327125_Marine
SUBS
18-03-2008
14:33
Pagina 1
SUBS
MAGAZINE
LEVEN AAN
BOORD [DEEL1]
VEILIG ONTSNAPPEN UIT EEN
EN
ONDERZEEBOOT
MEER
DRENKELING?
GEWONDE?
ACTIE!!!
SUBS-MAGAZINE
JAARGANG 8
NUMMER 2
327125_Marine
18-03-2008
14:33
Pagina 2
VOORWOORD
SUBS-MAGAZINE
VOORWOORD / INHOUDSOPGAVE
RUBRIEK
De marine: een mensenbedrijf! Mensen zijn mensen, of ze nou in een dorp wonen, in een boerengehucht, op een eiland, in een tentenkamp, in de woestijn of juist aan een rivier... Overal moeten ze eten, drinken, zichzelf verzorgen, communiceren, samenwerken, elkaar helpen in geval van nood... Overal maken ze vriendschappen en misschien ook wel vijanden. Overal halen ze streken uit, checken ze andermans grenzen, roddelen ze over bekenden, bekvechten ze om het hardst, maar leggen ze ruzies ook weer bij. Aan boord van een marineschip zitten ook heel wat mensen op een kluitje, gewone mensen zoals jij en ik. In zekere zin is het er dan ook net een dorp, al is het ‘buiten de bebouwde kom’ wel een beetje nat… En wekelijks oefenen dat er iemand buiten de boot valt, ook dat doe je alleen vanaf een ‘dorp op zee’.
BACK TO SCHOOL… STUDEREN AAN HET KIM (DEEL 2)
PAGINA 08
EEN BAKKIE DOEN BIJ… SVEN, KORPORAAL WD
PAGINA 12
VEILIG ONTSNAPPEN UIT EEN ONDERZEEBOOT
PAGINA 16
POSTER HR. MS. TROMP
PAGINA 18
SUBS DUIKEN DIEPER: MIJNENJAGEN & TECHNIEK
PAGINA 22
MAARTJE & DE MARINE
PAGINA 24
WIST JE DAT… MOB EN MAD OP DE ROLLENKAART
PAGINA 28
LEVEN AAN BOORD (DEEL 1)
Verder drinken we uitgebreid koffie met Maurits, Canan, Sven en Maartje – die voorlopig haar laatste SUBS-column heeft geschreven. Jammer, want als er íémand is die de marine de afgelopen twee jaar een menselijk gezicht heeft gegeven, dan is zij het wel… Waarvoor onze hartelijke dank!
Silvana Amerika, Coördinator SUBS
SUBS
FOTO COVER: DE RHIB IN ACTIE
PAGINA 2
SUBS-MAGAZINE 2
JAARGANG 8
INHOUD
PAGINA 03
SUBS-reporter Jaime Karremann beschrijft in dit magazine hoe hij het leven aan boord van een mijnenjager ervaart – als liefhebber van schepen én als mens. Hoe hij zich samen met de bemanningsleden zou moeten redden bij ‘man overboord’ of bij een medische calamiteit, wordt vervolgens uitgelegd op pagina 24 t/m 27, in het tweede deel van onze rubriek over de rollenkaart.
327125_Marine
18-03-2008
14:33
Pagina 3
RUBRIEK
BACK TO SCHOOL
STUDEREN AAN HET (DEEL 2)
STUDEREN AAN HET KIM
KIM
“Ach, het hoort er gewoon bij hè?” Jongstejaars adelborst Canan Babayigit vertelde in het vorige SUBS-magazine heel dapper over de ‘groepsconfrontatie’ op Texel waarbij ze behoorlijk had moeten afzien – zowel fysiek als mentaal. Maar ze bleef lachen… En ze lacht nog steeds! Ook jaargenoot Maurits Holle is inmiddels helemaal gewend op het Koninklijk Instituut voor de Marine (KIM). “Texel was inderdaad mega-zwaar”, zegt hij, “maar dan is het af en toe: verstand op nul en dóórgaan!” Tekst: Rita Meshulam
Inderdaad: zowel Canan als Maurits zijn nog steeds in de running voor het zwaarste beroep van Nederland, zoals veel KIM’ers het zelf stiekem noemen. Achterover leunen is er na ruim vijf maanden nog steeds niet bij. Hoewel… er gaan verhalen dat sommige afgepeigerde studenten nog wel eens in de collegebanken in slaap sukkelen! Ach, na een paar nachten op bivak is zo’n houten stoel in een warme collegezaal ook eigenlijk zo gek nog niet, al kun je binnen een paar minuten wel rekenen op een stoot van je buur – en anders wel een afstraffing van de docent! ACHTEROVER LEUNEN IS ER NOG STEEDS NIET BIJ
JAARGANG 8
SUBS-MAGAZINE 2
PAGINA 3
327125_Marine
18-03-2008
14:33
Pagina 4
STUDEREN AAN HET KIM
BACK TO SCHOOL
RUBRIEK
Niet dat er ondertussen minder fysiek getraind werd, of dat het lesprogramma soepeler werd, maar bepaalde beperkingen in de bewegingsvrijheid die tot dan toe hadden gegolden, werden opgeheven, en de theorielessen gingen een grotere rol spelen. Dat laatste merkten ook Canan en Maurits: “Eerst begin je nog te studeren op de laatste dag voor je tentamen, maar dat geeft toch wel erg veel stress, en bij één van ons ook inderdaad een onvoldoende.” Bij wie, dat laten we nog maar even in het midden…
Niet meer verplicht om 12 uur naar bed Na de eerste extreem actieve maanden – de bootjesreis (voor alle eerstejaars behalve de mariniers), de pre-POTOM (alleen voor de mariniers: een intensieve training om ze op een hoger fysiek niveau te brengen, zodat ze beter weten wat ze straks tijdens de ‘echte’ POTOM kunnen verwachten), de groepsconfrontaties op Texel, het uitputtende sporten, het wennen aan het internaatsleven, de orders en bevelen waar je écht geen ‘ja maar…’ op kunt zeggen, en al helemaal geen ‘nee’! – brak er na het kerstverlof een iets minder strenge periode aan. Het winterbal in november, de saamhorigheidsmaaltijd waarbij alle rangen en standen voor één keertje allemaal met elkaar in dezelfde ruimte aten, en het kerstbuffet in december zorgden voor de broodnodige ontspanning.
CANAN EN MAURITS VOLGEN DEZELFDE LESSEN
PAGINA 4
SUBS-MAGAZINE 2
JAARGANG 8
327125_Marine
18-03-2008
RUBRIEK
14:33
Pagina 5
BACK TO SCHOOL
STUDEREN AAN HET KIM
Sport, strafrecht, schietvaardigheid…
GEEN DAG IS HETZELFDE
In het eerste jaar van de KIM-opleiding krijgt iedereen in principe dezelfde vakken, omdat je later als officier overal het nodige van af moet weten. Zo doet Canan weliswaar het Korps Administratie en Maurits het Korps Mariniers, en zijn er anderen die hebben gekozen voor de Elektrotechnische Dienst, de Technische Dienst of de Zeedienst, maar al deze mensen volgen in het eerste jaar de Gemeenschappelijke Officiers Opleiding (GOO). Er is nog steeds veel aandacht voor sport en lichamelijke ontwikkeling, maar de afwisseling is groot: zit je de ene dag in de collegezaal voor algemene militaire en maatschappelijke oriëntatie, militair straf- en tuchtrecht, leiderschap en communicatie, de volgende dag krijg je misschien wel lessen in schietvaardigheid of oefen je je militaire leiderschap in de praktijk.
HET ZAALTJE WAAR DE ADELBORSTEN KOFFIE DRINKEN
JAARGANG 8
SUBS-MAGAZINE 2
PAGINA 5
327125_Marine
18-03-2008
14:33
Pagina 6
STUDEREN AAN HET KIM
BACK TO SCHOOL
RUBRIEK
Extra afzien voor de mariniers
MAURITS MET ZIJN NEUS IN DE BOEKEN
Engels: een enorm belangrijk vak! Aan sommige vakken moeten Canan en Maurits nog wel een beetje wennen. “Inleiding bestuurswetenschappen, en militaire systemen en techniek”, zegt Maurits, “dat waren vroeger twee inleidingen waarvan de één moeilijker was en langer duurde, en die hebben ze nu samengevoegd.” Of dat handig is? “Mwwahhh”, antwoordt Canan, niet al te enthousiast. Zij houdt van samenhang binnen één vak, van duidelijk afgebakende stof. Maurits haakt in: “Maar of je iets moeilijk vindt of niet, hangt natuurlijk ook af van je VWO-profiel. Ik zelf, met natuur en techniek als achtergrond, kom veel dingen tegen die niet nieuw voor me zijn.” Toch is Canan degene die tot nu toe alles heeft gehaald. “Zelf was ik op het VWO meer op de talen gericht, maar het Engels dat je hier krijgt – continu, de hele opleiding door, omdat het zo’n belangrijk vak is – is niet te vergelijken met dat op de middelbare school! Hier ben je echt op academisch niveau bezig. Je wordt er overigens wel goed bij begeleid, dus tot nu toe gaat het gelukkig prima.”
PAGINA 6
Maurits wil nog wel even gezegd hebben dat hij het voor Canan weliswaar erg fijn vindt dat zo goed scoort op haar tentamens, maar dat het voor hem als marinier soms wat lastiger is om dezelfde prestaties te leveren. “Vanwege de pre-POTOM hebben wij een wat voller programma – meestal zes uur sport extra per week – maar die kunnen we natuurlijk écht niet missen. En tja, ondertussen moeten we natuurlijk dan ook nog dezelfde tentamens halen als de rest hier. Wat eh… wat meestal wel lukt…” Canan geeft Maurits een bemoedigende schouderklop: “Tuurlijk, Holle, je bent een bikkel!” Maar ach, denkt ze bij zichzelf, welke adelborst is dat nou niet?
NA HARD WERKEN VOLGT HARD ONTSPANNEN
SUBS-MAGAZINE 2
JAARGANG 8
327125_Marine
18-03-2008
14:34
Pagina 7
RUBRIEK
BACK TO SCHOOL
DE VERSCHILLENDE KORPSEN Wanneer je solliciteert naar een officiersfunctie bij de marine, oftewel naar een plek op het KIM, moet je de keuze voor een Korps al gemaakt hebben. Er zijn er vijf:
STUDEREN AAN HET KIM
WELKE BACHELOR WORDT HET? Tijdens het eerste jaar op het KIM volgt iedere adelborst in principe dezelfde basisopleiding: de Gemeenschappelijke Officiersop-
Korps Zeedienst
leiding (GOO). Daarna ga je je specialiseren
Korps Technische Dienst
in een afstudeerrichting; je kiest dan je
Korps Elektrotechnische Dienst
‘bachelor’. Ook hier heb je weer vijf mogelijk-
Korps Administratie
heden, waarvan de technische richtingen
Korps Mariniers
worden gegeven op het KIM in Den Helder, De opleiding aan het KIM bestaat uit drie onderdelen. Het bachelor-onderwijs, het vaktechnisch onderwijs (VTO) dat korpsspecifieke vakken bevat, en het militair-maritieme onderwijs. Dat laatste onderdeel behelst vakken die van ‘spijkerbroeken’ militairen maken en die het KIM onderscheiden van iedere andere universiteit of hogeschool. Voordat je op het KIM begint, sluit je een contract met defensie voor maar liefst twaalf jaar. Vijf jaar studeren, zeven jaar ‘dienen’ is de standaard.
en de andere op de Koninklijke Militaire Academie (KMA) in Breda: Militaire Systemen en Technologie Militaire Bedrijfswetenschappen Krijgswetenschappen Communicatie-, informatie- en commandovoeringssystemen (alleen voor mariniers)
Het Korps Mariniers is het enige Korps waar alleen jongens worden toegelaten. Bovendien duurt deze studie langer dan andere opleidingen aan het KIM, omdat de mariniers in april van het eerste schooljaar beginnen met de Praktische Opleiding tot Officiers der Mariniers (POTOM) van bijna twaalf maanden. Na die twaalf maanden gaan ze alsnog weer terug naar de ‘gewone’ lessen die ze in de tussentijd hebben gemist. Hetzelfde geldt voor het Korps Zeedienst. Ook bij hen is in het tweede jaar een extra jaar VTO onderwijs ingevoegd, waarin zij zowel theorie als praktijk krijgen.
Civiele Techniek (alleen voor mariniers)
OOK CANAN EN MAURITS LEZEN DE SUBS-MAGAZINES
JAARGANG 8
SUBS-MAGAZINE 2
PAGINA 7
327125_Marine
18-03-2008
14:34
Pagina 8
SVEN VAN URK, KORPORAAL WD
EEN BAKKIE DOEN BIJ...
RUBRIEK
SVEN VAN URK KORPORAAL WAPENTECHNISCHE DIENST Sven van Urk (22) uit IJmuiden wist al heel vroeg dat hij ‘later’ bij de marine wilde. En ja hoor, op z’n zeventiende veroverde hij er inderdaad een plekje, toen nog als matroos der derde klasse. “Het varen trok me, de andere manier van leven, de afwisseling, en… de wereld! Niet alleen het wereldje van de marine zelf, maar ook de échte wereld: de havens die je aandoet, de zeeën, kanalen en fjorden die je in de loop van de tijd te zien krijgt… En dat allemaal terwijl je aan het werk bent!” Tekst: Rita Meshulam
Tijdens zijn PBI (Praktische Bedrijfs Introductie, zoals de stage op een marineschip wordt genoemd) wist Sven al gauw welk subdienstvak van de Wapentechnische Dienst (WD) hem het meeste trok: Wapens 2. Maar dan moet er natuurlijk wel plek zijn… “Gelukkig had ik die mazzel – helemaal top!” Hoewel het enthousiasme er van af spat, rijst toch wel even de vraag of zo’n baan na vijf jaar nog stééds ‘helemaal top’ is. Maar daarin kan Sven ons geruststellen: “Ik ben niet al die tijd met hetzelfde bezig geweest hoor! Inmiddels ben ik matroos-af en werk ik als korporaal. Laag begonnen, een stuk hoger geëindigd – hoewel… geëindigd is niet het goede woord, want ik denk nog lang niet aan stoppen!” ''IK DENK NOG LANG NIET AAN STOPPEN''
PAGINA 8
SUBS-MAGAZINE 2
JAARGANG 8
327125_Marine
18-03-2008
RUBRIEK
14:34
Pagina 9
EEN BAKKIE DOEN BIJ...
SVEN VAN URK, KORPORAAL WD
Niet even een rolletje plakband!
DE WAPENKAST
Als matroos deed Sven zijn PBI bij het onderdeel Wapens 2 – je hebt bij de marine met zoveel verschillende wapenssystemen te maken dat daar een aantal onderverdelingen in gemaakt moet worden. Wapens 1, Sensoren, Communicatie en CMS vallen dan ook onder andere teams. Sven bleef bij Wapens 2, dat zelf ook weer is opgesplitst in verschillende secties. Hijzelf is verantwoordelijk is voor de klein-kaliber wapens: de pistolen (Glock), de geweren (Diemaco), de MAG, de UZI, de FALL, de mitrailleurs… Daar moet hij een perfecte administratie van bijhouden, want als er in het magazijn ook maar één wapen of één stukje munitie ontbreekt, dan moet de marechaussee er al bij komen. We hebben het hier per slot van rekening niet over een rolletje plakband dat per ongeluk op een verkeerd bureau is beland. Samen met zijn Hoofd Wapentechnische Dienst en zijn sergeant is Sven dan ook de enige die toegang heeft tot de wapenkast– een hele verantwoordelijkheid!
NIET IEDEREEN HEEFT TOEGANG TOT DE WAPENKAST
JAARGANG 8
SUBS-MAGAZINE 2
SVEN MET EEN DIEMACO C8
PAGINA 9
327125_Marine
18-03-2008
14:34
Pagina 10
SVEN VAN URK, KORPORAAL WD
EEN BAKKIE DOEN BIJ...
RUBRIEK
DE TORPEDO'S ZIJN WEL WAT ANDERS DAN KLEIN KALIBER WAPENS
“Kleine reparaties doe ik zelf” Wapens 2 gaat alleen over klein kaliber, hoewel dat wel Sven z’n specialiteit is. “Mijn collega Daniëlle Polack is verantwoordelijk voor de goalkeeper, Marijke van Beek is de vrouw van de torpedo’s. Die horen dus ook bij Wapens 2. Da’s wel even andere koek dan de klein kaliber wapens van mij. ik zelf ben ook regelmatig te vinden bij de goalkeeper en de torpedo’s: kijken of ik misschien kan helpen. Andersom komen Daniëlle en Marijke mij ook regelmatig assisteren, en ook de sergeant werkt hard met ons mee. Als ik alle geweren moet controleren op slijtage, bijvoorbeeld, kan ik natuurlijk best wat extra handjes gebruiken... Kleine reparaties doe ik zelf, grotere reparaties worden gedaan door een werkplaats aan de wal.”
PAGINA 10
SUBS-MAGAZINE 2
JAARGANG 8
327125_Marine
18-03-2008
RUBRIEK
14:34
Pagina 11
EEN BAKKIE DOEN BIJ...
Radar-, GSM- en peukverbod Want is dat Sven z’n werk: administratie, onderhoud en reparatie? “Ook, ja. Maar vorige week hebben we bijvoorbeeld munitie aan boord geladen. Dan worden er patronen, handgranaten en allerlei andere explosieve spullen vanuit het munitiemagazijn hier aan boord gebracht, met een grote kraan. Dat is niet even een kwestie van de boel aan boord slingeren en in de schappen zetten, nee, bij zo’n operatie gelden er ontzettend strenge regels… Er mag geen radar gebruikt worden, er mag geen auto op de kade staan, niemand mag een mobiel bij zich hebben omdat die een vonk zou kunnen veroorzaken – laat staan dat je even een peuk opsteekt!” Is de munitie eenmaal aan boord, dan moet er zorgvuldig gecheckt worden of alles wat er volgens de papieren moet zijn, ook werkelijk aanwezig is.
SVEN VAN URK, KORPORAAL WD
Collega’s instrueren hoort er ook bij Verder moeten de WD’ers er bij schietoefeningen voor zorgen dat ‘hun’ wapens gebruiksklaar zijn en dat alle benodigde attributen aanwezig zijn. “In mijn geval zorg ik bijvoorbeeld dat de wapens worden uitgereikt”. In principe kan iedereen bij de marine een wapen hanteren, natuurlijk zijn er collega’s die daar in de praktijk natuurlijk wat minder ervaring mee hebben. Die laat ik dan niet zomaar wat aanrommelen: ik leg ze uit hoe het werkt, laat ze zien hoe ze het wapen uit elkaar kunnen halen, schoonmaken, weer in elkaar zetten... Collega’s instrueren is een belangrijk onderdeel van mijn werk. Niet het wapen zelf is gevaarlijk, of de munitie – het risico ligt bij de mensen die ermee omgaan. Als die niet weten waar ze mee bezig zijn, kan dat levensgevaarlijk zijn...” Sven zelf kan lezen en schrijven met elk wapen dat hij onder zijn beheer heeft. “Ik vind ook wel dat ik dat van mezelf mag eisen, vanwege de veiligheid. We hebben het hier tenslotte niet over speelgoed!”
HIER STAAT SVEN NAAST DE GOALKEEPER
JAARGANG 8
SUBS-MAGAZINE 2
PAGINA 11
327125_Marine
18-03-2008
14:34
VEILIG ONTSNAPPEN?
Pagina 12
CONTAINERIZED LIFE RAFT
ARTIKEL
VEILIG ONTSNAPPEN UIT EEN ONDERZEEBOOT? Nederland mag dan een klein landje zijn, soms kunnen we behoorlijk ‘groot’ uit de hoek komen! Zo zijn we als eerste land ter wereld bezig met de ontwikkeling van superslimme reddingsvlotten om de bemanning van onderzeeboten veilig naar het wateroppervlak te krijgen, mocht dat een keer nodig zijn. Hoewel we als SUBS-redactie niet alle details kunnen (en mogen) onthullen, willen we je toch graag een indruk geven van dit vernuftige staaltje techniek. Tekst: Rita Meshulam
De nieuwe vlotten nemen weinig ruimte in, een eerste vereiste natuurlijk op een onderzeeboot, waar elke kubieke centimeter telt. Bovendien zijn ze snel, handig en uiteraard veilig in gebruik. Verschillende andere landen blijken nu óók belangstelling te hebben voor het revolutionaire systeem waarmee we inmiddels volop aan het experimenteren zijn. Best iets om trots op te zijn!
PAGINA 12
SUBS-MAGAZINE 2
JAARGANG 8
327125_Marine
18-03-2008
ARTIKEL
14:34
Pagina 13
CONTAINERIZED LIFE RAFT
VEILIG ONTSNAPPEN?
Reddingsactie vanaf bovenwaterschip In het artikel over de rollenkaart, ergens anders in dit SUBS-magazine, kun je lezen welke procedures er allemaal worden gevolgd als er vanaf een ‘bovenwaterschip’ iemand overboord raakt. Met een RHIB (Rigid Hull Inflatable Boat) gaan speciaal daarvoor aangewezen bemanningsleden er als de haaien op af om de drenkeling weer binnenboord te halen – waarbij we die ‘haaien’ maar niet letterlijk zullen nemen: eerst wordt het slachtoffer op de kleinere RHIB gehesen, vervolgens op het grotere marineschip.
MET EEN RHIB WORDT DE DRENKELING AAN BOORD GEHAALD.
Zolang onderzeeboten onder water varen, is de ‘man overboord’-procedure natuurlijk niet van toepassing, maar toch kennen ze deze rol wel degelijk. Tijdens het binnenlopen of verlaten van havens staat een gedeelte van de bemanning van de onderzeeboot namelijk aan dek om de trossen vast of los te maken: de ‘meerrol’. Met een beetje pech kunnen er bij deze rol natuurlijk ook mensen overboord vallen. Net als een bovenwaterschip maakt ook de onderzeeboot in dit geval een Williamson turn en wordt de drenkeling door een zwemmer weer aan boord geholpen.
JAARGANG 8
SUBS-MAGAZINE 2
PAGINA 13
327125_Marine
18-03-2008
14:34
Pagina 14
VEILIG ONTSNAPPEN?
CONTAINERIZED LIFE RAFT
ARTIKEL
Verlaatrol
Krapper dan krap
Ook de zogeheten ‘verlaatrol’ staat op de rollenkaart van elk bovenwaterschip: als de bemanning om wat voor reden dan ook – bij een calamiteit of bij wijze van oefening – van boord moet, wordt die verlaatrol meteen ingezet, zodat iedereen veilig het schip kan verlaten. Maar omdat je met een onderzeeboot meestal ónder het wateroppervlak aan het varen bent, ligt die ‘verlaatrol’ hier natuurlijk wel even anders! Als de onderzeese bemanning ineens de boot uit moet om zich boven water in veiligheid te stellen, is dat in feite ook een verlaatrol, alleen ziet die er wel heel anders uit… Om met z’n allen van onder het wateroppervlak veilig naar boven te komen, heb je een heel ander systeem nodig, met nóg meer vernuft!
Zo’n systeem is er nu, al viel het niet mee om dat te ontwerpen. Want hoe kun je ervoor zorgen dat je aan boord van een onderzeeboot, waar alles krapper dan krap is, toch de middelen hebt om in korte tijd meer dan vijftig mensen veilig boven te krijgen, mocht dat een keer nodig zijn? Een vraag die nauwelijks te beantwoorden lijkt, maar waar Nederland een succesvolle oplossing voor heeft gevonden.
DE 'CONTAINERIZED LIFE RAFT' ONTPLOOIT ZICH TOT VLOT:
1
2
3
4
5
6
PAGINA 14
SUBS-MAGAZINE 2
JAARGANG 8
327125_Marine
18-03-2008
14:34
Pagina 15
ARTIKEL
CONTAINERIZED LIFE RAFT
VEILIG ONTSNAPPEN?
Als een ton in duigen De vier onderzeeboten van de Walrusklasse die onze Koninklijke Marine rijk is – de Hr.Ms. Dolfijn, de Walrus, de Zeeleeuw en de Bruinvis – worden namelijk allemaal voorzien van speciale reddingsvlotten. De ‘containerized life rafts’ zitten, zoals de naam al zegt, verpakt in een soort containers die dicht blijven zolang ze niet in gebruik zijn en waarvan de binnenkant dankzij geraffineerde technieken als een ton in duigen valt zodra het wateroppervlak is bereikt. Er komen airbags aan te pas om het zover te krijgen. Op het water ontplooien de strak opgevouwen life rafts, die zo zijn ingepakt dat ze snel en probleemloos naar boven zullen drijven, zich tot een soort zelfopblaasbare vlotten met zijwanden en een dakje erop. Op elk vlot kunnen maar liefst 35 mensen een tijd lang blijven ronddobberen zonder onderkoeld te raken. DE INHOUD VAN DE PRIMAIRE CONTAINER
Elk vlot is aan de buitenkant verpakt in een primaire container, met daarin het reddingsvlot, een secondaire container en een ‘deployment’ systeem, dat zorgt dat alles in werking wordt gesteld zodra de primaire container boven is komen drijven. De ‘containerized life rafts’ kunnen zowel onder water als op het wateroppervlak worden losgelaten. Behalve dat ze per vlot plaats bieden aan 35 bemanningsleden – per onderzeeboot twee vlotten dus ruimschoots aan de hele bemanning van een onderzeeboot – dienen ze ook als baken: als de nood aan de man is, moet de redder híér zijn!
JAARGANG 8
SUBS-MAGAZINE 2
Overal is aan gedacht De reddingsvlotten kunnen vanaf de onderzeeboot op dezelfde manier worden losgelaten als de bestaande bakens zoals elke onderzeeboot die nu heeft, maar doordat de hele bemanning er een tijd op kan overleven, zijn ze functioneel natuurlijk van veel meer nut. Een praktisch snufje is ook dat de vlotten niet afhankelijk zijn van externe energiebronnen of van energie vanuit de onderzeeboot. Wel zijn ze aan de onderzeeboot verankerd, zodat ze niet zomaar kunnen afdrijven. Eigenlijk is overal aan gedacht. Want de vlotten beschikken niet alleen over apparatuur om lichtseinen en rooksignalen af te geven, maar ook over drinkwater, EHBO-materiaal en zelfs medicijnen tegen zeeziekte!
PAGINA 15
327125_Marine
18-03-2008
SUBS
Hr. Ms. Tromp
14:34
Pagina 16
327125_Marine
18-03-2008
14:34
Pagina 17
327125_Marine
18-03-2008
14:34
Pagina 18
MIJNENJAGEN EN TECHNIEK
SUBS DUIKEN DIEPER
RUBRIEK
Tekst en foto’s: Jaime Karremann
MIJNENJAGEN EN TECHNIEK
S B U S KEN I DIEPER... RDUIKENDEEL 2 D USUBS E P E I DMIJNENJAGEN Dat de Wapentechnische Dienst (WD) van de marine & TECHNIEK
aat ine g uit agaz erzoek al m d S n B rta op o r SU kwa l voo nn (29) ine. Elk rwerp. a a i a r Spec Karrem lijke Ma der onde e k n Jaim e Konin in een a bij d uikt hij d
het aan boord van een fregat behoorlijk druk heeft met de wapensystemen, de radars, de sonars en de computerapparatuur in de commandocentrale, kun je je waarschijnlijk wel voorstellen. Aan boord van een mijnenjager ziet het werk van een WD’er er heel anders uit, maar het is er zeker niet minder belangrijk om!
Om daar meer over te weten te komen, spreek ik met Wesley van Driesen (20), matroos der tweede klasse bij de Wapentechnische Dienst Scheepssystemen (WDS) aan boord van Hr.Ms. Makkum. Wesley is net klaar met zijn Praktische Bedrijfsintroductie, de stage die iedere matroos een aantal maanden moet lopen, en wordt binnenkort matroos der eerste klasse. “Bij de mijnendienst doe je als WD’er echt totaal andere dingen dan aan boord van een fregat. Natuurlijk omdat je met heel andere apparatuur te maken hebt. Maar de WD is hier ook een veel kleinere club.” ALS MATROOS WDS KOM JE DOOR HET HELE SCHIP. HIER PLEEGT WESLEY ONDERHOUD OP DE BRUG.
PAGINA 18
SUBS-MAGAZINE 2
JAARGANG 8
327125_Marine
18-03-2008
14:35
Pagina 19
RUBRIEK
SUBS DUIKEN DIEPER
MIJNENJAGEN EN TECHNIEK
Internet voor het personeel Dat laatste wordt wel duidelijk als Wesley vertelt dat hij aan boord de enige matroos WDS is. Net als op een fregat houdt hij zich samen met zijn collega’s van de WD bezig met de radar, de sonar, de laptops en de beeldschermen aan boord. Alle fijne elektronica valt onder de WD, zelfs het aanleggen van de nieuwe internetruimte aan boord. Elk schip moet er daar een van hebben, zodat het personeel het web op kan.
DANKZIJ DE WD KAN DE OPERATIONELE DIENST DE SONAR GEBRUIKEN
Als de radar ineens niet meer goed werkt of de sonar het begeeft, moet de WD er zo snel mogelijk achter zien te komen wat de oorzaak van de storing is – en ‘m dan meteen verhelpen, natuurlijk. Maar gelukkig zijn er niet elke dag storingen. Tussen de reparaties door houdt de WD zich daarom ook bezig met het onderhoud van al dit soort technische apparatuur.
HIER IS WESLEY BEZIG MET EEN VAN ZIJN TAKEN: HET CONTROLEREN VAN DE MUNITIE.
JAARGANG 8
SUBS-MAGAZINE 2
PAGINA 19
327125_Marine
18-03-2008
14:35
Pagina 20
MIJNENJAGEN EN TECHNIEK
SUBS DUIKEN DIEPER
RUBRIEK
Vuurwapendeskundige Behalve met fijne techniek werkt Wesley ook met vuurwapens. Binnen de vloot zijn de WD’ers namelijk dé deskundigen op dat gebied. Zij beheren de vuurwapens die aan boord in de wapenkamer staan. Anders dan bij het Korps Mariniers heeft niemand bij de vloot een persoonlijk wapen, maar elk schip heeft wél de beschikking over vuurwapens: FAL- of Diemaco C7-geweren, Uzi-pistoolmitrailleurs en Glock-pistolen. Om te zorgen dat het personeel goed getraind blijft, worden er op het halfdek regelmatig schietoefeningen gehouden. Er wordt dan een schijf in het water achter het schip gesleept en daar kan dan met verschillende wapens op worden geschoten. “Natuurlijk schiet ik dan zelf ook!” zegt Wesley. “En daarna haal ik de wapens uit elkaar, maak ik ze schoon en zet ik ze terug op hun plek.” Omdat Wesley als WD’er zo bekend is met de wapens, heeft hij ook een belangrijke taak bij zo’n sleepoefening: met een geweer schiet hij aan het begin van de oefening een dunne lijn over naar een ander schip, voordat de dikke sleeptros over gaat.
Gele minionderzeeboot Voor zover het om dit soort taken gaat, wijkt Wesley’s werk niet af van dat van een matroos WDS aan boord van een fregat. Wat wél heel anders is, is het werken met de PAP, de gele mini-onderzeeboot waarmee bommen en mijnen worden opgespoord. Als de PAP wordt ingezet, maakt Wesley namelijk deel uit van de zogeheten ‘dekploeg’. Hij assisteert dan bij het klaarmaken van de onderzeeboot voordat die in het water wordt getakeld. “En daarna mag ik de PAP besturen totdat de mijnenjachtcentrale hem overneemt”, vertelt hij enthousiast.
BOVEN WATER MAG WESLEY DE PAP BESTUREN.
PAGINA 20
SUBS-MAGAZINE 2
JAARGANG 8
327125_Marine
18-03-2008
14:35
Pagina 21
RUBRIEK
SUBS DUIKEN DIEPER
MIJNENJAGEN EN TECHNIEK
Dat enthousiasme over het werken aan boord van een mijnenjager is er overigens niet altijd geweest. “Toen ik in de opleiding zat, wilde ik helemaal niet naar de mijnendienst! Maar van onze klas moesten er drie naar een mijnenjager en daar was ik er één van.” Inmiddels is Wesley hartstikke blij met zijn plaatsing. “Ik heb nooit op een fregat gevaren, maar ik voel me hier echt prima. Ik heb totaal geen behoefte aan iets anders! De sfeer is super en het werk ook.”
Dagindeling??? Ik vraag Wesley wat zijn dagindeling is. “Dagindeling?” Hij kijkt me verbaasd aan. “Daar kan ik geen zinnig antwoord op geven, want elke dag hier is anders. De ene keer ben je een hele dag bezig met de PAP, de andere keer met een storing van een beeldscherm, of met onderhoud en controles, en weer een andere dag word je ’s nachts uit je bed gehaald voor een probleem met de sonar. En intussen vaar je met je schip lekker van de ene naar de andere haven!”
JAARGANG 8
WESLEY SCHIET HIER TIJDENS DE SLEEPOEFENING EEN LIJN OVER NAAR EEN ANDER SCHIP.
SUBS-MAGAZINE 2
PAGINA 21
ime or Ja ag vo even a r v n ing g jij ee aar Heb je je men a dan n k G ij l i of w it artikel? s.nl en k b d u r s . e ov op ine agaz orum het f SUBS-m r onde
327125_Marine
18-03-2008
BOEM IS HO
14:35
Pagina 22
MAARTJE & DE MARINE
RUBRIEK
Bijna twee jaar lang heeft Maartje van der Maas (26) uit Alkmaar ons in haar eigen SUBScolumn op de hoogte gehouden van de sappigste details van haar werk als officier. Wie heeft er niet genoten van haar verhalen over bijzondere ceremonies tijdens verre reizen, internationale oefeningen tegen keiharde ‘vijanden’, haar slijmerige ontgroening bij het passeren van de evenaar, mooie opdrachten én rotklussen, bij hitte en kou…? In haar voorlopig laatste column schrijft ze hoe ze met beide zeebenen ineens pijnlijk op de grond terecht kwam.
BOEM IS HO Tekst: Maartje van der Maas
‘Boem is ho’, zo luidt een bekende uitspraak bij de wachtsofficieren van de marine. En dat betekent zoveel als: hoor je een knal, haal dan onmiddellijk de vaart uit het schip. Ik weet nog goed dat mij dit voor het eerst werd verteld, aan boord van Hr.Ms. Willem van der Zaan. Vers van de pers kwam ik van het KIM, m’n opleiding eindelijk af. Alle theorie zat in mijn hoofd, maar in de praktijk kon ik natuurlijk nog niet varen. De plek waar ik de kneepjes van het vak zou leren, was Hr.Ms. Willem van der Zaan. Bepakt en bezakt ging ik naar de Nieuwe Haven, waar het schip lag afgemeerd langszij steiger 22. Erg veel tijd om aan die plek te wennen had ik niet, want een weekje later voeren we de haven uit voor een reis van vijf maanden. Aan boord van het schip werd ik meteen op de brug neergezet, toegevoegd aan een oudere collega die al de nodige oefeningen, havens en stormen achter de rug had. “Zorg maar dat jullie goede vrienden worden, want de komende maanden eten, werken en ontspannen jullie met elkaar”, zei de commandant.
PAGINA 22
SUBS-MAGAZINE 2
Drie maanden later voeren we de haven van Edinburgh uit, waar we een weekend hadden gelegen, in voorbereiding op een oefening bij Zuid-Engeland. Met de wind en de golven op kop voeren we naar het zuiden. Na een uurtje op de brug, kregen we telefoon. Mijn oudere collega nam op en ik hoorde hem antwoorden: “Nee, commandant… Ja, commandant… Ik kom eraan, en ja, ik zal het tegen Maartje zeggen.” Terwijl hij naar de deur van de brug liep om naar beneden te gaan, keek hij me aan en zei: “Maartje, je hebt het schip, je loopt zelfstandig, en de commandant zegt: wees voorzichtig, boem is ho!”
JAARGANG 8
327125_Marine
18-03-2008
RUBRIEK
14:35
Pagina 23
MAARTJE & DE MARINE
Nooit had ik kunnen bedenken dat die uitspraak nog eens letterlijk voor me zou opgaan… Maar een aantal maanden geleden rijd ik op mijn motor naar de Nieuwe Haven. Daar bijna aangekomen, stuur ik een beetje naar links om langs een file te rijden die voor een stoplicht staat te schuiven. Wanneer ik bijna bij het stoplicht ben, zie ik op ongeveer twintig meter voor mijn neus heel plotseling een bestelwagentje uit de file draaien. ‘Boem is ho’, flitst er nog even door mijn hoofd. Een week later word ik in Alkmaar wakker op de intensive care van het ziekenhuis. Dat ik er niet best aan toe ben, word me al snel duidelijk door alle slangen en apparaten waarop mijn lichaam is aangesloten.
BOEM IS HO
Gelukkig gaat het inmiddels alweer een stuk beter met me. Op dit moment ben ik volop aan het revalideren - misschien kan ik over een tijd toch weer de zee op. Tot het zover is, stopt de column maartje en de marine.Misschien tot SUBS!
e euk en l , e u s n Hen rtje Maa an Alle e. t a d v in en llen teur Mar eren e erte redac klijke b v o e r e z nin t we p or de an j eft als Sk e Ko a e vo SUB nctie h d van d tellen d inden r v fu la e ar l e b v t a a d w an ook beren ijn of h elen. a e j m d het unnen ver pro artje z kan k llie Ma hrij u j c s t l We s e a we net oord m nieu n die b n m a colu ingen a r erva
JAARGANG 8
SUBS-MAGAZINE 2
PAGINA 23
327125_Marine
18-03-2008
14:35
Pagina 24
DE ROLLENKAART (DEEL 2)
WIST JE DAT...
RUBRIEK
DE ROLLENKAART (DEEL 2)
DRENKELING? GEWONDE?
ACTIE!!!
Wanneer je met een marineschip op zee vaart, gelden er allerlei regels om te voorkomen dat bemanningsleden in gevaarlijke situaties terecht komen. ’s Nachts en bij ruwe zee mag je bijvoorbeeld niet zomaar buiten op het dek komen. Ook binnen in het schip wordt er altijd enorm gehamerd op veiligheid. Toch kán er natuurlijk wel eens iets mis gaan: er kán iemand overboord slaan, er kán iemand gewond raken bij een calamiteit… Om ervoor te zorgen dat iedereen in zo’n geval onmiddellijk weet wat ‘ie moet doen, worden dit soort situaties zeker één keer in de week nagespeeld en geoefend. Want het zal je maar een keer écht gebeuren – dan moet de bemanning natuurlijk zonder aarzelen in actie komen! Tekst: Rita Meshulam
Naast z’n gewone werkzaamheden heeft vrijwel iedereen aan boord van een marineschip een aantal neventaken. Die worden rollen genoemd. Op een speciale ‘rollenkaart’ staat voor iedereen precies aangegeven wat ‘ie moet doen in bijzondere situaties: bij bevoorrading op zee, bij het aanmeren of afmeren, bij een scheur in de scheepswand, bij drenkelingen, bij brand, en uiteraard ook bij gewonden.
PAGINA 24
SUBS-MAGAZINE 2
JAARGANG 8
327125_Marine
18-03-2008
RUBRIEK
14:35
Pagina 25
WIST JE DAT...
Druk op de man-overboord-knop “Man overboord! Man overboord! Man overboord, over stuurboord!” Als dat wordt omgepraaid – hopelijk met de geruststelling “Dit is een oefening!” er achteraan – moet er in een mum van tijd een reddingsteam klaarstaan om de drenkeling weer veilig aan boord te krijgen. Hoe gaat zoiets in z’n werk? Het begint ermee dat een bemanningslid dat de drenkeling heeft gespot alarm slaat door op een van de man-overboord-knoppen te drukken. Die zitten op meerdere plekken in het schip. Het signaal gaat naar de commandocentrale en meteen wordt op de radar een man-in-waterpunt geïnitieerd, zoals dat heet. Die punt geeft zijn vermoedelijke positie aan. Het is altijd een schatting, want je hebt te maken met de zeegang, de stroming, de wind…
DE ROLLENKAART (DEEL 2)
Aan de zijde van het schip waar de drenkeling zich bevindt, gooit de verbindelaar meteen een smogmaker overboord. Dat is een soort koker waar rook uit komt, bedoeld om de positie van de man overboord te markeren. De verbindelaar heeft ook nog een vlag waarmee hij die positie aanwijst, tot de persoon is gevonden. Het schip kan niet zomaar ineens omkeren, en voert daarom een zogeheten Williamson turn uit: het vaart dan in de vorm van een acht, zodat het weer uitkomt bij het punt waar de draai werd ingezet. Bij deze manoeuvre is het heel belangrijk dat de kont van het schip van de drenkeling afgaat, anders zou die naar de schroef toe worden gezogen.
MET DE RHIB WORDT DE DRENKELING AAN BOORD GEHAALD
JAARGANG 8
SUBS-MAGAZINE 2
PAGINA 25
327125_Marine
18-03-2008
14:35
Pagina 26
DE ROLLENKAART (DEEL 2)
WIST JE DAT...
RUBRIEK
Zo klein mogelijk maken Ondertussen haasten de mensen van het reddingsteam zich naar een van de RHIB’s (Rigid Hull Inflatable Boat, een opblaasbare speedboot van rubber). De RHIB wordt losgegooid en de RHIBbestuurder, de zwemmer en de ziekenpa/ziekenma springen aan boord. Als het bootje niet dicht genoeg bij de drenkeling kan komen, of als die koppie onder is gegaan, dan duikt de zwemmer in het water om hem naar de RHIB toe te halen. In het gunstigste geval heeft het slachtoffer zich heel klein gemaakt – om zijn eigen warmte zo goed mogelijk vast te houden – en is hij rustig gebleven. Dat dat het beste is, heeft iedereen al in de basisopleiding geleerd. Maar in het echt valt dat natuurlijk nog niet mee! Tegen de tijd dat de drenkeling eenmaal in de RHIB is gehesen, zal hij vaak al onderkoeld zijn, en mogelijk zelfs in shock. De ziekenpa slaat een isolerende deken om hem heen en de RHIB vaart rustig terug.
Oefenpop Het nautische team, dat op het schip is achtergebleven, helpt de pechvogel op een brancard, zorgt dat iedereen aan boord komt, en maakt de RHIB weer vast op z’n plek. De verpleger onderzoekt de drenkeling en meldt aan de Commandant hoe het met hem is gesteld: “Geen probleem, dat fiksen we hier aan boord: doorvaren!” of: “De drenkeling moet onmiddellijk naar een ziekenhuis!” In dat laatste geval beslist de Commandant of er een heli moet komen of dat het schip het slachtoffer zelf zo snel mogelijk aan land zal brengen. Gelukkig gaat het bijna altijd om een oefening en hoeft de oefenpop die daarvoor gebruikt wordt, alleen maar te drogen en weer opgeruimd te worden… DE ZIEKENMA SPRINGT OOK IN DE RHIB
PAGINA 26
SUBS-MAGAZINE 2
JAARGANG 8
327125_Marine
18-03-2008
RUBRIEK
14:35
Pagina 27
WIST JE DAT...
DE ROLLENKAART (DEEL 2)
Medische Actie Dienst Een andere neventaak die aan boord van elk marineschip wordt ingevuld door mensen van de Logistieke Dienst Verzorging (LDV) is de Medische Actie Dienst (MAD), de rechterhandjes van de medische dienst. Daar hebben ze een speciale opleiding voor gehad, en elke week worden ze nog eens bijgespijkerd door de verpleegkundige, zodat ze altijd paraat zijn om eerste hulp te verlenen waar dat nodig is. Ze weten de snelste route naar de gewonde, naar de dichtstbijzijnde brancard, naar de ziekenboeg, ze kunnen gewonden stabiliseren totdat er een arts of verpleger bij komt, en verrichten de eerste EHBO-handelingen die nodig zijn.
DE MAD IN ACTIE
Zie je als bemanningslid dat er ergens een gewonde ligt, dan bel je intern onmiddellijk 6 – net zoiets als 112 in de burgermaatschappij – waarmee je direct iemand van de Technische Centrale (TC) te spreken krijgt, ook als die net in een ander gesprek zat. Veiligheid voor alles, dus een gewonde heeft hoe dan ook prioriteit! Na zo’n melding roept de TC direct de MAD op, en als het goed is, staat die binnen een minuut naast de gewonde. Ook de rest van het medische team is zo snel mogelijk ter plekke.
JAARGANG 8
SUBS-MAGAZINE 2
Natuurlijk rent iedereen zich bij dit soort oefeningen – man overboord, eerste hulp bij een gewonde – de benen uit z’n lijf, en dat minimaal één keer per week. Kun je nagaan hoe snel dezelfde acties worden uitgevoerd als het ‘voor het echie’ is!
PAGINA 27
327125_Marine
18-03-2008
14:35
DEROLLENKAART (DEEL 1)
Pagina 28
WIST JE DAT...
RUBRIEK
Tekst en foto’s: Jaime Karremann
LEVEN AAN BOORD (DEEL 1) Hoe het écht is om aan boord van een marineschip te leven, kun je alleen weten als je het zelf ook écht hebt gedaan. Jaime Karreman kan er inmiddels uit ervaring over vertellen: hij voer vier dagen en vier nachten mee met Hr.Ms. Makkum, op jacht naar bommen en mijnen op de Noordzee. SUBS vroeg hem met ons te delen hoe het was…
Binnen de marine hoor je mensen vaak zeggen dat een marineschip eigenlijk net een dorp is. En daar zit wel wat in. Aan boord kom je mensen tegen met heel verschillende achtergronden, opleidingen en banen. VMBO’ers werken samen met universitair geschoolden, Limburgers praten met Friezen en Zeeuwen. Er is een bakker, een ‘burgemeester’, een ziekenhuis, en op sommige schepen zelfs een klein vliegveld.
PAGINA 28
SUBS-MAGAZINE 2
Samen werken én samen leven "Maar de belangrijkste reden waarom het marineschip net een dorp is, is dat je op zee niet alleen samen werkt, maar ook samen lééft. Van je vrije tijd genieten doe je tenslotte óók hier aan boord – en als je op zee bent kan je dat niet thuis doen! Alhoewel… in de praktijk voelt vrijwel iedereen zich aan boord net zo goed thuis. Zeker aan boord van Hr.Ms. Makkum, een mijnenjager van de Alkmaarklasse, met een bemanning van 36 personen. Met collega's bespreek je wat je meemaakt aan boord, maar ook in buitenlandse havens. Je kijkt samen films, je gaat samen sporten of je organiseert samen excursies. En voor je het weet heb je er weer een paar goeie vrienden bij!"
JAARGANG 8
327125_Marine
18-03-2008
RUBRIEK
14:35
Pagina 29
WIST JE DAT...
DEROLLENKAART (DEEL 1)
Attentie: taart eten! Het is maandagochtend 10.00 uur en de Makkum vaart op de Noordzee naar een afgesproken punt voor een oefening met Hr.Ms. Urk. Op de brug wordt geconcentreerd gewerkt. De roerganger krijgt roerorders van de officier van de wacht, er wordt gecommuniceerd met de technische centrale en de uitkijk meldt een schip. De telefoon op de brug gaat. Even later legt de officier van de wacht de telefoon neer en loopt naar de scheepsomroep: “Attentie, hier de brug. Het is taart eten voor alle matrozen OD en LD in het cafetaria.” Op zee kun je natuurlijk ook jarig zijn, en ook dáár vier je dat graag met vrienden en bekenden!
JAARGANG 8
SUBS-MAGAZINE 2
Matroos Mitchel Baaij, zelf matroos OD (Operationele Dienst), is vandaag 22 jaar geworden. Van de commandant heeft hij een taart gekregen en die deelt hij nu met zijn collega’s. Het is gezellig in het cafetaria, de ‘woonkamer’ van alle matrozen. Er wordt gelachen en er gaan verhalen rond over het weekend, net als bij de meeste bedrijven op maandagochtend. Iedereen is blij dat het deze week mooi weer is, vorige week stormde het en kon je niet normaal op je stoel blijven zitten. Het was toen ook nog eens de eerste week na het zomerverlof en dan is het sowieso al wennen aan een bewegend schip.
PAGINA 29
327125_Marine
18-03-2008
14:35
Pagina 30
DEROLLENKAART (DEEL 1)
WIST JE DAT...
RUBRIEK
Maandagochtend: XBOX!? Na de pauze wordt alles opgeruimd, maar er wordt wél taart bewaard voor degenen die op post bleven: op zee zijn bepaalde plekken in het schip namelijk altijd bemand. Een deel van de matrozen gaat weer aan het werk, anderen gaan slapen, sporten of met de XBOX aan de slag. Gamen op maandagochtend? Ja, inderdaad… Dat zijn dan de mensen die bijvoorbeeld van 4.00 tot 8.00 uur hebben gewerkt, en die straks weer van 16.00 tot 20.00 uur ‘op’ moeten. “Per dag ben je als matroos OD acht uur op post”, legt Mitchel uit. “Dus dan werk je in de mijnenjachtcentrale met de sonar, of op dek bij een sleepoefening, of je bestuurt het schip op de brug. Ieder uur kan het wat anders zijn. Daarnaast besteed je nog tijd aan werkvoorbereidingen en je gaat stofzuigen en loopt een vuilronde. In de tijd die je over hebt, ga je lekker wat leuks doen of slapen.”
PAGINA 30
Iedereen praat met iedereen De één gaat dan dus gamen, de ander gaat met z’n studie aan de slag, maar je kunt ook gaan kaarten of kletsen met collega’s, of televisiekijken in het manschappenverblijf – dankzij de satellietschotel kun je daar honderden zenders ontvangen! Aan boord kent iedereen elkaar goed en praat iedereen praat met elkaar. Terwijl ze halfdek in de zon zitten, vertelt een matroos aan een wachtsofficier dat hij dit weekend voor het eerst bij de ouders van z’n vriendin is geweest, en vraagt de bootsman aan een matroos hoe de verkoop van z’n auto is gegaan.
SUBS-MAGAZINE 2
JAARGANG 8
327125_Marine
18-03-2008
RUBRIEK
14:35
Pagina 31
WIST JE DAT...
DEROLLENKAART (DEEL 1)
De sfeer onder de matrozen onderling is goed. Dat moet ook wel, want je deelt met z’n allen een kleine ruimte. Weliswaar wordt De Makkum over een paar jaar gemoderniseerd en komen er dan per slaapverblijf zes bedden, maar tot die tijd slapen de matrozen nog met z’n negenen in een ruimte. Mitchel slaapt op het bovenste van drie bedjes. “Nee, deze plek heb ik niet uitgekozen: toen ik hier twee jaar geleden aan boord kwam, was dit gewoon het enige vrije bed. Maar ik slaap er heerlijk!” Met behendigheid gaat hij op de onderste bedjes staan en trekt z’n dekbed recht.
Slapen bij storm Mitchels hut ligt onder in het schip, volgens hem de beste plek om te slapen: “Doordat we hier zo laag liggen, hebben wij het minste last van de golven. Minder dan de officieren, die een paar dekken hoger slapen!” Volgens een van de officieren is het bij heel slecht weer inderdaad niet te doen om goed te blijven liggen: “Mijn voorganger waarschuwde me al dat ik bij storm beter in de longroom kon gaan slapen dan in m’n eigen bed, omdat ik anders te veel vlieguren zou maken!”
IN HET VOLGENDE SUBS-MAGAZINE NÓG MEER ‘LEVEN AAN BOORD’!
JAARGANG 8
SUBS-MAGAZINE 2
PAGINA 31
327125_Marine
18-03-2008
14:36
Pagina 32
COLOFON
SUBS-MAGAZINE IS EEN UITGAVE VAN DE KONINKLIJKE MARINE. HET IS BESTEMD VOOR ALLE LEDEN VAN SUBS -DE JONGERENCLUB VAN DE MARINE- EN VERSCHIJNT VIER KEER PER JAAR.
AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE: Silvana Amerika Rita Meshulam, Veritaal Annelies de Reus, Veritaal Jaime Karremann Maartje van der Maas Caroline Hellendoorn Jeroen Paus Mike Peeters Groep Onderzeeboten Koninklijk Instituut voor de Marine Audiovisuele Dienst Defensie VORMGEVING Krijn Ontwerp, Nijmegen DRUK Hollandia Printing, Heerhugowaard
REDACTIEADRES Koninklijke Marine SUBS-magazine Postbus 2630 1000 CP Amsterdam INSCHRIJVEN Ben je nog geen lid van SUBS en wil je je inschrijven? Surf dan naar www.subs.nl, klik op CLUB en kies ’Lid worden’. AFMELDEN Wil je geen lid meer zijn van SUBS? Mail dit dan ff naar info@subs.nl, en vermeld daarbij je adres en geboortedatum.
SUBS SUBS-MAGAZINE
JAARGANG 8
NUMMER 2
APRIL 2008