Piëdestal Alice Kibale

“Voetbal moet leuk zijn voor iederéén” Alice Kibale

Wat als… de twaalfde man een vrouw is? Alice Kibale draagt het nummer met trots op haar shirt, want zij is sinds april het aanspreekpunt voor alle supportersfederaties van de Rode Duivels en de Red Flames. Daarmee is ze nu een onmisbare schakel in de marketing- en communicatiemachine achter onze nationale voetbaltrots. Onze 28-jarige stadsgenote haalde plots alle nieuwspagina’s… én onze Piëdestal!

In november reist Alice af naar het WK voetbal in Qatar. Maar eerst volgen nog de ‘Womens Euro’, het Europees Kampioenschap voor Vrouwen in juli en de Nations League-wedstrijden in juni. Van een vuurdoop gesproken. Alle begrip dus voor Alice, wanneer ze zich enkele minuten te laat aanmeldt op onze afspraak. “Sorry, een uitgelopen meeting, het is druk-druk”, glimlacht ze. Alice pendelt nu voortdurend tussen Aalst en het ‘Proximus Basecamp’, het opleidingscentrum van de Rode Duivels in Tubeke.

Wat houdt je job precies in? Alice: “Ik ben het aanspreekpunt voor de supportersclubs van onze nationale ploegen. Dat doe ik samen met mijn collega Guy Van Den Broeck. We weten precies waar een supporter nood aan heeft en we zoeken uit hoe we ze een optimale experience kunnen aanbieden. Naar het voetbal gaan moet een ervaring zijn, een belevenis. Dat gaat van het fris houden van de pintjes en het voorzien van een dj, tot het organiseren van signeersessies en nog zoveel randanimatie meer.”

Waar liggen er volgens jou nog mogelijkheden? Alice: “We moeten er nog meer een belevenis van maken, die ook voor vrouwen aantrekkelijk wordt. Voetbal is nog steeds een mannenwereld, met vooral veel testosteron in de tribunes, maar een wedstrijd van de Rode Duivels mag nog meer een familiaal gebeuren worden. Veel mensen weten niet dat het Koning Boudewijnstadion nu al een familietribune heeft. Ik bezoek nu veel voetbalstadions om te bekijken waar er mogelijkheden liggen om dingen te organiseren. Vooral voor de Red Flames, het nationale vrouwenteam, zie ik nog veel potentieel. Zij verdienen veel meer supporters.” Was je zelf altijd aangetrokken tot voetbal? Alice: “Eigenlijk niet. (lacht) Ik volgde de Rode Duivels wel op groot scherm, of op café, maar ik heb geen rechtstreekse link met voetbal. Ook mijn familie niet. Tijdens mijn studies Communicatie in Gent, werkte ik wel al twee jaar als hostess in de perszaal van AA Gent.” Je hebt Congolese roots. Hoe reageerde je familie op je nieuwe job? Alice: “Ze waren verrast. “Zie jij zó graag voetbal?”, vroegen ze. (lacht) Maar het is een grote eer om voor de Rode Duivels te mogen werken. Ik had het nooit verwacht. Ik zat in een selectie van 37 kandidaten, maar ik bereidde me grondig voor. Ik

“Mijn familie schrok: zie jij zó graag voetbal?”

wist wel al wat buitenspel was, maar ik zocht goed uit hoe de voetbalwereld organisatorisch in mekaar zit. Ik zie het als een voordeel dat ik geen echte voetbalfanaat ben. Ik kan het van een afstandje bekijken.” Reis je ook mee naar Qatar eind dit jaar? Alice: “Ja, ook in Qatar zal ik instaan voor de meegereisde supporters. Ik kijk er enorm naar uit. Tot nu toe maakte ik alles zoals iedereen mee op tv, maar nu mag ik dit zelf mee organiseren! Ik ben me bewust van de controverse rond Qatar als organiserend land, maar als federatie heeft België geen invloed op die keuze.”

Heb je al een favoriete Rode Duivel? Alice: “Niet echt. Ik supporter voor de ploeg in zijn geheel. Winnen, dat is het belangrijkste! De spelers ontmoette ik nog niet, bondscoach Martinez wel. Maar binnenkort zit ik op het vliegtuig met Lukaku, De Bruyne en Hazard, dat komt wel goed (lacht).”