DE MAN DIE PSV LANDSKAMPIOEN MAAKTE IN 1963

OP 27 MEI VERSCHIJNT ‘HET KANON’, DE OFFICIËLE BIOGRAFIE VAN BRAM APPEL. DE OUD-INTERNATIONAL WAS TUSSEN 1962 EN 1966 HOOFDTRAINER BIJ PSV EN LOODSTE DE EINDHOVENAREN NAAR HET EERSTE LANDSKAMPIOENSCHAP ALS EREDIVISIECLUB. APPEL STAAT EVENEENS TE BOEK ALS ‘DE VOETBALVADER’ VAN WILLY VAN DER KUIJLEN, DIE ONDER HEM DEBUTEERDE BIJ PSV. “ZIJN TRAININGSPROGRAMMA WAS LOODZWAAR. DE OUDERE GARDE PRUIMDE HEM DAARDOOR SLECHT, MAAR JONGE SPELERS KEKEN TEGEN HEM OP”, HERINNERT OUD-SPITS GERARD HOENEN.

“Conditie, mentale weerbaarheid en een afwijkend spelsysteem, revolutionair voor die tijd, vormden de basis van zijn succes. Zeker in 1963, toen PSV op de voorlaatste speeldag van Ajax won en daardoor de titel pakte”, weet auteur Martijn Schwillens. Waarin Appel verschilde van veel collega-trainers was dat hij jonge talenten een kans gaf. Dat maakte hem niet geliefd bij Toon Brusselers en topscorer Pierre Kerkhoffs, die zonder pardon gepasseerd werden. In een tijd dat (Frits) Philips de hand op de knip hield, werd de PSV-selectie door Appel succesvol verjongd en kreeg Willy van der Kuijlen de kans. “Appel was een fijne man, die me veel vertrouwen gaf. Van hem hoefde ik ook nooit mee te verdedigen”, zei het in 2021 overleden clubicoon over ‘mijn voetbalvader’.

Rehabilitatie

‘Het Kanon’ (de bijnaam van Appel) schetst het uitzonderlijke verhaal van Appel, die de Tweede Wereldoorlog overleefde door als dwangarbeider te spelen bij Hertha BSC. Hij maakte furore bij ADO, Stade de Reims, Fortuna’54 en Oranje. In 1953 organiseerde hij de beroemde Watersnoodwedstrijd, die het betaald voetbal in Nederland inleidde. Als trainer kende hij successen bij PSV, Volendam, Lausanne Sports en Fortuna. In 1970 stapte hij uit de voetballerij en koos hij voor een leven in de luwte. De auteurs zetten in op rehabilitatie van de man die tot slechts twaalf interlands (tien goals) kwam wegens een levenslang

Bram Appel op de schouders van de PSV supporters conflict met oud-KNVB-voorzitter Karel Lotsy en een jarenlange schorsing omdat hij in 1949 als profvoetballer naar Frankrijk vertrok. “Faas Wilkes kreeg postuum een excuses van de KNVB omdat hij tientallen interlands is misgelopen, omdat hij prof werd in Italië. Dat zou dus ook moeten gelden voor Appel, wiens nalatenschap voor het Nederlandse voetbal minstens zo groot is”, stelt Bob Thomassen, coauteur en eveneens PSV-supporter.

Het Kanon verschijnt per 27 mei. De biografie kost 25,00 euro en verschijnt in een luxe hardcover uitvoering. Het boek (328 pagina’s) bevat uniek nooit eerder gepubliceerd fotomateriaal. De pre-sale is gestart via www.bramappel.nl

JONG PSV TALENT

JASON VAN DUIVEN

 WILLEM-JAN SCHAMPERS  JOHN CLAESSENS

SPITS VAN JONG PSV VOLGEND SEIZOEN BIJ SELECTIE?

Jason Van Duiven Weet

Precies Wat Hij Wil

“IK HEB VOOR MEZELF EEN WEG UITGESTIPPELD, OM UITEINDELIJK IN HET EERSTE ELFTAL TE KOMEN. DAT DIT TOT DUSVERRE OOK PRECIES UITKOMT, IS NATUURLIJK HARTSTIKKE MOOI.

BOVENDIEN KRIJGT IK HET VERTROUWEN VAN DE TRAINERS EN DE CLUBLEIDING. NATUURLIJK WIL

IK GRAAG DE NAAR DE SELECTIE MAKEN, MAAR

TEGELIJKERTIJD VIND IK HET FANTASTISCH DAT IK NU AL IN JONG PSV MAG SPELEN.”

Jason van Duiven, net achttien, is sinds dit seizoen een vaste waarde bij het keurkorps van trainer Adil Ramzi. De Twentenaar, die op veertienjarige leeftijd over kwam FC Twente, speelde zich bij PSV in de kijker, na onder meer een succesvol toernooi bij Best Vooruit. “In eerste instantie vond ik mezelf nog te jong, maar de club bleef me volgen en een jaar of vier geleden heb ik de overstap gemaakt. Na een oefenwedstrijdje van de Onder-13 van PSV en FC Twente – waarin ik volgens mij vier keer scoorde – waren ze overtuigd. En ik ook…”

Vertrouwen. Het is voor van Duiven heel belangrijk. “Je merkt dat je dan veel fijner gaat voetballen. Dat het allemaal net iets gemakkelijker gaat. Het is top dat ik er iedere wedstrijd kan staan en dat ik mijn team kan helpen door mijn doelpunten en mijn energie.” Want hoewel Van Duiven, vanwege zijn postuur en doelgerichtheid, door menigeen wordt vergeleken met Romario, is de spits van Jong PSV in veel dingen de tegenpool van de Braziliaan. “Ik maak mijn meters voor de ploeg en probeer op allerlei manieren de bal te veroveren. En ondanks mijn 1.70 meter kan ik goed koppen.”

‘DOE GEWOON JE BEST’

De carrière van Van Duiven is de laatste jaren in een stroomversnelling geraakt Eigenlijk zou hij nog in de Onder-18 mogen uitkomen, maar in de voorbereiding kreeg hij de mogelijkheid om zich te bewijzen bij Jong PSV. En hij greep die kans met beide handen. “Vorig seizoen speelde ik bij trainer Theo (Lucius, red.) in de Onder-17, na geruime tijd geblesseerd te zijn geweest. Dat ging hartstikke lekker. We werden kampioen en ik werd topscorer. Ik zou inderdaad naar de Onder-18 gaan, maar trainer Adil wilde me graag zien bij Jong PSV. ‘Doe gewoon je best, dan zien we wel’, was de boodschap. En dat is gelukt…”

Van Duiven promoveerde van ‘vierde spits’ naar ‘eerste spits’ en tegen Willem II maakt hij zijn debuut in het betaald voetbal. “Ik kreeg zestig minuten van de trainer en speelde een heel aardige wedstrijd. Vanaf die tijd ben is basisspeler. De eerste helft van het seizoen was het wel wennen, ik speelde plotseling tegen oudere, volwassen kerels. Qua snelheid en fysiek was het veel zwaarder dan dat ik gewend was. Maar na een tijdje had ik dit allemaal onder controle en merkte ik ook dat ik meer ging scoren. Ik sta inmiddels op dertien doelpunten.”

Aan zelfvertrouwen geen gebrek bij Van Duiven, die dondersgoed goed in de gaten heeft wat je moet doen én moet laten om de top te bereiken. “Ik weet wat ik kan en wat mijn kwaliteiten zijn. Vorig jaar zei ik al tegen onze fysiotherapeut dat ik er van overtuigd was, dat ik goed genoeg ben voor het betaald voetbal. Ik moet er natuurlijk keihard voor werken, maar wil er alles aan doen om komend seizoen bij de selectie te horen. Ik ben als aanvaller redelijk allround, maar mijn sterke punten zijn wel mijn snelheid, mijn scorend vermogen en mijn timing bij kopduels.”

En dit komt, niet in de laatste plaats, omdat Van Duiven –naar eigen zeggen – lekker in zijn vel zit en het prima naar zijn zin heeft bij PSV. “Het is hier allemaal perfect geregeld. Ik heb mijn eigen appartement en ik kreeg op het

Sint-Joriscollege in Eindhoven ook alle medewerking om topsport en school te combineren. Uiteindelijk ben ik – in overleg met de club – verder gegaan op het Vakcollege. Dat was voor mij toch beter. Zo kon ik me nóg meer focussen op het voetbal. Ik heb van mijn broertje (Robin speelt in Onder17, red.) begrepen dat ze nu weer wat strenger zijn. Haha!”

OMA

Voor iemand die afkomstig is uit een warm gezin in Almelo, was het natuurlijk wel even wennen om – ver van huis en zonder ouders – de overstap te maken. “Op zondag ging ik weg en op zaterdag kwam ik terug. Hier woonde ik met mijn oma, die bij mij introk. Mijn vader en moeder zagen we dus alleen in het weekend. Tegenwoordig woon ik samen met mijn vriendin. Ik voel me heel goed in Brabant en wil hier graag slagen. Er wordt me geregeld gevraagd of ik niet liever naar een andere club ga, zodat ik in het eerste elftal kan spelen, maar ik ben pas achttien en ik weet zeker dat ik hier ook de kans krijg om me te bewijzen.”

Stiekem hoopt Van Duiven dat hij de resterende wedstrijden wellicht nog een keer op de bank mag plaatsnemen van het eerste elftal, maar de belangen zijn groot en PSV speelt nog de spannende eredivisie-slotfase om als tweede te eindigen. “Er is nu geen tijd om te experimenteren”, grinnikt Van Duiven. “Al weet ik dat veel supporters mijn naam noemen, als het wat minder gaat. De jongens strijden echter nog volop om een plek in de voorronde van de Champions League. Mijn tijd komt nog wel!”

Hij hoopt dat hij er in de voorbereiding van het nieuwe seizoen wél bij zit. Gaat er zelfs al een beetje vanuit, al is er nog niks toegezegd. Zijn vertrouwen in eigen kunnen is dan ook groot. “Nu eerst goed afronden met Jong PSV –in de eerste divisie en in de finale van de Premier League International Cup – en mijn doelpuntjes maken. Dan komen ze vanzelf bij mij terecht…”

Sergio Ag Ero

“Als ik naar PSV kijk, let ik uiteraard extra op Luuk de Jong, omdat hij op mijn positie staat”, antwoordt Jason van Duiven, als hem wordt gevraagd naar zijn favoriete speler. “Ik keek echter eerst vooral naar Sergio Agüero (Argentijns international, Atlético Madrid, Manchester City, FC Barcelona, red.). Hij heeft mijn lengte en had ook dezelfde speelstijl. Hij is een paar jaar geleden gestopt, maar daar durf ik me wel enigszins mee te vergelijken.” En dan lachend: “Een carrière als hem zou ik trouwens ook wel willen!”