Rebound no24 by Stichting American Sports

HĂŠt digitale basketball magazine

24 | FEB 2014 NIKKI HULZEBOS

Van bankzitter tot vaste waarde

RICK DRIESSEN Grasshoppers coach

RINUS DE JONG Een monument

DEXTER HOPE Keihard werken

AMAZONE

Snakt naar overwinning

TORONTO RAPTORS Ruim baan

LANCE JETER

VOOR DONAR TERUG

Inhoud

INHOUDSOPGAVE 4 TIP OFF Een rubriek over van alles en nog wat

35 NIKKI HULZEBOS Van bankzitter tot vaste waarde

8 FOTOSPECIAL De mooiste foto’s van de afgelopen maand

40 AMAZONE UTRECHT BASKETBALL ‘We waren er amper klaar voor’

16 LANCE JETER Voor Donar terug in Nederland

44 AFTRAP VOOR ORANJE Vijf jaar mandaat voor stichting NMT

23 COLUMN PETER VAN PAASSEN Worst case scenario

46 MONUMENT RINUS DE JONG Peetvader zou het zó weer doen

24 RICK DRIESSEN ‘Je kunt een koe niet leren rolschaatsen’

52 TORONTO RAPTORS Opvallende rol voor ‘Canadese’ NBA-ploeg

29 COLUMN CHARIS SIDERIS Arvin Slagter

56 DEXTER HOPE Keihard werken om beter te worden

30 EN DE REST IS GESCHIEDENIS Wat u moet onthouden over ons Nederlands basketball 33 ME DUNKT! Nederlandse Boete Bond

COVERFOTO Peter van der Velde

Rubriek van alles en nog wat TipOff

SLAM DUNKS! DEN HELDER MOET WACHTEN Basketballfans in Den Helder zullen minimaal tot het komende seizoen in de Dutch Basketball League moeten wachten om ‘hun’ ploeg weer in actie te kunnen zien op het hoogste niveau. Het derde faillissement in een paar jaar tijd leidde er toen, dat het mannentopbasketball in de Marinestad voorlopig even in de koelkast werd gezet. Dat was de enige juiste beslissing die de Federatie Eredivisie Basketball (FEB) kon nemen. Het bestuur wilde aanvankelijk Den Helder weer toelaten bij het begin van het tweede deel van de competitie, maar stuitte daarbij op tegenwerking van een aantal (kleinere) clubs. Daar speelde – met het overnemen van een paar spelers – wat eigen belang, maar in de grond hadden die clubs natuurlijk gelijk.

Het Nederlands basketball zou weer eens voor schut hebben gestaan, wanneer ‘zo maar’ een clubs had mogen instromen. Het is onbegrijpelijk dat er mensen waren, die dit serieus in overweging namen. Het zittende bestuur van de FEB trok zijn conclusies en trad af. Er kwam een interim-bestuur, dat terecht van Den Helder honderd procent dekking van de begroting eiste. Wie alle aflevering van de Den Helder Soap had gevolgd, wist dat dit nooit zou gaan lukken. Het zou het bestuur (de interim-groep heeft onder andere als taak een nieuw bestuur te zoeken) sieren, wanneer straks in september/ oktober dezelfde eisen op tafel zouden worden gelegd. Voor ALLE CLUBS overigens. Maar zeker voor Den Helder. Een ezel stoot zich in het algemeen, niet twee keer aan dezelfde steen.

ALL STAR GALA IN DEN BOSCH Het interim-bestuur van de FEB heeft het All Star Gala 2015 van de Dutch Basketball League toegewezen aan SPM Shoeters Den Bosch. Het evenement vindt plaats op zondag 22 februari 2015 in de Maaspoort in Den Bosch. Aanvankelijk was Den Helder opnieuw plaats van handeling, maar door het faillissement van Den Helder Kings moest naar een andere locatie worden gekeken. Het All Star Gala is de traditionele onderbreking van de competitie en staat dit jaar in het teken van de recent opgestarte samenwerking tussen FEB, NBB en Nederlands mannenteam om het Nederlandse mannenbasketball vooruit te helpen (zie elders in dit magazine). De beste basketballers uit de Nederlandse competitie spelen tegen het Nederlands team, dat zich voorbereidt op deelname aan het Europees kampioenschap in Zagreb in september. Het programma start om 11.00 uur met de U24 All Star wedstrijd voor Nederlandse spelers uit de Dutch Talent League. De dag zal afgesloten worden met een spectaculaire dunkcontest.

ABN AMRO STEUNT ROLSTOELBASKETBALL De NBB heeft een verbintenis afgesloten met ABN AMRO tot 1 januari 2017 voor het rolstoelbasketball. De NBB wil zich met hulp van de bank sterk maken om de positie van gehandicapte sporters en de rolstoelbasketballers in het bijzonder verder te ontwikkelen en te verbeteren. ABN AMRO gaat op zijn beurt specifiek de jeugdige paralympische talenten ondersteunen. Eenzelfde overeenkomst heeft ABN AMRO getekend met de paralympische onderdelen van de KNZB (zwemmen), KNAU (atletiekunie) en KNLTB (tennis). ABN AMRO ondersteunt als 'Partner van de Toekomst' mensen en instellingen die iets willen bereiken, door een duwtje in de rug te geven bij het ontdekken van talent of bij het waarmaken van ambities. Met sponsoring en haar foundation richt ABN AMRO zich op de domeinen sport, kunst & cultuur, educatie en ondernemerschap. Hierbij wordt gekeken naar zowel de breedte als naar de absolute top.

ROTTERDAM TOPSPORT STOPT STEUN BINNENLAND De Stichting Topsportbasketball CBV Binnenland heeft de mededeling van Rotterdam Topsport ontvangen dat met ingang van het seizoen 2015-2016 de ondersteuning van het vrouweneredivisieteam van Lintex-Binnenland/Rotterdam wordt beĂŤindigd. Daarmee is de huidige landskampioen, nationaal bekerhouder en Final Four-winnaar het kind van de rekening van de bezuinigingen die Rotterdam Topsport moet doorvoeren als gevolg van een lagere bijdrage vanuit de gemeente Rotterdam. De ondersteuning van het vrouwenbasketball behoort niet bij de sporten die nog wel ondersteund zullen worden door Rotterdam Topsport. Ook het Regionaal Talentencentrum Rotterdam, waar de Stichting Topsportbasketball aan verbonden is, zal aan het eind van het lopende seizoen ophouden te bestaan als gevolg van de ingezette bezuinigingen. Voor de landskampioen zal de beĂŤindiging van de ondersteuning naar verwachting grote gevolgen hebben en, zoals de zaken er nu voor staan, leiden tot het stoppen van het spelen van eredivisiebasketball. Voor de talentvolle meiden uit de regio zal dit ook betekenen dat in de regio Rotterdam geen verdere ontwikkelingsmogelijkheden meer zijn richting het allerhoogste niveau. In ieder geval is de kans dat het damesteam volgend seizoen de thuiswedstrijden zal afwerken in het Topsportcentrum Rotterdam nagenoeg nihil, en dus zal worden teruggekeerd naar Sporthal De Driesprong in Barendrecht. Of er vervolgens in 2015-2016 nog op het hoogste niveau gespeeld kan worden zal in de aankomende maanden dus duidelijk moeten worden, maar zeker is dat dit niet mogelijk zal zijn zonder additionele steun vanuit het bedrijfsleven.

HENK VAN EK LID VAN VERDIENSTE Henk van Ek is benoemd tot Lid van Verdienste van de Nederlands Basketball Bond. Van Ek kreeg de bijbehorende bondsspeld uit handen van bestuurslid Jelle Witvoet tijdens de scheidsrechtersstage in Hilversum. Hij ontvangt de bondsonderscheiding voor zijn grote verdiensten voor de arbitrage in de afgelopen tien jaar. Van Ek werd in 2002 benoemd tot voorzitter van de Bonds Scheidsrechters Commissie (BSC). In juli 2003 werd deze commissie opgeheven, waarna een BSC-loze periode ontstond tot mei 2004. Daarna werd Van Ek opnieuw als voorzitter benoemd van de BSC nieuwe stijl. In de afgelopen tien jaar is volgens het bestuur van de NBB de arbitrage onder zijn bezielende leiding verder geprofessionaliseerd, zoals het fluiten met drie arbiters in de Dutch Basketball League en de formalisering van de relatie met de A-arbiters.

In februari 2013 werd het instellingsbesluit van de Commissie Arbitrage door het bondsbestuur vastgesteld, waarna de BSC opging in de Commissie Arbitrage. In augustus 2014 werd in het kader van de reorganisatie van de NBB de Commissie Arbitrage opgeheven en een eerste aanzet gedaan tot het opzetten van een werkgroep Arbitrage. Van Ek heeft besloten zich niet beschikbaar te stellen voor deze werkgroep. Naast zijn werkzaamheden voor de BSC is hij ook nog zo'n dertig jaar zelf actief geweest als arbiter, waarvan ruim tien als international. Daarnaast is hij ook opleider geweest (van de D-cursus) en beoordelaar. NBB-directeur Frank Berteling zegt in het begeleidende schrijven Van Ek te hebben leren kennen als een zeer gedreven persoon die zich de afgelopen jaren belangeloos heeft ingezet voor de basketballsport. Hij blijft nog wel actief als commissaris en internationaal commissaris.

Rubriek van alles en nog wat TipOff

HYPERMODERN REPLAY CENTER Wie de NBA volgt via Sport 1 of echt fanatiek via de NBA League Pass heeft het al vele malen gezien: de uitvoerige bestudering van een mogelijk beslissend moment via een videomonitor. En dat is niet ‘zo maar een tv-scherm met wat herhalingen’. Met ingang van dit seizoen beschikt de NBA over een hypermodern Replay Center in Secaucus, New Jersey, waar de NBA een deel van haar kantoren heeft gevestigd. De belangen in de NBA zijn enorm en dus kan één beslissing enorm veel invloed hebben. Kan beslissen over het winnen of verliezen van een wedstrijd. De scheidsrechters hadden al de mogelijkheid om bepaalde momenten terug te zien, maar krijgen nu hulp van specialisten, die de actie vanuit tal van camerastandpunten kunnen bekijken. Zo’n videoconsult duurt vaak minuten, maar daar maalt men niet om. De juiste beslissing is waar het om gaat. De hoofdscheidsrechter (crew chief ) kijkt mee via een monitor op de wedstrijdtafel en staat via een headset in verbinding

met het Replay Center in Secaucus. Het geldt op vele fronten: de NBA houdt niet van half werk. En dus werd het Replay Center uitgerust met liefst 74 monitoren, zodat van alle wedstrijden, die (deels) gelijktijdig worden gespeeld, de beelden binnenkomen. Er is een directe verbinding met alle 29 arena’s (de Clippers en de Lakers delen het Staples Center in LA), waar NBA-wedstrijden worden gespeeld. Uiteraard vereist dat een enorme bandbreedte. Die is zó groot,

dat bijvoorbeeld de complete bibliotheek van het Amerikaanse Congres (zeg maar de eerste en tweede kamer) met ongeveer 158 miljoen documenten binnen iets meer dan een half uur kan worden gedownload… Als het nodig is kunnen er gelijktijdig vijftien instant replays worden afgedraaid en bekeken worden door de specialisten. Die draaien een soort continue-dienst. Maar geen overdreven aantal uren. ‘Als dit soort mensen te lang achter elkaar werken, worden er fouten gemaakt en dat is nu net niet de bedoeling’, zegt Joe Borgia, als Senior Vice-President of Replay and Referee Operations, verantwoordelijk voor het Replay Center. Maar hoe er ook uit alle hoeken gekeken wordt, de uiteindelijke beslissing is en blijft een zaak voor de crew chief in de wedstrijd. Hij heeft echter het voordeel dat zijn uiteindelijke beslissing nooit meer wordt aangevochten…

De All Star Game van de NBA op zondag 15 februari in Brooklyn, New York betekent het debuut van zeven spelers als starter in de traditionele showwedstrijd. Het grootste nieuws is echter dat Cleveland superster LeBron James dit keer niet de meeste stemmen kreeg van de fans. Dat leek aanvankelijk wel het geval, maar in de laatste week van de stemming werd hij toch nog voorbijgestreefd door Stephen Curry: 1.513.324 stemmen tegenover 1.470.483. Een soortgelijke eindsprint was er voor Toronto-guard Kyle Lowry, die bij een tussentelling met Kerstmis slechts de vierde guard in het oosten was. Hij passeerde echter alsnog John Wall (Washington), Dwayne Wade (Miami) en Clevelands Kyrie Irving, vorig jaar starter en zelfs MVP van de All Stars Game. Bijzonder is dat er dit jaar twee broers als starters tegenover elkaar zullen staan. Pau Gasol (Chicago Bulls) werd gekozen in de startende vijf voor de Eastern Conference en zijn broer Marc (Memphis Grizzlies) begint aan de wedstrijd namens de Western Conference. In de startende line-ups ontbreken nogal wat namen, die je daar wel zou verwachten. Het Oklahoma City koppel Kevin Durant en Russell Westbrook miste nog al wat wedstrijden door blessures en kreeg mede daardoor te weinig stemmen. Ook James Harden (Houston), de huidige topscorer van de NBA, mist in elk geval het begin van de wedstrijd. Hij kreeg weliswaar meer dan een miljoen stremmen, maar dat was toch niet voldoende.

De startende line-ups zijn: Eastern Conference (coach Mike Budenholzer,

Atlanta): LeBron James (Cleveland), Carmelo Anthony (New York), Pau Gasol (Chicago), John Wall (Washington) en Kyle Lowry (Toronto).

Western Conference (coach Steve Kerr, Golden State): Blake Griffin (LA Clippers), Marc Gasol (Memphis), Anthony Davis (New Orleans), Stephen Curry (Golden State) en Kobe Bryant (LA Lakers)* * Bryant is geblesseerd en wordt hoogstwaarschijnlijk vervangen.

FotoSpecial

Ze heeft het naar haar zin Foto Christian Aarts

FotoSpecial

Zera Butter onder druk gezet door de Loon Lions -speelsters Denise Bloemkolk en Molly McDowell Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s Peter van der Velde

FotoSpecial

Coach Ivica Skelin weet van tijd tot tijd op een clowneske wijze de aandacht van de scheidsrechters te krijgen. Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s Peter van der Velde

FotoSpecial

Kees Akerboom wordt hier stevig aangepakt door Nick Fleuren.

Foto special

Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s Christian Aarts

Lance Jetter

LANCE JETER WIL GRONINGEN

‘BACK-TO-BACK’ TITEL BEZORGEN

VOOR DONAR TERUG IN NEDERLAND

17 17

Lance Jetter

Tekst: Hans Kortekaas Foto’s: Peter van der Velde

Het seizoen 2014-2015 zou een tussenjaar

worden voor Donar. Nadat afgelopen seizoen voor het eerst in de geschiedenis zowel de beker als de landstitel naar Groningen gingen , volgde ‘de snelste ontmanteling van een landskampioen uit de geschiedenis van het Nederlands basketbal’. Hoofdsponsor GasTerra stopte, nieuwe financiële tegenvallers kwamen boven drijven, dragende spelers als clubicoon Jason Dourrisseau, Arvin Slagter en Jessey Voorn verlieten het zinkende schip. Toen tijdens de voorbereidingsfase op het nieuwe seizoen ook de van het Spaanse Joventut Badelona overgekomen Nik Cochran niet de gedroomde nieuwe leider van de Groningers bleek en vanwege chronische rugklachten afhaakte, wisten vriend en vijand het zeker. Dit seizoen zou een seizoen van overleven worden voor de Groningers. Plotseling gonsde echter de naam van exAris Leeuwarden speler Lance Jeter rond in Martiniplaza en ontstond er hoop bij de Donarachterban. Hoop die in de weken die volgden werd omgezet in verwachtingen. Zeker toen ook Mark Sanchez, een maatje van Jeter bij Aris Leeuwarden, zich in Groningen meldde.

De hoogste tijd dus voor een hernieuwde kennismaking met de man die na het seizoen 2011-12 in Friese dienst uitkwam voor het Duitse Ratiofarm Ulm en vorig seizoen voor het Poolse Trefl Sopot speelde. Twee competities die hoger staan aangeschreven dan de DBL. “In Duitsland en Polen is er meer evenwicht in de league. Daar moet je elke wedstrijd 100% presteren om de wedstrijd te kunnen winnen. Elk team beschikt over drie of vier erg goede spelers. Je kunt daardoor elke wedstrijd verliezen als je niet klaar bent om te spelen. In de Nederlandse competitie zijn er eigenlijk voor

vier sterke ploegen. Dat is een groot verschil”, stelt Jeter. VOOR DONAR

Toch koos hij er voor om weer in de Dutch Basketball League te gaan spelen. Een verrassende keus? Niet volgens Lance Jeter zelf. “Ik heb eigenlijk alleen voor Nederland gekozen omdat ik voor Donar wilde spelen. Uit mijn seizoen bij Aris Leeuwarden weet ik mij hoe gepassioneerd en fantastisch de fans in Groningen zijn en hoeveel zij van het basketballspel genieten. Ik wilde onderdeel van iets groots worden. Ik had al gezien dat ze weer prima spelers zoals Dejuan (Wright), Ross (Bekkering) en Sean (Cunningham) hadden gecontracteerd. Ik was er toen al van overtuigd dat we een grote kans op een ‘back to back’ kampioenschap hebben. Bovendien zijn de mensen in Nederland altijd erg aardig voor mij geweest.“ “Natuurlijk wist is van de financiële problemen in Groningen. Je wordt geen landskampioen om vervolgens geen Europees basketbal te gaan spelen, tenzij er een groot probleem is. Ik wist dus dat er iets fout zat, maar dan kon mij er niet van weerhouden om in deze fantastische stad te gaan spelen voor dat team dat weet was het is om kampioen te worden.” Toch heerste er een negatieve sfeer rond de club voor dat jij kwam. Ben jij je ervan bewust

Lance Jetter

dat dit veranderde nadat jij tekende ? “Nee, zo heb ik dat nooit gezien. Ik wist dat ik een onderdeel zou worden van een team dat al goed was. Er waren al goede spelers gecontracteerd. Ik ben meer een nieuw puzzelstuk en erg blij dat ik hier ben. Ik weet dat we een goede kans maken om ook dit jaar de double te veroveren. Alles minder dan dat zal straks pijn doen.” MARK SANCHEZ

Enkele weken nadat Jeter zijn contract in Groningen had getekend, maakte ook Mark Sanchez de overstap naar Donar. Net als Jeter speelde Sanchez in het seizoen 2011-2112 in Leeuwarden. Daar blijkt ook al de basis gelegd voor hun gezamenlijk verblijf in Groningen. “In het contracteren van Mark Sanchez heb ik inderdaad en grote rol gehad. Ik heb altijd contact met hem gehouden en hem ook verteld dat ik in Groningen getekend had. We hebben daarna ook over zijn situatie in Frankrijk gesproken. Ik heb hem toen gezegd dat hij ook naar Groningen moest komen en dat we dan iets speciaals tot stand zouden kunnen brengen. Hij wist dus al wat voor team we hadden met Ross, Dejuan en Sean en dat hij het ontbrekende puzzelstukje was. We hadden immers nog een ‘4’ nodig die ook het spel kan verdelen. Het was dus een win-win situatie voor Mark en voor het team. Voor mij komt daar nog eens bij dat ik met een grote vriend samen kan spelen.”

Mark Sanchez

“Toen ik drie jaar geleden naar Aris Leeuwarden kwam wist ik helemaal niets over Europa. Mark en zijn vrouw Tayler stonden toen vanaf de eerste dag voor mij klaar. Dankzij hen kreeg ik nauwelijks heimwee. De jaren daarna zijn we contact blijven houden. Tayler is een goede vriendin van mijn vriendin Steph, waardoor

“Dank zij Mark Sanchez en zijn vrouw Tayler kreeg ik nauwelijks heimwee.” 20

onze band steeds hechter is geworden. Zij zijn echt als familie voor mij en staan nu ook weer voor mij klaar.” De relatie tussen Jeter en de familie Sanchez werd nog eens extra benadrukt toen het gewichts-‘probleem’ een issue werd. Donarcoach Ivica Skelin had er iets over geroepen, waarop Jeter in de media reageerde dat het allemaal spieren waren. Toch ging hij er mee aan de slag waarbij hij hulp kreeg van Tayler Sanchez die voor hem kookte en eetadviezen gaf. DIEET GEEN ISSUE

“Dat dieet-verhaal is inderdaad zijn eigen leven gaan leiden. Voor mij is het echter nooit een issue geweest. Ik wil nu gewoon wat afvallen. Ik weet dat grote teams willen dat ik wat afval, maar voor mij is het gewicht nooit een probleem geweest. Ik ben altijd een ‘big guard’ geweest en op een bepaalde manier willen teams ook dat ik zo speel. Ik kan die zogenaamde ‘small guards’ prima aan. Ik zou het eigenlijk om willen draaien. Hoe kunnen die lichtere guards mij uitschakelen? Veel topteams zien het echter niet zo. Ik weet dus wat mij te doen staat om daar te komen waar in uiteindelijk wil zijn. Ik werk dus hard aan mijn gewicht en met de hulp van Mark en Tayler gaat dat prima.” “Met het team zoals het er nu staat kunnen we het succes van vorig seizoen herhalen. We kunnen echter niet teren op die successen. Integendeel, tegenstanders doen tegen ons extra hun best omdat ze willen winnen van de regerend kampioen. Wij zullen dus elke wedstrijd als kampioenen moeten gaan spelen. Om dat te bereiken moeten we beter gaan communiceren in de verdediging. Dat doen we nu nog onvoldoende waardoor er nog te vaak iets fout gaat. Meer praten dus en dat begint bij mij. Als point guard ben ik een van de leiders van het team. Ik moet de verdediging nog serieuzer nemen en ook naar mijn ploeggenoten uitstralen.”

2121

Lance Jetter

In december wonnen de Groningers van mede-titelkandidaten SPM Shoeters, Landstede Basketbal en Zorg en Zekerheid Leiden. Daar tussendoor gingen Jeter en zijn teamgenoten echter verrassend onderuit in zijn vorige Nederlandse thuishaven, het Kalverdijkje in Leeuwarden. TE MAKKELIJK

|“Dat was inderdaad een erg slechte wedstrijd, punt uit. Wij lieten ze aanvallend maar doen wat zij wilden. Als je kampioen wilt worden, kun je je zulke wedstrijden niet permitteren. Een paar dagen later wonnen we echter in Leiden. Op die wedstrijden waren we echt gefocused, waardoor we de wedstrijd in Leeuwarden toch te makkelijk hebben opgepakt. Dat zal ons niet meer gebeuren. Uit het verlies bij Aris hebben we geleerd dat elke wedstrijd een ‘championshipgame’ is omdat andere ploegen het ook zo zien. Wij zijn immers Donar, de kampioen! Het weekend voordat Donar tegen Aris Leeuwarden speelde, waren Lance Jeter en Mark Sanchez al te gast in het Kalverdijkje bij de wedstrijd van de Friezen tegen Landstede Basketbal. “Het was fantastisch om het nieuwe Kalverdijkje te zien. Dit is iets wat de club en de supporters al jaren verdienen. Of ze nu winnen of verliezen de supporters blijven altijd voor de volle 100% achter hun club staan. Aris zal altijd een speciaal plekje in mijn hart blijven houden. Het voelt als een heel warme familie en ik ben blij dat ik daar deel van uit mag maken. Alles aan Aris is First Class.”

hun spel. ‘Val’ was altijd al een prima schutter en het is goed om te zien dat hij dat wapen nog verder ontwikkeld heeft. Hij is een echte scherpschutter. Je ziet hem niet maar zijn schoten zijn dodelijk. Dex was toen al erg snel en weet dat nu beter te gebruiken door meer controle in zijn spel. Ik ben blij te zijn hoe ze zich de afgelopen jaren ontwikkeld hebben en nog steeds beter worden.” Dit seizoen speelt Jeter samen met jonge spelers als Maarten Bouwknecht en sinds kort Stefan Mladenovic. “Tijdens de trainingen zijn we elke dag bezig om ook die jongens beter te maken. Maar dat valt niet mee”, voegt hij er lachend aan toe. “Nee, serieus. We werken hard. Zij willen ook beter worden en zijn hongerig om het spel te leren. We jagen elkaar op tijdens de trainingen en proberen dat te vertalen naar de wedstrijden.”

Ondanks de tevredenheid die Jeter uitstraalt over zijn verblijf in Nederland, de ontwikkeling van Nederlandse basketbal in Nederland en de verwachtingen die hij dit seizoen met Donar heeft, liggen de toekomstplannen van de Amerikaan toch ergens anders. Echt GOEDE VRIENDEN In het jaar dat Jeter in Leeuwarden speelde was veel wil hij daar echter niet over kwijt. “Ik heb hij teamgenoot van enkele jonge Nederlandse inderdaad hogere doelen, maar op dit moment spelers zoals Valentijn Lietmeijer (nu Landstede) is mijn focus volledig gericht op een nieuw kampioenschap met Donar. Als de tijd er en Dexter Hope. “Valentijn en Dexter zijn twee goede vrienden en het is leuk om te zien hoe je klaar voor is zal ik een beslissing nemen over mijn toekomst. Maar zoals gezegd eerst het als mens en als speler zijn gegroeid. Het waren toen al goede spelers maar nog erg jong. Ze zijn kampioenschap veroveren en er voor zorgen dat de fans volgend seizoen weer Europees nu wat ouder en volwassener in basketbal kunnen zien in deze fantastische hal.” 22

WORST CASE SCENARIO Het was het hele seizoen al een komen en gaan van spelers geweest. Amerikanen, Serviërs en Kroaten hielden de Amsterdamse draaideur in 2006 al een half seizoen volop in beweging. Voor deze aanwinst zouden echter de poorten moeten worden opengezet, zo leek het. Een snelle Googlesearch leverde al gauw fantastische vergelijkingen op. OK, de vergelijking met Dirk Nowitzki was weliswaar door deze Ivan Chiraiev zelf gemaakt, maar de kenners van de website draftexpress.com gingen daar toch een heel eind in mee door te stellen dat hij in het slechtste geval een soort Jonathan Bender (de oud-Indiana Pacer, wie kent hem niet?) zou worden. Column Peter van Paassen speelde, na zijn opleiding op St. Bonaventure in de Verenigde Staten, twaalf seizoenen als professional in België, Spanje, maar vooral in Nederland bij Den Helder, Amsterdam en Den Bosch. Het seizoen 2012-2013 was zijn laatste. Het was genoeg geweest en tijd voor een maatschappelijke loopbaan. Nu werkt hij als consultant sportcommunicatie bij Hill+Knowlton Strategies. In deze column laat hij maandelijks zijn licht schijnen op de Nederlandse sport en – logisch – het basketball in het bijzonder.

“I’ve never had to do that shit!!!”.

Een omweg via een club in Rusland deed al vermoeden dat het allemaal iets was anders gelopen, maar een goede teammentaliteit en een beetje talent kon deze jongeman vast wel toevoegen aan het team, toch? Van dat laatste bleek al gauw bar weinig sprake. Naast zijn lengte waren er geen eigenschappen zichtbaar die hoop gaven op een mooie toekomst als basketballer. Bovendien ontbrak enige motivatie voor verbetering en daarmee elke toevoeging op de sfeer in het team. Ook van een goede mentaliteit was geen sprake. De overstap van het zelfbenoemde sterrendom in de NBA via een tussenstop bij een Russische miljoenenploeg naar de realiteit van trainen in Sporthallen Zuid waar op stipte tijden het veld geruimd moest worden voor gymlessen van het ROC was te groot geweest. Een paar weken geleden bracht een privé-chauffeur Ivan nog naar training. Nu moest hij met het openbaar vervoer, en was de kou van de wind bij het bushokje de enige overeenkomst met het leven in Moskou. Het was opmerkelijk dat de huidige situatie geen enkel temperend effect leek te hebben op zijn arrogantie. Tot frustratie van zijn nieuwe teamgenoten en coaches. Klagen over het gebrek aan een jacuzzi in de kleedkamer, een spelersbus zonder leren bekleding en zelf de trainingskleding moeten wassen (“I’ve never had to do that shit!!!”). Toen hij op een dag aan de assistent-coach een ritje naar huis vroeg na de training, hoefde de coach dan ook niet lang na te denken: “A ride home? Sure, I’ll drive you back to Moscow right now!” 23

Rick Driessen

GRASSHOPPERS-COACH RICK DRIESSEN IS GEK VAN KITESURFEN ÉN BASKETBALL

‘JE KUNT EEN KOE NIET LEREN ROLSCHAATSEN’ Tekst: Menno Schraven Foto’s: Peter van der Velde

Passie en hard werken, maar ook: creativiteit

en talent. Rick Driessen – in het dagelijks leven gymleraar op een Noordwijkse scholengemeenschap – kan niet zonder. Als vader van drie basketballende kinderen stoomde hij veel jonge spelers klaar voor de Nederlandse basketballtop. Een monoloog van een gedreven coach met een opmerkelijke passie voor surfen. “Ik ruil het basketball zo in voor het water.”

“Ik heb zelf drie jaar in de eredivisie gespeeld bij Voorburg. Daarna ben ik teruggegaan naar MSV in mijn woonplaats Noordwijk. Vanuit het rayon promoveerden we drie jaar achter elkaar en werden we zelf het langst spelende team in de promotiedivisie. Bij MSV heb ik lang de vrouwen gecoacht en werden we vaak kampioen. In de jeugd heb ik onder andere Djoenie Steenvoorde twee jaar gehad, Ronald van Velzen en Tanya Bröring, later allemaal international. En mijn broer Bart en zus Marloes heb ik ook gecoacht. En niet te vergeten Renate Sluijs. Misschien wel de beste Nederlandse basketbalster ooit. Zij hoefde niet te leren basketballen, ze kon het al. In de kern houd ik van spelers die iemand slim vrij onder de basket kunnen zetten. Dat vind ik het mooiste van basketball en daar train ik ook op. Als ik moet kiezen tussen een assist of een dunk, dan heeft een assist mijn voorkeur. Ricky Rubio, geen superatleet, is een goed voorbeeld. Van Stephen Curry van Golden State kan ik enorm genieten, van de passing van Larry Bird vroeger, dat soort gasten. Helaas kan ik niet meer gewoon naar basketball kijken. Ik kijk heel erg gedeformeerd. FUNDAMENTALS

Inmiddels zit ik alweer een paar jaar bij Grasshoppers. Na de jeugd dit seizoen de vrouwen in de eredivisie. Vroeger was het echt haat en nijd tussen Katwijk en Noordwijk, maar dat is niet meer. Ik heb niet zo’n voorkeur voor vrouwen- of mannenbasketbal. Mannen spelen spectaculairder, vrouwen zijn al blij als ze bij het netje kunnen. Het is toch een ander spel. Minder kracht en snelheid, dus is meer samenwerking nodig. Kijk naar een wedstrijd en je ziet het verschil. Ik wil dat mijn speelsters creatief spelen: snel en gevarieerd. Dat kan alleen als ze daar de technische bagage voor hebben. In het vrouwenbasketbal kan ik aardig m’n ei kwijt,

maar te vaak ontbreken simpele fundamentals. In de post dribbelen, bal boven je hoofd houden, passing, bal beschermen, dat soort dingen. Ik ben niet te beroerd die aan te leren. Speelsters beter maken, dat is mijn input. FREUD

Bij mij thuis noemen ze me vaak Freud. Ik probeer vaak naar de persoon te kijken. Je hebt mannen die in hun hoofd als een vrouw spelen, maar ook andersom. Ik sta er als coach tussen, ook met een bepaald karakter. Mijn benadering kan voor een bepaalde speelster niet zo prettig zijn. Een harmonieus persoon is bijvoorbeeld goed voor het team. Maar staat zo iemand kort na een verloren wedstrijd met de tegenpartij te lachen… Dan ben ik wel even klaar met je. Dat is lastig. Ik ben mij er van bewust en houd er ook rekening mee, tot ik het niet meer trek. Ik heb wel geleerd dat niet de hele week mee te nemen. Andere speelsters hebben daar anders ook de hele week last van. Dat is mijn dark side. Je hebt immers ook harmonie nodig. Een bepaalde softheid, daar kan ik alleen niet tegen. Mensen die zich niet uit een moeras kunnen trekken. Daar heb ik het vreselijk moeilijk mee. Het basketball kost mij gemiddeld zo’n 20 tot 25 uur per week. Als iemand dan niet klaar is om te trainen, terwijl ik er 25 uur insteek, dan voelt dat bijna als verraad. Maar als je commitment en 25

Rick Driessen

passie laat zien, komt het meestal wel goed. JEUGD SNEL ERBIJ

Ik heb het heel erg naar mâ&#x20AC;&#x2122;n zin bij Grasshoppers. Ook al kan ik niet selecteren, moet ik het doen met de speelsters die ik tot mijn beschikking krijg. Evelien Messemaker is wel een goed voorbeeld. Daar was aanvankelijk overheen gekeken, maar is dit seizoen onze meest constante speelster. Ik geef vier keer per week training, maar lang niet iedereen redt dat ook. Technisch gezien viel het me in het begin niet mee, maar de fysieke toestand viel me nog veel meer tegen. Speelsters waren niet bekend met hard werken, er werd veel te slap getraind. De eerste training van dit seizoen hielden ze de warming up niet eens vol. Meer dan de helft moest aan het zuurstof. Dat was voor mij de reden om zo snel al de jeugd erbij te halen. We hebben nu drie speelsters van 15 jaar die al 26

eredivisie-ervaring hebben opgedaan. Winnen is voor ons niet gemakkelijk. We zijn heel jong, hebben geen A-internationals en buitenlandse inbreng. Vergelijkbaar dus met alleen Utrecht en dat staat stijf onderaan. Ik wil alleen maar dat spelers beter worden, dan kom je tot een hoger niveau. Met het halen van de Final Four houd ik me niet bezig. Dan moet je minimaal vierde worden en dat is voor mij een stomme doelstelling. Als je dat haalt, moet je ook kampioen willen worden. Maar je moet realiteitszin hebben. Ik vind het gaaf als de ploeg verrassingen laat zien en niet alleen van de ploegen onder ons wint. GEHOORPROBLEEM

Mijn zwakke gehoor is een familiekwaal. Het wordt steeds slechter en het is lastig communiceren, maar het is een gegeven. De coaching lijdt er niet onder. Als ik een speelster

wissel, kan ik rustig met iemand praten. Een basketballtraining is wat dat betreft makkelijker dan een gymles op school. In april van dit jaar word ik vijftig. Maar ik gooi het basketball zo weg. Mijn andere passie ligt op het water: kitesurfen, suppen. Controle is een begrip in mijn bestaan. Als ik iets aanpak ga ik er blind voor, met alles wat ik heb. Mijn drie kinderen basketballen ook. Tom, de oudste en Noor, de jongste, beiden bij Grasshoppers. Noor heeft dit seizoen op haar vijftiende haar debuut in de eredivisie gemaakt. Jan zit sinds dit seizoen bij de selectie van Zorg en Zekerheid Leiden. Bij hem zie ik wel iets van mijzelf terug. Hij werkt er hard voor en als hij erom vraagt wil ik hem graag helpen. Dan praten we er over. Dan vind ik dat hij soms anders kan staan in het veld. Of hoe het komt dat een bepaalde speler hem de bal zo snel afpakt. Maar ik houd de dingen wel erg gescheiden. Als een van de kinderen mij na een wedstrijd vraagt hoe het ging, zeg ik altijd: wil je een antwoord als vader of als coach? Ik kan alles in een hokje plaatsen en daartussen binnen één seconde wisselen.

professioneler geworden. Iedereen is vooruit gegaan, maar bij Grasshoppers is de aanpak nog precies als twintig jaar geleden. We moeten meer en professioneler trainen. Onze jongste talenten worden steeds gevraagd door het CTO. Als al die talenten weggaan en niet meer terugkomen, bestaat Grasshoppers straks niet meer. Wij leiden goed op, maar om talenten vast te houden, moet je ze wel iets kunnen bieden. Als er geen talent meer is, ga ik er niet langer bijstaan. Je kunt een koe niet leren rolschaatsen. Een beetje talent is wel nodig. Ik wil leuk basketbal zien en competitief kunnen zijn, niet iedere week met veertig punten klop krijgen. Als coach geef ik die signalen af aan het bestuur. De rest is niet mijn pakkie aan.”

LEIDEN

Wedstrijden van Leiden heb ik niet heel veel gezien. Jan heb ik precies één minuut zien spelen, maar dat interesseert me niet. Als Leiden speelt, wil ik alleen dat zij winnen. Ik heb wel Rebound Magazine legde Rick Driessen een een paar trainingen van Eddy Casteels gezien. aantal keuzes voor. Zijn voorkeuren spreken voor Ik zie één ding in hem steeds terug en dat is zich. passie. Dan vind ik het al goed. Met de dingen die hij laat zien en ook zegt in de krant slaat hij Vrouwenbasketball Mannenbasketball voor mij de spijker op z’n kop. Voor Jan geldt Jeugd (Jong) volwassenen voor mij aan het eind van het seizoen maar één Katwijk Noordwijk hoofdvraag: ben je beter geworden? Zegt hij Oogsten Opleiden ja, dan is ’t goed gegaan. Maar als hij iets heel Coachen Zelf sporten anders dan basketball wil gaan doen, vind ik het Driepunter Dunk ook goed. TALENT OPLEIDEN EN BEHOUDEN

Ik ben nu 34 jaar coach. Voor mij is het belangrijk progressie te laten zien, ook als organisatie. Het vrouwenbasketball is een stuk

Verdedigen College basketball/NBA Toon van Helfteren Hard werken Profcoach

Aanvallen Top Europa Eddy Casteels Talent Gymleraar

FotoSpecial

Arvin Slagter met op zijn nek Matthew Otten van Rotterdam Basketbal Foto Christian Aarts

Arvin Slagter Ze zijn dun gezaaid, spelers met voor de buitenwereld onzichtbare kwaliteiten die een verzameling goede spelers tot een hecht team kunnen smeden. Spelers die feitelijk een verlengstuk van de coach vormen, waardoor diens taak een stuk eenvoudiger wordt. Spelers ook waarvan je nu al kunt voorspellen dat ze, als ze ambities in die richting hebben, later ook kunnen uitgroeien tot topcoaches. Arvin Slagter is zo’n speler.

Column Charis Sideris speelde in de eredivisie en het nationale team, was coach in Nederland en België en is een hartstochtelijk schrijver over zijn sport in De Telegraaf en uiteraard ook in dit magazine.

De 29-jarige off guard lijkt op het eerste gezicht geen opvallende kwaliteiten te hebben. Hij is niet lang voor zijn positie, niet erg snel, niet erg sterk, springt niet erg hoog, heeft geen uitmuntende techniek, kan redelijk maar niet geweldig schieten, is niet razend flitsend in zijn drives, en is geen fantastische passer. Maar zijn palmares spreken boekdelen. Niet alleen werd hij in 2011 en 2012 landskampioen met Leiden, en in 2014 met Groningen, maar bovendien won hij de beker in 2012 en 2014. In dat laatste jaar werd hij bovendien gekozen tot achtereenvolgens MVP van de reguliere competitie, tot MVP van de door Groningen gewonnen playoffs, en in het All Defense Team van de eredivisie. Dat kan geen toeval zijn. Wat maakt hem zo bijzonder? Welnu, Slagter scoort op alle bovengenoemde punten voor Nederlandse begrippen een krappe acht, maar is vrijwel perfect in het combineren van al deze kwaliteiten. Hij bezit het aangeboren instinct om de vijandelijke verdediging te lezen, zowel individueel als in teamverband. En hij bezit ook het vermogen om vervolgens precies te weten wat te doen in welke situatie. En tenslotte kan hij dit alles ook nog eens op zijn teamgenoten tijdens de wedstrijd overbrengen als de situatie daarom vraagt. Eigenschappen die niet zijn te leren. Je hebt ze of je hebt ze niet. En Slagter heeft ze.

‘‘ Je hebt ze of je hebt ze niet“

Ja, er spelen in de eredivisie enkele topspelers (opnieuw: voor onze begrippen). Maar geen van hen bezit zijn leiderskwaliteiten en dat aangeboren instinct. Je ziet het opnieuw bij Den Bosch, dat in mijn ogen, mede door de kwaliteitsinjectie van Slagter, kampioen gaat worden. Zonder zich opzichtig op te dringen, zie je hem bij huddles en time outs het woord voeren en zijn teamgenoten bij elkaar houden. Maar bovenal zullen zijn scores, assists en intercepties vallen tijdens money time, de minuten waarin een close game wordt beslist. De minuten waarin de meeste spelers verstijven van faalangst. Slagter is zowel een money man als de lijm van elk winnend team waarin hij speelt. 29

Nieuws elke maand

EN DE REST IS

GESCHIEDENIS

Nieuws is in het digitale tijdperk vluchtiger dan ooit. Wat vandaag belangrijk is, zit morgen diep weggestopt in het archief. Als het Nederlands basketball Jacob Bergsma niet zou hebben, ging alles verloren. Gelukkig houdt hij een dagboek bij, zodat het belangrijkste nieuws elke maand is terug te lezen in Rebound.

DECEMBER 2014

Tekst : Jacob Bergsma foto : Peter van der Velde

Bij het begin van het nieuwe jaar kiezen we voor een nieuwe naam voor deze rubriek. Omdat Rebound voortaan aan het einde van de maand verschijnt, loopt de historische periode steeds tot en met de helft van de maand. Dit keer dus even een kleine inhaalslag.

Voor de rechtbank van Alkmaar wordt het faillissement van de Stichting Topbasketball Den Helder Kings BV uitgesproken.

De helft van de clubs in de Dutch Basketball League is tegen een doorstart van Den Helder Kings in de competitie. De clubs vinden een doorstart â&#x20AC;&#x2DC;competitievervalsingâ&#x20AC;&#x2122; en een beloning voor wanbeleid.

BC Apollo boekt zijn eerste zege van het seizoen. In Leeuwarden wordt Aris met 89-97 verslagen.

SPM Shoeters zorgt in de EuroChallenge niet opnieuw voor een stunt. In Brindisi wordt van de plaatselijke club met 76-62 verloren.

Ondanks oppositie van vier clubs verklaart het bestuur van de FEB zich akkoord met een eventuele doorstart van Den Helder Kings. Uiterlijk over anderhalve dag (donderdagmiddag om 12.00 uur) wil de FEB een sluitend plan voor de rest van het seizoen zien.

De soap is compleet! Onder aanvoering van Rotterdam voeren vier clubs stevig oppositie tegen de beslissing van het FEB-bestuur om akkoord te gaan met een eventuele doorstart van Den Helder Kings. Dat bestuur legt de weerspannigheid van Rotterdam, Amsterdam, Zwolle en Leeuwarden uit als een motie van wantrouwen en treedt collectief af.

Jesse Markusse (foto no12) verlaat Aris Leeuwarden. Markusse kan tijdens het tweede transfer window een nieuwe club kiezen. Aris bezint zich nog op eventuele vervanging.

De curator steekt een eerste stokje voor een doorstart van Den Helder Kings. De spelers mogen niet trainen omdat onduidelijkheid bestaat of zijn wel verzekerd zijn. Spelen mag ook niet en dus wordt Weert - Den Helder voor zaterdag van de kalender gehaald.

Rotterdam zet een bericht op zijn website waarin het afstand neemt van de kritiek dat de club verantwoordelijk zou zijn voor de crisis binnen de FEB. Rotterdam wijst iedere vorm van verantwoordelijkheid van de hand en zegt: ‘Don’t shoot the messenger...’ De club had het voortouw genomen om samen met Amsterdam, Zwolle en Leeuwarden het FEBbestuur een brief te schrijven waarin het standpunt wordt uitgesproken dat een tekort op de dagelijkse begroting van Den Helder van twee ton en een tekort op de exploitatie van de Kings Dome van 4 ton gesanctioneerd moet worden.

In Marcel Verberg, Albert Dominicus, Michael de Jager en Adriaan van Bergen heeft de FEB weer een interimbestuur. Met Leiden, Den Bosch, Weert en Zwolle vertegenwoordigd in het bestuur hebben drie clubs zitting die voor de doorstart van Den Helder waren en één die tegen stemde. Dat thema was het struikelblok voor het vorige bestuur.

BS Weert bereikt overeenstemming met hoofdsponsor Maxxcom over beëindiging van het oorspronkelijk driejarige contract per 1 januari 2015.

De FEB besluit Den Helder uit de competitie te verwijderen. Alle uitslagen die tot nog toe zijn neergezet, worden geschrapt. Den Helder mag vanaf 1 januari 2015 weer meedoen aan de competitie, maar dan moeten de nieuwe bestuurders wel een goed plan presenteren.

SPM overwintert in Europa, ondanks een nederlaag tegen Södertalje. Na twee verlengingen gaan de Bosschenaren in Zweden met 115-108 onderuit.

BC Apollo ontvangt voor de tweede keer een financiële donatie van de familie Pieper.

De spelers van BC Apollo mogen zich per scooter door Amsterdam begeven. BC Apollo sluit daartoe een sponsorcontract af met Scooterspot.

Aron Royé en Sergio de Randamie maken definitief de overstap van Den Helder Kings naar BC Apollo.

In EuroDisney in Parijs wordt het Nederlands team voor EuroBasket 2015 gekoppeld aan de nationale teams van Kroatië, Griekenland, Slovenië, Macedonië en Georgië. Oranje speelt de wedstrijden in Groep C van het EK opmerkelijk genoeg in Zagreb; de stad waar Nederland in 1989 voor het laatst aan een EK deelnam.

In de Maaspoort in Den Bosch wordt een meeting belegd met een aantal internationals om de vorderingen rond Oranje te bespreken en de plannen in de aanloop naar EuroBasket 2015 te bespreken. Bert Kragtwijk en Rolf Franke voeren het woord.

SPM Shoeters wint in de EuroChallenge met 87-76 van Ratiopharm Ulm.

Voormalig international en succesvol damescoach Jan Driehuis overlijdt op 78-jarige leeftijd.

Op de oprit voor zijn huis in Bloomingdale wordt Nate Fox doodgeschoten. Fox speelde in 2000 een half seizoen voor Donar. In 2012 won Fox met het Okapi Aalstar de Belgische beker. Nate Fox werd 37 jaar.

Quincy Treffers en Nigel van Oostrum verlaten de failliete boedel van Port of Den Helder Kings om zich met onmiddellijke ingang aan te sluiten bij Aris Leeuwarden.

Of Den Helder na de jaarwisseling in de Dutch Basketball League terugkeert, is nog maar de vraag; Den Helder Actueel weet te melden dat - mocht die terugkeer werkelijkheid worden - Drillers de nieuwe naam van de club wordt. Coach Jean-Marc Jaumin heeft volgens hetzelfde medium laten weten niet in Den Helder terug te zullen keren.

Even verschijnt het bericht dat Aron Royé en Sergio de Randamie terugkeren naar Amsterdam om voor BC Apollo te gaan spelen, maar de boodschap wordt schielijk weer ingetrokken. De overgang van Den Helder naar Amsterdam ligt echter voor de hand.

De kerstklassieker tussen Den Bosch en Leiden op tweede kerstdag wordt een prooi voor SPM Shoeters. De Brabanders winnen met 82-77 van Zorg en Zekerheid Leiden. 31

Nieuws elke maand

EN DE REST IS

GESCHIEDENIS

JANUARI 2015

Tekst : Jacob Bergsma foto : Peter van der Velde

in Leiden is Francisco Elson te gast. De voormalig NBA-kampioen - zo meldt iBasketball - hengelt er openlijk naar een terugkeer in Oranje die hij op zijn 38-ste levensjaar zegt als ‘kroon op mijn carrière’ te beschouwen.

In het Diaconessenhuis in Leiden overlijdt Ad van Kaam. Als journalist van het Leidsch Dagblad Donar plaatst zich in Rotterdam met aan zekerheid berichtte hij over de roemruchte jaren van met name Parker Leiden. grenzende waarschijnlijkheid voor de halve finales van de strijd om de NBB Beker. De Groningers winnen met 90-61...

En dat is vijf... Spelverdeler Branden Frazier verlaat Den Helder Drillers, zoals de nieuwe clubnaam luidt, en kiest voor de Hongaarse competitie.

BS Weert (dat betekent BSW namelijk) haalt de kwartfinales van de NBB Beker met de hakken over de sloot. Tegen eerstedivisionist Grasshoppers wordt het in Katwijk 81-89.

Ross Bekkering komt naar verwachting de hele maand januari niet in actie. Een MRI-scan toont aan dat de center van Donar een spiert in zijn schouder heeft gescheurd.

Met Cole Dickerson komt de teller van uit Den Helder vertrekkende spelers op zes. De topscorer kiest voor zekerheid in Finland.

International Stefan Mladenovic krijgt voor de rest van het seizoen op amateurbasis een plek in de selectie van Donar. Mladenovic trainde al sinds oktober 2014 mee de Groningers in het kader van de revalidatie van een zware knieblessure. Van 2007 tot 2009 maakte Mladenovic ook al deel uit van de Donar-ploeg, destijds onder de naam Hanzevast Capitals.

De NBB en de stichting Nederlands Mannen Team tekenen een samenwerkingsovereenkomst waardoor het NMT voor een periode van vijf jaar het mandaat krijgt om de organisatie rond het Oranje te gaan beheren.

Het interim bestuur van de FEB wijst de organisatie van het All Star Gala toe aan Den Bosch. In de Maaspoort zal het Nederlands team tegen de overige beste spelers uit de Dutch Basketball League spelen.

Rotterdam Topsport moet bezuinigen en Lintex Binnenland is één van de slachtoffers. De landskampioen, NBB Bekerhouder en winnaar van de Final Four ontvangt met ingang van het seizoen 2015-2016 geen steun meer van Rotterdam Topsport. Daarmee staat het voortbestaan van de succesvolle eredivisionist op de tocht.

Jessey Voorn heeft een nieuwe club. De guard vervolgt zijn carrière bij het Spaanse CB Canarias in de Liga Adecco Plata.

Den Helder Kings blijft met zijn onder 24-team in de Dutch Talent League spelen. De formatie gaat echter verder onder de naam Noordkop.

Henk Jansen verbindt voor de rest van het seizoen 2014-2015 de naam van zijn bedrijf aan Donar. Op de shirts van de Groningers komt ‘Technisch Expert Jansen’ te staan.

De naam was al veranderd van Kings in Drillers, maar ook onder die knickname maakt Den Helder geen doorstart in de eredivisie. De hoop op een terugkeer is nu gevestigd op het seizoen 2015-2016. Bij de Nieuwjaarsreceptie van Zorg en Zekerheid

Nederlandse Boete Bond

Me Dunkt! Column Jan van der Nat werd in 1969 basketballverslaggever van de inmiddels overleden Leidse Courant, 45 jaar later is hij hoofdredacteur van Rebound en heeft tussen die twee ijkpunten in ‘honderdduizend’ wedstrijden verslagen. Me Dunkt! dat daar voldoende stof uit te halen is voor een column, die echter ook vaak zal ingaan op de actualiteit.

De Nederlandse Basketball Bond heeft financiële problemen. Dat is natuurlijk geen nieuws, want al jaren moet men in Nieuwegein op een houtje bijten. Er wordt van alles bedacht om het tij te keren, maar eenvoudig is dat niet. Toch lijkt het erop dat er nu een manier is gevonden om in elk geval weer een beetje vlees op de botten te krijgen. Er zijn sheetcontroleurs aangesteld en die hebben zich in hun taak vastgebeten als pitbulls in de broek van een inbreker. De boetes die de gemiddelde politieagent per week uitschrijft, zijn peanuts vergeleken bij wat deze pennenlikkers doen. In de wandelgangen heet de NBB dan ook al de Nederlandse Boete Bond. Omdat ik sinds een maand of wat ‘Hoofd Technische Commissie’ ben bij mijn alma mater BS Leiden, zie ik al die bekeuringen langskomen. Begrijp me goed: controle moet er natuurlijk zijn, maar wie begrijpt hoe moeilijk veel clubs het al hebben door de enorm hoge zaalhuren en dergelijke, zou best wat meer compassie mogen hebben. BS Leiden is de op één na grootste vereniging van ons land en met 43 competitie spelende teams en een flink zooitje recreanten en peanuts, gaat er natuurlijk wel eens iets mis. Maar als je als grote club per ongeluk de 0 vergeet voor het driecijferige lidnummer, dan rinkelt de kassa in Nieuwegein. Dat deed-ie heel hard, omdat de coach van BS Leiden U22 geen licentie zou hebben. Al tien keer een boete van 30 euro, ondanks dat na de eerste vijf bekeuringen is aangetoond dat hij wél een licentie heeft. Niet alles zou zijn betaald, is het verweer van de NBB. Dat klopt volgens de penningmeester, want er is nooit een rekening gestuurd… Trouwens een databestand met gediplomeerde coaches is er niet in Nieuwegein. Tja… Maar het kan nog gekker. ZZ Leiden kreeg in 2014 voor elke wedstrijd in de Dutch Basketball League een boete van dertig euro, omdat de coach geen licentie zou hebben. Klopt. Eddy Casteels zal geen NBB-licentie hebben… Eind januari kreeg BS Leiden nog vijf keer een boete voor het niet inleveren van het sheet, terwijl alle vijftien de sheets in één enveloppe zijn verstuurd. Dat moet en kan sinds 1 januari, omdat de rayons niet langer zelfstandig zijn. Meneer de controle-pitbull ziet echter kans om vijf sheets ‘niet te ontvangen’. Dat wordt weer uitzoeken en een protestmail schrijven. Ach, de NBB houd je in elk geval van de straat… 33

Nikkie Hulzebos

NIKKI HULZEBOS

VAN BANKZITTER TOT VASTE WAARDE Tekst: Aid Henic Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s: Peter van der Velde

Hij is een teamspeler, iemand die

doet wat nodig is voor het team om te winnen. Een veelzijdige speler die het meest effectief is rond de basket. Nikki Hulzebos begon in Groningen, ging via Zwolle naar Nijmegen en weer terug naar Zwolle. Hij heeft veertien interlands op zijn naam staan, nu is hij al jaren een vaste waarde bij Landstede. 35 35

Nikkie Hulzebos

Inmiddels is Hulzebos 28 jaar oud, maar het begon allemaal op jonge leeftijd. “Ik kwam voor het eerst in aanraking met basketball toen ik een jaar of vijf was. Mijn broer, die twee jaar ouder is, zat al op basketball. Dat trok mij aan en zo begon ik met deze sport.” Al snel zag men zijn talent en doorliep hij de jeugdploegen van Groningen (onder andere MPC Donar en MPC Capitals, in naam voorlopers van het huidige Donar). Hij werd een groot talent genoemd, maar de Groningse forward lette daar niet op. “Het zorgde niet voor extra druk. Ik heb de hele jeugd bij Groningen doorlopen en ik heb het daar naar mijn zin gehad.” Veel beginnende basketballers hebben als doel een vaste waarde te worden in de eredivisie. Zo ook Hulzebos, maar de gretige forward blijft altijd naar boven kijken. “Een ander doel was om 36

de top in Nederland te bereiken en dan naar het buitenland te gaan. In die zin is er nog een stapje te maken.” GROTE MARKT

De eredivisie-carrière van Hulzebos begon in 2002 bij Groningen. Als jeugdspeler mocht hij proeven aan het grote werk, wat meteen resulteerde in één van zijn mooiste momenten in zijn basketballloopbaan. "Ik had er zelf niet zo'n groot aandeel in, maar ik vond het mooi toen Groningen kampioen werd. Ik zat er bij, we stonden op de Grote Markt. Dat was cool om mee te maken. Niet zo zeer om het basketball, maar het was een hoogtepunt wat betreft ervaring. Ik was toen pas zeventien jaar oud.” In 2005 verliet het talent MPC Capitals, om in Zwolle bij Landstede te laten zien wat hij kon.

Landstede stond, op het moment dat Hulzebos de beslissing nam, bekend als een team dat jonge spelers een kans gaf om zich te ontwikkelen. “Dat sprak mij heel erg aan, dat was eigenlijk wat ik zocht.” Bij MPC Capitals was het gat met de rest van de ploeg erg groot, waardoor Hulzebos weinig aan spelen toe kwam. “Mede door mijn leeftijd, maar ik was er ook gewoon nog niet aan toe om in het eerste te spelen.” Vier jaar verbleef hij in Zwolle, maar de ambitie om de top te halen was er nog steeds. “Destijds speelden we met Landstede een beetje rond de zevende, achtste plek. Matrixx Magixx (Nijmegen) deed toen mee in de top van de eredivisie. De club had een groter budget, het was een grotere club. Ik zag het als een stap hogerop en ik kon daar meer verdienen. Maar met name de sportieve uitdaging, om bovenin mee te doen en me beter te ontwikkelen, deed mij beslissen om naar Nijmegen te gaan.” NATIONALE PLOEG

Niet alleen mocht de toen 23-jarige Groninger zich bewijzen bij Matrixx Magixx, ook debuteerde hij in 2009 bij de nationale ploeg. Op 26 juli om precies te zijn, tegen Hongarije. Het is altijd een eer om voor je land uit te komen, maar niet alleen dat. “Het is ook leerzaam om met allemaal spelers die in Nederland op het hoogste niveau of in het buitenland spelen te basketballen. Francisco Elson en Henk Norel bijvoorbeeld. Het zijn gewoon jongens die heel goed zijn.” Hij hoopt in de toekomst nog wat vaker voor Oranje te mogen spelen, maar acht de kans daarop klein. “Het zou hartstikke mooi zijn, maar als iedereen beschikbaar is, sta ik niet bovenaan in de pikorde, denk ik.“ Hoewel Hulzebos een contract van twee jaar tekende in Nijmegen, was het avontuur na een jaar al afgelopen. Matrixx Magixx ging failliet en alle contracten werden ontbonden. “De club maakte nog een doorstart. Ik kon daar blijven,

maar dat gaf me niet zo’n goed gevoel na alles wat er was gebeurd.” Op zoek naar een nieuwe club, dus. “Ik zag dat Landstede de potentie had om iets te bereiken. Ook hadden ze net een nieuwe hal gebouwd. Het gaf me allemaal een goed gevoel.” De forward keerde in 2010 terug naar zijn oude club, waar hij inmiddels een vaste waarde is geworden; gemiddeld speelt hij de afgelopen seizoenen meer dan 20 minuten per wedstrijd. VOORUITGANG

Landstede heeft sinds 2010 veel vooruitgang geboekt. Waar eerst de play-offs vaak niet werden gehaald, staat de ploeg nu constant rond de vierde plaats. Momenteel doet Zwolle ‘gewoon’ mee met de topploegen. Niet alleen de club heeft vooruitgang geboekt, maar ook het niveau de spelers is omhoog gegaan. “Doordat het niveau van het team steeds hoger is, wordt er van de spelers ook meer gevraagd. Daardoor wordt iedereen beter.” 37

Nikkie Hulzebos

Wie anders dan de coach kan er voor zorgen dat het team beter gaat basketballen. Herman van den Belt staat bekend als een bevlogen coach. “Ik heb zeker veel van hem geleerd. Hij is iemand die de spelers graag betrekt bij het proces. Hij wil gaandeweg het seizoen veel verantwoordelijkheid bij de spelers leggen om zelf dingen op te lossen.” Hoe lang Hulzebos nog blijft spelen, weet niemand. Hijzelf ook nog niet. “Zo ver kan ik niet vooruitkijken. Ik kijk elke keer aan het einde van het seizoen of ik er nog zin in heb en of de mogelijkheid om te spelen er nog is. De motivatie is er ook, daarom ga ik tot nu toe altijd door met spelen. Ik vind het nu nog echt leuk.” Blijven basketballen kan je niet je hele leven blijven doen, dat weet Hulzebos ook. Plannen voor de toekomst worden vorzichtig gemaakt. “Ik hoop na het basketball een succesvolle carrière in het bedrijfsleven op te bouwen, maar ik heb nog niet helemaal een helder beeld van hoe dat er allemaal uit gaat zien. Eerst nog even genieten van het basketball.”

illen w n e zoud aande e n i agaz ns voorg blad’, m t n i pr in o eren i n p p e e e a o ) r ‘p r (wee Via de op voor een lopen. t s f e het li egraven. reacties risico te t r a ons h at idee b positieve nanciële n i e el w ten we d ker wel om het fi w e o H moe er ze l te laag , n n e e mak er kwam is te vee l m num het aanta r maa

Het digitale magazine uitgeven in de huidige vorm kan niet meer. Wij hebben gekozen om tot nu toe het magazine gratis aan te bieden om zodoende veel lezers te bereiken. Maar gratis is niet voor niets. Op dit moment moeten we eigen geld periodiek in het project steken om het draaiende te houden. En dat is eindig. Wij kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat Rebound door veel basketballliefhebbers zeer wordt gewaardeerd. We worden daarin gesterkt als we de maandelijkse leescijfers bekijken. Het laatste nummer van 2014 werd bijna 5.000 keer gelezen. Dat is best een mooi aantal in een toch kleine sport als basketball nu eenmaal is. Bijna 5.000 lezers geven de burger moed en zin om door te gaan. Dat willen wij dan ook heel graag, want basketball is nu eenmaal onze passie en hobby. En u weet het: voor een hobby heb je veel over. Maar niet alles. Er zijn grenzen. Vooral financieel.Wij hebben één afspraak. Dit project mag veel tijd en moeite kosten, maar als we vanuit privé moeten bijstorten (wat nu het geval is) dan houdt het op. We hebben – en we zeggen dat niet voor de eerste keer – hulp nodig. Van het bedrijfsleven en van jullie als lezer. We streven naar een zo groot mogelijke verspreiding en willen daarom Rebound gratis blijven brengen. Een eerdere crowdfunding-actie heeft wel iets opgeleverd, waarvoor hartelijk dank natuurlijk. Maar we hebben veel meer financiële bewijzen van waardering nodig. Als een groot deel van de vaste maandelijkse lezers nu eens donateur zou worden tegen een zelf te bepalen bedrag (minimum tien euro per jaar), dan zouden wij voor een belangrijk deel uit de zorgen zijn. Voor een streefbedrag van 14,95 euro per jaar krijgt u dan uiteraard tien fraaie uitgaven van Rebound per basketballseizoen. KLIK HIER 39

Amazone Utrecht

AMAZONE UTRECHT BASKETBALL ZET STAPPEN, MAAR SNAKT NAAR EEN OVERWINNING

‘WE WAREN ER AMPER

KLAAR VOOR’ Tekst en foto’s: Luc Reuvers

Begin 2015 startten de basketbalsters van Amazone

Utrecht Basketball, afgekort AUB, het tweede deel van de competitie. De teller van het aantal overwinningen staat – ook na twee wedstrijden in 2015 – nog op nul. In de tweede helft van de competitie hoopt de promovendus daarvan af te komen, maar belangrijker is de focus op een constructief fundament in Utrecht. Aanjager en hoofdcoach Jan Poels blijft goedgemutst.

“Als je kampioen wordt hoor je te promoveren”, vindt Poels. “We hadden een beleidsplan uit 2011 waarin stond dat we in 2014 naar de eredivisie zouden gaan. We hebben aantal talentvolle en enthousiaste basketbalsters in Utrecht. We waren er amper klaar voor. Als we echter deze stap niet gezet zouden hebben was ongetwijfeld weer een aantal speelsters elders gaan spelen. Weg uit Utrecht, zoals vaak de afgelopen jaren.” Randell van der Lee (Lions), Elske Heerschop (Den Helder), Renee Hoveling (Grasshoppers) en Emese Hof (CTO) spelen bij de concurrentie. “We willen in Utrecht aan een eredivisie platform voor vrouwenbasketball bouwen.” Poels vindt spelen in de eredivisie soms lastig, soms heel prettig. “We moeten opboksen tegen ploegen waarvan veel speelsters gemiddeld vijf tot acht jaar eredivisie ervaring hebben.” Bovendien moet AUB het stellen zonder Amerikaansen en beschikt het over het laagste budget van de eredivisie. “De speelsters betalen contributie en we moeten doordeweekse wedstrijden elders in het land plannen, omdat er in Utrecht geen zaalruimte is”, weerspiegelt Poels de actualiteit. “Wij hebben slechts twee speelsters die eerder in de eredivisie hebben gespeeld. Dat wisten we allemaal van te voren. Daar hebben we allemaal onze handtekening onder gezet. En dan nog is het soms moeilijk.” Dat winnen een uitdaging op zich zou zijn wist Poels. “Maar onze speelsters maken echter hele grote stappen in hun ontwikkeling. Ze doen in wedstrijden allemaal mee en ze schieten vooruit. Ze doen het vooral omdat ze de sport zo leuk vinden.” NIET KLAGEN

Voorlopig staat AUB nog steeds op geen enkele overwinning. Tegen Grasshoppers was er voor het eerst een voorsprong halverwege. Poels houdt de moraal hoog. “We gaan een proces van drie jaar in en dan moeten we niet al na een half jaar klagen. Er is genoeg progressie te zien. Wij werken met een kleine fanatieke groep gewoon door, ook als we dik verliezen.”

Jan Poels

De concurrentie versterkte zich voor 2015. “Ik zie tegenstanders rond Kerstmis nieuwe, buitenlandse aankopen doen om maar hoog te kunnen eindigen. Ik betwijfel of dat een goede ontwikkeling is. We denken aan de langere termijn.” Poels peinst even. “We gaan heus wel een keer winnen.’’ Amazone heeft te kampen met een minimale bezetting van de eredivisie. Naast de top is er amper een middenmoot en wat daarna komt, zijn ploegen van vergelijkbaar kaliber. “Wij hebben ook om deze reden de stap gemaakt. Altijd maar blijven hangen in een klasse waarin je zeker weet dat je bovenin meedoet past Amazone niet. We willen dat meer ploegen de stap nemen in Nederland. Dan krijg je inderdaad een leukere competitie. Is ook beter voor de ontwikkeling van het basketbal.” AUB hikt net als veel andere zaalsporten tegen het prijskaartje aan. “Basketball is één van de duurste zaalsporten. Je betaalt, als je vier keer per week wilt trainen, gauw achtduizend euro aan zaalhuur. Dat is bij voetbal nog geen 500 euro. Daarom is juist de eerste stap zo lastig.” Klein budget Poels betrok zijn formatie in de uitdaging die de ploeg aanging. “Het is niet zo’n grote wissel omdat we de dames hebben betrokken bij de 41

Amazone Utrecht

partners vinden die mee willen doen. Een paar wedstrijden gaan winnen.” IMPULS

stappen die we hebben gezet. Niemand heeft buitensporige verwachtingen gehad. Iedereen wil veel leren.” Daarnaast ziet Poels zijn ploeg groeien. “Andere ploegen worden ook beter”, blijft er een verschil. “Eigenlijk hebben we dit jaar niets te maken met die andere ploegen. We moeten alleen naar onszelf kijken.” Amazone moet zich dit seizoen redden met een budget van 11 duizend euro. Uiterst minimaal voor een eredivisieformatie in vergelijking met de concurrentie. Daarnaast wist Poels al bij aanvang van het avontuur dat buitenlandse versterking een utopie is. “Ik heb geen invloed op wat tegenstanders doen. Wij zijn een weg ingeslagen waarin wij aardig bezig zijn. En ja, heel veel dingen kunnen ook nog heel veel beter. Daar richten we ons op.” Waar ben je trots op? ”Op alle speelsters. En ook op de kleine groep mensen om dit team die ons blijft steunen, juist nu de winstpartijen nog even achterwege blijven. Dat maakt dat je er voor kunt blijven gaan. Als je wint heb je vrienden. Maar als je verliest en ze zijn nog steeds behulpzaam is dat wel heel prettig.” Voorlopig richt AUB zich op het tweede deel van de competitie. “Doorgaan”, noemt de coach het. “We kijken wekelijks wat goed gaat en wat beter kan. We moeten de organisatie en het team versterken. Zorgen dat we in Utrecht 42

Daarnaast is AUB nadrukkelijk in de wijken van Utrecht actief om het meidenbasketball een impuls te geven “Dat is super en zo werk je ook nog aan de toekomst.” Verder kijkend: “Er zijn bij Cangeroes, BC Utrecht, UBALL en SVO meisjesteams. Met die clubs werken we samen. Dat is een mooie ontwikkeling. Plezier in de sport zien te behouden of te vergroten.” “Met de gemeente is sinds de zomer van 2014 een constructief overleg gaande over mogelijkheden met basketball in Utrecht.” AUB is vooral bezig met een beter fundament voor het vrouwenbasketball in Utrecht. “Met de andere clubs werken we samen. Er zijn serieuze plannen voor een beter basketballklimaat. De laatste jaren heb ik veel gemopperd over te dure zalen, alsmaar trainen en spelen op verschillende locaties en tijdstippen. We werken aan verbetering met verschillende partijen. In februari moeten we wederom een thuiswedstrijd spelen in Almere. Vlak voor Kerstmis kregen we een boete wegens te laat beginnen van de wedstrijd, omdat een toernooi van een andere sport was uitgelopen. Ik kan nog veel meer opsommen. Dit soort zaken gebeuren te vaak en mogen eigenlijk nooit meer voorkomen. Maar het is 2015. We kijken alleen maar vooruit.”

JAY-ELIZA BURGOS:

TAHNEE VOGELSANG:

Tahnee Vogelsang vat de nul zeges krachtig samen. ”In een woord, frustrerend.” Van wekelijks winnen bij Binnenland naar lang wachten op de eerste zege bij AUB. “Ik had wel gehoopt op een overwinning tot nu toe. Amazone is een club met een team. Niet iedereen weet dat. Binnenland is een club die al heel lang eredivisie speelt en de nodige speelsters kan aantrekken door sponsorgeld. Amazone heeft helaas deze mogelijkheid niet en zijn het de speelsters zelf die het spelen in de eredivisie mogelijk maken. Met dit minimum budget zetten de meiden alles opzij om eredivisie te mogen spelen. Dat is echt bizar. Dat zie je nergens meer maar zij vinden dit normaal. In de games zie je kleine verbeteringen binnen het team en daar moet je naar blijven kijken. Een overwinning zou nog mooi zijn dit seizoen, maar elke game die we spelen, winnen we aan ervaring.” Volhouden is een opgave. “Je moet je focussen op andere dingen binnen het team die de verliezen kunnen verzachten. Het is niet erg om te verliezen als je weet dat de tegenstander een maatje te groot is, maar je moet wel je best blijven doen en leren van elke wedstrijd. Ik kom ook nog eens van zware blessures terug.” Twee blessures aan de voorste kruisband eisten hersteltijd. “Daarbij wil ik ook graag mijn tiende seizoen in de eredivisie vol maken. Dat zijn mijn doelen van dit seizoen. Ik wil dit seizoen dus gebruiken om te laten zien dat ik mijn ervaring en kennis kan overbrengen en de jonkies van nu bij Amazone. Als ik hiermee het team kan helpen heb ik al gewonnen.”

Jay-Eliza Burgos maakte de stap uit de promotiedivisie en VU20 competitie. “Het verschil tussen promo en eredivisie is voor mij dat er in de eredivisie betere speelsters zijn en het spel is sneller en fysieker. Ook is alles wat professioneler dan in de promotiedivisie. Wij moeten vooral ook mentaal wat sterker zijn, aangezien we nog geen punten hebben weten binnen te slepen.” Een zware overgang? “Ik ben zeker wel blij dat ik de stap gemaakt heb. Ik vind het altijd leuk om nieuwe dingen te leren op basketballgebied en dat gebeurt zeker in deze competitie.” De moraal van Burgos is hoog. “Wat duidelijk naar voren komt in deze competitie is aan welke zaken je persoonlijk nog moet werken. En ik heb als doel die te verbeteren. En dat geeft mij motivatie om door te gaan en alles te geven tot ik dat doel bereikt heb.”

Oranje 2015

SPECIALE STICHTING KRIJGT VOOR VIJF JAAR MANDAAT

AFTRAP VOOR ORANJE Tekst: Léon Kersten en NBB/NMT Foto: Peter van der Velde

Het bestuur van de Nederlandse Basketball Bond (NBB) en de stichting Nederlands Mannen Team (NMT) hebben een samenwerkingsovereenkomst getekend, waarbij de stichting NMT voor de komende vijf jaar de organisatie rond het Nederlands mannen basketballteam gaat beheren. De samenwerking tussen de NBB en het NMT strekt zich ook uit tot de Federatie van Eredivisie Basketballclubs (FEB). Die organisatie legde de voorbije twee jaar het fundament waardoor Oranje zich in de zomer van 2014 voor het eerst in 25 jaar kon plaatsen voor deelname aan het Europees kampioenschap. Nu de stichting NMT over het formele mandaat beschikt, kunnen ook contractuele verplichtingen worden aangegaan. Het snel vastleggen van Toon van Helfteren als bondscoach is een wens van de gezamenlijke partijen. Daarnaast wil men graag verder met Sam Jones als assistent en Peter van Noord (afgelopen zomer nog tweede assistent) als teammanager. De stichting NMT is al enige tijd actief met het 44

inrichten van een organisatiestructuur en het verbinden van vele partijen. Voorzitter Bert Kragtwijk van de stichting NMT: “De zekerheid dat we gesteund door dit mandaat volop aan de slag kunnen gaan, sterkt onze organisatie. De plannen zijn ambitieus. De bijval is gelukkig groot. De plaatsing voor het EK heeft heel veel losgemaakt. Vooral uit de rangen van de oudinternationals krijgen we veel hulp en steun.” ORANJE OP GALA

Op 22 februari zal het Nederlands mannenteam tijdens zich tijdens het All Star Gala voor het eerst in de nieuwe constructie presenteren. Oranje speelt op die dag in de Maaspoort in Den Bosch tegen een selectie van topspelers van de teams uit de Dutch Basketball League. Op die manier krijgt de samenwerking tussen FEB (als ‘leverancier’ van de spelers voor het All Star Gala), NMT en NBB extra cachet. Kragtwijk: “De uiteindelijke doelstelling van alle plannen is met het Nederlands team als vlaggenschip het hele Nederlandse basketball vooruit te helpen. Mooi om te zien dat iedereen zo bereidwillig is om samen te werken en de

schouders onder de plannen te zetten. Ik hoop dat we in Den Bosch met het All Star Gala nog veel meer mensen aan ons kunnen binden.”

drie wedstrijden spelen om zo tot een voorbereiding te komen waar voor de bondscoach niks mis mee is.

De stichting NMT is van plan op 22 februari de organisatie rond Oranje verder zichtbaar te maken. Kragtwijk: “Dat betekent dat we in Den Bosch duidelijkheid zullen geven over de financiële onderbouwing, want ook in de financiering van ons project boeken we resultaten.”

Oranje gaat ook gebruik maken van een ‘scoutingssysteem’ zodat vooral de buitenlandse spelers in beeld blijven van de bondscoaches. De video-analyse komt onder andere in handen van Sander van der Holst. KERNGROEP

De selectie van (nu nog beoogd, maar eigenlijk wel zeker) bondscoach Toon van Helfteren, die in Den Bosch samenkwam is zeker nog geen definitieve. Al heeft de kerngroep die de kwalificatie bewerkstelligde natuurlijk een streepje voor. Daarbij stelt Van Helfteren terecht dat hij naar het EK wil met de best mogelijke spelersgroep. Het is tenslotte geen vakantietrip.

Het All Star Gala op 22 februari in Den Bosch is de eerste tussenstop voor Oranje op weg naar EuroBasket 2015. Nederland speelt zijn EK-wedstrijden in september van dit jaar in de Kroatische hoofdstad Zagreb. Daar treft Oranje achtereenvolgens Georgië, Macedonië. Slovenië, thuisland Kroatië en Griekenland als tegenstanders. De daadwerkelijke start van de voorbereiding op het Europees kampioenschap Selectie op basis van kwaliteit is geen vanzelfstaat gepland voor de tweede week van juli van sprekendheid, met het oog ook op het verleden. Daarom krijgt een aantal spelers nog dit jaar. een goed gesprek over de beschikbaarheid Nederland nam dik 25 jaar geleden voor het (vast niet alleen de komende zomer, maar ook laatst deel aan het Europees kampioenschap. daarna). Sean Cunningham, Stefan Wessels, Opmerkelijk genoeg speelde Oranje zijn laatste Ross Bekkering, Rogier Jansen en Charlon Kloof EK-wedstrijden in 1989 ook in Zagreb. waren om uiteenlopende redenen niet beschikbaar afgelopen zomer en mogen zeker een EERSTE BIJEENKOMST gesprek verwachten. Begin januari was de eerste bijeenkomst van het Nederlands team. In Den Bosch kwamen Dat ligt anders voor Henk Norel (beste speler spelers (voor zover mogelijk gezien hun jobs in van Nederland, die afgelopen zomer herstelde het buitenland) en coaches samen. In feite de van kruisbandblessure) en Robin Smeulders (na officieuze aftrap van EuroBasket 2015. Dat het jaren Oranje in de zomer is hij afgelopen zomer zo lang tevoren gebeurde, was een goede zaak. getrouwd). De voorbereiding op het EK moet in de tweede week van juli beginnen, circa zeven weken voor de eerste wedstrijd tegen Georgië. Ruim na het einde van de competities in de diverse landen, zodat iedereen voldoende vakantie heeft. De eerste twee weken zullen in het teken staan van conditietraining, daarna zal het meer basketballgericht worden. Oranje heeft daarna in het laatste weekend van juli een internationaal toernooi in Italië, net als vorig jaar. Vervolgens wil Oranje tot aan het EK elk weekend twee of

De voorlopige lijst bestaat verder uit: Nick Oudendag, Ralf de Pagter, Roeland Schaftenaar, Dimeo van der Horst, Shane Hammink (die helaas dit seizoen niet speelt na een collegetransfer), Worthy de Jong, Arvin Slagter, Kees Akerboom, Mohamed Kherazzi, Jeroen van der List, Leon Williams, Thomas Koenis en Joshua Duinker. Verder is er ook nog een aantal jongeren in beeld zoals Dexter Hope en de mannen die in Amerika spelen zoals Joey van Zegeren en Thomas van de Mars. 45

Rinus de Jong

RINUS DE JONG (80) LIET TOPBASKETBALL OVERLEVEN EN ZOU HET ZÓ WEER DOEN

DE ONBAATZUCHTIGE LIEFDE VAN EEN MONUMENT Tekst: Charis Sideris Foto’s: Peter van der Velde (zwart wit) en Christian Aarts (kleur) 46

Als er ooit een verkiezing zou plaatsvinden voor de

persoon die het meeste aan het Nederlandse basketball heeft bijgedragen, zou deze eretitel niet naar Rik Smits, niet naar Francisco Elson of Dan Gadzuric, ook niet naar Mart Smeets, Jan Janbroers of Ton Boot behoren te gaan. Overigens met alle respect voor deze iconen van ons basketball. Daarvoor zou als eerste in aanmerking komen die grote beer uit Brabant die intelligentie koppelt aan emotie, warmte, ambitie, en bovenal onbaatzuchtige liefde voor onze prachtige sport. Zonder Rinus de Jong zou er ongetwijfeld nog steeds gebasketbald worden, maar onze historie zou lang niet zo rijk zijn geweest en de inmiddels breed gedragen topclub uit Den Bosch niet hebben bestaan. We hadden het genoegen om de 80-jarige De Jong uitgebreid te spreken, waarbij hij zijn herinneringen, gedachten en emoties de vrije loop liet. 47

Rinus de Jong

Nederlands team 1956 met Rinus de Jong (Archief Jacob Bergsma)

Weinigen beseffen dat De Jong ooit zelf op het hoogste niveau heeft gespeeld. Ik herinner me hoe ik in Utrecht het toenmalige SVE zag spelen tegen EBBC, dat toen nog in de vertrouwde geelzwarte tenues uitkwam. Ik herinner me ook dat ik toen vreselijk de pest aan hem had, omdat hij de belangrijkste reden was voor de winst van de Bosschenaren. Hij wist dat massieve lijf zo goed te gebruiken dat de glamour boys van SVE in eigen huis werden verslagen. “Ja, ik kon aardig ballen”, blikt De Jong heel ver terug in de tijd. “Ik brak eigenlijk door in 1961, op het EK in Belgrado. Ik kreeg daarna een aanbieding van de Amsterdamse topclub Blue Stars. We kwamen tot een akkoord, maar uiteindelijk bleek dat ik door mijn baan niet naar Amsterdam zou kunnen verhuizen, zoals we aanvankelijk hadden afgesproken. Daar begon het voor mij eigenlijk allemaal. Ik wilde altijd kampioen worden, en als dat als basketballer niet lukte, moest ik maar een andere manier zien te vinden.” NEGEN OP TIEN

Dat lukte wonderwel, en hoe. In de periode van 1979 tot 1988 behaalt EBBC, dat inmiddels gewoon Den Bosch is gaan heten negen maal de landstitel in die tien seizoenen. We maken een reuzensprong in de tijd en belanden bij de twee absolute hoogtepunten van de clubhistorie. In 1979 schakelt het eerst in de halve finale van de Europa Cup 2 het Italiaanse Bologna uit op sensationele wijze. De monsterdunk van de slechts 1.98 meter kleine Buff Kirkland heeft inmiddels mythische proporties aangenomen in de herinnering van velen. In de finale zien miljoenen Europese basketballfans vervolgens hoe Den Bosch de

andere Italiaanse topclub Gabetti Cantu tot de slotminuten op de staart trapt, maar eervol met 80-70 verliest. Over de belangstelling van de Nederlandse media kan De Jong zich nog steeds opwinden. “Een samenvatting van drie minuten”, briest hij, “meer kwam er niet op de tv. Dat is ook de reden waarom Nederland later moest afhaken. In de andere landen bereikten de tv-rechten astronomische hoogten, terwijl wij hier ver bij achterbleven. Daardoor is de grote kloof ontstaan waar we tot op de dag van vandaag nog steeds mee te maken hebben.” Drie jaar later volgde het volgende hoogtepunt, toen in de finalepoule van de Champions League (let wel, de prestigieuze Europa Cup 1) de derde plaats werd bereikt. “Het team van die jaren is volgens mij de beste Nederlandse club uit de geschiedenis”, blikt De Jong terug. “We hadden om te beginnen Kees Akerboom in zijn gloriedagen. Kees had, als hij had gewild, zo in de NBA kunnen spelen, of heel veel geld kunnen verdienen bij een Europese topclub. Maar na zijn transfer van Levi’s Flamingo’s naar Den Bosch is hij een echte Brabander geworden. Hij bleef liever hier, dat geld kon hem gestolen worden. Maar we hoeven geen medelijden met Kees te hebben, want hij heeft tot zijn 63e bij Nashua een baan gekregen, waarin hij volgens afspraak goed betaald wordt.”

‘Ik ga nog regelmatig kijken, maar ben niet meer nodig.’

“Verder hadden we ook een aantal uitstekende Nederlandse Amerikanen – onder wie Danny Cramer, Al Faber, Mitchell Plaat en Rob van Essen – en de drie Nederlandse internationals Jos Kuipers, Henk Pieterse en Jan Dekker. Van de twee Amerikanen James Lister en Buff Kirkland was Lister de bekendste, hij was één van de topcenters van Europa. James raakte later verslaafd aan de drugs, belandde na zijn actieve carrière in het criminele circuit en stierf op jonge leeftijd. Buffie Kirkland werd door

Met de kampioensbeker in 1983

Geeft Jan Dekker de magnum champagne

Rinus de Jong

iedereen ontzettend onderschat. Hij was de lijm van het team: hij verdedigde de beste man van de tegenpartij, reboundde, herstelde fouten van anderen, kortom hij was de ultieme teamspeler die al het vuile werk opknapte dat nodig is voor winnend basketball. Bovendien was Buff eigenlijk onderbetaald, want hij nam genoegen met een laag salaris. Niemand zag dat, je realiseerde zijn kwaliteiten pas als hij bij jou in het team zat. Het is een fantastische kerel waar ik nog steeds contact mee heb. En zo waren het allemaal super getalenteerde karakterspelers. Typerend was het dat tijdens onze reünie van vorig jaar, ter gelegenheid van ons internationale jeugdtoernooi, bijna iedereen er was. Op een gegeven moment waren Danny Cramer en Jan Dekker onvindbaar. Zij bleken midden in de nacht aan het schieten te zijn in de trainingszaal!”

Kampioen in 1983. Jan Dekker met op de achtergrond Rinus de Jong

TOPCOACH

Maar al dat talent zou nooit zo ver hebben kunnen komen zonder een topcoach op de bank. De Jong: “Toen ik Ton Boot aanstelde, leek dat een gok en werd ik door iedereen voor gek verklaard. Hij had destijds geen ervaring, had nog nooit in de eredivisie gecoacht. Maar coachen kan je maar gedeeltelijk leren. Je hebt het of je hebt het niet. En Ton is Ton. We hebben nooit een contract hoeven tekenen, afspraak is afspraak. Ik heb heel goede ervaringen met hem gehad. Hij vroeg altijd het uiterste van zijn spelers en was heel duidelijk: iets was wit of zwart, een beetje je best doen was er voor hem niet bij. Sommige spelers hebben hem gehaat. Dat team vind ik nog steeds het beste uit onze geschiedenis. Maar het basketball is zo geëvolueerd, dat diezelfde ploeg nu niet eens mee zou kunnen komen in de huidige eredivisie.”

‘Zonder fatsoenlijke tegenstand waren ook wij niets waard.’ 50

In 1993 ontvangt Rinus de Jong een Koninklijke onderschrijding van de Bosche burgemeester. foto: Sander Faassen

De Jong realiseerde zich gedurende die jaren terdege dat Den Bosch gebaat was bij een sterke clubcompetitie. “Zonder fatsoenlijke tegenstand waren ook wij niets waard,” verklaart hij. “Ja, het klopt dat ik uit eigen zak veel heb betaald aan andere clubs om het hoofd boven water te kunnen houden. Ik vind het de plicht van de rijkere clubs om de kleine te steunen. Ik zou het zó weer doen.” De Jong heeft zich daarin altijd bescheiden opgesteld. Maar ik heb zelf uit eigen ervaring kunnen meemaken hoe hij clubs waarbij ik zelf betrokken was, hielp overleven. BOB uit Oud-Beijerland, Frisol (Dordrecht), Punch en DAS (Delft) en Eve & Adam Stars (Haarlem) hebben mogen rekenen op zijn financiële inbreng, die overigens nog veel verder ging. Alles bij elkaar heeft De Jong voor ettelijke miljoenen uit eigen zak in het Nederlandse basketball gestopt. Heeft hij daar geen spijt van?

Na de gevolgen van een auto-ongeluk ben ik weliswaar in een rolstoel beland, maar mijn hoofd doet het nog. Ik volg het internationale basketball op de voet, kijk via Belgacom nog regelmatig naar wedstrijden in België, Frankrijk, Duitsland, Italië en Spanje. Over Den Bosch maak ik me geen zorgen. Er staat nu een goede organisatie, met aan het hoofd Jos Frederiks die echt verstand van basketball heeft, waardoor er geen idiote bedragen meer worden uitgegeven. Ik ga nog regelmatig kijken, maar ben niet meer nodig.”

GEEN SPIJT

“Nee, geen spijt,” antwoordt hij resoluut. “Als ik dat niet gedaan had, was ik nu rijk geweest. Dat ben ik nu niet. Hoogstens vind ik het jammer dat mijn kinderen daarvan het slachtoffer zijn geworden. Maar ik heb ze wél kunnen helpen met de aanschaf van hun huizen, die nu veel meer waard zijn geworden. Ik heb een goed leven geleid, en doe dat nog steeds. Dat is genoeg voor mij. Ik hou van mensen, misschien omdat ik enig kind was, en heb heel goede relaties en vriendschappen opgebouwd in de basketballerij. Met bijvoorbeeld onze voormalige sponsor Huub van den Boogaard, de voormalige burgemeester van Den Bosch Ton Rombouts, Wim Hakman, Wim Brugman, Jan Janbroers, en Frank Kales was ik heel close, of ben dat nog.” “De dood van mijn vrouw Nel was een heel nare ervaring die me erg heeft aangegrepen. Mijn verdriet betrof niet eens zo zeer mijzelf, maar vooral haar. Dat ze haar kinderen, kleinkinderen en ons achterkleindochtertje van tweeënhalf niet heeft zien opgroeien, dat doet pijn. Zelf hoop ik nog een tijdje mee te gaan.

Toronto Raptors

EEN STRALENDE PLOEG ZONDER ECHTE STERREN

RUIM BAAN VOOR DE

TORONTO RAPTORS! Tekst: Martin Hoekstra

Boston Celtics, Los Angeles Lakers, Philadelphia 76-

ers, Detroit Pistons, allemaal ploegen met een fraaie geschiedenis als het gaat om de play-offs. Of neem de Miami Heat en de San Antonio Spurs van de laatste jaren. Op de Spurs na doen ze dit seizoen nauwelijks mee om de prijzen. De nieuwe Big Three van Cleveland draait ook nog niet. Dat geeft andere ploegen de kans zich nadrukkelijk te manifesteren en wie weet de titel in de wacht te slepen. EĂŠn van die ploegen speelt in Canada, namelijk de Toronto Raptors.

Als je het over de Toronto Raptors hebt, kijken mensen je soms vragend aan. Dat er daar NBA gespeeld wordt, weten ze wel. Vroeger had je Vince Carter en Tracy McGrady, en later nog Chris Bosh en Andrea Bargnani, maar wie er nu spelen, dat weten ze nauwelijks. Dan te bedenken dat de ploeg het wel erg goed doet en zich nu al vrijwel zeker als kampioen van de Atlantic Division (de enige ploeg in deze divisie met een winning record) eenvoudig gaat plaatsen voor de play-offs. Waar komt dat succes nu vandaan? VINCE CARTER

In 1993 leefden er binnen de NBA plannen om de league uit te breiden. Wat beter dan twee teams in het buurland Canada te stallen. In Vancouver werden de Grizzlies opgericht en Toronto kreeg de Raptors. Twee jaar later speelden beide teams hun eerste wedstrijden in Canada, sinds 2001 zijn alleen de Raptors nog in Canada gevestigd. De komst van Vince Carter (1998) luidde de eerste succesperiode in. Aanvankelijk samen met Tracy McGrady, maar in de zomer van 2000 verliet T-Mac de Raptors. Niettemin bleven de Raptors wel goed draaien. In 2001 overleefde Toronto voor het eerst een ronde in de play-offs. In de Conference Semifinals was Philadelphia net te sterk. CHRIS BOSH

Daarna volgde een periode met veel blessures (Carter, Alvin Williams raakte zelfs zodanig geblesseerd dat hij meteen moest stoppen) en weinig succes. Na het vertrek van Carter werden de Raptors het team van Chris Bosh. Samen met een fitte Andrea Bargnani bezorgde Bosh in het seizoen 2006-2007 de Raptors voor het eerst in de geschiedenis thuisvoordeel in de eerste ronde van de play-offs. Tot echt grote successen leidde het overigens niet. Bargnani begon fysiek te kwakkelen en Bosh vluchtte uiteindelijk naar Miami. De basis voor het huidige team wordt in 2011 gelegd. De Raptors kiezen in de draft voor center Jonas Valanciunas. Een jaar later wil men

graag Steve Nash naar zijn geboorteland halen, maar als Nash voor de Lakers kiest, valt de keuze op Kyle Lowry. Terrence Ross wordt in de draft van 2012 door de Raptors opgepikt. Samen met DeMar DeRozan staat dit trio symbool voor de nieuwe wederopstanding van de Raptors. Vorig seizoen mocht Toronto voor het eerst sinds 2008 weer aan de play-offs meedoen. Bovendien wonnen de Raptors de Atlantic Division. Tevens won de ploeg 48 wedstrijden in het reguliere seizoen en dat was ook een record. In de play-offs werd verloren van de Brooklyn Nets, maar de jonge Raptors hadden zich nadrukkelijk in beeld gespeeld. Ook dit seizoen gaan de Raptors er weer voor. Met 24-8 werd de beste seizoenstart ooit neergezet en de kans is aanwezig dat het record van 48 gewonnen wedstrijden dit seizoen al weer verbeterd wordt. En dan te bedenken dat de ploeg het toch meer dan de helft van de wedstrijden zonder schutter DeRozan moest stellen. KYLE LOWRY

Onbetwist leider van de ploeg is de 28-jarige spelverdeler Kyle Lowry. Tussen 2009 en 2012 speelde hij zich bij de Houston Rockets al in de kijker, waarna de Raptors hem in 2012 graag inlijfden. Eerst nog in een duo-functie met Jose Calderon, maar de Raptors hadden al snel door dat Lowry de toekomst van de franchise was en meer moest en kon spelen. Calderon werd verhandeld in een trade waarbij ook de Pistons en de Grizzlies betrokken waren. Het leverde de Raptors onder andere Rudy Gay op. De meer minuten deden Lowry goed. Op dit moment is hij goed voor 20.1 punten, 7.8 assists, 4.8 rebounds, allemaal career highs. En in de vorig jaar aangetrokken Greivis Vรกsquez beschikt Toronto over een goede back-up voor Lowry. Het experiment met Gay was overigens geen succes. Vorig seizoen werd Gay al na achttien wedstrijden (Toronto stond pas op zes overwinningen) naar de Kings verhandeld, in ruil voor John Salmons, Greivis Vรกsquez, Patrick Patterson en Chuck Hayes. Opeens klikte het. 53

Toronto Raptors

Van de eerste dertien wedstrijden na de trade wonnen de Raptors er tien. Up front heeft Toronto een aantal noeste werkers. Valanciunas is misschien wel de meest getalenteerde big man van de Raptors, maar zijn break-out season moet nog steeds komen. Experts zeggen elk jaar weer dat dit nu echt het break-out seizoen van de 2.13 meter lange Litouwer gaat worden. Maar net zo vaak valt dat weer tegen. Met bijna 13 punten en 8.5 rebounds gemiddeld is er wel sprake van progressie, maar de vooruitgang is uiterst minimaal.

Eastern Conference. Bij Cleveland loopt het nog niet echt. Miami moet vechten om de play-offs te halen, terwijl in Brooklyn al wordt gedacht aan rebuilden, ook al staat de ploeg nog een plaats die recht geeft op deelname aan de play-offs. En zo zie je dan de Atlanta Hawks, Washington Wizards en de Toronto Raptors bovendrijven. Laat de play-offs maar beginnen!

‘BRUISERS’

De Raptors kunnen een slechte pot van Valanciunas echter wel opvangen, want de ploeg beschikt ook nog over een aantal ‘bruisers’. Zij kunnen Valanciunas niet alleen vervangen, maar ook ondersteunen. Denk aan Amir Johnson, Patrick Patterson en Tyler Hansbrough. Noeste werkers die zich met hart en ziel in de strijd storten. Het verlies van DeRozan wordt overigens prima opgevangen door Lou Williams. Deze van Atlanta overgekomen scherpschutter draagt per wedstrijd bijna 15 punten en twee drietjes gemiddeld bij. Wat verder opvalt aan de Raptors, is dat maar liefst negen spelers gemiddeld meer dan 20 minuten per wedstrijd binnen de lijnen komen. Het zijn de breedte en de vele scorende opties die de Raptors zo gevaarlijk maken, een ploeg die je in de play-offs niet graag wil treffen. Immers, elke wedstrijd kan weer een andere speler in de ploeg van coach Dwane Casey helemaal los gaan. Zo gooide Terrence Ross er vorig jaar tegen de Clippers zo maar tien driepunters in om op 51 punten te eindigen. Hij was daarmee de eerste speler in de geschiedenis van de NBA die 50 punten of meer wist te scoren, terwijl hij gemiddeld nog onder de 10 punten per wedstrijd zat. Het wordt nog een knotsgek seizoen in de 54

GEEN HUSKIES MAAR RAPTORS

Aanvankelijk wilde het team in Toronto zich de Huskies noemen. In de voorloper van de NBA, de Basketball Association of America, waren in 1946/1947 de Toronto Huskies een van de deelnemende teams; voor één seizoen overigens. Toen in 1993 de NBA-franchise Toronto werd opgericht, luidde de wens om de naam Huskies weer in ere te herstellen. Dit was logo-technisch niet zo eenvoudig, want het logo zou dan wel erg op dat van de Minnesota Timberwolves gaan lijken. Dus schreef men een wedstrijd uit om de naam, kleuren en logo van het team te kiezen. Meer dan tweeduizend mensen stuurden een inzending in. Daaruit kwam de naam Toronto Raptors naar voren. Dat had uiteraard te maken met de populariteit van de film Jurassic Park. Raptor is immers de korte naam voor de Velociraptor.

WE ZOEKEN SPONSORS/PARTNERS

Wij zijn actief aan het zoeken naar bedrijven met een bijzondere belangstelling voor het basketball. Lees je dit bericht en denkt je te kunnen bijdragen aan de continuïteit van dit basketballmagazine, neem dan contact met ons op. We denken daarbij aan bedragen zoals € 250,00 / € 500,00 / € 1.000,00 We maken graag een afspraak om over de mogelijkheden te praten.

Klik hier voor contact met ons: info@basketballmagazine.nl

CROWDFUNDING

Als een groot deel van de vaste maandelijkse lezers nu eens donateur zou worden tegen een zelf te bepalen bedrag, dan zouden wij Rebound kunnen blijven maken. Zie ook pag. 60. Streefbedrag € 14,95 (minimum van € 10,00 per jaar) Voor dit bedrag jaar krijg je dan uiteraard tien fraaie uitgaven van Rebound per seizoen. Wilt u ons steunen: klik hier.

Klik hier voor contact met ons: info@basketballmagazine.nl

Dexter Hope

DEXTER HOPE (ARIS LEEUWARDEN):

KEIHARD WERKEN OM BETER TE WORDEN Tekst: Charis Sideris Foto’s: Christian Aarts

Op het moment dat u dit leest, heeft Dexter Hope

net zijn tweeëntwintigste verjaardag gevierd. Hij is klein, tenger en verlegen, en komt uit voor het benedenmodale Aris Leeuwarden. Op het eerste gezicht niet het type speler dat je als back up guard zou verwachten van het Nederlands team. Toch moest dezelfde Dexter Hope zich afgelopen zomer in een droom hebben gewaand. Hij maakte deel uit van het Oranje Dream Team, voor een groot deel bestaande uit vermeende afvallers, dat zich voor het eerst in 25 jaar wist te plaatsen voor de EK-eindronde. Datzelfde Dream Team werd aanvankelijk gezien als een veredeld C-team. Misschien was het dat ook wel, maar daar bleek tijdens de historische campagne niets van.

“Er waren 60 man uitgenodigd voor de eerste training,” blikt Hope terug. “Ik was op vakantie toen ik hoorde dat ik daarbij hoorde. Ik was blij en trots, zag het vooral als een leerproces voor mij, rekende nergens op. Maar op die eerste training stonden we met acht man. Dat was vreemd, maar we lieten ons niet ontmoedigen. Natuurlijk bleven we hopen op een goed resultaat. We besloten gewoon ons uiterste best te gaan doen, dan zouden we wel zien waar we uitkwamen. Aanvankelijk konden we niet eens vijf tegen vijf oefenen, maar langzamerhand werd het team aangevuld. We gingen er echt in geloven nadat we België versloegen tijdens een voorbereidingstoernooi in Italië, en met een 56

paar punten verloren van Italië. We beseften daar voor het eerst dat we niet zo slecht waren als iedereen dacht. En toen we de eerste poulewedstrijd in Bulgarije wonnen, begonnen we er echt in te geloven. Dat was ook mijn beste wedstrijd van de EK-kwalificatie.” ERG WENNEN

Hope genoot zijn basketballopleiding in het westen. Hij begon bij Hoofddorp, verkaste vervolgens naar het toenmalige My Guide Amsterdam, waar hij eerst uitkwam voor het U18-team, en vervolgens met de U20- ploeg in de promotiedivisie uitkwam. “Ik trainde op mijn achttiende ook mee met het eerste toen Eric

Dexter Hope

Braal, de toenmalige coach van Aris, mij naar Leeuwarden haalde, waar ik ook ging wonen. De eerste periode na mijn verhuizing was best moeilijk, ik moest erg wennen. Maar inmiddels ben ik echt ingeburgerd. Ik ben dan ook op zoek naar een baan daar.”

onze coach. Marquise is een goede ballhandler voor zijn lengte, daarom krijgt hij toestemming om dit te doen. En onze coach heeft liever dat we onze verdediging zo compact mogelijk houden, waardoor de denyal van de entry pass niet zo nodig is.”

Toch lijkt Hope niet het maximale rendement te halen uit zijn kwaliteiten. Hij is tenger, oogt fragiel, maar paart snelheid aan spelinzicht, waarmee hij dit ruimschoots zou kunnen compenseren. Hij beperkt zich tot het uitvoeren van de opdrachten van zijn coach, zonder daarbij al te veel eigen initiatief te tonen. Opvallend is bijvoorbeeld dat zijn 2.01 meter lange center Marquise Simmons hem regelmatig overslaat, ook als de balvaardige spelverdeler vrij staat voor een simpele outletpass na een verdedigingsrebound. We zien in dat soort situaties Simons regelmatig de bal één tegen één opbrengen. Daarbij zou Hope zijn snelheid goed kunnen gebruiken bij het overspelen van de entry pass voor de vijandelijke aanval, maar doet dat zelden. Hope lacht begrijpend als hij hiermee wordt geconfronteerd. “Dat is allebei in opdracht van

TEAMSPELER

“Als ik mezelf zou moeten beschrijven als basketballer zou ik zeggen dat ik een echte teamspeler ben, die altijd keihard werkt en zijn uiterste best doet. Ik ben heel energiek, snel, kan goed verdedigen, en bezit een goed afstandsschot. Mijn zwakste punt is mijn fysiek. Verder moet ik ook wat brutaler worden, en beter en sneller moeten leren schieten uit de dribbel. Daar ga ik de komende tijd hard aan werken. Ik moet zeggen dat ik veel heb aan de ervaring van Tjoe de Paula, die mij veel tips geeft, en mij ook mentaal erg steunt. Over mijn toekomst denk ik nog niet te veel na. Ik praat daar wel eens over met mijn agent Evert-Jan Siderius, maar voorlopig wil ik keihard werken om beter te worden. Daarna zien we wel wat zich aandient.” 59

Sponsors & partners

CROWDFUNDING PARTNERS CROWDFUNDING Als een groot deel van de vaste maandelijkse lezers nu eens donateur zou worden tegen een zelf te bepalen bedrag (minimum tien euro per jaar), dan kunnen wij Rebound blijven maken. Wilt u ons steunen, klik hier. Klik hier voor contact met ons: info@basketballmagazine.nl REBOUND WORDT VOOR SEIZOEN 2014-2015 GESTEUND DOOR DE NAVOLGENDE PERSONEN, WAARVOOR ONZE HARTELIJKE DANK: D.W. VAN DER STARRE € 25,00 J.H.M.C.J. WALLAART € 15,00 S.P. BOSCH € 20,00 J.G. VAN LAAR € 20,00 F. WESSELS € 15,00 J.A.V. RANDWIJK € 15,00 R.A. HOGENKAMP € 20,00 P. ERNST € 15,00 K. BOUWKNECHT € 15,00 R. VD BERG € 45,00 A. TER HARMSEL € 15,00 DENNIS STEIJN € 25,00 DIMITRY NIKITIN € 30,00 TEUNIS DE HEER € 25,00 WIE VOLGT OM ONS TE STEUNEN EN DAARDOOR MOGELIJK TE MAKEN DAT REBOUND KAN WORDEN UITGEGEVEN?........KLIK HIER

Sponsors & partners

SPONSORS & PARTNERS SPONSORS/PARTNERS Wij zijn actief aan het zoeken naar bedrijven met een bijzondere belangstelling voor het basketball. Lees je dit bericht en denkt je te kunnen bijdragen aan de continuĂŻteit van dit basketballmagazine, neem dan contact met ons op. We maken graag een afspraak om over de mogelijkheden te praten. Klik hier voor contact met ons: info@basketballmagazine.nl

REBOUND WORDT GESTEUND DOOR DE NAVOLGENDE BEDRIJVEN:

hier kan uw logo staan

PEAK werd in 1989 in China opgericht en is internationaal actief vanaf 2006. Sinds oktober 2012 is PEAK Sport actief in Nederland. PEAK ontwerpt, ontwikkelt en produceert sportkleding onder haar eigen merknaam. Basketball was vanaf het begin een zeer belangrijke markt voor PEAK. Inmiddels biedt het merk een breed scala aan kleding, schoenen en accessoires voor vele sporten, zoals hardlopen, fitness, tennis en diverse indoor sporten. Tevens heeft PEAK een uitgebreid lifestyle aanbod, variĂŤrend van hoodies, shirts , shorts en sneakers. http://www.peak-sport.nl

wie steunt ons? klik hier voor meer informatie

COLOFON REBOUND Rebound wordt uitgegeven 10 x in het basketballseizoen en verschijnt omstreeks de eerste van iedere maand.

KERNREDACTIE

Charis Sideris Jan van der Nat Peter van der Velde EINDREDACTIE

Klik hier voor de uitgegeven nummers: http://issuu.com/stichtingamericansports/docs

Jan van der Nat VORMGEVING / FOTOGRAFIE

Voor meer informatie ga naar www.basketballmagazine.nl .

Peter van der Velde COLUMNS

Charis Sideris Jan van der Nat Peter van Paassen AAN DIT NUMMER WERKTEN VERDER MEE:

TEKST

Jacob Bergsma Aid Henic Martin Hoekstra Leon Kersten Hans Kortekaas Luc Reuvers Menno Schraven FOTOGRAFIE

Christian Aarts Sander Faassen Luc Reuvers

Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/ of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.