STUK beeld feb-jun 17 STUK image Feb-Jun 17 by STUK Leuven

IMAGE BEELD

FEB

EEN HUIS VOOR DANS, BEELD EN GELUID A HOUSE FOR DANCE, IMAGE AND SOUND

JUN 2017

BEELD

IMAGE

STUK, A HOUSE FOR IMAGE

NL Na een magische editie van Artefact neemt STUK je dit voorjaar opnieuw mee door een reeks expo’s en filmavonden. De fascinatie voor het occulte blijft doorzinderen, onder andere in de praktijk van de Deense kunstenaar Joachim Koester. Hij presenteert een nieuwe filminstallatie Maybe this act, this work, this thing naast een selectie recent werk. De tentoonstelling introduceert je in Koesters bevreemdende wereld waarin lichamen de rol van medium lijken te vervullen. Het zijn de kanalen om iets te herinneren of iets te creëren. Maybe this act, this work, this thing is met andere woorden een ‘lijfelijke’ tentoonstelling waarin je je kan laten meeslepen door verschillende meditatietracks of parallellen kan opzoeken met de wereld der bidsprinkhanen. In de film The making of Justice (2016) van Sarah Vanhee werken zeven gedetineerden uit Leuven Centraal aan het scenario van een misdaadfilm. Na de vertoning gaan we met Vanhee in dialoog over parallelle realiteiten, gerechtigheid en heling. Samen met enkele parels uit de Britse (Patrick Keiller) en Portugese (Susana de Sousa Dias) auteurscinema, maakt Vanhees werk deel uit van de filmreeks Moving Image Focus.

EN After a magical edition of Artefact, STUK has prepared a beautiful series of exhibitions and film nights for this Spring season. The magical and the occult continue to be present in the STUK spaces a.o. in the practice of Danish artist Joachim Koester. He presents a new film installation Maybe this act, this work, this thing alongside a selection of more recent work. The exhibition invites you into the peculiar world of Koester in which bodies seem to take on the role of medium as they are channelling memories or embodying creation. Maybe this act, this work, this thing is in other words a very tactile exhibition which in addition to the film installations invites you to be carried away through different meditation tracks and prompts you to consider parallels, if any, with the world of praying mantises. In the film The making of Justice (2016) by Sarah Vanhee, seven detainees from LeuvenCentral work on the scenario for a crime film. After the screening, a conversation with Vanhee will take place on parallel realities, justice and healing. In the Moving Image Focus series, her work is shown alongside gems from the British and Portuguese cinema by Patrick Keiller and Susana de Sousa Dias.

ontplooid in een installatie gemaakt door kunstenaar David Bergé. In combinatie met de voorstelling Prototype krijg je zo inzicht in het rijke oeuvre van Vanrunxt. Liefhebbers van het werk van BONOM, de graffiti-artiest die de Brusselse muren opsmukt met zwartwittekeningen van spinnen en skeletten, kunnen hem aan het werk zien, niet in het straatbeeld, wel op het podium in een speciale set met Duo à l’encre, Jozef Dumoulin en Andrew Claes. Tot slot brengen we opnieuw een zorgvuldig geselecteerde reeks lezingen onder de noemer Auditorium 16/17 en Ongehoord. Dit voorjaar in STUK is ‘het andere’ of ‘de andere’ het verbindende element: andere manieren van zijn, andere manieren om de wereld te ervaren, andere blikken, de andere, het zogezegde inadequate misschien. Om even aan ‘het eigene’, ‘het normale’ of ‘het alledaagse’ te ontsnappen of om een fris perspectief te verkrijgen. Graag tot in STUK, Karen Verschooren EEN HUIS VOOR DANS, BEELD EN GELUID A HOUSE FOR DANCE, IMAGE AND SOUND

see him live at work, not in the streets of Leuven but on stage in a special set with Duo à l’encre, Jozef Dumoulin and Andrew Claes. And finally, STUK offers again a careful selection of lectures in the Auditorium series (curated on the topic of utopia/dystopia) and Ongehoord. To summarize: this Spring, STUK is focussing on other-ness: different ways of being, different ways of experiencing the world, different viewpoints, the other, the so-called inadequate maybe. To escape ‘reality’ as we know it, ‘the normal’, ‘the everyday’ or to gain a fresh perspective. See you in STUK, Karen Verschooren EEN HUIS VOOR DANS, BEELD EN GELUID A HOUSE FOR DANCE, IMAGE AND SOUND

Aside from the closing festivities of Familie, another festive edition of Feest van de Filosofie will take place. On April 1 — indeed — speakers such as Simon Blackburn, Dirk De Wachter and Joke Hermsen will address the theme of ‘rest’. The archive of Marc Vanrunxt is being explored through an installation by visual artist David Bergé in a six-day exhibition WHAT REMAINS IS FUTURE. Fans of the work of BONOM – graffiti artist known for his black-white drawings of spiders and skeletons in Brussels – can

INTRODUCTION

Rust is het centrale thema van het jaarlijkse Feest van de Filosofie. Op 1 april – jawel – laten sprekers als Simon Blackburn, Dirk De Wachter en Joke Hermsen hun licht schijnen op dat thema. Later dit voorjaar kan je ook naar het afsluitende event van het kunstproject Familie. Vijftien Leuvenaars adopteerden voor een half jaar een kunstwerk. Als een echte ‘familie’ komen ze nog één keer samen om hun ervaringen te delen. Nadien keren de werken terug naar STUK. Het archief van Marc Vanrunxt wordt in de zesdaagse expo WHAT REMAINS IS FUTURE

INLEIDING

STUK, EEN HUIS VOOR BEELD

BEELD

IMAGE

NL In Moving Image Expo presenteert STUK sinds najaar 2015 solotentoonstellingen van hedendaagse beeldende kunstenaars die een speciale affiniteit hebben met bewegend beeld en ruimtelijk videowerk. Eerder in de reeks kwam werk van Bjørn Melhus, John Akomfrah en Emre Hüner aan bod. Dit voorjaar presenteren we nieuw werk van de Deense kunstenaar Joachim Koester.

MOVING IMAGE

MOVING IMAGE EXPO EN Since the Fall of 2015, STUK presents solo exhibitions of contemporary visual artists who have a particular affinity for the moving image and spatial video installations. In the so-called Moving Image Expo series, we previously presented work by Bjørn Melhus, John Akomfrah en Emre Hüner. This Spring, Danish artist Joachim Koester is taking over the exhibition spaces, presenting new work co-produced by STUK.

MAYBE THIS ACT, THIS WORK, THIS THING

actors to create an identity in the face of great forces can be seen as mirroring my own artistic practice’, zegt hij. ‘In both contexts, the attempt to remain relevant hinges on the development of an ‘act’, producing an alternative space of possibility through technologies, bodies and minds.’ In STUK wordt Maybe this act, this work, this thing gepresenteerd naast een selectie van recent werk, waaronder Of Spirits and Empty Spaces (2012), een werk dat kan begrepen worden als een inhoudelijke voorloper van Maybe this act, this work, this thing de Praying Mantis film en bijhorende fotowerken (2015), en een verzameling ‘meditation tracks’: Department of Abandoned Futures, Drifting through Passaic, en Museum of Modern Art, Department of Eagles (2016).

JOACHIM KOESTER

NL Centraal in de tentoonstelling staat de recente video-installatie Maybe this act, this work, this thing. In de film zien we twee vaudevilleacteurs aan het werk in een schaars uitgelicht theater. Aangestuurd door de ontwikkelingen van de vroege cinematografie, proberen ze zichzelf om te vormen tot filmmachine. Ze belichamen radertjes, wieltjes, lopende band en trillende elektriciteit. Ze fluisteren, dansen, stampen, grijpen en rollen in hun imitatie van de mechaniek van het apparatus. Een grote urgentie gaat gepaard met hun actie: tenzij ze de technologie naar hun hand kunnen zetten, zal er snel een eind komen aan hun leven als performers. Veel van de recente films van Koester vertrekken vanuit de idee dat ons zenuw- en spierstelsel sporen van geschiedenissen en gebeurtenissen vertoont. Als vergeten herinneringen kunnen ze tot leven geroepen worden door beweging en gestiek. In de lijn van die gedachteoefening is Maybe this act, this work, this thing een kinesthetische echo van de geboorte van het medium film en de culturele verschuivingen die daardoor ontstonden. Koester trekt een parallel met zijn eigen praktijk: ‘the struggle of the Vaudeville

EXPO

JOACHIM KOESTER — MAYBE THIS ACT, THIS WORK, THIS THING (2016), FILM STILL

VIDEO, KLEUR, STEREO, DK/BE/GB, 2017, 2:3, 20’ 30 MAA - 28 MEI — STUK EXPOZAAL — GRATIS DI - VR:18:00 - 22:00 & ZA - ZO 14:00 - 18:00 OPENING, ARTIST TALK & RECEPTIE DO 30 MAA — 19:00

BEELD

IMAGE

In both contexts the attempt to remain relevant hinges on the development of an ‘act’ producing an alternative space of possibility through technologies, bodies and minds. In STUK, Maybe this act, this work, this thing is presented next to a selection of recent works, including Of Spirits and Empty Spaces (2012), which can be understood as a parallel piece to Maybe this act, this work, this thing, the Praying Mantis film and accompanying photographs (2015), and three meditation tracks: Department of Abandoned Futures, Drifting through Passaic, and Museum of Modern Art, Department of Eagles (2016).

EXPO

‘MAYBE THIS ACT, THIS WORK, THIS THING’ — PRODUCTION: AUGUSTE ORTS / CO-COMMISSIONED BY BERGEN KUNSTHALL; CAMDEN ARTS CENTRE AND STUK / WITH SUPPORT FROM BECKETT-FONDEN; KNUD HØJGAARDS FOND; ON & FOR PRODUCTION; CARLOS AND FRANCESCA PINTO; STATENS KUNSTFOND — COURTESY JAN MOT

JOACHIM KOESTER — ORCHID MANTIS (2015), INKJET PRINT, 110 X 82,5 CM, COURTESY JAN MOT

JOACHIM KOESTER — GHOST MANTIS, HD VIDEO (2016), INSTALLATION VIEW CAMDEN ART CENTRE, PHOTO: MARK-BLOWER

MOVING IMAGE

EN The exhibition focuses on th e recent video installation Maybe this act, this work, this thing. In the film, we witness two vaudeville actors, working on a new act in a dimly-lit theatre. Spurred by the development of the cinematic apparatus, they attempt to transform themselves into a film machine. The actors become cogs, wheels, moving belts, and quivering electricity. They whisper, dance, stomp, grab and roll as they mime the mechanics of the machinery. Their actions are marked by a great urgency. Unless they can utilize this technology to create an act, their ability to make a living as performers will come to an end. Many of Koester’s recent films have been anchored in the concept that traces of histories and events can be found within our nervous and muscular systems as forgotten memories that can be awakened through movement and gesture. Following this thread of thought, Maybe this act, this work, this thing is a kinesthetic echo of the birth of the film medium and the cultural shifts it induced. Koester draws a comparison to his own practice: ‘the struggle of the vaudeville actors to create an identity in the face of great forces can be seen as mirroring my own artistic practice,’ he says.

BEELD

IMAGE

NL Dit voorjaar zetten we ook de samenwerking voort met Courtisane, het Lieven Gevaert Centre en het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte (KU Leuven) voor de reeks verdiepende filmavonden onder de noemer MOVING IMAGE FOCUS. We zetten het werk van één cineast centraal en omkaderen met in- of uitleidingen, analyses, of een Q&A met de regisseur. Drie avonden staan op de agenda voor dit voorjaar:

MOVING IMAGE

MOVING IMAGE FOCUS

LONDON

EN What is the ‘problem of England’? In the aftermath of Brexit and the ensuing rise of English nationalism this question might be lingering in the minds of many, yet two decades ago it was already raised by a fictional character named Robinson in what became a trilogy of films examining the economic and cultural doldrums of neoliberal England. The first film in the trilogy, London (1994), tracks the wanderings of the eponymous character Robinson and his narrating companion through Britain’s capital at a time when the city was marked by a series of IRA bombings and the Tory party was surprisingly re-elected for the fourth consecutive time. The film follows the pair as they engage in exercises of psychic landscaping and free association, in an attempt to wrestle themselves free from the constraining patterns of a city. Together with Robinson in Space (1997) and Robinson in Ruins (2010), the films are seen as a critique of the United Kingdom’s economic landscape under the Conservative governments of 1979-97.

PATRICK KEILLER UK, 1994, 35MM, HD, ENG. GESPROKEN, 85’ WO 1 MAA — 20:00 — ZED-STUK — GRATIS (TICKETS WORDEN UITGEDEELD ÉÉN UUR VOOR AANVANG VAN DE VERTONING) NAGESPREK MET PATRICK KEILLER (IN ENGLISH) NL Wat is het ‘probleem van Engeland’? De vraag vult wellicht vele hoofden in de nasleep van de brexit en de daaropvolgende populariteit van het Engels nationalisme. Twee decennia geleden al werd die vraag naar voor geschoven door een fictief personage genaamd Robinson in wat een trilogie zou worden van films die de economische en culturele malaise onderzoekt van het neoliberale Engeland. De eerste film in de trilogie, London (1994), volgt de zwerftochten van Robinson en zijn kompaan door de Britse hoofdstad op een moment waarin de stad getekend wordt door een reeks bomaanslagen door het IRA en de Tories verrassend voor de vierde opeenvolgende keer herverkozen worden. De film volgt het duo in hun psychologische landschapstekeningen en vrije associaties waarin ze zich proberen vrij te worstelen van de verstikkende structuren van de stad. De films, London (1994), Robinson in Space (1997) en Robinson in Ruins (2010), worden gezien als een kritiek op de economische situatie in het Verenigd Koninkrijk ten tijde van de conservatieve regeringen van 1979-1997.

THE SCREENING IS ORGANIZED BY STUK AND COURTISANE, IN COLLABORATION WITH THE LIEVEN GEVAERT CENTRE AND THE INSTITUTE OF PHILOSOPHY (KU LEUVEN) IN THE SERIES MOVING IMAGE FOCUS AND IS PART OF DISSENT!, AN INITIATIVE OF COURTISANE, AUGUSTE ORTS AND ARGOS, IN THE FRAMEWORK OF THE RESEARCH PROJECT “FIGURES OF DISSENT” (KASK/HOGENT), WITH SUPPORT OF VG.

FOCUS

SARAH VANHEE — THE MAKING OF JUSTICE (2017)

SUSANA DE SOUSA DIAS — 48, FILM STILL

EN This spring, we continue our collaboration with Courtisane, Lieven Gevaert Centre and the Institute of Philosophy (KU Leuven) for a series of in-depth film nights under the title MOVING IMAGE FOCUS. During each event, we focus on the work of one director and discuss his or her work through an introduction, lecture, analysis, Q&A with the director, or a workshop. Three evenings have been scheduled for this Spring 2017:

BEELD

IMAGE

THE MAKING OF JUSTICE

PORTUGAL, 2009, DIGITAL VIDEO, B/W, PORTUGEES GESPROKEN MET ENG. ONDERTITELS, 93’ WO 19 APR – 20:00 – ZED-STUK — GRATIS (TICKETS WORDEN UITGEDEELD ÉÉN UUR VOOR AANVANG VAN DE VERTONING) NAGESPREK MET SUSANA DE SOUSA DIAS (IN ENGLISH)

BELGIË, 2016, NL GESPROKEN, ENG ONDERTITELS, 59’ WO 10 MEI — 20:00 — ZED-STUK — GRATIS (TICKETS WORDEN UITGEDEELD ÉÉN UUR VOOR AANVANG VAN DE VERTONING) NAGESPREK MET SARAH VANHEE (IN HET NEDERLANDS)

ZED

SARAH VANHEE

NL In de film The Making of Justice werken zeven gedetineerden samen met Sarah Vanhee aan het scenario voor een misdaadfilm. Net zoals het hoofdpersonage in de film die ze verzinnen, zijn ze schuldig aan moord. Ze putten uit hun eigen ervaringen, ideeën en verlangens om het verhaal vorm te geven. Wij kunnen als kijker alleen maar raden of ze fictie hier gebruiken als middel om hun bestaande realiteit te bevestigen, te ontstijgen of te transformeren. Gaandeweg discussiëren ze over criminaliteit als een parallelle realiteit, over wat gerechtigheid is, en hoe een maatschappij eruit zou zien die niet gericht is op vergelding, maar op heling. Justitie is geen synoniem voor gerechtigheid. Justitie is het toepassen van regels, maar rechtvaardigheid is een zaak van mensen, zegt één van de mannen. Het beeld van ‘de misdadiger’ ontglipt ons steeds, zowel vormelijk (want de lens is altijd ‘out of focus’) als inhoudelijk, omdat de auteurs en hun personage eerst als mensen verschijnen en dan pas als daders.

NL Met 48 creëerde Susana de Sousa Dias een levend requiem uit recent opgegraven foto’s van Portugezen, gevangengenomen door de Political Police (PIDE) tijdens de 48 jaar durende dictatuur van Salazar (1926 - 1974). De hypnotiserende sequentie van gezichten wordt begeleid door een verhalend arrangement, geleid door de stemmen van politieke gevangenen die hun opsluiting overleefden. De subtiele zooms, trage overgangen en zware pauzes isoleren de historische en emotionele lading die deze identificatiefoto’s in zich dragen. Het uitleggen van de gezichtsuitdrukkingen op het moment van de foto - vaak het resultaat van een complexe emotionele staat verhuld in de ‘minimale gestiek’ van een onderdrukt Portugal – geeft aanleiding tot onverwachte, poëtische en vreselijke verhalen van fysieke en psychologische mishandeling in de gevangenis en de verraderlijke atmosfeer van onderdrukking en bewaking in de ‘vrije’ buitenwereld. EN Susana de Sousa Dias creates a living requiem from recently excavated photographs of Portuguese political prisoners taken by the Political Police (PIDE) during the Salazar dictatorship of 1926-1974. The hypnotizing sequence of faces flows eerily through an absorbing narrative arrangement, guided by the voices of the surviving prisoners and the very present ambient space around them. Subtle zooms, slow fades and heavy pauses isolate and vibrate the historical and emotional charge of the routine identification photographs. Descriptions of their expressions at the moment of being photographed – often the result of complicated emotional states disguised by the ‘minimal gestures’ of a repressed Portugal – lead to unexpected, poetic, and horrific tales of the physical and psychological torture the survivors endured while in prison and the ubiquitous, insidious atmosphere of subjugation and surveillance while ‘free’.

EN The Making of Justice is a film about seven prisoners working on the scenario for a crime film together with Sarah Vanhee. Like the main character in the plotline they are developing, the seven prisoners are each guilty of murder. To shape the story, they draw on their own experiences, ideas and desires. We, the audience, can only guess whether they are using fiction as a means of confirming, transcending or transforming their present situation. In the course of the film they discuss criminality as a parallel reality, what the nature of justice is, and what a society would be like if it was oriented towards healing rather than retribution. ‘The justice system is not synonymous with justice itself. The justice system means the application of rules, but justice is a human capacity’, says one of the men. The image of ‘the criminal’ is always elusive, both in terms of form (because the lens always remains out of focus) and content, because the authors and their character appear first as people, and only then as offenders.

THE SCREENING IS ORGANIZED BY STUK AND COURTISANE, IN COLLABORATION WITH THE LIEVEN GEVAERT CENTRE AND THE INSTITUTE OF PHILOSOPHY (KU LEUVEN) IN THE SERIES MOVING IMAGE FOCUS.

CINEMA ZED

DOCVILLE 2017

NL Cinema ZED heeft ondertussen twee extra zalen. Het cinefiele filmprogramma is echter niet veranderd: een gevarieerd programma met een focus op nieuwe releases, aangevuld met een divers aanbod van documentairefilms, jeugdfilms, wereldcinema, filmklassiekers en kortfilmcompilaties en geregeld onderbroken door festivals en evenementen. Meer ZED, dus meer film.

NL ZED-Vesalius is in maart meteen het kloppend hart van DOCVILLE, het festival dat de meest spraakmakende, bekroonde, betoverende en begeesterde documentairefilms van het voorbije jaar presenteert. Kortom, films die het verdienen op het grote scherm gezien te worden. Daarnaast presenteert het festival opnieuw een reeks DOCVILLE+ sessies: debatten rond actuele thema’s naar aanleiding van een film op het programma. Het festival sluit af met de bekroning van de beste films door jury én publiek.

WWW.CINEMAZED.BE NIEUWE TICKETPRIJZEN: BASIS € 8,5 — REDUCTIE € 7 — ZESXZEDKAART € 42

22 - 30 MAART — WWW.DOCVILLE.BE

EN Cinema ZED now has two extra auditoriums. Rest assured, the art-house programme remains the same: a varied film programme focused on new releases, alongside a diverse range of documentaries, films for young audiences, world cinema, film classics and short film compilations, regularly interspersed with festivals and special events: more ZED, so more film!

EN In March, ZED Vesalius serves as the central venue of DOCVILLE, the festival showcasing the most acclaimed, award-winning, captivating and spirited documentary films from the past year. In short: films that should be seen on the big screen. In addition the festival again presents the series DOCVILLE+ sessions: debates around contemporary themes, corresponding with a film from the festival’s programme. The festival draws to a close with the announcement of the best film awards selected by a jury and the public.

ZED

DOCVILLE — VOM FLÖSSEN AM ÄGERISEE

SUSANA DE SOUSA DIAS

MOVING IMAGE FOCUS

VERENA FRIEDRICH — THE LONG NOW (2015) MARJOLIJN DIJKMAN — CULTIVATING PROBABILITY (2015) & IN OUR HANDS (2015)

ARTEFACT

INSTALLATION VIEWS STUK © KRISTOF VRANCKEN CENTER FOR TACTICAL MAGIC — UNIVERSAL KEYS (2017) TROIKA — ALL COLOURS WHITE (2016)

BEELD IMAGE

THE ACT OF MAGIC

BEELD

IMAGE EXTRA

FEEST VAN DE FILOSOFIE

NL Volgens velen wordt onze tijd gekenmerkt door een verlangen naar rust en kalmte. We hebben 24/7 toegang tot het oneindige wereldwijde web. Technologieën stellen ons in staat voortdurend bereikbaar te zijn. Informatie stroomt binnen. De werkdruk lijkt voor de meesten van ons te zijn toegenomen en ook thuiswerk doet de grens tussen privé en professioneel meer en meer vervagen. Hoe stil te staan, hoe rust te vinden, in de drukte van alledag? Wat is innerlijke rust? In een wereld van globale én lokale uitdagingen moeten we bovendien de vraag stellen in welke mate ook het ideaal van rust kan worden bekritiseerd. Over welk onrecht blijven we te rustig? Waarin mogen we berusten en wat wekt terecht onze verontwaardiging op? Hoe kunnen we tot rust komen wanneer we ons leven niet meer geheel kunnen overzien? Nadenken over rust vraagt daarom dat we ook stilstaan bij het thema van rusteloosheid. Vaak wordt rusteloosheid begrepen als een onvermijdelijk bestanddeel van de menselijke conditie. Maar hoe moeten we hier dan mee omgaan? Of heeft rusteloosheid vandaag veeleer te maken met maatschappelijke evoluties? (Geo)politieke omwentelingen en sociaal-economische uitdagingen brengen een onzekerheid met zich mee die meer dan ooit onze leefwereld binnendringt. Tegelijkertijd worden veel politieke overtuigingen uit het verleden kritisch onthaald of zelfs naar de prullenmand verwezen. Hoe vinden we stabiliteit en zelfvertrouwen in een wereld waarin zelfs het aloude concept ‘waarheid’ in toenemende mate wordt gecontesteerd? Om 13:30 geeft Simon Blackburn de openingslezing The ways philosophy helps in 30CC/ Schouwburg. Vanaf 16u00 volgen in STUK lezingen, panelgesprekken en workshops met onder meer Ton Lemaire, Joke Hermsen, Dirk De Wachter, Paul Moyaert, Paul Bowman, Geert Peymen. Je

EXTRA

EN According to many, our time is characterized by a desire for peace and tranquillity. We have 24/7 access to the infinite world wide web. Information floods in. For many of us, the work pressure seems to have increased and working from home has further blurred the boundaries between our private and professional lives. How to take pause and find calm in the bustle of everyday life? What is inner peace? Moreover, in a world of challenges both global and local, we must also ask ourselves to what extent the ideal of peace can be criticized. About which injustices are we perhaps too placid? What can we base trust in, and what rightly arouses our indignation? How can we find calm when there is so much in our lives we are no longer able to oversee? Thinking about peace, therefore, demands that we reflect on the topic of restlessness. Restlessness is often seen as an inevitable part of the human condition. But how should we look at dealing with it? Or does today’s restlessness have more to do with social evolution? (Geo-) political upheavals and socio-economic challenges bring about an uncertainty that encroach on our everyday lives more than ever. Simultaneously, many political beliefs from the past are now receiving heavy criticism or are rejected entirely. How do we find stability and confidence in a world where even the age-old concept of ‘truth’ is increasingly contested? At 1:30pm Simon Blackburn will give his opening lecture on The ways philosophy helps in 30CC / Schouwburg. The STUK lectures then follow on from 4pm, including panel discussions and workshops with Ton Lemaire, Joke Hermsen, Dirk De Wachter, Paul Moyaert, Paul Bowman, Geert Peymen and many others. You can also join a silent walk led by Toon Vandevelde or participate at the philosophical café. At 8pm we close the day with the minimalist and meditative piano music of Bruno Sanfilippo or a film with an introduction by rector Rik Torfs.

WWW.FEESTVANDEFILOSOFIE.BE

LEZING OLIVIA DE OLIVEIRA, MODERN UTOPIA — © NELSON KOHN EXPO WHAT REMAINS IS THE FUTURE

kan ook deelnemen aan een stilte wandeling o.l.v. Toon Vandevelde of aan een filosofisch café. Om 20:00 sluiten we de dag af met de minimalistische en meditatieve pianomuziek van Bruno Sanfilippo of een film met inleiding door rector Rik Torfs.

ZA 1 APR — 13:30 - 22:00 30CC/SCHOUWBURG (13:30) & STUK (16:00) 1 TICKET VOOR DE HELE DAG BASIS € 17 — STUDENTEN EN LEDEN WGL € 12 — STUKKAART & CULTUURKAART KU LEUVEN € 9 TICKETS: 30CC & STUK

FAMILIE. 15 SCULPTUREN BIJ 15 LEUVENAARS. ADOPTEER EEN KUNSTWERK! DEELNEMER V.I. OVER FAMILIE

MET O.A. SIMON BLACKBURN, TON LEMAIRE, DIRK DE WACHTER, JOKE HERMSEN, PAUL MOYAERT E.A. THEMA: RUST

BEELD

IMAGE INSTALLATIE

FAMILIE. 15 SCULPTUREN BIJ 15 LEUVENAARS. ADOPTEER EEN KUNSTWERK!

WHAT REMAINS IS FUTURE DAVID BERGÉ OVER HET WERK VAN MARC VANRUNXT 18 - 23 APR — STUK STUDIO — GRATIS DI - VR: 18:00 - 22:00 - ZA - ZO: 14:00 - 18:00

HET AFSCHEID MET VIDEOVERSLAG EN WAFELS KRISTOF VAN GESTEL I.S.M. DE VEERMAN

NL Wat choreograaf Marc Vanrunxt doet en maakt, en dit sinds 1981, is geen kunst die tentoongesteld kan worden. Zijn archief, bestaande uit bewegingen, ruimte en ideeën is immaterieel en onzichtbaar. WHAT REMAINS IS FUTURE is een installatie gemaakt door kunstenaar David Bergé waarin het onzichtbare en het ontastbare worden samengebracht. Het archief dat Marc Vanrunxt door de jaren heen heeft opgebouwd, zet zich in beweging in de verbeelding van de toeschouwer.

ZO 14 MEI — 15:00 — STUKCAFÉ

NL In september 2016 gingen vijftien Leuvenaars in op de vraag van kunstenaar Kristof Van Gestel om voor een half jaar een van zijn kunstwerken te adopteren en het een plaats te geven in hun huis en hun leven. In januari kwam die ‘familie’ opnieuw samen voor een nieuwjaarsfeest en een stand van zaken. Heel wat vragen borrelden op: Zijn wij zelf het kunstwerk? Mag je een kunstwerk in brand steken? Moet een kunstwerk iets voorstellen? Wie geeft een kunstwerk betekenis? En hoe? Kan je met een kunstwerk spelen? Waar zit de ziel van een kunstwerk? Kan kunst nog radicaal zijn? … Op zondag 14 mei keren de kunstwerken terug naar STUK. Anne Reijniers volgt het hele project met haar camera en toont dan haar videoverslag. Iedereen die geïnteresseerd is, kan er op deze dag bij zijn voor de video, een gesprek en/of een wafel.

EN The works Marc Vanrunxt choreographs and produces, since 1981, are not artworks made for exhibition. His archive, consisting of movements, spaces and ideas, is immaterial and invisible. WHAT REMAINS IS THE FURTURE is an installation by David Bergé in which these invisible and intangible elements are brought together. The archive Marc Vanrunxt has been assembling through the years is set in motion within the imagination of the viewer. OP 19 APRIL PRESENTEERT MARC VANRUNXT DE VOORSTELLING PROTOTYPE IN STUK. — 19 APRIL, MARC VANRUNXT PRESENTS THE PERFORMANCE PROTOTYPE AT STUK.

EN In September 2016, fifteen people from Leuven agreed to adopt one of Kristof Van Gestel’s sculptures for half a year and and give it a place in their homes and lives. Last January, this ‘family’ met again to discuss the project during a New Year’s dinner. In the course of the evening, questions arose: Are we the artwork? Are you allowed to set fire to the artwork? Should an artwork represent something? Who gives meaning to an artwork? And how? Can you play with an artwork? Where is the soul of an artwork? Can art still be radical? … On Sunday May 14, the artworks return to STUK. Anne Reijniers follows the entire project with her camera and will show the video report. Feel free to join us and enjoy the video, some talks, and/or a waffle.

EXPO — TE GAST

PILOT1, KUNST EN WETENSCHAP

17 - 27 MEI — STUK VERBEECKZAAL — GRATIS DI - VR: 18:00 - 22:00 — ZA - ZO: 14:00 - 18:00 NL Kunst en wetenschap kunnen elkaar optillen. Onder dat motto gaat er in het academiejaar 20162017 een samenwerking van start tussen de afdeling beeldende kunsten van SLAC (Stedelijke Leuvense Academie) en de KU Leuven. Voor deze eerste editie, (PiLoT1) werken ze samen rond het thema ‘chaos’. De kunstenaars uit deze ateliers zullen geïnspireerd door en in samenwerking met wetenschappers rond ‘chaos’ (nieuw) werk creëren binnen hun eigen discipline.

EEN SAMENWERKING VAN / A COLLABORATION BETWEEN SLAC/ACADEMIE & KU LEUVEN

I.S.M. EFFECTIEF ALTRUÏSME VLAANDEREN

LEZING

AUDITORIUM 16 / 17: 6TOPIA

LEZING HUMAN ECOLOGY / ONGEHOORD

CONVERSATIONS ON UTOPIA AND THE REAL

MOBILITEIT IN DE STAD VAN OVERMORGEN

INFO: WWW.STADENARCHITECTUUR.BE — TICKETS: WWW.STUK.BE NL Stad en Architectuur organiseert een thematische lezingenreeks over architectuur, urbanisme en design. In het kader van het stadsproject Utopia zoeken de sprekers de confrontatie op tussen de stad als utopische fictie en de gebouwde werkelijkheid.

MA 8 MEI – STUK AUDITORIUM GRATIS (INSCHRIJVEN NIET NODIG) — IN HET NEDERLANDS NL In Leuven ontstond er enige ophef naar aanleiding van het nieuwe circulatieplan, dat als doel heeft de hoeveelheid auto’s in de binnenstad te verminderen. Het streven naar een leefbare en aangename stad die toch vlot bereikbaar is, blijkt niet zo eenvoudig. Maar hoe komen we dan tot een klimaatneutrale stad in 2030, en wat zijn de gevolgen voor onze mobiliteit? De ‘andere Kris Peeters’ geeft in heel Vlaanderen lezingen over de mobiliteit van vandaag en morgen. Samen met enkele kritische Leuvenaars werpt hij een blik op een mogelijke toekomst.

EN Stad en Architectuur organizes a thematic lecture series on architecture, urbanism and design. In the framework of the city festival Utopia, the lecturers confront utopian fictions on the city with their real-life counterparts.

OLIVIA DE OLIVEIRA BR — MODERN UTOPIA DO 16 FEB — 20:00 — STUK AUDITORIUM

FORENSIC ARCHITECTURE UK — ANTI-UTOPIA

EN There was some controversy in Leuven concerning the new traffic circulation plan, which aims to reduce the amount of cars in the city. The pursuit of a habitable, pleasant town, which is still easily accessible, just isn’t that straightforward. But how do we become a climate neutral city by 2030, and what are the implications for our day-to-day mobility? The ‘other Kris Peeters’ gives lectures across Flanders on the mobility of today and tomorrow. Together with some critical Leuveners, he takes a look at some possible futures.

DO 23 FEB — 20:00 — STUK AUDITORIUM

PETER EISENMAN US & PIETERJAN GINCKELS BE — DYSTOPIA DI 21 MAA — 20:00 — STUK AUDITORIUM

RENZO MARTENS NL & DAVID GIANOTTEN/OMA NL — NEW UTOPIA DO 4 MEI — 20:00 — STUK AUDITORIUM LEZING — ONGEHOORD

I.S.M. MASEREELFONDS, OIKOS, CLIMAXI & CEO

EFFECTIEF ALTRUÏSME OF BETER GOED DOEN DI 2 MEI — 20:00 — STUK AUDITORIUM GRATIS (INSCHRIJVEN NIET NODIG) — IN HET NEDERLANDS

NL Er gaat veel mis in de wereld. Gelukkig willen steeds meer mensen daar iets aan doen. Maar hoe? Is elke euro aan eender welk goed doel even goed besteed of werken sommige organisaties efficiënter? Of heeft gedragswijziging een groter effect dan een donatie?

EXTRA

EN Art and science can strengthen one another. Under this motto, collaboration between the visual arts department at SLAC (Stedelijke Leuvense Academie) and KU Leuven began in the academic year 2016-2017. For this first edition (PiLoT1) they

COMMON GROUND BUNDELT PROJECTEN WAARBIJ KUNSTENAARS WERKEN MET DE STAD EN HAAR BEWONERS. PROJECTEN DIE VERBINDEN MAAR SOMS OOK ONTWRICHTEN. — FOR THE COMMON GROUND PROJECTS, ARTISTS WORK WITH THE CITY AND ITS INHABITANTS. PROJECTS THAT CONNECT AND SOMETIMES DISRUPT.

EN A lot of things go wrong in the world. Luckily, more and more people want to do something about that. But how? Is any euro given to any good cause a euro well spent, or are some organisations more efficient than others? Or is a change of behaviour more effective than a donation?

both work on the theme ‘chaos’. Inspired by and in collaboration with the scientists, the artists will develop new works within their respective disciplines.

EXTRA

COMMON GROUND

BEELD

IMAGE

SUSANA DE SOUSA DIAS

Centre d’Art Contemporain, Geneva, Switzerland (2014); and Palais de Tokyo, Paris (2013). Joachim Koester is represented by Jan Mot (Brussels), Galleri Nicolai Wallner (Denmark), Greene Naftali (NY). He lives and works between New York and Copenhagen.

(°1962, Lissabon, PT)

NL Susana de Sousa Dias is een Portugese regisseur en monteur. Ze is gekend voor films als Natureza Morta (2005), STILL LIFE (2005) en 48 (2010) waarin ze gebruik maakt van materiaal uit het filmarchief van het Portugese leger. Die materialen, gecreëerd om de eigen macht te vieren en te documenteren, worden in haar films ingezet om het geweld, maar ook de limieten, van een autoriteit te onthullen en aan te kaarten. De Sousa Dias won met haar films verschillende prijzen waaronder de Prémio Atalanta Filmes op DocLisboa 2005, de Merit Price op Taiwan International Documentary Festival 2006, een Honorary Mention in Slow Film Festival 2007, Hungary en de Grand Prix op Cinéma du Réel 2010. Haar meest recente documentairefilm is Luz Obscura (2016).

EXTRA

BIOGRAFIEËN BIOGRAPHIES

ONDERTUSSEN IN HET HUIS VOOR DANS & GELUID IN THE MEANTIME IN THE HOUSE FOR DANCE & SOUND NL Het is natuurlijk geen geheim dat de kunsten vandaag meer dan ooit hybride zijn. In de fricties tussen dans, beeld en geluid onstaan vaak de meest interessante projecten. Alvast twee aanraders uit het programma dans en geluid. EN It is absolutely no secret that the arts are more hybrid than ever. In the frictions, between dance, image and sound interesting projects often appear. Two highlights from our programmes dance and sound.

PATRICK KEILLER (°1950, Blackpool, UK)

NL Patrick Keiller is een Britse filmmaker, schrijver en docent. Hij studeerde aan de Bartlett School of Architecture, University College London en ging in 1979 als postgraduaatsstudent naar het Royal College of Art’s Department of Environmental Media. Hij doceerde ook een tijd architectuur aan de University of East London en schone kunsten aan de Middlesex University. Zijn eerste films – Stonebridge Park (1981), Norwood (1983), The End (1986), Valtos (1987) en The Clouds (1989) – worden gekenmerkt door het gebruik van subjectieve camera en voice-over, een techniek die verder verfijnd werd in zijn langere films London (1994), Robinson in Space (1997) en Robinson in Ruins (2010).

EN Susana de Sousa Dias is a director and editor. She is known for films such as Natureza Morta (2005) STILL LIFE (2005) and 48 (2010) in which she uses materials from the film archive of the Portuguese Army, created to celebrate and document its own might, in order to reveal both the violence behind, and the limits of, that authority. De Sousa Dias has won several awards for her films, amongst which the Prémio Atalanta Filmes at DocLisboa 2005, the Merit Price at Taiwan International Documentary Festival 2006, an Honorary Mention at Slow Film Festival 2007, Hungary and the Grand Prix at Cinéma du Réel 2010. Her most recent documentary film is Luz Obscura (2016).

EN Patrick Keiller is a British filmmaker, writer and lecturer. He studied at the Bartlett School of Architecture, University College London and joined the Royal College of Art’s Department of Environmental Media as a postgraduate student in 1979. For a time he taught architecture at the University of East London and fine art at Middlesex University. His first films – Stonebridge Park (1981), Norwood (1983), The End (1986), Valtos (1987) and The Clouds (1989) – are typified by their use of subjective camera and voice-over, a technique that was further refined in his longer films London (1994), Robinson in Space (1997) and Robinson in Ruins (2010).

JOACHIM KOESTER (°1962, Copenhagen, DK)

NL Joachim Koester is een Deens beeldend kunstenaar die voornamelijk werkt met fotografie, video en film. Zijn praktijk getuigt van een diepe interesse voor het experimenteel gebruik van lichaam en geest, evenals een fascinatie voor materialen gelinkt aan het ‘occulte’. Zijn werk staat bol van de referenties, al wordt niet alles geëxpliciteerd. Zo nodigt hij nieuwe betekenislagen en interpretaties uit. Het werk van Joachim Koester wordt internationaal geëxposeerd. Recente soloshows vonden plaats in o.a. Camden Arts Centre, London (2017); Turner Contemporary, Margate (2016); Forum Eugénio de Almeida, Evora, Portugal (2015); Centre d’Art Contemporain, Genève, Zwitserland (2014); en Palais de Tokyo, Parijs (2013). Joachim Koester wordt vertegenwoordigd door Jan Mot (Brussel), Galleri Nicolai Wallner (Denemarken), en Greene Naftali (NY). Hij woont en werkt in Kopenhagen en New York.

SARAH VANHEE (°1980, Ostend, BE)

NL Sarah Vanhees artistieke praktijk omvat performance, beeldende kunst en literatuur en ontvouwt zich in verschillende contexten. ‘Ik creëer tijdelijke, poreuze, maar duidelijk gedefinieerde ruimtes waarin ik bestaande realiteiten analyseer en confronteer met een absurd, utopisch of poëtisch voorstel. Vanuit die frictie ontstaan verschillende verhaallijnen, landschappen, praktijken en ficties.’ Vanhee werkt regelmatig samen met CAMPO (Gent) en is stichtend lid van Manyone vzw. Ze woont en werkt in Brussel.

DANS

GELUID

PROTOTYPE

BERAADGESLAGEN + DUO À L’ENCRE

MARC VANRUNXT WO 19 APR — 20:30 — STUK SOETEZAAL

I.H.K.V. LEUVEN JAZZ

MA 20 MAA — 20:00 — STUK LABOZAAL

NL Prototype is een dansvoorstelling rond het werk van einzelgänger Lucien Goethals (1931-2006), een pionier van de Vlaamse elektronische muziek. Geluidsontwerper Daniel Vanverre, met wie Marc Vanrunxt samenwerkte voor Discografie (2013), manipuleert live op de scène de geluidsbanden. De voorstelling fungeert deels als een reis in de tijd, naar wat in de jaren zeventig een muziek van de toekomst was, en wat mogelijk nog altijd zo klinkt. Beeldend kunstenaar Koenraad Dedobbeleer maakt het scènebeeld.

NL Beraadgeslagen is de geniale muzikale denktank met trommels, toetsen en raaskalderij van STUFF.-drummer Lander Gyselinck en Fulco Ottervanger van STADT. Duo à l’encre is een kruisbestuiving tussen twee talentvolle artiesten uit verschillende disciplines, muziek en beeld, die via improvisatie dichterbij elkaar komen. Teun Verbruggen is intussen niet meer weg te denken uit de Belgische jazzscene. Samen met Bruno Vansina richtte hij in 2003 het label Rat Records op en streeft hij naar meer visibiliteit voor de free jazz & improscene.

EN Prototype is a dance performance centred around the loner Lucien Goethals (1931-2006), a pioneer of Flemish electronic music. Sound designer Daniel Vanverre, with whom Vanrunxt collaborated with for Discografie (2013), will manipulate these recordings live on stage. The performance will act as a journey through time, towards what used to sound like the music of the future back in the 70s and perhaps still does today. Koenraad Dedobbeleer has developed a set inspired by the American artist Ellsworth Kelly (1923-2015). His work has always played a crucial role in the development of Marc Vanrunxt’s work.

EN BeraadGeslagen is the genius musical think tank with drums, keys and nonsense. Duo à l’encre is a collaboration between two talented artists with various artistic backgrounds, sound and image, coming together through improvisation. Teun Verbruggen has become a key figure in the Belgian Jazz scene. Together with Bruno Vansina he founded the label Rat Records in 2003 and fights for more visibility of the free jazz & improv scene.

EN Sarah Vanhee’s artistic practice is linked to performance, visual arts and literature, and unfolds in various environments. ‘I create temporary, porous yet clearly defined spaces in which I analyze existing realities and confront those with an absurd, utopic or poetic proposal. From this friction different narratives, landscapes, practices and fictions emerge.’ Vanhee regularly works with CAMPO (Ghent) and is founding member of Manyone vzw. She lives and works in Brussels.

EXTRA

EN Joachim Koester is a Danish visual artist, working primarily with photography, video and film. In his practice one can identify both a deep interest for an experimental use of the body and the mind as well as a fascination for materials related to the ‘occult’. His works are full of references, though not all readily and explicitly present. His work thus continuously invites layers of interpretation. His work has been presented internationally with recent solo shows at Camden Arts Centre, London (2017); Turner Contemporary, Margate (2016); Forum Eugénio de Almeida, Evora, Portugal (2015);

JUN 2017

BEELD

IMAGE

16 FEB

20:00

LEZING AUDITORIUM 16 / 17 — OLIVIA DE OLIVEIRA

STUK AUDITORIUM

23 FEB

20:00

LEZING AUDITORIUM 16 / 17 — FORENSIC ARCHITECTURE

STUK AUDITORIUM

1 MAA

20:00

FILM LONDON — PATRICK KEILLER

ZED-STUK

21 MAA

20:00

LEZING AUDITORIUM 16 / 17 — PETER EISENMAN & PIETERJAN GINCKELS

STUK AUDITORIUM

DOCVILLE 2017

ZED-VESALIUS & STUK

OPENING & ARTIST TALK EXPO JOACHIM KOESTER — MAYBE THIS ACT, THIS WORK, THIS THING

STUK EXPOZAAL

EXPO JOACHIM KOESTER — MAYBE THIS ACT, THIS WORK, THIS THING

STUK EXPOZAAL

FEEST VAN DE FILOSOFIE

30CC/SCHOUWBURG & STUK

EXPO WHAT REMAINS IS FUTURE — DAVID BERGÉ OVER HET WERK VAN MARC VANRUNXT

STUK STUDIO

22 - 30 MAA 30 MAA

19:00

30 MAA - 28 MEI 1 APR