interview
Ghislaine Vrancken
Interview met een begeesterde & begeesterende schooljuf Ik ben op 13.02.1937 geboren als de dochter van Jules Vrancken en Marieke Vos. Mijn vader was minder bekend in Herk maar mijn moeder des te meer; ze was naaister en gediplomeerde modiste (hoedenmaakster). Op een gegeven ogenblik is moeder gestopt met werken want er was geen belangstelling meer voor hoedjes. Het pasmodel en één van haar hoedjes heb ik nog bewaard. Ik kom uit een gezin van drie, met mijn broer Carlo en mijn zus Jeanne. Mijn vader heeft altijd gewerkt bij “De Pled” als verantwoordelijke hoogspanning; hij overleed veel te vroeg op 57-jarige leeftijd aan longkanker. Ik ben levenslang samen geweest met mijn moeder die heel dankbaar in het leven stond. Ook mijn grootmoeder Josephine Stevens woonde nog in bij mijn moeder tot haar overlijden op 91- jarige leeftijd. Ik groeide op in Herk op het adres Hoogdorp nr 6, een fijne buurt met veel kinderen (o.a. Lieve Hiemeleers – Maurice Feytons). Mijn leven werd erg beïnvloed door een medisch probleem waardoor ik moeilijk kon stappen. Lopen kon ik slechts na mijn tweede levensjaar en ook fietsen verliep heel moeizaam. Ik heb hierdoor wel leren opkomen voor mezelf. Mijn vader zei vaak : “hare wil is groter dan haar macht”. Doorzetten en niet klagen werd mijn levenshouding. Bepalend in mijn leven zijn ook de reizen geweest. De stimulans
daartoe werd aangezet door missionaris Richard Govaers die in Congo op missie was en waarvoor we kledij verzamelden. In 1971 ben ik samen met Mariette Swennen naar Congo gegaan, midden in de brousse naar de LUNDA stam, (zie foto onderaan) waar we héél gastvrij werden ontvangen, Een van de jongeren die ik toen ontmoette was Sulu Masep die nadien geneesheer is geworden (studies in Luik) en nu een ziekenhuis leidt in Kinshasa. Moeder heeft de kinderen steeds gestimuleerd om te studeren en stuurde ze ook op internaat alle drie, wat ongewoon was in die tijd. Ik was op mijn achttiende afgestudeerd als onderwijzeres, na internaat in Borgloon. Ik werd aangesteld in de meisjesschool in Sint-Lambrechts-Herk voor het zevende leerjaar. Dat was een zeer mooie periode in mijn leven. Ik kreeg de algemene vakken (zonder veel eindtermen of vast leerprogramma) en juffrouw Vanwelckenhuysen de technischen vakken (naaien, koken, e.d.) Lesgeven in het katholiek onderwijs anno 1955 was niet verzoenbaar met een huwelijk natuurlijk; je moest toen een document tekenen dat je stopte met lesgeven indien je trouwde want zwangerschap in het onderwijs was ongepast. (detail : Het contract zelf kreeg je niet mee en bleef veilig bewaard op de school) Tijdens mijn beroep heb ik - om me bij te scholen - ook vier jaar hogere - 12 -
