Duck Parade

De ‘koppige’ kunst van Mieke Pepels

Nee, koppig is Mieke Pepels zéker niet. Integendeel, ze is een bescheiden dame die gewoon graag hoofden – ‘koppen’ – maakt uit klei. Een ‘koppige’ kunstenares, dus. De kans is trouwens heel groot dat je haar creaties kent. Want als je van de Groene Boulevard de Manteliusstraat inwandelt, kan je op de hoek van de Gazometerstraat diep in de ogen kijken van geboetseerde hoofden op de vensterbank van haar benedenverdieping. Behalve met het kleien van koppen houdt Mieke zich ook regelmatig bezig met tekenen en schilderen. “Ik heb er in totaal al elf jaar academie opzitten, momenteel zit ik in mijn derde jaar schilderkunst”, vertelt de 66-jarige ex-etalagiste. “Voor mij is creatief bezig zijn na al die jaren nog altijd mijn lust en mijn leven. Ambities om met mijn werk geld te verdienen of beroemd te worden, heb ik absoluut niet. Voor mij gaat het enkel en alleen om het plezier van het creëren.” Het artistieke zat bij deze geboren Hesselos altijd al in het bloed. Omdat ze graag mooie dingen met haar handen maakte, ging ze op haar vijftiende in de leer bij een andere Hasseltse kunstenaar, schilder Martin Van Wordragen. “Niet om te leren schilderen”, lacht Mieke, “wel om de stiel van etalagist te leren, want Martin was ook etalagist. In de eerste jaren moest ik in zijn atelier allerlei objecten maken voor hemzelf of voor zijn collega-etalagisten. Later begon ik dan zelf volledige etalages te maken, eerst als werknemer bij Martin en nadien als zelfstandige etalagiste. Doordat we voor mijn man zijn werk echter naar Turnhout moesten verhuizen, ben ik daarmee gestopt. In Turnhout heb ik dan wel zeven jaar academie gevolgd en sindsdien heb ik