Περι Υγείας 11 by ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ Media Group

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί την τρίτη συχνότερη αιτία θανάτων από καρκίνο διεθνώς. Αυτό οφείλεται στο ότι οι πολύποδες του παχέος εντέρου είναι αρκετά συχνοί η συχνότητά τους μάλιστα αυξάνεται με την ηλικία.Το παχύ έντερο (κόλον) αποτελεί το τελευταίο τμήμα του γαστρεντερικού συστήματος και είναι υπεύθυνο για την απορρόφηση κυρίως του νερού και των ηλεκτρολυτών. Εκεί γίνεται ο σχηματισμός των κοπράνων τα οποία στη συνέχεια θα αποβληθούν. Το μήκος του παχέος εντέρου είναι περίπου 1,5 μέτρο. Το τελικό τμήμα του που έχει μήκος περίπου 15 εκατοστά αποτελεί το ορθό. Το ορθό είναι ουσιαστικά ο αποθηκευτικός χώρος του παχέος εντέρου και έχει χωρητικότητα 0,6 - 1,2 λίτρα. Ο βασικός ρόλος του ορθού είναι η αποβολή των κοπράνων (αφόδευση).

Του Κωνσταντίνου Μαραβέγια Χειρουργού, Επιστημονικού Δ/ντή Άνασσα Γενικής Κλινικής Ιατρείο Βόλου: Κωνσταντά 131/Α – Ελ. Βενιζέλου, τηλ: 24210 22262 Ιατρείο Αλμυρού: Μυρμιδόνων 7, τηλ: 24220 21442

Οι πολύποδες του παχέος εντέρου αυξάνονται σε συχνότητα όσο αυξάνεται η ηλικία και αποτελούν το πρώιμο καλόηθες στάδιο πριν τον καρκίνο. Το ένα τρίτο του πληθυσμού μετά τα 50 έχει κάποιο πολύποδα και το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 50% μετά την ηλικία των 70 ετών. Όπως έχει αποδειχθεί οι αδενωματώδεις πολύποδες είναι αυτοί που θα εξελιχθούν σε κακοήθεια. Η μετατροπή ενός πολύποδα σε κακοήθη γίνεται με αρκετά βραδύ ρυθμό οπότε προλαβαίνουμε με την κολονοσκόπηση να τον ανακαλύψουμε εγκαίρως και να τον αφαιρέσουμε. Χρειάζονται 5-10 έτη για να εξελιχθεί ένας πολύποδας σε καρκίνο. Συνεπώς κάνοντας την πρώτη κολονοσκόπηση στην ηλικία των 50 ετών και επαναλαμβάνοντας ανά 5ετία προλαμβάνουμε τη νόσο και αποφεύγουμε την ανάγκη για χειρουργική επέμβαση. Το μέγεθος του πολύποδα, η μορφολογία και η σύσταση του επηρεάζουν την πιθανότητα ανάπτυξης κακοήθειας. Οι πολύποδες που είναι μικρότεροι από 1 εκ. σπάνια κρύβουν κακοήθεια (1,5%), ενώ πάνω από 2 εκ το ποσοστό κακοήθειας φτάνει σχεδόν στο 50%. Όταν κατά την κολονοσκόπηση βρεθεί κάποιος πολύποδας αυτός θα πρέπει να αφαιρείται και να αποστέλλεται για βιοψία. Εφόσον δεν υπάρχει κακοήθεια στη βιοψία και η αφαίρεση είναι ολική δεν χρειάζεται περαιτέρω θεραπεία. Στην περίπτωση κακοήθειας συνιστάται παραπομπή για χειρουργική εκτίμηση και αντιμετώπιση. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί την 3η συχνότερη κακοήθη νόσο στις γυναίκες μετά τον πνεύμονα και το μαστό και ομοίως στους άντρες μετά τον πνεύμονα και τον προστάτη. Η συνήθης ηλικία εμφάνισης του είναι μετά το 50ο έτος και για αυτό προτείνεται η πρώτη κολονοσκόπηση να γίνεται στην ηλικία αυτή και εάν είναι φυσιολογική να επαναλαμβάνεται ανά 5 έτη. Εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα αποτελούν οι κληρονομικές μορφές που εμφανίζονται σε μικρότερες ηλικίες στην περίπτωση αυτή συστήνεται κολονοσκόπηση στους άμεσους συγγενείς τουλάχιστον μια 10ετία νωρίτερα από την ηλικία εμφάνισης του καρκίνου στο συγγενικό πρόσωπο. Αν για παράδειγμα ένας γονιός εμφανίσει καρκίνο στο έντερο σε ηλικία 40 ετών θα πρέπει τα παιδιά του να ελεγχθούν με κολονοσκόπηση πριν τα 30. Τα μισά περιστατικά καρκίνου παχέος εντέρου εντοπίζονται στο ορθό και το σιγμοειδές, τα τελικά τμήματα του παχέος εντέρου που εκεί παραμένουν τα κόπρανα πριν αποβληθούν και συνεπώς είναι περισσότερο εκτεθειμένα στα τοξικά απόβλητα του οργανισμού. Ο καρκίνος παχέος εντέρου έχει καλή πρόγνωση αν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και σωστά. Η θεραπεία του περιλαμβάνει τη σωστή ογκολογική επέμβαση σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία όταν ο όγκος ξεφεύγει από τα όρια του εντέρου είτε με τη μορφή τοπικής επέκτασης είτε με τη μορφή μεταστάσεων σε λεμφαδένες. Η ένταξη του ασθενή στο κατάλληλο ογκολογικό

πρωτόκολλο είναι απόφαση της διεπιστημονικής ομάδας που συνήθως αποτελείται από το χειρουργό, τον ογκολόγο, τον ακτινοθεραπευτή και τον ενίοτε τον παθολογοανατόμο. Το παχύ έντερο (κόλον) βρίσκεται μέσα στην κοιλιακή χώρα και κρέμεται από μια «μεμβράνη» λίπους το μεσόκολο το οποίο περιέχει το λίπος, τα αγγεία (αρτηρίες και φλέβες), τα νεύρα και τους λεμφαδένες του παχέος εντέρου. Οι λεμφαδένες είναι μικροσκοπικοί αδένες υπεύθυνοι για την άμυνα του οργανισμού τόσο απέναντι στα μικρόβια όσο και απέναντι στα καρκινικά κύτταρα και αποτελούν την πρώτη θέση εντόπισης των μεταστάσεων. Η ογκολογική επέμβαση στο παχύ έντερο διαφέρει από μια οποιαδήποτε επέμβαση εντέρου, επειδή πρέπει να αφαιρείται το σύνολο του πάσχοντος τμήματος μαζί με τους λεμφαδένες και τα αγγεία του ασχέτως εάν ο όγκος καταλαμβάνει μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι. Η επιβεβαίωση ότι η επέμβαση ακολουθεί τους ογκολογικούς κανόνες προέρχεται από τη βιοψία του αφαιρεθέντος παχέος εντέρου. Οι κανόνες συνοψίζονται παρακάτω: Τα όρια εκτομής του παχέος εντέρου θα πρέπει να είναι υγιή (καθαρά) και τουλάχιστον 5 εκατοστά μακριά από τον όγκο (εξαιρείται το ορθό που εκεί το όριο είναι το 1εκ).

Οι λεμφαδένες που αφαιρέθηκαν μαζί με το έντερο να είναι τουλάχιστον 11. Ο αριθμός αυτός λεμφαδένων θεωρείται αναγκαίος για να μπορεί να γίνει σταδιοποίηση του καρκίνου παχέος εντέρου.

Να μην υπάρχει υπόλοιπο όγκου που παρέμεινε μέσα στον ασθενή. Με αυτούς τους κανόνες μπορούμε να εκτιμήσουμε την ποιότητα της επέμβασης. Η ογκολογική επέμβαση εξασφαλίζει τη μέγιστη επιβίωση στον ασθενή και βοηθάει να επιτύχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα από τη χημειοθεραπεία. Συνοψίζοντας ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο τρίτος σε συχνότητα καρκίνος σε άντρες και γυναίκες. Η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου εντέρου στη διάρκεια της ζωής μας είναι περίπου 5%. Το 90% των νέων περιστατικών καρκίνου εντέρου εμφανίζονται σε ηλικίες άνω των 50 ετών. Όσοι έχουν συγγενείς πρώτου βαθμού με καρκίνο του εντέρου έχουν διπλάσιο κίνδυνο να εμφανίσουν την νόσο.

4 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Επαναστατικές λύσεις στο πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας Θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας χωρίς φάρμακα πολογίζεται ότι στην Ελλάδα, τουλάχιστον 300.000 άνδρες αντιμετωπίζουν μόνιμα ή παροδικά προβλήματα στύσης. Ενώ περισσότεροι από 200.000.000 άνδρες στον κόσμο πάσχουν από στυτική δυσλειτουργία και στο μέλλον ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί δραματικά. Ως στυτική δυσλειτουργία ορίζεται η μόνιμη ή παροδική ανικανότητα για επίτευξη ή/και διατήρηση πεϊκής στύσης ικανής για την εκτέλεση της σεξουαλικής πράξης. Η στυτική δυσλειτουργία επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής πολλών ανδρών και κατ επέκταση την ζωή πολλών ζευγαριών. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η σεξουαλική υγεία αποτελεί δικαίωμα του κάθε ατόμου

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΟΥΣΤΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ Υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα, τουλάχιστον 300.000 Πρόκειται για μια επαναστατική και πρωτοποριαάνδρες αντιμετωπίζουν μόνιμα ή παροδικά προβλήκή μέθοδο αντιμετώπισης της στυτικής δυσλειτουρματα στύσης. Ενώ περισσότεροι από 200.000.000 άνγίας αγγειακής αιτιολογίας. Τα κρουστικά κύματα δρες στον κόσμο πάσχουν από στυτική δυσλειτουρπροκαλούν νεοαγγειογένεση στο πέος. Δηλαδή δηγία και στο μέλλον ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί δραμιουργούνται νέα αγγεία στο πέος τα οποία αντικαθιματικά. Ως στυτική δυσλειτουργία ορίζεται η μόνιμη ή στούν τα καταστραμμένα και αυτό έχει ως αποτέλεπαροδική ανικανότητα για επίτευξη ή/και διατήρηση σμα την αύξηση της αιματικής ροής στο πέος. πεϊκής στύσης ικανής για την εκτέλεση της σεξουαλικής πράξης. Του ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ Η στυτική δυσλειτουργία επηρεάζει σημαντικά την Κωνσταντίνου Η θεραπεία γίνεται με εφαρμογή κρουστικών κυμάποιότητα ζωής πολλών ανδρών και κατ επέκταση την Ευσταθίου, των στο πέος, μέσω της συσκευής παραγωγής κρουζωή πολλών ζευγαριών. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο M.D., FEBU. PhD στικών κυμάτων. Η συσκευή εκπέμπει τοπικά χαμηΟργανισμό Υγείας η σεξουαλική υγεία αποτελεί διXειρουργού Ουρολόγου λής έντασης κρουστικά κύματα. Τα κρουστικά κύματα καίωμα του κάθε ατόμου -Ανδρολόγου είναι ηλεκτροϋδραυλικά κύματα. Τα κύματα μεταφέΗ άγνοια, οι προκαταλήψεις και ο φόβος που συFellow of European ρονται στο πέος και επικεντρώνονται στη περιοχή των νοδεύουν τη στυτική δυσλειτουργία, καθιστούν δύBoard of Urology σηραγγωδών σωμάτων. Απαιτείται συγκεκριμένος σκολη την αντιμετώπιση της, μια και μόνο το 5% των Διδάκτωρ Ιατρικής αριθμός κρουστικών κυμάτων για την ολοκλήρωση ανδρών που αντιμετωπίζει στυτικά προβλήματα Σχολήε Παν/μίου της θεραπείας. Η θεραπεία έχει ένδειξη αποκλειστιαπευθύνεται σε ειδικούς, ενώ είναι δυνατό να υπάρΘεσσαλίας κά και μόνο σε ασθενείς που το πρόβλημα της στύξει θεραπεία για το 95% των περιπτώσεων. Επιπλέον, σης έχει αγγειακή αιτιολογία. Αν η στυτική δυσλειμετά από μελέτες διαπιστώθηκε ότι ο μέσος χρόνος που μεσολαβεί από την έναρξη του προβλήματος έως την πρώτη τουργία είναι άλλης αιτιολογίας ΔΕΝ μπορεί να προσφέρει απολύεπίσκεψη στον Ανδρολόγο είναι περίπου τα δύο χρόνια, δυο ολό- τως τίποτα. Για τον λόγο αυτό πριν την έναρξη της θεραπείας απαιτείται ένα υπερηχογράφημα – triplex πέους και συχνά ένα συγκρικληρα «χαμένα» χρόνια. «Ο άνθρωπος επιζεί σε σεισμούς, υπομένει τα δεινά της αρρώ- τικό στο τέλος της θεραπείας. στιας και όλα τα βασανιστήρια της ψυχής. Αλλά το πιο βασανιστικό δράμα όλων των εποχών είναι, και θα είναι, το δράμα της κρεΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ βατοκάμαρας.» Λέων Τολστόι Η θεραπεία διαρκεί 9 εβδομάδες και το τελικό αποτέλεσμα εκτιΈνας στους δύο άνδρες μεταξύ 40 - 70 ετών εμφανίζουν κάποια μορφή στυτικής δυσλειτουργίας. Η συχνότητα της διαταραχής αυ- μάται την 13η εβδομάδα. Πραγματοποιείται σε 10-12 συνεδρίες ξάνει με την ηλικία, λόγω της αύξησης της συχνότητας διαφόρων οι οποίες γίνονται 1-2 φορές την εβδομάδα με διακοπή 2-3 εβδομάδων ενδιάμεσα. Η διάρκεια της κάθε συνεδρίας είναι περίπου συνοδών παθήσεων. 30 λεπτά. Η θεραπεία εστιάζεται σε συγκεκριμένα σημεία του πέους. ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΠΕΟΥΣ - ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΥΣΗΣ Το πέος αποτελείται από δυο «κυλίνδρους» από ειδικό ιστό (στυτικό ιστό), τα οποία ονομάζονται σηραγγώδη σώματα και ένα σώμα ακόμη που περιβάλει την ουρήθρα και λέγεται σπογγιώδες σώμα. Στην διάρκεια της στύσης, τα σηραγγώδη σώματα γεμίζουν με αίμα, διογκώνονται και σκληραίνουν. Ενώ, στον άνδρα με στυτική δυσλειτουργία τα σηραγγώδη σώματα δεν πληρούνται πλήρως από αίμα με αποτέλεσμα είτε να είναι τελείως χαλαρά ή να εμφανίζουν διάφορες διαβαθμίσεις σκληρότητας. Τα αγγειακά προβλήματα να αποτελούν το 70% των περιπτώσεων οργανικής στυτικής δυσλειτουργίας και συνίσταται είτε σε μείωση της φυσιολογικής ροής αίματος ( ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ) είτε σε αδυναμία εγκλωβισμού του αίματος μέσα στα σηραγγώδη σώματα (ΦΛΕΒΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ), λόγω βλαβών στο αγγειακό δίκτυο του πέους. O σύγχρονος Χειρουργός Ανδρολόγος-Ουρολόγος διαθέτει αρκετά όπλα στην φαρέτρα του για την επιτυχημένη αντιμετώπιση του προβλήματος της στυτικής δυσλειτουργίας. Οι θεραπευτικές επιλογές για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας αγγειακής αιτιολογίας είναι είτε φαρμακευτική αγωγή είτε χειρουργική τοποθέτηση πεϊκής πρόθεσης. Τώρα έρχεται μία, πολλά υποσχόμενη, μέθοδος αποκατάστασης της στύσης, τα κρουστικά κύματα

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ● δεν χρειάζεται αναισθησία ● δεν είναι επεμβατική μέθοδος ● η μέθοδος είναι εντελώς ανώδυνη ● έως σήμερα δεν έχουν εμφανιστεί παρενέργειες ● εφαρμόζεται και σε καρδιοπαθείς και σακχαροδιαβητικούς ασθενείς. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ Μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα πως η θεραπεία αποκαθιστά τη στυτική δυσλειτουργία μικρού και μέτριου βαθμού. Βελτιώνεται τόσο η διάρκεια όσο και η σκληρότητα της στύσης. Επιπλέον, στις περιπτώσεις σοβαρού βαθμού αγγειακής στυτικής δυσλειτουργίας όπου δεν υπήρχε ανταπόκριση στην φαρμακευτική θεραπεία, τα κρουστικά κύματα είτε βελτιώνουν τη στύση είτε βελτιώνουν την ανταπόκριση στα φάρμακα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που δημοσιεύτηκε στο πλέον έγκριτο διεθνές Ουρολογικό περιοδικό, το European Urology (Vardi Y, et al. European Urology, 58, 243-248, 2010), στους ασθενείς που υποβλήθηκαν στη θεραπεία παρατηρήθηκε :

● αύξηση της αιματικής ροής στο πέος κατά 140% ● βελτίωση στο ειδικό ερωτηματολόγιο της στυτικής λειτουργίας (IIEF ED domain) κατά 55%. ● το 80% των ασθενών που συμμετείχαν στη μελέτη διέκοψαν τη λήψη φαρμάκων για τη στύση μετά τη θεραπεία, αφού το πρόβλημα αποκαταστάθηκε. Φαίνεται λοιπόν πως η εφαρμογή των κρουστικών κυμάτων έχει γρήγορα θεραπευτικά αποτελέσματα που διαρκούν. Ακόμα κι αν το πρόβλημα επανέρθει, η θεραπεία μπορεί να επαναληφθεί χωρίς να υπάρχει ο κίνδυνος των παρενεργειών. Μόνιμη και αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα στύσης σε όσους άνδρες δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή, προσφέρει η τοποθέτηση πεϊκής πρόθεσης. Η «επαναστατική» αυτή λύση, η οποία προσφέρει και πάλι – αλλά αυτή τη φορά μόνιμα- τη χαρά του έρωτα σε εκατομμύρια άνδρες στον κόσμο. Η πεϊκή πρόθεση είναι η τελευταία λέξη της τεχνολογίας και αποτελείται από τρία τμήματα. Δύο κυλίνδρους, δεξαμενή νερού και την αντλία ελέγχου και τοποθετείται κάτω από το δέρμα κατά μήκος του πέους. Δίνει μόνιμη και αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα της στύσης και ικανοποίησης στους άνδρες, αλλά και στις συντρόφους τους σε ποσοστό από 93%, σε σχέση με τις άλλες θεραπείες. Η τοποθέτηση πεϊκής πρόθεσης γίνεται σε άνδρες οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή, που τους συνιστά ο γιατρός τους και η οποία αποτελεί την πρώτη θεραπευτική επιλογή. Σε πολλές περιπτώσεις βέβαια η χρήση της φαρμακευτικής αγωγής προκαλεί σοβαρές παρενέργειες λόγω συνυπάρχουσας νοσηρότητας. Αυτοί οι αςθενείς που επιθυμούν μια μόνιμη και αποτελεσματική λύση πλέον την έχουν. Η συντριπτική υπεροχή της πεϊκής πρόθεσης, έναντι των άλλων «θεραπειών» είναι γεγονός διότι : Είναι η μοναδική θεραπεία που επιτρέπει την αυθόρμητη σεξουαλική επαφή καθώς η στύση επιτυγχάνεται μέσα σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα και δεν απαιτεί «προετοιμασία» και αναμονή του άνδρα (όπως συμβαίνει με τα φάρμακα από το στόμα και τις πεϊκές ενέσεις). Η στύση διατηρείται για όσο διάστημα επιθυμεί ο άνδρας. Η εκσπερμάτιση και ο οργασμός γίνονται φυσιολογικά.

Τοποθέτηση και λειτουργία της πεϊκής πρόθεσης Η τοποθέτηση της πεϊκής πρόθεσης γίνεται από εκπαιδευμένους χειρουργούς-ουρολόγους, με μια απλή επέμβαση, η οποία πραγματοποιείται με ραχιαία νάρκωση. Ο χειρουργός-ουρολόγος με μία μικρή τομή τοποθετεί την πεϊκή πρόθεση. Η διάρκεια της επέμβασης δεν ξεπερνά τη μια ώρα και απαιτείται νοσηλεία μόλις μιας ημέρας στο νοσοκομείο. Η επέμβαση δεν εγκυμονεί σχεδόν κανένα κίνδυνο, όπως και η χρήση της., ειδικά τώρα που είναι διαθέσιμες οι πλέον εξελιγμένες πεϊκές προθέσεις. Αξίζει να τονιστεί ότι μετά την τοποθέτηση υπάρχει άριστο αισθητικό αποτέλεσμα, δηλαδή η πεϊκή πρόθεση δεν είναι ορατή και αντιληπτή από τη σύντροφο είτε το πέος βρίσκεται σε στύση είτε σε χαλάρωση. Τέλος απαλλάσσει τον άνδρα από το μόνιμο σημαντικό κόστος των άλλων θεραπειών (φάρμακα από το στόμα και πεϊκές ενέσεις). Ήδη σύμφωνα με στοιχεία τα τελευταία χρόνια 1500 Έλληνες απολαμβάνουν και πάλι τον έρωτα χάρη στην πεϊκή πρόθεση. Ο μέσος όρος ηλικίας αυτών που έχουν τοποθετήσει πεϊκή πρόθεση είναι 60 χρόνων (35 ο νεότερος και 85 χρόνων ο μεγαλύτερος). Τριάντα ημέρες μετά την τοποθέτηση ο άνδρας μπορεί να ενεργοποιήσει την πεϊκή πρόθεση, ασκώντας ελαφρά πίεση στην αντλία ελέγχου, η οποία είναι τοποθετημένη εντός του οσχέου. Αμέσως μετά την ερωτική του επαφή με τον ίδιο ακριβώς τρόπο χαλαρώνει και πάλι το πέος του.

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Χοληστερίνη και καρδιά χοληστερόλη ή χοληστερίνη ανήκει στην τάξη των χημικών ενώσεων, που είναι γνωστές ως λιπίδια ή λίπη. Είναι μια ουσία τόσο απαραίτητη για τον άνθρωπο, που ο οργανισμός μας φροντίζει να παράγει τα 2/3 και μόνο το 1/3 απορροφάται από τις τροφές που καταναλώνουμε. Έτσι λοιπόν η παθολογικά υψηλή στάθμη της χοληστερόλης προέρχεται από μη ελεγχόμενη παραγωγή από τον οργανισμό, που ενισχύεται όμως πολύ από την κακή διατροφή.

Της ΘΕοΔΩραΣ ΚαροτΣαΚΗ - ΕυΣταΘΙου, ειδικού καρδιολόγου, επισΤημοΝικα υπευθυΝησ καρΔιολογικουΤμημαΤοσ κλιΝικησ αΝασσα

πλάκες. Αυτές οι πλά- κες μεγεθυνόμενες σταδιακά, στενεύουν τις αρτηρίες και ακόμη χειρότερα αν υποστούν μικροτραυματισμούς δημιουργείται θρόμβος ο οποίος μπορεί να φράξει την αρτηρία. Όταν αυτά συμβούν στις αρτηρίες της καρδιάς και του εγκεφάλου μπορεί να προκαλέσουν στηθαγχικά ενοχλήματα, έμφραγμα το μυοκαρ- δίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο.

Νεότερα δεδομένα Η χοληστερίνη είναι αδιάλυτη στο νερό. Για να κυκλοφορήσει και να φτάσει από το συκώτι που κυρίως παράγεται στον τόπο κατανάλωσης (κύτταρο) χρειάζεται ένα διαλυτό όχημα (την αποπρωτεΐνη β) που μαζί της ενωμένη γίνεται η LDL χοληστερίνη. Για να γυρίσει πίσω στο συκώτι για εξουδετέρωση ή απέκκριση με τη χολή, το ανάλογο σχήμα είναι η HDL χοληστε- ρίνη. Αν η στάθμη της LDL είναι υψηλή, ή η στάθμη της HDL είναι χαμηλή, τότε αρχίζει να μαζεύεται στο τοίχωμα των αρτηριών σχηματίζοντας αθηρωματικές

Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι με κατάλ- ληλη αγωγή, η πιθανότητα να προκληθεί καρ- διακή προσβολή πέφτει κατά 20% - 30% για κάθε 10% πτώση της χοληστερίνης. Τελευταία δεδομένα όσον αφορά την επίπτωση της αυξημένης χοληστερίνης είναι ότι κάθε δεκαετία με αυξημένους δείκτες χοληστερίνης αυξάνει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας κατά 4%. Η τελευταία μελέτη που ανακοινώθηκε σε έγκυρο ιατρικό περιοδικό, έδειξε ότι όσοι είχαν υψηλή χοληστερίνη επί 11-20 χρόνια είχαν κατά μέσο όρο 16,5% κίνδυνο καρδιο- πάθειας, ενώ όσοι είχαν υψηλή χοληστερί-

νη επί 1-10 χρόνια είχαν μικρότερο (8,1%) κίν- δυνο. Όσοι δεν είχαν ποτέ υψηλή χοληστερί- νη είχαν κίνδυνο 4,4%. Τιμές - στόχος Στην πλειονότητα των περιπτώσεων το αντικείμενο της θεραπείας είναι η μείωση της «κακής» LDL χοληστερίνης. Η έκταση όμως της μείωσης δεν είναι ίδια για όλους, απλά εξαρτάται από το μέγεθος του καρδιακού κινδύνου. Αυτό προσδιορίζεται από την παρουσία στεφανιαίας νόσου, από την κληρονομικότητα και από την παρουσία άλλων προδιαθεσικών παραγόντων για στεφανιαία νόσο (υπέρταση, κάπνισμα, σακχαρώδης διαβήτης, παχυσαρκία). Έτσι σήμερα αν υπάρχει ιστορικό στεφανιαίας νόσου, η επίτευξη τιμής LDL < 70 mg/dl είναι ιδανική για τη μέγιστη δυνατή προστασία. Αν όμως υπάρχουν μόνο προδια- θεσικοί παράγοντες χωρίς νόσο τότε η ανάγκη για θεραπεία είναι χαμηλότερη και η τιμή στόχος για την LDL είναι από 100-160 mg/ dl αναλόγως των αριθμών των παραγόντων. Θεραπεία Τα μέσα που έχουμε για τον έλεγχο της υπερχοληστεριναιμίας είναι φάρμακα και υιο- θέτηση μη επιβαρυντικών διατροφικών συνηθειών. Ας ξεκινήσουμε με τις διατροφικές συνήθειες που είναι και λιγότερο δαπανηρές: ● Μειωμένη κατανάλωση ζωικού λίπους (κόκκινα κρέατα, τυριά, ιδίως κίτρινα) ● Αποφυγή πολυθερμιδικής δίαιτας και κεκορεσμένων λιπαρών (τηγανισμένο λάδι, μαργαρίνες) γιατί αυξάνουν την LD. ● Αποφυγή φυτικών πολυακόρεστων λαδιών γιατί μειώνουν την HDL. Το αγνό μονοακόρεστο ελαιόλαδο δεν την μειώνει. ● Μικρή κατανάλωση κρέατος και συχνή δια- τροφή με όσπρια, ψάρια, πουλερικά, φρούτα και λαχανικά. ● Αύξηση της σωματικής δραστηριότητας και δια-

Υδροκέφαλος - Αντιμετώπιση εγκέφαλος περιέχει εκτός από το εγκεφαλικό παρέγχυμα και ανατομικές δομές που σχηματίζουν κοιλότητες και ονομάζονται κοιλίες του εγκεφάλου. Οι κοιλίες του εγκεφάλου είναι τέσσερις και περιέχουν το εγκεφαλονωτιαίο υγρό το οποίο παράγεται καθ’ όλη την διάρκεια του 24ώρου και παροχετεύεται προς την φλεβική κυκλοφορία. Η συνεχόμενη παραγωγή και παροχέτευση έχει σαν αποτέλεσμα την παραμονή σταθερής ποσότητας εγκεφαλονωτιαίου υγρού εντός των κοιλιών του εγκεφάλου (περίπου 150ml). Η παραγωγή του εγκεφαλονωτιαίου υγρού είναι περίπου στον ενήλικα 500mlτο 24ώρο, δηλαδή ανανεώνεται τουλάχιστον τρεις φορές. Η διαταραχή στην σχέση μεταξύ παραγωγής και παροχέτευσης (μικρότερη),οδηγεί σε παραμονή μεγαλύτερης ποσότητας εγκεφαλονωτιαίου υγρού εντός των κοιλιών με τελικό αποτέλεσμα τον υδροκέφαλο.

Του ΜπρΙζα ΣτΕργΙου, MD, Νευροχειρουργου επισΤημοΝικου υπευθυΝου Νευροχειρουργικου ΤμημαΤοσ, ιασΩ θεσσαλιασ

Η πιο συχνή κατάσταση που αφορά συνήθως ασθενείς άνω των 60 ετών ονομάζεται υδροκέφαλος εκ φυσιολογικής πίεσης, διότι παρά την αύξησητης ποσότητας του

εγκεφαλονωτιαίου υγρού εντός των κοιλιών δεν αυξάνεται υπέρμετρα η ενδοκοιλιακή πίεση. Η κλινική εικόνα των ασθενών με υδροκέφαλο εκ φυσιολογικής πίεσης είναι η κλασική τριάδα που αποτελείται από διαταραχή στην βάδιση (αστάθεια), διαταραχή στην ούρηση (ακράτεια) και διαταραχή στην μνήμη που όταν εξελιχθεί μπορεί να καταλήξει σε άνοια. Η διάγνωση της πάθησης γίνεται με την διενέργεια αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας εγκεφάλου και με μέτρηση της πίεσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Η νευροχειρουργική αντιμετώπιση του υδρο-

κέφαλου εκ φυσιολογικής πίεσης πρέπει να γίνεται εγκαίρως με την τοποθέτηση κοιλιοπεριτοναϊκής παροχέτευσης (βαλβίδα υδροκεφάλου). Η βαλβίδα στην ουσία ρυθμίζει την ποσότητα του εγκεφαλονωτιαίου υγρού που παραμένει στο κοιλιακό σύστημα με τελικό αποτέλεσμα την εσωτερική αποσυμπίεση του εγκεφάλου. Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες βαλβίδων α) η σταθερής πίεσης, που παροχετεύει σταθερή ποσότητα εγκεφαλονωτιαίου υγρού όλο το 24ωρο χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα ρύθμιση της (αλλαγή στην ποσότητα παροχέτευσης) και β) η ρυθμιζόμενης πίεσης, που υπάρχει η δυνατότητα αλλαγής στην ποσότητα παροχέτευσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ρυθμίζοντας την πίεση της βαλβίδας). Η τοποθέτησης βαλβίδας υδροκεφάλου αποτελεί μια πολύ μικρή επέμβαση με συνολική διάρκεια 45 λεπτά και η νοσηλεία του ασθενούς είναι 24 ώρες. Ο ασθενής επιστρέφει στην οικία του περιπατητικός και χωρίς να χρειάζεται επιπλέον θεραπείες. Μετεγχειρητικά γίνεται κλινική επανεξέταση του ασθενούς και διενέργεια αξονικής τομογραφίας εγκεφάλου. Η αντιμετώπιση παθήσεων όπως ο υδροκέφαλος εκ φυσιολογικής πίεσης απαιτεί μια μικρή επέμβαση που θα πρέπει να γίνε-

κοπή του καπνίσματος και μείωση σωμα- τικού βάρους για αύξηση της HDL. Όσον αφορά τα φαρμακευτικά μέσα δια- θέτουμε τις εξής κατηγορίες. Στατίνες: μειώνουν την παραγωγή LDL και είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο για τη μείωση της LDL χοληστερόλης. Η δράση της φαίνεται να επιτυγχάνεται όχι μόνο από την υπολιπιδαιμική ιδιότητα αλλά και από ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση πάνω στην αθηρωματική πλάκα που αποτρέπει τις ρήξεις της που οδηγούν στο έμφραγμα. Παρενέργειες είναι γαστρεντερικές ενοχλήσεις, επιβάρυνση ηπατικής λειτουργίας και μυοπάθειες - μυαλγίες. Όλες αναστρέψιμες με τη διακοπή τους. Εζετιμίμπη: Μειώνει την απορρόφηση χοληστερίνης από το έντερο και δίνεται μαζί με στατίνη όταν δεν μπορούμε να φτάσουμε στο στόχο της LDL. Νικοτινικό οξύ: Είναι αποτελεσματικό φάρμακο, που μειώνει συγχρόνως LDL και τριγλυκερίδια, ενώ αυξάνει την HDL. Δυστυχώς οι ενοχλητικές παρενέργειες (αίσθημα έξαψης και κνησμού) περιορίζουν τη χρήση του. Φιμπράτες: Ανήκουν στην παλαιότερη γενιά και σήμερα εκμεταλλευόμαστε τη δράση τους κυρίως στις σοβαρές υπερτριγλυκεριδαιμίες. Ρητίνες: εμποδίζουν να απορροφηθεί η διαιτητική χοληστερίνη μειώνοντας έτσι την LDL. Είναι φάρμακα λιγότερο αποτελεσματικά και με περισσότερες παρενέργειες. Συμπερασματικά: Η χοληστερίνη είναι ένας σιωπηρός δολοφόνος, η αντιμετώπιση της υπερχοληστεριναιμίας μειώνει την πιθανότητα καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου. Η φαρμακευτική αγωγή είναι απαραίτητη πρέ- πει όμως να συνοδεύεται από τροποποίηση των διατροφικών μας συνηθειών, αύξηση της σωματικής δραστηριότητας, απώλεια περιττού βάρους και διακοπή καπνίσματος.

Υδροκέφαλος εκ φυσιολογικής πίεσης

Τοποθέτηση βαλβίδας υδροκεφάλου

ται εγκαίρως, πριν δημιουργηθούν μόνιμες βλάβες στον εγκέφαλο.

6 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Συμπεριφορική αϋπνία (Behavioral insomnia) α παιδιά με συμπεριφορική αϋπνία παρουσιάζουν δυσκολία στην έλευση ή και στη συντήρηση του ύπνου τους, γεγονός που είναι συνήθως αποτέλεσμα είτε ακατάλληλων συσχετισμών σχετικών με την έλευση του ύπνου, είτε απουσίας ορίων από το περιβάλλον.

Της Μπούγια Μαρίας, Κλινικής Ψυχολόγου Παιδιών & Ενηλίκων MSc Ιατρικής Του Υπνου Γκλαβανη 1-3 , 1ος όροφος Τηλ. 2421103101

Απουσία ορίων σχετικά με τον ύπνο (Limit - Setting Sleep Type, LS) Η διαταραχή αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι οι γονείς ή τα πρόσωπα που φροντίζουν το παιδί επιδεικνύουν αδυναμία ή απροθυμία να επιβάλλουν κατάλληλες συμπεριφορές που οδηγούν σε ύπνο ή να απαιτούν την τήρηση του χρόνου κατάκλισης.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ Τα συνοδά σημεία και συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά που προκύπτουν από άλλες διαταραχές που οδηγούν σε ανεπαρκή ύπνο. Τα παιδιά συχνά εμφανίζουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

● Μη συμμορφούμενη συμπεριφορά (non compliant behavior): σε αυτή περιλαμβάνονται προφορικές διαμαρτυρίες σε απάντηση των απαιτήσεων των γονέων να ετοιμαστούν για το κρεβάτι (π.χ να φορέσουν τις πυτζάμες τους ή να βουρτσίσουν τα δόντια). ● Αντίσταση στο να κατακλιθούν (bed time resistance): σε αυτήν περιλαμβάνονται δικαιολογίες ή άρνηση να πάνε στο κρεβάτι, ή απαιτούν από τον γονέα να είναι παρών κατά την ώρα της κατάκλισης. ● “Ανάκληση στη σκηνή” (curtain calls): χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες απαιτήσεις προκειμένου να προσελκύσουν την προσοχή των γονιών (π.χ ακόμα μία ιστορία, να πιω νερό, ή να πάω στο WC) μετά από την κατάκλιση. ● Επιβραδυνόμενη έλευση του ύπνου: συνήθως30 λεπτά ή περισσότερο μετά την προγραμματισμένη ώρα του ύπνου. ● Συχνές νυχτερινές αφυπνίσεις: αυτές προκύπτουν λόγω απουσίας περιορισμών από το περιβάλλον ή από συνήθειες σχετικά με το ύπνο που ήδη έχουν αναπτυχθεί (π.χ απουσία των γονέων την ώρα του ύπνου).

● Προβλήματα συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια της ημέρα λόγω του ανεπαρκούς ύπνου.

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ Ο τύπος της διαταραχής του ύπνου λόγω έλλειψης περιορισμών από το περιβάλλον έιναι ο συχνότερος στα παιδιά της προσχολικής ή της πρώιμης σχολικής ζωής. Η επικράτηση κυμαίνεται από 10% έως 30% περίπου στα νήπια και στα παιδιά της προσχολικής ηλικίας και 15% στα παιδιά της σχολικής ηλικίας. Η έλλειψη περιορισμών από το περιβάλλον (LS) μπορεί να συνυπάρχει με διαταραχή σχετιζόμενη μα την έλευση του ύπνου. Συχνά, αν δεν υπάρξει παρέμβαση, εξελίσσεται σε χρόνιο πρόβλημα.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ Τα διαγνωστικά κριτήρια περιλαμβάνουν δυσκολία έναρξης ή συντήρησης του ύπνου, που εκδηλώνεται με δικαιολογίες προκειμένου να προκαλέσουν καθυστέρηση ή και αρνητική συμπεριφορά την ώρα της κατάκλισης ή νυκτερινές αφυπνίσεις, ως αποτέλεσμα ανεπαρκών ή ακατάλληλων περιορισμών από το περιβάλλον.

μέρους των γονέων. Η στρατηγική αντιμετώπισης περιλαμβάνει: ● Καθιέρωση μια σταθερής ώρας του ύπνου που συμβαδίζει με τη φυσική τάση του παιδιού για ύπνο. ● Καθιέρωση μιας ρουτίνας του ύπνου - μιας τελετουργίας διάρκειας 20 - 45 λεπτά που περιλαμβάνει ήρεμες δραστηριότητες (π.χ μπάνιο, διάβασμα). ● Να αγνοούνται παράπονα και διαμαρτυρίες κατά την ώρα του ύπνου. ● Σύντομος έλεγχος της κατάσταστης του παιδιού (εάν είναι αναστατωμένο ή κλαίει). ● Επαναφορά του παιδιού στο κρεβάτι ή στο δωμάτιό του εάν είναι αναγκαίο. ● Να δίνεται στο παιδί ένα “μεταβατικό” αντικείμενο όπως κούκλα, κουβέρτα ή μαλακό ζωάκι.

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ - ΠΟΡΕΊΑ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ Ο επιτυχής χειρισμός πρέπει να περιλαμβάνει τρία στοιχεία: καθιέρωση κατάλληλων συνηθειών του ύπνου, καθιέρωση προγράμματος ύπνου συμβατού με τους κιρκάδιους ρυθμούς του παιδιού και κατάλληλη και σταθερή οριοθέτηση εκ

Κάθε νήπιο ή μικρό παιδί με διαταραχές ύπνου που οφείλονται σε απουσία ορίων από το περιβάλλον, το οποίο δεν ανταποκρίνεται σε απλές τακτικές συμπεριφορικής αντιμετώπισης ή προκαλεί ένταση στην οικογένεια, πρέπει να παραπέμπεται σε ειδικούς επαγγελματίες ψυχικήςυγείας για εκτίμηση και θεραπεία. Εάν υπάρχει υπόνοια για την παρουσία υποκείμενης διαταραχής ύπνου ή ιατρικών προβλημάτων τότε θα πρέπει να παραπέμπεται αρμοδίως. Σε πολύπλοκες καταστάσεις ενδείκνυται η συνεργασία με θεραπευτή συμπεριφοράς.

ρακα και χωρίς πρόσφατη λοίμωξη, η αιτία μπορεί να μην άμεσα εμφανής. Στατιστικώς, το πιθανότερο είναι να οφείλεται σε σύνδρομο οπισθορρινικών εκκρίσεων (40%), γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (21%), άσθμα (20%), βρογχεκτασίες (4%) και λήψη φαρμάκων, κυρίως των αναστολέων του μετατρεπτικού ενζύμου, δηλαδή ως παρενέργεια αντιϋπερτασικών (2%10%). Η τελευταία περίπτωση δεν διαγιγνώσκεται εύκολα (μόνο δια αποκλεισμού). Η αξιολόγηση του ασθενή, ξεκινά με τη λήψη ιστορικού και εκτίμηση της πιθανήςεπαγγελματικής του έκθεσης. Πιθανόν ν’ αποκαλυφθεί μια πρόσφατη λοίμωξη του αναπνευστικού, ή ότι σχετίζεται με οπισθορρινική καταρροή, ότι συμβαίνει κυρίως τη νύχτα ή μετά από γεύματα, που χειροτερεύει με την κατάκλιση ή την άσκηση και τον κρύο αέρα. Η φυσική εξέταση μπορεί να αποκαλύψει κλινικά σημεία άσθματος, βρογχεκτασίας, καρκίνου των πνευμόνων, πνευμονικής ίνωσης ή καρδιακής κάμψης.Πρέπει να γίνεται εκτίμηση της γενικής κατάστασης υγείας του ασθενούς (αδυναμία, καταβολή, απώλεια βάρους και εφαρμογή κλιμάκων βαρύτητας βήχα). Ακόμη μια προσεκτική εξέταση των ανώτε-

ρων αναπνευστικών οδών μπορεί να καταδείξει στοιχεία ρινικής απόφραξης ή ύπαρξη εκκριμάτων στον οπίσθιο φάρυγγα. Στα πλαίσια της διερεύνησης, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες, πρέπει να διενεργηθεί μια ακτινογραφία θώρακος που μπορεί να είναι ουσιώδης. Η σπιρομέτρηση πρέπει να εκτελείται σε όλους, με έλεγχο της αναστρεψιμότητας, αν υπάρχει περιορισμός της ροής του αέρα. Η μεταβαλλόμενη ροή του αέρα μπορεί να καταδειχθεί και με τη μέτρηση των μέγιστων ροών το πρωί και το απόγευμα, για 2 με 4 εβδομάδες, ακολουθούμενη ενδεχομένως από εξέταση βρογχικής πρόκλησης. Με συγκεκριμένες ενδείξεις, χρειάζεται η διενέργεια ακτινογραφίας παραρρίνιων κόλπων, η παρακολούθηση του οισοφαγικού pH, η αξονική τομογραφία θώρακα ή ακόμη και η βρογχοσκόπηση. Η θεραπεία του βήχα, μπορεί να χαρακτηριστεί ως ειδική, κατευθυνόμενη δηλαδή στην πιθανολογούμενη αιτιολογία ή μη ειδική, ελέγχουσα το σύμπτωμα. Σε κάθε περίπτωση, ο πνευμονολόγος θα πρέπει με τον ασθενή να εκτιμήσει το αποτέλεσμα της θεραπείας κι ενδεχομένως να την τροποποιήσει ή να επαναπροσδιορίσει τη διάρκειά της.

Βήχας βήχας είναι ένα ισχυρό φυσιολογικό αντανακλαστικό που αποτρέπει τη διείσδυση ξένων υλικών στους πνεύμονες και εξασφαλίζει την επαρκή απομάκρυνση των εκκρίσεων από τους αεραγωγούς. Αποτελεί σύμπτωμα και όχι νόσο. Εκδηλώνεται με επαναλαμβανόμενη εισπνοή και βίαιη εκπνοή, με περιοδική σύγκλιση της επιγλωττίδας. Παρόλα αυτά μπορεί να γίνει επίμονος, μη παραγωγικός και πηγή μεγάλης ενόχλησης, με αποτέλεσμα να αποτελεί το σύνηθες σύμπτωμα για το οποίο οι ασθενείς ζητάνε βοήθεια από τον πνευμονολόγο. Μπορεί να είναι τόσο σοβαρός που να προκαλέσει έμετο, θωρακικό πόνο, ακράτεια και συγκοπή, αϋπνία, κόπωση, κοίλες και άλλες επιπλοκές.

Του Νικόλαου Καρεκλά Πνευμονολόγου Φυματιολόγου MSc Ιατρική Του Ύπνου Γκλαβανη 1-3, 1ος όροφος Τηλ.2421110101

Διακρίνεται ως οξύς, υποξύς, και χρόνιος ανάλογα με τη διάρκεια του και παραγωγικός ή μη, ανάλογα με την ποσότητα παραγωγής πτυέλων. Ο οξύς βήχας ( διάρκειας έως 3 εβδομάδες) συχνά προκαλείται από ιογενή λοίμω-

ξη και συνήθως υφίεταιμέσα σε 2 εβδομάδες. Μπορεί ωστόσο ν’ αποτελέσει το πρώτο σύμπτωμα στην πνευμονία και το πνευμονικό οίδημα ή να είναι το προεξάρχον σύμπτωμα στη πνευμονική εμβολή. Στους καπνιστές, η έναρξη ενός βήχα, η αλλαγή του χαρακτήρα του ή η παρουσία αιμόπτυσης θα πρέπει να διερευνηθεί για υποψία καρκινώματος. Ο υποξύς βήχας (διάρκειας έως 3 εβδομάδες) και ο χρόνιος βήχας, μπορεί να υποδηλώνουν σοβαρή αναπνευστική ή άλλη πάθηση. Στους καπνιστές οφείλεται συνήθως σε χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Στους μη καπνιστές, με φυσιολογική ακτινογραφία θώ-

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Αγγειακές παθήσεις ● Aνεύρυσμα

Του Αχιλλέα Γ. Νικολάου ΑΓΓΕΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ Master of endovascular techniques 28ης ΟκΤωβΡΙΟΥ 122, Τ.κ 38221 Τηλ: 2421076265, κΙν: 6974007056 βΟλΟς www.artiriafleva.gr

κοιλιακής αορτής Τι είναι το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής; Ανεύρυσμα είναι η μόνιμη εντοπισμένη διάταση μιας αρτηρίας, μεγαλύτερης τουλάχιστον κατά 50% της διαμέτρου της υπόλοιπης φυσιολογικής αρτηρίας του ίδιου ατόμου. Η φυσιολογική διάμετρος της κοι-

Τι είναι η φλεβική ανεπάρκεια; Η φλεβική ανεπάρκεια είναι από τις πιο συχνές παθήσεις των γυναικών σε ποσοστό 45-50% και των ανδρών σε ποσοστό 20-25%. Όταν τα τοιχώματα των φλεβών χαλαρώνουν, τότε αυτές διογκώνονται, αποκτούν ελικώσεις, και ονομάζονται κιρσοί. Το φαινόμενο των κιρσών εμφανίζεται περισσότερο στα κάτω άκρα, γι’ αυτό και χρειάζεται θεραπεία.

Ενδαγγειακή θεραπεία Κατά τη μέθοδο αυτή υπάρχει σαφώς λιγότερη επιβάρυνση του ασθενή από την κλασσική μέθοδο. Συμπεριλαμβάνει την αντιμετώπιση του ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής, με την τοποθέτηση ενδοαυλικά ενός μοσχεύματος, το οποίο στηρίζεται σε μεταλλικό σκελετό (stent-graft). Η ενδαγγειακή επέμβαση μπορεί να διενεργηθεί με γενική, περιοχική ή τοπική αναισθησία και συνήθως για να ολοκληρωθεί απαιτούνται 2 - 3 ώρες. Ο ασθενής παραμένει στο νοσοκομείο για λίγες μέρες και μπορεί να επιστρέψει σε μικρό χρονικό διάστημα στη φυσιολογική του δραστηριότητα.

Με τη χρήση εξελιγμένων οπτικών ινών και με διαδερμική είσοδο στη φλέβα, εφαρμόζεται θερμική ακτινοβολία που κλείνει την ανεπαρκούσα φλέβα, συρρικνώνει το φλεβικό τοίχωμα και σταματάει την παλινδρόμηση του αίματος. Απαραίτητη είναι η ύπαρξη υπερηχογραφικού μηχανήματος (triplex) για την εφαρμογή της τεχνικής. Γίνεται και με τοπική αναισθησία, ενώ η συνολική ιατρική πράξη διαρκεί 50-60 λεπτά. Επίσης: ● Δεν πραγματοποιούνται τομές ● Η τεχνική έχει άριστο αισθητικό αποτέλεσμα ● Ο ασθενής δεν χρειάζεται παυσίπονα ● Επιστρέφει στην εργασία του σε 3-4 μέρες ● Η παραμονή στο νοσοκομείο διαρκεί λίγες ώρες Β) Χειρουργική θεραπεία 'stripping par invagination' Η χειρουργική αφαίρεση της παθολογικής σαφηνούς φλέβας με την τεχνική stripping, γίνεται με την πραγματοποίηση δύο μικρών τομών. Η επέμβαση αυτή πραγματοποιείται υπό τοπική, περιοχική ή γενική αναισθησία και συνδυάζεται συνήθως με την εκρίζωση των υπολοίπων εμφανών κιρσών. Το “stripping par invagination” συνίσταται στο να αποσύρει τη σαφηνή φλέβα με τη βοήθεια ενός ειδικού καθετήρα (stripper) αναστρέφοντάς την στο δικό της στόμιο και αυλό. Αυτή η τεχνική δίνει άριστα αποτελέσματα καθώς ο εγκολεασμός προκαλεί ελάχιστα τραύματα στους γειτονικούς ιστούς. Έτσι υπάρχουν λίγες μετεγχειρητικές εκχυμώσεις και καθόλου ερεθισμός στο σαφηνές νεύρο που είναι δίπλα στη φλέβα.

● Διαβητικό πόδι -

περιφερεική αγγειοπάθεια Τι είναι το διαβητικό πόδι; Με τον όρο «διαβητικό πόδι» χαρακτηρίζονται όλες οι βλάβες των ποδιών διαβητικών ατόμων κάτω από τους αστραγάλους. Ως υψηλού κινδύνου χαρακτηρίζονται τα άτομα με νευροπάθεια (βλάβες στα αισθητικά νεύρα εξαιτίας του διαβήτη, με συνέπεια το άτομο να μην αντιλαμβά-

Είναι η νόσος που χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία αθηρωματικής πλάκας στον καρωτιδικό διχασμό που έχει σαν συνέπεια τη στένωση των αγγείων. Σπάνια η στένωση μπορεί να μην οφείλεται σε αθηρωματική βλάβη αλλά σε άλλα αίτια (πχ ινομυϊκή δυσπλασία). Ενδαρτηρεκτομή καρωτίδας

Θεραπευτική αντιμετώπιση: Α) Επεμβατική θεραπεία με ενδοφλέβιο laser (διοδικό laser 1470 nmELVeS)

Όταν η θεραπεία είναι απαραίτητη, ποια θα πρέπει να είναι η επιλογή; Ανοιχτή χειρουργική επέμβαση

Η ανοιχτή χειρουργική επέμβαση είναι η κλασσική μέθοδος αντιμετώπισης του ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής. Στην ανοιχτή επέμβαση διενεργείται τομή στην κοιλιακή χώρα, παρασκευάζεται κοιλιακή αορτή και το ανεύρυσμα. Αφαιρείται το ανεύρυσμα και η αποκατάσταση της κοιλιακής αορτής γίνεται με συρραφή συνθετικού μοσχεύματος. Η κλασσική αυτή μέθοδος γίνεται υπό γενική αναισθησία και χρειάζεται χρόνος από 2 - 4 ώρες.

Τι είναι η καρωτιδική στένωση;

● Φλεβική

ανεπάρκεια -κιρσοί

λιακής αορτής είναι περίπου 2 εκατοστά. Το ανεύρυσμα μπορεί να έχει διάμετρο αρκετές φορές τη διάμετρο της φυσιολογικής κοιλιακής αορτής. Αν αυτή η κατάσταση παραμείνει χωρίς θεραπεία, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι η ρήξη της αορτής και η εσωτερική αιμορραγία. Ο κίνδυνος της ρήξης εξαρτάται από την αύξηση του ανευρύσματος και από την υψηλή αρτηριακή πίεση (Υπέρταση) και συνοδεύεται από μεγάλη θνητότητα, οδηγεί σε ποσοστό τουλάχιστον 50% στο θάνατο.

● Καρωτιδικήνόσος

Πρόκειται για επέμβαση που γίνεται συνήθως με γενική αναισθησία, με μικρή τομή στον τράχηλο. Παρασκευάζεται η καρωτίδα, διανοίγεται, αφαιρείται η αθηρωματική πλάκα και στη συνέχεια συγκλείεται είτε άμεσα είτε με χρησιμοποίηση ενός εμβαλώματος (patch). Η διάρκεια της είναι συνήθως 1 2ώρες και η πιθανότητα σοβαρών επιπλοκών (εγκεφαλικό, έμφραγμα μυοκαρδίου) είναι μικρότερη από 3%. Λιγότερο σοβαρή και συνήθως παροδική επιπλοκή είναι η βλάβη νεύρων της περιοχής.

νεται τον πόνο) & περιφερική αγγειοπάθεια (που δημιουργείται λόγω της σοβαρής αρτηριοσκλήρυνσης). Δυστυχώς η κατάληξη δεν είναι πάντα καλή και ο ακρωτηριασμός δεν μπορεί πάντα να αποφευχθεί. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντική η πρόληψη καθώς και η σωστή εκπαίδευση του διαβητικού ασθενή πάνω στη καθημερινή φροντίδα των ποδιών του. Ποιες οι διάφορες θεραπείες της χρόνιας διαβητικής αποφρακτικής αρτηριοπάθειας ; Η σύγχρονη θεραπευτική αντιμετώπιση της περιφερικής αρτηριοπάθειας μπορεί να συνοψιστεί ως εξής : ● Γενικά μέτρα για την πρωτογενή και δευτερογενή πρόληψη της εξελικτικής πορείας της αρτηριοπάθειας ● Καταπολέμηση των παραγόντων κινδύνου ● Ειδικά συντηρητικά μέτρα για την βελτίωση της παράπλευρης κυκλοφορίας ● Φαρμακευτική αγωγή ● Διαδερμική αγγειοδιαστολή (αγγειοπλαστική) με καθετήρα - μπαλόνι - ενδονάρθηκα (stent) ● Χειρουργική θεραπεία - παρακαμπτήριες επεμβάσεις (bypass). Τι είναι η αγγειοπλαστική με μπαλόνι \και η τοποθέτηση stent;

Αγγειοπλαστική καρωτίδας

Πρόκειται για επέμβαση που γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία, με παρακέντηση της μηριαίας ή με πολύ μικρή τομή στη βάση του τραχήλου. Η αθηρωματική πλάκα ανακατανέμεται στο αγγειακό τοίχωμα συνήθως με τη χρησιμοποίηση ενός stent και μιας συσκευής εγκεφαλικής παρουσίας. Η διάρκειά της είναι συνήθως 1 ώρα και η πιθανότητα σοβαρών επιπλοκών (εγκεφαλικό, έμφραγμα μυοκαρδίου) είναι από 3% έως 5%.

Διαδερμική διαυλική αγγειοπλαστική με μπαλόνι είναι η διαπλάτυνση ενός στενωμένου αγγείου με ειδικό καθετήρα που στην άκρη του έχει ένα μικρό μπαλόνι και που εισάγεται μέσα στον αυλό του αγγείου διαμέσου του δέρματος χωρίς να γίνει χειρουργική τομή. Η επέμβαση γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία. Κατόπιν γίνεται η αγγειοπλαστική με μπαλόνι, δηλαδή ο ιατρός φουσκώνει με αέρα το μπαλόνι μέσα στο στενωμένο αγγείο. Αυτό βοηθά να διευρυνθεί το αγγείο και να αυξηθεί η ροή του αίματος που περνάει μέσα απ’ αυτό. Χειρουργική αντιμετώπιση: Η παρακαμπτήριος επέμβαση ονομάζεται από το όνομα των αρτηριών που θα συνδεθούν, π.χ. αορτο-μηριαία, μασχαλο-μηριαία, μηρο-ιγνυακή, μηρο-περιφερική. Ως φλεβικό μόσχευμα συνήθως προτιμάται η μείζων σαφηνής φλέβα σας, δηλαδή η φλέβα που βρίσκεται κάτω από το δέρμα από το πόδι χαμηλά μέχρι τη βουβωνική περιοχή. Τα συνθετικά μοσχεύματα είναι από πολύ ισχυρό υλικό είτε Dacron (πολυεστέρας) είτε PTFE στο μέγεθος των φυσιολογικών αρτηριών.

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Αντιγριπικό εμβόλιο ο αντιγριπικό εμβόλιο αποτελείται είτε από πλήρως αδρανοποιημένο ιό της γρίπης είτε από κομμάτια αυτού.Ο ιός δεν είναι ζωντανός, άρα δεν μπορεί να μολύνει τον οργανισμό, παρά μόνο προκαλεί ανοσία μέσω της παραγωγής αντισωμάτων.

Τι είναι το αντιγριπικό εμβόλιο; Tο αντιγριπικό εμβόλιο αποτελείται είτε από πλήρως αδρανοποιημένο ιό της γρίπης είτε από κομμάτια αυτού.Ο ιός δεν είναι ζωντανός, άρα δεν μπορεί να μολύνει τον οργανισμό, παρά μόνο προκαλεί ανοσία μέσω της παραγωγής αντισωμάτων. Γιατί κάνουμε κάθε χρόνο εμβόλιο; Νέα εμβόλια παρασκευάζονται κάθε χρόνο γιατί το στέλεχος του ιού της γρίπης δε μένει ίδιο, αλλά μεταλλάσσεται σε διαφορετικούς υποτύπους. Η παραγωγή γίνεται 9-10 μήνες πριν από τη επόμενη εποχική έξαρση της γρίπης, προσπαθώντας ουσιαστικά να προβλέψουμε την επιδημία. Τα εμβόλια για την τρέχουσα περίοδο είναι πολυδύναμα, δηλαδή εστιάζουν σε τρία κεκα-

ΤΟΥ ΔΡ ΔΑεΝΑ ΧρΗσΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΥ, ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΥΠΝΟΥ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΑΝΑΣΣΑ

θαρμένα και αδρανοποιημένα στελέχη υποτύπων του ιού της γρίπης (2 τύπου Α και 1 τύπου Β). Ποια είναι η εποχή της γρίπης; Η δραστηριότητα της εποχικής γρίπης στην Ελλάδα συνήθως αρχίζει να αυξάνεται μετά τα πρώτα κρύα των χριστουγεννιάτικων εορτών, δηλαδή ξεκινά τον Ιανουάριο, ενώ κορυφώνεται κατά τους μήνες Φεβρουάριο - Μάρτιο. Πότε πρέπει να γίνεται; Απαιτούνται περίπου 2 - 3 εβδομάδες για την επίτευξη ανοσολογικής απάντησης, η οποία διαρκεί περίπου για 6 μήνες, καλύπτοντας όλη τη σεζόν. Συνεπώς, ο αντιγριπικός εμβολιασμός περιλαμβάνει μία μόνο δόση του εμβολίου και κατά προτίμηση πραγματοποιείται από μέσα Οκτώβρη ως αρχές Δεκέμβρη.

Ποιός πρέπει να κάνει το αντιγριπικό εμβόλιο; Ο αντιγριπικός εμβολιασμός συνιστάται σε όλα τα άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των 6 μηνών (εφόσον το επιθυμούν). Ομάδες υψηλού κινδύνου για τις οποίες συστήνεται ο αντιγριπικός εμβολιασμός είναι: άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω, εργαζόμενοι σε χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας, ασθενείς με άσθμα ή χρόνιες πνευμονοπάθειες, σακχαρώδη διαβήτη,καρδιακή νόσο ή χρόνια νεφροπάθεια, γυναίκες που κατά την αναμενόμενη εποχή της γρίπης βρίσκονται στο 2ο ή στο 3ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, άτομα που βρίσκονται σε στενή επαφή με παιδιά <6 μηνών ή φροντίζουν άτομα με υποκείμενο νόσημα, τα οποία διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών από τη γρίπη και οι κλειστοί πληθυσμοί φυλακών, γηροκομείων και στρατιωτικών σχολών. Τι ισχύει για τις εγκύους; Τα δεδομένα σχετικά με την ασφάλεια του εμβολιασμού στις αρχές του πρώτου τριμήνου είναι περιορισμένα. Γι’ αυτό και προτιμάται να γίνεται μετά τους 3 πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης.Το εμβόλιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά την διάρκεια του θηλασμού. Τι ισχύει για τα παιδιά; Στα μικρά παιδιά που δεν έχουν προηγουμέ-

Αστιγματισμός νήκει σε μια ομάδα οφθαλμικών καταστάσεων οι οποίες λέγονται διαθλαστικές ανωμαλίες.Οι διαθλαστικές ανωμαλίες προκαλούν μια διαταραχή στον τρόπο με τον οποίο οι ακτίνες του φωτός εστιάζονται μέσα στο μάτι.Ο αστιγματισμός συχνά συναντάται σε συδυασμό με μυωπία ή υπερμετρωπία καταστάσεις που και αυτές αποτελούν διαθλαστικές ανωμαλίες.

Του ΝΤΑΦΟΥ Κ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΟΥ, ΥΠ. ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΙΑΣΩ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, ΚΛΙΝΙΚΗΣ «ΕΛΠΙΣ» Τι προκαλείτον αστιγματισμό Ο αστιγματισμός συνήθως εκδηλώνεται όταν ο κερατοειδής χιτώνας, που βρίσκεται στο εμπρός μέρος του ματιού, έχει ακανόνιστη (μη σφαιρική) καμπυλότητα.Κανονικά η επιφάνεια του κερατοειδή είναι ομαλή και εξίσου καμπύλη σε όλες τις διευθύνσεις, έτσι οι ακτίνες του φωτός διαθλώνται και επομένως εστιάζονται εξίσου σε όλες τις διευθύνσεις (ή αλλιώς άξονες). Στον αστιγματισμό, η πρόσθια επιφάνεια του κερατοειδή είναι περισσότερο κυρτή, σε μια διεύθυνση από ότι είναι στις άλλες. Έτσι το σχήμα του μοιάζει περισσότερο με μια μπάλα του ράγκμπυ παρά με μπάλα

του μπάσκετ.Οι ακτίνες του φωτός όταν πέφτουν στην πιο κυρτή επιφάνεια του κερατοειδή εστιάζονται πριν από αυτές που πέφτουν στην λιγότερο κυρτή επιφάνεια. Σαν αποτέλεσμα έχουμεμια εικόνα η οποία είναι καθαρή κατά μήκος μιας διεύθυνσης αλλάθολή κατά μήκος μιάς άλλης. Πώς βλέπει κάποιος που έχει αστιγματισμό Η όραση σε αυτή την περίπωση μπορεί να παρομοιαστεί με αυτή που έχει κανείς κοιτώντας ένα παραμορφωτικό καθρέπτη.Έχουμε παραμόρφωση γιατί το μάτι δεν μπορεί να εστιάσει τις φωτεινές ακτίνες σε ένα και μόνο σημείο στον αμφιβληστροειδή, αλλά σε δύο γραμμές κάθετες μεταξύ τους. Η θόλωση στην όραση που επιφέρει ο αστιγματι-

σμός είναι παρούσα σε όλες τις αποστάσεις και η κοπιωπία που προκαλεί είναι σημαντικά μεγαλύτερη από τις άλλες διαθλαστικές ανωμαλίες, λόγω της συνεχούς προσπάθειας του ακτινωτού να εστιάσει σωστά στο αντικείμενο, χωρίς βέβαια να είναι ποτέ δυνατό να το επιτύχει. Συνήθως ο αστιγματισμός δεν είναι σημαντικός και δεν δημιουργείλειτουργικά προβλήματα. Ένα παιδί όμως που βλέπει π.χ. 3/10 λόγω του αστιγματισμού βρίσκεται σε μειονεκτικότερη θέση από ένα παιδί που βλέπει 3/10 λόγω απλής μυωπίας, γιατί δεν μπορεί να βελτιώσει τη χαμηλή του ευκρίνεια απλά πλησιάζοντας (μειώνοντας την απόσταση από) το αντικείμενο. Σε ποιους εμφανίζεται ο αστιγματισμός Ο αστιγματισμός είναι ένα πολύ κοινό διαθλαστικό πρόβλημα. Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι έχουν ένα μικρό βαθμό αστιγματισμού από την γέννησή τους, το οποίο όμως μπορεί να παραμείνει το ίδιο και να μην μεγαλώσει, για όλη τους τη ζωή. Γενικότερα ο αστιγματισμός δεν παρουσιάζει σημαντικές μεταβολές κατά τη διάρκεια της ζωής. Στην περίπτωση σημαντικής μεταβολής του αστιγματισμού, αυτό μπορεί να υποδηλώνει άλλες σοβαρότερες καταστάσεις και χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση. Είδη αστιγματισμού Πρέπει να σημειωθεί ότι, υπάρχουν διάφορες

νως εκτεθεί σε μόλυνση ή εμβολιασθεί, πρέπει να χορηγείται και 2η δόση, αφού περάσουν τουλάχιστον 4 εβδομάδες μετά από τον εμβολιασμό.Τα παιδιά άνω των τριών ετών λαμβάνουν μια δόση. Πότε δεν πρέπει να γίνει το εμβόλιο; Όταν έχει σημειωθεί σοβαρή αλλεργική αντίδραση σε προηγούμενο εμβολιασμό ή υπάρχει ιστορικό αλλεργίας στα αυγά. Επίσης, όταν ο ασθενής έχει πυρετό ή είναι αδιάθετος. Πόσο προστατεύομαι αν κάνω το αντιγριπικό εμβόλιο; Η πραγματοποίηση του εμβολίου δεν αποκλείει ότι κάποιος μπορεί να νοσήσει. Παρέχει προστασία από την γρίπη στο 70-90% των εμβολιασθέντων. Μειώνει όμως πάρα πολύ τη συχνότητα, τη βαρύτητα, και τις επιπλοκές τις γρίπης. Η πιθανότητα πνευμονίας μετά από γρίπη μειώνεται κατά 50-60% και η θνητότητα κατά 70-80%. Ο εμβολιασμός είναι η αποτελεσματικότερη και ασφαλέστερη μέθοδος πρόληψης και ελέγχου των λοιμωδών νοσημάτων του ανθρώπου. Τα εμβόλια αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στο πεδίο της δημόσιας υγείας και καθοριστικό μέσο για τη βελτίωση της υγείας της κοινότητας.

μορφές αστιγματισμού, ανάλογα με το που εστιάζουν οι παράλληλες ακτίνες που εισέρχονται στον οφθαλμό σε σχέση με τον αμφιβληστροειδή και διακρίνονται σε: ● Απλό μυωπικό αστιγματισμό ● Σύνθετο μυωπικό αστιγματισμό ● Απλό υπερμετρωπικό αστιγματισμό ● Σύνθετο υπερμετρωπικό αστιγματισμό ● Μεικτό αστιγματισμό Διάγνωση Η διάγνωση του αστιγματισμού γίνεται με: ● μία απλή μέτρηση της οπτικής οξύτητας του ατόμου ● τοπογραφία του κερατοειδούς (pentacam, topolyzer) Θεραπεία Η θεραπεία του αστιγματισμού εξατομικεύεται ανάλογα με το είδος του (ομαλός, ανώμαλος, με ή παρά τον κανόνα, ορθογωνικός, λοξός, συμμετρικόςκ.λπ.). Στον ομαλό ορθογωνικό συμμετρικό αστιγματισμό, όταν δεν είναι πολύ μεγάλος, η πιο συνηθισμένη λύση είναι τα γυαλιά όρασης. Πολλές φορές μπορεί να χρησιμοποιηθούν και φακοί επαφής, όχι όμως πάντα φακοί επαφής κλασσικού σχεδιασμού. Σε δύσκολες περιπτώσεις ευμεγέθους λοξού και ανώμαλου αστιγματισμού είναι απαραίτητη για τη βέλτιστη οπτική απόδοση του οφθαλμού ή χρήση φακών επαφής ειδικής εφαρμογής. Πολύ συχνά ενδείκνυται και η χρήση Excimer laser για την αντιμετώπιση του αστιγματισμού. Μετά από επέμβαση καταρράκτη μπορεί να επιλεγεί η τοποθέτηση τορικού ενδοφακού.

10 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Τα εισπνεόμενα φάρμακα δεν είναι «αντιβηχικά» για τα παιδιά νομός Μαγνησίας είναι στατιστικά με διαφορά ο πρώτος πανελλαδικά στην κατά κεφαλή χρήση εισπνεομένων φαρμάκων στα παιδιά. Η επίμονη χρήση των εισπνεομένων ,σχεδόν σε κάθε βήχα, είναι μια νοσηρή πρακτική η οποία περνά από τον γιατρό στους γονείς και τελικώς στο ίδιο το παιδί. Ένα παιδί που τελικώς καταλήγει να βήχει για μήνες με μικρό μόνο όφελος από την χορηγούμενη αγωγή.

σεων! Το παιδί που εμφανίζει έναν «αναμενόμενο» βήχα απότοκο εκκρίσεων στον ανώτερο αεραγωγό, έναν βήχα στα πλαίσια μιας ίωσης του αναπνευστικού, ή έναν μεταλοιμώδη βήχα ο οποίος μπορεί να διαρκεί για 2-3 εβδομάδες, δεν αναμένεται να έχει κανένα όφελος από την συνεχιζόμενη χορήγηση σπρει.

Τα εισπνεόμενα φάρμακα χωρίζονται σε δύο κύριες κατηγορίες: Α) Τα ανακουφιστικά (relievers) Το γνωστότερο της κατηγορίας είναι η σαλβουταμόλη (Aerolin). Tα φάρμακα αυτά έχουν ταχεία βρογχοδιασταλτική δράση (4-6 ώρες) και χρησιμοποιούνται για να ανακουφίσουν από τα συμπτώματα της αναστρέψιμης απόφραξης του κατώτερου αεραγωγού.

Υπάρχουν κίνδυνοι που προκύπτουν από την άσκοπη χρήση τους ; Ναι. Πρώτον, το παιδί λαμβάνει συστηματικά ένα φάρμακο που στην πραγματικότητα δεν το χρειάζεται. Αυτό από μόνο του αποτελεί ένα πρόβλημα. Οι συνηθέστερες ανεπιθύμητες ενέργειες των βρογχοδιασταλτικών έχουν να κάνουν με τρόμο,ταχυκαρδίακαι ωχρότητα (Aerolin, Atrovent), αλλά και με μυκητίαση του στόματος (Flixotide, Pulmicort) και βραχνάδα στην φωνή. Ακόμη, οι β2 διεγέρτες (Αerolin) μπορούν σε παρατεταμένη χορήγηση να δώσουν το φαινόμενο της ταχυφυλαξίας, δηλαδή κορεσμού του υποδοχέα τους επάνω στις λείες μυικές ίνες του πνεύμονα. Σε εκείνο το σημείο, πρακτικά, όσο Aerolinκαι αν χορη-

γήσουμε στο παιδί, αυτό δεν πρόκειται να «λειτουργήσει». Μένουμε λοιπόν με την εντύπωση ότι «κάτι» δίνουμε στο παιδί, μα στην πραγματικότητα δεν δίνουμε τίποτα. Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα που προκύπτει από την κατάχρηση των εισπνεομένων φαρμάκων είναι ο αποπροσανατολισμός που δημιουργούν γύρω από τον βήχα του παιδιού. Οι γονείς ξεκινούν τα φάρμακα από μόνοι τους από συνήθεια ή/και ο γιατρός τα συστήνει από το τηλέφωνο με ευκολία, χωρίς να έχει εξετάσει το παιδί. Τα αποτελέσματα είναι αμφίβολα, βέβαια. Και τελικά κάθε βήχας “μπαίνει στο χωνευτήρι” του Aerolin. Ποιό παιδί τελικά έχει υποτροπιάζοντα ακροαστικά ευρήματα; Ποιό παιδί έχει ή αναμένεται να εμφανίσει άσθμα; Ποιό χρειάζεται να μπει σε ρυθμιστική αγωγή; Ποιό παιδάκι απλώς βήχει επειδή «κρυολόγησε»; Τελικώς, δεν ξέρουμε! Όλα τα περιστατικά έχουν γίνει μια μουτζούρα σε έναν αλλόκοτο καμβά αφηρημένης τέχνης της Παιδοπνευμονολογίας...

κών επηρεάζουν την λειτουργία, τη διατήρηση της ισορροπίας του εγκεφάλου και την συμπεριφορά του. Οι τροφές που καταναλώνουμε είναι ποικίλες και περιέχουν όλα τα απαραίτητα για την θρέψη μας συστατικά. Ειδικότερα : Η γλυκόζη ιδιαίτερα, αποτελεί το κύριο καύσιμο του εγκεφάλου για όλες τις ηλικίες. Οι υδατάνθρακες (ψωμί, δημητριακά, ζυμαρικά κτλ) και τα σάκχαρα (μέλι, μαρμελάδα, ζάχαρη, φρούτα) προμηθεύουν στο κύτταρο γλυκόζη, η οποία αποτελεί και το κατ’ εξοχήν σάκχαρο του, για την παραγωγή της ενέργειας που είναι απαραίτητη για τις διάφορες λειτουργίες του. Ο εγκέφαλος εκτός της γλυκόζης, χρειάζεται βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία για τον φυσιολογικό τους ρόλο ως συστατικά του ιστού του εγκεφάλου και για τον φυσιολογικό μεταβολισμό, αλλά μερικά θρεπτικά συστατικά, όπως η βιταμίνη C και Ε, μπορεί να χρειάζονται ιδιαίτερα για τον ρόλο που παίζουν στην εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών στον εγκέφαλο. Έλλειψη σε συγκεκριμένα μέταλλα και ιχνοστοιχεία όπως σίδηρο, φώσφορο, μαγγάνιο και χαλκό, αλλά και σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως το φολικό οξύ, η Β12 η Β6 κ.α, συσχετίζεται με σοβαρή διαταραχή της λειτουργίας του εγκεφάλου. Η ανάπτυξη και η λειτουργία του εγκεφάλου όπως προαναφέρθηκε επηρεάζεται από την παροχή σιδήρου. Έλλειψη του επηρεάζει αρνητικά πολλές λειτουργίες του εγκεφάλου. Ένα από τα

αποτελέσματα της έλλειψης σιδήρου στον οργανισμό είναι και η εξασθένηση της μνήμης και της εκμάθησης. Έχει αποδειχθεί ότι η σιδηροπενική αναιμία συσχετίζεται με εξασθενημένη νοητική και ψυχοκινητική ανάπτυξη και λειτουργία στα παιδιά. Τα παιδιά για παράδειγμα με σιδηροπενική αναιμία παρουσιάζουν χαμηλότερο δείκτη ευφυΐας και ικανότητα εκμάθησης, καθώς και χειρότερη συμπεριφορά στην τάξη. Επίσης σημαντικά για την ανάπτυξη και την καλή λειτουργία του εγκεφάλου είναι : α) το μαγγάνιο, το οποίο αποτελεί βασικό συμπαράγοντα πολλών ενζύμων που είναι απαραίτητα για μεταβολικές λειτουργίες του οργανισμού και επίσης παίζει το ρόλο του 'ενεργοποιητή' πολλών ενζύμων, β) Ο χαλκός αλλά και ο φώσφορος που αποτελούν βασικούς συμπαράγοντες πολλών ενζύμων που είναι απαραίτητα για μεταβολικές λειτουργίες του οργανισμού. Ο χαλκός είναι επίσης απαραίτητος για την απορρόφηση του σιδήρου. Οι βιταμίνες με τη σειρά τους είναι ουσίες απαραίτητες για την καλή λειτουργία του οργανισμού και για την ίδια την ζωή. Απαιτούνται για την αποθήκευση ενέργειας, για όλες τις μεταβολικές λειτουργίες καθώς και για φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού όπως η νευρική λειτουργία, ο σχηματισμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων, η οπτική προσαρμογή στο σκοτάδι. Ανεπάρκεια στην παροχή μιας βιταμίνης για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα οδηγεί στην εκδήλωση μιας ή περισσότερων διαταραχών. Έτσι η επαρκής πρόσληψη βιταμινών και μετάλλων είναι ουσιώδη για την ομαλή λειτουργία του εγκεφάλου.

Tου Γεώργιου Χαρίτου ειδικού Παιδίατρου

Β) Τα ρυθμιστικά (controllers) Το γνωστότερο της κατηγορίας είναι το Flixotide. Πρόκειται κυρίως για ICS (εισπνεόμενα στεροει-

δή) τα οποία έχουν αντιφλεγμονώδη δράση στο βρογχικό δένδρο. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μακροχρονίως σαν «ασπίδα» για τον πνεύμονα ή και στην οξεία φάση για να συνεπικουρήσουν στην δράση των βρογχοδιασταλτικών.

Πότε «δουλεύουν»; Σε παιδιά που εμφανίζουν σημεία βρογχόσπασμου ή/και φλεγμονής στο κατώτερο αναπνευστικό. Ο ασθματικός παροξυσμός είναι το τυπικότερο παράδειγμα. Πότε ΔΕΝ «δουλεύουν»; Σχεδόν σε όλες τις υπόλοιπες των περιπτώ-

Διατροφή και μνήμη τις σημερινές συνθήκες διαβίωσης, λόγω του έντονου τρόπου ζωής, των άσχημων διατροφικών συνηθειών και της έντονης ατμοσφαιρικής ρύπανσης παρατηρείται μία γενική αδυναμία στη λειτουργία της μνήμης μας.Καθημερινά δεχόμαστε ερωτήσεις, όπου ο κόσμος θέλει να μάθει σχετικά με το πώς η διατροφή μπορεί να βοηθήσει στο να τονώσουμε τη μνήμη μας και γενικότερα να μας βοηθήσει στην καλή λειτουργία του εγκεφάλου.

Της ΒΑΣΩΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΟΓΛΟΥ ΠΤυχιουχου ΔιαιΤολογου - ΔιαΤροφολογου Βολος: ςολωνος 2γ φαρςαλα: ρηγα φεραιου 45 Τηλ.: 2421302625

Η σημαντικότερη τροφή που ενεργοποιεί τις λειτουργίες του εγκεφάλου (διαύγεια, μνήμη, ενέργεια) είναι η γλυκόζη, η οποία παράγεται στον οργανισμό μας από υδατάνθρακες που περιέχονται στα δημητριακά, τους ξηρούς καρπούς, το ρύζι, τα ζυμαρικά το ψωμί και τις πατάτες. Πέρα όμως από όλα αυτά, ακόμα και ενέργεια να έχει ο οργανισμός αν έχει έλλειψη σε φώσφορο, σίδηρο, χαλκό, μαγγάνιο, βιταμίνες του συμπλέγματος Β (θειαμίνη, φολικό οξύ, Β6, Β12) και σε νιασίνη, πάλι υπάρχει πρόβλημα. Το κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) ρυθμίζει

όλες τις λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος, σε συνεργασία με άλλα συστήματα, και τις συντονίζει ανάλογα με τα εξωτερικά και εσωτερικά ερεθίσματα. Έτσι ο οργανισμός λειτουργεί ως ενιαίο ανατομικά και λειτουργικά σύνολο. Επίσης, το ΚΝΣ, και μάλιστα ο φλοιός του εγκεφάλου, αποτελεί την έδρα πολύπλοκων ανώτερων πνευματικών λειτουργιών όπως η σκέψη, η βούληση, η μνήμη, η συνείδηση, η όρεξη, ο κορεσμός, κ.α. Ο εγκέφαλος, ένα μεταβολικά πολύ ενεργό όργανο του νευρικού συστήματος, αποτελείται από εκατομμύρια κύτταρα, τα οποία έχουν ανάγκη να εφοδιάζονται με τα απαραίτητα γι’αυτά θρεπτικά συστατικά για την επαρκή λειτουργία του και την διατήρηση της. Κανένα άλλο οργανικό σύστημα στον οργανισμό δεν έχει τόσο μεγάλη και άμεση εξάρτηση από την συνεχή παροχή θρεπτικών συστατικών από το ΚΝΣ. Ο εγκέφαλος είναι πολύ ευαίσθητος ακόμη και σε μικρής διάρκειας διαταραχές της αιμάτωσης του και μπορεί να υποστεί μόνιμες βλάβες. Η παρουσία ή η απουσία θρεπτικών συστατι-

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

11 ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Ινομυώματα α ινομυώματα της μήτρας είναι μη καρκινικές μάζες (όγκοι) της μήτρας που συχνά εμφανίζονται κατά την αναπαραγωγική ηλικία. Τα ινομυώματα, που ονομάζονται επίσης και μυώματα δεν σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου της μήτρας και σχεδόν ποτέ δεν αναπτύσσονται σε καρκίνο. Μερικά ινομυώματα αναπτύσσονται ταχύτατα και μερικά μπορεί να συρρικνωθούν από μόνα τους. Τα ινομυώματα ποικίλουν σε μέγεθος, από μικρά όσο ένας σπόρος, μέχρι μία μεγάλη μάζα που μπορεί να διογκώσει τη μήτρα. Τρεις στις τέσσερις γυναίκες θ’ αναπτύξουν ινομυώματα της μήτρας κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Μία στις τρεις Ελληνίδες εμφανίζει ινομυώματα στη μήτρα μέχρι την ηλικία των 35 χρονών.

Του Dr. Παναγιώτη Θ. Πολύζου Μαιευτήρα - Χειρουργού Γυναικολόγου, Ειδικού Αναπαραγωγής, μέλους του Institute of Life – Μονάδα Εξωσωματικής Γονιμοποίησης στο Μαιευτήριο Ιασώ

Ιατρείο Βόλου: Τηλ. 24210 - 22988 Website: www.drpolyzos.gr

Τα ινομυώματα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. 1. Τα εσωτερικά ινομυώματα της μήτρας, τα οποία μπορεί: ● Να εμποδίσουν τη φυσιολογική σύλληψη και τη διακίνηση των σπερματοζωαρίων ● Να δυσκολέψουν την εμφύτευση εμβρύων κατά την πραγματοποίηση εξωσωματικής γονιμοποίησης. 2. Τα μεγάλα ινομυώματα εξωτερικά της μήτρας, που μπορεί: ● Να επηρεάσουν τη συλληπτική λειτουργία των σαλπίγγων. ● Να προκαλέσουν ανωμαλίες στο μυομήτριο και διαταραχή της φυσιολογίας του. ● Να αυξήσουν την πιθανότητα αποβολών. Τα εσωτερικά ινομυώματα και κυρίως τα άνω του ενός εκατοστού, πρέπει να αφαιρούνται με τη μέθοδο της υστεροσκόπησης. Τα δε εξωτερικά αντιμετωπίζονται συνήθως λαπαροσκοπικά, εκτός αν είναι σχετικά μικρά σε μέγεθος (κάτω των 4 εκατοστών), που συνήθως δεν ενοχλούν και δεν χρειάζεται ν’ αφαιρεθούν. ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Περίπου μία στις δύο γυναίκες παρουσιάζουν συμπτώματα όπως: ●Μη φυσιολογική μητρορραγία ●Πυελική πίεση ●Πόνο στην λεκάνη ή στην πλάτη ●Δυσκοιλιότητα ●Ενοχλήσεις στο ουροποιητικό σύστημα ●Υπογονιμότητα ●Επιπλοκές στην εγκυμοσύνη ΑΙΤΙΑ Οι γιατροί δεν γνωρίζουν τα ακριβή αίτια, αλλά έρευνες και κλινική εμπειρία υποδεικνύουν τους παρακάτω παράγοντες: Γενετικές αλλαγές: Σε πολλά ινομυώματα, που διαφέρουν από τα φυσιολογικά κύτταρα των μυών της μήτρας, βρίσκονται γονιδιακές αλλαγές. Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα ινομυώματα είναι κληρονομικά. Ορμόνες: Οιστρογόνα και προγεστερόνη, δύο ορμόνες που τονώνουν την ανάπτυξη των τοιχωμάτων της μήτρας, φαίνεται ότι προωθούν την ανάπτυξη ινομυωμάτων. Τα ινομυώματα τείνουν να συρρικνώνονται μετά την εμμηνόπαυση. Άλλοι παράγοντες κινδύνου: Ουσίες που βοηθούν το

σώμα να διατηρήσει ιστούς όπως η ινσουλίνη, μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη ινομυωμάτων. ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ Υπάρχουν λίγοι γνωστοί παράγοντες κινδύνου, εκτός από το να είναι μια γυναίκα στην αναπαραγωγική ηλικία: Κληρονομικότητα: Μια γυναίκα με μητέρα ή αδερφή που είχαν ινομυώματα, είναι σε υψηλό κίνδυνο ν’ αναπτύξει και η ίδια. Φυλή: Οι μαύρες γυναίκες έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν ινομυώματα από τις γυναίκες διαφορετικών φυλετικών ομάδων. Άλλοι παράγοντες: Η εμφάνιση της περιόδου σε μικρή ηλικία, η διατροφή (πολύ κόκκινο κρέας και λιγότερο σε λαχανικά και φρούτα), η κατανάλωση αλκοόλ, φαίνεται ότι αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ινομυωμάτων. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗ Τα ινομυώματα συχνά εντοπίζονται κατά τη διάρκεια μίας εξέτασης ρουτίνας της πυέλου. Αν υπάρχουν συμπτώματα, ο γιατρός θα δώσει εντολή για κάποιες από τις παρακάτω εξετάσεις: ● Υπερηχογράφημα έσω γεννητικών οργάνων. ● Εργαστηριακές εξετάσεις: Περιλαμβάνουν εξετάσεις αίματος, όπως για να αποκλειστούν διαταραχές αιμορραγίας, προβλήματα θυρεοειδούς κ.λ.π. ● Μαγνητική Τομογραφία (MRI) ● Υστερο- υπερηχογράφημα ● Υστερο- σαπλιγγογραφία ● Υστεροσκόπηση ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΩΝ Η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι μια απόφαση που θα παρθεί από κοινού με το γιατρό. Υπάρχουν διάφορες παράμετροι που συνυπολογίζονται, όπως η ηλικία, η επιθυμία για εγκυμοσύνη, το μέγεθος και ο αριθμός των ινομυωμάτων. Η θεραπεία των ινομυωμάτων διακρίνεται σε φαρμακευτική - συντηρητική και σε χειρουργική θεραπεία. Η συντηρητική θεραπεία έγκειται σε τακτική παρακολούθηση και ορμονική αγωγή. Η δε χειρουργική θεραπεία είναι απαραίτητη όταν τα ινομυώματα παρουσιάζουν αύξηση του μεγέθους (ιδίως ταχεία ). Η συνηθέστερη μορφή θεραπείας είναι η χειρουργική αντιμετώπιση. Η αφαίρεση μπορεί να γίνει με ινομυωματεκτομή ή με υστερεκτομή. Η ινομυωματεκτομή διατηρεί τη μήτρα και δίνει τη δυνατότητα στην ασθενή να κάνει παιδιά. Μπορεί να γίνει είτε λαπαροσκοπικά, είτε με ανοιχτό χειρουργείο. Αυτό εξαρτάται από το μέγεθος, τον αριθμό και τη θέση των ινομυωμάτων. Η λαπαροσκοπική ινομυωματεκτομή είμαι μέθοδος με

σαφή συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι της ανοιχτής, καθώς μετά την επιτυχή αφαίρεση των ινομυωμάτων σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα η γυναίκα επιστρέφει στις καθημερινές της δραστηριότητες. Υποβλεννογόνια ινομυώματα Τα υποβλεννογόνα ινομυώματα που εντοπίζονται κάτω από την εσωτερική στιβάδα της μήτρας, μπορούν ν’ αντιμετωπισθούν με υστεροσκοπική ινομυωματεκτομή. Σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν απαιτείται καμία απολύτως τομή, ενώ δεν χρειάζεται να πραγματοποιηθεί νοσηλεία. Σε όλες τις περιπτώσεις εκτός από την υστερεκτομή, υπάρχει ποσοστό υποτροπής. Μικροί όγκοι που δεν ανιχνεύει ο γιατρός ούτε στο χειρουργείο, μπορεί τελικά ν’ αναπτυχθούν και να χρήζουν πάλι θεραπείας. Μπορεί επίσης ν’ αναπτυχθούν νέα ινομυώματα που να απαιτούν ή όχι θεραπεία.

14 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

ΙΑΣΩ General: Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, επέμβαση στο εν τω βάθει φλεβικό σύστημα  Από αριστερά: οι κύ-

ε επιτυχία στέφθηκε η χειρουργική επέμβαση σοβαρού προβλήματος του εν τω βάθει φλεβικού συστήματος σε νεαρό ασθενή που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο ΙΑΣΩ General, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στην Αγγειοχειρουργική, στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, για πρώτη φορά, πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία αγγειακή επέμβαση στο εν τω βάθει φλεβικό σύστημα των κάτω άκρων, για την αποκατάσταση χρόνιας αποφρακτικής βλάβης μηριαίων και λαγονίων φλεβών. Η επέμβαση έγινε από τον αγγειοχειρουργό Νικόλαο Τσεκούρα, Διδάκτωρ του Παν/μίου των Αθηνών, Διευθυντή της Γ’ Αγγειοχειρουργικής Κλινικής του ΙΑΣΩ General και την ομάδα του. Ο σχεδιασμός της επέμβασης έγινε σε συνεργασία με το Jobst Vascular Institute και το Πανεπιστήμιο του Michigan των Ηνωμένων Πολιτειών, με την πολύτιμη συνδρομή του Dr.AnthonyJamesComerota, Καθηγητή του Πανεπιστημίου του Michigan. Το Πανεπιστήμιο του Michigan, είναι ένα από τα λίγα στην Αμερική, αλλά και παγκοσμίως, που προσφέρει την εν λόγω θεραπεία.

Μία σοβαρή πάθηση προοδευτικά επιδεινούμενη Ο 27χρονος ασθενής έπασχε από σοβαρές αποφρακτικές βλάβες στις μηριαίες και λαγόνιες φλέβες του δεξιού κάτω άκρου, οι οποίες εμπόδιζαν τη μεταφορά του αίματος από το πόδι προς τον κορμό. Ο ασθενής υπέφερε, τα τελευταία χρόνια, από έντονα ενοχλήματα στο δεξί του πόδι, κυρίως όμως, από σοβαρότατους πόνους κατά τη βάδιση. Επιπλέον, ο ασθενής υπέφερε από σημαντικό οίδημα (πρήξιμο) του δεξιού κάτω άκρου και ανοιχτές πληγές ακριβώς πάνω από το επίπεδο των αστραγάλων. Οι πληγές αυτές με τη συντηρητική θεραπεία παρουσίαζαν σημαντική δυσκολία επούλωσης με τάση να υποτροπιάζουν συχνά. Η κατάσταση του ασθενούς ήταν προοδευτικά επιδεινούμενη και αποτελεί τη σοβαρή εκδήλωση μιας φλεβικής πάθησης που ονομάζεται «μεταθρομβωτικό σύνδρομο».

Χειρουργική Αποκατάσταση: Πολύπλοκη και συνδυαστική Η επέμβαση αποκατάστασης της φλεβικής κυκλοφορίας στο εν τω βάθει φλεβικό σύστημα ήταν μεγάλη, πολύπλοκη και συνδυαστική. Έγινε συνδυασμός τόσο ανοιχτής χειρουργικής επέμβασης, όσο και ενδαγγειακών τεχνικών (υβριδική επέμβαση). Ιδιαίτερα χρήσιμη ήταν η εφαρμογή του ενδαγγειακού υπερήχου. Ο ενδαγγειακός υπερηχογραφικός έλεγχος της παθολογικής φλέβας πραγματοποιήθηκε με ειδικό καθετήρα στο άκρο του οποίου υπήρχε μικροσκοπική συσκευή υπερήχων, όπως εξήγησε ο κ. Τσεκούρας. Ο ασθενής δεν παρουσίασε καμία

διεγχειρητική ή μετεγχειρητική επιπλοκή. Οι πόνοι και τα συνοδά ενοχλήματα εξαφανίστηκαν αμέσως μετά την επέμβαση, ενώ από την πρώτη μετεγχειρητική μέρα, ο ασθενής περπατούσε ελεύθερα στο νοσοκομείο. Το οίδημα υποχώρησε εντυπωσιακά, η περιοχή της γάμπας μαλάκωσε και το έλκος παρουσίασε εξαιρετική πορεία επούλωσης. Δέκα μήνες μετά την επέμβαση το αποτέλεσμα παραμένει άριστο, με τον ασθενή να είναι ελεύθερος συμπτωμάτων και απαλλαγμένος από τις χρόνιες ανοιχτές πληγές του. Ο Δρ. Νικόλαος Τσεκούρας, Διευθυντής Γ’ Αγγειοχειρουργικής Κλινικής ΙΑΣΩ General δήλωσε ότι:«Είμαστε χαρούμενοι που ανοίξαμε έναν καινούργιο δρόμο στην Αγγειοχειρουργική, στην Ελλάδα, αυτόν της χειρουργικής του εν τω βάθει φλεβικού συστήματος. Αυτό μας επιτρέπει να παρέχουμε ουσιαστική ιατρική βοήθεια σε συνανθρώπους μας, οι οποίοι, μέχρι τώρα, ήταν καταδικασμένοι σε σημαντικό πε-

ριοι Νικόλαος Τσεκούρας, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Γ’ Αγγειοχειρουργικής Κλινικής ΙΑΣΩ General, Dr. Anthony James Comerota, Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Michigan, Δρ. Νικόλαος Λιάσης, MD, PhD, Επιστημονικός Συνεργάτης Πανεπιστημίου Αθηνών, Αντιπρόεδρος Ελληνικής Αγγειολογικής Εταιρείας

ριορισμό της κινητικότητάς τους, λόγω αποφρακτικών βλαβών σε κεντρικές φλέβες του κάτω άκρου.» Ο Δρ. Νικόλαος Λιάσης, MD, PhD, Επιστημονικός Συνεργάτης Πανεπιστημίου Αθηνών, Αντιπρόεδρος Ελληνικής Αγγειολογικής Εταιρείας ανέφερε μεταξύ άλλων: «Toμεταθρομβωτικό σύνδρομο είναι μία σοβαρή κατάσταση με πολύ σημαντική νοσηρότητα. Ο σωστός σχεδιασμός με τις σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους είναι το πρώτο σημαντικό βήμα για την σύγχρονη χειρουργική θεραπεία. Ο Dr.AnthonyJamesComerota, Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Michigan δήλωσε ότι: «Είναι πάρα πολύ ευχάριστο να βλέπεις κάποιον που εκπαιδεύεις, να παρατηρεί και να μαθαίνει μία πολύπλοκη χειρουργική επέμβαση, να την τροποποιεί και τελικά να την εφαρμόζει στην πατρίδα του για να ανακουφίσει τον πόνο σε ασθενή του που υπέφερε. Το μεγάλο όφελος στην υγεία, που εί-

χε αυτός ο ασθενής, ήταν το αποτέλεσμα της εμπειρίας και της τεχνογνωσίας του Δρ. Τσεκούρα. Αυτό έχει εξαιρετική σημασία, αν σκεφτεί κανείς ότι οι περισσότεροι ιατροί που ασχολούνται με τέτοιους ασθενείς πιστεύουν ότι δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα για αυτούς που έχουν εκτεταμένη μεταθρομβωτική απόφραξη και ότι αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει να συμβιβαστούν με την ιδέα της αναπηρίας τους και να αποδεχτούν ότι θα περάσουν όλη τους την ζωή με πόνο. Έχοντας πραγματοποιήσει την πρώτη τέτοια πολύπλοκη χειρουργική ανακατασκευή στο εν τω βάθει φλεβικό σύστημα, στην Ελλάδα, ο Δρ. Τσεκούρας θα καλείται από εδώ και εμπρός από ιατρούς στην Ελλάδα, αλλά και πέρα από αυτή, για να εκτιμά και να θεραπεύει τέτοια σύνθετα περιστατικά. Οι ασθενείς αυτοί είναι τυχεροί που θα έχουν τον Δρ. Τσεκούρα ως αρωγό για να βελτιώσουν τη σοβαρή μεταθρομβωτική νοσηρότητά τους».

 Από αριστερά: οι κ.κ. Ηλίας Μπαστούνης, τ. Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Νικόλαος Τσεκούρας, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Γ’ Αγγειοχειρουργικής Κλινικής ΙΑΣΩ General, Χρύσα Θεοδώρου, Υπεύθυνη Marketing και Επικοινωνίας, Εμπορικής Διεύθυνσης ΙΑΣΩ General, Dr. Anthony James Comerota, Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Michigan, Δρ. Νικόλαος Λιάσης, MD, PhD, Επιστημονικός Συνεργάτης Πανεπιστημίου Αθηνών, Αντιπρόεδρος Ελληνικής Αγγειολογικής Εταιρείας

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

15 ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Χρόνια Φλεβική Ανεπάρκεια και Θρόμβωση ι φλέβες επιστρέφουν το αίμα στην καρδιά. Η επιστροφή του αίματος γίνεται με την βοήθεια της μυϊκής αντλίας των μυών του άκρου και των βαλβίδων μιας κατεύθυνσης των φλεβών, με φορά από κάτω προς τα επάνω.Φλεβική ανεπάρκεια έχουμε όταν αυτές οι βαλβίδες έχουν χαλαρώσει η καταστραφεί τελείως και το αίμα παλινδρομεί προς τα κάτω και μαζεύεται στα χαμηλότερα στρώματα της πδοδοκνημικής, με μακροχρόνια στάση και τροφικές αλλοιώσεις του δέρματος.

Tου ΙΣΑΑΚ ΤΟΠΑΛΙΔΗ ΙΑΤΡΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΑΘΟΛΟΓΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ ΑΓΓΕΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΕΣΣΕΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, ΜΕΛΟΥΣ ΕΛ/ΚΗΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜ/ΚΗΣ ΦΛΕΒΟΛΟΓΙΚΗΣ – ΑΓΓΕΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

Όταν το αίμα λόγω ακινησίας, μηχανικής αιτίας, αυξημένης πηκτικότητας (πολλές φορές γονιδιακής προδιάθεσης), πρόσφατου χειρουργείου, παχυσαρκίας σε κάποια φλέβα πήξει δημιουργείται θρόμβος. Αν έχουν θρομβωθεί φλέβες επιφανείαςέχουμε ΕΠΙΠΟΛΗΣ ΘΡΟΜΒΟΦΛΕΒΙΤΙΔΑ (εικ. 1) με ερυθρότητα, πόνο. υπερθέρμανση κατά μήκος της επιφανειακής φλέβας που εί-

ναι και ορατό. Εδώ η θεραπεία είναι τοπική σύσφιξη με επίδεσμο, αντιπηκτικές ενέσεις για 10ημέρες και κίνηση. Αργότερα για 3 μήνες αντιθρομβοτική κάλτσα. ΄Όταν θρομβωθεί φλέβα βάθους έχουμε ΕΝ ΤΩ ΒΑΘΗ ΦΛΕΒΟΘΡΟΜΒΩΣΗ (εικ.2). Το πόδι πρήζεται έντονα, υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο ποδιών, πονάει σε κόπωση ,είναι θερμό και σφιχτό. Η σοβαρότητά της εξαρτάται από το ύψος του θρόμβου. Σε κάθε περίπτωση πρέπει άμεσα να ξεκινήσουμε αντιθρομβωτική θεραπεία με ενέσεις και στη συνέχεια με χάπια για 6-12 μήνες. Σημαντικό είναι η κάλτσα για 10 ημέρες όλο το 24ώρο και μετά για 1-2 χρόνια κατά την ημέρα. Το επικίνδυνο σ΄αυτή την περίπτωση είναι ότι, αν ο ασθενής δεν αντιληφθεί τη σοβαρότητα και δεν επισκεφθεί Ιατρό μπορεί να συμβεί Πνευμονική Εμβολή με πολύ σοβαρές συνέπειες για τη ζωή του. Τα συμ-

πτώματα είναι πόνος στον θώρακα ,δύσπνοια, ταχυκαρδία, ωχρότητα, εφίδρωση. Μετά από μία θρόμβωση έχουμε πάντα μία φλεβική ανεπάρκεια Αυτό ονομάζεται μεταθρομβωτικό σύνδρομο με πρήξιμο, μελάχρωση, ατροφία και τελικά εξέλκωση του δέρματος, το ΄Άτονο ΄Έλκος, που δεν κλείνει με αλοιφές και χάπια. Εδώ είναι σημαντικό να φοράει ο ασθενής μετά από τη θρόμβωση για πολλά χρόνια την κάλτσα. Παρόμοιες αλλαγές στο δέρμα έχουμε και

όταν υπάρχει Χρόνια Φλεβική Ανεπάρκεια λόγω κιρσών, χωρίς θρόμβωση. Και εδώ έχουμε ένα χρόνιο νόσημα που μπορεί να υπάρχει από μικρή ηλικία. Οι άνωθεν απεικονιζόμενες αλλοιώσεις αφορούν το 1,2,3 στάδιο της Χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας. Στο 4 στάδιο έχουμε το έλκος. Για να μην έχουμε τέτοια εξέλιξη λοιπόν , θα πρέπει εγκαίρως να γίνει εξέταση από Αγγειολόγο με ένα έγχρωμο Τρίπλεξ Φλεβών κάτω άκρων. Έτσι μπορούμε να βρούμε τι ακριβώς συμβαίνει και ποια είναι η αιτία! Η θεραπεία της Χρόνιας Φλεβικής Ανεπάρκειας όταν υπάρχουν κιρσοί είναι χειρουργική. Σε περιπτώσεις που επιπολής κιρσοί, κιρσοειδείς ευρυαγγείες μας ενοχλούν αυτές μπορούν με σκληρυντικές ενέσεις η με λέιζερ να φύγουν σε μεγάλο βαθμό και να έχουμε ένα αισθητικά ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Σαν πρόληψη θα πρέπει να αναφέρουμε απώλεια βάρους, όχι στενά και σφιχτά ρούχα, όχι ψηλά τακούνια, σε περιπτώσεις χειρουργείων αντιθρομβωτική πρόληψη, σε περιπτώσεις που σε συγγενείς 1ου βαθμού έχουμε θρόμβωση πρέπει να γίνει έλεγχος θρομβοφιλίας κ.α.

Γλαύκωμα: Νεώτερες εξελίξεις στην πρόληψη ο οπτικό νεύρο βρίσκεται στον οπίσθιο πόλο του ματιού μας και παίζει θα λέγαμε το ρόλο του καλωδίου, μια και μεταφέρει από τον εγκέφαλο τα νευρικά μηνύματα με τη μορφή ηλεκτρικού ρεύματος στον αμφιβληστροειδή, όπου αυτά μεταφράζονται σε όραση. Τα αίτια που οδηγούν στην εκφύλισή του είναι ποικίλα, και συνεχώς προστίθενται καινούργια. Στα πλαίσια μακροχρόνιων ερευνών έχουν ενοχοποιηθεί μεταξύ άλλων αγγειακά και ορμονικά αίτια, ενώ συνεχώς ανακαλύπτονται νέοι συνδυασμοί υπεύθυνων γονιδίων.

Της Ευτυχίας Τούλιου, χειρουργού Οφθαλμίατρου, MD, FEBO

Η ενδοφθάλμια πίεση εξαρτάται από την ισορροπία μεταξύ παραγωγής και αποχέτευσης του ενδοφθάλμιου υγρού, η οποία με τη σειρά της επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, με αποτέλεσμα μέσα στη διάρκεια της ημέρας να έχουμε αυξομειώσεις. Μπορούμε έτσι να κατασκευάσουμε μία καμπύλη και να διαπιστώσουμε εάν αυτές οι αυξομειώσεις ξεπερνούν κάποια όρια, από τα οποία και πάνω θεωρούμε ότι ο ασθενής είναι σε ρίσκο για

ανάπτυξη γλαυκώματος. Η εκφύλιση του οπτικού νεύρου επηρεάζεται από την αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης. Όχι όμως απόλυτα ούτε στον ίδιο βαθμό σε όλους τους ανθρώπους. Υπάρχει το γλαύκωμα χαμηλής πίεσης, όπου παρόλο που η πίεση του ματιού είναι χαμηλή, το οπτικό νεύρο υφίσταται εκφυλιστικές αλλοιώσεις. Και το αντίστροφο: η πίεση του ματιού να είναι μεν υψηλή αλλά να μην επηρεάζει καθόλου το οπτικό νεύρο. Πρόκειται για τη λεγόμενη οφθαλμική υπερτονία. Η μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης λοιπόν, είναι μεν απαραίτητη αλλά δεν αρκεί για την οριστική διάγνωση του γλαύκώματος. Η βυθοσκόπηση και η παρατήρηση της μορφολογίας της κεφαλής του οπτικού νεύρου, μας προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για το αν ο συγκεκριμένος ασθενής είναι σε ρίσκο ή όχι. Η γωνιοσκόπηση ,δηλαδή η παρατήρηση της

μορφολογίας της γωνίας που σχηματίζει ο κερατοειδής με την ίριδα του ματιού είναι επίσης ένα ανατομικό σημείο υψίστης σημασίας για να συμπαιράνουμε για τι είδους γλαύκωμα πρόκειται και να επιλέξουμε την καταλληλη θεραπεία. Υπάρχουν τέλος ειδικά μηχανήματα που βελτιώνονται συνεχώς σε ακρίβεια και μετρούν το οπτικό μας πεδίο, δηλαδή το πόσο καλά βλέπουμε στην περιφέρεια. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς η περιφερική όραση επηρεάζεται πρώτη στη νόσο του γλαυκώματος και είναι δύσκολο να αντιληφθούμε την απώλειά της σε σχέση με την κεντρική όραση. Αν κάνουμε μία νοητή τομή και δούμε σαν φέ-

τα τον αμφιβληστροειδή και το οπτικό νεύρο μπορούμε να εστιάσουμε στην κυτταρική στοιβάδα που νοσεί και να διαπιστώσουμε τη λέπτυνσή της, δηλαδή την εκφύλισή της. Τις τελευταίες δεκαετίες η τεχνολογία της Οφθαλμολογίας έχει αναπτυχθεί ραγδαία και μας επιτρέπει να έχουμε απίστευτες δυνατότητες απεικόνισης των γαγγλιακών κυττάρων, των πιο ευαίσθητων κυττάρων του αμφιβληστροειδούς που επηρεάζονται πρώτα από την εκφύλιση που προκαλεί το γλάυκωμα. Παράλληλα, η oct αγγειογραφία προσφέρει νέες πληροφορίες σχετικά με την αιμάτωση της κεφαλής του οπτικού νεύρου. Με τη βοήθεια της μελέτης του οπτικού πεδίου και της ζωτικότητας των γαγγλιακών κυττάρων ανά τακτά χρονικά διαστήματα (συνήθως εξαμήνου) είμαστε σε θέση να εκφέρουμε άποψη για το αν όντως πρόκειται για γλαύκωμα καθώς και για την πορεία του. Σε βάθος χρόνου μπορούμε να συγκρίνουμε τη νέα εικόνα με την παλιά, και να δούμε έτσι αν υπάρχει ανταπόκριση στη θεραπεία, αν χρειάζεται ενίσχυσή της με νέο κολλύριο ή αν θα προχωρήσουμε στη χειρουργική αποκατάσταση της νόσου. Τα τελευταία χρόνια, η έγκαιρη διάγνωση και η τελειοποίηση της θεραπείας εγγυώνται πλέον την αισθητή καθυστέρηση της προόδου του γλαυκώματος και έτσι εξασφαλίζουν μία άριστη ποιότητα όρασης και συνάμα ζωής!

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

17 ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Γίνεται υπερ - διάγνωση αλλεργιών - δυσανεξιών; λο και περισσότερο ενδιαφέρον φαίνεται να παρουσιάζει η συνεχής αύξηση των αλλεργικών περιστατικών τόσο σε κοινωνικό επίπεδο όσο και επιστημονικό. Πιο συγκεκριμένα στην Αμερική από το 1997 έως το 2011 έχει παρουσιαστεί αύξηση στις διατροφικές αλλεργίες κατά 50 %, ενώ στα παιδιά από το 1997 έως το 2007 αυτή η αύξηση υπολογίζεται ότι είναι της τάξης του 18 %. Πολύ επιστήμονες υποστηρίζουν ότι παράγοντες όπως το περιβάλλον, το γενετικό μας προφίλ ή ο τρόπος ζωής μας έχουν οδηγήσει σε αυτή την κατακόρυφη αύξηση. Άλλοι όμως επιστήμονες υποστηρίζουν ότι παρουσιάζεται μια υπερ-διάγνωση και υπερβολική αναφορά αλλεργιών που σχετίζονται με ανακριβή μεθόδους διάγνωσης και παρερμηνείες σε ότι αφορά το τι είναι διατροφική αλλεργία.

Του νικόλαου Καραγιάννη BSc, SRD, MPhil κλινικός διαιτολόγουδιατροφολόγου

Το δημοσιογραφικό προσωπικό γνωστής Αμερικάνικης ιστοσελίδας που ασχολείται με θέματα υγείας συζήτησε με εκπροσώπους του Αμερικάνικου Κολεγίου Αλλεργιών, Άσθματος και Ανοσολογίας για την έγκυρη και επιστημονικά άρτυα διευθέτηση του θέματος των διατροφικών αλλεργιών. Αρχικά οι εκπρόσωποι του Κολεγίου διαχώρισαν τις διαφορε-

τικές έννοιες της διατροφικής αλλεργίας και της διατροφικής δυσανεξίας. Διατροφική αλλεργία είναι η άμεση αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος σε διατροφικά στοιχεία. Σύμφωνα με πληροφορίες του Αμερικάνικου πληθυσμού το 90 % των αλλεργικών αντιδράσεων προέρχεται από τρόφιμα όπως είναι τα αυγά, το γάλα, τα φιστίκια, τα καρύδια, το ψάρι, τα οστρακοειδή, το σιτάρι και η σόγια. Τα συμπτώματα που κάποιος μπορεί να αντιμετωπίσει κυμαίνονται από ήπια έως έντονα και περιλαμβάνουν συριγμό, βήχα, δύσπνοια, κνησμό, έμετο, κράμπες στο στομάχι, πρήξιμο στη γλώσσα και ζάλη, ενώ το χειρότερο σύμπτωμα που κάποιος μπορεί να βιώσει είναι η αναφυλαξία. Οι διατροφικές δυσανεξίες από την άλλη σχετίζονται με αντιδράσεις του γαστρεντερικού σωλήνα και μπορεί τα συμπτώ-

ματα να μοιάζουν αυτά της διατροφικής αλλεργίας, αλλά συνήθως τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν πρήξιμο, κοιλιακό πόνο και διάρροια. Τα συμπτώματα της διατροφικής δυσανεξίας μπορεί να παρουσιάζονται και να χάνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και σχετίζονται με την ποσότητα του προβληματικού τροφίμου που κάποιος καταναλώνει. Οι εκπρόσωποι του Αμερικάνικου Κολεγίου Αλλεργιών πρότειναν μερικούς παράγοντες οι οποίοι μπορεί να συμβάλουν σε αυτά τα φαινόμενα όπως η καθυστερημένη εισαγωγή τροφίμων στην διατροφή παιδιών σε μεγάλες ηλικίες (2-3 ετών), η υπερβολική χρήση αντιβακτηριδιακών σαπουνιών και καθαριστικών, η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών, η αύξηση στις καισαρικές γεννήσεις και η ποικιλότητα των βακτηριδίων στο έντερο μας. Επίσης όμως, όλο και περισσότερες έρευνες αποδεικνύουν ότι γίνεται μια υπερεκτίμηση των αλλεργιών - δυσανεξιών λόγω των ανακριβών τεχνικών διάγνωσης. Σε ότι αφορά την υπερεκτίμηση των διαγνώσεων των αλλεργιών - δυσανεξιών οι εκπρόσωποι του Αμερικάνικου Κολεγίου Αλλεργιών επικεντρώθηκαν στα τεστ νυγμού και τα αιματολογικά τεστ που μετρούν επίπεδα ανοσοσφαιρίνης Ε. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες σε ότι αφορά την εγκυρότητα αυτών τον μεθόδων φάνηκε να είναι ανεπαρκή στην έγκυρη διάγνωση. Πιο συγκεκριμένα φαίνεται ότι τα τεστ νυγμού είναι έγκυρα στο 60 % των

Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου και η αντιμετωπισή της άνθιση της Ορθοπεδικής ειδικότητας που έχει συντελεστεί τα τελευταία 20 χρόνια, μέσω της επιστημονικής παρατήρησης και των σύγχρονων μεθόδων διάγνωσης και χειρουργικής αντιμετώπισης, έρχεται να ανατρέψει την παλαιότερη άποψη περί μη αναγκαιότητας αποκατάστασης του προσθίου χιαστού συνδέσμου και να αναδείξει την σοβαρότητα των μακροπρόθεσμων βλαβών που μπορεί να υποστεί η άρθρωση του γόνατος λόγω της ρήξης του.

Του Κων/νοΥ ΑλεξΑνδροΥ, χειρουργου ορθοπεδικου

Το έλλειμμα σταθερότητας και της αισθητικότητας-ιδιοδεκτικότητας που προκύπτει μετά από την ρήξη του, οδηγεί σε επαναλαμβανόμενα επεισόδια μικροαστάθειας και αυτά με την σειρά τους σε τραυματισμούς των μηνίσκων και του αρθρικού χόνδρου.(Το 60% περίπου εξ αυτών τον πρώτο χρόνο μετά την κάκωση)

Αν και η διάγνωση της κάκωσης από έναν έμπειρο Ορθοπεδικό μπαίνει κυρίως με την κλινική εξέταση, ωστόσο απαραίτητη θεωρείται η μαγνητική τομογραφία για τον προγραμματισμό της χειρουργικής επέμβασης. Η ηλικία του ασθενούς(όσο νεότερος τόσο αυξάνει η ένδειξη για χειρουργική αποκατάσταση), η γενικότερη κατάσταση της άρθρωσης και οι απαιτήσεις του ασθενούς από το τραυματισμένο του γόνατο, είναι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψιν πριν προχωρήσουμε σε επέμβαση αποκατάστασης του συνδέσμου. Έτσι λοιπόν έναςμεσήλικας ασθενής, που έχει αθλητικές δραστηριότητες ή που έχει σοβαρή αστάθεια της άρθρωσης, ενώ παλαιότερα υπήρχε η άποψη ότι δεν ήταν απαραίτητη η αποκατάσταση του προσθίου χιαστού σήμερα

πιστεύεται ότι πρέπει να υποβληθεί σε επέμβαση για να επανέλθει στο προηγούμενο επίπεδο δραστηριοτήτων του. Η χρονική στιγμή που θα επιλεγεί για να πραγματοποιηθεί η επέμβαση καθώς και η προεγχειρητική κατάσταση της άρθρωσης φαίνεται να παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της επέμβασης. Απαιτείται «ήρεμη» άρθρωση χωρίς την συλλογή αίματος(αίμαρθρο) που προκύπτει αμέσως μετά την κάκωση, με καλή κινητικότητα καθώς και καλό μυϊκό σύστημα των μηριαίων μυϊκών ομάδων. Σήμερα λοιπόν θεωρούμε ότι μετά την πάροδο ενός διαστήματος 3 εβδομάδων από την κάκωση όπου σε αυτό το διάστημα ο ασθενής θα υποβάλλεται σε πρόγραμμα κινησιοθεραπείας και μυϊκής ενδυνάμωσης είναιη κατάλληλη χρονική στιγμή για την πραγματοποίηση της επέμβασης. Ο σχεδιασμός της επέμβασης θα πρέπει να ξεκινάει πάντοτε με την επιλογή του κατάλληλου μοσχεύματος εξατομικευμένα για τον κάθε ασθενή ανάλογα με τις δραστηριότητές του. Τα μοσχεύματα που έχουμε διαθέσιμα διαχωρίζονται σε αυτομοσχεύματα(από τον ίδιο τον ασθενή), σε αλλομοσχεύματα(από τράπεζα μοσχευμάτων)και σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις σε συνθετικά μοσχεύματα.

περιπτώσεων και χρειάζεται πολλές φορές να γίνονται σε συνδυασμό με τα αιματολογικά τεστ ανοσοσφαιρίνης Ε για να μπορέσουν οι επιστήμονες να προσεγγίσουν μια πιο έγκυρη διάγνωση. Φυσικά και το ξεκαθαρίζουμε ότι οποιοδήποτε άλλο τεστ αλλεργίας – δυσανεξίας είναι ανάξιο λόγου, έχει ανεπαρκή επιστημονική υπόσταση και είναι καθολικά απορριπτέο από την ακαδημαϊκή κοινότητα. Τελικά, σύμφωνα πάντα με τους εκπροσώπους του Αμερικάνικου Κολεγίου Αλλεργιών, Άσθματος και Ανοσολογίας, αυτό το οποίο φαίνεται για την ώρα να είναι η πιο έγκυρη μέθοδος διάγνωσης αλλεργιών - δυσανεξιών είναι η ποσοτική και ποιοτική πρόκληση των τροφών. Πιο συγκεκριμένα ο ασθενής καλείτε να καταναλώσει ένα-ένα ξεχωριστά τα τρόφιμα τα οποία θεωρούνται ύποπτα σε ποσότητα και συχνότητα και βάση των αντιδράσεων το τρόφιμο εγκρίνετε ή απορρίπτετε από την διατροφή του. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί επιστήμονες φοβούνται να χρησιμοποιήσουν την συγκεκριμένη μέθοδο λόγου ανησυχίας εκδήλωσης έντονων συμπτωμάτων. Ο τρόπος με τον οποίο όμως εξελίσσονται τα πράγματα είναι ότι η επιστημονική κοινότητα πρέπει σιγάσιγά να αρχίσει να απομακρύνεται από τα τεστ νυγμού και τα αιματολογικά τεστ και να αρχίσει να χρησιμοποιεί περισσότερο την ποσοτική και ποιοτική πρόκληση των τροφών, για πιο έγκυρη διάγνωση.

Η επέμβαση πλέον πραγματοποιείτε τελείως αρθροσκοπικά, δηλαδή με την χρήση μικροκάμερας 4mmκαι μέσα από μικροσκοπικές τομές, ο χρόνος που απαιτείται δεν ξεπερνάει σε διάρκεια την 1 ώρα, ενώ μας δίνεται η δυνατότητα και καταγράφουμε το βίντεο της επέμβασης. Η τοποθέτηση του μοσχεύματος γίνεται με ακρίβεια χιλιοστού ενώ η μεγεθυσμένη εικόνα που μας παρέχει το αρθροσκόπιο μας δίνει την δυνατότητα να προβούμε σε επιλεγμένες περιπτώσεις σε ακόμα πιο ακριβείς συνδεσμοπλαστικές όπως σε ανακατασκευή και των δύο δεσμών του συνδέσμου.Ο χρόνος παραμονής του ασθενούς στην κλινική δεν ξεπερνάει την μία ημέρα και επιτρέπουμε την βάδισή του αμέσως μετά την επέμβαση. Η χρήση μηροκνημικού νάρθηκα μετά την επέμβαση δεν είναι απαραίτητη αν και η προστασία που παρέχει ο νάρθηκας στο χειρουργημένο σκέλος δεν μπορεί να παραβλεφθεί. Ο ασθενής μετά από ένα διάστημα 10 έως 15 ημερών επιστρέφει στην εργασία του εκτός αυτών που κάνουν βαριά και χειρωνακτική εργασία όπου και χρειάζεται διάστημα περίπου ενός μήνα. Περίπου δύο εβδομάδες μετά την επέμβαση, οπότε και αφαιρούνται τα ράμματα, θα πρέπει να ξεκινήσει ειδικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας το οποίο θα συνεχιστεί για διάστημα 4 έως 6 μηνών ανάλογα με τον ασθενή. Τα αποτελέσματατης επέμβασης σήμερα, με την εξέλιξη των εμφυτευμάτων που απαιτούνται για την πραγματοποίηση αυτής της λεπτής ανακατασκευής του συνδέσμου,υπολογίζοταιστο 95% να είναι άριστα.

18 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Λίφτινγκ : Μόνιμη νεότητα Σύγχρονες τάσεις - Νέες τεχνικές στην Πλαστική Χειρουργική σύγχρονη Πλαστική χειρουργική είναι η ειδικότητα που έχει αναλάβει την καταπολέμηση και την κατάργηση των επιπτώσεων του χρόνου στο ανθρώπινο πρόσωπο και σώμα. Οι προτεινόμενες θεραπείες ποικίλουν , μα όλες έχουν ένα κοινό στόχο : Την επαναφορά και διατήρηση της νεανικής όψης. Οι θεραπείες αντιγήρανσης για το πρόσωπο και το λαιμό που ένας πλαστικός χειρουργός προσφέρει, διαχωρίζονται σε ελάχιστα επεμβατικές και σε αμιγώς χειρουργικές θεραπείες.

Αυξητική Στήθους με ενθέματα σιλικόνης

Οι ελάχιστα επεμβατικές θεραπείες που εφαρμόζονται στο ιατρείο του πλαστικού χειρουργού, όπως το ενέσιμο υαλουρονικό οξύ, η βοτουλινική τοξίνη Α, τα νήματα ανάπλασης ή ανόρθωσης, οι μεσοθεραπείες ετερόλογες ή PRP και πολλές ακόμα, επιτυγχάνουν εξαιρετικά αποτελέσματα στην αισθητική βελτίωση της εικόνας ενός προσώπου το οποίο δεν έχει σοβαρές αλλοιώσεις από το χρόνο. Η χειρουργική διόρθωση της γήρανσης του προσώπου και του λαιμού, είναι η ρυτιδοπλαστική ή το κοινώς λεγόμενο Λίφτινγκ. Με την πάροδο των ετών , οι ιστοί του προσώπου ατροφούν. Το δέρμα χάνει την ελαστικότητα του, οι σύνδεσμοι που συγκρατούν τους ιστούς χαλαρώνουν, τα οστά χάνουν ένα σημαντικό ποσοστό του όγκου τους ενώ ο λιπώδης ιστός προπίπτει λόγω της βαρύτητας και της χαλάρωσης. Το πρόσωπο αλλοιώνεται, οι ρυτίδες αυξάνονται, η χαλάρωση δημιουργεί αυλακώσεις στη ρινοπαρειακή περιοχή, στις παρειές, οι κύκλοι των κάτω βλεφάρων τονίζονται, τα φρύδια κατεβαίνουν με απότέλεσμα τα βλέφαρα να «κλείνουν», το περίγραμμα της κάτω γνάθου χάνεται και συνολικά το πρόσωπο απεικονίζεται γηρασμένο. Όλες αυτές οι αλλοιώσεις, δεν είναι εφικτό να διορθωθούν στο μέγιστο βαθμό και μόνιμα με καμία άλλη μέθοδο πλήν της χειρουργικής. Ο πλαστικός χειρουργός χρησιμοποιώντας τις πιο σύγχρονες και αξιόπιστες τεχνικές χειρουργικού λίφτινγκ μπορεί όχι μόνο να διορθώσει αυτές τις αλλοιώσεις του χρόνου στους έν τω βάθει ιστούς, αλλά και να προσδώσει στον ασθενή ένα νεανικό πρόσωπο, σφριγηλό, με σαφείς γωνίες και οβάλ, ανοιχτό βλέμμα, όπως ακριβώς είχε στη νεότητα του. Το χειρουργικό λίφτινγκ, πραγματοποιείται σε χειρουργική κλινική, απαιτεί εξειδικευμένα χειρουργικά εργαλεία πλαστικής χειρουργικής, και προυπο-

θέτει άριστη γνώση της ανατομίας και των χειρουργικών τεχνικών. Με γενική αναισθησία και διά μέσου τομών στην προωτιαία και συνήθως και στην οπισθοωτιαία χώρα (εμπρός και πίσω από το αυτί), ο πλαστικός χειρουργός αποκτά πρόσβαση στους βαθύτερους ιστούς του προσώπου και κατ’επέκταση του λαιμού. Τα σημαντικότερα , πιο αξιόπιστα και σταθερά αποτελέσματα, έχει να επιδείξει η τεχνική ανόρθωσης του SMAS, δηλαδή του μυοαπονευρωτικού συστήματος του προσώπου, που εκτός από το δέρμα και το λιπώδη ιστό, επανατοποθετεί και τις βαθύτερες δομές του προσώπου σε ένα υψηλότερο σημείο καθήλωσης. Το SMAS περιλαμβάνει δομές όπως περιτονία, νεύρα, αδένες και μύες, και για το λόγο αυτό η χειρουργική επέμβαση ορίζεται ως επανορθωτική επέμβαση και όχι ως μόνο αισθητική. Επιγραμματικά, το SMAS είναι μια ινομυώδης δομή που παρέχει στήριξη στους ιστούς του προσώπου, και βρίσκεται άνωθεν της παρωτιδικής περιτονίας και σε συνέχεια με την επί πολής κροταφική περιτονία και το μυώδες πλάτυσμα (στο λαιμό). Οι τεχνικές ανόρθωσης του SMAS -μυοαπονευρωτικού συστήματος- είναι διάφορες, οι κυριότερες όμως είναι το MACS (minimal access cranial suspension), το SMAS plication, το SMAS-ectomy, το High SMAS και το extended - SMAS face lift. Αυτές οι τεχνικές, διαφέρουν τόσο ως προς τις τομές διαμέσου των οποίων διενεργείται η επέμβαση, όσο και στη χειρουργική τεχνική διαχείρισης των ιστών. Καθώς το «σύστημα στήριξης» του προσώπου βρίσκεται σε ανατομική συνέχεια με το μυ του μυώδους πλατύσματος (platysma muscle) στον τράχηλο, η επέμβαση μπορεί να διορθώσει και τη χαλάρωση της περιοχής του λαιμού εξαφανίζοντας τις ενοχλητικές «χορδές» που χαρακτηρίζουν ένα γηρασμένο λαιμό. Το SMAS lift προσώπου και λαιμού, μπορεί να συνδυαστεί στον ίδιο χειρουργικό χρόνο με τεχνικές ανόρθωσης της μετωπιαίας χώρας και των δομών του άνω τριτημορίου του προσώπου (Forehead lift - Brow lift). Η χειρουργική επέμβαση διαρκεί από 3 έως 5 ώρες, ενώ οι σύγχρονες τεχνικές απαιτούν ελάχιστη παραμονή στην κλινική και προσφέρουν εύκολη για τον ασθενή μετεγχειρητική πορεία. Το λίφτινγκ προσώπου (και λαιμού) είναι διαχρονικά, η επιτομή της πλαστικής χειρουργικής. Συνδυάζεται ή περιλαμβάνει ταυτόχρονα άλλες επεμβάσεις (βλεφαροπλαστική, λιποαναρρόφηση, μετωπιαίο λίφτ κ.α). Επανορθώνειτην επίδραση του χρόνου στο πρόσωπο και το λαιμό, επαναφέρει τη νεότητα που όλοι επιζητούμε, και προσδίδει το φυσικό αποτέλεσμα που υπόσχεται. Στην εποχή μας, είναι μια επέμβαση που έχει πραγματοποιηθεί σε εκατομμύρια ανθρώπους, με ασφάλεια,εντυπωσιακά και κυρίως μόνιμα αποτελέσματα. Το χειρουργικό λίφτινγκ, είναι η επέμβαση με το μεγαλύτερο δείκτη ικανοποίησης για τον υποψήφιο που θα το ακολουθήσει...

σως η πιο επιθυμητή επέμβαση πλαστικής χειρουργικής για το γυναικείο φύλο είναι η αυξητική στήθους. Με αυτή την επέμβαση, μία γυναίκα μπορεί να αυξήσει το μέγεθος των μαστών της, διορθώνοντας έτσι είτε πιθανή υποπλασία ή ατροφία αυτών, είτε την πτώση του στήθους μετά από εγκυμοσύνη, απώλεια βάρους ή φυσιολογική πτώση λόγω ηλικίας .

Ί Του Κωνσταντίνου Θ. Πάτση, Πλαστικού χειρούργου Κ. Καρτάλη 172 - Βόλος Τηλ. 2421 - 404084

Αποτέλεσμα της αυξητικής μαστοπλαστικής , είναι η άυξηση του μεγέθους του στήθους , η ανόρθωση των μαστών και φυσικά η τόνωση τόσο της ψυχολογίας όσο και της αυτοπεποίθησης της γυναίκας. Ο πιο διαδεδομένος, ασφαλής και αποτελεσματικός τρόπος αύξησης του όγκου του στήθους, είναι η χρήση ενθεμάτων σιλικόνης. Απαραίτητη προυπόθεση για μακροχρόνια και απολύτως αξιόπιστα αποτελέσματα καθώς και για την εγγύηση της υγείας της γυναίκας είναι η χρήση από τον πλαστικό χειρουργό ενθεμάτων σιλικόνης που είναι εγκεκριμένα από τους αρμόδιους οργανισμούς υγείας (FDA) και που φέρουν πιστοποιητικά CE. Τα ενθέματα σιλικόνης που θα χρησιμοποιηθούν ,επιλέγονται από τον πλαστικό χειρουργό μετά από προσεκτική εξέταση της γυναίκας και μέτρηση συγκεκριμένων παραμέτρων. Για το λόγο αυτό, υπάρχουν ενθέματα διαφόρων όγκων, διαστάσεων και σχημάτων , ώστε να καλυφθούν όλες οι απαιτήσεις και να επιτευχθεί ένα αποτέλεσμα με φυσική όψη και αφή αλλά και σε πλήρη αρμονία με το σωματότυπο και τις επιθυμίες της γυναίκας. Από μια πολύ μικρή τομή, είτε στην υπομάστιο πτυχή είτε περιθηλαίως ο πλαστικός χειρουργός εισάγει το εγκεκριμένο ένθεμα σιλικόνης ή υπομυικά (κάτω από το μείζονα θωρακικό μύ) ή πάνω από το μυ και κάτω από τον μαζικό αδένα , εξατομικέυοντας κατά περίπτωση τη χειρουργική προσπέλαση και το ανατομικό επίπεδο τοποθέτησης του ενθέματος. Η σχετικά μικρή διάρκεια της επέμβασης και η εύκολη μετεγχειρητική πορεία επιτρέπουν την άμεση επάνοδο στις κοινωνικές δραστηριότητες. Το στήθος , είναι το αδιαμφισβήτητο σύμβολο θηλυκότητας γι’ αυτό ένα όμορφο, αρμονικό και φυσικό στήθος είναι η επιθυμία κάθε γυναίκας. Ο πλαστικός χειρουργός σας , επιλέγοντας τα κατάλληλα εγκεκριμένα ενθέματα σιλικόνης και εφαρμόζοντας σύγχρονες και αξιόπιστες μεθόδους αυξητικής μαστοπλαστικής αποδίδει στη γυναίκα το στήθος που πάντα επιθυμούσε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η αυξητική στήθους είναι μία από τις συχνότερες επεμβάσεις πλαστικής χειρουργικής τόσο παγκοσμίως όσο και στην Ελλάδα.

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

19 ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Φροντίζοντας εμένα που φροντίζω… «Ο Θεός μας έδωσε την ευλογία να δεχόμαστε με γαλήνη τα πράγματα που δεν μπορούν να αλλάξουν, κουράγιο να αλλάζουμε τα πράγματα που πρέπει να αλλάξουν και σοφία να διακρίνουμε το ένα από το άλλο.»

Αναγνωρίζοντας προειδοποιητικά σημάδια

Δεν είναι λίγες οι φορές που ο περιθάλπων μπορεί να πιάσει τον εαυτό του να φωνάζει στον ασθενή. Αν και ως εικόνα είναι δυσάρεστη, ως αντίδραση δεν είναι ανησυχητική. Είναι και αυτός άνθρωπος και όπως όλοι έχει όρια. Ωστόσο, αν αυτό γίνεται συχνά, είναι ένα σημάδι πως δυσκολεύεται Dr. ReinholdNiebuhr, 1934, γερμανός θεολόγος να διαχειριστεί ορισμένες συμπεριφορές και συναισθήματα και θα ήταν καλό να ζητήσει βοήθεια πριν «Εγκατέλειψα τη δουλειά μου για να φροντίσω βγουν τα πράγματα εκτός ελέγχου.Ίσωςνα έχει τη σύζυγό μου και επειδή δεν είχα χρόνο για τις φτάσει κάποιες φορές και στο σημείο λίγο πριν αγαπημένες μου ασχολίες, τις εγκατέλειψα και να ασκήσει βία στο άτομο με άνοια ή να έχει αυτές. Πάψαμε να επισκεπτόμαστε τους φίλους σκεφτεί να ασκήσει βία. Αν ισχύει αυτό, χωρίς μας και σταμάτησαν να έρχονται και αυτοί.» αμφιβολία νιώθει πολύ δυσάρεστα και πολύ «Δυο κυρίες έρχονται κάθε Τρίτη απόγευμα και ενοχικά. Όπως και να συμβαίνει, όσο και να κρατούν συντροφιά στη μητέρα μου. Εγώ εκείνη προσπαθεί εκ των υστέρων να το αναλύσει δεν την ημέρα συνηθίζω να πηγαίνω σε ένα φίλο βοηθά. Και είναι σημαντικό να σκέφτεται πως Της μου και μετά για ψώνια. Όταν ο καιρός είναι καοι αντιδράσεις του δεν στοχεύουν στονασθεΚουφογιάννη λός κάνω μια βόλτα και στην παραλία. Φτάνοννή αλλά στη συμπεριφορά του, που είναι αποΚαλλιόπης, τας στο σπίτι νιώθω πιο ανάλαφρος και χαίρομαι τέλεσμα της νόσου. Ψυχολόγου Μονάδας που βλέπω τη μητέρα μου.» Σύμφωνα με έρευνες, τα άτομα με άνοια παΑντιμετώπισης Νόσου « Η κυρία που της κάνει παρέα είναι πολύ συμΑλτσχάιμερ Βόλου ρόλο που δεν μπορούν να ελέγξουν τη συμπεπαθητική και δεν φοβάται, ούτε αντιδρά όταν η ριφορά τους και δεν το κάνουν σκόπιμα, μπομητέρα μου φέρεται παράξενα.» ρεί συχνά να αναστατώνονται. Σε τέτοιες περιΤα παραπάνω μπορεί να αποτελούν σκέψεις ή και κατα- πτώσεις είναι σημαντικό να αναγνωρίζει κανείςτι έχει προστάσεις αληθινές που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι περι- ηγηθεί για να μπορεί έγκαιρα να παρέμβει. Επιπλέον, φοθάλποντες των ασθενών με άνοια και αυτό που μαρτυρούν ρείς και δομές που ασχολούνται με την άνοια συχνά μπορεί συχνά είναι πως φροντίζοντας κάποιον με άνοια μπορεί να να σου δώσουν την κατάλληλη καθοδήγηση και συμβουλευείναι ένα χρέος εξαντλητικό τόσο ψυχικά όσο και σωματικά, τική στον ίδιο τον περιθάλποντα. που τις περισσότερες φορές το αντιλαμβάνονται ως υποχρέωση. Χάνονται τις περισσότερες φορές μέσα στα πρέΑναζητώ πληροφορίες και συμβουλές πει της φροντίδας, καταλήγοντας να αμελούν και να εγκαπου χρειάζομαι ταλείπουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Αδυνατούν να διακρίΗ σκέψη του να ζητήσει κανείς βοήθεια ή συμβουλές από νουν τις συνέπειες αυτής της υπεράνθρωπης αφοσίωσης ακόμη και όταν σημάδια του σώματός τους , της ψυχής τους κάποιον ειδικό μπορεί να λειτουργήσει ψυχοπιεστικά από μόνη της. Στις περιπτώσεις αυτές είναι βοηθητικό να σκεκαι του περιβάλλοντός τους είναι ευδιάκριτα. Το να αφιερώσειένας περιθάλπων μια μέρα στον εαυτό φτεί κανείς ακριβώς τι θα ήθελε να ρωτήσει και αν δεν το του, φαντάζει σαν πολυτέλεια του παρελθόντος.Τα αντι- κατανοήσει, να ζητήσει από τον ειδικό να του εξηγήσει ξανά κρουόμενα συναισθήματα που μπορεί να νιώθειγια το πρό- ή ακόμη και να του το δώσει γραπτώς. Ακόμη και αν δεν είσωπο που φροντίζει και ταυτόχρονα για το γεγονός ότι δεν ναι απαραίτητη η βοήθεια εκείνη τη στιγμή, είναι χρήσιμο να έχει κανένα να μιλήσει, συχνά τον οδηγούν σε συναισθήμα- ξέρει κανείς, από πού μπορεί να τη ζητήσει αν τη χρειαστεί. τα άγχους και θλίψης που εναλλάσσονται με συναισθήματα ενοχών όταν απομακρύνεται από τον ασθενή. Η παραπάνω Βρίσκω χρόνο κατάσταση δεν σταματά, διαρκεί πολύ, μειώνει την αντοχή για εμένα και στο τέλος εξαντλεί τον φροντιστή ψυχικά. Είναι σημανΘα ήταν εξαιρετικά σημαντικό για τον φροντιστή να μποτικό λοιπόν, να φροντίζει κανείς τον εαυτό του, να αναγνωρούσε να βρει μέσα στην εβδομάδα μια ολόκληρη μέρα για ρίζει πότε χρειάζεται να τον φροντίσει, αν δεν μπορεί μόνος τον εαυτό σου. Μπορεί να ζητήσει από φίλους ή από την οιτου, να ζητήσει βοήθεια, αλλά και στήριξη για να το κάνει, κογένεια του να μείνουν για λίγο με τον ασθενή όσο θα γιατί αυτό διατηρεί την ποιότητα της φροντίδας . απουσιάζει. Ίσως το περιβάλλον να μη γνωρίζει πραγματικά Η στήριξη και η συμβουλευτική στους περιθάλποντες των την πίεση την οποία υφίσταται και να θέλουν πραγματικά να ασθενών με νόσο Αλτσχάιμερ διέπεται και στηρίζεται σε τον βοηθήσουν. Επιπλέον, η αξιοποίηση της βοήθειας που ορισμένες αρχές που αναφέρονται στη συνέχεια και συντεπαρέχουν οργανωμένες και εξειδικευμένες δομές, όπως λούν σημαντικά όταν εφαρμόζονται στην ικανοποιητική διατα Κέντρα Ημέρας και οι Ξενώνες θα ήταν εξαιρετικά αναχείριση της φροντίδας: κουφιστική. Οι δομές που προσφέρον υπηρεσίες σε ασθενείς και φροντιστές με άνοια μπορούν να προσφέρουν σηΑναγνωρίζω τα όρια μου και θέτω μαντική καθοδήγηση καθώς από την αρχή της νόσου βοηρεαλιστικούς στόχους θούν, αποφορτίζουν και εκπαιδεύουν τον φροντιστή να μάΣτην προσπάθεια του ο φροντιστής να παρέχει το καλύτε- θει να μοιράζεται τη φροντίδα. Μπορεί τα πράγματά να μην ρο δυνατό στο άτομο με άνοια, ξεχνά τις περισσότερες φο- γίνονται ακριβώς όπως θα ήθελε ο περιθάλπων, ωστόσο η ρές να αναγνωρίζει και να διακρίνει τι μπορεί να κάνει και βοήθεια τους είναι πολύτιμη σε πολλά επίπεδα. τι όχι, να καθορίζει προτεραιότητές και να λειτουργεί σύμφωνα με αυτές. Η αναγνώριση και η τήρηση των παραπάνω Δεν παίρνω κατάκαρδα την κριτική βοηθούν σημαντικά. Οι μη ρεαλιστικοί στόχοι και οι υψηλές των άλλων προσδοκίες που δεν είναι εφικτό να εκπληρωθούν καλύτεΣυχνά οι περιθάλποντες έρχονται αντιμέτωποι με την κριρα να αποφεύγονται, καθώς αυξάνουν τόσο την ένταση όσο τική του φιλικού ή οικογενειακού περιβάλλοντος για τον και τη καθημερινή πίεση.

τρόπο που φροντίζουν τον ασθενή με άνοια. Τα σχόλια τους μπορεί να πληγώνουν ή και να θίγουν κάποιες φορές, είναι όμως αποτέλεσμα της μεμονωμένης εικόναςπου έχουν για την φροντίδα προς τον ασθενή και της δυσκολίας να κατανοήσουν τη γενικότερη κατάσταση και τις σταδιακές αλλαγές στην εξέλιξη της νόσου. Η κριτική τους συχνά μπορεί να αντανακλά τα δικά τους συναισθήματα ή τις δικές τους τύψεις που δεν βοηθούν αρκετά. Συμπερασματικά, θα ήταν καλό να αγνοήσει κανείς την αρνητική κριτική αν ο ίδιος και ο ασθενή νιώθουν καλά και δεν έχουν δυσκολίες στην καθημερινότητα τους. Ίσως θα μπορούσανκαι τα υπόλοιπα μέλη να καταλάβουν καλύτερα αν εμπλέκονταν περισσότερο στη φροντίδα.

Διατηρώ τις παρέες μου και δεν απομονώνομαι

Μαθαίνω να διαχειρίζομαι το άγχος και να χαλαρώνω

Κατά τη διάρκεια της φροντίδας είναι εξαιρετικά σημαντικό να βρει κανείς χρόνο για δραστηριοποίηση και κοινωνική επαφή. Αξιοποιείστε κάθε ευκαιρία να βγείτε από το σπίτι, κάντε ένα περίπατο, πάρτε λίγο φρέσκο αέρα, αναζητήστε και συναντήστε φίλους που έχετε να δείτε καιρό, μιλήστε και σκεφτείτε κάτι διαφορετικό από τη φροντίδα και κάντε γυμναστική. Αν είναι δύσκολο να κοινωνικοποιηθείτε μόνος, γιατί είχατε συνηθίσει να το κάνετε παρέα με τον σύντροφό σας, βρείτε καινούριες δραστηριότητες που θα σας φέρουν κοντά σε άλλους ανθρώπους. Μην απομονώνεστε και μην περιορίζεστε από τους άλλους. Η άνοια δεν είναι κάτι για το οποίο χρειάζεται να νιώθει κανείς άσχημα ή ντροπή. Αν εξηγήσετε στους γύρω σας κάποια βασικά πράγματα δεν θα υπάρχει πρόβλημα. Έχοντας ανθρώπους γύρω σας θα έχετε τη δυνατότητα να μοιράζεστε πράγματα, αλλά ίσως είναι και μια ευχάριστη αλλαγή για τον ίδιο τον ασθενή.

Καθώς η έγνοια της φροντίδας δεν σταματά και οι ανάγκες του ασθενή γίνονται ολοένα και πιο σύνθετες, ο περιθάλπων χρειάζεται να μάθει να διαχειρίζεται το στρες και την ένταση που απορρέει από την παραπάνω κατάσταση. Υπάρχει πληθώρα τεχνικών για τον παραπάνω σκοπό όπως η αυτογενής χαλάρωση, η γιόγκα, ο θετικός τρόπος σκέψης κ.α.στις οποίες μπορεί να εκπαιδευτεί ο φροντιστής από επαγγελματίες σε οργανωμένα κέντρα που ασχολούνται με τη άνοια. Ορισμένες τεχνικές ενισχύουν την εμπλοκή με άλλα άτομα βοηθώντας την επικοινωνία. Επιπλέον, συμμετέχοντας σε κάποιο άθλημα είναι ένας τρόπος να βελτιώσει κανείς τη γενικότερη υγεία και φυσική του κατάσταση. Τέλος, το γέλιο και το χιούμορ βοηθούν σημαντικά στην συναισθηματική αποφόρτιση, ιδιαίτερα όταν γίνεται στα πλαίσια μιας καλής παρέας. Στην Μονάδα Αντιμετώπισης Νόσου Αλτσχάιμερ Βόλου, το μοναδικό ολοκληρωμένο και εξειδικευμένο Κέντρο για τη Νόσο Αλτσχάιμερ αλλά και τις συναφείς διαταραχές στη Θεσσαλία, πραγματοποιούνται Ομάδες Υποστήριξης Φροντιστών αλλά και προγράμματα ατομικής συμβουλευτικής. Οι ομάδες και τα προγράμματα συντονίζονται από την ψυχολογική Υπηρεσία της δομής με θεωρητικό υπόβαθρο την Γνωστική Συμπεριφορική και τη Συστημική Θεωρία.

● Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο τηλέφωνο: 2421031227 από Δευτέρα έως Παρασκευή 09.00-13.00.

22 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Υστεροσκόπηση υστεροσκόπηση αποτελεί μια σύγχρονη κι ανώδυνη μέθοδο εξέτασης της ενδομητρικής κι ενδοτραχηλικής κοιλότητας, με την οποία ο εξειδικευμένος γυναικολόγος-χειρουργός χρησιμοποιώντας ειδικά οπτικά όργανα (ενδοσκόπια) πραγματοποιεί μια λεπτομερέστατη κι ενδελεχή ενδοσκοπική μελέτη κι αξιολόγηση του εσωτερικού της μήτρας και του τραχήλου κι αν χρειαστεί επεμβαίνει θεραπευτικά σε συγκεκριμένες παθογένειες του ενδομήτριου.Σήμερα η υστεροσκόπηση χρησιμοποιείται τόσο στη διάγνωση και θεραπεία διαφόρων γυναικολογικών προβλημάτων αλλά και στη διερεύνηση της υπογονιμότητας, Βασικό της πλεονέκτημα είναι η ταυτόχρονη διάγνωση και θεραπεία της παθολογίας της ενδομητρικής κοιλότητας. Δηλαδή την ίδια στιγμή που διαγνώσκεται το πρόβλημα, ο ενδοσκόπος προβαίνει αμέσως και στη χειρουργική θεραπεία του υστεροσκοπικά.

Του Τάση Κωνσταντινόπουλου, Mαιευτήρα χειρούργου γυναικολόγου Eξειδικευμένου στην ενδοσκοπική γυναικολογική χειρουργική στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο LIVERPOOL “WOMEN’S HEALTH” AINTREE UNIVERSITY HOSPITAL of LIVERPOOL, Eπιστημονικού διευθυντή της «Κλινικής Κωνσταντινόπουλου» και Υπεύθυνου του Μαιευτικού Γυναικολογικού Τμήματος της. "ΠΡΟΤΥΠΗ ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ ΜΟΝ. ΙΚΕ» δ.τ «ΚΛΙΝΙΚΗ Τηλέφωνα επικοινωνίας 24210-94410, 20,30 και κινητό 6944311660

Διαγνωστική Υστεροσκόπηση Με τη διαγνωστική υστεροσκόπηση μπορούμε να παρατηρήσουμε το μέγεθος και το σχήμα της κοιλότητας της μήτρας, τα μητριαία στόμια των σαλπίγγων, την υφή και τον βαθμό ανάπτυξης του ενδομήτριου και τον τραχηλικό σωλήνα. Έτσι, η μέθοδος αυτή, επιτρέπει την άμεση διερεύνηση παθολογικών καταστάσεων, όπως:

Ενδομητρικό ή τραχηλικό πολύποδα

● Συγγενείς ανωμαλίες διάπλασης της μήτρας (διάφραγμα μήτρας, μονόκερως μήτρα, διτράχηλος μήτρα, μήτρα σχήματος Τ κ.λπ.) ● Φλεγμονή του ενδομήτριου (ενδομητρίτιδα). Η ενδομητρίτιδα έχει χαρακτηριστική υστεροσκοπική εμφάνιση ιδιαίτερα στην παραγωγική φάση του κύκλου. Διακρίνονται χαρακτηριστικά στίγματα ενώ υπάρχει υπεραιμία του ενδομήτριου το οποίο είναι διάστικτο από τα άσπρα στόμια των αδένων. Αδενομύωση. Η υστεροσκοπική εμφάνιση της αδενομύωσης χαρακτηρίζεται από καφεοειδείς ή μαύρες κηλίδες παρόμοιες μ’ αυτές που παρατηρούνται λαπαροσκοπικά στην ενδομητρίωση. ● Διαταραχές γονιμότητας ● Οστική μετάπλαση: είναι σπάνιο υστεροσκοπικά εύρημα που συνδέεται με ανεξήγητη υπογονιμότητα. ● Επαναλαμβανόμενες αποβολές ● Ουλές στο ενδομήτριο από προηγηθείσες αποξέσεις ή άλλες επεμβάσεις. ● Υπερπλασία του ενδομήτριου. ● Υπολείμματα κυήσεως. ● Κακοήθεις νεοπλασίες της κοιλότητας της μήτρας.Μηνορραγίες, μητρορραγίες προεμμηνοπαυσιακών και μεταεμμηνοπαυσιακών γυναικών ● Δευτεροπαθής αμηνόρροια και ολιγομηνόρροια

Επεμβατική Υστεροσκόπηση Κατά τη διάρκεια της διαγνωστικής υστεροσκόπησης, ο γιατρός μπορεί σε αρκετές περιπτώσεις, εφόσον εντοπίσει κάποια παθογένεια να παρέμβει θεραπευτικά ή να προβεί σε λήψη κατευθυνόμενης βιοψίας. Η τεχνική της χειρουργικής υστεροσκόπησης είναι παρόμοια με αυτήν της διαγνωστικής

με τη διαφορά ότι μέσω του υστεροσκοπίου εισάγονται στην κοιλότητα του ενδομήτριου ειδικά λεπτά χειρουργικά εργαλεία. Χαρακτηριστικά παραδείγματα επεμβατικής υστεροσκόπησης αποτελούν η λύση συμφύσεων του ενδομήτριου, η αφαίρεση πολυπόδων και υποβλεννογόνιων ινομυωμάτων, και η εξαίρεση των ενδομήτριων διαφραγμάτων με τη χρήση του ρεζεκτοσκόπιου.

να επιστρέφει στην καθημερινότητα της μετά από 1-2 ημέρες. 7. Είναι μέθοδος με σπάνιες μετεγχειρητικές επιπλοκές

Υστεροσκόπηση και Υπογονιμότητα Πλεονεκτήματα της υστεροσκόπησης έναντι άλλων μεθόδων 1. Είναι μια μέθοδος για άμεση και αξιόπιστη διάγνωση. 2. Έχει ουσιαστικά αντικαταστήσει την διαγνωστική απόξεση του ενδομήτριου η οποία κι αποτελεί μια «τυφλή» μέθοδο, και σε μερικές περιπτώσεις βοηθά στην αποφυγή λαπαροτομίας με σκοπό την ινομοιωματεκτομη. 3. Είναι ατραυματική (δεν προκαλεί τραύματα) για τον ιστό του ενδομήτριου με αποτέλεσμα την αποφυγή φλεγμονής και την σπανιότερη εμφάνιση μετεγχειρητικών συμφύσεων 4. Γίνεται επισκόπηση κι ακριβής αξιολόγηση του τραχηλικού αυλού, του ενδομήτριου και της εισόδου των σαλπιγγικών στομίων σε ρυθμιζόμενη μεγέθυνση. 5. Αποφεύγεται η διάνοιξη και ο τραυματισμός της κοιλότητας της μήτρας. 6. Η νοσηλεία είναι λίγων ωρών και ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος,- παρόμοιος με τον πόνο της εμμήνου ρύσεως-, αντιμετωπίζεται με απλά παυσίπονα. Η ασθενής μπορεί

Στις μέρες μας, δυστυχώς ο αριθμός των ζευγαριών που έρχονται αντιμέτωπα με καταστάσεις υπογονιμότητας έχει αυξηθεί. Στις περιπτώσεις αυτές, η υστεροσκόπηση είναι μια μέθοδος επιβεβλημένη καθώς μέσω αυτής μπορούν πολλές φορές να εντοπιστούν τα αίτια της. Είναι λοιπόν ιδιαίτερα χρήσιμη.Στη διευκρίνιση υστεροσαλπιγγογραφικού ή υπερηχογραφικού ευρήματος που αφορά: συμφύσεις, πολύποδα, υποβλεννογόνιο ινομύωμα, συγγενή ανωμαλία. Σε περιπτώσεις επανειλημμένων αποβολών. Μετά αποτυχία κυήσεως σε δύο συνεχόμενες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης.Σε ιστορικό αποβολών, εκτρώσεων, διαγνωστικών αποξέσεων και άλλων επεμβάσεων στην κοιλότητα της μήτρας.Για διερεύνηση ανεξήγητης υπογονιμότητας σε συνδυασμό με λαπαροσκόπηση.Ως μέθοδος ρουτίνας πριν την εξωσωματική γονιμοποίηση, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει υστεροσαλπιγγογραφία. Επίσης σε σημαντικό ποσοστό γυναικών με φυσιολογική υστεροσαλπιγγογραφία αποκαλύπτεται παθολογία της ενδομητρικής κοιλότητας όταν υποβληθούν σε υστεροσκόπηση.

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ

23 ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Έρπης ζωστήρας έρπης ζωστήρας αποτελεί τη συχνότερη λοίμωξη του νευρικού συστήματος. Έχει ονομαστεί έτσι γιατί η συνηθέστερη του μορφή εμφανίζεται με εξάνθημα που «ζώνει» τη μία πλευρά του σώματος.

άσθμα

● Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια ● Κατάθλιψη ● Σακχαρώδης Διαβήτης Ι

Όσο νεότερη είναι η ηλικία του ασθενή που εμφανίζει έρπη ζωστήρα τόσο μεγαλύτερη είναι η συσχέτιση με τους παράγοντες κινδύνου.

Κλινική εικόνα Της ΖΩΗΣ Β. ΘΕΟΥ ΙΑΤΡΟΥ, ΕΙΔΙΚΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, Πρ. Επιμελήτρια ΠΕΔΥ Μαγνησίας

Αίτιο Ο Ιός της Ανεμοβλογιάς ή Έρπητα Ζωστήρα (Varicella Virus, Herpes Zoster Virus, VZV), γνωστός επίσης και ως Ανθρώπινος Ερπητοϊός 3 είναι ο αιτιολογικός παράγοντας της ανεμοβλογιάς και του έρπητα ζωστήρα.

Τρόπος μετάδοσης Ο τρόπος μετάδοσης γίνεται με δυο τρόπους. Ο πρώτος τρόπος είναι με άμεσο τρόπο από ασθενή σε ασθενή και ο δεύτερος με έμμεσο τρόπο μέσω της επαφής του ασθενή με τις μολυσμένες εκκρίσεις σε διάφορα αντικείμενα. Ο ιός στη συνέχεια πολλαπλασιάζεται στην αναπνευστική οδό και μετά εξαπλώνεται μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στο δέρμα και τα εσωτερικά όργανα. Μετά την πρόκληση ανεμοβλογιάς στην παιδική ηλικία, ο ιός που βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση μέσα στον οργανισμό, μπορεί να επανενεργοποιηθεί και να προκαλέσει έρπητα ζωστήρα. Η Ανεμοβλογιά και ο Έρπητας Ζωστήρας μεταδίδονται έως και 6 ημέρες μετά την εμφάνιση των δερματικών βλαβών, ενώ οι ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς μπορεί να μεταδίδουν τον ιό για ακόμα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ο έρπης ζωστήρας εμφανίζεται συχνότερα σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, συνήθως άνω των 60 ετών διότι η ανοσολογική άμυνα τους είναι ασθενέστερη. Την εμφάνιση του έρπητα ζωστήρα μπορεί να πυροδοτήσουν και παράγοντες, όπως κάποιος τραυματισμός ή και πιθανό stress.

Χρόνια νοσήματα τα οποία αυξάνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης έρπη ζωστήρα

● Ρευματοειδή αρθρίτιδα ● Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος ● Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου ● Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια,

Τα πρώτα συμπτώματα του είναι έντονος καυστικός πόνος που συνοδεύεται από ευαισθησία σε περιοχή του δέρματος. Αυτό μπορεί να συμβεί ακόμα και πριν από την εμφάνιση του εξανθήματος. Πολλές φορές, ιδίως σε ηλικιωμένους, ο πόνος είναι σοβαρός και αρκετά βασανιστικός, ώστε να απαιτείται ειδική αναλγητική θεραπεία. Ο έρπης ζωστήρας χαρακτηρίζεται από μονόπλευρο φυσαλιδώδες εξάνθημα στην περιοχή ενός δερμοτομίου, συχνά πολύ επώδυνο. Ο πόνος που εμφανίζεται από την έναρξη και συνεχίζεται αδιάλειπτα μέχρι την αποδρομή είναι γνωστός ως πόνος σχετιζόμενος με τον ζωστήρα. Η αρχή της νόσου αρχίζει με πόνο εντός του δερμοτομίου, ο οποίος μπορεί να προηγείται των αλλοιώσεων κατά 48-72 ώρες, ακολουθεί ερυθηματώδες κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα στο οποίο αναπτύσσονται γρήγορα φυσαλιδώδεις βλάβες. Η συνολική διάρκεια της νόσου γενικά είναι γύρω στις 7-10 ημέρες, ωστόσο το δέρμα όμως μπορεί να χρειαστεί μέχρι 2-4 εβδομάδες για να επανέλθει στη φυσιολογική του κατάσταση. Όταν προσβάλλονται κλάδοι του τριδύμου μπορεί οι βλάβες να εμφανιστούν στο πρόσωπο, στο στόμα, στον οφθαλμό ή στη γλώσσα. Η προσβολή του οφθαλμικού κλάδου του τριδύμου νεύρου προκαλεί τον οφθαλμικό ζωστήρα. Ο οφθαλμικός ζωστήρας αποτελεί συνήθως μια επικίνδυνη κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει στην τύφλωση, εάν δεν χορηγηθεί αντιική θεραπεία. Ασθενείς με χρόνια νοσήματα μπορεί να παρουσιάσουν σοβαρές μορφές έρπητα ζωστήρα, λόγω της ανοσοκαταστολής από τη χρόνια πάθηση.

Επιπλοκές Η μεθερπητική νευραλγία αποτελεί επιπλοκή του έρπητα ζωστήρα και εμφανίζεται σε ποσοστό 15%-20%. Πρόκειται για έντονο πόνο που επιμένει περισσότερο από ένα μήνα μετά την εξάλειψη του εξανθήματος. Πολλές φορές το δέρμα στην περιοχή είναι τόσο ευαίσθητο, που ακόμα και η επαφή με τα ρούχα είναι ανυπόφο-

ρη. Μπορεί να ταλαιπωρεί τον ασθενή για πολύ καιρό, ακόμα και για χρόνια. Η μηνιγγοεγκεφαλίτιδα χαρακτηρίζεται από κεφαλαλγία, πυρετό, φωτοφοβία, μηνιγγίτιδα και εμέτους. Το σύνδρομο Ramsay Hunt αφορά μονόπλευρο εξάνθημα στο πρόσωπο και το εσωτερικό του αυτιού, με παράλυση ορισμένων νεύρων του προσώπου. Επιπλέον, μπορεί να συνυπάρχει απώλεια της ακοής, ίλιγγος και εμβοές. Παρότι η πορεία της νόσου είναι κατά κανόνα καλή, δεν αποκλείεται η απώλεια ακοής και η παράλυση του προσώπου να είναι μόνιμη. Επίσης, άτομα που είχαν περάσει επεισόδιο έρπητα ζωστήρα, το επόμενο 6μηνο έχουν τρεις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης εγκεφαλικού επεισοδίου, συγκριτικά με το γενικό πληθυσμό.

Έρπης ζωστήρα και κύηση Η εμφάνιση έρπητα ζωστήρα σε οποιοδήποτε τρίμηνο της κύησης δεν σχετίζε-

ται με συγγενείς ανωμαλίες. Η φαρμακευτική αγωγή στις έγκυες ενδείκνυται κυρίως επί οφθαλμικών εκδηλώσεων ή σε περιπτώσεις σοβαρού εξανθήματος και έντονου άλγους.

Θεραπεία Η θεραπεία του έρπητα ζωστήρα και της μεθερπητικής νευραλγία γίνεται με αναλγητικά για τον πόνο, αντιισταμινικά για τον κνησμό, αντιβιοτικά για τις δευτεροπαθείς λοιμώξεις και αντιϊκά για την καταπολέμηση του ιού.

Πρόληψη Μία δόση εμβολίου κατά του έρπητα ζωστήρα συστήνεται για ενήλικες ηλικίας άνω των 60 ετών ανεξάρτητα, αν αναφέρεται προηγούμενο επεισόδιο. Άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών με χρόνια ιατρικά προβλήματα μπορεί να εμβολιασθούν εκτός αν η κατάστασή τους αποτελεί αντένδειξη, όπως κάποια σοβαρή ανοσοανεπάρκεια.