Lowlands programmaboekje by Thom van der Wijngaard

InterviBen ew Lee 4

De Australiër Ben Lee brak midden jaren negentig door met zijn bandje Noise Addict – hij was toen 14! De nu 27-jarige Lee scoort momenteel een dikke hit met single ‘Catch My Disease’. Laat hem nou net hoge koorts hebben... Ik begin steeds meer op mijn vader te lijken ‘Nee… Ik heb overduidelijk de genen van mijn moeder. Maar ik begin me de laatste tijd wel steeds meer te interesseren in de dingen die mijn vader bezig houden. Vroeger waren het dingen waar ik me aan ergerde, maar ik ontwikkel nu diezelfde gebruiken. Hij doet veel aan politiek en is erg betrokken bij de gemeenschap. De laatste tijd worden die zaken ook steeds belangrijker voor mij. Mijn ‘talent’ komt meer uit de natuur denk ik. Ken je dat als artiesten zeggen dat ze een liedje gedroomd hebben? Nou, alles waar je in uitblinkt, heeft niets met jezelf te maken.’ Echte artiesten schrijven hun liedjes zelf ‘Voor mij maakt het niet zoveel uit. Er is altijd al een verschil geweest tussen zangers en liedjesschrijvers.

Pas toen Bob Dylan kwam, mo st iedereen het in eens allebei tegelijk doewwn. Neem nou Frank Sinatra, hij schreef zelf geen liedjes, net als Billie Holiday. Er valt echt wel iets te zeggen voor mensen die zich alleen maar bezighouden met zingen, maar ook voor mensen die liedjesschrijven zonder de waardering ervoor te krijgen. Ik heb ook wel eens liedjes voor n met anderen geschreven. Het voelt alsof je met iemand danst: het is heel speels. Ik vind het erg leuk. Iedereen probeert te ontdekken wat hij of zij de wereld te bieden heeft. Ieder mens kan iets unieks. Het maakt niet uit wat je doet, maar om de toewijding. Een liedje als Since You’ve Been Gone van Kelly Clarkson heeft de mensen echt geraakt. Het maakte niet uit of je Kelly Clarkson goed vindt of niet, want ze bracht het met haar hart.’ Ik heb groupies bij de vleet ‘Soms heb je ze wel... Vroeger probeerde ik echt te kijken hoe het zat met relaties en het leven als artiest. Een vaste relatie zit er niet in voor mij: ik heb geen huis, ik woon nergens en ben constant op tournee. Er was een tijd dat ik dacht dat als ik maar gewoon met iemand aanpapte, die leegte gevuld zou worden. Maar er was

helemaal geen leegte, dat dacht ik alleen maar. Mensen komen naar mijn shows voor geruststelling, soms zitten ze in een moeilijke persoonlijke situatie. De muziek geeft ze een goed gevoel. Het lijkt bijna therapeutisch te zijn voor sommigen, dus het is helemaal niet verantwoord om met ze het bed in te duiken. Maar het is de natuur denk ik... De artiest beeldt jouw droom uit, ze voeren jouw onderbewustzijn uit op het podium. Het publiek wil dat vasthouden en cre ert daarmee een machtspositie voor de artiest. Je went er aan. Het is hun idee van wat ze zouden k nnen zijn. In wezen bedrijven ze de liefde met zichzelf... en dan kan jij ze daar een handje mee helpen. Je hoeft tenslotte niet met ze mee naar huis (lacht).’ Alex Turner is god ‘Ik heb nog maar een paar liedjes van Arctic Monkeys gehoord. Ik heb veel geleerd van het kunstmatige succes van jong doorbreken. Ik ben nu 27 en als ik er op terugkijk, kan ik er alleen maar om lachen. Al die bandjes zijn the next big thing voor vijf minuutjes. Maar het betekent helemaal niets. Het is alsof je de best geklede van het bal bent, voor n avond. De meeste mensen zitten in een band als ze

rond de twintig zijn, daarna gaan ze andere dingen doen. Voor mij was het echt een meerjarenplan. Als ik 60, 70 ben, wil ik nog altijd muziek maken. Als de volgende plaat van Arctic Monkeys niet zo goed verkoopt, maakt het niet zoveel uit. Zo werkt het universum. Iedereen krijgt wat hij of zij nodig heeft. Je moet er gewoon op vertrouwen. Als die jongens zich goed kunnen focussen en dieper en dieper in de in muziek en in zichzelf gaan zoeken, hebben ze geluk. Als ze pech hebben, kunnen ze er nog wel eens onder lijden. Kijk mij nou! Ik zit hier alleen maar omdat ik al die dingen heb doorstaan. Toen ik net om de hoek kwam kijken, had ik zoiets van ‘Wow! Moet je die Elliott Smith zien!’ Iedereen vond hem geweldig en hij kreeg geweldige kritieken. En nu is hij dood! Dat zijn de mensen waarmee ik mezelf vergeleek toentertijd. Ik weet nog dat ik zeven, acht jaar geleden een biografie over Phil Spector las. Toen was ik zo onder de indruk van die man. Ik vond hem echt een genie… en moet je hem nu eens zien! Je kan het leven niet voorspellen. Het universum zorgt ervoor dat je precies die dingen krijgt die je nodig hebt: dingen waarmee je je kan uitdrukken en dingen waarmee je andere

mensen kan helpen. Ik heb nu koorts, maar ben zo dankbaar. Dit is een wedergeboorte. Herken je dat? Als je weer beter bent, dan ben je zo gelukkig. Ik heb het gevoel dat er iets nieuws uit mij zal voortkomen n dezer dagen. Ik zweet de hele tijd, maar ondertussen ben ik er zo blij mee. Het glas is halfvol. Zo moet je denken om het leven leuk te vinden.’ Waar kom je vandaan? Sydney, Australi . Bondi Beach om precies te zijn. Het is beroemd vanwege de stranden, het mooie weer, gezond eten en de relaxte manier van leven. Wat is de eerste plaat die je ooit kocht? ‘Mijn eerste platen heb ik gekregen… die eerste die echt iets voor me deden waren Michael Jacksons Thriller, mijn zus’ Fleetwood Mac platen. Roxy Music, Bowie… Ik was helemaal weg van een musical van Jack & The Beanstalk. Ik was er dol op! Ik kon dat hele ding achterstevoren zingen. Ik kan me nog goed herinneren dat op een dag moest mijn kleuterjuf weg moest vanwege een spoedgeval, en dat ze toen de hele klas aan mij overliet. Toen heb ik al die liedjes voor de klas gezongen. Eigenlijk doe ik nog altijd hetzelfde.’

Geloof je in God?

‘Ja, absoluut. Maar of ik het nou God moet noemen. Dat is zo’n beladen woord. Ik geloof dat alles éé is. Noem het god, de natuur, griep of het universum. Of noem het moeder. Ik noem het de moeder van alles. Ik kan uren praten met een vriend van me die rabbijn is geworden. Dan hebben we het alleen maar over hoeveel we van het leven houden. Het is belangrijk dat je ergens in gelooft. Of het nu muziek is of iets anders, dat maakt niet uit. Zolang je maar iets boven jezelf plaatst.’

GOLF Programma BEEF OPGEZWOLLE BEN LEE MADRUGADA MILLENCOLIN FALL OUT BOY 10

15:10 16:40 18:15 19:45 21:00 22:15

/ / / / / /

16:20 17:50 19:20 20:40 21:55 23:00

Lowlands’ 12 Alpha BLOC PARTY 15:30 / 16:35 THE FRAMES 17:10 / 18:20 ZITA SWOON 19:15 / 20:10 FRANZ FERDINAND 20:30/21:40

TIGA 22:20 / 01:00 11

The widest lens in its class

BEEF Beef is in beweging. Hun muziek spettert van alle Nederlandse podia, van kleine club tot festivalpodium. Na de albums “Flexodus” en “BEEF!” is de tijd in 2005 rijp voor een nieuwe plaat: ”Last Rudy Standing”. Dit album is de meest complete BEEF plaat tot nu toe. Het heden en verleden van de band komen samen op dit album. Invloeden van Rock, pop, funk en zelfs afrobeat zijn te horen. Maar uiteraard komt in elk nummer de “chop” terug! In 2003 openden ze het festival voor een uitzinnig publiek, dat was nog eens goed wakker worden! 2006 belooft minstens zo goed te worden! BLOC PARTY De vier heren van het Engelse Bloc Party gooien hoge ogen met hun debuutalbum “Silent Alarm”. In hun thuisland lijkt het succes oneindig; na het succes van hun EP lijkt heel Engeland massaal te vallen voor de puntige pop-liedjes met vocalen die soms doen denken aan The Cure’s Robert Smith. De rest van Europa volgt snel. Ze boekten in Nederland al succes met optredens tijden London Calling 2004 in Paradiso en in het voorprogramma van niemand minder dan Interpol. For what it’s worth: Franz Ferdinand is fan!

OPGEZWOLLE Het was een beetje stressen voor de Zwolse Boys. Twee jaar lang hielden ze nieuwschierigen op afstand met hun mantra ‘de sjit komt wanneer het af is’, maar nu is het eindelijk zover. De sjit is af en de plaat heet “Eigen Wereld”. Dat het zolang geduurd heeft voordat het nieuwe album er kwam, komt niet omdat de Zwollenaren lui zijn en met hun reet vastgeroest op de poef zaten. Er is samengewerkt met Kubus, met DuvelDuvel, met Typhoon en Jawat! In die brede formatie treden ze ook op als Buiten Westen. FRANZ FERDINAND In zijn tweede thuisland België wordt hij op handen gedragen, Nederland begint langzaam maar zeker warm te lopen voor de stampende noten van Franz Ferdinand. De grootste troef van de band is (elke keer weer) hun vermogen een refrein te schrijven dat een enorme sligner aan een numer geeft. Elke song bevat wel een kreet of hook die volmaakt ‘aankomt’. Bijna elk nummer is voorzien van een onweerstaanbare uitnodiging om heel hard en vrolijk mee te schreeuwen. Dat beloofd een opwindend en uitzinnig feestje te worden.

MILLENCOLIN Al ruim 10 jaar samen en inmiddels de top in Skatepunk bereikt. Reeds 1,5 miljoen albums hebben deze Zweden wereldwijd verkocht Hun nieuwe, inmiddels 6e cd “Kingwood”, die 29 maart zal uitkomen, zal dat aantal zeker flink opschroeven. Geliefd om hun catchy melodieën en strakke ritmes doch open songstructuren, waardoor ze de vergelijking met Pennywise, Bad Religion, Operation Ivy en NOFX glansrijk doorstaan. THE FRAMES In eigen land zijn The Frames, die al bijna vijftien jaar bestaan, ongekend populair. Hits rijgen zich aaneen voor de gitaarband uit Dublin, die inmiddels vijf studioalbums en de overweldigende concertregistratie ’Set List’ op zijn conto heeft staan. Ook in Engeland, de Verenigde Staten en Australië zijn The Frames een naam om terdege rekening mee te houden. Hun laatste album “Burn The Maps” is onlangs in Nederland uitgebracht en ontving overal lovende kritieken. The Frames zijn nog altijd heer en meester van het schrijven van emotionele gitaarsongs die soms fluisterend zacht, dan weer met enorme passie en energie ten gehore gebracht worden.

FALL OUT BOY Daags voor Lowlands cancelde Fall Out Boy zijn optreden op het festival. Terstond werd de gehele Europese tour afgeblazen. De punkgroep uit Wilmette, Illinois had een ander aanbod gekregen. Een optreden tijdens de Amerikaanse MTV Video Music Awards, gevolgd door het winnen van een MTV2 Award en de bijbehorende promotionele acties. Wat bleek, een kwestie van prioriteiten stellen. Dit jaar komt de band (ongekend populair in eigen land) terug naar het festival voor een oorverdovende revance. ZITA SWOON Zita Swoon kan dik tevreden zijn over hun nieuwste album: A Song About A Girls. Enige veranderingen in de bezetting en drie jaar aan levenservaring rijker hebben geresulteerd in twaalf wonderschone luisterliedjes. De disco en de poppy vrolijkheid hebben plaatsgemaakt voor soberheid, melancholie, intimiteit en warmte. De muziek is ultiem puur geworden. Zo hier en daar wordt het zowel voorzichtig gefluisterd als van de daken geschreeuwd: A Song About A Girls is Zita Swoons beste. Toch? Maak je op voor een spetterende Rock, Soul, Punk Blues Revue van wereldformaat!

TIGA Ken je dat? Van die platen waarbij je bij ieder nummer denkt “Oh, is dat van hem?” en “Hee, die ken ik ook al!”? Het debuutalbum Sexor van de Canadese electrodiscoproducer/dj/prankster Tiga is er zo eentje. Al zijn grote clubhits staan er op. Behalve dan die ene. Tiga Sonntag werd in 2001 op slag bekend met de sleazy discohit Sunglasses at Night. Zijn nieuwe album ligt vers in de winkel en sluit hier zijn Europese tour én het festival met een spetterende show af. MADRUGADA Sinds de oprichting in 1995 is het Noorse drietal internationaal aardig doorgebroken. Met meer dan 400.000 verkochte albums en grote tours in Europa en de USA is Madrugada geen onbekende voor Pinkpop en popliefhebbers. Hun jongste album “The Deep End” opgenomen met producer George Drakoulias (bekend van The Black Crowes, Primal Scream ea.) en mixer/engineer Dave Bianco (U2, Johnny Cash, Mick Jagger ea.) was voor Pinkpop de aanleiding om de band weer een keer uit te nodigen.