σ’ ένα χώρο σπαράζοντα χωρίς φωνή μες στις φωνές που συνωστίζονται μαζί μου Samuel Beckett, “Επιλεγμένα Ποιήματα”
469 570 273 191 160 532 273 469 273 160 180 469 570 273 191 180 570 570 191 160 180 469 570 273 180 570 191 160 180 469 570 273 273 273 191 160 532 469 273 160 180 469 570 273 191 180 570 191 160 180 6000 469 570 273 273 191 180 570 273 570 191 160 180 6000 469 469 570 273 191 160 469 532 273 160 469 273 160 180 469 570 273 191 180 570 191 160 180 6000 469 570 273 570 191 160 180 469 570 273 191 160 532 273 469 273 160 180 469 570 273 191 180 570 191 160 180 469 570 273 191 180 570 273 570 191 160 180 6000 469 570 273 191 160 532 273 469 273 160 180 469 570 273 191 180 570 191 160 180 469 570 273 191 180 570 273 570 191 160 180 469 570 273 191 532 469 273 160 469 570 273 191 180 570 191 160 180 469 570 273 191 180 570 273 570 191 160 160 180 469 570 273 191 160 532 273 469 469 273 160 160 180 469 570 273 191 180 6000 570 191 160 180 469 570 273 191 180 570 273 570 191 160 180 469 570 273 191 160 532 469 273 160 180 469 570 273 191 180 570 191 160 180 469 570 273 191 191 180 570 273 570 191 160 180 6000 469 469 570 273 191 160 469 532 273 160 469 273 160 180 469 570 273 191 180 570 191 160 180 469 570 273 180 570 191 160 180 469 570 273 191 160 532 273 469 273 160 180 180 469 570 273 191 180 570 191 160 180 469 570 273 191 180 570 273 570 191 160 180 180 469 570 273 191 469 273 160 180 469 570 273 191 180 570 191 191 160 180 180 180 469 570 273 191 180 180 570 273 570 191 160 180 570 273 191 469 273 160 180 469 570 273 191 180 6000 570 191 160 180 6000 469 570 273 191 180 570 273 570 191 160 180 6000 570 273 191 469 273 160 180 469 570 273 191 180 6000 570 191 160 180 6000 469 570 273 191 180 570 273 273 570 273 191 180 273 570 570 191 160 180 180 469 469 570 273 191 160 532 273 469 273 160 180 469 570 273 191 180 570 191 160 180 469 570 273 191 180 570 273 570 191 160 180 570 273 191 469 273 160 180 273 570 570 191 160 180 6000 570 273 191 469 273 160 180 469 570 273 191 180 6000 570 191 160 180 6000 469 570 273 191 180 570 273 570 191 180 570 273 570 191 160 180 6000 469 469 570 273 191 160 532 273 469 273 160 180 469 570 273 191 180 570 191 160 180 6000 469 570 273 191 180 570 191 160 180 6000 469 160 6000
Τα υποκείμενα που χάνουν και η
ανακαλύπτουμε τις καταπνιγμένες σωματικότητες και ενεργοποιείται μια συν-κίνηση
των αισθήσεων που φτάνει
στην προσωπική αναζήτηση του χαμένου.
Η ίδια η πράξη της αίσθησης, η αίσθηση όχι ως αίσθηση αλλά
η διαδικασία για να φτάσεις στην αίσθηση
Η ενεργοποίηση της μνήμης είναι η αφετηρία
για την αναζήτηση του χαμένου.
*ένα εν δυνάμει μοναχικό πλήθος
μοναξιά*
πληθυντική
το σκάμμα στον δρόμο γίνεται
ο κοινός χώρος
μοναχικής συν-ύπαρξης
θέση και θέαση
υπέργειος
βλέπει τον ορίζοντα., η αίσθηση του ανήκειν, οικειότητα, επίγειες καταστάσεις.
ημι-ενδόγειος βλέπει τα πόδια των υπέργειων, τις πλάτες των ημι-ενδόγειων, ενδιάμεσος τόπος-μετάβαση, μεταξύ.
ενδόγειος
βλέπει τις διαστρωματώσεις του εδάφους, απόσταση από το έδαφος αλλά μέσα σ’ αυτό.
μια
χειρονομία αφαίρεσης του εδάφους.
Άμα νιώθεις ότι έχεις χάσει κάτι, το ψάχνεις παντού.
την μοναξιά του πλήθους την βρίσκεις έξω, με καταστάσεις που δημιουργούν την οικειότητα
που είχες.
Είναι μια μοναξιά που την μοιράζεσαι, το σκαμμένο έδαφος είναι ένα ουδέτερο έδαφος, ένας ενδιάμεσος χαμένος χώρος.
να χαρτογραφήσουμε ένα καινούριο είδος μοναξιάς
του μονοδιάστατου, του α-ταξίδευτου, του απαρατήρητου, του κοινό-τοπου, του εδαφικού υποκειμένου.
μονοδιάστατος μονοδιάστατος οδιάστατος μονοδιάστατο ς μονοδιάστ μονοδιάστατο ς απαρατήρητοι απαρατήρ απαρατήρητοι απαρατήρητοι απαρατ απαρατήρητοι απαρατήρ ητοι εδαφικός εδαφικός εδαφικός εδαφικός εδαφικός εδαφικός εδαφικός εδαφικός α-ταξίδευτος α-ταξίδε α-ταξίδευτος α-ταξίδευτος α-ταξίδευτος α-ταξίδευτος α-ταξίδευτος μονοδιάστατος απαρατήρ ητοι εδαφικός α-ταξίδευτος κοινό-τοπος
Ένα σώμα διαμορφωμένο από αντικείμενα
που θέλει να ομοιάζει με άλλα σώματα, ένα πειθήνιο σώμα, αφθονία, ετεροστρέφεια και συμμόρφωση.
Αν το άτόμο δεν συμμορφωθεί ελλοχεύει ο κίνδυνος της μοναξιάς.
ο τόπος και το έδαφος, πράξεις ενσωμάτωσης, αφή και υφή.
εκείνοι που παρατηρούν και δεν παρατηρούνται. επανάληψη. υπάρχω σημαίνει είμαι αντιληπτός
ο τόπος του απραγματοποίητου, αυτός που δεν ταξιδεύει πια.
υλικά τοπία μέσω της μνήμης γίνονται οι τόποι σου. “...μέσα μας είναι που τα τοπία έχουν τοπίο γι’ αυτό όταν τα φαντάζομαι τα δημιουργώ.”
Fernando Pessoa, Το βιβλίο της ανησυχίας
κοινό-τοπος, κενό- τοπος, καινό-τοπος, κοινό-τυπος, κενό- τυπος, καινός κοινότυπος
“Εμείς κατοικούμε ποιητικά; Πιθανώς κατοικούμε πέρα για πέρα αντιποιητικά.”
Martin Heidegger, Ποιητικά κατοικεί ο άνθρωπος
ο χώρος είναι αυτό που θεωρούμε ως χώρο.
Βασιλεία Πουλιανίτη, Εύη Στέλιου
Αυτή η απλοϊκότητα έχει αναχθεί σε πολυπλοκότητα, αν όχι αορατότητα, για τον άνθρωπο των ημερών μας διότι απώλεσε την ποιότητα του βλέμματός του. Οι συνθήκες της ζωής του υποβάθμισαν την έννοια της παρατήρησης. Λιγόστευσαν τα αντανακλαστικά της εμπειρίας. Οι αισθήσεις έχουν ατονήσει, έχουν απονεκρωθεί, αγνοούμε τις λεπτομέρειες που μας περιβάλλουν. Οτιδήποτε δεν έχει ένα αντίκρυσμα χρηστικό υποβιβάστηκε από την κυρίαρχη ηθική σε ευτέλεια, σε ρομαντισμό, αποκαλείται ευθυνοφοβία. Έτσι ο στοχασμός μας έγινε σχεδόν αφύσικος, μηχανοποιημένος, τουριστικός. Θάλασσα, ηλιοβασίλεμα και φεγγαράδα. ∆εν πάει παραπέρα ο ρεμβασμός. Ας προσπαθήσουμε να τον ξεθαρρέψουμε, να τον τονώσουμε, να τον κάνουμε πιο αιχμηρό, οραματικό, φαρμακερό.
Ρομαντικό Πανεπιστήμιο Αθηνών σπουδάζοντας το υπεραληθινό
