REBOUND no15

HĂŠt basketball magazine voor iPad en Android tablets

15 | FEB 2014 BART SENGERS Ziet snel weer mogelijkheden

MIKE SCHILDER

Is niet bang fouten te maken

ROBERT KRABBENDAM Ziet kansen met Rotterdam

LAMARCUS ALDRIDGE

Voorspelt kansen voor Portland Trailblazers

NIELS VORENHOUT Is tevreden over ontwikkeling

EN THIJS VERMEULEN

DEN HELDER

DOET WEER MEE

Redactioneel

BELOFTE MAAKT SCHULD Het kan geen kwaad om mensen af en toe te herinneren aan dingen, die ze hebben gezegd. Nu de loting voor de kwalificatie en de voorlopige selectie van het mannenteam bekend zijn, lijkt het nuttig om eens naar de toekomst te kijken.

Stel dat het met de ploeg van Van Helfteren en Jones net zo goed gaat als bij het vorige toernooi. En stel dat er nu geen blunders worden begaan door het bondsbureau. Dan zou het best eens kunnen dat Nederland het EK van volgend jaar in Oekraïne haalt.

Maar ja, het nationale mannenteam en de NBB (lees het bestuur) hebben natuurlijk een haat-liefdeverhouding.

Men geeft het (subsidie) geld liever uit aan publicitair en commercieel totaal oninteressante takken als de vrouwen en de rolstoelers.

Het is daarom nuttig om NBB-voorzitter Francisca Ravestein te herinneren aan wat ze, in een interview met de NOS, zei op 3 november 2012, toen het mannenteam de nek werd omgedraaid.

‘Over twee jaar gaan we zeker investeren in het mannenteam en meer dan we tot op heden deden’ (…)

‘Over twee jaar – en dat hebben we ook in de meerjarenbegroting staan – stoppen we wél geld in de mannen.’

(het hele interview vindt u op: http://nos.nl/video/436544-basketbalbond-zet-mannen-on-hold.html).

Belofte maakt schuld en dus moet de nieuwe burgemeester van het Zuid-Hollandse Nootdorp-Pijnakker die straks inlossen, mocht het zo ver komen, dat de mannen richting Kiev gaan…

Ook voor ons maakt belofte natuurlijk schuld en als wij u beloven, dat we u een mooi basketballmagazine voorschotelen, dan doen we dat. Ook al hebben we, net als de NBB, geen geld…

Dat is er in Den Helder weer wel en de Kings komen er aan. Rebound toog naar het Marsdiep. We stuurden onze verslaggevers ook naar Bemmel, Wijchen, Weert en Rotterdam, terwijl onze NBA-expert zijn voelhorens uitstak richting Portland. De Trail Blazers doen het heel goed en gaan ver komen. Lees verder over de toekomst in de nieuwe rubriek The Next Generation, over het afscheid van David Stern bij de NBA, wat onze vaste columnisten bezighoudt en meer.

Veel leesplezier!

SWIPE

Swipe de pagina van links naar rechts

SLIDESHOWS

Starten automatisch op

MENU & NAVIGATIE

Klik met je vinger op het scherm om het menu ende tumbnails van de pagina’s te krijgen.

VIDEO’S

Klik op startknop om video te starten

REBOUND IS OOK LEESBAAR OP EEN PC 2

LEZEN

Met twee vingers kan je de artikelen van Rebound vergroten en verkleinen in je scherm.

N VERANDER VA SCHERM

in je tablet zowel Rebound is op e ap sc n land portret als in ee n. ze versie te le

INHOUDSOPGAVE 4 TIP OFF Een rubriek over van alles en nog wat

38 ROBERT KRABBENDAM Groeikansen in Rotterdam

10 ONZE FOTOKEUZE Opvallende beelden uit de basketballwereld

41 VAN HAGA Terug bij Rotterdam Basketbal

18 DEN HELKDER KINGS Topclub van weleer op de weg terug

42 NBA HIGHLIGHTS Afscheid Stern en de leukste nieuwtjes

24 PAUL MIJNEN Wil het basketball teruggeven aan Den Helder

46 LAMARCUS ALDRIDGE Voert Portland Trail Blazers terug naar de top

26 BART SENGERS Ziet snel weer mogelijkheden

51 COLUMN PETER VAN PAASSEN De NCAA en het geld

31 COLUMN DEJAN VIDICKI Ajax, Partizan en de niche markt

52 NBA VIDEO’S Beelden van oude bekenden

32 THE NEXT GENERATION Toppers van straks: Mike Schilder

54 NIELS VORENHOUT Tevreden over ontwikkeling in Weert

35 COLUMN CHARIS SIDERIS Bankspelers krijgen de schuld

58 THIJS VERMEULEN Parttime basketballer, fulltime professional

36 OPDAT WIJ NIET VERGETEN Het overzicht van januari 2014

COVERFOTO Peter van der Velde

3

Rubriek van alles en nog wat TipOff

SLAM DUNKS! PITTIGE EK-LOTING MANNENTEAM Het Nederlands mannenteam van de bondscoaches Toon van Helfteren en Sam Jones zal het van 10 tot en met 27 augustus opnemen tegen Bulgarije, Israël en Montenegro om kwalificatie voor het Europees kampioenschap van 2015 af te dwingen. Nederland moet als eerste eindigen in poule B of zich onder de zes beste nummers twee scharen om zich rechtstreeks te plaatsen voor het EK. Oranje opent op zondag 10 augustus met een uitwedstrijd in Bulgarije en zal zijn eerste thuisduel op woensdag 13 augustus spelen in Martiniplaza in Groningen.

Het volledige schema is: zondag 10 augustus: Bulgarije-Nederland, woensdag 13 augustus: Nederland-Israël, zondag 17 augustus: Montenegro-Nederland, woensdag 20 augustus: Nederland-Bulgarije, zondag 24 augustus: IsraëlNederland en woensdag 13 augustus: NederlandMontenegro.

Oranje stond in Barcelona bij de loting op plaats 25 van de plaatsingslijst. In totaal strijden komende zomer 26 ploegen om 13 beschikbare plaatsen voor het EK. Aan het Europees kampioenschap dat in 2015 in de Oekraïne wordt georganiseerd (met Kiev als finalestad) doen in totaal 24 landen mee. Organisator Oekraïne, titelverdediger Frankrijk en de nummers twee tot en met zes van het vorige EK (Spanje, Kroatië, Slowakije, Servië en Litouwen) zijn al zeker van deelname. FIBA Europe heeft voor het WK deze zomer in Spanje wild cards gegeven aan Griekenland, Turkije en Finland. Deze landen kregen daardoor ook automatisch toegang tot het EK. Vorig jaar zomer plaatste Estland zich via de eerste kwalificatieronde, u weet wel dat toernooi dat zonder administratieve blunders wellicht door Nederland gewonnen had kunnen worden..

De 26 landen die deze zomer de strijd aanbinden, werden in Barcelona verdeeld over zeven poules: vijf poules van vier teams en twee poules van drie.

De winnaars van die zeven poules plaatsen zich rechtstreeks voor het EK. Voor de zes beste nummers twee ligt er ook een EK-ticket klaar.

Daar komt dan wel het nodige rekenwerk aan te pas.

In de eindrangschikking van de vijf groepen van vier zullen eerst de resultaten tegen de nummers vier in de groepen worden geschrapt. Op die manier ontstaan er zeven eindrangschikkingen met drie teams in elke poule. Pas dan wordt berekend welke zes teams zich de

beste nummers twee mogen noemen.

Voor Oranje liggen er kansen bij de EK-kwalificatie.

Tegen de drie tegenstanders gecombineerd speelde Nederland in de historie 77 keer: 30 keer werd gewonnen, 37 keer verloren.

Tegen Bulgarije heeft Oranje een positieve balans met 15 keer winst en 14 keer verlies. In eigen huis slaat de balans helemaal in Nederlands voordeel door met 6 keer winst en 3 keer verlies. Uit werd in 5 wedstrijden echter nog nooit van de Bulgaren gewonnen. Op neutraal terrein staat Nederland op 9-6.

Montenegro mag worden aangemerkt als de sterkste ploeg in de poule. Nederland trof Montenegro in 2008 en 2009 twee keer tijdens een EK-kwalificatiecyclus.

Beide ontmoetingen werden door Oranje verloren. Toch was Nederland in 2008 in Almere met 63-70 dichtbij een stunt.

Ook Israël is sterk, maar Nederland heeft recentelijk meerdere keren aangetoond een antwoord te hebben op het spel van de Israëli. Het laatste oefenduel tussen beide landen leverde in 2011 een klinkende 80-70 zege op voor Oranje. De balans over alle ontmoetingen slaat met 15-21 door in Israëlisch voordeel.

De laatste keer dat de Nederlandse mannen deelnamen aan de eindronde van het EK was in 1989.

BRONNEN: FIBA EUROPE, NBB EN JACOB BERGSMA

ADVERTEREN ? KLIK HIER! 4

42 MAN VOOR ORANJE Bondscoach Toon van Helfteren en zijn assistent Sam Jones hebben 42 spelers opgenomen in de voorlopige selectie van het nationale mannenteam. De 42 gaan zich vanaf 30 juni voorbereiden op de kwalificatie voor het Europees Kampioenschap van 2015 in Oekraïne. Acht spelers in de voorselectie komen momenteel uit in buitenlandse competities.

De acht spelers die niet in de Dutch Basketball League spelen zijn: Kevin Bleeker (Canisius College, USA), Charlon Kloof (St. Bonaventure, USA), Olaf Schaftenaar (Oregon State University, USA), Thomas van der Mars (University of Portland, USA), Henk Norel (CAI Zaragoza, Spanje), Roeland Schaftenaar (Breogan, Spanje), Kevin van Wijk (Oviedo, Spanje) en Robin

Smeulders (EWE Baskets Oldenburg, Duitsland). Den Helder Kings, GasTerra Flames Groningen en Matrixx Magixx Wijchen leveren de meeste spelers voor de voorselectie.

Alle drie DBL-ploegen hebben vijf spelers op het roster staan. Uit Den Helder komen: Philip Bach, Rogier Jansen, Max van Schaik, Ties Theeuwkens en Jeroen van der List. Uit Groningen: Ross Bekkering, Thomas Koenis, Craig Osaikhwuwuomwan, Arvin Slagter en Jessey Voorn. En uit Wijchen: Stefan Mladenovic, Nick Oudendag, Sjors Poels, Dimeo van der Horst en Matthew van Tongeren.

De lijst wordt gecompleteerd met: Aron Royé, Lucas Steijn en Berend Weijs (alle drie van BC Apollo Amsterdam), Marcel Aarts, Kees Akerboom, Ralf de Pagter en Stefan

Wessels (alle vier van SPM Shoeters Den Bosch), Dexter Hope (Aris Leeuwarden), Sean Cunningham, Worthy de Jong, Joshua Duinker en Mohamed Kherrazi (alle vier van Zorg en Zekerheid Leiden), Ivan Filipan, Robert Krabbendam en Don Rigters (alle drie van Challenge Sports Rotterdam), Sjors Besseling en Kenneth van Kempen (beiden van Maxxcom BS Weert) en Leon Williams en Nikki Hulzebos (beiden van Landstede Basketball Zwolle).

Alle twaalf spelers die de Nederlandse eer hoog hielden tijdens de vorige EKkwalificatiecyclus zijn door de bondscoaches opnieuw in de selectie opgenomen. Ook Henk Norel, Jessey Voorn en Arvin Slagter zijn terug in de voorselectie, nadat zij in de zomer van 2013 tijdens de EK-kwalificatieduels ontbraken vanwege blessures.

DE VOLLEDIGE LOTING ZIET ER ALS VOLGT UIT. Poule A: 1. IJsland, 2. Groot-Brittannië, 3. Bosnië & Herzegovina Poule B: 1. Bulgarije, 2. Israël, 3. Montenegro, 4. Nederland Poule C: 1. Oostenrijk, 2. Polen, 3. Duitsland, 4. Luxemburg Poule D: 1. Wit-Rusland, 2. Macedonië, 3. België, 4. Denemarken Poule E: 1. Portugal, 2. Georgië, 3. Tsjechië, 4. Hongarije Poule F: 1. Slowakije, 2. Zweden, 3. Letland, 4. Roemenië Poule G: 1. Zwitserland, 2. Rusland, 3. Italië

5

Rubriek van alles en nog wat TipOff

Facebook en Twitter zijn een onuitputtelijke bron voor leuke beelden van onverwachte momenten.

En wordt wat af ‘gedeeld’ en ‘geliked’ via telefoon en allerlei computer-devices.

Jacob Bergsma laat zijn ogen langs talloze pagina’s glijden en pikt de leukste basketballgerelateerde plaatjes eruit.

Harry Kuiper en de kinderen van RTC Noord beleven een hoop plezier aan basketball

Veel basketballers komen goed terecht, maar bij Arthur van Hagen, oud spelverdeler van DAS in Delft, kun je daar zo je twijfels bij hebben.

BC Apollo heeft het financieel niet eenvoudig.

De Amsterdammers gaan het kennelijk nu proberen door postzegels te verzamelen…

De Jazz hielden een sleepover party.

Hoewel, slapen…? De winnaars werden om 7 uur ’s ochtends gewekt voor een partijtje basketball

Marlou de Kleijn speelt in Spanje, maar ze kan de hele wereld aan – zelfs de Eifeltoren!

In 1994 sprong Terence Stansbury (ex-Den Bosch en ex-Weert) voor het Franse Levallois ook al erg, erg hoog.

Wierd Goedee bezocht met Rob van de Heijden de University of Indiana

PARTICIPEREN ? KLIK HIER! 6

Van Cangeroes naar Dubai Cangeroes-speelster Marichèlle KeijzerRuitenbeek vertrekt op 1 maart voor drie jaar naar Dubai. De forward heeft haar baan inmiddels opgezegd. Haar echtgenoot en exbasketballer Bob Keijzer (ook Cangeroes) kreeg een baan aangeboden en het vorig jaar getrouwde duo besloot de uitdaging aan te gaan. “We hebben er echt enorm veel zin in. Een nieuwe omgeving, straks weer een nieuwe baan, heel veel nieuwe dingen om weer te ontdekken. Echt een mooi avontuur.”

Vorig seizoen miste de forward ook een deel van het seizoen. “Het was een combinatie van verschillende omstandigheden, zoals mijn huwelijksreis en blessures.” Nu loopt de 28-jarige basketbalster het

meespelen.”

seizoenslot mis. “Ik vind het echt super jammer. Gelukkig is er ook aanvulling gekomen bij het team en sluit MU20 ook erg goed aan. We gaan nog steeds voor een mooie afsluiting van het seizoen in de Final Four. Alleen kan ik dan zelf helaas niet meer die laatste wedstrijden

In Dubai wil Keijzer ook basketballen. “Voor zo ver ik online kon vinden, spelen ze daar niet echt competities zoals wij hier hebben. Maar hebben ze wel vrouwenteams die trainen en volgens mij ook toernooien spelen. Ik wil graag blijven basketballen omdat ik het natuurlijk leuk vind, maar ook omdat het een makkelijke manier is om snel nieuwe mensen te leren kennen.”

Luc Reuvers

BASKETBALL EN VAKANTIE Het wereldkampioenschap deze zomer in Spanje biedt een mooie gelegenheid om de liefde voor jouw sport te combineren met een vakantie in een land, waar het zeker in die periode aangenaam toeven is. Het WK begint op 30 augustus en eindigt op 14 september.

Bijkomend voordeel is dat de interessantste poule ook nog eens gespeeld wordt in één van de mooiste steden van het land. Gastheer Spanje, Europees kampioen Frankrijk, Brazilië en Servië spelen namelijk in Granada, de stad van het wereldberoemde Alhambra aan de voet van de Sierra Nevada en op een steenworp afstand van prachtige stranden. Absoluut de moeite waard.

De wedstrijden tegen Egypte en Iran kunt u gerust vergeten om in die tijd iets van de stad te zien.

De andere poules zijn een stuk minder interessant.

Titelverdediger de Verenigde Staten zal niet heel veel te vrezen hebben in Bilbao, waar Turkije en de Dominicaanse Republiek de voornaamste tegenstanders zijn. Finland, Nieuw-Zeeland en Oekraïne zullen strijden om de vierde plek. Wie de sterren uit de NBA wil zien, kan beter wachten tot de tweede ronde of verder.

Argentinië is de te kloppen ploeg in Sevilla, waar ook Kroatië, Puerto Rico en Griekenland de tweede ronde zouden moeten halen. Senegal en de Filipijnen zijn er vooral vanwege de geografische spreiding en dus voor de sier.

De vierde en laatste groep speelt in Las Palmas op de Canarische Eilanden. Een prettig vakantieoord, maar niet in de (na)zomer, want dan is het er bloedheet. Litouwen, de ploeg met de mooiste fanclub ter wereld, en Slovenië steken hier boven de rest uit. De overige vier (Angola, Zuid-Korea, Mexico en Australië) zullen moeten knokken om de tweede ronde te halen.

De beste vier uit Granada en die uit Sevilla gaan verder in Madrid. De acht ploegen uit de andere groepen, dus ook de NBA’ers, gaan naar Barcelona. De gestuurde loting was natuurlijk zó, dat Spanje en de USA elkaar niet eerder dan in de finale (in Madrid) kunnen tegenkomen.

7

Rubriek van alles en nog wat TipOff

SPIJKER OP Z’N KOP Zo af en toe kom je er eentje tegen in de mêlee van onzinnige en ‘wat-moet-ik-hiermee’-berichten op Twitter en Facebook: een stukje tekst dat echt hout snijdt. Zoals bijvoorbeeld het berichtje van Eric Boorsma, het basketballdier uit het noorden met een mooie en nuttige site. Het was ongetwijfeld iets dat zó maar opkwam in zijn hoofd en dat hij graag en terecht wilde delen.

“Ik vroeg me af wat het FEB-bestuur na al die jaren heeft bereikt. Betere competitie? Nee. Meer basketball op tv?

Nee. Naamsponsor competitie? Nee. Eenheid bij clubs over uitzenden live-wedstrijden? Nee. Commercieel plan?

Geen idee/Nee. Beleidsplan voor de toekomst op alle onderdelen? Geen idee/Nee. Communicatie naar de achterban (fans)? Nee. En ga zo maar door.

BEKERDRAMA

Omdat regeren vooruitkijken is, circuleert er in bepaalde kringen al een DBL-competitieprogramma voor het seizoen 2014-2015. Vooral ten gunste van de clubs in Groningen en Den Bosch, die altijd wat problemen hebben met het vastleggen van de hal.

Vergeefs hebben we gezocht naar vaste data voor de wedstrijden vanaf de vierde ronde, wanneer de eredivisieteams instromen. Zoals gebruikelijk moeten ronden gespeeld worden voor een bepaalde datum.

We zijn dus nog niet af van wedstrijden op plotselinge dinsdagavonden en zalen met nauwelijks bezette tribunes.

Wil je de nationale beker, door velen gezien als een echte prijs, serieus gaan nemen, dan zal je bijvoorbeeld de kwartfinales keihard moeten vaststellen in week… en week… en dan spelen op liefst een vaste dag, maar in elk geval op dinsdag, woensdag of donderdag. Anders gezegd: een (halve) ronde gelijktijdig afwerken, zoals ook in het voetbal gebeurt.

Het huidige bekertoernooi is weer een voorbeeld van hoe het niet moet. De kwartfinales hadden, volgens de afspraken, gespeeld moet worden vóór 1 februari, maar op die dag stond alleen de naam van SPM Shoeters ingevuld. Een paar dagen later kwam Aris daarbij. De return van GasTerra Flames-Den Helder Kings werd pas op 13 februari gespeeld en het plannen van de return van Matrixx Magixx tegen Zorg en Zekerheid Leiden is helemaal een drama.

Dat komt niet in de laatste plaats, omdat Maxxcom Weert en ZZ Leiden zich veel te laat bogen over hun wedstrijd in de vierde ronde, terwijl die al in augustus 2013 bij de loting vast stond… De wedstrijden daarna 8

Conclusie: wat is het nut van zo’n bestuur. Geen meerwaarde. Clubs moete zich afvragen of de huidige opzet juist is.”

Eric slaat de spijker precies op z’n kop. En zijn lijstje had nog veel langer kunnen zijn. Gezamenlijke sponsors, zoals vijftien jaar geleden groots werd aangekondigd?

Nee. Eenheid in statistieken qua programma en interpretatie? Nee. Livestats door alle clubs? Nee. Een All Star Gala, waarvoor je bereid bent vanuit Groningen, Weert of Leiden naar Den Helder te rijden?

Nee. Een leuke feestavond, waarop de besten van het seizoen – via nominaties – bekend worden gemaakt?

Nee. Een bekertoernooi dat duidelijk is en serieus wordt genomen? Nee. Een duidelijke, gestroomlijnde competitie met vijf wedstrijden in elk weekeinde? Nee. Samen op weg naar een betere toekomst? Hoe kom je er bij? Nog meer voorbeelden in deze beperkte ruimte?

Ach, laat maar.

kwamen in de knel. In Wijchen werd gespeeld op 6 februari en de return een week later.

Uiteindelijk werd besloten om de wedstrijd dan toch maar op 19 februari te spelen. Het competitieduel in Wijchen gaat naar een nieuwe datum. Daarvoor was echter een e-mail-correspondentie nodig ter lengte van een nieuwe keukenrol. Eerste optie was 5 maart, maar daar ging Aris Leeuwarden (tegenstander van de winnaar) niet mee akkoord. Te laat ten opzichte van de finale. 19 of 20 februari kon aanvankelijk niet, omdat Matrixx de businessclub van NEC had uitgenodigd.

22 februari was een optie, maar dat kwam ook niet goed uit. En zo ging het maar door. Hoezo is het bekertoernooi een serieuze aangelegenheid?

SPECIALE BAL VOOR HET WK In navolging van de grote voetbaltoernooien heeft nu ook het WK basketball zijn eigen bal. Het toernooi heet overigens vanaf nu – ook al in navolging van het voetbal – FIBA Basketball World Cup. Het is voor de eerste keer dat er door de vaste leverancier Molton een speciale bal is ontwikkeld voor een basketballtoernooi. In het verleden stond wel het toernooi logo op de bal, maar voor deze World Cup heeft de standaard GL7-bal een speciaal design in twee kleuren door Giugiaro.

9

FotoSpecial

Fotospecial special Foto

Onze supporter van de maand.

Hier bij Den Helder Kings Foto Peter van der Velde

10

Foto special

Ik wil die handtekening........

Kan niet wachten.

Foto Christian Aarts

11

FotoSpecial

Foto special

Robert Krabbendam zweeft boven Marcel Aarts Foto Christian Aarts

12

Foto special

Blok op Joost Padberg door Mike Schachtner Foto Christian Aarts

13

FotoSpecial

Foto Fotospecial special

Dan Coleman zwaar geblokt.

Foto Peter van der Velde

14

Foto special

Dunk Justin Stommes foto Arjan de Graaf

15

FotoSpecial

Foto special

Arvin Slagter Foto Peter van der Velde

16

Foto special

Dunk Nathan Healy Foto Peter van der Velde

17

Den Helder Kings

Rogier Jansen

18

DEN HELDER DOET WEER MEE

Coach Jean-Marc Jaumin: ‘Keihard werken is de basis voor ons succes’ 19

Den Helder Kings

Jean-Marc Jaumin Tekst: Charis Sideris Foto’s : Eric van der Eijk

20

Het ultieme bewijs, voor zover nodig, dat het

mannenbasketball in Den Helder weer springlevend is, wordt geleverd door de recente aanwezigheid van de illustere Ton Boot bij enkele thuiswedstrijden van Den Helder Kings. De bij leven al legendarische coach die ooit grote triomfen vierde in de Marinestad, heeft altijd een hechte band onderhouden met zijn Belgische spelverdeler Jean-Marc Jaumin, waarmee hij destijds zijn successenreeks bij Oostende voorzette. En aangezien de inmiddels tot coach getransformeerde Jaumin nu de scepter zwaait bij de Heldernaren, wilde Boot wel eens met eigen ogen zien hoe zijn voormalige pupil het er vanaf brengt als coach. En dat is niet mis: op het moment van schrijven had Kings veertien competitiewedstrijden op rij gewonnen, waarmee het zich tot de revelatie van de eerste competitiehelft ontpopte.

Jeroen van der List

Wie had voorspeld dat de mannen van Jaumin halverwege de competitie in verliespunten gelijk zouden staan met nummer twee SPM Shoeters, zou voor gek versleten zijn. De Nederlandse kern van de ploeg bestaat immers uit spelers die voorheen elders marginale rollen vervulden. En geld voor super Amerikanen was er (nog) niet. Maar Rogier Jansen bewijst dat hij meer kan dan geforceerde schoten missen en verongelijkt kijken.

De combiguard – Jansen is een kruising tussen spelverdeler en shooting guard – is bezig aan zijn beste seizoen. Hij zoekt nog steeds voortdurend naar zijn eigen kansen, maar doet dat inmiddels, dankzij de coaching van Jaumin, binnen het teamconcept. “Rogier is Rogier”, aldus Jaumin. “Hij speelt vaak op zijn intuïtie, en dat pakt vaak goed uit. Ik praat veel met hem om mijn bedoelingen uit te leggen. Het lijkt erop dat deze omgeving hem goed doet. Hij toont respect voor coach en medespelers, en maakt een goede ontwikkeling door.”

Dat geldt ook voor center Jeroen van der List en guard/forward Ties Theeuwkens. “Beiden zijn talentvol”, verklaart Jaumin, “maar hebben bij hun vorige ploegen vooral in dienst van anderen gespeeld. Ties was niet gewend om aanvallende initiatieven te nemen. Hij moest voornamelijk uit de weg lopen, breed staan, en wachten op zijn schotkansen. En Jeroen moest vooral 21

Den Helder Kings

Emanuel Ubilla

verdedigen en rebounden. Aan zijn eigen aanvallende acties kwam hij nauwelijks toe, terwijl hij veel meer kan. Ik eis nu meer van beiden, wil dat ze hun eigen kansen leren creëren. En zij blijken daartoe in staat.” Met ook nog eens bankspelers Quincy Treffers en Philip Bach in de gelederen, die respectievelijk inside en in de perimeter nuttige invalrollen vervullen, is de Nederlandse inbreng bij Kings op zijn minst bevredigend te noemen.

Maar de Amerikanen hebben uiteraard ook hun stempel op de ploeg gedrukt. Spelverdeler Emanuel Ubilla is de onomstreden leider van de Heldernaren. De 1.88 meter kleine, 27-jarige Ubilla is een echte clutchspeler die juist op de beslissende momenten zijn beste spel laat zien. Hij paart een superieure techniek en spelinzicht aan explosieve snelheid en wendbaarheid.

Het duurde even voordat zijn leiderschap ook door Jansen was aanvaard. “Die twee vertoonden in het begin typisch haantjesgedrag, ook tegenover elkaar”, grinnikt Jaumin. “Maar dat hebben we goed op kunnen lossen, en nu vind ik het de beste guard tandem van de eredivisie. Ubilla is ontzettend constant.

We kunnen altijd onder alle omstandigheden op hem rekenen.

Hij is in feite de metronoom van de ploeg.”

Toch startte Den Helder het seizoen niet al te voortvarend. Met

22

name inside was het zowel aanvallend als verdedigend en reboundend kwetsbaar. De ommekeer kwam eigenlijk na de vervanging van de falende Reggie Kelly door Justin Knox. “Eigenlijk wist ik het al na de eerste training”, blikt Jaumin terug. “Reggie was te klein en had te weinig body.

Toch was de informatie die we over hem hadden gekregen via bevriende Amerikaanse coaches en spelers behoorlijk positief. Maar daar bleek weinig van te kloppen. Doordat we weinig geld hadden, besloten we hem toch een kans te geven. Maar dat pakte verkeerd uit. We hadden in de verdediging iemand nodig die kon rebounden, en zich in de één tegen één duels staande kon houden, zodat we niet te veel terug hoefden te vallen om te helpen. En aanvallend hadden we behoefte aan een doeltreffende finisher. Maar Kelly had die eigenschappen niet, waardoor we op die spelonderdelen steeds iets tekort kwamen.”

Justin Knox

Door de komst van Justin Knox veranderde dit alles. De 25-jarige, 2.06 meter lange Knox brengt niet alleen lengte en massa in, maar bezit ook de nodige spelintelligentie en is uiterst aimabel. Hij bleek het ontbrekende stukje van de legpuzzel, Den Helder werd immers inside niet meer gedomineerd. Na slechts vier van de eerste tien wedstrijden te hebben gewonnen met Kelly, waaronder moeizaam van staartclubs Maxxcom BSW en BC Apollo, begon de onstuitbare zegetocht die veertien overwinningen op rij opleverde.

V

O E ID

Jaumin heeft zijn aanvankelijke doelen dan ook behoorlijk bijgesteld. “Ik ga niet beweren dat we een titelkandidaat zijn”, probeert hij de huidige euforie in Den Helder enigszins te temperen. “Maar ons doel is om minimaal de halve finale van de play-offs te halen. Alles wat daarna komt is meegenomen en vormt een mooie beloning voor onze fantastische supporters en onze geldschieters. Onze hal zit wekelijks bomvol en er rijden tegenwoordig ook supportersbussen mee naar alle uitwedstrijden. Deze basketballgekke stad verdient dat. Maar we blijven nederig: keihard werken is en blijft de basis voor ons succes.”

In Den Helder bouwt men aan een topploeg. Geen onbekend fenomeen daar: in de vroege jaren ’90 deed Den Helder zelfs internationaal aardig mee. Zo was er in 1992 een Europacup wedstrijd tegen CSKA Moskou, een ploeg die tegenwoordig tot de absolute top in Europa behoort. http://www.youtube.com/ watch?v=0BLAht7_iOk

23

Paul Mijnen

Mecenas Paul Mijnen:

‘IK WIL HET BASKETBALL TERUGGEVEN AAN DEN HELDER’

Tekst: Charis Sideris Foto’s: Peter van der Velde

In de persoon van Paul Mijnen heeft de Nederlandse basketballwereld

24

er een markante persoonlijkheid bij. De sponsor van het verrassende Den Helder Kings is – geheel in de stijl van de onovertroffen Bosschenaar Rinus de Jong in de vorige decennia – één van de weinigen die werkelijk beseft dat het geheel de som der delen overstijgt. Oftewel: in plaats van alle aandacht, energie en geld in de eigen club te steken, is hij achter de schermen druk bezig met pogingen om het Nederlandse basketball weer op de kaart te krijgen.

Mijnen wil dat onder meer doen door het creëren van een breed platform voor alle eredivisieclubs, waarop over de toekomst van het Nederlandse basketball kan worden gebrainstormd. Ook wil hij het Nederlands team uit het slop te halen. Als één van de zeer weinigen beseft hij dat de hoeveelheid publiciteit die de clubs krijgen grotendeels wordt bepaald door de prestaties en bijbehorende uitstraling van Oranje.

Maar om te beginnen wil Mijnen het basketball teruggeven aan Den Helder. “Sterker nog”, onderstreept de huidige financier van de club zijn torenhoge ambities, “Ik wil een hecht fundament leggen voor een club op Europees niveau. Ooit was Den Helder een basketballgekke stad. Iedereen sprak er liefst 24 uur per dag over, dat ging over van vader op zoon. Ook ik ging elke week kijken, het was mijn vaste zaterdagavond uitje. Dan was het voor velen dan een groot feest. Het was dan ook een groot gemis toen de club zo lang wegviel uit de top.”

“In maart 2012 werd ik benaderd door het toenmalige bestuur om naar het ondernemingsplan te kijken. Ik vond dat het plan te veel op de korte termijn was geschreven, voornamelijk om het eerste jaar door te komen. Nadat er een beter, ambitieuzer en meer toekomstgericht plan was gepresenteerd, besloot ik om te gaan sponsoren. In juni botste ik ernstig met het zittende bestuur, en verving het daarom door Piet Meijer die general manager werd. In oktober hadden we vervolgens wel een club, er was ook geld, maar geen speellocatie. Aanvankelijk overwogen we om in een nog aan te schaffen opblaashal te gaan spelen, maar dat plan werd door de gemeente afgewezen. Na een goed gesprek met de curator besloten we daarop om Sporthal Quelderduin te kopen, die we daardoor zelf konden gaan exploiteren.”

“Het voordeel daarvan was dat we daardoor de touwtjes zelf in handen namen. Dat gold ook voor mezelf binnen de organisatie. We namen in goede harmonie afscheid van Piet Meijer, stelden vervolgens ex-spelers Mike Nahar en Mitchell Kouwijzer aan als managers voor de dagelijkse gang van zaken en ik ging de club alleen leiden. Ik ben nou eenmaal geen voorstander van een vergadercultuur, ik hou van korte lijnen.

We hadden nu een hecht fundament. Vervolgens werden de contacten met de gemeente geïntensiveerd, die steeds enthousiaster mee ging denken. Dit leidde tot een intensieve samenwerking. We geven sinds kort bijvoorbeeld clinics aan de jeugd in de penitaire inrichting van Den Helder, en we willen nog veel meer voor de jeugd gaan doen.”

“We zijn nu bijna twee jaar bezig en het begint allemaal vorm te krijgen, zowel binnen als buiten het veld. De kans is groot dat we binnenkort een grote sponsor gaan presenteren. Ik hoop op deze manier voor een ommekeer in het Nederlandse basketball te kunnen zorgen. Er is zo veel potentie, maar we moeten het samen doen.

Ik hoop daarom dat ik ook de andere clubs en de NBB meekrijg in dit streven. Als het goed gaat, kost zo’n project de eerste twee jaar geld, maar na het derde jaar kan het juist geld op gaan leveren. Het is dankbaar werk, voorlopig geniet ik. Ik sta versteld van de warmte en liefde die ik terugkrijg. Daar doe ik het voor!”

25

Bart Sengers

26

Lekdetec-coach Bart Sengers:

‘IK ZIE HEEL SNEL WEER MOGELIJKHEDEN’ Tekst: Luc Reuvers Foto’s: Peter van der Velde

Ondanks een fase met slecht nieuws in Bemmel

presteert coach Bart Sengers uitstekend met zijn ploeg. In 2014 duurde het tot 8 februari, eer Lekdetec voor het eerst verloor, is de ploeg fier koploper en staat ook in de halve finale van de beker. Een garantie op prijzen is het echter niet.

27

Bart Sengers

Na de Final Four finale tegen Binnenland stond Lekdetec met lege handen. “In die finale werden we weggespeeld door Binnenland en dat geeft toch een nare nasmaak”, zegt Bart Sengers. Extra motivatie in de strijd om de resterende prijzen en zijn team ligt op koers. “Alleen maar er voor spelen vind ik niet genoeg, dus wat mij betreft is het doel ook om prijzen te winnen.”

Loyce Bettonvil

“De ploeg stond er al en mijn uitdaging was om het plezier terug te brengen en die groep aan het spelen te krijgen.” Sengers begon in Bemmel tijdens de lopende competitie tijdens de herfst van 2012. “Er was geen ruimte voor aankopen maar toch is de groep nog wel wat aangepast gedurende het seizoen.” Aan het slot van het seizoen vertrok toptalent Lisanne de Jonge (college), Loes Vermeulen verhuisde naar Black Eagles en Sharon Lammerink haakte al eerder af met een knieblessure. Loyce Bettonvil kwam, maar plek voor een grote, sterke vrouw was er niet. “Dit seizoen zijn we kleiner dan vorig jaar en spelen we zonder een echte post player. Met Loyce hebben we nog meer dreiging van buiten gekregen en een speelster die het verschil kan maken.”

Positief verrast

28

Van een zachte winter was geen sprake in Bemmel. De ploeg moest hard aan de slag om de begroting nog enigszins haalbaar te maken. “Als coach heb je het liefst dat speelsters alleen maar bezig zijn met basketball en zich daar op focussen.

Ik kan de ploeg alleen maar een compliment maken voor hoe ze het opgepakt hebben en ondanks die minder prettige omstandigheden blijven we toch presteren.” Het wegvallen van de sponsoren betekende ook dat alle speelsters fors inleverden.

“Iedereen heeft vervolgens de keuze hoe er op te reageren.

Het team en de speelsters hebben me positief verrast door voor elkaar te kiezen en de gezamenlijke sportieve ambitie.

Dat is pure sport en dat vind ik erg mooi. Het belang van een team voor je eigen belang laten gaan is precies wat een team laat groeien en mogelijkheden schept om te presteren en dat hebben deze meiden allemaal gedaan.”

De prestaties in Bemmel vertonen een grillige curve. Amazone werd in de kwartfinale in eigen huis moeizaam uitgeschakeld om enkele dagen later te vlammen bij concurrent Loon Lions. Hoe is het mogelijk vraagt ook Sengers zich lachend af. “Het is lastig om je steeds maximaal te geven voor elke wedstrijd en onbewust kruipt er toch onderschatting in. Als wij samenspelen en iedereen honderd procent geeft kunnen we echt mooie dingen doen maar als we dat niet doen zijn we een middelmatig team.” Lekdetec miste tot de kerst wekelijkse prikkel, een gevolg van de competitie opzet. “We hebben slechts twee keer een uitdaging. De andere acht wedstrijden maken ons als ploeg niet beter en helpen ons niet om goede gewoontes er in te slijpen.”

Eigen verantwoordelijkheid

Na de moeizame bekerwinst op Amazone stak Lekdetec zonder coach de koppen bij elkaar. “Het was hun initiatief en ik heb rustig afgewacht wat het effect zou zijn. Ergens moeten de meiden eigen verantwoordelijkheid gaan nemen om echt mee te gaan doen om de prijzen. Tegen Binnenland hebben ze laten zien dat ze dat van plan zijn en dat geeft vertrouwen.’’ Succes heeft zijn ploeg grotendeels in eigen hand. “Simpel gezegd, één tegen één verdedigen met trots, ons aan afspraken houden en als team snel spelen. Dan is er veel mogelijk.”

De drive van Sengers is groot. “De passie voor onze sport is zo groot dat ik over elke teleurstelling vrij snel heen stap en heel snel weer mogelijkheden zie. Ik ben altijd gericht op presteren en verbeteren en krijg enorm veel energie als ik op het veld terug zie wat ik voor ogen heb en waar we voor trainen. Ook de individuele ontwikkeling van een speelster vind ik prachtig om mee te maken en ik geniet elke keer als ik ze een stap zie maken.” Het werken met Myrthe Beld vond Sengers een geweldige ervaring. “Haar onvoorstelbare werklust en drang om beter te worden daar kon ik enorm van genieten.” De wijze waarop ze de trainingsarbeid etaleerde met een veertig punten tegen Lions toverde een immense lach op zijn gezicht.

“Daarnaast is de groepsdynamiek in een team ook altijd weer 29

Bart Sengers

erg interessant.”

Afgelopen zomer was Sengers als bondscoach van VU16 actief op het European Youth Olympic Festival in Utrecht. “Het EYOF was een fantastisch toernooi.

Erg goed georganiseerd en met prachtige tegenstanders. Ik ben erg blij dat we dat als team mee mochten maken. Het hele olympische gebeuren heeft veel indruk gemaakt op ons allemaal.”

Leermomenten

Gabriëlle van den Bosch

30

Sengers geniet als hij terugkijkt op de hoogtepunten in zijn carrière. Niet alleen naar mooie herinneringen, maar goede leermomenten. Op zijn eerste NK met Jolly Jumpers U16 versloeg hij Almonte, een ploeg met vijf internationals, inclusief center Chatilla van Grunsven. “Alles klopte en ik was ontzettend trots op die meiden.”

Een wedstrijd later strandde in wanhoop toen een piepjonge Gabriëlle van de Bosch zijn ploeg aan gort speelde. “Een dag van uitersten waar ik enorm veel van geleerd heb en die lessen gebruik ik nog steeds.” Een zomer dat Sengers mocht meedraaien met Meindert van Veen hangt aan de wand in zijn geheugen. “Ik heb toen zó veel op tactisch gebied geleerd en ben me gaan beseffen hoeveel stappen ik nog moest maken als coach. Dat heeft me enorm gemotiveerd om snel te groeien en daar ben ik hem zeker dankbaar voor.” Een jaar later (2009) blonk er goud in Talinn met VU16 in de B-divisie. “Fantastische groep speelsters en super samenwerking met Hans Bais en die gouden groep.” Ook een ongeslagen titel met Jolly Jumpers U16 is onvergetelijk, maar Sengers kijkt nu vooruit. “Voorlopig focus ik op nieuwe highlights dit seizoen.” Met als afsluiting een nieuwe EK-trip naar Talinn.

Niche markt Dit seizoen spelen her en der in Europa liefst 62 profvoetballers die hun opleiding (gedeeltelijk) hebben genoten bij Ajax.

Daarmee staat Ajax als ‘opleidingsinstituut’ op een eenzame hoogte in de voetbalwereld. Partizan Belgrado volgt op de tweede plek en bij het basketball is de Servische club zelfs met afstand nummer één.

Er zijn nog meer overeenkomsten tussen Ajax en Partizan.

Beiden domineerden in de vorige eeuw de internationale competities en wonnen ook de bekers.

Column

Tegenwoordig echter is hun eindstation meestal de eerste ronde van de Champions- en EuroLeague. Om de zo veel jaar haalt men de volgende ronde, eens in de 25 jaar de halve finale, eens in de 50 jaar de finale en een keer per eeuw wint men de titel. Dat zijn zo’n beetje de vooruitzichten. Kortom, in de tijd van het grote geld, de markteconomie en de globalisering, zijn deze twee clubs (en hun landen) een maatje Dejan Vidicki te klein geworden.

Dejan Vidicki was basketballjournalist, speler, coach, TV commentator en NBA scout, voordat hij spelersmakelaar werd en is medeoprichter van Court Side.

Namens Court Side praat hij mee op hoog niveau (FIBA en EU) over specifieke vraagstukken. Een echte insider dus op het gebied van het internationale basketball.

Ajax heeft slechts een twaalfde van het budget van Real Madrid. De Servische bevolking is slechts een tiende van de Duitse en de economie is maar liefst 400 keer kleiner! Hier valt niet tegen op te concurreren. Nu niet en nooit niet.

Daartegenover staat dat Ajax en Partizan sterke ‘brand names’ hebben, talrijke fans en de beste jeugdopleiding ter wereld.

Daarmee dwingen ze respect af en op het sportieve vlak gelden ze als sympathieke underdogs die gevaarlijke outsiders kunnen zijn. Heel soms winnen ze per ongeluk van Barcelona of CSKA Moskou als er niks op het spel staat.

Daarnaast is Ajax ook nog een groot commercieel succes. Wat dat betreft kunnen de Serviërs nog veel leren. Zij hebben hun potentieel nog niet goed weten te verzilveren. Ondanks het feit dat men de meeste toeschouwers ter wereld trekt buiten de VS (12.500 gemiddeld in de EuroLeague).

‘‘ thinking outside the box’’

Het gaat te ver om te zeggen dat Ajax en Partizan de strijd met het grootkapitaal hebben opgegeven. Dat zeker niet. Maar ze hebben gekozen voor een asymmetrische strijd en ‘thinking outside the box’. Daarmee zijn ze succesvol. In eigen land winnen ze de titels en internationaal weet men af en toe te stunten.

Beide clubs hebben in de nieuwe wereldorde hun plek gevonden en als het ware hun eigen ‘niche’ gecreëerd.

31

The next generation

THE NEXT GENERATION

Welke jeugdspelers maken, ondanks hun jonge leeftijd, geregeld hun opwachting in de Dutch Basketball League? In de rubriek ‘The Next Generation’ komen de basketballers van straks aan het woord.

De exponenten van een nieuwe generatie talentvolle Nederlandse basketballers.

MIKE SCHILDER:

‘NIET BANG ZIJN FOUTEN TE MAKEN’ Tekst: Menno Schraven Foto’s: Christian Aarts

Net een maand zestien was Mike Schilder toen

hij als jeugdspeler aan de hoofdmacht werd toegevoegd. Inmiddels is hij bezig aan alweer zijn vierde seizoen bij Den Bosch. Schilder: “Het gaat eigenlijk boven verwachting. Coach Sam Jones is enthousiast en geeft me, net als mijn teamgenoten, vertrouwen. Hij praat veel op trainingen en geeft me op m’n donder als iets niet goed is. In het begin heb ik het een beetje moeilijk gehad, liep m’n spel niet lekker. Maar sinds december, na een bekerduel tegen eerste divisieclub Landslake Lions, heb ik een stijgende lijn te pakken.”

Volwaardige speler

Die progressie komt ook tot uiting in het aantal minuten dat de jeugdinternational tot nu toe krijgt (14,5 gemiddeld in de DBL), ondanks een wat stroeve start. “Als jonge speler moet je vertrouwen in jezelf hebben. Eigenlijk gewoon spelen zoals je dat bij Under 20 ook doet. Als je bijvoorbeeld in de aanval geen rendement hebt, heeft het team daar ook niets aan. Op een gegeven moment ben ik eerlijk geweest. Heb ik in een gesprek 32

gezegd dat ik het gevoel had bang te zijn fouten te maken. Van de coach en van aanvoerder Kees Akerboom kreeg ik te horen dat fouten erbij horen en dat je daarvan alleen maar beter wordt.

Ze wisten wat ik kan. Ik zat niet voor niets al een paar jaar bij de selectie en ik moest gewoon doorgaan. Dit jaar heb ik tegen mezelf gezegd: ‘dan maar een paar foutjes, ik wil iets laten zien’.

Dat is de reden dat ik nu een volwaardige speler ben.”

De 19-jarige guard heeft een lichte voorkeur voor de ‘twee’, maar kan ook prima als spelverdeler uit de voeten. “Tony Johnson was een tijdje geblesseerd, waardoor ik samen met Ali 33

The next generation

Farokhmanesh die positie moest invullen. Op de trainingen en voor wedstrijden zijn zij veel met mij bezig. Dan krijg ik nog wat tips hoe ik de aanval het beste kan opzetten en rustiger aan de bal kan zijn. Ik had al een tijdje niet meer als pointguard gespeeld. Maar ik heb wel leiderskwaliteiten, kan meer dan alleen van de bal weg spelen.”

Balvast

Schilder, die bij Den Bosch de hele jeugdopleiding doorliep, laat zien dat het door hard werken mogelijk is om in het eerste te komen. “Ook andere jongens als Pim de Vries, Vincent Nguyen en Frerik Adriaanse groeien door. Er zijn al wedstrijden geweest waarin we met z’n vieren op het veld stonden. Het belangrijkste is: wil je het of wil je het echt? Je moet geduld hebben, misschien twee jaar op de bank zitten.

Zelfkritisch zijn. Niet te snel denken dat je er al bent en jezelf vergelijken en beter vinden dan een ander.” Waar wil de guard zich zelf in technisch en tactisch opzicht nog in verbeteren? “Mijn schot vind ik nog te wisselvallig. Ik kan een aardige schutter zijn, maar dit seizoen valt het schot nog niet echt. Mijn ballhandling kan nog beter, vaster, bijvoorbeeld in pick en roll situaties. En het gaat er natuurlijk om de juiste play op het juiste moment te maken, decisionmaking en de kleine foutjes eruit halen.”

Internationaal

Na dit seizoen is Schilder in elk geval nog twee jaar te bewonderen in de Maaspoort. Daarna lonkt het buitenland?

“Dromen mag, is ook nodig om het beste uit jezelf te halen.

Spanje is het ultieme, maar een club in België of Duitsland zou ook leuk zijn. Maar als het niet lukt ben ik niet teleurgesteld.

Iedere zomer overweeg ik wat het beste is voor mijn carrière, maar de keuze om bij Den Bosch te blijven is nooit echt moeilijk geweest. Ik hoop deze zomer ook weer voor Nederland uit te kunnen komen op het EK. Afgelopen zomer heb ik na jaren van doortrainen een keer rust genomen. Ik kreeg wat last van m’n knieën en rug. Nu fitness ik drie keer per week om nog iets zwaarder en sterker te worden. Dat helpt ook om beter op de 2-positie uit de voeten te kunnen. En om ooit in het echte Oranje te spelen? “Dat is wel een mooi doel.”

34

Arme bankspelers Het beeld is even bizar als komisch. We zien zo af en toe tijdens de wedstrijd een coach ontploffen als zijn spelers iets fout doen. Dat is zijn goed recht, zo’n uitbarsting werkt wellicht ook motiverend en corrigerend. Normaal gesproken richt die woede zich tot de betrokkenen in het veld, die in zijn ogen immers hebben gefaald.

Maar er zijn coaches die zich dan juist omdraaien, om zich tot de bankspelers en begeleiders te richten. Er volgt dan een luidruchtige tirade. Een diarree van verwensingen wordt uitgestort over de arme bankspelers, die er tenslotte ook niets aan kunnen doen. Dit alles begeleid met wilde armgebaren en verwijtende lichaamstaal, alsof zij de fout hebben begaan. De voltallige bank ondergaat doorgaans deze terechtwijzing gelaten: met neutrale, uitdrukkingsloze gezichten vermijden ze oogcontact met de coach en kijken ze strak voor zich uit naar onbestemde verten.

Column Charis Sideris speelde in de eredivisie en het nationale team, was coach in Nederland en België en is een hartstochtelijk schrijver over zijn sport in De Telegraaf en uiteraard ook in dit magazine.

De onuitgesproken code bij dit soort doelloze erupties is dat niemand de coach aankijkt, laat staan begrijpend en quasi instemmend knikt. Mocht een overmoedige speler dat onverhoopt toch doen, dan zal hij ongetwijfeld de hoon en minachting van zijn teamgenoten over zich heen krijgen. De rolverdeling is duidelijk: de coach kan er ook niets aan doen, hij is feilloos en zijn spelers snappen er niets van. Hij voert een toneelstukje op voor het publiek en gebruikt zijn bank als decor. Wat hij eigenlijk demonstratief aan iedereen wil tonen, is dat zijn spelers sukkelaars zijn die hem niet verdienen.

‘Basketball is a game of habits,’ oreerde ooit de legendarische Amerikaanse coach Dean Smith. En dat klopt. In tegenstelling tot wat velen tot voor kort dachten, is coachen een echt vak dat je moet leren. Het betekent het systematisch, structureel en methodisch op- en inbouwen van bepaalde gewoontes in een ploeg. Sommigen doen dit beter en gedegener dan anderen.

De zogenaamde praktijkcoaches van vroeger sterven dan ook langzamerhand uit. Een voormalig topspeler kan een goede coach worden, maar is dat niet onmiddellijk. Daarvoor is scholing, bijbehorende studie, en de nodige praktijkervaring onontbeerlijk.

Kortom, wat we op het veld zien, reflecteert de inbreng van de coach. En als het op het veld een zooitje is, betekent dit dat een coach zijn werk niet goed heeft gedaan.

‘‘ Basketball is a game of habits “

Ivica Skelin is voor Nederlandse begrippen absoluut een topcoach.

Hij heeft van GasTerra Flames een goed georganiseerde vechtmachine gemaakt, die bovendien attractief basketball speelt.

Het zou hem sieren als hij zijn publieke woede-uitbarstingen zou richten tot degenen die daadwerkelijk tekort zijn geschoten. En dat zijn niet de spelers op de bank, maar die in het veld. En hijzelf.

35

Nieuws elke maand

OPDAT WIJ NIET VERGETEN…

JANUARI 2013 Bij Matrixx Magixx keert Kelvin Martin terug. De Amerikaan komt uit de Italiaanse competitie waar zijn gemiddelde aantal minuten bepaald te wensen overliet. Martin wacht nog op een werkvergunning.

Naast Kelvin Martin wordt ook Mingus Siahaya aan de 5 selectie van Matrixx Magixx toegevoegd. De verwachting is dat de 20-jarige guard vooral minuten zal gaan maken voor Wyba.

5

Op de eerste training na zijn rugblessure duurt de 6 vreugde voor Sjors Besseling anderhalf uur. Aan Na zeven maanden en het eind van de training stapt de dagen zonder 7 zeven starter van Maxxcom BS Weert op de wedstrijdritme mag Jessey voet van Joost Padberg. Een scan Voorn zijn terugkeer vieren van het gewricht zal een dezer bij GasTerra Flames. De guard werd dagen de ernst van de blessure aan geopereerd aan beide knieën en is het licht moeten brengen. nog steeds niet pijnvrij. Maar Voorn is het wachten meer dan beu…

Zekerheid Leiden verlost miskoop La’Shard Anderson zit van het jaar Jason Conrad een maand aan uit zijn Leiden.

De zwaar 6 tegenvallende center wordt 10 minimaal de kant. De topscorer van de eredivisie blijkt een vervangen door Kevin scheurtje in het spaakbeen te Thompson, 113 kilo zwaar en 2.05 meter lang. Thompson redde het dit hebben opgelopen tijdens de jaar niet bij het Poolse Slask Wroclaw training van Rotterdam Basketball College. en Hoverla in Oekraïne, de ploeg van ex-Bosschenaar Andre Young en In het hele derde kwart ex-Leidenaar Seamus Boxley. van de wedstrijd tegen 11 GasTerra Het eerste duel dat het Flames maakt Maxxcom BS Weert slechts 7 Nederlands basketballteam komende zomer in de twee punten. Roel Aarts verzilvert kwalificatie voor het twee vrije worpen, tot een veldscore Europees kampioenschap van 2015 komen de Limburgers niet eens. Die zal afwerken wordt gespeeld in twee punten in één kwart is een Martiniplaza in Groningen. Dat evenaring van het diepterecord. Na maakt het restant van het Groningse 25-2 in het derde kwart eindigt het bestuur bekend tijdens de duel in Martiniplaza in een 97-46 Nieuwjaarsreceptie.

Groningse zege.

36

Nieuws is in het digitale tijdperk vluchtiger dan ooit. Wat vandaag belangrijk is, zit morgen diep weggestopt in het archief. Als het Nederlands basketball Jacob Bergsma niet zou hebben, ging alles verloren. Gelukkig houdt hij een dagboek bij, zodat het belangrijkste nieuws elke maand is terug te lezen in Rebound.

Tekst : Jacob Bergsma foto’s : Peter van der Velde

De tegenslag houdt maar niet op voor Maxxcom BS 11 Weert. De scan van de enkel van Sjors Besseling leert dat de forward gescheurde enkelbanden heeft opgelopen tijdens de training vijf dagen eerder.

De periode van inactiviteit zal ‘langdurig’ zijn, meldt Maxxcom BS Weert in een persbericht.

De media mogen er niets eens een glimp van 11 opvangen, maar het kabinet van Mark Rutte krijgt basketballles van Sam Jones en SPM Shoeters. Helaas blijft de clinic waaraan ook andere BN-ers meedoen in nevelen gehuld.

BC Apollo heeft een nieuw bestuur.

In de ploeg van 14 negen nieuwe bestuursleden zitten vier oud-eredivisiespelers: Ramon Siljade, Niels Meijer, Koen Rouwhorst en Hans Logtenberg. Ramon Siljade wordt de nieuwe voorzitter. Hij volgt in die functie Menno Fluks op.

Bondscoaches Toon van Helfteren en Sam Jones 14 coachen samen de selectie van Nederlandse spelers tijdens het All Star Gala van 23 februari Den Helder. De Nederlanders nemen het in het gewijzigde format op tegen de buitenlanders in de competitie, die door Ivica Skelin en Jean-Marc Jaumin worden gecoacht.

De twee coaches die uitsluitend met 14 Nederlanders werken, Hakim Salem en Niels Vorenhout, coachen de All Star Game voor spelers onder 23 jaar.

Salem neemt Noord en Vorenhout Zuid voor zijn rekening.

hoog genoteerd op de FIBA ranking van beste ‘pleintjesballers’.

Ed Zijp gaat het bestuur van GasTerra Flames 15 adviseren.

De voormalig voorzitter van de Raad van Commissarissen van FC Groningen ambieert zelf geen positie in het bestuur van de Groningse eredivisionist.

Zorg en Zekerheid Leiden en Leiden 20 gaanCultuurfonds samenwerken. De landskampioen profiteert van de samenwerking door de aanstelling van een professional die de coördinatie van het entertainment rond de wedstrijd gaat aanpakken.

De benodigde papieren voor Kevin Thompson zijn binnen. De Amerikaanse aanwinst van Zorg en Zekerheid Leiden mag zijn eerste minuten gaan maken in de uitwedstrijd tegen Den Helder Kings.

17

Maxxcom BS Weert is af van de hatelijke nul. De 18 Limburgers verslaan in eigen huis Landstede Basketball met 59-57. Het is de eerste zege in twintig competitieduels.

Rotterdam Basketball neemt afscheid van 18 College Daniël ‘Chip’ Jones. De voormalig international had in de zomer al aangegeven te willen stoppen op het hoogste niveau.

Jones speelde voor Den Helder, Werkendam, Den Bosch en Rotterdam. Hij staat nog steeds

door het enthousiasme van coach Ferry Steenmetz, wiens komst naar Rotterdam Van Haga mogelijk maakte door hem twee dagen per week in dienst te nemen. Vorige week financierde Van Haga de komst van Robert Krabbendam.

Bij het bekerduel tussen Aris Leeuwarden en 29 Challenge Sports Rotterdam scheldt Don Rigters in het vierde kwart na een wissel coach Ferry Steenmetz de huid vol. “Die hoef ik voorlopig niet meer te zien,” zegt Steenmetz, die Rigters een week bedenktijd geeft over zijn gedrag.

Robert Krabbendam verruilt onmiddellijke 21 ingang met BC Apollo Amsterdam voor Rotterdam Basketball College. De komst van Krabbendam naar de Josh Duinker moet de Maasstad wordt mogelijk gemaakt competitiewedstrijd tegen 29 door Johan van Haga van Challenge BC Apollo Amsterdam Sports, die Krabbendam in dienst overslaan. De center van Zorg en neemt.

Zekerheid Leiden heeft last van een rugblessure.

Frits Boss heeft bedankt 22 voor de uitnodiging de Joost Padberg raakt nieuwe voorzitter te opnieuw geblesseerd. In 30 een poging worden van GasTerra op de training Flames.

Kenneth van Kempen te blokken, beschadigt Padberg zijn De Tucht en Geschillen kin (5 hechtingen) en vooral zijn 23 Commissie van de knie.

Nederlandse Basketball Bond schorst Tjoe de Paula Landskampioen Zorg en onvoorwaardelijk voor twee duels.

Zekerheid Leiden versterkt 31 De guard van Aris Leeuwarden zich met DeJuan Wright. moet vanwege zijn botsing met Vorig seizoen kwam Wright scheidsrechter Frans Harryvan een nog uit voor EiffelTowers Den Bosch. competitiewedstrijd en een NBB De Amerikaanse swingman wordt Bekerduel tegen Rotterdam aangetrokken via de bemiddeling Basketball College missen. van Courtside, het agentschap van Dejan Vidicki. Daarmee breekt Henk Alkema is in het Leiden met de gewoonte bestuur van GasTerra te betrekken via Ruud 24 Flames de opvolger van Jan Amerikanen Harrewijn Smilde als penningmeester.

Een dag na de nieuwe Alkema kan bogen op een lange blessure van Joost Padberg financiële carrière bij ING. 31 hervat Dyon Doekhi de training bij Maxxcom BS Justin Knox, de Weert. verrassende Amerikaan van 25 Den Helder Kings, wordt In de kwartfinale van de vader. Knox is in Amerika bij de om de NBB Beker geboorte van zijn zoon Carter Justin.

31 strijd handhaaft Den Helder Kings de ongeslagen status Rotterdam Basketball van 15 wedstrijden op rij. Tegen College gaat het seizoen 28 GasTerra Flames wordt het 85-85. afmaken als Challenge Sports Rotterdam. Met het hoofdsponsorschap keert Johan van Haga terug bij de Rotterdamse club.

Van Haga zegt aangestoken te zijn 37

Robert Krabbendam

Robert Krabbendam:

‘ROTTERDAM KAN STAPPEN MAKEN’ Zijn vader is er geboren, maar voor het overige

heeft hij nog niets met Rotterdam. Maar dat zal snel veranderen. Volgens Robert Krabbendam heeft hij veel zin in een avontuur bij de Rotterdamse basketballers. Sinds Van Haga in januari terug is als sponsor van de club is er gewoon iets meer mogelijk en verruilde de 2.12 meter lange center halverwege het seizoen Amsterdam voor Rotterdam.

Tekst: Joop Vernooy Foto’s: Peter van der Velde

Bij Rotterdam kon hij bij Challenge Sports een contract tekenen, waardoor hij een fullprof leven kan leiden, iets wat bij Amsterdam eenvoudig niet kon, want daar is geen geld. “Het ging me wel aan het hart, maar Amsterdam kan helaas niets bieden. Een fijne club, fijne mensen, maar ik moet toch voor me zelf kiezen. Hoeveel pijn dat ook doet.”

Behalve basketballen, zal Krabbendam zich ook inzetten voor het re-integratiebedrijf van Van Haga. In ruil voor de ondersteuning gaat hij helpen bij de marketing-activiteiten en gaat hij fungeren als rolmodel voor werkloze jongeren die geholpen willen worden om terug te keren in het arbeidsproces.

38

Bij zo veel positieve argumenten speelt er voor Robert Krabbendam nog iets waardoor hij reikhalzend naar zijn Rotterdamse avontuur uitkijkt: de hereniging met zijn allereerste en meest geliefde coach Ferry Steenmetz. “Ik ben ooit in Hoorn begonnen met basketball en al vrij snel naar de jeugd van Amsterdam gegaan en daar meteen bij Ferry terecht gekomen.

39

Robert Krabbendam

Ik weet wat hij wil, en hij weet wat ik kan. Daar komt het simpelweg op neer. De Rotterdammers spelen geen hoofdrol in de eredivisie, maar wonnen toch ook aardig wat potten of gingen op het laatst onderuit. ”Zeker onder de borden kan het team wel versterking gebruiken en ook qua ervaring breng ik wat mee”, aldus de 27-jarige center.

Robert Krabbendam kijkt uit naar een nieuwe episode van zijn bestaan als basketballer. Als 17-jarige verliet hij Amsterdam en zat tussen 2004 en 2007 bij het college van Virginia Tech. Een prachtig leven en een leerzaam bestaan.

Mooie tijd, blikt de110 kilo wegende Amsterdammer terug. In 2010 – na weer een periode bij Amsterdam – verhuisde hij naar BC Kalev in Estland. Na dat jaar volgde opnieuw een seizoen bij het toenmalige ABC Amsterdam en kreeg hij te maken met een zware beenblessure. Een stressfractuur bij de enkel deed hem zelfs vrezen voor een einde van zijn basketballcarrière.

Toch kwam er herstel en tekende hij een contract voor 2011 en 2012 bij Apollon Limasol op Cyprus. “Ook weer een mooie tijd, veel geld, veel Russische invloeden, maar op een gegeven moment wel crisis. Ik kreeg wel een nieuw contract daar, maar het was gewoon onvoldoende om voor te tekenen. Daar deed ik het absoluut niet voor… Dan maar weer weg, einde verhaal.”

Hoewel zijn hart altijd blijft bij zijn Amsterdamse club, kijkt hij vol spanning uit naar zijn verblijf bij Rotterdam. “De resultaten kunnen nog omhoog.

Amsterdam en Weert moeten we onder ons houden en we kunnen nog proberen Aris in te halen. Een plaats in de play-offs komt er aan. Nu is ook de jeugdige, pas 17-jarige Yannick Franke van Leiden gekomen en als onze spelverdeler La’Shard Anderson hersteld is van een botbreuk in zijn hand, kunnen we als ploeg stappen vooruit zetten. Dan van de zomer extra trainingsinspanningen en misschien nog wat versterkingen en dan kan Rotterdam echt veel verder vooruit. Ook de hereniging met Ferry Steenmetz stemt hem tot tevredenheid. “Ferry is ergens wel wat ouder en rustiger geworden. Beter in balans en heeft nog een steeds een ongelooflijke passie voor het basketball.

Allemaal positieve elementen die er voor zorgen dat ik onwijs veel zin heb in dit avontuur. Rotterdam gaat nog een woordje mee spreken de komende jaren. Daar ben ik vast van overtuigd”, klinkt het vastberaden.

40

VAN HAGA TERUG BIJ ROTTERDAM BASKETBAL Challenge Sports is terug in het topbasketball. Op dezelfde plek en bij dezelfde club. Het Rotterdamse re-integratiebedrijf van Johan van Haga was ook van 2007 tot en met 2010 sponsor van Rotterdam Basketbal. Maar de hernieuwde samenwerking is geen oude wijn in nieuwe zakken. “Ik blijf nu weg van het technische aspect. Daar heb ik, omdat je ergens geld instopt en rendement wilt zien, voorheen nog wel eens fouten in gemaakt. De rol van sponsor en adviseur voor de organisatie bevalt mij veel beter.”

“Eigenlijk ben ik nooit weggeweest”, stelt Van Haga. “Op de achtergrond ben ik Rotterdam blijven steunen.” Net als in de eerste periode is het de bedoeling dat spelers van de basketballploeg in deeltijd gaan werken voor Challenge Sports. Dat kan heel goed, want het team van coach Ferry Steenmetz – ook deels in dienst bij Van Haga – traint een aantal dagen in de week al om zes uur ’s ochtends en is dus na de douche klaar om maatschappelijk aan de slag te gaan.

De tijd lijkt echter nu rijper voor de aanpak van Johan van Haga. “Het is nu niet meer zo eenvoudig om een bedrijf te vinden, dat voor één of twee ton op het shirt wil gaan staan. Je moet je nu afvragen wat jij als speler of als club voor het bedrijf kunt doen. Je moet ook spelers selecteren op meer kwaliteiten dan alleen basketball.”

Een voorbeeld daarvan is Robert Krabbendam, die van Apollo naar Rotterdam. “Robert heeft marketing gestudeerd met psychologie als bijvak. Dat zijn dus alleen maar pluspunten voor hem als basketballer. Hij gaat dan ook voor ons werken.”

De terugkeer van Van Haga als hoofdsponsor (hij was dat ook geruime tijd van de vrouwen van Binnenland) begon in feite met het aantrekken van Ferry Steenmetz als coach. “Rotterdam wilde Ferry per se hebben als coach en dat was mogelijk door hem deels voor ons te laten werken. Ik hoop dat er over een paar jaar meer clubs zijn, die dit gaan doen: basketballers met specifieke kwaliteiten door hun studie laten werken voor een bedrijf. In feite adopteer je een speler. Wij zijn bijvoorbeeld in gesprek met de Gemeente Rotterdam en vragen om ervoor te zorgen dat meer organisaties, die maatschappelijk bezig zijn, dit gaan doen.”

Bron: RTV Rijnmond

41

NBA Highlights

NBA HIGHLIGHTS

Een rubriek met bijzondere berichtjes uit de NBA, die we tegenkomen tijdens onze strooptocht langs de velden van de beste basketballcompetitie ter wereld.

HET AFSCHEID VAN DAVID STERN Toen hij zijn kamer in de Olympic Tower uitruimde vond David Stern een foto van dertig jaar geleden, gemaakt op zijn eerste dag als commissioner van de NBA. David Stern met donker haar, een flinke snor en een bril ter grootte van een autoruit. Onder zijn rechterhand de Sporting New NBA Guide, zijn linkerhand geheven om de eed af te leggen. Gevoel voor dramatiek kun je de Amerikanen nu eenmaal niet ontzeggen.

Op 31 januari nam David Stern, op de dag na precies na dertig jaar, afscheid als commissioner en gaf de scepter door aan Adam Silver, de logische opvolger. Hij kwam de NBA binnen in 1992 als speciale assistent van Stern en was sinds 2006 plaatsvervangend commissioner.

Mark Cuban Van alle prestaties die David Stern voor de NBA heeft geboekt, wordt er over ééntje vrijwel nooit gesproken. Dat is hoeveel geld hij uit de zak klopte bij Mark Cuban, de excentrieke eigenaar van de Dallas Mavericks.

Cuban heeft zijn vermogen bijeen geharkt via het internet en heeft een duidelijke haat-liefde verhouding met de mensen die het beleid bepalen binnen de NBA, met Stern in het bijzonder en scheidsrechters. Doe je in de NBA je (grote) mond open, dan kun je flinke boetes verwachten.

In de afgelopen veertien jaar schreef Stern voor 1.8 miljoen dollar aan bekeuringen uit voor

Natuurlijk was Adam Silver er klaar voor om de plaats van Stern in te nemen, maar grote bedrijven – en dat is de NBA natuurlijk – hebben vaak problemen als de gezichtsbepalende man een stapje opzij doet. Kijk maar naar Microsoft, waar na Bill Gates, Paul Allen en later Steve Balmer een gat viel of Disney, toen Michael Eisner vertrok. Je kunt er tenslotte moeilijk omheen, dat David Stern dertig jaar lang het gezicht was van de NBA. Stern heeft de afgelopen drie decennia de NBA gemaakt tot wat het nu is: een wereldwijde multinational met een jaaromzet van 5.5 miljard dollar en honderden miljoenen klanten in de hele wereld. Hoe anders was dat, toen David Stern in 1984 voor de eerste keer zijn tas op het bureau in zijn kamer van de Olympic Tower zette.

In die tijd werden NBA-wedstrijden in delay uitgezonden, omdat populaire series als de Waltons populairder waren bij de kijkers en dus de voorrang kregen. De league had een jaar eerder een omzet van 118 miljoen dollar, krap vijf miljoen gemiddeld per team. Van de toen 23 ploegen schreven er een paar (Kansas City, San Diego) diep rode cijfers. Stern: “Er werd toen gewoon gekeken naar de begroting van het vorig jaar, er ging vijf procent bovenop en dat was het.”

Sterns voornaamste opdracht was het verbeteren van het imago van de NBA. Dat kreeg in zijn eerste jaren als baas van de NBA een behoorlijke knauw door onder andere de dood van toptalent Len Bias als gevolg van een overdosis en spelers als David Thompson en John Lucas, die worstelden met drugs. Bovendien verscheen het boek Playing for Keeps van sporthistoricus David Halberstam over het leven van Michael Jordan.

Daarin stond onder andere dat de NBA ‘te zwart’ zou zijn.

David Stern werd een soort politieagent. Verkeerd gedrag werd niet geaccepteerd. De boetes waren enorm, omdat dat de enige manier was > 42

Mark Cuban. Een flink deel daarvan was de 500.000 dollar, die hij moest betalen, omdat hij over scheidrechterbaas Ed Rush zei, dat hij ‘hem nog niet zou inhuren om een Dairy Queen te leiden’. Wie ooit in de VS is gestopt bij deze derderangs fast food-tent, weet dat dat geen erebaantje is…

om multimiljonairs (spelers, maar vooral ook eigenaren) in het gareel te krijgen.

Maar Stern had natuurlijk ook de wind mee. Larry Bird en Magic Johnson zaten in hun hoogtijdagen en de entree van Michael Jordan in 1984 deed hem natuurlijk ook geen kwaad. Stern dacht alleen maar in het groot. Kon je voor 1984 een NBA-ploeg beginnen voor een slordige 15 miljoen, wil je nu een nieuwe ploeg beginnen, dan moet je toch denken aan 300 miljoen…

In alles is de NBA onvergelijkbaar met het moment dat David Stern de NBA overnam. Op de televisie blaast de NBA elk ander programma van de buis, qua marketing heeft de NBA wereldwijd alles zelf in de hand. Of het nu gaat om het uitzenden van hele wedstrijden, samenvattingen of het simpel plaatsen van foto’s in magazines als dit. En natuurlijk deed Stern niet alles zelf, maar hij had altijd en overal een dikke vinger in de pap.

Stern loste problemen op met de cao, moderniseerde de draft tot een speciaal evenement, zorgde er voor dat de NBA een wereldwijd product werd, dat de NBA werd opengesteld voor spelers uit andere landen, dat er echte wedstrijden werden gespeeld buiten de VS en Canada, dat er voor de Olympische Spelen van Barcelona een topteam met NBA-kanjers werd samengesteld, enz. enz.

De naam van David Stern zal daardoor voor altijd verbonden blijven aan de NBA. Ooit volgde hij de ook al legendarische Larry O’Brien op als vierde commissioner en helemaal in zijn stijl werkte hij Adam Silver jarenlang in.

Een man, die qua postuur wat beter past in het NBA-wereldje dan de kleine David Stern en die al heel lang wist dat hij de opvolger van de nu 71-jarige Stern zou worden. Silver kreeg steeds meer ruimte en in september 2012 wist David Stern dat alles in orde was en kondigde hij aan om per 1 februari van dit jaar zijn stoel ter beschikking te stellen van Adam Silver.

SUPERSERIE VAN DURANT Het was op een gegeven moment eigenlijk gewoon de ‘Kevin Durant Thunder’. Wedstrijd na wedstrijd nam hij – zonder zijn geblesseerde maatje Russell Westbrook – de ploeg uit Oklahoma City op sleeptouw. Liefst twaalf wedstrijden op rij scoorde hij dertig of meer punten en dat is een prestatie van formaat.

Sinds de NBA dit soort streaks dertig jaar geleden is gaan noteren zijn die twaalf dertigplussers de op twee na langste streak. Alleen Kobe Bryant (16) en Tracy McGrady (14) deden het in 2002-2003 nog beter. Met de twaalfde wedstrijd op rij passeerde Durant Shaquille O’Neal en Michael Jordan, die ooit tot elf kwamen.

De streak van Kevin Durant eindigde in New York. Tegen de Brooklyn Nets kwam hij ‘slechts’ tot 26 punten. Zijn hoogste score in die bijzonder januarimaand was 54 op 17 januari tegen de Golden State Warriors.

Mede door deze serie is hij ruimschoots topscorer van de NBA met een gemiddelde van 31.0 punten per wedstrijd (peildatum 6 februari). Zijn gemiddelde voor zijn hele loopbaan in de NBA is 27.0 en daarmee staat hij op de vijfde plaats van de all time topscorers. Op die lijst heeft hij Michael Jordan (30.1), Wilt Chamberlain (ook 30.1, maar meer minuten gemiddeld) wedstrijden dan Jordan), LeBron James (27.5) en Elgin Baylor (27.4) voor zich. Jerry West staat ook op 27.0, maar had gemiddeld meer minuten nodig dan Durant.

Bekijk alle rake schoten van Durant tijdens zijn streak hier: http://on.nba.com/1akRwM8

FLASHBACK In het voorjaar van 1991 hadden de initiatiefnemers van dit magazine de eer om voor het toenmalige American Sports David Stern te mogen interviewen.

In die tijd waren buitenlandse journalisten, die voor de NBA naar de VS kwamen, een bijzonderheid.

Het was niet de eerste keer, dat wij binnenliepen in de Olympic Tower aan Fifth Avenue. We werden dan ook door perschef Brian McIntyre, nog altijd ‘Senior Communications Advisor to the Commissioner’ ontvangen met ‘Hello strangers, welcome back at the NBA’.

David Stern, toen zeven jaar de hoogste baas van de NBA, nam uitgebreid de tijd voor ons.

Opvallend was het moment, waarop fotograaf Peter vroeg of er een vlag of andere achtergrond was met het NBA-logo. Na wat zoekwerk kwam er iets tevoorschijn, maar dat beviel Stern helemaal niet. Hij gaf een kantoorklerk de opdracht ‘first thing in the morning’ voor iets beters te zorgen…

Stern, die toen nog slechts plannen had voor de globalisering, vond het bijzonder dat basketballfans uit Nederland belangstelling hadden voor de NBA. ‘To remenber the NBA when you’re back home’ kregen we beiden een verghulde Cross-pen met NBA-logo. Die ligt nog altijd op het bureau als tastbaar bewijs van een gesprek met een bijzondere man.

Wie zijn basketballarchief op orde heeft kan het interview met Stern terugvinden in American Sports van augustus 1991. Of klik hier voor de PDF van dit interview uit 1991.

43

NBA Highlights

‘MELO’: 62 PUNTEN

BLACK HISTORY MONTH

Het was zo’n dag waarop hij gewoon niet kón missen. Toen Carmelo Anthony (foto) op 7:20 van het einde in de wedstrijd tegen Charlotte naar de kant werd gehaald, had de forward van de New York Knicks een aantal records gebroken. Met een kort jumpshot zette hij zijn totaal op die memorabele vrijdag 24 januari op 62 punten.

In de maand februari dragen de spelers in de NBA een bijzonder ‘shooting-shirt’. Met grote letters staat er een Twitter-account op: #NBABHM en daaronder het aangepaste logo van de NBA. Het shirt is ontworpen door Ray Allen, de guard van de Miami Heat.

Het is een eerbetoon aan de Black History Month, vandaar de letters BHM. De Verenigde Staten en Canada vieren elk jaar in februari de Black History Month ter herinnering aan de strijd, die de zwarte bevolking voerde voor haar vrijheid.

Dat de Charlotte Bobcats werden verslagen met 125-96 was eigenlijk niet van belang. Het ging om die 62 punten, waarmee hij het clubrecords van Bernard King met twee punten verbeterde.

Ook de beste prestatie ooit in Madison Square Garden van Kobe Bryant (61 punten) ging eraan. Het was tevens de beste seizoenprestatie. Kevin Durant (OKC) was tot 54 gekomen.

Toen het record daar was er de winst van de Knicks bovendien niet meer in gevaar kon komen, kreeg hij een applauswissel. Dat gebeurde na 23 rake schoten op 35, inclusief een driepunter vanaf de middellijn in de buzzer van de rust. Hij pakte ook nog eventjes dertien rebounds.

Carmelo Anthony is een interessante naam voor komende zomer, want dan is hij – net als onder anderen LeBron James – free agent en dus in theorie op te pikken door iedere ploeg. En er zal flink gehengeld worden naar de tweede man op de topscorerslijst van de NBA. Toch zou het heel goed kunnen dat ‘Melo’ gewoon in The Big Apple blijft. De Knicks kunnen hem, volgens de reglementen, een extra contractjaar en een slordige dertig miljoen dollar meer bieden.

44

Op het bekende NBA-logo staan afbeeldingen van Martin Luther King jr., NBA legende Bill Russell, Frederick Douglass en Harriet Tubman.

De laatste twee hebben in de 19e eeuw een belangrijke rol gespeeld in de strijd de slavernij te beëindigen. Tubman bijvoorbeeld bracht zeker zeventig slaven van het zuiden van de VS naar Canada in negentien reizen, die bepaald geen peulenschil waren in die tijd.

Het is niet onlogisch dat juist Ray Allen het shirt heeft ontworpen. Hij is maatschappelijk zeer betrokken en probeert al sinds 1996, toen hij in de NBA debuteerde bij de Milwaukee Bucks, de Black History Month voor het voetlicht te halen.

De NBA is natuurlijk een prima podium om wereldwijd aandacht te vragen voor bepaalde zaken. Allen wilde dat vorig jaar september al doen in het kader van de strijd tegen diabetes, maar vond toen niet tijdig een partner om de shirts te laten maken.

“Toen ik in Milwaukee speelde, maakte ik zelf videoclips over de geschiedenis van zwarten in ons land, die in pauzes werden gedraaid. Het is belangrijk er aandacht voor te vragen, zeker in de NBA, waarin veel jonge zwarte mannen spelen, die best mogen weten wat ze te danken hebben aan de vrijheid van zwarte mensen”, aldus Ray Allen.

EERBETOON JERRY SLOAN Jerry Sloan was als coach een ‘mensenleven’ lang verbonden aan de Utah Jazz. 23 jaar lang was hij coach van de ploeg uit Salt Lake City en er leek aan die status geen einde te komen. Hij tekende zelfs in 2011 een nieuw contract tot en met het seizoen 2012-2013.

Maar na 54 wedstrijden in het seizoen 2011-2012 nam hij ontslag, officieel vanwege ‘aanvaringen met een aantal spelers’. In feite ging het vooral om Deron Williams, nu spelend voor de Brooklyn Nets.

De Utah Jazz heeft veel te danken aan Sloan. Hij wordt gezien als de ‘uitvinder’ van de pick-and-roll met de supersterren John Stockton en

Karl Malone. Hij won in bijna 23 seizoenen 1223 wedstrijden met de Jazz (de naam stamt uit New Orleans, de stad waar de ploeg werd opgericht) en dat getal werd op een banner geschilderd, die nu in de nok hangt van wat tegenwoordig de Energy Solutions Arena heet.

Onder leiding van Gerald Eugene ‘Jerry’ Sloan haalde de Jazz twee keer de finale van de NBA. In 1997 en 1998 waren de Chicago Bulls – de eerste ploeg van Sloan als coach – echter te sterk. Hij speelde op tien jaar voor de Bulls, na te zijn gedraft door de Baltimore Bullets. In 2009 werd Jerry Sloan opgenomen in de Hall of Fame.

OPVALLEND HERSTEL

ALLE STERREN IN TEAM USA

Goedkoop mag dan vaak duurkoop zijn, maar dat laatste biedt ook geen enkele garantie.

Kijk maar naar de Brooklyn Nets.

Coach Jason Kidd – debutant en ook redelijk hoog op de loonlijst – kan een basis-vijf het veld insturen met een jaarsalaris van elf miljoen dollar of meer de man .

Alle grote sterren van de NBA hebben hun jawoord gegeven aan USA Basketball om de komende jaren de kleuren van de Verenigde Staten te verdedigen bij de grote evenementen. Enige uitzondering is Kobe Bryant.

Van hem was bekend dat hij zou afzeggen.

Hij vindt het internationaal welletjes.

Op papier vormen Deron Williams (foto), Joe Johnson, Brook Lopez, Kevin Garnett en Paul Pierce natuurlijk een vijftal om van te smullen. Maar vijf (financiële) kanjers blijken geen garantie te zijn voor succes.

Eind 2013 stonden de Nets liefst elf wedstrijden onder de .500, in Amerikaanse sportkringen de grens waar een succesvol seizoen begint. Wie via het internet of de NBA League Pass wedstrijden dan wel samenvattingen bekeek, sloeg die van de Brooklyn Nets (en trouwen s die van buurman New York Knicks ook ) over, want het was vaak niet om aan te zien, laat staan dat er sprake was van enige spanning.

De enorme salarissen van de vijf kostten de eigenaar van de Nets, de Russische miljardair Mikhail Prokhorov (officieel: Michail Dmitriejevitsj Prochorov), een belastingaanslag voor de zogenoemde Luxury Tax van 80 miljoen dollar. Maar ja, als je voor meer dan twaalf miljard (and counting…) op de Forbes-lijst staat, haal je dat gewoon even uit je binnenzak…

Coach Jason Kidd zal dat een zorg zijn. Hij moest wedstrijden gaan winnen en werd opeens geholpen door zijn bank. Wat kleine blessures maakten het wat meer inzetten van Alan Anderson, Shaun Livingston, Andray Blatche en Mirza Teletovic (samen per jaar slechts goed voor zeven miljoen dollar!) noodzakelijk.

En met succes. Maar de grootste ingreep was het naar de bank verbannen van Deron Williams, die als ‘reserve’ beter ging spelen. De Nets gingen winnen en boekten in januari zelfs een record van 10-3 met alleen nederlagen tegen de Toronto Raptors (2) en de Oklahoma City Thunder. Het totale record steeg van 15-23 eind december toto 25-26 eind januari, een maande die overigens wél met twee verliespartijen werd afgesloten.

Te beginnen in augustus en september van dit jaar kan de wereld weer genieten van mannen als LeBron James, Dwight Howard, Carmelo Anthony en Chris Paul onder de vlag van Team USA en onder leiding van Mike Krzyzewski (foto). De coach van Duke zal op de bank worden geassisteerd door veteraan Jim Boeheim van Syracuse, Tom Thibodeau van de Chicago Bulls en Monty Williams de headcoach van de New Orleans Pelicans.

De vier sterspelers maken deel uit van een prachtige ploeg, waarvoor in totaal 28 spelers beschikbaar zijn. Mike Krzyzewski en zijn staf hebben in feite een luxe probleem, want ook de toezeggingen van mannen als Blake Griffin, Deron Williams, Tyson Chandler, Anthony Davis, Kevin Durant, James Harden, Andre Iguodala, Kevin Love en Russell Westbrook zijn binnen. En dan hebben we het nog maar niet over Derrick Rose en Stephen Curry.

De selectiecommissie kijkt ook verder dan het WK in Spanje en de Olympische Spelen van Rio de Janeiro. Daarom werd ook een ‘toekomstteam’ geselecteerd met jonge sterren als LaMarcus Aldridge (geportretteerd in dit magazine), Paul George, Kyrie Irving en Damian Lillard, om er maar een paar te noemen, die nu al dag na dag de sterren van de hemel spelen.

45

Portland Trailblazers

Forward voorspelde de terugkeer van de Portland Trail Blazers

LAMARCUS ALDRIDGE MAAKT WOORDEN WAAR Na twee teleurstellende seizoenen, waarin de play-offs niet werden gehaald,

zijn de resultaten van de Portland Trail Blazers weer ten goede gekeerd. Vanuit het trainingskamp liet LaMarcus Aldridge weten dat tegenstanders dit seizoen serieus rekening moeten houden met zijn ploeg. Stiekem droomt de forward/ center al van de ring die hij zich aan wil laten meten na het winnen van de NBA Finals. Of het zover komt, is niet waarschijnlijk, maar het sublieme spel van de 2.11 meter lange Aldridge voert de Trail Blazers weer naar de top. En dat past bij de ploeg die de langste streak van aanwezigheid in de play-offs op zijn naam heeft staan.

46

Tekst: Martin Hoekstra Foto’s: diverse Flikr

Voor het grootste succes uit de 44-jarige geschiedenis van de Trail Blazers moeten we teruggaan naar 1977. Dat seizoen waren vier teams van de failliete ABA naar de NBA overgestapt. Het was ook het jaar waarin Julius Erving naar het sterrenteam van de Philadelphia 76-ers werd gehaald. De Sixers zouden de titel wel eventjes winnen, want zij hadden het beste record dat seizoen (50-32). Van Portland, dat voor het eerst in zijn bestaan de playoffs haalde en maar meteen de NBA Finals bereikte, lag niemand wakker. Okay, Bill Walton was een hele goede speler, maar de Sixers hadden toch Dr. J en George McGinnis.

Dawkins versus Lucas

Het leek ook de kant van de Sixers op te gaan, want zij sloegen meteen toe door beide thuiswedstrijden te winnen. Maar aan het eind van die tweede wedstrijd sloeg de vlam in de pan. Darryl Dawkins van de Sixers en Bob Gross van de Blazers kregen het met elkaar aan de stok na een rebound. Beide spelersbanken liepen leeg bij deze schermutselingen. Maurice Lucas, een van de eerste enforcers in de NBA, gaf Dawkins een klap van achteren. Beide spelers werden weggestuurd, maar door velen werd dit incident als het turning point in de series beschouwd. There is no backing down. De Blazers wonnen vervolgens vier wedstrijden op rij en vierden hun eerste en enige kampioenschap.

Daarna begon een donkere periode, hoewel het publiek de ploeg niet in de steek liet. Vanaf 1977 tot en met 1995 was het Memorial Coliseum maar liefst 814 keer op rij uitverkocht. En die streak eindigde alleen maar omdat de ploeg verhuisde naar de grotere Rose Garden.

47

Portland Trailblazers

De ellende begon met een voetblessure van Walton. Het jaar daarop weigerde de grootste fan van The Grateful Dead voor de Blazers te spelen. De center wilde verkassen naar een team van zijn keuze. Hoewel de Blazers vrijwel altijd de play-offs haalden (van 1983 tot en met 2003 jaarlijks, de langste streak in de NBA), was er amper succes weggelegd voor de ploeg uit Oregon. Slechts twee keer werden de NBA Finals gehaald. In 1990 stonden de Detroit Pistons het team van Clyde Drexler in de weg en twee jaar later waren de Chicago Bulls van Michael Jordan veel te sterk. In 1999 waren de Blazers in de Conference Finals kansloos tegen de Spurs, een jaar later was de uitschakeling zo mogelijk nog dramatischer. Portland maakte een 3-1 achterstand tegen de Los Angeles Lakers van Shaquille O’Neal en Kobe Bryant goed en kwam in de beslissende wedstrijd zeven zelfs vijftien punten voor te staan in het vierde kwart. Toch ging het weer mis.

Off court problemen

Tussen alle bedrijven door waren er ook nog flink wat off court problemen geweest met spelers die marihuana gebruikten (Rasheed Wallace, Damon Stoudamire, Qyntel Woods), hondengevechten organiseerden (Woods), elkaar op de bek sloegen (Zach Randolph en Ruben Patterson), naar medespelers met een handdoek zwaaiden (Wallace bij Arvydas Sabonis), het publiek minachtten (Bonzi Wells) en die de coach uitscholden voor nikker (Darius Miles tegen Maurice Cheeks). De nickname JailBlazers was er dan ook niet voor niets. Tijd voor een grote schoonmaak.

In 2006 was het huis van de Trail Blazers weer clean. Via de draft werden LaMarcus Aldridge en Brandon Roy binnengehaald om de ‘nette’ Blazers naar grote hoogten te sturen. Helaas werkten de knieën van Roy na een paar jaar niet meer mee en moest Portland voor een deel opnieuw beginnen. In 2012 en 2013 werden de play-offs niet gehaald, maar het leverde de Blazers in 2012 via de draft wel Damian Lillard op. Met gemiddelden van 19.0 punten, 6.5 assists en 3.1 48

rebounds werd de 1.91 meter lange Lillard als vierde speler in de geschiedenis van de NBA unaniem tot rookie van het jaar gekozen. De andere drie waren Ralph Sampson, David Robinson en Blake Griffin.

Aan het begin van het huidige seizoen nam Aldridge tijdens het trainingskamp het woord. Na twee prutsseizoenen was het hoog tijd dat de Trail Blazers hun neus weer aan het venster zouden steken. “We worden zevende in de Western Conference en halen de play-offs, mark my words�, zo liet Aldridge optekenen.

Metamorfose Aldridge

Aldridge was in zijn eerste jaren in de NBA de bescheidenheid zelve. Het leek vaak alsof hij de zware last van go-to speler niet wilde dragen en die rol bij voorkeur aan anderen overliet. Maar de Aldridge van dit seizoen heeft een complete metamorfose ondergaan. Hij is een heel andere speler en gaat zijn team voor in de strijd. Zijn midrange jumper is onhoudbaar. Van alle power forwards en centers neemt alleen Dirk Nowitzki meer schoten van buiten de bucket. Uiteraard scoort Aldridge ook onder het bord. Daarnaast weet hij redelijk wat vrije worpen af te dwingen. Als je dan dik tachtig procent van de lijn schiet, is dat mooi meegenomen.

De individuele statistieken getuigen van het sterke spel van Aldridge. Zijn gemiddelde aantal punten van 24.1 is meer dan twee punten beter dan in voorgaande jaren. Zijn laagste score dit seizoen was 10 punten (tegen Charlotte en Golden State), zijn season high ligt op 44 punten tegen Denver. Ook qua rebounds beleeft Aldridge een topseizoen. Per wedstrijd plukt hij 11.6 rebounds. Alleen al het aantal verdedigende rebounds (9.2) is hoger dan het totaal aantal rebounds in al zijn voorgaande seizoenen. Het is een duidelijke verbetering ten opzichte van de 9.1 terugkaatsers van vorig seizoen, dat qua rebounds zijn beste jaar was.

Kandidaat voor MVP

Doordat tegenstanders van de Blazers veel energie spenderen aan het afstoppen van Aldridge, scoren power forwards van andere ploegen tegen Portland

Vloek op centers Clyde Drexler speelde een ongewenste rol in de slechtste draft pick aller tijden. In 1983 koos Houston voor Hakeem Olajuwon.

Portland mocht als tweede kiezen en ging voor Sam Bowie. De Bulls waren de lachende derde en kozen ene Michael Jordan.

De Blazers hadden een center nodig en hadden in Drexler al hun eigen Jordan. Daarnaast liep er in de ploeg ook nog schutter Jim Paxson rond. Bowie bleek niet het missende stukje van de puzzel, maar bracht de Blazers eigenlijk alleen maar blessureleed.

Op college lag hij er al een jaar uit door problemen met zijn linker scheenbeen, in de NBA brak hij het ene jaar zijn linkerbeen en het jaar daarop zijn rechterbeen.

Vervolgens brak hij ook nog eens zijn rechter scheenbeen. Ondanks dat speelde Bowie toch nog tien jaar in de NBA, maar door al die blessures haalde hij nooit het niveau dat van hem werd verwacht.

Een soortgelijke situatie deed zich in 2007 voor. Portland had de eerste keuze in de draft. Greg Oden was de grote center die dat jaar beschikbaar was. Een echte zogeheten franchise player die het leven van LaMarcus Aldridge en Brandon Roy een stuk makkelijker zou maken. Kevin Durant werd vervolgens als tweede door Oklahoma gekozen. Oden deed niet onder voor zijn voorgangers Walton en Bowie. Zijn rookie seizoen speelde Oden vanwege een knieblessure helemaal niet.

Iedereen weet natuurlijk hoe het verder verliep met beide spelers.

Oden speelde slechts enkele wedstrijden voor de Blazers en mag nu af en toe een paar minuten voor Miami Heat in het veld staan, terwijl Durant is uitgegroeid tot een van de beste spelers in de NBA. Een duo van Durant en Aldridge bij de Blazers, hoe mooi had het kunnen zijn.

49

Portland Trailblazers

de minste punten. Redenen genoeg om Aldridge te noemen als een van de kandidaten voor MVP. Uiteraard ontbreekt Aldridge niet in de NBA All Star Game.

V

O E ID

Op 25 januari evenaarden de Blazers het aantal winstpartijen (33) van vorig jaar door met 115-104 van Minnesota te winnen.

Daar stonden pas elf nederlagen tegenover. Geen ploeg loopt zo maar even over de Blazers heen. Aldridge is het centrale punt in de aanval, maar spelers als Lillard (20.6 punten, 5.7 assists, 3.7 rebounds en 2.9 rake bommen per wedstrijd) en Wes Matthews (16.7 punten, 2.6 driepunters, 4.1 rebounds) weten ook wat scoren is. Robin Lopez (10.5 punten, 8.2 rebounds en 1.5 blocks), die eigenlijk nergens presteerde, is helemaal opgebloeid en pakt in het midden de rebounds en profiteert soms van de double teams op Aldridge. Nicolas Batum is een zeer sterke verdediger, niet vies van fysiek spelen op het randje, maar als basketballer ook een alleskunner. Het maakt de Fransman niet uit of hij nou drietjes moet scoren of oorlog onder de ring moet maken.

Dat blijkt ook wel uit zijn stats: 13.0 punten, 6.6 rebounds, 5.4 assists en 1.7 drietjes. Deze starters maken allemaal dik dertig minuten en daarin schuilt een gevaar. De bank van de Blazers wordt nauwelijks gebruikt en dat kan een probleem worden bij blessures of tijdens lange series in de play-offs.

50

De Blazers zijn het seizoen, dat inmiddels Met eengestart. huidige op de helft is, zeer voortvarend De score van 35-14 (per 6 februari) staan NBA maakt een compilatie van de sterke de Portland Trail Blazers momenteel derde in de Western eerste weken van de ploeg uit Oregon.

Conference. De doelstelling om de play-offs als zevende te halen, is inmiddels omgezet naar strijden om een kampioenschap.

Krijgen Bill Walton en de zijnen na 37 jaar dan eindelijk hun http://www.youtube.com/ opvolgers in Aldridge en diens gang? watch?v=rsDcrv8UPxw

Tijd voor een NCAA-vakbond Ook dit seizoen spelt er weer een aantal Nederlanders in de National Collegiate Athletic Association (NCAA) in de VS. Een basketball-scholarship bij een college in de VS is een groot goed. De gedachte dat Amerikaanse high school-spelers, waarvan een relatief hoog percentage uit achterstandswijken, hun basketballtalent kunnen laten uitbetalen in een gratis opleiding en zo een goed leven voor zichzelf kunnen opbouwen past helemaal in het plaatje van de American Dream. Een plaatje dat de NCAA maar al te graag in stand wil houden.

Column Peter van Paassen speelde, na zijn opleiding op St. Bonaventure in de Verenigde Staten, twaalf seizoenen als professional in België, Spanje, maar vooral in Nederland bij Den Helder, Amsterdam en Den Bosch. Het seizoen 2012-2013 was zijn laatste. Het was genoeg geweest en tijd voor een maatschappelijke loopbaan. Nu werkt hij als consultant sportcommunicatie bij Hill+Knowlton Strategies. In deze column laat hij maandelijks zijn licht schijnen op de Nederlandse sport en – logisch – het basketball in het bijzonder.

Het is namelijk zo dat een ‘student-athlete’, zijn sport alleen maar als amateur voor zijn universiteit mag beoefenen. ‘Extra benefits’ (lees: geld) is uit den boze, want dit leidt alleen maar af van je studie.

Deze regelgeving stamt uit de tijd vóór gigantische TV contracten en shoe-deals. In het seizoen 2012-2013 boekten de 244 grootste American football collegeteams een totale winst van 1,3 miljard dollar. De basketballteams van deze scholen brachten nog eens 1,1 miljard dollar in het laatje. Allemaal dankzij ‘amateur athletes’.

Op 28 januari kondigden footballspelers van Northwestern University in Chicago aan dat zij een vakbond gaan vormen. De spelers willen betere medische voorzieningen en meer zekerheid over de mogelijkheden om hun studie af te maken. Het delen in de enorme winsten, die zij voor hun school maken, is nog niet aan de orde.

De reactive van de NCAA was typisch: “Deze poging van de vakbond om van ‘student-athletes’ professionals te maken gaat in tegen het doel van universiteiten, namelijk jonge mensen opleiden.”

‘‘ Dit is geen schoolbasketball “

Het is de vraag hoe lang de NCAA dit argument nog kan volhouden. In een tijd waarin collegeteams vaker dan ooit op national TV te zien zijn, zalen van NBA-formaat bomvol zitten en coaches miljoenen per jaar verdienen zal ook de NCAA moeten erkennen dat dit geen recreatieve toevoeging aan het curriculum meer is. Dit is geen schoolbasketball. Nee, dit is big, big business mede mogelijk gemaakt door de inzet van deze ambitieuze sporters.

Ik hoop dat een NCAA-vakbond van de grond komt. Lukt dit niet, dan blijft de wijze les, dat kapitalisme nu eenmaal oneerlijk is, de enige bijdrage van de NCAA aan de studie van deze sporters.

51

NBA Video

NBA VIDEO

Uw videoredactie is geïnspireerd door de rivaliteit op en binnen de diverse gastenboeken van de DBL-clubs, en kwam via-via in de NBA terecht. Door Arie in ‘t Veld.

We ‘verlieten’ u in ons vorige nummer met een dunk van The Doctor, Julius Erving, op zijn 63e. De hoogtijdagen van deze Smooth Operator komen terug in een prachtige documentaire.

http://www.youtube.com/watch?v=bGjaBmFZhl8

Dr. J werd groot bij de concurrent van de NBA, de ABA. En de ABA bleef jaren op de been, enkel en alleen dankzij The Doctor. Over de ABA is een geweldig epos samengesteld: Long Shots (en in boekvorm: Loose Balls).

http://www.youtube.com/ watch?v=JJMtemANXw0&list

De ABA was zo wild & whacky, dat de speelfilm “Semi Pro” (met Will Ferrell) gewoonweg een understatement is van wat er werkelijk gebeurde, tussen 1967 en 1976.

In de film is Jackie Moon een teameigenaar die ook zelf een balletje gooit, net als Marc Cuban (die $2,5 miljard ‘waard is’) bij Dallas.

http://www.youtube.com/watch?v=tNGqlzoHrrI

52

Vier ABA-teams mochten uiteindelijk toetreden tot de NBA: Indiana, San Antonio, Denver, en New York (New Jersey). Sleutelfiguur namens de NBA was een jurist uit New York. Ene David Stern. Hij nam onlangs afscheid, na 30 jaar (zie elders in dit nummer). Zijn laatste salaris: rond de $8 miljoen. Hij is goede vrienden met Mavs’ eigenaar Mark Cuban, zelf een ABA-type bij uitstek.

http://www.youtube.com/watch?v=Yi5VXYwsP1I

De ABA verzon de spelregel voor de driepunter.

Wat zou het spelregelboek zeggen over deze zeer creatieve out-of-bounds play van de mannen van Zwolle??

http://www.youtube.com/watch?v=ZNUk240DUiA

De ABA bedacht ook de Slamdunk-contest rondom de All Star Game (uiteraard die allereerste keer gewonnen door . . . Dr. J). Vince Carter had in 2000 een dunk in huis, die van Slam Dunk Contest topklasse was, maar plaatsvond in niets minder dan de Olympische finale.

Fred Weis zal er nog wel eens aan ‘terugdunken’.

http://www.youtube.com/watch?v=O-ruz_EPuxE

53

Niels Vorenhout

Maxxcom BSW-coach Niels Vorenhout:

‘IK BEN TEVREDEN OVER DE ONTWIKKELING’ Een oppervlakkige blik op de ranglijst leert dat Maxxcom

BSW een rampzalig seizoen doormaakt. De voormalige subtopper bungelt troosteloos onderaan de ranglijst. Met slechts één overwinning uit 23 wedstrijden moet het zelfs de traditionele staartclubs van de laatste jaren uit Amsterdam en Rotterdam voor laten gaan. Toch is dat beeld vertekend.

54

Tekst: Charis Sideris Foto’s: Christian Aarts

De ploeg uit Weert is de enige Nederlandse club die nog nooit failliet is gegaan, of wegens financieel wanbeleid gedwongen werd om stichtingen op te blazen. Er is nog nooit een ‘doorstart’ gemaakt, met achterlating van stapels onbetaalde rekeningen, woedende leveranciers en gefrustreerde schuldeisers. Dit seizoen zal dit alles ook niet gaan plaatsvinden. Wat er echter wél gebeurt, is dat eindelijk het Nederlands talent een kans krijgt die het – getuige de vele nipte nederlagen tegen veel rijkere clubs – aangrijpt om de hoop levend te houden op een betere toekomst.

Dat die toekomst er een stuk rooskleuriger uitziet dan menigeen denkt die naar de ranglijst kijkt, lijkt echter vast te staan. Na jarenlang geteerd te hebben op relatief goede en goedkope Amerikanen, sporadisch aangevuld door een enkele Nederlander die van buiten werd aangetrokken, is de club recentelijk tot inkeer gekomen. Dit jaar geen buitenlanders, maar ruim baan voor eigen talent uit de regio en daarbuiten. Indien gewenst, is er wel wat geld om Amerikaanse versterking(en) te halen, maar liever nog wil men daarmee wachten.

Intussen krijgen de Nederlandse voormalige rol- en bankspelers de kans om ervaring op te doen en aldus te rijpen. Deze financiële buffer kan dan in de nabije toekomst worden

aangewend om serieus mee te gaan doen. “We wisten dat dit een moeilijk jaar zou worden”, verklaart coach Niels Vorenhout daags na het hartverscheurende thuisverlies tegen Aris Leeuwarden. “We hebben hier bewust voor gekozen om een financieringstekort weg te werken dat we hadden opgelopen.

Dit moest een tussenjaar worden.”

55

Niels Vorenhout

Het was om gek van te worden. Voor de zoveelste keer bleef zijn ploeg bij tot en met de slotfase van het duel tegen het hoger aangeslagen Aris. In de laatste seconden kreeg Stefan Mulder bij een gelijke stand de kans middels twee vrije worpen de tweede seizoenzege van Weert uit het vuur te slepen, maar hij miste beide. In de verlenging leek de ploeg alsnog te gaan winnen toen 10 seconden voor tijd bij 79-80 een technische fout van Aris-coach Molthoff werd bestraft met twee vrije worpen plus balbezit van Weert.

Jeremy Ormskerk bleef koel, benutte beide kansen, en bracht de stand aldus op 81-80, met daaropvolgend balbezit voor de Limburgers. Bij het innemen van de bal bij de middenlijn maakte de onervaren ploeg echter een even kinderlijke als ernstige denkfout. Hoewel dan ook naar een speler op de eigen helft mag worden gepasst, gingen alle BSW-spelers op de aanvalshelft proberen vrij te lopen. Op dat kleine stukje veld lukte dat niet binnen de 5 seconden, waardoor Aris balbezit veroverde en Darius Theus voor de winnende treffer zorgde.

Dit voorbeeld is illustratief voor het verloop van deze jaargang.

Door dit soort naïeve beginnersfouten gingen meer wedstrijden verloren, waaronder het uitduel tegen datzelfde Aris. Als we winnen definiëren als het maximale uit je (beperkte) mogelijkheden halen, dan heeft de Limburgse club heel wat meer winst geboekt dan de ranglijst aangeeft.

“We wisten waar we aan begonnen”, vervolgt Vorenhout. “We hadden aan het begin van dit seizoen vijf à zes man die dit niveau aankonden, de anderen zijn piepjonge spelers waar je nog niet al te veel van mag verwachten. Desondanks had ik er wel vertrouwen in. Maar een reeks blessures, juist bij die kern van vijf à zes man, heeft ons behoorlijk ontregeld. Sjors Besseling, Joost Padberg, Dyon Doekhi, en Roman Grigoryev waren ieder voor langere periodes uit de running. Mijn manier van spelen is gebaseerd op ‘read and react’ in de aanval, oftewel geen ingewikkelde aanvalssystemen, maar reageren op hoe de verdedigers staan. En in de verdediging had ik de ‘multiple defenses’ willen spelen, steeds wisselende verdedigingen.

Daarvoor is behalve spelintelligentie ook ervaring nodig. En die misten we.”

56

Vorenhout ziet echter ook vele lichtpunten. “Ik ben tevreden over de ontwikkeling van de meeste spelers. Vergeet niet dat mijn oudere spelers tijdens hun hele basketballcarrière voornamelijk rolspelers waren, terwijl ze nu veel meer

verantwoordelijkheid krijgen en het team moeten leren dragen.

En de jongeren doen een schat aan ervaring op. Thomas de Jager bijvoorbeeld is nog maar zestien, maar draait al volwaardig mee. De 20-jarige Roel Aarts is nog wat wisselvallig, hij wisselt hoge pieken af met diepe dalen, maar ook híj levert een waardevolle bijdrage. Zij doorlopen een leerschool waar ze in de toekomst veel profijt van kunnen hebben. En dat geldt ook voor mij. Ik leer elke dag. Terugkijkend zou ik bepaalde dingen anders hebben gedaan. In feite hebben we één stap achteruit gedaan om er later twee vooruit te kunnen zetten.”

57

Thijs Vermeulen

THIJS VERMEULEN

PARTTIME BASKETBALLER, FULLTIME PROFESSIONAL

58

59

Thijs Vermeulen

Tekst: Rob van Gameren Foto’s: Brigitte van Heeswijk

60

De combinatie werken en eredivisie basketball

spelen is wellicht de kant die het opgaat met de meeste profs in Nederland. Dat hoeft echter niet het einde te betekenen, bewijst Mister Matrixx Magixx Thijs Vermeulen (28). Hij combineert een parttime baan met zijn rol als aanvoerder bij de Wijchense formatie. “Ik wed op twee paarden en dat is een heerlijk gevoel.”

Het is sinds vier jaar dat Vermeulen naast zijn basketballdroom parttime werkzaam is. Als humanresource-manager verzet de guard dagelijks zijn zinnen enkele uren op zaken als personeelsbeleid. Wat velen misschien als het begin van het einde zouden beschouwen, is voor hem juist een verademing. “Ik zie het niet als een belemmering. Ik sla de ochtendtraining altijd over. Dat is een fitness- of schottraining. Ik haal dat dan soms na de avondtraining in. Dat levert wel eens grappige opmerkingen op van de fulltime profs bij de middagtraining. ‘Daar heb je Thijs met zijn frisse benen’, zeggen ze dan. Ik kan er wel om lachen. Ik ben blij dat ik de keuze heb gemaakt. Deze baan kwam toevallig op mijn pad en is in het verlengde van mijn studie. Anders had ik wellicht jaren moeten solliciteren. Veel jongens zitten toch vaak in twijfel wat volgend jaar weer gaat brengen. Ik wed nu dus op twee paarden en dat voelt heerlijk.”

Het huidige seizoen is voor Vermeulen inmiddels zijn zevende bij de Magixx. Daarvoor speelde hij al drie seizoenen bij EiffelTowers, waarmee hij twee keer kampioen werd. Op jonge leeftijd behaalde hij in 2006 en 2007 al twee keer de landstitel. Het leverde hem ook nog drie interlands bij het Nederlands team op.

Van gretige, op zichzelf geconcentreerde fulltime basketballprof is de gevreesd driepuntschutter getransformeerd in een ervaren aanvoerder. Let wel, Vermeulen is nog altijd maar 28 jaar. In die jaren heeft hij al veel meegemaakt: talentvolle Amerikanen die de NBA haalden, weggestuurde egoïsten, goede seizoenen en ook een dramajaar.

‘Ik kon me nooit iets voorstellen van een burn-out, maar ik heb er afgelopen seizoen dicht tegenaan gezeten.’

Mijn beslissing om afgelopen zomer weer bij te tekenen is omdat ik erg geniet van mijn rol als aanvoerder. Het vorige seizoen stortte sportief gezien als een kaartenhuis in. De onzekerheid of er wel weer genoeg geld is om door te gaan als team, is ook een onzekerheid die aan jongens gaat knagen. Ik kon me nooit iets voorstellen van een burn-out, maar ik heb er afgelopen seizoen dicht tegenaan gezeten. Toch heb ik besloten door te gaan. Toen ik jong was, dacht ik ook aan statistieken. Nu denk ik vooral aan het collectief. Deze huidige groep jongens is een genot om deel van uit te maken. Minder Amerikanen.

Gelukkig waarderen de fans dat ook steeds meer. Dunks zijn leuk, maar goed teambasketball is veel belangrijker en dat waarderen ze.”

In 2007 speelde Vermeulen bij de Matrixx Magixx samen met Chris Copeland, tegenwoordig spelend bij de Indiana Pacers.

Van de Dutch Basketball League naar wellicht een NBA-titel.

Vermeulen zag dat niet aankomen. “Natuurlijk was hij goed. Hij kon schieten als de beste en zijn lichaam was al NBA-klaar, maar 61

Thijs Vermeulen

ik had nooit kunnen vermoeden dat hij het tot de NBA zou schoppen. Hetzelfde geldt voor Mickell Gladness. Hij maakte bij ons slechts tien minuutjes per wedstrijd, maar drie jaar later speelde hij ineens wedstrijden bij Miami Heat en Golden State Warriors. Om nu te zeggen dat dat bij ons een topper was; absoluut niet. Maar het is erg mooi om te zien hoe veel spelers soms groeien naarmate hun carrière vordert.“ Behalve goede herinneringen aan Amerikanen, heeft het bij de Magixx vaak ook voor irritatie binnen de selectie gezorgd.

Amerikaanse passanten die slechts kwamen om de statistiekenlijstjes te vullen om zodoende de spelersagent reden te geven om dikke contracten in andere landen in de wacht te slepen. “Die jongens ervaren druk.

Die agenten blijven hameren op goede statistieken, anders kun je een dik contract wel vergeten. Dat botst nogal als je aan een team wilt bouwen, maar je hebt dit soort spelers in je selectie. Het is wel eens voorgekomen dat we als spelersgroep naar de coach zijn gestapt om te zeggen dat het zo niet verder kon. Vergeet echter niet dat het een lastige beslissing voor de coach is. Vaak zijn het wel jongens die het verschil kunnen maken of net wat meer kunnen forceren.

Veel Amerikanen hebben altijd die NBA-droom in hun hoofd en daardoor leggen ze zichzelf veel druk op. Hun positie is lastig, want stats are money volgens de spelersagenten, maar niet goed voor een team. In het verleden is het wel eens gebeurd dat een speler werd weggestuurd.”

Dat zijn problemen van het verleden. Volgens Vermeulen kent de huidige selectie van de Magixx geen overambitieuze egotrippers. “We hebben nu een Amerikaanse jongen die zorg draagt voor zijn familie. Hij voorziet ze met een deel van zijn salaris. Hij gaat daar gelukkig prima mee om. Hij heeft natuurlijk veel individuele doelen en de kunst is om dat goed te managen in een team. Ik ben echter wel blij met de beperking van het aantal buitenlanders per team. Niet alleen ik, maar ook de fans.

Dit is veel meer een team. Er is meer plezier. Ook voor de fans was het wennen. De alley-oops en spectaculaire dunks zijn 62

‘Veel Amerikaanse jongens ervaren grote druk. Hun agenten hameren op statistieken. Stats are money’ iets schaarser, echter beter teambasketball is daar voor in de plaats gekomen. Dat geeft mij, maar gelukkig ook de fans veel voldoening.”

Hoe gek het misschien ook mag klinken, Vermeulen mikt dit jaar met zijn team op de titel. “Dat is het doel. Aris Leeuwarden bewees vorig jaar dat het ondanks een slecht begin van het reguliere seizoen toch om de titel kon strijden. Wij zijn dit jaar erg sterk begonnen. Het verschil tussen de topploegen is niet meer zo groot en we hebben onder andere door twee competitieoverwinningen tegen Zorg en Zekerheid Leiden laten zien dat we niet te onderschatten zijn. Dus ja, waarom niet op de landstitel mikken? Mikken op de derde of vierde plaats zegt mij niet zo veel. Ieder team krijgt zijn dipjes gedurende het seizoen, maar die sterke reeks van ons was zeker geen toeval.”

63

Sponsors & partners

SPONSORS & PARTNERS SPONSORS/PARTNERS Wij zijn actief aan het zoeken naar bedrijven met een bijzondere belangstelling voor het basketball. Lees je dit bericht en denkt je te kunnen bijdragen aan de continuïteit van dit basketballmagazine, neem dan contact met ons op. We maken graag een afspraak om over de mogelijkheden te praten.

Klik hier voor contact met ons: info@basketballmagazine.nl

REBOUND WORDT GESTEUND DOOR DE NAVOLGENDE BEDRIJVEN:

Hart Voor De Zaak

Spreadit

Hart Voor De Zaak heeft ervaring met geïntegreerde 360º-campagnes en vrijwel alle middelen en media.

Hebben we ook een voorkeur? Ja. Wij werken het liefst met datgene wat het beste is voor uw merk.

En dat kan zomaar een medium of middel zijn, waar u persoonlijk weinig affiniteit heeft, maar uw doelgroep des te meer.

Eventueel zonder laatste gele deel

Met Spreadit bent u op weg naar meer resultaat uit uw online aanwezigheid. Wij vullen uw wensen in en houden uw opties open. Wat vandaag voor u nog niet aan de orde is, kan over tien maanden wel relevant zijn. Daarom hanteren wij een 360° strategie op al onze werkterreinen. Wie echt wil focussen, kijkt om zich heen.

www.hartvoordezaak.nl

www.spreadit.nl

64

COLOFON REBOUND wordt uitgegeven als APP voor de IPAD en Android tablets. Rebound wordt uitgegeven 10 x in het basketballseizoen en verschijnt omstreeks de 15e van iedere maand.

KERNREDACTIE

Charis Sideris Jacob Bergsma Frits van Rijn Jan van der Nat Peter van der Velde

Voor onze lezers die niet in het bezit zijn van een tablet publiceren wij REBOUND op het ISUU platform. Klik hier http://issuu.com/stichtingamericansports/docs Noot: Bij deze publicatie ontbreekt de interactieve mogelijkheden die op de versie op de tablets wel aanwezig zijn.

EINDREDACTIE

Jan van der Nat CONCEPT VORMGEVING

Spreadit

PARTICIPEREN Steun de makers van dit magazine om de realisatie ervan mogelijk te maken.

Voor een bedrag van 15 euro per basketballseizoen steun je ons in ons doel.

VORMGEVING / FOTOGRAFIE

Peter van der Velde COLUMNS

Charis Sideris Dejan Vidicki Peter van Paassen

Zie www.basketballmagazine.nl .

VIDEO

Arie in ‘t Veld AAN DIT NUMMER WERKTEN VERDER MEE:

© 2013-2014 UITGEVER Dit magazine is een uitgave van: Stichting American Sports p.a. Appelstraat 17 2564 EA Den Haag Email: info@basketballmagazine.nl

Alle rechten voorbehouden.

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/ of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

TEKST

Rob van Gameren Martin Hoekstra Luc Reuvers Menno Schraven Joop Vernooy FOTOGRAFIE

Christian Aarts Eric van der Eijk Arjan de Graaf Brigitte van Heeswijk

65