﺎﻳﺮ ﺁداب ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺣﺞ :ﺗﺮاﺷﻴﺪن ﻣﻮی ﺳﺮ ،ﺑﻮﺳﻴﺪن ﺣﺠﺮاﻻﺳﻮد ،ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ،ﺗﻮﻗﻒ ﮐﻮﺗﺎﻩ در ﻋﺮﻓﺎت ،ﭘﺮﺗﺎب ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن ،هﻤﮕﯽ ﻳﺎدﮔﺎر دوران ﻣﺎﻗﺒﻞ اﺳﻼﻣﯽ هﺴﺘﻨﺪ .اﺑﻮﺣﺎﻣﺪ ﻏﺰاﻟﯽ ،ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ اﻟﻬﻴﺎت اﻳﺮان اﺳﻼﻣﯽ ،درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ هﻴﭻ دﻟﻴﻞ ﻣﻮﺟﻬﯽ ﺑﺮای ﻣﻨﺎﺳﮏ ﺣﺞ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ام ،وﻟﯽ ﭼﻮن اﻣﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. * * * دﺳﺖ ﮐﻢ در دو ﺁﺋﻴﻦ از ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﻏﻨﻴﻤﺖ ﮔﻴﺮی ﻣﻘﺎم ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻤﯽ دارد .در ﺗﻮرات ﮐﺴﺐ ﻏﻨﻴﻤﺖ از اﺻﻮﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﺑﺮ ﺁن ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﮔﺬارد و در هﺮ زور ﺁزﻣﺎﺋﯽ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎ اﻗﻮام دﻳﮕﺮ ﺑﺪاﻧﺎن ﻳﺎدﺁوری ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻐﻠﻮﺑﺎن را از ﻣﺮد و زن و ﮐﻮدک ﺑﮑﺸﻨﺪ اﻣﺎ داراﺋﯽ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺑﻪ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺑﺮای ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ دارﻧﺪ …» :و ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺷﻬﺮهﺎی ﺁن ﻣﻠﻮک را ﮔﺮﻓﺘﻪ و اهﺎﻟﯽ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎﻟﮑﻞ ﺑﺪم ﺷﻤﺸﻴﺮ هﻼک ﮐﺮدﻧﺪ ﺑﻤﻮﺟﺐ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﺑﻮد ،و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺁن ﺷﻬﺮهﺎ و ﻧﻴﺰ ﺑﻬﺎﺋﻢ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮای ﺧﻮد ﺑﻪ ﻏﺎرت ﺑﺮدﻧﺪ )ﺻﺤﻴﻔﻪ ،ﻳﻮﺷﻊ ﺑﻦ ﻧﻮن ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ ،(١۴ ،و ﭼﻮن ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاﻳﺖ ﺷﻬﺮی را ﺑﺪﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﺴﭙﺎرد ﺟﻤﻴﻊ ذﮐﻮراﻧﺶ را ﺑﻪ دم ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﮑﺶ ﻟﻴﮑﻦ زﻧﺎن و اﻃﻔﺎل و ﺑﻬﺎﺋﻢ و ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ در ﺷﻬﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮای ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﺎراج ﺑﺒﺮ و ﻏﻨﺎﺋﻢ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد را ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ دهﺪ ﺑﺨﻮر« )ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ» ،(١٣ ،و ﺟﺪﻋﻮن ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮔﻔﺖ هﺮ ﻳﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﮔﻮﺷﻮارﻩ هﺎی ﻃﻼی ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪهﺪ ،ﭘﺲ رداﺋﯽ ﭘﻬﻦ ﮐﺮدﻩ هﺮ ﻳﮑﯽ ﮔﻮﺷﻮارﻩ هﺎی ﺧﻮد را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ در ﺁن اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ و وزن ﺁﻧﻬﺎ هﺰار و هﻔﺘﺼﺪ ﻣﺜﻘﺎل ﻃﻼ ﺑﻮد ﺳﻮای ﮔﺮدن ﺑﻨﺪهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺮدن ﺷﺘﺮاﻧﺸﺎن ﺑﻮد ،و ﺟﺪﻋﻮن از ﺁﻧﻬﺎ اﻳﻔﻮدی ﺳﺎﺧﺖ و ﺁﻧﺮا در ﺷﻬﺮ ﺧﻮد ﻋﻔﺮﻩ ﺑﺮﭘﺎ داﺷﺖ و ﺗﻤﺎﻣﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ در ﻋﻘﺐ ﺁن زﻧﺎ ﮐﺮدﻧﺪ« )ﺳﻔﺮ داوران ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ-٢۴ ، » ،(٢٧و ﭼﻮن داود ﺑﻪ ﺻﻘﻠﻎ رﺳﻴﺪ ﺑﻌﻀﯽ از ﻏﻨﻴﻤﺖ هﺎ را ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺮای ﻣﺸﺎﻳﺦ اﺳﺮاﺋﻴﻞ و دوﺳﺘﺎن ﺧﻮد ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﮔﻔﺖ اﻳﻨﮏ هﺪﻳﻪ ای از ﻏﻨﻴﻤﺖ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای ﺷﻤﺎﺳﺖ« )ﮐﺘﺎب اول ﺳﻤﻮﺋﻴﻞ ،ﺑﺎب ﺳﯽ ام.(٢۶ ،
ﺻﻔﺤﻪ ٨از ١۴
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺁﻳﺎت ﻣﺘﻌﺪدی در ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﺪﻳﻦ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﮔﻴﺮی و ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪان اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ )ﺑﻘﺮﻩ٢١٢ ،و٢۴۵ اﻧﻔﺎل ،۶٩ ،۴١ ،١ ،ﻓﺘﺢ ،٢١-١٩ ،ﺣﺸﺮ ،١٠-۶ ،ﻣﻤﺘﺤﻨﻪ .(١١ ،در ﺳﻮرﻩ اﻧﻔﺎل ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻏﻨﺎﺋﻢ دﻗﻴﻘﺎ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺮداران اﺳﻼم ﭘﻴﺶ از هﺮ ﭘﻴﮑﺎری اﻳﻦ ﺳﻮرﻩ را ﺑﺮای ﺟﻨﺪﻳﺎن ﺧﻮد ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺷﻮر و ﺣﺮارت ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰﻧﺪ .در ﻳﮑﺠﺎ اﮐﻴﺪا ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﻓﺮﺻﺖ را از دﺳﺖ ﻧﺪهﻨﺪ و ﺑﺮای ﮐﺴﺐ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﻋﺠﻠﻪ ﮐﻨﻨﺪ» :ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺴﺐ ﻏﻨﺎﺋﻢ ﺑﺴﻴﺎر را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ وﻋﺪﻩ دادﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﺮ ﺷﻤﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن ﺷﺘﺎب ﮐﻨﻴﺪ« )ﻓﺘﺢ.(٢٠ ، در زﻣﺎن ﺟﻬﺎد اﺳﻼﻣﯽ اﺳﻴﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ زﻧﺎن و ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺟﻨﮕﯽ ﻣﺠﺎز اﺳﺖ .ﺣﺘﯽ زﻧﺎن ﺷﻮهﺮداری هﻢ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺟﻨﮓ هﺎ ﺑﻪ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﻣﺮدان ﻋﺮب درﺁﻳﻨﺪ )ﻧﺴﺎء.(٢۴ ، * * * ﺳﻨﺖ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺳﻨﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺗﻤﺪن هﺎی ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد و از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ اﺳﻼم ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و از ﻣﻤﻴﺰات هﻤﻪ ﺗﻤﺪن هﺎی ﺳﺎﻣﯽ و ﺳﺎﺧﺘﺎرهﺎی اﺳﺎﻃﻴﺮی ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ در ﮔﺎﺗﺎهﺎی زرﺗﺸﺖ اﻳﻦ ﺳﻨﺖ ﻣﺤﮑﻮم ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. در ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ اﺻﻞ ﻋﺒﺎدت ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،در ﺣﺪی ﮐﻪ ﺑﺪان اهﻤﻴﺘﯽ در ﺣﺪ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺗﻮرات ﺣﮑﺎﻳﺖ از اﻳﻦ دارد ﮐﻪ هﻴﭻ ﺑﻮﺋﯽ ﺑﺮای ﻳﻬﻮﻩ ﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪﺗﺮ از ﺑﻮی ﺧﻮش ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺒﺎب ﺷﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ .در داﺳﺘﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ ﺣﺘﯽ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد او ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد ،و ﺗﻨﻬﺎ در ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻮﭼﯽ را ﺑﺠﺎی ﻓﺮزﻧﺪ او ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﺪن ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ دوم.(١۵-١٢ ، در ﺗﻤﺎم ﻣﺮاﺳﻢ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ در ﻣﻌﺒﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﺎ در ﺟﺎهﺎی دﻳﮕﺮ ،ﭘﺎﺷﻴﺪن ﺧﻮن ﺣﻴﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻪ اﻃﺮاف و اﮐﻨﺎف ﻣﻌﺒﺪ و ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺁﺗﺶ ﻧﻴﺎز اهﻤﻴﺖ اﺳﺎﺳﯽ دارد ،زﻳﺮا »ﺑﺪون رﻳﺨﺘﻦ ﺧﻮن ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﻧﺪارد« )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ.(٢٢-١٩ ، در ﺗﻮرات اﺻﻮﻻ هﻤﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ارﺷﺪ و ذﮐﻮر هﺮ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻳﻬﻮدی و ﻧﻴﺰ ﻧﻮزادان ﮔﺎوان و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﺁن ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ و ﺑﺎﻳﺪ وﻗﻒ او ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺁﻳﻨﺪ ،ﻣﻨﺘﻬﺎ ﺑﺠﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺁدم هﺎ ،ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،و ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﻮرد اﻻغ اﻳﻦ اﺳﺘﺜﻨﺎ ﻣﻨﻈﻮر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺻﺎﺣﺐ اﻻغ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺗﻌﻮﻳﺾ ﺁن ﺑﺎ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،ﮔﺮدن اﻻغ را ﺑﺸﮑﻨﺪ )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﻔﺘﻢ .(٢٨ ،در هﻤﻴﻦ ﺗﻮرات ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر از ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺁدﻣﯽ ﻧﻴﺰ ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺁﺧﺎزﻳﺎ و ﻣﻨﺎﺳﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﻳﻬﻮدا و ﻣﺘﻮﻟﻴﺎن ﻣﻌﺒﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ در ﺁﺗﺶ ﻣﯽ اﻓﮑﻨﻨﺪ )ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ اﻳﺎم ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و هﺸﺘﻢ( و در زﻣﺎن ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺁﺧﺎب ﺷﺎﻩ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﺧﻴﺌﻴﻞ ﺑﻴﺖ ﺋﻴﻠﯽ ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺖ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺑﻨﺎی ﺷﻬﺮ ارﻳﺤﺎ ﭘﺴﺮ ارﺷﺪ ﺧﻮدش را در هﻨﮕﺎم زدن ﮐﻠﻨﮓ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﭘﺴﺮ دﻳﮕﺮش را در هﻨﮕﺎم ﺳﺎﺧﺘﻦ دروازﻩ ﺁن ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﺷﺎﻧﺰدهﻢ.(٣۴ ، اﻳﻦ ﺳﻨﺖ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﮐﻪ اﻣﺮوزﻩ ﻧﻴﺰ از ارﮐﺎن ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﻋﻴﻨًﺎ از دﻳﻦ ﻳﻬﻮد ﺑﻪ اﺳﻼم راﻩ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،هﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ در دوران ﻣﺎﻗﺒﻞ اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎﺋﯽ از ﺁﻧﺮا در ﻧﺰد ﺑﺮﺧﯽ از ﻗﺒﺎﻳﻞ ﻋﺮب ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .از اﻳﻦ ﺳﻨﺖ در ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﻮرﻩ ﻗﺮﺁن )ﺑﻘﺮﻩ ،۶٧ ،ﺁل ﻋﻤﺮان ،١٨٣ ،ﻣﺎﺋﺪﻩ٢٠ ،و ،٩۵ﺣﺞ ،٣٧-٣٣ ،٢٨ ،ﻓﺘﺢ ،٢۵ ،ﮐﻮﺛﺮ (٢ ،ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. اﻧﺘﺴﺎب ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻌﺒﻪ ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﺳﻨﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را ﺑﻌﻨﻮان ﻳﺎدﮔﺎر اﺑﺮاهﻴﻢ در ﻣﺘﻦ ﺷﻌﺎﺋﺮ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﺞ ﻗﺮار دادﻩ و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ را در اﻳﻦ ﻣﺮاﺳﻢ ﺑﺼﻮرت ﻳﮑﯽ از ﻓﺮاﻳﺾ ﺣﺞ درﺁوردﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻄﻮری ﮐﻪ هﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻴﻦ ﻳﮏ ﺗﺎ دو ﻣﻴﻠﻴﻮن ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ )و ﮔﺎﻩ ﺑﻴﺸﺘﺮ( در ﻣﺮاﺳﻢ ﺣﺞ ﮐﻪ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻋﻴﺪ ﻗﺮﺑﺎن ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ،در ﻳﮑﺮوز ﻣﻌﻴﻦ در ﻣﮑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻋﺪم اﻣﮑﺎن اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﮔﻮدال رﻳﺨﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺧﻄﺮات ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻪ ﺧﺪا اﺣﺘﻴﺎﺟﯽ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺸﺘﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻪ ﻣﻴﻠﻴﻮن هﺎ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ،از اﻧﺪوﻧﺰی و ﻓﻴﻠﻴﭙﻴﻦ ﺗﺎ ﺻﺤﺮای اﻓﺮﻳﻘﺎ از ﺁن ﺑﻬﺮﻩ ای ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. * * * ﺳﻨﺖ ﺧﺘﻨﻪ ﭘﺴﺮان ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﺮا ﺑﺮای ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن اﻟﺰاﻣﯽ ﺷﻤﺮدﻩ وﻟﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن را از ﺁن ﻣﻌﺎف داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﺳﻨﺖ هﺎ و ﺷﻌﺎﺋﺮ دﻳﮕﺮ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد از ﺗﻤﺪن هﺎی ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﻮراﺗﯽ اﻗﺘﺒﺎس ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .هﺮودوت ﺧﺘﻨﻪ را از ﺳﻨﻦ ﻓﻨﻴﻘﻴﺎن ﻣﯽ ﺷﻤﺎرد ،وﻟﯽ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺧﻮد ﻓﻨﻴﻘﻴﺎن ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺮا از ﻣﺼﺮﻳﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ .در ﺧﻮد ﺗﻮرات در اﻳﻦ
ﺻﻔﺤﻪ ٩از ١۴
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
راﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﻣﺼﺮﻳﺎن ،ﻋﻤﻮﻧﻴﺎن ،ﻣﻮﺁﺑﻴﺎن و ادوﻣﻴﺎن اﺷﺎرﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )ﮐﺘﺎب ﻳﺮﻣﻴﺎء ﻧﺒﯽ ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ .(٢۴ ،در ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺧﺘﻨﻪ از اهﻤﻴﺘﯽ ﺣﻴﺎﺗﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺗﻌﻬﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮد ﻗﺮار دهﺪ و ارض ﮐﻨﻌﺎن را از ﻧﻴﻞ ﺗﺎ ﻓﺮات ﺑﺪو ﺑﺒﺨﺸﺪ و ذرﻳﺖ اﺑﺮاهﻴﻢ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن و ﻏﺒﺎر زﻣﻴﻦ زﻳﺎد ﮐﻨﺪ ،در ﮔﺮو اﻳﻦ ﺗﻌﻬﺪ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ اﺑﺮاهﻴﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻓﺮزﻧﺪان ذﮐﻮر ﺧﻮد را ﺧﺘﻨﻪ ﮐﻨﺪ در واﻗﻊ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ و ﻣﺸﺮوﻋﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮد را در درﺟﻪ اول ﺑﻪ ﺁﻟﺖ هﺎی ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﭘﺴﺮان ﺧﻮد ﻣﺪﻳﻮن اﺳﺖ .اهﻤﻴﺖ اﻳﻦ ﺳﻨﺖ در ﺣﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮدش در ﺷﺒﯽ ﺗﺎرﻳﮏ در ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻣﺼﺮ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اوﻟﻮاﻟﻌﺰﻣﺶ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽ دود ﺗﺎ او را ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﮑﺸﺪ. ﻓﺮزﻧﺪان ذﮐﻮر ﻳﻬﻮدی ﺑﻤﻮﺟﺐ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻮرات در روز هﺸﺘﻢ ﺗﻮﻟﺪ ﺧﺘﻨﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب دوازدهﻢ ،(٣ ،هﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺗﻮرات اﺑﺮاهﻴﻢ ﺧﻮدش در ٩٩ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻴﺰ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﺧﻮد ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ .در ﻣﻴﺜﺎق اﺑﺮاهﻴﻢ ﺑﺎ ﻳﻬﻮﻩ ،ﺣﺘﯽ ﺑﺮدﮔﺎن ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎی اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﻧﻴﺰﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﻮﻧﺪ )ﺳﻔﺮﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب هﻔﺪهﻢ.(١٢ ، در »ﻋﻬﺪ ﺟﺪﻳﺪ« ﺧﺘﻨﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ رﺳﻢ ﻇﺎهﺮی ﻣﺬهﺒﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑﺨﻮد ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺪون »ﺧﺘﻨﻪ ﻗﻠﺒﯽ« ارزش ﻧﺪارد از ﺟﺎﻧﺐ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﻮرد ﺗﺨﻄﺌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺟﺴﻤًﺎ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ وﻟﯽ اﺣﮑﺎم ﺧﺪا را ﺑﺠﺎ ﺁورد ﺣﻖ دارد ﺁﻧﮑﺴﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻦ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺧﺘﻨﻪ از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺗﺠﺎوز ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﺤﮑﻮم ﮐﻨﺪ )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﺑﺎب دوم.(٢٩-٢۵ ، در ﻗﺮﺁن اﺷﺎرﻩ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻪ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ و وﺣﯽ وﻳﮋﻩ ای ﻧﻴﺰ در ﻣﻮرد ﺁن ﻧﺰول ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،وﻟﯽ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻮراﺗﯽ ﺑﻪ رﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا اﻳﻦ رﺳﻢ ﺑﺎ اﺑﺮاهﻴﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺁﻏﺎز ﺷﺪﻩ ﮐﻪ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﭘﺪر اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻧﻴﺎی اﻋﺮاب ﻧﻴﺰ هﺴﺖ. * * * در ﻣﻮرد ﺧﻮراﮐﯽ هﺎی ﺣﺮام و ﺣﻼل در ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی وﺿﻌﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﻮرد ﺧﺘﻨﻪ وﺟﻮد دارد ،ﻳﻌﻨﯽ در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺗﺎﺑﻊ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺟﺪی و اﻧﻌﻄﺎف ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻧﺪ ،و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ در هﻤﺎن ﻣﺴﻴﺮ وﻟﯽ ﻣﻼﻳﻤﺘﺮ دارﻧﺪ، ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن از هﺮﮔﻮﻧﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖ و ﺿﻮاﺑﻄﯽ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻣﻌﺎف ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ. در ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ﺗﻮرات ﻳﮏ ﺑﺎب ﺗﻤﺎم ﺑﻪ ﭼﺮﻧﺪﮔﺎن و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن و ﺣﺸﺮات و ﻣﺎهﯽ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﮔﻮﺷﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﺧﻮرد و ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮردﻩ ﺷﻮﻧﺪ اﺧﺘﺼﺎص دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ اﻳﻦ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪی از ﻧﻈﺮ ﺿﻮاﺑﻂ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ دﻟﻴﻞ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻴﻬﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا هﺪف ﻧﻬﺎﺋﯽ ﺁن -ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎری از دﻳﮕﺮ ﻣﻘﺮرات ﺗﻮرات -ﻓﻘﻂ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ رﺳﻮم و ﺁداب ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ ،ﻗﻮم ﻳﻬﻮد را از دﻳﮕﺮ اﻗﻮاﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ او در ارﺗﺒﺎﻃﻨﺪ ﺟﺪا ﮐﻨﺪ .ﻧﻈﻴﺮ اﻳﻦ اﺳﺘﺮاﺗﮋی در ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ ﻧﻴﺰ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺟﻬﺎن ﺗﺴﻨﻦ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .در ﺗﻮرات در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ …» :و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ و هﺎرون ﺧﻄﺎب ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ از هﻤﻪ ﺣﻴﻮاﻧﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ روی زﻣﻴﻨﻨﺪ ،هﺮ ﮐﺪام را ﮐﻪ ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﺳﻢ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻧﺸﺨﻮار ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺨﻮرﻧﺪ ،اﻣﺎ ﺷﺘﺮ را ﻧﺨﻮرﻧﺪ زﻳﺮا ﻧﺸﺨﻮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻟﻴﮑﻦ ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﺳﻢ ﻧﻴﺴﺖ ،و ﮔﻮرﮐﻦ زﻳﺮا ﮐﻪ ١ او ﻧﻴﺰ ﻧﺸﺨﻮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﺳﻢ ﻧﻴﺴﺖ ،و ﺧﺮﮔﻮش زﻳﺮا ﻧﺸﺨﻮار ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ ﺳﻢ ﻧﻴﺴﺖ. در اﻧﺠﻴﻞ ،ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮ روی هﻤﻪ اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺧﻂ ﺑﻄﻼن ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ از دﻳﺪﮔﺎﻩ او ﺁن ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ ﮐﻪ از راﻩ دهﺎن وارد ﻣﻌﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﭘﺲ از ﺁن ﺑﺼﻮرت ﻣﺪﻓﻮع ﺑﻪ ﻣﺰﺑﻠﻪ رﻳﺨﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺁدﻣﯽ را ﻧﺠﺲ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁن اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ او را ﻧﺠﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ از ﻗﻠﺐ او ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ و از راﻩ ﭼﺸﻢ ﻳﺎ دهﺎن او ﺑﻪ ﺑﻴﺮون ﺗﺮاوش ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﭘﺎﻧﺰدهﻢ ،١٩-١٠ ،رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺠﻢ ،١٠ ،رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﻪ روﻣﻴﺎن، ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ (٢٠ ،ﺑﺎ اﻳﻦ وﺻﻒ در ﮐﺘﺎب اﻋﻤﺎل رﺳﻮﻻن )ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ (٢٨ ،از ﻗﻮل ﭘﻄﺮوس رﺳﻮل ،در وﻗﺘﻴﮑﻪ در ﻋﺎﻟﻢ روﻳﺎ از ﺧﺪا ﻣﯽ ﺷﻨﻮد ﮐﻪ او را ﺑﻪ ﺧﻮردن ﮔﻮﺷﺖ هﺎ و ﻣﻴﻮﻩ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ در ﭘﻴﺶ رو دارد ﻓﺮاﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ ،ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد: ﻧﻪ ،ای ﺧﺪاوﻧﺪ ،ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮراﮐﯽ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺣﺮام و ﻧﺎﭘﺎک اﺳﺖ ﻟﺐ ﻧﻤﯽ زﻧﻢ. در ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮرات ،ﺧﻮراﮐﯽ هﺎﺋﯽ ﻣﻌﻴﻦ ﻣﻨﺘﻬﺎ در ﻣﻘﻴﺎس ﻣﺤﺪودﺗﺮ ،ﺣﺮام ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ: ________________________________ -١ﺑﻪ ﺗﺬﮐﺮ وﻟﺘﺮ ،اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺧﺪاوﻧﺪ در اﻳﻦ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺑﻨـﺪی اﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮدﻩ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﮔﻮرﮐﻦ و ﺧﺮﮔﻮش هﻴﭽﮑﺪام ﻧﺸﺨﻮار ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﻓﻘﻂ دهﺎن ﺧﻮد را ﻣﯽ ﺟﻨﺒﺎﻧﻨﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ١٠از ١۴
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
»ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮردن ﻣﺮدار و ﺧﻮن و ﮔﻮﺷﺖ ﺧﻮک و هﺮ ﺣﻴﻮاﻧﯽ را ﮐﻪ هﻨﮕﺎم ذﺑﺢ ﺁن ﻧﺎﻣﯽ ﺟﺰ ﺧﺪا را ﺑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻨﻊ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ« )ﺑﻘﺮﻩ.(١٧٣ ، ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ در ﻗﺮﺁن ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖ هﺎی ﻏﺬاﺋﯽ را ﺑﺮای ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﮐﺎهﺶ دادﻩ اﺳﺖ» :ﻣﺎ ﮔﻮﺷﺖ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﻧﺎﺧﻦ دار را ﺑﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺣﺮام ﮐﺮدﻳﻢ ،و ﻧﻴﺰ ﭘﻴﻪ ﻃﻴﻮر و ﭼﻬﺎر ﭘﺎﻳﺎن را ﺑﺠﺰ ﺁن ﻗﺴﻤﺘﯽ ﮐﻪ از ﭘﺸﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻳﺎ از اﺣﺸﺎﻳﺸﺎن ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﺨﻮان هﺎﻳﺸﺎن ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﺎ ﺁﻧﺎن را از ﺑﺎﺑﺖ ﻋﺼﻴﺎﻧﺸﺎن ﺗﻨﺒﻴﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻴﻢ ١وﻟﯽ ﺑﺮای ﺷﻤﺎ ﺑﺴﻴﺎری از اﻳﻦ ﻣﻨﻊ هﺎ را ﺑﺮداﺷﺘﻴﻢ« )اﻧﻌﺎم.(١۴۶، هﻤﻴﻦ ﻳﻬﻮدﻳﺎن در ﻗﺮﺁن ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻨﮑﻪ در روز ﺷﻨﺒﻪ ﻣﺎهﯽ ﺧﻮردﻩ اﻧﺪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺑﻮزﻳﻨﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ )ﺑﻘﺮﻩ ،۶۵ ،ﻣﺎﺋﺪﻩ،۶٠ ، اﻋﺮاف (١۶۶،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن اﺟﺎزﻩ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻨﺒﻪ هﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﺎهﯽ ﺑﺨﻮرﻧﺪ و ﻧﮕﺮان ﺑﻮزﻳﻨﻪ ﺷﺪن ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ. * * * ﺑﺎ هﻤﻪ اهﻤﻴﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻞ اﻗﺘﺼﺎد در زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮﻩ ﭘﻴﺮوان ﺁﺋﻴﻦ هﺎی »ﺗﻮﺣﻴﺪی« دارد و ﺑﺎ هﻤﻪ ﻧﻘﺸﯽ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ اﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ در ﭘﻴﺪاﻳﺶ و ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻳﻦ ﻣﺬاهﺐ و ﺗﺤﻮﻻت ﺁﻧﻬﺎ در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﻔﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،در هﻴﭽﻴﮏ از اﻳﻦ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻪ ﻋﺎﻣﻞ اﻗﺘﺼﺎد و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪان ﻧﺸﺪﻩ و ﺁﻧﻘﺪر هﻢ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﺻﺮﻓﺎ در ﺣﺪ اﻗﺘﺼﺎدهﺎی ﺷﺒﺎﻧﯽ ﻳﺎ ﺻﺤﺮاﺋﯽ دوران هﺎی ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در هﻴﭻ ﺻﻮرت ﭘﺎﺳﺨﮕﻮی ﺷﺮاﻳﻂ اﻗﺘﺼﺎدی ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﻧﻴﺴﺖ ،وﻟﻮ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎﻧﯽ ﻳﻬﻮدی ﻳﺎ ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﻣﺴﻠﻤﺎن ﮐﻠﻴﺪ ﺣﻞ ﺗﻤﺎم ﻣﺴﺎﺋﻞ را ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑﺪاﻻﺑﺎد در ﺳﻪ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﺑﺠﻮﻳﻨﺪ. در ﺗﻮرات ﺗﻤﺎم ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻗﺘﺼﺎدی )ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﺳﻨﺘﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ در زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﻗﻮم ﻳﻬﻮد ﻧﻘﺶ درﺟﻪ اول داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ( در ﻣﻮاردی از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :اﮔﺮ ﭼﻴﺰی ﺑﻪ هﻤﺴﺎﻳﻪ ﺧﻮدت ﺑﻔﺮوﺷﯽ ﻳﺎ ﭼﻴﺰی از دﺳﺖ هﻤﺴﺎﻳﻪ ات ﺑﺨﺮی ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻣﻐﺒﻮن ﻧﺴﺎزﻳﺪ ،اﮔﺮ ﻣﺤﺼﻮل زﻣﻴﻨﺶ را ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﻔﺮوﺷﺪ ﺑﺮﺣﺴﺐ زﻳﺎدﺗﯽ ﺳﺎل هﺎ ﻗﻴﻤﺖ ﺁﻧﺮا زﻳﺎدﻩ ﮐﻦ و ﺑﺮﺣﺴﺐ ﮐﻤﯽ ﺳﺎل هﺎ ﻗﻴﻤﺘﺶ را ﮐﻢ ﻧﻤﺎ ،و زﻣﻴﻦ ﺧﻮد را ﺑﻄﻮر اﺑﺪی ﻣﻔﺮوش زﻳﺮا زﻣﻴﻦ از ﺁن ﻣﻦ )ﻳﻬﻮﻩ( اﺳﺖ و ﺷﻤﺎ ﻧﺰد ﻣﻦ ﻏﺮﻳﺐ و ﻣﻴﻬﻤﺎن هﺴﺘﻴﺪ… و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺧﺎﻧﻪ ﺳﮑﻮﻧﺘﯽ در ﺷﻬﺮ ﺣﺼﺎردار ﺑﻔﺮوﺷﺪ ﺗﺎ ﻳﮑﺴﺎل ﺑﻌﺪ ﺣﻖ اﻧﻔﮑﺎک ﺁﻧﺮا ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ و اﮔﺮ در ﻣﺪت ﻳﮑﺴﺎل ﺗﻤﺎم ﺁﻧﺮا اﻧﻔﮑﺎک ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ ﭘﺲ ﺁن ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ در ﺷﻬﺮ ﺣﺼﺎردار اﺳﺖ ﺑﺮای ﺧﺮﻳﺪاران ﻧﺴﻼ ﺑﻌﺪ ﻧﺴﻞ ﺑﺮﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺠﻢ(. در اﻧﺠﻴﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ ای ﺑﻨﺎم اﻗﺘﺼﺎد اﺻﻮﻻ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺷﺎﻳﺎن ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ و ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻋﻴﺴﯽ ﺁﻧﺮا ﮐﺎﻣﻼ ﻣﻨﺘﻔﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ» :و ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد ﻓﺮﻣﻮد :ﺑﺨﺎﻃﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﮕﺮان ﻏﺬا و ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺑﺪن ﻧﮕﺮان ﻟﺒﺎس ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ .ﺑﻪ ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺁﺳﻤﺎن ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻣﯽ ﮐﺎرﻧﺪ و ﻧﻪ درو ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﻧﻪ اﻧﺒﺎر دارﻧﺪ و ﻧﻪ ﮐﺎهﺪان ،وﻟﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ روزی ﻣﯽ دهﺪ، و ﺷﻤﺎ ﺧﻴﻠﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﻧﺰد ﺧﺪا ارزش دارﻳﺪ )ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب دوازدهﻢ ،و ﺷﻤﺎ ﺧﻴﻠﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﻧﺰد ﺧﺪا ارزش دارﻳﺪ )ﻟﻮﻗﺎ ،ﺑﺎب دوازدهﻢ.(٢۴-٢٢ ، ﺑﺮای ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﺧﻮرﻳﺪ و ﻣﯽ ﺁﺷﺎﻣﻴﺪ اﻳﻨﻘﺪر ﺗﻘﻼ ﻣﮑﻨﻴﺪ و ﻧﮕﺮان ﻣﺒﺎﺷﻴﺪ ،اﻳﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم دﻧﻴﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺸﺎن هﺴﺘﻨﺪ ،اﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﭘﺪری در ﺁﺳﻤﺎن دارﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﻣﺤﺘﺎﺟﻴﺪ و ﺧﻮدش ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﺪ )هﻤﺎﻧﺠﺎ.(٣١-٢٩ ، ﭼﺮا ﺑﺮای ﻟﺒﺎس ﻧﮕﺮاﻧﻴﺪ؟ ﺑﻪ ﺳﻮﺳﻦ هﺎی ﺻﺤﺮا ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﻤﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .ﻧﻪ زﺣﻤﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ و ﻧﻪ ﻣﯽ رﻳﺴﻨﺪ .وﻟﯽ ﺳﻠﻴﻤﺎن هﻢ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﻤﻪ ﺣﺸﻤﺖ ﻣﺜﻞ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺁراﺳﺘﻪ ﻧﺸﺪ .ﭘﺲ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺑﺨﻮرﻳﻢ ﻳﺎ ﭼﻪ ﺑﻨﻮﺷﻴﻢ و ﭼﻪ ﺑﭙﻮﺷﻴﻢ؟ هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺟﻬﺎن ﺑﺮای ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردن اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ ﺗﻼش ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .اﻣﺎ ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ داﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ اﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎ اﺣﺘﻴﺎج دارﻳﺪ ،ﻧﮕﺮان ﻓﺮدا ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ،زﻳﺮا ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻓﺮدا ﺑﺮای ﻓﺮدا اﺳﺖ و ﺑﺪی اﻣﺮوز ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ )ﻣﺘﯽ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ.(٣۴-٢٨ ، در ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﻏﻴﺮ از ﻣﻨﻊ رﺑﺎ و درﻳﺎﻓﺖ ﺧﻤﺲ و زﮐﻮﻩ و ﺟﺰﻳﻪ ،دﺳﺘﻮر اﻗﺘﺼﺎدی روﺷﻨﯽ ﮐﻪ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ: »ﭼﻮن ﺑﻪ ﻗﺮض و ﻧﺴﻴﻪ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺳﻨﺪ و ﻧﻮﺷﺘﻪ در ﻣﻴﺎن ﺑﺎﺷﺪ و ﮐﺎﺗﺐ درﺳﺘﮑﺎری ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻣﻴﺎن ﺷﻤﺎ را __________________________________ -١اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ﮐﻪ در ﺁن ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺑﺮﺣﺴﺐ ﺳﻢ و ﻧﺎﺧﻨﺸﺎن ﺑﻪ ﺣﻼل و ﺣﺮام ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،و ﭘﻴﻪ و ﭼﺮﺑﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ در ﻣﺮاﺳﻢ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﺨﺼﻮص ﻳﻬﻮﻩ اﺳﺖ و ﮐﺴﯽ اﺟﺎزﻩ ﺧﻮردن ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺪارد )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﺳﻮم ٣ ،و ﺑﺎب هﻔﺘﻢ.(٢۵-٢٢ ،
ﺻﻔﺤﻪ ١١از ١۴
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ و از ﻧﻮﺷﺘﻦ اﺑﺎ ﻧﮑﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﻮﺷﺘﻦ را ﺑﻪ وی ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،ﭘﺲ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ و ﻣﺪﻳﻮن ﺁﻧﺮا اﻣﻀﺎء ﮐﻨﺪ و از ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻘﺮر ﺷﺪﻩ ﭼﻴﺰی ﻧﮑﺎهﺪ .و اﮔﺮ ﻣﺪﻳﻮن ﺳﻔﻴﻪ ﻳﺎ ﺻﻐﻴﺮ اﺳﺖ و ﺻﻼﺣﻴﺖ اﻣﻀﺎء ﻧﺪارد ﭘﺲ دو ﺗﻦ از ﻣﺮدان ﮔﻮاﻩ ﺁورﻳﺪ ،و اﮔﺮ دو ﻣﺮد ﻧﻴﺎﺑﻴﺪ ﻳﮏ ﺗﻦ ﻣﺮد و دو زن ﺷﺎهﺪ ﺁورﻳﺪ ،و از ذﮐﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﻴﻦ ﻏﻔﻠﺖ ﻣﮑﻨﻴﺪ ،ﭼﻪ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺑﺰرگ ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﻪ ﮐﻮﭼﮏ .و اﻟﺒﺘﻪ ﮐﺎﺗﺐ ﺳﻨﺪ و ﮔﻮاهﺎن در اﻳﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﯽ اﺟﺮ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ« )ﺑﻘﺮﻩ.(٢٨٢ ، * * * ﺑﺮﺧﯽ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺬهﺒﯽ اﺧﺘﺼﺎص ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از ﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی ،ﺁﻧﻬﻢ ﺑﺨﺸﯽ ﺧﺎص از ﺁن دارﻧﺪ و ﺣﺘﯽ در ﺑﺨﺶ هﺎی دﻳﮕﺮ هﻤﺎن ﻣﺬهﺐ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ رﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ .از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ اﻳﻦ ﻧﻮع ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻗﺎﻧﻮن »ﺗﻘﻴﻪ« اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ در ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ ﺟﻨﺒﻪ ﻳﮏ ﻓﺮﻳﻀﻪ ﺷﺮﻋﯽ را دارد ،و در ﺑﺨﺶ ﺳﻨﯽ دﻧﻴﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﮐﻪ ﻧﻪ دهﻢ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺁﻧﺮا ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﻧﻴﺴﺖ .ﺑﺮ اﺳﺎس اﻳﻦ اﺻﻞ »ﺗﻘﻴﻪ« ﻳﮏ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺣﻖ دارد در ﻣﻮاردی ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ اﻣﻨﻴﺖ ﺟﺎﻧﯽ ﻳﺎ ﻣﺎﻟﯽ ﺧﻮد ﺑﻤﺼﻠﺤﺖ ﺗﺸﺨﻴﺺ دهﺪ دروغ ﺑﮕﻮﻳﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮد را ﻣﻮرد اﻧﮑﺎر و ﺣﺘﯽ ﻟﻌﻦ و دﺷﻨﺎم ﻗﺮار دهﺪ ﻳﺎ ﺷﻬﺎدت دروغ ﺑﺪهﺪ ،و در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺣﺘﯽ اﻣﺎﻣﺎن دوازدﻩ ﮔﺎﻧﻪ ﺷﻴﻌﻪ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﻌﺼﻮم ﺑﺪﻧﻴﺎ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ اﺻﻮﻻ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﭼﻴﺰی را ﺑﺮ زﺑﺎن ﺁورﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ ،اﺟﺎزﻩ دارﻧﺪ از روی ﺗﻘﻴﻪ اﺣﮑﺎﻣﯽ ﻣﺨﺎﻟﻒ دﺳﺘﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺻﺎدر ﮐﻨﻨﺪ. در هﻤﺎن ﺁﻏﺎز ﻋﺼﺮ اﺑﺪاع وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،در ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺣﺪﻳﺚ ﺟﻬﺎن ﺷﻴﻌﻪ ﻳﻌﻨﯽ اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ،از ﻗﻮل ﻋﻠﯽ ﺑﻦ اﺑﻴﻄﺎﻟﺐ و اﻣﺎم ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ و اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق ،ﻣﺸﺘﺮﮐﺎ ،اﻋﻼم ﺷﺪ ﮐﻪ» :ﺗﻘﻴﻪ اﺳﺎس دﻳﻦ ﻣﺎ و اﺳﺎس دﻳﻦ ﭘﺪران ﻣﺎ اﺳﺖ .ﺗﻘﻴﻪ ﺳﭙﺮ ﻣﻮﻣﻦ و ﻧﮕﻬﺪار ﻣﻮﻣﻦ اﺳﺖ .ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻘﻴﻪ ﻧﮑﻨﺪ اﻳﻤﺎن ﻧﺪارد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻧﻪ ﻋﺸﺮ دﻳﻦ در ﺗﻘﻴﻪ اﺳﺖ و ﻳﮏ ﻋﺸﺮ ﺁن در هﻤﻪ اﻋﻤﺎل دﻳﮕﺮ «،و در هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب از زﺑﺎن اﻣﺎم هﺸﺘﻢ ﻧﻘﻞ ﺷﺪ ﮐﻪ» :از اﺻﺤﺎب ﮐﻬﻒ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﮐﻪ در اﻋﻴﺎد ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎن ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﺟﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎ وﺟﻮد ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺧﻮد زﻧﺎر ﻣﯽ ﺑﺴﺘﻨﺪ ،و ﺧﺪای ﻋﺰوﺟﻞ را اﻳﻨﮑﺎر ﺑﺴﻴﺎر ﺧﻮش ﺁﻣﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را دو ﺑﺎر ﭘﺎداش داد«. » ...و ﻧﻴﺰ ﺣﻀﺮت رﺿﺎ ﻓﺮﻣﻮد :ﺧﺪا رﺣﻤﺖ ﮐﻨﺪ ﻣﻮﻣﻨﯽ را ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﺮدم ﻣﯽ ﻓﻬﻤﻨﺪ و ﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮﻧﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ و ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﭘﺬﻳﺮﻧﺪ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ ،از ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﻗﻊ ﻣﮑﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ هﺮﭼﻪ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺟﻮاﺑﯽ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺪهﻴﻢ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺮ ﺷﻮد .ﻣﮕﺮ ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ اﻳﺪ ﮐﻪ اﻣﺮ اﻣﺎﻣﺖ اوﻻد ﻋﻠﯽ را ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺼﻮرت رازی ﺑﺪﺳﺖ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺳﭙﺮد ،و ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺁﻧﺮا ﺑﺼﻮرت رازی ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﯽ اﷲ ﻋﻠﻴﻪ ﺳﭙﺮد ،و ﻣﺤﻤﺪ ﺁﻧﺮا ﺑﺼﻮرت رازی ﺑﻪ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﺳﭙﺮد و ﻋﻠﯽ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺮا ﺑﺼﻮرت رازی ﺑﻪ هﺮ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺖ ﺳﭙﺮد .و ﺣﺎﻻ ﺷﻤﺎ اﻳﻦ راز را ﻓﺎش ﻣﯽ ﺳﺎزﻳﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد و اﻣﺎم ﺧﻮد را در ﺧﻄﺮ ﻗﺮاردهﻴﺪ؟ ﭼﺮا ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺣﺮﻓﯽ را ﮐﻪ ﺷﻨﻴﺪﻩ اﻳﺪ ﭘﻴﺶ ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﺪ؟« )ﮐﻠﻴﻨﯽ ،اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ،ﮐﺘﺎب اﻻﻳﻤﺎن و اﻟﮑﻔﺮ(. و در ﻋﺼﺮ ﺧﻮد ﻣﺎ ،اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ در ﻣﻘﺎم ﻧﺎﻳﺐ اﻣﺎم زﻣﺎن )و ﻃﺒﻌﺎ ﻧﺎﻳﺐ اﻣﺎم رﺿﺎ( در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻓﺘﻮا داد ﮐﻪ: »واﺟﺐ ﺑﻮدن ﺗﻘﻴﻪ از روﺷﻨﺘﺮﻳﻦ اﺣﮑﺎم اﺳﺖ .ﻣﻌﻨﯽ ﺗﻘﻴﻪ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺣﮑﻤﯽ را ﺑﺮﺧﻼف واﻗﻊ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻳﺎ ﻋﻤﻠﯽ ﺑﺮﺧﻼف ﻣﻴﺰان ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺑﮑﻨﺪ ﺑﺮای ﺣﻔﻆ ﮐﺮدن ﺧﻮد ﻳﺎ ﻧﺎﻣﻮس ﻳﺎ ﻣﺎل ﺧﻮد .از اﻳﻦ ﺟﻬﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎهﯽ اﺋﻤﻪ اﻃﻬﺎر ﻳﮏ ﺣﮑﻢ را ﺑﻄﻮر ﺗﻘﻴﻪ ﺑﺮﺧﻼف دﺳﺘﻮر ﺧﺪا ﻣﯽ دادﻧﺪ« )ﮐﺸﻒ اﻻﺳﺮار(. * * * ﻗﺎﻧﻮن ﺷﺮﻋﯽ دﻳﮕﺮی ﮐﻪ ﺁن ﻧﻴﺰ اﺧﺘﺼﺎص ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﺷﻴﻌﻪ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم دارد و ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﺮا در ﺑﺨﺶ ﺳﻨﯽ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ و در دو ﺁﺋﻴﻦ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« دﻳﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،ﻗﺎﻧﻮن »ﻣﺘﻌﻪ« ﻳﺎ ﺻﻴﻐﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻘﺪﻳﻦ ﺁن ،ﺁﻧﺮا ﻓﺤﺸﺎی ﻣﺸﺮوع ﻳﺎ ﻓﺤﺸﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ اﻧﺪ .در ﺗﻮﺿﻴﺢ اﻟﻤﺴﺎﺋﻞ ﺁﻳﺖ اﷲ ﺧﻤﻴﻨﯽ ،ﺣﻘﻮق زن ﺻﻴﻐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ: »ﻣﺘﻌﻪ ﻳﺎ ﺻﻴﻐﻪ زﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﺪت ﻣﻌﻴﻦ ،ﻣﺜﻼ ﻳﮑﺴﺎﻋﺖ ﻳﺎ ﻳﮑﺮوز ﻳﺎ ﻳﮑﻤﺎﻩ ﻳﺎ ﻳﮑﺴﺎل ﻋﻘﺪ ﻣﯽ ﺷﻮد .زﻧﯽ ﮐﻪ ﺻﻴﻐﻪ ﺷﺪﻩ اﮔﺮﭼﻪ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﺷﻮد ﺣﻖ ﺧﺮﺟﯽ ﻧﺪارد ،و ﺣﻖ هﻤﺨﻮاﺑﯽ ﻧﻴﺰ ﻧﺪارد و از ﺷﻮهﺮ ارث ﻧﻤﯽ ﺑﺮد ،و اﮔﺮ هﻢ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﻖ ﺧﺮﺟﯽ و ﺣﻖ هﻤﺨﻮاﺑﯽ ﻧﺪارد ﻋﻘﺪ او ﺻﺤﻴﺢ اﺳﺖ و ﺣﻘﯽ ﺑﻪ ﺷﻮهﺮ ﭘﻴﺪا ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ .اﮔﺮ ﻣﺮد ﻣﺪت ﺻﻴﻐﻪ را ﺑﻪ زن ﺑﺒﺨﺸﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﺎ زن ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﺎم ﭘﻮﻟﯽ را ﮐﻪ ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﻪ او ﺑﺪهﺪ ،و اﮔﺮ ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﻧﮑﺮدﻩ ﻓﻘﻂ ﻧﺼﻒ ﺁﻧﺮا ﺑﺪهﺪ«.
ﺻﻔﺤﻪ ١٢از ١۴
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
» ...اﮔﺮ ﻣﺮد ﺑﻌﺪ از ﻋﻘﺪ زﻧﯽ ،ﺑﻔﻬﻤﺪ ﮐﻪ ﺁن زن دﻳﻮاﻧﻪ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺧﻮرﻩ دارد و ﻳﺎ ﮐﻮر اﺳﺖ و ﻳﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﭼﻼق اﺳﺖ ﺑﺸﺮط اﻳﻨﮑﻪ ﭼﻼﻗﯽ او ﻣﻌﻠﻮم ﺑﺎﺷﺪ ،و اﮔﺮ راﻩ ﺑﻮل و ﺣﻴﺾ ﻳﺎ راﻩ ﺣﻴﺾ و ﻏﺎﻳﻂ او ﻳﮑﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻳﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﻳﺎ اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ در ﻓﺮج او ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ذﮐﺮ ﻣﺮد ﻧﺘﻮاﻧﺪ از ﺁن ﺑﮕﺬرد ،ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻋﻘﺪ را ﺑﻬﻢ ﺑﺰﻧﺪ ،و هﻤﭽﻨﻴﻦ زن اﮔﺮ ﺑﻌﺪ از ﻋﻘﺪ ﺷﺪن ﺑﻔﻬﻤﺪ ﮐﻪ ﺷﻮهﺮش دﻳﻮاﻧﻪ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺗﺨﻢ هﺎﻳﺶ را ﮐﺸﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻋﻘﺪ را ﺑﻬﻢ ﺑﺰﻧﺪ ...اﮔﺮ اﻧﺴﺎن ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ دﺧﺘﺮ ﻋﻤﻪ ﻳﺎ دﺧﺘﺮ ﺧﺎﻟﻪ ﺧﻮد را ﺑﮕﻴﺮد ﺑﺎ ﻣﺎدر ﺁﻧﻬﺎ زﻧﺎ ﮐﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ازدواج ﻧﻤﺎﻳﺪ ،وﻟﯽ اﮔﺮ اول ﺑﺎ دﺧﺘﺮﻋﻤﻪ ﻳﺎ دﺧﺘﺮ ﺧﺎﻟﻪ ﺧﻮد ازدواج ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻣﺎدرﺷﺎن زﻧﺎ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻋﻘﺪ ﺁﻧﺎن اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪارد .و اﮔﺮ ﺑﺎ زﻧﯽ ﻏﻴﺮ از ﻋﻤﻪ و ﺧﺎﻟﻪ ﺧﻮد زﻧﺎ ﮐﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ دﺧﺘﺮ او ازدواج ﻧﮑﻨﺪ ،وﻟﯽ اﮔﺮ زﻧﯽ را ﻋﻘﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﺑﺎ او ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻣﺎدر او زﻧﺎ ﮐﻨﺪ ﺁن زن ﺑﺮ او ﺣﺮام ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ...و ﻣﺎدر و ﺧﻮاهﺮ و دﺧﺘﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻟﻮاط دادﻩ ﺑﺮ او ﺣﺮام ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ،و اﮔﺮ ﺑﺎ ﻣﺎدر ﺧﻮاهﺮ ﻳﺎ دﺧﺘﺮ ﮐﺴﯽ ازدواج ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﺑﻌﺪ از ازدواج ﺑﺎ ﺁن ﮐﺲ ﻟﻮاط ﮐﻨﺪ ﺑﺮ او ﺣﺮام ﻧﻤﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ دﺧﺘﺮ ﻧﺎﺑﺎﻟﻐﯽ را ﺑﺮای ﺧﻮد ﻋﻘﺪ ﮐﻨﺪ و ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ٩ﺳﺎل دﺧﺘﺮ ﺗﻤﺎم ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ او ﻧﺰدﻳﮑﯽ و دﺧﻮل ﮐﻨﺪ و راﻩ ﺑﻮل و ﺣﻴﺾ ﻳﺎ راﻩ ﺣﻴﺾ و ﻏﺎﻳﻂ او را ﻳﮑﯽ ﮐﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ او ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﮐﻨﺪ .و اﮔﺮ ﺑﺎ زن ﻧﺎﻣﺤﺮﻣﯽ ﺑﻪ ﮔﻤﺎن اﻳﻨﮑﻪ ﻋﻴﺎل ﺧﻮد اوﺳﺖ ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﮐﻨﺪ ،ﺁن زن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺪت ﭼﻬﺎر ﻣﺎﻩ و دﻩ روز ﻋﺪﻩ ﻧﮕﻬﺪارد«. ﻣﺮﺟﻊ ﻣﻌﺘﺒﺮ دﻳﮕﺮ ،ﻋﻼﻣﻪ ﮐﺎﺷﻒ اﻟﻐـﻄﺎء ،در رﺳﺎﻟﻪ ﺧﻮد در ﻧﺠﻒ اﺷﺮف ،در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ارزﻳﺎﺑﯽ ﮐﺎﻣﻠﺘﺮی دارد: »ﺻﻴﻐﻪ ﻳﮑﯽ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺑﺮﮐﺎت ﻋﺎﻟﻢ اﺳﻼم ﺑﺨﺼﻮص ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ اﺳﺖ ،هﻢ ﻣﻨﻔﻌﺖ دﻧﻴﻮی دارد و هﻢ ﻣﻨﻔﻌﺖ اﺧﺮوی و در ﻣﻘﺎﺑﻞ هﻴﭻ زﻳﺎن دﻧﻴﻮی ﻳﺎ اﺧﺮوی ﻧﺪارد .ﺑﺨﺪا ﺳﻮﮔﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ هﻤﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺟﻬﺎن دﺳﺘﻮرهﺎی ﻋﺎﻟﯽ اﻳﻦ دﻳﻦ ﺟﺎوداﻧﯽ را ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽ ﺑﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮﮐﺎت زﻣﻴﻦ و ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎزل ﻣﯽ ﮔﺸﺖ و ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﻋﻈﻤﺖ و ﺳﺮﺑﻠﻨﺪی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎز ﻣﯽ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ و ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ ﻣﻮهﺒﺖ هﺎ هﻤﻴﻦ ﺻﻴﻐﻪ ﮐﺮدن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ رواﻳﺖ اﺑﻦ اﺛﻴﺮ در ﮐﺘﺎب ﻧﻬﺎﻳﻪ رﺣﻤﺘﯽ از ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ اﻣﺖ ﻣﺤﻤﺪ اﺳﺖ .در ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ از ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﺻﺎف اﻣﻴﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎن ﻋﻠﯽ ﺗﺮاوش ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .ﺑﺮاﺳﺘﯽ هﻢ ﮐﻪ ﺻﻴﻐﻪ ﮐﺮدن ﻧﻌﻤﺖ و ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﺮای ﮐﺎﻓﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ اﻣﺮوز ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺁﻧﺮا ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و از ﺁﺛﺎر و ﺛﻤﺮات ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎی ﺁن ﻣﺤﺮوم ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ«. * * * ﺿﺎﺑﻄﻪ دﻳﮕﺮی در هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ ،در ﻃﻮل ﻗﺮون اﻋﺘﺒﺎری در ﺣﺪ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺬهﺒﯽ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ هﻴﭻ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﻧﺪارد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺻﺮاﺣﺘًﺎ ﻣﺨﺎﻟﻒ اﻳﻦ ﺣﮑﻢ ﻗﺮﺁﻧﯽ ﻧﻴﺰ هﺴﺖ ﮐﻪ» :ان اﮐﺮﻣﮑﻢ ﻋﻨﺪاﷲ اﺗﻘﻴﮑﻢ« )ﺣﺠﺮات، ،(١٣و ﺁن اﻓﺴﺎﻧﻪ »ﺳﻴﺪ اوﻻد ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ« اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﺼﻮص از زﻣﺎن ﺻﻔﻮﻳﻪ ﺑﺮ ﺁن ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﻋﻨﻮان ﺳﻴﺪ در اﺻﻞ ﻋﺮﺑﯽ ﻣﻔﻬﻮم ﺁﻗﺎ و ﺳﺮور را دارد ،وﻟﯽ در ﺟﻬﺎن ﺷﻴﻌﻪ اﻳﻦ ﻟﻘﺐ اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺸﺎن از راﻩ ﻓﺎﻃﻤﻪ ،دﺧﺘﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ،ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﯽ رﺳﺪ ،ﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺻﺤﻴﺢ ﺗﺮ ﺧﻮدﺷﺎن ادﻋﺎی ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻴﺮاﺛﯽ را دارﻧﺪ .از هﻤﺎن زﻣﺎن ﮐﻪ »ﺗﻮﻗﻴﻊ« اﻣﺎم زﻣﺎن راوﻳﺎن اﺣﺎدﻳﺚ را ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﻧﻴﺎﺑﺖ اﻣﺎم در اﻣﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ ،اﻳﻦ »ﺳﺎدات« ﻧﻴﺰ از ﺟﺎﻧﺐ اﻳﻦ راوﻳﺎن اﺣﺎدﻳﺚ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ﺧﺎص ﺧﺪاوﻧﺪ در روی زﻣﻴﻦ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﻬﻤﺎن ﺗﺮﺗﻴﺐ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن اوﻻد اﺑﺮاهﻴﻢ از ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻮرات ﻣﻠﺖ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻳﻬﻮﻩ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺣﺪﻳﺜﯽ ﮐﻪ ﺷﻴﺦ ﺻﺪوق در ﮐﺘﺎب اﻣﺎﻟﯽ ﺧﻮد از اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق و ﺑﻪ ادﻋﺎی او ﺧﻮد اﻳﻦ اﻣﺎم از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﺳﻼم ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩ ،ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ اﻳﻦ ﻣﻘﺎم اﺳﺘﺜﻨﺎﺋﯽ »ﺳﺎدات اوﻻد ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ« اﺳﺖ: »در ﺣﺪﻳﺚ ﻣﻌﺘﺒﺮ اﺳﺖ از ﮐﺸﺎف ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺟﻌﻔﺮﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ،ﮐﻪ رﺳﻮل ﺧﺪا ﺻﻠﯽ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮد :در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ از اوﻟﻴﻦ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻣﺮدم در ﻳﮑﺠﺎ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ ،و ﻇﻠﻤﺖ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﮔﺮدد ،و ﺑﻪ ﺧﺪا اﻟﺘﻤﺎس ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻇﻠﻤﺖ ﺑﺮﻃﺮف ﮔﺮدد .ﭘﺲ ﻗﻮﻣﯽ ﻧﻮراﻧﯽ ﭘﻴﺪا ﺷﻮﻧﺪ .ﻣﺮدم ﭘﺮﺳﻨﺪ :ﺷﻤﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻧﻴﺪ؟ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ .ﭘﺮﺳﻨﺪ :ﻣﻼﺋﮑﻪ اﻳﺪ؟ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ .ﭘﺮﺳﻨﺪ :ﺷﻬﺪاﺋﻴﺪ؟ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ .ﭘﺮﺳﻨﺪ :ﭘﺲ ﺧﻮد ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ﮐﻪ هﺴﺘﻴﺪ؟ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻣﺎ ﺳﺎداﺗﻴﻢ .و هﻤﺎن وﻗﺖ از ﺁﺳﻤﺎن ﻧﺪا رﺳﺪ ﮐﻪ ای ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺳﺎدات ،ﺑﺮای هﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺪار ﺷﻤﺎ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﻣﺎ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺮا ﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮﻳﻢ!«. ﻣﻔﻬﻮم ﺿﻤﻨﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﻌﺘﺒﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در دﺳﺘﮕﺎﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ هﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ،هﺮ ﻗﺪر هﻢ ﭘﺮهﻴﺰﮐﺎر ﻳﺎ ﺷﺮاﻓﺘﻤﻨﺪ ﻳﺎ اهﻞ ﻋﻠﻢ و ﻓﻀﻞ ﺑﻮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎز هﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺑﺖ هﻤﻪ اﻋﻤﺎل ﺻﻮاب ﻳﺎ ﻧﺎﺻﻮاب ﺧﻮد دﻗﻴﻘﺎ ﺟﻮاب ﭘﺲ ﺑﺪهﺪ ،اﻣﺎ ﻳﮏ ﺳﻴﺪ ﺣﺴﻨﯽ ﻳﺎ ﺣﺴﻴﻨﯽ ﻳﺎ ﻣﻮﺳﻮی ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪون ﺳﺌﻮال و ﺟﻮاﺑﯽ ﺳﻔﻴﺪ ﻣﻬﺮ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ را دارد ،ﺑﻠﮑﻪ هﺮ دوﺳﺖ و ﺁﺷﻨﺎی دﻳﮕﺮ ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ،در هﺮ درﺟﻪ از ﺻﻼﺣﻴﺖ اﺧﻼﻗﯽ ،ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ از ﻃﺮﻳﻖ ﺷﻔﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺧﻮد هﻤﺮاﻩ ﺑﺒﺮد.
ﺻﻔﺤﻪ ١٣از ١۴
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻗﻮاﻧﻴﻦ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی
اﻟﺒﺘﻪ در هﻤﻴﻦ دﻧﻴﺎ ﻧﻴﺰ ﺳﻴﺪ ﺑﻮدن ﻣﺰاﻳﺎی ﻓﺮوان دارد ...» :ﻣﺎﻟﻴﺎت ﺧﻤﺴﯽ ﮐﻪ در اﺳﻼم وﺻﻮل ﻣﯽ ﺷﻮد ﻳﮏ ﻗﺴﻤﺖ ﺁن ﺳﻬﻢ ﺳﺎدات اﺳﺖ و ﻳﮏ ﻗﺴﻤﺖ ﺁن ﺳﻬﻢ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺟﺎﻣﻊ اﻟﺸﺮاﻳﻂ« )ﮐﺸﻒ اﻻﺳﺮار ،ص (٢۶٠و »ﻓﻘﻂ ﺑﻌﺪ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻮدﺟﻪ ﺳﺎدات دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻘﻴﻪ ﺁن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در راﻩ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﮐﺸﻮر ﺻﺮف ﺷﻮد «.از دﻳﮕﺮ اﻣﺘﻴﺎزات اﻳﻦ ﺳﻴﺪ ﺑﻮدن اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ: »زن ﻳﺎ دﺧﺘﺮی ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻴﻐﻪ ﺳﻴﺪ درﺁﻳﺪ ﺧﻮدش ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺮوس ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﯽ رود و ﭘﺪر و ﻣﺎدر و ﺑﺴﺘﮕﺎﻧﺶ ﻧﻴﺰ ﺑﯽ اﺣﺘﻴﺎج ﺑﻪ ﺳﺌﻮال و ﺟﻮاب ﺑﺎ ﺷﻔﺎﻋﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ وارد ﺑﻬﺸﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ« )ﻣﺠﻠﺴﯽ ،ﺑﺤﺎراﻻﻧﻮار ،ﺟﻠﺪ ﺷﺸﻢ(.
ﺻﻔﺤﻪ ١٤از ١۴
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
<<<<
٢
>>>>
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﺻﻔﺤﻪ ١از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
در ﺻﻔﺤﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻮﺷﻴﺪم ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﮐﺘﺎب اﺟﺎزﻩ ﻣﯽ دهﺪ ،ﻧﻤﻮداری ﮐﻠﯽ از ﻣﺘﻮن ﺳﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی را در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﻨﻴﺎدی ﻧﻘﻞ ﮐﻨﻢ ،ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ درﺑﺎرﻩ ﺁﻧﻬﺎ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮی ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻢ .ﺁﻧﭽﻪ در ﺻﻔﺤﺎت ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺧﻮاﻧﺪ ﻧﻤﻮداری از اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮهﺎ ،ﺑﺮرﺳﯽ هﺎ و ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی هﺎی ﭘﮋوهﺸﮕﺮان و اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان و ﻣﻮرﺧﺎن ﺟﻬﺎن ﻏﺮب در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ هﻤﻴﻦ ﻣﺘﻮن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺁﻧﻬﺎ هﻢ اﮐﻨﻮن ﺑﺼﻮرت هﺰاران ﮐﺘﺎب و ﻣﻘﺎﻟﻪ و رﺳﺎﻟﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ در دﺳﺘﺮس ﻋﻤﻮم ﻗﺮار دارد .هﻤ ِﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺧﻮاﻧﺪ از ﻣﺤﻘﻘﻴﻦ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ای ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻓﻬﺮﺳﺘﯽ از اﺳﺎﻣﯽ ﺁﻧﻬﺎ و ﻣﺸﺨﺼﺎت ﮐﺘﺎب هﺎ ﻳﺎ ﻣﻘﺎﻻﺗﺸﺎن را در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ هﺮ ﻳﮏ از ﻓﺼﻮل ﮐﺘﺎب ﺣﺎﺿﺮ در ﭘﺎﻳﺎن اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺁوردﻩ ام، وﻟﯽ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن را از اﺻﻞ ﻣﻨﺤﺮف ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻢ ﺗﺮﺟﻴﺢ دادﻩ ام از ذﮐﺮ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ اﻳﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎت در زﻳﺮﻧﻮﻳﺲ هﺮ ﺻﻔﺤﻪ ﺧﻮداری ﮐﻨﻢ .ﺷﺎﻳﺪ ﻧﻴﺎزی ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺬﮐﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎر ِﻩ ﮐﺘﺎب هﺎ و ﻣﻘﺎﻻﺗﯽ ﮐﻪ در ﻃﻮل اﻳﻦ ﺳﻪ ﻗﺮن در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﺻﺪهﺎ ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﻬﺮﺳﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﭘﺎﻳﺎن ﮐﺘﺎب ﺣﺎﺿﺮ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻦ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩ ام ﺗﻨﻬﺎ ﻓﻬﺮﺳﺖ و ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺁﺛﺎری اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺧﻮد ﻣﻦ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. * * * اﻧﺪﻳﺸﻪ وﺟﻮد ﻗﺪرت هﺎﺋﯽ ﻧﺎﭘﻴﺪا وﻟﯽ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ روﻧﺪ زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮﻩ ﺑﺸﺮ ﻧﻈﺎرت و ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،و در ﻃﻮل زﻣﺎن ﻣﺎﻳﻪ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻣﺬاهﺐ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺎﻃﻴﺮی و ﺑﻌﺪا ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،از ﮐﺠﺎ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد؟ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻓﺮاواﻧﯽ در دو ﺳﻪ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮐﻮﺷﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮای اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﭘﺎﺳﺦ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ ،ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻓﺮﺿﻴﻪ زﻳﺮ ﻳﮑﯽ از واﻗﻊ ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ: »اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﺬاهﺐ را ﺑﻮﺟﻮد ﺁوردﻩ اﺳﺖ ﺗﺮس از ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ .ﺗﺮس ﺑﺸﺮ اﺑﺘﺪاﺋﯽ از ﻧﻴﺮوهﺎی ﻣﻘﺘﺪر ﻃﺒﻴﻌﺖ ﮐﻪ او را در ﻣﻴﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺗﺮس ﺑﺸﺮ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮ از ﺧﺪاﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﻴﺮوهﺎ را در اﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮد داﺷﺘﻨﺪ ،و ﺗﺮس ﺑﺸﺮ ﺑﺎزهﻢ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮ از ﺧﺪای واﺣﺪی ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺠﻤﻮع اﻳﻦ ﻧﻴﺮوهﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد .واﮐﻨﺶ هﻤﻪ ﺁﻧﺎن در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ،واﮐﻨﺶ ﺑﻮﻣﻴﺎن ﻣﮑﺰﻳﮏ و ﭘﺮو در هﻨﮕﺎم ﮐﺸﻒ ﻗﺎرﻩ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺟﻬﺎﻧﮕﺸﺎﻳﺎن اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﺋﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻮن ﺁﻧﻬﺎ را ﺳﻮار ﺑﺮ اﺳﺐ هﺎﺋﯽ دﻳﺪﻧﺪ ﮐﻪ هﻴﭽﻮﻗﺖ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،و از ﻟﻮﻟﻪ هﺎی ﺁﺗﺸﺒﺎر ﺗﻮپ هﺎی ﺁﻧﻬﺎ ﺻﺪاﺋﯽ رﻋﺪ ﺁﺳﺎ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ هﻴﭻ وﻗﺖ ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺗﺮدﻳﺪی در اﻳﻦ ﻧﮑﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﺪاﻳﺎﻧﯽ ﻣﻘﺘﺪر روﺑﺮو ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﺮﺳﺘﻴﺪ. ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ واﮐﻨﺶ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﺬاهﺐ اوﻟﻴﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻋﻤﻼ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم ﻧﻴﺰ ﺷﮑﻞ ﮔﻴﺮی ﺧﻮد را ﺗﺎ ﺣﺪ ﺑﺴﻴﺎری ﻣﺪﻳﻮن هﺮاس ﻣﺮدم ﻣﺘﻤﺪن ﻋﺼﺮ از دوزخ ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ و ﺁﺗﺶ ﺳﻮزان و ﻣﻼﺋﮏ ﻋﺬاب و ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ و ﻣﺎرهﺎ و ﻋﻘﺮب هﺎ و ﺁب ﺟﻮﺷﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮداﺷﺘﯽ ﻃﺒﻌًﺎ ﺑﻪ ﺑﺴﻴﺎری از »ﭼﺮا«هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﺷﺪ و هﻨﻮز ﺟﻮاب ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﻨﺪﻩ ای ﺑﺮای ﺁﻧﻬﺎ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽ داد .ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﭘﺲ هﺮ ﻳﮏ از ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﮔﺮداﻧﻨﺪﻩ ای ﻧﺎﭘﻴﺪا ﺟﺎی دادﻩ ﺷﺪ :ﺧﺪاﻳﺎﻧﯽ ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ را ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﺁوردﻧﺪ ،ﺧﺪاﻳﺎن دﻳﮕﺮی ﻏﻼت و ﻣﻴﻮﻩ هﺎ را ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ،ﺧﺪاﻳﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ رﻋﺪ و ﺻﺎﻋﻘﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ ،در اﻧﺘﻈﺎر ﺁﻧﮑﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد زﻳﺮ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاﻳﺎن ﻣﻘﺘﺪرﺗﺮی ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ ﮐﻪ هﻢ ﺧﻮرﺷﻴﺪ را ﻣﯽ ﮔﺮداﻧﻨﺪ ،هﻢ ﮔﻨﺪم و ﺗﺎک را ﻣﯽ روﻳﺎﻧﻨﺪ ،هﻢ رﻋﺪ و ﺻﺎﻋﻘﻪ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪ« )ﮔﻮﺳﺘﺎو ﻟﻮﺑﻮن :زﻧﺪﮔﯽ ﺣﻘﺎﻳﻖ(. ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪا در ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﻠﯽ ﻣﺎ ﺧﺪاﺋﯽ ﻣﺬﮐﺮ اﺳﺖ ،و ﻧﻘﺎﺷﺎن و ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺳﺎزان ﻧﻴﺰ او را هﻤﻮارﻩ ﺑﺎ رﻳﺶ و ﮔﻴﺴﻮی ﺳﭙﻴﺪ ﻣﺠﺴﻢ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ ،ﺧﺪاﻳﺎن اوﻟﻴﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﮕﯽ ﺧﺪاﻳﺎن زن ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺧﻼﻗﻴﺖ و ﺑﺎروری در ﺁﻧﺎن و ﻧﻪ در ﻣﺮدان ﺗﺠﻠﯽ ﻣﯽ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺻﺪهﺎ ﭘﻴﮑﺮﻩ ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﮐﻪ از اﺳﺘﺨﻮان ﻳﺎ ﻋﺎج ﻳﺎ ﻗﻠﻮﻩ ﺳﻨﮓ ﺗﺮاﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،در ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﻗﺮن ﮐﻨﻮﻧﯽ در ﻧﻮاﺣﯽ ﭘﻬﻨﺎوری از ﺳﻴﺒﺮی ﺧﺎوری ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ اروﭘﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ و اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪ و اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ و ﻓﺮاﻧﺴﻪ و ﻣﻨﻄﻘﻪ داﻧﻮب و ﺑﻠﻐﺎرﺳﺘﺎن و ﺳﺎردﻧﯽ و ﻣﺎﻟﺖ و ﺧﺎور ﻧﺰدﻳﮏ و ﺁﻧﺎﺗﻮﻟﯽ و اﻓﺮﻳﻘﺎ و ﭼﻴﻦ و اﻧﺪوﻧﺰی ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻟﻘﺐ وﻧﻮس )وﻧﻮس وﻳﻠﻨﺪف ،وﻧﻮس ﻟﺴﭙﻮگ ،وﻧﻮس ﮔﺎﮔﺎرﻳﻨﻮ ،وﻧﻮس ﮐﻴﻮﺗﺴﺎ و ﻏﻴﺮﻩ( دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ هﻴﭽﮑﺪام از ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺒﺎهﺖ زﻳﺎدی ﺑﺎ وﻧﻮس زﻳﺒﺎی ﻣﻴﻠﻮ ﻧﺪارﻧﺪ. وﺟﻪ ﻣﺸﺨﺺ هﻤﻪ اﻳﻦ وﻧﻮس هﺎ ﻓﺮﺑﻬﯽ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻗﺎﻣﻮس اﺟﺪاد ﮐﻬﻦ ﻣﺎ از ﺗﻮاﻧﺎﺋﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﺮای ﺑﺎروری ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ،از ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺗﻤﺪن هﺎی ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﺗﺪرﻳﺠًﺎ در ﺟﻮاﻣﻊ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ اﻧﺴﺎن هﺎی اوﻟﻴﻪ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻣﺬهﺐ ﻧﻴﺎﮐﺎن دوردﺳﺖ ﻣﺎ ﺟﻨﺒﻪ »ﻣﺎدرﺧﺪاﺋﯽ« داﺷﺖ و ﺗﻨﻬﺎ در ﺣﺪود ﭘﻨﺠﻬﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺻﻔﺤﻪ ٢از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﺳﻨﺖ ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ »ﭘﺪرﺧﺪاﺋﯽ« ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺳﭙﺮد .ﺳﻨﺖ ﭘﺮﺳﺘﺶ »اﻟﻬﻪ ﻣﺎدر« ﻳﺎ »ﻣﺎدر زﻣﻴﻦ« ﺣﺘﯽ در دﻧﻴﺎی اﻣﺮوزی ﻣﺎ ﻧﻴﺰ در ﻧﺰد ﻣﺮدم ﺷﻤﺎﻟﯽ اروﭘﺎ )اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪ ،اﻳﺮﻟﻨﺪ ،اﺳﮑﺎﻧﺪﻳﻨﺎوی ،ﭘﺮوس ﺷﺮﻗﯽ( ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﻋﺎﻣﻴﺎﻧﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ و روز ١۵اوت )ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ از ﺳﺎل ١٩۵٠ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺁﻧﺮا روز ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻘﺪس ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ( ﺑﺼﻮرت روز »زﻣﻴﻦ ﻣﺎدر« ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد .در ﻟﻴﺘﻮاﻧﯽ اﻳﻦ ﺳﻨﺖ ،ﺟﺸﻦ Zemynaﻧﺎم دارد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ رﻳﺸﻪ اﻳﺮاﻧﯽ زﻣﻴﻦ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎﺷﺪ. ﻋﺼﺮ ﺧﺪای ﻣﺮد در ﺣﺪود ﺷﺸﻬﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺗﻮﺳﻂ ﺁرﻳﺎﺋﯽ هﺎ ﮐﻪ در ﺁن هﻨﮕﺎم ﭘﺎ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﺁﻏﺎز ﺷﺪ. ﮐﺘﺎب ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ ﻗﻄﻮری ﺑﻨﺎم »ﺗﺎرﻳﺦ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺧﺪا« Histoire generale de Dieuﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﭘﻴﺶ در ﭘﺎرﻳﺲ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﺁرﻳﺎﺋﯽ هﺎی اﻳﺮاﻧﯽ را ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮔﺮوﻩ از ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺑﺰرگ »هﻨﺪ و اروﭘﺎﺋﯽ« ﻣﯽ داﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاﻳﺎن ﻣﺮد را در ﻣﺠﻤﻊ ارﺑﺎب اﻧﻮاع ﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ ﻗﺪرت ﻧﺸﺎﻧﻴﺪﻧﺪ .ﺑﺎ ﻇﻬﻮر اﻳﻦ ﺧﺪاﻳﺎن» ،اﻟﻬﻪ هﺎی ﻣﺎدر« ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﻧﻮﻗﺖ ﺑﺪون ﻣﺮد ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﯽ ﺁوردﻧﺪ و ﻧﻘﺶ ﺑﻨﻴﺎدی ﺁﻧﻬﺎ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻈﻬﺮ اداﻣﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺗﺮی ﭘﻴﺪا ﮐﺮدﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺎ ﺧﺪاﻳﺎن ﻣﺮد ﻧﻮرﺳﻴﺪﻩ ای ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ هﻢ ﺷﻮهﺮان و هﻢ ﻓﺮزﻧﺪان ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ در ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﯽ از ﺟﻬﺎن ،ﻳﻌﻨﯽ در ﺁﺳﻴﺎی ﺑﺎﺧﺘﺮی و ﻣﺪﻳﺘﺮاﻧﻪ ﺷﺮﻗﯽ ﺗﺎ ﻣﺪﺗﯽ دراز ﺟﻨﺒﻪ ﻣﺎدری ﺑﺮ ﺟﻨﺒﻪ هﻤﺴﺮی ﺑﺮﺗﺮی داﺷﺖ و ﮐﻤﺎﮐﺎن اﻳﻔﺎی ﻧﻘﺶ ﺳﺎﻻراﻧﻪ ﺑﺎ زﻧﺎن ﺑﻮد. ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ دوران اﺳﺎﻃﻴﺮی ،در هﺮ ﻳﮏ از ﻣﻴﺘﻮﻟﻮژی هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ رﻧﮓ ﺷﺮاﻳﻂ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ و اﻗﻠﻴﻤﯽ و ﻗﻮﻣﯽ ﺧﺎص ﺧﻮدﺷﺎن را دارﻧﺪ .هﻤﻪ اﻳﻦ ﺧﺪاﻳﺎن ﻓﺮﺁوردﻩ هﺎی ﻣﺤﻠﯽ هﺴﺘﻨﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺧﺎص ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎ و ﺳﻨﺖ هﺎ و ﻓﺮهﻨﮓ هﺎ ،و ﭘﺎﺳﺨﮕﻮی ﻧﻴﺎزهﺎی ﻣﺎدی و روﺣﯽ ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺁﻧﻬﺎ .ﻳﻮﻧﺎن ﮐﻬﻦ در ﻣﻴﺘﻮﻟﻮژی ﺧﻮد ﺧﺪاﺋﯽ ﺑﻨﺎم ﺧﺪای ﺷﺮاب داﺷﺖ ،زﻳﺮا ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ اﻧﮕﻮرهﺎی ﺟﻬﺎن در اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﭘﺮورش ﻣﯽ ﻳﺎﻓﺖ ،و اﻓﺮﻳﻘﺎی ﺳﻴﺎﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺪاﺋﯽ را ﻧﺪاﺷﺖ ﺑﺮای اﻳﻦ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ اﻧﮕﻮر ﻧﺪاﺷﺖ ،در ﻋﻮض ﺧﺪای ﺑﺎﺋﻮﺑﺎب داﺷﺖ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺼﺮﻳﺎن ﺧﺪای ﺗﻤﺴﺎح داﺷﺘﻨﺪ و ﺳﺮخ ﭘﻮﺳﺘﺎن ﺧﺪای ﮔﺎوﻣﻴﺶ و ﺑﻮﻣﻴﺎن اﻣﺮﻳﮑﺎی ﺟﻨﻮﺑﯽ ﺧﺪای ذرت و هﻨﺪﻳﺎن ﺧﺪای ﺑﺒﺮ ﮐﻪ ﺗﺠﻠﯽ ﮐﺎﻟﯽ اﻟﻬﻪ ﺧﻮن ﺁﺷﺎم ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮد. ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،اﻳﻦ ﺑﺤﺜﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ در اروﭘﺎی ﻗﺮن ﻓﺮوغ و ﻳﺎ ﺑﻌﺪ از ﺁن ﻣﻄﺮح ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻴﺴﺖ و ﭘﻨﺞ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ﮐﺰوﻧﻮﻓﺎﻧﻮس ﻓﻴﻠﺴﻮف و ﺷﺎﻋﺮ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ در هﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد» :ﺧﺪاﻳﺎن ﺣﺒﺸﯽ ﭘﻮﺳﺖ ﺳﻴﺎﻩ و ﻣﻮهﺎی ﻣﺠﻌﺪ دارﻧﺪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﺮﺑﺮهﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ ﺁﺑﯽ ﭼﺸﻢ و ﻣﻮﻃﻼﺋﯽ هﺴﺘﻨﺪ .اﮔﺮ ﮔﺎوان و اﺳﺒﺎن ﻧﻴﺰ ﻋﻘﻞ ﻣﺎ را داﺷﺘﻨﺪ ،و دﺳﺖ هﺎی ﻣﺎ را ،ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺴﻴﺎر ﺧﺪاﻳﺎﻧﺸﺎن را ﺑﺎ ﺷﺎخ و دم ﻣﺠﺴﻢ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ«. در »دﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮ ﻓﻠﺴﻔﯽ« وﻟﺘﺮ در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :اﺧﻴﺮا اﻃﺎﻗﮑﯽ در ﮔﻮﺷﻪ ﺑﺎغ ﺑﺮای ﺧﻮدم ﺳﺎﺧﺘﻢ .ﺷﻨﻴﺪم ﮐﻪ ﻳﮏ ﮐﻮر ﺑﻪ دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮش ﮐﻮر ﺧﻴﻠﯽ ﻣﻬﻤﯽ اﻳﻦ ﺑﻨﺎی ﻋﻈﻴﻢ را ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﻳﮏ راﺳﻮ ﺑﺪو ﺟﻮاب داد: ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺎری ﻓﻘﻂ از ﻳﮏ راﺳﻮی ﻧﺎﺑﻐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ .ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ اﮔﺮ ﻳﮏ ﮐﺮم اﺑﺮﻳﺸﻢ هﻢ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﭘﻴﻠﻪ اﺑﺮﻳﺸﻤﯽ ﮐﻪ دور ﺧﻮد ﺗﻨﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﺎﻣﯽ ﺑﺪهﺪ اﺳﻤﺶ را ﺁﺳﻤﺎن ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺖ«. ﻣﺬاهﺐ در ﺁﻏﺎز ﺻﺮﻓﺎ ﺟﻨﺒﻪ ﻣﺤﻠﯽ داﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺪﻧﺒﺎل »ﺑﺎزارﻳﺎﺑﯽ« ﻧﻤﯽ رﻓﺘﻨﺪ .هﺮ ﻗﻮم و ﻗﺒﻴﻠﻪ ای ﻣﺬهﺐ ﺧﺎص ﺧﻮدش را داﺷﺖ ،ﺑﻬﻤﺎن ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ زﺑﺎن و رﺳﻮم و ﻣﻘﺮرات اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﺧﻮد را داﺷﺖ .ﺣﺘﯽ ﺗﺼﻮر اﻳﻨﮑﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن ﺧﺪاﻳﺎن او را ﺑﭙﺮﺳﺘﻨﺪ ،ﺑﺮاﻳﺶ ﻧﻮﻋﯽ ﺑﯽ اﺣﺘﺮاﻣﯽ ﺑﻪ ﺣﻘﻮق اﻳﻦ ﺧﺪاﻳﺎن ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ .وﻗﺘﯽ هﻢ ﮐﻪ ﺧﺪاﺋﯽ در ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﺧﺎص از اﻗﻠﻴﻢ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻗﻠﻴﻤﯽ دﻳﮕﺮ ﺳﻔﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﺑﻪ اﻗﺘﻀﺎی ﺷﺮاﻳﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺗﺎزﻩ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺎهﻴﺖ ﻣﯽ داد ،و اﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪﻩ در دوران ﺁﺋﻴﻦ هﺎی »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﻧﻴﺰ هﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮﻗﺮار ﻣﺎﻧﺪ .ﺑﻘﻮل ﻓﻮﺳﺘﻞ دوﮐﻮﻻﻧﮋ ﻣﻮرخ ﻧﺎﻣﯽ ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ ﻓﺮاﻧﺴﻪ »وﻗﺘﻴﮑﻪ ﮐﻨﺴﺘﺎﻧﺘﻴﻨﻮس اﻣﭙﺮاﺗﻮر رم ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ را ﺁﺋﻴﻦ رﺳﻤﯽ اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم اﻋﻼم ﮐﺮد و ﺑﺪان هﻮﻳﺘﯽ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ داد ،ﻳﻬﻮدﻳﺖ ﻧﻴﺰ از ﭼﻬﺮﻩ ﻋﺒﻮﺳﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺁن در ﻃﻮل ﻗﺮون ﺑﺮاﻳﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪ و ﺑﺪﺳﺖ ﮐﺸﻴﺸﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ را ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ و از ﺁن اﺷﺒﺎع ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺻﻮرت ﺧﺪای ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻌﺎﺷﺮت و دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ را ﺑﺨﻮد ﮔﺮﻓﺖ «.در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ،و در هﻤﺎن زﻣﺎن ،ﮔﻮﺳﺘﺎو ﻟﻮﺑﻮن در »ﺗﻤﺪن هﺎی هﻨﺪ« ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺖ» :ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻮداﺋﯽ هﻨﺪ و ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻮداﺋﯽ ﭼﻴﻦ و ژاﭘﻦ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺒﺎهﺘﯽ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻧﺪارﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻔﺎوت ﺁﻧﻬﺎ در ﺣﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در اﻳﻦ ﮐﺸﻮرهﺎ درﺑﺎرﻩ ﺑﻮداﺋﻴﺴﻢ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ ﺗﺼﻮر ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺬهﺐ ﺗﺎزﻩ ای روﺑﺮو ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺁﺋﻴﻦ اﺳﻼم در ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻮد از ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺑﻪ هﻨﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮاﺗﯽ ﭼﻨﺎن ﺑﻨﻴﺎدی ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺁﻧﺮا ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، زﻳﺮا ﮐﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺬهﺐ ﺟﻬﺎن در اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻋﻤﻼ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از ﺁﺋﻴﻦ هﺎی اﺳﺎﻃﻴﺮی ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻣﺜﻼ در ﻧﺰد
ﺻﻔﺤﻪ ٣از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﺑﻮﻣﻴﺎن دراوﻳﺪی دﮐﻦ ﺑﻄﻮری رﻧﮓ ﺑﺮهﻤﺎﺋﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻔﺎوت ﻣﻴﺎن اﻳﻦ دو ﺁﺋﻴﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺤﻤﺪ را در ﺟﺎی ﺑﺮهﻤﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ«. از ﺣﺪود ﭘﻨﺠﻬﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ،ﺁﺋﻴﻦ هﺎی اﺳﺎﻃﻴﺮی ) (mythologicalﻣﺘﻌﺪدی در ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎ و در ﻧﺰد اﻗﻮام ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺨﺸﯽ از ﺁﻧﻬﺎ در ﻃﻮل زﻣﺎن از ﻣﻴﺎن رﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﺨﺸﯽ دﻳﮕﺮ هﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮﺟﺎی ﻣﺎﻧﺪﻩ اﻧﺪ .داﺋﺮﻩ اﻟﻤﻌﺎرف ﻣﻌﺘﺒﺮ »ﻓﺮهﻨﮓ ﻣﻴﺘﻮﻟﻮژی هﺎ« ﮐﻪ ﺑﺎ هﻤﮑﺎری دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ٩٧ﮐﺎرﺷﻨﺎس ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ در ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺑﭽﺎپ رﺳﻴﺪﻩ ،ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺑﻴﺶ از ﻳﮑﺼﺪ ﺁﺋﻴﻦ اﺳﺎﻃﻴﺮی ﻣﺨﺘﻠﻒ را ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ در ﭘﻨﺞ ﻗﺎرﻩ ﺟﻬﺎن ﭘﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان از ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﮐﻬﻦ ﻣﺼﺮی و ﺳﻮﻣﺮی و از ﻣﻴﺘﻮﻟﻮژی هﺎی ﺳﺎﻣﯽ )ﺑﺎﺑﻠﯽ ،اﮐﺪی ،ﺁﺷﻮری ،ﻓﻨﻴﻘﯽ ،ﻋﺮب( ،ﻣﻴﺘﻮﻟﻮژی هﺎی ﺁرﻳﺎﺋﯽ )هﻴﺘﯽ ،اﻳﺮاﻧﯽ ،هﻨﺪی ،ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ،ژرﻣﻨﯽ، اﺳﮑﺎﻧﺪﻳﻨﺎوی ،ﻻﺗﻴﻨﯽ ،اﺳﻼو ،ارﻣﻨﯽ ،اوﺳﺘﯽ( ،ﻣﻴﺘﻮﻟﻮژی هﺎی ﺁﺳﻴﺎﺋﯽ )ﭼﻴﻨﯽ ،ژاﭘﻨﯽ ،وﻳﺘﻨﺎﻣﯽ ،ﮐﺮﻩ ای ،ﻣﻐﻮل ،ﺗﺮک، ﺗﺎﺗﺎر ،ﻓﻨﻼﻧﺪی ،اﺳﮑﻴﻤﻮ( ،ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﻗﺒﻴﻠﻪ ای اﻓﺮﻳﻘﺎﺋﯽ و ﺑﻮﻣﻴﺎن اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎ و ﻧﻴﻮزﻳﻠﻨﺪ و ﮔﻴﻨﻪ ﻧﻮ و ﺟﺰاﻳﺮ اﻗﻴﺎﻧﻮس ﺁرام، و ﻣﻴﺘﻮﻟﻮژی هﺎی اﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﺎم ﺑﺮد ،ﮐﻪ ﺟﻤﻊ ﺧﺪاﻳﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺶ از ﺻﺪهﺰار ﺑﺮﺁورد ﺷﺪﻩ اﻧﺪ. ﺑﻌﻀﯽ از اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی اﺳﺎﻃﻴﺮی در ﺳﻄﺤﯽ ﺑﺴﻴﺎر اﺑﺘﺪاﺋﯽ هﺴﺘﻨﺪ ،در ﻋﻮض ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻓﺮهﻨﮓ هﺎﺋﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ و ﻇﺮﻳﻔﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻴﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ را در ﻳﻮﻧﺎن ﮐﻬﻦ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،اﻳﻦ ﻣﻴﺘﻮﻟﻮژی ﭘﺮ ﺁب و رﻧﮓ و ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ای از ﺳﯽ هﺰار ﺧﺪای ﻣﺮد و زن و ﻧﻴﻤﻪ ﺧﺪاﻳﺎن و ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎن را در ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﺁﻧﻬﺎ در ﻣﻌﺘﻘﺪات اﺳﺎﻃﻴﺮی ﺁرﻳﺎﺋﯽ )هﻨﺪ و اروﭘﺎﺋﯽ ( رﻳﺸﻪ دارﻧﺪ .هﻤﻴﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪات ﺁرﻳﺎﺋﯽ ﭘﺎﻳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺰداﺋﯽ اﻳﺮان ﮐﻬﻦ ﻧﻴﺰ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی زرﺗﺸﺘﯽ از ﺁن ﺳﺮ ﺑﺮﺁورد و ﺗﺄﺛﻴﺮ ﮔﺴﺘﺮدﻩ ای در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺳﺎﻣﯽ )ﻳﻬﻮدﻳﺖ ،ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ،اﺳﻼم( ﺑﺮﺟﺎی ﮔﺬاﺷﺖ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﻌﺒﻪ ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ ﻣﺰداﺋﻴﺴﻢ ﻧﻴﺰ از راﻩ اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم ﻋﻤﻴﻘًﺎ در ﺷﮑﻞ ﮔﻴﺮی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﺛﺮ ﺑﺨﺸﻴﺪ .از دوران رﻧﺴﺎﻧﺲ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ،ﻣﻴﺘﻮﻟﻮژی ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺑﻄﻮری در هﻨﺮ و ادب و اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺟﻬﺎن ﻏﺮب رﺧﻨﻪ ﮐﺮدﻩ ﮐﻪ ﻧﻔﻮذ »ﻳﻬﻮدی -ﻣﺴﻴﺤﯽ« ﺳﻨﺘﯽ ﺁﻧﺮا در ﻣﻘﻴﺎس وﺳﻴﻌﯽ ﺗﺤﺖ اﻟﺸﻌﺎع ﻗﺮار دادﻩ اﺳﺖ. ﺗﺤﻮل ﺑﻨﻴﺎدی ﺑﻌﺪی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ،ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺧﺪاﻳﺎن »ﺗﻮﺣﻴﺪی« و اﺳﺘﻘﺮار ﺁﻧﻬﺎ در ﺟﺎی ﺧﺪاﻳﺎن اﺳﺎﻃﻴﺮی در ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﯽ از ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺑﻮد .اﻳﻦ ﺗﺤﻮﻟﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻧﻘﺶ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮﺛﺮی در روﻧﺪ ﺗﺎرﻳﺦ و ﺗﻤﺪن ﺑﺸﺮی اﻳﻔﺎ ﮐﻨﺪ ،ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ اﻳﻦ ﻧﻘﺶ اﻟﺰاﻣﺎ ﺟﻨﺒﻪ ﻣﺜﺒﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا درﺳﺖ هﻤﻴﻦ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﻨﺖ ﮐﺸﺘﺎر ﮔﺮوهﯽ از ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎن ﺧﺪا را ﺑﺪﺳﺖ ﮔﺮوهﯽ دﻳﮕﺮ از ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎن هﻤﻴﻦ ﺧﺪا و ﺑﻨﺎم هﻤﻴﻦ ﺧﺪا ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮدﻧﺪ و در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ دو هﺰار ﺳﺎل ﺑﺮ ﺻﻔﺤﺎت ﺗﺎرﻳﺦ رﻧﮓ ﺧﻮن زدﻧﺪ .ﺁﻣﺎری ﮐﻪ در ﺳﺎل ١٩٩۴از ﺟﺎﻧﺐ ﻳﮏ اﻧﻴﺴﺘﻴﺘﻮی ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ اﻧﺘﺸﺎر ﻳﺎﻓﺖ ﺣﺎﮐﯽ از اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺑﻴﺴﺖ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺟﻬﺎن ﺑﺸﺮی هﺰار و ﻧﻬﺼﺪ ﺳﺎل را در ﺟﻨﮓ و ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل ﺁﻧﺮا در ﺻﻠﺢ ﮔﺬراﻧﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،و از اﻳﻦ هﺰار و ﻧﻬﺼﺪ ﺳﺎل ﺑﻴﺶ از ﻳﮑﻬﺰار ﺳﺎل در ﺟﻨﮓ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ دو ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم ﻋﺎﻣﻞ ﺁن ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ .ﺑﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ هﻤﻴﻦ ﺁﻣﺎر ﺷﻤﺎر ﻣﺮدان و زﻧﺎن و ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﻨﺎم ﺧﺪا ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ از ﻣﺠﻤﻮع ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺑﺮﺑﺮهﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ و ﺁﺗﻴﻼ و ﻣﻐﻮل و ﺗﺎﺗﺎر و ﺟﻨﮓ هﺎی ﻣﺴﺘﻌﻤﺮاﺗﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ. وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺳﺨﻦ از ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،ﺑﻄﻮر ﺳﻨﺘﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﻪ ﻣﺬهﺐ ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم ﻣﺸﻤﻮل اﻳﻦ ﺻﻔﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ﺷﺎهﺪ ﺳﻪ ﺁزﻣﺎﻳﺶ -و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﺁزﻣﺎﻳﺶ -از اﻳﻦ ﻧﻮع ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ و در ﻃﻮل ﻗﺮون ﺳﻪ ﻧﻬﻀﺖ و ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﻧﻬﻀﺖ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ .ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻳﻦ ﺁزﻣﺎﻳﺶ هﺎ در ﻣﺼﺮ ﮐﻬﻦ و در زﻣﺎن ﺁﻣﻨﻮﻓﻴﺲ ﭼﻬﺎرم )ﻗﺮن ﭼﻬﺎردهﻢ ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ( ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ در دوران ﻓﺮﻋﻮﻧﯽ ﺧﻮد ﺧﺪاﺋﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺁﺗﻦ را ﮐﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻣﻈﻬﺮ ﺁن ﺑﻮد ﺧﺪای ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ و ﮔﺮداﻧﻨﺪﻩ ﺟﻬﺎن هﺴﺘﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺗﻤﺎم دﻳﮕﺮ ﺧﺪاﻳﺎن اﺳﺎﻃﻴﺮی ﻣﺼﺮ را از ﻣﺴﻨﺪ ﺧﻮد ﻓﺮود ﺁورد ،و ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻧﺎم ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ »ﺁﺧﻦ ﺁﺗﻦ« ﺗﻐﻴﻴﺮ داد .وﻟﯽ اﻳﻦ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺑﺎ ﻣﺮگ ﺧﻮد اﻳﻦ ﻓﺮﻋﻮن ﭘﺎﻳﺎن ﻳﺎﻓﺖ و ﭘﺲ از وی ﺁﺋﻴﻦ ﮐﻬﻦ ﻣﺼﺮی ﺑﻪ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺸﺖ و ﺁزﻣﺎﻳﺶ هﺎی ﻣﺸﺎﺑﻪ دﻳﮕﺮی ﻧﻴﺰ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺖ. ﺁزﻣﺎﻳﺶ دوﻣﻴﻦ در اﻳﺮان ﺗﻮﺳﻂ زرﺗﺸﺖ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ از ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺧﺪاﻳﺎن ﺁرﻳﺎﺋﯽ ،اهﻮراﻣﺰدا را ﺑﻴﺮون ﺁورد و او را ﺧﺪای ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ و دو ﻣﻈﻬﺮ ﺧﻴﺮ و ﺷﺮ ،ﺳﭙﻨﺘﺎﻣﻴﻨﻮ و اﻧﮕﺮﻩ ﻣﻴﻨﻮ)اهﺮﻳﻤﻦ( و ﺑﻘﻴﻪ را در ﻣﻘﺎم اﻣﺸﺎﺳﭙﻨﺪان و اﻳﺰدان در زﻳﺮ ﻓﺮﻣﺎن او ﻗﺮار داد ،وﻟﯽ ﺑﻪ ﺧﻼف ﺁﺋﻴﻦ ﺁﺗﻦ ،ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی او ﺑﺼﻮرت ﺗﻨﻬﺎ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺁرﻳﺎﺋﯽ ﭘﺎ ﺑﺮﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪ و در دوران ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺁﺋﻴﻦ رﺳﻤﯽ ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ اﻳﺮان ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ و ﭘﺲ از ﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﺪﺳﺖ ﭘﻴﺮوان اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ در ﺧﻮد اﻳﺮان و ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺎرﺳﻴﺎن اﻳﺮاﻧﯽ در هﻨﺪ اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ ۴از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺁزﻣﺎﻳﺸﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﻮم ﮐﻮﭼﮏ ﻳﻬﻮد در ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻨﻌﺎن )ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ( ﺁﻏﺎز ﺷﺪ و ﺑﻌﺪا در ﻗﺎﻟﺐ دو ﺁﺋﻴﻦ ﺳﺎﻣﯽ دﻳﮕﺮ ،ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم ،ﺑﺨﺶ هﺎی ﺑﺰرﮔﯽ از ﺟﻬﺎن را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ .وﻳﮋﮔﯽ اﻳﻦ هﺮ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ،ﮐﻪ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻤﯽ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ﺁﻧﻬﺎ را ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻳﻬﻮدی ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ اﻧﺪ ،اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺨﻼف دو ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻣﺼﺮی و اﻳﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﺋﯽ ﺑﺮای ﺧﺸﻮﻧﺖ در ﺑﺎﻓﺖ ﻣﺬهﺒﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺧﻮد ﻗﺎﺋﻞ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻳﻬﻮدی ﺷﻤﺸﻴﺮ را اﺑﺰار اﺻﻠﯽ اﺳﺘﻘﺮار و ﮔﺴﺘﺮش ﺧﻮد ﻗﺮار دادﻧﺪ .در دوﺗﺎی اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ،ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد و ﺁﺋﻴﻦ اﺳﻼم ،اﻳﻦ اﻣﺮ اﺳﺎﺳﺎ ﻳﮏ ﻓﺮﻳﻀﻪ ﻣﺬهﺒﯽ اﻋﻼم ﺷﺪ ،وﻟﯽ در ﺁﺋﻴﻦ ﺳﻮﻣﻴﻦ ،ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎن ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮد او اﻳﻦ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﯽ را ﺑﺼﻮرت ﻓﺮﻳﻀﻪ درﺁوردﻧﺪ. ﺗﺎ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم ﭘﺎ ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،هﻴﭻ ﺟﻨﮕﯽ ﺑﻨﺎم ﻣﺬهﺐ ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و هﻴﭽﻴﮏ از ﺁﺋﻴﻦ هﺎی اﺳﺎﻃﻴﺮی از راﻩ زور ﺑﺪﻧﺒﺎل ﮔﺴﺘﺮش ﻧﻔﻮذ ﺧﻮد ﻧﺮﻓﺘﻪ و دﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﺎر ﻣﻘﺪس ﻧﺰدﻩ ﺑﻮد .ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪاﻳﺎن ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻨﺎم ﻣﺬهﺐ ﻓﺮﻣﺎن ﮐﺸﺘﺎر دادﻧﺪ .ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺎﮐﺲ وﺑﺮ ،ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﮐﻨﻴﺴﻪ هﺎ و ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ و ﻣﺴﺎﺟﺪ اﻧﺤﺼﺎرداران ﺣﻖ ﺁدﻣﮑﺸﯽ ﻣﻘﺪس ﺷﻮﻧﺪ ،هﻴﭻ ﭘﺮﺳﺘﺸﮕﺎهﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻘﯽ را ﺑﻨﺎم ﺧﺪاﻳﺎن ﻏﻴﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﺮای ﺧﻮد ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد ،و هﻴﭻ ﺷﻤﺸﻴﺮی ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺁن ﮐﺸﻴﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪاﺋﯽ را ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن ﺧﻮد ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﺑﻘﺒﻮﻻﻧﺪ. ﺟﺎﺑﺠﺎﺋﯽ ﺧﺪاﻳﺎن ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﺎ ﺧﺪاﻳﺎن اﺳﺎﻃﻴﺮی ،اﺳﺘﻘﺮار دﻳﮑﺘﺎﺗﻮری ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ در ﺟﺎی دﻣﮑﺮاﺳﯽ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﺗﺎ ﺁن زﻣﺎن اﻳﻦ ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ اﺳﺎﻃﻴﺮی هﺮ ﮐﺪام در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻋﻤﻞ ﺧﻮد اﺧﺘﻴﺎر ﻣﺤﺪود ﺧﻮﻳﺶ را داﺷﺘﻨﺪ و ﻋﺎدﺗًﺎ ﺑﻪ ﮐﺎر دﻳﮕﺮان دﺧﺎﻟﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﺮدﻧﺪ .اﺧﺘﻼﻓﺎت اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﺧﺪای ﺧﺪاﻳﺎن -ﮐﻪ هﻤﻴﺸﻪ ﻧﻘﺶ ﮐﺪﺧﺪاﻣﻨﺸﯽ داﺷﺖ -ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﻣﺴﺎﻟﻤﺖ ﺁﻣﻴﺰ ﺣﻞ ﻣﯽ ﺷﺪ .ﭘﻴﺮوان زﻣﻴﻨﯽ اﻳﻦ ﺧﺪاﻳﺎن ﺑﺠﺎی ﺗﺮﺳﻴﺪن از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن دوﺳﺖ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﯽ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺣﺴﻦ ﻧﻈﺮ و ﻳﺎرﻳﺸﺎن را ﺑﺎ اهﺪاء ﭘﻴﺸﮑﺸﯽ ﺟﻠﺐ ﮐﻨﻨﺪ ،و وﻗﺘﯽ هﻢ ﮐﻪ از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎراﺿﯽ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺧﺪاﻳﺎن دﻳﮕﺮی ﻣﯽ رﻓﺘﻨﺪ .ﺑﺎ ﻇﻬﻮر ﻗﺪرت ﻣﻄﻠﻘﻪ ای در ﺁﺳﻤﺎن اﻳﻦ هﻤﺰﻳﺴﺘﯽ دﻳﺮﻳﻨﻪ ﺑﺮهﻢ ﺧﻮرد و ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﺋﯽ ﻳﮏ ﺧﺪای ﺧﻮدﮐﺎﻣﻪ و ﺳﺨﺘﮕﻴﺮ داد ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼف ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﺎ او ﮔﻔﺘﮕﻮﺋﯽ داﺷﺖ و ﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺳﺎزﺷﯽ ﮐﺮد ،ﻓﻘﻂ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ از او ﺗﺮﺳﻴﺪ و ﺑﯽ ﭼﻮن و ﭼﺮا اﻃﺎﻋﺘﺶ را ﮐﺮد .ﻗﺎﻧﻮن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻤﯽ »ﻳﮏ ﮐﺸﻮر ﻳﮏ ﻣﻠﺖ ،ﻳﮏ ﭘﻴﺸﻮا« Ein Volk, ein Land, ein Reich, ein Fuhrerﺑﺎ ﻧﻮﺁوری ﺗﻮﺣﻴﺪی در ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪ و ﺟﺎی ﺗﻌﺠﺐ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻤﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ هﻤﻪ ﭘﻴﺎﻣﺪهﺎی ﺁن ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن راﻩ ﻳﺎﺑﺪ. در ﮐﺘﺎب ﺗﺎرﻳﺦ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺧﺪا ﮐﻪ ﻗﺒﻼ از ﺁن ﺳﺨﻦ رﻓﺖ ،در هﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :در دوران ﻣﺎ ﺧﺪاﻳﺎن اﺳﺎﻃﻴﺮی از ﮔﺮدوﻧﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،وﻟﯽ ﺁﻳﺎ واﻗﻌﺎ ﺧﺪاﻳﺎن »ﺑﺮﺗﺮی« در ﻗﺎﻟﺐ ﺧﺪاهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺁﻧﺎن ﺷﺪﻩ اﻧﺪ؟ و اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ،اﻳﻦ »ﺑﺮﺗﺮی« زادﻩ ﭼﻪ ﺿﻮاﺑﻄﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ؟ ﻣﯽ داﻧﻴﻢ ﮐﻪ ارزش هﺎی ﺑﻨﻴﺎدی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻳﻌﻨﯽ اﺧﻼق و ﻋﺪاﻟﺖ و اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺣﻘﻮق دﻳﮕﺮان ﺑﺪﺳﺖ ﺗﻤﺪن ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﻧﻀﺞ ﮔﺮﻓﺖ و ﻧﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ ،و ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﻌﻨﻮی اﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﯽ و ﺁن ﺟﻬﺎﻧﯽ اﺳﻼم ﻧﻴﺰ ﺿﻮاﺑﻂ ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮاﻧﯽ و دﻳﮕﺮ ﻓﺮهﻨﮓ هﺎﺋﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ادﻏﺎم ﺷﺪﻧﺪ .ﻳﻬﻮدﻳﺖ هﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ درﻧﻴﺎﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﻮد اﺻﻮﻻ ﺿﻮاﺑﻄﯽ اﺧﻼﻗﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﻼک داوری ﻗﺮار ﮔﻴﺮد«. ﺁﻳﺎ واﻗﻌﺎ اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ،ﺑﺮداﺷﺖ اﺻﻴﻞ ﺗﺮ و ﻣﻌﻨﻮی ﺗﺮی را از ﻣﻔﻬﻮم »ﺧﺪا« ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ ﺁوردﻧﺪ؟ در ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻴﭽﻪ در ﮐﺘﺎب ﻣﻌﺮوف ﺧﻮد ﻏﺮوب ﺑﺖ هﺎ Gotzendammerungﻧﻮﺷﺖ» :ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺖ ﻧﺒﺎﺷﯽ، ﮐﺎﻓﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺖ هﺎ را واژﮔﻮن ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﯽ ،ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮی ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﯽ را ﺗﺮک ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ« ،و ﺁﻧﭽﻪ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺳﺎﻣﯽ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺮدﻧﺪ از ﻧﻈﺮ ﻧﻴﭽﻪ ﺗﺮک ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﻧﺒﻮد ،ﻓﻘﻂ ﺟﺎﺑﺠﺎﺋﯽ ﺑﺖ هﺎﺋﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎ ﺑﺘﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻮد ﮐﻪ هﻤﻪ وﻳﮋﮔﯽ هﺎی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﺖ هﺎی ﭘﻴﺸﻴﻦ را داﺷﺖ ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ ﻗﺪرت و اﺧﺘﻴﺎر ﮐﻠﻴﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻳﮑﺠﺎ در ﺧﻮد ﺗﻤﺮﮐﺰ دادﻩ ﺑﻮد. در ﺳﻪ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﺻﺪهﺎ اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪ و ﭘﮋوهﺸﮕﺮ و ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮ ﺟﻬﺎن ﻏﺮب اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﻓﻠﺴﻔﯽ را ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ هﺎی ﮔﺴﺘﺮدﻩ ای ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺑﺼﻮرت ﺻﺪهﺎ ﮐﺘﺎب و رﺳﺎﻟﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی ﻣﺸﺘﺮک ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﯽ هﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﺪاﻳﺎن ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻧﻴﺰ ،ﺑﺪان ﺻﻮرت ﮐﻪ در ﮐﺘﺎب هﺎی ﻣﻘﺪس ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ، ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﻧﺴﺎﻧﻨﺪ و ﻧﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ او ،و از هﻤﻴﻦ رو اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ از زﺑﺎن ﺁﻧﻬﺎ در اﻳﻦ ﮐﺘﺎب هﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ ﺑﺎ واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﻋﻠﻤﯽ و واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﺗﺎرﻳﺨﯽ و در ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮارد ﺧﻼف ﺑﺪﻳﻬﯽ ﺗﺮﻳﻦ ﺿﻮاﺑﻂ اﺧﻼﻗﯽ اﺳﺖ. ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻋﻠﻤﯽ و ﻓﻠﺴﻔﯽ اﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﺌﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ ای از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان از ﻻ ﻳﺐ ،ﻧﻴﺘﺲ ،ﻧﻴﻮﺗﻦ ،ﮐﺘﻨﺖ، وﻟﺘﺮ ،روﺳﻮ ،دﻳﺪرو ،هﮕﻞ ،ﺑﻮﻳﻞ ،ﺷﻮﭘﻨﻬﺎور ،داروﻳﻦ ،رﻧﺎن ،اﻧﮕﻠﺲ ،زوﻻ ،ﻧﻴﭽﻪ ،هﺎﻳﺪﮔﺮ ،ﻓﺮوﻳﺪ ،اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ،ﺑﺮﺗﺮاﻧﺪ
ﺻﻔﺤﻪ ۵از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
راﺳﻞ ،ﺗﻮﻳﻦ ﺑﯽ ،وﻟﺰ ،ﻣﺘﺮﻟﻴﻨﮏ ،ﻧﺎم ﺑﺮد ،اﺟﺎزﻩ ﺁن ﻧﻤﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮهﺎی ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ ﻣﻬﺮ ﻏﺮض ورزی زدﻩ ﺷﻮد .ﺁﻧﭽﻪ ﻏﺎﻟﺐ اﻳﻨﺎن در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﺑﻴﺎن داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،اﻧﮑﺎر ﺧﺪا ﻧﻴﺴﺖ ،اﻧﮑﺎر ﺁن ﺧﺪاﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب هﺎی ﻣﻘﺪس ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،و ﻧﻴﭽﻪ درﺑﺎرﻩ او از زﺑﺎن ﻳﮏ ﻏﻴﺒﮕﻮی دور ﮐﻬﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد» :ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ را ﺑﺒﻴﻦ ﮐﻪ در روی زﻣﻴﻦ ﺳﺮوران ﮐﻬﻦ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻓﺮوﻣﺎﻳﮕﺎن ﻧﻮ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،و در ﺁﺳﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﺧﺪاﺋﯽ ﻳﻬﻮدی از ﮐﺎر درﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ«. اﮔﺮ هﻢ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺧﺪای واﺣﺪ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ زﻳﮕﻤﻮﻧﺪ ﻓﺮوﻳﺪ ﻋﻘﻴﺪﻩ دارد ،در ﻣﺼﺮ ﮐﻬﻦ و در دوران ﻳﮏ ﻓﺮﻋﻮن »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺑﻨﺎم ﻳﻬﻮﻩ اوﻟﻴﻦ ﺧﺪای »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ،هﻴﭻ ﺷﺒﺎهﺘﯽ ﺑﺎ »ﺁﺗﻮن« ﻣﺼﺮی ﮐﻪ ﻣﻈﻬﺮ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ و ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ ای از زﻳﺒﺎﺋﯽ و ﻓﺮوغ و ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﺑﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﺗﺮﺷﺮو ،ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮز ،ﺑﻴﺮﺣﻢ و ﺧﻮد ﺧﻮاﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ زﺑﺎن ﺗﻬﺪﻳﺪ و ارﻋﺎب ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ و از ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ﺗﻮﻗﻊ را داﺷﺖ ﮐﻪ از او ﺑﺘﺮﺳﻨﺪ ،و ﻧﻪ اﻳﻨﮑﻪ او را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺧﻮد ﻳﻬﻮﻩ در ﺗﻮرات ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ را ﺧﺪاﺋﯽ ﺣﺴﻮد )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ،(١۵ ، ﺑﻴﺮﺣﻢ )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب دوازدهﻢ ،(٢٩ ،وﻳﺮاﻧﮕﺮ )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﻧﻮزدهﻢ ،(٢۴ ،ﻣﻐﺮور )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ ،(۴ ،ﺧﻮدﺳﺘﺎ )ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﭼﻬﺎردهﻢ ،(۵ ،ﻣﺎل اﻧﺪوز )ﺳﻔﺮ اﻋﺪاد ،ﺑﺎب ﺳﯽ وﻳﮑﻢ ،(۴١-٣٧ ،اﻧﺘﻘﺎﻣﺠﻮ )هﻮﺷﻊ ،ﺑﺎب هﻔﺘﻢ ،(٢٣ ،ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان او ﻧﻴﺰ از دﺳﺘﻮرهﺎی ﻣﻮﮐﺪ وی در ﻗﺘﻞ ﻋﺎم )ﺻﺤﻴﻔﻪ ﻳﻮﺷﻊ( و ﮐﻼﻩ ﺑﺮداری )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ (٢ ،ﺳﺨﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ. در هﺮ ﺳﻪ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ،ﺧﺪای ﺗﻮﺣﻴﺪی هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺧﺪاﻳﺎن اﺳﺎﻃﻴﺮی ،در ﭼﻬﺮﻩ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد :در ﺗﻮرات ﺑﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺧﻮد ﻏﺬا ﻣﯽ ﺧﻮرد و ُﮐﺸﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و ﻗﺼﺪ ُﮐﺸــﺘـﻨﺸﺎن را ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،در اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁن ﺑﺮ روی ﺗﺨﺘﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻳﮑﺠﺎ هﻔﺖ ﻣﻠﮏ ﻣﻘﺮب در ﺑﺮاﺑﺮش اﻳﺴﺘﺎدﻩ اﻧﺪ )ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب اول (۴٠ ،و در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ هﺸﺖ َﻣـَﻠﮏ ﺁﻧﺮا ﺑﺮ دوش ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ )اﻟﺤﺎﻗﻪ .(١٧ ،در هﺮ ﺳﻪ ﮐﺘﺎب ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻣﻮﺳﯽ ﺧﺪا را از روﺑﺮو در ﺑﺎﻻی ﮐﻮﻩ ﻃﻮر )ﺳﻴﻨﺎ( ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ و ﺑﺎ او ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﺪ ،و در ﺗﻮرات ﻧﺸﻴﻤﻨﮕﺎهﺶ را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دهﺪ )ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺳﯽ و ﺳﻮم ،(١٩ ،و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دﻳﮕﺮش داود را در روی ﺗﺨﺖ ﺧﻮد در دﺳﺖ راﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪ )ﺣﺰﻗﻴﺎل ﻧﺒﯽ ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎرم( .هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﻣﺸﺨﺼﺎﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاﻳﺎن ﻏﻴﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪی ،ﻋﻤﻮن ،ﺑﻌﻞ ،ﻣﺮدوخ ،زﺋﻮس ،ژوﭘﻴﺘﺮ ﻧﻴﺰ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ و وﺟﻪ ﻣﺸﺘﺮک هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ هﻢ ﺷﮑﻞ ﺁدﻣﯽ را داﺷﺘﻪ اﻧﺪ هﻢ ﺧﺼﺎﺋﺺ ﺁدﻣﻴﺎن را. و اﺗﻔﺎﻗﺎ درﺳﺖ در هﻤﻴﻦ ﻣﻮرد ،هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ Einsteinﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ» :ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮان در اﻳﻦ ﺗﺮدﻳﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺧﺪا اﺻﻮﻻ وﺟﻮد دارد ﻳﺎ ﻧﻪ ،و ﮐﺎﺋﻨﺎت ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و اﻳﻦ ﮐﺎﺋﻨﺎت اﺑﺪی اﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻴﺴﺖ ،وﻟﯽ در هﻴﭻ ﺻﻮرت ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻗﺒﻮل ﮐﺮد ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺪاﺋﯽ از ﻧﺰدﻳﮏ ﻳﺎ از دور ،ﺑﻪ ﻳﮏ اﻧﺴﺎن دوﭘﺎی روی زﻣﻴﻦ ﺷﺒﺎهﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ«. از وﻳﮋﮔﯽ هﺎی دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﺧﺪاﻳﺎن ﺗﻮﺣﻴﺪی ﮐﻪ هﻤﻴﻦ اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺟﻨﮕﺠﻮﺋﯽ ﺁﻧﺎن و دﻋﻮﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﺎر و ﻏﺎرت وﻳﺮاﻧﮕﺮی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﻪ هﺮ دﻟﻴﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺎ هﺮ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ اﻳﻦ ﺁدﻣﮑﺸﯽ ﻣﻘﺪس ﺁوردﻩ ﺷﻮد .واﻗﻌﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ در اﻳﻦ ﻣﻮرد اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دو ﺁﺋﻴﻦ اﺳﻼم و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ -و ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ دو ﺁﺋﻴﻦ -هﻤﻮارﻩ دﻳﺪﮔﺎﻩ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﻣﺬهﺒﯽ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﻪ زور اﺳﻠﺤﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﺗﺤﻤﻴﻞ ﮐﻨﻨﺪ .ﻳﮑﯽ از ﻧﺘﺎﻳﺞ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﻳﻦ ﻣﻨﻄﻖ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺘﯽ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻮن ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺳﻌﺪی دو ﭘﺎدﺷﺎﻩ در اﻗﻠﻴﻤﯽ ﻧﮕﻨﺠﻨﺪ ﺑﺮای دو ﺧﺪای ﺑﺎﻻﻧﺸﻴﻦ ﻧﻴﺰ اﻣﮑﺎن هﻤﺰﻳﺴﺘﯽ در ﺁﺳﻤﺎن ﻳﺎ در زﻣﻴﻦ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ .ﺁرﻧﻮﻟﺪ ﺗﻮﻳﻦ ﺑﯽ ،ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺗﺮﻳﻦ ﻣﻮرخ ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ،در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ در »ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎرﻳﺦ« ﺧﻮد ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ» :ﮐﺎهﺶ ﺗﺪرﻳﺠﯽ ﺷﻤﺎر ﻣﺬاهﺐ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺸﺨﺺ ،ﺑﺮﺧﻮرد اﻟﺰاﻣﯽ دو ﻣﺬهﺐ ﺳﻠﻄﻪ ﺟﻮ ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺁورد ،ﻳﻌﻨﯽ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ واﻗﻌﻴﺖ ﺑﺎورﻧﮑﺮدﻧﯽ ﺟﻨﮓ ﺧﺪا ﺑﺎ ﺧﺪا ﺷﺪ«. ارزﻳﺎﺑﯽ ﮐﺘﺎب »ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﺪا« ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ذﮐﺮ ﺁن رﻓﺖ ،ارزﻳﺎﺑﯽ ﺟﺎﻟﺐ دﻳﮕﺮی در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﺳﺖ» :هﻤﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم ﭼﻨﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻮﺋﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎ و ﻣﺴﺠﺪ رﺳﺎﻟﺖ ﺗﺒﺪﻳﻞ اﻟﻬﻴﺎت را ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻳﮏ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻌﻬﺪﻩ ﺧﻮد داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،و در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﺟﻨﮓ هﺎی ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺻﻠﻴﺒﯽ ﺑﺮﺧﻮرد دو ﺗﻮﺗﺎﻟﻴﺘﺎرﻳﺴﻢ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ .در اﻳﻦ ﭘﻴﮑﺎر ﻣﺴﺘﻌﻤﺮاﺗﯽ ،ﻳﻬﻮﻩ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن و اﷲ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻧﻘﺶ ﻣﺎرﺷﺎل هﺎﺋﯽ را اﻳﻔﺎ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻴﺮوهﺎی ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﯽ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﮕﺸﺎﺋﯽ ﺗﻤﺎم و ﮐﻤﺎل رهﺒﺮی ﮐﻨﻨﺪ ،وﻟﻮ اﻳﻨﮑﻪ اﻧﺠﺎم ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ای ﻣﺴﺘﻠﺰم ﻧﺎﺑﻮدی هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﻣﺎدﻩ ﻗﺒﻮل ﺑﯽ ﭼﻮن و ﭼﺮای اﻳﻦ ﻧﻈﻢ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺘﯽ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﻳﻨﺎن اﻟﺰاﻣﺎ ﻳﺎ ﮐﺎﻓﺮﻧﺪ ،ﻳﺎ ﺟﺎهﻞ ،ﻳﺎ ﭘﻴﺮوان ﺷﻴﻄﺎن ،و ﺑﺎ ﺣﺘﻤﺎل ﺑﺴﻴﺎر هﺮ ﺳﻪ اﻳﻨﻬﺎ .و ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻃﻮل ﻗﺮون ﺁﺋﻴﻦ هﺎی »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﮐﻪ ﺧﻮد را ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪاﺋﯽ ﻣﺸﺘﺮک در روی زﻣﻴﻦ داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﻴﺶ از هﻤﻪ »ﻏﻴﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪی هﺎ« دﺷﻤﻨﺎن ﺁﺷﺘﯽ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ از
ﺻﻔﺤﻪ ۶از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﮐﺎر درﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ،و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻧﯽ هﻤﺪل و هﻤﺰﺑﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ در ﻧﻘﺶ ژﻧﺮال هﺎی ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﺖ ﺑﻴﺶ از هﺮﮐﺲ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ روی ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﻴﺪﻩ اﻧﺪ«. هﻤﻴﻦ ﻣﺤﻘﻖ در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ از اﻳﻦ ارزﻳﺎﺑﯽ ﺧﻮد ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ: »ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ﭘﺮ از ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺣﺴﺎس اﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ،ﺑﻨﺎم ﺧﺪا ﺁدم ﮐﺸﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن ﺑﺎ وﺟﺪان ﺁﺳﻮدﻩ در اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻬﺸﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺑﺮ اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد راﺳﺦ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺪدار ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻄﻠﻖ اﻟﻬﯽ هﺴﺘﻨﺪ .ﮔﺰﻳﻨﺶ ﻳﮏ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺗﺎم اﻻﺧﺘﻴﺎر از ﺟﺎﻧﺐ ﺁﺳﻤﺎن ،ﻓﺮا ﺧﻮاﻧﺪن اﻟﺰاﻣﯽ ﺟﻨﮓ در روی زﻣﻴﻦ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻣﻔﻬﻮم اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ دﺧﺎﻟﺖ ﻳﮏ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ در اﻣﻮر زﻣﻴﻨﯽ اﺻﻄﮑﺎک ﻣﻴﺎن ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪو اﻳﻤﺎن ﺁوردﻩ اﻧﺪ و ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﻗﺒﻮل اﻳﻦ اﻳﻤﺎن ﺳﺮﺑﺎز زدﻩ اﻧﺪ ﻳﺎ اﺻﻼ اﻃﻼﻋﯽ ﺑﺮ وﺟﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ .ﻓﺮﺳﺘﺎدن ﻳﮏ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ، ﺧﻮد ﺑﺨﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﻴﺎن ﺑﺮﺧﯽ از ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ از ﺁﻧﻬﺎ دﺳﺖ ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎب زدﻩ اﺳﺖ ،و ﭼﻨﻴﻦ اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﺧﻮاﻩ ﻧﺎﺧﻮاﻩ اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ ﺧﻮﻧﻴﻦ اﺳﺖ .روﺣﺎﻧﻴﺖ هﺎی ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺎ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺧﺪا ﺑﺮ روی ﺷﻤﺸﻴﺮ، ﻣﺎهﻴﺖ راﺑﻄﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺧﺪا ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻧﺪ .ﭘﻴﺶ از ﺁن ﺗﺮس از »ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ« ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺧﺪا را ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﺪ ،وﻟﯽ اﻳﻦ ﺗﺮس ﺑﻌﺪا ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺗﺮس از »ﺧﺪای ﺁن دﻳﮕﺮی« داد ﮐﻪ راهﮕﺸﺎی اﻟﺰاﻣﯽ ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮزی ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﮐﺸﺘﺎر زﻳﺎدﺗﺮ ﺑﻮد .و ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺮﺷﻮرﺗﺮﻳﻦ اﺷﺘﻴﺎق ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﻪ دﺳﺘﻴﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺻﻠﺢ و ﻋﺪاﻟﺖ ،ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻨﻈﻢ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰی ﺷﺪﻩ ﺁدﻣﮑﺸﯽ ﺷﺪ ،و ﻣﺬاهﺐ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« هﻴﻤﻪ هﺎی دوزخ را در هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ«. اﻳﻦ ﭘﺮواﻧﻪ ﺁدﻣﮑﺸﯽ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﺮ اﺳﺎس ﺿﻮاﺑﻄﯽ ﻣﺸﺘﺮک ﺻﺎدر ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ :در ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ﺁدﻣﮑﺸﯽ ﻣﻘﺪس ﻓﻘﻂ ﺁن ﻧﻮع ﮐﺸﺘﺎری ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺎدی ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ و ﻧﻪ ﺑﺮای ﺗﺮوﻳﺞ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮد ،و ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺸﺘﺎری هﺮ ﻗﺪر ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﺎ وﻳﺮاﻧﯽ ﺷﻬﺮهﺎ و ﻗﺘﻞ ﻋﺎم اهﺎﻟﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎی زﻳﺎدﺗﺮی ﺑﺮای اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﺑﺎز ﻣﯽ ﺷﺪ .در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ،ﻣﻴﺮاث ﺑﺮان اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم از هﻤﺎن زﻣﺎن اﻋﻼم رﺳﻤﻴﺖ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺴﻴﺢ ﺳﻨﺖ ﺟﻨﮕﺠﻮﺋﯽ و ﺳﻠﻄﻪ ﻃﻠﺒﯽ اﻳﻦ اﻣﭙﺮاﺗﻮری را ،اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﻪ ﻧﺎم ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻣﻘﺪﺳﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺁن از رﻳﺨﺘﻦ ﻳﮏ ﻗﻄﺮﻩ ﺧﻮن وﺣﺸﺖ داﺷﺖ ،اداﻣﻪ دادﻧﺪ و ﭘﻴﺎم ﺻﻠﺢ و ﻣﺤﺒﺖ او را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﭘﺮواﻧﻪ ﺁدﻣﮑﺸﯽ ﻣﻘﺪس ﮐﺮدﻧﺪ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ از ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﮐﺎﺗﺎهﺎ ﺗﺎ ﺧﻮرد ﺷﺪن اﺳﺘﺨﻮان هﺎی ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن اﻧﮕﻴﺰﻳﺴﻴﻮن ،از ﺟﻨﮓ هﺎی ﺻﻠﻴﺒﯽ ﺗﺎ ﮐﺸﺘﺎر ﺳﻦ ﺑﺎرﺗﻠﻤﯽ ،و از ﺟﻨﮓ هﺎی ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﺗﺎ ژﻧﻮﺳﻴﺪ اﺳﺘﻌﻤﺎری ﺑﻮﻣﻴﺎن اﻣﺮﻳﮑﺎ ،ﭘﺮﭼﻢ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ از درون درﻳﺎﺋﯽ از ﺧﻮن ﺳﺮ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺖ. ﺑﺎ ﻇﻬﻮر اﺳﻼم اﻳﻦ ﭘﺮواﻧﻪ ﮐﺸﺘﺎر ﻣﻘﺪس ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﺎ اﻣﻀﺎی رﺳﻤﯽ ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺻﺎدرﺷﺪ» :ﻗﺎﺗﻠﻮ اﻟﺬﻳﻦ ﻻﻳﻮﻣﻨﻮن ﺑﺎﷲ«» ،ﻗﺎﺗﻠﻮاﻟﻤﺸﺮﮐﻴﻦ ﮐﺎﻓﻪ ﮐﻤﺎﻳﻘﺎﺗﻠﻮﻧﮑﻢ ﮐﺎﻓﻪ«» ،و ﻗﺎﺗﻠﻮهﻢ ﺣﺘﯽ ﻻﺗﮑﻮن ﻓﺘﻨﻪ«» ،ﺁﻧﻬﺎ را ﮔﺮدن ﺑﺰﻧﻴﺪ ﺗﺎ از ﻓﺮط ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی از ﭘﺎی درﺁﻳﻨﺪ ،و اﺳﻴﺮاﻧﺸﺎن را ﻣﺤﮑﻢ در ﺑﻨﺪ ﺑﮑﺸﻴﺪ« ...» ،ﺁﻧﺎن را ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﮑﺸﻴﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ دار ﺑﻴﺎوﻳﺰﻳﺪ ﻳﺎ دﺳﺖ هﺎ و ﭘﺎهﺎﻳﺸﺎن را در ﺟﻬﺖ ﺧﻼف ﺑﺒﺮﻳﺪ«» ،هﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻳﺎﻓﺘﻴﺪ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ﺑﮑﺸﻴﺪ«. ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم ﺑﻄﻮر ﺑﯽ وﻗﻔﻪ در ﺟﻨﮓ هﺎی ﺟﻬﺎﻧﮕﺸﺎﺋﯽ اﺳﻼﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺮﺗﺮاﻧﺪ راﺳﻞ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﮔﻴﺮی ﻧﻴﺰ در ﺁن ﺳﻬﻤﯽ اﺳﺎﺳﯽ داﺷﺖ ،و اﻳﻦ ﻣﻮج ﺟﻨﮓ و ﮐﺸﺘﺎر ﺗﻨﻬﺎ وﻗﺘﯽ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻋﺮب در ﭘﻮاﺗﻴﻪ و در ﻗﺴﻄﻨﻄﻨﻴﻪ و ﺁﺳﻴﺎی ﻣﻴﺎﻧﻪ از ﮐﺎر اﻓﺘﺎد ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻮج دوم ﺟﻬﺎﻧﮕﺸﺎﺋﯽ اﺳﻼﻣﯽ در دوران ﺗﺮﮐﺎن ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺗﺮک در وﻳﻦ و ﻟﭙﺎﻧﺘﻪ و ﺗﺒﺮﻳﺰ از ﺑﺮش اﻓﺘﺎد ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪ .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ از ﮐﺎر اﻓﺘﺎدن ﺷﻤﺸﻴﺮهﺎی ﻋﺮب و ﺗﺮک ﮐﺸﺘﺎرهﺎی دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺑﻨﺎم اﺳﻼم را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﮑﺮد ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺟﻨﮓ هﺎی ﺻﻠﻴﺒﯽ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﺎرهﺎی ﻣﺬهﺒﯽ در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺪاد .درﺳﺖ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ در ﻃﻮل ﺑﻴﺶ از هﺰار ﺳﺎل ﻓﺠﺎﻳﻌﯽ در هﺮ دو دﻧﻴﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ روی ﻣﻐﻮﻻن و ﺗﺎﺗﺎران و ﺑﺮﺑﺮهﺎی ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ اروﭘﺎ را ﺳﻔﻴﺪ ﮐﺮد .ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﺒﺎﻳﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻴﺸﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن اﻳﻦ ﻓﺠﺎﻳﻊ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮی از اﻧﺤﺎ ﻣﺰاﺣﻢ ﻗﺪرت ﻃﻠﺒﯽ ﻳﺎ ﺳﻮدﺟﻮﺋﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺗﺎم اﻻﺧﺘﻴﺎر ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻳﺎ ﭘﻴﻤﻐﺒﺮ اﺳﻼم ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ،ﻧﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد دﻳﻦ ﻳﺎ ﺑﻪ دﻳﻨﺪاران زﻳﺎﻧﯽ رﺳﺎﻧﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺻﺪهﺎ هﺰار ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺁﻳﻦ ﺁدﻣﮑﺸﯽ هﺎی ﻣﻘﺪس ﻋﻤﻮﻣﺎ هﻢ از اﻳﻤﺎن ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻧﺪ و هﻢ روﻳﺎروﺋﯽ ﮐﻔﺮ ﺁﻣﻴﺰی ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ. اﻟﺒﺘﻪ هﻤﻪ اﻳﻦ ﮐﺸﺘﺎرهﺎ ﺳﻔﻴﺪ ﻣﻬﺮ ﻻزم را از ﺟﺎﻧﺐ ﻗﺪﻳﺴﻴﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻳﺎ ﺁﻳﺎت ﻋﻈﺎم ﻣﺴﻠﻤﺎن داﺷﺘﻨﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن ﻧﻴﺰ ﺳﻔﻴﺪ ﻣﻬﺮ ﺷﻴﻮخ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻳﻬﻮﻩ را در اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺘﻨﺪ .ﺳﻦ اﮔﻮﺳﺘﻦ ﻗﺪﻳﺲ ﻧﺎﻣﯽ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻓﺘﻮا ﻣﯽ داد ﮐﻪ» :وﻗﺘﻴﮑﻪ
ﺻﻔﺤﻪ ٧از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﻣﺼﻠﺤﺘﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدش ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﯽ دهﺪ ﻓﺮﻣﺎن ﮐﺸﺘﻦ ﺻﺎدر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،ﺁدﻣﮑﺸﯽ ﺑﺮﺗﺮﻳﻦ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺣﺮﻓﻪ ﺁﻧﮑﺲ ﮐﻪ در راﻩ ﺧﺪا ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﺑﺼﻮرت دﻟﭙﺬﻳﺮﺗﺮﻳﻦ ﺣﺮﻓﻪ هﺎ درﻣﯽ ﺁﻳﺪ «.ﻗﺪﻳﺲ ﻧﺎﻣﯽ دﻳﮕﺮ ،ﺳﻦ ﺗﻤﺎس ﺁﮐﻮﻳﻨﻮس، اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ» :ﮐﺸﺘﻦ زﻧﺪﻳﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ زﺑﺎن ﺧﻮﻳﺶ از ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﺗﻮﺑﻪ ﻧﮑﻨﺪ در ﻧﻈﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺛﻮاب هﺎ اﺳﺖ و ﺴﺸﺎن را از ﺻﻔﺤﻪ روزﮔﺎ ر در ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮردی ﺗﻨﻬﺎ ﺗﮑﻔﻴﺮ ﻣﺮﺗﺪان از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﺻﻮﻻ وﺟﻮد َﻧﺤ ِ ﺑﺮاﻧﺪاﺧﺖ «.ﻗﺪﻳﺲ ﻧﺎﻣﯽ ﺳﻮﻣﻴﻦ ،ﺳﻦ ﺑﺮﻧﺎرد ،هﺸﺪار ﻣﯽ داد ﮐﻪ» :ﺑﺪا ﺑﻪ ﺣﺎل ﺟﻨﮕﺠﻮی ﻣﺴﻴﺤﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮش ﻏﺮق در ﺧﻮن ﮐﺎﻓﺮان ﻧﺒﺎﺷﺪ« ،و ﺁرﻧﻮ اﺳﻘﻒ اﻋﻈﻢ ﺗﻮﻟﻮز در ﻣﻮﻋﻈﻪ هﺎی ﺧﻮﻳﺶ ﺷﻌﺎر ﻣﯽ داد ﮐﻪ» :ای ﺷﻤﺸﻴﺮ ،از ﻏﻼف ﺧﻮد ﺑﻴﺮون ﺁ ،ﺗﻴﺰ ﺷﻮ و ﺗﻴﺰﺗﺮ ﺷﻮ ﺗﺎ ﺑﻬﺘﺮ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮔﻠﻮهﺎ را ﭘﺎرﻩ ﮐﻨﯽ!« ﻣﺎرﺗﻴﻦ ﻟﻮﺗﺮ ،ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﺁﺋﻴﻦ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﻧﻴﺰ اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ» :ﻣﻮﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺎﻓﺮان را ﮐﺸﺖ ،ﺁﻧﮑﺲ ﮐﻪ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﺮد ،ﺑﻪ دار ﻣﯽ ﺁوﻳﺰد ،اﺳﺘﺨﻮان هﺎ را ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ، ﺷﺎهﺮگ هﺎ را ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺧﻮﻧﺸﺎن را ﺑﺮ زﻣﻴﻦ ﻣﯽ رﻳﺰد دﻳﮕﺮ ﻳﮏ ﺁدﻣﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ«. در ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻣﻌﺮوف ﺳﻦ ﺑﺎرﺗﻠﻤﯽ در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،در ﻳﮏ ﺷﺐ و روز ٢٣اوت ١٣٠٠٠ ،١۵٧٢ﻣﺮد و زن و ﮐﻮدک ﺣﺘﯽ ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ هﻨﻮز در ﺟﻨﻴﻦ ﻣﺎدر ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻬﺸﺖ را ﺑﺎ ﺗﻀﻤﻴﻨﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮای ﺧﻮد ﺑﺨﺮﻧﺪ در ﮐﻮﭼﻪ هﺎ و ﻣﻴﺪان هﺎی ﭘﺎرﻳﺲ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ .ﮐﺸﻴﺸﯽ ﭘﺎرﻳﺴﯽ در دﻓﺘﺮ ﺧﺎﻃﺮات ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺖ» :اﻣﺮوز ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد دﻳﺪم ﮐﻪ ﺷﮑﻢ هﺎی زﻧﺎن را ﺑﺎ ﺧﻨﺠﺮ ﻣﯽ درﻳﺪﻧﺪ و ﺑﭽﻪ هﺎی ﺷﻴﺮﺧﻮار را از ﺁﻏﻮش ﻣﺎدراﻧﺸﺎن ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را از ﺑﺎﻻی دﻳﻮارهﺎ ﭘﺮﺗﺎب ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را از ﺧﻮد ﺑﻴﺸﺘﺮ راﺿﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ«. ﻣﺎﺟﺮای ﻧﻔﺮت اﻧﮕﻴﺰ اﻧﮕﺰﻳﺴﻴﻮن )دﻳﻮان ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ( ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻗﺮن ﭘﻴﺎﭘﯽ اروﭘﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ را ﺑﻪ ﮐﺸﺘﺎرﮔﺎهﯽ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﮐﺮد و ﻣﺮدﻣﺎن را ﮔﺮوﻩ ﮔﺮوﻩ ﺑﻪ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﮔﺎﻩ هﺎ و ﺳﻴﺎهﭽﺎل هﺎ و ﺷﻌﻠﻪ هﺎی ﺁﺗﺶ و ﭼﻮﺑﻪ هﺎی دار ﻣﯽ ﺳﭙﺮد ﮐﻪ ﭘﺎپ اﻋﻈﻢ در ﻣﻮرد ﻣﺸﺮوﻋﻴﺖ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ از ﺟﺎﻧﺐ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻓﺘﻮای ﺷﺮﻋﯽ ﺻﺎدر ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،ﺟﻠﻮﻩ دﻳﮕﺮی از ﻓﺠﺎﻳﻌﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪا اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺗﻨﻬﺎ در اﻧﮕﻴﺰﻳﺴﻴﻮن اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻃﺒﻖ ﺁﻣﺎر ﺧﻮد ﮐﻠﻴﺴﺎ ٣١٫٩١٢ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻧﺎم زﻧﺪﻳﻖ و ﻣﺮﺗﺪ و ﻣﻨﺎﻓﻖ زﻧﺪﻩ زﻧﺪﻩ در ﺁﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ .در ﺟﺮﻳﺎن ﺟﻨﮓ هﺎی ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ هﺎ و ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن هﺎ در ﻗﺮون ﺷﺎﻧﺰدهﻢ و هﻔﺪهﻢ ،ﺷﻮرای ﻣﺬهﺒﯽ هﻮﮔﻨﻮت هﺎ رأی داد ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﻳﺪن ﺳﺮ ﻳﮏ ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻳﮏ ﻣﻮﻣﻦ واﻗﻌﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ اول زﺑﺎن او را از ﺣﻠﻘﺶ ﺑﻴﺮون ﮐﺸﻴﺪ ،ﺑﻌﺪ او را ﺷﺶ روز ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ زد ،ﺳﭙﺲ ﮔﻮﺷﺖ هﺎﻳﺶ را ﻋﺴﻞ ﻣﺎﻟﻴﺪ و زﻧﺒﻮران و ﻗﻮﭼﺎن وﺣﺸﯽ را ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺶ اﻧﺪاﺧﺖ ،ﻳﺎ زﺧﻢ هﺎﻳﺶ را ﺑﺴﺖ و دوﺑﺎرﻩ ﺑﺎز ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﮏ ﭘﺎﺷﻴﺪ، ﻳﺎ ﺑﺪﻧﺶ را ﻃﻮری ﺑﻪ ﺑﺎﻻ اﻧﺪاﺧﺖ ﮐﻪ از روی ﻧﻴﺰﻩ و ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻓﺮود ﺁﻳﺪ ،ﻳﺎ ﺷﮑﻤﺶ را درﻳﺪ و در ﺁن ﮐﺎﻩ و ﻳﻮﻧﺠﻪ رﻳﺨﺖ و ﺁﻧﺮا ﺑﺠﺎی ﺁﺧﻮر ﺟﻠﻮ اﺳﺐ هﺎ ﮔﺬاﺷﺖ. ﺑﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺳﻨﺪی رﺳﻤﯽ از اﺳﻨﺎد دوران ﮐﺸﻒ اﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﻪ ﻣﺘﻦ ﺁن در ﺳﺎل ١٩۴١در ﻣﮑﺰﻳﮏ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﮐﺸﻴﺸﺎن اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﺋﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻧﺠﺎم ﻳﮏ وﻇﻴﻔﻪ ﻣﻘﺪس ،ﻧﻮزادان ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎی ﺑﻮﻣﯽ ﻣﮑﺰﻳﮑﯽ را اول ﻏﺴﻞ ﺗﻌﻤﻴﺪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﯽ دادﻧﺪ و ﺑﻌﺪ ﻣﻐﺰﺷﺎن را ﺑﺎ ﺳﻨﮓ ﻣﯽ ﮐﻮﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را از ﺧﻄﺮ ﮐﺎﻓﺮ ﺷﺪن ﺑﻌﺪی در ﺁﻏﻮش ﻣﺎدراﻧﺸﺎن ﻧﺠﺎت دادﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺑﻪ ﻣﻮازات ﺁﻧﭽﻪ در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ،ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﻧﻴﺰ ﺻﺤﻨﻪ ﮐﺸﺘﺎرهﺎ و ﺑﻴﺮﺣﻤﯽ هﺎﺋﯽ ﺑﻬﻤﺎن اﻧﺪازﻩ وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ و ﺑﻪ هﻤﺎن اﻧﺪازﻩ ﻧﻔﺮت اﻧﮕﻴﺰ ﺑﻮد ،ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺁدﻣﮑﺸﯽ »ﺣﻔﻆ ﺑﻴﻀﻪ اﺳﻼم« ﺑﻮد و ﻧﻪ اﻳﻤﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ. ﻣﺤﻤﻮد ﻏﺰﻧﻮی ﮐﻪ هﻔﺪﻩ ﺑﺎر ﺑﻨﺎم ﺻﺪور اﺳﻼم وﻟﯽ ﺑﺎ هﺪف واﻗﻌﯽ ﻏﺎرت ﺑﺘﮑﺪﻩ هﺎی ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ هﻨﺪوﺳﺘﺎن ﺑﺪان ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮدﻩ و ﭘﺲ از ﮐﺸﺘﺎرهﺎی وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻏﺰﻧﻴﻦ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد ،درﺑﺎرﻩ ﺣﻤﻠﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ری ،ﺑﻪ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺑﻐﺪاد ﻧﻮﺷﺖ: »ﺳﻴﺪ و ﻣﻮﻻی ﻣﺎ اﻣﺎم اﻟﻘﺎدر ﺑﺎﷲ اﻣﻴﺮ اﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن ﺑﺎﻃﻨﻴﻪ ﺷﻬﺮ ری را ﭘﻨﺎهﮕﺎهﯽ ﺑﺮای ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻔﺮ ﺧﻮد را ﺁﺷﮑﺎر ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،اﻳﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﺑﺎ ﺳﭙﺎهﻴﺎن ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺎﺧﺘﻢ و ﭼﻮن ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﺎر اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﻓﻘﻬﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻢ و ﺁﻧﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺘﻮا دادﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺘﻞ و ﻗﻄﻊ و ﻧﻔﯽ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ واﺟﺐ اﺳﺖ ،و ﻣﻦ در اﺟﺮای اﻳﻦ ﻓﺘﻮا زﻧﺎدﻗﻪ و ﺑﻮاﻃﺌﻪ و دﻳﻠﻤﻴﺎن را ﺑﻪ ﻟﺸﮑﺮﻳﺎن ﺗﺮک واﮔﺬاﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺗﺨﻢ اﻳﺸﺎن را از ﺑﻴﺦ ﺑﺮﮐﻨﺪﻧﺪ و ﺑﻪ اﻧﺪک روزﮔﺎر زﻣﻴﻦ ﻋﺮاق را از ﺑﺪ ﻣﺬهﺒﺎن ﭘﺎک ﮐﺮدم ﺑﻪ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺧﺪای ﻋﺰوﺟﻞ«. ﺗﻴﻤﻮر ﮔﻮرﮐﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺁن را از ﺑﺮداﺷﺖ و ﺑﺪﻳﻦ ﻓﺨﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺷﺄن ﻧﺰول ﺑﺴﻴﺎری از ﺁﻳﺎت ﺁﻧﺮا ﻣﯽ داﻧﺪ ،در ﻗﺘﻞ ﻋﺎم هﺎﺋﯽ ﮐﻪ در اﻳﺮان ﺑﻨﺎم اﺳﻼم و ﻧﻪ ﺑﻨﺎم ﺟﻬﺎﻧﮕﺸﺎﺋﯽ اﺳﻼم اﻧﺠﺎم داد ﭼﻬﺎرﺻﺪ هﺰار ﻧﻔﺮ را ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪ و از ﺳﺮهﺎﻳﺸﺎن ﻣﻨﺎزهﺎ ﺳﺎﺧﺖ ،و هﺮﺑﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ را از اﻳﻦ ﮐﻪ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﭼﻨﻴﻦ ﻃﺎﻋﺘﯽ را ﺑﺪو ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ ﺳﭙﺎس ﮔﻔﺖ .در ﺟﺮﻳﺎن ﺟﻨﮓ هﺎی ﺷﻴﻌﻪ و ﺳﻨﯽ اﻳﺮان ﻋﺼﺮ ﺻﻔﻮی و اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ ،هﺮ ﺑﺎر ﮐﻪ ﻃﺮﻓﻴﻦ ﻋﺰم ﺟﻨﮓ ﮐﺮدﻧﺪ ﺷﻴﻌﻴﺎن ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ را ﺑﻪ اﻣﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ و ﺳﻨﻴﺎن اﻳﺮان را ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﺮﺷﺪ ﮐﺎﻣﻞ ﺻﻔﻮی» ،ﻗﺮﺑﺘﺎاﻟﯽ اﷲ« ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻳﮏ
ﺻﻔﺤﻪ ٨از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﻣﻮرد ﭼﻬﻞ هﺰار ﺷﻴﻌﻪ ﺁﻧﺎﺗﻮﻟﯽ و ﺳﯽ هﺰار ﺳﻨﯽ ﺳﺎﮐﻦ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﮔﺮدن زدﻩ ﺷﺪﻧﺪ ،ﺑﻪ هﻤﺎن ﺻﻮرت ﮐﻪ در ﺟﺮﻳﺎن ﺟﻨﮓ هﺎی ﺻﻠﻴﺒﯽ در ﻳﮑﺮوز دوازدﻩ هﺰار اﺳﻴﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎن را ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن رﻳﭽﺎرد ﺷﻴﺮدل »ﺷﻬﺴﻮار ﮐﻠﻴﺴﺎ« و دوازدﻩ هﺰار اﺳﻴﺮ ﻣﺴﻴﺤﯽ را ﺑﻪ اﻣﺮ ﺻﻼح اﻟﺪﻳﻦ اﻳﻮﺑﯽ »ﺷﻴﺮ ﻣﺮد اﺳﻼم« در ﻧﺒﺮد ﺑﻴﺖ اﻟﻤﻘﺪس ﮔﺮدن زدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .در ﺗﺒﺮﻳﺰ درﻋﺮض دو ﺷﺒﺎﻧﺮوز ﺑﻴﺴﺖ هﺰار ﻧﻔﺮ از ﺧﻮد ﺗﺒﺮﻳﺰﻳﺎن را ﺑﺠﺮم ﺳﻨﯽ ﺑﻮدن ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺷﺎﻩ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺷﮑﻢ درﻳﺪﻧﺪ ،و ﺑﻤﻮازات ﺁن اﺳﺘﺨﻮان هﺎی ﻣﺮدﮔﺎن را از ﻗﺒﺮهﺎ ﺑﻴﺮون ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ و در ﻣﻼء ﻋﺎم در ﮐﻨﺎر ﺳﺮهﺎی ﺑﺮﻳﺪﻩ دزدان و روﺳﭙﻴﺎن در ﺁﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪﻧﺪ .در دوران هﻤﻴﻦ »ﻣﺮﺷﺪ ﮐﺎﻣﻞ« ﻣﺠﺎزات هﺎی دﻳﮕﺮی ﺑﺮای »دﺷﻤﻨﺎن ﺁل ﻋﻠﯽ« اﺑﺪاع ﺷﺪ ﮐﻪ در ﺣﮑﻮﻣﺖ هﻤﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎن او اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ،و از ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺟﻬﺎﻧﮕﺮدان ﻣﺘﻌﺪد ﺧﺎرﺟﯽ در ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎﻳﺸﺎن ﺁوردﻩ اﻧﺪ ،ﮔﭻ ﮔﺮﻓﺘﻦ، ﻗﻄﻌﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﮐﺮدن اﻋﻀﺎ و ﺟﻮارح ،زﻧﺪﻩ ﭘﻮﺳﺖ ﮐﻨﺪن ،ﻣﻴﻞ در ﭼﺸﻢ ﮐﺸﻴﺪن ،ﮔﻮش و ﺑﻴﻨﯽ ﺑﺮﻳﺪن ،ﺳﺮب ﮔﺪاﺧﺘﻪ در ﮔﻠﻮ رﻳﺨﺘﻦ ،ﺑﻪ ﺳﻴﺦ ﮐﺸﻴﺪن و ﮐﺒﺎب ﮐﺮدن ،در روﻏﻦ ﮔﺪاﺧﺘﻪ اﻧﺪاﺧﺘﻦ ،و ﺑﺠﺎی ﺧﻤﭙﺎرﻩ در ﻟﻮﻟﻪ ﺗﻮپ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺑﻮد. ...و در هﻴﭽﻴﮏ از اﻳﻦ اﺣﻮال ،ﻣﺠﺘﻬﺪان ﻋﻈﺎم و ﻣﺮاﺟﻊ ﻋﺎﻟﻴﻘﺪر ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮردی ﺑﺮای اﻋﺘﺮاض ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ اهﺘﻤﺎم ذات هﺎی اﻗﺪس ﻣﻠﻮﮐﺎﻧﻪ را در ﺗﻘﻮﻳﺖ »ﺑﻴﻀﻪ اﺳﻼم« ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﮐﻤﺎل ﺗﻘﺪﻳﺮ ﻧﻴﺰ داﻧﺴﺘﻨﺪ. در ﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﺧﻮد ﻣﺎ ،ﺣﺎج ﺳﻴﺎح ﺟﻬﺎﻧﮕﺮد ﺁزاداﻧﺪﻳﺶ اﻳﺮاﻧﯽ ،در ﺧﺎﻃﺮات ﺧﻮدش ﻧﻮﺷﺖ» :اﻣﺮوزﻩ »ﺑﺎﺑﯽ ﮐﺸﯽ« ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﮐﺎر ﭘﺮ ﻣﻨﻔﻌﺘﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .هﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﻼهﺎ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﺑﺎﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﺎرش ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺗﻮﻗﻌﺎت ﺁﻧﻬﺎ را ﺁﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺮﻧﻴﺎوردﻩ اﺳﺖ .ﺗﺤﺖ اﻳﻦ ﻋﻨﻮان ﭼﻪ ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎ از ﻣﻴﺎن رﻓﺘﻨﺪ و ﭼﻪ ﺳﺮهﺎ ﺑﺮ ﺑﺎد رﻓﺖ و ﺣﮑﺎم ﭼﻪ دﺧﻞ هﺎ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺣﮑﺎم ﺷﺮع ﭼﻪ ﭘﻮل هﺎ ﺑﻪ ﺟﻴﺐ زدﻧﺪ ،درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﺗﻬﻤﺖ ﺑﻮد و ﺑﺲ .هﻤﻴﻨﻘﺪر ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺑﯽ اﺳﺖ ،ﺣﺠﺖ اﻻﺳﻼم دﺳﺘﻮرﻣﯽ داد ﮐﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻧﺪارد ،ﺑﺒﺮﻳﺪ ﺁﺳﻮدﻩ اش ﮐﻨﻴﺪ«. و در ﺳﺎل هﺎی ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ هﻤﻴﻦ ﻗﺮن ،ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﺗﺎم اﻻﺧﺘﻴﺎراﻣﺎم زﻣﺎن ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﺮﻣﺴﻨﺪ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﻓﺘﻮا داد ﮐﻪ: »ﻗﺮﺁن ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ :ﺑﮑﺸﻴﺪ ،ﺑﺰﻧﻴﺪ ،ﺣﺒﺲ ﮐﻨﻴﺪ .ﺷﻤﺎ ﻓﻘﻂ هﻤﺎن ﻃﺮﻓﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﺷﻤﺎ رﺣﻤﺖ اﺳﺖ .اﻳﻨﻬﺎ رﺣﻤﺖ ﻧﻴﺴﺖ ،ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺧﺪا اﺳﺖ .اﻣﻴﺮاﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﻮد ﻣﺴﺎﻣﺤﻪ ﮐﻨﺪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﺸﻴﺪ ﺗﺎ ٧٠٠ﻧﻔﺮ را ﻳﮑﺪﻓﻌﻪ ﺑﮑﺸﺪ .ﺑﺎ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ و زﻧﺪان ﮐﺎر درﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد و اﻳﻦ ﻋﻮاﻃﻒ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن ﺧﺮد ﻧﻴﺴﺖ) «.روح اﷲ ﺧﻤﻴﻨﯽ »دهﻪ ﻓﺠﺮ« ١۴ ،ﺑﻬﻤﻦ .(١٣۶٣و هﻢ او ،در ﻣﺮاﺳﻤﯽ دﻳﮕﺮی ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺖ ﺳﺎﻟﺮوز ﺗﻮﻟﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﺳﻼم ) ٣٠ﺁذر (١٣۶٣ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ: »ﻣﺬهﺒﯽ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ در ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ﻧﺎﻗﺺ اﺳﺖ .اﮔﺮ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﻴﺴﯽ ﺳﻼم اﷲ ﻋﻠﻴﻪ هﻢ ﻣﻬﻠﺖ ﻣﯽ دادﻧﺪ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺣﻀﺮت ﻣﻮﺳﯽ ﺳﻼم اﷲ ﻋﻠﻴﻪ ﻋﻤﻞ ﮐﺮد و ﺣﻀﺮت ﻧﻮح ﺳﻼم اﷲ ﻋﻠﻴﻪ ﻋﻤﻞ ﮐﺮد ١.اﻳﻦ اﺷﺨﺎص ﮐﻪ ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﻴﺴﯽ اﺻﻼ ﺳﺮ اﻳﻦ ﮐﺎرهﺎ را ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﻧﺎﺻﺢ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺒﻮت ﺣﻀﺮت ﻋﻴﺴﯽ ﻟﻄﻤﻪ وارد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ دارد ،ﺟﻨﮓ دارد ،ﺟﻨﮓ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم را ﻧﺠﺎت ﺑﺪهﺪ. ٢ هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ اﻣﺎم هﺎی ﻣﺎ هﻢ هﻤﻪ ﺟﻨﺪی )ﺳﺮﺑﺎز( ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﺎ ﻟﺒﺎس ﺳﺮﺑﺎزی ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻣﯽ رﻓﺘﻨﺪ ،هﻤﻪ ﺁدم ﻣﯽ ﮐﺸﺘﻨﺪ. ﺁﻧﺎﺋﻴﮑﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ اﺳﻼم دﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﻧﻴﺴﺖ و اﺳﻼم ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺁدﻣﮑﺸﯽ ﺑﮑﻨﺪ اﺳﻼم را ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﻨﺪ .ﻗﺮﺁن ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺟﻨﮓ ﺟﻨﮓ، ﻳﻌﻨﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺒﻌﻴﺖ از ﻗﺮﺁن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻧﻘﺪر ﺑﻪ ﺟﻨﮓ اداﻣﻪ دهﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﺘﻨﻪ از ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﻮد .ﺟﻨﮓ ﻳﮏ رﺣﻤﺘﯽ اﺳﺖ ﺑﺮای ﺗﻤﺎم ﻋﺎﻟﻢ و ﻳﮏ رﺣﻤﺘﯽ اﺳﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮای هﺮ ﻣﻠﺘﯽ در هﺮم ﺣﻴﻄﯽ ﮐﻪ هﺴﺖ .ﺷﻤﺎ ﭼﺮا هﯽ ﺁﻳﺎت رﺣﻤﺖ را در ﻗﺮﺁن ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻴﺪ و ﺁﻳﺎت ﻗﺘﺎل را ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻧﻴﺪ؟« * * * ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺟﺒﺮ و ﺗﻘﺪﻳﺮ ،ﺁﻧﻄﻮر ﮐﻪ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺳﺎﻣﯽ ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )و در ﺻﻔﺤﺎت ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی ﻣﺘﻌﺪدی از ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی هﺮ ﺳﻪ ﮐﺘﺎب ﺗﻮﺣﻴﺪی را در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاﻧﺪﻳﺪ( ﺑﺮای هﺮ اﻧﺴﺎن ﺁﻣﻮزش دﻳﺪﻩ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز و ﺑﺨﺼﻮص ﺟﻬﺎن ﻓﺮدا ،ﻣﺴﺌﻠﻪ ای در ﺣﺪ اﻋﻠﯽ ﺳﺌﻮال ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ اﺳﺖ ،ﺑﻬﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در ﻃﻮل ﻗﺮون ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﺮای ﺑﺴﻴﺎری از ﭘﻴﺮوان اﻳﻦ ﻣﺬاهﺐ ﺳﺌﻮال ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﻬﻤﺎﻧﺴﺎن ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﺮان اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺮای ﻓﺮهﻨﮓ ______________________________ -١ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺗﻮﺿﻴﺦ ﻻزم ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ "ﺣﻀﺮت ﻧﻮح ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم" ﻃﺒﻖ ﺁﻧﭽﻪ در ﺗﻮرات درﺑﺎرﻩ او رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ و در ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ﻋﻴﻨًﺎ ﻣﻮرد اﻗﺘﺒﺎس ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻧﻪ هﻴﭽﻮﻗﺖ ادﻋﺎی ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی ﮐﺮد ،ﻧﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﺁورد ،ﻧﻪ ﺑﺮای ﺧﺎﻃﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺬهﺒﯽ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﻴﺪ. -٢در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎدﺁوری ﺷﻮد ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن دوازدﻩ اﻣﺎم اول ﺷﻴﻌﻪ ،ﺑﺠﺰ ﻋﻠﯽ و ﺣﺴﻴﻦ ،دو اﻣﺎم اول و ﺳﻮم ،هﻴﭽﻴﮏ از اﺋﻤﻪ دﻳﮕﺮ ﻧﻪ ﺟﻨﺪی ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻧﻪ در ﻋﻤﺮ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ ﺟﻨﮓ رﻓﺘﻨﺪ و ﻧﻪ ﺁدم ﮐﺸﺘﻨﺪ .اﻣﺎم دوازدهﻢ ﻧﻴﺰ اﺻﻮﻻ ﭘﺎ ﺑﻪ هﻴﭻ ﻣﻴﺪاﻧﯽ ﻧﮕﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﺁدﻣﮑﺸﯽ ﺷﺮﻋﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﻧﮑﺮﻩ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ٩از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
اﻳﺮاﻧﯽ ﺳﺌﻮال ﺑﺮاﻧﮕﻴﺰ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .ژول ﻻﺑﻮم اﺳﻼم ﺷﻨﺎس ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ١١۴ ،ﺁﻳﻪ ﻗﺮﺁﻧﯽ را اﺳﺘﺨﺮاج ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻤﻮﺟﺐ ﺁﻧﻬﺎ از ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ اﻣﻮر ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺁدﻣﻴﺎن ،ﭼﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﺼﻮرت ﻣﺴﺎﺋﻞ روزﻣﺮﻩ دارﻧﺪ و ﭼﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻣﻮر درازﻣﺪت زﻧﺪﮔﯽ و ﻣﺮگ ﺁﻧﺎن ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ دﻗﻴﻘﺎ ﺑﺪاﻧﺴﺎن ﻣﯽ ﮔﺬرد ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﺮای ﺁﻧﺎن ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و اﮔﺮ زﻣﻴﻦ و زﻣﺎن ﺑﺨﻮاهﻨﺪ ﻣﺜﻘﺎﻟﯽ در ﺁن ﭘﺲ و ﭘﻴﺶ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد .در ﺳﺎل هﺎی ﭘﻴﺶ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ دوم ،اﺳﻼم ﺷﻨﺎس ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ،ﻓﺮاﻧﺘﺲ ﺑﻮهﻞ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺒﺮ ﻣﻄﻠﻘﯽ ﮐﻪ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻳﻬﻮدی اراﺋﻪ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،ﻧﻮﺷﺖ» :اﮔﺮ واﻗﻌﺎ ﺧﺪاﺋﯽ وﺟﻮد دارد ،و اﮔﺮ اﻳﻦ ﺧﺪا ﺧﺪای واﺣﺪی اﺳﺖ ،در اﻳﻨﺼﻮرت هﻤﻪ ﭼﻴﺰ در اﺧﺘﻴﺎر اوﺳﺖ ،و اﮔﺮ ﭼﻴﺰی ﺑﻨﺎم ﺷﺮ در روی زﻣﻴﻦ وﺟﻮد دارد ﻧﻤﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ او اﺟﺎزﻩ ﺁﻧﺮا دادﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ او ﺧﻮد ﺁﻧﺮا ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ .و ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدش ﺷﺮ را ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺪاﺋﯽ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﯽ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻋﺬر ﺑﺪﺗﺮ از ﮔﻨﺎﻩ ﮐﻪ ﺷﺮ ﮐﻴﻔﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﺁدم و ﺣﻮا در ﺑﻬﺸﺖ ﻧﺼﻴﺐ ﻓﺮزﻧﺪان ﺁدم ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻣﺸﮑﻠﯽ را ﺣﻞ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ،زﻳﺮا اﮔﺮ ﺁدم ﮔﻨﺎﻩ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ را ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪ ،ﺑﺮای اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺪا ﺧﻮد اﺟﺎزﻩ ﺁﻧﺮا دادﻩ ﺑﻮد ،و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺧﻮدش ﺁﻧﺮا ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻮد .در اﻳﻨﺼﻮرت اﻳﻦ ﭼﻪ ﺟﻮر ﺧﺪای ﻣﻘﺘﺪر و ﻋﺎدل و رﺣﻴﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ او ﻣﺮﺗﮑﺐ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺸﻮد ﺗﺎ وی را از ﺑﺎﺑﺖ ﺁن ﻣﺠﺎزات ﮐﻨﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﺻﺤﻴﺢ ﺗﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﺪا ﺑﭙﺬﻳﺮد ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﯽ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﯽ هﺎی ﻣﺎدی و ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﯽ هﺎی ﻣﻌﻨﻮی در روی زﻣﻴﻦ ﺧﻮد او اﺳﺖ؟« ﭘﮋوهﺸﮕﺮی ﻓﺮاﻧﺴﻮی از اﻳﻦ ارزﻳﺎﺑﯽ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﮐﻪ: »هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﺧﺪا ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﺠﺎی اﻧﺴﺎن ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮد و راﻩ او را دﻗﻴﻘﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﺳﺎزد ،و ﺗﻤﺎم اﺧﺘﻴﺎرات ﺑﺸﺮی ﺑﺪﻳﻦ ﻣﺤﺪود ﺷﻮد ﮐﻪ اواﻣﺮ ﺻﺎدرﻩ را درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﺪ و اﻋﻤﺎل ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺳﺎزد ،اﻟﺰاﻣﺎ ﻋﻘﻞ و ﺷﻌﻮر ﺑﺸﺮی ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ زوال ﻣﯽ ﺷﻮد ،و اﻳﻦ درﺳﺖ هﻤﻴﻦ ﭼﻴﺰی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ هﻤﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﮐﻪ ﺗﻌﺼﺐ اﻓﺮاد زﻳﺎد ﺗﺮ ﺷﺪﻩ ،ﺷﻌﻮرﺷﺎن ﮐﺎهﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ« )ژراﻟﺪ ﻣﺴﺎدﻳﻪ :ﺗﺎرﻳﺦ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺧﺪا(. ﻣﺤﻘﻘﺎن ﻣﺘﻌﺪدی ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﺤﻮﻩ ﺑﺮداﺷﺖ ،از ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺑﻨﻴﺎدی ﻓﺮهﻨﮓ ﺳﺎﻣﯽ اﺳﺖ و ﭘﻴﺶ از ﮐﺘﺎب هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻧﻴﺰ ﺷﻮاهﺪ ﺁﻧﺮا در اﺳﻄﻮرﻩ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﺳﺎﻳﺮ اﻗﻮام ﺳﺎﻣﯽ ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ )اﮐﺪی ،ﮐﻠﺪاﻧﯽ ،ﺑﺎﺑﻠﯽ ،ﺁﺷﻮری( ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .از ﺟﻤﻠﻪ اﻳﻦ اﺳﻨﺎد ﻟﻮﺣﻪ ﻣﮑﺸﻮﻓﻪ در ﮐﺎوش هﺎی ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺳﺎل ١٩٧۵در »اﺑﻼ« )ﺗﻞ ﻣﺮدﻳﺦ ﮐﻨﻮﻧﯽ در ﺳﻮرﻳﻪ( ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ٢۵٠٠ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﻣﻴﻼد اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺁن ﻣﺮدوخ ،ﺧﺪای ﺑﺰرگ ،در ﺁﻏﺎز هﺮ ﺳﺎل ﺁن ﻗﺴﻤﺖ از ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ هﺮ ﻓﺮد ﺑﺸﺮی را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁن ﺳﺎل ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪش »ﻧﺒﻮ« دﻳﮑﺘﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و وی ﻧﻴﺰ ﺁﻧﺮا در ﻟﻮﺣﻪ ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻨﺎم ﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ .ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ و ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﺁدﻣﻴﺎن و ﺑﻴﻤﺎری ﻳﺎ ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ ﺁﻧﺎن در ﻃﻮل ﺳﺎل ،و ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ هﺎ ﻳﺎ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ هﺎی ﺁﻧﺎن ،و ﮐﻠﻴﻪ اﻣﻮر روزﻣﺮﻩ دﻳﮕﺮﺷﺎن ،هﻤﻪ از ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﻟﻮح ﻣﺤﻔﻮظ ﺛﺒﺖ اﺳﺖ .اﺿﺎﻓﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺮدوخ اﺧﺘﻴﺎر ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺪت ﻋﻤﺮ ﺁدﻣﻴﺎن را ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪش ﻧﺒﻮ دادﻩ اﺳﺖ ،و ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﮐﻪ او ﺑﺮای ﭘﺎﻳﺎن ﻋﻤﺮ هﺮﮐﺲ ﻣﻌﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،اﻣﮑﺎن ﮐﻢ و زﻳﺎد ﺷﺪن ﻧﺪارد. در ﻃﻮل هﻤﻪ ﻗﺮون اﺳﻼﻣﯽ ،ﺗﻼش هﺎی ﺑﯽ وﻗﻔﻪ ای از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻔﺴﺮان و ﻣﺤﺪﺛﺎن و راوﻳﺎن ﻣﺬهﺒﯽ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﻼم ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﺁﺷﮑﺎر ﻣﻴﺎن اﻳﻦ دو ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻗﺮﺁﻧﯽ را ﮐﻪ از ﻳﮑﺴﻮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ هﺮ ﻓﺮد ﺁدﻣﯽ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ رﻗﻢ زدﻩ ﺷﺪﻩ و هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ اﻧﺪﻳﺸﺪ ﻳﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دهﺪ ﻗﺒﻼ ﺑﺮای او ﻣﻘﺮر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و از ﺳﻮی دﻳﮕﺮ وی ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺑﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺟﻮاب ﭘﺲ ﺑﺪهﺪ و هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ در روز ﺣﺴﺎب در ﺗﺮازوی او ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد ،ﺑﻪ ﻧﺤﻮی از اﻧﺤﺎء ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪ ،و ﺧﻮد اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﮐﻪ هﺮﺑﺎر ﻣﻔﺴﺮ ﺗﺎزﻩ ای ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻔﺴﺮان ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﻼش ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻼش ﻣﻔﺴﺮان ﻗﺒﻠﯽ ﭼﻨﺪان ﻗﺮﻳﻦ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ. * * * وﺟﻪ ﻣﺸﺘﺮک دﻳﮕﺮ هﺮ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺳﺎﻣﯽ ،ﻋﺒﻮدﻳﺖ ﻣﻄﻠﻘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺪا از ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﻃﻠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و اﻳﻦ ﻋﺒﻮدﻳﺖ را رﮐﻦ اﺻﻠﯽ اﻳﻤﺎن ﺁﻧﺎن ﻣﯽ ﺷﻤﺎرد .در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﻪ هﻤﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﮐﻪ در اﻳﻦ هﺮ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺧﺪاﻳﺎن ﻣﻘﺘﺪرﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﻧﺎﺗﻮان و ﺑﯽ اﺧﺘﻴﺎر ﺗﻨﺰل ﻣﯽ ﻳﺎﺑﻨﺪ .در ﺗﻮرات ،و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺁن در اﻧﺠﻴﻞ و در ﻗﺮﺁن ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁدم را ﺑﻨﺪﻩ ﺳﺮ ﺑﻪ راهﯽ ﻣﯽ ﺁﻓﺮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻖ ﺗﺸﺨﻴﺺ و اﻧﺘﺨﺎب ﻧﺪارد ،ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﻪ او و زﻧﺶ ﺣﻮا هﺸﺪار ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ درﺧﺖ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻴﮏ و ﺑﺪ ﻧﺰدﻳﮏ ﻧﺸﻮﻧﺪ ،و ﻣﺎر )ﺷﻴﻄﺎن( ﺁﺷﮑﺎرا ﺑﻪ ﺣﻮا ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﺪا ﺷﻤﺎ را از ﺧﻮردن ﻣﻴﻮﻩ اﻳﻦ درﺧﺖ ﻣﻨﻊ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺑﺪﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮردن اﻳﻦ ﻣﻴﻮﻩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﻮد ﻣﺎ اﻣﮑﺎن ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻴﮏ و ﺑﺪ را ﺧﻮاهﻴﺪ ﻳﺎﻓﺖ اﻳﻦ ﭼﻴﺰی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪ او ﻧﻴﺴﺖ .درﺳﺖ هﻢ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﮐﻪ ﺁدم و هﻤﺴﺮش ﺑﺎ ﺧﻮردن ﻣﻴﻮﻩ
ﺻﻔﺤﻪ ١٠از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﻤﻨﻮع ﻗﺪرت ﺗﺸﺨﻴﺺ و ﺗﻌﻘﻞ ﭘﻴﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ را از ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻴﺮون ﻣﯽ راﻧﺪ و اﻧﻮاع دردهﺎ و ﺑﻴﻤﺎرهﺎ را در روی زﻣﻴﻦ ﻧﺼﻴﺐ ﺧﻮد ﺁﻧﺎن و ﺗﺎ اﺑﺪاﻻﺑﺎد ﻧﺼﻴﺐ هﻤﻪ ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻧﺸﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .ﺁﻧﭽﻪ از هﺮ ﺳﻪ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی ﻣﯽ ﺷﻮد اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﻪ ﺣﻖ اﻳﻨﺮا دارد ﮐﻪ ﺁزاداﻧﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ و ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺑﺪهﺪ ،و ﻧﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺸﺨﻴﺼﯽ اﺻﻮﻻ ﺑﺮاﻳﺶ ﺣﺎﺻﻠﯽ دارد ،زﻳﺮا ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮای او ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﺪ .ﺁﻧﭽﻪ وﻇﻴﻔﻪ او اﺳﺖ اﻃﺎﻋﺖ ﺑﯽ ﭼﻮن ﭼﺮا از ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﻘﺪﻳﺮ اﺳﺖ ،زﻳﺮا »ﮐﻮزﻩ از ﮐﻮزﻩ ﮔﺮ ﻧﻤﯽ ﭘﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﻣﺮا ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﯽ و ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺴﺎﺧﺘﯽ «.ﺿﻮاﺑﻂ اﺧﻼﻗﯽ در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺿﺎﺑﻄﻪ ﻋﺒﻮدﻳﺖ ﻣﻘﺎم ﺑﺴﻴﺎر ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮی دارﻧﺪ .ﻣﺜﻼ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺗﻮرات ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ دزد ﻳﺎ دﻳﻮث ﻳﺎ زﻧﺎﮐﺎر ﻳﺎ دروﻏﮕﻮ و ﻳﺎ ﻣﺘﻘﻠﺐ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ هﻤﭽﻨﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان و ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﮔﺎن ﺧﺪا ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ،ﺑﺸﺮط اﻳﻨﮑﻪ اﮔﺮ ﻳﻬﻮﻩ از ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﺎن ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻳﮕﺎﻧﻪ اش را ﺑﺮای او ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﯽ ﭼﻮن و ﭼﺮا اﻳﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﺪ ،اﮔﺮ از دﻳﮕﺮی ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺷﺮط ﺑﻨﺪی ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺎ ﺷﻴﻄﺎن رﺿﺎﻳﺖ دهﺪ ﮐﻪ ﮐﻠﻴﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﺑﻤﯽ رﻧﺪ و ﮐﺸﺘﺰارهﺎﻳﺶ ﺁﺗﺶ ﺑﮕﻴﺮد و ﺧﻮدش ﺑﺎ هﺰار و ﻳﮏ ﺑﻴﻤﺎری ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﻧﺸﻴﻦ ﺷﻮد ،هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ را ﺑﯽ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﭙﺬﻳﺮد و هﻤﭽﻨﺎن ﺷﮑﺮﮔﺰار او ﺑﺎﺷﺪ ،و اﮔﺮ از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دﻳﮕﺮش ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻤﺪت ٣٩٠روز ﺑﺮ روی ﻧﺎن روزاﻧﻪ ﺧﻮدش ﮔﻪ ﺑﻤﺎﻟﺪ ،ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺎﻧﯽ را ﺑﺎ اﺷﺘﻴﺎق ﺑﺨﻮرد و ﺑﺎﺑﺖ اﻳﻦ روزی ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ درﮔﺎهﺶ دﻋﺎ ﮐﻨﺪ. در اﺳﻼم ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺑﯽ ﻗﻴﺪ و ﺷﺮط ﺗﺄﮐﻴﺪ ﺑﺎز هﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺘﻌﺪدی از ﻗﺮﺁن ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺁﻧﻨﺪ .اهﻤﻴﺖ ﻋﺒﻮدﻳﺖ را در ﺳﺎﺧﺘﺎر اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﮏ اﺳﻼم از اﻳﻨﺠﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻗﻴﺎس ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ اﺳﺎﻣﯽ ﺧﺎص ﻓﺮاواﻧﯽ اﺻﻮﻻ ﺑﺎ ﭘﻴﺸﻮﻧﺪ »ﻋﺒﺪ« ﺁﻏﺎز ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮع اﺳﺎﻣﯽ را در هﻴﭻ ﺁﺋﻴﻦ دﻳﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .ﺣﺘﯽ ﭘﺪر ﺧﻮد ﻣﺤﻤﺪ ﻋﺒﺪاﷲ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ،و ﺁﻧﻬﻢ در زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ هﻨﻮز اﷲ ﺧﺪای ﻳﮕﺎﻧﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ و ﻓﻘﻂ ﺑﺘﯽ ﺑﺰرگ در ﺟﻤﻊ ﺑﺘﺎن اﺳﺖ .ﺑﻪ ﻗﻮل روژﻩ ﺁرﻧﺎﻟﺪز اﺳﺘﺎد ﮐﻠﮋ دوﻓﺮاﻧﺲ» :ﭼﻬﺎردﻩ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ﺳﻮاران اﷲ از ﺻﺤﺮای ﺳﻮزان ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺑﻪ دﻧﻴﺎی ﮐﻬﻦ ﺳﺮازﻳﺮ ﺷﺪﻧﺪ ،وﻟﯽ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺧﻼف ﻣﻬﺎﺟﻤﺎن ﭘﻴﺸﻴﻦ اﻳﻨﺎن ﺣﺎﻣﻞ ﻣﺬهﺐ ﺗﺎزﻩ ای ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ در ﺁن ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺼﻮرت ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽ داد و داوری ﻣﯽ ﮐﺮد و از ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﯽ ﭘﺮداﺧﺖ، و در اﻳﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰی ﮐﻪ از ﺑﻨﺪﮔﺎن او ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺑﯽ ﭼﻮن و ﭼﺮا ﺑﻪ ارادﻩ او ﺑﻮد ،ﭼﻴﺰی ﮐﻪ دﻗﻴﻘﺎ ﻣﻌﻨﯽ اﺳﻼم )ﺗﺴﻠﻴﻢ( اﺳﺖ«. * * * ﺗﺰرﻳﻖ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﮔﻨﺎﻩ در ﻧﻬﺎد اﻧﺴﺎن ﻣﺬهﺒﯽ از دﻳﮕﺮ وﻳﮋﮔﯽ هﺎی ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺳﺎﻣﯽ اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﺮا درﺁ ﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻣﺼﺮی و اﻳﺮاﻧﯽ و در ﻣﺬاهﺐ ﻏﻴﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻮﻳﮋﻩ در دو ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﯽ هﻤﻮارﻩ ﺑﺼﻮرت ﻋﺎﻣﻞ ﻓﺸﺎری از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﻨﻴﺴﻪ و ﮐﻠﻴﺴﺎ در راﻩ ﺗﺤﮑﻴﻢ ﺳﻠﻄﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻓﺮد ﻣﻮﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﭙﺬﻳﺮد ﮐﻪ اﺳﺎﺳﺎ ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺑﺎر ﮔﻨﺎهﯽ را ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﺪر و ﻣﺎدر او ﺑﺎ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ و ﺧﻮردن ﻣﻴﻮﻩ ﻣﻤﻨﻮﻋﻪ او ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺮ دوش دارد ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ در ﻣﻘﺎم ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ را ﺑﻪ ﻗﻴﻤﺖ ﻣﺮگ ﺧﻮد در روی ﺻﻠﻴﺐ ﺑﺮای ﺁدﻣﻴﺎن ﺧﺮﻳﺪاری ﮐﻨﺪ. در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺧﺪا ﺑﻪ ﺣﻮا ﮔﻔﺖ اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﯽ ﮐﺮدی رﻧﺞ و اَﻟﻢ ﺗّـﺮا ﺑﺴﻴﺎر اﻓﺰون ﮔﺮداﻧﻢ و ﺑﺎ درد ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮاهﯽ زاﺋﻴﺪ و ﺷﻮهﺮت ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،و ﺑﻪ ﺁدم ﮔﻔﺖ ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺳﺨﻦ زوﺟﻪ ات را ﺷﻨﻴﺪی ﭘﺲ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﻮ زﻣﻴﻦ ﻣﻠﻌﻮن ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺗﻤﺎم اﻳﺎم ﻋﻤﺮت از ﺁن ﺑﺎ رﻧﺞ ﺧﻮاهﯽ ﺧﻮرد و ﺧﺎر و ﺧﺲ ﺑﺮاﻳﺖ ﺧﻮاهﺪ روﺋﻴﺪ و ﺑﻪ ﻋﺮق ﭘﻴﺸﺎﻧﻴﺖ ﻧﺎن ﺧﻮاهﯽ ﺧﻮرد ﺗﺎ ﺣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎک ﺑﺎزﮔﺮدی ﮐﻪ از ﺁن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪی« )ﺳﻔﺮ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ،ﺑﺎب ﺳﻮم.(١٩ -١۶ ، در اﻧﺠﻴﻞ ،ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس اﺻﻮﻻ ﻧﻮع زن را ﻣﺴﺌﻮل راﻧﺪﻩ ﺷﺪن ﻣﺮد از ﺑﻬﺸﺖ ﻣﯽ داﻧﺪ و از ﺑﺎﺑﺖ اﻳﻦ ﮔﻨﺎﻩ زﻧﺎن را ﻣﻮﻇﻒ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرد ﮐﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ زﻳﺮ دﺳﺖ ﺷﻮهﺮاﻧﺸﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﻗﺮﺁن ﻧﻴﺰ ،ﺑﻪ ﭘﻴﺮوی از ﺗﻮرات ،ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :ﭘﺲ ﺑﻪ ﺁدم و زوﺟﻪ اش ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ از ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻴﺮون روﻳﺪ ،و از اﻳﻦ ﭘﺲ ﺑﻌﻀﯽ از ﺷﻤﺎ ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ را دﺷﻤﻦ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺑﻮد و زﻣﻴﻦ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﺗﺎ ﺑﻬﻨﮕﺎم ﻣﺮگ ﭘﻨﺎهﮕﺎهﯽ ﻣﻮﻗﺘﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد« )ﺑﻘﺮﻩ.(٣۶ ، اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎ هﻤﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﻗﺮون ،هﻨﻮز ﺑﺪﻳﻦ دو ﭘﺮﺳﺶ ﭘﺎﺳﺦ ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﻨﺪﻩ ای دادﻩ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﺪا ﺧﻮدش ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎن اﺟﺎزﻩ دادﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺮدﻣﺎن را ﮔﻤﺮاﻩ ﮐﻨﺪ ،ﮔﻨﺎﻩ ﺁدم و ﺣﻮا ﮐﻪ ﻓﺮﻳﺐ اﻳﻦ ﺷﻴﻄﺎن را ﺧﻮردﻧﺪ ﭼﻪ ﺑﻮد؟ و ﺑﻔﺮض ﺁﻧﻬﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ دو ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﺑﻮدﻧﺪ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮزﻧﺪان ﻧﺴﻞ هﺎی ﺑﻌﺪی ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺑﺖ ﮔﻨﺎﻩ اﻳﻦ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺳﺎدﻩ ﻟﻮح ﺟﻮاب ﭘﺲ ﺑﺪهﻨﺪ؟ * * *
ﺻﻔﺤﻪ ١١از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
در ﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻳﻬﻮدی ،ﻋﺎدﺗًﺎ ﺧﺪا از ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﻧﻤﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ او را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،وﻟﯽ اﮐﻴﺪا ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ از او ﺑﺘﺮﺳﻨﺪ ،و ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع در ﺳﺮاﺳﺮ ﺗﻮرات و ﻗﺮﺁن و در ﻧﻴﻤﻪ ﺗﻮراﺗﯽ اﻧﺠﻴﻞ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ» :از ﻣﻦ ﺑﺘﺮس ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﻦ ﻳﻬﻮﻩ ،ﺧﺪاﺋﯽ ﻣﻬﻴﺐ و ﺗﺮﺳﻨﺎک هﺴﺘﻢ« )ﺳﻔﺮ ﻻوﻳﺎن ،ﺑﺎب ﻧﻮزدهﻢ١۴ ،و» ،( ٣٢از ﻣﻦ ﺑﺘﺮس و ﻣﺮا ﻋﺒﺎدت ﮐﻦ و ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮر« )ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ» ،(١٣ ،ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪای ﺗﻮ ،از ﺗﻮ ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ از او ﺑﺘﺮﺳﯽ و او را ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﯽ دل و ﺟﺎن ﺧﻮدت اﻃﺎﻋﺖ ﻧﻤﺎﺋﯽ« )ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺘﻢ» ،(٧ ،اﺑﺘﺪای ﺣﮑﻤﺖ ﺗﺮس از ﻳﻬﻮﻩ اﺳﺖ ،و اﻧﺘﻬﺎی ﺁن ﻧﻴﺰ ﺗﺮس از ﻳﻬﻮﻩ اﺳﺖ« )اﻣﺜﺎل ﺳﻠﻴﻤﺎن ،ﺑﺎب ﻧﻬﻢ» ،(١٠ ،ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺁﻧﮑﺲ ﮐﻪ از ﻣﻬﺎﺑﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﺪ« )ﻣﺰاﻣﻴﺮ داود١١٢ ،و ...» ،(١٢٨و ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﻳﻬﻮﻩ دﻋﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ هﺮﮐﺲ از ﻣﺎ ﻳﺎری دﻩ ﺗﺎ در ﺗﻤﺎم روزهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ روی زﻣﻴﻦ ﭘﺪران ﺧﻮد زﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ از ﺗﻮ ﺑﺘﺮﺳﺪ« )ﮐﺘﺎب اول ،ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ،۴٠ ، ﮐﺘﺎب دوم ﺗﻮارﻳﺦ ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ.(٣١ ، در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ در اﻧﺠﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ از ﻣﻦ اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ و ﻧﺠﺎت ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺗﺮس و ﻟﺮز ﺑﻪ ﮐﻤﺎل ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ« )ﻧﺎﻣﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ ﻓﻴﻠﻴﭙﻴﺎن ،ﺑﺎب دوم» ،(١ ،هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﺪ ﻧﺰد او ﻣﻘﺒﻮﻟﺘﺮ اﺳﺖ« )اﻋﻤﺎل رﺳﻮﻻن ،ﺑﺎب دهﻢ» ،(٢۵ ،ﺧﺪا را ﺁﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﻘﺒﻮل اﺳﺖ ﻋﺒﺎدت ﮐﻨﻴﻢ ،ﻳﻌﻨﯽ از او ﺑﺘﺮﺳﻴﻢ و اﺣﺘﺮاﻣﺶ ﺑﮕﺬارﻳﻢ، زﻳﺮا ﺧﺪا ﺁﺗﺸﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺳﻮزاﻧﺪ« )رﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ،ﺑﺎب دوازدهﻢ٢٨ ،و» ،(٢٩ﻋﻤﺮ ﺧﻮد را در روی زﻣﻴﻦ ﺑﺎ ﺗﺮس از ﺧﺪا ﺑﮕﺬراﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﭘﺲ از ﻣﺮگ ﺑﺨﻮﺑﯽ داوری ﺷﻮﻳﺪ« )رﺳﺎﻟﻪ اول ﭘﻄﺮس رﺳﻮل ،ﺑﺎب اول» ،(١٧ ،ﻣﻐﺮور ﻣﺒﺎش ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺘﺮس« )رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ» ،(٢٠ ،ای ﺧﺪاوﻧﺪ ،اﮐﻨﻮن ﮐﻪ زﻣﺎن داوری ﻣﺮدﮔﺎن اﺳﺖ وﻗﺖ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد ﻳﻌﻨﯽ ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ را ﮐﻪ از ﺗﻮ ﺗﺮﺳﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﭘﺎداش ﺑﺪهﯽ« )ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ﻳﻮﺣﻨﺎ ،ﺑﺎب ﻳﺎزدهﻢ.(١٨ ، در ﻗﺮﺁن ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ،ﺑﺎ ﺷﺒﺎهﺘﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻪ ﺗﻮرات ،ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮد از ﻣﻦ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ زﻳﺮا ﮐﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﻳﮕﺎﻧﻪ هﺴﺘﻢ« )ﻧﺤﻞ» ،(۵١ ،از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ ،ﺁﻧﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ از او ﺗﺮﺳﻴﺪ« )ﺁل ﻋﻤﺮان» ،(١٠٢ ،ﻣﻮﻣﻨﺎن ﺁﻧﺎﻧﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن ﻧﺎم ﺧﺪا ﺁﻳﺪ دل هﺎﻳﺸﺎن ﻟﺮزان ﺷﻮد« )اﻧﻔﺎل» ،(٢ ،ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ« )ﺗﻐﺎﺑﻦ» ،(١۶ ،ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ از ﺧﺪاﻳﺸﺎن در ﻧﻬﺎن ﺑﺘﺮﺳﻨﺪ اﺟﺮی ﺑﺰرگ ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ« )ﻣﻠﮏ» ،(١٢ ،ﺑﺸﺎرت ﻧﻴﮑﻮ دﻩ ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ را ﮐﻪ ﭼﻮن ﻳﺎد ﺧﺪا ﮐﻨﻨﺪ دل هﺎﻳﺸﺎن از ﺗﺮس ﺑﻠﺮزد« )ﺣﺞ» ،(٣۵ ،از ﺧﺪا ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ ،زﻳﺮا او ﺑﺮ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ« )ﺣﺸﺮ» ،(١٨ ،از ﻣﻦ ﺑﺘﺮﺳﻴﺪ ﺗﺎ ﻧﻌﻤﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎم ﮐﻨﻢ و ﺑﻪ رﺳﺘﮕﺎری راﻩ ﻳﺎﺑﻴﺪ« )ﺑﻘﺮﻩ.(١۵٠ ، ﻧﻈﻴﺮ ﻣﻮرد ﺟﺒﺮ و اﺧﺘﻴﺎر ،در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺎن ﺗﻮﺣﻴﺪ ﻳﻬﻮدی و ﺗﻮﺣﻴﺪ اﻳﺮاﻧﯽ اﺧﺘﻼﻓﯽ ﺑﻨﻴﺎدی وﺟﻮد دارد ،زﻳﺮا ﮐﻪ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی اﻳﺮاﻧﯽ هﻴﭻ ﺟﺎ ﺳﺨﻦ از ﺗﺮﺳﻴﺪن از ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ و ﺁﻧﭽﻪ اهﻮراﻣﺰدا از ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﻣﯽ ﺧﻮاهﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ از راﻩ ﭘﻨﺪار و ﮔﻔﺘﺎر و ﮐﺮدار ﺧﻮد دوﺳﺖ و ﻳﺎور او ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺑﺨﺸﯽ از ﮔﺎﺗﺎهﺎی ﺳﯽ و ﻳﮑﻢ زرﺗﺸﺖ اﻳﻦ اﺻﻞ ﺑﻨﻴﺎدی را ﺑﻪ روﺷﻨﯽ اراﺋﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ» :اهﻮراﻣﺰدا ،ﺳﺮﺁﻏﺎز و ﺳﺮاﻧﺠﺎم هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ،ﭘﺪر ﻣﻨﺶ ﭘﺎک و ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ راﺳﺘﯽ و داور دادﮔﺮ ،ﺷﮑﻮﻩ ﺧﺴﺮواﻧﯽ ﺧﻮد را هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ رﺳﺎﺋﯽ و ﺟﺎوداﻧﮕﯽ و راﺳﺘﯽ و ﺷﻬﺮﻳﺎری و ﭘﺎک ﻣﻨﺸﯽ ﺑﻪ ﺁن ﮐﺲ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﮐﻪ در اﻧﺪﻳﺸﻪ و ﮐﺮدار ﻧﻴﮏ دوﺳﺖ او ﺑﺎﺷﺪ .ﻳﺎور ارﺟﻤﻨﺪ اهﻮرا ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮔﻔﺘﺎر و ﮐﺮدار ﺧﻮﻳﺶ راﺳﺘﯽ و درﺳﺘﯽ و ﻧﮑﻮﺋﯽ را ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن ﺑﺎﺷﺪ«. اﻳﻦ دو ﮔﺎﻧﮕﯽ ﺑﺮداﺷﺖ هﺎ در ﻣﻴﺎن اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺳﻨﺘﯽ اﻳﺮان ﻣﺎﻗﺒﻞ اﺳﻼم و اﻳﺮان ﻣﺴﻠﻤﺎن در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻧﻮع راﺑﻄﻪ اﻧﺴﺎن و ﺧﺪا و در زﻣﻴﻨﻪ ﺣﺪود اﺧﺘﻴﺎر ﺁدﻣﯽ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎر او ،ﺧﻤﻴﺮ ﻣﺎﻳﻪ اﺻﻄﮑﺎک هﺰار ﺳﺎﻟﻪ ﻓﺮهﻨﮓ ﭘﺎرﺳﯽ ﺑﺎ ﻓﺮهﻨﮓ ﻣﺬهﺒﯽ ﺳﺎﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ از ﺁن ﺳﺨﻦ رﻓﺖ. * * * ﺑﺎ هﻤﻪ ﺑﺎﻻ ﻧﺸﻴﻨﯽ و ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪی ﺧﺪاﻳﺎن ﺗﻮﺣﻴﺪی ،و ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺁدﻣﻴﺎن در هﻤﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎن ﺑﯽ اﺧﺘﻴﺎر و ﺳﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺁﻧﺎن ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،هﻤﻴﻦ ﺧﺪاﻳﺎن اﺣﺘﻴﺎج ﻣﺒﺮﻣﯽ ﺑﺪﻳﻦ دارﻧﺪ ﮐﻪ هﻤﻴﻦ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎن ﺑﯽ اﺧﺘﻴﺎر ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ زﺑﺎن ﺑﻪ ﺣﻤﺪ ﺁﻧﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻋﺮض ﺷﮑﺮﮔﺰاری ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺮ ﻋﺒﻮدﻳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮔﺬارﻧﺪ ،و ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻳﮏ ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮ اﻳﺮاﻧﯽ »ﺑﻄﻮر داﺋﻢ ﭼﺸﻢ ﺑﺮاﻩ درود و ﺗﻌﻈﻴﻢ ﻣﺨﻠﻮق ﺧﻮﻳﺶ و ﻣﺮاﻗﺐ وردهﺎ و دﻋﺎهﺎی ﺁﻧﺎن در ﮐﻨﻴﺴﻪ هﺎ و ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎ و ﻣﺤﺮاب هﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،از ﮐﻮﺗﺎهﯽ هﺎی اﻳﻦ ﻣﺨﻠﻮﻗﺎت ذرﻩ ﺑﻴﻨﯽ ﺧﻮد ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻧﺎم دارﻧﺪ ﺧﺸﻤﻨﺎک ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﺳﻨﮓ و ﺁﺗﺶ ﻓﺮو رﻳﺰﻧﺪ ،و ﺑﻪ ﺗﻤﻠﻖ و ﺗﮑﺮﻳﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺎدﻣﺎن ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﺎﺋﺪﻩ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﭘﺎداﺷﺸﺎن ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ« )ﺟﻼل اﻟﺪﻳﻦ ﺁﺷﺘﻴﺎﻧﯽ در ﮐﺘﺎب ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ در دﻳﻦ ﻳﻬﻮد( .ﻳﻬﻮﻩ ،ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ ﺗﻔﺎﺧﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪای زﻣﻴﻦ و ﺁﺳﻤﺎن اﺳﺖ و ﺑﺰرﮔﺘﺮ از او ﺧﺪاﺋﯽ ﻧﻴﺴﺖ در ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ
ﺻﻔﺤﻪ ١٢از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﺧﻮد ﺑﻪ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :ﺧﻴﺎل ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﻩ ﻧﺮﻳﻨﻪ ﺗﻨﺪرﺳﺖ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺮا ی ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ دارﻳﺪ و ﺑﺮﻩ ﮐﻮر و ﻟﻨﮓ و ﺑﻴﻤﺎری را ﺑﺮای ﻣﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﺣﺎﮐﻢ ﺧﻮدﺗﺎن هﻢ هﺪﻳﻪ ﺑﺪهﻴﺪ از ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاهﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ؟ ﭼﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺣﺘﺮام ﻣﺮا ﮐﻪ اﻳﻨﻘﺪر ﻋﻈﻴﻢ و ﻣﻬﻴﺐ هﺴﺘﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻤﯽ دارﻳﺪ؟« و »اﷲ«، ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﻦ و اﻧﺲ را ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮای ﺁن ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ او را ﺳﺘﺎﻳﺶ ﮐﻨﻨﺪ، هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﮐﺸﺘﯽ هﺎ را ﺑﺮای ﺁن ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدﻣﺎن هﻨﮕﺎم ﺳﻮار ﺷﺪن ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﮑﺮ ﻧﻌﻤﺘﺶ را ﺑﺠﺎی ﺁورﻧﺪ ،و وﻗﺘﯽ زﮐﺮﻳﺎ در ﻋﺎﻟﻢ ﺳﺎﻟﺨﻮردﮔﯽ و ﺑﯽ ﻓﺮزﻧﺪی ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﺧﺎﺿﻊ و ﺧﺎﺷﻊ ﻣﯽ ﺷﻮد ،ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﺎداش هﻤﺴﺮش را ﮐﻪ ﻧﺎزا اﺳﺖ اﺟﺎزﻩ ﺑﺎرداری ﻣﯽ دهﺪ و ﻳﺤﻴﯽ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ را ﺑﻪ او ﻋﻄﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ )اﻧﺒﻴﺎء.(٩٠ ، * * * اﻋﺘﻘﺎد ﺳﻨﺘﯽ ﭘﻴﺮوان ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﺮ اﻳﻨﮑﻪ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ راهﯽ ﮐﻪ ﻣﺬهﺐ ﺁﻧﺎن ﺑﺮ اﻳﺸﺎن ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ و ﻧﺮﻓﺘﻦ ﺑﺪان دوزخ و ﺷﻌﻠﻪ هﺎی ﺁﺗﺶ ﺁﻧﺮا ﺑﺪﻧﺒﺎل ﻣﯽ ﺁورد ،اﮔﺮ در درازای ﻗﺮون ﺑﻬﺸﺖ را ﺑﺮای ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻗﺪرت و ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ و ﺛﺮوت ﻓﺮاوان ﺑﺮای ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن ﮐﻠﻴﺴﺎ و ﻣﺴﺠﺪ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد در ﻃﻮل هﻤﻪ اﻳﻦ ﻗﺮون ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺗﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ اﻋﻤﺎل ﻧﻔﻮذ دﺳﺘﮕﺎهﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺮای ﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮی از ﺑﻴﻢ و اﻣﻴﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن هﺎ و ﻣﻴﻠﻴﻮن هﺎ ﭘﻴﺮوان اﻳﻦ ﻣﺬاهﺐ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. وﻟﯽ اﻳﻦ ﻧﺤﻮﻩ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮداری از ﻣﺬهﺐ درﺳﺖ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﭘﻴﺎﻣﺪهﺎی ﻣﻨﻔﯽ ﺑﺴﻴﺎر را ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁوردﻩ و زﻳﺎن هﺎی ﺳﻨﮕﻴﻨﯽ را ﭼﻪ در زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺎدی و ﭼﻪ در راﺳﺘﺎی ﻣﻌﻨﻮی ﺑﺮای ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮی در ﺑﺮداﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن و ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺑﻴﺸﻤﺎری در ﻃﻮل ﻗﺮون ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﺑﺎ اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد ﮐﺸﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺸﺘﻦ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﺪا ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻬﺸﺖ ﺁن ﺟﻬﺎن را ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﺮای ﺧﻮد ﺧﺮﻳﺪاری ﮐﻨﻨﺪ ،و اﺗﻔﺎﻗﺎ اﻳﻦ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﺪا درﺳﺖ هﻤﺎن هﺎﺋﯽ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺪاﺋﯽ ﻣﺸﺘﺮک و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮاﻧﯽ ﻣﺸﺘﺮک و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺸﺘﺮک داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،و ﺗﺎزﻩ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺟﻨﮓ ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﻣﺴﻠﻤﺎن اﮐﺘﻔﺎ ﻧﮑﺮدﻩ اﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺪرﻳﻎ و ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﮐﺸﺘﻪ اﻧﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﮐﻪ ﮔﺮوهﯽ از ﺁﻧﺎن ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ و ﮔﺮوهﯽ دﻳﮕﺮ ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ،ﻳﺎ ﮔﺮوهﯽ ﺳﻨﯽ و ﮔﺮوهﯽ دﻳﮕﺮ ﺷﻴﻌﻪ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ .اﻟﺒﺘﻪ ﺁﻧﭽﻪ اﻳﻨﺎن را واﻗﻌﺎ روﻳﺎروی هﻤﺪﻳﮕﺮ ﻗﺮار دادﻩ ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮد ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ .ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺗﺎم اﻻﺧﺘﻴﺎر او در روی زﻣﻴﻦ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ وﮐﺎﻟﺘﻨﺎﻣﻪ هﺎﻳﺸﺎن را ﺧﻮدﺷﺎن ﺗﻨﻈﻴﻢ و ﺧﻮدﺷﺎن اﻣﻀﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺁﻧﭽﻪ ﺁرﻧﻮﻟﺪ ﺗﻮﻳﻦ ﺑﯽ ﺟﻨﮓ ﺧﺪا ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﯽ ﻧﺎﻣﺪ در ﻋﻤﻞ ﺟﻨﮓ ﮔﺮوهﯽ از ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا ﺑﺎ ﮔﺮوهﯽ دﻳﮕﺮ از اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﮐﻪ هﺮ دوی ﺁﻧﻬﺎ ﺷﻬﺎدت ی ﺑﻬﺸﺖ ﻧﺴﻴﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﻓﺮوﺧﺘﻪ اﻧﺪ .ﻳﮑﯽ از ﺗﺎزﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی اﻳﻦ ﺳﻮدای ﻧﻘﺪ و ﻧﺴﻴﻪ را در هﻤﻴﻦ ﻧﻘﺪ را َدر َﺑﻬﺎ ِ ﺳﺎﻟﻬﺎی در ﺷﻬﺎدت ﻃﻠﺒﯽ ﺻﺪ هﺎ هﺰار ﻧـــﻮ ﺟﻮاﻧﯽ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐـــﻪ از ﮐﻼس هﺎی درس ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻪ روی ﻣﻴﻦ هﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﺁن ﺳﻮی ﻣﺮز ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻧﺪ ،و ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در اﺟــﺴﺎد ﺁﻧﺎن دﻳـــــﺪﻩ ﺷﺪ ،هﻤــﮕﯽ ﮐﻠﻴﺪ هﺎی ﻣﺎرک Made In Taiwanﺑﺮ ﮔﺮدن داﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺷﻬﺎدت ﺑﺎ اﻳﻦ ﮐﻠﻴﺪهﺎ درهﺎی ﮐﺎخ هﺎی اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﺧﻮد را در ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻪ روی ﺧﻮﻳﺶ ﺑﮕﺸﺎﻳﻨﺪ ،ﮐﺎخ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﻮﺛﻘﯽ ﮐﻪ از اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق ﺑﻪ ﺁﻳﺖ اﷲ دﺳﺘﻐﻴﺐ ﺷﻴﺮازی، ﺷﻬﻴﺪ ﻣﺤﺮاب ،و از ﺁﻳﺖ اﷲ دﺳﺘﻐﻴﺐ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﻮاﻧﺎن رﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد ﺷﺶ داﻧﮓ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن واﮔﺬار ﺷﺪﻩ ﺑﻮد» :رﺳﻮل ﺧﺪا ﺻﻠﯽ اﻟﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ هﺮ ﺷﻬﻴﺪ را ﻗﺼﺮی ﻧﺼﻴﺐ اﺳﺖ در ﺑﻬﺸﺖ ،از ﻟﻮﻟﻮ ،ﮐﻪ در ﺁن هﻔﺘﺎد ﺧﺎﻧﻪ اﺳﺖ از ﻳﺎﻗﻮت ﺳﺮخ ،و در هﺮ ﺧﺎﻧﻪ هﻔﺘﺎد ﺣﺠﺮﻩ اﺳﺖ از زﻣﺮد ﺳﺒﺰ ،و در هﺮ ﺣﺠﺮﻩ هﻔﺘﺎد ﺗﺨﺖ اﺳﺖ و ﺑﺮ هﺮ ﺗﺨﺘﯽ هﻔﺘﺎد ﻓﺮش ،و ﺑﺮ هﺮ ﻓﺮش ﺣﻮراﻟﻌﻴﻨﯽ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺎ هﻔﺘﺎد ﺧﻮان ﻃﻌﺎم در ﺑﺮاﺑﺮ ﮐﻪ در هﺮ ﺧﻮان ﺁن هﻔﺘﺎد ﻗﺴﻢ ﻃﻌﺎم اﺳﺖ ،و ﺧﺪاﻳﺘﻌﺎﻟﯽ ﭼﻨﺎن ﻗﻮﺗﯽ ﺑﻪ ﺷﻬﻴﺪ ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ ازهﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم و ﮐﻤﺎل ﺑﻬﺮﻩ ﻣﯽ ﺑﺮد« .و اﮔﺮ ﺧﻮد ﺁﻳﺖ اﷲ ﺣﺴﺎب ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد ،اﺣﺘﻤﺎﻻ اﻳﻦ ﺟﻮاﻧﺎن رﻳﺎﺿﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﭘﻴﺶ از ﺷﻬﺎدت ﺣﺴﺎب ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی اﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﻮﺛﻖ اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻴﺶ از ٢۴ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺣﻮراﻟﻌﻴﻦ در ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ هﺮ ﻳﮏ از ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺮار ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ. ...و در ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺻﻮل اﺧﻼﻗﯽ و ﻣﻌﻨﻮی ارﺗﺒﺎط ﻣﯽ ﻳﺎﺑﺪ ،اﻳﻦ ﻣﻨﻄﻖ ﻧﮑﻮﮐﺎر ﺑﻮدن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺰد ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻨﻄﻘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ وﻳﺮاﻧﮕﺮ اﺧﻼق ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺎزﻧﺪﻩ ﺁن ﺑﺎﺷﺪ .ﺳﺎل هﺎ ﭘﻴﺶ اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ در ﮐﺘﺎب ﻣﻌﺮوف ﺧﻮدش »ﺟﻬﺎن ،ﺁﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ« در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻧﻮﺷﺖ» :اﮔﺮ ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪﻩ رﻓﺘﺎر ﺑﺸﺮ در اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻴﻢ از ﮐﻴﻔﺮ ﻳﺎ اﻣﻴﺪ ﭘﺎداش در ﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﺮاﻳﻂ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮی ﻣﺎ ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﺗﺮﺣﻢ ﺁور ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد« ،و در ﻗﺮن ﭘﻴﺶ از او ﻣﺘﻔﮑﺮ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻓﺮاﻧﺴﻮی ،اﻣﻴﻞ ﻓﺎﮔﻪ ،در هﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد» :اﺳﻄﻮرﻩ ﭘﺎداش ﻳﺎ ﮐﻴﻔﺮ ﺁن ﺟﻬﺎﻧﯽ وﻳﺮان ﮐﻨﻨﺪ ِﻩ هﻤﻪ ﻣﻮازﻳﻦ اﺧﻼﻗﯽ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﮐﻴﻔﺮ و ﭘﺎداش واﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺧﻮﺑﯽ را ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺧﻮﺑﯽ و اﺧﻼق را ﺑﺨﺎﻃﺮ اﺧﻼق ﻧﻤﯽ ﺟﻮﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺻﺮﻓﺎ ﺁﻧﺮا ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ای ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ ﺁورد ﮐﻪ در ﺁن اﺧﻼق داﺷﺘﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ای ﺳﻮدﻣﻨﺪ اﺳﺖ و اﺧﻼق ﮐﺎﻻﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﺮﻳﺪ و ﻓﺮوش ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد«.
ﺻﻔﺤﻪ ١٣از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
در اﻳﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ،ﻋﺎدﺗًﺎ اﺟﺎزﻩ ﺗﻘﻠﺐ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﻴﻦ دادﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ در ﻗﺰوﻳﻦ اﻣﺎﻣﺰادﻩ ای ﮐﻪ ﻧﻴﺎز درﻳﺎﻓﺖ داﺷﺘﻪ وﻟﯽ ﮐﺎرﮔﺸﺎﺋﯽ ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ اﻣﺎﻣﺰادﻩ ﺑﻴﻐﻴﺮت ﻧﺎم ﻣﯽ ﮔﻴﺮد .در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻗﺪﻳﺴﺎن هﺸﺪار دادﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻗﺒﻮل اﻳﻦ ﻗﺪاﺳﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﻣﺴﺘﻠﺰم اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﻌﻬﺪاﺗﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ دارﻧﺪ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ .ﻓﻮﺳﺘﻞ دوﮐﻮﻻﻧﮋ ،ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﮕﺎر ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻳﻦ ﻗﺮارداد ﺳﻨﺘﯽ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی ﺟﺎﻟﺒﯽ اراﺋﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ: »ﺳﻦ ﮐﻠﻮﻣﺒﺎن ﻗﺪﻳﺲ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻗﺮون وﺳﻄﯽ ،هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﻗﺪﻳﺲ ﺑﺰرگ ﻗﺮن ﺳﻮم ،ﺳﻦ ﻣﺎرﺗﻦ را ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم ﻣﺮاﺳﻢ دﻋﺎ و ﻧﻴﺎﻳﺶ ﺗﺮک ﮔﻔﺘﻪ و ﻋﺎزم ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﻮد ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ در ﻏﻴﺎب او دزدان ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اش دﺳﺘﺒﺮد زدﻩ اﻧﺪ .ﺑﺎ اوﻗﺎت ﺗﻠﺨﯽ ﺑﻪ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﺳﻦ ﻣﺎرﺗﻦ ﺑﺎزﮔﺸﺖ و ﺑﺎﻧﮓ ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﻪ :ﺧﻴﺎل ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدم در ﮐﻨﺎر اﺳﺘﺨﻮان هﺎی ﺗﻮ دﻋﺎ ﮐﻨﻢ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺎﻟﻢ را ﺑﺪزدﻧﺪ؟ و اﻋﺘﻘﺎد ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ ﺳﻦ ﻣﺎرﺗﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﮐﺮد و دزد ﭘﻴﺪا ﺷﺪ و ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺎل و اﻣﻮال ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺎزﻳﺎﻓﺖ .در ﮐﻠﻴﺴﺎی ﺳﻦ ﮐﻠﻤﺐ ﭘﺎرﻳﺲ ﻧﻴﺰ اﺗﻘﺎق ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ اﻓﺘﺎد .ﮐﺸﻴﺶ ﻣﺘﻮﻟﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﻪ ﮐﻨﺎر ﺿﺮﻳﺢ ﻗﺪﻳﺲ رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ :ﺳﻦ ﮐﻠﻤﺐ ،درﺳﺖ ﮔﻮش ﮐﻦ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ :اﮔﺮ هﺮﭼﻪ زودﺗﺮ هﻤﻪ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ از اﻳﻦ ﮐﻠﻴﺴﺎ دزدﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺮﻧﮕﺮداﻧﯽ ،در ﮐﻠﻴﺴﺎی ﺗﺮا ﺧﻮاهﻢ ﺑﺴﺖ و دﻳﮕﺮ هﻴﭻ اﺣﻤﻘﯽ ﻧﺬر و ﻧﻴﺎز ﺑﺮاﻳﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮐﺮد ،و اﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﻴﺰ ﻓﺮدای اﻳﻦ هﺸﺪار هﻤﻪ اﺷﻴﺎء دزدﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﭘﻴﺪا ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ در ﻋﺎﻟﻢ ﻗﺪﻳﺴﻴﻦ ﻧﻴﺰ هﺮ ﭼﻴﺰی ﺣﺴﺎب و ﮐﺘﺎﺑﯽ دارد ،و ﺗﺎﺑﻊ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺪﻩ و ﺑﺴﺘﺎن اﺳﺖ .ﺣﺘﯽ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺴﻴﺎر روﺷﻨﻔﮑﺮ و ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮑﯽ ﭼﻮن ﻟﻮﺋﯽ ﭼﻬﺎردهﻢ ﻧﻴﺰ از اﻳﻦ ﻗﺎﻋﺪﻩ ﮐﻠﯽ ﻣﺴﺘﺜﻨﯽ ﻧﺒﻮدﻩ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﭘﺲ از درﻳﺎﻓﺖ ﺧﺒﺮ ﺷﮑﺴﺖ ﺳﺮﺑﺎزاﻧﺶ در ﻣﺎﻟﭙﻼﮐﻪ ،در هﻴﺌﺖ وزﻳﺮاﻧﺶ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﻣﻼﻣﺖ ﺁﻣﻴﺰ ﮔﻔﺖ» :ﺑﻨﻈﺮم ﺧﺪا ﺁن ﮐﺎرهﺎﺋﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮاﻳﺶ ﮐﺮدﻩ ام ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ!« ﻧﺤﻮﻩ اﻧﺠﺎم ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ و ﻧﻮع ﻣﺰد درﻳﺎﻓﺘﯽ ،در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻳﻬﻮدی ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ :در ﻧﺰد ﻳﻬﻮدﻳﺎن ،ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از دوران اﺳﺎرت ﺑﺎﺑﻠﯽ ﺁﻧﺎن اﻳﻦ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻧﻘﺪا و در هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ ،ﺑﺎ هﻤﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﻮدن ﺧﻮد ،هﻨﻮز ﺑﺎ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮی ﺑﺎ ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ ﺁن ﺁﺷﻨﺎ ﻧﺒﻮد» :ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاﻳﺖ را ﻋﺒﺎدت ﮐﻦ ﺗﺎ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﻧﺎن و ﺁب ﺗﺮا ﺑﺮﮐﺖ دهﻢ و ﺑﻴﻤﺎری را از ﺗﻮ دور ﮐﻨﻢ وﺗﺮا ﺑﻪ ﭘﻴﺮی ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ ،و زﻧﺖ را از ﺳﻘﻂ ﻓﺮزﻧﺪ در اﻣﺎن ﺑﺪارم ،و زﻧﺒﻮرهﺎ را ﺑﻔﺮﺳﺘﻢ ﺗﺎ ﺟﻤﻴﻊ دﺷﻤﻨﺎﻧﺖ را از ﭘﻴﺶ روﻳﺖ ﺑﺮاﻧﻨﺪ« )ﺳﻔﺮﺧﺮوج ،ﺑﺎب ﺑﻴﺴﺖ و ﺳﻮم( و اﮔﺮ از ﻣﻦ ﺁﻧﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺘﺮﺳﯽ و ﻓﺮاﺋﻀﻢ را ﺑﺠﺎ ﺁوری ،ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﻮ زﻣﻴﻦ ﭘﺮ از ﻧﻬﺮهﺎی ﺁب و ﭼﺸﻤﻪ ﺳﺎر و ﮔﻨﺪم و ﺟﻮ و اﻧﮕﻮر و اﻧﺠﻴﺮ و اﻧﺎر ﻣﯽ دهﻢ ،زﻳﺘﻮن و ﻋﺴﻞ هﻢ ﻣﯽ دهﻢ« )ﺳﻔﺮ ﺗﺜﻨﻴﻪ ،ﺑﺎب هﺸﺘﻢ( .وﻟﯽ در دو ﺁﺋﻴﻦ دﻳﮕﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪی درﻳﺎﻓﺖ ﭘﺎداش ﺑﻪ ﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮ ﻣﻮﮐﻮل ﺷﺪﻩ و ﮐﻴﻔﻴﺖ و ﮐﻤﻴﺖ ﺁن ﻧﻴﺰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ» :ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻳﺎت ﻣﺎ اﻳﻤﺎن ﺁوردﻧﺪ و ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻣﺮ ﻣﺎ ﺷﺪﻧﺪ ،از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺎ ﺧﻄﺎب رﺳﺪ ﮐﻪ ﺧﻮدﺗﺎن و هﻤﺴﺮاﻧﺘﺎن ﺑﺎ ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ وارد ﺑﻬﺸﺘﯽ ﺷﻮﻳﺪ ﮐﻪ در ﺁن ﺟﺎم هﺎی زرﻳﻦ و ﺳﺒﻮهﺎی ﺷﺮاب ﻃﺎهﺮ و ﻃﻌﺎم هﺎی ﻟﺬﻳﺬ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ دور ﺑﮕﺮداﻧﻨﺪ و هﺮ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ دل هﺎ و ﭼﺸﻢ هﺎﻳﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ در اﺧﺘﻴﺎرﺗﺎن ﮔﺬارﻧﺪ« )زﺧﺮف۶٩ ،و» ،(٧٠و هﺮ ﮐﻪ از ﻣﻘﺎم ﮐﺒﺮﻳﺎﺋﯽ ﻣﺎ ﺑﻬﺮاﺳﺪ او را دو ﺑﺎغ ﭘﺎداش ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ اﻧﻮاع ﻣﻴﻮﻩ هﺎ اﺳﺖ،از هﺮ ﮐﺪام دو ﻧﻮع ،و ﺑﻬﺸﺘﻴﺎن ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮهﺎﻳﯽ از ﺣﺮﻳﺮ و اﺳﺘﺒﺮق ﺗﮑﻴﻪ ﻣﯽ زﻧﻨﺪ و ﺣﻮرﻳﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻟﻄﺎﻓﺖ ﻳﺎﻗﻮت و ﻣﺮﺟﺎن در ﮐﻨﺎر ﺧﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن دﺳﺖ هﻴﭽﮑﺲ ﺑﺪاﻧﺎن ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ« )رﺣﻤﻦ، ۴۶ﺑﺒﻌﺪ( ...» ،و ﺷﺮاﺑﯽ ﮐﻪ ﻃﺒﻌﺶ ﭼﻮن ﮐﺎﻓﻮر و ﻃﻌﻤﺶ ﭼﻮن زﻧﺠﺒﻴﻞ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﺎن دور ﮔﺮداﻧﻨﺪ ،و ﺑﺮ ﮔﺮد ﭼﺸﻤﻪ ای ﮐﻪ ﺳﻠﺴﺒﻴﻞ ﻧﺎم دارد ﭘﺴﺮاﻧﯽ زﻳﺒﺎ روی ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻧﻮﺟﻮاﻧﻨﺪ و ﭼﻮن ﺑﺪاﻧﺎن ﺑﻨﮕﺮی ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮوارﻳﺪهﺎی ﻏﻠﻄﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﯽ ﻳﺎﻓﺖ« )دهﺮ١٨ ،و» ،(١٩و ﺁﻧﺎﻧﮑﻪ ﻧﻤﺎزهﺎی ﺧﻮد را ﺑﻄﻮر ﻣﺮﺗﺐ ﺑﺠﺎی ﺁورﻧﺪ ﻓﺮدوس ﺑﺮﻳﻦ را ﻣﻴﺮاث ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﺮد« )ﻣﻮﻣﻨﻮن ...» ،(١١-٩ ،و هﻤﺎﻧﺎ ﺑﺮای ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ درهﺎی ﺑﻬﺸﺖ ﮔﺸﻮدﻩ اﺳﺖ ،و در ﺁن ﺳﺮﻳﺮهﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺁن ﺗﮑﻴﻪ زﻧﻨﺪ و ﻣﻴﻮﻩ هﺎی ﻓﺮاوان ﺑﺨﻮرﻧﺪ و ﺷﺮاب ﮔﻮارا ﺑﻨﻮﺷﻨﺪ ،و ﺣﻮرﻳﺎن ﻣﺎهﺮو ﺑﺮ ﮔﺮداﮔﺮدﺷﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ را در روز ﺣﺴﺎب ﺑﺪاﻧﺎن وﻋﺪﻩ دادﻩ ﺑﻮدﻳﻢ« )ص.(۵۴-۴٩ ، در اﻳﻦ داد و ﺳﺘﺪ زﻣﻴﻨﯽ و ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ،ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﺳﻨﺘﯽ ﮐﻪ در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﻨﻴﺎد ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ،درﺟﻪ اﻳﻤﺎن و اﺧﻼص ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻴﭻ ﺟﺎ ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎر اﺧﻼق و ﻋﺪاﻟﺖ ﺳﻨﺠﻴﺪﻩ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ،ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎر ﻃﻮل و ﻋﺮض ﮔﻨﺒﺪ ﻣﻌﺒﺪ ﻳﺎ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻳﺎ ﻣﺮﻗﺪی ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ،و اﻧﺪازﻩ ﻃﻼﺋﯽ ﮐﻪ در ﺗﺰﻳﻴﻦ ﺁن ﺑﮑﺎر ﻣﯽ رود ،و ﺗﻌﺪاد ﮔﺎوان و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻨﺠﺶ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد .ﻣﺜﻼ ﺳﻠﻴﻤﺎن ،ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻧﻤﻮﻧﻪ ،ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺧﻮد ﺗﻮرات ﺑﺮادرش را ﺑﮑﺸﺪ ،ﮐﻤﺮ ﻣﻠﺘﺶ را در زﻳﺮ ﺑﺎر ﮐﺎر اﺟﺒﺎری و ﻣﺎﻟﻴﺎت ﺑﺸﮑﻨﺪ و ﻋﺼﻴﺎن هﺎی ﺑﺠﺎن رﺳﻴﺪﻩ ﻣﺮدم را ﺑﺪﺳﺖ ﺳﺮﺑﺎزان ﻣﺰدور ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﻮن ﺑﮑﺸﺪ ،و هﻔﺘﺼﺪ زن ﻋﻘﺪی و ﺳﻴﺼﺪ ﺟﺎرﻳﻪ در ﺣﺮﻣﺴﺮای ﺧﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﺁﻧﺎن ﭘﻴﺮوان ﺧﺪاﻳﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻳﻬﻮﻩ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﭼﺸﻢ و اﺑﺮوی اﻳﻦ هﻤﺴﺮان ﺑﺮای هﺮ ﻳﮏ از ﺧﺪاﻳﺎن ﺁﻧﺎن ﭘﺮﺳﺘﺸﮕﺎهﯽ ﺑﻨﺎ ﮐﻨﺪ ،و ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﺎن از او راﺿﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎد ﺻﺮﺻﺮ و ﺟﻦ و اﻧﺲ و ﻣﺮغ و ﻣﻮر و ﻣﺎهﯽ را در زﻳﺮ ﻓﺮﻣﺎﻧﺶ ﮔﺬارد و ﺗﺨﺖ ﺷﺎهﯽ او را ﺑﺮ دوش ﻋﻔﺮﻳﺘﺎن اﻣﮑﺎن ﻃﯽ اﻻرض دهﺪ وﺻﻴﺖ ﺣﮑﻤﺖ او را در ﺁﻓﺎق ﺑﭙﺮاﮐﻨﺪ ،هﻤﻪ
ﺻﻔﺤﻪ ١۴از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻦ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻣﻌﺒﺪی ﺑﻨﺎم ﻳﻬﻮﻩ در اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﭙﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺼﺖ ذراع ﻃﻮل و ﺳﯽ ذراع ارﺗﻔﺎع دارد و ﺳﺮاﺳﺮش زراﻧﺪود ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﻬﻨﮕﺎم ﮔﺸﺎﻳﺸﺶ ﺻﺪ و ﭼﻬﻞ هﺰار ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻳﻬﻮﻩ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ: »و ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻨﺎ ﮐﺮد ﻃﻮﻟﺶ ﺷﺼﺖ ذراع و ﻋﺮﺿﺶ ﺑﻴﺴﺖ ذراع و ارﺗﻔﺎﻋﺶ ﺳﯽ ذراع ﺑﻮد ،و ﺳﻠﻴﻤﺎن داﺧﻞ ﻣﺤﺮاب را ﮐﻪ ﻃﻮل و ﻋﺮض و ارﺗﻔﺎﻋﺶ ﺑﻴﺴﺖ ذراع ﺑﻮد ﺑﻪ ﻃﻼی ﺧﺎﻟﺺ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ ،و ﭘﻴﺶ روی ﻣﺤﺮاب زﻧﺠﻴﺮهﺎی ﻃﻼ ﮐﺸﻴﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻃﻼ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ ،و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺧﺎﻧﻪ را ﺑﻪ ﻃﻼ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺬﺑﺢ را ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺶ روی ﻣﺤﺮاب ﺑﻮد ﺑﻪ ﻃﻼ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ و در ﻣﺤﺮاب دو ﮐﺮوﺑﯽ از ﭼﻮب زﻳﺘﻮن ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﻗﺪ هﺮ ﻳﮏ از ﺁﻧﻬﺎ دﻩ ذراع ﺑﻮد و هﺮ ﺑﺎل ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻨﺞ ذراع ،و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻃﻼ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ ،زﻣﻴﻦ ﺧﺎﻧﻪ را از اﻧﺪرون و ﺑﻴﺮون ﺑﻪ ﻃﻼ ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ ،و ﺑﺠﻬﺖ در ﻣﺤﺮاب دو ﻟﻨﮕﻪ از ﭼﻮب زﻳﺘﻮن و ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ای ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﭘﻨﺞ ﺻﻨﻮﺑﺮ ﺑﻮد و ﺁﻧﻬﺎ را دو ﺗﺨﺘﻪ ﻟﻨﮕﻪ دوم ﻧﺎﻣﻴﺪ ﺑﻪ ﻃﻼﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﻘﺶ هﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﭘﻮﺷﺎﻧﻴﺪ« )ﮐﺘﺎب اول ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ،ﺑﺎب ﺷﺸﻢ(. در دوران ﮐﺸﻒ اﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺪﺳﺖ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﺋﯽ هﺎ ،در ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻤﺘﺮ از ﻳﮏ ﻗﺮن دو اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻣﺘﻤﺪن و ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺁزﺗﮏ و اﻳﻨﮑﺎ در ﻣﮑﺰﻳﮏ و ﭘﺮوی ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺑﺪﺳﺖ ﺗﻔﻨﮕﺪاران اﺳﭙﺎﻧﻴﺎﺋﯽ ﺑﮑﻠﯽ ﻣﻨﻬﺪم ﺷﺪﻧﺪ و ﻃﺒﻖ ﺁﻣﺎر ﺧﻮد ﻣﻮرﺧﺎن اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﺳﯽ ﺗﺎ ﺻﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺮدم ﺑﻮﻣﯽ اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎ در ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ژﻧﻮﺳﻴﺪ ﺗﺎرﻳﺦ ﭼﻨﺎن ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ در ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﺑﻌﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ از ﺁﻧﺎن زﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،ﭼﻮن ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﻃﻼهﺎﺋﯽ ﮐﻪ از اﻳﻦ ﮐﺸﺘﺎر ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﻪ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ ﻣﺼﺮف ﻃﻼ ﮐﺎری ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎﺋﯽ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﻳﺎ ﻗﺒﻼ در اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ﻳﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن و اﺷﺮاف و ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﻪ ﻧﺸﺎن ﺧﻠﻮص و اﻳﻤﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺁﻧﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ،ﭘﺎپ اﻋﻈﻢ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﯽ ﺗﺎم اﻻﺧﺘﻴﺎر ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ از ﺁﻧﺎن اﻇﻬﺎر رﺿﺎﻳﺖ ﮐﺮد و ﻧﻴﻤﯽ از ﺗﻤﺎم ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی ﮐﺸﻒ ﺷﺪﻩ و ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ را ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﮐﺸﻒ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ و ﻧﻴﻢ دﻳﮕﺮ را ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﭘﺮﺗﻘﺎل ﺑﺨﺸﻴﺪ و هﺮ دوی ﺁﻧﻬﺎ را ﻟﻘﺐ »ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺴﻴﺤﯽ« داد ،هﻤﺎن ﻣﺴﻴﺢ ﮐﻪ در اﻧﺠﻴﻞ از او ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ» :هﻴﭽﮑﺲ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ هﻢ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ و هﻢ ﺑﻨﺪﻩ ﻃﻼ«. در هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ،در ﺳﺎل هﺎﺋﯽ ﮐﻪ در »روﺳﻴ ِﻪ ﻣﻘﺪس« ﻋﺼﺮ ﺗﺰاری روﺳﺘﺎﺋﻴﺎن ﻣﺤﺮوم از ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﯽ هﺰار هﺰار در ﮐﺸﺘﺰارهﺎی ﺧﻮد ﺟﺎن ﻣﯽ ﺳﭙﺮدﻧﺪ ،ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎی ارﺗﺪﮐﺲ ﻏﺮق ﻃﻼ و ﺟﻮاهﺮ ﺷﺪﻧﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ در دوران ﺧﻮد ﻣﺎ، رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮری ﺳﺮزﻣﻴﻦ اﻓﺮﻳﻘﺎﺋﯽ ﻓﻘﻴﺮی ﭼﻮن ﺳﺎﺣﻞ ﻋﺎج ﮐﻪ درﺁﻣﺪ ﺳﺮاﻧﻪ ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺳﺎﮐﻨﺎﻧﺶ از روزی دو دﻻر ﺗﺠﺎوز ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ،در دﻩ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎﺗﺪرال ﺟﻬﺎن را ﺑﺎ وﺳﻌﺖ ٩٠٫٠٠٠ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ و ﺑﺎ ﮔﻨﺠﺎﻳﺶ ٧٠٠٠ﺟﺎی ﻧﺸﺴﺘﻪ و ١١٠٠٠ﺟﺎی اﻳﺴﺘﺎدﻩ و ٣٠٠٠٠٠ﺟﺎی ﺑﻴﺮون ﮐﻠﻴﺴﺎ و ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮔﻨﺒﺪ ﺟﻬﺎن ﺑﺎ ١۶٠ﻣﺘﺮ ارﺗﻔﺎع و ٧۵٠٠ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺁﺋﻴﻨﻪ ﮐﺎری ،در داﺧﻞ ﭘﺎرﮐﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ١٣٠هﮑﺘﺎر -ﺳﻪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻤﺎم وﺳﻌﺖ واﺗﻴﮑﺎن -ﺑﺎ هﺰﻳﻨ ِﻪ ﺳﻴﺼﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن دﻻر در ﮐﺸﻮر ﺧﻮد ﺑﻨﺎ ﮐﺮد ،درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ در ﻃﻮل هﻤﺎن ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﻳﻦ ﺑﻨﺎی ﺑﯽ ﻣﺼﺮف اداﻣﻪ داﺷﺖ ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت ﺁﻣﺎر ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﺳﻴﺼﺪ هﺰار زن و ﻣﺮد و ﮐﻮدک اﻓﺮﻳﻘﺎﺋﯽ در ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﻧﻪ ﭼﻨﺪان دور از ﺳﺎﺣﻞ ﻋﺎج از ﻗﺤﻄﯽ ﺟﺎن ﺳﭙﺮدﻧﺪ. ﻣﺴﺠﺪ ﺳﻠﻄﺎن ﺣﺴﻦ دوم در ﮐﺎزاﺑﻼﻧﮑﺎ ،ﺑﺼﻮرت ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﺴﺠﺪ ﺟﻬﺎن ،ﺑﺎ ٣٠٠ﻣﺘﺮ ﻃﻮل و ١٠٠ﻣﺘﺮ ﻋﺮض و ۶٠ ﻣﺘﺮ ارﺗﻔﺎع و ﺑﺎ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﻨﺎز ِﻩ اﺳﻼﻣﯽ ﺟﻬﺎن ﮐﻪ ﺑﺎ اﺣﺘﺴﺎب دﺳﺘﮕﺎﻩ Laserﺑﺎﻻی ﺁن ٢٠٠ﻣﺘﺮ ارﺗﻔﺎع دارد ﻳﮑﯽ دﻳﮕﺮ از هﻤﻴﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﻣﺴﺠﺪ اﺳﻼﻣﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ ﮐﺎﻓﺮ ﻓﺮاﻧﺴﻮی ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﺋﯽ ﻣﻬﻨﺪﺳﺎن ﻓﺮاﻧﺴﻮی و ﺑﺎ ﺗﮑﻨﻮﻟﮋی اروﭘﺎﺋﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺣﺖ ٢٠٠٠٠ﻣﺘﺮ زﻳﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﺳﻘﻒ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺎز ﺷﺪن ﺁن و ﺻﺤﻦ ٨٠٠٠٠ﻣﺘﺮی ﺁن و ﻣﺴﺎﺣﺖ ﮐﻠﯽ ﻧﻪ هﮑﺘﺎری ﺁن و ﺑﺎ ٣٠٠٠٠٠ﻣﺘﺮ ﻣﮑﻌﺐ ﺑﺘﻮن و ۴٠٠٠٠ﺗﻦ ﻓﻮﻻدی ﮐﻪ در ﺁن ﺑﮑﺎر رﻓﺘﻪ ،از ﻧﻈﺮ ﻣﺎﻟﯽ ﺷﺸﺼﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن دﻻر هﺰﻳﻨﻪ ﺑﺮداﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،در ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭘﻮل ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺠﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﻳﻦ ﺑﻨﺎی ﻣﻄﻠﻘًﺎ ﻏﻴﺮ ﻻزم در ﮐﺸﻮری ﮐﻪ ﺑﻴﺶ از ﻳﮑﻬﺰار ﻣﺴﺠﺪ دﻳﮕﺮ دارد ،ﺑﻤﺼﺮف اﺟﺮای ﻃﺮح هﺎی ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و ﺁﻣﻮزﺷﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺴﻴﺎر ﺿﺮوری ﺗﺮی در ﺧﻮد ﻣﺮاﮐﺶ ﻳﺎ ﺑﻤﺼﺮف ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﮔﺮﺳﻨﮕﺎن و ﻗﺤﻄﯽ زدﮔﺎن ﮐﺸﻮرهﺎی دﻳﮕﺮ اﻓﺮﻳﻘﺎﺋﯽ ﮐﻪ در هﻤﺎن ﺳﺎل هﺎی ﺑﻨﺎی اﻳﻦ ﻣﺴﺠﺪ دﺳﺘﻪ دﺳﺘﻪ ﺟﺎن ﻣﯽ ﺳﭙﺮدﻧﺪ رﺳﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻮرد ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ را ﺑﺎ هﻤ ِﻪ اﻳﻦ وﻳﮋﮔﯽ هﺎ در اﻳﺮان وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ در ﻣﻮرد ﺁراﻣﮕﺎهﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺣﺘﯽ ﺑﻨﺎم ﺧﺪا ﻧﻴﺰ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻳﮑﯽ از ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺗﺎم اﻻﺧﺘﻴﺎر او ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﮔﺰارش ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪاﻧﺮا در روزﻧﺎﻣﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺗﻬﺮان ) ١۶اﺳﻔﻨﺪ (١٣٧١ﻣﯽ ﺗﻮان ﺧﻮاﻧﺪ .ﺑﻤﻮﺟﺐ اﻳﻦ ﮔﺰارش ﻣﺮﻗﺪ و ﻣﺼﻼی اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ در ﺑﻬﺸﺖ زهﺮا ﺑﻨﺎﺋﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺷﺸﺼﺪهﺰار ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﻓﻀﺎی ﺳﺮ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ،ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻣﺴﻘﻔﯽ ﺑﻪ ﻃﻮل ﻳﮏ ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ و ﻋﺮض ﺑﻴﺶ از ﻧﻴﻢ ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﺮا در هﻴﭽﻴﮏ از دﻳﮕﺮ ﺑﻨﺎهﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﺟﻬﺎن ،ﭼﻪ اﺳﻼﻣﯽ ،ﭼﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ،ﭼﻪ ﻳﻬﻮدی
ﺻﻔﺤﻪ ١۵از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
و ﭼﻪ ﻣﺬاهﺐ »ﻏﻴﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .اﻳﻦ »ﺣﺮم ﻣﻄﻬﺮ« ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺑﻨﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ ﺑﻠﮑﻪ اﺻﻮﻻ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺑﻨﺎی ﻧﻮع ﺧﻮد در ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن اﺳﻼم اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ وﺳﻌﺖ ﺁن از ﻣﺠﻤﻮع وﺳﻌﺖ ﻣﺮﻗﺪ رﺳﻮل اﺳﻼم در ﻣﺪﻳﻨﻪ و ﻣﺮﻗﺪهﺎی ﻋﻠﯽ ﺑﻦ اﺑﻴﻄﺎﻟﺐ و ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ و ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ و ﻋﻠﯽ ﺑﻦ رﺿﺎ و ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﯽ وﻋﻠﯽ اﻟﻨﻘﯽ و ﺣﺴﻦ ﻋﺴﮑﺮی ﻳﻌﻨﯽ هﻔﺖ اﻣﺎم ﺷﻴﻌﻪ ﮐﻪ ﺁراﻣﮕﺎﻩ هﺎی ﻣﺠﻠﻠﯽ در ﺧﺎک ﻋﺮاق و اﻳﺮان دارﻧﺪ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣﯽ رود. ﺷﺎﻳﺪ ﻧﻴﺎزی ﺑﺪﻳﻦ ﻳﺎد ﺁوری ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﻴﺰ ،ﭼﻮن در زﻣﺎن ﺳﻠﻴﻤﺎن ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ و ﭘﺎدﺷﺎهﺎن »ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺴﻴﺤﯽ« اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ و ﺗﺰارهﺎی روﺳﻴﻪ ﻣﻘﺪس ،اﻳﻦ ﻣﺮﻗﺪ و ﻣﺼﻼی ﻣﻄﻬﺮ ﺑﺎ ﺑﻮدﺟﻪ ای دو ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻری در ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ دﺳﺖ ﮐﻢ ﻳﮏ ﺳﻮم ﻣﺮدم اﻳﺮان در زﻳﺮ ﻣﺮز ﻓﻘﺮ ﺑﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ،و در ﺑﻘﻴﻪ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﻧﻴﺰ ﮐﻪ وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ ﻣﺪﻋﯽ رهﺒﺮی ﺁن ﺑﻮد روزاﻧﻪ هﺰاران ﮐﻮدک از ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ و ﺑﻴﻤﺎری ﺟﺎن ﻣﯽ ﺳﭙﺎردﻧﺪ. در هﻤﺎن زﻣﺎن اﻋﻼم ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﺼﻼی اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ در ﺑﻬﺸﺖ زهﺮا ﻳﮏ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻓﺎرﺳﯽ ﭼﺎپ ﺁﻟﻤﺎن ﺣﺴﺎب ﮐﺮد ﮐﻪ هﺰﻳﻨﻪ ای ﮐﻪ ﺑﺪﻳﻨﮑﺎر ﺑﻴﻔﺎﻳﺪﻩ و ﻣﻄﻠﻘﺎ ﻏﻴﺮ ﻻزم اﺧﺘﺼﺎص دادﻩ ﺷﺪﻩ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻤﺼﺮف ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻳﮑﺼﺪ ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن، ﻳﺎ دﻩ هﺰار ﻣﺪرﺳﻪ ،ﻳﺎ ﭼﻬﻞ هﺰار ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮای هﻤﺎن »ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﺎﻧﯽ« رﺳﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ رژﻳﻢ »وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ« ﺑﺎ ادﻋﺎی ﺧﺪﻣﺖ ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺑﺪاﻧﺎن ﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ ﻗﺪرت ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد. ...و ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺬﮐﺮ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﻧﻴﺎزی ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼف ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺟﻬﺎن ﺳﺎﻣﯽ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﻬﺸﺖ ﺁن ﺟﻬﺎﻧﯽ را ﻗﺎﻧﻮن راﻳﺞ ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ ،ﮔﺮاﻳﺶ ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﻪ ﺁرﻣﺎن هﺎﺋﯽ واﻻ و ﻓﺪاﮐﺎری ﺁﻧﺎن در راﻩ اﻳﻦ ﺁرﻣﺎن هﺎ ،در ﺣﺪ ﻗﺒﻮل داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ و ﺣﺘﯽ ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﻣﺮگ ،هﻴﭽﻮﻗﺖ اﻟﺰاﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﻗﻊ ﭘﺎداﺷﯽ هﻤﺮاﻩ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ .در ﺳﺮاﺳﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺮدﻣﯽ ﺑﻴﺸﻤﺎر در راﻩ دﻓﺎع از ﺁب و ﺧﺎک ﺧﻮد ﺑﯽ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺰدی اﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻳﺎ ﺁن ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .هﺰاران ﺷﻮاﻟﻴﻪ ﻗﺮون وﺳﻄﯽ ﺑﺎ ﺷﻌﺎر ﺟﻮاﻧﻤﺮدی و ﻣﺮداﻧﮕﯽ داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺟﺎن ﺑﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ و هﺰاران دﻳﮕﺮ در دوران ﻣﺸﺮوﻋﻴﺖ ﺟﻨﮓ هﺎی ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ ) (duelﺑﻨﺎم ﺷﺮاﻓﺖ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﺮگ رﻓﺘﻪ اﻧﺪ ،و ﺻﺪهﺎ هﺰار ژاﭘﻨﯽ در ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﺎ اﻧﮕﻴﺰﻩ ای ﻣﺸﺎﺑﻪ »هﺎراﮔﻴﺮی« ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ در ﻗﺮن ﻣﺎ ﻣﻴﻠﻴﻮن هﺎ ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺖ ﺿﺪ ﻣﺬهﺐ و ﺿﺪ ﺧﺪا در اﻧﻘﻼب هﺎی ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺘﯽ روﺳﻴﻪ و ﭼﻴﻦ و دﻳﮕﺮ ﮐﺸﻮرهﺎ ،در ﺣﻤﺎﺳﻪ هﺎﺋﯽ ﭼﻮن اﺳﺘﺎﻟﻴﻨﮕﺮاد و ﻟﻴﻨﮕﺮاد ،ﺑﺨﺎک اﻓﺘﺎدﻧﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ هﻴﭽﮑﺪام از ﺁﻧﻬﺎ اﻧﮕﻴﺰﻩ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻮﻋﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،و در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ اﻟﺰاﻣﺎ ﺗﻘﻮی ﺑﺎ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﺧﻮاهﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻮدا ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ و ﭼﻮن ﻋﺎرف ﭘﺎرﺳﯽ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ: ﻣﺎ ز دوﺳﺖ ﻏﻴﺮ از دوﺳﺖ ،ﻣﻘﺼﺪی ﻧﻤﯽ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺣــــــﻮر و ﺟــــﻨـــﺖ ای زاهـﺪ ،ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﺎد ارزاﻧﯽ! * * * ﻣﻨﻄﻖ دﻳﮕﺮی ﮐﻪ در ﺟﻬﺎن هﺎی »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم ﻣﺸﮑﻞ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺠﺰ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و ﺟﺰ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ اﺳﻼم راهﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺗﮑﻠﻴﻒ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ ﭘﻴﺶ از ﻇﻬﻮر اﻳﻦ دو ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺁﻣﺪﻩ و از ﺟﻬﺎن رﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد؟ از ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻧﺴﺎن هﺎ در روی زﻣﻴﻦ ﺣﺪودًا ﺳﻪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎل و از ﭘﻴﺪاﻳﺶ اﻧﺴﺎن هﺎی هﻮﺷﻤﻨﺪ Homo Sapiensﮐﻪ ﺑﺸﺮ اﻣﺮوزی در ﺁﻧﺎن رﻳﺸﻪ دارد ﺳﯽ ﺗﺎ ﺳﯽ و ﭘﻨﺠﻬﺰار ﺳﺎل ﻣﯽ ﮔﺬرد .اوﻟﻴﻦ ﺗﻤﺪن هﺎ ﻧﻴﺰ ﭘﻨﺞ ﺗﺎ هﻔﺖ هﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ از ﺁﻏﺎز ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺗﻨﻬﺎ دوهﺰار ﺳﺎل و از ﻇﻬﻮر اﺳﻼم ﺗﻨﻬﺎ هﺰار و ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎل ﻣﯽ ﮔﺬرد .اﮔﺮ هﻴﭽﮑﺪام از ﺁدﻣﻴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ دوهﺰار ﺳﺎﻟﻪ در روی زﻣﻴﻦ زﻳﺴﺘﻪ اﻧﺪ راهﯽ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﭼﻪ دﻟﻴﻠﯽ ،و ﺑﺎ ﭼﻪ ﻣﺠﻮزی ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ راﻩ را ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ و ﺗﺎزﻩ در ﻣﻴﺎن ﺁدﻣﻴﺎن هﻤﻴﻦ دوهﺰار ﺳﺎﻟﻪ ﻧﻴﺰ ،ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ ﭼﻮن ﺑﻮﻣﻴﺎن اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ ﻳﺎ اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎﺋﯽ ﻳﺎ ﻣﺮدم اﻓﺮﻳﻘﺎی ﺳﻴﺎﻩ اﺳﺎﺳًﺎ ﻧﺎﻣﯽ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻳﺎ از اﺳﻼم ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ و ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ اﺑﺪاﻻﺑﺎد در ﺁﺗﺶ دوزخ ﺑﺴﻮزﻧﺪ ﻳﺎ در ﺑﯽ ﺗﮑﻠﻴﻔﯽ ﺑﺮزخ ﺑﺴﺮ ﺑﺮﻧﺪ؟ وﻳﻞ ﮐﻴﻨﮕﺴﻠﻨﺪ ﻣﺘﻔﮑﺮ اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ در ﮐﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ در ارزﻳﺎﺑﯽ هﻤﻴﻦ ﻣﻌﻤﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ: »اﮔﺮ ﺑﺎ ﻣﺮگ ﻋﻴﺴﯽ در روی ﺻﻠﻴﺐ ﮔﻨﺎهﮑﺎراﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از او ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ﻳﺎ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ رﺳﺘﮕﺎر ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﺗﮑﻠﻴﻒ ﻏﺎرﻧﺸﻴﻨﺎن ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﺎرﻳﺦ و ﺑﻴﺎﺑﺎن ﻧﺸﻴﻨﺎن و ﭘﻴﺮوان ﻣﺬاهﺐ ﻗﺒﻞ ازﻣﺴﻴﺢ -ﻣﺬاهﺒﯽ ﮐﻪ در ﺑﺮﺧﯽ از ﺟﻬﺎت هﻤﭙﺎﻳﻪ و ﺷﺎﻳﺪ هﻢ ﻋﺎﻟﻴﺘﺮ ازﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻮدﻧﺪ -ﭼﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد؟ ﺁﻳﺎ هﻴﭽﮑﺪام از اﻳﻦ ﻣﻴﻠﻴﻮن هﺎ ﺁدم ﻣﺎﻗﺒﻞ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﺒﺎﻳﺪ اﻧﺴﺎن ﻣﺤﺴﻮب ﺷﻮﻧﺪ،
ﺻﻔﺤﻪ ١۶از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
و اﻳﻦ اﻣﺘﻴﺎز ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺗﻌﻠﻖ ﮔﻴﺮد ﮐﻪ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ اﺗﻔﺎق ﺑﻌﺪ از ﻣﺮگ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ و ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ از ﺑﺨﺖ دﺳﺘﻴﺎﺑﯽ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ اﺑﺪی ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﺪﻩ اﻧﺪ؟« ﺣﺘﯽ ﺑﺮای ﻣﻮﻣﻨﺎن ﭘﺮ و ﭘﺎ ﻗﺮص ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺮﺳﺸﯽ ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﺻﻠﺤﺎی ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﺑﺎزی هﺎی »ﻓﻴﻠﺴﻮﻓﺎﻧﻪ« ﺑﺮای ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﺋﯽ ﺑﺪﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ وا ﻣﯽ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﻧﻤﻮﻧﻪ ای از اﻳﻦ ﺑﻨﺪ ﺑﺎزی را در ﮐﻤﺪی اﻟﻬﯽ داﻧﺘﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ در ﺁن ﺳﺨﻨﻮر ﺑﺰرگ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺬهﺒﯽ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﺋﯽ ﻧﻪ ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﭼﻮن هﻤﺮ و ﺑﻘﺮاط و ﺟﺎﻟﻴﻨﻮس و اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ را ﮐﻪ ﻋﻤﻴﻘﺎ ﻣﻮرد اﺣﺘﺮام و ﻋﻼﻗﻪ اوﻳﻨﺪ در ﺁﺗﺶ دوزخ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ و ﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻧﺒﻮدﻧﺸﺎن در ﺑﻬﺸﺖ ﺟﺎی دهﺪ ،و ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﭘﻨﺎهﮕﺎهﯽ ﺑﻨﺎم limboﺑﺮای ﺁﻧﺎن ﻣﯽ ﺳﺎزد ﮐﻪ در ﻋﻴﻦ ﺁﻧﮑﻪ در دوزخ ﺟﺎی دارﻧﺪ ﺁﺗﺶ دوزخ ﺑﺪاﻧﺎن راهﯽ ﻧﺪارد. در ﻣﻌﺘﻘﺪات اﺳﻼﻣﯽ ﺟﺎﺋﯽ ﺑﺮای ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻨﺎهﮕﺎﻩ در درون دوزخ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر ﮐﺴﺎﻧﯽ ﭼﻮن ﺳﻘﺮاط ،ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺁﻳﺖ اﷲ ﺧﻤﻴﻨﯽ او را »ﻓﻴﻠﺴﻮف ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻋﻈﻴﻢ اﻟﺸﺄﻧﯽ« داﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ »ﻣﺮدم را از ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﯽ و از ﺷﺮک ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﻔﯽ ﮐﺮد« ،و ﭼﻮن اﻓﻼﻃﻮن ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ هﻤﻴﻦ ﺁﻳﺖ اﷲ »ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ اﺳﺖ و از ﺑﺰرﮔﺎن ﺣﮑﻤﺖ اﻟﻬﯽ اﺳﺖ«، و ﭼﻮن ﻓﻴﺜﺎﻏﻮرث ﮐﻪ »ﻋﻠﻢ اﻟﻬﻴﺎت را از ﺣﻀﺮت ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻧﺒﯽ اﺧﺬ ﮐﺮد« ﻣﺤﮑﻮم ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن دﻳﮕﺮ ﮐﺎﻓﺮان ﺑﺮای هﻤﻴﺸﻪ در ﺁﺗﺶ دوزخ ﺑﺴﻮزﻧﺪ ،وﻟﻮ اﻳﻨﮑﻪ هﻴﭽﻴﮏ از ﺁﻧﺎن در دوران ﺁﺋﻴﻦ هﺎی اﺳﺎﻃﻴﺮی ﺧﻮد اﺻﻮﻻ ﻧﺎﻣﯽ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻳﺎ از اﺳﻼم ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ. * * * ﻣﻮرد ﻣﻌﺠﺰﻩ ،ﮐﻪ هﺮ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻳﻬﻮدی از ﺁن ﺑﺼﻮرت ﮔﺴﺘﺮدﻩ ای ﺑﻬﺮﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ وﻟﯽ در ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻏﻴﺮ ﻳﻬﻮدی ﺟﺎﺋﯽ ﻧﺪارد ،ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﻣﻮردی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن اﻳﻦ هﺮ ﺳﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ روﻳﺎروی ﺟﻬﺎن داﻧﺶ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﮐﺎﺋﻨﺎﺗﯽ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﮔﺮدش ﻣﻴﻠﻴﺎردهﺎ ﮐﻬﮑﺸﺎن ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﭼﻨﺎن ﻓﺮاﮔﻴﺮ و واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ در ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﮑﻢ دور ﺗﺴﻠﺴﻞ ﻧﻈﻢ ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﺎﺋﻨﺎت را ﺑﺮهﻢ ﻣﯽ زﻧﺪ و دﻳﮕﺮ ﻧﻪ زﻣﻴﻨﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ و ﻧﻪ ﺁدﻣﻴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ هﺎ را ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و از ﺁﻧﻬﺎ ﻋﺒﺮت ﮔﻴﺮﻧﺪ .وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﯽ اﻟﻤﺜﻞ ﻳﻮﺷﻊ ،ﺷﻤﺸﻴﺮﮐﺶ ﻳﻬﻮﻩ، ﺑﺎ اﺷﺎرﻩ اﻧﮕﺸﺖ ﺧﻮد ﺧﻮرﺷﻴﺪ را در ﺁﺳﻤﺎن از ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎز ﻣﯽ دارد ﺗﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﺮای ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻴﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،از دﻳﺪﮔﺎﻩ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻓﺮاﮔﻴﺮ ﮐﺎﺋﻨﺎﺗﯽ ﭘﻴﺎﻣﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﺠﺰﻩ ای اﻳﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﺮاﺳﺮ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﺷﻤﺴﯽ ﺑﺮهﻢ رﻳﺰد، و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن ﻧﻈﻢ ﮐﻬﮑﺸﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﺷﻤﺴﯽ ﻣﺎ ﺟﺰﺋﯽ از ﺁن اﺳﺖ ﺑﻬﻢ ﺑﺨﻮرد ،و ﭼﻨﻴﻦ اﺧﻼﻟﯽ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﻈﻢ ﮐﺎﺋﻨﺎﺗﯽ ﻣﻴﻠﻴﺎردهﺎ ﮐﻬﮑﺸﺎن دﻳﮕﺮ را ﻓﺮوﭘﺎﺷﺪ ،و هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﺑﻦ ﻧﻮن ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﭼﻨﺪ هﺰار ﻣﺮد و زن و ﮐﻮدک ﻓﻠﮑﺰدﻩ ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮی را در ارض ﮐﻨﻌﺎن ﺑﮑﺸﺪ. ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻌﺠﺰﻩ از هﻤﺎن ﺁﻏﺎز ﺣﺘﯽ ﻣﻮرد ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪاﻧﯽ ﺑﺰرگ از ﺧﻮد ﻣﺬاهﺐ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ از زﻣﺮﻩ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺗﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ از زﮐﺮﻳﺎی رازی و اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ و ﺑﻴﺮوﻧﯽ در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ،اﺳﭙﻴﻨﻮزا و ﻧﻴﻮﺗﻦ و ﻓﺮوﻳﺪ و اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ در دﻧﻴﺎی ﻳﻬﻮد ،وﻟﺘﺮ و داروﻳﻦ و ﻧﻴﭽﻪ و ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﺑﺰرﮔﺎن ﻋﻠﻢ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﭼﻨﺪ ﻗﺮن اﺧﻴﺮ در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﺎم ﺑﺮد و ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺟﺎﻟﺐ رازی را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﻌﺎر ﻣﺸﺘﺮک ﺁﻧﻬﺎ ﻳﺎدﺁوری ﮐﺮد ﮐﻪ داﺳﺘﺎن هﺎی ﻣﻌﺠﺰات را ﻻﻻﺋﯽ هﺎی ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﺎن ﻟﻘﺐ دادﻩ ﺑﻮد ،ﻳﺎ ﮔﻔﺘﻪ اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ را ﮐﻪ ﻋﻨﻮان ﮐﺮدن ﭼﻴﺰی ﺑﻨﺎم ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺗﻤﺴﺨﺮ و ﺗﺤﻘﻴﺮ ﮐﻠﻴﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺟﻬﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ اﺳﺖ و ﻃﺮح ﺁن در ﺷﺄن هﻴﭻ ﻣﺬهﺐ واﻗﻌﯽ ﻧﻴﺴﺖ. ارزﻳﺎﺑﯽ دﻗﻴﻘﯽ از ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻌﺠﺰﻩ را در دﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮ ﻓﻠﺴﻔﯽ وﻟﺘﺮ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺑﺮﺗﺮﻳﻦ دﺳﺘﺎوردهﺎی ﻓﻠﺴﻔﯽ و ادﺑﯽ »ﻗﺮن ﻓﺮوغ« اروﭘﺎ اﺳﺖ ،ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ: »ﻣﻔﻬﻮم ﻳﮏ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻧﻘﺾ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﻨﻴﺎدی و اﺑﺪی ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﮐﺎﺋﻨﺎت اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ وﺿﻊ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻧﺒﺎﻳﺪ و ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻘﺾ ﺷﻮد .ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا وﺿﻊ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد او ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺗﻌﻠﻴﻖ درﺁﻳﺪ .وﻟﯽ ﺑﺮای ﭼﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ داﻧﺎ اﺳﺖ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ را ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ داﻧﺪ ﺧﻮدش ﺁﻧﺮا ﻧﻘﺾ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد؟ داﻧﺎﺋﯽ ﻣﻄﻠﻖ او ﻣﻄﻠﻘﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻋﻈﻴﻢ را ﺑﻪ ﮐﺎﻣﻠﺘﺮﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ درﺁوردﻩ ﺑﺎﺷﺪ، و اﮔﺮ اﺣﺘﻤﺎل ﺁن وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﺁن ﻧﻘﺼﯽ ﺑﺮوز ﮐﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ وی ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﺮ ﺁن ﺁﮔﺎهﯽ داﺷﺘﻪ و اﻳﻦ ﻧﻘﺺ را ﺑﺮﻃﺮف ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ .واﻧﮕﻬﯽ ﮐﺎرهﺎی ﺧﺪا ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ دﻟﻴﻠﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﭼﻪ دﻟﻴﻠﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ وی ﺑﺮای ﻣﺪﺗﯽ ﻧﻈﻢ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﺪﻩ ﺧﻮد را ﺑﺮهﻢ ﺑﺰﻧﺪ؟ در اﻳﻨﺠﺎ ﻧﻴﺰ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺁدﻣﻴﺎن اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﻴﺮد .وﻟﯽ در اﻳﻨﺼﻮرت ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﮐﺎر ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻣﻨﺎﻓﻊ هﻤﻪ ﺁدﻣﻴﺎن اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد و ﻧﻪ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﭼﻨﺪ ﺁدم ﻣﻌﻴﻦ، ﻳﻌﻨﯽ اﻳﻨﮑﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ هﻤﻪ ﮐﺎﺋﻨﺎت ،ﮔﺮدش دﺳﺘﮕﺎهﯽ را ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ او را در ﺣﺮﮐﺖ دارد ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻟﻄﻒ ﺻﻔﺤﻪ ١٧از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﺧﺎﺻﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﻮﺟﻮد ﻣﻌﻴﻦ ﺧﻮد در ﮔﻮﺷﻪ ای از اﻳﻦ ﺟﻬﺎن دارد ،ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﻨﺪ! و ﺗﺎزﻩ اﮔﺮ ﻓﺮض ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎ اﻋﻄﺎی اﻣﺘﻴﺎزاﺗﯽ ﺧﺎص ﮔﺮوﻩ ﮐﻮﭼﮑﯽ از اﻧﺴﺎن هﺎ را ﺑﺮ دﻳﮕﺮان ﺑﺮﺗﺮی دهﺪ ،ﭼﻪ ﺿﺮورﺗﯽ دارد ﮐﻪ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﺎر ﺁن ﻧﻈﻤﯽ را ﮐﻪ ﺧﻮدش ﺑﺮای هﻤ ِﻪ زﻣﺎن هﺎ و ﺑﺮای هﻤ ِﻪ ﻣﮑﺎن هﺎ ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺑﺮهﻢ ﺑﺰﻧﺪ ،و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮهﻢ ﺑﺰﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﻮﺟﻮد ذرﻩ ﺑﻴﻨﯽ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﻮﺟﻮد ذرﻩ ﺑﻴﻨﯽ دﻳﮕﺮش ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺪان هﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ را ﮐﻪ ﺑﺼﻮرت اﺑﺪی و ﺑﺮای هﻤﻪ ﺟﻬﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدم ﺑﻪ ﺗﻌﻠﻖ درﻣﯽ ﺁورم ﺗﺎ ﺷﺎﻳﺪ از اﻳﻦ راﻩ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮدم ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﺁن ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﺪم اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮ ﺷﻮد .ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﺠﺰﻧﻤﺎﺋﯽ ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﻧﺸﺎن ﻗﺪرت ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺸﺎن ﺿﻌﻒ او اﺳﺖ ،و ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻣﯽ دهﻨﺪ در ﻋﻤﻞ ﺑﺪو ﺗﻮهﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، زﻳﺮا ﻋﻤﻼ او را ﺿﻌﻴﻒ و دﻣﺪﻣﯽ ﻣﯽ ﺷﻤﺎرﻧﺪ .ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﺧﺪا اﺳﺖ«. اﺗﻘﺎﻗﺎ ﺧﻮد ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺑﺮداﺷﺖ هﺎی واﺣﺪی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﺎهﻢ ﺗﻮاﻓﻖ ﻧﺪارﻧﺪ .ﻣﺜﻼ ﺗﻠﻤﻮد هﺮ ﭼﻬﻞ ﻣﻌﺠﺰﻩ ای را ﮐﻪ در اﻧﺠﻴﻞ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺳﺤﺮ و ﺟﺎدوی ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ ﻣﯽ داﻧﺪ و ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺪﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ اﻋﺪام ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺎدوﮔﺮی ﻣﯽ ﮐﺮد ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻬﻤﯽ از ﻣﻌﺠﺰات ﻣﻨﺴﻮب ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﺗﮑﺮار هﻤﺎن ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺧﻮد ﺗﻮرات ﺑﻪ ﭘﻴﻤﺒﺮان اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﻧﻴﺰ ،ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮد ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺪﻋﯽ ﻣﻌﺠﺰﻩ ای ﻧﺸﺪﻩ و ﻗﺮﺁن دﺳﺖ ﮐﻢ در ﭘﻨﺞ ﻣﻮرد اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ، ﺑﺴﻴﺎری از ﻓﻘﻴﻪ هﺎی ﺑﺰرﮔﻮار هﻤﭽﻨﺎن دو ﭘﺎ را در ﻳﮏ ﮐﻔﺶ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان دﻳﮕﺮ ﻣﻌﺠﺰات ﻣﺘﻌﺪد ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم ﮐﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ زﻳﺎدﺗﺮ از هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ. در ﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ» :ﮐﺎﻓﺮان ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﭼﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺁﻳﺎت و ﻣﻌﺠﺰﻩ ای ﻧﻔﺮﺳﺘﺎد؟ ﺑﺪاﻧﺎن ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ وﻇﻴﻔﻪ ای ﮐﻪ ﺗﻮ داری ارﺷﺎد ﺁﻧﻬﺎ و هﺸﻴﺎر ﮐﺮدﻧﺸﺎن اﺳﺖ« )رﻋﺪ ...» ،(٧،و ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﭼﺮا ﺑﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ای از ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺎزل ﻧﻤﯽ ﺷﻮد؟ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﻏﻴﺐ ﺗﻨﻬﺎ از ﺁن ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ« )ﻳﻮﻧﺲ» ،(٢٠ ،ﮔﻔﺘﻨﺪ ﭼﺮا ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺮ او ﻓﺮود ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ؟ وﻟﯽ ﺁﻳﺎ ﺑﺮای ﺁﻧﺎن اﻳﻦ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ اﻳﻢ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﻴﺴﺖ؟« )ﻋﻨﮑﺒﻮت» ،(۵٠ ،اﻳﻨﻬﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ )ﻣﺤﻤﺪ( ﻗﺮﺁن را ﺑﻪ ﺧﺪا اﻓﺘﺮا ﺑﺴﺘﻪ و اﻳﻦ ﮐﺘﺎب از ﺧﻮد او اﺳﺖ .ﺑﺪاﻧﺎن ﺑﮕﻮ اﮔﺮ راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﻴﺪ ﺷﻤﺎ هﻢ دﻩ ﺳﻮرﻩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁن از ﭘﻴﺶ ﺧﻮد ﺑﻴﺎورﻳﺪ و هﺮﮐﺲ را هﻢ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺑﻪ ﻳﺎری ﺑﻄﻠﺒﻴﺪ ،و اﮔﺮ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ﭘﺲ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﻗﺮﺁن از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﺎزل ﺷﺪﻩ اﺳﺖ« )هﻮد١۶ ،و ،(١٧و اﮔﺮ هﻢ ﺟﻦ و اﻧﺲ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﻧﺪ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻧﻈﻴﺮ اﻳﻦ ﻗﺮﺁن را ﻓﺮاهﻢ ﺁورﻧﺪ وﻟﻮ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ« )ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ .(٨٧ ،وﻋﻠﻴﺮﻏﻢ اﻳﻦ ﺗﺄﮐﻴﺪهﺎی ﺻﺮﻳﺢ ﻗﺮﺁن ،وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ اﻳﺮان در ﻣﻘﺎم ﺳﺨﻨﮕﻮی هﻤﻪ ﮐﺎﺳﻪ هﺎی ﮔﺮﻣﺘﺮ از ﺁﺷﯽ ﮐﻪ از زﻣﺎن درﮔﺬﺷﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﺎ ﻋﺼﺮ ﻣﻼﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻣﺠﻠﺴﯽ ﺷﻤﺎر روزاﻓﺰوﻧﯽ از ﻣﻌﺠﺰات را ﺑﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ اﻧﺪ ،در ﮐﺸﻒ اﻻﺳﺮار ﺧﻮد ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ: »ﻣﺮﺣﻮم ﻣﺠﻠﺴﯽ در ﮐﺘﺎب ﺣﻖ اﻟﻴﻘﻴﻦ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺑﻴﺎن ﻣﺠﻤﻠﯽ از ﻣﻌﺠﺰات ﺣﻀﺮت رﺳﻮل اﷲ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﮑﻪ ﺣﻘﺘﻌﺎﻟﯽ هﻴﭻ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی را ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻋﻄﺎ ﻧﮑﺮد ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺜﻞ ﺁن و زﻳﺎدﻩ ﺑﺮ ﺁﻧﺮا ﺑﺮ ﺁن ﺣﻀﺮت ﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،و ﻣﻌﺠﺰات ﺁن ﺣﻀﺮت را اﺣﺼﺎ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮐﺮد ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻦ ﺧﻮد زﻳﺎدﻩ از هﺰار ﻣﻌﺠﺰﻩ او را در ﺳﺎﻳﺮ ﮐﺘﺐ ﺁوردﻩ ام .ﭘﺲ وارد ﻣﯽ ﺷﻮد در ﺑﻴﺎن ﻣﻌﺠﺰات ﺁن ﺣﻀﺮت ﺑﻄﻮر ﺗﻔﺼﻴﻞ از ﻗﺒﻴﻞ زﻧﺪﻩ ﮐﺮدﻩ ﻣﺮدﮔﺎن و ﺷﻔﺎ دادن ﺑﻴﻤﺎران و اﻳﻦ ﻧﻮع زﻳﺎدﻩ از ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺼﺮ ﺗﻮان ﮐﺮد .و ﮔﻤﺎن ﻧﺪارم در ﺗﻤﺎم ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن و در ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻠﻞ ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎری و دﻳﮕﺮ ﻃﻮاﻳﻒ ﮐﺴﯽ ﭘﻴﺪا ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻣﺎ و ﺷﻤﺎ هﻴﭻ ﻧﺸﻨﻴﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﮐﻮری را ﺷﻔﺎ دادﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺑﻴﻤﺎری را ﺧﻮب ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ«. اﻟﺒﺘﻪ ﻓﻬﺮﺳﺖ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﺰات ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ای ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم اﻧﺠﺎم دادﻩ و ﺧﻮد از ﺁن ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺁﻳﺖ اﷲ ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺁوردﻩ اﺳﺖ ﻣﺤﺪود ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ،زﻳﺮا هﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﺁن ،ﺷﻴﺦ ﻣﻔﻴﺪ ،ﻓﻘﻴﻪ ﻗﺪر اول ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ، در »اﻟﮑﻨﺖ اﻻﻋﺘﻘﺎدﻳﻪ« ﺧﻮد ﮐﻪ اﺳﺎس ﻋﻘﻴﺪﺗﯽ ﻣﮑﺘﺐ ﺷﻴﻌﻪ داﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ از ﻣﻌﺠﺰات دﻳﮕﺮی ﭼﻮن ﻧﺎﻟﻪ درﺧﺖ ﺧﺮﻣﺎ ،و ﺟﻮﺷﻴﺪن ﺁب از ﻣﻴﺎن اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ،و ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺷﺘﺮ ﺑﺪو ،و ﺳﻼم ﺁهﻮ ،و ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺑﺰﻏﺎﻟﻪ ﺑﺮﻳﺎن ،و ﻋﺮض ﺣﺎل ﮔﺮگ ،و اﻟﺘﻤﺎس ﺳﻮﺳﻤﺎر ،و راﻩ رﻓﺘﻦ ﺳﻨﮓ و ﻣﻮارد ﻣﺘﻌﺪدی از هﻤﻴﻦ روال ﻧﺎم ﺑﺮدﻩ ﺑﻮد .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،ﺁﻳﺖ اﷲ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺑﺎ ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ هﻤﻪ ﺁﻧﭽﻪ اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪاﻧﯽ ﭼﻮن رازی و راوﻧﺪی و ﺑﻴﺮوﻧﯽ و اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ در اﻧﮑﺎر ﻣﻌﺠﺰﻩ و در رد ادﻋﺎهﺎی ﮐﺴﺎﻧﯽ ﭼﻮن ﺷﻴﺦ ﻣﻔﻴﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،در ﮐﺸﻒ اﻻﺳﺮار ﺧﻮد اﻳﻦ اﻧﮑﺎر ﻣﻌﺠﺰﻩ را ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺮﻓﻨﺪی از ﺟﺎﻧﺐ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬاران ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﻣﯽ داﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻗﺪرت ﻣﻌﺠﺰﻩ ﮐﺮدن ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ و از هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﻣﻨﮑﺮ ﺁن ﺷﺪﻩ اﻧﺪ: »ﻣﻴﺮزا اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ ﮔﻠﭙﺎﻳﮕﺎﻧﯽ در ﮐﺘﺎب ﺧﻮد ﺑﻨﺎم ﻓﺮاﺋﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﺮای ﺗﺮوﻳﺞ ﻣﺬهﺐ ﺑﺎب و ﺑﻬﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻨﮑﺮ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺷﺪﻩ و ﮐﻼم هﻤﻪ اﻳﻦ ﻳﺎوﻩ ﺳﺮاﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻌﺠﺰات را اﻧﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،اﺳﺘﺪﻻﻟﺸﺎن ﺑﯽ ﮐﻢ و ﮐﺎﺳﺖ از ﺁن ﮐﺘﺎب اﺳﺖ ،و ﻋﻠﺖ اﻧﮑﺎر ﮐﺮدن اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ ﮔﻠﭙﺎﻳﮕﺎﻧﯽ ﮐﺮاﻣﺖ و ﻣﻌﺠﺰات را اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻮن دﺳﺖ ﺑﺎب و ﺑﻬﺎء از ﺁن ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﻮد از اﻳﻨﺠﻬﺖ ﭼﺎرﻩ ﻧﺪﻳﺪﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻌﺠﺰات را ﻳﮑﺴﺮﻩ اﻧﮑﺎر ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﺴﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻧﮑﻨﺪ«. ﺻﻔﺤﻪ ١٨از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
دﻳﻦ و داﻧﺶ دﺷﻤﻨﯽ ﺑﺎ هﺮﮔﻮﻧﻪ داﻧﺸﯽ ﮐﻪ ﭘﺎ از ﭼﻬﺎرﭼﻮب ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﻣﺬهﺐ ﻓﺮاﺗﺮ ﮔﺬارد از ﻣﻤﻴﺰات اﺻﻮﻟﯽ هﺮ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻣﻔﻬﻮم اﻳﻦ ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﻦ ،ﺗﺮدﻳﺪ در اﺻﺎﻟﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺁن واﻗﻌﺖ هﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ و اﺑﺪی اﻋﻼم ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .در ﺗﻮرات ﺧﺪاوﻧﺪ اﺻﻮﻻ در ﺑﺮاﺑﺮ داﻧﺶ و داﻧﺸﻤﻨﺪان ﺟﺒﻬﻪ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد و ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :ﺣﮑﻤﺖ ﺣﮑﻴﻤﺎن را ﺑﺎﻃﻞ و داﻧﺶ داﻧﺸﻮران را ﺗﺒﺎﻩ ﺧﻮاهﻢ ﮐﺮد« )ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس رﺳﻮل ،رﺳﺎﻟﻪ اول ﺑﻪ ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ،ﺑﺎب اول.(١٩ ، در ﺟﻬﺎن ﻳﻬﻮد اﺻﻮﻻ ﻣﺴﺌﻠﻪ ای ﺑﻨﺎم ﻋﻠﻢ ﻣﻄﺮح ﻧﺒﻮدﻩ و ﺑﻪ ﭼﻴﺰی ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﻧﻔﻮذ ﻳﻬﻮﻩ و ﮐﺎهﻨﺎن ﻣﻌﺒﺪ او ارﺗﺒﺎط داﺷﺘﻪ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻣﺒﺬول ﻧﻤﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .در ﻋﻮض ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﻳﻨﮑﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﭘﻬﻨﺎور رم و ﻓﺮهﻨﮓ هﺎی ﺷﮑﻮﻓﺎی ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ و ﻻﺗﻴﻨﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد از ﺁﻏﺎز ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻠﻪ روﻳﺎروﺋﯽ داﻧﺶ و ﻣﺬهﺐ ﻣﻮاﺟﻪ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﭘﻴﺶ از ﻇﻬﻮر اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻦ اﻳﻦ هﺮ دو ﺗﻤﺪن ﻏﻴﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪی دﺳﺘﺎوردهﺎی ﻓﺮاواﻧﯽ در هﻤﻪ رﺷﺘﻪ هﺎی ﻋﻠﻤﯽ و هﻨﺮی و ﻓﻠﺴﻔﯽ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺎ ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺳﺎزﮔﺎر ﻧﻤﯽ ﺁﻣﺪ .ﺑﻨﺎﭼﺎر ﮐﻠﻴﺴﺎ از هﻤﺎن زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﺪرت رﺳﻴﺪ ﮐﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ هﺮﮔﻮﻧﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻋﻠﻤﯽ در ﺧﺎرج از ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮد ﻣﺠﺎز ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﻟﮕﺎم ﺑﺰﻧﺪ ،و ﺑﺎ ﺑﺮهﺎن ﻗﺎﻃﻊ ﺗﮑﻔﻴﺮ و ﺷﮑﻨﺠﻪ و ﺁﺗﺶ ﮐﻪ دﻳﻮان ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ )اﻧﮑﻴﺰﻳﺴﻮن( ﻳﮑﯽ از ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﻈﺎهﺮ ﺁن ﺑﻮد ﺑﻪ اﻗﺘﺪای ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس »داﻧﺶ داﻧﺸﻤﻨﺪان را ﺗﺒﺎﻩ ﮐﻨﺪ«. در ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﺷﺸﻢ ﭘﺎپ ﮔﺮﮔﻮرﻳﻮی ﻣﻠﻘﺐ ﺑﻪ ﮐﺒﻴﺮ در ﻧﺎﻣﻪ ای ﺧﻄﺎب ﺑﻪ اﺳﻘﻒ ﺷﻬﺮ ﭘﻮاﺗﻴﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻧﻮﺷﺖ: »ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻴﺰی را ﮔﺰارش دادﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺗﺬﮐﺮ ﺁن هﻢ ﺑﺮاﻳﻢ ﺷﺮم ﺁور اﺳﺖ .ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ در ﺣﻮزﻩ ﻣﺬهﺒﯽ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ اﻓﺮاد زﺑﺎن ﻻﺗﻴﻦ ﺗﺪرﻳﺲ ﻣﯽ ﺷﻮد .اﻳﻦ ﺑﺮای ﻣﻦ ﻣﺎﻳﻪ ﺗﺄﺳﻒ و ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻋﻤﻴﻖ اﺳﺖ ،زﻳﺮا زﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺳﺘﺎﻳﺶ ژوﭘﻴﺘﺮ ﺑﮑﺎر رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮای ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد «.ﭘﺎپ اﻋﻈﻢ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ وﻇﻴﻔﻪ ای ﺷﺮﻋﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ در ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺗﻤﺎم ﺁﺛﺎر ﻋﻠﻤﯽ دوران اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم ﮐﻪ ﺑﻪ ﻻﺗﻴﻨﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﻃﺒﻌﺎ ﺗﻤﺎم ﺁﺛﺎر ﻋﻠﻤﯽ و ﻓﻠﺴﻔﯽ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺪﻳﻦ زﺑﺎن ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺑﺪﻳﻦ زﺑﺎن از ﺧﺪاﺋﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺧﺪای ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ )ﮐﻪ در ﺁﻧﺰﻣﺎن اﺻﻮﻻ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد( ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ. ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻨﻄﻘﯽ اﺧﺘﺼﺎص ﺑﻪ ﭘﺎپ ﮔﺮﮔﻮرﻳﻮ ﻧﺪاﺷﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻨﻄﻖ ﻣﻘﺪس هﻤﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﻮد .ﺳﻦ اوﮔﻮﺳﺘﻦ ،ﻗﺪﻳﺲ ﻣﻌﺮوف ﻗﺮن ﭘﻨﺠﻢ در هﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ ﺑﺪﻳﻬﯽ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ در ﺑﻬﺸﺖ ﺟﺰ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺒﺮی ﮐﻪ زﺑﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮐﺮد، هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ در ﺳﺎل هﺎی ﺧﻮد ﻣﺎ ،رواﻳﺖ ﺣﺴﻨﻴﻦ هﻴﮑﻞ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪار و روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎر ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻣﺼﺮی در ﻧﻘﻞ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ اش ﺑﺎ ﺁﻳﺖ اﷲ ﻣﻨﺘﻈﺮی در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺎل ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ،ﺁﻳﺖ اﷲ از اﻳﻨﮑﻪ او ﺑﺎ ﻓﺮد دﻳﮕﺮی در ﺣﻀﻮر وی ﺑﻪ اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﺣﺮف ﻣﯽ زدﻩ ﻧﺎراﺿﯽ ﺷﺪﻩ و ﺑﺪو ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﮕﺮ ﻧﻤﯽ داﻧﺪ زﺑﺎن ﺣﻮرﻳﺎن ﺑﻬﺸﺘﯽ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ اﺳﺖ و ﻳﮏ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ زﺑﺎن ﮐﻔﺎر ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﮐﻨﺪ؟ در ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺎل هﺎی هﺰارﻩ دوم ،ﺑﺴﻴﺎری از ﮐﺴﺎﻧﻴﮑﻪ ﺑﺎ ﻋﻠﻮم ﻣﺤﺪود ﺁﻧﺰﻣﺎن ﺳﺮ و ﮐﺎر داﺷﺘﻨﺪ در ﻣﺠﻤﻊ ﺳﺮان ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ﻣﺮگ ﺷﺪﻧﺪ و در ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ .در ﺳﺎل ١١٧٠اﺳﻘﻒ ﺷﻬﺮ ﺑﺰاﻧﺴﻮن ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺪاﻧﺪ داﻧﺸﻤﻨﺪاﻧﯽ ﮐﻪ در دﺳﺘﮕﺎﻩ او ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻋﻠﻢ ﺧﻮد را از ﻣﺴﻴﺢ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ اﻧﺪ ﻳﺎ از ﺷﻴﻄﺎن ،از ﻳﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ارواح ﮐﻤﮏ ﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ او ﺷﻴﻄﺎن را ﻓﺮﻳﺐ دادﻩ و واﻗﻊ اﻣﺮ را از وی درﻳﺎﺑﺪ ،و ﭼﻮن اﻳﻦ راﺑﻂ ارواح ﭘﯽ ﺑﺮد ﮐﻪ اﻳﻨﺎن ﺷﺎﮔﺮدان ﺷﻴﻄﺎﻧﻨﺪ، ﻋﺎﻟﻴﺠﻨﺎب ﺑﺎ وﺟﺪان ﺁﺳﻮدﻩ دﺳﺘﻮر داد ﮐﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را در ﺁﺗﺶ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ .ﭼﻬﻞ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از ﺁن ﻳﮏ اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﺎزﻩ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ ِﻩ ﭘﺎرﻳﺲ ﺑﻨﺎم داوﻳﺪ دﻳﻨﺎن را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁزﻣﺎﻳﺶ هﺎﺋﯽ ﻓﻴﺰﻳﮑﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻬﻤﻴﻦ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﺮﺗﺪ داﻧﺴﺘﻨﺪ و در ﺁﺗﺶ اﻓﮑﻨﺪﻧﺪ. در ﻃﻮل ﻗﺮوﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ اروﭘﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﺎ رژﻳﻢ هﺎی ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ادارﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ ،ﻋﻠﻢ ﻧﻴﺰ از ﻃﺮف ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ در اﻧﺤﺼﺎر ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ ﺁﻣﺪ و ﺗﻨﻬﺎ از ارادﻩ ﺧﺪاوﻧﺪی ﻣﺎﻳﻪ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ،ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺸﺮ را در ﺁن ﺣﻖ دﺧﺎﻟﺘﯽ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﻼﻳﺎﺋﯽ ﭼﻮن وﺑﺎ و ﻃﺎﻋﻮن ﭘﻴﺎﻣﺪهﺎی ﺧﺸﻢ اﻟﻬﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻧﺠﺎت از ﺁﻧﻬﺎ را در دﻋﺎ و ﺗﻮﺑﻪ و دادن ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺟﺴﺖ و ﻧﻪ در ﻋﻠﻢ و ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮاﺳﺖ اﻟﻬﯽ ﮐﺎری از دﺳﺘﺶ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ. ﺻﻔﺤﻪ ١٩از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
روﻳﺎروﺋﯽ واﻗﻌﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎ و داﻧﺶ در دوران رﻧﺴﺎﻧﺲ ﺑﺮ ﺳﺮ اﻳﻦ ﺁﻏﺎز ﺷﺪ ﮐﻪ ﮔﺮوهﯽ از داﻧﺸﻤﻨﺪان اروﭘﺎﺋﯽ )ﮐﭙﺮﻧﻴﮏ در ﻟﻬﺴﺘﺎن ،ﮐﭙﻠﺮ در ﺁﻟﻤﺎن ،ﺗﻴﮑﻮ ﺑﺮاهﻪ در داﻧﻤﺎرک ،ﺟﻮرداﻧﻮ ﺑﺮوﻧﻮ و ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ در اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ( ﺑﻪ ﭘﮋوهﺶ هﺎﺋﯽ در ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ زﻣﻴﻦ و ﺁﺳﻤﺎن و واﻗﻌﻴﺖ هﺎی ﻧﺠﻮﻣﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ در ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس و در ﻃﻮل ﻗﺮون ﺣﻘﺎﻳﻘﯽ ﻣﺴﻠﻢ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد .ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻼﺷﯽ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﺎن در ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﻮﻳﮋﻩ در اﻳﺮان و اﻧﺪﻟﺲ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،وﻟﯽ در زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﻞ ﺗﺎزﻩ داﻧﺸﻮران اروﭘﺎﺋﯽ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﺁﻣﺪﻧﺪ دﻧﻴﺎی اﺳﻼﻣﯽ دوران اﻧﺤﻄﺎط ﻋﻠﻤﯽ ﺧﻮد را ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد و دﻳﮕﺮ در ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺳﻬﻤﯽ در اﻳﻦ ﺗﻼش ﻧﻮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻮﺿﻊ رﺳﻤﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺗﺎ ﺁن زﻣﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺗﮑﻴﻪ داﺷﺖ ﮐﻪ زﻣﻴﻦ ﺑﺼﻮرت ﺑﺴﺘﺮی ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺮﮐﺰ ﺛﻘﻞ ﮐﺎﺋﻨﺎت اﺳﺖ و ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ و ﺳﺘﺎرﮔﺎن هﻤﻪ در ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ واﺣﺪ ﺟﺎی دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ دور ﺁن در ﮔﺮدش اﺳﺖ ،و ﭼﻮن اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﺑﺎ ﻓﺮﺿﻴﻪ ﻧﺠﻮﻣﯽ اﻓﻼﻃﻮن و ارﺳﻄﻮ و ﺑﺎ ﺗﺌﻮری هﺎی ژﺋﻮﻓﻴﺰﻳﮑﯽ ﺑﻌﺪی ﺑﻄﻠﻤﻴﻮس ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻣﯽ ﮐﺮد ،ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻓﺮﺿﻴﻪ ارﺳﻄﻮ را هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺖ ﺗﻮراﺗﯽ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺷﺶ روزﻩ زﻣﻴﻦ و ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮﺿﻴﻪ رﺳﻤﯽ ﺧﻮد ﻗﺮار دادﻩ ﺑﻮد ،و ﭘﮋوهﺶ هﺎی ﮔﺴﺘﺎﺧﺎﻧﻪ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻧﻮرﺳﻴﺪﻩ را ،هﻤﺎﻧﻨﺪ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮهﺎی ﻓﻠﺴﻔﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﭼﻮن ﺑﻴﮑﻦ و دﮐﺎرت و اﺳﭙﻴﻨﻮزا ﺑﺪﻋﺖ هﺎی ﻋﻠﻤﯽ ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺁﺷﮑﺎری ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺧﺸﻢ ﮐﻠﻴﺴﺎ را ﺑﺮﻣﯽ اﻧﮕﻴﺨﺖ ،زﻳﺮا در ﺻﻮرت اﺛﺒﺎت اﻳﻦ ﺑﺪﻋﺖ هﺎ ،اﺻﺎﻟﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن اﺻﺎﻟﺖ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﻮرد ﭘﺮﺳﺶ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ .ﺳﺮﮐﻮﺑﮕﺮی هﺎی ﮐﻠﻴﺴﺎ در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ هﺎی ﻣﺘﻌﺪدی ﺑﺒﺎر ﺁورد ﮐﻪ از ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺗﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان از ﺟﻮرداﻧﻮ ﺑﺮوﻧﻮ و از ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ ﻧﺎم ﺑﺮد. ﺟﻮرداﻧﻮ ﺑﺮوﻧﻮ ،داﻧﺸﻤﻨﺪ ،رﻳﺎﺿﻴﺪان ،ﻣﺘﻔﮑﺮ و ﻓﻴﻠﺴﻮف اﻳﺘﺎﻟﻴﺎﺋﯽ ﻗﺮن ﺷﺎﻧﺰدهﻢ ،ﮐﻪ درﻋﻴﻦ ﺣﺎل اﺳﺘﺎد ﮐﻠﮋدوﻓﺮاﻧﺲ ﭘﺎرﻳﺲ و داﻧﺸﮕﺎﻩ اﮐﺴﻔﺮد اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﻧﻴﺰﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺟﺮم اﻳﻨﮑﻪ ﮐﺎﺋﻨﺎت را ﻧﺎﻣﺤﺪود ﻣﯽ داﻧﺴﺖ و ﻧﻈﺮﻳﻪ ﮐﭙﺮﻧﻴﮏ را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺮﻩ زﻣﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دور ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻣﯽ ﮔﺮدد و ﻧﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﻪ دور زﻣﻴﻦ ،و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﺑﻪ وﺟﻮد ﺧﻮرﺷﻴﺪهﺎ و ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ هﺎی ﺷﻤﺴﯽ دﻳﮕﺮی ﻧﻴﺰ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ،از ﺟﺎﻧﺐ دﻳﻮان ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ )اﻧﮑﺰﻳﺴﻴﻮن( ﺑﻪ ﻋﻨﻮان زﻧﺪﻳﻖ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺧﻮاﻧﺪ ﺷﺪ ،و ﭼﻮن در ﻋﻴﻦ ﺗﺄﻳﻴﺪ اﻋﺘﻘﺎد ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻗﺒﻮل اﻳﻨﮑﻪ زﻣﻴﻦ ﻣﺮﮐﺰ ﮐﺎﺋﻨﺎت اﺳﺖ ﻧﺸﺪ ،ﺑﻪ رای دادﮔﺎﻩ ﺷﻬﺮ رم ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ﻣﺮگ ﺷﺪ و زﻧﺪﻩ در درون ﺷﻌﻠﻪ هﺎی ﺁﺗﺶ ﺟﺎن ﺳﭙﺮد. اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ از او ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ اﺧﺘﺮ ﺷﻨﺎس ﻧﺎﻣﯽ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ و ﻣﺨﺘﺮع دورﺑﻴﻦ ﻧﺠﻮﻣﯽ ،ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺷﺪ در هﻔﺘﺎد ﺳﺎﻟﮕﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ داوران دادﮔﺎﻩ اﻧﮑﻴﺰﻳﺴﻴﻮن زاﻧﻮ ﺑﺮ زﻣﻴﻦ زﻧﺪ و دﺳﺖ ﺑﺮ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﮕﺬارد و ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻳﺎد ﮐﻨﺪ ﮐﻪ از ﻋﻘﻴﺪﻩ ﮐﻔﺮ ﺁﻣﻴﺰ ﺧﻮد ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ اﻳﻨﮑﻪ زﻣﻴﻦ ﺳﺎﮐﻦ ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﻪ دور ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻣﯽ ﮔﺮدد ،و ﻧﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﻪ دور زﻣﻴﻦ ﺑﮕﺮدد ،ﺗﻮﺑﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﮐﻠﻴﺴﺎ هﺮﮐﺲ دﻳﮕﺮ را هﻢ ﺷﺎﺋﺒﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺪﻋﺘﯽ در ﻣﻮرد او ﺑﺮود و وی ﺑﺮ ﺁن اﻃﻼع داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ دﻳﻮان ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻣﻘﺪس ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﺰای ﺧﻮد ﺑﺮﺳﺪ .ﻣﻨﻄﻖ اﺳﺎﺳﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎ در رد ﻓﺮﺿﻴﻪ ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا اول زﻣﻴﻦ را ﺳﺎﺧﺖ و ﺑﻌﺪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ را ،و ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﻮﺷﻊ ﺑﻦ ﻧﻮن ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ وﻗﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﻤﻨﻈﻮر ﮐﺸﺘﺎر ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻴﺎن در اﺧﺘﻴﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ را ﺑﺎ اﺷﺎرﻩ دﺳﺖ از ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎز داﺷﺖ و ﻧﻪ زﻣﻴﻦ را .ﻣﺎﺟﺮای ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﻋﻄﻒ ﻣﺒﺎرزﻩ ﻣﺬهﺐ ﺑﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺣﻘﻴﻘﺘﯽ را در ﺧﺎرج از ﭼﻬﺎرﭼﻮب »ﻣﺘﻮن ﻣﻘﺪس« ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﻨﻨﺪ و اﻳﻦ ﻃﺒﻌًﺎ از دﻳﺪﮔﺎﻩ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮐﻔﺮ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ ﺁﻣﺪ .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم -و ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ٣۶٠ﺳﺎل -ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ در ٣١اﮐﺘﺒﺮ ١٩٩٢از زﺑﺎن ﭘﺎپ اﻋﻈﻢ ﺧﻮد در ﺁﮐﺎدﻣﯽ ﻋﻠﻮم واﺗﻴﮑﺎن رﺳﻤﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻣﻘﺪس اﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮدﻩ و ﺣﻖ ﺑﺎ ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ هﻤﻴﻦ ﮐﻠﻴﺴﺎ هﻨﻮز ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ اﻋﺎدﻩ ﺣﻴﺜﻴﺖ از ﺟﻮرداﻧﻮ ﺑﺮوﻧﻮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺮﻣﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ در ﺁﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ. ﻣﺒﺎرزﻩ ﮐﻠﺴﻴﺎ ﺑﺎ ﺟﻬﺎن داﻧﺶ ﻃﺒﻌًﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﻈﻢ ﮐﺎﺋﻨﺎت و ﺑﯽ ﭘﺎﻳﮕﯽ ﺁﺷﮑﺎر اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺗﻮراﺗﯽ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﻣﺤﺪود ﻧﺸﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻋﺼﺮ ﻧﻮﺁوری هﺎی ﺟﻬﺎن داﻧﺶ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻣﺎﺟﺮای ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻴﺎﻓﺖ. ﺗﺌﻮری »ﺟﺎذﺑﻪ« ﻧﻴﻮﺗﻦ ﮐﻪ ﺻﺪ ﺳﺎل ﭘﺲ از ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ ﺑﺼﻮرت ﻳﮑﯽ از ﻋﺎﻟﻴﺘﺮﻳﻦ دﺳﺘﺎوردهﺎی داﻧﺶ ﺑﺸﺮی ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪ، ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻮرد هﻤﺎن اﻧﺪازﻩ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﺿﻴﻪ ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ ،زﻳﺮا در ﺗﺌﻮری ﻧﻴﻮﺗﻦ ﺗﻮازن ﮐﺎﺋﻨﺎت ﺗﺎﺑﻊ ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺎذﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ از ﻧﻈﺮ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﻳﻦ ﺗﻮازن ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻮد و هﻴﭻ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ در ﺑﻴﺮون از ﺁن وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ،و ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر اﻳﻦ ﺗﺌﻮری ﻧﻴﺰ از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﻠﻴﺴﺎ »ﺗﺠﻠﯽ ﺗﺎزﻩ ای از ﮔﻤﺮاهﯽ هﺎی ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ« و ﺧﻮد ﻧﻴﻮﺗﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺷﻴﻄﺎن ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪ .ﻓﺮﺿﻴﻪ »ﺗﮑﺎﻣﻞ« داروﻳﻦ در ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ از اﻳﻦ هﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﺸﻢ ﮐﻠﻴﺴﺎ را ﺑﺮاﻧﮕﻴﺨﺖ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﺑﺎر ﻣﺎهﻴﺖ اﻟﻬﯽ ﻧﻮع اﻧﺴﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ از ﺑﻴﺦ و ﺑﻦ ﻣﻮرد ﺳﺌﻮال ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺁدم ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ او را ﺑﺼﻮرت ﺷﺨﺺ ﺧﻮدش ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ و ﮔﻞ ﺳﺮﺳﺒﺪ ﺟﻬﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ داﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺣﺪ ﻳﮑﯽ از اﻧﻮاع ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻣﻴﻤﻮن ﺗﻨﺰل
ﺻﻔﺤﻪ ٢٠از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد .در ﺷﻮرای ﮐﻠﻴﺴﺎﺋﯽ »ﮐﻠﻦ« در ﺳﺎل ١٨۶٠ﻓﺮﺿﻴﻪ داروﻳﻦ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﻨﺪ ﻣﻮرد ﻧﻔﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ،و ﺑﻪ ﮐﺸﻴﺸﺎن هﻤﻪ ﮐﺸﻮرهﺎ دﺳﺘﻮر ﺑﺴﻴﺞ ﻋﻠﻴﻪ اﻳﻦ ﺑﺪﻋﺖ ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ دادﻩ ﺷﺪ .ﮐﻨﺴﺘﺎﻧﺘﻴﻦ ﺟﻴﻤﺰ ،ﻣﻐﺮ ﻣﺘﻔﮑﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ در ﮐﺘﺎب »ﻣﻮﺳﯽ و داروﻳﻦ« ﺧﻮد داروﻳﻦ را هﻤﺎن دﺟﺎل ﻣﻮﻋﻮد داﻧﺴﺖ ﮐﻪ زودﺗﺮ از ﻣﻮﻋﺪ ﻣﻘﺮر ﻇﻬﻮر ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .ﮐﻠﻴﺴﺎی واﺗﻴﮑﺎن ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ای رﺳﻤﯽ ﺻﺎدر ﮐﺮد ﮐﻪ» :ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻗﺒﻮل ﮐﺮد ﮐﻪ در ﻣﻴﺎن اﺟﺪاد ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻳﮏ ﻣﻴﻤﻮن وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟« در ﺧﻮد اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﮐﻠﻴﺴﺎی ﺁﻧﮕﻠﻴﮑﺎن ﻋﻠﻴﻪ داروﻳﻨﻴﺴﻢ اﻋﻼم ﺑﺴﻴﺞ ﮐﺮد و ﺗﺌﻮری او را ﺣﻴﻠﻪ ﺗﺎزﻩ ﺷﻴﻄﺎن ﻧﺎﻣﻴﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ هﻢ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ،هﻢ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن و هﻢ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﺁﻧﮕﻠﻴﮑﺎن داروﻳﻦ را ﺗﮑﻔﻴﺮ و ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدﻧﺪ .و ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤ ِﻪ اﻳﻨﻬﺎ ،اﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﻴﺰ واﺗﻴﮑﺎن در ﺳﺎل ١٩٩۶ﺧﻮد را ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ از اﻋﺘﺮاف ﺑﺪﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ دﻳﺪ ﮐﻪ» :در ﻓﺮﺿﻴﻪ داروﻳﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻣﻮاردی از ﺣﻘﻴﻘﺖ وﺟﻮد دارد!« از ﻗﺮن هﻔﺪهﻢ ﺗﺎ ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ هﻤﻪ ﺁﻧﭽﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪان زﻳﺴﺖ ﺷﻨﺎس درﺑﺎرﻩ ﺗﺄﺛﻴﺮ اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺑﺎﮐﺘﺮی هﺎ در ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺑﺴﻴﺎری از ﺑﻴﻤﺎری هﺎ ﻣﻄﺮح ﮐﺮدﻧﺪ ﻣﻮرد ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﭘﻴﮕﻴﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ،زﻳﺮا از ﻧﻈﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎری هﺎ زادﻩ ﮔﻨﺎهﺎن ﺑﺸﺮ ﺑﻮد و ﮐﻨﺠﮑﺎوی درﺑﺎرﻩ ﻋﻠﺖ ﺑﺮوز ﺁﻧﻬﺎ ،ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﻨﮕﺎم ﮔﻨﺎﻩ ﺁدم و ﺣﻮا در ﺑﻬﺸﺖ اﻧﻮاع دردهﺎ را ﺑﻪ ﻧﻮع اﻧﺴﺎن وﻋﺪﻩ دادﻩ ﺑﻮد ،ﮐﻔﺮی ﺁﺷﮑﺎر ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ ﺁﻣﺪ .ﻓﻴﺰﻳﮑﺪان و ﭘﺰﺷﮏ هﻠﻨﺪی ،وان ﻟﻴﻮوﻧﻬﻮک ،ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﮔﺰارش ﻋﻠﻤﯽ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ در ﻃﻮل ﺳﺎل هﺎ ﺑﻪ روﻳﺎل ﺳﻮﺳﺎﻳﺘﯽ ﻟﻨﺪن اراﺋﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ هﻴﭽﮑﺪام از ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﺛﺮی دادﻩ ﻧﺸﺪ ،و در هﻤﺎن ﻣﺪت هﺰاران ﻧﻔﺮ از ﺑﻴﻤﺎری هﺎی ﻋﻔﻮﻧﯽ ﺟﺎن ﺳﭙﺮدﻧﺪ .ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﻴﮑﺮب ﻓﻘﻂ در ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺑﻄﻮر ﺟﺪی ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺟﺮﺋﺖ ﮐﺮدﻧﺪ اﺣﺘﻤﺎل وﺟﻮد ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﻏﻴﺮ از ﮔﻨﺎﻩ را در ﺑﺴﻴﺎری از ﺑﻴﻤﺎری هﺎی ﻋﻔﻮﻧﯽ ﺑﻄﻮر ﺟﺪی ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار دهﻨﺪ .وﻟﯽ اﻳﻦ ﺑﺎر اﺷﮑﺎل ﺗﺎزﻩ ای ﺑﻤﻴﺎن ﺁﻣﺪ ،زﻳﺮا ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ اﻇﻬﺎر ﻋﻘﻴﺪﻩ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻠﻘﻴﺢ واﮐﺴﻦ ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﺑﺮوز ﺑﻴﻤﺎری ﻧﻮﻋﯽ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ هﺎی اﻟﻬﯽ اﺳﺖ ،و در ﺗﺄﻳﻴﺪ اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ،ﭘﺎپ ﻟﺌﻮن ﺳﻴﺰدهﻢ رﺳﻤًﺎ ﻋﻠﻴﻪ واﮐﺴﻴﻨﺎﺳﻴﻮن ﻓﺘﻮا ﺻﺎدر ﮐﺮد .در ﺁﻏﺎز هﻤﺎن ﻗﺮن ﮐﻠﻴﺴﺎ اﻋﻼم ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻠﻘﻴﺢ ﺑﺮای ﭘﻴﺸﮕﻴﺮی از ﺁﺑﻠﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ اﺳﺖ زﻳﺮا ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮدش هﺮﮐﺲ را ﺑﺨﻮاهﺪ از ﺁﺑﻠﻪ ﻣﺼﻮن ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ دارد ،و اﮔﺮ اﻣﺮاﺿﯽ از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ را ﺟﺰو ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻣﻨﻈﻮر داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺸﺮ ﺣﻖ ﻓﻀﻮﻟﯽ در ﮐﺎر ﺧﺪا را ﻧﺪارد .ﺑﺎ ﭘﻴﺮوی از ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ اﭘﻴﺪﻣﯽ وﺑﺎی ﺳﺎل ١٨٣٢ﻓﺮاﻧﺴﻪ و ﺗﻠﻔﺎت ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺁﻧﺮا ﻣﺠﺎزات اﻟﻬﯽ ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺖ اﻧﻘﻼب ﺁزادﻳﺨﻮاهﺎﻧﻪ ﺳﺎل ١٨٣٠اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻟﻐﻮ ﺑﺴﻴﺎری از اﻣﺘﻴﺎزات ﻣﺬهﺒﯽ ﺷﺪ ،ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺁورد. در اواﺧﺮ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﺻﻮﻣﻌﻪ ﻧﺸﻴﻨﺎن ﺑﺮﻧﻮ )در ﺟﻤﻬﻮری ﮐﻨﻮﻧﯽ ﭼﮏ( ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﮔﺮﮔﻮر ﻣﻨﺪل ﻳﮑﯽ از هﻤﮑﺎراﻧﺸﺎن را ﮐﻪ ﺣﺎوی ﺑﺮرﺳﯽ هﺎی ﻋﻠﻤﯽ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎﻟﻪ او درﺑﺎرﻩ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻮرات ﺑﻮد ﭘﺲ از ﻣﺮگ وی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﮐﻔﺮ ﺁﻣﻴﺰ ﺳﻮزاﻧﺪﻧﺪ ،زﻳﺮا در اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﯽ هﺎ ﻧﺤﻮﻩ رﺷﺪ ﻧﺨﻮد ﻓﺮﻧﮕﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻗﻮاﻧﻴﻦ ژﻧﺘﻴﮏ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﻣﻨﺪرﺟﺎت ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺗﺼﺮﻳﺢ داﺷﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ ﮔﻴﺎهﺎن و ﻣﻴﻮﻩ هﺎ را ﺧﺪاوﻧﺪ درﻋﺮض ﻳﮑﺮوز و ﺑﺪون اﻳﻨﮑﻪ ﺳﺨﻨﯽ از ﻗﺎﻧﻮن وراﺛﺖ درﻣﻴﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ و ﺻﺤﺒﺖ از وراﺛﺖ ﻧﻮﻋﯽ دﺧﺎﻟﺖ در ﮐﺎر ﺧﺪا ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﺷﺪ. در ﻧﻴﻤﻪ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﭘﺎپ ﮔﺮﮔﻮرﻳﻮی ﺳﻴﺰدهﻢ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ» :ﺻﺤﺒﺖ از ﺁزادی ﺗﻔﮑﺮ در ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺪﻋﺘﯽ ﺑﮑﻠﯽ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻄﻌﺎ ﻣﺤﮑﻮم ﺷﻮد ،و ﻋﻠﻢ ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪان ﺑﺎ ﻧﻈﺮ اﺣﺘﻴﺎط ﻧﮕﺮﻳﺴﺖ «.در هﻤﺎن زﻣﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺪرﻳﺲ ﻋﻠﻮم ﻣﺪرن ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﮐﻠﻴﺴﺎ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﺪارس ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ اروﭘﺎ ﺣﺬف ﺷﺪ ،و ﮐﻠﻴﺴﺎ هﻤﻪ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ اﻧﻘﻼب ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﺎ ﺷﻌﺎر ﺁزادی و ﺑﺮاﺑﺮی ﻣﻄﺮح ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ داﻧﺶ ﻣﺪرن ﻳﮑﺠﺎ ﻣﺤﮑﻮم ﺷﻨﺎﺧﺖ .وزﻳﺮ ﻋﻠﻮم ﻣﺬهﺒﯽ ﻓﺮاﻧﺴﻪ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ در ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﺒﺴﻮﻃﯽ ﻧﻮﺷﺖ» :رﻳﺸﻪ ﺧﻄﺎی ﺑﺨﺸﺶ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﻧﻘﻼب ﻓﺮاﻧﺴﻪ را ﺑﺎﻳﺪ در ﺳﻪ ﻋﺎﻣﻞ اﺳﺎﺳﯽ ﺟﺴﺖ :ﮐﻨﺠﮑﺎوی ﺑﯽ دﻟﻴﻞ درﺑﺎرﻩ ﺣﻞ ﻣﺠﻬﻮﻻت ،ﺗﮑﻴﻪ زﻳﺎد ﺑﺮ ﻣﻨﻄﻖ ،و اﻓﺮاط در ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻋﻠﻤﯽ .ﺗﺮﮐﻴﺐ اﻳﻦ ﺳﻪ ﻋﺎﻣﻞ اﻧﺴﺎن اﻣﺮوزی را ﺑﺪﻳﻦ راﻩ ﺧﻄﺎ ﮐﺸﺎﻧﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ داﻧﺶ ﮐﺎذب ﻋﺼﺮ ﻧﻮ اﺻﺎﻟﺖ ﻣﻄﻠﻖ هﻤﻪ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ در ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ ﻗﺮار دهﺪ «.و اﺗﻔﺎﻗﺎ درﺳﺖ در هﻤﻴﻦ ﺳﺎل هﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ داﻧﺶ ﮐﺎذب ﺟﻬﺶ ﻏﻮل ﺁﺳﺎﺋﯽ را ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﺎﻣﺮوز اداﻣﻪ دارد و دﺳﺘﺎوردهﺎی ﺁن ﭼﻬﺮﻩ ﺟﻬﺎن و ﻧﺤﻮﻩ زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺳﺮاﺳﺮ ﺑﺸﺮﻳﺖ را ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ در هﻴﭽﻴﮏ از ادوار ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻤﺪن اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪارد ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻩ اﺳﺖ ،ﺁﻏﺎز ﮐﺮد. در ﺳﺎل هﺎی اﺧﻴﺮ ﺟﻨﺒﺶ ﻣﺬهﺒﯽ ﻃﺮﻓﺪار »ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺗﻮراﺗﯽ« ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎن ﺑﺎﺗﻴﺴﺖ ﺳﺎزﻣﺎن دادﻩ ﺷﺪﻩ ،ﺑﺎ هﻤﮑﺎری ﺟﻨﺎح اﻓﺮاﻃﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﮔﺴﺘﺮدﻩ ای را در اﻣﺮﻳﮑﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ هﺎ و ﺳﻤﻴﻨﺎرهﺎ و اﻳﺠﺎد ﻣﺮاﮐﺰ ﻣﺘﻌﺪد ﭘﮋوهﺸﯽ ﺁﻏﺎز ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ هﻤﭽﻨﺎن ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ در ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس درﺑﺎرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ
ﺻﻔﺤﻪ ٢١از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﻋﻴﻦ واﻗﻌﻴﺖ اﺳﺖ و زﻣﻴﻦ و ﺁﺳﻤﺎن و اﻧﺴﺎن هﺎ هﻤﮕﯽ در ۵٧۵٨ﺳﺎل ﭘﻴﺶ در ﻋﺮض ﺷﺶ روز ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﻳﮑﯽ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎی ﻣﻬﻢ اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ اﻋﻤﺎل ﻓﺸﺎرهﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ هﺎی ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﯽ و ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺗﯽ و ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﺎزﮔﯽ ﺷﮑﺎﻳﺖ هﺎی ﻗﻀﺎﺋﯽ ﻋﻠﻴﻪ داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﭘﺎﻧﺰدﻩ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺳﺎﻟﻪ را ﺑﺮای ﮐﻬﮑﺸﺎن هﺎ ﺗﺪرﻳﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ در اﻳﺎﻻت ارﮐﺎﻧﺴﺎﻧﺲ و ﻣﻴﻨﺴﻮﺗﺎ و ﺁﻻﺑﺎﻣﺎ و ﮐﺎﻟﻴﻔﺮﻧﻴﺎ ﺑﺪان هﺎ اﻓﺰودﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. اﺧﻴﺮًا وزﻳﺮ ﺁﻣﻮزش ﻓﺮاﻧﺴﻪ در ﮐﺘﺎب ﺧﺪا در ﺑﺮاﺑﺮ داﻧﺶ در هﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ ﻧﻮﺷﺖ» :ﺷﺎﻳﺪ ﺟﺎی ﺗﻌﺠﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﻓﺮاﻃﯽ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺪاﻓﻌﺎن اﻳﻦ ﻓﺮﺿﻴﻪ را ﮐﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﮐﺎﺋﻨﺎت دﻗﻴﻘﺎ ﺑﻪ هﻤﺎن ﺻﻮرﺗﯽ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ و ﺳﺘﺎرﮔﺎن ﻧﻴﺰ درﺳﺖ ﺑﻪ هﻤﺎن ﺗﺮﺗﻴﺒﯽ در ﺣﺮﮐﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،در هﻤﺎن ﺁﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ داﻧﺸﮕﺎهﯽ ﺁن ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﻣﮑﺎﻧﺎت ﻣﺎﻟﯽ ﻓﺮاوان و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﭘﻮﻳﺎﺋﯽ ﺧﺎص ﺧﻮد از ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ هﺎی داﻧﺸﮕﺎهﯽ ﺟﻬﺎن اﺳﺖ .ﺑﻪ ﺣﮑﺎﻳﺖ ﺁﻣﺎرهﺎی ﻋﻠﻤﯽ ،در هﻴﭻ ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﺗﺪرﻳﺲ ﺗﺌﻮری هﺎی ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ و داروﻳﻦ و اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻨﺪرﺟﺎت ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس در ﺗﻀﺎدﻧﺪ ﺷﮑﺎﻳﺎت ﭘﻴﺎﭘﯽ ﺑﻪ ﻣﺮاﺟﻊ ﻗﻀﺎﺋﯽ ﺻﻮرت ﻧﻤﯽ ﮔﻴﺮد ،و در هﻴﭻ ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﺟﻬﺎن ﻳﮏ ﺳﻨﺎﺗﻮر ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻳﮏ داﻧﺸﻤﻨﺪ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ را ﺑﻪ اﺗﻬﺎم اﻳﻨﮑﻪ ﮐﺘﺎﺑﯽ درﺑﺎرﻩ ﻋﻤﺮ ﮐﺮﻩ زﻣﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻔﺎد ﺁن ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ ﺑﺎ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﺳﺖ ﺑﻪ اﺳﺘﻴﻀﺎح ﻧﻤﯽ ﻃﻠﺒﺪ ،و اﺣﺘﻤﺎﻻ در هﻴﭻ ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺰ ﮐﺎر ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﭘﺰﺷﮑﺎﻧﯽ را ﮐﻪ اﻗﺪام ﺑﻪ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﺗﺎ ﺳﺮﺣﺪ ﮐﺸﺘﻦ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻤﯽ ﺑﺮﻧﺪ«. ﻃﺒﻖ ﻳﮏ ﻧﻈﺮﺧﻮاهﯽ ﮐﻪ در ﺳﺎل ١٩٨٢ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ %٣۴ ،از اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻴﺎن هﻨﻮز ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ در ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺁﻣﺪﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﻪ ﮐﺎﺋﻨﺎت را در ﻋﺮض ﺷﺶ روز ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺁدم ﻧﻴﺰ در روز ﺷﺸﻢ از ﺧﺎک ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻣﺎهﻨﺎﻣﻪ Bible Science Newsletterﻧﺸﺮﻳﻪ ارﮔﺎن اﻳﻦ ﻣﮑﺘﺐ ﻓﮑﺮی ،اﺧﻴﺮًا ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﻴﺖ ﻧﻈﺮ داد ﮐﻪ: »ﻓﺮﺿﻴﻪ ﺗﮑﺎﻣﻞ داروﻳﻦ راهﮕﺸﺎی اﺻﻠﯽ ﺧﺪا ﻧﺎﺷﻨﺎﺳﯽ ،ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ،ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ ،هﻤﺠﻨﺲ ﺑﺎزی ،ﺳﻘﻂ ﺟﻨﻴﻦ و ﭘﺮداﺧﺖ ﻣﺎﻟﻴﺎت هﺎی ﺳﻨﮕﻴﻦ اﺳﺖ ،ﻣﻀﺎﻓًﺎ ﺑﺮاﻳﻨﮑﻪ ﺟﺎﻧﺒﺪاری از ﺣﻘﻮق زﻧﺎن و ﻧﻬﻀﺖ هﺎی ﺻﻠﺢ ﺟﻮﺋﯽ و ﮔﻴﺎهﺨﻮاری را ﻧﻴﺰ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ«. ﭼﻨﺪی ﭘﻴﺶ ﺳﻤﻴﻨﺎری از ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﻧﻈﺮﻳﻪ داروﻳﻦ ،ﻣﺮﮐﺐ از ﺧﺎﺧﺎم هﺎ و ﻓﻘﻬﺎی ﻳﻬﻮدی و اﺳﺘﺎدان ﻣﺘﻌﺪدی از داﻧﺸﮕﺎهﺎی اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﺟﺮای ﺗﻮراﺗﯽ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ وﺣﯽ اﻟﻬﯽ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻮد و ﻧﻤﯽ ﺑﺎﻳﺪ در هﻴﭽﻴﮏ از ﻣﺮﮐﺰ ﻋﻠﻤﯽ ﻧﻈﺮﻳﺎﺗﯽ ﺧﻼف ﺁن ﺗﺪرﻳﺲ ﺷﻮد .ﭘﺮﻓﺴﻮر ﺑﺎرﻧﻮورﻋﻀﻮ اﻳﻦ ﮐﻨﮕﺮﻩ ﮐﻪ اﺳﺘﺎد ﻓﻴﺰﻳﮏ داﻧﺸﮕﺎﻩ »ﻧﻪ ﮔﻮ« اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﺳﺖ ،در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎر روزﻧﺎﻣﻪ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ Sud Deutche Zeitungﺗﺄﮐﻴﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ اﺻﻞ ﺗﮑﺎﻣﻞ داروﻳﻦ را ﺑﺎﻃﻞ ﻣﯽ داﻧﺪ و ﻣﻄﻤﺌﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁدم ﺑﻬﻤﺎن ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ ﺧﻠﻖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و در ﻣﻮرد ﻋﻤﺮ ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺰ دﻟﻴﻠﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﻴﺸﺘﺮ از ۵٧۵٨ﺳﺎﻟﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻮرات ﻣﻌﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .اﻟﺒﺘﻪ از زﻣﺎن ﭘﻴﺪاﻳﺶ اﻧﺴﺎن ﻧﻴﺰ هﻤﻴﻦ اﻧﺪازﻩ ﻣﯽ ﮔﺬرد ،زﻳﺮا ﺗﻮرات ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁدم در ﺷﺸﻤﻴﻦ روز ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺧﻠﻘﺖ ﺷﺪ. ﺑﻘﻮل ﮐﻠﻮد ﺁﻟﮕﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ در ﺳﯽ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺷﺎهﺪ ﺗﮑﺮار هﻤﺎن ﺗﻌﺼﺒﺎت ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﺮﺗﺠﻌﺎﻧﻪ ای ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ اﻓﺮاط ﮐﺎری هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ زﻣﺎن ﻟﻮﺋﯽ هﻴﺠﺪهﻢ در واﮐﻨﺶ ﺑﻪ اﻋﻼﻣﻴﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﻧﻘﻼب ﻓﺮاﻧﺴﻪ در اﻳﻦ ﮐﺸﻮر دﻳﺪﻩ ﺷﺪ .ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﻳﺎن ﻣﺬهﺒﯽ ،ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎس اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ را ﺑﺠﺮم اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻌﺒﺪی ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ دوران ﭘﻴﺶ از ﺳﻠﻴﻤﺎن را از ﺧﺎک ﺑﻴﺮون ﺁوردﻩ اﻧﺪ ﻣﻮرد ﺿﺮب و ﺷﺘﻢ ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺑﻤﻮﺟﺐ ﺗﻮرات اوﻟﻴﻦ ﻣﻌﺒﺪ ،ﻣﻌﺒﺪ ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺗﺮدﻳﺪ در اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ را ﮐﻔﺮ ﺁﻣﻴﺰ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ ﮐﻪ از ﻋﻤﺮ ﮐﺮﻩ زﻣﻴﻦ از ۶٫٠٠٠ﺳﺎل ﻣﯽ ﮔﺬرد. ﺑﻴﺶ از ﺳﻴﺼﺪ ﻓﺮﻗﻪ ﻣﺬهﺒﯽ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ در اﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﮐﺘﺎب ﭘﺮ ﺳﺮ و ﺻﺪای »ﺳﺮود ﺑﺮای ﺳﻮﭘﺮﻣﻦ« وﺟﻪ ﻣﺸﺘﺮک ﺁﻧﻬﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﮕﯽ ﺑﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺗﻮراﺗﯽ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ و ﺧﺪای هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ رﻧﮓ دﻻر دارد. ﻳﮑﯽ از روﺳﺎی اﻳﻦ ﻓﺮﻗﻪ هﺎ ﺑﻨﺎم اورال راﺑﺮت اﺧﻴﺮًا اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﺴﻴﺢ ﺳﻴﺼﺪ ﻣﺘﺮی ﺑﻪ ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ او ﺁﻣﺪﻩ و از وی ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺮاﻳﺶ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﺗﺎزﻩ ای ﺑﺴﺎزد و در ﻋﻮض ﻗﺪرت ﺧﻮد را در زﻧﺪﻩ ﮐﺮدن ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﺪو ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .اﻳﻦ ﮐﻤﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺗﺎﮐﻨﻮن دﻩ هﺎ ﻣﻴﻠﻴﻮن دﻻر ﺑﺮای ﺳﺎﺧﺘﻦ ﮐﻠﻴﺴﺎ از ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﺟﻤﻊ ﺁوری ﮐﺮدﻩ وﻟﯽ ﻇﺎهﺮا هﻨﻮز ﻣﺮدﻩ ای را زﻧﺪﻩ ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ. از ﺟﻤﻠﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺗﺮﻳﻦ اﻳﻦ ﻓﺮﻗﻪ هﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان از دو ﻓﺮﻗﻪ ﻣﻌﺮوف »ﻣﻮرﻣﻮن« و »ﮔﻮاهﺎن ﻳﻬﻮﻩ« ﻧﺎم ﺑﺮد.
ﺻﻔﺤﻪ ٢٢از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﻓﺮﻗﻪ ﻣﺬهﺒﯽ Mormonﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﺁن اﻳﺎﻟﺖ ﻳﻮﺗﺎﻩ اﻣﺮﻳﮑﺎ اﺳﺖ و در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ در ﮐﺸﻮرهﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﺶ از ﺷﺶ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﭘﻴﺮو دارد ،از ﻧﻈﺮ اﺻﻮﻟﯽ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﻣﻌﺘﻘﺪات ﺁن ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺳﻨﺘﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺗﻔﺎوت دارد .ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﮐﻠﻴﺴﺎی ﻣﻮرﻣﻮن ﻣﺮدی ﺑﻨﺎم ﺟﻮزف اﺳﻤﻴﺚ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺧﻮدش در ﻣﮑﺎﺷﻔﻪ ای در ﺳﺎل ١٨٢٠از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ وی وﺣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و در ﺳﻪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ،در ٢١ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ١٨٢٣ﻓﺮﺷﺘﻪ ای ﺑﻨﺎم ﻣﻮروﻧﯽ ﺑﺪو ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ و او را از وﺟﻮد ﮐﺘﺎب اﺳﺮارﺁﻣﻴﺰی ﺁﮔﺎﻩ ﮐﺮد ﮐﻪ در ﻣﺤﻠﯽ در ﻧﺰدﻳﮑﯽ دهﮑﺪﻩ ﻣﻨﭽﺴﺘﺮ در اﻳﺎﻟﺖ ﻧﻴﻮﻳﻮرک اﻣﺮﻳﮑﺎ در زﻣﻴﻦ ﻣﺪﻓﻮن ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و در ﺁن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺎﮐﻨﺎن ﻗﺎرﻩ اﻣﺮﻳﮑﺎ و ﻧﻴﺰ راﻩ هﺎی زﻧﺪﮔﯽ واﻗﻌﯽ ﺁﻧﺎﻧﺮا در ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا ﺑﺮ اوراق زرﻳﻦ و ﺑﻪ ﺧﻂ ﻣﺼﺮی ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺛﺒﺖ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ هﻨﻮز زﻣﺎن دﺳﺘﺮﺳﯽ او ﺑﺪﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻓﺮا ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ .ﭼﻬﺎر ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﻓﺮﺷﺘﻪ دوﺑﺎرﻩ ﺑﺮ او ﻇﺎهﺮ ﺷﺪ و اﻳﻦ ﺑﺎر ﮐﺘﺎب ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ را ﺑﺪو ﺳﭙﺮد و ﻧﺤﻮﻩ ﻗﺮاﺋﺖ ﺁﻧﺮا ﻧﻴﺰ ﺑﻪ وی ﺁﻣﻮﺧﺖ ،وﻟﯽ ﺗﺬﮐﺮ داد ﮐﻪ ﮐﺘﺎب ﺟﺰ ﻣﺪت ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﻧﺰد او اﻣﺎﻧﺖ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ. اﺳﻤﻴﺚ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻋﻴﻨﮏ ﺑﻠﻮرﻳﻦ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻄﻮر ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺁﺳﺎﺋﯽ در دﺳﺘﺮس او ﻗﺮار دادﻩ ﺑﻮد ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺧﻄﻮط ﻣﺼﺮی ﮐﺘﺎب را ﺑﺨﻮاﻧﺪ و ﺗﺮﺟﻤﻪ اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ از هﻤﺮاهﺎن ﺧﻮدش دﻳﮑﺘﻪ ﮐﻨﺪ .اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﺮﻣﻮز ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ را ﻓﻘﻂ اﻳﻦ ﺳﻪ ﻧﻔﺮ و ﺳﭙﺲ هﺸﺖ ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ از هﻤﺮاهﺎن او از ﻧﺰدﻳﮏ دﻳﺪﻧﺪ ،و ﺑﻌﺪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺁﻧﺮا ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺖ .ﻃﺒﻖ ﻣﻨﺪرﺟﺎت اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺮج ﺑﺎﺑﻞ را ﺑﺮهﻢ زد و ﺑﻨﺎ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺁﻧﺮا در اﻃﺮاف ﺟﻬﺎن ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺳﺎﺧﺖ ،ﮔﺮوهﯽ از ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﻗﺎرﻩ اﻣﺮﻳﮑﺎ رﻓﺘﻨﺪ و در ﺁن ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪﻧﺪ ،و ﺑﻌﺪا اﻳﻦ ﻋﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮑﯽ از ﻗﺒﺎﻳﻞ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻗﺎرﻩ اﻣﺮﻳﮑﺎ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ راﻧﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ و در ﺣﺪود ﺳﺎل ۵٩٠ﻣﻴﻼدی اﻳﻦ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن ﺑﻪ ﮐﺮاﻧﻪ هﺎی اﻗﻴﺎﻧﻮس ﮐﺒﻴﺮ رﺳﻴﺪﻧﺪ و ﺁﺧﺮﻳﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﻳﺸﺎن ﮐﻪ ﻣﻮرﻣﻮن ﻧﺎم داﺷﺖ ﮐﺘﺎب ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ را ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺪو وﺣﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺮای ﻧﺴﻞ هﺎی ﺁﻳﻨﺪﻩ ای ﮐﻪ ﻗﺎرﻩ اﻣﺮﻳﮑﺎ را دوﺑﺎرﻩ ﮐﺸﻒ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ﺑﻴﺎدﮔﺎر ﮔﺬاﺷﺖ .در هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﻧﻴﺰ ﭘﺲ از رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﻗﺎرﻩ اﻣﺮﻳﮑﺎ ﺁﻣﺪ ﺗﺎ ﭘﻴﺎم ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﺎﮐﻨﺎن اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ ﭘﻴﺶ از ﮐﺮﻳﺴﺘﻒ ﮐﻠﻤﺐ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ. ﺑﺮﺧﯽ از ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ اﻳﻦ ﻧﻈﺮ را ﻣﻄﺮح ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺟﻨﺒﺶ ﻣﻮرﻣﻮن از ﻧﻈﺮ ﻣﺬهﺒﯽ از ﺁﺋﻴﻦ اﺳﻼم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﮐﻪ در ﺁن ﻧﻴﺰ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺘﺎﺑﯽ را ﺑﺼﻮرت وﺣﯽ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮش ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ و وی را ﻣﺄﻣﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﻮﻳﻨﯽ را ﺑﺮ اﺳﺎس اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺑﻨﻴﺎن ﮔﺬارد. ﺟﻮزف اﺳﻤﻴﺚ زﻧﺎن ﻣﺘﻌﺪد داﺷﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎر ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺗﻔﺎوت از ٢٧ﺗﺎ ۴٩ﻧﻔﺮ داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ در ﮐﺘﺎب هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﻮرﻣﻮن ﺗﻌﺪد زوﺟﺎت ﻣﻮرد ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻣﻨﺘﻬﺎ ﭘﺲ از وﺿﻊ ﻗﺎﻧﻮن ﺿﺪ ﺗﻌﺪد زوﺟﺎت در ﮐﻨﮕﺮﻩ اﻣﺮﻳﮑﺎ در ﺳﺎل ،١٨۶٢اﺟﺮای اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﻮرﻣﻮن ،ﻻاﻗﻞ ﺑﺼﻮرت رﺳﻤﯽ ،ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﻓﺮﻗﻪ ﻣﺬهﺒﯽ دﻳﮕﺮی) Witnesses of Jehovah ،ﮔﻮاهﺎن ﻳﻬﻮﻩ( اﺳﺖ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ ﺁن ﻗﺒﻼ ﺗﻮﺿﻴﺢ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
١
............................................................................................................................. ﻣﺎﺟﺮای ﭘﺮ ﺳﺮ و ﺻﺪای ﮐﻔﻦ و دﻓﻦ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﻧﻘﺶ ﭼﻬﺮﻩ و اﻧﺪام ﻋﻴﺴﯽ ﭘﺲ از ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺁوردﻩ ﺷﺪن ﮐﺎﻟﺒﺪ او از ﺻﻠﻴﺐ ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ ﺑﺮ ﺁن ﺛﺒﺖ ﺷﺪﻩ و ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﻤﻮﻧﻪ دﻳﮕﺮی از اﻳﻦ ﻧﻮع اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺳﺎزی هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ اﺳﺖ .ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی رواﻳﺎت ﺳﻨﺘﯽ اﻳﻦ ﭘﺎرﭼﻪ در زﻣﺎن ﺟﻨﮓ هﺎی ﺻﻠﻴﺒﯽ از اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺷﺎﻣﺒﺮی ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﺮدﻩ ﺷﺪﻩ و در ﻗﺮن ﺷﺎﻧﺰدهﻢ در اﺧﺘﻴﺎر ﺧﺎﻧﺪان اﺷﺮاﻓﯽ ﺳﺎووﻳﺎ )ﮐﻪ ﺑﻌﺪا وﻳﮑﺘﻮر اﻣﺎﻧﻮﺋﻞ ﻓﺮد ارﺷﺪ ﺁن در ﺳﺎل ١٨۶١ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﺪ( ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻮادﻩ از ﺳﻪ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ﺁﻧﺮا در ﮐﻠﻴﺴﺎی ﺑﺰرگ ﺷﻬﺮ ﺗﻮرﻳﻨﻮ ﺑﻪ اﻣﺎﻧﺖ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﺤﺚ هﺎی ﻓﺮاواﻧﯽ ﮐﻪ در هﻤﻪ ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮ ﺳﺮ اﺻﺎﻟﺖ ﻳﺎ ﻋﺪم اﺻﺎﻟﺖ اﻳﻦ ﮐﻔﻦ اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﺳﺮاﻧﺠﺎم واﺗﻴﮑﺎن را واداﺷﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎل ١٩٨٨ﻗﻄﻌﻪ ای از ﭘﺎرﭼﻪ ﺁﻧﺮا هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻗﻄﻌﺎت دﻳﮕﺮ از ﭘﺎرﭼﻪ ﺗﺎﺑﻮت ﮐﻠﺌﻮ ﭘﺎﺗﺮا در ﻣﺼﺮ و ﭘﺎرﭼﻪ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ای ﺑﺮای ﺳﻪ ﺁزﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻩ ﻣﻌﺮوف ﺟﻬﺎن در اﮐﺴﻔﺮد و زورﻳﺦ و ﺗﮕﺰاس ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﺁزﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻩ ﻋﻠﻤﯽ )ﮐﺎرﺑﻦ (١۴ﻋﻤﺮ ﮐﻔﻦ ﺗﻮرﻳﻨﻮ را ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﻨﺪ و ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ،ﺳﻮﻳﺴﯽ و اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ اﻳﻦ ﺳﻪ ﻣﺮﮐﺰ ،ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ در ﺟﺮﻳﺎن ﺁزﻣﺎﻳﺶ هﺎی ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﻮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﻴﺖ ﻧﻈﺮ دادﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﺎرﭼﻪ اﻳﻦ ﮐﻔﻦ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺳﺎل هﺎی ١٢۶٠ﺗﺎ ١٣٩٠ﻣﻴﻼدی ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻴﻬﺎ در هﻤﺎﻧﻮﻗﺖ ﺗﻮﺳﻂ اﺳﻘﻒ ﺗﻮرﻳﻨﻮ درﻳﮏ ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺗﯽ ﺑﻪ اﻃﻼع ﻋﻤﻮم رﺳﻴﺪ وﺧﻮد اﻳﻦ ﮐﺎردﻳﻨﺎل در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺁن ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ وی ﻧﻴﺰ هﻴﭽﻮﻗﺖ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭘﺎرﭼﻪ ﮐﻔﻦ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ.
-1ﺑﻪ ﺑﺨﺶ اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺻﻔﺤﻪ هﺎی دو و ﺳﻪ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺷﻮد
ﺻﻔﺤﻪ ٢٣از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
و ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ،ﮐﻠﻴﺴﺎی واﺗﻴﮑﺎن ﮐﻪ ﺧﻮدش اﻳﻦ ﮐﻔﻦ را ﺑﺮای ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺻﺤﺖ ﻳﺎ ﺳﻘﻢ اﺻﺎﻟﺖ ﺁن ﺑﻪ ﺁزﻣﺎﻳﺸﮕﺎﻩ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ و ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ ﺁزﻣﺎﻳﺶ را ﺑﻄﻮر رﺳﻤﯽ اﻋﻼم ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ،دﻩ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از ﺁن دوﺑﺎرﻩ هﻤﻴﻦ ﭘﺎرﭼﻪ را در ﮐﻠﻴﺴﺎی ﺗﻮرﻳﻨﻮ در ﻣﻌﺮض دﻳﺪار ﻣﻮﻣﻨﻴﻨﯽ ﻗﺮار داد ﮐﻪ در دو ﻣﺎهﻪ ﻣﻪ و ژوﺋﻦ ١٩٩٨از هﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﻪ زﻳﺎرت ﺁن ﺁﻣﺪﻧﺪ ،و ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ زاﺋﺮان ﺧﻮد ﭘﺎپ اﻋﻈﻢ ﺑﻮد. در ﺑﺴﻴﺎری از ﺗﻔﺴﻴﺮهﺎﺋﯽ ﮐﻪ هﻤﺎﻧﻮﻗﺖ از ﺟﺎﻧﺐ رﺳﺎﻧﻪ هﺎی ﮔﺮوهﯽ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﭘﺎﻓﺸﺎری ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ در ﻣﻘﺪس داﻧﺴﺘﻦ اﺷﻴﺎﺋﯽ ﻣﻌﻴﻦ -ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻧﺰد ﻗﺒﺎﻳﻞ اﻓﺮﻳﻘﺎﺋﯽ ﻳﺎ ﺑﻮﻣﻴﺎن اﻣﺮﻳﮑﺎ و اﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻴﻪ ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﯽ در ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ -ﻳﺎدﮔﺎری از دوران هﺎی اﺳﺎﻃﻴﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻃﻮل زﻣﺎن از ﻣﻴﺎن ﻧﺮﻓﺘﻪ و ﻓﻘﻂ ﺷﮑﻞ ﻋﻮض ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﮐﻔﻦ ﻣﻘﺪس ﮐﻠﻴﺴﺎی ﺗﻮرﻳﻨﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻔﻨﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .دﺳﺖ ﮐﻢ دﻩ ﮐﻔﻦ دﻳﮕﺮ از اﻳﻦ ﻧﻮع در ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎی دﻳﮕﺮ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﻘﺒﺮﻩ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮای ﻋﻠﯽ و ﭼﻨﺪ ﻣﺪﻓﻦ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮای ﺳﺮ ﺣﺴﻴﻦ در ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﻼﻣﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .از ﺟﻤﻠﻪ اﻳﻦ ﮐﻔﻦ هﺎی ﻣﻘﺪس ﮐﻔﻦ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﺑﺰرگ ﺷﻬﺮ اووﻳﺪو در اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺳﺎل ١١١٣ﺗﺎﮐﻨﻮن در ﺁﻧﺠﺎ ﻧﮕﺎهﺪاری ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﻔﻦ در هﻨﮕﺎم ﺗﺼﺮف اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﺴﺮو ﭘﺮوﻳﺰ در ﺳﺎل ۶١۴ﻣﻴﻼدی از اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻪ اروﭘﺎ ﺁوردﻩ ﺷﺪﻩ و در ﻗﺮون وﺳﻄﯽ در اﺧﺘﻴﺎر ﮐﻠﻴﺴﺎی اووﻳﺪوی اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﻳﮑﯽ دﻳﮕﺮ از اﻳﻦ ﮐﻔﻦ هﺎی ﻣﻘﺪس ،ﮐﻔﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از دﻳﺮﺑﺎز در ﺻﻮﻣﻌﻪ ای در اﺳﺘﺎن »ﭘﺮﻳﮕﻮر« ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﻧﮕﺎهﺪاری ﻣﯽ ﺷﺪ و ﮐﺸﻴﺸﺎن اﻳﻦ ﺻﻮﻣﻌﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ زاﺋﺮﻳﻦ ﺑﺴﻴﺎری ﮐﻪ از ﺳﺮاﺳﺮ اروﭘﺎ ﺑﻪ دﻳﺪار ﺁن ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﭘﺎرﭼﻪ ای ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻘﺪس ،ﻣﺎدر ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ،ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ و ﺑﻌﺪا ﺑﺮای ﭘﻮﺷﺶ ﮐﺎﻟﺒﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﮑﺎر رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،و در ﺟﺮﻳﺎن ﺟﻨﮓ هﺎی ﺻﻠﻴﺒﯽ ﺗﻮﺳﻂ اﺳﻘﻒ ﺷﻬﺮ ﭘﻮی ﻓﺮاﻧﺴﻪ از اورﺷﻠﻴﻢ ﺑﻪ ﭘﺮﻳﮕﻮر ﺁوردﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .از وﻳﮋﮔﯽ هﺎی اﻳﻦ ﮐﻔﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ای ﺑﻮد ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻘﺪس ﺑﺮ اﻳﻦ ﭘﺎرﭼﻪ ﻧﻘﺶ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .در ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﮐﻠﻴﺴﺎی واﺗﻴﮑﺎن ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻃﯽ ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﺠﻠﻠﯽ ﺑﺎ ﺣﻀﻮر زاﺋﺮﻳﻦ ﮐﺸﻮرهﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻳﻦ ﭘﺎرﭼﻪ دﺳﺘﺒﺎﻓﺘﻪ ﻣﺮﻳﻢ ﻣﻘﺪس و ﺧﻄﻮط ﻧﻘﺶ ﺷﺪﻩ ﺁن از ﻃﺮﻳﻖ ﻋﮑﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺗﺎزﻩ اﺧﺘﺮاع ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﻋﮑﺲ ﺑﺮداری ﺷﻮد ﺗﺎ ﻣﻀﻤﻮن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺁن ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﺧﻄﻮط ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﺑﮕﻴﺮد ،و وﻗﺘﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ،ﺁﻳﻪ ای از ﻗﺮﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻗﺮن ﭼﻬﺎرم هﺠﺮی ﺑﻪ ﺧﻂ ﮐﻮﻓﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ! ﺷﺎﻳﺪ ﻧﻘﻞ اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﮐﻪ در هﻤﺎن زﻣﺎن در هﻔﺘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻮی ٢٣) Evenement du Jeudiﺁورﻳﻞ (١٩٩٨ﺑﭽﺎپ رﺳﻴﺪ ﻧﻴﺰ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎد ﮔﺮوهﯽ از ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ژاﭘﻨﯽ ﮐﻪ در ﺷﻬﺮ ﺷﻴﻨﮕﻮ در ۶٠٠ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮی ﺷﻤﺎل ﺗﻮﮐﻴﻮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ،ﮐﺴﯽ ﮐﻪ در ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﺑﻪ ﺻﻠﻴﺐ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪ ای ﺷﯽ ری )ﺗﻠﻔﻆ ژاﭘﻨﯽ ژاک( ﺑﺮادر ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﮐﻔﻦ ﻣﻌﺮوف ﺗﻮرﻳﻨﻮ ﻧﻴﺰ ﺗﺼﻮﻳﺮ او اﺳﺖ و ﻧﻪ ﻋﻴﺴﯽ ،و ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺳﻨﺘﯽ اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ در ﺣﺪود ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮏ ﺳﺎل ﭘﺲ از ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺮگ و رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺧﻮد ،از ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻳﻬﻮدا ﺑﻪ ژاﭘﻦ ﺁﻣﺪ و ﺟﺴﺪ ﺑﺮادر ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ هﻤﺮاﻩ ﺁورد ﮐﻪ هﻢ اﮐﻨﻮن ﮔﻮر او را در ﮐﻨﺎر ﮔﻮر ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ در ﺷﻬﺮ ﺷﻴﻨﮕﻮ ﻣﯽ ﺗﻮان زﻳﺎرت ﮐﺮد .ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ در اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ زﻧﯽ ژاﭘﻨﯽ ﮔﺮﻓﺖ و از او دارای ﺳﻪ ﭘﺴﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ هﻨﻮز هﻢ اﻋﻘﺎب ﺁﻧﻬﺎ در ﺷﻴﻨﮕﻮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﻨﺎ ﺑﺪﻳﻦ رواﻳﺖ ﻋﻴﺴﯽ در ١٠۶ﺳﺎﻟﮕﯽ در هﻤﻴﻦ ﺷﻬﺮ درﮔﺬﺷﺖ. * * * ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ روﻳﺎروﺋﯽ ﻣﺬهﺐ و داﻧﺶ در ﺟﻬﺎن هﺎی ﻳﻬﻮد و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺗﺬﮐﺮ دادﻩ ﺷﺪﻩ ،در ﻣﻮرد روﻳﺎروﺋﯽ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﺗﺬﮐﺮ ﻣﯽ ﺗﻮان داد ،زﻳﺮا ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ ﺁن اﺣﺎدﻳﺚ واﻗﻌﯽ ﻳﺎ ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ ﻃﻠﺐ ﻋﻠﻢ در ﭼﻴﻦ ﻳﺎ در ﺁﺳﻤﺎن رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ ،واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در هﻴﭽﻴﮏ از ادوار ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم و در هﻴﭻ ﮐﺸﻮری از ﮐﺸﻮرهﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻋﻠﻢ در ﻣﻔﻬﻮم واﻗﻌﯽ ﺁن ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﻓﻘﻬﺎ و ﻣﺘﺸﺮﻋﻴﻦ ﻧﺒﻮدﻩ ،ﺑﻠﮑﻪ درﺳﺖ ﺑﻌﮑﺲ هﻤﻮارﻩ ﻣﻮرد دﺷﻤﻨﯽ و ﮐﺎرﺷﮑﻨﯽ ﺁﻧﺎن ﻗﺮار داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و ﺁن ﻋﻠﻤﯽ هﻢ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺁﻧﺎن ﺑﻮدﻩ ،هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻋﻠﻤﯽ ﮐﻪ در ﻗﺮون وﺳﻄﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﻣﺘﺸﺮﻋﻴﻦ و ﻓﻘﻬﺎی ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻮدﻩ واﻗﻌﺎ ﻋﻠﻢ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ .در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم ﺷﺎهﺪ ﺧﻠﻂ ﻣﺒﺤﺚ ﺁﺷﮑﺎری در ارﺗﺒﺎط دادن دﻳﻦ ﺑﺎ ﻓﺮهﻨﮓ اﺳﻼﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻟﺰاﻣﺎ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﻴﺸﺘﺮی را در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﻳﺠﺎب ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ در ﻗﺮون دوم ﺗﺎ ﺷﺸﻢ ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻮد ،ﮐﺎﻧﻮن ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺷﮑﻮﻓﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪان اﺳﻼم ﺷﻨﺎس ﻗﺮن اﺧﻴﺮ ﺑﺪان ﻋﻨﻮان ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ »ﻓﺮهﻨﮓ اﺳﻼﻣﯽ« دادﻩ اﻧﺪ ﺑﯽ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻦ ﺷﮑﻮﻓﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﻣﺬهﺐ ارﺗﺒﺎﻃﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ٢۴از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
در ﺳﺎل هﺎی ﺻﺪر اﺳﻼم ،ﻗﻮم ﻋﺮب ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺪدار اﺻﻠﯽ اﺳﻼم ﺑﻮد اﺳﺎﺳﺎ از ﻋﻠﻢ ﮐﺮاهﺖ داﺷﺖ و ﺑﻘﻮل ﺟﺮﺟﯽ زﻳﺪان در ﮐﺘﺎب »ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻤﺪن اﺳﻼﻣﯽ« در ﻣﺪت ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ ﻗﺮن ﮐﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ و ﺳﻴﺎدت ﻣﻨﺤﺼﺮًا در دﺳﺖ اﻳﻦ ﻗﻮم ﺑﻮد ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮﺟﻪ و اﻗﺒﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﻋﻠﻢ ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻋﺮب اﺷﺘﻐﺎل ﺑﻪ ﻋﻠﻢ را ﮐﺎر ﻣﻮاﻟﯽ و ﺑﻨﺪﮔﺎن ﻣﯽ داﻧﺴﺖ و ﺧﻮد از ﺁن ﻧﻨﮓ داﺷﺖ .در هﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ ،ﮐﺸﻒ اﻟﻈﻨﻮن ،ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ،ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ» :ﻋﺮب در ﺻﺪر اﺳﻼم ﺑﻪ هﻴﭽﻴﮏ از ﻋﻠﻮم ﺟﺰﺑﻪ ﻃﺐ ،ﺁﻧﻬﻢ ﺗﻨﻬﺎ در ﺣﺪی ﮐﻪ ﻣﻮرد ﺣﺎﺟﺖ او ﺑﻮد ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ،و ﺻﺤﺎﺑﻪ و ﺗﺎﺑﻌﻴﻦ رﺳﻮل اﷲ اﺻﻮﻻ از ﮐﺘﺎﺑﺖ ﻋﻠﻢ ﮐﺮاهﺖ داﺷﺘﻨﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ از ﺳﻌﻴﺪ اﻟﺨﺪری رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ او از ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اذن ﮐﺘﺎﺑﺖ ﻋﻠﻢ ﺧﻮاﺳﺖ اﻣﺎ ﭘﻴﻐﺎﻣﺒﺮ او را اﺟﺎزت ﻧﺪاد ،و از اﺑﻦ ﻋﺒﺎس رواﻳﺖ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ او ﮐﺘﺎﺑﺖ را ﻧﻬﯽ ﮐﺮدﻩ و ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد هﺮﮐﺲ ﭘﻴﺶ از ﺷﻤﺎ دﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺘﺎﺑﺖ زد ﮔﻤﺮاﻩ ﺷﺪ .و ﻣﺮدی ﻧﺰد ﻋﺒﺪاﷲ ﺑﻦ ﻋﺒﺎس رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ام و ﻣﯽ ﺧﻮاهﻢ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻨﻢ ،و ﭼﻮن ﺑﺪو ﻧﺸﺎن داد ﺁﻧﺮا از وی ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺁب ﺷﺴﺖ«. در رﺳﻮخ ﻋﻠﻢ و ﮔﺴﺘﺮش ﺁن در ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺰ ﻧﻪ ﺧﻮد اﻋﺮاب و ﻧﻪ ﻓﻘﻬﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻴﭻ ﺳﻬﻢ ﺷﺎﻳﺎن ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ .ﮔﻮﻳﺎﺗﺮﻳﻦ ﮔﻮاﻩ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ را در ﻓﺼﻠﯽ از »ﻣﻘﺪﻣﻪ« ﻣﻌﺮوف اﺑﻦ ﺧﻠﺪون ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮرخ ﺟﻬﺎن ﻋﺮب ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺎرهﺎ و ﺑﺎرهﺎ در ﮐﺘﺎب هﺎی ﭘﮋوهﻨﺪﮔﺎن و ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﮕﺎران ﺷﺮق و ﻏﺮب ﻣﻮرد ﻧﻘﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ» :از اﻣﻮر ﻏﺮﻳﺐ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﻣﻼن ﻋﻠﻢ در اﺳﻼم ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻋﺠﻢ ﺑﻮدﻧﺪ و اﮔﺮ هﻢ ﻋﻠﻤﯽ ﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ در ﻧﺴﺒﺖ ﻋﺮب ﺑﻮد در ﻣﮑﺘﺐ ﻋﺠﻤﺎن ﺗﺮﺑﻴﺖ و ﭘﺮورش ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد و زﺑﺎن ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺣﺮف ﻣﯽ زد .ﻗﻮم ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻋﺮب اﺻﻮﻻ از اﻣﺮ ﺗﻌﻠﻴﻢ و ﺗﺄﻟﻴﻒ و ﺗﺪوﻳﻦ اﻃﻼﻋﯽ ﻧﺪاﺷﺖ و ﺧﻮاهﺎن ﺁن ﻧﻴﺰ ﻧﺒﻮد .ﻣﺘﻤﺪﻧﻴﻦ اﻳﻦ ﻋﻬﺪ هﻤﻪ ﻋﺠﻢ ﻳﺎ ﭘﻴﺮو ﻋﺠﻤﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ،زﻳﺮا ﭘﺎرﺳﻴﺎن ﺑﺮ اﺛﺮ رﺳﻮخ ﺗﻤﺪن در ﻣﻴﺎن ﺧﻮد ﺑﺮای اﻳﻨﮑﺎر ﺻﻼﺣﻴﺖ دﻳﺮﻳﻨﻪ داﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻋﺎﻟﻤﺎن اﺳﻼم هﻤﻪ از ﻋﺠﻢ ﻳﺎ از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ و زﺑﺎن ﻋﺠﻤﯽ داﺷﺘﻨﺪ و هﻴﭻ ﻗﻮﻣﯽ ﭼﻮن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ و ﺗﺪوﻳﻦ ﻋﻠﻢ ﻗﻴﺎم ﻧﮑﺮد«. از ﻧﻈﺮ ﺧﻮد اﻋﺮاب ،ﺑﺨﺼﻮص ﻣﺤﺪﺛﺎن و ﻓﻘﻴﻬﺎن ،اﻳﻦ ﻋﻠﻤﯽ ﮐﻪ »ﻋﺠﻢ« ﺣﺎﻣﻞ ﺁن ﺑﻮد اﺻﻮﻻ ﻋﻠﻢ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ .ذﺑﻴﺢ اﷲ ﺻﻔﺎ ،ﻣﺤﻘﻖ و اﺳﺘﺎد ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ،در ﮐﺘﺎب ﺗﺎرﻳﺦ ادﺑﻴﺎت در اﻳﺮان در ارزﻳﺎﺑﯽ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ: »ﻓﻘﻬﺎ و ﻣﺤﺪﺛﻴﻦ اﺻﻮﻻ ﻟﻔﻆ ﻋﻠﻢ را ﺟﺰ ﺑﺮ »ﻋﻠﻢ ﻣﻮروث از ﻧﺒﯽ« اﻃﻼق ﻧﻤﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺁﻧﺮا ﻋﻠﻢ ﻧﺎﻓﻊ ﻧﻤﯽ ﺷﻤﺮدﻧﺪ و ﺑﺪان ﻋﻠﻮم ﻣﻬﺠﻮرﻩ و ﺣﮑﻤﺖ ﻣﺸﻮﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﯽ دادﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻔﻌﯽ ﺑﺮای اﻋﻤﺎل دﻳﻨﯽ ﻧﺪارد و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﮐﻔﺮ ﻣﯽ اﻧﺠﺎﻣﺪ«. ﺷﺎﻓﻌﯽ ،ﻓﻘﻴﻪ ﻣﻌﺮوف ،ﺣﮑﻢ داد» :ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﻨﺪﻩ ای ﺑﻪ هﻤﻪ ﻣﻨﻬﻴﺎت ﻏﻴﺮ از ﺷﺮک ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﻟﻮدﻩ ﺷﻮد ﺑﻬﺘﺮ از ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻋﻠﻮم ﻏﻴﺮ ﺷﺮﻋﯽ ﻧﻈﺮ ﮐﻨﺪ ،و ﺣﮑﻢ ﻣﻦ درﺑﺎرﻩ اﻳﻨﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺑﺰﻧﻨﺪ و در ﻣﻴﺎن ﻋﺸﺎﻳﺮ و ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺑﮕﺮداﻧﻨﺪ و ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ اﻳﻦ ﺳﺰای ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب و ﺳﻨﺖ را رهﺎ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﻋﻠﻮم ﻋﻘﻠﯽ روی ﺁورد «.اﺣﻤﺪ ﺣﻨﺒﻞ ،ﻓﻘﻴﻪ ﺑﺰرگ دﻳﮕﺮ اﺻﻮﻻ هﻤﻪ اﻳﻨﺎن را زﻧﺪﻳﻖ داﻧﺴﺖ ،و اﺑﻦ ﺟﻮزی در »ﺗﻠﺒﻴﺲ اﺑﻠﻴﺲ« ﺧﻮد اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻋﻠﻤﺎ را ﮔﺮوهﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ اﺑﻠﻴﺲ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﻓﺮﻳﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻔﺤﺺ در ﻋﻠﻮم ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﮔﻤﺎن ﺧﻮد از زﻣﺮﻩ ﻋﻮام ﺑﻴﺮون ﺁﻳﻨﺪ و ﺑﺮای ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺰﻳﺘﯽ ﺑﺮ دﻳﮕﺮان ﺑﺠﻮﻳﻨﺪ» :اﺑﻠﻴﺲ در ﻓﺮﻳﻔﺘﻦ اﻳﻨﺎن از اﻳﻦ راﻩ ﻗﺪرت ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺎن ﺑﺮای درک ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻘﻞ ﺧﻮد روی ﺁوردﻩ اﻧﺪ ،ﻓﯽ اﻟﻤﺜﻞ زﻣﻴﻦ را ﻧﻴﺰ ﺳﺘﺎرﻩ ای در ﻣﻴﺎن ﺳﺎﻳﺮ ﺳﺘﺎرﻩ هﺎ ﭘﻨﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ و رﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ارواح در روز ﻗﻴﺎﻣﺖ را ﻣﻨﮑﺮﻧﺪ و ﺑﺮای ﮐﺴﺎﻧﯽ ﭼﻮن ﺳﻘﺮاط و ﺑﻘﺮاط و اﻓﻼﻃﻮن و ﺟﺎﻟﻴﻨﻮس و ارﺳﻄﺎﻃﺎﻟﻴﺲ ﻣﻘﺎﻣﯽ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺎﺋﻠﻨﺪ و ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ هﺮ ﮐﻮﮐﺐ دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﻋﻮاﻣﻠﯽ هﻤﺎﻧﻨﺪ زﻣﻴﻦ اﺳﺖ .و هﻤﺎﻧﺎ ﮐﻪ ﻋﺬر ﻳﻬﻮد و ﻧﺼﺎری در ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺎﻟﻖ از ﻋﺬر اﻳﺸﺎن ﻣﻘﺒﻮﻟﺘﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد« )اﻣﺎم اﺑﻦ اﻟﺠﻮزی ﺑﻐﺪادی :ﺗﻠﺒﻴﺲ اﺑﻠﻴﺲ( .ﺣﺘﯽ ﻏﺰاﻟﯽ ،ﺑﺎ هﻤﻪ ﻧﺒﻮغ ﺧﻮد ،ﺑﻪ ﺳﺎﺋﻘﻪ ﺗﻌﺼﺐ ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ» :ﺧﻮض در رﻳﺎﺿﻴﺎت ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﻮﻣﻦ را ﺑﻪ ﮐﻔﺮ ﻣﯽ ﮐﺸﺎﻧﺪ« و ﻧﻈﺮ در ﻋﻠﻢ اﻗﻠﻴﺪس و ﺧﻮاﻧﺪن اﻟﻤﺠﺴﻄﯽ و ﺗﻌﻤﻖ در ﺣﺴﺎب و هﻨﺪﺳﻪ را ﻣﺎﻳﻪ ﻓﺴﺎد داﻧﺴﺖ و ﻋﻠﻮم ﻃﺒﻴﻌﯽ را ﻣﺬﻣﻮم ﺷﻤﺮد و ﺁﻧﺮا ﺣﻖ ﺁﻟﻮدﻩ ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ و ﺻﻮاب ﻣﺸﺘﺒﻪ ﺑﺎ ﺧﻄﺎ ﻧﺎﻣﻴﺪ )ﻏﺰاﻟﯽ ،ﻣﻘﺎﺻﺪ اﻟﻔﻼﺳﻔﻪ( و ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،هﻨﻮز ﻳﮏ ﻗﺮن ﺑﺮ ﺗﺄﻟﻴﻒ اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻧﮕﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﺘﺎب هﺎی ﺧﻮد او ،ﺑﻪ ﻓﺘﻮای ﻗﺎﺿﯽ اﻟﻘﻀﺎﻩ ﺷﻬﺮ ﻗﺮﻃﺒﻪ ،در اﺳﭙﺎﻧﻴﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﻖ ﺁﻟﻮدﻩ ﺑﻪ ﺑﺎﻃﻞ در ﺁﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﺪﻩ ﺷﺪ و ﺧﻮاﻧﺪن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮای ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻣﻨﻊ ﮔﺮدﻳﺪ. رﻓﺘﺎری ﮐﻪ ﺑﺎ دو ﺗﻦ از ﻧﻮاﺑﻎ داﻧﺶ اﻳﺮان و دﻧﻴﺎی اﺳﻼﻣﯽ و ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﺑﺸﺮﻳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺎ زﮐﺮﻳﺎی رازی و اﺑﻮﻋﻠﯽ ﺳﻴﻨﺎ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﻧﻤﻮدار ﮔﻮﻳﺎﺋﯽ از ﺗﻀﺎد هﻤﻴﺸﮕﯽ داﻧﺶ و ﺗﻌﺼﺐ ﻣﺬهﺒﯽ اﺳﺖ .زﮐﺮﻳﺎی رازی ،ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﭘﺰﺷﮏ ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم ،ﺑﻪ رواﻳﺖ ﺑﺮﺧﯽ از ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﮕﺎران در ﺳﻨﻴﻦ ﭘﻴﺮی ﺑﺮ اﺛﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺘﺎب هﺎی او را ﺑﺮ ﺳﺮش ﮐﻮﺑﻴﺪﻧﺪ ﺑﻴﻨﺎﺋﯽ ﺧﻮد را از دﺳﺖ داد ،و اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ ،ﺷﻴﺦ اﻟﺮﺋﻴﺲ ﺟﻬﺎن داﻧﺶ اﺳﻼﻣﯽ ،ﻣﻮﻟﻒ ﻗﺎﻧﻮن و ﺷﻔﺎ و ﺑﻴﺶ از ١٢٠ﮐﺘﺎب و رﺳﺎﻟﻪ دﻳﮕﺮ، ﮐﻪ ﺁﺛﺎر ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪﻩ ﻻﺗﻴﻨﯽ او ﺗﺎ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻗﺮن ﺑﻌﺪ از ﺧﻮدش از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﮐﺘﺎب هﺎی درﺳﯽ داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎی اروﭘﺎﺋﯽ ﺑﻮد ،از ﺟﺎﻧﺐ ﻓﻘﻬﺎ و ﻣﺘﺸﺮﻋﻴﻦ ﻋﺼﺮ ﺧﻮد »زﻧﺪﻳﻖ و ﻣﻠﺤﺪ« اﻋﻼم ﺷﺪ ،و »ﻋﻠﻢ دروﻏﻴﻦ و ﻓﺮﻳﺒﻨﺪﻩ اش« ﻣﺎﻳﻪ ﮔﻤﺮاهﯽ ﺧﻠﻖ و
ﺻﻔﺤﻪ ٢۵از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
دور ﮐﺮدن ﺁﻧﺎن از راﻩ ﺣﻖ و ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺸﻤﺎر ﺁﻣﺪ ،و ﺑﻪ اﻣﺮ ﺧﻠﻴﻔﻪ اﻟﻤﻨﺠﺪﺑﺎﷲ ﮐﺘﺎب هﺎﻳﺶ در ﺳﺎل ۵۵۵هﺠﺮی ﺳﻮزاﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪ و ﺑﺴﻴﺎری از اﺳﺎﺗﻴﺪ از ﺗﺪرﻳﺲ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی وی ﺧﻮدداری ﮐﺮدﻧﺪ ،ﺣﺘﯽ ﻣﺘﻔﮑﺮ ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﯽ ﭼﻮن اﺑﻦ رﺷﺪ در اﻧﺪﻟﺲ او را ﻣﻮرد ﺣﻤﻠﻪ ﻗﺮار داد ﮐﻪ اﻧﺴﺎن را از ﻧﻈﺮ زﻳﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺗﺎﺑﻊ هﻤﺎن ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ داﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﯽ اﻟﻤﺜﻞ ﻣﻮش ﻧﻴﺰ ﻣﺸﻤﻮل ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ ،و ﻣﺘﻔﮑﺮی ﭼﻮن ﺳﻬﺮوردی ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺷﻔﺎ را از ﺟﺎﻧﺐ اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ ﺗﻐﺎﻓﻞ او از ﭘﻴﺮوی ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ داﻧﺴﺖ. ﻣﺘﻔﮑﺮ ﻣﻌﺮوف دﻳﮕﺮ ،اﻣﺎم ﻓﺮﻳﺪاﻟﺪﻳﻦ اﺑﻦ ﻏﻴﻼن ﺣﮑﻴﻢ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻗﺮن ﺷﺸﻢ هﺠﺮی ﻳﮏ رﺳﺎﻟﻪ ﮐﺎﻣﻞ در ﺗﺨﻄﺌﻪ اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ ﻧﻮﺷﺖ ،ﺑﺪﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﮐﻪ وی ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰﻩ اﻋﺘﻘﺎد ﻧﺪارد و ﻣﻨﮑﺮ زﻧﺪﻩ ﮐﺮدن ﻣﺮدﮔﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﻋﻴﺴﯽ و ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻋﺼﺎ ﺑﻪ اژدهﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺳﯽ و دو ﻧﻴﻤﻪ ﮐﺮدن ﻣﺎﻩ )ﺷﻖ اﻟﻘﻤﺮ( ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﻤﺪ اﺳﺖ ،و ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﻮع اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰات را ﺗﺮهﺎت ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﺪ ﻃﺒﻌﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ و ﺟﻤﻴﻊ ﺁﻧﭽﻪ را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ اﻧﺒﻴﺎء در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ از ﻗﺒﻴﻞ ﺑﻬﺸﺖ و دوزخ و ﻧﺰول وﺣﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪای ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺑﺮ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻳﮏ ﻣﻠﮏ ﻣﻨﮑﺮ اﺳﺖ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻏﺰاﻟﯽ در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ ﮐﺮد ﮐﻪ اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﻠﻘﺖ از ازل وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﺳﺖ در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ادﻳﺎن ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﺮ اﻳﻦ ﺻﺮاﺣﺖ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﻪ ﮐﺎﺋﻨﺎت را در ﺷﺶ روز و ﺁﻧﻬﻢ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ .ﺗﺨﻄﺌﻪ اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ اﻳﻨﮑﻪ ﻋﻠﻢ را در ﺧﺎرج از ﺷﺮﻳﻌﺖ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﭼﻨﺎن در ﻗﻠﻤﺮو ﻓﻘﻬﺎ و ﻣﺤﺪﺛﺎن ﻓﺮاﮔﻴﺮ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻌﺮوﻓﺘﺮﻳﻦ ﺣﮑﻴﻢ و ﻓﻴﻠﺴﻮف وﻗﺖ ،ﺣﺴﻦ اﻻرﺑﻠﯽ )ﻗﺮن هﻔﺘﻢ هﺠﺮی( در ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺧﻮد در ﺑﺴﺘﺮ ﻣﺮگ ﮔﻔﺖ» :ﮔﻮاهﯽ ﻣﯽ دهﻢ ﺑﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺰرگ اﺳﺖ و اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ ﮐﺬاب اﺳﺖ «.در اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﻮﺿﻮع ،اﺧﻴﺮًا وزﻳﺮ ﺁﻣﻮزش ﻓﺮاﻧﺴﻪ در ﮐﺘﺎب »ﺧﺪا در ﺑﺮاﺑﺮ داﻧﺶ« ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺖ» :ﺑﺮای ﮐﺸﻮری ﭼﻮن اﻳﺮان ،وﻃﻦ اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ ،ﮐﻪ دﻳﺮ زﻣﺎﻧﯽ ﭼﺮاغ راهﻨﻤﺎی ﺟﻬﺎن ﻣﺘﻤﺪن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﺗﺤﻮل ﺑﺴﻴﺎر ﻏﻢ اﻧﮕﻴﺰی اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﺮوزﻩ ﻓﺮﺿﻴﺎﺗﯽ ﭼﻮن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺷﺶ روزﻩ ﮐﺎﺋﻨﺎت و ﺧﻠﻘﺖ ﺧﻠﻖ اﻟﺴﺎﻋﻪ اﻧﺴﺎن از ﺧﺎک در ﺁن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﻘﺎﻳﻖ اﻟﻬﯽ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ و واﻗﻌﻴﺖ هﺎی اﻧﮑﺎر ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺟﻬﺎن داﻧﺶ در هﻤﻴﻦ ﻣﻮارد ﺳﻔﺴﻄﻪ هﺎی ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﺷﻮﻧﺪ«. ﭼﻨﻴﻦ وﺿﻌﯽ در ﺳﺮاﺳﺮ دوران ﭘﺮ روﻧﻖ »ﻓﺮهﻨﮓ اﺳﻼﻣﯽ« ﺑﺮ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﺣﮑﻤﻔﺮﻣﺎ ﺑﻮد .اﺑﻦ ﻣﻘﻔﻊ ﭘﺎرﺳﯽ ،ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ادﻳﺐ ﻋﺼﺮ ﺧﻼﻓﺖ و ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﻧﺜﺮ ادﺑﯽ ﻋﺮب ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﻓﺠﻴﻊ زﻧﺪﻩ زﻧﺪﻩ در ﺁﺗﺶ ﺳﻮزاﻧﻴﺪﻩ ﺷﺪ .ﮐﻨﺪی ،ﺗﻨﻬﺎ ﻓﻴﻠﺴﻮف واﻗﻌﯽ ﻋﺮب ،ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ اﻳﻨﮑﻪ از ﺁﺷﺘﯽ ﻣﻨﻄﻖ و ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺑﺎ اﻟﻬﻴﺎت ﺟﺎﻧﺒﺪاری ﻣﯽ ﮐﺮد ﺑﻪ ﻓﺘﻮای ﻓﻘﻬﺎ و ﺑﻪ دﺳﺘﻮر اﻟﻤﺘﻮﮐﻞ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻋﺒﺎﺳﯽ در ﺷﺼﺖ و دو ﺳﺎﻟﮕﯽ ﭘﻨﺠﺎﻩ و دو ﺿﺮﺑﻪ ﺷﻼق ﺧﻮرد و ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ اش ﻧﻴﺰ ﺑﻪ دﺟﻠﻪ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪ ،و ﭼﻨﺪی ﺑﻌﺪ از ﺁن در ﺷﺮاﻳﻂ رواﻧﯽ ﻏﻢ اﻧﮕﻴﺰی درﮔﺬﺷﺖ .اﺑﻮاﻟﻌﻼء ﻣﻌﺮی ،ﺷﺎﻋﺮ ،ﻓﻴﻠﺴﻮف و ﻣﺘﻔﮑﺮ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎی ﻗﺮن ﭘﻨﺠﻢ هﺠﺮی، ﻣﻠﻘﺐ ﺑﻪ ﺧﻴﺎم ﻋﺮب و ﻳﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺳﺨﻨﻮران ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ،ﺑﻪ اﺗﻬﺎم ﺁزاداﻧﺪﻳﺸﯽ ﻣﻠﺤﺪ و زﻧﺪﻳﻖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ و ﻓﺘﻮا دادﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﺘﺎب اﻟﻔﺼﻮل و اﻟﻐﺎﻳﺎت او در ﻣﻌﺎرﺿﻪ ﺑﺎ ﻗﺮﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .اﺑﻦ رﺷﺪ ،ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺘﻔﮑﺮ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ،ﻣﻠﻘﺐ ﺑﻪ اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎی اﻧﺪﻟﺲ ،ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﻔﯽ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻏﺰاﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﭘﻨﺒﻪ ای ﺁﺗﺶ ﻣﯽ ﮔﻴﺮد ﻋﻠﺖ ﺁن ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺧﻮد ﺁﺗﺶ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻠﮑﯽ از ﺁﺳﻤﺎن ﻓﺮود ﻣﯽ ﺁﻳﺪ و ﺁﻧﺮا ﺑﻪ اﻣﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺁﺗﺶ ﻣﯽ زﻧﺪ ،ﺑﻪ ﻓﺘﻮای ﻓﻘﻴﻬﺎن زﻧﺪﻳﻖ و ﻣﺮﺗﺪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ و ﺑﻪ اﻣﺮ اﻟﻤﻨﺼﻮرﺑﺎﷲ ﭘﺎدﺷﺎﻩ وﻗﺖ از اﻧﺪﻟﺲ ﺑﻪ اﻓﺮﻳﻘﺎ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺷﺪ و در هﻤﺎﻧﺠﺎ درﮔﺬﺷﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﯽ ﮐﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ داﻧﺶ و ﺷﺮﻳﻌﺖ را ﺑﺎهﻢ ﻧﺰدﻳﮏ ﮐﻨﺪ و ﻣﻨﻄﻖ او اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﮑﺎر اﺻﻠﯽ ﻋﻠﺖ و ﻣﻌﻠﻮل اﻧﮑﺎر داﻧﺶ اﺳﺖ و اﻧﮑﺎر داﻧﺶ ﻧﻔﯽ ﺷﻌﻮر اﻧﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ. اﺑﻦ ﺧﻠﺪون ،ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﮕﺎر ﻧﺎﻣﯽ ﻋﺮب ﮐﻪ ﺗﻮﻳﻦ ﺑﯽ او را ﻳﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮرﺧﺎن هﻤﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن و ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﻋﻠﻢ »ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺗﺎرﻳﺦ« ﻣﯽ ﺷﻤﺎرد ،ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ اﻳﻨﮑﻪ ﺗﺤﻮﻻت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﻠﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ را زادﻩ ﺷﺮﻳﻂ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی و ﻗﻮﻣﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮاﺳﺖ اﻟﻬﯽ ،ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻣﻮرد ﺣﻤﻠﻪ و دﺷﻤﻨﯽ ﺑﻨﻴﺎد ﮔﺮاﻳﺎن ﻋﺮب ﻗﺮار دارد ،در ﺣﺪی ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از وزرای ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺁﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﻋﺮاق ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻋﺮب ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﮐﺮد ﮐﻪ اﺳﺘﺨﻮان هﺎی او را از ﮔﻮر ﺑﻴﺮون ﺁورﻧﺪ و هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻧﺴﺨﻪ هﺎی ﺗﺎرﻳﺨﯽ او در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻋﺮب ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ .ﺣﺘﯽ داﻧﺸﻤﻨﺪ ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﯽ ﭼﻮن ﻃﻪ ﺣﺴﻴﻦ، وزﻳﺮ ﻓﺮهﻨﮓ ﻣﺼﺮ ،او را »ﺧﺮد ﮔﺮای ﻧﺎﭘﺎﮐﯽ« ﻧﺎﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ رﻳﺎ ﺗﻈﺎهﺮ ﺑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد ،و هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ وی ﺗﺤﻠﻴﻠﯽ از روﺣﻴﺎت اﻋﺮاب ﺻﺪر اﺳﻼم ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺑﻨﻴﺎد ﮔﺮاﻳﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﺖ هﺎی ﻋﺮب ﻧﻴﺰ ﻧﺒﻮد. در ﻣﺪارﺳﯽ ﮐﻪ از ﻗﺮن ﭘﻨﺠﻢ هﺠﺮی ﺑﻪ ﺑﻌﺪ در ﺧﺮاﺳﺎن و ﻋﺮاق و دﻳﮕﺮ ﻧﻮاﺣﯽ ﻣﻤﺎﻟﮏ اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺷﺪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻋﻠﻮم ﻏﻴﺮ ﺷﺮﻋﯽ از ﻗﺒﻴﻞ رﻳﺎﺿﻴﺎت و ﻧﺠﻮم و ﻓﻴﺰﻳﮏ و ﺷﻴﻤﯽ و ﻃﺒﻴﻌﻴﺎت ﻣﻤﻨﻮع ﺷﺪ و ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻋﻠﻮم دﻳﻨﯽ و ادﺑﻴﺎت اﻣﮑﺎن ﺗﺪرﻳﺲ دادﻩ ﺷﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ ٢۶از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
در اﻳﺮان ﺁﺧﻮﻧﺪ ﭘﺮوری ﻋﺼﺮ ﺻﻔﻮی ﮐﺎر ﺳﺨﺘﮕﻴﺮی ﻣﺬهﺒﯽ در ﻣﻮرد اهﻞ داﻧﺶ ﺑﺠﺎﺋﯽ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﺁﻧﺎن ﺟﻼی وﻃﻦ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻏﺎﻟﺒﺎ راﻩ هﻨﺪ را در ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ﺁرای ﻏﻔﺎری ﮐﻪ ﺧﻮد در ﻋﺼﺮ ﺷﺎﻩ ﻃﻬﻤﺎﺳﺐ ﺻﻔﻮی ﻣﯽ زﻳﺴﺖ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ» :در ﻋﺼﺮ وی ﺟﻬﻼی ﻣﻌﻤﻢ ﻓﻀﻼی ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و ﻓﻀﻼی واﻗﻌﯽ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺟﻬﻼ ﻣﻮﺳﻮم ﻣﯽ دارﻧﺪ .ﻻﺟﺮم اﮐﺜﺮ ﺑﻼد از اهﻞ ﻓﻀﻞ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و از اهﻞ ﺟﻬﻞ ﻣﻤﻠﻮ ،و ﺟﺰ ﻗﻠﻴﻠﯽ از ﻓﻀﻼ در ﺗﻤﺎم ﻣﻤﺎﻟﮏ اﻳﺮان ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﻧﺪ «.ﻋﻴﺴﯽ ﺻﺪﻳﻖ ،اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎﻩ و وزﻳﺮ اﺳﺒﻖ ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮان در ﮐﺘﺎب »ﺗﺎرﻳﺦ ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮان« ﺧﻮد در هﻤﻴﻦ ﻣﻮرد ﻣﺘﺬﮐﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ» :ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻣﺬهﺒﯽ دوﻟﺖ ﺻﻔﻮی ﮐﻪ ﻣﻘﺎرن ﺑﺎ دوران ﺑﻴﺪاری اروﭘﺎ و ﻧﻬﻀﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﻓﺮهﻨﮕﯽ رﻧﺴﺎﻧﺲ و ﺗﺤﻮﻻت ﺷﮕﺮف ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻮد اﻳﺮان را از ﻋﻠﻮم و ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻧﻮﻳﻦ اروﭘﺎ ﺑﯽ ﻧﺼﻴﺐ ﮐﺮد و از ﮐﺎروان ﺗﻤﺪن ﺟﻬﺎن دور ﺳﺎﺧﺖ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﻳﺮان روز ﺑﺮوز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺴﻮی اﻧﺤﻄﺎط ﻋﻠﻤﯽ ﺳﻮق دادﻩ ﺷﺪ«. ﺑﺮداﺷﺖ راﻳﺞ اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﺻﻔﻮی را از ﻋﻠﻢ ،درﺳﺖ در ﻗﺮوﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن ﻏﺮب داﻧﺸﻤﻨﺪاﻧﯽ ﭼﻮن ﮐﭙﻠﺮ ،ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ ،ﻻﻳﺒﻨﻴﺘﺲ، ﻧﻴﻮﺗﻦ ،ﻓﺎرﻧﻬﺎﻳﺖ و ﺁﻣﭙﺮ را ﻣﯽ ﭘﺮورﻳﺪ ،از رهﻨﻤﻮدی ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻋﻼﻣﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻣﺠﻠﺴﯽ در ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺣﺪﻳﺚ ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ ،ﺑﺤﺎراﻻﻧﻮار ،از اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق رواﻳﺖ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ: »ﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﻓﻘﻂ ﻋﻠﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ رﺿﺎی ﺧﺪاوﻧﺪ در ﺁن ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا هﺮ ﻋﻠﻤﯽ ﻣﺎﻳﻪ ﻧﺠﺎت ﻧﻴﺴﺖ ،و ﻋﻠﻢ واﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﻧﺠﺎت ﺑﺸﻮد ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ و اﻣﺎﻣﺖ و ﻋﻠﻮﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺣﻀﺮت رﺳﻮل و اﺋﻤﻪ اﻃﻬﺎر ﺑﻪ ﻣﺎ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺗﻔﮑﺮ در ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ .از ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻠﻮم ﻧﻴﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮای ﻓﻬﻤﻴﺪن ﮐﻼم اهﻞ ﺑﻴﺖ رﺳﺎﻟﺖ ﻻزم اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ و ﺻﺮف و ﻧﺤﻮ و ﻣﻨﻄﻖ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﺷﻮد و ﻏﻴﺮ ﺁن ﻳﺎ ﻟﻐﻮ ﻳﺎ ﺑﯽ ﻓﺎﻳﺪﻩ و ﺗﻀﻴﻴﻊ ﻋﻤﺮ و ﻳﺎ اﺣﺪاث ﺷﺒﻬﻪ در ﻧﻔﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮﺟﺐ ﮐﻔﺮ و ﺿﻼﻟﺖ ﻣﯽ ﺷﻮد «.و در اﺷﺎرﻩ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﻔﻬﻮم ﻋﻠﻢ ﺁﻳﺖ اﷲ ﺧﻤﻴﻨﯽ در دﻳﺪار ﺑﺎ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﻣﺪرﺳﻪ ﻓﻴﻀﻴﻪ در ﻗﻢ ﮔﻔﺖ» :ﻋﻠﻢ ﻓﻘﻂ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻗﻢ ﺑﺮﻣﯽ ﺧﻴﺰد ،ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﻗﻢ ﻣﺮﮐﺰ ﻋﻠﻢ اﺳﺖ .از ﻗﻢ ﻋﻠﻢ ﺑﻪ هﻤ ِﻪ ﺟﻬﺎن ﺻﺎدر ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺻﺎدر ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ «.و ﭼﻨﺪی ﺑﻌﺪ از ﺁن هﻤﻴﻦ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن »ﻧﻬﻀﺖ رادﻳﮑﺎل« در ﻗﻢ ﮔﻔﺖ» :ﻣﺎ هﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﻴﻢ از اﻳﻦ داﻧﺸﮕﺎهﯽ هﺎی ﻏﺮب زدﻩ ﻣﯽ ﮐﺸﻴﻢ. ﻋﻠﻤﯽ ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ دارﻧﺪ ﺑﺪرد ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺧﻮرد«. در ﺳﺎل هﺎی ﺧﻮد ﻣﺎ اﻳﻦ ﺳﻴﺮ ﻓﺎﺟﻌﻪ اﻧﮕﻴﺰ ﺑﺴﻮی اﻧﺤﻄﺎط ﻋﻠﻤﯽ هﻤﭽﻨﺎن اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در ﺟﺎﻣﻌﻪ »وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ« ﻳﮏ داﻧﺸﮕﺎﻩ در درﺟﻪ اول ﻳﮏ ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺪرﻳﺲ ﺷﺮﻋﻴﺎت و ﻳﮏ ﭘﺮورﺷﮕﺎﻩ »ﺧﻠﻴﻔﻪ اﷲ« ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﺁن ﺁﻣﻮزش هﺎی ﻋﻠﻤﯽ ،در هﺮ ﻣﻮردی و در هﺮ ﺳﻄﺤﯽ ،در درﺟﺎت ﺑﻌﺪی اهﻤﻴﺖ ﻗﺮار دارﻧﺪ ،و ﮔﺎﻩ ﻧﻴﺰ اﺻﻮﻻ اهﻤﻴﺘﯽ ﻧﺪارﻧﺪ .ﭼﻬﺎر ﺗﻦ از ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺗﺮﻳﻦ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن اﻳﻦ رژﻳﻢ ،در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ دهﻨﺪ: »در ﺟﺎﻣﻌﻪ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﮐﻪ در ﺁن ﺗﻤﺎم ﺳﺎﺧﺘﻪ هﺎی ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﻌﺒﻪ هﺎی اﻣﺎﻣﺖ هﺴﺘﻨﺪ ،ﺗﺨﺼﺺ ﻋﻠﻤﯽ ﺑﻬﺎی درﺟﻪ دوم را دارد .ﺑﻬﺎی درﺟﻪ اول و ﺑﺨﺶ اﺻﻠﯽ را ﻣﯽ دهﻴﻢ ﺑﻪ ﻣﮑﺘﺐ .در ﺟﺎﻣﻌﻪ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﮑﺘﺐ اﻟﻬﯽ ﺷﮑﻞ و ﺟﻬﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ در اﻧﺘﺨﺎب اﻓﺮاد ﺑﺮای ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺌﻮال اول درﺟﻪ ﭘﺎی ﺑﻨﺪی اﻳﻦ اﻓﺮاد ﺑﻪ اﺻﻮل ﻣﮑﺘﺒﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺳﺌﻮال دوم درﺟﻪ ﺗﺨﺼﺺ ﺁﻧﻬﺎ« )ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻬﺸﺘﯽ ،رﺋﻴﺲ دﻳﻮان ﻋﺎﻟﯽ ﮐﺸﻮر ،ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ در ﺣﺴﻴﻨﻴﻪ اﺣﻤﺪﻳﻪ ٣٠ ،ﺁﺑﺎن .(١٣۵٩ »ﻳﮑﯽ از ﺧﺎﺻﻴﺖ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ در ﮐﺎر ﺷﻤﺎ )اﻋﻀﺎی ﺑﻨﻴﺎد اﺳﻼﻣﯽ ﺧﺪﻣﺎت ﭘﺰﺷﮑﯽ اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ( وﺟﻮد دارد اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدﮐﻔﺎﺋﯽ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻃﺒﻴﺐ اﻳﺮاﻧﯽ از درون اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮدش ﻣﯽ ﺟﻮﺷﺪ ،و وﺟﻮد ﭘﺰﺷﮑﺎن ﻣﻮﻣﻦ و ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺑﻪ اﺳﻼم ﺑﺮای ﺣﻞ ﮐﻠﻴﻪ ﻣﺸﮑﻼت ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ« )ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻣﻨﻪ ای رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮری ،در دﻳﺪار ﺑﺎ ﻃﻼب ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻓﻴﻀﻴﻪ ﻗﻢ ٢۶ ،ﺷﻬﺮﻳﻮر.(١٣۶٣ »ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ ﺷﻬﺮوﻧﺪ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﻋﻘﻴﺪﻩ دارم ﮐﻪ داﻧﺸﮕﺎﻩ ﻣﺤﻞ ﻳﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺤﻞ ﻳﮏ ﻓﺮد ﻣﮑﺘﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺿﻤﻦ ﺗﺨﺼﺺ را هﻢ در ﺁﻧﺠﺎ ﻓﺮا ﻣﯽ ﮔﻴﺮد .ﻣﺎ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﮑﺘﺒﯽ ﺑﻮدن داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎ را ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ﻓﺪای هﻴﭻ ﭼﻴﺰ دﻳﮕﺮی ﺑﮑﻨﻴﻢ .ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻴﻢ ارزش هﺎی ﻏﺮﺑﯽ را ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﮐﻢ دارﻳﻢ ﻳﺎ اﺻﻼ ﻧﺪارﻳﻢ در داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎ اﺣﻴﺎ ﺑﮑﻨﻴﻢ« )ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻮﺳﻮی ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ،در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ روزﻧﺎﻣﻪ ﮐﻴﻬﺎن ٢۶ ،ﺷﻬﺮﻳﻮر .(١٣۶٣ »داﻧﺸﮕﺎﻩ ﺟﺎی ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻧﻴﺴﺖ .هﺪف ﻧﻈﺎم ﺁﻣﻮزﺷﯽ ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﭘﺮورش ﺧﻠﻴﻔﻪ اﷲ اﺳﺖ« )ﮐﺎﻇﻢ اﮐﺮﻣﯽ وزﻳﺮ ﺁﻣﻮزش و ﭘﺮورش در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ رادﻳﻮ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﯽ ٢٣ ،ﺁﺑﺎن .(١٣۶٣
ﺻﻔﺤﻪ ٢٧از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
داﻧﺸﮕﺎﻩ رﻳﺎﺿﯽ »اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق« در ﺁﮔﻬﯽ ﺧﻮد ﻣﻮرد ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ داﻧﺸﺠﻮ در رﺷﺘﻪ رﻳﺎﺿﯽ ،ﻣﻮاد اﻣﺘﺤﺎﻧﯽ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ورودی را ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ» :اﺻﻮل اﻋﺘﻘﺎدات اﺳﻼﻣﯽ ،اﺣﮑﺎم اﺳﻼم ،ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم و اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ،زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ، ﺷﺮﻋﻴﺎت« و در ﻣﺎهﻨﺎﻣﻪ ارﮔﺎن ارﺗﺶ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻳﮏ ﻣﮑﺘﺒﯽ واﻗﻌﯽ ﭼﻨﻴﻦ درﺟﻪ ﺑﻨﺪی ﻣﯽ ﺷﻮد: »اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت ،ﺑﺮدﺑﺎری ﻣﻮﺳﯽ وار ،اﻃﺎﻋﺖ از روﺣﺎﻧﻴﻮن ،ﻧﻴﻤﺴﺎﻋﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در ﺷﺒﺎﻧﺮوز در ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻨﮓ هﺎی زﻣﺎن رﺳﻮل اﮐﺮم و اﺋﻤﻪ ﻋﻠﻴﻬﻢ اﻟﺴﻼم«. در ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﻣﻨﻄﻘﺎ ﺟﺎی ﺗﻌﺠﺐ ﻧﻴﺴﺖ اﮔﺮ اﻃﻼﻋﺎت ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻓﺎرغ اﻟﺘﺤﺼﻴﻼن ﭼﻨﻴﻦ داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎﺋﯽ ﭼﻴﺰی در ﺣﺪ اﻃﻼع ﺧﻮد وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ» :دو هﺰار ﺳﺎل اﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﺎ را اﺳﺘﻌﻤﺎر ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ «،و در ﺣﺪ اﻃﻼﻋﺎت دﺳﺘﻴﺎران ﺗﺮاز اول او ﮐﻪ» :اﺳﻼم ﺑﺮای اﻣﻨﻴﺖ راﻩ هﺎی هﻮاﺋﯽ اهﻤﻴﺖ زﻳﺎدی ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ و ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﺠﺎزات راهﺰن هﻮاﺋﯽ را اﻋﺪام ﻗﺮار دادﻩ اﺳﺖ« )ﻳﻮﺳﻒ ﺻﺎﻧﻌﯽ دادﺳﺘﺎن ﮐﻞ ﮐﺸﻮر و اﻣﺎم ﺟﻤﻌﻪ ﻗﻢ ۶ ،ﻣﻬﺮ ،(١٣۶٣و» :ﺧﻮاﺟﻪ ﻋﺒﺪاﷲ اﻧﺼﺎری در ﻗﺮن ﺳﻮم هﺠﺮی ﻳﮑﯽ از ﻋﺎﻣﻠﻴﻦ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ اﺳﺘﻌﻤﺎر ﺑﻮد« )ا .اﺑﻄﻬﯽ در ﮐﺘﺎب اﺳﺘﻌﻤﺎر ﺿﺪ اﺳﻼم ،ﻣﺸﻬﺪ.(١٣۶۴ ، و ﺑﺎزهﻢ در ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮداﺷﺘﯽ ،از ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﺗﻤﯽ ،رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮری ﮐﻨﻮﻧﯽ اﻳﺮان ،در ﻣﺮاﺳﻢ ﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖ ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ» :داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎی ﻣﺎ در ﺳﺎل هﺎی ﭘﻴﺶ از اﻧﻘﻼب ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ هﺎی اﻟﺤﺎدی ﺑﺮای ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎوﻣﺖ دﻳﻨﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻤﺪن ﺿﺪ دﻳﻨﯽ و ﺿﺪ ﺧﺪاﺋﯽ ﻏﺮب ﺑﻮدﻧﺪ .اﻳﻨﻬﺎ ﻣﺮﻋﻮب هﻴﺎهﻮی ﺗﺒﻠﻴﻐﯽ اﻟﺤﺎد ﺑﻮدﻧﺪ و ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ هﺎ و اﻳﻦ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ هﺎ را روﺷﻨﻔﮑﺮان ﺑﯽ دﻳﻦ ﻏﺮب زدﻩ و ﻣﻠﺤﺪ ﺑﻌﻬﺪﻩ داﺷﺘﻨﺪ .ﺑﭽﻪ هﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﺎ در داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎی اﻳﺮان ﻗﺎﭼﺎﻗﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ «.و از زﺑﺎن ﺧﻮد وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ روح اﷲ ﺧﻤﻴﻨﯽ درﺑﺎرﻩ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺟﺪﻳﺪ و ﺗﺪرﻳﺲ ﺁن در داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎی اﻳﺮان ﭘﻴﺶ از اﻧﻘﻼب ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ» :اﺳﺘﺎدان داﻧﺸﮕﺎﻩ ﺟﻨﺪی ﺷﺎﭘﻮر اﻃﺒﺎء روﻣﯽ و ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻃﺐ ﻋﺎﻟﯽ ﻳﻮﻧﺎن را ﺑﻪ داﻧﺶ ﺁﻣﻮزان اﻳﺮان ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺪ و ﻃﺐ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ را در ﮐﺸﻮر رواج دادﻧﺪ .ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ دوﻟﺖ رﺿﺎﺧﺎن ﻃﺐ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮای ﻋﻼج ﮐﻠﻴﻪ اﻣﺮاض ﻣﺰاﺟﯽ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ ﺑﻮد و ﺑﺎ ﺳﻬﻠﺘﺮﻳﻦ راﻩ ﻣﻄﺎﺑﻖ اﻗﺘﺼﺎد اﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ را ﺑﻬﺘﺮ از ﻃﺐ اﻣﺮوز اروﭘﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ داد از ﺑﻴﻦ ﺑﺮد و رﻳﺸ ِﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﺮای هﻤﻴﺸﻪ از ﺟﻬﺎن ﺑﺮاﻧﺪاﺧﺖ و ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺑﺰرﮔﯽ را ﺑﻪ ﮐﺸﻮر اﻳﺮان ﮐﺮد .و اﻳﺮاﻧﯽ هﺎ ﻳﮑﺒﺎرﻩ ﺧﻮد را ﺑﺎﺧﺘﻪ و ﺑﺎ ﻃﺐ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺑﺎ هﻤﻪ ﻗﻮا ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺪ و ﻣﺸﺘﯽ ﺟﻮاﻧﺎن ﺑﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ را ﺑﺎ ﺗﺤﺼﻴﻼت ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺎﻗﺺ ﺑﺮ ﺁن دﺳﺘﻪ ﮐﻤﯽ ﮐﻪ ﻳﺎدﮔﺎرهﺎی ﻃﺐ ﻳﻮﻧﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﭼﻴﺮﻩ ﮐﺮدﻩ و اﺳﺎس ﺁن ﻃﺐ را از ﺟﻬﺎن ﺑﺮای هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺮﭼﻴﺪﻧﺪ .ﻳﮑﯽ از دﮐﺘﺮهﺎی اﻣﺮوزی ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺑﺮ ﻣﺎ و ﺑﺮ دﮐﺘﺮهﺎی ﺑﺰرگ اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﺎری از ﻃﺐ اروﭘﺎ ﺑﺮﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ و داروهﺎی اروﭘﺎﺋﯽ ﻣﻌﺎﻟﺞ ﻧﻴﺴﺖ و ﻓﻘﻂ ﻣﺴﮑﻨﺎﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﮑﺎر ﻣﯽ ﺑﺮﻳﻢ«. * * * ﺧﻮاﻩ ﻓﺮهﻨﮓ ﺷﮑﻮهﻤﻨﺪی ﮐﻪ »ﻓﺮهﻨﮓ اﺳﻼﻣﯽ« ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ دﺳﺘﺎورد ﺧﻮد اﺳﻼم ﺑﻮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ و ﺧﻮاﻩ دﺳﺘﺎورد اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻋﺮب ،واﻗﻌﻴﺖ اﻣﺮوزی ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪﺗﯽ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ ﺧﻮاهﺪ ﻧﻬﺎد از اﻳﻦ ﺷﮑﻮﻩ ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺟﺰ در ﺻﻔﺤﺎت ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺸﺎﻧﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ .ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪی ﮐﻪ روزﮔﺎری در ﺻﻒ ﻣﻘﺪم ﺗﻤﺪن و ﻓﺮهﻨﮓ ﺑﺸﺮی ﺟﺎی داﺷﺖ اﻣﺮوز ﺑﺼﻮرت ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻧﺎهﻤﺎهﻨﮕﯽ از ﭘﻨﺠﺎﻩ و دو ﮐﺸﻮر ﺟﻬﺎن ﺳﻮﻣﯽ درﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻴﭽﮑﺪام از ﺁﻧﻬﺎ را در هﻴﭻ رﺷﺘﻪ از اﻳﻦ ﺗﻤﺪن و ﻓﺮهﻨﮓ در هﻴﭻ ﺻﻒ ﻣﻘﺪﻣﯽ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﻮﻳﺎﺋﯽ از اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ را در دوﻣﻴﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﺰرگ اﺳﻼﻣﯽ ﺟﻬﺎن ،ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ،ﻣﯽ ﺗﻮان دﻳﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮐﺸﻮر اﺳﻼﻣﯽ ،اﻧﺪوﻧﺰی ،ﺁﻣﺎرهﺎی ﺟﺎﻣﻌﯽ در دﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ .ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ﮐﺸﻮری اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺗﺠﺮﺑﻪ هﻨﺪوﺳﺘﺎن در ﺳﺎل ١٩۴٧ﺑﻮﺟﻮد ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺗﻨﻬﺎ ﻋﻠﺖ وﺟﻮدی ﺁن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻮدن ﺁن اﺳﺖ ،زﻳﺮا در ﺑﻴﺮون از اﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ ،اﻳﻦ ﮐﺸﻮر از هﻤﻪ ﺟﻬﺎت ﻧﮋادی ،زﺑﺎﻧﯽ ،ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺑﺨﺸﯽ از هﻨﺪوﺳﺘﺎن اﺳﺖ .ﻃﺒﻘﺎت ﺣﮑﻤﻪ هﺮ دوی ﺁﻧﻬﺎ ﻏﺎﻟﺒﺎ در اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺗﺤﺼﻴﻞ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ .زﺑﺎن ﺧﺎرﺟﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﯽ اﺳﺘﺜﻨﺎ زﺑﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ اﺳﺖ و ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻗﻀﺎﺋﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ از روی ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻗﻀﺎﺋﯽ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﮔﺮدﻩ ﺑﺮداری ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﺎ اﻳﻨﻮﺻﻒ ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮑﻠﯽ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎوت دارد :هﻨﺪ ،ﺑﺼﻮرت ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮐﺸﻮر دﻣﮑﺮاﺳﯽ ﺟﻬﺎن در هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﺎ ﺳﻴﺴﺘﻢ دﻣﮑﺮاﺗﻴﮏ ادارﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ﻧﺰدﻳﮏ ﭼﻬﻞ ﺳﺎل از اﻳﻦ ﻣﺪت را در دﻳﮑﺘﺎﺗﻮری ﮔﺬراﻧﻴﺪﻩ اﺳﺖ .هﻨﺪ از ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﭼﺸﻤﮕﻴﺮی ﺑﺎ ﮐﺎدر ﻋﻠﻤﯽ و ﺗﺨﺼﺼﯽ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن از هﻴﭻ زﻳﺮﺑﻨﺎی ﺻﻨﻌﺘﯽ و ﺗﺨﺼﺼﯽ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﻴﺴﺖ .در هﻨﺪ ﺁﻣﻮزش ﻋﻠﻤﯽ ﻣﺴﻴﺮ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺧﻮد را ﻧﻈﻴﺮ ﺑﻘﻴﻪ ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺸﺮو ﻃﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎی ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﯽ در ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﺁن ﻧﺤﻮﻩ اﻳﻦ ﺁﻣﻮزش در ﺿﺎﺑﻄﻪ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻳﺎ ﻋﺪم ﺗﻄﺒﻴﻖ ﺁن ﺑﺎ ﻣﻮازﻳﻦ ﻣﺬهﺒﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻼﻣﺖ ﺳﺌﻮال ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﻴﺮد.
ﺻﻔﺤﻪ ٢٨از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
در ﺳﺎل ١٩٨٣ﺳﻤﻴﻨﺎری در داﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﻞ ﺁوﻳﻮ ﺑﺎ ﺷﺮﮐﺖ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻋﻠﻮم ﺳﻴﺎﺳﯽ و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎن اﺳﺮاﺋﻴﻞ و اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ ﺑﻤﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﯽ در ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ ﺗﺎ در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺗﺒﺎدل ﻧﻈﺮ ﺷﻮد ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺗﻮان از اﻳﻦ اﻧﻘﻼب ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﺑﻬﺮﻩ را ﺑﻪ ﺳﻮد اﺳﺮاﺋﻴﻞ و اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪﻩ و اﺻﻮﻻ ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ ،و ﻣﺘﻦ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ هﺎی اﻳﻦ ﺳﻤﻴﻨﺎر در اواﺧﺮ ﻧﻮاﻣﺒﺮ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ در ﻟﻨﺪن ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ .از ﺟﻤﻠﻪ ﻧﺘﺎﻳﺠﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ از ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻟﺤﺎظ ﺑﺼﻮرت ﺣﺮﺑﻪ ﻣﻮﺛﺮی در ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻨﺎﻓﻊ اﺳﺮاﺋﻴﻞ و اﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد .ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻓﺎﻳﺪﻩ ﺁن اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﺮ اﺳﺎس دﻳﻦ را ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﻴﺖ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ،دوﻣﻴﻦ ﻓﺎﻳﺪﻩ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ از ﺗﮑﻮﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ هﺎی ﺳﺎزﻧﺪﻩ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﺧﻮد اﻳﺮان ﺑﻠﮑﻪ در هﻤﻪ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﮔﺮاﻳﺶ ﻓﻌﺎﻟﯽ در زﻣﻴﻨﻪ ﺿﺪﻳﺖ ﺑﺎ هﻤﺎهﻨﮕﯽ اﻳﻦ ﮐﺸﻮرهﺎ ﺑﺎ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ هﺎی ﻋﻠﻤﯽ و ﺻﻨﻌﺘﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽ ﺁورد و ﻣﺎﻧﻊ از ﺁن ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﻠﺖ هﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان واﺣﺪهﺎی ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺮای ﺗﺄﻣﻴﻦ و ﺣﻔﻆ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد اﻗﺪام ﮐﻨﻨﺪ .ﻓﺎﻳﺪﻩ ﺳﻮم از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدن روح ﺗﺮﻗﯽ ﻃﻠﺒﯽ و ﺑﻬﺒﻮد ﺷﺮاﻳﻂ زﻧﺪﮔﯽ در ﻣﻴﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن و دور ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻦ ﺁﻧﺎن از ﻋﺼﺮ ﺗﮑﻨﻮﻟﮋی اﺳﺖ .ﮔﺰارش ﮐﻠﯽ ﮐﺎر اﻳﻦ ﺳﻤﻴﻨﺎر در هﻤﺎن زﻣﺎن در هﻔﺘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﮐﻴﻬﺎن ﭼﺎپ ﻟﻨﺪن اﻧﺘﺸﺎر ﻳﺎﻓﺖ. * * * روﻳﺎروﺋﯽ ﻣﺬهﺐ ﺑﺎ داﻧﺶ در ﻧﻬﺎﻳﺖ هﻤﻮارﻩ ﺑﻪ زﻳﺎن ﻣﺬهﺐ ﺗﻤﺎم ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﻻزﻣﻪ داﻧﺶ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺑﯽ وﻗﻔﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﺎ ﺿﻮاﺑﻂ ﺟﺰﻣﯽ ﻣﺬاهﺐ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﮐﺮد .ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮی از ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﺎ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺳﺮ و ﮐﺎر دارد اﺧﻴﺮًا در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺖ: »ﻣﺬاهﺐ در ﻧﻬﺎﻳﺖ از روﻳﺎروﺋﯽ ﺧﻮد ﺑﺎ ﻋﻠﻢ زﻳﺎن دﻳﺪﻩ اﻧﺪ ،و اﮔﺮ ﺁﺋﻴﻦ ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﺑﻴﺸﺘﺮ از دﻳﮕﺮان در اﻳﻦ روﻳﺎروﺋﯽ ﺿﺮر ﮐﺮدﻩ ،ﺑﺪﻳﻦ دﻟﻴﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ زﻳﺎدﺗﺮ از دﻳﮕﺮان ﺑﺪﻳﻦ راﻩ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﭼﻪ ﺑﺨﻮاهﻴﻢ و ﭼﻪ ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ،روﻳﺎروﺋﯽ داﻧﺶ و ﻣﺬهﺐ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺰ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﻴﻨﯽ ﻣﻨﻈﻢ ﻣﺬهﺐ ﭘﻴﺎﻣﺪی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ دو ﺑﺮ واﻗﻌﻴﺖ هﺎﺋﯽ ﻣﻮﺟﻮد و ﻣﺴﻠﻢ ﻣﺘﮑﯽ اﺳﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺁن دﻳﮕﺮی ﻣﺪرﮐﯽ ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮد ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﺮ ﭼﻨﻴﻦ اﺻﺎﻟﺘﯽ اراﺋﻪ ﻧﻤﯽ دهﺪ .ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ از وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺟﻬﺎن داﻧﺶ -ﻋﻤﺪﺗﺎ در دﻧﻴﺎی ﻏﺮب -ﺑﻪ واﻗﻌﻴﺖ هﺎﺋﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ و زﻣﻴﻨﯽ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺎ اﺳﻄﻮرﻩ هﺎی ﭼﻨﺪ هﺰار ﺳﺎﻟﻪ ﻣﺬاهﺐ راﻩ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ اﺻﺎﻟﺖ اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ هﺎ روز ﺑﺮوز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و در ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮارد ﻧﻴﺰ اﺻﻮﻻ ﻧﻔﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .هﺮ دوران »داغ« ﭼﻨﻴﻦ روﻳﺎروﺋﯽ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﻴﻨﯽ ﻣﺬهﺐ ،وﻟﻮ ﺑﺎ ﻣﻬﻠﺘﯽ دﻩ ﺗﺎ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎﻟﻪ، ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺣﻤﻼت ﻳﺎ ﮐﺎرﺷﮑﻨﯽ هﺎی ﮐﻠﻴﺴﺎ در ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮارد ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ هﺎی ﻋﻠﻤﯽ را ﮐﻨﺪ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ وﻟﯽ هﻴﭽﻮﻗﺖ اﻣﮑﺎن ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﺮدن ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ ،و اﮔﺮ اﻣﺮوز ﻣﺬاهﺐ ﺑﺮﺧﻮرد واﻗﻊ ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ ﺗﺮی ﺑﺎ ﺟﻬﺎن داﻧﺶ دارﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺗﺤﻮل ﻓﮑﺮی ﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺨﺎﻃﺮ درک اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮ اﺻﻄﺤﮑﺎک ﺗﺎزﻩ ای هﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ زﻳﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ .ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﻠﻤﯽ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪی ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،ﻳﺎ اﺳﺎﺳﺎ زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺴﺎﻋﺪ ﺑﺮای ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻋﻠﻤﯽ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪی ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،ﻳﺎ اﺳﺎﺳﺎ زﻣﻴﻨﻪ ﻣﺴﺎﻋﺪ ﺑﺮای ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﯽ در ﺁﻧﻬﺎ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،در ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮد ﻣﺤﮑﻤﺘﺮ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان از دﻧﻴﺎی اﺳﻼم و هﻨﺪوﺋﻴﺴﻢ و ﺑﻮداﺋﻴﺴﻢ ﻧﺎم ﺑﺮد .در ﺧﻮد ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ﻧﻴﺰ ﺗﻔﺎوت ﺁﺷﮑﺎری در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻣﻴﺎن ﮐﺸﻮرهﺎ وﺟﻮد دارد .در اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ،ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻣﻤﺘﺪ اﻧﮕﻴﺰﻳﺴﻴﻮن )ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ( ،داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎ ﺗﺎ ﭼﻨﺪی ﭘﻴﺶ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺻﺪﻓﯽ در ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ روی ﻋﻠﻮم ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺴﺪود ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﺰرگ ۴٠ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮی در ﺗﻤﺎم ﺗﺎرﻳﺦ ﻋﻠﻤﯽ ﺧﻮد ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺟﺎﻳﺰﻩ ﻧﻮﺑﻞ در رﺷﺘﻪ ﻋﻠﻮم ﻧﺪاﺷﺘﻪ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن و ﺁﻟﻤﺎن هﺮ ﮐﺪام ﺗﺎ ﮐﻨﻮن در ﺣﺪود ۶٠ﺑﺮﻧﺪﻩ ﻋﻠﻤﯽ ﻧﻮﺑﻞ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ .در ﮐﺸﻮری ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﻧﻴﺰ ،ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮد ﺁﻏﺎزﮔﺮ ﺟﻨﺒﺶ ﻋﻠﻤﯽ ﻋﺼﺮ ﻣﺪرن ﺑﻮدﻩ ،و ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎی ﺁن از ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ و از ﻓﻌﺎﻟﺘﺮﻳﻦ داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎی اروﭘﺎﺋﯽ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ و اﻣﺮوز هﻢ هﺴﺘﻨﺪ ،ﻧﻔﻮذ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﮐﻠﻴﺴﺎ هﺮﮔﻮﻧﻪ ﻧﻮﺁوری ﻋﻠﻤﯽ را ﺧﻔﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و دوﻟﺖ هﺎی اﻳﻦ ﮐﺸﻮر هﻴﭽﻮﻗﺖ ﺷﻬﺎﻣﺖ ﻳﺎ ﺗﻮاﻧﺎﺋﯽ روﻳﺎروﺋﯽ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﻔﻮذ را در ﺧﻮد ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ« )ﮐﻠﻮداﻟﮕﺮ :ﺧﺪا در ﺑﺮاﺑﺮ داﻧﺶ( .ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ در ﭘﺎﻳﺎن ارزﻳﺎﺑﯽ ﺧﻮد هﺸﺪار ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ» :هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﺑﻨﺎم ﺧﺪای ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﺟﻨﮕﻴﺪﻩ اﻧﺪ ،اﻣﺮوز ﻣﺬهﺐ »اﻗﺘﺼﺎد« ﻣﯽ ﮐﻮﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪای دﻻر ﻋﻠﻢ را ﻟﮕﺎم ﺑﺰﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺁﻧﺮا ﺗﻨﻬﺎ در اﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮد ﺑﮑﺎر ﮔﻴﺮد .ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ وﺿﻊ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺧﻔﻘﺎن ﺗﺎزﻩ ای ﺑﺮای ﻋﻠﻢ ﺑﺎﺷﺪ ،اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﺮط اﻳﻨﮑﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن واﭘﺴﮕﺮاﺋﯽ ﻳﻬﻮدی ﻳﺎ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﺋﯽ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ای ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ«. * * * ﺑﺨﻼف ﺁﻧﭽﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن هﺮ دو ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ و اﺳﻼم ﺑﺼﻮرت واﻗﻌﻴﺘﯽ ﻣﺴﻠﻢ ﻣﺪﻋﯽ ﺁﻧﻨﺪ ،اﺳﺘﻘﺮار دوهﺰار ﺳﺎﻟﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در اروﭘﺎ و اﺳﺘﻘﺮار هﺰار و ﭼﻨﺪﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ اﺳﻼم در ﺁﺳﻴﺎ و اﻓﺮﻳﻘﺎ هﻴﭻ ﺗﺤﻮل ﻣﺜﺒﺘﯽ را در ﺳﺎﺧﺘﺎرهﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ
ﺻﻔﺤﻪ ٢٩از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎ ﺑﻬﻤﺮاﻩ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ :ﻧﻪ اروﭘﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از دوران رﻧﺴﺎﻧﺲ و »ﻋﺼﺮ ﻓﺮوغ« ﺷﮑﻮﻓﺎﺋﯽ ﻣﺪﻧﯽ ﻳﺎ اﻧﺴﺠﺎم ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻳﺎ روﻧﻖ اﻗﺘﺼﺎدی ﻳﺎ ﻋﺪاﻟﺖ ﻗﻀﺎﺋﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮی از دوران اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم ﺑﺨﻮد دﻳﺪ ،ﻧﻪ ﺁﺳﻴﺎ و اﻓﺮﻳﻘﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺮاﻳﻂ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻳﺎ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻳﺎ ﻗﻀﺎﺋﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﻳﺎ ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺗﺮی از ﺁﻧﭽﻪ در دوران ﻣﺎﻗﺒﻞ اﺳﻼﻣﯽ داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردﻧﺪ .اروﭘﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ در ﻃﻮل ﻗﺮون دﻗﻴﻘﺎ ﺑﻪ هﻤﺎن راهﯽ رﻓﺖ ﮐﻪ اروﭘﺎی روﻣﯽ ﺑﺪان رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺎ هﻤﺎن روﺣﻴﻪ اﺳﺘﻴﻼﻃﻠﺒﯽ و ﺳﻠﻄﻪ ﺟﻮﺋﯽ ،ﺑﺎ هﻤﺎن ﺗﺒﻌﻴﻀﺎت ﻃﺒﻘﺎﺗﯽ ،هﻤﺎن ﺳﺘﻤﮕﺮی هﺎ ،و هﻤﺎن روﻳﺎروﺋﯽ ﺳﻨﺘﯽ ﻏﺮب و ﺷﺮق ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن در ﺟﻨﮓ هﺎی دﻳﺮﭘﺎی اﻳﺮان ﻳﺎ ﻳﻮﻧﺎن و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ رم و ﺑﻴﺰاﻧﺲ ﺗﺒﻠﻮر ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،و اﻳﻦ ﺑﺎر در ﺟﻨﮓ هﺎی ﺻﻠﻴﺒﯽ و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن در ﻧﺒﺮدهﺎی اﺳﺘﻌﻤﺎری ﺗﺒﻠﻮر ﻳﺎﻓﺖ .ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﻧﻴﺰ هﻤﺎن راﻩ هﺎﺋﯽ را دﻧﺒﺎل ﮐﺮد ﮐﻪ ﺁﺳﻴﺎ و اﻓﺮﻳﻘﺎی ﻣﺎﻗﺒﻞ اﺳﻼم ﺑﺪان رﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .اﺳﻼم ﻋﺮب ﭼﻨﺎن ﺑﻪ راﻩ اﻳﺮان ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ رﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺣﺎﻓﻆ ،ﻣﻮرخ ﺑﺰرگ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ،ﺧﻼﻓﺖ اﺳﻼﻣﯽ روﻧﻮﺷﺖ ﮐﺎﻣﻠﯽ از ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺷﺪ و ﺑﻐﺪاد ﺑﺼﻮرت ﻧﺴﺨﻪ ﺛﺎﻧﯽ ﺗﻴﺴﻔﻮن درﺁﻣﺪ و درﺑﺎر ﺧﻠﻴﻔﻪ رﻧﮓ درﺑﺎر ﺧﺴﺮوان اﻳﺮان را ﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺖ .ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺗﻮﻳﻦ ﺑﯽ ﻣﻮرخ ﻧﺎﻣﯽ ﻗﺮن ﺧﻮد ﻣﺎ ،ﮐﺎر اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻋﺮب ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﭘﺎ در ﺟﺎی ﭘﺎی ﺷﺎهﻨﺸﺎهﯽ هﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺑﮕﺬارد .در هﻴﭽﻴﮏ از اﻳﻦ دو ﻣﺎﺟﺮا ﻧﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ از ﻣﺮزهﺎی ﻣﺪﻧﯽ و ﻓﺮهﻨﮓ ﻳﻮﻧﺎن و رم و ﺑﻴﺰاﻧﺲ ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺖ ،ﻧﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن در ﺑﻴﺮون از ﺁﻧﭽﻪ وارﺛﺎن ﻓﺮهﻨﮓ هﺎی اﻳﺮان و هﻨﺪ و ﻳﻮﻧﺎن ﺑﺪان ارﻣﻐﺎن دادﻧﺪ دﺳﺘﺎوردی ﭘﺪﻳﺪ ﺁورد .ﺟﻬﺶ ﻓﺮاﮔﻴﺮ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ در ﻗﺮون ﺟﺪﻳﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻄﻠﻘًﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﺮﺑﻮط ﻧﺒﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ درﺳﺖ ﺑﻌﮑﺲ در ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﻳﻪ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﮐﻠﻴﺴﺎ از ﺳﺮ داﻧﺶ و هﻨﺮ و ﻓﺮهﻨﮓ دﻧﻴﺎی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد .و اﮔﺮ در هﻤﻴﻦ ﻗﺮون در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻬﺸﯽ ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺖ و ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز هﻢ ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼف ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ هﻨﻮز هﻢ ﺳﺎﻳﻪ ﻗﺸﺮﻳﺖ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺮ ﺁن ﺳﻨﮕﻴﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. اﮔﺮ رﺳﺎﻟﺖ اﺳﺎﺳﯽ ﻣﺬاهﺐ ﭘﻴﺸﺒﺮد اﺧﻼق و ﻋﺪاﻟﺖ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﮐﻪ در هﻴﭽﻴﮏ از اﻳﻦ دو ﻣﻮرد ﻣﺬاهﺐ »ﺗﻮﺣﻴﺪی« ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت ﺗﺎرﻳﺦ ﭼﻪ در دوران ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در ﻏﺮب و ﭼﻪ در دوران اﺳﻼم در ﺷﺮق ،ﻧﻪ ﻇﻠﻢ و ﺗﺒﻌﻴﺾ و ﺑﻴﻌﺪاﻟﺘﯽ از دوران هﺎی ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﻧﻪ ﺿﻮاﺑﻂ اﺧﻼﻗﯽ ﺟﺰ در ﺷﻌﺎرهﺎی ﻣﻨﺒﺮ و ﻣﺤﺮاب ﻧﻘﺶ ﻓﺮاﮔﻴﺮﺗﺮی در ﺟﻮاﻣﻊ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ .ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﮐﻪ واﻗﻌﺎ ﻣﻴﺎن اﻳﻦ دو دوران وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ در دورﻩ هﺎی ﻣﺎﻗﺒﻞ ﺗﻮﺣﻴﺪی اﻳﻦ ﺗﺒﻌﻴﺾ هﺎ و ﺑﻴﻌﺪاﻟﺘﯽ هﺎ ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﻗﺪرت اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ،در ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ در ﺟﻬﺎن هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﺮﭼﺴﺐ ﻣﺸﻴﺖ اﻟﻬﯽ ﺑﺪان زدﻩ ﺷﺪﻩ و ﺟﻨﺎﻳﺖ رﻧﮓ اﻳﻤﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮی ﻣﻌﺎﺻﺮ، از وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺧﺪا را ﺑﺼﻮرت اﺑﺰار ﻗﺪرت در اﺧﺘﻴﺎر ﮐﻨﻴﺴﻪ و ﮐﻠﻴﺴﺎ و ﻣﺴﺠﺪ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ،دﻳﮕﺮ ﻣﺮز ﻣﻌﻴﻨﯽ ﺑﺮای ﻗﺪرت ﻃﻠﺒﯽ ﮐﺎرﮔﺰاران ﻣﺴﺠﺪ و ﮐﻠﻴﺴﺎ و ﮐﻨﻴﺴﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪ ،و درﺳﺖ در هﻤﻴﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻗﺪرت اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻠﻞ واﻗﻌﯽ ﺑﺤﺮان هﺎﺋﯽ را ﮐﻪ اﻣﺮوز اﻳﻦ ﻣﺬاهﺐ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮاﺟﻬﻨﺪ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﺮد. ﻟﻮدوﻳﮏ ﻓﻮﻳﺮ ﺑﺎخ ،ﻣﺘﻔﮑﺮ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،در اﺛﺮ ﻣﻌﺮوف ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻨﺎم »ﻓﻠﺴﻔﻪ و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ« در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻧﻮﺷﺖ: »اﮔﺮ هﺪف ﻧﻬﺎﺋﯽ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ،ﺑﻪ ادﻋﺎی ﺧﻮدﺷﺎن ،اﺳﺘﻘﺮار ﻋﺪاﻟﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﻣﻮازﻳﻦ اﺧﻼﻗﯽ ﻓﺮاﮔﻴﺮﺗﺮ در ﺟﻬﺎن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا در اﻳﻦ ﺗﻼش ﺧﻮد ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردﻩ و هﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﺎزﻧﺪﻩ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ «.و هﻢ او درﺑﺎر ِﻩ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ» :در ﺟﻬﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻣﺎ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ در ﻣﻔﻬﻮم واﻗﻌﯽ ﺧﻮدش ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ از دﻧﻴﺎی ﻣﻨﻄﻖ ،ﺑﻠﮑﻪ از زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮﻩ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ رﺧﺖ ﺑﺮﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻴﺰی ﮐﻪ از ﺁن ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﻳﻦ ﺗﺼﻮر ﺳﻨﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ هﻤﭽﻨﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ هﺴﺘﻴﻢ«. هﻢ ﮐﻠﻴﺴﺎ و هﻢ ﻣﺴﺠﺪ ،در هﻤﻪ ﻗﺮون ﻣﺴﻴﺤﯽ و اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻈﻬﺮ ﺣﻖ و ﻋﺪاﻟﺖ و ﺗﻘﻮی ﺑﺎﺷﻨﺪ ،اﺑﺰار ﻗﺪرت و ﺟﻨﺎﻳﺖ و ﻓﺴﺎد ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ .ﮐﻠﻴﺴﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻨﺎم ژﻧﺪﻩ ﭘﻮش ﺳﺎدﻩ دﻟﯽ ﻋﻴﺴﯽ ﻧﺎم ﺑﻨﻴﺎد ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد -هﻤﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺷﺘﺮی را از ﺳﻮراخ ﺳﻮزن ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ از ورود ﺗﻮاﻧﮕﺮی ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ -ﺑﺼﻮرت درﺑﺎری ﻏﺮق در ﻃﻼ و ﺟﻮاهﺮ درﺁﻣﺪ ،ﺑﺎ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺗﯽ ﻣﺠﻠﻠﺘﺮ از درﺑﺎر ﺷﺎهﺎن ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﮐﻪ واﺗﻴﮑﺎن از روی ﺁن ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮداری ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،و ﺑﺎ ﭘﺎپ هﺎی ﻋﻈﻴﻤﯽ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺎﻣﻪ ارﻏﻮاﻧﯽ و ﺗﺎج ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﺋﯽ ﺧﻮد را از هﻤﻴﻦ ﺷﺎهﺎن ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻗﺪرت ﺑﯽ ﻣﻨﺎزع ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﻴﺰ در ﺣﺪ ﺁﻧﺎن ﺑﺎﻻ ﺑﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .در هﻤﺎن ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺎﻟﻴﺎن ﺑﺎﻻﻧﺸﻴﻨﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺎپ ﮔﺮﮔﻮرﻳﻮی ﻧﻬﻢ ﮔﻔﺖ: »ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ و ﺿﻌﻴﻒ ﺑﻮد ﻧﺎﮔﺰﻳﺮ ﺑﻮد در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ راﻩ ﺁﺷﺘﯽ و ﻣﺪارا ﺑﺮود ،وﻟﯽ اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﺮای ﭼﻪ از ﻗﺪرت ﺧﻮد ﺑﻤﻨﻈﻮر ﻧﺎﺑﻮدی ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻧﮑﻨﺪ؟« و ﺑﺎ هﻤﻴﻦ ﻣﻨﻄﻖ ﻗﺮن هﺎی ﭘﻴﺎﭘﯽ اﻳﻦ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻓﺮﻣﺎن ﻗﺘﻞ ﻋﺎم و ﮐﺸﺘﺎر و ﺷﮑﻨﺠﻪ و ﺳﻮزاﻧﺪن در ﺁﺗﺶ داد و ﺁﻧﺠﺎ هﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺎت ﺑﺼﻮرت ﻋﻠﻨﯽ اﻧﺠﺎم ﻧﮕﺮﻓﺖ ،ﭼﻮن دوران ﺑﺮژﻳﺎ ،ﻣﺰاﺣﻤﺎن از ﻃﺮﻳﻖ درﻳﺎﻓﺖ ﺻﻠﻴﺐ زهﺮ ﺁﻟﻮد از دﺳﺖ ﭘﺪر ﻣﻘﺪس از ﺳﺮ راﻩ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺴﻴﺎری از دﻳﺮهﺎ و ﺻﻮﻣﻌﻪ هﺎ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻋﺸﺮﺗﮑﺪﻩ هﺎﺋﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﻪ ای از اﺣﻮال ﺁﻧﻬﺎ را در »دﮐﺎﻣﺮوﻧﻪ« اﺛﺮ ادﺑﯽ
ﺻﻔﺤﻪ ٣٠از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
ﻣﻌﺮوف ﻗﺮن ﭼﻬﺎردهﻢ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻳﺎﻓﺖ .در هﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﺼﻮرت ﺑﺎزار ﺧﺮﻳﺪ و ﻓﺮوش ﻣﻨﺎﺻﺐ درﺁﻣﺪ. ﺑﻨﺪﻳﮑﺘﻮی ﻧﻬﻢ ﮐﻪ در دوازدﻩ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﭘﺎپ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﻣﻘﺎم ﭘﺎﭘﯽ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮔﺮﮔﻮرﻳﻮی ﺷﺸﻢ ﻓﺮوﺧﺖ .ﺑﺴﻴﺎری از اﺳﻘﻒ هﺎ در ﺳﻨﻴﻦ ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﺎ رﺷﻮﻩ ﭘﺪراﻧﺸﺎن ﺑﻪ ﮐﺎردﻳﻨﺎﻟﯽ رﺳﻴﺪﻧﺪ .ﭘﺴﺮﺑﭽﻪ ای ﺑﻨﺎم ﮔﻴﺒﺮﺗﻮ در ﻳﺎزدﻩ ﺳﺎﻟﮕﯽ اﺳﻘﻒ اﻋﻈﻢ ﺷﺪ و ﭘﺴﺮﺑﭽﻪ دﻳﮕﺮی ﺑﻨﺎم ﺁﻣﺪﺋﻮ در ﺳﻴﺰدﻩ ﺳﺎﻟﮕﯽ در ﻧﺎرﺑﻮن ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﻘﺎم دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺖ .ﺑﺴﻴﺎری از اﻳﻦ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﻓﺮزﻧﺪان ﺣﺮﻣﺰادﻩ ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎی اﺷﺮاﻓﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن رﺳﻤًﺎ ﻋﻨﻮان ﭘﺪراﻧﺸﺎن را ﺑﻪ ارث ﻧﻤﯽ ﺑﺮدﻧﺪ ﺑﺎ رﺷﻮﻩ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻋﺎﻟﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎﺋﯽ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽ داﺷﺘﻨﺪ .ﺳﺰار ﺑﺮژﻳﺎ ،ﮐﻪ در هﻔﺪﻩ ﺳﺎﻟﮕﯽ اﺳﻘﻒ اﻋﻈﻢ و در هﺠﺪﻩ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﮐﺎردﻳﻨﺎل ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺮادرش را در ﺗﻮﻃﺌﻪ ای ﺑﻘﺘﻞ رﺳﺎﻧﻴﺪ ،ﺷﻤﺎر ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻧﺶ را در ﺿﻴﺎﻓﺘﯽ دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﮐﺸﺖ ،ﺑﺎ ﺧﻮاهﺮش ﻟﻮﮐﺮس ﺑﺮژﻳﺎ راﺑﻄﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ داﺷﺖ ،درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ هﻤﻴﻦ ﻟﻮﮐﺮس هﻤﺨﻮاﺑﻪ ﭘﺪرش ﭘﺎپ ﺑﺮژﻳﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻮد ،و ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﭘﺎپ ﺑﻮﻧﻴﻔﺎ ﺳﻴﻮی هﺸﺘﻢ ﻓﺘﻮا ﺻﺎدر ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﺒﻌﻴﺖ ﺑﯽ ﻗﻴﺪ و ﺷﺮط از ﭘﺎپ ﻧﻬﻢ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮ هﺮ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ هﺮ ﻓﺮد ﺑﺸﺮی دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﻧﺠﺎت روح ﺧﻮد در ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ واﺟﺐ اﺳﺖ .در هﻤﺎﻧﻮﻗﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻘﺮرات وﺣﺸﺘﻨﺎک دﻳﻮان ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ )اﻧﮑﻴﺰﻳﺴﻴﻮن( ﺑﺮای ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﺮأت اﻋﺘﺮاض ﺑﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻣﻘﺎم ﺻﻠﻴﺐ داران ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را داﺷﺘﻨﺪ وﺿﻊ ﺷﺪ .در ﻣﺤﺎﮐﻤﺎﺗﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ دﻳﻮان هﺎ ﺑﺮاﻩ اﻓﺘﺎد ،رﺋﻴﺲ دادﮔﺎﻩ هﻢ ﻣﺪﻋﯽ اﻟﻌﻤﻮم ﺑﻮد ،هﻢ ﻗﺎﺿﯽ ،هﻢ دادﺳﺘﺎن ،هﻢ ﮐﺸﻴﺶ اﻋﺘﺮاف ﮔﻴﺮﻧﺪﻩ ﻣﺬهﺒﯽ .رای دادﮔﺎﻩ او ﻧﻴﺰ ﻗﻄﻌﯽ و ﻻزم اﻻﺟﺮا ﺑﻮد و اﻣﮑﺎن ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﻧﺪاﺷﺖ، درﺳﺖ روﻧﻮﺷﺖ ﮔﻮاهﯽ ﺷﺪﻩ ﻣﻘﺮراﺗﯽ ﮐﻪ در دوران ﻣﺎ دادﮔﺎﻩ هﺎی ﺷﺮع ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﻤﻮرد اﺟﺮا ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ. در ﺟﻬﺎن اﺳﻼم وﺿﻊ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﺑﻬﺘﺮ از ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﺒﻮد ،و ﮔﺎﻩ ﺣﺘﯽ ﺧﻮﻧﺨﻮاراﻧﻪ ﺗﺮ و ﻓﺴﺎد ﺁﻟﻮدﻩ ﺗﺮ از ﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﻮد. ﺗﺎرﻳﺦ هﺰار و ﺳﻴﺼﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺧﻼﻓﺖ اﺳﻼﻣﯽ ،ﭼﻪ در دوران اﻣﻮی ،ﭼﻪ در ﻋﺼﺮ ﻋﺒﺎﺳﯽ ،و ﭼﻪ در ﻋﻬﺪ ﺧﻼﻓﺖ هﺎی ﻣﺼﺮ و اﻧﺪﻟﺲ و ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ ،از ﺁﻏﺎز ﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺎ ﺧﻮن و ﺟﻨﺎﻳﺖ و ﻓﺴﺎد ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ »اﻣﻴﺮ اﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ«هﺎ اﻟﻘﺎب ﻣﺴﺘﻌﺼﻢ ﺑﺎﷲ ،ﻣﺴﺘﻨﺼﺮ ﺑﺎﷲ ،ﻣﺴﺘﻈﻬﺮ ﺑﺎﷲ ،ﻣﺴﺘﮑﻔﯽ ﺑﺎﷲ ،ﻣﻌﺘﻀﺪ ﺑﺎﷲ ،ﻣﻌﺘﻤﺪ ﺑﺎﷲ ،ﻣﺘﻮﮐﻞ ﺑﺎﷲ، واﺛﻖ ﺑﺎﷲ و ﻣﺴﺘﻨﺠﺪ ﺑﺎﷲ داﺷﺘﻨﺪ .ﺳﻔﺎح ،ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻋﺒﺎﺳﯽ هﻤﻪ ﺑﺰرﮔﺎن ﺑﻨﯽ اﻣﻴﻪ را در ﻳﮏ ﻣﺠﻠﺲ ﺿﻴﺎﻓﺖ ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪ و دﺳﺘﻮر داد ﮐﻪ روی اﺟﺴﺎد ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻧﻴﻤﻪ ﻣﺮدﻩ ﺁﻧﺎن ﺳﻔﺮﻩ ﻏﺬا ﺑﮕﺴﺘﺮاﻧﻨﺪ و ﺧﻮد و هﻤﺮاهﺎﻧﺶ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁن ﺳﻔﺮﻩ ﺑﻪ ﺻﺮف ﻏﺬا ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ ،درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﮐﺸﺘﮕﺎن ﻧﻴﻤﻪ ﺟﺎن در زﻳﺮ ﭘﺎﻳﺸﺎن ﻧﺎﻟﻪ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺟﺎن ﻣﯽ دادﻧﺪ. ﻋﻤﻮی ﺳﻔﺎح ﮐﻪ از ﻃﺮف او ﻣﺄﻣﻮر ﺳﺮﮐﻮﺑﯽ و ﻗﺘﻞ ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪﮔﺎن اﻣﻮی در هﻤ ِﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮزی را ﺑﻪ ﻣﺮدﮔﺎن ﻧﻴﺰ ﮐﺸﺎﻧﻴﺪ و ﮔﻮرهﺎی اﻣﻮﻳﺎن ﻣﺮدﻩ را ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ اﺟﺴﺎدﺷﺎن را از ﺧﺎک ﺑﺪرﺁورد و هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎ در زﻣﺎن ﻗﺪرت ﺟﺴﺪهﺎی ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻧﺸﺎن را ﺑﻪ دار ﻣﯽ ﺁوﻳﺨﺘﻨﺪ ﻳﺎ ﻣﺜﻠﻪ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ،ﻋﺒﺪاﷲ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻣﺮدﮔﺎن ﺑﻨﯽ اﻣﻴﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮد، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺟﺴﺪ هﺸﺎم ﺑﻦ ﻋﺒﺪاﻟﻤﻠﮏ را ﮐﻪ هﻨﻮز ﻧﭙﻮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮد از ﮔﻮر درﺁورد و هﺸﺘﺎد ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﺁن زد و ﺳﭙﺲ ﺳﻮزاﻧﻴﺪ. هﺎرون اﻟﺮﺷﻴﺪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻋﺮض ﻳﮏ روز و ﻳﮏ ﺷﺐ ١٣٠٠ ،ﻧﻔﺮ اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﺪان ﺑﺮﻣﮑﯽ را ﮐﻪ وی هﻤﻪ ﻗﺪرت و ﺷﮑﻮﻩ ﺧﻮﻳﺶ را ﻣﺮهﻮن ﺁﻧﺎن ﺑﻮد ﺑﺪﺳﺖ ﺟﻼدان ﺧﻮد ﺳﭙﺮد و ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﺗﻦ از زﻧﺎن و ﮐﻮدﮐﺎن ﺁﻧﺎﻧﺮا در ﮐﺸﺘﺎری ﮐﻪ ﻣﺎﺟﺮای ﻣﻌﺮوف »ﺷﺐ ﭼﺎﻗﻮﮐﺸﺎن« ﺁدﻟﻒ هﻴﺘﻠﺮ روﻧﻮﺷﺘﯽ از ﺁن ﺑﻮد زﻧﺪﻩ ﻧﮕﺬاﺷﺖ ،زﻳﺮا ﺑﻪ رواﻳﺖ ﻣﺸﻬﻮر وزﻳﺮ او ﺟﻌﻔﺮ ﺑﺮﻣﮑﯽ ﺑﺮﺧﻼﻓﺖ دﺳﺘﻮر وی ﺑﺎ هﻤﺴﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻴﺶ ﻋﺒﺎﺳﻪ ﺧﻮاهﺮ ﺧﻠﻴﻔﻪ هﻤﺒﺴﺘﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ هﺎرون اﻟﺮﺷﻴﺪ ﺧﻮد ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮاﻩ ﻋﺒﺎﺳﻪ ﺑﻮد .هﻤﻴﻦ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺑﺰرگ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﮐﻪ ﻣﻮﻣﻨﺎن در ﭘﺸﺖ ﺳﺮش ﻧﻤﺎز ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ،در دوراﻧﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﺑﺮﻣﮑﯽ وزﻳﺮ ﺳﻮﮔﻠﯽ او ﺑﻮد ﺷﺐ هﺎ ﺗﺎ ﺑﺎﻣﺪاد ﺑﺎ وی ﺑﻪ ﺑﺎدﻩ ﻧﻮﺷﯽ و ﻋﻴﺎﺷﯽ ﻣﯽ رﻓﺖ ،و ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ و رﻗﺺ در اﺳﻼم ﺣﺮام ﺑﻮد ،ﺳﻪ هﺰار ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩ و ﻧﻮازﻧﺪﻩ و رﻗﺎﺻﻪ در درﺑﺎر ﺧﻼﻓﺖ ﺧﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺧﺎﻧﺪان اﻳﺮاﻧﯽ »ﻣﻮﺻﻠﯽ« ﻋﻬﺪﻩ دار ﺑﻮد. ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻋﺒﺎﺳﯽ ،اﻟﻤﻌﺘﺼﻢ ﺑﺎﷲ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻈﺎم اﻟﻤﻠﮏ در ﺳﻴﺎﺳﺘﻨﺎﻣﻪ ﺧﻮد ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﺑﻪ ﺷﮑﺮاﻧﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﺳﻪ ﺳﺮدار ﻣﺒﺎرز اﻳﺮاﻧﯽ ،ﺑﺎﺑﮏ ﺧﺮم دﻳﻦ و ﻣﺎزﻳﺎر و اﻓﺸﻴﻦ را ﮐﻪ هﺮ ﺳﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﻴﻠﻪ و ﻧﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺮداﻧﻪ اﺳﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ دار ﺁوﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮد ،ﻣﺠﻠﺲ ﺿﻴﺎﻓﺘﯽ ﺗﺮﺗﻴﺐ داد ﮐﻪ در ﻃﻮل ﺁن ﺳﻪ ﺑﺎر ﭘﻴﺎﭘﯽ ﻣﺠﻠﺲ را ﺗﺮک ﮔﻔﺖ و هﺮﺑﺎر ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺑﻌﺪ ﺑﺪان ﺑﺎزﮔﺸﺖ ،و در ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺎر ﺳﻮم در ﭘﺎﺳﺦ ﺣﺎﺿﺮان ﮐﻪ ﺟﻮﻳﺎی ﻋﻠﺖ اﻳﻦ ﻏﻴﺒﺖ هﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﻓﺎش ﮐﺮد ﮐﻪ در هﺮ ﺑﺎر ﺑﺎ ﻳﮑﯽ از دﺧﺘﺮان ﭘﺪر ﮐﺸﺘﻪ اﻳﻦ ﺳﻪ ﺳﺮدار هﻤﺨﻮاﺑﮕﯽ ﮐﺮدﻩ و ﺑﮑﺎرت ﺁﻧﺎن را ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و او و ﺣﺎﺿﺮان ازاﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺑﻪ ﻧﻤﺎز اﻳﺴﺘﺎدﻧﺪ و ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺷﮑﺮ ﮔﻔﺘﻨﺪ. در اﺳﭙﺎﻧﻴﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ،ﺑﺪﺳﺘﻮر ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﻦ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻓﺮد ﺧﺎﻧﺪان ﺑﻨﯽ اﻣﻴﻪ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد از ﻗﺘﻞ ﻋﺎم اﻳﻦ ﺧﺎﻧﺪان ﺑﮕﺮﻳﺰد و ﺧﻮد را ﭘﺲ از ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﻪ اﻧﺪﻟﺲ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ و در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ اﻣﺎرت ﺑﺮﺳﺪ ،واﻟﯽ ﻋﺮب ﺷﻬﺮ ﻃﻠﻴﻄﻠﻪ )ﺗﻮﻟﺪو( ﺿﻴﺎﻓﺘﯽ ﺗﺮﺗﻴﺐ
ﺻﻔﺤﻪ ٣١از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
داد و هﻤﻪ اﻋﻴﺎن و اﺷﺮاف ﺷﻬﺮ را ﮐﻪ ﺑﺎ اﻣﺎرت ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﻦ ﻧﻈﺮ ﻣﺴﺎﻋﺪ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺁﺷﺘﯽ ﺑﺪان دﻋﻮت ﮐﺮد وﻟﯽ ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﻋﺪﻩ در داﺧﻞ ﻗﻠﻌﻪ ﺑﺪﺳﺖ دژﺧﻴﻤﺎن ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﻴﺪﻧﺪ و اﺟﺴﺎدﺷﺎن در ﺧﻨﺪﻗﯽ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺷﺪ ،ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺻﺪای ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﺿﻴﺎﻓﺖ در داﺧﻞ ﻗﻠﻌﻪ و ﺻﺪای ﻃﺒﻞ و ﺷﻴﭙﻮر ﻧﻈﺎﻣﻴﺎن در ﺧﺎرج ﺁن اﺟﺎزﻩ رﺳﻴﺪن ﻧﺎﻟ ِﻪ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺑﮕﻮش دﻳﮕﺮان ﺑﺪهﺪ .ﺷﻤﺎر ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن اﻳﻦ ﮐﺸﺘﺎر ﮐﻪ ﺗﺎ ﺷﺎﻣﮕﺎﻩ ﺁﻧﺮوز اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﺑﻌﺪهﺎ هﻔﺘﻬﺰار ﻧﻔﺮ ﺑﺮﺁورد ﺷﺪ. در ﻣﺼﺮ ﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ ،ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﯽ ﭘﺎﺷﺎ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﻣﺼﺮ ﮐﻪ ﻣﻠﮏ ﻓﺎروق ﺁﺧﺮﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺁن ﺑﻮد ،ﺑﻤﺤﺾ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان واﻟﯽ ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ در ﻣﺼﺮ وارد ﻗﺎهﺮﻩ ﺷﺪ ،ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﮐﻠﻴﻪ ﺑﺰرﮔﺎن ﻣﻤﺎﻟﻴﮏ -ﺳﻠﺴﻠﻪ ای را ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن ﺑﺮ ﻣﺼﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد -ﺑﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﻣﻌﺮوف Citadelleﺑﻪ ﺿﻴﺎﻓﺖ دﻋﻮت ﮐﺮد و ﺁﻧﺎﻧﺮا ﻳﮏ ﺑﻪ ﻳﮏ در ﺗﺎﻻر ﺿﻴﺎﻓﺖ ﺑﺪﺳﺖ ﺟﻼدان ﺧﻮﻳﺶ ﮐﺸﺖ و ﮐﺎﻟﺒﺪهﺎﻳﺸﺎن را ﺑﻪ درون ﭼﺎﻩ اﻓﮑﻨﺪ. در اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻌﺎر ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺻﺪر اﺳﻼﻣﯽ ﻋﺮب ﺑﺮای ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬاری ﻳﮏ ﺧﻼﻓﺖ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﺗﺎرﻳﺦ ﺁﻣﺪ ،وﻟﯽ ﺑﺼﻮرت »ﻣﺮد ﺑﻴﻤﺎر اروﭘﺎ« ﺻﺤﻨﻪ اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ را ﺗﺮک ﮔﻔﺖ ،ﮐﺸﺘﺎر و ﺳﺘﻤﮕﺮی و ﻓﺴﺎد و ارﺗﺸﺎء ﺳﮑﻪ راﻳﺞ ﺑﻮد .ﺑﺎرهﺎ ﺷﻴﻌﻪ هﺎی ﺗﺒﻌﻪ اﻳﻦ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ،ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻴﻌﻪ ﺑﻮدن هﺰار هﺰار ﺑﻪ ﻓﺘﻮای ﻣﻔﺘﻴﺎن و ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺳﻼﻃﻴﻦ ﮔﺮدن زدﻩ ﺷﺪﻧﺪ .ﺧﻔﻪ ﮐﺮدن و ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪن و زهﺮ دادن و ﮐﻮر ﮐﺮدن اﻓﺮاد ذﮐﻮر ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺳﻠﻄﻨﺖ در ﺁﻏﺎز ﭘﺎدﺷﺎهﯽ هﺮ ﺳﻠﻄﺎن ﺗﺎزﻩ اﻣﺮی ﺳﻨﺘﯽ ﺑﻮد .در ﺣﺮﻣﺴﺮاهﺎی ﺑﯽ ﺷﻤﺎر ﺳﻼﻃﻴﻦ و اﺷﺮاف ،هﺰاران زن ﺟﻮان و زﻳﺒﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺳﻮء ﻇﻦ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺠﺎی ﺷﻮهﺮاﻧﺸﺎن در درون ﮐﻴﺴﻪ هﺎی ﺳﺮﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ درﻳﺎ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ و ﺗﻨﻬﺎ در ﭘﯽ اﻋﻼم ﺟﻤﻬﻮری ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺼﻄﻔﯽ ﮐﻤﺎل ﭘﺎﺷﺎ )ﺁﺗﺎ ﺗﻮرک( اﺟﺴﺎد ﺑﺮﺧﯽ از ﺁﻧﺎن از ﺁب هﺎی ﺑﺴﻔﺮ ﺑﻴﺮون ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪ .در ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ اول ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺮد و زن و ﮐﻮدک ارﻣﻨﯽ در ﻳﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ژﻧﻮﺳﻴﺪهﺎی ﻗﺮن در اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﺷﺪﻧﺪ .و ﺑﺎ اﻳﻦ هﻤﻪ روح اﷲ ﺧﻤﻴﻨﯽ در ﮐﺸﻒ اﻻﺳﺮار ﺧﻮد ﺳﻘﻮط ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻼﻓﺘﯽ را ﺗﻮﻃﺌﻪ ای ﺣﻬﺎﻧﯽ ﻋﻠﻴﻪ اﺳﻼم داﻧﺴﺖ و ﻋﻠﯽ ﺷﺮﻳﻌﺘﯽ در »ﺗﺸﻴﻊ ﻋﻠﻮی و ﺗﺸﻴﻊ ﺻﻔﻮی« ﺧﻮﻳﺶ ﻗﻮﻣﻴﺖ ﮔﺮاﺋﯽ را ﻣﺴﺌﻮل اﻳﻦ ﺷﻤﺮد ﮐﻪ »ﻗﺪرت ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺧﻼﻓﺖ وﺳﻴﻊ اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺘﻼﺷﯽ ﺷﻮد و اﺣﻴﺎی ﺣﺴﻦ ﻣﻠﻴﺖ اﻳﻦ ﭘﻴﮑﺮﻩ ﻋﻈﻴﻢ را ﺑﺎ ﺗﻴﻎ ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎﻟﻴﺴﻢ ﻟﻘﻤﻪ ﻟﻘﻤﻪ ﮐﻨﺪ«. دوران ﭘﺎدﺷﺎهﯽ ﺻﻔﻮی در اﻳﺮان از اﻳﻦ دﻳﺪﮔﺎﻩ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﻣﺤﺎﺳﻨﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻳﺎ ﻣﻔﺎﺳﺪی ﮐﻤﺘﺮ از دوران ﺧﻼﻓﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ ﻧﺪاﺷﺖ، وﻟﻮ اﻳﻨﮑﻪ از ﻧﻈﺮ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺑﺮای اﻳﺮان دوران ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎزی ﺑﻮد .هﻤ ِﻪ ﻋﺼﺮ ﺻﻔﻮی ،از ﺁﻏﺎز ﺗﺎ اﻧﺠﺎم ،ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺨﻮاری، ﺑﻴﺮﺣﻤﯽ ،ﺑﺮادر ﮐﺸﯽ ،ﻓﺴﺎد ،و ﺗﺰوﻳﺮ و ﺑﺎ ﺧﻮد ﮐﺎﻣﮕﯽ ﻣﻄﻠﻘﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﻼ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ هﻤﻪ ﻣﻮازﻳﻦ اﺧﻼﻗﯽ و اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. ﺷﺎﻩ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ اول ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﮐﺸﺘﺎر وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ﺑﻴﺴﺖ هﺰار ﻧﻔﺮ از ﻣﺮدم ﺗﺒﺮﻳﺰ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﻳﮑﺮوزﻩ ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮد را زﻳﺮا ﭘﺎ ﺑﮕﺰارﻧﺪ و زﺑﺎن ﺑﻪ ﻟﻌﻦ ﺳﻪ ﺧﻠﻴﻔﻪ اول از ﺧﻠﻔﺎی راﺷﺪﻳﻦ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﻧﺰﻣﺎن ﻣﻮرد اﻋﺘﻤﺎد و اﺣﺘﺮام ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اهﻞ ﺗﺴﻨﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﮕﺸﺎﻳﻨﺪ ،در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻗﺰﻟﺒﺎﺷﺎن ﺷﺎﻩ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ هﻤ ِﻪ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺟﺎ ﺑﺠﺎ ﺑﺎ ﺗﺒﺮ ﺑﻪ دو ﻧﻴﻢ ﮐﺮدﻧﺪ ﻳﺎ ﺷﮑﻢ درﻳﺪﻧﺪ .در هﻤﻴﻦ ﺗﺒﺮﻳﺰ ،ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺣﺮﻣﺖ ﻧﺒﺶ ﻗﺒﺮ در اﺳﻼم ،اﺳﺘﺨﻮان هﺎی دﺷﻤﻨﺎن ﺧﺎﻧﺪان ﺷﺎﻩ اﺳﻤﺎﻋﻠﻴﻞ را ﺑﺪﺳﺘﻮر او از ﮔﻮرﺑﻴﺮون ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ و در ﮐﻨﺎر ﺳﺮهﺎی ﺑﺮﻳﺪﻩ دزدان و روﺳﭙﻴﺎن ﺳﻮزاﻧﺪﻧﺪ .زﻧﺪﻩ ﺧﻮاران او ﮐﻪ ﻗﻮرﭼﯽ ﻟﻘﺐ داﺷﺘﻨﺪ ﻻﺷﻪ ﺷﻴﺒﮏ ﺧﺎن ازﺑﮏ را ﮐﻪ ﻣﺬهﺐ ﺳﻨﯽ داﺷﺖ ﺑﻪ دﻧﺪان ﭘﺎرﻩ ﭘﺎرﻩ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺧﻮردﻧﺪ ،و ﻣﺒﺎﺷﺮاﻧﯽ ﮐﺎﺳﻪ ﺳﺮ هﻤﻴﻦ ﺷﮑﻴﺐ ﺧﺎن را زر ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﻴﺎﻟﻪ ﺑﺎدﻩ ﻧﻮﺷﯽ ﺷﺎﻩ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺷﻮد .ﻧﻮﻩ اﻳﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ، ﺷﺎﻩ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ دوم ،هﺮ ﺷﺶ ﺑﺮادر ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ را ﮐﻪ هﻨﻮز ﺷﻴﺮ ﺧﻮارﻩ ﺑﻮد ﮐﺸﺖ و در ﻳﮑﺮوز ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺗﻦ از ﺻﻮﻓﻴﺎن وارﺳﺘﻪ را ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪ .ﺷﺎﻩ ﻋﺒﺎس اول ﭘﺪرش را ﺗﺎ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم ﻣﺮگ در زﻧﺪان ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺖ و ﻓﺮزﻧﺪ ارﺷﺪ ﺧﻮد را ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪ و دو ﻓﺮزﻧﺪ دﻳﮕﺮش را ﮐﻮر ﮐﺮد ،و ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ او ،ﺷﺎﻩ ﺻﻔﯽ ،ﺧﻮﻧﺨﻮارﺗﺮﻳﻦ ﺷﺎﻩ دودﻣﺎن ﺻﻔﻮی ،ﻣﺎدر و زن و ﻓﺮزﻧﺪ ﺷﻴﺮﺧﻮار و ﻋﻤﻮی ﮐﻮر ﺧﻮد را ﮐﺸﺖ و دﻩ هﺎ ﻧﻔﺮ از ﻧﺰدﻳﮑﺎﻧﺶ را ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ﮐﺮد. ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺣﺮﻣﺖ ﺷﺮاب ،هﻤﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﺻﻔﻮی ﺑﺠﺰ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺁﻧﺎن ﭼﻨﺎن در ﺑﺎدﻩ ﻧﻮﺷﯽ اﻓﺮاط ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻬﺎر ﺗﻦ از ﺁﻧﺎن از ﺷﺮاﺑﺨﻮاری ﺟﺎن ﺳﭙﺮدﻧﺪ و ﺷﺎﻩ ﻋﺒﺎس ،ﺑﺎ ﻋﻨﻮان »ﮐﻠﺐ ﺁﺳﺘﺎن ﻋﻠﯽ« هﺮ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺑﺎزار وﻧﻴﺰان اﺻﻔﻬﺎن ﻣﯽ رﻓﺖ و ﺗﺎ ﺑﺎﻣﺪاد ﺑﺎ ﻧﻮ ﭘﺴﺮان وﻧﻴﺰی ﺑﺎدﻩ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﻴﺪ ،وﻗﺘﯽ هﻢ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﻴﻤﻦ و ﺗﺒﺮک ﺑﺎ ﭘﺎی ﭘﻴﺎدﻩ از اﺻﻔﺤﺎن ﺗﺎ ﻣﺸﻬﺪ ﺑﻪ ﺁﺳﺘﺎن ﻣﻮﺳﯽ اﻣﺎم رﺿﺎ ﻣﯽ رﻓﺖ ،ﻣﻨﺰل ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﺑﺴﺎط رﻗﺺ و ﺁواز و ﺑﺎدﻩ ﻧﻮﺷﯽ او ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ ،و ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﺎردن در ﺳﻔﺮﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮد ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﺻﺪهﺎ روﺳﭙﯽ هﻤﺴﻔﺮ ﺳﭙﺎهﻴﺎﻧﺶ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺟﻬﺎﻧﮕﺮد دﻳﮕﺮ ،ﺗﻮﻣﺎس هﺮﺑﺮت ،ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺗﺤﻔﻪ ﺣﮑﺎم ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﺷﺎﻩ ﺷﺮاب ﻧﺎب ﻳﺎ ﺟﻮاﻧﺎن ﺧﻮﺑﺮو ﺑﻮد .هﻤﻴﻦ ﻣﺮﺷﺪ ﺑﺰرگ ﺑﺮای ﺣﺎﮐﻢ ﻓﺎرس اﻣﺎن ﻧﺎﻣﻪ ای ﺑﻪ ﺧﻂ ﺧﻮد در ﭘﺸﺖ ﻗﺮﺁن ﻧﻮﺷﺖ و ﺗﻮﺳﻂ ﺷﻴﺦ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺑﺮای او ﻓﺮﺳﺘﺎد ،وﻟﯽ در روز ﺑﻌﺪ دﺳﺘﻮر ﮐﺸﺘﻦ هﻤﻴﻦ ﺣﺎﮐﻢ را داد.
ﺻﻔﺤﻪ ٣٢از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
و هﻤ ِﻪ اﻳﻨﻬﺎ دﺳﺘﺎوردهﺎی دوراﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻋﺼﺮ ﻃﻼﺋﯽ ﺗﺸﻴﻊ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ ﺁﻣﺪ و ﻋﻠﻤﺎی ﻋﻈﺎم از زﻣﻴﻦ ﻣﯽ ﺟﻮﺷﻴﺪﻧﺪ و هﺮ روز ﺳﺎدات ﺗﺎزﻩ ای ﺑﺎ ﺷﺠﺮﻩ ﻧﺎﻣﻪ هﺎی ﻣﻮﺛﻖ ﺳﺮ ﺑﺮﻣﯽ ﺁوردﻧﺪ و ﻣﻘﺎﺑﺮ ﺗﺎزﻩ ای ﺑﺮای اﻣﺎﻣﺰادﻩ هﺎﺋﯽ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﮐﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﺧﻮاﺑﻨﻤﺎ ﮐﺸﻒ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺷﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ و ﻣﺘﻮﻟﻴﺎﻧﯽ ﺗﺎزﻩ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ و زﻳﺎرﺗﻨﺎﻣﻪ هﺎی ﻣﻌﺘﺒﺮی ﺑﻨﺎﻣﺸﺎن ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﯽ ﺷﺪ. در دوران ﻗﺎﺟﺎر ﺟﻨﺎﻳﺖ و ﻓﺴﺎد ﺑﻨﺎم ﻣﺬهﺐ از اﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺖ و اﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﻮﮐﺮی اﺳﺘﻌﻤﺎر ﻧﻴﺰ ﺑﺪان اﻓﺰودﻩ ﺷﺪ. ﻣﻠﮑﻢ ﺧﺎن ﺳﻔﻴﺮ اﻳﺮان در اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن در ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﺮان ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺖ» :اﻣﺮوزﻩ روﺣﺎﻧﻴﻮن در اﻳﺮان هﺮ ﻳﮑﯽ ﺧﻮد در ﻣﻘﺎم اﻣﻴﺮاﻻﻣﺮای ﻣﻠﺖ هﺴﺘﻨﺪ و ﮐﺴﺐ و ﺗﺠﺎرت ﺁﻧﻬﺎ ،ﻓﻼﺣﺖ ﺁﻧﻬﺎ ،ﺧﻮردن ﺧﻮن و ﮔﻮﺷﺖ ﻳﮏ ﻣﺸﺖ رﻋﻴﺖ ﺑﯽ ﺻﺎﺣﺐ و ﺑﯽ ﭘﻨﺎﻩ اﺳﺖ .ﺟﻨﺎب ﻣﺠﺪ اﻻﺳﻼم ﻧﺎﻳﺐ ﻣﻨﺎب ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﮐﺮم ﮐﺎﻟﺴﮑﻪ ﭼﻨﺪ اﺳﺒﻪ ﺳﻮار ﻣﯽ ﺷﻮد ،ﻋﻤﺎرت هﺎی رﻓﻴﻊ و زﻧﺎن ﻣﺘﻌﺪد دارد ،هﺮ ﮐﺪام از ﺁﻗﺎزادﮔﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻓﺮاﺧﻮر ﻣﺘﺎع دﮐﺎﻧﺪاری ﻋﺪﻩ ای ﻋﻴﺎر ﻃﺮار ﺑﻪ اﺳﻢ ﻣﺤﺮر دارد و ﺧﺮج هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را از ﻣﺎل ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﻴﭽﺎرﻩ ﺑﻮاﺳﻄﻪ اﺣﮑﺎم ﺑﺎﻃﻠﻪ و ﺗﺼﺮف در اﻣﻮال ﺻﻐﻴﺮ و ﮐﺒﻴﺮ و ﻇﻠﻢ و ﺗﻌﺪی در ﺣﻖ ﺑﺮﻧﺎ و ﭘﻴﺮ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻣﯽ ﺷﻮد«. در ﻗﺼﺺ اﻟﻌﻠﻤﺎی ﺗﻨﮑﺎﺑﻨﯽ از ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﺷﻔﺘﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﻣﻘﺘﺪر ﻋﺼﺮ ﻗﺎﺟﺎر ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ» :اﻳﻦ ﺧﺎدم ﺷﺮﻳﻌﺖ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ وارد اﻳﻦ وﻻﻳﺖ ﺷﺪم ﺳﻮای ﻳﮏ ﺟﻠﺪ ﮐﺘﺎب ﻣﺴﺘﺪرک ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻂ ﺧﻮدم ﮐﺘﺎب ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدم ﭼﻴﺰی از ﻣﺎل دﻧﻴﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻢ «،و هﻤﻴﻦ ﻗﺼﺺ اﻟﻌﻠﻤﺎ ﮔﺰارش ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ» :هﻤﻴﻦ روﺣﺎﻧﯽ ﺣﻘﻴﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از ﺁن در ﺷﻬﺮ اﺻﻔﻬﺎن ﺻﺎﺣﺐ ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﮐﺎرواﻧﺴﺮا و زﻳﺎدﻩ ﺑﺮ هﺰار ﺑﺎب دﮐﺎﮐﻴﻦ ﺑﻮد و اﻓﺰون ﺑﺮ ﺁن اﻣﻼﮐﯽ در ﺑﺮوﺟﺮد داﺷﺖ ﮐﻪ درﺁﻣﺪ ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺷﺸﻬﺰار اﺷﺮﻓﯽ ﻃﻼ ﺑﻮد ،و اﻣﻼﮐﯽ ﻧﻴﺰ در ﻳﺰد داﺷﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﻻﻧﻪ دو هﺰار اﺷﺮﻓﯽ ﻃﻼ ﻋﺎﻳﺪی داﺷﺖ ،و ﻋﻴﺎﻻت ﺣﺠﺖ اﻻﺳﻼم ﻗﻄﻊ ﻧﻈﺮ از ﭘﺴﺮان اﻳﺸﺎن و ﻋﻴﺎﻻﺗﺸﺎن ﺑﻴﺶ از ﻳﮑﺼﺪ ﻧﻔﺮ در ﺷﻤﺎر ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ از زﻧﺎن و ﮐﻨﻴﺰان ،و هﻔﺖ ﭘﺴﺮ داﺷﺘﻨﺪ هﺮ ﻳﮏ دارای اﻧﺪروﻧﯽ و ﺑﻴﺮوﻧﯽ ﻋﻠﻴﺤﺪﻩ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺣﺠﺖ اﻻﺳﻼم ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ «.ﻣﻮرخ ﻧﺎﻣﯽ دوران ﺧﻮد ﻣﺎ ،ﻋﺒﺎس اﻗﺒﺎل ،درﺑﺎرﻩ هﻤﻴﻦ ﺷﻔﺘﯽ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎرﻩ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد او ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻗﺎﻣﻪ ﺣﺪود ﺷﺮﻋﯽ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻳﮑﺼﺪ و ﺑﻴﺴﺖ ﻧﻔﺮ ﺑﺮﺁورد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﻣﻮرخ ﺳﺮﺷﻨﺎس دﻳﮕﺮ ﻋﺼﺮ ﻗﺎﺟﺎر ،ﻣﻬﺪﻳﻘﻠﯽ هﺪاﻳﺖ ،در ﮐﺘﺎب ﺧﺎﻃﺮات و ﺧﻄﺮات ﺧﻮد ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ در هﻤﺎن ﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮐﺸﻮر دﭼﺎر ﻗﺤﻄﯽ ﺑﻮد و ﻣﺮدم دﺳﺘﻪ دﺳﺘﻪ از ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻣﯽ ﻣﺮدﻧﺪ ،ﺣﺎﺟﯽ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﺴﻦ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﻧﻮد ﺳﺎﻟﻪ اراﮐﯽ در اﻧﺒﺎرهﺎی ﺧﻮد ٢۵٠٫٠٠٠ﺧﺮوار ﮔﻨﺪم اﺣﺘﮑﺎر ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ از ﻗﺮﻳﺐ ﺻﺪ ﭘﺎرﭼﻪ ﻣﻠﮏ ﺷﺸﺪاﻧﮕﯽ او ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد و هﻤﻴﻦ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺑﺰرﮔﻮار ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ از ﭘﺪر ﻣﺮﺣﻮم ﺧﻮد ﻓﻘﻂ ﻗﻄﻌﻪ زﻣﻴﻦ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺑﻪ ارث ﺑﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺎﻟﯽ هﻔﺪﻩ ﻣﻦ ﮔﻨﺪم ﻣﺤﺼﻮل ﺁن ﺑﻮد .ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﮐﺘﺎب ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ» :ﺁﻳﺎ واﻗﻌﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ رﺣﻤﺎن و رﺣﻴﻢ اﻳﻦ اﻣﻮال ﺣﻼل را از ﮔﻠﻮی ﭼﻨﺪ هﺰار ﮔﺪا و ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻣﺨﻠﻮق ﺧﻮد ﺑﺮﻳﺪﻩ و ﺑﻪ ﺟﻨﺎب ﺁﻗﺎ دادﻩ و در ﺟﻮاب ﻣﻨﺎﺟﺎت ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺁﻗﺎ ﮐﻪ اﻳﻦ هﻤﻪ ﻣﺎل دﻧﻴﺎ را ﻣﯽ ﺧﻮاهﻢ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ﺑﺎو ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ داﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ دوﺳﺘﯽ ﻣﺨﺼﻮص ﺑﺎ ﺗﻮ و اﺟﺪادت ﻣﺤﻤﺪ و ﻋﻠﯽ را ﺑﺮای هﻤﻴﻦ ﻣﺄﻣﻮر ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﻤﻪ ﺟﻨﮓ هﺎ و ﮐﺸﺘﺎرهﺎ ﻣﺮدم را ﻣﺴﻠﻤﺎن ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﻌﺪا ﺑﺎ ﻣﺸﻘﺖ ﺑﺮای ﺗﻮ زراﻋﺖ ﮐﻨﻨﺪ و ﺗﻮ ﻣﺤﺼﻮل ﮐﺎرﺷﺎن را اﺣﺘﮑﺎر ﮐﻨﯽ و در ﺳﺎل ﻗﺤﻄﯽ ﺑﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﻴﻤﺖ ﺑﻔﺮوﺷﯽ ،و اﮔﺮ در ﮐﺎر ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﺁﻧﻘﺪر در ﺣﺒﺲ ﻧﮕﺎهﺸﺎن داری ﺗﺎ ﺑﻤﻴﺮﻧﺪ؟« »ﻣﻮرﺧﯽ دﻳﮕﺮ ،ﻋﻠﯽ اﺻﻐﺮ ﺷﻤﻴﻢ ،در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺳﺮﺷﻨﺎس دﻳﮕﺮی از دوران ﻗﺎﺟﺎر ،ﺁﻗﺎﻧﺠﻔﯽ ،ﮐﻪ ﻋﻤﻼ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوای ﺑﯽ ﻣﻨﺎزع اﺻﻔﻬﺎن ﺑﻮد ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﻇﻞ اﻟﺴﻠﻄﺎن ﻓﺮزﻧﺪ ارﺷﺪ ﻧﺎﺻﺮاﻟﺪﻳﻨﺸﺎﻩ ﺑﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ اﺳﺘﺎن هﺎی اﺻﻔﻬﺎن و ﻟﺮﺳﺘﺎن ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﺪ ،ﻳﮑﯽ از ﭼﺎﻗﻮﮐﺸﺎن اﺻﻔﻬﺎن ﮐﻪ ﺑﺠﺮم ﺁدﻣﮑﺸﯽ ﺗﺤﺖ ﺗﻌﻘﻴﺐ ﻣﺄﻣﻮران ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اﻳﻦ ﺁﻗﺎﻧﺠﻔﯽ ﭘﻨﺎهﻨﺪﻩ ﺷﺪ .ﻣﺠﺘﻬﺪ اﻋﻈﻢ ﺑﻪ ﻣﺄﻣﻮران ﺣﺎﮐﻢ ﺟﺪﻳﺪ هﺸﺪار داد ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺷﺎهﺰادﻩ ﭘﺎ روی دم ﻣﺎ ﻧﮕﺬارد ،و ﻇﻞ اﻟﺴﻠﻄﺎن در ﺟﻮاب ﭘﻴﻐﺎم ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺁﻗﺎ را اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ،اﻣﺎ ﺧﻮب اﺳﺖ اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ ﺣﺪودی ﺑﺮای دم ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﻌﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪ ،زﻳﺮا از وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺁﻣﺪﻩ ام ﺑﻪ هﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﭘﺎ ﻣﯽ ﮔﺬارم ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ اﻳﻨﺠﺎ در ﻣﺤﺪودﻩ دم ﺁﻗﺎ اﺳﺖ«. و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ،اﺳﻨﺎدی ﮐﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ ارزﻧﺪﻩ ﻣﺤﻤﻮد ﻣﺤﻤﻮد ﺑﻨﺎم رواﺑﻂ ﺳﻴﺎﺳﯽ اﻳﺮان واﻧﮕﻠﻴﺲ در ﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ ،ﻧﻘﻞ از ﺁرﺷﻴﻮ ﺳﺮی وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن اراﺋﻪ ﺷﺪﻩ ،و ﺑﻌﺪ از او ﻧﻴﺰ در ﮐﺘﺎب ﺣﻘﻮق ﺑﮕﻴﺮان اﻧﮕﻠﻴﺲ در اﻳﺮان ﻣﺪارک ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺗﻮﺳﻂ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ راﺋﻴﻦ ﺑﺪان هﺎ اﻓﺰودﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﺎ ذﮐﺮ دﻗﻴﻖ اﺳﺎﻣﯽ و ﻣﺸﺨﺼﺎت اﻓﺮاد ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ،
ﺻﻔﺤﻪ ٣٣از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ
روﺷﻦ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﺪﻩ ﺑﺴﻴﺎری از اﻳﻦ ﻣﺠﺘﻬﺪان ﻋﺎﻟﯽ ﻣﻘﺎم در ﻃﻮل ﺳﺎﻟﻴﺎن دراز از ﺳﻔﺎرت ﻓﺨﻴﻤﻪ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن در اﻳﺮان ﺣﻘﻮق و ﻣﻘﺮری ﻣﺎهﺎﻧﻪ ای درﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺳﺮ ﺁرﺗﻮر هﺎردﻳﻨﮓ وزﻳﺮ ﻣﺨﺘﺎر ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﻴﺎی ﮐﺒﻴﺮ ﺑﻌﺪا در ﮐﺘﺎب A Diplomat in the Eastﺧﻮد درﺑﺎرﻩ ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ اﺳﺖ» :اﺧﺘﻴﺎر ﺗﻘﺴﻴﻢ وﺟﻮﻩ ﻣﻮﻗﻮﻓﻪ »اود« در دﺳﺖ ﻣﻦ اهﺮﻣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را در اﻳﺮان و ﻋﺘﺒﺎت ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﻢ و هﺮ ﻣﺸﮑﻠﯽ را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮدارم«.
ﺻﻔﺤﻪ ٣۴از ٣۴ﺻﻔﺤﻪ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا از دﻳﺪﮔﺎﻩ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﺬهﺒﻲ ،اﻣﺮوز ﻳﮑﺒﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﺸﺮﻳﺖ درﻣﺴﻴﺮﺗﺤﻮﻟﯽ ﺑﻨﻴﺎدی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻧﻈﻴﺮ ﺁن ﺗﺤﻮﻟﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ازاﻳﻦ ﺧﺪاﻳﺎن ﺗﻮﺣﻴﺪی رادرﺟﺎی ﺧﺪاﻳﺎن اﺳﺎﻃﻴﺮی ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد .ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎردرﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻤﺪن ﺑﺸﺮي،اﻧﺴﺎن -اﻳﻦ اﻳﻦ ﺑﺎرﺑﻪ ﺑﺮﮐﺖ داﻧﺶ و ﻧﻪ ازﻃﺮﻳﻖ ﺷﻴﻮخ ﻳﺎ ﮐﺎهﻨﺎن ﻗﻮم ﻳﻬﻮد -ﺑﺎ ﺧﺪاﺋﯽ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ او اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺧﻮد او ،و ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر ﻧﻴﺰ درﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻴﻮان دوﭘﺎﺋﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻧﺎم دارد ﺁن ﮔﻞ ﺳﺮﺳﺒﺪ ﮐﺎﺋﻨﺎت ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺧﺪا اورا ﺑﺼﻮرت ﺧﻮدش ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ و اﺑﺮ وﺑﺎد و ﻣﻪ وﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻓﻠﮏ راﺑﻪ ﺧﺪﻣﺘﺶ ﮔﻤﺎﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻮﺟﻮد ذرﻩ ﺑﻴﻨﯽ دﻳﮕﺮ درروی ﮐﺮﻩ ای ازﮐﺮات ﮐﻮﭼﮏ ﺧﻮرﺷﻴﺪی از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻴﻠﻴﺎرد هﺎ ﺧﻮرﺷﻴﺪ دﻳﮕﺮ ﮐﻬﮑﺸﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮدش ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﯽ ازﻣﻴﻠﻴﺎردهﺎ ﮐﻬﮑﺸﺎن دﻳﮕﺮ ﺟﻬﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ اﺳﺖ، واﻳﻦ ﻣﻮﺟﻮد ذرﻩ ﺑﻴﻨﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ ازﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪ ﻩ و ﮔﺮداﻧﻨﺪﻩ اﻳﻦ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻣﺎﻓﻮق ﺑﺰرگ ﺷﺒﺎهﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﭙﺎﻧﺰﻩ هﺎﺋﯽ ﺷﺒﻴﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ را درﺟﻨﮕﻠﻬﺎ و درﺑﺎغ وﺣﺶ هﺎ ﻓﺮاوان ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ. ﺑﺮای ﻣﻴﻠﻴﺎردﻩ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ هﺰارﻩ دوم را ﺑﺎ ﻧﻴﻤﻪ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ اول و ﻧﻴﻤﻪ ﻧﻮﺁور دوم ﺁن درﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ودر ﮐﻮﺗﺎﻩ زﻣﺎﻧﯽ ﭘﺎ ﺑﻪ هﺰارﻩ ﺳﻮم ﺧﻮاهﻨﺪ ﻧﻬﺎد ،اﻣﺮوزﻩ روﺷﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ درﻃﻮل ﻧﺴﻠﻬﺎی ﭘﻴﺎﭘﯽ درﮐﺘﺎﺑﻬﺎی ﻣﻘﺪس "ﺗﻮﺣﻴﺪي"ﺧﻮد درﺑﺎرﻩ ﺟﻬﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺧﻮاﻧﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎزﺗﺎب اﺳﻄﻮرﻩ هﺎی دور ﮐﻬﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪﻩ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺗﻠﺴﮑﻮﭘﻬﺎی ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ زﻣﻴﻨﯽ و ﻓﻀﺎﺋﯽ و ﻋﮑﺴﻬﺎی درﻳﺎﻓﺘﯽ از ﻣﺎهﻮارﻩ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﺎﻩ و ﻣﺮﻳﺦ و زهﺮﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻳﺎ از ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻣﯽ ﻣﺸﺘﺮی و زﺣﻞ و ﻧﭙﺘﻮن ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ دردﺳﺘﺮس ﺑﺸﺮ ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻧﻬﺎدﻩ اﻧﺪ ،زﻳﺮا هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﺪارک ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﻗﺎﻃﻊ ﺣﮑﺎﻳﺖ از ﺁن دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ زﻣﻴﻦ و ﺁﺳﻤﺎن در ﻋﺮض ﺷﺶ روز ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﻧﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ و ﺳﺘﺎرﮔﺎن درﺁﺳﻤﺎن واﺣﺪی ﺑﻪ دور زﻣﻴﻦ درﮔﺮدﺷﻨﺪ ،ﻧﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ هﺮﺷﺎﻣﮕﺎﻩ درﭼﺸﻤﻪ ﺁب ﺗﻴﺮﻩ ای ﻏﺮوب ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎﻣﺪادان از ﭼﺸﻤﻪ ﺁب دﻳﮕﺮی ﺳﺮﺑﺮﺁورد. ﺁﻧﭽﻪ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ دراﻳﻦ هﺮﺳﻪ ﮐﺘﺎب درﺑﺎرﻩ ﺧﻠﻘﺖ ﺁدم ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ از ﻧﻈﺮ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی ﻋﻠﻤﯽ اﻣﺮوز ﺑﻪ هﻤﺎن اﻧﺪازﻩ اﺳﻄﻮرﻩ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ دور ازﺣﻘﻴﻘﺖ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻧﻪ ﺑﺼﻮرت ﺧﻠﻖ اﻟﺴﺎﻋﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ،ﻧﻪ ازﺧﺎک و ﮔﻞ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،ﻧﻪ ﻧﻔﺤﻪ زﻧﺪﮔﯽ درﺑﻴﻨﯽ او دﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.ﺁﻧﭽﻪ هﻢ ﮐﻪ دراﻳﻦ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎ درﺑﺎرﻩ ﺟﻬﺎن ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻧﻪ ازﺁﺳﻤﺎن ﺑﻠﮑﻪ از اﺳﻄﻮرﻩ هﺎی ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﮐﺎوﺷﻬﺎی ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ اﻟﻮاح ﺣﺎوی ﺁﻧﻬﺎ رادر ﻣﻮزﻩ هﺎی ﺑﺰرگ ﺟﻬﺎن دردﺳﺘﺮس ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮراﺗﯽ ﮐﻪ دراﻳﻦ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎ ﻓﺮاﻣﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ اﻋﻼم ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ازﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺣﻤﻮراﺑﯽ ﮐﻪ ﻳﮑﻬﺰارﺳﺎل ﭘﻴﺶ ازﺗﻮرات ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪﻩ و ﻟﻮﺣﻪ اﺻﻠﯽ ﺁن ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ درﺣﻔﺮﻳﺎت ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺷﻮش از ﺧﺎک ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ) و اﮐﻨﻮن درﻣﻮزﻩ ﻟﻮور ﭘﺎرﻳﺲ ﻧﮕﺎهﺪاری ﻣﻴﺸﻮد( روﻧﻮﻳﺲ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ. اﻣﺮوزﻩ درﻣﺮاﮐﺰ ﺁﻣﻮزﺷﯽ هﻤﻪ ﺟﻬﺎن "ﺗﻮﺣﻴﺪی " ،ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ دردﺑﻴﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎ و داﻧﺸﮕﺎهﻬﺎی ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان ،اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻧﺠﻮﻣﯽ ﺗﺪرﻳﺲ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ازﭘﻴﺪاﻳﺶ ﮐﺮﻩ ﻣﺎﻩ – ﮐﻪ ﺑﺸﺮ درﺳﺎﻟﻬﺎی ﺧﻮد ﻣﺎﺑﺮﺁن ﭘﺎی ﻧﻬﺎدﻩ و ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎﺋﯽ از ﺳﻨﮕﻬﺎی ﺁﻧﺮا ﺑﺮای ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺁوردﻩ اﺳﺖ – درﺣﺪود ﭼﻬﺎر وﻧﻴﻢ ﻣﻴﻠﻴﺎر ﺳﺎل ﻣﻴﮕﺬرد، ودرهﻤﻴﻦ ﻣﺮاﮐﺰ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ از ﭘﻴﺪاﻳﺶ اﻧﺴﺎن هﻮﺷﻤﻨﺪ درروی زﻣﻴﻦ ﺑﻴﺴﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎل ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﻴﮕﺬرد، وداﻧﺶ ﺁﻣﻮز ﻳﺎ داﻧﺸﺠﻮﺋﯽ ﮐﻪ ﺣﻖ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن دارد دﺷﻮار ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﭙﺬﻳﺮد ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮﻩ ای ﺑﺮای روﺷﻦ ﮐﺮدﻩ ﺷﺒﻬﺎ ﻳﺎ ﺗﻌﻴﻴﻦ اوﻗﺎت ﺣﺞ و ﻣﻌﺎﻣﻼت اﻳﻦ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﺋﯽ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻬﺎر و ﻧﻴﻢ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﺳﺮ و ﮐﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ درروی زﻣﻴﻦ ﭘﻴﺪا ﺷﻮد ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﭙﺬﻳﺮد ﮐﻪ اﺳﺒﻬﺎ واﻻﻏﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺻﺪ وﭘﻨﺠﺎﻩ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎل از ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﺁﻧﻬﺎ درروی زﻣﻴﻦ ﻣﻴﮕﺬرد ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻤﻨﻈﻮر ﺳﻮاری دادن ﺑﻪ ﺣﻴﻮاﻧﺎت دوﭘﺎﺋﯽ ﺧﻠﻖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ دﺳﺖ ﮐﻢ ﺻﺪ وﺳﯽ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ازﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮروی هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻦ ﭘﻴﺪا ﺷﻮﻧﺪ ،و ﺗﺎزﻩ ﺧﻮد اﻳﻦ ﺣﻴﻮاﻧﺎت دوﭘﺎ ﺑﻌﺪ ازﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪﺗﯽ اﺑﺰارهﺎﺋﯽ ﺑﻨﺎم راﻩ ﺁهﻦ و ﮐﺎﻣﻴﻮن ﺑﺮای ﺧﻮﻳﺶ اﺧﺘﺮاع ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ ﻧﻴﺎز ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ازاﻳﻦ زﺑﺎن ﺑﺴﺘﻪ هﺎ ﺑﺮای ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ ﺑﺮﻃﺮف ﮐﻨﺪ و زﺣﻤﺖ ﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎﻟﻪ ﺟﻬﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ رادراﻳﻦ ﻣﻮرد ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺬارد.
ﺻﻔﺤﻪ 1
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
دو ﻗﺮن ﭘﻴﺶ وﻟﺘﺮ دردﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮ ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎن و هﻤﻪ ﺁﻧﭽﻪ درﺁن اﺳﺖ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﮐﺮﻩ زﻣﻴﻦ و ﺁﻧﻬﻢ ﻣﻮﺟﻮد ﺧﺎﺻﯽ ازﻣﻮﺟﻮدات اﻳﻦ ﮐﺮﻩ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﻣﺜﻞ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﻪ ﮐﻮهﺴﺘﺎﻧﻬﺎ را ﺁﻓﺮﻳﺪ و ﻳﮏ ذرﻩ ﺷﻦ راﻧﻴﺰ درﮔﻮﺷﻪ ای ازﺁﻧﻬﺎ ﺁﻓﺮﻳﺪ ،و ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ هﻤﻪ اﻳﻦ ﮐﻮهﺴﺘﺎﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ ذرﻩ ﺷﻦ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ. اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺮﺳﺸﻬﺎﺋﯽ دردوراﻧﻬﺎی ﺟﻬﻞ وﺗﻌﺼﺐ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ ﺟﺰ ﺑﺮای اﻗﻠﻴﺘﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻌﺪود ﻣﻄﺮح ﻧﻤﻴﺸﺪ، وﺗﺎزﻩ ﺑﺮای اﻳﻦ ﮔﺮوﻩ ﻣﻌﺪود ﻧﻴﺰ اﻣﮑﺎن ﻃﺮح ﺁﻧﻬﺎ ﻳﺎ ﺑﺤﺚ درﺑﺎرﻩ ﺁﻧﻬﺎ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ،اﻣﺮوز درﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺳﻄﺢ ﺁﻣﻮزش درهﻤﻪ ﺟﺎی ﺁن ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﭘﻴﮕﻴﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻣﻴﺮود و ﻃﺮح و ﺑﺤﺚ هﻤﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ درﺁن روز ﺑﺮوز ﺗﻌﻤﻴﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﭘﻴﺪا ﻣﻴﮑﻨﺪ ،دﻳﮕﺮ ﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮان از ﻃﺮح ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺮﺳﺸﻬﺎﺋﯽ ﺟﻠﻮ ﮔﻴﺮی ﮐﺮد ،ﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮان ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﺬاﺷﺖ ،و اﮔﺮ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﻗﺮون ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺻﻮﻻ اﺟﺎزﻩ ﺗﺮدﻳﺪی دراﺻﺎﻟﺖ ﺑﻴﭽﻮن و ﭼﺮا ی ﻣﺘﻮن ﻣﻘﺪس را ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻔﺮض ﺁﻧﻬﻢ ﮐﻪ ﻣﻴﺪاﺷﺘﻨﺪ ﺑﺮاﻳﺸﺎن دراﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﻣﮑﺎن ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ هﻴﭻ ﭘﮋوهﺶ ﻗﺒﻠﯽ ﻧﺒﻮد ،اﻣﺮوز ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی هﺰاران ﮐﺎرﺷﻨﺎس و ﭘﮋوهﺸﮕﺮ در هﻤﻪ اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ هﺎ ﺣﺘﯽ درﮐﺸﻮرهﺎی ﺟﻬﺎن ﺳﻮﻣﯽ ﻧﻴﺰ دردﺳﺘﺮس ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻴﺘﻮان راﻩ را ﺑﺮ ﮐﻨﺠﮑﺎوی هﻴﭻ اﻧﺴﺎن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ ﺑﺴﺖ و ﻧﻤﻴﺘﻮان هﻢ اﻳﻦ ﮐﻨﺠﮑﺎوی را ﺑﺎ ﺗﮑﻔﻴﺮ و اﺗﻬﺎم و ﭼﻤﺎق ﺟﻮاب داد .وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎر درﻣﻮرد ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی ﻣﺬهﺒﻲ ،ﺑﺨﺼﻮص ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﺬهﺐ ﺑﺨﻮاهﺪ ازﻣﺮزهﺎی واﻗﻌﯽ ﺧﻮد ﻓﺮاﺗﺮ رود و ﺣﮑﻮﻣﺖ و ﺳﻴﺎﺳﺖ را ﻧﻴﺰ دراﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﮔﻴﺮد ،ﺑﺮای او ﭘﺮﺳﺸﻬﺎی ﻓﺮاواﻧﯽ ﻣﻄﺮح ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ازدﻳﺪﮔﺎﻩ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی ﻋﻠﻤﯽ ﻳﺎ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻳﺎ اﻗﺘﺼﺎدی و ﻳﺎ ﻓﺮهﻨﮕﯽ دوراﻧﯽ ﮐﻪ درﺁن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺟﻮاب ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﻨﺪﻩ ای ﺑﺮای ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﻴﻴﺎﺑﺪ. ﻣﺜﻼ ازﺧﻮد ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﺪای او ﺧﺪای واﺣﺪ هﻤﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن اﺳﺖ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ هﻤﻪ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﮏ ﭼﺸﻢ ﺑﻨﮕﺮد ،ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺧﺪا ﭘﻴﺎم ﺧﻮﻳﺶ را ازﻃﺮﻳﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﻳﮑﺴﺎن ﺑﻪ هﻤﻪ ﺁﻧﺎن اﺑﻼغ ﺷﻮد ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮای ﻣﺮدم ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ از 1 / 5000دﻧﻴﺎی ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ وﺳﻌﺖ ﻧﺪارد، ﺁﻧﻬﻢ ﻧﻪ ازﻃﺮﻳﻖ ﻳﮏ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ،ﺑﻠﮑﻪ ازﻃﺮﻳﻖ 124, 000ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻳﻬﻮدی ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،وﺑﺮای ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان ﻋﺮب هﻤﻴﻦ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﻓﻘﻂ از ﻃﺮﻳﻖ ﭼﻬﺎر ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻋﺮب ،ودرﺑﻴﺮون ازاﻳﻦ دو ﺑﺮای هﻴﭽﻴﮏ ازدﻳﮕﺮ ﻣﻠﺘﻬﺎ و ﻧﮋادهﺎ و اﻗﻮام ﭘﻨﺞ ﻗﺎرﻩ ﺟﻬﺎن اﺻﻮﻻ ﭘﻴﺎﻣﯽ ﻧﻔﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟ و ﺑﺮای ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺧﺪا درﻳﮑﺠﺎ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺒﺮی ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﭘﻴﺎم ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،در ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﺑﻪ زﺑﺎن ﺁراﻣﯽ و ﺟﺎﺋﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﻲ ،و ﺑﺠﺰ اﻳﻦ ﺳﻪ زﺑﺎن ،ﺑﻴﺶ ازﺳﻪ هﺰار زﺑﺎن ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ دﻳﮕﺮی را ﮐﻪ درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﭘﻨﺞ ﻣﻴﻠﻴﺎر ﻧﻔﺮ ازﻣﺮدم ﺟﻬﺎن ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺮف ﻣﻴﺰﻧﻨﺪ ﺑﮑﻠﯽ ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟ و ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺧﺪا ﻳﮏ ﺟﺎ ﺧﻮد را ﻳﻬﻮﻩ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ و ﺟﺎی دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﻧﺎم را ﺑﻪ اﷲ ﺗﻐﻴﻴﺮ دادﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ هﺎی هﻴﭽﻴﮏ از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان دﻳﮕﺮش :ﺁدم ،ﻧﻮح ،اﺑﺮاهﻴﻢ ،ﻳﻌﻘﻮب، ﻣﻮﺳﻲ ،و ﺑﻘﻴﻪ را ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺪادﻩ اﺳﺖ؟ و اﺻﻮﻻ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮای اﺑﻼغ ﺣﻘﺎﺋﻘﯽ واﺣﺪ ﺑﻪ ﻳﮏ ﭘﻴﺎم واﺣﺪ اﮐﺘﻔﺎ ﻧﮑﺮدﻩ و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺎﻣﻬﺎﺋﯽ دﻳﮕﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟ و ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻨﻬﺎدرﻓﺎﺻﻠﻪ ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﺳﺎل ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﺤﺘﻮﻳﺎت اﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ازﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاﺋﯽ واﺣﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ اﺧﺘﻼف ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪو ﮔﺎﻩ ﺷﺎﻣﻞ ﺿﺪ و ﻧﻘﻴﺾ هﺎ و اﺷﺘﺒﺎﻩ هﺎ و ﻧﺎﺳﺦ و ﻣﻨﺴﻮخ هﺎ ﺋﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮن هﺸﺘﺎد هﺰار ازﺁﻧﻬﺎ ﺷﻤﺎرش ﺷﺪﻩ اﻧﺪ؟ و ﺑﺎزهﻢ از ﺧﻮد ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ درﺷﺮاﻳﻄﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮی ﺗﻼش ﭘﻴﮕﻴﺮ ﺧﻮد را ﺑﺮاﺳﺘﻘﺮار هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺎﻧﻮن و ﻋﺪاﻟﺖ درروی زﻣﻴﻦ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ وﺗﻨﻬﺎ درﻃﻮل ﻳﮏ ﻗﺮن ﺑﻴﺶ از ﻳﮑﺼﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ ازﻣﺮدم ﺁن درﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺎ رژﻳﻤﻬﺎی ﺧﻮد ﮐﺎﻣﻪ ﺟﺎن ﺑﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ ،ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ هﻤﻴﻦ ﻣﺮدم از ﺁﺳﻤﺎن ﭘﻴﺎم ﺧﻮد ﮐﺎﻣﮕﯽ ﻣﻄﻠﻖ درﻳﺎﻓﺖ دارﻧﺪ وﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻠﺰم ﺑﻪ ﻗﺒﻮل ﺁن ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻠﺰم ﺑﻪ ﺳﺘﻮدن ﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮑﺠﺎ اززﺑﺎن ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوای ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺸﻨﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﺪای ﻣﻘﺘﺪری هﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺮهﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﻢ ﻟﻄﻒ ﻣﻴﮑﻨﻢ و هﺮ ﮐﺲ راهﻢ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﻢ ذﻟﺖ ﻣﻴﺪهﻢ ،از ﻳﻌﻘﻮب ﺟﺎﻧﺒﺪاری ﮐﺮدم زﻳﺮا ازاو ﺧﻮﺷﻢ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ،و ﺑﺮادرش ﻋﻴﺴﻮ را زﻳﺮ دﺳﺖ او ﻗﺮار دادم زﻳﺮا از او ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮدم ،و وای ﺑﺮﮐﺴﯽ ﮐﻪ ازﻣﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﺨﻮاهﺪ زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﮕﺮ ﮐﻮزﻩ ازﮐﻮزﻩ ﮔﺮ ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﻣﺮا ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﯽ؟ )ﺗﻮرات ،ﺳﻔﺮ ﺧﺮوج ( ،و ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﺑﺸﻨﻮد ﮐﻪ :ای ﺁدم ،ﺗﻮﮐﻴﺴﺘﯽ ﮐﻪ درﮐﺎر ﺧﺪاوﻧﺪ ﻓﻀﻮﻟﯽ ﮐﻨﯽ و ازاوﺑﭙﺮﺳﯽ ﮐﻪ ﭼﺮا ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدی و ﭼﺮا ﭼﻨﺎن ﻧﮑﺮدی؟ ﺗﻮ ﮐﻴﺴﺘﯽ ﮐﻪ ازﺧﺪا ﺟﻮاب ﻣﻴﺨﻮاهﯽ؟ )اﻧﺠﻴﻞ ،رﺳﺎﻟﻪ ﭘﺎﺋﻮﻟﻮس ﺑﻪ روﻣﻴﺎن ( ،و ﺑﺎز ﺟﺎی دﻳﮕﺮ ازﺧﻮد هﻤﻴﻦ ﺧﺪا ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ﮐﻪ :ﺧﺪاوﻧﺪ هﺮﮐﺲ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ هﺪاﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ و هﺮﮐﺲ را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ درﮔﻤﺮاهﯽ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﺪارد ،هﺮﮐﺲ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻴﮑﻨﺪ و هﺮﮐﺲ را هﻢ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ذﻟﻴﻞ ﻣﻴﮑﻨﺪ ،ﺑﻪ هﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﻴﺪهﺪ و ازهﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ هﻤﻪ ﭼﻴﺰ راﻣﻴﮕﻴﺮد ،هﺮ ﮐﻪ
ﺻﻔﺤﻪ 2
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
را ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﮐﻨﺪ دﻟﺶ را ﺑﻪ اﺳﻼم ﻣﺎﻳﻞ ﻣﻴﮑﻨﺪ و هﺮ ﮐﺲ را ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﮐﺎﻓﺮ ﻧﮕﺎﻩ دارد ازﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻦ اﻳﻤﺎن ﺑﺎز ﻣﻴﺪارد ،و ﺑﻌﻀﯽ راﺑﺮ ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺗﺮی ﻣﻴﺪهﺪ ﺗﺎ ﻋﺪﻩ ای ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻋﺪﻩ دﻳﮕﺮ را ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮد ﮔﻴﺮﻧﺪ ،و ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﺎر ﺧﺪا ﮐﻪ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ،ودرﮐﺮدﻩ او ﭼﻮن و ﭼﺮا ﻧﻤﻴﺘﻮان ﮐﺮد ) ﻗﺮﺁن ،ﺑﺘﺮﺗﻴﺐ ﺳﻮرﻩ هﺎی اﺑﺮاهﻴﻢ ،ﺁل ﻋﻤﺮان ،اﻧﻌﺎم ،زﺧﺮف ،اﻧﺒﻴﺎء (. و ﺑﺎز ازﺧﻮد ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﻄﻠﻘﻪ اﻳﻦ ﺧﺪا ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ ازﺁﻧﮑﻪ از ﻋﻄﻮﻓﺖ وﻣﺤﺒﺘﯽ ﻧﺸﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮازﻧﺪﻩ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎر اﺳﺖ ﺑﺮﺗﺮس و ارﻋﺎﺑﯽ ﻣﺘﮑﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﺎدﺗﺎ دﻳﮑﺘﺎﺗﻮرهﺎی روی زﻣﻴﻦ ﺑﺮ ﺁن ﺗﮑﻴﻪ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ؟ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺧﺪا ازﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﻋﺒﻮدﻳﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻄﻠﺒﺪ و ﺑﺎﺑﺖ ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ ﺳﺮﭘﻴﺠﯽ ازاﻳﻦ ﻋﺒﻮدﻳﺖ ﺑﺪاﻧﺎن ﻧﻬﻴﺐ ﺁﺗﺶ ﺳﻮزان و ﻣﺎر و ﻋﻘﺮب و ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ دوزخ دردهﺪ؟ وﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮای ﺗﺴﺠﻴﻞ اﻳﻦ ﻋﺒﻮدﻳﺖ ﺑﺪاﻧﺎن ﻋﻘﺪﻩ ﮔﻨﺎﻩ ﺗﺰرﻳﻖ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ هﻤﻮارﻩ ﺑﺎﺑﺖ ﺧﻄﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدرﺷﺎن درﺑﺎغ ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﺪهﮑﺎر او ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ و ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﺎ درﺣﺪ اﻋﻼی ﺑﯽ ﻧﻴﺎزی اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺴﻴﺎری اززﻣﺎﻣﺪاران زﻣﻴﻨﯽ ﻣﺘﻮﻗﻊ ﺁن ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﻠﻘﺶ راﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺴﺘﺤﻖ ﺻﻠﻪ ﺷﻮﻧﺪ ،و ﺑﺮاﻳﺶ ﮔﻨﺒﺪ و ﺑﺎرﮔﺎﻩ ﺑﺴﺎزﻧﺪ ﺗﺎازاو ﭘﺮواﻧﻪ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ؟ و ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺁوردﻩ ﺷﺪن ﺣﺎﺟﺎت ﺧﻮد را ﻧﻪ دررﻓﺘﻦ ﭘﺎﮐﺪﻻﻧﻪ ﺑﻪ راﻩ او ،ﺑﻠﮑﻪ درﺷﻔﺎﻋﺖ ﮐﺎهﻨﺎن ﻳﺎ ﻗﺪﻳﺴﺎن ﻳﺎ اﻣﺎﻣﺎن و اﻣﺎﻣﺰادﮔﺎن ﺑﻪ درﮔﺎﻩ او ﺑﺠﻮﻳﻨﺪ؟ و ﺑﺎز ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا درﺷﺮاﻳﻄﯽ ﮐﻪ درروی زﻣﻴﻦ ﻣﺴﺌﻮﻻن ژﻧﻮﺳﻴﺪهﺎ ﺑﻪ دادﮔﺎهﻬﺎی ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺟﻨﺎﻳﺘﮑﺎران ﻋﻠﻴﻪ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ درﺁﺳﻤﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮش ﻓﺮﻣﺎن ﮐﺸﺘﺎر دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺑﺪهﺪ واورا ﻣﺄﻣﻮر ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ زﻧﺎن و ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻠﮑﻪ ﮔﺎوان و ﺳﮕﺎن و ﮔﺮﺑﻪ هﺎی ﺷﻬﺮهﺎی ﺗﺴﺨﻴﺮ ﺷﺪﻩ راازدم ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﮕﺬراﻧﺪ؟ و ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻮد اﻳﻦ ﺧﺪا درﻋﺮض ﻳﮑﺸﺐ ﭼﻨﺪ ﺻﺪ هﺰار ﻧﺨﺴﺖ زادﻩ ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎی ﻣﺼﺮی و ﺣﺘﯽ ﻧﻮزادﮔﺎن ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﮑﺸﺪ؟ وﭼﺮا درﺷﺮﻳﻄﯽ ﮐﻪ ﮐﻼهﺒﺮداری و دزدی درروی زﻣﻴﻦ ﺟﺮﻣﯽ ﺁﺷﮑﺎر ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ،ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺧﺪا درﺁﺳﻤﺎن ازﻃﺮﻳﻖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اوﻟﻮاﻟﻌﺰم ﺧﻮد ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶ را ﻣﺄﻣﻮر ﮐﻨﺪ ﮐﻪ هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن ﻣﺼﺮی ﺧﻮدﺷﺎن ﻃﻼ و ﻧﻘﺮﻩ ﺑﻪ اﻣﺎﻧﺖ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻬﺎ را درﺧﺮوج ازاﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﺎﺧﻮد ﺑﺒﺮﻧﺪ؟ وﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ هﻤﻪ اﻳﻦ ﮐﺸﺘﺎرهﺎ ،و هﻤﻪ اﻳﻦ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﮔﺮﻳﻬﺎ و دزدی هﺎﺋﯽ ﮐﻪ درروی زﻣﻴﻦ ﻣﺠﺎزات اﻋﺪام ﻳﺎ زﻧﺪان دارﻧﺪ ،درﮐﺘﺎب هﺎی ﻣﻘﺪس درهﺎﻟﻪ ﺗﻘﺪس ﺟﺎی ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺼﻮرت اﻋﻴﺎد ﻣﺬهﺒﯽ ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد؟ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺧﺪا زﻧﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺧﻮدش ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ازﺁﻧﻬﺎ ﻧﻈﺮی ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺗﺎﭘﺎﻳﺎن ﻋﻤﺮﺷﺎن ﻧﻴﻤﻪ ﻣﺮدان ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺁورد ،ﺷﻬﺎدﺗﺸﺎن را ﻧﺼﻒ ﺷﻬﺎدت ﻣﺮد ﻗﺮار دهﺪ و ارﺛﻴﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺼﻒ ارﺛﻴﻪ ﺑﺮادرﺷﺎن ،و ﺑﻪ ﺷﻮهﺮاﻧﺸﺎن اﺟﺎزﻩ داﺷﺘﻦ ﭼﻨﺪﻳﻦ زن دﻳﮕﺮﻧﻴﺰ ﺑﺪهﺪ درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن رادرزﻳﺮ ﭼﺎدر اﺟﺎزﻩ ادای ﺑﻴﺶ از ﭘﻨﺞ ﮐﻠﻤﻪ درﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺮدان ﻧﺪهﺪ؟ و ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ازﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎن ﺧﻮﻳﺶ راﺑﺮدﻩ ﮐﺴﺎن دﻳﮕﺮی ﻗﺮار دهﺪ ﮐﻪ ﭘﻮل ﺑﻴﺸﺘﺮی دارﻧﺪ ﻳﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺗﺮ ،وﻟﯽ ﺣﻘﻮق اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﻧﺪارﻧﺪ؟ و ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺸﺮوﻋﻴﺖ اﻳﻦ و ﺁن ﺑﻴﻌﺪاﻟﺘﯽ راﺗﻨﻬﺎ درﮔﺮو اﻳﻦ ﺑﮕﺬارد ﮐﻪ " ﻣﺮدان را ﺑﺮ زﻧﺎن ﺑﺮﺗﺮی اﺳﺖ" و ﻳﺎ "ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮد ﺑﺮﺧﯽ از ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺗﺮی دادﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮد ﮔﻴﺮﻧﺪ؟" ،و ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮی ﻣﻌﺎﺻﺮاﻳﻦ ﺧﺪاﻳﺎن ﻋﻄﺶ ﺧﻮن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻄﻠﺒﻨﺪ؟ و ﺗﺎزﻩ دراﻳﻦ ﺻﻮرت ﻧﻴﺰ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺁﺋﻴﻨﻬﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی اﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ را دﻗﻴﻘﺎ ازراهﯽ ﺗﺠﻮﻳﺰ ﮐﻨﻨﺪ و ﺁﻧﺮا "ذﺑﺢ ﺣﻼل" ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ رﻧﺞ وﻋﺬاب را ﺑﺮای ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ هﻤﺮاﻩ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟ و ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ دﻩ هﺎ ﺻﻔﺤﻪ از ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺤﻮﻩ ﭘﺎرﻩ ﮐﺮدن ﮔﻠﻮی ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻳﺎ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﮔﺮدن اﻻغ اﺧﺘﺼﺎص داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟ ازهﻤﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮ اﻳﻦ ﺟﻮان ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﺎم ﻋﺪل و ﻣﺴﺎوات ﺁﺳﻤﺎن ازﻃﺮﻳﻖ ﺷﻤﺸﻴﺮهﺎی ﺧﻮن ﭼﮑﺎن زﻣﻴﻨﯽ ﺑﻪ ﻣﺮدﻣﺎن اﺑﻼغ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎر ﺁﻧﺎن ﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ راهﯽ ﺑﻬﺘﺮ ازاﻳﻦ ﺑﺮای هﺪاﻳﺘﺸﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟ وﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻳﮏ ﺁﺋﻴﻦ درﮔﺮو ﻗﺪرت ﺑﺎزوی ﺷﻤﺸﻴﺮ زﻧﺎن ﺁن ﺑﺎﺷﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺑﺮای اﺳﺘﻘﺮار ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ درﺳﺖ هﻤﺎن راهﯽ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﻐﻮﻻن و ﺗﺎﺗﺎران ﺑﺮای ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺣﮑﻮﻣﺘﻬﺎی زﻣﻴﻨﯽ ﺧﻮد ﺑﺪان رﻓﺘﻨﺪ؟ و ﭼﺮا ﻓﯽ اﻟﻤﺜﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮرﺧﺎن ﺟﻬﺎن اﺳﻼم درﺑﺎرﻩ ﻧﺤﻮﻩ اﺑﻼغ ﭘﻴﺎم ﺗﻮﺣﻴﺪی اﺳﻼم ﺑﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺁﺋﻴﻨﯽ ﺗﻮﺣﻴﺪی داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﮔﺰارش دادﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ":درﺟﻨﮓ ﺟﻠﻮﻻء ﺁﻧﻘﺪر ازاﻳﺮاﻧﻴﺎن ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم دﺷﺖ و ﺻﺤﺮا ازاﺟﺴﺎد ﺁﻧﺎن ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪ و ازﺁﻧﺮو ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﺟﻨﮓ را ﺟﻠﻮﻻء )ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ( ﻧﺎم دادﻧﺪ ،و ﺁن اﻧﺪازﻩ اززﻧﺎن و ﮐﻮدﮐﺎن اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﻪ اﺳﺎرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺑﺮدﮔﯽ درﺑﺎزارهﺎی ﻣﮑﻪ و ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﺪای داﻧﺎد ،و ﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎر ﺁﻧﺎن ﻓﺰون از 130, 000ﻧﻔﺮ ﺑﻮد ،ودرهﻤﻴﻦ ﺟﻨﮓ ﺳﯽ هﺰار هﺰار )ﺳﯽ ﻣﻴﻠﻴﻮن ( ﻣﺜﻘﺎل ﻃﻼ ازﺟﺎﻧﺐ ﻓﺎﺗﺤﺎن ﺑﻪ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ،ﺑﺠﺰ ﺁن ﺻﺪ هﺰار دﻳﻨﺎر زر وهﺰار هﺰار درهﻢ ﺳﻴﻢ ﮐﻪ ﺳﻌﺪ وﻗﺎص ﺑﺮای ﺷﺨﺺ ﺧﻮد ﺑﻪ
ﺻﻔﺤﻪ 3
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
ﻏﻨﻴﻤﺖ ﮔﺮﻓﺖ و ﺗﺎﻗﺴﻤﺘﯽ ازﺁن ﺳﺮاﺋﯽ ﻣﺠﻠﻞ در دﻩ ﻓﺮﺳﻨﮕﯽ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﺮای ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺖ ") اﺑﻮﺣﻨﻴﻔﻪ دﻳﻨﻮری دراﺧﺒﺎراﻟﻄﻮال ،ﻣﻘﺪﺳﯽ دراﺣﺴﻦ اﻟﺘﻘﺎﺳﻴﻢ ،ﻃﺒﺮی دراﺧﺒﺎر اﻟﺮﺳﻞ و اﻟﻤﻠﻮک( ،و ﺟﻮاﻧﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ راﻣﻴﺨﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﻳﮏ اﻧﺴﺎن ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ از ﺧﻮد ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﮐﺸﺘﻦ ﺑﻴﺪرﻳﻎ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ از ﻣﻔﻬﻮم ﭘﻴﺎم ﺗﺎزﻩ ﺑﯽ اﻃﻼع ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ،و اﺳﻴﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ زﻧﺎن و ﮐﻮدﮐﺎن ﺁﻧﺎن و ﻓﺮوﺧﺘﻨﺸﺎن درﺑﺎزارهﺎی ﻣﮑﻪ و ﻣﺪﻳﻨﻪ ،ﺑﻪ ﻏﺎرت ﺑﺮدن داراﺋﯽ ﺁﻧﻬﺎ ،ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ راهﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺧﺪا ی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺮای ﺑﺮﻗﺮاری ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد درروی زﻣﻴﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﺪ؟ و ﺗﺎزﻩ ﺁﻳﺎ درﭼﻨﻴﻦ ﺻﻮرﺗﯽ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﺧﺪا درﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺧﻮد اﺷﺘﻴﺎﻩ ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ؟ زﻳﺮا ﮐﻪ اﮔﺮ ﭘﻴﺎم او ﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ از راﻩ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﯽ ازﺟﻬﺎن را ﻓﺮا ﮔﻴﺮد ،ﺑﻨﺎﭼﺎر هﻤﻴﻦ ﭘﻴﺎم ﺑﺎ ﮐﻨﺪ ﺷﺪن هﻤﻴﻦ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﺪان ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺑﺨﺶ ﺑﺰرگ دﻳﮕﺮی ﻧﺎﺷﻨﻴﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ ،و ازﮐﺎر اﻓﺘﺎدن ﮐﺎﻣﻞ اﻳﻦ ﺷﻤﺸﻴﺮ اﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮم را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﻘﺘﺪر اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻩ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﺎن دﻳﮕﺮی ﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﺋﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﺮای اﻳﻦ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ و ﺑﺎز ازﺧﻮد ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺧﺪا ﮔﺮوهﯽ ازﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد را ﻣﺄﻣﻮر ﻣﺴﻠﻤﺎن ﮐﺮدن ﮔﺮوهﯽ دﻳﮕﺮ ﮐﻨﺪ، درﺷﺮاﻳﻄﯽ ﮐﻪ درﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ اﺧﺘﻴﺎررﺳﺘﮕﺎری ﻳﺎ ﮔﻤﺮاهﯽ هﻤﻪ اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺑﺎ ﺧﻮد اوﺳﺖ" :و اﮔﺮ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺘﻴﻢ هﻤﻪ ﻣﺮدﻣﺎن را ﺑﻪ راﻩ راﺳﺖ هﺪاﻳﺖ ﻣﻴﮑﺮدﻳﻢ ،وﻟﯽ وﻋﺪﻩ ﻣﺎ ﺗﺨﻠﻒ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﻨﻢ رااز اﺟﻨﻪ و از ﺁدﻣﻴﺎن ﭘﺮﮐﻨﻴﻢ " ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﻮد ﮐﻪ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻬﻨﻢ ازاﻳﻦ ﺁدﻣﻴﺎن و ازاﻳﻦ اﺟﻨﻪ ای ﭘﺮ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎ درﺁﻧﭽﻪ ﻣﻴﺎﻧﺪﻳﺸﻨﺪ و ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻦ اﻧﺪازﻩ ﺑﯽ اﺧﺘﻴﺎرﻧﺪ؟ و ﺑﺎزهﻢ ازﺧﻮد ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﺎم ﺁوری ﺗﻮﻗﻊ ﺁن ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم ادﻋﺎی ﭘﻴﺎم ﺁوری اورا ﺁﺳﺎن ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ،ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ دﻟﻴﻠﯽ ﺟﺰ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮد ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﺑﺮاﺻﺎﻟﺖ ﭼﻨﻴﻦ رﺳﺎﻟﺘﯽ ﺑﺪاﻧﺎن اراﺋﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟ وﻟﯽ ازهﻤﻴﻦ ﻣﺮدم ﺑﺨﻮاهﺪ ﮐﻪ ادﻋﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﭘﻴﺎم ﺁوراﻧﯽ دﻳﮕﺮ را درهﻤﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻂ وﺑﺎ هﻤﻴﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎت رد ﮐﻨﻨﺪ؟ دردﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮ ﻓﻠﺴﻔﯽ وﻟﺘﺮ درارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﻴﺘﻮان ﺧﻮاﻧﺪ ﮐﻪ " :ﺧﻮد ﻣﻦ روز هﺠﺪهﻢ ﻓﻮرﻳﻪ ﺳﺎل ،1763دﻗﻴﻘﺎ درﻟﺤﻈﻪ ای ﮐﻪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ وارد ﺑﺮج ﺣﻮت ﻣﻴﺸﺪ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎن رﻓﺘﻢ و اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ دوﺑﺎرﻩ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺑﺎز ﮔﺸﺘﻢ .اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺳﻔﺮرا ﺑﺎ ﺑﺮاق ﻣﺤﻤﺪ ﻧﮑﺮدم ،ﺑﺎﮐﺎﻟﺴﮑﻪ ﺁﺗﺸﻴﻦ اﻟﻴﺎس ﻧﺒﯽ ﻳﺎ اﺳﺐ ﺑﺎﻟﺪار ﺳﻦ ﺟﺮج ﻳﺎ ﺧﻮک ﻣﻘﺪس ﺳﻦ ﺁﻧﺘﻮان ﻧﻴﺰ ﻧﮑﺮدم .دراﻳﻦ ﻣﻌﺮاج ﺧﻴﻠﯽ ﭼﻴﺰهﺎ درﺁﺳﻤﺎن دﻳﺪم ﮐﻪ ﺣﺎﻻ هﻴﭽﮑﺪام از ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﻧﺪارم .ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺴﺘﻢ درﺻﺤﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻦ ﺗﺮدﻳﺪی ﮐﻨﻴﺪ ،هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ درﺻﺤﺖ ادﻋﺎهﺎی دﻳﮕﺮان ﺗﺮدﻳﺪی ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮدﻳﺪ". هﻤﻪ اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻬﺎ وﺑﺴﻴﺎر ﭘﺮﺳﺸﻬﺎی دﻳﮕﺮی ﻧﻈﻴﺮاﻳﻨﻬﺎ ،ﭼﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن ﮐﻨﻴﺴﻪ وﮐﻠﻴﺴﺎ وﻣﺴﺠﺪ ﺑﺨﻮاهﻨﺪ وﭼﻪ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ،ﺑﺮای ﻧﺴﻞ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ای ﮐﻪ روز ﺑﺮوز ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺁﻣﻮزش ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز و ﺁﻣﻮزش ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮ ﺟﻬﺎن ﻓﺮدا ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻴﮕﻴﺮد ﻣﻄﺮح ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،و ﺧﻮاﻩ ﻧﺎﺧﻮاﻩ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﻧﺴﻞ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ ازﭘﻴﺶ ﺑﺼﻮرت ﻧﺴﻠﯽ ﺑﺎﻟﻎ و ﻧﻪ ﺻﻐﻴﺮ ﻓﮑﺮ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﭘﺎﺳﺨﻬﺎﺋﯽ روﺷﻦ ﺑﺮای ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،ﺑﺎاﻳﻦ وﻳﮋﮔﯽ ﺧﺎص ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر اﻳﻦ ﭘﺎﺳﺨﻬﺎ را ﺗﻨﻬﺎ درﺑﻌﺪی ﻣﺤﻠﻲ ،ﻳﻌﻨﯽ دردرون ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﻮد وﮐﺸﻮر ﺧﻮد و ﻣﺬهﺐ ﺧﻮد ﻧﺨﻮاهﺪ ﺟﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ درﺑﻌﺪی ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻳﻌﻨﯽ دردرون هﻤﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮی و درراﺳﺘﺎی هﻤﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﻬﺎ و هﻤﻪ ﺁﺋﻴﻨﻬﺎ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﻣﺮوز ،ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر درﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺸﺮﻳﺖ ،ﻓﻮاﺻﻞ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻋﻤﻼ ازﻣﻴﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و هﺮﺟﺎی روی زﻣﻴﻦ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ درهﺮﻟﺤﻈﻪ روزﻳﺎ ﺷﺐ ﺑﺎهﺮﺟﺎی دﻳﮕﺮی درروی زﻣﻴﻦ درارﺗﺒﺎط ﺑﺎﺷﺪ .ﺣﺎﺻﻞ ﭼﻨﻴﻦ ارﺗﺒﺎﻃﯽ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن هﺎی ﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ از ﺑﺎﻻی ﺳﺮ ﻣﺮزهﺎی ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ و ﻧﮋادی و زﺑﺎﻧﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ و ﺳﻴﺎﺳﯽ دﻳﺮوز و اﻣﺮوز ﻣﻨﻈﻤﺎ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮ و ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ،و ﮔﺴﺘﺮش روزاﻓﺰون وﺳﺎﺋﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ زﻣﻴﻨﯽ و هﻮاﺋﯽ و درﻳﺎﺋﻲ ،و دﺳﺘﮕﺎهﻬﺎی رواﺑﻂ ﺟﻤﻌﯽ :رادﻳﻮهﺎ ،ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻬﺎ ،ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ،ووﺳﺎﺋﻞ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﮑﻨﻮﻟﮋﻳﮏ :ﺗﻠﻔﻦ ﺛﺎﺑﺖ وﻣﺘﺤﺮک و ﻓﮑﺲ و اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ،ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ درﺗﻤﺎس ﻗﺮار ﻣﻴﺪهﺪ و ﺑﻨﺎﭼﺎر زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮﻩ ﻣﺎدی وﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﻧﻴﺰ ﺑﻴﮑﺪﻳﮕﺮ واﺑﺴﺘﻪ ﺗﺮ ﻣﻴﮑﻨﺪ .ﻟﺒﺎﺳﻬﺎ وﺧﻮراﮐﻴﻬﺎﻳﺸﺎن ﻳﮑﺴﺎﻧﺘﺮ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ،ﺗﺮاﻧﻪ هﺎی ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﻣﺸﺘﺮﮐﯽ را ﻣﻴﺸﻨﻮﻧﺪ و ﻓﻴﻠﻤﻬﺎی ﺳﻴﻨﻤﺎﺋﯽ ﻣﺸﺘﺮﮐﯽ را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ ،دروس ﺗﺤﺼﻴﻠﯽ ﻣﺸﺘﺮﮐﯽ را ﻣﯽ ﺁﻣﻮزﻧﺪ و ﺑﺎ ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎی ﭘﺰﺷﮑﯽ وﺟﺮاﺣﯽ ﻣﺸﺘﺮﮐﯽ ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ و ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎی ورزﺷﯽ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ دارﻧﺪ ،ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻗﺘﺼﺎدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ ﻧﻴﺰ دﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﺒﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺁﻧﻬﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ راﻩ ﺣﻞ ﻣﻴﺠﻮﻳﻨﺪ. درﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻄﯽ اﻟﺰاﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎری ازﺟﺪاﺋﯽ هﺎ ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﻣﻴﺴﭙﺎرﻧﺪ ،وﺑﺴﻴﺎری ازﺁﻧﭽﻪ ﭘﻴﺶ ازاﻳﻦ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺼﻮرﺗﻬﺎﺋﯽ ﺧﻮﻧﻴﻦ اﻳﻦ ﻣﺮدم راروﻳﺎروی هﻢ ﻗﺮار ﻣﻴﺪادﻧﺪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺁﻧﺎﻧﺮا درﮐﻨﺎر هﻢ ﻣﻴﻨﺸﺎﻧﻨﺪ ،وﻳﮑﯽ
ﺻﻔﺤﻪ 4
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
ازاﺻﻮﻟﯽ ﺗﺮﻳﻦ اﻳﻦ ﺟﺪاﺋﯽ هﺎی ﻣﺬهﺒﻴﻨﺪ .ﺟﻮان ﺁﻣﻮزش دﻳﺪﻩ ﺁﻏﺎز هﺰارﻩ ﺳﻮم ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ درﻣﻮرد ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺪاﺋﻲ، ﺁﻧﻄﻮر ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺪران و ﻣﺎدران اوﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ درﻧﻴﻤﻪ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ هﺰارﻩ دوم ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﯽ درﻗﺮن ﻧﻮزدهﻢ و ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺁن ﻓﮑﺮ ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ ،زﻳﺮا دﻳﮕﺮ ﻧﻪ ﻣﺬاهﺐ ﺑﺼﻮرت ﮐﻼﺳﻴﮏ ﺧﻮد ﺑﺮاﻳﺶ ﻗﺎﺑﻠﻨﺪ ،ﻧﻪ ﺟﺪاﺋﯽ هﺎ ی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺮاﻳﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻴﺤﻨﺪ ،ﻧﻪ ﺑﺮاداﺷﺘﻬﺎی ﺳﻨﺘﯽ اﻳﻦ ﻣﺬاهﺐ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮی ﻣﺸﮑﻼت و ﻣﺼﺎﺋﺐ زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ وﻳﮑﻤﯽ ا و هﺴﺘﻨﺪ .و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎی ﻋﻠﻤﯽ و ﺗﺎرﻳﺨﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﻳﻦ ﻣﺬاهﺐ ﺑﺮای او ازاﻋﺘﺒﺎر اﻓﺘﺎدﻩ اﻧﺪ ،ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮراﺗﯽ هﻢ ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ و اﺑﺪی ﺑﺪو اراﺋﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ دﻳﮕﺮ ﺑﺮاﻳﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ روﺷﻦ ﮐﻪ هﺮﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﭼﻪ درﺳﻄﺢ ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﭼﻪ درﺳﻄﺢ هﻤﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮی ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻤﺮ درﺗﻐﻴﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮی ﺷﺮاﻳﻂ و ﻧﻴﺎزهﺎی زﻣﺎن ﺧﻮد ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ .دﻣﮑﺮاﺳﯽ و رﮐﻦ ﺑﺰرگ ﻗﻮﻩ ﻣﻘﻨﻨﻪ ﺁن اﺻﻮﻻ ﺑﺮای هﻤﻴﻦ ﺑﻮﺟﻮد ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻠﺘﻬﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺼﻮرت ﻣﻨﻈﻢ ﺑﺮﻗﻮاﻧﻴﻦ وﻣﻘﺮرات ﺧﻮد ﻧﻈﺎرت ﮐﻨﻨﺪ و ﻃﺒﻖ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﻳﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ ،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﻳﮏ ﻣﺬهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی از ﺁﻏﺎز اﻋﻼم ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻠﻴﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺁوردﻩ اﺳﺖ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮای هﻤﻴﺸﻪ وﺿﻊ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ و اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺣﻖ دﺧﻞ و ﺗﺼﺮف درﺁﻧﻬﺎ را ﻧﺪارﻧﺪ .ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺁن ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ هﻨﮕﺎم اﻋﻼم ﺁﻧﻬﺎ درﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ وﻗﺮﺁن ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﻣﺘﺮﻗﯽ و ﺟﺎﻣﻊ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ،ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن وﺑﻪ اﻗﺘﻀﺎی ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﺮاﻳﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی و ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺑﺼﻮرت ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ درﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﻧﻪ ﻣﺘﺮﻗﯽ هﺴﺘﻨﺪ و ﻧﻪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮی ﻧﻴﺎزهﺎی ﺟﻮاﻣﻊ ،وﭼﻨﻴﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻴﺘﻮان ﺑﺎ ﭼﻤﺎق و ﭘﺎﺳﺪار و ﮔﻠﻮﻟﻪ – ﺁﻧﻬﻢ ﺑﺮای ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺤﺪود – رﻋﺎﻳﺖ ﺷﻮﻧﺪ .ﺁﻧﭽﻪ اﻣﺮوز درﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن "ﺗﻮﺣﻴﺪی " دراﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﻣﻴﮕﺬرد ﻓﺮﻳﺒﮑﺎری ﺣﺴﺎب ﺷﺪﻩ ای ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا درﻋﻴﻦ ﺁﻧﮑﻪ درهﻤﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺳﺨﻦ ازﻣﺬهﺐ و از اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺷﻌﺎﺋﺮ ﺁن ﻣﻴﺮود ،درهﻴﭻ ﮐﺸﻮری ازدﻧﻴﺎی ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و ﻳﻬﻮد ،و ﺑﺎ اﺳﺘﺜﻨﺎﺋﯽ ﭼﻨﺪ درهﻴﭽﻴﮏ ازﭘﻨﺠﺎﻩ و دوﮐﺸﻮر ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﻲ ،ﻣﻘﺮرات ﻗﻀﺎﺋﯽ ﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ و ﻗﺮﺁن درﻋﻤﻞ رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﻴﺸﻮد .ﺣﺘﯽ ﺟﻤﻬﻮری وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﺎ هﻤﻪ ﺁﻧﮑﻪ درﺁﻏﺎز ﮐﺎر ﺧﻮد ادﻋﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ اوﻟﻴﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ واﻗﻌﯽ اﷲ درروی زﻣﻴﻦ اﺳﺖ درﻃﻮل ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل ﻋﻤﺮ ﺧﻮد اﻟﺰاﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎری از ﺁﻧﭽﻪ را ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﻻﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﯽ اﻋﻼم ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﺑﯽ ﺳﺮ وﺻﺪا ﺗﻌﺪﻳﻞ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و ﺑﺴﻴﺎری دﻳﮕﺮ را ﺑﮑﻠﯽ ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ اﻣﺮوزﻩ از"اﺳﻼم ﻧﺎب ﻣﺤﻤﺪی " ﺁن ﺷﻴﺮ ﺑﯽ ﻳﺎل و دم و اﺷﮑﻤﯽ ﺑﻴﺶ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ. ﻣﻨﺸﻮر ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﮐﻪ درﺳﺎﻟﻬﺎی ﺑﻌﺪ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ دوم ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﺪﻩ درﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﺎدﻩ ازﻣﻮاد ﺳﯽ ﮔﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﮑﻠﯽ ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ ﺑﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﺘﺎﺑﻬﺎی ﻣﻘﺪس هﺮﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﯽ و اﺳﻼﻣﯽ درهﻤﺎن زﻣﻴﻨﻪ هﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ،واﻳﻦ ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﺁﺷﮑﺎری اﺳﺖ ﺑﺮاﻳﻨﮑﻪ اﻣﻀﺎ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﻨﺸﻮر ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮی ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﺛﺎﺑﺖ و اﺑﺪی ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ اﻋﻼم ﺷﺪﻩ اﻧﺪ اﻋﺘﻘﺎدی ﻧﺪارﻧﺪ ،وﺑﻔﺮض هﻢ ﮐﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﺻﻮﻻ اﻣﮑﺎن اﺟﺮای ﺁﻧﻬﺎرا ﻧﺪارﻧﺪ. هﻤﻪ ﮐﺸﻮرهﺎی روی زﻣﻴﻦ درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮﻟﻐﻮ ﻗﺎﻃﻊ اﺻﻞ ﺑﺮدﮔﯽ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ .ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد دوﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺟﻬﺎن هﻤﭽﻨﺎن درﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺧﻮد ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻪ "ای ﻏﻼﻣﺎن ،ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ هﻤﺎن اﺷﺘﻴﺎﻗﯽ از ارﺑﺎﺑﺎن زﻣﻴﻨﯽ ﺧﻮد اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ازارﺑﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ" ،و ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎر ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺟﻬﺎن هﻤﭽﻨﺎن درﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻪ " ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺮد ﺁزادی را ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺪورزق ﻓﺮاوان ﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻩ اﻳﻢ ﺑﺎ ﺑﻨﺪﻩ ای هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ اﺧﺘﻴﺎری ازﺧﻮد ﻧﺪارد ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻴﺘﻮان ﮔﺬاﺷﺖ "؟ ﻣﻨﺸﻮر ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺑﺮ ﺗﺴﺎوی ﺣﻘﻮق ﮐﺎﻣﻞ ﻣﺮد و زن ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﺎوﺟﻮد اﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ﺟﻬﺎن هﻤﭽﻨﺎن درﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺧﻮد ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻪ " ﺳﺮهﺮﻣﺮدی ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﺳﺮهﺮزﻧﯽ ﺷﻮهﺮ اواﺳﺖ ،وزﻧﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﻃﻮری از ﺷﻮهﺮان ﺧﻮد اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ازﺧﺪاوﻧﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ " ،وﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺟﻬﺎن ﻧﻴﺰ هﻤﭽﻨﺎن درﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻪ " ﻣﺮدان را ﺑﺮزﻧﺎن ﺑﺮﺗﺮی اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ازﺑﻨﺪﮔﺎن او ﺑﺮﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺗﺮﺑﺎﺷﻨﺪ". درﻣﻨﺸﻮر ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﻓﺮدﺑﺸﺮی ﺣﻖ دارد ﻣﺬهﺐ ﺧﻮدرا ﺁزاداﻧﻪ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﺪ وﺁزاداﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﺪ .ﺑﺎاﻳﻨﻮﺻﻒ ﻳﻬﻮدﻳﺎن و ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن هﻤﭽﻨﺎن درﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺧﻮد ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻪ " هﺮﮐﺲ ازﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺧﺪاﺋﯽ ﻏﻴﺮ ازﻳﻬﻮﻩ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﮕﺬراﻧﻴﺪ ،اﻟﺒﺘﻪ هﻼک ﺷﻮد و هﺮ ﮐﺲ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻧﺎم ﻳﻬﻮﻩ را ﺑﺎ ﺑﯽ اﺣﺘﺮاﻣﯽ ﺑﺒﺮد اﻟﺒﺘﻪ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﺷﻮد" ،وﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻧﻴﺰ هﻤﭽﻨﺎن درﮐﺘﺎب ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻪ " هﺮﮐﺲ ازﺷﻤﺎ ﮐﻪ ازدﻳﻦ ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺮدد اورا دردﻧﻴﺎ و ﺁﺧﺮت ﻋﺬاﺑﯽ اﻟﻴﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد وﺧﺪا و ﻣﻼﺋﮏ و ﻣﺮدﻣﺎن هﻤﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن ﻟﻌﻨﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد و
ﺻﻔﺤﻪ 5
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
ﺟﺎودان درﺟﻬﻨﻢ ﺟﺎی ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ درﺁن ﻋﺬاب ﺧﺪا ﺑﺮاوهﺮﮔﺰ ﺗﺨﻔﻴﻒ ﻧﺨﻮاهﺪ ﻳﺎﻓﺖ" ،و درﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ازﻋﻀﻮﻳﺖ درﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﻃﺮد ﻣﻴﺸﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﯽ ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ازدﺳﺖ ﻣﻴﺪهﺪ :ﻧﮑﺎح او ﺑﺎ زوﺟﻪ اش ﺑﺎﻃﻞ ﻣﻴﺸﻮد ،ﻏﻼﻣﺎن و ﮐﻨﻴﺰاﻧﺶ ﺁزاد ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ و اﻣﻮاﻟﺶ ﺑﻨﻔﻊ ﺑﻴﺖ اﻟﻤﺎل ﻣﺼﺎدرﻩ ﻣﻴﺸﻮد ،واﮔﺮ زن ﺑﺎﺷﺪ ﺁﻧﻘﺪر درزﻧﺪان ﻣﻴﻤﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﻳﺎ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﺪ و ﻳﺎ ﺑﻤﻴﺮد. ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن درﺳﺎل 1981ﻣﻨﺸﻮر ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ای ﻧﻴﺰ ﺑﻨﺎم " اﻋﻼﻣﻴﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﺳﻼﻣﯽ " وﺿﻊ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. دراﻳﻦ اﻋﻼﻣﻴﻪ 13ﻧﻮع ﺣﻘﻮق ﺳﻴﺎﺳﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﻴﺘﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﻴﺶ ازﺁﻧﭽﻪ درﻣﻨﺸﻮر ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺮﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ازﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻖ ﺁزادی ﻣﺬهﺒﻲ ،ﺁزادی ﻋﻘﻴﺪﻩ و ﻓﮑﺮ و ﺣﻘﻮق اﻗﻠﻴﺘﻬﺎ اﺳﺖ، ﺣﻘﻮﻗﯽ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ درﻣﺘﻮن ﻣﺬهﺒﯽ اﺳﻼﻣﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﺁﺷﮑﺎر دارﻧﺪ. هﻔﺘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻮی ﻧﻮول اﺑﺴﺮواﺗﻮر اﺧﻴﺮا درﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻔﺼﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺼﻮرت ﮔﺮوهﯽ دراﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ اﻧﺠﺎم دادﻩ ﺑﻮد از زﺑﺎن ﻓﺮﻳﺪ ،ﺟﻮان ﻣﺴﻠﻤﺎن اﻓﺮﻳﻘﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ درﭘﺎرﻳﺲ ،ﻧﻮﺷﺖ":ﻣﺬهﺐ ﻣﻦ راﺑﻄﻪ ﻗﻠﺒﯽ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎر ﻣﻦ اﺳﺖ، وﻟﯽ اﻳﻦ ﺧﺪا ﭘﺮﺳﺘﯽ ﻣﻦ ﺧﺪاﭘﺮﺳﺘﯽ ﭘﺪران ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ اﻟﺰاﻣﺎ ازﻃﺮﻳﻖ ﻗﻮاﻧﻴﻦ وﺗﺸﺮﻳﻔﺎت ﻣﻌﻴﻨﯽ ﺑﮕﺬرد. ﻣﻦ ﺧﻮدم راﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﻴﺪاﻧﻢ ،وﻟﯽ اﻳﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ را ﻓﻘﻂ دردرون ﻳﮏ ﺑﺮداﺷﺖ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻗﺒﻮل دارم ،ﻣﺜﻼﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﻢ ﺑﻔﻬﻤﻢ ﮐﻪ ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ هﻤﻪ ﮐﺎﺋﻨﺎت را ﻣﻴﮕﺮداﻧﺪ و ﺑﺮای او اﻳﻨﻬﻤﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺁﻧﻬﺎ ﻧﻈﺎرت ﮐﻨﺪ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ را ﮐﻪ ﻣﻦ درﮔﻮﺷﻪ ﻗﻬﻮﻩ ﺧﺎﻧﻪ ای ﺑﻨﺸﻴﻨﻢ و ﮔﻴﻼس ﺁﺑﺠﻮ ﺧﻮدم را ﺑﻨﻮﺷﻢ ﺟﺴﺎرﺗﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺗﻠﻘﯽ ﮐﻨﺪ؟ ﺗﺼﻮر ﻣﻴﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ اﻳﻤﺎن را ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺷﺮﻳﻌﺖ ﮐﺮدﻩ ام .ﺑﻪ اﺳﻼم ﻓﺮهﻨﮓ ﺧﻴﻠﯽ واﺑﺴﺘﻪ ام ،وﻟﯽ ﺑﻪ اﺳﻼم ﻣﺬهﺐ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻤﺘﺮ .اﺳﻼم ﻣﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻳﮏ اﺳﻼم ﻓﺮدی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺮا ﺁزاداﻧﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ام ،ﻧﻪ ﺁن ﻧﻮع اﺳﻼﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﺪراﻧﻢ ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺑﺮای ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﻧﺪ .ﻓﮑﺮﻧﻤﻴﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﭼﻨﻴﻦ اﺳﻼم ﭘﺪراﻧﻢ را ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﺁﻳﻨﺪﻩ ام ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﻨﻢ". هﻤﻴﻦ هﻔﺘﻪ ﻧﺎﻣﻪ درﻳﮏ ﮔﺰارش ﺑﻌﺪی ﮐﻪ درژاﻧﻮﻳﻪ 1998ازﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮد ﺑﻪ ﻗﻢ درﻳﺎﻓﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﻮد، درهﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ ﻧﻮﺷﺖ" :درﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﺋﻲ ،ﻣﺴﺠﺪ هﺎ ﺑﻴﺶ ازﭘﻴﺶ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ و اﻳﻤﺎن هﺎ ﺑﻴﺶ ازﭘﻴﺶ ﮐﺎهﺶ ﻣﻴﻴﺎﺑﻨﺪ .اﺳﻼم اﻳﺮاﻧﯽ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﺷﻌﺎر و ﻣﻘﻨﻌﻪ و ﻧﻤﺎز ﺟﻤﺎﻋﺖ ﻣﺤﺪود ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺻﺪﻓﯽ ﺧﺎﻟﯽ روزﺑﺮوز از ﻣﺤﺘﻮای ﻣﻌﻨﻮی ﺧﻮد ﺗﻬﯽ ﺗﺮ و ﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﻨﺎرﻳﻮی ﺗﮑﺮاری ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮ ﻣﻴﺸﻮد .ﺷﻤﺎر هﺮروز ﺑﻴﺸﺘﺮی از اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﮐﻪ ازاﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﺮوﻓﻬﺎی ﺳﻨﺘﯽ ﻋﻤﺎﻣﻪ داران ﺑﺴﺘﻮﻩ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺑﺎ ﻗﻴﺪ اﻳﻨﮑﻪ هﻮﻳﺘﺸﺎن ﻓﺎش ﻧﺸﻮد اﻋﺘﺮاف ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ازاﺳﻼم ﺑﻠﮑﻪ ازهﺮﮔﻮﻧﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﺬهﺒﯽ دورﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،و ﮐﺴﺎﻧﯽ از ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺁﺷﮑﺎرا ﺧﻮد را ﺧﺪاﻧﺎﺷﻨﺎس ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ .ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﺣﺎﺋﺮی ﻳﺰدي ،ﻓﺮزﻧﺪ ﻳﮑﯽ از رهﺒﺮان درﺟﻪ اول ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ ،ﮐﻪ دﻳﭙﻠﻤﻪ ازﭼﻨﺪﻳﻦ داﻧﺸﮕﺎﻩ اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ و ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﻄﺒﻴﻘﯽ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻏﺮﺑﯽ و ﻓﻠﺴﻔﻪ اﺳﻼﻣﯽ اﺳﺖ، درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ دﺳﺘﺶ از ﭘﺎرﮐﻴﻨﺴﻦ و درﻋﻴﻦ ﺣﺎل ازﺧﺸﻢ ﻣﻴﻠﺮزﻳﺪ ،ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ :اﻳﻦ دﻳﻮاﻧﻪ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﻨﺎم اﺳﻼﻣﻨﺪ ،ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ وﻳﺮاﻧﮕﺮان اﺳﻼم هﺴﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻧﻤﻴﻔﻬﻤﻨﺪ ﮐﻪ دﻧﻴﺎی اﻣﺮوز دﻧﻴﺎی ﻗﺮون وﺳﻄﯽ ﻧﻴﺴﺖ .ﭘﺴﺮ ﺳﯽ وﻳﮏ ﺳﺎﻟﻪ ﻳﮏ ﺁﻳﺖ اﻟﻪ دﻳﮕﺮ درهﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ :ﺁﻧﭽﻪ اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ، ﻣﺬهﺐ را ازﻣﺮزهﺎی ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ واﺧﻼق ﺑﻴﺮون ﮐﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﺮا ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ روﻳﺎروی ﻣﺴﺎﺋﻞ روزﻣﺮﻩ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻳﮏ ﻣﻠﺖ ﻗﺮار دهﺪ .درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻪ ﺧﻮد ﻣﺴﺌﻮﻻن ﺑﺮداﺷﺖ روﺷﻨﯽ ازاﺳﻼم دارﻧﺪ ،ﻧﻪ ﻣﺮدم ﭼﻴﺰی ازﺁن ﺳﺮ درﻣﯽ ﺁورﻧﺪ .واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻤﺮ ﺑﻨﺪ اﺳﮑﻮﻻﺳﺘﻴﮏ اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺮک ﺑﺮداﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ................................................................................................................................. وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﻦ ازرژﻳﻢ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﻻﺋﻴﮏ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،اﻳﻦ اﺻﻄﻼح ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ درهﻤﻪ دﻧﻴﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﺮادف ﺑﺎ ﻻﻣﺬهﺒﯽ ﻳﺎ ﻣﺬهﺐ ﺑﻮدن ﺗﻠﻘﯽ ﻣﻴﺸﻮد ،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﺁن ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ در هﺮ داﺋﺮﻩ اﻟﻤﻌﺎرف و هﺮدﻳﮑﺴﻴﻮﻧﺮی ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ ﺟﺪاﺋﯽ ﺣﮑﻮﻣﺖ ازﻣﺬهﺐ وﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﻋﺪم دﺧﺎﻟﺖ دﻳﻦ و ﺳﻴﺎﺳﺖ دراﻣﻮرﻳﮑﺪﻳﮕﺮ اﺳﺖ. درﻳﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻻﺋﻴﮏ دﻳﻦ رﺳﻤﯽ دوﻟﺘﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد ،وﻟﯽ اﻓﺮاد ﮐﺸﻮر درداﺷﺘﻦ ﻳﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﻣﺬهﺐ ﻳﺎ ﭘﻴﺮوی ازهﺮ ﻣﺬهﺒﯽ ﮐﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺁزادﻧﺪ و دوﻟﺖ هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺣﻖ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻳﮏ ﻣﺬهﺐ ﺧﺎص را ﺑﺮﺁﻧﺎن ﻧﺪارد ،ﺣﻖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﻣﺬهﺐ راﻧﻴﺰ ،ﺁﻧﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻓﯽ اﻟﻤﺜﻞ دررژﻳﻤﻬﺎی ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺘﯽ ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻮد ،ﻧﺪارد. ﺗﺎﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن هﺠﺪهﻢ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ درهﻴﭻ ﮐﺸﻮری رژﻳﻢ ﻻﺋﻴﮏ ﺑﻤﻔﻬﻮم اﻣﺮوزی ﺁن وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ،واﻳﻦ ﻧﺤﻮﻩ ﺑﺮداﺷﺖ از ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻋﻤﻼ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺟﻨﺒﺶ ﻓﻠﺴﻔﯽ و ﻓﮑﺮی ﺁزاداﻧﺪﻳﺸﯽ اروﭘﺎی "ﻋﺼﺮ ﻓﺮوغ " ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪ ،ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ
ﺻﻔﺤﻪ 6
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
اﺟﺎزﻩ ﻧﻈﺎرت ﺑﺮﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎی ﻣﺬهﺒﯽ و ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﭘﮋوهﺸﻬﺎ و ﻋﻤﻠﮑﺮدهﺎ ی ﺟﻬﺎن داﻧﺶ را ﻧﺪاد ،ودﻳﮕﺮ ازهﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻨﺎم اﻋﻤﺎل ﺷﻴﻄﺎﻧﯽ وﻣﺘﻨﺎﻗﺾ ﺑﺎ ﻣﺘﻮن ﻣﺬهﺒﯽ )ﮐﻪ درﻃﻮل ﻗﺮون هﺰاران اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪ و ﻣﺤﻘﻖ و ﺁزاداﻧﺪﻳﺶ ﺑﻪ اﺗﻬﺎم ﺁن ﺑﻪ زﻧﺪان ﻳﺎ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻳﺎ ﭼﻮﺑﻪ دار و ﻳﺎ درون ﺷﻌﻠﻪ هﺎی ﺁﺗﺶ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ("ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﺷﺮﻋﻲ" ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻴﺎﻣﺪ. دردوﻗﺮن اﺧﻴﺮ ،ﮐﺸﻮرهﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن ﻳﮑﯽ ﭘﺲ ازدﻳﮕﺮی ﻳﺎ رﺳﻤﺎ وﻳﺎ ﻋﻤﻼ اﻳﻦ ﻧﺤﻮﻩ ﺣﮑﻮﻣﺖ را ﺑﺮای ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ اﻧﺪ ،وازﺳﺎل 1948اﺻﻮﻻ اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﻳﮑﯽ ازاﺻﻮل زﻳﺮﺑﻨﺎﺋﯽ ﻣﻨﺸﻮر ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ درﻣﻴﺎن 188ﮐﺸﻮرﻋﻀﻮ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﺗﻨﻬﺎ 17ﮐﺸﻮر ﺑﺼﻮرت ﻣﺬهﺒﯽ ادارﻩ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺠﺰ واﺗﻴﮑﺎن هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺸﻮرهﺎی اﺳﻼﻣﯽ هﺴﺘﻨﺪ .درﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و درﺟﻬﺎن ﺑﻮداﺋﯽ و ﺑﺮهﻤﺎﺋﯽ و ﺷﻴﻨﺘﻮﺋﯽ ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،و اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ اﻣﺮوزﻩ ﻋﻤﻼ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﺎﺧﺎم هﺎی اﻓﺮاﻃﯽ ﺧﻮد ادارﻩ ﻣﻴﺸﻮد ،ازﻧﻈﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﻳﮏ دوﻟﺖ ﻻﺋﻴﮏ اﺳﺖ .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﻧﻴﺎزی ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺬﮐﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ درﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ،ﺑﺎ ﺑﻴﺶ از دوﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻧﻔﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ ،هﻤﭽﻨﺎن ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس Bibleﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺑﺸﻤﺎرﻣﯽ ﺁﻳﺪ ،و هﻤﭽﻨﺎن ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ازﻗﺒﻴﻞ ﺳﻨﮕﺴﺎر ،ﻗﺼﺎص ،ﺑﺮدﻩ داري ،ﺗﺒﻌﻴﻀﺎت ﺟﻨﺴﻲ ،ﺣﺮام و ﺣﻼل ،ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ،ازﻧﻈﺮ ﻣﺬهﺒﯽ ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﺧﺪاوﻧﺪ درﮐﻮﻩ ﺳﻴﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ اﺑﻼغ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ وﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﺟﻬﺎن ﺑﻪ اﻋﺘﺒﺎر ﺧﻮد ﺑﺎﻗﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺣﺘﯽ دراﻣﺮﻳﮑﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد را اورﺷﻠﻴﻢ روی زﻣﻴﻦ ﻣﻴﺪاﻧﺪ ودرﺁن هﺮﻳﮑﺸﻨﺒﻪ ﻣﻴﻠﻴﻮن هﺎ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ هﺎ ﻣﻴﺮوﻧﺪ و ﺑﻴﺶ ازدوﻳﺴﺖ ﻓﺮﻗﻪ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻨﺎم ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ،ﻧﻪ هﻴﭽﮑﺲ ﺧﻮد را ﻣﻠﺰم ﺑﻪ اﺟﺮای اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻻﻳﺘﻐﻴﺮاﻟﻬﯽ ﻣﻴﺪاﻧﺪ ،ﻧﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ و ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﻣﺘﻨﻔﺬ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺨﻮد اﺟﺎزﻩ ﺗﺬﮐﺮی را درهﻴﭽﻴﮏ ازاﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ هﺎ ﺑﻪ ﻣﺮاﺟﻊ اﺟﺮاﺋﯽ ﻳﺎ ﻣﻘﻨﻨﻪ ﻳﺎ ﻗﻀﺎﺋﯽ ﮐﺸﻮر ﻣﻴﺪهﻨﺪ. وﻗﺘﯽ هﻢ ﮐﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﻴﺮوی ﺧﻮد ﻋﻠﻴﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﻣﻮاﻟﻴﺪ ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺮﻣﻴﺨﻴﺰد ،درهﻤﻴﻦ ﮐﺸﻮر ﻣﺬهﺒﯽ زورش ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر ﻧﻤﻴﺮﺳﺪ. ﮐﺸﻮرهﺎی ﺷﺎﻧﺰدﻩ ﮔﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ درﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﺑﺎ ﻣﺎرک "اﺳﻼﻣﯽ " ادارﻩ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ هﻤﮕﯽ ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ ﺟﻬﺎن ﺳﻮﻣﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ازﻧﻈﺮ ﻧﻮع ﺣﮑﻮﻣﺖ درﺷﺮاﺋﻂ ﻳﮑﺴﺎﻧﯽ ﻗﺮار ﻧﺪارﻧﺪ :هﻔﺖ ﺗﺎی ﺁﻧﻬﺎ رﺳﻤﺎ ﻋﻨﻮان ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ دارﻧﺪ )اﻳﺮان ،ﺑﻨﮕﻼدش ،ﻳﻤﻦ ،ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ،ﻣﻮرﻳﺘﺎﻧﻲ ،ﮐﻮﻣﻮرو ﻟﻴﺒﯽ ( ،اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن ﻋﻨﻮان اﻣﺎرت اﺳﻼﻣﯽ دارد و ﻋﺮﺑﺴﺘﺎن ﺳﻌﻮدی و ﻋﻤﺎن ﻋﻨﻮان ﺳﻠﻄﺎن ﻧﺸﻴﻦ اﺳﻼﻣﻲ .اﻧﺪوﻧﺰی رﺳﻤﺎ ﻋﻨﻮان اﺳﻼﻣﯽ ﻧﺪارد وﻟﯽ ﺑﻤﻮﺟﺐ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﺁن هﻤﻪ اﻓﺮاد ﺁن ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﺮو ﻳﮑﯽ از ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺳﻮدان ،اﻣﺎرات ﻋﺮﺑﯽ ﻣﺘﺤﺪﻩ ،ﮐﻮﻳﺖ، ﺑﺤﺮﻳﻦ ،ﻗﻄﺮ ﻧﻴﺰ رﺳﻤﺎاﺳﻼﻣﯽ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ،وﻟﯽ ﻋﻤﻼ ﺑﺼﻮرت ﻣﺬهﺒﯽ ادارﻩ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ .هﻴﭽﻴﮏ ازاﻳﻦ ﮐﺸﻮرهﺎ ﻧﻪ از ﺳﻄﺢ ﺁﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺎﻻﺋﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ و ﻧﻪ از ﺳﻄﺢ ﻋﻠﻤﯽ ﺑﺎﻻﺋﻲ ،وﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺠﺰ ﻋﻮاﺋﺪ ﻧﻔﺘﯽ ﻣﻨﺒﻊ درﺁﻣﺪی ﻧﺪارﻧﺪ .هﻴﭽﮑﺪام ﻧﻴﺰ ﺑﺼﻮرت واﻗﻌﺎ دﻣﻮﮐﺮاﺗﻴﮏ ادارﻩ ﻧﻤﻴﺸﻮﻧﺪ. *
*
*
ﺑﺎاﻳﻨﻬﻤﻪ ،ﻣﻔﻬﻮم واﻗﻌﻴﺘﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ازﺁﻧﻬﺎ ﺳﺨﻦ رﻓﺖ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ درﺟﻬﺎن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻤﯽ و هﺰارﻩ ﺳﻮﻣﯽ ﻣﺎ ﻋﺼﺮ دﻳﻦ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺼﺮ ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﻮﺗﻪ ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﺣﺴﺎﺑﮕﺮاﻧﻪ ﺳﻨﺘﯽ ازدﻳﻦ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪﻩ و ﻋﺼﺮ ﺗﺎزﻩ ای ﺁﻏﺎز ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺁن اﻧﺴﺎن ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﺎﺧﺪا درارﺗﺒﺎط ﺑﻴﻨﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ اﻳﻦ راﺑﻄﻪ او اﻟﺰاﻣﺎ از ﻣﺠﺮای ﻣﺬاهﺒﯽ ﻣﻌﻴﻦ و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺗﺎم اﻻﺧﺘﻴﺎری ﻣﻌﻴﻦ ﺑﮕﺬرد. دراﻳﻦ ﺗﺤﻮل ﺑﻨﻴﺎدي ،ﮐﻪ ﻃﺒﻌﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ هﺮ ﺗﺤﻮل ﺑﻨﻴﺎدی دﻳﮕﺮ ﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﻳﮑﺮوزﻩ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد و ﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺁﺳﺎن ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد – و ﺑﺎاﻳﻨﻬﻤﻪ اﻟﺰاﻣﺎ ﺻﻮرت ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ – داﻧﺶ ،ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﻪ روﻳﺎروی ﻣﺬهﺐ ﺑﻠﮑﻪ درﮐﻨﺎر ﺁن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺧﻮدش ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻣﺬهﺐ ﺷﻮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﻳﻦ دواﺻﻮﻻ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻳﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ : ﻳﮑﯽ ازﺁﻧﻬﺎ واﻗﻌﻴﺘﯽ رﻳﺎﺿﯽ اﺳﺖ و دﻳﮕﺮی ﮔﺮاﻳﺸﯽ ﻋﺎﻃﻔﯽ .ﻳﮑﯽ ﻣﺎدی اﺳﺖ و دﻳﮕﺮی ﻣﻌﻨﻮي ،وﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻬﺎی ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ ﻋﺼﺮ ﻣﺎ درزﻣﻴﻨﻪ اوﻟﯽ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﺎز روﺣﯽ ﺑﺸﺮ را ﺑﻪ دوﻣﯽ ازﻣﻴﺎن ﻧﺒﺮدﻩ ،ﺑﻠﮑﻪ درﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ هﻤﻴﻦ ﻗﺪرت روزاﻓﺰون ﻋﻨﺼﺮ ﻣﺎدی ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ را اﻓﺰوﻧﺘﺮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ درداﻧﺸﮕﺎهﻬﺎی ﺟﻬﺎن ﻣﺎ دو ﺑﺨﺶ ﻋﻠﻮم رﻳﺎﺿﯽ و اﻧﺴﺎﻧﯽ درﮐﻨﺎر ﻳﮑﺪﻳﮕﺮﻧﺪ وﻟﯽ ﮐﺎرﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ﻧﻤﻴﮑﻨﻨﺪ ،درﺗﻤﺪن ﺑﺸﺮی ﻣﺎ ﻧﻴﺰ دوﻋﻨﺼﺮ ﻣﺎدی و ﻣﻌﻨﻮی ﻣﮑﻤﻞ هﻤﺪﻳﮕﺮﻧﺪ وﻟﯽ ﻋﻠﯽ اﻟﺒﺪل هﻤﺪﻳﮕﺮﻧﻴﺴﺘﻨﺪ .ﺷﺎﻳﺪ ﮔﺮاﻳﺶ روزاﻓﺰوﻧﯽ ﮐﻪ درﺟﻮاﻣﻊ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ
ﺻﻔﺤﻪ 7
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﻣﺎ ﺑﻪ ﺑﻮداﺋﻴﺴﻢ – وﻟﻮ درﺻﻮرت ﺳﻄﺤﯽ ﺁن – ﻧﺸﺎن دادﻩ ﻣﻴﺸﻮد ﺑﺎزﺗﺎب ﮔﻮﻳﺎﺋﯽ ازهﻤﻴﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﺎﺷﺪ. اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ دﻳﮕﺮ راﻧﻴﺰ ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﻧﻤﻴﺘﻮان ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ درهﻤﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ اﻣﺮوز ﻣﺎ درﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﮔﺮاﻳﺶ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪی ﺑﻪ ﺑﻴﺨﺪاﺋﯽ atheismوﺟﻮد داردﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻄﻖ ﺧﺎص ﺧﻮد ﻣﺘﮑﯽ اﺳﺖ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮزهﺎی واﻗﻌﯽ ﺁﻧﺮا ﺑﺎ ﺁﻣﺎرهﺎی رﺳﻤﯽ رژﻳﻤﻬﺎﺋﯽ ﭼﻮن رژﻳﻢ هﺎی ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺘﯽ دﻳﺮوز و اﻣﺮوز ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻴﺘﻮان ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻧﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺎرﮐﺴﻴﺴﻢ اﻧﻘﻼﺑﯽ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺗﻮدﻩ هﺎرا ﻗﻠﺒﺎ ازﮐﻠﻴﺴﺎ ﻳﺎ ﻣﻌﺒﺪ ﺟﺪاﮐﻨﺪ ،ﻧﻪ ﻗﺎﻧﻮن وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ اﻧﻘﻼﺑﯽ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎرا ﻗﻠﺒﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﮑﺸﺎﻧﺪ. ................................................................................................................................. اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﺑﻨﻴﺎدي" ﻓﻠﺴﻔﯽ – ﻣﺬهﺒﯽ " ﮐﻪ ﺧﺪارا درﺑﻴﺮون ازﮐﻨﻴﺴﻪ و ﮐﻠﻴﺴﺎ و ﻣﺴﺠﺪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺟﺴﺖ ،وﺑﺎ او ﺟﺪا از ﺧﺎﺧﺎم و ﮐﺸﻴﺶ و ﻣﻔﺘﯽ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎ درﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﻣﺮوزی ﭘﺪﻳﺪﻩ ای ازﻗﺮون ﻓﺮوغ اروﭘﺎ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﭘﻴﺶ ازاﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﻓﺮوغ ﻧﻴﺰ ﭼﻪ دردﻧﻴﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﭼﻪ درﺟﻬﺎﻧﻬﺎی ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺮداﺷﺘﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ ،واﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﻌﺮوف وﻟﺘﺮ ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﻪ ":اﮔﺮﻣﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﺑﺮای اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺮا ﺑﻬﺘﺮ دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ " ﭘﻴﺶ ازوﻟﺘﺮ ﻧﻴﺰ از زﺑﺎن ﺁزاد اﻧﺪﻳﺸﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮﺷﻨﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ ازﺳﺮﺷﻨﺎس ﺗﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﭙﻴﻨﻮزا ﻓﻴﻠﺴﻮف ﻳﻬﻮدی ﻗﺮن هﻔﺪهﻢ اﺳﺖ. ﺑﺎروخ اﺳﭙﻴﻨﻮزا ) ،(1677-1632ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻓﻴﻠﺴﻮف ﻳﻬﻮدی و ﻳﮑﯽ ازﻣﻌﺮوﻓﺘﺮﻳﻦ ﻓﻼﺳﻔﻪ ﺟﻬﺎن ﻋﺮب ،ازﻧﺴﻞ ﻳﻬﻮدﻳﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ درﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﭘﺎﻧﺰدهﻢ ﭘﺲ ازﺳﻘﻮط ﻏﺮﻧﺎﻃﻪ و ﺗﺼﺮف ﺁن ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن ازاﻳﻦ ﮐﺸﻮر راﻧﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .ﻣﮑﺘﺐ ﻓﻠﺴﻔﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ او ﺑﻨﻴﺎد ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ ،از هﻤﺎن دوران زﻧﺪﮔﻴﺶ ﺑﺎزﺗﺎب ﻓﺮاواﻧﯽ دراروﭘﺎی ﻗﺮن هﻔﺪهﻢ ﭘﻴﺪا ﮐﺮد و ﺑﺎ ﻋﻨﻮان اﺳﭙﻴﻨﻮزﻳﺴﻢ درﺗﺤﻮﻻت ﻓﻠﺴﻔﯽ ﻗﺮون ﺑﻌﺪ اروﭘﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﺄﺛﻴﺮی ﻋﻤﻴﻖ ﺑﺨﺸﻴﺪ. ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎی ﻓﮑﺮی اﺳﭙﻴﻨﻮزا درﻣﻮرد ﻣﺬهﺐ ﻳﻬﻮدی ﮐﻪ ﺗﺎﺣﺪ زﻳﺎدی راهﮕﺸﺎی ﻧﻬﻀﺖ ﺁزاد اﻧﺪﻳﺸﯽ اروﭘﺎ ی ﻗﺮن ﻓﺮوغ ﺷﺪ درﻗﺮﻧﯽ ﮐﻪ اودر ﺁن ﻣﻴﺰﻳﺴﺖ ﺑﮑﻠﯽ ﺗﺎزﻩ و اﻧﻘﻼﺑﯽ ﺑﻮد ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﺑﻌﺪا ﭘﺪر ﻧﻘﺪ ﻋﻠﻤﯽ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس )(Fater der Kritischen Biblewissenschaftﻟﻘﺐ دادﻧﺪ .ﻣﺎﺟﺮای ﺗﮑﻔﻴﺮ او ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﺎﺧﺎم هﺎی ﻳﻬﻮدی اروﭘﺎ و ﻣﺘﻦ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﻌﺮوﻓﯽ ﮐﻪ درﺑﻴﺴﺖ و ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻟﮕﯽ وی ﻋﻠﻴﻪ اوﺻﺎدر ﺷﺪ درﺻﻔﺤﺎت ﻗﺒﻞ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. اﺳﭙﻴﻨﻮزا ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﺗﻮرات ﻧﻪ وﺣﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺣﺘﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی ﺧﻮد ﺁن" ﭘﻴﻐﻤﺒﺮاﻧﻲ" ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺘﺎﺑﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺎﻣﮕﺬاری ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .هﻴﭽﻴﮏ ازاﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻣﺴﻠﻤﺎ ﭘﻴﺎﻣﯽ ازﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪا درﻳﺎﻓﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ و ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻴﺎن ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،ﺑﺎزﺗﺎب اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﺷﺨﺼﯽ ﺁﻧﺎن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ دﻟﻴﻞ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺧﻮد ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺮاز اﻏﻼط وﺁﺷﻔﺘﮕﯽ هﺎاﺳﺖ ،و ﭼﻮن ﺗﺪوﻳﻦ ﺁن ﺑﻪ دوراﻧﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻌﻠﻖ دارد از هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ هﻤﮕﻮﻧﯽ و ﺗﺪاوﻣﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا رﻳﺸﻪ ﻣﻄﻠﺐ ﺁن ﺻﺮﻓﺎ رﻳﺸﻪ ای اﻧﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ و ﺁﺷﻔﺘﮕﯽ ﺁن ﺑﻪ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﻳﻬﻮدﻳﺎن واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻮرات ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺁﮔﺎهﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮی را ﺑﺮای ﭘﻴﺮوان ﺧﻮد ﺑﻬﻤﺮاﻩ ﻧﻤﯽ ﺁورﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻳﻮغ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺗﺮی ﻧﻴﺰ ﺑﺮﮔﺮدن ﺁﻧﺎن ﻣﻴﮕﺬارﻧﺪ .ﻣﻌﺠﺰات ﺗﻮرات هﻴﭽﮑﺪام اﺻﺎﻟﺘﯽ ﻧﺪارﻧﺪ ،زﻳﺮا اﺳﺎﺳﺎ ﻣﻌﺠﺰﻩ ﺑﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺟﻮر ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ ،ﮔﺬﺷﺘﻪ ازﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮد ﺗﻮرات ﻧﻴﺰ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻧﻴﺴﺖ. درﻣﻨﻄﻖ اﺳﭙﻴﻨﻮزا ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻮراﺗﯽ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ رهﻨﻤﻮدی ﺑﺮای ﺟﻬﺎن ﺑﺸﺮی ﺑﺎﺷﻨﺪ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺮای ﻳﮏ ﻗﻮم ﺧﺎص وﺿﻊ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ازﻧﻈﺎم ﻓﺮاﮔﻴﺮی ﻋﺎﻟﻢ هﺴﺘﯽ ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﮐﺘﺎب ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺑﺎزﺑﺎن اﻋﺪاد و اﺷﮑﺎل رﻳﺎﺿﯽ ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ وﻗﺎﻧﻮن ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮﺁن ﻋﻘﻞ ﺁدﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ازﻋﻘﻞ ﮐﻞ ﺟﻬﺎن ) (Logosﺳﻴﺮاب ﻣﻴﺸﻮد .ﻣﻌﺮﻓﺖ واﻗﻌﯽ ازراﻩ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻮهﺒﺘﯽ اﻟﻬﯽ اﺳﺖ و ﻧﻪ ازراﻩ اﺑﺘﺬال هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﻳﻬﻮد ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ اﻧﺪ .اﻳﻦ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺑﻪ هﺮﮐﺴﯽ اﺟﺎزﻩ ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁزادی ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺗﻔﮑﺮ ﺑﭙﺮدازدﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﻔﮑﺮ و ﺗﻌﻤﻖ ﻣﻬﺮ ﮐﻔﺮ وارﺗﺪاد زدﻩ ﺷﻮد ،زﻳﺮا ﻣﺮﺗﺪان و ﮐﺎﻓﺮان ﺣﻘﻴﻘﯽ ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﻠﻴﻤﺎﺗﺸﺎن ﺑﺠﺎی ﺧﺪاﺷﻨﺎﺳﯽ ﮐﻴﻨﻪ و ﻧﻔﺮت ﺑﺒﺎر ﻣﯽ ﺁورد و ﺁدﻣﻴﺎن را ازﺣﻘﻴﻘﺖ دور وﺑﻪ ﻋﺒﻮدﻳﺖ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﻴﮑﻨﺪ .هﺴﺘﻪ ﻣﺮﮐﺰی ﺑﺮداﺷﺘﯽ ﮐﻪ اﺳﭙﻴﻨﻮزا ازدﻳﻦ دارد ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ) (Amor Deiاﺳﺖ ﮐﻪ وی ﺗﻮرات را ﻧﻔﯽ ﻣﻴﮑﻨﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ازﭼﻨﻴﻦ ﻋﺸﻘﯽ درﺁن ﻧﺸﺎﻧﯽ ﻧﻤﻴﻴﺎﺑﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ 8
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﮐﻪ درﻗﺮون هﻔﺪهﻢ و هﺠﺪهﻢ دراروﭘﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﻄﺮح ﺷﺪﻧﺪ ،درﻗﺮون اوﻟﻴﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺰ ازﺟﺎﻧﺐ ﺑﺮﺧﯽ ازاﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ازﻣﺤﻴﻂ ﻓﮑﺮی ﻋﺼﺮ ﺧﻮد ﺑﺴﻴﺎر ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎﺋﯽ ﮔﺎﻩ ﭘﻨﻬﺎن و ﮔﺎﻩ ﺁﺷﮑﺎرا ﻣﻄﺮح ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،و ﺑﻪ ﭘﺎﺳﺨﻬﺎﺋﯽ ﮐﻤﺎ ﺑﻴﺶ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ اﻣﺮوز ﺑﺪﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻬﺎ دادﻩ ﻣﻴﺸﻮد رﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ .دراﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻬﺎ و ﭘﺎﺳﺨﻬﺎ ﻧﻘﺶ اﺻﻠﯽ را ﻋﻤﺪﺗﺎ ﻣﺘﻔﮑﺮاﻧﯽ اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﺮﻋﻬﺪﻩ داﺷﺘﻨﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺁزاداﻧﺪﻳﺸﺎﻧﯽ ﭼﻮن اﺑﻮاﻟﻌﻼء ﻣﻌﺮی و اﺑﻮﻧﻮاس ﻧﻴﺰ ﺑﻬﻤﻴﻦ راﻩ رﻓﺘﻨﺪ .اﻳﻦ ﻧﻮع ﺁوری اﻧﻘﻼﺑﯽ اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان اﻳﺮاﻧﯽ اﻣﺮی ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺑﻮد، زﻳﺮا ﮐﻪ اﻳﻨﺎن رﻳﺸﻪ درزﻳﺮﺑﻨﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻬﻨﯽ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﻔﮑﺮان ﺟﻬﺎن ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﻓﺎﻗﺪ ﺁن ﺑﻮدﻧﺪ. ﻓﺮهﻨﮓ ﻣﺬهﺒﯽ اﻳﺮاﻧﻲ ،ﭘﻴﺶ ازاﺳﻼم ﺁﺋﻴﻨﻬﺎﺋﯽ ﭼﻮن زرﺗﺸﺘﯽ و ﻣﻬﺮی و ﻣﺎﻧﻮی راﺷﮑﻞ دادﻩ و ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﭘﻬﻨﺎوری درﺑﻴﺮون ازﻣﺮزهﺎ ی ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺻﺎدرﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ هﺮﻳﮏ ازﺁﻧﻬﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮی ﻋﻤﻴﻖ ﭼﻪ درﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﻏﻴﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺑﻮداﺋﯽ و ﺑﺮهﻤﺎﺋﯽ وﻳﻮﻧﺎﻧﯽ و روﻣﻲ ،وﭼﻪ درﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺮﺟﺎی ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .ازﻧﻈﺮ اﺻﻮﻟﯽ ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎی ﻣﺬهﺒﯽ اﻳﻦ ﺁﺋﻴﻨﻬﺎی ﺁرﻳﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎی ﺟﺰﻣﯽ هﻴﭽﻴﮏ از ﺁﺋﻴﻨﻬﺎی ﺳﺎﻣﻲ ،ﺑﺨﺼﻮص ﻳﻬﻮدی و اﺳﻼﻣﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﺒﻮد .ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻀﺎد ﺑﻨﻴﺎدی ﺑﻨﺎﭼﺎر اﺻﺎﻟﺖ هﻤﻪ ﺁن اﺻﻮل ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ راﮐﻪ ﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺳﺎﻣﯽ ﺑﺮﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎﻳﻪ ﮔﺬاری ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺮای اﻳﻦ ﻣﺘﻔﮑﺮان ﺁزاداﻧﺪﻳﺶ درﺑﺮاﺑﺮ ﻋﻼﻣﺖ ﺳﺌﻮال ﻗﺮار ﻣﻴﺪاد ودر ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﻧﻔﯽ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ازﻗﺒﻴﻞ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی و وﺣﯽ و ﻣﻌﺠﺰﻩ ﻣﻴﺸﺪ. هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻗﺮن ﻓﺮوغ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ درﻣﺘﻔﮑﺮاﻧﯽ ﭼﻮن وﻟﺘﺮ و ﮐﺎﻧﺖ و ﻟﺴﻴﻨﮓ و هﮕﻞ ﻣﺘﺒﻠﻮر ﺷﺪ ،ﻗﺮن ﭘﻴﺶ رس ﻓﺮوغ اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺰ هﺸﺘﺼﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ازﺁن ﻋﻤﺪﺗﺎ درﭼﻬﺎر اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ اﻳﺮاﻧﯽ :اﺑﻦ راوﻧﺪي، ﺳﺮﺧﺴﻲ ،ﺑﻠﺨﯽ و ﺑﻪ وﻳﮋﻩ زﮐﺮﻳﺎی رازی ﺗﺒﻠﻮر ﻳﺎﻓﺖ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﻗﺮن و ﺑﺪﻳﻦ ﻋﺼﻴﺎﻧﮕﺮان ﻣﺤﺪود ﻧﻤﺎﻧﺪ، زﻳﺮا ﮐﻪ دوﻗﺮن ﭘﺲ از ﺁﻧﺎن ﺧﻴﺎم ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ راﻩ رﻓﺖ ،ودرﻃﻮل ﻗﺮون ﺑﻌﺪ ﺟﻨﺒﺶ ﭘﺮﺷﮑﻮﻩ ﻋﺮﻓﺎن اﻳﺮاﻧﯽ ازهﻤﻴﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﻣﺎﻧﻮی ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺖ .ﺗﻔﺎوت اﺻﻮﻟﯽ ﮐﻪ دراﻳﻦ ﻣﻮرد ﻣﻴﺎن اﻳﻦ ﻣﺘﻔﮑﺮان ﺑﺎ اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان اروﭘﺎﺋﯽ ﻗﺮن هﺠﺪهﻢ وﺟﻮد داﺷﺖ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻋﺼﻴﺎن ﺁﻧﺎن ،ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﻳﻨﮑﻪ هﻨﻮز ﺷﺮاﻳﻂ ﺁﻣﻮزﺷﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺁﻣﺎدﻩ ﭘﺬﻳﺮش اﻓﮑﺎر ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺒﻮد ﺟﻨﺒﻪ ﺷﺨﺼﯽ داﺷﺖ ،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ دراروﭘﺎی ﻗﺮن هﻴﺠﺪهﻢ اﻳﻦ ﻋﺼﻴﺎن ﺑﺼﻮرت ﻳﮏ ﺟﻨﺒﺶ ﻓﮑﺮی دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ،و ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺁن ﻧﻴﺰ ازهﻤﺎﻧﺠﺎ ﺁﻣﺪ. اﺑﻦ راوﻧﺪي ،ﻋﺎﻟﻢ اﻟﻬﻴﺎت ،ﻓﻴﻠﺴﻮف و ﻣﺤﻘﻖ اواﺧﺮ ﻗﺮن ﺳﻮم هﺠﺮی درﺗﻔﺴﻴﺮ ﻣﻌﺮوف ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ هﻴﭽﻮﻗﺖ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺟﻮاب ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﻨﺪﻩ ای درﺑﺎرﻩ ﻣﺴﺌﻠﻪ وﺟﻮد ﺧﺪا ،ﺑﺪان ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ درﻣﺬاهﺐ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻴﺎﻳﺪ .ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﻣﻌﺘﺪﻟﺘﺮ اوﺑﺪﻳﻦ اﮐﺘﻔﺎ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ راوﻧﺪی ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﻧﺰول وﺣﯽ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮدﻩ و ﻋﻘﻴﺪﻩ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ وﺣﯽ واﻗﻌﯽ ﻗﺪرت ﻣﻤﻴﺰﻩ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﻳﮑﺴﺎن ﺑﻪ هﻤﻪ ﻧﻮع ﺑﺸﺮﻋﻄﺎ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ، و ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺗﺒﻌﻴﺾ ﺁﻣﻴﺰی ﺑﺼﻮرت ﻧﺰول وﺣﯽ ﺑﺮای اﻓﺮادی ﻣﻌﻴﻦ ﻧﻪ ﻋﺎدﻻﻧﻪ و ﻧﻪ ﺿﺮوری اﺳﺖ .وی وﻗﻮع ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ راﻧﻴﺰ ﮐﻪ هﻤﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻣﺪﻋﯽ ﺁن ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﻳﺎ ﭘﻴﺮوان ﺁﻧﺎن ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﮑﻠﯽ ﻣﻨﮑﺮ ﺑﻮد وﺁﻧﺮا اﺑﺪاﻋﯽ ﺧﻴﺎﻟﺒﺎﻓﺎﻧﻪ و اﻓﺴﺎﻧﻪ ﭘﺮدازاﻧﻪ ﻣﻴﺪاﻧﺴﺖ ،ودرﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻋﻘﻴﺪﻩ داﺷﺖ ﮐﻪ اﺻﻞ اﻳﺮاﻧﯽ دوﮔﺎﻧﮕﯽ ﺧﻴﺮ وﺷﺮ ﭼﻪ ازﻧﻈﺮﺣﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﯽ وﭼﻪ ازﻧﻈﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ﺑﻤﺮاﺗﺐ واﻗﻊ ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ ﺗﺮ ازاﺻﻞ ﺗﻮﺣﻴﺪی " ﻳﻬﻮدی – اﺳﻼﻣﯽ ( اﺳﺖ. ﺳﺮﺧﺴﻲ ،دوﺳﺖ وهﻤﺪورﻩ ﺗﺤﺼﻴﻠﯽ اﺑﻦ راوﻧﺪي ،ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻴﺎن درازﺳﺮﭘﺮﺳﺖ وﻣﻌﻠﻢ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻋﺒﺎﺳﯽ اﻟﻤﻌﺘﻀﺪ دردوران وﻟﻴﻌﻬﺪی اوﺑﻮد ،دراﻳﻦ ﻣﻮرد ﻋﻘﺎﻳﺪی ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺸﺎﺑﻪ راوﻧﺪی داﺷﺖ واوﻧﻴﺰ دررﺳﺎﻟﻪ هﺎی ﻣﺘﻌﺪد ﺧﻮد ﻣﻮﺿﻮع ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی ووﺣﯽ و ﻣﻌﺠﺰﻩ را ﺑﺮﻣﺒﻨﺎی هﻤﺎن دﻻﻳﻠﯽ ﮐﻪ درﻣﻮرد اﺑﻦ راوﻧﺪی ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ اﻧﮑﺎر ﻣﻴﮑﺮد .ﺑﺎهﻤﻪ ﺣﻖ ﺗﺮﺑﻴﺘﯽ ﮐﻪ اوﺑﺮﺷﺎﮔﺮدﺧﻮد داﺷﺖ ،وی ﭘﺲ ازرﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﺧﻼﻓﺖ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﺧﻮدرا ازﻋﻘﻴﺪﻩ ﻧﺎﺷﯽ از ﻗﻴﻤﻮﻣﺖ اوﺁزاد ﮐﻨﺪ اورا ﺑﻪ زﻧﺪان اﻧﺪاﺧﺖ و ﺳﺮﺧﺴﯽ دﻩ ﺳﺎل زﻧﺪاﻧﯽ ﻣﺎﻧﺪ و ﺑﻌﺪ هﻢ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺧﻠﻴﻔﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ. درهﻤﻪ ﻣﺪت زﻧﺪان او ،ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ هﺮروزﻩ درﭘﺎی ﭘﻨﺠﺮﻩ زﻧﺪان ﮔﺮد ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺗﺎ دروس ﻓﻠﺴﻔﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ اورا ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ وﻳﺎد داﺷﺖ ﮐﻨﻨﺪ ،وﭼﻨﺪﻳﻦ رﺳﺎﻟﻪ وی درهﻤﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻂ دﻳﮑﺘﻪ ﺷﺪ. اﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﺳﻬﻞ ﺑﻠﺨﻲ ،اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪ ﺑﺰرگ ﻗﺮن ﭼﻬﺎرم هﺠﺮی ﮐﻪ هﻤﺰﻣﺎن ﺟﻮاﻧﺘﺮ اﻳﻦ دوﺑﻮد ،ﻳﮑﯽ ازﺳﺮﺷﻨﺎس ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻠﻤﺎی اﻟﻬﻴﺎت و درﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻣﻮرخ و ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎدان ﺑﺰرگ ﻋﺼﺮ ﺧﻮد ﺑﺸﻤﺎر ﻣﻴﺮﻓﺖ و ﺑﺨﺼﻮص ﺑﻼﻏﺖ او درﺣﺪی ﺑﻮد ﮐﻪ وی را ﻳﮑﯽ ازﺳﻪ ﺗﻦ ﺑﻠﻐﺎی درﺟﻪ اول زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ داﻧﺴﺘﻨﺪ وﺑﺪو" ﺟﺎﺣﻆ ﺧﺮاﺳﺎن" ﻟﻘﺐ دادﻧﺪ .اﺛﺮ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ ﻣﻌﺮوف او ﺻﻮرﻩ اﻻﻗﺎﻟﻴﻢ ﻳﮑﯽ از ﻋﺎﻟﻴﺘﺮﻳﻦ ﺁﺛﺎر ﻧﻮع ﺧﻮد درﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺣﺪود اﻟﻔﻠﺴﻔﻪ او ﻳﮑﯽ ازﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺁﺛﺎرﻓﻠﺴﻔﻲ ،وﻟﯽ ﺟﺎﻟﺒﺘﺮﻳﻦ اﺛﺮوی ﺗﻔﺴﻴﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻗﺮﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ و درﺁن ﻣﻨﺎﺑﻊ
ﺻﻔﺤﻪ 9
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
واﻗﻌﯽ ﺑﺴﻴﺎری از ﺁﻧﭽﻪ راﮐﻪ درﻗﺮﺁن وﺣﯽ ﻣﻨﺰل ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪﻩ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﻣﻨﺠﻤﻠﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﺪارک روﺷﻦ ﻧﺸﺎن دادﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺳﺎﻣﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﺪاوﻧﺪ درﻗﺮﺁن ﻧﻪ از ﻣﻨﺒﻊ وﺣﯽ ﺑﻠﮑﻪ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺳﺮﻳﺎﻧﯽ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ .اﻳﻦ ﻣﺤﻘﻖ ﻧﻴﺰ ﻳﮑﯽ از اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان ﭼﻬﺎرﮔﺎﻧﻪ ای ﺑﻮد ﮐﻪ درﻗﺮن ﺳﻮم وﭼﻬﺎرم هﺠﺮي ،ﻧﻈﺮات ﺁزاداﻧﺪﻳﺸﺎﻧﻪ ﺁﻧﺎن ﮐﻔﺮ ﺁﻣﻴﺰ ﺑﺸﻤﺎر ﺁﻣﺪ وﺧﻮدﺷﺎن زﻧﺪﻳﻖ و ﻣﺮﺗﺪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺎاﻳﻨﻬﻤﻪ ﺷﺎﺧﺺ ﺗﺮﻳﻦ ﭼﻬﺮﻩ اﻳﻦ "ﻗﺮن ﻓﺮوغ "ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم ﮐﻪ ﺑﺎهﺸﺖ ﻗﺮن ﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﻴﺸﮕﺎم ﻗﺮن ﻓﺮوغ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﻮد ،ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﭘﺰﺷﮏ دﻧﻴﺎی اﺳﻼﻣﻲ ،زﮐﺮﻳﺎی رازي ،ﻣﻠﻘﺐ ﺑﻪ ﺟﺎﻟﻴﻨﻮس اﻟﻌﺮب اﺳﺖ. ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺁﺛﺎر رازی ﺷﺎﻣﻞ 200ﺗﺎ 271ﮐﺘﺎب ورﺳﺎﻟﻪ در رﺷﺘﻪ هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﺰﺷﮑﻲ ،رﻳﺎﺿﻲ ،ﺷﻴﻤﻲ، ﻃﺒﻴﻌﻴﺎت ،ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ،اﻟﻬﻴﺎت ،ﻣﻨﻄﻖ و ﻓﻠﺴﻔﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮑﯽ ازﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﺘﻮان از"اﻟﺤﺎوی " داﺋﺮﻩ اﻟﻤﻌﺎرف ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺳﯽ هﺰار ﺻﻔﺤﻪ ای ﻧﺎم ﺑﺮدﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮای ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻻﺗﻴﻨﯽ ﺁن دراروﭘﺎی ﻗﺮن ﺳﻴﺰدهﻢ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل وﻗﺖ ﺻﺮف ﺷﺪ و ﻧﺴﺨﻪ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻔﺮدی از ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭼﺎپ ﻣﺘﻦ اﻳﻦ ﺗﺮﺟﻤﻪ درﺳﺎل 1486ﮐﻪ اﮐﻨﻮن درﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﺑﺮﻳﺸﺎ ﻧﮕﺎهﺪاری ﻣﻴﺸﻮد دﻩ ﮐﻴﻠﻮ ﮔﺮم وزن دارد ،وﭼﻬﺎرﻗﺮن ﺗﻤﺎم ﺑﻬﻤﺮاﻩ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ ﮐﺘﺎب درﺳﯽ داﻧﺸﮕﺎهﻬﺎی اروﭘﺎﺋﯽ ﺑﻮد. وﻟﯽ ﺁﻧﭽﻪ دراﻳﻨﺠﺎ اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﻣﻮرد ﺗﺬﮐﺮ ﻣﺎ اﺳﺖ رازی ﭘﺰﺷﮏ و ﺷﻴﻤﻴﺪان و ﮐﺎﺷﻒ اﻟﮑﻞ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ رازی ﻣﺘﻔﮑﺮ و ﻓﻴﻠﺴﻮﻓﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ازاﻳﻦ دﻳﺪﮔﺎﻩ درﻓﻠﺴﻔﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻘﺸﯽ ﮐﺎﻣﻼ اﺳﺘﺜﻨﺎﺋﯽ دارد ،وﺷﺨﺼﻴﺖ اودراﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ در ﺁن واﺣﺪ ﺗﺮﮐﻴﺒﯽ ازﺷﺨﺼﻴﺘﻬﺎی اﺳﭙﻴﻨﻮزا و وﻟﺘﺮو هﮕﻞ وﻧﻴﺠﻪ و ﻓﺮوﻳﺪ و اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ﺑﺤﺴﺎب ﺁﻳﺪ. دوﮐﺘﺎب ﮐﺎﻣﻞ ازﻣﺠﻤﻮﻋﻪ هﻔﺪﻩ ﮐﺘﺎب ﻓﻠﺴﻔﯽ رازی ﺑﻪ ﻧﺎم هﺎی ﻣﺨﺎرق اﻻﻧﺒﻴﺎء ) درﻧﻔﯽ ﭘﻴﻤﺒﺮان( و ﺣﻴﻞ اﻟﻤﺘﻨﺒﻴﻴﻦ )ﻓﺮﻳﺒﮑﺎرﻳﻬﺎی ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻧﻤﺎﻳﺎن( ﺑﻪ ﺷﺮح اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎ و ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎی ﻓﻠﺴﻔﯽ او درزﻣﻴﻨﻪ ﺧﺪا وﻣﺬاهﺐ و ﭘﻴﻤﺒﺮان اﺧﺘﺼﺎص ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .اﺻﻞ اﻳﻦ هﺮدو ﮐﺘﺎب ﮐﻪ درﻓﻬﺮﺳﺖ ﺟﺎﻣﻊ اﺑﻮرﻳﺤﺎن ﺑﻴﺮوﻧﯽ ازﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺗﺄﻟﻴﻔﺎت رازي، ازﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان "ﮐﻔﺮﻳﺎت"ﻳﺎد ﺷﺪﻩ ازﺑﻴﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﺑﺨﺸﻬﺎﺋﯽ ازﻣﻄﺎﻟﺐ ﺁﻧﻬﺎ درﺁﺛﺎر ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن دﻳﮕﺮ ﺑﺨﺼﻮص درﮐﺘﺎب اﻋﻼم اﻟﻨﺒﻮﻩ اﺑﻮﺣﺎﺗﻢ رازی ﮐﻪ ﺧﻮدش ﭘﻴﺮوﺁﺋﻴﻦ اﺳﻤﺎﻋﻴﻠﯽ ﺑﻮدﻩ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر رد ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻨﻘﻮل درﮐﺘﺎﺑــــــﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺼــــــﻮرت ﻳﺎزدﻩ ﻣﺒــــــﺤﺚ ﻣﺠﺰا درﺳﺎل 1939 درﻳــــــﮏ ﺟـــــﻠﺪ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺗﻮﺳﻂ ﺧــــــﺎورﺷﻨﺎس ﺑــــﺮﺟﺴــــﺘﻪ ﺁﻟــــــﻤﺎﻧﯽ Paul Krausﺑﺎ ﻋـﻨﻮان ﻻﺗﻴﻨﯽ Abu Mohamed Filii Zachariah Raghensis Opera Philosophica fragmentae )ﺳﻴﺮﻩ اﻟﻔﻠﺴﻔﻴﻪ ،ﺑﺨﺸﻬﺎﺋﯽ ازﺁﺛﺎرﻓﻠﺴﻔﯽ اﺑﻮﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ زﮐﺮﻳﺎی رازی (درﻗﺎهﺮﻩ ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪﻩ ،ﮐﻪ ﺧﻮد "ﭘﺎول ﮐﺮاوس" ﺑﻌﺪ ﺁﻧﻬﺎ را در ﺷﺮﺣﯽ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ رازی درداﺋﺮﻩ اﻟﻤﻌﺎرف اﺳﻼم Encyclopedia of Islamﻧﻮﺷﺘﻪ ﺧﻼﺻﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. وی ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی رازی را ﺑﯽ ﭘﺮوا ﺗﺮﻳﻦ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ ﻳﮏ ﻓﻴﻠﺴﻮف و ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮ ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم درﺑﺎرﻩ ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ و ﻣﺬاهﺐ وﭘﻴﺎﻣﺒﺮان وﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ازﻗﺒﻴﻞ وﺣﯽ و ﻣﻌﺠﺰﻩ و رﺳﺎﻟﺖ ﻣﻴﺸﻤﺎرد و ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ اﺻﺎﻟﺖ ﺧﺎص اﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪ دراﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺸﺖ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ازاروﭘﺎی وﻟﺘﺮ و هﮕﻞ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻗﺎﻃﻊ ﺧﻮد را ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﻗﺸﺮی ﻣﺬاهﺐ ،ﺑﻠﮑﻪ اﺻﻮﻻ ﺑﺎ ﺑﺎﻓﺖ ﻓﮑﺮی ﺁﻧﻬﺎ اﺑﺮاز داﺷﺖ .ﮐﺮاوس ﺗﺰهﺎی اﺻﻮﻟﯽ رازی رادراﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ :ﮐﻠﻴﻪ اﻓﺮاد ﺑﺸﺮ ﺑﺎ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﻳﮑﺴﺎن و ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﻣﺴﺎوی ﺑﺪﻧﻴﺎ ﻣﯽ ﺁﻳﻨﺪ وﺧﺎﻟﻖ ﺁﻧﺎن ﺣﻘﺎﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺮای ﺑﺮﺧﯽ ازﺁﻧﻬﺎ اﻣﺘﻴﺎزی ﺧﺎص ﺑﺮدﻳﮕﺮان ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮد ،ﺑﺪﻳﻨﺠﻬﺖ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﮐﺴﺎﻧﯽ از ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ دﻟﺨﻮاﻩ ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﺪو ﺁﻧﺎﻧﺮا از ﺟﻤﻊ دﻳﮕﺮان ﺟﺪا ﮐﻨﺪ و ﺑﺪاﻧﺎن ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﺗﺒﻌﻴﺾ ﺁﻣﻴﺰ رﺳﺎﻟﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی دهﺪ ﺗﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ هﺎی اورا ازﻃﺮﻳﻖ وﺣﯽ درﻳﺎﻓﺖ دارﻧﺪ و ﺁﻧﺮا ﺑﻪ زور ﺷﻤﺸﻴﺮ و ازراﻩ ﺟﺎری ﮐﺮدن ﺳﻴﻞ ﺧﻮن ﺑﻪ دﻳﮕﺮﺑﻨﺪﮔﺎن وی اﺑﻼغ ﮐﻨﻨﺪ ،درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺑﺮای اﻳﻦ ﺧﺪا ﺁﺳﺎﻧﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻴﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ را ازراﻩ ﺷﻌﻮری ﮐﻪ ﺧﻮد او ﺑﺪﻳﻦ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎن ﺧﻮﻳﺶ دادﻩ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﺎن ﺗﻔﻬﻴﻢ ﮐﻨﺪ ،و اﮔﺮ ﺟﺰ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻔﻬﻮم ﺁن اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﺎ ﺧﺪاﻋﺎدل ﻧﻴﺴﺖ و ﻳﺎ ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ ادﻋﺎی رﺳﺎﻟﺖ اورا دارﻧﺪ ﺑﺪو دروغ ﻣﻴﺒﻨﺪﻧﺪ. ازدﻳﺪﮔﺎﻩ رازی هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ ازﺁﻏﺎز ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺪﻋﯽ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی ﺷﺪﻩ اﻧﺪ درﺑﺪﺗﺮﻳﻦ اﺣﺘﻤﺎل ﻓﺮﻳﺒﮑﺎرﺑﻮدﻩ اﻧﺪ و درﺑﻬﺘﺮﻳﻦ اﺣﺘﻤﺎل ﺗﻌﺎدل رواﻧﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ .ﻣﻌﺠﺰات ﻣﻮرد ادﻋﺎی ﺁﻧﺎن ﻳﺎ ﻣﻌﺠﺰاﺗﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ دﻳﮕﺮان ﺑﺪاﻧﺎن ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﺑﯽ اﺳﺎﺳﺎﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺟﺎوداﻧﯽ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮاﺛﺒﺎت ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ ﻓﻼن ﮐﺲ ازﻧﻈﺮﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺧﻮد ﺧﺎرج ﺷﻮﻧﺪ درﺑﺎرﻩ ﺗﻨﻮع ﻣﺬاهﺐ ﻧﻴﺰ رازی ﺷﺪﻳﺪا ﻧﻈﺮ اﻧﺘﻘﺎدی دارد ،زﻳﺮا
ﺻﻔﺤﻪ 10
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺗﻨﻮع ﻣﺘﻨﺎﻗﺾ ﺣﻘﻴﻘﺖ واﺣﺪی اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺬاهﺐ ﺧﻮد را ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﺁن ﻣﻴﺪاﻧﻨﺪ ،واﮔﺮ واﻗﻌﺎ ازﭼﻨﻴﻦ ﺣﻘﻴﻘﺘﯽ ﻧﺸﺎن داﺷﺘﻨﺪ دﻳﮕﺮ دﻟﻴﻠﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻳﮏ ﻣﺬهﺐ ﻣﺬهﺐ دﻳﮕﺮی ﺑﻪ ﻣﻴﺪان ﺑﻴﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺬهﺐ ﻗﺒﻠﯽ ﮐﻼ ﺟﺰﺋﺎ ﺗﻔﺎوت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ازﻧﻈﺮ او اﮔﺮ ﻣﺮدﻣﺎن ﺑﺪﻧﺒﺎل ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان ﻣﻴﺮوﻧﺪ ﺑﻄﻮرﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ ﺑﺮای اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اززﻳﺮ ﺑﺎر ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺷﺨﺼﯽ ﺷﺎﻧﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻨﻨﺪ .رازی هﻴﭻ دﻟﻴﻞ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﻠﺖ ﻣﻌﻴﻦ )ﻣﻠﺖ ﻋﺮب(اﻳﻦ رﺳﺎﻟﺖ را ﺑﻨﺎم ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮد ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻠﺘﻬﺎی دﻳﮕﺮی راﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﻴﺴﺖ ﭼﺮا ازدرﻳﺎﻓﺖ وﺣﯽ ﻣﺤﺮوم ﻣﺎﻧﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﺎزور ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ هﺪاﻳﺖ ﮐﻨﺪ .ازﻧﻈﺮ اوﻣﺬاهﺐ دردرﺟﻪ اول ﻋﺎﻣﻞ ﺟﻨﮕﻬﺎﺋﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺸﺮﻳﺖ را ﺑﺎرﻩ و ﺑﺎرهﺎ ﺑﻪ ﺧﺎک و ﺧﻮن ﮐﺸﻴﺪﻩ اﻧﺪ ،واﺿﺎﻓﻪ ﺑﺮﺁن ﺑﺎهﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻔﮑﺮ ﺁزاد و هﺮ ﭘﮋوهﺸﯽ ﻋﻠﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﻄﻮرﻩ هﺎی ﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻧﺒﺎﺷﺪ دﺷﻤﻨﯽ دارﻧﺪ ،زﻳﺮا ﺑﺠﺎی اﻧﺪﻳﺸﻪ و ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻋﺒﻮدﻳﺖ وﺗﺴﻠﻴﻢ ﻣﻴﻄﻠﺒﻨﺪ .رازی هﻴﭽﻴﮏ ازﮐﺘﺒﯽ را ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ داﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻧﻤﻴﺪاﻧﺪ و ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺠﺎی اﻳﻨﮑﻪ هﺮﭼﻨﺪ ﻳﮑﺒﺎر ﮐﺘﺎﺑﯽ را ﺑﻪ زﺑﺎن ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮای ﻗﻮم ﻣﻌﻴﻨﯽ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ،ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺁدﻣﻴﺎن را ازراﻩ اﻧﺪﻳﺸﻪ و ادراک ﺁﻧﺎن ﺑﻪ راﻩ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺧﻮﻳﺶ هﺪاﻳﺖ ﮐﻨﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﮔﺮوهﯽ ازﺁﻧﻬﺎ راﺑﺮای اﻳﻨﮑﺎر ﻣﺄﻣﻮر ﮐﺸﺘﻦ ﮔﺮوهﯽ دﻳﮕﺮ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ .وﻗﺘﻴﮑﻪ ﻳﮏ داﻋﯽ اﺳﻤﺎﻋﻴﻠﯽ ازاو ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﻳﮏ ﻓﻴﻠﺴﻮف ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﭘﻴﺮو ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ازراﻩ وﺣﯽ ﺑﺪو رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺟﻮاب ﻣﻴﺪهﺪ" ﭼﻄﻮر ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدرا ﻓﻴﻠﺴﻮف ﻣﻴﺪاﻧﺪ و ﺑﻨﺎ ﺑﺮاﻳﻦ ادﻋﺎی اﺳﺘﺪﻻل و ﻣﻨﻄﻖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ،ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ اﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ هﺎی ﺿﺪ وﻧﻘﻴﺾ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم وﺣﯽ ﺑﺪوﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﺑﺎور ﮐﻨﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﺣﻖ ﺗﺮدﻳﺪی رادرﺑﺎرﻩ ﺁﻧﻬﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟" ﺑﺎاﻳﻨﻬﻤﻪ ،رازی ﺑﻪ درک واﻗﻌﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ وﻗﻮاﻧﻴﻦ او ازﻃﺮﻳﻖ داﻧﺶ وﻓﻠﺴﻔﻪ ﻋﻤﻴﻘﺎ اﻋﺘﻘﺎد دارد و ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ درﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮارد ﺑﻬﺘﺮ از ﻣﺬهﺐ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ راهﮕﺸﺎی ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻟﻬﯽ ﺑﺎﺷﺪ .ﭘﺎول ﮐﺮاوس درﭘﺎﻳﺎن ﻧﻘﺪ ﺧﻮد ﻣﻨﻮﻳﺴﺪ ":ﻣﮑﺘﺐ ﻓﮑﺮی رازی ﺑﯽ ﺗﺮدﻳﺪ در ﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪﻩ ﺣﺎدﺗﺮﻳﻦ ﺟﺪل ﻓﻠﺴﻔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﻗﺮون وﺳﻄﯽ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﺬهﺐ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺑﺨﺸﯽ ازﺿﻮاﺑﻂ اﻳﻦ ﻣﮑﺘﺐ اﺣﺘﻤﺎﻻ ازاﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﻣﺎﻧﻮﻳﺎن و ﺑﺨﺸﯽ دﻳﮕﺮازﺿﻮاﺑﻂ ﻓﻠﺴﻔﯽ ﻳﻮﻧﺎن ﮐﻬﻦ اﻟﻬﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ،وﻟﯽ ﺑﻴﺶ ازهﺮﭼﻴﺰ اﻧﺪﻳﺸﻪ و اﺳﺘﺪﻻل ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺧﻮد رازی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﭘﻴﺸﮕﺎﻣﺎﻧﻪ ﺷﮑﻞ دادﻩ اﺳﺖ ". ﻻزم ﺑﻪ ﻳﺎدﺁوری اﺳﺖ ﮐﻪ رازی درزﻧﺪﮔﯽ ﺣﺮﻓﻪ ای ﺧﻮد ﻳﮑﯽ ازﻧﻮﻋﺪوﺳﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﭘﺰﺷﮑﺎن ﻋﺼﺮﺧﻮﻳﺶ ﺑﻮد ،در ﺣﺪی ﮐﻪ درﻋﻴﻦ ﺁﻧﮑﻪ ﺟﺎﻟﻴﻨﻮس اﻟﻌﺮب ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﻴﺸﺪ ﻃﺒﻴﺐ اﻟﻔﻘﺮا ﻧﻴﺰ ﻟﻘﺐ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،زﻳﺮا هﻤﻮارﻩ ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﺎن را ﺑﻪ راﻳﮕﺎن ﻣﻴﭙﺬﻳﺮﻓﺖ و ﻏﺎﻟﺒﺎ هﺰﻳﻨﻪ درﻣﺎن ﺁﻧﺎﻧﺮا ﻧﻴﺰ ازﮐﻴﺴﻪ ﺧﻮد ﻣﻴﭙﺮداﺧﺖ ،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ دﻋﻮﺗﻬﺎی ﭘﻴﺎﭘﯽ راﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ اﻣﺮای ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﺼﺮ ازاو ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﭘﺰﺷﮏ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ﻣﻴﺸﺪ رد ﻣﻴﮑﺮد .ازﺑﻴﻌﺪاﻟﺘﻴﻬﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﭼﻨﺎن زﻧﺞ ﻣﻴﺒﺮد ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ درﭘﺎﻳﺎن ﻋﻤﺮ ﮐﻮرﺷﺪ و ﺑﺪو ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ روش اﺑﺪاﻋﯽ ﺧﻮد او وﻳﺮا ﻣﻮرد ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﯽ ﻗﺮار دهﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﮐﻮر ﺑﻤﺎﻧﺪ و دوﺑﺎرﻩ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ زﺷﺘﯽ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﺮی ﺷﺎهﺪ ﺁن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﻧﮕﺸﺎﻳﺪ. ................................................................................................................................. درﺳﺖ هﺰار ﺳﺎل ﺑﻌﺪ اززﮐﺮﻳﺎی رازي ،ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺗﻤﺎم اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎ و ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎی اورا درﺑﺎرﻩ ﺧﺪا ،ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ، ﻣﺬاهﺐ ،ﭘﻴﻤﺒﺮان ،وﺣﯽ و ﻣﻌﺠﺰﻩ ،ﺑﺎﺷﺒﺎهﺘﯽ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﻴﺰ اززﺑﺎن ﻳﮑﯽ ازﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻧﻮاﺑﻎ ﻋﺼﺮﻣﺎ ،ﺁﻟﺒﺮت اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ﻣﻴﺘﻮان ﺷﻨﻴﺪ ،و اﺗﻔﺎﻗﺎ ﺗﻮﺻﻴﻔﯽ هﻢ ﮐﻪ ﻣﻮرﻳﺲ ﻣﺘﺮﻟﻴﻨﮏ ازاﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ﺑﺼﻮرت" ﻣﺮدی ﮐﻪ ﻣﻐﺰ او واﻻﺗﺮﻳﻦ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺑﺸﺮی ﻋﺼﺮﻣﺎاﺳﺖ" ﻣﻴﮑﻨﺪ ﻣﺸﺎﺑﻪ وﺻﻒ ﺟﺮج ﺳﺎرﺗﻦ اززﮐﺮﻳﺎی رازی در"ﺗﺎرﻳﺦ ﻋﻠﻢ" اواﺳﺖ ﮐﻪ درﺁن وی ﻳﮏ دوران ﮐﺎﻣﻞ از ﺗﺎرﻳﺦ ﻋﻠﻤﯽ ﺟﻬﺎن را"ﻋﺼﺮ رازي" ﺑﻌﻨﻮان ﺷﺎﺧﺺ ﺗﺮﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪ ﻋﺼﺮ ،ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ اﺳﺖ. ﮐﻠﻮد ﺁﻟﮕﺮوزﻳﺮ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺁﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﺎ ﻓﻴﺰﻳﮑﺪان ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﯽ اﺳﺖ ،درﺗﺎزﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺧﻮدش ﺑﻨﺎم " ﺧﺪا درﺑﺮاﺑﺮ داﻧﺶ ") ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﺪ ﺑﺎر دراﻳﻦ ﮐﺘﺎب ازﺁن ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ( ،درارﺗﺒﺎط ﺑﺎ دﻳﺪﮔﺎهﻬﺎی ﻣﺬهﺒﯽ و ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ: " اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ﺧﻮدش ﻳﻬﻮدی اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮدی را ﺑﻄﻮرﮐﺎﻣﻞ ﻧﻔﯽ ﻣﻴﮑﻨﺪوﺧﺪای ﺗﻮرات راﺧﺪاﺋﯽ ﺳﻨﮕﺪل، ﺣﻘﻴﺮ ،ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮزو اﻧﺘﻘﺎﻣﺠﻮ ﻣﻴﻨﺎﻣﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ هﻴﭻ اﺣﺘﺮاﻣﯽ ﻧﻴﺴﺖ .ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن هﻤﻪ ﻣﺬاهﺐ را ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﻮرد ﺣﻤﻠﻪ ﻗﺮار ﻣﻴﺪهﺪ و ﺗﻌﺼﺒﺎت ﻓﮑﺮی ﺁﻧﺎن را ﺑﺎهﻤﻴﻦ ﻗﺎﻃﻌﻴﺖ ﻣﺤﮑﻮم ﻣﻴﮑﻨﺪ ،و ﺑﻌﺪ ازﺁﻧﮑﻪ درهﻴﭽﻴﮏ ازاﻳﻦ ﻣﻮاردﺟﺎی ﺗﺮدﻳﺪی ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﻴﮕﺬارد ،ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺪاﻋﻤﻴﻘﺎ اﻋﺘﻘﺎد دارد ،وازﺁن ﺑﺎﻻﺗﺮ ،اﺻﻮﻻ ﺑﺮای هﺮﭘﮋوهﺶ ﻋﻠﻤﯽ زﻳﺮﺑﻨﺎﺋﯽ ﻣﺬهﺒﯽ ﻗﺎﺋﻞ اﺳﺖ ،زﻳﺮاﮐﻪ ﻳﮏ اﻧﺪﻳﺸﻪ واﻗﻌﯽ ﻋﻠﻤﯽ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ازﻳﮏ دﻳﺪ ﮐﺎﺋﻨﺎﺗﯽ ﺟﺪا
ﺻﻔﺤﻪ 11
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺑﺎﺷﺪ .ﺗﻼش ﺟﻬﺎن داﻧﺶ را ﺑﺮای ﮐﺸﻒ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮﮐﺎﺋﻨﺎت ،ﻗﺒﻮل ﺿﻤﻨﯽ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﻴﺪاﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎﺋﻨﺎت ﺗﺎﺑﻊ ﻧﻈﻢ ﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ ای ﺑﺮای اﻳﻦ ﻧﻈﻢ وﺟﻮد دارد .و ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ :ﺁﻳﺎ ﮐﻮﺷﺶ ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﯽ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺳﺎدﻩ وﻟﯽ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ای ﮐﻪ ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﯽ ﻇﺎهﺮی ﺟﻬﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺑﺮﺁﻧﻬﺎ ﺗﮑﻴﻪ دارد ﺧﻮد ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ ﺗﻼﺷﯽ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺁدﻣﯽ را ﺑﺎ ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ ﺧﻮد ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻴﺪهﺪ؟" درارزﻳﺎﺑﯽ ارﺗﺒﺎط ﻓﺮﺿﯽ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﺬاهﺐ ،اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ دراﺛﺮﻣﻌﺮوف ﺧﻮد"ﺟﻬﺎن ،ﺁﻧﻄﻮرﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ" ،ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ": ﮐﺴﯽ ﮐﻪ واﻗﻌﺎ درک ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﺎﺋﻨﺎت ﺑﺮﭘﺎﻳﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﻋﻠﺖ و ﻣﻌﻠﻮل درﮔﺮدش اﺳﺖ و ﺑﺮوز ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ اﺧﺘﻼﻟﯽ دراﻳﻦ ﻧﻈﻢ ﺳﺎﺧﺘﺎر هﻤﻪ ﺟﻬﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ راﺑﺮهﻢ ﻣﻴﺮﻳﺰد ،ﻣﻄﻠﻘﺎ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ای ﺑﻨﺎم ﻣﻌﺠﺰﻩ را ﺑﭙﺬﻳﺮد، ﻳﻌﻨﯽ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ دراﻳﻦ دﺳﺘﮕﺎﻩ ﻣﺎﻓﻮق ﺑﺰرگ ﺟﺎﺋﯽ ﺑﺮای ﺧﺪا ﻳﺎ ﺑﺮای ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﻴﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﻧﻈﻢ ﻣﻮﺟﻮد را ﺑﻪ دﻟﺨﻮاﻩ ﺧﻮد وﺑﺎ اﻧﮕﻴﺰﻩ هﺎﺋﯽ ﺧﺎص ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﺪ ،وﺑﺮﭘﺎﻳﻪ ﭘﺎداش ﻳﺎ ﮐﻴﻔﺮ ﮐﺎرهﺎی ﺁدﻣﻴﺎن ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﮐﺎﺋﻨﺎﺗﯽ رادرﺟﻬﺎﺗﯽ ﻣﻌﻴﻦ ﺑﻪ اﻧﺤﺮاف درﺁورد ،هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ ازﻗﺒﻮل ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺧﻮدﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮐﻪ ﺁﻟﺘﻬﺎﺋﯽ دردﺳﺖ ﺧﺪاﻳﺎﻧﯽ ﻓﺮﺿﯽ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺳﺮﺑﺎز زﻧﻨﺪ ،و ﺧﻮدرا ﺷﻴﺌﯽ ﺑﻴﺮوﺣﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮل ﮐﺮدﻩ هﺎی ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻴﺴﺖ". درﺟﺎی دﻳﮕﺮ ازهﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ،وی درﺑﺎرﻩ درک ﺳﻨﺘﯽ ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮی ازﻣﻔﻬﻮم ﺧﺪا ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ: "ﻣﻌﺘﻘﺪات ﺳﺎدﻩ ﻟﻮﺣﺎﻧﻪ ﺗﻮدﻩ هﺎ هﻤﻮارﻩ ﺧﺪاراﻣﻮﺟﻮد ﻏﻮل ﺁﺳﺎﺋﯽ ﺗﺼﻮر ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ هﻢ ازاوﺗﺮﺳﻴﺪ وهﻢ در ﺻﺪد ﺟﻠﺐ رﺿﺎﻳﺖ و ﻋﻄﻮﻓﺘﺶ ﺑﻮد ،ودرهﺮدوﺣﺎل ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎاورواﺑﻂ دوﺟﺎﻧﺒﻪ ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮد ﺗﺎ ازروﻳﺎروﺋﯽ ﺑﺎوی اﺣﺘﺮاز ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .وﻟﯽ ﺟﻬﺎن داﻧﺶ ﺑﺮاﺳﺎس ﻗﺎﻧﻮن ﻋﻠﺖ و ﻣﻌﻠﻮل هﻤﻴﻦ ﺧﺪا را درواﻗﻌﻴﺖ ﻧﻈﻢ ﺑﻴﻨﻬﺎﻳﺖ ﺑﺰرگ ودر ﻋﻴﻦ ﺣﺎل هﻤﺎهﻨﮕﯽ ﻣﻴﺠﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﻣﺒﻨﺎی ﺁن ﻣﻴﺘﻮان ﺁﻳﻨﺪﻩ را ﺑﻬﻤﺎﻧﺼﻮرﺗﯽ ردﻳﺎﺑﯽ ﮐﺮدﮐﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ را ،وﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ را ﺟﻠﻮﻩ ﮔﺎﻩ ﻗﺪرت ﻣﻮزون و ﺑﯽ ﺗﺒﻌﻴﻀﯽ درﭼﻨﺎن اﺑﻌﺎدی دﻳﺪ ﮐﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺑﺸﺮي ،درهﺮﺣﺪی ازﺗﻨﻮع و دورﺑﻴﻨﻲ ،درﺑﺮاﺑﺮ ﺁن ﺣﺘﯽ ذرﻩ ﻧﺎﭘﻴﺪاﺋﯽ ﺑﺤﺴﺎب ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ". ﺗﺤﻠﻴﻞ اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ازﻣﺬاهﺐ ﺑﺮاﻳﻦ اﺻﻞ ﮐﻠﯽ ﻣﺘﮑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﻣﺬهﺒﯽ دردرﺟﻪ اول ازﺗﺮس از ﺟﻬﺎن ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﻣﻴﮕﻴﺮد ،وﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ " :درﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻤﺪن ﺑﺸﺮي ،اﻳﻦ ﺗﺮس ﺑﻄﻮرﻣﻨﻈﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﻃﺒﻘﻪ ای داﻣﻦ زدﻩ ﺷﺪﻩ و ﻣﻮرد ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮداری ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ روﺣﺎﻧﻴﺖ ﻧﺎم دارد وﺑﺮاﻳﻦ اﺳﺎس ﺳﺎزﻣﺎن دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد را راﺑﻂ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻗﺪرﺗﻬﺎﺋﯽ رﻋﺐ اﻧﮕﻴﺰ ﻗﻠﻤﺪاد ﮐﻨﺪ ﺗﺎﺳﻠﻄﻪ ﺟﻮﺋﯽ ﺧﻮﻳﺶ راازاﻳﻦ راﻩ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ .درﺟﺮﻳﺎن ﻋﻤﻞ ﮔﺎﻩ زﻣﺎﻣﺪاران ،ﺧﻮاﻩ ﺑﺼﻮرت ﭘﺎدﺷﺎﻩ و ﺧﻮاﻩ ﻃﺒﻘﺎت ﻣﻤﺘﺎز ،درراﻩ ﺣﻔﻆ ﻗﺪرت ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻳﺎ دﻓﺎع ازﻣﻨﺎﻓﻊ و اﻣﺘﻴﺎزات ﻣﺎدی ﺧﻮد ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ اﻳﻔﺎی اﻳﻦ ﻧﻘﺶ ﻣﺬهﺒﯽ راﺑﻌﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ وﮔﺎﻩ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﺎن و ﻃﺒﻘﺎت روﺣﺎﻧﯽ دراﻳﻦ راﻩ اﺋﺘﻼف ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ازاﺷﺘﺮاک ﻣﻨﺎﻓﻊ اﻳﻦ دودراﻣﺮاﺳﺘﻴﻼﺟﻮﺋﯽ اﻗﻠﻴﺘﯽ ﻣﻤﺘﺎز ﺑﺮاﮐﺜﺮﻳﺘﯽ ﻣﻄﻴﻊ و اﺳﺘﺜﻤﺎر اﻳﻦ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺗﻮﺳﻂ اﻳﻦ اﻗﻠﻴﺖ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﻴﮕﻴﺮد" .وازاﻳﻦ ارزﻳﺎﺑﯽ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻴﮕﻴﺮد ﮐﻪ :ﮐﺎراﺳﺎﺳﯽ هﻤﻪ ﺗﺸﮑﻴﻼت ﻣﺬهﺒﻲ ،اﻋﻢ از ﮐﻨﻴﺴﻪ وﮐﻠﻴﺴﺎ و ﻣﺴﺠﺪ ،درهﺮﻣﻘﻄﻊ زﻣﺎﻧﯽ وﻣﮑﺎﻧﻲ ،ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺎ داﻧﺶ وﺳﺮﮐﻮﺑﯽ ﺁزاداﻧﺪﻳﺸﺎن ﺑﻪ اﺗﻬﺎم اﻧﺤﺮاف از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﻘﺪس ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺗﺜﺒﻴﺖ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺁﻧﺎن ﻣﺴﺘﻠﺰم اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺮوان ﻣﺬاهﺐ هﻤﻮارﻩ ﺻﻐﻴﺮاﻧﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻖ واﺟﺎزﻩ ﺳﺌﻮاﻟﯽ را درﺑﺎرﻩ اﺻﺎﻟﺖ ﺑﻴﭽﻮن و ﭼﺮای ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻧﺎم واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﺪﻳﺸﺎن ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .اﮔﺮ ﺁﺋﻴﻦ ﻳﻬﻮدی را از ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﺑﺰرگ وﮐﻮﭼﮏ ﺁن ﺟﺪاﮐﻨﻨﺪ ،واﮔﺮ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم راازﭘﻴﺮاﻳﻪ هﺎی ﺳﻨﺘﯽ ﺧﻮد ﺑﭙﻴﺮاﻳﻨﺪ وﺑﻪ وﻳﮋﻩ اﮔﺮ ﺁﻧﻬﺎرا ازﺳﻠﻄﻪ روﺣﺎﻧﻴﺖ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ درﻃﻮل ﻗﺮون ﺑﺪاﻧﺎن ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﺧﻼﺻﯽ ﺑﺨﺸﻨﺪ ،دﺳﺘﻴﺎﺑﯽ ﺗﻮدﻩ هﺎ ی ﻋﻈﻴﻢ ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﯽ وﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﻪ زﻳﺮﺑﻨﺎﺋﯽ ﻣﺸﺘﺮک ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪی واﻗﻌﻲ ،و ﻧﻪ ﺁن ﺗﻮﺣﻴﺪ هﺎی ﮐﺎذﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﺎن اراﺋﻪ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،اﻣﮑﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد. ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی ﻧﻬﺎﺋﯽ اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ ازهﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪارا ازراﻩ ﻣﺬاهﺐ ﻧﻤﻴﺘﻮان ﺷﻨﺎﺧﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ازراﻩ ﺁﻣﻮزش وداﻧﺶ ﻣﻴﺘﻮان ﺷﻨﺎﺧﺖ ،و ﻓﺘﻮای اوﻧﻴﺰ دراﻳﻦ ﻣﻮرد اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ":ﺁﻳﻨﺪﻩ هﺮﮐﺸﻮر ،هﺮﺟﺎﻣﻌﻪ ،هﺮﺧﺎﻧﻮادﻩ، هﺮﻓﺮد ،ودرﻧﻬﺎﻳﺖ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮی درﮔﺮواﻓﺴﺎﻧﻪ هﺎ و اﺳﻄﻮرﻩ هﺎی اﺟﺪادی ﻧﻴﺴﺖ ،درﮔﺮو درﺟﻪ ﺑﻴﻨﺶ ﻳﻌﻨﯽ درﺟﻪ ﺁﻣﻮزش او اﺳﺖ". *
ﺻﻔﺤﻪ 12
*
*
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ درروزﮔﺎری ﮐﻬﻦ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی اﺳﺎﻃﻴﺮی ﺟﺎی ﺧﻮدرا ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻨﻬﺎی ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺳﭙﺮدﻧﺪ ،درﺟﻬﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻣﺎ ﺧﻮداﻳﻦ ﺁﺋﻴﻨﻬﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی درﺟﺮﻳﺎن ﺁﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﺎی اﻋﺘﺒﺎر ﻣﺘﺰﻟﺰل ﺷﺪﻩ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻪ ﺑﺮداﺷﺖ واﻗﻊ ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ ﺗﺮی از ﻣﺬهﺐ و ازاﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺴﭙﺎرﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻧﻪ دراﺳﻄﻮرﻩ هﺎی ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﻴﻮخ و ﮐﺎهﻨﺎن ﮐﻬﻦ ،ﺑﻠﮑﻪ در داﻧﺶ و ﺑﻴﻨﺶ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺟﻬﺎن ﭘﺎﻳﺎن هﺰارﻩ دوم رﻳﺸﻪ دارد .وﺷﻤﺎر ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮی ازﭘﺮورش ﻳﺎﻓﺘﮕﺎن اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻧﻮ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺧﻠﻞ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮی ﺑﻴﭽﻮن و ﭼﺮای ﺁﻧﭽﻪ ﮐﺴﺎﻧﻲ ،درﻃﻮل ﻗﺮون ،ﺑﺎادﻋﺎی ﮐﻠﻴﺪ داری ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻪ ﭘﺪراﻧﺸﺎن ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ اﻋﺘﻘﺎد ﻧﺪارﻧﺪ ،ﺑﺪﻳﻦ دﻟﻴﻞ روﺷﻦ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺘﻬﺎی "ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ"درروﻳﺎروﺋﯽ ﺑﺎ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی زﻣﻴﻨﯽ ﺟﻬﺎن داﻧﺶ ﻳﮑﯽ ﭘﺲ ازدﻳﮕﺮی ازاﻋﺘﺒﺎر اﻓﺘﺎدﻩ اﻧﺪ. ﺑﺎاﻳﻨﻬﻤﻪ اﻳﻦ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺪن ﺟﻬﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ ازدﻳﻦ ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎدرﺟﺮﻳﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﺟﺪاﺋﯽ ﺑﺎﺷﺪ .راﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻢ اﮐﻨﻮن ﺑﺴﻴﺎری ازﻣﺮدم ﺟﻬﺎن ﺑﻪ " ﺑﯽ ﺧﺪاﺋﻲ" atheismﮔﺮاﺋﻴﺪﻩ اﻧﺪ ،وﻟﯽ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺰرﮔﺘﺮی هﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﮔﺮاﻳﺶ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺘﯽ ﻓﺮاﺳﻮی ﺟﻬﺎن ﻣﺎدی و واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی رﻳﺎﺿﯽ ﺁن ﭘﺎﻳﺒﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﻧﺪ .ﺁﻧﭽﻪ ﮔﺰﻳﺪﮔﺎن اﻳﻦ اﮐﺜﺮﻳﺖ واﻗﻌﺎ ﻣﻴﻄﻠﺒﻨﺪ ﺑﻴﺨﺪاﺋﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺷﻨﺎﺧﺖ اﺻﻴﻠﺘﺮی ازﺧﺪا وﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﻌﻨﻮی ﺗﺮی ﺑﺎاواﺳﺖ ﮐﻪ اﻟﺰاﻣﺎ ازﻣﺠﺮای ﻣﺬاهﺒﯽ ﻣﻌﻴﻦ و ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت و ﻣﻘﺮراﺗﯽ ﭘﻴﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﻤﻴﮕﺬارد .زﺑﺎن ﺣﺎل واﻗﻌﯽ اﻳﻨﺎن اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ دﻟﻨﺸﻴﻦ ﺳﺨﻨﻮری ﭘﺎرﺳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ : رهﯽ ﺟﺰ ﻣﺴﺠﺪ و ﻣﻴﺨﺎﻧﻪ ﻣﻴﺠﻮﻳﻢ ،ﮐﻪ ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ ﮔﺮوهﯽ ﺧﻮد ﭘﺮﺳﺖ اﻳﻨﺠﺎ و ﺟﻤﻌﯽ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺖ ﺁﻧﺠﺎ! اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ دﻳﺮﻳﻨﻪ را در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﻧﻤﻴﺘﻮان ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ هﻴﭻ ﺳﻨﺖ رﻳﺸﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻬﻦ را ﻳﮑﺮوزﻩ ﺗﺮک ﻧﻤﻴﺘﻮان ﮔﻔﺖ .ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﻴﺶ ازاﻳﻦ ﺳﻌﺪی ﺟﻬﺎن دﻳﺪﻩ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد. ﺳﻌﺪی ،ﺑﻪ روزﮔﺎران ﻣﻬﺮی ﻧﺸﺴﺘﻪ در دل ﺑﻴﺮون ﻧﻤﻴﺘﻮان ﮐﺮد ،اﻻ
ﺑﻪ
روزﮔﺎران!
ودرﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮی ازﺟﻬﺎن ﻏﺮب درهﻤﻴﻦ ارزﻳﺎﺑﯽ ﻧﻮﺷﺖ: "درﻧﻬﺎد هﺮاﻧﺴﺎن ﺑﺎﻟﻎ و ﻋﺎﻗﻞ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوزﻣﺎ ،ﺣﺘﯽ درﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﻓﮑﺮی وﺁﻣﻮزﺷﻲ ،ﻏﺎﻟﺒﺎ دوﺷﺨﺼﻴﺖ ﻣﺘﻔﺎوت ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ :ﻳﮑﯽ اﻧﺴﺎن ﻣﺪرن ،ﺁﻧﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺗﺤﺼﻴﻼت و ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت او هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻣﺤﻴﻂ اﺧﻼﻗﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ وی ﺁﻧﺮا ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ ،دﻳﮕﺮی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻬﻦ ﮐﻪ ﺧﻤﻴﺮ ﻣﺎﻳﻪ ﻋﺎﻃﻔﯽ او درﮐﺎرﮔﺎﻩ ﻧﻔﻮذهﺎی اﺟﺪادی ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﺮ ﺿﻤﻴﺮ ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎهﺶ ﻋﻤﻴﻘﺎ ﻧﻘﺶ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎ واﻋﺘﻘﺎدات ﮔﺬﺷﺘﻪ ای دراز زدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .درﻧﺰد ﺑﺴﻴﺎری ازﻣﺎ درﻟﺤﻈﺎت اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻬﺎﺋﯽ هﻤﻴﻦ ﺿﻤﯽ ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،واﮐﻨﺶ هﺎی اﺟﺪادی را ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﻇﺎهﺮا ﻧﻮ ﺑﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﯽ ﺁورد واﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﻣﻴﺮاﺛﯽ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ دﻳﮑﺘﻪ ﻣﻴﮑﻨﺪ، وﻟﻮ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﺪاﻧﻬﺎ رﻧﮓ ﺁزاداﻧﺪﺷﯽ زدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ") ﮔﻮﺳﺘﺎو ﻟﻮﺑﻮن :ﺗﻤﺪن اﻋﺮاب(. ﺑﺎاﻳﻨﻬﻤﻪ ،وﺑﺮﻣﺒﻨﺎی هﻤﻴﻦ واﻗﻊ ﻧﮕﺮي ،ﺗﺮدﻳﺪ ﻧﻤﻴﺘﻮان ﮐﺮدﮐﻪ درﺷﺮاﻳﻂ ﻧﻮﻳﻦ داﻧﺶ و ﺑﻴﻨﺶ ﺑﺸﺮی وﺑﺎ ﺟﺎﺑﺠﺎﺋﯽ اﻟﺰاﻣﯽ ﻧﺴﻠﻬﺎ ،ﮔﺮاﻳﺶ ﻧﻮﺟﻮﺋﯽ و ﺑﻪ اﺻﻄﻼح راﻳﺞ اﻣﺮوزی ﭘﺎﮐﺴﺎزی ﻣﺬهﺒﯽ درﺟﻬﺎن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﭘﺎی ﺑﻨﺪﻳﻬﺎی ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ ﺳﻨﺘﯽ ﺑﺼﻮرت اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﮐﻤﺘﺮ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ درﻣﺴﻴﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﺤﻮﻟﯽ ﻃﺒﻌﺎ هﻤﻪ ﮐﺸﻮرهﺎ و ﻣﻠﺘﻬﺎی ﺟﻬﺎن ﻣﺎ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﻣﻮاﺿﻌﯽ ﻳﮑﺴﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ :ﺑﺨﺸﯽ ازﺁﻧﺎن ﮐﻪ درﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻﺗﺮی ازﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻬﺎی ﺁﻣﻮزﺷﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی ﻗﺮار دارﻧﺪ – و درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺰرﮔﯽ ازﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و ﮐﺸﻮرهﺎی ﻣﺘﺮﻗﯽ دﻳﮕﺮ ﭼﻮن ژاﭘﻦ دراﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ اﻧﺪ – هﻢ ﮔﺮاﻳﺶ و هﻢ ﺁﻣﺎدﮔﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﺮای ﻧﻮﻳﻦ ﻧﻮاﻧﺪﻳﺸﯽ دارﻧﺪ .ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﺋﯽ هﺎ و اﻓﺮاط ﮔﺮﻳﻬﺎی ﻣﺬهﺒﻲ ،ﺑﺨﺼﻮص درﺻﻮرت ﭘﺮﺧﺎﺷﺠﻮﻳﺎﻧﻪ ﺁﻧﻬﺎ ،دﻳﮕﺮ ﻋﻤﻼ ﺟﺎﺋﯽ دراﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻧﺪارد ،ﮐﺴﯽ درﺁﻧﻬﺎ ازﺑﺎﺑﺖ ﻧﻮع ﻣﺬهﺒﯽ ﮐﻪ دارد ﻳﺎ ازﺑﺎﺑﺖ ﮐﻤﯽ و زﻳﺎدی اﻳﻤﺎن ﺧﻮد و ﻳﺎ درﺟﻪ ﭘﺎی ﺑﻨﺪی ﺧﻮد ﺑﻪ اﺟﺮای ﻓﺮاﺋﺾ و ﻣﺴﺘﺤﺒﺎت ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﻮرد ﺑﺎزﺧﻮاﺳﺖ ﻗﺮار ﻧﻤﻴﮕﻴﺮد ،هﺮﮐﺲ ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺁﺷﮑﺎرا اﻋﻼم ﺑﻴﺪﻳﻨﯽ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﺁزاداﻧﻪ ﻣﺬهﺐ ﺧﻮﻳﺶ را ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﺪ .اﻟﺒﺘﻪ هﻨﻮز ﻣﻮاردی ﭼﻮن روﻳﺎروﺋﻲ،ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮑﻬﺎوﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻬﺎی اﻳﺮﻟﻨﺪ ﺷﻤﺎﻟﯽ ﻳﺎ ﺳﺮﺑﻬﺎی ارﺗﺪﮐﺲ و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﻮﺳﻨﻴﺎﺋﯽ راﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن از ﺧﺸﻮﻧﺘﻬﺎی ﻣﺬهﺒﯽ دارد ،وﻟﯽ هﻤﻪ ﻣﻴﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ روﻳﺎروﺋﻴﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺶ ازﺟﻨﺒﻪ ﻣﺬهﺒﯽ رﻳﺸﻪ ﺳﻴﺎﺳﯽ
ﺻﻔﺤﻪ 13
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
وﻣﻠﯽ دارﻧﺪ .ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮی ازهﻤﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮی ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎ از ﮐﺸﻮرهﺎی ﺑﻮداﺋﯽ – ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻣﺬهﺐ ﺑﺰرگ ﺟﻬﺎن ﺣﺎﺿﺮ -ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻴﺸﻮد ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﻏﺮب درﺳﻄﺢ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺗﺮی ازﭘﻴﺸﺮﻓﺘﮕﯽ ﻗﺮار دارد ،ازﻧﻈﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻓﻠﺴﻔﯽ ﺁﺋﻴﻦ ﺧﻮد اﺻﻮﻻ ﮔﺮاﻳﺸﯽ ﺑﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮی ﻣﺬهﺒﯽ ﻧﺪارد .ﺑﺨﺶ ﺳﻮﻣﯽ ازاﻳﻦ ﺟﻮاﻣﻊ ﺟﻬﺎﻧﻲ" ،ﺁﻧﻤﻴﺴﺖ" هﺎی اﻓﺮﻳﻘﺎﺋﯽ و اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎﺋﯽ و ﺑﻮﻣﻴﺎن ﺟﺰاﺋﺮ اﻗﻴﺎﻧﻮس ﺁرام و ﻧﻈﺎﻳﺮ ﺁﻧﻬﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ دﻳﺪﮔﺎهﯽ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﺳﻨﺘﯽ ﺁن ﻧﺪارﻧﺪ ،وازﺑﻨﻴﺎد ﮔﺮاﺋﻴﻬﺎ و ﭘﺮﺧﺎﺷﺠﻮﺋﯽ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺪورﻧﺪ. درﻣﻘﺎﺑﻞ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ،ﺑﺨﺸﯽ ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ ازﺟﻬﺎن ﻣﺬهﺒﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ هﻤﭽﻨﺎن درﺁﺷﺘﯽ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮی ﺳﻨﺘﯽ وﺗﻌﺼﺒﻬﺎ و ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮاﺋﻴﻬﺎی ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺟﺸﻮﻧﺖ ﺁﻣﻴﺰ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ رﻳﺸﻪ واﻗﻌﯽ اﻳﻦ هﻤﻪ را درﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﻴﻬﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺳﻴﺎﺳﯽ و ﺑﻪ وﻳﮋﻩ اﻗﺘﺼﺎدی ﺁن ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺴﺖ .ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ اﻋﻀﺎی اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ازﺟﻬﺎن را ﮐﺸﻮرهﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻴﺪهﻨﺪ .هﻤﻪ اﻳﻦ ﮐﺸﻮرهﺎی ﭘﻨﺠﺎﻩ ﮔﺎﻧﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ ﺟﻬﺎن ﺳﻮﻣﯽ هﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﺎﺳﻄﺢ ﻋﻠﻤﯽ و ﺁﻣﻮزﺷﯽ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺗﺮاز ﺟﻬﺎن ﻏﺮب وﺑﺎ اﻗﺘﺼﺎدهﺎﺋﯽ ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎن ،ﺟﺰدرﻣﻮاردی ﮐﻪ ﻣﺼﻨﻮﻋﺎ ﺑﺎ درﺁﻣﺪهﺎی ﻧﻔﺘﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻴﺸﻮد .هﻴﭽﻴﮏ ازاﻳﻦ ﮐﺸﻮرهﺎ ،ﺑﺎﺁﻧﮑﻪ درﻗﺎﻧﻮﻧﻬﺎی اﺳﺎﺳﯽ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮدﻣﮑﺮاﺳﯽ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺼﻮرت واﻗﻌﺎ دﻣﮑﺮاﺗﻴﮏ ادارﻩ ﻧﻤﻴﺸﻮﻧﺪ و درهﻴﭽﮑﺪام ﻧﻴﺰ ﺣﺘﯽ درﺗﺮﮐﻴﻪ ﻻﺋﻴﮏ ﺁزادی ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﻤﻔﻬﻮم اﺻﻴﻞ ﺁن وﺟﻮد ﻧﺪارد .ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ درﻳﭽﻪ اﻃﻤﻴﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ درﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺑﺎ واﻗﻊ ﺑﻴﻨﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﮐﻠﻴﺴﺎ ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ دراﻳﻦ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ هﻤﭽﻨﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻣﺘﺤﺠﺮی را اﻟﺰاﻣﺎ ﺧﻄﺮی اﻧﻔﺠﺎری ﻓﺮاﮔﻴﺮ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻴﮑﻨﺪ .اﮔﺮ ﻣﻦ اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ ﺑﺮاﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﺗﮑﻴﻪ ﻣﻴﮕﺬارم ،ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ دارم اﻳﺮان ،ﺑﺎﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮی ازﻣﻴﺮاث ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺳﺮﺷﺎرﺧﻮﻳﺶ ،هﻢ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ و هﻢ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﻧﻘﺶ ﻣﻤﺘﺎزی رادرﺑﺮداﺷﺖ ﺟﻬﺎﻧﯽ دﻧﻴﺎی ﻓﺮدا از اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﺬهﺒﯽ وازﻣﻌﻨﻮﻳﺖ اﻳﻔﺎﮐﻨﺪ. اﻳﺮان ﻣﺎ درﻃﻮل ﺳﻪ هﺰار ﺳﺎل هﻤﻮارﻩ ﻳﮏ ﮐﺎﻧﻮن ﭘﻮﻳﺎی ﻧﻮﺁوری ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .اﮔﺮ دراﻳﻦ ﻣﺪت ﺟﻬﺎن ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﻴﺰ ﺳﺎﻣﯽ ﺁﺋﻴﻨﻬﺎی ﺳﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﯽ و اﺳﻼم راﭘﺪﻳﺪ ﺁوردﻩ ،اﻳﺮان ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ زادﮔﺎﻩ ﺳﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺁرﻳﺎﺋﯽ ﻣﻬﺮی و زرﺗﺸﺘﯽ و ﻣﺎﻧﻮی ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻴﭽﮑﺪام ازﺁﻧﻬﺎ اﺻﺎﻟﺘﯽ ﮐﻤﺘﺮازﺁﺋﻴﻨﻬﺎی ﺳﺎﻣﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ. وﺳﺮاﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﻣﺬهﺐ ﺳﺎﻣﯽ دوام ﺑﻴﺸﺘﺮی ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﺪرﺗﻬﺎی ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺗﺮی ازﺟﺎﻧﺐ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ،ﻧﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ واﻻﺗﺮی ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮی ازهﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ،درﻳﮑﯽ ازﺗﺎزﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﭘﮋوهﺸﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ دراﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﻪ ﭼﺎپ رﺳﻴﺪﻩ ،درارزﻳﺎﺑﯽ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ " :ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ﺑﻤﺎ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺪاﻳﺎﻧﯽ ﭘﺎی ﺑﺮﺟﺎ ﻣﻴﻤﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮی را ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﺧﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ درﮐﺘﺎﺑﻬﺎی ﻣﻘﺪس ﺧﺪای ﻣﺤﺮوﻣﺎن وﻣﺴﺘﻀﻌﻔﺎن اﻋﻼم ﺷﺪﻩ ﺑﻮد دردرازای ﻗﺮون ﻋﻤﻼ درﺟﺒﻬﻪ زورﻣﻨﺪان ﻳﻌﻨﯽ ﺳﻼﻃﻴﻦ و ﺧﻠﻔﺎ و ﭘﺎﭘﻬﺎ و اﺳﺘﻌﻤﺎرﮔﺮان ﺟﺎی ﮔﺮﻓﺖ و ﺧﺪاﻳﺎن دﻳﮕﺮوﻗﺘﯽ درﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻴﺪان ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻤﺸﻴﺮهﺎی ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺗﺮی روﺑﺮو ﺷﺪﻧﺪ .ﺣﺘﯽ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻴﺨﺪای ﺑﻮدا ،وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺁﺷﻮﮐﺎ ازﭘﺸﺖ ﺳﺮش ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪ زادﮔﺎﻩ هﻨﺪی ﺧﻮد را ﺗﺮک ﮔﻔﺖ ودر ﺳﺮزﻣﻴﻨﻬﺎﺋﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﺴﮑﻦ ﮔﺰﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﻴﺮوهﺎﺋﯽ ﻧﻈﺎﻣﯽ دراﺧﺘﻴﺎرش ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ. ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﺪاﻳﺎن ﺗﻮﺣﻴﺪی درﻋﻤﻞ ﺗﺎرﻳﺦ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ ﻣﺬهﺒﯽ اﺳﺖ وهﺮﺳﻴﺴﺘﻢ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﺘﯽ اﻟﺰاﻣﺎ ﺑﺮدوﭘﺎﻳﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮوﭘﻮل ﺗﮑﻴﻪ دارد)ﻣﺴﺎدﻳﻪ :ﺗﺎرﻳﺦ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺧﺪا(. اﻳﻦ ﺳﺨﻦ ارﻧﺴﺖ رﻧﺎن ﻗﺒﻼ ﻧﻘﻞ ﺷﺪ ﮐﻪ اﮔﺮﻣﺴﻴﺤﻴﺖ درﺁﻏﺎز ﮐﺎر ﺧﻮد ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎری ﻓﻠﺞ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،اﻣﺮوز ﺁﺋﻴﻦ ﻣﻴﺘﺮا درﺟﺎی ﺁن ﺁﺋﻴﻦ ﺑﺮﺗﺮﺟﻬﺎن ﺑﻮد .اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ هﮕﻞ ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺋﻴﻦ زرﺗﺸﺘﯽ درﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻋﺮب ﺧﻮرد وﻧﻪ درﺑﺮاﺑﺮ اﺳﻼم .ﺷﺎﻳﺪ ﻧﻴﺎزی ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺬﮐﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ درﺳﺮﮐﻮﺑﯽ ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺎﻧﻮی ﻧﻴﺰ هﺮدوﺷﻤﺸﻴﺮ ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﻣﺴﺎﻣﺎن ﻣﺘﻔﻘﺎ ﺑﮑﺎر اﻓﺘﺎدﻧﺪ. درﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ،هﮕﻞ دراﺛﺮ ﻣﻌﺮوف ﺧﻮد ) Vorlesungen uber die Philosophie der Religionدرﺳﻬﺎﺋﯽ درﺑﺎرﻩ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻣﺬهﺐ ( دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻧﻮﺷﺖ ":ﺁﺋﻴﻦ زرﺗﺸﺘﯽ اﻳﺮان ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺁﺋﻴﻨﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪی درﺟﻬﺎﻧﯽ داﺷﺖ ،زﻳﺮا ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺪای ﺁن ،اهﻮراﻣﺰدا ،اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﺮوغ هﺮ ﭼﻪ دورﺗﺮو ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﺑﺪ .درﺁﺋﻴﻦ ﮐﻬﻦ اﻳﺮاﻧﯽ هﺮ اﺻﻞ اﺧﻼﻗﯽ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺑﺮاﺳﺎس ﭘﻴﮑﺎر داﺋﻤﯽ ﺧﻴﺮ و ﺷﺮ و روﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﮑﯽ اﺳﺖ ،و درﭼﻨﻴﻦ روﻳﺎروﺋﯽ ﺁدﻣﯽ ﺑﺠﺎی اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﻣﺬاهﺐ ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎﺷﺪ اﺻﻮل اﺧﻼﻗﯽ را ﺑﺼﻮرت اواﻣﺮی ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺑﯽ ﭼﻮن و ﭼﺮا ﺑﭙﺬﻳﺮدو ﺧﻮدش ﺣﻖ دﺧﺎﻟﺘﯽ درﺁﻧﻬﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺧﻮد درﻗﻠﻤﺮو اﻧﺪﻳﺸﻪ و ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺧﻮﻳﺶ ﻧﻘﺸﯽ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪﻩ دارد ،و ﮔﻮﺋﯽ ﻣﻘﺎم واﻻﺋﯽ درﺑﺮاﺑﺮ ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎر ﺧﻮد ﭘﻴﺪا ﮐﺮﻩ اﺳﺖ".
ﺻﻔﺤﻪ 14
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
درﻧﻴﻤﻪ دوم هﻤﺎن ﻗﺮن ،ﮐﻨﺖ دو ﮔﻮﺑﻴﻨﻮ در) Histoire des Persesﺗﺎرﻳﺦ اﻳﺮاﻧﻴﺎن( ﺧﻮد درارزﻳﺎﺑﯽ دﻳﮕﺮی درهﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻧﻮﺷﺖ ":زرﺗﺸﺖ ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن را ﻣﻴﺪان ﻧﺒﺮد روﺷﻨﺎﺋﻲ ،زﻧﺪﮔﻲ ،راﺳﺘﻲ ،ﺁﺑﺎداﻧﯽ وﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ ازﻳﮑﺴﻮ ،و ﺗﺎرﻳﮑﻲ ،ﻣﺮگ ،دروغ ،وﻳﺮاﻧﯽ وﺑﻴﻤﺎری ازﺳﻮی دﻳﮕﺮ ﻣﻴﺸﻤﺎرد ،ودرﭘﻨﺪار او ﺗﺎهﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ اﻳﻦ ﻧﺒﺮد ﺑﺎ ﭘﻴﺮوزی ﻧﻬﺎﺋﯽ اهﻮراﻣﺰدا ﺑﺮاهﺮﻳﻤﻦ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ هﻤﻪ ﺁدﻣﻴﺎن دراﻳﻦ ﭘﻴﮑﺎر ﺳﻬﻴﻤﻨﺪ و وﻇﻴﻔﻪ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ درﺟﺒﻬﻪ ﺧﻴﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺷﺮ اهﻮراﻣﺰدا را ﻳﺎری دهﻨﺪ .درﺑﺮداﺷﺖ زرﺗﺸﺖ ﺁدﻣﯽ درﮔﺰﻳﻨﺶ ﺧﻮب و ﺑﺪ ﻣﺨﺘﺎر اﺳﺖ ،ودراﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﻣﻘﺎﻣﯽ ﭼﻨﺎن ارﺟﻤﻨﺪ دارد ﮐﻪ ﻧﻴﮑﯽ ﮔﻔﺘﺎر و ﭘﻨﺪار وﮐﺮدارش ﺑﺮای ﭘﻴﺮوزی روﺷﻨﯽ ﺑﺮ ﻇﻠﻤﺖ ﺿﺮورﺗﯽ ﺑﻨﻴﺎدی ﭘﻴﺪا ﻣﻴﮑﻨﺪ .ﺑﺮﺧﻼف ﻣﺬاهﺐ ﺳﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺪن را ﺧﻮار ودﻧﻴﺎراﺑﻴﻤﻘﺪار ﻣﻴﺪاﻧﻨﺪ درﺁﺋﻴﻦ اﻳﺮاﻧﯽ هﺮﻓﺮدی اﻳﻦ رﺳﺎﻟﺖ راﺑﺮﻋﻬﺪﻩ دارد ﮐﻪ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ و ﮐﻮﺷﺎ و ﺳﺎزﻧﺪﻩ و ﺁﻓﺮﻳﻨﻨﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .وﻗﺘﻴﮑﻪ اﻳﻦ ﺁﻣﻮزﺷﻬﺎ را درﻧﻈﺮ ﻣﻴﮕﻴﺮﻳﻢ ،ﺧﻮب اﺣﺴﺎس ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ هﺮﭼﻨﺪ ﺧﺪاي Bibleﻗﻄﻌﺎ ﺧﺪای ﺑﺰرﮔﯽ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﻣﻠﺖ Bibleدرﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎﻣﻠﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﺻﻮل و ﺗﻌﺎﻟﻴﻤﯽ دارد ﻣﻠﺖ ﮐﻮﭼﮑﯽ اﺳﺖ ،زﻳﺮا اﻳﻦ اﺻﻮل ﺑﺎﺁن دروﻏﻬﺎ وﻓﺮﻳﺒﮑﺎرﻳﻬﺎ وﺧﻮدﺧﻮاهﯽ هﺎ و ﮐﻮﺗﻪ ﻧﻈﺮﻳﻬﺎی درون ﺧﻴﻤﻪ هﺎ ی ﺷﻴﻮخ ﮐﻪ ﺗﻮرات ﺑﻪ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺑﺮای ﻣﺎﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ وﺟﻪ اﺷﺘﺮاﮐﯽ ﻧﺪارﻧﺪ". درارزﻳﺎﺑﯽ ﺑﺎزهﻢ ﺟﺎﻟﺐ دﻳﮕﺮی درهﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ،ﮐﺮﮔﻠﻴﻨﮕﺮ اﺳﺘﺎد ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ درﮐﺘﺎب ﻣﻌﺮوف ﺧﻮد ) ﺑﺮرﺳﻴﻬﺎﺋﯽ درﺑﺎرﻩ ﭘﻴﺪاﻳﺶ و ﮐﺴﺘﺮش زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺬهﺒﻲ( ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ " :درﺑﺮداﺷﺖ اﻳﺪﺋﻮﻟﮋﻳﮏ ﺁﺋﻴﻦ زرﺗﺸﺘﻲ ،ﻓﺮد اﻧﺴﺎﻧﯽ وﺟﻮد ﻣﺠﺰاﺋﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ رﺳﺘﮕﺎری ﺧﻮدش ﺑﻴﻨﺪﻳﺸﺪ ،ﺑﺎاﻳﻦ ﻣﻨﻄﻖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻓﺮاﺋﺾ ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ اﻧﺠﺎم دهﺪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺁن ﺑﻬﺸﺘﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺪون دﺧﺎﻟﺖ او ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ او هﻤﮑﺎر اﻟﺰاﻣﯽ ﭘﺮوردﮔﺎر ﺧﻮد درﻃﺮﻳﻖ هﺪاﻳﺖ ﺟﻬﺎن درﻣﺴﻴﺮ روﺷﻨﺎﺋﯽ اﺳﺖ وازﭼﻨﻴﻦ دﻳﺪﮔﺎهﯽ ﺣﮑﻢ ﺳﺮﺑﺎز ﻳﺎ ﮐﺎرﮔﺮی رادارد ﮐﻪ درراﻩ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻳﮏ ﻃﺮح ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺰرگ ﮐﺎرﻣﻴﮑﻨﺪ ،ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮای زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮدش ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮای هﻤﻪ ﺟﻬﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ودرﭘﻴﮑﺎری هﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ﺑﺮای ﭘﻴﺮوزی ﻧﻬﺎﺋﯽ ﻓﺮوغ ﺑﺮﺗﺎرﻳﮑﯽ و زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﻣﺮگ .ﺑﺎﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮداﺷﺘﯽ ﺑﻨﻴﺎدي، ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ﺟﻬﺎن اﺻﻮﻟﯽ ﻣﻄﺮح ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ درهﻴﭻ ﺁﺋﻴﻦ دﻳﮕﺮ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪارد". و ﺑﺎزهﻢ ﻳﮏ ﻣﺤﻘﻖ ﻧﺎﻣﯽ ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﺮان ،ﺁرﺗﻮرﮐﺮﻳﺴﺘﻦ ﺳﻦ ،درﮐﺘﺎب" ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺷﻬﺮﻳﺎر درﺗﺎرﻳﺦ اﻓﺴﺎﻧﻪ ای اﻳﺮاﻧﻴﺎن” Les types du premier Homme et du premier Roi dans l’histoire legendaire des Iranienesدراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﻨﻮﻳﺴﺪ" :ﺗﻔﮑﻴﮏ ﺁﺷﮑﺎر دودﻧﻴﺎی ﻓﺮوغ و ﻇﻠﻤﺖ ،و راﺑﻄﻪ ﻧﺰدﻳﮏ ﺁدﻣﯽ ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﮐﺎﺋﻨﺎت ﻧﻘﺸﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد اودراﻳﻦ روﻳﺎروﺋﻴﺎﻳﻔﺎ ﻣﻴﮑﻨﺪ از وﻳﮋﮔﻴﻬﺎی ﺑﻨﻴﺎدی ﺁﺋﻴﻦ ﻣﺰداﺋﯽ اﻳﺮان اﺳﺖ ﮐﻪ وارد دﻳﮕﺮ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺁﺳﻴﺎی ﻣﻘﺪم ﺷﺪﻩ اﺳﺖ". اﻳﻦ ﺁزادی ﺗﺸﺨﻴﺺ وﺁزادی اﻧﺘﺨﺎب ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ درﺳﺮاﺳﺮﺳﺮودهﺎی ﻣﻌﺮوف زرﺗﺸﺖ) ﮔﺎﺗﺎهﺎ( ﻣﻨﻌﮑﺲ اﺳﺖ ":ﺳﺨﻦ هﺎرا ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ وﺑﺎ اﻧﺪﻳﺸﻪ روﺷﻦ درﺁﻧﻬﺎ ﺑﻨﮕﺮﻳﺪ وراهﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ درﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮﻳﺪ ﺑﺮای ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻴﺪ .ازﺁن دو ﻣﻴﻨﻮی هﻤﺰادی ﮐﻪ درﺁﻏﺎز ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ دراﻧﺪﻳﺸﻪ و اﻧﮕﺎرﭘﺪﻳﺪارﺷﺪﻧﺪ ،ﻳﮑﯽ ﻧﻴﮑﯽ را ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺎﻧﺪ دﻳﮕﺮی ﺑﺪی را، وﻣﻴﺎن اﻳﻦ دو داﻧﺎ راﺳﺘﯽ را ﺑﺮﻣﻴﮕﺰﻳﻨﺪ وﻧﺎدان دروغ را ") ﺳﺮود ﺳﯽ ام ،ﺑﻨﺪهﺎی دوم و ﺳﻮم(؛ " ای ﻣﺰدا، هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﺑﺮای ﻣﺎ ﺗﻦ و ﺧﺮد ﺁﻓﺮﻳﺪی وﺑﻪ ﺗﻦ ﻣﺎ ﺟﺎن دادی و ﺗﻮاﻧﺎﻳﯽ ﮔﻔﺘﺎر و ﮐﺮدار ،ازﻣﺎﺧﻮاﺳﺘﯽ ﮐﻪ راﻩ ﺧﻮﻳﺶ را ﺁزاداﻧﻪ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻴﻢ و ﺑﺪﻟﺨﻮاﻩ ﺧﻮد ﺑﻪ راﺳﺘﯽ ﻳﺎ ﺑﻪ ﮔﮋی روﻳﻢ")ﺳﺮود ﺳﯽ وﻳﮑﻢ ،ﺑﻨﺪ ﻳﺎزدهﻢ( ،ﺧﻮد زرﺗﺸﺖ ﻧﻴﺰ ﻣﺪﻋﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ازراﻩ وﺣﯽ ﻧﻤﻴﺸﻮد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁﻧﺮا زادﻩ اﻧﺪﻳﺸﻪ و ادراک ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﺪ" :ای ﻣﺰدا ،هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﺗﺮا ﺑﺎ ﻧﻴﺮوی اﻧﺪﻳﺸﻪ ام ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ،درﻳﺎﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﺮﺁﻏﺎز و ﺳﺮاﻧﺠﺎم هﺴﺘﯽ و ﺁن ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻧﻴﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁدﻣﻴﺎن ﺁزادی ﮔﺰﻳﻨﺶ دادﻩ ای ﺗﺎ راﻩ راﺳﺘﻴﻦ ﺧﻮﻳﺶ را ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻨﺪ") ﺳﺮود ﺳﯽ وﻳﮑﻢ، ﺑﻨﺪهﺎي8و .(9ﮐﺴﯽ ﮐﻪ راﻩ ﻓﺮوغ را دراﻳﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﺑﺮﻣﻴﮕﺰﻳﻨﺪ ،از ﺁن ﭘﺲ دوﺳﺖ و ﻳﺎور اهﻮراﻣﺰدا اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﺑﯽ اﺧﺘﻴﺎر وﺳﺮﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎن او .اﻳﻦ وﻳﮋﮔﯽ درﺑﻨﺪ دﻳﮕﺮی از هﻤﻴﻦ ﺳﺮود ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ " :اهﻮراﻣﺰدا ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪی وﺳﺮوری ﺧﻮد ،رﺳﺎﺋﯽ وﺟﺎوداﻧﮕﯽ وراﺳﺘﯽ و ﺷﻬﺮﻳﺎری وﭘﺎک ﻣﻨﺸﯽ را ﺑﻪ ﺁن ﮐﺲ ارزاﻧﯽ ﻣﻴﺪارد ﮐﻪ دراﻧﺪﻳﺸﻪ و درﮐﺮدار دوﺳﺖ اوﺑﺎﺷﺪ .ﻳﺎور ارﺟﻤﻨﺪ اهﻮرا ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﺎر و ﮐﺮدارش ﻧﺸﺎن ازراﺳﺘﯽ وﻧﮑﻮﺋﯽ دهﺪ") ﺳﺮود ﺳﯽ وﻳﮑﻢ ،ﺑﻨﺪهﺎی 21و .( 22 اﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺗﻔﮑﻴﮏ ﺑﻨﻴﺎدی ﺧﻴﺮ وﺷﺮ وﺁزادی ﺁدﻣﯽ درﮔﺰﻳﻨﺶ ﻳﮑﯽ ازﺁﻧﻬﺎ ،درﺁﺋﻴﻦ دﻳﮕﺮاﻳﺮاﻧﻲ ،ﻣﺎﻧﻮﻳﺖ، ﻧﻴﺰﻣﻨﻌﮑﺲ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.
ﺻﻔﺤﻪ 15
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
ﻣﺎﻧﻮﻳﺎن ﺑﺎﻣﻨﻄﻖ" ﺟﺒﺮی" دوﺁﺋﻴﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی ﻳﻬﻮدی وﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮدﻧﺪ ،زﻳﺮا ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺪای واﺣﺪ ﺣﻖ ﮐﻴﻔﺮﺧﻄﺎﮐﺎراﻧﯽ راﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﺴﺌﻮل ﮔﻤﺮاهﯽ ﺁﻧﺎن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﻧﺪارد واﺻﻮﻻ ﺗﺼﻮر ﺧﺪاﺋﯽ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﺧﻴﺮوﺷﺮهﺮدوﻣﺨﻠﻮق او و ﻧﺎﺷﯽ ازﻣﺸﻴﺖ اوﺑﺎﺷﻨﺪ ﻧﺎﻣﻌﻘﻮل اﺳﺖ .ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺰاری ﻧﻴﺰ ،درﺁﺋﻴﻦ ﻣﺎﻧﯽ وﻇﻴﻔﻪ ﺧﻮد ﺁدﻣﻴﺎن ﺑﻮد و ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ دو ﻣﺤﻘﻖ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻗﺮون ﭼﻬﺎرم و ﭘﻨﺠﻢ هﺠﺮي ،ﺑﻐﺪادی دراﺻﻮل اﻟﺪﻳﻦ و ﻣﻌﺘﺰﻟﯽ درﺗﺜﺒﻴﺖ دﻻﺋﻞ اﻟﻨﺒﻮﻩ ﺧﻮد ﺗﺬﮐﺮ دادﻩ اﻧﺪ ﻣﺎﻧﻮﻳﺎن ﭘﻴﻤﺒﺮان ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ را ﮐﻪ ﻣﺪﻋﯽ ﺁوردن ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﻟﻬﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎدﮔﺎن اهﺮﻳﻤﻦ ﻣﻴﺨﻮاﻧﺪﻧﺪ. اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﺬهﺒﯽ وﻓﻠﺴﻔﯽ ﻣﺎﻧﯽ ﺑﺨﺼﻮص ﭘﺲ ازﻣﺮگ ﺧﻮد او ،هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺁﻧﭽﻪ درﻣﻮرد ﻋﻴﺴﯽ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻪ ﺧﺎرج ازﻣﺮزهﺎی اﻳﺮان رﻓﺖ وازﭼﻴﻦ ﺗﺎ اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ،درﺁﺳﻴﺎ و اﻓﺮﻳﻘﺎی ﺷﻤﺎﻟﯽ واروﭘﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﻌﺪاﺧﻤﻴﺮﻣﺎﻳﻪ ﻧﻬﻀﺖ ﺑﺰرگ ﻣﻌﺘﺰﻟﻪ دردﻧﻴﺎی اﺳﻼﻣﯽ و ﺟﻨﺒﺸﻬﺎی ﺑﻮﮔﻮﻣﻴﻞ وﮐﺎﺗﺎر دراروﭘﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﻧﻘﺶ ﺑﻨﻴﺎدی ﺁﻧﻬﺎ درهﺮدو ﻣﻮرد ﺷﺪ ،ﮐﻪ ﻳﮏ داﻧﺸﻤﻨﺪ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻗﺮن ﺧﻮد ﻣﺎ ،ﺁﻧﺮا ،ﺗﺎﺁﻧﺠﺎﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﺳﻪ ﮐﺎﺗﺎر دراروﭘﺎی ﻗﺮون وﺳﻄﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻴﺸﻮد"ﻃﻨﻴﻦ ﻳﮑﯽ ازﭘﺮﺷﮑﻮﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﻬﺎی ﻣﺬهﺒﯽ اﻳﺮان درﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن " ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ اﺳﺖ) ﺷﺎرل هﺎﻧﺮی ﭘﻮﺋﺶ درﮐﺘﺎب روح اﻳﺮان (. هﻤﻴﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﻣﺎﻧﻮي ،ﺑﻌﺪا ﺳﻨﮓ زﻳﺮﺑﻨﺎﺋﯽ ﻣﮑﺘﺐ ﻋﺮﻓﺎن اﻳﺮاﻧﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ اﺳﺎس ﻓﮑﺮی ﺁن راﺑﻄﻪ دوﺳﺘﺎﻧﻪ و ﺣﺘﯽ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﭘﺮوردﮔﺎر ﺑﻮد .ﻟﻮﺋﯽ ﻣﺎﺳﻴﻨﻴﻮن ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻋﺮﻓﺎن اﺳﻼﻣﯽ وﻣﻮﻟﻒ اﺛﺮ ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ ﺑﺴﻴﺎر ارزﺷﻤﻨﺪی درﺑﺎرﻩ ﺣﻼج ،درارزﻳﺎﺑﯽ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ: "ﺑﺮﺧﻼف اﻋﺮاب ودﻳﮕﺮ اﻗﻮام ﺳﺎﻣﯽ ﮐﻪ راﺑﻄﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ هﻤﻮارﻩ ﻳﮑﻨﻮع اﺣﺘﺮام ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﺎﺗﺮس و ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﻋﺮﻓﺎی اﻳﺮاﻧﯽ راﺑﻄﻪ ای راﺑﺮاﺳﺎس ﻋﺸﻖ وﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﭘﺮوردﮔﺎر ﺧﻮد ﭘﯽ رﻳﺰی ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،وﺑﺎ او ﺑﺎﭼﻨﺎن ﺻﻔﺎ وﺻﻤﻴﻤﻴﺘﯽ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ درﻗﺮﺁن ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ،ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎرﺣﻼج درﺑﻴﺎن راﺑﻄﻪ ﺧﺎﻟﻖ و ﻣﺨﻠﻮق ﺑﮑﺎرﺑﺮدﻩ اﺳﺖ". ﭘﮋوهﺸﮕﺮ ﺳﺮﺷﻨﺎس دﻳﮕﺮﻋﺮﻓﺎن اﺳﻼﻣﯽ ،اﻟﮑﺴﻨﺪرﮔﻴﺐ ،در"ﺑﺮرﺳﻴﻬﺎﺋﯽ درﺗﻤﺪن اﺳﻼﻣﯽ" درهﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ ﻣﻨﻮﻳﺴﺪ " :ﺁﻧﭽﻪ ﻋﺎدﺗﺎ ﻋﺮﻓﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮد ﺑﺮروﻳﻬﻢ زادﻩ اﻧﺪﻳﺸﻪ اﻳﺮاﻧﯽ اﺳﺖ .ﻣﻴﺘﻮان ﮔﻔﺖ ﺗﻼش اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺑﺮای ﺗﻐﻴﻴﺮ دﻳﺪﮔﺎﻩ ﻣﺬهﺒﯽ ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ازراﻩ اﺷﺎﻋﻪ ﺗﺼﻮف و ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اﺷﻌﺎر ﻋﺎرﻓﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ ﺷﻬﺮﺗﯽ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺷﻬﺮت ﻗﺮﺁن ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ درﺣﮑﻢ اﻧﺘﻘﺎﻣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﺮان ازﺁﺋﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺪو ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ .ﻋﺸﻖ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻋﺮﻓﺎی اﻳﺮان ﮐﻪ اﻋﺘﺮاض وﻋﺼﻴﺎﻧﯽ ﺁﺷﮑﺎر ﻋﻠﻴﻪ ﺿﻮاﺑﻂ ﻗﺸﺮی وﻣﺘﻌﺼﺒﺎﻧﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﻮد ،ﺗﺄﺛﻴﺮی ﺑﻨﻴﺎدی درﻧﺴﻠﻬﺎی ﭘﻴﺎﭘﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن وازراﻩ ﺁﻧﺎن درﺁﺳﻴﺎ و اروﭘﺎی ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺨﺸﻴﺪ ،ﺑﻄﻮرﻳﮑﻪ ﻣﻴﺘﻮان ﮔﻔﺖ اﻳﺮان ازاﻳﻦ راﻩ درﻋﺎﻟﻢ اﻧﺪﻳﺸﻪ وﻓﺮهﻨﮓ ،اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺑﻤﺮاﺗﺐ ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﺗﺮی از اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺟﻬﺎن ﮐﻮرش و دارﻳﻮش ﺑﺮای ﺧﻮد ﺑﻮﺟﻮد ﺁورد". ﭘﮋوهﺸﮕﺮ ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﯽ دﻳﮕﺮ ،ازهﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ " اﮔﺮ ﻧﻴﺮوی ﻣﻌﻨﻮی ﻳﮏ ﻣﺠﺘﻤﻊ اﺧﻼﻗﯽ و ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺮاﺳﺎس ﮔﺴﺘﺮش ﺁن ازراﻩ اﻧﺪﻳﺸﻪ و ﻧﻪ ازﻃﺮﻳﻖ ﺟﻨﮓ و ﮐﺸﺘﺎر اﻧﺪازﻩ ﮔﻴﺮی ﺷﻮد ،ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺎﻃﻌﺎ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ دراﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﻋﺎﻣﻞ اﻳﺮاﻧﯽ درﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ﺟﻬﺎن ﻣﻘﺎﻣﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻻﺗﺮ ازﻣﺠﻤﻮع ﻋﻮاﻣﻞ ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﯽ واﺳﻼﻣﯽ دارد" ) ﺷﺎرل اوﺗﺮان درﮐﺘﺎب ﻣﻴﺘﺮا ،زرﺗﺸﺖ و زﻳﺮﺑﻨﺎی ﺁرﻳﺎﺋﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ Mithra, Zoroastre et .(la Orehistoire aryenne du Christianismeوﺷﺎﻋﺮﻩ ﻧﺎﻣﯽ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ،ﮔﺮﺗﺮودﺑﻞ ،ﻣﺘﺮﺟﻢ ﻣﺤﺎﻓﻆ ،درارزﻳﺎﺑﯽ ﺷﻴﻮاﺋﯽ ﮐﻪ ادواردﺑﺮاوان در" ﺗﺎرﻳﺦ ادﺑﻴﺎت اﻳﺮان" ازاوﻧﻘﻞ ﻣﻴﮑﻨﺪ ،درهﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ": وارﺳﺘﮕﯽ از ﻣﺤﺪودﻩ زﻣﺎﻧﯽ و ﻣﮑﺎﻧﯽ و ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﺴﻮی ﺟﻬﺎن ﺑﻴﻨﯽ و ﺟﻬﺎن اﻧﺪﻳﺸﻲ ،از وﻳﮋﮔﯽ هﺎی ﺑﻨﻴﺎدی ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮاﻧﯽ اﺳﺖ ،ﮐﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺎرزی ازﺁﻧﺮا درﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺁﺛﺎر دو ﻣﻈﻬﺮ ﺑﺰرگ ﻓﺮهﻨﮓ ﻏﺮب و ﻓﺮهﻨﮓ ﺷﺮق : داﻧﺘﻪ اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ و ﺣﺎﻓﻆ اﻳﺮان ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ – ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﻮدﻧﺪ .دردوران ﺣﺎﻓﻆ ،ﺷﻬﺮ ﺷﻴﺮازﮐﻪ وی هﻤﺎن اﻧﺪازﻩ ﺑﺪان دﻟﺒﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ داﻧﺘﻪ دﻟﺒﺴﺘﻪ ﻓﻠﻮراﻧﺲ ﺑﻮد ،ﭼﻨﺪ ﺑﺎرﻣﺤﺎﺻﺮﻩ و ﻣﺴﺨﺮ ﺷﺪ .ﺣﺎﻓﻆ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن و ﺷﺎهﺰادﮔﺎن ﻣﺘﻌﺪدی را دﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮارﻳﮑﻪ ﻗﺪرت ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﻧﻴﺰ ازﺁن ﻓﺮواﻓﺘﺎدﻧﺪ ،ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻴﭻ ﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ ازﺁﻧﻬﺎ درﺷﻌﺮ ﺳﺤﺮاﻧﮕﻴﺰ اوﺑﻤﺎﻧﺪ ،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎی ﻓﻠﺴﻔﯽ و ﺟﻬﺎﻧﯽ داﻧﺘﻪ ﺻﺮﻓﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ زﻣﺎن وﻣﮑﺎن ﺧﻮد اوﻣﻴﺸﺪ ،ودرﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮای دوران ﺧﻮد او واﻗﻌﻴﺘﻬﺎﺋﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮد ،اﻣﺮوز ﺑﺮای ﻣﺎ ﺗﺼﻮﻳﺮهﺎﺋﯽ ﻧﺎﻣﺄﻧﻮس ،ﮔﺎﻩ زﻳﺒﺎ و ﮔﺎﻩ هﺮاس اﻧﮕﻴﺰ ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ .وﻟﯽ ﺗﺼﻮﻳﺮی ﮐﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻣﻴﮑﻨﺪ اﻓﻘﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﺗﺮ
ﺻﻔﺤﻪ 16
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
دارد ﮐﻪ ازﻗﻴﺪ زﻣﺎن و ﻣﮑﺎن ﺑﻴﺮون اﺳﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﮔﻮﺋﯽ دﻳﺪﻩ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﻨﯽ او ﺑﺎ ﻧﮕﺮﺷﯽ ﺷﮕﻔﺖ ﺁور ﺑﺪان اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎ و ادراﮐﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﻣﺎ دردوراﻧﻬﺎﺋﯽ دورﺗﺮ ﺑﺪاﻧﻬﺎ دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻴﻢ راﻩ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺁﻧﻬﺎ را ازﻧﺰدﻳﮏ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ﺁﻧﭽﻪ اوﺑﻴﺎن ﻣﻴﮑﻨﺪ ازﻗﻴﺪ زﻣﺎن وﻣﮑﺎن ﺑﻴﺮون اﺳﺖ ،وﻻﺟﺮم اﻣﺮوز ﻧﻴﺰ ﻣﺴﺘﺎن و هﺸﻴﺎران دورو ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻬﻤﺎن ﮔﺮﻣﻲ" ﺑﻪ ﺷﻌﺮ ﺣﺎﻓﻆ ﺷﻴﺮاز " ﭘﺎی ﺑﮑﻮﺑﻨﺪ ﮐﻪ در دوران ﺧﻮد او ﺳﻴﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﮐﺸﻤﻴﺮی وﺗﺮﮐﺎن ﺳﻤﺮﻗﻨﺪی ﭘﺎی ﻣﻴﮑﻮﻓﺘﻨﺪ". ﺑﺮﺗﺮﻳﻦ ﺧﺼﻴﺼﻪ اﻳﻦ ﺧﺪاﺋﯽ ﺟﻮﺋﯽ ﻋﺮﻓﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ،ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﻮدن ﻣﻄﻠﻖ ﺁن اﺳﺖ .ﻋﺎرف ﭘﺎرﺳﯽ ﺧﺪارا درﻣﻘﺎﻣﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ازﺟﺪاﺋﻴﻬﺎی ﮐﻨﻴﺴﻪ و ﮐﻠﻴﺴﺎ و ﻣﺴﺠﺪ ﻣﻴﺠﻮﻳﺪو ﺑﺨﻼف اﻧﺤﺼﺎر ﻃﻠﺒﯽ ﺧﺎﺧﺎم وﮐﺸﻴﺶ و ﻣﻔﺘﯽ اوراﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ هﻤﻪ وهﻤﻪ را ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ اوﻣﻴﺸﻤﺎرد .ﺑﻬﻤﺎن اﻧﺪازﻩ درﺧﺮاﺑﺎت ﻣﻐﺎن ﻧﻮر ﺧﺪا ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ درﻣﺤﺮاب ﮐﻠﻴﺴﺎ و دررواق ﻣﺴﺠﺪ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ،وﻧﺪای اﻳﻦ ﺧﺪارا ﺑﺎ هﻤﺎن رﺳﺎﺋﯽ درﻣﻴﮑﺪﻩ ﻣﻴﺸﻨﻮد ﮐﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ درﺻﻮﻣﻌﻪ ﺑﺸﻨﻮد .ﮔﺎﻩ هﻢ اﺻﻮﻻ اﻳﻦ ﻧﺪا را درﺻﻮﻣﻌﻪ ﻧﻤﻴﺸﻨﻮد وﻟﯽ درﺻﻔﺎی ﺧﺮاﺑﺎت ﻣﻴﺸﻨﻮد: در ﺻﻮﻣﻌﻪ ﭼﻮن راﻩ ﻧﺪادﻧﺪ ﻣﺮا دوش از ﻣﻴﮑﺪﻩ ﺁواز ﺑﺮ ﺁﻣﺪ
ﮐﻪ :ﻋﺮاﻗــﯽ
رﻓﺘﻢ ﺑﻪ در ﻣﻴﮑﺪﻩ ،دﻳﺪم ﮐﻪ ﻓﺮاز اﺳﺖ در ﺑﺎز ﺗﻮ ﺧﻮد را ﮐﻪ در ﻣﻴـــﮑﺪﻩ ﺑﺎز اﺳﺖ
ﺑﺮای اﻳﻦ ﻋﺎرف ،ﮐﻔﺮ ودﻳﻦ ﺑﺎزﺗﺎب ﺧﺪا وﺑﻴﺨﺪاﺋﯽ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،راهﻬﺎی دوﮔﺎﻧﻪ ای هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﺮﻣﻨﺰل ﻣﻴﺮﺳﻨﺪ: ﮔﺮ ﺳﺮ ﻋﺸﻖ ﺧﻮاهﯽ ،از ﮐﻔﺮو دﻳﻦ ﮔﺬر ﮐﻦ
ﮐﺎﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺁﻣﺪﻧﻪ ﺟﺎی ﮐﻔﺮ و دﻳﻦ اﺳﺖ
و ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻳﻬﻮدی وﺗﺮﺳﺎ رو ﺑﻪ اورﺷﻠﻴﻢ دارﻧﺪ و ﻣﺴﻠﻤﺎن روﺑﻪ ﮐﻌﺒﻪ ،اوهﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ را ﺗﻨﻬﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ و ﺧﻮد ﺳﺮاغ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﻣﻴﮕﻴﺮد و ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ: اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺟﻨﮓ وﺟﺪل ﺣﺎﺻﻞ ﮐﻮﺗﻪ ﻧﻈﺮی اﺳﺖ
ﭼﻮن ﻧﻈﺮ ﺑﺎز ﮐﻨﻲ ،ﮐﻌﺒﻪ و ﺑﺘﺨﺎﻧﻪ ﻳﮑﯽ اﺳﺖ!
ﺑﺴﻴﺎر ﭘﻴﺶ ازﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮان ﻗﺮن ﻓﺮوغ ،ﻋﺮﻓﺎی ﻣﺎ اﺻﺎﻟﺖ ﺑﺘﻬﺎ و ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎن "ﺗﻮﺣﻴﺪي" را هﻤﺴﻨﮓ ﺑﺘﻬﺎ و ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﻬﺎی اﺳﺎﻃﻴﺮی ﻣﻮرد ﺳﺌﻮال ﻗﺮار دادﻩ و اززﺑﺎن ﺳﻌﺪی ﺷﻴﺮاز )هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ وی ﺁﺷﮑﺎرا درﻣﮑﺘﺐ ﻋﺮﻓﺎن ﻧﺒﻮد( ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ: ﺑﺮﺧﻴﺰ ﺗﺎ ﻳﮑﺴﻮ ﻧﻬﻴﻢ اﻳﻦ دﻟﻖ ازرق ﻓﺎم را
ﺑﺮ ﺑﺎد ﻗﻼﺷﯽ دهﻴﻢ اﻳﻦ ﺷﺮک ﺗﻘﻮی ﻧﺎم را
هﺮ ﺳﺎﻋﺖ از ﻧﻮ ﻗﺒﻠﻪ ای ﺑﺎﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﻣﻴﺮود
ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺑﺮﻣﺎ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻦ ،ﺗﺎ ﺑﺸﮑﻨﻴﻢ اﺻﻨﺎم را!
وﺳﺨﻨﻮری دﻳﮕﺮ ازﻋﺼﺮ ﺧﻮد ﻣﺎ ،ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد درﺑﺎرﻩ دوزخ اﻳﻦ ﮐﻠﻴﺪ داران ﻣﻴﮕﻔﺖ:
ﺑﻘﺪر ﻓﻬﻢ ﺗﻮ ﮐﺮدﻧﺪ وﺻﻒ دوزخ را ﮐﻪ ﻣﺎ ر هﻔﺖ ﺳﺮ و ﻋﻘﺮب دو ﺳﺮ دارد ! ﺳﺨﻨﻮر ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﯽ دﻳﮕﺮ ازهﻤﻴﻦ ﻗﺮن ﺧﻮد ﻣﺎ ،ﺑﯽ اﻋﺘﻘﺎدی دﻳﺮﻳﻨﻪ ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮاﻧﯽ را ﺑﻪ دوزخ و ﺑﻬﺸﺖ ﻣﺠﺘﻬﺪان و ﻣﻘﻠﺪان ،ﺑﺎ ﻧﻴﺸﺨﻨﺪی ﭼﻨﺎن ﻇﺮﻳﻔﺎﻧﻪ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ اﮔﺮ ﻋﻴﻦ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﮐﻮﺗﺎﻩ او در اﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻧﻘﻞ ﻧﺸﻮد:
ﺻﻔﺤﻪ 17
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺗﺮﺳﻢ ﻣﻦ از ﺟـــــــﻬﻨﻢ و ﺁﺗﺸﻔﺸـﺎن او ﺁن اژدهﺎی او ﮐﻪ دﻣﺶ هﺴﺖ ﺻﺪ ذراع ﺁن رود ﺁﺗﺸﻴﻦ ﮐﻪ از او ﺑﮕﺬرد ﺳﻌﻴﺮ ﺁن ﮔﺮز ﺁﺗﺸﯽ ﮐﻪ ﻓﺮو د ﺁﻳﺪ از هﻮا ﺁن ﭼﺎﻩ وﻳﻞ در ﻃﺒﻘﻪ هﻔﺘﻤﻴﻦ ﮐﻪ هﺴﺖ ﺁن ﻋﻘﺮﺑﯽ ﮐﻪ ﺧﻠﻖ ﮔﺰﻳﻨﺪ ﺳﻮی ﻣﺎر، ﺟﺰ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ زﻣﺎ ﻋﻠﻤﺎ ،ﺟﻠﻔﺎ ﮐــﺎ ﺋﻨﺎ ت ﺟﺰ ﺷﻴﻌﻪ هﺮﮐﻪ هﺴﺖ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺧﺪاﭘــﺮﺳﺖ وز ﺷﻴﻌﻪ ﻧﻴﺰهﺮﮐﻪ ﻓﮑﻞ ﺑﺴﺖ و ﺷﻴﮏ ﺷﺪ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﺑﻪ روز ﺟﺰا ﮐﺴﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮای ﻣﺎ و ﺗﻮ ﻳﺰدان درﺳﺖ ﮐﺮد ﺁن ﺑﺎﻏﻬﺎی ﻋﺎﻟﯽ و ﺟﻮﻳﻬﺎی ﭘﺮ ﺷﺮاب ﺁن ﺧﺎﻧﻪ هﺎ ی ﺧﻠﻮت و ﻏﻠﻤﺎن وﺣﻮرﻋﻴﻦ ﻓﺮدای ﻣﻦ و ﺟﻨﺎ ب ﺗﻮ وﺟﻮی اﻧﮕﺒﻴﻦ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
وان ﻣــﺎﻟﮏ ﻋﺬاب و ﻋﻤﻮد ﮔﺮان او وان ﺁدﻣﯽ ﮐﻪ رﻓﺘﻪ ﻣﻴﺎن دهـﺎن او وان ﻣﺎر هﺸﺖ ﭘﺎ و ﻧﻬﻨﮓ ﮐــﻼن او ﺑﺮﻣﻐــﺮ ﺷﺨﺺ ﻋﺎﺻﯽ و ﺑﺮاﺳﺘـﺨﻮان او ﺗﺎﺑﻮت دﺷﻤﻨﺎن ﻋﻠﯽ در ﻣﻴـﺎن او از زﺧﻢ ﻧﻴﺶ ﭘـــﺮ ﺧﻄﺮ ﺟﺎن ﺳﺘــﺎن او هﺴﺘﻨﺪ ﻏـﺮق ﻟﺠﻪ ﺁﺗﺸﻔﺸـــﺎن او در دوزخ اﺳـــــﺖ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻣﮑﺎن او ﺳﻮزد ﺑﻪ ﻧﺎر هـﻴﮑﻞ ﭼﻮن ﭘﺮ ﻧﻴﺎ ن او ز ﺁن ﮔﺮز ﺁ ﺗﺸﻴــﻦ ﺑﺠﻬﺪ ﻣﺎ د ﻳـﺎ ن او ﺧﻠﺪ ﺑﺮﻳﻦ و ﺁن ﭼـــﻤﻦ ﺑﻴﮑـﺮ ان او وان ﻗــﺼﺮهﺎی ﻋـــــﺎﻟﯽ و ﺁب روا ن او و ﺁن ﻗﺎ ﺑــﻬﺎی ﭘﺮ ﭘﻠــــﻮ و زﻋﻔﺮا ن او و ﺁن ﮐﻮﺛــﺮی ﮐﻪ ﺟﻔــــــﺖ زﻧﻢ در ﻣﻴﺎن او
................................................................................................................................. ﺑﺸﺮﻳﺖ ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻤﯽ ﮐﻪ ﺧﻴﻠﯽ زود ﭘﺎ ﺑﻪ ﻗﺮﻧﯽ ﺗﺎزﻩ و هﺰارﻩ ای ﺗﺎزﻩ ﺧﻮاهﺪ ﮔﺬاﺷﺖ ،ﺁن ﺑﺸﺮﻳﺖ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ هﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﭘﺎ ﺑﻪ هﺰارﻩ دوم ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد .ﺑﺸﺮﻳﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺎدی و ﻣﻌﻨﻮی زﻧﺪﮔﯽ او درﻃﻮل اﻳﻦ هﺰارﻩ ﺗﻐﻴﻴﺮی ﺑﻨﻴﺎدی ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .دﻧﻴﺎ ی زﻣﻴﻨﯽ او ﺑﺎ اﮐﺘﺸﺎﻓﺎت ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ دوﺑﺮاﺑﺮ و ﺟﻬﺎن ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ او ﺑﺎ اﮐﺘﺸﺎﻓﺎت ﻋﻠﻤﯽ ﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻣﻴﮑﺮوﺳﮑﻮﭘﻬﺎ و ﺗﻠﺴﮑﻮﭘﻬﺎ ی او وی را ﺑﺎ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ هﺎﺋﯽ ﺑﻴﻨﻬﺎﻳﺖ ﮐﻮﭼﮏ و ﺑﻴﻨﻬﺎﻳﺖ ﺑﺰرگ ﺁﺷﻨﺎ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ .زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮﻩ او ﺑﺎ دﺳﺘﺎوردهﺎی داﻧﺶ ﺻﻨﻌﺖ رﻧﮕﯽ ﺑﮑﻠﯽ ﺗﺎزﻩ ﺑﺨﻮد ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﺳﻄﺢ ﺁﻣﻮزﺷﯽ اودراﺑﻌﺎدی ﮐﻪ هﻤﻪ اﻳﻦ دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ هﺎرا اﻣﮑﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﺳﺎزد ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺷﻤﺎر ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ درﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﻣﺎ ﺁﻣﻮزﺷﻬﺎ ی داﻧﺸﮕﺎهﯽ دﻳﺪﻩ اﻧﺪ ﺳﻪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻤﺎر ﺗﻤﺎم ﻣﺮدم روی زﻣﻴﻦ درﺳﺎل 1000ﻣﻴﻼدی اﺳﺖ. درﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻄﻲ ،ازﭼﻨﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮی ﭘﺎﻳﺎن هﺰارﻩ دوم ﺗﻮﻗﻊ ﻧﻤﻴﺘﻮان داﺷﺖ ﮐﻪ درﻗﻠﻤﺮو هﻤﻪ ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﺎدی و ﻣﻌﻨﻮی ﺗﺤﻮﻟﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﻓﺮاﮔﻴﺮ درﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،وﻟﯽ درﻗﻠﻤﺮو اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﺬهﺒﯽ هﻤﭽﻨﺎن درﻣﻮاﺿﻊ هﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺧﻮد درﺟﺎ ﺑﺰﻧﺪ و دﻗﻴﻘﺎ هﻤﺎﻧﻄﻮر ﻓﮑﺮ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ دراﻳﻦ ﻣﻮرد ﻓﮑﺮ ﻣﻴﮑﺮد و هﻤﺎﻧﻄﻮر ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ دراﻳﻦ ﻣﻮردﻋﻤﻞ ﻣﻴﮑﺮد .ﻣﺘﻮن ﻣﻘﺪﺳﯽ ﮐﻪ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﻋﺼﺮﻣﺎ درﺁﻧﻬﺎ هﺸﺘﺎد هﺰار ﺧﻄﺎ و ﺿﺪ و ﻧﻘﻴﺾ ﺁﺷﮑﺎر ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ دﻳﮕﺮ هﻤﺎن ﻣﺘﻮن ﻣﻘﺪس ﭘﺎﻳﺎن هﺰارﻩ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ درﺁﻧﻬﺎ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﺗﻮهﻢ و ﺧﻄﺎ و ﻟﻐﺰﺷﯽ ﻧﻤﻴﺮﻓﺖ ،وﮐﻠﻴﺪداران اﻣﺮوزی ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ دﻳﮕﺮ ﺁن دﻳﻮاﻧﻬﺎی ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻳﺎ ﻣﺤﺎﮐﻢ ﺷﺮع ﻗﺎﺿﯽ اﻟﻘﻀﺎﻩ هﺎی دﻧﻴﺎی اﺳﻼم ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺻﺪای ﻧﮑﺘﻪ ﮔﻴﺮان را ﺑﺎ ﺷﮑﻨﺠﻪ وزﻧﺪان و ﺷﻌﻠﻪ هﺎی ﺁﺗﺶ در ﮔﻠﻮ ﺧﺎﻣﻮش ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ .ﻧﺴﻞ ﻓﺮدا ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻧﺴﻞ اﻣﺮوز ،و ﻧﺴﻞ ﭘﺲ ﻓﺮدا ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﻧﺴﻞ ﻓﺮدا- و اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺑﺮﮐﺖ داﻧﺶ وﻧﻪ ﺣﺪﻳﺚ – ﻣﻨﺘﻮاﻧﺪ دﻳﺪﻧﯽ هﺎی ﺟﻬﺎن هﺴﺘﯽ را ﺑﺎ واﻗﻊ ﺑﻴﻨﯽ ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد ﺗﺮ ،و ﻧﺎدﻳﺪﻧﯽ هﺎی ﺁﻧﺮا ﺑﺎ ادراک ﺑﺴﻴﺎر ﻋﻤﻴﻘﺘﺮی ﺑﺒﻴﻨﺪ و ﺑﺎ ﺁﮔﺎهﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﺗﺮی ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﯽ ﻗﺮاردهﺪ .ﺧﺪا اﻳﻦ ﺑﺎر ﺑﺮای او ﻧﻪ ﺧﺪای ﻳﮏ زﻣﻴﻦ و ﻳﮏ ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺸﺘﯽ ﺳﺘﺎرﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ درﺷﺸﻬﺰار ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮔﺮداﻧﻨﺪﻩ ﻧﻈﻢ ﺳﺮﺳﺎم ﺁوری اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﻠﻴﺎردهﺎ ﮐﻬﮑﺸﺎن را ﺑﺎ ﻣﻴﻠﻴﺎردهﺎ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺁﻧﻬﺎ از ﻣﻴﻠﻴﺎردهﺎ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ درﮔﺮدش دارد ،واﻳﻦ ﺧﺪا ﻧﻪ دﻳﮕﺮ ﺁن ﺧﺪاﺋﯽ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ درﺟﺎﺋﯽ ازﺁﺳﻤﺎن ﺑﺮ ﺗﺨﺖ ﺧﺪاﺋﯽ ﺧﻮد ﺑﺮدوش ﻣﻼﺋﮑﯽ ﻣﻘﺮب ﺗﮑﻴﻪ زدﻩ اﺳﺖ ،ﻧﻪ ﺁن ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ ﺁدﻣﻴﺎن اﻳﻦ زﻣﻴﻦ را ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺷﺨﺺ ﺧﻮدش ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮاﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻧﻪ ﺁن ﺧﺪاﺋﯽ ﮐﻪ هﺮﭼﻨﺪ ﻳﮑﺒﺎر از ﮐﺎر ﺧﻮد ﭘﺸﻴﻤﺎن ﻣﻴﺸﻮد ﻳﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺧﻮد را ﭘﺲ ﻣﻴﮕﻴﺮد ﺑﺮای ﺁﻧﮑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻬﺘﺮی را درﺟﺎی ﺁن ﺑﮕﺬارد .ﭼﻨﻴﻦ ﺧﺪاﺋﯽ ﻧﻪ ﻗﻮﻣﯽ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ دارد ،ﻧﻪ ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ را در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﻨﺪ ﺁﻟﺖ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﻴﺒﺨﺸﺪ ،ﻧﻪ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻬﺎﺋﯽ ﺧﺎص ﺑﺮای ﮐﺴﺎﻧﯽ وﺣﯽ ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﺪ ،ﻧﻪ ﮔﺮوهﯽ از ﺁﻓﺮﻳﺪﮔﺎن ﺧﻮﻳﺶ را
ﺻﻔﺤﻪ 18
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺬهﺐ ﻓﺮدا
ﻣﺄﻣﻮر ﮐﺸﺘﺎر ﮔﺮوهﯽ دﻳﮕﺮ ﻣﻴﮑﻨﺪ ،ﻧﻪ ﺧﻮدش ﺷﺒﺎﻧﻪ ﭼﻨﺪ هﺰا ﻧﻔﺮ ازﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ را ﺳﺮ ﻣﻴﺒﺮد ،ﻧﻪ ﺑﺎﺑﺖ ﺧﻄﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدش ﺑﺮای اﻳﻦ ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺁﺗﺶ و ﻣﺎر و ﻋﻘﺮب ﺟﻬﺎﻧﯽ دﻳﮕﺮ رواﻧﻪ ﻣﻴﮑﻨﺪ. هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ درﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮی اﻣﺮوز ﻣﺎ روز ﺑﺮوز ﺟﺎ ﺑﺮﺟﺪاﺋﯽ هﺎی ﻧﮋادی ﺗﻨﮕﺘﺮ ﻣﻴﺸﻮد ،وهﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ روﻳﺎروﺋﯽ هﺎی اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﮏ ﺑﻴﺶ از ﭘﻴﺶ ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ هﻤﺪاﺳﺘﺎﻧﻴﻬﺎی دﻣﮑﺮاﺗﻴﮏ ﻣﻴﺴﭙﺎرﻧﺪ ،ﺟﺪاﺋﯽ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﻧﻴﺰ اﻟﺰاﻣﺎ ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ درک ﺗﺎزﻩ ای ازﻣﺬهﺐ ﻣﻴﺪهﻨﺪ -و ﺑﺨﺼﻮص ﺧﻮاهﻨﺪ داد – ﮐﻪ درﺁن ﺧﺪا ﺧﺪای هﻤﻪ ﺑﺸﺮﻳﺖ وﺣﻘﻴﻘﺖ او ﺣﻘﻴﻘﺖ هﻤﻪ ﺑﺸﺮﻳﺖ و ﻗﺎﻧﻮن او ﻗﺎﻧﻮن هﻤﻪ ﺑﺸﺮﻳﺖ اﺳﺖ ،و ارﺗﺒﺎط هﺮﻓﺮدی ازاﻓﺮاد اﻳﻦ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺑﺎ او ﻧﻴﺰ ارﺗﺒﺎط ﻗﻠﺒﯽ ﺁزاداﻧﻪ و ﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺑﺮ ﺗﺮس و ارﻋﺎب اﻳﻦ ﺟﻬﺎﻧﯽ و ﻣﺎر وﻋﻘﺮب ﺁﻧﺠﻬﺎﻧﻲ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮﻣﻌﻨﻮﻳﺖ و ﺑﺮ ﻧﻴﮏ ﺑﻴﻨﯽ و ﻧﻴﮏ اﻧﺪﻳﺸﯽ و ﻧﮑﻮ ﺧﻮاهﯽ هﺮدوﺟﻬﺎﻧﯽ ﺗﮑﻴﻪ دارد .اﮔﺮﺑﺎﻳﺪ ﻣﻴﺎن ﺑﺸﺮﻳﺖ هﺰارﻩ ﺳﻮم و ﺧﺪای او ﭘﻴﻮﻧﺪی وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ اﻳﻦ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎ ازﻣﺠﺮای ﺟﻨﮓ هﻔﺘﺎد و دوﻣﻠﺘﯽ ﻧﻤﻴﮕﺬرد ﮐﻪ ﭼﻮن ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺪﻳﺪﻩ اﻧﺪ رﻩ اﻓﺴﺎﻧﻪ زدﻩ اﻧﺪ ،ازﻣﺠﺮای ﺟﻬﺎن ﺑﻴﻨﯽ واﻗﻊ ﻧﮕﺮاﻧﻪ ای ﻣﻴﮕﺬرد ﮐﻪ درﺁن ﺑﺸﺮ ،ﺑﺼﻮرت ﺟﺰﺋﯽ واﻻ وﻣﺴﺌﻮل از ﺟﻬﺎن ﻋﻈﻴﻢ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ – و ﻧﻪ ﺑﺼﻮرت ﺑﻨﺪﻩ ای ﺑﯽ اﺧﺘﻴﺎر و ﻣﺄﻣﻮر اﺟﺮای ﻓﺮاﻣﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﺋﯽ ﺑﺎﻻﻧﺸﻴﻦ و ﺗﺮﺳﻨﺎک و ﺧﻮدﮐﺎﻣﻪ – راﻩ ﺧﻮﻳﺶ را ،ﻣﺴﺌﻮﻻﻧﻪ و ﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ ،درﻣﺴﻴﺮ ﺗﮑﺎﻣﻞ داﺋﻢ ﺑﭙﻴﻤﺎﻳﺪ و درهﻤﻪ اﻳﻦ رهﻨﻮردي ،ﮔﺮداﻧﻨﺪﻩ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ را ﺑﺼﻮرت دوﺳﺖ و ﭘﺸﺘﻴﺒﺎن درﮐﻨﺎر ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻴﻨﺪ. * * * درارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ،اﻳﻦ ﺗﺬﮐﺮرا ﺿﺮوری ﻣﻴﺪاﻧﻢ ﮐﻪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻣﻦ ﺑﺮاﺻﺎﻟﺖ ﺧﺎص ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎی ﻓﮑﺮی ﺁﺋﻴﻨﻬﺎی ﮐﻬﻦ اﻳﺮاﻧﯽ و ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎی ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ ﻣﮑﺘﺐ ﺗﺼﻮف اﻳﺮان ،ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ زرﺗﺸﺘﯽ ﻳﺎ ﺑﻪ ﮔﺮاﻳﺸﻬﺎ ی ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ را ﺑﺮای اﻳﺮان ﻳﺎ ﺟﻬﺎن هﺰارﻩ ﺳﻮم ﺗﻮﺻﻴﻪ ﮐﻨﻢ .ﭼﻨﻴﻦ اﻧﺪﻳﺸﻪ ای ﻧﻪ واﻗﻊ ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﻣﻨﻄﻘﯽ اﺳﺖ .هﻢ ﺁﺋﻴﻦ زرﺗﺸﺘﯽ وهﻢ ﻣﮑﺘﺐ ﻋﺮﻓﺎن ﭘﺎرﺳﯽ ﭘﺪﻳﺪﻩ هﺎﺋﯽ ازﮔﺬﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﮑﺮار درﺟﻬﺎن اﻣﺮوز وﻓﺮدا ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،وﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻴﺰ ﻣﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺁﺋﻴﻦ زرﺗﺸﺘﯽ ﺧﻮد ﻳﮑﯽ ازﺳﺎزﻧﺪﮔﺎن اﺳﻄﻮرﻩ هﺎ ی ﺁن ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺁﺋﻴﻦ هﺎی ﺗﻮﺣﻴﺪی ﺳﺎﻣﯽ ازﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .ﺁن ﺳﻬﻢ اﺳﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺑﺮای ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮان درﭼﻨﻴﻦ ﺗﺤﻮﻟﯽ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪ وﻳﮋﮔﯽ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﻨﯽ ﺁﺋﻴﻨﻬﺎی اﻳﺮاﻧﯽ و ﻧﺤﻮﻩ ﺧﺪاﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﮑﺘﺐ ﻋﺮﻓﺎن ﭘﺎرﺳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺳﺖ هﻤﺎن دو رﮐﻦ اﺻﻮﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻢ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ و ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺑﺮﺁن ﺑﻨﻴﺎد ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﻮد. ﺑﺮاﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮔﺬارم ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺧﺎﺻﯽ را درزﻣﻴﻨﻪ ﻳﮏ ﻣﮑﺘﺐ ﻧﻮﻳﻦ ﺧﺪاﺷﻨﺎﺳﯽ ﻳﺎ ﻳﮏ ﺑﺮداﺷﺖ ﺗﺎزﻩ از ﻣﺬهﺐ اراﺋﻪ ﻧﻤﺪهﻢ .وﻇﻴﻔﻪ ﻣﻦ دراﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﻣﺤﺪود ﺑﺪﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﮔﺎهﯽ هﺎی ﻻزم را ﺗﺎ ﺁن ﺣﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺧﻮد ﻣﻦ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺻﻔﺤﺎت ﮐﺘﺎب اﺟﺎزﻩ دهﺪ دردﺳﺘﺮس ﺧﻮاﻧﻨﺪﮔﺎن ،ﺑﻮﻳﮋﻩ ﻧﺴﻞ ﺟﻮان ﮐﺸﻮرم ﺑﮕﺬارم ،ﺗﺎ ﺁﻧﺎن را در اﻧﺘﺨﺎب راهﯽ ﮐﻪ ﮔﺰﻳﻨﺶ ﺁن ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ،ﻳﺎری دادﻩ ﺑﺎﺷﻢ.
ﺻﻔﺤﻪ 19
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻗﺒﻼ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ،ﻣﮑﺘﺐ”وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ” ،ﺑﺮﻣﺒﻨﺎی ﺑﺮرﺳﻴﻬﺎی ﻣﺤﻘﻖ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ، ،J.Wellhausenرﻳﺸﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﻧﺪارد ،ﺑﻠﮑﻪ ﻳﮏ ﻣﮑﺘﺐ ﻣﺬهﺒﯽ وﺳﻴﺎﺳﯽ ﻳﻬﻮدی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺼﻮرت ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﻳﺎ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ درﺗﻮرات ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ وازﺁﻧﺠﺎ ﺑﺼﻮرت ﮐﻠﯽ ﺑﻪ اﺳﻼم ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﺑﺨﺼﻮص 1 درﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ ﺑﺎ هﺪﻓﻬﺎی ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺷﻴﻌﻪ ﺗﻄﺒﻴﻖ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﮐﻪ ﮐﺸﻮری ﭼﻮن اﻳﺮان ،ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﻣﻮرﺧﺎن ﺁﻧﺮا ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ واﻗﻌﯽ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ درﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ ،ﮐﺸﻮری ﮐﻪ هﮕﻞ ازﺁن ﺑﻌﻨﻮان اوﻟﻴﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺗﺎرﻳﺦ ﺳﺎز ﺟﻬﺎن و ﻧﺎﭘﻠﺌﻮن ﺑﻌﻨﻮان ﺳﺮﻣﺸﻖ هﻤﻪ اﻣﭙﺮاﺗﻮرﻳﻬﺎی ﺑﺰرگ ﺗﺎرﻳﺦ و ﺗﻮﻳﻦ ﺑﯽ ﺑﻌﻨﻮان اوﻟﻴﻦ ﮐﺸﻮری ﮐﻪ اﺻﻞ ﺁزادی ﻣﺬهﺐ و ﻋﻘﻴﺪﻩ را وارد ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﺮد ﻧﺎم ﻣﻴﺒﺮد ،درﺳﺎﻟﻬﺎی ﭘﺎﻳﺎﻧﯽ ﻗﺮﻧﯽ ﮐﻪ درﺁن ﺟﻬﺎن ﺑﺸﺮی درراﻩ ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺎ ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ و ﻧﺎﺳﻴﻮﻧﺎل ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﻢ و ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ﺻﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ داد ،و هﻢ اﮐﻨﻮن ﺳﺮاﺳﺮ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن درراﻩ اﺳﺘﻘﺮار ﻧﻈﻤﯽ دﻣﮑﺮاﺗﻴﮏ ﮔﺎم ﺑﺮﻣﻴﺪارد ﮐﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ و ﻣﻨﺸﻮر ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺁن در ﺳﻄﺢ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ هﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﺎﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻔﺮدی درروی زﻣﻴﻦ ادارﻩ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﺁن هﻤﻪ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺼﻮرت ﺻﻐﻴﺮان ﺷﺮﻋﯽ ﺗﺤﺖ ﻗﻴﻤﻮﻣﺖ ﻳﮏ وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ ﻗﺮار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﺑﻨﺎم ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺛﺎﺑﺖ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﻟﻬﯽ ﺑﺮﺁﻧﺎن ﺗﺤﻤﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ دردﻧﻴﺎی ﻣﺘﻤﺪن اﻣﺮوز ﻣﻄﻠﻘﺎ ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮا و ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺟﺮا ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،اﮔﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺗﺮاژدی ﺗﺎرﻳﺦ ﺳﻪ هﺰار ﺳﺎﻟﻪ اﻳﺮان ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻳﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ اﻳﻦ ﺗﺮاژدی هﺎ اﺳﺖ. رژﻳﻤﯽ ﺑﻨﺎم وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎی ﮐﺸﻮر ذرﻩ ﺑﻴﻨﯽ واﺗﻴﮑﺎن ﺗﻨﻬﺎ رژﻳﻢ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺑﺮﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﺧﻮﻧﺪان ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺑﺮﺁن ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ وهﻤﻪ دﺳﺘﮕﺎﻩ هﺎی اﺟﺮاﺋﻴﻪ و ﻣﻘﻨﻨﻪ و ﻗﻀﺎﺋﻴﻪ ﺁن ﺑﻄﻮر درﺑﺴﺖ دراﺧﺘﻴﺎر ﺁﻧﺎن ﻗﺮار دارد ،ﺑﻬﻤﺎن اﻧﺪازﻩ ﮐﻪ از دﻳﺪﮔﺎﻩ ﻣﻮازﻳﻦ ﺣﻘﻮﻗﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺟﻬﺎن ﺣﺎﺿﺮﻣﺎ ﻳﮏ رژﻳﻢ واﭘﺴﮕﺮای ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ اﺳﺖ ،ازدﻳﺪﮔﺎﻩ اﺻﺎﻟﺖ ﻣﺬهﺒﯽ ﻧﻴﺰ ﻳﮑﯽ از ﻧﺎاﺻﻠﻴﺘﺮﻳﻦ رژﻳﻤﻬﺎی ﻣﺬهﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ﺑﺨﻮد دﻳﺪﻩ اﺳﺖ ،وازاﻳﻦ ﻧﻈﺮ اﻋﺘﺒﺎری ﺑﻴﺶ ازﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﻮرﻣﻮن هﺎ ﻳﺎ ﮔﻮاهﺎن ﻳﻬﻮﻩ درﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻧﺪارد. اﺳﺎس اﻳﺪﺋﻮﻟﮋﻳﮏ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺘﮑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻧﻴﺎی اﺳﻼم ﭘﺲ ازدرﮔﺬﺷﺖ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﺁن ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺷﺮﻋﺎ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﺎﻧﺪان ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ او ﻳﻌﻨﯽ اﻣﺎﻣﺎن ﺷﻴﻌﻪ ادارﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،وﭼﻮن اﻳﻦ ﺳﻠﺴﻠﻪ اﻣﺎﻣﺎن درﻗﺮن ﭼﻬﺎرم هﺠﺮی ﺑﺎ ﻏﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮای اﻣﺎم دوازدهﻢ ﻗﻄﻊ ﺷﺪ ،اﻳﻦ اﻣﺎم ﭘﻴﺶ از ﻏﻴﺒﺖ ﺧﻮد ﺑﻮﺟﺐ” ﺗﻮﻗﻌﻲ” ﺑﻪ راوﻳﺎن ﺣﺪﻳﺚ ﺧﻮد وﮐﺎﻟﺖ داد ﮐﻪ درﺗﻤﺎم دوران اﻳﻦ ﻏﻴﺒﺖ” ﺣﺠﺖ وی ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﻮد او ﺣﺠﺖ ﺧﺪا ﺑﺮﺁﻧﺎن اﺳﺖ”. درﻓﺎﺻﻠﻪ ﻗﺮون ﭼﻬﺎرم و دهﻢ هﺠﺮی ،روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺷﻴﻌﻪ ﮐﻪ هﻨﻮز ﻧﻔﻮذ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ازاﻳﻦ”وﻻﻳﺖ” ﻓﻘﻂ ﺑﺼﻮرت ﺣﻘﯽ ﮐﻪ رﻋﺎﻳﺖ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ﺳﺨﻦ ﻣﻴﮕﻔﺖ ،وﻟﯽ دردوران ﺻﻔﻮی ﮐﻪ ﺗﺸﻴﻊ اﺛﻨﯽ ﻋﺸﺮی ﺁﺋﻴﻦ رﺳﻤﯽ ﮐﺸﻮر ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ اﻳﻦ ﺗﻮاﻓﻖ ﻣﻴﺎن ﺳﻠﻄﻨﺖ و روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﻘﻬﺎ ﺑﻌﻨﻮان ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎن ﺑﺮﺣﻖ اﻣﺎم ﻏﺎﻳﺐ ﺣﻖ ﺧﻮد را دراﻣﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن اﻳﻦ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺗﻔﻮﻳﺾ ﮐﻨﻨﺪ .درﻋﺼﺮ ﻗﺎﺟﺎر ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﺳﻨﺖ ﻋﻤﻼ ﺑﺮﻗﺮار ﻣﺎﻧﺪ و ﺣﺘﯽ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﻣﺸﺮوﻃﻴﺖ اﻳﺮان دارای ﻣﺘﻤﻤﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﻪ ﺑﻮﺟﺐ ﺁن ﺗﺎ ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﺻﺎﺣﺐ اﻻﻣﺮ ﻋﻠﻤﺎی دﻳﻦ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ را درﻧﻈﺎرت ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺧﻮﻳﺶ داﺷﺘﻨﺪ .اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﭘﺲ از ﻓﺘﺮت ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﻋﺼﺮ رﺿﺎ ﺷﺎﻩ، دوﺑﺎرﻩ درﺳﺎﻟﻬﺎی ﭘﺲ از ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ دوم ﻣﻄﺮح ﺷﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺑﺮﺧﯽ ازﻣﻔﺴﺮان ﻣﻌﺎﺻﺮ ،ﺗﻘﺎرن اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺎ ﻃﺮح ﻣﻌﺮوف ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﺳﺒﺰ از ﺟﺎﻧﺐ ﺟﻬﺎن ﻏﺮب وﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎی ﻧﻔﺘﯽ ﺑﺮﻳﺘﻴﺶ ﭘﺘﺮوﻟﻴﻮم اﻣﺮی ﺑﮑﻠﯽ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .ﺑﻬﺮ ﺣﺎل ،ﺣﻮادث ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﺟﺮﻳﺎن ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﺳﻠﻄﻨﺖ دوﻣﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎﻩ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﭘﻬﻠﻮی، ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر درﺗﺎرﻳﺦ هﺰار و ﭼﻬﺎر ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان ﺁﺧﻮﻧﺪ هﺎی ﺷﻴﻌﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ را دردﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺗﺸﮑﻴﻞ” اوﻟﻴﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ اﷲ درروی زﻣﻴﻦ” را اﻋﻼم ﮐﺮدﻧﺪ. -1ﺑﻪ ﺷﺮح ﻣﻔﺼﻞ در ﺳﺮ ﺁﻏﺎز ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺷﻮد.
ﺻﻔﺤﻪ 1
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
اﻳﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ” وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ” ﺷﺎﻳﺪ واﻗﻌﺎ اوﻟﻴﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﺪا درروی زﻣﻴﻦ ﻧﺒﻮد ،وﻟﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎ اوﻟﻴﻦ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ درﺁن ﺧﺪا ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﺣﺪ از ﺟﺎﻧﺐ ﮔﺮوﻩ ﻣﺤﺪودی ازﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﻮد ﻣﻮرد ﺑﻬﺮﻩ ﮐﺸﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ .ارزﻳﺎﺑﯽ ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﮐﻪ درﺻﻔﺤﺎت ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺧﻮاﻧﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ وﻳﮋﮔﯽ اﻳﻦ”ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻟﻬﻲ” ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ ،زﻳﺮا ارزﻳﺎﺑﯽ ﺟﻨﺒﻪ هﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻳﺎ اﻗﺘﺼﺎدی ﻳﺎ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺁن ﻧﻪ ﮐﺎر ﺻﻔﺤﺎت ﻣﺤﺪود اﻳﻦ ﮐﺘﺎب اﺳﺖ ،ﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮔﺰارﺷﻬﺎی ﻓﺮاوﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻤﺎ دراﻳﻦ راﺳﺘﺎ درﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻓﺎرﺳﯽ ودررﺳﺎﻧﻪ هﺎی ﮔﺮوهﯽ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﻣﻴﺸﻮد ﺿﺮورﺗﯽ ﺧﺎص دارد. ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎی ﻋﻘﻴﺪﺗﯽ ﻣﮑﺘﺐ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ازهﻤﺎن ﺁﻏﺎز ﺑﺮهﻴﭻ واﻗﻌﻴﺖ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ای ﻣﺘﮑﯽ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﺣﺘﯽ ﺑﺮداﺷﺖ زﻳﺮ ﺑﻨﺎﺋﯽ ﺁن ﮐﻪ ﺑﻪ اﺻﻞ وﺟﻮد اﻣﺎم دوازدهﻢ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻴﺸﻮد .اﻣﺮوزﻩ ﺑﻴﺶ ازﻧﻴﻤﯽ از ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺷﺶ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻧﻔﺮی ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﺳﻪ ﻣﺬهﺐ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ”ﺗﻮﺣﻴﺪي” ﻳﻌﻨﯽ ﻳﻬﻮدﻳﺖ و ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ .ازاﻳﻦ ﻋﺪﻩ دوﻣﻠﻴﺎرد ﻧﻔﺮ ﻣﺴﻴﺤﯽ هﺴﺘﻨﺪ ،ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎرد و دوﻳﺴﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎن ،و ﭘﺎﻧﺰدﻩ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ ﻳﻬﻮدی .وﺟﻮد ﺷﺨﺼﻴﺘﯽ ﺑﻨﺎم ﻣﻮﺳﯽ ،ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺗﺮدﻳﺪ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ وﺟﻮد دارد ﻋﻠﯽ اﻻﺻﻮل ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ،و وﺟﻮد ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﺑﻨﺎم ﻋﻴﺴﯽ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ،ﺑﺎ ﺳﺘﺜﻨﺎی اﻗﻠﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻮﭼﮏ ﻳﻬﻮدی اﺳﺖ، و وﺟﻮد ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﺑﻨﺎم ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺑﺨﺶ 1, 200ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮی ﻣﺴﻠﻤﺎن اﺳﺖ .درﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﻴﺰ، وﺟﻮد اﺻﻮﻟﯽ ﻳﺎزدﻩ اﻣﺎم اول ﺷﻴﻌﻪ ﻣﻮرد ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻋﻤﻮﻣﯽ اﺳﺖ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺎم اﻣﺎﻣﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﻧﻪ دهﻢ ﺁﻧﺎن .ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻴﺶ ازﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻧﻔﺮ ﺑﺨﺶ ﺳﻨﯽ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺴﺖ .وﻟﯽ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﺳﻄﻮرﻩ اﻣﺎﻣﯽ ﻏﺎﻳﺐ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل هﻴﭽﻴﮏ ازاﻳﻦ ﻋﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ اﺳﺎﺳﺎ وﺟﻮد ﺧﺎرﺟﯽ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﯽ ﻣﻮرد اﻧﮑﺎر ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ هﻴﭻ ﻣﺪرک ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ ﺑﺮﺁن وﺟﻮد ﻧﺪارد و ازهﺰار وﺻﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺰ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،وهﺮﭼﻪ دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﮔﻔﺘﻪ ﻳﺎﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺻﺮﻓﺎ ازﻧﺎﺣﻴﻪ ﺧﻮد روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺷﻴﻌﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .هﺮﺣﺪﻳﺜﯽ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ راوﻳﺎن ﺷﻴﻌﻪ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻗﺮﺁن ذﮐﺮی ازﻣﻬﺪی ﻣﻮﻋﻮد ﻧﺸﺪﻩ ،ﺑﻠﮑﻪ درهﻴﭻ اﺛﺮﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮد دوران اﻣﺎﻣﺎن ﻳﺎزدﻩ ﮔﺎﻧﻪ ﺷﻴﻌﻪ ﻧﻴﺰ ازﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،ودراﻳﻦ ﻣﻮرد هﺮﭼﻪ ﺑﺪاﻧﺎن ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﺪﺛﺎن ﺷﻴﻌﻪ ﻗﺮن ﭼﻬﺎرم هﺠﺮی ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .راوﻳﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ،ﺗﺎﺑﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ اﺳﻄﻮرﻩ اﻣﺎﻣﯽ ﺑﻨﺎم اﻣﺎم ﻏﺎﻳﺐ ﻃﺮح رﻳﺰی ﺷﻮد ﺑﺮاﻳﻦ اﺗﻔﺎق داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ اﻣﺎم ﻳﺎزدهﻢ ﭘﻴﺶ ازﺁﻧﮑﻪ درﺟﻮاﻧﯽ درﮔﺬرد ﻣﺮدی ﻋﻘﻴﻢ ﺑﻮدﻩ و اﻣﮑﺎن ﻓﺮزﻧﺪ ﺁوردن ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،و اﺳﻄﻮرﻩ ﻓﺮزﻧﺪی ﮐﻪ ﺑﻌﻠﺖ ﻋﺪم ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺟﺎﻧﯽ هﻔﺘﺎد ﺳﺎل درﻏﻴﺒﺖ ﺻﻐﺮای ﺧﻮد ازﭘﺸﺖ ﭘﺮدﻩ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻨﺎم اﺑﻮاب ﻳﺎ وﮐﻼ ﺑﺎ ﺷﻴﻌﻴﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻮدﻩ و ﺑﻌﺪ هﻢ ﺑﻪ ﻏﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮی رﻓﺘﻪ اﺳﺖ درﺳﺖ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺎی اورادرﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ ﺧﺎﻟﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا اﺻﻞ ﺑﻨﻴﺎدی دراﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻧﻴﺎ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺪون وﺟﻮد اﻣﺎم درﮔﺮدش ﺑﺎﺷﺪ .ﺣﺘﯽ درﮐﺘﺎب ﮐﺎﻓﻲ ،ﻣﻌﺘﺒﺮﺗﺮﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﺷﻴﻌﻪ ،ﮐﻪ درﺳﺖ درهﻤﺎن زﻣﺎن ﺗﺄﻟﻴﻒ ﺷﺪﻩ ،ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﻣﻬﺪی ﻣﻮﻋﻮد زادﻩ ﺷﺪ اﺛﺮی ازﺑﺎرداری درﻣﺎدر اﻳﺮاﻧﯽ او ،ﻧﺮﺟﺲ ﺧﺎﺗﻮن ،دﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد .ﺻﺪهﺎ ﺣﺪﻳﺚ” ﻣﻌﺘﺒﺮ"“ ﻏﻴﺮ ﻣﻌﺘﺒﺮ”ﮐﻪ دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ درﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ ﺗﻘﻞ ﺷﺪﻩ ،و هﻤﻪ ﻧﻘﻞ ﻗﻮﻟﻬﺎ و ﺗﻔﺴﻴﺮ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ درﮐﺘﺐ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻴﻌﻪ ازﻗﺮﺁن و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ و ﻋﻠﯽ و دﻳﮕﺮ اﺋﻤﻪ ﺑﻤﻨﻈﻮر ﺗﺜﺒﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﻄﻮرﻩ ﺑﻌﻤﻞ ﺁﻣﺪﻩ – و هﻴﭽﮑﺪام از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﻣﺪرﮐﯽ واﻗﻌﺎ اﺳﺘﻮار ﻣﺘﮑﯽ ﻧﻴﺴﺖ -ﺑﯽ اﺳﺘﺜﻨﺎ ﮐﺎر ﺧﻮد راوﻳﺎن ﺷﻴﻌﻪ اﺳﺖ وﻣﻮرد ﻗﺒﻮل روات ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺗﺴﻨﻦ ﻳﻌﻨﯽ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻋﻈﻴﻢ دﻧﻴﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻧﻴﺴﺖ . ﮔﻔﺘﮕﻮﺋﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮﺳﺮ اﺻﺎﻟﺖ”ﺗﻮﻗﻴﻌﻲ” اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﺎم دوازدهﻢ دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺑﻪ ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ”وﮐﻴﻞ”ﺧﻮد ﻋﻠﯽ ﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺳﻤﺮی ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ و ﺑﺪو ﺧﺒﺮ دادﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺰودی ﺧﻮاهﺪ ﻣﺮد وﺧﻮد اﻣﺎم ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻣﺮﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻪ ﻏﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮی ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ ،ودرﻏﻴﺎب او”راوﻳﺎن ﺣﺪﻳﺚ” وی ﺗﺎزﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﻣﺠﺪد وی ﻣﻮرد ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺷﻴﻌﻴﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد .ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻨﺪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎزی ﺑﺎ اﻣﻀﺎی اﻣﺎم ﻋﺼﺮ ،ﺣﻘﺎ ﻣﻴﺒﺎﻳﺴﺖ ﺑﺎ ﻗﺪاﺳﺘﯽ ﻧﻈﻴﺮ ﻗﺮﺁن ﺣﻔﻆ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،وﺑﺎاﻳﻦ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺗﻮﻗﻊ ﻧﻪ درﺟﺎﺋﯽ ﺿﺒﻂ ﺷﺪﻩ ،ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﭼﺸﻢ دﻳﺪﻩ و ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﺪﻋﯽ دﻳﺪن ﺁن ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و هﻤﻪ ﺁﻧﭽﻪ درﻃﻮل ﺑﻴﺶ از هﺰار ﺳﺎل درﺑﺎرﻩ ﺁن ﮔﻔﺘﻪ ﻳﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ،ﺗﻨﻬﺎ ازدوﮐﺘﺎب ﺣﺪﻳﺚ ﺷﻴﻌﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺑﻌﺪ از” ﻏﻴﺒﺖ ﮐﺒﺮاي” اﻣﺎم ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﮔﻔﺘﮕﻮی ﺳﻮم ﺑﺮﺳﺮ ﻧﺤﻮﻩ ﺗﻌﺒﻴﺮ”ﻣﺮﺟﻌﻪ ﺑﻪ راوﻳﺎن اﺣﺎدﻳﺚ” اﺳﺖ، زﻳﺮا ﮐﻪ ازﻧﻈﺮ ﺑﺴﻴﺎری از ﻣﺤﻘﻘﺎن ﺣﺘﯽ ﺑﻔﺮض ﺻﺤﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ای اﻳﻦ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻬﻴﭽﻮﺟﻪ ﻣﻌﻨﯽ زﻣﺎﻣﺪاری ﺳﻴﺎﺳﯽ اﻳﻦ راوﻳﺎن ﺣﺪﻳﺚ و ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ ﻣﻠﺖ ﻳﺎ ﺑﺮ” اﻣﺖ” اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻤﻴﺪهﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮم را دارد ﮐﻪ اﻳﻦ ﺷﻴﻌﻴﺎن ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ درﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻳﻦ راوﻳﺎن اﺣﺎدﻳﺚ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ .ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ درﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﺑﻠﮑﻪ درهﻤﻴﻦ دوران وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﻧﻴﺰﻓﻘﻬﺎی ﺻﻼﺣﻴﺘﺪارﻣﺘﻌﺪدی درﻋﻴﻦ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ اﻗﺘﻀﺎي”ﺁﻳﺖ اﻟﻬﻲ”ﺧﻮد ﺑﺮﺻﺤﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﻗﻴﻌﯽ ﺻﺤﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﺮاﻳﻦ ﻧﻴﺰ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ وﮐﺎﻟﺘﯽ ﻓﻘﻂ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺬهﺒﯽ را ﺷﺎﻣﻞ
ﺻﻔﺤﻪ 2
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﻣﻴﺸﻮدو ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺳﻴﺎﺳﯽ از ﺁن ﻣﺴﺘﻔﺎد ﻧﻤﻴﺸﻮد .ﻳﮑﯽ از ﺻﺮﻳﺢ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻈﺮاﺗﯽ ﮐﻪ دراﻳﻦ ﻣﻮرد اﺑﺮاز ﺷﺪ ،ﻧﻈﺮﻳﻪ ﮐﺎﻇﻢ ﺷﺮﻳﻌﺘﻤﺪاری ﺑﻮدﮐﻪ ازﻧﻈﺮ ﻣﺮﺟﻌﻴﺖ ﻣﺬهﺒﯽ درﻣﻘﺎﻣﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ ازروح اﻟﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻗﺮار داﺷﺖ. اﻟﺒﺘﻪ هﻴﭽﻴﮏ ازاﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ هﺎ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻧﺒﻮد ،زﻳﺮا ﻧﻈﺮ واﻗﻌﯽ اوراﺗﺄﻣﻴﻦ ﻧﻤﻴﮑﺮد ،ﺁﻧﭽﻪ وی ازدوران ﻃﻠﺒﮕﯽ ﺧﻮد درﻗﻢ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن ﺑﻮد ﮐﺴﺐ ﻗﺪرت ﺑﻮد ،ودرﺿﻤﻴﺮ ﺁﮔﺎﻩ و ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ او هﻤﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ و واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی دﻳﻨﯽ در هﻤﻴﻦ ﻗﺪرت ﻃﻠﺒﯽ ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻴﺸﺪ ،وارﺿﺎی ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻮاﺳﺘﯽ ﻃﺒﻌﺎ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗﻌﺒﻴﺮی از”ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ راوﻳﺎن ﺣﺪﻳﺚ” ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺁﻧﺎﻧﺮا ﻧﻴﺰ ﺷﺎﻣﻞ ﺷﻮد .ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ هﻤﺎن ﮐﺴﯽ ﮐﻪ دردوران ﻃﻠﺒﮕﯽ ﺧﻮد درﻣﺪرﺳﻪ ﻓﻴﻀﻴﻪ ﻗﻢ در “ﮐﺸﻒ اﻻﺳﺮار” ﺧﻮﻳﺶ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ” ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ اﺻﻮﻻ ﺧﻮاهﺎن وﻻﻳﺖ و ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﺣﺪودی ﮐﻪ ﺑﺮای ﺧﻮد ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﻓﺘﻮی وﻗﻀﺎوت و دﺧﺎﻟﺖ درﺣﻔﻆ ﻣﺎل ﺻﻐﻴﺮ و ﻗﺎﺻﺮ اﺳﺖ ،و ﺑﻴﺮون ازاﻳﻨﻬﺎ هﻴﭻ اﺳﻤﯽ ازﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻴﺴﺖ و اﺑﺪا ﻧﺎﻣﯽ ازﺁن ﻧﻤﻴﺒﺮﻧﺪ" ،ﺑﻤﺤﺾ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺎد درﺟﻬﺖ ﻣﺨﺎﻟﻒ وزﻳﺪ ،ﺑﺎﻗﺎﻃﻌﻴﺖ ﻧﻮﺷﺖ”: ﻣﻌﻨﯽ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺮدم درزﻣﺎن ﻏﻴﺒﺖ اﻣﺎم درﺗﻤﺎم اﻣﻮرﺷﺎن رﺟﻮع ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ راوﻳﺎن ﺣﺪﻳﺚ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻃﺎﻋﺖ ازﺁﻧﻬﺎ ﮐﻨﻨﺪ ،ﭼﻪ اﻣﺎم ﺁﻧﻬﺎ را ﺣﺠﺖ ﺧﻮد ﮐﺮدﻩ و ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺧﻮﻳﺶ ﻗﺮار دادﻩ اﺳﺖ ،وﺟﺎﻧﺸﻴﻦ اﻣﺎم ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ و ﺣﺠﺖ اﻣﺎم ﻋﺼﺮدر روی زﻣﻴﻦ اﺳﺖ و ﺧﺪا اﻃﺎﻋﺘﺶ را واﺟﺐ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ" .و هﻢ اودرﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﻧﻮﺷﺖ”:اﺟﺮای ﺗﻤﺎم ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﻌﻬﺪﻩ ﻓﻘﻬﺎ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﭘﺎﺳﺪاری از ﺣﺪود و ﺛﻐﻮر ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ،و ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺧﻤﺲ و زﮐﻮﻩ و ﺟﺰﻳﻪ ،و اﺟﺮای ﺣﺪود و ﻗﺼﺎص ،و ﺣﻔﻆ ﻣﺮزهﺎ و ﻧﻈﻢ ﺷﻬﺮهﺎ و هﻤﻪ” ،و ﺑﺎزﻧﻮﺷﺖ ”:ﻓﻘﻬﺎی اﺳﻼم ﺣﺠﺖ ﺑﺮﻣﺮدم هﺴﺘﻨﺪ ،هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺣﻀﺮت رﺳﻮل ﺣﺠﺖ ﺧﺪا ﺑﻮد .ﺣﺠﻪ اﷲ ﮐﺴﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ اورا ﺑﺮای اﻧﺠﺎم اﻣﻮرﻣﻘﺮرﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ و ﻓﻘﻬﺎ ﻧﻴﺰ ازﻃﺮف اﻣﺎم ﺣﺠﺖ ﺑﺮ ﻣﺮدم هﺴﺘﻨﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ هﻤﻪ اﻣﻮر وﺗﻤﺎم ﮐﺎرهﺎی ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﺎن واﮔﺬار ﺷﺪﻩ اﺳﺖ" .درﻣﻮرد ﻧﺤﻮﻩ و ﻣﻔﻬﻮم اﻳﻦ واﮔﺬاری ﻧﻴﺰ ،ﺧﻮد او ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮد ﮐﻪ“ : وﻗﺘﻴﮑﻪ ﻓﺮد ﻻﻳﻘﯽ ﮐﻪ دارای دو ﺧﺼﻠﺖ ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن و ﻋﺪاﻟﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﭙﺎ ﺧﻴﺰد و ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺣﮑﻮﻣﺖ دهﺪ ،او هﻤﺎن وﻻﻳﺘﯽ را ﮐﻪ ﺣﻀﺮت رﺳﻮل اﮐﺮم دراﻣﺮ ادارﻩ ﺟﺎﻣﻌﻪ داﺷﺖ دارا اﺳﺖ وﺑﺮهﻤﻪ ﻣﺮدم ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ از او اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻨﺪ” .ﺑﻌﺪ اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ” هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﻨﺪ اﺻﻮﻻ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺒﺎرک و ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻣﺨﺎﻟﻔﻨﺪ". ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﺟﻬﺎن ﻣﺘﺮﻗﯽ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺷﺮاﻳﻂ اﻳﺮان ﺻﻔﻮی ﻗﺮن ﺷﺎﻧﺰدهﻢ ﻧﺒﻮد ﺗﺎ ﭼﻨﻴﻦ ادﻋﺎﺋﯽ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺁﺳﺎن ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد .ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ در دوران ﺻﺪ روزﻩ ﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ ،ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﯽ ﻓﻘﻴﻪ اﻋﻈﻢ – ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﻳﮑﯽ ازﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ دﺳﺘﻮر وی اﻋﺪام ﺷﺪ ،ودﻳﮕﺮی ازﻣﻘﺎم رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮری ﺑﻤﻘﺎم ﺟﺎﺳﻮس اﺳﺘﻌﻤﺎر ﺗﻨﺰل ﻳﺎﻓﺖ و راﻩ ﻓﺮار از ﮐﺸﻮر در ﭘﻴﺶ ﮔﺮﻓﺖ ،وﺳﻮﻣﯽ از ﻣﺴﻨﺪ وزارت ﺑﻪ زﺑﺎﻟﻪ دان ﺗﺎرﻳﺦ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ – ﺑﺪو ﻓﻬﻤﺎﻧﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺟﻠﺐ اﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﯽ درداﺧﻞ و ﺑﺨﺼﻮص درﺧﺎرج اﻳﺮان ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺑﺼﻮرت ﺗﺎﮐﺘﻴﮑﯽ راﻩ ﻋﻮض ﮐﻨﺪ ودرﻣﺼﺎﺣﺒﻪ هﺎ وﮔﻔﺘﮕﻮهﺎی ﺣﻀﻮری ﺧﻮد ﺑﺮﺁن ﺿﻮاﺑﻄﯽ ﺗﮑﻴﻪ ﺑﮕﺬارد ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل و ﻋﻼﻗﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﺘﻤﺪن ﺑﺎﺷﺪ و ﻧﻪ ﺁﻧﭽﻪ واﻗﻌﺎ ﻣﻮرد ﺧﻮاﺳﺖ ﺧﻮد اوﺳﺖ .ﺑﻌﺪهﺎ اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺑﻨﯽ ﺻﺪر ﮐﻪ” اﻣﺎم ﭘﻴﺶ ازﺁﻧﮑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ اورا اﻧﮑﺎر ﮐﻨﺪ واورا ﺧﺎدم اﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺪاﻧﺪ وی را ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﻌﻨﻮی ﺧﻮد ﺷﻤﺮدﻩ ﺑﻮد ،درﮐﺘﺎب” ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺑﻪ اﻣﻴﺪ” ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺖ ”:ﭘﺮﺳﺸﻬﺎی ﻋﻤﻮم ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران و روﺷﻨﻔﮑﺮان درﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ ﮐﻼ از 19ﻣﻮرد ﺗﺠﺎوز ﻧﻤﻴﮑﺮد ،وﻗﺮار ﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺨﻬﺎی ﺁﻧﻬﺎ را ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺁﻗﺎﻳﺎن ﻳﺰدي ،ﻗﻄﺐ زادﻩ ،اﺣﻤﺪﺧﻤﻴﻨﻲ ،ﻣﻮﺳﻮی ﺧﻮﺋﻴﻨﯽ هﺎ و ﺧﻮد ﻣﻦ ﺗﻬﻴﻪ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ او درﭘﺎﺳﺦ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﺑﺮاﺳﺎس ﺁﻧﻬﺎ ﺟﻮاب ﺑﺪهﺪ .ازﻧﺎداﻧﻴﻬﺎی ﺁﻗﺎی ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮕﺮان ﻧﺒﻮدﻳﻢ ،ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻤﺎن داﺷﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺪﻟﻴﻞ هﻤﻴﻦ ﻧﺎداﻧﯽ هﺎ اﻳﺸﺎن ﺑﻌﺪا درﮐﺎرهﺎ دﺧﺎﻟﺖ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد ،اﻣﺎ واﻗﻌﻴﺖ ﺑﺨﻼف ﺗﺼﻮر ﻣﺎ از ﮐﺎر درﺁﻣﺪ".وهﻢ او ،درﺟﺎی دﻳﮕﺮ هﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ،درﺑﺎرﻩ ﮐﺘﺎب”وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ” ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻧﻘﻞ ﻗﻮل ﮐﺮد ﮐﻪ”ﻣﺎ در ﭘﺎرﻳﺲ ﮐﺘﺎب وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺁﻗﺎی ﺧﻤﻴﻨﯽ را ﮐﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ درﺳﻬﺎی او در ﻧﺠﻒ ﺑﻮد ﺧﻮاﻧﺪﻳﻢ و ﺁﻧﺮا ﺑﯽ ﻣﺤﺘﻮاﻳﺎﻓﺘﻴﻢ .ﺁﻗﺎی ﺑﻬﺸﺘﯽ ﻧﻴﺰ در ﺁن زﻣﺎن ﮐﻪ هﻨﻮز ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﯽ رژﻳﻢ ﺷﺎﻩ را ﻧﻤﯽ ﺑﺮد ،ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ درﺳﻬﺎی وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ را ﺧﻮاﻧﺪﻩ و ﺁﻧﺮا ﻣﺎﻳﻪ ﺑﯽ ﺁﺑﺮوﻳﯽ ﺷﻤﺮدﻩ ﺑﻮد”. و درﺳﺖ از هﻤﻴﻦ هﻨﮕﺎم ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻳﮏ ﺑﺎم و دو هﻮاﻳﯽ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺿﻮاﺑﻂ ﺳﻨﺘﯽ ﻣﮑﺘﺐ ﻣﺎﮐﻴﺎ وﻟﻴﺴﻢ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪ ،و رژﻳﻤﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ اوﻟﻴﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ اﷲ در روی زﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﮑﺴﺮﻩ ﺑﺮ ﺷﺎﻟﻮدﻩ دروغ ﺑﻨﻴﺎد ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪ ،ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ در ﺗﻤﺎم ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم ،ﺑﺎ ﺁن ﮐﻪ هﺮﮔﺰ دروغ و ﻓﺮﻳﺐ ﮐﻢ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ ،در هﻴﭻ ﻣﻘﻄﻊ زﻣﺎﻧﯽ و هﻴﭻ ﻣﻘﻄﻊ ﻣﮑﺎﻧﻲ ،ﻧﻤﻮﻧﻪ دﻳﮕﺮی ﻧﻤﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ در ﺁن در ﻣﺪت ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل ﺑﻪ ﻣﺮدم ﮐﺸﻮر اﺳﻼﻣﻲ ،و ﺑﻪ هﻤﻪ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم ،و ﺑﻪ هﻤﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ،و ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ،اﻳﻦ اﻧﺪازﻩ دروغ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ در ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎل وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ 3
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
* * * ﭘﻴﺶ از روزهﺎی ﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ ،روح اﷲ ﺧﻤﻴﻨﯽ در ﻣﻘﺎم ﺣﺠﺖ اﻟﺴﻼﻣﯽ در ﻗﻢ در ﮐﺸﻒ اﻻﺳﺮار ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺖ”ﻓﻘﻬﺎ و ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ هﻴﭻ وﻗﺖ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ اﺳﺎس ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻧﮑﺮدﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺴﻴﺎری از ﻋﻠﻤﺎی ﻋﺎﻟﯽ ﻣﻘﺎم ﺑﺎ ﺳﻼﻃﻴﻦ هﻤﺮاهﻴﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﮐﺮدﻧﺪ ،و ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ اﺳﻼم ﺑﺎ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﺨﺎﻟﻒ اﺳﺖ ﻧﻴﺖ ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﻴﺰی دارﻧﺪ و ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ دوﻟﺖ را ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺪﺑﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪ" .وﻟﯽ هﻤﻴﻦ ﺷﺨﺺ در ﻣﻘﺎم ﺁﻳﺖ اﷲ ﮐﺸﻒ ﮐﺮد ﮐﻪ” ﺳﻠﻄﻨﺖ اﺻﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺳﻼم ﺑﺮ ﺁن ﺧﻂ ﺑﻄﻼن ﮐﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ و ﺧﺪاوﻧﺪ اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﺳﻼﻃﻴﻦ ﮐﺎﻓﺮ ﺷﻮﻧﺪ ،ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻬﺎ و ﻋﻠﻤﺎ هﻤﻴﺸﻪ از ﺳﻼﻃﻴﻦ اﻋﺮاض ﮐﺮدﻧﺪ”. در ﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ ،در هﻔﺪﻩ ﻣﻮرد ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ در اﻳﺮان اﺳﻼﻣﯽ ﺷﺨﺼﺎ هﻴﭻ ﻧﻘﺸﯽ را در ادارﻩ اﻣﻮر ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﻧﺨﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ و رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر ﻳﺎ رهﺒﺮ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ اﻳﻔﺎی ﻧﻘﺶ ارﺷﺎدی اﮐﺘﻔﺎ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد .وﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ اﻳﺮان ،هﻢ ﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ رهﺒﺮی ﻧﺸﺴﺖ ،هﻢ ﻣﻘﺎم رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮری را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﮑﯽ از ادارات ﺗﺎﺑﻌﻪ دﻓﺘﺮ رهﺒﺮی ﮐﺮد ،هﻢ ﮐﻼﻩ ﺧﻮد ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﯽ ﮐﻞ ﻗﻮا را ﺑﺮ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺖ در ﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ ﺳﻴﺰدﻩ ﺑﺎر ﺗﺼﺮﻳﺢ ﮐﺮد ﮐﻪ دراﻳﺮان اﺳﻼﻣﯽ روﺣﺎﻧﻴﻮن ﺧﻮدﺷﺎن هﻴﭻ ﻳﮏ ا زﻣﻨﺎﺻﺐ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ را ﻋﻬﺪﻩ را ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ و ﻧﻘﺶ ﺁن ﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻘﺶ ﺧﻮد او ﺻﺮﻓﺎ ﻧﻘﺸﯽ ارﺷﺎدی ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد .وﻟﯽ در اﻳﺮان اﺳﻼﻣﯽ او ،ﻋﻤﺎﻣﻪ داران ﮐﻠﻴﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺑﺎﻻی ﺣﮑﻮﻣﺘﻲ :رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮری ،ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮی ،وزارت ،ﺳﻔﺎرت ،رﻳﺎﺳﺖ دﻳﻮان ﻋﺎﻟﯽ ﮐﺸﻮر،اﺳﺘﺎﻧﺪاري ،ﻓﺮﻣﺎﻧﺪاري ،ادارﻩ اﻣﻮرﻣﻘﻨﻨﻪ وﻗﻀﺎﺋﻴﻪ ورﺳﺎﻧﻪ هﺎی ﮔﺮوهﯽ را دراﻧﺤﺼﺎر ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ،ورهﺒﺮ ﻋﺎﻟﻴﻘﺪر اﻧﻘﻼب اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ روﺣﺎﻧﻴﻮن ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﺼﺎدر اﻣﻮر ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ دﺷﻤﻨﺎن ﺧﺪا و رﺳﻮﻟﻨﺪ و ﻣﻴﺨﻮاهﻨﺪ اﺳﻼم را ازﺑﻴﻦ ﺑﺒﺮﻧﺪ. در ﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﺒﺎر ﻗﻮل داد ﮐﻪ دوﻟﺖ اﺳﻼﻣﯽ دوﻟﺘﯽ ﮐﺎﻣﻼ دﻣﻮﮐﺮاﺗﻴﮏ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،هﻤﻪ ﻧﻬﺎدهﺎی ﻓﺸﺎر و اﺧﺘﻨﺎق در ﺁن از ﻣﻴﺎن ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ ،هﺮ ﮐﺲ ﺧﻮاهﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺧﻮدش را ﺁزاداﻧﻪ ﺑﻴﺎن ﮐﻨﺪ ،ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت و رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن در ﻧﺸﺮ هﻤﻪ واﻗﻌﻴﺎت ﺁزاد ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد ،ﺗﺸﮑﻴﻞ هﺮ ﮔﻮﻧﻪ اﺣﺰاب و اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت ﺣﺘﯽ اﺣﺰات ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﺘﯽ ﻣﺠﺎز ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ،ﺗﻤﺎم اﻗﻠﻴﺖ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺮای اﺟﺮای اداب دﻳﻨﯽ ﺧﻮد ﺁزادی ﮐﺎﻣﻞ ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ، دوﻟﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﺗﻤﺎم ﻣﻨﻄﻘﻬﺎ را ﺑﺎ ﻣﻨﻄﻖ ﺟﻮاب ﺧﻮاهﺪ داد و ﺗﻤﺎم ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﺳﺘﻨﺎد ﻣﺘﻤﻤﻢ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﻣﻄﺮح ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ ،و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺁن ﺁزادی و دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ ﺣﻘﻴﻘﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد .وﻟﯽ هﻢ او ،در هﻤﺎن ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺎﻩ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻳﺮان ،در هﻤﻴﻦ ﺑﺎرﻩ ﮔﻔﺖ ”:ﺑﻪ اﻳﻨﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ از دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﻨﺪ ﮔﻮش ﻧﺪهﻴﺪ .اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺎ اﺳﻼم ﻣﺨﺎﻟﻔﻨﺪ .هﺮ ﮐﺲ ﺟﻤﻬﻮری ﺑﺨﻮاهﺪ دﺷﻤﻦ ﻣﺎ اﺳﺖ ،هﺮ ﮐﺲ ﺻﺤﺒﺖ از ﺟﻤﻬﻮری دﻣﮑﺮاﺗﻴﮏ ﺑﮑﻨﺪ دﺷﻤﻦ اﺳﻼم اﺳﺖ .اﻳﻨﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﯽ زﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ دﻣﮑﺮاﺳﯽ ﺑﺎﺷﺪ اﻳﻨﻬﺎ ﻣﺴﻴﺮﺷﺎن ﻏﻴﺮ از ﻣﺎ اﺳﺖ .ﻣﮕﺮ ﺷﻤﺎ اﻧﻘﻼب ﮐﺮدﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺳﻮﻳﺲ ﺑﺸﻮﻳﺪ؟ ﻣﺎ ﻗﻠﻤﻬﺎی ﻣﺴﻤﻮم ﺁﻧﻬﺎﻳﯽ را ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻠﯽ و دﻣﮑﺮاﺗﻴﮏ و اﻳﻨﻬﺎ را ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﻴﻢ .ﺑﻪ اﻳﻦ روﺷﻨﻔﮑﺮان هﺸﺪار ﻣﻴﺪهﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ از ﻓﻀﻮﻟﯽ دﺳﺖ ﺑﺮﻧﺪارﻧﺪ ﺳﺮﮐﻮب ﺧﻮاهﻴﺪ ﺷﺪ ”. در ﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ ﺑﺎرهﺎ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ”:د رﺣﮑﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺎ از ﻧﻈﺮ ﺣﻘﻮق اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻣﻴﺎن زن و ﻣﺮد ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد زﻧﻬﺎ در ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ در ﻧﻮع ﭘﻮﺷﺶ ﺧﻮد ،ﻧﻮع ﺗﺤﺼﻴﻼت ﺧﻮد ،ﻧﻮع ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺧﻮد ﮐﺎﻣﻼ ﺁزاد ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد ،ﺑﻪ هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﺮدهﺎ ﺁزادﻧﺪ" ،و در” ﺣﮑﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﻲ”او زﻧﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺻﻴﻐﻪ هﺎ ﺑﻪ درون ﭼﺎدر ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻧﺪ ،و اﻋﻼم ﺷﺪ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﺷﺮﻋﯽ زﻧﺎن ﺑﺎﻳﺪ از ﺗﻔﮑﺮهﺎی ﺳﻨﺘﯽ در ﻣﻮرد ﺣﻘﻮق زن و ﻣﺮد ﭘﺮهﻴﺰ ﮐﻨﻨﺪ ،زﻳﺮا اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ روﺣﺎﻧﻴﻮن و ﺁﮔﺎهﺎن ﻣﺬهﺒﯽ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎ ،و” ﮔﺸﻮدن ﻣﺒﺤﺜﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺣﻘﻮق زن ﻳﮏ ﭘﺪﻳﺪﻩ ﻏﺮﺑﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﻳﮏ ﺑﻴﻨﺶ ﻏﻴﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪی و ﻧﺸﺎﻧﯽ از ﻳﮏ ﺑﻴﻤﺎری ﻏﺮب زدﮔﯽ اﺳﺖ ”،و وﻗﺘﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺁﻳﺖ اﷲ ﻣﻮﺳﻮی اردﺑﻴﻠﯽ رﺋﻴﺲ دﻳﻮان ﻋﺎﻟﯽ ﮐﺸﻮر و ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺎﻳﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺟﻊ ﻗﻀﺎﺋﯽ ﺟﻤﻬﻮری در ﺧﻄﺒﻪ ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ ﮐﻪ” وﻇﻴﻔﻪ زن در اﺳﻼم اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻨﻴﺰ ﻣﺮد ﺑﺎﺷﺪ”ﻣﻮرد اﻋﺘﺮاض ﺧﺎﻧﻢ ﮔﻮهﺮاﻟﺸﺮﻳﻌﻪ دﺧﺘﺮ ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﺷﻬﻴﺪ دﺳﺘﻐﻴﺐ ﺷﻴﺮازی و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ،ﻣﻘﺎم ﻋﺎﻟﯽ ﻗﻀﺎﺋﯽ ﺟﻮاب داد ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ دﻗﻴﻘﺎ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﻼم اﺳﺖ و ﺟﺎی ﻋﺬر ﺧﻮاهﯽ ﻧﺪارد! در ﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ ،ﻣﺪﻋﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻄﺎﻟﺒﻪ ﺣﻘﻮق اوﻟﻴﻪ ﺑﺸﺮ را در اﻳﺮان دارد و ﭼﻴﺰی ﺑﺠﺰ اﺟﺮای دﻗﻴﻖ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاهﺪ ،وﻟﯽ هﻢ او در هﻤﺎن ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روزهﺎی ﺑﺎزﮔﺸﺖ ،در ﻓﻴﻀﻴﻪ ﻗﻢ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ را ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺘﮑﺒﺎر داﻧﺴﺖ و ادﻋﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖ از ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻋﻤﺎل اﺳﺘﻌﻤﺎل هﺴﺘﻨﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ 4
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
در ﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ ﻗﻮل داد ﮐﻪ در ﺣﮑﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﯽ هﺮ ﻓﺮدی در دادن ﻳﺎ ﻧﺪادن رای ﺁزاد ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد و رای او هﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺤﺘﺮم ﺷﻤﺮدﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ .وﻟﯽ هﻢ او در ﻓﺮدای رﻓﺮاﻧﺪوم ﻓﺮوردﻳﻦ 1358اﺧﺘﺎر ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎﻳﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ رای ﻧﺪادﻧﺪ ﻳﺎ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت را ﺗﺤﺮﻳﻢ ﮐﺮدﻧﺪ ﻣﻨﺎﻓﻖ ﻣﯽ داﻧﻴﻢ و ﻃﻮری ﺳﺮﮐﻮﺑﺸﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ از اﻳﻦ ﺟﺮﺛﻮﻣﻪ هﺎی ﻓﺴﺎد اﺛﺮی ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪ .در ﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ در اﻳﺮان اﺳﻼﻣﯽ ﺣﻘﻮق هﺮ ﻣﺘﻬﻤﯽ در ﺟﺮﻳﺎن دادرﺳﯽ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ رﻋﺎﻳﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و اﻣﮑﺎﻧﺎت ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ از هﺮ ﺟﻬﺖ ﺑﺮای او ﻓﺮاهﻢ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد .وﻟﯽ در ﺗﻬﺮان هﻤﻴﻦ ﻣﺪاﻓﻊ ﻋﺪاﻟﺖ ﻓﺘﻮا داد ﮐﻪ” اﻳﻨﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ در ﺑﺎزداﺷﺖ هﺴﺘﻨﺪ ) ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻋﺎﻟﯽ رﺗﺒﻪ رژﻳﻢ ﭘﻴﺸﻴﻦ( ﻣﺘﻬﻢ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺠﺮﻣﻨﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻘﻂ هﻮﻳﺘﺸﺎن را ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﮐﺸﺖ .اﺻﻼ اﺣﺘﻴﺎﺟﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖ و هﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﺮﺣﻤﯽ هﻢ در ﺑﺎرﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮرد ﻧﺪارد .ﻣﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﺠﺮم اﺻﻮﻻ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻧﺪارد و ﺑﺎﻳﺪ او را ﮐﺸﺖ”. ................................................................................................................................. در هﻤﺎن روزهﺎﻳﯽ ﮐﻪ”ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ” ﺑﻪ ﻃﻮر ﭘﻴﮕﻴﺮ روزﻧﺎﻣﻪ هﺎ و رادﻳﻮهﺎ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻬﺎی ﺟﻬﺎن در ﺑﺎرﻩ ﺗﻌﻬﺪ ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ رﻋﺎﻳﺖ دﻣﮑﺮاﺳﯽ و ﺁزادی و ﻋﺪاﻟﺖ و ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻗﻮل ﺷﺮف ﻣﻴﺪاد ،ﺑﺴﻴﺎری از ﺑﺰرﮔﻮاران روﺷﻨﻔﮑﺮ و واﻗﻊ ﺑﻴﻦ ﮐﺸﻮرهﺎی ﺻﺎﺣﺐ اﻳﻦ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻬﺎ و رادﻳﻮهﺎ و روزﻧﺎﻣﻪ هﺎ ﺑﻪ ﺻﺪهﺎ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺮدم اﻳﻦ ﮐﺸﻮرهﺎ ﺑﺎ هﻤﻴﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻗﻮل ﺷﺮف ﻣﻴﺪادﻧﺪ ﮐﻪ د ر ﺻﺤﺖ ﮔﻔﺘﻪ هﺎی ﺁﻳﺖ اﷲ ﺗﺮدﻳﺪی ﻧﻤﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺮد. ﺁﻧﺪرﻳﻮ ﻳﺎﻧﮓ ،رﺋﻴﺲ هﻴﺌﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﯽ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ درﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺷﺨﺼﯽ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﮐﺎرﺗﺮ ،اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﻴﺪاد ﮐﻪ: “ﻧﻬﻀﺖ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺁﻣﻮزﺷﯽ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻮﺟﻮد ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ و از ﺁن ﻧﻴﺰ اﻟﻬﺎم ﻣﯽ ﮔﻴﺮد .ﭼﻴﺰی ﮐﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻢ ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﮕﻮﻳﻢ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁرﻣﺎﻧﻬﺎی اﻧﻘﻼب اﻳﺮان هﻤﺎن ارﻣﺎﻧﻬﺎی ﻧﻬﻀﺘﻬﺎی ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ اﺳﺖ .وﻗﺘﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻧﻘﻼب ﺟﺎ ﺑﻴﻔﺘﺪ هﻤﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن در ﺧﻮاهﻨﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻳﮑﯽ از ﻗﺪﻳﺴﺎن ﻋﺼﺮ ﻣﺎ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ". و رﻳﺠﺎرد ﻓﺎﻟﮏ ،اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎﻩ و ﮐﺎرﺷﻨﺎس ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ و ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﻲ ،در روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﻴﻮﻳﻮرک ﺗﺎﻳﻤﺰ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺖ”:ﺑﺴﻴﺎرﻧﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ از اﻳﻦ اﻧﻘﻼب ﺑﻪ ﻋﻨﻮان زﻳﺒﺎﺗﺮﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ ﻟﺤﻈﻪ اﺳﻼم ﻧﺎم ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ،زﻳﺮا اﻳﻦ اﻧﻘﻼﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺗﺎزﻩ ای را از ﻳﮏ اﻧﻘﻼب ﺻﻠﺢ ﺟﻮﻳﺎﻧﻪ و ﺑﯽ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی اراﺋﻪ ﮐﻨﺪ و در ﺁﻳﻨﺪ ﻩ ﻧﻴﺰ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺧﻮاهﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻧﻤﻮﻧﻪ ای از ﻳﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﺎﻣﻼ اﻧﺴﺎﻧﻲ ،ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﺎ هﻢ ﺑﺪان اﺣﺘﻴﺎج ﻣﺒﺮم دارﻳﻢ، ﺑﻪ ﮐﺸﻮرهﺎی ﺟﻬﺎن ﺳﻮم ﻋﺮﺿﻪ دارد". و رﻳﭽﺎرد ﮐﺎﺗﻢ اﺳﺘﺎد دﻳﮕﺮ داﻧﺸﮕﺎﻩ و ﻣﺸﺎور ﻣﻤﺘﺎز وزارت اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻪ اﻣﺮﻳﮑﺎ ،ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﻴﺖ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ”:ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻢ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﺪهﻢ ﮐﻪ ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺑﻪ هﻴﭻ وﺟﻪ ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻴﺴﺖ ،و ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﻪ ﺣﺠﺮﻩ درس ﺧﻮدش ﺑﺎز ﺧﻮاهﺪ ﮔﺸﺖ”. و وﻳﻠﻴﺎم ﺳﺎﻟﻴﻮان ،ﺳﻔﻴﺮ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪﻩ در اﻳﺮان و ﻣﺴﺌﻮل ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺴﻴﺎری از اﺷﺘﺒﺎهﺎت ﻓﺎﺟﻌﻪ اﻧﮕﻴﺰ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ ای اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ،ﺑﻪ دوﻟﺖ ﺧﻮد ﮔﺰارش ﻣﻴﺪاد ﮐﻪ”ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ اﻳﻔﺎی ﻧﻘﺸﯽ را هﻤﺎﻧﻨﺪ ﻧﻘﺶ ﮔﺎﻧﺪی ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺮﻗﺮاری ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﺸﮑﻴﻞ رژﻳﻤﯽ ﺑﺎ ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﺴﻴﺎر ﻗﻮی ﻏﺮﺑﮕﺮاﻳﺎﻧﻪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ". و در هﻤﺎن ﮔﺮم ﮔﺮم ،ﺑﺎﻧﻮی ﺟﺪﻳﺪ اﻻﺳﻼم اﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ،ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻧﻴﺰ ،در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ای ﭘﺮ ﺳﺮ و ﺻﺪا ﺑﺎ ﻣﺠﻠﻪ اﺳﻼﻣﯽ زن روز ﺟﺎی ﺗﺮدﻳﺪی ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮔﺬاﺷﺖ ﮐﻪ “ :اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ اﺻﻼ ﻳﮏ ﻣﻌﺠﺰﻩ اﺳﺖ .رهﺒﺮی ﻣﺎﻧﻨﺪ او در ﺗﻤﺎم ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺒﻮدﻩ اﺳﺖ و ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از اﻳﻦ هﻢ ﭘﻴﺪا ﺷﻮد”.در اواﻳﻞ ﻗﺮن ﻣﺎ William Yeats ،ﺷﺎﻋﺮ ﻧﺎﻣﯽ اﻳﺮﻟﻨﺪی و ﺑﺮﻧﺪﻩ ﺟﺎﻳﺰﻩ ادﺑﯽ ﻧﻮﺑﻞ ﺳﺎل ،1923ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد “ :وﻗﺘﯽ ﮐﻪ روﺷﻨﻔﮑﺮان ﭼﻴﺮﻩ دﺳﺖ ﮐﺎرﺷﺎن را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ اﻧﺠﺎم دادﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮدﻣﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﻮﻳﺶ را از ﺑﺎورهﺎی دﻳﺮﻳﻨﻪ ﺧﻮد ﺟﺪا ﮐﻨﻨﺪ و دﻟﻬﺎی ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ را از ﮐﻴﻨﻪ و ﻧﻔﺮت ﺑﻴﺎﮐﻨﻨﺪ .ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ وﺣﯽ ﺟﺪﻳﺪی در اﺳﺘﺎﻧﻪ ﻧﺰول اﺳﺖ و ﭼﻴﺰی ﺑﻪ ﻇﻬﻮر ﻳﮏ ﻣﺴﻴﺢ ﺗﺎزﻩ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ”.و در هﻤﻴﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎی ﺧﻮد ﻣﺎﻧﻴﺰ Regis Debrayﻣﺘﻔﮑﺮ ﭼﭙﮕﺮای ﻓﺮاﻧﺴﻮی ﮐﻤﺎﺑﻴﺶ در هﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ درﻣﺎهﻨﺎﻣﻪ ﻣﻌﺮوف ﻟﻮﻣﻮﻧﺪ دﻳﭙﻠﻮﻣﺎﺗﻴﮏ ﻧﻮﺷﺖ“ :درﺳﻬﺎی اﺧﻼﻗﯽ ﮐﻪ
ﺻﻔﺤﻪ 5
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﺑﺴﻴﺎری از ﺑﺰرﮔﺎن ﺟﻬﺎن ﻣﺎ در اﻳﻔﺎی رﺳﺎﻟﺘﯽ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺟﻬﺎن ﺳﻮم ﻣﻴﺪهﻨﺪ ﺷﺒﺎهﺖ ﺑﻪ ﮔﻠﻬﺎﻳﯽ دارد ﮐﻪ درﮔﻮرﺳﺘﺎﻧﻬﺎ ﻣﯽ روﻳﻨﺪ ،زﻳﺮا ﺑﻪ هﺮ ﺣﺎل وﺟﺪان ﻣﺴﻴﺤﯽ اﻗﺘﻀﺎ دارد ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از اﻋﺪام ﻣﺤﮑﻮﻣﻴﻦ ﺑﻪ ﻣﺮگ ﮐﺸﻴﺸﯽ ﺑﺮای ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﻨﺪ”. هﻢ ﺻﺪاﻗﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﻳﮏ”اﻧﻘﻼب ﺻﻠﺤﺠﻮﻳﺎﻧﻪ و ﺑﯽ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰي”ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ زﻳﺒﺎﺗﺮﻳﻦ ﻟﺤﻈﺎت ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم ﺑﺎﺷﺪ ،و هﻢ روش ﮔﺎﻧﺪی وار رهﺒﺮ اﻳﻦ اﻧﻘﻼب ،درﺳﺖ در هﻤﺎن روزهﺎ در ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻬﺎ و ﻣﻴﺪاﻧﻬﺎی ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ و ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎی اﻳﺮان ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ .ﮔﺰارش ﻣﺒﺴﻮﻃﯽ از ﺁﻧﺮا در ﮐﺘﺎب”ﺗﺎﮐﺘﻴﮑﻬﺎ و ﺗﮑﻨﻴﮑﻬﺎی اﻧﻘﻼب ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﺤﺴﻦ رﺿﺎﺋﯽ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﭙﺎﻩ ﭘﺎﺳﺪاران ﻣﻴﺘﻮان ﺧﻮاﻧﺪ ...":اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﺗﮑﻨﻴﮏ رﻧﮓ ﮐﺮدن ﻟﺒﺎﺳﻬﺎی اﻓﺮاد ﻣﻌﻴﻦ ﺑﺎ ﺟﻮهﺮ ﻗﺮﻣﺰ ﻳﺎ ﺧﻮد ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻳﺠﺎد ﺟﻨﻮن ﺧﻮن ﮐﻪ در ﺗﺤﺮﻳﮏ اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت اﺛﺮی ﻣﻌﺠﺰﻩ اﺳﺎ دارد، ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﻤﺎﺷﺘﻦ ﺷﻴﻮن ﮐﻨﺎن ﺣﺮﻓﻪ ای زن و ﻣﺮد در ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎ ﺑﺮای ﺟﻠﺐ ﺗﻮﺟﻪ وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﯽ ﻳﻌﻨﯽ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺧﺎرﺟﯽ و رادﻳﻮهﺎ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻬﺎ و ﺧﺒﺮﮔﺰارﻳﻬﺎ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد هﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﻪ دﻓﻌﺎﺗﯽ هﺮ ﭼﻪ زﻳﺎدﺗﺮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎ ﺁوردﻩ ﺷﻮﻧﺪ ،و ﺑﻮﺟﻮد ﺁوردن اﻳﻦ اﺣﺴﺎس ﮐﻪ اﺧﺘﻨﺎق دوﻟﺘﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺪﻳﺪ و ﺷﻤﺎر ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺁن ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد ﺑﻮد ﻩ اﺳﺖ ،اﺳﺘﻔﺎدﻩ وﺳﻴﻊ از ﺗﮑﻨﻴﮏ” ﺗﺎﺑﻮت”از راﻩ ﺗﺮﺗﻴﺐ دادن ﻣﺮاﺳﻢ ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ ﺗﺸﻴﻴﻊ ﺟﻨﺎزﻩ ﺷﻬﺪا ،ﺟﺎ دادن ﻳﮏ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ اﺧﻮﻧﺪ و ﺻﻔﻮف ﻣﻘﺪم ﺗﻈﺎهﺮات ﺑﺮای ﻧﺸﺎن دادن ﻧﻘﺶ رهﺒﺮی روﺣﺎﻧﻴﺖ در اﻧﻘﻼب”... ﮐﺎرﮔﺮدان اﻳﻦ اﻧﻘﻼب” اﺳﻼﻣﻲ"ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎزی هﻢ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﻌﺪ از ﭘﻴﺮوزی اﻧﻘﻼب ﻣﻘﺎم ﺳﺮﻟﺸﮕﺮی ﻳﺎﻓﺖ ،ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ” اﻳﻦ ﺷﻴﻮﻩ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﺎدراﻧﻘﻼب اﻳﺮان ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﺑﻄﻮری ﻧﺘﺎﻳﺞ رﺿﺎﻳﺖ ﺑﺨﺶ ﺑﺒﺎر ﺁورد ﮐﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ در ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺳﺎﻳﺮ اﻧﻘﻼﺑﺎت ﮐﺸﻮرهﺎی اﺳﻼﻣﯽ و ﺣﺘﯽ درﺗﻤﺎم دﻧﻴﺎ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد". ﻳﮑﯽ از ﻓﺠﻴﻊ ﺗﺮﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺎت هﻤﻪ ﺗﺎرﻳﺦ اﻧﻘﻼﺑﻬﺎ و ﻣﺒﺎرزات ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺟﻬﺎن ،درهﻤﻴﻦ راﺳﺘﺎ و ﺑﺎهﻤﻴﻦ ﻃﺮز ﻓﮑﺮ، درﮔﺮﻣﺎ ﮔﺮم ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎی اﻧﻘﻼﺑﯽ درﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺳﺎل 1357ﺑﻮﻗﻮع ﭘﻴﻮﺳﺖ ،وﺁن ﻣﺎﺟﺮای ﺣﺮﻳﻖ ﺳﻴﻨﻤﺎ رﮐﺲ ﺁﺑﺎدان ﺑﻮد ﮐﻪ درﺁن ﺑﻴﺸﺘﺮ ازﭼﻬﺎرﺻﺪ زن و ﻣﺮد و ﮐﻮدک درﺳﺎﻟﻦ اﻳﻦ ﺳﻴﻨﻤﺎ زﻧﺪﻩ زﻧﺪﻩ درﺁﺗﺶ ﺳﻮﺧﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا درهﺎی ﺳﻴﻨﻤﺎ ﻃﺒﻖ ﻧﻘﺸﻪ ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ واز ﺑﻴﺮون ﻗﻔﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد وﺳﻴﻤﻬﺎی ﺗﻠﻔﻦ ﻧﻴﺰ ازﺧﺎرج ﻗﻄﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. دﺳﺘﮕﺎهﻬﺎی ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﯽ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ درداﺧﻞ ﮐﺸﻮر ،ﺑﺎ ﭘﻮﻟﻬﺎی ﺑﻴﺤﺴﺎب ﮐﻪ ازﺑﺎزارﻳﺎن و ازدﻳﮕﺮ ﻣﺮاﺟﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ داﺧﻠﯽ و ﺧﺎرﺟﯽ دراﺧﺘﻴﺎر داﺷﺘﻨﺪ ازاﻣﺎم ﺣﺎﺿﺮ روﻧﻮﺷﺘﯽ ازاﻣﺎم ﻏﺎﻳﺐ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ .ﭼﻨﺪ روز ﭘﻴﺶ ازﺁﻧﮑﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺑﺎ ﭘﺮواز ﻣﺨﺼﻮص هﻮاﭘﻴﻤﺎی ارﻓﺮاﻧﺲ ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﺎزﮔﺮدد ،روزﻧﺎﻣﻪ ﺟﻨﺒﺶ ،ﺟﺎرﭼﯽ اﻧﻘﻼب، درﺻﻔﺤﻪ اول ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺖ: "اﻣﺎم ﻣﯽ ﺁﻳﺪ .ﺑﺎﺻﺪای ﻧﻮح ،ﺑﺎﻃﻴﻠﺴﺎن اﺑﺮاهﻴﻢ ،ﺑﺎﻋﺼﺎی ﻣﻮﺳﻲ ،ﺑﺎ هﻴﺄت ﻋﻴﺴﻲ ،ﺑﺎﮐﺘﺎب ﻣﺤﻤﺪ ،و دﺷﺘﻬﺎی ﺳﺮخ ﺷﻘﺎﻳﻖ را ﻣﻴﭙﻴﻤﺎﻳﺪ ،وﺧﻄﺒﻪ رهﺎﺋﯽ اﻧﺴﺎن را ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻴﮑﻨﺪ .وﻗﺘﯽ ﮐﻪ اﻣﺎم ﺑﻴﺎﻳﺪ ،دﻳﮕﺮ ﮐﺴﯽ دروغ ﻧﻤﻴﮕﻮﻳﺪ، دﻳﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﻗﻔﻞ هﻢ ﻧﻤﻴﺰﻧﺪ ،دﻳﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﺟﮕﺰاران ﺑﺎﺟﯽ ﻧﻤﻴﺪهﺪ ،ﻣﺮدم ﺑﺮادر هﻢ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ وﻧﺎن ﺷﺎدﻳﺸﺎن راﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﻋﺪل و ﺻﺪاﻗﺖ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ .دﻳﮕﺮ ﺻﻔﯽ درﮐﺎر ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد :ﺻﻔﻬﺎی ﻧﺎن و ﮔﻮﺷﺖ، ﺻﻔﻬﺎ ی ﻧﻔﺖ و ﺑﻨﺰﻳﻦ ،ﺻﻔﻬﺎی ﻣﺎﻟﻴﺎت ،ﺻﻔﻬﺎی ﻧﺎﻣﻨﻮﻳﺴﯽ ﺑﺮای اﺳﺘﻌﻤﺎر ،و ﺻﺒﺢ ﺑﻴﺪاری و ﺑﻬﺎر ﺁزادی ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻴﺰﻧﺪ .ﺑﺎﻳﺪ اﻣﺎم ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺣﻖ ﺑﺠﺎی ﺧﻮد ﺑﻨﺸﻴﻨﺪ و ﺑﺎﻃﻞ و ﺟﻨﺎﻳﺖ و ﻧﻔﺮت درروزﮔﺎر ﻧﻤﺎﻧﺪ .اﻳﻦ را ﻣﻦ ازﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﻴﮕﻮﻳﻢ ،درﺳﻮرﻩ ﻣﺒﺎرک اﺳﺮی”. ﺻﺎﺣﺐ ﻃﻴﻠﺴﺎن و ﻋﺼﺎ و ﮐﺘﺎب ،ﺧﻮد درهﻤﺎن هﻔﺘﻪ هﺎی اول ﺑﺎزﮔﺸﺖ ازهﻤﻪ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﺎن ﭼﺸﻢ ﺑﺮاﻩ ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ: "ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﺨﻮش ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻣﺴﮑﻦ ﻣﻴﺴﺎزﻳﻢ ،ﺁب و ﺑﺮق را ﺑﺮای ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﻣﺠﺎﻧﯽ ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ، اﺗﻮﺑﻮس راﺑﺮای ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﻣﺠﺎﻧﯽ ﮐﻨﻴﻢ .اﻟﺒﺘﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ را ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ،اﻣﺎ دﻟﺨﻮش ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﻘﺪار ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ .ﻣﺎ هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ دﻧﻴﺎﻳﺘﺎن را ﺁﺑﺎد ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﺁﺧﺮﺗﺘﺎن را هﻢ ﺁﺑﺎد ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ”.و اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ از ﺁن ،ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺖ ﺁﻏﺎز ﺳﺎل ﻧﻮ، اﻋﻼﻣﻴﻪ داد ﮐﻪ "ﺑﺰودی هﻤﻪ ﻣﺮدم اﻳﺮان ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺎﻧﻪ و ﻣﺴﮑﻦ ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ”. اﻟﺒﺘﻪ روزهﺎ و هﻔﺘﻪ هﺎ و ﻣﺎهﻬﺎ ﮔﺬﺷﺖ ،و ﻧﻪ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﯽ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺴﮑﻦ ﺷﺪ ،ﻧﻪ ﺁب و ﺑﺮﻗﯽ ﻣﺠﺎﻧﯽ ﺷﺪ ،ﻧﻪ ﻧﻔﺘﯽ ﺑﻪ راﻳﮕﺎن ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﺤﻮﻳﻞ دادﻩ ﺷﺪ ،ﻧﻪ اﺗﻮﺑﻮﺳﯽ ﺑﺮای ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ ﻣﺠﺎﻧﯽ ﺷﺪ .درﻋﻮض هﻢ” ﺻﻔﻬﺎی ﻧﺎن وﮔﻮﺷﺖ”وهﻢ”ﺻﻔﻬﺎی ﻧﻔﺖ و ﺑﻨﺰﻳﻦ” ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺮ ﺷﺪ ،و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻬﺎی ﺧﺎﻧﻪ و ﻧﻘﻠﻴﻪ و ﭘﻮﺷﺎک ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻬﺎی
ﺻﻔﺤﻪ 6
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﺿﺮورﻳﺎت روزﻣﺮﻩ زﻧﺪﮔﯽ درﻣﻘﻴﺎس ﻧﺠﻮﻣﯽ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ .ووﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﺎرهﺎ ﺑﻪ اﺳﺘﺨﻮان رﺳﻴﺪ .هﻤﻴﻦ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﻴﻦ از هﻤﻴﻦ اﻣﺎم ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ" :هﯽ ﻣﻴﮕﻮﺋﻴﺪ ﮔﺮاﻧﯽ اﺳﺖ .هﯽ ﻣﻴﮕﻮﺋﻴﺪ ﮐﻤﺒﻮد اﺳﺖ .هﺴﺖ ﮐﻪ هﺴﺖ . ﺑﻴﺎﺋﻴﻢ ﻧﻮاﻣﻴﺲ ﺧﻮدﻣﺎن را ،اﺳﻼم ﺧﻮدﻣﺎن را ،ﺑﺨﻄﺮ ﺑﻴﻨﺪازﻳﻢ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﮔﺮان اﺳﺖ و ﻣﻴﻮﻩ ﮔﺮان اﺳﺖ و ﻣﺮدم ﻧﺎزاﺿﯽ هﺴﺘﻨﺪ؟ ﺑﻴﺎﺋﻴﻢ وهﻤﻪ زﺣﻤﺘﻬﺎی اﻧﺒﻴﺎء ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم را ﺑﺒﺎد ﻓﻨﺎ ﺑﺪهﻴﻢ؟ ﭼﺮا ﺁدم ﻧﻤﻴﺸﻮﻳﺪ؟”ودرﭘﻴﺎم ﺳﺎﻟﮕﺮد ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ ﺳﺎل ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ،اﻳﻦ هﺸﺪار را درﻳﺎﻓﺖ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ “ :ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻋﻨﺎﻳﺎت ﺧﺎﺻﻪ ﻏﻴﺒﻴﻪ ﺧﻮدش را ﺑﺮﺷﻤﺎ ارزاﻧﯽ ﻓﺮﻣﻮدﻩ .اﮔﺮ از وﺿﻌﯽ ﮐﻪ اﻻن دارﻳﺪ ﺷﮑﺮ ﮔﺰار ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ ﺧﻮف ﺁن را دارم ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻗﻬﺎر ﺑﺮﺷﻤﺎ ﻏﻀﺐ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ و ﺧﺪای ﻧﺨﻮاﺳﺘﻪ ﺗﺮ و ﺧﺸﮏ را ﺑﺎهﻢ ﺑﺴﻮزاﻧﺪ و راﻩ ﮔﺮﻳﺰی هﻢ ﺑﺮاﻳﺘﺎن ﻧﺒﺎﺷﺪ". ................................................................................................................................. ﺳﺮﻳﺎل ﺗﮑﺮاری وﻋﺪﻩ و دروغ ،در دوران ﭘﺲ از ﻧﻮﻓﻞ ﻟﻮﺷﺎﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ هﻤﺎن ﺁهﻨﮓ ﭘﻴﺸﻴﻦ اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ .در دوازدهﻢ ﻓﺮوردﻳﻦ ﻣﺎﻩ ،1358ﭘﺲ از رﻓﺮاﻧﺪوم ﻋﺠﻴﺐ و ﻏﺮﻳﺒﯽ ﮐﻪ در ان ﺑﺮای ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎر در ﺟﻬﺎن از ﻣﺮدم ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ رژﻳﻤﯽ رای ﺑﺪهﻨﺪ ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ ﻣﺸﺨﺼﺎت و ﻣﺮام ﻧﺎﻣﻪ و هﺪف هﺎی ﺁن هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ اﻃﻼﻋﯽ ﺑﺪاﻧﺎن دادﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮد ،رهﺒﺮ اﻧﻘﻼب در ﭘﻴﺎم رادﻳﻮی ﺧﻮد از ﻣﻠﺖ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ” اﮐﻨﻮن ﺑﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدن ﻃﺒﻘﻪ ﻓﺎﺿﻠﻪ و اﻣﻨﺎی ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﻮﺳﺴﺎن ،ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﯽ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ را ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺑﺮﺳﺎﻧﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ وﻇﻴﻔﻪ ﺷﺮﻋﯽ اﺳﺖ" ،وﻟﯽ هﻤﻴﻦ رهﺒﺮ ،در ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﻮﺳﺴﺎن دﺑﻪ درﺁورد و ﻣﺠﻠﺲ ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺒﺮﮔﺎن را ﮐﻪ ﺻﺮﻓﺎ از ﻋﻤﺎﻣﻪ داران دﺳﺘﭽﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺧﻮد او ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺁن ﮐﺮد و اﻳﻦ ﺑﺎر رای دادن ﺑﻪ اﻳﻦ ﻳﮑﯽ را ﻓﺮﻳﻀﻪ ﺷﺮﻋﯽ داﻧﺴﺖ و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺤﮑﻢ ﮐﺎری در ﻣﺠﻠﺲ ﻣﻌﺎرﻓﻪ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن هﻤﻴﻦ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺒﺮﮔﺎن ،هﺸﺪار داد ﮐﻪ“ :ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﻴﺎل ﺧﻮدﺷﺎن روﺷﻨﻔﮑﺮ هﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺠﻠﺲ ﻣﻮﺳﺴﺎن ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ و ﺑﺎ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺒﺮﮔﺎن ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ اﺳﺎﺳﺎ ﺑﺎ اﺳﻼم ﻣﺨﺎﻟﻔﻨﺪ و ﻣﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺻﻮرت ﻋﻤﻞ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد". در ﭘﻴﺎم رادﻳﻮﻳﯽ ﺳﺎﻟﺮوز ﭘﻴﺮوزی اﻧﻘﻼب ،اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ هﺮ ﻗﻴﻤﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ اﻧﻘﻼب ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ هﻤﻪ ﻣﻤﺎﻟﮏ اﺳﻼﻣﯽ ﺻﺎدر ﮐﻨﻴﻢ ،وﻟﯽ هﻢ او ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﺴﺎل در ﭘﻴﺎم رادﻳﻮﻳﯽ دﻳﮕﺮی اﻃﻤﻴﻨﺎن داد ﮐﻪ ﻣﺎ ﻗﺼﺪ ﺻﺪور اﻧﻘﻼب ﺧﻮد را ﻧﺪارﻳﻢ و اﻳﻦ ﺷﺎﻳﻌﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ دﺷﻤﻨﺎن ﻣﺎ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ اﻧﺪ. در ﻣﻨﺸﻮری هﺸﺖ ﻣﺎدﻩ ای در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺳﺎل 1361ﻓﺘﻮا داد ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺣﻖ ﻧﺪارد ﺑﺮ دﻳﮕﺮان ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ ﮐﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻗﺮﺁن ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﯽ از اهﻞ اﻳﻤﺎن ﺑﺮ ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ ﻧﮑﻨﻨﺪ ،وﻟﯽ هﻢ او در ﭘﺎﺋﻴﺰ هﻤﺎن ﺳﺎل ﺑﻪ”داﻧﺶ ﺁﻣﻮزان ﻋﺰﻳﺰ”ﭘﻴﺎم ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻤﻴﻦ ﺧﻮد را زﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ و اﻧﺤﺮاﻓﺎت اﻧﻬﺎ را ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻮﻻن اﻣﻨﻴﺘﯽ ﮔﺰارش دهﻨﺪ ،و از ﻣﻌﻠﻤﺎن ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺎرهﺎی ﻣﺸﮑﻮک ﺷﺎﮔﺮدان ﺧﻮد و اوﻟﻴﺎی ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﻣﺴﺌﻮﻻن ﮔﺰارش ﮐﻨﻨﺪ. در ﭘﻴﺎم رادﻳﻮﻳﯽ دوﻣﻴﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮد اﻧﻘﻼب ﮔﻔﺖ”:ﺣﻖ رای دادن ﺑﺮای هﻤﻪ اﺣﺎد و اﻓﺮاد ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ وﺟﻮد دارد .ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻈﺎﻣﻴﺎن از ﺣﻖ دﺧﺎﻟﺖ در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﻤﻨﻮع ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ اﻳﻨﻬﺎ از دورﻩ ﻃﺎﻏﻮت اﺳﺖ”، وﻟﯽ هﻢ او ﺗﻨﻬﺎ دو ﺳﺎل ﺑﻌﺪ در ﻣﺮاﺳﻢ ﺳﺎﻟﺮوز ﺗﻮﻟﺪ اﻣﺎم هﺸﺘﻢ اﻇﻬﺎر داﺷﺖ ”:ﺑﺮای ﻧﻈﺎﻣﻴﻬﺎ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ وارد ﺑﺸﻮﻧﺪ در ﺳﻴﺎﺳﺖ .او ن ﻃﺮﻓﺪار ﻳﮑﻲ ،اون ﻃﺮﻓﺪار ﻳﮑﯽ دﻳﮕﺮ .اﺻﻼ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ رﺑﻄﯽ دارد ﮐﻪ درﻣﺠﻠﺲ ﭼﻪ ﻣﻴﮕﺬرد؟ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﺑﻪ ارﺗﺶ ﭼﻪ ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ؟ ﺑﻪ ﺳﭙﺎﻩ ﭘﺎﺳﺪاران ﭼﻪ ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ؟ ﺑﺮای هﻴﭽﮑﺪام ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ اﻳﻦ ”. درزﻣﺎن ﺣﺠﺘﻪ اﻻﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮد درﻗﻢ ﺑﻪ”ﺣﻀﻮر ﻣﺒﺎرک اﻋﻠﻴﺤﻀﺮت هﻤﺎﻳﻮﻧﻲ” ﺗﻠﮕﺮاف ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻘﺮاط ﻣﺴﻤﻮع دوﻟﺖ درﺻﺪد اﺳﺖ دراﻧﺠﻤﻨﻬﺎی اﻳﺎﻟﺘﯽ و وﻻﻳﺘﯽ ﺑﻪ زﻧﻬﺎ ﺣﻖ رأی ﺑﺪهﺪ و اﻳﻦ ﺑﺮﺧﻼف ﺷﺮع ﻣﺒﻴﻦ و ﻣﻮﺟﺐ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻋﻠﻤﺎ و ﻋﺎﻣﻪ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ اﺳﺖ ،ودرﻧﻮروز ﺳﺎل 1342ﺑﻨﺎم روﺣﺎﻧﻴﺖ ﻗﻢ اﻋﻼﻣﻴﻪ داد ﮐﻪ”دﺳﺘﮕﺎﻩ ﺣﺎﮐﻤﻪ اﻳﺮان ﺑﻪ اﺣﮑﺎم ﻣﻘﺪﺳﻪ اﺳﻼم و ﻗﺮﺁن ﺗﺠﺎوز ﮐﺮدﻩ و ﻣﻴﺨﻮاهﺪ ﺗﺴﺎوی ﺣﻘﻮق زن و ﻣﺮد را ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﻨﺪ”.وﻟﯽ هﻢ او ،درﻣﻘﺎم وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ اززﻧﺎن ﻋﻀﻮ ﮐﻤﻴﺘﻪ هﺎ ی اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ رﻓﺘﻦ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺮ ﺳﺮ ﺻﻨﺪوﻗﻬﺎی اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت و دادن ﺁراء هﺮﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ وﻇﻴﻔﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮدﺷﺎن را اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻮﻃﺌﻪ هﺎی دﺷﻤﻨﺎن اﺳﻼﻣﯽ را ﺧﻨﺜﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ 7
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
درهﻤﺎن زﻣﺎن ﺣﺠﻪ اﻻﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮد ،درﮐﺸﻒ اﻻﺳﺮار ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد ”:ﺳﻨﻴﺎن ﺧﻮد را درﻣﺤﮑﻤﻪ ﻋﺪل و اﻧﺼﺎف و ﺷﺮاﻓﺖ و اﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ وﻋﻤﺮﺑﻦ اﻟﺨﻄﺎب ﻳﺎوﻩ ﺳﺮاﺋﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮐﻔﺮ و زﻧﺪﻗﻪ اﺳﺖ"، وﻟﯽ هﻢ او ﺑﻌﺪا درﻣﻘﺎم وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﻓﺘﻮی داد ﮐﻪ” ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ﺷﻴﻌﻪ و ﺳﻨﯽ اﺧﺘﻼف ﻣﻴﺎﻧﺪازﻧﺪ ﻧﻮﮐﺮان اﺳﺘﻌﻤﺎرﻧﺪ و ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ دارﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﮕﺬارﻧﺪ اﺗﺤﺎد ﺑﻴﻦ ﺗﺸﻴﻊ و ﺗﺴﻨﻦ ﺻﻮرت ﺑﮕﻴﺮد". اﻧﺪﮐﯽ ﺑﻌﺪ ازاﻳﻦ اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ ،ﻣﻌﻤﺮ ﻗﺬاﻓﯽ رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮری ﺟﻨﺠﺎﻟﻲ” ﺟﻤﺎهﻴﺮﻳﻪ”ﻟﻴﺒﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدش داﻋﻴﻪ رهﺒﺮی اﺳﻼﻣﯽ دارد ،درﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ای ﺑﺎ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﮐﻮﻳﺘﻲ” اﻟﻘﺒﺲ” ﮔﻔﺖ: “اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺳﻨﯽ ﮔﺮی و ﺷﻴﻌﻪ ﮔﺮی ﺑﻌﺪ از ﻧﺎزل ﺷﺪن ﻗﺮﺁن ﺑﻮﺟﻮد ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ و هﻴﭻ رﺑﻄﯽ ﺑﺎﺧﻮد ﻣﺬهﺐ ﻧﺪارد .اﮔﺮ ﺗﺴﻨﻦ ﺳﻨﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﺳﺖ ﭘﺲ هﻤﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻨﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ .اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺷﻴﻌﻪ ﮔﺮی اﻓﺴﺎﻧﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﻠﯽ ﺑﻦ اﺑﻴﻄﺎﻟﺐ ﭘﺎﻳﺎن ﻳﺎﻓﺖ و هﺮ ﭼﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ازﺁن اﺳﺖ اﻓﺴﺎﻧﻪ اﺳﺖ .اﮔﺮ رهﺒﺮان اﻳﺮان ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ اﻧﻘﻼب ﺁﻧﻬﺎ اﻧﻘﻼب ﺷﻴﻌﻪ اﺳﺖ ،درﺁﻧﺼﻮرت اﻳﻦ ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﺟﺮﻳﺎن ﻓﺮﻗﻪ ای اﺳﺖ ،ﻳﮏ اﻧﻘﻼب ﻧﻴﺴﺖ .ازﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﻓﺮﻗﻪ ﮔﺮاﺋﯽ ﺷﻴﻌﻪ و ﻓﺎﺷﻴﺴﻢ و ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﻢ درﺧﻄﯽ واﺣﺪ ﻗﺮار دارﻧﺪ .ﻣﺴﺌﻠﻪ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ هﻢ ازهﻤﻴﻦ ﺟﻌﻠﻴﺎﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دراﺳﻼم ﺻﺤﺒﺘﯽ ازﺁن ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ”.و وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻔﺮ ﺁﻣﻴﺰ را ﺷﻨﻴﺪ وﺁﻧﺮا ﺑﻪ روی ﺧﻮد ﻧﻴﺎورد ،زﻳﺮا ﻣﻌﻤﺮ ﻗﺬاﻓﯽ درﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻊ ﮔﻴﺮﻳﻬﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ درﺟﺒﻬﻪ اوﻗﺮار داﺷﺖ و ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺑﺮﻣﻨﻄﻖ ”اﻣﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﺮوف وﻧﻬﯽ ازﻣﻨﮑﺮ” ﻣﻴﭽﺮﺑﻴﺪ . دردوﻣﻘﺎم ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺎﻳﻪ ،ﻳﮏ رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮری و ﻳﮏ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ،ﮐﻪ هﺮدوازﺟﺎﻧﺐ رهﺒﺮاﻧﻘﻼب ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺮداﻧﯽ ﻣﻮﻣﻦ و ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار اﺳﻼم ﺑﻪ ﺳﻤﺘﻬﺎی ﺧﻮد ﻣﻨﺼﻮب ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﺷﺎﻧﺲ ﻣﻌﻤﺮ ﻗﺬاﻓﯽ راﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ . درهﻨﮕﺎم اﻧﺘﺼﺎب ﻣﻬﺪی ﺑﺎزرﮔﺎن ﺑﻪ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮي ،وی درﻓﺮﻣﺎن ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺖ ﮐﻪ” ﭼﻮن ﺟﻨﺎب ﺁﻗﺎی ﻣﻬﻨﺪس ﻣﻬﺪی ﺑﺎزرﮔﺎن ﻣﺮدی اﺳﺖ ﻓﺎﺿﻞ وﻣﺘﻴﻦ وﻣﺘﺪﻳﻦ ،اﻳﺸﺎن را ﺑﻮاﺳﻄﻪ وﻻﻳﺘﯽ ﮐﻪ ازﻃﺮف ﺷﺎرع ﻣﻘﺪس دارم ﺑﻪ رﻳﺎﺳﺖ دوﻟﺖ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﻴﮑﻨﻢ و ﺑﺮﻣﻠﺖ واﺟﺐ ﻣﻴﺪاﻧﻢ ﮐﻪ ازاو اﺗﺒﺎع ﮐﻨﺪ ،زﻳﺮا ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ او ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺷﺮع اﺳﻼم اﺳﺖ و ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ اﺳﻼم ﻗﻴﺎم ﺑﺮ ﺿﺪ ﺧﺪا اﺳﺖ" ،و ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﺴﺎل ﺑﻌﺪ ،درﺑﺎرﻩ هﻤﻴﻦ ﻣﺮدی ﮐﻪ ﺧﻮدش ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ اورا ﻗﻴﺎم ﺑﺮﺿﺪ ﺧﺪا داﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ :اﻳﻦ ﺁدم اﺻﻼ ﺻﻼﺣﻴﺖ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﺪاﺷﺖ و اﻓﮑﺎر اﻧﺤﺮاﻓﯽ داﺷﺖ و ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺷﺮع اﻗﺘﻀﺎ ﻣﻴﮑﺮد ﮐﻪ ازﮐﺎر ﺑﺮﮐﻨﺎر ﺷﻮد .ودرهﻨﮕﺎم رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮری اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺑﻨﯽ ﺻﺪر ،درﭘﻴﺎم ﻧﻮروزی ﺧﻮد ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ” ﺁﻗﺎی ﺑﻨﯽ ﺻﺪر ﻣﺴﻠﻤﺎن اﺳﺖ ،ﻣﻮﻣﻦ اﺳﺖ ،ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار اﺳﺖ ،و هﺮﮐﺲ درهﺮﻣﻘﺎﻣﯽ ﺷﺮﻋﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺴﺎن را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﻨﺪ .ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﮐﺎر اﺷﺨﺎﺻﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻌﻬﺪ ﺑﻪ اﺳﻼم ﻧﺪارﻧﺪ" ،وهﻢ او ،ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ درﭘﻴﺎﻣﯽ دﻳﮕﺮ ﮔﻔﺖ”:اﻳﻦ ﺁدم ازاول ادﻋﺎ ﻣﻴﮑﺮد ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن هﺴﺘﻢ وﻟﯽ ﻣﻦ هﻢ از اول ﻣﻴﺪاﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ دروغ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ .ﺑﻌﺪ هﻢ ﮔﻔﺖ ﻣﺨﺎﻟﻒ اﻣﺮﻳﮑﺎ هﺴﺘﻢ وﻟﯽ ﺧﻮدش ﻋﺎﻣﻞ اﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻮد .اﻳﻦ دوﻟﺘﻬﺎی ﺑﺰرگ ازاوﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﻘﺸﻪ اﺳﺘﻌﻤﺎر را هﻤﻪ ﺟﺎ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ هﺮﺟﺎ ﻣﺄﻣﻮرﻳﻨﯽ دارﻧﺪ". درﺗﻤﺎم ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﻮد ،اﻳﻦ وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﻬﻤﺎن ﺁﺳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﻬﺮﻩ ﻋﻮض ﮐﺮد ،ﻓﺘﺎوی ﺷﺪاد و ﻏﻼﻇﯽ را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ازﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد او ﺿﻮاﺑﻂ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺷﺮﻋﯽ اﻋﻼم ﺷﺪﻩ ﺑﻮد درهﺮﻣﻮرد ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﭘﺎﻓﺸﺎری دراﺟﺮای ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺤﻈﻮری ﺑﺮا ی ﺣﮑﻮﻣﺖ اوﺑﻮﺟﻮد ﺁورد ﻳﺎ ﺑﺎﻋﺚ درد ﺳﺮی ﺷﻮد ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ ﻳﺎ ﻋﻮض ﮐﺮد. درﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﻴﺶ از” وﻻﻳﺖ” ،درﺗﻮﺿﻴﺢ اﻟﻤﺴﺎﺋﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﺎﻧﻮادﻩ راﮐﻪ دررژﻳﻢ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ وﺿﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺷﺪﻳﺪا ﻧﻔﯽ ﮐﺮدﻩ و در ﺑﺎرﻩ ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد “ :اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺮﺧﻼف اﺣﮑﺎم اﺳﻼم اﺳﺖ و زﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺤﮑﻢ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻃﻼق دادﻩ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ﻃﻼق ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ و ﺁﻧﻬﺎ ﮐﻤﺎﮐﺎن زﻧﻬﺎی ﺷﻮهﺮ داری هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺷﻮهﺮ ﮐﻨﻨﺪ زﻧﺎﮐﺎرﻧﺪ ،وﮐﺴﯽ هﻢ ﮐﻪ داﻧﺴﺘﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﮕﻴﺮد زﻧﺎﮐﺎر و ﻣﺴﺘﺤﻖ ﺣﺪ ﺷﺮﻋﯽ اﺳﺖ ،و اوﻻدهﺎی ﺁﻧﻬﺎ اوﻻد ﻏﻴﺮ ﺷﺮﻋﯽ هﺴﺘﻨﺪ و ارث ﻧﻤﻴﺒﺮﻧﺪ ،و اﺣﮑﺎم اوﻻد زﻧﺎ ﺑﺮﺁﻧﻬﺎ ﺟﺎری اﺳﺖ" ،وﻟﯽ دردوران وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،درﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ و ﻧﻴﺎزهﺎی ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻤﯽ ،اﻳﻦ ﺣﮑﻢ ﺷﺮﻋﯽ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ هﻤﺎن ﻗﺎﻧﻮن ﭘﻴﺸﻴﻦ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ای ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻼف اﺣﮑﺎم اﺳﻼم ﺑﻮد. هﻤﻴﻦ وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ درﺁﻏﺎز ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ اﻋﻼم ﺷﺮﻋﯽ ﮐﺮد ﮐﻪ” ازﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﻐﺰ ﺟﻮاﻧﻬﺎ را ﺧﺮاب ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻓﺴﺎد و هﺮزﮔﯽ ﻣﻴﮑﺸﺎﻧﺪ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ اﺳﺖ .اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺷﻤﺎ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ
ﺻﻔﺤﻪ 8
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
را ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬارﻳﺪ وﺁﻧﺮا ازرادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺑﮑﻠﯽ ﺣﺬف ﮐﻨﻴﺪ .ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﺧﻴﺎﻧﺖ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻤﻠﮑﺖ” .وﻋﻠﻴﺮﻏﻢ اﻳﻦ ﻓﺘﻮای ﻗﺎﻃﻊ ،ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن هﻢ ﺁواز و ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ دررادﻳﻮهﺎ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻬﺎ دوﺑﺎرﻩ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪ ،هﻢ ﮐﻨﺴﺮواﺗﻮارﻣﻮﺳﻴﻘﯽ دوﺑﺎرﻩ ﺑﮑﺎر ﭘﺮداﺧﺖ ،هﻢ ﮔﺮوهﻬﺎی ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩ ﻣﺘﻌﺪدی از ﺟﺎﻧﺐ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺮای اﺟﺮای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎی ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ﺑﻪ ﮐﺸﻮرهﺎی دﻳﮕﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻧﺪ . ﺧﻮردن ﺧﺎوﻳﺎر وﺧﺮﻳﺪ و ﻓﺮوش ﺁن درهﻤﺎن ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روزهﺎی ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﻣﻤﻨﻮع ﺷﺪ ،زﻳﺮا ﻣﺎهﯽ ﺧﺎوﻳﺎر ﻓﻠﺲ ﻧﺪاﺷﺖ و ﻃﺒﻖ ﻗﻮاﻧﻴﻦ” ﻳﻬﻮدی – و اﺳﻼﻣﻲ” اﻳﻦ ﻣﺎهﯽ ﺣﺮام ﺑﻮد ،وﻟﯽ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺑﻪ وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ ﮔﺰارش دادﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ازاﻳﻦ ﺑﺎﺑﺖ زﻳﺎن ﺳﻨﮕﻴﻨﯽ ﺑﻪ ارزهﺎی وارداﺗﯽ واردﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ،ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ازﻋﻠﻤﺎی ﻋﻈﺎم ﻓﻠﺲ ﻣﺨﺘﺼﺮی درﺁن ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ رﻓﻊ ﺣﺮﻣﺖ ازﺁن اﻧﺠﺎﻣﻴﺪ. ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﺎﻋﺖ زﻣﺴﺘﺎﻧﯽ و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ از ﺟﺎﻧﺐ وی ﻏﻴﺮ ﺷﺮﻋﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،دردوران وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ او ﺑﺼﻮرت اﻣﺮی ﺷﺮﻋﯽ و ﺑﻼ اﺷﮑﺎل ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ درزﻣﻴﻨﻪ ﻓﺮهﻨﮕﯽ اﺷﮑﺎﻟﯽ دﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖ هﻤﺎن ﻓﺮدوﺳﯽ ﮐﻪ درروزهﺎی اول ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﻃﺮﻓﺪار ﻣﺠﻮﺳﺎن و ﺷﺎهﻨﺎﻣﻪ او ﮐﺘﺎب ﻧﻨﮓ و دروغ داﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻨﮕﺮﻩ ای ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ درﺗﻬﺮان ﺗﺮﺗﻴﺐ دادﻩ ﺷﻮد ،ﻳﺎ ﺳﺘﻮﻧﻬﺎی هﻤﺎن ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﮐﻪ ﺣﺠﻪ اﻻﺳﻼم ﺷﻴﺦ ﺻﺎدق ﺧﻠﺨﺎﻟﯽ ﮐﻤﺮ ﺑﻪ وﻳﺮان ﮐﺮدن ﺁن ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺁرم ﻧﺸﺮﻳﺎت ﺟﻬﺎﻧﮕﺮدی ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد ،وﺣﺘﯽ ﺗﺎزﻩ ﺗﺮﻳﻦ اوراق ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﯽ اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﻮرﻳﺴﺖ هﺎی ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ را ﺑﻪ دﻳﺪار” اﻳﺮان ،ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﭘﺎدﺷﺎهﺎن و ﺷﺎﻋﺮان و ﮔﻠﻬﺎی ﺳﺮخ”دﻋﻮت ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ دراﺳﻼم ﮐﺸﻴﺪن ﺗﺼﻮﻳﺮ ازﺻﻮرت اﻧﺴﺎن ﻣﻨﻊ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﺎﺁﻧﮑﻪ ﻋﻼﻣﻪ ﻣﺠﻠﺴﯽ دراﺣﺎدﻳﺚ ﻣﻌﺘﺒﺮﻩ از ﺣﻀﺮت رﺳﻮل اﮐﺮم رواﻳﺖ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﺎ ﮔﺮوﻩ ﻣﻼﺋﮑﻪ داﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ای ﻧﻤﻴﺸﻮﻳﻢ ﮐﻪ در ﺁن ﺳﮓ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺗﺼﻮﻳﺮی ﺑﺮ دﻳﻮار ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﻇﺮﻓﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ درﺁن ﺑﻮل ﮐﻨﻨﺪ ،وازﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﻣﻮﺳﯽ ﮐﺎﻇﻢ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ” ﻧﻤﺎزﻣﮑﻦ درﺧﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮی درﺁن ﺑﺎﺷﺪ ،واﮔﺮ ﭼﺎرﻩ ای ﻧﺪاﺷﺘﯽ ﭘﺲ اول ﺳﺮ ﺁن ﺗﺼﻮﻳﺮ را ﻗﻄﻊ ﮐﻦ ﻳﺎ ﭼﺸﻤﺶ را ﮐﻮر ﮐﻦ و ﺑﻌﺪ ﻧﻤﺎز ﺑﮑﻦ” ،وزارت ارﺷﺎد اﺳﻼﻣﯽ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﺷﻤﺎﻳﻞ اﻣﺎم ﺣﺴﻴﻦ را ﺑﺎ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺟﺎﻳﺰﻩ ﻧﻘﺪی رﺳﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﮔﺬاﺷﺖ وازروی ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺮﻧﺪﻩ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ هﺰاران ﻧﺴﺨﻪ ﭼﺎپ و ﺗﻮزﻳﻊ ﮐﺮد ﺗﺎدرﺧﺎﻧﻪ هﺎ ﺑﻪ دﻳﻮار ﻧﺼﺐ ﺷﻮد ،وﺑﺮﻧﺪﻩ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ هﻤﺎن هﻨﺮﻣﻨﺪ ﻣﻌﺮوﻓﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ درﻃﻮل ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻣﻴﻨﻴﺎﺗﻮرهﺎی ﺳﺎﻗﯽ و ﺷﺮاب و رﺑﺎﻋﻴﺎت ﺧﻴﺎم ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. دراﻳﻨﺠﺎ ﻃﺒﻌﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﻘﻞ هﻤﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺟﻬﺖ هﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،وﻟﯽ ﻣﺠﻤﻮﻋﯽ ازﺁﻧﻬﺎ را دردوهﺰار ﺻﻔﺤﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺑﻴﺎﻧﺎت اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ ازﺳﺎل 1340ﺗﺎ 1367ﮐﻪ ﺑﺎﻋﻨﻮان” ﮐﻮﺛﺮ”ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺁﺛﺎر اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ درﻗﻢ ﮔﺮدﺁوری وازﻃﺮف وزارت ﻓﺮهﻨﮓ و ﺁﻣﻮزش ﻋﺎﻟﯽ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ درﺗﻬﺮان ﺑﭽﺎپ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ . ................................................................................................................................. درﻣﮑﺘﺐ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،ﻣﻼک اﻧﺘﺨﺎب وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻋﻠﻢ واﻓﻘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﻓﻘﻴﻬﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻤﺘﺮ از دﻳﮕﺮان اﺳﺖ ﺑﺮای رهﺒﺮی ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﻧﻴﺰ ﺻﻼﺣﻴﺘﯽ ﺑﻴﺶ از دﻳﮕﺮان داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،وهﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ دردوران ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺟﻤﻬﻮری وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،هﻴﭽﻴﮏ ازاﻳﻦ دوﻧﻔﺮی ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺎم را ﺑﺮﻋﻬﺪﻩ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﻧﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﺮ و ﻧﻪ ﺻﺎﻟﺢ ﺗﺮ ازدﻳﮕﺮان ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ .وﻟﯽ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮ اﺳﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ درﻗﺎﻣﻮس اﻳﻦ ﮐﺘﺎب”،ﻋﻠﻢ”اﺻﻮﻻ ﺁن ﻣﻌﻨﯽ را ﮐﻪ درﺟﻬﺎن ﺣﺎﺿﺮ ازاﻳﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﻣﻴﺸﻮد ﻧﺪارد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺁن ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ را دارد ﮐﻪ دراﺣﺎدﻳﺚ ﻣﻌﺘﺒﺮﻩ 1 ازﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ وﻗﺒﻼ درﺑﺎرﻩ ﺁن درهﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﺗﻮﺿﻴﺢ ﻻزم دادﻩ ﺷﺪﻩ . اﻃﻼﻋﺎت ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ اﻳﻦ ﻓﻘﻴﻪ اﻋﻠﻢ دراﻳﻦ ﺣﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ” دوهﺰار ﺳﺎل اﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﺎرا اﺳﺘﻌﻤﺎر ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ” )دردﻳﺪار ﺑﺎ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺧﻂ اﻣﺎم ﭘﺲ از ﮔﺮوﮔﺎﻧﮕﻴﺮی درﺳﻔﺎرت اﻣﺮﻳﮑﺎ( واﻃﻼﻋﺎت ﻓﻠﺴﻔﯽ او دراﻳﻦ ﺣﺪ ﮐﻪ “ﺳﻘﺮاط ﻓﻴﻠﺴﻮف ﻋﻈﻴﻢ اﻟﺸﺄن اﻟﻬﯽ درﻏﺎری ﺑﻪ اﻋﺘﺰال ﭘﺮداﺧﺖ وﻣﺮدم را از ﺷﺮک ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﻬﯽ ﮐﺮد ،و اﻓﻼﻃﻮن ﮐﻪ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ اﺳﺖ ازاﺳﺎﺗﻴﺪ ﺑﺰرگ اﻟﻬﻴﺎت ﺑﻮد ،وﻓﻴﺜﺎﻏﻮرث ﺣﮑﻴﻢ ﺣﮑﻤﺖ را از ﺣﻀﺮت ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻧﺒﯽ ﻓﺮا _________________________ -1ﺑﻪ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺑﺨﺶ ﺳﻴﺮی در ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺷﻮد.
ﺻﻔﺤﻪ 9
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﮔﺮﻓﺖ ،و اﻧﺒﺬ ﻗﻠﺲ ﻓﻴﻠﺴﻮف ﺑﺰرگ ﺣﮑﻤﺖ را از داود ﻧﺒﯽ اﺧﺬ ﮐﺮد ،و ارﺳﻄﺎﻃﺎﻟﻴﺲ ﺑﻦ ﻧﻴﻘﻮﻣﺎﺧﻮس و اﺳﮑﻨﺪر ذواﻟﻘﺮﻧﻴﻦ اززﻣﺮﻩ دﻳﮕﺮﺣﮑﻤﺎ وﻓﻼﺳﻔﻪ ﺑﺰرگ اﻟﻬﯽ ﺑﻮدﻧﺪ" .واﻃﻼﻋﺎت رﻳﺎﺿﯽ او دراﻳﻦ ﺣﺪ ﮐﻪ “ :ﺷﻤﺎ ﻳﺎوﻩ ﮔﻮﻳﺎن ﺑﺎزﻧﺪﮔﯽ ﻣﻌﻨﻮی وﺳﻌﺎدت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺻﺪهﺎ هﺰار ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ ) ﺻﺪهﺎ ﻣﻴﻠﻴﺎر ﻧﻔﺮ ( ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺎزی ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ”و” ﻣﻘﺼﻮد اﻳﻦ ﻗﻠﻤﻬﺎی ﻣﺴﻤﻮم اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ هﺰار ﻣﻴﻠﻴﻮن )ﭼﻨﺪ ﻳﻦ ﻣﻴﻠﻴﺎرد( ﺑﺰرﮔﺎن دﻳﻦ را ﺟﻤﺎد و ﭘﻮﺳﻴﺪﻩ ﺑﺪاﻧﻨﺪ”و"ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ ﻣﻴﻠﻴﻮن ) ﭼﻨﺪ هﺰار ﻣﻴﻠﻴﺎرد( ﺳﻼﻃﻴﻦ و ﺑﺰرﮔﺎن و ﻓﻼﺳﻔﻪ درﻋﺎﻟﻢ ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﺎم و ﻧﺸﺎن ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدﻩ اﻳﻢ” ،واﻃﻼﻋﺎت ﻧﻈﺎﻣﯽ او دراﻳﻦ ﺣﺪ ﮐﻪ” اﻳﻦ ﺻﺪام ﻋﻔﻠﻘﯽ ﮐﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﻣﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎن هﺴﺘﻢ از هﻤﺎﻧﻬﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﻴﺪ اﻟﺸﻬﺪا ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺗﻔﻨﮓ ﺑﺴﺘﻨﺪ" ،واﻃﻼﻋﺎت ﻓﻨﯽ اودراﻳﻦ ﺣﺪ ﮐﻪ”اﺳﻼم ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﺠﺎزات راهﺰﻧﺎن هﻮاﺋﯽ را اﻋﺪام ﻗﺮار دادﻩ اﺳﺖ". اﻃﻼﻋﺎت اواز ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮐﺸﻮرﺧﻮدش ازاﻳﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺒﻮد“ :ﻣﺠﻮﺳﺎن ﮐﺘﺎﺑﯽ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﻨﺎم ﭘﺎزﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺮا ﺳﻮﺧﺘﻪ اﻧﺪ، و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی داﺷﺘﻪ اﻧﺪ زرﺗﺸﺖ ﻧﺎم ﮐﻪ اورا ﮐﺸﺘﻪ اﻧﺪ ،و ﺟﻬﺎد ﺑﺎ اﻳﻦ ﻓﺮﻗﻪ واﺟﺐ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﻮﻧﺪ ﻳﺎ ﺟﺰﻳﻪ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ،وازﺟﻤﻠﻪ اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ زﻧﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن زﻧﺎ ﻧﮑﻨﻨﺪ ،وﮐﻔﺎر ﺑﺮ اﺳﺮار ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن واﻗﻒ ﻧﺴﺎزﻧﺪ ،وﭼﻬﺎرﭘﺎی ﺳﻮاری اﻳﺸﺎن ﻏﻴﺮ از ﭼﻬﺎر ﭘﺎی ﺳﻮاری ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﺑﺎﺷﺪ ،وﺑﺮﺁن ﭼﻬﺎر ﭘﺎ ﻧﻴﺰ ﻳﮑﻄﺮﻓﻪ ﺳﻮار ﺷﻮﻧﺪ ،ﻳﻌﻨﯽ هﺮدوﭘﺎی ﺧﻮد را ﺑﺮﻳﮑﺠﺎﻧﺐ اوﺑﺰﻧﻨﺪ” ،و اﻃﻼﻋﺎت او درﺑﺎرﻩ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی اﻣﺮوزی ﺟﻬﺎن دراﻳﻦ ﺣﺪ ﮐﻪ“ :ﺣﺎﻻ ﺧﺪای ﺗﺒﺎرک و ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﻠﺖ ﻣﺎ اﻳﻦ ﺗﻮﻓﻴﻖ را دادﻩ ﮐﻪ اﺳﻼم ﺗﺎ ﮐﺎﺧﻬﺎی ﮐﺮﻣﻠﻴﻦ هﻢ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ،ﺗﺎ ﮐﺎﺧﻬﺎی ﺳﻔﻴﺪ هﻢ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ اﻣﺮﻳﮑﺎی ﻻﺗﻴﻦ هﻢ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ،ﺑﻪ اﻓﺮﻳﻘﺎ هﻢ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺼﺮ هﻢ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ)!( ،و ﻣﻠﺰم ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ را ﮐﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﺑﻪ اﺳﻼم ﺑﮑﻨﻨﺪ”. اﺣﺴﺎس اﻧﺴﺎﻧﯽ اودرﻣﻮرد ﮐﺸﻮری ﮐﻪ درﺁن زادﻩ ﺷﺪﻩ و ﭘﺮورش ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد ،و درﺑﺎرﻩ ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ هﻤﻮﻃﻨﺎن اوﺑﻮدﻧﺪ ،ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ازاﺣﺴﺎس ﻃﺒﻴﻌﯽ ﻳﮏ روﺳﺘﺎﺋﯽ ﺑﻴﺴﻮاد ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﯽ ازاﺣﺴﺎس ﻏﺮﻳﺰی ﺑﺴﻴﺎری از ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﻧﻴﺰ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺗﺮﺑﻮد ،و ﺷﺎﻳﺪ دراﻳﻦ ﻣﻮارد ﻳﺎد ﺁوری ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻌﺮوف او ﺑﻪ روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎراﻧﯽ ﮐﻪ درهﻮاﭘﻴﻤﺎی ﺣﺎﻣﻞ اواز ﭘﺎرﻳﺲ ﺑﻪ ﺗﻬﺮان اﺣﺴﺎس او رادرﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ وﻃﻦ ﭘﺲ از ﺳﺎﻟﻬﺎی دراز دوری از ﺁن ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪﻧﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪ روﺷﻨﯽ ﺑﺎﺷﺪ .درﺗﻤﺎم دوران "وﻻﻳﺖ”او ،ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ﺑﻴﻌﻼﻗﮕﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻪ وﻃﻦ اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺼﻮرت دﺷﻤﻨﯽ ﺁﺷﮑﺎر ﺑﺎ هﻮﻳﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﻣﻠﯽ و ﻓﺮهﻨﮕﯽ اﻳﺮان و اﺻﻮﻻ ﺑﺎ اﻳﺮان درﻣﻔﻬﻮم ﻣﻠﯽ ﺁن درﺁﻣﺪ: “اﻳﻦ ﺣﺴﺎﺑﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﺮدم ﻣﺎدی ﻣﻄﺮح اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎاﻳﺮاﻧﯽ هﺴﺘﻴﻢ و ﺑﺮای اﻳﺮان ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮑﻨﻴﻢ درﺳﺖ ﻧﻴﺴﺖ. ﻣﺎ درﺧﺎرج ازاﺳﻼم اﺻﻮﻻ ﮐﺸﻮری ﺑﻨﺎم اﻳﺮان را ﻧﻤﻴﺸﻨﺎﺳﻴﻢ” ،و “ :اﻳﻨﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﻣﻠﺖ و ﻣﻠﻴﺖ ﺑﺮوﻧﺪ ﮔﻢ ﺷﻮﻧﺪ ،اﻳﻦ ﻣﻠﻴﺖ ﻧﻘﺸﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮﻳﻦ ﺑﺮای ﻣﺎ ﮐﺸﻴﺪﻩ اﻧﺪ ،ﻣﻴﺨﻮاهﻨﺪ ﺷﻤﺎ را ﻣﻨﺤﺮف ﮐﻨﻨﺪ ازاﺳﻼم ﻋﺰﻳﺰ ،ﺗﻨﻬﺎ از ﭘﺲ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﮔﺒﺮهﺎی ﻣﺘﻌﺪدی ﻣﻴﺨﻮرﻧﺪ ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖ از ﺷﺌﻮن ﻣﻠﯽ و از ﭘﺎن اﻳﺮاﻧﻴﺴﻢ ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ". و ﺑﻤﻮازات اﻳﻦ ،ازدﻳﮕﺮ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن دﺳﺖ اول وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ درهﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ”:ﺗﮑﻴﻪ ﺑﺮﺗﺎرﻳﺦ هﺨﺎﻣﻨﺸﻴﺎن و ﺳﺎﺳﺎﻧﻴﺎن دراﻳﺮان ﻗﺒﻞ ازاﻧﻘﻼب ﺳﻮﻏﺎﺗﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻤﻨﻈﻮر اﺳﻼم زداﺋﯽ از ﻓﺮﻧﮓ ﺻﺎدر ﺷﺪﻩ ﺑﻮد. ﺑﺮﮔﺰاری هﺰارﻩ ﻓﺮدوﺳﯽ درﺳﺎل 1313و ﭘﻴﺮاﺳﺘﻦ زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ از زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﻃﺌﻪ ای از ﺳﻮی ﻏﺮﺑﯽ هﺎ ﺑﺮای ﻧﺎﺑﻮدی اﺳﻼم ﺑﻮد .ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺧﺮاﺑﻪ هﺎی ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ از ﺧﺎک ﺑﻴﺮون ﺁوردﻩ ﻣﻴﺸﺪ ﺗﺎ ﺑﺮای ﻣﻠﺖ ﻣﺎ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد ،درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ ﺁن ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺎرﻳﺦ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ای ازاﺳﻼم ﺑﻮد .هﻨﺮﻣﻨﺪان اﻳﺮاﻧﯽ ازﺁرش ﮐﻤﺎﻧﮕﻴﺮ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ ،وﻟﯽ ﻳﮏ ﮐﻠﻤﻪ ای از داﺳﺘﺎن ﮐﺮﺑﻼ ﻧﻤﻴﮕﻔﺘﻨﺪ” ) ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻮﺳﻮی ،ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ(. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﻮﻳﺎﺋﯽ از اﻳﻦ دﺷﻤﻨﯽ اﺑﻠﻬﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﺦ و ﻣﻔﺎﺧﺮ ﻣﻠﯽ را ﻣﻴﺘﻮان دررﺳﺎﻟﻪ ای ﻣﻨﻌﮑﺲ دﻳﺪ ﮐﻪ درهﻤﺎن ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺎل روی ﮐﺎر ﺁﻣﺪن ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ،ﺑﻘﻠﻢ ﻳﮑﯽ از ﻣﻘﺮﺑﻴﻦ ﻣﺨﺼﻮص رهﺒﺮ اﻧﻘﻼب ،و اوﻟﻴﻦ ﺣﺎﮐﻢ ﺷﺮع ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ او درﺑﺎرﻩ ﮐﻮرش ﮐﺒﻴﺮ ،ﺑﻪ ﻧﺎم” ﮐﻮرش دروﻏﻴﻦ و ﺟﻨﺎﻳﺘﮑﺎر” ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ و درﺁن زﻧﺪﮔﻴﻨﺎﻣﻪ ﮐﻮرش ﭼﻨﻴﻦ ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ “ :ﮐﻮرش در 2500ﺳﺎل ﭘﻴﺶ از ﻳﮏ ﺗﻴﺮﻩ وﺣﺸﯽ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ .ﭼﻮن ﻣﺎدرش ﻳﻬﻮدی ﺑﻮد در 13ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺗﻮرات را ﺁﻣﻮﺧﺖ و ﺑﺎ ﺧﻂ و زﺑﺎن ﻳﻬﻮدی ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪ و ﺑﻌﺪهﺎ داﻧﻴﺎل را ﻣﻨﺼﺐ ﻗﻀﺎ داد. ﺧﻮاﻧﺪ ﻣﻴﺮ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﻤﻦ ﺷﺎﻩ اورا ﺑﻪ دﻳﺎر ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ واﻟﯽ ﮔﺮداﻧﻴﺪ و ﻗﺰوﻳﻨﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ ﻣﺎدر ﮐﻮرش ﻳﮑﯽ از اﻧﺒﻴﺎء ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﻮد.
ﺻﻔﺤﻪ 10
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﮐﻮرش ﺑﺎ ﺳﭙﺎﻩ وﺣﺸﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻏﺎرت هﻤﺴﺎﻳﮕﺎن ﭘﺮداﺧﺖ ودرﮔﻴﺮودارﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﺑﺎ دﺧﺘﺮک زﻳﺒﺎی ﻳﻬﻮدی ﮐﻪ درﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻪ اﺳﺘﺮ ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ روﺑﺮو ﮔﺮدﻳﺪ و ﺑﺤﮑﻢ ﺷﻬﻮت ﺟﻨﺴﯽ اورا ﺳﻮﮔﻠﯽ و ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ ﺧﻮد ﻗﺮار داد . درﻣﺘﻮن اﺧﺒﺎر ﻣﺴﻄﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻮرش از واﻟﺪﻩ ﺧﻮد ﮐﻴﻔﻴﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﺷﺄن ﺑﻴﺖ اﻟﻤﻘﺪس را ﺷﻨﻴﺪ وﺑﺎ اﻣﻮال ﺑﻴﺤﺴﺎب و ﺳﯽ هﺰار ﻧﻔﺮ اﺳﺘﺎد ﺑﻨﺎ و هﻨﺮﻣﻨﺪ ﺑﺪاﻧﺠﺎ ﺷﺘﺎﻓﺖ و ﺗﻤﺎم ﺧﺮاﺑﯽ ﺁﻧﺮا ﻣﺮﻣﺖ ﻧﻤﻮد .ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﭼﻮن ﻧﮋاد ﮐﻮرش از ﻳﻬﻮد وﻓﺎرس اﺳﺖ ﻟﺬا اورا ﻗﺎﻃﺮ ﻳﻌﻨﯽ دورﮔﻪ ﻟﻘﺐ دادﻩ اﻧﺪ .درﺗﻮارﻳﺦ ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﻮرش درﺟﻮاﻧﯽ ازﺷﺪت اﺣﺘﻴﺎج ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪ ﻟﻮاط ﺑﺪهﺪ .ﭼﻮن ﺑﮑﺎرهﺎ ﭘﺴﺖ اﺷﺘﻐﺎل ﻣﻴﻮرزﻳﺪ ﻣﮑﺮرﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺧﻮرد .اﺻﻮﻻ اﻳﻨﺠﻮر ﺁدﻣﻬﺎ هﻤﻴﺸﻪ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ اﻧﺤﺮاف اﺧﻼﻗﯽ ﺑﻮدﻩ و ازﺗﻦ دادن ﺑﻪ اﻧﻮاع ذﻟﺘﻬﺎ ﮐﻪ ﻟﻮاط هﻢ ﺟﺰو ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﻣﻀﺎﻳﻘﻪ ﻧﺪارﻧﺪ" .و ﺑﻌﺪ ازﻧﻘﻞ ﺗﻤﺎم اﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎت دﻗﻴﻖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ،ﺣﺠﻪ اﻻﺳﻼم اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ“ :اﺻﻮﻻ ﮐﺴﯽ ﺑﻨﺎم ﮐﻮرش وﺟﻮد ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻧﺪارد ،و ﺁﻧﭽﻪ درﺑﺎرﻩ او در ﺗﻮرات ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ و ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺑﺎﺑﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺗﺮوﻳﺞ ﻓﺤﺸﺎ ء دراﻳﻦ ﻣﻤﻠﮑﺖ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎ ی ﺳﺮاﭘﺎ دروغ اوﺳﺘﺎ و زرﺗﺸﺘﯽ و ﺁﺗﺶ ﭘﺮﺳﺘﯽ درﺳﺖ ﮐﻨﻨﺪ ،ﻣﺜﻞ اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻠﺖ اﻳﺮان ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﺣﻤﺎﺳﻪ اﻧﮕﻴﺰﮐﺮﺑﻼ را ﻧﺪارد!" ................................................................................................................................. ﺳﺎﻟﻬﺎی ﺳﺎل وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ اﻋﻈﻢ ،ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻗﻀﺎﺋﯽ و ﺣﻘﻮﻗﯽ هﻤﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﺘﻤﺪن را ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﻧﺎﻣﻴﺪ ﮐﻪ”ازﻣﻐﺰهﺎی ﺳﻔﻠﻴﺴﯽ ﻣﺸﺘﯽ ﺑﻴﺨﺮد درﺁﻣﺪﻩ” اﺳﺖ ،درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ” ﻗﺎﻧﻮن اﺳﻼم را ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﻬﺎن ﺑﺮای هﻤﻴﺸﻪ و ﺑﺮای هﻤﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺎزل ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ و ﺑﺠﺰ ﺁن هﻴﭻ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ را درﺟﻬﺎن ﻗﺎﻧﻮن ﻧﻤﻴﺪاﻧﺪ”و ﺗﺼﺮﻳﺢ ﮐﺮد ﮐﻪ “ :ﻗﺎﻧﻮﻧﻬﺎی ﮐﻠﯽ اﺳﻼم ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺎﻟﻴﺎت و ﻗﻀﺎ و ﻧﻈﺎم و ازدواج و ﻃﻼق و ﺣﺪود و ﻗﺼﺎص و ﻗﺎﻧﻮن ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﺳﺎز و ﻧﻮاز و زﻧﺎ وﻟﻮاط و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻄﻬﻴﺮ و ﺗﻨﻄﻴﻒ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺛﺎﺑﺖ و ﻻﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﯽ اﺳﺖ”و” دراﺳﻼم ﺣﺘﯽ ﺑﺮای ﻣﺴﺘﺮاح رﻓﺘﻦ و ﻣﺠﺎﻣﻌﺖ ﮐﺮدن ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺣﮑﻢ ﺧﺪاﺋﯽ و ﻓﺮﻣﺎن ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺁﻣﺪﻩ و ﺑﺮای ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ هﻤﺴﺎﻳﻪ و اوﻻد وﻋﺸﻴﺮﻩ ﺗﺎ ﻣﻘﺮرات ﺟﻨﮓ و ﺻﻠﺢ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺟﺰاﺋﯽ و ﺣﻘﻮق ﺗﺠﺎرت ﺗﮑﻠﻴﻒ ﻣﻌﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ”. اﻳﻦ اﺣﮑﺎم ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﺴﺘﺮاح رﻓﺘﻦ و ﻣﺠﺎﻣﻌﺖ ﮐﺮدن و ﺳﺎز و ﻧﻮاز ﺻﺎدر ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﺪاﻣﻨﺪ؟ ﺧﻮد ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﻗﺴﻤﺘﯽ ازﺁﻧﻬﺎ را درﺗﻮﺿﻴﺢ اﻟﻤﺴﺎﺋﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ”:واﺟﺐ اﺳﺖ اﻧﺴﺎن در داراﻟﺨﻼء ﻋﻮرت ﺧﻮد را ازﮐﺴﺎﻧﻴﮑﻪ ﺑﺎﻟﻎ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،اﮔﺮ ﭼﻪ ﺧﻮاهﺮ وﻣﺎدر اوﺑﺎﺷﻨﺪ ،و هﻤﭽﻨﻴﻦ از دﻳﻮاﻧﻪ و از ﺑﭽﻪ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺧﻮب و ﺑﺪ را ﻣﻴﻔﻬﻤﻨﺪ ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ .ﺗﺨﻠﯽ درﻣﺤﻞ وﻗﻒ و در روی ﻗﺒﻮر ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﺣﺮام اﺳﺖ .درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﻧﺠﺎﺳﺖ دﻳﮕﺮ ﻣﺜﻞ ﺧﻮن هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ ﻏﺎﻳﻂ ﺑﻴﺮون ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﻧﺠﺎﺳﺘﯽ ازﺧﺎرج ﺑﻪ ﻣﺨﺮج ﻏﺎﻳﻂ رﺳﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻳﺎ اﻃﺮاف ﻣﺨﺮج ﺑﻴﺶ از ﻣﻘﺪار ﻣﻌﻤﻮل ﺁﻟﻮدﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،درﺁﻧﺼﻮرت ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺨﺮج ﻏﺎﻳﻂ را ﺑﺎ ﺁب ﺷﺴﺖ ،درﻏﻴﺮ اﻳﻨﺼﻮرت ﻣﻴﺸﻮد ﺁﻧﺮا ﺑﺎ ﭘﺎرﭼﻪ ﻳﺎ ﺳﻨﮓ ﭘﺎک ﮐﺮد .ﻧﺸﺴﺘﻦ روﺑﺮوی ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎﻩ درﻣﻮﻗﻊ ﺗﺨﻠﯽ ﻣﮑﺮوﻩ اﺳﺖ ،و ﻧﻴﺰ ﻧﺸﺴﺘﻦ روﺑﺮوی ﺑﺎد و دروﺳﻂ ﺟﺎدﻩ و ﺧﻴﺎﺑﺎن و ﮐﻮﭼﻪ و زﻳﺮ درﺧﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻴﻮﻩ ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﺮاهﺖ دارد ،اﻣﺎ زﻳﺮ درﺧﺖ ﺑﯽ ﻣﻴﻮﻩ اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪارد ،و ﻣﮑﺮوﻩ اﺳﺖ ﭼﻴﺰ ﺧﻮردن و ﺣﺮف زدن درﻣﻮرد ﺗﺨﻠﻲ ،وﻟﯽ اﮔﺮ ذﮐﺮ ﺧﺪا را ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﻣﻨﻌﯽ ﻧﺪارد .ﻣﺴﺘﺤﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ درﻣﻮﻗﻊ وارد ﺷﺪن ﺑﻪ ﻣﮑﺎن ﺗﺨﻠﯽ ،اول ﭘﺎی ﭼﭗ را ﺑﮕﺬارﻧﺪ ودرﻣﻮﻗﻊ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪن اول ﭘﺎی راﺳﺖ را . هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺴﺘﺤﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺣﺎل ﺗﺨﻠﯽ ﺳﺮرا ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﻨﺪ وﺳﻨﮕﻴﻨﯽ ﺑﺪن را ﺑﺮﭘﺎی ﭼﭗ ﺑﻴﻨﺪازﻧﺪ" .و درﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ” ﻣﺠﺎﻣﻌﺖ ﮐﺮدن”ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻴﺸﻮد ،هﻤﭽﻨﺎن ﻗﺴﻤﺘﯽ ازاﺣﮑﺎﻣﯽ را ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺻﺎدرﺷﺪﻩ اﺳﺖ در ﺗﻮﺿﻴﺢ اﻟﻤﺴﺎﺋﻞ ،رﺳﺎﻟﻪ ﺷﺮﻋﯽ ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ”:اﮔﺮ اﻧﺴﺎن ﺟﻤﺎع ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﺧﺘﻨﻪ ﮔﺎﻩ ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ داﺧﻞ ﺷﻮد ،ﭼﻪ درزن ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﻪ درﻣﺮد ،ﭼﻪ درﭘﻴﺶ ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﻪ درﭘﺲ ،ﭼﻪ ﺑﺎﻟﻎ ﺑﺎﺷﺪ و ﭼﻪ ﻧﺎﺑﺎﻟﻎ ،ﭼﻪ ﻣﻨﯽ ﺑﻴﺮون ﺑﻴﺎﻳﺪ و ﭼﻪ ﻧﻴﺎﻳﺪ ،ﺑﺮهﺮدوﻃﺮف ﻏﺴﻞ واﺟﺐ ﻣﻴﺸﻮد ،وﻟﯽ اﮔﺮ ﺷﮏ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻤﻘﺪار ﺧﺘﻨﻪ ﮔﺎﻩ داﺧﻞ ﺷﺪﻩ ﻳﺎ ﻧﻪ ﻏﺴﻞ واﺟﺐ ﻧﻤﻴﺸﻮد .ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺁﻟﺘﺶ را ﺑﺮﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﮔﺮ ﮐﻤﺘﺮ از ﺧﺘﻨﻪ ﮔﺎﻩ را هﻢ داﺧﻞ ﮐﻨﺪ)!( روزﻩ اش ﺑﺎﻃﻞ ﻣﻴﺸﻮد ،وﻟﯽ اﮔﺮ ﺷﮏ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ دﺧﻮل ﺷﺪﻩ ﻳﺎ ﻧﻪ ،روزﻩ اش ﺻﺤﻴﺢ اﺳﺖ واﮔﺮ ﻣﻨﯽ از ﺟﺎی ﺧﻮد ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ وﻟﯽ ﺑﻴﺮون ﻧﻴﺎﻳﺪ ،ﻳﺎ اﻧﺴﺎن ﺷﮏ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﯽ ازاوﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ ﻳﺎ ﻧﻪ ،ﻏﺴﻞ ﺑﺮاوواﺟﺐ ﻧﻤﻴﺸﻮد .اﮔﺮ ﻣﺮد ﺑﺎ زن ﻧﺎﻣﺤﺮﻣﯽ ﮐﻪ درﺣﺎل ﺣﻴﺾ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﮔﻤﺎن اﻳﻨﮑﻪ ﻋﻴﺎل ﺧﻮد اوﺳﺖ ) ! ( ﺟﻤﺎع ﻧﻤﺎﻳﺪ اﺣﺘﻴﺎط واﺟﺐ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻔﺎرﻩ ﺑﺪهﺪ .ﺑﺎﻳﺪ درزﻧﯽ ﮐﻪ درﺣﺎل ﺣﻴﺾ اﺳﺖ ﺑﻤﻘﺪار ﺧﺘﻨﻪ ﮔﺎﻩ را داﺧﻞ ﻧﮑﻨﺪ اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻨﯽ هﻢ ﺑﻴﺮون ﻧﻴﺎﻳﺪ ،و اﺣﺘﻴﺎط واﺟﺐ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺪار ﮐﻤﺘﺮ از ﺧﺘﻨﻪ ﮔﺎﻩ را هﻢ داﺧﻞ ﻧﮑﻨﺪ .دﺧﻮل ﮐﺮدن درﻣﻘﻌﺪ زﻧﯽ ﮐﻪ درﺣﺎل ﺣﻴﺾ اﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﮐﺮاهﺖ ﺷﺪﻳﺪﻩ دارد ،وﻟﯽ ﮐﻔﺎرﻩ ﻧﺪارد .اﮔﺮ ﺷﻤﺎرﻩ روزهﺎی ﺣﻴﺾ زن ﺑﻪ ﺳﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﻮد ،و ﻣﺮد درﻗﺴﻤﺖ اول ﺁن ﺑﺎ زن ﺧﻮد ﺟﻤﺎع ﮐﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ 18ﻧﺨﻮد ﻃﻼ ﮐﻔﺎرﻩ ﺑﺪهﺪ ،و اﮔﺮ درﻗﺴﻤﺖ دوم ﺟﻤﺎع ﮐﻨﺪ 9ﻧﺨﻮد ،و اﮔﺮ درﻗﺴﻤﺖ ﺳﻮم ﺟﻤﺎع ﮐﻨﺪ 4ﻧﺨﻮد و ﻧﻴﻢ ﺑﺪهﺪ .وﻟﯽ ﻃﯽ دردﺑﺮ)ﭘﺸﺖ( او ﮐﻔﺎرﻩ ﻧﺪارد" .در”ﺟﺎﻣﻊ ﻋﺒﺎﺳﻲ” ﻣﻌﺮوف اﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﻧﻴﺰ اﻓﺰودﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮهﻨﻪ ﻣﺠﺎﻣﻌﺖ ﮐﺮدن ﺑﺎ زﻧﯽ ،ﻳﺎ ﻣﺠﺎﻣﻌﺖ درﮐﺸﺘﯽ و ﺟﺎی ﺑﯽ
ﺻﻔﺤﻪ 11
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﺳﻘﻒ و زﻳﺮ درﺧﺖ ﻣﻴﻮﻩ دار و در وﻗﺖ زردی ﻃﻠﻮع ﺁﻓﺘﺎب و وﻗﺖ ﻇﻬﺮ ﺑﺠﺰ روز ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ،و ﺷﺐ اول هﺮ ﻣﺎﻩ ﻣﮕﺮ رﻣﻀﺎن ،و دروﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﻩ ﻳﺎ ﺁﻓﺘﺎب ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺑﺎدهﺎی ﺳﺮخ و ﺳﻴﺎﻩ وزرد ﺑﻮزد ﻳﺎ درﺟﺮﻳﺎن زﻟﺰﻟﻪ، ﻣﮑﺮوﻩ اﺳﺖ. داﻧﺶ ﭘﺰﺷﮑﯽ درﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﻳﮑﯽ از ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ رﺷﺘﻪ هﺎی داﻧﺶ ﺑﺸﺮی اﺳﺖ .درﺟﻬﺎن ﺣﺎﺿﺮ ﻣﺎ ،درﺑﻴﺶ از ﻳﮑﺼﺪ و هﺸﺘﺎد ﮐﺸﻮر ﺟﻬﺎن ﮐﻪ هﻤﮕﯽ ﻋﻀﻮ ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﻬﺪاﺷﺖ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ هﺴﺘﻨﺪ ،درﺣﺪود ﺳﻴﺼﺪ هﺰار ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎن و ﮐﻠﻴﻨﻴﮏ ﻋﻤﻮﻣﯽ و ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺑﺎ ﺑﻴﺶ از ﭘﺎﻧﺰدﻩ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﭘﺰﺷﮏ و ﺟﺮاح و ﭘﺮﺳﻨﻞ ﭘﺰﺷﮑﯽ و ﭘﺮﺳﺘﺎر ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺎرﻧﺪ .روزاﻧﻪ ﺑﻄﻮر ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻳﮑﺼﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ ﺗﺤﺖ درﻣﺎن ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻳﺎ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺧﯽ ﻗﺮار ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ وﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ هﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ازدﺳﺘﮕﺎهﻬﺎی ﻓﻨﯽ ﻣﺠﻬﺰ و ﮔﺎﻩ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺠﻬﺰ اﻧﺠﺎم ﻣﻴﺸﻮد. ﺷﺸﺼﺪ هﺰا ر ﭘﮋوهﺸﮕﺮ ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ درهﻤﻪ رﺷﺘﻪ هﺎی ﭘﺰﺷﮑﯽ و ﺟﺮاﺣﯽ و داروﺋﯽ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ و ﻗﺮﻳﺐ دﻩ هﺰار ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺗﺨﺼﺼﯽ ﻳﺎ ﻋﻤﻮﻣﯽ درﮐﺸﻮرهﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن درارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ .ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺨﺶ ﻣﻬﻤﯽ ازﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎی رادﻳﻮﺋﯽ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﯽ ﮐﺸﻮرهﺎی ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ ﮔﺰارﺷﻬﺎی ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ اﺧﺘﺼﺎص دارد. ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ،ازدﻳﺪﮔﺎﻩ ﻣﮑﺘﺐ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،هﻴﭽﻴﮏ ازﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺳﺮاﺳﺮی ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺟﻬﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ را ﻣﻴﮕﺮدﻧﺪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ،زﻳﺮا هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻨﻲ” ﺳﻔﻠﻴﺴﻲ” هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ هﻴﭽﻴﮏ از ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻄﻮر ﺛﺎﺑﺖ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﺮای هﻤﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﺎزل ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﮑﻨﻨﺪ .وﮔﻮﺷﻪ ای ازاﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺻﻴﻞ اﻟﻬﯽ را ،درﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺰﺷﮑﯽ و ﺑﻬﺪاﺷﺖ ارﺗﺒﺎط دارد ،ﺧﻮد وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ در”ﺗﻮﺿﻴﺢ اﻟﻤﺴﺎﺋﻞ”ﺧﻮﻳﺶ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ: اﮔﺮ ﻃﺒﻴﺐ ﺑﺮای ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ زن ﻧﺎﻣﺤﺮم ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮدن او ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﮐﻨﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ دﺳﺖ ﺑﻪ ﺑﺪن او ﺑﺰﻧﺪ ،واﮔﺮ ﺑﺎ دﺳﺖ زدن ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﮐﻨﺪ ﻧﺒﺎﻳﺪ اورا ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﺪ .و اﮔﺮ ﻃﺒﻴﺐ ﺑﺮای ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﺎﭼﺎر ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻮرت او ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﺋﻴﻨﻪ را درﻣﻘﺎﺑﻞ ﻋﻮرت او ﮔﺬاﺷﺘﻪ و درﺁن ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﺧﻮد ﻋﻮرت ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﻨﺪ .واﮔﺮ زﻧﯽ ﺑﺨﻮاهﺪ زن دﻳﮕﺮی ﻳﺎ ﻣﺮد ﻏﻴﺮ ازﺷﻮهﺮ ﺧﻮد را ﺗﻨﻘﻴﻪ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﻋﻮرت اورا ﺁب ﺑﮑﺸﺪ ﻳﺎﻳﺪ ﭼﻴﺰی در دﺳﺖ ﮐﻨﺪﮐﻪ دﺳﺖ او ﺑﻪ ﻋﻮرت ﺁن ﻣﺮد ﻧﺮﺳﺪ .و هﻤﭽﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﺮدی ﺑﺨﻮاهﺪ ﻣﺮد دﻳﮕﺮ ﻳﺎ زﻧﯽ ﻏﻴﺮ از زن ﺧﻮدراﺗﻨﻘﻴﻪ ﻳﺎ ﻋﻮرت اورا ﺁب ﺑﮑﺸﺪ .اﮔﺮ ﭼﻴﺰی داﺧﻞ ﺑﺪن ﺷﻮد و ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﺑﺮﺳﺪ ،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺑﻌﺪ از ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪن ﺁﻟﻮدﻩ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﭘﺎک اﺳﺖ .ﭘﺲ اﮔﺮ اﻣﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﺁب ﺁن درﻣﻘﻌﺪ ﮐﺴﯽ وارد ﺷﻮد وﻟﯽ ﺑﻌﺪ ازﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪن ﺑﻪ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﺁﻟﻮدﻩ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻧﺠﺲ ﻧﻴﺴﺖ وﻻزم ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻄﻬﻴﺮ ﺷﻮد .و ﭼﻴﺰ ﻧﺠﺴﯽ ﮐﻪ ﻋﻴﻦ ﻧﺠﺎﺳﺖ درﺁن ﻧﺒﺎﺷﺪ اﮔﺮ ﺁﻧﺮا زﻳﺮ ﺷﻴﺮی ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁب ﮐﺮ ﻣﺘﺼﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﮑﺪﻓﻌﻪ ﺑﺸﻮﻳﻨﺪ ﭘﺎک ﻣﻴﺸﻮد ،واﮔﺮ درﻋﻴﻦ ﻧﺠﺎﺳﺖ درﺁن ﺑﺎﺷﺪ وﻟﯽ ﺁﺑﯽ ﮐﻪ درﺁن ﺷﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ رﻧﮓ ﻳﺎ ﻣﺰﻩ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺎک اﺳﺖ ،اﻣﺎ اﮔﺮ ﺁن ﺁب ﺑﻮ ﻳﺎ رﻧﮓ ﻳﺎ ﻣﺰﻩ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ از ﺁب ﺷﻴﺮ درﺁن ﺑﺮﻳﺰد ﺗﺎ ﺁﺑﯽ ﮐﻪ ازﺁن ﺟﺪا ﻣﻴﺸﻮد ﺑﻮ ﻳﺎ رﻧﮓ ﻳﺎ ﻣﺰﻩ ﻧﺠﺎﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .ﺁب ﮐﺮ ﻣﻘﺪار ﺁﺑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ درﻇﺮﻓﯽ ﮐﻪ درازی و ﭘﻬﻨﺎ و ﮔﻮدی ﺁن هﺮ ﻳﮏ ﺳﻪ وﺟﺐ وﻧﻴﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﻳﺰد ﺁن ﻇﺮف را ﭘﺮﮐﻨﺪ .دراﻳﻦ ﺻﻮرت اﮔﺮ ﻧﺠﺴﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﻮل و ﺧﻮن ﺑﻪ ﺁب ﮐﺮ ﺑﺮﺳﺪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺁن ﺁب رﻧﮓ ﻳﺎ ﻣﺰﻩ ﻧﺠﺎﺳﺖ را ﺑﮕﻴﺮد ﻧﺠﺲ ﻣﻴﺸﻮد واﮔﺮ رﻧﮓ و ﺑﻮی ﺁن ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﮑﻨﺪ ﻧﺠﺲ ﻧﻤﻴﺸﻮد .وﺁﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﮐﺮﺑﺎﺷﺪ ،اﮔﺮ اﻧﺴﺎن ﺷﮏ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ازﮐﺮ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ ،ﺣﮑﻢ ﺁب ﮐﺮ را دارد ﻳﻌﻨﯽ ﻧﺠﺎﺳﺖ را ﭘﺎک ﻣﻴﮑﻨﺪ واﮔﺮ ﻧﺠﺎﺳﺘﯽ هﻢ ﺑﻪ ﺁن ﺑﺮﺳﺪ ﻧﺠﺲ ﻧﻤﻴﺸﻮد .و ﮐﺮ ﺑﻮدن ﺁب ﺑﻪ ﻳﮑﯽ ازدوراﻩ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻴﺸﻮد :اول ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮد اﻧﺴﺎن ﻳﻘﻴﻦ ﮐﻨﺪ ،دوم ﺁﻧﮑﻪ دوﻣﺮد ﻋﺎدل ﺷﻬﺎدت دهﻨﺪ“". ﺑﻮل و ﻏﺎﻳﻂ ﺣﻴﻮاﻧﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﺁن ﻟﻮاط ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،و ﺑﻮل وﻏﺎﻳﻂ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪی ﮐﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﺁن از ﺧﻮردن ﺷﻴﺮ ﺧﻮک ﻣﺤﮑﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺠﺲ اﺳﺖ ،و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻋﺮق ﺷﺘﺮ ﻧﺠﺎﺳﺘﺨﻮار ﻧﺠﺲ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ﻋﺮق ﺣﻴﻮاﻧﺎت دﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﻧﺠﺎﺳﺘﺨﻮار ﺷﻮﻧﺪ ﻧﺠﺲ ﻧﻴﺴﺖ .وازﺟﻤﻠﻪ ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻧﺠﺎﺳﺖ را ﭘﺎک ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﻄﻬﺮات ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺁب اﺳﺖ و ﺑﺮﻃﺮف ﺷﺪن ﻋﻴﻦ ﻧﺠﺎﺳﺖ ،و اﺳﻼم" .ﺑﺮای درﻣﺎن دردهﺎ ،ﺟﻬﺎن ﭘﺰﺷﮑﯽ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ داروهﺎی ﻣﻮﺛﺮﺗﺮ و راﻩ هﺎی ﺗﺎزﻩ ﺗﺮی را ﻣﻴﺠﻮﻳﺪ ،وﺑﺪﻳﻨﺠﻬﺖ هﺮ روز ﻓﺮﺁوردﻩ هﺎی داروﺋﯽ ﮐﺎﻣﻠﺘﺮی ﺑﻪ ﺑﺎزارهﺎ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ،وﻟﯽ ﺑﺮای ﺑﺴﻴﺎری از ﺑﻴﻤﺎری هﺎ ﻗﺒﻼ داروهﺎی ﻣﺸﺨﺺ از ﻣﻨﺒﻊ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ وﺻﻒ ﺁﻧﻬﺎ از زﺑﺎن اﺋﻤﻪ اﻃﻬﺎر ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺤﺪﺛﺎن ﻋﺎﻟﻴﻘﺪر ﻣﮑﺘﺐ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ: “ازﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق ﻣﻨﻘﻮل اﺳﺖ ﮐﻪ ازاﻳﺸﺎن ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ :ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﺮت ﻋﻴﺴﯽ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم هﻢ ﻣﻴﺮﺳﻴﺪ دردهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﻓﺮزﻧﺪان ﺁدم ﻣﻴﺮﺳﺪ؟ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﺑﻠﯽ ،ﺑﻪ او ﻏﺎﻟﺒﺎ درد ﻣﻘﻌﺪ ﻋﺎرض ﻣﻴﺸﺪ ،و دراﻳﻦ ﻣﻮاﻗﻊ
ﺻﻔﺤﻪ 12
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﺑﻪ ﻣﺎدرش ﻣﻴﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﻋﺴﻞ و ﺷﺎهﺪاﻧﻪ و روﻏﻦ زﻳﺘﻮن را ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺧﻤﻴﺮ ﮐﻨﺪ و ﺑﺮاﻳﺶ ﺑﻴﺎورد ،و ﻣﻴﮕﻔﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﺠﻮن را ﺑﻪ ﻋﻠﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮی ﻃﻠﺐ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﺎ از ﺑﺪﻣﺰﮔﯽ ﺁن ﮐﺮاهﺖ دارد .وﻧﻴﺰ درﺣﺪﻳﺚ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻔﻀﻞ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺁن ﺣﻀﺮت ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮد از ﺗﻨﮕﯽ ﻧﻔﺲ ،ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﺑﻮل ﺷﺘﺮ ﺑﺨﻮر ﺗﺎ ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻮد .وﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ زﮐﺎم ﭘﻨﺒﻪ ای را ﺑﻪ روﻏﻦ ﺑﻨﻔﺸﻪ ﺁﻟﻮدﻩ ﮐﻨﻨﺪ و دروﻗﺖ ﺧﻮاب درﻣﻘﻌﺪ ﮔﺬارﻧﺪ .وﻧﻴﺰ ﻣﻨﻘﻮل اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﺁن ﺣﻀﺮت ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ از ﺑﺴﻴﺎر ﺁﻣﺪن ﺑﻮل ﺁزار ﻣﻴﮑﺸﻢ ،ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﻮدم هﻢ هﻤﻴﻦ ﮔﺮﻓﺘﺎری را دارم ﭼﺎرﻩ ﺁن ا ﻳﻨﺴﺖ ﮐﻪ درﺁﺧﺮ ﺷﺐ ﺷﺎهﺪاﻧﻪ ﺑﺨﻮری ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﺐ و درد ﺳﺮ و ﺁزار ﭼﺸﻢ و درد ﺷﮑﻢ ﻧﻴﺰ ﻣﻔﻴﺪ اﺳﺖ". “و ازﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﻣﻨﻘﻮل اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮد ﭼﻮن ﻣﺮض ﭘﻴﺴﯽ درﻣﻴﺎن ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺪ ،ﺣﻘﺘﻌﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﯽ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم وﺣﯽ ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﮕﻮ ﮔﻮﺷﺖ ﮔﺎو را ﺑﺎ ﭼﻐﻨﺪر ﺑﺨﻮرﻧﺪ .وازﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﻣﻮﺳﯽ ﮐﺎﻇﻢ رواﻳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮردن اﻧﺠﻴﺮ ﺗﺮ و ﺧﺸﮏ ﻋﻼج ﺑﻮاﺳﻴﺮ اﺳﺖ ،و ازﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﻋﻠﯽ ﻧﻘﯽ ﻣﻨﻘﻮل اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺘﺢ ﺑﻦ ﺧﺎﻗﺎن وزﻳﺮ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻣﺘﻮﮐﻞ ﮐﺲ ﺑﻨﺰد اﻳﺸﺎن ﻓﺮﺳﺘﺎد ﮐﻪ زﺧﻤﯽ ﺑﺮﺑﺪن ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺑﻴﺮون ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﺮف ﺑﺮهﻼک اﺳﺖ و ﭼﻪ ﭼﺎرﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺮد؟ ﺣﻀﺮت ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﺳﺮﮔﻴﻦ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ را ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎ ﮔﻼب ﺑﺮﺁن زﺧﻢ ﺑﮕﺬارﻧﺪ . ﭘﺲ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدﻧﺪ و زﺧﻢ ﮔﺸﻮدﻩ ﺷﺪ”. درﻣﻮارد ﻣﺘﻌﺪد ﺣﺘﯽ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ داروهﺎی ﺧﻮردﻧﯽ ﻳﺎ ﻣﺎﻟﻴﺪﻧﯽ ﺑﺮای درﻣﺎن ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎﺋﯽ ﻏﻠﺒﺎ اﺳﺎﺳﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا هﻤﻪ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎ را ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن ادﻋﻴﻪ ای ﺧﺎص ﻋﻼج ﻣﻴﺘﻮان ﮐﺮد .ﺑﺮﺧﯽ ازاﻳﻦ ﻣﻮارد اززﺑﺎن اﺋﻤﻪ اﻃﻬﺎر ﺑﺎﺧﻮد ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ درﻣﻌﺘﺒﺮﺗﺮﻳﻦ ﺁﺛﺎر ﻣﮑﺘﺐ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ: “درﺣﺪﻳﺚ ﻣﻌﺘﺒﺮ ازاﻣﺎم ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم رواﻳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﺁن ﺣﻀﺮت ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮد از درد ﻣﻘﻌﺪ، ﻓﺮﻣﻮد ﭼﻮن ازﻧﻤﺎز ﻓﺎرغ ﺷﻮی دﺳﺖ ﺑﺮﻣﻘﻌﺪ ﮔﺬار و اﻳﻦ ﺁﻳﺎت را ﺑﺨﻮان ....راوی ﮔﻔﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺮدم دردم ﺑﺮﻃﺮف ﺷﺪ .واﺑﯽ ﺑﺼﻴﺮ از ﺣﻀﺮت ﺻﺎدق ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم رواﻳﺖ دارد ﮐﻪ هﺮﮐﺲ ﭘﺲ از ﻧﻤﺎز ﺻﺒﺢ وﻣﻐﺮب هﻔﺖ ﺑﺎر اﻳﻦ دﻋﺎ را ﺑﺨﻮاﻧﺪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﺰوﺟﻞ ﺑﺎدهﺎی ﺑﺪ ﺑﻮ و ﭘﻴﺴﯽ و دﻳﻮاﻧﮕﯽ را از اودور ﮐﻨﺪ .واز ﺣﻀﺮت اﺑﯽ اﻟﺤﺴﻦ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮد هﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ هﺮ ﺷﺐ ﺳﻮرﻩ ﻗﻞ اﻋﻮذ ﺑﺮب اﻟﻔﻠﻖ را ﺳﻪ ﺑﺎر وﺳﻮرﻩ ﻗﻞ هﻮاﻟﻪ اﺣﺪ را ﺻﺪ ﺑﺎر ﻳﺎ ﻻاﻗﻞ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﺑﺎر ﺑﺨﻮاﻧﺪ ﺧﺪای ﻋﺰوﺟﻞ هﺮﮔﻮﻧﻪ دﻳﻮاﻧﮕﯽ و ﺟﻦ زدﮔﯽ و ﻣﺮض ﺗﺸﺘﻨﮕﯽ و ﻓﺴﺎد ﻣﻌﺪﻩ و ﺟﻮﺷﺶ ﺧﻮن را از او ﺑﮕﺮداﻧﺪ ﺗﺎ زﻣﺎن ﭘﻴﺮی .واز ﺣﻀﺮت رﺳﻮل ﺻﻠﯽ اﻟﻪ ﻋﻠﻴﻪ و ﺁﻟﻪ رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ هﺮﮐﺲ ﮐﻪ درروز دﻩ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻻﺣﻮل وﻻﻗﻮﻩ اﻻ ﺑﺎﷲ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺣﻘﺘﻌﺎﻟﯽ ﺧﻮرﻩ و ﭘﻴﺴﯽ وﻓﻠﺞ را از او دﻓﻊ ﮐﻨﺪ .و از ﺣﻀﺮت ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم رواﻳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺷﮑﻢ ﻣﻦ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻗﺮاﻗﺮﻣﻴﮑﻨﺪ وﻣﺮدم ﺻﺪاﺋﯽ راﮐﻪ ازﺁن ﺑﻴﺮون ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﻣﻴﺸﻨﻮﻧﺪ ،ﺁن ﺣﻀﺮت ﻓﺮﻣﻮد هﺮﮔﺎﻩ ﻓﺎرغ ﺷﺪی ازﻧﻤﺎز ﺷﺐ اﻳﻦ دﻋﺎ را ﺑﺨﻮان ،ﺑﺪرﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﻗﺮﻩ ﺷﮑﻤﺖ ﺧﺎﻣﻮش ﺷﻮد”. درارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ ،درﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﺟﺎی ﻣﻬﻤﯽ ﺑﻪ ﺗﻐﺬﻳﻪ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .هﺰاران ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺨﺼﺼﯽ و ﺁزﻣﺎﻳﺸﮕﺎهﯽ ،ازراﻩ ﻧﺸﺮﻳﺎت وﻳﮋﻩ ﻳﺎ دررﺳﺎﻧﻪ هﺎی ﮔﺮوهﯽ ﻳﺎ اﻃﻼﻋﻴﻪ هﺎی دوﻟﺘﯽ ﻣﻨﻈﻤﺎ اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم را در ﺑﺎرﻩ ﻣﻮاد ﻏﺬاﺋﯽ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﻳﺎ ﻓﺮﺁوردﻩ هﺎی ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﻏﺬاﺋﯽ دردﺳﺘﺮس ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻣﻴﮕﺬارﻧﺪ و هﺰاران ﮐﺘﺎب و ﻧﺸﺮﻳﻪ اﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﯽ را ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ ﺑﺎ ﺧﻮاص ﻳﺎ ﻣﻀﺎر ﺧﻮراﮐﯽ هﺎی ﮔﻴﺎهﯽ ﻳﺎ ﮔﻮﺷﺘﯽ ﻳﺎ ﻓﺮﺁوردﻩ هﺎی ﻣﺎﺷﻴﻨﯽ و درﺟﻪ ﮐﺎﻟﺮی و وﻳﺘﺎﻣﻴﻦ و ﭘﺮوﺗﺌﻴﻦ و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺁﻧﻬﺎ ﺁﺷﻨﺎ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ،و هﻤﻪ اﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎت ﻃﺒﻌﺎ ﺑﺮﻣﺒﻨﺎی ﺑﺮرﺳﻴﻬﺎ و ﺁزﻣﺎﻳﺸﻬﺎی ﮐﻢ و ﺑﻴﺶ دﻗﻴﻖ ﻋﻠﻤﯽ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﻴﺸﻮد .وﻟﯽ دراﻳﻦ ﻣﻮرد ﻧﻴﺰ ” ،ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺛﺎﺑﺖ و ﻻﻳﺘﻐﻴﺮ اﻟﻬﻲ” ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت زﻣﻴﻨﯽ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﮑﻨﻨﺪ .ﮔﻮﺷﻪ ای ازاﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ را ،ﺑﺎز دررﺳﺎﻟﻪ اﺟﺘﻬﺎدی ﺧﻮد ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ“ :ﺧﻮردن ﻓﻀﻠﻪ و ﺁﻟﺖ ﻧﺮی وﻓﺮج و ﺑﭽﻪ دان و ﺣﺪﻗﻪ ﭼﺸﻢ و ذات اﻻﺷﺎﺟﻊ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺣﺮام اﺳﺖ ،هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﺮﮔﻴﻦ و ﺁب دﻣﺎغ ،وﻟﯽ اﮔﺮ ﻣﻘﺪاری ازﺁن ﺑﺎ ﺣﻼل ﻣﺨﻠﻮط ﺷﻮد ﺧﻮردن ﺁن اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪارد. ﺧﻮردن ﮔﻮﺷﺖ اﺳﺐ و ﻗﺎﻃﺮ و اﻻغ درﺷﺮاﻳﻂ ﻋﺎدی ﻣﮑﺮوﻩ وﻟﯽ اﮔﺮ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻟﻮاط ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺣﺮام اﺳﺖ .اﮔﺮ ﺑﺎ ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ و ﺷﺘﺮ ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻮل وﺳﺮﮔﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﺠﺲ ﻣﻴﺸﻮد وﺧﻮدﺷﺎن را ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﺎﺧﻴﺮ ﺑﻴﻔﺘﺪ ﺑﮑﺸﻨﺪ وﺑﻌﺪ ﺑﺴﻮزاﻧﻨﺪ ،و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻟﻮاط ﮐﺮدﻩ ﭘﻮﻟﺸﺎن را ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺸﺎن ﺑﺪهﺪ. ﻣﺎهﯽ ﻣﺮدﻩ ای ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﻴﺴﺖ ﺁﻧﺮا زﻧﺪﻩ ازﺁب ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﻳﺎ ﻣﺮدﻩ ،ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ دردﺳﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﺣﻼل اﺳﺖ، واﮔﺮ دردﺳﺖ ﮐﺎﻓﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺮام اﺳﺖ .اﮔﺮ ﻣﺎهﯽ را ﺑﻴﺮون ﺁب دوﻗﺴﻤﺖ ﮐﻨﻨﺪ و ﻳﮏ ﻗﺴﻤﺖ ﺁن درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ
ﺻﻔﺤﻪ 13
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
درﺁب ﺑﻴﻔﺘﺪ ،ﺧﻮردن ﻗﺴﻤﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﺮون ﺁب ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﻌﯽ ﻧﺪارد .اﮔﺮ ﻣﻠﺦ را زﻧﺪﻩ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﺑﻌﺪ ازﺟﺎن دادن ﺧﻮردﻧﺶ ﺣﻼل اﺳﺖ ،وﻟﯽ اﮔﺮ ﻣﻠﺦ ﻣﺮدﻩ ای دردﺳﺖ ﮐﺎﻓﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﻼل ﻧﻴﺴﺖ". ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻗﻀﺎﺋﯽ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﺎی ﻣﻤﺘﺎزی درﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻻﻳﺘﻐﻴﺮ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ دارﻧﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﺬاهﺐ ﻗﺒﻞ از هﺮﭼﻴﺰ ﺑﺮﭘﺎﻳﻪ ﻋﺪاﻟﺖ ﺑﻨﻴﺎد ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .اﻟﺒﺘﻪ درﺟﻬﺎن اﻣﺮوزﻣﻘﺎم ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻤﯽ ﺑﻪ اﻣﻮر ﻗﻀﺎﺋﯽ دادﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺣﺴﻦ ﺟﺮﻳﺎن زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮﻩ ﺑﺸﺮی ﺑﻴﺶ از هﺮﭼﻴﺰ درﮔﺮو اﺟﺮای ﻋﺪاﻟﺖ اﺳﺖ .ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﻤﻮازات ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ و ﭘﺰﺷﮑﯽ ،ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻗﻀﺎﺋﯽ ﻧﻴﺰ ﻳﮑﯽ از ارﮐﺎن ﻧﻈﺎم ﮔﺮداﻧﻨﺪﻩ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮی ﺑﺸﻤﺎر ﺁﻣﺪﻩ اﻧﺪ ،ﮐﻪ دﺳﺘﮕﺎهﻬﺎ ی ﻗﻀﺎﺋﯽ ﮐﻠﻴﻪ ﮐﺸﻮرهﺎی ﺟﻬﺎن و ﺻﺪهﺎ اﺗﺤﺎدﻳﻪ و اﻧﺴﺘﻴﺘﻮ و ﻓﺪراﺳﻴﻮن ﺣﺮﻓﻪ ای ﻗﻀﺎﺋﯽ و ﭼﻨﺪ هﺰار ﻧﺸﺮﻳﻪ رﺳﻤﯽ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﮐﺸﻮرهﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ دﻧﻴﺎ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ ﺁﻧﻨﺪ .وﻟﯽ دراﻳﻦ ﻣﻮرد ﻧﻴﺰ ،ﻗﻮاﻧﻴﻦ”ﺳﻔﻠﻴﺴﻲ” اﻳﻦ ﻣﺮاﮐﺰ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻴﭽﻮﻗﺖ ﺑﺎ ﻣﻘﺮرات ﺛﺎﺑﺖ و ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﻴﮑﻨﻨﺪ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻋﺪاﻟﺖ واﻗﻌﯽ درروی زﻣﻴﻦ اﺟﺮا ﻧﻤﻴﺸﻮد .ﮔﻮﺷﻪ ای ازﻣﻘﺮراﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ واﻗﻌﺎ ﺑﺎﺟﺮا درﺁﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﻋﺪاﻟﺖ ﺑﻤﻔﻬﻮم ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺁن ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻳﺎﺑﺪ ،هﻤﭽﻨﺎن درﻣﮑﺘﺐ”،وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ” ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ: " ...واﮔﺮ ﮐﺴﯽ اﺳﺘﺨﻮان ﮐﻮن ﺁدﻣﯽ را ﺑﺸﮑﻨﺪ و ﺳﺒﺐ ﺷﻮد ﮐﻪ هﻤﻴﺸﻪ ﻏﺎﻳﻂ ازاو ﺑﺪرﺁﻳﺪ ،ﻳﺎ اﮔﺮﻳﮏ ﺧﺼﻴﻪ ﻣﺮدی را ،ﻳﮏ ﻃﺮف ﻓﺮج زﻧﯽ را ،ﻳﺎ ﻳﮑﻄﺮف ﻣﻘﻌﺪ ﮐﺴﯽ را ﺑﺒﺮد ،ﻳﺎ ﭘﺸﺖ اورا ﭼﻨﺎن ﺑﺸﮑﻨﺪ ﮐﻪ از ﺟﻤﺎع ﮐﺮدن ﺑﻴﻔﺘﺪ، ﺑﺮهﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺧﻮﻧﺒﻬﺎ ﺗﻌﻠﻖ ﻣﻴﮕﻴﺮد .وﺑﺮﻳﺪن ﺧﺼﻴﻪ راﺳﺖ ﮐﺴﯽ دوﺛﻠﺚ ﺧﻮﻧﺒﻬﺎ دارد وﺑﺮﻳﺪن ﺧﺼﻴﻪ ﭼﭗ اوﻳﮏ ﺛﻠﺚ .ودادن دﻩ ﻣﺜﻘﺎل ﻃﻼ ﻻزم اﺳﺖ درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﻣﻨﯽ را ﺑﯽ رﺧﺼﺖ زن ﺁزاد و داﺋﻤﯽ درﺑﻴﺮون ﻓﺮج او ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ، اﻣﺎ اﮔﺮ زن ﮐﻨﻴﺰ ﻳﺎ ﻣﺘﻌﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻨﻌﯽ ﻧﻴﺴﺖ .ودرﻣﻮرد ﺧﻮﻧﺒﻬﺎی وﻟﺪ اﻟﺰﻧﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ ﻋﻈﺎم اﺧﺘﻼف ﻧﻈﺮ اﺳﺖ، ﺑﻌﻀﯽ ﺑﺮﺁﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﻧﺒﻬﺎی وﻟﺪ اﻟﺰﻧﺎ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﻧﺒﻬﺎی ﺟﻮدان اﺳﺖ ،و ﺧﻮﻧﺒﻬﺎی ﻣﺮد ﺟﻬﻮد هﺸﺘﺼﺪ درهﻢ ﺷﺮﻋﯽ و ﺧﻮﻧﺒﻬﺎی زن ﺟﻬﻮد ﭼﻬﺎر ﺻﺪ درهﻢ ﺷﺮﻋﯽ اﺳﺖ .ﺑﺮﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﮐﺸﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻔﺎرﻩ واﺟﺐ ﻧﻴﺴﺖ )!( ودرﻗﺼﺎص ذﮐﺮ ﻳﮏ ﻣﺮد ﺟﻮان را ﺑﻪ ﻋﻮض ذﮐﺮ ﻳﮏ ﻣﺮد ﭘﻴﺮ ﻣﻴﺘﻮان ﺑﺮﻳﺪ ،ذﮐﺮ ﺧﺘﻨﻪ ﺷﺪﻩ را ﻧﻴﺰ ﻋﻨﺪاﻟﻠﺰوم ﻣﻴﺘﻮان ﺑﻪ ﻋﻮض ﻳﮏ ذﮐﺮ ﺧﺘﻨﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺮﻳﺪ ....و هﺮﮔﺎﻩ ﮐﺴﯽ ﮐﺎری ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﯽ ﺷﺨﺼﯽ درﻣﻮﻗﻊ ﺟﻤﺎع ﺑﻪ دﺷﻮاری ﺑﻴﺮون ﺁﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻨﺒﻬﺎ ﺑﺪهﺪ .و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ذﮐﺮ ﮐﺴﯽ دﻳﮕﺮ را ازﺑﻴﺦ ﻳﺎ از ﺣﺸﻔﻪ ﺑﺒﺮد ،ﻳﺎ ﺧﺼﻴﻪ ﮐﺴﯽ را ﻗﻄﻊ ﮐﻨﺪ ،ﻳﺎ هﺮدوﻃﺮف ﻓﺮج زﻧﯽ را ﺑﺒﺮد ،ﺧﻮاﻩ ﺁن زن ﺑﮑﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ و ﺧﻮاﻩ ﻓﺮج اوﺑﺰرگ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﮐﻮﭼﮏ ،وﻧﻴﺰ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ زﻧﯽ را ﭼﻨﺎن دﺧﻮل ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻊ ﺑﻮل و ﻏﺎﻳﻂ ﻳﺎ ﻣﺨﺮج ﺑﻮل و ﺣﻴﺾ اورا ﺑﺪراﻧﺪ و هﺮدوراﻩ را ﻳﮑﯽ ﮐﻨﺪ ،ﺧﻮاﻩ ﺷﻮهﺮش ﺑﺎﺷﺪ وﺧﻮاﻩ اﺟﻨﺒﯽ ،و ﺧﻮاﻩ زن ﺑﺎﻟﻎ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ هﻨﻮز ﺑﺎﻟﻎ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺮهﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ دﻳﻪ واﺟﺐ ﻣﻴﺸﻮد ،وﻟﯽ اﮔﺮ ﻣﺮدی ﻣﻮﺿﻊ ﺑﻮل و ﻏﺎﻳﻂ زن ﺑﺎﻟﻐﻪ ﺧﻮدش را دراﻧﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ دﻳﻪ ﺑﺮاوواﺟﺐ ﻧﻴﺴﺖ”. ﻗﺎﻧﻮن ﻗﺼﺎص ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ وﺿﻊ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﻮرای ﻧﮕﻬﺒﺎن ﻧﻴﺰ رﺳﻴﺪ ،اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ را ،درﺁن ﻣﻮاردی ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻣﺒﻬﻢ ﺑﻮدﻩ ،ﺗﮑﻤﻴﻞ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ: “ﺣﺪ زﻧﺎ درﻣﻮاردی ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺎرم ﻧﺴﺒﯽ ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺎدر وﺧﻮاهﺮوﻋﻤﻪ و ﺧﺎﻟﻪ وزن ﭘﺪر ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد رﺟﻢ ﮐﺮدن اﺳﺖ، ﻳﻌﻨﯽ ﺗﺎ ﮐﻤﺮ درزﻣﻴﻦ ﻓﺮو ﮐﺮدن و ﺳﻨﮕﺴﺎر ﮐﺮدن ،ﻣﮕﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺷﺒﻬﻪ ﺑﺮﺁﻧﺎن دﺧﻮل ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻳﺎ ﺁﻟﺖ درﻓﺮج زن ﻳﻌﻨﯽ درﭘﻴﺶ ﻳﺎ درﭘﺲ او )ﻗﺒﻞ ﻳﺎ دﺑﺮ( ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﻏﺎﻳﺐ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ .و ﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﻴﮑﻨﺪ اﮔﺮ زﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ او زﻧﺎ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ زﻧﺪﻩ ﻳﺎ ﻣﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ .ﺑﺰرﮔﯽ ﺳﻨﮓ دررﺟﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ درﺣﺪی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ اﺻﺎﺑﺖ ﻳﮏ ﻳﺎ دوﺗﺎی ﺁن ﺷﺨﺺ ﻣﺠﺮم ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد ،وﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ درﺳﻨﮕﺴﺎر ﺳﻨﮕﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﻴﺰﻧﻨﺪ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﮑﻪ اورا زود ﻧﮑﺸﺪ .واﮔﺮ ﺑﺮﺷﺨﺼﯽ هﻢ رﺟﻢ و هﻢ ﺟﻠﺪ )ﺳﻨﮕﺴﺎر و ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ( واﺟﺐ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻮرﺗﻴﻦ ﻣﺮد را ﺑﭙﻮﺷﺎﻧﺪ و زن را ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺑﺰﻧﻨﺪ ،و ﺑﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺳﺨﺖ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺑﺰﻧﻨﺪ وﻟﯽ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﺑﺮ ﻓﺮج او ﻧﺰﻧﻨﺪ .زﻧﺎی ﻣﺮد ﺑﺎ زﻧﯽ ﮐﻪ هﻤﺴﺮ داﺋﻤﯽ دارد وﻟﯽ دراﺛﺮ ﻣﺴﺎﻓﺮت ﻳﺎ ﺣﺒﺲ و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁن ﺑﻪ هﻤﺴﺮ ﺧﻮد دﺳﺘﺮﺳﯽ ﻧﺪارد ﻣﻮﺟﺐ رﺟﻢ ﻧﻴﺴﺖ .هﺮﮔﺎﻩ زﻧﯽ هﻤﺠﻨﺲ ﺑﺎزی ﮐﻨﺪ ﺑﺮای هﺮ ﺑﺎر ﻣﺴﺎﺣﻘﻪ ﺗﺎ ﺳﻪ ﺑﺎز ﺻﺪ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﻣﻴﺨﻮرد ،وﻟﯽ درﻣﺮﺗﺒﻪ ﭼﻬﺎرم ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻣﻴﺮﺳﺪ ،و هﺮ ﮔﺎﻩ دوزن ﺑﺪون ﺿﺮورت زﻳﺮ ﻳﮏ ﭘﻮﺷﺶ ﺑﺨﻮاﺑﻨﺪ ،وﻟﻮ ﻣﺴﺎﺣﻘﻪ ﻧﮑﻨﻨﺪ ،ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ ﻣﻴﺨﻮرﻧﺪ .هﺮﮔﺎﻩ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﮕﻮﻳﺪ زن ﻗﺤﺒﻪ ﻳﺎ ﺧﻮاهﺮ ﻗﺤﺒﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ زﻧﺎ ﺑﻪ او ﻧﺴﺒﺖ دادﻩ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ﺣﺪ ﻗﺬف ﻣﻴﺸﻮد ،وﻟﯽ اﮔﺮ ﺁن ﻣﺮد واﻗﻌﺎ ﺧﻮاهﺮ ﻗﺤﺒﻪ ﻳﺎ زن ﻗﺤﺒﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺪ و ﺗﻌﺬﻳﺮ وارد ﻧﻤﻴﺸﻮد .هﺮﮔﺎﻩ ﮐﺴﯽ دﻳﮕﺮی را از روی ﺷﻬﻮت ﺑﺒﻮﺳﺪ ﺗﻌﺰﻳﺮ ﻣﻴﺸﻮد ،هﻤﭽﻨﻴﻦ هﺮﮔﺎﻩ ﺷﺨﺼﯽ ﻣﻘﺪاری از ﮔﻮش ﮐﺴﯽ را ﻗﻄﻊ ﮐﻨﺪ و ﻣﺠﻨﯽ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺟﺪا ﺷﺪﻩ را ﺑﻪ ﮔﻮش ﺧﻮد ﭘﻴﻮﻧﺪ دهﺪ .وﻟﯽ هﺮﮔﺎﻩ دﻧﺪان ﮐﺴﯽ را ﺑﺸﮑﻨﺪ وﻟﯽ ﻣﺠﻨﯽ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺒﻞ از ﻗﺼﺎص دﻧﺪان درﺁورد در
ﺻﻔﺤﻪ 14
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ دﻧﺪان ﺗﺎزﻩ اوﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺠﺮم ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻌﺰﻳﺰ ﺷﻮد ،و اﮔﺮ دﻧﺪان ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻌﻴﻮب ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺠﺮم ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻔﺎوت ﻗﻴﻤﺖ ﺑﻴﻦ دﻧﺪان ﺳﺎﻟﻢ و ﻣﻌﻴﻮب را ﻧﻴﺰ ﺑﭙﺮدازد”. واﺣﺪ ﭘﺮداﺧﺖ دﻳﻪ درهﺮ ﺣﺎل ﺷﺘﺮ اﺳﺖ ،ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻓﯽ اﻟﻤﺜﻞ ﺟﺮم در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻓﻨﻼﻧﺪ ﻳﺎ اﺳﮑﻴﻤﻮ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﺳﻼم ﺑﺪون ﺷﺘﺮ ﻣﻔﻬﻮم ﻧﺪارد .ﺑﺮاﺳﺎس ﻗﺎﻧﻮن 10ﻣﺎدﻩ ای ﻗﺼﺎص ﮐﻪ درﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﺪﻩ ،دﻳﻪ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﮔﺮدن ﮐﺴﯽ ﺑﻄﺮﻳﮑﻪ ﮔﺮدﻧﺶ ﮐﺞ ﺷﻮد 100ﺷﺘﺮ و دﻳﻪ ﻣﻌﻴﻮب ﮐﺮدن ﭼﺸﻢ ﻳﺎ ﻳﮏ دﺳﺖ وﻳﮏ ﭘﺎ 50ﺷﺘﺮ و دﻳﻪ زﺧﻤﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﮑﻢ ﮐﺴﯽ وارد ﺁﻳﺪ 33ﺷﺘﺮ و دﻳﻪ ﻗﻄﻊ اﻧﮕﺸﺘﺎن او 10ﺷﺘﺮ اﺳﺖ . درﻣﻮرد ﻣﺠﺎزات ﺳﻨﮕﺴﺎر ،ﻣﺴﺌﻮﻻن ﻋﺎﻟﻴﺮﺗﺒﻪ دادﮔﺎهﻬﺎی ﺷﺮع اﺳﻼﻣﯽ اﻓﺰودن ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮی را ﺑﺮﻓﺘﻮای “ اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﻲ” دررﺳﺎﻟﻪ ﺗﺤﺮﻳﺮ اﻟﻮﺳﻴﻠﻪ او ﺿﺮوری داﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ”:ﻗﺘﻞ از ﻃﺮﻳﻖ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﻻزﻣﻪ اﺳﻼم اﺳﺖ ،و ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ رﺟﻢ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻳﺎ اﻋﺪام ﺑﺎ ﮔﻠﻮﻟﻪ و اﻣﺜﺎل اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺸﻮد ،و ﻧﺎﭼﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻤﻞ ﺳﻨﮕﺴﺎر اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد ﺗﺎ ﻣﻨﺸﺎء ﻧﺰول ﺑﺮﮐﺎت اﻟﻬﯽ ﮔﺮدد ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﮑﺮر دراﺧﺒﺎر ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻗﺎﻣﻪ رﺟﻢ درروی زﻣﻴﻦ از ﻧﺰول ﭼﻬﻞ ﺷﺒﺎﻧﺮوز ﺑﺎران ﭘﺮ ﺑﺮﮐﺖ ﺗﺮاﺳﺖ .ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻨﮕﺴﺎر ﺷﻮد ﺣﺪ اﻟﻬﯽ درﻣﻮرد او اﺟﺮا ﻣﻴﺸﻮد ،ﺧﻮاﻩ ﻣﺮﻳﺾ ﺑﺎﺷﺪ و ﻳﺎ ﺳﺎﻟﻢ ،ﭼﺮا ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ او ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد ،و هﻴﭻ ﻟﺰوﻣﯽ ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ازﻧﻈﺮ ﻣﺰاﺟﯽ ﺑﻬﺒﻮدی ﻳﺎﺑﺪ دراﻳﻦ ﻣﻮرد ﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻣﺪﻇﻠﻪ اﻟﻌﺎﻟﯽ دررﺳﺎﻟﻪ ﺗﺤﺮﻳﺮاﻟﻮﺳﻴﻠﻪ ﺧﻮد ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﻧﺪ )".ﻣﺤﻤﺪی ﮔﻴﻼﻧﯽ ،ﺣﺎﮐﻢ ﺷﺮع دادﮔﺎهﻬﺎی اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺮﮐﺰ(. ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺎﻳﮕﺎن ﻗﻀﺎﺋﯽ دﻳﮕﺮ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ درﺑﺎرﻩ ﻧﺤﻮﻩ اﺟﺮای ﻋﺪاﻟﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﺗﻮﺿﻴﺤﺎﺗﯽ اﺿﺎﻓﻪ دادﻩ اﻧﺪ: "هﻴﭻ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ دردﻧﻴﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ ﻣﺮدم ﺁن ﺑﺮوﻧﺪ ﺑﻪ دادﮔﺴﺘﺮی .اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﻴﻢ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺎ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﺎﮐﻤﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ درﺁﻧﻬﺎ ﺑﺸﻮد ﻣﺠﺮم را ﻓﻮرا ﮐﺸﺖ .درﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺎ دادﮔﺎهﻬﺎ و داد ﺳﺮای اﻧﻘﻼب اﻳﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم ﻣﻴﺪهﻨﺪ") ﻳﻮﺳﻒ ﺻﺎﻧﻌﯽ دادﺳﺘﺎن ﮐﻞ دادﮔﺎهﻬﺎی ﻣﺮﮐﺰ(. “اﻳﻨﻬﻤﻪ ﻃﻮل و ﺗﻔﻀﻴﻞ ﻻزم ﻧﻴﺴﺖ .وﻗﺘﻴﮑﻪ اﻳﻨﻬﺎ را درﮐﻮﭼﻪ و ﺧﻴﺎﺑﺎن دﺳﺘﮕﻴﺮ ﮐﺮدﻳﻢ ،ﺑﺠﺎی اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻌﻄﻞ ﺑﺸﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ درزﻧﺪان ﺑﺨﻮرﻧﺪ و ﺑﺨﻮاﺑﻨﺪ و ﺑﻴﺖ اﻟﻤﺎل را ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪ ،هﻤﺎن ﺗﻮی ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺷﺎن ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ و هﻤﻴﻨﻘﺪر ﮐﻪ دوﻧﻔﺮ ﭘﺎﺳﺪار ﺑﻀﺮر ﺁﻧﻬﺎ ﺷﻬﺎدت ﺑﺪهﻨﺪ ﺑﺪون ﻣﻌﻄﻠﯽ ﺗﻴﺮ ﺑﺎراﻧﺸﺎن ﻣﻴﮑﻨﻴﻢ .اﺻﻼ ﭘﺎﺳﺪار ﺑﺮای هﻤﻴﻦ ﮐﺎر اﺳﺖ ) ”.ﻣﻮﺳﻮی اردﺑﻴﻠﯽ رﺋﻴﺲ دﻳﻮان ﻋﺎﻟﯽ ﮐﺸﻮر(. "درﮐﺎر دادﮔﺎهﻬﺎی اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ .ﺑﻌﺪ از ﺗﺸﺨﻴﺺ هﻮﻳﺖ ﻣﺠﺮم ﺑﺮای ﺟﺰای او ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺟﺎﻳﺰ ﻧﻴﺴﺖ .ﻳﻌﻨﯽ اﻳﻨﮑﻪ اﺟﺮای ﺣﮑﻢ ﺧﺪا در دادﮔﺎهﻬﺎی اﻧﻘﻼب ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻧﺪارد”) ﻧﺠﻒ ﺁﺑﺎدی ،رﺋﻴﺲ دادﮔﺎﻩ اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ﺁذرﺑﺎﻳﺠﺎن(. “ازﻧﻈﺮ اﺳﻼم ﻳﮏ دﺧﺘﺮ ﻧﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎﻟﻎ ﺷﻤﺮدﻩ ﻣﻴﺸﻮد و اﺳﻼم اﺟﺎزﻩ ﻣﻴﺪهﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﮐﺴﯽ را درﺻﻮرت دﺳﺘﮕﻴﺮی درﺗﻈﺎهﺮات ﺿﺪ اﻧﻘﻼب هﻤﺎﻧﺠﺎ ﮐﻨﺎر دﻳﻮار ﺑﮕﺬارﻳﻢ وﮔﻠﻮﻟﻪ ﺑﺰﻧﻴﻢ”) اﺳﺪاﻟﻪ ﻻﺟﻮردی دادﺳﺘﺎن اﻧﻘﻼب ﺗﻬﺮان( . "ﻣﺎدراﻳﻨﺠﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ را درزﻧﺪان دارﻳﻢ ﮐﻪ ﺣﺪود ﺷﺶ هﻔﺖ ﻣﺎﻩ ﺣﺘﯽ ﻳﮑﺴﺎل اﺳﺖ در ﺑﺎزداﺷﺖ هﺴﺘﻨﺪ و هﻨﻮز اﺳﻢ ﺧﻮدﺷﺎن را هﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﻤﻴﮕﻮﻳﻨﺪ .ﻣﻴﮕﻮﺋـﻴﺪ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺿﺮﺑﻪ ﺷﻼق هﻢ ﺑﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﻧﺰﻧﻴﺪ؟ اﻣﺎم ﻓﺘﻮی دادﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ اﮔﺮزﻳﺮ ﺗﻌﺰﻳﺮ ﺟﺎن هﻢ ﺑﺪهﻨﺪ ﮐﺴﯽ ﺿﺎﻣﻦ ﻣﺮدﻧﺸﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻔﺮض ﭘﺎﻧﺼﺪ ﻧﻔﺮ ازاﻳﻨﻬﺎ درزﻧﺪان ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ .ﮐﺠﺎی دﻧﻴﺎ ﺧﺮاب ﻣﻴﺸﻮد ؟”) ﻣﻮﺳﻮی اردﺑﻴﻠﯽ ،رﺋﻴﺲ دﻳﻮان ﻋﺎﻟﯽ ﮐﺸﻮر(. “اﺷﺨﺎﺻﯽ ﺑﻪ دادﮔﺎﻩ ﺷﺮع اﻃﻼع دادﻧﺪ ﮐﻪ درﺗﺸﺨﻴﺺ هﻮﻳﺖ ﺑﻌﻀﯽ از اﻋﺪام ﺷﺪﮔﺎن اﺷﺘﺒﺎﻩ ﺷﺪﻩ و ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺠﺎی ﮐﺴﺎن دﻳﮕﺮی ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ اﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪارد ،درﻋﻮض اﻳﻨﻬﺎ درﺁن دﻧﻴﺎ ﺷﻬﻴﺪ ﻣﺤﺴﻮب ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ )”.ﻳﻮﺳﻒ ﺻﺎﻧﻌﯽ دادﺳﺘﺎن ﮐﻞ دادﮔﺎهﻬﺎی ﻣﺮﮐﺰ(. “دادﮔﺎهﻬﺎی اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ دراﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪ ﺧﻮد ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،زﻳﺮا از ﭘﻴﺮوزی اﻧﻘﻼب ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺁن اﻧﺪازﻩ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻋﺪام ﻧﮑﺮدﻩ اﻧﺪ .ﻣﺎ از ﺑﺎﺑﺖ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﻣﺤﻪ ﮐﺎری از اﻣﺎم و از ﻣﺮدم ﻣﻌﺬرت ﻣﻴﺨﻮاهﻴﻢ”) ﻣﺤﻤﺪ ﮔﻴﻼﻧﯽ ،ﺣﺎﮐﻢ ﺷﺮع دادﮔﺎهﻬﺎی اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺮﮐﺰ(.
ﺻﻔﺤﻪ 15
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد ،اﻳﻨﻬﺎ هﻤﺎن دادﮔﺎهﻬﺎﺋﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺧﻮد هﻤﻴﻦ ﺁﻳﺖ اﻟﻪ هﺎ درﺧﻮزﻩ ﻋﻠﻤﻴﻪ ﻗﻢ درﺑﺎرﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ“ :ﺑﻪ اﻳﻦ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﮐﻪ دردادﮔﺎهﻬﺎی اﻧﻘﻼب ﺁدم ﻣﻴﮑﺸﻨﺪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ هﻢ ﺳﺮ ﻧﻤﻴﺒﺮﻧﺪ )”.ﻣﮑﺎرم ﺷﻴﺮازی ،اﻣﺎم ﺟﻤﻌﻪ ﻗﻢ(. ................................................................................................................................. درﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﺧﻮد درﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺗﻬﺮان ) ﺑﻬﺸﺖ زهﺮا 12 ،ﺑﻬﻤﻦ ،( 1357روح اﻟﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ ادﻋﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﻓﺎﺷﻴﺴﺘﯽ اﻗﺘﺼﺎد ﻣﻤﻠﮑﺖ را ﺑﮑﻠﯽ ﺧﺮاب ﮐﺮدﻩ واﻳﺮان را ﺑﺼﻮرت وﻳﺮاﻧﻪ ای درﺁوردﻩ اﺳﺖ ،و ﺑﺮﻋﻬﺪﻩ دوﻟﺖ اﺳﻼﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻗﺘﺼﺎد ﺳﺎﻟﻤﯽ راﺑﺮاﺳﺎس اﺳﻼﻣﯽ درﻣﻤﻠﮑﺖ ﭘﺎﻳﻪ رﻳﺰی ﮐﻨﺪ .دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺣﺴﻴﻨﻌﻠﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮی” ،وﻟﻴﻌﻬﺪ”اﻣﺎم ،ﺑﻪ رﺋﻴﺲ ﮐﻞ ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺮﮐﺰی اﻳﺮان رهﻨﻤﻮد داد ﮐﻪ” ﺑﺮای ادارﻩ اﻣﻮر اﻗﺘﺼﺎدی ﺁﻳﻨﺪﻩ و ﺁﺷﻨﺎ ﮐﺮدن ﻣﺄﻣﻮرﻳﻦ ﺑﺎﻧﮑﻬﺎ و ﻣﺮدم ﺑﺎ ﻣﻌﺎﻣﻼت ﺷﺮﻋﯽ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ اﻳﻦ اﻣﻮر ﺑﻪ رﺳﺎﻟﻪ ﻓﻘﻬﯽ ﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺣﺪود و ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻀﺎرﺑﻪ و ﻣﻀﺎرﻋﻪ وﺟﻌﺎﻟﻪ را ﺧﻮب درک ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺜﻼ ﺧﻴﺎل ﻧﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﺑﻴﻦ رﺑﺎ و ﻣﻀﺎرﻋﻪ ﻧﻴﺴﺖ". اﻳﻦ ﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺑﻐﻴﺮ از ﺣﮑﻢ اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﻌﺮوﻓﯽ ﮐﻪ درﺳﻮﻣﻴﻦ ﺳﺎل وﻻﻳﺖ ﺧﻮد ﺻﺎدرﮐﺮد ودرﺁن اﻗﺘﺼﺎد را ﺧﺎص اﻻغ داﻧﺴﺖ درﻣﺪت ﺗﺒﻌﻴﺪ ﺧﻮد درﻧﺠﻒ ﺳﻪ اﺛﺮ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ درﺑﺎرﻩ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻗﺘﺼﺎد اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ "اﻟﻤﮑﺎﺳﺐ اﻟﻤﺤﺮﻣﻪ” و” اﻟﻤﺴﺎﺋﻞ اﻟﻤﺴﺘﺤﺪﺛﻪ” و” ﮐﺘﺎب اﻟﺒﻴﻊ” ﻧﺎم دارﻧﺪ ،و ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ هﺮﺳﻪ ﺁﻧﻬﺎ دررﺳﺎﻟﻪ ﺗﺤﺮﻳﺮ اﻟﻮﺳﻴﻠﻪ او -ﮐﻪ ﺁن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ اﺳﺖ – ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .وﺟﻪ ﻣﺸﺘﺮک اﻳﻦ هﺮ ﺳﻪ ﮐﺘﺎب و اﺣﮑﺎم ﺁﻧﻬﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﺎم ﺑﺎ واﻗﻊ ﺑﻴﻨﯽ ﻓﺮاوان ﻋﺼﺮی را ﮐﻪ درﺁن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺑﺎ ﻋﺼﺮ ﺻﺪر اﺳﻼم ﻋﻮﺿﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ وﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻣﺴﻴﺤﯽ را ﻗﺮن دوم هﺠﺮی داﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ: “ﻣﺎﻟﻴﺎﺗﻬﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻨﺤﺼﺮا ازﻃﺮﻳﻖ ﺧﻤﺲ وزﮐﻮﻩ ﻳﺎ ﺟﺰﻳﻪ ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺎﻟﻴﺎت ﺑﺮﻧﻔﻮس واراﺿﯽ ﻳﻬﻮدﻳﺎن وﻣﺴﻴﺤﯽ هﺎ ﮐﻪ درﭘﻨﺎﻩ اﺳﻼم ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ ،وهﻤﭽﻨﻴﻦ ﺧﺮاج از اراﺿﯽ ﮐﺸﻮرهﺎﺋﯽ ﮐﻪ دوﻟﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﻓﺘﺢ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،و ﻣﻴﺮاث ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﻣﺮدﻩ اﻧﺪ و وارث ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﻧﺪ وﺻﻮل ﺷﻮﻧﺪ .وﺻﻮل هﺮ ﻣﺎﻟﻴﺎت دﻳﮕﺮی ،ازهﺮ راﻩ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻼف ﺷﺮع اﺳﺖ .ازﺟﻤﻠﻪ وﺻﻮل ﻣﺎﻟﻴﺎت ﮔﻤﺮﮐﯽ ﺧﻼف ﺷﺮع اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮای ﮐﺸﻮر ﻻزم ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻴﻠﯽ هﻢ ﺿﺮر دارد و ﺑﺎﻳﺪ ﻟﻐﻮ ﺷﻮد". “ارﺗﻔﺎﻋﺎت ﮐﻮهﻬﺎ و ﮔﻴﺎهﺎن و درﺧﺘﺎن و ﺳﻨﮕﻬﺎ ،ﻣﺎل اﻣﺎم اﺳﺖ ،هﻤﭽﻨﻴﻦ درﻳﺎهﺎ و ﺷﻬﺮهﺎ وﺟﺰﻳﺮﻩ هﺎ ﺟﺰو اﻧﻔﺎل اﺳﺖ و ﺗﻤﺎﻣﺎ ﻣﺎل اﻣﺎم اﺳﺖ .ﻏﻨﺎﺋﻢ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺳﺐ ﻋﺎﻟﯽ و ﻟﺒﺎس ﮔﺮاﻧﺒﻬﺎ و ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮔﺮاﻧﻘﻴﻤﺖ و ﮐﻨﻴﺰ ﺧﻮﺑﺮو ﻣﺎل اﻣﺎم اﺳﺖ و هﻤﭽﻨﻴﻦ ارث هﺮﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻤﻴﺮد و وارث ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎل اﻣﺎم اﺳﺖ. ﻣﻌﺎدن ﻃﻼ و ﻧﻘﺮﻩ وﻣﺲ و ﺁهﻦ وﺳﺮب و ﻧﻔﺖ و ﮔﻮﮔﺮد و ذﻏﺎل ﺳﻨﮓ وﻧﻤﮏ و ﮔﻞ ﺳﺮﺷﻮرو ﮔﻞ ﺳﺮخ ،اﮔﺮ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺣﺎﺻﻠﻪ ازﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ 20دﻳﻨﺎر ،ﻣﻌﺎدل 15ﻣﺜﻘﺎل ﻃﻼی ﺳﮑﻪ دار ،ﺑﺮﺳﺪ ﻣﺸﻤﻮل ﻣﺎﻟﻴﺎت ﺧﻤﺲ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ، هﻤﭽﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﻣﺎل ﮔﻨﺞ ،ﭼﻪ درﺷﻬﺮهﺎی ﮐﻔﺎر و ﭼﻪ درزﻣﻴﻦ اﺳﻼم ،ﭼﻪ دراراﺿﯽ ﺑﺎﻳﺮ و ﭼﻪ درزﻳﺮ ﺁﺛﺎر اﺳﻼﻣﯽ ﭘﻴﺪا ﺷﻮد.ﺁﻧﭽﻪ در ﺷﮑﻢ ﻣﺎهﯽ ﭘﻴﺪا ﺷﻮد. اﻳﻨﮑﻪ ﺻﻨﺎﻳﻊ را ﺑﺮای ﻣﺨﺘﺮع ﺁن ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﻣﻴﺮﺳﺎﻧﻨﺪ و دﻳﮕﺮان را از ﺗﻘﻠﻴﺪ ﺁن ﻣﻨﻊ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ازﻧﻈﺮع ﺷﺮع ﺑﺎﻃﻞ اﺳﺖ ،ﻓﻘﻂ اﻣﺎم ﮐﻪ واﻟﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن اﺳﺖ ﺣﻖ دارد ﺻﻨﻌﺘﯽ را ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﺮخ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮای ﺁن ﻣﻌﻴﻦ ﺑﻤﺎﻧﺪ". وﻗﺘﻴﮑﻪ درﻋﻤﻞ اﻳﻦ رهﻨﻤﻮدهﺎی اﻣﺎم ،ﺑﺎ هﻤﻪ اهﻤﻴﺖ ﺁﻧﻬﺎ و ﺑﺎهﻤﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻮدن ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺸﮑﻼت اﻗﺘﺼﺎدی ﻳﮏ ﺟﻤﻬﻮری ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻤﯽ را ﺣﻞ ﻧﮑﺮد ،دﺳﺖ اﻧﺪرﮐﺎران ﺑﻔﮑﺮ ﺁن اﻓﺘﺎدﻧﺪ ﮐﻪ از ﺗﺨﺼﺺ هﺎی ﺟﺎﻧﺒﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﮐﻤﮏ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ .درﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ”:ﺗﻨﻬﺎ راﻩ ﺣﻞ اﻳﺠﺎد ﻳﮏ اﻗﺘﺼﺎد ﺳﺎﻟﻢ و ﺷﮑﻮﻓﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت و ﻧﻈﺮﻳﺎت ﺣﻀﺮت ﺁﻳﺖ اﻟﻪ اﻟﻌﻈﻤﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮی وﺣﻀﺮت ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﻣﺸﮑﻴﻨﯽ و ﺧﻄﺒﻪ هﺎی ﻧﻤﺎزﺟﻤﻌﻪ ﺁﻗﺎی رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﯽ اﺳﺖ") ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ ،ﺟﻠﺴﻪ 7ﺧﺮداد ،(1362وروزﻧﺎﻣﻪ ارﮔﺎن ﺣﺰب ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻮﺷﺖ:
ﺻﻔﺤﻪ 16
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
“ﮐﺘﺎب ﺳﻴﺎﺳﺖ اﻗﺘﺼﺎدی ﺣﺠﻪ اﻻﺳﻼم واﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﺁﻗﺎی هﺎﺷﻤﯽ رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﯽ ﮐﻪ دراﻳﻦ هﻔﺘﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﻩ ﺁﺛﺎر اﻗﺘﺼﺎدداﻧﺎن اﺳﺘﮑﺒﺎر ﺷﺮق و ﻏﺮب و ﻻﻃﺎﺋﻼﺗﯽ را ﮐﻪ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﻣﻐﺰهﺎی ﻣﺨﺒﻄﯽ ﭼﻮن ﺁدام اﺳﻤﻴﺖ و ﮐﺎرل ﻣﺎرﮐﺲ ﻧﺸﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﯽ اﺛﺮ ﮐﺮدﻩ و ﺁﻓﺎق ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺮروی ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﺎن ﻋﺎﻟﻢ ﮔﺸﻮدﻩ اﺷﺖ .اﺟﺮای دﻗﻴﻖ رهﻨﻤﻮدهﺎی اﻳﻦ ﮐﺘﺎب ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ را در ﻣﺴﻴﺮ ﺻﺤﻴﺢ رﺷﺪ اﻗﺘﺼﺎدی ﻗﺮار ﻣﻴﺪهﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ راﻩ را ﺑﺮای ﻧﺠﺎت دﻧﻴﺎ از ورﻃﻪ ﺑﺤﺮان اﻗﺘﺼﺎدی ﺣﺎﺻﻠﻪ از اﺳﺘﮑﺒﺎر ﻧﻴﺰ روﺷﻦ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ". ﺁﻧﭽﻪ درﻋﻤﻞ ﻧﺸﺎن دادﻩ ﺷﺪﻩ اﻳﻦ ﺑﻮدﮐﻪ اﮔﺮ اﻳﻦ رهﻨﻤﻮدهﺎی اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺮای ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان ﺟﺰﭼﻬﻞ ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻر وام ﺧﺎرﺟﯽ ) درﺷﺮاﻳﻄﯽ ﮐﻪ اﻳﺮان ﺳﺎﻟﻬﺎی ﭘﻴﺶ ازاﻧﻘﻼب ﺧﻮدش ﮐﺸﻮری وام دهﻨﺪﻩ ﺑﻮد( وﺳﻘﻮط درﺁﻣﺪ ﺳﺮاﻧﻪ ﺳﺎﻻﻧﻪ از 2 , 600دﻻر ﺑﻪ 1 , 200دﻻر و اﻋﻼم اﺿﻄﺮاری اﻳﻨﮑﻪ اﮔﺮ وام داﺧﻠﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﻮد ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻘﻮﻗﻬﺎی دوﻟﺘﯽ از ﺁﺑﺎن ﻣﺎﻩ ﺳﺎل 1377ﺑﺒﻌﺪ ﻣﻘﺪور ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد ﺣﺎﺻﻠﯽ ﺑﺒﺎر ﻧﻴﺎورد ،درﻋﻮض ﺑﺮای ﺧﻮد ﺁﻳﺖ اﻟﻪ هﺎ و ﺣﺠﻪ اﻻﺳﻼم هﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺴﻴﺎر رﺿﺎﻳﺖ ﺑﺨﺸﯽ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎﺋﯽ از ﺁﻧﺮا ﺟﺴﺘﻪ ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ دراﻓﺸﺎﮔﺮﻳﻬﺎی ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻣﻬﻢ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ،ﻣﺜﻼ درﻣﺎهﻨﺎﻣﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻌﺘﺒﺮﻟﻮﻣﻮﻧﺪ دﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻴﮏ ﮐﻪ: “ﺑﺮاﺳﺎس ﺑﺮرﺳﻴﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ دراﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻌﻤﻞ ﺁﻣﺪﻩ ،ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺣﺪود 10ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻر ازاﻳﺮان ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺑﻬﺎی ﻣﺨﺼﻮص ﻣﻼهﺎی ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺑﻪ ﺑﺎﻧﮑﻬﺎی اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ اﻧﺘﻘﺎل ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،واﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ رﻗﻢ ﻏﻴﺮ از ﻣﺒﺎﻟﻐﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﺎﻧﮑﻬﺎی ﺳﻮﻳﺲ و دﻳﮕﺮ ﮐﺸﻮرهﺎی اروﭘﺎﺋﯽ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺑﻬﺎی ﺁﻧﻬﺎ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ” ،ﻳﺎ ﮔﺰارش هﻔﺘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺁﻟﻤﺎﻧﻲ” اﺷﭙﻴﮕﻞ” ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﻴﺪ ﺷﻤﺎرﻩ ﭼﮑﻬﺎی ﺻﺎدرﻩ ،ازوارﻳﺰ ﺷﺼﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻣﺎرک ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﺑﻬﺸﺘﯽ درهﻮﻟﺘﺲ ﺑﺮوﮐﻪ ﺑﺎﻧﮏ هﺎﻣﺒﻮرگ و دوﻳﭽﻪ ﺑﺎﻧﮏ ﻓﺮاﻧﮑﻔﻮرت ﺧﺒﺮ داد ،ﻳﺎ ﮔﺰارش واﺷﻴﻨﮕﺘﻦ ﭘﺴﺖ درﺑﺎرﻩ دو ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻر ﺳﻬﺎم ﺣﺠﻪ اﻻﺳﻼم رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﯽ درﺑﻴﺶ از ﺳﻴﺼﺪ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ،ﻳﺎ ﮔﺰارش ﺟﺮوزاﻟﻢ ﭘﺴﺖ اورﺷﻠﻴﻢ درﺑﺎرﻩ هﻮاﭘﻴﻤﺎهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ هﺎی هﻨﺮی و ﺗﺎرﻳﺨﯽ اﻳﺮاﻧﯽ را ازﺟﺎﻧﺐ روﺣﺎﻧﻴﻮن ارﺷﺪ ﻳﺎ ﺳﭙﺎﻩ ﭘﺎﺳﺪاران اﻳﺮان ازاﻳﺮان ﺑﻪ ﺗﺮﮐﻴﻪ و از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎ هﻮاﭘﻴﻤﺎهﺎی ال ﻋﺎل ﺑﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﻧﺘﻘﺎل دادﻩ و درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻏﺮﻓﻪ اﻳﺮان را درﻣﻮزﻩ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﺸﻨﺎﺳﯽ اورﺷﻠﻴﻢ ﻏﻨﯽ ﺗﺮﻳﻦ ﻏﺮﻓﻪ اﻳﻦ ﻣﻮزﻩ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ .ﻣﺎﺟﺮای دزدی 123ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺗﻮﻣﺎﻧﯽ ﺑﻨﻴﺎد ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﺎن درﺧﻮد اﻳﺮان ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺳﺮ وﺻﺪای ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺮﺁن ﺳﺮﭘﻮش ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﻧﻤﻮﻧﻪ ازﺑﻴﺶ ازﻳﮑﺼﺪ ﻣﻮرد ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎدﻩ هﺎﺋﯽ ﺑﺎ ارﻗﺎم ﻧﺠﻮﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درهﻤﻴﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎ و ﺑﺎهﻤﻴﻦ رهﻨﻤﻮد هﺎ درداﺧﻞ” اوﻟﻴﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ اﻟﻬﯽ روی زﻣﻴﻦ” ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﺁن ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮد”:ای ﺑﻴﺨﺮدان، ﻣﻤﻠﮑﺖ دﻳﻦ ﺑﻬﺸﺖ روی زﻣﻴﻦ اﺳﺖ وﺁن ﺑﺎدﺳﺖ ﭘﺎک روﺣﺎﻧﯽ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻣﻴﺸﻮد .ﻓﺴﺎدهﺎ ،دزدﻳﻬﺎ ،ﻏﺎرﺗﮕﺮﻳﻬﺎ، هﻤﻪ ﮐﺎر ﺁن دﺳﺘﻪ ازاﻓﺮاد اﻳﻦ ﮐﺸﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺳﺮ و ﮐﺎر ﻧﺪارﻧﺪ". ................................................................................................................................. درهﻤﺎن ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎی ﺑﺮﻗﺮاری ﺟﻤﻬﻮری وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،درﮔﺮﻣﺎ ﮔﺮم ﺟﻨﮓ ﺧﺎرﺟﯽ وﺳﻮء ﻗﺼﺪهﺎ و ﮐﺸﺘﺎرهﺎی ﭘﻴﮕﻴﺮ داﺧﻠﯽ و ﻣﺸﮑﻼت ﮔﺴﺘﺮدﻩ اﻗﺘﺼﺎدی و اﻧﺰوای ﺳﻴﺎﺳﯽ روزاﻓﺰون اﻳﺮان درﺻﺤﻨﻪ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺣﺠﻪ اﻻﺳﻼم و اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ هﺎﺷﻤﯽ رﻓﺴﺎﻧﺠﺎﻧﯽ رﺋﻴﺲ وﻗﺖ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ دردﻳﺪار ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن اﺗﺤﺎدﻳﻪ اﻧﺠﻤﻨﻬﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺸﺎرت داد ﮐﻪ: “اﻣﺮوز ﭘﺎﻳﻪ هﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﻼﻣﯽ دراﻳﺮان رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،وﮐﻠﻴﻪ ارﮔﺎﻧﻬﺎی اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﻣﺘﺸﮑﻞ ازرﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮری و ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ و دوﻟﺖ وﻧﻬﺎدهﺎی اﻧﻘﻼﺑﯽ ﺗﺤﺖ رهﺒﺮی اﻣﺎم اﻣﺖ دﺳﺖ اﻧﺪر ﮐﺎرﻧﺪ ﺗﺎ دراﻳﻦ دﻧﻴﺎی زﺷﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ای ﺑﺴﺎزﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﻳﮏ اﻟﮕﻮی واﻗﻌﯽ ﺑﺎﺷﺪ ". درﭼﻨﻴﻦ ﺁﻳﻨﺪﻩ اﻣﻴﺪ ﺑﺨﺸﯽ ﻃﺒﻌﺎ ﻣﻮﺿﻊ زﻧﺎن ،ﻳﻌﻨﯽ ﻧﻴﻤﯽ از”ﺑﺸﺮﻳﺖ”ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ،ﻧﻘﺸﯽ دردرﺟﻪ اول اهﻤﻴﺖ داﺷﺖ .ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﺷﻬﻴﺪ ﺻﺪوﻗﯽ ،ازﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬاران درﺟﻪ اول وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ و دوﺳﺖ ﻧﺰدﻳﮏ اﻣﺎم و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﻣﺨﺼﻮص اودرﻳﺰد ،ﻻزم داﻧﺴﺖ درﻣﺠﻠﺲ ﺧﺒﺮﮔﺎن ﮐﻪ ﺧﻮد ﻋﻀﻮ ﺁن ﺑﻮد درﺑﺎرﻩ ﻣﻘﺎم زن دراﻳﻦ اﻟﮕﻮی ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﺸﺮﻳﺖ ،ﺗﻮﺿﻴﺤﺎت ﺑﻴﺸﺘﺮی ﺑﺪهﺪ: "ﺷﻨﻴﺪﻩ ام ﮐﻪ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ زن ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ وﻟﯽ ﺻﻐﻴﺮش ﺑﺸﻮد ،ﭘﺲ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر هﻢ ﺑﺸﻮد و ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ هﻢ ﺑﺸﻮد .ﺣﺎﻻ اﻳﻦ ﭼﻪ ﺣﺴﺎﺑﯽ اﺳﺖ؟ ﭼﻮن زن ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﭽﻪ را ﺑﺎز ﺑﮑﻨﺪ و ﭘﺎﮐﺶ ﺑﮑﻨﺪ واز ﮐﺜﺎﻓﺖ ﺑﺮﮐﻨﺎرش ﺑﮑﻨﺪ و ﭘﺴﺘﺎن دردهﺎﻧﺶ ﺑﮕﺬارد ﭘﺲ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر و ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ هﻢ ﺑﺸﻮد؟ ﻳﻌﻨﯽ ﻳﮑﺮوز ﺻﺒﺢ ﺑﺮوﻳﻢ و ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮری ﻳﺎ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮی ﺗﻌﻄﻴﻞ اﺳﺖ .ﭼﺮا؟ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ دﻳﺸﺐ ﺧﺎﻧﻢ زاﻳﻤﺎن
ﺻﻔﺤﻪ 17
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﻧﺪ .ﺁﻳﺎ اﻳﻦ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻧﻨﮓ وﻋﺎرﻧﻴﺴﺖ؟ ﻳﺎ ﻳﮑﻨﻔﺮ زن را در اﺳﻼم ﺑﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪاری ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ؟ ﺁﻳﺎ ﻳﮏ ﺳﺮﻟﺸﮑﺮی را ﺷﻨﻴﺪﻩ اﻳﺪ ﮐﻪ زن ﻗﺮار دادﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ؟ درﻳﺰد ﺣﺪود 24 , 000ﻗﻨﺎت وﺟﻮد دارد ،ﺁﻳﺎ ﮐﻠﻨﮓ ﻳﮑﯽ ازﺁﻧﻬﺎ را زن زدﻩ اﺳﺖ ؟” درهﻤﻴﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﻋﻼﻣﻪ ﻣﻌﺮوف” ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﺋﻲ” درﮐﺘﺎب ﺗﻌﺪد زوﺟﺎت دراﺳﻼم دﻻﺋﻞ دﻳﮕﺮی درهﻤﻴﻦ ﺣﺪ از اهﻤﻴﺖ اراﺋﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ: “ﻳﮑﯽ ازﻋﻨﺎﻳﺎت اﺳﻼم اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ درﻧﺎﺣﻴﻪ اﻗﺘﻀﺎﺋﺎت ﻻزم ﻃﺒﻊ و ارﺿﺎی ﺧﻮاهﺸﻬﺎی ﺣﺘﻤﯽ ﻧﻔﺲ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺘﯽ اﻳﺠﺎد ﻧﺸﻮد ،ﻳﻌﻨﯽ ﺷﻬﻮت ﻣﺮدان اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﻧﺸﻮد ﺗﺎ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﮑﺮات ﺑﺰﻧﺪ ،وﻻزﻣﻪ اﺳﻼم اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دررﻓﻊ ﺣﺎﺟﺎت ﺷﻬﻮت ﺗﺴﺮﻳﻊ ﺷﻮد .ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﺷﺨﺺ ﻣﺴﻠﻤﺎن اﮔﺮ ﮐﺎر ﻗﻀﺎو ﺷﻬﻮﺗﺶ روزی ﺑﺮاوﺳﺨﺖ ﺷﺪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﻴﺎل راﺣﺖ زن دﻳﮕﺮی ﺑﮕﻴﺮد .دراﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ درهﻤﻴﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺣﺪﻳﺜﯽ ازﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم رواﻳﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮد :ﻏﻴﺮت ﻣﺨﺼﻮص ﻣﺮدان اﺳﺖ و ﻟﺬا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﻴﺶ از ﻳﮑﻤﺮد را ﺑﺮزن ﺣﺮام ﻓﺮﻣﻮدﻩ ،وﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﺮد ﭼﻬﺎر زن را اﺟﺎزﻩ دادﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺰرﮔﻮارﺗﺮ ازﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ زن ﺣﻤﻴﺖ و ﻏﻴﺮت دهﺪ!” ،و ﻋﻼﻣﻪ ﺑﺰرگ ﺗﻨﻬﺎ اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ راازاﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ” ﭘﺲ ﻣﻌﻠﻮم ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﻏﻴﺮت از اﺧﻼق ﺣﻤﻴﺪﻩ و ﻣﻠﮑﺎت ﻓﺎﺿﻠﻪ اﺳﺖ"! ................................................................................................................................. ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ ﺑﻪ ﺳﻨﺖ دﻳﺮﻳﻨﻪ ﺁﺧﻮﻧﺪان ﺑﺮﺳﺮ ﺧﻮاﻧﯽ ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻬﻤﺎن اﻧﺪازﻩ ﮐﻪ از ﺻﻼﺣﻴﺘﻬﺎی ﻋﻠﻤﯽ و ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ اﻣﺮوز ﺑﯽ ﺑﻬﺮﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،درﻻﻓﺰﻧﯽ و ﮔﺰاﻓﻪ ﮔﻮﺋﯽ ﻳﺪی ﻃﻮﻻداﺷﺘﻨﺪ ،ﺑﺨﺼﻮص ﺑﺎ اﻳﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﮐﻪ درهﺮ ﺻﻮرت ﮐﺴﺎﻧﯽ درﭘﺎی ﻣﻨﺒﺮﺷﺎن ﻓﺮﻳﺎد”اﻟﻪ اﮐﺒﺮ”ﺧﻤﻴﻨﯽ رهﺒﺮ”ﺑﺮﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ .ﺷﻤﺎر ﺳﺨﻨﺎن اﺑﻠﻬﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ درﮐﺸﻮر اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ در ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ” اﻟﻬﻲ” وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ازﺟﺎﻧﺐ ﻣﺴﺌﻮﻻﻧﯽ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺎﻳﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ رﻗﻢ ﺳﺨﻨﺎن ﻧﻮع ﺧﻮد درﻳﮏ ﮐﺸﻮر ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ: “ﻣﻮﺳﺴﻪ هﻮاﭘﻴﻤﺎ ﺳﺎزی ﻃﻴﺮا اﺑﺎﺑﻴﻞ ﺑﺎ رهﻨﻤﻮدهﺎی اﻧﻘﻼﺑﯽ ﺣﻀﺮت ﺁﻳﺖ اﻟﻪ اﻟﻌﻈﻤﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮی ﻃﺮح ﺳﺎﺧﺘﻦ هﻮاﭘﻴﻤﺎهﺎي” ﮐﺒﻮﺗﺮ ﺳﻔﻴﺪ” را دردﺳﺖ ﺗﮑﻤﻴﻞ دارد ﮐﻪ ﺑﺎ اﺗﮑﺎء ﺑﻪ اﻣﺪادهﺎی اﻟﻬﯽ ﺟﻬﺎن ﮐﻔﺮ را ﺑﻪ ﺧﺎک ﺳﻴﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﻧﺸﺎﻧﻴﺪ") رﺋﻴﺲ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺑﺮرﺳﻴﻬﺎی هﻮاﭘﻴﻤﺎﺳﺎزی ﻃﻴﺮا اﺑﺎﺑﻴﻞ در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﻧﺸﺮﻳﻪ رﺳﻤﯽ وزارت ارﺷﺎد اﺳﻼﻣﻲ(. “داﻧﺸﮕﺎﻩ ﺧﻠﺒﺎﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﺮای اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﺗﮑﻤﻴﻞ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ درﺟﻬﺖ زﻣﻴﻨﻪ ﺳﺎزی ﻇﻬﻮر ﺣﻀﺮت ﻣﻬﺪی ﻋﺠﻞ اﷲ ﺗﻌﺎﻟﯽ اﻗﺪام ﮐﻨﻴﻢ”) ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻧﻴﺮوی هﻮاﺋﯽ ﺟﻤﻬﻮری درﻣﺮاﺳﻢ ﺗﺤﻠﻴﻒ ﺧﻠﺒﺎﻧﺎن (. “اﻣﺮوز ﻣﺎ ازﭼﻨﺎن ﻗﺪرﺗﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻳﻢ ﮐﻪ اﻣﺮﻳﮑﺎ و روﺳﻴﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺗﻀﺎد ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را ازﻳﺎد ﺑﺮدﻩ اﻧﺪ ودرﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ هﺮدو اﺑﺮﻗﺪرت ﺑﺮای ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت روزاﻓﺰون ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان درﮐﻨﺎر هﻤﺪﻳﮕﺮﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ”)ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﭙﺎﻩ ﭘﺎﺳﺪاران درﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ(. "ﻣﺎدرﻣﻮرد اﻳﻨﮑﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ ﺑﺮای ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﻮﺷﮏ اهﻤﻴﺖ دارد هﻤﻪ ﭼﻴﺰ را ﻣﻴﺪاﻧﻴﻢ .ﺣﺎﻻ ﻣﻴﺨﻮاهﻴﻢ درﺁﻳﻨﺪﻩ اﻧﻮاع ﻣﻮﺷﮑﻬﺎ را ﺑﺴﺎزﻳﻢ .ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ درﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﺎ ﻗﺪرت ﺑﺰرگ ﻣﻮﺷﮑﯽ دﻧﻴﺎ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺷﺪ و دوﻣﻴﻦ ﻗﺪرت ﻣﻮﺷﮑﯽ ﺑﻌﺪ از اﺑﺮﻗﺪرﺗﻬﺎ ﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻮد .درزﻣﻴﻨﻪ رادارو ﺳﻴﺴﺘﻢ دﻓﺎﻋﯽ هﺎوک ﻧﻴﺰ اﺑﺘﮑﺎرهﺎﺋﯽ ﮐﺮدﻩ اﻳﻢ ﮐﻪ اﮔﺮاﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻴﻬﺎ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ازﻏﺼﻪ دق ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ” )رﺋﻴﺲ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ درﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ژاﭘﻦ(. "ﺑﭽﻪ هﺎی ﺣﺰب اﻟﻠﻬﯽ ﻣﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﻣﻮﺷﮑﯽ را ﮐﻪ اﻣﺮﻳﮑﺎ 16ﺳﺎل ﺑﺮای ﺳﺎﺧﺘﻨﺶ وﻗﺖ ﺻﺮف ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﺗﻨﻬﺎ درﻣﺪت ﻳﮑﺴﺎل ﺑﺴﺎزﻧﺪ") وزﻳﺮ ﺳﭙﺎﻩ ﭘﺎﺳﺪاران درﺳﻤﻴﻨﺎر ﺁﻣﺎدﻩ ﺳﺎزی دﻩ ﻣﻴﻠﻴﻮن داﻧﺶ ﺁﻣﻮز ﺑﺮای ﺟﻨﮓ (. دررژﻳﻢ ﻃﺎﻏﻮت ﺣﺘﯽ ﻳﮏ ﭘﺸﻪ هﻢ ازﻣﺮاﺳﻢ ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ ﻧﻤﻴﺘﺮﺳﻴﺪ .وﻟﯽ اﻣﺮوز ﺗﻤﺎم اﻣﺮﻳﮑﺎ از هﻴﺒﺖ اﻳﻦ ﻧﻤﺎز ﺑﻪ ﻟﺮزﻩ درﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ”) اﻣﺎم ﺟﻤﻌﻪ ﮔﻴﻼن درﺧﻄﺒﻪ ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ(.
ﺻﻔﺤﻪ 18
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
"ﺗﻤﺎم ﺷﺮق و ﻏﺮب ﻋﺎﻟﻢ اﻣﺮوز ﻣﺘﺤﺪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ای را ﮐﻪ 2500ﺳﺎل اﺳﺖ ﺑﺪون وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻤﺎﮐﺎن از داﺷﺘﻦ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ دررأس ﺧﻮد ﻣﺤﺮوم ﮐﻨﻨﺪ”) اﻣﺎم ﺟﻤﻌﻪ رﻓﺴﻨﺠﺎن درﺧﻄﺒﻪ ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ (. “اﺳﺘﻌﻤﺎر ﺑﺮای ﮐﺸﻮرهﺎی ﺟﻬﺎن ﺳﻮم ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰی ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﻳﮑﯽ ازﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎﻳﺶ ورزش اﺳﺖ .اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ ورزش را درﺟﻬﺘﯽ هﺪاﻳﺖ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن را ﺑﻪ زهﺪ ﺑﮑﺸﺎﻧﺪ ،ﻓﻘﻂ ﺁﻧﻮﻗﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ورزش ﻣﺎ دارای ارزش ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ”) ﻋﺎﺗﻘﻪ رﺟﺎﺋﯽ هﻤﺴﺮﻣﺤﻤﺪﻋﻠﯽ رﺟﺎﺋﯽ رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮري ،درﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ دورﻩ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ دﺧﺘﺮان دراﺳﺘﺎدﻳﻮم ﺗﻬﺮان (. “اﻳﻦ اروﭘﺎﺋﯽ هﺎ ﭼﻮن اﻣﺎم ﻧﺪارﻧﺪ ﻣﻴﺮوﻧﺪ دﻧﺒﺎل ﺣﺰب درﺳﺖ ﮐﺮدن .ﻣﺎ ﺑﺤﻤﺪاﻟﻪ ﭼﻨﻴﻦ اﻣﺎﻣﯽ دارﻳﻢ ،ﺑﻪ ﺣﺰب درﺳﺖ ﮐﺮدن اﺣﺘﻴﺎﺟﯽ ﻧﺪارﻳﻢ ) ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﺻﺎدﻗﯽ درﺧﻄﺒﻪ ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ(. “ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮی ﺑﺪون اﺻﻞ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﻣﺮادف ﺑﺎ ﺗﻮﺣﺶ اﺳﺖ وﺑﺎ وﻻﻳﺖ ﻏﻴﺮ ﻓﻘﻴﻪ ﻣﺮادف ﺑﺎ ﺑﺮﺑﺮﻳﺖ اﺳﺖ") ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﻣﺸﮑﻴﻨﯽ رﺋﻴﺲ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺒﺮﮔﺎن درﮔﺸﺎﻳﺶ ﺳﻤﻴﻨﺎر وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ درداﻧﺸﮕﺎﻩ (. "ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻧﺎﺷﻴﺎﻧﻪ ﺳﻮﺳﻴﺎﻟﻴﺴﺖ هﺎ درﻣﻮرد اﻳﺮان ،ﻗﺮﻧﻬﺎ اﺳﺖ ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎد ﻣﺎاﺳﺖ”)ﻣﺨﻤﺮ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮن ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﯽ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ (. "دﻣﮑﺮات ﺗﺮﻳﻦ ﮐﺸﻮر دﻧﻴﺎاﻣﺮوزاﻳﺮان اﺳﺖ .اﻳﻦ راازرﻳﮕﺎن ،ازﻣﻴﺘﺮان ،ازﺗﺎﭼﺮوازهﺮﮐﺲ دﻳﮕﺮﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮاهﻴﺪ ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ") هﺎﺷﻤﯽ رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﯽ رﺋﻴﺲ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ ،درﺧﻄﺒﻪ ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ (. “ اﺑﺮﻗﺪرﺗﻪ ﻣﻴﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺠﺎب اﺳﺎس ﺣﮑﻮﻣﺖ اﺳﻼم اﺳﺖ ،و ﺑﺮای ﻏﺎرت ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻧﻔﺘﯽ ﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎرس ،ﻧﺨﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺠﺎب را ازﻣﻴﻨﺎن ﺑﺒﺮﻧﺪ” ) زهﺮا رهﻨﻮرد ،هﻤﺴﺮ ﻣﻮﺳﻮی ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﻣﺠﻠﺲ دردﻳﺪار ﺑﺎ ﺑﺎﻧﻮان ﮐﺸﻮرهﺎی ﻋﺮب(. “ﺳﺮ وﺻﺪاﺋﯽ را ﮐﻪ درﺑﺎرﻩ ﮔﺮاﻧﯽ هﻨﺪواﻧﻪ ﺑﺮاﻩ اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﺎ ﺗﻮﻃﺌﻪ اﺑﺮﻗﺪرﺗﻬﺎ درﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎرس ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ”)ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻮﺳﻮی ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ درﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ روزﻧﺎﻣﻪ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ (. "ﻣﻨﺎﻓﻘﻴﻦ ﺑﻪ ﺧﻴﺎل ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﻴﺨﻮاهﻨﺪ ﺧﺪا و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮش را ﮔﻮل ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺪوﺷﻨﺪ ،درﺣﺎﻟﻴﮑﻪ اﻳﻦ ﺧﻮد ﺧﺪا اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺮﻧﮓ ﻣﻴﺰﻧﺪ ﻳﻌﻨﯽ ﺁزادﺷﺎن ﻣﻴﮕﺬارد ﺗﺎ ﺧﻼﻓﮑﺎری ﺑﮑﻨﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﮐﻴﻔﺮ ﺑﺮﺳﻨﺪ .ﻣﻨﺎﻓﻘﻴﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺣﻘﻪ زدﻩ اﻧﺪ ،ﻏﺎﻓﻞ ازاﻳﻨﮑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن از ﺧﺪا ﺣﻘﻪ ﻣﻴﺨﻮرﻧﺪ")ﺁﻳﺖ اﻟﻪ دﺳﺘﻐﻴﺐ ﺷﻴﺮازی، درﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ روزﻧﺎﻣﻪ اﻃﻼﻋﺎت(. "ﺑﯽ ﺳﺒﺐ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﺋﻴﻬﺎ ﮐﺎخ رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮری ﺧﻮد را ﺑﺮای ﺗﻮهﻴﻦ ﺑﻪ ﺳﻴﺎهﺎن ﮐﺎخ ﺳﻔﻴﺪ ﻣﻴﻨﺎﻣﻨﺪ”)رﺋﻴﺲ دادﮔﺎهﻬﺎی ﺷﺮع ﻣﺮﮐﺰ(. “درﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ،ﺷﻤﺸﻴﺮ ﺑﺮﻧﺪﻩ ای ﮐﻪ ﻓﺮﻋﻮﻧﻴﺎن را وادار ﺑﻪ ﻋﺠﺰ و ﻻﺑﻪ ﻧﻤﻮدﻩ اﺳﺖ ،رﮐﻦ رﮐﻴﻦ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﺮوﺋﯽ هﻢ ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺎ ﻣﺜﻠﺚ اﻣﭙﺮﻳﺎﻟﻴﺴﻢ و ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﻢ و ﮐﻤﻮﻧﻴﺴﻢ ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮم ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﻣﺮﺟﻌﻴﺖ ﺷﻴﻌﻪ و ﻗﺒﻠﻪ داﺋﻢ ﻣﺤﺮوﻣﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﻳﻌﻨﯽ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ درﻣﺤﺪودﻩ اﻳﺮان ﺑﻠﮑﻪ درﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﮔﻴﺘﯽ هﺮ ﻧﻬﻀﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻮﻗﻮع ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ درﻃﻠﻴﻌﻪ ﺁن ﻳﮏ ﻓﻘﻴﻪ ﻗﺮار داﺷﺘﻪ اﺳﺖ”)هﺎﺷﻤﯽ ﻧﮋاد ،ﺷﻬﻴﺪ ﻣﺤﺮاب(. "ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻧﻔﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﭼﺸﻢ اﻣﻴﺪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺒﺮﮔﺎن و ﺑﻪ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ دوﺧﺘﻪ اﻧﺪ") ﺣﺠﺖ اﻟﺴﻼم ﺣﺴﻨﯽ اﻣﺎم ﺟﻤﻌﻪ ﺁذرﺑﺎﻳﺠﺎن(. “ﺟﺎﻣﻌﻪ ورزﺷﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮدش را ﭘﻴﻮﻧﺪ ﺑﺰﻧﺪ ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ اﻣﺖ ﺣﺰب اﷲ درﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ هﺎ .ﺁﻧﻮﻗﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ورزﺷﯽ ﺧﻮاهﺪ درﺧﺸﻴﺪ”) ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻮﺳﻮی ،ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ(.
ﺻﻔﺤﻪ 19
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
“ﻣﺘﻔﮑﺮان و ﺁزادﻳﺨﻮاهﺎن ﺟﻬﺎن ﺑﻄﻮر دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺑﻤﺎ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ :ﺷﻤﺎ اﺑﺮﻗﺪرت دﻧﻴﺎ هﺴﺘﻴﺪ”) ﺳﻴﺪ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻣﻨﻪ ای رﺋﻴﺲ ﺟﻤﻬﻮر(. “ﺧﻴﻠﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎرﻳﻬﺎی ﻣﺎازرواج ﺳﮓ ﺑﺎزی و ﺳﮓ ﭘﺮﺳﺘﯽ دردﻧﻴﺎ ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﺁن ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﺖ هﺎ هﺴﺘﻨﺪ”)از ﺳﺮﻣﻘﺎﻟﻪ روزﻧﺎﻣﻪ اﻃﻼﻋﺎت 5 ،اﺳﻔﻨﺪ .(1363 “ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ و ﺧﺮﻳﺪ وﻓﺮوش ﺻﻔﺤﺎت ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ و ﻧﻮار ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺮام اﺳﺖ ،ﻣﮕﺮ ﺁهﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﺁﺧﻴﺮا ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺖ ﺷﻬﺎدت ﺁﻗﺎی ﻣﻄﻬﺮی ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ .اﺣﻀﺎر ﺟﻦ و ﺗﺴﺨﻴﺮ ﻣﻼﺋﮑﻪ و ارواح ﺣﺮام اﺳﺖ و هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺧﺒﺮ دادن از ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺟﻬﺎن ﺑﻌﻨﻮان اﺧﺒﺎری ﮐﻪ از اﺟﻨﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ") ﺧﻤﻴﻨﻲ ،ﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ در ﺟﻤﺎران(. ................................................................................................................................. ﮐﻤﺘﺮ ازدوﺳﺎل ﭘﺲ از روی ﮐﺎر ﺁﻣﺪن ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ دراﻳﺮان ،ارﺗﺶ ﻋﺮاق ﺑﻪ ﺧﺎک اﻳﺮان ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮد و ﺟﻨﮕﯽ درﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ارﺗﺶ اﻳﺮان ازﻣﻘﺎم ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪ ﺗﺮﻳﻦ ارﺗﺶ ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﻳﮏ ارﺗﺶ ﻓﺮوﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ﺳﻘﻮط ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد ،اﺻﻼ ﺁﻏﺎز ﻧﻤﻴﺸﺪ .ﺑﺎ اﻳﻨﻮﺻﻒ ،ارﺗﺶ و ﻣﻠﺖ اﻳﺮان ﭘﺲ از ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ دوران ﻏﺎﻓﻠﮕﻴﺮی ،ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﻏﺮﻳﺰی ازﺗﻤﺎﻣﻴﺖ ﻣﺮز و ﺑﻮم ﺧﻮﻳﺶ ،و ﻧﻪ ﻣﻄﻠﻘﺎ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺟﻨﮓ اﺳﻼم و ﮐﻔﺮ – درﺷﺮاﻳﻄﯽ ﮐﻪ اﺳﺎﺳﺎ ﺑﺎ هﻴﭻ ﮐﺎﻓﺮی ﻃﺮف ﻣﺨﺎﺻﻤﻪ ﻧﺒﻮدﻧﺪ -ﺑﻄﻮر ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺑﭙﺎ ﺧﺎﺳﺘﻨﺪ و درﺟﻨﮕﯽ ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺁﻣﻴﺰ ،درﻃﻮل ﮐﻤﺘﺮ از ﻳﮑﺴﺎل ﻣﺘﺠﺎوزان را ﺗﺎ ﺁﻧﺴﻮی ﻣﺮز ﺑﻪ ﻋﻘﺐ راﻧﺪﻧﺪ . اﻳﺮان درﺁن هﻨﮕﺎم هﻢ ﺳﻨﮕﻴﻨﯽ ﺣﻖ را ﺑﺠﺎﻧﺐ ﺧﻮد داﺷﺖ و هﻢ اﻋﺘﺒﺎر ﭘﻴﺮوزی را ،ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ وﻗﺘﻴﮑﻪ ﺻﺪام ﺣﺴﻴﻦ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮد را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﮐﺸﻮرهﺎی ﻧﻔﺘﯽ ﻋﺮب ﺧﻠﻴﺞ ﻓﺎرس ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﺻﻠﺢ درﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺮﻗﺮار ﺷﻮد دﻩ هﺎ ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻر ﻏﺮاﻣﺖ ﺟﻨﮕﯽ ﻋﺮاق را ﺑﻪ اﻳﺮان ﺑﭙﺮدازﻧﺪ ،و اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،اﻳﺮان هﻢ ﺧﺴﺎرات ﺟﻨﮕﯽ ﺧﻮد را ﺟﺒﺮان ﻣﻴﮑﺮد و هﻢ دوﺑﺎرﻩ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻗﺪرت ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻴﺸﺪ ،وﻟﯽ درﺳﺖ درهﻤﻴﻦ ﻣﻮﻗﻊ، رهﺒﺮ ﮐﺒﻴﺮ اﻧﻘﻼب ﮐﻪ ﺧﻮاب ﺷﻤﺸﻴﺮ ﮐﺸﯽ ﺻﺪر اﺳﻼم ﻣﻴﺪﻳﺪ ،اﻋﻼﻣﻴﻪ ﺻﺎدر ﮐﺮد ﮐﻪ: “ﻣﻠﺖ ﻋﺰﻳﺰ ﻋﺮاق ! ﻣﺎﺑﺮای ﻧﺠﺎت ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪﻩ اﻳﻢ ﺗﺎ اﻳﻦ رژﻳﻢ ﮐﺎﻓﺮ و ﺳﺘﻤﮕﺮ را ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﻢ .ﻗﻴﺎم ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﺑﺮادران ﻣﻮﻣﻦ ﺧﻮد ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ و دﺳﺖ ﻋﻔﻠﻘﯽ هﺎی ﮐﺎﻓﺮ راازﺑﻼد ﺧﻮد ﮐﻮﺗﺎﻩ ﮐﻨﻴﺪ .ﺗﮑﻠﻴﻒ اﺳﻼﻣﯽ و ﻣﻴﻬﻨﯽ ﺷﻤﺎ اﻗﺘﻀﺎ دارد ﮐﻪ ﺟﻮاﻧﻤﺮداﻧﻪ ﺑﺴﻮی ﺟﺒﻬﻪ هﺎ هﺠﻮم ﺁورﻳﺪ و ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﻣﻪ ذﻟﺖ ﻧﭙﻮﺷﻴﺪ .ﺑﺴﻮی ﻧﺒﺮد ﺑﺎ ﮐﻔﺮ ﺑﺸﺘﺎﺑﻴﺪ و ﺑﺮادران ﺟﺎن ﺑﺮﮐﻒ رزﻣﻨﺪﻩ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ را ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻓﺮدا ﺧﻴﻠﯽ دﻳﺮ اﺳﺖ .روح اﻟﻪ اﻟﻤﻮﺳﻮی اﻟﺨﻤﻴﻨﯽ 22 ،رﻣﻀﺎن اﻟﻤﺒﺎرک . ”1402 ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺟﻨﮓ وﻳﺮاﻧﮕﺮ هﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪ ای ﺁﻏﺎز ﺷﺪ ﮐﻪ درﺁن اﻳﺮان ﺁﺷﮑﺎرا ﺟﻨﺒﻪ ﻣﺘﺠﺎوز داﺷﺖ ،ودرﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻤﺎم ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻣﻌﻨﻮی ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ را ﺑﺎ ﭘﻴﺮوزی اﻓﺘﺨﺎر ﺁﻣﻴﺰ ﺧﻮد ﺑﺪﺳﺖ ﺁوردﻩ ﺑﻮد از دﺳﺖ داد ،ﺑﻠﮑﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻣﺎدی دهﻬﺎ ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻر ﻏﺮاﻣﺖ ﺟﻨﮕﯽ را ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺖ درﻳﺎﻓﺖ دارد درﻳﺎﻓﺖ ﻧﺪاﺷﺖ ،واﻳﻦ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺗﻬﺎﺟﻤﯽ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ درﻋﻴﻦ ﺁﻧﮑﻪ ﺻﺪام ﺣﺴﻴﻦ را از ﺳﻘﻮط ﺣﺘﻤﯽ ﻧﺠﺎت داد ،ﺳﭙﺎﻩ ﭘﺎﺳﺪاران ﺁﻣﻮزش ﻧﺪﻳﺪﻩ و ﺑﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ اﻳﺮان رادر ﺳﺮزﻣﻴﻨﯽ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﮕﯽ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺁﻣﻴﺰ ﮐﺸﺎﻧﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺠﺎی ﭘﻴﺮوزی ﺻﺪر اﺳﻼﻣﯽ ،ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮐﺸﺘﺎر ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﺮان را از دوران ﺑﻌﺪ از ﻣﻐﻮل ،و ﺗﻠﺨﺘﺮﻳﻦ اﻧﺰوای ﺳﻴﺎﺳﯽ اﻳﻦ ﮐﺸﻮر را درﺻﺤﻨﻪ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ،ﺑﺎﺿﺎﻓﻪ ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ ﮐﺸﺘﻪ و ﻣﻌﻠﻮل و ﺑﻪ ﺑﺮﺁورد و رﺳﻤﯽ ﺧﻮد دوﻟﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﺳﻴﺼﺪ ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻر ﺧﺴﺎرت و وﻳﺮاﻧﯽ ﺑﺒﺎر ﺁورد وﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺗﺴﻠﻴﻢ اﻳﺮان ﺑﻪ ﻣﺘﺎرﮐﻪ ای ﺑﯽ اﻓﺘﺨﺎر وﻧﻮﺷﻴﺪن ﺟﺎم زهﺮ ﮐﺬاﺋﯽ از ﺟﺎﻧﺐ ﺁﻏﺎز ﮐﻨﻨﺪﻩ اﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﺗﻬﺎﺟﻤﯽ ﺑﻴﻤﻌﻨﯽ ﺑﭙﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪ ،وروﺷﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮﻩ ای ﮐﻪ از ﺁن دراﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن و درﺻﻔﺤﺎت ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ اﻳﻦ ﮔﺰارش ﺧﺒﺮ ﮔﺰاری هﺎی ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ: “اﻋﺰام ﭼﻨﺪ ﺻﺪ هﺰار ﺑﭽﻪ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﺎرﮔﺎﻩ از ﺟﺎﻧﺐ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮐﺸﺘﺎر ﮐﻮدﮐﺎن درﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن اﺳﺖ .دراﻳﻦ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮن ,300 000ﮐﻮدک اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﻪ ﻗﺘﻠﮕﺎﻩ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .اﻳﻦ ﮐﻮدﮐﺎن ﻏﺎﻟﺒﺎ از ﮐﻼﺳﻬﺎی درس رواﻧﻪ ﮐﺸﺘﺎرﮔﺎﻩ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ وﺑﺪاﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪن ﺑﺎ ﮐﻠﻴﺪی ﮐﻪ ازﻃﺮف ﻧﺎﻳﺐ اﻣﺎم زﻣﺎن دراﺧﺘﻴﺎرﺷﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ درهﺎی ﻏﺮﻓﻪ هﺎی ﺧﺎص ﺧﻮﻳﺶ را درﺑﻬﺸﺖ ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺸﻮد ودرﺁﻧﺠﺎ ﺁﻣﺎدﻩ ﭘﺬﻳﺮاﺋﯽ ازﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺎی ﺧﻮد ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ".
ﺻﻔﺤﻪ 20
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
روزﻧﺎﻣﻪ هﺮاﻟﺪ ﺗﺮﻳﺒﻴﻮن در 7اﮐﺘﺒﺮ 1985ﺧﻮد ﮔﺰارش داد ﮐﻪ” ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﯽ ﺧﺎرﺟﯽ ﺷﻤﺎر ﺗﻠﻔﺎت اﻳﺮان را در ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﻋﺮاق هﺸﺘﺼﺪ هﺰار ﻧﻔﺮ و ﺷﻤﺎر ﺗﻠﻔﺎت ﻋﺮاق را ﺷﺸﺼﺪ هﺰار ﻧﻔﺮ ﺑﺮﺁورد ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻤﻊ ﺁﻧﻬﺎ ازﻣﺠﻤﻮع ﺗﻠﻔﺎت اروﭘﺎی ﻏﺮﺑﯽ درﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ دوم ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ” ،و هﻔﺘﻪ ﻧﺎﻣﻪ اﮐﺴﭙﺮس درهﻤﺎن هﻨﮕﺎم ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻓﮑﺘﻮرهﺎی ﺧﺮﻳﺪ اﺳﻠﺤﻪ ﺑﺮای دو ﻃﺮف از 200ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻر ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ”.اﻧﺴﺘﻴﺘﻮی ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﺮرﺳﻴﻬﺎی ﺻﻠﺢ” اﺳﺘﮑﻬﻠﻢ ﮐﻪ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﮐﺰ ﻧﻮع ﺧﻮد در ﺟﻬﺎن اﺳﺖ ،درﮔﺰارش ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ 1984 ﺧﻮد ﺗﺼﺮﻳﺢ ﮐﺮد ﮐﻪ درﻣﺪت ﺟﻨﮓ اﻳﺮان ﻋﺮاق ،ﻣﻮﺳﺴﺎت دوﻟﺘﯽ ﻳﺎ ﺷﺮﮐﺘﻬﺎی ﺧﺼﻮﺻﯽ 31ﮐﺸﻮر اﻣﺮﻳﮑﺎ، ﺷﻮروي،ﭼﻴﻦ،ﺁﻟﻤﺎن ،ﻓﺮاﻧﺴﻪ ،اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ،اﻳﺘﺎﻟﻴﺎ ،ﻳﻮﻧﺎن ،اﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ،ﭘﺮﺗﻘﺎل ،ﭼﮑﻮﺳﻠﻮاﮐﻲ ،ﺑﻠﻐﺎرﺳﺘﺎن ،ﻟﻬﺴﺘﺎن، ﻳﻮﮔﺴﻠﻮاﮐﯽ ،اﺗﺮﻳﺶ ،ﺳﻮﻳﺲ ،اﺳﺮاﺋﻴﻞ ،ﺳﻮرﻳﻪ ،ﻳﻤﻦ ﺟﻨﻮﺑﻲ ،ﮐﺮﻩ ﺷﻤﺎﻟﻲ ،ﮐﺮﻩ ﺟﻨﻮﺑﻲ ،ﻓﻴﻠﻴﭙﻴﻦ ،ﺗﺎﻳﻮان ،وﻳﺘﻨﺎم، ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ،اﻓﺮﻳﻘﺎی ﺟﻨﻮﺑﻲ ،ﺁرژاﻧﺘﻴﻦ ﺑﺮزﻳﻞ ،اﻟﺠﺰاﻳﺮ ،ﻟﻴﺒﻲ ،اﺗﻴﻮﭘﻲ ،ﺑﻪ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان اﺳﻠﺤﻪ ﻓﺮوﺧﺘﻪ اﻧﺪ .ﮐﺘﺎب ﭘﺮﺳﺮوﺻﺪای ﺟﺎﺳﻮس اﺳﺮاﺋﻴﻠﻲ”اری ﺑﻦ ﻣﻨﺎﺷﻪ”ﮐﻪ درﺳﺎل 1992درﺑﺎرﻩ ﻣﻌﺎﻣﻼت اﺳﻠﺤﻪ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺑﺎ اﻳﺮان ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد او درﻧﻴﻮﻳﻮرک ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ) و ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻓﺎرﺳﯽ ﺁن دراﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﭽﺎپ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ( رﻗﻢ ﭘﺮداﺧﺘﯽ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ را ﺑﺎﺑﺖ ﺧﺮﻳﺪ اﺳﻠﺤﻪ در ﻋﺮض هﻔﺖ ﺳﺎل ﺟﻨﮓ 82ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻر ﺑﺮﺁورد ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ .در ﺑﺎرﻩ ﻧﺤﻮﻩ اﻳﻦ ﻣﻌﺎﻣﻼت وی ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﺪ “ :ﮐﺎﻻﻳﯽ را ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺳﯽ هﺰار دﻻر ارزش داﺷﺖ ﺑﻪ 450هﺰاردﻻر ﺑﻪ اﻳﺮان ﻣﻴﻔﺮوﺧﺘﻴﻢ وﭘﻮﻟﺶ راهﻢ ﻧﻘﺪادرﻳﺎﻓﺖ ﻣﻴﮑﺮدﻳﻢ”. ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ،دوﻟﺘﻤﺮدان اﺳﺮاﺋﻴﻠﯽ ﮐﻪ هﺸﺘﺎد ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻر ﺳﻼح ﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ ،هﻴﭻ ﺣﻘﺸﻨﺎﺳﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﺸﺘﺮی دﺳﺖ و دل ﺑﺎز ﻧﺸﺎن ﻧﺪادﻧﺪ: "ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺮﻳﺤﺎ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ اﻳﺮان و ﻋﺮاق ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ") اﺳﺤﻖ ﺷﻤﻴﺮ ،ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ (. "ﺟﻨﮓ اﻳﺮان وﻋﺮاق ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻣﺎراﺑﻪ دردﺳﺮ ﻣﺰﻣﻦ دﭼﺎر ﻧﻤﻴﮑﻨﺪ .اﻟﺒﺘﻪ اﻳﺮان ﻣﺪﻋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮاهﺪ ﺑﻴﺖ اﻟﻤﻘﺪس را ﺁزاد ﮐﻨﺪ ،وﻟﯽ ﺑﺮای رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎﻳﺪ از ﻋﺮاق و اردن ﺑﮕﺬرد ،ﻳﻌﻨﯽ اول اﻳﻦ دو ﮐﺸﻮر را وﻳﺮان ﮐﻨﺪ ،و اﻳﻦ درﺳﺖ هﻤﺎن ﭼﻴﺰی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﻴﺨﻮاهﻴﻢ ،زﻳﺮا دراﻳﻦ راﻩ ﺧﻮد اﻳﺮان هﻢ وﻳﺮان ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ” ) راﻓﺎﺋﻞ اﻳﺘﺎن ،رﺋﻴﺲ ﺳﺘﺎد ارﺗﺶ اﺳﺮاﺋﻴﻞ (. “اﻣﻴﺪواری هﻤﻪ ﻣﺎ اﺳﺮاﺋﻴﻠﻴﺎن اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﻴﺎد ﮔﺮاﺋﯽ اﻳﺮان دراﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﭘﻴﺮوز ﻧﺸﻮد ،زﻳﺮا درﺁﻧﺼﻮرت هﻤﻪ ﺧﺎورﻣﻴﺎﻧﻪ درﻇﻠﻤﺖ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ ﻓﺮو ﺧﻮاهﺪ رﻓﺖ .اﻟﺒﺘﻪ ﻣﺎ ﺧﻮاهﺎن ﭘﻴﺮوزی ﻋﺮاق ﻧﻴﺰ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ و ﺑﺎﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺑﺎ دو روﻳﺎ روﺋﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻈﺎﻣﯽ و اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﮏ روﺑﺮو هﺴﺘﻴﻢ”) ﺷﻴﻤﻮن ﭘﺮز ،ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ اﺳﺮاﺋﻴﻞ (. “واﻓﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺪﻩ واﻗﻌﯽ ﺟﻨﮓ اﻳﺮان و ﻋﺮاق اﺳﺮاﺋﻴﻞ اﺳﺖ .درﺳﺖ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ زﻣﺎﻣﺪاران اﺳﺮاﺋﻴﻞ اداﻣﻪ اﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ را ﺑﺎ ﮐﻤﺎل ﺧﻮﺷﻮﻗﺘﯽ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ” ) ﻟﻮﻣﻮﻧﺪ 23 ،ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ .( 1984 اﻳﻦ ﺗﺮاژدی ﻣﺮگ و ﺧﻮن از ﺁﻏﺎز ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎرﻳﻬﺎﺋﯽ ﻧﻔﺮت اﻧﮕﻴﺰ ﻧﻴﺰ هﻤﺮاﻩ او ﺑﻮد ،ﮐﻪ درهﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﻤﺒﺮان و اﻣﺎﻣﺎن درﺧﺪﻣﺖ هﺪﻓﻬﺎی ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﯽ ﮐﺎرﮔﺰاران وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ ،و ازﺟﻤﻠﻪ اﻳﻦ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎرﻳﻬﺎ ﺣﺪﻳﺜﻬﺎی ﺗﺎزﻩ ای ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﺳﻨﺘﯽ هﺰارﺳﺎﻟﻪ ﺟﻌﻞ ﻣﻴﺸﺪ و ﺑﻬﻤﺎن ﺷﻴﻮﻩ ﺳﻨﺘﻲ” ﺣﺪﻳﺚ ﻣﻌﺘﺒﺮ”ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻴﺸﺪ ،ازﻧﻮع ﺣﺪﻳﺜﯽ ﮐﻪ ﺣﺠﻪ اﻻﺳﻼم رﺿﻮاﻧﯽ ،ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ و ﻋﻀﻮ ﮐﻤﻴﺴﻴﻮن دﻓﺎع اﻳﻦ ﻣﺠﻠﺲ ،درﺟﻠﺴﻪ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻣﺠﻠﺲ ﻗﺮاﺋﺖ ﮐﺮد: "ﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ :هﻤﺎﻧﺎ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از ﻗﻴﺎم ﺣﻀﺮت ﻣﻬﺪی ﻋﺠﻞ اﻟﻪ ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻓﺮﺟﻪ اﻟﺸﺮﻳﻒ ﻣﺮدی ازذرﻳﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ دراﻳﺮان ﻗﻴﺎم ﻣﻴﮑﻨﺪ و ﺳﭙﺎهﻴﺎن او ﺑﻤﺪت هﺸﺖ ﻣﺎﻩ ﻳﺎ هﺠﺪﻩ ﻣﺎﻩ ﻣﻴﺠﻨﮕﻨﺪ و ﭘﺲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﻴﺖ اﻟﻤﻘﺪس ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ،و دﻳﺮی ﻧﻤﻴﮕﺬرد ﮐﻪ از ﻗﻢ ﺑﻪ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﻣﻴﺮﺳﻨﺪ ،ودرﺁﻧﺠﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ و ﺳﻨﮕﺮ ﺑﻪ ﺳﻨﮕﺮ ﺑﺴﺮاغ ﻳﻬﻮدﻳﺎن ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﺖ ﻣﻴﺮوﻧﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻴﺮون ﻣﻴﮑﺸﻨﺪ و ﺳﺮﺷﺎن را ﻣﺜﻞ ﮔﺎو ﻣﻴﺶ ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ".
ﺻﻔﺤﻪ 21
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﺷﺮم ﺁورﺗﺮﻳﻦ اﻳﻦ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎرﻳﻬﺎ ،ﺗﻘﻠﺒﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎهﻬﺎی ﭘﻴﺎﭘﯽ ﺑﻄﻮر ﭘﻴﮕﻴﺮ ،ازﻃﺮﻳﻖ هﻤﻪ رﺳﺎﻧﻪ هﺎی ﮔﺮوهﯽ، روزﻧﺎﻣﻪ هﺎ ،رادﻳﻮهﺎ ،ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ،و ازﻓﺮازهﻤﻪ ﻣﻨﺒﺮهﺎ و در هﻤﻪ ﻧﻤﺎزهﺎی ﺟﻤﻌﻪ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﺷﻤﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮی از ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺟﻮاﻧﺎن ﺳﺎدﻩ ﻟﻮح را ﻏﺎﻟﺒﺎ از روی ﻧﻴﻤﮑﺘﻬﺎی ﻣﺪارس ﺑﻪ ﻣﺮداﺑﻬﺎی دﺟﻠﻪ و ﺑﺮوی ﻣﻴﻦ هﺎی ﻋﺮاﻗﯽ و از ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﮐﺎم ﻣﺮگ ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ. ﺧﻮد ﺧﻤﻴﻨﯽ درﮐﺘﺎب وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ درﻧﻘﻞ” ﺗﻮﻗﻴﻊ” اﻣﺎم زﻣﺎن در ﺑﺎرﻩ راوﻳﺎن اﺣﺎدﻳﺚ ،ﺗﺼﺮﻳﺢ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻣﺎم در اﻳﻦ ﺗﻮﻗﻴﻊ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ زﻣﺎن ﻇﻬﻮر ﻣﺠﺪد ﺧﻮد ازاﻧﻈﺎر ﻏﺎﻳﺐ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد و ﺁن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﻇﻬﻮر ادﻋﺎی دﻳﺪار اﻣﺎم ﻏﺎﻳﺐ را ﺑﮑﻨﻨﺪ دروﻏﮕﻮ و ﻣﻔﺘﺮی هﺴﺘﻨﺪ .وﻟﯽ ﺧﻮد او درزﻣﺎن ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﻋﺮاق ،دﺳﺘﮕﺎهﻬﺎی ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﯽ رژﻳﻢ را ﻣﺄﻣﻮر ﮐﺮد ﻳﺎ ﻻاﻗﻞ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻃﺮح ﻓﺮﻳﺒﮑﺎراﻧﻪ ﺁﻧﺎن ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺻﺪهﺎ ﺑﺎر ﻣﺪﻋﯽ ﺁن ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ هﻤﻴﻦ اﻣﺎم زﻣﺎن ﺑﺼﻮرت ﺳﻴﺪ ﻧﻮراﻧﯽ ﻳﺎ ﺑﺎ اوﻧﻴﻔﺮم ﭘﺎﺳﺪاران اﻧﻘﻼب ،ﺳﻮار ﺑﺮاﺳﺐ ﺳﻔﻴﺪ ﻳﺎ ﺑﺮﺗﺎﻧﮏ ﭼﻴﻔﺘﻦ ﺑﺎ ﮐﺎﻻﺷﻨﻴﮑﻒ ﻳﺎ ﻣﺴﻠﺴﻞ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﻲ”ﺳﺮﺑﺎزان اﺳﻼم” رادرﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﻗﻮای ﮐﻔﺮ ﺻﺪام ﻋﻔﻠﻘﯽ ﺑﻌﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﺑﮕﻮﺷﺖ ﺧﻮردﻩ اﺳﺖ .درهﻤﺎن ﺁﻏﺎز ﺟﻨﮓ وی ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﺳﭙﺎﻩ ﭘﺎﺳﺪاران ﮔﻔﺖ “ :ﺷﻤﺎ اﻻن ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﯽ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﻣﺎم زﻣﺎن هﺴﺘﻴﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺷﺨﺼﺎ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ .ﮔﺰارش اﻋﻤﺎل ﺷﻤﺎرا هﻢ ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﺑﺮای اﻳﺸﺎن ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﻨﺪ” ،و ﭼﻨﺪ هﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪ درﭘﻴﺎم ﺧﻮد ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺖ روز ارﺗﺶ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ :ﻓﺮق اﺳﺖ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﯽ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺸﺎن را ﺻﺎﺣﺐ اﻟﺰﻣﺎن روﺣﯽ ﻓﺪاﻩ ﺷﺨﺼﺎ ﺑﻌﻬﺪﻩ دارد و ﺁﻧﻬﺎﺋﻴﮑﻪ ﺻﺪام ﻋﻔﻠﻘﯽ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ" .ازﺁﻏﺎز ﺟﻨﮓ ﻋﺮاق ،ﺗﺎ روزﻳﮑﻪ ﺻﺎﺣﺐ اﻟﺰﻣﺎن از ﭘﺮﻣﺪﻋﺎﺋﯽ اﻳﻦ ﺟﻨﻮد ﺧﻮد ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را در ﺑﻴﺎﺑﺎﻧﻬﺎی ﺑﺼﺮﻩ و ﻟﺠﻨﺰارهﺎی ﮐﻮت اﻟﻌﻤﺎرﻩ ﺑﺤﺎل ﺧﻮد ﮔﺬاﺷﺖ و دﻳﮕﺮ ﻧﺸﺎﻧﯽ ازاو دﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪ ،ﺻﺪهﺎ ﮔﺰارش ﺳﺎﺧﺘﮕﯽ ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ در روزﻧﺎﻣﻪ هﺎ و رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ هﺮﮐﺪام از ﺁﻧﻬﺎ ﺻﺤﻨﻪ ﺳﺎزی ﺗﺎزﻩ ای ﺑﺮای ﺷﺮﮐﺖ دادن اﻣﺎم زﻣﺎن درﻳﮑﺎﻳﮏ ﺣﻮادث ﮐﻮﭼﮏ و ﺑﺰرگ ﺟﺒﻬﻪ ﺟﻨﮓ ﺑﻮد و ﺑﺮﺧﯽ ازﺁﻧﻬﺎ ﺑﻘﺪری ﻧﺎﺷﻴﺎﻧﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺮای ﻳﮏ ﮐﻮدک دﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ ﻗﺒﻮل ﺁن دﺷﻮار ﺑﻮد ،وﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﮐﻠﻴﻪ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ و ﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﺮﺁﻧﻬﺎ ﺻﺤﻪ ﻧﻬﺎدﻧﺪ و هﻤﻪ وﻋﺎظ و روﺿﻪ ﺧﻮاﻧﺎن ﻧﻴﺰ در ﺑﺎﻻی ﻣﻨﺒﺮهﺎ و در ﻧﻤﺎزهﺎی ﺟﻤﻌﻪ درﺑﺎرﻩ ﺁن داد ﺳﺨﻦ دادﻧﺪ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻌﺪ هﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ دﺧﺎﻟﺘﻬﺎی ﺷﺨﺼﯽ ﺻﺎﺣﺐ اﻟﺰﻣﺎن ﻗﻮای اﺳﻼم ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﻧﺪ ﺑﺎ دادن ﺻﺪهﺎ هﺰار ﺗﻠﻔﺎت و ﭼﻨﺪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ زﺧﻤﯽ و ﻧﺎﻗﺺ اﻟﻌﻀﻮ درﻃﻮل هﻔﺖ ﺳﺎل ،ﺳﺮاﻧﺠﺎم دﺳﺖ از ﭘﺎ درازﺗﺮ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺟﺒﻬﻪ ﺑﺎز ﮔﺮدﻧﺪ ،ﻧﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﺧﻮد ﻣﺮداﻧﻪ ﻧﺠﻨﮕﻴﺪﻩ و ﻓﺪاﮐﺎری ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ اﻳﻨﮑﻪ ﺁﺧﻮﻧﺪ اﻋﻈﻢ و ﺁﺧﻮﻧﺪهﺎی ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﺪو ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﮐﻪ درﻳﮏ ﺟﻨﮓ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻤﯽ ﺑﺎ ﺗﮑﻨﻮﻟﮋی ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮی ﺑﺮﺣﺮﻳﻒ ﻣﻴﺘﻮان ﭘﻴﺮوز ﺷﺪ و ﻧﻪ ﺑﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎدن اﻣﻮاج ﺑﻴﺸﺘﺮی از ﺑﭽﻪ هﺎ و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﺑﻪ روی ﻣﻴﻦ هﺎ ی دﺷﻤﻦ ،و اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺗﮑﺮار ﭘﻴﺎﭘﯽ هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎﻟﺖ و اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻨﻈﻢ ﺷﻤﺎر ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺁن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﻮﺻﻠﻪ اﻣﺎم زﻣﺎن را ﺑﺴﺮرﺳﺎﻧﻴﺪ و او را ﺑﻪ ﺗﺮک ﻧﻬﺎﺋﯽ اﻳﻦ ﻣﻴﺪان واداﺷﺖ . ﻣﺎهﻬﺎ و ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ و زﻣﺎﻣﺪاران ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﻼﻣﯽ و اروﭘﺎﺋﯽ ﮐﻮﺷﻴﺪﻧﺪ ﺗﺎ در ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ و ﺣﻴﺜﻴﺖ ﺳﻴﺎﺳﯽ اﻳﺮان را ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻴﮑﺮد اﻳﻦ ﮐﺸﻮر را ﺑﻪ ﻗﺒﻮل ﻣﺘﺎرﮐﻪ ﺟﻨﮓ وادارﻧﺪ ،وﻟﯽ هﺮﺑﺎر اﻳﻦ ﮐﻮﺷﺶ ﺑﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻨﻔﯽ ﺷﺨﺺ ﺧﻤﻴﻨﯽ – و ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻧﻈﺮ ﻣﺴﺌﻮﻻن ارﺗﺶ – روﺑﺮو ﺷﺪ .ﺣﺘﯽ ﻳﮑﻤﺎﻩ ﭘﻴﺶ از اﻋﺘﺮاف ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ وی ﺑﺎ ﺳﺘﻴﺰﻩ ﺟﻮﺋﯽ ﻟﺠﻮﺟﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ":ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﺻﻠﺢ ﺑﮑﻨﻴﻢ .ﭼﻪ ﺟﻮری ﺻﻠﺢ ﺑﮑﻨﻴﻢ؟ ﺑﺎ ﮐﯽ ﺻﻠﺢ ﺑﮑﻨﻴﻢ ؟ ﻣﮕﺮ ﻣﻴﺸﻮد ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ اﺳﻼم ﺑﺎ اﺑﻮﺟﻬﻞ ﺻﻠﺢ ﺑﮑﻨﺪ؟ ......ﻣﺎ ﮐﻪ ادﻋﺎﻣﻴﮑﻨﻴﻢ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻴﻢ ﺑﻨﺸﻴﻨﻴﻢ ﺳﺮ ﻣﻴﺰو ﺑﺎ ﺻﺪام ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ﮐﻨﻴﻢ؟ ﺣﺎﻻ ﺟﻮاب ﺧﺪا هﻴﭻ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪهﻴﻢ ،ﺟﻮاب اﻧﺒﻴﺎء هﻴﭻ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪهﻴﻢ ،ﺟﻮاب ﻣﻼﺋﮑﻪ اﻟﻪ هﻴﭻ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪهﻴﻢ ،ﺟﻮاب ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﻴﻦ هﻴﭻ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪهﻴﻢ ،وﻟﯽ ﺟﻮاب ﻣﻠﺖ ﻋﺮاق را ﭼﻪ ﺑﺪهﻴﻢ ؟ ﭼﻪ ﺻﻠﺤﯽ ﻣﺎ دارﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﮑﻨﻴﻢ ؟ اﻳﻨﻘﺪر ﺷﻬﻴﺪ دادﻩ اﻳﻢ ﺣﺎﻻ ﺑﻨﺸﻴﻨﻴﻢ ﺳﺮ ﻳﮏ ﻣﻴﺰ و ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻴﻢ ؟ ﻣﺎ ﺑﺎ اﻳﻨﻬﺎ هﻴﭻ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ای ﻧﺪارﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﮑﻨﻴﻢ .ﺑﻪ اﻳﻦ ﺁدﻣﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺻﻠﺢ رﻓﺖ و ﺁﻣﺪ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ﻧﻴﺎﻳﻨﺪ اﻳﻨﺠﺎ ،ﻣﺎ هﻴﭽﻮﻗﺖ اﻳﻦ ﺟﻨﮓ را رهﺎ ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد .ﻣﺎ ﻣﺜﻞ ﺣﺴﻴﻦ وارد ﺟﻨﮓ ﺷﺪﻳﻢ و ﻣﺜﻞ ﺣﺴﻴﻦ هﻢ ﺟﻨﮓ ﺧﻮاهﻴﻢ ﮐﺮد .اﻳﻦ دﻧﻴﺎﺋﯽ ﮐﻪ هﯽ ﻓﺮﻳﺎد ﻣﻴﺰﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ ﺑﺎ هﻢ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ﮐﻨﻴﺪ اﻳﻨﻬﺎ ﻣﺜﻞ اﻳﻨﮑﻪ اﺳﻼم را ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻨﺪ”.
ﺻﻔﺤﻪ 22
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
و ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮑﻤﺎﻩ ﺑﻌﺪ از ﺁن ،هﻤﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ رﺟﺰ ﺧﻮان درﺷﺮاﻳﻄﯽ ﺣﻘﺎرت ﺁﻣﻴﺰ ،هﻢ ﻗﻄﻌﻨﺎﻣﻪ 598ﺷﻮرای اﻣﻨﻴﺖ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و هﻢ ﭘﻴﺮوزی ﻧﻬﺎﺋﯽ ﺻﺪام ﻋﻔﻠﻘﯽ را ،ﻣﻨﺘﻬﺎ اﻳﻦ ﺑﺎر هﻤﻪ ﺗﻘﺼﻴﺮهﺎ را ﮔﺮدن ﺧﺪا ﮔﺬاﺷﺖ: "ﺑﻮاﺳﻄﻪ ﺣﻮادث و ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﮐﻪ از ذﮐﺮ ﺁن ﺧﻮد داری ﻣﻴﮑﻨﻢ ﺑﺎ ﻗﺒﻮل ﻗﻄﻌﻨﺎﻣﻪ ﺷﻮرای اﻣﻨﻴﺖ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ درزﻣﻴﻨﻪ ﺁﺗﺶ ﺑﺲ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻧﻤﻮدم و در ﻣﻘﻄﻊ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﻣﺼﻠﺤﺖ اﻧﻘﻼب و ﻧﻈﺎم ﻣﻴﺪاﻧﻢ .ﻗﺒﻮل اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺮای ﻣﻦ از زهﺮ ﮐﺸﻨﺪﻩ ﺗﺮ اﺳﺖ ،وﻟﯽ هﻤﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ رﺿﺎﻳﺖ ﺣﻘﺘﻌﺎﻟﯽ ﮔﺮدن ﻧﻬﻴﻢ و ﻣﻦ ﻧﻴﺰ راﺿﯽ ﺑﻪ رﺿﺎی ﺧﺪاﻳﻢ و ﺑﺮای رﺿﺎﻳﺖ او اﻳﻦ ﻗﻄﺮﻩ ﺧﻮن و ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻧﻔﺲ ﺑﺠﻨﮕﻢ ،اﻣﺎ اﻣﺮوز ﺑﻪ اﻣﻴﺪ رﺣﻤﺖ و رﺿﺎی ﺧﺪا از هﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدم ﮔﺬﺷﺘﻢ و اﮔﺮ ﺁﺑﺮوﺋﯽ داﺷﺘﻢ ﺑﺎ ﺧﺪا ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﮐﺮدم .ﻣﻴﺪاﻧﻢ ﮐﻪ درﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﻓﺮادی ﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ ﻳﺎاز روی ﻧﺎﺁﮐﺎهﯽ درﻣﻴﺎن ﻣﺮدم اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﻄﺮح ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺛﻤﺮﻩ ﺁﻧﻬﻤﻪ ﺧﻮﻧﻬﺎ و ﺷﻬﺎدت هﺎ واﻳﺜﺎرهﺎ ﭼﻪ ﺷﺪ ؟ وﻟﯽ ﻳﻘﻴﻨﺎ اﻳﻨﻬﺎ از ﻋﻮاﻟﻢ ﻏﻴﺐ و از ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺷﻬﺎدت ﺑﻴﺨﺒﺮﻧﺪ. ﺧﺪاوﻧﺪ ! ﺗﻮ ﻣﻴﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺳﺮ ﺳﺎزش ﺑﺎ ﮐﻔﺮ را ﻧﺪارﻳﻢ ،وﻟﯽ اﺳﺘﮑﺒﺎر ﺟﻬﺎﻧﯽ و اﻣﺮﻳﮑﺎی ﺟﻬﺎﻧﺨﻮار ﮔﻠﻬﺎی ﺑﺎغ رﺳﺎﻟﺖ ﺗﺮا ﭘﺮﭘﺮ ﮐﺮدﻧﺪ .ﺧﻮدت ﺗﻠﺨﯽ اﻳﻦ روزهﺎ را ﺑﻪ ﺷﻴﺮﻳﻨﯽ ﻓﺮج ﺣﻀﺮت ﺑﻘﻴﻪ اﻟﻪ ارواﺣﻨﺎ ﻟﺘﺮاب ﻣﻘﺪﻣﻪ اﻟﻔﺪاء ﺟﺒﺮان ﻓﺮﻣﺎ!" ................................................................................................................................. دﺷﻤﻨﯽ ﻏﺮﻳﺰی روح اﻟﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺑﺎ هﺮﮔﻮﻧﻪ داﻧﺶ ﻏﻴﺮ ﻣﺬهﺒﯽ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ،ﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ از دﺷﻤﻨﯽ ﺳﻨﺘﯽ ﺁﺧﻮﻧﺪهﺎی هﻤﻪ ﻣﺬاهﺐ درهﺮ ﻣﻘﻄﻊ زﻣﺎﻧﯽ و ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺑﺎ هﻤﻪ ﻣﺮدان واﻗﻌﯽ داﻧﺶ ،ﺑﺎ اﺑﻦ ﺳﻴﻨﺎ هﺎ ،رازی هﺎ ،ﮔﺎﻟﻴﻠﻪ هﺎ، داروﻳﻦ هﺎ ،اﻳﻨﺸﺘﺎﻳﻦ هﺎ اﺳﺖ .ﺧﻮد ﻓﻘﻪ اﻋﻈﻢ ازاﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺮدﻩ ﺑﺮداﺷﺖ: "ﻣﺎ داﻧﺸﮕﺎهﯽ را ﮐﻪ ﺷﻌﺎرش اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮاهﻴﻢ اﻳﺮان ﻣﺘﻤﺪن و ﺁﺑﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ و رو ﺑﻪ ﺗﻤﺪن ﺑﺰرگ ﺑﺮوﻳﻢ ﻧﻤﻴﺨﻮاهﻴﻢ .اﻳﻦ ﺟﻮر داﻧﺸﮕﺎﻩ ﻣﺎرا واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﺎرج ﻣﻴﮑﻨﺪ .ﻣﺎ ﺑﺎ داﻧﺸﮕﺎﻩ از اﺳﺎس ﻣﺨﺎﻟﻔﻴﻢ .ﻣﺎ اﺳﺎﺗﻴﺪ داﻧﺸﮕﺎهﯽ را ﻣﻴﺨﻮاهﻴﻢ ﮐﻪ رو ﺑﻪ ﻏﺮب و ﺷﺮق ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﺁﺗﺎﺗﻮرک ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ،ﺗﻘﯽ زادﻩ هﻢ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ". درهﻤﺎن ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻣﺎهﻬﺎی ﺟﻤﻬﻮری وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،وی ﺗﺼﺮﻳﺢ ﮐﺮد ﮐﻪ “ :هﻤﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎرﻳﻬﺎی ﻣﺎ ازاﻳﻦ داﻧﺸﮕﺎﻩ هﺎ و داﻧﺸﮕﺎﻩ دﻳﺪﻩ هﺎ اﺳﺖ .هﺮﭼﻪ ﻣﻴﮑﺸﻴﻢ ازاﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ادﻋﺎ ﻣﻴﮑﻨﺪ روﺷﻨﻔﮑﺮ ﻳﻢ وﺣﻘﻮﻗﺪاﻧﻴﻢ وداﻧﺸﮕﺎﻩ دﻳﺪﻩ اﻳﻢ . هﺮ ﭼﻪ ﻣﺎ ﻣﻴﮑﺸﻴﻢ ازاﻳﻨﻬﺎ اﺳﺖ” .وﻗﺘﯽ ﺑﺪو ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﺛﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺳﺨﺘﮕﻴﺮاﻧﻪ ﺁﺧﻮﻧﺪهﺎ ﻓﺮار ﻣﻐﺰهﺎ ازاﻳﺮان ﺷﺪت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺟﻮاب داد: "ﻣﻴﮕﻮﻳﻨﺪ ﻣﻐﺰهﺎ ﻓﺮار ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ .ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﮐﻪ ﻓﺮار ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ،ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻐﺰهﺎی ﭘﻮﺳﻴﺪﻩ ﻓﺮارﮐﻨﻨﺪ .اﻳﻨﻬﺎﮐﻪ هﻤﻪ اش دم ازﻋﻠﻢ و ﺗﻤﺪن ﻣﻴﺰﻧﻨﺪ ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﻓﺮار ﮐﻨﻨﺪ .ﻣﺎ ﻋﻠﻢ و داﻧﺸﯽ را ﮐﻪ اﻳﻨﻬﺎ از ﻏﺮب ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ ﻧﻤﻴﺨﻮاهﻴﻢ . اﮔﺮ ﺷﻤﺎ هﻢ ﻓﮑﺮ ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ ﮐﻪ دراﻳﻨﺠﺎ ﺟﺎﻳﺘﺎن ﻧﻴﺴﺖ ﻓﺮار ﮐﻨﻴﺪ ،راﻩ ﺑﺎز اﺳﺖ" ،و اﻳﻦ ﺑﺎز ﺑﻮدن راﻩ ،دﻩ هﺎ هﺰار ﻧﻔﺮ از ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮای ﺁﻣﻮزش و ﺗﺨﺼﺺ هﺮﮐﺪام از ﺁﻧﺎن ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ رﻳﺎل از داراﺋﯽ ﻣﻠﯽ ﻳﺎ از داراﺋﻴﻬﺎی ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺧﺮج ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺑﻴﺮون از ﻣﺮزهﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎد وﺑﻪ راﻳﮕﺎن ﺗﺤﻮﻳﻞ ﮐﺸﻮر هﺎﺋﯽ دﻳﮕﺮ و ﻣﻠﺘﻬﺎﺋﯽ دﻳﮕﺮ داد ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﻐﺰ ﺑﻴﺶ از ﻋﻤﺎﻣﻪ ارزش ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻮدﻧﺪ .وزﻳﺮ ﺧﺎرﺟﻪ هﻤﻴﻦ ﺟﻤﻬﻮری وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،ﺻﺎدق ﻗﻄﺐ زادﻩ، ﺷﻤﺎرﻩ ﭘﺰﺷﮑﺎن اﻳﺮاﻧﯽ را ﮐﻪ ﭘﺲ از اﻧﻘﻼب دراﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪﻩ و ﮐﺎﻧﺎدا ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺎر ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻴﺶ از 17, 000ﻧﻔﺮ اﻋﻼم ﮐﺮد .و ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻧﻴﺎزی ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺬﮐﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻐﺰهﺎی ﻓﺮاری ﺑﻐﻴﺮ از ﭘﺰﺷﮑﺎن ،ﻣﻬﻨﺪﺳﺎن ،ﻓﻴﺰﻳﮑﺪاﻧﺎن، ﺷﻴﻤﯽ داﻧﺎن ،رﻳﺎﺿﻴﺪاﻧﺎن ،ﻣﻌﻤﺎران ،اﺳﺘﺎدان داﻧﺸﮕﺎهﻬﺎ ،اﻗﺘﺼﺎد داﻧﺎن ،ﺣﻘﻮﻗﺪاﻧﺎن ،ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﮐﺸﺎورزی و ﺻﻨﻌﺘﯽ ،ﭘﮋوهﺸﮕﺮان و هﻨﺮﻣﻨﺪان و ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻴﺸﺪﻧﺪ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ دردﻩ هﺎ ﮐﺸﻮر ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎن ﻣﻮﻓﻘﺎﻧﻪ ﻣﺸﻐﻮل ﮐﺎرﻧﺪ. و درﺳﺖ درهﻤﻴﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎ ،ﺑﻤﻮﺟﺐ ﮔﺰارش ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻌﻠﻤﺎن اﻳﺮان ،در ﺧﻮد اﻳﺮان 5 ,000اﺳﺘﺎد و اﺳﺘﺎد ﻳﺎر و
ﺻﻔﺤﻪ 23
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
65, 000دﺑﻴﺮ و ﺁﻣﻮزﮔﺎر ﻣﺸﻤﻮل ﭘﺎﮐﺴﺎزی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ 2, 000ﺗﻦ از ﺁﻧﻬﺎ اﻋﺪام و 6, 000ﻧﻔﺮ زﻧﺪاﻧﯽ ﺷﺪﻧﺪ .ﻣﺤﻤﺪ ﻋﻠﯽ رﺟﺎﺋﯽ وزﻳﺮ ﺁﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺑﻪ رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮری رﺳﻴﺪ ،درﻣﺠﻠﺲ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ دردوران ﺧﺪﻣﺖ او 20, 000ﻣﻌﻠﻢ از ﮐﺎر ﺑﺮﮐﻨﺎر ﺷﺪﻩ اﻧﺪ .ﺳﻴﺪ ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻣﻨﻪ ای درزﻣﺎن رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮری ﺧﻮد اﻇﻬﺎر ﻧﻈﺮ ﮐﺮد ﮐﻪ” ﻃﺒﻴﺐ اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﺎﻳﺪ ازدرون اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮدش ﺑﺠﻮﺷﺪ”و ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻬﺸﺘﯽ اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﮑﺘﺒﯽ اﻓﺮاد ﺑﺮای اﺣﺮاز ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﺗﺨﺼﺺ و ﻋﻠﻤﯽ و ﻓﻨﯽ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ .ﮐﺎﻇﻢ اﮐﺮﻣﯽ وزﻳﺮ ﺁﻣﻮزش و ﭘﺮورش وﻇﻴﻔﻪ ﻧﻈﺎم ﺁﻣﻮزﺷﯽ را ﭘﺮورش ﺧﻠﻴﻔﻪ اﻟﻪ داﻧﺴﺖ و ﻧﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﺘﺨﺼﺺ ،و ﺳﺌﻮاﻻت اﻣﺘﺤﺎﻧﯽ داﻧﺸﮕﺎهﺎ ﺑﺮاﻳﻦ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ” ﺷﻴﻄﺎن ﻧﺮاﺳﺖ ﻳﺎ ﻣﺎدﻩ ،و ﺧﻮراﮐﻬﺎی ﺑﻬﺸﺘﯽ ﺗﻔﺎﻟﻪ دارد ﻳﺎ ﻧﺪارد ،و اﺻﺤﺎب ﺣﻀﺮت ﻣﻬﺪی درهﻨﮕﺎم ﻇﻬﻮر او ﺑﻪ ﻋﺪد اﺻﺤﺎب ﮐﻬﻒ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد ﻳﺎ اﺻﺤﺎب ﮐﺮﺑﻼ ؟ و ﺷﮑﻞ ﻋﺰراﺋﻴﻞ ازﻧﻈﺮ ﻣﺤﺘﻀﺮﻳﻦ زﺷﺖ اﺳﺖ ﻳﺎ زﻳﺒﺎﺳﺖ؟”و ﻣﻮاد ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ورودی داﻧﺸﮑﺪﻩ ﻓﻨﯽ اﻣﺎم ﺟﻌﻔﺮ ﺻﺎدق ﺷﺮﻋﻴﺎت و ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم و ﻗﺮاﺋﺖ ﻗﺮﺁن و ﺻﺮف و ﻧﺤﻮ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ اﻋﻼم ﺷﺪ. * * * واﻗﻌﻴﺘﯽ ﮐﻪ درﺧﻮد اﻳﺮان ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﺮهﻤﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ،وﻟﯽ ازﻧﻈﺮ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﺎرهﺎ ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدی ﮐﻪ ﻧﺰدﻳﮏ دﻩ ﺳﺎل ﺑﺮاﻳﺮان ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﻣﻄﻠﻘﻪ داﺷﺖ و ﻋﻤﻼ ﺻﺎﺣﺐ اﺧﺘﻴﺎر ﺟﺎن و ﻣﺎل هﻤﻪ اﻓﺮاد ﺑﻮد ،ازدﻳﺪﮔﺎﻩ رواﻧﭙﺰﺷﮑﯽ هﻤﻪ ﺁﺛﺎر ﻳﮏ ﺑﻴﻤﺎری رواﻧﯽ از ﻧﻮع ﺳﺎدﻳﺴﻢ را در ﺻﻮرت ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ای از ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮزی و اﻧﺘﻘﺎﻣﺠﻮﺋﯽ و ﻋﻄﺶ ﺧﻮن و ﮐﺸﺘﺎر درﺧﻮد ﺟﻤﻊ داﺷﺖ ،و ﺷﺎﻳﺪ ازهﻤﻴﻦ ﺑﺎﺑﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ درهﻤﺎن ﺁﻏﺎز زﻣﺎﻣﺪاری ﺧﻮد ﺑﻴﻤﺎران رواﻧﯽ ﺳﺎﺑﻘﻪ دار دﻳﮕﺮی ﭼﻮن ﺷﻴﺦ ﺻﺎدق ﺧﻠﺨﺎﻟﯽ و اﺳﺪاﻟﻪ ﻻﺟﻮردی را ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺻﺒﯽ ﮔﻤﺎﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ از هﻤﻪ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی ﺑﻮد .رواﻧﭙﺰﺷﮑﺎن ﻣﺘﻌﺪدهﺎ ﺑﻌﺪهﺎ درﺗﺤﻠﻴﻞ و ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی او ﺷﻮاهﺪ ﺑﺴﻴﺎری را از ﮔﺮاﻳﺶ ﻧﺎﺧﻮدﺁﮔﺎﻩ وی ﺑﻪ ﺧﻮن و ﻣﺮگ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار دادﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﮔﺰارش درﺑﺎرﻩ ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻴﻬﺎ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ارزﻳﺎﺑﯽ واﻗﻊ ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ از ﻣﺸﺨﺼﺎت رواﻧﯽ روح اﻟﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ رادرﺗﻮﺻﻴﻔﯽ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻨﻴﻦ هﻴﮑﻞ روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎر و ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪار ﺳﺮﺷﻨﺎس ﻣﺼﺮی ،ﭘﺲ از دﻳﺪار ﺧﻮد ﺑﺎ وی درﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ای ﺑﺎ هﻔﺘﻪ ﻧﺎﻣﻪ اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﺳﻨﺪی ﺗﺎﻳﻤﺰ از وی ﮐﺮد: "ﺧﻤﻴﻨﯽ ﭘﺪﻳﺪﻩ ای اﺳﺖ از ﭼﻬﺎر دﻩ ﻗﺮن ﭘﻴﺶ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،و ﺁﻧﭽﻪ از ﺁن ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﺑﺤﺮان ﻳﺎد ﻣﻴﺸﻮد دﻗﻴﻘﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮔﻠﻮﻟﻪ درﻣﺴﻴﺮ ﺧﻮد ﭼﻪ ﭼﻴﺰهﺎﺋﯽ را در هﻢ ﺧﻮاهﺪ ﮐﻮﺑﻴﺪ. ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻴﺎن ﺧﻤﻴﻨﯽ و اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺗﺤﺼﻴﻠﮑﺮدﻩ ﻣﻴﮕﺬرد ﺑﺤﺚ ﻳﺎ ﮔﻔﺘﮕﻮﺋﯽ ﺑﻤﻔﻬﻮم واﻗﻌﯽ ﮐﻠﻤﻪ ﻧﻴﺴﺖ ،ﮔﻔﺘﮕﻮﺋﯽ ﻣﻴﺎن ﺗﺎرﻳﺦ و ﺗﻌﺼﺐ اﺳﺖ”. درﺗﺤﻠﻴﻞ دﻳﮕﺮی ﮐﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ رواﻧﭙﺰﺷﮏ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ و اروﭘﺎﺋﯽ ﺑﺮاﺳﺎس ﺑﺮرﺳﻴﻬﺎی ﻣﺘﻌﺪد رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ از وی ﮐﺮدﻧﺪ و ﮔﺰارﺷﯽ ازﺁن درﻧﺸﺮﻳﻪ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻲ Us News and World Reportsﺑﭽﺎپ رﺳﻴﺪ ،ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد: اﻧﺘﻘﺎﻣﺠﻮ ،ﻳﮑﺪﻧﺪﻩ ،ﻟﺠﻮج ،ﺑﺪﮔﻤﺎن ،ﻟﺒﺮﻳﺰازﺣﺲ ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮزی درﺣﺪی ﮐﻪ اﻳﻦ ﺣﺲ در او ﺟﺎی هﻤﻪ دﻳﮕﺮ ﻋﻮاﻃﻒ ﺑﺸﺮی را ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ”. ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺑﺎزﺗﺎب اﻳﻦ ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮزی ﺑﻴﻤﺎر ﮔﻮﻧﻪ ،ﻋﻄﺶ ﺧﻮن و ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی ﺑﻮد ﮐﻪ وی ﺁﻧﺮا ﺑﻪ ﺣﺪ ﻳﮑﯽ ازﻓﺮاﺋﺾ ﺑﻨﻴﺎدی ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺎﻻ ﺑﺮد و رﮐﻦ رﮐﻴﻦ ﻗﺮﺁن و اﺳﻼم داﻧﺴﺖ ،درﺣﺪی ﮐﻪ درﺟﻪ اﺻﺎﻟﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان هﻤﻪ ﻣﺬاهﺐ و اﻣﺎﻣﺎن ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ را ﻓﺮع ﺷﻤﺎرﻩ ﺷﻤﺸﻴﺮ هﺎﺋﯽ داﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﺸﻴﺪﻩ اﻧﺪ ،و دﺳﺘﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﻳﺪﻩ اﻧﺪ ،و ﻗﺘﻞ ﻋﺎﻣﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،و ﺁدﻣﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﮐﺸﺘﻪ اﻧﺪ .درﺳﺨﻨﺮاﻧﯽ ﺷﮕﻔﺖ ﺁور او ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺖ ﺳﺎﻟﺮوز ﺗﻮﻟﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ اﺳﻼم دردﻳﺪار ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻋﺎﻟﻴﺮﺗﺒﻪ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ،اﻳﻦ ﻃﺮز ﻓﮑﺮ او را ﺑﺨﻮﺑﯽ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ: “ﻳﻮم اﻟﻪ واﻗﻌﯽ روزی اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﻴﺮ اﻟﻤﻮ ﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﺷﻤﺸﻴﺮش را ﮐﺸﻴﺪ و ﺧﻮارج را ازاول ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ درو ﮐﺮد و ﺗﻤﺎﻣﺸﺎن را ﮐﺸﺖ .اﻳﺎم اﻟﻪ روزهﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺒﺎرک و ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻳﮏ زﻟﺰﻟﻪ ای را وارد ﻣﻴﮑﻨﺪ، ﻳﮏ ﺳﻴﻠﯽ را وارد ﻣﻴﮑﻨﺪ ،ﻳﮏ ﻃﻮﻓﺎﻧﯽ را وارد ﻣﻴﮑﻨﺪ ،ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺷﻼق ﻣﻴﺰﻧﺪ ﮐﻪ ﺁدم ﺑﺸﻮﻳﺪ .اﻣﻴﺮاﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ
ﺻﻔﺤﻪ 24
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
اﮔﺮﺑﻨﺎﺑﻮد ﻣﺴﺎﻣﺤﻪ ﺑﮑﻨﺪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻧﻤﻴﮑﺸﻴﺪ ﺗﺎ هﻔﺘﺼﺪ ﻧﻔﺮ راﻳﮑﺪﻓﻌﻪ ﺑﮑﺸﺪ .درﺣﺒﺲ هﺎی ﻣﺎ هﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻳﻦ اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ هﺴﺘﻨﺪ ﻣﻔﺴﺪﻧﺪ .اﮔﺮ ﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﮑﺸﻴﻢ هﺮ ﻳﮑﻴﺸﺎن ﮐﻪ ﺑﻴﺮون ﺑﺮوﻧﺪ ﺁدم ﻣﻨﮑﺸﻨﺪ .ﺁدم ﻧﻤﻴﺸﻮﻧﺪ اﻳﻨﻬﺎ””.ﺷﻤﺎ ﺁﻗﺎﻳﺎن ﻋﻠﻤﺎ ،ﭼﺮا ﻓﻘﻂ ﺳﺮاغ اﺣﮑﺎم ﻧﻤﺎز و روزﻩ ﻣﻴﺮوﻳﺪ ؟ ﭼﺮا هﯽ ﺁﻳﺎت رﺣﻤﺖ را درﻗﺮﺁن ﻣﻴﺨﻮاﻧﻴﺪ و ﺁﻳﺎت ﻗﺘﺎل را ﻧﻤﻴﺨﻮاﻧﻴﺪ ؟ ﻗﺮﺁن ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﺑﮑﺸﻴﺪ ،ﺑﺰﻧﻴﺪ ،ﺣﺒﺲ ﮐﻨﻴﺪ ،ﭼﺮا ﺳﻤﺎ ﻓﻘﻂ هﻤﺎن ﻃﺮﻓﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﺪ ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖ از رﺣﻤﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ؟ رﺣﻤﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺧﺪا اﺳﺖ" ...." .ﻣﺤﺮاب ﻳﻌﻨﯽ ﻣﮑﺎن ﺣﺮب ،ﻳﻌﻨﯽ ﻣﮑﺎن ﺟﻨﮓ . ازﻣﺤﺮاﺑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻨﮓ ﭘﻴﺪا ﺷﻮد ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﻨﮕﻬﺎی اﺳﻼم از ﻣﺤﺮاﺑﻬﺎ ﭘﻴﺪا ﻣﻴﺸﺪ” ”.ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺷﻤﺸﻴﺮ دارد ﺗﺎ ﺁدم ﺑﮑﺸﺪ .اﺋﻤﻪ ﻣﺎ هﻢ ،ﻋﻠﻴﻬﻢ اﻟﺴﻼم ،هﻤﮕﯽ ﺟﻨﺪی ﺑﻮدﻧﺪ .هﻤﮕﯽ ﺟﻨﮕﯽ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻣﻴﮑﺸﻴﺪﻧﺪ .ﺁدم ﻣﻴﮑﺸﺘﻨﺪ” . “ﻣﺎ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻣﻴﺨﻮاهﻴﻢ ﮐﻪ دﺳﺖ ﺑﺒﺮد ،ﺣﺪ ﺑﺰﻧﺪ ،رﺟﻢ ﮐﻨﺪ ،هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ رﺳﻮل اﷲ ﺻﻠﯽ اﻟﻪ ﻋﻠﻴﻪ دﺳﺖ ﻣﻴﺒﺮﻳﺪ ،ﺣﺪ ﻣﻴﺰد ،رﺟﻢ ﻣﻴﮑﺮد ،وهﻤﺎﻧﻄﻮرﮐﻪ ﻳﻬﻮد ﺑﻨﯽ ﻗﺮﻳﻀﻪ راﭼﻮن ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﻧﺎراﺿﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﻗﺘﻠﻌﺎم ﮐﺮد .اﮔﺮ رﺳﻮل اﻟﻪ ﻓﺮﻣﺎن داد ﮐﻪ ﻓﻼن ﻣﺤﻞ را ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ،ﻓﻼن ﺧﺎﻧﻪ را ﺁﺗﺶ ﺑﺰﻧﻴﺪ ،ﻓﻼن ﻃﺎﻳﻔﻪ را ازﺑﻴﻦ ﺑﺒﺮﻳﺪ ،ﺣﮑﻢ ﺑﻪ ﻋﺪل ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﺳﺖ". “زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺸﺮ را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻗﺼﺎص ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﺣﻴﺎت ﺗﻮدﻩ زﻳﺮ اﻳﻦ ﻗﺘﻞ ﻗﺼﺎص ﺧﻮاﺑﻴﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل زﻧﺪان ﮐﺮدن درﺳﺖ ﻧﻤﻴﺸﻮد .اﻳﻦ ﻋﻮاﻃﻒ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ را ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬارﻳﺪ". ﻋﻄﺶ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰی ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺑﺮای ﻧﺰدﻳﮑﺎن ﺧﻮد او واﻗﻌﻴﺘﯽ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺒﻮد .درﮐﺘﺎب ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺑﻪ اﻣﻴﺪ اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﺑﻨﯽ ﺻﺪر دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺟﺎﻟﺒﯽ را ﻣﻴﺘﻮان ﺧﻮاﻧﺪ: “ﻳﮑﯽ دوهﻔﺘﻪ ﭘﻴﺶ از ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﺎ ﺑﻪ اﻳﺮان ،ﻳﮑﯽ از ﻧﺰدﻳﮑﺎن ﺧﻤﻴﻨﯽ ازﻗﻮل ﻓﺮزﻧﺪش ﺁﻗﺎ ﻣﺼﻄﻔﯽ ﺑﺮای ﻣﻦ ﻧﻘﻞ ﮐﺮد ﮐﻪ او ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد :ﻣﻦ هﻤﻴﺸﻪ دﻋﺎ ﻣﻴﮑﻨﻢ ﻣﺎ ﺑﺠﺎی ﺷﺎﻩ زﻣﺎﻣﺪار ﻧﺸﻮﻳﻢ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﭘﺪری ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﻴﺸﻨﺎﺳﻢ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺷﺎﻩ ﺁدم ﺧﻮاهﺪ ﮐﺸﺖ” .ﺧﻮد ﺧﻤﻴﻨﯽ ﭘﺲ از اﺣﺮاز ﻗﺪرت ،ﺑﺎهﻤﻪ ﺳﻴﻞ ﺧﻮﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻋﺪاﻣﻬﺎ و ﮐﺸﺘﺎرهﺎی دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺑﺮاﻩ اﻧﺪﺧﺖ ،درﻣﺠﻠﺲ ﻣﻌﺎرﻓﻪ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺒﺮﮔﺎن درﻗﻢ اﻳﻦ ﮐﺸﺘﺎرهﺎ را ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺪاﻧﺴﺖ و ﺑﺎ ﺗﺄﺳﻒ ﮔﻔﺖ: "ﻣﺎ اﺷﺘﺒﺎﻩ ﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ ازاول ﻣﺜﻞ ﺳﺎﻳﺮ اﻧﻘﻼﺑﺎﺗﯽ ﮐﻪ دردﻧﻴﺎ وارد ﻣﻴﺸﻮد ﭼﻨﺪ هﺰار ازاﻳﻦ ﻓﺎﺳﺪ هﺎ را درﻣﺮاﮐﺰﻋﺎم ﺳﺮ ﻧﺒﺮﻳﺪﻳﻢ و ﺁﺗﺶ ﻧﺰدﻳﻢ ﺗﺎ ﻗﻀﻴﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد و اﺷﮑﺎل ﺑﺮﻃﺮف ﺷﻮد". اﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺖ ﺧﻤﻴﻨﯽ از دﻳﻦ واز ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺑﻪ اﺗﺒﺎع او در ﻗﻠﻤﺮو ﺧﻮد وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﻣﺤﺪود ﻧﻤﻴﺸﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ هﺮ ﺟﺎی دﻳﮕﺮ”دﻧﻴﺎی اﺳﻼم” را هﻢ ﮐﻪ وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺖ درﺁن اﻣﮑﺎن وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ درﺑﺮ ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ .ﻳﺎﺳﺮﻋﺮﻓﺎت، دوﺳﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﺰدﻳﮏ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ روزهﺎی ﺣﮑﻮﻣﺖ او ،ﺑﻌﺪا در ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ای ﺑﺎ ﮐﻴﻬﺎن ﭼﺎپ ﻟﻨﺪن دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﮔﻔﺖ: “ﺷﮏ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﺎﺟﺮای ﺧﻮﻧﻴﻦ ﮐﺸﺘﺎر ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﯽ هﺎ ﺑﺪﺳﺖ ﺷﻴﻌﻴﺎن درﺟﻨﻮب ﻟﺒﻨﺎن ،ﻧﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻧﻴﺰ درﮐﻨﺎر ﺣﺎﻓﻆ اﻻﺳﺪ ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺼﺎب ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﺛﺒﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ .ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ درهﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ ﺁﻳﺖ اﷲ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻣﺪﻋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﺗﺴﺨﻴﺮ ﺑﻴﺖ اﻟﻤﻘﺪس را از ﻃﺮﻳﻖ ﮐﺮﺑﻼ دارد ،درﮐﺮﺑﻼی ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ دو رژﻳﻢ ﺗﻬﺮان و دﻣﺸﻖ اﻳﻔﺎی ﻧﻘﺶ ﻳﺰﻳﺪ و اﺑﻦ زﻳﺎد را ﻋﻠﻴﻪ ﻣﻠﺖ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﺑﻌﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ .دﻳﺮوز ارﻳﻞ ﺷﺎرون و ﺁدﻣﮑﺸﺎن ﻓﺎﻻﻧﮋ او درﺻﺒﺮا و ﺷﺘﻴﻼ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﯽ هﺎ ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ و اﻣﺮوز ﺣﺎﻓﻆ اﻻﺳﺪ و ﺧﻤﻴﻨﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر را ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ .اﻳﮑﺎش اﻳﻦ ﺁﻗﺎی ﺧﻤﻴﻨﯽ هﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ درروزهﺎی اول ادﻋﺎ ﻣﻴﮑﺮد واﻗﻌﺎ ﺑﻪ ﻣﺼﺎﻟﺢ اﺳﻼم و ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﻴﺎن ﻋﻼﻗﻪ داﺷﺖ”. اﻳﻦ ﻧﺤﻮﻩ ﻋﻤﻞ ﮐﻪ اﻳﺮان” اﺳﻼﻣﻲ” درﮐﺸﺘﺎر ﭘﻨﺎهﻨﺪﻩ ﮔﺎن ﻓﻠﺴﻄﻴﻨﯽ در”ﺗﻞ زﻋﻴﺘﺮ”ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺮﺑﺎزان ﺣﺎﻓﻆ اﻻﺳﺪ و ﻓﺎﻻﻧﮋهﺎی ﺑﺸﻴﺮ ﺟﻤﺎﻳﻞ ﺑﺎ ﺳﻮرﻳﻪ دﺳﺖ اﺗﺤﺎد دهﺪ ،درﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﯽ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﻣﻮرد اﺳﺘﺜﻨﺎﺋﯽ ﻧﺒﻮد ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﯽ هﻴﭽﻮﻗﺖ واﻗﻌﺎ ازﻣﻨﺎﻓﻊ” اﻣﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎن” دﻓﺎع ﻧﮑﺮد ،ﻓﻘﻂ ازﻣﻨﺎﻓﻊ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺁﺧﻮﻧﺪان اﻳﺮان دﻓﺎع ﮐﺮد ،و هﺮﺟﺎ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺑﺎ هﻢ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﻴﮑﺮد ﺑﯽ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎهﯽ ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮدش را ﮔﺮﻓﺖ .وﻗﺘﻴﮑﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻣﺘﻌﺼﺒﯽ ﺑﻨﺎم ﺧﺎﻟﺪ اﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻟﯽ ﺑﺠﺮم ﺗﺮور اﻧﻮرﺳﺎدات ﺑﻪ زﻧﺪان اﻓﺘﺎد ،ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺎﻧﮏ اﻋﺘﺮاض
ﺻﻔﺤﻪ 25
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﻪ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ درﻣﺼﺮ ﻣﻮرد ﺳﺮﮐﻮﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ،و ﺑﻪ ﻧﺸﺎن ﺣﻤﺎﻳﺖ ازﺧﺎﻟﺪ اﺳﺘﺎﻧﺒﻮﻟﯽ ﺗﻤﺒﺮ واژﻩ ای درﺑﺰرﮔﺪاﺷﺖ او ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮد ،و ﻟﯽ هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺣﺎﻓﻆ اﻻﺳﺪ ،دﻳﮑﺘﺎﺗﻮر ﺳﻮرﻳﻪ ،هﻤﻴﻦ ﺟﻤﺎﻋﺖ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ را درﺷﻬﺮ ﺣﻤﺎ در ﻓﻮرﻳﻪ 1982ﺑﻪ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻤﺪت دوهﻔﺘﻪ ﺑﺎران ﮔﻠﻮﻟﻪ و ﺧﻤﭙﺎرﻩ و ﺑﻤﺐ اززﻣﻴﻦ و هﻮا ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎرﻳﺪ ودرﻳﮑﯽ از ﺧﻮﻧﻴﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﮐﺸﺘﺎرهﺎی ﻗﺮن 25, 000ﻧﻔﺮ از ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﻴﺪ، ﻧﻪ ﺧﻮد وﻟﯽ ﻓﻘﻴﻪ زﺑﺎن ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ﮔﺸﻮد و ﻧﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻋﺎﻟﻴﺮﺗﺒﻪ ﺟﻤﻬﻮری او واﮐﻨﺸﯽ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ .ﺗﻤﺒﺮﻳﺎد ﺑﻮدی ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﻓﺘﺨﺎر اﻳﻦ اﺧﻮان اﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ ﭼﺎپ ﻧﺸﺪ. هﻤﻴﻦ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪاران وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،دراﺧﺘﻼف ﺳﺎﻟﻬﺎی اﺧﻴﺮارﻣﻨﺴﺘﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ وﺁذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺮﺳﺮﻧﺎﺣﻴﻪ ﻗﺮﻩ ﺑﺎغ ﺟﺎﻧﺐ ارﻣﻨﺴﺘﺎن را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ،ودرﻣﺎﺟﺮای ﻣﺒﺎرزﻩ اﺳﺘﻘﻼل ﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﭼﭽﻦ ﻋﻠﻴﻪ روﺳﻴﻪ ارﺗﺪﮐﺲ، ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺣﻔﻆ رواﺑﻂ دوﺳﺘﺎﻧﻪ ﺑﺎ روﺳﻴﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﭼﭽﻦ را اﺻﻮﻻ ﻧﺎدﻳﺪﻩ اﻧﮕﺎﺷﺘﻨﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ درﻟﺒﻨﺎن ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺣﺰب اﻟﻪ دﺳﺖ ﭘﺮوردﻩ ﺧﻮد ،از ﺳﻴﺎﺳﺖ دوﻟﺖ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﺮﮐﺰی ﻋﻠﻴﻪ ﺷﻴﻌﻴﺎن ﻏﻴﺮ ﺣﺰب اﻟﻬﯽ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﯽ ﮐﺮدﻧﺪ. درﻣﺮاﺳﻢ ﺣﺞ ﺳﺎل 1366ﺳﻴﺼﺪ زاﺋﺮ اﻳﺮاﻧﯽ را در درﮔﻴﺮی ﻋﻤﺪی ﺑﺎ ﻧﻴﺮوهﺎی اﻧﺘﻈﺎﻣﯽ ﺳﻌﻮدی ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻦ دادﻧﺪ وﻟﯽ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺎ اﻳﻦ دوﻟﺖ ﺳﻌﻮدی ،ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ وﺻﻴﺖ ﺻﺮﻳﺢ” اﻣﺎم راﺣﻞ”ازدردوﺳﺘﯽ و” ﺑﺮادري”درﺁﻣﺪﻧﺪ .اﻟﺒﺘﻪ درﺑﺴﻴﺎری از اﻳﻦ ﻣﻮارد ﺑﺮ ﺳﻴﺎﺳﺘﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ اﺗﺨﺎذ ﺷﺪ ﺟﺎی اﻳﺮادی ﻧﺒﻮد ،زﻳﺮا ﺑﺎ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠﯽ ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻣﻴﮑﺮد ،وﻟﯽ ﺁﻧﭽﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﯽ ﻧﺒﻮد رﻳﺎﮐﺎری ﺁﻧﻬﺎﺋﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻨﺎم دﻓﺎع ازﺣﻘﻮق ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن اﺷﮏ ﺗﻤﺴﺎح ﻣﻴﺮﺧﺘﻨﺪ و ﺧﻮد از ﭘﺸﺖ ﺑﺪاﻧﺎن ﺧﻨﺠﺮ ﻣﻴﺰدﻧﺪ. ﭼﻪ درداﺧﻞ اﻳﺮان و ﭼﻪ درﺧﺎرج اﻳﺮان ،هﺮ ﺻﺪاﺋﯽ را ﮐﻪ درهﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﺪت از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن"ﺟﻤﻬﻮری اﻟﻬﻲ” وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﺻﺪای ﺗﻌﺼﺐ و ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮزی ﺑﻮد ،و هﺮ ﺁواﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﮕﻮش رﺳﻴﺪ ﺁوای وﺣﺶ .ﻓﻀﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﻳﺮان ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﻀﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺁن ،روز ﺑﺮوز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺼﻮرت ﺑﺎز ﺗﺎﺑﯽ از ﻓﻀﺎی ﻓﮑﺮی و رواﻧﯽ ﺧﻮد ﻓﻘﻴﻪ اﻋﻈﻢ ،ﻳﻌﻨﯽ ﻓﻀﺎی ﻣﺮگ و ﺧﻮن درﺁﻣﺪ .ﺑﺠﺎی هﺰاران ﻓﻮارﻩ ای ﮐﻪ در ﭘﺎﻳﺘﺨﺘﻬﺎ و ﺷﻬﺮهﺎی ﺟﻬﺎن ﻣﺘﻤﺪن ﻃﺮاوت و ﺁراﻣﺶ ﻣﻴﭙﺮاﮐﻨﻨﺪ ،ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺗﻬﺮان ﺑﺎﻓﻮارﻩ ﺧﻮن ﺑﻬﺸﺖ زهﺮاﺁراﺳﺘﻪ ﺷﺪ ،وﺑﺠﺎی ﺳﺮودهﺎی ﺧﺴﺮواﻧﯽ ﮐﻬﻦ وﻧﻐﻤﻪ هﺎی ﺳﺨﻨﻮران ﺷﻴﺮاز و ﻃﻮس ،ﻏﺮﻳﻮ ﮔﻮش ﺧﺮاش ﭘﺎﺳﺪاراﻧﯽ ﮐﻪ از ﺑﺎم ﺗﺎ ﺷﺎم ﻓﺮﻳﺎد ﻣﺮگ ﺑﺮاﻳﻦ و ﻣﺮگ ﺑﺮﺁن ﺑﺮﻣﻴﺪاﺷﺘﻨﺪ و از ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻋﺰﻳﺰ اﺟﺎزﻩ ﺧﻮن رﻳﺨﺘﻦ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺘﻨﺪ ﻃﻨﻴﻦ اﮐﻦ ﺷﺪ ،و ﺑﺠﺎی ﺁﻧﮑﻪ ﺷﻤﺎر داﻧﺶ اﻧﺪوزان و ﺁزﻣﺎﻳﺸﮕﺎهﻬﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ ﺷﻤﺎر زﻧﺪاﻧﻬﺎ و زﻧﺪاﻧﻴﺎن و اﻋﺪام ﺷﺪﮔﺎن و ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺟﻨﮓ و درازی ﺻﻒ هﺎی ﻧﺎن و ﺁب اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ ....،و ﺑﻤﻮازات هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ،ﻓﻬﺮﺳﺖ اﻟﻘﺎب و ﻋﻨﺎوﻳﻨﯽ ﮐﻪ درﺳﺖ درهﻤﺎن اﻳﺎم از ﺟﺎﻧﺐ ﺑﺖ ﺳﺎزان اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻪ ﺑﺖ ﺑﺰرگ ﺟﻤﺎران و ﺑﻬﺸﺖ زهﺮا دادﻩ ﻣﻴﺸﺪ: "ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﻣﺎ ﺳﺮاﻓﺮاز ﺑﻪ رهﺒﺮی اﻣﺎﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻼک رهﺒﺮی او ﺟﺰ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﻟﻬﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﻴﺴﺖ” )ﻋﻠﯽ ﺧﺎﻣﻨﻪ ای درﺧﻄﺒﻪ ﻧﻤﺎز ﻋﻴﺪ ﻗﺮﺑﺎن (؛”ﺟﻬﺶ هﺎی ﻧﺒﻮغ ﺁﻣﻴﺰ اﻣﺎم ﻓﺮاﺳﻮی رﺳﺎﻟﺖ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮان اﺳﺖ، ﺁﻧﻄﻮر ﮐﻪ درﻗﺮﺁن ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ و ﺁﻧﻄﻮر ﮐﻪ اﻧﺒﻴﺎء ﻣﺠﺮی ﺁن ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ” ) ﻣﻬﺪی ﺑﺎزرﮔﺎن درﮐﺘﺎب اﻧﻘﻼب دردو ﺣﺮﮐﺖ(؛” رهﺒﺮ ﻣﺎ ﻳﮑﻨﻔﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ .ﻗﺒﻞ از ﺧﻤﻴﻨﯽ اﻳﻦ رهﺒﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪا ﺑﻮد ،ﺣﺎﻻ اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ اﺳﺖ” ) ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻮﺳﻮی درﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎ روزﻧﺎﻣﻪ ﻟﺒﻨﺎﻧﯽ اﻟﻨﻬﺎر (؛” اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ هﻤﺎن زﻳﺘﻮﻧﻪ ﻣﺒﺎرﮐﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ درﻗﺮﺁن از ﺁن ﻳﺎد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﻧﻮراﻟﻪ درزﺟﺎﺟﻪ ﭘﻴﺸﺎﻧﯽ ﺑﻠﻨﺪ او ﭘﻴﺪا اﺳﺖ .ﻣﺼﺒﺎح وﺟﻮدش ﺗﺠﻠﯽ ﺁﻳﺖ اﻟﻬﯽ اﺳﺖ .ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺸﻴﺖ اﻟﻬﯽ را در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﮐﺮﻩ ارض ﺗﺠﻠﯽ ﺑﺨﺸﺪ .ای ﻓﺮزﻧﺪ ﻋﻠﯽ ﮐﻪ ذواﻟﻔﻘﺎر دردﺳﺖ داری ،اﻳﺮان ﺑﺮای ﺗﻮ ﻧﻨﮓ اﺳﺖ ،ﮐﺮﻩ ارض ارزاﻧﯽ ﺣﮑﻮﻣﺘﺖ ﺑﺎد! ای ﺳﻠﻴﻤﺎن زﻣﺎن ،ﺑﺮﻣﺴﻨﺪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﻨﺸﻴﻦ ! ای داود ﻋﺼﺮ ،ﻗﻀﺎوت ﮐﻦ” )ﻓﺨﺮاﻟﺪﻳﻦ ﺣﺠﺎزی ،ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ اول ﺗﻬﺮان در ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﯽ (؛” اﻣﺎم ﻣﺎ ﺳﺮور ﺳﺮوران اﺳﺖ .ﺗﺎﻟﯽ ﺗﻠﻮﻣﻌﺼﻮم اﺳﺖ .واﻻ ﺗﺮﻳﻦ اﻧﺴﺎن ﭘﺲ از اﻣﺎم زﻣﺎن اﺳﺖ .اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ را از اﺑﺮاهﻴﻢ ،ﻋﺒﺎدت را از زﻳﻦ اﻟﻌﺎﺑﺪﻳﻦ ،داﻧﺶ را ازاﻣﺎم ﺻﺎدق ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺁن ﮐﺲ اﻧﺴﺎن ﮐﺎﻣﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻗﻴﺎم ﻗﻴﺎﻣﺖ دم روح اﻻهﻴﺶ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎد رﺳﺎ اﻋﻼم ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ دﻳﮕﺮهﻴﻬﺎت ﻣﻦ اﻟﺬﻟﻪ !”) ﻣﺎهﻨﺎﻣﻪ ﭘﺎﺳﺪاران اﺳﻼم (؛” ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺘﻦ ﭼﻬﺎردﻩ ﻗﺮن ﭘﺮﺗﻼﻃﻢ ﺑﺮاﺳﻼم ،دﻧﻴﺎ را ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﮔﻮﻧﻪ ای دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺎز ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،و ﭼﻨﻴﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺑﭙﺎ ﻣﻴﺨﻴﺰد ﺗﺎ ﺑﺎر دﻳﮕﺮ اﻧﺴﺎن را ﺑﻪ ﺧﻮد ﺧﺪاﺋﻴﺶ ﺑﺎز ﺁورد ،و اﻧﻘﻼب ﻣﺤﻤﺪی را ﺗﮑﺮار ﻣﻴﮑﻨﺪ ،ﺑﺎ دم ﻣﺴﻴﺤﺎﺋﯽ ،و ﺻﺒﺮ اﻳﻮﺑﯽ و ﻋﺼﺎی ﻣﻮﺳﯽ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺧﺪا اورا ﺑﺮای وﻻﻳﺖ ﺑﺮهﻤﻪ زﻣﻴﻦ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ اﺳﺖ") ﺳﺮﻣﻘﺎﻟﻪ ﮐﻴﻬﺎن ﺗﻬﺮان(؛” ازﻋﺼﺮ ﺣﻀﺮت ﻋﻠﯽ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ رهﺒﺮی ارﺗﺶ اﺳﻼم را ﺷﺨﺼﻴﺘﯽ ﺑﻪ ﺻﻼﺣﻴﺖ اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻋﻬﺪﻩ دار ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ")هﺎﺷﻤﯽ رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﯽ (؛” ﺧﺪاﮔﻠﺴﺘﺎﻧﯽ دراﻳﺮان درﺳﺖ ﮐﺮدﻩ ﮐﻪ اﻣﺮوزرهﺒﺮی ﺁﻧﺮا اﺑﺮهﻴﻢ
ﺻﻔﺤﻪ 26
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﺧﻠﻴﻞ اﻟﻪ ﻋﺼﺮ ﻣﺎ دردﺳﺖ دارد .ﺷﻤﺎ ای ﻣﻠﺖ ،ﮐﺎری ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ درک ﻋﻈﻤﺖ ﭼﻨﻴﻦ اﻣﺎﻣﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ”) ﻣﺸﮑﻴﻨﯽ درﺧﻄﺒﻪ ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ (. ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﭘﺲ از ﻣﺮگ اﻳﻦ رهﺒﺮ ،درﭼﺮﺧﺶ اﻳﻦ ﻣﺎﺷﻴﻦ دروغ ﮐﺎهﺸﯽ روی ﻧﺪاد ،زﻳﺮا ﻣﻴﺮاث ﺑﺮان وی ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﺮدی ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮ ﺧﻮد ﻧﻪ ﻳﮏ ﺟﻤﻠﻪ ﺻﺤﻴﺢ ﻓﺎرﺳﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ و ﻧﻪ ﻳﮏ ﺟﻤﻠﻪ ﺻﺤﻴﺢ ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﺮزﺑﺎن ﺁوردﻩ ﺑﻮد دﻳﻮان اﺷﻌﺎرﻋﺎرﻓﺎﻧﻪ ای ﻣﻨﺘﺸﺮﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ اﮔﺮﺧﻮداوزﻧﺪﻩ ﺑﻮد ﺣﺘﯽ ﻣﻌﻨﯽ ﺑﺴﻴﺎری ازﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻤﻴﻔﻬﻤﻴﺪ. *
*
*
ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ دوران ﺑﺖ ﺳﺎزی ﺑﺮای ﺧﻤﻴﻨﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ هﺮﺑﺖ ﺳﺎز دﻳﮕﺮی ﺑﭙﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺻﻐﻴﺮان روز ﺑﺮوز ﺑﻴﺸﺘﺮ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﺋﯽ ﺑﺎ ﺷﻌﻮرﻣﻴﺸﻮﻧﺪ و ﻣﻐﺰﺷﻮﺋﯽ ﺷﺪﮔﺎن ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﻴﺪهﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻐﺰ ﺧﻮدﺷﺎن ﻓﮑﺮ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ. ﺧﻴﻠﯽ زود ﺗﺮ از ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻳﺖ اﻟﻪ هﺎ و ﺣﺠﻪ اﻻﺳﻼم هﺎی وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ،هﻨﮕﺎم ﺁن ﺧﻮاهﺪ رﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن درداﺳﺘﺎن ﻣﻌﺮوف ﮔﯽ دوﻣﻮﭘﺎﺳﺎن ،ﻧﻴﻤﺸﺒﯽ دﺳﺘﯽ ﻧﺎ ﭘﻴﺪا ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺳﻨﮓ ﮔﻮر ﻓﻘﻴﻪ اﻋﻈﻤﯽ را ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺑﺖ ﺳﺎزان ﺗﻠﻮﺗﺎﻟﯽ ﻣﻌﺼﻮم و ﺗﺠﻠﯽ ﻗﺪس و ﻻهﻮت ﻟﻘﺐ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﭘﺎک ﮐﻨﺪ و درﺟﺎی ﺁن ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ :ﺁﻳﻦ ﺁراﻣﮕﺎﻩ ﺣﺠﺮﻩ ﻧﺸﻴﻦ ﻓﺰوﻧﯽ ﻃﻠﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا و دﻳﻦ را درراﻩ ﮐﺴﺐ ﻗﺪرت ﺑﻪ ﺑﻬﺮﻩ ﮐﺸﯽ ﮔﺮﻓﺖ و ﻣﻠﺘﯽ زود ﺑﺎور را ﺑﻪ ﻓﻼﮐﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﮐﺸﺎﻧﻴﺪ و ﺻﺪهﺎ هﺰار ﻧﻮﺟﻮاﻧﺶ را ﺑﮑﺎم ﻣﺮگ ﻓﺮﺳﺘﺎد ،واﺳﻼم را ﺗﻨﻬﺎ درﭼﻬﺮﻩ ﻣﺮگ و ﺧﻮن ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﻴﺎن ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺮد ودرﭘﺎﻳﺎن اﻳﻦ هﻤﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺳﺮﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﺣﻘﻴﺮاﻧﻪ ای ﮐﻪ از ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﻴﻨﯽ ﺧﻮد او ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﻧﻪ از ﮐﻮﺗﺎهﯽ ﻣﺮدم او ،ﺟﺎم زهﺮرا ﺑﺮﺳﺮﮐﺸﻴﺪ ،واﮔﺮدردادﮔﺎﻩ ﻣﻠﯽ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻧﺸﺪ ،دردادﮔﺎﻩ ﺗﺎرﻳﺦ ،هﻢ ﻳﮑﯽ ازﺑﺮﺗﺮﻳﻦ وﻳﺮاﻧﮕﺮان ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﺮان و هﻢ ﻳﮑﯽ ازﺑﺮﺗﺮﻳﻦ وﻳﺮاﻧﮕﺮان ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼم ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ. ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ هﻤﻪ ﮐﺸﺘﺎرهﺎ و ﺳﺘﻤﮕﺮﻳﻬﺎ ودروغ هﺎ وﺟﻤﻬﻮری وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺁﻳﻨﺪﻩ ای ﺑﺮای ﺧﻮد اﻧﺘﻈﺎرداﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ،ﺑﺪﻳﻦ دﻟﻴﻞ روﺷﻦ ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺁن ﻳﮏ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ اﺳﺖ ،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ دﻧﻴﺎی اﻣﺮوز دﻧﻴﺎﺋﯽ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺰودی دﻧﻴﺎﺋﯽ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻤﻴﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ،وﻣﻴﺎن اﻳﻦ دوﺟﻬﺎن ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ و ﻗﺮون ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﮑﻤﯽ هﻤﺎن اﺧﺘﻼﻓﯽ ﺑﻨﻴﺎدی وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﻼ ﺑﺎﻗﺮ ﻣﺠﻠﺴﯽ واﻳﻨﺸﺘﻴﻦ وﺟﻮد دارد .وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺁﺧﻮﻧﺪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﻨﺎم اﺟﺮای ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﻟﻬﯽ ﻣﻘﺮرات ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻣﺮوزی ﺗﺤﻤﻴﻞ ﮐﻨﺪ ،درﺳﺖ ﻣﺜﻞ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ و ﺳﭙﺮ ﺻﺪراﺳﻼﻣﯽ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻣﺴﻠﺴﻞ وﻣﻮﺷﮏ هﺰارﻩ ﺳﻮم ﺑﺮود ،ﻳﺎ ﺑﺨﻮاهﺪ ﺑﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﭘﻨﺒﻪ ﺁﻟﻮدﻩ ﺑﻪ روﻏﻦ ﺑﻨﻔﺸﻪ ﺑﺮﻣﻘﻌﺪ ،ﺳﺮﻃﺎن ﺧﻮد را درﻣﺎن ﮐﻨﺪ. داﻋﻴﻪ اﺟﺮای ﻣﻘﺮراﺗﯽ ﭼﻮن دﺳﺖ ﺑﺮﻳﺪن و ﺳﻨﮕﺴﺎر و ﻗﺼﺎص و دﻳﻪ و ﺗﻌﺰﻳﺮ درﺟﻬﺎن ﻣﺘﻤﺪن اﻣﺮوزی ﺑﻬﻤﺎن اﻧﺪازﻩ ﻧﺎﺷﻴﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﻓﺮﻳﺒﮑﺎراﻧﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺿﻮاﺑﻄﯽ ﭼﻮن ﺣﺠﺎب زﻧﺎن و ﺗﻌﺪد زوﺟﺎت و ﺑﺮدﮔﯽ و ﺣﺮﻣﺖ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ ،و ﺿﻮاﺑﻂ دﻳﮕﺮی ﭼﻮن ﺳﻢ و ﻧﺸﺨﻮار و ﻓﻠﺲ درﺣﻼل و ﺣﺮام ﻏﺬاهﺎ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﻮل وﻏﺎﻳﻂ و ﺣﻴﺾ ﺟﻤﺎع و ﺗﻄﻬﻴﺮ و ﮐﺮ و ﺧﻤﺲ و زﮐﻮﻩ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﭼﻪ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ و ﭼﻪ زﻣﻴﻨﯽ ،اﻟﺰاﻣﺎ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ هﻤﺮاﻩ ﺗﺤﻮﻻت ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮی ﺗﺤﻮل ﻳﺎﺑﻨﺪ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ درﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺗﺤﻮل ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ .ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﮑﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺳﻨﮕﺴﺎر و ﻗﺼﺎص و ﺑﺮدﮔﯽ و ﻧﺸﺨﻮار درﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس Bibleﻧﻴﺰ وﺟﻮد دارﻧﺪ -ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺳﻼﻣﯽ درﻏﺎﻟﺐ اﻳﻦ ﻣﻮارد ﻓﻘﻂ روﻧﻮﺷﺘﯽ از ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ) و ﺗﺎزﻩ ﺧﻮد اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻮراﺗﯽ ﻧﻴﺰ ﻓﻘﻂ روﻧﻮﺷﺘﯽ از ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺑﺎﺑﻠﯽ ﮐﻬﻦ هﺴﺘﻨﺪ( .ﺑﺎ اﻳﻦ وﺻﻒ درهﻴﭻ ﺟﺎی ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ،ﺑﺎهﻤﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻣﺮﺗﺒﺎﺧﻮاﻧﺪﻩ ﻣﻴﺸﻮد ،وﺑﺎﺁﻧﮑﻪ هﺮﻳﮑﺸﻨﺒﻪ ﻣﻴﻠﻴﻮن هﺎ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻣﻴﺮوﻧﺪ ،ﻧﻪ ﻣﺠﺎزاﺗﻬﺎ ﺑﺮاﺳﺎس ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻮراﺗﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﻴﮕﻴﺮد ،ﻧﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺳﺮاغ ﺑﺮدﻩ ﺧﺮی وﺑﺮدﻩ ﻓﺮوﺷﯽ ﻣﻴﺮود ،ﻧﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ هﺎی ﺗﻮراﺗﯽ ﻣﻴﺰﻧﺪ .ﺣﺘﯽ درﺟﺎﻣﻌﻪ ﻳﻬﻮدی ﻧﻴﺰ، درﺟﻤﻊ ﻗﻮم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺟﺰﺧﺎﺧﺎم هﺎ و دﺳﺖ ﭘﺮوردﮔﺎن ﺗﻠﻤﻮدی ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺴﻤﺖ اﻋﻈﻢ از اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﺑﺪاﻻﺑﺎدی رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﻴﺸﻮﻧﺪ. دراﻣﺮﻳﮑﺎی ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺴﻴﺤﯽ ،درهﻤﺎن هﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺁﺑﺮاهﺎم ﻟﻴﻨﮑﻠﻦ اﻟﻐﺎء ﺑﺮدﮔﯽ را اﻋﻼم ﻣﻴﮑﺮد درﮐﻠﻴﺴﺎ هﺎ اﻳﻦ ﺳﺨﻦ اﻧﺠﻴﻞ ﺑﺮ ﻣﻨﺒﺮهﺎی روز ﻳﮑﺸﻨﺒﻪ ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﻴﺸﺪ ﮐﻪ” ﺷﻤﺎ ﺑﺮدﮔﺎن از ارﺑﺎﺑﺎن ﺧﻮد ﺑﻬﻤﺎﻧﺴﺎن اﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ از
ﺻﻔﺤﻪ 27
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﻴﮑﻨﻴﺪ” ،و ﻣﻨﺸﻮر ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﮐﻪ درﺁن ﺗﺴﺎوی ﮐﺎﻣﻞ ﺣﻘﻮق ﻣﺮدان و زﻧﺎن ﺑﺮﺳﻤﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،ﺗﻮﺳﻂ هﻤﺎن ﮐﺸﻮرهﺎی ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻤﻮﺟﺐ اﻧﺠﻴﻞ ﺁﻧﺎن” ﺳﺮ ﻣﺮد ﻣﺴﻴﺤﺢ اﺳﺖ و ﺳﺮ زن ﺷﻮهﺮش ،و ﻻﺟﺮم زﻧﺎن ﺑﺎﻳﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﮐﺎﻣﻞ از ﻣﺮدان ﮐﻨﻨﺪ". ﺗﻼﺷﻬﺎی رژﻳﻢ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ زﻧﺎن اﻳﺮان را – ﮐﻪ هﺰارو ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ درﮐﺸﻮر ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎهﯽ رﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و دوهﺰار و ﭘﺎﻧﺼﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﯽ ﻧﻈﺎﻣﯽ ،واﻣﺮوز درﺧﺎرج از ﮐﺸﻮر اﺳﺘﺎدان ﺳﺮﺷﻨﺎس داﻧﺸﮕﺎهﻬﺎ و ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﭘﮋوهﺸﻬﺎی هﺴﺘﻪ ای ﺧﺒﺮﻧﮕﺎران ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻬﺎی ﺑﺰرگ ﺟﻬﺎن و ﺁرﺷﻴﺘﮑﺖ وﺣﻘﻮﻗﺪان و ﺑﺎزرﮔﺎن و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ و روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎر و هﻨﺮﻣﻨﺪﻧﺪ – در زﻧﺪان اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮد ﺑﺪرون ﭼﺎدر ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ و ﺑﻪ دوران ﺿﻌﻴﻔﮕﯽ ﺑﺎز ﮔﺮداﻧﺪ ﺗﻼش ﺑﯽ ﻓﺮداﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﭼﺮخ ﺗﻤﺪن در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺎز ﻧﻤﻴﮕﺮدد، وﻟﻮ روزی ﭼﻨﺪ ﭼﻮب ﻻی ﺁن ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد. وﻟﯽ واﻗﻌﻴﺘﯽ ﺑﺎز هﻢ ﺑﺮﺗﺮ ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﮑﺘﺒﯽ ﺑﻨﺎم وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،ﺑﻠﮑﻪ اﺳﺎﺳﺎ ﻃﺒﻘﻪ ای ﺑﻨﺎم ﺁﺧﻮﻧﺪ ﺷﻴﻌﻪ، دﻳﮕﺮ دراﻳﺮان اﻣﺮوز ﻋﻠﺖ وﺟﻮدی ﻧﺪارﻧﺪ .روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺷﻴﻌﻪ درﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻗﺮن هﺠﺮی ،درﺷﺮاﻳﻄﯽ ﭘﺎﻳﻪ ﮔﺬار ﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﺮان ﺑﺮای روﻳﺎ روﺋﯽ ﺑﺎ ﺧﻼﻓﺖ ﺑﻨﯽ اﻣﻴﻪ و ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻧﮋاد ﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ ﺁن ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻳﮏ اﻳﺪﺋﻮﻟﮋی ﻣﺬهﺒﯽ ﺟﺪا ازاﻳﺪﺋﻮﻟﮋی ﺧﻼﻓﺖ دﻣﺸﻖ داﺷﺖ ،و اﻳﻦ اﻳﺪﺋﻮﻟﮋی راﺑﺮاﺳﺎس اﻣﺎﻣﺖ -ﮐﻪ ﻧﻮح اﺳﻼﻣﯽ ﺷﺪﻩ رژﻳﻢ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﻮروﺛﯽ اﻳﺮان ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﺑﻮد -و اﻧﺘﻘﺎل ﺁن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﺪان ﻋﻠﯽ ،دﺷﻤﻦ اﻋﻼم ﺷﺪﻩ ﺧﺎﻧﺪان ﺑﻨﯽ اﻣﻴﻪ ،ﭘﯽ رﻳﺰی ﮐﺮد ،و ﺑﺎ اﻓﺴﺎﻧﻪ هﻤﺴﺮی ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ ﺑﺎ دﺧﺘﺮ ﻳﺰدﮔﺮد اﻳﻦ اﻣﺎﻣﺖ را ﻧﻮﻋﯽ اﺳﺘﻤﺮار ﭘﺎدﺷﺎهﯽ اﻳﺮان داﻧﺴﺖ .ﻣﺒﺎرزﻩ اﻳﺪﺋﻮﻟﮋﻳﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺖ ﺳﻨﮓ زﻳﺮ ﺑﻨﺎﺋﯽ ﻣﺒﺎرزﻩ ﻣﻠﯽ اﺳﺘﻘﻼل ﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ای ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻗﺮن اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ وﺑﺎ اﻋﻼم اﺳﺘﻘﻼل اﻳﺮان ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻌﻘﻮب ﺻﻔﺎری ﭘﺎﻳﺎن ﮔﺮﻓﺖ . ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺪﻋﯽ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺸﻴﻊ ﭘﺪﻳﺪﻩ ای ﺑﻮد ﮐﻪ درداﺧﻞ ﺧﻮد دﻧﻴﺎی ﻋﺮب ﺑﻮﺟﻮد ﺁﻣﺪ و ﻧﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻳﺮاﻧﻴﺎن . اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﺷﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺁن ﺣﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺪاﻳﺶ ﮔﺮاﻳﺸﻬﺎﺋﯽ ﺑﻨﺎم ﺷﻴﻌﻪ اﺑﻮﺑﮑﺮ وﺷﻴﻌﻪ ﻋﺜﻤﺎن و ﺷﻴﻌﻪ ﻋﻠﯽ ﭘﺲ از درﮔﺬﺷﺖ هﺮﻳﮏ از اﻳﻦ ﺧﻠﻔﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﻤﺎری ﻣﻌﺪود ازﭘﻴﺮوان ﺧﺎص ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻴﺸﻮد ﺻﺤﻴﺢ ﺑﺎﺷﺪ ،وﻟﯽ واﻗﻌﻴﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺸﻴﻊ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻋﻠﯽ ﺗﻨﻬﺎ از ﺁﻧﺠﻬﺖ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﻣﺮور زﻣﺎن ﺑﺼﻮرت ﮔﺮاﻳﺶ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪی درداﺧﻞ ﺟﻬﺎن اﺳﻼم درﺁﻣﺪ ﮐﻪ اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺁﻧﺮا زﻳﺮﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و در هﻤﺎن زﻣﺎن ﮐﻪ ﮔﺮاﻳﺸﻬﺎی ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻳﻌﻨﯽ ﺷﻴﻌﻪ اﺑﻮﺑﮑﺮ و ﻋﺜﻤﺎن ﺗﺪرﻳﺠﺎ ﻣﻀﻤﺤﻞ ﺷﺪﻧﺪ ،اﻳﻨﺎن ﺗﺸﻴﻊ ﻋﻠﻮی را ﺑﺼﻮرت اﺑﺰار ﻣﺒﺎرزﻩ اﺳﺘﻘﻼل ﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺧﻮد ﻋﻠﻴﻪ ﺧﻼﻓﺖ ﻋﺮب در ﺁوردﻧﺪ. ﺑﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﻋﺼﺮ اﻣﺎﻣﺎن ،درزﻣﺎن اﻣﺎم دوازدهﻢ ﻧﺎﭘﻴﺪاﺋﯽ ﮐﻪ اﺳﻄﻮرﻩ اوﺑﻪ ارزﻳﺎﺑﯽ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎهﻤﻪ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان، ازاﺳﻄﻮرﻩ ﺳﺎﺋﻮ ﺷﻴﺎﻧﺲ زرﺗﺸﺘﯽ ﺳﺮ ﺑﺮﺁوردﻩ ﺑﻮد و ﮐﭙﯽ اﺳﻼم ﻧﺠﺎت دهﻨﺪﻩ ﻣﻮﻋﻮد اﻳﺮان ﻣﺎﻗﺒﻞ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻮد، ﻋﺼﺮ ﺗﺸﻴﻊ ﻣﺒﺎرز ﭘﺎﻳﺎن ﮔﺮﻓﺖ ودوران ﺗﺸﻴﻊ ﺣﺪﻳﺚ ﺳﺎزان و ﮐﺎﺳﺒﮑﺎران ﺁﻏﺎز ﺷﺪ ،زﻳﺮا درﻧﺒﻮدن اﻣﺎم زﻧﺪﻩ ﻓﻘﻂ راوﻳﺎن اﺣﺎدﻳﺚ اوﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ راﺑﻂ ﺷﻴﻌﻴﺎن ﺑﺎ ﺣﻘﺎﻳﻖ اﻟﻬﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،وﺑﺨﺼﻮص ﻓﻘﻂ اﻳﻨﺎن ﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ وﺟﻮد ﺑﺮﻳﻪ ای را ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺑﺮای اﻣﺎم زﻧﺪﻩ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻩ ﻣﻴﺸﺪ درﻳﺎﻓﺖ دارﻧﺪ .ﻧﻘﺶ واﻗﻌﯽ اﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺳﺎزان ﮐﻪ درﻃﻮل ﺷﺶ ﻗﺮن ﺷﻤﺎر اﺣﺎدﻳﺚ”ﻣﻌﺘﺒﺮ”را از 300ﺣﺪﻳﺚ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﻪ ﺑﻴﺶ از دوﻣﻴﻠﻴﻮن اﺣﺎدﻳﺚ ﮐﺘﺎب ﺑﺤﺎراﻻﻧﻮار رﺳﺎﻧﻴﺪﻧﺪ ،ﺑﻴﺶ از هﺮﭼﻴﺰ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻤﻮازات ﺳﺎﻳﺮ ﻣﮑﺘﺒﻬﺎ ی ﻣﺬهﺒﯽ ﺟﻬﺎن ﺗﺴﻨﻦ ،ﻣﮑﺘﺐ ﺗﺸﻴﻊ را ﺑﻪ ﻧﺸﺎن ﺟﺪاﺋﯽ اﺳﻼم اﻳﺮاﻧﯽ از اﺳﻼم ﻋﺮﺑﯽ زﻧﺪﻩ ﻧﮕﺎﻩ دارﻧﺪ .ﺑﺎ ﺁﻏﺎزدوران ﺻﻔﻮی ،ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺗﺎرﻳﺦ روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺷﻴﻌﻪ ﺁﻏﺎز ﺷﺪ، و ﺁن رﺳﻤﻴﺖ ﺗﺸﻴﻊ دراﻳﺮان و”ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺷﺪن”ﺁن ﺑﻮد ،ﮐﻪ ﺻﺮﻓﺎ ﺑﺎ هﺪﻓﯽ ﺳﻴﺎﺳﯽ و ﻧﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ، زﻳﺮا ﺷﺎﻩ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺻﻔﻮی و ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎن او ﺑﺮای ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺎ اﺳﺘﻴﻼ ﺟﻮﺋﯽ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﺧﻼﻓﺘﻬﺎی اﻣﻮی و ﻋﺒﺎﺳﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﻪ دوﮔﺎﻧﮕﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺸﻴﻊ و ﺗﺴﻨﻦ و روﻳﺎ روﺋﯽ ﺁﺷﺘﯽ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺁﻧﻬﺎ ،ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻧﭽﻪ درﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻣﻴﺎن ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮑﻬﺎ و ﭘﺮوﺗﺴﺘﺎﻧﻬﺎ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﻮد اﺣﺘﻴﺎج داﺷﺘﻨﺪ ،واﻳﻦ ﺣﺴﺎﺑﮕﺮی ﺳﻴﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺷﺘﺮاک ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﭘﯽ رﻳﺰی ﺷﺪﻩ ﺑﻮد درﻋﻴﻦ ﺁﻧﮑﻪ روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺷﻴﻌﻪ را ﺑﮑﻠﯽ از ﻣﻔﻬﻮم روﺣﺎﻧﻴﺖ دور ﮐﺮد ،ﺁﻧﺮا ازﻧﻔﻮذ ﻣﺎدی و اﻣﮑﺎن ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮداری ﻣﺎﻟﯽ ﮔﺴﺘﺮدﻩ ای ﺑﺮﺧﻮردار ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﺳﻘﻮط ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺻﻔﻮی ﻧﻴﺰ هﻤﭽﻨﺎن اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ. ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ اﻳﻦ ﻧﻔﻮذ ﻣﺨﺮب هﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ دوراﻧﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن ﻏﺮب ،ﺑﺎ ﺟﻬﺶ ﺑﻴﺴﺎﺑﻘﻪ ،ﺑﺨﺼﻮص ﺑﺪﻧﺒﺎل”ﻋﺼﺮﻓﺮوغ”اروﭘﺎ ) ﮐﻪ ﻗﺒﻼ از ﺁن ﺳﺨﻦ رﻓﺖ( ،دوران اﺳﺘﻴﻼﺟﻮﺋﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺧﻮد را هﻤﺮاﻩ ﺑﺎ دورﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ
ﺻﻔﺤﻪ 28
ﺗـﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴــﻪ
هﺎی ﻓﺮﮔﻴﺮ ﻋﻠﻤﯽ و ﺻﻨﻌﺘﯽ و ﺁﻣﻮزﺷﯽ و ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺁﻏﺎز ﮐﺮد ،وروﺣﺎﻧﻴﺖ ﺷﻴﻌﻪ اﻳﺮان ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺗﺄﻣﻴﻦ وﺟﻮدﻳﺖ و ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮهﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻤﺎس اﻳﺮان ﺑﺎ اﻳﻦ ﺟﻬﺶ ﻣﺘﺮﻗﻴﺎﻧﻪ ﺑﺴﺖ .درﻗﺮن ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎز ﻧﻮزدهﻢ ،ﮐﻪ ﺷﮑﻞ ﮔﻴﺮی ﻧﻈﻢ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻤﯽ ﺟﻬﺎن در ﺁن ﭘﺎﻳﻪ ﮔﺬاری ﻣﻴﺸﺪ -هﻤﺎن ﻗﺮﻧﯽ ﮐﻪ درﻧﻴﻤﻪ دوم ﺁن ژاﭘﻦ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺷﮑﻮهﻤﻨﺪ ﺧﻮد را ﭘﺎﻳﻪ ﮔﺬاری ﮐﺮد – اﻳﺮان ﺑﺎ ﻧﻔﻮذ ﺷﻮم ﻳﮏ روﺣﺎﻧﻴﺖ ﻓﺎﺳﺪ ﻃﻤﺎع و واﭘﺴﮕﺮا روز ﺑﺮوز ﺑﻴﺸﺘﺮ روﺑﻪ ﺿﻌﻒ و اﻧﺤﻄﺎط رﻓﺖ ،درﺣﺪی ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﺳﻘﻮط وﺟﻮدﻳﺖ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﺧﻮد رﺳﻴﺪ ،ﺑﺨﺼﻮص ﮐﻪ درﻧﻴﻤﻪ دوم اﻳﻦ ﻗﺮن ،روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺷﻴﻌﻪ ﺷﺮﻳﮏ ﺗﺎزﻩ ای ﻧﻴﺰ دراﻳﻦ راﻩ درﻗﺎﻟﺐ دﺳﺘﮕﺎﻩ اﺳﺘﻌﻤﺎری اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ارزﻳﺎﺑﯽ ﻣﻔﺼﻠﯽ ازﺁﻧﺮا در ﮐﺘﺎب ارزﺷﻤﻨﺪ ﻣﺤﻤﻮد ﻣﺤﻤﻮد ﺑﻨﺎم ﺗﺎرﻳﺦ رواﺑﻂ ﺳﻴﺎﺳﯽ اﻳﺮان و اﻧﮕﻠﻴﺲ و درﮐﺘﺎب Sir Arthur Hardingﺳﻔﻴﺮ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن دراﻳﺮان )ﻳﮏ دﻳﭙﻠﻤﺎت درﺷﺮق ،ﭼﺎپ ﻟﻨﺪن ( 1928 ،ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ”:وﺟﻮهﯽ ﮐﻪ دراﺧﺘﻴﺎرﻣﻦ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،دردﺳﺖ ﻣﻦ ﺣﮑﻢ اهﺮﻣﯽ را داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺁن ﻣﻴﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻣﺠﺘﻬﺪﻳﻦ ﺷﻴﻌﻪ ﻧﺠﻒ و ﮐﺮﺑﻼ و داﺧﻞ اﻳﺮان را دراﻳﺮان و در ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ ﺧﺮﻳﺪاری ﮐﻨﻢ و ﺑﺎ اﻳﻦ اهﺮم هﺮ ﻣﺸﮑﻠﯽ راازﻣﻴﺎن ﺑﺮدارم". ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ازﭘﺎﻳﺎن دوران ﺻﻔﻮی ﺑﻪ ﺑﻌﺪ دﻳﮕﺮ هﻴﭻ ﻋﻠﺖ وﺟﻮدی ﺑﺮای روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺷﻴﻌﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮد، ﻧﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮون اول اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻪ وﺟﻮد اﻳﻦ روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺑﺮای ﻣﺒﺎرزﻩ اﺳﺘﻘﻼل ﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻮد ،ﻧﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ دوران ﺻﻔﻮی ﺑﻪ وﺟﻮد اوﺑﺮای ﺗﺸﺪﻳﺪ ﺟﺪاﺋﯽ ﺷﻴﻌﻪ و ﺳﻨﻲ .درﺷﺮاﻳﻂ ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻬﺎن ﮐﻪ اﺳﺎﺳﺎ ﻧﻪ ﺑﺮای ﺟﻬﺎن ﺳﻨﯽ ﻗﺪرﺗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺑﺮای ﻗﺪرت ﺷﻴﻌﻪ ،و ﻧﻘﺶ ﺁﺧﻮﻧﺪان هﺮدوﻣﺠﺘﻤﻊ ﺑﻪ ﺗﻼش ﺑﺮای ﺣﻔﺾ ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﺤﺪود ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،دﻳﮕﺮ هﻴﭽﻴﮏ ازاﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ وﺟﻮد ﻧﺪارد.ﻣﻮﺿﻊ اﺳﺘﺜﻨﺎﺋﯽ ﺁﺧﻮﻧﺪ ﺷﻴﻌﻪ دراﻳﺮان ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻧﻴﺰ ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎص ﺧﻮد اﻳﺮان ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻴﺸﻮد ،ﺗﻐﻴﻴﺮی ﻧﻬﺎﺋﯽ دراﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﮐﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای دﺳﺘﮕﺎهﻬﺎی روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺳﻨﺘﯽ هﻴﭽﻴﮏ ازﻣﺬاهﺐ ﺟﺎی زﻳﺎدی در دﻧﻴﺎی ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺖ وﻳﮑﻢ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﻧﻤﻴﺪهﺪ. ﺑﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﻌﺮف ﺁﺑﺮاهﻢ ﻟﻴﻨﮑﻠﻦ ،هﻤﻪ را ﻣﻴﺘﻮان ﺑﺮای ﻣﺪﺗﯽ ﻓﺮﻳﺐ داد ،ﻋﺪﻩ ای را هﻢ ﻣﻴﺘﻮان ﺑﺮای هﻤﻴﺸﻪ ﻓﺮﻳﻔﺖ ،اﻣﺎ هﻤﻪ را ﺑﺮای هﻤﻴﺸﻪ ﻓﺮﻳﺐ ﻧﻤﻴﺘﻮان داد.
ﺻﻔﺤﻪ 29
ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺨﻦ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺨﻦ دوﺳﺖ ﺟﻮان ﻣﻦ؛ ﮔﻔﺘﮕﻮی ﻣﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ .در اﻳﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﻦ ﮐﻮﺷﻴﺪم ﺗﺎ ﻓﺸﺮدﻩ ای ازارزﻳﺎﺑﯽ هﺎی ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺗﺮﻳﻦ اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان ﺟﻬﺎن ﻧﻮ را درﺑﺎرﻩ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ و واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی ﻣﺬهﺒﯽ – ﮐﻪ ﺑﻴﮕﻤﺎن ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮاﻳﺖ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ – دراﺧﺘﻴﺎر ﺗﻮ ،ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩ ﻋﺰﻳﺰ ،ﻗﺮار دهﻢ ،زﻳﺮا دردوراﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺬهﺐ ﻧﻘﺶ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎزی را درﮐﺸﻮر ﻣﺎ اﻳﻔﺎ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺁﺷﻨﺎﺋﯽ ﺑﺎ هﻤﻪ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ هﺎ ﺑﺮاﻳﺖ ﺿﺮورت ﮐﺎﻣﻞ دارد ﺗﺎ هﺰارﻩ دوم را ﺑﺼﻮرت ﺻﻐﻴﺮ ﺷﺮﻋﯽ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺮﺳﺎﻧﯽ ،و ﺑﺼﻮرت هﻤﻴﻦ ﺻﻐﻴﺮ ﺷﺮﻋﯽ ﭘﺎ ﺑﻪ هﺰارﻩ ﺳﻮم ﻧﮕﺬاری. درﺁﻧﭽﻪ ﻧﻘﻞ ﮐﺮدم ﻧﻘﺶ ﺧﻮد ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺑﺎزﮔﻮﺋﯽ ﮔﻔﺘﻪ هﺎ و ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎی دﻳﮕﺮان ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ و ﻧﻪ اراﺋﻪ راﻩ ﻣﺸﺨﺼﯽ ازﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮدم ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﺧﺘﻴﺎر ﻧﻬﺎﺋﯽ ﺗﺸﺨﻴﺺ و ﺗﺼﻤﻴﻢ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺗﻮ ﻣﻴﺪاﻧﻢ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ در هﻤﻪ ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺘﺮﻗﯽ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﻣﺎ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ اﺧﺘﻴﺎر ﺑﺎﺧﻮد اﻓﺮادی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁزاداﻧﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ و ﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ ،و ﻧﻪ ﺑﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ادﻋﺎی ﮐﻠﻴﺪ داری ﻣﻄﻠﻖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ازﺁﻧﺎن اﻃﺎﻋﺖ ﺑﯽ ﻗﻴﺪ و ﺷﺮط ﻣﻴﻄﻠﺒﻨﺪ .و اﺗﻔﺎﻗﺎ دراﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﺮای ﺗﻮ ﺣﻘﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﻓﺮاد ﺑﺴﻴﺎری از دﻳﮕﺮ ﺟﻮاﻣﻊ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻗﺎﺋﻠﻢ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﺗﻮ ،درﻣﻘﺎم ﺟﻮاﻧﯽ اﻳﺮاﻧﯽ ،دراﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺑﺨﺼﻮص ﻓﺮهﻨﮓ ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﻴﺮاث ﮔﺮاﻧﯽ را ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﺧﻮد داری ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﻠﺖ دﻳﮕﺮدرﺟﻬﺎن از ﻧﻈﺮ ﺁن ﺑﺮﺧﻮدار اﺳﺖ. دﻧﻴﺎی اﻣﺮوز ﻣﺎ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ دﻳﮕﺮ ﭘﺎ ﺑﻪ هﺰارﻩ ﺗﺎزﻩ ای ﺧﻮاهﺪ ﮔﺬاﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑﺪان هﺰارﻩ ﺳﻮم ﻧﺎم دادﻩ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﺒﺪاء ﺗﺎرﻳﺦ ﺁن ﺗﻮﻟﺪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺨﺶ ﺑﺮﺗﺮ دﻧﻴﺎی ﻣﺎ اﺳﺖ و ﺑﻨﺎﭼﺎر ﻗﺎﻧﻮن ﺁن ﻧﻴﺰ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺮﺗﺮ ﺟﻬﺎن اﺳﺖ .و اﻣﺮوز ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﭘﮋوهﺸﮕﺮان ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺬاهﺐ – ﮐﻪ ﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﺮﺗﺮ ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ – ﺑﺮاﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ هﻤﺪاﺳﺘﺎﻧﻨﺪ ،و ﺁن را در ﺻﺪهﺎ ﮐﺘﺎب و رﺳﺎﻟﻪ وﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﯽ ﺧﻮد ﻧﻴﺰ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،ﮐﻪ روز 25دﺳﺎﻣﺒﺮ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ هﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺁﻧﺮا ﺑﻌﻨﻮان زاد روز ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺟﺸﻦ ﻣﻴﮕﻴﺮد ازﻣﺪﺗﻬﺎ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮﻟﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﻌﻨﻮان روز ﺗﻮﻟﺪ ﻣﻴﺘﺮا ) ﻣﻬﺮ ( ﺧﺪای اﻳﺮاﻧﯽ اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم دراﻳﻦ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻴﺸﺪﻩ اﺳﺖ ،وﺳﺎﻟﻬﺎﺋﯽ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﻣﻼک اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ هﺰارﻩ هﺎ هﺴﺘﻨﺪ درهﻤﻴﻦ اﻣﭙﺮاﺗﻮری رم ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ازﻓﺮوردﻳﻦ ﻣﺎﻩ و ﻧﻪ از ﻣﺎﻩ ژاﻧﻮﻳﻪ ﺁﻏﺎز ﻣﻴﺸﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺑﺪﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﮐﻪ ﻣﺎهﻬﺎﺋﯽ ﭼﻮن ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ و اﮐﺘﺒﺮ و ﻧﻮاﻣﺒﺮ و دﺳﺎﻣﺒﺮ درﻣﻔﻬﻮم ﻻﺗﻴﻨﯽ ﺧﻮد ﻣﻌﻨﯽ ﻣﺎهﻬﺎی هﻔﺘﻢ ﺗﺎ دهﻢ ﺳﺎل را دارﻧﺪ و ﻧﻪ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻟﻬﺎی ﮐﻠﻴﺴﺎﺋﯽ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻣﺎهﻬﺎی ﻧﻬﻢ ﺗﺎ دوازدهﻢ ﺳﺎل ﺑﺤﺴﺎب ﺁﻳﻨﺪ ؛ روز ﻣﻘﺪس ﻳﮑﺸﻨﺒﻪ ﻧﻴﺰ ﮐﻪ ﺁﻏﺎز ﮔﺮ اﻳﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺁﻧﮑﻪ "روز ﺧﺪاوﻧﺪ" ﺑﺎﺷﺪ روز ﻣﻴﺘﺮا ) ﺧﻮرﺷﻴﺪ ( ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ هﻨﻮز هﻢ درزﺑﺎﻧﻬﺎی ﺁﻧﮕﻠﻮﺳﺎﮐﺴﻮن و ژرﻣﻨﯽ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺻﻮرت " روز ﺧﻮرﺷﻴﺪ" ازﺁن ﻳﺎد ﻣﻴﺸﻮد .درهﻤﻴﻦ ﺁﺋﻴﻨﻬﺎی ﺁﻏﺎز هﺰارﻩ ﺳﻮم ،از دﻩ هﺎ هﺰار ﮐﻠﻴﺴﺎی ﺟﻬﺎن ﺑﺎﻧﮏ ﻧﺎﻗﻮس هﺎ و ﺳﺮودهﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺮﺧﻮاهﺪ ﺧﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ از ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت ﻣﺬهﺒﯽ ﻣﻴﺘﺮاﺋﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ راﻩ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ ،و ﺑﻠﻨﺪ ﭘﺎﻳﮕﺎن ﮐﻠﻴﺴﺎ رد اهﺎﺋﯽ ﺑﺮﺗﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ازراﻩ ﺑﻴﺰاﻧﺲ از ﭘﻮﺷﺸﻬﺎی ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ درﺑﺎر ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﻣﺮاﺳﻢ ﻣﺬهﺒﯽ اﻧﺠﺎم ﺧﻮاهﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺳﻂ هﻤﻴﻦ ﺑﻴﺰاﻧﺲ از هﻤﻴﻦ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت درﺑﺎر ﺳﺎﺳﺎﻧﯽ ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮداری ﺷﺪﻩ اﻧﺪ. ﻏﺮض ﻣﻦ دراﻳﻨﺠﺎ ﺑﺤﺚ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﻧﻴﺴﺖ ،ﻓﻘﻂ ﺗﺬﮐﺮ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﮔﺮاﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ،هﻤﻮﻃﻦ ارﺟﻤﻨﺪ ﻣﻦ ،ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ اﻳﺮاﻧﯽ دراﺧﺘﻴﺎر ﺧﻮﻳﺶ داری ،و ﭘﻴﺶ از ﺗﻮ ﻳﮑﺼﺪ و ﺑﻴﺴﺖ ﻧﺴﻞ دﻳﮕﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﺳﻪ هﺰار ﺳﺎﻟﻪ ﮐﺸﻮرت ﻧﻴﺰ دراﺧﺘﻴﺎر داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،و ﻣﻌﻠﻮم ﻧﻴﺴﺖ درﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻴﺘﻮان ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﮐﻪ وارﺛﺎن ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻴﺮاﺛﯽ ﭼﻬﺎرﻣﻴﻦ هﺰارﻩ ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻮد و ﺳﻮﻣﻴﻦ هﺰارﻩ ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ را درﻣﻘﺎم ﺻﻐﻴﺮاﻧﯽ ﺁﻏﺎز ﮐﻨﻨﺪ. *
*
*
ﺗﻮ ﻧﻴﺰ درﭘﺎﻳﺎن اﻣﺴﺎل ،ﻣﺎﻧﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﺟﻮاﻧﺎن ﺟﻬﺎن ﭘﺎ ﺑﺪﻳﻦ هﺰارﻩ ﺗﺎزﻩ ﺧﻮاهﯽ ﮔﺬاﺷﺖ و ﺑﻨﺎﭼﺎر ازهﻤﺎن ﺁﻏﺎز ﮐﺎر ،ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﺮ ﻳﮏ راﻩ دوراهﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎز اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻮاهﯽ ﻳﺎﻓﺖ:
ﺻﻔﺤﻪ 1
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺨﻦ
ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ دوراﻩ ،راﻩ ﺁن ﺑﺨﺸﯽ از ﺟﻬﺎن ﺑﺸﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ دﺳﺖ ﮐﻢ ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎل اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺮﭼﻤﺪار ﺗﻤﺪن ﺟﻬﺎن اﺳﺖ و ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻬﺎی ﻋﻠﻤﯽ و ﻓﻨﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻓﺮهﻨﮕﯽ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن را دراﻧﺤﺼﺎر ﺧﻮﻳﺶ دارد .ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ داﻧﺶ اﻣﺮوزﻣﺎ ،ﺻﻨﻌﺖ و ﺗﮑﻨﻮﻟﮋی اﻣﺮوز ﻣﺎ ،ﺑﺮق و ﺗﻠﻔﻦ و ﺗﻠﮕﺮاف و ﺑﻴﺴﻴﻢ و رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن و ﻓﮑﺲ و اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻣﺎ ، ﭼﺎپ وﻋﮑﺎﺳﯽ ﻣﺎ ،ﺑﺪان ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ ،ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻠﺴﮑﻮﭘﻬﺎی ﺧﻮد راﻩ دﻧﻴﺎی ﺑﻴﻨﻬﺎﻳﺖ ﺑﺰرگ و ﺑﺎ ﻣﻴﮑﺮوﺳﮑﻮﭘﻬﺎی ﺧﻮد راﻩ دﻧﻴﺎی ﺑﻴﻨﻬﺎﻳﺖ ﮐﻮﭼﮏ را ﺑﺮوی ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺸﻮدﻩ وازﻃﺮﻳﻖ ﻣﺎ هﻤﻮارﻩ هﺎ وزﻳﺮدرﻳﺎﺋﯽ هﺎی ﺧﻮد ﮐﺮات ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ و اﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻬﺎی زﻣﻴﻨﯽ را در ﻣﺤﺪودﻩ ﻋﻤﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﺗﻢ را ﺷﮑﺎﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ رﻳﺎﺿﯽ ﮔﺮداﻧﻨﺪﻩ ﮐﺎﺋﻨﺎت دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎی هﺰاران ﺳﺎﻟﻪ را ﻣﻬﺎر ﮐﺮدﻩ ،ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮاﻧﺴﺎﻧﻬﺎ را ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺁوردﻩ و ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺁﻧﺎن را ﺗﻨﻬﺎ درﻃﻮل ﻳﮏ ﻗﺮن از دو ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﺷﺶ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻧﻔﺮ اﻓﺰاﻳﺶ دادﻩ اﺳﺖ .ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ﺑﻴﺴﺖ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻘﻴﻪ ﮐﺸﻮرهﺎی ﺟﻬﺎن داﻧﺸﮕﺎﻩ و اﻧﺴﺘﻴﺘﻮ وﻻﺑﺮاﺗﻮاروﻣﺘﺨﺼﺺ دارد. و راﻩ دﻳﮕﺮی ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻮ اﺳﺖ ،راﻩ ﺁن ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮ از هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﺸﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﺮوزﻩ ﮐﺸﻮر ﺗﻮ درﮔﺮوﻩ ﺑﻨﺪی ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺟﺰﺋﯽ از ﺁن اﺳﺖ ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ از دﻳﺪﮔﺎﻩ ﻧﮋادی و زﺑﺎﻧﯽ و از ﻧﻈﺮ ﻓﺮهﻨﮕﯽ هﻤﭽﻨﺎن ﻋﻀﻮ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺁرﻳﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ از ﺟﻬﺎن ﺑﺮﺗﺮ اﻣﺮوز ﺑﺪان ﺗﻌﻠﻖ دارد .واﻳﻦ ﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮی ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺗﻮ ﺟﺰﺋﯽ ازﺁن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮی ، دﻧﻴﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺪﺗﻬﺎ اﺳﺖ در ﻻک ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﻮاب اﺻﺤﺎب ﮐﻬﻒ ﻓﺮورﻓﺘﻪ اﺳﺖ .ﻧﻪ هﻴﭻ ﺳﻬﻤﯽ درﻧﻮﺁوری هﺎی ﻋﻠﻤﯽ و ﻓﻨﯽ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﻣﺎ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻧﻪ در اﻳﻦ ﻣﺪت هﻴﭻ ﻗﺪﻣﯽ درراﻩ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺗﻤﺪن ﺑﺸﺮی ﺑﺮداﺷﺘﻪ اﺳﺖ .راهﻬﺎ و راﻩ ﺁهﻦ هﺎﻳﺶ را دﻳﮕﺮان ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ ،ﻣﻌﺎدﻧﺶ ﺑﺪﺳﺖ دﻳﮕﺮان اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ هﺎﻳﺶ ﺑﺪﺳﺖ دﻳﮕﺮان ﺑﺮﭘﺎ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﮐﺸﺎورزی و ﺻﻨﻌﺖ و ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ واﻗﺘﺼﺎدش ازدﻳﮕﺮان ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ،دروس داﻧﺸﮕﺎهﻴﺶ از دﻳﮕﺮان ﻧﺴﺨﻪ ﺑﺮداری ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ،ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﻬﺎﻳﺶ ﺑﺎ ﺷﻴﻮﻩ هﺎی ﭘﺰﺷﮑﯽ دﻳﮕﺮان و ﺑﺎ داروهﺎی دﻳﮕﺮان ﮔﺸﺘﻪ اﻧﺪ و ﻣﻴﮕﺮدﻧﺪ ،و زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮﻩ ﻣﺮدﻣﺶ ﭼﻨﺎن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﻓﺮﺁوردﻩ هﺎی ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ دﻳﮕﺮان ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﺪ روز اﻳﻦ ﻓﺮﺁوردﻩ هﺎ را از او ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﺑﻪ دﻧﻴﺎی ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ ﺧﻮدش ﺑﺎز ﺧﻮاهﺪ ﮔﺸﺖ. ﺣﺘﯽ ﺳﻼح هﺎﺋﯽ ﮐﻪ درﮐﺸﻮر هﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ﺑﺮای ﺳﺮﮐﻮﺑﯽ ﻣﺮدم ﺧﻮد ﺁﻧﻬﺎ ﻳﺎ ﺑﺮای ﮐﺸﺘﺎر " ﺑﺮادران" ﻣﺴﻠﻤﺎن ﻓﻠﮑﺰدﻩ ای دردﻳﮕﺮ ﮐﺸﻮرهﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ،و ﮐﻠﻴﺪهﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﺮدن ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن و ﮐﻮدﮐﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺁوﻳﺨﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد ﺗﺎ ﭘﺲ از ﺷﻬﺎدت درروی ﻣﻴﻦ هﺎی ﺳﺎﺧﺖ ﻧﺎﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن درهﺎی ﺧﺎﻧﻪ هﺎی ﺑﻬﺸﺘﯽ ﺧﻮد را درﺟﻬﺎن دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﺸﺎﻳﻨﺪ ،درﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ هﺎی اﺳﻠﺤﻪ ﺳﺎزی ﻳﺎ ﮐﻠﻴﺪ ﺳﺎزی دﻳﮕﺮان ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد .ﻗﺪرت ﻧﻤﺎﺋﯽ هﺎی ﻧﻈﺎﻣﯽ و ﻣﺎﻧﻮرهﺎی ذواﻟﻔﻘﺎر و ﻃﺮﻳﻖ اﻟﻘﺪس و ﺛﺎﻣﻦ اﻻﺋﻤﻪ او ﺑﺎ ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﺗﻮﭘﻬﺎ و ﺗﺎﻧﮑﻬﺎ و ﻣﻮﺷﮑﻬﺎی ﺳﺎﺧﺖ دﻳﮕﺮان ﺻﻮرت ﻣﻴﮕﻴﺮد و ﺷﻌﺎرهﺎی اﻟﻪ اﮐﺒﺮ او ﺑﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻮهﺎی ﺳﺎﺧﺖ دﻳﮕﺮان ﻃﻨﻴﻦ اﻧﺪازﻣﻴﺸﻮد .واﻳﻦ هﻤﺎن ﺑﺨﺸﯽ از ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﻣﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ روزﮔﺎری ﺻﺪر ﻧﺸﻴﻦ ﺗﻤﺪن ﺟﻬﺎن ﺑﻮد ،و اﮔﺮ اﻣﺮوز ﺑﺪﻳﻦ ﺣﺪ از ورﺷﮑﺴﺘﮕﯽ رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ اﻳﻦ ورﺷﮑﺴﺘﮕﯽ از ﻓﺎﺟﻌﻪ ای ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ اﺳﺖ " ،ورﺷﮑﺴﺘﮕﯽ ﺑﺘﻘﺼﻴﺮ" ﺧﻮد اواﺳﺖ. دراﻳﻦ دوراهﻪ اﻧﺘﺨﺎب ،ﺗﻮ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ راﻩ ﻓﺮدای ﺧﻮد ﺑﻠﮑﻪ راﻩ ﻓﺮداهﺎی دورﺗﺮ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد و ﻓﺮزﻧﺪان ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﻣﺸﺨﺺ ﺧﻮاهﯽ ﮐﺮد ،زﻳﺮا ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ راﻩ ﺻﻐﻴﺮان روی هﻤﭽﻨﺎن ﺻﻐﻴﺮ ﺧﻮاهﯽ ﻣﺎﻧﺪ ،و اﮔﺮ راﻩ ﺑﺎﻟﻐﺎن را ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﯽ ﺑﻨﺎﭼﺎر ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮﺟﻬﺎن ﺑﺎﻟﻐﺎن را ﺧﻮاهﯽ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺳﺮﺁﻏﺎز هﻤﻪ ﺁﻧﻬﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﻐﺰ ﺧﻮدﺷﺎن ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺎ ﺷﻌﻮر ﺧﻮدﺷﺎن ﺗﺸﺨﻴﺺ دهﻨﺪ ،و ﻧﻪ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻦ ﺷﻌﻮر را در ﻧﻈﻢ هﺎی دﻳﮑﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺧﻮد ﮐﺎﻣﮕﺎن ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻳﺎ در ﺗﻮﺿﻴﺢ اﻟﻤﺴﺎﺋﻞ هﺎی دﻳﻦ ﺳﺎﻻران ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺠﻮﻳﻨﺪ .ﺑﺨﺶ ﺑﺮﺗﺮ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﻣﺎ از ﺁن هﻨﮕﺎﻣﯽ ﺑﺪﻳﻦ راﻩ ﺑﺮﺗﺮی رﻓﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ازﺁن ،ﭼﻨﺪ وﭼﻮﻧﯽ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁن ﺑﺪاﻧﺎن ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ زﻣﻴﻨﯽ ﻳﺎ ﺣﻘﺎﻳﻖ اﺑﺪی ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ اﻋﻼم ﺷﺪﻩ ﺑﻮد – ودر ﻳﮑﺠﺎ ﺣﮑﻮﻣﺘﻬﺎ و درﺟﺎی دﻳﮕﺮ ﮐﻠﻴﺴﺎ و ﻣﺴﺠﺪ ﮐﻠﻴﺪ داران ﻣﻄﻠﻖ اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و اﻳﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺑﻮدﻧﺪ -ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪو ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻄﻠﺒﻨﺪ .ازوﻗﺘﻴﮑﻪ دراﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﺎﻟﻐﺎن اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪی ﺑﻨﺎم دﮐﺎرت ﺣﺘﯽ ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎ اﻳﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻓﮑﺮ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﭘﺲ وﺟﻮد دارد ،واز وﻗﺘﻴﮑﻪ اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪ دﻳﮕﺮی ﺑﻨﺎم ﻧﻴﻮﺗﻦ اﻓﺘﺎدن ﺳﻴﺐ را از درﺧﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎر ﻓﺮﺷﺘﻪ ای ﻧﺪاﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﺪاوﻧﺪ را اﺟﺮا ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،و از وﻗﺘﻴﮑﻪ اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪی ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺑﻨﺎم ﮐﭙﺮﻧﻴﮏ ﺟﺮﺋﺖ ﺁن ﮐﺮد ﮐﻪ درﮔﺮدش ﺗﻮراﺗﯽ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﻪ دورزﻣﻴﻦ ﺗﺮدﻳﺪ ﮐﻨﺪ ،ﻋﺼﺮ ﺗﺎزﻩ ای ﺁﻏﺎز ﺷﺪ ﮐﻪ هﻤﻪ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻬﺎی ﻣﺎدی و ﻓﮑﺮی ﭼﻨﺪ ﻗﺮن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺟﻬﺎن ﻣﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﺁﻧﻨﺪ. و از ﺟﻤﻠﻪ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎﺋﯽ ﺑﻨﻴﺎدی ﮐﻪ ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ از اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪان اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺸﺮو درﻃﻮل اﻳﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻓﺮوغ ﺑﺮﺁن ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻩ اﻧﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮ ل ﻣﺬهﺒﯽ ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮی درﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ درﺳﺖ ﺑﻪ هﻤﺎن ﺻﻮرت و ﺑﻪ ﭘﻴﺮوی از هﻤﺎن ﺿﻮاﺑﻄﯽ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮل ﺳﻴﺎﺳﯽ و ﻋﻠﻤﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی واﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﻳﻦ ﺟﻮاﻣﻊ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ دراﻳﻦ ﺳﻴﺮ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺎوراء اﻟﻄﺒﻴﻌﻪ ای دﺧﺎﻟﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،ﻳﺎ ﭘﻴﺎﻣﯽ از ﺁﺳﻤﺎن رﺳﻴﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،ﻳﺎ ﻣﻼﺋﮏ
ﺻﻔﺤﻪ 2
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺨﻦ
وﺷﻴﺎﻃﻴﻦ و اﺟﻨﻪ ای ﭘﺎدرﻣﻴﺎﻧﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ،و درﺳﺖ ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ اﻳﻦ ﺳﻴﺮ ﺗﺤﻮل اﻗﺘﻀﺎ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ اﻣﺮوزﻩ در اﻧﻄﺒﺎق ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﻓﮑﺮی ﺑﺸﺮﻳﺖ درﺁﻏﺎز هﺰارﻩ ﺳﻮم و درﺗﻄﺒﻴﻖ ﺑﺎ دﺳﺘﺎوردهﺎی ﺟﻬﺎن داﻧﺶ ،اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﻧﻴﺰ ﭘﺎ ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺗﺎزﻩ ای از ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺧﻮد ﺑﮕﺬارد ،ﻳﻌﻨﯽ اﻳﻦ ﺑﺎر ﻣﺬهﺐ را درﺗﻀﺎد ﺑﺎ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی ﺟﻬﺎن داﻧﺶ ﻧﺠﻮﻳﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ درﺗﻄﺒﻴﻖ ﺑﺎ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺘﻬﺎ واز ورای ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺠﻮﻳﺪ .اﺳﻄﻮرﻩ هﺎی ﺧﻴﺎﻟﺒﺎﻓﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ روزﮔﺎری ﺷﻴﻮخ ﻗﺪﻳﻢ ﻳﻬﻮد در ﻣﺤﻴﻄﻬﺎی ﮐﻮﭼﮏ و اﺑﺘﺪاﺋﯽ ﺧﻮد ﺑﺮای ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﺋﯽ ﺑﻪ ﻧﻴﺎزهﺎی اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﻗﻮم ﺧﻮﻳﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﺁﻧﻬﺎ را وﺣﯽ ﺧﺪای ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ای اﻋﻼم ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮدﺷﺎن او را درﺁﺳﻤﺎن ﺟﺎی دادﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ،اﻣﺮوز ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻋﻠﻤﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺴﻠﻢ ﺗﺮی ﺳﭙﺮدﻩ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ اﺳﻄﻮرﻩ هﺎی ﮐﻬﻦ ﺑﻬﻤﺎن اﻧﺪازﻩ ﺗﻔﺎوت وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﻴﺎن دﻧﻴﺎی ﻳﮏ ﺧﻮرﺷﻴﺪی دﻳﺮوز ﺑﺎ ﮐﺎﺋﻨﺎت ﭼﻨﺪ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﮐﻬﮑﺸﺎﻧﯽ اﻣﺮوز ،و ﻣﻴﺎن ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺷﺸﻬﺰار ﺳﺎﻟﻪ دﻳﺮوز ﺑﺎ ﺁﻓﺮﻳﻨﺶ ﺷﺎﻧﺰدﻩ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﺳﺎﻟﯽ اﻣﺮوز ،وﻣﻴﺎن ﺧﻠﻘﺖ ﺧﻠﻖ اﻟﺴﺎﻋﻪ دﻳﺮوز ﺁدم ﺑﺎ اﺻﻞ " ﺗﮑﺎﻣﻞ اﻧﻮاع " ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺳﺎﻟﯽ اﻣﺮوز. ﺑﺎ هﻤﻴﻦ ﻣﻔﻬﻮم هﻴﭽﻴﮏ ازاﻳﻦ ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎی ﻧﻮ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز داﻧﺶ ﻣﺬهﺐ را ﺑﻄﻮر اﺻﻮﻟﯽ ﻧﻔﯽ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ، ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺤﻮﻩ ﺳﻨﺘﯽ ﺑﺮداﺷﺖ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ازﻣﺬهﺐ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،ﻳﻌﻨﯽ اﻧﺴﺎن اﻣﺮوز واﻗﻌﻴﺖ ﻣﺬهﺒﯽ را ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ درﻣﻔﻬﻮم ﻣﻌﻨﻮی ﺁن و ﺑﺴﻴﺎر ﮐﻤﺘﺮ درﺟﻠﻮﻩ ﺑﺘﺨﺎﻧﻪ و ﮐﻠﻴﺴﺎ و ﻣﺴﺠﺪ ﺁن ﻣﻴﺠﻮﻳﺪ .دردﺳﺎﻣﺒﺮ 1998 ﺑﻤﻨﺎﺳﺒﺖ ﺟﺸﻦ ﺗﻮﻟﺪ ﻣﺴﻴﺢ ،هﻔﺘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻓﺮاﻧﺴﻮی Nouvel Observateurﻃﯽ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽ ﮔﺴﺘﺮدﻩ ای از اﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﻲ ،ﺑﻪ وﻳﮋﻩ از ﺟﻮاﻧﺎن ،ﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻈﺮﺧﻮﻳﺶ را درﺑﺎرﻩ ﭘﺮﺳﺸﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪات ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺧﻮد اﺑﺮاز دارﻧﺪ .اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺸﻬﺎ ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺑﺮﺗﺰهﺎی رﺳﻤﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎ درﺑﺎرﻩ اﻟﻮهﻴﺖ ﻋﻴﺴﯽ ،ﺗﺜﻠﻴﺚ ﻣﺴﻴﺤﯽ ،ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی و ﻣﻌﺠﺰات ﻋﻴﺴﯽ وﻧﻘﺶ اﻟﻬﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﻴﮏ ﻣﺘﮑﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ دردوران اﻧﮑﺰﻳﺴﻴﻮن ﺗﺮدﻳﺪ در اﺻﺎﻟﺖ هﺮﻳﮏ از ﺁﻧﻬﺎ ﺧﻄﺮ ارﺗﺪاد و ﺗﮑﻔﻴﺮ و ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺁن ﺷﮑﻨﺠﻪ و اﻋﺪام را ﺑﺮداﺷﺖ .ﻃﺒﻖ ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﺳﻨﺠﯽ % 77 ،از ﭘﺎﺳﺦ دهﻨﺪﮔﺎن ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻋﻴﺴﯽ و ﺑﻪ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ اﺧﻼﻗﯽ او اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﯽ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻦ اﻋﺘﻘﺎد اﻳﺸﺎن اﻟﺰاﻣﺎ ازﻣﺠﺮای ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﮕﺬرد ،و % 45ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﻗﺒﻮل ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻴﺎزی ﺑﻪ ﻗﺒﻮل اﻟﻮهﻴﺖ او ﻧﺪارﻧﺪ ،ودرﮐﻨﺎر % 33ﮐﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮی ﻋﻴﺴﯽ را ﻣﻴﭙﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ %67 ،دﻳﮕﺮ او را ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﻣﺘﻔﮑﺮ و ﻣﺼﻠﺢ ﺑﺰرگ ﻣﻴﺪاﻧﺴﺘﻨﺪ .ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮی ﻧﻬﺎﺋﯽ ﻧﻮول اﺑﺴﺮواﺗﻮر ازاﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﺳﻨﺠﯽ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ " ﻣﺎ ﺑﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ای ﺳﺮ وﮐﺎر دارﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺧﻮد هﻤﭽﻨﺎن ﭘﺎی ﺑﻨﺪ اﺳﺖ، وﻟﯽ ﺑﺮای ﻣﺴﻴﺢ ﺟﻮهﺮی اﻟﻬﯽ ﻗﺎﺋﻞ ﻧﻴﺴﺖ و اورا ﺟﻠﻮﻩ زﻣﻴﻨﯽ ﺧﺪا ﻳﺎ ﻓﺮزﻧﺪ او ﻧﻤﻴﺸﻨﺎﺳﺪ و ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰاﺗﺶ ﻧﻴﺰ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻧﺪارد ،و ﺑﺨﺼﻮص ﮐﻠﻴﺴﺎ را واﺳﻄﻪ ای اﻟﺰاﻣﯽ ﺑﺮای ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﻮدن ﻧﻤﯽ داﻧﺪ .ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﺁﺷﻨﺎی اﻳﻨﺎن ﻣﺴﻴﺤﻴﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﺎﺋﻨﺎت هﺎی ﺑﺎخ و Ave Mariaی ﺷﻮﺑﺮت و ﺗﺎﺑﻠﻮهﺎی راﻓﺎﺋﻞ و ﻣﻴﮑﻼﻧﮋ ودرﺷﺎهﮑﺎرهﺎی ﻣﻌﻤﺎری ﮐﻠﻴﺴﺎهﺎی ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﺘﺠﻠﯽ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺁﻧﭽﻪ در دﻳﻮاﻧﻬﺎی ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ " ﺗﺮﮐﻤﺎدا" ودرﮐﺸﺘﺎر ﺳﻦ ﺑﺎرﺗﻠﻤﯽ و هﻴﻤﻪ هﺎی ﺁﺗﺶ اﻧﮑﻴﺰﻳﺴﻴﻮن ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﻴﺸﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻋﻠﯽ ﺁﺷﻨﺎی اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺁن "هﻤﺎی رﺣﻤﺖ " اﺳﺖ ﮐﻪ درﺷﻌﺮ ﺳﺨﻨﻮران ودرذﮐﺮ ﺻﻮﻓﻴﺎن ﺗﺒﻠﻮر ﻣﻴﻴﺎﻓﺖ و ﻧﻪ ﺁن ﺷﻤﺸﻴﺮﮐﺶ ﻣﻮرد ﺳﺘﺎﻳﺶ روح اﻟﻪ ﺧﻤﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﻳﮑﺮوز هﻔﺘﺼﺪ ﻧﻔﺮ از ﺧﻮارج را در ﺻﻔﻴﻦ ﺳﺮ ﻣﻴﺒﺮﻳﺪ و روز دﻳﮕﺮ ﻳﻬﻮد ﺑﻨﯽ ﻗﺮﻳﻀﻪ را درﻣﺪﻳﻨﻪ ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﻣﻴﮑﺮد .اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ 112ﮐﺸﻮر ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ درهﺮ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺁن هﺎ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ) Bibleﺗﻮرات و اﻧﺠﻴﻞ( ﺟﺎی ﺧﺎص ﺧﻮد را دارد .ﺑﺴﻴﺎری ازﻣﺮدم اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻳﮑﺸﻨﺒﻪ هﺎ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻣﻴﺮوﻧﺪ و درﻣﺮاﺳﻢ ﻣﺬهﺒﯽ ﻧﻮﺋﻞ ) ﮐﺮﻳﺴﻤﺲ ( و ﭘﺎک )اﻳﺴﺘﺮ( و اﻣﺜﺎل ﺁن ﺷﺮﮐﺖ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ ،و ﻏﺎﻟﺐ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺑﻪ "وﺟﺪان ﻣﺴﻴﺤﯽ " و "اﺧﻼق ﻣﺴﻴﺤﯽ " ﺧﻮد اﻓﺘﺨﺎر ﻣﻴﻮرزﻧﺪ .ﺑﺎ اﻳﻨﻬﻤﻪ ﺣﺘﯽ ﻳﮑﻨﻔﺮ از ﻣﺮدم اﻳﻦ ﺟﻬﺎن دوﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻧﻔﺮی را ﻧﻤﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس را درﻣﻮرد ﺑﺮدﻩ داری ﻳﺎ اﺟﺮای ﻗﺎﻧﻮن ﺳﻨﮕﺴﺎر و ﻗﺼﺎص ﻳﺎ ﺣﻼل و ﺣﺮام ﺗﻮراﺗﯽ ﺧﻮراﮐﯽ هﺎ ﻳﺎ اﻧﺠﺎم ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﻬﺎی ﻏﺎﻟﺒﺎ وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ای ﮐﻪ درﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﻓﺮﻳﻀﻪ ای اﻟﺰاﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﺑﺪاﻧﺪ ،ﺑﺎ ﻋﺪم اﻃﺎﻋﺖ ﻓﺮزﻧﺪ را از ﭘﺪر ﻳﺎ ﺑﯽ اﺣﺘﺮاﻣﯽ ﺑﻪ ﻳﻬﻮﻩ را ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﺠﺎزات ﺳﻨﮕﺴﺎر ﺑﺸﻤﺎرد. هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺧﻴﺮا ﭘﻨﺠﺎهﻤﻴﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮد ﺗﺪوﻳﻦ و اﻋﻼم ﻣﻨﺸﻮر ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ را ﺑﻌﻨﻮان ﻋﺎﻟﻴﺘﺮﻳﻦ دﺳﺘﺎورد ﺣﻘﻮﻗﯽ و ﻗﻀﺎﺋﯽ ﺧﻮد ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺖ ،و اﻳﻦ ﻣﻨﺸﻮری اﺳﺖ ﮐﻪ دﺳﺖ ﮐﻢ دوازدﻩ ﻣﺎدﻩ از ﻣﻮاد ﺳﯽ ﮔﺎﻧﻪ ﺁن ﺑﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس ﺗﻨﺎﻗﺾ دارد ،ودراﻳﻦ دوﮔﺎﻧﮕﯽ ،ﻗﻮاﻧﻴﻦ اﻳﻦ ﻣﻨﺸﻮر ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺑﻘﺪری ﻣﺘﺮﻗﯽ ﺗﺮ و ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺗﺮ ازﻗﻮاﻧﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻘﺪس اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﮐﻠﻴﺴﺎی واﺗﻴﮑﺎن ﻧﻴﺰ ﺟﺮﺋﺖ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺁﺷﮑﺎر ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ را ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ .درهﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ ،ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ هﻤﻪ ﮐﺸﻮرهﺎ ﺣﮑﻢ اﻋﺪام را ﻟﻐﻮ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ اﻳﻦ ﺣﮑﻢ ﻳﮑﯽ از ﻣﻘﺮرات اﺻﻮﻟﯽ ﺗﻮرات اﺳﺖ ،ودرﻣﻮرد ﺟﻠﻮﮔﻴﺮی از ﮐﻨﺘﺮل ﻣﻮاﻟﻴﺪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺁﻧﮑﻪ هﻤﻪ وزﻧﻪ اﻋﺘﺒﺎر ﻣﺬهﺒﯽ و اﻣﮑﺎﻧﺎت ﺳﻴﺎﺳﯽ و ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﯽ ﺧﻮد را ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﯽ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،زﻳﺮا ﺗﻼش او ﺑﺎ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪﻳﻬﺎی واﻗﻌﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻣﺮوز ﺑﺸﺮی ﺗﻄﺒﻴﻖ ﻧﻤﻴﮑﻨﺪ .ﺣﺘﯽ دراﻋﻼﻣﻴﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ هﻢ ﮐﻪ درﺳﺎل 1950از ﺟﺎﻧﺐ ﮐﺸﻮرهﺎی اﺳﻼﻣﯽ اﻧﺘﺸﺎر ﻳﺎﻓﺖ
ﺻﻔﺤﻪ 3
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺨﻦ
ﺑﺮﺣﻘﻮﻗﯽ ازﻗﺒﻴﻞ ﺁزادی ﻣﺬهﺐ و ﻣﻨﻊ ﺑﺮدﮔﯽ و ﺗﺴﺎوی ﮐﺎﻣﻞ ﺣﻘﻮق زن وﻣﺮد ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﻗﺎﻃﻊ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ، درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﻘﺮرات ﻗﺮﺁﻧﯽ ﺗﻨﺎﻗﺾ دارﻧﺪ. ﻗﺎﻧﻮن ﺣﺠﺎب اﺳﻼﻣﯽ ﮐﻪ هﻢ اﮐﻨﻮن در اﻳﺮان و ﺑﺮﺧﯽ ازدﻳﮕﺮﮐﺸﻮرهﺎی ﺟﻬﺎن ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺼﻮرت اﻟﺰاﻣﯽ اﺟﺮا ﻣﻴﺸﻮد ﻧﻤﻮﻧﻪ ای ﺑﺎرز از ﺁن ﻗﻮاﻧﻴﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺟﻬﺎن ﺁﻏﺎز هﺰارﻩ ﺳﻮم ﻧﻪ ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮا و ﻧﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ اﺟﺮاﻳﻨﺪ ،زﻳﺮا ﮐﻪ ﻣﺎهﻴﺖ اﺻﻮﻟﯽ ﺁن اهﺎﻧﺘﯽ ﺁﺷﮑﺎر ﺑﻪ ﺷﺨﺼﻴﺖ اﻧﺴﺎﻧﯽ زن ﻣﺴﻠﻤﺎن اﺳﺖ .هﻴﭻ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺘﻤﺪﻧﯽ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﺪ ﻧﻴﻤﯽ ازاﻓﺮاد ﺧﻮد را ﺑﺪرون ﭼﺎدر ﺳﻴﺎﻩ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ ﻧﻴﻤﻪ دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ را از وﺳﻮﺳﻪ ﺑﺮﮐﻨﺎر ﻧﮕﺎﻩ دارد ،ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮای اﻳﻦ ﮐﺎر از ﻣﺮدان " ﺑﺎﻟﻎ و رﺷﻴﺪ و ﻋﺎﻗﻞ " ﺧﻮد ﺑﺨﻮاهﺪ ﮐﻪ ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﺮ ﻏﺮاﺋﺰ ﺧﻮﻳﺶ ﮐﻨﺘﺮل ﺑﻴﺸﺘﺮی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻣﻨﻄﻖ ﺗﻮﺿﻴﺢ اﻟﻤﺴﺎﺋﻞ هﺎی ﺟﻬﺎن ﺗﺸﻴﻊ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁﻧﻬﺎ ازﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻧﻤﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺣﻴﻮاﻧﯽ ﺑﻴﮕﻨﺎﻩ وﻃﯽ ﻧﮑﻨﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﻴﻮاﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻮرد وﻃﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﺪان ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻠﯽ دﻳﮕﺮ ﺑﺮدﻩ ﺷﻮد و ﮐﺸﺘﻪ ﺷﻮد. ادﻋﺎ ﻧﺎﻣﻪ ای ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻤﺎ ﺑﻨﺎم " اﺳﻼم ﻧﺎب ﻣﺤﻤﺪی " ﻋﻠﻴﻪ ﻓﺮهﻨﮓ ﻣﻨﺤﻂ ﻏﺮب ﺻﺎدر ﻣﻴﺸﻮد ﻣﻐﻠﻄﻪ ای ﺁﺷﮑﺎر ﺑﻴﺶ ﻧﻴﺴﺖ ،زﻳﺮا هﺮﭼﻨﺪ راﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻓﺮهﻨﮓ ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻒ ﺑﺴﻴﺎر ﻧﻴﺰ دارد ،وﻟﯽ ﺁﻧﭽﻪ اﻳﻨﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان "اﻧﺤﻄﺎط ﻓﺮهﻨﮕﯽ " ﺑﺮﺁن اﻧﮕﺸﺖ ﻣﻴﮕﺬارﻧﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺨﺸﯽ از اﻳﻦ ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻒ ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ درﺳﺖ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ از ﻣﺜﺒﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻘﺎط ﺁن اﺳﺖ. ﻓﺮهﻨﮓ " ﻏﻴﺮﻣﻨﺤﻂ " ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﻲ ،درﮐﺪاﻣﻴﮏ از ﮐﺸﻮرهﺎی اﻳﻦ ﺟﻬﺎن راﻩ ﺣﻞ هﺎی ﺑﻬﺘﺮی از راهﻬﺎی ﺟﻬﺎن ﻣﺘﺮﻗﯽ درﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ ﮐﻠﯽ ﻳﺎ روزﻣﺮﻩ ﮐﺴﺎن را اراﺋﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ؟ ﮐﺪام ﺁزادﻳﻬﺎی ﺑﻴﺸﺘﺮﻓﺮدی ﻳﺎ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ را ؟ ﮐﺪام ﻗﺎﻧﻮن و ﻋﺪاﻟﺖ ﺟﺎﻣﻊ ﺗﺮ ﻗﻀﺎﺋﯽ را ؟ ﮐﺪام ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ هﺎی ﺗﻌﺎوﻧﯽ و ﻧﻮﻋﺪوﺳﺘﺎﻧﻪ را ؟ و ﺑﻤﻮازات ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺪام داﻧﺶ و ﺻﻨﻌﺖ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮی را؟ ﮐﺪام رﻓﺎﻩ ﻣﺎدی ﻳﺎ ﺑﺮﺗﺮی ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻳﺎ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻳﺎ اﻗﺘﺼﺎدی را ؟ ﮐﺪام ارزﺷﻬﺎی اﺧﻼﻗﯽ وﻣﻌﻨﻮی را ؟ ﺷﻌﺎرهﺎی ﺿﺪ " ﻏﺮب زدﮔﯽ " ﺁﻳﺖ اﻟﻪ هﺎ و ﺣﺠﺖ اﻻﺳﻼﻣﻬﺎی اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﺟﺰ ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﺗﺤﮑﻴﻢ ﻗﺪرت ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد ،ﭼﻪ اﻋﺘﻼﺋﯽ ﺑﺮای " اﺳﻼم ﻧﺎب ﻣﺤﻤﺪی " ﺑﻬﻤﺮاﻩ ﺁوردﻩ اﺳﺖ ؟ و ﺟﺰاﻳﻨﮑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ را از ﮐﺎروان ﺗﻤﺪن ﺑﺸﺮی ﺑﺎز هﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮐﻨﺪ و ﺑﺮ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﺁن ﺻﺤﻨﻪ ﺑﺎزهﻢ ﻣﻮءﮐﺪﺗﺮی ﺑﮕﺬارد ﭼﻪ ﺣﺎﺻﻠﯽ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ؟ اﮔﺮ اروﭘﺎی ﺟﺎهﻞ ﻗﺮون وﺳﻄﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺷﻌﺎر " ﺷﺮق زدﮔﯽ " را دﺳﺘﻴﺎﺑﯽ ﺑﻪ داﻧﺶ ﺑﺮﺗﺮ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ را ﺑﺮوی ﺧﻮد ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،ﺑﺎ ﮐﺪام ﭘﺸﺘﻮاﻧﻪ ﻋﻠﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد اﻳﻦ داﻧﺶ ﺑﺮﺗﺮ را ﺳﻨﮓ زﻳﺮﺑﻨﺎی ﻧﻴﺮوﻣﻨﺪی ﺧﻮد ﻗﺮار دهﺪ و ﺑﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﮔﻴﺮی از ﺁن ﺧﻴﻠﯽ زود هﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ را ﺑﺰﻳﺮ ﻓﺮﻣﺎن ﺧﻮﻳﺶ در ﺁورد؟ * * * ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻌﺪا اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺖ درﻣﻔﻬﻮم ﻧﻬﺎﺋﯽ ﺧﻮد ﺑﺮﺧﻮرد اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ اﻳﻦ دو ﺑﺮداﺷﺖ از ﻣﺬهﺐ و از واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ از ﺁﻳﻨﺪﻩ و دﻳﮕﺮی از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﺸﺎن داﺷﺖ .ﻳﮑﯽ از ﺁﻧﻬﺎ اﺳﻼﻣﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﺮان ﺑﺎ زﻳﺮﺑﻨﺎی ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﺁرﻳﺎﺋﯽ ﺧﻮد ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﮐﻤﺎ ﺑﻴﺶ هﻤﺎهﻨﮓ ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎی اروﭘﺎی ﻋﺼﺮ ﻓﺮوغ ﺷﮑﻞ دادﻩ ﺑﻮد ،و دﻳﮕﺮی اﺳﻼﻣﯽ ﻗﺸﺮی ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ اﻧﻌﻄﺎف ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ دﻳﻮاﻧﻬﺎی ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻗﺮون وﺳﻄﯽ را ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﻴﮑﺮد .ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮی دﻳﮕﺮ ، روﻳﺎ روﺋﯽ دو اﻳﺮان ﺟﺪا از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺑﻮد :اﻳﺮاﻧﯽ ﮐﻪ درﻃﻮل هﺰارﻩ هﺎ ﺑﺪﺳﺖ ﺧﻮد اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد و اﻳﺮاﻧﯽ وارداﺗﯽ ﮐﻪ از ﺧﺎرچ ﻣﺮزهﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد و ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻣﺎهﻴﺖ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺧﻮد ادﻋﺎی ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﮕﯽ ﻣﻴﮑﺮد .دراﻳﻦ اﻳﺮان ،ﺑﺨﺼﻮص از زﻣﺎن ﺻﻔﻮﻳﺎن ﮐﻪ ﺑﺮاﻳﻦ ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﮕﯽ ﻣﻬﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪ زدﻧﺪ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن دوران ﻗﺎﺟﺎرهﻤﻪ ﭼﻴﺰ دراﺧﺘﻴﺎر ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﮐﺎرﮔﺮداﻧﺎن روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺷﻴﻌﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،وﻻزﻣﻪ ﺗﺄﻣﻴﻦ اﻳﻦ ﻣﻨﺎﻓﻊ وﺟﻮد ﺟﺎﻣﻌﻪ ای ﺑﻮد ﮐﻪ دراﺟﺮای ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻘﻠﺪان و ﻣﺠﺘﻬﺪان ﻳﻌﻨﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻗﻴﻢ و ﺻﻐﻴﺮ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ .ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ درﭘﺎﻳﺎن ﻋﺼﺮ ﻗﺎﺟﺎر ،اﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ای ﮐﻪ از دوران ﺻﻔﻮﻳﻪ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ارﺗﺒﺎط ﻓﮑﺮی ﺁن ﺑﺎ داﻧﺶ و ﺑﻴﻨﺶ اروﭘﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﺑﮑﻠﯽ ﻗﻄﻊ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ،ﺑﺼﻮرت ﻳﮑﯽ از ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﺟﻮاﻣﻊ روی زﻣﻴﻦ درﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد و ﻓﺎﺻﻠﻪ زﻳﺎدی ﺑﺎ ﺁن ﻧﺪاﺷﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ ﺳﻨﺘﯽ ﺧﻮﻳﺶ را ﻧﻴﺰ از دﺳﺖ ﺑﺪهﺪ و ﺑﻪ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﺗﻤﺪﻧﻬﺎی ﻣﻨﻘﺮض ﺷﺪﻩ ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﭙﻴﻮﻧﺪد. ازهﻤﺎن هﻨﮕﺎﻣﻴﮑﻪ ﻇﻬﻮر ﺳﻠﺴﻠﻪ ای ﺗﺎزﻩ اﻳﻦ ﻣﻌﺎدﻟﻪ ﺳﻴﺼﺪ ﺳﺎﻟﻪ را ﺑﺮهﻢ زد ،و اﻳﺮان هﻤﭽﻮن ﺗﺮﮐﻴﻪ دوران ﺑﻌﺪ از ﺧﻼﻓﺖ دراﻳﻦ ﻣﺴﻴﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ وﻟﻮ ﺑﺎ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﺑﺴﻴﺎر دوﺑﺎرﻩ ﺑﻪ ﮐﺎروان ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺸﺮو ﺑﭙﻴﻮﻧﺪد ،ﺑﺮﺧﻮرد ﺳﻨﮕﻴﻦ و ﻧﻬﺎﺋﯽ دو اﻳﺮان اﻳﺮاﻧﯽ و ﻏﻴﺮ اﻳﺮاﻧﯽ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﻮد .ﺗﺮﮐﻴﻪ ﮐﻤﺎل ﺁﺗﺎﺗﻮرک روﻳﺎروﺋﯽ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ را در ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﻣﺴﺎﻋﺪ ﺗﺮ از ﺷﺮاﻳﻂ اﻳﺮان از ﺳﺮ ﮔﺬراﻧﻴﺪﻩ ﺑﻮد ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﺗﺮﮐﻴﻪ ای ﺑﻮد ﮐﻪ ازﺷﮑﺴﺖ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺧﻼﻓﺖ ﻋﺜﻤﺎﻧﯽ درﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ اول ﺳﺮ ﺑﺮﺁوردﻩ ﺑﻮد و زﻣﻴﻨﻪ درﺁن ﺑﺮای ﺟﺪاﺋﯽ ﻗﺎﻃﻊ از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺁﻣﺎدﻩ ﺗﺮ ﺑﻮد ،وﻟﯽ دراﻳﺮان ،ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ راﻩ ﺑﻄﻮر اﺻﻮﻟﯽ ﺑﺮ
ﺻﻔﺤﻪ 4
ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺨﻦ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ارﺗﺠﺎع ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮد ﺑﺮوز ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ دوم و اﺷﻐﺎل ﻧﻈﺎﻣﯽ ﮐﺸﻮر و ﺑﺎزﮔﺸﺖ اﻋﻼم ﻧﺸﺪﻩ ﻧﻔﻮذ اﺳﺘﻌﻤﺎری اﻳﻦ ﺗﻼش را درﻧﻴﻤﻪ راﻩ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﺮد ،دراﻧﺘﻈﺎر ﺁﻧﮑﻪ درﺳﺎﻟﻬﺎﺋﯽ دﻳﮕﺮ ﺣﺴﺎﺑﮕﺮﻳﻬﺎﺋﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ راﻩ را ﺑﺮ روﻳﺎروﺋﯽ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎز اﻳﺮان اﻳﺮاﻧﯽ و اﻳﺮان وارداﺗﯽ ﺑﮕﺸﺎﻳﺪ. *
*
*
اﻳﺮان ﻓﺮدای ﻣﺎ درهﺰارﻩ ای ﮐﻪ از راﻩ ﻣﻴﺮﺳﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﺤﻮﻟﯽ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻳﺎ اﻗﺘﺼﺎدی و ﻳﺎ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ درﺣﺪ ﺗﺤﻮﻻت دﻳﮕﺮﮐﺸﻮرهﺎی ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻳﺎ ﭘﻴﺶ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺟﻬﺎن ﻧﺪارد ،ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻳﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﮑﺎﻧﯽ اﺻﻮﻟﯽ درﻣﻘﻴﺎس هﺰارﻩ هﺎ و ﻧﻪ درﻣﻘﻴﺎس ﺳﺪﻩ هﺎ و دﻩ هﺎ و ﺳﺎﻟﻬﺎ دارد ،ﻧﻴﺎز ﺑﺪاﻧﮑﻪ هﻤﭽﻮن ﺳﻤﻨﺪر اﻓﺴﺎﻧﻪ ای از درون ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺁﺗﺸﯽ ﮐﻪ درﺁن ﺳﻮﺧﺘﻪ اﺳﺖ دﻳﮕﺮ ﺑﺎرﻩ ﺟﻮان و ﭘﻮﻳﺎ ﺳﺮ ﺑﺮﺁورد .ﻧﻴﺎز ﺑﻪ " ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ" دارد. ﻓﺼﻠﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ از ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﮐﻪ هﺰارو ﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ در ﻗﺎدﺳﻴﻪ ﺁﻏﺎز ﺷﺪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ درﺁﻏﺎز هﺰارﻩ ﺗﺎزﻩ درﻗﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮد ،ﺑﺮای اﻳﻨﮑﻪ اﺳﻼم ﺳﻴﺎﺳﯽ هﺰار وﭼﻬﺎرﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ اﺳﻼﻣﯽ درﻣﻔﻬﻮم واﻗﻌﯽ ﻳﮏ ﻣﺬهﺐ ﻳﻌﻨﯽ درﻣﻔﻬﻮم ﻣﻌﻨﻮی ﺁن ﺑﺴﭙﺎرد ،ﻣﺬهﺒﯽ ﮐﻪ ﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ و ﺁزاداﻧﻪ از ﺟﺎﻧﺐ اﻓﺮاد ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ،هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺁن ﻣﺴﻴﺤﻴﺘﯽ ﮐﻪ درﺟﻬﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻏﺮب ﺁزاداﻧﻪ و ﺁﮔﺎهﺎﻧﻪ ،درﺻﻮرﺗﯽ ﻣﻌﻨﻮی و ﻧﻪ ﺳﻴﺎﺳﯽ ،از ﺟﺎﻧﺐ اﻓﺮاد ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﻧﺴﻞ ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ای ﮐﻪ اﻟﺰاﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﺮان ﻓﺮدا را ﺑﺮروی وﻳﺮاﻧﻪ هﺎی اﻳﺮان اﻣﺮوز ﺑﻨﻴﺎد ﻧﻬﺪ ،ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ ﻃﺮح رﻳﺰی و اﺟﺮای ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎزﺳﺎزی ﻧﻴﺴﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺴﺌﻮل ﻃﺮح و اﺟﺮای دو ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﺠﺰا از ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ – هﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﮑﻤﻞ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ – اﺳﺖ .ﻳﮑﯽ ازاﻳﻦ دو ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ،ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ای اﺿﻄﺮاری و ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪت اﺳﺖ و دﻳﮕﺮی ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ای ﺑﻨﻴﺎدی و دراز ﻣﺪت. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﭘﺎﻳﺎن دادن ﺑﻪ رژﻳﻢ ﻗﺮون وﺳﻄﺎﺋﯽ ﻗﻴﻢ و ﺻﻐﻴﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ وﺟﻮد ﺁن درﺟﻬﺎن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ درﮐﺸﻮری ﭼﻮن اﻳﺮان دﺷﻨﺎﻣﯽ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ و ﻓﺮهﻨﮓ ﻣﻠﺖ ﻣﺎ و ﺑﻪ ﺣﻴﺜﻴﺖ اﻧﺴﺎﻧﯽ هﻤﻪ ﻧﺴﻠﻬﺎﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﻃﻮل هﺰاران ﺳﺎل دراﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ زﻳﺴﺘﻪ اﻧﺪ و هﻤﻪ ﻧﺴﻠﻬﺎی دﻳﮕﺮی ﮐﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ درهﺰاران ﺳﺎل ﺁﻳﻨﺪﻩ درﺁن زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ .وﺑﺮﻧﺎﻣﻪ دﻳﮕﺮ ،ﺑﻨﻴﺎدﮔﺮای ﻓﺮداﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺁن ﻓﺮزﻧﺪان اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ دراﻳﺮاﻧﯽ اﻳﺮاﻧﯽ ،ﺑﺎ هﻮﻳﺘﯽ اﻳﺮاﻧﯽ ،ﺑﺎ ﺗﮑﻴﻪ ﺑﺮ ارزﺷﻬﺎی ﻓﺮهﻨﮕﯽ اﻳﺮاﻧﯽ ،ﮐﺸﻮر ﺧﻮد را ﺑﺼﻮرﺗﯽ هﻤﺎهﻨﮓ ﺑﺎ داﻧﺶ و ﺑﻴﻨﺶ ﺟﻬﺎن ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ هﺰارﻩ ﺳﻮم و ﻧﻪ در ﻣﺤﺪودﻩ ﺿﻮاﺑﻂ دوران ﺟﺎهﻠﻴﺖ ﻋﺮﺑﯽ ﻳﺎ ﻗﺮون وﺳﻄﯽ ﺑﺎز ﺳﺎزی ﮐﻨﻨﺪ. *
*
*
درهﺮ ﺑﺮداﺷﺖ ﺗﺎزﻩ ای ،اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ اﺻﻮﻟﯽ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﻣﺒﻨﺎی ﮐﺎر ﻗﺮار ﮔﻴﺮد ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻊ اﻳﺮان درﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ ازﺁﻏﺎز ﺑﺎ هﻤﻪ اﺟﺰای دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻓﺮق داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و اﻣﺮوز ﻧﻴﺰ ﻓﺮق دارد ،زﻳﺮا ﺑﺮﺧﻼف ﮐﻠﻴﻪ ﺁﻧﻬﺎی دﻳﮕﺮ اﻳﺮان هﻴﭽﻮﻗﺖ هﻮﻳﺖ ﻣﻠﯽ و هﻮﻳﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﺧﻮد را ﻳﮑﯽ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ و هﻴﭽﻮﻗﺖ ﻧﻴﺰ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻓﺪا ﮐﺮدن اوﻟﯽ درراﻩ دوﻣﯽ ﻧﺸﺪﻩ اﺳﺖ. دراﻳﻦ ﺑﺎرﻩ ﻗﺒﻼ ﺑﺎ ﺗﻔﺼﻴﻠﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺳﺨﻦ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﺗﮑﺮار ﺁﻧﭽﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ﺿﺮورﺗﯽ ﻧﺪارد. واﻗﻌﻴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﺗﺬﮐﺮش ﺿﺮورت دارد ،اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﺪود ﮐﺮدن اﻧﺤﺼﺎری هﻮﻳﺖ ﻣﻠﯽ ،ﺑﻪ ﻋﻀﻮی از اﻋﻀﺎی ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ – ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﺻﻮﻻ درهﻴﭻ ﺷﺮﻳﻄﯽ اﺳﻼم اﻳﺮاﻧﯽ را اﺳﻼم ﺧﻮد ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ و ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ اﻳﺮاﻧﯽ را ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ واﻗﻌﯽ ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ -ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ از هﻴﭻ ﺟﻬﺖ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﻳﺎ اﻗﺘﺼﺎدی و ﻳﺎ ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﮐﻤﮑﯽ ﺑﻪ اﻳﺮان ﻧﻤﻴﮑﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺸﮑﻼت ﻓﺮاواﻧﯽ را ﻧﻴﺰ ﺑﺮای او ﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽ ﺁورد ﮐﻪ درﻏﻴﺮ اﻳﻨﺼﻮرت ﭘﺪﻳﺪ ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ ،واورا درﮔﻴﺮ ﻣﻨﺎﻗﺸﺎﺗﯽ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﺎ او ﻧﺪارد. ﻗﻠﻤﺮو ﺳﻨﺘﯽ ﻧﻔﻮذ اﻳﺮاﻧﯽ ازﺁﻏﺎزﺗﺎرﻳﺦ اﻳﺮان ﺳﺮزﻣﻴﻨﻬﺎی ﭘﻬﻨﺎورﺁﺳﻴﺎی ﻣﻴﺎﻧﻪ وﭼﻴﻦ وﺁﺳﻴﺎی ﺟﻨﻮﺑﯽ وﺑﻪ وﻳﮋﻩ ﺷﺒﻪ ﻗﺎرﻩ هﻨﺪوﺳﺘﺎن ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺟﺎی ﭘﺎی ﭼﻨﺪ هﺰارﺳﺎﻟﻪ اﻳﺮان را درﺳﺮاﺳﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻓﺮاواﻧﯽ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ .ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﻴﺶ ﺟﻮاهﺮ ﻟﻌﻞ ﻧﻬﺮو ،ﺑﻨﻴﺎﻧﮕﺬار ﺳﻴﺎﺳﯽ هﻨﺪ اﻣﺮوز ،درﻧﺎﻣﻪ هﺎﺋﯽ ﮐﻪ از زﻧﺪان اﻧﮕﻠﻴﺴﻬﺎ ﺑﻪ دﺧﺘﺮش اﻳﻨﺪﻳﺮا ﻣﻴﻨﻮﺷﺖ ، ﺑﺮاﻳﻦ ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎد ﮐﻪ درﺗﻤﺎم ﻃﻮل ﺗﺎرﻳﺦ هﻴﭻ ﮐﺸﻮری درﮐﺸﻮر دﻳﮕﺮ ﺑﺪان اﻧﺪازﻩ ﮐﻪ اﻳﺮان درهﻨﺪ اﺛﺮ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ اﺛﺮ ﻧﺒﺨﺸﻴﺪﻩ اﺳﺖ .زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﺻﺪهﺎ ﺳﺎل زﺑﺎن درﺑﺎری و ﻓﺮهﻨﮕﯽ اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ،ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﻤﺎر ﺳﺨﻨﻮران ﭘﺎرﺳﯽ زﺑﺎن هﻨﺪ از ﭼﻨﺪ ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻤﺎر هﻤﻪ ﺳﺨﻨﻮران ﺧﻮد اﻳﺮان ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﻬﺮو اﮔﺮ اﺳﺘﻌﻤﺎر اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﺎهﻤﻪ ﻧﻴﺮوی ﺧﻮد ﻋﻠﻴﻪ ﮔﺴﺘﺮش اﻳﻦ زﺑﺎن ﺑﺮﻧﺨﺎﺳﺘﻪ ﺑﻮد ﺷﺎﻳﺪ هﻨﻮز هﻢ ﻓﺎرﺳﯽ زﺑﺎن رﺳﻤﯽ هﻨﺪوﺳﺘﺎن ﺑﻮد .ﻗﺴﻤﺘﯽ از
ﺻﻔﺤﻪ 5
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺨﻦ
ﻋﺎﻟﻴﺘﺮﻳﻦ ﺁﺛﺎر ﻣﻌﻤﺎری اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ دﺳﺘﺎورد ﻣﻌﻤﺎران ﭼﻴﺮﻩ دﺳﺖ اﻳﺮاﻧﯽ اﺳﺖ .ﺑﻨﺎی روﻳﺎﺋﯽ ﺗﺎج ﻣﺤﻞ ﮐﻪ وﻳﻞ دوراﻧﺖ ﺁﻧﺮا زﻳﺒﺎ ﺗﺮﻳﻦ ﺑﻨﺎی ﺟﻬﺎن ﻣﻴﺪاﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﻣﻌﺮوف رﻧﻪ ﮔﺮوﺳﻪ روح اﻳﺮان اﺳﺖ ﮐﻪ درﮐﺎﻟﺒﺪ هﻨﺪ ﺣﻠﻮل ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ. ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ ﺁﺛﺎر ﺧﻄﯽ ﻓﺎرﺳﯽ درهﻨﺪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ دﺳﺘﻨﻮﻳﺲ هﺎی ﻓﺎرﺳﯽ درﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎن اﺳﺖ و ﺑﺪاﻳﻊ ﻧﻘﺎﺷﯽ و ﻣﻴﻨﻴﺎﺗﻮری اﻳﺮاﻧﯽ ﻧﻔﻴﺲ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺁﺛﺎر هﻨﺮ ﻧﻘﺎﺷﯽ اﻳﻦ ﮐﺸﻮرﻧﺪ .ﻣﻮﺟﻮدﻳﺖ ﮐﺸﻮری ﭼﻮن ﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ﺑﺮاﺳﺎس اﻳﺪﺋﻮﻟﮋی ﻣﺤﻤﺪ اﻗﺒﺎل ﺷﺎﻋﺮ ﭘﺎرﺳﯽ ﮔﻮی ﻻهﻮر ﭘﯽ رﻳﺰی ﺷﺪ و ﻧﺎم ﺁن ﻧﻴﺰ از ﭘﺎرﺳﯽ ﻣﺎﻳﻪ ﮔﺮﻓﺖ ،ﮐﺸﻤﻴﺮ اﻳﺮان ﺻﻐﻴﺮ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﺷﺪ و ﺑﻨﮕﺎل هﻤﭽﻨﺎن ﮐﺎﻧﻮن ﻗﻨﺪ ﭘﺎرﺳﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ. هﻤﻴﻦ ﻧﺰدﻳﮑﯽ هﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ را درﺗﺎرﻳﺦ رواﺑﻂ اﻳﺮان و ﭼﻴﻦ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ .ﺟﺎدﻩ ﻣﻌﺮوف اﺑﺮﻳﺸﻢ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻳﮏ ﺷﺎهﺮاﻩ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ ،ﺑﻠﮑﻪ ﻳﮏ ﺷﺎهﺮاﻩ ﻓﺮهﻨﮕﯽ و هﻨﺮی ﮐﻬﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺪﻳﺸﻪ هﺎی ﻣﺬهﺒﯽ و ﻓﻠﺴﻔﯽ زرﺗﺸﺘﯽ و ﻣﻬﺮی و ﻣﺎﻧﻮی اﻳﺮان را ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺑﻪ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﭘﻬﻨﺎور ﭼﻴﻦ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﺣﺘﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ و اﺳﻼم ﻧﻴﺰ ،درﺻﻮرت اﻳﺮاﻧﯽ اﻳﻦ هﺮ دو ،ﻳﻌﻨﯽ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ ﻧﺴﺘﻮری و اﺳﻼم اﻳﺮاﻧﯽ ،از ﻃﺮﻳﻖ هﻤﻴﻦ ﺷﺎهﺮاﻩ ﺑﻪ ﭼﻴﻦ رﻓﺘﻪ اﻧﺪ .ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﭼﻴﻨﯽ درﻃﻮل ﻗﺮون ﺑﻪ زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﯽ ﻧﻤﺎزﺧﻮاﻧﺪﻩ اﻧﺪ و اﻣﺮوز ﻧﻴﺰ ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ .ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﺴﺠﺪ ﭼﻴﻨﯽ درهﺎﻧﮓ ﭼﻪ ﺋﻮ ﺑﺎ ﮐﺘﻴﺒﻪ زﻳﺒﺎی ﭘﺎرﺳﯽ ﺁراﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ ،و ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ اﺑﻦ ﺑﻄﻮﻃﻪ ﺳﻴﺎح ﻧﺎﻣﯽ ﻋﺮب درﺧﺎﻃﺮﻩ ﺳﻔﺮﺧﻮد ﺑﺪﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﺣﮑﺎﻳﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺷﻌﺮ ﺳﻌﺪی ﺷﻴﺮاز ،ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﻢ ﻗﺮن ﭘﺲ از ﺧﻮد او ،ﺗﺮاﻧﻪ راﻳﺞ ﺧﻨﻴﺎﮔﺮان ﭼﻴﻨﯽ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .ﺑﻘﺎﻳﺎی ﺁﺗﺸﮕﺎﻩ هﺎی زرﺗﺸﺘﯽ و ﭘﺮﺳﺘﺸﮕﺎهﻬﺎی ﻣﻬﺮی و ﻣﺎﻧﻮی درﺳﺮاﺳﺮ ﭼﻴﻦ ﻳﺎدﮔﺎرهﺎی دﻳﮕﺮی از ﭘﻴﻮﻧﺪهﺎی ﻣﺬهﺒﯽ اﻳﻦ دو ﺗﻤﺪن ﺑﺰرگ ﺟﻬﺎن ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻨﺪ ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﺷﺎهﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮدوﺳﯽ و ﺧﻤﺴﻪ ﻧﻈﺎﻣﯽ از ﭘﻴﻮﻧﺪهﺎی ﺗﺎرﻳﺨﯽ و ﮔﺎﻩ ﻋﺎﻃﻔﯽ اﻳﻦ دو ﺣﮑﺎﻳﺖ دارﻧﺪ .اﺛﺮ ﭘﮋوهﺸﯽ ﻣﻌﺘﺒﺮی ﺑﻨﺎم Sino-Iranicaﮐﻪ درﺁﻏﺎز ﻗﺮن ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ داﻧﺸﮕﺎﻩ اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻌﺮف ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎرﺑﺴﻴﺎری از ﻣﻴﻮﻩ هﺎ و ﮔﻠﻬﺎ از اﻳﺮان ﺑﻪ ﭼﻴﻦ رﻓﺘﻪ اﻧﺪ و هﻨﻮز هﻢ ﻧﺎﻣﻬﺎﺋﯽ اﻳﺮاﻧﯽ دارﻧﺪ. هﻤﻴﻦ اﺑﻦ ﺑﻄﻮﻃﻪ درﺷﺮح ﺳﻔﺮ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ اﻧﺪوﻧﺰی ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻧﻘﻞ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﮐﻪ زﺑﺎن ﭘﺎرﺳﯽ زﺑﺎن ﺟﺎوﻩ و ﺳﻮﻣﺎﺗﺮا ﺑﻮدﻩ و داﺳﺘﺎﻧﺴﺮاﻳﺎن و ﺳﺨﻨﻮران و ﺻﻮﻓﻴﺎن اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﺎﻧﺪازﻩ ﺧﻮد اﻳﺮان درﺁن ﻗﺮب و ﻣﻨﺰﻟﺖ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ .هﻨﻮز هﻢ درﮔﻮﺷﻪ و ﮐﻨﺎر اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﻣﺮدم ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﺑﻪ زﻳﺎرت ﺁراﻣﮕﺎﻩ هﺎی اﻳﻦ ﺻﻮﻓﻴﺎﻧﯽ ﻣﻴﺮوﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺳﻨﮕﻬﺎی ﮔﻮرﺷﺎن ﻏﺰﻟﻬﺎی ﻋﺎرﻓﺎﻧﻪ ﺳﻌﺪی و ﺣﺎﻓﻆ ﺷﻴﺮاز ﻧﻘﺶ زدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎی ﭘﻬﻨﺎور ﺁﺳﻴﺎی ﻣﻴﺎﻧﻪ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺟﻤﻬﻮرﻳﻬﺎی ﺗﺎزﻩ اﺳﺘﻘﻼل ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺗﺎﺟﻴﮑﺴﺘﺎن و ازﺑﮑﺴﺘﺎن و ﺗﺮﮐﻤﻨﺴﺘﺎن و ﻗﺮﻗﻴﺰﺳﺘﺎن و ﮐﺎزاﺧﺴﺘﺎن را در ﺑﺮﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ ،و ﺟﻤﻬﻮرﻳﻬﺎی ﻗﻔﻘﺎزی ﮔﺮﺟﺴﺘﺎن و ارﻣﻨﺴﺘﺎن و ﺁذرﺑﺎﻳﺠﺎن و داﻏﺴﺘﺎن ، ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﮔﻨﺠﻴﻨﻪ داران ﺑﺰرگ ﻓﺮهﻨﮓ و هﻨﺮ اﻳﺮاﻧﻨﺪ و ﺷﻬﺮهﺎﺋﯽ ﭼﻮن ﺑﺪﺧﺸﺎن و ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ و ﻓﺎراب و ﺑﺨﺎرا و ﮔﻨﺠﻪ و ﺷﻴﺮوان و ﻧﺨﺠﻮان ﭼﻨﺎن ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﺦ و ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮان ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻴﺎن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻃﻮس و ﻧﻴﺸﺎﺑﻮر و ری و ﺷﻴﺮاز ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻧﻤﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ. ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺎﺟﻴﮑﺴﺘﺎن ﻓﺎرﺳﯽ زﺑﺎن ﻋﻀﻮ ﺟﺪاﺋﯽ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮی از ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺑﺰرگ اﻳﺮاﻧﯽ اﺳﺖ ،ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺳﺮای ﮐﺮﻳﻤﻪ ﮐﻪ درﻣﻴﺎن اﻣﻮاج درﻳﺎی ﺳﻴﺎﻩ ،هﻨﻮزﻏﺮق درﮔﻠﻬﺎی ﺳﺮﺧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻬﺎی ﺗﺎﺗﺎر اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ از ﺷﻴﺮاز ﺑﺪاﻧﺠﺎ ﺁوردﻩ اﻧﺪ ﺳﺮا ﭘﺎ رﻧﮓ اﻳﺮاﻧﯽ دارد ،و درﮐﺎخ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﭘﻴﺸﻴﻦ ﮔﺮﺟﺴﺘﺎن ،هﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﮕﺮدان ﺗﺎﻻری ﻧﺸﺎن دادﻩ ﻣﻴﺸﻮد ﮐﻪ درﺁن هﺮ ﺷﺎﻣﮕﺎﻩ ﻧﻐﻤﻪ ﺳﺮاﺋﯽ ﺧﻮش ﺁوازﺻﻔﺤﺎﺗﯽ از ﺷﺎهﻨﺎﻣﻪ ﻓﺮدوﺳﯽ را ﺑﺮای ﻣﻠﮑﻪ ﺗﺎﻣﺎر ﻣﻴﺨﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ .دردل هﻤﻴﻦ ﻗﻔﻘﺎز ،هﻨﻮز اﻳﺮاﻧﻴﺎن ﮐﻬﻨﯽ ﺧﺎﻧﻪ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻤﻬﻮری " اوﺳﺖ" ﺧﻮد را هﻤﭽﻨﺎن " اﻳﺮان " ﻣﻴﻨﺎﻣﻨﺪ و زﺑﺎﻧﯽ را ﮐﻪ از اﺟﺪاد ﺁﻻن ﺧﻮد ﺑﻪ ارث ﺑﺮدﻩ اﻧﺪ اﻳﺮاﻧﯽ ﻣﻴﺨﻮاﻧﻨﺪ و هﻨﻮز ﻏﺎری را ﮐﻪ زادﮔﺎﻩ ﻣﻴﺘﺮا ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮد درﮐﻮهﺴﺘﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮان ﻧﺸﺎن ﻣﻴﺪهﻨﺪ. هﻤﻪ اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻦ هﺎ و اﻳﻦ ﺗﻤﺪﻧﻬﺎ درارﺗﺒﺎط ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﺎ اﻳﺮان اﻳﻦ وﺟﻪ ﻣﺸﺘﺮک را دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﺎی ﭘﺮاﺣﺘﺮام ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮاﻧﯽ را ﺑﺮای ﺧﻮد اﻳﺮان ﻣﺤﻔﻮظ ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،درﺻﻮرﺗﻴﮑﻪ ﺟﻬﺎن اﺳﻼﻣﯽ اﻳﻦ ﺣﻖ را از ﻓﺮهﻨﮓ ﭘﺎرﺳﯽ درﻳﻎ داﺷﺘﻪ ،ﻳﻌﻨﯽ هﺮ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ از ﺑﺰرﮔﺎن اﻳﻦ ﻓﺮهﻨﮓ درﻳﺎﻓﺖ داﺷﺘﻪ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻋﺮب ﮔﺬاﺷﺘﻪ و ﻳﺎ ﺑﺪاﻧﻬﺎ ﺑﺮ ﭼﺴﺐ ﮐﻠﯽ اﺳﻼﻣﯽ زدﻩ اﺳﺖ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﺎهﻴﺖ اﻳﺮاﻧﯽ ﺁﻧﻬﺎ اﻋﺘﻨﺎﺋﯽ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ. زﻳﺎﻧﯽ ﮐﻪ وﺟﻮد رژﻳﻤﯽ ﺑﻨﺎم وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ دراﻳﺮان درﺳﺎﻟﻬﺎی ﻓﺮوﭘﺎﺷﯽ اﻣﭙﺮاﺗﻮری ﺷﻮروی درارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺟﻤﻬﻮرﻳﻬﺎی ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺁﺳﻴﺎی ﻣﻴﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﻠﯽ ﮐﺸﻮر ﻣﺎ وارد ﺁورد زﻳﺎﻧﯽ ﺑﺘﻤﺎم ﻣﻌﻨﯽ ﺟﺒﺮان ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﻮد ،زﻳﺮا ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺗﺎرﻳﺨﯽ ﭘﻴﺶ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮد ﺗﺎ اﻳﺮان ﭘﻴﻮﻧﺪهﺎی ﮐﻬﻦ ﺧﻮد را ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﺮزﻣﻴﻨﻬﺎ و ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺁﻧﻬﺎ از ﺳﺮﮔﻴﺮد ،و اﺣﻴﺎﻧﺎ ﻓﺪراﺳﻴﻮﻧﯽ را ﭘﯽ
ﺻﻔﺤﻪ 6
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺨﻦ
رﻳﺰی ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺿﺎﻣﻦ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺳﻴﺎﺳﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی و ﻓﺮهﻨﮕﯽ هﻤﻪ اﻋﻀﺎی ﺁن ﺑﺎﺷﺪ ،ﻧﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺠﺎی هﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﺮای ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺒﻠﻎ ﻣﺬهﺒﯽ و ﮐﺘﺎب دﻋﺎ ﺑﻔﺮﺳﺘﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را وادارد ﺗﺎ ﺑﺮای اﺣﺘﺮاز از ﺑﻨﻴﺎد ﮔﺮاﺋﯽ وﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ،رو ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺗﺮﮐﻴﻪ و روﺳﻴﻪ و ﮐﺎرﺗﻞ ﻧﻔﺘﯽ اﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯽ – اروﭘﺎﺋﯽ ﺁ ورﻧﺪ. * * * اﻳﺮان ﻓﺮدا ،درﺗﻮﻟﺪ ﺗﺎزﻩ ﺧﻮد ،ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﺑﺎزﻳﺎﺑﯽ دوﺳﺘﺎن ﮐﻬﻦ و دوﺳﺘﯽ هﺎی ﮐﻬﻦ ،ﺗﻌﻬﺪی ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻧﻴﺰ دراﻳﻔﺎی رﺳﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﺮهﻨﮓ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﻦ او از ﺁﻏﺎز ﺑﺮﻋﻬﺪﻩ اش ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺑﺨﺼﻮص درراﺳﺘﺎی اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ،ﺑﻌﻬﺪﻩ دارد ﮐﻪ از ﻣﻴﺮاث ﭼﻨﺪ هﺰار ﺳﺎﻟﻪ او دراﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﻴﮕﻴﺮد ،و ﻳﮑﺼﺪ وﭘﻨﺠﺎﻩ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ هﮕﻞ ﺁﻧﺮا ﻧﻤﻮﻧﻪ ای ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻔﺮد درﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن داﻧﺴﺖ. هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﻴﺶ از اﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ،دردوران ﮐﻨﻮﻧﯽ ﻣﺎ درهﻤﻪ زﻣﻴﻨﻪ هﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ واﻗﺘﺼﺎدی واﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ،ﺟﻬﺎن ﺗﺎزﻩ ای درﺣﺎل ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺳﺖ ،ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ درزﻣﻴﻨﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﻧﻴﺰ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺗﺎزﻩ ای درﺣﺎل ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺳﺖ ،ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ درزﻣﻴﻨﻪ ﻣﺬهﺒﯽ ﻧﻴﺰ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺗﺎزﻩ ای ﺷﮑﻞ ﻣﻴﮕﻴﺮد ﮐﻪ وﺟﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﺁن ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﻮدن ﺁن اﺳﺖ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺑﻪ دﻧﻴﺎی ﺁﻳﻨﺪﻩ ای ﺗﻌﻠﻖ دارد ﮐﻪ درﺁن ﻣﺮزهﺎی ﺳﻴﺎﺳﯽ و ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﺋﯽ و ﻧﮋادی روز ﺑﺮوز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﻨﺒﻪ ﺳﻨﺘﯽ ﺟﺪا ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺧﻮد را از دﺳﺖ ﻣﻴﺪهﻨﺪ و ﺣﻘﻴﻘﺖ هﺎی ﻣﺠﺰای ﻏﻴﺮ ﺗﻮﺣﻴﺪی وﺗﻮﺣﻴﺪی درﺟﻠﻮﻩ هﺎی ﻳﻬﻮدی و ﻣﺴﻴﺤﯽ و ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺧﻮﻳﺶ ﺟﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ واﺣﺪی ﻣﻴﺴﭙﺎرﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺧﺪاﺷﻨﺎﺳﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺗﮑﻴﻪ دارد ،و ﺑﺎرزﺗﺮﻳﻦ ﺧﺼﻴﺼﻪ اﻳﻦ ﺧﺪاﺷﻨﺎﺳﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺎر راﺑﻄﻪ ﺑﺸﺮ ﺑﺎ ﺧﺪای او راﺑﻄﻪ ای ﺑﻴﻮاﺳﻄﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻃﺮﻳﻖ ﮐﺎهﻦ ،ﺧﺎﺧﺎم ،ﮐﺸﻴﺶ ،ﻣﻔﺘﻲ ،و ﺁﻳﺖ اﻟﻪ ﻧﻤﻴﮕﺬارد ،ودﻳﻮاﻧﻬﺎی ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻋﻘﺎﻳﺪ و دادﮔﺎهﻬﺎی ﺷﺮع و ﺧﻮاهﺮان زﻳﻨﺐ و اﻧﺼﺎر ﺣﺰب اﻟﻪ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻈﺎرت ﻧﻤﻴﮑﻨﻨﺪ ،و ﻃﺒﻌﺎ ﺧﻮﻧﯽ هﻢ ﺑﻨﺎم ﺧﺪا رﻳﺨﺘﻪ ﻧﻤﻴﺸﻮد و ﺷﮑﻨﺠﻪ ای ﺑﻨﺎم ﺧﺪا ﺻﻮرت ﻧﻤﻴﮕﻴﺮد .ﺗﻔﺎوﺗﯽ هﻢ ﺑﺮای اﻳﻦ ﺧﺪا ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺑﺮای او ﮔﻨﺒﺪ و ﺑﺎرﮔﺎﻩ ﺑﺰرﮔﺘﺮی ﺑﺴﺎزﻧﺪ ﻳﺎ ﺻﻠﻮات ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮی ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ .از دﻳﺪﮔﺎﻩ اﻳﻦ ﺧﺪا ﺁن روﺳﭙﻴﺎن اﺳﺘﺮاﻟﻴﺎﺋﯽ ﮐﻪ اﺧﻴﺮا درﺁﻣﺪ ﻳﮑﻤﺎهﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﭘﮋوهﺸﻬﺎی ﺑﻬﺪاﺷﺘﯽ دراﻣﺮ ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺎ ﺑﻴﻤﺎری اﻳﺪرز) ﺳﻴﺪا( اﺧﺘﺼﺎص دادﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻋﺎﻟﻴﺠﻨﺎﺑﺎﻧﯽ ﺟﺎی دارﻧﺪ ﮐﻪ درﮐﻨﺎر ﺻﻔﻬﺎی ﮔﺮﺳﻨﮕﺎن ﺑﺮای او ﮐﻠﻴﺴﺎ و ﻣﺴﺠﺪ ﻣﻴﺴﺎزﻧﺪ. ﻋﺒﺎدﺗﯽ ﻣﻘﺒﻮﻟﺘﺮ از اﻧﺠﺎم ﺗﺸﺮﻳﻔﺎت ﺳﻨﺘﯽ ﺑﻴﺤﺎﺻﻠﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﮐﺎر وﮐﻴﻼن ﺑﯽ وﮐﺎﻟﺘﻨﺎﻣﻪ اﻳﻦ ﺧﺪاﻳﻨﺪ و ﻧﻪ ﮐﺎر ﺧﻮد او ، ﺗﻼش ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺑﺮای ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﻬﺘﺮ و ﺑﺮﻗﺮاری ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮﻳﺘﯽ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺗﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺁن از ﺑﻴﻌﺪاﻟﺘﯽ هﺎ و ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﯽ هﺎ و از رﻧﺠﻬﺎ و دردهﺎﺋﯽ ﮐﻪ هﻢ اﮐﻨﻮن ﺑﺨﺸﻬﺎی ﺑﺰرﮔﯽ از اﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮی ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﻧﺎﺗﻮان ﺁﻧﻨﺪ و ﮔﺰارﺷﻬﺎی رﺳﻤﯽ ﻣﺮاﺟﻊ ﺻﻼﺣﻴﺘﺪار ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﮑﻴﻪ ﻣﻴﮕﺬارﻧﺪ هﺮ ﭼﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﻧﺸﺎن ﺑﺎﺷﺪ .اﻳﻦ ﮔﺰارﺷﻬﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ از ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎ و ﻣﺮاﺟﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﻬﺎﻧﯽ درزﻣﻴﻨﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ هﻤﮕﯽ ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺘﻨﺪ ﮐﻪ هﻨﻮز ﺗﻼﺷﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺿﺮوری اﺳﺖ ﺗﺎ ﭼﻨﻴﻦ دﻧﻴﺎی ﺑﻬﺘﺮی ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد .ﮔﺰارش ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ درﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﭘﻴﺶ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ ،ﺣﮑﺎﻳﺖ ازﺁن دارد ﮐﻪ درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ درﺟﻬﺎن ﺳﻮم درهﺮ دوﺛﺎﻧﻴﻪ ﻳﮏ ﮐﻮدک از ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻣﻴﻤﻴﺮد ،و ﺗﻨﻬﺎ در ﻋﺮض ﻳﮑﺴﺎل 13ﻣﻴﻠﻴﻮن ﮐﻮدک ﻳﻌﻨﯽ ﻣﻌﺎدل ﺻﺪ ﺑﺮاﺑﺮﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎن ﺑﻤﺐ اﺗﻤﯽ هﻴﺮوﺷﻴﻤﺎ ازﺑﺪی ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻳﺎازﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺗﻠﻒ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ درﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻳﻨﮑﻪ درهﺮ روز از روزهﺎی ﺳﺎل ﻳﮏ ﺷﻬﺮ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﺟﻤﻌﻴﺘﯽ درﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﺻﺮﻓﺎ ﻣﺘﺸﮑﻞ از ﮐﻮدﮐﺎن ،از روی زﻣﻴﻦ ﻣﺤﻮ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﻃﺒﻖ هﻤﻴﻦ ﮔﺰارش درﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﻣﺎ 300ﻣﻴﻠﻴﻮن ﮐﻮدک ﮐﻢ ﺧﻮﻧﯽ ﻧﺎﺷﯽ ازﮐﻤﺒﻮد ﺁهﻦ و 300ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎری ﮔﻮاﺗﺮ ﻧﺎﺷﯽ از ﮐﻤﺒﻮد ﻳﺪ دﭼﺎرﻧﺪ و 100ﻣﻴﻠﻴﻮن ﮐﻮدک ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﮐﻤﺒﻮد وﻳﺘﺎﻣﻴﻦ ﺑﻴﻨﺎﺋﯽ ﺧﻮد را از دﺳﺖ دادﻩ و ﮐﻮر ﺷﺪﻩ اﻧﺪ. ﮔﺰارش ﮐﻨﮕﺮﻩ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮐﺎر ﻏﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺑﭽﻪ هﺎ درﺟﻬﺎن ،ﮐﻪ در 1997دراﺳﻠﻮ ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ ،ﺣﺎﮐﯽ ازاﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ 250ﻣﻴﻠﻴﻮن ﮐﻮدک دﻩ ﺗﺎ ﭼﻬﺎردﻩ ﺳﺎﻟﻪ درﺷﺮاﻳﻄﯽ وﺣﺸﺘﻨﺎک درﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﺷﺒﺎﻧﺮوزی ﮔﺎﻩ ﺗﺎ هﺠﺪﻩ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ .ﺗﻨﻬﺎ درﻳﮏ ﮐﺸﻮر ﺑﺮزﻳﻞ ﭘﻨﺠﺎﻩ هﺰار دﺧﺘﺮ ﺑﭽﻪ دﻩ ﺗﺎ ﭘﺎﻧﺰدﻩ ﺳﺎﻟﻪ از راﻩ ﻓﺤﺸﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻴﮑﻨﻨﺪ و ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺗﺄﻣﻴﻦ زﻧﺪﮔﯽ واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻮد را ﻧﻴﺰ ﺑﻌﻬﺪﻩ دارﻧﺪ .ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺳﺎزﻣﺎن اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺎ ﺑﺮدﮔﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ) (OXFAMﺑﺴﻴﺎری ازﺑﭽﻪ هﺎ را ﺑﺎ ﮐﺎﻣﻴﻮﻧﻬﺎی ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﮐﺸﯽ ﺑﻪ ﺑﺎزار ﻓﺮوش ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ وﻗﻴﻤﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺎ ﮐﺎﻣﻴﻮﻧﻬﺎی ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﮐﺸﯽ ﺑﻪ ﺑﺎزار ﻓﺮوش ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ و ﻗﻴﻤﺖ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮﺣﺴﺐ وزﻧﺸﺎن درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻴﺪارﻧﺪ .ﺗﻌﺪاد ﮐﻮدﮐﺎن ﺳﺮ راهﯽ اﻣﺮﻳﮑﺎی ﻻﺗﻴﻦ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ 40ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ ﺑﺮﺁورد ﺷﺪﻩ اﺳﺖ .ﺑﻪ ﮔﻮاهﯽ UNICEFدو ﻣﻴﻠﻴﻮن ﮐﻮدک ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ ﻣﻮرد ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺮداری ﺟﻨﺴﯽ ﻗﺮار دارﻧﺪ ،وﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﻴﻮﻳﻮرک ﺗﺎﻳﻤﺰ ﺑﺮﺧﯽ از ﮐﻮدﮐﺎن ﮐﻪ ﺑﻨﺎم ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﺑﻪ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪﻩ اﻣﺮﻳﮑﺎ دﻋﻮت ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ ﺑﺮای ﺁزﻣﺎﻳﺸﻬﺎی ﭘﺰﺷﮑﯽ داروهﺎی ﺗﺎزﻩ ﺑﺼﻮرت ﺧﻮﮐﭽﻪ هﺎی هﻨﺪی ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻗﺮارﻣﻴﮕﻴﺮﻧﺪ.
ﺻﻔﺤﻪ 7
ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺨﻦ
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﻣﺎدرﺗﺮزا ،ﻗﺪﻳﺴﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻣﺎوﺑﺮﻧﺪﻩ ﺟﺎﻳﺰﻩ ﻧﻮﺑﻞ ﺻﻠﺢ ،درﻳﮑﯽ از ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ هﺎی ﺧﻮد ﻓﺎش ﮐﺮد ﮐﻪ درﺑﺮزﻳﻞ هﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺻﺪهﺎ ﮐﻮدک ﻧﻮزاد از ﺳﻄﻠﻬﺎی زﺑﺎﻟﻪ ﮐﻨﺎر ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻬﺎ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ. ﺗﺎزﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﮔﺰارش ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﻮﻧﺴﮑﻮ ،ﺷﻤﺎر ﺑﻴﺴﻮادان اﻣﺮوز ﺟﻬﺎن را ﺑﻴﺶ از ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎرد ﻧﻔﺮ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ،ﮐﻪ هﺮ ﺳﺎﻟﻪ 110ﻣﻴﻠﻴﻮن ﮐﻮدک ﻣﺤﺮوم از ﺁﻣﻮزش ﺑﺪاﻧﻬﺎ اﻓﺰودﻩ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ. ﻧﻈﻢ اﻗﺘﺼﺎدی ﻏﻴﺮ ﻋﺎدﻻﻧﻪ ای ﮐﻪ ﺑﺮﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﻴﮑﻨﺪ ﺑﻴﺶ از ﻣﺠﻤﻮع ﮐﻮﺗﺎهﯽ هﺎی ﻣﻮﻣﻨﺎن ﺟﻬﺎن دراﻧﺠﺎم ﻓﺮاﺋﺾ ﻣﺬهﺒﯽ ﺧﻮد درﻣﮑﺘﺐ ﺧﺪاﺷﻨﺎﺳﯽ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﯽ اﺳﺖ .درروز ﺳﺎﻻﻧﻪ ﻣﺒﺎرزﻩ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻓﻘﺮ و ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺳﺎل 1998 ،ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎرد و ﻧﻴﻢ ﻧﻔﺮ از ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺷﺶ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮی ﺟﻬﺎن درﻓﻘﺮ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺴﺮ ﻣﻴﺒﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﻴﻠﻴﺎرد و ﺳﻴﺼﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮن ﻧﻔﺮ ﺁﻧﻬﺎ از ﻣﺮدم ﺁﺳﻴﺎ و اﻓﺮﻳﻘﺎ و اﻣﺮﻳﮑﺎی ﻻﺗﻴﻦ هﺴﺘﻨﺪ .اﻳﻦ ﻓﻘﻴﺮان ﮐﻪ % 25ازﺟﻤﻌﻴﺖ ﺟﻬﺎن را ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻴﺪهﻨﺪ ﺟﻤﻌﺎ ﺗﻨﻬﺎ از ﻳﮏ درﺻﺪ درﺁﻣﺪ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ درﺁﻣﺪی ﮐﻪ درﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ رﻗﻢ ﺁن 25 , 000ﻣﻴﻠﻴﺎرد دﻻر ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .ﻳﻌﻨﯽ ﻳﮏ و ﻧﻴﻢ ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ زﻣﻴﻦ ﺑﺎ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ،اﮔﺮ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻟﻮﻣﻮﻧﺪ دﻳﭙﻠﻤﺎﺗﻴﮏ اﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ را ﺑﺎ اﺳﮑﻨﺎﺳﻬﺎی ﻳﮏ دﻻری ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل هﻢ ﺑﮕﺬارﻧﺪ ﻓﺮش ﮐﻨﻨﺪ .ﺑﻪ ﺣﺴﺎب هﻤﻴﻦ ﻧﺸﺮﻳﻪ ،ﻧﺴﺒﺖ درﺁﻣﺪ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪان و ﻓﻘﻴﺮان ﺟﻬﺎﻧﯽ از ﺳﯽ ﺑﺮ ﻳﮏ دردهﻪ هﺸﺘﺎد ﺑﻪ 78ﺑﺮﻳﮏ دردهﻪ 90ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ .درﺟﻬﺎن ﺁﻏﺎز هﺰارﻩ ﺳﻮم ،ﺟﻨﮓ ﺻﻠﻴﺒﯽ ﻳﺎ ﺟﻬﺎد اﺳﻼﻣﯽ واﻗﻌﯽ ﺗﻼﺷﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺟﻬﺎن ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺑﺮای ﺗﻌﺪﻳﻞ ﻧﻈﻢ ﻏﻴﺮ ﻋﺎدﻻﻧﻪ اﻗﺘﺼﺎدی اﻣﺮوز ﺟﻬﺎن و اﺳﺘﻘﺮار ﻧﻈﻢ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺗﺮ و ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺗﺮی درﺟﺎی ﺁن ﺑﮑﺎر ﺑﻨﺪد ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﻧﻈﺎم ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ اﻗﺘﺼﺎدی ﺁن ﺟﻌﺒﻪ ﭘﺎﻧﺪوراﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎﻧﻴﻬﺎی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﺧﻼﻗﯽ و ﺟﻨﮕﻬﺎ و ﮐﻮدﺗﺎهﺎ و ژﻧﻮﺳﻴﺪهﺎ و دﻳﮑﺘﺎﺗﻮرﻳﻬﺎ و ﻗﺤﻄﯽ هﺎ و ﻣﺮﮔﻬﺎی دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﮔﺮﺳﻨﮕﺎن و ﺑﻴﻤﺎران و ﻓﺤﺸﺎ و ﺑﻴﺴﻮادی و ﺑﺴﻴﺎر ﺗﺒﺎهﯽ هﺎی دﻳﮕﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮی از ﺁن ﺳﺮ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺁورﻧﺪ. *
*
*
ﺑﺮداﺷﺖ ﺟﻬﺎن ﺑﻴﻨﺎﻧﻪ از واﻗﻌﻴﺘﻬﺎی ﻣﺬهﺒﯽ درﺑﻴﺮون از ﺑﺮداﺷﺘﻬﺎی ﮐﻮﺗﻪ ﻧﮕﺮاﻧﻪ ﻗﺸﺮی ،ﺑﺮای ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮاﻧﯽ ﺑﺮداﺷﺘﯽ ﺗﺎزﻩ ﻧﻴﺴﺖ .ﺣﺘﯽ ﭘﻴﺶ از ﻣﻮﻟﻮی ﻧﻴﺰ ،ﺧﻤﻴﺮ ﻣﺎﻳﻪ اﻳﻦ ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﻦ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ":ﻣﺎ زﻗﺮﺁن ﻣﻐﺰ را ﺑﺮداﺷﺘﻴﻢ ،ﭘﻮﺳﺖ را ﺑﻬﺮ ﺧﺴﺎن ﺑﮕﺬاﺷﺘﻴﻢ " ،هﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ دراﻳﻦ ﻣﻮرد ﺗﻨﻬﺎ ﻗﺮﺁن ﻣﻄﺮح ﻧﺒﻮدﻩ ،ﻣﺬهﺐ و اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻣﺬهﺒﯽ درﺻﻮرت ﮐﻠﯽ ﺁن ﻣﻄﺮح ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ. ﺟﻠﻮﻩ هﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﻳﻦ روﺷﻦ ﻧﮕﺮی و ﺗﻀﺎد ﺁﻧﺮا ﺑﺎ ﻗﺸﺮﻳﺖ دﻳﻦ ﺳﺎﻻران ،درﺗﻤﺎم ﺗﺎرﻳﺦ اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان ﻣﺘﺠﻠﯽ ﻣﻴﺘﻮان ﻳﺎﻓﺖ .اﮔﺮ ﺟﻬﺎن ﻏﺮب دردوران ﻣﻌﻴﻨﯽ ﻗﺮن ﻓﺮوﻏﯽ ﻓﺮاﮔﻴﺮ و ﭼﺸﻤﮕﻴﺮ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ،ﺟﻬﺎن اﻳﺮاﻧﯽ دردوراﻧﯽ درازﺗﺮ ، ﻣﻨﺘﻬﺎ ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﭘﺮاﮐﻨﺪﻩ ﺗﺮ و ﺑﻬﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻧﺎﻣﺤﺴﻮس ﺗﺮ و ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺁﮐﻨﺪﻩ ازﻓﺮوغ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ .ﺷﻤﺎر ﺑﺰرﮔﺎن اﻧﺪﻳﺸﻪ و ادب اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﮐﻪ درهﺰار و ﭼﻬﺎر ﺻﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻄﻮر ﭘﻴﮕﻴﺮ ﺑﺎ ﻓﺮهﻨﮓ ﻗﺸﺮﻳﺖ درﺳﺘﻴﺰﻩ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ ،و ﺑﺴﻴﺎری از ﺁﻧﺎن دراﻳﻦ راﻩ ﺟﺎن ﺑﺎﺧﺘﻪ ﻳﺎ ﺑﻪ زﻧﺪان اﻓﺘﺎدﻩ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺗﺒﻌﻴﺪ رﻓﺘﻪ اﻧﺪ ،از ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻴﺘﻮان ﭘﻨﺪاﺷﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ اﺳﺖ. ﻣﻦ ﺧﻮد درﺳﺎﻟﻬﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎﺋﯽ از ﮔﻔﺘﻪ هﺎی ﺑﻴﺶ از دوﻳﺴﺖ ﺗﻦ از اﻳﻨﺎن را درﮐﺘﺎﺑﯽ ﺑﻨﺎم "درﭘﻴﮑﺎر اهﺮﻳﻤﻦ " اراﺋﻪ ﮐﺮدم ،ودرهﻤﻴﻦ ﮐﺘﺎب ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﻮﻧﻪ هﺎی دﻳﮕﺮی ازاﻳﻦ ﺁﺛﺎر را ،ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁزاداﻧﺪﻳﺸﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺪر ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻗﺮون اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان :اﺑﻦ ﻣﻘﻔﻊ ،راوﻧﺪي ،ﺳﺮﺧﺴﯽ وﺑﺨﺼﻮص ﻳﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﺁزاداﻧﺪﻳﺸﺎن هﻤﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺟﻬﺎن ،زﮐﺮﻳﺎی رازی ،ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻴﺸﻮد اراﺋﻪ ﮐﺮدﻩ ام .ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ اﺧﺘﺼﺎﺻﺎ دراﻳﻨﺠﺎ ﺑﺮﺁن ﺗﺄﮐﻴﺪ ﮔﺬارم ،ﺳﻬﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ،ﻳﻌﻨﯽ از ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻣﺸﺮوﻃﻴﺖ ﺗﺎ ﺑﺎﻣﺮوز ،ﭘﺎﺳﺪاران دﻳﮕﺮی از اﻳﻦ ﻓﺮهﻨﮓ ﻣﺒﺎرز ،درهﻤﻴﻦ راﻩ ﻳﻌﻨﯽ درﭘﻴﮑﺎر ﺑﺎ ﻗﺸﺮﻳﺖ و واﭘﺴﮕﺮاﺋﯽ وﺳﻮد ﺟﻮﺋﯽ ﻣﺬهﺒﯽ ﺑﺮﻋﻬﺪﻩ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ،واﻳﻦ ﺗﻼش در دو دهﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺑﻌﺎدی ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ درﻧﻮع ﺧﻮد ﻗﺮن ﻓﺮوغ اروﭘﺎﺋﯽ را ﺑﻴﺎد ﻣﯽ ﺁورد .ﺷﻤﺎر ﺁﺛﺎر ارزﻧﺪﻩ ای ﮐﻪ دراﻳﻦ ﻣﺪت ﮐﻮﺗﺎﻩ درﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺮوﻧﻤﺮزی اﻳﺮاﻧﯽ دراﻳﻦ راﺳﺘﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﺳﺎﺑﻘﻪ دار ﻳﺎ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻧﻮﺧﺎﺳﺘﻪ ﻧﺴﻠﯽ ﺟﻮاﻧﺘﺮ اﻧﺘﺸﺎر ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ،و ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻤﻴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﻋﺎﻟﯽ ﺁﻧﻬﺎ ،اﻳﻦ اﺣﺴﺎس را ﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽ ﺁورد ﮐﻪ اﻧﻘﻼب واﭘﺴﮕﺮای ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ ﮐﺸﻮر ﻣﺎ در ﮐﻨﺎر هﻤﻪ دﺳﺘﺎوردهﺎی ﻣﻨﻔﯽ ﺧﻮد دﺳﺘﺎورد ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺜﺒﺘﯽ ﻧﻴﺰ ﺑﺼﻮرت ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻼش ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﭘﻮﻳﺎ هﻤﺮاﻩ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﭘﻴﺸﮕﺎﻣﺎن اﻳﻦ " ﻋﺼﺮﻓﺮوغ" اﻳﺮاﻧﯽ را ﺑﺎﻳﺪ دراﻳﺮان ﻧﻴﻤﻪ اول ﻗﺮن ﺣﺎﺿﺮ ﺟﺴﺖ ،ﮐﻪ از ﻣﻴﺎن ﺁﻧﺎن ﻣﻴﺘﻮان از ﻣﻴﺮزا ﺁﻗﺎ ﺧﺎن ﮐﺮﻣﺎﻧﯽ ،ﺁﺧﻮﻧﺰادﻩ ،ﺟﻤﺎل اﻟﻮاﻋﻈﻴﻦ ،اﻳﺮج ،ﻋﺎرف ،ﭘﻮر داود ،هﺪاﻳﺖ ،ﮐﺴﺮوي ،ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺴﻌﻮد ،ﻧﻮﺑﺨﺖ ، ﺑﻬﺎر ،دﺷﺘﻲ ،ﺳﺮﻣﺪ ،ﭘﺮوﻳﻦ اﻋﺘﺼﺎﻣﻲ ،ﻓﺮوغ ﻓﺮﺧﺰاد ﻳﺎد ﮐﺮد ،هﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ دردوران ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻴﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان
ﺻﻔﺤﻪ 8
ﺗﻮﻟﺪی دﻳﮕﺮ
ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺨﻦ
ﻧﻤﻮﻧﻪ از ﺳﺨﻨﻮراﻧﯽ ﭼﻮن ﻧﺎدر ﻧﺎدرﭘﻮر ،اﺧﻮان ﺛﺎﻟﺚ ،ﺳﺎﻳﻪ ،ﺿﻴﺎء ﻣﺪرس ،ﺣﻤﻴﺪ ﻣﺼﺪق ،ﻣﺤﻤﺪ ﻋﺎﺻﻤﻲ ،اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺧﻮﺋﯽ ،ﺷﻬﻨﺎز اﻋﻼﻣﯽ ،از ﭘﮋوهﺸﮕﺮاﻧﯽ ﭼﻮن ﺳﻌﻴﺪی ﺳﻴﺮﺟﺎﻧﯽ ،ﺟﻼل ﺁﺷﺘﻴﺎﻧﻲ ،ﺻﺎدق)ﻧﺎم ﻣﺴﺘﻌﺎر( ،روﺷﻨﮕﺮ ) ﻧﺎم ﻣﺴﺘﻌﺎر( ،ﻋﺒﺪاﻟﺮﺣﻤﻦ ) ﻧﺎم ﻣﺴﺘﻌﺎر( ،ﻋﻠﯽ ﻣﻴﺮ ﻓﻄﺮوس ،ازﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﭼﻮن ﺑﻬﺮام ﭼﻮﺑﻴﻨﻪ ،ﻣﻬﺸﻴﺪ اﻣﻴﺮﺷﺎهﯽ ، ﮐﻮرش ﺁرﻳﺎ ﻣﻨﺶ ،هﻮﺷﻨﮓ زﻧﻮزی ،از ﻃﻨﺰ ﭘﺮدازاﻧﯽ ﭼﻮن اﻳﺮج ﭘﺰﺷﮑﺰاد و هﺎدی ﺧﺮﺳﻨﺪی ،و از اﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪاﻧﯽ ﭼﻮن ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻠﮏ ،ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﺟﻤﺎﻟﯽ ،هﻮﺷﻨﮓ ﻣﻌﻴﻦ زادﻩ ﻧﺎم ﺑﺮد ﮐﻪ هﺮﮐﺪام از ﺁﻧﺎن هﻢ اﺳﺘﺎداﻧﻪ و هﻢ ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﻪ ﺑﻪ روﺷﻨﮕﺮی ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ و ﻣﮑﺘﺒﯽ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺳﺎز را ﭘﯽ اﻓﮑﻨﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﯽ ﮔﻤﺎن ﻧﻘﺶ ﺁن در اﻳﻔﺎی رﺳﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﭘﻴﺶ رﻧﻪ ﮔﺮوﺳﻪ ،ﻳﮑﯽ از ﺳﺮ ﺷﻨﺎس ﺗﺮﻳﻦ ﺷﺨﺼﻴﺖ هﺎی ﻓﺮهﻨﮕﯽ ﻗﺮن ﻣﺎ ﺑﺮ ﺁن ﺗﺄﮐﻴﺪ ﻧﻬﺎدﻩ ﺑﻮد ،ﻧﻘﺸﯽ ﺑﻨﻴﺎدی اﺳﺖ: " اﺳﺎﺳﯽ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺟﻬﺎن اﻣﺮوز ﻣﺎ درﺁﻣﻴﺨﺘﻦ ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺑﺮای دﺳﺖ ﻳﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻳﮏ واﻗﻌﻴﺖ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﻳﮏ ﺗﻔﺎهﻢ ﺟﻬﺎﻧﯽ اﺳﺖ ،و ﺳﺮ ﻣﺸﻘﯽ ﮐﻪ ﻓﺮهﻨﮓ اﻳﺮان درهﻤﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻮد اراﺋﻪ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﮕﺮ اﻳﻦ واﻗﻌﻴﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻔﺎهﻤﯽ ﺗﺤﻘﻖ ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ،زﻳﺮا اﻳﻦ ﻓﺮهﻨﮓ ﺑﺎ ﻧﺒﻮغ اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺧﻮﻳﺶ ﺧﻮد ﺑﺨﻮد ﻣﻈﻬﺮ ﺁﻣﻴﺰش ﻣﻮزوﻧﯽ از ﺷﺮق وﻏﺮب و ادﻗﺎم اﻳﻦ هﺮ دو درﻳﮏ واﺣﺪ ﺑﺰرگ ﺟﻬﺎﻧﯽ اﺳﺖ ".
ﺻﻔﺤﻪ 9