AΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ underwriting ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΥΆΓΓΕΛΟΣ ΣΠΎΡΟΥ
«Πάνω από 40 ασφαλιστικές εταιρείες ιδρύθηκαν μεταξύ 1941-44: Θέμα ανοιχτό για έρευνα!»
Τ
α δύσκολα χρόνια της Kατοχής, με τις γνωστές τραγικές συνθήκες της σκλαβιάς, του τρόμου και της εξαθλίωσης που φτάνει στα όρια της ανθρώπινης επιβίωσης, σημαίνουν μια δοκιμασία για το σύνολο της οικονομίας και του πληθυσμού της χώρας. Ειδικότερα, o καλπάζων πληθωρισμός, που οδηγεί στην εκμηδένιση της αξίας της δραχμής, η κυριαρχία του αντιπραγματισμού και της μαύρης αγοράς, η αποδιάρθρωση του διοικητικού μηχανισμού, η ληστρική εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας και από τους κατακτητές δημιουργούν ένα πρωτόγνωρο, επικίνδυνο και αστάθμητο περιβάλλον για τις
Αξιωματικοί της Βέρμαχτ ποζάρουν μπροστά από τον Παρθενώνα, το 1942.
επιχειρηματικές και τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Παρ’ όλα αυτά, και παρά τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλές από τις υπάρχουσες επιχειρήσεις του κλάδου (οι ασφάλειες ζωής, λ.χ., παρουσιάζουν μηδενικά αποτελέσματα λόγω των συνθηκών), τα χρόνια της Κατοχής δημιουργείται σημαντικός αριθμός νέων ασφαλιστικών εταιρειών. Το έτος 1942, λ.χ., ιδρύονται 24 νέες εταιρείες, ενώ συνολικά το διάστημα 1941-1944 υπολογίζεται ότι ιδρύθηκαν πάνω από 40. Για το παράδοξο, κατ’ αρχάς τουλάχιστον, αυτό φαινόμενο, έχει προταθεί στη σχετική βιβλιογραφία σειρά ερμηνειών, όπως, λ.χ., η σχετική ευκολία με την οποία παρέχονταν άδειες ίδρυσης σε ανώνυμες εταιρείες. Επίσης, ότι πολλοί επιχειρηματίες, διαβλέποντας το τέλος του πολέμου, προνοούσαν να έχουν έτοιμη μια ασφαλιστική εταιρεία εν όψει της ανασυγκρότησης που θα ακολουθούσε. Το ζήτημα παραμένει, προς το παρόν, ανοιχτό για την έρευνα. Ωστόσο, από μια σειρά πρόσφατες μελέτες, που αναλύουν την κίνηση της αγοράς και γενικότερα της οι-
κονομίας στα χρόνια της Κατοχής, μπορούμε να επισημάνουμε δύο βασικές κατευθύνσεις ερμηνείας. Πρώτον, η τετραετία 1941-1944 είναι μια εποχή στην οποία συναντάμε ταυτόχρονα πολλές αντιφατικές πραγματικότητες. Έτσι, ο λιμός, η εξαθλίωση και ο μηδενισμός της αξίας του χρήματος συνυπάρχουν με την έντονη δραστηριότητα της βιομηχανίας (κυρίως της μεταλλευτικής), την κερδοσκοπία, τη μαύρη αγορά. Με λίγα λόγια, μαζί με τη φτώχεια και την ανέχεια, υπάρχει και δημιουργείται σημαντικός πλούτος στην ελληνική οικονομία και ο πλούτος αυτός αποτελεί τη βάση και την προϋπόθεση για την ανάπτυξη και την τροφοδότηση μιας σειράς επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, στις οποίες πιθανόν εντάσσονται και ασφαλιστικές. Δεύτερον, οι αυξημένοι κίνδυνοι που δημιουργεί ο πόλεμος, όπως είδαμε και στην περίπτωση του Α’ Παγκοσμίου (και στα χρόνια 1941-1944 ας προσθέσουμε και τις εκτεταμένες ενέργειες δολιοφθοράς από τις αντιστασιακές ομάδες εναντίον κατοχικών στόχων), οδηγούν και σε αυξημένες ανάγκες ασφάλισης εμπορευμάτων, οχημάτων, εγκαταστάσεων κ.ο.κ. Πάντως, και ανεξάρτητα από τις παραπάνω υποθέσεις εργασίας, το ζήτημα παραμένει ανοιχτό για την έρευνα. ΠΗΓΗ: «ΕΑΕΕ - 1907-2007: Ένας Αιώνας στην υπηρεσία της Ιδιωτικής Ασφάλισης»
43 | ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ | ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ