KSIĄŻKA SEZONU 2019/20 | SEASON BOOK 2019/20 by Teatr Wielki - Opera Narodowa

T T

E E

A A

T T

DY R E K TO R D Y R E K T O R DY R E K TO R

W W

I E

–

G E N E R A L

N A C Z E L N Y

M U Z Y C Z N Y A R T YS T Y C Z N Y

I P

/ /

– O

O I

M U S I C

P S

E H

R N

A A

D I R E C TO R

N T

O L

W A L D E M A R

D I R E C T O R

A R T I S T I C

D I R E C TO R

D O

W E

A A

DĄ B R OW S K I

G R Z E G O R Z M A R I U S Z

N O W A K

T R E L I Ń S K I

DYREKTOR POLSKIEGO BALETU NARODOWEGO / POLISH NATIONAL BALLET DIRECTOR KRZYSZTOF PASTOR

SPIS TREŚCI TABLE OF CONTENTS

PREMIERY / PREMIERES 10 I Love Moniuszko 12 Zagubione dusze / Lost Souls 14 Carmina Burana (Mgnienie Oka) Carmina Burana (Blink of an Eye) 16 Halka 18 Korsarz / Le Corsaire 20 Medea / Médée 22 Werther

66 67 67 68 68 69 69

KONCERTY / CONCERTS Preludia premierowe / Premiere Preludes Gustaw Holoubek in Memoriam… Recitale Moniuszkowskie / Moniszko Recitals Szalone Dni Muzyki / La Folle Journée De Varsovie Głosy gór / Voices of the Mountains Jubileusz Teresy Żylis-Gary The Jubilee of Teresa Żylis-Gara Sinfonia Varsovia

OPERY / OPERAS 26 Bajko, gdzie jesteś? / Fairy Tale, Where Are You? 28 Carmen 30 Czarodziejski flet / The Magic Flute 32 Halka (wileńska / Vilnius version) 34 Madame Butterfly / Madama Butterfly 36 Manru 38 Nabucco 40 Ognisty anioł / The Fiery Angel 42 Rigoletto 44 Straszny dwór / The Haunted Manor 46 Tosca 48 Traviata / La Traviata

72 74 76 78

GALERIA OPERA / OPERA GALLERY Rajmund Ziemski Władysław Hasior Barbara Falender Viva Moniuszko!

BALETY / BALLETS 52 Dama kameliowa / The Lady of the Camellias 54 Dziadek do orzechów i król myszy The Nutcracker and The Mouse King 56 Fredriana 58 Jezioro łabędzie / Swan Lake 60 Nasz Chopin / Notre Chopin 62 Obsesje / Obsessions

& 82 Muzeum Teatralne / Theatre Museum 84 Przyjaciel Polskiego Baletu Narodowego Friend of the Polish National Ballet 86 Kreacje 12 / Creations 12 87 XI Dni Sztuki Tańca / 11th Days of Dance 88 Edukacja / Education 89 Akademia Operowa / Opera Academy 90 Butik / Boutique 92 Kierownictwo / Management 93 Orkiestra / Orchestra 94 Chór / Chorus 95 Polski Balet Narodowy / Polish National Ballet 96 Abonamenty / Subscription Packages 98 Kontakt / Inquiries 99 Plan widowni / Seating Plan 100 Kalendarium / Calendar

Dear Readers, The 2019/20 season, just like in the previous one, will revolve around the bicentenary of Stanisław Moniuszko’s birth. Although formally the Moniuszko Year ends on 31 December, we will keep celebrating the anniversary for a few months more, opening, I am sure, bright perspectives for the future. Stanisław Moniuszko’s significance for Polish music is indisputable. Quite rightly perceived by most as ‘the father of Polish opera’, he also wrote remarkably beautiful vocal pieces, orchestral works, sacred music, operettas, ballets, and – undeservedly forgotten – charming miniatures for piano. Descended from a family of great intellectuals, raised by people whose life was defined by a pristine moral code, patriotism, and love for artistic expression, he moved, taught, was an authority, social activist, and a man of fervour and great passion for the arts and public matters. It is our most pleasant duty in his bicentenary year to raise public awareness of the fact that Moniuszko was an artist of European stature whose music – as ample evidence shows right now – can rival the pieces of the Italian masters of the day and that he was much more than the inconspicuous, hard-working chap looking at us gravely from the portraits. The Teatr Wielki had a special place in Stanisław Moniuszko’s life: it witnessed his greatest artistic successes and was where he worked the hardest. It prompted Moniuszko’s move to Warsaw and was the focal point of his professional life until his death fourteen years later. It is also where his 200 th birthday is celebrated with particular exuberance, starting with the official launch of the bicentenary programme with the spectacular, historically informed performance of Halka under Fabio Biondi in Italian on 5 January, and continuing with a variety of chamber and symphony concerts (including Tomasz Konieczny’s extraordinary concert of songs arranged for orchestra), opera and ballet premieres (in particular the original, two-act version of Halka), special events such as the grand finale of the Choral Academy, a plethora of educational projects, a greatly popular exhibition at the Opera Gallery, and the Moniuszko Lounge, a special space for meetings with artists, promotional activities and (attractively communicated) information on the composer and his work. We are deliberately extending the Moniuszko bicentenary celebrations beyond 2019 as the first new production to open in 2020 on our stage will be by Moniuszko. Conducted by Łukasz Borowicz, staged by Mariusz Treliński and Boris Kudlička, and starring Piotr Beczała as Jontek, this production of Halka (in the most popular, so-called Warsaw version) will be given its debut in December 2019 at the Theater an der Wien and is one of the highlights of the international bicentenary celebrations as well as the upcoming season at our opera house. Two other highlights of our 2019/20 programme will be Cherubini’s fascinatingly demonic Medea under Lorenzo Passerini directed by the excellent Simone Stone working in Poland for the first time (another high-profile coproduction with the Salzburger Festspiele) and the great romantic classic, Massenet’s Werther under Patrick Fournillier in the splendid, highly praised staging by the great Willy Decker. The Polish National Ballet is going to treat the audience to some of the greatest gems of the ballet repertoire. Returning to our stage after a hundred and fifty years is Le Corsaire in a choreography by Manuel Legris after the legendary Marius Petipa. The PNB’s second premiere will be Lost Souls, a triple-bill including Stravinsky’s classic Les Noces choreographed by Bronislava Nijinska, Do Not Go Gentle... devised by Krzysztof Pastor and inspired by the poem by Dylan Thomas (also with Stravinsky’s music), and Infra by Wayne McGregor, undoubtedly one of the most prominent present-day dance artists, with music by Max Richter. We will also see another edition of Creations and another run of Moniuszkoinspired Fredriana choreographed by Conrad Drzewiecki and Anna Hop. The 2019/20 season will also abound in concerts, grand events, and excellent chamber performances. I would like to wholeheartedly invite you to our Premiere Preludes and recitals of Moniuszko and romantic songs in the Redutowe Rooms. Last but not least, the BMW Art Club will present Carmina Burana under Lorenzo Passerini in Boris Kudlička’s staging – a spectacular work associated with large-scale events that continues to thrill audiences with its rich musical texture. I hope you will join us for the premiers, revivals, concerts, exhibitions, and educational events. We strongly believe our offerings will meet the expectations of seasoned classical music lovers, opera and ballet aficionados, and grab the attention of those who are only just planing their first outing to the opera. Come and join us – we will be happy to share the excitement brought on by this season’s events with you. After all, this is the essence of theatre…

Waldemar Dąbrowski General Director of the Teatr Wielki - Polish National Opera

Szanowni Państwo, piękną dominantą sezonu 2019/2020 – podobnie jak poprzedniego – będzie jubileusz dwusetnej rocznicy urodzin Stanisława Moniuszki. I choć kalendarzowo Rok Moniuszki kończy się 31 grudnia, u nas świętowanie trwać będzie jeszcze kilka miesięcy, otwierając – jestem przekonany – dobre perspektywy na przyszłość. Fundamentalna ranga Stanisława Moniuszki w polskiej muzyce nie podlega dyskusji. Funkcjonujący w zbiorowej świadomości najbardziej zasłużenie jako ojciec polskiej opery narodowej, był także autorem niezwykłej urody liryki wokalnej, utworów orkiestrowych, religijnych, operetek, muzyki baletowej, a także niesłusznie zapomnianych, wdzięcznych miniatur fortepianowych. Wywodzący się z rodziny o głębokich tradycjach intelektualnych, z kręgu osób, których życie definiowały nieskazitelna postawa moralna, patriotyzm i zamiłowanie do twórczej kreacji, wzruszał, edukował, był autorytetem, społecznikiem, człowiekiem gorącego serca oraz wielkiej pasji do sztuki i spraw obywatelskich. Naszym najlepiej rozumianym obowiązkiem w roku jemu dedykowanym jest przywrócenie zbiorowej świadomości jego wizerunku jako twórcy na wskroś europejskiego, którego muzyka – czego dostajemy teraz kolejne dowody – z powodzeniem konkuruje z dziełami włoskich mistrzów tamtego czasu i który był kimś daleko więcej niż niepozornym, zapracowanym jegomościem spoglądającym na nas poważnie z portretów. Teatr Wielki w biografii Stanisława Moniuszki zajął miejsce szczególne: był sceną największych jego sukcesów artystycznych, ale też najcięższej pracy. Stał się impulsem do przeprowadzki do Warszawy i – do jego śmierci czternaście lat później – centrum zawodowego życia. Dwusetne urodziny wyprawiamy tu więc kompozytorowi szczególnie huczne: od oficjalnej inauguracji całego Roku Moniuszki 5 stycznia spektakularną Halką pod dyrekcją Fabia Biondiego na instrumentach historycznych i we włoskiej wersji językowej, przez koncerty (kameralne i symfoniczne – wyjątkowy wieczór z pieśniami w wersji z orkiestrą, w interpretacji Tomasza Koniecznego!), premiery operowe i baletowe (bardzo ważna Halka wileńska), po nadzwyczajne wydarzenia jak wielki finał Akademii Chóralnej, całą gamę propozycji edukacyjnych, cieszącą się wielkim zainteresowaniem wystawę w Galerii Opera i miejsce specjalnie Jubilatowi poświęcone: Salonik Moniuszkowski stworzony dla spotkań z artystami, promocji i (ciekawie podanej!) informacji. Z całym rozmysłem wprowadzimy obchody też w rok kolejny, bowiem pierwszą premierą 2020 roku będzie właśnie opera Stanisława Moniuszki. Halka (to już najpopularniejsza wersja warszawska) pod dyrekcją Łukasza Borowicza, w inscenizacji Mariusza Trelińskiego i Borisa Kudlički, z Piotrem Beczałą jako Jontkiem, to spektakl, który po raz pierwszy zaprezentowany zostanie w grudniu 2019 roku w Theater an der Wien. Stanowi on jeden z punktów kulminacyjnych całego Roku Moniuszki w przestrzeni międzynarodowej i jest bez wątpienia jednym z najważniejszych wydarzeń nadchodzącego sezonu. Dwie kolejne premiery dopełnią oś programową repertuaru operowego: fascynująca, demoniczna Medea Cherubiniego pod dyrekcją Lorenza Passeriniego, w reżyserii znakomitości światowej sceny operowej, po raz pierwszy pracującego w Polsce Simone’a Stone’a (kolejna prestiżowa koprodukcja z Salzburger Festspiele) oraz wielki romantyzm – Werther Masseneta pod batutą Patricka Fournilliera, w znakomitej, wysoko ocenianej inscenizacji wielkiego Willy’ego Deckera. Polski Balet Narodowy przywoła najznakomitszą klasykę: nieobecnego w Warszawie od stu pięćdziesięciu lat Korsarza w choreografii Manuela Legris według legendarnego Mariusa Petipy. Druga propozycja premierowa to trzyczęściowy wieczór Zagubione dusze, na który złożą się: obok klasycznego Wesela Strawińskiego w choreografii Bronisławy Niżyńskiej, Do Not Go Gentle... – zrodzona z inspiracji wierszem Dylana Thomasa choreografia Krzysztofa Pastora (również do muzyki Strawińskiego) oraz Infra Wayne’a McGregora, należącego bez wątpienia do najwybitniejszych współczesnych twórców w dziedzinie sztuki tańca, z muzyką Maxa Richtera. Będzie oczywiście kolejna edycja Kreacji, a w repertuarze m.in. moniuszkowskie Fredriana z choreografiami Conrada Drzewieckiego i Anny Hop. Sezon 2019/2020 to oczywiście także koncerty, wielkie wydarzenia i znakomita kameralistyka. Zapraszam na Preludia premierowe, wieczory Pieśni Moniuszkowskiej i romantycznej w Salach Redutowych. Nie sposób także nie wspomnieć o wykonaniu w ramach BMW Art Club Carmina Burana pod dyrekcją Lorenza Passeriniego, w koncepcji inscenizacyjnej Borisa Kudlički – spektakularnego dzieła, niezmiennie budzącego wielkie emocje, kojarzonego z wydarzeniami wielkoformatowymi, ale przede wszystkim bardzo bogatego, nasyconego muzycznie. Zapraszam na premiery i spektakle repertuarowe, na koncerty, wystawy i spotkania edukacyjne. Wierzymy, że nasze propozycje będą odpowiedzią na oczekiwania wytrawnych melomanów, miłośników opery i baletu, a zarazem najlepszym zaproszeniem dla tych, którzy dopiero rozważają spotkanie z naszym teatrem. Przychodźcie – a my z radością dzielić będziemy z Państwem emocje kolejnych wydarzeń. To wszak jest istotą teatru…

Waldemar Dąbrowski Dyrektor naczelny Teatru Wielkiego - Opery Narodowej

PREMIERY

PREMIERA OPEROWA / OPERA PREMIERE Francuzi mają Meyerbeera i Aubera, Czesi Dvořáka i Smetanę, Niemcy Webera i Wagnera, Norwegowie Griega, Rosjanie Glinkę i Musorgskiego, a my Moniuszkę. Rok ostatniego z wyżej wymienionych kompozytorów, związany z dwusetną rocznicą jego urodzin, jest w pełni. Poza przypominaniem najwybitniejszych utworów Stanisława Moniuszki w widowiskowych inscenizacjach, to także rok obalania stereotypów dotyczących jego muzyki i odbrązawiania narodowego wieszcza. Czy Moniuszki to zawsze czerwone korale, warkocze do pasa, kontusze i parzenice, ciupagi i kierpce, mazur i tańce góralskie? Czy to muzyka napisana tylko ku pokrzepieniu serc, smutna i cierpiętnicza, łzawa i ckliwa? Czy − parafrazując Gombrowicza − musimy myśleć, że „Moniuszko wielkim kompozytorem był”? Czy zmuszamy się do wielbienia Moniuszki? Najwyższy czas wyjąć kompozytora z utartych schematów, przestać patrzeć na niego jak na jowialnego, korpulentnego pana z prowincji i zetrzeć kurz, który pokrył jego kompozycje przez te dwieście lat. A wtedy okaże się, że: Moniuszko miał wielkie poczucie humoru – poza Strasznym dworem i Parią reszta jego oper to opery comique, a wysyłane do przyjaciół listy skrzą się żartobliwymi spostrzeżeniami − że miał doskonałe wyczucie chwili i potrzeb społecznych i że był genialnym melodystą. Odważmy się wyjść poza konwencjonalne sposoby recepcji jego dzieł, jak zrobili to reżyserzy: Korczakowska, Pountney i Glińska. Jak ponad setka osób od nastolatków po kilkudziesięciolatków, która wzięła udział w projekcie I Love Moniuszko i stała się dowodem, że Moniuszko to melodie, które się nie starzeją, muzyka, która od dwustu lat wzrusza i porywa.

The French have Meyerbeer and Auber, the Czechs – Dvořák and Smetana, the Germans – Weber and Wagner, the Norwegians – Grieg, the Russians – Glinka and Mussorgsky… We, the Poles, have Moniuszko. The celebrations marking the latter’s bicentenary are in full swing. Apart from spectacular stagings of Stanisław Moniuszko’s most prominent pieces, the anniversary is also an opportunity to challenge the stereotypes surrounding the composer’s music and demythologising the man who has the status of a national bard in Poland. Is there more to Moniuszko than Polish folklore with its red bead necklaces, waist-long braids, kontusz coats, parzenica patterns, ciupaga axes, kierpce shoes, mazurkas and highland dances? Is everything he composed melancholic, mawkish, corny and written to celebrate the days when the Polish nation was thriving? Do we – to paraphrase Gombrowicz – have no choice but to agree that‚ Moniuszko was a great poet’? Do we feel obliged to admire him? It’s high time to free him from all the clichés, stop seeing him as a stout small-town man of jovial disposition and wipe the dust which has collected on his works for the last two hundred years. Once you do that you will discover that Moniuszko had a great sense of humour (all of his operas apart from The Haunted Manor and Paria are opéras comiques, while his letters to friends sparkle with witticisms and quips), acute sense of the moment and instinctive understanding of what the public wanted. He also was a brilliant melodist. Let’s find the courage to go beyond the conventional perception of his work, just like the stage directors Korczakowska, Pountney and Glińska. Or like more than a hundred teenagers, twenty-somethings and older-somethings who have taken part in the I Love Moniuszko project proving that Moniuszko means melodies that never grow old and music that has been moving and dazzling audiences for two hundred years.

STANISŁAW MONIUSZKO

I LOVE MONIUSZKO Spektakl muzyczny w jednym akcie / Musical performance in one act Oryginalna polska wersja językowa / In the original Polish

Prapremiera / World premiere 06/09/2019 Spektakle / Performances 07, 08 /09/2019 Muzyka / Music STANISŁAW MONIUSZKO Aranżacja / Arrangement JAN STOKŁOSA Dyrygent / Conductor JAN STOKŁOSA Reżyseria / Director MAŁGORZATA ZAJĄCZKOWSKA Kostiumy / Costume Designer HANKA PODRAZA Choreografia / Choreography ANNA HOP Przygotowanie chóru / Chorus Master ANNA BEDNARSKA Reżyseria świateł / Lighting Designer PROT JARNUSZKIEWICZ Produkcja / Production DZIAŁ PROGRAMÓW EDUKACYJNYCH / EDUCATION DEPARTMENT OBSADA / CAST ALICJA BAGIŃSKA JAKUB BALIŃSKI NATALIA BIAŁKOWSKA ANGELIKA CZARNECKA NADIA DIDEŃKO HANNA DOMACHOWSKA ALEKSANDRA DZIEWULSKA LAURA GANTZ ZOFIA GORZĘBA MACIEJ GROTOWSKI ALICJA KENNY KUBA KSIĘŻOPOLSKI ALDONA KUŻMA

SARA LIMONGI PATRYK ŁUKOWICZ JULIA MILEWSKA ZUZANNA MILEWSKA MICHAŁ MUSZYŃSKI KLAUDIA NOWAKOWSKA MAGDALENA OLĘDZKA SABINA OSIŃSKA WIKTORIA OWCZARCZYK JULIA PAŁKA JAŚMINA RÓŻAŃSKA JEREMI SAPILAK NATALIA SAWICKA

ALEKSANDRA SKIPIETROW JULIA STANKIEWICZ KATARZYNA STANKIEWICZ OLIWIA TRACZYK WERONIKA UŚCIŃSKA LILIANA WASZKIEWICZ ADRIANNA WIDZIEWICZ ANNA WISZ WERONIKA WRÓBLEWSKA ZUZANNA ZAWITKOWSKA EWA ZIELIŃSKA WIKTORIA ZIELIŃSKA ANNA ZIÓŁEK

Chór / Chorus RozśpieWawa Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera

PREMIERA BALETOWA / BALLET PREMIERE Wesele, które sam kompozytor określił jako „rosyjskie sceny choreograficzne ze śpiewem i muzyką”, to mniej znana, choć równie arcydzielna, część pierwotnie zamyślonego przez Igora Strawińskiego dyptyku natchnionego obrzędami dawnej Rusi. Ukończył je jednak dopiero dziesięć lat po premierze Święta wiosny, w którym chodziło o rytuały obłaskawiające naturę – tutaj są to uroczystości zaślubin. Powstał rodzaj kantaty scenicznej, inspirowanej pieśniami ludowymi. Orkiestra jest zdominowana przez elementy perkusyjne i toccatowo brzmiące fortepiany, muzykę przepełnia dynamizm i żywioł rytmu. Klasyczna choreografia Bronisławy Niżyńskiej – siostry Wacława, nieco przyćmionej jego sławą, ale równie uzdolnionej artystki – to jej najwspanialsze dzieło. Ciała tancerzy niejednokroć splatają się w bez mała architektonicznych ułożeniach, jak choćby w scenie zaplatania włosów panny młodej zwieńczonej figurą „ludzkiego warkocza” tancerek. Muzyka Strawińskiego jest także kanwą nowej choreografii Krzysztofa Pastora. Kanony żałobne i pieśń do słów Dylana Thomasa powstały wkrótce po tym, jak poeta obiecał Strawińskiemu libretto operowe i… zmarł. Rzecz to posępna, nokturnowa, lamentacyjna – stanowi kontrapunkt dla orgiastycznie witalnego Wesela. Niezwykle emocjonalna Infra jednego z najznamienitszych twórców tańca średniego pokolenia, Wayne’a McGregora z elegijną muzyką Maxa Richtera od dekady zbiera entuzjastyczne recenzje na całym świecie. To iście gwiazdorskie zwieńczenie wieczoru baletowego.

Les noces (English: The Wedding), described by Igor Stravinsky as ‘Russian choreographic scenes with singing and music’, is the less known, although equally brilliant, part of the composer’s diptych inspired by the folklore of old Russia. Completed ten years after the premiere of The Rite of Spring, which examines rites performed to pacify nature, Les noces is an exploration of wedding customs. The end-result is a dramatic cantata inspired by folk songs. The orchestration is dominated by percussion elements and toccata sounding pianos; the music is full of dynamism and fervent rhythm. The classic choreography by Bronislava Nijinska is the finest work of this highly talented artist who despite being equally talented as her brother Vaslav Nijinsky is still in his shadow. The dancers’ bodies often intertwine to form architectural combinations. The scene when the bride has her hair braided ends with female dancers forming a ‘human plait’. In Do not go gentle… Krzysztof Pastor also uses Stravinsky’s music. The composer wrote the dirge canons and a song to a poem by Dylan Thomas soon after the poet had promised to write a libretto for Stravinsky, yet died before he could keep his word. The music is sorrowful, nocturne-like, lamenting, and strikingly different from the wildly exuberant Les noces. Infra by Wayne McGregor, one of the most prominent representatives of the middle generation of choreographers, is a highly emotional piece danced to elegiac music by Max Richter. Staged for the first time over a decade ago, it has been receiving enthusiastic reviews all over the world ever since. Now, that is what you call a truly stellar ending.

IGOR STRAWIŃSKI, MAX RICHTER BRONISŁAWA NIŻYŃSKA, KRZYSZTOF PASTOR, WAYNE McGREGOR

ZAGUBIONE DUSZE LOST SOULS

Wieczór baletowy w trzech częściach / Ballet evening in three parts

Premiery polskie / Polish Premieres 16/11/2019 Spektakle / Performances 17, 23, 24 /11/2019; 14, 16 /06/2020

WESELE / LES NOCES

Balet w jednym akcie / Ballet in one act Choreografia / Choreography BRONISŁAWA NIŻYŃSKA Muzyka / Music IGOR STRAWIŃSKI Realizacja baletu / Staging HOWARD SAYETTE Scenografia i kostiumy / Set and Costume Designer NATALIA GONCZAROWA Światła / Lighting HOWARD SAYETTE

DO NOT GO GENTLE…

Balet w jednym akcie / Ballet in one act Choreografia / Choreography KRZYSZTOF PASTOR Muzyka / Music IGOR STRAWIŃSKI Scenografia i kostiumy / Set and Costume Designer TATYANA VAN WALSUM Światła / Lighting BERT DALHUYSEN

INFRA

Balet w jednym akcie / Ballet in one act Koncepcja, reżyseria i choreografia / Concept, direction and choreography WAYNE McGREGOR Muzyka / Music MAX RICHTER Efekty dźwiękowe / Sound Design CHRIS EKERS Asystent choreografa / Assistant Choreographer ANTOINE VEREECKEN Realizacja baletu / Staging DAVIDE DI PRETORO Scenografia / Set Designer JULIAN OPIE Kostiumy / Costume Designer MORITZ JUNGE Światła / Lighting LUCY CARTER Polski Balet Narodowy / Polish National Ballet Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera Dyrygent / Conductor GRZEGORZ NOWAK

PREMIERA / PREMIERE Carmina Burana (Mgnienie oka) to wydarzenie realizowane w ramach drugiej edycji projektu BMW Art Club. Przyszłość to sztuka. Utwór Carla Orffa w wykonaniu Chóru i Orkiestry Teatru Wielkiego - Opery Narodowej przedstawiony jest w nowatorskiej oprawie wizualnej Borisa Kudlički – dyrektora artystycznego tegorocznej odsłony projektu. Ideą BMW Art Club jest współpraca z wiodącymi instytucjami oraz twórcami kultury w misji kreowania innowacyjnych wydarzeń, w których sztuka spotyka się z nowymi technologiami i refleksją nad przyszłością gwałtownie zmieniającego się pod ich wpływem świata. W Carmina Burana (Mgnienie oka) Boris Kudlička zestawia klasyczną muzykę Carla Orffa z nową wizją; uniwersalne wartości artystyczne ukazane są w niej jako pomost łączący przeszłość z nieznaną, pełną nadziei, ale i obaw rzeczywistością jutra.

Carmina Burana (Blink of an eye) is the event organised within the second edition of the project BMW Art Club. Future is Art. Carl Orff ‘s masterpiece is performed by the Chorus and Orchestra of the Polish National Opera. Boris Kudlička, the event’s artistic director has created an innovative visual show. BMW Art Club inspires the cooperation between the finest art institutions and artists and arranges cultural events where art meets advanced technologies and mirror their influence on dramatically changing world. In Carimina Burana (Blink of an eye) Boris Kudlička matches his innovative vision with the classical piece by Carl Orff. The universal artistic values are like a bridge that connects the past and the unknown tomorrow, full of fears and hope.

CARL ORFF

CARMINA BURANA (MGNIENIE OKA) CARMINA BURANA (BLINK OF AN EYE)

Kantata sceniczna w trzech częściach Scenic cantata in three parts Oryginalna łacińska wesja językowa In the original Latin

Premiera / Premiere 21/11/2019 Spektakle / Performances 22, 30 /11/2019 Dyrygent / Conductor LORENZO PASSERINI Opracowanie wizualne / Visual concept BORIS KUDLIČKA Reżyseria świateł / Lighting Designer MARC HEINZ Projekcje wideo / Video Projections BARTEK MACIAS Współpraca przy interpretacji, analizie tekstu i scenariuszu Consultation on the interpretation, text analysis and script JAROSŁAW MIKOŁAJEWSKI Współpraca dramaturgiczna / Dramaturgy cooperation KRZYSZTOF KNUREK Przygotowanie chóru / Chorus Master MIROSŁAW JANOWSKI Przygotowanie chóru „Artos” / ‘Artos’ Chorus Master DANUTA CHMURSKA Kurator projektu / Project curator STACH SZABŁOWSKI OBSADA / CAST baryton / baritone STANISŁAW KUFLYUK sopran / soprano JOANNA MOSKOWICZ kontratenor / countertenor KACPER SZELĄŻEK Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera Chór Dziecięcy „Artos” im. Władysława Skoraczewskiego Władysław Skoraczewski ‘Artos’ Children’s Choir

PREMIERA OPEROWA / OPERA PREMIERE Moniuszko nigdy nie był w Tatrach ani też muzyki podhalańskiej nie słyszał – on ją sobie wyobraził, tworząc ogólny idiom muzyki ludowej z różnych elementów folkloru polskiego. Stąd w operze o Góralach pojawia się mazur, dziś osłuchany jako jeden z arcypolskich cytatów muzycznych, co to spod strzech wyimaginowanych trafił pod strzechy prawdziwe, zaś wcale zgrabne „tańce góralskie” tyle mają wspólnego z muzyką Podhalan, co mozarella z oscypkiem. Librecista Włodzimierz Wolski pierwotnie planował umieścić akcję w świętokrzyskiem… A jednak to muzyka żywa i świetnie brzmiąca na tle sobie rówieśnych dzieł rangi światowej – czego dowodzi choćby niedawne wykonanie włoskiej wersji językowej opery przez legendarny zespół Europa Galante pod dyrekcją Fabia Biondiego. Aria Jontka Szumią jodły jest naszym E lucevan le stelle (choć napisana bez mała pół wieku wcześniej) – skarbem narodowej wokalistyki wywołującym niezmiennie zbiorową rozkosz widowni, której jeży się włos z przejęcia. Jako historia tragicznego mezaliansu, w której pobrzmiewają echa napięć klasowych, zdaje się być Halka operowym evergreenem, który w nowej wersji mistrza reżyserii Mariusza Trelińskiego dotknie ważkich i aktualnych problematów.

Moniuszko never visited the Tatra mountains, nor did he hear the native music of the Polish Highlands. He simply imagined it, creating a universal folk idiom from different elements of Polish folk music. And so, his opera about Highlanders quite surprisingly features a mazurka (which has since become one of those very Polish folk tunes that originated in the mind of a composer and then became popular among the actual folk), while the rather agreeable ‘Highlander dances’ are to highlander music what mozzarella is to oscypek. The librettist, Włodzimierz Wolski, originally wanted the opera to be set in the region of Kielce, more than 200 km to the north of the Tatras… Still, the score is fresh and delightful, on a par with other operas written at the same time elsewhere in the world, as evidenced by the recent performance of Halka in Italian by a lineup of international singers and the legendary Europa Galante under Fabio Biondi. Although it was written almost half a century earlier, Jontek’s aria Szumią jodły (The fir trees sigh on mountain peaks) is our E lucevan le stelle – a gem of Polish vocal literature that gives delighted audiences goosebumps. Overall, this story of a tragic mésalliance echoing with underlying social tensions seems to be an operatic evergreen. The new production from the award-winning director Mariusz Treliński will undoubtedly address the important issues of the day.

STANISŁAW MONIUSZKO

HALKA Opera w czterech aktach / Opera in four acts Libretto WŁODZIMIERZ WOLSKI Oryginalna polska wersja językowa In the original Polish Koprodukcja / Co-production THEATER AN DER WIEN

Premiera / Premiere 11/02/2020 Spektakle / Performances 14, 16, 19, 21, 23 /02/2020 Dyrygent / Conductor ŁUKASZ BOROWICZ Reżyseria / Director MARIUSZ TRELIŃSKI Scenografia / Set Designer BORIS KUDLIČKA Kostiumy / Costume Designer DOROTA ROQUEPLO Reżyseria świateł / Lighting Designer MARC HEINZ Choreografia / Choreography TOMASZ JAN WYGODA Dramaturg / Dramaturge PIOTR GRUSZCZYŃSKI Projekcje wideo / Video Projections BARTEK MACIAS Przygotowanie chóru / Chorus Master MIROSŁAW JANOWSKI Stylizacja włosów i charakteryzacja / Hair and make-up ŁUKASZ PYCIOR OBSADA / CAST Halka IZABELA MATUŁA, EWA VESIN Janusz TOMASZ RAK Jontek PIOTR BECZAŁA, RAFAŁ BARTMIŃSKI Zofia MARIA STASIAK Stolnik KRZYSZTOF SZUMAŃSKI Dziemba DARIUSZ MACHEJ, ADAM WOŹNIAK Dudziarz / Piper DARIUSZ MACHEJ, ADAM WOŹNIAK Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera

PREMIERA BALETOWA / BALLET PREMIERE Rygorystyczny dykcjonarz klasycznego baletu – raczej „gestownik” niż słownik – w początkującym widzu wywołuje skojarzenia ornitologiczne. Nie tylko dlatego, że ikonicznym układem tanecznym, który znają wszyscy, jest biały akt Jeziora łabędziego (skądinąd tancerki bardziej przypominają w nim czaple lub bodaj flamingi). Chodzi zasadniczo o „ptasiość” kombinacji baletowych – panów strzygących nogami w wyskokach, dam wahających stopami, chodzących na czubkach palców, kręcących piruety – wszystko to wygląda jak ptasie gody, zarazem wyraża jedną z najstarszych tęsknot ludzkości: pragnienie lotu. Jak językiem klasycznej opery, ale i muzyki klasycznej w ogóle jest włoski, tak terminologia tańca tradycyjnego to francuski. Choreografia Josepha Maziliera do Korsarza jest zatem klasykiem pośród klasyków – jednym z kamieni węgielnych francuskiego baletu. Libretto skrojone według powieści poetyckiej George’a Byrona daje cały kalejdoskop egzotycznych przygód i atrakcji: statek piratów, tańce niewolnic, bunt i porwanie w haremie, walka samców alfa o piękną Greczynkę. A wszystko to zilustrowane ostatnią kompozycją Adolphe’a Adama, który zmarł kilka miesięcy po premierze. Przeniesiony z wiedeńskiego Staatsballett spektakl to gratka dla wyznawców baletowej tradycji.

The rigorous lexicon of classical ballet – a ‘gesturebook’ rather than ‘wordbook’ – is sure to bring ornithological associations to a layperson’s mind. Not only because the most iconic and recognisable classical ballet sequence is the White Act from Swan Lake. (By the way, the dancers look actually more like herons or flamingos, than swans.) The key thing here is the ‘bird-like’ quality of the dance technique, which has men jerking up their legs in mid-air and women quivering their feet, walking on the tips of their toes, spinning and turning, channelling bird mating rituals and at the same time expressing one of the oldest longings of the human kind: the desire to fly. Whereas Italian is the language of classical opera and classical music in general, French has dominated traditional ballet terminology. Based on George Byron’s tale, the libretto of Le Corsaire offers a kaleidoscope of exotic adventures and attractions: a pirate ship, dancing slave girls, rebellion and abduction in a harem, alfa males fighting over a beautiful Greek lady… illustrated with the last piece ever written by Adolphe Adam, who died a few months after the opening night. Originally staged for the Wiener Staatsballett, the production is a real treat for everybody who loves the ballet tradition.

ADOLPHE ADAM i inni / and others MANUEL LEGRIS

KORSARZ

LE CORSAIRE

Balet w trzech aktach z prologiem i epilogiem Ballet in three acts with prologue and epilogue Libretto MANUEL LEGRIS, JEAN-FRANÇOIS VAZELLE pierwowzór / after GEORGE BYRON, JULES-HENRIE VERNOY DE SAINT-GEORGES, JOSEPH MAZILIER

Premiera / Premiere 20/03/2020 Spektakle / Performances 21, 22, 24, 25, 26 /03/2020 Choreografia / Choreography MANUEL LEGRIS pierwowzór / after MARIUS PETIPA Muzyka / Music ADOLPHE ADAM i inni / and others Dyrygent / Conductor ROBERTAS ŠERVENIKAS Aranżacja muzyczna / Music Arrangement THOMAS HEINISCH, GÁBOR KERÉNY Asystent choreografa / Assistant Choreographer ALBERT MIRZOYAN Scenografia i kostiumy / Set and Costume Designer LUISA SPINATELLI Światła / Lighting MARION HEWLETT Polski Balet Narodowy / Polish National Ballet Uczniowie Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza Students of the Roman Turczynowicz Ballet School, Warsaw Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera

PREMIERA OPEROWA / OPERA PREMIERE Mówimy Medea, myślimy Callas. Po pierwsze, dlatego że to za sprawą jej wielkiej roli opera Luigiego Cherubiniego, ulubieńca Josepha Haydna, w latach pięćdziesiątych dwudziestego wieku wróciła na sceny teatrów. Po drugie z powodu przewrotnego pomysłu obsadowego Piera Paola Pasoliniego, który obsadził diwę wszech czasów w prawie zupełnie… niemej roli filmowej Medei. Jej partia wymaga bowiem nie tylko bajecznych umiejętności wokalnych, ale i talentu dramatycznego – i ten właśnie znalazł w Marii Callas zauroczony nią włoski radykał kina sprzed półwiecza. Medea to ucieleśnienie mrocznej siły rozpaczy, bohaterka na wskroś tragiczna i ambiwalentna – jako ofiara odrzucenia mści się w sposób niewyobrażalnie okrutny. Dzieciobójstwo jest w świadomości społecznej zbrodnią najbardziej niewybaczalną, nierozumianą, nieznajdującą usprawiedliwienia. Simon Stone – młody, lecz niezwykle uznany australijski aktor i reżyser – wraca do Eurypidesa, którego tragedię wystawił już na deskach amsterdamskiego Internationaal Theater. Stone lubi reinterpretować, a wręcz przepisywać teksty klasyczne i czynić z nich intymne, niemal „kinowe” przedstawienia, surowe i dotkliwe. Można się spodziewać, że również w wersji operowej Stone uwspółcześni klasyczny mit o upokorzeniu, porzuceniu i morderczej sile wściekłości. Zapewne znajdzie Medeę gdzieś wśród nas.

You hear Medea, you think Callas. First, because of her larger-than-life performance of the role, thanks to which the opera by Luigi Cherubini, Joseph Haydn’s favourite, regained popularity in the 1950s. Second, because of Pier Paolo Pasolini’s tongue-in-cheek decision to cast the all-time operatic diva as an almost completely silent Medea in his film rendition of the story. The part requires phenomenal vocal abilities as well as a great acting talent. Maria Callas’s dramatic skills simply dazzled the Italian cinematic radical of the mid-20th century. Medea is the embodiment of the dark power of despair; a tragic and ambivalent heroine through-and-through. Rejected, she takes revenge in the cruelest of ways. Infanticide is widely considered as the most unforgivable of crimes, an abomination that is impossible to understand or justify. Simon Stone, young yet highly recognised Australian actor and director, revisits the tragedy by Euripides, having already staged it at the Internationaal Theater, Amsterdam. He likes to reinterpret, or rewrite, classic texts as intimate, almost ‘cinematic’ performances, full of rawness and poignancy. In all probability, his operatic take on the myth will be a modern tale of humiliation, rejection, and fury. Possibly, the director will find Medea somewhere among us all.

LUIGI CHERUBINI

MEDEA

MÉDÉE

Opera komiczna w trzech aktach / Opéra comique in three acts Libretto: FRANÇOIS-BENOÎT HOFFMANN według tragedii EURIPIDESA i dramatu PIERRE’A CORNEILLE’A based on EURIPIDES’ tragedy and PIERRE CORNEILLE’s play Médée Oryginalna francuska wersja językowa / In the original French Koprodukcja / Co-production SALZBURGER FESTSPIELE

Premiera / Premiere 05/05/2020 Spektakle / Performances 08, 10, 12 /05/2020 Dyrygent / Conductor LORENZO PASSERINI Reżyseria / Director SIMON STONE Scenografia / Set Designer BOB COUSINS Kostiumy / Costume Designer MEL PAGE Reżyseria świateł / Lighting Designer NICK SCHLIEPER Dramaturg / Dramaturge CHRISTIAN ARSENI Przygotowanie chóru / Chorus Master MIROSŁAW JANOWSKI OBSADA / CAST Medea / Médée KHATUNA CHOKHONELIDZE Dircé JOANNA MOSKOWICZ Néris Jazon / Jason MIGRAN AGADZHANYAN Kreon / Créon Kapitan / Captain of the Guard Argonauta / Argonaut Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera

PREMIERA OPEROWA / OPERA PREMIERE „Gdyby nie myśl o samobójstwie, już dawno bym się zabił” – to słynny bon mot Emila Ciorana, mistrza cierpienia duchowego, który całą swoją twórczość poświęcił utyskiwaniu na nędzę kondycji ludzkiej (a pozostawił po sobie tysiące wydanych stron owych biadoleń, czym w myśl innego swojego aforyzmu skutecznie odwlekał zamach na własne życie). W operze klasycznej trup ściele się gęsto, samobójstwa z miłości niespełnionej, niemożliwej albo zawiedzionej trudno zliczyć, zwykle jednak ofiarami są kobiety. Pod tym względem opera Masseneta, oparta na sławnej powieści epistolarnej młodego Goethego, jest wyjątkowa – to mężczyzna, a właściwie chłopak, najsłynniejszy romantyczny kochanek, który pokonany weltschmerzem wespół z fatalnie ulokowaną obsesją miłosną, wypala sobie w łeb. Werther jest zatem jednym wielkim wyśpiewanym listem samobójczym, a zdarza się, że i to samobójstwo bywa odwlekane, jak w premierowej wersji inscenizacji Willy’ego Deckera, kiedy Piotr Beczała jako tytułowy bohater nie mógł się zastrzelić, póki nie zabisował Pieśni Osjana (Pourquoi me réveiller). Zaiste to jedna z najsłynniejszych arii tenorowych i choćby tylko dla jej wysłuchania warto z Wertherem pocierpieć.

‘Without the idea of suicide I would have surely killed myself,’ goes the famous quote from Emil Cioran, an expert in mental pain who invested all his creative energies into bemoaning the human condition. (He left behind thousands of published pages filled with moans and complaints whose main purpose – as he also famously admitted – was to delay his suicide.) Opera classics abound in fatalities, with scores of rejected or betrayed lovers taking their own life in despair, yet the victims are predominantly women. Not in Massenet’s opera. Based on the famed epistolary novel by the young Goethe, this story’s suicidal protagonist is a young man, the most renowned romantic lover of them all, who shoots himself unable to cope with Weltschmerz and obsessive love for the wrong person. The opera is, in fact, his poignant suicide note, while the suicide itself is sometimes delayed by the dazzled audience. Singing the title role in the premiere of Willy Decker’s production of Werther, Piotr Beczała was forced to sing an encore of Ossian’s Song (‘Pourquoi me reveiller’) before he could shoot himself. Indeed, this is one of the most celebrated tenor arias of all time and reason enough to suffer a little together with Werther.

JULES MASSENET

WERTHER Dramat muzyczny w czterech aktach (pięciu obrazach) / Drame lyrique in four acts (five scenes) Libretto ÉDOUARD BLAU, PAUL MILLIET, GEORGES HARTMANN według powieści epistolarnej Cierpienia młodego Wertera JOHANNA WOLFGANGA GOETHEGO based on the epistolary novel The Sorrows of Young Werther by JOHANN WOLFGANG VON GOETHE Oryginalna francuska wersja językowa / In the original French

Premiera / Premiere 29/05/2020 Spektakle / Performances 31 /05; 03, 05, 07 /06/2020 Dyrygent / Conductor PATRICK FOURNILLIER Reżyseria / Director WILLY DECKER Reżyser wznowienia, reżyseria świateł / Revival Director, Lighting Designer STEFAN HEINRICHS Scenografia / Set Designer WOLFGANG GUSSMANN Kostiumy / Costume Designers MEL PAGE, WOLFGANG GUSSMANN Przygotowanie chóru dziecięcego / Children’s Chorus Master DANUTA CHMURSKA OBSADA / CAST Werther PETER BERGER Charlotte IRINA ZHYTYNSKA Albert STANISŁAW KUFLYUK Le Bailli Sophie SYLWIA OLSZYŃSKA Schmidt Johann Käthchen Brühlmann Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera Chór Dziecięcy „Artos” im. Władysława Skoraczewskiego Władysław Skoraczewski ‘Artos’ Children’s Choir

OPERA

PAULINA ZAJKOWSKA

Baśń muzyczna / Musical fairy tale Libretto PAULINA ZAJKOWSKA Oryginalna polska wersja językowa / In the original Polish Premiera / Premiere 03/01/2016

FAIRY TALE, WHERE ARE YOU?

Spektakle / Performances 01/12/2019; 15/03; 24/05; 08/06/2020

„Jestem bogaty w liście sałaty…” – śpiewa przyjazny Smok Wegetarianin – wielki faworyt całej publiczności. „Brzuch mam nietłusty – to od kapusty” – nucą starsi i młodsi, wychodząc po przedstawieniu z teatru. To było tak: pewnego razu dzieci zapragnęły usłyszeć bajkę. Cóż jednak zrobić, gdy nikt nie ma czasu ani ochoty im jej opowiedzieć? Gorzej nawet: nikt nie ma nawet pomysłu, co miałby opowiadać. Czy znaczy to, że bajki zaginęły, że nie ma już dla nich miejsca we współczesnym świecie? Dzieci nie chcą w to uwierzyć – nie dają za wygraną i w towarzystwie pewnego napotkanego w parku pana wyruszają na poszukiwanie upragnionej, ciekawej, pięknej opowieści. Czeka ich niezwykła podróż przez magiczne krainy, przed nimi spotkania z bohaterami rodem z bajek, ale jakby… nieco odmienionymi. To wyprawa pełna niespodzianek, na którą udają się bez wahania, z odwagą, którą potrafią obdzielić nawet najbardziej niepewnych i niechętnych ich pomysłowi. Jak zakończy się ta historia? Komu da więcej: dzieciom, które mają szansę odnaleźć upragnioną bajkę, czy dorosłym, którzy nie mają nawet specjalnie ochoty wierzyć w jej istnienie? Jedno jest pewne: Bajko, gdzie jesteś? wszystkim rodzicom, dziadkom, ciociom… i ich młodym podopiecznym da mnóstwo radości i wzruszeń, przenosząc – nawet jeśli tylko na chwilę – w zaczarowany świat wyobraźni i teatru, tak odmienny od zabieganej codzienności.

OBSADA / CAST Narrator SAMBOR CZARNOTA Rycerz Nieśmiałek / The Timid Knight MAREK PITUCH Złodziej Zenek / Zenek the Thief ILONA CHYLEWSKA Złodziej Genek / Genek the Thief JAKUB ZMYSŁOWICZ Księżniczka Smuteczka / Princess Gloomy NATALIA WYSOCKA Księżniczka Brzydulka / Princess Unlovely PAULINA PAROL Smok Wegetarianin / The Vegetarian Dragon WOJCIECH SZTYK Zimowa Wróżka / The Winter Fairy MAGDALENA IDZIK Królowa / The Queen MARTYNA SZYMAŃSKA Król / The King TOMASZ NERKOWSKI Chór Dziecięcy „Artos” im. Władysława Skoraczewskiego Władysław Skoraczewski ‘Artos’ Children’s Choir

‘I’m so rich in lettuce leaves…,’ sings the friendly Vegetarian Dragon, a huge favourite with all the audience. ‘My belly’s not fat – thanks to cabbage,’ young and old hum as they leave the theatre after a performance. It started like this: one day some children wanted to hear a story. But what can you do when no one has the time to tell one, or feels like it? Even worse: no one even has any idea what kind of story to tell. Does this mean fairy tales are gone, that there’s no room for them in our world? The children don’t want to believe it; they refuse to give up and, with a gentleman they meet in the park, set off in search of that fascinating, wondrous fairy tale they long for. They’re in for an extraordinary journey across magical lands, where they’ll encounter characters straight from fairy tales, but… kind of different. It’s an expedition filled with surprises, on which they set off without hesitation, with a courage they’re able to give out to those who are unsure and unwilling. How does the story end? Who gains more from it: the children who have a chance to find the fairy tale they want, or the adults who don’t really want to believe it exists? One thing is certain: Fairy Tale, Where Are You? will bring lots of joy and thrills to all parents, grandparents, aunties… and their young charges, transporting them – if only for a moment – into the magical world of imagination and theatre that’s so different from their busy daily lives.

Magdalena Idzik, Ilona Chylewska, Jakub Zmysłowicz, sezon 2017/2018 season

BAJKO, GDZIE JESTEŚ?

Reżyseria, aranżacja przestrzeni scenicznej, ruch sceniczny i kostiumy Director, Stage Space Arrangement, Stage Movement and Costume Designer BEATA REDO-DOBBER Przygotowanie chóru / Chorus Master DANUTA CHMURSKA Reżyseria i realizacja świateł / Lighting Designer and Director MACIEJ IGIELSKI Aranżacje / Arrangements DOMINIK CHMURSKI Projekcje / Video Projections NATALIA DOBBER

GEORGES BIZET

CARMEN Spektakle / Performances 06, 07, 08, 10, 28, 29, 31 /03/2020

Próżno szukać drugiej opery, która z taką siłą wdarłaby się do panteonu popkultury – tu prawie każda aria jest hitem nuconym pod milionami pryszniców tego świata, rozbrzmiewającym dzwonkami tysięcy telefonów komórkowych. Być może dzieje się tak z powodu niejako programowej taneczności tej muzyki, jej bezczelnej przyziemności (i przyjemności!), melodyjności rodem bardziej z tyngiel-tangla niż koturnowych desek teatrów operowych. Carmen jest odwieczną guilty pleasure dla koneserów stylu wysokiego, którzy wzdychają „ach, jakie to uroczo wulgarne”, kręcą noskami, że „nie wypada” się tym zachwycać, ale sami tupią stopami w rytm habanery. Carmen łączy elementy opery buffa z realistyczną, surową tematyką i kończy się już całkiem tragicznie. Fryderyk Nietzsche zachwycał się nią pod koniec życia, gdy obmierzł mu teutoński patos Wagnera i zamarzył sobie, by operę „po śródziemnomorsku” rozgrzać. Nikt tak nie rozgrzewa, jak Carmen – kolejna silna, nieokiełznana, namiętna i śmiertelnie niebezpieczna heroina operowa. Jej mroczna zmysłowość zniewala także w realizacji Andrzeja Chyry, inspirowanej dodatkowo kinem meksykańskiego guru arthouse’u: Carlosa Reygadasa.

OBSADA / CAST Carmen OXANA VOLKOVA, MONIKA LEDZION-PORCZYŃSKA Don José HOVHANNES AYVAZYAN, PAWEŁ SKAŁUBA Escamillo ARTUR JANDA, KRZYSZTOF SZUMAŃSKI Micaëla EWA TRACZ, KATARZYNA TRYLNIK Dancaïro DAMIAN WILMA, PAWEŁ TROJAK Remendado TOMASZ MADEJ, PIOTR MACIEJOWSKI Moralès JERZY BUTRYN, KAMIL ZDEBEL Zuniga REMIGIUSZ ŁUKOMSKI, PATRYCJUSZ SOKOŁOWSKI Mercédès ANNA BERNACKA, MAGDALENA PLUTA Frasquita MARIA DOMŻAŁ, JOANNA KĘDZIOR Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera Chór Dziecięcy „Artos” im. Władysława Skoraczewskiego Władysław Skoraczewski ‘Artos’ Children’s Choir

There is hardly any other opera that penetrated mainstream culture this successfully: listen carefully and you will hear it hummed by millions of people in the shower and played by thousands of mobile phones all over the world. This might be because it is so inherently melodious and brazenly carnal (and satisfying!), bringing to mind a cabaret rather than the sophisticated art of opera. Carmen is the ultimate guilty pleasure of the connoisseurs of the Italian style.‘Ah, how charmingly garish,’ they whisper and shake their heads in disapproval, while stamping out the rhythm of Habanera. Carmen fuses opera buffa, realism, and a truly tragic ending. Friedrich Nietzsche enthused over it towards the end of his life, when he grew disillusioned with Wager’s Teutonic pathos and dreamt of spicing up opera ‘the Mediterranean style’. Nothing is hotter than Carmen, another strong, untamed, passionate, and deadly dangerous opera heroine. Her dark sensuality remains bewitching in Andrzej Chyra’s production inspired by the work of Mexico’s art film guru, Carlos Reygadas.

Chór / Chorus, sezon 2017/2018 season

Opera w czterech aktach / Opera in four acts Libretto HENRI MEILHAC, LUDOVIC HALÉVY Oryginalna francuska wersja językowa / In the original French Premiera / Premiere 07/06/2018

Dyrygent / Conductor KERI-LYNN WILSON Reżyseria / Director ANDRZEJ CHYRA Scenografia / Set Designer BARBARA HANICKA Kostiumy / Costume Designer MAGDALENA MACIEJEWSKA Choreografia / Choreography JACEK PRZYBYŁOWICZ Reżyseria świateł / Lighting Designer BARTOSZ NALAZEK Projekcje wideo / Video Projections MICHAŁ JANKOWSKI Dramaturg / Dramaturge MAŁGORZATA SIKORSKA-MISZCZUK Przygotowanie chóru / Chorus Master MIROSŁAW JANOWSKI Przygotowanie chóru dziecięcego / Children’s Chorus Master DANUTA CHMURSKA Projekty charakteryzacji i fryzur / Hair and Make-up Designer MAREK BRYCZYŃSKI

WOLFGANG AMADEUS MOZART

CZARODZIEJSKI FLET

Spektakle / Performances 15, 18, 20, 22 /02/2020

Aria Królowej Nocy wraz kilkunastoma innymi skarbami muzyki dawno już opuściła Układ Słoneczny i wciąż przemierza kosmos w poszukiwaniu istot rozumnych. Na autorach wyboru listy utworów, które zapisano na złotej płycie i zapakowano do sondy Voyager spoczęła wielka odpowiedzialność: jeśli jest gdzieś we wszechświecie cywilizacja, która mogłaby nam być wroga, należało zaprezentować się poprzez muzykę, która łagodzi obyczaje. Nikt na Ziemi nie ma jednak wątpliwości, że choćby dla tych kilku minut koloraturowych fajerwerków warto ludzkość ocalić. W podbijającym świat spektaklu berlińskiej Komische Oper, który od kilku sezonów mamy szczęście oglądać w Warszawie, arię wykonuje wielka pajęczyca, tańcząc nad wijącym się u jej ośmiu odnóży Taminem. Barrie Kosky zaprosił do współpracy duet „1927” – czarodziejów performansu, teatru i filmu, którzy po podbiciu edynburskiego Fringe „rozwalili system” także w nobliwych budynkach światowych oper. To oszałamiające, halucynogenne widowisko, w którym aktorzy na żywo grają w szalonej animacji, jest hołdem dla kina niemego. Reżyser twierdzi, że to „niemy film Wolfganga Amadeusa Mozarta” – należy dopowiedzieć, że Mozarta zafascynowanego tyleż osiemnastowiecznymi miedziorytami, co żółtą łodzią podwodną, Latającym cyrkiem Monty Pythona, komiksami o superbohaterach, by wymienić tylko najczytelniejsze odniesienia. Zdumiewające widowisko, operowa jazda bez trzymanki.

OBSADA / CAST Pamina SYLWIA OLSZYŃSKA, SONIA WARZYŃSKA-DETTLAFF Tamino YURI GORODETSKI Królowa Nocy / Queen of the Night JOANNA MOSKOWICZ Sarastro REMIGIUSZ ŁUKOMSKI Papageno BARTŁOMIEJ MISIUDA Papagena MONIKA BUCZKOWSKA Monostatos MATEUSZ ZAJDEL Pierwsza Dama / First Lady JOANNA KĘDZIOR Druga Dama / Second Lady ANNA BORUCKA Trzecia Dama / Third Lady MAGDALENA IDZIK Pierwszy zbrojny / First Armed Man PIOTR MACIEJOWSKI Drugi zbrojny / Second Armed Man PAWEŁ KOŁODZIEJ Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera Chór dziecięcy „Artos” im. Władysława Skoraczewskiego Władysław Skoraczewski ‘Artos’ Children’s Choir

The Queen of the Night aria has departed the Solar System a long time ago and is travelling further in space alongside a few other musical gems in search for intelligent life. Those charged with selecting the tracks for the Voyager Golden Record faced a huge responsibility: if, indeed, there is an alien civilisation somewhere in the Universe that could potentially be hostile to the human race, it was best to introduce ourselves with ‘music [that] hath charms to soothe a savage breast’. And there is not a living soul on Earth who would not agree that these few minutes of coloratura fireworks are worth saving the human kind for. In the internationally popular Komische Oper’s production of Mozart’s The Magic Flute which we have been lucky enough to have in Warsaw for a few seasons now, the aria is performed by a giant lady spider dancing over a wriggling Tamino. The staging is the work of Barrie Kosky and the ‘1927’ duo made of performance art, theatre and film wizards who first conquered the Edinburgh Fringe and then ‘brought down the system’ at a few respected opera houses around the world. This dazzlingly hallucinatory show featuring actors playing in a live animation is a tribute to silent film. The director calls it ‘a silent movie by Wolfgang Amadeus Mozart’ inspired – one might add – by 18th-century chalcography, Yellow Submarine, Monty Python’s Flying Circus, and superhero comics, to name just a few obvious references. It is an amazing show, an operatic joyride.

Aleksandra Olczyk, Iwona Sobotka, sezon 2016/2017 season

Opera w dwóch aktach / Opera in two acts Libretto EMANUEL SCHIKANEDER Oryginalna niemiecka wersja językowa / In the original German Premiera / Premiere 11/12/2016 Produkcja / Production KOMISCHE OPER, BERLIN

THE MAGIC FLUTE

Dyrygent / Conductor PIOTR STANISZEWSKI  Inscenizacja / Staging SUZANNE ANDRADE, BARRIE KOSKY Realizacja oryginalnej inscenizacji / Staging of the original production TOBIAS RIBITZKI Animacje / Animations PAUL BARRIT Koncepcja / Concept „1927” (SUZANNE ANDRADE, PAUL BARRIT), BARRIE KOSKY Scenografia i kostiumy / Set and Costume Designer ESTHER BIALAS  Reżyseria świateł / Lighting Designer DIEGO LEETZ Dramaturg / Dramaturge ULRICH LENZ  Przygotowanie chóru / Chorus Master MIROSŁAW JANOWSKI Przygotowanie chóru dziecięcego / Children’s Chorus Master DANUTA CHMURSKA

STANISŁAW MONIUSZKO

(WILEŃSKA / VILNIUS VERSION)

Opera w dwóch aktach / Opera in two acts Oryginalna polska wersja językowa / In the original Polish Libretto WŁODZIMIERZ WOLSKI Instrumentacja i przygotowanie partytury Instrumentation and score preparation MICHAŁ DOBRZYŃSKI Premiera / Premiere 08/06/2019 Koprodukcja / Co-production OPERA I FILHARMONIA PODLASKA - EUROPEJSKIE CENTRUM SZTUKI W BIAŁYMSTOKU

Spektakle / Performances 13, 15 /03; 24, 26 /04; 09, 28 /05/2020

Debiut operowy wybitnego twórcy teatralnego (lub filmowego) zawsze jest wydarzeniem. Reżyserzy przenoszą swoje doświadczenia, styl, a czasem specyfikę innego medium, nierzadko dokonując w teatrze operowym rzeczy rewolucyjnych. Agnieszka Glińska od lat tworzy znakomite, wysublimowane psychologicznie spektakle na najważniejszych polskich scenach. Jej interpretacje Czechowa (Sztuka bez tytułu i Mewa) dla wielu miały rangę reżyserskich arcydzieł, nikt też nie miał takiej intuicji do wydobycia czarnego humoru ze sztuk Doroty Masłowskiej. W każdym z jej spektakli żywioł muzyki wyzierał spod najbardziej nawet kostycznych tekstów – życzliwi złośnicy powiadali nawet, że u Glińskiej zawsze wszystko zmierza do tańca. W drodze do opery reżyserka zdołała również zadebiutować kinowym musicalem. Czy można sobie wyobrazić Halkę bez sławnego mazura i arii Szumią jodły, w dodatku z Jontkiem – barytonem? W reżyserii tak inteligentnej artystki jak najbardziej, zwłaszcza że pierwsze, wileńskie libretto uchodzi za bardziej zwarte dramaturgicznie. Zamiast „ulubionych piosenek” dostaniemy więc dojrzały teatralnie dramat psychologiczny.

OBSADA / CAST Halka ILONA KRZYWICKA Jontek KAMIL ZDEBEL Zofia KATARZYNA SZYMKOWIAK Cześnik PAWEŁ CZEKAŁA Marszałek / Marshal DARIUSZ MACHEJ Janusz ŁUKASZ KLIMCZAK Tancerze-performerzy / Dancers-performers Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera

When an outstanding theatre (or film) director makes their opera debut, they always cause a stir. The style, experiences, and approach they bring in from the other medium to opera can produce revolutionary results. Agnieszka Glińska has been treating Polish theatre audiences to excellent, psychologically sophisticated productions for years. Her take on Chekhov’s A story without a title and The Seagull were widely recognised as masterpieces. She is also unmatched in her ability to extract black humour from Dorota Masłowska’s plays. In each of her productions, music pushed through the most caustic of lines: well-meaning critics would even say that Glińska’s productions always revolve around dance. Before making her opera debut, the director tried her hand at film musical. Can you imagine Halka without the famous Mazuka and the aria Szumią jodły (The fir trees sigh on mountain peaks)? Or Jontek singing baritone? With such an intelligent director at the helm – you definitely can, especially that the original Vilnius version of Halka is said to be more dramatically coherent. Instead of an opera evergreen, we will be served a mature psychodrama.

Realizacja działań w ramach obchodów 200. rocznicy urodzin Stanisława Moniuszki Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

200. rocznica urodzin Obchodzona pod auspicjami UNESCO Organizacja Narodów Zjednoczonych dla Wychowania, Nauki i Kultury

Tancerze-performerzy / Dancers-performers, sezon 2018/ 2019 season

HALKA

Dyrygent / Conductor ŁUKASZ BOROWICZ, RAFAŁ KŁOCZKO Reżyseria / Director AGNIESZKA GLIŃSKA Scenografia / Set Designer MONIKA NYCKOWSKA Kostiumy / Costume Designer KATARZYNA LEWIŃSKA Choreografia / Choreography WERONIKA PELCZYŃSKA Reżyseria świateł / Lighting Designer JACQUELINE SOBISZEWSKI Projekcje wideo / Video Projections FRANCISZEK PRZYBYLSKI Przygotowanie chóru / Chorus Master MIROSŁAW JANOWSKI Konsultacje głosowo-performatywne / Vocal Expression and Performance Consultant KATARZYNA SITARZ

GIACOMO PUCCINI

Tragedia japońska w trzech aktach / Japanese tragedy in three acts Libretto GIUSEPPE GIACOSA, LUIGI ILLICA Oryginalna włoska wersja językowa / In the original Italian Premiera / Premiere 29/05/1999

MADAMA BUTTERFLY Spektakle / Performances 06, 07, 08, 10 /12/2019 15, 16, 17 /05/2020

„Łatwo jest robić rewolucję, jak się nic nie wie” – tak wspomina swój właściwy debiut operowy Mariusz Treliński, dziś już nobliwy laureat operowego Oscara w uznaniu wpływu, który wywarł na przemiany współczesnego języka operowego. Przychodził z kina, z którego zabrał filmowy model narracji i zamachnął się na medium opery, która wydawała się młodemu reżyserowi „pretensjonalna, mieszczańska, irytująca, schlebiająca niskim gustom”. I choć Treliński tłumaczy, że był za młodu operowym ignorantem, czyni to niesłusznie, albowiem już jego kongenialny debiut kinowy według Pożegnania jesieni Witkacego zadziwiał zaiste operowym rozmachem inscenizacyjnym, scenograficznym i tym zbawiennym dla teatru muzycznego dandysowskim zmysłem „gry w sztuczność”. O muzycznej ignorancji też nie sposób mówić, skoro homoerotyczne harce bohaterów zilustrował w filmie arią Nemorina z Napoju miłosnego Donizettego. Dość, by podejrzewać, że przydomek Cio-Cio-San kojarzył się reżyserowi z czymś więcej niż supermarketowy bułgarski wermut. Przystępując ze scenografem Borisem Kudličką do pracy nad dziełem Pucciniego, kierował się Treliński minimalizmem i chęcią odarcia Madame Butterfly z japonizującego kiczu. A zatem: paradoks chce, że u zarania największej reżyserskiej kariery operowej naszego stulecia stała wyłącznie chęć redukcji środków wyrazu. Wielki, kanoniczny spektakl, pierwszy wybór dla początkujących i ulubiony spektakl zawansowanych.

OBSADA / CAST Madame Butterfly SAE-KYUNG RIM, ILONA KRZYWICKA   Pinkerton TADEUSZ SZLENKIER, ARNOLD RUTKOWSKI Sharpless ŁUKASZ GOLIŃSKI, TOMASZ RAK Suzuki AGATA SCHMIDT, BERNADETTA GRABIAS Goro MATEUSZ ZAJDEL Kate Pinkerton ALEKSANDRA ORŁOWSKA Komisarz / Commissioner Yamadori KRZYSZTOF SZMYT Bonzo MIECZYSŁAW MILUN Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera

‘It’s easy to stage a revolution when you know nothing,’ says Mariusz Treliński, now the respected winner of an ‘operatic Oscar’, recalling his proper opera debut and acknowledging the impact he had on the transformation of contemporary opera language. He transitioned from film equipped with cinematic narration and raised his hand on opera, which he considered ‘pretentious, bourgeois, irritating, and pandering to poor tastes’. Although Treliński claims that he was ignorant about opera as a young director, that was not really the case: his first film, Farewell to Autumn, based on Witkiewicz’s novel and matching the original’s quality, dazzled with the operatic scale of staging, set design, and the dandy way it flirted with the artificiality of its constraints on which music theatre thrives. Any accusations of Treliński’s musical ignorance are also hugely exaggerated, considering that he illustrated homoerotic antics of the film’s protagonists with Nemorino’s aria from Donizetti’s L’elisir d’amore. That’s enough to suspect that Ciociosan meant for him more than the supermarket brand of Bulgarian vermouth. Setting out to stage the Puccini classic together with set designer Boris Kudlička, Treliński strived for minimalism and stripping Madama Butterfly of its Japanese-style kitsch. Thus, paradoxically, lying at the origins of the greatest Polish opera career of this century was the desire to bring the means of operatic expression to a bare minimum. It is a great, canonic production. The first choice for opera beginners and a favourite with advanced opera lovers.

Karah Son, sezon 2017/ 2018 season

MADAME BUTTERFLY

Dyrygent / Conductor TADEUSZ KOZŁOWSKI Reżyseria / Director MARIUSZ TRELIŃSKI Scenografia / Set Designer BORIS KUDLIČKA Kostiumy / Costume Designers MAGDALENA TESŁAWSKA, PAWEŁ GRABARCZYK Choreografia / Choreography EMIL WESOŁOWSKI Reżyseria świateł / Lighting Designer STANISŁAW ZIĘBA Przygotowanie chóru / Chorus Master MIROSŁAW JANOWSKI

IGNACY JAN PADEREWSKI

MANRU Spektakle / Performances 18, 20 /10/2019

Ekstaza tłumów, seryjne omdlenia i ataki histerii, walka wręcz podnieconych dziewcząt o miejsce przy scenie, kolejki fanek przed hotelami, komitety powitalne z orkiestrami na dworcach, cały rynek gadżetów towarzyszących, od szamponów przez zabawki, peruki, a nawet lizaki w kształcie artysty – wbrew pozorom to nie opis tournée jednego ze współczesnych tytanów popu. Tak w 1891 roku oszalała Ameryka na punkcie pianisty z Polski. Ignacy Paderewski zagrał sto siedem koncertów w sto siedemnaście dni, a Paddymania nie wygasła aż do śmierci artysty i sprawiła, że jego jedyne dzieło sceniczne wystawiono w Metropolitan Opera jeszcze przed premierą warszawską. I do dziś to jedyna polska opera, która gościła na deskach Met. Wedle muzykologów to rzecz wcale dobrze skomponowana, tym atrakcyjniejsza, że wzbogacona o inspirowane muzyką romską solowe partie skrzypiec, jak i wstawki baletowe. Nie brakuje jawnych inspiracji klasyką, jak choćby w arii Cyganki Azy, niemal wprost cytującej słynne „tralalala” Carmen. Marek Weiss też cytuje klasyka – w jego interpretacji Cyganie są hipisami, a wierzchowce w taborze zastąpione zostały motorami – jak w słynnej Balladynie Adama Hanuszkiewicza, którego Weiss był ongiś asystentem. Historia o wykluczeniu, ksenofobii, agresji tłumu zniewolonego stereotypami nabrała niechcianej aktualności na stulecie Niepodległości, która to oczywista okoliczność była przyczynkiem do odkurzenia nieco zapomnianego utworu.

OBSADA / CAST Manru PETER BERGER Ulana EWA TRACZ Urok MIKOŁAJ ZALASIŃSKI Jadwiga ANNA LUBAŃSKA Aza MONIKA LEDZION-PORCZYŃSKA Jagu KRZYSZTOF SZUMAŃSKI Oros DARIUSZ MACHEJ Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera Chór Dziecięcy „Artos” im. Władysława Skoraczewskiego Władysław Skoraczewski ‘Artos’ Children’s Choir Biały Teatr Tańca Izadory Weiss The Biały Teatr Tańca of Izadora Weiss

Ecstatic crowds, women passing out among a general frenzy of excitement, feverish young ladies fighting for a better spot by the stage, scores of female fans queueing in front of hotels, welcome committees with bands at railway stations, themed merchandise raging from shampoos, to toys, to wigs, to lollypops with the likeness of the idol… However surprising, this is not a report from the latest tour of one of today’s pop stars. This was how the United States reacted to a series of concerts by a Polish pianist in 1891. Over the course of 117 days Ignacy Jan Paderewski gave 107 performances in America, and the adoration he inspired never wavered. Dubbed ‘paddymania’, the fever was the reason why Paderewski’s only stage work, Manru, was put on at the Metropolitan Opera in New York before it was staged in Warsaw and remains the only opera by a Polish composer ever shown at the Met. Musicologists think highly of it, listing the solo violin parts inspired by Romani music and ballet interludes as particularly attractive features. The work also abounds in obvious classical inspirations, with Aza the Gypsy quoting Carmen’s ‘tra la la la’ almost verbatim. The director, Marek Weiss, also makes some classical references. In his take of the opera, Gypsies become hippies, while their horses are replaced by motorbikes, just like in Adam Hanuszkiewicz’s now iconic 1974 staging of Balladyna. (Weiss used to be Hanuszkiewicz’s assistant in the old days.) The tale of exclusion, xenophobia and crowd aggression fuelled by stereotypes bears unfortunate relevance today, on the centenary of Polish independence, the anniversary being the obvious reason to dust off this forgotten title.

Peter Berger, sezon 2018/2019 season

Opera w trzech aktach / Opera in three acts Libretto ALFRED NOSSIG według powieści Chata za wsią JÓZEFA IGNACEGO KRASZEWSKIEGO based on JÓZEF IGNACY KRASZEWSKI’S novel The Cottage outside the Village Polska wersja językowa / Sung in Polish Premiera / Premiere 12/10/2018 Koprodukcja / Co-production TEATR WIELKI, POZNAŃ POZNAŃ OPERA HOUSE

Dyrygent / Conductor GRZEGORZ NOWAK Reżyseria / Director MAREK WEISS Scenografia i kostiumy / Set and Costume Designer KASPAR GLARNER Choreografia / Choreography IZADORA WEISS Reżyseria świateł / Lighting Designer MACIEJ IGIELSKI Projekcje wideo / Video Projections BARTEK MACIAS Przygotowanie chóru / Chorus Master MIROSŁAW JANOWSKI Przygotowanie chóru dziecięcego / Children’s Chorus Master DANUTA CHMURSKA

GIUSEPPE VERDI

Opera w czterech aktach / Opera in four acts Libretto TEMISTOCLE SOLERA według AUGUSTE’A ANICET-BOURGEOIS i FRANCISA COURNE’A after AUGUSTE ANICET-BOURGEOIS and FRANCIS COURNE Oryginalna włoska wersja językowa / In the original Italian Premiera / Premiere 26/06/1992

Spektakle / Performances 13, 15 /12/2019; 30 /05; 02, 04, 06 /06/2020

Blisko dwieście osób na scenie, pięć żywych koni, wielka scenografia i przebogate kostiumy – Nabucco Marka Weissa to widowisko totalne, prawdziwa synteza sztuk. „Tak już się nie robi opery” – tym bardziej warto ją zobaczyć. Jest to spektakl historyczny w sensie ścisłym – jako żelazna pozycja Opery Narodowej, pozostająca w repertuarze od 1992 roku, lecz także dlatego, że reżyser świadomie wykreował swój projekt tak, jakby zrobili to współcześni Verdiemu, stawiając na monumentalność i dodatkowe, bez mała cyrkowe atrakcje. Muzycznie to wczesne dzieło Verdiego jest nietypowe, to jakby coś pomiędzy operą a oratorium, bo właściwym bohaterem jest chór. Jego stałą obecność koronuje Va pensiero – najsłynniejsza aria chóralna w historii, tu słyszalna i obezwładniająca, tym bardziej, że śpiewana na tle opuszczonej żelaznej kurtyny (wyświetla się na niej Ściana Płaczu), która wzmacnia i odbija dźwięki. Sam reżyser zamierzył swoje dzieło jako pastisz opery dziewiętnastowiecznej, co uprawnia zderzenie „wysokiego z niskim” – konna aria Nabuchodonozora, jak chce tradycja, często przyprawia o dreszcze nie tylko widownię, ale i samo zwierzę, które, by tak rzec, daje upust napięciu, a pustynna scenografia wzbogaca się o jeszcze jeden rekwizyt, z dala przypominający drobne kamienie hamady.

OBSADA / CAST Nabucco NIKOLOZ LAGVILAVA, KRZYSZTOF SZUMAŃSKI Ismaele DOMINIK SUTOWICZ Zaccaria IURIE MAIMESCU Abigaille LILLA LEE Fenena AGNIESZKA REHLIS, JADWIGA POSTROŻNA Anna KATARZYNA TRYLNIK Abdallo KRZYSZTOF SZMYT Arcykapłan / High Priest GRZEGORZ SZOSTAK Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera Polski Balet Narodowy / Polish National Ballet

Close to two hundred people onstage, five horses, monumental sets and opulent costumes: Marek Weiss’s production of Nabucco is total theatre, synthesis of arts. ‘They don’t make opera like that anymore,’ which is all the more reason to go and see it. It is a historical performance in the exact sense of the word. First, it has been the cornerstone of the Polish National Opera’s repertoire since 1992. Second, it is intentionally staged as it would have been by Verdi’s contemporaries: with an emphasis on monumentality and circus-like, attractions. Musically, it is not a typical Verdi, but a mixture of opera and oratorio. Ultimately, it is the chorus that takes central stage, its constant presence culminating in Va pensiero, the most famous choral aria in human history. Performed by the Chorus of the Polish National Opera it is simply overwhelming, especially as it is sung in front of the safety curtain (where the Wailing Wall is projected), which enhances and reflects the sound. The director meant the production to be a pastiche of 19th-century opera, which justifies the clash of the lofty and the earthbound. Nabucco’s horseback aria sends chills not only down the audience’s spines. Sometimes it also stirs the animal, which – let us say – releases the tension enriching the desert-like set with a new prop reminiscent from the distance of the gravel of the hamada.

Chór / Chorus, Polski Balet Narodowy / Polish National Ballet, sezon 2017/2018 season

NABUCCO

Dyrygent / Conductor TADEUSZ KOZŁOWSKI Reżyseria / Director MAREK WEISS Scenografia / Set Designer ANDRZEJ KREUTZ MAJEWSKI Kostiumy / Costume Designer JACEK MAJEWSKI Przygotowanie chóru / Chorus Master MIROSŁAW JANOWSKI Choreografia / Choreography EMIL WESOŁOWSKI Reżyseria świateł / Lighting Designer JERZY BOJAR

SIERGIEJ PROKOFIEW

OGNISTY ANIOŁ THE FIERY ANGEL

Spektakle / Performances 19, 21, 23 /01/2020

„Istnieje szczególna choroba, której nie należy uważać za obłąkanie (…) – melankolia. Chorzy to są weseli, to są smutni, to dziarscy, to całkowicie bezwolni i to bez żadnej widocznej przyczyny. Tak samo bez potrzeby kłamią (…). Właśnie spośród tych nieszczęśliwych rekrutują się szeregi tak zwanych czarownic, które należałoby kurować napitkiem uspokajającym, lecz przeciw którym papieże ogłaszają bulle, a inkwizytorzy wznoszą stosy” – tymi słowy okultysta i filozof Hans Weyer próbuje wytłumaczyć rycerzowi Ruprechtowi cokolwiek zmienne stany świadomości jego ukochanej. Walery Briusow, autor modernistycznej powieści, na kanwie której sam Prokofiew napisał libretto swojej opery, przeniósł autobiograficzną historię miłosnego delirium do szesnastowiecznych Niemiec. Ruprecht dręczony uczuciem do Renaty, kobiety wymykającej się nie tylko jemu, ale i wszelkim diagnozom, zadaje sobie pytania: święta to czy czarownica? Oszalała z miłości czy nawiedzona przez anioła? Histeryczka czy opętana? Typowy zestaw dylematów mężczyzny, który kobiety wyzwolonej nie może pojąć (czytaj: pojmać). Mariusz Treliński w swoim stylu przenosi operę w czasy nam współczesne i tworzy erotyczny horror psychologiczny. Odarty ze sztafażu ciemnych wieków inkwizycji, spektakl jest nie mniej straszny, bo zamiast demona Madiela pojawia się straszliwy wychowawca, zamiast zakonu – internat dla dziewcząt. Oto Ognisty anioł ery #metoo.

OBSADA / CAST Ruprecht SCOTT HENDRICKS Renata EWA VESIN Agrippa von Nettesheim, Mefistofeles / Mephistopheles ANDREI POPOV Wróżka, Widmo / Fortune-teller, Apparition AGNIESZKA REHLIS Faust, Henryk „Inkwizytor” / Faust, Henry ‘Inquisitor’ ŁUKASZ KONIECZNY Jakob Glock Pierwszy / Jakob Glock the First PIOTR MACIEJOWSKI Mąż właścicielki, Jakob Glock Drugi, Kelner / Innkeeper’s Housband, Servant, Jakob Glock the Second PAWEŁ KONIK, KRZYSZTOF SZUMAŃSKI Właścicielka hotelu / Hotel Owner BERNADETTA GRABIAS Pierwsza Dziewczyna / First Girl BOŻENA BUJNICKA Druga Dziewczyna / Second Girl MARIA STASIAK Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera

‘There is this specific disease, not to be confused with insanity (…), its name is melancholy. The sufferers are at times cheerful and at times sad; at times full of life and at times completely helpless; in each case without any apparent reason. They also lie without any real need (…). Some among these unhappy souls become the so-called witches, who should be treated with a calming potion, but are instead persecuted through papal bulls and burnt on stakes by inquisitors,’ occultist and philosopher Hans Weyey explained to the knight Ruprecht the somewhat changeable moods of the latter’s fiancée. Valery Bryusov, the author of the modernist novel that inspired Prokofiev’s libretto for The Fiery Angel, set this autobiographical story of delirious love in Germany of the 16th century. Tormented by his passion for Renata, a woman that is beyond his reach and defies all diagnoses, Ruprecht asks himself: Is she a saint or a witch? Madly in love or visited by an angel? Hysterical or possessed? A typical set of dilemmas experienced by a man who finds himself unable to comprehend (meaning: to possess) a liberated woman. Mariusz Treliński, as is his habit, sets the opera in our times, bringing us an erotic psychological thriller. Stripped of the staffage of the inquisition era, the production remains chilling. Madiel the demon is replaced by a terrifying teacher, the nunnery turns into a boarding school for girls… And there it is: The Fiery Angel of the #metoo era.

Agnieszka Rehlis, Ausrine Stundyte, sezon 2017/2018 season

Opera w pięciu aktach (siedmiu obrazach) / Opera in five acts (seven scenes) Libretto KOMPOZYTOR / THE COMPOSER według WALEREGO BRIUSOWA / after VALERY BRYUSOV Oryginalna rosyjska wersja językowa / In the original Russian Premiera / Premiere 13/05/2018 Koprodukcja / Co-production FESTIVAL D’AIX-EN-PROVENCE, DEN NORSKE OPERA & BALLETT

Dyrygent / Conductor KAZUSHI ONO Reżyseria / Director MARIUSZ TRELIŃSKI Scenografia / Set Designer BORIS KUDLIČKA Kostiumy / Costume Designer KASPAR GLARNER Reżyseria świateł / Lighting Designer FELICE ROSS Projekcje wideo / Video Projections BARTEK MACIAS Choreografia / Choreography TOMASZ JAN WYGODA Dramaturg / Dramaturge MAŁGORZATA SIKORSKA-MISZCZUK Projekty charakteryzacji i fryzur / Hair and Make-up Designer WALDEMAR POKROMSKI Przygotowanie chóru / Chorus Master MIROSŁAW JANOWSKI

GIUSEPPE VERDI

Opera w trzech aktach / Opera in three acts Libretto FRANCESCO MARIA PIAVE według Król się bawi WIKTORA HUGO based on VICTOR HUGO’S Le Roi s’amuse Oryginalna włoska wersja językowa / In the original Italian Premiera / Premiere 12/03/1997

Spektakle / Performances 11, 13, 15 /10/2019

Nicolas Ferrial, prototyp Trybuleta ze sztuki Wiktora Hugo Król się bawi, a także operowego Rigoletta, jest bohaterem jednej z najpyszniejszych anegdot historycznych, która dowodzi życiodajności błazeńskiego geniuszu. Ów zasłużony trefniś na dworze Ludwika XII i jego następcy, Franciszka I, znużył się w końcu władcy tak dalece, że ten pod byle pretekstem skazał go na śmierć, lecz w królewskiej wielkoduszności zezwolił wybrać rodzaj zgonu. Trybulet postanowił, że chce umrzeć na… starość, zaś związany królewskim słowem Franciszek zamiast zakatrupić błazna, musiał go wygnać. Hugo na początku lat trzydziestych dziewiętnastego wieku najwyraźniej rozlubował się w postaciach tragicznych garbusów, bo swojemu Trybuletowi oprócz kalectwa dołożył los Hioba. Dramat Hugo szargał imię króla jako utracjusza i seksoholika, zatem ówczesny Minister Dziewictwa Narodowego (w tym przypadku Spraw Publicznych) zakazał go natychmiast po premierze (tyle zatem przetrwał uchwalony po rewolucji lipcowej zakaz cenzury we Francji). Nim po pół wieku został zdjęty z półek, błazna i jego garbaty los rozsławił Giuseppe Verdi, pisząc jeden z operowych evergeenów. I choć to opera tragica, paradoks chce, że dwie najsłynniejsze arie tego dzieła, La donna è mobile i Caro nome, są napisane w tonacjach durowych. Nie bez kozery Curzio Malaparte muzykę Verdiego porównywał do lambrusco – wina czerwonego, ale musującego i nade wszystko półwytrawnego.

OBSADA / CAST Książę Mantui / Duke of Mantua HO-YOON CHUNG Rigoletto JORGE LAGUNES Gilda ALEKSANDRA KUBAS-KRUK Sparafucille ŁUKASZ KONIECZNY Maddalena ANNA BERNACKA Giovanna ELŻBIETA WRÓBLEWSKA Hrabia Ceprano / Count Ceprano JASIN RAMMAL-RYKAŁA Hrabina Ceprano / Countess Ceprano BOŻENA BUJNICKA Marullo Monterone IURIE MAIMESCU Borsa KRZYSZTOF SZMYT Paź / A Page MAGDALENA STEFANIAK, MAGDALENA FREINO

Nicolas Ferrial, the prototype of Victor Hugo’s Triboulet (Le roi s’amuse) and Giuseppe Verdi’s Rigoletto, is the protagonist of one of the most delightful historical anecdotes ever recorded and one that proves that humour, particularly of the court jester variety, can actually save lives. An accomplished merryman of Louis XII and his successor Francis I, Triboulet lost his king’s interest and was sentenced to death for a trivial reason. Yet, in a spirit of clemency, the monarch allowed the old servant to choose the way of his death. The jester decided to die of… old age. Bound by his word, instead of having the jester killed, Francis I sent him into exile. When writing his play in the 1830s, Hugo seemed to have been fascinated by tragic hunchbacks: not only has he made his Triboulet a cripple, he also made him suffer the fate of Job. The play tarnished the king’s reputation, portraying him as a spendthrift and sex addict, and so the then minister of ‘public morals and propriety’ (officially, the minister of public affairs) banned the piece instantly after the opening night (this is how short-lived the ban on censorship introduced in France after the July Revolution proved to be). Before the play returned to theatres half a century later, the pitiful jester shot to fame thanks to Giuseppe Verdi and what turned out to be his operatic evergreen. Paradoxically, although Rigoletto is an opera tragica, its two most famous arias, La donna è mobile and Caro nome are written in major key. Curzio Malaparte was right to compare Verdi’s music to Lambrusco wine, which is a semi-dry, red, and sparkling.

Czesław Gałka, Rame Lahaj, Krzysztof Szmyt, Chór, / Chorus, sezon 201?/201? season

RIGOLETTO

Dyrygent / Conductor PATRICK FOURNILLIER  Reżyseria / Director GILBERT DEFLO  Scenografia / Set Designer EZIO FRIGERIO Kostiumy / Costume Designer FRANCA SQUARCIAPINO Choreografia / Choreography ZOFIA RUDNICKA Reżyseria świateł / Lighting Designer STANISŁAW ZIĘBA Przygotowanie chóru / Chorus Master MIROSŁAW JANOWSKI

STANISŁAW MONIUSZKO

Opera w czterech aktach / Opera in four acts Libretto JAN CHĘCIŃSKI Oryginalna polska wersja językowa / In the original Polish Premiera / Premiere 08/11/2015

THE HAUNTED MANOR

Spektakle / Performances 09, 10, 11, 12 /01/2020

„Mam problem z Moniuszką, bo stworzył dzieło uznane za narodowe, w którym dwóch młodych facetów boi się zegara z kurantem” – pisał Tomasz Cyz. Dodajmy, że wedle słów libretta mężczyzna – Polak „ma być odważny jako lew, dla swej ziemi macierzystej na skinienie oddać krew”. Pisany ku pokrzepieniu serc Straszny dwór bywał w dziejach zaiste strasznym tworem, kiedy reżyserom brakowało dystansu, by wznieść się ponad patriotyczno-przaśną cepeliadę lub grottgerowsko-żałobne imaginarium w tle. Na szczęście za sprawą Davida Pountney’a spoglądamy na klejnocik naszej opery oczyma artysty z innego kręgu kulturowego, a przede wszystkim spoza naszej zaklętej strefy mitów narodowych. Reżyser przeniósł akcję w początkowe lata Drugiej Rzeczypospolitej, czym mityczność spotęgował, ale i paradoksalnie rozbroił. Idylliczny dworek jako ostoja domowego ogniska i idealizowana, szczególnie przez prawicową myśl historyczną, Polska międzywojnia są tu scenerią pysznej komedii mrużącej oko do tak zwanej polskości (w obłędzie). Pountney daje nam wszystko, do czego nam się cni w wersji zdekonstruowanej scenograficznie, ożywia także obrazy, poza Kossakowskim Cudem nad Wisłą są to rokokowe wizje pór roku i klasycystyczne alegorie.

OBSADA / CAST Miecznik / Sword-Bearer ADAM KRUSZEWSKI, STANISŁAW KUFLYUK Hanna ANNA JERUĆ-KOPEĆ, EWA MAJCHERCZYK Jadwiga ELŻBIETA WRÓBLEWSKA, ANNA BERNACKA Damazy MATEUSZ ZAJDEL, ZBIGNIEW MALAK Stefan DOMINIK SUTOWICZ, PAWEŁ SKAŁUBA Zbigniew ARTUR JANDA, JERZY BUTRYN Cześnikowa / Chamberlain’s Wife ANNA BORUCKA, ANNA LUBAŃSKA Maciej ZENON KOWALSKI, ZBIGNIEW MACIAS Skołuba ALEKSANDER TELIGA, ŁUKASZ KONIECZNY Marta MAGDALENA IDZIK Grześ DAMIAN WILMA Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera Polski Balet Narodowy / Polish National Ballet

‘I find Moniuszko problematic: he wrote a treasured national masterpiece which features two young fellows who are afraid of a grandfather clock,’ wrote Polish essayist and dramaturge Tomasz Cyz. Let us just add for clarity that the libretto demands that a Polish man ‘be courageous, forge head,/For his land, for his precious motherland/Be prepared his blood to shed’. Written to raise the spirits of Poles under foreign domination, The Haunted Manor could at times really be scary in the hands of directors who succumbed to kitschy patriotism taken straight from a souvenir gift store or epically romantic, plaintive imagery. Fortunately, thanks to David Pountney’s intervention, we have an opportunity to see the gem of Polish opera through the eyes of an artist born and raised in a different culture, away from the enchanted world of Polish patriotic myths. The director sets the opera just after World War I, when Poland recovered its independence after more than a century under foreign rule, which makes the story more and, paradoxically, less mythical. The idyllic country estate symbolising family values and the interwar period idealised by right-leaning historians become the stage for a delightful comedy that chaffs this type of (raving) Polishness. Pountney delivers everything we long for with a deconstructed set design. He even brings paintings to life: apart from Kossak’s famous rendition of the Battle of Warsaw, the Polish victory in 1920 during the Polish–Soviet War, he enlivens rococo visions of the four seasons and classicist allegories.

Aleksander Teliga, Zbigniew Macias, Chór / Chorus, sezon 2015/2016 season

STRASZNY DWÓR

Dyrygent / Conductor GRZEGORZ NOWAK Reżyseria / Director DAVID POUNTNEY  Scenografia / Set Designer LESLIE TRAVERS Kostiumy / Costume Designer MARIE-JEANNE LECCA Choreografia / Choreography EMIL WESOŁOWSKI Reżyseria świateł / Lighting Designer FABRICE KEBOUR Przygotowanie chóru / Chorus Masters VIOLETTA BIELECKA, MIROSŁAW JANOWSKI

GIACOMO PUCCINI

TOSCA Spektakle / Performances 27, 29, 30, 31 /10; 02, 03, 05 /11/2019

Arie operowe – publiczność masowo przychodzi do opery właśnie po tę zbiorową ekstazę rozpoznania. Tosca układa się jak idealny akt miłosny: napięcie, także muzyczne, rośnie przez dwa akty, by znaleźć swój moment szczytu w E lucevan e stelle – jednym z najpiękniejszych momentów w historii muzyki operowej, tak mocno wrośniętym w zbiorową (pod)świadomość, że zda się: zna ją każdy. Puccini oprócz talentu miał jako kompozytor tę istotną cechę, że jego muzyka jest bardzo emocjonalna, wspiera dramaturgię. Kiedy więc Caravadossi w celi śmierci tęsknie wzdycha nad pięknem świata, który przyjdzie mu opuścić, o wzruszenie nietrudno. Publika w odruchu wdzięcznej rozkoszy zwykła nagradzać oklaskami wykonawców tej partii. W 2016 roku w wiedeńskiej Staatsoper światowej sławy tenor Jonas Kaufmann rozgrzał publiczność tak, że ta przerwała spektakl wielominutową owacją, zmuszając artystę do bisu. A potem przerwa się wydłużyła, bo grająca Toscę Angela Gheorghiu śmiertelnie obrażona wyszła na scenę, by kontynuować rolę dopiero po rozpaczliwych błaganiach dyrektora. Warto się przekonać, czy podobne uniesienia towarzyszą widowni spektaklu Barbary Wysockiej, która przeniosła akcję Toski w lata siedemdziesiąte – włoski „czas ołowiu”, lata terroru.

OBSADA / CAST Floria Tosca EWA VESIN, IZABELA MATUŁA Mario Cavaradossi MICKAEL SPADACCINI, HOVHANNES AYVAZYAN Baron Scarpia KRZYSZTOF SZUMAŃSKI, MIKOŁAJ ZALASIŃSKI Cesare Angelotti JASIN RAMMAL-RYKAŁA Zakrystian / A Sacristan DARIUSZ MACHEJ Spoletta MATEUSZ ZAJDEL Sciarrone ADAM KRUSZEWSKI Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera Chór Dziecięcy „Artos” im. Władysława Skoraczewskiego Władysław Skoraczewski ‘Artos’ Children’s Choir

Arias: the public flocks to the opera precisely for these eruptions of collective ecstasy of recognition. Tosca is structured like an ideal love act, with tension growing for two acts and culminating in E lucevan e stelle, one of the most beautiful moments in the history of opera, so deeply ingrained in the collective (sub)conscious that it seems everyone knows it. Apart from great talent, Puccini had the ability to make his music very evocative. Hearing Caravadossi in his death cell longingly reflect on the beauty of the world he needs to leave behind, it is not hard to get emotional and the public often applauds the singer in an instinctive expression of grateful delight. In 2016 the famous tenor Jonas Kaufman fired the enthusiasm of the audience gathered at the Viennese Staatsoper so much that they interrupted the performance with a long ovation, forcing the artist to perform an encore. Deadly offended, the soprano singing the role of Tosca, Angela Gheorgiu, emerged onstage to continue her performance only after desperate pleadings of the director. Barbara Wysocka’s Tosca is set in the 1970s, the Years of Lead, the period of terror in Italy. Will it stir up the same degree of emotion?

Svetlana Kasyan, Massimo Giordano, sezon 2018/2019 season

Opera w trzech aktach / Opera in three acts Libretto LUIGI ILLICA, GIUSEPPE GIACOSA według sztuki VICTORIENA SARDOU / based on VICTORIEN SARDOU’S play Oryginalna włoska wersja językowa / In the original Italian Premiera / Premiere 23/02/2019

Dyrygent / Conductor PATRICK FOURNILLIER Reżyseria / Director BARBARA WYSOCKA Scenografia / Set Designer BARBARA HANICKA Kostiumy / Costume Designer JULIA KORNACKA Choreografia / Choreography JACEK PRZYBYŁOWICZ Reżyseria świateł / Lighting Designer MARC HEINZ Projekty charakteryzacji i fryzur / Hair and Make-up Designer MATEUSZ STĘPNIAK Projekcje wideo / Video Projections LEA MATTAUSCH, ARTUR SIENICKI Przygotowanie chóru / Chorus Master MIROSŁAW JANOWSKI Przygotowanie chóru dziecięcego / Children’s Chorus Master DANUTA CHMURSKA

GIUSEPPE VERDI

Opera w czterech aktach / Opera in four acts Libretto FRANCESCO MARIA PIAVE według Damy kameliowej ALEKSANDRA DUMASA syna based on La Dame aux camèlias by ALEXANDRE DUMAS fils Oryginalna włoska wersja językowa / In the original Italian Premiera / Premiere 25/02/2010

LA TRAVIATA

Spektakle / Performances 15, 16, 17, 18, 19 /04/2020

Archetyp naiwnego kochanka, który chce zbawić miłością kobietę rozwiązłą, powraca w kulturze i muzyce, także popularnej, dość wspomnieć sławetną Roxanne grupy Police – „You don’t have to put on the red light” – naprawdę cię kocham, więc już „nie musisz zapalać czerwonej latarni”. Nie musi? A może tego chce? Taka jest Violetta – chce należeć do wszystkich, czyli do nikogo. Wieść niesie, że madame Duplessis, pierwowzór Dumasowskiej Damy kameliowej i Violetty, nie wkładała nigdy powtórnie tych samych rękawiczek. Z jednej strony napiera na nią żywioł szczerej miłości, z drugiej oddech śmierci. Mariusz Treliński przenosi swoją Traviatę w świat współczesnych „egoistów”: kabaretu, clubbingu, celebryckiego blichtru, poliamorii i hedonizmu. Po scenie stąpa sobowtór Karla Lagerfelda, wśród tancerzy rozpoznamy gwiazdy telewizyjnych show. Kostiumy do spektaklu projektowali najpopularniejsi warszawscy krawcy. Za sprawą swoistego tour de force Borisa Kudlički Traviata staje się nad operą: przerasta mury – monumentalna, ruchoma scenografia, nie mieści się na największej scenie Europy, przesuwa się to w lewo, to w prawo, żeby odsłaniać kolejne przestrzenie wypełnione ruchliwym tłumem postaci. Oto więc ruch spotęgowany ruchem, jakby w odpowiedzi na lęk Violetty – „kiedy się zatrzymam, to umrę”, „nie mogę spocząć, bo będzie to wieczny spoczynek”.

OBSADA / CAST Violetta Valéry OXANA SHILOVA, RUSLANA KOVAL Flora Bervoix ELŻBIETA WRÓBLEWSKA Annina KATRZYNA SZYMKOWIAK Alfredo Germont SERGIO ESCOBAR, ALEKSANDER MIKHNIUK Giorgio Germont PAULO SZOT, STANISŁAW KUFLYUK Gaston de Letorieres MATEUSZ ZAJDEL  Baron Douphol TOMEK RAK   Markiz d’Obigny / Marchese d’Obigny JASIN RAMMAL-RYKAŁA   Doktor Grenvil / Dottore Grenvil DARIUSZ MACHEJ Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Chorus and Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera

The archetype of the naive lover who believes his love will redeem a fallen woman is a recurring motif in our culture and arts, pop music included. Think The Police and their Roxanne: I love you so ‘you don’t have to put on the red light’. She doesn’t? Perhaps she wants to? Violetta certainly does: she wants to belong to everyone, which means she’ll belong to no-one. Rumour has it that Madame Duplessis, who inspired Dumas’s Lady of the Camellias and Verdi’s Violetta, would not wear the same pair of gloves twice. On one hand, she is engulfed by flaming passion, on the other she is haunted by death. Mariusz Treliński sets his Traviata in the world of contemporary hedonism, celebrity razzmatazz, clubbing, cabaret, polyamory, and narcissist culture. The production features Karl Lagerfeld’s lookalike, stars of popular dance TV shows, and costumes devised by Warsaw’s favourite fashion designers. A tour de force on the part of set designer Boris Kudlička, this production of La Traviata is an uber-opera. It goes outside the confines of the opera house. Its monumental sets are too big even for Europe’s largest theatre stage: they need to be moved from left to right to reveal new spaces inhabited by buzzing crowds of characters. And so movement amplifiers movement, as if in reaction to Violetta’s fears, who sings ‘I’ll die if I stop,’ and ‘Once I rest, it will be forever.’

Joanna Woś, sezon 2009/2010 season

TRAVIATA

Dyrygent / Conductor PATRICK FOURNILLIER Reżyseria / Director MARIUSZ TRELIŃSKI Scenografia / Set Designer BORIS KUDLIČKA Kostiumy / Costume Designers GOSIA BACZYŃSKA, TOMASZ OSSOLIŃSKI Choreografia / Choreography TOMASZ JAN WYGODA Dramaturg / Dramaturge PIOTR GRUSZCZYŃSKI Reżyseria świateł / Lighting Designer MARC HEINZ Projekcje wideo / Video Projections DAREK BŁASZCZYK / CÓKIEREK Przygotowanie chóru / Chorus Master MIROSŁAW JANOWSKI

BALET

FRYDERYK CHOPIN JOHN NEUMEIER

Balet JOHNA NEUMEIERA w trzech aktach z prologiem według ALEKSANDRA DUMASA syna Ballet by JOHN NEUMEIER in three acts with a prologue After ALEXANDRE DUMAS fils Premiera polska / Polish Premiere 20/04/2018

THE LADY OF THE CAMELLIAS

Spektakle / Performances 30, 31 /01; 01, 02, 27, 28, 29 /02; 01 /03/2020

Dzieciństwo miała kiepskie. Wnuczka księdza i ladacznicy, córka wiejskiego znachora, który, póki jej nie sprzedał, molestował ją każdej nocy. Po ucieczce do Paryża znalazła pracę szwaczki. „Tańczyła ze studentami w tancbudach Paryża, w niedziele w Montmorency pozwalała się prowadzić w cieniste ścieżki” – jak pisał André Maurois. Gdy studentów zastąpili majętni panowie, rychło stała się najbogatszą i najelegantszą utrzymanką w mieście. Zdążyła w swym krótkim życiu (zmarła na suchoty w wieku dwudziestu trzech lat) zawrócić w głowie połowie Paryża, w tym i młodemu Aleksandrowi Dumas, który ją unieśmiertelnił na kartach swojej powieści. Marie Duplessis, nazwana Damą kameliową, stała się bohaterką masowej wyobraźni i najsłynniejszą kurtyzaną w historii kultury. Jedno z jej trofeów – Ferenc Liszt – bywał i grywał na tych samych salonach, co Chopin. John Neumeier sięgnął po jego muzykę, by zilustrować swoją wersję tragicznego romansu. Dama kameliowa Neumeiera jest pozycją klasyczną par excellence – głęboko osadzoną w języku tradycyjnego baletu, która w ciągu czterdziestu lat od premiery weszła do kanonu światowych scen.

Polski Balet Narodowy / Polish National Ballet Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera

She had a lousy childhood. Her grandfather was a priest, her grandmother a trollop, and her father a country quack who molested her every night before he sold her. She made a dash for Paris, where she worked as a seamstress. ‘She danced with students in Parisian honky-tonks and let them lead her into the dark alleys of Montmorency on Sundays,’ wrote André Maurois. Once students gave way to wealthy gentlemen, she became one of the richest and most elegant courtesans in the city. In the course of her short life (she died of consumption at the age of 23), she managed to bewitch half of Paris, including the young Alexandre Dumas, who immortalised her in his novel. Nicknamed the Lady of the Camellias, Marie Duplessis inspired the collective imagination, becoming the most famous courtesan in human history. One of her trophies, Ferenc Liszt mixed with Chopin. John Neumaier used the Polish composer’s music in his balletic version of the tragic love story. Neumaier’s Lady of the Camellias is a classic par excellence. Drawing immensely from the language of traditional ballet, in the course of the forty years since its premiere it has become an iconic piece of the international repertoire.

Yuka Ebihara, Patryk Walczak, sezon 2017/2018 season

DAMA KAMELIOWA

Choreografia / Choreography JOHN NEUMEIER Muzyka / Music FRYDERYK CHOPIN Dyrygent / Conductor GRZEGORZ NOWAK Scenografia i kostiumy / Set and Costume Designer JÜRGEN ROSE Pianiści / Pianists KRZYSZTOF JABŁOŃSKI, MAREK BRACHA Koncepcja świateł / Lighting Concept JOHN NEUMEIER Asystenci choreografa / Assistant Choreographers KEVIN HAIGEN, JANUSZ MAZOŃ, RADIK ZARIPOV Adaptacja świateł / Lighting Adaptation RALF MERKEL

PIOTR CZAJKOWSKI TOER VAN SCHAYK, WAYNE EAGLING

Balet-feeria w dwóch aktach / Ballet-féerie in two acts Libretto MARIUS PETIPA według E. T. A. HOFFMANNA / after E. T. A. HOFFMANN Opracowanie / Adaptation TOER VAN SCHAYK, WAYNE EAGLING Premiera / Premiere 25/11/2011

THE NUTCRACKER AND THE MOUSE KING

Spektakle / Performances 20, 21 (x2), 22 (x2), 27, 28 (x2), 29 (x2) /12/2019 02, 03 (x2) /01/2020

Dla wielu to rekwizyt z rajskiej krainy dziecięctwa, archaiczny artefakt z dawnego, analogowego świata, jak szachownica drewniana, fifka, fajka, to zaiste przedmiot-dziadek, pamiętający epokę bez gier komputerowych, e-papierosów i paczkowanych arachidów, przyrząd otwierający wnętrze orzechów i zarazem wrota do wspomnień świątecznych, pachnących igliwiem i kompotem z suszu. Dla dzieci PRL-u także Dziadek do orzechów, balet z nieśmiertelną, genialną muzyką Piotra Czajkowskiego w animowanej wersji Borisa Stiepancewa, był fetyszem – wyczekiwaną w okresie świątecznym jak dzisiaj Kevin sam w domu opowieścią o magii, miłości i okrucieństwie (armia myszy i siedmiogłowy Król myszy wystarczyły, żeby zaspokoić dziecięcą potrzebę historii z dreszczykiem). Realizatorzy niniejszej wersji baletu przypominają o warszawskim rodowodzie arcydzieła muzycznego romantyzmu. Jak chce legenda, E. T. A. Hoffman wymyślił halucynacyjną baśń, będącą pierwowzorem libretta, właśnie wtedy, gdy mieszkając w starej kamienicy na Nowym Mieście, wyrzekał na… Warszawę: „Pstrokaty to świat! Za hałaśliwie – za dziwacznie – za obco – wszystko pomieszane. Gdzie znaleźć czas na pisanie?”. Chwalić niebiosa, że jednak go znalazł.

Polski Balet Narodowy / Polish National Ballet Uczniowie Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza Students of the Roman Turczynowicz Ballet School, Warsaw Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera

Many will see it as a prop hailing from the idyllic land of childhood, an archaic artefact reminiscent of the analogue times akin to the wooden chessboard, cigarette holder, and tobacco pipe. It is, indeed, a grandfather of today’s everyday objects, an item that remembers the good old days preceding video gaming, e-cigarettes, and packaged peanuts, an item that would crack nuts open unlocking the memories of Christmas past, the scents of a pine tree, hot chocolate, and gingerbread. For the children of the Eastern bloc, the 1973 animated version of The Nutcracker directed by Boris Stepantsev was a blockbuster holiday classic comparable to Home Alone – a tale of magic, love, and cruelty (the seven-headed Mouse King and his army were enough to satisfy the little ones’ desire for the thrill). The creators of this production of Pyotr Tchaikovsky’s world-famous ballet wanted to remind the audience of the Romantic masterpiece’s links to Warsaw. As the legend goes, E. T. A. Hoffmann came up with the idea for the hallucinatory tale that later inspired the libretto when living in an old townhouse in Warsaw’s New Town. ‘What gaudiness! It’s too noisy, too strange, too alien – everything’s mismatched,’ he complained, describing the city. ‘How will I find time to write?’ Somehow he did, thank goodness!

Mai Kageyama, Dawid Trzensimiech, sezon 2016/2017 season

DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY

Choreografia / Choreography TOER VAN SCHAYK, WAYNE EAGLING Muzyka / Music PIOTR CZAJKOWSKI Dyrygent / Conductor MARTA KLUCZYŃSKA Scenografia i kostiumy / Set and Costume Designer TOER VAN SCHAYK  Światła / Lighting BERT DALHUYSEN

FREDRIANA Wieczór baletowy w dwóch częściach Ballet evening in two parts W 200-lecie urodzin Stanisława Moniuszki On the 200 th anniversary of Stanisław Moniuszko’s birthday Premiera / Premiere 06/04/2019

Spektakle / Performances 19, 20 /10; 22, 26, 29 /11; 01 /12/2019; 18, 19 /01; 09, 15, 16 /02; 21 /04/2020

Moniuszko Fredrę wielbił, marzył o tym, by hrabia Aleksander napisał dla niego jakieś libretto. Wśród juweniliów ojca polskiej opery narodowej jest krotochwila muzyczna Fredrze dedykowana, a nawet operetka napisana do Fredrowskiego Noclegu w Apeninach, jednak do współpracy tych dwóch romantyków nigdy nie doszło. Na dwusetną rocznicę urodzin kompozytora Polski Balet Narodowy postanowił „naprawić” historię i przygotował dwie choreografie Fredrowsko-Moniuszkowskie. Przypowieść sarmacka według Zemsty to już dzieło twórcy Polskiego Teatru Tańca, Conrada Drzewieckiego. Jej rekonstrukcji podjął się dawny uczeń tego mistrza i reformatora polskiego baletu – Emil Wesołowski. Drzewiecki nie cenił języka tańca tradycyjnego, klasyczny balet uważał za przeżytek i swoje choreografie tworzył na pograniczu tańca nowoczesnego, ludowego czy wręcz pantomimy. Anna Hop, tancerka i choreografka PBN, autorka m.in. brawurowej, gombrowiczowskiej Pupy do muzyki Stanisława Syrewicza, przenosi Męża i żonę, kpiarską psychomachię małżeńską, do połowy dwudziestego wieku. Jej nowatorska i eklektyczna choreografia domyka wieczór baletowych komedii.

Polski Balet Narodowy / Polish National Ballet Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera Dyrygent / Conductor PIOTR STANISZEWSKI

Moniuszko idolised Fredro and dreamt that Count Aleksander would write a libretto for him one day. Among the youthful works of the father of Polish opera there is a comic musical-dramatic work dedicated to Fredro and an operetta set to Fredro’s Nocleg w Apeninach (A Night in the Apennines), yet the two never actually worked together. To mark the composer’s 200th birthday, the Polish National Ballet decided to ‘correct history’ and staged a programme of two choreographies using Moniuszko’s music and Fredro’s plot lines. Sarmatian Parable, inspired by Fredro’s The Revenge, is a ballet by Conrad Drzewiecki, the founder of the Polish Dance Theatre, reconstructed for the PNB by Emil Wesołowski, a student of the great master and reformer of Polish ballet. Drzewiecki considered classical ballet and its language as a thing of the past: his choreographies fused modern dance, folk, and mime. The programme’s second part is an innovative, electrifying piece by Anna Hop, PNB’s dancer and choreographer, whose previous works include the daring Pupa to Stanisław Syrewicz’s music. Her take on Fredro’s tonguein-cheek marital psychomachia Husband and Wife unfolds in the mid20th century.

Realizacja działań w ramach obchodów 200. rocznicy urodzin Stanisława Moniuszki Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

200. rocznica urodzin Obchodzona pod auspicjami UNESCO Organizacja Narodów Zjednoczonych dla Wychowania, Nauki i Kultury

Wojciech Ślęzak, Michał Chróścielewski, Paweł Koncewoj (Przypowieść sarmacka / Sarmatian Parable), sezon 2018/2019 season

STANISŁAW MONIUSZKO CONRAD DRZEWIECKI, ANNA HOP

PRZYPOWIEĆ SARMACKA SARMATIAN PARABLE Balet w jednym akcie / Ballet in one act według Zemsty ALEKSANDRA FREDRY based on ALEKSANDER FREDRO’S Revenge

MĄŻ I ŻONA HUSBAND AND WIFE Balet w jednym akcie / Ballet in one act według komedii ALEKSANDRA FREDRY based on ALEKSANDER FREDRO’S comedy

Choreografia / Choreography CONRAD DRZEWIECKI Muzyka / Music STANISŁAW MONIUSZKO (uwertura fantastyczna Bajka / fantastic overture Fairy Tale) Realizacja baletu / Staging EMIL WESOŁOWSKI Assystent realizatora / Staging assistant RENATA SMUKAŁA Scenografia / Set Designer JAN BERNAŚ / Lilia Ostrouch Kostiumy / Costume Designer KRZYSZTOF PANKIEWICZ / Katarzyna Załęcka Światła / Lighting MACIEJ IGIELSKI Choreografia i libretto / Choreography and libretto ANNA HOP Muzyka / Music STANISŁAW MONIUSZKO (muzyka baletowa Na kwaterze / ballet music In the Quarters) Interludia / Interludes WOJCIECH KOSTRZEWA Scenografia, projekcje, światła / Set Designer, Video Projections, Lighting MAŁGORZATA SZABŁOWSKA Kostiumy / Costume Designer MACIEJ ZIEŃ

PIOTR CZAJKOWSKI KRZYSZTOF PASTOR

Balet w trzech aktach z prologiem i epilogiem Ballet in three acts with a prologue and epilogue Nowe libretto / New libretto PAWEŁ CHYNOWSKI Premiera / Premiere 20/05/2017

SWAN LAKE

Spektakle / Performances 25, 26 /09/; 01,02, 03, 04, 05, 06 /10/2019

Piotr Czajkowski olśniony występem Matyldy Krzesińskiej w Śpiącej królewnie obiecał napisać następny balet specjalnie dla niej. Cóż, kiedy niebawem utopił się w szklance wody, a ściślej – beztrosko wypił ją wraz z przecinkowcem petersburskiej cholery. Po latach librecista Paweł Chynowski postanowił naprawić błąd przeznaczenia. Młoda balerina miała szczęście wpaść z wzajemnością w oko także młodszemu i zdrowszemu (choć wicher rewolucji nie pozwolił mu na długowieczność) carewiczowi Mikołajowi z Romanowów. Zrodził się z ich spotkania ognisty romans, przerwany dopiero dyplomatycznym mariażem z księżniczką heską. Twórcy nowej wersji Jeziora łabędziego bajkowe postaci klasycznego baletu zastępują postaciami historycznymi i odtwarzają dzieje carskiego mezaliansu. Zmianie uległa struktura partytury, kolejność muzycznych epizodów, a Krzysztof Pastor stworzył nową choreografię, ale – bądźmy spokojni – pozostawił ikoniczny, biały drugi akt w wersji nienaruszonej. Na tę świętość baletu się nie zamachnął przecież nie z braku odwagi, lecz z uznania dla tego klasycznego układu, który „jest kompozycyjnie dość prosty, ale jego czystość, muzykalność, szacunek dla czasu składają się na niezwykłe, wyrafinowane piękno”.

Dazzled by Mathilde Kschessinska’s performance in The Sleeping Beauty, Pyotr Tchaikovsky promised to write his next ballet especially for her. What he did instead was drown in a glass of water or, to be more specific, he carelessly drank one containing the cholera-causing bacteria. Decades later, librettist Paweł Chynowski decided to rectify fate’s mistake. Luckily, the young ballerina had also caught the eye of the much younger, and healthier, tsarevich Nicholas (whose life was, nevertheless, to be cut short years later by the swift wind of revolution). His feeling was mutual and developed into a fiery affair lasting until the heir apparent’s diplomatic marriage to a Hessian princess. The creators of this version of Swan Lake have replaced the original fairy tale characters with historical figures to tell the story of the royal love affair. The score has been rearranged, the sequence of musical episodes altered, and the choreography devised anew. Rest assured, however, Krzysztof Pastor kept the seminal White Act intact. Not because he lacked the courage to temper with the iconic piece of ballet, but because he wanted to celebrate this ‹compositionally simple› sequence ‹whose clarity, musicality, and timing all come together to produce extraordinary, sophisticated beauty›.

Chinara Alizade, Vladimir Yaroshenko, sezon 2016/2017 season

JEZIORO ŁABĘDZIE

Choreografia / Choreography KRZYSZTOF PASTOR (z włączeniem sekwencji tradycyjnych / traditional squences included) Muzyka / Music PIOTR CZAJKOWSKI Dyrygent / Conductor ALEXEI BAKLAN Asystent choreografa / Assistant Choreographer SIMONETTA LYSY (realizacja sekwencji tradycyjnych / staging of traditional sequences) Scenografia i kostiumy / Set and Costume Designer LUISA SPINATELLI Światła / Lighting STEEN BJARKE

NASZ CHOPIN Wieczór baletowy w dwóch częściach Ballet evening in two parts Prapremiera / World Premiere 17/11/2018

NOTRE CHOPIN Spektakle / Performances 04, 05 /04/2020 Gościnne przedstawienia w Hamburgu Guest performances in Hamburg 23, 24 /06/2020

„Świat jest piękny! Ja ci tego nie umiem opowiedzieć... ja ci to muszę zatańczyć” – mówi tytułowy Diabeł w filmie Andrzeja Żuławskiego. Musimy sobie jakoś poradzić z tym, że Chopin nigdy nie napisał żadnego dzieła scenicznego – ba, utwory z orkiestrą też można policzyć na palcach. Był niedoścignionym mistrzem jednego instrumentu, szkoda mu było (przeczucia) krótkiego życia na łapanie kilku srok za ogon, wiedział, gdzie mu najlepiej – przy klawiaturze, więc się sprzed niej nie ruszał. Chopina symfonicznego możemy sobie zatem wyobrazić na podstawie dwóch młodzieńczych koncertów. Ich eteryczne piękna uznali za możliwe do opowiedzenia… tańcem dwaj znamienici choreografowie. Koncerty to dzieła kompozytora młodego, zakochanego, stanowią ukoronowanie stylu brillant i są zarazem najbardziej osłuchane (czasem do granic wytrzymałości, jeśli ktoś z kibicowską pasją śledzi finałowe rozgrywki Konkursów Chopinowskich). To jeszcze nie jest śmiertelnie chory geniusz, nie wyświetlają nam się „wierzby kaszlące”, tylko roztańczona, radosna, czasem melancholijnie miłosna historia. Nade wszystko zaś „naszość” muzyki Chopina tkwi w narodowej podświadomości Polaków, w których romantyczny idiom tej muzyki budzi „patriotyczne ciarki”. O ile Krzysztof Pastor mógł więc zmierzyć się ze „swoim” Chopinem, Liam Scarlett – choreograf rezydent Royal Ballet w Londynie – oswaja, przyswaja go dla języka baletu niejako z zewnątrz, z tej strefy kulturowej, w której geniusz naszego romantyka jest odczytywany uniwersalnie.

Polski Balet Narodowy / Polish National Ballet Pianista /Piano KRZYSZTOF JABŁOŃSKI Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej Orchestra of the Teatr Wielki - Polish National Opera Dyrygent / Conductor GRZEGORZ NOWAK

‘The world is so beautiful that I can’t describe it to you… I have to say it with dance,’ says the titular Devil in Andrzej Żuławski’s film. Somehow, we have to come to terms with the fact that Chopin did not write a single stage piece – worse, his orchestral pieces can be counted on the fingers of two hands. He was an unmatched master of one instrument: it seems that he did not want to waste his short life to chase many rabbits. He has found his happy place by the piano and that is where he stayed. A symphonic Chopin is a construct we may attempt to infer from the two concertos he wrote in his youth. Notre Chopin came to life because two excellent choreographers thought the concertos’ ethereal beauty can be translated into the language of ballet. Written by a young man in love, the two pieces are a crowning achievement of the brilliant style (they are also a tad tired, especially if you follow the finals of the Chopin Piano Competition with the avidity of a sports fan). They are not the work of a terminally ill genius evoking ‘coughing willows’. Instead they tell a story of love, at times joyous, at times melancholic, but full of life. For us, Poles, the ‘ourness’ of Chopin’s music is deeply rooted in the national subconsciousness, its romantic idiom giving us ‘patriotic goose bumps’. And while Krzysztof Pastor was in a position to treat Chopin as ‘his’, Liam Scarlett, who is resident choreographer with the Royal Ballet, London, approached Chopin’s music as an outsider hailing from a culture which sees the genius of the great romantic composer is in more universal terms.

Polski Balet Narodowy / Polish National Ballet (Koncert f-moll / Concerto in F minor), sezon 2018/2019 season

FRYDERYK CHOPIN LIAM SCARLETT, KRZYSZTOF PASTOR

KONCERT E-MOLL CONCERTO IN E MINOR Balet w jednym akcie / Ballet in one act

KONCERT F-MOLL CONCERTO IN F MINOR Balet w jednym akcie / Ballet in one act

Choreografia / Choreography LIAM SCARLETT Muzyka / Music FRYDERYK CHOPIN Scenografia i kostiumy / Set and Costume Designer TATYANA VAN WALSUM Światła / Lighting YARON ABULAFIA Choreografia / Choreography KRZYSZTOF PASTOR Muzyka / Music FRYDERYK CHOPIN Dramaturg / Dramaturge DANIEL PRZASTEK Scenografia i kostiumy / Set and Costume Designer TATYANA VAN WALSUM Światła / Lighting YARON ABULAFIA

OBSESJE Wieczór baletowy w trzech częściach Ballet evening in three parts Premiera / Premiere 29/03/2014

OBSESSIONS Spektakle / Performances 22, 23, 24, 30, 31 /05/2019

W dobie forsowania epickich narracji bywa nam tęskno do bagatel, etiud, filmów nowelowych czy zbiorów opowiadań. Wieczór Obsesje to rzadka okazja objerzenia kameralnych form baletowych autorstwa wybitnych choreografów prezentujących dwa różne idiomy: abstrakcyjny i narracyjny. Emil Wesołowski opowiada historię rozpadu związku miłosnego – ze zmiennością nastrojów i sprzecznością pragnień, przyciąganiem i odpychaniem, kiedy jedno pragnie bliskości, drugie już jej unika. Wysłyszał tę opowieść w pierwszym poemacie symfonicznym Karłowicza, stanowiącym początek muzycznej dojrzałości kompozytora (ledwie pięcioletniej, bo przerwanej nieszczęsną wycieczką narciarską pod Kościelec) – dziele naznaczonym powracającymi falami smutku po niedawnej śmierci ojca i siostry. W Moving Rooms Krzysztofa Pastora inspirowały dwa rodzaje obsesji: kompulsywna repetycyjność muzyki Schnittkego i Góreckiego, twórców, u których rządzą rytm i motoryka rodem ze Święta wiosny oraz obsesyjne powtarzanie motywów. Choreografia do fragmentów Schubertowskiego kwintetu to taniec czysty, abstrakcyjny, by nie rzec: autoreferencyjny. Pastor mówi, że inspirowały go także osobiste, nierzadko „obsesyjne”, relacje pomiędzy tancerzami w jego zespole. Kto ma w pamięci Pianistkę Hanekego, temu już zawsze Schubert kojarzyć się będzie z presją perfekcji i seksualności.

Polski Balet Narodowy Polish National Ballet Muzyka z nagrań / Music from recordings

Living at a time when we are fed epic narratives, you can sometimes find yourself longing for a bagatelle, an etude, a portmanteau film, or a collection of short stories. Obsessions is a rare chance to see three of short ballets devised by two excellent choreographers, one representing the abstract and the other the narrative ballet idiom. Emil Wesołowski’s Returning Waves is a tale about the breakup of a romantic relationship, with all the changing moods and contradicting desires that entails: the attraction and the repulsion, one party wanting to get closer, the other wishing to break away. Wesołowski heard the story in the first symphonic poem of Mieczysław Karłowicz. Marked with recurring waves of grief following the death of the composer’s father and sister, the piece was the Karłowicz’s passage to maturity (which lasted five years only and was tragically cut short by a fatal skiing). In Moving Rooms, Krzysztof Pastor focuses on two kinds of obsession: compulsive repetitiveness of the music written by Alfred Schnittke and Henryk Mikołaj Górecki, two composers whose work, dominated by rhythm and pulse, bring to mind The Rite of Spring, and obsessive repetition of motifs. Pastor’s ballet danced to fragments of Franz Schubert’s quintet is an example of pure, or abstract, not to say self-referential dance. By his own admission, Pastor was also inspired by the personal, often ‘obsessive’, relations existing between the dancers of his company. Those who remember Haneke’s The Piano Teacher will always associate Schubert with the pressure of perfection and sexuality.

Emilia Stachurska, Maksim Woitiul (Powracające fale / Returning Waves), sezon 2016/2017 season

SCHUBERT, KARŁOWICZ, SCHNITTKE, GÓRECKI KRZYSZTOF PASTOR, EMIL WESOŁOWSKI

ADAGIO&SCHERZO Balet w jednym akcie / Ballet in one act

POWRACAJĄCE FALE RETURNING WAVES Balet w jednym akcie / Ballet in one act

MOVING ROOMS Balet w jednym akcie / Ballet in one act

Choreografia / Choreography KRZYSZTOF PASTOR Muzyka / Music FRANZ SCHUBERT Scenografia i projekcje / Set Designer and Video Projections MAŁGORZATA SZABŁOWSKA  Kostiumy / Costume Designer MARTA FIEDLER Światła / Lighting Designer MACIEJ IGIELSKI Choreografia / Choreography EMIL WESOŁOWSKI Muzyka / Music MIECZYSŁAW KARŁOWICZ Scenografia / Set Designer BORIS KUDLIČKA Kostiumy / Costume Designer IRENA BIEGAŃSKA Światła / Lighting Designer MACIEJ IGIELSKI Choreografia / Choreography KRZYSZTOF PASTOR Muzyka / Music ALFRED SCHNITTKE, HENRYK MIKOŁAJ GÓRECKI Kostiumy / Costume Designer OLIVER HALLER Światła / Lighting Designer BERT DALHUYSEN

KONCERTY

KONCERTY W SALACH REDUTOWYCH

CONCERTS IN REDUTOWE HALLS

PRELUDIA PREMIEROWE PREMIERE PRELUDES 14/11/2019

STRAWIŃSKI I CHOPIN STRAVINSKY AND CHOPIN Recital fortepianowy / Piano recital

ANDRZEJ WIERCIŃSKI 09/02/2020

MONIUSZKO JAK CHOPIN

MONIUSZKO: JUST LIKE CHOPIN Recital fortepianowy / Piano recital

JANUSZ OLEJNICZAK TOBIAS KOCH

29/04/2020

FANTAZJA CHOPINA I CHERUBINIEGO THE FANTASY OF CHOPIN AND CHERUBINI

Recital fortepianowy / Piano recital

FRANCOIS DUMONT

20/10/2019

GUSTAW HOLOUBEK IN MEMORIAM... Głos Holoubka był muzyką; jego polszczyzna, którą władał wirtuozersko, przysporzyła mu opinię mistrza mowy polskiej i uczyniła pierwszym z laureatów nagrody tak właśnie nazwanej. Jego Wielka Improwizacja bywa „samplowana” przez współczesnych reżyserów teatralnych jako niepodważalny wzorzec monologu scenicznego. Ten wybitny aktor był też inteligentem par excellence, co w dzisiejszych czasach nieczęsto idzie w parze. Wychowany w kulcie muzyki („Ojciec mój szalał na temat opery, kupował płyty z muzyką operową, no i od dziecka wsłuchiwałem się… Znam kilkanaście co najmniej oper na pamięć, tak że mogę sobie podśpiewywać.”), w szkole teatralnej poznał Artura Malawskiego, który uczył solfeżu i zabierał studentów na koncerty. Holoubek stał się wielbicielem polifonii barokowej ze względu na jej formalną dyscyplinę i swoiście rozumianą ponadczasowość: „Kończy się granie, a ja dalej ją słyszę”. Nieco mniej cenił sobie muzykę doby romantyzmu, kiedy – jak powiadał – „przestaję słuchać muzyki, a zaczynam podziwiać kunszt kompozytora”. Z muzyką współczesną miał największy kłopot, ale czynił wyjątki dla tych twórców, w których dziełach „wyraźnie przebija się geniusz” – na przykład zaprzyjaźnionego Witolda Lutosławskiego, odwiedzanego przez aktora w „wyciszonej pracowni, w której było słychać własny bronchit”. Od lat rokrocznie Teatr Wielki - Opera Narodowa organizuje wieczór z ulubioną muzyką wielkiego aktora.

Holoubek’s voice was like music; he was known for the virtuosity with which he spoke Polish and was one of the first winners of the Master of Polish Language title. His Great Improvisation from Mickewicz’s Forefathers’ Eve was treated by contemporary theatre directors as an undisputed standard of stage monologue. An outstanding actor, he was also an intellectual par excellence, which does not often go hand in hand these days. Raised in a family that cherished music (‘My father was absolutely mad about opera; he’d buy opera recordings which I’d listen to since early childhood… I know at least a dozen operas by heart and can hum them, if I want.’). At drama school, he met Artur Malawski, a solfège teacher, who’d take students to music concerts. Holoubek grew to admire baroque polyphony because of its formal discipline and a certain timelessness: ‘The music stops, but I can still hear it play.’ He was less fond of romantic music, as listening to it he would ‘stop listening to the music and start admiring the craft of the composer’. Contemporary music was the most challenging to him, but would make an exception for composers whose works ‘displayed clear signs of genius’. These included his personal friend Witold Lutosławski, whom Holoubek visited in his ‘soundproofed study where you could hear your own bronchitis.’ To celebrate the great actor’s memory, each year the Teatr Wielki holds a concert featuring his favorite music.

RECITALE MONIUSZKOWSKIE MONIUSZKO RECITALS 20/10/2019

17/11/2019

08/12/2019

OLGA PASIECZNIK

URSZULA KRYGER

AKADEMIA OPEROWA

Realizacja działań w ramach obchodów 200. rocznicy urodzin Stanisława Moniuszki Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

OPERA ACADEMY

200. rocznica urodzin Obchodzona pod auspicjami UNESCO Organizacja Narodów Zjednoczonych dla Wychowania, Nauki i Kultury

LA FOLLE JOURNÉE DE VARSOVIE 2019

GŁOSY GÓR

SZALONE DNI MUZYKI

VOICES OF THE MOUNTAINS

Kartki z podróży / Travel Journals festiwal / festival 27-29/09/2019

19/10/2019 koncert / concert Sala Moniuszki / Moniuszko Auditorium

Nie bójcie się „poważki”! Ideą festiwalu powstałego przed niespełna ćwierćwieczem w Nantes jest przełamywanie uprzedzeń do muzyki klasycznej, nade wszystko zaś ułatwienie do niej dostępu. Organizatorzy festiwalu odpierają koronne argumenty opornych: „Nie chodzę do filharmonii, bo bilety są za drogie”? Proszę bardzo – podczas Szalonych Dni Muzyki wybitnych wykonawców można zobaczyć i posłuchać za minimalną cenę. „To nie dla mnie, znudzę się, nie wytrzymam zbyt długo”? Koncertów jest wiele, żaden nie trwa dłużej niż trzy kwadranse, nikt się znudzić nie zdąży. W tym sezonie hasłem spajającym dobór festiwalowych utworów są „kartki z podróży”. Kompozytorzy czerpią inspiracje z doświadczeń podróżnych (wpływy innych kultur), doświadczania samej podróży (Konfucjańskie: „Droga jest celem…”), a nawet charakterystyki poszczególnych środków lokomocji. „Zapraszamy państwa do muzycznej podróży” – tegoroczny festiwal przywraca istotność temu nieco wyświechtanemu zwrotowi radiowych dziennikarzy muzycznych.

A ściślej: głosy Tatr. Karol Szymanowski, zakopiańczyk z wyboru, tak pisał o muzyce Górali podhalańskich: „Jest w tym wszystkim pierwotna dzikość, schematyczna surowość prymitywu, nieustępliwość granitowej skały, a jednak wyczuwa się tu zupełny brak wszelkiego improwizatorskiego niedołęstwa, stwarzanie ciągłe pozytywnych, zamkniętych w sobie wartości, pracowite kucie kształtów nietonących beznadziejnie w bezkrwistym morzu sentymentalizmu, wreszcie wrodzoną im plastykę wyobraźni”. Oprócz autora Harnasi do Tatr i folkloru góralskiego tęsknili też kompozytorzy śląscy, Henryk Mikołaj Górecki (co najlepiej słychać choćby w Koncercie klawesynowym) i Wojciech Kilar, autor Orawy – największego symfonicznego przeboju inspirowanego nutą krzesaną. Dzieła tej trójki rokrocznie na scenie Teatru Wielkiego - Opery Narodowej żwawo i skocznie wykonują w swoich interpretacjach wybitni instrumentaliści z różnych muzycznych światów, m.in.: Sebastian Karpiel-Bułecka, Janusz Olejniczak czy Atom String Quaret. Hej!

Longhair music doesn’t have to be hair-raising at all! Set up almost a quarter century ago in Nantes, La Folle Journée aims to do away with the stereotypical perceptions of classical music. The organisers have found a way to counter all the arguments of the reluctant. ‘I don’t go to symphony concerts because I can’t afford the tickets.’ Well, here is a chance to listen to great performances at a low price. ‘It’s not for me, I get bored quickly.’ La Folle Journée offers a multitude of concerts each just three quarters long. This year the festival’s motto is ‘travel journals’. Composers draw inspiration from their travel experiences (meeting other cultures), the experience of travel itself (‘Roads were made for journeys not destinations,’ as Confucius said), and the means of transport they use. ‘Let’s go on a music journey together,’ the festival seems to say. Let’s indeed!

Or, to be more precise, the voices of the Tatra mountains. Karol Szymanowski, the most celebrated Polish composer of the early 20th century was also a great lover of the music of the Polish Highlands. He wrote: ’[The music] gives you a sense of primeval wildness, schematic rawness of the primitive, tenacity of rock seemingly devoid of any trace of improvisatory inaptitude; it is a continuous process producing positive, homogenous values, the laborious forging of shapes which do not drown helplessly in the bloodless sea of sentimentality, and a reflection of [the Highlanders’] innate plasticity of imagination.’ The author of Harnsie was not the only Polish classical composer drawn to the Tatra mountains and its folklore. Sharing his passion were two Silesian composers: Henryk Mikołaj Górecki (just listen to his Harpsichord Concerto) and Wojciech Kilar (think Orawa, the greatest symphonic hit inspired by the music of the Polish Highlands ever written). Held annually at the Teatr Wielki, The Voices of the Mountains features works by all three of the Tatra-loving composers reworked and performed by renowned instrumentalists representing very different musical genres: Sebastian KarpielBułecka, Janusz Olejniczak, the Atom String Quartet, and more.

JUBILEUSZ TERESY ŻYLIS-GARY

THE JUBILEE OF TERESA ŻYLIS-GARA

SINFONIA VARSOVIA

26/01/2020 koncert / concert Sala Moniuszki / Moniuszko Auditorium

09/03/2020 koncert / concert Sala Moniuszki / Moniuszko Auditorium

Nestorka polskich śpiewaczek operowych, najsłynniejsza polska sopranistka dwudziestego wieku obchodzi dziewięćdziesiąte urodziny. Na studiach śpiewała przede wszystkim pieśni i oratoria, debiutowała w Operze Krakowskiej jako Halka i od początku urzekała świeżością i barwą głosu. Błyskawicznie rozpoczęła karierę zagraniczną – zaczynała od małej opery w Oberhausen, gdzie rozwinęła skrzydła, potem przez Dortmund i Düsseldorf trafiła do Paryża, gdzie wystąpiła w przełomowej, znakomicie przyjętej roli Donny Elviry w Mozartowskim Don Giovannim. Potem już „się potoczyło”: Salzburg Opera, Covent Garden, a wreszcie Metropolitan Opera w Nowym Jorku, gdzie występowała przez szesnaście sezonów! Śpiewała z największymi: Corellim, Carrerasem, Domingiem, Pavarottim. Sama występowała w recitalach pieśniarskich ze szczególnym umiłowaniem kompozytorów polskich: Moniuszki, Paderewskiego, a zwłaszcza Karola Szymanowskiego. Benefis wybitnej śpiewaczki na deskach Teatru Wielkiego - Opery Narodowej będzie okazją do fantastycznych muzycznych wspomnień.

Jedna z dwu naszych wybitnych, „eksportowych” orkiestr symfonicznych. Melomani dzielą się na tych, którzy przyznają prym katowickiemu NOSPR-owi i tych, którzy wolą brzmienie Varsovii, ale to wybór między świetnym i znakomitym, mniej więcej taki, jak w przypadku tych, którzy kibicują arcykontratenorom Schollowi lub Jaroussky’emu albo bliżej ziemi – Realowi lub Barcelonie. Początkowo orkiestra kameralna, powiększona specjalnie na tournée Yehudiego Menuhina w Polsce, od 1984 roku koncertuje pod najlepszymi batutami i z najwybitniejszymi solistami świata. Dla symfoników warszawskich pisali swoje utwory między innymi: Witold Lutosławski, Krzysztof Penderecki, Paweł Mykietyn i John Adams. W 2024 roku planowane jest ukończenie sali koncertowej przy ulicy Grochowskiej, dzięki czemu miasto stołeczne wreszcie doczeka się nowoczesnej przestrzeni koncertowej na miarę klasy swojego najwybitniejszego zespołu. Tymczasem, jak co roku, będzie można posłuchać Varsovii na specjalnym koncercie w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej.

The most celebrated Polish 20th-century soprano and the doyen of Polish female opera singers, Teresa Żylis-Gara turns 90 this year. As a student, she mainly sang art songs and oratorios, debuted at the Kraków Opera as Halka, and dazzled audiences with the freshness of her voice and extraordinary timbre. Her glittering international career did not take long to take off. From a a small opera house in Oberhausen, where she spread her wings, she moved to Dortmund, then Dusseldorf, and finally Paris, where she was enthusiastically welcomed as Donna Elvira in Mozart’s Don Giovanni. This was a turning point. She was invited to perform at the Salzburg Opera, Covent Garden, and finally the Metropolitan Opera in New York, where she sang for sixteen seasons! She performed alongside the best of the best: Arcangelo Corelli, José Carreras, Placido Domingo, and Luciano Pavarotti. She loved to give song recitals featuring music by Polish composers: Moniuszko, Paderewski, and, above all, Szymanowski. This concert will be a fitting tribute to the extraordinary artist and a wonderful trip down the memory line.

It is one of Poland’s ‘export’ symphony orchestras. Polish music lovers fall into two categories: those who cherish NOSPR more than anything and those who lionise Sinfonia Varsovia. Ultimately, it is a choice between the marvellous and the phenomenal, just like the choice between the two magnificent countertenors Scholl and Jaroussky, or – to speak in less lofty terms – Real Madrid and FC Barcelona. Set up as a chamber orchestra, the ensemble was enlarged specifically for Yehudi Menuhin’s concert tour in Poland, and ever since 1984 has performed under the greatest maestri and with the most celebrated soloists in the world. Among the composers who wrote for Sinfonia Varsovia were Witold Lutosławski, Krzysztof Penderecki, Paweł Mykietyn, and John Adams. In 2024 the orchestra will finally receive a new concert hall worthy of its stature. In the meantime, as is the annual tradition, Warsaw’s greatest symphony orchestra will give a special concert at the Teatr Wielki.

RAJMUND ZIEMSKI Przez kilka dekad niemal wszystkie swoje prace tytułował Pejzaż, zmieniając tylko daty i numery. Jedno jest pewne: dla Ryszarda Ziemskiego pejzaż to nie landszaft. Ten znakomity kolorysta, uczeń Artura Nachta-Samborskiego, jeden z pierwszych laureatów Nagrody Cybisa, najbardziej prestiżowego wyróżnienia dla malarzy polskich, nie parał się odwzorowywaniem natury. Jego obrazy to konsekwentnie abstrakcyjne malarstwo i choć na przestrzeni lat cechowała je zmienność gestu, w jakiś magiczny sposób nie pozostawiają wątpliwości co do autorskiego stylu. Może tylko w serii prac przedstawiających jakby perforowane, postrzępione kształty z gęstą, wyrazistą fakturą grubej warstwy farby czasem znać inspirację sztuką jednego z jego mistrzów - Jerzego Tchórzewskiego. Dla artysty nawet portret jest pejzażem duszy – wiele obrazów Ziemskiego to abstrakcje antropomorficzne, struktury wertykalne, w których skłonni jesteśmy doszukiwać się sylwetki; pejzaż nam się kojarzy z układem horyzontalnym, panoramicznym. Zdarzają się też u malarza pejzaże zasłonięte – patrzmy na rozpięte w ramach płachty, kotary, kurtyny – jesteśmy więc niejako w operze/teatrze przed rozpoczęciem spektaklu albo więcej nawet: oglądamy go przez kurtynę, którą ktoś zapomniał podnieść. Trochę tak jest z całym malarstwem abstrakcyjnym, które nam więcej zasłania, odwołując się do wyobraźni – są to więc „pejzaże domyślne”. Sam Ziemski tak mówił o pejzażu: „Można smakować jego kolor czy harmonię form, a można także myśleć o tym, że jest on kreacją naszych zmysłów, zastanawiać się nad przemijaniem naszych ludzkich spraw”.

For a few decades he titled almost all of his works Landscape, distinguishing them by date and number only. One thing is certain: for Rajmund Ziemski, landscape art does not mean the depiction of idyllic natural scenery. This excellent colourist, student of Artur Nacht-Samborski, and one of the first recipients of the Cybis Prize, Poland’s most prestigious painting award, did not occupy himself with portraying nature. His paintings are consistently abstract, and – despite his gesture changing over the years – magically coherent in style. One series only seems to stand out: featuring perforated, ragged shaped painted with thick brush strokes, it is heavily inspired by one of Ziemski’s masters, Jerzy Tchórzewski. Ziemski approached portraits as landscapes of the soul: many of his works are anthropomorphic abstractions, vertical structures which one is prone to interpret as human figures, as opposed to the horizontal, or panoramic, compositions that most landscapes are. Some of his landscapes are concealed, too: all you see are drapes or curtains hanging inside the frame as if you were at the theatre or opera house waiting for the show to begin, or watching a performance with the curtain down, because somebody forgot to raise it. In a way, this very well sums up all abstract painting: instead of revealing a picture to the beholder, it appeals to their imagination. Ziemski’s painting are ‘conjectural landscapes’. This is what he said of the landscape: ‘You may savour its colour or formal harmony, or think of it as a creation of our senses and reflect on the passage of our human affairs.’

19/09-01/12/2019

Pejzaż 16/01/12, 2000, akryl, płótno, 160 x 100 cm Landscape 16/01/12, 2000, acrylic paint on canvas, 160 x 100 cm

WŁADYSŁAW HASIOR Hasior to już symbol Zakopanego, jeden z tych, którzy jak Witkacy, Antoni Kenar czy Tadeusz Brzozowski osiadłszy w stolicy Tatr wywarli trwałe piętno na jej życiu artystycznym. Galeria Hasiora od kilku dekad jest jedną z pozycji obowiązkowych w zakopiańskich bedekerach. To miejsce czarowne, gdzie sztuka egzystuje w półcieniu w towarzystwie tej samej od lat ezoterycznej muzyki. U stropu mieści się balkonik, z którego za życia spozierał mistrz na tabuny turystów napawających się Dziwnością Istnienia. Sam nazywał to miejsce „świetlicą powiatową”, chętnie aranżował spotkania z publicznością. Bywa, że poza tą przestrzenią Hasiorowskie sztandary i asamblaże są jak ryby wyjęte z akwarium – jeśli im dać za dużo światła i powietrza, więdną, wysychają, lecz w innych przestrzeniach ożywają niczym elementy scenografii do jakiegoś nieistniejącego spektaklu. Nie bał się wszakże Hasior przestrzeni, zdarzało mu się z nią igrać, jak w niemym, kontrowersyjnie dedykowanym pomniku na Przełęczy Snozka czy w podpalanych rzeźbach plenerowych. To były już gesty performerskie, teatr rzeźby, by nie rzec: rzeźbiarska opera. Ogień był dla Hasiora równoprawnym materiałem rzeźbiarskim, podobnie jak wysłużone przedmioty codziennego użytku – wynosił je do rangi sztuki, zamiast z kararyjskiego marmuru robił sztukę z tego, co znalazł na złomowisku. W swojej technice montażu przedmiotów gotowych osiągał surrealne efekty wzmacniane nierzadko ironicznymi tytułami.

Hasior is a symbol of Zakopane. Just like fellow artists Stanisław Ignacy Witkiewicz aka Witkacy, Antoni Kenar, or Tadeusz Brzozowski, he settled down in the capital of the Tatra mountains and left a lasting mark on the town’s artistic life. The gallery housing his works has been considered a must-see tourist attraction for decades now. It is a magical place where art exists in half shadow accompanied by esoteric music that has not changed for years. Look up, and you will see a little balcony from which the artist liked to watch tourists roaming the gallery and soaking up the Strangeness of Existence. He called the place a ‘local community centre’ and love to met with the visitors. Taken out of the gallery, Hasior’s assemblages and banners are at times like fish taken out of water: given too much light and air, they wither; but in other spaces, they liven up like scenery for a nonexistent show. Indeed, Hasior was not intimidated by space and would sometimes toy with it. One example, is the silent, controversially dedicated monument at the Snozka Pass near Czorsztyn, Poland. The same goes for the open-air sculptures he would set on fire. These were performative actions, a theatre of sculpture, not to say a sculptural opera. He considered fire a sculpting material in its own right, the same as used everyday objects which he turned into artefacts. Instead of Carrara marble, he made art from found objects, which he assembled to achieve a surreal effect, oftentimes enhanced by ironic titles.

19/12/2019-08/03/2020

Autoportret z ptaszkami, 1962, asamblaż, 50 x 46 x 11 cm Self-portrait with Birds, 1962, assemblage, 50 x 46 x 11 cm

BARBARA FALENDER Jeszcze w szkole średniej nie chciała wybierać między muzyką a sztukami plastycznymi, ucząc się równolegle w szkole muzycznej i liceum plastycznym. W różnych dziedzinach sztuki znajdowała wspólną cechę nadrzędną: zmysłowość. Początkowo był to wręcz jawny erotyzm, nie do zniesienia dla PRL-owskiej cenzury – jak w cyklu Poduszek erotycznych powstałych z inspiracji odciskiem własnego ciała w pościeli. Mówiła: „W pionie kamień odrzuca, odpycha, natomiast, gdy go położysz, jest jak kobieta – poddaje się, pracuje razem z tobą, przyjmuje cię”. Dość wcześnie wybrała kamień jako materiał rzeźbiarski, co implikowało jeden z naczelnych kontrastów ogrywanych w jej sztuce – przeciwstawienia zimnego budulca i gorącego tematu ludzkiej seksualności. Także w obrębie samych rzeźb dokonywała swoistych „zderzeń petrograficznych”, łącząc ze sobą różne rodzaje skał – komponowała jasne z ciemnym, gładkie z szorstkim. Z czasem Falender pod wpływem doświadczenia śmierci bliskich osób odeszła w stronę abstrakcyjnej geometrii („Tylko forma abstrakcyjna może unieść tajemnicę śmierci” – powiadała). Ostatni okres twórczości wyznaczają agresywne, kaleczące gesty na klasycznych wizerunkach piękna. Pierwszą rzeźbą młodej Falender, która jeszcze nie wiedziała, czy zostanie pianistką czy rzeźbiarką, była gliniana głowa Chopina. Kiedy glina wyschła, popękała i głowa się rozpadła – ślad tego dziecięcego dramatu widać na spękanych/pociętych głowach Wenus Medycejskiej. Falender do większości swych prac wykonywała pełne temperamentu szkice, które można traktować jak autonomiczne dzieła.

While still in secondary school, she did not want to choose between visual arts and music, and attended both an arts and a music school. She found sensuality to be the common denominator between different disciplines of art. At first, it took the form of overt eroticism which was unbearable for communist censors. This was the case of Erotic Pillows inspired by the imprint her body left on the bedsheets. She chose stone as her go-to sculpting material, which implicated one of the key contracts explored in her art: the coldness of the material versus the hot subject-matter of human sexuality. She said: ‘When erect, stone repels and repulses, when laid horizontally, it is like a woman: it surrenders, works with you, it accepts you.’ Her sculptures were ‘petrographic juxtapositions’: she mixed and matched different types of stone, dark and light colours, smooth and rough surfaces. With time, influenced by the death of her loved ones, Falender departed towards abstract geometry. ‘Only abstract form can covey the mystery of death,’ she said. The last period of her work was dominated by aggressive, harmful treatment of paragons of classical beauty. The first sculpture created by a young Falender who did not yet know whether she’d like to become a pianist or a sculptor was a head of Chopin made of clay. When the clay dried and cracked, the head fell into pieces. This childhood drama later found an echo in cracked/cut heads of Medici Venus. For most of her pieces Falender made temperamental sketches which may be treated as self-standing pieces of art.

19/03/-30/06/2020

Kolumny, 1995, gnejs, porcelana Columns, 1995, gneiss, porcelain

VIVA MONIUSZKO! Najwybitniejszy obok Chopina muzyczny geniusz, polski Schubert, absolutny prekursor gatunku operowego w ojczyźnie. Jak brzmi Moniuszko, wie każdy. Ale jaki był Stanisław? Skąd czerpał inspiracje, dokąd podróżował, z kim utrzymywał kontakty? Od lat z dostojeństwem wieszcza spogląda z portretów, zafrasowany losem narodu. Tymczasem okazuje się, że oprócz powagi wizjonera w muzycznym krzewieniu polskości, cechowała go ironia, dowcip, dystans, humor – o czym świadczy na przykład zachowana korespondencja. Dwustulecie urodzin kompozytora to znakomita okazja, aby odłożyć na bok, choć na chwilę, kontusz i kierpce, a nawet przypisywany mu idiom romantycznego patriotyzmu. Wystawa monograficzna prezentuje zarówno twórczość kompozytora, jak i jego działalność jako dyrygenta, pedagoga, dyrektora opery. Zachowane dokumenty ikonograficzne związane z życiem artysty oraz premierami jego oper malują nowy portret – portret artysty wciąż postawionego na należnym mu piedestale, ale bliższy dzisiejszej wyobraźni, wyrazisty i nadal żywy. Ważny kontekst stanowią podróże Moniuszki, społeczny odbiór jego dzieł oraz kontakty kompozytora nie tylko z muzykami, ale szeroko rozumianym polskim środowiskiem intelektualnym połowy dziewiętnastego wieku. Wystawę zorganizowaną w Galerii Opera w ramach obchodów Roku Moniuszki obejrzało blisko sześćdziesiąt tysięcy osób. Czy Moniuszko zawitał kiedyś do Stalowej Woli – tego nie wiemy na pewno. Za to wiemy, że zawita tam już wkrótce, do tego w pop-artowskim anturażu.

22/11/2019-23/02/2020 Muzeum Regionalne w Stalowej Woli Regional Museum in Stalowa Wola

The greatest musical genius next to Chopin, the Polish Schubert, the absolute precursor of the operatic genre in his homeland. Everybody knows what “Moniuszko” sounds like. But what was Stanisław actually like? Where did he draw his inspiration from, where did he travel and whom did he keep in touch with? He has looked down at as from portraits for years – with the dignity of a bard, brooding over the fate of the nation. Meanwhile, it turns out that he was not just a serious visionary of the musical promotion of Polishness, but also a man characterized by irony, wit, distance and humour – as evidenced by, for example, his extant correspondence. The 200th anniversary of the composer’s birth is a great opportunity to put aside, for a moment, the kontush and kierpce (the traditional Polish garments associated with Moniuszko’s operas), and even the idiom of romantic patriotism attributed to him. The monographic exhibition presents the composer’s work as well as his activity as a conductor, pedagogue and director of an opera house. The preserved iconographic documents related to the artist’s life and premieres of his operas paint a new portrait of Moniuszko: a portrait of an artist still standing on the pedestal he is due, but closer to today’s imagination, expressive and still alive. Moniuszko’s travels will form an important context of the exhibition, as well as the social perception of his works and the composer’s contacts not only with musicians, but also with the broadly understood Polish intellectual milieu of the mid-19th century. Presented at the Opera Gallery as part of the Moniuszko bicentenary celebrations, the show was visited by nearly sixty thousand people. Had Moniuszko ever set his foot in Stalowa Wola? We don’t know that for sure. What we do know is that he will soon arrive there in the full splendour of Pop Art.

Realizacja działań w ramach obchodów 200. rocznicy urodzin Stanisława Moniuszki Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

200. rocznica urodzin Obchodzona pod auspicjami UNESCO Organizacja Narodów Zjednoczonych dla Wychowania, Nauki i Kultury

MUZEUM TEATRALNE

THEATRE MUSEUM

ANTOINE. ODDANY PIĘKNU

ODTWARZANIE REDUTY

wystawa / exhibition 08-12/2019

projekt artystyczno-wystawienniczy / artistic project 10-12/2019

Antoine był twórcą kostiumów i peruk teatralnych oraz wieloletnim przyjacielem Arnolda Szyfmana, który od 1950 roku był dyrektorem Teatru Wielkiego. Zaprezentujemy dokonania Antoniego Cierplikowskiego w kosmetyce i fryzjerstwie, jednocześnie pokazując go jako stylistę fryzur największych gwiazd teatru i filmu – od rewolucji, jaką wprowadził, ścinając włosy aktorki Èvy Lavallière po subtelne i naturalne uczesania Brigitte Bardot. Ekspozycja będzie dotyczyła związków Antoine’a z modą, teatrem oraz filmem, a oprócz eksponatów ze zbiorów Muzeum Teatralnego znajdą się na niej nieznane szerzej dokumenty, pamiątki oraz kosmetyki wytwarzane w firmie Antoine’a z polskich i zagranicznych kolekcji.

Realizowany we współpracy z warszawską Akademią Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza projekt wiąże się z ważnym dla polskiej tradycji teatralnej jubileuszem stulecia powstania (1919) Teatru Reduta, założonego i prowadzonego przez Juliusza Osterwę, wybitnego twórcę, niezwykle zaangażowanego w dzieło budowania tożsamości narodowej w odrodzonym kraju. Teatr Reduta w pierwszym etapie swojego istnienia działał w Salach Redutowych Teatru Wielkiego, a więc w obecnej siedzibie Muzeum Teatralnego. Projekt zakłada działania teatralne, wystawiennicze, rekonstrukcje, prelekcje i dyskusje panelowe z udziałem przedstawicieli młodego pokolenia artystów teatru: reżyserów i aktorów. W ramach projektu odbędą się trzy czytania w Salach Redutowych. Będą to: Papierowy kochanek Jerzego Szaniawskiego (reż. Marcin Hycnar), Ponad śnieg… Stefana Żeromskiego (reż. Edward Wojtaszek) i Pastorałka Leona Schillera (reż. Jarosław Kilian).

ANTOINE. DEVOTED TO BEAUTY

Better known as Antoine, Antoni Cierplikowski was a designer of theatre costumes and wigs, and a long-time friend of Arnold Szyfman, who took over as intendant of the Teatr Wielki in 1950. He was also a trailblazing celebrity hairdresser whose clients included the brightest theatre and film stars of the day. The exhibition tells the story of his achievements in the beauty industry and the revolution he started by cutting off actress Èva Lavallière’s locks and giving Brigitte Bardot her signature natural-looking wave. The show explores Antoine’s connections with fashion, theatre and film. Displayed alongside objects from the Museum’s collection are documents, mementos and cosmetics made by Antoine’s brand on a loan from different Polish and international collections.

RECREATING THE REDUTA

To mark a hundred years since the establishment of the Reduta Theatre in Warsaw (1919), the Theatre Museum in association with the National Academy of Dramatic Art, Warsaw has launched Recreating the Reduta, a project embracing stage performances, exhibitions, reconstructions, talks and panel discussions featuring stage directors and artists of the new generation. The Reduta was established and led by Juliusz Osterwa, renowned Polish actor, theatre director and art theoretician who was strongly involved in the process of rebuilding Polish national identity after the country recovered its independence in 1918. At the very outset, the Reduta was headquartered in the Redutowe Rooms of the Teatr Wielki, which now house the Theatre Museum. The project will see the reader’s theatre of three plays: Jerzy Szaniawski’s Papierowy kochanek directed by Marcin Hycnar, Stefan Żeromski’s Ponad śnieg… directed by Edward Wojtaszek and Leon Schiller’s Pastorałka directed by Jarosław Kilian, held at the Redutowe Rooms.

OPERA I TANGO. OD JANA RESZKE DO NINY GRUDZIŃSKIEJ

OPERA AND THE TANGO. FROM JAN RESZKE TO NINA GRUDZIŃSKA wystawa / exhibition 10-12/2019 Pokazujemy początki tanga w Europie, które po raz pierwszy zostało zatańczone w salonie Jana Reszke w Paryżu. To żona słynnego śpiewaka otworzyła pierwszą szkołę tanga w stolicy Francji i u niej kształcili się artyści londyńskiego Gaiety Theatre i warszawskich Nowości, którzy później wystąpili w popularnej operetce Targ na dziewczęta. W późniejszych latach wielu śpiewaków opery i operetki warszawskiej nagrywało tanga. Ich sylwetki przypominamy na wystawie. The show explores the beginnings of the tango in Europe, which was danced for the first time in the reception room of Jan Reszke, aka Jean de Reszke, in Paris. It was the famous opera singer’s wife who opened the first tango school in the French capital. She trained artists of London’s Gaiety Theatre and Warsaw’s Nowości, who later appeared in the popular operetta The Marriage Market. In the ensuing years, many Warsaw opera and operetta singers recorded tangos. The show presents their stories.

WYDAWNICTWA

PUBLICATIONS

Listy Arnolda Szyfmana do sióstr z lat 1944-1946 ze zbiorów Muzeum Teatralnego red. / ed. Edward Krasiński Juliusz Osterwa, Dziennik z podróży do Ceuty red. / ed. Andrzej Kruczyński

PRZYJACIEL POLSKIEGO BALETU NARODOWEGO FRIEND OF THE POLISH NATIONAL BALLET

Szanowni Państwo, Polski Balet Narodowy zyskuje coraz więcej przyjaciół. To przede wszystkim wierni widzowie, regularnie odwiedzający nasze przedstawienia. Są także tacy, którzy chcieliby nie tylko śledzić je z widowni, ale także obserwować z bliska codzienną pracę artystów za kulisami, spotkać ich i poznać osobiście, a nawet wspierać nasze ambicje finansowo. Podobnie jak ma to miejsce na świecie, postanowiliśmy wyjść naprzeciw oczekiwaniom tych widzów i stworzyć im możliwość aktywniejszego uczestniczenia w życiu naszego zespołu. Stąd propozycja utworzenia w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej grona Przyjaciół Polskiego Baletu Narodowego. Skierowana jest ona właśnie do najwierniejszych i najaktywniejszych miłośników sztuki baletowej i Polskiego Baletu Narodowego. Mogą oni zarówno wspierać nasze zamierzenia artystyczne, jak też korzystać z możliwości zaglądania na próby sceniczne przedstawień baletowych, a nawet obserwowania codziennych zajęć w salach baletowych. Tytuł i prawa Przyjaciela Polskiego Baletu Narodowego przyznawane są na zasadach specjalnego regulaminu na okres jednego sezonu, a wraz z nimi – możliwości dostępne wyłącznie beneficjentom naszego programu. Serdecznie zapraszam wszystkich zainteresowanych i wraz z zespołem witam ich w gronie Przyjaciół Polskiego Baletu Narodowego.

Dear Readers, The Polish National Ballet is gaining a growing group of friends. These are our faithful audiences first and foremost, those who come regularly to see our productions. There are also people who would like to do more than just watch from the house; they would like to see the artists’ daily work backstage from close up, meet them in person, and even support our ambitions financially. Just like other ballet companies around the world, we have decided to respond to such audience expectations and create opportunities for people to take part more actively in the life of our company. Hence our proposal to set up a group of Friends of the Polish National Ballet at the Teatr Wielki. We address it to the most faithful and most active admirers of ballet art and the Polish National Ballet. They are able to support our artistic plans as well as receiving an opportunity to watch stage rehearsals of our ballet productions, and even our daily work in the ballet rooms. The title and rights of a Friend of the Polish National Ballet are granted for one season in accordance with special regulations; with this will come opportunities available exclusively to the beneficiaries of the programme. I encourage all those interested to apply. Together with our ballet company I will be happy to welcome you among the Friends of the Polish National Ballet.

więcej informacji / more information: teatrwielki.pl/przyjacielpbn

Krzysztof Pastor Dyrektor Polskiego Baletu Narodowego Director of the Polish National Ballet

Przyjaciele Polskiego Baletu Narodowego Friends of the Polish National Ballet Koneserzy / Connoisseurs:

Yuka Ebihara, Vladimir Yaroshenko

Piotr Augustyniak Monika Kasińska Kinga Socha

Agnieszka Antczak Agnieszka Bieniek Stanisław Boczkowski Ireneusz Stanisław Bruski Agata Dokurno Karolina Ernst Erik Hallgren Katarzyna Hernas Ryszard Jurczewski Karina Kalinowska Łukasz Konwicki Roman Kruszewski Dariusz Lewandowski Krzysztof Mikołajczyk Rajmund Miksa Monika Piątkowska Monika Pieczykolan Justyna Raemy Janice Rzycki Magdalena Sadza Barbara Sikora Iwona Sierzputowska Ewa Wolnicka Lena Wójcik Elżbieta Wydrzyńska-Głowacka

Partner Przyjaciela PBN Partner of the programme

KREACJE 12

CREATIONS 12

12. WARSZTAT CHOREOGRAFICZNY NOWE PRACE MŁODYCH CHOREOGRAFÓW POLSKI BALET NARODOWY 12TH CHOREOGRAPHIC WORKSHOP NEW WORKS BY YOUNG CHOREOGRAPHERS POLISH NATIONAL BALLET 05, 06, 07/05/2020 Scena Kameralna / Small Stage Warsztaty choreograficzne powinny być nieodłącznym elementem życia zespołu baletowego, który ma ambicję kształtowania własnego oblicza artystycznego. Bez poszukiwania nowych dróg, środków ekspresji, a nawet nowego języka, balet byłby sztuką mało interesującą, pozbawioną niespodzianek i wyzwań dla publiczności, być może nawet sztuką martwą. Liczący się zespół baletowy powinien być więc kreatywny, szukać własnych rozwiązań artystycznych, proponować balety nowych choreografów, najlepiej wywodzących się z zespołu. Aby jednak talenty choreograficzne miały szansę ujawnić się i rozwijać, muszą zaistnieć ku temu odpowiednie warunki. Dlatego jedną z pierwszych moich inicjatyw po objęciu dyrekcji Polskiego Baletu Narodowego było stworzenie dorocznych warsztatów choreograficznych. Krzysztof Pastor

Choreographic workshops should be an intrinsic element in the life of a ballet company which has the ambition of developing its own artistic image. Without a search for new paths, means of expression, and even a new language, ballet would be a rather uninteresting art, offering audiences neither surprises nor challenges, maybe even a dead art. A leading ballet company should also be creative, they should seek their own unique artistic solutions, propose ballets by new choreographers, preferably from among the company itself. For choreographic talent to stand a chance of revealing itself and developing, however, certain conditions have to be in place. That’s why one of my first initiatives after taking over as director of the Polish National Ballet was to establish annual choreography workshops.

XI DNI SZTUKI TAŃCA

11TH DAYS OF DANCE

16, 17, 19, 23, 24/11/2019 POLSKI BALET NARODOWY / POLISH NATIONAL BALLET ZAGUBIONE DUSZE / LOST SOULS

22, 26, 29/11/2019 POLSKI BALET NARODOWY / POLISH NATIONAL BALLET FREDRIANA

Wesele / Les Noces Choreografia / Choreography BRONISŁAWA NIŻYŃSKA Muzyka / Music IGOR STRAWIŃSKI Realizacja baletu / Staging HOWARD SAYETTE

Przypowieć sarmacka / Sarmatian Parable Choreografia / Choreography CONRAD DRZEWIECKI Muzyka / Music STANISŁAW MONIUSZKO Realizacja baletu / Staging EMIL WESOŁOWSKI

Do Not Go Gentle… Choreografia / Choreography KRZYSZTOF PASTOR Muzyka / Music IGOR STRAWIŃSKI

Mąż i żona / Husband and Wife Choreografia i libretto / Choreography and Libretto ANNA HOP Muzyka / Music STANISŁAW MONIUSZKO

Infra Koncepcja, reżyseria i choreografia Concept, Direction and Choreography WAYNE McGREGOR Muzyka / Music MAX RICHTER

Dyrygent / Conductor PIOTR STANISZEWSKI

Dyrygent / Conductor GRZEGORZ NOWAK 20/11/2019 KIELECKI TEATR TAŃCA / KIELECE DANCE THEATRE WIECZÓR Z BARTÓKIEM / AN EVENING WITH BARTÓK Drewniany książę / The Wooden Prince Choreografia / Choreography ELŻBIETA PAŃTAK Libretto BÉLA BALÁZS Muzyka / Music BÉLA BARTÓK Dramaturgia / Dramaturgy MICHAŁ ZNANIECKI Scenografia / Set Designer LUIGI SCOGLIO Kostiumy / Costume Designer ELŻBIETA PAŃTAK Światła i projekcje / Lighting and Projections BOGUMIŁ PALEWICZ Film MARIA ŁOZIŃSKA

28/11/2019 LITEWSKI BALET NARODOWY / LITHUANIAN NATIONAL BALLET PROCES / THE TRIAL Choreografia / Choreography MARTYNAS RIMEIKIS Libretto LAURYNAS KATKUS, MARTYNAS RIMEIKIS według powieści FRANZA KAFKI / after FRANZ KAFKA’S novel Muzyka / Music MINDAUGAS URBAITIS Muzyka elektroniczna / Electronic music MARIJA PAŠKEVIČIŪTĖ Scenografia / Set Designer MARIJUS JACOVSKIS Kostiumy / Costume Designer JURGITA JANAKUTĖ Światła / Lighting LEVAS KLEINAS

Cudowny mandaryn / The Miraculous Mandarin Choreografia / Choreography GRZEGORZ PAŃTAK Libretto MENYHÉRT LENGYEL Muzyka / Music BÉLA BARTÓK Scenografia / Set Designer LUIGI SCOGLIO Kostiumy / Costume Designer GRZEGORZ PAŃTAK Światła i projekcje / Lighting and Projections BOGUMIŁ PALEWICZ Film MARIA ŁOZIŃSKA

EDUKACJA

EDUCATION

10 LAT DZIAŁU EDUKACJI 65 000 UCZESTNIKÓW 2-78 – WIEK UCZESTNIKÓW NOMINACJA DO INTERNATIONAL OPERA AWARDS 2018 NAGRODA SPECJALNA PREZYDENTA MIASTA STOŁECZNEGO WARSZAWY w ramach Warszawskiej Giełdy Programów Edukacji Kulturalnej

10 YEARS OF EDUCATION DEPARTMENT 65,000 PARTICIPANTS AGES RANGING FROM 2 TO 78 A NOMINATION FOR AN INTERNATIONAL OPERA AWARD (2018) SPECIAL AWARD PRESENTED BY THE MAYOR OF WARSAW as part of The Warsaw Cultural Education Fair

Wszystko zaczęło się dokładnie dziesięć lat temu o poranku. Właściwie to w samo południe, bo właśnie o tej porze odbywają się uwielbiane przez dzieci (i dorosłych) Poranki muzyczne. Były one pierwszym projektem edukacyjnym wymyślonym przez Annę Sapiego, obecnie szefową Działu Edukacji. Do tej pory odbyły się ich już setki, a po nich powstały dziesiątki innych pomysłów, jak z każdego nawet najbardziej opornego młodego człowieka zrobić wrażliwego odbiorcę sztuki. Gry edukacyjne, spotkania z artystami, zabawy z instrumentami i dźwiękami, zajęcia dla nauczycieli i uczniów, lekcje baletowe prowadzone przez najlepszych tancerzy Polskiego Baletu Narodowego, warsztaty fotograficzne, muzyczne, taneczne i aktorskie, operowy uniwersytet i muzykoterapia. Wszystkie te pomysły sprawiły, że powstał amatorski chór, młodzi ludzie mieli możliwość nie tylko być w operze, ale też wystąpić na scenie największego teatru operowego w Polsce, powstały setki zdjęć teatru we wszystkich jego zakamarkach, ale przede wszystkim tysiące małych i dużych (najstarszy uczestnik miał siedemdziesiąt osiem lat) dzieci poczuło autentyczną radość z obcowania ze sztuką.

It all started exactly a decade ago at a matinée, that is at noon. The Musical Matinées were the first educational project conceived by Anna Sapiego, now the head of the Polish National Opera’s Educational Department. Adored by children (and adults!), the matinée performances can now be counted in the hundreds and have been followed by tens of other ideas geared towards turning even the most stubborn young people into sensitive lovers of music. Games, playing with instruments and sounds, meetings with artists, classes for teachers and for pupils, workshops on photography, music, dance and drama, ballet classes led by the best dancers of the Polish National Ballet, introduction to opera, and music therapy – there are many options to choose from. The outcomes? An amateur choir, opportunities for young people not only to be at the opera but also to perform on the stage of the largest opera house in Poland, hundreds of photographs of the theatre’s nooks and crannies, and – most importantly – thousands of young ones and grown-ups (the oldest participant was seventy eight years old) sharing in the joy of experiencing art at first hand.

„Mój Teatr Wielki sprzed fotograficznych wizyt w nim znacznie różni się od tego, jak teraz go postrzegam. Nabrał realności. Dwa światy: sztuki i rzemieślniczej pracy złączone w jeden. Finezja i piękno kontra surowość przestrzeni i szorstkość życia. Jak Aria dla atlety Filipa Bajona”. Uczestnik warsztatów fot.ON

‘My perception of the Teatr Wielki changed dramatically after I took part in the photography workshops. I now see it as a much more cheerful place. Two worlds – that of art and that of craftsmanship – brought together. Finesse and beauty versus austerity of space and harshness of life. Just like Filip Bajon’s Aria for An Athlete.’

„Będąc tak blisko procesu tworzenia spektaklu, zupełnie zmieniłem sposób, w jaki postrzegam operę. Nie jest już ona dla mnie tylko czymś, co istnieje, od teraz jest czymś bliskim”.

‘Getting so close to opera production totally changed my perception of opera. […] It’s something close to my heart now.’

Uczestnik warsztatów muzyczno-aktorskich (Sen nocy letniej) Teatr bez kurtyny

Participant of the fot.ON photography workshops

Participant of the Theatre Without A Curtain workshops

AKADEMIA OPEROWA

OPERA ACADEMY

Perspektywiczny program wspierania rozwoju kariery zawodowej młodych utalentowanych artystów sztuki operowej A future-oriented career development programme for young talented opera artists Program, realizowany w Operze Narodowej z powodzeniem od 2011 roku, tworzy dla wybitnie utalentowanych młodych muzyków przestrzeń dla dalszego rozwoju i doskonalenia umiejętności pod opieką znakomitego międzynarodowego zespołu pedagogów i artystów. Grono stałych pedagogów Akademii tworzą: Izabella Kłosińska, Olga Pasiecznik, Eytan Pessen i Matthias Rexroth; gościnnie z adeptami pracują: Ewa Podleś, Anita Garanča, Jerzy Marchwiński, Dale Fundling, Andrzej Dobber, Dmitry Vdovin, David Pountney, Rebecca Meitlis, Paola Larini, Brenda Hurley, Hedwig Fassbender, René Massis, Lech Napierała, Neil Shicoff, Tomasz Konieczny, Sergei Leiferkus, Helmut Deutsch i Mariusz Kwiecień. Akademia Operowa to: regularne warsztaty i kursy mistrzowskie, indywidualne konsultacje wokalne, aktorskie i językowe, stała opieka merytoryczna, możliwość nawiązania kontaktów i zaistnienia w międzynarodowym środowisku muzycznym, koncerty w Operze Narodowej oraz innych miejscach w kraju i za granicą, własne produkcje sceniczne, a także angaże w Operze Narodowej. Obecnie realizowanych jest blisko trzydzieści warsztatów rocznie, co w praktyce tworzy program ciągłego i wieloaspektowego kształcenia. Ważną platformą realizacji programu Akademia Operowa jest działalność Teatru Wielkiego w ramach ENOA (Europejskiej Sieci Akademii Operowych) – projektu unijnego, jednoczącego trzynaście instytucji kultury z dziesięciu państw. Wybrane warsztaty Akademii realizowane są w ramach ENOA, ponadto Akademia finansuje udział swoich adeptów w warsztatach zagranicznych realizowanych przez instytucje partnerskie. W gronie absolwentów Akademii Operowej są między innymi: Alina Adamski, Ewa Tracz, Agata Schmidt, Jakub Józef Orliński, Andrzej Filończyk, Tomasz Kumięga, Mikołaj Trąbka, Hubert Zapiór i Krzysztof Bączyk, którzy odnoszą sukcesy na takich europejskich scenach jak: Teatro alla Scala w Mediolanie, Royal Opera House w Londynie, Opéra National de Paris, Opernhaus Zürich, Oper Frankfurt, Théâtre des Champs-Élysées w Paryżu, Teatro Real w Madrycie, Opéra de Lyon, Festival d’Aix-en-Provence, Salzburger Festspiele.

The programme has been in place at the Polish National Opera since 2011, offering exceptionally talented young singers and pianists opportunities for further development and training under excellent international teachers and opera artists. Regular teaching staff includes Izabella Kłosińska, Olga Pasichnyk, Eytan Pessen, and Matthias Rexroth. Visiting professors include Ewa Podleś, Anita Garanča, Jerzy Marchwiński, Dale Fundling, Andrzej Dobber, Dmitry Vdovin, David Pountney, Rebecca Meitlis, Paola Larini, Brenda Hurley, Hedwig Fassbender, René Massis, Lech Napierała, Neil Shicoff, Tomasz Konieczny, Sergei Leiferkus, Helmut Deutsch, and Mariusz Kwiecień. Opera Academy members are offered regular workshops and masterclasses, individual singing, acting and language coaching sessions, ongoing professional support, international networking opportunities, as well as chances to perform in Opera Academy concerts at the Polish National Opera and other venues in Poland and abroad and Opera Academy productions, while some are cast in the Polish National Opera’s shows. Currently, the programme includes nearly thirty workshops a year, which makes it a continuous, comprehensive training scheme. Thanks to the Polish National Opera’s membership in ENOA (European Network of Opera Academies), an EU project bringing together thirteen culture institutions from ten countries, selected Opera Academy workshops are held under the Network’s auspices, while the Academy sponsors its members’ participation in workshops held by other ENOA institutions. Former Academy members, including Alina Adamski, Ewa Tracz, Agata Schmidt, Jakub Józef Orliński, Andrzej Filończyk, Tomasz Kumięga, Mikołaj Trąbka, Hubert Zapiór, and Krzysztof Bączyk, have enjoyed success on such European stages as Teatro alla Scala in Milan, Royal Opera House in London, Opéra National de Paris, Opernhaus Zürich, Oper Frankfurt, Théâtre des Champs-Élysées in Paris, Teatro Real in Madrid, Opéra de Lyon, Festival d’Aix-en-Provence, and Salzburger Festspiele.

Ten projekt został zrealizowany przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej. Projekt lub publikacja odzwierciedlają jedynie stanowisko ich autora i Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w nich zawartość merytoryczną. This project has been funded with support from the European Commission. This publication [communication] reflects the views only of the author, and the Commission cannot be held responsible for any use which may be made of the information contained therein.

PARTNERZY / PARTNERS:

OPIEKUN PRAWNY / LEGAL PARTNER:

KIEROWNICTWO TEATRU WIELKIEGO - OPERY NARODOWEJ MANAGEMENT OF THE TEATR WIELKI - POLISH NATIONAL OPERA DYREKCJA / MANAGEMENT

KIEROWNICY / DEPARTMENT HEADS

WALDEMAR DĄBROWSKI Dyrektor Director

PAWEŁ MARZEC Kierownik Działu Impresariatu, Organizacji Pracy Artystycznej i Obsad Head of Artistic Administration

GRZEGORZ NOWAK Zastępca dyrektora ds. muzycznych Deputy Director for Music MARIUSZ TRELIŃSKI Zastępca dyrektora ds. artystycznych Deputy Director for Artistic Matters KRZYSZTOF PASTOR Zastępca dyrektora ds. Polskiego Baletu Narodowego Deputy Director for the Polish National Ballet HANNA TRZECIAK Zastępca dyrektora ds. finansowych i rozwoju Deputy Director for Finance and Development MAŁGORZATA SZABŁOWSKA Zastępca dyrektora ds. technicznych Deputy Director for Technical Matters KRZYSZTOF PŁATEK Zastępca dyrektora ds. administracyjnych Deputy Director for Administration JUSTYNA NAPIERSKA Główny Księgowy Chief Accountant KATARZYNA NOWICKA Pełnomocnik dyrektora ds. kontaktów ze środowiskami twórczymi Director’s Representative for Artist Relations STANISŁAW LESZCZYŃSKI Pełnomocnik dyrektora ds. muzycznych Director’s Representative for Music MATTHEW KAMIONKA Pełnomocnik dyrektora ds. konstrukcyjnych Director’s Representative for Construction ADRIANNA PONIECKA-PIEKUTOWSKA Koordynator Biura Roku Moniuszki Coordinator of the Moniuszko Bicentenary Office

IZABELLA KŁOSIŃSKA Casting Director MARCIN FEDISZ Kierownik Działu Literackiego i Marketingu, Kurator Galerii Opera Head of the Literary and Marketing Department, Curator of the Opera Gallery MONIKA GRZEGDALA Kierownik sekretariatu dyrekcji Head of the Executive Office MONIKA CHUDZIKOWSKA Kierownik Muzeum Teatralnego Head of the Theatre Museum JOANNA POLOKOVA Kierownik Biura Organizacji Widowni Head of the Ticket Service BEATA KLATKA Kierownik Akademii Operowej Head of the Opera Academy

TOMASZ TADRAŁA Kierownik Działu Administracji Head of the Administration Department ELŻBIETA KUREK-CZYCZUK Kierownik Działu Zamówień Publicznych Head of Public Procurement TOMASZ NAZARUK Kierownik Działu Informatyki Head of IT TERESA LEWCIO Kierownik Działu Zaopatrzenia i Transportu Head of Supplies and Transport BEATA LORENT Kierownik Działu Kancelarii Głównej Head of Mailroom KRZYSTOF ZABROCKI Kierownik Działu Ochrony Head of Security

ANNA SAPIEGO Kierownik Działu Programów Edukacyjnych Head of the Educational Department

MARIUSZ KAMIŃSKI Kierownik Działu Produkcji Środków Inscenizacji Head of Scenic Construction

MARTA KRAWCZYŃSKA Kierownik Działu Obsługi Widzów Head of the Audience Service

ROBERT KARASIŃSKI Kierownik Działu Sceny Head of Stagehands

MAŁGORZATA PAŁUBSKA p.o. Kierownika Biblioteki Muzycznej Acting Head of the Music Library

JACEK LECHMAN Kierownik Działu Wodno-Klimatyzacyjnego Head of the Water and Air Conditioning Department

WIOLETA BORUC Kierownik Działu Inwestycji Head of the Investment Department MONIKA DOBROGOST Kierownik Działu Planowania i Analiz Head of the Planning and Analysis Department MARIA KOSIOREK Kierownik Działu Finansowego Head of the Financial Department BEATA NIEWIADOMSKA Kierownik Działu Księgowości Head of the Accounting Department ZDZISŁAW STASZEWSKI Kierownik Działu Nowych Technologii Audiowizualnych Head of the New Audiovisual Technology Department IWONA ABRAMCZYK Kierownik Działu Organizacji i Kadr Head of the Personnel Department

MARCIN CHMIELNICKI Kierownik Sekcji BHP Head of Health and Safety

TOMASZ MIERZWA Kierownik Działu Elektrycznego Head of the Electrical Department WACŁAW OSTROWSKI Kierownik Sekcji Scenografii Head of the Scenic Design Unit PIOTR RUSZKOWSKI Kierownik Zakładowej Służby Ratowniczej Head of the In-House Emergency Services PAULINA ZYŚK Kierownik Działu Koordynacji Produkcji Premier Head Production Coordinator SYLWIA SZEWCZYK Kierownik Działu Organizacji Imprez Head of the Event Management Department

ORKIESTRA TEATRU WIELKIEGO - OPERY NARODOWEJ ORCHESTRA OF THE TEATR WIELKI - POLISH NATIONAL OPERA GRZEGORZ NOWAK Dyrektor muzyczny Music Director MARTA KLUCZYŃSKA Asystent dyrygenta Assistant Conductor GRZEGORZ ŻELAZKO Główny Inspektor Main Inspector I SKRZ YPCE / 1 st VIOLINS Stanisław Tomanek (pierwszy koncertmistrz first concertmaster) Sylwia Konopka-Brych (koncertmistrz / concertmaster) Maksym Dondalski (koncertmistrz / concertmaster) Mateusz Konopelski Justyna Kasperek Alicja Tomków Piotr Kaniuga Justyna Rogozińska-Czeżyk Kamil Tomanek Agata Słowikowska Andrzej Majewski Alina Gawlik Piotr Stawski Anna Bartoszewicz-Kozłowska Teresa Tadzik Barbara Kowalska Beata Kosewska Katarzyna Lech-Kapituła Natalia Sakławska II SKRZ YPCE / 2nd VIOLINS Agnieszka Zdebska Maciej Przestrzelski Magdalena Sokal Adriana Błaszczak Jacek Michałowicz Agnieszka Jackowska-Kobiela Adam Kacperczyk Małgorzata Zdunek Adam Kublik Jan Kacperczyk Ewa Michalska Urszula Małecka Magdalena Kisielińska Liliana Duda Katarzyna Demus

ALTÓWKI / VIOLAS Igor Kabalewski Aleksandra Kiszka-Stefanek Dariusz Wachnik Katarzyna Książek Beata Prylińska Wadim Zarych Marta Straszyńska Krzysztof Zimak Justyna Rychlik Irena Chudzik-Jendrysiak Dominika Krasińska Paulina Marek-Lipka WIOLONCZELE / CELLOS Marek Jankowski (koncertmistrz / concertmaster) Piotr Hausenplas (koncertmistrz / concertmaster) Rafał Kobiela Tomasz Błaszczak Paweł Wojciechowski Jacek Stankiewicz Alfred Wiltos Julia Kisielewska Michał Borzykowski Kinga Piotrowska KONTR ABASY / DOUBLE BASSES Stanisław Glinka Michał Sobuś Zbigniew Górski Kazimierz Jendrysiak Adam Kotula Michał Woźniak Adam Rakowski Maciej Muczke Grzegorz Dymek FLET Y / FLUTES Robert Nalewajka Agnieszka Prosowska-Iwicka Grażyna Zbijowska Dorota Puchnowska-Aftyka Marcin Kamiński Marcin Stawiszyński OBOJE / OBOES Sylwester Sobola Przemysław Nalewajka Filip Woźniakowski Artur Jackowski Jacek Rymarz Sebastian Aleksandrowicz

KL ARNET Y / CLARINETS Mariusz Głębocki Bogdan Kraski Krzysztof Zbijowski Marek Szaparkiewicz Waldemar Żarów Krzysztof Mastalerski Jarosław Buraczyński FAGOT Y / BASSOONS Artur Kasperek Krzysztof Brych Michał Wawrzyniak Stanisław Jastrzębski Rafał Zason WALTORNIE / HORNS Tomasz Bińkowski Cezary Falkowski Igor Szeligowski Ewa Paciorek Grzegorz Żelazko Andrzej Kiljanek Marek Michalec TR ĄBKI / TRUMPETS Paweł Wróblewski Małgorzata Dzikowska Ostap Popovych Mieczysław Latawiec Jacek Brzózka Paweł Kraski

PERKUS JA / PERCUSSION Henryk Mikołajczyk Krzysztof Szmańda Rafał Kucharski Katarzyna Bojaryn Paweł Gębicki Jan Smoczyński INSPEK TOR / INSPECTOR Piotr Kaniuga ORGANIZACJA PRACY ARTYSTYCZNEJ ARTISTIC WORK COORDINATOR Agnieszka Nowakowska LUTNIK / LUTHIER Wojciech Łukasz BIBLIOTEKA / LIBRARY Dariusz Szewczyk OBSŁUGA / ASSISTANTS Paweł Noster Mateusz Kozerski Tomasz Prusak Michał Tużnik KONSERWATORZY INSTRUMENTÓW MUSICAL INSTRUMENTS CONSERVATION Krzysztof Górski Leszek Pietroń STROICIEL FORTEPIANÓW / PIANO TUNER Krzysztof Dymek

PUZONY / TROMBONES Piotr Wawreniuk Tomomasa Ueyama Piotr Dąbrowski Michał Kiljan Mariusz Opaliński Rafał Piłasiewicz TUBA Roman Miller HARF Y / HARPS Grażyna Strzeszewska-Lis Anna Piechura-Gabryś Barbara Witkowska FORTEPIAN / PIANO Miłosława Brzezińska-Wojtczak

CHÓR TEATRU WIELKIEGO - OPERY NARODOWEJ CHORUS OF THE TEATR WIELKI - POLISH NATIONAL OPERA MIROSŁAW JANOWSKI Kierownik Chóru Chorus Manager ŁUKASZ HERMANOWICZ Dyrygent Chóru Chorus master ANNA KARASIŃSKA Opieka wokalna Vocal coach WIOLETA ŁUKASZEWSKA MAŁGORZATA PISZEK Pianistki-korepetytorki Répétiteurs SOPRANY / SOPRANOS Anna Adamko Wioletta Bijata Izabela Burakowska Magdalena Freino Katarzyna Grabska-Miroszczuk Maria Kaźmirowicz Lidia Kitlińska Teresa Lewandowska Magdalena Majlert-Strzałka Joanna Michalska Katarzyna Mozol Iwona Murawska-Truszczyńska Agnieszka Płatek Joanna Puławska Marta Radwańska Mariia Udovenko Elżbieta Sajnok-Gałecka Alicja Schirmer Anna Szczepańska-Morawska Dominika Szewczyk Barbara Tobera-Przybysz Cecylia Węgier Agnieszka Wilemajtys Małgorzata Zalewska Justyna Zanni

ALTY / ALTOS Agnieszka Bajer Zaretta Bursche Agnieszka Chmielewska Katarzyna Ćwiek Stefania Janus Joanna Jękot-Bajtlik Monika Kowalska Małgorzata Moniuk Ewa Nowak Beata Piwowarska-Traut Anna Płachecka Marzanna Pogłud-Kisielewska Ewa Roguska Joanna Rosner Dagmara Sokalska Beata Ułas Marta Wiktorowska Dorota Wojtyniak Dorota Wójcik Katarzyna Zimak TENORY / TENORS Roman Berbaum Tomasz Borkowski Igor Buczyński Piotr Chmiel Dariusz Duch Robert Dullas Maciej Dunin-Borkowski Mirosław Gotfryd Mirosław Janus Jakub Jarmuła Tadeusz Kozłowski Maciej Musiał Daniel Oleksy Andrzej Paulanis Roman Savchur Bartosz Tomczuk Maciej Ufniak Łukasz Wroński Michał Zambrzycki

BASY / BASSES Wojciech Buciński Wojciech Dylewski Mirosław Gotfryd Radosław Flasza Michał Harasym Marcin Kłosiński Stanisław Kokowski Jacek Kostoń Gabriel Kozłowski Marek Kulik Marcin Maciak Mariusz Majchrowicz Maciej Molenda Marcin Olszowy Aliaksei Pilevich Michał Piskor Zbigniew Wołosiewicz Piotr Zagórski Artur Żołnacz BIBLIOTEKA CHÓRU / CHORUS LIBRARY Stefania Janus INSPEKTOR / INSPECTOR Marcin Olszowy

POLSKI BALET NARODOWY POLISH NATIONAL BALLET KRZYSZTOF PASTOR Dyrektor Director PAWEŁ CHYNOWSKI Kierownik ds. programowo-organizacyjnych Manager for Programming and Organisation KALINA SCHUBERT Baletmistrzyni-koordynator Coordinating Ballet Mistress CHOREOGRAFOWIE SEZONU CHOREOGRAPHERS OF THE SEASON Conrad Drzewiecki Wayne Eagling Anna Hop Lew Iwanow Manuel Legris Wayne McGregor John Neumeier Bronisława Niżyńska Krzysztof Pastor Marius Petipa Liam Scarlett Toer van Schayk Emil Wesołowski BALETMISTRZOWIE I PEDAGODZY BALLET MASTERS AND TEACHERS Berenika Jakubczak Anita Kuskowska Simonetta Lysy** Walery Mazepczyk Kalina Schubert BALETMISTRZOWIE GOŚCINNI GUEST BALLET MASTERS Davide Di Pretoro Albert Mirzoyan Howard Sayette Renata Smukała Antoine Vereecken PEDAGODZY GOŚCINNI GUEST TEACHERS Sergey Basalaev Ewa Głowacka Teresa Memches Piotr Nardelli Cédric Ygnace

PIERWSI SOLIŚCI FIRST SOLOISTS Chinara Alizade Magdalena Ciechowicz Dagmara Dryl Yuka Ebihara Mai Kageyama

ZESPÓŁ BALETOWY CORPS DE BALLET Maria Bonet Sans* Aldona Budny* Lubow Chmielewska Aoi Choji* Barbara Derleta Aleksandra Dudzik* Zofia Dzedzej* Oliwia Górecka Eugénie Hecquet Anna Hop Natalia Kamińska Manon Kolanowski Wiktoria Kotlińska Remy Lamping* Phoebe Liggins Paulina Magier Daria Majewska Georgia Neaverson Yume Okano* Svetlana Ovsyankina Patrycja Szynkarczuk Aneta Wira Michela Zanzottera

TANCERZE URLOPOWANI DANCERS AWAY ON LEAVE Małgorzata Dębska Marta Fiedler Karolina Kiermut Anita Mikołajczyk Izabela Milewska Ewa Nowak Eliza Walaszczyk Agata Ziółkowska Maria Żuk

KORYFEJE / CORYPHEÉS Joanna Drabik Jaeeun Jung Paulina Jurkowska Natalia Pasiut Rosa Pierro Margarita Simonova Rachael Vrbancic Olga Yaroshenko

Lorenzo Alberti Laurence Elliott Adam Huczka Ryota Kitai* Antonio Lanzo Gianni Melfi Eric Navarrete Monsonis Diogo de Oliveira* Dan Ozeri Kilian Smith* Takeshi Watanabe Cezary Wąsik

KOORDYNATOR TECHNICZNY TECHNICAL COORDINATOR Klaudiusz Paradziński

Michał Chróścielewski Marco Esposito Tomasz Fabiański Gregor Giselbrecht Vadzim Kezik Adam Myśliński Łukasz Tużnik Bartosz Zyśk

GOŚCINNI ARTYŚCI CHARAKTERYSTYCZNI GUEST CHARACTER ARTISTS Eduard Bablidze** Robert Bondara** Ewa Głowacka** Monika Korzeniowska** Anita Kuskowska**

Paweł Koncewoj Wojciech Ślęzak Dawid Trzensimiech Patryk Walczak Maksim Woitiul Vladimir Yaroshenko SOLIŚCI / SOLOISTS Melissa Abel Anna Czeszejko Agnieszka Jankowska Ana Kipshidze Yurika Kitano Anna Lorenc Palina Rusetskaya Emilia Stachurska Irina Wasilewska Aneta Zbrzeźniak Carlos Martín Pérez Kristóf Szabó Rinaldo Venuti

BALETMISTRZ OPEROWY OPERA BALLET MISTRESS Ilona Molka PIANIŚCI / PIANISTS Jerzy Jarawka Marcin Mazurek Paulina Nosek Danuta Rzążewska** ADMINISTRATOR Jolanta Andraka ASYSTENT DYREKTORA ASSISTANT TO THE DIRECTOR Iwona Borucka

INSPEKTORZY / INSPECTORS Daria Kochańczyk Barbara Janowska** FIZJOTERAPEUCI PHYSICAL THERAPISTS Anna Kubiczek Paulina Mira Anna Ugniewska

* Nowi artyści / New dancers ** Współpraca / Part-time collaborators

PREMIERY / NEW PRODUCTIONS Zagubione dusze / Lost Souls Halka Korsarz / Le Corsaire Medea / Médée Werther OBLICZA POLSKI / THE MANY FACES OF POLAND Halka (Teatr Wielki, Poznań / Poznań Opera House) Manru Straszny dwór / The Haunted Manor Halka* Halka (wileńska / Vilnius version) Nasz Chopin / Notre Chopin OBLICZA EUROPY / THE MANY FACES OF EUROPE Dama kameliowa / The Lady of the Camellias Halka* Medea / Médée* Werther* OBLICZA KOBIET / THE MANY FACES OF WOMEN Tosca Madame Butterfly / Madama Butterfly Halka* Carmen Traviata Medea / Médée* OBLICZA MĘŻCZYZN / THE MANY FACES OF MEN Nabucco Rigoletto Manru Ognisty anioł / The Fiery Angel Czarodziejski flet / The Magic Flute Werther* BALET: NASZA KLASYKA / BALLET: OUR CLASSICS Jezioro łabędzie / Swan Lake Zagubione dusze / Lost Souls* Dziadek do orzechów i król myszy / The Nutcracker and the Mouse King Dama kameliowa / The Lady of the Camellias Nasz Chopin / Notre Chopin Korsarz / Le Corsaire* XI DNI SZTUKI TAŃCA / 11TH DAYS OF DANCE Polski Balet Narodowy / Polish National Ballet: Zagubione dusze / Lost Souls* Kielecki Teatr Tańca / Kielce Dance Theatre: Drewniany książę, Cudowny mandaryn / The Wooden Prince, The Miraculous Mandarin Polski Balet Narodowy / Polish National Ballet: Fredriana Litewski Balet Narodowy / Lithuanian National Ballet: Proces / The Trial

P A C K A G E S E D U C A T I O N A L / E D U K A C Y J N E A B O N A M E N T Y

WIELKI DLA MAŁYCH 5+ / THE WIELKI FOR THE LITTLE ONES 5+ Poranki Muzyczne (dzieci w wieku 5-8 lat z opiekunem) / Musical Matinees (children aged 5-8 accompanied by a guardian) Karnet 1 / Package 1 06/10/2019 Parada puzonów / Trombone Parade 17/11/2019 Urodziny / Birthday 26/01/2020 Karnawał bez granic / Carnival without Limits 08/03/2020 Marsz złotej blachy / March of the Golden Brass 19/04/2020 W domu i w salonie / At Home and at a Salon 31/05/2020 Jedziemy na wakacje / We’re Going on a Trip Karnet 2 / Package 2 13/10/2019 Waltornie i ich goście / French Horns and Their Guests 08/12/2019 Kolędowanie / Christmas Carolling 02/02/2020 Kolorowe trąbki / Colourful Trumpets 15/03/2020 Barokowa rodzina w komplecie / The Baroque Family Gets Together 10/05/2020 Muzyczna podróż / A Musical Journey 31/05/2020 Jedziemy na wakacje / We’re Going on a Trip WIELKI DLA 10+ / THE WIELKI FOR TEENS 10+ Spotkania z Wirtuozem (dzieci 10-15 lat z opiekunem) / Meet a Virtuoso (children aged 10-15 accompanied by a guardian) 27/10/2019 Tego o Moniuszce nie wiecie! / Bet You Didn’t Know That About Moniuszko! 24/11/2019 Moniuszko na głosy Alla Polacca / Alla Polacca Sings Moniuszko 01/03/2020 Fair Play Quartet Show 26/04/2020 Obrazy dźwiękami malowane / Pictures Painted with Sounds 24/05/2020 W blasku saksofonów / The Saxophone in the Limelight 07/06/2020 Moja podróż / My Journey Uniwersytet Wiedzy Operowej (dzieci 10-13 lat bez opiekuna) / Opera University (children aged 10-13 without a guardian) 05/10/2019 Recytatyw, aria, belcanto – czyli wiedza o operze / Recitative, aria, bel canto, or opera knowledge 16/11/2019 Dlaczego orkiestra potrzebuje dyrygenta? / Why does the orchestra need a conductor? 07/12/2019 Reżyser w operze / Opera directing 18/01/2020 Chór - czarodziej nastroju / Chorus: the atmosphere creator 01/02/2020 Taniec w sztuce operowej / Dance in opera 07/03/2020 Od projektu do efektu scenicznego, czyli jak powstaje scenografia / From stage design to stage effect 18/04/2020 Opera światłem malowana / Opera painted with lighting 09/05/2020 Haute couture na scenie / Haute couture on stage 06/06/2020 Diva operowa / The operatic diva WIELKI DLA 25+ / THE WIELKI FOR ADULTS 25+ Uniwersytet Wiedzy Operowej / Opera University 05/10/2019 Recytatyw, aria, belcanto – czyli wiedza o operze / Recitative, aria, bel canto, or opera knowledge 16/11/2019 Dlaczego orkiestra potrzebuje dyrygenta? / Why does the orchestra need a conductor? 07/12/2019 Reżyser w operze / Opera directing 18/01/2020 Chór - czarodziej nastroju / Chorus: the atmosphere creator 01/02/2020 Taniec w sztuce operowej / Dance in opera 07/03/2020 Od projektu do efektu scenicznego, czyli jak powstaje scenografia / From stage design to stage effect 18/04/2020 Opera światłem malowana / Opera painted with lighting 09/05/2020 Haute couture na scenie / Haute couture on stage 06/06/2020 Diva operowa / The operatic diva MÓJ ABONAMENT / MY PACKAGE 7 dowolnych, różnych tytułów spektakli operowych i / lub baletowych z oferty repertuarowej Teatru (po jednym bilecie na tytuł). Nie obejmuje spotkań w ramach działań edukacyjnych. Nie dotyczy spektakli premierowych. 7 operas and / or ballets of the Current Season (one ticket per event). Does not include educational events and opening nights.

UWAGA / PLEASE NOTE Nie dotyczy spektakli premierowych Does not include the premiere performances

KONTAKT INQUIRIES

Plac Teatralny 1, 00-950 Warszawa tel. (48) 22 692 02 00 fax: (48) 22 826 04 23 BIURO ORGANIZACJI WIDOWNI / TICKET SERVICE e-mail: bow@teatrwielki.pl REZERWACJA BILETÓW / Ticket bookings tel. (48) 22 826 50 19, 22 692 02 08 ABONAMENTY / SUBSCRIPTION PACKAGES tel. (48) 22 692 02 10 KASY / BOX OFFICES dni powszednie / weekdays godz. 9-19 / 9 a.m.-7 p.m. soboty i niedziele / Saturdays and Sundays godz. 11-19 / 11 a.m.-7 p.m. tel. (48) 22 692 05 07, 22 692 05 08

SPRZEDAŻ BILETÓW PRZEZ INTERNET / INTERNET SALES

teatrwielki.pl SPONSORING tel. (48) 22 692 02 26, 22 692 02 28 MEDIA / PRESS OFFICE tel. (48) 22 692 07 17, 22 692 05 63, 783 851 983, 502 737 003 WYCIECZKI / TOURS tel. (48) 22 692 02 80

widoczność

wejściówki / standby

60 zł

35 zł

25 zł

SALA MŁYNARSKIEGO / MŁYNARSKI HALL

SALA MONIUSZKI / MONIUSZKO AUDITORIUM

skiego orium

UWAGA / PLEASE NOTE Następujące miejsca mają ograniczoną widoczność / The following seats may have restricted visibility: I BALKON / UPPER CIRCLE rząd I miejsca od 8 do 28, od 65 do 85 loże A, B, C, R, S, T 1st row: seats 8 to 28 and 65 to 85 boxes A, B, C, R, S, T II BALKON / BALCONY loże A, B, C, H, I, K boxes A, B, C, H, I, K III BALKON / GALLERY loże 1, 2, 3, 4, 5, 19, 20, 21, 22, 23 boxes 1, 2, 3, 4, 5, 19, 20, 21, 22, 23 Wszystkie spektakle wystawiane są w oryginalnych wersjach językowych z polskimi napisami. All performances are in the original languages with Polish surtitles.

WRZESIEŃ / SEPTEMBER 2019 I LOVE MONIUSZKO PREMIERA (Scena Kameralna) I LOVE MONIUSZKO (Scena Kameralna) 8 nd. 19.00 I LOVE MONIUSZKO (Scena Kameralna) 8 nd. 19.00 MŁODY DUCH TAŃCA 19 czw. RAJMUND ZIEMSKI WYSTAWA (Galeria Opera) 20 pt. 19.00 HALKA Teatr Wielki, Poznań 25 śr. 19.00 JEZIORO ŁABĘDZIE 25 śr. 19.00 GERSHWIN – PIEŚNI, ARIE, ENSEMBLE KONCERT (Sale Redutowe) 26 czw. 19.00 JEZIORO ŁABĘDZIE 26 czw. - 29 nd. SZALONE DNI MUZYKI

JEZIORO ŁABĘDZIE JEZIORO ŁABĘDZIE 3 czw. 19.00 JEZIORO ŁABĘDZIE 4 pt. 19.00 JEZIORO ŁABĘDZIE 5 sb. UNIWERSYTET WIEDZY OPEROWEJ RECYTATYW, ARIA, BELCANTO – CZYLI WIEDZA O OPERZE

6 pt. 19.00

1 wt. 19.00

7 sb. 16.00

2 śr. 19.00

KALENDARIUM CALENDAR

PAŹDZIERNIK / OCTOBER 2019

5 sb. 19.00 6 nd. 12.00

10.00 dorośli, 12.00 dzieci (Sale Redutowe)

JEZIORO ŁABĘDZIE PORANEK MUZYCZNY

PARADA PUZONÓW (Sale Redutowe)

JEZIORO ŁABĘDZIE 11 pt. 19.00 RIGOLETTO 13 nd. 12.00 PORANEK MUZYCZNY WALTORNIE I ICH GOŚCIE (Sale Redutowe) 13 nd. 18.00 RIGOLETTO 15 wt. 19.00 RIGOLETTO 18 pt. 19.00 MANRU 19 sb. 19.00 GŁOSY GÓR KONCERT 19 sb. 20.00 FREDRIANA (Scena Kameralna) 20 nd. 12.00 FREDRIANA (Scena Kameralna) 20 nd. 18.00 MANRU 20 nd. 18.00 ZNASZ-LI TEN KRAJ (Sale Redutowe) OLGA PASIECZNIK RECITAL 24 czw. 12.00 OPERA W KADRZE (Sale Redutowe) 27 nd. 12.00 SPOTKANIE Z WIRTUOZEM 6 nd. 18.00

TEGO O MONIUSZCE NIE WIECIE! (Sale Redutowe)

TOSCA 29 wt. 19.00 TOSCA 30 śr. 19.00 TOSCA 31 czw. 19.00 TOSCA 27 nd. 18.00

100

LISTOPAD / NOVEMBER 2019 2 sb. 19.00 TOSCA

TOSCA 5 wt. 19.00 TOSCA 14 czw. 20.00 PRELUDIUM PREMIEROWE IGOR STRAWIŃSKI (Sale Redutowe) 16 sb. UNIWERSYTET WIEDZY OPEROWEJ 3 nd. 18.00

DLACZEGO ORKIESTRA POTRZEBUJE DYRYGENTA?

10.00 dorośli, 12.00 dzieci (Sale Redutowe)

GRUDZIEŃ / DECEMBER 2019 BAJKO, GDZIE JESTEŚ? 1 nd. 18.00 FREDRIANA (Scena Kameralna) 6 pt. 19.00 MADAME BUTTERFLY 7 sb. UNIWERSYTET WIEDZY OPEROWEJ REŻYSER W OPERZE 1 nd. 12.00

7 sb. 18.00 KONCERT GWIAZDKOWY

7 sb. 19.00

20 śr. 19.00 DREWNIANY KSIĄŻĘ / CUDOWNY MANDARYN Kielecki Teatr Tańca (Scena Kameralna)

URSZULA KRYGER RECITAL

CARMINA BURANA (MGNIENIE OKA) PREMIERA 12.00 FREDRIANA (Scena Kameralna) 19.00 CARMINA BURANA (MGNIENIE OKA) 19.00 ZAGUBIONE DUSZE 12.00 SPOTKANIE Z WIRTUOZEM

21 czw. 19.00 22 pt. 22 pt.

23 sb. 24 nd.

MONIUSZKO NA GŁOSY ALLA POLACCA (Sale Redutowe)

24 nd. 18.00 ZAGUBIONE DUSZE 26 wt. 19.00 FREDRIANA (Scena Kameralna) 28 czw. 19.00 PROCES

Litewski Narodowy Teatr Opery i Baletu

29 pt. 19.00 FREDRIANA (Scena Kameralna) 30 sb. 19.00 CARMINA BURANA (MGNIENIE OKA)

Szkoła Baletowa (Scena Kameralna)

MADAME BUTTERFLY 8 nd. 12.00 PORANEK MUZYCZNY

XI DNI SZTUKI TAŃCA 16 sb. 19.00 ZAGUBIONE DUSZE PREMIERA 17 nd. 12.00 PORANEK MUZYCZNY URODZINY (Sale Redutowe) 17 nd. 18.00 ZAGUBIONE DUSZE 17 nd. 19.00 ZNASZ-LI TEN KRAJ (Sale Redutowe) 16 sb. - 29 pt.

10.00 dorośli, 12.00 dzieci (Sale Redutowe)

KOLĘDOWANIE (Sale Redutowe)

8 nd. 17.00

KONCERT GWIAZDKOWY

Szkoła Baletowa (Scena Kameralna)

8 nd. 17.00

ZNASZ-LI TEN KRAJ

AKADEMIA OPEROWA (Sale Redutowe)

8 nd. 18.00 MADAME BUTTERFLY 9 pn. 19.00 BETLEJEM POLSKIE

10 wt. 19.00 13 pt. 19.00 14 sb. 19.00 15 nd. 18.00 19 czw. 20 pt. 18.00 21 sb. 12.00 21 sb. 17.00

21 sb.

Zespół Pieśni i Tańca „Mazowsze”

MADAME BUTTERFLY NABUCCO BAROK NIEMIECKI KONCERT (Sale Redutowe) NABUCCO WŁADYSŁAW HASIOR WYSTAWA (Galeria Opera) DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY MUZYCZNE PRZYGODY STASIA MONIUSZKI

STYCZEŃ / JANUARY 2020 DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY 3 pt. 12.00 DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY 3 pt. 18.00 DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY 9 czw. 19.00 STRASZNY DWÓR 10 pt. 19.00 STRASZNY DWÓR 11 sb. 19.00 STRASZNY DWÓR 12 nd. 12.00 GALA O PORANKU (Scena Kameralna) 12 nd. 18.00 STRASZNY DWÓR 18 sb. UNIWERSYTET WIEDZY OPEROWEJ 2 czw. 18.00

CHÓR – CZARODZIEJ NASTROJU

10.00 dorośli, 12.00 dzieci (Sale Redutowe)

FREDRIANA (Scena Kameralna) 19 nd. 12.00 FREDRIANA (Scena Kameralna) 19 nd. 18.00 OGNISTY ANIOŁ 21 wt. 19.00 OGNISTY ANIOŁ 22 śr. 12.00 OPERA W KADRZE (Sale Redutowe) 23 czw. 19.00 OGNISTY ANIOŁ 26 nd. 12.00 PORANEK MUZYCZNY

18 sb. 19.00

KARNAWAŁ BEZ GRANIC (Sale Redutowe)

JUBILEUSZ TERESY ŻYLIS-GARY 30 czw. 19.00 DAMA KAMELIOWA 31 pt. 19.00 DAMA KAMELIOWA 26 nd. 18.00

(Scena Kameralna)

DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY 18.00 DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY 18.00 DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY 12.00 DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY 18.00 DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY 12.00 DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY 18.00 DZIADEK DO ORZECHÓW I KRÓL MYSZY 20.00 GALA SYLWESTROWA 18.00

22 nd. 12.00 22 nd. 27 pt. 28 sb. 28 sb. 29 nd.

29 nd. 31 wt.

101

LUTY / FEBRUARY 2020 1 sb.

UNIWERSYTET WIEDZY OPEROWEJ

10.00 dorośli, 12.00 dzieci (Sale Redutowe)

TANIEC W SZTUCE OPEROWEJ

DAMA KAMELIOWA 2 nd. 12.00 PORANEK MUZYCZNY 1 sb. 19.00

KOLOROWE TRĄBKI (Sale Redutowe)

MARZEC / MARCH 2020 1 nd. 12.00

SPOTKANIE Z WIRTUOZEM

FAIR PLAY QUARTET SHOW (Sale Redutowe)

DAMA KAMELIOWA 6 pt. 19.00 CARMEN 7 sb. UNIWERSYTET WIEDZY OPEROWEJ 1 nd. 18.00

2 nd. 18.00

OD PROJEKTU DO EFEKTU SCENICZNEGO, CZYLI JAK POWSTAJE SCENOGRAFIA

10.00 dorośli, 12.00 dzieci (Sale Redutowe)

7 sb. 19.00 CARMEN

DAMA KAMELIOWA 5 śr. 12.00 LEKCJA TEATRALNA

RECYTATYW, ARIA, BELCANTO (Sale Redutowe)

FREDRIANA (Scena Kameralna) 9 nd. 20.00 PRELUDIUM PREMIEROWE 9 nd. 18.00

STANISŁAW MONIUSZKO (Sale Redutowe)

HALKA PREMIERA 14 pt. 19.00 HALKA 15 sb. 12.00 FREDRIANA (Scena Kameralna) 15 sb. 19.00 CZARODZIEJSKI FLET 16 nd. 12.00 FREDRIANA (Scena Kameralna) 16 nd. 18.00 HALKA 18 wt. 19.00 CZARODZIEJSKI FLET 19 śr. 19.00 HALKA 20 czw. 19.00 CZARODZIEJSKI FLET 21 pt. 19.00 HALKA 22 sb. 19.00 CZARODZIEJSKI FLET 23 nd. 18.00 HALKA 27 czw. 19.00 DAMA KAMELIOWA 28 pt. 19.00 DAMA KAMELIOWA 29 sb. 19.00 DAMA KAMELIOWA 11 wt. 19.00

8 nd. 12.00

PORANEK MUZYCZNY

MARSZ ZŁOTEJ BLACHY (Sale Redutowe)

8 nd. 18.00 CARMEN

SINFONIA VARSOVIA KONCERT CARMEN 19.00 HALKA (WILEŃSKA) (Scena Kameralna) 12.00 RODZINNE ZABAWY W WIELKIM (Sale Redutowe) 12.00 BAJKO, GDZIE JESTEŚ? 12.00 PORANEK MUZYCZNY

9 pn. 19.00 10 wt. 19.00

13 pt. 14 sb. 15 nd. 15 nd.

BAROKOWA RODZINA W KOMPLECIE (Sale Redutowe)

HALKA (WILEŃSKA) (Scena Kameralna) 18 śr. 12.00 OPERA W KADRZE (Sale Redutowe) 19 czw. BARBARA FALENDER WYSTAWA (Galeria Opera) 20 pt. 19.00 KORSARZ PREMIERA 21 sb. 19.00 KORSARZ 22 nd. 17.00 WARSZTATY WOKALNE 25+ FINAŁ (Sale Redutowe) 22 nd. 18.00 KORSARZ 23 pn. 19.00 KONCERT DYPLOMOWY 15 nd. 18.00

Szkoła Baletowa (Scena Kameralna)

KORSARZ 25 śr. 19.00 KORSARZ 26 czw. 19.00 KORSARZ 28 sb. 19.00 CARMEN 29 nd. 18.00 CARMEN 31 wt. 19.00 CARMEN 24 wt. 19.00

102

KWIECIEŃ / APRIL 2020 NASZ CHOPIN 5 nd. 18.00 NASZ CHOPIN 15 śr. 19.00 TRAVIATA 16 czw. 19.00 TRAVIATA 17 pt. 19.00 TRAVIATA 18 sb. UNIWERSYTET WIEDZY OPEROWEJ 4 sb. 19.00

OPERA ŚWIATŁEM MALOWANA

10.00 dorośli, 12.00 dzieci (Sale Redutowe)

TRAVIATA 19 nd. 12.00 PORANEK MUZYCZNY W DOMU I W SALONIE (Sale Redutowe) 19 nd. 18.00 TRAVIATA 21 wt. 19.00 FREDRIANA (Scena Kameralna) 21 wt. 20.00 GUSTAW HOLOUBEK IN MEMORIAM…

18 sb. 19.00

(Sale Redutowe)

FREDRIANA (Scena Kameralna) 23 czw. 12.00 LEKCJA TEATRALNA

22 śr. 19.00

RECYTATYW, ARIA, BELCANTO (Sale Redutowe)

HALKA (WILEŃSKA) (Scena Kameralna) 25 sb. 12.00 RODZINNE ZABAWY W WIELKIM (Sale Redutowe) 26 nd. 12.00 SPOTKANIE Z WIRTUOZEM 24 pt. 19.00

OBRAZY DŹWIĘKAMI MALOWANE (Sale Redutowe)

26 nd. 18.00

HALKA (WILEŃSKA) (Scena Kameralna)

29 śr. 20.00 PRELUDIUM PREMIEROWE

LUIGI CHERUBINI (Sale Redutowe)

MAJ / MAY 2020 5 wt. 19.00 MEDEA PREMIERA 9 sb.

MEDEA UNIWERSYTET WIEDZY OPEROWEJ

10.00 dorośli, 12.00 dzieci (Sale Redutowe)

8 pt. 19.00

HAUTE COUTURE NA SCENIE

HALKA (WILEŃSKA) (Scena Kameralna) 10 nd. 12.00 PORANEK MUZYCZNY 9 sb. 19.00

MUZYCZNA PODRÓŻ (Sale Redutowe)

MEDEA 12 wt. 19.00 MEDEA 13 śr. 12.00 OPERA W KADRZE (Sale Redutowe) 15 pt. 19.00 MADAME BUTTERFLY 16 sb. - 17 nd. 24 GODZINY W TEATRZE (Sale Redutowe) 16 sb. 19.00 MADAME BUTTERFLY 17 nd. 18.00 MADAME BUTTERFLY 22 pt. 19.00 OBSESJE (Scena Kameralna) 23 sb. 12.00 RODZINNE ZABAWY W WIELKIM (Sale Redutowe) 23 sb. 19.00 OBSESJE (Scena Kameralna) 24 nd. 12.00 BAJKO, GDZIE JESTEŚ? 24 nd. 12.00 SPOTKANIE Z WIRTUOZEM 10 nd. 18.00

W BLASKU SAKSOFONÓW (Sale Redutowe)

OBSESJE (Scena Kameralna) 28 czw. 19.00 HALKA (WILEŃSKA) (Scena Kameralna) 29 pt. 19.00 WERTHER PREMIERA 30 sb. 12.00 RODZINNE ZABAWY W WIELKIM (Sale Redutowe) 30 sb. 19.00 NABUCCO 30 sb. 20.00 OBSESJE (Scena Kameralna) 31 nd. 12.00 PORANEK MUZYCZNY 24 nd. 18.00

CZERWIEC / JUNE 2020 NABUCCO 3 śr. 12.00 LEKCJA TEATRALNA 2 wt. 19.00

RECYTATYW, ARIA, BELCANTO (Sale Redutowe)

WERTHER 4 czw. 19.00 NABUCCO 5 pt. 18.00 KREACJE (Scena Kameralna) 5 pt. 19.00 WERTHER 6 sb. UNIWERSYTET WIEDZY OPEROWEJ 3 śr. 19.00

DIVA OPEROWA

10.00 dorośli, 12.00 dzieci (Sale Redutowe)

KREACJE (Scena Kameralna) 6 sb. 19.00 NABUCCO 7 nd. 12.00 SPOTKANIE Z WIRTUOZEM 6 sb. 18.00

MOJA PODRÓŻ (Sale Redutowe)

WERTHER 7 nd. 19.00 KREACJE (Scena Kameralna) 8 pn. 12.00 BAJKO, GDZIE JESTEŚ? 12 pt. 18.00 KONCERT SZKOLNY 7 nd. 18.00

Szkoła Baletowa (Scena Kameralna)

13 sb. 18.00

KONCERT SZKOLNY

Szkoła Baletowa (Scena Kameralna)

ZAGUBIONE DUSZE 14 nd. 20.00 WARSZTATY TANECZNE 25+ FINAŁ (Scena Kameralna) 16 wt. 19.00 ZAGUBIONE DUSZE 14 nd. 18.00

JEDZIEMY NA WAKACJE (Sale Redutowe)

WERTHER 31 nd. 19.00 OBSESJE (Scena Kameralna) 31 nd. 18.00

103

Wspierać kulturę to piękna sztuka PZU mecenasem Teatru Wielkiego - Opery Narodowej

www.albertriele.ch

CONCERTO, 142GA04-SP66I-LT

Zegarki dostฤ pne w sieci salonรณw Apart i online na www.apart.pl

w kategorii Private Client

PATH – Partner Teatru Wielkiego – Opery Narodowej Opiekun prawny Akademii Operowej PATH Augustyniak, Hatylak i Wspólnicy Sp.k. jest kancelarią prawną specjalizującą się w doradztwie prawnym i podatkowym kierowanym w szczególności do zamożnych klientów indywidualnych oraz firm rodzinnych. Wielokrotnie wyróżniana w międzynarodowych rankingach The Legal 500 i Chambers & Partners. PATH Augustyniak, Hatylak and Partners LLP is a law firm specialising in legal and tax advice addressed specifically to HNWI and family businesses. PATH was awarded distinctions in The Legal 500 and Chambers & Partners international rankings.

PATH Augustyniak, Hatylak i Wspólnicy Sp.k. ul. Moniuszki 1A, 00-014 Warszawa Polska

PATH Family Office (Suisse) Sàrl Quai de l’Ile 13, 1204 Genève Switzerland

OFICJALNY PARTNER TEATRU WIELKIEGO - OPERY NARODOWEJ

REKLAMA WŁASNA WYD

Prawdziwego menedżera poznasz po najnowszym

„Harvard Business Review Polska” Dołącz do najlepszych. Zadbaj o swój rozwój osobisty i zawodowy z „Harvard Business Review Polska” Wejdź na: ACCESS.HBRP.PL

Koncepcja / Concept MARCIN FEDISZ Kierownik Działu Literackiego i Marketingu / Head of the Literary and Marketing Department Autorzy tekstów / Written by WOJCIECH KUCZOK Prozaik, laureat Nagrody Literackiej Nike i Paszportu „Polityki” za powieść Gnój (2004), także scenarzysta (m.in. Pręgi Magdaleny Piekorz). Ostatnio ogłosił powieść Czarna (2017) oraz dziennik Rozmemuary (2019). Działa też jako speleolog, za odkrycia jaskiniowe otrzymał wyróżnienie Kolosa (2013). Wojciech Kuczok is a prose writer. His novel Gnój (2004) won the Nike Literary Award and Paszport „Polityki”. He is also a screenwriter, with film credits including Pręgi directed by Magdalena Piekorz. Most recently, he has published the novel Czarna (2017) and the journal Rozmemuary (2019). An active speleologist, he is a recipient of the Kolos Award for caving discoveries (2013). STACH SZABŁOWSKI (s./p. 14) Ilustracje / Illustrations EWA HAŁADYJ-PROĆ (s./p. 79), JULIA MIRNY (s./p. 10, 12, 14, 16, 18, 20, 22), ANDRZEJ WIETESZKA (s./p. 66) Zdjęcia / Photos KRZYSZTOF BIELIŃSKI (s./p. 29, 33-37, 40-49), KRZYSZTOF GIERAŁTOWSKI (s./p. 77), MAREK GÓRECKI (s./p. 39), MAGDA HUECKEL-ŚLIWIŃSKA (s./p. 31), EWA KRASUCKA (s./p. 55-63, 85), MARCIN ŁABUZ (s./p. 73, 90, 91), MARIUSZ ZABROCKI (s./p. 27), ARCHIWUM MUZEUM TATRZAŃSKIEGO (s./p. 75) Opracowanie książki / Editorial director IWONA WITKOWSKA Współpraca redakcyjna / Editorial co-operation ALEKSANDRA PIĘTKA Przekład na język angielski / Translation into English MONIKA TACIKOWSKA Współpraca DTP / DTP co-operation JAROSŁAW MAZUREK, JACEK WĄSIK Projekt graficzny i przygotowanie fotografii do druku / Graphic design and image processing ADAM ŻEBROWSKI Wydawca / Published by TEATR WIELKI - OPERA NARODOWA / POLISH NATIONAL OPERA Warszawa / Warsaw 2019 Druk / Printed by ZAKŁAD POLIGRAFICZNY SINDRUK, Opole Wydawnictwo bezpłatne / To be distributed free of charge ISBN 978-83-65844-96-5

Partner wydania Książki Sezonu 2019/2020 Published in partnership with PATH