சத்குரு ஜக்கி வாசுேதவ்
திறந்தெவளியில் நடந்து ெசல்கிறீர்கள். திடீெரன்று மைழ வருகிறது. என்ன ெசய்வர்கள்? ீ அருகிலிருக்கும் ஏதாவது ஒரு கூைரக்குக் கீ ேழ ஓடிப் ேபாய் ஒளிந்துெகாள்வர்களா? ீ
நீங்கள் என்ன சர்க்கைரக் கட்டியா, இல்ைல உப்புக் கல்லா மைழயில் கைரந்து ேபாவதற்கு? மைழையப் பார்த்ததும் ஏன் எல்ேலாரும் ஓடுகிறீர்கள்?
எனக்கு மூன்று நான்கு வயது இருக்கும். எங்கள் வடு ீ மிகப் ெபrய திறந்தெவளியில் அைமந்திருந்தது. ைமசூrல் மைழக் காலம் வந்தால், வானம் ெபாத்துக்ெகாண்டது ேபால் ெபாழியும். மைழையவிட்டு நகர மாட்ேடன். ெபrயவர்கள் ெநருப்பில் கால்ைவக்கப் பயந்தவர்கள் ேபால், மைழக்குள் வர மாட்டார்கள். ''உள்ேள வா... ஜலேதாஷம் பிடிக்கும்; காய்ச்சல் வரும்'' என்று என்ெனன்னேவா கத்தி மிரட்டுவார்கள். அைசய மாட்ேடன். என்ைனக் கவர்ந்து ெசல்ல யார் வந்தாலும் அவர்கள் ைகயில் சிக்க மாட்ேடன். தினமும் திமிறத் திமிற குடம் குடமாகத் தண்ணைர ீ ஊற்றி குழந்ைதகைளக் குளிப்பாட்டுபவர்கள்கூட, அதுவாகப் ெபாழியும்ேபாது எதற்காகப் பதறி நைனயவிடாமல் தடுக்கிறார்கள் என்று அப்ேபாதிலிருந்ேத குழம்பியிருக் கிேறன். ேகாைடயில் வரும் முதல் மைழத் துளி என் மீ து ேமாதும்ேபாது, எனக்குள்