GWYNETH HENDRIKS

Over Haar Overstap Naar Psv En Het Aanvoerderschap

GWYNETH HENDRIKS IS PAS NET 22, MAAR HEEFT AL RUIME ERVARING MET HET AANVOERDERSCHAP.

SINDS ZE VORIGE ZOMER OVERKWAM VAN ADO DEN HAAG DRAAGT ZE OOK OP DE HERDGANG REGELMATIG DE BAND.

Kan een voetbalster voorbestemd zijn voor het aanvoerderschap? Je zou haast denken van wel als je kijkt naar de korte carrière van Gwyneth Hendriks. Ze was captain bij ADO Den Haag, kwam vorig jaar naar PSV en draagt ook op De Herdgang geregeld de aanvoerdersband.

Haar leeftijd valt daarbij op: de centrale verdedigster is net een paar maanden 22. Waar aanvoersters vaak een stuk ouder en ervarener zijn, verraadt haar cv dat leeftijd niet doorslaggevend is. “Ik denk niet dat dat leeftijdsgebon - den is. Ik kan nog veel leren van de oudere, meer ervaren meiden. Of het een voordeel is dat ik jonger ben? Ik weet het niet. Tuurlijk, over vijf jaar heb ik het allemaal in mijn rugzak zitten. Ik denk dat het alleen maar goed is voor mijn ontwikkeling, maar dat is op persoonlijk vlak.”

Haar leeftijd kan een zege zijn voor het duiden van haar rol in het team. “Ik heb altijd respect voor de meiden. Of ik nou wel of geen band draag, dat zou me niet veranderen op het veld of in de kleedkamer. We zijn allemaal gelijk. Uiteindelijk sta je er met het team, dan maakt het niet uit wie ik coach en wie mij coacht”, vertelt Hendriks. “Ik zou mezelf nooit boven het team zetten. Ik speel liever een slechte wedstrijd om vervolgens te winnen, dan een goede wedstrijd spelen en dan verliezen.” Lachend: “Daar ben ik megafanatiek in. Ik wil gewoon écht niet verliezen.”

Hendriks begon haar carrière bij Pancratius uit Badhoevedorp. Onder de vleugels van landende vliegtuigen – de voetbalclub ligt op nog geen vijf minuten van luchthaven Schiphol – begon ze daar in eerste instantie als rechtsbuiten. Haar weg naar het centrum van de achterste linie voerde langs het hele veld: van de aanval naar het middenveld, daarna ook nog een tijdje rechtsback. O ja, ook de keepershandschoenen moest ze vroeger weleens aandoen – want zo gaat dat bij amateurclubs nou eenmaal in de jongste jeugdelftallen. “Ik heb op bijna elke positie gestaan”, zegt ze terwijl ze eraan terugdenkt.

AANVALLENDE OPLOSSING

Dat ze op elke linie van het voetbalveld heeft gestaan, zal eraan hebben bijgedragen dat de verdedigster vaak een aanvallende oplossing zoekt. “Van kleins af aan zit dat er wel in, een stukje durf en lef. Dat je wil opbouwen, of een keer die dribbel maken. Dat gaat af en toe een keer mis, maar het is een kwestie van blijven doen. Ik kan daar nog beter in worden: welke momenten pak ik? Welke snelheid? Daar kan ik nog veel stappen in maken. De lef is er, het komt aan op de details.”

Hendriks wil zich ermee onderscheiden. “Ik hoop dat ik daar uniek in kan zijn. Ik vind het super om een goede wedstrijd verdedigd te hebben. Uiteindelijk is het onze taak om de spitsen uit te schakelen, daar sta je voor. Maar net dat beetje extra’s geven, dus in de opbouw belangrijk zijn, ik denk dat ik me daar wel mee kan onderscheiden.”

Met de verhuizing van Amsterdam naar Eindhoven verliet Hendriks voor het eerst haar ouderlijk huis. Ze woont samen met Shanique Dessing, haar teamgenote bij ADO Den Haag die in dezelfde zomer de overstap maakte naar PSV. “Zij kwam ook van haar ouders, dus we zaten allebei in hetzelfde schuitje. Dat maakte het makkelijker om voor het eerst op onszelf te zijn. Het bevalt me heel goed.”

Hendriks heeft geleerd van ervaren teamgenoten als Mandy van den Berg, die vroeger ook een tijdje bij ADO heeft gespeeld en een glansrijke carrière kende met een negentigtal interlands en clubs als Liverpool en Valencia achter haar naam. Van den Berg heeft een belangrijke ondersteunende functie bij het team, en is bovendien bezig met het behalen van haar trainersdiploma’s. Hendriks: “Je kunt alleen maar leren van hoe ze zich binnen de groep presenteert. Hoe ze in het veld is, hoe ze met de meiden omgaat. Hoe ze de jonkies opvangt, bijvoorbeeld.”

De lessen die ze vanuit huis heeft meegekregen, draagt Hendriks nog altijd mee op het voetbalveld. “Ik heb altijd meegekregen: gewoon uitgaan van je eigen kracht.” Nog steeds komen haar ouders, nog steeds woonachtig in Amsterdam, bij iedere wedstrijd kijken. Ze heeft dan ook een goede band met haar familie. Het fysieke bewijs daarvoor: de sieraden die ze bij zich draagt, en het liefst naar elke wedstrijd meeneemt. “Ik heb een kettinkje waar foto’s van mijn familie in staan. Zo voelt het alsof ze bij me zijn.”

Met haar moeder deelt ze een armband. Zelf draagt ze het exemplaar met de buitenkant van een hartje, haar moeder dat met het hartje dat er precies in past.

WOMEN’S CHAMPIONS LEAGUE IN EINDHOVEN

Op zaterdag 3 juni wordt de finale van de Women’s Champions League gespeeld in Eindhoven. FC Barcelona en VfL Wolfsburg nemen het tegen elkaar op in het Philips Stadion (aftrap 16:00 uur). Het is de derde keer op rij dat FC Barcelona de finale bereikt. Bij VfL Wolfsburg staan de Nederlandse internationals Jill Roord, Dominique Janssen en Lynn Wilms onder contract.