Stefano Cagol, EINE4, 2012

Jan Hoet

Hans Martens

Jan De Cock Angelique Campens

D-DAY B-DAY Stefano Cagol

11 settembre (09.11)

September 11 is also incidentally the day on which Stefano Cagol was born

Jan Hoet ENAME ACTUEEL http://youtu.be/Zr7nBiQidcA Jan Hoet introduced (in flemish) the Ename Actueel Exhibition Sediment curated by Hans Martens, hosting projects by Stijn Ank (BE), Ben Benaouisse (BE), Stefano Cagol (IT), Audrey Cottin (FR), Koen De Decker (BE), Lara Dhondt (BE), Masashi Echigo (JP), Ermias Kifleyesus (BE), Joris Van de Moortel (BE), Hannes Van Severen (BE), Sarah Westphal (DE), and opening with a performance by Stefano Cagol.

ENAME ACTUEEL: Sediment August 27 -- October 16, 2011 Pam Oudenaarde-Ename, Belgium Curated by Hans Martens Artists: Stijn Ank (BE), Ben Benaouisse (BE), Stefano Cagol (IT), Audrey Cottin (FR), Koen De Decker (BE), Lara Dhondt (BE), Masashi Echigo (JP), Ermias Kifleyesus (BE), Joris Van de Moortel (BE), Hannes Van Severen (BE), Sarah Westphal (DE) Jan HOET: … e questo è il soggetto di oggi e sono felice di accogliervi tutti qui per questa iniziativa, a cura di Hans Martens, persona che conosco da tempo, e che, di nuovo, con questa esposizione, si svela come un ‘produttore/fabbricante/ creatore’ di esposizioni. Non solo come curatore quindi, ma anche come creatore.

Questo significa, qualcuno che si occupa di sostanze, sostanze artistiche, ma soprattutto il legame fra arte e tutto che esiste intorno all’arte. Non possiamo dimenticare che il Rinascimento non sarebbe stato possible senza la conoscenza e comprehensione del neoplatonismo. Quindi lo chiamiamo ‘Neo’, in realtà oggi questa esposizione è una neo-esposizione. Neo, cioè, il tentative e la richiesta di in continuazione occuparsi della base: le cose, le radici da dove siamo cresciuti e di cosa si tratterà sempre durante tutti i secoli.

Arte tratta sempre di arte. Cioè, fra Rubens et Michelangelo esiste ovviamente una differenza nell’individualità con cui le cose erano abbordate, ma esiste

oppure un legame: Rubens è Michelangelo, Michelangelo è Rubens. Questo significa che il passato, - se è forte, se è sostanzialmente abbastanza forte sempre anticipa sul futuro. Michelangelo sapeva che dopo di lui verrebberro altri artisti e Rubens era riconoscente per quello che è avvenuto.

Quindi queste sono le cose. Cioè ogni concetto visionario, e il concetto di Ename è anche un concetto visionario, perchè cerca l’accesso alle radici, al passato. Il concetto cerca di sempre aggiungere nuovi accenti a quello che è stato dato dal passato. Cosi si crea una continuità. Ogni concetto visionario è basato su tre colonne: - la natura, la prima sostanza da dove veniamo tutti - la storia, che ha trattato con questa natura, che ha realizato nemesis di fronte a questa natura - l’architettura presente, e questo è anche oggi molto chiaro, molto semplice, con questa esposizione in sito, che ha sempre a che fare con l’architettura. Ogni punto sulla mappa di Ename è legato all’architettura. E l’architettura che ci ha portato questo passato.

Comunque, importante quanto come abbiamo in mano, è quello che ci aggiungiamo.

Quello non possiamo mai dimenticare.

Dunque c’è qualcosa di conservativo nelle cose, ma anche qualcosa che contiene dei pericoli, per vedere come oggi lo trattiamo, come occupersi di questo oggi. E questo è la fantasia, l’immaginazione, il corraggio e la gioia per la novità, per il “nuovo”. Tutto questo.

Ogni forma di crescita non è ancora un museo. La sua storia puo’ solo ottenere il diritto esistenziale, quando si apre verso oggi, quando permette dei nuovi metodi d’uso, utilizzi e quando rende possibile delle interpretazioni sorprendenti, eccezionali. La grande sfida esiste nel construire una continuità in questo. Di permettere delle fratture in modo consciente e, nello stesso tempo, da questo paradosso di decostruzione e costruzione nuove idee sono nate. …daar gaat het vandaag over en ik ben blij u allen te verwelkomen voor dit initiatief dat dit keer

gecurateerd is door Hans Martens die ik sinds lang ken en die zich met deze tentoonstelling ook weer eens ontpopt heeft als een tentoonstellingsmaker.

Niet alleen curator, maar ook tentoonstellingsmaker.

Dat wil zeggen, iemand die bezig is met substanties, de substanties van kunst, maar de link die gelegd wordt met kunst en alles wat daaronder ligt.

We moeten niet vergeten dat de renaissance niet mogelijk was geweest zonder kennis en inzicht in het neo-platonisme, dus we noemen dat het ‘Neo’, eigenlijk is dat een neo-tentoonstelling vandaag.

Neo, ttz de attempt en het verzoek altijd maar om met de basis bezig te zijn, de dingen, de wortels, van waaruit we gegroeid zijn en waarop dat de eeuwen door altijd maar zal gaan. Kunst gaat altijd over kunst.

Ttz tussen Rubens en Michelangelo is er natuurlijk een verschil in de individualiteit waarmee de dingen benaderd werden, maar er is een link: Rubens IS Michelangelo, Michelangelo IS Rubens, ttz het verleden dat sterk is, substantieel sterk genoeg is, dat anticipeert altijd op de toekomst. Michelangelo wist dat er nadien kunstenaars komen en Rubens was erkentelijk voor datgene wat er gekomen is.

Zie dat zijn de dingen. Ttz, elk visionair concept, en ook dat van Ename is een visionair concept, want het zoekt de toegang tot, de wortels, tot het verleden, idd, maar het zoekt altijd nieuwe accenten toe te brengen aan datgene wat het verleden heeft gebracht en op die manier krijgt men een continuiteit.

Elk visionair concept is gebaseerd altijd op drie zuilen : - de natuur, het eerste van waaruit dat we allemaal gekomen zijn, - de geschiedenis, die omgegaan is met die natuur, memesis gevoerd heeft t.o.v die natuur - en da’s vandaag ook natuurlijk, heel simpel, de aanwezige architectuur, vandaar ook de tentoonstelling in situm, en dat heeft altijd met architectuur te maken. Elk punt hier op de kaart van Ename heeft met

architectuur te maken. Het is de architectuur die ook dat verleden aan ons heeft gebracht.

Maar even belangrijk als het voor handene, dat wat voor handen is, is hetgeen er aan wordt toegevoegd.

Dat mogen we nooit vergeten. Dus er is iets behoudengezind aan de dingen, maar er is ook iets dat risico’s inhoudt, om te zien hoe we daar vandaag mee omgaan. En dat is de fantasie, de imaginatie, de moed en de vreugde voor het nieuwe. Dat is het allemaal.

Elke groeivorm is nog geen museum.

Zijn geschiedenis kan alleen dan behoudsrecht bekomen, wanneer het zich opent naar vandaag, nieuwe gebruikerswijzen toelaat en verbluffende interpretaties mogelijk maakt. De grote uitdaging bestaat alleen daarin continuiteit te construeren, tegelijkertijd breuken op een bewuste manier toe te laten en uit deze paradox van deconstructie en constructie worden nieuwe ideëen geboren.

Jan HOET: Pochi luoghi hanno questo che noi umani chiamiamo ‘aura’, pochissime luoghi. A causa del fatto che tutto è quasi riempito, ogni emozionalità quasi magica, che impressa lo spettatore e che lo colpisce, pochissimi luoghi. Si potrebbe dire che un tale luogo possede una personalità, e non possiamo negare che Ename, con la sua chiesa Laurentius, l’abbazia, i lavori archeologici che sono stati effettuati intorno, tutto questo ha a che fare con il possesso e con la personalità. Possesso perchè possiamo intervenire in modo che sia conservato.

E nello stesso tempo personalità perchè si puo’ andare avanti con questo.

Ha della storia, una biografia, che si manifesta a traverso il modo che l’artista o l’architetto lo tratta. E l’artista oggi, senza discussione, da una propria storia a questi luoghi.

E a traverso il modo che l’artista riesce, con la sua immaginazione e con le sue possibilità creative, dare un futuro a questo, come gli occhi e la mente non bastano per riconoscere la possibilità del futuro nella pietra allegata. Grazie a l’immaginazione che l’artista possede, le norme (nel nostro

caso la maggior parte del tempo delle norme civile) sono messe in dubbio. E è une fortuna che queste norme sono messe in dubbio, come rapporti acquistati e meccanismi dell’ordine civile, che vengono a volte disturbati da commenti, parodie, provocazioni in modo sovversivo e anarchico. Dobbiamo dare spazio a questo, perchè queste provocazioni, se possiamo dire cosi, possono solo crescere a parte di posizioni liberi di fronte a gli oggetti intorno a voi.

Grazie a queste provocazioni la città, il commune, il villaggio, diventa il terreno d’azione, lo spazio espositivo e proclama vari reazioni dalle persone.

Sorgono discussioni, uno dice si, l’altro dice non. E in questo modo cresce qualcosa, sorgono sfumature. E da queste sfumature crescono risultati.

L’arte provoca un momento di sorpresa, l’arte intervienne e gioca con simboli e segni.

Weinig plekken hebben datgene wat wij mensen ‘aura’ noemen, heel weinig plekken, doordat het feit dat alles gevuld is bijna, elke bijna magische emotionaliteit die op de kijker indruk maakt en hem in de ban slaat, heel weinig plekken.

Zo’n plek, zou men kunnen zeggen, bezit een persoonlijkheid, en we kunnen dat niet ontkennen van Ename, met zijn Laurentiuskerk, de abdij, de archeologische werken die daarrond gebeurd zijn, dat heeft allemaal te maken met bezit en met persoonlijkheid. Bezit omdat we er iets aan doen opdat dat bewaard blijft.

En tegelijkertijd persoonlijkheid omdat je daarmee verder kunt. Het heeft geschiedenis, een biografie, die zich manifesteert op de wijze dat de kunstenaar of de architect daarmee omgaat. En de kunstenaar vandaag, zonder discussie hebben die plekken een eigen geschiedenis.

En op de wijze waarop de kunstenaar er met zijn imaginatie en creatieve mogelijkheden er in slaagt om er een toekomst aan te geven, zoals ogen en verstand niet voldoende zijn om in gevoegde stenen het potentieel van het toekomstige te herkennen.

Dankzij dat wat de kunstenaar aan imaginatie bezit, worden conventies, in ons geval meestal burgerlijke

conventies, gemeend, in vraag gesteld -gelukkig dat we die kunnen in vraag stellen- als ook verworven verhoudingen en mechanismen, van de maatschappelijke orde, op een subversieve en anarchische wijze door commentaren, persiflages, provocaties, soms worden verstoord.

En daar moeten we plaats voor geven, omdat die provocaties, als men ze zo wil noemen, alleen maar kunnen groeien vanuit vrije posities t.o.v de dingen rondom u. Door deze provocaties, worden de stad, de gemeente, het dorp, het actieterrein en de tentoonstellingsruimte en roept uit tot verschillende reacties bij de mensen. Er ontstaan discussies, de ene zegt nee de andere zegt ja. En op die manier groeit er iets, groeien nuances. En uit die nuances groeien dan resultaten.

Kunst provoceert een moment van verrassing, interveneert en speelt met symbolen en tekens.

Jan HOET : Questo è l’introduzione di quello che dico e faccio, e lo faccio perchè ho visto un gran parte dell’esposizione nella chiesa Laurentius, qui sulla piazza, con Audrey Cottin, con le sue drappeggi … {parla su Cottin et Van Severen} Da’s de inleiding van datgene wat ik zeg en ik doe dat omdat ik de tentoonstelling heb gezien voor een groot stuk in de Laurentiuskerk, hier op het plein, met Audrey Cottin, met haar draperiën {waar ze terugkeert naar de Guldensporenslag want op de buitenkant zie je de Belgische vlag en op de binnenkant de tekens, de personen, van de harlekijnen van toen, en die dansen in de wind van vandaag. Dus het is vrolijk, het is geen smachtende blik op datgene wat het verleden heeft gebracht. Want de Guldensporenslag dat moet iets wreed geweest zijn, dat was dus ‘schild en vriend’ en de harlekijnentekens staan op de schilden en dan ziet ge daarachter de groei vanaf de guldensporenslag tot en met het Belgie van vandaag.

Dat zijn voor mij prachtige dingen, de juiste manier, de humor waarmee het gerealiseerd is . Zij heeft

een ander werk gemaakt dat veel intenser is, veel meer in de diepte gaat misschien. Dat is het werk dat in het oksaal van de kerk staat.

Ik heb gedacht aan draperiën en ik denk direct aan draperiën die daar liggen als gestolde sculpturen, met alle herinneringen voor datgene dat afwezig is. Dus de mens is weg, maar de sporen van de mens zijn daar nog. De kleding en we weten honge belangrijk de kleding is geweest, vanaf de Grieken al. Waar beelden gemaakt werden waarin je ziet dat de stoffelijkheid van draperiën die daar rond de naakte beelden zijn dat die door de natheid of wat ook, de vormen van het lichaam terugkrijgen en op die manier een nieuwe dimensie geven aan de mens. Kledij en huid.

En Hans Van Severen met een werk dat een beetje verder ginder staat, daar waar de abdij is, met een oude schuur of stal, waarvan hij alleen het dak in zijn toestand behouden heeft zoals het in een vergankelijk iets te zien is, en waar hij de muren perfect wit heeft, zodanig dat je een contrast krijgt tussen het nieuwe en het oude, het verleden en het heden. Op die manier vervreemdt hij ook het werk, maar krijgt dat een eigen bestaan en wordt het een autonoon kunstwerk.} Jan HOET: Molte cose in questa esposizione fanno riferimento a fatti e momenti della storia che sono importante anche oggi. Ad esempio l’undici settembre, non lo dimenticheremo mai. Ha causato tanti cambiamenti nei meccanismi, nel modo in cui sviluppiamo nuovi strategie e tattiche, nel modo in come affrontare questo. E Cagol ha messo sulle cartelloni qui, tutte riferimenti all’undici settembre, in primo luogo, suo proprio compleanno. Questo è anche importante. Perchè Cagol parte sempre da se stesso, in relazione con quello che la storia ci ha aggiunto come fatti.

E anche il compleanno della regina Paola, mia amica. E formidabile. Ma anche l’undici settembre stesso. Undici settembre non è solo New York, è talmente tanto in più, l’inizio dell’attacco, il tentative della distruzione delle idée di Mussolini, etcetera. Tutto questo ha portato a qualcosa. Undici settembre.

Sarà impressa nella nostra mente per sempre, sicuramente grazie a quello che vediamo nel lavoro di Cagol. Lui ci porta qui a Ename, nel mondo globale dell’undici settembre. {inizia la musica della kermessa sulla sfondo…} Ecco, potete ascoltare 2 cose alla volta.

Congratulazioni a tutti che hanno collaborato a questa esposizione. Spero che sarete sorpresi da questo che c’è da vedere. Prego. Grazie.

Heel veel dingen in deze tentoonstelling verwijzen allemaal naar feiten en momenten die in de geschiedenis vandaag ook belangrijk zijn. Bijvoorbeeld de 11de September, dat gaan we nooit vergeten. Dat heeft enorme veranderingen gebracht, in de mechanismen, in de wijze waarop we nieuwe strategiën en tactieken ontplooien, dat we nieuwe manieren om de vijand te trotseren, hoe dat we dat moeten aanpakken. En Cagol heeft hier op die plakkaten die daar hangen, allemaal verwijzingen naar 11 september, in de eerste plaats zijn eigen geboortedag. Dat is ook al belangrijk. Want Cagol vertrekt altijd vanuit zichzelf, in verbinding tot datgene wat de geschiedenis aan feiten heeft geleerd. En ook de geboortedag van koningin Paola, mijn vriendin. Dat is formidabel. Maar ook de 11de september zelf. 11 september is niet alleen NY, het is zoveel dingen meer, over het begin van de aanval, de poging tot het vernietigen van de idee van Mussolini, enzovoort.

Dat dat heeft allemaal tot iets geleid. 11 september. Dat zal in ons geheugen geprent blijven zeker door hetgeen dat we bij Cagol zien.

Hij brengt ons hier in Ename in de globale wereld van de 11 september.

En voila, ge kunt ook naar twee dingen luisteren.

Ik wens iedereen proficiat die aan dit project meegewerkt hebben. Ik hoop dat jullie verrast kunnen zijn over datgene wat er te zien is.

Alstublieft. Dank u.

Hans MARTENS: {fa uno scherzo canzone popolare che si sente

sulla sullo

sfondo…} Grazie Jan et Signore De Buttet.

Prima di tutto vorrei ringraziare la Provincia e il museo per poter essere il curatore qui, ma nel primo posto vorrei ringraziare Jan, che è sempre stato il mio mentor e grazie a lui, oggi, posso fare le cose che faccio. Saro breve perchè faremo una visita guidata con la gente che vuole. Ma iniziamo con una performance, a cui vi invito tutti, è nella chiesa, una performance di Audrey Cottin… {parla sulla performance} Hans MARTENS: Vlaanderen boven.

Dankewel Jan en Meneer De Buttet.

Ik wou toch eerst wel zeggen dat ik als tentoonstellingsmaker dat hier te kunnen doen, de provincie en het museum te bedanken, maar in de eerste plaats toch Jan, die altijd mijn mentor is geweest en dankzij hem kan ik de dingen nu doen die ik vandaag doe. Ik ga het kort houden we gaan een rondleiding doen voor de mensen die dat willen. Maar we gaan beginnen met een performance waar ik jullie allen toe uitnodig, het is in de kerk, dat is een performance van Audrey Cottin. {Die heeft al de laatste tijd over gans de wereld eigenlijk haar ‘clapping-group’ performances heeft uitgevoerd, van in Minsk, tot in Los Angeles, en Ename wordt toegevoegd aan deze indrukwekkende lijst. Ename clapping group we zoeken daar nog wat vrijwilligers voor, die zullen zich denk ik wel zelf aanbieden, we gaan dat in de kerk doen. Het plannetje mag je van in het museum meenemen en van in de kerk gaan we dan naar het museum. Waar ook verschillende werken staan. Neem daar je tijd voor.} Hans MARTENS: C’è anche un modesto catalogo per il prezzo di solo 5 euro, in vendità qui. Un po’ di publicità… In vendità qui all’ingresso. Per il resto, accanto alla Provincia, la squadra del museo…. Sopratutto ringrazio gli artisti, che hanno lavorato la scorsa settimana a volte in condizioni pessimi, spesso con la pioggia, sotto tende, nel vento. {poi continua in inglese quindi copio il testo in inglese qui…} And I really like to thank, a lot of artists not only from Belgium, but

also from Germany, from Italy, from France, I’d like to thank them for their generosity. This is always very important that artists are generous towards the curator. ‘Cause without the artist we don’t have an exhibition and they are doing a lot of things sometimes for no money or not enough money, Meneer De Buttet, a hint for in two years time. But they were all inspired by this environment, by this site and the history of this site. And this is also a gift I guess from the community towards the artists. And in return the artists are giving a gift back to the visitors. So thank you very much and a warm applause to all the artists.

Er is ook een kleine bescheiden catalogus die voor amper 5 euro hier aan te kopen is. Een beetje reclame ook. Hier aan de balie te verkrijgen. Voor de rest vooral naast de provincie, naast het team van het museum….

Vooral dank aan de kunstenaars die vooral ook de afgelopen week in soms penibele omstandigheden, veel ook in regen, hebben moeten werken, onder dekzeilen, in de wind. And I really like to thank, a lot of artists not only from Belgium, but also from Germany, from Italy, from France, I’d like to thank them for their generosity. This is always very important that artists are generous towards the curator. ‘Cause without the artist we don’t have an exhibition and they are doing a lot of things sometimes for no money or not enough money, Meneer De Buttet, a hint for in two years time. But they were all inspired by this environment, by this site and the history of this site. And this is also a gift I guess from the community towards the artists. And in return the artists are giving a gift back to the visitors. So thank you very much and a warm applause to all the artists.

Provinciaal Archeologish Museum (pam) Ename, Belgium

August 27, 2011 ...h 5 pm

Sugar cubes, aereosol cans, lighter

In Ename, Stefano Cagol presents a new step of his “11 settembre” ongoing project with an installation and an action that reflect on the idea of ‘stratification’ of time and effects, of unexpected and unpredictable effects. The selection of this project is based on a coincidence: the fact that the Provinciaal Archeologish Museum (pam) of Ename, Belgium has been opened on September 11, 1998!

So Cagol updated his list of events occurred on all September 11 throughout time and space with the date of the opening of the museum: he listed the dates on out-of-scale post-it stickers on the main window of the building.

And on a stone in the garden, he melted the word B-day. Using the short forms that means birthday in fast

communication, it refers to the fact that also his birthday occurs on September 11: he wrote it with sugar cubes and then burned it using a mass of aerosol cans. He put on fire their gas creating different flames and arriving to a ‘sedimentation,’ as Sediment was the title of the group show.

Sugar concerns the sweets of celebration and B-day sounds also like the b-side of a day, the unexpected side of a day, of an event. At the same time it seems to be also the identification of a day, like the historical D-day... like the ‘Mother of all Dates.’ * * The definition is quoted from Stefano Cagol’s interview on MONOPOL MAGAZINE titled “Der 11. September ist die Mutter aller Daten!,” September 10, 2009.

Stefano Cagol, B D-DAY multimedia action September 15, 2011 ... 9 pm ReMap 3 Grrr*(eece) & *Hmmm 15 – 21 settembre 2011 Curated by Stefan Bidner Galerie Utopia, 10 Giatrakou, Athens ReMap is an international contemporary art platform open and free to the public, which is held bi annually in the area of Kerameikos-Metaxourgeio in Athens, in tandem with the Athens Biennial.

It is organized by ReMapKM, a not-for-profit organization.

Stefano Cagol, B-DAY, multimedia action August 27, 2011 ... h 5 pm Ename Actueel: Sediment Curated by Hans Martens August 27 – October 16, 2011 Pam, Ename, Belgium

The project Grrr*(eece) & *Hmmm had been

Stefano Cagol 11 settembre 27 labels on window Pam, Ename, Belgium

realized with the support of Kunstraum Innsbruck, Wiener Art Foundation.

Invited artists: Jonathan Meese, Monica Bonvicini, Franz West, Chicks on Speed, Olaf Metzel, Andy Hope1930, FLATZ, Marko Lulic, Dan Perjovschi, Stefano Cagol, Thomas Hirschhorn, Daniele Buetti, Tjorg Douglas Beer, Andreas Holzknecht, Elke Krystufek, Gelitin, Panos Papadopoulos, DaDa Da Academy, Martin Gostner, Judith Rohrmoser, Christian Eisenberger, lilli Thiessen, Alex Ruthner, Sara Glaxia, Roland Maurmair, Ramesch Daha, Chris Rosa, Reneé Stieger, Albert Mayer, Raymond Pettibon, Hans Weigand, Nino Sakandelidze, artsyfartsyrecords, Thomas Feuerstein, Christoph Hinterhuber, Mario Neugebauer Ulrich Wulff, Erwin Wurm, Hank Schmidt in der Beek, 2champonvinyl

ReMap3, Galerie Utopia, Athens

Video documentation by Stefan Bidner

Panos Papadopoulos

Sugar cubes, aereosol cans, lighter and I-Phone with running words

September 15, 2011 ...h 9 pm

Nino Sakandelidze

11 settembre An excerpt from the list of events: ...

September 11, AD 9 – The Battle of the Teutoburg Forest ends.

September 11, 1847 – Stephen Foster’s well-known song, Oh! Susanna, is first performed at a saloon in Pittsburgh, Pennsylvania.

September 11, 1926 – An assassination attempt on Benito Mussolini fails.

September 11, 1937 – Birth of Queen Paola Ruffo di Calabria of Belgium September 11, 1942 – Birth of Lola Falana, American singer

The starting point is a date: September 11. A univocal, dramatic date: September 11 or Nine Eleven, as it is commonly referred to since the attack to the Twin Towers in 2001. September 11 is also incidentally the day on which the artist was born, thus tying a personal occurrence to this symbolic landmark of the new millennium.

The project takes the cue from this coincidence, as a starting point to initiate a reflection upon the concepts of ‘history,’ of collective and individual ‘identity,’ of ‘change,’ of ‘conviction,’ of ‘repetition,’ of ‘death’ and ‘birth,’ of ‘sharing,’ of ‘universality.’ Departing from the somehow sentimental ideas of sharing and of identification, the project took the shape – as first step – of a list of notable events which happened on September 11, through time and space. It will investigate the potentially ever-increasing historical consciou-

September 11, 1944 – World War II: RAF bombing raid on Darmstadt and the following firestorm kill 11,500.

September 11, 1965 – The 1st Cavalry Division of the United States Army arrives in Vietnam.

September 11, 1969 – Birth of Stefano Cagol, Italian contemporary artist.

September 11, 1973 – A CIA backed coup in Chile headed by General Augusto Pinochet topples the democratically elected President Salvador Allende.

September 11, 1973 – Death of Salvador Allende, President of Chile (b. 1908) September 11, 1973 – Death of Neem Karoli Baba, Indian guru September 11, 1979 – Birth of Nathan Gale, American murderer (dead the 2004) September 11, 2001 – The September 11, 2001 attacks take place in the United States September 11, 2007 – Russia tests the largest conventional weapon ever, the Father of all bombs. sness bound to September 11, by exhuming and putting into the public limelight events, whether they be well-known or forgotten, shared or non shared, collective or more singular. The list was on display on a standard LED board with red running characters simultaneously exhibited for a period of one month starting from September 11, 2009 in various museums and art centers in Europe. Considering the personal implication, the artist dstributed personally the displays in each location realizing a real travel from his birth region Trentino South Tyrol to Brussels where he is working at the moment, passing by Austria and Germany.

Stefano Cagol, 11 settembre, LED board September 11-October 11, 2009 Simultaneously at ZKM | Museum of Contemporary Art Karlsruhe, Kunstraum Innsbruck, MART - Museum of Modern and Contemporary Art of Trento and Rovereto, Stefano Cagol’s studio in Brussels www.11settembre.org Stefano Cagol was born in Trento, lives and works in Trentino South Tyrol and in Brussels.

Recipient of Terna Prize 02 for Contemporary Art, he was recently artist in residence at International Studio and Curatorial Program (ISCP) in New York and at BAR International by Pikene på Broen in Kirkenes, Norway.

He held solo shows and projects at 54th International Art Exhibition – la Biennale di Venezia, ZKM | Center for Art and Media Karlsruhe, Kustraum Innsbruck, Manifesta 7, Beursschouwburg kunstencentrum in Brussels, 1st Singapore Biennale, and Mart – Museum of Modern and Contemporary Art of Trento and Rovereto. www.stefanocagol.com

Cagol presents a new step of h1s "11 settembre• ongoing projeCt with an installatlOn reflect on the idea of ·stratification' of t1me and enects. of unexpected and unprediCt8bl8 of this project IS based on a coincidence: the fact that the ProvinCIBBI Ename. Belg1um has been opened on September 11, 19981 h1s list of events occurred on all September 11 throughoUt time and space wt\h the date museum : he listed the dates on out-of-scale post-4\ stiekefS on the main windOW of the

~

the word &daY· UalnQ the shOrt formS that means birthdaY in fall

communication, it refers to the fact that also his birthday occurs on September 11: he wrote it with sugar ~u­ bes and then burned it using a mass of aerosol cans. He put on fire their gas creating different flames an arriving to a 'sedimentation,' as Sediment was the title of the group show.

Sugar concerns the sweets of celebration and 8-day sounds also like the b-side of a day, the unexpected side of..a like day,the of an event.ofAtallthe same• time it seems to be also the identification of a day, like the histone D-day.

'Mother Dates.'

• The definition is quoted from Stefano Cagol's interview on MONOPOL MAGAZI NE titled "Der 11 . Se ber ist die Mutter aller Daten!," September 10, 2009.

September 11, 2007 Russia tests the largest conventional weapon ever "the Father of all bombs" (FOAB)

Stefano Cagof, 8-DAY, multimedia action AUgust 27, 2011 ... h 5 pm Ename Actuee/: Sediment curated by Hans Martens AUgust 27 - October 16, 2011 pam, Ename, Belgium

Stel.>no cagol. 8 D-DA Y mult,med•a a<:tiOfl September t5. 2011 9pm ReMJpJ Gm'(eeceJ & 'Hmmm 15-21 se!!embre 2011 Curated by Stefan Bldner Galene Utopm. fO G1a· 1rakou. Athens ReM•P 1S an 1n1ema· 110nal ron temporary art platform open and free to the publiC, WhiCh IS held b1 annually m the area of Kerame1kos-Metaxour· ge1o 1n Athens. 1n tandem w1th the Athens B1ennial It IS orgamzed by Re· MapKM. a not-for·pront orgamzat1on The proJeCt Grrr'(eece) & 'Hmmm had been realized w1th the support of Kunstraum /nnsbruck.

W1ener Art Foundal1on lnv1ted art1sts Jonathan Meese. Momca

BonVICIOI, Franz West. Chi· cks on Speed, Olaf Metzer.

Andy Hope1930, FLATZ, Marko Lulie. Dan Peryov· schi, Stefano Cagol, Thomas H~rschhom, Da· mele BueHl. TJorg Douglas Beer, Andreas Holzknecht Elke Krystufek. Gelltm ' Panos Papadopoulos , DaDa Da Academy, Martm Gostner, Judith Rohrmoser, ChnstJan Eisenberger hili Thiessen, Alex Ruthne; Sara Glaxia. Roland Maur·· ~alf, Ramesch Daha, Chns osa, Renee Stleger. Albert Mayer, Raymond Pettlbon ~ans Wergand, Nino Saka~­ ehdze, artsyfartsyrecords Thomas Feuerstein, Chri· , ~toph Hmterhuber, Mario eugebauer Ulnch Wulff EJWm Wurm, Hank Sch.;idt m derBeek ' 2champonvinyl

The starting point is a date September 11 A univocal, dramatic date: September 11 or Nrne Eleven, as it is commonly referred to since the attack to the Twin Towers in 2001 September 11 is also incidentally the day on which the artrst was born , thus tying a personal occurrence to this symbolic landmark of the new millennium The project takes the cue from this coincrdence . as a starting point to initiate a refiectron upon the concepts of 'history.' of collectrve and indi· vidual 'identity.' of 'change ,' of 'conviction ,' of 'repetition,' of 'death' and 'brrth ,' of 'sharing,' of 'universality ' Departing from the somehow sentr· mental ideas of sharing and of identrfication. the project took the shape - as first step - of a list of notable events which happened on September 11 , through time and space. It will investigate the ever-increasing historical conscrou· settembre, LED board 11 , 2009 1Museum of Contemporary Art Karlsruhe.

Modern and Contemporary Art of Trento and

Stefano Cagol, B D-DA Y multimedia act1on September 15, 2011 9pm ReMap3 Grrr"(eece) & "Hmmm 15 21 settembre 2011 Curated by Stefan B1dner Galene Utop1a, 10 Giatrakou, Athens

ecr Grrr"(eece) had been the support lnnsbruck, ~oundation.

-OSWALD OBERHUBER- LUCIE STAHL IRINA GAVRICH - LILLI THIESSEN - KATHARINA GROSSE MARTIN GRANDITS- ADRIAN BUSCHMANN JOAKIM ANDREASSON -WENDY & JIM CHRISTIAN ROSA- MICHAEL LUKAS GRAND PRIX DE MONACO- RADE PETRASEVIC STEFANO CAGOL- KONSTANTIN SCHMOELZER J1 MES - LEN I MICHL - BREE ZUCKER LUKAS GANSTERER