ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
TAXYΔΡΟΜΟΣ
/3
Τεστ ΠΑΠ: Η πρόληψη σώζει ζωές! Μεγάλη προσφορά της Μαιευτικής-Γυναικολογικής Κλινικής Κωνσταντινόπουλου για τις αναγνώστριες του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ με 50 δωρεάν τεστ! Σε μια μεγάλη προσφορά για τις αναγνώστριες του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, στο πλαίσιο της γιορτής της γυναίκας, προχώρησε η Μαιευτική-Γυναικολογική Κλινική Κωνσταντινόπουλου μέσω του κ. Αναστάσιου Ν. Κωνσταντινόπουλου, Μαιευτήρα Χειρουργό Γυναικολόγο, Επιστημονικού Διευθυντή της Κλινικής και Υπεύθυνου Εξ. Γυναικολογικού Μαιευτικού Ιατρείου Κλινικής Κωνσταντινόπουλου με την προσφορά 50 δωρεάν ελέγχων τεστ ΠΑΠ! Οι ενδιαφερόμενες θα πρέπει να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά στο 24210-94410 για να κλείσουν το ραντεβού τους. Η λήψη των δειγμάτων θα γίνει σύμφωνα με όλα τα απαιτούμενα μέτρα προστασίας από τον covid 19. «Με αφορμή την σημερινή ημέρα, εύχομαι από καρδιάς στις γυναίκες όλου του κόσμου Χρόνια Πολλά! Να έχουν υγεία, ευημερία κι αγάπη στη ζωή τους.Nα προσέχουν και να σέβονται τον εαυτό τους διότι ο ρόλος τους στη σημερινή κοινωνία είναι πολυδιάστατος και ιδιαίτερα απαιτητικός», δηλώνει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο κ. Κωνσταντινόπουλος και προσθέτει «Χρόνια πολλά, να χαμογελάτε γιατί είστε από τη φύση σας πηγή ζωής!».
Τι είναι το τεστ ΠΑΠ; Ένα τεστ Παπανικολάου είναι μια προληπτική εξέταση για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας καθώς ελέγχει την παρουσία προ-
καρκινικών ή καρκινικών κυττάρων στον τράχηλο (το άνοιγμα της μήτρας). Σε ένα τεστ ΠΑΠ, τα κύτταρα από τον τράχηλό απομακρύνονται απαλά και στη συνέχεια εξετάζονται για μη φυσιολογική ανάπτυξη. Η εξέταση δεν πονάει και τα αποτελέσματα βγαίνουν σύντομα. Οι περισσότερες γυναίκες θα πρέπει να αρχίσουν να κάνουν τακτικό τεστ Παπανικολάου από την ηλικία των 21 ετών ακόμα και αν βρίσκεστε σε μονογαμική σχέση κι αυτό επειδή ο ιός HPV μπορεί να είναι αδρανής για χρόνια και στη συνέχεια ξαφνικά να ενεργοποιηθεί. Οι γυναίκες ηλικίας άνω των 65 ετών με ιστορικό φυσιολογικών αποτελεσμάτων των testPap είναι πιθανό να σταματήσουν να κάνουν τη συγκεκριμένη προληπτική εξέταση. Το πόσο συχνά πρέπει να γίνεται ένα τεστ Παπανικολάου καθορίζεται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας και του κινδύνου σας. Σε γενικές γραμμές ισχύουν τα παρακάτω: ●21 ετών, όχι σεξουαλικά ενεργή, χωρίς γνωστούς παράγοντες κινδύνου. Δεν χρειάζεται τεστ ΠΑΠ. ●21 ετών, σεξουαλικά ενεργή.Τεστ ΠΑΠ κάθε 3 χρόνια. ●21-29 ετών. Τεστ ΠΑΠ κάθε 3 χρόνια. ●30-65 ετών, κάθε 3-5 χρόνια εάν τα προηγούμενα τεστ Παπανικολάου και η
εξέταση HPV είναι αρνητικά. ●65 ετών και άνω μπορεί να μην χρειάζεστε πλέον τεστ Παπανικολάου. Συζητήστε με το γιατρό σας για να προσδιορίσετε τις ανάγκες σας. Υπάρχουν δυο πιθανά αποτελέσματα από ένα τεστ Παπανικολάου: φυσιολογικό ή μη φυσιολογικό. Εάν τα αποτελέσματα των εξετάσεων είναι μη φυσιολογικά, αυτό δεν σημαίνει ότι έχετε καρκίνο. Απλά σημαίνει ότι υπάρχουν μη φυσιολογικές κυψελίδες στον τράχηλό σας, μερικές από τις οποίες μπορεί να είναι προκαρκινικές. Ανάλογα με τα αποτελέσματα των εξετάσεων, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει να αυξήσετε τη συχνότητα των τεστ ΠΑΠ ή να κάνετε κολποσκόπηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός σας μπορεί επίσης να πάρει ένα δείγμα του ιστού του τραχήλου της μήτρας, για βιοψία.
Τα τεστ Παπανικολάου είναι πολύ ακριβή και οι τακτικές εξετάσεις μειώνουν τα ποσοστά καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και τη θνησιμότητα κατά 80% . Μπορεί να είναι λίγο άβολα, αλλά η σύντομη ταλαιπωρία μπορεί να βοηθήσει στην προστασία της υγείας σας. Να σημειωθεί πως η εξέταση δεν ανιχνεύει άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες. Μπορεί περιστασιακά να ανιχνεύσει κυτταρική ανάπτυξη που υποδηλώνει άλλους καρκίνους, αλλά δεν πρέπει να βασίζεται σε αυτό το σκοπό.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
4/TAXYΔΡΟΜΟΣ
Οι άντρες εύχονται Δέκα άντρες μιλούν σήμερα στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για την γυναίκα Υπάρχουν πολλά ρητά για την γυναίκα που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε μια ημέρα σαν την σημερινή και πολλά ακόμα να γράψουμε. Αποφασίσαμε όμως πως θα ήταν καλύτερα να μιλήσουν αυτή την φορά όχι οι φιλόσοφοι και η ιστορία για εκείνες αλλά οι άντρες. Δέκα άντρες μιλούν σήμερα στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για την γυναίκα και εύχονται Χρόνια Πολλά στη γυναίκα μάνα, αδερφή, φίλη, σύζυγο, κόρη στην γυναίκα που χωρίς εκείνη - όπως λένε - η ζωή δεν θα ήταν ίδια! «Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, εύχομαι ολόψυχα Χρόνια Πολλά στην γυναίκα με την πολλαπλή υπόσταση… Στην γυναίκα που ονειρεύεται, παλεύει, διεκδικεί, αλλάζει, φοβάται, πολεμάει, στην γυναίκα που δεν το βάζει κάτω… Χρόνια Πολλά στη Μάνα, Κόρη, Γιαγιά, Σύζυγο, Αδερφή, Φίλη, στη γυναίκα που αγαπά και αγαπιέται… Χρόνια Πολλά στην γυναίκα Επαγγελματία Υγείας που φροντίζει και στηρίζει τον πάσχοντα άνθρωπο. Χρόνια Πολλά σε όλες τις γυναίκες του κόσμου»! Γιώργος Αϋφαντής, Αντιπρόεδρος Κλινικής «ΑΝΑΣΣΑ» «Η Γυναίκα είναι … όλα. Αυτή μας φέρνει στη ζωή, αυτή μας συντροφεύει στο πέρασμα αυτής και για τη γυναίκα άλλωστε υπάρχει κάθε πτυχή της ζωής μας. Χωρίς τη γυναίκα ο κόσμος που δημιουργούμε, θα ήταν
ένα τίποτα, όπως πολύ σοφά αναφέρει ένα πολύ γνωστό τραγούδι. Με μοναδικούς και περίπλοκους ρόλους, ως μητέρα, αδερφή, σύζυγος, φίλη, εργαζόμενη, η σύγχρονη γυναίκα αποτελεί πάντα για εμάς τους άντρες το «άλλο μισό» που χωρίς αυτό η ζωή απλά δεν έχει ούτε την ίδια γεύση, ούτε το ίδιο νόημα. Χρόνια πολλά στις γυναίκες όλου του κόσμου και ευχαριστούμε που υπάρχετε»! Κωνσταντίνος Πάτσης, Πλαστικός Χειρούργος «Ως σύζυγος, αλλά και πατέρας ενός μικρού κοριτσιού, είναι εύκολο να εκφράσω την σπουδαιότητα της γυναικείας ύπαρξης. Έτσι, δράττοντας την ευκαιρία του εορτασμού της ημέρας της γυναίκας κι έχοντας ταυτόχρονα την ιδιότητα του Πυροσβέστη, θα ήθελα να εξάρω τη γυναικεία παρουσία στο Πυροσβεστικό Σώμα. Εκεί όπου η “ανδρεία” δεν είναι θέμα φύ-
λου αλλά ψυχής, την οποία οι γυναίκες του Πυροσβεστικού Σώματος διαχρονικά έχουν αποδείξει ότι διαθέτουν. Εκεί όπου οι γυναίκες- πυροσβέστριες καλούνται να διασώσουν τις ανθρώπινες ζωές και περιουσίες, παλεύοντας με τη φωτιά και τις δυνάμεις της φύσης, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι μόνο «αδύναμο» φύλο δεν είναι. Εκεί όπου ως ίσες με τους άνδρες συναδέλφους τους, αντιμετωπίζουν τους κινδύνους και τις κακουχίες». Χρήστος Παπακωνσταντίνου, Πυροσβέστης «Γυναίκα. Το έτερον ήμισυ σε μια σχέση. Γυναίκα. Η οικογένεια, το στήριγμα και η φροντίδα για όλα. Γυναίκα. Η φύση, η δημιουργία της ζωής. Γυναίκα. Η απόλυτη επαγγελματίας σε όλες τις θέσεις εργασίας. Οι ικανότητες της, η ενέργεια, η καλοσύνη, η ευγένεια… όλα αυτά συνθέτουν το ανθρώπινο μεγαλείο της γυναικείας υπόστασης.
Να την αγαπάμε, να την προσέχουμε, και να την τιμούμε κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Γιατί μην ξεχνάμε πως… «πίσω από κάθε επιτυχημένο άντρα, κρύβεται μια δυναμική γυναίκα». Στέφανος Στεφάνου, Πρόεδρος Εστίασης ΚαφέΜπαρ Μαγνησίας «Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σήμερα και το μόνο που μπορούμε να αναλογιστούμε αυτή την ημέρα είναι όλα όσα έχουν καταφέρει οι γυναίκες μέχρι σήμερα. Να σπάσουν τα στερεότυπα, να κάνουν τους άνδρες να αναθεωρήσουν τα δεδομένα για την φύση τους, να μας αποδείξουν ότι είναι εξίσου ικανές σε όλους τους τομείς, όπως κάθε άνδρας. Μία γυναίκα που αγωνίζεται για την ισότιμη αντιμετώπιση και τον σεβασμό από την κοινωνία, χωρίς να δέχεται κριτικές για τις προσωπικές της επιλογές που μπορεί να αφορούν το επάγγελμα, την εμφάνιση ή το σώμα της, είναι άξια θαυμασμού. Όπως άξιες σεβασμού είναι όλες οι γυναίκες που παλεύουν καθημερινά να ανταποκριθούν σε όλους τους ρόλους της ζωής τους, της μάνας, της συζύγου, της φίλης, της κόρης, της αδερφής. Στο δικό μας ανδροκρατούμενο επάγγελμα,
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ των αυτοκινητιστών, στις Αστικές Συγκοινωνίες Βόλου, έχουμε την τιμή να έχουμε δύο γυναίκες οδηγούς και πραγματικά είμαστε πολύ περήφανοι για εκείνες». Νίκος Ευαγγελινός, πρόεδρος Αστικών Συγκοινωνιών Βόλου «Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες – τις εργαζόμενες, τις νοικοκυρές, τις μητέρες, τις φίλες, τις αδερφές – που αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον, που δεν σταμάτησαν να προσπαθούν μπροστά σε καμία δυσκολία. Κάθε μέρα πρέπει να είναι σαν την σημερινή. Κάθε μέρα πρέπει να θυμόμαστε να εκτιμάμε όσα κάνουν οι γυναίκες και να τις δίνουμε την σημασία και την προσοχή που αξίζουν. Δείξτε την δύναμή σας και μην φοβηθείτε να είστε ο πραγματικός σας εαυτός»! Αποστόλης Οντόπουλος, πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Βόλου «Γυναίκα. Το πιο τέλειο και ολοκληρωμένο πλάσμα! Η αρχή και το τέλος της ευτυχίας μου, των ονείρων μου, της ίδιας της ζωής μου. Η ύπαρξη μου κυριαρχείται μόνιμα από γυναίκες. Σύζυγος, κόρες, αδερφές, μάνα. Η κάθε μία έχει μια ξεχωριστή θέση, ξεχωριστή σημασία στην ψυχή μου, στην καρδιά μου, στο μυαλό μου και πρωτεύοντα ρόλο σε κάθε μου κίνηση.
Τα πάντα στην ζωή μου ξεκινούν από αυτές. Είναι η κινητήριος δύναμη για ότι έχω κάνει ή θα ήθελα να κάνω στην ζωή. Είναι η πυξίδα όλων των στόχων μου. Οι γυναίκες δίνουν νόημα στην ύπαρξη μας. Χωρίς εκείνες εγώ προσωπικά δεν θα ήμουν ο ίδιος, δεν θα γνώριζα την ίδια ευτυχία για αυτό και τους οφείλω τα πάντα. Χρόνια πολλά σε όλες σας»! Απόστολος Κοσμάς, γυμναστής, ιδιοκτήτης GymWay «Η ζωή είναι γυναίκα! Η σύγχρονη γυναίκα, η καθημερινή ηρωίδα, δίνει αδιάκοπα τον δικό της αγώνα να ανταποκριθεί στον πολλαπλό της ρόλο ως μητέρα, κόρη, σύντροφος, εργαζόμενη, φίλη. Στο πρόσωπό της αναγνωρίζουμε τη μέγιστη συνεισφορά της, καθώς είναι αυτή που γεννάει και ανατρέφει παιδιά, τους αυριανούς πρωταγωνιστές αυτού του κόσμου. Σήμερα, που οι περισσότερες γυναίκες με την επιθυμία της κοινωνικής, επαγγελματικής και οικονομικής καταξίωσης, επιλέγουν να γίνουν μητέρες σε μεγαλύτερη ηλικία, η επιστήμη αποτελεί σύμμαχό τους στο δικαίωμα και στην ελευθερία αυτής της απόφασης. Μιας απόφασης που σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι απόλυτα συνειδητή και γι’ αυτό αξιοθαύμαστη. Όλες οι γυναίκες, σε κάθε ρόλο που επιλέγουν είναι αξιοθαύμαστες και έχουν κάθε λόγο να θυμηθούν οι ίδιες και να θυμίσουν κυρίως και σε εμάς ότι χωρίς αυτές ο κόσμος και η ζωή δεν θα υπήρχαν»! Δημήτρης Ξηροφώτος, Μαιευτήρας - Χειρούργος Γυναικολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
TAXYΔΡΟΜΟΣ
«Τόσα και τόσα έχουν ειπωθεί ή γραφτεί κατά καιρούς για τις γυναίκες, τα περισσότερα φωτίζοντας συνήθως μία ή κάποιες έστω από τις πλευρές που συνθέτουν τον μυστηριώδη και συχνά δυσνόητο, για εμάς το υποτιθέμενο «ισχυρό φύλο», χαρακτήρα τους. Απ’ όλα ωστόσο, βρίσκω πιο ταιριαστό αυτό που αποδίδεται στον - κορυφαίο ανατόμο της ανθρώπινης ψυχής - Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι: «Οι γυναίκες είναι ικανές απ’ το μηδέν να κάμουν το παν». Δε νομίζω ότι υπάρχει φράση που να συμπυκνώνει καλύτερα, τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά, την πολύπλευρη προσφορά των γυναικών ως μητέρες και ως συνοδοιπόροι στη ζωή και στον έρωτα». Γιάννης Τσατσάκης, Δημοσιογράφος-Αρχισυντάκτης, εφημερίδα «Ύπαιθρος Χώρα» Είναι σημαντικό να δίνουμε λουλούδια στις γυναίκες, να τις λέμε «Χρονιά Πολλά» αλλά πρέπει πίσω από όλα αυτά να κρύβεται η ειλικρίνεια, και ο πραγματικός σεβασμός! Χρήστος Βολικάκης, Παγκόσμιος Πρωταθλητής Ποδηλασίας
/5
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
6/TAXYΔΡΟΜΟΣ
Δεν είσαι μόνη… δεν είσαι η μόνη! Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών παρέχουν πολύτιμο υποστηρικτικό και επιστημονικό έργο στις γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση Η βία – οποιουδήποτε είδους – κατά των γυναικών αποτελεί ένα πολύπλοκο πρόβλημα που επιμένει σε όλες τις κοινωνίες, σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, ανεξάρτητα από το οικονομικό ή ακόμη και το μορφωτικό επίπεδο των ατόμων. Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών, βρίσκονται σε όλη την ελληνική επικράτεια και παρέχουν πολύτιμο υποστηρικτικό και επιστημονικό έργο στις γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση. Το πρώτο Συμβουλευτικό Κέντρο για γυναίκες - θύματα έμφυλης βίας, ξεκίνησε να λειτουργεί το 1988 στην Αθήνα. Από τότε μέχρι και σήμερα λειτουργούν 82 περίπου φορείς παροχής υπηρεσιών για κακοποιημένες γυναίκες σε ολόκληρη την Ελλάδα! Τα Συμβουλευτικά Κέντρα είναι στελεχωμένα με κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους, ώστε να παρέχεται στις γυναίκες-θύματα βίας, η απαραίτητη στήριξη, ηθική και ψυχολογική. Οι εργαζόμενοι στα Συμβουλευτικά Κέντρα, όπως και στους Ξενώνες Φιλοξενίας, λαμβάνουν ειδική επιμόρφωση, ώστε να ανταποκρίνονται καλύτερα και πιο στοχευμένα στο δύσκολο, αλλά και τόσο κρίσιμο ρόλο που αναλαμβάνουν. Βεβαίως, οι υπηρεσίες των δομών αυτών παρέχονται δωρεάν και καλύπτονται από το απόρρητο της συμβουλευτικής. Σε κάθε Συμβουλευτικό Κέντρο μπορούν να απευθύνονται κατά κύριο λόγο: ● Γυναίκες που υφίστανται κακοποίηση από κάποιο μέλος της οικογένειάς τους ή το σύντροφό τους (πρώην ή νυν) ● Γυναίκες που υφίστανται σωματική, σεξουα-
λική, ψυχολογική, συναισθηματική ή λεκτική βία ● Γυναίκες που υφίστανται οικονομική αποστέρηση ή κοινωνική απομόνωση ● Γυναίκες που έχουν υποστεί βιασμό ή απόπειρα βιασμού ● Γυναίκες που έχουν υπάρξει ή είναι θύματα πορνείας ή trafficking ● Γυναίκες που έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό τους χώρο
●Γυναίκες που υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις (όπως μετανάστριες, αιτούσες άσυλο, γυναίκες με αναπηρία, μονογονείς κ.ά.). Βέβαια ακόμα και τώρα, εν έτη 2021, η αναζήτηση βοήθειας από τις γυναίκες για ένα τόσο προσωπικό και ευαίσθητο θέμα, σε έναν μεγάλο βαθμό παραμένει ακόμη ένα ισχυρό ταμπού. Είναι όμως ένα αναγκαίο βήμα για να μπορέσει η γυναίκα να βοηθήσει τον εαυτό της και να σπάσει το φαύλο κύκλο της βίας.
Στην περιοχή μας λειτουργεί ο Ξενώνας Φιλοξενίας Γυναικών Θυμάτων Βίας Δήμου Βόλου που παρέχει φιλοξενία σε γυναίκες – θύματα έμφυλης βίας μαζί με τα παιδιά τους, καθώς και εξειδικευμένες υπηρεσίες πληροφόρησης και συμβουλευτικής στους τομείς ψυχοκοινωνικής και νομικής στήριξης των γυναικών. Η Δομή έχει την δυνατότητα να φιλοξενήσει και να παρέχει ασφαλές καταφύγιο σε 20 γυναίκες θύματα έμφυλης βίας, που υφίστανται πολλαπλές διακρίσεις (ημεδαπές, μετανάστριες, πρόσφυγες, μονογενείς, άνεργες, ΑΜΕΑ), μαζί με τα παιδιά τους, εφόσον διατρέχουν κίνδυνο και χρήζουν ασφαλούς διαμονής, για χρονικό διάστημα τριών μηνών (ανάλογα με την περίπτωση). Έκτος από τη διαμονή (στέγη και διατροφή), ο Ξενώνας παρέχει ψυχολογική και κοινωνική στήριξη από εξειδικευμένο προσωπικό (ψυχολόγο παιδοψυχολόγο, κοινωνική λειτουργό). Οι παραπομπές στον Ξενώνα γειώνονται μέσω της Γραμμής SOS 15900 όλο το εικοσιτετράωρο, της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Δήμου, των Συμβουλευτικών Κέντρων Γυναικών, του Νοσοκομείου, της αστυνομίας και πολλών άλλων δικτυωμένων φορέων. Επίσης στον Βόλο λειτουργεί και η Ελληνική Μέριμνα Βόλου, ένα Φιλανθρωπικό Σωματείο, που μεταξύ άλλων λειτουργεί το «Σπίτι Κακοποιημένης Γυναίκας - Παιδιού» από το 1998 ένα μέρος καταφύγιο για τις γυναίκες και τα παιδιά τους που έχουν υποστεί σωματική ή ψυχολογική βία. Να θυμάστε: «Δεν είσαι η μόνη, δεν είσαι μόνη»!
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
TAXYΔΡΟΜΟΣ
/7
Ώρα να… πατήσουμε στα πόδια μας! Η ψυχολόγος Ντένια Αλεξοπούλου μας μιλά για τη γυναίκα μέσα στο πέρασμα των χρόνων και τους ρόλους που καλείται να εκπληρώσει Γυναίκα και η ίδια, επαγγελματίας, μητέρα, σύζυγος, κόρη, αδερφή, φίλη η Ντένια Αλεξοπούλου γνωρίζει πολύ καλά όλες τις δυσκολίες που έχουν αντιμετωπίσει οι γυναίκες μέσα στο πέρασμα των χρόνων αλλά και στην σύγχρονη εποχή όπου καλούνται καθημερινά να δώσουν «αγώνα» σε πολλαπλά μέτωπα. Η ίδια μιλώντας με γυναίκες διαφόρων ηλικιακών ομάδων ή μορφωτικών επιπέδων, μέσα από τη δουλειά της αλλά και όχι μόνο, αυτό που αντιλαμβάνεται όπως λέει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ είναι ότι «οι γυναίκες προσπαθούν. Προσπαθούν να είναι καλές σύζυγοι, στοργικές μητέρες, πετυχημένες επαγγελματίες, όμορφες, αδύνατες, κοινωνικές.... Προσπαθούν να ανταπεξέλθουν σε πολλούς ρόλους με αποτέλεσμα να νοιώθουν αποτυχία, ματαίωση ή ακόμα και ενοχή όταν δεν τα καταφέρνουν». Περιγράφει αυτή την προσπάθεια ως μια «μοναχική προσπάθεια» καθώς «είτε γιατί δεν ξέρουν να μοιράζονται, είτε γιατί δεν βρίσκουν το χρόνο είτε γιατί και αυτές οι ίδιες δεν ξέρουν ότι προσπαθούν τόσο. Οπότε έχουμε γυναίκες που προσπαθούν μόνες». Πώς φτάσαμε όμως ως εδώ; «Η γυναίκα στις παραδοσιακές κοινωνίες έπαιρνε δύναμη μέσα από την προσφορά: δίνοντας στους άλλους κέρδιζε την εκτίμηση και την αναγνώρισή τους, με άμεσο αντίκτυπο στην αυτοεκτίμησή της. Τα δύο στοιχεία που ήταν κεντρικά στην ταυτότητά της ήταν η προσφορά και η δύναμη. Στις παρα-
δοσιακές οικογένειες η γυναίκα κέρδιζε το σεβασμό και την εκτίμηση των γύρω της μόνο από το ρόλο της ως μάνα. Η σχέση μητέρας- παιδιού θεωρείται, μέχρι και σήμερα ίσως, η πιο στενή σχέση ζωής. Παρόλα αυτά ήταν γενικά παραδεκτό πως η γυναίκα ναι μεν κατείχε δύναμη, δύναμη ωστόσο την οποία αναγκαζόταν να κρύβει ή να χρησιμοποιεί με έμμεσο τρόπο. Σύμφωνα με ένα γνωμικό, ο άντρας είναι το κεφάλι της οικογένειας και η γυναίκα ο λαιμός… Βέβαια αξίζει εδώ να σημειώσουμε πως οι γυναίκες αυτές λειτουργούσαν σε ένα περιβάλλον που τους παρείχε βιολογική και συναισθηματική ασφάλεια και είχαν απόλυτη επίγνωση των προσδοκιών των άλλων καθώς και του σκοπού της ζωής τους: αυτά που απλόχερα έδιναν στους άλλους, απλόχερα επέστρεφαν σ’ αυτές με τη μορφή της συναισθηματικής κάλυψης και της κοι-
νωνικής αναγνώρισης. Έτσι, όλοι ήταν ικανοποιημένοι». Τα δεδομένα άλλαξαν όταν επικράτησε η αστική, πυρηνική οικογένεια, εκεί που πλέον ο άντρας καλύπτει τις υλικές ανάγκες της οικογένειας, ενώ η γυναίκα αναλαμβάνει το ρόλο της νοικοκυράς και θέλοντας να συνεχίσει να προσφέρει - αφού έχει βιώσει πως το να δίνεις είναι καλό - στρέφεται στα παιδιά της. «Τα παιδιά δίνουν νόημα στην ύπαρξή της, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι μέσα απ’ αυτά προσπαθεί να καλύψει δικές της ανάγκες. Εν τω μεταξύ η συζυγική σχέση καθίσταται ανύπαρκτη. Σαν αποτέλεσμα, η γυναίκα στις αστικές οικογένειες δίνει, χωρίς να παίρνει τίποτα πίσω. Εισπράττει απογοήτευση τόσο από τα παιδιά όσο και από της σχέση της με το σύζυγο. Στρέφεται έτσι στο επάγγελμα. Προσπαθεί να βρει τη δικαίωση που αναζητά μέσα από την επαγγελματική χειραφέτησή της». Και φτάνουμε έτσι στη σημερινή εποχή, στην σημερινή κοινωνία όπου και πλέον οι περισσότερες γυναίκες εργάζονται. Σαν αποτέλεσμα, η σύγχρονη γυναίκα βρίσκει τον εαυτό της μπερδεμένο ανάμεσα σε πολλούς ρόλους: μητέρα, εργαζόμενη, γυναίκα, σύζυγος, κόρη, αδελφή, φίλη και πολλά άλλα. «Στις περισσότερες οικογένειες σήμερα και οι δύο γονείς δουλεύουν. Αυτό που παρατηρείται όμως δεν είναι η ευχαρίστηση από την εργασία, την προσφορά, την κοινωνικότητα και την οικονομική ανεξαρτησία, αλλά κούραση, καβγάδες και ένα συ-
ναίσθημα ανικανοποίητου. Οι άντρες, κουβαλητές από ανέκαθεν, δεν βρίσκουν ρόλο στην οικογένεια. Μέχρι τώρα ο ρόλος τους ήταν να φέρνουν στο σπίτι τα απαραίτητα. Τώρα αυτό μπορούν να το κάνουν και οι γυναίκες. Τι μένει λοιπόν γι’ αυτούς; Από την άλλη πλευρά, οι γυναίκες έχουν μάθει πως είναι υπεύθυνες για όλα. Οπότε προσπαθούν για όλα και παραπονιούνται γι' αυτό». Μέσα σε αυτό το πλαίσιο των γρήγορων αλλαγών, των μεγάλων ταχυτήτων και της παγκόσμιας δικτύωσης, για να ανταπεξέλθει η σύγχρονη γυναίκα χρειάζεται εσωτερική συγκρότηση. «Με λίγα λόγια να ξέρει ποια είναι, που πάει και γιατί. Να πατάει στα πόδια της. Γιατί μόνο έτσι θα μπορεί να ξεχωρίσει τι θέλει η ίδια, τι περιμένουν οι άλλοι από εκείνη, τι πρέπει, τι μπορεί, τι θα προσπαθήσει, τι θα παρατήσει, πού θα αφιερώσει ενέργεια και από πού θα φύγει τρέχοντας». «Κλείνοντας, θα παραθέσω ένα απόφθεγμα του William Golding, Βρετανού συγγραφέα και ποιητή: Πιστεύω είναι χαζό οι γυναίκες να προσποιούνται ότι είναι ίσες με τους άντρες. Οτιδήποτε και να δώσεις σε μια γυναίκα θα το κάνει καλύτερο, μεγαλύτερο. Αν της δώσεις ένα σπίτι θα σου δώσει ένα σπιτικό. Αν τις δώσεις τρόφιμα, θα σου δώσει φαγητό. Αν της δώσεις ένα χαμόγελο, θα σου δώσει την καρδιά της. Πολλαπλασιάζει και μεγαλώνει οτιδήποτε της δίνεται. Οπότε αν τις δώσεις κάτι άσχημο να είσαι έτοιμος να παραλάβεις τόνους….!»
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
8/TAXYΔΡΟΜΟΣ
Η κοινωνία αρχίζει να γιατρεύεται Η self coach Φερενίκη Κανταρτζή μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για τις γυναίκες, το ελληνικό #metoo και την Ακαδημία Ενδυνάμωσης Γυναικών Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Βόλο. Στα 14 της ξεκίνησε να ασχολείται με το beach volleyόπου και έκανε πρωταθλητισμό σε εθνικό επίπεδο για περίπου πέντε χρόνια. Το 2013 αποφοιτά από το Πανεπιστήμιο της Χάγης στην Ολλανδία με πτυχίο στην Διεθνή Διαχείριση Επικοινωνιών. Η καριέρα της ξεκινά από το Αμστερντάμ και στην συνέχεια διαπρέπει στο Λονδίνο στον τομέα των εμπορικών εταιρικών σχέσεων και διαπραγματεύσεων κλείνοντας συμβόλαια εκατοντάδων χιλιάδων για την AscentialGroup και την WGSN. Από μικρή είχε «εμμονή» όμως με την εξέταση μιας ζωής εμπνευσμένη από τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. Κάθε φορά που αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα, μελετούσε αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους και πνευματικούς δασκάλους, αλλά πάντα χρησιμοποιώντας την κριτική σκέψη και την διαίσθηση της για οδηγό. Αγαπά τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τις γυναίκες τις οποίες προτρέπει πάντα να «αγκαλιάσουν την εσωτερική τους θεά». Έτσι και αναπτύχθηκε το πλαίσιο και η μεθοδολογία της, με ολιστική προσέγγιση στην αγάπη για τον εαυτό και την αυτοπεποίθηση σωματικά, διανοητικά, συναισθηματικά, πνευματικά. Τα τελευταία δύο χρόνια στο Λονδίνο εργαζόταν ως self coach κυρίως γυναικών ωστόσο η πανδημία την έφερε πίσω στην γενέτειρα της. Η επιστροφή της συνέπεσε με το ελληνικό #metoo και η ίδια δεν θα μπορούσε να μείνει αμέτοχη για αυτό και δημιούργησε την «Ακαδημία Ενδυνάμωσης Γυναικών» ενός group στο facebook που από την πρώτη στιγμή αγκάλιασαν πολλές γυναίκες μεταξύ άλλων και η Ζέτα Δούκα. Είναι η Φερενίκη Κανταρτζή και μιλά στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ για όλα! Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σήμερα, μια ημέρα που γιορτάζεται κάθε χρόνο. Πως θεωρείς ότι ξεκίνησε όλη αυτή η «εξέγερση» των γυναικών; Οι γυναίκες των προηγούμενων γενεών, οι γιαγιάδες μας, οι μαμάδες μας, βίωσαν μία καταπίεση. Είτε με τον λόγο, δηλαδή μπορεί να ήταν σε έναν γάμο που ο λόγος τους δεν μετρούσε, είτε στο να εκφράσουν την σεξουαλικότητα τους, ή σε πολλούς ακόμα τομείς. Νομίζω λοιπόν ότι όλο αυτό ξεκίνησε γιατί η γυναίκα, ή η θηλυκή ενέργεια αν θέλετε, ένιωσε καταπιεσμένη. Βέβαια υπάρχει εξέλιξη μέσα στα χρόνια ωστόσο ακόμα δεν έχουμε ισοτιμία. Μιλάς για εξέλιξη.
οφείλεται και στο γεγονός ότι και οι άντρες δεν δίνουν ίσες ευκαιρίες αλλά και οι γυναίκες δεν αυτό που θέλουν διεκδικούν όσο θα έπρεπε. Επίσης στην προσωπική μας ζωή έχουμε χάσει και εκεί τις ισορροπίες. Νομίζω πως αν είχαμε άντρες και γυναίκες να αποφασίζουν ισότιμα για τον κόσμο τότε και ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος.
Ναι. Νομίζω η εξέλιξη προέρχεται από το ίδιο το dna. Η κάθε γενιά έχει το δικό της γενετικό υλικό. Οπότε ναι μεν «κληρονομούμε» τα βιώματα μας αλλά και τα πρότυπα που έχουμε από την οικογένεια μας ωστόσο όλες οι αλλαγές και οι εξελίξεις που συμβαίνουν στην κοινωνία περνούν στο dnaμας. Ωστόσο θεωρώ ότι έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας για να υπάρξει πραγματική ισοτιμία. Και τι θεωρείς ότι κρατάει πίσω όλη αυτή την εξέλιξη; Είναι η νοοτροπία όλων μας. Έχουμε μεγαλώσει σε μια κοινωνία που κακά τα ψέματα τα πρότυπα είναι πολύ συγκεκριμένα. Είδαμε την μητέρα μας να καταπιέζεται μέσα στο σπίτι αλλά και να καταπιέζεται σε κοινωνικό επίπεδο. Και όλο αυτό το μαθαίνουμε, είναι ένας κοινωνικός προγραμματισμός. Άρα για να το αλλάξουμε αυτό πρέπει να θέσουμε καινούργιους κανόνες κάτι που είναι δύσκολο και επώδυνο. Δεν γίνεται από την μία μέρα στην άλλη. Κανόνες; Να ξεμάθουμε και να μάθουμε πάλι από την αρχή ουσιαστικά. Ζούμε σε έναν κόσμο ανδροκρατούμενο και βλέπουμε όμως ότι όλες οι αποφάσεις που λαμβάνονται πολλές φορές δεν είναι σωστές. Αν λοιπόν υπήρχαν περισσότερες γυναίκες στην πολιτική ή σε θέσεις στελεχών είναι σίγουρο πως θα έδιναν και μια άλλη οπτική, μια άλλη άποψη στα πράγματα. Άρα θα πρέπει κάποια στιγμή να πληρωνόμαστε το ίδιο για την ίδια δουλειά και να έχουμε ίσες ευκαιρίες, κάτι που δεν υπάρχει ακόμα. Και αυτό
Και τι θα συμβεί στο μεσοδιάστημα μέχρι να μάθουμε ξανά από την αρχή; Το μεσοδιάστημα, αυτό το άχαρο διάστημα που ναι μεν δεν είμαστε καταπιεσμένες αλλά σίγουρα δεν υπάρχει και απόλυτη ισοτιμία, είναι ένα πολύ δύσκολο κομμάτι.Και ουσιαστικά μιλάμε για αυτό που ζούμε εμείς σήμερα σαν κοινωνία. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι δεν είμαστε φτιαγμένοι για να ανταγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλο αλλά για να συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλο ώστε να συμβιώνουμε αρμονικά. Και να βρει ο καθένας τον ρόλο του. Άλλα σίγουρα όλο αυτό είναι μια μεγάλη διεργασία και δύσκολη όπως και σε κάθε μεταβατική περίοδο. Γιατί μιλάμε για αλλαγή νοοτροπίας. Πως μπορούν οι ίδιες οι γυναίκες να «βοηθήσουν» για να γίνει όλη αυτή η διεργασία πιο γρήγορη; Να διεκδικούν περισσότερα.Και αυτό είναι και όλη μου η δουλειά. Με ενδιαφέρει η ενδυνάμωση των γυναικών. Θεωρώ ότι οι γυναίκες δεν διεκδικούν πολλά στην δουλειά τους όπως κάνουν οι άντρες. Βέβαια δεν τους δίνονται και οι ίδιες ευκαιρίες. Και εδώ είναι που πρέπει οι ίδιες οι εταιρείες και οι άντρες να καταλάβουν ότι είναι κερδοσκοπικά καλό για τις επιχειρήσεις τους να έχουν στο δυναμικό τους και γυναίκες. Το 60% των γυναικών δεν διεκδικούν περισσότερα χρήματα. Ελληνικό #metoo. Αναμφίβολα είναι κάτι πολύ σημαντικό και καλό αυτό που συμβαίνει. Κάνουμε μεγάλα βήματα μπροστά μιλώντας ανοιχτά για την κακοποίηση οποιουδήποτε είδους, σεξουαλική, λεκτική, σωματική, ψυχολογική, όλα αυτά τα κακώς κείμενα που βίωναν οι γυναίκες, αλλά και οι άντρες φυσικά αλλά σε μικρότερη κλίμακα. Κι αυτό γιατί τα ξέραμε, τα βλέπαμε, οι περισσότερες ίσως να τα είχαμε ζήσει,αλλά δεν μιλούσε κανείς. Και όλα αυτά όταν 1 στις 4 γυναίκες έχουν βιώσει κάποιου είδους κακοποίηση. Είναι λοιπόν ένα μεγάλο κοινωνικό το ζήτημα και το γεγονός ότι αναπτύχθηκε ένας δημόσιος διά-
λογος είναι κάτι ιδιαίτερα σημαντικό και ευχάριστο. Και αυτό γιατί ουσιαστικά μιλάμε γιαμια κοινωνία που νοσεί και πλέον αρχίζει να γιατρεύεται. Γιατί ότι φέρνουμε στο φως μπορούμε και να το αλλάξουμε, να το διορθώσουμε. Πόσο δεκτική είναι κοινωνία μας να ακούσει και να δεχθεί όλα αυτά; Πλέον είναι πολύ πιο έτοιμη η κοινωνία να αποδεχθεί τα λάθη της και να κάνει βήματα μπροστά. Είναι λυτρωτικό να μιλάμε και να λέμε αυτό που έχουμε βιώσει. Πως θα βοηθούσες μια κακοποιημένη γυναίκα; Γενικότερα η κακοποίηση έχει ως αποτέλεσμα τον φόβο και να έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση και αγάπη για τον εαυτό μας. Επομένως υπάρχουν τρόποι, εργαλεία και πρακτικές που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να απαλύνουμε όλο αυτό το πόνο, να απαλύνουμε τις πληγές και εν τέλει να τις επουλώσουμε. Αυτό βέβαια είναι μια διαδικασία δύσκολη και χρονοβόρα. Η κακοποίηση είναι ένα πολύ λεπτό ζήτημα που πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε με λεπτότητα, διακριτικότητα και ευαισθησία. Πρόκειται για βαθιά εσωτερικά τραύματα που δεν είναι εύκολο να επουλωθούν. Ωστόσο οι λύσεις υπάρχουν για να πατήσουμε ξανά στα πόδια μας. «Ακαδημία Ενδυνάμωσης Γυναικών», πες μας για αυτό το group στο facebook. Όλο αυτό το κύμα με το ελληνικό #metooμε έκανε να νιώσω ευθύνη οπότε δεν μπορούσα να καθίσω με σταυρωμένα τα χέρια και η Ακαδημίαείναι ο τρόπος μου να προσφέρω. Είναι ένα groupστο facebookγια οποιαδήποτε γυναίκα θέλει να βοηθήσουμε ή να μιλήσουμε για όλα αυτά που μας απασχολούν και πολλές φορές δεν νιώθουμε ασφαλείς να τα συζητήσουμε με τους δικούς μας ανθρώπους γιατί έχουμε ανάγκη από έναν ασφαλή χώρο, από έναν χώρο που θα βρούμε ανθρώπους που έχουν βιώσει τα ίδια με εμάς. Το πιο σημαντικό είναι να φύγει η ντροπή από το θύμα και να πάει στο θύτη. Γιατί όταν βιώνουμε οποιουδήποτε είδους κακοποίηση δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας και όταν βρίσκουμε το κουράγιο μετά από χρόνια να μιλήσουμε είναι μια μεγάλη λύτρωση και κάθαρση αυτό. Οπότε μέσα από την Ακαδημία, την οποία στήριξε εξαρχής η κ. Ζέτα Δούκα, εύχομαι να βοηθήσω όσο πιο πολλές γυναίκες μπορώ. Και όλες μαζί να χτίσουμε μια πιο υγιήκοινωνία.