PIËDESTAL

Ik roep heel Aalst op om massaal te stemmen voor Yente”, zei Bazart-frontman Mathieu Terryn in de tweede liveshow van ‘The Voice van Vlaanderen’. En zo geschiedde. De 19-jarige Yente De Saedeleer uit Erembodegem geraakte uiteindelijk tot in de top 5. De weg naar een showbizzcarrière ligt dan open, zou je denken. “Doorbreken? Laat mij maar in m’n bubbeltje.”

Poets wederom poets. In 2016 schreef de toen 12-jarige Yente haar oudere zus Yana in voor ‘The Voice’. Met succes, want ze geraakte uiteindelijk tot in de liveshows. Zes jaar later besloot Yana hetzelfde te doen voor haar jongere zus. Die schopte het óók tot in de liveshows, en zelfs de finale. “Bij de vooraudities dacht ik nochtans: We zien wel, maar die ‘blind auditions’ ga ik zeker niet doen. Daar heb ik veel te veel stress voor”, aldus Yente. “M’n vrienden hebben me dan toch kunnen overtuigen. Ik dacht oprecht dat er geen enkele coach voor mij zou draaien, want backstage zeiden er ziekveel mensen: ‘Vandaag zijn ze megastreng.’ Dat gaat hier niet lukken, voelde ik.”

Peace-teken

Uiteindelijk draaiden ze álle vier. “Ik had dus ook nog niet nagedacht welke coach ik zou kiezen. Op het podium twijfelde ik nog tussen Jan Paternoster en Mathieu Terryn.” Het werd die laatste. “Echt de liefste mens ooit. Hij is heel begaan en geeft je ruimte om helemaal jezelf te zijn. Da’s niet simpel in zo’n grote tv-productie. Twee dagen voor de eerste liveshow kreeg ik een heel rek met kledij. Glitterkleedjes, showkleren...

‘Jongens, dit gaat niet gebeuren’, heb ik toen gezegd. Ik wil me vooral comfortabel voelen in wat ik draag. Daarna kwamen er betere rekken. (lacht) Met de songkeuze verliep het op dezelfde manier. Uiteraard wordt er hier en daar bijgestuurd, maar uiteindelijk mag je nog veel zelf beslissen. Dat peace-teken van ‘The Voice’? Ik deed altijd een subtiel duimpje. (lacht)”

In de familie

Veel tijd om na te genieten van haar tv-avontuur had Yente niet, want na de finale moest ze de microfoon inruilen voor haar boeken. Ook daar één constante: muziek. “Ik studeer voor leerkracht muzikale opvoeding en kunstvakken in Gent. Het zit er al van kleins af in, waarschijnlijk door mijn zus. Maar onderschat ook mijn papa niet. Hij is echt enorm muzikaal, al beseft hij het zelf niet en doet hij er niks mee. Mijn mama is dan weer… vreselijk. Op muzikaal vlak, hé. Als fan is ze mijn grootste supporter. Zij ging overal reclame maken. Zelf heb ik amper iets gepost, en toch was de steun van Aalst enorm. Ineens kreeg ik veel berichtjes van mensen die ik totaal niet ken, soms wel hele epistels.”

Marie-Claire

“De aandacht die erbij komt kijken is enorm, en ik weet niet 100% zeker of ik dat de rest van mijn leven wil.” Het brengt ons bij de andere constante in Yentes leven: plankenkoorts. “Als artiest ben ik heel bescheiden, ook al wil ik dat soms niet zijn. Wanneer mensen me vroeger vroegen om op te treden, zegde ik het vaak af. Tijdens corona zette ik me daarover en zong ik een eerste keer voor een Aalsters publiek, op studentenradio Stoorzender. Nu word ik steeds vaker gevraagd voor optredens – enorm veel huwelijken! - en zeg ik ook meer ja. Maar momenteel schrijf ik vooral muziek voor mezelf. Laat mij maar in mijn bubbeltje.” Of ze het dan ook niet eens in het Nederlands probeert? “Mathieu heeft me die vraag ook gesteld. Voorlopig niet, da’s echt een heel andere taal om in te zingen. Dat neemt niet weg dat ik luidkeels ga meebrullen met Carnaval. Ik kijk er zó hard naar uit. (begint te zingen) Als Marie-Claire komt…”