79e jaargang, nr 1, februari / maart 2009
de belgische diamantnijverheid Periodieke uitgave van het Syndikaat der Belgische Diamantnijverheid Periodical Publication of the Syndicate of the Belgian Diamond Industry
editoriaal
Verantwoordelijke uitgever Responsable editor Eduard Denckens Schupstraat 9/11 2018 Antwerpen
Redactie en Publiciteit Editorial Office and Publicity SBD Hoveniersstraat 22, 2018 Antwerpen Tel. : 03/233.11.29 - Fax : 03/227.46.30 e-mail: sbd@sbd.be
Redactiecomité Editorial Board Eduard Denckens, Jos Heiremans, Linda Vancauwenberghe, Alfons Van Genechten, Yvan Verbraeck
Jaarabonnement Yearly subscription € 25
Voor de teksten zijn uitsluitend hun auteurs verantwoordelijk. Nadruk van teksten toegelaten mits uitdrukkelijke bronvermelding.
Drukkerij Ignace Wils NV, 2890 Sint-Amands
Wanneer een krant zijn lezers er over inlicht dat er in dit land op één dag tijd 60.000 arbeidsplaatsen verloren gegaan zijn, dan wordt het wel duidelijk dat de crisis waarin we aan het verglijden zijn veel groter is en dieper zit dan om het even welke politicus of bankier een paar maanden geleden nog wou toegeven. Bovendien is dit geen nationale (d.w.z. Belgische) maar een wereldwijde crisis, voor een groot deel te wijten aan de competitiegeest die het industriële en financiële leven tot op de dag van vandaag beheerst. Het ligt voor de hand dat een ongecontroleerde productie van auto’s, vliegtuigen, gsm- of televisietoestellen of de groei van banken onvermijdelijk in moeilijkheden moet uitmonden. Zelfs bij de hoogst mogelijke koopkracht zijn de mensen niet van plan om meer te kopen of te beleggen dan wat met hun persoonlijke noden overeenstemt. Tegen die logische achtergrond valt het moeilijk te begrijpen waarom industriekapiteins en bankiers niet veel vroeger de absolute noodzaak ingezien hebben om deze grenzeloze getallencompetitie in een meer verfijnde competitie op het gebied van kwaliteit, veiligheid en bescherming van het leefmilieu om te buigen en ook hoe klein het aantal industriekapiteins en politici is, die echt proberen om moeilijke ogenblikken tot nieuwe gelegenheden te laten uitgroeien. Wat de diamantwereld betreft is dat laatste reeds bij herhaling gesuggereerd, onder andere door Freddy Hanard op het onlangs georganiseerde symposium van het Antwerp World Diamond Centre en door Varda Shine tijdens de cocktail voor de zichthouders van De Beers.
2
Met zijn toespraak naar aanleiding van de overname van het presidentschap van de Verenigde Staten heeft de nieuw verkozen president Obama grote verwachtingen in het leven geroepen en zijn eerste regeringsdaden lijken zijn eerlijke wil te bevestigen om de bladzijde van de huidige crisis om te draaien. Het is echter jammer te moeten vaststellen dat een Belgisch politicus op een vitale economische en industriële positie, zoals Leo Delcroix, gewezen minister van Landsverdediging en huidig commissaris van de Belgische regering voor de Wereldtentoonstelling in Shanghai in 2010 zich totaal geen rekenschap geeft van het bestaan zelf van de Belgische diamantsector. Hoe kunnen we anders zijn boodschap interpreteren om de gunst van het Chinese volk te winnen toen hij zei dat “België zijn geheime wapens heeft: wereldberoemde chocolade en bier”... Niet één enkel woord over diamanten, die volgens een recente studie over de Antwerpse diamantsector van de hand van prof. dr. Joep Konings en Stijn Vanormelingen van de Katholieke Universiteit van Leuven (KUL) “niet minder dan 70% bijdraagt tot de positieve handelsbalans van België, d.w.z. zo’n 2 miljard USD, en bovendien een totaal van 34.000 arbeidsplaatsen vertegenwoordigt en als dusdanig een van de grootste werkgevers van de provincie Antwerpen vormt.” De platvloerse promotie van België in China als een land van alleen maar bier en chocolade is des te spijtiger daar Leo Delcroix de onmiddellijk daarop
volgende voorstelling van een gloednieuwe 89facetten diamant in Antwerpen had moeten (en waarschijnlijk ook kunnen) weten, de zogeheten Blue Flame, ontworpen voor Resiro, een joint venture tussen de in Antwerpen gevestigde Eurostar en de Chinese Tongling Group, die meer dan 150 handelszaken in China uitbaat. Die diamanten zijn bovendien vergezeld van een diamond grading report uitgereikt door HRD Antwerp. Volgens Freddy J. Hanard, CEO van het Antwerp World Diamond Centre (AWDC) is het Blue Flame diamantslijpsel door twee Antwerpse slijpers, Bernard Van Pul en Koen Van Ishoven ontwikkeld. En Georges Brys, General Manager van HRD Antwerp, maakte van de gelegenheid gebruik om het feit te onderstrepen dat “dit een uitstekende gelegenheid is om ons nieuw en verbeterd HRD Antwerp certificaat aan het Chinese publiek voor te stellen.” In laatstgenoemde context kunnen we alleen maar vaststellen dat met dit nieuwe slijpsel de privédiamantsector in Antwerpen al het mogelijke gedaan heeft op het gebied van innovatie die de industrie zo broodnodig heeft maar dat de autoriteiten eens te meer de Antwerpse diamantsector de rug toegedraaid hebben. Daaruit kunnen we alleen maar besluiten dat hier een heel grote kans gemist werd. Eduard Denckens Voorzitter SBD
éditorial
Lorsqu’un journal annonce à ses lecteurs que 60.000 emplois ont été perdus en un seul jour dans ce pays, il est bien clair que la crise, dans laquelle nous nous enfonçons, est beaucoup plus importante et plus profonde que ce que les politiciens ou les banquiers pensaient il y a quelques mois. De plus, il ne s’agit pas d’une crise nationale (c’est-à-dire belge), mais d’une crise mondiale, principalement due à l’esprit de concurrence qui domine la vie industrielle et financière jusqu’à présent. Il va sans dire que la production non contrôlée de voitures, d’avions,
de téléphones portables ou de télévisions devait inévitablement mener à des difficultés. Même les gens qui ont les moyens les plus élevés ne peuvent pas continuer à acheter ou à investir audelà de leurs besoins personnels. Devant cette situation, il est très difficile de comprendre pourquoi les patrons d’industries et les banquiers n’ont pas vu beaucoup plus vite la nécessité absolue de changer cette concurrence sans limites des chiffres en une concurrence beaucoup plus raffinée portant sur la qualité, la sécurité et la
3
protection de l’environnement, et pourquoi si peu de patrons d’industrie et de responsables politiques essaient vraiment de transformer les difficultés actuelles en opportunités. En ce qui concerne le monde diamantaire, ce dernier point a déjà été suggéré à plusieurs reprises, entre autres par Freddy Hanard au cours du symposium organisé récemment par l’Antwerp World Diamond Centre et par Varda Shine à la réception/cocktail des détenteurs de vues de De Beers. Dans son discours d’accession à la présidence des Etats-Unis, le nouveau président élu Obama a créé de grands espoirs, et ses premiers actes gouvernementaux semblent confirmer sa volonté honnête d’aider à tourner la page de la crise actuelle. Mais il est vraiment regrettable de devoir constater qu’un politicien belge, qui occupe une position économique et industrielle vitale comme Leo Delcroix, ancien ministre de la Défense et actuel commissaire du gouvernement belge pour l’exposition internationale de Shanghai en 2010, semble ne même pas être au courant de l’existence du secteur diamantaire belge. Comment pouvons-nous interpréter autrement son message destiné à gagner les faveurs du peuple chinois lorsqu’il déclare que «La Belgique a ses armes secrètes, son chocolat et ses bières à la réputation mondiale». Pas un seul mot à propos des diamants qui, selon une récente étude sur le secteur diamantaire anversois par le Prof. Dr. Joep Konings et Stijn Vanormelingen, de l’Université Catholique de Louvain (KUL), «contribue pour pas moins de 70% de la balance commerciale positive de la Belgique, à savoir environ deux milliards d’USD,
représentant en plus quelque 34.000 emplois, et étant ainsi un des plus importants employeurs dans la province d’Anvers». Ramener vulgairement la promotion de la Belgique en Chine au chocolat et à la bière est d’autant plus regrettable que Leo Delcroix aurait au moins dû être courant de l’introduction imminente d’une nouvelle taille à 89 facettes à Anvers, la Blue Flame, conçue pour Tesiro, une joint-venture entre la société Eurostar basée à Anvers et le groupe chinois Tongling, qui fait tourner plus de 150 magasins en Chine. De plus, les diamants sont accompagnés d’un certificat du HRD d’Anvers. Selon Freddy J. Hanard, CEO de l’Antwerp World Diamond Centre (AWDC), la taille diamantaire Blue Flame a été conçue par deux tailleurs anversois, Bernard Van Pul et Koen van Ishoven. Et Georges Brys, general manager du HRD, a saisi l’occasion pour insister sur le fait que «c’est une excellente occasion pour introduire le nouveau certificat rénové du HRD au public chinois». A ce propos, nous pouvons simplement dire qu’avec cette nouvelle taille, le secteur diamantaire privé a fait tout son possible à Anvers dans le domaine de l’innovation dont l’industrie a tellement besoin, mais que les autorités ont une fois de plus donné une douche froide au secteur diamantaire anversois. Dès lors, nous ne pouvons que conclure qu’une très grande occasion a été perdue. Eduard Denckens Président du SBD.
editorial
When a newspaper informs its readers that in one single day 60,000 jobs got lost in this country, it becomes very clear that the crisis in which we are gliding down is much greater and sits much deeper than any politician or banker would give in a couple of months ago. Moreover, this is not a national (i.e. Belgian) crisis but a worldwide one, greatly due to the spirit of competition that dominates industrial and financial life until now. It goes without saying that an uncontrolled production of cars, airplanes, mobiles or television sets or growth of banks must inevitably run into difficulties. Even with the highest possible buying power people are not going to buy or to invest more than what corresponds to their personal needs. Against this logical background, it is very difficult to understand why industry bosses and bankers have not much earlier seen the absolute necessity of changing this limitless competition of numbers into a much more refined competition of quality, safety and environmental protection and how small the number of industry bosses and politicians is who are really trying to change difficult moments into opportunities. As far as the diamond world is concerned, the latter has already been suggested several times, among others by Freddy Hanard at the lately organized symposium of the Antwerp World Diamond Centre and by Varda Shine at the De Beers sight holder cocktail party.
4
In his speech on the occasion of his taking over the presidency of the United States, the newly elected president Obama has created great expectations and his first governmental deeds seem to confirm his honest will to help to turn the page of the actual crisis. It is however a pity to have to ascertain that a Belgian politician on a vital economic and industrial position, like Leo Delcroix, former minister of Defence and actual commissioner of the Belgian government for the 2010 Shanghais World Expo, seems to be totally unaware of the existence itself of the Belgian diamond sector. How could we otherwise interpret his message to win the favour of the Chinese people when he was saying that “Belgium has its secret weapons, world-famous chocolates and beers”. Not one single word about diamonds which, according to a recent study about the Antwerp diamond sector by Prof. Dr. Joep Konings and Stijn Vanormelingen of the Catholic University of Louvain (KUL) “contributes no less than 70% to the Belgium’s positive trade balance, i.e. some USD 2.0 billion, representing moreover a total of 34,000 jobs and being as such one of the biggest employers in the province of Antwerp”. The vulgar promotion of Belgium in China as a country of only beer and chocolate is all the more regrettable as Leo Delcroix should (and most probable could) have known the imminent
introduction of a brand new 89-facet diamond cut in Antwerp, the Blue Flame, designed for Tesiro, a joint venture between Antwerp based Eurostar and the Chinese Tongling Group that operates more than 150 shops in China. The diamonds are moreover accompanied by a diamond grading report issued by HRD Antwerp. According to Freddy J. Hanard, CEO of the Antwerp World Diamond Centre (AWDC), the Blue Flame diamonds cut is designed by two Antwerp cutters, Bernard Van Pul and Koen Van Ishoven. And Georges Brys, HRD Antwerp’s General Manager, took the opportunity to stress the fact that “this is an excellent occasion to introduce our new and improved HRD Antwerp certificate to a Chinese audience”.
In the latter context, we can only but say that with this new cut the private diamond sector in Antwerp proves once again that it has done everything possible in the field of the innovation the industry so badly needs but that the authorities have once again shown the Antwerp diamond sector the cold shoulder. So we can only conclude that this is a very great opportunity missed.
Eduard Denckens President SBD
Vonnis van het Hof van Beroep schept een precedent voor onze sector
Toen enkele jaren geleden een juwelenzetterhersteller op beestachtige wijze werd aangevallen op enkele meters van zijn atelier werden al zijn goederen gestolen. Aangezien het atelier van de juwelier in de Vestingstraat gelegen was, had hij besloten, wegens veiligheidsoverwegingen, de goederen elke avond op te sluiten in de safes van de Diamantkring. Als goede huisvader ging hij elke morgen deze goederen afhalen om in zijn atelier de reparaties, zetwerk en ontwerpen af te werken. Men spreekt dus niet over een juwelier met een prestigieuze winkel maar wel over een ambachtsman die in onderaanneming voor juweliers en voor enkele particuliere klanten werkt. Zijn kapitaal in deze context is de infrastructuur van zijn atelier en een voorraad aan grondstoffen. De toevertrouwde goederen voor reparaties staan dus niet in evenredigheid met het loon dat hij hiervoor ontvangt, hierdoor kan hij zich geen peperdure verzekering veroorloven en is verplicht om zijn goederen ‘s avonds in de Kring in te sluiten. Hij had wel camera’s voorzien in de gang, maar het is juist in die gang dat hij overvallen werd. Toen alle goederen verdwenen waren kwam de eigenaar van
één van de toevertrouwde juwelen met een eis van schadevergoeding die ver boven de echte waarde bleek te zijn. In eerste Aanleg kreeg de juwelier de volledige rekening voorgeschoteld plus de intresten vanaf de aanslag. Gelukkig besliste het Hof van Beroep er anders over en volgde mijn deskundig verslag. De juwelier werd in deze zaak verdedigd door meester Patrick Bernard Martens. Het is niet de eerste maal dat een onderaannemer (slijper of zager) verantwoordelijk wordt gesteld bij een overval, gelukkig werden deze zaken na lange onderhandelingen voor de verschillende instanties in der minne geregeld. Nu het Hof van Beroep deze stelling ingenomen heeft mag men ervan uitgaan dat zulke pijnlijke scenario’s niet meer zullen voorkomen. Dientengevolge moet een opdrachtgever die waardevolle stukken toevertrouwd aan een ambachtsman voor een minimaal ereloon zich verzekeren tegen schade of diefstal. Indien hij dit niet wenst te doen moet hij zijn goederen toevertrouwen aan een firma die hiervoor verzekerd is en waar de prijzen dan ook anders liggen. Eddy Vleeschdrager 5
Drukkerij Ignace Wils nv zorgt voor spitstechnologisch-ecologisch SBD-blad Het blad dat u, waarde lezer, op dit ogenblik in handen houdt, is een uniek hoogwaardig maar ook en vooral ecologisch verantwoord drukwerk en daarvoor tekent de Drukkerij Ignace Wils nv uit Sint-Amands verantwoordelijk. Om dat te kunnen doen heeft die drukkerij, die met haar meer dan 100-jarig bestaan op een lange traditie van vakmanschap kan terugblikken, zwaar geïnvesteerd in een uitbreiding van de productieruimte. Die vormde een onontbeerlijke voorbereiding op de plaatsing van een Heidelberg Speedmaster drukpers, een technisch hoogstandje, waarvan Drukkerij Wils de derde eenheid in België in werking heeft gezet. Van dat technologisch hoogstandje is het SBD-bestuur zich onlangs persoonlijk en de visu gaan overtuigen. Op diegenen, die zich afvragen hoe iemand het – in deze toch bijzonder moeilijke economischindustriële tijden – waagt dergelijke grote investeringen door te voeren antwoordt bedrijfsleider Ignace Wils: “Om in te spelen op de vragen, wensen en eisen van de klanten. Die willen immers dat hun opdrachten altijd maar sneller, beter en goedkoper uitgevoerd worden en dat kan alleen maar door de oplossing van die drie eisen te combineren via de inzet van spitstechnologie.” SBD-directeur Linda Vancauwenberghe, bedrijfsleider Ignace Wils en SBD-voorzitter Ward Denckens.
6
En hij legt uit dat sneller noodzakelijkerwijs goedkoper betekent wegens minder arbeidsuren (zowel bij de voorbereidende werkzaamheden als inzake het drukproces), dat een betere kwaliteit afleveren noodzakelijk is om de concurrentie voor te blijven en dat goedkoper inspeelt op de financiële problemen waarmee alle bedrijven af te rekenen hebben. “Bovendien vormt deze nieuwe Heidelberg Speedmaster-pers ook een doorslaggevend element in een maatschappelijk verantwoord productieproces, waar meer en meer van onze klanten zelf mee bezig zijn en wat zij derhalve bij hun leveranciers ook ten zeerste op prijs stellen. In dat maatschappelijk verantwoord productieproces spelen ook de milieuproblematiek en de diversiteitplanning een belangrijke rol.”
Milieuvriendelijkheid troef Wat de bescherming van het leefmilieu aangaat, waaraan meer en meer klanten van de drukkerij een steeds groter belang hechten en die ze dikwijls als een van de voorwaarden voor het afsluiten van een contract stellen, maakt de Heidelberg Speedmasterpers het mogelijk zonder alcohol te drukken.
De nieuwe ecologische Speedmasterpers.
Bedrijfsleider Ignace Wils, SBD-directeur Linda Vancauwenberghe, en SBD-voorzitter Ward Denckens.
Zonder te vergeten dat door de inzet van deze nieuwe technologie ook veel minder schadelijke solventen gebruikt worden. Bij de ontwikkeling van de drukplaten worden geen zuren meer gebruikt en heeft men nu 0 liter water nodig tegenover 8 liter per plaat vroeger. “Bovendien hebben wij ons geëngageerd om zo vlug mogelijk een FSCcertificaat te behalen want om op dat milieuvriendelijke materiaal te kunnen drukken moet men een certificaat kunnen voorleggen,” aldus Ignace Wils.
Al die inspanningen vat Drukkerij Wils samen in het logo dat ze heeft laten registreren en dat bestaat uit een ‘mannetje-boompje’ met de boodschap ‘de duurzame drukker’. Het logo symboliseert groei en groen maar de boodschap gaat natuurlijk veel verder dan groen. “En vermits wij voelen dat wij bij ons groeiend aantal klanten meer en meer gehoor krijgen en zij steeds meer belangstelling voor ons gesofisticeerd ecologisch drukproces aan de dag leggen geloven wij dat wij de goede weg bewandelen”, zo Ignace Wils, die in de marge nog meldt dat mede door de recuperatie van de warmte van de machines in de productieruimte en door het koelen met energiebesparende koelsystemen en de plaatsing van zonnepanelen op het dak de nieuwe drukkerij geen extra verwarming nodig heeft en dat de nieuwe pers ook veel minder onderhoud vraagt, wat ook allemaal in het voordeel van een kostenverlaging van het productieproces speelt. Kortom als tweede drukkerij in België en eerste in Vlaanderen die zonder alcohol werkt staat Drukkerij Ignace Wils nv voor ecologische spitstechnologie en het SBD is gelukkig dat zijn blad op zo’n bedrijfs- en milieuvriendelijke manier gedrukt wordt en wenst de drukkerij Wils nog veel succes. (Y.V.)
HRD Antwerp’s new diamond certificate proves a new hit The new HRD Antwerp diamond certificate, which was launched on the first day of business of the new year, has proven to be an immediate success. Just one week after issuing the new certificates, HRD Antwerp notes a significant spike in interest from both the Belgian and international diamond sectors. “The end of December and beginning of January are typically slow in the diamond business, and that has been intensified by the worldwide financial downturn,” said Georges Brys, HRD Antwerp’s General Manager. “We are therefore delighted at the enthusiasm that has been generated by the new HRD Antwerp diamond certificate during the week of its launch.” The new diamond certificate includes improved security features, a refined cut grade and the HRD Antwerp Certificate Link feature, which enables the retrieval and downloading of certificates online in a variety of languages. The range of security features, which render it practically impossible to forge an HRD Antwerp certificate, are unique to the industry. They include line structures, a watermark, an
embossed logo, fluo marks and micro-text. “Customer confidence is our first priority,” said Brys. “This is clearly enhanced by the new certificates, and it is further backed up by laser inscriptions and ability to conduct an online check.” HRD Antwerp’s refined Cut Grade includes a more comprehensive analysis of cut than the one that has featured on HRD Antwerp grading reports to date. Instead of reporting about cut using two parameters – Proportions and Finish – HRD Antwerp will now assess the cut according to three parameters: Proportions, Symmetry and Polish. The refined grade features for the first time a finding of “Excellent.” Using HRD Antwerp Certificate Link, all HRD Antwerp Diamond Certificates, Diamond Identification Reports and Diamond Colour Certificates issued after January 1, 2005, can now be retrieved online. The service is available at www.hrdantwerplink.com, or via the HRD Antwerp website at www.hrdantwerp.be. Users must enter the certificate number and the diamond’s carat weight, and can then retrieve the document in English, Turkish, Mandarin, Cantonese or Arabic.
7
Sociaal Nieuws
LONEN De Belgische inflatie bedraagt 2,32 % in januari 2009. Het indexcijfer van de consumptieprijzen voor de maand januari 2009 bedraagt 111.36 punten (2004 = 100), tegenover 111,25 punten in december 2008. Dit is een stijging, van 0,10 %. Het rekenkundig gemiddelde van de laatste vier maanden van de gezondheidsindex bedraagt deze maand 111,27 punten. De spilindex voor het openbaar ambt, de sociale uitkeringen en van de diamantnijverheid (112,72) werd niet overschreden.
PC 218 Krachtens het nieuwe jaarlijkse indexeringssysteem worden alle lonen van de bedienden die behoren tot het Aanvullend Nationaal Paritair Comité voor Bedienden (PC nr. 218) op 1 januari 2009 met 4,51 % geïndexeerd, los van de barema’s. (In januari 2008 bedroeg dit 1,82 %.)
De nieuwe barema’s zijn nog niet gewijzigd. Leeftijdsbarema’s zijn niet meer toegelaten. Tot op heden is hieromtrent nog geen akkoord. Dus op de reële lonen en op de oude barema’s + 4,51 %.
BEDRIJFSVOORHEFFING Vanaf 1 januari 2009 zijn nieuwe schalen van bedrijfsvoorheffing van toepassing. Deze zijn opnieuw geïndexeerd. (BS 9 december 2008)
(IPA 2009-2010) en vanaf 1 januari 2010 tot 1 % van de brutolonen.
Jobkorting (KB 11/1/09) Bedrijfsvoorheffingvermindering Er is een vrijstelling van doorstorting van bedrijfsvoorheffing van een percentage van het brutoloon van elke werknemer (opgenomen in het IPA van 2007-2008). Deze vrijstelling werd reeds doorgevoerd sinds 21 oktober 2007 als algemene looncorrectie en bedraagt 0,25 % van de brutolonen. Vanaf 1 juni 2009 wordt dit verhoogd tot 0,75 % 8
De Vlaamse forfaitaire vermindering op de bedrijfsvoorheffing wordt éénmalig in februari 2009 verrekend. Deze vermindering bedraagt € 300 wanneer het jaarbedrag van de normale bruto bezoldigingen tussen € 6.986 en € 24.375 bedraagt en € 250 wanneer het jaarbedrag van de normale bruto bezoldigingen meer dan € 24.375 bedraagt. Bij onvoldoende BV in februari mag het resterende bedrag worden verrekend in maart of april.
IPA 2009-2010 Krachtlijnen van het loonakkoord Koopkracht van de werknemers 1.1 In 2009-2010 worden de brutolonen enkel geïndexeerd. Met een dalende inflatie moet dit de concurrentiekracht van de ondernemingen ten goede komen. 1.2 Voor 2009-2010 wordt tevens in een onderhandelingsenveloppe voorzien die aan de werkgever maximum 250 euro per werknemer mag kosten. Hiervan mag in 2009 maximaal 125 euro (kost voor de werkgever) worden toegekend. Daar het om een maximum gaat, hoeft deze enveloppe niet te worden uitgeput! Opdat de werknemers er zoveel mogelijk netto zouden aan overhouden, zullen de nodige fiscale en parafiscale maatregelen worden uitgewerkt. 1.3 De werkgeverstussenkomst in trein-, tram-, bus- en metroabonnementen voor woonwerkverkeer wordt vanaf 1 februari 2009 verhoogd van 60 % tot 75 %, maar tegelijkertijd omgezet in forfaitaire bedragen in functie van de afgelegde afstand. Deze forfaits gelden voor 2009 en 2010. Dit houdt in dat de automatische verhoging van deze werkgeverstussenkomst telkens wanneer de NMBS haar tarieven optrekt, vanaf nu verleden tijd is.
Loonkosten van de ondernemingen 2.1 Versterking van bestaande maatregelen van lastenverlaging voor werkgevers • Het percentage van de fiscale lastenverlaging voor ploegen- en nachtarbeid wordt vanaf 1 juni verhoogd tot 15,6 % wat neerkomt op een versterking van dit voordeel met bijna 50 %. • Het aantal overuren dat recht geeft op fiscale lastenverlaging wordt vanaf 1 juni 2009 verdubbeld tot 130 overuren per kalenderjaar. • Het stelstel van herverdeling van de sociale lasten wordt vanaf 2010 meer in evenwicht
gebracht door een plafonnering van de compenserende bijdrage van de grote ondernemingen. 2.2 Het percentage van de huidige fiscale interprofessionele looncorrectie wordt vanaf 1 juni 2009 verhoogd tot 0,75 % en vanaf 1 januari 2010 verder opgetrokken tot 1 % van de brutolonen, ofwel een verviervoudiging tegenover vandaag. 2.3 Vereenvoudiging van de banenplannen: een groot aantal RSZ-doelgroepverminderingen wordt afgeschaft. 520 miljoen van de vrijgekomen middelen worden omgezet in een versterking van de structurele, lineaire bijdragevermindering die de werkgever elk kwartaal ontvangt voor alle werknemers die hij tewerkstelt. 220 miljoen blijven bestemd voor specifieke doelgroepen zoals het behoud van Plus 1-2-3-plan voor de KMO die zijn eerste drie werknemers aanwerft. De vereenvoudiging gaat in op 1 april 2009, met een overgangsregeling tot eind 2010.
Koopkracht van de sociale uitkeringstrekkers 3.1 In uitvoering van de Generatiepactwet worden bepaalde sociale uitkeringen (binnen de sectoren pensioenen, ziekte en invaliditeit, werkloosheid, beroepsziekten en arbeidsongevallen) in 2009 en 2010 aangepast aan de evolutie van de algemene welvaart.
Verlenging Verlenging van een aantal lopende afspraken o.m. inzake brugpensioen, innovatiepremie, vrijstelling van de startbaanverplichting onder bepaalde voorwaarden,… 9
Forfaitaire solidariteitsbijdrage bij ‘zwartwerk’ (programmawet van 22.12.2008) Werkgevers die voor een werknemer geen Dimonaaangifte hebben gedaan, betalen vanaf 1 januari 2009 een forfaitaire solidariteitsbijdrage die overeenkomt met het drievoud van de basisbijdragen op het gewaarborgd gemiddeld minimum maandinkomen (GGMMI). Het absoluut minimum bedraagt 2.500 euro (te indexeren). Werkgevers moeten iedere indienst- en uitdiensttreding van een werknemer verplicht kenbaar maken bij de RSZ, met een Dimona (déclaration immédiate – onmiddellijke aangifte). Doen ze dit niet, dan is er sprake van ‘zwartwerk’. De Dimona-verplichting laat immers een snelle
identificatie van werknemers toe en stelt de band vast tussen de werknemer en zijn werkgever. De R.S.Z. voert regularisaties door op basis van de controles op zwartwerk door de sociale inspectie. Een vermindering van de bijdrage is mogelijk wanneer de werkgever de materiële onmogelijkheid om voltijdse arbeidsprestaties uit te voeren, inroept, en elementen voorlegt die het mogelijk maken de door de werknemer werkelijk uitgevoerde prestaties vast te stellen. De solidariteitsbijdragen wordt dan verminderd met de bijdragen voor de daadwerkelijke aangegeven tewerkstelling voor de betrokken werknemer.
Verhoging uitkeringen bij tijdelijke werkloosheid met 10 procent Het percentage stijgt van 60 naar 70 procent voor tijdelijke werklozen die samenwonend zijn en van 65 naar 75 procent voor alleenstaanden en gezinshoofden.
Dit bedraagt zodoende dagenweek).
2.206,46 euro (6-
Deze economische herstelmaatregel loopt tot 31 december 2010.
Het loonplafond wordt eveneens verhoogd met 300 euro per maand.
Hospitalisatieverzekering De hospitalisatieverzekering is via Finserve afgesloten met FORTIS INSURANCE BELGIUM. 10
Ingevolge de jaarlijkse indexatie worden de premies vanaf 1 april 2009 verhoogd met 1,65 %.
Pensioenen De wettelijke pensioenleeftijd is in principe 65 jaar en dit zowel voor mannen als voor vrouwen. Werknemers die een toereikende loopbaan hebben,
kunnen vervroegd met pensioen gaan, d.w.z. ten vroegste in de maand volgend op hun 60ste verjaardag.
Brugpensioenen De regeling van het conventioneel brugpensioen houdt in dat een werknemer, die aan bepaalde voorwaarden voldoet, en die op oudere leeftijd ontslagen wordt, een bijzonder en gunstiger werkloosheidsstatuut geniet, en aanspraak kan maken op een aanvullende vergoeding naast en bovenop de gewone werkloosheidsuitkering. Deze vergoeding is principieel ten laste van de laatste werkgever. In het Paritair Comité voor de Diamantnijverheid en handel wordt deze vergoeding ten laste genomen door het Intern Compensatiefonds voor de Diamantsector. De algemene regel is brugpensioen op 60 jaar, na een loopbaan van 30 jaar voor mannen en 26 jaar voor vrouwen. De basis CAO op dit vlak is CAO 17 van de NAR . Deze is van toepassing in alle bedrijven van de privé-sector. Er is geen vervanging noodzakelijk bij ontslag van een bruggepensioneerde van 60 jaar. Brugpensioen op 58 jaar is mogelijk na een loopbaan van 35 jaar voor mannen (vrouwen 30 jaar) voor 2008-2009. Dit wordt 37 jaar (vrouwen 33 jaar) vanaf 2010; en 38 jaar (vrouwen 35 jaar) vanaf 2012 en vrouwen 38 jaar vanaf 2014. In het PC 324 is hieromtrent een CAO (CAO 4.12.07) afgesloten met volgende voorwaarden: • Indien een werknemer minder dan 1 jaar volledig werkloos is, moet hij, om recht te hebben op de aanvullende vergoeding, ten minste 1 maand terug bij een werkgever in dienst zijn. • Indien een werknemer meer dan 1 jaar volledig werkloos is, moet hij, om recht te hebben op de
aanvullende vergoeding, ten minste 6 maanden terug bij een werkgever in dienst zijn. • Indien een werknemer tussen 6 maanden en 1 jaar ziek is, moet hij, om recht te hebben op de aanvullende vergoeding, ten minste 1 maand terug werken. • Indien een werknemer meer dan 1 jaar ziek is, moet hij, om recht te hebben op de aanvullende vergoeding, ten minste 6 maanden terug werken. • Ingeval een loonsverhoging buiten CAO of buiten indexaanpassing, moet dit loon gedurende ten minste 6 maanden uitgekeerd zijn om in aanmerking te worden genomen voor het berekenen van het netto referteloon. Brugpensioen op 56 jaar: De werkgevers en de vakbonden hebben op 20.12.07 in de NAR een CAO gesloten die vanaf 1 januari 2008 brugpensioen voorziet voor werknemers van 56 jaar met een loopbaan van 40 effectief gewerkte jaren. In deze 40 jaar moeten ook de gelijkgestelde dagen in rekening worden genomen (ziekte, feestdagen, vakantie…); alsook maximaal 3 kalenderjaren voor volledige werkloosheid, tijdskrediet, legerdienst of arbeidsprestaties in het kader van het leerlingenwezen. Bovendien moeten zij het bewijs leveren dat zij vóór de leeftijd van 17 jaar gedurende tenminste 78 dagen arbeidsprestaties geleverd hebben met RSZ of in het kader van ons leerlingenwezen. In het PC 324 is hieromtrent een aanvullende CAO afgesloten met bijkomende voorwaarden. In het beroepsverleden van 40 jaar moet er minimum 1000 effectief gewerkte dagen als diamantarbeider kunnen aangetoond worden. 11
Vervangingsplicht:
Werkhervatting:
De werkgever is verplicht de bruggepensioneerde, behalve deze van 60 jaar, te vervangen door een uitkeringsgerechtigde werkloze. De vervanger wordt aangeworven in de periode die loopt van de eerste dag van de maand voorafgaand aan de maand waarin het brugpensioen ingaat, tot de eerste dag van de derde maand die erop volgt. De vervanging moet minstens 36 maanden duren. Vrijstelling van de vervangingsplicht zijn mogelijk. Elke vrijstelling is gekoppeld aan een strikte procedure. SBD helpt zijn leden hiermee.
De bruggepensioneerden die het werk hervatten krijgen tijdens de hele duur van de werkhervatting minstens dezelfde aanvullende vergoeding doorbetaald! Deze doorbetaalde aanvulling is vrijgesteld van sociale bijdragen en geniet een gunstige fiscale behandeling. Het gaat om een werkhervatting als loontrekkende, of als zelfstandige. Dit kan niet voor dezelfde werkgever of voor een werkgever uit dezelfde groep.
Bij KBC zijn we ervan overtuigd dat een goed gesprek op het juiste moment werkt. Daarom ontvangen we u graag in een gezellig kantoor, beantwoorden onze gespecialiseerde adviseurs al uw vragen, staat er dag en nacht een verzekeringsagent voor u klaar. Kom dus regelmatig eens praten. Want praten werkt. KBC Bank & Verzekering Antwerpen Diamant Schupstraat 18-20 2018 Antwerpen Tel. 03 213 72 00 Fax 03 213 72 01 www.kbc.be
we hebben het voor u 12
General Statistics (USD) HRD Diamond Office
Given the slump in demand worldwide for diamonds as a result of the global financial crisis, it came as little surprise that Belgium's imports and exports of rough and polished goods in December showed deep falls. Given the strong demand for diamonds in the first eight months of the year which saw prices rising consistently, however, the figures for the year as a whole are much more moderate with small falls in volume and rises in dollar terms. With the United States in recession and retail sales dropping, Belgian polished exports fell 19.4 percent to 580,318 carats last month. In financial terms, there was a 22.3 percent drop to $689.2 million. For 2008 as a whole, there was a 6.9 percent decline in polished exports to 8.72 million carats, but a 14.9 percent rise in financial terms to $12.3 billion. While declines in imports were less pronounced, they still fell by 13.2 percent to 535,499 carats in December, and by 12.2 percent to $630.8 million. For all of last year, there was a slight fall of 1.2 percent to 9.62 million carats, but a 20.9 percent rise in dollar terms to $12.1 billion. Meanwhile, rough diamond exports plummeted 75 percent to 3.3 million carats in December, compared with 13.1 million carats in the same month last year. The fall was similarly dramatic in financial terms, with a 71.2 percent drop to $308 million from $1.1 billion in December 2007. For all of 2008, rough exports dropped 19.1 percent to 115.6 million carats, but by a lesser 5.4 percent to $10.7 billion. In similar vein, rough imports fell by more than half in December, with a 51.9 percent decline to 4.5 million carats, and an even heavier fall of 69.9 percent to $241.6 million. For
all of 2008, rough imports fell by 16.9 percent to 110.9 million carats, but recorded a rise of 3 percent to $10.5 billion. Meanwhile, the breakdown of export destinations for Belgium's polished exports confirms the decline in sales to the United States during 2008, with a 14.9 percent fall in terms of carats to 1.25 million carats. In value, there was an increase of 8 percent to $3.4 billion. There was a slight rise in exports to Hong Kong which serves as a gateway to the vital Chinese market, with a 2.8 percent increase in carats, to 1.4 million carats. This equals $2 billion. There were substantial declines in exports to Israel and Switzerland of 17.7 percent and 11.7 percent in carats, respectively. However, exports to the United Arab Emirates, India and the United Kingdom all rose. With American consumers sharply scaling back their discretionary spending, the sharp falls in Belgian diamond imports and exports were only to be expected. Spending at all the main U.S. chain stores almost universally fell again in December and analysts expect this trend to continue as consumers aim to pay off debt and save where possible. With U.S. unemployment rising by more than 500,000 per month as the year-old recession in the world's largest economy bites ever deeper, many financial experts are scaling back their forecasts for when the United States will stabilize and get back to a growth path. Where some analysts had predicted that mid-2009 would provide a turning point, others are now saying that it might not come until 2010 despite the huge stimulus program being planned by incoming president Barack Obama. A service of the Antwerp Facets News Service (AFNS). Article may be reproduced provided that credit is given to AFNS.
Polished diamonds Jan-Dec 2008
Carat
USD
Jan-Dec 2007
Carat
USD
Difference
Carat USD
December 2008
December 2007
Carat
USD
Carat
USD
Difference
Carat USD
Export
8.715.636,44 12.333.608.116 9.363.658,93 10.738.912.289 -6,92% 14,85%
580.318,62
689.151.721
719.773,79
886.359.786 -19,37% -2,25%
Import
9.621.945,39 12.078.441.247 9.741.459,26
535.499,79
630.807.693
616.955,82
718.582.378 -13,20% -12,21%
9.988.968.877 -1,23% 20,92%
13
Rough diamonds Jan-Dec 2008
Carat Export
Jan-Dec 2007
USD
Carat
USD
Difference
December 2008
Carat USD
Carat
USD
December 2007
Carat
Difference
USD
Carat USD
115.613.236,95 10.729.783.246 142.876.310,67 11.345.719.323 --19,08% -5,43% 3.284.559,23
308.010.710
13.141.775,51 1.068.044.121 -75,01% -71,16%
Import 110.978.653,07 10.484.367.510 133.554.739,24 10.182.246.333 -16,90% 2,97% 4.494.511,62
241.551.598
9.337.486,46
803.519.898 -51,87% -69,94%
Rough = 7102.10+7102.21+7102.31
Export of polished diamonds by country Jan-Dec 2008
1 U.S.A. 2 HONG KONG 3 ISRAEL 4 SWITZERLAND 5 UNIT.ARAB.EM. 6 INDIA 7 UNITED KINGDOM 8 ITALY 9 JAPAN 10 CHINA Others Total
Difference 2007
Carat
USD
Ct
$
Carat
USD
1.257.771,01 1.434.808,49 653.561,88 828.967,55 972.544,91 854.317,46 166.292,47 653.802,44 247.705,90 297.594,82 1.348.269,51
3.413.801.236 2.081.819.655 1.611.766.047 982.544.303 961.485.566 662.567.778 387.800.163 386.831.670 277.843.433 276.109.544 1.291.038.721
-14,93% 2,80% -17,71% -11,71% 8,67% 8,02% 2,23% -16,95% -4,59% -8,47%
8,04% 25,64% 18,26% 17,28% 39,12% 47,54% -3,18% -7,86% 3,15% 10,16%
61.735,80 159.335,90 65.294,31 27.228,28 71.480,96 53.489,84 3.707,94 27.685,96 15.898,54 17.288,87 77.172,22
184.120.894 115.095.994 91.731.507 26.157.044 77.151.635 37.272.896 9.369.453 18.437.532 18.694.403 15.081.601 96.038.763
8.715.636,44
12.333.608.116
580.318,62
689.151.721
Alrosa to receive governmental aid Alrosa will receive support from the Russian government to help weather the financial crisis. The diamond mining company was one of 32 metals companies included in a list of 295 firms selected for aid that were said to be “integral to the country’s economy.” Alrosa will be eligible to receive government loans, government guarantees and subsidies to pay interest on loans. Other forms of support include restructuring of debts, government orders and customs tariff measures. In the meantime, Sergey Vybornov, president of Alrosa, said that the diamond mining company expects to post a 1.1 percent decline in 2008 rough diamond sales to $2.76 billion. Vybornov added that 2008 production is also expected to drop 1.7 percent to $2.33 billion worth of diamonds in 2008.
14
December 2008
Difference 2007
Ct -26,49% 28,23% -6,86% -61,97% -13,07% -41,44% -62,99% -22,14% 10,04% -40,27%
$ -15,04% -6,99% -31,63% -68,20% -15,89% -28,65% -65,74% -4,80% 47,70% -45,70%
NIEUW SLIJPSEL
kent dan in dit geval ook voldoende verschillend van bestaande slijpvormen. De hier afgedrukte foto van de optimalisatie kan niet volledig tot zijn recht komen in een zwart-wit publicatie met lage resolutie, maar met de Diamcalc software zijn schitterende beelden op het scherm te toveren van de Passion-Fire zoals Herwig zijn slijpvorm heeft gedoopt. In het volgend nummer volgt nog een variant hierop. Voor meer info hierover kan u zich wenden tot het bureel van SBD
IsDMA President Ganz calls on Bank of Israel to establish $2.25 billion credit fund for Israeli diamond industry
Kort geleden kreeg het bestuur van SBD het bezoek van een slijper die redelijk ontmoedigd was door wat hij tijdens zijn lange loopbaan in de diamantsector allemaal had meegemaakt. Ondertussen werkloos maar met blijvende ambitie en veel liefde voor het ‘steentje’ heeft hij, naar zijn inzicht in de schittering van diamant, een ‘eigen’ slijpvorm bedacht. Hij heeft het daarbij niet gelaten maar met veel feeling, ook zelf enkele kleine steentjes geslepen volgens zijn ‘nieuw’ idee. Omdat het resultaat wel degelijk mooi bleek te zijn, stelde de voorzitter voor om het ontwerp in het maandblad te publiceren. Om het resultaat te optimaliseren werden de schetsen van de slijper zo getrouw mogelijk omgezet in een 3D model en de schittering gevisualiseerd met Diamcalc Software. Afgezien van de erkenning was dit voor de slijper ook een opkikkertje dat hem de tranen in de ogen deed krijgen. Maar een publicatie houdt wel meer in dan dat; indien de slijpvorm werkelijk ‘vernieuwend’ is, dan bewijst een publicatie de eigendom en mag die niet exact gekopieerd worden, een kleine variante echter valt niet onder deze vorm van bescherming. De nieuwheid kan enkel vastgesteld worden door middel van een officieel nieuwheidonderzoek door bijvoorbeeld een patent bureau, met aanzienlijke kosten tot gevolg. Nieuwheid bete-
Israel Diamond Manufacturers Association (IsDMA) president Moti Ganz has called on the Bank of Israel to intervene in the terms of credit made available to the Israeli diamond industry. In a letter sent to Prof. Stanley Fischer, governor of the Bank of Israel, Ganz proposed that the bank establish a $2.25 billion credit fund for the diamond industry out of the central bank’s foreign exchange surplus. This credit would be made available to diamantaires through the banks financing the industry, i.e. Union Bank, Israel Discount Bank, Bank Leumi, First International Bank and Mizrahi Tefahot Bank. Diamantaires would continue to pay individualized margins according to the company’s level of risk, but would save the cost of raising the funds (LIBOR). In addition, Ganz asked Fischer to instruct the banks to reduce the margins charged to diamantaires to the level of January 2008, i.e. between 1 and 3 percent. He wrote that since the beginning of the financial crisis the banks have raised margins unilaterally by 0.25 to 1 percent. “This increase is a major burden to the industry,” Ganz wrote. Ganz cited stiff competition which has caused the industry to grant buyers credit of 120 to 160 days. Since the start of the financial crisis, Ganz wrote, the Israeli banks have seriously reduced the credit available to the industry. “The Israeli diamond industry’s total debt to the banks is about $2.3 billion, a level it has maintained for several years despite an impressive growth in exports,” wrote Ganz. He added that the number of bankruptcies in the industry is minimal, not exceeding more than one or two a year. This, he stated, attests to the financial strength of the industry and its stability. Ganz added that the diamond industry is the largest export industry in Israel, with polished exports in 2007 reaching over $7 billion (about 20% of the country’s total industrial exports), and with a net turnover of $20 billion. Ganz concluded that the diamond industry was not a cause of the current economic crisis, yet is being forced to deal with its serious consequences daily. “We are the only industry in Israel that has not leveraged itself, has not issued bonds to the detriment of the economy,” he wrote. Ganz added that the Israeli diamond industry, which supports tens of thousands of families in Israel, should not be made to pay the price of errors caused by others.
15
RVD-voorzitter Myriam Dillen: de toekomstuitdagingen zijn niet gering
De RVD-voorzitter kon er niet omheen te stellen “dat de toekomst van de diamantnijverheid er niet
direct rooskleurig uitziet en dat op dit moment er veel verantwoordelijken van verschillende sectoren zijn die de toekomst somber inzien. We kunnen niet voorbij aan de golf van ontslagen werknemers, die in onze sector, zowel onder arbeiders als administratief personeel, zwaar toeslaat. Werkgeversorganisaties en vakbonden worden dagdagelijks geconfronteerd met vragen over brugpensioen en vervanging ervan, over outplacement en de toepassing ervan, over invoering economische werkloosheid en de impact ervan op het gezinsbudget,” aldus Myriam Dillen. Waar zij dadelijk aan toevoegde “dat er gelukkig nog het Sociaal Plan in de Diamantnijverheid is dat toch enig soelaas heeft gebracht. Misschien heeft het tot op heden niet de verwachte groei gerealiseerd, maar we stellen toch vast dat er een status quo is in de loonmassa als we de vergelijking maken tussen 2007 en 2008”.
Fans Van Gool erevoorzitter SBD met Eddy Vleeschdrager lid SBD met op de achtergrond: Hans Wins en Louis Valk (beroepsopleiding VDAB) en Stephane Fischler.
Roger Webers sectoraccount diamant VDAB Herentals met Roland Verbeek directeur VDAB Mechelen.
Van de traditionele jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van de Rijksverlofkas voor de Diamantnijverheid, het Fonds en het Intern Compensatiefonds Diamant maakte RVD-voorzitter Myriam Dillen graag gebruik om eerst en vooral de talrijk opgekomen aanwezigen een heel gelukkig en gezond 2009 te wensen. Daarbij onmiddellijk aansluitend drukte zij de hoop uit “dat er spoedig een kentering komt in de financiële en economische crisis, want de gevolgen, ook voor de sector diamant, zijn duidelijk zichtbaar. De wereldwijde financiële crisis heeft zich in alle sectoren en geledingen van de maatschappij laten gevoelen. Gelukkig hebben onze instellingen op financieel vlak geen negatieve invloeden ondervonden van de stormen die er heersen op dit domein”, aldus nog Myriam Dillen.
16
E. Denckens en Luc Vanneste Administrateur-Generaal van RJV.
Philip Braeckmans adviseur FOD/WASO en Walter Huysmans directeur Rijksverlofkas voor de Diamantnijverheid.
Zij vervolgde met erop te wijzen “dat we met tevredenheid terugblikken op de sectorale onderhandelingen waarin heel wat sociale maatregelen en verbeteringen tot stand zijn gekomen. Denken we maar aan de invoering van een hospitalisatieverzekering voor brug- en gepensioneerde diamantbewerkers. Voor de actieven is het sectoraal pensioenplan uitgewerkt en in voege vanaf 2008. De sociale bekommernissen van de werkgevers- en werknemersorganisaties werden o.m. hierdoor geconcretiseerd.”
veel tijd en energie gestoken, dit zowel door de vertegenwoordigers van de organisaties als door het personeel van onze instelling, waarvoor onze oprechte dank. Wij zijn er ons als beheerders van bewust dat het zeker niet altijd evident is er nog een pak werk bij te krijgen en het normale werk zijn gewone gang te laten gaan en geen achterstand op te lopen”.
Belangrijk noemde Myriam Dillen het feit “dat in de uitvoering van de afgesloten cao’s zoals brugpensioen op 56 jaar, en op 58 jaar, het sectoraal pensioenstelsel, de hospitalisatieverzekering voor brug- en gepensioneerden, er het voorbije jaar heel
Met dat alles voor ogen beklemtoonde zij “dat het vandaag toch eens in de verf mag gezet worden dat wij de efficiëntie en de inzet van de directeur en alle medewerkers ten zeerste appreciëren. Eind vorig jaar hebben we in het Fonds voor de Diamantnijverheid een overeenkomst gesloten rond opleidingen in de diamantnijverheid. Het lijkt, op het eerste zicht, een overbodige inspanning maar
Frans Van Gool erevoorzitter SBD en Hans Wins.
Jos Heiremans raadslid SBD en beheerder RVD met 2 sociale bemiddelaars: Marc De Smet en Roger Van Den Heule.
17
De twee vakbondsvertegenwoordigers in onze diamantsector: John Colpaert ABVV-TKD en bestuurder van de Verlofkas en Myriam Dillen ACV-Transcom en voorzitter van de Verlofkas.
Drie sociale bemiddelaars in de diamantsector : de toekomstige Marc De Smet, de vorige Jan Rombouts en de huidige Roger Van Den Heule.
Julien Drybooms bestuurslid SBD en voorzitter HRD Antwerp NV en Albert Haberkorn, raadslid SBD en bestuurder van AWDC.
Maurice Helsen, lid SBD en ondervoorzitter VKD; Dirk Vossenaar consulent VDAB en IBO begeleider diamant en Freddy Kerkhofs ABVV-TKD.
Edward Denckens en L. Goossens directeur VDAB Turnhout.
Leo Lismonde oud Secretaris-Generaal van de Hoge Raad voor Diamant vzw; Jos Heiremans raadslid van SBD en Lucien Cornelissens schatbewaarder SBD en directeur van de Antwerpsche Diamantkring.
18
Edward Denckens voorzttter SBD en Gaby Tolkowsky lid SBD en expert op het vlak van mooie slijpsels.
Dominique Meyfroot ABVV-TKD met Donald Wittevrongel, voorzitter ABVV-TKD.
dit is het niet. Het is immers in moeilijke tijden dat er maatregelen moeten getroffen worden om vernieuwing en verruiming aan te zwengelen. Laat ons vurig hopen dat deze inspanningen in het nieuwe jaar zijn vruchten zullen afwerpen”.
diamantnijverheid een toekomst te bieden zullen in 2009 niet gering zijn. Wij doen dan ook een oproep aan de verantwoordelijken van de Diamanthandel en -nijverheid om de handen in mekaar te slaan ten einde het Wereldcentrum voor Diamant in Antwerpen te verankeren.”
Tot slot van haar uiteenzetting beklemtoonde de RVD-voorzitter “dat de uitdagingen van vandaag en morgen om onze sector en in het bijzonder de
In dit nummer vindt u ook een fotoverslag van deze receptie.
De toehoorders tijdens de nieuwjaarsspeech. Drie beheerders van de Rijksverlofkas voor de Diamantnijverheid: Edward Denckens, John Colpaert en Jos Heiremans.
Daniel Elsen, secretaris van het Paritair Comite voor de Diamantnijverheid en -handel met Willy Van Tolhuyzen oud vrijgestelde voor ACV-Transcom.
Georges Brijs, General Manager van HRD Antwerp NV, Daniel Daeyaert, bestuur economische betrekkingen FOD Economie en Linda Vancauwenberghe, directeur SBD.
19
Louis Verstrepen instructeur VDAB en Stanny Van Blerk secretaris SBD. Jean-Pierre Van den Bergh, Senior Manager Finance AWDC; Ann Theunis van Finserve; Walter Borms, public affairs AXA en Ann Platteaux van AXA.
Edward Denckens voorzitter SBD en Michel Janssens COO AWDC.
Mark Van Bockstael, Chief Officer International Affairs AWDC en Pol Van der Steen schatbewaarder SBD en zaakvoerder van Matrix.
Jean Goeman van de Siha en Paul Sternberg secretaris Vrije Diamanthandel.
Dirk Vossenaar, consulent VDAB; Mimi Smits van de Rijksverlofkas voor de Diamantnijverheid; Freddy Kerkhofs van ABVV-TKD en Walter Huysmans directeur Rijksverlofkas voor de Diamantnijverheid.
20
Pol Van der Steen, schatbewaarder SBD; Wolf Ollech, bestuurder van SBD en Willy Henneuse, lid van SBD.
Huybrechts new appointed Honorary Consul-General of India
WFDB launches new website at 'www.wfdb.com' The World Federation of Diamond Bourses (WFDB) has launched a dramatically upgraded website, which, for the first time since the federation established an Internet presence, almost a decade ago, is located at www.wfdb.com. To date the WFDB website has been located at www.worldfed.com. The new website has been designed to reflect a dynamic and constantly evolving organisation, which reacts to developments in the international diamond business as they occur. Not only will it provide up-to-date information about the WFDB and its member bourses, but it will communicate the position and policies of the WFDB on the various issues facing the diamond industry.
On Monday the 15th of December 2008 Dr. Marc A. Huybrechts was officially installed as the new Honorary Consul-General of India in Antwerp. The Ambassador of India in Belgium, the Grand Duchy of Luxembourg & the Mission of India to the European Union, Dr. Jamani Dhagwati gave a detailed speech about Dr. Marc Huybrechts past achievements, as Professor Maritime Law, and as a person well-acquainted with the Political and Economical scène, both national and international. Many honorary politicians and active politicians like the Governor of the Province of Antwerp, Mrs. Cathy Berx, were among the large audience. Besides the fact of Huybrechts occupation as lawyer and his past professorship at the University he keeps also a keen interest in the religious traditions which manifest themselves so richly in Antwerp. Not only members and delegations of the Roman Catholic Church, the Anglican Church, and the Protestant Church were present, but also people of the Jewish, Hindu, Muslim, Buddhist and Jain Community. As Antwerp is the city where diamond trade flourishes since many centuries, an impressive number of Jains occupied the floor for the new installed Consul. For Jains Antwerp is not only their ‘European’ business center but also their religious one. Soon – probably mid 2009 – a magnificent temple (the first Jain temple on the Continent of Europe!) will be consecrated. Jainism is one of the oldest religions of India and Jains are traditionally diamond traders. Many professions are forbidden because they involve the killing of living beings and diamond is considered the purest and strongest precious stone that exists. Their spiritual teachers, the 24 Tirthankara’s, are presented in art with a diamond jewel on their chest. As published in our Journal June/July already in May an official inauguration for Jain Lectures in Flemish-Belgium was conducted by Prof. Dr. N. Shah, Secretary-General of the World Council of Jain Academies (WCJA), and Mrs. Kathleen Van Brempt, Minister of Equal Opportunities, Mobility & Social Economy, at the Faculty for Comparative Religions (FVG) in Wilrijk. Today more than ever, the religious importance of the Jain doctrine lies in their basic tenet of ‘ahimsa’, non-violence, which inspired great men as M. Gandhi (1948), Albert Schweitzer (1965), and Martin Luther King (1968).
"One of our objectives in creating the new website was to communicate in the most effective way possible that the WFDB is a body that functions on a daily basis, and not only at those industry events at which we typically receive exposure," explained Michael Vaughan, the WFDB secretary general and executive director, who coordinated the project. The new website is designed to operate both as a calling card for the WFDB and to provide a snapshot of the organisation. Visitors are provided easy access to information about its mission, structure, history, committees, office holders, member bourses and affiliated organisations, like the World Diamond Council and the International Diamond Council. A news section has been added and it includes recent news articles, messages from the WFDB president and a full selection of the organisation's WFDB Newsletter. Also appearing for the first time is a gallery section, with photographs of events involving the WFDB and its member organisations. An extensive section is dedicated to providing information and other materials related to the WFDB for the trade and general media. A closed section of the website is designed to serve as a functional tool for WFDB office holders and bourse members. Bourse members will be able to access their own WFDB webmail addresses, examine lists of suspended and expelled bourse members, and office holders will be able to join in forum discussions of the committees to which they belong. The website will also serve as the primary platform on which the WFDB will post notices and messages, and via which registration can take place for World Diamond Congresses and Presidents' Meetings.
21
Proficiat Leon met je 90ste verjaardag
Leon Tenenbaum, die op 22 januari jongstleden zijn 90ste verjaardag vierde, heeft het genoegen gesmaakt bewust en actief het grootste deel van de voorbije eeuw beleefd te hebben. Zijn leven mag men zonder enige twijfel een Amerikaanse succes story noemen, die zich tussen Antwerpen, het toenmalige Joegoslavië, Sicilië en Londen afgespeeld heeft. Als jonge man heeft Leon beslist niet durven vermoeden dat hij het als zoon van een schoenmaker tot een van de belangrijkste diamantzagers in de Scheldestad zou brengen. Zijn vader, ‘Sheike sjister’ (de schoenmaker) uit de Magdalenastraat, was een sterk met de Joodse traditie verbonden man, die voor de kozakkenpogroms uit het Poolse Kielce naar de Scheldestad vluchtte en tijdens Wereldoorlog I Antwerpen kort voor Londen verwisselde (waar Leon geboren werd, wat zijn Britse nationaliteit verklaart) en nadien terugkeerde naar Antwerpen. Eigenlijk was zijn vader van plan geweest naar de Verenigde Staten te trekken in de hoop daar een succesverhaal te kunnen schrijven. Dat is hem niet gelukt maar zoon Leon heeft het dan maar in zijn plaats in Antwerpen gedaan. Of daarbij het feit een rol gespeeld heeft dat Leon in de Londense wijk Holborn geboren werd, waar later De Beers zijn hoofdkwartier zou vestigen, diezelfde De Beers die zo’n enorme rol in het leven van Leon zou spelen, laten we hier in het midden. Op zijn 12de ging Leon Tenenbaum naar de Jesode Hatoraschool en daar leerde hij, die thuis tot dan toe alleen Jiddisch sprak, Nederlands. Daarna moest hij om den brode gaan werken. Hij werd fietsenmaker, loodgieter, garnierder, zeepfabrikant en arbeider bij beenhouwer Berenholz, kortom hij werd een ‘man van twaalf stielen’ en het einde van de problemen was toen nog lang niet in het zicht. Op 10 mei 1940 ontving hij als Brits onderdaan al in de voormiddag een bevelschrift van de Britse ambassade en twee dagen later vertrok hij vanuit Oostende naar GrootBrittannië. Met het Britse bevrijdingsleger landde hij in Joegoslavië om er de partizanen te helpen en
22
nam hij vervolgens deel aan de landingen in Agusta, Lentini, Barletta, Bari en Bolzano. En tenslotte nam hij met de 61st Light AA (Anti Aircraft) sectie deel aan de landing op Sicilië. Daar werd hij ingezet als tolk en contactman met de zowat 2.000 Duitse officieren, die er in een kamp gevangen gehouden werden. Vermits hij sinds 1942 geen enkel bericht meer van zijn ouders gekregen had keerde Leon Tenenbaum na zijn ontslagname uit het Britse leger met een bang hart terug naar Antwerpen. Zijn ergste verwachtingen bleken uit te komen want zijn vader en zijn moeder waren door de nazi’s opgepakt en via het Joods verzamelkamp in de Mechelse Dossinkazerne naar de uitroeiingskampen gestuurd waar ze overleden. Daar was het echter niet bij gebleven. Het bleek immers alras dat ook zijn zus Sarah, zijn nichtje Annette en zijn schoonbroer Alex Grossfeld door de nazi’s weggesleept en afgemaakt waren. En bij zijn aankomst bleek dat het ouderlijk huis door vreemdelingen bewoond werd. Als Engels staatsburger en soldaat liet hij de eigendomsrechten van zijn vader echter gelden en haalde snel gelijk maar dit toont nog maar eens aan dat de bevrijding lang niet voor iedereen eenzelfde feestelijke roes meebracht. Een tijdlang woonde hij er met zijn broer Jules, die reeds vóór de oorlog
begonnen was met diamantslijpen en -zagen. Intussen leerde Leon een meisje kennen, met name de dochter van diamantzager Richard Colen, die samen met zijn vennoot, Jacques Da Costa, als entrepreneur/zager werkte. Uit die ontmoeting zou een tandem zagers ontstaan zoals Antwerpen er nooit een gekend had. Het bleek inderdaad alras dat Jeanne Colen, met wie Leon trouwde, het zagen gewoonweg in de vingers had. Haar hele leven lang zou zij haar echtgenoot Leon op professioneel gebied de loef afsteken. In 1948 zetten zij de stap naar de zelfstandigheid door de zagerij van Fischel, schoonzoon van Brunner, in de Boomgaardstraat 247 over te nemen. In tandem werkten Leon en Jeanne hun bedrijf op tot de toonaangevende en trendsettende zagerij in de Antwerpse diamantwereld. Dank zij hun hard werken konden zij in 1954 in de Borrekensstraat een eigen huis met bijhorende zagerij bouwen. Deze laatste werd in de ‘Kroniek uit de diamantnijverheid’ in de toenmalige ‘Volksgazet’ beslist niet zonder reden een ‘prachtige modeldiamantzagerij’ genoemd. Er werd met 2 werknemers gestart en Leon eindigde er met 12 werknemers. De zagerij met haar 200 zaagmachines, geleverd door de firma Bettonville, staat er nog volledig intact bij maar - enkele luttele en lovenswaardige uitzonderingen niet te na gesproken - de tijd van het diamantzagen in Antwerpen en de Kempen is voorbij. Ooit heeft Leon Tenenbaum in dat verband ons gezegd dat “de komst van Lens Diamonds van De Beers in Berlaar in 1975 het overgrote deel van de zagerspatroons de genadeslag heeft gegeven.”
De thans 90-jarige Leon Tenenbaum blikt echter glunderend op de mooie jaren terug en terecht want als schoenmakerszoon heeft hij, dank zij zijn zelf verworven vakmanschap, zijn doorzettingsvermogen en zijn volhardendheid de hoogste toppen in de Antwerpse diamantwereld gehaald. In 1957 werd Leon Tenenbaum lid van de Nijverheidskamer van Antwerpen. In 1966 werd hij lid van het Algemeen Bestuur van het Syndikaat der Belgische Diamantnijverheid en in 1963 lid van het Bestuur van de Zagerspatroons, afdeling waarvan hij tevens vele jaren ondervoorzitter was. Hij was plaatsvervangend lid van het Nijverheidscomité van de Hoge Raad voor Diamant en lid van het Paritair Comité voor het Diamantzagen en van het Gemeenschappelijk Comité voor Veiligheid, Gezondheid en Verfraaiing der Werkplaatsen. Op 11.10.2004 verkreeg hij de zeer verdienstelijke onderscheiding van Ridder in de Kroonorde. Herinneren we er trouwens aan dat het op zijn voorstel van 12 oktober 1984 als ondervoorzitter van de Afdeling Diamantzagerspatroons van het SBD, was dat vanaf 1985 Jom Kippoer als vijfde rustdag in de sector van de diamantnijverheid gekozen werd. En tenslotte was hij ook medestichter en penningmeester van de Vereniging ter Bevordering van de Nederlandse Taal binnen de Joodse Gemeenschap. (Y.V.)
De heer en Mevrouw Tenenbaum.
23
Oorlogsfotograaf Robert Capa in Joods Museum van België
Onlangs werd in het Joods Museum van België, in de Brusselse Miniemenstraat, een tentoonstelling met foto’s van de beroemde oorlogs- en persfotograaf Robert Capa geopend. Niet alleen voor de geïnteresseerden in hoogstaande fotografie maar ook in de geschiedenis van de voorbije eeuw is dit een buitenkans. Wat daar getoond wordt is inderdaad van uitzonderlijke kwaliteit en tegelijkertijd historisch heel relevant. Voor zijn foto’s van de Spaanse Burgeroorlog werd Robert Capa in 1938 door het Britse blad Picture Post tot ‘de grootste oorlogsfotograaf ter wereld’ uitgeroepen, een titel waarvan wij menen dat hij die nog altijd ten volle waard is. Met zijn werk heeft Capa tussen 1930 en 1954 immers een mijlpaal gezet en de lat zo hoog gelegd dat er weinigen zijn die tot op heden hoger hebben kunnen grijpen en daarmee zijn werk in de schaduw hebben kunnen stellen.
Photodienst. Het is die Dephot, die hem zijn eerste belangrijke opdracht zal bezorgen, namelijk foto’s te gaan maken van Leo Trotzki, de op een eiland voor de Turkse kust verbannen Russische revolutionair, die op dat ogenblik geen visum voor de Verenigde Staten of een Europees land kreeg en die toen voor studenten in Kopenhagen kwam spreken. Het werden bijzonder interessante foto’s van een man, die normaliter weigerde gefotografeerd te worden.
De kunst van de pers- en vooral ook van de oorlogsfotograaf bestaat er in de essentie van het ogenblik vast te leggen en tot een moment van eeuwigheidswaarde uit te vergroten. En dat was een kunst die Capa als ‘ziener’, d.w.z. als man met een fantastisch waarnemingsvermogen, dat hem de kans bood op het ideale ogenblik de sluiter in te drukken, op een quasi ongeëvenaarde manier beheerste.
Het opkomend antisemitische nationaalsocialisme deed de jonge fotograaf opnieuw vluchten, ditmaal naar Parijs, waar hij tussen 1936 en 1939 het woelige binnenlandse politieke leven rond o.a. het Front Populaire in zijn strijd tegen de toenemende dreiging van het internationale fascisme in beeld brengt maar ook, en niet in het minst, verliefd wordt op de stad, waarvan hij belangrijke momenten zal vastleggen. Tevens leert hij er Gerda Pohorylle (die later Gerda Taro wordt) kennen. Hij helpt haar zich tot fotografe op te werken en zij wordt aldus niet alleen zijn levensgezellin maar ook zijn agente. Het is ook in Parijs dat hij het pseudoniem Robert Capa begint te gebruiken.
Stel je maar eens voor dat je in plaats van met een geweer of een revolver, met een camera midden in het gewoel van een strijdende eenheid staat, met de vaste bedoeling de angst voor de loerende gevaren, de afschuw voor de brutaliteiten die al gebeurd zijn, de afkeer van de aan gang zijnde oorlog in de ogen van de mensen om je heen fotografisch vast te leggen, tot historische bron te laten uitgroeien, kortom getuige te zijn van de vreselijkheid van het ogenblik dat je beleeft. Zo heeft Robert Capa jaren gewerkt en dus geleefd, Capa die zelf een opgejaagde in een wereld van opjagers was. Robert Capa werd in 1913 als Endre Erno Friedmann in Boedapest in een Joods gezin geboren. Als 17-jarige vlucht hij naar Berlijn, waar hij politieke wetenschappen studeert aan de Deutsche Hochschule für Politik en werk vindt bij de Deutsche
24
In juli 1936 keert generalissimo Franco zich met een alliantie van monarchisten en fascisten tegen de rechtmatig verkozen regering van Spanje, die uit gematigd progressieven en socialisten bestaat. De Spaanse Burgeroorlog breekt uit, waarvan Capa de meest indringende beelden zal maken, waarop zijn wereldwijde faam nu nog altijd berust maar die hem ook de psychologische klap van zijn leven zal bezorgen wanneer Gerda Taro, op 25 juli 1937, tijdens het fotograferen van de felle strijd om Brunete, ten westen van Madrid, door een tank gedood wordt. Terwijl hij van dan af met zijn foto’s naar nog meer verinnerlijking streeft, uitgaande van de stelling dat
rekenschap van geeft dat er momenten zijn waarop het kwaad alleen met kwaad bestreden kan worden met als ultieme hoop het nog bestaande goede te laten overleven. Robert Capa heeft ook fotografisch verslag uitgebracht over de geallieerde landing op Omaha Beach in Normandië en trok vervolgens met zijn vriend Ernest Hemingway naar Parijs, stad waarvan hij de bevrijding fotografeerde. In 1947 richtte hij met een aantal vrienden en collega’s, o.a. David Seymour en Henri Cartier-Bresson het persfotoagentschap ‘Magnum’ op dat tot het belangrijkste in zijn soort ter wereld zou uitgroeien. Tijdens de Koude Oorlog reisde Capa naar zowat alle (voormalige) Oostbloklanden, reizen die een alles behalve positieve indruk nalieten. In 1948 maakte hij ter plekke de geboorte van de onafhankelijke staat Israël mee en was er eveneens getuige van de Arabisch-Israëlische oorlog die daarop uitbrak. Hij zal trouwens nog herhaaldelijk naar dat land terugkeren en er bijzonder interessante reportages maken.
het oorlogsgebeuren steeds meer ontmenselijkt en hij zijn werk telkens opnieuw een menselijk karakter wil geven, wordt Robert Capa ook een steeds grotere waaghals. Na een bezoek aan zijn moeder en broer in New York verbleef hij zes maanden in China. Hij kwam er samen met Vlaams documentair filmmaker Joris Ivens aan en daar maakte hij de meest indrukwekkende foto’s uit zijn carrière, die de gevolgen van de Japanse invasieluchtaanvallen laten zien. Nadien wordt hij gestationeerd in Barcelona, dat dan volop gebombardeerd wordt. En hier ontstaan tijdens de exodus uit de stad naar de Franse grens in 1939 een aantal van zijn meest ontroerende fotodocumenten. Ongelooflijk maar waar, Robert Capa, die al in 1938 als ‘de grootste oorlogsfotograaf ter wereld’ gelauwerd was kon van 1939 tot 1943 geen opdrachtgever vinden die hem naar het front stuurde. In 1941 en 1942 verbleef hij een tijdlang in het door de Blitzkrieg geteisterde Londen maar pas in 1943 kwam hij echt opnieuw aan de bak en fotografeerde in die zomer de geallieerde verovering van Sicilië. Eens terug in Spanje levert de belegering van Teruel hem een indrukwekkende foto van een man op, die een ernstig gewond en getraumatiseerd kind draagt. Meteen een gelegenheid om de nadruk te leggen op het feit dat Capa geen fotograaf van lijken en open wonden is, waarop de verziekte journalistiek van vandaag zo verzot is. Capa behandelt alle mensen die hij op één of andere manier in beeld brengt met grote eerbied en heeft ook nooit de bedoeling de kijker te schokken. Zelf zegt Capa over zijn foto’s van rouwende moeders dat zij ‘mijn meest waarachtige beelden van de overwinning zijn’. Daaruit onmiddellijk concluderen dat hij een pacifist zou zijn is echter totaal verkeerd. Dat is hij niet in die zin dat hij er zich als redelijk denkend man maar al te zeer
Tijdens de Indochina-oorlog laat hij zich, tegen alle beloftes in, nog een laatste keer verleiden om naar het front te trekken. Toen hij bij de Rode Rivier opnamen van de troepenbewegingen wou maken stapte hij in 1954 in een veld op een landmijn en zo werd de oorlog hem fataal. Maar Capa was niet alleen een oorlogsfotograaf. Hij was een man die vele vrienden had met wie hij zich graag omringde, gaande van Hemingway en Steinbeck via Shaw en Art Buchwald, John Huston tot Picasso om er maar een paar te noemen. Het hele geschiedkundige panorama, dat we in het voorafgaande opgeroepen hebben, kan men ‘in beeld’ in het Joods Museum van België gaan bekijken. Voor reservaties van bezoeken met gids aan deze tentoonstelling alsook aan de tentoonstelling rond de aldaar heropgebouwde kleine synagoge van Molenbeek, die gelegenheid biedt dieper in te gaan op quasi alle aspecten van het Joodse religieuze leven kan men contact opnemen via de website of het nummer 02-512.19.63. (YV)
25
Bibliografie
André Gantman’s ‘Joods avontuur’ De lectuur van het boek dat André Gantman heel onlangs voorstelde onder de titel ‘Jood zijn is een avontuur’ is op zichzelf een avontuur, waarin heel niet-Joods België zich best eens zou storten want zowel de zogeheten links-intellectuele kranten als die met een beladen rechts verleden hebben in de loop van de voorbije weken en maanden andermaal getuigenis afgelegd van hun verregaand en ergerlijk gebrek aan kennis inzake Israël en vooral wat het Jodendom betreft. Het is inderdaad onbegrijpelijk dat de meerderheid van de bevolking in een land als België, waar het beslist niet aan boekhandels ontbreekt en waar men praktisch in elke huiskamer over een internetverbinding beschikt, zo ongelooflijk weinig over zijn Joodse medeburgers weet en als men al wat meent te weten is die kennis dikwijls hemeltergend foutief en onjuist. Wat precies dat laatste betreft vertonen vooral een aantal mensen, die zich de titel van journalist menen te mogen aanmeten, een wraakroepend gebrek aan kennis waardoor het voor nieuwsberichten op de media aangewezen publiek een totaal verkeerd beeld van de Jood in België en in Israël voorgeschoteld krijgt, een beeld dat via antizionisme naar antisemitisme leidt. En op die manier duwen zij hun Joodse medeburgers niet alleen opnieuw in het verdomhoekje maar bewijzen ze het land ook een bijzonder slechte dienst omdat het in het buitenland steeds meer als een antisemitische natie omschreven wordt.
ideologieën naar wereldmacht streefden geldt hetzelfde voor alle Joden in Europa. Al heel vroeg werd André Gantman een van diegenen, die vanuit dat bewustzijn gingen leven en voor hem betekende dat een onaflatende stroom van activiteiten gaande van student aan de VUB via voorzitter van de Belgische Anti-Diffamation League (ADL) en voorzitter van B’nai Brith tot advocaat van de Joodse slachtoffers van een moslimaanslag in Antwerpen en VLD-gemeenteraadslid. Hij zocht nooit politieke botsingen maar schuwde geen ideologische confrontaties met onder andere wat toen het Vlaams Blok heette. Centraal bij dat alles staat de Shoah, waarvan de auteur zegt dat “zij de traditionele Joodse identiteit in aanzienlijke mate gemodelleerd heeft en zowel in negatieve als in positieve zin daar deel van uitmaakt. Negatief wegens het tijdens de oorlog ondergane leed, de wanhoop en desillusie die hieruit waren ontstaan. Positief door de eenvoudige vaststelling dat na de geprogrammeerde dood nog een menselijk leven mogelijk was”. Het is die Joodse identiteit, die hem contact zal doen zoeken met Simon Wiesenthal en die hem intensieve inspanningen zal laten leveren om de Sovjet-Unie te verplichten Joden de kans te geven om te emigreren want de ‘Let my People Go’-actie heeft inderdaad aan hem heel wat te danken en deze jaren worden in dit boek heel levendig opgeroepen en zullen bij vele lezers vele herinneringen wakker maken.
Historisch-wetenschappelijk verantwoord Modieus antizionisme Om hun kennis snel en grondig bij te spijkeren kunnen we alle mensen, die in een eerlijke dialoog met kennis van zaken met het Jodendom geïnteresseerd zijn, de lectuur van het boek van voormalig Antwerps VLD-schepen André Gantman alleen maar aanbevelen. Vooral omdat de auteur er in geslaagd is niet in de put van de eigenlof en zelfverheerlijking te vallen want hij heeft het niet (zoals wij het in de titel doelbewust verkeerdelijk voorstellen) ‘Mijn Jood zijn is een avontuur genoemd maar spreekt in naam van iedereen die zich Jood noemt. Heel belangrijk daarbij is het bondig maar wetenschappelijk heel verantwoord overzicht van de historische ontwikkeling maar ook de ontkrachting van de stigmatisering gedurende eeuwen van de Joden als Godsmoordenaars en een volk dat de wereld wil regeren (de zogenaamde plutocraten uit het Hitler- en Stalinjargon). Uitgangspunt van het boek is inderdaad dat indien het van de antisemitische ideologieën van het nationaalsocialisme en van het stalinistische communisme zou afgehangen hebben de auteur gewoonweg niet bestaan zou hebben wat niet had mogen geboren worden. En vermits beide
26
Maar het boek is beslist niet als autobiografie bedoeld. Veeleer gebruikt de auteur zijn eigen belevenissen om in het bijzonder de achtergronden van de opkomst van het neo-antisemitisme in ons land maar ook elders in Europa te analyseren want terecht wijst hij er op dat “de Joden steeds beseft hebben dat het antisemitisme niet definitief onder het puin van Hitlers kanselarij was verdwenen.” Waar hij nog aan toevoegt dat “zij er echter niet aan dachten dat het monster opnieuw en in alle hevigheid zou toeslaan en dan nog in Antwerpen, waar de Joodse gemeenschap tijdens de Tweede Wereldoorlog zo’n zware tol had betaald.” Dat neo-antisemitisme komt volgens André Gantman niet alleen tijdens straatrellen tot uiting maar wordt ook klaar en duidelijk door zogeheten prominente professoren als Ludo Abicht en Etienne Vermeersch gepropageerd. Hij onderstreept in die context onder andere hoe Ludo Abicht sedert zijn medewerking aan de door de Belgische Technische Coöperatie uitgegeven brochure ‘IsraëlischPalestijnse kwestie’ samen met Lucas Cathérine (alias Luk
Vereertbruggen) “die bol staat van onwaarheden en gewogen onnauwkeurigheden, het pad blijft volgen van het eenzijdig modieus antizionisme in al zijn vormen en metamorfoses dat de staat Israël verantwoordelijk stelt voor alles wat gebeurlijk verkeerd loop in het Midden-Oosten en dat de staat Israël ieder recht op bestaan ontzegt.” Over professor emeritus Etienne Vermeersch schrijft hij dan weer dat “die ongetwijfeld tot hen behoort die het zionisme in de categorie van het absolute kwaad hebben ondergebracht, met als gevolg dat Israël en zij die het steunen, dus de Joden in het bijzonder, ongeremd mogen worden aangevallen.” Deze en andere overwegingen leiden André Gantman tot de conclusie dat “er sedert een tiental jaren een tendens is om de mentale gevolgen van de Shoah te milderen door te verwijzen naar het ‘boosaardig’ zionisme en het ‘expansionistische Israël’. Naar de essentiële oorzaak, namelijk de niet-erkenning van Israël door de overgrote meerderheid der moslimlanden wordt daarbij zelden of niet verwezen. Het gaat hier niet om de
politiek van deze of gene Israëlische regering, die uiteraard mag worden bekritiseerd, het gaat om het bestaan zelf van deze staat, dat op het spel staat. Er wordt gesteld dat de Shoah onschuldige en weerloze Joden heeft getroffen terwijl Joden uit Israël ‘brutale bezetters’ zouden zijn. Vermits het overgrote deel van de Joden uit de diaspora Israël steunen kunnen we, zo luidt het, de schuldgevoelens tegenover hen omwille van de Shoah dan ook verlaten. Met andere woorden, Europa heeft zijn morele schuld vereffend.” Het is prachtig dat André Gantman deze steeds verder om zich heen grijpende scheve argumentatie in zijn boek aanklaagt en daarom ook menen wij dat deze publicatie tot verplichte lectuur in het hoge middelbaar onderwijs zou moeten opgewaardeerd worden. Yvan Verbraeck André Gantman – ‘Jood zijn is een avontuur’, Uitgeverij Pelckmans, Kapellen 2008, 160 blz., 16,50 euro. ISBN 978 90 289 4917 1.
CIBJO presents the World Jewellery Confederation Educational Foundation
CIBJO President Dr. Gaetano Cavalieri has presented to the international community the newly established World Jewellery Confederation Educational Foundation (WJCEF), at the annual meeting of the NGO Committee of the United Nation's Economic and Social Council (ECOSOC), which took place at the UN headquarters in New York from January 19 to January 27. CIBJO is the international jewelry industry's only official representative within ECOSOC and the United Nations. During his presentation, Dr. Cavalieri described WJCEF as an initiative of CIBJO together with the United Nations, the aim of which is to promote the principles of Corporate Social Responsibility (CSR) and ethics throughout the jewelry and gemstone industries, and to support grassroots jewelry business initiatives that enhance sustainable economic and social development. Dr. Cavalieri explained that, as part of the project, a team of United Nations experts is putting the final touches to an educational programme that will provide CSR training on a worldwide basis, taking into consideration the different conditions in the various sectors and regions of the jewelry business.
Dr. Cavalieri recalled that in 2006, when CIBJO received official consultative status with the United Nations, UN Secretary General Ban Ki-moon described the jewelry industry is a "peace asset." In this respect, Dr. Cavalieri said, the jewelry industry is committed to helping the International community meet the United Nations' Millennium Development Goals by the year 2015. Dr. Cavalieri said the meeting had provided an excellent networking opportunity. "Among the many delegates we met were representatives from Cuba, Egypt, the Dominican Republic, Peru and Brazil. We look forward to increasing CIBJO's cooperation with the jewelry industries in those countries, and in so doing advancing the interests of CSR and sustainable economic development" he stated. CIBJO is the international jewelry confederation of national trade organizations. CIBJO's purpose is to encourage harmonization, promote international cooperation in the jewelry industry and to consider issues which concern the trade worldwide. CIBJO's chief mission is to protect consumer confidence in the industry.
27
Welke koers vaart Ludo Abicht eigenlijk in zijn ‘Autobiografisch materiaal’?
Voor Antwerpen en vooral voor de Antwerps-Joodse wereld is Ludo Abicht beslist geen onbekende. Hij schreef ooit een paar boeken over de Antwerpse Joden, die van een diepgaande kennis en van een grote sympathie voor het Jodendom getuigden en in Joodse kringen dan ook op veel sympathie onthaald werden. Die sympathie heeft hij de laatste tijd verloren, niet in het minst ten gevolge van zijn intellectueel niet altijd even begrijpelijke openlijke en uitgesproken stellingname tegen het zionisme en ten voordele van de Palestijnse zaak. Wie zijn jongste boek ‘Het lunapark en andere plekken. Autobiografisch materiaal’ gelezen heeft zal die ommezwaai wellicht begrijpen maar daarom nog absoluut niet aanvaarden. Een intellectuele autobiografie is het beslist niet geworden, wel een (hopelijk echte en totaal) eerlijke biecht van een filosoof, germanist en links-activist, die in elke wereld waarin hij terecht is gekomen snel in vuur en vlam geraakt voor de nieuwe ideeën die zich aanboden maar ze al even snel afvallig wordt. Op zichzelf bekeken is er niets verkeerd aan het veranderen van gedacht op voorwaarde dat men daarvoor een sluitende verklaring heeft. Wat wij inderdaad van de intellectueel, waarvoor hij zichzelf houdt wel verwacht hadden, was dat hij de reden voor het verlaten van de ene en het verdedigen van de andere denkwereld of visie met de verlichte geest, die hij nu reeds jaren verdedigt, zou verklaard hebben. In de plaats daarvan beperkt hij er zich toe de gelijkaardigheid van de nieuwe situatie waarin hij geraakt is met die van de situatie waarin hij zich voordien bevond in een soms intellectueel bijzonder aantrekkelijke formulering voor te stellen. De aalgladde redenering die hij vooropzet, dat zowel de nieuwe denkwereld waar hij in stapt als de oude die hij net verlaat eenzelfde grote doel nastreven komt ons als een goedkope uitvlucht voor. Dat de Jezuïetenwereld en een communistische internationale dezelfde wereldverbetering op het oog zouden we eventueel nog kunnen volgen maar wat dan met de typisch religieuze idealen, die plotseling in bot materialisme omslaan? Ten hoogste willen beide systemen hun overtuigde aanhangers de mogelijkheid bieden hun grenzeloze machtswellust bot te vieren. Maar het uitspelen van een vergelijkbaarheidargument vinden we voor een man als Abicht gewoonweg te goedkoop. Wij kunnen ons inderdaad best de vergelijkbaarheid
28
voorstellen van “de avond in december 1991 toen Ludo Abicht zich in een halfduistere kamer in Gent voorbereidde op zijn inwijding in de vrijmetselarij en de avond vijfendertig jaar voordien toen hij zich op een paar kilometer daar vandaan, in Drongen op zijn officiële inwijding in de orde van de jezuïeten voorbereidde”. Telkens was de ruimte met kaarsen verlicht en heerste er een totale stilte. Maar in het kader van dit autobiografisch materiaal van een intellectueel hadden we graag gezien dat hij even de stilte zou doorbreken om uit te leggen welke drijfveren hem echt tot die stap aangezet hebben, met andere woorden dat hij een verlichte verklaring van het waarom zou geven.
Wat met de Verlichting? En wij horen Ludo Abicht hier al meteen tegen inbrengen dat wij duidelijk geen vurige verdedigers van de verlichting zijn. Dat beslist niet omdat wij nooit, zoals hij, de Verlichting als heilsleer gepropageerd hebben maar ze altijd voor een heel gevaarlijke filosofie gehouden hebben. De Verlichting, die de maakbaarheid en derhalve de kneedbaarheid en manipuleerbaarheid van de mens vooropstelt, heeft het fascisme en het communisme de geestelijke basis geschonken op grond waarvan die denkrichtingen meenden met recht en reden over leven en dood te mogen en kunnen beslissen. Fenomenen als Lebensborn, de uitmoording van de intellectueel gehandicapten in nazi-Duitsland en de industriële afslachting van Joden en zigeuners in de concentratiekampen maar ook de massamoorden van Stalin zijn daar de ultieme uitvloeisels van. Maar deze persoonlijke stellingname verandert natuurlijk niets aan het feit dat de vraag naar het waarom bij Ludo Abicht open blijft, ook al vormt zij geen enkel verwijt dat hij van denkrichting verandert. En men kan ook niemand verwijten dat hij dat meerdere keren in zijn leven doet hoewel dat laatste - ons inziens - op een gebrek aan karaktervastheid, standvastigheid en doorzettingsvermogen wijst in het kader van een snelle en vrij willekeurig verlopende zoektocht naar geluksmomenten. Zo’n zoektocht staat iedereen vrij en dus ook Ludo Abicht, die zich daarbij dan wel echter rekenschap moet
geven van het feit dat hij zich met die zoektocht op de weg van de mystieke beleving begeeft. Want geluk valt nu eenmaal niet wetenschappelijk te meten of te benaderen, zoals overigens ook onze grote mystici als Hadewych en Ruysbroeck in hun geschriften duidelijk gemaakt hebben. Daaruit onmiddellijk de conclusie trekken dat Ludo Abicht misschien wel eens een mysticus zou kunnen zijn lijkt ons echter een brug te ver maar zeker niet totaal uitsluitbaar.
Schitterende intellectuele reis Blijft intussen dat het ‘Autobiografisch materiaal’ de lezer bijzonder interessante reizen naar zijn eigen studietijd bijvoorbeeld aan de Gentse Universiteit zal bezorgen, waar Ludo Abicht doctoreerde bij de wereldspecialist op het gebied van Franz Kafka, prof. Uyttersprot, of ons herinnert aan de schitterende colleges van prof. Walter Jens uit Tübingen. Het boek is inderdaad een schitterende tocht door het intellectuele landschap van de jaren zestig en zeventig, niet alleen van België en Europa maar ook in de Verenigde Staten, waar de links ingestelde Abicht zich toen achter de zwarte bevrijdingsbeweging schaarde en daarover bij ons weinig bekende details brengt.
Wat ons moeilijkst begrijpbaar van al overkomt is de afkeer van Ludo Abicht van het zionisme. Beter dan wie ook kent hij de geschiedenis van de Joden in Europa en de ontstaansgeschiedenis van het zionisme uit de ‘Franse schande’ van de Dreyfusaffaire. Beter dan wie ook weet hij dat de staat Israël niet zichzelf geschapen heeft maar een product van de Verenigde Naties is, met de volle steun van de door hem zo lang verdedigde Unie van Socialistische Sovjetrepublieken. Dat men tegen elke vorm van oorlog betoogt is begrijpelijk maar wie achter betogingen uitsluitend ten voordele van Palestina (en dus van de Hamas) loopt verdedigt dus meteen de verdwijning van Israël en het terugdraaien van de geschiedenis. Het probleem van de spanning tussen Israël en de Palestijnen, dat overigens door Theodor Herzl in zijn ‘Der Judenstaat’ duidelijk voorzien werd, is een van de vele voorbeelden van de opgestapelde mislukkingen van de Verenigde Naties (en de zwakheid van het zogeheten Verenigd Europa). Onze opmerking dat Abicht met zijn publieke optreden de vernietiging van Israël verdedigt ligt buiten het kader van het hier besproken boek maar moet ons toch van het hart. Yvan Verbraeck Ludo Abicht – ‘Het lunapark en andere plekken. Autobiografisch materiaal’, Pelckmans 2008, 237 blz., ISBN 978 90 289 491 26.
Antwerp Airport hield in 2008 goed stand
Op de Antwerpse luchthaven heeft Eddy Cleirbaut op de dag van zijn 60ste verjaardag afscheid genomen als luchthavencommandant om met pensioen te gaan. Hij wordt opgevolgd door Wim Verbist, die al geruime tijd zijn adjunct was. De nieuwe adjunct-luchthavencommandant wordt Sophie Velders. Intussen vernemen we dat het met dit alles en vooral met de personeelswissel voor ogen alleen maar is te hopen dat tegen de achtergrond van de grote economisch-industriële crisis die we beleven Antwerp Airport eindelijk de vruchten zal kunnen plukken van de enorme inspanningen, die de twee vorige luchthavencommandanten, Eddy Cleirbaut en Paul Paridaens, geleverd hebben inzake de uitbouw van de luchthavenactiviteiten en de renovatie van het luchthavengebouw. De Vlaamse en federale politieke autoriteiten zouden er inderdaad goed aan doen de Antwerpse luchthaven als economisch-industriële motor te gebruiken in plaats van zich door angst voor stemmenverlies vanwege protesterende omwoners te laten afschrikken. En dat die
politici zich maar niet al te gemakkelijk door bepaalde argumenten van protestbewegingen laten afschrikken blijkt op lachwekkende wijze uit de klacht van een oud vrouwtje dat kwam aandraven met het argument dat zij “de hele nacht geen oog kon dicht doen vanwege het luchthavenlawaai”. Onze politici weten hopelijk toch wel dat Antwerp Airport van 11 uur ’s avonds tot 6 uur ’s ochtends dicht is en die hele heisa dus op bedrog berustte. Politici van formaat zijn politici die beslissingen durven nemen, waarvoor mensen naar hen opkijken omdat zij de hele regio via toenemende werkgelegenheid en groei van de handelsactiviteiten ten goede komen. Waarom zouden overigens de Antwerpse Kamer van Koophandel, de vereniging van Antwerpse reisagenten en reisbureaus, de Antwerpse diamantsector en andere organisaties de handen niet in elkaar slaan om een sterke drukkingsgroep ten voordele van Antwerp Airport in het leven te roepen? Zo zou 2009 de doorbraak van de Antwerpse luchthaven kunnen worden. (Y.V.)
29
Varda Shine at the sight holder cocktail party
“With challenges come opportunities”
Speaking at the January sight holder cocktail party, Varda Shine, managing director of the Diamond Trading Company (DTC) remembered the audience that on this evening this time last year there was a fair amount of certainty in the room. We knew that the 2007 holiday season in the US had been nothing to write home about, but that it was reasonably solid, and overall 2007 sales were positive. Rough prices were strong. The SoC applications process was behind us: we were about to start a new contract period led by the most qualified sightholders best positioned to add value to the rough diamonds we sell and drive demand. In short: the future looked secure, except that the prevailing constraint continued to be the shortage of rough! Externally and internally there was pressure for the DTC to adopt, in whole or in part, a tender system to capture so-called ‘full market value’. (SSV) was missing a trick, we were told, judged from rumoured (and actual) premiums on DTC boxes. In reality, DTC was pricing fairly and robustly into the ‘hot market’ that led up to our largest sight on record in mid 2008. At the same time we were flagging internally and externally that in our view the high prices reportedly being paid on the margin at tenders were unsustainable.
But….! The world could hardly be more different one year on. I’m not going to spell out the difficulties that face us and the industry, we are all very familiar with those stresses and strains. What I can say, and not by way of cheering you up I’m afraid, is that our preliminary view of Christmas sales in the US is that they underperformed expectations. We do not have a precise read but the percentage decline year on year is likely to fall somewhere between 15% and 20%, leaving the decline for the US market as a whole for the year in the high single digits. While a glimmer of good news is that the number of pieces sold may in fact not have declined, the need to move those items means that retailers’ margins have suffered and they are not in a position to replenish stock as strongly. Barack Obama became president of the USA today. A week ago he stated that the USA over the next two years will be operating at some 7% below its potential, translating into $2 trillion of lost production. His three quarter trillion stimulus package will go some way towards plugging this gap.
demand has not fallen off a cliff, it contracted marginally last year and will do so again this year. The real challenge is financial liquidity combined with the large polished stock overhang in the pipeline. We need simply to recognize that the world has changed around us and we need to take action now to help ensure a strong future. We cannot run and hide: we must demonstrate what we are made of and what we stand for. We stand for diamonds! And in this sea change we have to guard against diamonds drifting off into irrelevance of becoming thought of as yesterday’s extravagance. There can be no doubt that we are all going to have get used to thin levels of business for quite some time. But with effective stewardship, diamonds will make a very solid comeback.
The positives Why do we believe this? Here are a few reasons: - The certainty of demand, unlike other products, diamonds have not lost too much ground in the first place. Even in a recession people are going to continue to get engaged and marry. Even in a recession consumers in all core markets still rank diamonds as the first or second most desired purchase or gift. - Medium term supply issues: The short term reduction in diamond inventories and sales, coupled with a significantly lower level of investment in exploration and new mining projects, is likely to create a shortfall in previously forecast levels of diamond supply in the Medium term financial value: As the hardest material on earth, diamonds represent a reliable hard asset for people migrating away from debt, risk and the complexity of financial trading. Historically, there has been incremental growth and low volatility in the value of diamonds, making them attractive in the long term. As people are losing their assets they are looking for alternative investments to the point that on a regular basis we are being approached by individuals keen to capitalize on this. - Enduring value in uncertain times: Research shows that consumers gravitate towards quality, they buy fewer, but better things, i.e. things that last, which are not disposable and that hold their value over time.
Operating below potential Similarly, I think we can all agree that the diamond business is operating well below its potential. However, global consumer
30
- Strong long term: Fundamentals diamonds are a rare and finite treasure of nature and, with future demand growth in emerging markets, demand
is likely to significantly outpace what is forecast to be lower levels of diamond supply for many years to come, even if it won’t happen in 2009. In all of this, De Beers is going to continue to invest in diamonds and to do what it can to support diamond equity, but let me say a few things from a DTC perspective.
What is DTC doing? As we begin the New Year, and taking into consideration some of your recommendations and the current unprecedented economic climate, we have planned the following: - We have taken great efforts to present DTC goods at fair value. I am sure you will agree when you see the goods. - We have decided to continue to actively promote the equity of the product that we sell to you by taking the long term view when making decisions on our strategy in the context of prevailing consumer demand, stock and liquidity challenges. - In response to your requests to ‘get back to basics,’ the DTC has determined to show the goods differently in Sight 1. - The small January sight provides the DTC with the opportunity to test the changes and receive feedback from you, our sightholders. - The DTC has determined that for Sight 1 all goods will be sold without black seals or heat seals. - In view of the substantially decreased level of sight holder demand for new rough diamonds, we anticipate reducing the ITOs offered to sight holders by roughly 50 percent for the remainder of the current ITO period the January, February and March/April 2009 sights, although this will be assessed on a sightbysight basis. - But we do anticipate that we will be operating at a reduce level this year. - The DTC is exploring options for bringing surplus goods to the market once every avenue of sightholder demand has been satisfied. - De Beers will continue to help drive demand by investing in the highly regarded generic marketing campaign in the US that highlights the enduring value of diamonds, and by investing in the Forevermark in the Far East. - We will remain committed to Beneficiation and will work with our producing government partners to ensure that existing initiatives remain on a sustainable footing.
In closing… The DTC is tightening its belt, just as you are, and we will, regrettably be letting a significant number of people go over the next quarter. But let me assure you that we are doing so in a very considered way and in a way that will still leave us with a depth of talent and experience that is unique in this industry. And we are going to put our assets to work in new and flexible ways to strengthen our partnership with you. I would like to leave you with some final thoughts: - we will continue to support you. We are all in this together. We have been through tough times before together and
together we will come through them again, stronger than before. - ‘united leadership’ will transform this industry. - De Beers and DTC are taking decisive action, and I know you are too. - we are lucky to be in the diamond business! Let’s not lose sight of that. - treat diamonds as the natural treasure that they are, they are getting rarer. - some investors see incredible opportunity in these dark times, and as leaders of our industry this must hold true for us too.
United Nations General Assembly Reaffirms Support for Kimberley Process Certification Scheme The United Nations General Assembly has reaffirmed "its strong and continuing support for the Kimberley Process Certification Scheme and the Kimberley Process as a whole" in a draft resolution entitled 'The role of diamonds in fuelling conflict: breaking the link between the illicit transaction of rough diamonds and armed conflict as a contribution to prevention and settlement of conflicts'. The support of the United Nations to the Kimberley Process (KP) has been a key element of its success, and the UN General Assembly has traditionally adopted an annual resolution expressing support for the activities of the KP. "Diamonds have played a particularly significant role in causing and prolonging conflict in several countries, as a result of the misuse of wealth generated from this resource. In addition to financing devastating armed conflicts, the illicit trade in rough diamonds also impacts negatively on the legitimate international trade in diamonds. Efforts to address the problem, through the perspective of an overall development agenda, must focus not only on the supply side, but also on all parts of the supply chain, including processing, trading, and purchase by the consumer. It is in this context that the Kimberley Process [KP] has proved to be remarkably successful, in breaking the linkage between conflict and illicit trade in diamonds, thereby protecting the peace, livelihood and security of millions of people across the globe. This success has translated into an increase in legitimate trade in diamonds. Today, diamonds have emerged as a vehicle of economic progress and as a means to confront developmental challenges in many countries. Over these years, the KP has emerged as a model for multi-stakeholder effort, in which national governments, industry and civil society have successfully collaborated to prevent conflict and promote peace, stability and development," Nirupam Sen, permanent representative of India to the United Nations, told the 63rd session of the General Assembly.
31
Personalia Laja Wahl-Halberstam overleden
SBD was vertegenwoordigd December 2008 4/12
Wij vernemen het overlijden, op 86-jarige leeftijd, van mevrouw Laja Wahl-Halberstam. Zij was de moeder van David Wahl, voorzitter van de Antwerpsche Diamantkring en lid van de raad van bestuur van de HRD. Onze vereniging biedt de nabestaanden van mevrouw Laja Wahl de uitdrukking van haar diepe medeleven aan.
Karel Kets overleden Wij vernemen het overlijden van Karel Kets, weduwnaar van mevrouw Germaine Smets, gewezen nationaal voorzitter ACV Centrale voor Diamantbewerkers, stichter en voorzitter KWB H.-Hart, oud-voorzitter ACW - Lier en KBG - OKRA H.-Hart, oud-gewestleider KAJ. Karel Kets werd geboren in Kessel op 6 augustus 1913 en overleed in Lier op 31 januari 2009. Bij dit smartelijke verlies biedt het SBD zijn oprechte gevoelens van medeleven aan de familie en vrienden van Karel Kets aan.
- Algemene Raad van het WTOCD - Legal Lunch VOKA 8/12 - Bureel SBD 9/12 - Raad van Bestuur AWDC 11/12 - Examencommissie - Speciale Commissie voor de Diamantsector - CRB 16/12 - VBO-CSA - Fonds voor de Diamantnijverheid - Bestendig Comité AWDC - Algemene Vergadering HRD VZW - R.V.D. 18/12 - Plenaire zitting Paritair Comité voor de Diamantnijverheid en -Handel - Eindejaarsreceptie VOKA 23-31/12 - Collectief Verlof PC 324
Januari 2009 9/1 12/1 13/1
15/1 20/1
26/1 27/1
29/1
73,000 stores could close in first half of 2009 A recent report from the International Council of Shopping Centers (ICSC) indicates some 73,000 retail stores could close in the first half of 2009. More than a dozen retailers, including Circuit City Stores, Tweeter and Sharper Image sought bankruptcy protection this year as the credit squeeze, high unemployment and other recessionary forces undercut sales performance. Industry experts predicted moreover a new round of chains seeking bankruptcy protection in February when financial reports were filed.
32
- Raad van Bestuur AWDC - VOKA-VEV Nieuwjaarsreceptie - VBO-Centrale Werkgroep - Raad van Bestuur Rijksverlofkas voor de Diamantnijverheid - Bureel SBD - VBO-CSA - AWDC-RVD-SBD - Raad van Bestuur Rijksverlofkas voor de Diamantnijverheid - Federatie: Commissie Beroepskaarten - Comité voor Preventie en Bescherming op het Werk in de Diamantnijverheid - Axa Werkgroep - Raad van Bestuur AWDC + Adviesraad - Leerlingencommissie Paritair Comité 324 - Nieuwjaarsreceptie RVD
DENCKENS Eduard
Dennenlaan 2 2243 Zandhoven Tel. 03.484.30.32