Η παρούσα διπλωματική εργασία μελετά ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα ρέματα της Αττικής, το ρέμα της Πικροδάφνης, μια μεγάλης κλίμακας φυσική ασυνέχεια εντός του αστικού ιστού που λειτουργεί ως ενδιαίτημα για ένα μεγάλο αριθμό ειδών χλωρίδας και πανίδας. Στόχος είναι η ενεργοποίηση και αλληλεπίδραση τεχνητών και φυσικών διεργασιών με σκοπό την διείσδυση των φυσικών μηχανισμών εντός της πόλης, με εργαλείο διαφορετικές εκφράσεις υδαρότητας. Οπότε, πεδίο μελέτης αποτελεί, η ρύθμιση διαφορετικών συμπλέξεων του τεχνητού και του φυσικού μέσα από υδαρή εδάφη. Προσεγγίζεται το ρέμα ως μια πανταχού παρούσα υγρασία η οποία πλάθει το έδαφος, ως ένα ενδιάμεσο τοπίο μεταξύ βουνού και θάλασσας που εκφράζει συνεχώς διαφορετικές εντάσεις του υγρού στοιχείου μέσα στο αστικό τοπίο.
