Obra Maestra Pangarap noon, Wala na ngayon"
Nais Ko lang Ay Makinig Kayo
Pangarap ko noon, Wala na ngayon By Farouk Macalayo
Nais Ko lang Ay Makinig Kayo By Richard Domagtoy
Isang estudyanteng may pinapangarap Pangarap na makapagtapos ng ganap Ganap na lakas, talino, at parangal Pero ang pinagmamalaki ay dangal
Nais makipaglibang sa dilim,
Sinarado lahat ang aking libangan Mag aral ng husto dito sa silangan Pupunuin ang sarili ng kaunlaran Makatungo lamang sa bansang kanluran Masaya sa aking pinag aaralan Dahil mahusay ang aking paaralan Bawat tinuturo, naiintindihan Bawat araw ako'y ginagahan
Naghahanap ng mapagsabihan,
Ang silid kung saan ang rnga alaala'y nakatago.
Yaong hindi ako huhusgahan
Ang silid na naging takbuhan mula sa katakutan,
Nais itanong sa mga langit, "Bakit buhay ay may halong pait?" Minsa'y sinisisi ang sarili Kung bakit di na laging kasali Nais iwanan ang sanlibutan, Katawan ko'y pagod ng maglakbay, Pinipilit lumaban sa buhay Nais sumigaw aking damdamin, Hindi na sa harap ng salamin
Kandila By Farouk Macalayo
Ngunit pinapaatras ng takot,
Bakit ang mga edukado pa? Ang sumisira sa mga mapayapa Habang ang mga mahihirap din Ay walang nagagawa kundi magbigay diin Bakit ang pagsasamantala, Ay hindi mawala-wala? Kahit alam na ng mga tao Sumisimula ito ng gulo
Piniling manahimik sa puot Damdaming nakagapos sa sulok, Nangingisay sa itim na usok
Lampara na akala'y tutulong, Walang anino o kahit bulong
Apoy ng pilipino ay lumiliit na kandila.
katakutan sa mga taong hindi kilala. Ngunit ngayo'y iba na ang nasilayan. Mga medalyang palamuti sa paler ay naglaho. Basag na salamin ay
nagkalat sa sahig.
Paanong ang silid na dati'y larnan ng kasiyahan ay binabalot ng takot at kalungkutan.
Sa Dansalan Sa Dansalan | Ayeeka — Fardah D. Saripada Bagong tunog ngunit dati'y sanay marinig, kung dati'y parang pansalubong lang sa bagong taon, bakit ngayon ito'y nakakatakot sa pandinig? Tila ba naging hudyat na ng kamatayan. Nagsimulang lumiko ang nakasanayang ihip ng hangin, iba narin ang rota ng mga jeepney na aking sinasakyan; rnga bakit na hanggang ngayo'y 'nindi pa nasasagutan. Paano lumiyab ang malarng na tubig? Isang payak na lugar bilang tahanan ng mga Mara-
Luha'y pinipigilang tumulo, Ngiti lang! at may tawa sa dulo Tula'y labasan ng mga hinaing, Sa unan naman nagpapagaling Nais pakawalan ang mga galit,
Bakit pa lahat ginagawa ito, Sa mga kapwa nating pilipino? Pilipino ba tayo o mga kastila?
Ang malambo at para bang bulak na kumot, at ang kamang pumapawi sa pagod na katawan.
Kandila Sa Mundong laman ay kayamanan Ito'y walang katumbas ang kahalagahan Pero bakit ang tao rito'y mahihirap? Pati ba naman ang kanilang hinaharap?
Kanlungan | Nisrin P. Hadji Rauf
Sapagkat ang sugat ay malalim
Upang problema'y makalimutan Palapit ng palapit ang aking yapak Ang kinabukasan ko'y pumapalakpak Itong paaralan, tao's pusong tanggap Sa mga taong tulad namin may hinaharap.
Kanlungan
Ako'y paginggan kahit lang saglit
naona ngayo'y lungga ng mga bandido't mamamatay tao,arnoy mo ss lugar ang dugong dumanak makamit lang ,.ng kalayaang asatn ng lahat. Bakas sa mukha ng lahat ng ngiti habang pumapatak ang mga luha; noong unang masilayan ang dati'y bibo,
Minuto lang ang hihiramin ko,
ngunit naging abo na lang pagkatapos ng gyera,
Nais ko lang ay makinig kayo.
ilang siglong iningatan ngunit ngayo'y alaala na lang.
25 | LITERARY
