dec 2017 → maa 2018
© Simon Van Boxtel
Karel Deseure INTRO
02 04
De wake-up call van Joris Blanckaert
Dirk Brossé heft het glas op Lenny! INTERVIE W
Celloconcerto Elgar ONDER DE LOEP
10
14
Meet the musician Korneel Alsteens HIT-AND -RUN
PROJ EC T IN DE KIJ KER
TALENT UITG ELICHT
18
20
Jonathon Heyward 3x bijzondere speelplek ORKEST ON THE ROAD
22
n°81
Karel Deseure 02
INTRO
dirigent
Karel Deseure © Tom De Visscher
De jonge Belgische dirigent Karel Deseure maakte in 2013 zijn succesvol debuut bij Symfonieorkest Vlaanderen met de Vijfde Symfonie van Beethoven. Dit concertseizoen staat hij opnieuw bij ons op de bok.
Van alle functies in het symfonieorkest zijn wij vaak het nieuwsgierigst naar de meest prestigieuze: de dirigent. Moeilijk om uit te leggen wat het dirigent zijn juist inhoudt. Eén ding is zeker: dat armengezwaai tijdens de concerten is hooguit 20% van de job. Ik ben onbescheiden genoeg om te stellen dat de dirigent een grote bepalende factor is in hoe succesvol een productie uit eindelijk wordt. Tegelijk ben ik altijd oprecht geneigd om de cultus en mystiek die rond dit beroep hangen sterk te relativeren. Dirigeren is grotendeels een ambacht, letterlijk handwerk. Ik voel me eerder dan een maestro een dienaar van het orkest en in nog grotere mate van de muziek.
←← Karel Deseure © Tom De Visscher
03
INTRO
Mijn leven naast het podium en dirigentenbok bestaat uit een constante, intense en rigoureuze studie van de partituren die ik moet dirigeren. Dat verloopt in grote mate telkens volgens hetzelfde stramien. Al dan niet achter de piano probeer ik het muziekstuk in kwestie te doorgronden (zelfs al is het een stuk dat ik eerder uitvoerde), in eerste instantie zonder opname. Ik wil op geen enkele manier beïnvloed worden door andere uitvoeringen aan het begin van mijn studieproces. Het is een eenzame bezigheid, maar de eenzaamheid en stilte heb ik nodig om een innerlijke voorstelling van de muziek te kunnen maken. Ik raak telkens doordrongen, vrijwel geobsedeerd door de stukken die ik moet dirigeren. Het is één grote zoektocht naar de essentie van het muziekstuk: wat betekent het, wat heeft de componist ons willen vertellen en hoe kan ik als dirigent ervoor zorgen dat deze boodschap het publiek bereikt. Met een mooi woord noemen we het: “interpreteren”, en dat kan nooit een optelsom zijn van louter instinctieve muzikale beslissingen. Ik wil een stuk dermate doorgronden — emotioneel en rationeel — dat een bepaald tempo of muzikaal karakter zich als vanzelf opdringen. Dit staat steevast in direct verband met de periode waaruit de muziek komt. De semantiek van muziek als taal verschilt naargelang de ontstaans- en stijlperiode. Steeds zoek ik verbanden met andere kunstvormen of historische gebeurtenissen uit die tijd. Kunst is immers onlosmakelijk verbonden met haar eigen tijdsgewricht. Interessant aan kunst is dat er niet altijd verteld of getoond wordt wat er in eerste instantie lijkt te staan (of klinken). Het gaat erom ook de lagen die op het eerste zicht verborgen zijn aan het publiek te laten horen of te belichten. Het ontdekken van die lagen vergt inzicht, kennis en verdieping. Bijvoorbeeld: het eerste deel uit de 40ste Symfonie van Mozart. Overbekend
en in die mate geliefd bij het publiek dat de muziek als een streling voor het oor aanvoelt, terwijl Mozart wellicht iets anders ‘voor oren’ had: hij schreef het in sol klein, een in die tijd erg dramatische en duistere toonaard. De vele grillige modulaties en chromatiek, de plotse uitbarstingen en onrustige begeleidingsfiguren maken het tot een getroebleerd en weerbarstig stuk muziek dat z’n tijd ver vooruit was. Dat is natuurlijk een totaal ander uitgangspunt dan de vele ontspannen en lieflijke uitvoeringen die er van dit stuk bestaan. Als je deze laag aan je publiek wil communiceren, dan moet je ze allereerst vinden en zien. Uiteraard heeft ook het muzikale instinct zijn belang. Maar dat instinct moet je ontwikkelen en voeden. Er blind op vertrouwen leidt onvermijdelijk tot eenzijdige en meer oppervlakkige uitvoeringen. Kortom, ik voel me erg verantwoordelijk over hoe ik met muziek omga. Ik dirigeer tenslotte het werk van grote genieën en dat noopt tot enige bescheidenheid. Het is een vorm van respect: respect voor de muziek, de musici en niet in het minst, voor u, beste lezer, het publiek. Karel Deseure, dirigent
Concert AdagioforStrings programma Samuel Barber (1910-1981) Adagio for Strings, Edward Elgar (1857-1934) Serenade for Strings, Joris Blanckaert (°1976) #-1. Moments Before — Creatie, Arvo Pärt (°1935) Tabula Rasa / met dirigent Karel Deseure en solisten viool Wibert Aerts en Kristien Roels zie ook > kalender p 24
De wake-up call 04
PROJECT IN DE KIJKER
Naïviteit als
vanJoris Blanckaert 05
PROJECT IN DE KIJKER
schuldig verzuim project in de kijker Joris Blanckaert (°1976), #-1. Moments Before — Creatie
→
Symfonieorkest Vlaanderen zet dit seizoen opnieuw hoog in op creaties. Componist Joris Blanckaert verwerkte zijn maatschappelijke bezorgdheden in #-1. Moments Before, een nieuw werk dat focust op het -1-moment. Het moment waarop de kaarten zijn geschud, maar nog niet gedeeld. Hij tekende een dwingende verhaallijn uit, en verweefde zijn nieuwe compositie met drie monumenten uit het strijkersrepertoire. Het aanvankelijk naïeve optimisme in de warme werken van Samuel Barber en Edward Elgar maakt plaats voor bewustwording bij Blanckaert en uiteindelijk uitgepuurde berusting bij Arvo Pärt. Een vredevolle pastorale als voorbode van een tabula rasa, de stilte voor de storm.
06
PROJECT IN DE KIJKER
Joris Blanckaert omschrijft zichzelf als een activistisch kunstenaar. Met activisme bedoelt hij niet op de barricades politieke standpunten innemen maar wel het activeren van een bewustzijn, de schijnwerper richten op een bepaalde maatschappelijke tendens. Voor hem begint activeren dus al bij het reflecteren van mensen. “Met mijn compositie #-1. Moments Before focus ik op de naïviteit waarmee veel maatschappelijke problemen benaderd worden. Naïviteit was in de naoorlogse jaren nodig om dingen te vergeten en om bepaalde zaken niet te zien, gewoonweg om te kunnen doorgaan, om te resetten. Het ontkennen of niet willen zien van bepaalde problemen zou je naïef kunnen noemen, maar vandaag staat het gelijk met schuldig verzuim. Eén voorbeeld: onze omgang met het klimaat. Alle voortekenen wijzen op naderend onheil, dus voor naïef optimisme is er geen plaats. En toch slaagt onze maatschappij er op dit moment onvoldoende in om dat te kaderen en te begrijpen dat er een ramp zal volgen. We hebben nog de keuze tussen een werkelijk rampzalige of een iets minder
rampzalige uitkomst. De klimaatevolutie stoppen is geen optie meer, en toch blijven we maar discussiëren over maatregelen. Het is als een boot die zinkt, waarbij de opvarenden discussiëren of ze water zullen hozen met een emmer dan wel met een bidon; in een bidon kan er meer water, maar het duurt langer om hem te vullen.”
Zelfbeschikkingsrecht Als componist legt Blanckaert een grote verantwoordelijkheid bij de uitvoerders én de toehoorders van zijn muziek. “Eens de partituur van een werk klaar is, laat ik het werk los. Ik sta erop muzikanten en publiek de ruimte te geven om mee te creëren. Een compositie is voor mij nooit compleet zonder het uitlokken van interactie, contrast of reflectie.” “Idealiter kan het publiek zitten waar het wil, en tijdens de voorstelling een andere plaats opzoeken om een en ander vanuit een verschillend perspectief te zien / te horen. Wat mij betreft zou het publiek zelfs de zaal mogen in- en uitlopen. Eén van de aspecten die maakt dat hedendaagse
Joris Blanckaert → Tom De Visscher ©
muziek als moeilijk wordt ervaren, is volgens mij het dwingende karakter van een concert. Voor de Richtertentoonstelling (nvdr: nog tot 18/02/2018) in het SMAK in Gent loopt het storm. Mensen gaan dus wel naar tentoonstellingen met hedendaagse kunst, maar minder naar concerten met hedendaagse muziek. Als je bepaalde kunstwerken op een tentoonstelling niet wil zien, dan draai je je om en stap je verder naar een ander werk (en misschien zelfs) in een andere zaal. Je hebt zelfbeschikkingsrecht. Ik denk ook tijdens het komende concert met Symfonieorkest Vlaanderen aan een aantal sporen om met het publiek om te gaan, maar het moet een gegronde reden hebben voorbij het loutere spel. Een finale beslissing moet ik nog nemen.” Ook met de muzikanten zoekt Joris Blanckaert interactie. In zijn nieuwe partituur verdwijnen na verloop van tijd de notenkoppen, en blijven enkel de stokken over. De musici kunnen dus zelf toonhoogten kiezen, waardoor er een complex – bijna onuitvoerbaar – geheel ontstaat. Uiteindelijk is iedereen vrij om zijn eigen weg te gaan. Niemand zal dat
07
Joris Blanckaert componeert voor uiteenlopende bezet tingen en producties. In 2015 won hij de Provinciale Prijs voor nieuwe muziek van de Provincie Oost-Vlaanderen. Dit concertseizoen vroegen we Joris om nieuw werk te schrijven voor orkest en zich daarvoor te laten inspireren door ons seizoensthema The Waste Land.
‘Idealiter kan het publiek zitten waar het wil, en tijdens de voorstelling een andere plaats opzoeken om een en ander vanuit een verschillend perspectief te zien.’
concert AdagioforStrings programma Samuel Barber (1910-1981) Adagio for Strings, Edward Elgar (1857-1934) Serenade for Strings, Joris Blanckaert (°1976) #-1 Moments Before – Creatie, Arvo Pärt (°1935) Tabula Rasa met dirigent Karel Deseure en solisten viool Wibert Aerts en Kristien Roels zie ook → kalender p24
08
PROJECT IN DE KIJKER
volgens Joris Blanckaert horen, de dirigent niet en de componist al zeker niet. In die zin is er dus zelfbeschikkingsrecht. “Anderzijds”, zo benadrukt hij, “is er ook niet meer zelfbeschikkingsrecht dan in onze huidige maatschappij waarin alles – onze dagelijkse bezigheden, onze consumptie, onze cultuur en onze wetenschap – door de markt gedomineerd wordt. We kunnen dan wel het gevoel hebben dat we vrij zijn, maar dat is helemaal niet waar. En zo mogen de muzikanten hopelijk ook het gevoel hebben dat ze vrij zijn, maar het systeem is zo opgevat dat het niet goed zal lopen. Dus zelfbeschikkingsrecht tot op een zeker niveau, maar dan louter als illusie.”
Beelden tot zelfreflectie De projectie van (film)beelden speelt in het oeuvre van Joris Blanckaert dikwijls een belangrijke rol. Hij is er deze keer echter nog niet uit. “Er zijn twee mogelijkheden. Een eerste is werken met
uitgekiend licht, want licht heeft een sterke invloed op ons dagelijks leven. De overgang van zomer- naar winteruur doet bijvoorbeeld licht en donker verschuiven, en dat brengt veel mensen uit balans. Normaliter is tijdens een concert het podium verlicht, met de spots op de muzikanten en het publiek veilig in het duister. Moet dat zo, of kan het omgekeerd? Het tweede spoor is Homo Sapiens, een film van de Oostenrijkse regisseur Nikolaus Geyrhalter. De titel zou je ironisch kunnen noemen want er is geen mens te zien of te horen in deze film. Geyrhalter presenteert een aaneenschakeling van statisch gefilmde plekken – in onder meer Azië, Europa, de Verenigde Staten en Zuid-Amerika – waar de mens duidelijk wel is geweest, maar die inmiddels verlaten zijn. Treinrails die nog net te zien zijn onder het gras en de planten, een winkel waarin alles overhoop ligt, een al lang niet meer gebruikte collegez aal, een verlaten ziekenhuis, een dood datacenter, een weiland waarin een paar verdwaalde boten liggen. De natuur
kan er zijn gang gaan. Geluiden – van bijvoorbeeld water dat door een lekkend dak op de vloer valt, opwaaiend plastic of zoemende insecten – treden des te meer op de voorgrond door de afwezigheid van muziek of een commentaarstem. Een film over de kwetsbaarheid en eindigheid van de mens. Wat blijft er over als wij er niet meer zijn? Ik wil beelden die geen aandacht opeisen, die geen verhaal vertellen zodat de suggestie van muziek als abstracte taal even krachtig blijft. Mensen kunnen op die manier datgene wat er gebeurt op hun manier interpre teren, en in hun eigen leefwereld en ideologie plaatsen. Ook voor een vasthoudend klimaatontkenner die ver van mijn overtuiging staat, moeten de beelden kloppen. Ik wil immers niet op de barricaden staan en mijn ideologie verkondigen. Ik wil wel dat mensen reflecteren over hun opvattingen. Als iedereen aan zelf reflectie doet, dan zijn we al een hele stap verder.” Johan Van Acker
Hebjijde AlphaPlay appal?
‘Symfonieorkest Vlaanderen Highlights’ Herbeleef onze allermooiste concertfragmenten
Je vindt 'm in de App Store en op Google Play en kan er mee naar een prachtige selectie van klassieke muziek luisteren, via albums of via voortdurend bijgewerkte thematische afspeellijsten. Vanaf vandaag vind je in de app ook een Symfonieorkest Vlaanderen afspeellijst. Zo kan je eender waar naar prachtige live recordings uit ons archief luisteren.
Voor onze allereerste afspeellijst hebben we — al zeggen we het zelf – enkele pareltjes weten te selecteren! We bieden je een mooie trip down memory lane, met onder meer Lodewijk Mortelmans ‘Hartverheffing’ dat we begin dit concertseizoen speelden als toegift voor het publiek, Brahms monumentale 4de Symfonie o.l.v dirigent Seikyo Kim in 2011, en Pieter Wispelweys beklijvend mooie interpretatie van Elgars celloconcerto in 2006. Deze QR-code brengt je meteen naar de afspeellijst ‘Symfonieorkest Vlaanderen Highlights’ in de AlphaPlay-app. Wil je de app niet downloaden? De volledige afspeellijst kan je ook beluisteren via onze website www.symfonieorkest.be. Alvast veel luisterplezier gewenst!
09
AlphaPlay
De beste manier om klassieke muziek te ontdekken.
AlphaPlay.com
By Outhere Music
Stream in hoge kwaliteit de playlist van Symfonieorkest Vlaanderen en meer dan 35,000 klassieke titels & geniet van door musicologen samengestelde playlists.
10
Dirk BrossĂŠ op Lenny!
heft hetglas
In 2018 had de legendarische Amerikaanse componist Leonard ‘Lenny’ Bernstein honderd kaarsjes mogen uitblazen. Een eeuwfeest voor een flamboyant figuur, die ook een bevlogen dirigent, pianist, docent, schrijver en programmamaker was. Zijn noten waren volgens sommigen ietwat conservatief, maar zijn woorden en daden hadden daar minder last van. Bernstein verenigde provocatie en charme. Met zijn enorme flair en een niet minder groot verbaal talent wist hij een (piep)jonge generatie op een natuurlijke en speelse manier kennis te laten maken met de klassieke muziek. Maestro Dirk Brossé leidt de feestelijkheden. Naast een bloemlezing uit het oeuvre van Bernstein, brengt hij werk van eigen hand dat het thema ‘vrede’ als witte draad heeft. Een eerbetoon aan de pacifistische idealen van zijn idool en samen met Symfonieorkest Vlaanderen een passende opener van het nieuwe jaar. ←← Dirk Brossé © Tom De Visscher
Dirk Brossé beweegt zich net als zijn grote voorbeeld Leonard Bernstein in een nationale en internationale wereld die tot de verbeelding spreekt. Sinds 2010 leidt hij The Chamber Orchestra of Philadelphia, met concerten en evenementen die zich afspelen in klassieke zalen, in baseball stadions en in sportzalen. Het grote klassieke repertoire, populaire parels, filmmuziek en musicals… met passie zet ook hij de muziekpoort open voor het grote publiek. Met eenzelfde enthousiasme doceert, adviseert, en jureert hij. Maar ver van de schijnwerpers is hij een intimistisch zoeker, met een onweerstaanbare drang om te componeren. Het lijkt niet evident om die drie persoonlijkheden – componist, dirigent en pedagoog – te combineren. Toch zitten ze elkaar niet in de weg. “Wel integendeel”, aldus Dirk Brossé, “het is een kwestie van je tijd goed in te delen. Als je weet hoe het moet, en je verwetenschappelijkt dat, dan gaat het doceren vanzelf. Voor mij is dat iets heel natuurlijk. Ik geef mijn componistencollega’s (zo beschouw ik hen, ook al zijn
11
INTERVIEW
het nog studenten) mee wat er zal klinken en wat niet. Wat ze schrijven, daar zijn ze zelf verantwoordelijk voor. Muziek componeren en je eigen werk dirigeren, ligt ook in de lijn van de verwachtingen. En in het verlengde daarvan ook het uitvoeren van de muziek van anderen.”
Loslaten en rijden Het publiek ontdekte Bernstein aanvankelijk als dirigent. Zijn doorbraak kwam er toen hij – als assistent – in 1943 mocht invallen voor de grieperige Bruno Walter in Carnegie Hall. Zijn optreden met de New York Philharmonic werd een sensatie. Het haalde de voorpagina van de New York Times, die sprak over ‘het 25-jarige genie uit Boston’. Het concert werd uitgezonden in heel Amerika, zodat Bernstein op slag een beroemdheid was. “Indrukwekkend”, zo omschrijft Dirk Brossé hem, “iemand die dicht bij de muziek stond, maar dat doen alle grote dirigenten natuurlijk.
Bernstein durfde het stuur loslaten. Ik doe dat ook wel, maar zoiets is afhan kelijk van de wagen waarmee je rijdt.”
Geniaal programmamaker Geen mens ter wereld die zo'n groot publiek voor een zo breed terrein van de muziek heeft weten te interesseren als Bernstein. Vooral zijn 'Young People's Concerts' met de New York Philharmonic waren memorabel. Op 18 januari 1958, nog geen twee weken na zijn benoeming tot chef-dirigent, ging de uitermate goed voorbereide en tot in detail uitgewerkte serie van start. Verspreid over veertien jaar presenteerde Bernstein 53 programma’s met onderwerpen die pasten bij zijn 'educational mission'. De programmascripts schreef hij zonder uitzondering zelf. Een keur aan componisten kwam voorbij: Ives, Copland, Holst, Sjostakovitsj, Liszt, Hindemith, Beethoven, Mahler, Stravinsky, Berlioz, Bach, enz. De onderwerpen waren niet minder gevarieerd:
driekwartsmaat, sonatevorm, ballet, jazz, het symfonieorkest, klassieke, Amerikaanse en Latijns-Amerikaanse muziek,… Uniek was de uitzending over Beethovens Vijfde symfonie: Bernstein gebogen over de meer dan levensgroot geprojecteerde eerste maten, zijn kennis over en bewondering voor dit sublieme werk op het jonge publiek én hun ouders overbrengend. “Hij was daar geniaal in” zo erkent ook Dirk Brossé, “en orkesten zetten daar ook vandaag op in. Maar de wereld is veranderd. Statistisch gezien holt het aantal jongeren dat naar klassieke muziek komt luisteren nog altijd achteruit. Orkesten werken zich uit de naad om de vergrijzing van hun publiek tegen te gaan, en hebben ondertussen een jeugdwerking opgezet. Ze organiseren events om jongeren aan te trekken. In de VS is meer dan 50% van de muziek niet-klassiek: gamingmuziek, valentijnsmuziek, filmmuziek, enz. Een orkest moet initiatieven nemen, spin-offs
12
uitbouwen en vooruitkijken. Flexibiliteit wordt ook voor de klassieke muziek hét toekomstprofiel.”
Happy New Year, Lenny! Het oeuvre van Bernstein is uitgebreid én gevarieerd. Voor Dirk Brossé is West Side Story de muzikale handtekening van de gefêteerde Amerikaanse maestro. “Maar toch is er één compositie die daar met kop en schouders bovenuit steekt, nl. de Ouverture uit Candide. In die 'comic operetta' uit 1956 zit al het talent van Lenny vervat. Het is pure amusementsmuziek, een pastiche van allerlei muzikale stijlen en genres. Met On The Waterfront waagde Bernstein zich ook aan filmmuziek, en dat ligt mij natuurlijk nauw aan het hart. Sommige filmmuziek is auditief behangpapier, louter ter ondersteuning van de beelden en voor een concertzaal dus niet zo interessant. Maar stukken als On The
Happy 2018
INTERVIEW
Johan Van Acker
Leonard Bernstein→
Happy NewYear, Lenny
concert HappyNewYearLenny! programma Leonard Bernstein (1918-1990) — Selectie, Dirk Brossé (°1960) — Selectie, Erich Wolfgang Korngold (1897-1957) Straussiana, Elmer Bernstein (1922-2004) The Age of Innocence, Dmitri Sjostakovitsj (1906-1975) Wals no 2. uit Eyes Wide Shut, Johan Strauss sr. / Dirk Brossé Radetzky Mars recomposed met dirigent Dirk Brossé en sopraan Katrien Baerts zie ook → kalender p24
Waterfront kunnen op zichzelf staan; het voordeel is dat je niet wordt afgeleid en dat je dus veel meer hoort.” In het tweede deel van het concert geeft Brossé het thema ‘vrede’ gestalte, refererend aan Bernsteins idealen, aan Bernstein als wereldverbeteraar. “De Philadelphia Ouverture heb ik gecomponeerd in 2010 bij mijn aanstelling als muziekdirecteur en als dirigent van The Chamber Orchestra of Philadelphia. Een geschenk voor de stad en gebaseerd op de stad Philadelphia, the city of brotherly love,… Distortion, a Hymn to Liberty herdenkt de honderdste verjaardag van het einde van de Eerste Wereldoorlog. Maar januari is natuurlijk ook nieuwjaars maand, waardoor we dit verjaardagsconcert afsluiten met een aantal walsfragmenten gezien door de ogen van Broadwaycomponisten.” Happy 2018. Happy New Year, Lenny!
13
Als deAmerikaan deplakzwaait... De jonge dirigent kent een ware flitscarrière: sinds zijn over winning op het directieconcours van Besançon in 2015 gaat het met de 25-jarige man snel bergop. De afstand tussen zijn thuisbasis in Boston en Europa wordt daarbij almaar kleiner. Hij toert intensief de wereld rond, en komt daarbij vaak voor Europese orkesten te staan. Wat verwacht hij van zijn samenwerking met ons symfonieorkest? En ook: wat mogen de musici van deze jonge storm-in-’t-veld verwachten? We vragen het hem zelf. 14
TALENT UITGELICHT
Concert Elegie programma Ralph Vaughan Williams (1872-1958) Symfonie no. 3 A Pastoral Symphony, Ivor Gurney (1890-1937) War Elegy en Edward Elgar (1857-1934) Celloconcerto / met dirigent Jonathon Heyward, solist cello Pieter Wispelwey en sopraan Emma Posman zie ook → kalender p24
Jonathon Heyward © Jeremy Ayres
Jonge Amerikaanse gastdirigent
Jonathon Heyward is opgeleid als cellist. Hij studeerde orkestdirectie aan het conser vatorium van Boston en werd daar nadien assistent-dirigent bij de opera en de Boston Opera Collaborative. Hij studeerde verder bij Sian Edwards aan de Royal Academy of Music in London, waar hij in 2016 zijn diploma haalde. In 2017-2018 staan producties op het programma met onder andere de Los Angeles Philharmonic (Vuurvogel Stravinsky), het Hallé Youth Orchestra (Ravel en Saint-Saëns), een grote tournee door Frankrijk, een productie in Japan en natuurlijk ook concerten met Symfonieorkest Vlaanderen.
JonathonHeyward gooithogeogen TALENT UITGELICHT
Jonathon Heyward, je bent geselecteerd voor een LA Philharmonic Orchestra’s Dudamel Conducting Fellowship. Proficiat. Hoe groot is zijn invloed en impact op jouw dirigeerstijl? ‘We hebben elkaar nog niet ontmoet, dus ik kijk enorm naar die opleiding uit. Ik volg de succescarrière van Gustavo Dudamel op de voet. Hij wakkerde mijn interesse in orkestdirectie aan. Toen hij 23 was, won hij de Gustav Mahler Conducting Competition. Op zo’n jonge leeftijd: dat vond ik bijzonder inspirerend!’ Je carrière kende een vliegende start na je overwinning in Besançon in 2015. Je was toen amper 23. Welke wending gaf die prijs aan je loopbaan? ‘Sindsdien heb ik al veel hoogtepunten mogen beleven. Ik denk onder andere aan het assistent-directieschap van de Hallé Orchestra, een opdracht in de Sjostakovitsj Zaal in Sint-Petersburg en ook het fellowship dat ik kreeg voor de LA Philharmonic Dudamel Conducting.’ Je bent nog heel jong. Biedt dat voordelen als dirigent? ‘Is dat een strikvraag? Ik denk niet dat er voordelen zijn. Dirigeren is als wijn: je wordt er beter in met de jaren.’
Zie je als dirigent grote verschillen tussen de Verenigde Staten en Europa? ‘Ik heb nog niet veel Amerikaanse orkesten gedirigeerd, en ik denk ook niet dat er veel verschillen bestaan. Eén aspect misschien: in Amerika bestaat de traditie van meer en langer repeteren.’ Kende je Symfonieorkest Vlaanderen al? Wat verwacht je van de samenwerking? ‘Ik ken hen een klein beetje van toen ze in 2015 door Groot-Brittannië toerden. Ik kijk ernaar uit om met die musici te werken en te leren hoe ze muziek maken.’ Tot slot: stel dat je geen dirigent was, wat zou je dan doen? Hoe zou je leven er zonder muziek uitzien? ‘Moeilijke vraag, want ik kan me echt geen leven inbeelden zonder muziek. Vroeger, toen ik jong was en muziek nog geen cruciale rol in mijn leven speelde, wilde ik advocaat worden.’ Succes met je carrière, en veel muziekplezier bij ons orkest! Aart De Zitter
Van opleiding ben je cellist. Zorgt dat voor een speciale band met het programma dat je bij ons brengt? ‘In het Hallé Orchestra heb ik de muziek van Elgar en Vaughan Williams beter kunnen leren kennen. Elgar heb ik ook als solist mogen spelen. Ik kijk er dan ook naar uit om het werk opnieuw te brengen, maar dan als dirigent.’
15
Hetis roodgeelblauw enhet
ie
f
ct a r Een kleurrijk, dynamisch en inte i
oel l
t.
f fe ga sten, die muzikanten van het SymfonieÂorkest! Een leeg podium wordt dankzij prachtige muziek een feest van vorm en kleur.
f fe
ra
ich k
v nd
St
familieconcert voor al wie z
e mg
ro
Onder begeleiding v an tro en trompetgeschal kleuren we de wereld en denderen we al zingend de concertzaal binnen.
klinktals Een productie van Symfonieorkest Vlaanderen i.s.m. Steven Verhaert dirigent / Mirjam de Wit productie / Maja Jantar regie / Martin Valcke muziek / Satu Peltoniemi scenografie / Yonas Seyoum beeld / LUCA School of Arts figuranten
wauw
DO 28.12, 15:00
CONCERTGEBOUW BRUGGE
VR 29.12, 15:00
DESINGEL ANTWERPEN
ZO 07.01, 15:00
MUZIEKCENTRUM DE BIJLOKE GENT
Onder de 18 jaar kost een ticket in elke rang â‚Ź8. Gezinsbond schaart zich ook dit jaar achter ons familieconcert. Leden krijgen 20% korting, die wordt toegekend via hun spaarkaart op de concerten zelf.
Bereidjevoor ophetconcert
rock ‘n roll bol piette patte punt
alleen
Schraap al maar je keel. liede lade lijn met twee
Enkele vrolijke jonge mu zikanten zullen je liedjes aanleren die je tijdens het concer t mag zingen met begel eid ing van het orkest! Hier gev en we alvast eentje prijs:
driedra driehoek
..
kijk met drie
e viva! vierkant!
vlatsj met vier
rollebolle rollebolle cirkel circus hey dag allemaal
RATATAA bollerolle
... en maak cirkel bollen met je eigenmuziek lichaam! Een instrum heel de kamer vol ent me bollerolle
ebrengen is Of beter ge niet nodig, zegd: je lich dat ben je n aam. amelijk zelf. Je ziet versch illende kleu ren. Elke kle rood is stam ur is een ma pen, geel kl nier van spe appen en b als een klok. len: la u w knippen. Je begint b Lees de part o ve naan met e met de klok ituur en stamp, le mee. Lukt h es vervolgen et in één ke elkaar. Gelu s er? Probeer kt? Dan ben er dan drie je klaar voo iets bij: wit a ch te r r d e moeilijke. Er is stilte. Succ komt nu no es! g
driehoek vierkant cirkel cirkel bol!
kla p
punt punt lijn lijn
stamp
BOOING!!
p kla
rieke rakke stamp
rood = stampen
moeilijk! kla p
rieke rakke
geel = klappen blauw = knippen
wit = stilte
rock ‘n roll
EdwardElgars Celloconcerto Aan de hand van enkele muziekÂfragmenten nemen we u mee in het verhaal van een componist en zijn of haar werk 18
concert Elegie programma Ralph Vaughan Williams (1872-1958) Symfonie no. 3 A Pastoral Symphony, Ivor Gurney (1890-1937) War Elegy en Edward Elgar (1857-1934) Celloconcerto met dirigent Jonathon Heyward, solist cello Pieter Wispelwey en sopraan Emma Posman zie ook → kalender p24
Hoewel zijn talent al vroeg werd opgemerkt, ging de ster van Edward Elgar pas laat aan het rijzen. Pas in 1899, op 42-jarig leeftijd, wist hij met zijn beroemde enigmavariaties voor orkest de ban te breken. Het werk was in die mate populair dat hij in de naweeën ervan meteen verzocht werd een concerto voor cello te schrijven – ooit, als het eens schikte. Elgar zei toe, maar die ‘ooit’ werd twintig lange jaren later, meer bepaald in 1919. Helaas had in de tussentijd ook de geschiedenis een finale dubbele maatstreep getrokken en wel achter de negentiende eeuw. De schok van de Eerste Wereldoorlog lag nog vers in het geheugen en vormde een belangrijke cesuur die het nieuwe van het oude scheidde. Ook Elgar zelf was ondertussen op leeftijd gekomen. Bovendien viel zijn muziek niet langer het gejubel te beurt, dat hem rond de eeuwwisseling even het statuut van belangrijkste Engelse componist had opgeleverd. Voortaan was hij een man in een vreemde tijd, wiens muziek niet helemaal weerstond aan de snelle veranderingen van het moderne era. De bitterzoete ondertoon van het celloconcerto, zijn laatste werk van belang, is daar wellicht niet vreemd aan. deel 1
deel 2
deel 3
deel 4
De 4 muziekfragmenten uit het cello concerto van Elgar kan u beluisteren via onze website www.symfonieorkest.be of via onze Symfonieorkest Vlaanderen afspeellijst op de Alpha Play app → scan de QR codes en begin meteen met luisteren. Veel lees-, luisteren ontdekkingsplezier!
19
ONDER DE LOEP
Een melancholisch thema
deel 1
Elgar zou het thema van het eerste deel bedacht hebben nadat zijn amandelen chirurgisch verwijderd waren. Onmiddellijk na het ontwaken, nog wat onderkomen van de anesthesie, vroeg hij pen en papier. Het resultaat is een uitermate gevoelig thema. Na het getormenteerde openingsrecitatief van de cellosolo, krijgen de altviolen de eer om het voor het eerst ten berde te brengen. Het is een eenvoudig wijsje met een regelmatige, trocheïsche cadans (je kan er de woorden ‘eenzaam ruist de duistre zee’ over zeggen). Aanvankelijk verschijnt het maagdelijk en onschuldig. Pas wanneer het voltallige orkest ermee aan de haal gaat, neemt het de brede en majestatische vorm aan, zo eigen aan de romantische toonspraak van het concerto. In Elgars geval geeft het de indruk van een rivier die zich, wars van de oprukkende industrie, een weg baant door de eeuwige Mavern Hills, de landelijke thuishaven van de componist.
Lyrische adempauzes
deel 2
Het gaat er bij momenten vliegensvlug aan toe in het kwikzilveren tweede deel. De solocello rijgt de snelle zestiende noten aan elkaar tot een duizelingwekkende ketting van klank. Maar zoals iedereen wel weet: de boog kan niet altijd gespannen staan. Een aantal keer mag de cellist naar adem happen. De muzikale acrobatentoeren maken dan heel even plaats voor een gecondenseerde lyrische passage. Cantabile (zangerig) en Largamente (breed) schrijft Elgar. Het orkest denkt er schijnbaar het zijne van en laat op deze verzuchtingen telkens een kloeke echo volgen, alsof het wil zeggen: ‘Kom, cello, herpak u.’
Een verrassend einde
deel 3
Het bijzonder rijke derde deel, dankt zijn charme aan enkele metrische vondsten. Elgar plaatst een aantal verschillende maatsoorten vakkundig op elkaar, waardoor we voortdurend op het verkeerde been belanden. Dat zorgt voor een prikkelende desoriëntatie. Lichte tellen worden zwaar en de zware licht. Ook de harmonie helpt een handje door hier en daar verrassend uit de hoek te komen. Een voorbeeld vinden we in het voorlaatste akkoord dat bij de actief meedenkende luisteraar een bescheiden schokje teweeg brengt. Net als je denkt dat de beweging in de begintoonaard (si b groot) zal eindigen, schudt Elgar een onverwacht en subtiel gekleurd dominantakkoord uit zijn mouw en sluit het deel op de valreep af in fa groot.
De synthese
deel 4
Hoewel het vierde deel over een eigen identiteit beschikt, is vooral de terugkeer van een aantal oude bekenden hier opmerkelijk. In eerste instantie is dat het thema uit het voorafgaande deel. Opvallend is hoe verwant deze melodie bij nader inzien is met de ‘lyrische adempauzes’ uit het tweede deel en melodisch materiaal uit het eerste deel. Deze aha-erlebnis brengt een gevoel van volbrenging en synthese teweeg, te meer omdat Elgar na deze mijmering het openingsrecitatief van het allerbegin citeert. Deze keer is het getormenteerde karakter echter geen lang leven beschoren. Elgar haalt een laatste keer woest uit en voert het concerto tot een glorieus slot. Régis Dragonetti
3xBijzondere speelplek Naast de reguliere concertreeksen in Antwerpen, Brugge, Gent en Brussel is Symfonieorkest Vlaanderen ook vaak te gast in andere Vlaamse steden. Kijk even mee. Aart De Zitter
20
ORKEST ON THE ROAD
1 Roeselare
CC De Spil
concert Happy New Year Lenny! Zo 28.01, 15:00 Info & tickets: www.despil.be Cultureel centrum De Spil in Roeselare is geen onbekende in het theater- en concertcircuit. De Spil wil een vrijplaats zijn voor professionele artiesten en amateurs, en elke ‘date’ tussen artiest en publiek tot een ware beleving maken. Een ideale symbiose tussen artiest, publiek maar ook personeel, gemeenschap en netwerk is het doel. Op 28 januari brengt Symfonieorkest Vlaanderen ‘Happy New Year Lenny!’ naar Roeselare. Onder leiding van de
charismatische Dirk Brossé wordt een muzikale nieuwsjaarsode gebracht aan Leonard Bernstein. Algemeen directeur Dirk Cornelis licht één en ander toe: “We liggen niet zo ver van Brugge en Gent. Het is voor ons dan ook belangrijk om onze programmatie te diversifiëren. Orkestmuziek is belangrijk, en wordt almaar belangrijker. Naast de grote barokensembles nodigen we graag grote symfonische orkesten uit. Denk daarbij aan Symfonieorkest Vlaanderen maar ook aan
Antwerp Symphonic Orchestra en Brussels Philharmonic of het Nationaal Orkest dat een traditioneel nieuwjaarsconcert speelt.” Symfonieorkest Vlaanderen mag zich aan een uitstekende concertlocatie verwachten. Cornelis: “De Spil is ideaal voor klassieke muziek in het algemeen en symfonische muziek in het bijzonder. We krijgen altijd opnieuw heel enthousiaste reacties van dirigenten en musici.”
2
Koksijde Onze-Lieve-Vrouwter-Duinenkerk
concert Elegie Ma 02.04, 20:00 Info & tickets: www.paasconcert.be De ‘kathedraal van het Licht’ wordt de Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinenkerk in Koksijde ook wel genoemd. Met haar prachtige architectuur uit de jaren vijftig biedt de kerk niet alleen veel licht: ze biedt ook plaats aan duizend mensen, die in een grootse akoestiek van muziek kunnen genieten. Het is al meer dan tien jaar dat Symfonie orkest Vlaanderen hier telkens opnieuw op Tweede Paasdag voor een Paasconcert neerstrijkt. Op 2 april kan gastdirigent Jonathon Heyward er het programma ‘Elegie’ brengen, met onder andere Pieter
Wispelwey (solist cello) en Emma Posman (sopraan). Het concert is een organisatie van de Lions Club Westkust. Lieven Dehaene van de Lions Club licht toe: “Sinds 1990 organiseren we in deze kerk klassieke concerten. We gaan telkens op zoek naar toegankelijke muziek. Met Vaughan Williams en Elgar zal dat weer het geval zijn. Op die manier slagen we erin om 1.000 zitjes te verkopen. De opbrengst gaat naar onze goede werken, vooral in de welzijnssector. (...) We werken al lang met het orkest samen. Niet alleen ben ik heel blij met de puike muzikale kwaliteit, ik ben ook
erg aangenaam verrast door de openheid, de vlotte communicatie en de manier waarop we over de programmatie kunnen praten. Ik zie de samenwerking met Symfonieorkest Vlaanderen echt als een win-win. Het orkest brengt een bijzonder mooi programma dat voor ons in de Westhoek heel toegankelijk is. (..) Waarom deze kerk? Wel, ze is groot en heel licht. En vergeet niet dat het aanbod aan grote zalen in de Westhoek eerder beperkt is. Plopsaland is te duur, het Casino te klein. Deze kerk is uitermate geschikt om Symfonieorkest Vlaanderen te ontvangen.”
21
ORKEST ON THE ROAD
Heist-opden-Berg
3
CC Zwaneberg concert Happy New Year Lenny! Za 13.01, 20:00 Info & tickets: www.zwaneberg.be Cultureel centrum Zwaneberg in Heistop-den-Berg heeft een lange staat van dienst, met een heel uitgebreid cultureel aanbod voor een ruim doelpubliek. Ruth Van Tendeloo verzorgt er de communicatie én de programmatie klassieke muziek. “We hebben een uitgebreide en veelzijdige, unieke infrastructuur. Dat onderscheidt ons van andere C-categorie culturele centra. In 2010 bouwden we een nieuwe podiumzaal: die geeft dankbare speelomstandig heden voor orkesten en theatergezelschappen. Als orkesten spelen, kunnen we reflecterende panelen ophangen voor een optimale akoestiek.”
Het hoeft dan ook niet te verbazen dat CC Zwaneberg veel belang hecht aan een gevarieerd aanbod, waarin behoorlijk wat plaats is voor klassieke orkestmuziek. Van Tendeloo: “We hebben een capaciteit van 700 personen. We zijn het enige cultuur centrum in de ruime regio dat daardoor grote orkesten kan ontvangen. Weet bovendien dat we een heel muzikale gemeente zijn! Het is dan ook niet te verwonderen dat we een stevig en hoogstaand aanbod aan klassieke muziek bieden. En – dus – ook orkestmuziek.” Van Tendeloo heeft zelf een duidelijke muzikale voorkeur. Zo houdt ze erg veel van
de muziek van Arvo Pärt. Maar ook Fulco Ottervanger boeit haar: “De combinatie van klassiek en jazz intrigeert me, al ben ik absoluut geen jazzkenner. Ik heb erg veel van zijn concert bij ons genoten.” CC Zwaneberg is bijzonder blij met de samenwerking met Symfonieorkest Vlaanderen. Van Tendeloo: “We zijn al enkele jaren vaste partners. De samenwerking verloopt steeds vlekkeloos. We zoeken samen naar een programma met een insteek die een breed publiek bereikt. Ik weet dat de concerten zelf altijd opnieuw van een fantastische topkwaliteit zijn. Ik kijk er opnieuw naar uit!” U ook?
Meetthemusician KorneelAlsteens (39) deed zijn eerste ervaring als orkestmusicus op in achtereenvolgens het Brussels Youth Orchestra, het Filharmonisch Jeugdorkest van Vlaanderen, het European Union Youth Orchestra (dat een Europese tournee maakte onder leiding van Sir Colin Davis en Paavo Järvi) en de Young Janáček Philharmonic. Korneel trad ook op als solist, onder meer met het orkest van het Antwerpse conservatorium, het Vlaams Radio Orkest en Symfonieorkest Vlaanderen. Zijn blaaskwintet Cinque Venti won de Debuutprijs Kamermuziek 2000 van Jeugd & Muziek Vlaanderen en nam twee CD’s op met 20ste eeuwse blaaskwintetten voor het CD-label van Radio 3 en Klara. Sinds 2004 is Korneel eerste hoboïst van Symfonieorkest Vlaanderen en lid van het blazersensemble I Solisti del Vento. Hiernaast geeft hij les aan de Kunsthumaniora's van Antwerpen en Brussel en aan de muziekacademies van Hamme, Oud-Heverlee en Overijse. Tussen al het doceren en repeteren door, wisten we hem te strikken voor een hit-and-run interview. Korneel Alsteens © Koen Broos
22
HIT-AND-RUN
Herinnert u zich uw eerste muzikale ervaring? De soundscape van mijn vroegste kinderjaren bestond uit een mix van mijn vaders gefluit in zijn keuken en de platen met chansons en kleinkunstnummers die in huis gedraaid werden. De weg naar klassieke muziek heb ik zelf gezocht, in het spoor van mijn grote broer, op de muziekschool van Hoeilaart. Wat is uw meest memorabele orkestervaring? De warmste herinneringen heb ik aan een concert onder leiding van onze huidige chefdirigent Jan Latham-Koenig in Hukvaldy, het geboortedorp van mijn lievelingscomponist Leoš Janáček. Hij componeerde er Het Sluwe Vosje, een opera die zich daar, op de groene en beboste heuvels van Moravië, afspeelt. In het idyllische openluchttheater op een open plek in de natuur leek het alsof het vosje elk moment onder de houten bankjes door tussen de benen van het publiek stilletjes naar ons toe kon kruipen om mee te luisteren naar haar verhaal. Hoe bereidt u zich voor op een concert? Natuurlijk moet elke orkestmuzikant naar de eerste repetitie komen met een duidelijk beeld van het repertoire in hoofd en oren en met de noten vlot in de vingers. Hoboïsten moeten bovendien telkens weer hun eigen
materiaal – de rietjes – in elkaar knutselen, inspelen en bijwerken. Het is een dubbele job waarmee ik uren per week bezig ben en die van het allergrootste belang is. Een slecht riet is een slecht concert, een topriet is puur genieten. Welk muziekstuk speelt u zelf het liefst? Ik hou van barokmuziek, maar dat repertoire komt niet aan bod in een symfonisch orkest als het onze. Daarom kies ik thuis vaak voor Telemann of Bach om een riet in te spelen. In het orkest daarentegen kan de warme, melancholische en met volksmelodieën doorspekte muziek van Brahms, Dvořák en natuurlijk Janáček me het allermeest bekoren. Welke plaat kocht u met uw eerste centjes? Een LP met het klarinetconcerto van Mozart, als cadeau voor mijn meter. Op dat moment wist ik nog niet wat mijn instrument zou worden. Maar bij de aankoop van de volgende plaat had ik het blijkbaar wel door: het hoboconcerto van Mozart door Heinz Holliger, voor mezelf. Heeft u verborgen niet-muzikale talenten? In het voetspoor van mijn vader, die al heel zijn leven achter het fornuis staat en de wereld door de lens van zijn camera observeert, hou ook ik van zowel gastronomie als fotografie. Vaak
probeer ik ze te combineren: een intrigerend close-up shot van een zelfgebakken zuurdesembrood, bijvoorbeeld. Wat houdt u als muzikant scherp? Ik beschouw elke noot die ik blaas even belangrijk als de vorige of de volgende. Dat maakt het musiceren boeiend en zorgt ervoor dat er nooit routine in het spelen sluipt. Naar wie kijkt u op? Pure virtuositeit en halsbrekende acrobatie interesseren me niet zo. Ik verkies muzikanten die me in al hun eerlijkheid kunnen raken en me ontroeren boven zij die willen verbluffen en imponeren. Gelukkig zijn er van die eerste categorie te veel om op te sommen. Wat is uw dierbaarste bezit? Mijn goed ontwikkelde zintuigen: de ogen waarmee ik gefocust en scherp naar de wereld kijk, mijn neus en tong waarmee ik ze intens ruik en proef, de uiterst gevoelige oren die in staat zijn om alle nuances van geluid en muziek te onderscheiden. Welke song of welk werk mogen ze spelen op uw begrafenis? Oblivion van Astor Piazzolla. Op bandoneon of hobo, dat mogen zij die achterblijven kiezen.
Cultuur beleef je samen met het Davidsfonds
© Rune Guneriussen
WO 24 JAN — ZO 28 JAN 2018
WEEKENDPAS € 164 / 184 / 194
Bach bewerkt Luister hoe Bach zichzelf en anderen bewerkt, en hoe avontuurlijke musici zich later door het erfgoed van de Thomascantor hebben laten inspireren. Een verdraaid verrassende Bach-vijfdaagse!
Info & tickets: +32 70 22 12 12 concertgebouw.be In&Uit: ‘t Zand 34, Brugge
Het Davidsfonds, dat zijn volwassenen en kinderen die houden van cultuur. Dat zijn 40.000 mensen die samen taal, geschiedenis en kunst beleven in heel Vlaanderen. Bijvoorbeeld door cursussen te volgen, cultuurreizen te maken, culturele evenementen mee te pikken of boeken te lezen.
Het Davidsfonds telt 475 afdelingen, zo’n 5.000 vrijwilligers en meer dan 10.000 grote en kleine culturele activiteiten. Met de Davidsfonds Cultuurkaart krijg je korting op al die activiteiten en geniet je van niet te missen voordelen – ook bij grote Vlaamse cultuurhuizen.
Surf voor meer info naar WWW.DAVIDSFONDS.BE en Of volg ons op
23 Mama, ik heb gedaan
Papa, ik heb iets gedaan
Mama, het is gedaan
Mama, we hebben het gedaan
Papa, we hebben iets gedaan
Mama, wat hebben we nu toch gedaan
Als ouder heb je nooit gedaan … Hoe klein ze ook zijn, hoe groot ze ook worden: je wil het beste voor je kinderen. Daarom groeit de Gezinsbond mee met jouw gezin. Met advies en diensten op maat. Met activiteiten en voordelen voor alle leeftijden. En met 250.000 leden en 13.000 vrijwilligers die de belangen van jouw gezin verdedigen.
Word nu lid via www.gezinsbond.be of via 02-507.88.88
kalenderdec 2017 → maa2018 Hetis roodgeelblauw enhetklinktals wauw! Familieconcert 5+ DO 28.12, 15:00 CONCERTGEBOUW BRUGGE VR 29.12, 15:00 DESINGEL ANTWERPEN ZO 07.01, 15:00 MUZIEKCENTRUM DE BIJLOKE GENT
AdagioforStrings Parels uit de literatuur voor strijkers van Barber, Elgar, Blanckaert & Pärt
HappyNewYearLenny!
Elegie
Dirigent Dirk Brossé viert 100 jaar Leonard Bernstein
Dirigent Jonathon Heyward en cellist Pieter Wispelwey buigen oorlogsleed om in schoonheid
DO 11.01, 20:00 CONCERTGEBOUW BRUGGE ZA 13.01, 20:00 CC ZWANEBERG HEIST-OP-DEN-BERG ZO 14.01, 16:30 DESINGEL ANTWERPEN ZO 21.01, 15:00 MUZIEKCENTRUM DE BIJLOKE GENT NIEUWJAARSCONCERT STAD GENT ZO 28.01, 15:00 CC DE SPIL ROESELARE
ZO 11.03, 15:00 DESINGEL ANTWERPEN DI 13.03, 20:00 PALEIS VOOR SCHONE KUNSTEN BRUSSEL DO 15.03, 20:00 CONCERTGEBOUW BRUGGE VR 16.03, 20:00 MUZIEKCENTRUM DE BIJLOKE GENT MA 02.04, 20:00 O.L.V.-TER-DUINENKERK KOKSIJDE
DO 08.02, 20:00 CONCERTGEBOUW BRUGGE ZA 10.02, 20:00 MUZIEKCENTRUM DE BIJLOKE GENT ZO 11.02, 15:00 DESINGEL ANTWERPEN
24
Symfonieorkest Vlaanderen verhuist Op 1 december 2017 nemen we onze intrek in Gent. Met Muziekcentrum de Bijloke als vaste residentieplek en nieuwe thuishaven breiden we onze werking in Gent uit. Uiteraard verandert dit niets aan onze concertreeksen in Brugge, Brussel en Antwerpen!
info & tickets
Info & reservatie: het bespreekbureau in Brugge sluit zijn deuren, maar u kan nog steeds uw tickets reserveren via onze website (7/7, 24/24) of telefonisch (ma-vr, 10:00 t/m 13:00). Bij de start van de abonnementenverkoop zullen we in Brugge en Antwerpen tijdelijk aanwezig zijn met een pop-up bespreekbureau. Zo krijgt u nog steeds de kans om uw abonnement in persoon te verlengen. Voorts kan u uw abonnement ook telefonisch of makkelijk online verlengen.
www.symfonieorkest.be tickets@symfonieorkest.be +32 9 292 75 57 ma—vr 10:00—13:00
Symfonieorkest Vlaanderen Bijlokekaai 8 bus 8, 9000 Gent +32 9 292 75 57 info@symfonieorkest.be www.symfonieorkest.be reknr. BE06 7330 1321 0622 BIC KREDBEBB Werkten mee aan deze uitgave Liesbet Cuvelier, Stephanie Dierckxsens, Wiske Renders, Frederik Styns, Charles Vanden Broucke / grafisch ontwerp Lieven Haneca & Johny Van de Vyver / foto’s Tom De Visscher / druk Die Keure / Programma’s onder voorbehoud van wijzigingen. / V.U. Frederik Styns Bijlokekaai 8 bus 8, 9000 Gent Symfonieorkest Vlaanderen geniet de steun van