ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Κύστη ωοθήκης Γράφει ο: ΑνΑστΑσιοσ ΚωνστΑντινοπουλοσ ΜαιευτΗρασ ΧειρουρΓοσ ΓυναικολοΓοσ
τι είναι η κύστη ωοθήκης; Οι ωοθήκες είναι τα αναπαραγωγικά όργανα της γυναίκας που παράγουν τις γυναικείες ορμόνες και συνήθως απελευθερώνουν ένα ωάριο από ένα ωοθυλάκιο κάθε μήνα κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ηλικίας. Το ωοθυλάκιο είναι συνήθως 2-3εκ. Κύστη ωοθήκης θεωρείται κάθε συλλογή υγρού >3εκ. σε διάμετρο που αναπτύσσεται στην ωοθήκη. Μια κύστη μπορεί να έχει λεπτό τοίχωμα και να περιέχει μόνο υγρό (απλή κύστη) ή μπορεί να είναι πιο πολύπλοκη με πυκνό υγρό, αίμα ή στερεά στοιχεία. Παρά το γεγονός ότι η ανακάλυψη μιας κύστης στην ωοθήκη προκαλεί σημαντικό άγχος στη γυναίκα από τον φόβο μιας κακοήθειας, η συντριπτική πλειοψηφία των όγκων αυτών είναι καλοήθης.
ποια είναι τα συμπτώματα ύπαρξης κύστης στην ωοθήκη; Οι κύστες ωοθηκών είναι συχνές και συνήθως καλοήθεις. Οι περισσότερες γυναίκες δεν γνωρίζουν ότι έχουν κύστη ωοθήκης πριν την επίσκεψη τους στον γυναικολόγο γιατί συνήθως δεν έχουν συμπτώματα. Σε κάποιες βέβαια περιπτώσεις παρατηρούνται τα κάτωθισυμπτώματα τα οποία μπορεί να ωθήσουν μια γυναίκα να επισκεφτεί νωρίτερα τον γυναικολόγο της. Τα συνηθέστερα είναι: ●Πόνος ή δυσφορία χαμηλά στην κοιλιακή χώρα (άλγοςυπογαστρίου) ●Σοβαρός οξύς κολικοειδής πόνος από συστροφή ή ρήξη της κύστης ●Δυσφορία κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ●Αίσθημα πλήρωσης και φουσκώματος στην κοιλιακήχώρα ●Διαταραχές της εμμήνου ρύσεως και ανώμαλες αιμορραγίες της μήτρας ●Δυσκοιλιότητα ή δυσουρικά ενοχλήματα ●Δυσπεψία,ναυτια,έμετος ●Υπογονιμότητα
πώς γίνεται η διάγνωση κύστης ωοθήκης; Το ενδοκολπικό υπερηχογράφημα αποτελεί σήμερα την εξέταση επιλογής για τη διάγνωση και παρακολούθηση των ωοθηκικών κύστεων. - Αξονική ή μαγνητική τομογραφία μπορεί να βοηθήσουν στην εκτίμηση της έκτασης της κατάστασης -Καρκινικοί δείκτες όπως CA 125 ,καρκινοεμβρυϊκό αντιγόνο (CEA), a- φετοπρωτεΐνη aFPκαι άλλοι, ανά-
λογα με το είδος της κύστης -Ορμονολογικός έλεγχος Το έγχρωμο Doppler μας δίνει πληροφορίες σχετικά με την αγγείωση της κύστης.
υπάρχουν διαφορετικοί τύποι κυστεων στην ωοθήκη; Οι κύστεις στις ωοθήκες μπορεί να είναι είτε λειτουργικές, είτε νεοπλασματικές (καλοήθεις ή κακοήθεις). Οι πιο συχνοί τύποι κύστεων ωοθηκών κατά την αναπαραγωγική ηλικία της γυναίκας είναι οι λειτουργικές κύστεις που είναι καλοήθεις.
Ωοθυλακική κύστη: Αυτό το είδος της απλής καλοήθους κύστης μπορεί να σχηματιστεί όταν δεν συμβαίνει ωορρηξία. Μια κύστη ωοθυλακίων σχηματίζεται συνήθως κατά το χρόνο της ωορρηξίας και μπορεί να αυξηθεί σε διάμετρο περίπου 2-3 εκατοστά. Συνήθως, αυτές οι κύστεις δεν δημιουργούν κανένα σύμπτωμα και εξαφανίζονται από μόνα τους μέσα σε λίγες εβδομάδες. Η ρήξη όμως αυτού του τύπου της κύστης μπορεί να δημιουργήσει έντονο πόνο στην πλευρά της ωοθήκης επί της οποίας εμφανίζεται η κύστη και εμφανίζεται στη μέση του έμμηνου κύκλου, κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας
Κύστη ωχρού σωματίου: Το ωχρό σωμάτιο σχηματίζεται αφού το ωοθυλάκιο ελευθερώσει το ωάριο και ο ρόλος του είναι να παράγει ορμόνες για να προετοιμάσει το ωάριο για τον επόμενο κύκλο. Κύστη ωχρού σωματίου δημιουργείται αν το ωχρό σωμάτιο δεν συρρικνωθεί, αλλά συνεχίζει να γεμίζει με υγρό. Είναι δυνατόν να υπάρξει αιμορραγία στο εσωτερικό μιας κύστης ωχρού σωματίου ή να προκληθεί συστροφή της ωοθήκης, με αποτέλεσμα η γυναίκα να νιώσει οξύ πόνο.
Ενδομητρίωμα ή κύστη ενδομητρίωσης: Ενδομητρίωμα ή σοκολατοειδής κύστη είναι η κύστη ωοθήκης στο εσωτερικό της οποίας υπάρχουν κύτταρα από το εσωτερικό της μήτρας (ενδομήτριο). Μπορεί να είναι μεμονωμένη ή να συνδέεται με παρουσία ενδομητρίωσης και σε άλλα όργανα. Σχετίζεται με υπογονιμότητα και πυελικό άλγος, αν και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι ασυμπτωματική.
Δερμοειδής κύστη: Είναι καλοήθης κύστη της ωοθήκης που προέρχεται από τα κύτταρα που δημιουργούν τα ωάρια και συχνά περιέχουν τρίχες ή λίπος.
Κυσταδένωμα: Κυσταδένωμα είναι ένας τύπος καλοήθους όγκου που αναπτύσσεται στη ωοθήκη και περιέχει υγρό. Τα κυσταδενώματα μπορεί σταδιακά να αυξάνονται σε μέγεθος φτάνοντας έως και 10 εκατοστά σε διάμετρο.
Αιμορραγική κύστη: Αυτός ο τύπος λειτουργικής κύστης εμφανίζεται όταν η αιμορραγία συμβαίνει μέσα σε μια κύστη. Σύμπτωμα όπως κοιλιακός
πόνος στη μία πλευρά του σώματος μπορεί να είναι παρών με αυτό το είδος της κύστης.
Κακοήθεις κύστεις ωοθηκών (επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών): Οι επιθηλιακοί καρκίνοι των ωοθηκών αντιπροσωπεύουν αρκετά μεγάλο ποσοστό των γυναικολογικών καρκίνων. Εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα όσο αυξάνεται η ηλικία της γυναίκας και σε γυναίκες που δεν έχουν τεκνοποιήσει. Ο καρκίνος των ωοθηκών αργεί συνήθως να δώσει συμπτώματα με αποτέλεσμα να καθυστερεί η διάγνωση και οι δυνατότητες για ριζική θεραπεία να είναι περιορισμένες. Συνήθως εκδηλώνεται με αίσθημα βάρους ,φούσκωμα και ασαφή πόνο στη κοιλιά, ενώ πιο σπάνια παρατηρούνται διαταραχές της περιόδου καθώς και πόνος στη σεξουαλική επαφή. Σε υποψία καρκίνου των ωοθηκών επιβάλλεται πλήρης έλεγχος με διάφορες εξετάσεις και στη συνέχεια χειρουργική επέμβαση.
ΘΕΡΑπΕιΑ συντηρητική Για καλοήθεις κύστεις ωοθηκών που δεν προκαλούν συμπτώματα, ειδικά σε γυναίκες αναπαραγωγική ηλικίας, είναι δυνατή η συντηρητική αντιμετώπιση. Δηλαδή η παρακολούθηση της κύστης με τακτικό υπερηχογραφικό έλεγχο, ώστε να διαπιστωθεί αν παραμένει σταθερή ή αλλάζει η μορφολογία της. Φαρμακευτική Για τη μείωση του πόνου μπορεί να χρησιμοποιηθούν αντιφλεγμονώδη όπως η ιβουπροφαίνη ή για πιο ήπιο πόνο η παρακατεμόλη (Depon). Οι λειτουργικές κύστεις ωοθηκών που σχετίζονται με τις ορμονικές αλλαγές που συμβαίνου κατά τον κύκλο της γυναίκας, μπορούν να αντιμετωπισθούν με ορμονοθεραπεία, όπως με τα από του στόματος αντισυλληπτικά χάπια. Χειρουργική αντιμετώπιση Μία στις 10 γυναίκες μπορεί να χρειαστεί να χειρουργηθεί για κύστη ωοθήκης κάποια στιγμή στη ζωή της. Χειρουργική αφαίρεση της κύστης (κυστεκτομή) ενδείκνυται όταν τα συμπτώματα που σχετίζονται με την κύστη δεν υποχωρούν με άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις, αν η κύστη μεγαλώνει και αν κριθεί απαραίτητη η βιοψία για την επιβεβαίωση του είδους της κύστης. Η χειρουργική αντιμετώπιση των κύστεων ωοθηκών γίνεται στην πλειονότητα των περιπτώσεων λαπαροσκοπικά χωρίς να αποκλείεται και η μέθοδος της λαπαροτομίας ανάλογα με την περίπτωση. Όπως σε όλες τις περιπτώσεις έτσι και σε αυτή την περίπτωση, η πρόληψη είναι ζωτικής σημασίας, κι ως εκ τούτου είναι πολύ σημαντικό πέραν του ετήσιου γυναικολογικού έλεγχου, οι γυναίκες να επισκέπτονται τον γυναικολόγο τους εάν κι εφόσον νιώσουν κάποια από τα συνδεόμενα συμπτώματα με την ύπαρξη κυστης ωοθηκης.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Η σημασία του γυναικολογικού ελέγχου στην πρόληψη - Απευθυνθείτε στους ειδικούς Μ
ε αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Μαστού, είναι σημαντικό να επισημαίνουμε διαρκώς τη σημασία της πρόληψης για τα ιατρικά ζητήματα εν γένει. Η συχνότητα που επισκεπτόμαστε τους ειδικούς ιατρούς, θα οδηγήσει στην έγκαιρη διάγνωση σοβαρών ή μη παθήσεων, το οποίο με τη σειρά του συνεπάγεται ότι οι ασθενείς θα λάβουν άμεσα τη θεραπεία που θα τους εξασφαλίσει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Μεταξύ άλλων, οι επισκέψεις στον Γυναικολόγο πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του ετήσιου check-up των γυναικών, καθώς μπορεί να προληφθούν με αυτόν τον τρόπο ήπιες λοιμώξεις, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ή σοβαρότερες παθήσεις.
Γράφει ο: πΑνΑγιωτησ λουτσοσ ΜαιευτΗρασ-ΧειρουρΓοσΓυναικολοΓοσ
Οιγυναικολογικές λοιμώξειςείναι ένα πολύ συχνόφαινόμενο και προκαλούν προβλήματα και ενοχλήσεις στηνκαθημερινότητα των γυναικών. Όλες οι γυναίκες οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τα σημάδια που τους δίνει το σώμα τους και να επισκέπτονται εγκαίρως τον γυναικολόγο τους, ώστε όχι μόνο να προχωρήσει στην εξέτασή τους και να προτείνει την κατάλληλη θεραπεία, αλλά και για να λύσειόλες τις απορίες τους. Εξάλλου, σε τακτά χρονικά διαστήματα ο προληπτικός γυναικολογικός έλεγχος είναι αναγκαίος και θα παίξει καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση της καλής σας υγείας.Είναι γνωστό πως η πρόληψη σώζει ζωές και μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα σεελάχιστο χρόνο και στο ασφαλές περιβάλλον του ιατρείου.Αφού λάβουμε το ιστορικό σας, θα προχωρήσουμε στις απαραίτητες εξετάσεις για ναδιερευνήσουμε την κατάστασή σας και να εντοπίσουμε τυχόν προβλήματα. Δενπρέπει να ξεχνάμε ότι όσο νωρίτερα διαγνωστεί ένα μικρό πρόβλημα ή μιασοβαρότερη νόσος, τόσο γρηγορότερα θα λάβετε την απαιτούμενηθεραπευτική αγωγήκαι θα βελτιώσετε την ποιότητα ζωής σας. Ο προληπτικός έλεγχος γίνεται μέσω γυναικολογικής εξέτασης και πρέπει ναπραγματοποιείται τουλάχιστον μία φορά το χρόνο.Ανάλογα με την περίπτωση της κάθε γυναίκας, η συχνότητα μπορεί να μεταβληθείκαι να απαιτούνται για παράδειγμα περισσότερες επισκέψεις, όπως ότανπαρακολουθείται μια διαγνωσμέ-
νη πάθηση.Επιπλέον πιο συχνές επισκέψεις επιβάλλονται και όταν εμφανίζεται ή υπάρχει υποψία άλλουγυναικολογικού προβλήματος.Σε γενικές γραμμές, η προληπτική γυναικολογική εξέταση πρέπει να ξεκινάει με τηνέναρξη της σεξουαλικής ζωής της γυναίκας ή με τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας της. Στη συνέχεια, είναι ωφέλιμο να αναφερθούμε στο Τεστ ΠΑΠ (Παπανικολάου), το οποίο αποτελεί μια ακίνδυνη και ανώδυνη προληπτική γυναικολογική εξέταση.Ανιχνεύει πιθανές αλλοιώσεις στα κύτταρα του τραχήλου της μήτρας, τα οποίαμπορεί να προμηνύουν την ύπαρξη προκαρκινικών ή καρκινικών αλλοιώσεων.Η εξέταση προκαλεί μόνο μια στιγμιαία ενόχληση, η οποία είναι απολύτωςφυσιολογική και τα αποτελέσματα βγαίνουν άμεσα, δηλαδή μέσα μερικές μέρες. Τοαποτέλεσμα του τεστ Παπανικολάου μπορεί να είναι φυσιολογικό, δηλαδή αρνητικό,πράγμα που σημαίνει ότι δεν ανιχνεύτηκαν μη φυσιολογικά κύτταρα. Σε περίπτωσηόμως που είναι μη φυσιολογικό, σημαίνει ότι υπάρχουν μη φυσιολογικές κυψελίδες στον τράχηλό, μερικές από τις οποίες μπορεί να είναι προκαρκινικές.Ανάλογα με τα αποτελέσματα των εξετάσεων, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει νααυξήσετε τη συχνότητα των τεστ ΠΑΠ ή να κάνετε πιο εξειδικευμένες εξετάσεις.Το τεστ ΠΑΠ αποτελεί τη σημαντικότερη προληπτική εξέταση για τη γυναίκα, καθώςπροσφέρει τη διάγνωση λοιμώξεων του κόλπου και του τραχήλου της μήτρας, τη διάγνωση σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων, όπως ιός τωνανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), τη γενικότερη αξιολόγηση της κατάστασης του τραχήλου, την ανίχνευση των προκαρκινικών αλλοιώσεων και τέλος τη διάγνωση του καρκίνου σε αρχικά στάδια, επιτρέποντας την ίαση και τηδιατήρηση της γονιμότητας της γυναίκας που βρίσκεται σε αναπαραγωγικήηλικία. Όσον αφορά στα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΣΜΝ), κάποια από τα συμπτώματα που προμηνύουν την ύπαρξη τους μπορεί να είναι η επώ-
δυνη ούρηση, η φαγούρα στη γεννητική περιοχή, οι έντονες κολπικές ή/και δύσοσμες εκκρίσεις, ο πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή, ο πόνος στην πύελο και ηαιμορραγία ανάμεσα στις περιόδους. Στην περίπτωση που αντιληφθείτε κάποιο από τα προαναφερθέντα είναι επιτακτική ηεπίσκεψη σας στον γυναικολόγο. Οι εξετάσεις για τη διάγνωση ενός ΣΜΝ περιλαμβάνουνφυσικά το τεστ ΠΑΠ, τον πλήρη γυναικολογικό έλεγχο, την καλλιέργεια κολπικούυγρού, την κολποσκόπηση, και τον αιματολογικό έλεγχο για HIV, ηπατίτιδα και σύφιλη.Ανάλογα με το μέγεθος του προβλήματος, μπορεί να συστηθούν καιπιο εξειδικευμένες εξετάσεις. Η κολποσκόπηση αποτελεί μια απλή, μη επεμβατική εξέταση κατά την οποία ο Γυναικολόγος εξετάζει σε μεγέθυνση τον τράχηλο της μήτρας και τον κόλπο, με τη βοήθεια του κολποσκοπίου, ειδικού μικροσκοπίου.Όταν το τεστ ΠΑΠ είναι μη φυσιολογικό, όταν δηλαδή υπάρχουν αλλοιώσεις στον τράχηλο, καθώς και μετά από θεραπεία για καρκίνο του τραχήλου.Η διαδικασία είναι εντελώς ανώδυνη και πραγματοποιείται στο χώρο του ιατρείου, δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία και η διάγνωση είναι άμεση. Μπορεί να διενεργηθεί σε οποιαδήποτε φάση του κύκλου εκτός και αν υπάρχει έντονη κολπική αιμορραγία, οπότε συνήθως πρέπει να αναβληθεί. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι η κολποσκόπηση είναι ασφαλής κατάτηδιάρκειατης εγκυμοσύνης.Η όλη εξέταση διαρκεί λίγα λεπτά και ο γιατρός εξετάζει με λεπτομέρεια και με τη χρήση δύο ειδικών διαλυμάτων διαδοχικά της περιοχή του αιδοίου, του κόλπου και του τραχήλου της μήτρας. Φυσικά οι ειδικές γνώσεις, η εκπαίδευση και η εμπειρία του Γυναικολόγου θα παίξουν καθοριστικό ρόλο. Τέλος, η καλλιέργεια του κολπικού επιχρίσματος είναι μια ανώδυνη και απλή, αλλά συνάμα,άκρως σημαντική εξέταση για τη διάγνωση μικροβιακών λοιμώξεων του κόλπου καιτου τραχήλου, καθώς απομονώνεται και ταυτοποιείται το μικρόβιο που μπορεί ναπροκαλέσει κολπίτιδες στις γυναίκες. Μεταξύ άλλων, κάποια μικρόβια που μπορούν να προκαλέσουν κολπίτιδα είναι οι μύκητες, που αποτελούν και τη συχνότερη αιτίακολπίτιδας, οι τριχομονάδες και η μη ειδική βακτηριακή κολπίτιδα (Gardnerellavaginallis). Σε γενικές γραμμές, τα συχνότερα συμπτώματα των κολπίτιδων είναι οι αυξημένεςκολπικές εκκρίσεις, η φαγούρα, ο πόνος κατά την σεξουαλική επαφή και ένα μόνιμόαίσθημα καύσου, συμπτώματα τα οποία είναι αρκετά ενοχλητικά και δυσκολεύουν τηγυναίκα στην καθημερινότητά της. Σε γενικές γραμμές, ο προληπτικός γυναικολογικός έλεγχος αποτελεί αναμφισβήτητα μια μείζονος σημασίας διαδικασία, καθώς μας παρέχει όλα τα μέτρα για την μείωση των παραγόντων κινδύνου αλλά και για την καθυστέρηση της εξέλιξης οποιασδήποτε νόσου, καθώς και για τη μείωση των επιπλοκών της!
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Πρόγραμμα «Στηρί-ΖΟΥΜΕ» της Ελληνικής Εταιρείας Νόσου Αλτσχάιμερ και Συγγενών Διαταραχών Βόλου Τ
ο τελευταίο διάστημα, λόγω της πανδημίας του covid-19 είδαμε όλοι την καθημερινότητα μας να αλλάζει και ήρθαμε αντιμέτωποι με το φόβο για μια άγνωστη ασθένεια, τη μοναξιά, καθώς οι κοινωνικές μας συναναστροφές περιορίστηκαν, και κυρίως την απομόνωση όταν χρειάστηκε να απομονωθούμε για αρκετούς μήνες ελαχιστοποιώντας τις μετακινήσεις μας. Η κατάσταση ήταν ακόμα πιο δύσκολη για ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, με προβλήματα υγείας και ίσως χωρίς βοήθεια από οικείους. Σε αυτούς που αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν νέες προκλήσεις είναι και όσοι έχουν στην φροντίδα τους άτομα που πάσχουν από άνοια, καθώς η πρόσβαση σε δομές και επαγγελματίες υγείας περιορίστηκε έως και απαγορεύτηκε.
Η άνοια είναι ένα σύνολο συμπτωμάτων τα οποία προκαλούν διάφορες εκφυλιστικές ασθένειες του εγκεφάλου με κυριότερη την νόσο Αλτσχάιμερ, η οποία επηρεάζει πολλές από τις γνωστικές λειτουργίες του ασθενούς. Σταδιακά παρουσιάζονται προβλήματα με τη μνήμη, την αντίληψη, τον προσανατολισμό, την συγκέντρωση, την ομιλία, ενώ χάνονται δεξιότητες ακόμα και η δυνατότητα, σε προχωρημένο στάδιο, να εκτελεστούν απλές καθημερινές πράξεις. Για το λόγο αυτό ο ασθενής χρειάζεται όλο και περισσότερο βοήθεια από τους οικείους του, αρχικά με τη μορφή επίβλεψης και υπενθύμισης, καταλήγοντας στην πλήρη εξάρτηση από αυτούς, όταν δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί ούτε για τις βασικές του ανάγκες. Συνήθως είναι ένα το άτομο που αναλαμβάνει τη φροντίδα τους ασθενούς, ο κύριος φροντιστής, που χρειάζεται να περνάει αρκετό χρόνο με τον ασθενή αρχικά, καταλήγοντας να μένει μαζί του και να καλύπτει όλες του τις ανάγκες. Είναι φυσικό λοιπόν να επιβαρύνεται σωματικά, ψυχολογικά, οικονομικά και κοινωνικά, καθώς αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του στον ασθενή. Σε μια προσπάθεια να ανακουφιστούν οι άνθρωποι αυτοί στις παρούσες συνθήκες δημιουργήθηκε στις αρχές του έτους το πρόγραμμα “Στηρί-ΖΟΥΜΕ” της Ελληνικής Εταιρείας Νόσου Αλτσχάιμερ και Συγγενών Διαταραχών Βόλου, για να προσφέρει βοήθεια και υποστήριξη στους φροντιστές ατόμων με άνοια από απόσταση, τηλεφωνικά ή
διαδικτυακά. Στο διάστημα αυτό ήρθαμε σε επαφή με αρκετούς φροντιστές, που χαρακτηριστικά αναφέρουν:
“
Είναι πολύ δύσκολο να μένεις με ένα άτομο με άνοια αλλά, αλλάζει η ζωή σου όλη. Εμένα μου έτυχε να έχω και τους δυο γονείς μου με άνοια. Ο μπαμπάς μου έφυγε πριν 14 χρόνια. Ήταν πολύ δύσκολο γιατί δεν γνώριζα και πολλά πράγματα για αυτήν την αρρώστια...Τώρα με τη μαμά μου μετά από 10 χρόνια περίπου το ίδιο μοτίβο... Δύσκολο αλλά πολύτιμο, αυτό είναι τρόπος ζωής γιατί έχεις άτομα που είναι ανήμπορα να κάνουν το παραμικρό και θέλουν την φροντίδα σου. Χρειάζεται ψυχική ηρεμία και θετικότητα για τις καταστάσεις που περνάμε σαν φροντιστές. Μέσα σε αυτήν την προσπάθεια, για να ανακουφιστώ από την όλη κατάσταση και να βοηθηθώ, απευθύνθηκα στην Μονάδα Αλτσχάιμερ. Την πήγαινα τα πρωινά και την κρατούσαν εκεί, φιλοξενήθηκε και στο οικοτροφείο της μονάδας για αρκετές ημέρες. Εδώ και δύο χρόνια περίπου είναι κλινήρης στο σπίτι. Η επικοινωνία τώρα με την μονάδα είναι εβδομαδιαία, με ψυχολόγο και νοσηλεύτρια και ό,τι με προβληματίζει, ό,τι με στεναχωρεί το συζητάμε και βρίσκω ανακούφιση και λύση." - Γ.Λ.
“
Φρόντιζα την μαμά (πεθερά) μου από την αρχή που παρουσιάστηκε η ασθένεια Αλτσχάιμερ, άρχισε να ξεχνά το παρόν και να επαναλαμβάνει ξανά και ξανά γεγονότα από το παρελθόν. Ήταν συνεργάσιμη και έκανε διάφορες ασχολίες που την ευχαριστούσαν π.χ. της άρεσε να κάνει καφέ και να τον πίνουμε μαζί, να μιλάμε για διάφορα και να μαζεύει κουβάρια κ.α. Πήγαινε μόνη στην τουαλέτα, την έκανα μπάνιο χωρίς να μου φέρνει αντίρρηση. Με τα χρόνια η ασθένεια εξελίχθηκε και άλλαξε ο χαρακτήρας της, δεν ήθελε να πάρει τα φάρμακά της, να φάει, να κάνει μπάνιο, δεν ήθελε να ασχοληθεί με ό,τι έκανε και την ευχαριστούσε. Η ασθένεια της έκανε κύκλους, πότε ήταν σε κατάθλιψη, πότε σε υπερδιέγερση, μετά όλα ήταν φυσιολογικά. Με την βοήθεια της κυρίας Ελένης (νοσηλεύτρια) και της κυρίας Μερόπης (ψυχολόγος) με την πείρα τους και τις συμβουλές τους με βοήθησαν πολύ ως το τέλος και τις ευχαριστώ πολύ για την πολύτιμη βοήθειά τους." -Σ.Π.
“
Το να φροντίζεις ένα άτομο με άνοια αποτελεί μια πηγή έντονου στρες για την οικογένεια του ασθενούς και ειδικότερα για το άτομο που τον φροντίζει. Η άνοια εξελίσσεται προοδευτικά οπότε το φορτίο του φροντιστή είναι και ψυχολογικό και πρακτικό
καθώς κάθε στιγμή είναι διαφορετική και συνέχεια οι ανάγκες του ασθενούς αλλάζουν. Ο φροντιστής χάνει την προσωπική του ζωή και προσαρμόζει τη ζωή και τις ανάγκες του γύρω από το πρόγραμμα του ασθενούς. “Η βοήθεια που προσφέρει η Μονάδα, καθώς και η χρησιμότητα της είναι πολύτιμη. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την βοήθεια και την στήριξη που μας παρέχετε!" -Γ.Π. Το πρόγραμμα Στηρί-ΖΟΥΜΕ παρέχει διαδικτυακά, τηλεφωνικά ή κατ'οίκον (όταν κριθεί αναγκαίο) : ● Ψυχολογική υποστήριξη στους φροντιστές. ● Ψυχοεκπαίδευση για τα συμπτώματα και την πορεία της νόσου. ● Συμβουλευτική για την αντιμετώπιση θεμάτων της καθημερινότητας όπως η σίτιση, ένδυση και σωματική υγιεινή του ασθενούς. ● Ενημέρωση για θέματα ασφάλειας και συμβουλές για τη διαμόρφωση ασφαλούς περιβάλλοντος
Οι υπηρεσίες παρέχονται δωρεάν από επαγγελματίες υγείας (τηρώντας πάντα τα μέτρα προστασίας για τον covid-19): ψυχολόγο (Μερόπη Μεφσούτ) και νοσηλεύτρια (Ελένη Τσαταλιού), κατόπιν προγραμματισμένου ραντεβού από Δευτέρα έως Παρασκευή, 08:00 - 15:00 στο τηλ. 2421031227.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ
Λαπαροσκοπική χειρουργική ουρολογία Η
Λαπαροσκοπική Χειρουργική ανήκει στις λεγόμενες ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους και αποτελεί τη μέθοδο εκλογής σχεδόν σε όλο το φάσμα των Ουρολογικών επεμβάσεων. Μαζί με τη Ρομποτικά υποβοηθούμενη χειρουργική αποτελεί την πιο σύγχρονη μέθοδο για την αντιμετώπιση των παθήσεων του Ουροποιητικού.
Γράφει ο: ΕυστΑΘιου Κων/νοσ XειρουρΓοσ ουρολοΓοσ-ανδρολοΓοσ
Αποτελεί μία καινοτόμο χειρουργική μέθοδο, με την οποία η επέμβαση εκτελείται μικροεπεμβατικά μέσα από μικρές τρύπες που ανοίγονται στην κοιλιά και με την βοήθεια της επισκόπησης της χειρουργικής περιοχής με μια ειδική υψηλής ευκρίνειας βίντεο -κάμερα. Στην κλασσική ανοιχτή χειρουργική η επέμβαση διενεργείται μέσα από τομή στο κοιλιακό τοίχωμα ώστε να υπάρχει άμεση επισκόπηση και απτική επαφή των οργάνων του ασθενούς. Σε αντίθεση, στην λαπαροσκοπική ουρολογική χειρουργική η επέμβαση εκτελείται μέσω μικρών οπών του δέρματος των 5-10 χιλιοστών στην κοιλιακή χώρα. Μέσω αυτών εισάγονται στο χειρουργικό πεδίο ειδικά όργανα και ψηφιακή οπτική κάμερα υψηλής ευκρίνειας για να πραγματοποιηθεί μία επέμβαση. Η ειδική λαπαροσκοπική κάμερα μεταφέρει την εικόνα του χειρουργικού πεδίου μεγεθυμένη κατά 1015 φορές σε ψηφιακή οθόνη πλέον τρισδιάστατα, 3D. Έτσι όλη η χειρουργική και αναισθησιολογική ομάδα βλέπει ζωντανά την επέμβαση. Εννοείται ότι η όλη διαδικασία καταγράφεται ψηφιακά. Η πρώτη επιτυχημένη λαπαροσκοπική ουρολογική επέμβαση ήταν μία νεφρεκτομή και έγινε από τον Clayman στην Αμερική το 1990. Έκτοτε η λαπαροσκοπική χειρουργική εξελίχθηκε ραγδαία και αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη εξέλιξη της Γενικής Χειρουργικής τον 20ο αιώνα. Επιπλέον η εξέλιξη της ψηφιακής τεχνολογίας των οπτικών ινών, της επεξεργασίας υψηλής ευκρίνειας εικόνας βίντεο που επιτρέπουν τρισδιάστατη όραση και η βελτιστοποίηση των λαπαροσκοπικών μίνι-εργαλείων συντέλεσαν στο να μιλάμε πλέον για ελάχιστα τραυματική επεμβατική χειρουργική με ελάχιστες επιπλοκές και πολύ καλά αποτελέσματα συγκρίσιμα με εκείνα των ανοιχτών επεμβάσεων. Στη λαπαροσκοπική επέμβαση διαμέσου μίας τομής
δέρματος του ενός εκατοστού εισέρχεται στην κοιλιά και υπό άμεση όραση μια λεπτή ειδική οπτική , το λαπαροσκόπιο, το οποίο είναι συνδεδεμένο με μία ψηφιακή κάμερα για την ζωντανή παρακολούθηση της εικόνας σε μία υψηλής ευκρίνειας οθόνη. Στη συνέχεια διοχετεύεται υπό χαμηλή πίεση αδρανές αέριο στην κοιλία για τη δημιουργία πνευμοπεριτοναίου. Έτσι δημιουργείται χώρος μεταξύ των οργάνων της κοιλιάς και στην συνέχεια γίνονται ακόμα 2-3 επιπλέον μικρές τρύπες του δέρματος, του μισού εκατοστού καθεμία. Μέσα από αυτές εισέρχονται τα ειδικά λαπαροσκοπικά εργαλεία για την πραγματοποίηση της επέμβασης. Η λαπαροσκοπική χειρουργική έχει καθιερωθεί στην ουρολογία και όλες οι επεμβάσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν λαπαροσκοπικά. Ενδειτκικά επεμβάσεις που μπορούν να πραγματοποιηθούν έτσι είναι: ●Ριζική Νεφρεκτομή για όγκο νεφρού ή μη-λειτουργικό νεφρό ● Μερική νεφρεκτομή -αφαίρεση μόνο του καρκινώματος και διατήρηση του νεφρού ●Πυελοπλαστική για στένωση της πυελοουρητηρικης συμβολής ●Αφαίρεση νεφρικών κύστεων που προκαλούν πιεστικά αποφρακτικά φαινόμενα ●Ριζική αφαίρεση του νεφρού και του ουρητήρα μαζί με τμήμα της ουροδόχου κύστης που περιβάλει τον ουρητήρα σε κακοήθεις όγκους του ουρητήρα ή της νεφρικής πυέλου ●Ριζική κυστεκτομή και δημιουργία μίας νέας κύστης από λεπτό έντερο ●Ριζική προστατεκτομή για καρκίνο του προστάτη ●Αντιμετώπιση χαλάρωσης των γυναικολογικών οργάνων ●Αντιμετώπιση ακράτειας ούρων από προσπάθεια. Για κάθε ασθενή πρίν την επέμβαση γίνεται εκτίμη-
ση κινδύνου σε συνεργασία με την ομάδα προεγχειρητικού ελέγχου που αποτελείται από τον αναισθησιολόγο, τον καρδιολόγο , τον πνευμονολόγο και ενίοτε τον παθολόγο-ογκολόγο της ομάδος ώστε να αποφασισθεί ποια χειρουργική μέθοδος είναι η καλύτερη για τον άνθρωπο. Το μεγάλο πλεονέκτημα της λαπαροσκοπικής χειρουργικής είναι η μεγαλύτερη ακρίβεια λόγω τρισδιάστατης όρασης, με απότερο αποτέλεσμα την μικρότερη απώλεια αίματος και το λιγότερο πόνο μετεγχειρητικά, διότι δεν υπάρχει μεγάλο τραύμα στην κοιλιά. Οι ασθενείς σπάνια χρειάζονται ισχυρά παυσίπονα, και μπορούν να επιστρέψουν στις κανονικές δραστηριότητες και να εργαστούν πιο γρήγορα σε σύγκριση με την ανοικτή χειρουργική επέμβαση. Υπερτερεί βέβαια και λόγω μικρότερης παραμονής στο νοσοκομείο με ένα καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα με μικρότερες χειρουργικές ουλές. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η εξέλιξη της λαπαροσκοπικής είναι η ρομποτικά υποβοηθούμενη χειρουργική. Για τον ασθενή ακολουθείται η ίδια ακριβώς διαδικασία με τις μικρές οπές όπως και με την λαπαροσκοπική τεχνική, απλά τα όργανα κλειδώνουν και ελέγχονται από ρομποτικούς βραχίονες τους οποίους κινεί και πάλι μέσω ειδικών χειριστηρίων ο χειρουργός. Με βάση τα παραπάνω γίνεται αμέσως φανερό, ότι η λαπαροσκοπική χειρουργική έχει εξελιχθεί ραγδαία. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τα πλεονεκτήματα που παρέχει, την καθιστά πλέον μέθοδο εκλογής σχεδόν σε όλο το φάσμα της χειρουργικής και ιδιαίτερα της Ουρολογίας. Ιδιαίτερα στις κακοήθεις παθήσεις του Ουροποιητικού, παγκόσμια, εφόσον είναι εφικτό και υπάρχει η κατάλληλη γνώση και εκπαίδευση, υπάρχει επικράτηση των ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών όπως είναι η λαπαροσκοπική και η ρομποτικά υποβοηθούμενη χειρουργική.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Θρομβώσεις και νόσος Covid-19 H
SARS COVID 19 είναι μια ιογενής Νόσος και μεταδίδεται αερογενώς μέσω του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Το πρόβλημα και η σοβαρότητα είναι πως δεν δημιουργεί μόνο αναπνευστικά προβλήματα όπως μία βρογχίτιδα, βακτηριακή πνευμονία , ιογενής Λοίμωξη η άλλες λοιμώξεις των πνευμόνων.
Γράφει ο: ισΑΑΚ τοπΑλιΔησ ειδικοσ ΠαΘολοΓοσ εΠιΜελΗτΗσ αΓΓειολοΓιασ
Δυστυχώς σε σχεδόν 30% των περιστατικών που νοσηλεύονται μελέτες έδειξαν πως έχουμε ΘΡΟΜΒΩΣΕΙΣ αρτηριακές και φλεβικές σε διάφορα οργανικά συστήματα. Αυτές είναι τοπικές θρομβώσεις (DE NOVO THROMBOSIS) σε σχετικά απλές προϋπάρχουσες ζημίες των Αγγείων η και σε υγιή αγγεία .Αυτός είναι ο λόγος που πολλά περιστατικά αρχικά πάνε καλά και μετά από 5-10 ημέρες από την αρχή της Νόσου
επιδεινώνονται ραγδαία . Για συγκεκριμένους λόγους σε πολλούς ασθενείς συμβαίνουν τοπικά στα αγγεία των οργάνων ( Πνεύμονες , καρδιά, εγκέφαλος ,κοιλιακά αγγεία, νεφροί κλπ) ΤΟΠΙΚΕΣ ΑΘΗΡΟΘΡΟΜΒΩΣΕΙΣ η και ΘΡΟΜΒΟΕΜΒΟΛΙΚΕΣ ΑΠΟΦΡΑΞΕΙΣ !!!!! Τα αίτια είναι πως λόγω της ΦΛΕΓΜΟΝΗΣ ΜΕ COVID 19, έχουμε μια “θύελλα” Κυταρροκινών (CYTOKINESTORM) , η οποία οδηγεί σε αυξημένη θρομβοφιλία, δηλαδή παθαίνουμε εύκολα θρομβώσεις . Επίσης στον πνεύμονα τα Αγγεία είναι πολύ κοντά στις κατεστραμμένες από την φλεγμονή Κυψελίδες . Έτσι και αυτά καταστρέφονται και θρομβώνονται. Χαρακτηριστική είναι η ξαφνική , εντός λίγων ωρών κυριολεκτικά , επιδείνωση του περιστατικού με μείωση του οξυγόνου κάτω από 92% , επιδείνωση της καρδιοαναπνευστικής κατάστασης και αναγκαιότητα για διασωλήνωση και υποστήριξη σε ΜΕΘ. Στην καθημερινότητα βέβαια αυτή η εξέλιξη συμβαίνει σε μικρό αριθμό νοσούντων. Όμως δυστυχώς δεν υπάρχουν εξετάσεις που να μας δεί-
Ο μύθος της ανοσίας αγέλης A
νοσία αγέλης είναι μια μορφή έμμεσης προστασίας από μολυσματικές ασθένειες που συμβαίνει όταν ένα μεγάλο ποσοστό ενός πληθυσμού έχει γίνει άνοσο σε μια μόλυνση, είτε μέσω προηγούμενων μολύνσεων είτε μέσω εμβολιασμού, παρέχοντας έτσι έναν βαθμό προστασίας σε άτομα που δεν είναι άνοσα. Σε έναν πληθυσμό, όσο μεγαλύτερο ποσοστό ατόμων διαθέτει ανοσία, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα τα μη άνοσα άτομα να έλθουν σε επαφή με μολυσματικό, γεγονός που είτε σταματά είτε επιβραδύνει την εξάπλωση της ασθένειας. Μόλις επιτευχθεί ένα συγκεκριμένο όριο, η ανοσία αγέλης σταδιακά εξαλείφει μια ασθένεια από έναν πληθυσμό.
Γράφει ο: ΧΡHστοσ ΔΑΕνΑσ ΠνευΜονολοΓοσ
Όταν μια κρίσιμη μάζα πληθυσμού γίνει άνοση, φτάσει δηλαδή το σημείο που ονομάζεται όριο ανοσίας αγέλης, η ασθένεια αδυνατεί πλέον να διατηρηθεί στον πληθυσμό, παύοντας να είναι ενδημική. Το όριο αυτό μπορεί να υπολογιστεί με βάση το R0, τον βασικό αριθμό αναπαραγωγής ή τον μέσο αριθμό νέων μολύνσεων που προκαλούνται από κάθε κρούσμα. Η ανοσία αγέλης αναγνωρίστηκε ως φυσικό φαινόμενο στη δεκαετία του 1930, όταν παρατηρήθηκε ότι αφού ένας σημαντικός αριθμός παιδιών είχαν γίνει άνοσα στην ιλαρά, ο αριθμός των νέων μολύνσεων μειώνονταν προσωρινά μεταξύ των ευάλωτων παιδιών. Ο μαζικός εμβολιασμός έχει γίνει έκτοτε συνήθης πρακτική. Χαρακτηριστικά, η ανοσία αγέλης που δημιουργήθηκε μέσω εμβολιασμού συνέβαλε στην ολοκληρωτική εξάλειψη της ευλογιάς το 1977.Η ανοσία αγέλης δεν βρίσκει εφαρμογή σε όλες τις ασθένειες, αλλά μόνο σε όσες είναι μεταδοτικές, που μπορούν δηλαδή να μεταδοθούν από ένα άτομο σε άλλο. Ο
τέτανος, για παράδειγμα, είναι μολυσματικός αλλά όχι μεταδοτικός, επομένως δεν ισχύει η ανοσία αγέλης. Όλα τα εμβόλια είναι τυπικά ατελή, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα ορισμένων ατόμων μπορεί να μην είναι σε θέση να ανταποκριθεί επαρκώς ανοσολογικά και να δημιουργήσει μακροχρόνια ανοσία, έτσι ένα τμήμα αυτών που εμβολιάζονται ενδέχεται να στερείται ανοσίας. Τυπικά, η γρίπη είναι πιο σοβαρή σε γηραιότερες παρά σε νεότερες ηλικιακές ομάδες, αλλά τα εμβόλια κατά της γρίπης έχουν λιγότερη αποτελεσματικότητα σε αυτή τη δημογραφική ομάδα λόγω της εξασθένισης του ανοσοποιητικού συστήματος με την ηλικία. Για αυτό τον λόγο ο αντιγριπικός εμβολιασμός πρέπει να γίνεται στην Ελλάδα στα τέλη του Νοέμβρη, ώστε να επιτευχθεί ανοσία ως τα Χριστούγεννα και αυτή να διαρκέσει περίπου ένα τρίμηνο. Η παγκόσμια στρατηγική στα Εθνικά Συστήματα Υγείας τα τελευταία 2 χρόνια ήταν να επιτευχθεί η περιβόητη ανοσία της αγέλης όσο αφορά τον COVID-19. Υπάρχουν όμως δύο παράγοντες που περιπλέκουν πολύ την επίτευξη αυτού του στόχου.
η εξελικτική πίεση Η ανοσία αγέλης ενεργεί από μόνη της ως εξελικτική πίεση σε ορισμένους ιούς, επηρεάζοντας την εξέλιξη του ιού μέσω της ενθάρρυνσης της παραγωγής νέων στελεχών, τα οποία μπορούν να «ξεφύγουν» από την ανοσία αγέλης και να εξαπλωθούν ευκολότερα. Σε μοριακό επίπεδο, αυτό συμβαίνει όταν οι ιοί συσσωρεύουν μεταλλάξεις στο τμήμα του ιικού γονιδιώματος το οποίο
χνουν ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ !!!. Έλεγχος ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΙΜΑΤΟΣ, ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ , ΙΝΟΔΟΓΩΝΟ , D DIMERS και συχνή μέτρηση του οξυγόνου στο αίμα με το οξύμετρο είναι εξετάσεις που πρέπει άμεσα να γίνουν αν το περιστατικό επιδεινωθεί και θα πρέπει να γίνει εκτίμηση σε ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ με ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΘΩΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΣ εξετάσεις για να ξεκινήσει η ΕΙΔΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΟΝΑΔΕΣ COVID 19 ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ !!! Ο φόβος πολλών ασθενών να πάνε εγκαίρως στο Νοσοκομείο στο τελευταίο κύμα του 2020 στοίχισε πολλές ζωές. Σήμερα έχει αποδειχθεί πως ο καλλίτερος τρόπος πρόληψης είναι το ΕΜΒΟΛΙΟ και μόνο έτσι έχουμε καταφέρει να μειώσουμε τα περιστατικά στις ΜΕΘ αλλά και τους θανάτους !!! Συγκρίνοντας λοιπόν τα περιστατικά σοβαρών παρενεργειών των εμβολίων που είναι σύμφωνα με μελέτες ΟΧΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 2-5/1000000 εμβόλια με τα περιστατικά θρομβώσεων από την Νόσο COVID 19 που είναι 200-400/1000000περιστατικά Συνοψίζοντας λοιπόν θα λέγαμε πως ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΥΝ ( εκτός που ειδικές περιπτώσεις που έχουμε προβλήματα ΑΝΤΙΦΩΣΦΟΛΙΠΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ , ΝΟΣΟΣ ΗΙΤ , CAPILLARY LEAK SYNDROME ). Σε περίπτωση Νόσησης επαφή και εξέταση από τον Ιατρό και σε συμπτώματα έντονου βήχα , δύσπνοιας, υψηλού πυρετού , πτώση οξυγόνου εισαγωγή στο ΝΟΣΟΚΟΜΕΊΟ. ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΜΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ, ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΑ ΕΠΙΛΗΨΙΜΗ !!!
κωδικοποιεί το επιφανειακό αντιγόνο του ιού. Ακολούθως, τα αμυντικά κύτταρα του οργανισμού, τόσο τα Β λεμφοκύτταρα που παράγουν αντισώματα όσο και τα Τ κύτταρα μνήμης, δεν αναγνωρίζουν πλέον τον ιό, οπότε οι άνθρωποι παύουν να είναι άνοσοι έναντι του κυρίαρχου κυκλοφορούντος στελέχους. Σε αερομεταφερόμενους ιούς με ταχεία διασπορά (δηλαδή R0), όπως στον ιό τη γρίπης, οι επιδημίες δημιουργούν προσωρινά μόνο ανοσία αγέλης, μέχρι να εμφανιστεί νέο κυρίαρχο στέλεχος, το οποίο θα προκαλέσει νέα, διαδοχικά κύματα επιδημιών. Με βάση την ως τώρα εμπειρία, ο κορωνοϊός συμπεριφέρεται ακόμα επιθετικότερα από τον ιό της γρίπης. Επιπρόσθετα, ο κορωνοϊός δεν παρουσιάζει εποχιακή κατανομή, όπως η γρίπη.
το πρόβλημα του λαθρεπιβάτη Άτομα που στερούνται ανοσίας, ιδίως όσοι επιλέγουν να μην εμβολιαστούν, επωφελούνται από την ανοσία αγέλης που δημιουργούν αυτοί που είναι άνοσοι. Καθώς όμως αυξάνεται ο αριθμός των «λαθρεπιβατών» σε έναν πληθυσμό, γίνονται συχνότερες και πιο σοβαρές και οι εστίες ασθενειών που θα μπορούσαν να προληφθούν, εξαιτίας της απώλειας της ανοσίας αγέλης. Τα άτομα επιλέγουν την «λαθρεπιβίβαση» για διάφορους λόγους, όπως το να θεωρούν ένα εμβόλιο αναποτελεσματικό, το να πιστεύουν ότι οι κίνδυνοι που συνδέονται με τα εμβόλια είναι μεγαλύτεροι από εκείνους που συνδέονται με τη λοίμωξη, η έλλειψη εμπιστοσύνης στο υγειονομικό προσωπικό, ο μιμητισμός ή και θρησκευτικές πεποιθήσεις. Γνωρίζουμε πως η προστασία που παράγεται από την παθητική ανοσία (από φυσική νόσηση) είναι άμεση, αλλά εξασθενεί μετά από εβδομάδες ως μήνες, επομένως κάθε συμβολή στην ανοσία αγέλης είναι προσωρινή. Από την άλλη πλευρά, φαίνεται πως τα κυκλοφορούντα εμβόλια υστερούν στην κάλυψη των νεότερων μεταλλαγμένων στελεχών Το αισιόδοξο μήνυμα είναι ότι αναπτύσσονται αντισώματα ευρείας εξουδετέρωσης και «καθολικά» εμβόλια που μπορούν να παράσχουν προστασία και πέρα από έναν συγκεκριμένο ορότυπο του ιού. Ως τότε όμως, η ανοσία της αγέλης, όπως την έχουν οραματιστεί και σχεδιάσει τα Εθνικά Συστήματα Υγείας, μπορεί να χαρακτηριστεί από δυσχερής ως ουτοπική. Με τα παρόντα δεδομένα, ο κορωνοϊός θα χρειαστεί αρκετά χρόνια μέχρι να εξασθενήσει η διεισδυτικότητά του στις κοινωνίες μας.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Πρόληψη, Διάγνωση και σύγχρονη θεραπεία των Αγγειακών Παθήσεων Τ
ο υποσκληριδίο αιμάτωμα εγκεφάλου είναι η συλλογή ποσότητας αίματος κάτω από την προστατευτική μεμβράνη (μήνιγγα) που περιβάλει τον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα ανάλογα της ποσότητας αίματος ο εγκέφαλος να πιέζεται και ο ασθενής να εγκαταστήσει διάφορα συμπτώματα όπως π.χ. αδυναμία άνω ή κάτω άκρου, υπνηλία, κεφαλαλγία και επεισόδια εμέτων.
Γράφει ο: ΑΘΑνΑσιοσ γιΑννουΚΑσ, MSc, MD, PhD, FEBVS καΘΗΓΗτΗσ αΓΓειοΧειρουρΓικΗσ
Οι αρτηριακές παθήσεις όπως στένωση των καρωτίδων, στένωση των αρτηριών στα πόδια, στένωση της κοιλιακής αορτής αποτελούν εκδηλώσεις της αθηρωματικής νόσου, της ίδιας πάθησης που προκαλεί και την στένωση των στεφανιαίων αρτηριών στην καρδιά. Πολλές φορές συνυπάρχει στεφανιαία νόσος με νόσο των καρωτίδων ή των αρτηριών στα πόδια. Ο κίνδυνος θανάτου από έμφραγμα του μυοκαρδίου ή από εγκεφαλικό είναι το ίδιο αυξημένος ανεξάρτητα από το πού εμφανίζεται η νόσος, στην καρδιά, τις καρωτίδες ή στις αρτηρίες των ποδιών. Σημαντική είναι πρόληψη και για τον λόγο αυτό άνδρες ηλικίας άνω των 45 ετών και γυναίκες άνω των 55 ετών, ιδιαίτερα αν υπάρχει και οικογενειακό ιστορικό στεφανιαίας η άλλης αρτηριακής νόσου, θα πρέπει να υποβάλλονται σε προληπτικές εξετάσεις. Είναι σημαντικό να ανακαλυφθούν πολύ νωρίς και να αντιμετωπισθούν οι γνωστοί παράγοντες κινδύνου όπως υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, σακχαρώδης διαβήτης και η διακοπή του καπνίσματος. Σήμερα με την πρόοδο της τεχνολογίας η διάγνωση γίνεται αναίμακτα με την έγχρωμη υπερηχογραφία Τρίπλεξ και την αξονική αγγειογραφία ενώ η θεραπεία μπορεί να γίνει με ενδαγγειακές τεχνικές (αγγειοπλαστική, στεντ) στις καρωτίδες και τις αρτηρίες στα κάτω άκρα που δεν απαιτούν μεγάλη νοσηλεία και δεν επιβαρύνουν πολύ τον ασθενή. Βέβαια όταν η νόσος είναι εκτεταμένη μπορεί να απαιτηθεί ανοιχτή χειρουργική επέμβαση ή συνδυασμός ανοιχτής και ενδαγγειακής επέμβασης. Είναι σημαντικό όμως να τονισθεί ότι και μετά την όποια επέμβαση η φαρμακευτική θεραπεία για τον έλεγχο των παραγόντων κινδύνου θα πρέπει να συνεχισθεί γιατί η στένωση των αγγείων μπορεί να παρουσιασθεί ξανά είτε στο ίδιο σημείο είτε σε διαφορετικό. Μια άλλη συχνή πάθηση είναι το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής, που συνήθως δεν δίνει συμπτώματα μέχρι να γίνει ρήξη, οπότε το 50% πεθαίνει πριν φθάσει στο νοσο-
κομείο και από το 50% που θα φθάσει στο νοσοκομείο οι μισοί μόνο θα επιβιώσουν από την επέμβαση. Και εδώ σημαντικό ρόλο έχει η πρόληψη κυρίως η διακοπή του καπνίσματος και η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Άνδρες ή γυναίκες καπνιστές ηλικίας άνω των 60 θα πρέπει να υποβάλλονται σε ένα έγχρωμο υπερηχογράφημα Τρίπλεξ της κοιλιακής αορτής. Αν όμως υπάρχει θετικό οικογενειακό ιστορικό τότε αυτό θα πρέπει να γίνεται νωρίτερα, στην ηλικία των 45-50 ετών. Σήμερα με την πρόοδο της τεχνολογίας, της αναισθησιολογίας η χειρουργική θεραπεία έχει πολύ μικρή θνητότητα (3% για την ανοιχτή επέμβαση - 1% για την ενδαγγειακή με στέντ). Ιδιαίτερα αν η ανατομία του ανευρύσματος επιτρέπει την ενδαγγειακή θεραπεία με στεντ αυτό γίνεται χωρίς γενική αναισθησία και ο ασθενής μετά παραμονή 3-4 ημερών στο νοσοκομείο επανέρχεται στην συνηθισμένη δραστηριότητά του. Τέλος, οι φλεβικοί κιρσοί των κάτω άκρων αποτελούν μία πολύ συχνή πάθηση στο γενικό πληθυσμό, ενώ η αιτία για την ανάπτυξη τους έχει γενετικό υπόβαθρο. Ισχυρή ένδειξη γι’ αυτό αποτελεί το γεγονός ότι υπάρχει κληρονομική προδιάθεση στην ανάπτυξη κιρσών. Η νόσος μπορεί να εμφανιστεί από την εφηβική ηλικία και να εξελιχθεί αργότερα ή να εμφανιστεί μετά την ενηλικίωση, πολλές φορές με αφορμή κάποιο γεγονός όπως για παράδειγμα στις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Άλλοι παράγοντες που μπορεί να αναδείξουν την υπάρχουσα προδιάθεση είναι η παχυσαρκία, η λήψη αντισυλληπτικών φαρμάκων, η παρατεταμένη ορθοστασία κ.α. Εκτός από την κλινική εξέταση, το Τriplex (έγχρωμο υπερηχογράφημα φλεβών) αποτελεί την βασική εξέταση για τη διάγνωση. Για την θεραπεία στα αρχικά στάδια συστήνονται η αποφυγή ορθοστασίας, η εφαρμογή ελαστικής κάλτσας, η απώλεια σωματικού βάρους και τα φλεβοτονικά φάρμακα για την μείωση της φλεγμονής του φλεβικού τοιχώματος. Στα πιο προχωρημένα στάδια (κιρσοί, οίδημα, δερματικές αλλοιώσεις) συστήνεται επεμβατική αντιμετώπιση. Σήμερα έχει καθιερωθεί η ενδαγγειακής θεραπείας με τη χρήση Laser ή ραδιοσυχνοτήτων, οι οποίες γίνονται με τοπική αναισθησία και χωρίς νοσηλεία στο νοσοκομείο. Νεώτερες ενδαγγειακές μέθοδοι, όπως η εφαρμογή συγκολλητικής ουσίας (κόλλας) εντός της σαφηνούς φλέβας ή η φαρμακο-μηχανική σύγκλιση της φλέβας, δεν απαιτούν κανενός είδος αναισθησία και νοσηλεία. Ο ασθενής μετά από ενδαγγειακή θεραπεία των κιρσών, μπορεί να επανέλθει στην καθημερινή του δραστηριότητα σε 1-2 μέρες από την επέμβαση. Υποτροπή των φλεβικών κιρσών μπορεί να συμβεί μετά την πάροδο ετών, κυρίως εξαιτίας της προόδου της νόσου, ωστόσο δεν συνοδεύεται με σημαντικά ενοχλήματα και μπορεί να αντιμετωπιστεί με σκληροθεραπεία με αφρό ή με τοπική κιρσεκτομή με τοπική αναισθησία. Όλες οι προληπτικές και διαγνωστικές εξετάσεις και οι μοντέρνες θεραπείες γίνονται σήμερα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας και έτσι δεν απαιτείται η εσωτερική μετανάστευση ασθενών από την Θεσσαλία και την Κεντρική Ελλάδα προς την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
Θεραπεία φλεβικών κιρσών με Laser
Ενδαγγειακή θεραπεία ανευρύσματος κοιλιακής αορτής με στέντ
Θεραπεία στένωσης καρωτίδας με στέντ
Θεραπεία στένωσης καρωτίδας με ανοιχτή επέμβαση (ενδαρτηριεκτομή και εμβάλωμα)
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Αστάθεια σπονδυλικής στήλης σπονδυλοδεσία Η
αστάθεια της σπονδυλικής στήλης αποτελεί το τελικό φαινόμενο το οποίο μπορεί να παρατηρηθεί σε πολλές παθήσεις. Οι παθήσεις αυτές της σπονδυλικής στήλης έχουν επίδραση στην σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης. Ως ορισμό της αστάθειας της σπονδυλικής στήλης θα λέγαμε ότι είναι η μη αποτελεσματική απορρόφηση και κατανομή των δυνάμεων που ασκούνται στην σπονδυλική στήλη κατά την καθημερινότητα του ανθρώπου με τελικό αποτέλεσμα την δημιουργία πόνου.
Γράφει ο: ΜπΡιζΑσ στΕΡγιοσ, MD νευροΧειρουρΓοσ
Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από τους σπονδύλους και τους μεσοσπονδύλιους δίσκους αλλά η συγκράτηση τους γίνεται κυρίως από τις αρθρώσεις, τους συνδέσμους και τα μυϊκά στοιχεία που την περιβάλουν. Οποιαδήποτε πάθηση που έχει επίδραση στα παραπάνω ανατομικά στοιχεία μπορεί δυνητικά να οδηγήσει σε αστάθεια. Η αστάθεια της σπονδυλικής στήλης μπορεί να δημιουργηθεί κυρίως από δύο κατηγορίες παθήσεων: τις τραυματικές και τις εκφυλιστικές. Οι τραυματικές παθήσεις αφορούν τα κατάγματα και τα υπερξαρθρήματα που μπορούν να συμβούν σε οποιοδήποτε σημείο της σπονδυλικής στήλης (αυχενική, θωρακική και οσφυϊκή μοίρα). Συμβαίνουν μετά από τροχαία ατυχήματα, πτώση από ύψος κ.α. Οι κακώσεις αυτές μπορεί να οδηγήσουν σε βαριά νευρολογική σημειολογία και χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση (εντός 24 ωρών). Παρατηρούνται συνήθως σε νεαρότερη ηλικία χωρίς απαραίτητα να προϋπάρχει προηγούμενο ιστορικό από την σπονδυλική στήλη. Στις τραυματικές κακώσεις της σπονδυλικής στήλης θα πρέπει ξεχωριστά για κάθε ασθενή να γίνεται σταδιοποίηση έτσι ώστε να διευκρινιστεί εάν υπάρχει αστάθεια. Δεν οδηγούν όλες οι κακώσεις σε αστάθεια οπότε διαφέρει και η αντιμετώπιση τους. Οι εκφυλιστικές παθήσεις αφορούν κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς στους οποίους λόγω κυρίως καταπόνησης της σπονδυλικής στήλης επέρχεται αλλοίωση των συνδεσμικών στοιχείων. Αφορούν στην πλειονοτητά τους την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και ο κυριότερος αντιπρόσωπος είναι η σπονδυλολίσθηση.
Τραυματική σπονδυλολίσθηση Α6-Α7
Πρόσθια αυχενική σπονδυλοδεσία στον Α6-Α7 σπόνδυλο
Σπονδυλόλυση του Ο5 σπονδύλου
Στένωση στο Ο4-Ο5 μεσοσπονδύλιο διάστημα
Σπονδυλοδεσία Ο4 έως Ι1 σπονδύλου λόγω σπονδυλόλυσης Σπονδυλολίσθηση ονομάζεται η πάθηση που αφορά την πρόσθια μετατόπιση ενός σπονδύλου σε σχέση με τον κάτωθεν παρακείμενο σπόνδυλο παρόλο που υπάρχει ακεραιότητα των οπίσθιων τμημάτων του σπονδύλου (πέταλο). Είναι αποτέλεσμα εκφυλιστικών αλλοιώσεων που αφορούν τον μεσοσπονδύλιο δίσκο και τις αρθρώσεις των σπονδύλων. Η σπονδυλόλυση αποτελεί μία ξεχωριστή πάθηση και αφορά το κάταγμα που συμβαίνει στον σπόνδυλο και τον διαχωρίζει επί της ουσίας σε δύο μέρη (πρόσθιο και οπίσθιο). Η σπονδυλική στένωση ή σπονδύλωση αποτελεί μία εκφυλιστική πάθηση κατά την οποία λόγω εκφυλιστικών διεργασιών που συμβαίνουν στην σπονδυλική στήλη όπως δισκοκήλες, οστεόφυτα ή υπερτροφία των αρθρώσεων, οδηγεί σε ελάττωση κάτω των 12 χιλιοστών της διαμέτρου του σπονδυλικού σωλήνα. Η υπερτροφία των συνδέσμων μερικές φορές συμβαίνει ως αντισταθμιστικός μηχανισμός του οργανισμού για την αντιμετώπιση της αστάθειας. Η κλινική εικόνα όλων των παραπάνω παθήσεων είναι
πολλές φορές όμοια λόγω του ότι οδηγούν σε αστάθεια. Ο πόνος είναι χαρακτηριστικός και αφορά το σημείο της αστάθειας με μικρή ή μηδαμινή αντανάκλαση στα άκρα. Αναλόγως εάν αφορά την αυχενική, την θωρακική ή την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν. Στην αυχενική μοίρα κυρίως παρατηρείται δυσκαμψία, αυχεναλγία που επιδεινώνεται με κάθε κίνηση, αστάθεια στην βάδιση και ίλιγγος. Στην θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης ο πόνος εκτός από το σημείο της αστάθεια μπορεί να αντανακλά κατά μήκος των πλευρών. Στην οσφυϊκή μοίρα αφορά την χαρακτηριστική οσφυαλγία, άλγος στην μέση με αντανάκλαση στους γλουτούς και στους μηρούς που επιδεινώνεται με την βάδιση και την ορθοστάτηση. Επίσης αναφέρονται συμπτώματα όπως μουδιάσματα και αδυναμία στα κάτω άκρα. Η διάγνωση της αστάθειας γίνεται κυρίως από την κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται από τον απεικονιστικό έλεγχο με απλές ακτινογραφίες και στην συνέχεια με αξονική και μαγνητική τομογραφία. Η θεραπεία της αστάθειας εφόσον επιβεβαιωθεί γίνεται με την στήριξη της σπονδυλικής στήλης (σπονδυλοδεσία). Η σπονδυλοδεσία εφόσον γίνεται μόνο σε περιπτώσεις που υπάρχει πιστοποιημένη αστάθεια αποτελεί την μοναδική και ταυτόχρονα την οριστική θεραπεία. Η σπονδυλοδεσία γίνεται με κύριο στόχο και σκοπό την προστασία των νευρικών στοιχείων (νωτιαίος μυελός, νωτιαία νεύρα), για την αποφυγή κινητικών διαταραχών (αναπηρία). Με την πρόοδο της τεχνολογίας και την εμπειρία της νευροχειρουργικής ομάδας η σπονδυλοδεσία αποτελεί πλέον μία επέμβαση ρουτίνας. Αναλόγως της πάθησης υπάρχει η δυνατότητα η σπονδυλοδεσία να γίνει ανοικτά ή διαδερμικά. Κατά την διάρκεια της επέμβασης υπάρχει η δυνατότητα ελέγχου της σωστής τοποθέτησης των υλικών καθιστώντας την σπονδυλοδεσία μία ασφαλή και αποτελεσματική μέθοδο. Το κρίσιμο σημείο είναι να έχει αποφασιστεί προεγχειρητικά το είδος της σπονδυλοδεσίας και φυσικά η έκταση της (αριθμός σπονδύλων). Θα πρέπει να αφορά εξατομικευμένα τον κάθε ασθενή και να μην γίνεται ούτε λιγότερη αλλά και ούτε περισσότερη σπονδυλοδεσία από αυτή που χρειάζεται. Η νοσηλεία που χρειάζεται είναι συνήθως ολιγοήμερη (1 έως 2 ημέρες) και στην συνέχεια ο ασθενής επιστρέφει στην οικία του. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν χρειάζονται μετεγχειρητικά ειδικές θεραπείες ή παραμονή σε κέντρο αποκατάστασης. Η έγκαιρη θεραπεία της αστάθειας, πριν δημιουργήσει νευρολογικά προβλήματα στον ασθενή, αποτελεί το πιο σημαντικό στοιχείο. Πλέον η νευροχειρουργική παρέμβαση για την θεραπεία της αστάθειας είναι μόνιμη, ασφαλής και οριστική με την διενέργεια σπονδυλοδεσίας. Η σπονδυλοδεσία πλέον αποτελεί επέμβαση ρουτίνας με μικρή διάρκεια και ολιγοήμερη νοσηλεία.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Η διατροφή ως πρόληψη και θεραπεία του καρκίνου του μαστού Ο
Οκτώβριος είναι ο μήνας που είναι αφιερωμένος στην ευαισθητοποίηση για δράση κατά του καρκίνου του μαστού. Ο καρκίνος του μαστού προσβάλει περίπου 1 στις 10 γυναίκες. Σύμφωνα με την επιστημονική έρευνα όπως αυτή καταγράφεται στη διεθνή βιβλιογραφία, η εμφάνιση καρκίνου του μαστού οφείλεται σε γενετικούς, κληρονομικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Γράφει ο: πΑνΑγιωτησ ζησησ κλινικοσ διαιτολοΓοσδιατροφολοΓοσ, MSc
Παράγοντες που αυξάνουν το κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού: ●Μεγάλο ύψος ●Μετεμμηνοπαυσιακή παχυσαρκία ●Μικρή ηλικία εμμηναρχής ●Μεγάλη ηλικία εμμηνόπαυσης ●Ατεκνία ●Μεγάλη ηλικία πρώτης εγκυμοσύνης ●Συχνή χρήση αντισυλληπτικών δισκίων ●Οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού σε συγγενείς πρώτου βαθμού ●Συγκεκριμένα γονίδια Πολλές είναι οι μελέτες που δείχνουν ότι η διατροφή βοηθάει τόσο στην πρόληψη, όσο και στην έκβαση της νόσου. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Ταμείο Έρευνας για τον Καρκίνο (WCRF) αλλά και το Αμερικανικό Ινστιτούτο Έρευνας για τον Καρκίνο (AICR), ποσοστό της τάξεως του 30%- 40% όλων των καρκίνων που εκδηλώνονται, σχετίζεται με την διατροφή, την μειωμένη σωματική δραστηριότητα, την παχυσαρκία και με άλλους παράγοντες, που βρίσκονται σε απόλυτη συνάρτηση με τον τρόπο ζωής μας και συνεπώς θα μπορούσαν να αλλάξουν. Το σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο συστατικό σε ένα συγκεκριμένο τρόφιμο που να βοηθά από μόνο του, χρειάζεται ποικιλία τροφών. Θα προσπαθήσουμε σε αυτό το άρθρο να κωδικοποιήσουμε τις οδηγίες.
Διατήρηση υγιούς- φυσιολογικού σωματικού βάρους
Το αυξημένο σωματικό βάρος αυξάνει τις πιθανότητες για εμφάνιση καρκίνου του μαστού. Σε μελέτες έχει παρατηρηθεί μάλιστα ότι όσο περισσότερη είναι η απώλεια του σωματικού βάρους, τόσο μειώνεται ο κίνδυνος.
Χαμηλή σε λιπαρά διατροφή
Μια διατροφή χαμηλή σε κορεσμένα- ζωικά λιπαρά αλ-
λά κυρίως χαμηλή σε βιομηχανοποιημένα- trans λιπαρά είναι επιβεβλημένη. Σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού, έχει φανεί ότι μια μακροχρόνια διατροφή χαμηλή σε λιπαρά αυξάνει τις πιθανότητες επιβίωσης. Αντιθέτως, η αυξημένη κατανάλωση κρέατος, πουλερικών και η πρόσληψη κορεσμένου (ζωικού) λίπους έχουν πιθανή αιτιολογική σχέση με τον καρκίνο του μαστού. Επιπλέον, έχει αποδειχτεί ότι παθήσεις που οφείλονται σε μη υγιεινή διατροφή, όπως ο διαβήτης, η παχυσαρκία και το μεταβολικό σύνδρομο, συσχετίζονται ισχυρά με την εμφάνιση καρκίνου του μαστού.
λιού αλλά και των ελληνικών βοτάνων θα παράσχουν στον οργανισμό την προστασία που χρειάζεται.
Κατανάλωση τουλάχιστον 5 μερίδων φρούτων και λαχανικών την ημέρα
Μειωμένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος
Τα φρούτα και τα λαχανικά εκτός από τις φυτικές ίνες περιέχουν και πληθώρα αντιοξειδωτικών φυτοχημικών συστατικών. Μάλιστα, μελέτες δείχνουν ότι ο διπλασιασμός φρούτων και λαχανικών μειώνει αισθητά την πιθανότητα επανεμφάνισης όγκου. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στη μείωση των οιστρογόνων στο αίμα (σ.σ. τα οιστρογόνα είναι ένας παράγοντας που έχει συνδεθεί με τον καρκίνο του μαστού), που παρουσιάζουν οι προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που ακολουθούν δίαιτα πλούσια σε φυτικές ίνες. Χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων μπορούν να συμβάλουν στη μείωση της εμφάνισης καρκίνου του μαστού. Οι έρευνες έχουν δείξει μάλιστα, πως οι φυτικές ίνες που προέρχονται από τα δημητριακά έχουν μεγαλύτερη προστατευτική δράση από τις φυτικές ίνες των φρούτων και των λαχανικών. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Έρευνας για τον Καρκίνο (AICR) εκτιμά πως αν η μοναδική διαιτητική παρέμβαση αφορούσε σε αύξηση των φρούτων και των λαχανικών σε 5 μερίδες καθημερινά, θα είχαμε μια μείωση του ρίσκου για εκδήλωση καρκίνου, έως και 20%.
Κατανάλωση φυσικών αντιοξειδωτικών
Τα αντιοξειδωτικά του ελαιόλαδου, του αγουρέλαιου, των φρούτων με κόκκινη σάρκα, του ροδιού, του σταφυ-
Μειωμένη πρόσληψη αλκοόλ για τις γυναίκες έως 1 ποτό την ημέρα
Και μάλιστα αυτό να είναι καλύτερα κόκκινο κρασί που περιέχει επιπλέον αντιοξειδωτικά. Φυσικά για έναν άνθρωπο που δεν καταναλώνει καθόλου αλκοόλ, δεν θα δοθεί η οδηγία να το ξεκινήσει. Σε γυναίκες μετεμμηνοπαυσιακές με καρκίνο του μαστού συστήνεται η μηδενική κατανάλωση αλκοόλ.
Πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά το κόκκινο κρέας για το λόγο αυτό θα πρέπει να αποφεύγεται η συχνή κατανάλωσή του. Περισσότερο όμως χρειάζεται προσοχή στο επεξεργασμένο κόκκινο κρέας (αλλαντικά και κρεατοσκευάσματα)
Μέτρια έντασης φυσική δραστηριότητα για τουλάχιστον 150 λεπτά την εβδομάδα Τι συμβαίνει με τα φυτοοιστρογόνα της σόγιας; Εδώ υπάρχει διχογνωμία στην επιστημονική κοινότητα και δεν μπορεί να εξαχθεί ένα ασφαλές συμπέρασμα. Το σίγουρο είναι ότι η Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου συστήνει σε γυναίκες με ιστορικό καρκίνου του μαστού να προσλαμβάνουν μόνο μέτριες ποσότητες σόγιας (2 μερίδες/ ημέρα), στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης διατροφής και να αποφεύγουν χάπια σόγιας και συμπληρώματα που περιέχουν μεγάλες ποσότητες ισοφλαβονών. Η σύσταση για μέτρια κατανάλωση σόγιας ΔΕΝ ισχύει για γυναίκες που κάνουν αντι-οιστρογονική θεραπεία, κατά την οποία συστήνεται μηδενική κατανάλωση.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
4 ανακρίβειες για τον θηλασμό Ε
ίναι απορίας άξιο, πώς γίνεται ο μητρικός θηλασμός, κατά βάση ένα φυσιολογικό ένστικτο τόσο της μητέρας όσο και του νεογνού, να περιστοιχίζεται από τόσες ανακρίβειες και διχογνωμίες. Το τελικό θύμα πάντοτε το ίδιο : η νέα μητέρα. Ας δούμε τις συχνότερες από αυτές μαζί : μας οδηγήσουν σε σύγχυση θηλής. Η αγκαλιά και η απάντηση στις ανάγκες του μωρού μας, μακροπρόθεσμα οδηγεί σε μωρά λιγότερο ανασφαλή.
Γράφει ο: γΕωΡγιοσ ΧΑΡιτοσ ειδικοσ Παιδιατροσ
1. “Εαν το έχεις συνέχεια στο στήθος θα κακομάθει” Ο θηλασμός δεν έχει ρολόι και κανόνες, το νεογνό χρειάζεται την αγκαλιά, το στήθος, την επαφή δέρμα με δέρμα. Δεν αφήνουμε το μωρό μας να κλαίει για να μην “κακομάθει”, δεν χρησιμοποιούμε συνεχώς πιπίλες που μπορεί να
2. “Θήλασε δέκα λεπτά από το αριστερό και δέκα από το δεξί” Εξαιρετικά λανθασμένο. Το στήθος είναι χωρισμένο νοητά σε δύο διαμερίσματα. Στο μπροστινό υπάρχει ένα γάλα υδαρές, πλούσιο σε υδατάνθρακες (foremilk). Στο πίσω όμως, υπάρχει ένα γάλα πυκνότερο και λιπαρό, πιο πλούσιο σε θερμίδες (hintmilk). Σε κάθε θηλασμό στοχεύουμε σε αυτό το γάλα, όσο το μωρό μας θηλάζει στο ένα στήθος το αφήνουμε και αποφεύγουμε τις πρόχειρες αλλαγές. Αυτές συνήθως οδηγούν σε ελαττωμένα επίπεδα κορεσμού και θερμίδων. Το μωρό φαίνεται ότι πεινάει πολύ σύντομα, η πρόσληψη βάρους είναι ενδεχομένως μέτρια και όλα αυτά γεννούν στο μυαλό της μητέρας σκοτεινά ερωτήματα του τύ-
που “το γάλα μου δεν είναι καλό και δεν φτάνει”. Δεν υπάρχει “κακό” μητρικό γάλα, υπάρχει μόνο λίγο και πολύ και λάθη στην τεχνική τα οποία μας εμποδίζουν.
3. “τώρα που θηλάζεις δεν πρέπει να τρως όσπρια, πράσινα, εσπεριδοειδή κτλ” Οδηγούμε μαθηματικά την νέα μητέρα σε μονοφαγία και εξάντληση. Δεν υπάρχει επισήμως κανένα απαγορευμένο τρόφιμο στον θηλασμό, προσέχουμε την κατάχρηση και τους συνδυασμούς τροφών. Προσφέρουμε μέσω του θηλασμού, στο μωρό μας ποικιλία τροφών που θα το βοηθήσουν αργότερα στην εισαγωγή των στερεών.
4. “τώρα που το μωρό μεγάλωσε, το γάλα σου έχει γίνει νερό” Ακόμη και μετά το εξάμηνο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει την συνέχιση του θηλασμού μέχρι την ηλικία των δύο ετών. Ακόμη και μετά το έτος, το μητρικό γάλα παραμένει μια θρεπτική επιλογή με διαρκή οφέλη και για την μητέρα που το συνεχίζει. Θηλάστε τα παιδιά σας ανεπηρέαστα με την συμβολή ειδικών που γνωρίζουν. Αφήστε το διαδίκτυο, τις φίλες με τις ανάμεικτες εμπειρίες τους και τον οικογενειακό περίγυρο ο οποίες πολλές φορές δεν θέλει και άλλες φορές δεν γνωρίζει πώς να υποστηρίξει την θηλάζουσα.
Απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδή Η
απόφραξη ή θρόμβωση φλέβας του αμφιβληστροειδή είναι η δεύτερη σε συχνότητα αγγειακή πάθηση του αμφιβληστροειδή μετά τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Απόφραξη φλέβας του αμφιβληστροειδή συμβαίνει όταν έχει σταματήσει η ροή μίας φλέβας στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού. Ο αμφιβληστροειδής είναι ο φωτοευαίσθητος χιτώνας στο πίσω μέρος του ματιού, όπου μετατρέπεται το φως σε εικόνες. Οι φλέβες παροχετεύουν το αίμα από τον αμφιβληστροειδή και το επιστρέφουν στην καρδιά. Η απόφραξη φλέβας εμποδίζει την επαρκή ροή αίματος στην προσβεβλημένη περιοχή. Τα τοιχώματα της φλέβας διαρρέουν αίμα και υγρό στον αμφιβληστροειδή.
Γράφει ο: ντΑΦοσ Κ. Αντωνιοσ ΧειρουρΓοσ οφΘαλΜιατροσ υπ. διδακτΩρ ΠανεΠιστΗΜιου Θεσσαλιασ
☛ Τύποι απόφραξης φλέβας με βάση την εντόπιση: ●Απόφραξη κεντρικής φλέβας του αμφιβληστροειδή ●Απόφραξη κλάδου φλέβας του αμφιβληστροειδούς Τύποι απόφραξης φλέβας με βάση την κλινική βαρύτητα Υπάρχουν δυο μορφές απόφραξης η ισχαιμική και η μη ισχαιμική. Η ισχαιμική μορφή είναι πολύ πιο σοβαρή. Η πρόγνωση για τη μη ισχαιμική κεντρική απόφραξη είναι αρκετά καλή. Αντίθετα η ισχαιμική τις περισσότερες φορές, παρουσιάζει οπτική οξύτητα 20/100 ή και λιγότερο, με υψηλούς κινδύνους επιπλοκών ακόμη και τύφλωσης. ☛ Ποία είναι τα συμπτώματα απόφραξης φλέβας του αμφιβληστροειδούς;
Θολή όραση είναι το κύριο σύμπτωμα της απόφραξης φλέβας του αμφιβληστροειδούς. Μπορεί να υπάρχει διαρροή ορού από τα αγγεία στον αμφιβληστροειδή προκαλώντας πάχυνση και οίδημα αυτού επιτρέποντας τη συσσώρευση πρωτεϊνών και λιπιδίων. Όταν η πάχυνση συμβαίνει στο κέντρο του αμφιβληστροειδή , στην ωχρά κηλίδα, προκαλεί μεγάλο θάμβος όρασης (οίδημα ωχράς κηλίδας). Η ωχρά κηλίδα είναι η κεντρική περιοχή του αμφιβληστροειδούς που είναι υπεύθυνη για την κεντρική, λεπτομερή όραση. Θολερότητες - αιμορραγίεςτου υαλώδους μπορεί να παρεμποδίζουν την όραση. Πόνος στο μάτι μερικές φορές συμβαίνει ως επιπλοκή σοβαρής παλαιάς απόφραξης κεντρικής φλέβας του αμφιβληστροειδούς. Προκαλείται από αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση που ονομάζεται νεοαγγειακό γλαύκωμα.
☛ Ποιοι είναι οι προδιαθεσικοί παράγοντες θρόμβωσης της φλέβας αμφιβληστροειδή ; Τις περισσότερες φορές δεν μπορεί να αναγνωριστεί συγκεκριμένο αίτιο που προκάλεσε τη θρόμβωση. Η απόφραξη της κεντρικής φλέβας μπορεί να σχετίζεται με: ●Σακχαρώδης διαβήτης ●Αρτηριακή υπέρταση
●Πολυερυθραιμία ●Δρεπανοκυτταρική αναιμία ●Στένωση έσω καρωτίδας ●Αρτηριο-φλεβώδης επικοινωνία ●Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο ●Συγγενείς διαταραχές πηκτικότητας αίματος ●Πολλαπλούν μυέλωμα ● Θρομβοκυτταραιμία Η απόφραξη κλάδου της φλέβας μπορεί να σχετίζεται με : ●Αρτηριοσκλήρυνση ●Αρτηριακή υπέρταση ●Σαρκοείδωση ●Νόσο Αδαμαντιάδη-Behcet ●Συστηματικό Ερυθηματώδη Λύκο
Διάγνωση Για τη διάγνωση της απόφραξης είναι απαραίτητη η βυθοσκόπηση και ειδικές εξετάσεις όπως η Οπτική Τομογραφία Συνοχής (OCT) και η φλουοροαγγειογραφία.
Θεραπεία Το οίδημα ωχράς κηλίδας αντιμετωπίζεται με ενέσεις στο μάτι (ενδοϋαλοειδικές εγχύσεις) ή με laser . Στο στάδιο αιμορραγίας υαλοειδούς η οποία δεν είναι δυνατό να απορροφηθεί χρειάζεται χειρουργική επέμβαση με υαλοειδεκτομή (βιτρεκτομή). Το νεοαγγειακό γλαύκωμα επίσης, πολύ συχνά χρήζει χειρουργικής αντιμετώπισης. Άτομα με ισχαιμική κεντρική απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδή πρέπει να επισκέπτονται συχνά τον οφθαλμίατρό τους, για να αξιολογούνται οι ενδείξεις νεοαγγείωσης ή ανάπτυξης νεοαγγείων στον αμφιβληστροειδή στην ίριδα και στη γωνία αποχέτευσης υδατοειδούς υγρού.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Αυξητική Στήθους με ενθέματα σιλικόνης Η
αυξητική στήθους με ενθέματασιλικόνης είναι η πιο διαδεδομένη επέμβαση της πλαστικής χειρουργικής παγκοσμίως. Περίπου 830.000 αυξητικές στήθους με ενθέματα πραγματοποιήθηκαν το 2018 στις ΗΠΑ, ενώ και στην Ευρώπη το νούμερο είναι αντίστοιχα μεγάλο. Στη χώρα μας η αυξητική στήθους είναι επίσης η συχνότερη επέμβαση πλαστικής χειρουργικής.
Γράφει ο: ΚωνστΑντiνοσ πaτσησ Πλαστικoσ ΧειρουρΓoσ
Η εξέλιξη της επέμβασης στο πέρασμα του χρόνου, οδήγησε σε νέες χειρουργικές τεχνικές αλλά και υψηλής τεχνολογίας ενθέματα σιλικόνης , με απώτερο σκοπό το φυσικό αποτέλεσμα και την απόλυτη ασφάλεια μακροχρόνια. Ενθέματα ανατομικά («σταγόνα»), στρογγυλά, διαφόρων προφίλ, όγκων και διαμέτρων, υψηλής συνεκτικότητας (επιδρά στην αίσθηση κατά την αφή), με επικάλυψη πολυρουρεθάνης, μικροεπεξεργασμένης επιφάνειας είναι μερικές από τις καινοτομίες τωντελευταίων χρόνων που πλέον είναι σταθερά στις υπηρεσίες της γυναίκας η οποία επιθυμεί να αυξήσει το μέγεθος του στήθους της. Η αύξηση του στήθους και σε κάποιες περιπτώσεις και η ανόρθωση του , είναι σήμερα ευκολότερη από ποτέ, καθώς όλη η χειρουργική διαδικασία είναι προσανατολισμένη στην τάχιστη και άμεση ανάρρωση. Περιπτώσεις που το στήθος είναι πολύ μικρό (υποπλαστικό) ή ίσως και ανύπαρκτο, άδεια ή «πεσμένο», επωφελούνται στο μέγιστο βαθμό από τη συγκεκριμένη επέμβαση. Είναι απαραίτητο, πρίν την επέμβαση να προηγηθεί η κλινική εξέταση της ενδιαφερόμενης από τον πλαστικό χειρουργό, έτσι ώστε να καθοριστεί το ακριβές χειρουργικό πλάνο και η ασθενής να ενημερωθεί με κάθε λεπτομέρεια για την επέμβαση που πρόκειται να ακολουθήσει. Οι τομές που χρησιμοποιούνται κατά την αυξητική για την είσοδο του ενθέματος είναι περίπου 3-4 εκατοστών , και συνήθως είναι στην υπομάστιο πτυχή (κάτω από το στήθος) ή στη μασχάλη, ενώ όλο και λιγότερο χρησιμοποιείται η περιθηλαία (γύρω από τη θηλή) τομή. Τα ενθέματα που θα πρέπει να χρησιμο-
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
ποιούνται είναι απαραίτητο να έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (όπως αυτά καθορίζονται με βάση τις διεθνείς οδηγίες) και φυσικά έγκρισηFDA(Αμερικανικός Οργανισμός Φαρμάκων) ώστε να είναι αποδεδειγμένα ασφαλή και αποτελεσματικά. Το σχήμα (ανατομικό/ στρογγυλό), η διάσταση (προβολή/ διάμετρος) και άλλες παράμετροι (συνεκτικότητα) , καθορίζονται από τον πλαστικό χειρουργό μετά την κλινική εξέταση και τις σχετικές μετρήσεις, πάντα λαμβάνοντας υπόψη τις επιθυμίες της ασθενούς. Το ανατομικό επίπεδο τοποθέτησης των ενθεμάτων είναι το υπομυικό (Submuscular- κάτω από τον μύ που καλύπτει το θώρακα), το υποαδενικό (SubGlandular - κάτω από το λίπος που υπάρχει στο στήθος) και το υποπεριτονιακό (subfascial- κάτω από την περιτονία που καλύπτει τον Μ. Θωρακικό μύ). Η νεότερη τεχνική τοποθέτησης είναι η τεχνική DualPlane, όπου το ένθεμα τοποθετείται μισό κάτω από τον μύ και μισό κάτω από το λίπος τους στήθους (τεχνική διπλού επιπέδου). Με τον τρόπο αυτό, εξασφαλίζεται η φυσικότητα του αποτελέσματος, η ανώδυνημετεπεμβατική πορεία και η ασφάλεια στο πέρασμα των ετών. Η DualPlaneτεχνική, απαιτεί χειρουργική εξοικείωση από τον Πλαστικό χειρουργό, εξασφαλίζει όμως εξαιρετικά αισθητικά και λειτουργικά αποτελέσματα. Η ανάρρωση μετά από μια τέτοια επέμβαση που διαρκεί περίπου 2μιση ώρες, είναι άμεση. Ο πόνος είναι ήπιος, και η επάνοδος στις δραστηριότες της καθημερινότητας είναι άμεση εντός των επόμενων 2 ημερών. Τα αποτελέσματα είναι άμεσα ορατά και μόνιμα χωρίς όμως να είναι «κραυγαλέα» αν δεν το επιθυμεί η ενδιαφερόμενη. Η συνεισφορά της αυξητικής στήθους στη ψυχολογία της γυναίκας είναι βιβλιογραφικά αποδεδειγμένη καθώς βοηθά στην ανάκτηση της αυτοπεποίθησης .
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Νέες τεχνολογίες αιχμής στη χειρουργική του εγκεφάλου Η
Νευροχειρουργική είναι η Ιατρική ειδικότητα η οποία ασχολείται κατά κύριο λόγο με τις παθήσεις του Κεντρικού και Περιφερικού Νευρικού συστήματος του ανθρώπου (εγκέφαλος, νωτιαίος μυελός, περιφερικά νεύρα). Η Νευροχειρουργική οφείλει την εξέλιξη της κατά τις τελευταίες δεκαετίες κυρίως στην τεχνολογική επανάσταση, κυρίως στην ψηφιακή και τρισδιάστατη απεικόνιση.
Γράφει ο: ιοΡΔaνησ Κ. γΕωΡγιaΔησ νευροΧειρουρΓoσ
Ο εγκέφαλος αποτελεί το μήλον της έριδος στην Νευροχειρουργική, επομένως κατά την χειρουργική αντιμετώπιση παθολογικών καταστάσεων του εγκεφάλου όπως π.χ. όγκων (καλοήθων ή κακοήθων) η τεχνολογική εξέλιξη είναι αυτή η οποία βοήθησε σε μέγιστο βαθμό τους Νευροχειρουργούς παγκοσμίως να αντιμετωπίζουν με επιτυχία ακόμα και τις πιο δύσκολες περιπτώσεις. Περιπτώσεις οι οποίες τις προηγούμενες δεκαετίες φάνταζαν εξαιρετικά δύσκολες και άβατες. Εκτός από τις εξειδικευμένες χειρουργικές τεχνικές τις οποίες ο Νευροχειρουργός είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει σύμφωνα με την εκπαίδευση του, στην σύγχρονη Νευροχειρουργική πλέον υπάρχουν αλλά και χρησιμοποιούνται από την νέα γενιά Νευροχειρουργών ειδικά βοηθήματα όπου η επέμβαση διενεργείται με μέγιστη ασφάλεια για τον ασθενή. Οι σύγχρονες απεικονιστικές μέθοδοι όπως π.χ. Μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου δίνουν μια άριστη προεγχειρητική εικόνα της βλάβης (π.χ. όγκου) με αποτέλεσμα τον ασφαλέστερο προγραμματισμό της επέμβασης σε συνδυασμό με την μείωση του χειρουργικού χρόνου. Αξίζει να σημειωθεί πως από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 με την εμφάνιση των πρώτων αξονικών τομογράφων και μετέπειτα των μαγνητικών τομογράφων στην χώρα μας, πλέον διανύουμε την εποχή των άκρως αναλυτικών μαγνητικών τομογράφων (MRI 3 Tesla) με τους οποίους έχουμε άριστη ευκρίνεια και ανάλυση του εγκεφαλικού παρεγχύματος. Ειδικά λογισμικά ηλεκτρονικών υπολογιστών έχουν προστεθεί στην ανάλυση των εικόνων, με απώτερο σκοπό την βέλτιστη εικόνα και προγραμματισμό μιας
χειρουργικής επέμβασης δίνοντας απαραίτητες πληροφορίες στον Νευροχειρουργό για την ανατομική θέση μιας βλάβης στον εγκέφαλου. Η επανάσταση ωστόσο στην χειρουργική του εγκε-
φάλου την τελευταία δεκαετία έφερε η παρουσία του Νευροπλοηγού (Neuro Navigation Systems) , με τον οποίο η χειρουργική αντιμετώπιση οποιασδήποτε βλάβης εντός του εγκεφάλου διενεργείται με ακρίβεια πλέον χιλιοστού. Ο Νευροπλοηγός ουσιαστικά λειτουργεί διεγχειρητικά ως σύστημα GPS, και ‘’δίνει’’ το στίγμα στον Νευροχειρουργό για την ακριβή τοποθεσία της βλάβης με ακρίβεια μειώνωντας δραστικά τον χειρουργικό χρόνο αλλά και μικρότερες κρανιοτομίες, χαρακτηριστικό παλαιότερων δεκαετιών. Στην τεχνολογική εξέλιξη των τελευταίων ετών τάχθηκε σε μεγάλο βαθμό και η βιομηχανία κατασκευής Ιατρικών χειρουργικών μικροσκοπίων, όπου η πιο μικρή βλάβη στον εγκέφαλου πλέον φαίνεται με μέγιστη ευκρίνεια χωρίς να κουράζει τον Νευροχειρουργό αλλά κυρίως δίνοντας του άνεση κατά την διάρκεια του χειρουργεία μειώνοντας δραστικά τις εκάστοτε επιπλοκές. Εξαιρετικά μεγάλη βοήθεια στην ασφάλεια της χειρουργικής του εγκεφάλου έφερε επίσης στην καθημερινή φαρέτρα του Νευροχειρουργού η ανακάλυψη της διεγχειρητικής Νευροπαρακολούθησης (Neuromonitoring). Το σύστημα της Νευροπαρακολούθησης ουσιατικά λειτουργεί ως συνεχής έλεγχος και παρακολούθησης νευρικών δομών (π.χ. νεύρα, εγκεφαλικά τμήματα, νωτιαίος μυελός) κατά την διάρκεια ενός χειρουργείου, αποτρέποντας βλάβες ιατρογενούς αιτίας, αλλά βοηθώντας και τον εξειδικευμένο Αναισθησιολόγο. Εν κατακλείδι όλα τα προαναφερθέντα αποτελούν ‘’Gold Standard’’ στην χειρουργική του εγκεφάλου, τα οποία οδηγούν με ασφάλεια τον ασθενή στο χειρουργείο, και βοηθούν τον Νευροχειρουργό να εκτελέσει με ακρίβεια τέτοιου είδους χειρουργικές επεμβάσεις. Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι πλέον η χρήση αυτών των εργαλείων κυρίως στην νέα γενιά των Νευροχειρουργών, δεδομένου πως έχουν εκπαιδευτεί οι περισσότεροι στην χρήση αυτών.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Περί ενηλίκων παιδιών… Σ
τα αρχαία, όταν ο Αριστοτέλης χρησιμοποιεί το επίθετο γονικός στο «γονικής εκκρίσεως», το παράγει από τη γονή, μια λέξη που δεν χρησιμοποιούμε σήμερα αλλά είχε πολλές σημασίες, για να καταλήξει να σημαίνει το σπέρμα. Η γονική έκκριση λοιπόν και ο πατέρας που γεννά και η μητέρα που τίκτει. Και κάπως έτσι ξεπηδούμε εμείς μια ωραία πρωία και αρχίζουμε να γράφουμε κείμενα και κατεβατά, σαν να ταν θαρρείς εύκολος ο ρόλος αυτός ή σαν να κάναμε ποτέ τον κόπο να μπούμε στη θέση τους. Ας δοκιμάσουμε μέσα σε λίγες γραμμές να το κάνουμε.
Γράφει ο: νιΚoλΑσ Μ. νιΚολaου ΨυΧiατροσ/ ΨυΧοΘεραΠευτhσ Διάβαζα πρόσφατα σε ένα κείμενο θρησκευτικού μάλιστα περιεχομένου τα εξής: Ο ρόλος του γονέα χρειάζεται φαντασία και ευελιξία, αντοχή και κατανόηση, προσαρμογή και αυτογνωσία, προσωπική εξέλιξη και ωρίμανση, δουλειά και γνώση… Πόσο όμορφες, πόσο εύστοχες λέξεις σκέφτηκα.
ΦΑντΑσιΑ Έχεις φανταστεί ποτέ στ’ αλήθεια το μέλλον του παιδιού σου; όχι την προβολή της προσδοκίας σου, όχι την ζωή που δεν έζησες, όχι τις επιρροές της δικής σου ανατροφής, την ζωή του παιδιού σου. Με τα σύγχρονα σ εκείνο πάθη, τις επίκαιρες προκλήσεις και τα αφηγήματα, που ναι είναι για σένα κάπως εκτός ύλης, είτε μιας ύλης που δεν είχε γραφτεί τότε;
ΑντοΧη Πόσο ξεκούραστος νιώθεις; Πόσο νηφάλια είσαι ψυχικά; Πόση ισορροπία έχει η ατομική σου ημέρα; Ναι όλα τούτα τα ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν πολύ πριν αποπειραθείς να συμβουλεύσεις, να κριτικάρεις, τελικά αναθρέψεις. Φτιάξε τον εαυτό σου με υλικά αυθυπαρξίας και ισορροπίας για να χει το αφήγημά σου στον απόγονο υλικά γνησιότητας και δέλεαρ παιδαγωγικό.
ΚΑτΑνοηση Όσο αφόρητα μακρινή κι αν μοιάζει η δική σου εφηβεία, κάποτε υπήρξε. Και μεταξύ μας, ενδεχομένως, με βαρύτερα λάθη κι αποκλίσεις, απ’ αυτά εδώ που συζητάμε για τα τέκνα σου. Κι αν αρνείται η μνήμη να βοηθήσει, ας πλέξεις στο νού σου το φάσμα της καθημερινότητας των παιδιών, σαν να βλέπεις ταινία. Πόσα χωράνε σ ένα 24ωρο τους; Πόσες απ’ τις φιλοδοξίες μας είναι ρεαλιστικές; Πόσο προσαρμοσμένα είναι όσα ονειρευόμαστε στα δικά του όνειρα, στις δικές του αντοχές;
ΕυΕλιΞιΑ
ΑυτογνωσιΑ/πΡοσωπιΚη ΕΞΕλιΞη
Πόσους τρόπους, τόνους φωνής και λέξεις χρησιμοποιείς όταν μαλώνεις το παιδί σου; Σωστά, έναν και απαράλλακτο και συχνά τον σωστό δοκιμασμένο και λίγο αλάνθαστο τρόπο. Βαρετό, προβλέψιμο και αναποτελεσματικό απαντά το παιδικό ασυνείδητο. Έχεις δοκιμάσει να τσακωθείς με άλλες λέξεις. Να φωνάξεις μέσα απ την ένταση των ισχυρισμών κι όχι της φωνής σου; Έχεις δοκιμάσει να σιωπήσεις για λίγο δίνοντας τον πολύτιμο χρόνο στην αυτοκριτική και την ανασυγκρότηση, σ εκείνες τις ίδιες τις παιδικές ενοχές που πολύ πιο εύκολα απ τις δικές μας τις ενήλικες έρχονται στο προσκήνιο λυτρωτικά;
Πόσα πράγματα έχουν αλλάξει στη μέρα σου τα τελευταία χρόνια; Πόσο έχεις εξελίξει, τον τρόπο ζωής σου; Η ωρίμανση παραμένει άφταστο στοίχημα για πολλούς ενηλίκους. Απλά γιατί παραιτούνται, απλά γιατί συνηθίζουν, απλά γιατί αρκούνται. Ο αντικατοπτρισμός όμως στο σπίτι σπάνια κάνει λάθος. Τα παιδιά είναι εκείνα τα πολύχρωμα σφουγγάρια που ανυποψίαστα και σιωπηλά ρουφάνε τις προσλαμβάνουσες. Κι αν αυτές είναι ανύπαρκτες, βαλτωμένες, βολεμένες σε μια ανηδονία, σε μια δογματικά βαρετή ή εκνευρισμένη ζωή, μην απορείς που το παιδί σου έπλασε έναν ευερέθιστο, αιωνίως θυμωμένο, αιχμηρό και τοξικό χαρακτήρα. Έχεις τα πινέλα, έχεις και τα χρώματα γονιέ, ζωγράφισε κάτι αντί να τσαλακώνεις μονίμως άσπρες σελίδες.
Κι εσύ 25χρονο , 30χρονο και 40 χρόνο παιδί… Συλλογίσου πόσο αυθύπαρκτα κυλάει η μέρα σου. Πόσες απ’ τις συνήθειες ή τα πρέπει σου είναι χτισμένα και ετερόφωτα. Πόσες πτυχές της μέρας είναι επιταγές μιας γονεϊκής προβολής και πιο επώδυνα, ενός γονεϊκού απωθημένου. Σκέψου αν προλαβαίνεις να πεθυμήσεις τους προγόνους σου πριν σε προλάβουν εκείνοι. Κι επειδή έφτασε ήδη στ’ αυτιά μου το παράπονο του, σε πολλές περιστάσεις ηρωικού, γονιού ας κλείσουμε με δυο στιχάκια αφιερωμένα στην μοναδική τους ανιδιοτέλεια. “Μάνα, δεν σε γνώρισα ποτέ. Σαν σε γέμιζα ωδίνες κ εσύ γεννούσες χαμόγελα. Μήτε και σένα πατέρα σ αντάμωσα στ’ αλήθεια. Σαν έσβησες τον κόσμο σου να γράψω πάνω τον δικό μου. Δεν ήμουν εκεί τα βράδια που ήταν ο χρόνος αιώνιος ως το κλειδί στην πόρτα. Τις νύχτες που κόβες ανάσες, να δίνεις στον πυρετό μου. Τα μεσημέρια που βγάζες απ την μερίδα σου για να χορτάσω πληρότητα. Δεν σε συνάντησα στ ‘αλήθεια με το βλέμμα μου, έναν απ’ το πλήθος να καμαρώνεις για όλους μαζί. Να με συγχωρείς κόντρα στην ίδια σου δικαιοσύνη. Μα δεν σ αντάμωσα ποτέ στ’ αλήθεια. Σαν έγερνες τον κόσμο στραβό, να ισιώσουν τα στραβά μου. Δεν σε γνώρισα μάνα ποτέ. Σαν πόναγες αθόρυβα τους πόνους μου, μπας και τους ξόρκιζες με μάγια. Δεν σε ένιωσα πατέρα ποτέ. Σαν όλα κατέρρεαν στην σκέψη σου για μένα, μα συ βαστούσες αντίσταση, σαν τον τελευταίο στρατιώτη της Άλωσης. Κάθισα απόψε να βγάλω τον λογαριασμό. Πόσα μου δώκατε και πόσα σας κόστισα. Κι ήταν τούτο το πιο άδικο τεφτέρι του κόσμου. Τοκογλυφία αγάπης. Μονάχα έτσι, μου ψιθύρισες, γίνεται. Μονάχα έτσι. Κι άλλος τρόπος δεν υπήρχε. Για να δονήσει τις χορδές μου το πιο φτωχό σε λόγια, σ αγαπώ. Και κάπως έτσι. Αναπάντεχα. Χρόνια μετά. Ανταμωθήκαμε. Σπονδή αίματος αιώνια”.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Υψηλότερα επίπεδα θνησιμότητας από παχυσαρκία, παρά από κάπνισμα Ε
πιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Γλασκόβης της Μ. Βρετανίας θέλησαν να μελετήσουν συγκριτικά τα επίπεδα θνησιμότητας μεταξύ παχυσαρκίας και καπνίσματος. Οι επιστήμονες συνέλεξαν πληροφορίες από 192.239 κατοίκους της Αγγλίας και της Σκωτίας, που συμμετείχαν στις εθνικές έρευνες υγείας με μέση ηλικία τα 50 έτη, από το 2003 έως το 2017.
Γράφει ο: ΚΑΡΑγιΑννησ νιΚολΑοσ BSc, SRD, MPhil κλινικoσ διαιτολoΓοσδιατροφολoΓοσ Οι συμμετέχοντες παρείχαν πληροφορίες για το ύψος τους, το βάρος τους και αν ποτέ υπήρξαν καπνιστές. Οι
επιστήμονες συνέδεσαν αυτές τις πληροφορίες με εκτιμήσεις για τον κίνδυνο θανάτου από το κάπνισμα, χρησιμοποιώντας 17 διαφορετικές έρευνες, και με εκτιμήσεις για τον κίνδυνο θανάτου από παχυσαρκία, χρησιμοποιώντας 198 διαφορετικές έρευνες. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι για ηλικίες άνω των 65 και ηλικίες μεταξύ 45 και 64 ετών, η παχυσαρκία ήταν υπεύθυνη για 3,5 % και 3,4 %, αντίστοιχα, περισσότερους θανάτους σε σχέση με το κάπνισμα. Για νεότερες ηλικίες από 16 έως 44 βρέθηκε ότι το κάπνισμα ήταν υπεύθυνο για 2,4 % περισσότερους θανάτους σε σχέση με την παχυσαρκία το 2017. Διαφορές
εντοπίστηκαν και μεταξύ ανδρών και γυναικών όπου για την περίοδο μεταξύ 2003-2017 οι θάνατοι από παχυσαρκία αυξήθηκαν στου άνδρες κατά 31 % και στις γυναίκες κατά 25,9 %, ενώ οι θάνατοι από κάπνισμα μειώθηκαν κατά 14,9 % στους άνδρες και κατά 18,1 % στις γυναίκες. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η μείωση που παρατηρείται στους θανάτους από το κάπνισμα οφείλεται στην επιτυχία της κρατικής καμπάνιας για διακοπή του καπνίσματος, χωρίς να συμβαίνει το ίδιο όμως με την παχυσαρκία στις μέσες και μεγαλύτερες ηλικίες, που αυξάνει τα επίπεδα καρδιοαγγειακών παθήσεων και καρκινογένεσης. Η παχυσαρκία είναι μια διεθνής πανδημία με τα ποσοστά υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων κάθε χρόνο να αυξάνονται και να αγγίζουν το 30 % παγκοσμίως. Οι κρατικοί μηχανισμοί σε συνεργασία με τον Π.Ο.Υ. πρέπει να δουλέψουν πυρετωδώς για την μείωση αυτών των ποσοστών για βελτίωση του προσδόκιμου ζωής.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Απαραίτητος ο αντιγριπικός εμβολιασμός Οδικός χάρτης για τις κατηγορίες του πληθυσμού που επιβάλλεται να «θωρακιστούν»
Ποιοι πρέπει να εμβολιαστούν με το εμβόλιο της γρίπης Οι ειδικοί συστήνουν προτεραιοποίηση στις ευάλωτες ομάδες που πρέπει να εμβολιαστούν με το εμβόλιο της γρίπης. Αυτές είναι οι εξής:
1. Άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω. 2. Παιδιά (6 μηνών και άνω) και ενήλικες
Τ
ο γεγονός ότι τα δύο τελευταία χρόνια η πανδημία του κορονοϊού έχει επισκιάσει τα πάντα, δεν σημαίνει ότι η εποχική γρίπη έχει εξαφανιστεί. Εξακολουθεί να υπάρχει. Επειδή μάλιστα πρόκειται για ιογενή νόσο του αναπνευστικού, το κύριο όπλο αντιμετώπισης είναι ο εμβολιασμός. Οπως τονίζουν οι γιατροί η γρίπη είναι μια εποχική μεταδοτική νόσος του αναπνευστικού συστήματος. Προκαλείται από τον ιό της γρίπης και συνοδεύεται από σημαντική νοσηρότητα αλλά και θνητότητα σε ορισμένες ευπαθείς ομάδες. Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια η δραστηριότητα της γρίπης αρχίζει τον Δεκέμβριο και κορυφώνεται τον Φεβρουάριο με Μάρτιο. Ο πιο ριζικός τρόπος αντιμετώπισης είναι η πρόληψη και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης είναι τα γενικά μέτρα ατομικής υγιεινής, τα μέτρα αποφυγής της διασποράς και, κυρίως, ο εμβολιασμός. Όπως κάθε χρόνο το αντιγριπικό εμβόλιο (το οποίο έχει διαφορετική σύνθεση κάθε χρόνο λόγω μεταλλάξεων του ιού) αρχίζει να διατίθεται από αρχές Οκτωβρίου και ο εμβολιασμός πρέπει να ολοκληρώνεται 46 εβδομάδες πριν την έναρξη του ετήσιου επιδημικού κύματος, δηλαδή μέσα προς τέλη Νοεμβρίου. Επισημαίνεται ότι απαιτούνται περίπου δύο εβδομάδες μετά τον εμβολιασμό για την επίτευξη πλήρους ανοσίας. Ο εμβολιασμός αποδεδειγμένα μειώνει την πιθανότητα νόσησης από γρίπη, καθώς επίσης νοσηλείας, βαρειάς νόσου ή θανάτου από γρίπη Σύμφωνα με τα πρώτα διαθέσιμα δεδομένα για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση των αντιγριπικών εμβολίων, κατά το πρώτο 10ήμερο του Οκτωβρίου συνταγογραφήθηκαν περισσότερα από 570.000 αντιγριπικά εμβόλια σε ασφαλισμένους. Το αντίστοιχο διάστημα του περυσινού Οκτωβρίου είχαν συνταγογραφηθεί περίπου 150.000 αντιγριπικά εμβόλια. Δηλαδή έχει συνταγογραφηθεί περίπου τετραπλάσιος αριθμός εμβολίων, στοιχείο ενδεικτικό του ρυθμού οικοδόμησης του τείχους ανοσίας για την εφετινή αντιγριπική περίοδο. Πέρυσι δεδομένου ότι αυτή την εποχή δεν ήταν διαθέσιμο εμβόλιο για τη λοίμωξη covid-19, η θωράκιση με το εμβόλιο της γρίπης ήταν μια βασική επιλογή για περισσότερους από 4 εκατομμύρια πολίτες. Ειδικότερα, είχε εμβολιαστεί το 84% των ατόμων άνω των 60 χρόνων. Σήμερα, σχεδόν 45.000 πολίτες
έχουν ήδη εμβολιαστεί κατά της γρίπης, με τους περισσότερους εμβολιασμούς όμως να δρομολογούνται για τις αρχές Νοεμβρίου.
το καμπανάκι της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμού Ολοι όσοι πρέπει να εμβολιαστούν με το εμβόλιο της γρίπης πρέπει να το κάνουν έγκαιρα, για να μπορέσουν να είναι προστατευμένοι από μία λοίμωξη που δεν ξέρουμε εάν συμπέσει με τον κορονοϊό και ποια αντίδραση μπορεί να έχει στην υγεία τους, τόνισε πριν από λίγες μέρες η κ. Μαρία Θεοδωρίδου, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών. Υπογράμμισε ότι ο αντιγριπικός εμβολιασμός δεν παρεμβαίνει στο σχήμα των εμβολιασμών των υπολοίπων εμβολίων. Η κ. Θεοδωρίδου έκανε επίσης ιδιαίτερη αναφορά για τους χρονικούς περιορισμούς της λοίμωξης covid και του αντιγριπικού εμβολιασμού. Ασυμπτωματικοί ασθενείς με θετικό εργαστηριακό έλεγχο COVID-19 πρέπει να κάνουν το αντιγριπικό εμβόλιο μόλις ολοκληρώσουν την απομόνωσή τους. Ασυμπτωματικά άτομα που ήρθαν σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα COVID -19 και έχουν αρνητικό εργαστηριακό έλεγχο μπορούν να εμβολιαστούν κανονικά. Συμπτωματικοί ασθενείς με λοίμωξη COVID-19 πρέπει να αναβάλλουν τον εμβολιασμό τους μέχρι να ολοκληρωθεί η απομόνωσή τους και να υφεθεί η συμπτωματολογία της νόσου. Φέτος τα εμβόλια είναι τετραδύναμα και η δόση είναι μία. Μέσω της συνταγογράφησης του αντιγριπικού εμβολίου, που ξεκίνησε 1η Οκτωβρίου, δημιουργείται ένα ηλεκτρονικό μητρώο, το οποίο είναι πολύτιμο εργαλείο για την πληροφόρηση σχετικά με την εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού με το εμβόλιο της γρίπης.
☛ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 24
με έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω επιβαρυντικούς παράγοντες ή χρόνια νοσήματα: Χρόνια νοσήματα αναπνευστικού, όπως άσθμα, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Καρδιακή νόσο με σοβαρή αιμοδυναμική διαταραχή. Ανοσοκαταστολή (κληρονομική ή επίκτητη). Μεταμόσχευση οργάνων και μεταμόσχευση μυελού των οστών. Δρεπανοκυτταρική αναιμία (και άλλες αιμοσφαιρινοπάθειες). Σακχαρώδη διαβήτη ή άλλο χρόνιο μεταβολικό νόσημα. Χρόνια νεφροπάθεια. Χρόνιες παθήσεις ήπατος. Νευρολογικά-νευρομυϊκά νοσήματα. Σύνδρομο Down.
3. Έγκυες γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας κύησης, λεχωΐδες και θηλάζουσες.
4.
Άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία (Δείκτη Μάζας Σώματος >40Kg/m2) και παιδιά με ΔΜΣ >95ηΕΘ.
5.
Παιδιά που παίρνουν ασπιρίνη μακροχρόνια (π.χ. για νόσο Kawasaki, ρευματοειδή αρθρίτιδα και άλλα).
6. Άτομα που βρίσκονται σε στενή επαφή με παιδιά μικρότερα των 6 μηνών ή φροντίζουν ή διαβιούν με άτομα με υποκείμενο νόσημα, που αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών της γρίπης.
7.
Κλειστοί πληθυσμοί, όπως προσωπικό και εσωτερικοί σπουδαστές (σχολείων, στρατιωτικών και αστυνομικών σχολών, ειδικών σχολείων κλπ.), νεοσύλλεκτοι, ιδρύματα χρονίως πασχόντων και μονάδες φιλοξενίας ηλικιωμένων, καταστήματα κράτησης.
8.
Εργαζόμενοι σε χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας (ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, λοιποί εργαζόμενοι, φοιτητές επαγγελμάτων υγείας σε κλινική άσκηση) και σε κέντρα διαμονής προσφύγων-μεταναστών.
9.Άστεγοι. 10.Κτηνίατροι, πτηνοτρόφοι, χοιροτρόφοι, εκτροφείς, σφαγείς και γενικά άτομα που έρχονται σε συστηματική επαφή με πτηνά ή χοίρους.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Αννα Μίχτη: Το εμβόλιο της γρίπης είναι επιβεβλημένο
Είναι γρίπη ή covid; Οι ύποπτες ενδείξεις και τι πρέπει να προσέχουμε Τον περυσινό χειμώνα η εποχική γρίπη πέρασε σε δεύτερη μοίρα, ελέω κορονοϊού. Με τα αυστηρά μέτρα ατομικής προστασίας να τηρούνται απαρέγκλιτα η γρίπη περιορίστηκε. Δεν υπήρξε μεγάλη διασπορά στην κοινότητα. Φέτος, οι ειδικοί φοβούνται ότι επειδή τα μέτρα ατομικής προστασίας έχουν ατονήσει, παρά τις περί του αντιθέτου συστάσεις, υπάρχει φόβος να εξαπλωθεί ταχύτατα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις επιπτώσεις που θα έχει στην κοινωνία η «συνύπαρξη» κορονοϊού και εποχικής γρίπης. Πώς μπορεί, όμως, να καταλάβει κάποιος αν έχει τη μία ή την άλλη λοίμωξη; «Τα βασικά συμπτώματα της ήπιας λοίμωξης που προκαλεί ο κορονοϊός είναι πρακτικά ίδια με αυτά της γρίπης», λένε οι γιατροί. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τόσο η covid όσο και η γρίπη μπορεί να προκαλέσουν πυρετό, πόνους στο σώμα, βήχα, πονοκέφαλο, συνάχι ή «μπούκωμα» (ρινική συμφόρηση), δύσπνοια, πονόλαιμο και κόπωση
Οι διαφορές Ωστόσο ο κορονοϊός προκαλεί και εκδηλώσεις που δεν σχετίζονται με τη γρίπη. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται, η κυανή χροιά στο δέρμα, τα χείλη ή/και τις άκρες των δακτύλων, η νοητική σύγχυση, η απώλεια της όσφρησης, ναυτία, πόνο ή αίσθημα πίεσης στο στήθος, ταχυκαρδία και έμετο. Μία άλλη (αλλά όψιμη) ένδειξη είναι η διάρκεια κάθε λοίμωξης. Τα συμπτώματα που προκαλεί η γρίπη κατά κανόνα διαρκούν 4-5 ημέρες. Ο κορονοϊός, όμως, προκαλεί συμπτώματα που διαρκούν 10 ημέρες στα άτομα με ήπιας έως μέτριας βαρύτητας νόσο που κάνουν κατ’ οίκον νοσηλεία.
τι να κάνουμε αν εκδηλωθούν συμπτώματα Αν εκδηλώσουμε συμπτώματα ύποπτα για γρίπη ή για τη λοίμωξη που προκαλεί ο κορονοϊός, επικοινωνήστε αμέσως με τον γιατρό σας. Εκείνος θα σας πει τι ακριβώς πρέπει να κάνετε. Αν, όμως, τα συμπτώματά σας είναι σοβαρά θα πρέπει οπωσδήποτε να μεταβείτε στο Νοσοκομείο για περαιτέρω εξετάσεις.Σοβαρά συμπτώματα είναι, παραδείγματος χάριν, ο πόνος στο στήθος, η δύσπνοια, ο ίλιγγος και ο ακραίος πονοκέφαλος. Σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητο να κάνετε τεστ για την COVID. Είναι το μόνο που πραγματικά μπορεί να δείξει τι ακριβώς έχετε. Επίσης να θυμάστε πως τα εμβόλια για τη μία λοίμωξη δεν προστατεύουν από την άλλη. Και αυτό διότι o κορονοϊός είναι εντελώς διαφορετικός παθογόνος μικροοργανισμός από τους ιούς της γρίπης. Επομένως χρειάζεστε εμβολιασμό και κατά της COVID και κατά της γρίπης, όπως συστήνουν οι γιατροί●
Ο αντιγριπικός εμβολιασμός πρέπει να εφαρμόζεται συστηματικά και κατά προτεραιότητα σε άτομα (ενήλικες και παιδιά) που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες υψηλού κινδύνου. «Στόχος είναι η μείωση των πιθανοτήτων ταυτόχρονης προσβολής και με τους δύο ιούς, που μπορεί να επιβαρύνει την κατάσταση των ασθενών, καθώς και η μείωση του φόρτου των υπηρεσιών υγείας και ειδικότερα των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν καλύτερα σε μια ενδεχόμενη αυξημένη ζήτηση νοσηλειών», παρατήρησε μιλώντας στο «Υγεία» η Αννα Μίχτη, επικεφαλής νοσηλεύτρια του εμβολιαστικού Κέντρου του Νοσοκομείου Βόλου. Το εμβόλιο της γρίπης μπορεί να γίνει και ταυτόχρονα με το εμβόλιο του κορονοϊού ή και άλλα εμβόλια όπως του πνευμονιόκοκκου, επισήμανε ακόμη η κ. Μίχτη, και ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει διασταυρούμενη προστασία μεταξύ της Covid-19 και της γρίπης. «Αρκετοί νομίζουν ότι κάνοντας ένα από τα δύο εμβόλια προστατεύονται και από τις δύο λοιμώξεις. Είναι δύο τελείως ξεχωριστές λοιμώξεις με τελείως ξεχωριστή πορεία και πρόγνωση», ανέφερε χαρακτηριστικά η ίδια. «Είναι αλήθεια ότι πέρυσι, τόσο λόγω των lockdown όσο και της χρήσης μάσκας σε εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους, η γρίπη δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί. Ωστόσο φέτος τα πράγματα έχουν αλλάξει και γι αυτό είναι επιβεβλημένο να κάνουν όλοι όσοι προβλέπεται- λόγω ηλικίας ή υποκείμενων νοσημάτων- το αντιγριπικό εμβόλιο», καταλήγει η κ. Μίχτη.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Κορονοϊός: Νέα δεδομένα για την υψηλή προστασία από τη νόσο Ι. Κόκορης: Ο πόλεμος με τον ιό δεν τελείωσε ακόμη
Αποτελεσματικός ο συνδυασμός διαφορετικών εμβολίων λένε οι επιστήμονες
A
πό μέρα σε μέρα αυξάνονται οι μελέτες που έρχονται να υποστηρίξουν την υψηλή αποτελεσματικότητα του συνδυασμού διαφορετικών εμβολίων για τον κορονοϊό.Οι καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Γκίκας Μαγιορκίνης και Θάνος Δημόπουλος, πρύτανης του ΕΚΠΑ, παρουσίασαν πρόσφατα δεδομένα σχετικά με αυτήν την προσέγγιση. Οι περισσότερες σχετικές μελέτες έχουν διεξαχθεί με πρώτο σχήμα το εμβόλιο της AstraZeneca. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι σε κάποιες χώρες διακόπηκε η χορήγησή του εμβολίου της AstraZeneca με αποτέλεσμα όσοι είχαν κάνει την πρώτη δόση με AstraZeneca να έπρεπε να ολοκληρώσουν τον εμβολιασμό τους με ετερόλογο mRNA εμβόλιο. Οι πρώτες μελέτες που υποστήριξαν τη σχετική αποτελεσματικότητα των συνδυαστικών σχημάτων είχαν δείξει ότι η παραγωγή αντισωμάτων ήταν τουλάχιστον τόσο καλή ή και καλύτερη σε σύγκριση με άτομα που ολοκλήρωσαν τον εμβολιασμό με ένα σχήμα. Με την πάροδο του χρόνου έχουν συλλεχθεί πλέον δεδομένα για την κλινική αποτελεσματικότητα των συνδυασμών, δηλαδή για το ποσοστό προστασίας από σοβαρή νόσο. Μία τέτοια κλινική μελέτη έρχεται από τη Σουηδία όπου περίπου 100.000 λήπτες πρώτης δόσης AstraZeneca ολοκλήρωσαν τον εμβολιασμό τους με μία δόση Moderna ή Pfizer. Η μελέτη βρίσκει ότι οι λήπτες του συνδυασμού των εμβολίων είχαν αρκετά υψηλότερη προστασία (68%) για συμπτωματική λοίμωξη από τον κορονοϊό από τους λήπτες δύο δόσεων εμβολίου της AstraZeneca. Οι άνθρωποι που έκαναν πρώτη δόση με το εμβόλιο Οξφόρδης-AstraZeneca και στη συνέχεια έκαναν δεύτερη δόση με mRNA εμβόλιο Pfizer/BioNTech ή Moderna, είχαν μικρότερο κίνδυνο μόλυνσης από κορονοϊό, σε σχέση με όσους έκαναν και τις δύο δόσεις με AstraZeneca. Παρόμοια αποτελέσματα έρχονται και από τη Δανία, όπου η αποτελεσματικότητα μίας δόσης Pfizer μετά από μία δόση AstraZeneca αγγίζει το 88%. Ακόμα μία ανάλυση από τη Γαλλία, η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature, έδειξε ότι οι λοιμώξεις σε
άτομα που έλαβαν μία δόση AstraZeneca και μία δόση Pfizer ήταν μισές από αυτούς που έλαβαν δύο δόσεις Pfizer. Αυτή η υψηλότερη αποτελεσματικότητα μπορεί, ωστόσο, να οφείλεται και στο γεγονός ότι η δεύτερη δόση μετά από AstraZeneca κατά κόρον γινόταν σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από την πρώτη, με αποτέλεσμα να γίνεται πιο αποτελεσματική επέκταση των βκυττάρων μνήμης. Τα στοιχεία, ωστόσο, της μελέτης δείχνουν ότι η αρχική δόση με AstraZeneca δημιουργεί ισχυρότερη απόκριση από τα T-κύτταρα σε σύγκριση με το Pfizer, ενώ το Pfizer κτίζει ισχυρότερη απόκριση αντισωμάτων. Με αυτόν τον τρόπο οι συγγραφείς προτείνουν ότι τα δύο εμβόλια λειτουργούν συμπληρωματικά, δημιουργώντας πιο ολοκληρωμένη ανοσολογική απόκριση. Το μεγάλο κέρδος από τη συνδυαστική χρήση των εμβολίων πιθανολογείται ότι θα είναι για τις ομάδες υψηλού κινδύνου και κυρίως για τις ομάδες των ανοσοκατεσταλμένων όπου η ανάπτυξη επαρκούς ανοσίας είναι μία πρόκληση. Καθώς τα δεδομένα θα συνεχίσουν να συλλέγονται, είναι σημαντικό να μελετηθούν τα πλεονεκτήματα από τις στρατηγικές συνδυασμού εμβολίων με σκοπό να βελτιωθεί η ανοσολογική απόκριση στις ομάδες υψηλού κινδύνου. Όλες οι έως τώρα μελέτες έχουν δείξει ότι η ανάμιξη διαφορετικών εμβολίων γεννά ισχυρή ανοσολογική απόκριση, κάτι που έχει σημασία εν όψει της χορήγησης τρίτης ενισχυτικής δόσης, ιδίως για όσους δεν είχαν κάνει mRNA εμβόλιο στις πρώτες δύο δόσεις. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είχε αναφέρει ότι, παρόλα όλα τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα της ανάμιξης διαφορετικών εμβολίων, χρειάζονται μεγαλύτερες μελέτες και η σουηδική είναι μια τέτοια καθησυχαστική μελέτη.
Η πανδημία μαίνεται, κυρίως λόγω της χαμηλής εμβολιαστικής κάλυψης. Η νόσος Covid-19 από ήπια μέχρι και θανατηφόρα, δυστυχώς ταλαιπωρεί αρκετούς ασθενείς για αυτό και έκκληση για αύξηση των εμβολιασμών κατά του κορονοϊού είναι διαρκής. «Ο πόλεμος με τον ιό, που ξεκίνησε πριν από 19 μήνες, δεν τελείωσε ακόμα. Δυστυχώς, δεν μπορέσαμε να πείσουμε ορισμένους συμπολίτες μας να εμβολιαστούν. Τα δισεκατομμύρια εμβόλια που έγιναν αποδεικνύουν την αποτελεσματικότητά τους. Απευθύνουμε έκκληση σε όλους να εμπιστευτούν την επιστημονική κοινότητα, να εμβολιαστούν άμεσα και να θωρακιστούν και με το εμβόλιο της γρίπης», επισημαίνει στο «Υγεία» ο Ιωάννης Κόκορης, εντατικολόγος στο Νοσοκομείο Βόλου, επικεφαλής του εμβολιαστικού προγράμματος στο Αχιλλοπούλειο. «Να σταματήσει η παραφιλολογία και η συνωμοσιολογία, γιατί δεν ωφέλησε κανέναν. Η χώρα μας είναι στην 20ή θέση από τις τριάντα της ΕΕ στην εμβολιαστική κάλυψη. Ο ιός δεν πρέπει να υποτιμάται. Ακούσαμε διάφορα όλο αυτό το διάστημα, ότι δεν είναι τίποτα αλλά μια απλή γρίπη. Ο ιός είναι επικίνδυνος όχι τα εμβόλια. Ο τοίχος ανοσίας χτίζεται με τον εμβολιασμό όχι με τη νοσηρότητα» συνεχίζει ο ίδιος. Ιδιαίτερα ανησυχητικός με την κατάσταση που διαμορφώνεται ο κ. Κόκορης σημειώνει επίσης με έμφαση: «Δεν είναι μόνον ότι ο ασθενής θα πεθάνει ή θα νοσηλευτεί στη ΜΕΘ. Είναι το γεγονός ότι ακόμα και αν το ξεπεράσει δημιουργούνται πολλά προβλήματα στη συνολική υγεία, του ασθενούς που νόσησε βαριά, τα οποία μάλιστα μπορεί να είναι και μόνιμα. Επηρεάζονται τα νεφρά, η πίεση, οι πνεύμονες. Υπάρχει μια πλύση εγκεφάλου και δεν μπορεί ο κόσμος να αντιληφθεί τη σπουδαιότητα του εμβολίου. Αποτελεί μεγάλο ρίσκο να μην εμβολιαστεί κάποιος».
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Η «Αχίλλειος πτέρνα» των εμβολιασμών στη χώρα μας Τα παραδείγματα προς μίμηση από Δανία και Νορβηγία
Στενή σχέση μεταξύ των ποσοστών εμβολιασμού και των κρουσμάτων κορονοϊού, καταγράφεται στην Ελλάδα. Όπου η εμβολιαστική κάλυψη ξεπερνά το 60% ή το 70%, η θετικότητα στα τεστ για τον ιό είναι αισθητά χαμηλή. Οι υψηλότερες θετικότητες καταγράφονται στις περιοχές που τα ποσοστά εμβολιασμού είναι 50% και κάτω. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία από την Πολιτική Προστασία η Μύκονος είναι η Περιφερειακή Ενότητα με το υψηλότερο ποσοστό εμβολιασμού, το οποίο αγγίζει το 76%. Στον αντίποδα, η Ευρυτανία (36,73%), το Κιλκίς (42,27%) και η Δυτική Αττική (42,69%) έχουν τα χειρότερα ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης, με τις θετικότητες να είναι 0,86%, 1,3% και 0,67% αντίστοιχα. Η Μαγνησία βρίσκεται στη μέση… με το ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης να μην ξεπερνά το 51,89% και δεν μπορεί αυτό να είναι άσχετο με την επιδημιολογική της εικόνα, με τη θετικότητα να αγγίζει το 1%.
Εμβολιαστικά κέντρα «ερμητικά» άδεια Τα παραδείγματα προς μίμηση… Την ώρα λοιπόν που στην Ελλάδα οι εμβολιασμοί καταγράφουν καθίζηση, υπάρχουν χώρες στην Ευρώπη που αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Το υψηλό ποσοστό εμβολιασμού με 88% επέτρεψε στη Δανία και τη Νορβηγία να γίνουν από τις πρώτες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κατάργησαν όλους τους περιορισμούς. η Δανία κατάργησε όλους τους εναπομείναντες περιορισμούς για τον κορονοϊό στις 10 Σεπτεμβρίου 2021. Τα κλαμπ της Κοπεγχάγης βουίζουν, οι λάτρεις της μουσικής συρρέουν σε φεστιβάλ και τα λεωφορεία είναι γεμάτα με μετακινούμενους χωρίς μάσκες. Η Δανία είναι πρωτοπόρος. Καθώς πλησιάζει ο χειμώνας του τέταρτου κύματος κορονοϊού στο Βόρειο Ημισφαίριο, η Δανία και μερικές άλλες χώρες, π.χ. Νορβηγία, όπου τα εμβόλια προστατεύουν τώρα τόσο μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού από σοβαρές ασθένειες εισέρχονται σε μια σημαντική μετάβαση: από την πανδημία στην ενδημική COVID-19, όταν ο ιός εξακολουθεί να υπάρχει αλλά τώρα αντιμετωπίζει έναν πληθυσμό που έχει ως επί το πλείστον ανοσία σε αυτόν τον κορονοϊό. Η Δανία έχει εμβολιάσει πλήρως περισσότερο από το 88% των ατόμων άνω των 18 ετών και το εκπληκτικό ποσοστό 97% των ατόμων άνω των 60 ετών (που είναι σχετικά χαμηλό στη χώρα μας), την ομάδα που είναι πιο ευάλωτη σε σοβαρό COVID-19. Δύο εβδομάδες μετά την άρση των μέτρων, ο αριθμός των κρουσμάτων στη Δανία άρχισε να αυξάνεται αργά, μετά από μια μηνιαία πτώση. Τώρα ανέρχονται σε περίπου 450 την ημέρα στη χώρα των 5,8 εκατομμυρίων. Η συνεχιζόμενη εξάπλωση θα οδηγήσει σε πιο φυσική ανοσία σε μη εμβολιασμένα παιδιά και ενήλικες και η κάλυψη των εμβολίων θα συνεχίσει να αυξάνεται. Όλα αυτά μαζί ίσως θα έχουν ως αποτέλεσμα η Δανία να φτάσει στην ανοσία της αγέλης την άνοιξη. Aρχισε να δίνει ενισχυτικές δόσεις εμβολίων σε ευάλωτες ομάδες τον Σεπτέμβριο του 2021 και αναμένει να εμβολιάσει ολόκληρο τον πληθυσμό, τουλάχιστον πάνω από την ηλικία των 18 ετών, με τρίτη δόση. Η Νορβηγία, με παρόμοια υψηλά ποσοστά εμβολιασμού, ακολούθησε το παράδειγμα της Δανίας και έχει άρει όλους τους περιορισμούς στις 25 Σεπτεμβρίου●
Ανατομία στην εμβολιαστική ταυτότητα της Μαγνησίας Τις υψηλές προσδοκίες και την ικανοποίηση που προκάλεσαν οι μαζικοί εμβολιασμοί των πρώτων μηνών διαδέχτηκε η κατήφεια και ο προβληματισμός. Μετά τον Ιούλιο η προσέλευση στα εμβολιαστικά κέντρα του νομού Μαγνησίας είναι αναιμική. Τα προγραμματισμένα ραντεβού είναι ελάχιστα. Η προσέλευση των πολιτών για εμβολιασμό για την Covid 19 εξαντλείται στα ραντεβού που αφορούν κυρίως την 3η δόση. Με βάση τον προγραμματισμό για εμβολιασμό στα εμβολιαστικά κέντρα της Μαγνησίας η μείωση ξεπερνά το 70%, όταν την ίδια ώρα η εμβολιαστική κάλυψη του γενικού πληθυσμού οριακά φτάνει το 51,89%. Στην ΠΕ Μαγνησίας έχουν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό 103.869 άτομα, 107.827 άτομα έκαναν την πρώτη δόση, ενώ ήδη 4.049 άτομα έχουν κάνει και την αναμνηστική τρίτη δόση του εμβολίου. Αντίστοιχα στις Σποράδες εμβολιάστηκαν 9.470 άτομα. Από αυτά την πρώτη δόση έκαναν 9.616 άτομα και 229 άτομα την τρίτη δόση.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Ο μακρύς δρόμος για την αποκατάσταση Η κάλυψη δαπανών από τον ΕΟΠΥΥ για την επιστροφή στην κανονικότητα ασθενών με covid
Γ
ια ένα ποσοστό ασθενών που νοσηλεύτηκαν σε ΜΕΘ Covid η ανάγκη για αποκατάσταση είναι ευτυχώς μικρή. Τα βαρύτερα περιστατικά ωστόσο μετά την παραμονή τους στα κέντρα αποθεραπείας χρειάζονται συστηματική φυσιοθεραπεία στο σπίτι τους μέχρι να επιστρέψουν στην κανονικότητα. Οπως εξηγεί στο «Υγεία» ο επικεφαλής των κλινικών covid στο Αχιλλοπούλειο Χαράλαμπος Μάνδρος η συχνότητα και η διάρκεια της θεραπείας εξαρτιούνται από διάφορους παράγοντες όπως η ηλικία και η βαρύτητα του περιστατικού. «Μπορεί να χρειαστούν μόνο δύο μήνες και ο ασθενής να γίνει καλά. Ωστόσο αν είναι πολύ βαριά, σε δύο μήνες δεν γίνεσαι καλά. Θα χρειαστεί πέρα από το κέντρο αποκατάστασης να προβεί ο ΕΟΠΥΥ στην παροχή και φυσιοθεραπείας για μεγαλύτερο διάστημα και με μεγαλύτερη συχνότητα», αναφέρει ο κ. Μάνδρος. «Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες ή και μήνες» επισημαίνεται εξάλλου σε σχετικό άρθρο του ευρωπαϊκού τμήματος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στο οποίο γίνεται εκτενής αναφορά στην αποκατάσταση των πολιτών που νόσησαν ή θα νοσήσουν από Covid-19. Στο επίμαχο επιστημονικό άρθρο επίσης επισημαίνεται ότι οι ασθενείς ξεκινούν συχνά το πρόγραμμα αποκατάστασης έχοντας ανάγκη βοήθειας ακόμη και για τις πιο βασικές θεραπευτικές δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα τη φυσική βοήθεια δύο θεραπευτών για να μπορέσουν να σταθούν όρθιοι ακόμη και για λίγα λεπτά ή να προσπαθήσουν να σταθούν με την υποστήριξη ενός βοηθήματος. Στην Ελλάδα τα βαριά περιστατικά έχουν τη δυνατότητα μέσω ΕΟΠΥΥ να φιλοξενηθούν δύο μήνες σε κέντρα αποκατάστασης. Οι πρώτοι μήνες είναι με βάση το παραπεμπτικό από τη δημόσια δομή από την οποία παίρνει εξιτήριο και για να παραμείνει ακόμα ένα μήνα χρειάζεται η έγκριση του ανώτατου υγειονομικού συμβουλίου. Είναι όμως αρκετό αυτό το χρονικό διάστημα; Οχι, λένε τόσο οι ειδικοί από τα κέντρα αποκατάστασης όσο και οι ίδιοι οι ασθενείς. «Σε δύο μήνες φτάνουν περίπου στο 50% της αποκατάστασης, μετά χρειάζε-
ται να συνεχίζουν μόνοι τους ιδιωτικά» μας εξηγούν επικεφαλής κέντρων αποκατάστασης που φροντίζουν ασθενείς οι οποίοι νοσηλεύτηκαν σε ΜΕΘ Covid. Το εύλογο ερώτημα που ανακύπτει είναι ποια η τύχη των ανθρώπων που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να υποστηρίξουν οικονομικά το υπόλοιπο 50% της επαναφοράς της υγείας τους στην πρότερη του κορονοϊού κατάστασή τους. «Φυσικά αυτά που είναι βαριά περιστατικά πρέπει να πάνε σε κέντρο αποκατάστασης. Δεν είναι βέβαια όλα τα περιστατικά τέτοια ούτε χρειάζεται να καθίσουν όλο τον χρόνο σε κέντρο αποκατάστασης. Πρέπει όμως μετά αυτός ο ασθενής να συνεχίσει την αποκατάστασή του μέχρι να γίνει καλά» προσθέτει ο κ. Μάνδρος, προσθέτοντας πως «για μερικούς ανθρώπους τα επίμονα, για καιρό, συμπτώματα μετά την ανάρρωση από την οξεία φάση της νόσου προκαλούν μεγάλες δυσκολίες και στην ικανότητά τους να εργαστούν». Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που έχει γίνει εισήγηση και έχει εγκριθεί από το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ) ώστε να συνεχίσει ο ΕΟΠΥΥ να παρέχει υπηρεσίες καλύπτοντας περισσότερες φυσιοθεραπείες για τους ασθενείς που τις έχουν ανάγκη. Το ζητούμενο είναι, όπως αναφέρει ο πρόεδρος του ΠΣΦ, «οι φυσιοθεραπείες να είναι καθημερινές για τουλάχιστον ακόμα δύο μήνες και μετά να πάει ο ασθενής αν χρειάζεται στη συντήρηση, που σημαίνει να κάνει άλλους πέντε-έξι μήνες από δέκα φυσιοθεραπείες».
Ενας στους δέκα ασθενείς επιστρέφει στο νοσοκομείο Την ίδια ώρα, αμερικανική επιστημονική μελέτη αναφέρει ότι ακόμη και τα ηπιότερα περιστατικά Covid-19 βιώνουν μήνες μετά τη νόσησή τους αρκετές δυσκολίες. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την εν λόγω μελέτη, το 73% –σχεδόν οι τρεις στους τέσσερις– των ασθενών εμφανίζει τουλάχιστον ένα σύμπτωμα της νόσου για αρκετές εβδομάδες μετά τη διάγνωση. Ως επίμονο θεωρείται ένα σύμπτωμα που συνεχίζεται δύο μήνες μετά την αρχική διάγνωση ή έναν μήνα με την ανάρρωση από την οξεία φάση ή το εξιτήριο από το νοσοκομείο. Τα συχνότερα συμπτώματα είναι κόπωση ή εξάντληση (40% όσων μολύνονται από τον κορονοϊό), δύσπνοια (36%) και αϋπνία ή δυσκολία να κοιμηθούν (30%). Αλλα –λιγότερο συχνά– συμπτώματα είναι η απώλεια μνήμης, η κινητική δυσκολία, ο βήχας και ο πυρετός. Κατάθλιψη και άγχος παρατηρούνται περίπου στο 20% (ένας στους πέντε). Τέλος, ανησυχητικό είναι το στοιχείο της μελέτης που αναφέρει ότι σχεδόν το 10% –ο ένας στους δέκα– όσων νοσηλεύτηκαν λόγω κορονοϊού τελικά επιστρέφουν στο νοσοκομείο για να λάβουν επιπρόσθετη βοήθεια.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Δυσθυμία… πώς να την αντιμετωπίσετε Η
δυσθυμία είναι μια μέτρια μορφή χρόνιας καταθλιπτικής διάθεσης, η οποία διαρκεί για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, τις περισσότερες ημέρες, για τουλάχιστον 2 χρόνια. Η δυσθυμία δημιουργεί στον ασθενή την αίσθηση, ότι είναι "ανάξιος". Το άτομο με δυσθυμία αντεπεξέρχεται στις καθημερινές του δραστηριότητες αλλά βασανίζεται από ένα λιγότερο ή περισσότερο μόνιμο συναίσθημα "ανικανοποίητου", επίμονης μελαγχολίας και έλλειψης ενδιαφέροντος για τη ζωή. Η δυσθυμία είναι μια μορφή κλινικής κατάθλιψης και όχι χαρακτηριστικό της προσωπικότητας.
Γράφει η: ΜΑΡιζΑ στ. ΧΑτζηστΑΜΑτιου ΨυΧολοΓοσ, M.Sc, PhD, διδακτορασ Παν/Μίου Θεσσαλιασ www.My-PSychology.gR
Τα συμπτώματα της δυσθυμίας μοιάζουν με της κατάθλιψης, ωστόσο είναι λιγότερο έντονα. Περιλαμβάνουν ατονία, έλλειψη κινήτρων για δραστηριότητες ή ακόμη και καθημερινές δουλειές, χαμηλή ενεργητικότητα, επιθυμία να μένει το άτομο συνέχεια στο κρεβάτι, συνεχή κόπωση χωρίς οργανικά αίτια, δυσκολίες στον ύπνο (αϋπνία, ή υπερβολική ανάγκη για ύπνο), διαταραχές στην όρεξη για τροφή, μικρή δυνατότητα συγκέντρωσης, απελπισία, σκέψεις αναξιότητας, χαμηλή αυτοπεποίθηση, απόλυτες σκέψεις απαισιοδοξίας, διαστρέβλωση των πληροφοριών από το περιβάλλον, ώστε το άτομο πάντα να μειώνει τον εαυτό του και να εστιάζει μόνο στα αρνητικά, έλλειψη ικανοποίησης από τη ζωή, μοναξιά, έλλειψη χαράς κι ευχαρίστησης από καθημερινά πράγματα. Μακροπρόθεσμα όμως η δυσθυμία είναι επώδυνη και μπορεί, αν δεν υπάρξει άλλη παρέμβαση, σε κάποιες περιπτώσεις ή μετά από δυσχερή συμβάντα, να επιδεινωθεί σε κατάθλιψη. Πώς να βοηθήσετε τον εαυτό σας να νιώσει καλύτερα: ● Ένας βασικός τομέας στον οποίο μπορείτε να εξασκηθείτε είναι η αλλαγή νοοτροπίας. Προσπαθήστε να εξασκηθείτε συνειδητά στη θετική σκέψη, μιας και η δυσθυμία δημιουργεί μόνο αρνητικές σκέψεις. Με άλλα λόγια, όταν εμφανίζονται οι αρνητικές σκέψεις, θα πρέπει να μη δίνετε ιδιαίτερη σημασία σε αυτές, να μην τις πιστεύετε και κυρίως να μη νιώθετε ενοχές που τις έχετε. Προσπαθήστε να τις αντικαταστήσετε με θετικές και πιο ρεαλιστικές σκέψεις.
● Η διατήρηση ημερολογίου προσφέρει ανακούφιση από την πίεση των συναισθημάτων καθώς η καταγραφή των σκέψεων και των συναισθημάτων βοη-
θάει στην ψυχολογική αποφόρτιση. Αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο να εκφραστείτε και να θυμάστε ότι δε χρειάζεται να ξαναδιαβάσετε τα όσα γράψατε, αρκεί το ότι τα γράψατε. ● Καθώς στη δυσθυμία, νιώθει κανείς ακινητοποιημένος και μη ενεργητικός καλό θα ήταν να δημιουργήσετε μια λίστα από εποικοδομητικές δραστηριότητες, χόμπι, μικρά πράγματα που θα σας άρεσε να κάνετε και σας ευχαριστούν. Η κατάθλιψη συνήθως βρίσκει δικαιολογίες για να εμποδίσει αυτό που μας κάνει καλό και να σαμποτάρει αυτό που θα μας βοηθούσε περισσότερο. Όταν αισθανθείτε τη διάθεση κάντε κάτι από όλα αυτά που καταγράψατε στη λίστα, ή ακόμη καλύτερα δεσμευτείτε να ξεκινήσετε κάτι σε συστηματικό επίπεδο. ● Σταματήσετε οποιαδήποτε κριτική στον εαυτό σας και μην τον τρομάζετε με καταστροφικά σενάρια. Αντ’ αυτού αποδεχτείτε και εκτιμήστε τον εαυτό σας και το παρόν. Δεν μπορούμε να κρί-
νουμε τον εαυτό μας, ούτε να τον συγκρίνουμε με άλλα άτομα, γιατί ποτέ δεν έχουμε όλα τα δεδομένα. Μπορούμε να εκτιμήσουμε αυτό που είμαστε τώρα και να προσπαθήσουμε για το καλύτερο που μπορούμε να γίνουμε. ● Διαβάστε ένα καλό βιβλίο, γραμμένο από έναν έγκριτο συγγραφέα καθώς το διάβασμα μπορεί να προσφέρει κατευθύνσεις ζωής κι ελπίδα ότι το πρόβλημα λύνεται. Φυσικά, η ιδέα της βιβλιοθεραπείας δεν προτείνεται με στόχο να αντικαταστήσει τα αντικαταθλιπτικά ή την ψυχοθεραπεία, αλλά να αποτελέσει ένα πρώτο βήμα στην καταπολέμηση της καταθλιπτικής διάθεσης. Η ψυχοθεραπεία όπως σε πολλές περιπτώσεις και η φαρμακευτική αγωγή είναι απαραίτητα για τη βελτίωση της κατάστασης του ατόμου. Η ψυχοθεραπεία συγκεκριμένα βοηθά το άτομο να αλλάξει τις αρνητικές σκέψεις που σχετίζονται με τη δυσθυμία και εστιάζεται στην επίλυση των προβληματικών σχέσεων που συμβάλλουν στην εκδήλωση και επιδείνωσή της.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Η φυσικοθεραπεία εν καιρώ πανδημίας
Η δύσκολη αποκατάσταση των ασθενών με covid και ο καθοριστικός ρόλος των φυσικοθεραπευτών στο Αχιλλοπούλειο
Η
Παγκόσμια Ημέρα Φυσικοθεραπείας εορτάζεται κάθε ημέρα στις 8 Σεπτεμβρίου και καθιερώθηκε ακριβώς την ημέρα κατά την οποία ιδρύθηκε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Φυσικοθεραπείας το 1951.Η ημέρα σηματοδοτεί την ενότητα και την αλληλεγγύη της κοινότητας της φυσικοθεραπείας σε όλο τον κόσμο. Είναι μια ευκαιρία να αναγνωριστεί το έργο που οι φυσικοθεραπευτές κάνουν για τους ασθενείς τους και την κοινότητα, όπως ανέφερε σε σχετική ανακοίνωση ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών. Η έμφαση για τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Φυσικοθεραπείας δόθηκε στην αποκατάσταση και την long covid-19 και στον ρόλο των φυσικοθεραπευτών στην αντιμετώπιση και διαχείριση των ατόμων τα οποία ταλαιπωρούνται από μακρά covid-19.
στην πρώτη γραμμή οι επαγγελματίες του νοσοκομείου Βόλου Οι φυσικοθεραπευτές του Νοσοκομείου Βόλου δίνουν τη δική τους μάχη κατά της covid-19. Ο κορονοϊός έφερε αλλαγές και στο δικό τους Τμήμα. Ασχολούνται επισταμένα και σε καθημερινή βάση με ασθενείς οι οποίοι νοσηλεύονται σε όλες τις Κλινικές του Νοσοκομείου, και πολύ συχνά παρέχουν υπηρεσίες στην Κλινική covid. Το φυσικοθεραπευτήριο στο νοσοκομείο λειτουργούσε μέχρι πριν ένα χρόνο στο χώρο που σήμερα βρίσκεται το Εμβολιαστικό Κέντρο. Οι φυσικοθεραπείες πλέον γίνονται στις κλινικές. Οι ασθενείς της Κλινικής covid είναι ασθενείς με βαριά αναπνευστική νόσο. Όσο μπορούμε τους βοηθάμε με αναπνευστική φυσιοθεραπεία και κινησιοθεραπεία, όταν αυτό είναι αναγκαίο, πάντα παίρνοντας τις κατάλληλες προφυλάξεις, δηλώνει η φυσικοθεραπεύτρια Κυριακή Πα-
παζέτη, και μιλώντας στο «Υγεία» επισημαίνει ότι ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών έχει δώσει τις κατάλληλες οδηγίες για το πώς θα πρέπει να κινούνται με τη στολή και τις απαραίτητες προφυλάξεις. Είμαστε αυτοί οι οποίοι θα έρθουμε σε σωματική επαφή και θα αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο. Η θεραπεία μας σίγουρα θα διαρκέσει πάνω από 10 λεπτά-ένα τέταρτο, αυτές είναι και οι οδηγίες που προβλέπουν να διαρκεί η φυσικοθεραπεία σε έναν ασθενή με covid για να είναι ασφαλής ο φυσικοθεραπευτής, αναφέρει. Η ίδια εμβολιάστηκε, όπως μεγάλη μερίδα υγειονομικών του Νοσοκομείου. Δεν αισθάνθηκα κάτι το ιδιαίτερο παρά μόνο μια μικρή ενόχληση στον ώμο, αλλά όλα καλά, δηλώνει, και συγχαίρει όλη την ομάδα του εμβολιαστικού κέντρου. Είναι άνθρωποι που κάνουν απόλυτα υπεύθυνα και με σοβαρότητα τη δουλειά τους. Και με απόλυτη συνέπεια. Αισθανόμαστε εμπιστοσύνη. Προτρέπει ακόμα τους κατοίκους της περιοχής να παίρνουν τις προφυλάξεις που ορίζουν οι επιστήμονες και χωρίς κανένα ενδοιασμό να εμβολιαστούν. Να εμβολιαστούμε όλοι, ώστε να μπορέσουμε, όσο γίνεται γρηγορότερα, να επανέλθουμε στη φυσιολογική μας ζωή.
Με εξειδικευμένες κλινικές γνώσεις Το τμήμα Φυσικής Ιατρικής & Αποκατάστασης λειτουργεί στο ισόγειο της νέας πτέρυγας του Νοσοκομείου. Το Τμήμα Φυσικοθεραπείας στελεχώνεται από έξι (6) μόνιμους φυσικοθεραπευτές, πτυχιούχους ΤΕΙ, μέλη του Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών (ΝΠΔΔ), με πολυετή εργασιακή εμπειρία και εξειδικευμένες κλινικές γνώσεις. Το Τμήμα καλύπτει τις ανάγκες παροχής φυσιοθεραπευτικής φροντίδας στους νοσηλευόμενους ασθενείς όλων των τμημάτων, κλινικών και μονάδων(ΜΕΘ, Στεφανιαία) του Νοσοκομείου.Οι φυσιοθεραπευτές είναι κατανεμημένοι σε κάθε κλινική και σε στενή συνεργασία με τους υπεύθυνους ιατρούς των τμημάτων, αξιολογούν τους ασθενείς και εφαρμόζουν προγράμματα κινητικής και καρδιοαναπνευστικής αποκατάστασης μετά από σχετική παραπομπή. Τεχνικές αναπνευστικής φυσικοθεραπείας εφαρμόζονται από τους φυσιοθεραπευτές σε όλους τους ασθενείς των χειρουργικών κλινικών, προεγχειρητικά/μετεγχειρητικά για την αντιμετώπιση των επιπλοκών που προκύπτουν στην λειτουργία του αναπνευστικού συστήματος. Αντίστοιχα προγράμματα αναπνευστικής αποκατάστασης εφαρμόζονται σε ασθενείς κάθε κλινικής, οι οποίοι πρωτογενώς ή δευτερογενώς παρουσιάζουν αναπνευστικά προβλήματα. Προγράμματα κινησιοθεραπείας και εξατομικευμένα πρωτόκολλα κινητικής αποκατάστασης εφαρμόζονται σε όλους τους ασθενείς, που λόγω της κατάστασής τους ή της μακροχρόνιας νοσηλείας τους παρουσιάζουν κινητικά ελλείμματα ή κινητικές διαταραχές. Η πρώιμη κινητοποίηση όλων των χειρουργικών περιστατικών συμβάλλει ουσιαστικά στην πρόληψη των διαταραχών και τη δραστική μείωση του χρόνου νοσηλείας των ασθενών. Το εργαστήριο λειτουργεί καθημερινά κατά τις πρωινές ώρες και για το κλείσιμο ραντεβού έναρξης συνεδριών θεραπείας οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα τηλέφωνα επικοινωνίας του Τμήματος, ήτοι: +30 242135-1102- 103.
ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Τριχόπτωση; Μεταμόσχευση μαλλιών, η σίγουρη λύση! Ολα όσα πρέπει να ξέρεις για τις τεχνικές μεταμόσχευσης μαλλιών και τα αποτελέσματα που προσφέρουν Η τριχόπτωση είναι μια πολύ συχνή πάθηση, που πλήττει σοβαρά τόσο την εμφάνιση, όσο και την ψυχολογία του ασθενή. Τα τελευταία χρόνια, η μεταμόσχευση μαλλιών είναι η πλέον δημοφιλής ιατρική λύση για την οριστική και αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος, που αφορά σε άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας. Χάρη στις σύγχρονες τεχνολογίες και στο προσιτό πλέον κόστος της, χιλιάδες παθόντες από όλο τον κόσμο έχουν καταφέρει να αποκτήσουν ξανά πυκνά και υγιή μαλλιά, αλλά και να τονώσουν την πληγωμένη αυτοπεποίθησή τους. Σήμερα, όσοι αποφασίζουν να προχωρήσουν σε μεταμόσχευση μαλλιών, έχουν τρεις βασικές επιλογές. Τις τεχνικές: FUT (Follicular Unit Transplant) FUE (Follicular Unit Extraction) DHI (Direct Hair Implantation) Ποια είναι, όμως, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε τεχνικής και τι πρέπει να προσέξει ο ασθενής πριν πάρει την τελική απόφαση;
τεχνική FUT (Strip)
Η τεχνική μεταμόσχευσης μαλλιών FUT (Strip) εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και για περίπου δέκα χρόνια υπήρξε η πιο διαδεδομένη στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια παλαιάς τεχνολογίας τεχνική γνωστή για την περίφημη ουλή, που αφήνει στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Αυτό συμβαίνει, γιατί στο πρώτο στάδιο της διαδικασίας (που είναι η εξαγωγή των τριχοθυλακίων από τη δότρια περιοχή) πραγματοποιείται αφαίρεση μιας λωρίδας δέρματος, με αποτέλεσμα να χρειάζονται ράμματα και να δημιουργείται μια μόνιμη και ορατή ουλή στο σημείο. Αμέσως μετά την αφαίρεση της λωρίδας δέρματος, τα τριχοθυλάκια επεξεργάζονται σε μικροσκόπιο, με υψηλό κίνδυνο κάκωσης και μειωμένης επιβίωσής τους. Στο τελευταίο στάδιο της διαδικασίας, που είναι η εμφύτευση, δημιουργούνται οπές στην λήπτρια περιοχή (τα σημεία όπου υπάρχει αραίωση) και στη
συνέχεια τοποθετούνται τα τριχοθυλάκια με τη βοήθεια ειδικής λαβίδας. Παρά την πολυπλοκότητα της μεθόδου και το γεγονός πως το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι φυσικό, η τεχνική FUTεξακολουθεί να προσφέρεται ακόμη και σήμερα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.
τεχνική FUE
Η μεταμόσχευση μαλλιών FUE εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 2003. Η διαφορά της συγκεκριμένης τεχνικής έναντι της FUT εντοπίζεται στο πρώτο στάδιο της διαδικασίας, δηλαδή στην εξαγωγή των τριχοθυλακίων, που δεν περιλαμβάνει αφαίρεση λωρίδας δέρματος. Αντίθετα, τα τριχοθυλάκια αφαιρούνται ένα προς ένα, χωρίς να χρειάζονται ράμματα στο σημείο. Ωστόσο, στο τελικό στάδιο της μεταμόσχευσης μαλλιών, που είναι η εμφύτευση, οι δυο τεχνικές ακολουθούν ακριβώς την ίδια διαδικασία. Ετσι, όπως ακριβώς συμβαίνει με τη FUT, πρώτα δημιουργούνται οπές στις περιοχές, που υπάρχει αραίωση και μετά ακολουθεί η τοποθέτηση των τριχοθυλακίων. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως δεν μπορεί να επιτευχθεί απόλυτος έλεγχος του βάθους, της γωνίας τοποθέτησης και της κατεύθυνσης, που θα έχουν τα μαλλιά, αφού τα μοσχεύματα δεν τοποθετούνται απευθείας στη λήπτρια περιοχή, αλλά σε δεύτερο χρόνο, μέσα σε υποδοχές. Επιπλέον, η εμφύτευση πραγματοποιείται συνήθως από τεχνικούς-βοηθούς και όχι από γιατρούς. Ετσι, σε πολλές περιπτώσεις το απο-
Ο Βρετανός ηθοποιός Darragh Kelliher ταξίδεψε στην Ελλάδα για να υποβληθεί σε Μεταμόσχευση Μαλλιών στην DHI Αθήνας
τέλεσμα δεν είναι 100% φυσικό, αφού μπορεί να «εντοπιστεί» με την πρώτη ματιά.
τεχνική Direct Hair implantation (DHi)
Η τεχνική Direct Hair Implantation (DHI) είναι η πιο ασφαλής και αποτελεσματική μεταμόσχευση μαλλιών, που υπάρχει σήμερα. Παρουσιάστηκε επίσημα το 2010 ως φυσική εξέλιξη της FUE, θέτοντας ακόμη υψηλότερα πρότυπα ποιότητας στον τομέα της αποκατάστασης μαλλιών, καθώς, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες τεχνικές, δεν περιλαμβάνει ουλές, ράμματα, οπές και επεξεργασία των μοσχευμάτων. Η εμφάνιση της Direct Hair Implantation έφερε την επανάσταση στον κόσμο της μεταμόσχευσης μαλλιών λόγω του DHI Implanter, ενός ειδικά σχεδιασμένου και πατενταρισμένου εργαλείου, που δίνει στον γιατρό τη δυνατότητα να ελέγχει απόλυτα το βάθος, την κλίση και την κατεύθυνση, στην οποία τοποθετεί το μόσχευμα. Η άμεση εμφύτευση των τριχοθυλακίων με το DHI Implanter (απευθείας από τη δότρια στη λήπτρια περιοχή και χωρίς καμία επεξεργασία) εξασφαλίζει πως οι νέες τρίχες δεν πρόκειται να πέσουν ποτέ, ενώ εγγυάται την απόλυτη φυσικότητα του τελικού αποτελέσματος.
ποια είναι, όμως, τα στάδια της Direct Hair implantation; Στο πρώτο στάδιο της διαδικασίας, η εξαγωγή των τριχοθυλακίων από τη δό-
τρια περιοχή (το πίσω μέρος του κεφαλιού) πραγματοποιείται με τη χρήση εργαλείων punch, με διάμετρο ενός χιλιοστού ή και μικρότερης, που σε αντίθεση με τις υπόλοιπες τεχνικές δεν τραυματίζουν καθόλου τη δότρια περιοχή. Στη συνέχεια, τα τριχοθυλάκια διατηρούνται χωρίς καμία επεξεργασία σε συγκεκριμένη θερμοκρασία και σε ειδικό διάλυμα, που ενισχύει την ανάπτυξή τους μετά την τοποθέτηση. Ετσι, εξαλείφεται κάθε πιθανός κίνδυνος τραυματισμού τους. Στο τρίτο και τελικό στάδιο της Direct Hair Implantation, τα τριχοθυλάκια εμφυτεύονται ένα προς ένα, απευθείας στην περιοχή που υποφέρει από τριχόπτωση χωρίς προηγούμενη δημιουργία οπών ή σχισμών. Η εμφύτευση με το DHI Implanter εξασφαλίζει απόλυτα φυσικό αποτέλεσμα, που δεν μπορεί να ανιχνευθεί από τρίτους. Ουσιαστικά, πρόκειται για την πιο σύγχρονη μεταμόσχευση μαλλιών, που μάλιστα δίνει τη δυνατότητα στον ασθενή να μην κουρέψει τα μαλλιά του, αν δεν το επιθυμεί. Επιπλέον, η συνεδρία εκτελείται με χρήση τοπικής αναισθησίας και κατά τη διάρκειά της ο ασθενής μπορεί να ακούει μουσική, να βλέπει την αγαπημένη του ταινία, να απολαμβάνει ένα ελαφρύ γεύμα ή ακόμα και να κοιμάται. H διαδικασία, από την αρχή έως το τέλος, εκτελείται μόνο από έμπειρους και πιστοποιημένους γιατρούς, που έχουν εκπαιδευτεί στη London Hair Restoration Academy, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως η Direct Hair Implantation είναι η μοναδική τεχνική μεταμόσχευσης μαλλιών που διδάσκεται σε ακαδημαϊκό επίπεδο από δημόσια ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την τριχόπτωση και τις τεχνικές μεταμόσχευσης μαλλιών, επικοινωνήστε με τους ειδικούς της DHI στο 2109211630 ή στείλτε email: info@dhiglobal.com για να κλείσετε τη δική σας Online Διάγνωση, εντελώς δωρεάν!