Rebound no22 by Stichting American Sports

Hét digitale

basketball magazine

22 | NOV 2014 CHATILLA VAN GRINSVEN Passie en vol vuur

ARMAND SALOMON

Meer manager dan coach

KALVERDIJKJE: Klaar voor de toekomst

SPM SHOETERS verdedigt Europese eer

DEN HELDER

Storm aan het Marsdiep

TILLER TIME in Zwolle

TOON IDEALE LEIDER ORANJE

Redactioneel

PARTICIPEER IN DE TOEKOMST VAN REBOUND MAAK HET UITGEVEN VAN DIT MAGAZINE MOGELIJK PARTICIPEER DOOR CROWD FUNDING KLIK HIER

COMPANY FUNDING KLIK HIER

WIE ST

?? ? S N O EUNT

INHOUDSOPGAVE 4 TIP OFF Een rubriek over van alles en nog wat

46 SPM SHOETERS Verdedigt Europese eer

10 FOTOSPECIAL Een crash, jonge talenten en een leuke juf

49 COLUMN CHARIS SIDERIS Oude, maar niet vergane glorie

20 TOON VAN HELFTERTEN Over Oranje en ZZ Leiden

50 OPDAT WIJ NIET VERGETEN Het basketballnieuws van oktober

29 COLUMN PETER VAN PAASSEN Over een bedankje van de coach

52 STORM AAN HET MARSDIEP Den Helder alweer in de problemen

30 CHATILLA VAN GRINSVEN Passie en vuur in Ankara

56 TILLER TIME Zwolse Amerikaan droomt van de NBA

38 KALVERDIJKJE Klaar voor de toekomst 40 ARMAND SALOMON ‘Skelin of Casteels haal ik nooit meer in’ 45 COLUMN ME DUNKT Over (‘foute’) vrienden

COVERFOTO Peter van der Velde

Rubriek van alles en nog wat TipOff

SLAM DUNKS! NIEUWE KLAP VOOR

BINNENLAND

Landskampioen Lintex-Binnenland/Rotterdam heeft weer een flinke tegenslag te verwerken gekregen. Nadat eerder al Leonie Kooij met een afgescheurde voorste kruisband het seizoen 2014-2015 aan zich voorbij moest laten gaan, blijkt dat forward Eline Kasius in de wedstrijd tegen Loon Lions op 18 oktober eenzelfde blessure heeft opgelopen.

Eline Kasius moet na de operatie rekenen op een revalidatieprogramma, dat naar verwachting tussen de 6 en 9 maanden in beslag zal nemen. Het seizoen 20142015 zal zij dus zeker niet meer in actie komen. Voor coach Joost van Rangelrooy van LintexBinnenland/Rotterdam betekent dit dat nu twee veel scorende speelsters uit zijn selectie zijn verdwenen en dat ook door de blessure van Linda Appers, die ook naar verwachting nog enige tijd aan de kant zal staan, hij een zeer smalle selectie tot zijn beschikking heeft.

Als oplossing voor de langdurige blessures heeft Binnenland/Rotterdam zich versterkt met de Amerikaanse Tae’lor Purdy. De 1.80 meter grootte forward speelde de afgelopen vier jaar voor Regis University in de Amerikaanse NCAA. Afgelopen seizoen was ze in haar seniorjaar goed voor een gemiddelde van bijna 22 punten per wedstrijd en ruim 10 rebounds. 4

JORDAN VANDENBERG: TWEE DAGEN ZEVENDE NEDERLANDER IN NBA

Vanuit het ‘niets’ was hij er opeens: de zevende Nederlander in de NBA. Jordan Vandenberg, een 2.15 meter lange Australiër met ook een Nederlands paspoort, tekende bij de New York Knicks. Zijn loopbaan zou zegge en schrijve twee dagen duren. Na nauwelijks 48 uur zette de club ui The Big Apple hem al ‘on waivers’, een wat nette omschrijving voor ‘op de keien’. De coachingstaff van de Knicks had in twee oefenpotjes genoeg gezien…. Het bericht zaaide verwarring in Nederland. Hier kent vrijwel niemand Vandenberg. Wie is deze basketballer, die meteen heeft laten uitzoeken of hij kan uitkomen voor het Nederlands team? Na wat rondbellen lukt het Vandenberg, nog wat slaperig door het tijdverschil, aan de telefoon te krijgen. ‘Dit is een fantastische kans voor mij’, zegt de 24-jarige center in het Engels. De in Melbourne geboren speler heeft een Australische moeder en een Nederlandse vader. Hij spreekt geen Nederlands en is hier nog nooit geweest. Vandenberg verhuisde op zijn 19de naar de Verenigde Staten. Daar wilde hij zijn droom waarmaken: profbasketballer worden. In Australië speelde hij geen grote wedstrijden en haalde hij het nationale team niet. “Ik was er destijds niet mee bezig”, bekent hij. “Mijn school was toen belangrijker. Nu wil ik vol voor het basketball gaan.” Vandenberg komt naar eigen zeggen op papier in aanmerking voor het Nederlands team. Of hij een versterking kan zijn, is de vraag. Vandenberg heeft geen imposant cv: hij verdiende zijn contract niet omdat hij indruk maakte in een grote competitie, maar tijdens de zomercompetitie. Daarvoor speelde hij bij North Carolina State. BRON: De Volkskrant/Robert Hüsken

ORANJEBEWEGING In een persbericht laat de NBB weten dat samen met de FEB en een taskforce van oud-internationals Oranje een reddingsboei is toegeworpen. De volledige tekst van het bericht luidt als volgt: Het bestuur van de Nederlandse Basketball Bond (NBB), de eredivisieploegen verenigd in de Federatie Eredivisie Basketballclubs (FEB) en een initiatiefgroep van voornamelijk oud-internationals hebben de handen ineen geslagen om gezamenlijk te werken aan een solide basis voor het Nederlands mannenteam. “We denken samen met de FEB en een groep voormalig internationals na over de toekomst van het Nederlands Mannen Team. We willen dat Oranje volgend jaar goed voorbereid aan EuroBasket 2015 kan deelnemen. De focus ligt niet alleen op het EK, maar op een gezond Nederlands team voor een langere periode,” aldus NBBvoorzitter Francisca Ravestein. Voor de organisatie rond Oranje wordt een taskforce opgezet, onder beoogd voorzitterschap van Bert Kragtwijk, die zelf 99 keer het Oranje-shirt droeg. In die taskforce zullen naast Kragtwijk onder anderen ook de oud-internationals Rolf Franke (technisch/tactisch beleid, 60 interlands) en Frank Kales (algemene zaken, 80 interlands) worden ingezet. De taskforce gaat in totaal uit zeven personen bestaan, die ieder op hun taakgebied ondersteuning krijgen van specifieke groepen van voornamelijk oud-internationals. Ravestein: “We werken met alle betrokken partijen samen. Met name voor de uitvoering van de plannen hebben we mensen nodig die hun schouders onder Oranje willen zetten. De oud-internationals vormen een waardevolle bron van mensen met capaciteiten en interessante netwerken. Wij geven graag ruimte aan leden die duurzaam willen bijdragen aan de ontwikkeling van basketball in Nederland.” Ravestein: “Het Nederlands team moet weer een echt vlaggenschip worden voor het Nederlands basketball. Daarom wordt er een organisatie opgetuigd die ‘dedicated’ beschikbaar is om de bondscoach, zijn staf en de spelers bij te staan. Er is geen sprake van een nieuwe structuur, maar vooral van een samenwerking die op langere termijn zorg moet dragen voor een gezonde uitgangspositie.”

heeft gebracht.’

Kragtwijk: ‘We hebben rond Oranje simpelweg meer handen nodig. Prachtig om te zien hoeveel mensen nu opstaan en hun hulp aanbieden. En niet alleen met hun competenties, ook met hun portemonnee. Ik krijg er soms kippenvel van, als ik zie wat de prestatie van het Nederlands team afgelopen zomer allemaal teweeg

Ravestein en Kragtwijk maken er geen geheim van graag met bondscoach Toon van Helfteren verder te willen. Kragtwijk: “Toon heeft afgelopen zomer tijdens de EK-kwalificatie met zijn staf en met zijn spelers voor een enorm succes in het Nederlands basketball gezorgd. Voor het eerst in 25 jaar gaat Oranje weer naar een Europees kampioenschap! Ongekend! Natuurlijk hopen we verder te gaan met de coach die aan de basis stond van die historische prestatie.” Formeel is Van Helfteren nog niet vastgelegd. Datzelfde geldt voor de spelersgroep die volgend jaar Oranje moet vertegenwoordigen tijdens EuroBasket 2015. Kragtwijk: “Uiteraard alle respect voor de groep die op een geweldige manier voor kwalificatie heeft gezorgd. Maar het Nederlands mannen basketballteam bedrijft topsport en moet topprestaties leveren. Niemand is in de topsport zeker van zijn plaats.” Het gezamenlijk de schouders onder Oranje zetten, krijgt ook vorm door de manier waarop de plannen een financiële dekking moeten krijgen. Ravestein: “De NBB draagt naar vermogen bij aan de plannen, zoals ook anderen dat doen. Het is hartverwarmend om te zien hoe sponsors en partners ook met geld willen bijspringen om perspectief voor Oranje te scheppen.” Hoewel de samenwerking in rap tempo vorm krijgt, moet onder andere nog een aantal formeel juridische aspecten worden afgestemd. Ravestein: “De gesprekken daarover verlopen in een zeer plezierige en constructieve sfeer. Je merkt aan alles dat het belang van het Nederlands basketball bij iedereen voorop staat.” De taskforce rond het Nederlands team zal in de komende weken in gesprek gaan met de geldschieters van de afgelopen twee jaren om de aanloop naar en EuroBasket 2015 zelf van een gezonde financiële basis te voorzien. De overige financiën worden op dit moment bij elkaar gebracht door de NBB, de FEB en particuliere initiatieven. Bert Kragtwijk: “Het is uitdrukkelijk onze bedoeling verder te kijken dan alleen het Europees kampioenschap. Het Nederlands basketballteam moet minimaal voor een periode van vijf jaar op een zo professioneel mogelijke manier kunnen werken. Uiteindelijk is Oranje als vlaggenschip een prima trekker voor het hele Nederlandse basketball.” 5

Rubriek van alles en nog wat TipOff

Facebook en Twitter zijn een onuitputtelijke bron voor leuke beelden van onverwachte momenten. En wordt wat af ‘gedeeld’ en ‘geliked’ via telefoon en allerlei computer-devices. Jacob Bergsma laat zijn ogen langs talloze pagina’s glijden en pikt de leukste basketball-gerelateerde plaatjes eruit.

O FACEBO

Wat gebeurt er na de kwalificatie voor Eurobasket 2015 met het Nederlands team? Joshua Duinker wacht rustig af en geniet van de zon.

Ineens moest Meindert van Veen weg als bondscoach van de nationale vrouwenploeg. Na 28 jaar. Voor veel speelsters aanleiding om hun dierbare herinneringen aan de niet-weg-te-denkencoach op Facebook op te halen. De spierballen in wording zijn van international Maaike Klein.

Voor international Kevin Bleeker is het collegeseizoen op Canisius weer begonnen. In een klassieke Jordan-pose

Verslaggever Leon Kersten verlegt zijn interesses: naar de bobsleesport

Leon Williams gaf in Zwole 'college' over zijn ongelooflijke zomer met het Nederlands team.

SLAM DUNKS! VRAAGTEKENS BIJ ONTSLAG VAN VEEN Als het goed is heeft Meindert van Veen inmiddels tekst en uitleg gekregen. Wanneer dat ook is gebeurd, het was te laat. Het persbericht waarin de NBB meedeelt de 63-jarige Heldenaar geen nieuw contract te geven als coach van het nationale vrouwenteam, wapperde ‘out of the blue’ de mailbox binnen. ‘Verbijstering’ was een understatement van de eerste orde. Nu zijn vreemde beslissingen niets bijzonders in Nieuwegein, maar als er al ergens perspectief was, dan was het toch wel in het vrouwenbasketball en zonder anderen tekort te willen doen: dat is voor 95 procent te danken aan Meindert van Veen. Meer nog dan het feit op zich, gaat het op de manier waarop is gehandeld door de NBB. Dacht je net met het ‘in de ijskast zetten’ van het mannenteam het absolute nulpunt te hebben bereikt, komt de NBB met dit. Hele generaties basketballers en vooral basketballsters kunnen zich onze sport in de vrouwelijke lijn niet voorstellen zonder Meindert van Veen. Het allerminste waar de drager van de bondsspeld en koninklijk onderscheiden Van Veen recht op had, was een duidelijke verklaring, voordat het nieuws naar buiten zou worden gebracht. Maar nee! Nadat hij op donderdag was ontboden bij directeur Frank Berteling en technisch directeur Esther Wender, moest hij een aantal dagen wachten op een nadere verklaring. “Ik ben benieuwd naar de reden”, is de eerste reactie van Meindert van Veen, twee dagen later. “Donderdag is me alleen medegedeeld dat ik geen bondscoach meer ben…” “Of ik teleurgesteld ben? Dat weet ik eigenlijk nog niet. Ik zet alleen vraagtekens achter de reden. En met mij velen. Ik heb al heel veel reacties gehad. Het team is ook helemaal over de zeik. Het zou niets te maken hebben met de uitschakeling voor het Europees kampioenschap. We hebben ons natuurlijk al heel lang niet geplaatst en als je op basis van niet goed presteren een coach aan de kant zet, kan ik daar begrip voor hebben. Zo werkt dat nu eenmaal.” Van Veen was natuurlijk meer dan bondscoach alleen. Hij was ook talentcoach en in die rol samen met Remy de Wit belangrijk voor het reilen en zeilen van het CTO in Amsterdam. De NBB wil dat hij die rol blijft vervullen. Een belangrijk aspect, want voor die functie krijgt de NBB geld van NOC*NSF, waardoor men Van Veen (en De Wit) kan betalen. Gezien de successen van de (jonge) vrouwenteams in internationale toernooien kan niet anders dan worden gesteld dat de formule goed heeft gewerkt. Voordeel voor de NBB was natuurlijk dat er op deze manier een ‘goedkope’ bondscoach was en dat leidt direct tot de vraag of de NBB zichzelf niet in de vingers snijdt. Remy de Wit zou in dezelfde rol kunnen worden gezet, maar elke ander zal de NBB geld gaan kosten. En dat is er toch nooit in Nieuwegein?

Rubriek van alles en nog wat TipOff

SLAM DUNKS!

ZZ Leiden: terug naar de bakermat Maatschappelijke kwesties als pesten, omgaan met geld, bewegingsarmoede en overgewicht zijn zaken waar de huidige jeugd mee te maken heeft. Om de jeugd te confronteren met deze problematiek en een gedragsverandering teweeg te brengen, heeft Zorg en Zekerheid Leiden Basketball samen met zorgverzekeraar Zorg en Zekerheid het initiatief ‘Box Out’ opgepakt. Door middel van dit project wil de club de sociale competenties van jongeren van 12 en 13 jaar in het voortgezet onderwijs vergroten en hen stimuleren om gezonder te leven door structureel te sporten, met als uiteindelijk doel gedragsverandering te realiseren. Op woensdag 5 november keerde het project Box Out terug naar de plaats waar het Leidse basketball ooit begonnen is, namelijk het Bonaventura College in Leiden. Wie het over basketbal in Leiden heeft, kan niet om Ton Kallenberg (7 juli 1929-22 april 2010) heen. Hij staat terecht bekend als de grondlegger van het Leidse basketball. Nadat Kallenberg in 1951 de Haagse Academie voor 8

Lichamelijke Opvoeding had afgerond, werd hem gevraagd om gymnastiekles te geven aan het Bonaventura College in de Mariënpoelstraat in Leiden. Box Out sluit aan op het scholenprogramma, dat de NBB ontwikkelde onder de noemer STAR: Sportiviteit, Teamwork, Acceptatie en Respect. STAR-gecertificeerde trainers van ZZ Leiden hebben dit programma aangepast en verder uitgewerkt naar Box Out. Het draait om sportiviteit in de breedste zin van het woord, dus niet alleen fair play, maar ook gezondheid. Teamwork geeft het belang van samenwerken en sociaal gedrag aan. Bij acceptatie leren de brugklasleerlingen om te gaan met bestaande situaties en bepaalde normen en waarden te accepteren. Bij respect gaat het om alle sociale vaardigheden, beleefdheidsvormen, plagen en pesten. Het programma bestaat uit twee lessen van anderhalf uur, speciaal bedoeld voor alle brugklasleerlingen.

‘UTRECHT’ IN DE STARTBLOKKEN Als er geen beren meer op (in) de weg lopen, is de Dutch Basketball League volgend jaar augustus een team rijker. Na een paar jaar van voorbereiding is men in Utrecht zover, dat de stap naar de top gemaakt kan gaan worden. Er zal gespeeld gaan worden in De Meern, een plaats die onder de gemeente Utrecht valt. Bij het fraaie sportcomplex daar staat een wat vervallen sporthal, die echter de mogelijkheid biedt om te worden om- en uitgebouwd tot een eredivisiewaardige accommodatie. Maar dat traject is niet het belangrijkste. Meedoen in de DBL kost geld, veel geld. En dat is er nog niet, al is er wel een aantal hoopgevende gesprekken geweest. Oud-international Cees van Rootselaar, één van de initiatiefnemers: “De promotiefilm is klaar, de powerpoint-presentatie is klaar. We zijn de laatste tijd al een stuk actiever en hebben ook goede gesprekken gehad met de wethouder. Op dat punt hebben we even wat vertraging gehad, omdat er door de verkiezingen een nieuwe wethouder kwam.”

medewerking van een aantal clubs, waaronder UBall, dat nu al meedoet in de DTL, de talentencompetitie van de DBL. Maar er zal ook worden gepraat met andere clubs in het Utrechtse. De stad in het hart van het land moet bovendien nadrukkelijk een rol spelen in het project. Reken dus maar op een afbeelding van de Domtoren in het logo…

De initiatiefgroep wil de nieuwe Rond deze tijd wordt het organisatie bouwen op de kennis en belangrijkste traject aangevangen:

De sushi van basketballers

De basketballers van Utrecht Bulls organiseerden in oktober een Cylcing Diner. De organisatie had af te rekenen met een thuiswedstrijd, maar het fiets- en eetspektakel kon toch van start. De bedoeling van het evenement was om bij verschillende basketballers de kookkunst te bewonderen en aansluitend op een verfrissende fietstocht naar een volgende locatie te gaan.

het vinden van sponsoren. Van Rootselaar: “Om mee te doen in de DBL heb je veel geld nodig. We gaan voorlopig uit van een bedrag tussen de drie en vier ton, maar als we in eerste instantie aan twee ton zouden komen, gaan we op zeker inschrijven. Uiteraard gaan we voor een flinke hoofdsponsor, maar het streven is een grote businessclub, samen met de eigenaar van het sportcentrum.”

Culinaire hoogstandjes als eekhoorntjesbrood, trifles en tajines werden niet geschuwd. Winnaars Cas Peeterse en Jesse van Roeden kregen na afloop, tijdens het Bockbierfestival in de Utrechtse binnenstad, de prijzen uitgereikt voor hun zelfgemaakte sushi.

FotoSpecial

Foto special Dit keer was ik als fotograaf het onderwerp. Johnson blokt, schiet door en ziet de fotograaf waar hij met vaart op klapt. _______________________________________ Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s : PETER VAN DER VELDE

FotoSpecial

Foto special In grote bewondering.... ________________________________ Foto: CHRISTIAN AARTS

Foto special Kijken naar basketball, bier drinken en bellen. Sommigen kunnen alles tegelijk. ________________________________ Foto: PETER VAN DER VELDE

FotoSpecial

Foto special De jeugd heeft de basketball toekomst ________________________________ Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s: CHRISTIAN AARTS

FotoSpecial

Foto special Meestal geeft de coach zijn speler een tik tegen zijn achterste. Hier is het andersom. Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s: PETER VAN DER VELDE

FotoSpecial

Foto special Met de juf naar het basketball. Had ik vroeger maar zoâ&#x20AC;&#x2122; n juf gehad. ______________________________ Foto: PETER VAN DER VELDE

TOON VAN HELFTEREN 20

TOON VAN HELFTEREN IS DE IDEALE LEIDER VOOR ORANJE

‘BONDSCOACH? JA, MAAR ALS ZICH EEN MOOIE CLUB MELDT…

Toon van Helfteren

Tekst: Jan van der Nat Foto’s: Peter van der Velde

Een blik in de toekomst. Het is 5 september 2015,

de openingsdag van het Europees kampioenschap mannen, gelijktijdig in vier steden. In één daarvan speelt Nederland. Langs de rand van het veld, zoals altijd keurig in het pak, Toon van Helfteren. De man die Oranje verrassend door de voorronden van EuroBasket 2015 loodste, is uiteraard de coach nu Nederland voor het eerst sinds vijfentwintig jaar weer acte de présence geeft op het hoogste Europese podium. Eigenlijk gaat iedereen in de Nederlandse basketballwereld uit van bovenstaande schets. Logisch, want een succesvolle coach kun je niet passeren. En succesvol wás Toon van Helfteren dit jaar, met als absoluut hoogtepunt de kwalificatie via een razendknappe overwinning op Montenegro in Leiden. Maar als we het bondscoachschap aanroeren tijdens het interview, steekt Van Helfteren onmiddellijk de vinger op. “Even voor alle duidelijkheid. Ik ben gevraagd als bondscoach voor het EK, maar er staat nog niets vast. De lange Delftenaar is absoluut vereerd, dat men hem weer vraagt om de leiding van het nationale mannenteam op zich te nemen. Maar hij is op 63-jarige leeftijd eigenlijk nog niet klaar als coach, die dag-indag-uit op het parket staat. ‘Mooie club’ Hij is dan ook uitermate voorzichtig als het over de nationale ploeg gaat, omdat het dus nog helemaal niet vaststaat, dat hij inderdaad dat team ter zijde zal staan bij de terugkeer op het Europese podium. Voor hetzelfde geld meldt binnenkort een mooie club zich bij zijn agent Ruud Harrewijn. En met een ‘mooie club’ bedoelt Toon van Helfteren niet alleen eentje, waar het geld goed is, maar ook de omstandigheden.

“Ik ben met Leiden in Oldenburg en Göttingen geweest. Daar wil je toch niet gevonden worden? Met alle respect voor Johan Roijakkers in Göttingen, hoor. Nee, een club in Griekenland of zo. Of wat mij betreft in Oman, als ze daar een zak geld neerzetten…” Van Helfteren moet de blik wel op het buitenland richten, want in Nederland is vooralsnog geen vacature, in elk geval niet op het door hem gewenste niveau. Na zijn succesvolle periode bij Zorg en Zekerheid Leiden lijken alleen steden als Groningen en Den Bosch voor hem interessante nieuwe haltes in zijn lange loopbaan.

wezen…Amsterdam…” Het gesprek met Toon van Helfteren in het fraaie WestCord Hotel in Delft vindt plaats na zijn bezoek aan het UWV. Dat hij zich zou moeten melden bij de uitkeringsinstantie, had Toon van Helfteren niet kunnen bevroeden, toen zijn vijfde volle seizoen bij ZZ Leiden eindigde met de uitschakeling in de halve finales van de playoffs door Groningen. Zoals gebruikelijk verzamelden spelers, begeleiding, bestuur, pers en wat diehards zich de maandagavond na het verlies in wedstrijd vijf in de lounge van de Vijf Meihal. Vooral Amerikanen willen graag snel naar huis en dus kan iedereen nog net even in de schijnwerpers worden gezet. ZZ-voorzitter Marcel Verburg vraagt Toon van Helfteren bij die gelegenheid of ze de volgende dag even kunnen praten.

Apollo Nadat hij van Leiden te horen had gekregen, dat hij geen nieuw contract zou krijgen, heeft alleen Apollo Amsterdam zich gemeld. Maar zoals bekend heeft men in Amsterdam geen cent te makken en met het vrijwilligerswerk Zwakke reden voor Oranje in de afgelopen twee jaar, heeft Van “Ik verkeerde in de veronderstelling dat we Helfteren zijn portie wel gehad. “Laten we wel zouden praten over het volgende seizoen. Maar 23

Toon van Helfteren

ik had die dinsdag net zo goed niet kunnen komen. Het enige dat ik te horen kreeg was dat ze niet verder met me wilden. De reden moet ik nog altijd horen. Ja, ze willen een ander type basketball, maar dat is een zwakke reden, die je gebruikt als je het eigenlijk niet weet…” Toon van Helfteren stelt nadrukkelijk niet zijn gram te willen halen via de pers. “Ik wacht op mijn beurt. Mocht Leiden openheid van zaken geven, dan zal ik daar heel graag op reageren.” We hebben daar uiteraard begrip voor. Toch sijpelt in de loop van het gesprek de teleurstelling meerdere malen door. Toon van Helfteren heeft in het verleden met regelmaat laten weten ‘zijn pensioen’ te willen halen als coach van Leiden. Niet noodzakelijkerwijs op 65-jarige leeftijd overigens. Dat zal hij wel moeten als leraar lichamelijke opvoeding op de school, waar hij altijd twee lesdagen combineerde met zijn taak als basketballcoach. Dat had – in zijn ogen – een moment kunnen zijn om het coachen te kunnen combineren met een functie als technisch manager bij ZZ Leiden. Door dat toekomstbeeld kan een streep, omdat de clubleiding van mening was dat de ‘nieuwe koers’ een nieuwe kapitein nodig had. Het bestuursbesluit kwam gemengd aan in Leiden. Een deel van de volgers vond het ‘logisch na vijf jaar’, een andere – minstens even grote – grote begreep het totaal niet. Moet er spectaculairder basketball worden gespeeld? Minder verdedigend? Dat moet nog maar worden afgewacht. Natuurlijk kun je spelers meer vrijheid geven tegen mindere tegenstanders, maar in echte wedstrijden zal de defensie op orde moeten zijn. Ook bij de nieuwe kapitein Eddy Casteels en eigenlijk bij elke basketballcoach. Verdediging “Iedereen gaat uit van de verdediging”, zegt Toon van Helfteren, die het ‘hou je tegenstander onder de 70, dan kun je elke wedstrijd winnen’, 24

tot norm heeft verheven. “Of dat nou in Nederland, Europa of de NBA is. Als ik vorig seizoen de ploeg had laten rennen, zouden de ballen door de hal zijn gevlogen. We hadden nu al veel te veel balverlies. En kijk eens naar de statistieken van nu: Cunningham (nu dan wel bij een andere club) en De Jong staan weer hoog in het klassement van de turnovers…” De jeugd een kans geven was een ander punt van kritiek richting Van Helfteren. “Ik zou dat niet willen? Onzin. Ik heb in het verleden vaak genoeg jonge spelers een kans gegeven. Maar dan moeten ze er wél zijn en de kwaliteit hebben om op het gewenste niveau mee te kunnen komen. We zullen zien wat er gebeurt…” Toon van Helfteren had de verrassing van zijn vertrek uit Leiden nog niet verwerkt, of hij stond alweer in de Vijf Meihal. Dit keer als coach van het nationale team. In de afspraken met de

FEB was nu eenmaal voorzien in de hal van ZZ Leiden als thuisbasis. Toch een netelige situatie. “Nee, niet echt. Ik had in dit geval niets te maken met mensen van de organisatie van ZZ Leiden. Bovendien was alles geregeld en was het te laat om nog naar andere opties te kijken, als we dat al hadden gewild. Je moet je bovendien in dit soort situaties professioneel opstellen.” Dat hij weer aan de slag ging als bondscoach was een logisch vervolg op zijn eerste seizoen, hoewel er binnen de NBB stemmen opgingen om iemand anders voor de groep te zetten. Van Helfteren had namelijk in een interview met het Leidsch Dagblad nogal wat mensen geschoffeerd na het ‘administratieve geklungel’ bij de NBB, dat Nederland niet alleen de eerste plaats in de groep kostte, maar wellicht ook rechtstreekse kwalificatie voor het EK. Nu ging dat ticket naar Estland, dat in de groep door Nederland over twee wedstrijden werd verslagen…

MO IS NU ECHT NEDERLANDER Mohamed Kherrazi is nu oﬃcieel Nederlander, ook voor de FIBA. In 2013 was hij ongewild hoofdpersoon in de grootste blunder uit de Nederlandse basketballgeschiedenis. Hij en Sean Cun de FIBA geen N ningham waren in de ogen va werd opgemer ederlander, wat bij de NBB nie n poulewinst. Khkt en dat kostte Oranje uitein t de wereldbonderrazi is inmiddels ‘gecleared delijk ’ door het interview. H, meldt Toon van Helfteren tijd ij ens ve rb a a st zich erover d nog niet weten at wij dat . “I s d a a r d an geen persber verstuurd?” Tja ichtje van …

Afzeggingen In plaats van een wellicht voor FEB en sponsoren ‘goedkope’ zomer, moest Van Helfteren dus met Oranje weer aan de bak. De campagne begon in juli, nog geen maand na het einde van het seizoen. Nog vóór de eerste training had de technische staf de eerste teleurstellingen alweer moeten incasseren. Ruim veertig spelers waren uitgenodigd, maar bijna 75 procent daarvan meldde niet te kunnen/willen komen. Bij de groep afhakers zaten heel veel ‘grote’ namen en dus stond Van Helfteren begin juli op het parket met een handjevol spelers, waarvan zeker de helft de eerste schifting normaal gesproken niet zou hebben overleefd. Natuurlijk vroeg Toon van Helfteren zich op dat moment af, waar hij in vredesnaam aan was begonnen. Een ‘Mission Impossible’ was misschien nog de beste omschrijving. Met Arvin Slagter, Worthy de Jong, Mohamed Kherrazi en Thomas Koenis, had je het zo ongeveer wel gehad, als het om spelers ging, die iets in de melk te brokkelen zouden kunnen hebben in een groep met landen als Bulgarije, Israël en Montenegro. Maar het zou allemaal anders uitpakken. Met een verrassende 53-62 overwinning in Bulgarije begon Oranje aan een campagne, die zich alleen in een jongensboek laat omschrijven. Wat niemand voor mogelijk had gehouden gebeurde: Nederland plaatste zich voor het EK en Toon van Helfteren prikte andermaal een parel aan zijn toch al zwaar beladen kroon. De blijdschap droop van zijn gezicht na de sensationele overwinning op Montenegro in uitgerekend de Vijf Meihal. Wellicht heeft die overwinning het basketball in Nederland gered en dat is natuurlijk een prachtige beloning voor de FEB-clubs, die hun nek uitstaken en de sponsoren, die erin beleven geloven. Er is nu een mooie club mensen ontstaan, die ziel en zaligheid wil inzetten voor het nationale mannenteam. Mensen die, zoals 25

Toon van Helfteren

Toon van Helfteren, het hart op de juiste plaats hebben zitten voor het basketball. NBB Natuurlijk hoort de NBB daar nu ineens ook (weer) bij. Maar laten we wel zijn: alleen omdat je er internationaal niet omheen kunt. De NBB is nu eenmaal de officiële vertegenwoordiger bij de FIBA. Het is niet anders. Eigenlijk zou een organisatie, die het mannenteam twee jaar geleden bij het grof vuil zette, zich nooit meer mogen bemoeien met wat dan ook rond Oranje. Oranje 2.0 vereist mensen, die nooit ‘nee’ zeggen als het om Oranje gaat en die het onderste uit de kan halen. Mensen dus als Toon van Helfteren, nog altijd met 207 caps onaantastbaar als recordinternational. Tegen Montenegro boekte hij ook nog eens zijn vijftigste overwinning als bondscoach. De dertigste in de afgelopen jaren, maar hij won er ook al twintig in zijn eerste periode als Oranjebaas, midden jaren tachtig. In totaal coachte hij 113 keer de nationale ploeg. Mensen, die zich niet met sport bemoeien ter meerdere eer en glorie van hun CV, maar het doen uit passie. Toon van Helfteren offerde twee zomers (zes weken de kop leeg maken op de camping in Frankrijk is dan de norm) op voor Oranje, deed weer een succesvol beroep op de altijd meewerkende leiding van zijn school om toch nog een paar weken op vakantie te kunnen en was niet te beroerd om genoegen te nemen met te weinig beenruimte in een vliegtuig en zelf zijn koffie en biertje te betalen. Je gunt hem in de herfst van zijn imposante loopbaan natuurlijk die club op een zonnig Grieks eiland of in de zandbak van Oman of Qatar. Maar dan eigenlijk vooral om de pecunia, om een beetje in te halen van wat hij voor Oranje inleverde. Want als we echt verder willen met het nationale mannenbasketball, moet Toon van Helfteren langs de lijn staan, straks op 5 september op de openingsdag van het EK… 26

advertentie

KALENDER 2015 ORANJE OP WEG NAAR EK2015 groot formaat A3 32 x 48,5 cm

Prijs € 14,95 Verzendkosten

€ 9,00

bestellen klik hier

LAATSTE KANS om te bestellen

“Thank you for everything!” Op 14 januari 1996 viel Marcus Camby flauw in de zaal van Saint Bonaventure University in Olean (New York). Enkele minuten voor de uitwedstrijd van zijn University of Massachusetts was ’s lands beste collegespeler vlak naast het veld in elkaar gezakt. Met spoed werd hij naar het ziekenhuis gebracht. Het was beangstigend en eventjes was het slaperige Olean middelpunt van het Amerikaanse sportnieuws. ESPN, USA Today, en de NY Times berichtten allemaal uitgebreid over het voorval. In 1996 had Twitter had nog niet de kans om het nieuws over te nemen en bron te worden van instant feiten en geruchten. Camby, de University of Massachusetts en zeker de coach waren nog in staat om het nieuws te dirigeren. Dit was zeker nodig. Column Peter van Paassen speelde, na zijn opleiding op St. Bonaventure in de Verenigde Staten, twaalf seizoenen als professional in België, Spanje, maar vooral in Nederland bij Den Helder, Amsterdam en Den Bosch. Het seizoen 2012-2013 was zijn laatste. Het was genoeg geweest en tijd voor een maatschappelijke loopbaan. Nu werkt hij als consultant sportcommunicatie bij Hill+Knowlton Strategies. In deze column laat hij maandelijks zijn licht schijnen op de Nederlandse sport en – logisch – het basketball in het bijzonder.

‘‘ Thank you for everything”

Lokale overlevering leert namelijk dat Camby na aankomst in het ziekenhuis al snel weer bij bewustzijn was. Zijn eerste woorden zouden geweest zijn: “Damn, I knew I shouldn’t have smoked that shit…” Vervolgens zou hij om ijs gevraagd hebben. Het is makkelijk voor te stellen wat voor ophef deze situatie veroorzaakt zou hebben als dit algemeen bekend zou zijn geworden. Umass was favoriet om de Final Four te halen. Negatieve aandacht en een schorsing van de beste speler zou het team geen goed gedaan hebben. Media begonnen zich al te verzamelen bij het ziekenhuis, waar de coach al snel de controle had genomen. Dokters en verpleegsters hielden hun mond. Geen geruchten, geen schandaal. De NY Times tekende op: “Hospital employees said they had been instructed that all information would come from UMass officials.” Hoe was dit gelukt? Een kennis van mij werkte destijds in het ziekenhuis. Ze toonde mij laatst haar aandenken aan deze hele episode: een envelop die de coach haar had gegeven. Het overhandigen van de envelop was gepaard gegaan met dezelfde charme, die tegenwoordig high school All-Americans overhaalt om massaal voor de Kentucky Wildcats te komen spelen. Net als de envelop was het bedankbriefje keurig bewaard gebleven. Het stapeltje ‘hundred dollar bills’ dat bijna twintig jaar geleden in het briefje gevouwen zat, uiteraard niet. “Thank you for everything!” stond er op het kaartje. Was getekend, John Calipari, headcoach van de University of Massachusetts Minutemen. 29

Gisella van Grinsven

30 30

Chatilla van Grinsven streeft altijd naar het hoogste

PASSIE EN VOL VUUR

3131

Gisella van Grinsven

Tekst: Luc Reuvers Foto’s: Peter van der Velde (Oranje) en Luc Reuvers (Ankara)

Chatilla van Grinsven Frikh is een van de

pijlers van Oranje en nestelde zich dit jaar in de topcompetitie van Turkije. Rebound bezocht de altijd positieve Van Grinsven in haar nieuwe habitat Ankara. Op Cumhuriyet Günü, de Dag van de Republiek. Het gesprek vindt plaats in de prille morgen, hoog boven het Güvenlik Park, in het centrum van Kızılay. Het YKM-gebouw biedt uitzicht op de skyline van de miljoenenstad in afwachting van alle activiteiten, die de Turkse feestdag met zich meebrengt. Een verhaal over basketball, studie, familie en de stichting van haar vader.

Basketball

naar Almonte in Eindhoven. Op 15-jarige Van Grinsven probeerde al op jeugdige leeftijd leeftijd verhuisde ze voor een half jaar naar het Belgische BBC Boom. “Daar kon ik meedoen alle sporten uit, meestal kort. Ook basketball. Haar vader Rahal Frikh was haar rolmodel, maar met de vrouwenploeg in een professionele sfeer.” Vervolgens kwam er een half jaar in het team was er niemand. “Niemand kon mij sterker maken, ik moest mezelf pushen.” De Oberhausen in Duitsland. “Toen ben echt in een ritme gekomen. Basketball kan heel serieus zijn, huidige speelster van Ormanspor stopte een maar je moet toch de fun behouden. Het was half jaar, maar kwam bij het winkelen met haar een echt professioneel damesteam.” Amper 16 moeder haar voormalige coach tegen en ze jaar oud rondde ze haar opleiding af en vloog startte op achtjarige leeftijd opnieuw bij het Helmondse Wizzards, waar ze het opnam tegen ze naar Amerika, haar wensbeeld achterna. “Dat was al mijn droom toen ik 8, 9 jaar was.” veel oudere speelsters. Dat bleek inspirerend. “Hoe zij alles kunnen, geweldig.” Haar vader Van Grinsven koos uiteindelijk voor Colorado was als een gids voor de goedlachse en State. “Ik heb geleerd niet op te geven en vrolijke wereldburger. “Mijn vader liet zien hoe hard te werken.” De coach leek op een drillhij speelde. Wow. En toen ik legendes zoals sergeant en mensen die de training zagen Michael Jordan en Magic Johnson zag, is de zullen niet bedacht hebben dat het om passie echt begonnen. Als ik voor iets ga, ga ik basketball ging. “Ik heb nog nooit een coach voor het beste en toen ik de NBA zag dacht ik: gezien die mensen zo hard drilde, maar ik heb ‘daar ga ik spelen’.” Op negenjarige leeftijd al de er doorzettingsvermogen van gekregen.” Van levenslessen van haar vader volgend: “Als je echt Grinsven was na de training uitgeput, maar ging goed wil zijn, moet je je concentreren op één verder waar anderen stopten. “Ik kon neervallen, ding.” zo kapot was ik. Maar de assistent-coach pushte me nog een uur door te gaan. Ballhandling en Haar dromen toonden haar passie. “Als ik iets zie dat ik wil behalen, zal ik het ook met succes schot verbeteren, hard werken daar maalde ik niet om, hoe zwaar het ook was.” behalen. Met haar zus Samira stapte ze over

Gisella van Grinsven

Studie

Van Grinsven verhuisde daarna naar St. Joseph’s in Philidelphia om met haar zus Samira herenigd te worden. “Ik was tweeënhalf jaar van huis en wilde bij mijn zus zijn. Ik was daar een paar keer geweest en was verbaasd hoe passionate de coaches van St. Joseph’s waren. Zoals zíj technieken en plays behandelden. Een van de assistent-coaches (Susan Moranred) was een groot rolmodel voor me. Ik kon zo veel van haar leren. Ze kon goed alle belangrijke dingen op het veld laten zien.” Van Grinsven keek, vanwege de NCAA regels over het switchen van college, toe. “Ik kon alleen trainen met Samira, maar dat alleen was al heel bijzonder, omdat we allebei heel veel vechtlust hebben en vooral niet van elkaar willen verliezen.” Lachend: “Dus kun je je voorstellen hoe het er bij onze trainingen aan toe ging.’’ Samira maakte in haar seniorjaar haar duizendste punt voor St. Joseph’s, Chatilla ging een jaar later als zesde speelster ooit ook over die magische grens heen. Twee zussen met zo’n prestatie, uniek. “Dat mijn coaches

zo veel vertrouwen gaven, dat gaf mij heel veel energie.” Het lef van St. Joseph’s om Van Grinsven te koesteren betaalde zich uit. “Dan ga ik dubbel en dwars voor hun door het vuur. SJU begon mijn tweede familie te worden. Toen ik dat voelde dacht ik: ik ga geweldige dingen doen op deze school.” St. Joseph’s beleefde een complete wederopstanding en de successen bleven niet uit. Met de lijfspreuk van Mia Hamm (speelster van het nationale voetbalteam van de VS) in gedachten: ‘I am building a fire, and everyday I train, I add more fuel. At just the right moment, I light the match.’ De WNBA-selectie van Connecticut Sun haalde Chatilla van Grinsven net niet. ”Niet deze zomer, dan de volgende zomer. Het is nog steeds een droom om in de WNBA te spelen, maar dan wil ik ook een speelster worden, die echt meedraait in de rotatie.” Ze kwam terecht bij Bourges, topploeg in de EuroLeague met de volledige Franse top in de gelederen. “Heel bijzonder, de ploeg heeft een enorme status. Een aantal speelde voor de nationale ploeg, die zilver won bij de Olympische Spelen. Toen ik kwam werd

ik gegrepen door de snelheid in hun systeem, vooral het inzicht van de speelsters is iets waar ik enorm veel van heb kunnen leren. Wat een niveau.” Een perfecte leerschool voor een rookie. “Dat betekent ook veel kijken en vooral alles opnemen hoe de veteranen te werk gaan.” De zomer kleurde Oranje in een kansloze poule met Rusland en Zweden. Kort na het overlijden van haar vader een extra zware dobber. “Ik denk dat we goed bezig zijn. We hebben genoeg talent en potentie om de ladder te beklimmen. We hebben nog acht jaar en we hebben de beste jaren om ons te ontwikkelen. Wie weet of we nog een keer op een WK staan.” Even later: “Ik ga het meemaken, daar ga ik voor.”

Familie

Turkije betekent topbasketball. “Het is een

topniveau en vereist een andere mindset.” Over Turkije: “Het is mooi. Ik ben verbaasd. Een modern land eigenlijk. De mensen zijn erg sociaal en nemen je op in de familie. Vind ik zelf heel belangrijk. De club zegt het ook: Basketball staat op de tweede plaats. Als jij je happy voelt, dan zijn we blij en dan kunnen we goed presteren.” Ormanspor promoveerde. Naast Chatilla beschikt de ploeg als buitenlandse inbrengen over twee Amerikaansen en een Servische. “We kunnen heel veel bereiken, maar dat ligt echt aan de instelling van het team.” De wedstrijd later op de avond gaat vooraf door vlagvertoon. De speelsters dragen speciale shootingshirts ter ere van ’91 jaar Turkije’. In de immense Ankara Arena, een paar weken eerder nog strijdtoneel van het WK, verliest Ormanspor verrassend van Mersin. In de voorbereiding vochten de twee ploegen nog drie thrillers van 35

Gisella van Grinsven

wedstrijden uit. De vader van Van Grinsven keek hoofdschuddend toe vanaf zijn wolkje. “Hij heeft elke wedstrijd in mijn leven gezien, nooit eentje overgeslagen. Als hij niet kon, keek hij via een livestream.” Met fonkelende ogen: “Hij was een speciale man. Hij leerde mij respect, maar ook doorzettingsvermogen en kon slecht tegen onrechtvaardigheid. Dat wilde hij rechtzetten, dat zit ook in mijn genen.” De oudbasketballprof overleed begin van dit jaar, maar vertrokken is hij niet. Van Grinsven voegde zijn naam aan haar achternaam toe. Als hommage. “Ik voel hem vaak. Iets zegt me dat hij meekijkt. Geen twijfel aan. Voordat hij ging heeft hij me alles kunnen leren, wat hij me maar kon leren. Misschien heeft hij me hier op een bepaalde manier op voorbereid. Dat is het beste wat ik in mijn leven heb kunnen meekrijgen.” Van Grinsven straalt intens geluk uit bij haar herinneringen. “Ook van mijn moeder. Mijn ma staat ook nog steeds aan mijn zij. Ik ben daar eeuwig dankbaar voor. Je ouders steunen je niet alleen materialistisch, maar ook mentaal. Het is toch uiteindelijk aan jou om te tonen hoe sterk je bent en hoe ver je wilt komen.” De vraag ‘De fakkel van je vader brandt ook in jou?’ ziet ze als een compliment. “Dat is een hele eer, als je dat zo zegt. Ik hoop dat ik ooit mag bereiken wat hij heeft bereikt. Ik denk dat we met de stichting milestones gaan bereiken. Dat is ook het belangrijkste wat mijn ouders me hebben meegegeven: jouw talenten teruggeven aan de maatschappij, in welke vorm dan ook.’’ Met gepassioneerde trots. “Geweldig, mooi.”

Stichting

Rahal Frikh zette een twintig jaar terug een stichting op, een naar hemzelf vernoemde foundation, die opkomt voor ‹women-empowerment› en ‹childdevelopment› met een focus op Marokko, maar uiteindelijk als doel een focus te leggen op een groot deel van de ontwikkelingslanden. “Op dit moment zijn we een school aan het opzetten in Kalaat-es-Sraghna, een klein dorpje vlak bij Marakesh. De mensen in dit dorpje hebben bijna niets. Kinderen spelen met zand en stenen. Ze hebben nog karren met ezeltjes, waarmee mensen water komen brengen naar hun huizen. En er is geen scholing voor kinderen onder de 12 jaar.” Chatilla van Grinsven zet het levenswerk van haar vader voort. “We zijn nu bezig met het geld ophalen voor de bouw van de school in het dorpje via onze website.” Meer informatie over de Rahal Frihk Foundation is te vinden op de site: www.childrenshopeunited.org

kalverdijkje FotoSpecialLeeuwarden

KALVERDIJKJE LEEUWARDEN

Eigenlijk had het allemaal een jaar eerder klaar moeten zijn, maar geduldig wachten heeft in Leeuwarden een prachtige basketballaccommodatie opgeleverd, waarop niet alleen vaste bespeler Aris, maar heel Nederland trots mag zijn. Het Kalverdijkje is nu een plek, waar de doorgroei van de ambitieuze Friese club gestalte kan krijgen.

KLAAR VOOR DE TOEKOMST

Het was altijd behelpen bij het ontvangen van sponsoren en andere mensen, die belangrijk zijn in de sport anno nu. Maar met een fraaie businessclub (met ‘aquarium’, dat uitzicht biedt op de speelzaal) en een behoorlijke tribune met ruim 320 zitplaatsen, is er voor mensen die belangrijk zijn voor de club geen reden meer om de wedstrijden van Aris te laten schieten.

38 38

Nederland is geen plek waar ‘zo maar even’ sportaccommodaties worden neergezet. Verbouwen is vaak

de enige optie om oude hallen aan te passen aan de eisen van nu. Het gebeurde eerder in Leiden en nu in Leeuwarden. Al eerder (2006) werd de entree van Het Kalverdijkje aangepast, maar daar schoot de sport natuurlijk weinig mee op, want achter die entree deed je een ﬂinke stap terug in de tijd. Plannen voor een nieuwe hal, eventueel in combinatie met een nieuw stadion voor Cambuur, haalden het niet. Die voor een ﬂinke verbouwing wel, al duurde het langer dan gewenst. Er was niet veel tijd beschikbaar, want het complex wordt – zoals in ons land gebruikelijk – ook gebruikt voor breedtesport. Maar als het moet kan heel veel, zo werd in Leeuwarden bewezen.

De businessclub kan op de momenten, dat Aris die niet nodig heeft, gebruikt worden als vergaderruimte. De zaal, voorzien van dus een prima hoofdtribune en LED-verlichting, is geschikt voor meer dan basketball alleen en moet een boost geven aan andere sporten en evenementen. Als klap op de vuurpijl is de roodgele vloer vervangen door een echte, kwalitatief hoogwaardige basketballvloer, die eigendom is van de gemeente, maar door Aris wordt geleased.

TEKST: JAN VAN DER NAT FOTO: PETER VAN DER VELDE

39 39

ARMAND SALOMON

Armand Salomon

In Armand Salomon heeft

Challenge Sports Rotterdam een opvallende debutant op het hoogste niveau aan het roer staan. “Basketball gaat voor mij verder dan winnen of verliezen op het veld. Ik heb het idee dat ik meer manager ben dan coach.”

Tekst: Menno Schraven Foto’s: Peter van der Velde

ARMAND SALOMON DEBUTANT OP HOOGSTE NIVEAU BIJ ROTTERDAM

MEER MANAGER DAN COACH

Armand Salomon

De afspraak vindt plaats op zijn kantoor, vlakbij de Rotterdamse dierentuin Blijdorp. De 52-jarige Salomon runt hier z’n eigen bureau Equilibre, dat gespecialiseerd is in het coachen van leidinggevenden in het bedrijfsleven. Het is ook precies die ervaring die de voornaamste reden is voor zijn verrassende benoeming als hoofdcoach van Rotterdam Basketbal. Eigenlijk kwam de vraag van het bestuur in mei een jaar te vroeg, blikt Salomon terug. “Maar als ik het nu niet doe, doe je ‘t nooit meer, dacht ik. Je moet lef hebben, ook al is het lastig. Ik heb geen twintig jaar coachervaring waar ik op terug kan vallen. Ik heb in het zuiden van het land bij diverse clubs gezeten. Bij Tracks in Heerlen, Bumpers in Sittard en Barons in Breda, waar ik vroeger zelf ook nog gespeeld heb. Vier jaar geleden kwam ik weer in deze kant van het land wonen en besloot ik me te storten op de sport. Ik begon bij het Under 22-team en als assistent bij het promotiedivisieteam. Vrij snel 42

nam ik de rol als hoofdcoach over. Ik denk dat ik daar heb laten zien, wat ik in m’n mars heb. Maar als het op tactische kennis aankomt, dan blaast Ties (Theeuwkens, red.) mij zo van het veld.” Salomon ziet zijn meerwaarde vooral op een ander vlak, in het verder professionaliseren van de Rotterdamse club. “Ik zie mezelf meer als manager dan als coach. Ik heb mensenkennis, kan vrij snel mensen lezen. En ik kan organiseren en managen. Afgelopen seizoen hadden we bijvoorbeeld bij thuiswedstrijden geen programmaboekje. Er was ook geen pauzenummer, wedstrijdkleding en merchandising ontbraken. Dat heb ik nu geregeld. Zonder geld, maar via een slimme sponsordeal. Iemand is best bereid om een risicootje te lopen als er potentie in zit. Omgekeerd hoeven wij geen voorraad aan te houden.”

Kennisachterstand Kennis met het basketbal maakte Salomon in Amerika. Zijn vader was militair attaché, waardoor hij op jonge leeftijd op een internationale school in de USA terecht kwam. “Dat was echt niveau poffertjes.” Later kwam hij in Leiderdorp terecht, waar hij nog meetrainde met mannen als Mitchell Plaat en Arthur Collins in de glorietijd van Leiden. “En ik heb samen met een vriend een half jaar in Toulouse gezeten, dat toen in de ProB uitkwam. Totdat een enkelblessure daar een einde aan maakte. Eigenlijk heb ik het hoogste niveau overal net even aangeraakt.”

achter staan. Ik heb tegen de jongens gezegd: dit gaat over trots. Of we gaan met de staart tussen de benen de bus in, of we kunnen straks toch fier zijn. Uiteindelijk winnen we zelfs de wedstrijd.”

Gewenning en intensiteit Dat het vak van coach ook nadelen kent, heeft Salomon inmiddels ook ervaren. Dit seizoen kost het basketbal hem wel vijf tot zes uur per dag. “24 x 7 basketball is wennen, zeker met drie ochtendtrainingen die om 6.30 uur beginnen. Dat hebben we bewust aangehouden. Het geeft spelers de mogelijkheid om te studeren, Salomon beseft dat hij het op technisch vlak een stage of individueel trainingsprogramma te tegen veel collega’s aflegt, ook al maakt hij volgen. De intensiteit die het vraagt, is me wel momenteel een razendsnelle ontwikkeling tegengevallen. Vermoeidheid speelt op. Maar door. “Mannen als Skelin of Casteels haal ik nooit ik vind het leuk en grappig om in de picture te meer in. Het maken van een videoanalyse kost staan. Ik heb de ambitie om snel veel te leren en mij veel meer tijd. Ik moet daar langer naar heb mijn commitment aan mensen gegeven.” kijken. Hoe zei Cruijff het ook alweer: ‘Je gaat het pas zien, als je het doorhebt’. De meeste Waar Salomon zegt aan te moeten wennen is coaches hebben wel iets bijzonders. Zijn dag en dat ‘iedereen wat van je vindt’. “Als manager in nacht met het spel bezig. Soms lijkt het bij wijze het bedrijfsleven geldt dat ook, maar van spreken of er een steekje loszit. Misschien kritiek hoor je hooguit alleen in een één-op-één ben ik te normaal om een topcoach te zijn. gesprek. Dat geldt niet als je met een Maar ik wil wel meer uit mezelf en uit het team spelletje bezig bent waar 600, 700 man naar zithalen.” ten te kijken. Ik geef dus altijd achteraf uitleg, wil mensen respect geven. Maar ik handel gelukkig heel vaak op m’n gevoel, dus dan is een Mentale aspect verklaring snel te geven.” Hij haalt een voorbeeld aan waar zijn ervaring uit het bedrijfsleven om de hoek komt kijken. “Als je een groep coaches bij elkaar zet, dan zul- Ambitie len die allemaal zeggen dat winnen voor zestig Wat voor soort basketball heeft Salomon voor tot zeventig wordt bepaald door vaardigheden ogen? “Als ik naar Rotterdam kijk over twee en tactisch vermogen. Ik hoop dat die coaches seizoenen, dan wil ik snelheid terugzien, ongelijk hebben. Op dit niveau kunnen die gas- extreem teamspel en een mentaliteit van ‘never ten allemaal basketballen. Het grootste aandeel give up’. We hebben een uitgebalanceerd team met lengte, snelheid, atletisch vermogen en eris volgens mij het mentale aspect. Dat bepaalt varing. Het zou mooi zijn als we de kern hiervan tot wel zestig procent van iemands prestatie. bij elkaar kunnen houden. Spelers ontwikkelen Tegen Yannick Franke bijvoorbeeld, een groot zich, maken duidelijk minder fouten. Iemand als talent, heb ik in de voorbereiding alleen maar Ivan Filipan is daarvan een mooi voorbeeld. Die geroepen ‘uit je hoofd, in je hart’. Spelers heeft zich enorm verbeterd. We spelen nog niet moeten leren incasseren, niet te veel met een mee aan de bovenkant van de eredivisie. tegenstander bezig zijn, maar spelen op hun Jongens die hogerop willen kunnen zich hier in gevoel. Of neem de wedstrijd tegen Leeuwarden, waarin we bij rust met 26 punten de kijker spelen. 43

Armand Salomon

Onze oudere spelers mogen best meer verlangen van de jongeren. Ik moedig ook aan, dat Ties en Robert (Krabbendam, red.) die jonge gasten aanpakken.”

gestie dat ze daar in Groningen iets voor hadden. Laat ’s zien, zeg ik dan. Als ik denk dat het ons helpt, dan nemen we dat over.‘’

“Tijdens onze kick-off van het seizoen in Zeeland heb ik tegen het team gezegd: ik Spelletjes De coach Salomon ziet zichzelf meer als facilita- weet waar ik op te kort kom, dat ga ik niet tor. “Ik moet de omstandigheid creëren dat het wegschreeuwen. Maar ik heb de positie als talent van iedereen opgeteld bij elkaar, goed tot coach, dus ik bepaal. Als spelers denken dat ze te veel ruimte hebben, dan grijp ik in. Laatst z’n recht komt. Een aantal spelletjes van vorig had iemand een top pot gespeeld, maar verjaar heb ik overgenomen. Dat is goed voor de herkenbaarheid, al coach ik daar wel anders op. toonde hij gedrag dat mij niet aanstaat. Dan Ik kijk ook goed om me heen. Den Bosch heeft heb ik je binnen vijf minuten bij de kladden. Laat ik je weten dat je dat nooit meer moet bijvoorbeeld twee plays die ook goed bij ons doen. Ongeacht iemands statuur. Ik ben geen passen. Soms ga ik ook in op verzoeken van directieve manager. Maar ik kan ongelooflijk spelers. Een paar potten vond ik dat we er niet boos worden als ik het gevoel heb niet eerlijk te in slaagden de lange mannen goed te vinden, terwijl we volgens mij een goede inside/outside worden behandeld of gedold.” game moeten hebben. Ties kwam met de sug-

Me Dunkt! Column Jan van der Nat werd in 1969 basketballverslaggever van de inmiddels overleden Leidse Courant, 45 jaar later is hij hoofdredacteur van Rebound en heeft tussen die twee ijkpunten in ‘honderdduizend’ wedstrijden verslagen. Me Dunkt! dat daar voldoende stof uit te halen is voor een column, die echter ook vaak zal ingaan op de actualiteit.

Vrienden Als je wint, heb je vrienden. Rijen dik, echte vrienden. Als je wint, nooit meer eenzaam. Zolang je wint. Herman Brood en Henny Vrienten schreven deze zinnen lang geleden, maar ze hebben nog niets aan actualiteit ingeboet. Zeker niet als je ze projecteert op het Nederlandse basketball. De Oranjemannen wonnen van Montenegro, plaatsten zich voor het EK en in één klap groeide de vriendenschaar tot enorme proporties. Voor een deel zeer ten gunste, want dankzij een groep bestaande uit vooral oud-internationals met niet alleen kennis van zaken, maar ook invloed, lijkt er weer iets op gang te komen rond Oranje. Maar succes trekt ook altijd verkeerde mensen aan. Zeg maar gerust ‘foute’ vrienden. Dat woordje foute staat bewust tussen aanhalingstekens, want voordat je het weet wordt het verkeerd uitgelegd en koken de (a)sociale media over van verontwaardiging. Lees in de rubriek Tip Off in deze uitgave van Rebound het persbericht van de NBB over de nationale mannenploeg en u weet precies wat ik bedoel. Van zinnen als: ‘We denken samen met de FEB en een groep voormalig internationals na over de toekomst van het Nederlands mannenteam.’‘We willen dat Oranje volgend jaar goed voorbereid aan EuroBasket 2015 kan deelnemen.’ En eerder: ‘Dit biedt nieuwe kansen’, word ik lichtelijk onpasselijk. Niet vanwege de inhoud. Daar mankeert niets aan. Maar wél vanwege de afzenders, namelijk respectievelijk de voorzitter en de penningmeester van een bestuur, dat door een Algemene Vergadering met ballen al lang zou zijn weggestuurd. Het is jammer dat je om internationaal basketball te kunnen bedrijven niet om de nationale bond heen kunt. In het persbericht zet de NBB zichzelf weer op de troon. In een taalkundige stijl, die niet gepast is. ‘Ik en…’‘Ik in samenwerking met…’ Die ‘ik’ zijn dezelfde figuren, die twee jaar geleden het nationale mannenteam bij het grof vuil zetten en toen krokodillentranen weenden. Nu alles ten goede gekeerd lijkt, lopen ze voorop in de polonaise. Een sportief succes kan tenslotte geen kwaad op je CV. Heb je dan een bord voor je kop of niet? Om ‘cultureel’ af te sluiten een stukje uit een gedicht van Toon Hermans om over na te denken: Pas als je iemand hebt, die met je lacht en met je grient, Dan pas kan je zeggen... Ik heb een vriend. 45

SPM SHOETERS

VERDEDIGT EUROPESE EER

SPM Shoeters Europa

Het kon niet op vorig seizoen. Liefst drie Nederlandse deelnemers in de EuroChallenge, het derde Europese toernooi achter de EuroLeague en de EuroCup. Naast kampioen Zorg en Zekerheid Leiden speelden ook SPM Shoeters en GasTerra Flames op de Europese velden. Hoe anders is het dit jaar. GasTerra heet inmiddels Donar en gaat met een pak minder geld – en dus geen EuroChallenge – door het leven, terwijl 46

de Leidse sponsoren niet eens geïnteresseerd zijn in Europese naamsbekendheid. Waarom zou je dan bakken met geld uitgeven aan een Europees avontuur dat wellicht al vroeg in schoonheid strandt? In Den Bosch denken ze er anders over en niet geheel ten onrechte. Met een sterk team van Nederlanders, aangevuld met

Amerikaanse toppers, is er wel het nodige mogelijk. Arvin Slagter kwam speciaal van Groningen naar Shoeters om Europees te spelen. Het zal tevens ook een belangrijk aspect van de overweging van de Amerikanen zijn geweest. Vorig jaar liep SPM Shoeters in het laatste groepsduel nipt plaatsing mis voor de tweede ronde. Tegen het sterke Antwerp Giants en

Dijon konden ze het uiteindelijk net niet bolwerken. Dit jaar is de start van het Europese seizoen minstens zo indrukwekkend. Onder leiding van de sterke beer Reggie Johnson versloeg de gedoodverfde Nederlandse titelfavoriet het Italiaanse Enel Brindisi Basket, de nummer drie uit de Italiaanse competitie. 47

SPM Shoeters Europa

SPM SHOETERS VERDEDIGT EUROPESE EER

Geen misselijke prestatie. En met het Nederlands team als voorbeeld, moet er bij de Bosschenaren zeker vertrouwen zijn in stunt. Het zou een goede opsteker zijn voor het Nederlandse basketball en een bekroning van prima beleid in de Bossche Maaspoorthal. Tekst :Rob van Gameren Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s : Peter van der Velde 48

OUDE, MAAR NIET VERGANE GLORIE

Column Charis Sideris speelde in de eredivisie en het nationale team, was coach in Nederland en België en is een hartstochtelijk schrijver over zijn sport in De Telegraaf en uiteraard ook in dit magazine.

‘‘ Altijd streed hij met honderd procent inzet “

De kentering die de laatste tijd in het Nederlandse basketball plaatsvindt, is mede te danken aan een stel oud-internationals met het basketballhart op de goede plaats. Er is veel gepraat en geschreven over de veteranen die achter de schermen de neergang, die jaren geleden werd ingezet, niet konden verdragen. Zij vonden elkaar in een soort commissie van oude, wijze mannen die de NBB van raad, maar ook daad ging voorzien. Met name Bert Kragtwijk, Rolf Franke en Frank Kales hebben zich vervolgens met hart en ziel ingezet om ons basketball weer op de rails te zetten. Gesteund door enkele zielsverwante leeftijdgenoten. Dat het uitgerekend dit drietal was die de kar trok, was geen toeval. Net zoals het geen toeval was dat zij alle drie na hun actieve carrière een vooraanstaande functie kregen in het bedrijfsleven. Als speler waren zij al meer dan gemiddeld bezig met hun teams, een verlengstuk van de coach in en buiten het veld. Kragtwijk deed dat niet zo opvallend voor de buitenwereld. Maar Franke en Kales waren zichtbaar al op jonge leeftijd de leiders in het veld. Ik zie Franke nog voor me als begenadigde één tegen één speler die de bal opeiste voor beslissende acties waaruit hij scoorde of liet scoren. Hij was zelfverzekerd, krachtig, had iets arrogants, irritant voor zijn tegenspelers. Met teamgenoten Marco de Waard, Okke te Velde en Cees van Rootselaar bezette hij de gevreesde Helderse perimeter, die onder coach Ton Boot zelfs Europees triomfen vierde. De herinneringen aan Frank Kales gaan verder terug. Frank was een belangrijke schakel van het legendarische Levis Flamingo’s uit Haarlem. Hij kon voor de toen nog bescheiden Nederlandse begrippen hoog springen, begon daarom als inside-speler, om bij de komst van de eerste Amerikanen en de doorbraak van de toen nog piepjonge Kees Akerboom (voor de onwetenden onder ons: de ‘vader van’) langzaam op te schuiven naar de perimeter. Kales was geen geweldig technicus, maar er bestond voor hem maar één versnelling, namelijk de hoogste. Altijd streed hij met honderd procent inzet. De afgelopen weken heb ik het genoegen gehad om Frank Kales enkele keren uitgebreid te spreken in zijn functie van adviseur van de NBB. En altijd vertelde hij gepassioneerd over zijn plannen, meningen, en wat beter kan en moet. Frank heeft visie en passie. Maar bovenal: na al die jaren heeft Frank nog altijd een basketballhart. 49

Nieuws elke maand

OPDAT WIJ NIET VERGETEN….... OKTOBER 2014 De nieuwe editie van de Dutch Basketball League gaat in Rotterdam van start met een zege voor het bezoekende Donar. De Groningers verslaan Challenge Sports met 52-70.

Aan de liefde tussen BS Weert en Maxxcom is definitief een einde gekomen. De Limburgse club vraagt het faillissement van de hoofdsponsor aan. De Limburgers zeggen al lang op hun geld te wachten en al 75.000 euro misgelopen te zijn. Het seizoen Aris Leeuwarden heeft zou het tweede seizoen 5 Podium.tv vastgelegd als 2014-2015 worden in een driejarig huwelijk. mediapartner. De Marc Nies van Maxxcom zegt op de wedstrijden van Aris lokale radio BS Weert een aanbod te zullen daardoor in een hogere hebben gedaan om het contract frequentie te zien zijn op het terug te brengen tot twee jaar en internetkanaal. het geld in één keer over te maken. ‘Nietes,’ zegt algemeen manager Hans van de Ven. ‘Welles,’ zegt Nies... Oud-speler Ron Borstel vervelend voor Weert, dat 7 treedt toe tot het bestuur Uitermate erom bekend staat zijn zaakjes altijd van SPM Shoeters. Borstel keurig te regelen. gaat zich bezighouden met de businessclub van de Brabanders.

Hakim Salem mag zich bij Basketballleague.nl gaan bezighouden met analyses van wedstrijden in de Dutch Basketball League. Vorig seizoen had Salem de ploeg van BC Apollo Amsterdam nog onder zijn hoede.

SPM Shoeters gaat het nu proberen met Reggie Johnson, (foto rechts) als opvolger voor Ben Aird. Johnson (2.08 meter) is afkomstig van Miami en speelde afgelopen seizoen voor de Delaware 87’ers. Voordat Johnson in Den Bosch onder de borden verschijnt, moet eerst de papierwinkel worden geregeld. 50

Nieuws is in het digitale tijdperk vluchtiger dan ooit. Wat vandaag belangrijk is, zit morgen diep weggestopt in het archief. Als het Nederlands basketball Jacob Bergsma niet zou hebben, ging alles verloren. Gelukkig houdt hij een dagboek bij, zodat het belangrijkste nieuws elke maand is terug te lezen in Rebound. Tekst : Jacob Bergsma foto’s : Peter van der Velde

BC Apollo trekt de Amerikaan Reggie Keely aan. Keely kwam afgelopen seizoen uit voor Port of Den Helder Kings.

Opmerkelijk! Donar bedankt accountant KPMG voor bewezen diensten, wegens ‘een verschil van inzicht over de condities waaronder de opdracht tot controle van de jaarrekening 2012-2013 zou moeten worden uitgevoerd.’

KPMG is nog niet de laan of BDO is al 17 uitgestuurd akkoord met de jaarrekeningen van Donar over de seizoenen 2012-2013 en 2013-2014. De Groningers werken de tekorten weg in de huidige begroting en hebben de ambitie nog 100.000 of 150.000 euro binnen te halen om daarmee één of twee versterkingen te kunnen aantrekken. En - goed nieuws! - volgend jaar wil Donar Europa weer in.

FIBA Europe maakt bekend dat de loting voor Eurobasket 2015 op 8 december zal plaatsgrijpen in Parijs.

De schuldeisers van Den Helder Kings, onder wie voormalig spelers, zouden hun zaak in handen van een deurwaarder hebben gegeven. Rogier Jansen zou zijn leaseauto van afgelopen seizoen in onderpand houden. En de agent van Justin Knox stapt naar FIBA

Europe om het achterstallig salaris van zijn speler (‘meer dan 10.000 euro’) boven water te krijgen. Ron Tusveld is inmiddels als bemiddelaar in actie. Volgens Tusveld in Den Helder Actueel heeft iedereen zijn geld gekregen of gaat iedereen zijn geld krijgen. ‘Iedereen die recht heeft op geld,’ aldus Tusveld, ‘zal dit geld ook krijgen.’ Volgens de Volkskrant hebben twaalf oudinternationals het initiatief genomen om Oranje de helpende hand te bieden en heeft het initiatief succes. Bondscoach Toon van Helfteren en oud-international Frank Kales laten zich positief uit over het welslagen van de plannen.

Ron Tusveld, de man die 22 licht moest scheppen in de financiële duisternis in Den Helder, legt met onmiddellijke ingang zijn functie in Den Helder neer. Een reden voor het opstappen van Tusveld wordt niet gegeven. De papieren van Lance zijn eindelijk in orde. 22 Jeter De nieuwe guard van Donar kan zijn debuut maken in de wedstrijd tegen Aris Leeuwarden, de club waarvoor hij in Nederland debuteerde.

Coach Jean-Marc Jaumin en Jamal Smith hebben geen ‘klik’. Omdat het niet draait bij Den Helder Kings mag de zoon van oud-Den Helderspeler Maurice ‘Mo’ Smith vertrekken.

OPDAT WIJ NIET VER GETEN…

International Stefan Mladenovic probeert bij Donar zijn oude vorm op te pakken. De guard van Matrixx Magixx raakte vorig seizoen ernstig geblesseerd aan zijn knie en werkt nu in Groningen aan zijn terugkeer.

Na twee duels bij BC Amsterdam is 24 Apollo Reggie Keely alweer weg. Keely tekent een contract bij het Hongaarse Sopron. Den Bosch kan beschikken over Reggie Johnson. De benodigde papieren voor de nieuwe center zijn binnen. Johnson kan zaterdag tegen Aris Leeuwarden zijn officiële debuut maken. Hij is de opvolger van Ben Aird, die zelf de vervanger was van Chris Lee.

51 51

Den Helder Basketball

Eigenaar Rob Waardenburg: ‘Het komt allemaal goed’

STORM AAN HET

MARSDIEP

Paul Mijnen en Rob Waardenburg

Tekst: Charis Sideris Foto’s:Peter van der Velde

Den Helder is al decennia lang een echt basketballbolwerk. De Marinestad is een hechte gemeenschap, waarin iedereen iedereen kent, of denkt te kennen. Basketball neemt daarin een belangrijke plaats in. De vrouwen hebben onder de bezeten coach Meindert van Veen de landstitels aaneengeregen. Er waren ook periodes waarin ook de mannen voor topbasketball zorgden. Ooit vormde dat de basis voor grote successen, waarin onder de legendarische wondercoach Ton Boot zelfs even aan de Europese subtop werd geroken.

Maar de Helderse mannenploeg is meermalen ten onder gegaan aan opportunistisch, ﬁnancieel wanbeleid. Men vond dat de bomen tot de hemel moesten reiken, ook als ze niet verder reikten dan de daken van een gemiddelde eengezinswoning. Na enkele jaren van het hoogste platform te zijn verdwenen, kwam Den Helder onder de naam Kings ruim twee jaar geleden terug in de eredivisie. Met de ambitieuze eigenaars Paul Mijnen en Rob Waardenburg zou alles anders gaan. Maar de roemruchte club aan het Marsdiep is opnieuw in zwaar weer terechtgekomen. De vorige jaargang leverde volgens de clubleiding een tekort op van 24.000 euro, waarschijnlijk een veel te lage schatting. Hoe dan ook, dat tekort hangt nu als een molensteen om de nek van het huidige bestuur. Eigenlijk is Den Helder een soort eiland, waar op iedereen wordt gelet. Roddel en achterklap worden daar iets intensiever bedreven dan gemiddeld. Er heerst een sterke band tussen de meeste bewoners, maar buitenstaanders moeten hun plaatsje daarbinnen veroveren. De basketballclub is daarbij een welkom onderwerp van gesprek. Bij succes is er de euforie, maar bij problemen komt de vuile was al snel op straat te liggen. Iedereen heeft zijn eigen mening die in de wandelgangen en de media niet onder stoelen of banken wordt gestoken. Dat levert vaak zowel gefundeerde als ongefundeerde kritiek op. Dat kan wel eens tot problemen leiden.

bezielende inspirator van dat project. We zijn vol enthousiasme begonnen, wilden er iets groots van maken. Dat heeft ons in de eerste twee jaar, waarin we de club op de kaart wilden zetten, veel geld gekost, ook uit eigen zak. Maar de aanhoudende negatieve berichtgeving in de plaatselijke media van de laatste tijd heeft Paul gebroken. Er kwamen steeds nieuwe, grote artikelen in de krant, waardoor een heel destructieve sfeer ontstond. Na al die moeite en investeringen kon Paul niet meer tegen al die kritiek en het gebrek aan waardering. Begin oktober belde hij me, totaal gebroken, om te melden dat hij zich terugtrok omdat hij er niet meer tegen kon. ‘Ik red het zo niet meer’, zei hij.” Het is best mogelijk dat het zo gegaan is, Mijnen is een emotionele man. Maar dat is niet het hele verhaal. Mijnen en Waardenburg waren zakenpartners, ook in andere projecten. Uit één daarvan zou Mijnen enkele maanden geleden zo’n slordige 300.000 euro in de clubkas storten. Maar de twee kregen laaiende ruzie, waarna ook nog eens de kritiek in de plaatselijke media begon. Voor Mijnen was dit alles de reden om zich terug te trekken uit de basketballclub. Naar die drie ton kon Waardenburg, en dus Kings, ﬂuiten. Tot overmaat van ramp trokken ook enkele grote subsponsors zich van de zomer terug. Dat scheelde ook nog eens tussen de één en twee ton. Waardenburg stond er plotseling alleen voor en had grote gaten te dichten.

Het kon dan ook niet uitblijven dat diverse Toen tweeënhalf jaar geleden Paul Mijnen rekeningen niet, of veel later betaald en Rob Waardenburg besloten om hun werden. Een deel van de bovengenoemde krachten te bundelen om gezamenlijk Den negatieve berichtgeving betrof de Helder weer op de basketballkaart te zetten, aanhoudende geruchten dat een aantal gingen dit soort sentimenten een rol spelen. schuldeisers op de stoep stond. Zeven Waardenburg: “Paul was de initiator en de voormalige spelers van Kings hebben 53

Den Helder Basketball

foto Christian Aarts

nog geld te goed, evenals verschillende We hebben nu rust nodig. Rust, waarin bedrijven die diensten hebben geleverd aan weer vertrouwen kan worden opgebouwd. de club. We werken er keihard aan, moeten ook oud zeer opruimen. Maar als iedereen Waardenburg praat daar liever niet over. zijn rekeningen betaalt, hebben we een “Ook de openstaande bedragen aan enkele dekkende begroting. Er zijn in het verleden crediteuren zijn intussen afgehandeld”, zes faillissementen geweest, dus is iedereen verklaart hij. “Kijk, toen Paul ermee ophield bang voor herhaling. Het zou een ramp zijn en al die berichten in de krant kwamen, als Kings zou stoppen. Dat zou het einde was het vertrouwen weg bij onze huidige van het basketball in Den Helder betekenen. sponsors. Doordat ze dachten dat het Ik zie dat echter niet gebeuren.” schip aan het zinken was, durfden ze bijvoorbeeld de nieuwe termijn van hun beloofde bijdragen niet te storten. En dit schrok ook enkele nieuwe, geïnteresseerde sponsors af. Daardoor, en ook door het tekort van het vorige seizoen, kwamen we even in de problemen. Maar ook dat is inmiddels achter de rug. Wat ook niet hielp bij de negatieve beeldvorming, was het vertrek van Ron Tustveld, de financiële man en boekhouder van Kings. Tustveld vervult dezelfde functie bij zijn eigenlijke werkgever Paul Mijnen. Toen Paul stopte, schee hij er ook mee uit. Dat was de enige reden voor diens vertrek.” Waardenburg is niet te benijden. Gezegd moet worden dat hij doorvecht tot het bittere eind, hopelijk het happy end. Hij en de zijnen staan met de rug tegen de muur. Het kan in Den Helder alle kanten op. Een gewoon faillissement dreigt, een faillissement met doorstart is ook mogelijk, maar het kan ook goed aflopen als zich nieuwe sponsoren melden. In deze hectische periode kwam het opvallende nieuws dat Port of Den Helder zich aan de club heeft verbonden als een zonnestraal bij donkere hemel. “Daar waren we inderdaad enorm blij mee”, aldus Waardenburg. “Port of Den Helder ziet via ons een kans om Den Helder op de kaart te zetten. Het helpt ons financieel, commercieel en organisatorisch. Bovendien schept het vertrouwen bij de buitenwereld.

J.T. Tiller

Tweedejaars Amerikaan droomt nog altijd van de NBA, het liefst in Atlanta

TILLER TIME

IN ZWOLLE Tekst: Rob van Gameren Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s: Peter van der Velde

Mocht JT Tiller (26) je vorig seizoen zijn ontschoten als DBL-

aanhanger, dan is het zeker dat je hem aan het begin van het prille seizoen zeker hebt leren kennen. In de wedstrijd tegen SPM Shoeters zorgde hij eigenhandig voor de overwinning voor Landstede Basketbal door een buzzer-beater binnen te gooien in eigen stadion. Groot feest, want het leverde Landstede de koppositie op. Wellicht nog belangrijker: de mannen van Herman van den Belt mogen zich gerust outsider voor de titel noemen.

J.T. Tiller

Dat de Amerikaan Tiller überhaupt terugkeerde afgelopen zomer, mag best opmerkelijk genoemd worden. De 1,92 meter lange spelverdeler speelde een dijk van een seizoen vorig jaar en Landstede deed dan ook lang mee in de bovenste regionen van de DBL. In de playoffs ging het nipt met 2-1 ten onder tegen Zorg en Zekerheid Leiden. Aan Tiller lag het niet, getuige het enthousiasme van Landstede om hem komend seizoen weer terug te halen. En zo geschiedde. “Zwolle wilde me graag terug, al vroeg in de zomer. Omdat er verder nog niets concreet was, heb ik voor continuïteit gekozen. We hebben met Herman een geweldige coach, het leven bevalt me hier zeer goed en ik speel in een kwaliteitsteam.“ Of John (zoals zijn officiële voornaam luidt) begin november nog zo blij was, valt te betwijfelen. Tegen BS Weert en Apollo Amsterdam begint hij vanaf de bank en speelt slechts dertig minuten in totaal, waarin hij maar twee puntjes scoort. De toon van zijn stem verraadt dat hij weinig zin heeft om er over te praten. Op de vraag of het vanwege een fysiek mankement is of een beslissing van de coach, reageert hij kortaf: ‘de coach bepaalt’. Daarna wil hij er wel wat verder op ingaan. “De coach heeft besloten om tegen de mindere teams jonge jongens uit te proberen. Zij speelden goed, dus zodoende kon ik mijn rust pakken. Het team wint, dat is het belangrijkste. En als het team wint, dan ben ik ook gelukkig. Natuurlijk wil je altijd zo veel mogelijk spelen, maar je ziet dat we vorig seizoen in de tweede seizoenshelft terugvielen. Dat kunnen we op deze manier voorkomen.”

“Ik heb bewondering voor Arvin Slagter. Zijn slimheid, zijn leiderscapaciteiten en zijn spelerskwaliteiten zijn groots” 58

Frisheid is wel gewenst in een eventuele strijd met SPM Shoeters. Angst voor de grote titelfavoriet heeft Tiller echter niet – en terecht. Op 15 oktober trakteert hij hoogstpersoonlijk de Shoeters op hun tot op heden enige nederlaag van het seizoen door in eigen huis in de zoemer een driepunter binnen te gooien, waardoor Landstede met 82-81 zegeviert. Tegelijkertijd heeft hij veel respect voor de Bossche tegenstander, met name voor Arvin Slagter. “Ik heb hem deze zomer goed gevolgd tijdens de campagne van Oranje om zich te plaatsen voor het EK. De leiderskwaliteiten, de keuzes die hij maakt en de schoten die hij neemt, zijn fantastisch. Ik ben nooit bang voor spelers of teams, maar naar hem kijk ik altijd met grote belangstelling. Een enorm slimme speler.” Na de wedstrijd tegen SPM Shoeters was het anderhalve week later weer Tiller Time. Tegen Aris Leeuwarden scoort hij 11 punten, 10 assists, 10 steals en 6 rebounds. Een triple-double zoals je ze maar zelden ziet. Erg allround. “Ik ben

zeker veelzijdig. Ik doe natuurlijk altijd eerst wat de coach van me vraagt. Ik scoor dit seizoen meer assists, omdat ik meer aangever ben geworden. Ik val zelf de basket graag aan en daarmee creëer ik ruimte voor schutters om aan te leggen. Daarnaast hecht ik veel waarde aan verdedigen.” Tiller is inderdaad een uitstekend verdediger, zoals hij ook al tijdens zijn tijd aan de Universiteit van Missouri bewees. Daar werd hij verkozen tot Big 12 Defensive Player of the Year. Met zijn snelheid en vlugge handen is hij een plaag voor elke opponent. Ook in de DBL scoort hij goed. Dit seizoen zelfs gemiddeld meer dan vier per wedstrijd. Zwolle leidt dan ook de categorieën in steals en assists met Tiller aan het roer. Waar kan hij dan nog verbeteren? Hij laat even een stilte van een aantal seconden vallen voordat hij antwoordt. “Ik probeer soms te veel te doen. Soms ben je even te vermoeid om te spelen, maar je wilt je natuurlijk niet laten wisselen als speler. Daar moet je soms toch je teamgenoten meer vertrouwen en zelf even je rust pakken gedurende de wedstrijd om er later weer fitter in te komen. Dat is een moeilijke afweging voor een speler.”

“Mijn zwakke punt is dat ik soms te veel wil doen en daardoor buiten adem raak en juist niet kan doen wat ik wil” Voordat Tiller in 2013 naar Nederland kwam, speelde hij eerst twee jaar in de Poolse competitie. Omdat het leven er vanwege de taalbarrière niet makkelijk was, bood Nederland uitkomst. Zijn professionele loopbaan begin in 2010 op spectaculaire wijze in de NBA D-League bij de Idaho Stampede. Hij speelde er slechts drie wedstrijden alvorens hij moest vertrekken, maar het smaakte wel degelijk naar meer. Hij speelde er met voormalig NBA-ster Antoine Walker en huidig NBA-speler Luke Babbitt. Zijn droom om de NBA te halen is nog steeds levend, al geniet hij van het leven

overzees. “Het is fantastisch om als prof te kunnen leven en dingen van de wereld te zien. De D-League is na de NBA de beste competitie ter wereld omdat het er stikt van de ambitieuze spelers. Niemand speelt daar omdat hij het als eindstation ziet. Iedereen wil naar de NBA daar. Daarom is er ook weinig teambasketball te bespeuren. Ik maak nu een omweg, maar blijf er van dromen. In mijn thuisstad Atlanta zou ik overigens graag spelen als het kan, haha.” Voordat Tiller überhaupt gaat dromen, corrigeert hij zichzelf al snel in het gesprek en schakelt hij weer over op de serieuze modus. “Eerst wil ik met Landstede bevestigen waar we al een jaar lang mee bezig zijn. Ik geloof echt dat we met deze groep prijzen kunnen pakken. Onze doelstelling is ook daadwerkelijk een prijs pakken en daarnaast hoop ik natuurlijk All-Star te worden.“ Een mooi streven van een trouwe Amerikaan. Ook dat is zeldzaam in de DBL. 59

Sponsors & partners

SPONSORS & PARTNERS SPONSORS/PARTNERS Wij zijn actief aan het zoeken naar bedrijven met een bijzondere belangstelling voor het basketball. Lees je dit bericht en denkt je te kunnen bijdragen aan de continu誰teit van dit basketballmagazine, neem dan contact met ons op. We maken graag een afspraak om over de mogelijkheden te praten. Klik hier voor contact met ons: info@basketballmagazine.nl

REBOUND WORDT GESTEUND DOOR DE NAVOLGENDE BEDRIJVEN:

hier kan uw logo staan wie steunt ons? klik hier voor meer informatie

COLOFON REBOUND Rebound wordt uitgegeven 10 x in het basketballseizoen en verschijnt omstreeks de 15e van iedere maand. Klik hier voor de uitgegeven nummers: http://issuu.com/stichtingamericansports/docs PARTICIPEREN Steun de makers van dit magazine om de realisatie ervan mogelijk te maken. Voor een bedrag van 15 euro per basketballseizoen steun je ons in ons doel een mooi basketball magazine te maken. Zie www.basketballmagazine.nl .

KERNREDACTIE

Charis Sideris Jan van der Nat Peter van der Velde EINDREDACTIE

Jan van der Nat CONCEPT VORMGEVING

Spreadit

VORMGEVING / FOTOGRAFIE

Peter van der Velde COLUMNS

Charis Sideris Jan van der Nat Peter van Paassen AAN DIT NUMMER WERKTEN VERDER MEE: TEKST

Jacob Bergsma Rob van Gameren Luc Reuvers Menno Schraven FOTOGRAFIE

Christiaan Aarts

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/ of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.